μαρτιοσ 12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΜΕ ΤηΝ free sunday
Editorial Ουδείς αναντικατάστατος, είπατε; Focus on Στα ίχνη του μπακαλιάρου Mamma Mia! Τώρα η μαμά θα μένει σπίτι… Έξι+6 12 σπιτικές συνταγές για τραπέζι του Μάρτη Γνώμη «Επικοινωνώντας» την ελληνική γαστρονομία Ημερολόγιο Κρίσης Η πτώση του «Κλικ» Συνέντευξη Τα «ΔΕΝ» του Βασίλη Μαυρογεωργίου Κοινή bioΛογική «Άνοιξη» στους δημοτικούς λαχανόκηπους
47
www.icookgreek.com
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Μηνιαία εφημερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ. Διεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαμουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Αρχισυντάκτης Φαλλιέρος Δημήτρης fallieros@icookgreek.com Συντακτική ομάδα Αποστολάκης Γιάννης Βενιέρη Ιωάννα Γεωργαντοπούλου Σύσσυ Εμμανουηλίδης Γιάννης Καστάνη Κάλλια Λιοναράκη Μυρσίνη Παππή Βάσω Ριζόπουλος Γιώργος Χατζάκης Νίκος Χατζημιχαήλ Στέλλα Φουντούλης Ηλίας Ειδικοί συνεργάτες Red Hot Chily Pepper Τσιούνης Γιάννης (ταινίες, μουσική) Φωτογράφοι Δρακόπουλος Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Λεπίδας Γιάννης Λάτσης Μιχάλης Φουντούλης Ηλίας Food styling Brown Dawn Webb Tina Τασουνίδου Αλεξάνδρα Διόρθωση Κοσμάς Πάνος Client service Καμπούρη Κλειώ Αρχικός Σχεδιασμός Mouse Graphics (Γιάννης Ξενάκης) Σύμβουλος Σχεδιασμού Μελικίδης Μπάμπης Αrt direction Σακελλαρίδου Δέσποινα Εμπορική Ανάπτυξη και Διαχείριση Free Sunday, Aττικής 55, 15235, Βριλήσσια, τηλ.: 210 8776400 Υπεύθυνος λογιστηρίου Ζαμάνης Διονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Εκτυπώσεις iris αεβε Διανομή City Promotions ΕΠΕ
Editorial Ουδείς αναντικατάστατος; Hungry Editors’ Choice Τα γευστικά κολλήματα του μήνα Βιβλιοφαγία «Συνταγές της Σαρακοστής», το νέο μας βιβλίο Ελληνική ΠΟΠ σκηνή Παραδοσιακά αιγαιοπελαγίτικα τυριά Food News Νέα σε μπουκιές Focus on Στα ίχνη του μπακαλιάρου Mamma Mia Τώρα η μαμά θα μένει σπίτι… Έξι+6 12 σπιτικές συνταγές για τραπέζι του Μάρτη Mix and Match Tι μπουκάλι να ανοίξουμε; Αλκοτέστ Μεταξύ τυρού και αχλαδίου Γνώμη «Επικοινωνώντας» την ελληνική γαστρονομία Ημερολόγιο κρίσης Η πτώση του «Κλικ» Συνέντευξη Τα «ΔΕΝ» του Βασίλη Μαυρογεωργίου Pantopolion Τι πωλείται, τι αγοράζουμε Κοινή bioλογική «Άνοιξη» στους δημοτικούς λαχανόκηπους Athens Noise Οδηγός αντιμετώπισης των βλαβερών συνεπειών της ησυχίας Red Hot Chili Pepper Ποιος (δεν) φοβάται... την Chili Pepper; Cook ’n’ Roll
PHOTO Νίκος Οικονομόπουλος / MAGNUM μαρτιοσ 12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΜΕ ΤΗΝ FrEE sunday
Editorial Ουδείς αναντικατάστατος, είπατε; Focus on Στα ίχνη του μπακαλιάρου Mamma Mia! Τώρα η μαμά θα μένει σπίτι… Έξι+6 12 σπιτικές συνταγές για τραπέζι του Μάρτη Γνώμη «Επικοινωνώντας» την ελληνική γαστρονομία Ημερολόγιο Κρίσης Η πτώση του «Κλικ»
Γραφεία Δημοκρατίας 11, Μελίσσια, Τ.Κ. 151 27 Τηλέφωνο: 210-6994753 Fax: 210-6981471 www.icookgreek.com info@icookgreek.com Έδρα: Λ. Δημοκρατίας 48, Δροσιά
2 1
Συνέντευξη Τα «ΔΕΝ» του Βασίλη Μαυρογεωργίου Κοινή bioΛογική «Άνοιξη» στους δημοτικούς λαχανόκηπους
47
www.icookgreek.com
02 04 06 08 12 16 20 21 37 38 40 42 44 46 48 52 53 54
Ουδείς αναντικατάστατος; Το «ουδείς αναντικατάστατος» δεν ισχύει για τη Δόμνα Σαμίου, την οποία χάσαμε στις 10 Μάρτη. Χάσαμε… Ναι, σε αυτήν την περίπτωση το πρώτο πληθυντικό βρίσκει απολύτως ορθή εφαρμογή. Η Δόμνα Σαμίου υπήρξε ένας πολύ δικός μας άνθρωπος, γιατί δεν ήταν ούτε η κλασική λαογράφος που μελετάει τη θνήσκουσα λαϊκή παράδοση, αλλά ούτε και η τραγουδίστρια που γνωρίζει στο κοινό των μορφωμένων το δημοτικό τραγούδι και τη λαϊκή δημιουργία. Υπήρξε και τα δύο μαζί, αλλά και κάτι παραπάνω… Ήταν η αγαπημένη θεία που στο τραπέζι της Κυριακής (όταν πια είχαμε τελειώσει τον κοκκινιστό κόκορα με τις χυλοπίτες) έπιανε τους παλιούς ξεχασμένους σκοπούς, που στην πραγματικότητα δεν είχαμε ακριβώς ξεχάσει, αλλά μάλλον τους είχαμε καταχωνιάσει στα πιο απρόσιτα κελάρια της μνήμης. Η αγαπημένη θεία που κράταγε στα μπαούλα και τα ντουλάπια της κρυμμένες παλιές συνταγές και μοναδικά υφαντά από καιρούς μακρινούς, κι ήξερε να μας τα παρουσιάζει όχι για να μας κάνει μάθημα για το άφθιτο κλέος των αρχαίων προγόνων και ταρατατζούμ, αλλά ως κομμάτι της δικιάς μας τωρινής καθημερινής ζωής. Κι αυτό υπήρξε ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμά της. Γιατί ενώ υπάρχουν πολλοί (τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη) που συνέβαλαν στην ανάδειξη της λαϊκής παράδοσης, εντούτοις δεν ξέρω πόσοι άλλοι θα μπορούσαν να καυχηθούν ότι έκαναν τους ανθρώπους της εποχής του πλαστικού να συγκινηθούν και να νιώσουν δικά τους τα τραγούδια της εποχής των τεντζερέδων και των υφαντών. Το επίτευγμα μάλιστα γίνεται ακόμα πιο αξιοσημείωτο αν αναλογιστούμε ότι η Δόμνα ξεκίνησε τη μεγάλη προσπάθειά της ακριβώς τη στιγμή που το δημοτικό τραγούδι είχε φτάσει στο έσχατο σημείο ανυποληψίας, επειδή η χούντα είχε μετατρέψει μια ορισμένη εκδοχή του στο επίσημο soundtrack της. Την ώρα ακριβώς που ο Παττακός ξεφτίλιζε τη λαϊκή παράδοση χορεύοντας διάφορα τσάμικα, η Δόμνα (με την πολύτιμη βοήθεια του Σαββόπουλου) έκανε «τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα» να υιοθετούν τον παλιό ζωναράδικο της Θράκης σαν soundtrack της δικής τους εξεγερμένης νιότης. Και όλα αυτά, παραμένοντας σεμνή και προσηνής, χωρίς να καβαλήσει ποτέ καλάμι – πράγμα που δεν είναι το πιο συνηθισμένο στη χώρα μας… Γι’ αυτό λοιπόν δεν ισχύει το «ουδείς αναντικατάστατος» για τη Δόμνα Σαμίου. Δεν θα μας λείψουν ποτέ οι εργατικοί λαογράφοι ή οι ευαίσθητοι μουσικοί που θα καταπιάνονται με τη λαϊκή παράδοση. Αλλά πού θα ξαναβρούμε μια Δόμνα να πιάνει τους παλιούς σκοπούς στα τραπέζια της Κυριακής; Εμείς, που καλά καλά ούτε τη σάλτσα του κόκορα δε μάθαμε να φτιάχνουμε ακόμη… ΥΓ: Όλη της η δουλειά και πολλά στοιχεία από τη ζωή της στο εξαιρετικό www.domnasamiou.gr
publi
Με τρία δημητριακά και σουσάμι, τα 7DAYS Bake Rolls πολύσπορα αποτελούν πηγή φυτικών ινών, που είναι απαραίτητες για μια ισορροπημένη διατροφή.
άλουμε β ς α σ Να ξτε τα ε ή τ υ ο Β ; ιδέες σθέστ ο ρ π , π ι σες-ντ σε σάλτ ις σαλάτες σας άκια τα στ καναπεδ ά ρ ε β ο ύς τε φ ή φτιάξ υς συνδυασμο . με το ίνουμε ε τ ο ρ π που σας 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα με μους ταραμά και πέστροφας Xτυπάτε στο μπλέντερ μέχρι να ομογενοποιηθούν 100 γρ. λευκό ταραμά, 50 γρ. καπνιστή πέστροφα, το χυμό 1 μικρού λεμονιού και ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο. Σερβίρετε τη μους σε μπολάκι και ντιπάρετε φανατικά. 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα σε μεσογειακά καναπεδάκια Βάζετε σε κάθε 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορο 1 ροδέλα μανούρι ή μοτσαρέλα, 1 φέτα ντομάτα, λίγο ελαιόλαδο και φρέσκο βασιλικό ψιλοκομμένο. 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα σε σαλάτα Σπάτε τα 7 DAYS Bake Rolls πολύσπορα και τα προσθέτετε αντί για κρουτόν σε σαλάτα με σπανάκι ή ρόκα, φλούδες παρμεζάνας, 1 κουκουνάρι και λιαστή ντομάτα.
