DN Journaal 2007

DN journaal 2007

Inhoudsopgave Een Bourgondische kijk op ijszeilen .....................39 Overdekt ijszeilen in de Westfries.........................41 IJszeilseizoen 2006/2007 in beeld .........................43 Krakers en kraakijs ................................................45 Public Relation 2006/2007 ....................................49 Donateurs 2008 .....................................................49 Gaan we op steeds slechter ijs zeilen? ..................50 Samenvatting notulen LSV Vilnius.......................53 Wedstrijduitslagen .................................................55 Het weeroverzicht van 2006/2007 .........................61 Contactadressen buitenland ...................................62 Wedstrijdkalender 2007/2008................................64 Vraag en aanbod ....…………. 20, 28, 31, 35, 48, 59

IJsinformatie voor wedstrijd- en toerzeilers............ 2 Jaarverslag DN Nederland ...................................... 3 Botenbeurs en jaarvergadering 2006....................... 4 Notulen jaarvergadering 2006................................. 5 Zweden 2007; DN Gouwzee probeert het weer.... 10 Te water! Een hachelijk avontuur in Zweden ....... 13 Even checken bij: André de Waard ...................... 16 Het DN Journaal in gesprek met Joop de Boer ..... 17 Västerås; de Zweden hebben het nakijken ............ 20 Polen: de memorial Stanislawa Turkettiego ......... 23 Europees kampioenschap 2007............................. 25 Het lot van een ijsspion......................................... 34 Even checken: Maaike Sjoerdsma ........................ 36 Het IJszeilmuseum Rangsdorf .............................. 38

Colofon Diversen:

Algemeen

Naam clubblad: DN Journaal Aantal leden: 375 Aantal donateurs: 9 Contributie: € 12,- per jaar (plus eenmalig € 5,- voor uitgifte zeilnummer) Girorekening: 1766648 t.n.v. DN IJszeilvereniging Nederland

DN IJszeilvereniging Nederland. Opgericht 23 november 1963. Koninklijke goedkeuring 15 juli 1971 Bestuur en taken

Voorzitter Johan Tolsma Telefoon 076 - 565 00 43 E-mail johantolsma@wxs.nl

Redactie

Peter van Rooij (hoofdredacteur) Merino 24, 1273 JG HUIZEN Telefoon 035 - 526 41 36 E-mail petervanrooij@casema.nl

Secretaris Eric van Komen, secretariële zaken en ledenbestand, uitgifte van tekeningen, zeilnummers, bouwbeschrijvingen, maatregels en wedstrijdreglement. Statuten zijn op aanvraag verkrijgbaar.

Ganzehof 2, 1679 TA MIDWOUD Telefoon 0229 - 20 18 93 E-mail h59@ijszeilen.nl

Eric van Komen E-mail h59@ijszeilen.nl Frans Vlugt E-mail fvlugt116@quicknet.nl

Penningmeester en Internationaal secretaris Daan Schutte, onderhouden van internationale contacten. Contacten en overleg met EDNIYRA en IDNIYRA. Technische zaken.

Telefoon 018 - 261 30 05 E-mail daanschutte@sufspars.nl

De redactie stelt zich niet verantwoordelijk voor foutieve interpretaties en vertalingen van technische artikelen en maatregels. De IDNIYRA tekst is bindend.

Foto omslag

Voorkant: Europees kampioenschap 2007.

Daan Schutte tijdens het ronden van de bovenboei met 12 m/s wind. foto: Gareth Rowland.

Bestuursleden André de Waard, public relations, t.w. contacten met pers, radio en tv. Beheer website www.ijszeilen.nl.

E-mail andre.dewaard@hetnet.nl

Achterkant: Hertzen Oost eveneens tijdens het Europees kampioenschap 2007 foto: Margreet Bosker

Piet Hopma Zijlema, organisatie wedstrijden en materiaalbeheer.

Telefoon 0320-25 33 51 E-mail r.hopmazijlema@hetnet.nl

De redactie dankt een ieder die heeft geholpen bij het tot stand komen van dit DN Journaal.

1

DN journaal 2007

IJsinformatie voor wedstrijd- en toerzeilers Bij aanmelding van meerdere wedstrijden op één datum wordt overleg gepleegd om te trachten één wedstrijd op de betreffende datum te verzeilen. Dit in verband met het aantal deelnemers (dit is geen bindende regel).

Bij ongunstige weersomstandigheden kan het organiserend comité tussen 07.30 uur en 08.00 uur de afgelasting of verplaatsing doorgeven op dezelfde manier. Zeilers vinden het meest recente nieuws op www.ijszeilen.nl. We doen ons uiterste best om deze zo actueel mogelijk te houden.

Website DN Nederland: www.ijszeilen.nl

Op deze site is o.a. informatie te vinden over: Plaatsen waar gezeild kan worden.

Aankondiging wedstrijden/toerevenementen.

Wedstrijden buitenland.

Zelf melden van ijs- en wedstrijdinformatie kan ook via ons forum, dat onderdeel uitmaakt van de website.

Op de openingspagina van de website vindt u het tabblad ‘IJsberichten’. Daar leest u de geverifieerde ijsmeldingen en vindt u een link naar ons eigen forum waar u een ijsbericht kunt plaatsen. Tevens vindt u een link naar het Europese forum voor de meest recente Europese ijsmeldingen.

Voor een rechtstreekse link naar de Europese ijsmeldingen pagina kiest u de volgende URL: http:// www.icesailing.org/icereport/icereport_en.php. Maar u kunt er natuurlijk ook via onze site zoals, hiervoor aangegeven, komen.

2

DN journaal 2007

Jaarverslag Voorzitter termen als e-mail, downloaden, homepage, enz. Ook bracht ik onder de aandacht, dat de DN-klasse een eigen site had; www.paw.com/sail/ice. Ik beëindigde mijn verhaal in 1996 met de verwachting dat internet een belangrijk medium zou worden. Die verwachting is uitgekomen en inmiddels leven wij in het digitale tijdperk. Contacten gaan veelal per mail. André de Waard heeft de website verder ontwikkeld en als PRfunctionaris ervoor gezorgd, dat zelfs in ijsloze winters DN’s te zien waren in allerlei bladen.

Daan Schutte is naar de Landen Secretarissen Vergadering in Litouwen geweest (zie verslag in dit DN Journaal) en heeft als penningmeester onze boekhouding gedigitaliseerd.

De redactie van het DN Journaal heeft weer hard gewerkt om weer een fraai Journaal te produceren.

Frans Vlugt is altijd het medium binnen DN Nederland, dat alle signalen herkent van ijsrijke koude winters. Dit afgelopen jaar heb ik hem niet gehoord. Daarentegen struikelde je over de opwarming van de aarde, CO2 uitstoot en AL Gore met zijn ‘An Incovenant Truth’lachte je overal tegemoet. Zelfs de politiek heeft het onderwerp omarmd. Tegenstanders met andere meningen werden niet geduld, het lijkt wel een hetze. Na de zomer keerde het tij, modellen gebaseerd op zonnevlekken zouden aantonen, dat de aarde juist zou gaan afkoelen.

Als bestuur laten wij ons na weer een ijsloze Nederlandse winter niet ontmoedigen, een nieuw Nederlands Kampioenschap komt elkaar jaar dichterbij.

IJszeilen in het buitenland

Rest mij nog u allen een koude ijsrijke winter toe te wensen.

In Europa was het de afgelopen jaren ook mager; in 2005 en 2006 was het lastig om ijs te vinden voor het Europees kampioenschap (EK) en Wereldkampioenschap. In 2007 zag het er wederom zeer slecht uit.

Uiteindelijk kon zowel een EK als een European Trophy (ET) verzeild worden bij Haapsalu in Estland, waar in de week hieraan voorafgaand de 15 m² hun EK verzeild hadden. In deze ondiepe baai van de Oostzee lag een voldoende dikke ijsvloer, die ondanks voortdurende dooi het verrassend goed volhield.

Voor de eerste keer werd gezeild met een vast Pools Race Comité onder leiding van Stan Macur en dit was een groot succes. De organisatie op het ijs liep goed, er werden voor alle vloten veel wedstrijden gezeild tot vreugde van alle deelnemers.

Slechts negen Nederlandse deelnemers, een dieptepunt. Daan Schutte werd ook dit jaar de beste Nederlander met een zevende plaats in zowel de EK als de ET. De revelatie van het kampioenschap was Peter Greveling, die zeilde in de oude boot van Rob Schutte. Onder moeilijke omstandigheden won hij de C-vloot van het EK en werd vierde in de B-vloot van de ET. Dat onze sport niet ongevaarlijk is, bleek toen Rob Querner na de wedstrijden in aanvaring kwam met de 15 m2 van Ernest Spaas. Na een snel transport over het ijs op een brancardslede achter een quad en vervolgens met een ambulance naar het ziekenhuis, liep dit goed af voor Rob. Zijn boot was total loss en voor Rob slechts een gering geheugenverlies van de momenten vlak voor en na de crash. Het leert ons echter voorzichtig te zijn, ook als we toerzeilen.

Namens het bestuur van DN Nederland, Johan Tolsma H 580

Algemeen

Voor het DN Journaal van 1996 heb ik een artikel geschreven over internet. In dit artikel beschreef ik

Uw voorzitter tijdens het EK 2007

3

foto: Peter van Rooij

DN journaal 2007

De botenbeurs/Jaarvergadering Hotel-restaurant Rust-Even was goed verzorgd en iedereen vermaakte zich prima. De herdenking liep goed, José was gespannen maar flink. Ik vond het hartverwarmend om te zien hoe iedereen zijn eigen persoonlijke herinnering aan Rob had. En dat iedereen dat uit kon spreken en met de andere aanwezigen kon delen; Voor mijn gevoel was het een heel intiem gebeuren in dat kleine zaaltje in Bodegraven.

Later realiseerde ik mij dat dit ook de kracht is van een klein clubje zoals DN Nederland. Je kent elkaar goed en er heerst een soort onvoorwaardelijke verbondenheid en dat alleen maar door dat gekke ijszeilen! Dit was het passende afscheid dat Rob verdiende en daar mogen wij als leden allemaal trots op zijn.

Zoals ieder lid die wel eens de materialenbeurs en jaarvergadering van DN Nederland heeft bezocht, was dit altijd een dag waarop je niet om Rob Schutte heen kon. Als eerste altijd aanwezig, achter een tafel met ledenlijsten en dozen DN Journaals. En Rob kende elk lid bij naam, vaak ook zeilnummer en zeker van welke plas ze afkomstig waren.

Daar stonden wij dan ineens, Eric van Komen en ik als kandidaat-voorzitter achter een tafel met ledenlijsten en dozen DN Journaals. Het voelde vreemd om op die positie leden te moeten verwelkomen, maar het was ook weer fijn om na een lange zomer al die ijszeilvrienden weer te ontmoeten.

Ik was ook gespannen, de jaarvergadering met de herdenking van Rob, José Schutte die zou komen, mijn bestuursverkiezing, kortom veel gedachtes dwaalden door mijn hoofd. Er was voor mijn gevoel maar één kans op een passende herdenking van een zo gewaardeerde voorzitter, die meer dan 16 jaar aan het roer stond van onze vereniging. Dit moest lukken, naar de leden toe, naar José toe en voor Rob. “Tol, denk erom, als er iets gebeurd met mij, ik reken op je.” Nooit gedacht dat dat moment toch zo snel zou komen.

Na het punt bestuursverkiezing was het niet vreemd om achter de bestuurstafel plaats te nemen; ik kende mijn bestuursleden goed en de onderlinge samenwerking is uitstekend. Een beetje licht in mijn hoofd, maar blij heb ik de resterende agendapunten afgewerkt. ’s Avonds reed ik moe en leeg, maar zeer voldaan naar huis en ik heb nog vele malen teruggedacht aan die zaterdag op 25 november 2006 in Bodegraven.

Johan Tolsma H 580

De ochtend liep prima, de sfeer was goed en de trimuitleg van Daan was interessant. De lunch in

Daar stonden we dan ineens, achter een tafel met een ledenlijst…….

4

Foto: Dirk van Komen

DN journaal 2007 2000

Notulen jaarvergadering 2006 Rob en de mooie anekdotes met de overige leden te delen. Daarnaast staat Johan stil bij de laatste fase van het leven van Rob en de keuzes die Rob daarin gemaakt heeft. Het samen, in gezelschap van José Schutte, gedenken van deze unieke voorzitter maakt veel los bij de leden. Daarnaast wordt stil gestaan bij het overlijden van Jan Eindhoven. Hennie van den Brink had tijdens de materialenbeurs een mooie uitstalling van onder andere prijzen en foto’s van Jan. Tijdens deze herdenking vertelt Hennie over de tijd met zijn ijszeilvriend. Johan staat daarnaast stil bij het overlijden van Bert Grobbee. Na deze herdenking vraagt de waarnemend voorzitter om een ogenblik stilte.

Algemeen

De jaarvergadering werd op 25 november 2006 gehouden in Hotel Restaurant ‘Rust even’ in Bodegraven. Aan de vergadering ging de boten/ materialenbeurs vooraf die plaatsvond in een loods van de heer Geelhoed. Tijdens de beurs gaf Daan Schutte een workshop over het trimmen van een DN. De algemene hoop werd uitgesproken dat het geleerde deze winter in de praktijk gebracht kan worden.

De vergadering werd door 53 leden bijgewoond.

3. Notulen jaarvergadering 2005

Worden ongewijzigd door de vergadering vastgesteld.

4. Jaarverslag DN Nederland

Wordt voor kennisgeving aangenomen, zie DN Journaal 2006.

5. Financieel overzicht penningmeester 2005/2006 en begroting 2006/2007 Een workshop trimmen door Daan Schutte

foto: Dirk van Komen

1. Opening

De financiële stukken worden door de vergadering goedgekeurd.

6. Verslag kascommissie. Benoeming nieuw lid

Waarnemend voorzitter, Frans Vlugt, opent de vergadering om 14.03 uur. Er is een speciaal welkom voor José Schutte, evenals voor een ijszeiler van het eerste uur, Dick Postema en de diverse voorzitters van de regionale ijszeilverenigingen. De voorzitter geeft aan dat dit een gedenkwaardige vergadering is omdat een aantal dierbare ijszeilvrienden zijn overleden en het persoonlijk gezien voor hem de laatste ledenvergadering is als bestuurslid.

Afbericht is ontvangen van: M. van Wettum, P.J. Bakker, H. Oost, R.P. Dominicus, B. van Stalborch, H. Schouten, J. Meijer jr., R. Chardet, J. Bezemer, Mw. L Staring, W. Ruiterman, D. Plomp, B. van Wijk, J. Jellema, T. Jellema, H. Tijmes, Mw. G. Querner, W. Schutte en A.J.C. Op de Weegh.

De kascommissie, bestaande uit de leden Guyonne Querner en Sandré Caron hebben de boeken gezien bij Frans Vlugt in Edam. Helaas voor Sandré is deze datum vastgelegd via een flitspaal en zal de rekening daarvan eerdaags op de deurmat liggen. Tijdens een gezellige avond zijn de boeken gecontroleerd en zijn er geen onvolkomenheden gevonden.

Opvallend was dat de administratie op dezelfde wijze als Rob Schutte was gedaan. Het advies van de kascommissie is om de kroontjespen te vervangen voor een elektronische boekhouding.

De vergadering bekrachtigt het voorstel van de kascommissie om de penningmeester décharge te verlenen met een instemmend applaus. Sandré Caron is aftredend en wordt opgevolgd door Jaap Bezemer.

Eerste reserve is Rob Leuverink.

2. Herdenking Rob Schutte, Jan Eindhoven en Bert Grobbee

7. Vaststelling contributie

Op 7 februari 2006 is onze voorzitter op 64 jarige leeftijd overleden. De waarnemend voorzitter vraagt aan Johan Tolsma om de herdenking van onze geliefde voorzitter te leiden en stil te staan bij het verlies van Jan Eindhoven en Bert Grobbee.

In een mooie interactie met de vergadering wordt enkele leden gevraagd om spontaan hun band met

De vergadering gaat akkoord met handhaving van de contributie op € 12,00 voor het jaar 2007.

8. Verkiezing bestuursleden

Het voorstel van het bestuur aan de vergadering is als volgt: 5

DN journaal 2007

Zijn. En dat bedoel ik maar, er is weer werk aan de DN winkel. De jaarvergadering is gepland op 23 november a.s. en daar zullen wij bestuurleden ons vooraf in een vergadering op 22 oktober a.s. over moeten buigen.” Na de nodige verhalen over de hond Roxy, het kaartspel bridge, de inspiratie om te schrijven in de nachtelijk uren, krijgt Frans een mooi Delftsblauw bord overhandigd met daarop de data van zijn bestuursperiode.

Vacante functie voorzitter: Johan Tolsma Vacante functie penningmeester: Daan Schutte, in combinatie met zijn bestuursfunctie internationaal secretaris.

Wijziging bestuursfunctie: Eric van Komen (huidige functie PR en beheer Website) wordt nationaal secretaris en volgt aftredend bestuurslid Frans Vlugt op.

André de Waard neemt de functie PR en beheer website over.

Niemand verlangt een schriftelijke stemming over de benoeming van de voorgestelde kandidaten. Zij worden bij acclamatie gekozen.

9. Ingekomen stukken

Eén ingezonden brief van de heer J. Bezemer. De heer Bezemer stelt dat het voorzichtige uitgavenbeleid van het bestuur dit jaar tot een batig saldo heeft geleid. In de saldivergelijking komt dit niet naar voren. Daarnaast wens de heer Bezemer de vergadering een plezierige middag en een ijzig vaarseizoen.

10. Mededelingen bestuur

Het nieuwe bestuur

A. De website is vernieuwd. André de Waard heeft met medewerking van Peter van Rooij en Eric van Komen een nieuwe website gebouwd. Een site die past bij deze tijd en makkelijk is in gebruik. Een voorbeeld hiervan is dat er online ingelogd kan worden, waardoor ook ‘onderweg’ informatie aan de site toegevoegd kan worden. De site heeft het grootste ijszeil fotoarchief van de wereld en er is ook een forum. De voorzitter bedankt Peter van Rooij voor de grote inspanning om al deze foto’s, voorzien van tekst, aan de website toe te voegen.

foto: Peter van Rooij

In de pauze wordt een film getoond van Margreet Bosker. De film gaat over het ijszeilseizoen 2005/2006. De rode draad in deze prachtig gemonteerde film is de blooper van Daan Schutte tijdens de start van een internationale wedstrijd.

B. André heeft een persmap samengesteld. Een goed hulpmiddel om de pers de juiste informatie te geven over de DN ijszeilsport. Daarnaast worden er artikelen geplaatst in Yacht Vision, Boot Journaal en Audi Magazine.

Na de pauze neemt het nieuwe bestuur plaats achter de bestuurstafel. De nieuwe voorzitter, Johan Tolsma, neemt de voorzittershamer over en zijn eerste actie is om de aftredende secretaris Frans Vlugt in het zonnetje te zetten. De karakteristieke manier van schrijven en denken werden door de voorzitter verwoord door het voorlezen van een ‘uitnodiging bestuurvergadering’ die Frans 9 oktober 1996 naar zijn collega bestuurders toestuurde.

“Gister had ik de jeugd, ‘vandaag’ word ik via de brievenbus regelmatig door brochures over bejaardengymnastiek, pensioeninzichtcursussen, aanvullende pensioenvoorzieningen e.d. geconfronteerd met het ijlen van de tijd. Tijd is feitelijk een fictie, tijd is tijdloos, tijd staat voor het begin en het eind van alle dingen. In ons Aardsbestaan zijn we op microschaal onderworpen aan dezelfde kosmische wetten. Einde voorjaar, einde zomer, nu de herfst en straks wat komen gaat, wat gister leek te zijn; alsof de tijd heeft stilgestaan. Alsof de ene na de andere DN vergadering zich tijdloos volstrekt in de tijdelijkheid van ons

C. Internationale zaken.

- Organisatie van het Europees Kampioenschap. Daan geeft aan, dat de uitleg van de nieuwe structuur ook is terug te vinden in het verslag van de vergadering in

Afscheid van een markant bestuurslid

6

foto: Peter van Rooij

DN journaal 2007

worden alleen nog via de website kenbaar gemaakt.

De voorinschrijving wordt afgeschaft. De inschrijving moet voor 10:00 uur op de wedstrijddag geregeld zijn. Een kampioenschap dat op oudejaarsdag gestart wordt telt voor dat jaar. De veranderingen in het reglement worden op de website gepubliceerd.

Een Nederlands kampioenschap wordt tijdens een weekend georganiseerd.

Wenen in het DN Journaal 2006. Het belangrijkste issue is de pilot met het Professionele Race Comite (PRC). Dit zijn ingehuurde mensen, passend binnen de begroting. Het grote voordeel is dat de medewerkers niet ingewerkt hoeven te worden, waardoor de eerste wedstrijden sneller gaan. Dit voordeel moet vooral ten goede komen van de zeilers van de C- en D-vloot. De inschrijfgelden gaan niet meer naar het land dat organiseert, maar naar DN Europe. De organisatie moet met een plan en begroting komen en dit wordt door de Eurocommodore beoordeeld en eventueel goedgekeurd. Hierdoor ontstaat meer grip op de financiën. Om de organisatie te stroomlijnen moet vooraf door de internationaal secretaris de inschrijving, storting van het bedrag en de verzekeringpapieren gecheckt worden. De Internationaal secretaris en het wedstrijdcomité bepalen of een zeiler mag starten tijdens het kampioenschap.

- Het formaliseren van de Europese IDNIYRA. De organisatie is altijd op persoonlijke titel van de commodore gebaseerd. De geldstromen werden ook door deze persoon beheerd. Dit bleek niet houdbaar te zijn.

Er is inmiddels een Europese vereniging in oprichting met de Nationale organisaties als leden. Een belangrijk item is om de legale status vast te leggen. De huidige manier van werken wil men behouden. Dat wil zeggen dat de internationale secretarissen hun land vertegenwoordigen met stemrecht in de jaarlijks te houden Landen Secretarissen Vergadering. Daan vraagt de vergadering of deze akkoord gaat met dit mandaad. Na enig overleg met de vergadering gaat de vergadering hier mee akkoord. Op verzoek van Bart Reedijk wordt het verzoek ingediend om voor ingrijpende zaken een time out of Vetorecht in te bouwen.

Daan gaat dit meenemen naar de volgende vergadering.

- Inschrijvingen van het Europees Kampioenschap moeten voor 1 januari 2007 met een entryform en verzekeringspapieren bij de internationaal secretaris ingediend worden.

-Het Europees kampioenschap is dit jaar in Zweden.

De Zweedse club die de organisatie op zich neemt is lid van een Zweedse zeilbond die ook dopingtesten doet. Wees hier op voorbereid en neem bij twijfel contact op met Daan.

D. De redactiecommissie, bestaande uit de leden Eric van Komen, Peter van Rooij en Frans Vlugt, wordt bedankt voor het uitbrengen van het DN Journaal 2006. De deadline voor het inleveren van verhalen en foto’s was iets vervroegd en dat gaf minder tijdsdruk.

Na een aantal proefdrukken werd Loretta Staring gevraagd om nog eens kritisch door de nieuwe editie heen te gaan. Haar professionele en dus kritische blik in combinatie met een rode pen, deed Eric bleek om de neus worden bij het nalezen. Ondanks het extra werk wat hierdoor ontstond werd er op tijd aangeleverd bij de drukker. De mooie actiefoto’s zijn geschoten door huisfotografe Margreet Bosker. Daarnaast bedankt de voorzitter de adverteerders. Dankzij deze bron van inkomsten proberen wij het blad kostendekkend te houden. Mocht iemand een advertentie willen plaatsen dan kan Peter van Rooij hiervoor benaderd worden. Speciale dank gaat uit naar Dick Meijer voor sponsoring van de omslag.

E. De ijszeilcaravan heeft nieuwe banden gekregen.

De oude waren volledig vergaan. Volgens Piet Hopma Zijlema gaat het gezegde ‘Rust roest’ hier zeker op en is het te hopen dat we een mooie winter krijgen.

