Voorwoord ............................................................2 Babbelbox (1).................................................6,12 OudercomitÊ.........................................................4 Het leven op school ............38, 42, 44, 46, 48 Tussendoor ...........................................................8 Primeurkes..............................30, 40, 72, 81, 89 Buitenbeentje.....................................................28 Kids’ corner....................................................32,34 Prijsbeesten.........................................................64 Over de muur......................................................36 Wist je dat?..........................................................88 Sport Short..........................................................52 Actueel..................................................................58 Voorbij de grens................................................14 Spelnamiddag..............................................24,82 Kalender................................................................74 Familiekroniek....................................................62 In Memoriam......................................................76 Colofoon...............................................................90
1
BESTE OUDERS EN LEERLINGEN De eerste maanden van het schooljaar zijn weer voorbijgevlogen. We zijn goed gestart en vlogen er meteen in. Voor de jongste leerlingen is de spannende overstap van basis- naar secundair onderwijs intussen genomen. De niet te onderschatten aanpassing is bijna achter de rug. De herfst met zijn karaktervolle regenvlagen en de kleurende bomen schudt ons wakker. Wanneer u dit nummertje van Hartslag toegestuurd krijgt, is de allerheiligenvakantie achter de rug. Ja, het schoolleven draait weer op volle toeren. Naast de geanimeerde lessen met gedreven leraren is er op school heel wat te beleven. In de maanden september en oktober hebben we infovergaderingen georganiseerd voor alle ouders en leerlingen van het eerste en het zesde jaar. We zijn dankbaar dat we ons pedagogisch project in al zijn kleuren en vormen zo aan u mogen voorstellen. Vorige week namen onze Zuid-Afrikaanse vrienden van Eldoraigne Hoërskool (Centurion) afscheid van het H.-Hartcollege en van onze Vlaamse gastgezinnen waar ze twee weken verbleven. De tweede zaterdag van oktober was er onze traditionele oudleerlingendag. We mochten zo’n 620 mensen verwelkomen op de 5de editie ervan. En deze week ontvangen we twee uitgebreide delegaties van leerlingen uit Noorwegen (Bergen) en Finland (Vaasa), terwijl we ook een coördinatorenvergadering huisvesten voor ons internationale project “Let’s Act”. “Education is the most powerful weapon to change the world”. Dit zijn woorden van Nelson Mandela en hij weet waarover hij spreekt. Als we het nieuws volgen dan is het duidelijk dat de wereld wel wat mag veranderen. De dopingschandalen bij de wielrenners, het misbruik in de wereld van de zorg en de psychiatrie, de belabberde economische situatie,… Het zijn feiten die ons ons vertrouwen in onze wereld en in elkaar zouden kunnen doen verliezen. Opvoeding is dan inderdaad een krachtig wapen om deze wereld te veranderen. Jonge mensen hebben vaak een fijn gevoel voor rechtvaardigheid en zijn op zoek naar authentieke waarden die hun leven dragen en zin geven. Als secundaire school zien we het als onze opdracht om hierbij stimuli te geven en bakens uit te zetten. In en buiten
2
de lessen helpen we jongeren om hun beste talenten te ontdekken. We leren hen hun vaardigheden ontwikkelen. Zij leren functioneren in een grote groep waar ze rekening moeten houden met elkaar zonder zichzelf te verliezen. Ik geloof in de krachtige dynamiek van een enthousiaste en warme school. Enthousiasme is nodig om wegen uit te stippelen en jongeren te begeleiden. Creativiteit hebben we nodig om hen een weg te laten vinden in de aangeboden leerstof. Warmte is onontbeerlijk om hen thuis te laten komen in hun klas, bij hun vrienden en bij zichzelf. Deze dynamiek, beste lezer van Hartslag, is er dank zij de volgehouden inspanning en de inspirerende input van zovele medewerkers van onze school. Leerkrachten, opvoeders, administratieve medewerkers, onze keukenploeg en onderhoudsteam… Met zovelen proberen we, elke dag opnieuw een ziel te steken in ons opvoedingswerk. Dit nummertje van Hartslag toont in elk geval hoe we dit concreet vorm proberen te geven. Samen met ‘be-ziel-de’ouders mogen we sterke partners zijn in opvoeding! Mocht dit schooljaar in deze optiek een schitterende ervaring zijn…
Jean-Marie Noreillie algemeen directeur H.-Hartcollege
3
GEZOCHT : ENTHOUSIASTE MOEDERS/VADERS
tieners), om nog maar te zwijgen van alle avondactiviteiten bij uitwisselingen (de barbecue, bowlen, cinema, karaoke,…). Kortom, vervelen doen ze zich zeker niet. Nu de kinderen van Ralph en Nathalie het college vaarwel gezegd hebben, zit het er ook voor hen op. Het oudercomité van het college telt momenteel slechts 11 leden, met ‘de afzwaai’ van Nathalie en Ralph nog maar 9… Bij deze een warme oproep aan ouders die de fakkel willen overnemen. Hieronder alvast enkele redenen die Nathalie en Ralph aanhalen om ouders over de streep te trekken:
Ook dit schooljaar weer kunnen we rekenen op een oudercomité dat klaar staat om de schouders te zetten onder tal van evenementen en activiteiten. Het comité is trouwens nog op zoek naar gemotiveerde medewerkers, want eind vorig jaar hebben ze afscheid genomen van Nathalie Warnez en Ralph Vandenbogaerde. Tekst: Kimberley Callens, leerkracht Op een druilerige donderdagavond ontmoet ik Nathalie Warnez en Ralph Vandenbogaerde, twee oud-leden van het oudercomité. Het miezerige weer buiten staat in schril contrast met de hartelijke ontvangst en hun warme enthousiasme. Eind juni namen Nathalie en Ralph afscheid van jarenlang engagement voor onze school. Wie ‘oudercomité’ hoort, denkt misschien al vlug aan een caféclubje. Mijn gesprek met Nathalie en Ralph hielp dit cliché al snel uit de wereld... Wat volgt is slechts een kleine greep uit de vele initiatieven waar het OC zijn schouders onder zet: de lezingen drugstories en gehoorschade, ‘So you think you can quiz’, sponsoring en hulp bij FACES, ondersteuning op de oud-leerlingendag, thema-avonden voor ouders (bv. faalangst, opvoeden van
4
o
Initiatief kunnen nemen, creatieve vOorstellen mogen doen, activiteiten vernieuwen je hoUdt er vrienden aan over wat leeft onDer de ouders kunnen overbrengen aan de directie meEr op de hoogte zijn van wat op school leeft je kindeRen beter kunnen opvolgen Contact met de jeugd meehelpen aan de Ontwikkeling van de school stiMulans voor je kind om zich te engageren door dit zelf te doen apprecIatie van directie, leerkrachten, ouders, inspraak op school, beTrokkenheid de sfeEr van het middelbaar nog eens opsnuiven Op de vraag welke skills je moet hebben om bij het oudercomité te gaan, antwoorden Ralph en Nathalie vrijwel in koor “gewoon gedreven zijn”. Voelt u zich dus geroepen om samen met directie en leerkrachten de mooie toekomst van de school en dus van uw kind te verzekeren, neem dan asap contact op met secretariaat_oudercomiteHHC@hotmail.be.
5
·
EEN BEETJE HEMEL ...
· Twee maand zitten onze 369 nieuwkomertjes nu in het college. Het angstzweet is opgedroogd. Ze voelen zich al goed thuis in hun nieuwe biotoop. Wij peilden naar hun eerste bevindingen. De respons zorgde voor een uitpuilende brievenbus. En de reacties logen er niet om: het is hier best leuk. Een voorzichtige greep uit een overvloed aan positieve commentaren. · · Tekst: Philippe Schotte, secretariaatsmedewerker · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · ·
Dank u wel iedereen. Een pluim voor de goede zorgen in de beginfase (Mattis Vermeersch 1MD) De fruitverkoop en het spelletjeskot zijn sterke troeven. (Alexia Hellin 1LB) De leerkrachten zijn streng, maar heel rechtvaardig. (Luca Bohez 1HB) Makkelijk dat we studie hebben. Zo hoef je thuis niet meer te studeren. (Lars Cottenier 1MD) In onze klas wordt veel gelachen. Dat komt ook omdat we enkele leuke en grappige leerkrachten hebben. (Waud Vanbelleghem 1LB) Ik vind de school erg proper. (Stijn Depraetere 1MG) Elke week héél lekkere frietjes. Er is niets dat slecht is aan deze school. (Karel Tyvaert 1ME) Er valt hier elke dag wel iets te beleven. De school is super! (William Destoop 1HA) Het eten is hier overheerlijk. Het college is gewoon de MAX!!! (Amber Moerman 1MG)
· vriendelijk! (Lot Lapeirre 1MG) · · Straks gaan we met het internaat paintballen. Ik kijk er al naar uit. (Mathieu Van Loock 1MF) · · De eerste weken was het nog wat wennen, maar nu lijkt het alsof ik hier al twee jaar rondloop. (Louis Maes 1LG) · · Ik dacht dat ik nooit mijn weg zou vinden, maar dat lukt prima. Heel goede school met toffe leerkrachten, al is de één al wat leuker dan de ander. Ook heel lekker eten. (Hanne Vandenabeele 1MB) · · De schoolregels zijn heel duidelijk en dat vind ik positief. (Leonie Delodder 1ME) · · Het college is echt een heel leuke school. Je voelt je er meteen thuis. (Janne Wyseur 1MB) · · Tof dat we elk lesuur een andere leerkracht hebben. (Marthe Missant 1LB) · · Eerst dacht ik: oh nee, in het middelbaar zal ik wel veel straf krijgen. Maar de leerkrachten pakken dat goed aan. Eerst volgt een waarschuwing. Het college is super! (Kimberley Rogge 1MB) · · In het lager had je geen studiebank en geen kluisje. Ik kan niets negatiefs opmerken. Ik ben blij dat ik in het college zit. (Quentin Vercruysse 1MB) · · Er is veel veranderd op korte tijd, maar al bij al vind ik het leuk in het middelbaar. Ik heb al veel nieuwe mensen leren kennen. (Emma Baert 1HB) · · De eerste weken waren fantastisch. Ik wil niet meer weg uit het college, al mis ik toch ’n beetje mijn vertrouwde lagere school. (Thomas Vandererven 1MG)
Het allerleukste vind ik de schoolbibliotheek. Zo veel toffe boeken! (Elise Damman 1LG) Mijn lievelingsleerkracht is de lerares Nederlands. Zij legt alles heel goed uit en is super
6
7
DE SCHOOL IN CIJFERS Ook dit jaar is het leerlingenaantal op onze school nog gegroeid, ondanks onze inschrijvingsstop die we nu voor de 3de keer op rij hebben ingesteld. Tekst: Jean-Marie Noreillie, algemeen directeur, met dank aan Philippe Schotte, administratief medewerker voor het voorbreidend materiaal van dit artikeltje. Over heel Vlaanderen gaan de leerlingenaantallen in het secundair onderwijs flink achteruit omwille van het dalende geboortecijfer. Deze denataliteit blijft nog een paar jaar voortduren tot ongeveer 2017. Nadien, en dat horen we in de pers als er sprake is van basisscholen in de grote steden, stijgen de cijfers gevoelig. In onze scholengemeenschap (Waregem-Anzegem-Avelgem) daarentegen blijven we niet alleen goed stand houden, maar stijgt het leerlingenaantal ook dit jaar weer. De goede inschrijvingscijfers van het H.-Hartcollege zitten daar wel voor veel tussen. Met een totale schoolbevolking van 1831 leerlingen zitten we op het hoogste peil sinds het ontstaan van de school in 1929. In vergelijking met vorig jaar betekent dat een stijging met meer dan 60 studenten. Wanneer we de cijfers van de laatste tien jaar even op een rijtje plaatsen, dan zien we dat er eigenlijk gewoon een school is bijgekomen op onze campus. Van zo’n 1233 leerlingen in het schooljaar 2002-3 tot 1831 in het schooljaar 2012-13 (ruwweg + 600 leerlingen).