κλασική
σκόρδο
γεύση τζατζίκι
HUNGRY EDITORS‘ CHOICE
Γευστικά κολλήµατα του Μάρτη Ας µοιραστούµε τα καλούδια που ξετρύπωσαν αυτό το µήνα οι συντάκτες του ICG…
Κουλουράκια διπλοτραγανιστά Υπέροχα, τραγανά κι εύθρυπτα «δαχτυλάκια» πορτοκαλιού, που γεµίζουν το στόµα µε γεύση. Και παρόλο που το πορτοκάλι στην πραγµατικότητα «ακούγεται» ελάχιστα στον ουρανίσκο, ουδόλως αυτό επηρεάζει την κατά τα άλλα νόστιµη γεύση τους. Είναι από τα βουτήµατα που δικαιώνουν το µάστορά τους, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον πιο φηµισµένο φούρνο της Σύρου, την Αρτοποιία Ντάνος. Καταφτάνουν στο Efi’s Deli τακτικότατα κι έτσι είναι ολόφρεσκα, δίχως συντηρητικά, έτοιµα για καταδύσεις στον καφέ µας και για συντροφιά στο τσάι. Info: Στο Efi’s Deli, Αγ. Ιωάννου 12, Γλυφάδα, 210 8944 220 -Ν.Χ.
4
Γλυκιά γραβιέρα
Λάδι από ελαιοπερίβολα
Της θάλασσας η νοστιµιά
Ρεβίθια Βοΐου
Είναι φτιαγµένη από κατσικίσιο γάλα, είναι γλυκοφάγωτη, νόστιµη, απαλή και µέτρια µαλακιά. Στη σύνθεσή της περιέχει µικρό ποσοστό (περίπου 30%) πρόβειου γάλακτος, είναι βιολογική και παράγεται στην Οικοφάρµα Πελοποννήσου, στην Τρίπολη. Θέλει λίγο χρόνο εκτός ψυγείου, έτσι ώστε όταν την απολαύσουµε, µισή ωρίτσα αργότερα, να έχει αποκτήσει την επιθυµητή βελούδινη υφή και τα γαλατένια της αρώµατα. Συνδυάστε την κατά προτίµηση µε λευκά αρωµατικά κρασιά. Ιδανική επιλογή, αν θέλετε να τηρήσετε και τον κανόνα της εντοπιότητας, θεωρώ πως είναι µια φρέσκια Μαντινεία. Info: Στα σούπερ µάρκετ Θανόπουλος -Ν.Χ.
Το Λιόλαδο «Ελαιοπερίβολα Αναστασόπουλου», το δοκίµασα µαζί µε φρέσκο ξεροψηµένο, ζυµωτό ψωµάκι και ολίγον χονδρό αλάτι για την ισορροπία της γεύσης. Είναι ένα εξαιρετικό παρθένο αγουρέλαιο Ορεινής Μεσσηνίας, από την ποικιλία Κορωνέικη, µε πρασινωπή απόχρωση, θαυµάσιο φρουτένιο άρωµα και πικάντικη γεύση, ισορροπηµένη και στρογγυλή, µε µια ιδέα πίκρας στο τελείωµα, έτσι όπως αρµόζει σε κάθε καλό αγουρέλαιο. Φυσικά, εκτός από το ψωµάκι σας, θα ταιριάξει πολύ στη σαλάτα, στις µπρουσκέτες, στη φάβα, αλλά και στα λαδερά σας, µόνο όµως ως φινίρισµα στο τέλος του µαγειρέµατος για να µη χαθούν τα ξεχωριστά του αρώµατα. Info: Στο Mina’s Greece, Μαρίνα Φλοίσβου Κτίριο 4, Π. Φάληρο, 211 4058781 -∆.Φ.
Ένα εκλεκτό σκουµπρί µαρινάτο, µε ξίδι, σκόρδο, δεντρολίβανο κι ηλιέλαιο, κι ένας παστός κολιός σε αλάτι και λάδι µού έκλεψαν πρόσφατα την καρδιά. Θαυµάσιες λιχουδιές κι οι δυο τους, µας έρχονται από τη Λέρο και την εταιρεία Kaliro, στο µικρό ψαροχώρι Παντέλι, κι είναι οι ιδανικοί σύντροφοι για το τσιπουράκι ή το ούζο µας. Είναι δε ό,τι πρέπει για να ετοιµάσουµε γρήγορα καναπεδάκια, αν έχουµε απρόσµενους καλεσµένους, ή ακόµα και για να τα προσθέσουµε στη µακαρονάδα ή στη σαλάτα µας συνδυάζοντας γεύση και δηµιουργικότητα. Info: Στο Παντοπωλείο της Μεσογειακής ∆ιατροφής, Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11, Αθήνα, 210 3234612, 210 3628738, Χρεµωνίδου 6, Παγκράτι, 210 7566006 -Χ.Τ.
Καλλιεργούνται σε ξηρικά χωράφια, εξ ου κι η σπάνια νοστιµιά τους. Η περιοχή της Κοζάνης φηµίζεται για την ποιότητα των οσπρίων που παράγει και διόλου τυχαία. Με τούτα τα ρεβίθια, που και πεντανόστιµα είναι –από µόνα τους δίνουν γεύση στο φαγητό– ετοιµάζουµε µελωµένες ρεβιθάδες, αλλιώτικες σαλάτες, φοβερά χούµους και µερακλίδικους ρεβιθοκεφτέδες. Κάντε, αν θέλετε και µια βόλτα στο site τους, στο www. proiontavoiou.gr, για να κλέψετε ιδέες και συνταγές: από ρεβίθια µε αρνί στο φούρνο µέχρι ρεβίθια Βοΐου µε χυµό από νεράντζια. Info: Προϊόντα Γης Βοΐου, στο Box Gourmet, Κυδωνιών 36, Βύρωνας, 210 7600279 -Κ.Κ.
ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΙΑ
«Συνταγές για τη Σαρακοστή» Με το καινούριο βιβλίο των κορυφαίων νηστίσιμων συνταγών του I Cook Greek τώρα και να θες ν’ αγιάσεις… μπορείς!
Δεν έχει τόση σημασία αν νηστεύει κανείς αυστηρά, αν νηστεύει περίπου ή αν απλώς αποφεύγει το κρέας. Σημασία έχει ότι η περίοδος της Σαρακοστής είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να ανατρέξει σε ένα εξόχως γευστικό και απολύτως ταιριαστό με την άνοιξη διαιτολόγιο, που τυχαίνει να είναι και από τα πλέον υγιεινά. Στο βιβλίο «Συνταγές για τη Σαρακοστή», που κυκλοφόρησε μόλις από το I Cook Greek, φιλοξενούνται οι καλύτερες ιδέες του Λευτέρη Λαζάρου και της Κωνσταντίνας Αθανασίου για το τόσο ιδιαίτερο τραπέζι των ημερών. Πιάτα στηριγμένα στα μερακλίδικα θαλασσινά, στα αγαπημένα λαδερά και
γιαχνιστά λαχανικά, στα τόσο θρεπτικά και χορταστικά όσπρια. Με εξαιρετικές φωτογραφίες και με δοκιμασμένες συνταγές, η εύχρηστη αυτή έκδοση αποτελεί διαρκή πηγή έμπνευσης και για τις σαράντα μέρες… Αν θέλετε συνταγές σπιτικές με διαχρονική αξία και σεβασμό στην παράδοση, όπως οι γίγαντες με το σπανάκι που αναδημοσιεύουμε στη σελίδα αυτή για να πάρετε μια γεύση, θα τις βρείτε με την υπογραφή της Κωνσταντίνας Αθανασίου. Αν πάλι αναζητάτε μια μικρή υπέρβαση, μια πιο μοντέρνα προσέγγιση, ένα παιχνίδισμα με τις γεύσεις
και τις τεχνικές, εμπιστευτείτε τον Λευτέρη Λαζάρου, τον chef που κερδίζει διακρίσεις και «γαστρονομικές» καρδιές σε όλη την Ελλάδα… Γαρίδες σαγανάκι με μυρωδάτο ούζο, καλαμαράκια αλλιώτικα με ριζότο και σπαράγγια, βελούδινη ταραμοσαλάτα, κους κους με «ταλιατέλα» σουπιάς, κλασικός και αγαπημένος μπακαλιάρος με σκορδαλιά (βουτηγμένος σε ένα γευστικό κουρκούτι μπίρας) είναι λίγα μόνο από τα λαχταριστά πιάτα που περιμένουν να τα αναδείξετε με τα χεράκια σας!
Info: «Συνταγές για τη Σαρακοστή», Σελίδες: 72, Εκδόσεις: I Cook Greek, Τιμή: 11€, Διανομή: www.icookgreek.com Τip: με αγορές άνω των 50€ από το e-shop του I Cook Greek παίρνετε το βιβλίο με μόνο 5€
Γίγαντες με σπανάκι και ντομάτα Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιμασία: 30΄ | Αναμονή: 1 νύχτα | Ψήσιμο: 1 ώρα & 30΄ | Μέτριας δυσκολίας Υλικά
γίγαντες σπανάκι ελαιόλαδο κρεμμύδι σκόρδο ντομάτες μαΐντανός σέλινο αλάτι πιπέρι ζάχαρη
6
500 γρ. 500 γρ. τρυφερό, καθαρισμένο και πλυμένο 1 φλιτζάνι 1 ψιλοκομμένο 2 σκελίδες, ψιλοκομμένες 5 ώριμες 3-4 κουταλιές της σούπας 1 κλωνάρι, ψιλοκομμένο όσο επιθυμείτε φρεσκοτριμμένο λίγη
Για 6 άτομα
Εκτέλεση
1. Από την προηγούμενη μέρα μουλιάζετε σε νερό τους γίγαντες. Την επομένη τους στραγγίζετε και μετά τους βράζετε σε καθαρό νερό μέχρι να μαλακώσουν. Ζεματίζετε το σπανάκι για 2’-3’, το στραγγίζετε και το χοντροκόβετε. Ζεσταίνετε τα 2/3 από το λάδι και σοτάρετε το κρεμμύδι και το σκόρδο για 4’-5’. 2. Προσθέτετε τις ντομάτες (ξεφλουδισμένες, χωρίς σπόρους και χοντροκομμένες), το αλατοπίπερο και τη ζάχαρη. Βράζετε τη σάλτσα για 20’. Κατόπιν ρίχνετε τους γίγαντες και τα μυρωδικά (μαϊντανό και σέλινο) και αφήνετε να πάρουν δυο βράσεις. 3. Σε άλλη κατσαρόλα ζεσταίνετε το υπόλοιπο λάδι και σοτάρετε το σπανάκι για 4’-5’. Μεταφέρετε σε πήλινο σκεύος τους γίγαντες και το σπανάκι. Αλατοπιπερώνετε, ρίχνετε λίγο ζεστό νερό και ανακατεύετε απαλά. Ψήνετε το φαγητό στους 170 οC για 50’, μέχρι να χυλώσουν ελαφρά οι γίγαντες.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΠ ΣΚΗΝΗ ΗΛΙΑΣ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ
Παραδοσιακά αιγαιοπελαγίτικα τυριά
Τα τυριά του Αιγαίου έχουν προσωπικότητα, γεύση που δύσκολα ξεχνάς, «βάζουν τα γυαλιά» στους εκ του εξωτερικού ανταγωνιστές τους και κατοχυρώνονται ως ΠΟΠ, για να ξέρουμε τι λέμε… Α! και τα έχει το e-shop του iCookGreek.com μαζί με άλλους γευστικούς πρωταγωνιστές, που αν δεν έχετε δοκιμάσει μέχρι σήμερα, τώρα είναι η ώρα. Γραβιέρα Νάξου
Καλαθάκι Λήμνου
Γραβιέρα Κρήτης
Κασέρι Μυτιλήνης
Προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης από τη Νάξο, μια εξαιρετική παλαιωμένη γραβιέρα, που ξεχωρίζει. Φτιαγμένη από αγελαδινό γάλα, με χρώμα ελαφρά κίτρινο και γεύση ντελικάτη που ευωδιάζει βούτυρο, διαφέρει πολύ από τις συνηθισμένες γραβιέρες που είναι φτιαγμένες από πρόβειο γάλα. Η ωρίμανσή της είναι το μυστικό για τους έξτρα πόντους γεύσης που έχει κερδίσει. Δοκιμάστε την σκέτη, τριμμένη πάνω σε ζυμαρικά ή μαγειρεμένη και χρησιμοποιήστε τη για να απογειώσετε ένα πιάτο με φρούτα, όπως αχλάδι, σύκο, σταφύλι και πεπόνι.