F. Speciale dank gaat uit naar twee leden die een donatie hebben gedaan aan de vereniging. De donaties kwamen van W.P. van Acker (100 euro) en de heer C van Bergeijk (100 euro). Dit wordt met een applaus uit de vergadering bekrachtigd.

- Nederlands Kampioenschap. We stappen over van de achterliggende gedachte dat we alleen organiseren als we 100% zekerheid hebben over de ijscondities, naar de mentaliteit dat we gewoon gaan proberen om te zeilen als de veiligheid voor elkaar is en er een redelijke kans is dat we een kampioenschap kunnen zeilen. We gaan op het ijs alles wat losser organiseren. Het is geen Europees kampioenschap dus hoeft alles ook niet zo strak georganiseerd te worden. De mededelingen over het Nederlands kampioenschap José Schutte ontvangt de RVS H 488

7

foto: Dirk van Komen

DN journaal 2007 2002

over te brengen aan Charles. De voorzitter spreekt zijn hoop uit dat Charles wel weer mee gaat naar het Europees kampioenschap.

Er is buitengewoon goed bericht van Bouw van Wijk.

Bouw kondigt een zeer strenge winter aan en op de vraag waar dit op gebaseerd is, gaf Bouw als antwoord, “omdat ik het nu al zeven jaar mis heb en nu eindelijk eens gelijk moet krijgen.”

G. De oude DN ijszeilboot van Bouw van Wijk (H 100) wordt in het Scheepvaartmuseum tentoongesteld. De H 100 wordt, volgens Hennie van den Brink, tijdens de vergadering van ijszeilvereniging ‘Brasemermeer’ vergeleken met de laatste boot van Jan Eindhoven. Door deze vergelijking is de ontwikkeling in de ijszeilsport goed te zien.

Dennis de Ruiter ontvangt de Sneeuwloper

Jelle: geeft het nut van het verzamelen en uitwisselen van emailadressen aan. Hier komt André de Waard op terug. Voor nu is het belangrijk om je in te schrijven op de website. Iedereen krijgt bericht en we beraden ons op een mailinglist.

Peter van Rooij: vraagt hoe een concept verzekering er uit moet zien. Wat zijn de eisen? Bij de verzekering draait het om een aansprakelijkheid van 500.000,= euro, wedstrijdzeilen moet vermeld zijn, de geldigheid moet gegarandeerd zijn en er moet een Engelse versie zijn voor de leden die in het buitenland ijszeilen. Sandré Caron biedt aan om deze Engelse versie te maken.

Johan Bakker: complimenteert, namens ijszeilvereniging de ‘Brasemermeer’, het bestuur voor de goede samenwerking en wijze waarop zij dit moeilijke jaar hebben opgevangen.

Sandré Caron: is blij met het verloop van de vergadering en benadrukt de indrukwekkende saamhorigheid.

Sandré is blij met huidige situatie rond het bestuur en wenst het bestuur veel succes en kracht. Tevens geeft Sandré aan dat hij de hamerloze voorzitter het komende jaar van een voorzittershamer zal voorzien.

De voorzitter bedankt Sandré voor deze mooie woorden en is blij dat hij volgend jaar het bierglas kan vervangen voor een voorzittershamer.

foto: Peter van Rooij

11. Prijsuitreikingen

De Sneeuwloper, een prijs voor de beste prestatie van een wedstrijdzeiler in het afgelopen seizoen gaat dit keer naar Dennis de Ruiter, eerste plaats in de C- vloot WK 2006. De voorzitter benadrukt dat Dennis een aanstormend talent is met ‘honger naar het ijs’. Hij vergelijkt deze kwaliteit met de uitdrukking ‘Pinken Stiertje’.

De Houten Spike is ooit bedacht door Daan Schutte en was bedoeld voor de persoon die de meest belabberde start maakte tijdens een wedstrijd. De invulling van deze prijs is de afgelopen jaren langzaam van betekenis veranderd, en wordt ook uitgereikt aan de zeiler met veel pech of dommigheid tijdens een wedstrijd.

Dit jaar gaat de prijs naar Charles Mittelmeijer.

Charles was na een manche, tijdens het wereldkampioenschap op de Müritzsee, de verkeerde kant opgezeild en kwam in het donker aan de overkant van het dertig kilometer lange meer terecht. Daar heeft hij z’n boot afgetuigd en is naar de plaatselijke kroeg gelopen. Na het doen van z’n verhaal is een stamgast zo vriendelijk geweest om Charles met de auto terug te brengen naar het hotel. En tocht van meer dan een half uur. Ko Bakker neemt de prijs in ontvangst en zorgt er voor dat Charles hem in z’n bezit krijgt.

13. Sluiting De volgende datum van de ledenvergadering zal zijn 17 november 2007. Waarschijnlijk is de locatie bij de watersportvereniging ‘Het Bovenwater’ te Lelystad.

-Gerda en Ernest Spaas worden bedankt voor hun

12. Rondvraag

Joop de Boer: vraagt of Charles Mittelmeijer ook demonstraties verzorgt en nodigt hem daarvoor uit op de Gouwzee. De voorzitter kan hier geen antwoord op geven en vraagt aan Ko Bakker om deze vraag

Hennie met de collectie van Jan Eindhoven

8

foto: Dirk van Komen

DN journaal 2007

inzet tijdens het organiseren van boten/ materialenbeurs en het beschikbaar stellen van koffie met heerlijke Albert Heijn Stroopwafels.

-De heer Geelhoed wordt bedankt voor het beschikbaar stellen van de loods voor de boten/ materialenbeurs.

-Margreet Bosker wordt bedankt voor de mooie pauzefilm en de vele foto’s die zij beschikbaar stelt aan het DN Journaal.

-Hennie van den Brink wordt bedankt voor de mooie uitstalling van de collectie van Jan Eindhoven.

-Daan wordt door de voorzitter bedankt voor de demonstratie over het trimmen van een ijszeilboot, tijdens de boten/materialenbeurs.

-Mevrouw Hoogveen wordt bedankt voor haar gastvrijheid op de locatie van de vergadering.

Een toost op het nieuwe seizoen

Na het overhandigen van bloemen, sjaals en een theepakket (Daan) sluit de voorzitter de vergadering.

Tijdens deze sluiting wordt aan alle leden een alcoholische versnapering uitgereikt en toosten we met elkaar op een prachtig ijszeilseizoen.

Namens het bestuur, De secretaris, Eric van Komen

Midwoud, april 2007

9

foto: Dirk van Komen

DN journaal 2007 2004

Zweden 2007: DN Gouwzee probeert het weer ‘Hij had een beetje last van zijn nek, maar dat kwam door het lange zeilen.’

De voorbereidingen…

Voorgaande jaren gingen de voorbereidingen voor ijszeilen in Zweden meestal van een leien dakje. Immers, Jelle (H 333) Herrema nam daarin bijna als vanzelfsprekend het voortouw, informeerde wie er mee wilden, regelde het hotel, de boot en de financien, René Rijnierse (H 711) regelde de auto’s met aanhangers.

nakomers, meekonden. Gelukkig konden we de boeking omzetten. Sundbyholm werd geïnformeerd dat we met minder personen zouden logeren, de financien werden geregeld en zo kwam de vertrekdatum, 17 februari, in zicht.

De reis…

Zaterdagmorgen om 08.45 uur vertrokken Pascal, Henk en Henk (hierna HHP-tjes) vol goede zin richting de boot. Na een voorspoedige reis waren ze ruimschoots op tijd aanwezig, dus de boot opgereden, biertje gedronken, van het Captain’s dinner genoten en, zeer bewonderenswaardig, op tijd naar bed. Zondagmorgen moest Pascal, alsof hij het van te voren voelde aankomen, een blaastest ondergaan en zonder verder oponthoud kon de reis voortgezet worden naar Sundbyholm. Daar om 14.00 uur gearriveerd, uiteraard gelijk naar het meer en daar lag een uitgestrekte, dikke plaat ijs met daarop 5 centimeter sneeuw. Dat zag er veelbelovend uit!

Het verblijf…

Veel materiaal mee naar Zweden

foto: Pascal van Leeuwen

Dat ging dit jaar een ietsje anders, aangezien Jelle zich in Zweden heeft genesteld en daarom aan Pascal had gevraagd als regelneef op te treden. De datum van de reis was vastgesteld. Jelle wilde in Zweden vragen of we weer in Sundbyholm konden slapen en gaf een contactpersoon aan Pascal door, zodat er gemaild kon worden wie, wanneer en hoe lang men bleef overnachten. We kregen het ‘Gele’ huis weer tot onze beschikking, dus tot zover ging het prima.

Het boeken van de boot voor twee auto’s met aanhanger bleek echter problematisch. Er was geen plek

Maandag zeer bijtijds op het ijs om de boten op te tuigen. Pascal tuigt er gelijk twee op, terwijl Gertie Persoon (H 858) pas op vrijdagmiddag zal arriveren.

Had hij soms een voorgevoel? Het was een geweldige zeildag waarbij snelheden van 75 km/uur met gemak werden gehaald. Inmiddels hadden we een emailadres geactiveerd, zodat de HHP-tjes het thuisfront op de hoogte houden van de dagelijkse omstandigheden.

Dinsdag begon de dag heel rustig. Jelle kwam ook

‘Een geweldige zeildag met snelheden van 75 km/uur….’ voor twee lange combinaties, wel voor één lange en één auto met kleine aanhanger. We hebben op de gok die optie vastgelegd; het zou spannend worden bij de boot. Echter, het ‘noodlot’ sloeg toe. René was vlak voor kerst betrokken bij een bedrijfsongeval, waarvoor opname in het ziekenhuis en een operatie noodzakelijk was. Gevolg: door de te verwachten langdurige herstelperiode moesten hij en Ria Martens (H 730) afhaken. Hierdoor bleven Pascal, Henk Bos (H 712) en Henk Kleisen (H 763) over voor de heenreis. Dat paste makkelijk in één auto. De lange aanhanger ging er achter zodat alle spullen, ook voor de Henk en Jelle knallen over het ijs.

10

foto: Pascal van Leeuwen

DN journaal 2007

Henk Kleisen snelt naar 75 km/uur.

foto: Pascal van Leeuwen

Gertie arriveerde aan het eind van de middag en hees zich gelijk in het pak om alvast een stukje te zeilen.

Heerlijk, wat een aankomst!

Zaterdag wederom goed zeilweer, het was wel erg koud en het sneeuwde. ’s Middags arriveerden Richard Chardet (H 842), Sandra Smit, Tom de Jong (H 661), Ed Vogelezang (H 859) en Bram van Viegen (H 866) met de camper. De boten werden meteen op het ijs gezet waardoor ze nog lekker konden zeilen.

Zondag ging het redelijk, we kregen wel meer last van de sneeuw. Eind van de middag arriveren Dick Meijer (H 48) en Jan Bloem (H 847). Zij sloten aan bij de after-sailborrel.

Maandag begon het zeilen c.q. steppen behoorlijk zwaar te worden: iets te weinig wind en erg veel sneeuw op het ijs. Een enkeling kon nog een rak maken, maar er werd die dag meer gelopen dan gezeild.

Morgen beter?

Dinsdag gingen we vol goede moed naar het ijs, er stond wat wind. Helaas, moesten we het van de vlagen hebben. Dus, even glijden en dan weer stil. Midden op het meer, zittend op de loperplank, wachtend tot er weer een windvlaag komt en hopen dat de boot, met behulp van stepwerk, weer een stukje wil zeilen.

Een paar die-hards bleven het proberen, er waren er echter ook die ‘veilig’ bij de steiger bleven staan om op het bier te passen. Richard, Sandra, Tom, Ed en Bram gingen ’s middags met de camper op pad en zijn onder ander naar Fiskeboda gereden. Daar is een herberg waar geregeld ijszeilers overnachten. ’s Avonds kwamen ze heel enthousiast terug en zij

langs en voorspelde in de loop van de dag harde wind. Inderdaad, ’s middags moesten de stormtuigen tevoorschijn gehaald worden. Pascal had op advies van een kennis een klip op zijn helmstok gezet, zodat hij niet continu de schoot hoeft vast te houden. Alleen, als je DN dan gaat liften en je kan je schoot niet vieren, dan ga je wel héél hoog. Een beetje te hoog, want hij sloeg om. Hierdoor brak hij de mast, ging de helmstok in tweeën, sloeg het blok onder de boot van de loperplank weg en een ontstond een scheurtje in het stormzeil. Maar door zijn vooruitziende blik maandag kon hij de andere DN pakken om weer lekker verder te zeilen. ’s Avonds via de mail liet hij weten een beetje last van zijn nek te hebben, maar dat kwam door het lange zeilen.

Woensdag een stralende dag, het was wel koud (-13).

Door de wind lag de gevoelstemperatuur nog lager, maar met snelheden van 65 km/uur wederom een topdag!

In de tweede week sneeuw, veel sneeuw… foto: Pascal van Leeuwen Donderdag was qua zeilweer niet anders, alleen de zon liet zich wat minder zien. gooiden in de groep of dit mogelijk een nieuwe stek Vrijdag werd weer de hele dag gezeild en voor volgend jaar zou kunnen zijn. Sundbyholm beGertie voegde zich bij de HHP-tjes. Zij kwam invlievalt niet meer zo goed. De bedden worden niet opgegen. Joop de Boer (H 258) zou ook meekomen. Hemaakt, schone handdoeken hebben we al een paar laas moest hij in verband met ziekte van zijn vrouw dagen niet gehad en andere kleine dingen waar we Emmy op het laatste moment besluiten thuis te blijinmiddels aan gewend zijn geraakt in voorgaande ven. Gelukkig gaat het nu, tijdens het schrijven van dit stukje, al weer een stuk beter met haar! Afijn, 11

DN journaal 2007

Gertie stapten in de auto op weg naar de boot. Na afscheid genomen te hebben van Jelle en Evelien hobbelden we weg. Dag Sundbyholm!

jaren, blijven achterwege. Heel jammer, want we betalen grof geld voor ons verblijf daar.

Woensdag wilde Jelle zijn skeeter afbreken en naar zijn huis brengen. Aangezien er zo goed als geen wind stond en er veel sneeuw viel, was dit een goede daginvulling. ’s Middags werden wij bij Jelle en Evelien onthaald op een heerlijke winterse lunch en keken we naar geweldig spectaculaire zeilwedstrijden op DVD. De hertjes lieten zich ook nog even zien in de achtertuin. Zij wachtten net zolang totdat Jelle naar buiten kwam om voer te geven. Het leverde een geweldig mooi plaatje op! Jelle was inmiddels op de hoogte van onze ontevredenheid jegens Sundbyholm en nam ons mee naar een locatie, een paar kilometer bij hem vandaan. Vlak aan het water een groot onderkomen inclusief keuken en recreatieruimte. De meerderheid was het erover eens dat dit een goed alternatief kon zijn. Bij thuiskomst zouden we ons er verder over beraden.

Donderdag wederom geen zeilweer. Bram en Ed probeerden ’s ochtends toch nog te zeilen, maar hebben de dag steppend en zittend doorgebracht. De HHPtjes zijn met Dick, Jan en Gertie een dagje gaan shoppen in Eskilstuna. Tja, je moet wat.

Vrijdag de dag van afbreken. Zeilen lukte niet meer, dus op tijd de boel afgebroken. Een aantal DNbootjes mogen bij Jelle en Evelien logeren. Dus, aan het begin van de middag vertrokken we met de aanhanger naar Törshalla. We hebben de boten een plek gegeven en met meegebrachte soep heeft Evelien weer een heerlijke lunch verzorgd.

Zaterdag de dag van de terugreis. De camper was volgeladen en reed op eigen gelegenheid terug, Dick vloog ’s middags naar huis en de HHP-tjes, Jan en

Resumé…

Vooral de HHP-tjes hebben fantastische zeildagen gehad! De tweede week was qua zeilen een stuk minder, maar wat was het gezellig! De heren van de dagelijkse boodschappen, Pascal, Henk Bos en Dick, introduceerden een dagprijs, Deze werd, om uiteenlopende redenen, telkens aan iemand overhandigd. Dit leverde uiteraard de nodige hilariteit op, want het moge duidelijk zijn, dat hier ook zeer zinloze cadeaus bij zaten.

Inmiddels is de periode voor 2008 weer bepaald: we vertrekken wederom op 17 februari en gaan naar de nieuwe locatie, vlak bij Jelle. Uiteraard hopen we dat René, Ria en Joop dan wel weer van de partij kunnen zijn!

Een speciaal woord van dank aan Jelle en Evelien voor hun gastvrijheid, gezelligheid en de heerlijke lunches in hun prachtige huis. Het was grandioos!

En nu maar hopen dat we in 2008 twee geweldige zeilweken zullen hebben, zodat iedereen optimaal kan genieten. Want daarvoor gaan we tenslotte naar het mooie Zweden.

Pascal van Leeuwen H 838

12

DN journaal 2007

Te water! Een hachelijk avontuur in Zweden z'n mobiel te pakken en te bellen naar vriendje Kenneth Palm, die aan de kant was gebleven. Hij kon melden dat we beiden door het ijs zakten én -belangrijk!- hij kon aangeven wáár dat gebeurde!

Mats stapte uit zijn bootje met een life-line om mij te helpen, maar zakte prompt zelf door het ijs: het ijs bleek slechts 5 cm dik en helemaal niet stevig. Het brokkelde af als een autoruit (in van die kleine vierkante stukjes). Vervolgens wisten we dat we niet naar elkaar toe moesten bewegen (daar was immers zeker dun ijs), maar juist uit elkaar, ieder op zoek naar een steviger stuk.

‘Je bent in Zweden al snel alleen….’

Vooraf

-gemeten: aan de kant van het meer 29 cm ijs. Midden op het meer 19 cm ijs.

-Kernijs met daarop gesmolten sneeuw vastgevroren, niet meer wit, gewoon blauw/groen -Ik ben gaan zeilen met Mats Nordgren, die altijd op Galten zeilt.

- Ik had prikkers mee.

- Ik had een (ijs)zeilpak aan en gevoerde laarzen.

- Gezeild met een klasse III. De S101 heeft geen luchtkamers, een polyester romp, een RVS springboard, een fibermast, een houten plank en schaatsen met een totaalgewicht van tenminste 40 kg We zijn gaan zeilen op plekken waar we de vorige dag ook zeilden.

Aan anderen vertelden we dat we nog een (half-) uurtje gingen zeilen.

- wk2, +6 graden. IJs was droog

‘Uiteindelijk hebben we een ‘kanaal’ van zo'n 25 meter moeten klauwen ….’

Waar blijft de hulp?

Achtereenvolgens som ik op wat mijn ervaringen (en die van Mats) waren.

-Je bent in Zweden al snel alleen. Maar als je in zo'n wak ligt realiseer je je dat er echt helemaal niemand is om te helpen, in de verste verte geen mens!

Door het ijs

We zeilden beiden halve wind, 50 meter naast elkaar, parallel aan elkaar, in noordelijke richting. Ik lag het meest westelijk; het lag voor de hand dat bij het bereiken van de oever van het meer, de één een gijp (moest) zou maken, en de ander overstag zou gaan.

Dat gebeurde ook: ik zette een ruime bocht in voor een gijp; Mats, die dat zag, loefde op en ging overstag. Daarbij zeilden we min of meer naar elkaar toe.

- Ik droeg mijn prikkers in mijn zak (op heuphoogte), en niet om mijn nek. Dat was geen probleem, ik kon ze snel uit de (opstik-)zakken halen. Wel heel goed dat ze drijven en met een touwtje aan elkaar vastzitten.

- Je ligt, ondanks drijfvermogen van het pak, véél dieper in het water dan je denkt. Om op het ijs te komen, moet je echt een ‘aanloopje’ nemen.

- Het drijfvermogen van het pak heeft de neiging je op je rug te draaien. Het kostte nogal wat moeite om telkens op de buik te blijven, ik kantelde erg makkelijk weg.

- Bij het klauwen met de prikkers bleven mijn benen en onderlijf nogal eens onder het ijs: ik lag dan als een soort ‘U’ gebogen: het drijfvermogen in de pijpen drukte mijn benen tegen de onderkant van het ijs.

Tijdens mijn gijp ging ik met de lij-schaats door het ijs en kwam tot stilstand. Mats -op dat moment zo'n 20 meter van mij vandaan- zag dat, ging op dat moment pal tegen de wind in en zakte met beide achterschaatsen door het ijs. Mijn bootje zonk in zes (!) seconden: gewoon rechtstandig naar beneden. Ik kon er gelukkig snel uit komen (royale kuip) en bleef nergens met een lijntje vastzitten. Mats kon in zijn bootje gaan staan, had de tegenwoordigheid van geest om

In zes seconde naar acht meter diepte

-Het ijs brokkelde steeds af (zoals al eerder vermeld, vergelijk het met zo'n gesprongen autoruit: wat taai.

Maar als het stuk ging, brak het in van die hele kleine, bijna vierkante brokjes): uiteindelijk hebben we een ‘kanaal’ van zo'n 25 meter moeten klauwen om een hard stuk ijs te vinden. Al die tijd gingen we ook uit elkaar en van elkaar af: dat is eigenlijk heel vervelend.

foto: Jelle Herrema

13

-Het was akelig stil: we riepen om hulp, maar dat geschreeuw kwam door de echo vanaf de oevers (dichtstbijzijnde oever ongeveer 800 meter!) net zo hard weer terug. Het fluitje dat je automatisch bij je hebt -onderdeel van het pak- valt in het niet bij het

DN journaal 2007

had en met mijn andere been met mijn knie op het ijs zat. Het is alsof je spieren het niet meer doen. Bovendien krijg je het besef dat als je opstaat en je je evenwicht verliest, je door de plof waarschijnlijk wéér door het ijs zakt. Eindeloos (leek het) heb ik in die stand gezeten maar uiteindelijk opgestaan (en dat lukte gelukkig)

geluid dat je stem kan maken. Later vertelde Kenneth dat hij ons roepen wel had gehoord, maar dat het onmogelijk was te bepalen waar het vandaan kwam.

- Ik had allerlei spullen in mijn borstzakken: mobiele telefoon, huis- en autosleutels, reserve harpen, spelden, lijntjes etc. Ook mijn andere broekzakken (opgestikt en aan de voorkant) waren goed gevuld.

Dat werkte als belemmeringen (extra hoge bulten) waar je overheen moest bij het jezelf op het ijs werken!

- Vervolgens heb ik om me heen gekeken. Mats was nog aan het prutsen. Maar je kunt niet naar hem toe, want het - inmiddels door jezelf opengemaakte - wak zit daartussen. Bovendien besef je dat je er dan zelf ook weer doorheen gaat, zelfs als je er met een grote boog omheen gaat. En dan is het ijs bovendien niet sterk genoeg om twee man zo dichtbij elkaar te houden. De Lifeline was in mijn geval, met het bootje mee, gezonken. Ik merkte dat kijken ook nog maar nauwelijks ging: ik moest met mijn handen kokertjes maken om het felle licht te temperen, anders kon ik niet focussen

‘Ik heb Mats toegeroepen dat hij vol moest houden en dat ik hulp ging halen’ - Uiteindelijk leek het dikker ijs te worden: ik kwam er min of meer óp, en dan is het zaak vooral snel verder te klauwen en jezelf zo wijd en breed mogelijk te maken. En maar hopen dat het ijs niet opnieuw dunner wordt want er is dan maar één angst: er wéér in gaan!

- Ik heb Mats toegeroepen dat hij vol moest houden en dat ik hulp ging halen. Ook het lopen ging maar nauwelijks: je benen gaan gewoon niet meer heen en weer, ze blokkeerden en het lopen was slechts schuifelen, pasje voor pasje. Ik keek om de 20 meter om en zag dat Mats uiteindelijk ook op het ijs lag en weer later dat hij erin was geslaagd om op te staan. Hij liep vervolgens ongeveer 200 meter achter me.

- Dan denk en hoop je dat je een dikker stuk ijs gevonden hebt. Bij mij heeft dat (achteraf berekend, op het moment zelf verlies je het besef van tijd) ongeveer een half uur geduurd. Maar je weet dat je dan moet gokken dat het sterk genoeg is en op moet gaan staan. Motorisch is er dan al van alles aan de hand.