rectieteam verantwoordelijk is. Zo is elke directeur verantwoordelijk voor ongeveer een vierde van de leerlingen, wat toelaat dat we de ouders en de leerlingen ook persoonlijk blijven ontmoeten en kennen en dat we de vinger aan de pols kunnen houden. De aparte speelplaatsen en de eigen jaaropvoeders maken het mogelijk om elk van onze leerlingen dat gevoelen van een warm nest te blijven geven. Elke leerling mag er zijn, met zijn eigen vragen en verlangens en krijgt een persoonlijke begeleiding en opvang. We tellen 18 eerstejaarsklassen, één meer dan vorig jaar. Voor het eerst zijn er zeven klassen Latijnse humaniora. Verder zijn er weer acht klassen in de moderne humaniora en blijven we drie klassen inrichten in de handelshumaniora. Het totaal aantal eerstejaars bedraagt 369, een aantal dat we niet laten groeien omdat we onze kwaliteit sterk willen bewaken. Gemiddeld zitten er 20 à 21 leerlingen per klas. De meisjespopulatie groeit gestadig mee. 706 meisjes zorgen voor kleur, sfeer en ambiance. De verhouding bij de eerstejaars ligt op 43%. Ook de plaatsen op ons internaat zijn bijzonder gevraagd. Nadat we het voorbije schooljaar 14 extra plaatsen reserveerden op de peda van het hoger beroepsonderwijs Aleydis in de Vijfseweg (op 500 m van onze school), hebben we ook dit jaar wat meer ruimte voor eerstejaars internen door een uitbereiding met ons “internaatshuis” in de Olmstraat (vlak naast de school). Zo hebben 122 internen op onze school een vaste stek. Ook voor volgend jaar zijn er al heel wat ouders die een kamer voor hun zoon willen reserveren. In samenspraak met de andere Waregemse scholen kan maar ingeschreven worden na de Paasvakantie. Ook voor het schooljaar 2013-2014 zullen we dit principe handhaven.
Dat klopt ook: administratief hebben we er een H.-Hartcollege 2 bijgemaakt, waardoor we ook een extra directeursambt en omkadering creëerden. Ook al zijn we een grote school geworden, toch willen we niet inboeten aan kwaliteit. Zo hebben we de school pedagogisch opgedeeld in 4 kleinere entiteiten, waarvoor telkens één directeur van het di-
8
Dat de school verder zal groeien, is weinig waarschijnlijk. Stilaan hebben we ook elke vierkante meter van onze schoolgebouwen gerenoveerd en gebruikt. Gelukkig kunnen we elk jaar ongeveer een miljoen euro investeren in de renovatie, de pedagogische uitrusting en de aankleding van onze gebouwen. Stilaan zullen de “boomjaren” ook aan onze school afstuderen, wat betekent dat veel leerlingen in het 6de jaar uitstromen. Aantallen zeggen iets, maar lang niet alles. Onze bedoeling is vooral om aan alle jonge mensen die bij ons school lopen, alle kansen te bieden om op te groeien en open te bloeien tot zelfbewuste jongvolwassenen in een warme, gezellige omgeving.
9
Tijdens de voorbije oud-leerlingendag verwoordde een oud-leerling dit bijzonder goed. “Meer dan ooit ben ik er van overtuigd dat de middelbare school een vormende, plooiende stempel op je leven drukt. En die komt vooral van leerkrachten die met bezieling les geven en iets blijvends bij je inplanten. Voor mij persoonlijk waren de inspiratiebronnen mijn leraar wetenschappen, door wie ik ingenieur ben geworden, mijn leraar geschiedenis (die eigenlijk vooral een leraar algemene wereldkennis was), een leerkracht Latijn (klassieke oudheid), en iemand wiens naam me ontsnapt (maar hij gaf literatuur en talen in ‘t algemeen, en hij zei “jij moet schijver worden”) en mijn leraar esthetica die me kunst leerde kennen en proeven. Allemaal individuen waar je je als klein manneke aan optrekt en laat inspireren. Straf eigenlijk dat dit 25 jaar later nog altijd mijn belangrijkste interesses zijn.” Dit is de drive die onze school doet groeien!
10
11
...EN EEN BEETJE HEL ·
· Na de hemel… de hel. Of is het vagevuur? In elk geval is het zo dat elke school zich in vraag moet blijven stellen. Zijn we goed bezig? Kan er nog iets bijgestuurd worden? Hoe ervaren de leerlingen de werking van de grote school? Onze eerstejaars lieten in hun hart kijken en wij pikten, naast de vele positieve opmerkingen, ook die ene kritische noot op. Als wij ze nu ook nog kunnen kraken… · · Tekst: Philippe Schotte, secretariaatsmedewerker · · Ik zou onze peters en meters wat meer willen zien. Valt dat niet te regelen in de lessen
leefsleutels of drama? (Robbe De Smijter 1MA) · · Het zou leuker zijn als we tijdens de studiepauze ook fruit kunnen kopen. Er mag ook wat meer variatie aan beleg zijn tijdens het vieruurtje. (Zowie De Smet 1MB) · · De stap naar het college was erg groot. Waarom kan de tijd niet stil blijven staan, vraag ik me af. Waarom is alles altijd zo lastig? Waarom zet ik niet graag grote stappen en moet alles zo nodig veranderen? (Ruth Van Ryckeghem 1LF) · · Ik was heel bang om de stap naar het secundair te maken en het was serieus aanpassen met al die verschillende leerkrachten. Daarenboven stierf mijn poesje in de eerste schoolweek. Het begin verliep daardoor in mineur. Maar nu ben ik al blij dat ik voor het college gekozen heb. Veel leuker dan ik had durven dromen. (Marie-Julie Declerck 1HC) · · Er moet eigenlijk niets veranderen op school, maar een snoepautomaat op de speelplaats zou welkom zijn. (Paolo Tokmaji 1MB) · · De eerste maand viel me zwaar. Ik was bekaf als ik thuiskwam. (Camille Levrau 1MA) · Spijtig dat de pauzes zo kort zijn. (Arnaud Bogaert 1LB) ·
12
· Alles is veranderd. Het is groter, drukker en het is vaak een beetje stressen. De ene dag verloopt al wat beter dan de andere. Gelukkig heb ik ook al fijne momenten beleefd. (Edouard Pauwels 1LB) · · Ik mis een beetje mijn oude vrienden. Die woonden allen in de buurt. Als ik iets vergeten was, kon ik zo naar een vriend. (Felix Strobbe 1MG) · · De eerste tijd in studie was saai, want ik wist niet wat te doen. Nu we toetsen hebben ligt dat anders. (Arnaud Bossuyt 1MF) · · Het is een heel eind stappen om onze boekentas te halen en ook de kastjes zijn een beetje ver. (Robin Beel 1LG) · · Ik zou graag hebben dat de BibBib open is vóór de avondstudie. (Emmanuel Putman 1LC) · · Het vroege opstaan valt me tegen. Ook kon ik tot vorig schooljaar over de middag naar huis en zat de schooldag erop om 17 uur. Nu is dat 19 uur... (Camille Herman 1HB) · · Het aanschuiven aan de eetzaal kan vlotter verlopen. Gelukkig wordt hier aan gewerkt. (Justine De Brabandere 1LG en Maxime Coussens 1ME) · · Ik mis één vaste meester of juffrouw zoals in het lager. (Jamie Vandenbulcke 1MA) · · Ondanks het geduw in de gangen, vind ik het hier supertof! (Emile Vandenameele 1LG) · ·
13
HARTKLOPPIE
Sinds enkele jaren hebben we op onze school een uitwisselingensproject met Zuid-Afrika. Dat loopt telkens over twee schooljaren. Het ene jaar gaan onze leerlingen uit het vijfde twee weken proeven van de Afrikaanse cultuur en het jaar erop brengen de Zuid-Afrikaanse leerlingen een tegenbezoek. Zoals enkele weken geleden. Twee leerlingen brengen verslag uit
Waar begin ’n mens om ’n leeftyd se indrukke, die afgelope twee weke, in ’n beperkte aantal woorde weer te gee? Ons groep het soveel gesien, gehoor en beleef, dat dit ons altyd sal bybly. Ons is baie vriendelik ontvang deur ons Belgiese vriende – opgewonde oor de vooruitsig om te verken en te kuier!