Λευκό ΠΟΠ τυρί που συντηρείται σε άλμη και παίρνει το σχήμα του μικρού καλαθιού που ωριμάζει μέσα του. Πιο αλμυρό από τη φέτα με μεστή και γεμάτη γεύση. Κατασκευάζεται από αιγοπρόβειο παστεριωμένο γάλα. Ένα καταπληκτικό τυρί που σφραγίζει μέσα του όλα τα αρώματα των βουνών του νησιού της Λήμνου. Τρίψτε το άφοβα πάνω από μακαρόνια – το λατρεύουν.
Στο σερί των ΠΟΠ, η Γραβιέρα Κρήτης είναι ένα μεγαλειώδες τυρί, ιδιαίτερα όταν έχει ωριμάσει σε σπηλιές των κρητικών βουνών. Η γεύση της είναι πλούσια, γλυκιά, ελαφρά αλατισμένη, βουτυράτη, με παρόν το ευχάριστο άρωμα του πρόβειου γάλακτος, όταν αυτό μπλέκεται ανεπαίσθητα με το κατσικίσιο. Η γραβιέρα αυτή είναι ένα γευστικό ποίημα από μόνη της. Στέκεται μια χαρά σκέτη με το αγαπημένο σας κρασί, μια ρακή ή μια τσικουδιά. Συνοδέψτε τη με χωριάτικο ψωμί, κριθαρομπουκιές ή πολύσπορα. Τολμήστε την ακόμη με κάποια φρούτα, όπως το σταφύλι και το αχλάδι. Στην κουζίνα η γραβιέρα αποτελεί ιδανική επιλογή όταν θέλετε να απογειώσετε τη γεύση μιας πίτας, να γεμίσετε πιπεριές ή να εμπλουτίσετε τις μελιτζάνες που προορίζονται για ορεκτικά.
Ένα πολύ δημοφιλές τυρί που φτιάχνεται από πρόβειο γάλα με την τεχνική της ελαστικής τυρόμαζας που μας ήρθε πριν από εκατοντάδες χρόνια από την Ιταλία. Το φτιάχνουν με μεγάλη μαεστρία στην Ερεσσό της Μυτιλήνης και το έχουν κατοχυρώσει ως ΠΟΠ βεβαίως-βεβαίως. Έχει ήπιο άρωμα και γεύση και είναι μαλακό στο μάσημα. Λιώνει ομοιόμορφα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την κατασκευή πίτσας.
8
✱ Βρείτε τα όλα στο www.icookgreek. com/shop. Έρχονται από το Αιγαίο στην πόρτα σας, χωρίς να κουνήσετε ρούπι.
publi
publi
Το καλύτερο βιολογικό πρόσωπο της Αρκαδίας, πιο κοντά σας απ’ ό,τι φαντάζεστε! Ανοίγουμε την πόρτα της A. Farm στην Άνω Γλυφάδα και βρίσκουμε από πίσω της… 25.000 στρέμματα βιολογικής εκτροφής. Αυτό θα πει να έχεις πρόσβαση σε ζωικά βιολογικά προϊόντα στις πιο bio...λογικές τιμές! ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Το κρέας παραδίδεται στο κατάστημα κατευθείαν από τη φάρμα τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, με αποτέλεσμα να διατηρεί όλα τα θρεπτικά συστατικά που έχει. Στο κατάστημα διατηρείται σε υπερσύγχρονα ψυγεία με ειδικές προδιαγραφές. Όσον αφορά στις τιμές, είναι ανταγωνιστικές απέναντι στο οποιοδήποτε Βιολογικό Κρεοπωλείο κι αυτό γιατί όλα τα κρέατα είναι αποκλειστικά παραγωγής της Αρκαδικής Οικολογικής Φάρμας. Το παραδοσιακό αυτό Βιολογικό Κρεοπωλείο διαθέτει επίσης μια τεράστια ποικιλία από Βιολογικά και Παραδοσιακά προϊόντα που μπορούν να συνοδεύσουν το άριστο ποιοτικά κρέας και να δώσουν μία ξεχωριστή νότα νοστιμιάς στα πιάτα που θα ετοιμάσετε για την οικογένεια και τους φίλους σας. Μια επίσκεψη στο κατάστημα αξίζει πραγματικά τον κόπο για να ανακαλύψετε τους θησαυρούς που κρύβει μέσα του! H A. Farm, ή αλλιώς Αρκαδική Οικολογική Φάρμα, δημιουργήθηκε με σκοπό να προσφέρει την καλύτερη δυνατή ποιότητα κρέατος. Αποτελούσε πάντα όνειρο ζωής για τους δύο επιχειρηματίες, οι οποίοι το Νοέμβριο του 2001 ξεκίνησαν την κατασκευή ενός οικολογικού πάρκου στην ευρύτερη περιοχή της Τρίπολης και συγκεκριμένα στο χωριό Κολλίνες. Στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν μια υπερσύγχρονη μονάδα παραγωγής ζωικών βιολογικών προϊόντων, η οποία θα είναι επισκέψιμη από το κοινό, κάνοντας τον Αγροτουρισμό στην Ελλάδα προσιτό για κάθε επισκέπτη. Αυτή η –τόσο πρωτοποριακή για εκείνη την εποχή- ιδέα, καταλήγει σήμερα, εν έτει 2012, να υλοποιείται αφού πλέον όλα τα ζώα της εταιρείας (μοσχάρια, γουρούνια, αμνοερίφια) είναι πέρα για πέρα ελληνικά, με ρίζες ελληνικές και πιστοποιημένες από το μεγαλύτερο φορέα πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων
ΔΗΩ (Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων). Σε μία τεράστια έκταση 25.000 στρεμμάτων και σε κτηριακές εγκαταστάσεις 6.630 τ.μ. (κτήρια εκτροφής ζώων, αποθήκες και βοηθητικούς χώρους), τα ζώα μεγαλώνουν στο φυσικό τους περιβάλλον και τρέφονται αποκλειστικά με βιολογικές τροφές, όπως κριθάρι, καλαμπόκι και σόγια. Θα τολμήσουμε να πούμε ότι ίσως είναι η μεγαλύτερη πιστοποιημένη φάρμα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Η ανάγκη της αγοράς για καλό ελληνικό και βιολογικό κρέας στα νότια προάστια παροτρύνει τους δημιουργούς να ανοίξουν το πρώτο μαγαζί της Αττικής στην Άνω Γλυφάδα, με στόχο να δημιουργηθούν ακόμη τρία τουλάχιστον σε διάφορες περιοχές. Μέχρι όμως να συμβεί αυτό, υπάρχει η δυνατότητα για αποστολή σε οποιοδήποτε μέρος της Αθήνας χρειαστεί.
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΡΕΑΤΑ Α. FARM MΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ;
Είναι γεγονός ότι κατά καιρούς ακούγονται πολύ άσχημα πράγματα για την ποιότητα των κρεάτων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια τεράστια προκατάληψη και δυσπιστία στην ελληνική αγορά. Αυτό λοιπόν είναι το κίνητρο της A. Farm, να δώσει με κάθε τρόπο στον καταναλωτή να καταλάβει τη σημασία που έχει το καλό κρέας στη ζωή μας και στην ανάπτυξη των παιδιών μας. Το μοσχάρι είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα κρέατα στην καθημερινή μας διατροφή. Ως κρέας είναι πολύ θρεπτικό καθώς έχει πολύ αίμα και αποτελεί πλούσια πηγή σιδήρου. Το χοιρινό έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και αμινοξέα. Το γεγονός ότι δεν έχει συνδετικούς ιστούς το κάνει ένα από τα τρυφερότερα είδη κρέατος. Όλα τα κομμάτια του χοιρινού είναι εύγεστα αλλά και χαμηλά σε λιπαρά, κατέχοντας έτσι σημαντικό ρόλο στη μεσογειακή διατροφή. Το αρνί που είναι τόσο παρεξηγημένο, είναι μια πολύτιμη πηγή πρωτεϊνών, αμύλων και βιταμινών της ομάδας Β, συμπεριλαμβανομένης της νιακίνης*, της θιαμίνης* και ριμποβλαβίνης*. Επίσης το αρνίσιο κρέας είναι άπαχο και χαμηλό σε χοληστερόλη σε σύγκριση με άλλες ζωικές πρωτεΐνες. Το ήμισυ του λίπους του αρνίσιου κρέατος είναι μονοακόρεστο, δηλαδή περιέχει τον ίδιο τύπο λιπαρών οξέων που βρίσκουμε στο ελαιόλαδο. Για παράδειγμα, σε ένα πιάτο 90 γρ. άριστης αρνίσιας κοτολέτας έχουμε πέντε γραμμάρια λίπους σε σύγκριση με οκτώ γραμμάρια σε βοδινή και χοιρινή κοτολέτα, και δέκα γραμμάρια στο σολομό Ατλαντικού. Επιπλέον, η σωστή αναλογία των οκτώ βασικότερων αμινοξέων περιέχεται στο αρνίσιο κρέας. Το να τρώει κανείς αρνίσιο κρέας, αποτελεί ένα ευχάριστο τρόπο να ενισχύει το σώμα του με βιταμίνες Β12 και πρωτεΐνες, καθώς και με σίδηρο και ψευδάργυρο που είναι απαραίτητα στον οργανισμό. Με γνώμονα λοιπόν όλα τα παραπάνω και με απόλυτο σεβασμό απέναντι στον καταναλωτή, η Α. Farm εγγυάται για την ποιότητα των κρεάτων της και δεν πρόκειται να αλλοιώσει σε καμία περίπτωση την ποιότητα αυτή.
