17. 3 Sept 2006
Inhoudsopgave Redactioneel stukje
pag. 4
WC-dansen
pag. 5
De eerste keer...
pag. 7
Amsterdam wijzer
pag. 8
(Ver)huisperikelen
pag.12
Faculteitsintroductie
pag. 14
Tokofood
pag. 25
Ajax: nieuw seizoen, nieuwe kansen?
pag. 29
-Knetterlam +rebus
pag.31
Toilet terror
pag. 33
De Vrolik en Groot
pag.35
3
17. 3 Sept 2006
Tijd van de zonnebrand is weer voorbij. Die mooie zomer maakt weer plaats voor de donkere, ongure dagen. Anna’s hoeve dat tijdens de zomerdagen er vrijwel verlaten bij lag, stroomt nu weer vol met oude en nieuwe studenten. Vooral die laatste groep is dit jaar sterk vertegenwoordigd. Voor deze mensen zal Anna’s hoeve, de thuisbasis van de biologiestudies,in den beginne nog wel wat wereldvreemd overkomen. Wellicht kom jij -zoals ze dat in Amsterdam zo mooi noemenuit “de provincie”, en ben je hier gekomen met de verwachting dat alles hier in Amsterdam veel groter is. Dit geldt zoals je gemerkt hebt voor Anna’s Hoeve NIET. Anna’s Hoeve is niet groot en patserig. Nee, Anna’s Hoeve is klein, knus en bescheiden. Geloof me, in de loop van de tijd ga je de rust die Anna’s Hoeve uitstraald waarderen. Na al dat vunzige sex, drugs en rampeneren dat je in Amsterdam gaat meemaken, zul je op Anna’s Hoeve tot rust komen en de nodige wijsheden over het leven in medidatieve staat tot je nemen. Wij van de redactie van de Gymnorhina heten alle nieuwe mensen,...WELKOM op Anna’s Hoeve -ook wel het lekkere kontje van Amsterdam genoemd-. Jullie gaan zeker een mooie tijd tegemoet op deze faculteit. De pot op met Roeterseiland, het AMC of alle andere faculteiten. Anna rules! In deze eerste Gymnorhina van het nieuwe schooljaar willen wij jullie vooraleen beetje wegwijs maken in Amsterdam en het studentenleven. Verder zijn er een aantal fotopagina’s van de facultaire inschrijving en de faculteitintree. Voor de mensen die denken: ‘wat de p# is de Gymnorhina?’ De Gymnorhina is het faculteitsblaadje van Anna’s hoeve, gelezen en gemaakt door studenten op Anna’s Hoeve. Weet je dus geen raad met je literaireuitspattingen? Meldt je dan aan bij de Gymnorhina en schrijf of teken als een malle erop los Met vriendelijke Gymnogroet, De redactie
4
17. 3 Sept 2006
WC-dansen Vandaag precies twee jaar geleden is het onheil geschied dat ik inwoner van Amsterdam ben geworden (officiel rijswijk maar dat zijn details). Als naief eerstejaars uit het beroemde Roelofarendsveen betrok ik mijn lege kamer in oud west. Nou misschien was ik niet geheel naief, want ik had de intreeweek immers al doorgebracht met Amsterdams grootste feestbeesten op de wallen. De eerste maand Amsterdam was ik altijd moe, wellicht te wijten aan amsterdamse uitgaansverleidingen, maar ik houd het bij de grote drukte die altijd in Amsterdam heerst. Amsterdam vermoeid, niet zo’n beetje ook. Veel van mijn vrienden uit ‘ de provincie’ vragen mij of ik ooit nog terug ga naar Roelofarensveen. “ Nee!” roep ik dan vaak geschokt, want ik ben hier nog lang niet uitgeleefd. Nogal vaak wordt hier wat geirriteerd en verbaast op gereageerd omdat zij Amsterdam alleen zien als een grote uitgaansgelegenheid vol met geweld, drugs en hoeren, waar toevallig ook een Shannon woont. En ontkennen kan ik natuurlijk niet dat hier genoeg geweld, drugs en hoeren te vinden zijn, maar dat zijn niet bepaald de dingen die mij hier houden. Want ik blijf hier omdat: ik me hier nooit verveel, altijd interessante mensen ontmoet, alles vrijblijvend is, je jezelf kunt zijn, of juist jezelf niet hoeft te zijn, de albert cuyp bestaat, dat artis bestaat, het niet uitmaakt wat je aandoet, het soms juist wel uitmaatk wat je aandoet, je hier tibetaans kunt eten en de albert heijn aan de overkant zit en ook nog eens op zondag open is. Ik vind het gewoon fijn dat ik ordinair kan zoenen op een hoekje en dat mijn moeder daar dan niets van weet als ik thuis kom. Ik houd van anonimiteit en vrijblijvendheid. Afgelopen weekend heb ik weer een nieuwe plek ontdekt in Amsterdam die me nauw aan het hart ligt; Pakhuis Wilhelmina. Sommige van jullie zullen het nog kennen van de bandjesavond die daar afgelopen jaar plaatsvond maar ik hang er nu een heel ander label aan. Pakhuis wilhelmina is een oud pakhuis gelegen aan het IJ vlak naast de bekendere discotheek Panama. Samen met karin, een vriendin uit vroegere tijden, gingen wij een kijkje nemen in het pakhuis ‘ omdat we toch op de gastenlijst stonden’. Bij binnenkomst zagen wij vrijwel meteen geen hand voor ogen doordat de rookmachine net op een iets te hoog standje stond. Gelukkig waren de bar en dansvloer op de tast te bereiken en al vlug zorgden euforische techno geluiden voor een goede sfeer en wild gedans. Na enige tijd bewoog ik me naar het toilet en werd blij verrast met een intiem feestje op de WC. Het gangetje en de vier toiletten werden gevuld met gelukkige geluiden en meezingers uit de tijd dat de gemiddelde bezoeker van wilhelmina mijn leeftijd had. Het was een waar paradijsje en de muziek waarmee dj Elfje ons verblijdde mocht ik niet voor mezelf houden. 5
17. 3 Sept 2006 Na karin gehaald te hebben volgde een avond vol vrolijk gedans en bellen (er stond ook een bellenblaasmachine) waarvan zelfs de koelste skinhead (die waren er ook) opwarmde. -Diezelfde skinhead bleek later een fervent stijldanserToen na enige tijd de wc veel te vol stond met de jolige dansende menigte ging karin snel wat te drinken halen. Na een korte tijd kwam ze lachend terug met de boodschap dat de bar allang gesloten was maar dat de eigenaar het zo leuk vond in de wc dat hij het nog niet over zijn hart kon krijgen helemaal te sluiten, en terecht. Nu lijkt het net of dit soort speciale plekken alleen te vinden zijn in de aanwezigheid van luide muziek en drugs maar dit is slechts een van vele plaatsen en momenten die Amsterdam echt tot mijn stad maken. Uiteindelijk vind iedereen haar of zijn eigen speciale plekjes en zijn er naar mijn idee maar weinig import amsterdammers die oprecht kunnen beweren niet van Amsterdam te houden.
