Congo in het Buitenland

Parand in Minneapolis

Minneapolis (“Minne watte??!” Dus. Daar zit ik dan aan de andere kant van de oceaan. Mijn avontuur begon met de applicatie voor het Global Exchange programma; twee weken voor applicatiedeadline (ergens in juli) kwam ik erachter dat dit een optie was. De beslissing was snel genomen en ik leverde m’n applicatie keurig 1 minuut voor deadline in. Na de vakantie kreeg ik m’n acceptatiebrief binnen van de UvA voor the University of Minnesota (UMN). Dit is een van de beste research universiteiten van de VS. 5 weken voor vertrek kreeg ik het verlossende woord van UMN. Dus in die vijf weken heb ik m’n visum, tickets, stufi, kamer (op campus) en vakkenkeuze moeten fixen. Niet vergeten dat ik nog steeds vakken had lopen hier in Amsterdam, dus ik had ook nog flink wat tentamenstress. Totale chaos dus.

10 januari vertrok ik van Nederland naar Minneapolis. Aankomst was aangenaam; -30 graden, wind & sneeuw. Ik was gelukkig goed voorbereid met mijn poolexpeditie donsjas, snowboots, thermo ondergoed, handschoenen en wollen sokken. Voor de eerste paar nachten had ik een hotel geboekt in de buurt van de campus, aangezien ik nog mijn kamer in moest richten en beddengoed moest halen. Ook heb ik m’n vakken pas bij aankomst definitief vast kunnen stellen: veel farmacologie en humane anatomie vakken. Ik heb 7 vakken tegelijk (16 credits, dat is 32 EC, terwijl hier 12 credits al als fulltime beschouwd wordt); dit is heel anders dan dat ik bij psychobiologie gewend ben waar je één vak tegelijk hebt. Het voelt eigenlijk als middelbare school. De vrijheid die je aan de UvA hebt qua tijd indelen, ben je kwijt, want de meeste vakken hebben aanwezigheidsplicht of je krijgt extra punten voor aanwezigheid. De werkdruk is redelijk hoog, maar de klassen zijn vrij klein als je in de hogere level lessen zit met alleen maar seniors.

In de eerste weken heb ik de meeste mensen ontmoet. De meesten met wie ik omga zijn ook internationale studenten (waaronder twee anderen van de UvA heeeeu!!). Je ontmoet mensen

van over de hele wereld, o.a. uit Korea, Brazilie, Spanje, Frankrijk, Australië, Maleisië en noem maar op. Ik zit ook met de meeste van hen in hetzelfde gebouw. De campus is mega: er zijn 3 metrostations in een rechte lijn, die onderdeel zijn van de campus. Sinds een paar weken heb ik een fiets dus dat maakt het manouvreren door de campus nog makkelijker dan de metro.

Verder veel huisfeesten meegemaakt en de bars ingedoken. Klein detail: ik was onder de 21, dus ik mocht niet drinken tot 25 februari (1,5 maand wachten? Dacht het niet). Maar het uitgaan hier is zeker anders dan in Nederland. Mensen gaan eerder naar bars dan naar nachtclubs, drank is vrij prijzig, tenzij het happy hour is (bier minimaal $6) of student night. Zeker niet aan te raden om naar de VS te gaan als je onder de 21 bent; kies dan voor Canada. Fratparties zijn overrated; dronken freshmen die lopen te schuren als brugklassers en er is dan ook geen drank aanwezig op het feest... Domper. Oh, en Amerikanen houden van karaoke: elke bar heeft wel één karaoke avond.

Sport is helemaal happening hier. NBA & MLB games hebben speciale student tickets, dus je kan er goedkoop heen en de zitplaatsen zijn prima. Helaas zijn de Minnesota Timberwolves best slecht, maar de show om de game heen is geweldig; WELCOME TO MURICA! Football en baseball season zijn net begonnen dus daar moet ik dan nog heen. Collegiate sport is geweldig. Ijshockey was het toppunt: ik zat in de student section, dus met allemaal medestudenten. Ze geven je voor de wedstrijd een leaflet met daarop de cheers van de avond. Honderden studenten die dat mee gaan schreeuwen op de muziek van de marching band. Ook zijn er een paar yells die niet op het blad staan, omdat die gewoon te grof zijn.

Springbreak is echt wat je in films ziet. Geen

grap. Zelf heb ik het anders aangepakt en ben ik gaan roadtrippen met een paar andere studenten door Texas met als eindbestemming New Orleans. Zon, zee en zuipen kan je prima in Europa doen, maar een echte rodeo bijwonen, NASA bezoeken en NOLA style feesten kan niet. Het was de moeite waard en ik zou het zeker aanraden om te doen in plaats van hardcore springbreak. Het weer zat mee, geweldig eten (o.a. steak, jambalaya & gumbo) en er is veel te zien in het zuiden. Helaas zit het semester er voor mij bijna op. 31 mei weer huiswaarts en terug naar de Hollandse nuchterheid. Ik kan zeggen dat dit een van de beste beslissingen in mijn leven is geweest. Een hele ervaring rijker. Het enige dat ik aan zou raden, is om een heel studiejaar op uitwisseling te gaan in plaats van een semester, omdat er zo veel te doen is en het niet allemaal in een semester kan.

Liefs uit MURICA! Parand Zarekiani