หุบผาราชินี พงศกร : เขียน ISBN : ๙๗๘-๖๑๖-๗๗๓๕-๕๐-๔ พิมพ์เป็ นตอนๆ ในนิตยสำรสกุลไทย พ.ศ.๒๕๕๗ - พ.ศ.๒๕๕๘ พิมพ์ครัง้ ที่ ๑ : ส�ำนักพิมพ์กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง ตุลำคม พ.ศ.๒๕๕๘ สงวนลิขสิทธิ์ตำมพระรำชบัญญัตลิ ขิ สิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘ หมวดนวนิยำย ล�ำดับที่ ๕๗
จัดพิมพ์ โดย สํานักพิมพ์ กรู๊ ฟ พับลิชชิ�ง ในเครื อ บริษัท กรู๊ ฟ พับลิชชิ�ง จํากัด เลขที ่ ๒๙/๑๐๖ วิสต้ำ อเวนิว วัชรพล แขวงคลองถนน เขตสำยไหม กรุงเทพฯ ๑๐๒๒๐ โทรศัพท์ : ๐๘๕-๖๖๕-๕๔๒๒ โทรสำร : ๐-๒๑๕๓-๐๕๐๐ อีเมล : groove_publishing@hotmail.com เว็ บ ไซต์ : www.groovebooks.com, http://www.facebook.com/groovepublishing บรรณาธิการที�ปรึกษา : อรรถรัตน์ จันทรวริ นทร์ บรรณาธิการสํานักพิมพ์ : อรรถรัตน์ จันทรวริ นทร์ ประสานงานการผลิต : สุลวัณ จันทรวริ นทร์ พิสูจน์ อักษร : กฤษดำ ศิริกิจพำณิชย์กลู และ เนตรนภำ ณ ถลำง ออกแบบปก : กัญจน์สภุ กั ค์ ยุกตำนนท์ ประสานงานการผลิตปก : จำรุนนั ทน์ ศรี รัตนตรัย รู ปเล่ ม : พฤจิกำ ประสานงานการผลิตรู ปเล่ ม : Aim Graphic House โทรศัพท์ ๐๘๑-๖๒๖-๙๑๒๓ โทรสำร ๐-๒๘๘๓-๖๑๒๑ พิมพ์ที่ : บริษัท เอ.พี. กราฟิ คดีไซน์ และการพิมพ์ จํากัด ๑/๘ หมูท่ ี่ ๔ ต.บำงขนุน อ.บำงกรวย จ.นนทบุรี ๑๑๑๓๐ โทรศัพท์ ๐-๒๔๙๗-๖๘๔๐-๓ โทรสำร ๐-๒๔๙๗-๖๘๔๔ จัดจ�ำหน่ำยโดย : บริษัท อมรินทร์ บุ๊ค เซ็นเตอร์ จํากัด ๑๐๘ หมูท่ ี่ ๒ ถ.บำงกรวย-จงถนอม ต.มหำสวัสดิ ์ อ.บำงกรวย จ.นนทบุรี ๑๑๑๓๐ โทรศัพท์ ๐-๒๔๒๓-๙๙๙๙ โทรสำร ๐-๒๔๔๙-๙๒๒๒, ๐-๒๔๔๙-๙๕๐๐-๖ Homepage: http://www.naiin.com ราคา ๔๖๐ บาท
ค�ำน�ำส�ำนักพิมพ์ เชื่ อ ว่า แฟนๆ นัก อ่า นของพงศกรที่ ไ ด้ อ่ า น ‘สิเ น่ ห าส่า หรี ’ หนึ่งในนวนิยาย ‘ซีรีส์ผ้า’ เรื่ องสนุกมาแล้ ว คงจะรู้ จกั ชายหนุ่มที่ ชื่อ ‘นิมมาน’ กันมาระดับหนึ่ง แล้ วก็คงสงสัยว่าเขาไปท�ำอะไรอยู ่ ไกลถึงประเทศอียิปต์ และคงคาใจว่าท�ำไมเขาถึงไม่ได้ ไปร่ วมงาน วิวาหสยุมพรหรื องานอภิเษกสมรสของ ‘นิลปั ทม์’ ผู้เป็ นน้ องสาว กับเจ้ าชายชัยทัศน์ และงานของพี่สาว ‘นวลเนื ้อแก้ ว’ กับเจ้ าชาย กีริช แห่งมันตราปุระ ส�ำหรับคนที่ยงั ไม่ได้ อา่ น ‘สิเน่หาส่าหรี ’ ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะ ไม่เข้ าใจ เนื่องจาก ‘หุบผาราชินี’ นันไม่ ้ ใช่นวนิยายภาคต่ออย่างที่ หลายคนเข้ าใจ แล้ วก็ไม่ใช่หนึง่ ในนวนิยายซีรีส์ผ้าของ ‘พงศกร’ อีก ด้ ว ย เพราะ ‘หุบ ผาราชิ นี ’ นัน้ เป็ นนวนิ ย ายผจญภัย ลึก ลับ ที่ มี ความเกี่ยวข้ องกับ ‘สิเน่หาส่าหรี ’ เพียงเพราะความสัมพันธ์ของตัว ละครที่เป็ นพี่น้องกัน และมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ ้นพร้ อมกันเท่านัน ้ แต่ ถ้ าได้ อา่ นทังสองเรื ้ ่ องก็จะได้ รับความสนุกที่ครบรสยิ่งขึ ้น แล้ วถ้ าจะถามว่า ‘หุบผาราชิน’ี นันเป็ ้ นนวนิยายในซีรีสช์ ดุ ไหน หรื อไม่ กรู๊ ฟ พับลิชชิ่ง ขอแอบกระซิบให้ แฟนๆ นักอ่านทุกท่านได้ ทราบกันตรงนี ้ว่า ‘พงศกร’ เขามีแผนจะเป็ นป๋ าดันให้ หนุ่มๆ ผู้เป็ น น้ องชายของนางเอกจากซีรีส์ผ้า ได้ มาเป็ นพระเอกกับเขาด้ วย เพราะหลังจากปล่อยให้ บรรดา ‘พี่สาว’ ได้ ผจญภัยไปกับ ความลึก ลับ สยองขวัญ ในนวนิ ย ายจากซี รี ส์ ผ้ า กัน มาแล้ ว หลาย เรื่ องก็ถึงคราวบรรดา ‘น้ องชาย’ ทังหลายจะได้ ้ แสดงฝี มือในซีรีส์ ‘น้ องชายนางเอก’ กันบ้ าง เริ่มต้ นที ่ ‘นิมมาน’ น้ องชายของ ‘นวลเนื ้อแก้ ว’ จาก ‘สิเน่หา-
ส่าหรี ’ ที่จะมาเป็ นพระเอกเต็มตัวใน ‘หุบผาราชินี’ และจะต่อด้ วย นายหนูพกุ หรื อ ‘พุม่ ข้ าวบิณฑ์’ น้ องชายของ ‘เพกา’ จาก ‘กี่เพ้ า’ ที่จะมารับบทพระเอกในนวนิยายผจญภัยเรื่ องสนุกอย่าง ‘พนม- นาคา’ และจะปิ ดท้ ายซีรีส์ด้วยสองหนุ่มฝาแฝดผู้มีสัมผัสพิเศษ อย่าง ‘ลิ่วลม’ และ ‘ล่องเมฆ’ น้ องชายของ ‘ริ นดารา’ จาก ‘กล- กิโมโน’ ที่จะมาเป็ นพระเอกแบบแพ็กคูใ่ นนวนิยายซีรีส์ผ้าผสมแนว ผจญภัยอีกเรื่ อง ในชื่อ ‘พยับฟ้าโพยมดิน’ เรี ยกได้ วา่ เป็ นนวนิยาย ที่รวมทังสองซี ้ รีส์เข้ าด้ วยกัน แต่กอ่ นจะไปไกลถึงตรงนัน ้ เรามาท�ำความรู้จกั ‘นิมมาน’ กัน อย่างเป็ นทางการ และร่ วมผจญภัยไปกับความลึกลับแห่งมนตรา ไอยคุปต์ในดินแดนซึง่ มีมนตร์ ขลังอย่างประเทศอียิปต์ ในนวนิยาย เรื่ องล่าสุดของ ‘พงศกร’ เรื่ อง ‘หุบผาราชินี’ เรื่ องนี ้กันก่อนดีกว่า ครับ อรรถรั ตน์ จันทรวรินทร์ บรรณาธิการที่ปรึกษา
ส�ำนักพิมพ์ กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง ในเครื อบริ ษัท กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง จ�ำกัด
อียปิ ต์ ๒๑๘๔ ปี ก่ อนคริสตกาล
๑
...โอ ไอซิส เทพีแห่ งแดนสรวง ขอพระองค์ โปรดรั บ คา-Ka...ดวงวิ ญญาณของข้าไปด้วยเทอญ อย่าได้ปล่อยให้ข้าต้อง เดียวดาย อยู่ในอนธกาลเลย... เนตรน้ อยหลับนิ่ง โอษฐ์ บางพึมพ�ำภาวนา ขณะย่างบาทขึ ้น จากนาวาทองค�ำล�ำน้ อย ที่ลดั เลาะเข้ ามาตามคลองน� ้ำใสที่ถกู ขุด แยกมาจากไนล์...