* νιακίνη: μειώνει στο αίμα την ολική και κακή χοληστερόλη, ενώ αυξάνει την καλή χοληστερόλη. * θιαμίνη: βιταμίνη Β1, χρησιμεύει σαν καταλύτης σε αντιδράσεις που αξιοποιούν τους υδατάνθρακες ενώ παράλληλα ενισχύει τη μετάδοση των εντολών των νεύρων στους μυώνες. * ριμποφλαβίνη: βιταμίνη Β2, που ενισχύει τον κερατοειδή και δυναμώνει το συκώτι (περιέχεται επίσης και στο βασιλικό πολτό).
FOOD NEWS ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΛΛΙΕΡΟΣ
Νέα
σε µπουκιές
Κεφτεδάκια στο CBS, αγγούρια χειροποίητα, µπιφτέκια του µέλλοντος και άλλες νέες ιστορίες που προέκυψαν από την τελευταία φορά που ήµασταν κοντά σας. Ποιος είναι αυτός ο αψηλός, ποιος είναι αυτός ο τύπος; Φίλος σου είναι ή γνωστός ή ένας νέος chef-µύθος;
Αυτό το αγγούρι το έφτιαξα µόνος µου Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης και η Γεωπονική Σχολή έφτιαξαν λαχανόκηπους µέσα στο Πανεπιστηµιακό Αγρόκτηµα στη Θέρµη και δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να αποκτήσουν το δικό τους βιολογικό κηπάκι και να καλλιεργούν κηπευτικά! Μαζί µε τη γη έρχεται «πακέτο» και η συµβουλευτική υποστήριξη από φοιτητές της Σχολής και από γεωπόνο-βιοκαλλιεργητή, καθώς και εκπαιδευτικά σεµινάρια και νερό άρδευσης, µε ανεξάρτητη παροχή σε κάθε τεµάχιο. Μετά κόβεις τα αγγούρια σου και τα ζαρζαβατικά σου, και ο µανάβης σου δεν σε ξαναβλέπει ποτέ. Κάθε τέτοιος κήπος
θα είναι 100 τ.µ., και θα έχει ετήσιο, συµβολικό ενοίκιο 120 ευρώ, ενώ τα έσοδα θα διατεθούν στο Ταµείο του Αγροκτήµατος και θα χρησιµοποιούνται αποκλειστικά για τις λειτουργικές ανάγκες των κήπων, την επέκταση του προγράµµατος, τη βελτίωση των παρεχόµενων υπηρεσιών και την εκπαίδευση των φοιτητών. Από τις 28 Φεβρουαρίου µέχρι τις 16 Μαρτίου που γίνονταν οι αιτήσεις, έγινε το σώσε! Σκοτωµός σου λέει. [βλ. και eco.auth.gr] Ανάλογες κινήσεις γίνονται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, από την Αλεξανδρούπολη µέχρι και την αθηναϊκή συνοικία του Ψυρρή [περισσότεροι λαχανόκηποι στη σελ. 48].
Αγρότης µόνος, δεν ψάχνει.
Εκεί που πας στα ξένα… Ένας κύριος Michael Ψιλάκης, φαίνεται ότι είναι η καινούργια… Μαρία Μενούνος και Τζένιφερ Άνιστον, σε αντρική συσκευασία. Μπορεί να µην τον ξέρετε, αλλά στη Νέα Υόρκη αυτός ο Έλληνας chef είναι σελέµπριτι περιωπής και µε τη δουλειά του διαφηµίζει τη σύγχρονη ελληνική κουζίνα όσο κανείς! Έχει παρασηµοφορηθεί ως «Ο καλύτερος νέος Chef» από το περιοδικό Food & Wine και ως «Chef της χρονιάς» από τα περιοδικά Bon Appetit και Esquire (όχι αυτό του Κωστόπουλου, το άλλο, το ξένο). Το εστιατόριό του «Anthos» πριν λίγα χρόνια πήρε αστέρι Michelin και το βραβείο καλύτερου νέου εστιατορίου. Τον είδαµε το Σάββατο 3 Μαρτίου να ταΐζει τους παρουσιαστές του αµερικανικού δικτύου CBS κεφτεδάκια. Κύριε Ψιλάκη, you rock! [βλ. και www.cbsnews.com]
12
Πώς να το αρνι-θεί κανείς;
Πατατράκ πατάτας και αρνιού Έχει βουίξει ο τόπος. Η ιστορία ξεκίνησε µε το λεγόµενο «κίνηµα της πατάτας». Οι πατατοπαραγωγοί του Νευροκοπίου αποφάσισαν να πουλάνε οι ίδιοι το προϊόν τους σε τιµές περίπου 0,25 ευρώ/ κιλό, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους καταναλωτές (που µπορούσαν να προµηθεύονται τόσο φθηνά πατάτες) αλλά και πολλαπλά εγκεφαλικά στους µεσάζοντες (που παρακάµπτονταν εν µιά νυκτί). Μετά την Πιερία και τις µαζικές παραγγελίες από το διαδίκτυο, το θέµα εξαπλώθηκε και έφτασε µέχρι και σε δήµους της Αθήνας – Γαλάτσι, Ηλιούπολη, Παλλήνη και αλλού. Τη στιγµή που γράφονται αυτές οι γραµµές, φαίνεται ότι και οι κτηνοτρόφοι ενόψει Πάσχα σκέφτονται να κάνουν κάτι ανάλογο, πουλώντας αρνί χωρίς µεσάζοντες, ρίχνοντας την τιµή του στα 7,5 ευρώ/κιλό.
➔
FOOD NEWS
Βγάλε χάρακα Η Greenpeace µας ενηµερώνει για τα µέγιστα επιτρεπόµενα µεγέθη που πρέπει να έχουν τα θαλασσινά που θα βάλουµε στο πιάτο µας, ώστε να µην εξοντώσουµε τη ζωή στις ελληνικές θάλασσες. Χταπόδι: 500 γρ., καραβίδα: 7 εκ. (ή 2 εκ. µήκος κελύφους), αστακοκαραβίδα: 30 εκ. (ή 10,5 εκ. µήκος κελύφους), αστακός: 9 εκ. µήκος κελύφους, µεγάλο χτένι: 10 εκ., κοχύλια: 25 χιλιοστά, αχιβάδες: 25 χιλιοστά. Επίσης συµβουλεύει να µην αγοράζουµε ούτε να παραγγέλνουµε γόνο, τα µικρά θαλασσινά δηλαδή που δεν έχουν φτάσει ακόµα σε στάδιο αναπαραγωγής. Τουτέστιν, αν είσαι µάγκας, να «τα βάλεις» µε τον µπαµπά-καραβίδα, όχι µε το µωρό. [www.greenpeace.org/greece]
Μπιφτέκια και τρελοί επιστήµονες
Κι εµείς «Μπορούµε» Συνεχίζονται οι αξιέπαινες δράσεις του ανεξάρτητου δικτύου εθελοντών «Μπορούµε», οργάνωσης που χαιρόµαστε ιδιαίτερα που υπάρχει στην Ελλάδα, καθώς έχει βάλει στόχο να βοηθήσει όσους στερούνται του βασικού ανθρώπινου δικαιώµατος στο φαγητό. Πώς το κάνει αυτό; Βρίσκει ποιοι συνάνθρωποί µας έχουν ανάγκη και «συνεργάζεται» µε εστιατόρια, εταιρείες σίτισης αλλά και απλούς ιδιώτες ώστε να προσφέρουν το φαγητό που τους περισσεύει. Η ανταπόκριση του κόσµου είναι όλο και µεγαλύτερη. Λέτε επιτέλους να συνειδητοποιήσαµε πόσο λάθος είναι να πετάµε κάτι που µπορεί για κάποιον άλλο να είναι άκρως σηµαντικό για την επιβίωσή του; [βλ. και www.boroume.gr]
14 2
Μπιφτέκι «του σωλήνα»
Μετά τα παιδιά «του σωλήνα», ήρθε η ώρα και για τα µπιφτέκια «του σωλήνα». Το πρώτο εργαστηριακά παραγόµενο µπιφτέκι, φτιαγµένο όχι από αληθινό κρέας αλλά από βλαστοκύτταρα, ετοιµάζεται κάπου στην Ολλανδία. Η οµάδα που το «µαγειρεύει» λέει ότι θα είναι έτοιµο τον Οκτώβριο του 2012. Το πρότζεκτ, πέρα από την πλάκα, αν πετύχει θα αποτελέσει ίσως το σηµαντικότερο ορόσηµο της σύγχρονης ιστορίας του φαγητού. Στόχος των ερευνητών είναι να προλάβουν τα χειρότερα της επισιτιστικής κρίσης που συνεχώς διογκώνεται και να µειώσουν τις αρνητικές επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης κτηνοτροφίας, όπως είναι το φαινόµενο του θερµοκηπίου. «Στα επόµενα 40 χρόνια», λέει ο επικεφαλής της έρευνας δρ. Ποστ, «η ζήτηση κρέατος θα διπλασιαστεί. Μπορείτε εύκολα να καταλάβετε ότι χρειαζόµαστε εναλλακτικές. Αν δεν κάνουµε τίποτα, το κρέας θα γίνει είδος πολυτελείας και θα είναι πάρα πολύ ακριβό». [βλ. και www.guardian.co.uk]
publi Η εταιρεία Διβάνης με τον διακριτικό τίτλο ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΑΕ είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που ιδρύθηκε το 1926 και συνεχίζει μέχρι σήμερα –στα χέρια της τρίτης γενιάς πλέον- να παράγει αγνά ελληνικά προϊόντα. Η επιχείρηση, που από το 2002 βρίσκεται στις καινούργιες σύγχρονες εγκαταστάσεις της στον Παραπόταμο Τρικάλων, έχει πιστοποιηθεί από την TUV HELLAS με HACCP και τηρεί όλες τις υγειονομικές απαιτήσεις. Το γάλα (πρόβειο, κατσικίσιο, αγελαδινό) συλλέγεται από τα χωριά της Θεσσαλίας. Για τη διασφάλιση της υγιεινής και την εγγύηση της άριστης ποιότητας των προϊόντων, εφαρμόζεται συνεχής και αυστηρή εργαστηριακή παρακολούθηση, από το στάδιο της παραλαβής του γάλατος μέχρι το τελικό στάδιο ωρίμανσης. Η εταιρεία έχει επιλέξει την παραγωγή λίγων μόνο κωδικών ώστε να μπορεί να ελέγχει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλη τη διαδικασία μέχρι τα προϊόντα της να φτάσουν στο ράφι.
