თანამედროვე ხელოვნების გალერეა - 2019 წლის კატალოგი • Contemporary Art Gallery 2019 by Georgian National Museum

თანამედროვე ხელოვნების გალერეა CONTEMPORARY฀ ART฀GALLERY

საქართველოს ეროვნული მუზეუმი თბილისის ისტორიის მუზეუმი თანამედროვე ხელოვნების გალერეა Georgian National Museum Tbilisi History Museum Contemporary Art Gallery

თანამედროვე ხელოვნების გალერეა CONTEMPORARY฀ART฀GALLERY

2019

პროექტის კოორდინატორი

Project Coordintor

ლიკა฀მამაცაშვილი

LIKA฀MAMATSASHVILI

პროექტის მენეჯერი

Project Manager

მიხეილ฀გაფრინდაშვილი

MIKHEIL฀GAPRINDASHVILI

პროექტის ასისტენტი

Project Assistant

ციკო฀ჯანყარაშვილი

TSIKO฀JANKARASHVILI

დიზაინერი

Designer

გეგა฀ქუთათელაძე

GEGA฀KUTATELADZE

საგანმანათლებლო პროგრამების მენეჯერი

Educational Program Manager

ქეთევან฀ტრაპაიძე

KETEVAN฀TRAPAIDZE

სამუშაო ჯგუფი

Working Group

დიანა฀ბახტაძე

DIANA฀BAKHTADZE

ლია฀კაბულაშვილი

LIA฀KABULASHVILI

მაია฀მდინარაძე

MAIA฀MDINARADZE

მზაღო฀ჯანელიძე

MZAGO฀JANELIDZE

მანანა฀მუხიგულაშვილი

MANANA฀MUKHIGULASHVILI

პროექტი თანამედროვე ხელოვნების გალერეა წარმოაჩენს ქართული და მსოფლიო ხელოვნების სიახლეებს. პროექტი ხორციელდება საქართველოს ეროვნული მუზეუმის მიერ, საქართველოს განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის სამინისტროს მხარდაჭერით, თბილისის ისტორიის მუზეუმში. პროექტის მიზანია, თანამედროვე ქართული სახელოვნებო პროცესის სივრცეების გაფართოება, მისი წარმოჩენა მსოფლიოში, გამოფენების, პუბლიკაციებისა და დისკუსიების, სიმპოზიუმების და სემინარების, ვორკ-შოფების გზით, რაც სხვადასხვა ქვეყნებთან კულტურულ ინტეგრაციას უზრუნველყოფს. ლიკა მამაცაშვილი ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი პროექტის თანამედროვე ხელოვნების გალერეა კოორდინატორი

პროექტი თანამედროვე ხელოვნების გალერეა, მისი მრავალმხრივი ინტერესებით და პრიორიტეტებით, მოიცავს საგანმანათლებლო პროგრამებს, ლექციებს თანამედროვე ხელოვნების თემაზე, სხვადასხვა ქვეყნებსა და საქართველოში არსებული ტენდენციების შესახებ, რაც მნიშვნელოვნად ცვლის სპეციალისტებისა და საზოგადოების ფართო წრის დაინტერესებას, უახლესი სახელოვნებო პროცესებით. ქეთევან ტრაპაიძე ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი პროექტის თანამედროვე ხელოვნების გალერეა საგანმანათლებლო პროგრამების მენეჯერი

The project Contemporary Art Gallery presents the latest news of Georgian and world art. The project is being implemented by the Georgian National Museum Tbilisi History Museum, with the support of the Ministry of Education, Science, Culture and Sport of Georgia. The aim of the project is to expand the space for contemporary Georgian art processes, presenting it worldwide, through exhibitions, publications and discussions, symposiums and workshops, which ensure cultural integration with different countries. Lika Mamatsashvili Doctor of Arts Project Contemporary Art Gallery Coordinator

The project Contemporary Art Gallery, with its diversified interests and priorities, includes educational programs, lectures on contemporary art and different art trends in various countries and Georgia, significantly changing the interest of specialists and the general public in contemporary art processes. Ketevan Trapaidze

ISBN 978-9941-8-1759-5

Doctor of Arts Project Contemporary Art Gallery Educational Programs Manager

კაკო თოფურია

KAKO฀TOPOURIA

კაკო თოფურია უნივერსიტეტში ხელოვნებათმცოდნეობის მიმართულებით სწავლობდა, თუმცა დამოუკიდებლად პირველივე წლებიდან ხატავდა, - მის არტისტად ჩამოყალიბებაში დიდი როლი პერსონალურმა გამოცდილებამ ითამაშა. არტისტი მუშაობს ფერწერაში, სკულპტურაში, გრაფიკაში და ქსოვილში. ასევე მუშაობს ლანდშაფტის დიზაინზე.

Kako Topouria studied art history at the University and started practicing painting independently during the first years of studies. It was the artist’s personal experience that played a large role in his formation as an artist. He works in painting, sculpture, drawing, and textile and, also in landscape design.