แม่น� ้ำสายหลัก ทาสฝี พายนัง่ นิ่งราวรู ปสลัก แสงแดดยามใกล้ สนธยาอ่อน จาง ส่ อ งสะท้ อ นเรื อ ทองค� ำ เกิ ด ประกายระยับ สี แ ดงเกิ ด จาก ทับทิม สีเขียวเข้ มเกิดจากมรกต ประกายสว่างใสราวดวงดาราเกิด จากเพชรน� ้ำงาม ร่ า งสูง สง่ า ในเสื อ้ คลุม สี ข าวยาวจนจรดข้ อ เท้ า เดิ น น� ำ อยู ่ เบื ้องหน้ า นาวาอีกหลายล�ำทยอยจอดลงเบื ้องหลัง พระองค์ ป ฏิ เ สธพัส ตราภรณ์ แ ห่ง ราชิ นี หากเลื อ กที่ จ ะใช้ หุบผาราชินี 7
ภูษาทรงที่ตดั เย็บอย่างเรี ยบง่ายจากผ้ าลินินสีขาวบริ สทุ ธิ์ เฉกเช่น นักบวชแห่งมหาวิหาร มีเพียงมหามงกุฎแห่งลุม่ น� ้ำไนล์บนพระเศียร เท่านันที ้ ่บอกถึงฐานันดรอันสูงส่ง ทาสนับ ร้ อยก� ำ ลัง ช่ ว ยกัน ขนข้ า วของและหี บ บรรจุเ ครื่ อ ง ประดับขึ ้นจากเรือ เหล่านันล้ ้ วนเป็ นสมบัตทิ ฟี่ าโรห์ประทานมา เพือ่ ให้ เจ้ าหญิงผู้ทรงสิริโฉมได้ น�ำติดตัวไปใช้ ใน ‘โลกหลังความตาย’ นับเป็ นพระมหากรุณาธิคณ ุ อันหาที่สดุ มิได้ ! รถทรงของเทพเจ้ าราเคลื่อนคล้ อย แสงแดดแผดเผาระอุไอ จากเหนือหุบเขาอันกว้ างใหญ่ แลไปเห็นหมูป่ าล์มเขียวขจี กาลเวลาคือผู้สร้ าง แล้ วกาลเวลาก็เป็ นผู้ท�ำลายทุกสรรพสิ่ง ในโลกใบนี ้ ความดีเท่านันที ้ ่จะยืนยงเหนือสิง่ ใด ร่ างระหงในพัสตราภรณ์สีขาวบริ สทุ ธิ์หลับตานิ่ง ดวงพักตร์ นิ่งเฉยราวไม่ยินดียินร้ ายต่อชะตากรรมที่รออยูเ่ บื ้องหน้ า โอษฐ์ บาง ราวกลีบดอกบัวหลวงแรกแย้ มพึมพ�ำบทภาวนา ขณะที่นางทาส จ�ำนวนนับร้ อยที่เดินตามมาทางด้ านหลังล้ วนมีดวงหน้ าหมองเศร้ า ...แจ้ กกกก... เสียงร้ องของเหยี่ยวทะเลทรายโหยหวน เสียดลึกราวหัวใจ สลาย เจ้ าแห่งเวหาบินวนเวียนอยู่เหนือเวิ ้งฟ้าไม่ยอมจากไปไหน สายตาคมปลาบของมันจ้ องมองร่ างระหงของผู้เป็ นนายด้ วยความ ภักดี แม้ สตั ว์เดรัจฉานยังรู้ ว่า มรรคาสายเล็กที่นายน้ อยของมัน ก�ำลังด�ำเนินไป มีจดุ หมายอยูท่ ี่ใด สายลมเย็ น ที่ แ ผ่ ว มาจากผื น ทรายกว้ า งใหญ่ ไ พศาล แม้ จะหอบเอาระอุไอร้ อนมาด้ วย หากมีกรุ่ นหอมของก�ำยานที่จุดไว้ 8 ‘พงศกร’
รายทางเดินอวลมาพอให้ ชื่นใจ กรุ่นหอมแห่งความตาย... ก� ำยานชนิดพิเศษนีจ้ ะจุดขึน้ ในยามส่งเสด็จสู่ดินแดนของ โอสิริสเท่านัน้ ผู้ที่ก้าวล่วงผ่านทวารมหาวิหารแห่งอนูบิส ล้ วนเป็ นผู้หมด สิ ้นซึง่ ปราณชีวิต มีเพียงธิดาแห่งไอซิสพระองค์นี ้เท่านัน ้ ที่ด�ำเนิน ผ่านทวารบาลเข้ าไปทังที ้ ่ยงั มีลมหายใจ ต้ องเป็ นผู้ที่มีจิตใจเข้ มแข็ง ผ่านการปฏิบตั ิบชู ามาเป็ นอย่าง ดี เ ท่า นัน้ จึง จะสามารถครององค์ ไ ด้ ส งบนิ่ ง ทัง้ ที่ ร้ ู ว่า มรณกาล ก�ำลังรออยูเ่ บื ้องหน้ า เสียงร�่ ำไห้ ดังแทรกมากับเสียงตรวนโลหะ ขบวนข้ ารั บใช้ เหล่านัน ้ ล้ วนเป็ นผู้คนที่ถูกเลือกแล้ วให้ ตามเสด็จเจ้ าหญิงไปเข้ า เฝ้าโอสิริส มหาเทพแห่งความตาย “ไม่นา่ เลย...