“Geraken we hier nog uit?” “Ja, ik heb brood op de grond gegooid.” “Wat ben je toch slim. Kom, we gaan.” Tom en zijn mama vonden het brood niet. “Waar is dat brood nu?” “Opgegeten.” “Hoe?” “Maar ik weet nog wel de weg, links, rechts.” Liv Grossen 7 jaar De Zonnebloem Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Ik moet naar school, maar wat nu? Ik heb mijn pyjama nog aan. Ik moet naar de klas, maar wat is dat nu? In de klas zitten niet de kindjes, maar mijn knuffels. Daar is de ijsbeer. De juf komt binnen, maar de juf heeft ook haar pyjama aan. Daar gaat de bel. Mei Venhuizen 7 jaar De Zevensprong Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Er was eens een prinses die altijd maar weende en weende en weende. Daarom werd ze de weenprinses genoemd. Op een dag moesten alle ramen en deuren open, want het hele kasteel was ondergelopen en iedereen spoelde door het raam. Lauke Leinfelder 6 jaar Willem Tell
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
De draak wil eten, maar zij vindt geen eten. Ze gaat zoeken. Ze zoekt en zoekt, maar zij vindt niets, alleen maar dieren en ook bomen. Ze loopt en loopt, maar zij ziet niets meer. Ze zoekt heel de dag. Ze zoekt heel de tijd. Ze stopt niet meer. Ze zoekt en zoekt en dan vindt ze eten. Burchin Mehmed 7 jaar De Wereldschool Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Hoi ki dowki.” “Wat zegt ze nu?”, vraagt Pip. “Hoe heet jij?”, vragen Jan en Pip. “Pizza.” “Wat zegt ze nu?”, vraagt Jan. “Je hoort toch wat ze zegt, dat ze Pizza heet.” “Ja, maar dat is wel een rare naam.” “Niet waar.” “Wel waar.” Ergjan Gushani 11 jaar Sint-Jozef Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Regenboog, kun je me ook toveren zoals een regenboog?” “Haho”, zei de regenboog, “ik kan helemaal niet toveren.” “Maar ik wil ook een regenboog zijn”, zei de flamingo. “En trouwens, hoe komt dat jij een regenboog bent en ik niet?” “Sorry, flamingo”, zei de regenboog, “ik kan er ook niets aan doen.” Sophia Hilenko 11 jaar Sint-Jozef Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Op een dag hadden ze geen nacht meer. Waar zou de nacht toch zijn? Ze gingen hem zoeken. Waar was de nacht toch? Ze gaven niet op. Ze moesten de nacht vinden. Ze dachten dat ze hem gevonden hadden, maar dat was niet zo. Ze werden een beetje ongerust. Stel dat de nacht dood was? Dat zou heel erg zijn. Misschien was hij wel vermoord?
Oscar Eulaers 6 jaar De Pientere Piste Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Opeens wist hij het. Hij maakte een plan met een meetlat en een potlood. Het was moeilijk, want hij had maar één steeltje, maar het lukte. Hij kroop in de poep van een meneer en wachtte op een prot. Op een dag liet de meneer een prot en de kers vloog de lucht in en riep: “Joepie, ik heb het gevonden.” Louiz Van Den Eede 7 jaar De Sterrenkijker Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Meneer maan legde het uit aan Elien. Hij zei dat hij het beu was dat de grote mensen zo laat opbleven. Hij wou dat zij eens even vroeg als de kinderen gingen slapen. En zo kwam het dat Elien en meneer maan de beste vrienden ooit werden. Eva Deckx 7 jaar De kRing
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
De schoenen liggen onder de kast. Ze wachten. Wachten op het meisje, maar ze komt niet. Op een keer hoorden de schoenen een geluid. Ze dachten dat het meisje daar was. En dat ze samen gingen lopen, spelen en springen. Maar het was het meisje niet. De schoenen liggen nog onder de kast. Zij zijn nog steeds aan het wachten. Emma Batchvarov 7 jaar De Kolibrie Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
De olifant kwam langs de vogel en zag haar. Hij werd stapelverliefd. Hij wou alles doen voor haar. Toen de vogel hem zag, zei zij tegen de olifant: “Olifant, wil je op mijn nest letten, zodat ik even op vakantie kan?” De olifant knikte. De vogel vertrok en zei nog: “Dank je.” Orestis Lynas 7 jaar Prins Boudewijn Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Zet de bal maar neer. Jij bent de keeper, konijn.” “Oké, hond, oké.” Na een tijdje zei het konijn: “Ik ben moe.” “Oké, even pauze.” “Nee, ik ben meer moe”, zei het konijn. Salehah Afzal 7 jaar Perspectief
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Mijn mama is gestorven. Op de begrafenis droeg iedereen zwart. Ik zei niets, ik dacht alleen aan mijn mama. Ik vroeg aan mijn broer: “Moet ik in God geloven?” Emiel zei: “Geloof maar in de wetenschap.” Helena Van Gheem 8 jaar De kRing