Het duurde heel lang voordat ik één voet op het ijs

14

DN journaal 2007

- Er was een visserman die achter één van de eilanden aan het werk was, en het was zaak naar hem toe te komen. Hij had zo'n propeller aangedreven amfibisch vaartuig (later hoorden we dat het een hydrokopter was). Voordat we hem bereikten, kwam één van de Zweedse ijszeilmaatjes ons met een lifeline tegemoet, maar die werd al snel ingehaald door de visserman die door de gewaarschuwde reddingstroepen naar ons toe was gedirigeerd. Met zijn bootje, waarin ook een hulpverlener zat, zijn we naar de kant gebracht. Daar stonden de brandweer met dreggen en life-lijnen, EHBO-ers met sleden, kikvorsmannen en ambulances klaar.

zinken (het was daar acht meter diep, bleek later) is slecht. Misschien een oplossing waarbij je jezelf ook drijvend kunt houden....

Met schreeuwen en dat fluitje kun niet aangeven wáár je bent. Ook daar moet een oplossing voor komen: vuurpijlen, rooksignalen... (?)

Jelle Herrema H 333

‘Een fractie van een seconde heb ik gedacht dat het fout zou aflopen...’

- Ik was afgekoeld tot 36°C, Mats (die alleen een winddichte overall aanhad) was afgekoeld tot 34°C. We zijn met ambulances naar het ziekenhuis in Västerås vervoerd en daar heel langzaamaan weer op temperatuur gebracht (Mats met infuus en heetwater flessen). We kwamen er ongeveer half drie binnen en om half zeven mochten we weer weg.

Voor mij belangrijke zaken

We hadden alle voorzorgen die bij ijszeilen horen, in acht genomen. Toch zijn we er doorheen gezakt: aan het ijs was niets te zien, misschien zijn we de vorige dag wel gewoon over die plek gezeild (maar hebben daar toen geen gijp/overstag gemaakt).

Ikzelf heb een redelijk goede conditie, ben sterk en was uitgerust: ik denk dat dat belangrijk is geweest.

Ik ben niet in paniek geraakt: in de vele jaren dat ik ijszeil heb ik allerlei artikelen over onderkoeling gelezen (o.a. van Ed Meijer in DN Journaal) en heb ik lezingen over dit onderwerp goed en serieus gevolgd (Bert van Stalborch voor de Gouwzee). Ik denk dat het rustig blijven belangrijk is geweest voor de goeie afloop.

Heel eigenaardig: een fractie van een seconde heb ik gedacht dat het fout zou aflopen: zachtjes aan in coma en dan nooit meer wakker worden. Rustig en gelaten. Daarnaast was ik ook een beetje boos dat het was gebeurd ondanks dat we alle voorzorgen hadden getroffen, want meestal kan ik mezelf wel verwijten iets verkeerds, stoms of onverantwoordelijks te hebben gedaan.

Algemene dingen

- Ik mocht in het ziekenhuis later iemand bellen: maar ik weet geen enkel nummer uit mijn hoofd, alles stond in de mobiele telefoon die het uiteraard niet meer deed. Dat moet ik oplossen.

- Zo'n Klasse III heeft geen luchtkamers, zoals de DN. In zes seconden was ie gezonken. Daar moet ik iets op vinden; iets dat zichzelf opblaast want zó snel 15De berging van de S101 15

foto: Jelle Herrema

DN journaal 2007

Even checken bij: André de Waard ‘Een leven als ‘niet geholpen’ kater lijkt me wel wat…...’

Welke sport(en) beoefen je nog meer? ‘k trap ’s zomers wat in het rond op een fietsje en mag in diezelfde periode ook graag met m’n oude Finnjol varen.

Geboortedatum 11 april 1960 Geboorteplaats Lekkerkerk Woonplaats Tiel Beroep manager communicatie Zeilnummer H 867 Plaats op de wereldranglijst n.v.t.

Wie is de beste ijszeiler? Waarom?

Dat is degene die wint.

Waar ben je écht goed in?

Op dit moment ben ik de enige en daardoor allerbeste webmaster van DN Nederland!

Wat of wie had je willen zijn als je niet jezelf was?

Een leven als ‘niet geholpen’ kater lijkt me wel wat voor een volgend leven.

Wat was je eerste bijbaantje?

Eieren sorteren bij een groothandel in kaas (en eieren).

Waar droom je over?

Een wereld zonder geweld en een leven zonder wekker.

Wat eet je het liefst? En kook je dat zelf?

Pasta koken. Zalm, crème fraîche en dille in een andere pan. Klaar! En ja, ik ben thuis de kok.

Wat is je grootste angst?

Doodgaan.

Geloof je in de toekomst van het ijszeilen?

Ja, al zullen we er wel voor moeten (blijven) reizen.

Wat is je favoriete drank?

Koffie het vaakst en het meest, een biertje lust ik ook en whisky vind ik bovengemiddeld lekker.

Wat is je favoriete plek om te zeilen in Nederland?

Als er maar ijs ligt, waar in Nederland is dan volstrekt oninteressant.

Welk boek heb je het laatst gelezen, en welk moet iedereen lezen?

Recent: Inez van Dullemen, Heldendroom.

Verplichte kost is Maarten ’t Hart, “Wie God verlaat heeft niets te vrezen”.

Vertel eens iets verrassends over jezelf?

Ik heb geen TV, dat schijnt heel bijzonder te zijn, zeker met mijn beroep.

Naast wie zou je graag in het vliegtuig willen zitten en waarheen? ‘k heb het niet zo op vliegtuigen. Veel te krap voor mijn 1,91 en stilzitten is niet m’n sterkste kant.

Welke film zag je het laatste in de bioscoop en welke moet iedereen zien?

De bioscoop mijd ik om dezelfde reden als het vliegtuig, maar een DVD is wel aan me besteed. Topper is ‘La Strada’ van Fellini.

Wat is je favoriete muzieknummer of CD? Willekeurig wat, maar als ik ze een paar keer gehoord heb, dan komt het meestal m’n neus uit.

Op welke website kom je vaak?

Inkoppertje, al was het maar om m’n medebestuursleden niet teleur te stellen: Marktplaats!

Ik ben gaan ijszeilen omdat,…….

Guyonne Querner me uitnodigde om een stukje in haar DN te varen. Direct ongeneselijk verslaafd.

16

DN journaal 2007

Het DN Journaal in gesprek met Joop de Boer ‘Even later zeilde ik in mijn pak met stropdas over de Gouwzee…’

Joop de Boer, ijszeiler van het eerste uur. Voorzitter van DN IJszeilvereniging “Gouwzee’ en bouwer van veel DN’s en andere ontwerpen. Een gesprek over vroeger, nu en de toekomst van het ijszeilen.

Joop, geef eens wat kenmerken van jezelf. Hoe oud ben je, hoe zwaar weeg je, wat is je beroep, wat zijn je hobby’s en hoe ben je met het ijszeilen in aanraking gekomen?

Ik ben inmiddels 71 jaar geworden. Ik weeg zo rond de tachtig kilo, als je dat wilt ga ik dat zo meteen nog wel even nawegen. Mijn beroep is jachtenbouwer.

Hierin ben ik vooral gespecialiseerd in het maken van uitslagen van alles wat rond of bol is. In het kort alles wat een dusdanige vorm heeft dat niet één twee drie is vast te leggen. Mijn hobby’s zijn zeilen, strandzeilen en ijszeilen, dus alles wat ons door de wind voortbeweegt. Ik ben met ijszeilen begonnen toen ik ongeveer vijftien was. Ik heb twee iepen planken van mijn vader gestolen, deze als een kruis aan elkaar vastgemaakt en er een paar T profieltjes onder gemaakt. Het achterste profiel was de stuurschaats. Het zeiltje van mijn zeilkano deed dienst als zeil; dat was eigenlijk veel te klein. Het ding zeilde wel, maar alleen als mijn hond erop zat en ik er dan achteraan reed op mijn schaatsen. Het hele ding heb ik toen aan de kant gezet en heel lang niets met ijszeilen gedaan. In 1971 werd het Europees kampioenschap (EK) ijszeilen in de DN klasse door DN Nederland georganiseerd. De toenmalige voorzitter van DN Nederland Kees Kortenoever kwam met het verzoek bij de Watersportvereniging ‘Monnickendam’ om mee te helpen met de organisatie van het EK, dat op de Gouwzee zou worden gehouden.

mij daarna nooit meer losgelaten. Jaren later hebben we DN IJszeilvereniging ‘Gouwzee’ opgericht. We zagen in dat het noodzakelijk was om het wild west zeilen, vooral in ‘Het Hol’, waar nu de Marina is, in goede banen te leiden.

Er waren veel mensen die begonnen met ijszeilen en ze zeilden kris kras door elkaar, hadden geen nummer, enzovoort. Er deden zich nog al wat ongelukken voor. Eén daarvan kan ik me nog goed herinneren.

Een jonge jongen, die net een ijszeiler had gebouwd, zeilde er voor het eerst mee in het Hol. Hij zeilde met een ongelooflijke snelheid de walkant op, vloog tussen een aantal auto’s door en belandde met de schaatsen op de voorruit van een auto, dat gepaard ging met een enorme knal. Ook ging ik een keer tussen de middag naar huis om even te eten. Ik had mijn DN even aan iemand uitgeleend, die daarmee een schaatser aanzeilde. We waren door al die ongelukken erg geschrokken en hebben toen de koppen bij elkaar gestoken en gezegd, “jongens, dit gaat fout.”

We stevenden af op een ijszeilverbod op de Gouwzee, en dat wilden we niet. Wij, Jan Meijer, Dick Meijer, Ed Meijer, Sjaak Smulders en ik, zijn toen bij een notaris in Edam gaan informeren hoe we dat vorm moesten gaan geven. We hebben in overleg met die notaris de statuten en het huishoudelijke reglement opgesteld en ons toen, op 20 december1982, laten inschrijven als ijszeilvereniging bij de kamer van koophandel, zodat we een rechtspersoon werden.

Eén van de doelen was om meer invloed uit te oefenen op het veiliger zeilen op de Gouwzee. De vereniging bestaat dit jaar dus vijfentwintig jaar. We hebben momenteel ongeveer vijfenvijftig leden. Het belangrijkste is dat we een sociaal geheel vormen, met

‘Hij zeilde met een ongelooflijke snelheid de walkant op……...’

Hier in huis is de eerste vergadering belegd, met onder andere Jo Engelvaart en Ed Meijer. Na dat Europees kampioenschap vroeg Gerda Meeuwissen aan mij of ik een keertje in haar DN wilde zeilen.

Nou, dat wilde ik graag! Ik dacht er geen moment over na en even later zeilde ik in mijn pak met stropdas over de Gouwzee en was gelijk verkocht. Diezelfde middag heb ik aan Dré Veelenturf gevraagd, of hij nog ergens een bouwpakket had liggen, en dat had hij. Een week later heb ik dat opgehaald en vervolgens heb ik mijn eerste DN gebouwd. Een jaar later zeilde ik ermee op de Gouwzee. Het ijszeilen heeft 17

DN journaal 2007

als ‘thuisbasis’ het Mirror paviljoen. De eigenaar hiervan, de familie Kulik, is bereid om zodra het gaat vriezen, het Mirror paviljoen te openen. Ook denk ik dat een grote trekpleister is dat ieder lid van onze vereniging, onder een collectieve aansprakelijkheidsverzekering valt. Maar, de oprichting van de vereniging heeft dus vooral tot gevolg gehad dat het veiliger werd en socialer. Daarmee is ook voorkomen, dat het ijszeilen via bijvoorbeeld een plaatselijke politieverordening verboden zou worden. Het toerzeilen heeft voor onze vereniging eigenlijk meer betekenis dan het wedstrijdzeilen. Wij denken dan als vereniging aan het organiseren van bijvoorbeeld een marathontocht, dat is iets wat volgens ons nergens op de wereld plaatsvindt. (Redactie: in 1996 en 1997 zijn op de Gouwzee marathontochten gehouden van respectievelijk 42 en 100 kilometer.)

Er zijn inmiddels zoveel ijszeilers op de Gouwzee. foto: Jelle Herrema Komt het de veiligheid niet ten goede als je onmiddel- Joop zeilend bij Sundbyholm lijk bij zeilbaar ijs, een paar boeien uitzet, zodat ieorganisatie van een Nederlands kampioenschap op de dereen ziet dat er een baan in ligt?

Gouwzee, als wij daarvoor worden gevraagd.

Dat is misschien wel zo. Op de Gouwzee hebben we te maken met twee schaatsverenigingen, eentje op Marken en één in Monnickendam. Er zijn met die verenigingen afspraken gemaakt dat de schaatsers alleen over de vaargeul schaatsen. Een enkeling doet dat natuurlijk niet, maar daar kun je natuurlijk niet zo veel aan doen.

In het begin van het interview vertelde je dat je op je vijftiende al een soort ijszeiler in elkaar knutselde, is het daarbij gebleven?

Ik heb denk ik voor de helft van onze leden op de Gouwzee, een DN gebouwd. In totaal 35 of 36 stuks.

Daarnaast hebben we nog met z’n drieën drie twoseaters gebouwd, we hebben de ijsschuit ‘Rojem’ gebouwd en wij zijn nu bezig om een ‘éénpersoons twoseater’ te bouwen. Dat is een woordspeling van Dick Meijer. De maten voor wat betreft lengte, breedte, loperplank en tuig komen overeen met die van een DN. Alleen onze schoenen komen naast de mast, onder het dek. Het idee is nu om dit als een nieuwe klasse te bouwen en het dan de DM klasse te noemen.

DM staat hier voor Dick Meijer, de bedenker van het geheel. Om lid van deze club te ‘mogen’ worden moet aan een aantal criteria worden voldaan, zoals:

Je zit al vanaf de oprichting als voorzitter in het bestuur. Hoelang wil jij daar nog mee doorgaan?

Zo lang als het gezellig is! En er is natuurlijk al jaren een afspraak met DN Nederland, om te helpen met de

Je moet een Bourgondische instelling hebben. Je moet ouder zijn dan vijftig, of zo geleefd hebben, dat je er ouder uitziet dan vijftig. Dit wordt nog verder ingevuld met een aantal andere voorwaarden. (Redactie: elders in dit DN journaal treft u een kort verslag aan met alle ins en outs van dit nieuwe type ijszeiler).

Je bent wel eens gesignaleerd met een aluminium loperplank, vertel daar eens iets meer over?

Mister Gouwzee

foto: Eric van Komen

18

Eind zeventig begin tachtig heb ik een loperplank gemaakt van aluminium. De plank zat vol gaten om hem lichter te maken en om te proberen er enige vering in te krijgen Omdat ik gek werd van het lawaai en gefluit van deze aluplank, had ik hem volledig afgetaped. Het was een absolute flop. Het veerde on-

DN journaal 2007

voldoende en ik heb er niet vaak mee gezeild. De leukste reactie vond ik die van Wim van Acker. Als fervent bewaker van de eenheidsklasse was hij nijdig dat ik met een aluminium loperplank zeilde. “Dat kon toch niet. Zo maakte ik de klasse kapot.” Ik kon er wel om lachen.

Ben je voor de DN als eenheidsklasse of vindt je dat alles moet worden vrijgegeven?

Ik ben wel voor een eenheidsklasse. Een paar jaar geleden heb ik van Hennie van den Brink een kopie gekregen van een DN 1:1 van de DN van Paul Goodwin. Dat is, binnen de klassenvoorschriften, een mooie en gemakkelijk te bouwen DN romp. De plaats van de loperplank en de neus is de nullijn, hiertussen gaat de onderkant anderhalve centimeter door de nullijn, naar boven, en de achterkant loopt ook omhoog.

Ik bouw ze dan maximaal breed, dat ligt lekker met onze Bourgondische lichaamsbouw.

Vind je dat de DN klasse te kostbaar wordt?

Nee, dat vind ik niet, als je veel zelf bouwt, valt dat allemaal reuze mee. Je kunt je wel helemaal leeg investeren aan koolstof masten en diverse zeilen. Ook de loperhouders zijn nogal kostbaar.

Wat vind je van high-tech onderdelen, zoals de rompen die in Amerika momenteel rechtstreeks uit een mal komen?

Joop de Boer bij 15 °C

jerrycan warm water. Via het Mirror paviljoen zijn we de Gouwzee opgelopen en we liepen rechtstreeks naar het wak, dat kwam ook omdat er nog een stukje plastic in dreef. Eén van de duikers goot iets van het inmiddels lauw geworden water in zijn pak en ging in het water, het was er zo ondiep dat hij nauwelijks onder water kon komen. Al snel kwam hij naar boven met het fototoestel, een sleutelbos en het gereedschaptasje. ‘s Middags kwam de Hermandad nog langs om te vragen op welke manier hij mij een dienst kon bewijzen. Ik vroeg hem om een knipkaart omdat ik nog wel eens te hard reed, maar daar kon hij mij niet aan helpen. Toen hij wegliep vroeg ik hem nog waarom hij de camera en sleutels van het cellencomplex mee had genomen op het ijs. “Ja, zie je”, was zijn antwoord, “ik had ze in de auto liggen en was bang dat ze daaruit zouden worden gestolen”.

Ja, ik sta toch wel open voor allerlei ontwikkelingen, maar ik vind toch ook dat de klassenvoorschriften in acht dienen te worden genomen.

Tot slot wil ik je vragen om een bizar ijszeilverhaal te vertellen.

Iets wat ik nooit zal vergeten en erg om heb gelachen is het volgende. Een ijszeiler, van beroep politieagent en een maatje van Bram Breedveld, kwam tijdens zijn dienst tussen de middag even langs om ook te zeilen.

Hij durfde niet goed achter mij aan te zeilen, ondanks mijn uitdrukkelijk verzoek in mijn spoor te blijven.

Hij belandde prompt in een wak, was erg in paniek en zwom een paar rondjes om zijn boot. Ik ken de Gouwzee op mijn duimpje en zei, “joh, doe even rustig. Stop met zwemmen en probeer eens te staan.”

Dat deed hij en hij stond tot zijn middel in de ondiepe Gouwzee. Het was daar zo ondiep, dat hij zo uit het wak kon stappen. Hij was wel zijn camera kwijt, een gereedschaptasje en de sleutelbos van het cellencomplex. De volgende ochtend, het was nauwelijks licht, werd er bij mij thuis aan de deur geklopt. Er stond een hele delegatie politie en een groep duikers voor mijn deur. Ze vroegen of ik mee wilde gaan om de plaats van het wak op te zoeken. En, ze wilden een

Peter van Rooij H 199

19

DN journaal 2007

Västerås; de Zweden hadden het nakijken verderop, dat zou het wel eens kunnen worden. Er was geen neerslag voorspeld, wel vorst en (weinig) wind. Daar klopte niet veel van, want des te oostelijker we geraakten des te somberder werd het. Het begon te sneeuwen en de gang die we er aanvankelijk in hadden liep behoorlijk terug. We raakten behoorlijk gedeprimeerd. Wat een kloteweer. Dat kon nooit wat worden.

‘Wat een kloteweer. Dat kon nooit wat worden.….?’

Wachten op ijs, dat deden we. Alleen in NoordEuropa vroor het. Da’s een eind in je eentje en voor mij eigenlijk geen optie. Tot Dennis de Ruiter belde om de reis met z’n tweeën in een camper te ondernemen. Na grondige analyse van de situatie, de weerberichten en gebruikmakend van onze correspondent in Zweden, Jelle, vertrokken we op woensdagavond. We reden om en om. Eentje rijden, de ander slapen. Dat ging fantastisch. 14 uur later waren we bijna bij het meer Ymsen waar de Zweden ons naar toe gestuurd hadden, als zijnde kansrijk voor wedstrijden dat weekend. Laten we nog maar even tanken, dan zijn we in ieder geval ‘vol’ als we zondag weer vertrekken. Ik tank, Dennis gaat betalen (goede verdeling) en die loopt prompt tegen Daan Schutte op, die samen met Peter en Ernest de nacht hadden doorgebracht op de parkeerplaats achter het pompstation.

Het ontbijt was gelijk goed geregeld. Op naar het meer Ymsen ten oosten van Mariestad. De zuidkant leek ons het meest kansrijk. Niet dus. Welke weg we ook probeerden, we konden gewoon geen plekje vin- Slechte omstandigheden in Zweden foto: Peter van Rooij den in de buurt van het ijs. Niet aan de zuidkant, niet We raakten in files die veroorzaakt werden door een aan de noordkant, gewoon nergens. Onze camper geslipte en omgevallen vrachtwagen. Het leek Nederreed vooruit en probeerde alle op toegangsweggetjes land wel. Koers gezet naar Jelle, die had de dag er lijkende openingen die er maar te vinden waren, tervoor nog gezeild bij hem voor de deur. Daar werden wijl Ernest met z’n camper en aanhanger op de we bijzonder gastvrij ontvangen en kregen we er zohoofdweg wachtte. Eindelijk vonden we een weg die waar weer zin in. Nadat we allemaal een rondje gevaeen beetje in de buurt van het ijs kwam. Effe checken... door een rietkraag geworsteld en eindelijk ston- ren hadden in z’n Klasse-III werd het langzaamaan donker. Het sneeuwen was inmiddels opgehouden en den we op het ijs... met minimaal 10 centimeter de volgende morgen zag het er helemaal niet zo sneeuw erop. Dat was helemaal niks. Wegwezen. slecht uit. Västerås was het meest kansrijk. Met een Wat is wijsheid? Richting Västerås 200 kilometer kleine drie kwartier rijden waren we op een mooie plek die de anderen inmiddels gevonden hadden. Een parkeerplaats vlak naast het ijs en naast een kanoclub.

Dat kon haast niet mooier. Jammer dat de beheerder van het clubgebouw niet van zins was om ons gebruik Nieuwe masthoezen. In diverse kleuren te laten maken van de faciliteiten. Piet Ploum, Hennie leverbaar. Uitstekende kwaliteit. Ook hoevan den Brink, Sil Sleeuwits en Peter Greveling wazen voor 2 of 3 masten beschikbaar. ren ook al gearriveerd. Dat was een mooi Hollands eiland daar op die parkeerplaats. Nou wil het geval dat de beheerder er ‘s avonds niet was en het gebouw een krachtstroom-stopcontact had aan de buitenzijDe prijs is € 25,00 per stuk exclusief de... één van ons was reuze creatief en zo hadden alle verzendkosten. campers ‘s nachts 230V ten behoeve van de ondersteuning van de verwarming die het bij -13 °C best André de Waard (H867) moeilijk had. Om zeven uur ging de wekker om deze E-mail Andre.dewaard@hetnet.nl vorm van noodvoorziening te deactiveren en alle kabels weer weg te werken. Om half acht kwam de beheerder namelijk weer ten tonele. In de loop van vrijdag arriveerden de eerste Zweden, maar ook Duitsers

T E

K O O P

20

DN journaal 2007

en Polen waren van de partij. De vrijdag was een heel aardige dag met wat weinig wind, maar er werd gezeild! Het ijs was goed, alleen lag er sneeuw waardoor er geen topsnelheden gehaald werden. Tweeënzestig kilometer was het maximum wat ik af kon lezen op de GPS. Plaatlopers, daar moesten we het mee doen. Zaterdag begon met erg weinig wind, maar in de loop van de dag konden er wedstrijden verzeild worden. Vijf stuks en een veld van 21 bootjes en dat met een lekker lopend windje. Zondag was een hele mooie zonnige dag maar begon windstil. Zo rond 11.00 uur werden we verzocht naar de start te komen.

