
4 minute read
Hoe verdelen we de zorgtaken?
by heit&mem
Tips
Maak inzichtelijk wat je allemaal doet. Voelt dat scheef? Doorloop dan de volgende stappen:
Advertisement
• Maak ieder een top 3 met taken waar je moeite mee hebt en die jullie kunnen delen, herverdelen of uitbesteden. • De vanaf nu verantwoordelijke partner voert het hele proces van drie stappen uit: zien dat er iets moet gebeuren, plannen en uitvoeren. • Evalueer na een week. • Herhaal met nieuwe taken (maximaal 3). Belangrijk: • Vraag wat de ander nodig heeft en wees duidelijk over je eigen behoeften. • Spreek waardering uit voor je partners inspanningen. Erkenning is belangrijk! • Wees in elkaar geïnteresseerd.
Hoe ervaart je partner jullie gezinsleven?
Zoektocht
Bij een rondvraag onder jonge ouders in hun vriendenkring bleek hun getouwtrek over huiselijke taken voor iedereen herkenbaar. Maar niemand wist een oplossing. Het keerpunt kwam toen Ragna langdurig ziek werd. Toen ondervond Samuel hoeveel zijn vrouw eigenlijk deed. Het boek In voor- en tegenspoed (maar alleen als jij de afwas doet) is het verslag van hun gezamenlijke zoektocht naar een eerlijkere verdeling van zorgtaken. Het boek wil daarnaast een handboek zijn voor een nieuwe rolverdeling.
Onzichtbaar
Daarbij kijken ze nadrukkelijk naar de zogenaamde onzichtbare taken: het denk- en emotiewerk. Werk dat je niet ziet, maar dat wel veel energie kost. Vrouwen voelen zich verantwoordelijk voor het welbevinden van hun gezinsleden. Zij plannen en organiseren het huishouden rondom de behoeften van hun man en kinderen. En zijn daar voortdurend mee bezig. Een eerlijke verdeling van zorgtaken houdt in dat mannen niet alleen taken uitvoeren, maar ook echt verantwoordelijkheid nemen voor het gezinsleven.
Denkproces
Ragna en Samuel gingen lijstjes maken om te kijken wie nou eigenlijk wat deed. Ze maakten zo het onzichtbare zichtbaar en bespraken wat hun dwarszat. ‘We zorgen voor het welzijn van onze naasten door onder meer te luisteren, praten, troosten,’ schrijft Ragna, ‘dat zijn geen tastbare handelingen. Ook is aan elke fysieke taak een denkproces verbonden. Dat proces kun je onderverdelen in een workflow van drie stappen: zien, plannen en uitvoeren. De taak is pas voltooid als al deze stappen zijn doorlopen.’ Het lukte Ragna en Samuel uiteindelijk om tot een betere verdeling te komen, zodat ook Ragna aan haar carrière kon werken.
Systeem
Het is niet makkelijk, weet Suzan Steeman van WOMEN Inc., een organisatie die zich inzet voor gendergelijkheid. Bovendien zijn keuzes in de verdeling niet helemaal vrij. Beleid en cultuur hebben er bijvoorbeeld ook invloed op. ‘We weten dat veel heterostellen de taken gelijk willen verdelen, maar slechts bij 10% lukt dat.’ Dat doorbreken ligt bij jezelf, de cultuur én het systeem. ‘Er is geen juiste volgorde, maar wat ons betreft begint het bij het systeem en de wetten’, zegt Suzan.
Deeltijd
Volgens het Centraal Planbureau verdienen Nederlandse moeders, tot zeven jaar na de geboorte van hun eerste kind, 46% minder inkomen dan hun mannelijke partners. Dat komt vooral doordat we koploper deeltijdwerk zijn. Nergens ter wereld is het verschil tussen de seksen zo groot, met 25% mannelijke en 75% vrouwelijke deeltijdwerkers. In deeltijd werken is volgens het SCP-rapport Lekker Vrij?! voor vrouwen een strategie om onder de streep net zoveel vrije tijd over te houden als mannen.
Risico’s
Er zijn echter wel risico’s aan verbonden. 40% van de huwelijken eindigt momenteel in een echtscheiding. Economische zelfstandigheid is dus geen luxe. Bovendien blijkt uit onderzoek dat stellen die zorgtaken delen, gelukkiger zijn met elkaar. Het gekke is dat je, om gelukkiger te worden, wel eerst ruzie moet maken. Of op zijn minst moeilijke kwesties aan de orde moet durven stellen.
BERNEPRAATSJES
Hat dyn bern ek fan dy útsûnderlike útspraken? Mail se gau nei ynfo@heitenmem.nl.
Mem makket farske munttee. Dat liket Jurre (3) ek wol wat ta, en hy freget: ‘Mem, mei ik ek slaad yn ’e tee?’
Femme (5) docht krekt oft se in flinter is. ‘En no bin ik in kalkoen!’ (in kokon)
Menthe (5) yt by de buorlju. Se fertelt dat se sa’n sin hat oan de simmer, want dan komt de baby. De buorlju binne ferbjustere en freegje oft mem noch in lytse poppe kriget. ‘Nee,’ seit Menthe, ‘ús mem net, dy nimt dêr ommers piltsjes foar!’ Hidde (3) hat krekt in broerke krigen, Nisse. Spitich genôch mei Hidde it lytse broerke eefkes in pear dagen net fêsthâlde fan mem, omdat Hidde de wetterpokken hat en dat is gefaarlik foar lytse poppen. Mar dêr wit Hidde wol wat op. Hy giet eefkes de keamer út en komt werom mei allegear pleisters op ’e pokken plakt. Optein ropt er: ‘Sa mem! No kin it wol!’
Lieke (5) hat krekt har earste wibeltosk derút. De nije tosk kinst al sjen, dat Lieke ropt: ‘Sjoch, de earste “sûpetosk” groeit al!’
Fardau (5) freget oan mem: ‘Mem, sjocht mem wolris ûnder myn bed?’ ‘Net altyd, hoesa Fardau?’ ‘Moai,’ seit Fardau, ‘dan ferstopje ik dêr myn memmedeikado.’