Τυρόπιτα παραδοσιακή Θεσσαλίας Τα κύρια προϊόντα παραγωγής Διβάνη είναι: Το ημίσκληρο τυρί με την ονομασία “Παραδοσιακό Τρικάλων”
Η εταιρεία παρόλο που διαθέτει όλο τον σύγχρονο εξοπλισμό που απαιτεί μια σύγχρονη γαλακτοκομική μονάδα, έχει διατηρήσει την παραδοσιακή μέθοδο ζυμώματος και αλατίσματος με χειροποίητο τρόπο που δίνει μια σταθερή ανώτερη γεύση. Το “Παραδοσιακό Τρικάλων”, από 50% αιγοπρόβειο και 50% αγελαδινό γάλα, είναι ένα τυρί χωρίς πρόσθετα που ωριμάζει σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους για τουλάχιστον έξι μήνες. Το προϊόν πωλείται σε καταστήματα, σούπερ μάρκετ και ντελικατέσεν σε όλη την Ελλάδα ενώ παράλληλα εξάγεται σε ΗΠΑ, Γαλλία και Αυστραλία.
Το Λιωμένο Βούτυρο με την αναγραφή στην ετικέτα “Αγνό βούτυρο γάλακτος, λιωμένο”
Το βούτυρο Διβάνης είναι ένα απολύτως φυσικό προϊόν που παράγεται από αιγοπρόβειο γάλα και αποτελεί πλούσια πηγή ασβεστίου. Είναι ιδανικό για χρήση τόσο στη μαγειρική όσο και ζαχαροπλαστική. Το «Αγνό βούτυρο γάλακτος, λιωμένο» αναγνωρίζεται συνεχώς για την ποιότητά του.
Θεσσαλικό Τρικάλων ΑΕ, Παραπόταμος Τρικάλων 42 100 Tρίκαλα Τ: 24310 84 142, F: 24310 84183 E: info@divanischeese.com, www.divanischeese.gr
Για 8 άτομα Υλικά 10 έτοιμα φύλλα κρούστας 500 γρ. τυρί παραδοσιακό ημίσκληρο Διβάνης 200 γρ. φέτα 250 γρ. ανθότυρο 5-6 αυγά 1/2 λίτρο γάλα 1/3 του φλιτζανιού ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού αγνό βούτυρο γάλακτος λιωμένο Διβάνης πιπέρι φρεσκοτριμμένο αλάτι όσο θέλετε
Εκτέλεση
1. Βουτυρώνετε το ταψί και στρώνετε τέσσερα φύλλα αλείφοντας το καθένα με λάδι και λιωμένο βούτυρο Διβάνης. Τρίβετε στον τρίφτη το ημίσκληρο τυρί Διβάνης και κομματιάζετε με πιρούνι τη φέτα και το ανθότυρο. Ανακατεύετε τα 3 τυριά μαζί και πασπαλίζετε με πιπέρι. Χτυπάτε τα αυγά με το γάλα, αλατοπιπερώνετε και ανακατεύετε με το μείγμα των τυριών. 2. Ρίχνετε πάνω στα στρωμένα φύλλα το 1/3 από το μείγμα της γέμισης, βάζετε ένα φύλλο, πάλι μια ποσότητα από το μείγμα και μετά άλλο φύλλο, το υπόλοιπο μείγμα και τέλος τα τέσσερα υπόλοιπα φύλλα αλειμμένα με λάδι και βούτυρο. 3. Χαράζετε την πίτα σε λωρίδες, περιχύνετε με το υπόλοιπο λάδι και το υπόλοιπο βούτυρο και αμέσως τη βάζετε να ψηθεί σε προθερμασμένο φούρνο για 50’-55΄ στους 200 οC, μέχρι να ροδίσει.
FOCUS ON ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΑΜΟΥΡΑ
CORBIS-APEIRON / IML
Στα ίχνη
Ψωνίζοντας στο Πόρτο Δίπλα στους Βάσκους υπήρξε κι άλλος ένας λαός που στο τέλος του Μεσαίωνα συνέδεσε όχι μόνο τη γαστρονομική του μοίρα, αλλά και την εμπορική και πολιτιστική του, με τον μπακαλιάρο: οι Πορτογάλοι. Οι θρυλικοί θαλασσοπόροι μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις πρωτόγνωρες για τον ευρωπαϊκό κόσμο πλουτοπαραγωγικές πηγές που σήμανε η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου, μέσα στις οποίες ήταν και τα… μπακαλιαράκια του Ατλαντικού. Υπάρχουν λέγεται πάνω από 1.000 τρόποι να μαγειρέψει ένας Πορτογάλος τον παστό μπακαλιάρο –και παρότι ο αριθμός φαντάζει υπερβολικός, μέσα στην υπερβολή του αυτή δεν μπορεί παρά να αντικατοπτρίζεται η ιδιαίτερη σχέση που έχουν οι Πορτογάλοι με το ψάρι αυτό, ειδικά στην παστωμένη ή αποξηραμένη εκδοχή του. Τόσο πολύ το αγαπούν, που το γεύονται ακόμη κι ανήμερα τα Χριστούγεννα σε μια άκρως παραδοσιακή, γιορτινή εκδοχή του. Ακόμη και η πλέον θρυλική μορφή του Κόλπου της Μασαχουσέτης, ο Manuel Zorra, ο άνθρωπος που στις ιστορίες των αμερικανών ψαράδων αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος ψαράς (κι ο μεγαλύτερος… παραμυθάς) που πέρασε τον προηγούμενο αιώνα από το Ακρωτήρι του Μπακαλιάρου, δεν ήταν παρά ένας Πορτογάλος μετανάστης. Τυχαίο;
του µπακαλιάρου
Δεν υπάρχει τίποτα πιο «ξένο» από ένα φορτίο με παστούς βακαλάους της Σκωτίας ή της Μασαχουσέτης που ταξιδεύουν στις αγορές της Ευρώπης και ταυτόχρονα τίποτα πιο «ελληνικό» από ένα πιάτο μπακαλιαράκια σκορδαλιά ανήμερα του Ευαγγελισμού ή των Βαΐων. Από το βασκικό «ψάρι του βουνού» μέχρι τον κρητικό «φτωχογιάννη» μπορεί να μεσολαβούν τα …σαράντα κύματα, όμως ο ταξιδιάρης αυτός φίλος, απ’ όπου κι αν πέρασε, δέθηκε τόσο με τους τόπους και τους ανθρώπους, που δικαίως ανακηρύχθηκε «το ψάρι των λαών». Ακρωτήρι του Μπακαλιάρου, στ’ ανοιχτά Στην εκπληκτικής κίνησης και δύναμης φωτογραφία του Jeffrey L. Rotman ψαράδες περνάνε ένα πρώτο χέρι από καθάρισμα τους μπακαλιάρους που μόλις πιάσανε, ενώ τα θαλασσοπούλια πετούν πάνω απ’ τα κεφάλια τους αδημονώντας για το μερτικό τους. Οι θαλάσσιες εκτάσεις που ανοίγονται μπροστά από τον κόλπο της Μασαχουσέτης και ορίζονται απ’ τα ακρωτήρια Cape Cod (Ακρωτήριο του Βακαλάου) και Cape Ann αποτελούν προστατευόμενες ζώνες αλιείας, καθώς φιλοξενούν εκατοντάδες είδη σε μόνιμη ή εποχική βάση, πολλά απ’ αυτά υπό απειλή ή εξαφάνιση. Ο θρύλος του μπακαλιάρου στην υδάτινη αυτή περιοχή των βορειοανατολικών ακτών των ΗΠΑ χάνεται στα χρόνια του Μεσαίωνα και των Βάσκων θαλασσοπόρων, που λέγεται ότι ανακάλυψαν πρώτοι τούτο τον πλούσιο μπακαλιαρότοπο, αλλά κατάφεραν να τον κρατήσουν μυστικό για 500 χρόνια. Το επτασφράγιστο μυστικό της τροφοδοσίας σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της τεχνικής του παστώματος, εξασφάλισε για μεγάλη περίοδο στους Βάσκους τον απόλυτο έλεγχο του εμπορίου του δημοφιλούς «ψαριού του βουνού». Χρόνια μετά, στα ίδια μέρη, η υπεραλίευση έφερε τις θλιβερές συνέπειες της απειλής για εξαφάνιση του είδους. Σήμερα, στο Ακρωτήρι του Μπακαλιάρου επιτρέπεται να ψαρεύει κανείς μπακαλιάρους μόνο 90 μέρες το χρόνο, αλλιώς στο μέλλον κανείς φωτογράφος, όσο ταλαντούχος κι αν είναι, δε θα έχει τη δυνατότητα να ξανατραβήξει φωτογραφίες σαν κι αυτή.