არტისტის სკულპტურული ნამუშევრები ძირითადად მასალის მიხედვით ჯგუფდება. ლითონი, ხე, პაპიემაშე და ბეტონი მის ქანდაკებებს სხვადასხვა ფაქტურას და ხასიათს აძლევს. ფერწერულ ნამუშევრებს მკვეთრი, ხალისიანი ფერადოვნებით უფრო ხშირად ზეთის, აკრილის, გუაშის საღებავებით ასრულებს. ძირითადად ხატავს პორტრეტებს, ცხოველებს და პეიზაჟებს. ადამიანის ფიგურები და ცხოველები მაქსიმალურად გამარტივებულია. ერთიან ლაქებს სქელი კონტური შემოწერს. სურათები ხშირად ბავშვის ნახატებსაც მოგვაგონებს. უფრო დეკორატიულია გობელენები, სადაც მხატვრის პერსონაჟები ბევრად უფრო დიდ ფორმატზეა გადატანილი. ნამუშევრების პირობითად შერჩეული სათაურები გარკვეულ ასოციაციებს იწვევს, თუმცა კონკრეტულ სიუჟეტს ან ამბავს არ გულისხმობს, - სურათების ინტერპრეტაციას მხატვარი მაყურებელს მიანდობს.

The artist’s sculptural works are mainly grouped according the materials used. Metal, wood, paper mache and concrete give different textures and characters to his sculptures. Cheerful bright colors of paintings are more often oil, acrylic, gauche based. He mainly paints portraits, animals and landscapes. Human figures and animals are simplified to the highest degree possible. Thick contour outlines the united spots. The pictures are often resembled to child drawings or decorative tapestries on which featured characters are moved to a much larger format. The titles provoke certain associations, however, they do not imply a particular story - the artist gives the viewer freedom to interpret his works.

კატალოგში წარმოდგენილი ნამუშევრები შექმნილია 2012-2019 წლებში საფრანგეთსა და საქართველოში. ყოველი მათგანი შესრულებულია ზეთის საღებავით ტილოზე, ქაღალდსა და ლითონზე. The works presented in the catalog were created in 2012-2019 in France and Georgia. All the works are made of oil on canvas, paper and metal. www.kako.net

3T. ზეთი, ტილო. 114x146. 2012

3T. Oil On Canvas. 114x146. 2012

რგოლები. ზეთი, ტილო. 130x162. 2014 Rings. Oil On Canvas. 130x162. 2014

მწვანე თაღი. ზეთი, ტილო. 130x97. 2013

The Green Arch. Oil On Canvas. 130x97. 2013

კალეიდოსკოპი nᵒ11. ზეთი, ქაღალდი. 180x259. 2016 Kaleidoscope nᵒ11. Oil On Paper. 180x259. 2016

შამანი. ზეთი, ტილო. 97x130. 2017

Shaman. Oil on Canvas. 97x130. 2017

დანიელ შპერი

DANIEL฀SPHER

დაიბადა 1962 წელს ქალაქ ბაზელში. 1990 წელს დაამთავრა ფოტოგრაფიის პროფესიული სასწავლებელი ჰუგო იევგის ბურგში, ლაიმენტალში. 1990-1991 წლებში მუშაობდა ფოტოგრაფად ჰოისსერჰერთიგის სარეკლამო სტუდიაში. 1991 წელს, ჰან-იოერგ ვალტერთან ერთად, დააფუძნა ფოტოსტუდია “Walter&Spehr” შლოტერბექის სახელოსნოში, ქალაქ ბაზელში. ამავე წელს გაიარა ფოტოგრაფიის სპეცკურსი, ციურიხის საგანმანათლებლო სკოლაში. 1993 წელს იმყოფებოდა თბილისში “IAAB “ - საერთაშორისო გაცვლითი ატელიე-ს“ ფარგლებში. 1994-2006 წლებში, დენიელ შპერი იყო კომა-ფოტოგრაფის სტუდიური გაერთიანების წევრი ბაზელში. 1995 წლიდან დაიწყო ურთიერთთანამშრომლობა ფოტოგრაფ კატრინ შულტესთან. 2006 წელს დააარსა საკუთარი ფოტოსტუდია ხელოვნების დოკუმენტირებისა და რეპროდუქციის მიმართულებით.

Geboren 1962 in Basel Schule für Gestaltung, Basel 19861990 Berufslehre Fotograf bei Hugo Jäggi in Burg im Leimental 1990-1991 Studiofotograf im Werbestudio Heusser+Hertig, Basel 1991 mit Hans-Joerg Walter Gründung eines gemeinsamen Fotostudios “Walter&Spehr” im Werkraum Schlotterbeck 1990-1993 Lehrauftrag für Fachfotografie an der Fotofachklasse, Schule für Gestaltung in Zürich 1993 IAAB-Austauschatelier in Tbilissi 19942006 Mitglied in der Studiogemeinschaft Koma-Fotogra e in Basel Seit 1995 projektbezogene Arbeiten mit der Fotografin Kathrin Schulthess Seit 2006 Eigenes Fotostudio mit Schwerpunkt Kunstdokumentation und Reproduktionen.