Veel liefs van jullie voorzitter,
Shannon
6
17. 3 Sept 2006
De Eerste Keer… Het is weer begonnen. Het nieuwe collegejaar. Tijdens de vakantie had ik er alweer zin in. Interessante nieuwe vakken en interessante nieuwe eerstejaars. Toen ik eerstejaars was, was alles (vooral ik) natuurlijk nog heel anders… 6 September 2004. Mijn eerste dag als 18-jarige en mijn eerste dag op de universiteit. Ik was jong en onervaren. In twee jaar zijn er een hoop dingen veranderd. Ikzelf en de hele wereld waarin ik leef. Vanaf het moment dat ik in de collegebanken zat begon het hele proces. Het duurde niet lang voordat de relatie met mijn middelbare schoolvriendje (gelukkig) over was, gewoon omdat ik was veranderd. Ik kreeg vriendinnen, terwijl ik vroeger altijd met jongens om ging. En met deze veranderingen kwamen dan ook mijn eerste keren. De eerste keer uit in Amsterdam; de eerste keer een studentenfeest; de eerste keer te maken krijgen met geweld in Amsterdam (ik kreeg een appel in mijn oog); de eerste keer met een jongen zoenen die ik niet ken en niet meer herken; de eerste keer met dezelfde jongen zoenen als mijn beste vriendin; de eerste keer met dezelfde jongen zoenen als mijn beste vriendin op dezelfde avond; de eerste keer met mijn beste vriendin zoenen; de eerste keer seks op de eerste date; de eerste keer een seksrelatie; de eerste keer dat een goede vriendin ervandoor gaat met mijn ‘seksspeeltje’; de eerste keer gedumpt worden zonder een relatie te hebben. Oftewel: het is heerlijk een vrijgezelle studente te zijn!
Marja S.
7
17. 3 Sept 2006
AMSTERDAM WIJZER Daar sta je dan, net aangekomen op Amsterdam CS en zo gretig als een jonge hond probeer je alle nieuwe indrukken in je op te slurpen. Links en rechts razen trams om je oren, voor je zie je een zakkenroller een oud omaatje beroven, verderop ligt een junk zichzelf een verse shot heroïne te injecteren en je weet het: ‘Ik heb een goede keus gemaakt!’ En inderdaad! Hoogstwaarschijnlijk is dit zelfs de beste keuze die je ooit gemaakt hebt. Vanaf vandaag begint het nieuwe leven. Geen wekelijkse punnikavonden meer met je moeder, je oma en al die andere bejaarde vrouwen uit dat suffe dorp. Nooit meer met het hele gezin zondagsochtend verplicht naar de kerk. Geen familiefeestjes meer waar al je neefjes ook je broertjes zijn. Vanaf nu woon, studeer, werk, leef je in Amsterdam! Voor al die boeren, zwarte kousen en/of zigeuners die je achterliet, waarschijnlijk hét ‘Sodom en Gomorra’ van Nederland maar voor jou heet deze plek de aankomende vijf jaar gewoon ‘thuis’. Amsterdam, dé stad van het wilde nachtleven, duizenden studenten, gezellige kroegen, leuke eettentjes en op elke straathoek een coffeeshop. Het enige probleem voor je is waar? Sinds je je kunt herinneren ben je misschien twee keer in Amsterdam geweest, waarvan één keer met je ouders en je veertien broertjes en één keer op Schiphol. Voor jou is de Dam iets dat je alleen herkent van de tv op 4 mei. Hoe je van het Waterlooplein naar het Rembrandtplein komt hoeft men jou niet te vragen en wat de Paradiso en de Melkweg zijn is je een raadsel, laat staan waar ze zitten! Waarschijnlijk loopt je hoofd over met allerlei belangrijke vragen waar je nu nog geen antwoord op weet. Waar kun je goedkoop en lekker eten? Waar zitten al de leuke studenten in de late uurtjes? Waar is het bier goedkoop en niet verdunt met water? Gelukkig vormt deze Gymno je redding en geeft het antwoord op die vragen. Met behulp van het onderstaande rooster zul je je in ieder geval de eerste week redden. Elke dag staat garant voor veel gezelligheid, feest en fikse katers. Maandag Het Pakhuis is een van die kleine gezellige studentenrestaurantjes in het centrum van Amsterdam. Meestal is het er stampend druk en zul je even aan de bar moeten wachten totdat er een tafeltje vrij is. Reserveren is er niet mogelijk, waarschijnlijk omdat ze van zichzelf weten dat ze toch elke avond vol zitten. Het menu is niet al te uitgebreid maar de prijzen zijn dat gelukkig ook niet. Voor ongeveer 15 euro kun je hier heel erg lekker en gezellig eten en is er voor ieder wat wils. Het menu bestaat voornamelijk uit echt studentenvoedsel zoals biefstuk, varkenshaas en vis 8
