მიშა გოგრიჭიანი • Misha Gogrichiani by Georgian National Museum

მიშა გოგრიჭიანი MISHA฀GOGRICHIANI გასასვლელი / Exit

მიშა გოგრიჭიანი

MISHA฀GOGRICHIANI გასასვლელი

EXIT

საქართველოს ეროვნული მუზეუმი თბილისის ისტორიის მუზეუმი თანამედროვე ხელოვნების გალერეა Georgian National Museum Tbilisi History Museum Contemporary Art Gallery

2020

პროექტის კოორდნატორი: ლიკა მამაცაშვილი პროექტის მენეჯერი: მიხეილ გაფრინდაშვილი პროექტის ასისტენტი: ციკო ჯანყარაშვილი გამოფენის კურატორი: ნინო დანელია დიზაინერი: გეგა ქუთათელაძე საგანმანათლებლო პროგრამების მენეჯერი: ქეთევან ტრაპაიძე ექსპოზიციის მენეჯერი: დიანა ბახტაძე სამუშაო ჯგუფი: ლია კაბულაშვილი მაია მდინარაძე ფოტოგრაფი: სანდრო სულაბერიძე

Project Coordinator: Lika Mamatsashvili Project Manager: Mikheil gaprindashvili Project Assistant: Tsiko Jankarashvili Exhibition Curator: Nino Danelia Designer: Gega Kutateladze Educational Program Manager: Ketevan Trapaidze Exposition Manager: Diana Bakhtadze Working Group: Lia Kabulashvili Maia Mdinaradze Photographer: Sandro Sulaberidze

განსაკუთრებული მადლობა გამოფენის ორგანიზებისა და კატალოგის გამოცემისთვის პროექტის „თანამედროვე ხელოვნების გალერეა“ კოორდინატორს, მხატვრების დიდ ქომაგსა და მეგობარს, ხელოვნებათმცოდნე ლიკა მამაცაშვილს. ასევე, განსაკუთრებული მადლობა, მხატვარ ვახო ბუღაძეს თანადგომისა და მხარდაჭერისთვის.

გამოფენა ეძღვნება მხატვარ მიშა შენგელიას Special thanks to the coordinator of the project "Contemporary Art Gallery" and a big fan and friend of artists, art critic Lika Mamatsashvili for the organization of the exhibition and the publication of the catalog, Also, special thanks to the artist Vakho Bugadze for his support and encouragement.

The exhibition is dedicated to artist Misha Shengelia

პროექტი „თანამედროვე ხელოვნების გალერეა“, საქართველოს ეროვნულ მუზეუმში, საქართველოს განათლებისა და კულტურის სამინისტროს მხარდაჭერით 2016 წლიდან ხორციელდება.

The project “Contemporary Art Gallery” has been implemented at the Georgian National Museum since 2016 with the support of the Ministry of Education and Culture of Georgia.

პროექტი საქართველოში თანამედროვე ხელოვნების განვითარებას და მისი ახალი ფორმების დამკვიდრებას უწყობს ხელს, რაც წარმოაჩენს სხვადასხვა ქვეყნებში არსებულ თანამედროვე სახელოვნებო ტენდენციებსაც.

The project contributes to the development of contemporary art in Georgia and the establishment of its new forms, which reflects the contemporary art trends in different countries.

„თანამედროვე ხელოვნების გალერეის“ ფარგლებში ყოველწლიურად ხორციელდება სხვადასხვა ღონისძიებები - გამოფენები, დისკუსიები, ვორკ-შოპები, საგანმანათლებლო პროგრამები, საკურატორო და საგანმანათლებლო კონკურსები, წარმოდგენილია ფილმები მხატვრების შესახებ, გამოიცემა კატალოგები. პროექტში მონაწილეობდნენ არტისტები სხვადასხვა ქვეყნებიდან, რომელთა ჩამოსვლაც დღევანდელმა რეალობამ შეუძლებელი გახადა. 2020 წლის კრიზისმა - მსოფლიო პანდემიამ განაპირობა საგამოფენო პროცესის ნაწილობრივ ონლაინ-ფორმატში წარმართვაც.

Every year, various events, exhibitions, discussions, workshops, educational programs, curatorial and educational competitions are held within the framework of the “Contemporary Art Gallery “, films about artists are presented, catalogs are published.