ვახო ბუღაძე

VAKHO฀BUGADZE

გამოფენის ინსპირაციად შეიძლება ჩაითვალოს სამოცდაათიანი წლების უფრო მოყვარული ფოტოგრაფების მიერ გადაღებული შავთეთრი ფოტოები.

As the inspiration for the exhibition can be considered black and white photos taken by mostly amateur-photographers of the 70s.

სადაც რაღაც უზუსტობების გამო ხშირად ფოტო ქაღალდი, ალბათ, ზიანდებოდა ზედ ჩნდებოდა ლაქები, ხან საერთოდ ფერს იცვლიდა (მუქდებოდა, ღიავდებოდა ან ამოქრებოდა რომელიღაც ნაწილებში). ხანდახან ერთ ფოტოში ნეგატივიც და პოზიტივიც ერთდროულად ჩანდა.

Where because of some carelessness often a photo paper perhaps was damaged, there appeared spots, sometimes it was changing the color (was darkening, becoming lighter or disappearing in some parts). In some photos, negative and positive were seen simultaneously.

ამ, ერთი შეხედვით, არასრულყოფილი და „ბრაკი“ ფოტოების დროში მოყოლილი პლასტები თუ დისტანციები ამ გამოფენის ინსპირაცია გახდა.

The layers or distances got in the time of these, at first glance, imperfect and “defective” photos became the inspiration of this exhibition.

ვახო ბუღაძე

Vakho Bugadze

უსათაურო. შერეული ტექნიკა, ტილო. 400x700. 2019 Untitled. Mixed Media on Canvas. 400x700. 2019

უსათაურო. ზეთი, ტილო. 200x190. 2019 Untitled. Oil on Canvas. 200x190. 2019

უსათაურო. აკვარელი, ქსოვილი, პლედი. 200x200. 2019 Untitled. Aquarelle on Fabric, Plaid. 200x200. 2019

კატრინ ბოლტი

CATRIN฀BOLT

კატრინ ბოლტი (1979) ცხოვრობს და მუშაობს ბრეიტენშტეინში (ავსტრია). 1997 წლიდან 2003 წლამდე სწავლობდა სახვითი ხელოვნების აკადემიაში, ვენაში, ახალი მედიების ფაკულტეტზე (პიტერ კოგლერი). კატრინ ბოლტი იყენებს სივრცისა და ადგილმდებარეობის კომპლექსურობას შინაარსთან, ისტორიასა და არქიტექტურასთან მიმართებაში. მიუხედავად ამ კომპლექსურობისა, მისი ფოტოები, ქანდაკებები თუ ინსტალაციები, სავსებით აღქმადი და გასაგები ხდება, მინიმალური ჩარევებისა და არაორთოდოქსული რეპრეზენტაცის წყალობით. გაფართოებული საზოგადოებრივი სივრცის ცნებისა და გამოფენების კონცეპტუალური ნიშნის გარდა, მხატვარი ხელოვნების პოტენციალს ყოველდღიურ, ყოფით სივრცეებშიც იკვლევს. ყოველდღიური საგნების გამოყენებითა და დეპერსპექტივიზაციით, რომლებიც სიმბოლურად იძენენ ახალ ფასეულობას, და მხატვრული ხრიკებით, როგორიცაა ფიქცია, ყალბი, მაგრამ ამავე დროს დახვეწილი მგრძნობელობა, იგი ებრძვის ახალ ხედვებს სოციალური სიტუაციებიდან. ამ სტრატეგიებით არტისტი გამოავლენს როგორც სოციალურ აბსურდს, ასევე წარმოსახვით, მაგრამ რელური ძალის მქონე ნიშან-სისტემებს.

Catrin Bolt (born 1979) lives and works in Breitenstein (Austria). She studied at the academy of fine arts Vienna in the department for New Media (Peter Kogler) from 1997 to 2003.Bolt deals with the complexity of spaces and places in regard to content, history and architecture. Through her photos, sculptures or installations – with minimal interventions and unorthodox representation they get comprehensible in their complexity. Apart from the notion of the expanded public space and the conceptual questioning of exhibitions, the artist is exploring the potential of art in daily spaces. With the use and de-perspectivation of everyday items, which playfully get symbolically revalued, as well as with artistic tricks, like fiction, fake and subtle irritations, she wrests new views from social conditions. With these strategies she unveils social absurdities as well as the imaginary, but real force of sign-systems. In collaboration with Giorgi Okropiridze Bolt is regularly organizing symposiums and exhibitions in and with artists from Georgia and Austria

გიორგი ოქროპირიძესთან თანამშრომლობით, კატრინ ბოლტი რეგულარულად აწყობს სიმპოზიუმებსა და გამოფენებს ქართველ და ავსტრიელ მხატვრებთან ერთად.