17. 3 Sept 2006 maar ook de vegetariërs komen hier aan hun trekken. Uiteraard worden alle gerechten geserveerd met patat of rijst. Kort gezegd is het Pakhuis de ideale plek om gezellig met je vrienden uit eten te gaan zonder al te veel geld kwijt te zijn. Het Pakhuis is gelegen in de Voetboogstraat vlakbij het Spui. Je kunt het bereiken met tram 1, 2, 4, 5, 9, 14, 16, 24, 25 en ligt in een straatje parallel aan de Kalverstraat. Meander is een van die plekken waar je het studentenleven nog in volle glorie kunt beleven. Om binnen te komen moet je in het bezit zijn van een OV-jaarkaart of je collegekaart bij je hebben anders zullen je vrienden je voor de deur achter moeten laten. Meander is meestal afgeladen met veel stomdronken, zwetende studenten. Negen van de tien keer kun je je kont er niet keren en staat iedereen tegen je aan te rijden (ook de minder fris ruikende mannen en vrouwen). De enige manier om dat leuk te vinden is door zelf ook stomdronken te worden en daar ben je in deze kroeg zeker voor aan het goede adres. Bier kost slechts € 0.70 dus als je door de drukte gedwongen wordt je hele dienblad bier over iemand heen te gooien, kun je met gerust hart een nieuwe halen. Hier mag rondjes geven voor niemand een probleem zijn en het is dan ook vrij normaal om in een keer 2 dienbladen vol te halen voor het geval je er een laat vallen. Entree is € 6,- maar als je met een groep van 10 bent kun je er voor € 4,- in. Aangezien je buiten altijd in een rij staat kun je vast wel 9 onbekenden scoren om voor 2 minuten je vrienden te zijn. Zeg bij het naar binnen gaan dat je van ‘Congo’ bent dan gaat € 1,- euro sponsoring naar Congo en uiteindelijk komt dat natuurlijk weer terug bij jou! Dinsdag Mensa Agora & Atrium zijn de twee kantines van de UvA. Omdat ik gisteren had aangeraden te gaan eten in het Pakhuis, dat relatief toch wat meer kost, vandaag dus maar weer bezuinigen! Je kunt hier van 17.00 tot 19.00 vlees en vegetarisch eten tegen zeer weinig geld. Gemiddeld kost een drie gangen menuutje € 7,- en een vast menu € 4.65. Dit zijn de studenten prijzen en die betalen minder maar dan moet je wel je collegekaart kunnen laten zien. Natuurlijk hoef je voor dit geld geen Haute Cuisine te verwachten maar meestal is het behoorlijk goed te eten. Agora kun je vinden in de Roeterstraat naast het Roeterseilandcomplex. Voor de Psychobioloogjes onder ons dus vaak lekker dichtbij. Het makkelijkst is Agora te bereiken door met de metro (51, 53 en 54) uit te stappen op het Weesperplein en dan een stukje te lopen. Ook stoppen de trams 7, 10 op het Weesperplein. De andere, Atrium, zit bij de Oudemanhuispoort op de Oudezijds Achterburgwal en ligt dus iets centraler. Het ligt ter hoogte van het Spui maar dan aan de andere kant van het Rokin (= grote straat parallel aan Kalverstraat). Voor de trams kun je dus even bij de beschrijving van het Pakhuis kijken. De Biecht is de stamkroeg van Congo. En nee, geen zwarte kousen praktijken zoals je die thuis misschien gewend was, maar op en top gezelligheid in hartje Amster9
17. 3 Sept 2006 dam. Elke dinsdag zit dit café vol met biologen die wel van een aantal biertjes houden. Een vaasje kost voor ons €1.60, wat voor Amsterdamse begrippen niet duur is. Het café is speciaal voor ons geopend vanaf 21 uur en meestal wordt er tot in de late uurtjes door geborreld. Maandelijks zijn er themaborrels waarbij er meestal leuke kortingen zijn op speciale drankjes en natuurlijk de bijpassende hapjes niet ontbreken. Ook kan er, voor de voetbalfans onder ons, regelmatig voetbal op een groot scherm worden gekeken. Wil je even lekker bijkletsen met je (nieuwe) studievrienden of gewoon enorm zuipen dan ben je hier aan het goede adres! De Biecht zit op de Kerkstraat t.h.v. de Utrechtsestraat en tram 4 stopt er het dichtst bij. Omdat de 4 niet veel rijdt en het café dichtbij het Rembrandtplein (tram 4, 9, 14) en het Fredriksplein (tram 7, 10, 25) ligt, kun je ook daar uitstappen en een stukje lopen. Woensdag Rimini is een begrip onder veel studenten. Deze pizzeria verkoopt pizza’s en pasta’s tegen bodemprijzen! Studenten eten hier voor de halve prijs wat betekend dat een normale pizza hier slechts €5,- kost! Totaal onverwacht is dit voedsel voor deze prijs ook nog van zeer redelijke kwaliteit. Een minpuntje is wel dat je vaak erg lang op je eten moet wachten doordat het bijna altijd stampend vol is. Mocht je dreigen te verhongeren door het lange wachten kun je altijd nog uitwijken