Confessions of a Drugaholic

CONFESSIONS OF A DRUGAHOLIC DRUGAHOLIC

Het is 3 uur ’s nachts en je benen zijn een tikkeltje verzuurd. Een enkele zweetdruppel werkt z’n weg langs je ruggengraat en je ogen blijven net iets langer dicht dan normaal. De moeheid is toch echt toegeslagen en je bent niet de enige. De eerst vrij hyperactieve, joelende vriendengroep die hevig danste op de muziek die uit het stereosysteem blèrde, lijkt nu haast wel in canon te gapen.

“Hey, wil je een (…)?” vul het zelf maar in. Dit is het moment waarop je avond een omslag maakt, al is het besef misschien nog niet helemaal aanwezig. Rode, blauwe, gele en groene pillen en poeders worden steeds vaker gebruikt en het heeft zeker binnen deze generatie weer een opleving gehad. Allemaal zijn ze weer net iets anders als de lading ervoor, omdat er elke keer iets heel kleins wordt aangepast of toegevoegd aan een al bestaande drug.

XTC

“Hey, wil je anders wat X?” schreeuwt een tuinbroek- en rugzakje-dragend technomeisje met iets wat lijkt op een half uitgezakte knot op haar hoofd. De afstand tussen haar en jouw oren zorgt ervoor dat het nog enigszins te verstaan is, want van liplezen was met de manier waarop haar kaak beweegt niks gekomen. Ecstasy had je wel vaker over gehoord en je besluit om er toch maar eentje te nemen; het was een algemeen begrip in Amsterdam en de helft van je vrienden (een groot deel van degenen waar je nu mee bent) doet het ook.

Het is nu 4 uur ’s nachts en je benen tintelen. Een complete waterval aan zweet heeft een permanente verblijfplaats gekregen op je rug en voorhoofd en je ogen zijn allesbehalve dicht. De wereld en dan vooral de plek waar je nu bent lijkt niet beter te kunnen zijn - en heeft iemand al iets gezegd over die muziek?! En die ene jongen die je net een knuffel gaf bij de wc’s? Die móét je toch echt weer vinden, want dat is sowieso je soulmate.

2-CB

Ondanks de verbazing toen je toch maar één pil in je hand kreeg gedrukt in plaats van twee CB’s, heb je weer ingestemd met het nemen van de avondversterker. De beschrijving van het meisje klonk zeker als interessant, maar je twijfelt toch of dit specifieke snoepje wel bij dit feestje past. Op hoop van goede zegen sla je het toch maar achterover en een half uur later, is de situatie compleet omgedraaid.

Het is nu 27 uur ’s nachts. Oh, nee, wacht, dat kan niet. Het licht van je mobiel lijkt wel het Noorderlicht en…. Wauw. Wacht, waarom was je ook alweer naar je mobiel aan het kijken? Sinds wanneer had je eigenlijk een touw aan je mobiel hangen? Oh, laat maar, dat is je arm.

Speed

Hier heb je wat langer over na moeten denken. De stap om toch echt iets, wat verdacht veel lijkt op bakpoeder, je neus in te schieten lijkt je ietsje minder prettig dan simpelweg iets wegspoelen met water. Daarentegen ben je wel heel erg moe en iedereen zei “het valt wel mee”.

Het voelt voor een seconde alsof iemand een aansteker in je neus houdt, maar dat gevoel is vrijwel onmiddellijk verdwenen.