ในวันที่...คนที่รักมาเจอกัน
“ใครเยอะแยะเลยวะ” “เพื่อนผม โห่ พี่กรอย่าทาหน้ าโหดดิ” ผมแซวพี่ชายที่ยืนตีหน้ าเข้ มอยู่ตรงประตูบ้าน ทันทีที่รถตู้ เลี ้ยวเข้ ามาในเขตบ้ านก็เห็นยืนเต๊ ะท่ากอดอกรออยู่ก่อนเลย ไม่ได้ คดิ ถึงจนมารอหรอกนะ พี่กรไม่ได้ ความอดทนสูงขนาดนัน้ ผมโทรมาบอกตอนถึงหน้ าปาก ซอยนี่เอง “พี่กนั ต์อะ่ ” “อยูใ่ นบ้ าน กูยืนหัวโด่อยูน่ ี่ถามหาอีกคน มันน่าน้ อยใจจริ งๆ” “โห่ ไม่เอาดิ แก่แล้ วหรอถึงขี ้น้ อยใจ” “เดี๋ยวจะโดนไอ้ แสบ” แล้ วผมก็ฉีกยิ ้มแฉ่งเข้ าไปเขย่งกอดคอพี่ชายหน้ าโหด ไอ้ พี่กรตบหัวผมอย่างหมัน่ ไส้ ก่อนจะ เปลี่ยนมาเป็ นกอดคอผมแทนแล้ วพากันเดินเข้ าบ้ าน ไม่ได้ สนใจอีกหลายตัวที่มาด้ วย มากันครบครับกลุม่ หนุ่มหล่อบอยแบนด์อ้อรวมทังไอ้ ้ ไวน์ พี่ส้ม ซอโซ่ (หญิงเดียวในกลุม่ แต่ที่มา ได้ เพราะพี่ชายมาด้ วย ไม่งนอย่ ั ้ าหวัง) “พี่กนั ต์” ไม่ใช่เสียงผม ไอ้ ตวั ที่ฉีกยิ ้มกว้ างเข้ าไปกอดประจบพี่กนั ต์ที่ยกยิ ้มเอ็นดูมาให้ คือ...ไอ้ ไวน์ ชิ เสนอหน้ าที่สดุ อย่างว่าแหละน้ องรักเขานิ ตอนมัธยมมันเป็ นเพื่อนสนิทผมมากที่สดุ เลยตามผมมาเที่ยวบ้ านบ่อยๆ ไอ้ แคนก็สนิทแต่มนั ติด จีบสาว(ซึง่ ปั จจุบนั ก็คือแฟนมัน)เลยไม่เคยมาเที่ยวบ้ านผมสักครัง้ ครัง้ นี ้ครัง้ แรก
“เป็ นอะไรฮึไอ้ แสบ” “เบื่อ คนรักคนอื่นกว่าน้ องตัวเอง” ผมเบ้ ปากใส่พี่กนั ต์เลยผละจากไอ้ ไวน์เดินมารวบผมไปกอด “คนอื่นที่ไหนน้ องชายพี่เหมือนกัน แต่รักคนนี ้มากกว่าหน่อยนึง เนอะ” “มันก็ต้องแบบนันอยู ้ แ่ ล้ ว” “แฮ่ม ขอโทษนะครับ ช่วยหลุดจากโลกของพี่น้องมาสนใจพวกผมหน่อย” ผมผละหันไปดูไอ้ แปดเก้ าคนด้ านหลังที่หอบสัมภาระเต็มมือ หน้ าตาเหนื่อยหน่ายได้ อีก ออก เดินทางกันตังแต่ ้ ตีห้าตอนนี ้ก็เที่ยงแล้ วคงทังเหนื ้ ่อยทังหิ ้ ว “เพื่อนปายหรอ” “อืม” “สวัสดีครับ” พี่กนั ต์อีกตามเคยที่เอ่ยทักทายด้ วยรอยยิ ้ม “สวัสดีค๊าบบบบบบ ” พวกมันก็ยกมือไหว้ ทงที ั ้ ่กระเป๋ าเต็มมือนัน่ แหละ กูไม่เข้ าใจทาไมไม่วางวะ “มึงพาเพื่อนมึงไปเก็บของป่ ะ จะนอนบ้ านไหน” ห้ วนๆแบบนี ้พี่กรแบบไม่ต้องสงสัย “บ้ านโน้ น พี่ให้ คนทาความสะอาดไว้ แล้ วใช่ป่ะ” “ถึงมึงไม่มาก็ดแู ลทาความสะอาดตลอด” “งันป่ ้ ะ เอาของไปเก็บกัน” “อ้ าว ไม่ได้ พกั ที่นี่หรอ” ไอ้ คงิ ถาม มันคงอยากถึงห้ องพักเต็มที่เพราะแฟนมันยังเริ่มหลับค้ าง กลางอากาศ “เปล่า พักบ้ านกูนะ่ แวะมาทักพี่เฉยๆ ไปๆ” “เก็บของเสร็จแล้ วมานี่นะ” “ค๊ าบบบบ”