მხატვარ მიხეილ გოგრიჭიანის პროექტი „გასასვლელი“, თავისი სახვითი კონცეფციით და რეალობისადმი ანალიტიკური დამოკიდებულებით გამოირჩევა. „გასასვლელი“ - ანუ გამოსავალი პანდემიით ჩაკეტილი სამყაროდან და ტყეში შესვლის, პირველად საწყისთან, ბუნებასთან დაბრუნების ადამიანური სურვილი, ასევე ტყიდან გასასვლელიც - გამოსავალი, რომელიც მუდამ გაჩნდება, როდესაც ადამიანი საკუთარ თავს და უსასრულობას მიმართავს - ასეთია მიხეილ გოგრიჭიანის ერთმანეთისაგან განსხვავებული ტყეები. მისი ნამუშევრების სოციალური ჟღერადობა და კავშირი თანამედროვე კრიზისის უწყვეტ ჯაჭვთან, მხატვრის ხედვაში აისახა - გაშლილ და ღრმა სივრცეებში, ორივე მხრიდან უნდა მოიძებნოს გასასვლელი. ადამიანის ბუნება ორგვაროვანია და მას სჭირდება როგორც ურბანული რკალის გარღვევა, ასევე პირველქმნილი სიმშვიდიდან გამოსვლა. 90-ანელთა თაობის წარმომადგენელი, მიხეილ გოგრიჭიანი ყოველთვის ქმნის იმ სივრცეს, სადაც მისი, როგორც მხატვრის სააზროვნო წრე ერთიანი იდეის მატარებელია. პროექტის „თანამედროვე ხელოვნების გალერეა“ ფარგლებში წარმოდგენილი მიხეილ გოგრიჭიანის გამოფენა „გასასვლელი“, თანამედროვე სამყაროს და ხელოვნების ერთმანეთისაგან განუყოფელი პრობლემატიკის ერთ-ერთი მკვეთრი გამოხატულებაა.

Artists from different countries had to take part in the project, but their arrival became impossible due to the current reality. The crisis of 2020 - the world pandemic caused the exhibition process to be conducted partly online. The project “Exit” by artist Mikheil Gogrichiani is distinguished by its fine concept and analytical attitude towards reality. “Exit” – is the way out from the pandemic-locked world and the human desire to enter the forest, to return to nature, as well as the exit from forest - a solution that always arises when a person addresses himself and infinity - such are the different forests of Mikheil Gogrichiani. The social sound of his works and the connection with the continuous chain of the modern crisis was reflected in the artist’s vision - in the open and deep spaces, an exit must be found from both sides. Human nature is two-dimensional and it needs to break through the urban encirclement as well as the exit from the primordial peace. Representative of the 90s generation, Mikheil Gogrichiani always creates a space where artist’s thinking circle carries a common idea. Mikheil Gogrichiani’s exhibition “Exit” presented within the framework of the project “Contemporary Art Gallery” is one of the sharpest expressions of the inseparable problems of the modern world and art. ლიკა მამაცაშვილი

ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, პროექტის კოორდინატორი

Lika Mamatsashvili

ISBN 978-9941-8-2452-4

Doctor of art studies, Project coordinator

გასასვლელი

Exit

ნინო დანელია

გამოფენა, სახელწოდებით „გასასვლელი“, ახალი კორონა-ვირუსის პანდემიის დროს შეიქმნა, როდესაც ადამიანები ჯერ კიდევ სრულიად ამოუცნობი საფრთხის წინაშე დავდექით. ვირუსი, პირველ რიგში, ჩვენს სასიცოცხლოდ აუცილებელ, სასუნთქ გზებს აზიანებდა და ჟანგბადის წყაროს გვიხშობდა. პარადოქსია, მაგრამ ამავე დროს, ვირუსის გავრცელების პრევენციის მიზნით გამოწვეული ჩაკეტვისას, (ე.წ. ლოკდაუნის დროს), მკვეთრად შემცირდა ინდუსტრიული მავნე ნარჩენების წილი ჰაერში და ჩვენი დიდი ურბანული სივრცის თავზე დაბინძურებული ჰაერისა და სმოგის ნაცვლად, სუფთა ჰაერი გაჩნდა - სწორედ ის ჟანგბადი, რომლის ჩასუნთქვის საშუალებაც შეეძლო მოესპო ჩვენთვის ვირუსს. პოლიტიკური, სოციალურ-ეკონომიკური თუ სხვა ყოფითი ფაქტორებით განპირობებულ, ჩვენს ინტენსიურ ცხოვრების რიტმში, დროებითი, იძულებითი პაუზა გაჩნდა, როდესაც ცოტა ხნით ყველა შევჩერდით, დავფიქრდით და გამოსავლის ძიება დავიწყეთ. ზოგმა ქალაქის ბინიდან სოფელში, ან თუნდაც სადმე გარეუბნის სიმწვანეში გასვლა ინატრა. კიდევ უფრო მეტად დაფასდა ურბანულ სივრცეებში პარკების ნაკუწების, ქალაქის გარშემო კი - ტყეების მნიშვნელობა. გამოფენის იდეა კორონავირუსის პანდემიამდე ბევრად უფრო ადრე გაჩნდა. მხატვარ მიშა გოგრიჭიანის ნამუშევრების სერიის „გასასვლელი“ კონცეფციის თანახმად, გამოფენას ორმაგი დატვირთვა აქვს. ერთი მხრივ, მხატვარს უნდოდა ეჩვენებინა, რომ ჩვენი ცხოვრების სწრაფი, ზოგჯერ მექანიკური რიტმისგან, მავნე ნივთიერებებით გაჟღენთილი უჰაერო, ბეტონის უსახურ ჩონჩხებად ქცეული ქალაქებიდან გასასვლელები უნდა მოგვეძებნა და ტყისთვის, სიმშვიდისთვის, ფიქრისთვის შეგვეფარებინა თავი. მეორე მხრივ კი, ჩვენს მიერ შექმნილ ილუზორულ სიმშვიდეში არ უნდა ჩავკარგულიყავით, ტყიდანაც უნდა მოგვეძებნა გასასვლელი, უკან დავბრუნებულიყავით და გევცადა იმის შეცვლა, რასაც გავექეცით, რაც არ მოგვწონს. სწორედ ამიტომ, ტყეების ერთიან, ხან საღამოს ინტენსიურ-ფირუზისფერ, ხან ზამთრისპირის გახუნებულ-მომწვანო, ხან გვიანი შემოდგომის მოყავისფრო, ხანაც ღამის ნაცრისფერ თუ დღის რძისფერ ტონალობებში ასე მკაფიოდ ანთია სიტყვა „EXIT” - იმედი იმისა, რომ გასასვლელი/გამოსავალი ყოველთვის არსებობს.