Tekst: Marié Joubert en Conré Van Wyk, Zuid-Afrikaanse leerlingen
Ons was die eerste paar dae in Amsterdam. nog nooit het ons soveel ‘gedetermineerde’ fietsryers gesien nie. Ons het verskeie kere amper ’n ongeluk veroorsaak omdat ons daaraan gewoond is om aan die linkerkant van die pad te ry. Die kanale, Kinder-
14
15
’n sitplek vir hulle aan. Ons word baie meer daaglikse lewe, waar baie mense in Europa Les Invalides, die Eiffel-toring, Musée Rodin Montparnasse oor Parys uitkyk, kon ons verken?! Langs die Sacré-Coeur, kon ons ’n Champs-Elysées het die Suid-Afrikaners winkel… Dan is daar België: sjokolade op brood treinritte, trems, kanale, bote, straatkafees, studente en 650 kuierplekke et ons be-
konserwatief opgevoed. Godsdiens is vir ons ’n belangrike deel van ons hulle rug op God gedraai het. en die vaart op die Seine laat blywende indrukke van Parys. Toe ons by ons oë nie glo nie. Het ons werklik in net drie dae so groot terrein kon bietjie van die naglewe in die Place du Tertre beleef. Die winkels van diep in hulle beursies laat delf. En toe was aar Abercrombie! Ja, wat ’n vir ontbyt, honderde soorte bier en kaas, manjifieke ou geboue, neuzen, Leonidas, Starbucks! Die studentestad Ghent, met 65 000 koor. Ons onthou Brussels se Atomium-gebou, Manneken Pis en die
dijk, ou geboue, groot stadspleine en Hermitage het ons asems weggeslaan. Parys is voorwaar ’n reusagtige stad wat baie stamina van die Suid-Afrikaners geverg het. Ons het gestap dat ons wéét ons stap – alles om soveel as moontlik te kan besigtig van hierdie geskiedkundige baken in Europa. Die Metro was opwindend, die Louvre oorweldigend, die Montmartre en Arc de Triomphe, romanties. Die Notre Dame en al die katedrale het ons harte diep geraak – ons weer laat beself hoe belangrik ons Christenskap vir ons is. Ons het besef ons waardes en normes verskil nogal van die inwoners van Europa. In Suid-Afrika wag mans byvoorbeeld dat dames eerste by ’n deur instap of bied
16
17
manjifieke stadshuis- en plein. In Oostende besoek ons die Electrawinds-maatskappy. Die feit dat hulle ook ’n projek in Suid-Afrika geloods het vir die Sokker Wêreldbekertoernooi in 2010, was vir ons interessant.
18
Brugge is voorwaar ’n toerist se droom – met reg de Venesië van die Noorde – al het dit katte en honde gereën! Die pragtige winkeltjies, Brugse kant en die talle perdekarre op die plein, het hierdie stad vir ons ’n sprokiestatus gegee. Die fietstoer deur Waregem was uitputtend, want so baie het hierdie Suid-Afrikaners lanklaas fietsgery. Gelukkig kon ons ons batterye herlaai by die chocolateur – nou verstaan ons hoekom party soorte sjokolade so duur is. Dit is ’n ingewikkelde, tydsame proses. Die besoek aan die Amerikaanse begraafplaas tussen die hoë groen bome, was verkwikkend.
19
’n Spesiale woord van dank aan mnr. Noreillie, Frank Van Loocke, Inne Vandevenne en Hilde Geldhof, wat hierdie toer vir ons moontlik gemaak het. Frank, Inne en Hilde, julle het ons tot in die afgrond in bederf en trakteer. Baie, baie dankie! Ons bedank ook graag die gemeenskap en ouers van Heilig-Hartcollege wat hulle huise en harte vir ons studente oopgemaak het. Ons is hartseer om te groet, maar tog ook opgewonde om terug te keer na ons pragtige heimat. Ons verlang na twee weke, na ons sonskynweer, braaivleis, uitgestrekte vlaktes, hemelhoë berge, blouselblou see en reënboognasie!
20
21
Raket naar de zon: onlangs boven Waregem gespot 22
23
“NU GAAN WE EEN PRETTIG JAAR TEGEMOET” Op de eerste schooldag hebben onze eerstejaarsleerlingen de school wel op een heel speciale manier leren kennen; met een spelnamiddag. Enkele leerlingen brengen op hun eigenste manier verslag uit. Tekst: reacties verzameld door Ann Vansteenkiste, leerkracht Op 3 september was het spelnamiddag! We kregen de opdracht om zoveel mogelijk puzzelstukjes te verzamelen om ze daarna op het bord op de lindenspeelplaats te hangen. Een spelletje betekende een puzzelstukje. Volgende opdrachten stonden op het programma: een waterspelletje, in het Frans zingen, een experimentje wagen, turnen, allemaal op een rij op een bank … Nu gaan we een heel prettig jaar tegemoet! (Zoë Vandekerckhove uit 1LA) De spelnamiddag was superleuk. Het spel in het muzieklokaal vond ik het tofst. We kregen ook nog frietjes aangeboden!! (Ilian Carton uit 1LB) Samen met alle eerstejaars hebben we een leuke spelnamiddag beleefd. Ik vond die echt cool!!! We leerden elkaar kennen door spelletjes met elkaar te spelen. Ook het goede weer was er. Sommige klasgenoten kende ik al goed van op mijn vorige school in Vichte, maar ik heb ook mijn nieuwe klasgenoten leren kennen. (Jarne Manhaeve uit 1LF) De spelnamiddag was een goede start om de leerlingen en leerkrachten beter te leren kennen. Ik ging met een goed gevoel naar huis, ook al zitten er geen leerlingen in mijn klas van mijn vroegere school. (Hannes Deweer uit 1LF) En tot slot vat Jasmine uit 1MA de eerste schooldag samen in dit mooie gedicht:
24
25
en de leraren, die moeten voor elke dag energie sparen.
eers t
Elke dag op de fiets, dat is ook al iets,
eleef jew arb
derne D, da o eM
De middelbare school is even wennen, en we moeten best hard pennen.
Elk uur op je rooster kijken, dat was met de basisschool niet te vergelijken.
ee! atm
Toch is het wel leuk, onze klas ligt vaak in een deuk.
iedere
neC der ,
26
steMo eer mee
entelt
27
Tekst: Alexandra Spranger, leerkracht Ik ben geboren en getogen in Duitsland. Na mijn studies rechten in München ben ik er ook aan de slag gegaan. Negen jaar lang werkte ik er als advocate. Met jullie land bestond er totaal geen band. Tot een collega, die een Belgische vriendin had, uitgenodigd werd voor een feestje in Gent en ik haar vergezelde. Ik geraakte die avond in gesprek met een man. Hij vertelde dat zijn echtgenote zwaar ziek was. Na afloop bleven we in contact, maar de vonk sloeg pas drie jaar later over. Eén jaar lang hebben we elk weekend afwisselend de verplaatsing gemaakt, maar dat was niet vol te houden. Uiteindelijk heb ik alles opgegeven en ben mijn hart gevolgd. Een grote stap. Ik werd op slag de trotse mama van twee dochtertjes. Samen met het jongste, dat pas gestart was in de lagere school, heb ik de Nederlandse taal geleerd. In 2011 ben ik dan begonnen met de lerarenopleiding. Een jeugddroom die uitkomt, want lesgeven was als tiener mijn eerste keuze. Sinds vorig jaar ben ik in het college aan de slag als lerares Duits. Dat geeft voldoening, het slaat voor mij een brug naar mijn thuisland. Het eerste jaar was wel hard. Het was wennen aan het onderwijssysteem, aan de andere schoolcultuur. Maar stilaan heb ik mijn draai gevonden. Pluspunten van België zijn de openheid van de bevolking en het lekkere eten. Anderzijds mis ik de cultuur en de natuur van Duitsland. Gelukkig zijn we recent verhuisd naar Ronse, waar de heuvels en het groen mij wat ademruimte geven. En wat ik als grote fan zeker ook mis, is de ongeëvenaarde sfeer van voetbalclub FC Bayern München. Daar leeft het voetbal pas écht…
28
Buitenbeentje
EEN NIEUW LEVEN
29
teMo s r e e nzott
oo...ee
eersteM
detop
HA teMode s r e e r
eE, 1 n r e od !
hop ME ,1
30
estokĂŠ sb
B, 1MBi e n
MEaan
eerst e
F e ,m n r e d bo e
o egat fc el.
,hier is1 da
delA, ta n a H
31
SPANNENDE EERSTE SCHOOLWEEK DE STRAAT WAS (EVEN) VAN ONS
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN
Op 21 september hield de lagere afdeling zijn ST(R)APDAG. In de mate van het mogelijke kwamen de leerlingen al stappend of trappend naar school.
Naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen hielden wij in onze 5 klassen ook verkiezingen. De kandidaten deelden flyers uit en maakten hun standpunten duidelijk.
Voor eventjes werd de straat hun speelterrein; weg met koning auto, kinderen baas op straat. Het was dolle pret met de vele spelen: straatvoetbal, straattekenen, tollen, knikkeren, bikkelen, touwtjespringen, reuze gezelschapsspellen, ‌ Spelletjes uit de oude doos bezorgden hen een aangenaam tijdverdrijf.
32
De leerlingen kregen een echte oproepingsbrief en konden op 12 oktober tussen de middag hun stem uitbrengen voor hun favoriete kandidaat. De voorzitter en bijzitter van het stembureau controleerden de identiteitsbewijzen en hielden goed bij of iedereen kwam opdagen. Daarna werden de stemmen geteld in het stembureau. Ook daar hielden voorzitter en bijzitter alles goed in de gaten. Elke winnende kandidaat zal deel uitmaken van de leerlingenraad . De verkozen kandidaten zijn: Josse Callens(5C), Edouard Goethals(5D), Eva Struyve(6C), Milan Callens(6D)en Mathis Christiaens.