სპორტული უნივერსალი მანქანა. 280 ცხენის ძალა. 2019 SUV. 280 HP. 2019

გოგი ოქროპირიძე

GOGI฀OKROPIRIDZE

ხელოვანი იყენებს ყველასათვის ნაცნობი ნივთების ფორმებს, მათ სხვა მასალაში, მეტწილად ლითონში ამუშავებს, ამიტომ ისინი უცნაურად და არარეალურად, ზოგჯერ აფსურდულად გამოიყურებიან. ტყვიის საზამთროები, ბალიში, უზარმაზარი ქაღალდის ფურცელი, ქაღალდის თვითმფრინავები რკინისგან. ხშირად ხმარობს სიმბოლოს მატარებელ ნივთებს, კაპოტის ფიგურა, კონსერვის ქილა, ბატკნის ძვლები, ფორმად ან მასალად. ან, კერძი - ხინკალი, წარმოგვიდგება ქანდაკებად. სარკეზე მიკრობილი ულვაში ან შარავანდედი... ეს კონტექსტიდან ამოღებული, სახე და მასალა შეცვლილი ნივთები ასახავს მის ირონიულ დამოკიდებულებას საქართველოს ან ზოგად ტრადიციებთან და ისტორიასთან. ბოლო გამოფენების ციკლში გამოყენებული აქვს კონსერვის ქილების ფერადი თუნუქი, სრულიად უფასური მასალა, რომლისგანაც სხვა და სხვა ორნამენტებია ნაჭედი. ეს მის მრავალწლიან სარესტავრაციო, ხშირად არა ნებაყოფლობით, მოღვაწეობას უკავშირდება, სადაც მრავლად უხდებოდა, გოთური, ბაროკოს, ან კლასიცისტური ელემენტების აღდგენა, მათი ძვირფას ლითონში ფეტიშისტურად დამუშავება. მისი თანამონაწილეობა ამ გამოფენაში, ერთვგარი მცდელობაა ვახო ბუღაძის ფერწერულ ნამუშევრებთან შეხამების, ქანდაკების ფერწერის ენაზე გადაყვანის.

An Artist uses forms of things, familiar to everyone, treating them in other materials, mostly metal, so they look weird and unreal, sometimes absurd. Lead watermelons, pillow, huge sheet of paper, paper planes made of iron. He often uses things, used as symbols, car bonnet figure, can, lamb bones, as a shape or material. Or, a dish - khinkali, is a sculpture. A mustache or an aureole glued to the mirror … These, removed from the context things with changed image and material reflect his ironic attitude to Georgia or to general traditions and history. In the recent cycle of the exhibitions he has used colored canning tin, completely priceless material, of which various ornaments are forged. This is connected to his many years of restorative, often non-voluntary, work, in which he had to restore a lot of Gothic, Baroque, or Classicist elements, to treat them in a fetishistic manner in precious metal. His co-participation in this exhibition is a sort of attempt to match with Vakho Bughadze’s paintings, to transform sculpture into the language of painting.

პეიზაჟი ვახო ბუღაძის სკამით. რკინა, კონსერვის თუნუქი. 2019

Landscape with Vakho Bugadze's chair. Iron, preserve can tin. 2019

უსათაურო. რკინა, კონსერვის თუნუქი. 2019

Untitled. Iron, preserve can tin. 2019

უსათაურო. რკინა, კონსერვის თუნუქი. 2019

Untitled. Iron, preserve can tin. 2019

ილიკო ზაუტაშვილი

ILIKO฀ZAUTASHVILI

როგორ დავეწიოთ მკვდარ კურდღელს გამოფენის სახელწოდება „როგორ დავეწიოთ მკვდარ კურდღელს“ ერთგვარი მოტივაციაა მუდმივი ძიებისთვის, რომელიც, ერთის მხრივ ხაზს უსვამს მხატვრის თანაზიარობას დასავლურ თანამედროვე ხელოვნებასთან, მეორეს მხრივ კი მონიშნავს იმ მხატვრულ ამოცანებს, რომლის გადაწყვეტასაც ილიკო ზაუტაშვილის თავის შემოქმედებაში ცდილობს. გამოფენაზე ნაჩვენები ნამუშევრები მეტწილად 2019 წელსაა შექმნილი და ხელოვნების ენით, მხატვრის მიმდინარე განწყობებს, მისი სააზროვნო და საარსებო სივრცის თავისებურებებს წარმოაჩენს. ზაუტაშვილის ინტერესი ადამიანის ცნობიერების და ცხოვრების მოსაზღვრე და ხშირად წინააღმდეგობრივი ტერიტორიებია. ესაა ფილოსოფია და პოლიტიკა, სოციუმი და პირადი ცხოვრება, სექსუალობა, და ა.შ. ხელოვნება მისთვის რეალობასთან შეხების საშუალებაა, რის გამოც ის ნაკლებ ყურადღებას უთმობს თანამედროვე ხელოვნების დროებით ტენდენციებს და ცდილობს თავის ნამუშევრებში მარადიულ, ეგზისტენციურ თემებს შეეხოს. მისი მიზანია მნიშვნელობა ნამუშევრის სტრუქტურული კომპონენტების ურთიერთობამ შექმნას და არა მასში ხელოვნურად ჩადებულმა კონცეფციამ, რაც შემდეგ გრძელი განმარტებითი ტექსტების აუცილებლობას იწვევს. სწორედ