naar de overkant van de straat, waar zich een soortgelijk pizzeriaatje bevindt. Rimini zit in de Lange Leidsedwarsstraat, een zijstraatje van het Leidseplein, dat je het makkelijkst kunt bereiken met tram 1, 2, 5, 7 en 10. Paradiso is dé poptempel van Nederland. Verder uitleg zou eigenlijk verboden moeten worden maar aangezien jullie nog zo maagdelijk en onwetend zijn doe ik het toch maar. Paradiso is gevestigd in een oud kerkgebouw (1880) van de gemeente Amsterdam maar dat is het allang niet meer! Tegenwoordig huist het wekelijks grote nationale en internationale artiesten en worden er daarnaast vaak grote feesten gehouden. Wekelijks is er op woensdag (classic) en donderdag (reguliere) ‘Noodlanding’ dat door veel studenten bezocht wordt. Er wordt veel alternatieve muziek gedraaid maar iedereen komt hier aan zijn of haar trekken. Elke student moet hier één keer geweest zijn maar eigenlijk natuurlijk veel vaker! Entreeprijzen variëren tussen de €6,- voor ‘Classic’ op woensdag tot €8,- voor de donderdag maar zijn dat zeker waard. Paradiso ligt op de Weteringschans vlak bij het Leidseplein en je komt er met tram 1, 2, 5, 7 en 10. Donderdag De Epstein-Barr is de kroeg die gelokaliseerd is in het AMC. De naam is natuurlijk een verwijzing naar het Epstein-Barr virus, dat de ziekte van Pfeiffer veroorzaakt. Een goed gekozen naam aangezien de kans groot is dat je hier deze ziekte op zal 10
17. 3 Sept 2006 gaan lopen. Door het goedkope bier (€0.90) vliegen de hormonen hier rijkelijk in het rond en als je nog een jonge knappe dokter wilt scoren is dit ‘the place to be’! Officieel is dit de borrel van Geneeskunde maar omdat vele van jullie hier waarschijnlijk ook zeer veel tijd gaan doorbrengen mag hij eigenlijk niet in dit weekoverzicht ontbreken. De kroeg bevindt zich tussen de collegezalen 2 en 3 en opent rond een uur of drie zijn tapkranen. Omdat het drinken hier al zo vroeg begint is het niet nodig om een goede eettip voor deze dag te geven. Tussen het borrelen door is het mogelijk om te eten in het AMC restaurant of kun je bij de Albert Heijn To Go even een broodje scoren. Als je in het restaurant wilt eten neem dan wel je collegekaart mee en zorg dat je voor 19 uur binnen bent. Na het eten haast je je natuurlijk weer terug richting de Ep. Het mooie van deze bar is dat je je vanaf drie uur helemaal klem kunt zuipen tot een uurtje of tien, toetertje lam naar huis kunt zwalken en dan alsnog de volgende ochtend zonder kater op kunt staan. Meestal worden de laatste gasten er zo rond elf uur uitgetrapt. Let wel op dat je het AMC ’s avonds niet meer door de achteringang kunt verlaten en dat je dus met je dronken kop langst allerlei patiënten naar de hoofdingang moet lopen! Je kunt het AMC onder andere bereiken met metro 50 en 54, uitstappen bij Holendrecht. Vrijdag Helaas, vandaag is de dag dat je die naar rook stinkende, met bier doordrenkte en ondergekotste was van de afgelopen week inpakt en weer richting je moeders wasmachine vertrekt. Als je de hele week dit schema hebt gevolgd ben ik trots je en mag je jezelf met recht student noemen! Vanaf nu zul je het allemaal zelf uit moeten zoeken maar mocht je nog snel wat willen eten dan kan dat op het Centraal Station bij de Burger King op spoor 1. Te bereiken met allerlei trams, bussen, metro’s en natuurlijk treinen! Je komt er vast wel langs als je weer naar dat boerengehucht terugreist.
DL 11
17. 3 Sept 2006
(Ver)huisperikelen Zoals bekend is het huizentekort in Amsterdam enorm. In het bijzonder studenten hebben vaak heel veel moeite om een kamer te vinden in onze hoofdstad. En als ze er al een vinden is het vaak bepaald geen bruidssuite maar eerder een hondenhok dat voor 300 euro per maand gehuurd moet worden van een chagrijnige hospita. Zo heb ook ik een zwerftocht naar kamers door de stad moeten maken in de vier jaar dat ik de faculteit heb mogen verblijden met mijn aanwezigheid. Ik begon mijn studie in 2002 zonder dat ik een kamer had. Dit was extreem vervelend, aangezien ik uit Limburg kom. Maar er zat niks anders voor me op dan aan het begin van het collegejaar elke dag op en neer te reizen per trein. Echter, elke dag 5 uur treinen laat de intensiteit van het zoeken naar een kamer ontzettend toenemen. Dus, tip 1: zorg dat je een kamer hebt voordat je begint met studeren. Het geluk was met me