33
Het nieuwe schooljaar begon spannend voor het 6de leerjaar D. Zangeres Marjolein, oud-leerlinge van onze school en dochter van college Mario Lecluyse, zou op woensdag 5 september in onze klas een stukje uit haar nieuwe clip opnemen. Linde Vandenabeele, leerling van 6D, speelt de ‘kleine Marjolein’ in de clip. Tekst: Katrien Decru, leerkracht Foto’s: Kurt Maddens Ik vond het leuk. Het duurde lang. De camera was super groot. (Jochem steelandt) Fijn om eens mee te maken. Toffe ervaring! (Marie Popelier) Ik vond het leuk en hoop dat de clip een succes wordt. Een ‘coole ervaring’ (Jasper Lust) Ik vond het een leuke ervaring. De lichtinstallatie was enorm. (Robbe Pattijne) Ik vond het heel leuk om te zien hoe ze aan een clipje werken. Maar voor één scène van 14 seconden duurde het wel lang. Ik had er de tijd voor over. Met al dat professioneel materiaal kan de clip niet mislukken! (Guillaum Hellin) Tof liedje. Linde kreeg een leuk kapsel van de kapper. ( Maurits Ranson) Het was heel leuk. ( Henri Mattys) Een toffe ervaring. Zeker voor herhaling vatbaar. Het was wel een beetje vervelend om het zoveel keer opnieuw te doen. (Klaas Declerck) De videoclip (toch een deeltje van 14 sec) vond ik zeer leuk gevonden. Ik wens Marjolein nog veel succes toe met haar liedje ‘Que sera sera’. (Sara Derycke)
34
35
EEN COMPLIMENTJE Onderzoek heeft uitgewezen dat een mens idealiter veertig complimentjes per dag moet krijgen om emotioneel optimaal te functioneren. Werknemers en studenten zouden zelfs tot twintig procent beter renderen als ze elke dag een schouderklopje van hun oversten krijgen. Maar gebeurt dat ook? Wij wilden er het fijne van weten. Zes getuigenissen. Tekst: Philippe Schotte, secretariaatsmedewerker Vanmorgen kon mijn dag al niet meer stuk toen ik goed en wel op school was aangekomen. Maar liefst vijf vriendinnen lieten hun bewondering blijken over mijn nieuwe sjaal. Dat gaf mij zo’n blij gevoel. Over kleding worden onder meisjes dikwijls complimentjes gegeven. Ook in het hockey, mijn favoriete sport, krijg ik dikwijls lovende woorden toegestuurd. ‘Goed gedaan!’ klinkt het als ik gescoord heb. Voor de match zeggen mijn ouders dikwijls: ‘voor drie goals gaan, Margaux’. Maar dikwijls zijn ze met twee goals ook al dik tevreden. Met ‘een bloemetje gooien’ doe ik zelf ook vaak. Zoiets werkt motiverend. De leerkrachten op school zijn op dat gebied iets soberder. Als staan er wel eens mooie dingen op een verbeterde proef of huistaak. ‘Heel goed, Margaux’ en ‘Proficiat’, mocht ik laatst lezen. Leuk, heel leuk… (Margaux Vanhaverbeke 1LG) Mijn ouders geven mij vaak ‘een pluim’. Als ik de afwas doe, de auto schoonmaak, mijn kamer opruim … Bij de voetbalploeg van Racing Waregem voel ik mij ook erg gewaardeerd. Trainer en medespelers steken hun goedkeuring meestal niet onder stoelen of banken. Op school is dat iets minder het geval. Qua punten krijg ik nog wel eens positieve dingen te horen, maar over mijn gedrag zijn ze minder enthousiast. Toegegeven, ik ben een grote babbelaar. Zelf ben ik er niet vies van om iemand lof toe te zwaaien. Ik weet dat zoiets een stimulans betekent. Je krijgt moed om er telkens weer voor de volle honderd procent tegenaan te gaan. Het is vaak ook een wisselwerking. Je geeft vooral complimenten aan die mensen die ook jou positief benaderen. (Robbe Bolleire 2HB)
36
Misschien moest ik mijn oma al een keertje meer een compliment gegeven hebben. Zij heeft al veel tijd in ons gezin geïnvesteerd en ze verdient het echt dat we die waardering eens luidop uitspreken. Momenteel kampt ze met een depressie. Hopelijk helpt het haar vooruit als ze dit leest. Zelf krijg ik regelmatig schouderklopjes en geef ik ook vlug iemand een warm gevoel: mijn vrienden, mijn broer en zus, mijn ouders, zelfs mijn huisdieren. Ik heb een konijn, kippen en vissen. Tegen hen praten, zoals mijn mama, doe ik niet. Maar als ze lief zijn, laat ik dat wel voelen. (Charlotte Cremelie 3E4A) Als mijn mama naar de kapper geweest is, zie ik dat direct. En als ik het mooi vind, zal ik haar onmiddellijk een complimentje geven. Omgekeerd is dat ook het geval. Gisteren nog kreeg ik te horen dat ik best knap ben met mijn haar iets langer. Ook over mijn kleding krijg ik vaak positieve commentaar. Toch kan ik niet zeggen dat ik echt veel complimentjes krijg. Nochtans ben ik ervan overtuigd dat dit voor ‘een boost’ zorgt. Een leraar die zegt dat ik goed bezig ben, zorgt er onbewust voor dat ik voor zijn/haar vak nog harder ga werken. Van mijn vader, die een bedrijf runt, hoor ik ook vaak lovende woorden over zijn werknemers. Misschien dat hij dat niet altijd tegen hen direct zegt, maar het positieve klimaat zorgt wel voor betere prestaties op de werkvloer. (Bren Vlaeminck 4HA) Als ik een positieve opmerking krijg over mijn karakter, dan raakt mij dat meer dan een compliment over mijn uiterlijk. Zo deed het mij erg goed van een gewezen klasgenoot te horen dat ze mij miste in de klas omwille van mijn spirit. Zelf zal ik ook snel met een brokje positivisme voor de dag komen. Natuurlijk gebeurt dat het meest onder de vrienden. Maar als ik iets opmerk bij een buitenstaander dat mij treft – en ik vermoed dat het in goede aarde zal vallen – zal ik het ook zeggen. Complimenten kunnen eigenlijk altijd en overal. Natuurlijk gaan de meeste over kledij en dergelijke, maar zelfs over iets banaals valt soms wel wat opbouwends te vertellen. Maar wat mij betreft beleef ik het meeste genoegen aan een uitlating over bijvoorbeeld mijn enthousiasme. (Annelies Bourgeois 5EB) Ik zou later alleszins liever een baas hebben die positief over de brug komt, dan iemand voor wie het nooit goed is. Een compliment stuwt je vooruit, je gaat je nog meer inzetten. Op school is dat net zo. Sommige complimenten blijven wel bij. Vorig jaar stak mijnheer Vuylsteke de loftrompet over een tekst die ik had neergepend. Humoristisch, prees hij. Eerlijk, het deed deugd want ik had een opmerking uit die hoek niet verwacht. Ook toen ik de kleedruimte van het KSA-lokaal onder handen genomen had, vond iedereen dat de max en gingen de duimen omhoog. Toch ben ik zelf niet zo gul met lofbetuigingen. Toch niet expliciet. Als ik iets goed vind, laat ik dat eerder subtiel merken. In een lachende opmerking of met een grapje. (Wouter Vanhee 6W1)
37
EEN GEVOEL VAN SAMENHORIGHEID Ook dit jaar gaan sommige leerlingen uit het zesde jaar weer op bezinning naar de abdij van Averbode. Een unieke ervaring waarbij de leerlingen elkaar beter leren kennen, ook al zitten ze vaak al zes jaar samen in de klas. Enkele korte impressies van leerlingen uit 6GL en LT: Tekst: reacties verzameld door Dirk Vanneste, leerkracht Wat het meeste opviel was de stilte. In het begin was het onwennig. Maar naarmate de dagen vorderden, was die heel aangenaam. Ik kon ervan genieten en zo mijn gedachten verzetten. Als klas zijn we ook hechter geworden … Ik verwachtte een ouderwetse levensstijl, tradities en saaie gebedsdiensten. Maar dit was helemaal niet het geval … Ik wist niet goed wat te verwachten, maar het was een unieke ervaring … De stilte in de studio-kapel was heel rustgevend … de ‘lesblokken’ waren heel goed opgesteld en de lesonderwerpen deden je nadenken. Onze begeleider stelde heel diepzinnige vragen… Veel zal me bijblijven … de rust en de stilte, de hechter wordende groep, het schrijven van de briefjes, de dagsluiting … en Michiel die in de vijver viel natuurlijk! Het leerde ons dat we nog veel dingen van elkaar niet wisten. Het toonde ons dat iedereen zijn eigen verhaal had … Onze klas heeft door de staking van de NMBS maar één avond in Averbode kunnen meemaken. Voor het slapen gaan was er nog een avondbezinning en die zal me altijd bijblijven. We kregen citaten te horen die ons aan het nadenken zetten. Tussen elk citaat een stukje klassieke muziek. Daarna kon je kiezen: je bleef in stilte zitten of je ging naar je kamer. Sommigen zijn daar nog 45 minuten gebleven … Wat mij vooral trof in Averbode, was de stilte en de toch gezellige sfeer, het gevoel ook van samenhorigheid. Het impressionante gebouw is toch wel uniek in zijn soort, wat een zekere sfeer meebrengt die onmogelijk in woorden te vatten is …
38
39
lacht n e
w aan e v
Latijns e t s r e ee
LA,de n1 rop
a L tijnse e t s r ee tervo
r, toch st jaa laar
eers toeko a
iedere G,
ied oor e
l een eerste we
rengaa
40
F, we zijn dan
reenk
DeWee
LBisin 1 , B or
eerst mee
atijnse eL
zijnva we nEu
tijnseA, a L te va t s m
41
ZULTE-WAREGEM Nee, geen voetbal dit keer maar wel beheerswerken aan de Oude Spoorwegberm Zulte-Waregem. Op zaterdag 22 september hebben leerlingen van onze school vrijwillig geholpen om de natuur aan de spoorwegberm een handje te helpen. Tekst: Hilde Vanhaverbeke en Beatrijs Declercq, leerkrachten Sommigen komen al vele jaren terug! Fantastisch hoe die ‘jonge gasten’ kunnen werken! Dank je wel aan Simon Declercq (vijfdejaar), Luca Lavrauw, Michael Verschatse en Emma Dekeyser (derdejaars), Hendrik Claeys (tweedejaar), Robbe De Smijter, Marthe Lippens, Sarah Martens, Minne Vanhoutteghem, Leonardo Lavrauw en Jarne Rius (eerstejaars). Voor onze eerstejaarsleerlingen is de spoorwegberm ook geen onbekend terrein, want ze trokken er een halve dag naartoe in het kader van de lessen natuurwetenschappen. Ze gingen er met alle zintuigen de natuur bewonderen. Planten en dieren werden op naam gezet en met meettoestellen werden temperatuur, vochtigheid, lichtsterkte en hardheid van de bodem gemeten. In de klas worden de waarnemingen verder verwerkt. Een wandeling is nog altijd de beste natuurles!! We laten de natuur nu met rust en tot in de lente! Slaapwel!