ამიტომ, საბოლოო მხატვრული შედეგი, მის შემოქმედებაში, განზრახულობის მიღმა ვლინდება და ინტერპრეტაციის უსაზღვრო თავისუფლებას სთავაზობს მაყურებელს. „ხელოვნება რომელსაც მე ვეძებ, პოლარულ მოვლენებს შორის ჩნდება და გლობალურ თემებს ეხმაურება. დამოუკიდებლობა და თავისუფლება სწორედ ის პირობებია, რომელზეც პიროვნების და საზოგადოების ურთიერთობა უნდა აიგოს. ხელოვნება რეალობასთან შეხების და ახალი იდეების გამოვლენის საშუალებაა. ჩემი მიზანი ახალი მნიშვნელობების აღმოჩენაა, რომელიც ცხოვრების დაფარულ და პარადოქსულ კონტექსტს ავლენს“ - ამბობს მხატვარი. ერთი რამ, რაც მხატვრის ყველა ნამუშევარს აერთიანებს ისაა, რომ ისინი არ არიან ამა თუ იმ პრობლემის უბრალო ილუსტრაცია ან ციტირება ხელოვნების საშუალებით. მისი ნამუშევრები ყოველთვის ტოვებენ ადგილს რეკონსტრუქციისა და ფანტაზიისთვის. მისთვის ხელოვნება, ისევე როგორც ცხოვრება, ყველაზე მოულოდნელი შეკითხვებისთვის განკუთვნილი სივრცეა. შეკითხვების, რომლებიც უპასუხოდ დარჩენის შემთხვევაშიც კი, თითქმის ამომწურავ ინფორმაციას იძლევიან თანამედროვეობის შესახებ.

How to Catch Up with a Dead Hare “How to Catch up with a Dead Hare” is a type of motivation for constant search, which, on one hand, is the artist’s tribute to Western contemporary art, while on the other it points to the specific creative goals Iliko Zautashvili is trying to achieve in his artwork. Most of the works that are presented at the exhibition were created in 2019 and are showcasing the artist’s current moods, as well as the peculiarities of his thinking and existential space. Zautashvili’s interests lie in the areas of human consciousness and life. These are philosophy and politics, social and personal life, sexuality, and so forth. For him, art is a means to get in touch with reality, leaving little attention to the fleeting trends in contemporary art and trying to address the eternal, existential themes in his work. His purpose is to create meaning through interaction between the structural components of the work. He is less interested in the artificially embedded concept necessitating long textual

explanations, which is why the final artistic result, in his artwork, is always beyond intentionality and offers the viewer endless freedom of interpretation. “The art I’m looking for reveals itself amid contradictory events and responds to global themes. Independence and freedom are the conditions upon which the relationship between the individual and society must be built. Art is a way to get in touch with reality and discover new ideas. My goal is to reveal new meanings which disclose the hidden and paradoxical context of life,” says the artist. One thing that unites all the artist’s works is that they are not mere illustrations or quotes of the problem through art. His works always leave space for reconstruction and fantasy. For him, art, as well as life, is a space for the most unexpected questions. Questions that, even if left unanswered, provide almost complete information about modernity.

უსაზღვრო უფსკრულები საზღვრულ დროში, ინსტალაციის ხედი კობრა მუზეუმში, ამსტელვინი, ნიდერლანდები, 2009 “Unlimited Gaps in a Limited Time”, installation view in Cobra Museum, Amstelveen, ND, 2009

ამოშალე სიტყვა, ეძღვნება ტოტალიტარული რეჟიმების მსხვერპლთ, 2014, ობიექტი, შავი საბეჭდი მანქანა, სარკის ზედაპირზე, შავი ქაღალდი, 60X52X52 Rub out the Word, Dedicated to the Victims of the Totalitarian Regimes, 2014, object, black typewriting machine mounted on a mirror surface, black paper. 60X52X52