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“La la la la laaa! Ik ben de beste ober ter wereld! Ik mors nooit, ik ben altijd deftig en ik ben heel goed. O, daar wil iemand iets bestellen: een pannenkoek met 3 kilo suiker, een bol ijs en slagroom. Zo veel op één pannenkoek. Oké, komt eraan!” Flor Pittomvils 8 jaar De Pientere Piste
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
De zin is een raar ding. Het is een zin van poĂŤzie. Het zit in je lijf. Maar hou het gewoon simpel met een zin. Want ook een zin doet zijn eigen zin. Nona Verbergt 8 jaar Veltwijck Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Er was eens een elfje en dat heette Lisi. Ze had een vriend en die heette Timon. Timon wou de wereld laten zien aan Lisi, maar Lisi wou dat niet. Ze zei: “Ik ben allergisch voor de wereld.� Maar eigenlijk was dat niet zo, ze was bang om de wereld te zien. Franscisca Villatorro 10 jaar Jonghelinckshof
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Eén kikker zei: “Ik ben moe”, en hij stopte. Hij verdronk en was dood. Die andere kikker dacht: “Tot ik uit de emmer geraak, ga ik niet stoppen.” Hij bleef heel lang zwemmen. Door dat zwemmen werd de melk yoghurt. De kikker klom op de yoghurt en sprong naar buiten. Hitesh Mehta 9 jaar Perspectief Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
De volgende ochtend. Tringeling, tringeling. Dat was de wekker. De klok werd wakker. “Amai, wat heb ik goed geslapen. Maar wat zie ik nu”, zei de klok, “mijn wijzers staan niet goed. Die moet ik effe juist zetten.” Youssra Bakali 9 jaar De Sterrenkijker
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Oei”, zei de yogameester, “als alle blaadjes er zijn afgevallen, ga je dood, samen met de boom.” “Dat meen je niet”, zei John. En er vielen ondertussen 4 blaadjes af. Dus er hingen nog 73 blaadjes aan. “Zeg niets”, zei de yogameester. Eros Bloemen 9 jaar Perspectief Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Op de Zuidpool vierden de dieren het jaarlijkse polenfeest. Bij dit feest herdachten ze de overleden dieren. Dat jaar organiseerden de pingu誰ns het feest en ze nodigden de zeehonden niet uit omdat die pingu誰ns opeten. De zeehonden vonden het schandalig, dus bedachten ze een plan. Toen al de zeehonden het plan begrepen, kwamen ze in actie. 5 zeehonden verpestten het jaarlijkse toneel, 20 zeehonden smikkelden het eten op, 3 zetten de elektriciteit uit en de laatste 5 zeehonden gooiden rotte vis in de milkshake. Thomas Peeters 10 jaar Sint-Anna Goethe Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Vijf minuten later, om 10.40 u, kwam de postgom. Tok, tok, tok, klonk het tegen de ritsdeur van de pennenzak. “Post”, riep de postgom. Tinto, de tinten-killer deed open en pakte de brief aan. Hij riep ons allemaal en las de brief voor: “Geachte tinten-killers, schetspotloden, gommen, kleurpotloden en slijpers, Ik kom vanavond langs en iets eten of drinken. Meer vertel ik jullie nu nog niet, ook niet wie ik ben! Tot dan!” Linde Slabbinck 9 jaar Steinerschool Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Hij vroeg zich echt af hoe het zou zijn om ouders te hebben. Toen had hij een idee. Hij pakte ijzer, hout, knopjes … en het was klaar: het was een ‘maak-ouders’-machine. Hij drukte op de groene knop, maar het werkte niet. Het leek of hij nog iets nodig had. Emmanuel Akakpovi 9 jaar Sint-Aloysius
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Er was eens een suikerklontje. Het viel in een schoen. De schoen viel in de zak. De zak viel in de auto. De auto viel in het ravijn. De auto ontplofte en de zak vloog weg. De zak ontplofte en de schoen vloog weg. Het klontje viel uit de schoen. Het klontje viel in de zee. En toen was de zee zoet ‌ Toch voor een stukje. Ismail Kareymez 12 jaar Jonghelinckshof Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Kijk naar de sporen, die z-z-zijn van chocola!”, zei Eliana heel boos. “Die mafkezen van Chocoladeland zijn nu echt te ver gegaan!”, zei iedereen door elkaar. Er kwam een hijgende pandaridder aan. Hij zei dat iedereen zich moest verzamelen bij hun koning voor een bespreking, de volgende morgen om kwart over acht. Iedereen wist al waarover de bespreking zou gaan. Eliana Andre 10 jaar De Wereldschool Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Ik wil zien hoe hij zijn show geeft, hoe hij danst, hoe zijn vlammen slingeren in de wind. Wat een mooi moment. Het wordt helemaal stil in mijn hoofd. Er is alleen plaats voor het vuur, voor zijn geknetter en zijn mooie vlammen. Lena Bos 11 jaar De Kolibrie