en ik vond een kamer voor drie maanden op Uilenstede in Amstelveen, de residentie van vele VU-studenten. De bewoonster van de kamer ging 3 maanden naar Afrika en ik kon zo lang in haar kamer. Vanuit hier zou ik dan wat rustiger verder kunnen zoeken naar een woning die ik wat langer zou kunnen betrekken. Helaas is Uilenstede een soort van woonkazerne uit het Oostblok die bestaat uit hoge betonnen flats. Troosteloos en saai. Niet voor niets schijnt het aantal zelfmoordpogingen hier beduidend hoger te liggen dan het landelijke gemiddelde. Bovendien ligt Uilenstede behoorlijk ver van het centrum en Anna’s Hoeve af. Tip 2: ga NOOIT op Uilenstede wonen. Gelukkig lukte het me om iets nieuws te vinden voor de drie maanden verstreken waren. Mijn huizentocht door Amsterdam zou worden vervolgd in Diemen, ten oosten van Amsterdam. Hier kon ik een kamertje krijgen in een huis van een familie die zelf naar Almere was verhuisd, maar hun oude huis aanhielden om onder te verhuren aan studenten. Mijn drie huisgenoten waren buitenlandse studenten. Peter kwam uit Wales, Lukasz was een Pool waarvan de ouders eigenlijk allang in Duitsland woonden en Fred was Chinees. We hadden alle vier een eigen slaapkamer en daarnaast een gezamenlijke huiskamer, keuken, badkamer en tuin. In deze multiculturele setting had ik het goed naar mijn zin. Helaas komt aan alle goede dingen een eind. De woningbouwvereniging kwam erachter dat de woning onderverhuurd werd en we moesten het huis uit. Omdat dit nogal onverwacht was, moest ik snel iets nieuws vinden en met minder genoegen nemen. Ik werd wel nog even genaaid door mijn oude huurbaas omdat hij mijn borg a 200 euro niet wilde teruggeven. Tip 3: zorg dat je je borg terugkrijgt door bijvoorbeeld de laatste maand dat je er woont geen huur meer te betalen als de borg 1 maand huur bedraagt. Ik kwam daarna terecht in het Geuzenveld, in het westen van Amsterdam, de an12
17. 3 Sept 2006 dere kant van de stad. Ik kon daar een kamer huren in het appartement van een man die er zelf bijna nooit was. Ik weet niet wat hij allemaal deed in zijn vrije tijd, maar hij kreeg per week ongeveer 4 brieven van het Centraal Justitioneel Incasso Bureau. Verder talloze aanmaningen om rekeningen te betalen en zelfs 2 dagvaardingen. Aangezien dit me dus niet de meest ideale plek leek om te blijven wonen met zo iemand als huisbaas (hoewel de kamer best fijn was), ging ik weer op zoek naar iets anders. Tip 4: probeer een huisbaas te vinden die geen cokesnuivende draaideurcimineel is. Ik kreeg de kans om met mijn toenmalige vriendin tijdelijk samen te gaan wonen in een klein maar fijn appartement vlakbij het Amstelstation. De huurder, een afgestudeerde bioloog, ging namelijk naar Zuid-Amerika om een onderzoek te doen. Na een tijdje ging mijn toenmalige vriendin een stage lopen in Amerika en woonde ik alleen in het appartement. Tip 5: laat je vriendin nooit voor lange tijd naar het buitenland gaan. Acht maanden nadat mijn toenmalige vriendin naar Amerika vertrokken was moest ik het huis weer uit, omdat de belangenbehartiger van de huurder een nieuw appartement had gevonden voor hem in de Pijp. Gelukkig kon ik tijdelijk meeverhuizen naar zijn nieuwe appartement omdat hij nog steeds in het buitenland verbleef. En dat is waar ik nu woon. Tip 6: zorg dat je een kamer of appartement in de Pijp bemachtigt, een erg leuke buurt dichtbij het centrum! Eind september komt de huurder terug naar Nederland en moet ik wederom uit mijn huis. Dit keer vertrek ik echter zelf naar het buitenland voor een stage en begint de zwerftocht naar een kamer in Amsterdam pas over acht maanden weer als ik terugkom. Tot zover de (ver)huisperikelen die ik heb ondergaan sinds ik in Amsterdam woon. Trek er je eigen conclusies uit en leer van mijn tips en ervaringen zodat het jou niet overkomt!
GH
13
17. 3 Sept 2006
De faculteitsintroductie, voor de meesten een fantastische dag, voor een enkeling een noodzakelijk kwaad dat nodig is om je toekomstige medestudenten en de faculteit te leren kennen. Wij vonden het in iedergeval een geslaagde dag. Al was het alleen maar om de lekkere broodjes met kaas of ham, de mierzoete raad-de-graad drankjes en natuurlijk de waterballonnen. Hoe dan ook, er zijn foto’s gemaakt! En wat voor foto’s!! Mijn god/grot, waanzinnig man!... Kijk maar of je erop staat...