ผมพาพวกมันเดินมาบ้ านข้ างๆที่รัว้ ติดกันเป็ นบ้ านหลังไม่ใหญ่เท่าบ้ านที่เพิ่งเดินออกมาแต่ก็ถือ ว่าใหญ่ถ้าเทียบกับบ้ านละแวกนี ้ เป็ นบ้ านไม้ สกั ทังหลั ้ งรอบบริเวณเต็มไปด้ วยต้ นไม้ ร่มรื่ น บ้ านที่ไม่มีคน อยูแ่ ต่ก็ถกู เอาใจใส่ดแู ลอย่างดีจากอีกครอบครัวของผม “บ้ านสวยเว้ ยเฮ้ ย ผัวทิ ้งก็ไม่อดตายอ่ะมึง บ้ านนี่ไม่ต่ากว่าเจ็ดหลัก แม่งแอบรวยแต่เสือกงก” “หุบปากไอ้ บอลเดี๋ยวได้ ไปนอนคลองหลังบ้ าน” ผมชี ้หน้ ามันพลางเปิ ดประตูรัว้ เข้ าไปก่อนไขกุญแจส่วนตัวบ้ าน พวกมันดูชอบบ้ านผมกันมาก ยายผมเป็ นคนมีฐานะพอสมควรไม่แปลกที่จะมีบ้านสวยๆมีราคา “ด้ านบนมีสี่ห้อง พี่ส้มกับซิ่งนอนห้ องผมนะ ส่วนโซ่นอนห้ องยาย...ได้ มย??” ั ้ ผมหันไปถามสาว หนึง่ เดียวในหมูหมาป่ า ซึง่ สาวผู้นนก็ ั ้ ยงั เป็ นเจ้ าหญิงผู้ออ่ นโยน ทุกวันนี ้ผมยังสงสัยว่าไอ้ เชร็คซิ่งมันเป็ น พี่ชายจริงๆหรื อเปล่า “ได้ สิ เราเป็ นลูกสาวหมอกับพยาบาลนะอย่าลืมสิ เราไม่กลัวหรอก” แหมะ ไอ้ กระรอกแคนไม่ต้องยิ ้มภูมิใจขนาดนัน้ “เหลืออีกสองห้ องก็ตามสบายเลย ใคร่ห้องไหนอยูห่ ้ องนัน” ้ อีกสองห้ องเป็ นห้ องรับแขกหนึง่ ห้ อง แม่หนึง่ แล้ วพวกผมก็นอนไหนก็ได้ อยูแ่ ล้ วเพราะมันวุน่ วายพอกัน ที่ตดั สินใจแบบนี ้เพราะถึงแยกไป สุดท้ ายก็มานัง่ สุมหัวกันอยูด่ ี “อีกห้ อง ห้ องแม่ไม่ใช่หรอวะ สันดานพวกกูมงึ ก็ร้ ู เดี๋ยวทาผิดกาลเทศะ” “แม่กใู จดี แค่นี ้ไม่ถือ” ถึงผมกับแม่จะมีเวลาร่วมกันแค่ห้าปี แต่ผมสัมผัสได้ วา่ แม่เป็ นคนใจดีและ อ่อนโยนมาก “แบ่งกระจายมาบ้ างก็ได้ นะจะได้ ไม่อดึ อัด” โห กูนกึ ว่าน ้าลายบูดไปแล้ ว ยิ่งอยูก่ บั คูห่ พู ี่ส้มเช้ ง อีกคนเงียบ อีกคนก็สงัดมากกกกก “แปดคนเองพี่ ห้ องละสี่ สบายๆ” ถูกของไอ้ คงิ ห้ องหนึง่ อัดเจ็ดก็เคยมาแล้ ว “ก็กระจายมาได้ จะอัดกันทาไม”