โธ่เอ๋ย” เสียงคร�่ ำครวญของนางทาสผู้หนึง่ เล็ดลอดมาจากล�ำคออวบ หนา ส่งผลให้ ร่างอ้ วนในอาภรณ์ ลินินสีขาวอมเหลืองสะบัดหน้ า กลับมาเขม้ นมอง ดวงตากลมโตด�ำสนิทราวนิลกาฬจ้ องอีกฝ่ ายจน น่ากลัวว่าจะทะลักหลุดออกมาจากเบ้ า “เป็ นห่วงฝ่ าบาท หรื อเป็ นห่วงตนเองกันแน่” “หากฝ่ าบาทจะร้ องขอชี วิ ต ต่ อ ฟาโรห์ พวกเราทุก คนคง ไม่ต้องตกอยู่ในชะตากรรมเช่นนี”้ นางทาสผู้นัน้ ยังคงคร�่ ำครวญ ผิวคล� ้ำที่แตกต่างจากนางทาสคนอื่นของนาง บอกให้ ร้ ู ว่าถูกส่งตัว มาจากนูเบีย อาณาจักรอันไกลลงไปทางตอนใต้ “นังทาสปากพล่อย” นางก� ำนัลที่เดินตามติดเบือ้ งปฤษฎางค์ หันขวับกลับไปยัง หุบผาราชินี 9
นางทาสผิวด�ำ ดวงตาวาวโรจน์ ด้วยความรู้ สึกไม่พอใจที่อีกฝ่ าย บังอาจจาบจ้ วงถึงเจ้ านาย “พอทีเถอะเนบลา” สุรเสียงหวานใสที่ ออกนามพระพี่ เลีย้ งว่า ‘เน-บล้ า’ เน้ น หนัก ต้ องเป็ นผู้ที่ใกล้ ชิดเท่านันจึ ้ งจะรู้วา่ ก�ำลังกริ ว้ “ลมหายใจของทุกคนก�ำลังจะสิ ้นสุด จะทะเลาะกันไปไย” “ทูล กระหม่อ มเพคะ ฟาโรห์ ไ ม่ไ ด้ ส่ัง ประหารพระองค์ สัก หน่อย” เนบลาหายใจเข้ าออกแรงจนทรวงอกกระเพื่อม “นัน่ หมายความว่าคนที่จะต้ องเดินเข้ าสู่สสุ านแห่งนีค้ ือแม่ ของเราอย่างนัน้ หรื อ...” สุรเสียงของอังค์ เกรี ย้ วกราด “เน-บล้ า อยากให้ เป็ นเช่นนันใช่ ้ ไหม” “หม่อมฉัน...” เป็ นช่วงเวลาที่เนบลาล�ำบากใจเป็ นอย่างมาก ถ้ อยที่เอ่ยประโยคถัดมานันเบาลงเหมื ้ อนจะกลัวเกรง “ถ้ าเพียงแต่ จะเปลี่ยนพระทัย...” “อังค์ไม่เคยเปลี่ยนพระทัย” เจ้ าหญิ งองค์ น้อยเชิดพักตร์ ปลายนาสิกโด่งงามที่เชิดสูง บ่งบอกถึงความเย่อหยิง่ มีเพียงแววของดวงตาที่ดำ� สนิทราวท้ องน� ้ำ อันหาที่สิ ้นสุดมิได้ เท่านัน ้ ที่มีร่องรอยของความหวัน่ กลัวซุกซ่อนอยู ่ อย่างลึกเร้ น “เนบลากลัวหรื ออย่างไร หากเป็ นเช่นนัน...เราจะยอมขอร้ ้ อง ฮารัคติให้ ทลู ฟาโรห์ให้ พวกเจ้ า...” ตรัสถามสุรเสียงแผ่วเบา พอได้ ยนิ กันเพียงสองคนเท่านัน้ “ไม่เพคะ อย่าท�ำเช่นนัน้ เด็ดขาด” นางก� ำนัลคนสนิทเชิด หน้ านิ่ง ด้ วยอาการดุจเดียวกับผู้เป็ นนาย “เนบลาไม่เคยกลัวเกรง สิ่งใด...พระองค์เสด็จที่ใด หม่อมฉันขอโดยเสด็จตามไปด้ วยทุกหน 10 ‘พงศกร’