14
17. 3 Sept 2006
15
17. 3 Sept 2006
24
17. 3 Sept 2006
Tokofood Amsterdam: de stad met de vele grachten, herenhuizen, de hoerenbuurt, de talloze koffieshops en natuurlijk de multi-culturele samenleving. Deze multi-culti komt helaas te vaak slecht in het nieuws. Terwijl het juist ook zoveel mooie dingen met zich meebrengt, te denken aan ETEN! Al deze verschillende culturen die Amsterdam rijk is, hebben allemaal iets van hun cultuur meegenomen. Zo zijn er in Amsterdam verschillende buurten onstaan met hun eigen, uit een ander cultuur meegenomen karakter. Zo hebben we bijvoorbeeld de Kinkerstraat met zijn vele turkse winkels, de Bijlmer waar de Surinamers en Antilianen de straten kleuren en de natuurlijk vlakbij centraal gelegen Zeedijk die uitmondt op de nieuwmarkt. Deze laatste straat en plein zit tjokvol met mensen uit het Verre Oosten (of tenminste ergens daar uit die windstreek). Hier weten de verschillende aziatische supermarkten zelfs de Albert Heijn nog onder de duim te houden. Lekker Oosters uit eten gaan kun je hier ook als de m*fucker. Men kan hier terecht bij bijvoorbeeld het bekende Nam Kee (uit de film oesters uit Nam Kee), het Taise eethuis en afhaalcentrum Bird, de A* Fusion en de Indonesische Toko Joyce. De keuze is moeilijk terwijl we over de Zeedijk lopen. Links en rechts valt er voedsel te scoren. We besluiten toch nog even zeedijk uit te lopen naar de Nieuwmarkt. Met de geur van babi pangang en babi ketjap in onze neuzen, lopen wij voorbij de grote boedhatempel zo de Nieuwmarkt op. Aan het einde van de Nieuwmarkt recht tegenover de grote chinese supermarkt zijn we uiteindelijk aanbeland bij Toko Joyce. Toko Joyce is een kleine knusse eettent, waar de toonbank vol met indonesische gerechten de helft van de ruimte in neemt. Voor de rest staan er twee tafels zonder zitgelegenheden. De man achter de balie zegt dat we hier wel wat kunnen eten aan de tafels maar dat we niet kunnen zitten omdat dat niet van de gemeente zou mogen. De 25
17. 3 Sept 2006 baas, Joyce, heeft daar de papieren niet voor. Het eten in de balie ziet er op het eerste gezicht goed uit. Bakken met vlees voeren de boventoon en aan de linker kant van de balie heeft men de keuze uit verschillende soorten indische snacks. De man achter de balie vertelt ons hoe het werkt. Je kunt hier een nasi rames bestellen met drie soorten vlees naar keuze en een groente. Als ondergrond kun je of witte rijst nemen, dat kost dan 7,05, of nasi of bamie, wat dan 1,30 meer kost. Verder kun je ook een speciale nemen waarbij je dan vier soorten vlees en 1 groente uit mag kiezen, een eitje krijg je er dan ook bij. Naast de nasi rames is de Gado Gado hier ook erg geliefd. Dit is een vegetarische maaltijd met kleefrijst, tofu en zelfgemaakte pindasaus. Ik ga zonder twijfel voor de nasi rames, en dan wel de nasi rames speciaal. Bakken met vlees glinsteren in mijn ogen. Op advies van de tokomedewerker neem ik de ayam setan (hete kip in mosterdsaus). Als tweede neem ik de wel lekker uitziende daging peteh (rundvlees met pittige petehbonen). Naast de bak met daging peteh liggen links en rechts de bakken met ayam semoor (kip in een zoet-kruidige saus) en udang peteh (garnalen met pittige petehbonen). Voor het gemak neem ik deze twee. Als groente kies ik de sayor lodeh (groente/tofu mix in kokossaus). Mijn eet-partner bevaart een totaal andere route en kiest voor de Gado Gado. Beide maaltijden worden in de magnetron opgewarmd. Ze krijgt vervolgens de vraag gesteld of ze Gado Gado op traditionele manier wilt eten. Dat houdt in: alleen saus verwarmen en maal-tijd koud laten. Mijn eetpartner is wel zo’n exotische tijger, dus die doet het op de traditionele manier. De bak met nasi rames komt als een geheel uit de magnetron, dat wil zeggen de vleesgerechten zijn een beetje in elkaar overgelopen. Dit is een beetje jammer, 26
17. 3 Sept 2006 want op deze manier komen de verschillende smaken niet tot hun recht. De ayam setan smaakt ondanks dat erg goed. Heel heet is het echter niet terwijl het in de bali staat aangegeven als de heetste vleessoort. Waarschijnlijk zijn de gerechten zo aangepast dat ze door de gemiddelde Nederlander gegeten kunnen worden. Jammer, want hierdoor raak je wel je indische identiteit kwijt. De twee petehbonen gerechten, de udang en de daging, smaken ook erg goed. De bonen zijn niet al te heet maar hebben wel een erg sterke, typische smaak die de smaken van de andere vleesgerechten op mijn rames een beetje onderdrukken. Zo heeft alles een beetje een peteh smaakje. Dit gaat vooral ten koste van de ayam semoor en de sayor lodeh die beide een wat fijnere smaak hebben maar nu totaal overstemd worden door die krachtige petehpower. Mijn eet-partner is erg tevreden met de Gado Gado. De zelfgemaakte, licht pittige pindasaus smaakt voortreffelijk en maakt de op zich flauw-smakende Gado Gado tot een heerlijk smeuige, machtige maaltijd. Niet voor niets schijnt hier in de beste Gado Gado gedealt te worden.Na onze maaltijden blijven we nog even in de toko kleven voor een lekkere bali bier en een tjendol (kokossap met javaanse suiker) en nemen we beide nog iets kleins om de laatste holtes in onze maag te vullen met indische specialiteiten. Ik ga voor de klepon (kleefrijstbonbons met javaanse suiker) en mijn eet-partner gaat voor de kwe lapis (indische pudding met kokossmaak). Beide snacks worden even in de magnetron opgewarmd zodat het wat zachter wordt. Erg smakelijk is de klepon, maar helaas valt de kwe lapis minder goed in de smaak. Mijn eet-partner vind het een droge brok dat door de magnetron alleen aan de buitenkant zacht is geworden, maar binnenin nog droog en vreemd van textuur is gebleven. Ondanks die paar minpuntjes van bijelkaar gepropte vleessoorten die niet altijd bijelkaar passen, en die droge kwe lapis, komen wij tot de conclusie dat we toch lekker gegeten hebben. Bij het afrekenen is mijn eetpartner 8,50 kwijt en ik 11,50. Ik laat me nog verleiden tot de aankoop van twee potjes zelfgemaakte sambal: sambal djeruk ( met limoen) en sambal trassi (sambal met extra garnalen) Dit kost me nog een kleine 5 euro. Voor deze indonesiche toko geven we uiteindelijk een 7,5. Leuke knusse toko voor als je even wat wilt gaan eten of snacken op de Nieuwmarkt.