En inderdaad op het meer stond een heel klein briesje, de rook uit de schoorsteen aan de overkant van het meer ging zowaar niet meer recht omhoog. Net geEindelijk op het ijs in 2007 foto: Peter van Rooij noeg om nog 2 wedstrijdjes te varen, maar daarna en Peter Greveling had z’n dag(en) niet en werd laatswas het echt gedaan met de wind. Lopend terug naar te. Ik had me niet ingeschreven. Wilde eerst eens fatde wal voor de prijsuitreiking. Sil met z’n Quad gaf soenlijk het voordewindse kruisrak onder de knie menig landgenoot een sleepie. Dat scheelde je weer krijgen. Volgend keer doe ik mee. Ernest en Sil zorgeen natte rug, want echt koud was het overdag niet. den voor de starts en de registratie. Streng, maar Feest voor de Nederlanders, want de eerste twee rechtvaardig gaven ze Frederik Lonegren een DSQ plaatsen waren voor Daan en Hennie. Dennis vaarde vanwege een finishgijp tussen de boei en de darlingsuper en schreef de 6e plaats op zijn naam, twee ton. Kjell Andersson vond het vergrijp te verwaarloplaatsen voor Peter van Rooij, die een paar keer goed zen en zo geschiedde. Bij de huldiging ontbrak een pech had. Tijdens een start stak hij te hoog waardoor schavotje, ook het volkslied klonk niet, maar de sfeer hij in botsing kwam met een naastliggende Zweed. was prima. Twee van de drie winnaars uit Nederland.

De sfeer was amicaal en zonder protesten vaarden beiden verder. Echter... bij deze schamppartij was het De Zweden hadden het nakijken en dat deden ze op zeer sportieve wijze. Voor de winnaars waren er tinpennetje uit z’n zijstag geschoten. Bij het overstag nen bekers en voor Sil en Ernest woorden van dank gaan voor de bovenboei lag zijn mast dus om. Dat voor de prima wijze waarop ze de races hadden kost plaatsen! Piet Ploum eindigde op de 12e plaats

21

DN journaal 2007

Gevaarlijk sport, dat ijszeilen!

foto: André de Waard

geleid. Een Poolse deelnemer, tevens vertegenwoordiger van 1Design Sails zat met een probleem. Jörg Bohn had twee zeilen besteld voor het WK in Amerika, maar er waren geen Duitsers die de goede kant op gingen. Bernd Zeiger zou zorgen dat ze op het vliegtuig kwamen. Of de zeilen misschien met de Nederlanders meegenomen konden worden. Aangezien Dennis en ik zondag weer zouden vertrekken (plicht riep), stelden wij ons beschikbaar. Bernd moest er wel vroeg z’n bedje voor uit. Om kwart voor vier

‘s nachts troffen we hem op een parkeerplaats bij Puttgarden om de zeiltjes in ontvangst te nemen.

That’s the spirit. Wetenswaardigheden: Voor de beide veerboten naar Denemarken en Zweden kun je in één keer een (retour) kaartje kopen. Als je bij het loket vertelt dat je als ijszeiler meedoet aan wedstrijden, krijg je na vermelding van naam en zeilnummer (en nadat de lokettist een telefoontje gepleegd had) 10% korting. Tenminste... zo verging het ons. Voor een camper is dat zeker de moeite waard. Ook aantrekkelijk zijn de truckersdouches aan boord van de boot van Duitsland naar Denemarken. Ze zitten verstopt op een tussendek, maar de bemanning wees ons de weg. Is wel erg lekker om de overtocht van drie kwartier daarvoor te benutten. Wel bijzonder zo’n bewegende douche.

André de Waard H 867

De Nederlanders scoorden goed met Daan op de eerste en Hennie op de tweede plaats.

22

Foto: Peter van Rooij

DN journaal 2007

Polen: De memorial Stanislawa Turkettiego Ruud Smit en Margreet Bosker waren er al veel eerder en hadden die middag ook al gezeild. Toen wij hun opbelden om te vragen waar we nou precies heen moesten rijden, bleek dat ze net iets voor ons reden.

Ze keerden en wezen ons de weg. Zonder hun hulp waren we nu misschien nog aan het zoeken. Er heerste een ijzige kou, het was -11 °C. De eigenaar hielp ons aan een parkeerplaats en stroom. Daarna zijn we met Ruud en Margreet overgegaan tot het voor ons bekende ritueel, namelijk met een flinke borrel vieren dat we aangekomen waren. Zaterdagochtend waren we vroeg op en na een goed ontbijt, werden de ijszeilers snel uitgeladen en opgetuigd. Daan en ik zeilden als eersten het kleine haventje uit en schrokken ons rot! Er stond een harde wind, en bovendien vroor het nog 11 °C. We keken elkaar aan, zeilden een paar keer naar boven en naar beneden; dat was bijna niet te doen. Ik ging snel mijn dikkere bivakmuts halen, want ik kreeg het gevoel dat mijn wangen er afvroren.

Het ijs was door de vorst heel erg hard en het oppervlak was bedekt met kleine ijsgolfjes. Je stuiterde constant in je boot. Omdat na enige tijd bleek dat we de enige ijszeilers waren die aan het zeilen waren, en omdat er nog geen boeien stonden, besloten we maar even te wachten tot er wat meer actie viel te ontdekken. Dit duurde ongeveer een half uur, toen kwam de hele organisatie op gang. We zagen een Quad met wedstrijdmateriaal uit de haven wegrijden, overigens naar een heel ander stuk van het meer dan waar wij eerst hadden gezeild. Na een minuut of tien was de ijsplaat gevuld met ijszeilers. Zeven junior DN zeilers, vijfentwintig Seniorzeilers en elf optimisten.

‘Daan en ik zeilden het haventje uit en schrokken ons rot…..’

Ernest Spaas, Daan Schutte en Peter van Rooij stonden te popelen om nog ergens voor het Europees kampioenschap te gaan te trainen. Via Internet lazen we dat in Zweden waarschijnlijk ergens kon worden gezeild. We moesten dan met de pont en dat ging weer een hoop geld kosten. Daan vond een bericht op de 15m2 site, dat ergens in de buurt van Gizycko, in noordoost Polen getraind ging worden door een aantal Duitse ijszeilers in de 15m2. Na lang zoeken en zelfs bellen met de Duitse en Poolse 15m2 klasse organisatie bleek dat één of andere halve zool dat bericht ten onrechte op de site had gezet. Maar goed dat Daan dat even had uitgezocht. Op de Europese site stond ook een bericht over het komend weekend, dat er Poolse ranking wedstrijden gehouden zouden worden in Okartowo, ongeveer 65 kilometer van de Russische grens om de memorial Stanislawa Turkettiego.

Na enig zoeken op Internet ontdekte ik dat deze meneer van 1955 tot 1965 secretaris is geweest van de Poolse ijszeilers. Nog even snel met elkaar bellen en op mijn werk een paar dingen regelen. Om half acht stond ik bij Ernest in Bodegraven op de stoep, maar te laat voor het toetje. Daan was zo handig geweest om precies op het moment dat het toetje op tafel kwam, aan te schuiven en ‘even’ mee te helpen. Wij laadden onze spullen in en een half uur later reden we richting Polen. De reis ging heel voorspoedig, het was droog en de zon scheen volop. Om ongeveer half zes kwamen we aan op de plaats van bestemming.

Harde wind en tegenlicht op het Poolse meer

foto: Margreet Bosker

23

DN journaal 2007

Storm, ijskoud en bikkelhard spiegelijs

foto: Margreet Bosker

de eerste start om 10.00 uur. De baan was verplaatst naar een andere plek op het meer. Waarschijnlijk zaten er te veel scheuren op de locatie van zaterdag.

Vanzelfsprekend kregen de ijsoptimisten voorrang en startten als eerste, gevolgd door de DN juniorzeilers.

Het was een buitengewoon vermakelijk gezicht, om die kinderen van soms maar tien jaar, in hun optimisten over het ijs te zien gaan. Wat opviel was het vaak al goed en tactisch zeilen van die kinderen. De Senioren zeilden zondag nog twee wedstrijden. Winnaar werd Grzegorz Prokopowicz (P37) met vier eerste plaatsen, Daan 2e, Andreas Bock 3e, ik 8e en Ruud 23e. De prijsuitreiking vond ongeveer een uur na de laatste finish plaats bij het clubhuis, op het ijs. Daarna zijn we onmiddellijk vertrokken richting Nederland, weer een ervaring rijker.

Nadat de boeien waren neergezet snel even een paar rondjes getraind. Jeminee wat ging het hard, we moesten even aan de snelheid wennen. Het ronden van de benedenboei is mij uiteindelijk maar een paar keer met goed fatsoen gelukt. Meestal gebeurde dat met veel geweld en al slippend. Je moest helemaal naar voren in de kuip schuiven om druk op de

‘Wat opviel was het goed en tactisch zeilen van die kinderen…….’ stuurschaats te houden. Dan ‘luisterde’ de boot op een gegeven moment naar het stuur en kon de benedenboei worden gerond. De baan was vrij klein, wij schatten hem op 1100 tot1200 meter. Het was maar goed dat er niet meer dan 25 deelnemers waren.

Omdat de wind soms iets meer dan 11 meter per seconde was, mochten de ijsoptimisten niet starten in verband met de veiligheid. Ze bleven wel de rest van de dag naar onze wedstrijden kijken. De hele dag hoorden we het geluid van de klapperende zeilen op de achtergrond. De eerste start was behoorlijk spannend, je probeerde toch je boot zo hard en lang mogelijk aan te lopen, zonder dat hij er alleen vandoor ging. Pooltje P431, Jaroslaw Radzki, finishte als eerste. P37 op een tweede plaats. Die hadden we vorig jaar al heel goed zien zeilen. Hij zeilde tijdens het wereldkampioenschap van de D-vloot naar de A-vloot en eindigde toen als 10e!

Daan werd 3e, ik 11e en Ruud Smit 23e. Margreet zeilde vanwege de harde wind niet mee en had zelfs door de harde wind moeite om met haar Zweedse slee op het gladde ijs bij de start te komen. Zaterdag gingen er 8 masten waaronder 2 Luks masten, 4 boten en 2 schaatsen, kapot! Zaterdagavond hebben we in de camper zitten borrelen en praten met Holger Petzke en Anja Fiedler. Holger was niet tevreden over zijn zeilen, maar had last van zijn schouder. Zondag was

Peter van Rooij H 199

In de haven leek het bijna windstil

24

foto: Peter van Rooij

DN journaal 2007

Europees kampioenschap 2007 15m2 om het EK. Als iemand zou weten hoe daar het ijs was, dan waren zij dat wel!

De beslissing was snel genomen. Ondanks de slechte weersvooruitzichten, het zou de hele week blijven dooien met alleen maandagnacht kans op temperaturen iets onder nul, besloot Niklas het EK te houden bij Haapsula in Estland. Het ijs is op dat moment 50 centimeter dik en er mag officieel op worden gereden met vrachtwagens tot maximaal 3 ton! Wij (Dennis de Ruiter, Rob Querner en Peter van Rooij), reden er via Duitsland, Polen en de Baltische staten naar toe en kwamen vrijdagochtend om elf uur aan. De groep Nederlanders bestond verder uit: Daan Schutte en Ernest Spaas, Ruud Smit en Margreet Bosker, Peter Greveling, Charles Mittelmeijer en Ko Bakker en Johan Tolsma en Hertzen Oost.

‘De zware omstandigheden eisten hun tol…….’

Zweden was aan de beurt voor de organisatie. Zoals zo vaak de laatste jaren waren er weer grote problemen om een geschikte locatie te vinden. In Zweden zelf was geen bezeilbaar ijs te vinden, dus moest gezocht worden naar een locatie buiten Zweden. Polen leek een kandidaat te zijn, omdat het weekend voor het Europees kampioenschap (EK) in het Noordoosten op een meer bij de plaats Gyszicko nog het Pools kampioenschap werd verzeild. Invallende dooi deed die mogelijkheid echter verdwijnen als sneeuw in de zon. Er bleven twee mogelijkheden over: of zeilen aan de Finse oostkust of langs de kust bij Estland. De Eurocommodore, Niklas Muller Hartburg is degene die de beslissing moet nemen over de uiteindelijke locatie. De Finnen waren naarstig op zoek gegaan naar een geschikte plaats aan de Finse oostkust en Niklas was ondertussen vertrokken naar Tallin, de hoofdstad van Estland. Ik heb hem toen gebeld en verteld dat Daan en Ernest bij de plaats Haapsalu, ongeveer 100 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Tallin, al vanaf zaterdag aan het zeilen waren in de

We waren er nog net getuige van dat de rest van de 15m2 wedstrijden werd afgelast in verband met de mist. Een uur na het afgelasten van de 15m2 wedstrijden was er weer goed zicht, maar toen was iedereen al volop aan het aftuigen. De plaats waar het Europees kampioenschap zou worden verzeild was dezelfde als in 2002, bij een oude visfabriek.

De coach met de XV m2 op weg naar het wedstrijdveld

foto: Ko Bakker

25

DN journaal 2007

slechts drie voortanden had. Het leren jasje ging uit en onthulde onder de blouse de vorm van een enorme buik. Er werd een sterk iemand vanuit het publiek naar voren gevraagd. Onze keus viel op Dennis en er was voor hem geen ontkomen aan. Hij kreeg de opdracht om te proberen een kistje op te tillen van de tafel en dat lukte Dennis met moeite. Geroezemoes klonk in de zaal en Dennis zette het kistje met een reeds vuurrood aangelopen hoofd op tafel terug. De man met de drie tanden vertelde dat er negentig kilo gewicht in het kastje zat, en er volgde applaus, ditmaal dus voor Dennis. Hierna begon de eigenlijke voorstelling. De man met de drie tanden stopte een stukje metaal in zijn mond, en gespte het daaraan verbonden kabeltje vast aan een oog op de kist met de gewichten. Vervolgens tilde hij het kistje met de mond op en ging ermee in het rond slingeren, dit alles dus aan drie tanden. Hierna slingerde de drietand nog het veertienjarige meisje via een band om haar middel, in het rond. Daarna een act met het meisje in een soort schommel, waarbij hij een helft van de schommel voor zijn rekening nam, weer met het touw tussen zijn drie tanden. Het meest komische was voor ons dat alles zonder enige mimiek werd gedaan. Iedereen in de zaal begon te applaudisseren en de drie mensen van de act maakten veel diepe buigingen naar het publiek. Daarna was het afgelopen.

De visfabriek was inmiddels ter ziele, het was al met al een uitgestorven boel. De rest van de vrijdag hebben we uitgebreid getraind, evenals zaterdag. Nieuwkomer Peter Greveling had de snelheid goed te pakken.

Er kwamen steeds meer zeilers aan vanuit alle delen van Europa, en steeds meer boten bevolkten het ijs.

Zaterdagmiddag begon het op de wedstrijdbaan al

‘Onze keus viel op Dennis en er was voor hem geen ontkomen aan…..’

echt druk te worden en moest je goed om je heen kijken, om een aanvaring te voorkomen. Het ijs was vreselijk ruw. Vlak voordat het donker werd, werd het EK officieel met een openingsceremonie ingeluid door de Eurocommodore Niklas Muller Hartburg uit Oostenrijk. Dit jaar is er, bij wijze van experiment, voor gekozen om de organisatie uit handen te geven aan een professioneel team, in dit geval door een groep Polen onder leiding van ijszeiler Stanislaw Macur. Iedereen was erg benieuwd of de nieuwe opzet zou slagen, ik kom hier later nog op terug.

Zondag was er weinig wind en het lukte de organisatie met de grootste moeite om de kwalificatiewedstrijd in de C-vloot te verzeilen. Rob Querner zat in de C-vloot en wordt zelfs gediskwalificeerd in verband met onrechtmatig aanduwen van de boot. Hertzen werd 24e, Ruud Smit 18e en Peter Greveling mistte de kwalificatie op twee plaatsen na en werd 14e.

Alleen de eerste twaalf gaan door naar de B-vloot.

Opmerkelijk was dat het ijs zo zwaar bleek te zijn, dat menigeen zich achter de oren krabde welke schaatsen het beste gebruikt konden worden. Aan het begin van de dag, en dat zou zich deze week vaker herhalen, was het ijs nog redelijk hard, om daarna in de loop van de dag zachter te worden. De eerste drie van vandaag zeilden allemaal op verschillende schaatsen, hoeklopers, dunne T’s en dunne slotschaatsen. In het zachtere ijs leek het erop dat het frontale oppervlak van een T-schaats iets zwaarder door het ijs ging dan een slotrunner (T-schaats maximaal ongeveer 25 mm hoog en slotrunner maximaal Slingeren aan een gebit met drie tanden foto: Peter van Rooij 38 mm.). Van de 37 boten haalden maar 24 boten de De man met de drie tanden en het veertienjarige finish. meisje liepen uit de zaal, maar de gehandicapte bleef ‘s Avonds gingen we met bijna de hele Nederlandse nog om de boel op te ruimen. club, eten in Fra Mare, een hotel-restaurant iets ten Hij had kennelijk inwendig erg genoten van het apzuiden van Haapsalu. Direct na binnenkomst bleek al plaus, want toen een aantal zaken door hem naar de snel dat er hier iets te gebeuren stond, Op een open gang waren gesjouwd, zoals de gewichten en het tastuk in de entree van het restaurant stond een tafeltje feltje, probeerde hij een aantal minuten om het tafelklaar en een aantal attributen. Na een minuut of vijftje op zijn hoofd te laten balanceren en zo de zaal te tien kwam er onder luid applaus een veel te zware verlaten, hetgeen hem, zoals duidelijk was te zien, zestigjarige man binnen. Gehuld in een leren jasje, vergezeld van een geestelijk gehandicapte van gelijke voor geen meter lukte. Na een minuut of vijf wenkte de man met de drie tanden, naar de gehandicapte om leeftijd en een meisje van ongeveer veertien. Onze hem aan te sporen te vertrekken. Toen wij uren later tandarts Johan ontging het niet dat het ‘leren jasje’ 26

DN journaal 2007 2002

teruggingen naar de campers, lagen de uit elkaar geschroefde onderdelen van de ‘schommel’ nog steeds in het restaurant. Maandag werd er vanwege mist en lichte regen niet gezeild. Om het half uur, en daarna ieder uur, was er een schippersmeeting. Uiteindelijk werd alles om drie uur voor deze dag afgeblazen.

Vandaag dus geen wedstrijd gezeild. Door een enkeling wel wat getraind, zoals Ko Bakker. Hij had niet gehoord dat achter een rieteiland een wak was en belandde er met boot en al in. Het heeft wel een kwartier geduurd voordat hij en de boot weer op het ijs stonden. Een volgende keer is het in zo’n situatie verstandiger om zelf zo snel mogelijk naar de kant te gaan en dan maar later proberen de boot met behulp van anderen op het droge zien te krijgen!

De A-vloot onder moeilijke omstandigheden foto: Ko Bakker Dinsdag kon er gelukkig weer worden gezeild. Eerst moeilijker om rond te komen. de kwalificatie van de B-vloot. Johan Tolsma zeilde Nu was het de beurt aan de ’grote’ mannen in de naar een tiende plaats en kwam dus in de A-vloot A-vloot. Pawel Burczyński werd knap eerste. terecht. Ik zeilde net voor hem maar had in de laatste Andreas Bock zeilde een dramatische race en werd ronde vlak voor de bovenboei pech. De schoot vloog los, uit de giek en uit alle blokken en ik moest de boot 36e. Hij zeilde toen als één van de weinigen op hoektegen de wind in sturen om hem stil te zetten en de lopers. Daan werd knap 8e en Johan bleef goed zeilen schoot er weer in te doen. Dat was flink balen, ik lag en werd 15e. In totaal werden er op dinsdag vier wedeen bootje of tien, maar eindigde hierdoor in de midstrijden in de A-vloot, drie in de B-vloot en drie weddenmoot en niet in de A-vloot. Maar ja, als je geen strijden in de C-vloot verzeild. We kijken even hoe knopen kunt leggen verdien je niet beter. Het ijs was het iedereen verging. In de C-vloot zeilde Peter Gretijdens die kwalificatierace nog redelijk hard, later op veling een 2e en een 3e plaats. Hertzen een 12e en een de dag zou het ijs zachter worden en werd het steeds 18e plaats (wat zijn aftrekwedstrijd bleek te zijn),

HUIZER-MARINA BV

WERF EN WERKPLAATS * TIMMERWERK: - HOUT EN EPOXY VERWERKING

Ambachtsweg 59, 1271 AL Huizen Telefoon: 035-5251159, Fax: 035-5265779

WINKEL * VERFSYSTEMEN: - SIKKENS - INTERNATIONAL - WEST EPOXY

* TOUW: - DYNEEMA - SPECTRA - OOK VERJONGDE SCHOTEN

TE KOOP: SERVICE EN VAKMANSCHAP

* KLEDING: - MUSTO - HELLY HANSEN - GAASTRA

* BESLAG: - RONSTAN - BALLBEARING BLOCKS - TITANIUM

* STAALWERK: - RVS EN ALUMINIUM VERWERKING

* ONDERHOUD EN REPARATIES * WINTERSTALLING: - BINNEN EN BUITEN

* BOTENLIFT (20 TON) (OOK STAANDE MAST)

* MOTOREN SERVICE JACHTHAVEN SCHEEPSWERF WINTERSTALLING WATERSPORTWINKEL CONSTRUCTIEBEDRIJF

* RVS STAGEN - LLOYD’S KEUR 2-10mm.

27

(INBOUW & REPARATIE)

DN journaal 2007 2004

T E

DN journaal 2002

eens en in de daaropvolgende wedstrijden zeilde hij in de middenmoot met een 25e en een 33e plaats.

Charles Mittelmeijer zeilde een 48e plaats, bijna laatste, en een 24e plaats. Alle Nederlanders zeilden op dunne slotrunners 5millimeter, je zakte wel weg in het bovenlaagje, maar daaronder was het ijs redelijk hard.

K O O P

Complete stuurinrichting, neusplaat, stuurstangen en helmstokken.

1 Set hoeklopers slijtvast opgelast met stelliet, € 450,=, 1 Plaatstalen schaats RVS 316 opgelast met stelliet €150,= Nieuwe glasvezelversterkte loperplank op gewicht gemaakt € 450,=

‘In de A-vloot werd een waar slachtveld aangericht…....’

Ik zeilde een 10e plaats en een 44e, helemaal achter in het veld, met weinig wind kon ik zowat niet naar beneden zeilen. De Est Jan Akermann (C 64) zeilde twee keer een 1e plaats, Jan is een heel licht mannetje.

In de A-vloot werd een waar slachtveld aangericht.

Hans Ebler (D 92), en Agu Toomingas (C 3), botsten op elkaar en beide boten knalden totaal uit elkaar, van de C 3 is alleen het rugleuninkje en tweederde zijkant mee naar de kant genomen, Hans Ebler had de hele zijkant van de boot eruit. Manfred Schreiber bood hem epoxy aan om de boot weer in elkaar te lijmen, maar dat werd een enorm complex gedoe. Hij zeilde de rest van de week in de reserveboot van Wulf Kroglowski (G 749). Thomas Östergren (S 580) zeilde in de middenmoot, evenals de nummer twee van

Peter van Rooij H199 petervanrooij@casema.nl

Rob Querner een 6e en een 10e plaats. Ruud deed het iets minder en zeilde een 12e en een 16e plaats. In de B-vloot tekende zich voor Dennis de Ruiter langzaam een drama af. Tijdens de trainingen had hij de snelheid goed te pakken en zeilde op slotrunners van Jan Jellema 110°, maar nu ging het werkelijk voor geen meter. In de kwalificatiewedstrijd finishte hij niet

Een scheur in het ijs kostte Ruud z’n loperplank

foto: Ko Bakker

28

DN journaal 2007

het wereldkampioenschap, Tomas Lindgren (S 81).

Ron Sherry (US 44), 21e, 9e en in de laatste race brak hij, evenals dit jaar tijdens het WK, een mast, dus een DNF. Daan zeilde een 14e, een fraaie 4e en een 12 e plaats.