16
Επιστρέφοντας στο Eyemouth Οκτώβρη του ‘02 Μόλις τον Απρίλιου του 2002 η Ε.Ε. αποφασίζει να αναγγείλει τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, παρότι τα αποθέματα μειώνονται ραγδαία ήδη από τα τέλη του 1970. Ο λόγος βέβαια δεν περιορίζεται στη γνωστή απαξίωση που χαρακτηρίζει τις ηγεσίες –όχι μόνο τις ευρωπαϊκές- σε ό,τι αφορά τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Ήταν και ο φόβος απέναντι στις επιπτώσεις που θα επέφεραν οι όποιες αλλαγές στις τοπικές κοινωνίες, που ζουν σε απομακρυσμένες παράκτιες περιοχές της Ευρώπης, για τις οποίες το ψάρεμα είναι δραστηριότητα ζωτικής σημασίας σε πάρα πολλά επίπεδα της οικονομικής και κοινωνικής τους ζωής. Όπως το Eyemouth στην Ανατολική Ακτή της Σκοτίας. Η ψαρόβαρκα που επιστρέφει στο λιμάνι, τέλη Οκτώβρη του 2002, μαζί με τους μπακαλιάρους, τους γάδους και της γαρίδες, κουβαλάει και την αγωνία των ψαράδων για το μέλλον το δικό τους και των οικογενειών τους. 20.000 θέσεις εργασίας προέβλεπαν οι τότε εκτιμήσεις ότι θα χάνονταν από το χώρο της αλιείας και της μεταποίησης των θαλάσσιων προϊόντων. Δύσκολο να πει κανείς αν αυτός ο αριθμός επιβεβαιώθηκε γιατί συνεχώς βγαίνουν στο φως αντικρουόμενα στοιχεία –κι η κάθε πλευρά αμφισβητεί τα στοιχεία των υπολοίπων. Ακόμη πιο δύσκολο να επιβεβαιώσει κανείς ότι οι μεταρρυθμιστικοί κανονισμοί για την αλιεία εφαρμόστηκαν ποτέ στ’ αλήθεια.
17
FOCUS ON Θεσσαλονίκη, στα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» Απ’ τη στιγμή που ο μπακαλιάρος παστώθηκε, έκοψε ανοιχτό εισιτήριο για τα πέρατα του κόσμου. Μπόρεσε να ταξιδέψει χιλιάδες μίλια επί στεριάς, να κατακτήσει βουνά δυσπρόσιτα για τους υπόλοιπους θαλασσινούς συγγενείς του και να τρυπώσει πρώτος στις κουζίνες των πιο απομακρυσμένων περιοχών της ενδοχώρας –εκεί που το φρέσκο ψάρι θα έπρεπε να περιμένει αιώνες τεχνολογικής εξέλιξης για να εμφανιστεί. Στην Ελλάδα, η άφιξή του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έως και πανηγυρική. Ενσωματώθηκε πλήρως στις τοπικές διατροφικές συνήθειες, όχι μόνο των τμημάτων εκείνων του εσωτερικού πληθυσμού που βλέπανε θάλασσα με το …κιάλι, αλλά και των νησιωτών. Τόσο πολύ αγάπησε η χώρα μας τον μπακαλιάρο, που δεν περιόρισε την κατανάλωσή του στο ταπεινό καθημερινό τραπέζι, αλλά τον συνέδεσε με πολύ ξεχωριστές μέρες της Χριστιανοσύνης, όπως του Ευαγγελισμού και των Βαΐων. «Μεγάλες πιένες» γνώρισαν στο παρελθόν και αρκετές λαϊκές ταβέρνες που χρώσταγαν τη φήμη τους στον «καλό μπακαλιάρο» που σέρβιραν. Όπως η θρυλική ταβέρνα του «Δαμίγου» στην Πλάκα και τα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» στη Θεσσαλονίκη. Επειδή στην πρώτη έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε παλιότερο τεύχος του ICG, ας μνημονεύσουμε ιδιαίτερα αυτή τη φορά τη δεύτερη. Η ιστορία της ξεκινά κάπου στο 1910, σε μια Θεσσαλονίκη που η ελληνική κοινότητα είναι μόλις τρίτη στη λίστα με τη σύνθεση του ντόπιου πληθυσμού.
Τότε, ο πατέρας του Αρίστου, ανοίγει στην οδό Κατούνη ένα κατάστημα τόσο μικρό, που μετά βίας χωράει ο ίδιος και η ψηστιέρα του! Για πελάτες του έχει τους εργάτες του λιμανιού. Τα πρωινά τούς ψήνει μπουγάτσα στα κάρβουνα και απ’ το μεσημέρι τους βγάζει κανά ψιλό ψαράκι –γαύρο συνήθως ή σαρδέλα. Το 1941, αναλαμβάνει πλέον ο γιος Αρίστος το ταβερνάκι-«τρύπα» και αποφασίζει να σερβίρει επιπλέον μπακαλιάρο ρώσικης προέλευσης. Πού να φανταζόταν, ότι ο μεζές αυτός θα αποτελούσε στη συνέχεια το μοναδικό είδος στο μενού του, με το οποίο θα διέπρεπαν μέχρι και σήμερα τα ανίψια του (σε άλλο μαγαζί βεβαίως –για την ακρίβεια σε αλυσίδα μαγαζιών με την επωνυμία «Τα μπακαλιαράκια του Αρίστου»). Εκείνος μέρα έμπαινεμέρα έβγαινε θα έπαιρνε νωρίς νωρίς το τραμ να πάει στο Λιμάνι του Αλλατίνη, να ψωνίσει τα υλικά του και να γυρίσει να ψήσει για τον κόσμο που σχημάτιζε ουρές έξω από το μαγαζάκι του. Εργάτες που έτρωγαν χωρίς υπερβολή, όπου μπορούσαν να σταθούν. Άπλωναν μια εφημερίδα σε καπό αυτοκινήτων, σε άμαξες ή σε όποια επίπεδη επιφάνεια έβρισκαν πρόχειρη και εκεί σερβιριζόταν ο μεζές. Κάποια στιγμή ο Αρίστος κατάλαβε πως έπρεπε να μεταφέρει το κατάστημα του σε ένα μεγαλύτερο χώρο, όπως και έκανε. Εδώ και 37 χρόνια τα «Μπακαλιαράκια του Αρίστου» στεγάζονται στο απέναντι στενό, στην οδό Γ. Φασιανού 1, αλλά πλέον έχουν υποκαταστήματα σε πολλά σημεία της Θεσσαλονίκης…
Μπακαλιάρος με σκορδαλιά Για την 25η Μαρτίου, την Κυριακή των Βαΐων, αλλά και όποια άλλη μέρα τον τραβάει η όρεξή σας. Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 8 άτομα Υλικά
Εκτέλεση
2 ολόκληρα φιλέτα μπακαλιάρος 1/2 κουταλάκι του γλυκού σόδα 1 φλιτζάνι μπίρα 2 φλιτζάνια αλεύρι ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
1. Ξαλμυρίζετε τον μπακαλιάρο, αφήνοντάς τον σε μπολ με νερό για 1 μέρα περίπου και αλλάζοντας το νερό 3-4 φορές. Τον βγάζετε από το νερό και τον τοποθετείτε σε διπλό απορροφητικό χαρτί να στεγνώσει εντελώς. Τον κόβετε σε χοντρά κομμάτια. Κατόπιν ετοιμάζετε το κουρκούτι ως εξής: Διαλύετε μέσα σε λίγο νερό τη σόδα και προσθέτετε την μπίρα και το αλεύρι. Ανακατεύετε με πιρούνι μέχρι να αποκτήσετε λείο και πηχτό μείγμα μέσα στο οποίο βυθίζετε τα κομμάτια του μπακαλιάρου. Ζεσταίνετε το λάδι και τηγανίζετε τα φιλέτα του ψαριού μέχρι να αποκτήσουν και από τις δύο πλευρές χρυσοκίτρινο χρώμα. Μεταφέρετε τον μπακαλιάρο σε πιατέλα την οποία έχετε στρώσει με απορροφητικό χαρτί για να στραγγίσει το λάδι του. 2. Ετοιμάζετε τη σκορδαλιά: στύβετε το ψωμί για να φύγει το νερό. Το βάζετε στο μπλέντερ και προσθέτετε το σκόρδο, το ξίδι και το αλάτι χτυπώντας τα μέχρι να ομοιογενοποιηθούν. Προσθέτετε σιγά-σιγά το λάδι και συνεχίζετε να χτυπάτε το μείγμα στο μπλέντερ. Σερβίρετε τον μπακαλιάρο συνοδεύοντάς τον με τη βελούδινη σκορδαλιά.