27
17. 3 Sept 2006
Cijfer: 7,5
28
17. 3 Sept 2006
Er is weer een nieuw schooljaar aangebroken. Dat betekent automatisch ook dat het nieuwe voetbalseizoen weer is begonnen. Ajax heeft al 2 seizoen geen titel gepakt, er zelfs niet om meegestreden. Hoe staan de kansen dit jaar voor de Amsterdammers? Afgelopen seizoen werd er 1 ding duidelijk; er moest een andere koers ingeslagen worden. Het elftal was jong, en daardoor onervaren. Er stond geen leider in het veld, en de trainer was niet in staat de spelers op hun plaats te zetten. Het seizoen werd nog enigszins gered met de komst van Klaas-Jan Huntelaar, maar het was nog niet genoeg. De beleidsbepalers van Ajax hebben afgelopen zomer daarom ook flink huisgehouden. Allereerst kwam er een nieuwe (ervaren) trainer, Henk Ten Cate. Als assistent van Frank Rijkaard bij Barcelona was hij meer dan succesvol, maar ook als trainer van o.a. Sparta, NAC, Vitesse en MTK Boedapest. Van de spelers gingen Anastasiou, Boukhari, Galasek, Juanfran, Pienaar, Trabelsi, en Vonk weg, terwijl de talenten Boakye en Schilder werden verhuurd. Deze lege plaatsen in de selectie werden opgevuld met gevestigde namen. Als eerst was er de komst van Jaap Stam. De verdediger van onder meer AC Milan, Lazio Roma, Manchester United en Oranje is dĂŠ aangewezen persoon om de spelers te leiden in het veld. Met zijn ervaring en uitstraling is hij van grote waarde voor Ajax. Ook kwamen er 2 Spaanse middenvelders; Gabri en Roger. Deze spelers hebben respectievelijk 182 en 273 wedstrijden achter de rug in de Spaanse competitie, de zwaarste van Europa. Zij beschikken dus over de nodige internationale ervaring. Roger beschikt bovendien over een opmerkelijke kwaliteit. Het lukte hem namelijk tussen 20 oktober 2002 en 3 maart 2004 drie keer om van 50 meter te scoren, iets wat sowieso nauwelijks voorkomt in de voetballerij. Verder kwamen er ervaren spelers als Perez, Ogararu en Gentenaar, en werden er talenten aan de selectie toegevoegd als De Mul, Krohn-Delhi, en Vertonghen. Dit heeft ervoor gezorgd dat de selectie nu veel meer in balans is; op elke linie is nu een ideale mix van talent en ervaring, en de gehele selectie is kwalitatief hoog.
De kans op prijzen
In eigen land is Ajax al 2 jaar geen kampioen meer geworden. Dit kwam mede doordat de concurrentie te sterk was, maar ook door puntverlies tegen kleinere clubs. Nu er op elke linie meer ervaring is ingebouwd, zal dat laatste niet veel meer
29
17. 3 Sept 2006 voorkomen. Ook lijkt Ajax niet meer onder te hoeven doen voor PSV, AZ en Feyenoord. PSV werd al met 3-1 verslagen om de Johan Cruijff Schaal, en was 90 minuten lang minder dan Ajax. Het spel liep bij de Amsterdammers veel vlotter, en er werden meer kansen gecreëerd. Bovendien heeft PSV afscheid moeten nemen van basisspelers als Lucius, Ooijer en Vennegoor. Feyenoord heeft op zijn beurt nog meer moeten inleveren. De financiële situatie is nu zo slecht, dat de club onder curatele staat, en dus geen spelers meer kan bijhalen voor de vermagerde selectie. Onder andere Kuijt, Kalou, en Paauwe verlieten de club, en middelmatige spelers kwamen er in de plaats voor terug. De titel lijkt voor de Rotterdammers dan ook onmogelijk. Het lijkt er dus op dat de enige concurrentie van Ajax AZ is. De Alkmaarders hebben afgelopen zomer vele jonge talenten gekocht, en de eerste seizoensoverwinning (8-1 op NAC) belooft veel. Ajax heeft de eerste twee wedstrijden gewonnen, dus het begin is er in iedere geval. In de voorronde van de CL werd Ajax jammerlijk uitgeschakeld door FC Kopenhagen, en daarom is het nu veroordeeld tot de UEFA Cup. Omdat de tegenstanders daarin kwalitatief een stuk minder zijn, is de kans op een Europese hoofdprijs wel een stuk groter. De Amsterdammers moeten alleen niet weer dezelfde fout maken door de tegenstanders weer te onderschatten. Al met al ziet het er nog niet eens zo slecht uit voor Ajax. De kans is reëel dat de 30ste landstitel wordt behaald, en als het iets meezit, kan de UEFA Cup ook gewonnen worden. En het wordt weer eens tijd ook, want 1 KNVB beker in 2 jaar stemt niemand tevreden. De verwachtingen zijn in ieder geval hooggespannen…
30
17. 3 Sept 2006
Ja,..jongens en meisjes; het is weer hoog tijd om jullie hersenen flink te pijnigen met een nieuwe “-knetterlam +rebus�. Het nieuwe schooljaar is nu sinds een week weer van start en de faculteit is weer een aantal bollebozen rijker. Bollebozen die echte uitdagingen nodig hebben. Uitdagingen in de vorm van rebussen zoals deze.... Veel plezier maar rebus met mate!
31
17. 3 Sept 2006
Kom je er niet uit? Kom dan even langs de congokamer, daar zitten altijd wel pientere mensen die je willen helpen met al je rebusproblemen (ook met niet-rebusproblemen).