42
43
THUIS OP INTERNAAT Ook dit schooljaar weer kiezen 120 leerlingen voor ons internaat. Enkele eerstejaars kregen zelfs een heel bijzonder plaatsje. Onze school huurt voortaan ook een huis naast de school. Dat is helemaal ingericht als gezellig internenhuis. Enkele van onze eerstejaars die er ‘wonen’ brengen verslag uit van hun eerste maand als intern. Tekst: reacties verzameld door Jason Vaneeckhout, opvoeder Het was in het begin wel wat aanpassen, maar nu gaat het al veel beter. Het is hier super leuk: we doen tal van activiteiten en we hebben leuke opvoeders. We vinden het ook heel leuk dat we in het huis mogen verblijven. Het is luxueus en tof dat we niet alleen moeten slapen. (Arthur en Louis) De aanpassing aan het internaat verliep heel vlot. Het internaat is voor mij hetzelfde als thuis leven. Het enige verschil is dat je ’s avonds je vrienden rondom jou hebt. In het huis van de school is het trouwens bijzonder leuk. We hebben een grote tuin waar we ’s avonds nog wat voetbal kunnen spelen. En als er voetbal is op tv, kijken we samen in de keuken van het huis. (Louis-Maxime) In het begin had ik wel wat heimwee. Dan belde ik nog vaak naar huis. Maar nu is het zalig. (Guillaume) De eerste week is wel moeilijk geweest, maar het gaat elke week wat beter. Op internaat kunnen we ’s avonds biljart spelen en tv kijken. (Sébastien)
44
45
NIEUWS UIT DE KEUKEN… Er zijn nog weinig scholen in Vlaanderen die met een eigen keukenploeg instaan voor de bereiding van kwaliteitsvolle warme maaltijden. De meesten zitten vast aan catering bedrijven die werken vanuit de economische wetmatigheden van vraag en aanbod, prijs en winst. Op het H.-Hartcollege blijven we fors investeren in een eigen, sterk gemotiveerde keukenploeg. We houden de vinger aan de pols en vernieuwen waar nodig. Wellicht is de menukaart voor de komende weken de meest bekeken pagina op onze website. De goede reputatie van onze keuken zal daar wel voor iets tussen zitten. En inderdaad, een lekkere warme maaltijd is aangenaam voor jonge mensen die lange dagen op school doorbrengen. Graag wat nieuwsjes van het keukenfront! Een derde schoolrestaurant… Op het einde van vorig schooljaar hielden we op onze school een enquête bij ouders, leerlingen en leerkrachten. We peilden er naar sterke punten van onze school maar ook naar werkpunten. Eén van de dingen die bij ouders en leerlingen bijna altijd naar voor kwam, hield precies verband met het middagmaal: de lange wachttijden en – onlosmakelijk daarmee verbonden – de korte tijd om het middagmaal te nemen. Daar wilden we iets aan doen en ja, tijdens de grote vakantie hebben we alle middelen ingezet om een derde schoolrestaurant op te starten. Zo hebben we nu een goed ingericht restaurant in de ‘Feestzaal’ van vroeger… Overal horen we dat dit een enorme verbetering is. De twee restaurants die vlak bij de keuken liggen (restaurant 1 en 2) zijn heel wat rustiger geworden over de middag; alleen op donderdag (frietjesdag) wil het nog wel eens heel druk zijn. Het derde schoolrestaurant is exclusief gereserveerd voor onze eerstejaarsleerlingen. Nu heeft iedereen ruim de tijd om op het gemak zijn middagmaal te nemen, tot grote tevredenheid van de leerlingen. Bouwwerken Tussen de herfst- en de krokusvakantie zullen we een nieuwbouw realiseren die restaurant 1 en 2 met elkaar verbindt. Er komt een nieuw gebouw in de vorm van een kwart cirkel met een nieuwe toegang voor beide restaurants, een nieuw vaatwasgedeelte en een bijkomende trap die toegang verschaft tot de eerste verdieping van gebouw 4 (lokalen 419 tot 424). In een tweede fase voorzien we dan de bouw van een trapgebouw (in de andere hoek van de speelplaats) en een overdekte speelplaats die de beide nieuwe gebouwen met elkaar verbindt. In fase 3 plannen we dan de complete renovatie van ons keukengedeelte zelf (warme en koude keuken, frigo’s en diepvriesgedeelte). Op deze manier voldoen we aan de strengste normen van de hygiëne en voedselveiligheid. En zo zijn we weer gelanceerd voor de volgende decennia met een hypermoderne keuken! Jean-Marie Noreillie - algemeen directeur
46
47
NIEUWS UIT DE KEUKEN
… (vervolg)
Onze nieuwe kok Kathleen Sinds mei vorig jaar is onze keukenploeg ook uitgebreid met een nieuwe chef kok. De uitbreiding met een derde schoolrestaurant lijkt evident, maar is dit helemaal niet, vooral vanuit het oogpunt van de organisatie van de keuken. Dit was meteen een serieuze opgave voor onze nieuwe kok, Kathleen Vaneeckhaute die sinds mei vorig jaar bij ons in dienst is. Een bijkomend restaurant betekent: nieuw materiaal, nieuwe personeelsleden, andere werkwijze, nog meer maaltijden per middag. In het begin liep dit niet van een leien dakje, vooral ook omdat we de tegenslag hadden dat heel wat personeelsleden van onze keukenploeg ziek of afwezig waren. Maar vanaf half september is onze personeelsbezetting gelukkig weer genormaliseerd en loopt de organisatie vlot. Paul Meersman is bijna 30 jaar de kok van het H.-Hartcollege geweest. Hij heeft dit op een schitterende en moeilijk na te volgen manier gedaan: we zijn er heel dankbaar voor! Een aantal jaar geleden is hij echter ziek geworden en – uit respect voor wie hij is en voor wat hij op onze school gerealiseerd en gepresteerd heeft – hebben we altijd verder gedaan met de bestaande ploeg. We rekenden erop dat hij weer terug als chef in de keuken zou komen. Nu blijkt dat zijn gezondheidstoestand niet meer zal toelaten om voltijds op de werkvloer te staan. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe chef. Vanaf mei 2012 hebben we mevrouw Kathleen Vaneeckhaute gevonden die met veel enthousiasme en gedrevenheid de leiding van onze keukenploeg op zich heeft genomen. Geen sinecure om in onze grote organisatie terecht te komen en om een ploeg te leiden die de voorbije jaren op eigen ritme en eigen houtje alles meer dan behoorlijk geleid en beredderd heeft. Wie is onze nieuwe kok? Kathleen is een gediplomeerde kok met heel veel ervaring. “Nadat ik afgestudeerd ben aan de hotel- en koksschool in Gent, heb ik mijn stiel geleerd in een aantal bekende restaurants: het Hof van Cleve, het Parkhotel te Kortrijk, de Charly te Tielt, Hotel Ambassade te Waregem. Nadien heb ik bijna 10 jaar lang zelfstandig mijn eigen restaurant gerund in Zulte, een zeer goed draaiend restaurant met verzorgde dagschotels en waar ook veel feesten doorgingen.” Toen ze in verwachting was van haar eerste dochter, Jolien (onze oud-leerlinge die vorig jaar afstudeerde), heeft zij het hectische leven van keuken en restaurant met veel avond- en weekendwerk even op non-actief gezet. “Na die 6 maanden ging ik op zoek naar een job die makkelijker combineerbaar was met een goed gezinsleven. Zo kwam ik in de sector van de grootkeukens terecht.” Ze werd chef bij de zusters van liefde in Gent waar ze voltijds kok werd
48
s er t ! f re mm e w Mja u e ni en! ze uk on ke en
49
voor een grootkeuken die rusthuizen bediende. Ze evolueerde mee en verhuisde naar Melle. Nadien werd de firma overgenomen en verhuisde ze mee naar het Brusselse waar ze verantwoordelijk werd voor een vacuüm grootkeuken die instond voor de dagelijkse bereiding van 1000 maaltijden voor verschillende instellingen van de zorgsector. “Maar de vele uren in de auto van en naar het werk, deden me op zoek gaan naar een job dichter bij huis.” Kathleen is van Waregem en had haar 3 kinderen bij ons op het College. En toen ze vernam dat er bij ons een vacature was, is ze komen solliciteren. Zo is zij bij ons terechtgekomen. Het keukenteam “Ik vind hier in het H.-Hartcollege een heel gemotiveerde keukenploeg,” zo getuigt kok Kathleen. “De mensen zijn gedreven en werken goed samen. Het is fijn om in zo’n ploeg terecht te komen. Maar de vele veranderingen bij het begin van het schooljaar – vooral de installatie van ons derde schoolrestaurant en het gebruik van een nieuwe computergestuurde oven en niet te vergeten de vele zieken in onze ploeg – zorgden voor een hectische start. Dat zal ik nooit vergeten!” Het keukenteam bestaat uit een ploeg van een twintigtal mensen. Heel wat medewerkers zitten al meer dan 20 jaar in deze ploeg en dat is een bewijs dat men goed op elkaar is afgestemd. De sfeer zit goed. Maar je moet goed doordraaien om elke dag meer dan 1600 gezonde, lekkere warme maaltijden te bereiden. Vernieuwing? “Het is zeker niet de bedoeling om alles om te keren,” zegt Kathleen. “Maar ik kies er wel voor om gezonde eigen producten in onze bereidingen te verwerken. Zo worden de soepen en de sausen wel een beetje anders bereid dan vroeger, maar elke chef legt zijn eigen persoon in zijn bereidingen.” Zeker wil Kathleen de vertrouwde, goede werking van onze keuken met de alom bekende faam bewaren. “De nieuwe oven laat toe dat we al eens minder gepaneerde vleessoorten op een goede manier bereiden. En hierbij moet ik nog de feeling vinden van wat bij onze jonge mensen aanslaat en wat niet. Wat ik wil is dat alle leerlingen heel graag op school blijven eten en dat we gevarieerde en gezonde menu’s kunnen aanbrengen.” Gedreven is onze nieuwe kok in elk geval en zij is nieuwsgierig om van de leerlingen zelf te horen hoe zij het vinden. Daarom zullen we de klasverantwoordelijke leerlingen die op school eten ook een beoordeling van de maaltijden laten invullen. Dat zal ons toelaten om nog meer in te spelen op de verwachtingen van de jonge mensen – zonder dat we natuurlijk elke dag frietjes of gefrituurde maaltijden zullen aanbieden! Jean-Marie Noreillie algemeen directeur
50
51
Sport
DAGJE SPORTIEVE PRET
Tekst: reacties verzameld door Emmanuel Vercruysse, leerkracht De sportdag in 10 ervaringen… voor het zesde jaar 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
Het gevoel om recht te staan op golven… Mijn surfontmaagding… Ondanks het slechte weer toch een goeie sfeer… Sand, sand everywhere… De wind blies een nieuwe sfeer in de klas. We hadden er verloren teennagels en gekneusde vingers voor over. Strak in het surfpak… Chapeau voor Mr. Vantieghem om een hele dag te helpen in het koude water… We deden alsof we Mr. Vercruysse niet in het water konden gooien… ;) Warme soep, lekkere chocomelk en een heerlijk haardvuur maakten het af…
Short
Op donderdag 27 oktober trokken de vijfdes en zesdes erop uit voor een dagje sportieve pret. De zesdes splitsten zich op tussen Bredene en Oostende en ze werden ingewijd in de geheimen van de grote zee. De vijfdes bleven op het vasteland en ze mochten kennismaken met sporten als paintballen, BMX’en en met de quad rijden. Wij vroegen hen om de sportdag op te sommen in 10 ervaringen...