Για τη σκορδαλιά
4 φέτες ψωμί, μουσκεμένες σε νερό 2-3 ψιλοκομμένες σκελίδες σκόρδο 1 κουταλιά της σούπας ξίδι από λευκό κρασί 8 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο λίγο αλάτι
18
MAMMA MIA ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΣΤΑΝΗ
«Τώρα η μαμά θα μένει σπίτι…» Από γυναίκα καριέρας, μαμά διαρκούς ωραρίου και desperate housewife. Καλημέρα, θλίψη…
Μέχρι χτες η ζωή είχε μια ρουτίνα: πρωινό ξύπνημα, το παιδί στο σχολικό, γραφείο, meetings, γράψιμο, τηλέφωνα, τρέξιμο στο σούπερ- μάρκετ, αγχωμένη επιστροφή στο σπίτι να προλάβεις τη γυναίκα/γιαγιά/τράμπα-σκάντζα-βάρδια του μπαμπά, κι άλλα τηλέφωνα κι άλλο γράψιμο, λίγο παιχνίδι, διάβασμα, τηλεόραση, μπάνιο, «δε νυστάζω ακόμα, ρε μαμά, διάβασέ μου κάτι», ύπνος. Και ύστερα ήρθε η κρίση. Η επιχείρηση που έκλεισε. Η απόλυση. Και ξαφνικά, ο γιος μου απέκτησε μια full time mom. Πράγμα που –ο μικρός τουλάχιστον– το βρήκε «σούπερ». Αρκετά «σούπερ» δηλαδή, για να με βομβαρδίσει, γεμάτος έξαψη, με τον πλήρη διευκρινιστικό κατάλογο των «και δηλαδή»: «Και δηλαδή δεν θα τρέχουμε το πρωί; Και δηλαδή θα με παίρνεις εσύ από το σχολικό; Και δηλαδή θα με πηγαίνεις στο μπάσκετ; Και δηλαδή θα με βοηθάς και στα αγγλικά;». Ναι, ναι, ναι και yes. Για την ώρα, η μαμά θα δουλεύει λίγο από το σπίτι. «Σούπερ!». Χμ, όχι και τόσο. Εντάξει, πρέπει να το ομολογήσω: μέχρι σήμερα στο debate «δουλειά vs οικογένεια», δεν είχα ποτέ δεύτερες σκέψεις. Για την ακρίβεια, πίστευα πως το δίλημμα ήταν ανύπαρκτο, ένα αστείο κλισέ για να γεμίζουν σελίδες τα γυναικεία περιοδικά των ’70’s. Πρώτον, το project «είμαι μαμά και νοικοκυρά» δεν το θεωρούσα καν δημιουργική επιλογή (σ.σ. πράγμα παράξενο, αν σκεφτείς πως με μεγάλωσε ακριβώς ένας τέτοιος άνθρωπος χωρίς να μπω ποτέ στον πειρασμό να αμφισβητήσω το ταλέντο του για ζωή – γεια σου μαμά!), δεύτερον, έτσι κι αλλιώς, οι φεμινίστριες μας έλεγαν πως δε χρειάζεται να διαλέξεις και τρίτον, προσωπικά, ήμουν πάντα υποχρεωμένη να δουλεύω… Ακόμα και ως λεχώνα, θυμάμαι το ’να χέρι στο πληκτρολόγιο και τ’ άλλο στο ριλάξ. Συνεπώς, οι κατηγορίες των SAHM (Stay at Home Moms) ή ακόμα και των απίθανων WAHM (Working at Home Moms), για μένα, δεν υπήρχαν. Δηλαδή, μέχρι σήμερα. Κακά τα ψέματα, (ακόμα κι αν βάλεις στην άκρη το πολύ πρακτικό κομμάτι, το
20
ότι δηλαδή από τη μια μέρα στην άλλη τα έσοδά σου μειώνονται δραματικά) το να «προσγειώνεσαι» ξαφνικά στα σαραντακάτι σου στον πλανήτη «πάνες - οικιακά» έχει τα ζόρια του. Εντάξει, το έκανε και η Λινέτ Σκάβο (πρώην πετυχημένη executive σε διαφημιστική, που ξαφνικά βρέθηκε να ψήνει κουλουράκια και να κάνει με το ζόρι καριέρα μάνας στα suburbia του Desperate Housewives) αλλά, στο κάτω κάτω, αυτή ήταν ένας ρόλος σε σίριαλ, που είχε στον τίτλο του τη λέξη «απόγνωση». Στην αρχή, βέβαια, δεν το σκέφτεσαι έτσι, κάνεις ηρωικές δηλώσεις, «τουλάχιστον θα με βλέπει το παιδί» ή «τώρα θα έχω χρόνο και για μένα». Σιγά σιγά, όμως, μετά τις πρώτες χαλαρές βόλτες, τα ξενύχτια, τα πρωινά που κοιμάσαι λίγο παραπάνω, τις βόλτες στις παιδικές χαρές, τα σπιτικά κέικ που ξεφουρνίζεις και το ψυγείο που τρίβεις για όγδοη φορά, αρχίζει και σε βρίσκει. Ποιο; Εκείνο το απαίσιο, προδοτικό συναίσθημα πως κάτι είναι «πάρα πολύ λάθος». Και μετά οι ενοχές («τώρα δηλαδή είμαι μάνα εγώ;»), η λύπη, η οργή, το άγχος πως εκεί έξω υπάρχει ζωή και συ δεν είσαι μέρος της, το ξαφνικό συναίσθημα της αχρηστίας. Και μετά, η κατάθλιψη –μια γκρίζα ομίχλη, που κολλάει στο πόδι σου κι ανεβαίνει και σιγά σιγά σε καταπίνει ολόκληρη. Πολύ φυσιολογικό, πιθανόν. Οι ψυχολόγοι και λοιποί ειδικοί επιμένουν πως (άνω κάτω τελεία, σημειώστε) «οι γυναίκες καριέρας που σε αντίθεση με τις παραδοσιακές νοικοκυρές συνδέουν μεγάλο μέρος της αυτοεκτίμησης και της κοινωνικής τους καταξίωσης με την εργασία τους. Αν ο ρόλος της εργαζόμενης πάψει να υφίσταται, η γυναίκα δέχεται πλήγμα και μπαίνει στη διαδικασία πένθους για την απώλεια του ρόλου της, αισθάνεται αδύναμη, ανήμπορη και λίγη απέναντι στον εαυτό της και τους γύρω της. Σταδιακά όμως, σε μια προσωπικότητα υγιή, που η αξία της δεν προσδιορίζεται από τους ρόλους και έχει ισορροπημένη προσωπική ζωή, αυτό αλλάζει –η γυναίκα επαναπροσδιορίζεται βάσει των νέων συνθηκών, βρίσκει νέα ενδιαφέροντα και λύσεις».
Αλλά αυτό, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, δε θα γίνει και αύριο. Προς το παρόν, ντιλάρω με το γιο μου το ενδεχόμενο να βρω μια άλλη δουλειά –εγώ δηλαδή θέλω, αλλά εκείνος αρνείται κι επιμένει πως αν πρόκειται να ξαναφεύγω από το σπίτι, καλά θα κάνω να βρω επιτέλους κάτι σχετικό με τα ενδιαφέροντά του, π.χ. πωλήτρια σε παιχνιδάδικο ή έστω σερβιτόρα σε σουβλατζίδικο –α, και cheerleader στον Ολυμπιακό. Κι επειδή αυτό το ζήτημα είναι κορυφαίο και άλυτο, αυτές τις μέρες διαβάζουμε πολλά μαθηματικά τετάρτης δημοτικού και πολλά αγγλικά και μετά εγώ φτιάχνω κέικ (μη βάλεις τίποτα με το
νου σου, εννιά φορές στις δέκα, μου βγαίνει η ζύμη σα λάστιχο) και σκέφτομαι σοβαρά την πιθανότητα να γίνω blogger (σ.σ. αυτό τουλάχιστον ξέρω πώς να το κάνω, βρήκα οδηγίες από τις WHAM που υπάρχουν και είναι φοβερές τύπισσες και έχουν ένα site, το www.mammasworkathome.gr με ένα σωρό πρακτικές λύσεις). Διότι αν κρίνω από το πάρτι που βλέπω τριγύρω (σημειώστε πάλι: «οι άνεργοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν το 1.000.000 τους τελευταίους μήνες, το δε ποσοστό στις γυναίκες εκτινάχθηκε στο 25,3%»), εμείς οι Λινέτ Σκάβο του Νέου Κόσμου είμαστε πολλές. Και είμαστε εδώ.
που αξίζει να µαγειρέψετε από την Κωνσταντίνα Αθανασίου
Φωτογραφίες: Γιώργος ∆ρακόπουλος, Λάµπρος Μέντζος, Visual Photos, IML Food styling: Αλεξάνδρα Τασουνίδου
∆ΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!
ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΤΕΙ! Υ ΜΑΓΕΙΡΕ
ΜΑΡΤΙΟΣ 12
σπιτικές συνταγές για το τραπέζι του Μαρτίου
47
Αρακάς µε αγκινάρες και κρασί
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιµασία: 15΄ | Ψήσιµο: 40΄ | Εύκολο
Για 6 άτοµα
Φασολάκια στρογγυλά µε µουστάρδα και σουσάµι Προετοιµασία: 15΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα | Εύκολο
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4 άτοµα
Υλικά
Εκτέλεση
Υλικά
Εκτέλεση
Αρακάς Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (1.200 γρ.) Αγκινάρες Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (600 γρ.) ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού φρέσκα κρεµµυδάκια 4 ψιλοκοµµένα λευκό κρασί 120 ml νερό ή ζωµός λαχανικών 1 φλιτζάνι Άνηθος ή Μαϊντανός ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 2-3 κουταλιές της σούπας αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Ζεσταίνετε το µισό ελαιόλαδο και σοτάρετε τα φρέσκα κρεµµυδάκια µαζί µε τον αρακά και τις αγκινάρες για 6’-7’. Προσθέτετε αλάτι, πιπέρι, το κρασί, το υπόλοιπο ελαιόλαδο, 1 φλιτζάνι νερό ή ζωµό λαχανικών και τα ανακατεύετε. 2. Μόλις αρχίσουν να βράζουν, σκεπάζετε την κατσαρόλα, χαµηλώνετε την ένταση της εστίας στο µισό και σιγοβράζετε για 30’ περίπου. Στο τέλος σκορπίζετε στο φαγητό τον άνηθο ή το µαϊντανό και ανακατεύετε. ∆οκιµάζετε αν χρειάζεται περισσότερο αλατοπίπερο και σερβίρετε.
Φασολάκια Στρογγυλά Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (1.200 γρ.) Κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο ή σησαµέλαιο 2/3 του φλιτζανιού λευκό κρασί 150 ml µουστάρδα γλυκιά 1 κουταλιά της σούπας ζωµός λαχανικών, έτοιµος ή σπιτικός 1 φλιτζάνι ταχίνι 2 κουταλιές της σούπας σουσάµι 2 κουταλιές της σούπας, καβουρντισµένο Μαϊντανός ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 3 κουταλιές της σούπας αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Ζεσταίνετε και σοτάρετε ελαφρά στο λάδι το ψιλοκοµµένο κρεµµύδι, προσθέτετε τα φασολάκια και συνεχίζετε το σοτάρισµα µέχρι να εξατµιστούν τα υγρά τους. Σβήνετε µε το κρασί, µέσα στο οποίο έχετε διαλύσει τη µουστάρδα. 2. Περιχύνετε µε το ζωµό λαχανικών. Ανακατεύετε και προσθέτετε 1½ φλιτζάνι νερό. Ρίχνετε το αλάτι, το πιπέρι και ανακατεύετε πάλι. 3. Αφήνετε τα φασολάκια να σιγοβράσουν για 45’, µέχρι να µαλακώσουν και να εξατµιστούν τα υγρά. Στο τέλος προσθέτετε το ταχίνι, το σουσάµι και το µαϊντανό και ανακατεύετε. Τα σερβίρετε χλιαρά ή ζεστά.
Σαλάτα µπρόκολο µε σάλτσα ταχινιού
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιµασία: 20΄ | Ψήσιµο: 15΄-20΄ | Εύκολο
Για 4 άτοµα
Πιπεριές γεµιστές µε ριζότο µανιταριών
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιµασία: 30΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα & 5΄ | Μέτριας δυσκολίας
Για 4 άτοµα
Υλικά
Εκτέλεση
Υλικά
Εκτέλεση
Μπρόκολο Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (750 γρ.) σέλερι 2 κλωνάρια, καθαρισµένα και ψιλοκοµµένα ελαιόλαδο 2 κουταλιές της σούπας φρέσκα κρεµµυδάκια 2 µέτριου µεγέθους, ψιλοκοµµένα καστανή ζάχαρη 1 κουταλιά της σούπας φουντούκια (ή κουκουνάρια) 4 κουταλιές της σούπας, καβουρντισµένα σταφίδες 2 κουταλιές της σούπας (προαιρετικά) αλάτι, πιπέρι
1. Βράζετε το µπρόκολο σε αλατισµένο νερό για 10’ (προσοχή να µην παραβράσει). Σε µεγάλο µπολ αναµειγνύετε το βρασµένο µπρόκολο µε το σέλερι. Αλατοπιπερώνετε. Βάζετε το ελαιόλαδο σε τηγάνι και σοτάρετε το κρεµµυδάκι, µέχρι να αρχίσει να αλλάζει χρώµα. Πασπαλίζετε µε την καστανή ζάχαρη, ανακατεύετε και συνεχίζετε το σοτάρισµα µέχρι να αρχίσουν να καραµελώνουν. Τότε προσθέτετε τα φουντούκια (ή κουκουνάρια) και τις σταφίδες (προαιρετικά) και ανακατεύετε για 2’-3’. 2. Ρίχνετε τη µισή ποσότητα από το περιεχόµενο του τηγανιού στο µπολ µε το µπρόκολο και το σέλερι και κρατάτε το υπόλοιπο στην άκρη. 3. Χτυπάτε στο µπλέντερ το σκόρδο µε το σησαµέλαιο, το χυµό λεµονιού και το αλάτι και µόλις τα υλικά οµοιογενοποιηθούν προσθέτετε το ταχίνι και ανακατεύετε καλά. Περιχύνετε τη σαλάτα µε τη σάλτσα και ανακατεύετε πολύ καλά. Προσθέτετε το υπόλοιπο µείγµα από το τηγάνι και σερβίρετε αµέσως.