Als ze nu nog een wedstrijd in de B en C-vloot verzeilen, is in principe het Europees kampioenschap verzeild, maar de wedstrijdleiding neemt het besluit dit niet te doen waardoor de mogelijkheid bestaat om woensdag nog een aantal manches te verzeilen. In grote tegenstelling met gisteren, was het de hele dag prachtig weer met een strakblauwe lucht, ideaal voor de fotografen. Margreet Bosker stond een groot gedeelte van de wedstrijden bij de bovenboei, in gezelschap van onder andere Ruud Smit, Rob Querner, Schade voor Ron Sherry foto: Peter van Rooij Garreth Rowland en Ernest en Ko Bakker met de wedstrijd zo’n plek tegen. Er viel met goed fatsoen 15m2 ijszeiler. Toen de wedstrijden waren beëindigd niet omheen te zeilen. Ruud had meteen al pech, bij gingen een paar ijszeilers nog een beetje heen en het naar de wedstrijdbaan zeilen (ongeveer vijf kiloweer zeilen om zodoende een ideaal camerashot voor meter van de haven). Hij kwam met een schaats in Margreet en Garreth te verzorgen. Tijdens een van een scheur en vernielde zo zijn loperplank. Hij ging deze manoeuvres had Rob Querner iets te veel oog terug naar de kant en monteerde de plank van de ijsvoor de camera van Margreet om een mooie tegenzeiler van Margreet eronder, (als vrouwelijke ijszeillicht opname te creëren, en zeilde met een daverende ster heb je het zwaar te verduren). De wind wisselde knal tegen de 15m2 aan. Hij vloog uit zijn DN en bevandaag sterk, en er werden afwisselend in de A, B landde een aantal meters verder, via zijn hoofd en en C-vloot drie manches verzeild. Mede door een schouder, op het ijs. In eerste instantie zag het er erg aantal slechte plekken in het ijs besloot de wedstrijdzorgwekkend uit, maar hij mocht na onderzoek in het leiding vandaag om de baan in te korten tot een lengziekenhuis dezelfde avond nog naar de camper en heeft er gelukkig niet meer dan een pijnlijke schouder te van 1500 meter, het minimum. Maar dat deed er niet zo veel toe, het veld viel toch al sterk uiteen door en hoofdpijn aan overgehouden. Zijn boot was finaal de wisselende omstandigheden en het zware ijs. aan splinters.

Ruud kwam in de eerste race van de C-vloot achter in het veld terecht en kreeg een DNF achter zijn naam.

Ruud verbaasde daarna iedereen en vooral zichzelf, door met een van Margreet geleende plank sneller te zeilen dan met zijn eigen loperplank, en behaalde nog een 4e en een 8e plaats. Hertzen eindigde in de eerste race van woensdag als eerste en Peter Greveling behaalde een 19e plaats. Peter eindigde de vijfde race als 3e en de zesde en laatste race van de C-vloot als eerste en werd overall winnaar met een punt voorsprong op de Eurocommodore Niklas Muller Hartburg, die tweede werd.

Dit bleef over na de crash.

foto: Peter van Rooij

In de 15m2 zat een gat, maar dat was allemaal minder erg. Woensdagochtend was iedereen weer vroeg op pad richting de wedstrijdbaan. Ook nu weer een stralende zon aan een strakblauwe lucht en een wind van 6-10 m/sec. Waar alleen ijs lag, was het redelijk hard en glad. Op de plaatsen waar sneeuw was blijven liggen werd het steeds zwaarder om de boot er doorheen te zeilen, en je kwam altijd wel één keer in de 29

In de B-vloot was het een drama voor de Nederlanders. Dennis finishte één keer niet, eindigt een keer als 23e en een keer als 35e, waarschijnlijk ook te zwaar voor dit zachte ijs, evenals Charles die in totaal 35e wordt. Ondergetekende eindigt in totaal als 15e met één uitschieter op een 7e plaats. Ik moet in ieder geval op dikkere schaatsen zeilen of met een stompere hoek. De coach (Ernest) was ondertussen met de 15m2 gearriveerd en heeft brood en drinken voor ons meegenomen.

DN journaal 2007

In de A-vloot was het erg spannend, Andreas Bock, Michal Burczynski en Vaiko Vooremaa konden nog kampioen worden. Vaiko had na een meting een probleem met de ronding van de schaatsen, (ik neem aan dat het om de afronding aan de onderkant van het houtlichaam van de slotrunners op dwarsdoorsnede gaat), maar daar horen we misschien nog wel meer over. De finish van de 6e race was bizar. Zoals ik al eerder heb geschreven, lag de baan vol dooiplekken met natte sneeuw, waar je iedere dag verder in wegzakte, vandaag minstens tien centimeter diep. Eén van die plekken, een stuk van een meter of vijf tot acht breed, lag boven de onderboei, een groot gedeelte van de zeilers kwam vanaf stuurboord hierop aanzeilen, terwijl de wind zwakker werd. Het was een komisch gezicht. Je zag ze aankomen zeilen, steeds langzamer en langzamer, iedereen vermeed de strook met blubber, omdat de boot dan door de oneffenheden in het ijs niet goed bestuurbaar zou zijn. Het gevolg was dat de snelheid er nog verder uitging. Sommigen hadden het geluk om nog net over de finish te kunnen zeilen om dan volledig stil te komen staan, omdat er geen wind meer was. Op een zeker moment stonden er wel vijftien boten net over de finish stil en die moesten dan weer ruimte maken voor iemand die stapvoets over de finish kwam. De uiteindelijke

T E

K O O P

Complete DN ijszeilers met glasmasten (Daan Schutte) zowel nieuw als gebruikt

‘...maar Charles antwoordt dat hij

RVS compleet als set, maar eerstbeslag nog even een ‘bakkie’ doet.ook ’ in onderdelen verkrijgbaar Zijschaatshouders en Schaatstassen Ernest Spaas (H353)

Tel. 01726-612170

Europese kampioen werd pas bekend na de finish van de 7e en laatste race van de A-vloot. Michal Burczynski finisht als 16e en Vaiko als 20e. Andreas finisht als 6e en werd de nieuwe Europese kampioen met 7 punten voorsprong op Michal en 19 punten voorsprong op Vaiko! Toen Andreas Bock over de finish kwam was er een hoop gejuich te horen van de

Johan Tolsma terug in de A-vloot

foto: Peter van Rooij

30

DN journaal 2007

Duitse zeilers, bijeengetrommeld door Anja die goed had gerekend en opgelet. Daan verprutste zijn laatste race en werd 37e. In het klassement eindigde hij op een mooie 7e plaats maar daar had dus nog net iets meer in kunnen zitten.

foto: Peter van Rooij

P

ete Sc he rv ep an sti en Te m ve j ac Kl m ns h nie ink rep tse erm u a w rvi an rat Ui bo ter ie ce u we w en g3 14 / v

Johan wist zich vandaag ook niet te verbeteren en eindigde als 27e in de middenmoot van de A-vloot.

De prijsuitreiking was ‘s avonds in hotel Kongo, hetzelfde hotel waar de Eurocommodore overnachtte.

Andreas vertelt tijdens de prijsuitreiking dat hij hier maar liefst dertien jaar op heeft moeten wachten. In 1994 werd hij wereldkampioen. Die wedstrijden werden toen verzeild in het Poolse Niepored, iets boven Warschau. Het was toen ook zwaar ijs met eerst ongeveer 2,5 centimeter ingedooide sneeuw erop. De dagen daarna kwam er steeds iets meer sneeuw bij, tot 6,5 centimeter. Toen werd vooral gezeild op dikke T-lopers en slotrunners. Andreas had zijn mast toen zo rechtop staan dat de giek naar achteren toe, iets omhoog ging.

ls-

31

AW

02

b

an

uw

DN

of

Donderdagochtend ging de nieuwe wedstrijdserie van start, de Euro Trofee (ET). De druk was er een beetje af, er waren al veel ijszeilers naar huis gegaan. Zoveel zelfs, dat er gezeild kon worden in twee vloten, de A en B-vloot. Allereerst wordt gezeild voor de kwalificatie van de B naar de A-vloot. Hertzen zeilt naar de A-vloot, Peter Greveling niet, hij wordt 18e.

Er zeilen uiteindelijk 56 boten in de A en 48 in de B-vloot. Het had afgelopen nacht licht gevroren en het ijs was nog hard. In de loop van de dag werd het steeds zachter, de zon scheen weer volop. Heerlijk, zeilen bij voorjaarstemperaturen. Het werd alleen steeds zwaarder om er doorheen te komen, vooral op de plaatsen waar natte sneeuw ligt. Het was meestal niet meer mogelijk om er omheen te zeilen. Buiten het zware ijs, hadden we ook nog te maken met lichte wind en een zeer ongelijkmatig verdeelde wind over de wedstrijdbaan. Evenals woensdag

Aa

Daan werd uiteindelijk zevende

was de baan in verband met de slechte plekken, weer ingekort tot 1500 meter tussen de boeien. Dat was ook meer dan genoeg, want het was fysiek erg zwaar, omdat veel zeilers er meerdere keren uit moesten om de boten weer op snelheid te brengen. De wedstrijdleiding speelde goed in op deze moeilijke situatie en paste de baan steeds aan, door benedenboei, bovenboei en startlijn iedere keer te verleggen. Er werden vandaag 4 races in de A-vloot en 4 races in de B-vloot verzeild. Charles begon de dag verkeerd, voorstag stuk. Snel naar de kant en de voorstag van Rob Querner geleend, die wegens de crash van dinsdag toch niet meer ging zeilen. Hij kwam op het allerlaatste moment aan de start en finishte als laatste (42e). Voor hem was er vandaag toch nog een uitstekende uitslag te noteren, in de 3e race finishte hij als vijfde! De zware omstandigheden eisten hun tol.

Dennis zag ineens, dat zijn plank niet meer ‘strak’ onder de DN ligt, hij stapte uit om de zaak te controleren en zag dat de bevestiging van de loperplank aan de romp aan een kant was losgegaan. Hij besloot zijn zijstagen snaarstrak te spannen en hoopte zo naar de kant te kunnen zeilen.

www.scheepstimmerman.nl 31

DN journaal 2007

Een eerste plek in de C-vloot tijdens het EK

foto: Peter van Rooij

Daar wilde hij aan Ernest vragen om een keertje met de 15m2 mee te mogen zeilen. Ruud Smit kreeg de boot ook vandaag niet op snelheid en eindigde op een 18e plaats in het klassement. Peter Greveling zeilde een constante serie en wordt vandaag 4e. In de laatste race was het ijs zo beroerd dat er in de B-vloot, twaalf boten niet aan de finish komen. Voor Hertzen en mij zag het er weer slecht uit. We zeilden achter in het veld van de A-vloot. Daar wordt je niet vrolijk van. Johan zeilde vandaag iets beter dan tijdens het

Een deel van Team Holland proost op een geslaagd toernooi

Europees kampioenschap, maar tijdens een wedstrijd kreeg hij het aan de stok met Frederik Lonegren en een DNF achter zijn naam. Jammer voor hem, hij kelderde hierdoor behoorlijk in het algemeen klassement. Er had voor hem misschien wel een top tien klassering ingezeten! Daan schoof iedere wedstrijd iets naar voren in het veld en doet met de top tien mee. Vandaag was Andreas Bock de grote verliezer op een 22e plaats (iets teveel gefeest gisteravond)?

Uiteindelijke winnaar van vandaag werd Pawel Burczynski (P 164) met 12 punten. Aan het eind van de middag zeilden we naar de kant en horen dat Dennis en Rob al naar huis zijn gereden, ze konden toch niet meer zeilen. De overgebleven Nederlanders gaan ‘s avonds ergens in Haapsaluu eten. We waren niet de enige ijszeilers met honger. Het is die avond een komen en gaan van ijszeilers. Jorg Bohn, wenste ons smakelijk eten en vroeg even het woord. Hij is een van de mensen die voor een professionele wedstrijdorganisatie heeft gepleit en wilde graag onze ervaringen horen, om ze dit voorjaar mee te nemen naar de nationale secretarissenvergadering. Onze ervaringen zijn erg positief, de baan ligt er meestal goed en snel in, er wordt goed ingespeeld op veranderende omstandigheden, en ook de scoring gaat heel snel en economisch. Tijdens de finish zitten twee

foto: Ko Bakker

32

DN journaal 2007

mensen achter een lessenaar bij de finishlijn te schrijven. Ze blijven dit doen totdat de wedstrijdleider, die met de startvlag naar voren loopt, een seintje geeft dat hij de volgende vloot gaat starten. Op dat moment wordt de lessenaar, die op een sleetje staat, naar de boei getrokken. Direct na de volgende start zijn ze meestal klaar met schrijven en hangen dan de uitslagen op het mededelingenbord. Ze spreken onderling Pools, dat maakt het voor de meeste zeilers ook onmogelijk om ergens op te reageren, dus geen gezeur en discussies! Ook zijn ze erg goed op elkaar ingespeeld. In Polen werken ze al jaren samen. Geen geschreeuw of geroep, alles gaat via de portofoons (met volle accu’s), iedereen kent zijn of haar taken.

‘thuis meteen een set slotrunners omslijpen naar 105 graden……’

Vrijdagochtend, de schippersmeeting was gepland om 8 uur. Omdat dit de laatste zeildag was, wilde men vandaag alles zo strak mogelijk organiseren om geen vertragingen op te lopen en de zeilers in de gelegenheid te stellen op tijd naar hun land terug te keren.

Net iets over achten kwam Stan Macur, de wedstrijdleider, met de megafoon aanlopen. Hij vertelde dat het vannacht iets heeft gevroren, dat het ijs gladder is dan alle voorgaande dagen maar, de plekken met nat- Europees kampioen 2007: Andreas Bock foto: Peter van Rooij te sneeuw zijn veel gevaarlijker geworden en men vindt het onveilig om hierop te gaan zeilen. Er volgde Polen naar huis, 2250 kilometer in je eentje is een een luid applaus van alle zeilers, ter goedkeuring van hele klus! Op de terugreis maak ik evenals Daan en dit besluit.

Ernest altijd een lijstje met dingen voor de komende Men zal proberen om de prijsuitreiking om negen uur zomer of het najaar, die aan de boot moeten gebeuop het ijs te houden. Iedereen heeft ingepakt als de ren. Zoals; voorstag vernieuwen (een draadje los), prijsuitreiking begint. Allereerst de B-vloot met Peter thuis gelijk kijken in de kast met schaatsen, of die Greveling op een 4e plaats en Jean Pierre Comtesse dikke T-schaatsen nou werkelijk zo dik zijn als ik mij als winnaar. Daan wordt uiteindelijk 7e en beste Nein Estland had voorgesteld. In 1988 heb ik die in Lederlander in de A-vloot, De winnaar is Pawel Burningrad geruild tegen een oud zeil. Een set slotrunczynski. Johan doet een paar stappen naar voren en ners omslijpen naar 105 graden en bovengenoemde spreekt een dankwoord uit aan het adres van de weddikke T-lopers ook naar 105 graden. De reis nam vele strijdleiding en vraagt om een daverend applaus. Een uurtjes in beslag. Het regende en woei bijna de hele eerste maar voorlopige conclusie is dat een professio- terugreis, zaterdagavond om tien uur waren we in nele wedstrijdleiding een groot logistiek probleem uit Huizen om uit te laden. In de loop van de week kohanden neemt van het organiserende land, maar dat men de berichten van de andere zeilers binnen. het organiserende land (in dit geval Zweden) aangeCharles zonder groene kaart uit Litouwen over de sproken mag worden op het aanbieden van een grens voor een fles whisky, enzovoort. Maar het becultureel-sociaal programma ten behoeve van de langrijkste na zo’n lange reis is dat iedereen weer deelnemers. veilig thuis is. De uitslagen kunt u achter in dit blad Wij wensen iedereen een goede terugreis, Charles en vinden of op de internationale site.

Ko gaan evenals wij (Ernest, Daan en ondergetekenPeter van Rooij de), ook via de Baltische staten en Polen naar huis.

Ruud en Margreet gaan nog een half dagje rondkijken H 199 in Haapsalu, dan naar Tallin en zaterdagavond op de veerboot van Tallin naar Stockholm. Hertzen en Johan gaan met de veerboot naar Stockholm en dan via Helsingborg enzovoort naar Nederland. Peter Greveling gaat, zoals hij is gekomen, evenals wij, via 33

DN journaal 2007

Het lot van een ijsspion ‘Ik ging, staande op de plank, met boot en al recht naar beneden….’

Het jaar 2006 was vanuit het oogpunt van Duitse ijszeilers gezien, een goed jaar. Door strenge vorst in januari en februari waren de kleine meren in Mecklenburg dichtgevroren. Alleen de Schweriner en Müritz See vroren laat dicht, zodat een grote wedstrijd zoals het Duits kampioenschap onmogelijk was.

Wij Schweriners, mijn vriend Herman (G 927) en ik Dettlef (G 975) waren in die periode vaak aan het zeilen met andere ijszeilvrienden op de Güstrower see. We hadden daar veel plezier, maar een echte grote wedstrijdbaan konden we niet uitzetten, daar was het te klein voor. Midden februari wilden we toch op de Schweriner See gaan zeilen en kijken of we daar het Mecklenburger Meisterschaft konden gaan zeilen.

Wij waren immers twee weken voor het Noord Duits kampioenschap op het noordelijke deel van het meer geweest en hadden daar goed ijs. Als ‘ijsspion’ van onze regio, had ik mij voorgenomen om donderdag lopend het ijs te gaan testen en vrijdag de baan met ijszeilers te testen en uit te zetten. Donderdag kwam ik op ijs te staan van 13 tot 15 centimeter dik en was vol goede moed in de verwachting om vrijdag gelijkwaardige omstandigheden aan te treffen. We hadden

Detlef Huss

foto: Peter van Rooij

inmiddels al drie dagen dooi, + 5 °C. Maar dat verontrustte mij niet bij deze ijsdikte. Vrijdag op mijn werk een uur vrij genomen, en met de ijszeiler, een groot breekijzer en een maatstok naar het ijs. De eerste drie metingen, in een ondiep gedeelte dat bekend staat als ‘Rakow’, maten we steeds 13 tot 15 centimeter dikte en zes á zeven slagen met het breekijzer om er door te komen. Na de ondiepte, is het water tien meter diep en zelfs nog dieper. Met drie tot vier slagen ging ik door het ijs en werd wat onrustig. Na de laatste meting van 10 á 11 centimeter heb ik mijn handschoenen uitgedaan en met mijn blote hand in het gat gevoeld en vastgesteld dat het nog steeds een betrouwbare dikte was.

De fout

In plaats van om te keren, ging ik op de loperplank staan en voer enige meters verder en zakte door het onzichtbare dunne ijs heen. Ik ging, staande op de plank, met boot en al recht naar beneden.

De eigen redding

Liggend in het wak, met alleen nog een droog hoofd, zag ik een grote ijsschots van ongeveer vijf centimeter dik naar mij toe drijven. “Nu ben ik in gevaar”, schoot het door mijn hoofd. Ik pakte de ijsprikkers “made in Zweden” en na enige slagen in het voor mij liggende ijs, lukte het me tenslotte op het ijs te trekken met behulp van de ijsprikkers. Daarna ben ik nog enige meters op mijn buik in de richting van het hopelijk dikkere ijs geschoven. Vervolgens ben ik opgestaan en goddank het ijs hield mijn gewicht! Na een korte blik op mijn ijszeiler die half in het water en half op het ijs lag, liep ik richting ‘zekerheid’. Ik koos voor een gedeelte van het ijs waar ik al eerder gemeten had. Na tien minuten lopen richting het clubhuis kwam de eerste redder naar mij toe. Ze hadden mij uit het wak zien kruipen en waren geen reddingsactie gestart. Het was weer eens goed gegaan. Alleen de ijszeiler lag nog in het wak. Na informatie en peilen 34

DN journaal 2007

was duidelijk dat de ijszeiler zonder hulp van derden niet te bergen was. Ik besloot de ijszeiler daar te laten liggen en ik zou de volgende dag proberen mijn ijszeiler te bergen. De vrienden in Gustrow en de helpers in Schwerin werden geïnformeerd; hier was geen wedstrijd mogelijk.

T E

K O O P

Nieuwe DN met volgende uitrusting: Nieuwe romp met composiet mast van (Daan Schutte) plus zeil.

De plek des onheils

Ik heb Herman in Hamburg gebeld om voor zaterdag af te spreken. Ik wilde met zijn tweeën met een roeiboot de ijszeiler gaan bergen. De volgende morgen gingen wij met het bergingsmateriaal te voet naar het wak, waar alleen nog de houten stok uit de mast in het wak dreef. Het wak was ongeveer zo groot als een zeil van een DN. De boot was door onvoldoende drijfvermogen ‘s nachts gezonken. Pogingen om met ankers de boot aan te haken mislukten. We besloten een anker met boei op de plek achter te laten. Dit alles gebeurde op 18 februari. In de periode daarna volgde het ingesneeuwde Wereldkampioenschap op de Müritz See en de verplaatsing naar Zweden. Er werd nog tot eind maart op de Müritz See en de Saaler Bodden gezeild. Begin april was de Schweriner See weer ijsvrij.

Hickory plank met van Acker zijhouders (beste die er zijn) en plaatschaatsen 4112 van Acker, Het geheel is nieuw gespoten.

Prijs € 2.999,-Piet Ploum (H472) Mobiel: 0620596312

beroep en had al ervaring met verdwenen ijszeilboten. Het was inmiddels 22 april, 9 weken na de ondergang! Het was totaal windstil en we voeren met drie boten naar de gepeilde plaats. Met twee boten werd heel langzaam een 80 meter lange, dunne sleeplijn die met lichte kettingen verzwaard was, getrokken. Als de boten dichter bij elkaar kwamen controleerde Armin in de bocht van de lijn of er nog contact met de bodem was. Dat deden we in eerste instantie naast de peiling, maar zonder resultaat. Toen we van de peiling wegvoeren kregen we bij de tweede keer contact. Het voelde tamelijk vast aan. Pas na het binnenhalen van 18 meter lijn, kwam eerst een schaats en daarna de rest van de boot tevoorschijn. De verbazing en blijdschap was groot. Het opladen op de bijboot ging snel en de drie boten kwamen gelukkig met de ‘ijsvogel’ aan land. De ‘ijsvogel’ was na twee maanden onder water erg zwaar geworden, maar had verder niet geleden. Romp en plank droogden in de zomer goed op. Het groen/bruine zeil werd thuis met een biologisch reinigingsmiddel gewassen en is weer sneeuwwit geworden.

De beroepsvisser

Na enkele mislukte bergingspogingen kwam Hermans broer Armin (G 912) te hulp. Hij is visser van

Conclusie

Ga nooit alleen op het ijs (eigenlijk bekend als eerste gebod), de ijsprikkers “made in Zweden” hebben mij gered en zouden door iedereen gedragen moeten worden. Vissen en de bodem afzoeken doen vissers het beste. Een ijszeiler blijft zelf kort drijven en bij zulke acties is het verstandig een lange lijn achter je boot aan te slepen, om hem sneller te kunnen bergen.

Detlef Huss G 975 De berging van de ‘IJsvogel’

foto’s: Detlef Huss

35

DN journaal 2007

Even checken bij: Maaike Sjoerdsma Naast wie zou je graag in het vliegtuig willen zitten en waarheen?

Naast mijn vriend naar Australië en Nieuw Zeeland voor een rondreis. Of met manta’s duiken in Maleisië of heli snowboarden in Whistler Canada.

‘Never a dull moment with me……... ’ Geboortedatum 30-08-1975 Geboorteplaats Velp Woonplaats Monnickendam Beroep Stewardess & Sportinstructeur Zeilnummer H 875 Plaats op de wereldranglijst 2e of 3e (van onder)

Welke film zag je het laatste in de bioscoop en welke moet iedereen zien?

Shrek, Pulp Fiction Wat is je favoriete muzieknummer of CD? Ik hou van heel veel verschillende soorten muziek niet specifiek een soort.

Op welke website kom je vaak?

Windguru

Wat was je eerste bijbaantje?

Pizzakoerier

Ik ben gaan ijszeilen omdat,…….

Ik niet kan schaatsen, maar ijs en snelheid erg leuk vind.

Wat eet je het liefst? En kook je dat zelf?

Shusi. Nee, dat kook ik niet zelf.

Via wie of wat ben je in ijszeilen geïnteresseerd geraakt?

Jan

Wat is je favoriete drinken?

Caprinia’s Welk boek heb je het laatst gelezen, en welk moet iedereen lezen?