6TE
52
53
Sport
De sportdag in 10 ervaringen… voor het vijfde jaar
Short
1. Nieuwe sporten als quad en paintball. Maar de quads mochten wel wat sneller gaan. 2. Niets verbetert de klassfeer als samen jagen op andere klassen bij het paintballen. 3. Skiën gaat blijkbaar moeilijk als er geen sneeuw ligt. 4. Modder maakt ons blij. 5. BMX’en bleek een bijna dodelijke sport. Evenwichtsoefeningen waren zeer moeilijk. Levensgevaarlijke honden op het domein. Maar iedereen overleefde, zelfs Mathias. 6. De buschauffeur zat met een kater. Gelukkig was zijn vrouw mee om hem te controleren. 7. Laurent wou een hert schieten met de boog. Helaas zijn herten bewegende doelwitten. 8. Bedankt aan Mr. Vandewalle om alles mee te doen. Zoals hij zelf zegt, een super klastitularis. 9. Picknick allemaal samen buiten. Met snoep als dessert (of hoofdgerecht: er was te weinig hert). 10. Dagen op voorhand een tactiek in elkaar gebokst voor het paintballen. Hij bleek beter te werken dan het ‘je- stormt-naar-voor-en-schiet-op-alles-met-een-gewei-tactiek’. 5BI1
54
55
Sport
Short
57 56
LESSEN WISKUNDE ONDERMAATS! Begin september verscheen In De Morgen een onheilspellend artikel over de lessen wiskunde. Die zouden volgens professor Raymond Boute van de Ugent niet meer voldoen. “De leerlingen leren geen Begin september verscheen In De Morgen een onheilspellend artikel over de lessen wiskunde. Die zouden volgens professor Raymond Boute van de Ugent niet meer voldoen. “De leerlingen leren geen formules meer uit het hoofd en bewijzen zijn slechts sporadisch aanwezig in de lessen. Hierdoor daalt de kwaliteit van de instroom in het hoger onderwijs, wat dramatisch is in een maatschapij waar wiskunde noodzakelijk is voor de technologische vooruitgang.” Een interessante bewering dus die we maar al te graag toetsen aan de mening van leerlingen en leerkrachten op onze school. Tekst: Tom Termote, leerkracht De oorzaken liggen volgens professor Boute niet bij de leerkrachten of bij de leerlingen, maar wel bij het materiaal. De handboeken zijn bedrieglijk. De auteurs zijn slordig met begrippen en de boeken zijn daarenboven ook vaak chaotisch en onduidelijk opgebouwd. Hierdoor is het onmogelijk voor jongeren om een passie voor wiskunde te ontwikkelen. Mijnheer De Winne van de Vlaamse Vereniging van Wiskundeleraars pleit zelfs voor een andere aanpak; “Het idee was lange tijd dat we jongeren zelf tot een oplossing moeten laten komen, omdat ze het dan beter onthouden. Maar dat werkt gewoon niet. Ik ben daar zelf ook in meegegaan, maar nu pak ik het weer anders aan: er zijn opnieuw bewijzen en sommige formules moeten ze toch echt weer uit het hoofd kennen. In je klas doe je per slot van rekening nog altijd wat je zelf wilt.” Omdat het thema ook leeft bij ons op school en wiskunde altijd een vloek voor sommigen en een zegen voor anderen zal zijn, vroegen wij ook eens rond bij onze leerlingen en hun leerkrachten. Dit is hun mening…
Jessica Wittebroodt - 5TE
58
Het artikel veralgemeent als het zegt dat het niveau van wiskunde de laatste jaren sterk is gedaald want bij ons op school is het in elk geval niet zo dat we minder formules, begrippen en definities moeten studeren. In onze klas en in de klassen van vrienden moeten we wel degelijk nog onze formules correct kunnen geven (zelfs op onverwachte momenten tijdens de les!!!). Begrippen en bewijzen moeten ook telkens opnieuw ingestudeerd worden om zo de vele oefeningen van onze veeleisende leerkrachten te kunnen oplossen. Langs de andere kant zou ik het wel niet verstandig vinden moest men ooit beslissen om nog meer uren wiskunde te geven. We hebben genoeg aan het aantal uren nu. Het is al moeilijk genoeg om nu te slagen met het hoge niveau bij ons op school.
Carine Devos – Leerkracht wiskunde eerste graad Elke week zijn wij keihard in de weer om onze leerlingen zo goed mogelijk voor te bereiden. PowerPoints in elkaar knutselen, remediëringsoefeningen opstellen, lesbeurten maken om de kennis van de theorie te controleren, studiewerk controleren, taken nakijken, inhaallessen voorbereiden, de digitale agenda aanvullen, tips formuleren om het ‘leren leren’ te bevorderen, oefenmateriaal ter beschikking stellen op SkyDrive, nieuwe inzichten op het wiskundeonderwijs onderzoeken en uitproberen. Wat de heren ministers ook beslissen en wat de leerplancommissies ons ook voorschrijven, de leerkrachten wiskunde in onze school zullen het niveau altijd proberen te bewaken!
Bavo Derijcke – 5W2 Dat de oorzaak ligt bij de wiskundeboeken lijkt mij toch een bizar besluit. Ik denk dat het de leerkrachten zijn die hun lessen een stuk gemakkelijker maken dan vroeger. De leerstof blijft uiteindelijk dezelfde, maar de overhoringen zijn gemakkelijker en worden telkens aangepast aan de nieuwe generatie leerlingen. Dit is ook ergens logisch, want een leerling zal in het hoger onderwijs enkel voor een wiskundige richting gaan, als hij in het secundair onderwijs goede punten heeft behaald voor wiskunde. Eenmaal in het hoger merkt de leerling dan dat het hem toch niet zo ligt, of dat de eisen te hoog liggen. Dat dit enkel en alleen het geval is voor wiskunde, geloof ik ook niet. Het volledige secundair onderwijs wordt met de jaren gemakkelijker omdat de eisen van de leerkrachten lager liggen dan vroeger. Dit vind ik zeer verontrustend voor onze toekomst.
59
Hilde Mestdagh – Leerkracht wiskunde tweede en derde graad
Ludwin Declercq - leraar wiskunde derde graad ASO
Ik sluit mij aan bij de mening van Carine Devos. Wij doen ons uiterste best en werken vaak veel harder dan wat de gemid-
In het bewuste artikel uit De Morgen wordt wel degelijk verwezen naar leerlingen die instromen in de studierichting burgerlijk ingenieur. Het is inderdaad zo dat deze leerlingen tegenwoordig minder goed voorbereid zijn, want ze krijgen in de loop van hun middelbare schooltijd heel wat minder lessen wiskunde dan vroeger het geval was. De 8-uurs-wiskundecursus wordt namelijk in heel wat scholen niet meer aangeboden en de leerlingen worden ook later ondergebracht in homogene groepen. Bovendien zijn de leerplannen wiskunde sedert september 2004 grondig veranderd. De wiskunde in het secundair onderwijs werd veel minder abstract, waardoor het vak wiskunde voor veel meer leerlingen een toegankelijker en zinvoller vak geworden is. Het gevolg is wel dat de wiskundig sterkste leerlingen sindsdien minder gevormd worden in het formeel rekenen en redeneren. Het is echter te kortzichtig om de kwaliteit van ons wiskundeonderwijs te beoordelen op basis van één enkele , in omvang beperkte groep leerlingen. Bovendien legt professor Boute de schuld bij de leerplannen wiskunde en de daaraan gekoppelde handboeken. In de dagelijkse lespraktijk is een handboek een leidraad die de leerkracht helpt om het leerplan te realiseren, maar uiteindelijk bepaal je als leerkracht zelf in hoeverre je het handboek volgt en wat je er aan toevoegt. Onze school beschikt over een gemotiveerd team van wiskundeleerkrachten die proberen, in gezamenlijk overleg en rekening houdend met de specifieke kenmerken van elke studierichting, hun leerlingen een goede wiskundige vorming mee te geven. We trachten eveneens in te spelen op de evolutie van het vak wiskunde in het hoger onderwijs. Er zijn echter nog heel wat andere zaken die een rol spelen in een al dan niet geslaagde overstap van het middelbaar naar het hoger onderwijs: in het hoger onderwijs is men niet altijd goed op de hoogte van de leerstofonderdelen die de instromende leerlingen wel of niet gezien hebben, goede resultaten behalen op school is voor heel wat leerlingen minder belangrijk dan vroeger, leerlingen met leerproblemen en de daaraan gekoppelde tekorten lijken gemakkelijker door te stromen naar het hoger onderwijs dan vroeger het geval was, leerlingen volgen niet altijd het advies van de klassenraad betreffende hun studiekeuze, … Het mag dus duidelijk zijn dat er rond deze problematiek nog heel wat zal gediscussieerd en geschreven worden. Wij blijven
delde Vlaming over ons denkt. Wij weten maar al te goed dat wiskunde een hel is voor heel wat leerlingen, maar wij weten ook dat dit heel vaak noodzakelijk is voor hun verdere stappen in deze snel evoluerende technologische wereld. Het gaat voor ons dan ook heel wat verder dan enkel het lesgeven. Op de Skydrive kunnen mijn leerlingen theoriedocumenten en oefenbestanden in GeoGebra terugvinden. Ook probeer ik de leerlingen persoonlijke remediëringsoefeningen te bezorgen. Heel vaak ervaren leerlingen dit als een straf of een last, maar ze moeten weten dat we ze enkel proberen klaar te stomen op wat nog komt.
Jana Dinnecourt – 5BI1 Ik vind het te gemakkelijk om de oorzaak enkel en alleen bij de handboeken te leggen. Leerkrachten spelen toch ook een grote rol? Zij moeten de leerlingen uitdagen, boeiende lessen maken, de lat hoog leggen, veeleisend zijn. Ik heb zelf geen of weinig problemen met wiskunde en ik vind dat de manier van lesgeven cruciaal is om een passie te ontwikkelen voor wiskunde of om tenminste al in de les aandachtig te zijn en te beginnen leren.
Etienne Goemaere – Leerkracht wiskunde derde graad Het onderzoek waarop men zich in het artikel baseert is heel eenzijdig en dat is niet alleen mijn mening maar ook die van de collega’s stuurgroep wiskunde (pedagogisch begeleiders inclusief ). Dat er te weinig niveau gehaald wordt en kan worden, is zeker een structureel probleem en is het gevolg van de pogingen een realistische basis te leggen voor ons wiskundeonderwijs. Wie echt realistisch wil werken, ervaart al vlug dat er eerst ook een grondige kennis moet zijn van de aangeboorde gebieden. Vakoverschrijdend werken is een mooie theorie. De praktijk is dat je eerst de vakken terdege moet kennen om dan overkoepelend te werk te gaan. Moeten we dan het kind met het vruchtwater weggooien? Zeker niet, we moeten als leerkracht tot een gezonde mix komen. Een mix die niet alleen voor de leerling maar ook voor ons als leerkracht haalbaar is. Tot slot een quote: Wiskunde moeten we niet boeiend maken, wiskunde is boeiend. Alleen is dat niet voor iedereen weggelegd.
60
alvast het beste van onszelf geven om onze leerlingen een degelijke voorbereiding mee te geven.