แห่งเสมอ” “เราขอโทษ ที่ ท� ำ ให้ ทุก คนต้ อ งเป็ นเช่ น นี ้ เพื่ อ ธ� ำ รงไว้ ซึ่ง ความศัก ดิ์ สิ ท ธิ์ แ ห่ ง สัจ จะวาจา ทุก สิ่ ง จ� ำ ต้ อ งด� ำ เนิ น ต่อ ไปตาม ครรลองของมัน” ทรงเม้ มโอษฐ์ แน่น ดวงเนตรยาวเรี ยวที่ถูกแต้ ม เติมสีเขียวอมฟ้าที่สกัดมาจากเปลือกไข่นกการเวก เหลือบมอง ขบวนเสด็จที่ตามมาข้ างหลัง เป็ นขบวนยาวสมอิสริ ยยศราชินี ประกอบด้ วยข้ าทาสบริ วาร พร้ อมพรั่ ง ข้ า วของเครื่ อ งใช้ ที่ จ� ำ เป็ นส� ำ หรั บ โลกหน้ า อัญ มณี สมบัติล� ้ำค่ามากมาย แม้ จะเสด็จล่วงเข้ ามาถึงกึ่งกลางทาง หาก ท้ ายขบวนเสด็จยังไม่ขึ ้นมาจากเรื อ “ไม่มีความจ�ำเป็ นที่ฝ่าบาทจะต้ องขอโทษผู้ใดทังสิ ้ ้น” ยาม จะเด็ดเดี่ยว เนบลาก็เด็ดเดี่ยวได้ ไม่แพ้ ใคร “เราไม่ได้ ท�ำอะไรผิด เลยนะเพคะ” “แต่ผ้ คู นมากมาย ต้ องพลอย...” ทรงนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะ เอ่ยต่อไปว่า “ต้ องตายไปพร้ อมกับเรา...” “ชะตากรรมของทุกคนถูกก� ำหนดมาแล้ วเพคะ...มหาเทพ โอสิริสก�ำหนดมาแล้ วว่าใครจะอยู ่ ใครจะตายเมื่อไร” เนบลาพูด ด้ ว ยน� ำ้ เสี ย งหนัก แน่ น เป็ นกัง วาน โดยเฉพาะ ประโยคสุดท้ าย นางก�ำนัลคนสนิทของเจ้ าหญิงผู้ทรงศักดิ์ตงใจให้ ั้ บรรดานางก�ำนัลและนางทาสที่เดินตามมาข้ างหลังได้ ยินโดยถ้ วน ทัว่ กัน “แม้ เราเกิดต่างวัน แต่ได้ มาตายวันเดียวกันกับเจ้ าหญิงอังค์ นับเป็ นความภาคภูมิใจของพวกเราทุกคนเพคะ” สิ น้ สุด ค� ำ พูด ประโยคนัน้ ของเนบลา นางก� ำ นัล และทาส ทุกคนในขบวนเสด็จ ต่างพากันคุกเข่าลง ก้ มศีรษะต�่ำแตะพื ้นโดย หุบผาราชินี 11
พร้ อมเพรี ยงกัน เพื่อถวายความเคารพสูงสุดแด่องค์เจ้ าหญิงของ พวกเขาเป็ นครัง้ สุดท้ าย “ขอบใจ...ขอบใจทุกคน” อังค์ ทรงพึมพ�ำด้ วยสุรเสียงราบ เรี ยบ ก่อนจะด�ำเนินต่อไปข้ างหน้ าด้ วยเศียรที่เชิดขึ ้นสูง เมื่อย่างบาทเข้ าสูค่ หู าลึกที่เจาะเข้ าไปในหน้ าผา ความร้ อน รอบกายกลับหายไปอย่างน่าประหลาด ผาหินทรายแข็งแกร่ งท�ำให้ อณ ุ หภูมิเย็นยะเยือกจนเกือบจะ เป็ นหนาว สายลมรวยริ นแผ่วผ่านมาเป็ นระยะ กรุ่ นก�ำยานหอม แรง แสงจากคบไฟที่ตามอยู่รายทาง ส่องให้ เห็นภาพเขียนที่เพิ่ง แต้ มสีเสร็ จไปหมาดๆ ...เป็ นรู ปเรื อทองน�ำราชินีแห่งฟาโรห์มาสู่สสุ านลึกลับกลาง หุบเขา...สุสานที่มีราชินีจ�ำนวนนับร้ อยบรรทมอยูอ่ ย่างสงบ ...เรื อทองล่องนาวา น�ำ ‘คา’ สู่หบุ ผา อังค์นอ้ ยนิ ราศมา ยาตราสู่นิรนั ดร... เสียงโอมอ่านโองการสังวัธยายมนตราดังลอยมาตามสายลม กรุ่ นก�ำยานหอมแรงขึ ้นทุกขณะที่เจ้ าหญิงอังค์เยื ้องบาทย่างตรงไป ข้ างหน้ า หัตถ์ข้างที่ทรงถือดอกบัวหลวงไว้ ก�ำแน่นจนหนามแหลม เล็กบาดลึก เสียงฝี พระบาทสะท้ อนก้ องไปตามทางเดินที่เลี ้ยวลดคดเคี ้ยว ลึก เข้ า ไปทุก ขณะ ทรงด� ำ เนิ น ไปด้ ว ยพระทัย มั่น คงจนมาหยุด อยูห่ น้ าทวารหินบานใหญ่ แอ๊ ด... 12 ‘พงศกร’