Nino Danelia

მართლაც, თუკი შევხედავთ ტყეებს, რომლებიც ცხოვრების სიმბოლოდაც შეგვიძლია წარმოვიდგინოთ, გასასვლელი არის ყველგან - ტყის ბილიკზე, ბუჩქნარში, ბორცვზე, მაშინაც კი, როდესაც არ ელოდები. მთავარია, დაინახო, ყოველთვის იცოდე, რომ გასასვლელი არის, თუნდაც ყველაზე დაბურული ტყიდანაც კი. ცხოვრების ყველაზე რთული პერიოდებიც დასრულდება, თუ ეძებ გამოსავალს და თუ იცი, რომ გამოსავალი არსებობს. მიშა გოგრიჭიანის ტყეები ზღაპრულიცაა, იდუმალიც, დრამატულიც, საფრთხის შემცველიც და ძალიან მშვიდიც, მსუბუქიც, ბუნებრივიც და რაც მთავარია, თითოეული ნამუშევარი საინტერესო და განსხვავებულია. ზოგიერთ მათგანში მხოლოდ ხეების რიტმული რიგია, როგორც ერთნაირი დღეების სიმბოლო და ამავე დროს, სწორედ ამ რიტმული ვერტიკალებით შექმნილი პერსპექტივა აღძრავს უსასრულო სივრცის განცდას, რომელმაც თითქოს უნდა ჩაითრიოს მაყურებელი და დააფიქროს, ცხოვრების ჩვეულ რიტმს და ტემპს მოწყვიტოს, წუთით გარინდოს, შეასვენოს და ისევ გააგრძელებინოს გზა. ხეების/დღეების რიტმის ამ უსასრულობაშია სწორედ მთელი ჯადოსნობა, რაც ადამიანის ცხოვრების საზრისს ქმნის. მაყურებელმა უნდა აირჩიოს, ტყის დასაწყისის გასასვლელშივე დატოვოს ტყე, თუ დაიმახსოვროს ეს ადგილი და ცოტა იმოგზაუროს, შეიმეცნოს მისთვის უცხო და იდუმალი. მიშა გოგრიჭიანის ტყეები მეტაფიზიკური ტყის ფრაგმენტებია, გასასვლელები - პირობითი. იქაც კი, სადაც თითქოს ტყე იხსნება და გზა მოჩანს, არაფერია კონკრეტული. ნისლში იკარგება და ისევ ინდივიდუალურ წარმოსახვაზეა დამოკიდებული ტყის გაღმა რა იქნება - ისევ ტყე, მინდორი, უფსკრული თუ ადამიანებით დასახლებული ადგილი. და ბოლოს, ორი სიტყვით, კატალოგის შესახებ, რომლის ინსპირაციაც სწორედ ტყეების ეს სერია გახდა. ახალ ნამუშევრებთან ერთად, კატალოგში შევიდა მხატვრის რამდენიმე ძველი ნამუშევარიც, ფოტოები კოლეგებთან და მეგობრებთან ერთად და რაც მთავარია, იმ ალბომის რამდენიმე გვერდი, რომელსაც ის ქმნიდა, როგორც დღიურს - მისი დღეების, ფიქრების, შიშების, რაც მთავარია, ნაპოვნი გასასვლელების აღსანუსხად და მეხსიერებისთვის შემოსანახად.