61
OVERLIJDENS juni 18-06-12 19-06-12 24-06-12 25-06-12 27-06-12
Mejuffrouw Celeste Devos, leerling uit 4 E5A. De heer Luc Van Weehaeghe, broer van Joan Van Weehaeghe (oud-collega) Mevrouw Gisèle Van Den Berghe, groottante van Luca Lavrauw (2HB) De heer Charles Van Moorleghem, grootvader van Louis Vyncke uit 1MA Mevrouw Margareta Vyncke, overgrootmoeder van Jordy Loosvelt (1HC)
juli 1-07-12 4-07-12 11-07-12
De heer Sylvère Devlaminck, grootvader van Dries Daumerie (1LC) De heer Luc Cozyns, grootvader van Arno Moerman (4L5C) Jongeheer Jasper Vaassen, neef van Dirk Vaassen (leerkracht)
augustus 8-08-12 Mevrouw Monica Charles, schoonmoeder van Hein Callens (leerkracht) 9-08-12 Mevrouw Regina Devos, grootmoeder van Miet Christiaens (leerkracht) en overgrootmoeder van Thijs Christiaens (1LD) 9-08-12 De heer Jacques Vercruysse, grootvader van Robrecht Van Der Bauwhede (3W2) en Wolf Van Der Bauwhede (1MG) 14-08-12 Mevrouw Paula Algoet, grootmoeder van Margot Desmet (5EA) 15-08-12 De heer Lucien Goerlandt, grootvader van Jari Goerlandt (3 E5) 28-08-12 Mevrouw Fernanda De Vucht, overgrootmoeder van Gilles-Louis Van der Heyden (1LC) 31-08-12 De heer Dorsan D’Haeze, grootvader van Kelly D’Haeze (5TE) en Shirley D’Haeze (1HA) September 5-09-12 De heer Eric Tinel, grootvader van Mathias Tinel (6LT) 8-09-12 De heer Chris vandenbulcke, papa van Jamie Vandenbulcke (1MA) 10-09-12 De heer Jean-Marie Deprez, grootvader van Elyse T’Joens (1MC) 12-09-12 Mevrouw Anna Thooft, overgrootmoeder van Anthony Bruneel (5IN) 12-09-12 Mevrouw Isabelle Vereecke, stiefmama van Boris Vandemoortele (3W3)
62
12-09-12 De heer Norbert Ameye, schoonvader van Marleen Devrieze (keukenpersoneel) 17-09-12 De heer Martial Volckaert, grootvader van Britt Ennaert (2HC) 18-09-12 mevrouw Maria Callens, grootmoeder van Ciel Vroman (2LD), moeder van Gerda Verstaen oud-medewerkster keuken) 29-09-12 de heer Walter Synhaeve, grootvader van Arne Demeester (4L5A), Emiel Demeester (2MA), Marie-Julie Vandererven (3W2) en Matisse Vandererven (1LG). Oktober 4-10-12 8-10-12
mevrouw Marie-Louise Lammertyn, grootmoeder van Karel De potter (4 E4B) en Charlotte Pauwels (1MD) de heer Eric Roosen, grootvader van Sven Delanoye (6W1)
GEBOORTES Juli 14-07-12 Amalia Deschodt, dochtertje van Audrey Goesaert (leerkracht) en Bert Deschodt 15-07-12 Jules Vandenborre, zoontje van Charlotte Haerinck (leerkracht) en Brecht Vandenborre 16-07-12 Daan Callens, zoontje van Griet Nachtergaele (secretariaatsmedewerker) en Ruben Callens 25-07-12 Felix Kemseke, zoontje van Thomas Kemseke (leerkracht) en Astrid Verschuere Augustus 2-08-12 21-08-12 29-08-12
Maud Vanbiervliet, dochtertje van Wouter Vanbiervliet (leerkracht) en Annelies Beerlandt Maxime Vermeiren, zoontje van Valérie Van Beversluys (leerkracht) en Hendrik Vermeiren Rune Lefebvre, dochtertje van Tom Lefebvre (leerkracht) en Melissa Claeys
September 4-10-12 Janne Bossuyt, dochtertje van Ine Mahieu (leerkracht) en Tom Bossuyt
63
PRIJSBEESTEN 6de Economie-moderne talen A Laureaat: Hoofdvakken: Verdienste:
Jolien Claeys met 72.6% Marie Verstaen en Lien Van Gheluwe Delphine Vanwynsberghe en Stijn Batsleer
6de Economie-moderne talen B Laureaat: Hoofdvakken: Verdienste:
Elise Declercq met 79.6% Davina Debommarez Yana Van Overwalle
6de Boekhouden-informatica prijs laureaat: prijs geïntegreerde proef: prijs verdienste: 6de Economie-moderne talen C Laureaat: Hoofdvakken: Verdienste:
Laurens Maddelein uit Waregem Arne Snauwaert uit Zulte Sheila Dewitte uit Sint-Eloois-Vijve Hanne Vanden Berghe met 76% Lena Chatchatrian Axelle Snoecx
6de Economie-wetenschappen – 6de Latijn-wetenschappen 6 EE Laureaat: Dieter Saelens met 80.6% Hoofdvakken: Dumas Deconinck 6 LE Laureaat: Hoofdvakken:
64
H.- HARTCOLLEGE-HANDELSINSTITUUT
Louis Lippens met 76.6% Arno Dierick
SCHOOLJAAR 2011-2012 PRIJSWINNAARS
65
6EE-LE Verdienste: 6de Handel A prijs laureaat: prijs geïntegreerde proef: prijs verdienste:
Jonas Deweer Gilles Vanoutrive uit Wielsbeke Elise Harinck uit Waregem Jeffrey Baert uit Oostrozebeke
6de Economie-wisk. – 6de Grieks-Latijn – 6de Latijn-wisk. – 6de Mod talen-wisk. 6 EW Laureaat: 6 LW laureaat: + prijs voor het vak Grieks van het NKV 6TW Laureaat: 6 GL Laureaat: + prijs voor het vak Latijn van NKV 6EW-LW-W-GL Verdienste:
66
6de Latijn-moderne talen Laureaat: Hoofdvakken: Verdienste:
Damien Sergeant met 69.6% Cato Pappijn met 80.9% Ning De Baere met 65.1% Tim Deley met 89.5%
Daniëlle Arno Eline Vindevogel met 79.1% Lisa Joseph Lisa Joseph en Marlise Debeuckelaere
67
6de Handel B prijs laureaat: Valerie Demedts uit Otegem prijs geïntegreerde proef: Alex Verschuere uit Zulte prijs voor verdienste: Joyce De Buyck uit Vichte 6de Moderne talen-wetenschappen Laureaat: Dries Cornelis met 76% Hoofdvakken: Simon Bourdeaux Verdienste: Mike Cannière 6de Informaticabeheer prijs laureaat: prijs geïntegreerde proef: prijs verdienste:
68
Lorenzo Vercruysse uit Harelbeke Joachim Dheedene uit Zulte Lorenzo Vercruysse uit Harelbeke
69
6de Wetenschappen-wiskunde 1 Laureaat: Hoofdvakken: Verdienste:
Simon Allaert met 77.3% Jonathan Vanneste Fien Vanlerberghe
6de Wetenschappen-wiskunde 2 Laureaat: Hoofdvakken: Verdienste:
Bert Maertens met 85.6% Hannah Van Steenberge Marthe Vanmeerhaeghe
6de Secretariaat-talen prijs laureaat: prijs geïntegreerde proef: prijs verdienste:
70
Laura Engels uit Waregem Hélène De Poortere uit Zingem Eline Degroote uit Deerlijk
71
eersteLat tjullie
m ene! e
72
nwe e r e s
delC n a eH
eers t
ffepĂŠs
D,zijnto
sam aat rze
eE ijns o,g do
am 1HB u
Latijnse ste
eer
andelB, in eH ee
eers t onsvr
73
November 5
Medisch onderzoek 3L5A Romeins Soldaat Quintus
6
Sociale zekerheid 6HA + 6HB Open internaatsavond
7
Vrije ruimte Ronse Medisch onderzoek 3W1
8
Motown muziek 2des Jeugd en muziek 4des moderne en Latijn
9
Bezinning 6IN Spellenclub 2de graad
12
Bezinning 6BI + 6HB Medisch onderzoek 3W2
13
Bezinning 6HA + 6ST Koning van de slaap 2des
14
Medisch onderzoek 3W3
15
Bezinning 6LE + 6W1
19
Vaccinatie Gardasil Bezinning 6EE + 6LW W2 + 6ED
20
Bezinning 6EA + 6EB
21
Medisch onderzoek 3HA
23
Spellenclub 2de graad
26
Medisch onderzoek 3HB
28
Medisch onderzoek 3HC
December 1 Strafstudie 14 laatste examen tot 12 uur Strafstudie 21 Oudercontacten 22 29
Begin Kerstvakantie tem zondag 6 januari Skireis Oostenrijk 1ste en 2de graad internaat tem zaterdag 5 januari
16 Bezinning 6TE + 6EC 17 Strafstudie
74
75
Een hart voor C Op het einde van vorig schooljaar hebben we op onze school een heel moeilijke periode meegemaakt. Celeste Devos, een leerlinge uit 4 economie 5 is op 18 juni gestorven na een aantal moeilijke maanden van ziek zijn. Haar overlijden gebeurde zo onverwacht en snel dat niemand van ons kon geloven dat dit ons overkwam. Eerst was iedereen nog overtuigd, ook de dokters, dat Celeste weer gezond zou worden maar dan kwam als een mokerslag op al wie haar kende het bericht dat ze niet meer kon genezen. Heel kort na dit nieuws ging het echt bergaf met haar gezondheid. Een paar dagen later is zij gestorven. De familie, mama, papa en broer Yani, de 5 hartsvriendinnen, de vrienden uit de klas en haar omgeving, de leerkrachten en opvoeders,… wij allemaal konden wij het niet geloven dat deze flinke, opgewekte, sterke studente zo plots uit ons gezichtsveld werd weggenomen… Intussen zijn we 4 maand verder en voor al wie Celeste in zijn of haar hart meedraagt, lijkt het nog altijd zo moeilijk te begrijpen dat zij er niet meer is. Niemand is in staat om zo een verlies alleen te dragen. Enkel de dichte kring van vrienden, kennissen en familie laat toe om de draad weer op te nemen en verder te doen. Dat is ook het geval voor de klasgenoten en vriendinnen van Celeste. Op geregelde tijdstippen komen we nog eens bij elkaar en al vrij snel groeide het idee dat we voor Celeste iets moesten doen. Hoe kan je een plaats vinden om dit verlies en dit verdriet onder te brengen? Vermoedelijk door met elkaar samen te praten, elkaar te ontmoeten en over Celeste te vertellen. Door onze gevoelens te beleven, door te tonen hoe we haar missen in vele kleine dingen. Door kwaad te worden af en toe. Door naar foto’s te kijken en dan weer te beseffen hoe leeg de wereld is zonder haar. Er zijn momenten waarop het wat beter gaat en je er weer zin in hebt; op andere ogenblikken denk je soms dat ze weer door de deur zal binnenkomen. Maar altijd weer is er het besef dat het niet zo is. Met Liesbet, An-Sofie, Astrid, Laura en Karen zaten we vanaf het begin van het jaar af en toe eens samen. Met deze vriendinnen en met Viktor, Lander en Jasper vatten we het plan op om iets te doen voor Celeste en voor alle lotgenoten die met deze vreselijke ziekte geconfronteerd worden. 1000 kilometer fietsen is het initiatief waarbij we aansluiten onder de toepasselijke naam “een hart voor C”. C voor Celeste en C voor College. Een hart voor Celeste vanuit het HHC. 1000 km fietsen als steun voor wie strijdt tegen kanker Waarover gaat het? De 1000 kilometer van Kom op tegen Kanker is de langste fietstocht in Vlaanderen. Maar de 1000 kilometer is meer dan zomaar fietsen. Zovelen van ons kregen misschien zelf van dichtbij al met kanker te maken? Persoonlijk of in onze nabije omgeving? Wie dat meemaakt, weet dat het afzien is. Zwaarder dan eender welke fietstocht. De 1000 kilometer van Kom op tegen Kanker staat symbool voor die zware inspanning. Maar de 1000 kilometer is nog meer: ze wil geld inzamelen om de wetenschappelijke strijd tegen kanker te verbeteren. Tijdens het