The Winner van David Baldacci. En aanraders zijn Dagboek van een geisha en de boeken van Baldacci en Dan Brown

Welke sport(en) beoefen je nog meer?

Blokarten, Snowboarden, Fitness, Fietsen, Duiken en Zwemmen

36

DN journaal 2007

Wat is je passie?

Punniken Wat of wie had je willen zijn als je niet jezelf was?

Oprah Winfrey Hoe zou je beste vriend jou omschrijven? Actief, sportief, loyaal en gezellig Waar droom je over?

Een tonijn vangen op de Atlantische Oceaan in Canada.

Wat is je grootste angst?

Ben niet zo bang aangelegd.

Geloof je in de toekomst van het ijszeilen?

Met de winters van tegenwoordig wat minder.

Heb je al ge-ijszeild? Wat is dan je favoriete plek om te zeilen in Nederland?

Ja, in Zweden, maar nog niet in Nederland.

Een winter zonder ijs is als…………….

Op het strand zitten zonder cocktails.

Wie is de beste ijszeiler? Waarom?

Jelle Herrema omdat hij mij les gegeven heeft en vertrouwen in mij had, ha, ha,…..

Vertel eens iets verrassends over jezelf?

Never a dull moment met mij.

Waar ben je écht goed in?

Mijn vrienden verrassen.

Wil je nog ergens op terug komen?

Heb mijn nieuwe bootje gezellig versierd en hoop dat ik er dit jaar voor het eerst mee kan zeilen.

Weer geen ijszeilen in Nederland?

Koop een vlet van Fedde van der Werf.

37

DN journaal 2007

Het IJszeilmuseum Rangsdorf Rangsdorfer See biedt een uitstekende mogelijkheid om te ijszeilen....’

Ik neem u mee naar de zuidelijke rondweg om Berlijn, de E30. We nemen de afslag 12 en dan nog zes kilometer richting Rangsdorf. Bij een aantal van onze ijszeilers zal het lezen van de naam Rangsdorf de hartslag iets sneller laten gaan. Rangsdorf, de Rangsdorfer See. Een aantal ijszeilers heeft hier al eens gezeild, als er in Nederland geen ijs lag. Het meer ligt op ongeveer 650 kilometer vanaf Utrecht en biedt een uitstekende mogelijkheid om te ijszeilen en daarnaast ook nog een bezoek te brengen aan Berlijn. Stefan Rothen in gesprek met Ernest en Rob foto: Peter van Rooij In 1993 organiseerde Stefan Rothen in het oude Seebad-Casino een tentoonstelling over ijszeilen. Ge- 1 april 2001. Het museum ligt op een historische plaats, aan de Rangsdorfer See, waar zowel voor als lijktijdig werd het ‘Europäischen Eissegel Museum’ na de tweede wereldoorlog gezeild werd door 12m², opgericht. Tijdens deze tentoonstelling kwamen bij XVm² en DN’s. Bekende ijszeilers in die tijd waren de bezoekers de jeugdverhalen los en hun binding George Tepper met de ‘Silberstreifen’, Dr. Kadelbach met de ijszeilsport. Daarnaast kreeg Stefan tijdens deze tentoonstelling vele foto’s, bekers en ijszeilmamet de ‘Feuervogel’ en de familie Sass met ‘Taifun’. terialen. Helaas brandde het Seebad-Casino een paar Am Strand 1, 15834 Rangsdorf jaar later volledig af. Enige jaren later werd een www.eissegelmuseum.de nieuw Seebad-Casino gebouwd, met hierin een groot gebouw voor twee musea. Op de begane grond het Peter van Rooij IJszeil museum en op de eerste etage het ‘Büker Luft- H 199 fahrt Museum’. Beide musea werden geopend op

Allerlei modellen ijszeilboten in het museum

Foto: Peter van Rooij

38

DN journaal 2007

Een Bourgondische kijk op ijszeilen ‘Probeer ons te overtuigen dat je 50+ bent, of zorg dat je er zo uit ziet…..’

bereid dat te bevestigen door voor ons te koken gedurende je (ijszeil)vakantie.

- Vinologische kennis strekt tot aanbeveling, drinken daarentegen niet (doen wij wel).

-Na deze eerste drempel volgt vanzelfsprekend de ballotage.

Hieronder het verhaal over het ontstaan van deze unieke DN Masterklasse ®:

Comfortabel ijszeilen. Hou doe je dat? Waarschijnlijk gaat het nu beter lukken dan bij de al eerder ondernomen pogingen bij de IJszeilvereniging ‘Gouwzee’.

Toen experimenteerden wij met sneeuwlopers of aluminium loperplanken en dat bracht niet het ultieme gevoel. De in Monnickendam bestaande Herenclub met Bourgondische belangstelling, meent voor z’n leden de oplossing gevonden te hebben, namelijk; de overdekte DN! Inmiddels worden in het Clubgebouw annex Herenclub annex Verenigingsgebouw van de Gouwzee de eerste vier boten gerealiseerd en zullen in het ‘circuit’ voor de nodige commotie gaan zorgen.

Het idee Het creatieve plan ontstond tijdens een lange nacht in Sundbyholm. Eenmaal terug in Nederland ging onderkoelde Dick Meijer (H 48) bij ijszeilfanaat, bouwmeester en ‘duizendpoot-alle-soorten-bootjes-bouwerarchitect’ Joop de Boer (H 258) langs om dit idee eens op de salontafel te gooien, waar ook inmiddels een heerlijke Chardonnay stond te wachten om geconsumeerd te worden.

Hoe kom je bij de elitaire groep die hierin mag zeilen?

Enkele suggesties: - zwart kostuum met bolhoed - Probeer ons te overtuigen dat je 50+ bent.

- Zorg dat je er tenminste als zodanig uitziet.

- Beschik over voldoende culinair talent en wees

Waarom Nou, het is niet bepaald warm in een DN en zeker niet in Zweden, dus werd er een wensenlijstje opgesteld.

De contouren van de eerste DNm’s worden zichtbaar

foto: Dick Meijer

39

DN journaal 2007

De opdracht Kruis een DN met de inmiddels bekende two-seater om nooit meer te horen, “ik wil geen koude handen en voeten meer”. Gebruik zoveel mogelijk spullen van de DN. Denk hierbij aan de mast, giek, loperplank, lopers en zeil en houdt het geheel betaal- en draagbaar.

Het ontwerp Allereerst derhalve het winterschoeisel opgemeten.

Met 35-36 centimeter kom je aardig uit ‘de voeten’, want die maat is bepalend voor de hoogte van het dekje. Dan, hoe kom je er makkelijk in en niet minder belangrijk, hoe schuif je er weer gemakkelijk uit (lees daarover de Jelle Herrema (H 333) aanbevelingen.

Ook daar zijn we dus uitgekomen na er eerst ingekomen te zijn.

De afmetingen Lengte van een DN, namelijk 3,73 meter en een breedte van 0,60 meter met als markante herkenning een echte ‘Bugatti kont’.

Materiaal Hechthout met vuren latten Veiligheid Alle compartimenten vóór de voeten en achterin zijn vol geschuimd, dus drijfvermogen genoeg. Aan de zijkant, BB of SB naar keuze, een remspijker aan een hefboom.

De DN is duidelijk herkenbaar

foto: Dick Meijer

Conservering Alle niet meer te bereiken compartimenten zijn voordat ze werden vol geschuimd in een primer gezet om houtrot tegen te gaan. Conserveren van de crew vindt buiten de boot plaats middels Falconprimer.

Besturing Onderdeks, dubbel uitgevoerd, dat wil zeggen met een kort helmstokje en een voetenstuur.

Algemeen Er is geen bobstag toegepast omdat de hogere zijkanten voldoende stijfheid garanderen. Daarbij valt het bukken voor de 50+ zeilers ook niet altijd mee. Een springboard is overwogen, maar omwille van het snelle opbouwen is dat toch maar achterwege gebleven.

De stagen van een DN tuigage zijn voor dit ontwerp te kort, maar met een spanstrip of een stukje ketting is dat simpel te verlengen.

Presentatie Op de jaarvergadering van DN ‘Gouwzee’ op zaterdag 1 december 2007 (vanaf 18:00 uur in het Mirrorpaviljoen te Monnickendam), zal voor de leden, pers en andere belangstellenden de officiële onthulling plaatsvinden.

Onderstaand de eerste gelukkigen die de smaak van deze luxe zullen ervaren.

Aldus de ‘bouwbegeleider’,

Zeil Schootvoering door het dek naar het ratelblok en indien gewenst vastgezet in een klem om de schoot op het lange rak vast te zetten. Zeiloppervlakte en snit zijn topsecret evenals het gebruikte materiaal.

Joop de Boer (H 258)

Bouwnummer

Naam DNm

Kleur

Eigenaar

1

Hoo Mard

Lobster oranje

Dick Meijer

2

h-OUZO-an-IJS

Licht blauw

Joop de Boer

3

Watergruwel

?

Jan Zetzema

4

S-Cargo

?

Pascal van Leeuwen

40

DN journaal 2007

Overdekt ijszeilen in ‘De Westfries’ ‘De mannen van DN ‘Gouwzee’ hadden overal een antwoord op…..’

Op zaterdag 29 september werd op de kunstijsbaan ‘De Westfries’ het schaatsseizoen geopend met de onthulling van een ‘Wall of Fame’, een fotogalerij met succesvolle Noord-Hollandse sporters. Erica Terpstra was de ceremoniemeester en Stefan van den Berg (surfen), Marcelien de Koning, Lobke Berkout (beide zeilen in de 470-klasse), Wim Ruska (judo) en Ernest Hoost (kickboxen) waren de eersten waarvan een foto onthuld werd. Tot zover de tekst die in iedere krant gestaan zou kunnen hebben. Wat heeft dit alles met ijszeilen van doen? Alles! foto: Eric van Komen De gemeente wilde het evenement afsluiten door met PK’s compenseren de windstilte de sporters een ritje te maken in een ijszeiler over de derd man op en langs die baan. Hoe zit dat verzekevorig jaar geopende ijsbaan. Daar heb je ijszeilers ringstechnisch? Zo waren er nog wat hobbels. Is de voor nodig en die hebben wij. Dat lijkt simpel en dat hal hoog genoeg? Hoe krijg je twee dames in één ijsis het uiteindelijk ook, maar als je er aan begint, tja, zeiler? Wie is er bereid om op zaterdag vroeg zijn dan heb je nog heel wat uit te zoeken. Het mooist is bedje te verlaten om z’n ijszeiler uit te lenen? Duwen? natuurlijk gewoon echt zeilen met een forse bries. Hoe Schaatsers ervoor met een sleeplijntje? Allemaal vrakrijg je dat voor elkaar? Windgeneratoren in iedere gen die beantwoord moesten worden. hoek. Goed bedacht, maar er staan wel en paar hon-

Veel pers tijdens de rondgang in de twoseater

foto: Eric van Komen

41

DN journaal 2007 2000 2005

Het evenement bracht volop pers op de been. Telegraaf, Noordhollands Dagblad en Algemeen Dagblad om er maar een paar te noemen. Alle sporters waren voorzien van DN-sjaal en Gouwzee-muts en die zie je dus ook op alle foto’s terug. Mooie reclame waar we ook nog een leuke vergoeding voor kregen.

Stefan van den Berg met volgers

foto: Eric van Komen

De mannen van DN IJszeilvereniging ‘Gouwzee’ hadden overal een antwoord op. Op de betreffende zaterdag stonden ze klaar met één DN, één DNtwoseater en twee Quads. Ruim op tijd waren ze opgetuigd op de hockeybaan op het middenterrein. Om 10:00 uur werd er al geoefend met de Quads en een uur later was de grote uitvoering. Vlekkeloos!

Floor en Hennie op de ‘Uithof ’in 1982

Nooit vertoond? Jawel, weliswaar niet in een overdekte ijshal, maar Hennie van den Brink (H 313) en Floor Lagerwey (H 130) hebben ooit het genoegen gehad om bij de sluiting van het schaatsseizoen op de Utrechtse Uithof de baan kapot te mogen zeilen. Door het temperatuurverschil is kunstijs behoorlijk zacht.

Niet te vergelijken met ijs in een omgevingstemperatuur van beneden nul. Dat merkten we ook in Hoorn.

Als je niets onder de schaatsen legde, dan zakten de DN’s in een paar minuten zo een paar centimeter in het ijs.

Vrouwen (3) en mannen (6) van ‘De Gouwzee’, hartstikke bedankt voor jullie inzet. Zonder jullie was het nooit zo’n mooi feestje geworden.

André de Waard H 867

DN Journaal 1982

42

DN journaal 2007

IJszeilseizoen 2006/2007 in beeld

Haapsalu 2007

Foto’s: Gareth Rowland

43

DN journaal 2007

Foto’s: Gareth Rowland

44

DN journaal 2007

45

Krakers en kraakijs. Het seizoen van de H 860 heel erg veel rotzooi ramden met grof geweld de zwaar beveiligde deuren van Ruud zijn pand. Zij smeten al onze spullen, trailers, boten etc. op de parkeerplaats en nodigden toen de officier van justitie uit, gekraakt dus, Weg Zweden, weg ijszeilen, en wij nog denken, “ tjonge waar gaan die krakers heen?”

‘Maar gelukkig hadden we Peter Greveling in ons midden……...’

Hallo daar ben ik weer, weer een jaartje verder en… nog steeds een trouwe ijszeilsupporter.

Het was een bijzonder en grillig ijszeilseizoen. Want, tja daar stonden we dan, eindelijk klaar met meten, slijpen en alles wat er bij hoort en dat was dit jaar heel wat. Want mijn maatje leed aan gewichtsverlies.

Nee, niet van hem maar van zijn ijszeiler. Weg mooie gegolfde kattenrug, minstens 1 kilo, weg zware steunen, weer een kilo, weg dikke spanten, een paar pond, overal gaten, het één na het ander werd veranderd.

Gewichtsbesparing ruim 3 kilo. En ik moet je zeggen, de boot is na deze facelift als een slanke mooie jonge dame; om jaloers op te worden.

‘Met afgunst en jaloerse blikken volgden wij de belevenissen….’

Dat wij niet gingen had trouwens wel zijn nut. Piet Ploum en Hennie v.d. Brink, zwierven geheel verdwaald door het Zweedse land en geen van de overige heren was te bereiken. Alle telefoons stonden op non-actief Dit is natuurlijk een nuttig streven vanwege de bezuiniging, maar voor iemand die niet weet waar hij moet wezen ook zeer irritant. Gelukkig dankzij de krakers en André’s mobieltje, de enige telefoon die het nog deed, wisten wij, als hulpdienst, ze de goede weg op te sturen. Maar heren, denk aan Uw medemens, tegenwoordig kun je heel goedkoop in en uit het buitenland bellen, kijk maar even op het forum. Met afgunst en jaloerse blikken volgden wij de belevenissen van deze groep. Een prachtige tocht over de Zweedse meren en wij, ….wij waren zielig.

We bleven achter met onwillige krakers, politieagenten, advocaten, gigantisch veel vernielingen, versierd

Maar goed dit er even tussen door. Toen we dus eindelijk klaar waren om te vertrekken was er nergens ijs. Niet in Reschen, niet in Polen, niet in Finland, zelfs de kerstman had geen ijs. Iedereen begon wat zenuwachtig te worden. Verhalen van weet je nog wel toen, deden de ronde, alles voor niets gedaan. Het zal toch niet gebeuren dat deze zwartgallige verhalen bewaarheid worden? Maar, gelukkig eindelijk was het zover, ijs in Zweden. De hele groep stond gereed om te vertrekken en wij ook. IJszeilers op de kar, ingepakte koffers dicht , broodjes gesmeerd, krakers met volgeladen bakfietsen en matrassen uitgezwaaid en op weg naar ……maakt ook niet uit…...we vertrekken!

Het was een utopie , een waanbeeld want die krakers met die bakfietsen, matrassen, kinderen, honden en

Herman van Eijk Jachtbouw Reeuwijk

Edisonstraat 19 2811 EM Reeuwijk NL Industrieterrein Zoutman Tel./Fax +31 (0) 182 396054

45

DN journaal 2007

hun haviksogen, miste hij achterin de Darlington.

Gelukkig werd het ongegrond verklaard. Peter won ook nog een prijs maar dat vertelt hij zelf wel. Ik lag rond tollend in mijn bootje met bibberende knieën te overdenken hoe ik weer onder de beschutting van de rietkraag kon komen. Maar ik moet je zeggen, zonder ongelukken kwam ik veilig in de haven aan, opgewacht door een pracht van een hond die de bokjes van de ijszeilers opat. “Tja”, zei een Pool, “en dan zeggen die vreemdelingen dat wij ze weer gestolen hebben.”

Terug naar het verhaal. Onze hulpdienst ontving SOS-signalen van Ernest, verdwaald in de rimboe en traditiegetrouw hadden wij ook weer eens een vol hotel. Dat was niet de eerste keer dat het ons overkwam maar soms kan het ook heel goed uitpakken.

Dit keer was het gevolg dat we een heerlijke bungalow met open haard kregen en een bed waarvan de gebeeldhouwde engeltjes iedere nacht over ons waakten. Het was absoluut de moeite waard. met spaghetti en hasj tot aan het plafond. Dit alles begeleid door een fikse kater.

Het werd geen Zweden, maar wel Polen. Super snelle tocht tot aan de Poolse grens. Voetje voor voetje, ingesloten in een ellenlange rij grommende vrachtwagens, schuifelend over wegen waar na de val van het communisme of misschien nog wel ver daarvoor, niets meer aan gedaan is, belandden we eindelijk in Mikolaiky. Spiegelijs en harde wind. Het ijs was zo hard dat de schaatsen er amper grip op kregen. Het was zo koud dat de videocamera zijn diensten weigerde, de fotocamera niet meer scherp te stellen was en mijn handen en voeten niet meer warm te krijgen waren. De heren zeilden onder leiding van team Macur met niet aangetrokken schoten in een rap tempo de sterren en de pirouetten van de hemel. Daan kreeg een DSQ. Volgens de bij de start staande Polen, met

Op naar de EK in….….? Half Europa is ondergesneeuwd.

Daar staan we dan, op een parkeerplaats aan de autobahn in Duitsland. Het miezert. De rem van de trailer zit vast en mijn maatje probeert hem, gewapend met tangen en sleutels, weer los te krijgen. Ondertussen probeer ik als een bezetene een overtocht te boeken naar Haapsalu want we gaan naar Estland.

Alles is vol en daarom hebben we het thuisfront en de computer ingeschakeld. Eindelijk een boot. Het wordt een vrachtboot vanaf Zweden (Karlshamn) naar Riga in Letland. Fluitend opweg, maar het mocht niet zo zijn. Want, denk je dat je eindelijk alles geregeld hebt, waaronder een hotel, begint het drama bij het inchecken. Ruuds paspoort was nog maar één maand geldig en dat is niet genoeg om de Baltische Staten in te komen. Ruud wierp al z’n charmes in de strijd en gelukkig waren de dames daar gevoelig voor. We mochten door Letland en bij de grens van Estland moesten we het zelf maar zien te regelen. Op goed 46

DN journaal 2007

we, hoera, hoera, zo doorrijden. Zonder geldig paspoort.

Ik moet je zeggen dat ik het aantal supporters dat nog meegaat drastisch zie dalen. Als het zo doorgaat, sta ik straks alleen langs de kant met mijn toeters en vlaggetjes. O.a. Ex-coach Jan Jellema met zijn rijdende paleisje en Sil waren niet aanwezig. Tja Sil is een apart verhaal. Hij zou samen met Sandré Caron, de gluhwein en zijn ijszeiler in een reeds gehuurde, betaalde en ook al opgehaalde camper de tocht naar het verre Estland wagen. Ze zijn er nooit aangekomen, de gluhwein ook niet. Wat deze heren mankeerden, weet ik niet, maar de camper werd weer uitgepakt en onverrichter zaken teruggebracht naar Friesland. Later had Sil spijt, maar tja zo gaat het meestal.

geluk ingescheept en het was een belevenis. Prima verzorgd en omringd door allemaal stoere chauffeurs.

In gezelschap van Johan en Hertzen, die last van een kater of van zeeziekte had. Het voordeel van zo’n vrachtboot is dat je alle plekken op de boot mag bekijken waar je anders niet mag komen. Werkelijk een fantastische overtocht.

De rit door Letland was mooi met goede stille wegen.

Riga kruisen was een kansspel. Het werd pas weer spannend bij de grens. Komen we er wel of niet in?

Met een bloedgang worden we ingehaald door een aantal ijszeilers uit Letland. Met 160 km en de aanhanger achter ons aan, scheurden we over de weg zodat we keurig achter in de rij bij de douane staan.

De eerste twee moesten alles openmaken. Toen wij aan de beurt waren was de man het zat en mochten

‘Het ijs was zoutwaterijs met diepe sporen en wakken…..’

Gelukkig troffen we twee Hollandse advocaten aan die in Haapsalu wonen en die hielpen mee met het aanmoedigen van onze toppers.

Niet alleen met het aantal supporters was het slecht gesteld, ook bij de fanatieke wedstrijdzeilers ontbraken er een aantal. Maar gelukkig hadden we Peter Greveling in ons midden. Deze zeilde werkelijk op de vreemdste manieren de snelste wedstrijden en… werd kampioen. Niet van de A-vloot hoor, maar dat komt misschien nog wel. Onze stuntman dit jaar was Rob. Zittend op mijn bootje, verzorgde ik op veler verzoek

47

DN journaal 2007

een fotoreportage van Rob, Ruud en Ernest met Nico in de 15m2. Door een aanvaring met Ernest vloog Rob, als de man in het kanon, samen met het wrakhout door de lucht. Het was een enorme klap. Het wedstrijdteam, onder leiding van Stan Macur, had onze ongelukkige stuntman snel op een brancard en van het ijs af. De ziekenauto stond al klaar en in een mum van tijd lag de patiënt veilig in het ziekenhuis.

Het liep gelukkig goed af. Behalve dan de boot, maar daar heb ik nog wel als aandenken een serie foto’s van.

‘Dit is het eerste jaar dat je ‘ me niet hoort klagen…….

Nu nog even wat achtergrond informatie. Het hotel was prima en het eten prima. De wachttijden op het eten waren soms uiterst lang. De diensters waren lui en hadden totaal geen zin in bedienen. Het variété’ programma er omheen was krachtig. Een verlopen artiest met sterke tanden torste gewichten, tafels en zijn dochter, alles hangend aan die tanden. Uiteraard luid aangemoedigd door de Hollandse groep. Voor deze prestatie werd natuurlijk wel een financiële vergoeding gevraagd. De locatie was net als enige jaren geleden de vismeelfabriek in Haapsalu. Toen nog in volle glorie, nu een totale ruïne, wat ik persoonlijk erg mooi vind. Het ijs was zoutwaterijs met diepe sporen en wakken welke lekker weggestopt in fondantijs menige mast, loperplank en schaatsenhouder kraakte. Uiteraard ook uitgeprobeerd door mijn maatje, die prompt in een wak zeilde met als resultaat een gebroken loperplank. Het weer was fantastisch, één dag mist, verder volop zon en wat heel belangrijk is: de stemming van de groep was ook prima.

Margreet Bosker H 860

Dit is het eerste jaar dat je me niet hoort klagen over die arme C-tjes en D-tjes. Met dit professionele wedstrijdteam, was alles goed verdeeld. De wind en de windstiltes, de zeil- en duwwedstrijden, het wachten

Tekeningen: Margreet Bosker

T E

en het starten, de mist en zonneschijn, ook de wakken en scheuren in het ijs. Maar het waren ook door deze omstandigheden risicovolle wedstrijden. Echter ijszeilen is best wel een risicosport, dus een ietsje risico mag genomen worden, ook al probeerde het team dit zo veel mogelijk te beperken door steeds de baan te checken en menig keer te verleggen Voor mij is de proef met een vast wedstrijdteam geslaagd. Hopelijk volgend jaar weer want het was prima werk, houden zo!

K O O P

Geremde Westfalia trailer Geschikt voor twee tot drie complete DN’s.

Fantastische wegligging.