The exhibition, entitled “Exit”, was created during the new coronavirus pandemic, when people were still facing a completely unknown threat. The virus primarily damaged our vital airways and deprived us of a source of oxygen. Paradoxically, at the same time, the share of industrial hazardous waste in the air was drastically reduced during the lockdown to prevent the spread of the virus, and instead of smog on top of our large urban space, fresh air emerged. Oxygen that we could no longer breathe because of this virus. Due to political, socio-economic or other factors, in the rhythm of our intense life, a temporary, compulsory pause appeared, when we all stopped for a while, and started looking for a solution. Some people dreamed of going from a city apartment to a village, or even somewhere in the suburban greenery. The importance of parks in urban areas and forests around the city was even more appreciated. The idea for the exhibition arose long before the coronavirus pandemic. According to the concept of the series “Exit” by artist Misha Gogrichiani, the exhibition has a double meaning. On the one hand, the artist wanted to show us that we had to find exits from the fast, sometimes mechanical rhythm of our live, from airless cities filled with harmful substances and ugly concrete skeletons, and find shelter in the forest, in peace and thought. On the other hand, we should not get lost in the illusory tranquility we have created, we should also find an exit from the forest, go back and try to change what we have escaped and what we do not like. That is why the word “EXIT” is so clearly lit in the whole tonality of the forests, sometimes in the evening intense-turquoise, or in the faded-green of winter, sometimes in the brown of late autumn, sometimes in the gray of night or milky tones of the day, as a hope that there is always a way out/ Exit.

that there is an exit, even from the wildwood. Even the most difficult periods of life will end if you look for a solution and if you know that there is a solution. Misha Gogrichiani’s Forests are fairy, mysterious, dramatic, threatening and very quiet, light, natural and most importantly, each work is interesting and different. In some of them, there is only the rhythmic order of the trees, as a symbol of the similar days, and at the same time, the perspective created by these rhythmic verticals evokes a feeling of infinite space, which seems to have to engage the viewer in thoughts, break the usual rhythm and pace of life, grin for a moment, pause, and then continue the way again. In this infinity of the rhythm of the trees / days is all the magic that makes sense of human life. The spectator must choose to leave the forest at the very beginning of the forest, or remember this place and travel a little, to get acquainted with something unknown and mysterious for him. Misha Gogrichiani forests are fragments of metaphysical forest, exits are conditional. Even where the forest seems to be opening up and the road is visible, there is nothing concrete. It is lost in the fog and again it depends on the individual imagination what will be beyond the forest - the forest, again the field, the abyss or the place inhabited by people. And finally, in a few words, about the catalog, which was inspired by this series of forests. Along with the new works, the catalog also includes some old works of the artist, photos with colleagues and friends, and most importantly, several pages of the album he created as a diary - to mark his days, thoughts, fears, and most importantly, to record the found exits to remember.

Indeed, if we look at the forests that can be imagined as a symbol of life, the exit is everywhere - on the forest path, in the bushes, on the hill, even when you are not expecting it. The main thing is to see, always know

გასასვლელი

EXIT

ძაღლების საჭერი მანქანა. მუშამბა, ზეთი. 135x175. 1993 Dog catching vehicle. Oilcloth, oil. 135x175. 1993

ეძღვნება გარდაცვლილ მწეველთა ხსოვნას. ტილო, ზეთი. 140x180. 1994 Dedicated to the memory of dead smokers. Canvas, oil. 140x180. 1994

მფრინავი. მუყაო, ზეთი. 97x153. 1993 Pilot. Cardboard, oil. 97x153. 1993

დაბადების დღე. მუყაო, ზეთი. 99x152. 1993 Birthday. Cardboard, oil. 99x152. 1993

ოქროს თევზი. მუყაო, ზეთი. 60x182. 1994 Golden fish. Cardboard, oil. 60x182. 1994

ბუ. მუყაო, ხე, ზეთი. 130x46. 1989 Owl. Cardboard, wood, oil. 130x46. 1989

ბუშტების გამყიდველი. ტილო, ზეთი. 100x100. 1993 Baloon seller. Canvas, oil. 100x100. 1993

სათამაშო. ტილო, ზეთი. 78x63. 1991 Toy. Canvas, oil. 78x63. 1991

დუელი. ტილო, ზეთი. 200x300. 1993 Duel. Canvas, oil. 200x300. 1993

პროექტი თანამედროვე ხელოვნების გალერეა