76
77
Hemelvaartweekend van 9 tot 12 mei 2013 wordt er vier dagen gefietst, duizend kilometer door heel Vlaanderen. Een extreem straffe steunbetuiging aan wie strijdt tegen kanker. 1000 km afzien voor een ander. Acht leerlingen tekenen om elk 125 km te fietsen: Lander, Jasper, Lucas, Louis, Matthias, Mattijs, Gilles en Simon. Alle deelnemers aan de 1000 km engageren zich bovendien om 5000 euro in te zamelen voor kankeronderzoek. Deelnemen is dus meer dan een steunbetuiging. Deelnemen maakt echt het verschil. Het initiatief om hieraan deel te nemen is er eigenlijk snel na het overlijden van Celeste gekomen, vertellen de leerlingen mij. We voelden ons zo machteloos, dat we zelf toch iets wilden doen. Vandaar. Om de 5000 euro in te zamelen plannen wij met dit team van leerlingen een spaghetti-avond. Een heleboel andere vrienden beslisten meteen om mee hun schouders onder dit initiatief te steken. Op zaterdag 12 januari 2013 nodigen we iedereen uit om met zijn gezin naar één van de 2 schoolrestaurants van het College te komen voor een spaghettimaaltijd. We zullen vooral wat meer reclame maken bij de leerlingen van de 4des, 5des en 6des en bij de leerkrachten van de school. Een groepje vrienden zal ook vooraf een concert geven in de cafetaria van de sportzaal. Zijn er ouders of verenigingen bereid om te sponsoren? Het kan met producten (spaghetti, vlees, groenten, wijn, water…) of met geld. We brengen dan de naam of het logo van de sponsors op de affiches, de placemats, de kaarten. “Celeste zal dan zien dat we er iets voor doen en ze zal blij zijn.” “’t Is het enige dat we kunnen doen en zo helpen we ook andere mensen met kanker.” “Het is leuk om te zien hoe iedereen zijn best doet.” “Ermee bezig zijn, helpt ook om alles een plaatsje in mijn leven te geven.” Zo reageren deze jonge mensen die niet bij de pakken blijven zitten, maar de handen in elkaar slaan om samen deze mooie actie op het getouw te zetten. Celeste was zeer sterk. Ze heeft nooit geklaagd van pijn, ook al zag ze af. Ze was eerder nog bezorgd over de anderen en vroeg zich af of er geen problemen waren bij de anderen. Ze wou, ook tijdens haar afwezigheid van school door haar ziekte, toch mee blijven en informeerde honderduit over de klas. Ze beschermde de anderen zodat ze eigenlijk niet konden beseffen hoe erg het wel was. Als ze iets wou, dan ging ze ervoor. Ze was een slimme en een gedreven studente. Ze kon heel grappig uit de hoek komen en had een bijzonder aanstekelijke lach. Maar ze bleef in haar positief optimisme heel bezorgd voor de ander… Zo spreken de vriendinnen over hun hartsvriendin Celeste. We zijn door wat er gebeurd is, allemaal een beetje anders geworden, zo getuigen zij. Hoe dan? Door meer te genieten van kleine, kleine dingen. Door door te bijten als er eens iets is dat tegenvalt. Door meer te relativeren. “Ik ben minder bang om beslissingen te nemen, het leven is te kort om te treuzelen”, zegt één van hen. Wijze woorden voor jonge mensen die tastend omgaan met dit verlies en proberen het leven stevig in handen te nemen. Hoed af voor hen! We citeren nog de tekst van het gedachtenisprentje van Celeste.
78
79
ergee
e i e o vl
e
ozijn G,Z
restisk
80
teMode s r e aai
H, rne De
Jean-Marie Noreillie, in gesprek met Laura, Astrid, An-Sofie, Liesbet, Karen, Victor, Lander en Jasper.
dern Mo e e
Je kwam als een bloem, eerst klein en onschuldig die langzaamaan uitgroeide tot de mooiste bloem ooit. Regen en wind kon je trotseren, tot de grote storm kwam. Moedig bleef je rechtop, zonder klagen, steeds met dezelfde kleurenpracht. Maar de storm ging over in een orkaan en plots werd je weggerukt naar een plaats ver weg van ons, maar toch o zo dichtbij. Celeste, we zullen je nooit vergeten en je steeds herinneren als die onverwelkbare, kleurige ranke bloem die immer onverbeten wilde groeien. Papa, mama en broerie.
eerste w t n e
81
“NOG EEN PAK LEUKER DAN VORIG JAAR” Een week na de eerstejaars hebben ook de leerlingen uit het tweede jaar de school en de medeleerlingen beter leren kennen. Enkele leerlingen brengen verslag uit over hun spelnamiddag. Tekst: reacties verzameld door Tom Termote, leerkracht De spelnamiddag was superleuk! Ik vond het tof om iets samen met de klas te doen. De spelletjes waren ook heel origineel. (auto duwen, levend schaakbord,...) Het was gewoon super! Vanaf die dag voel je je echt in het tweede jaar! (Ona Levrau)
82
Dit jaar was onze spelnamiddag nog een pak leuker dan vorig jaar! We hadden dan ook al een pak vrienden in onze klas en vorig jaar was alles nog nieuw en onwennig. Het duwen van de auto was superleuk en ook de competitie springen naar de andere kant was ‘bèresjiek’! Geblinddoekt een parcours afleggen was ook heel tof, alleen jammer dat wij er niet in slaagden om elkaar terug te vinden. (Margot Natus) De spelnamiddag is nog toffer dan in het eerste jaar omdat je dat groepsgevoel al hebt. De activiteiten zijn leuk en het is leuk om samen voor één doel te gaan! (Jolien Coussement) Ik vind dat de spelnamiddag altijd moet blijven bestaan. Het is een ideale manier om je klas nog beter te leren kennen. Alleen jammer dat het op een woensdagnamiddag plaatsvindt en niet op een lesnamiddag ;)! (Aline De Graeve)
83
De spelnamiddag was echt ontzettend leuk, vooral omdat je de leerkrachten en medeleerlingen al wat beter kent. Dat maakt het nog leuker dan vorig jaar! De activiteiten waren ook SUPER!!! (Sarah Vanmarcke) Ik heb op die dag veel moeten lachen. Het was heel leuk; je leert je klasgenoten en je titularis heel goed kennen. (Lisa De Meester) Ik vond het heel leuk, vooral het autoduwen en de droedels waren top! (Olivier Cremelie) Het groepsgevoel is erdoor verbeterd. Iedereen werkte samen om zo de top 4 te bereiken. Dat was fantastisch! (Brecht Van Gils)
84
85
86
87
… Stef Claeys (6EC) schitterend aan het veldritseizoen begonnen is? In Laarne, in afwachting van de profs, boekte hij een eerste zege nadat hij van start tot finish solo aan het commando reed. Op de weg had hij de afgelopen maanden met enkele 2de plaatsen ook al serieus zijn hand uitgestoken naar de betrachte eerste palm.
88
htm c a l n
o d M er e ts enA
,w neA i par
… Tiemen Tack (4W2) geselecteerd werd voor deelname aan de Memorial Van Damme? Daarin kwam hij bij de scholieren uit op de 100 meter en eindigde verdienstelijk 5de. Tiemen, die ook mikt op de 200 meter, is al ruim vier jaar actief in de spurtnummers.
eer oedig
… Louis Sanders (1MF) uit Roeselare in zijn familie al de derde generatie is die kiest voor het Heilig-Hartcollege? Net als zijn opa en papa is ook hij intern. “Elk jaar houdt papa nog een reünie met zijn eindklas. Hij houdt de beste herinneringen over aan zijn schooltijd. Aan mij heeft hij heel wat stoere verhalen verteld en dat zag ik ook wel zitten”, knipoogt Louis.
m jzijn t
… Gilles Coorevits (5HB) er een mooi wielerseizoen heeft opzitten als tweedejaarsnieuweling? Met een zege in Oostrozebeke zette hij de kroon op het werk. Ook Bright Vansteenkiste (6EC) en het broederpaar Michiel en Abram Stockman (5W2) kunnen op een geslaagde campagne terugblikken.
,www.1L hc
… Céline Nuyttens (klastitularis 2LA) de krantenkoppen haalde van ‘Het Wekelijks Nieuws’ naar aanleiding van het begin van het schooljaar? Afgestudeerd in juni 2011 kon zij nu al met een volle opdracht aan de slag als lerares FransEconomie. Met haar 22 lentes is Céline het jongste personeelslid op onze school.
atijnseC L e t rs ee.h
deree Cie
Tekst: Philippe Schotte, secretariaatsmedewerker
ee
WIST JE DAT?
89
HARTSLAG
Tweeëntwintigste jaargang – nummer 1 – oktober 2012 – HHChartslag@sgsintpaulus.be
Hoofdredactie Jean-Marie Noreillie Tijs Neirynck Ann Manhaeve Emmanuel Vercruysse
Tekstcorrectie Ann Manhaeve Natacha Doornaert Geert Van Den Bossche Kimberley Callens
Coverontwerp en lay-out Reclame Van Daele Tielt
Drukkerij Jobert Wingene
Redactie Piet Benoit (sport) Frank Van Loocke Griet Nachtergaele Philippe Schotte Georges Vermaut Ine Corteville Ann Van Steenkiste Tom Termote Natacha Doornaert Kimberley Callens
Verantwoordelijke uitgever Jean-Marie Noreillie Stationsstraat 85 8790 Waregem
90
Uitgiftekantoor 8790 Waregem
91
van daele
reclamebureau www.reclamevandaele.be 051/40 61 47
92