სოფო ჩერქეზიშვილი

SOPHIA฀CHERKEZISHVILI

„კავკასიონი ფიქრობდა ჩემზე“ რათქმაუნდა კავკასიონი, რათქმაუნდა ფიქრობდა, ლურჯი და უკიდეგანო, იქ, სადაც დაიბადება ის. ის ერთადერთი. მე ვიცი, ის იქნება შენი სახლი, ის იფიქრებს და დაგაჯერებს, გაჭმევს, ჩაგაცმევს,გაგხდის, მოგცემს და წაგართმევს, გაგრძნობინებს შეგაყვარებს და აგიხსნის - რომ ლურჯი ცა, ის და შენ ერთად ხართ კავკასიონი. სოფო ჩერქეზიშვილი „როდესაც ვხედავ ჩემს წინ კავკასიონს, ასე მგონია, რომ ყველაფერი შესაძლებელია, რომ მას ესმის ჩემი ხმა, ის მხედავს და თან დამყვება, ის ჩემი ენერგიაა, ცხოვრების ბოლომდე ღობესავით გარს მარტყამს. ის მშობელს გავს, დიდია და უშიშარი, ჩემი ადამიანები ცხოვროვბენ ამ ნახატებში მასთან ერთად“. ეს სოფო ჩერქეზიშვილის ხედვაა. ამ ხედვით შეიქმნა პროექტი „კავკასიონი ფიქრობდა ჩემზე“, რომელიც ფერწერული ნამუშევრებისა და ინსტალაცია-ობიექტისგან შედგება. პროექტში „კავკასიონი ფიქრობდა ჩემზე“ ფერწერული ტილოების დინამიკა, როგორც უწყვეტი კადრი, გადადის ინსტალაცია-ობიექტითან. თითოეულ მათგანში კავკასიონის ფორმას ამოიკითხავთ. ისინი ქმნიან ჯარს, ცალკე ინდივიდებისა, რომლებიც პატარა მთებივით არიან. ქალის სილუ-

ეტები ხისგანაა გამოჭრილი და ყველა მნახველს ექნება საშუალება ერთი წუთით მოირგოს ეს სხეული და გახდეს ამ ჯარის ნაწილი. პროქტში, ერთგვარი მონტაჟის პრინციპით აგებულია მასთან თანამოზიარე სერია „მეც შენნაირი ვარ“ - 7 მცირე ზომის ფერწერული ტილო, რომელიც პროქტის მნიშვნელოვანი დრამატურგიული აქცენტი გახდა, როგორც კედლის „შემოსაზღვრული“ სივრცე. ეს სივრცე ერთგვარი ალუზიაა, რომელიც თავისი კონსტრუქციით კანკელის კარედს მოგაგონებს, როგორც ჩვენი ცხოვრების ყველაზე მნიშვნელოვან ზღვარს, რომლის იქით უცნობი ნათელით სავსე სივრცე და მუდმივობის გარანტია, რომლის გადაბიჯება ოდესმე ყველას მოგვიწევს. საკურთხევლის კარედთან მსგავსება და ფერწერული ტილო სერიიდან „კავკასიონი ფიქრობდა ჩემზე“ - ყვავილების თაღში, ცისფერ ფონზე ქალი, უფრო თამამი ასოციაციებისკენ გვიბიძგებს: ყველა ქალი, ლურჯ სამოსში, ღვთისმშობელზე მიგანიშნებთ. ქალი, რომელიც ხან დიდი და გოროზია, როგორც მთების მბრძანებელი, ხან საწოლზე მოხტუნავე პატარა გოგო, რომელსაც მთები მოდარაჯეებად გარს არტყამს, ხან ტყეში მოსეირნე მეოცნებე, ბოლოს კი დედა ყვავილების გვირგვინით გარშემორტყმული; მაგრამ ყველას გაშიშვლებული აქვს მკერდი, მკვეთრად გამოხატული ძუძუსთავით, როგორც სამყაროსთან გახსნილობის, მიმღებლობის, სხვაზე ზრუნვის ნიშანი, ამავე დროს ის საოცრად გავს სამიზნეს სროლაში მოვარჯიშეებისათვის. აქ კი ვერ გაექცევი კიდევ ერთ „გრძნობად აზრს“, რომ ეს ჩვენი სამშობლოს, მის ბედისწერის სიმბოლოცაა.

კურატორი: ნინო გუჯაბიძე

“The Caucasus Thought about Me” Of course the Caucasus, of course it thought, blue and endless, wherever it was born. It is the only one. I know it will be your home, it will think and convince you. It will feed you, clothe you, undress you, give and take, make you feel, love you and explain that the blue sky, it and you together are the Caucasus. Sopo Cherkezishvili “When I look at the Caucasus in front of me, I think that everything is possible, that it hears my voice, it sees me, follows me, it is my energy. It protects me like a fence for the rest of my life. It is like a parent, big and fearless. My people live in these paintings with it.” This is the vision of Sopo Cherkezishvili. The project “The Caucasus Thought about Me” was created with this vision, consisting of paintings and installation objects. In the project “The Caucasus Thought of Me,” the dynamics of the paintings transfers into the installation object as a continuous shot. In each of them, one can notice the shape of the Caucasus. They create an army of individuals resembling small mountains. The women

silhouettes are carved from wood, and all the viewers will be able to fit this body to themselves for a moment and become part of this army. A similar series “I am like you too” was built in the project according to the principle of a peculiar installation - 7 paintings of small size, which became an important dramatic accent of the project, as the “bordered” space of the wall. This space is a kind of allusion, which in its design resembles the door of an iconostasis, as the most important verge of our life, beyond which there is a space full of unknown light and a guarantee of permanence, and which everyone will have to cross at some point. The resemblance to the door of an altar and the canvas from the series “The Caucasus Thought of Me” - a woman in a flower arch on a blue background pushes us to bolder associations: all women in blue robes indicate to the Virgin. A woman who is sometimes large and majestic, like a mistress of the mountains, sometimes a little girl jumping on a bed surrounded by mountains, like guards, sometimes a dreamer walking in the woods, and finally, a mother surrounded by a flower wreath; But everyone has bare breasts, with a pronounced nipples as a sign of openness to the world, acceptance, concern for others, and at the same time it resembles a shooting target. And here I can’t avoid another “sensitive thought” that this is a symbol of our Motherland, its fate.