ทุกคนเงียบไม่กล้ าเถียง ไม่ใช่เพราะคาไอ้ ซิ่งแต่เป็ นเพราะพี่ส้มที่ยืนเป็ นหุน่ ปั น้ มาตลอดเอ่ยปาก พูดก่อนเดินดุม่ เข้ าไปกระชากกระเป๋ าจากมือไอ้ ไวน์และเดินขึ ้นชันสองไปเลย ้ “คงมีบางคนที่ต้องไปนอนห้ องพี่แล้ วล่ะ” ไอ้ ซาวน์พดู พลางเหล่ตามองไปที่ไอ้ ไวน์ที่อึ ้งไม่แพ้ คน อื่น มันยืนมองตาปริ บๆก่อนวิ่งตามขึ ้นไป “กูแบ่งไปนอนห้ องยายมึงก็ได้ นะ” ไอ้ แคนตามึงมองโซ่แบบคาดหวังมาก “นอนใต้ ตีนกูมย” ั้ “อุย่ “ “ฮ่า ฮ่า” “ปาย มึงรู้ชะตาชีวิตใช่ป่ะ” “กูต้องเป็ นคนถูกขับไล่คนต่อไปใช่ไหม” ดูจากสายตาไอ้ ซิ่งแล้ วไม่นา่ รอด “แล้ วแต่มงึ สิ กูไม่บงั คับ ถ้ าจะให้ กนู อนแห้ งเหี่ยวเป็ นส่วนเกินของสองคนนันก็ ้ ตามใจมึง ” “พูดแบบนี ้เอาตีนประทับหน้ ากูเลยเถอะ” ผมแยกเขี ้ยวใส่ไอ้ ตวั ที่แสยะยิ ้มเมื่อได้ ในสิ่งที่ตวั เอง ต้ องการ แต่ก่อนขึ ้นห้ องแยกย้ ายไปเก็บของก็แอบกระซิบบอกให้ พวกมันเก็บขาไว้ ให้ แล้ ว เพราะคืนนี ้พี่ปายจะไปนัง่ นับเลขฝึ กสมองกับผองเพื่อน
เมื่อเก็บของจัดการธุระเสร็จก็ย้ายกันมาบ้ านหลังใหญ่ที่ปลูกแบบทันสมัย ซึง่ พี่ชายสุดที่รักก็แสน รู้ใจจัดโต๊ ะเตรี ยมมื ้อเที่ยงไว้ เรี ยบร้ อยแล้ วแล้ ว “ป๊ ากลับมาตอนไหนอ่ะพี่” “ลุงแกพาเมียไปฮันนีมนู รอบที่พนั มาถึงพรุ่งนี ้เช้ าแต่ทนั ทาบุญแน่นอน แกคอนเฟิ ร์มมา” “จะกี่ปีๆก็เคารพบิดามารดาตัวเองเหมือนเดิมนะ” “แน่นอน กูคนดี”
ไม่เคยสลดผู้ชายคนนี ้ “คนไหนแฟนตัวแสบ” พี่กนั ต์ถามยิ ้มๆทาเอาทุกอย่างบนโต๊ ะเงียบสนิท ขนาดข้ าวในปากยังเคี ้ยว กันแบบกลัวเสียงจะเล็ดลอดออกมา ผมเคยบอกใช่มยว่ ั ้ าพี่กนั ต์น่ะใจดี แต่อย่าลืมแกเล่นสงครามประสาทเก่ง ส่วนพี่กร... “ให้ กเู ดา ไอ้ เหี ้ยนี่” “แม่นมาก” ผมก็ตอบรับทันที ไม่ร้ ูจะกระมิดกระเมี ้ยนไปทาไมยังไงก็ปิดพี่แฝดไม่ได้ อยู่แล้ ว “กูไม่ได้ ตาบอดเห็นมันตักนัน่ ตักนี่ให้ มงึ ตัวเองจะแดกแต่ข้าวเปล่าอยูแ่ ล้ ว” “ครับ” ซิ่งมันแค่รับคาแล้ วเริ่ มตักข้ าวเข้ าปากต่อ แวบหนึ่งมันหันมาสบตากับผมถ้ าอ่านไม่ผิด เหมือนมันจะบอกว่า ‘กูร้ ูแล้ วว่ามึงหยาบคายติดใคร’ ฮ่าๆ มึงเดาถูกแล้ ว กูได้ พี่กรมาเต็มๆ มันคงไม่อยากพูดอะไรมาก ก็พี่กรแกยกย่องให้ เป็ นตัวเงินตัวทองตังแต่ ้ วนั แรกที่เจอกัน น่า ประทับใจมาก ถ้ าไม่ตดิ ว่าพี่กรแก่กว่ามันสามปี คงมีวางมวยกันบ้ าง “แล้ วไอ้ นนั่ ล่ะ หน้ าตาโดดเด่นหล่อเหลาจนกูหมัน่ ไส้ ” “ชื่อส้ มครับ” “ก๊ ากกก ชื่อแม่งโคตรไม่สมกับหน้ าตา” “พอแล้ วกร เสียมารยาท” พี่กนั ต์ปราม “เออ ก็ได้ กูก็ไม่อยากโดนน้ องเขยต่อยปาก แต่สาวสวยนี่ใครครับ ไม่นา่ คบกับพวกมันได้ ” พี่กร แกหันไปหาเป้าหมายใหม่แล้ วเรี ยกให้ ไอ้ คนข้ างผมคิ ้วกระตุกได้ ยิ่งกว่าเดิมอีก “น้ องผมครับ” “แฟนผมด้ วย” แหมะ เสียงแทบจะประสานกันเลยนะพวกมึง อีกคนหวงน้ อง อีกคนห่วงตัวเอง ฮ่าๆ พี่ชายผมที่ หล่อประดุจคุณชายจุฑาเทพ แล้ วไอ้ เคล้ าอย่างไอ้ แคนจะมาสู้ได้ เยี่ยงไร
“เออเว้ ย เสียงเข้ มกว่าพูดถึงเมียอีก หวงมากดิ” “ปายต้ องเอาตัวเข้ าแลกก็ลองคิดดู” “เซ็งเลย กูอตุ ส่าห์เล็ง มึงว่าไงกันต์” “ไม่อะ่ กูมีคนที่สนใจแล้ วจริงมัยครั ้ บน้ องแปง” “แค่กๆ” ฮ่าๆ โดนพี่กเู ล่นแล้ วมัยล่ ้ ะ ความจริงไม่มีอะไรหรอก แค่รับน้ อง
“พี่มงึ แม่งกวนตีน” ไอ้ คงิ ยังไม่หายหงุดหงิด มันบ่นทันทีที่กลับมาจากบ้ านนู้น แต่อาการออก ตังแต่ ้ วินาทีแรกที่เมียมันโดนโอ้ โลม “เออน่า พี่กนั ต์แกก็งนแหละ” ั้ “ทังคู ้ !่ !!” “กูร้ ูละว่าเชี่ยปายแม่งสันดานเหมือนใคร” “งี ้แหละพี่กหู ล่อหลอมมาดี” “ถุยๆๆๆ” “ถ้ าไม่บอกกูคงคิดว่าพี่น้องแท้ ๆคลานออกจากช่องคลอดเดียวกัน” “คืนนี ้แคนจะไปนอนเฝ้าหน้ าประตูโซ่ เดี๋ยวพี่มนั ดอดเข้ าห้ อง” “แคนก็ พี่เขาพูดเล่น” โซ่ยิ ้ม ขนาดโซ่ยงั ดูออกว่าพี่ผมพูดเล่น พวกบ้ านี่แม่งควาย หวงขึ ้นสมอง โวยวายไม่เข้ าเรื่ อง “มึงก็เว่อร์ พี่กเู ขามีตวั จริงอยู่แล้ วโว้ ย เห็นแล้ วจะตะลึง” จริงนะครับสวยทังคู ้ ่ คบกันมานานละ เจ๋งด้ วยถึงเอาพี่แฝดผมอยู่
“ขอให้ จริงเหอะ” “หลอกมึงได้ อะไร” “เออๆ แม่ง แยกย้ ายๆคืนนี ้เจอกันโว้ ย” ผมกับซิ่งแยกตัวขึ ้นมาบนห้ อง พีส่ ้ มกับไอ้ ไวน์ขอไปเดินเล่นสวนหลังบ้ าน ที่ประจาของไอ้ ไวน์มนั มาทีไรชอบไป นัง่ เล่นที่ศาลาหลังบ้ าน ฟอดดดด “อ่ะ เฮ้ ย ไรเนี่ย” ไม่ได้ เล่นตัวนะแค่ตกใจ ก็มนั เล่นจู่โจมทันทีที่อยูก่ นั สองต่อสอง ทุกทีจะมีให้ ตงตั ั ้ วกันบ้ าง “กูหวง”
TBC