Vraagprijs: 300 euro Tel. 020-482 1657 of 06-22 69 11 19 Dirk van Komen (H 32)

48

DN journaal 2007

Public Relations 2006-2007 Zoals al op de vorige jaarvergadering gemeld zijn we in het bezit van persmappen om uit te reiken tijdens wedstrijden, als het een keer mag gaan vriezen in Nederland. Daar hebben we al één journaliste blij mee gemaakt. Zij was te gast tijdens de trimles van Daan Schutte, hetgeen een artikel in het blad Zeilen heeft opgeleverd. Daarnaast schreef ze een algemeen artikel over ijszeilen in het Audi-magazine.

Om maar in de tijdschriftensfeer te blijven: er hebben ook artikelen gestaan in het blad YachtVision en in BootJournaal. Van het laatstgenoemde tijdschrift hebben we nooit exemplaar in handen gehad en ook de website wordt niet onderhouden. Waarschijnlijk hebben ze het niet gehaald. Da’s jammer, want het was een leuk artikel.

MagicMarine is een leverancier van watersportkleding en was op zoek naar spectaculaire foto’s, voor de brochure van hun wintercollectie. In overleg met Margreet Bosker hebben we daar haar foto’s voor gebruikt.

Het fotoarchief wordt maar groter en groter….

De website is nu ruim een jaar in de huidige vorm in de lucht. Er zijn een aantal aanvullingen gedaan. Zo is het mogelijk om de meest interessante artikelen van de afgelopen jaren in pdf-formaat te downloaden (met dank aan Peter van Rooij voor het scannen). Het fotoarchief bevat momenteel meer dan 1000 foto’s en ten tijde van het verschijnen van dit DN Journaal worden die van het afgelopen seizoen ook vrij gegeven. Het gebruik van het forum valt nog wat tegen.

Veel DN-zeilers hebben de weg er naar toe nog niet gevonden. De beheerder heeft het er wel druk mee, want - zoals alle forums - we hebben veel last van spammers die ontdekt hebben dat de beheerder klein geschapen is en doen er alles aan om penisverlengers aan hem te slijten.

André de Waard H 867

Artikelen in o.a. het Audi Magazine (links) en Zeilen (rechts)

Donateurs 2008 DN IJszeilvereniging ‘Gouwzee’, Crailoseweg 94, 1272 EX Huizen

Fam. J.W.N. Akkerman, G. Janssenstraat 1, 4061 AH Ophemert

DN IJszeilclub ‘Reeuwijk’, Koninginneweg 3, 2411 XK Bodegraven

Mevr. D. Eliam, Veeteeltstraat 42 b, 1097 WX Amsterdam

IJszeilvereniging “t Wakkie’, Rupsklaver 28, 3069 DC Rotterdam

Ben van Lunssen, Tomtebogatan 18 b 63348 Eskilstuna, Zweden

IJszeilvereniging ‘de Westeinder’, Kamperfoeliestraat 15, 1431 RI Aalsmeer

P.J. de Vries, Deventerweg 125, 7203 AE Zutphen IJszeilvereniging ‘Brasemermeer’, Zuideinde 146, 2371 BZ Roelofarendsveen 49

DN journaal 2007

Gaan we op steeds slechter ijs zeilen?

‘Dit doen we als Nederlandse groep de laatste jaren steeds beter …..’

over schaatsen in de DN Journaals van 1998, 1999 en 2002 nog eens nalees (op de site natuurlijk) moet ik tot de conclusie komen dat de waarde van goede plaatlopers daar onderschat wordt. Ik heb zeer goede korte plaatlopers. Maar we hebben de laatste twee jaar zo veel evenementen gezeild waarbij al op de eerste dag duidelijk was dat eigenlijk alleen plaatlopers gebruikt konden worden, dat daar een uitbreiding nodig is. De korte plaatlopers voor zware harde sneeuw en weinig wind heb ik dus al. Als er te veel sneeuw ligt voor slotrunners, maar de sneeuw is nog niet al te oud, en vooral als er wat meer wind staat, is een set langere plaatlopers optimaal. Dit is weliswaar de schaats die het meest allround is, maar toch heb ik nooit een set van deze schaatsen bij me gehad. Vanaf dit seizoen heb ik ook een set lange zijplaatlopers bij me. Deze set wordt verder wel hetzelfde geconstrueerd als de korte platen die al in het artikel in het DN Journaal van 1998 beschreven staan. Deze schaatsen zullen geoptimaliseerd worden voor hogere snelheden en meer wind, door een vlakkere en iets scherpere vouw. In dat artikel staat overigens ook nog eens letterlijk: "Of het maken van deze schaatsen nu echt de moeite waard was valt nog te bezien."

Dat dus niet alleen, er komt nog een tweede set bij!

Alweer een gevolg van het broeikaseffect.

Of het nou de schuld is van Al Gore of niet, laat ik even in het midden, maar het begint de laatste jaren steeds minder voor te komen dat we op glad, hard ijs zeilen zonder rotzooi erop.

Sinds 2000 hebben we elk jaar problemen gehad om geschikt ijs te vinden voor het Wereldkampioenschap (WK) en Europees kampioenschap (EK) in Europa.

Door die beperkte keuze gaan we ook genoegen nemen met steeds minder ideale omstandigheden.

Hierdoor is het voor de ijszeilers die naar die kampioenschappen gaan ook steeds belangrijker aan het worden om op alles voorbereid te zijn.

Dit jaar gaat mijn technische stuk over de lessen die ik dit jaar geleerd heb over zeilen in zware en moeilijke omstandigheden en mijn conclusies betreffende de noodzakelijke materialen.

Onze eerste trip de afgelopen winter was naar Zweden, voor de ranking in Västerås. Daar zeilden we alweer met sneeuw, dit keer in combinatie met weinig wind. Dat zeilen in sneeuw gebeurt de laatste drie jaar veel vaker dan in de eerste vijf jaar die ik meegemaakt heb met ijszeilen. Als ik mijn verhandelingen

50

DN journaal 2007

Het tweede deel van dit stuk gaat over de alweer zeer zware ijsomstandigheden in Estland. Hierbij zal ik maar eerst beschrijven hoe het evenement gelopen is met de nadruk op technische en zeiltechnische zaken.

De conclusies volgen daarna. De zware omstandigheden die we in Haapsalu vonden waren geen verrassing. Al in 2002 waren we daar en ook toen waren we voorbereid op zware omstandigheden. Dit keer was ik wat langer ter plaatse omdat Ernest en ik dit jaar met de monotype aan het EK meededen, dat niet geheel toevallig ook in Haapsalu gehouden werd, de week voor het DN EK. Wij arriveerden in Haapsalu na een periode met zeer lage temperaturen. Hierdoor was de ijsvloer dik genoeg om langere tijd te kunnen zeilen.

Er lag overal in de baai minimaal 40 centimeter ijs.

Zware omstandigheden in Haapsalu foto: Peter van Rooij Dit was echter geen mooi zwart ijs, maar een opbouw er ontstonden dus grote zachte plekken met sneeuvan vele lagen sneeuwijs met lagen harder grijs ijs wijs. De keuze ging dan tussen dunne slots (vanwege ertussen. Het was de dag voordat we arriveerden alhet dunne staal) of plaatlopers vanwege de mindere leen wel gaan regenen en dat zorgde voor een paar weerstand in de echt diepere drab. De doorslag werd grotere diepe (50 centimeter) plassen op het ijs. Daar in dit geval gegeven door de wat hardere wind waarzijn we die eerste dag ook nog een keer doorheen gevoor de langere slotrunners geschikter zijn en de mozeild, ik was blij in een monotype te zitten. gelijkheid om om de sneeuwijsplekken heen te zeilen. ‘Bij twijfel was het verstandiger Hier komen dus materiaalkeuze en strategie samen. om voor de power te kiezen....’ Later meer hierover.

De slotrunners die het meest geschikt zijn voor deze omstandigheden, hebben de bout wel een beetje verder naar achteren dan we gewend zijn, met een wat lang oplopende voorkant van de vouw. Dit om makkelijker in de al eerder beschreven kuilen te duiken die overbleven bij het wegsmelten van de sneeuw ijsplekken. Ik heb niet het gevoel dat de staalsoort belangrijk was. De meesten die voorin meezeilden gebruikten weliswaar geharde chroomstaalsoorten, maar ik denk dat dat komt omdat men die schaatsen nu eenmaal heeft vanwege de allround eigenschappen.

De verdere periode verliep eigenlijk iedere dag als volgt: Gedurende de nacht was de temperatuur weliswaar iets boven nul, maar de koude in de dikke ijsvloer zorgde iedere nacht voor een zodanig koude luchtlaag op het ijs dat de zacht geworden toplaag in de ochtend weer hard bevroren was. In de loop van de dag werd de bovenlaag in de loop van de dag zacht en begon ook iets af te smelten. Gevolg daarvan was dat de toplaag smolt, waarna er allemaal zachte plekken ontstonden waar sneeuwijs tevoorschijn kwam. Daar ontstonden dan iets lager gelegen kuilen (3-5 centimeter dieper) ter grootte van die plekken sneeuwijs.

Aan het einde van de dag was het sneeuwijs weg uit zo'n kuil en kon daar in de nacht weer een harde toplaag ontstaan. De volgende dag kwamen dan weer de sneeuwijsplekken tevoorschijn, die iets dieper lagen, enzovoort. Wat waren de gevolgen daarvan voor de schaatskeuze?

Ondanks de zware ijsomstandigheden was toch iedere ochtend een vlakker zeil net iets beter dan de zeilen met veel power. Die waren dan in de loop van de dag weer beter. Bij twijfel was het verstandiger om voor de power te kiezen.

Hiermee is wel beschreven welke materialen bij deze omstandigheden nodig waren. De vraag is dan nog wel hoe je op tijd tot deze keuze komt. Dat doe ik op twee manieren. Ten eerste door zelf materialen te proberen met telkens dezelfde groep in korte oefenwedstrijdjes. Dit doen we als Nederlandse groep de laatste jaren steeds beter gezamenlijk. Dat is een goede ontwikkeling. Daarnaast leer je ook heel veel door goed te bekijken wat andere groepjes doen. Zo zeilt de familie Burczynski heel veel gezamenlijk. Als nu Michal een hele ochtend sneller is met dunne T en ineens gaat hij deze schaatsen in paniek vervangen kun je aannemen dat het moment gekomen is dat die

In de ochtend kon gekozen worden voor ofwel dunne schaatsen die makkelijk door de nog dunne zachte toplaag heen snijden (dunne T dus) of voor schaatsen die op de nog niet al te zachte toplaag konden blijven (hoeklopers of dikke T) staan. Die laatste keuze bleek iedere dag al voor de eerste start uitgewerkt te zijn.

Dit omdat vooral de hoekloper, als je door de toplaag heen zakt, zeer veel weerstand veroorzaakt. Daardoor kun je eigenlijk alleen voor deze schaats kiezen als je vrijwel de hele wedstrijd op de toplaag kunt blijven zeilen. Later op de dag werd de situatie nog veel moeilijker. De zachte toplaag werd steeds dikker en 51

DN journaal 2007

De keuze van de schaatsen was cruciaal.

foto: Gareth Rowland

het onbeschadigde ijs behield je daar snelheid genoeg om bij de bovenboei overstag te gaan en meteen weg de zeilen bij de bovenboei.

schaatsen te diep wegzakken. In moeilijke, veranderlijke omstandigheden is het belangrijk om voor iedere start uitvoerig bezig te zijn met aanpassingen aan het materiaal.

Door de baan goed te verkennen houd je bij moeilijke omstandigheden meer tijd over om goed om je heen te kijken, wat in Estland ook nog eens van enorm belang was door de vaak wisselende voorkeurszijde van de baan. Maar dat valt buiten het technische en zeiltechnische. Hier staat vast meer over in het verslag van het EK.

Na de materiaalkeuze moet ook de strategie nog even behandeld worden. Buiten de gebruikelijke tactische overwegingen brengen moeilijke omstandigheden nog bijkomende keuzes mee. Het volgende stip ik even aan: als het enigszins mogelijk is moet je altijd proberen om vertragende plekken zoals sneeuwduinen of stukken zacht sneeuwijs te omzeilen. Hiervoor moet je ver vooruit kijken. Bij boeien zijn er ook altijd mogelijkheden. Bij het EK in Estland was ondanks het regelmatig verplaatsen van de bovenboei door de wedstrijdleiding een groot deel van de laatste aanzeilroute naar die boei zeer slecht. In dat geval loont het om de situatie zeer goed te bestuderen. Ik vond dat de optimale route er als volgt uit zag: Naar de bovenboei was het beste ijs links. Ik zeilde dus altijd over stuurboord naar de bovenboei. Daar kwam ik dan iets overzeild, met maximale snelheid precies bij de darlington aan. Daar was dan het ijs tussen de bovenboei en de darlington onbeschadigd. Ik rondde de darlington en stuurde meteen recht tegen de wind in naar de bovenboei, gebruikmakend van de maximale snelheid door het overzeilen van de ton. Door

Ik houd jullie op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen in het omgaan met steeds slechter ijs.

We blijven wel hopen op weer een paar evenementen met black ice.....

Daan Schutte H 633

52

DN journaal 2007 2005

Samenvatting notulen LSV Vilnius en doorsturen naar de Eurocommodore die de verzekeringspapieren nogmaals controleert. De eisen daarvoor zijn weer op de Europese site verschenen, controleer dit zelf! Pas als de eurocommodore tevreden is met de papieren en het inschrijfgeld ontvangen is gaat de inschrijver van de lijst met voorlopige inschrijvers naar de definitieve lijst.

Hier volgt mijn tweede verslag van een LSV, dit jaar in Vilnius, Litouwen. Zoals vorig jaar al aangegeven is er een aantal veranderingen in de organisatie doorgevoerd. Daardoor heet dit vanaf 2008 geen LSV meer, maar dat is alleen maar een naamverandering.

De vergadering werd gehouden van 20 tot 22 april, wat een terugkeer naar de gebruikelijke data is. Dat werkt zeker beter dan de data in september zoals afgelopen jaar. De notulen staan zoals gebruikelijk op de Europese website en ik behandel weer de voor de Nederlandse zeilers belangrijke zaken en een paar dingen die in de notulen niet echt goed uit de verf komen. Een eerste ding dat opviel was de goede vertegenwoordiging van de Oost-Europese landen bij deze vergadering. Dat is toch wel belangrijk en was natuurlijk veroorzaakt door de vergaderplaats in Litouwen.

Dan de financiën. Het afgelopen jaar is met de organisatie van het EK verlies geleden. Dat was eigenlijk een heel belangrijk punt van de evaluatie, maar daar kreeg ik toch geen meerderheid in mee. Dit ook door de belangrijkste oorzaken van de overschrijdingen: op de afrekening stond onder andere de aankoop van een trailer voor het PRC. Deze post zou natuurlijk over een aantal jaren uitgesmeerd moeten worden.

Daarnaast bleek dat de thermoskannen die de Zweden als giveaways hadden geregeld niet gesponsord waren, maar in zijn geheel op de begroting stonden.

Zonder die twee posten zou de organisatie wel binnen het budget zijn gebleven. Het blijft nog wel te bezien hoe dit gaat lopen als de organisatie in zijn geheel met een ferry moet verplaatsen. Daarnaast is besloten dat giveaways niet meer uit het budget mogen komen.

Dat is iets wat een organising country gesponsord moet zien te krijgen, anders liever niet. Als laatste is besloten om het inschrijfgeld te verhogen tot 120 euro, vooral omdat daar al heel lang geen verhoging meer is geweest. Ik was in een minderheid tegen dit voorstel, maar echt erg is dit ook weer niet omdat overschotten nu in de Europese kas vloeien en dus niet ineens weg zijn. We moeten hier wel de vinger aan de pols houden.

Het eerste belangrijke onderwerp van deze vergadering was de evaluatie van de eerste keer dat een Europees kampioenschap (EK) werd georganiseerd met een professioneel race comité. We moesten al snel concluderen dat de afbakening van de verantwoordelijkheden hier van groot belang zijn.

De verantwoordelijken zijn nu: De eurocommodore, het organiserend land (organising country), het land waar uiteindelijk gezeild wordt (hosting country) en het professional race committee (PRC). Het organiserend land was vorig jaar Zweden en zij hadden hun verantwoordelijkheden duidelijk iets te laag ingeschat. Dat bleek al bij het zoeken naar ijs. Dat werd eigenlijk helemaal aan Niklas (de Eurocommodore) overgelaten. Hierover is afgesproken dat de zoektocht naar ijs in eerste instantie de verantwoordelijkheid is van alle nationaal secretarissen in hun eigen land. De eurocommodore verzamelt die berichten en gaat voortaan pas echt op jacht naar ijs als de organising country geen geschikt ijs kan vinden. Zodra een geschikte plaats voor het kampioenschap gevonden is gaan eigenlijk alle praktische verantwoordelijkheden over naar het PRC. Dat is afgelopen jaar gewoon goed gelopen. We hebben na een paar jaren met weinig wedstrijden weer eens veel kunnen zeilen. Tot zover het praktische gedeelte.

Op de een of andere manier zijn we tijdens deze vergadering veel teveel tijd kwijtgeraakt door een discussie over de laatste interpretatie van het technische comité. Die staat de zogeheten ‘Jeff Kent Chock’ toe.

Dit is een zijschaatshouder waar alleen de binnenste wang zeer stevig is. De buitenste wang is los en van carbon. Hierdoor wordt het uitlijnen makkelijker; je hoeft maar één kant van de schaats te bewerken en de dikte van de schaats in de houder is onbelangrijk. Alleen is dit door een maas in de regels toegestaan. Die losse buitenste wang van de zijschaatshouder is namelijk de specificaties binnengekomen door hem een ‘stiffener’ te noemen. Dat is natuurlijk niet zo, maar door hem zo te noemen is deze chock nu legaal. De meerderheid van de aanwezigen vond dat over zo'n verandering van de regels gestemd moet worden en dat dit niet zomaar door onze strot geduwd kan worden. Een minderheid vond dat dit niet in stemming gebracht moet worden omdat het dan zeker afgewezen zou worden....... Dat deed me wel weer aan het

De administratieve voorbereidingen zijn nog te moeizaam verlopen. Voor komend seizoen gaat het een en ander veranderen.

De inschrijvingen gaan niet meer via de organising country verlopen, maar via de Europese website.

Daar moeten de zeilers zelf inschrijven. De verzekeringspapieren moeten dan naar de nationaal secretarissen, samen met het inschrijfgeld, verzonden worden. De secretaris moet dan die spullen controleren 53

DN journaal 2007

vermaken. Hoe vaak ga je immers in St. Petersburg terechtkomen? Dit gaat wel een beetje meer voorbereiding vergen dan we gewend zijn, onder andere door de visumplicht die wij daar hebben. Het bestuur van DN Nederland gaat het één en ander uitzoeken.

referendum over de Europese grondwet denken. Ik kan het verhaal net zo lang als de discussie maken, maar het komt erop neer dat besloten is om het diplomatiek aan te pakken en het technisch comité dat ons in deze problemen gebracht heeft een kans te geven om ons eruit te redden. Dat gaat vast een ballot worden over zijschaatshouders volgend jaar.

Vanaf komend jaar zijn er op het WK/EK prijzen voor de rookie van het jaar; de hoogst geëindigde die nog niet eerder op de internationale ranglijst gestaan heeft.

Voor het EK van 2009 komt volgend jaar een voorstel op tafel om veel meer te kunnen zeilen. Het zou er dan op neer komen dat er van zondag tot en met vrijdag doorgezeild wordt, hoeveel wedstrijden er ook al staan. Met een maximaal aantal (4?, 5?) wedstrijden per dag en bijvoorbeeld bij iedere vijf wedstrijden 1 aftrek gaan we dan in plaats van een zo kort mogelijk EK een zo lang mogelijk EK zeilen.

Zoals ieder jaar waren er weer zeer positieve rapporten van het jeugdfront. De ice-optimist blijft maar groeien. Het begint tijd te worden dat Nederland daar ook inspringt. Aan dit jeugd EK doen intussen 94 kinderen mee, uit 9 landen.

Komend seizoen gaat het WK/EK georganiseerd worden door Polen, van 16 tot 23 februari. Het jaar daarop gaat het EK georganiseerd worden door Rusland.

Het is dan alweer twintig jaar geleden dat de Russen dat gedaan hebben en ook nu is St. Petersburg eerste keus. Voorlopig is de periode van 17 tot 23 januari 2009 gepland. Een belangrijke reden om deze gok weer eens te gaan wagen is het hoofd van de organisatie die dat zou gaan doen. Dit is Roman, een advocaat die onder andere in Londen gestudeerd heeft en waarmee dus eindelijk eens echt goede communicatie mogelijk is. Deze vent was ook al de tweede man van de organisatie van het 49er WK van twee jaar geleden in Moskou, wat zeer goed verlopen is. Volgens mij gaat dit een evenement worden waar ook de wat minder fanatieke wedstrijdzeilers zich zeer goed zullen

De volgende vergadering wordt de eerste ledenvergadering van de IDNYRA Europe Society, waar DN Nederland lid van geworden is en wordt gehouden van 25 tot 27 april 2008 in St. Petersburg. In die vorm gaat de LSV dan verder.

Daan Schutte H 633

Afscheid vaniseen bestturslid foto: Peter van Rooij Het streven ommarkant tijdens het EK 2009 nog meer wedstrijden te zeilen.