Curator: Nino Cujabidze

კავკასიონი ფიქრობდა ჩემზე

The Caucasus Thought about Me

კავკასიონი ფიქრობდა ჩემზე

The Caucasus Thought about Me

კავკასიონი ფიქრობდა ჩემზე

The Caucasus Thought about Me

გოგა ჯაფარიძე

GOGA฀JAPARIDZE წიგნი N2 ანატომიური უცნაურობანი

Book N2 Anatomical Oddities

გოგა ჯაფარიძის პროექტი წიგნი N2 ანატომიური უცნაურობანი, დღევანდელი სამყაროს საწყისს ეხმიანება. თანამედროვეობაში მიმდინარე სახელოვნებო პროცესებში ადამიანურ საწყისებთან დაკავშირებული თემები, ნებისმიერი კრიზისის გააზრების გზაა. თანამედროვე ხელოვნება, სწორედ ამგვარ „დაბრუნებაში“ ეძებს და იწყებს თავიდან საკუთარი „მეს“ შეცნობას. ადამიანის საწყისი კი ყველგან და ყველაფერშია, მაგრამ მისი დედამიწაზე მოვლინება, სამყაროს პირველქმნილ არსებობას უკაშირდება სამუდამოდ. ეს სინამდვილე არ იცვლება - ის მხოლოდ სახეს იცვლის. გოგა ჯაფარიძის პროექტი, რომელიც არ ემორჩილება რომელიმე ერთ, განსაზღვრულ მხატვრულ ფორმატს, სურათხატების მონაწილეობას ჰგავს ავტორისეულ გააზრებაში. ის ნათლად წარმოაჩენს, თუ რა მსგავსებები და განსხვავებები არსებობს ადამიანის და ცხოველის ანატომიურ აგებულებაში, კონკრეტულად თავისა და ტერფების ფორმებში. ამ ციკლში ადამიანის სხეული, მისი ტანი ნაჩვენებია, როგორც პოლარობათა ლოკაციური ველი ცხოველურსა და ადამიანურს შორის, სადაც მიმდინარეობს მუდმივი ფსიქოემოციური დაპირისპირება ე.წ. „მინდას“ (სურვილებს) და „უნდას“ (მოვალეობებს) შორის. ისმის კითხვა, თუ სად გადის ზღვარი, საერთოდ არსებობს თუ არა, ზღვარი თანამედროვე სოციუმში „გონიერ ცხოველსა“ და „გრძნობიერ-ემოციურ ადამიანს შორის“! ყოველივე ეს, წარმოდგენილია ქაღალდის პანოებით, გადაუჭიმავი ტილოებით, ინსტალაციებით, ვიდეოარტით და შოლკოგრაფიული-სტენსილის ტექნიკით. ამ ციკლმა სააზროვნო განსახილველ თემად აქცია, ისეთი მგრძნობიარე რეალობა, როგორიცაა ადამიანის პირველადი საწყისის პარალელები და მსგავსებები, ცხოველთან მისი აგებულების დაფარული და აშკარა კოდების აღმოჩენა. მარადიულად მტკივნეულია კითხვები, თუ ვინ ვართ და რა შეგვიძლია. თუ ამ თემას წარმოდგენილი ნამუშევრების ჭრილში დავინახავთ, ბევრი ახალი კითხვა და სავარაუდო პასუხებიც გაჩნდება.

Goga Japaridze’s project “Book N2 Anatomical Oddities” responds to the basis of today’s world. The topics related to human origins in the current art processes created the way of understanding of any crisis. Contemporary art is looking for its own “me” and begins the cognition processes again. An Origin of human being is everywhere and in everything, but his existence on the earth, is forever connected to the existence of the endless universe. This reality does not change - it only looks modified. Goga Japaridze’s project does not obey any of the definite artistic formats. It looks like an alternation of the images in the author’s mind. It clearly illustrates what similarities and differences exist in the anatomical structure of human and animal, in particular in the form of head and feet. This is a kind of cycle where the human’s body is shown as the location of the polarities between the animal and the human being where permanent psycho-emotional confrontation is taking place between “I want” (desires) and “I must” (duties). The question arises: where the margin goes, and is there or not the margin in the contemporary society, between the “sensible animal” and “sensible-emotional human being”! The main message of the project is presented with paper panels, non stretched scale canvases, installations and video art. The author uses screen printing-stencil technique, as well as mixed technique: acrylic, aerosol, candle, canvas, grid, iron, wood, special lighting. The subject of this cycle has become a sensitive reality, such as the parallels of the primary human origin and similarities with the animal, the hidden and obvious codes of its structure. There are eternally painful questions about who we are and what we can do. If we’ll discuss this topic in the context of the presented works, a lot of new questions and answers will be arisen.