บานทวารหนาหนักเปิ ดออกช้ าๆ เสียงเสียดลึกสะท้ อนถึง พระทัย ที่ ก� ำ ลัง หวั่น ไหว ตราบจนกระทั่ง แลเห็ น ร่ า งสูง ใหญ่ ใ น ชุดนักบวช ที่สวมหน้ ากากที่ท�ำเป็ นรู ปหมาใน อันเป็ นสัญลักษณ์ ของอนูบิส-เทพเจ้ าแห่งความตายนัน่ ละ ที่องั ค์พอจะคลายความ ร้ อนรุ่มในพระทัยลงไปได้ บ้าง ดวงตาที่ เปล่งประกายวะวับเบือ้ งหลังหน้ ากาก จ้ องมอง วรองค์โปร่งระหงแน่วนิ่ง ราวจะยืนยันถึงค�ำมัน่ สัญญาที่เคยให้ ไว้ “เมื่อถึงยามนัน...เราจะไม่ ้ เจ็บใช่ไหมอะเมนนาเมน...” อังค์ ตรัสถามสุรเสียงแผ่ว “ไม่เ จ็ บ พ่ะ ย่ะ ค่ะ กระหม่อ มสัญ ญา” อะเมนนาเมนเม้ ม ริ มฝี ปากแน่น “ทุกอย่างจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว กระหม่อมจะถวาย โอสถสูตรพิเศษ...หลังจากเสวย...พระองค์ก็จะบรรทมหลับสนิทไป ตลอดกาล...ไม่เจ็บ ไม่ปวดอะไรอีกเลย” “ดี” สุรเสียงของเจ้ าหญิงหนักแน่น “ถ้ าเช่นนันเราจะไม่ ้ กลัว” ประโยคสุดท้ ายเหมือนปลุกปลอบพระทัยของพระองค์เอง หัตถ์ทงสองข้ ั้ างที่ก�ำแน่นคลายออก ก่อนจะเอื ้อมไปปลดโซ่ทองค�ำ ที่ลา่ มขาข้ างหนึง่ ของเหยี่ยวทะเลทราย ปล่อยให้ มนั ได้ เป็ นอิสระ “ไปเสีย...ทาทา” ทรงออกเสียงเป็ น ทา-ท่า...ชื่อของเหยี่ยว ที่ทรงเลี ้ยงมาตังแต่ ้ มนั ฟั กออกจากไข่ “อย่าอยูท่ ี่นี่อีกต่อไป” ทาทาเอียงศีรษะด้ วยความงุนงง อังค์ โบกมือไล่และมันก็ บินโผออกไปทางหน้ าต่างบานยาวจนจรดพืน้ หากสักพักก็ย้อน กลับมาเกาะยังต�ำแหน่งเดิม “ไปเสียสิ...เราบอกให้ เจ้ าไป...อย่าอยู่ที่นี่ ไม่มีเราแล้ ว จะ ไม่มีใครปกป้องเจ้ าได้ อีกต่อไป” อังค์ตวาดเสียงดัง เป็ นอากัปกิริยาที่ไม่เคยกระท�ำมาก่อน หุบผาราชินี 13
ทาทาฟั งค�ำสั่งของนายด้ วยท่าทางงุนงง แม้ เจ้ าหญิ งผู้ทรงศักดิ์ จะตรั ส ไล่อ ย่า งไร เหยี่ ย วทะเลทรายตัว ใหญ่ ยัก ษ์ ยัง คงเกาะนิ่ ง ไม่ยอมขยับเขยื ้อน ความซื่อสัตย์ของทาทาไม่ถกู พระทัยฟาโรห์พระองค์ใหม่เลย แม้ สกั นิด สัญชาตญาณของสัตว์ท�ำให้ เหยี่ยวทะเลทรายรู้ ว่านายของ มันไม่โปรดชายร่ างสูงใหญ่ ผิวสีน�ำ้ ตาลเข้ ม ทุกครัง้ ที่ฟาโรห์ย่าง บาทเข้ าใกล้ วรองค์โปร่งบาง ทาทาจะพุง่ เข้ าโจมตีอย่างรวดเร็ ว จน ท�ำให้ ฟาโรห์กริ ว้ และส่งทหารแม่นธนูมาเพื่อก�ำจัด สายเลือดบริ สุทธิ์ ของอังค์ พระธิ ดาในฟาโรห์ รัชกาลก่อน ท�ำให้ ทหารทัง้ หลายไม่กล้ า ทัง้ ที่ร้ ู ว่าหากท�ำภารกิจไม่ส�ำเร็ จ จะ ต้ อ งถูก ฟาโรห์ ผ้ ูเ หี ย้ มโหดลงโทษอย่า งรุ น แรง แต่ค รั น้ พอได้ ยิ น สุรเสียงเสนาะใส ที่เปี่ ยมไปด้ วยความเมตตาหากทว่าทรงซึง่ อ�ำนาจ ตวาดก้ อ ง ทหารแม่ น ธนูทัง้ หมดก็ ย อมศิ โ รราบและกลับ ไปรั บ โทษทัณฑ์จากองค์ฟาโรห์แต่โดยดี... ”กระหม่อมจะดูแลทาทาให้ เอง ฝ่ าบาทอย่าได้ วิตกไปเลย” อะเมนนาเมนให้ สญ ั ญาข้ อที่สองกับเจ้ าหญิง “ดี” อังค์ตรัสสันๆ ้ “เมื่อหัวหน้ านักบวชอย่างอะเมนนาเมน ให้ สญ ั ญา เราก็วางใจ” “ด้ วยชีวิตของกระหม่อม” อะเมนนาเมนยกมือข้ างซ้ ายพาด ที่หน้ าอก ก้ มศีรษะนิ่ง ถวายความเคารพสูงสุดให้ กบั พระราชธิดา ในฟาโรห์รัชกาลก่อน เกมการเมืองแท้ ๆ ที่ท�ำให้ องั ค์ต้องเดินทางมาถึงวันนี ้... วันสุดท้ ายในพระชนม์! การเป็ นพระธิดาองค์เดียวในฟาโรห์รัชกาลก่อน ท�ำให้ องั ค์ 14 ‘พงศกร’
อยู่ใ นอัน ตราย เมื่ อ ฟาโรห์ พ ระองค์ ใ หม่ ซึ่ง เป็ นเพี ย งขุน ทหารผู้ ต้ องการสิทธิ์โดยชอบธรรมทีจ่ ะขึ ้นครองราชย์ และสิทธิ์อนั ชอบธรรม นันจะเกิ ้ ดขึ ้นได้ ด้วยวิธีเดียวนัน่ คือ...สถาปนาอังค์ขึ ้นเป็ นราชินี ขัตติยมานะท�ำให้ ไม่ทรงยอมโดยง่าย ความยุ่งยากทังหมด ้ จึงเริ่ มต้ นขึ ้น หลายชีวิตถูกประหารไปวันแล้ ววันเล่า จนกระทัง่ มา ถึงชีวิตของเจ้ าหญิงผู้ทรงสิริโฉม... ในฐานะของหัวหน้ านักบวชแห่งมหาวิหาร อะเมนนาเมน มิอาจจะหลบเลี่ยงหน้ าที่นีไ้ ปได้ ...หน้ าที่ที่ท�ำให้ เขาต้ องเจ็บปวด รวดร้ าวที่สดุ ในชีวิต! “ขอบใจส�ำหรับทุกสิง่ ทุกอย่าง” สุรเสียงหวานใสดึงให้ หวั หน้ านักบวชออกจากห้ วงค�ำนึง ต่อ ให้ ป ฏิ บัติ กิ จ ศาสนา สัง วัธ ยายมนตราจนสมาธิ แ น่ ว นิ่ ง เพี ย งใด หากถึงยามนี ้...ยามที่ต้องปลดเปลื ้อง ‘คา’ จากร่ างระหงตรงหน้ า อะเมนนาเมนก็อดจะหวัน่ ไหวมิได้ เป็ นการปลดเปลื ้อง ‘คา’ ออกจาก ‘บา’ ทังที ้ ่เจ้ าของร่ างยัง มีชีวิตอยู.่ .. รายที่ผ่านมาก่อนหน้ านี ้ทุกรายจะถูก ‘สังหาร’ มาจากที่อื่น ด้ วยวิธีการต่างๆ กัน ก่อนร่ างของพวกนางจะถูกน�ำมาที่วิหารเพื่อ ท�ำมัมมี่ หากรายของอังค์เป็ นรายแรกที่เสด็จมายังวิหารทังยั ้ งทรง พระชนม์... เนบลาน� ำ้ ตาไหลพรากยามปฏิบัติหน้ าที่ครั ง้ สุดท้ าย นาง ก�ำนัลคนสนิทของเจ้ าหญิงรับมงกุฎล� ้ำค่าที่องั ค์ถอดจากพระเศียร แล้ วส่งให้ เธอถวายค�ำนับแล้ วเข่าอ่อนจนลุกไม่ขึ ้น อะเมนนาเมน ต้ องส่งสัญญาณให้ ผ้ ชู ว่ ยนักบวชตรงเข้ าไปช่วยประคอง เนบลาน�ำมงกุฎของเจ้ าหญิงอังค์ไปใส่ในหีบทองค�ำที่จะถูก หุบผาราชินี 15