32
17. 3 Sept 2006
Toilet terror Anna’s hoeve, zo op het eerste gezicht lijkt er niets mis. Fluitende biologen, banjerend door het verse groene gras op hun scharrellederen sandalen op zoek naar kleine kevertjes. Een paar vergeten professoren verstopt achter hun revolutionaire experimenten. En vooral studenten, een paar honderd druk dartelende studenten. Allemaal doodgewone ingrediënten voor een doodgewone biologie faculteit aan een doodgewone Amsterdamse Universiteit. Maar is alles zo doodgewoon zoals dit stukje tekst je doet laten geloven? Nee, dat is het niet. Er is één ruimte, één ruimte die de nieuwsgierigheid opwekt door zijn bestaan. Natuurlijk zijn er de nodige vreemde oude achterkamertjes met nog vreemdere en oudere boeken. Maar de ruimte die hier bedoeld wordt lijkt daar allerminst op. Deze ruimte is haast beangstigend. Een ruimte die de haren op je arm net niet overeind doen laten staan. Een toilet… Bij de gedachte aan een vreemd toilet is de eerste reactie vaak dat het een dames toilet betreft. Het dames toilet wordt in films en verhalen altijd gebruikt als de plaats waar de geesten hangen en de moorden gepleegd worden. Harry Potter en de geheime kamer is een mooi voorbeeld waar ze deze twee combineerde en zelfs nog verder gingen! Het toilet was een toegang naar een heuse ondergrondse ruimte! Ja, het dames toilet is, vooral voor de heren natuurlijk, een plaats van mysterie. Maar dit vooroordeel gaat niet op voor het toilet op de Anna’s Hoeve. Het is het heren toilet dat de geruchten los maakt. De eerste reactie die je krijgt als je het heren toilet betreedt zal niet anders zijn dan op elk ander herentoilet. Twee urinoirs hangen vrolijk aan de linkerzijde met hun reflectie weergegeven in de twee spiegels aan de rechterzijde. Twee wasbakken, twee papier rollen, eveneens aan de rechterzijde en drie deuren die je begroeten aan de overzijde zodra je de ruimte binnen stapt. En daar zit het probleem, de drie deuren. Althans, het zijn niet de drie deuren op zich maar de meest rechtse die zorgen baart. Deze deur is namelijk op slot. Een dichte toiletdeur is normaal gesproken geen probleem, een verstopping of defect kan dit namelijk op zijn geweten hebben. Maar de deur in kwestie is al jaren dicht! Getuigenverklaringen van doorgewinterde toiletbezoekers bevestigen dit. De heer Arnold Bos: “Ik kom hier nu al 5 jaar en bezoek toch regelmatig de wc maar ik moet eerlijk toegeven dat ik die deur nog nooit open heb gezien. Laat staan dat ik ‘het rechter toilet’ ooit heb gebruikt.” Na wat rondvragen werd duidelijk dat er iets goed mis was in dat specifieke toilet. Maar wat precies? De rechter deur schijnt een keer opengebroken te zijn. Jaren terug, toen er nog wilde feesten op de Anna’s Hoeve gehouden mochten worden, 33
17. 3 Sept 2006 dachten wat oplettende studenten tijdens zo’n ruige party dat iemand op het betreffende toilet in een dronkemansslaap was gevallen. Het was niemand ooit opgevallen dat het toilet toen al enige tijd dicht was. Wat er die avond verder gebeurd is weet niemand en zal niemand ooit te weten komen. Om toch nog enige verheldering te krijgen en omdat wij als gymnoredactie ons verplicht voelen om alle congolezen op de hoogte te brengen van alle louche zaken, hebben we ons zelf voor de leeuwen geworpen en hebben wij het toilet opengebroken… Voor dat het zover was waren de zenuwen te voelen, wat zouden we aantreffen? Een leeg hok, dode biologen, toegangen tot ondergrondse gangenstelsels, osama bin laden, wie zou het zeggen? Gewapend met een digitale camera (voor het nageslacht) en wat gereedschap betraden we het toilet. Wat we daar vonden was niet geheel onverwachts maar daardoor niet minder schokkend. De spinrag vloog ons tegemoet terwijl de deur openzwaaide en een zeer onprettige oude, muffe rioollucht drong onze neusgaten binnen. Voetje voor voetje kropen we dichter en dichter richting ons einddoel, de toiletpot. Eenmaal bij het doel aangekomen was er niets dan walging en onbegrip, hoe kon dit ooit zover zijn gekomen? De toiletpot was bedekt met een dikke laag spinrag vol met, waarschijnlijk al gefossileerde, vliegen en andere ondefinieerbare insecten. Deze insecten omringde ook de binnenkant van de pot, dansend in de dunne draden van de spinrag boven een grote dikke bruine zee. Een zee van massa vernietiging en bio-oorlog, een zee die je laat kijken in het einde der tijden en je langzaam bewust maakt van de kwetsbaarheid van het leven. Na een enkele minuut verstard naast de toiletpot gestaan te hebben kreeg ons bewustzijn weer de overhand en stuurde ons naar buiten. Terug in de Congokamer realiseerden wij ons dat we nooit meer over deze toilet terror heen zouden komen en dat dit gedeeld moest worden met de rest. Jullie zijn gewaarschuwd Congolezen! De deur zit weer terug in het slot en dient dit voorgoed te blijven! Open nimmer de deur of de toiletpot zal jullie verzwelgen zoals hij waarschijnlijk al menig insect, bioloog en toiletjuffrouw heeft verzwolgen! Maar wees niet ongerust. Over niet al te lange tijd zal het gebouw gesloopt worden en plaats maken voor nieuwe modernere collegezalen, kantoorruimtes, kassen en bovenal… nieuwe toiletten
34