პროექტის კურატორი, მედეა ყურაშვილი

Project curator Medea Kurashvili

სერიიდან „ანატომიური უცნაურობანი“

From the Serie’s “Anatomical Oddities”

კენტავრი. ტილო, აკრილი. 200x250. 2013

Centaur. Acrilic on canvas. 200x250. 2013

პროექტი „თანამედროვე ხელოვნების რუკა 2019“

PROJECT฀“CONTEMPORARY฀ART฀MAP฀2019” პროექტის ავტორები: არტისტი ელენე აფრიამაშვილი, არტისტი ავთანდილ მოდებაძე Project authors: artist Elene Apriamashvili, artist Avtandil Modebadze

საგანმანათლებლო პროექტი ხელს უწყობს ბავშვებს, გაეცნონ და დაუახლოვდნენ თანამედროვე ხელოვნებას სამუზეუმო სივრცეში, ლექციების და ინტერაქტიული თამაშების ფორმა კი საშუალებას მისცემს მათ, უკეთ აღიქვან თანამედროვე ხელოვნების ახალი ტენდენციები და მიდგომები. მუზეუმების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფუნქცია საგანამანათლებლო პროცესის წარმართვა და ხელშეწყობაა. ეს ეხმარება ბავშვებს, გახდნენ გამორჩეულები, შეძლონ თვითგამოხატვა გრძნობების, იდეების, სიტყვების, ციფრების და ხაზების მეშვეობით, რათა შექმნან ახალი წარმოსახვითი რეალობა. ამგვარად, ისინი სამყაროსადმი საკუთარი დამოკიდებულებებით ქმნიან აბსტრაქტული ფორმის ვიზუალურ გამოსახულებას. როგორც მშობლებს და მასწავლებლებს, ასევე მუზეუმებს აქვთ შესაძლებლობა შესთავაზონ ბავშვებს გარემო, რომელიც უსაფრთხოა კვლევისა და შემოქმედებისათვის, სადაც ისინი დასვამენ კითხვებს და ხელოვნების დახმარებით გაიცნობენ ერთმანეთს. პროექტის ფარგლებში გაიმართა ოთხი გაკვეთილი, რომლებსაც ქართული თანამედროვე ხელოვნების თვალსაჩინო წარმომადგენლები უძღვებოდნენ: 1. „კოსტიუმი - როგორც სკულპტურა“ - დიზაინერი და მხატვარი ნინო ჩუბინიშვილი და ხელოვნებათმცოდნე ქეთევან შავგულიძე; 2. „ინსტაგრამი-თანამედროვე ვიზუალური სივრცე“ - ხელოვნებათმცოდნე ქეთევან შავგულიძე; 3. #ახლა - არტისტი ლია ბაგრატიონი; 4. „ვინ ხარ შენ“ - მხატვარი გოგი ალექსი-მესხიშვილი.

The educational project encourages children to get acquainted with modern art in the museum space, and the form of lectures and interactive games will enable them to better understand new trends and approaches in contemporary art. One of the most important functions of the museum is to guide and support the educational process. It helps children become empowered, able to express themselves through feelings, ideas, words, figures and lines to create a new imaginary reality. Thus they create a visual representation of the abstract form with their own attitudes towards the world. Parents and teachers as well as the museums have the opportunity to offer children an environment that is safe for research and creativity, where they can ask questions and get acquainted with each other with the help of art. The project included four lessons guided by prominent representatives of Georgian contemporary art: 1. “Costume – as Sculpture” - designer and artist Nino Chubinishvili and art critic Ketevan Shavgulidze; 2. “Instagram - Contemporary Visual Space” - art critic Ketevan Shavgulidze; 3. #Now - Artist Lia Bagration; 4. “Who are you” - artist Gogi Alexi-Meskhishvili.

კოსტიუმი - როგორც სკულპტურა - დიზაინერი და მხატვარი ნინო ჩუბინიშვილი და ხელოვნებათმცოდნე ქეთევან შავგულიძე Costume - as Sculpture - designer and artist Nino Chubinishvili and art critic Ketevan Shavgulidze

ინსტაგრამი-თანამედროვე ვიზუალური სივრცე - ხელოვნებათმცოდნე ქეთევან შავგულიძე Instagram - Contemporary Visual Space - art critic Ketevan Shavgulidze

#ახლა - არტისტი ლია ბაგრატიონი #Now - Artist Lia Bagration

ვინ ხარ შენ - მხატვარი გოგი ალექსი-მესხიშვილი Who are you - artist Gogi Alexi-Meskhishvili

პროექტი თანამედროვე ხელოვნების გალერეა