ประกอบเป็ นโลงชัน้ ในสุดของพระองค์ ก่อนจะถอยกลับไปด้ าน นอกห้ องพิธีกรรมพร้ อมกับนักบวชอื่นๆ ปล่อยให้ เจ้ าหญิ งผู้ทรง สิริโฉมประทับอยูก่ บั อะเมนนาเมนเพียงล�ำพัง “เราพร้ อมแล้ ว...” ทรงตรั ส ด้ ว ยสุร เสี ย งราบเรี ย บ ดุจ เดี ย วกัน กับ พระพัก ตร์ ที่ปราศจากอารมณ์และความรู้สกึ ใดๆ อะเมนนาเมนต่างหาก ที่กลับกลายเป็ นฝ่ ายล�ำบากใจเสีย เอง เขาเตรี ยมโอสถสีน� ้ำเงินเข้ มเอาไว้ ในจอกหินที่วางอยู่ทางด้ าน ข้ าง มือเรี ยวยาวล้ วงเข้ าไปในเสื ้อคลุม หยิบอะไรบางอย่างออก มาและส่งให้ เจ้ าหญิงผู้เป็ นสหายสนิทมาแต่ยงั เยาว์รับไปถือไว้ “อะไร...” อังค์ขมวดขนงแน่น จ้ องมองวัตถุใสกระจ่างในมือ ด้ วยดวงเนตรที่เต็มไปด้ วยความพิศวง วัต ถุที่ หัว หน้ า นัก บวชสูง สุด ส่ง ให้ เ ป็ นหลอดแก้ ว ใสที่ ต รง กลางคอดเล็ก ข้ างหนึ่งบรรจุเม็ดทรายขนาดเล็กจิ๋วที่ถกู คัดมาเป็ น อย่างดี ดูเผินๆ ไม่ตา่ งอันใดกับอัญมณีล� ้ำค่า “นาฬิกาทราย...” อะเมนนาเมนตอบสัน้ ๆ ดวงตาคู่คมที่ ซ่อนอยูห่ ลังหน้ ากากอนูบสิ เปล่งประกายประหลาด หากเป็ นยามปกติ อังค์คงซักไซ้ ไล่เลียงจนได้ ค�ำตอบที่พอ พระทัยไปแล้ ว อะเมนนาเมนร�่ำเรียนเวทมนตร์พสิ ดารมาจากอาจารย์ ของเขา เสกก้ อนหินให้ กลายเป็ นไก่ต่อหน้ าพระพักตร์ ของอังค์ ก็ เคยมาแล้ ว แต่ในยามที่มรณกาลก�ำลังยืนรออย่างสงบอยู่เบื ้องหน้ าพระ พักตร์ เช่นในยามนี ้ อังค์ไม่ร้ ูสกึ อยากรู้อะไรอีกต่อไป “จะไม่ทรงถามกระหม่อมหรอกหรื อว่า นาฬิกาทราย...เพื่อ 16 ‘พงศกร’
อะไร” มือเรี ยวยาวของอะเมนนาเมนประคองให้ เจ้ าหญิงเสด็จขึ ้น ประทับบนพระแท่นบรรทมที่ เตรี ยมเอาไว้ ก่อนจะยื่ นจอกบรรจุ โอสถพิเศษถวายพระองค์ ทรงรับถ้ วยยามาด้ วยมือข้ างที่ว่าง ยกขึ ้นจิบรวดเดียว ก่อน จะเอนวรกายราบลงกับพระแท่นศิลา...โอสถกลิ่นหอมด้ วยสกัดมา จากมวลบุปผาและสมุนไพรนานาพันธุ์ มีรสชาติขื่นล�ำคอจนแทบ จะขย้ อน “เพื่ออะไร...” ทรงตรั สถาม พร้ อมกับความง่วงงุนที่จู่โจม เข้ ามาอย่างรวดเร็ ว สรรพส�ำเนี ยงรอบวรกายของอังค์ ดูเหมือนจะอือ้ อึงสับสน เนตรทังสองหนาหนั ้ กจนลืมแทบไม่ขึ ้น มือทังสองกุ ้ มนาฬิกาทราย ที่อะเมนนาเมนถวายเอาไว้ แน่น ราวจะยึดเป็ นที่พงึ่ สุดท้ าย ท่ า มกลางความสับ สนอลหม่ า น และเสี ย งอื อ้ อึง วุ่น วาย อังค์ได้ ยินค�ำตอบของอะเมนนาเมนได้ อย่างแจ่มชัด... “เพื่อชี วิตอันเป็ นนิรันดร์ ...ทุกสิ่งยังไม่จบสิน้ ลงเพียงเท่านี ้ หรอกพ่ะย่ะค่ะ...มันเพิ่งเริ่ มต้ นขึ ้นเท่านัน!” ้
หุบผาราชินี 17