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Nu begint het verhaal en ooit is het gedaan. Maar Ooit is ooit nu. En Nu is toen. Oscar Sioen 10 jaar De Wereldschool
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Hero�, fluisterde een warme stem. Mijn ogen schoten open. Mama keek me aan. Ze glimlachte, maar ze was niet blij. Ik draaide me om, om te zien waar papa was. Hij stond in de deuropening met een man te palaveren. De man had een grappige uitstraling, hij had heel wat bruine krullen en rode blosjes. Het regende buiten en hij was helemaal doorweekt. Ik vroeg me af waarom papa hem niet uitnodigde om binnen te komen, anders was hij zo gastvrij. Deenah Tsai 11 jaar Perspectief Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Opeens begon het te sneeuwen en te regenen. Het was warm en daarom was er ook een regenboog. Ze snapten er niets van, dus gingen ze naar meneer wereld en vroegen hem wat er aan de hand was. Mohamed Baabou 10 jaar De Wereldschool
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Op een dag zei de mierenkoningin: “Ik wil meer snoep!� Want de mierenkoningin en de andere mieren waren zot op snoep. Ze waren megadik, maar ze wilden steeds meer en meer. De mieren stalen altijd lollies en mentos van kleine kindjes, maar dat vonden ze niet genoeg. Maciej Malecki 11 jaar Perspectief Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
De maan antwoordde: “Zon, ik ben boos op de mensen, want ze doen slechte dingen. Als jij altijd schijnt, gaan ze niet zoveel slechte dingen doen. Want als het nacht is, doen ze meer slechte dingen dan als het dag is. Ze denken dat in de nacht de andere mensen de niet-leuke dingen niet goed zien.� Sinem Alieva 11 jaar Afrit Zuid
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Vrouwen, de moeilijkste wezens op aarde. Mannen kunnen ze niet begrijpen. De briljantste wetenschappers zouden het nog niet kunnen. Maar … er was één wetenschapper die het ooit heeft geprobeerd. Dit is zijn verhaal. Luka Jozephi 11 jaar De kRing Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Hij gebruikte de zandloper heel vaak, maar op een dag liep het mis. De zandloper viel en de tijd werd helemaal veranderd. Hij was opeens in 1808 beland. Hij liep zo snel hij kon naar beneden, maar zijn ouders waren er niet. Hij dacht dat het winkeltje van de zandloper hier misschien ook was, want het zag er heel oud uit. Hij wist nog waar het was. Jarrin van der Made 11 jaar Sint-Aloysius Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Oké, je hebt vijf papiertjes vast, dus we moeten door jouw vijf dromen”, zegt hij, “ook al is het amper te geloven.” “Dit is een korte droom”, zeg ik. “Het is hier heel grijs. Eigenlijk is alles grijs. We moeten alles kleur geven met behulp van onze kleren. Zo ging het in mijn droom.” Ik stop de papiertjes in mijn zak. Maarten stampt met zijn voet op de grond. Het gras wordt groen. We beginnen alles aan te raken en na één uur is heel de droom gekleurd.
Mariken Rosseau 12 jaar Perspectief Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Ik zat in mijn kamer toen mijn moeder met rode, dikke ogen binnenkwam. Daaraan wist ik dat ze gehuild had. Ze zei: “Vergeef me, maar je moet met hem meegaan.” “Maar met wie en waarom huil je?”, vroeg ik. Ze legde haastig mijn kleren in twee koffers. Na tien minuten zei ze: “Luister Mina, je bent sterk en flink. Vergeef me en vergeet me.” Busra Osmen 13 jaar De Zonnebloem Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
Er was eens een kleine mol. Hij heette Molly. Hij had een grote droom. Hij wou graag piloot worden. Maar hij had een bril op en als je een piloot wil worden, mag je geen bril op. Molly was heel verdrietig. Hij dacht dat er geen ander leuk beroep was. Azad Yagdi 11 jaar De Bever
Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw
“Daar! Dat enge meisje met die kapotte teddybeer!”, riep Lima uit. “Aaaaaah!!!”, schreeuwden Lara en Romy. Opeens viel er een oog van de teddybeer op de grond. “Rennen!!!”, riep Lima. Ze renden zo snel mogelijk de trap op. Ze stormden Romy haar kamer binnen en vielen allemaal op haar bed. Lara Raes 10 jaar Perspectief Een initiatief van lezende ouders in samenwerking met De Veerman vzw