54

foto: Gareth Rowland

DN journaal 2000 2005

DN journaal 2007

Wedstrijduitslagen 2006/2007 Frog Race 27-28 januari 2007, Västerås, Zweden

Pos 1

Zeil#

2 3 4 5 6 7 8 9 10

S S G S G S S D S D

580 81 107 8 737 66 74 92 441 112

21 22

H 472 H 313

Naam

Race>

1

2

3

4

5

Thomas Östergren Tomas Lindgren Bernd Zeiger Fredrik Lönegren Jörg Bohn Kjell Andersson Dag Eriksson Hans Ebler Hans Eriksson Thomas Ebler

(3) 2 1 (6) (8) 9 (11) (10) (15) 7

1 2 3 5 4 (10) 7 8 9 12

2 1 4 3 5 6 8 9 7 (DNF)

2 (5) 3 1 4 6 7 11 14 9

1 2 (DNS) 3 5 4 7 9 8 11

Piet Ploum Hennie van den Brink

(30) 12

28 14

15 20

22 18 (DNS) DNS

Totaal aantal deelnemers: 41 Vedins Minne 10-11 februari 2007, Västerås, Zweden

Pos 1

Zeil#

2 3 4 5 6 7 8 9 10

H H S S S H S H S G

633 313 5 66 8 852 713 199 639 927

12 21

H 472 H 845

Naam Daan Schutte Hennie van den Brink Åke Luks Kjell Andersson Fredrik Lönegren Dennis de Ruiter Rickard Gustring Peter van Rooij Dag Lindström Hiede Hermann

Race>

1

2

3

4

5

6

7

1 3 2 (5) (20) 4 (21) 6 (10) 8

1 3 6 5 2 8 9 4 10 (12)

2 3 1 5 4 6 8 7 9 10

(3) 1 2 4 5 7 6 (DNF) 9 10

2 5 (9) 4 1 3 6 8 7 12

1 4 6 2 3 (12) 5 8 9 10

1 (8) 5 2 10 6 3 7 4 9

9 19

11 21

11 20

11 20

Piet Ploum Peter Greveling

(DNS) 11 (DNS) DNS

Totaal aantal deelnemers: 21

Een tweede plaats tijdens het EK 2007 voor Michal Burczyński

55

foto: Gareth Rowland

13 DNS

DN journaal 2007

Wereldkampioenschap 18-20 februari 2007, Lake Michigan, Michigan A-vloot

Pos Zeil# 1 US 183 2 3 4 5 6 7 8 9 10

S G US US P P US P P

81 107 44 4691 114 679 4379 164 55

Naam

Race>

Matt Struble Tomas Lindgren Bernd Zeiger Ron Sherry John Dennis Michal Burczyński Jakob Schneider John Harper Pawel Burczyński Tomasz Zakrzewski

1

2

3

4

5

6

7

2 1 5 (43) 3 10 9 4 12 (DNF)

2 1 5 8 6 15 7 10 26 13

(3) 2 4 1 5 (31) 14 16 6 23

2 7 4 1 (12) 5 (14) (39) (DNF) 3

2 1 4 3 10 7 5 6 8 12

1 2 (13) 5 4 6 7 8 3 10

1 (12) 3 10 4 2 11 13 6 9

1

2

3

4

5

6

(6) (9) 4 11 (13) 10 2 5 16 1

3 1 2 4 7 (DNF) 13 (19) (16) 5

1 2 7 (36) 8 5 10 12 14 18

1 2 (12) 5 6 10 9 8 7 13

1 3 4 7 6 5 12 9 13 18

1 5 7 2 10 9 (23) 18 4 (19)

1

2

3

4

5

6

1 7 8 3 2 10 4 9 5 DNF

(10) 1 4 2 (22) 11 (15) 5 7 14

4 2 1 12 5 3 6 (17) 8 (DNF)

3 (9) (19) 5 1 (12) 4 11 13 2

7 2 5 3 10 4 13 6 (15) 1

2 6 3 (17) 8 5 7 9 11 1

Totaal aantal deelnemers: 50 B-vloot

Pos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Zeil# D G US US Z US G US US US

324 666 1059 216 78 406 900 4811 4789 99

Naam

Race>

Christian Jensen Torsten Siems Michael Ulbrick Richard Potcova Ueli Marti Peter Woodruff Matthias Grothues-Spork Markham Chatterton Chris Clark Harry Defer

Totaal aantal deelnemers: 38 C-vloot

Pos Zeil# 1 US 5172 2 3 4 5 6 7 8 9 10

US US US US S US US US US

2545 5366 4137 1277 107 3186 1630 1313 5290

Naam Glenn Betzoldt Mike Derusha Adam Koller Ken Smith jr Hal Bowman Stefan Bokfors Jack Erikson Daniel Connell Robert Rast Patrick Huttner

Race>

Totaal aantal deelnemers: 37

56

DN journaal 2007

Memorial Stanislawa Turkettiego 24-25 februari 2007, Okartowo, Polen

Pos

Zeil#

2 3 4 5 6 7 8 9 10

P H G P P P P H P P

23

H 460

1

37 633 624 101 80 74 251 199 51 431

Naam Grzegorz Prokopowicz Daan Schutte Andreas Bock Cezariusz Bigda Ryszard Gliszczyński Jerzy Taber Roger Rowecki Peter van Rooij Bogdan Eder Jaroslaw Radzki

Race>

1 (2) 3 (4) 5 (13) 7 10 11 12 1

Ruud Smit

23

Totaal aantal deelnemers: 25

57

2

3

4

1 1 1 (5) 2 2 3 3 3 4 4 6 2 5 5 12 6 (DSQ) 8 8 8 (13) 7 7 (DNF) 9 10 DNF (DNF) 4 22

20

(DNF)

5 1 2 3 (6) 8 7 (15) 10 5 4 21

DN journaal 2007

DN journaal 2005 2006

Europees Kampioenschap 11-14 maart 2007, Haapsalu Estland A-vloot

Pos 1

Zeil#

2 3 4 5 6 7 8 9 10

G P C P P O H P O R

624 114 6 164 55 311 633 155 6 1

27

H 580

Naam

Race>

Andreas Bock Michal Burczyński Vaiko Vooremaa Pawel Burczyński Tomasz Zakrzewski Mattis Alvikis Daan Schutte Lukasz Zakrzewski Gunars Rozenbergs Oleg Vasilyev Johan Tolsma

1

2

3

4

5

6

7

(36) 6 (23) 1 4 7 8 5 10 14

2 4 1 3 5 7 14 10 12 6

3 5 1 14 13 20 4 18 19 10

1 2 3 9 5 11 12 13 (DNF) 21

3 2 7 6 (19) 1 9 8 4 5

1 4 3 7 6 (28) 11 5 10 12

6 (16) 20 (17) 11 3 (37) (25) 12 (26)

15

(32)

28

18

30

25

24

1

2

3

4

5

6

2 4 (9) 1 7 (28) 8 6 5 16

4 1 5 2 (13) 6 8 (DNF) 3 11

2 1 3 (12) 4 10 (11) 8 16 7

(8) 1 4 6 7 10 5 2 17 16

1 6 2 3 13 4 9 14 12 (31)

4 (DNF) 3 5 2 6 11 15 (DNF) 8

17 24 (DNF)

10 (48) 25

(44) 24 33

19 44 DNF

7 15 23

25 40 35

Totaal aantal deelnemers: 50 B-vloot

Pos 1

Zeil#

15 35 40

H 199 H 677 H 852

Naam

O 31 Madar Alvikis 2 C 64 Jan Akermann 3 C 36 Argo Vooremaa 4 Z 50 Philippe Durr 5 G 390 Anja Fiedler 6 Z 78 Ueli Marti 7 C 60 Rando Randmaa 8 Z 47 J-P Comtess 9 L 70 Dan Backlund 10 O 11 Kristaps Totaal aantal deelnemers: 9 Karklins Peter van Rooij Charles Mittelmeijer Dennis de Ruiter

Race>

Totaal aantal deelnemers: 44

Dennis de Ruiter zeilend in de B-vloot

foto: Gareth Rowland

58

2006 DN journaal 2007 C-vloot

Pos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 30

Zeil# H OE G S S H S O H Z

845 221 521 552 300 341 767 131 460 87

H 666

Naam

Race>

1

2

3

4

5

6

2 4 1 19 5 12 11 3 6 9

2 1 3 (24) 4 (18) (25) 9 12 10

3 1 2 4 7 11 5 6 16 12

(19) 5 2 3 6 1 9 (27) (DNF) 12

3 1 5 2 (12) 10 8 14 4 (18)

1 (10) (7) 3 11 4 12 13 8 5

(DSQ)

6

10

DNF

DNF

DNF

Peter Greveling Niklas MĂźller-Hartburg Rainer Mellenthin Lars Lantz Jan Fagerberg Hertzen Oost Magnus Baltscheffsky Karlis Briedis Ruud Smit Matthieu Conus Rob Querner

Totaal aantal deelnemers: 37

Thomas Ă–stergren zeilend met camera

foto: Gareth Rowland

T E

K O O P

Uit het nalatenschap van Rob Schutte: een DN met aluminium mast en bijbehorend zeil en plaatlopers. De romp, plank en plaatlopers zijn degenen waar Rob zijn wedstrijden mee zeilde. Het tuig is dus nieuw.

Info: Daan Schutte mobiel 06-2619 4229 daanschutte@sufspars.nl 59

DN journaal 2007

DN journaal 2005 2006

European Trophy 2007, 15 maart 2007, Haapsalu, Estland A-vloot

Pos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Zeil# P O P L US C H P G O

29 43 47

164 311 431 601 44 6 633 251 390 10

H 580 H 199 H 341

Naam

Race>

1

2

3

4

Pawel Burczyński Mattis Alvikis Jaroslaw Radzki John Winquist Ron Sherry Vaiko Vooremaa Daan Schutte Roger Rowecki Anja Fiedler Gatis Graudums

3 6 5 2 1 15 17 11 25 21

4 5 3 9 1 11 14 16 10 23

4 6 12 3 17 14 13 5 29 10

1 4 2 12 21 6 9 30 3 13

Johan Tolsma Peter van Rooij Hertzen Oost

16 39 48

DNF 39 43

22 41 42

7 46 42

1

2

3

4

4 2 16 6 9 15 1 7 13 14

1 3 2 10 14 6 36 9 13 7

7 9 2 6 3 4 1 18 10 15

3 5 1 6 8 14 4 10 13 15

20 42 DNF

20 26 DNF

16 5 DNF

21 16 DNF

Totaal aantal deelnemers: 56 B-vloot

Pos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Zeil# Z C P H G R O Z S Z

47 44 51 845 527 44 11 42 767 87

Naam

Race>

J-P Comtess KarlRobert Trink Bogdan Eder Peter Greveling Günter Kring Aleksey Khlebushkin Kristaps Karklins Rudolf Fredy Magnus Balscheffsky Matthieu Conus

18 H 460 Ruud Smit 21 H 677 Charles Mittelmeijer 48 H 852 Dennis de Ruiter Totaal aantal deelnemers: 48

Zware omstandigheden in Haapsalu tijdens het EK en ET

60

foto: Gareth Rowland

DN journaal 2007

Het weeroverzicht van 2006/2007 ‘De temperatuur lag op een niveau dat in april niet zou misstaan…...’

December 2006: Zeer zacht, vrijwel de normale hoeveelheid neerslag en zon

Met in De Bilt een gemiddelde temperatuur van + 6,5 °C tegen een langjarig gemiddelde van + 4,0 °C eindigde december op de vierde plaats in de rij van zachtste decembermaanden sinds 1901. Op de eerste plaats in deze lijst staat december 1974 met een gemiddelde temperatuur van + 7,3 °C. De afwijking van de temperatuur ten opzichte van het langjarig gemiddelde was in het noorden van het land beduidend groter dan in het zuiden. Zowel in Den Helder als in Eelde was december met + 7,7 °C, respectievelijk + 6,7 ° C de zachtste decembermaand sinds het begin van de metingen daar in 1906. De oude records stonden ook hier op naam van december 1974, in Den Helder met + 7,3 °C en in Eelde met + 6,5 °C. De eerste helft van de maand werd het weer bepaald door depressies. Op 10 december kwam het in De Bilt voor het eerst na de zomer tot vorst. Sinds 1901 kwam de vorst in slechts twee jaren nog later, in 1970 op 11 december en in 2000 op 17 december. In andere delen van het land duurde het tot 18 of zelfs 26 december voordat het voor het eerst vroor.

Uiteindelijk werden er in De Bilt vijf vorstdagen (minimumtemperatuur lager dan 0,0 °C) genoteerd tegen normaal 12. De landelijk laagste temperatuur - 4,5 °C werd op 20 december geregistreerd in Volkel. IJsdagen (maximumtemperatuur lager dan 0,0 °C) kwamen deze maand in De Bilt niet voor, het normale aantal bedraagt er twee. Vorig jaar december bedroeg in De Bilt de gemiddelde temperatuur + 4,0 °C.

Dit overzicht is samengesteld door de DN Nederland weergoeroe Frans Vlugt. periode tot en met de 25e, met name in het oosten van ons land. Langs de oostgrens kwam het lokaal zelfs nog tot drie ijsdagen. In De Bilt werden geen ijsdagen geregistreerd terwijl het langjarig gemiddelde aantal ijsdagen vier bedraagt. Het aantal vorstdagen bedroeg er vijf tegen 13 normaal. De landelijk laagste temperatuur deze maand, - 9,3 °C, werd op 23 januari geregistreerd op de vliegbasis Twenthe. Vorig jaar bedroeg in De Bilt de gemiddelde temperatuur + 1,5 °C. Februari 2007: Zeer zacht, nat en somber

Met in De Bilt een gemiddelde temperatuur van + 6,0 °C, tegen een langjarig gemiddelde van + 3,0 °C, eindigde februari op een gedeelde zevende plaats in de rij van zachtste februarimaanden sinds 1901. Op de eerste plaats in deze lijst staat februari 1990 met een gemiddelde temperatuur van + 7,6 °C. Vrijwel de gehele maand was het zacht, alleen van 6 tot en met 10 februari was het in delen van het land licht winters. In De Bilt werden slechts vijf vorstdagen genoteerd. Het langjarig gemiddelde bedraagt 13.

Op 6 februari werd in Gilze-Rijen de landelijk laagste temperatuur van deze maand geregistreerd: - 5,0 °C. IJsdagen kwamen deze maand in De Bilt niet voor.

Het normale aantal ijsdagen in De Bilt bedraagt twee.

Ook in de rest van het land kwamen geen ijsdagen voor, met uitzondering van Eindhoven waar op 7 februari met een temperatuur van – 0,1 °C een nipte ijsdag werd geregistreerd.

Tijdens het licht winterse tijdvak van 6 tot en met 10 februari viel de neerslag soms en lokaal in de vorm van sneeuw. Op 8 februari was dat zelfs op uitgebreide schaal; de enige keer deze maand en in deze winter. Er ontstond een tijdelijk sneeuwdek van enkele centimeters tot ca. 9 cm plaatselijk op de Veluwe.

Ook op 6 februari ontstond een tijdelijk sneeuwdek van enkele centimeters in Zuid-Holland en ZuidLimburg. Op 10 februari veroorzaakte sneeuw, gevolgd door regen ijzelvorming, in het noorden van het land voor gladheidproblemen. Vorig jaar bedroeg in De Bilt de gemiddelde temperatuur + 2,9 °C. Bron: KNMI

Januari 2007: Record zacht, zeer nat en de normale hoeveelheid zon

De gemiddelde temperatuur in Januari in De Bilt is uitgekomen op + 7,1 °C tegen een langjarig gemiddelde van + 2,8 °C. Daarmee is deze maand veruit de zachtste januari sinds het begin van de regelmatige metingen vanaf 1706. Het oude record, + 6,2 °C, stond op naam van 1921, 1975 en 1983.Het uitzonderlijk zachte weer houdt inmiddels vrijwel onafgebroken aan vanaf september 2006, waarbij de afzonderlijke maanden steeds bij de zachtste eindigden.

Vrijwel de gehele maand was er sprake van een krachtige westelijke stroming waarmee zachte lucht werd aangevoerd. De temperatuur lag hierbij op een niveau dat in begin april niet zou misstaan. Pas op 22 januari kwam het op veel plaatsen voor het eerst dit jaar tot vorst. Er volgde een korte licht winterse 61

DN journaal 2007 2006

Contactadressen buitenland Estland Mihkel Kosk, Tammsaare 26-7 80024 Pärnu mobiel +372 53737413, fax +372 443 1420 e-mail: kosk111(at)hotmail.com

Denemarken Daniel Hansen, Höjdevej 17 DK- 2830 Virum Tel. +45 4585 9517, Skype: danielhansen2, fax +45 4583 9518, Mobiel +45 2343 4823, e-mail: secretary(at)icesailing.dk

Finland Reko-Antti Suojanen, Italahdenkatu 13 A 4 00210 Helsinki: mobiel +358 400 738123 e-mail reko.suojanen@iki.fi

Jørgen Holsøe, Glaciset 8A, DK 2800, Lyngby Tel. +45 45 886 518, fax +45 45 875 518 Antwoord apparaat. +45 45 875 516 e-mail jorgen.holsoe@image.dk

Groot Brittannië Chris Williams, Wingham House, Bishop’s Waltham, South Hampton S032 1 BZ Tel. +441 489 89 218 e-mail C.W.W.@btinternet.com

Erik Dancker-Jensen, tel. +45 86 642 462 Hans Ebler, tel. +45 75 853 737 Duitsland Landensecretaris Jörg Bohn, Fichtenstr 40a 26160 Bad Zwischenahn Tel. +49 4403 818969, fax +49 4403 818925 Mobiel +49 172 9808008 e-mail secretary@dngermany.de

Hongarije Gusztav Koltay, H-2095 Pilisszántó, Oz u.92 Tel. +36 26 710 051, fax +36 26710 052 mobiel +36 30 241 51 38 e-mail dn40@enternet.hu

Duitsland Noord Holger Petzke, Bergstraße 5a, 24229 Schwedeneck Tel. +49 4308 272 email flottenord@dngermany.de

Letland Ziedonis Antapsons, Bruninieku 29/31 LV-1084 Riga Tel. +371 703 59 08, fax +371 227 66 49 e-mail ziedonis@latnet.lv

Duitsland Midden Heiner Forstmann, Wischhöferweg 7, 31515 Wunstorf Tel. +49 5033 911177 (privé) of +49 5033 911188 (werk) fax: +49 5033 911189 Mobiel +49 172 5104295 e-mail flottemitte@dngermany.de

Litouwen Vadimas Grigonis, Zemynos 23 - 7 LT 2022 Vilnius Tel. +370 5 2601717 of +370 5 2601717 e-mail aksis@dtiltas.lt

Duitsland Noord West Spitczok von Brisinski, Gotenstr. 74 33647 Bielefeld Tel. +49 521/431133, fax +49 521/4413 11 email flottenordwest@dngermany.de

Nederland Daan Schutte, Nic. Beetslaan 16, 2741 ZW Waddinxveen Tel. +31 182 613 005, mobiel +31 626 194 229 e-mail daanschutte@sufspars.nl

Berlijn-Brandenburg Klaus-Dieter Schiefke, Hohlbeinstr. 45 12203 Berlin Tel. +49 30 844 09 204 Fax: +49 30 844 09 206 IJsberichten: +49 30 61000669 email flotteblnbra@dngermany.de

Noorwegen Hans Petter Lundgaard, Amundrodveien 55-C, 3142 Vestskogen Tel. +47 33 32 08 15 of 33 42 84 00 fax 33 42 84 20 Mobiel +41 66 04 86 e-mail limho@online.no

Duitsland Zuid Thomas Huber, Seeleite 35, 82211 Herrsching Tel. +49 8152 989540 fax +49 89 72308856 Mobiel +49 172 8235628 email flottesued@dngermany.de

Oostenrijk Peter Münnich, Puch 446, A-5061 Elsbethen/ Glasenbach Tel. 0662 625 341, fax 0662 625 341, mobile 0664 1813151, e-mail barbara.spielmann@dywidag.co.at

Duitsland Noord Oost Hans- Heinz Schmidt, Laakstra. 12a 18119 Warnemünde tel. +49 381 51381 62

DN journaal 2007 2006

Niklas Müller-Hartburg, Eduard Kleingasse 31, A-1130 Wien, Tel. +43 1 961 0860 (privé) of +43 1 961 0858 (werk), Skype niklas_muellerhartburg Fax +43 1 961 0859, mobiel +43 699 1 3005221 e-mail oe221@eissegeln.at

Västerås Wolfgang Mrazek, tel. +46 021 182 110

Omgeving Wenen Roland Travnicek Tel. +43 01 869 3885, fax +43 01 223 54 2363 e-mail roland.travnicek@bpv.at

Zwitserland Ueli Marti, Chemin de la Chênaie 29A CH-2034 Peseux, Mobiel +41 79 254 35 07 Fax +41 32 756 98 00, e-mail ueli.marti@gmx.ch

Göteborg Jan Fagerberg, tel. +46 31 694 064 Tomas Lindgren, tel. +46 08 265 404

Polen Andrzej Michalczyk, Nadbrzezna 7-2, 11-700 Mragowo, Poland, Tel. +48 89 742 53 20, mobiel +48 695 639 756, e-mail: michalczyk_dorota@op.pl

IDNIYRA North America Commodore John Harper, 1369 Hawthorne Road Grosse Pointe Woods, MI 48236 Tel. +1-313-886-9173 e-mail jrhddsdn(at)yahoo.com

Thomasz Zakrzewski Knyszynska 4/4 80-180 Gdansk Tel. +48 58 30 46 777, mobiel +48 60 74 612 44 Skype zakrzewski_t e-mail zakrzewski@pro.onet.pl

Vice-Commodore Greg Cornelius, 38 Temple Street Duxbury, MA 02332 Tel. +1-781-934-0623 e-mail gregdn1019@aol.com

Peter Burczynski, Wachowskiego 5/30, 10-681 Olsztyn, Tel. +48 89 5412614

Secretary Jim McDonagh, 2205 California Street NE, Suite 101, Minneapolis, MN 55414 e-mail us5214(at)iceboating.net

Rusland Alexander Kopylov, Russkaj st. 21/90, Novosibirsk, 630058 Tel. +7 383 233 97 00, mobiel +7 913 943 97 40 e-mail buer@online.nsk.su

Treasurer Rob Holman, 2626 Sandpiper Rd., Lambertville, MI 48144 Tel. +1 734 854 3915 e-mail bobh@dpdesignandprint.com

Tjechië Roman Roèek , Záryby 239, Stedocesky 277 13, tel. 606 842 692 e-mail roman.rocek@tiscali.cz

IDNIYRA Europe Commodore Niklas Müller-Hartburg, Eduard Kleingasse 31, A-1130 Wien, Tel. +43 1 961 0860 (privé) of +43 1 961 0858 (werk), Skype niklas_muellerhartburg Fax +43 1 961 0859, mobiel +43 699 1 3005221 e-mail commodore@icesailing.org

Lipnomeer Pension Jitka (bij het plaatsje Cerna aan het Lipnomeer), Jitka Nerudová, Jestrábí 13, 382 23 Cerna v Posumaví, mobiel: +42 0380 744 177 of +42 0607915867 Ze zijn in principe ’s winters gesloten. Als je belt gaan ze eventueel open voor kleine groepen!

Vice-Commodore Dr.Christian Seegers, Elbchaussee 187 b D-22605 Hamburg, Germany tel. +49 40 450 650 (werk) fax +49 40 34 47 11 (werk) Mobiel +49 172 450 53 96 e-mail vicecommodore@icesailing.org

Wit Rusland Ivan Fershal B 5, Golubev Str. 14-607 220116 Minsk, BY, Mobiel +375-296-715487 Fax +375-172-105811, e-mail: wana@infonet.by Zweden Kjell Andersson, Spaljegangen 4, 412 66 Göteborg Tel. +46 70 9942467 E-mail kjell.gosta(at)tele2.se

Secretary Chris Williams, Wingham House, Bishop’s Waltham Southhampton, SO32 1 BZ, Groot Brittannië tel. +441 489 892 182, fax +441 489 893 955 e-mail secretary@icesailing.org

Eskilstuna Åke Luks, tel. +46 16 148 398 63

DN journaal 2007

Jeff Kent Tel. +1617 337 6682, fax +1617 335 4483 e-mail jeffkent@csi-composites.com

Junior Program Manager Stan Macur, Dubiskiego 11, 10-752 Olsztyn, Poland Tel. +48 89 5244237, fax +48 89 5244070, e-mail juniorprogram@icesailing.org

Paul Goodwin 20270 N Norwood,Southfield MI 48075 e-mail webmaster@idniyra.org

Webmaster Dietmar Gottke, Kartenschlägerweg 3, D-31515 Steinhude, Duitsland, Tel. +49 5033 8651, Skype dietmargottke, Fax +49 1805 23363386511, e-mail webmaster@icesailing.org

North American Regional Commodores Canada Claude Morin, 321 Bleignier, Montreal, Quebec H4N1B1, Tel. 514 745-5549 e-mail claudejmorin@netscape.net

Technical Committee IDNIYRA Europa Dag Eriksson, Hamplingevagen 51 SE-13837 Alta Tel. 4687733989 e-mail end@foi.se

Central Lakes David W. Zoll, Zoll & Kranz, LLC 6620 West Central Ave, Toledo, OH 43617, Tel. +14198419623, fax +14198419719 e-mail david@toledolaw.com

Andreas Bock Livlaendische Str.27, D-10715 Berlin, Duitsland Tel. +49 30 82309822 e-mail abock@hanseyachts.com

Western Lakes Mark Isabell, N27360 Roger Road, Pewaukee, WI 53072, Tel. +12627743517, e-mail mark.isabell@azek.com

Karol Jablonski, Zurawia 3-A, 11-041 Olstyn, Polen Tel. +48 89 523 9497, mobiel +48 601 643 922 e-mail kjablonski@espacc.com

Eastern Lakes Steve Madden, Tel.+15087471292 (privĂŠ), e-mail smadd@capecod.net

Amerika Jane Pegel Tel. +1414 5146, fax +1414 245 6241 e-mail sailing19@charter.net

Mountain Lakes Bill Van Gee, 8282 Lake St.Sodus Point, NY 14555, Tel.+13154836461, e-mail dn3435@juno.com

Wedstrijdkalender 2007/2008 Wedstrijd

Datum

Plaats

Bijzonderheden

8-10 november 2007

Lapland

Kan verplaatst worden.

16-23 februari 2008

Nader te bepalen

Lapland

Vikajarvi, Seizoensopening Polen

Europees- en Wereldkampioenschap

Het nieuwe seizoen staat voor de deur. Hopelijk met veel starts

foto: Peter van Rooij

64