Ρύζι µε Μανιτάρια και ποικιλία λαχανικών Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (600 γρ.) κόκκινες πιπεριές 8 µεγάλες ελαιόλαδο 1/2 φλιτζάνι Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού ζωµός λαχανικών 1½ φλιτζάνι Μαϊντανός ψιλοκοµµένος Mπάρµπα Στάθης 2-3 κουταλιές της σούπας ανθότυρο 300 γρ. λιωµένο µε πιρούνι αλάτι πιπέρι
1. Ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε το σκόρδο για 2’-3’ ανακατεύοντας διαρκώς. Προσθέτετε το περιεχόµενο της συσκευασίας χωρίς να το ξεπαγώσετε και συνεχίζετε το σοτάρισµα για 5’-6’ ακόµη, µέχρι να εξατµιστούν τα υγρά. Κατόπιν ρίχνετε το ζωµό λαχανικών και αλατοπίπερο, χαµηλώνετε την ένταση της εστίας και σιγοβράζετε για 20’. 2. Αποσύρετε από τη φωτιά, προσθέτετε το µαϊντανό και αφήνετε το µείγµα να κρυώσει. Κατόπιν ρίχνετε το λιωµένο ανθότυρο και ανακατεύετε. Πλένετε καλά τις πιπεριές, κόβετε ένα καπάκι από καθεµιά, αφαιρείτε τους σπόρους και µοιράζετε µέσα το µείγµα του ρυζιού. 3. Αλείφετε ένα αντικολλητικό ταψάκι µε λίγο λάδι και τοποθετείτε τις πιπεριές. Σκεπάζετε µε αλουµινόχαρτο και ψήνετε για 30’-35’ στους 200 οC. Αν θέλετε, στο τέλος αφαιρείτε το αλουµινόχαρτο και αφήνετε τις πιπεριές να πάρουν χρώµα.
Για τη σάλτσα ταχινιού Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού σησαµέλαιο 80 ml χυµός λεµονιού 2-3 κουταλιές της σούπας ταχίνι 150 γρ. αλάτι
Φασολάκια πλατιά µε κολοκυθάκια κοκκινιστά Προετοιµασία: 15΄| Ψήσιµο: 1 ώρα | Εύκολο
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 6 άτοµα
Ρατατούιγ µε φασόλια χάντρες Προετοιµασία: 30΄ | Ψήσιµο: 2 ώρες & 10΄ | Μέτριας δυσκολίας
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 6-8 άτοµα
Υλικά
Εκτέλεση
Υλικά
Εκτέλεση
Φασολάκια Πλατιά Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (1.200 γρ.) Κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1/2 φλιτζάνι Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο 1 φλιτζάνι Ντοµάτα ψιλοκοµµένη Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (500 γρ.) κολοκυθάκια 2 κοµµένα σε ροδέλες Μαϊντανός ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 1/2 φλιτζάνι πιπεριά Φλωρίνης 1 κοµµένη σε λωρίδες πράσινη πιπεριά 1 κοµµένη σε λωρίδες καρότα 4 κοµµένα σε µικρά κοµµάτια αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Βάζετε σε µεγάλη κατσαρόλα το ελαιόλαδο µε το κρεµµύδι, τα φασολάκια, τα καρότα και το σκόρδο και τα σοτάρετε σε µέτρια φωτιά για 7’. Προσθέτετε 1½ φλιτζάνι νερό και ανακατεύετε. 2. Όταν µισοβράσουν µετά από 30’, προσθέτετε την ντοµάτα, τα κολοκυθάκια, το µαϊντανό, τις πιπεριές, αλάτι, πιπέρι και 1½ φλιτζάνι νερό. Αφήνετε το φαγητό περίπου 20’ µέχρι να µαλακώσουν τα λαχανικά και να δέσει η σάλτσα και σερβίρετε.
Φασόλια Χάντρες Μπάρµπα Στάθης 1. Ζεσταίνετε σε δυνατή φωτιά σε κατσαρόλα 1 φλιτζάνι νερό µε λίγο αλάτι και µόλις κοχλάσει, 1 συσκευασία (450 γρ.) προσθέτετε το περιεχόµενο της συσκευασίας µε τα φασόλια. Βράζετε για 6’-7’. Προσθέτετε ελαιόλαδο 1½ φλιτζάνι στην κατσαρόλα 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο και άλλα 2 φλιτζάνια ζεστό νερό και ανακατεύετε. κολοκυθάκια 500 γρ. καθαρισµένα 2. Μόλις τα φασόλια πάρουν βράση, σκεπάζετε την κατσαρόλα, χαµηλώνετε την ένταση της και κοµµένα σε ροδέλες εστίας στο µισό και σιγοβράζετε για 50’-55’ περίπου, µέχρι να εξατµιστούν τα υγρά. Τα Κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης στραγγίζετε, τα αλατοπιπερώνετε και τα αφήνετε στην άκρη. 2 κουταλιές της σούπας 3. Αφήνετε τις µελιτζάνες σε σουρωτήρι, αφού πρώτα τις αλατίσετε για να ξεπικρίσουν. Τις µελιτζάνες 500 γρ. καθαρισµένες πλένετε, τις στραγγίζετε και τις στεγνώνετε καλά. Ζεσταίνετε 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδου και κοµµένες σε ροδέλες σε φαρδιά αντικολλητική κατσαρόλα και σοτάρετε τα λαχανικά µε την εξής σειρά: τα ντοµάτες 6 ώριµες, µικρές, κολοκυθάκια, τα κρεµµύδια, τις µελιτζάνες και τέλος τις ντοµάτες. Βγάζετε τα λαχανικά µε κοµµένες στη µέση Μαϊντανός ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης τρυπητή κουτάλα. Ανακατεύετε σε µπολ το µαΐντανό, το σκόρδο, αλάτι, πιπέρι, ζάχαρη και το υπόλοιπο λάδι. Στρώνετε σε ταψί τα σοταρισµένα λαχανικά και τα περιχύνετε µε το µείγµα των 2 κουταλιές της σούπας µυρωδικών. Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλιά της σούπας 4. Τα σκεπάζετε µε αλουµινόχαρτο και τα ψήνετε σε προθερµασµένο ζάχαρη 1/2 κουταλάκι του γλυκού φούρνο στους 200 οC για 1 ώρα. Αφαιρείτε κατόπιν το αλουµινόχαρτο, αλάτι προσθέτετε τα φασόλια χάντρες, ανακατεύετε προσεκτικά τα λαχανικά πιπέρι φρεσκοτριµµένο µε τα φασόλια και αφήνετε να ψηθούν όλα µαζί για 5’-6’ ακόµα.
Λείπει ο Μπάρµπα Στάθης απ’ τη Σαρακοστή;
Υπάρχουν δύο απόλυτες βεβαιότητες στο ρευστό τοπίο της σηµερινής Ελλάδας: Πρώτον, ο Μάρτης δε λείπει απ’ τη Σαρακοστή και δεύτερον, νηστίσιµο τραπέζι άνευ λαχανικών δε γίνεται. Γι’ αυτό, όσο ο ήλιος ανατέλλει απ’ την ανατολή και δύει απ’ τη δύση, ο παραδοσιακός µας σύµµαχος στην κουζίνα, ο Μπάρµπα Στάθης, θα είναι ο µεγάλος πρωταγωνιστής του Μάρτη και της σαρακοστιανής κουζίνας…
Η αρχαιότερη µεγάλη νηστεία της Ορθοδοξίας (οι απαρχές της χάνονται στα βάθη του 4ου µ.Χ. αιώνα), είναι ταυτόχρονα το έθιµο του λαϊκού µας πολιτισµού µε τις πιο αξιοζήλευτες αντιστάσεις στο χρόνο και µε εξαιρετικά ισχυρή παρουσία στη σύγχρονη ελληνική πραγµατικότητα. Θες γιατί µέσα µας η Σαρακοστή είναι ταυτισµένη µε την άνοιξη και τις πρώτες λιακάδες, θες γιατί συµπυκνώνει τις συλλογικές µας µνήµες από τα χρόνια της ανεµελιάς και της αθωότητας, θες γιατί όλοι µας κατά βάθος αναζητούµε µια κάποιου τύπου «κάθαρση» και µια κάποιου τύπου «ανάσταση», θες γιατί απλώς βλέπουµε µια θαυµάσια ευκαιρία διατροφικής αποτοξίνωσης, το βέβαιο είναι ότι οι περισσότεροι θα ανταµώσουµε ξανά γύρω από ένα µεγάλο σαρακοστιανό τραπέζι να τσουγκρίζουµε τα ποτήρια µας πάνω από αχνιστά πιάτα µε σπανάκι και σουπιές… Και όχι µόνο! Εµβληµατικά µεσογειακά πιάτα Η Σαρακοστή, βλέπετε, δεν είναι µόνο ένα σπουδαίο κεφάλαιο της εκκλησιαστικής ιστορίας, ούτε της λαογραφικής µας κληρονοµιάς. Είναι επίσης η πιο µεστή συµπύκνωση της ουσίας της πατροπαράδοτης κουζίνας µας: απλότητα και σοφή αξιοποίηση των δώρων της φύσης. Στο σαρακοστιανό τραπέζι οι µεγάλοι πρωταγωνιστές είναι τα λαχανικά, το ελαιόλαδο και τα ανοιξιάτικα µεσογειακά µυρωδικά, που µαζί µε τα όσπρια και τα θαλασσινά δίνουν µια σειρά από εµβληµατικά πιάτα της παραδοσιακής ελληνικής γαστρονοµίας. Σκεφτείτε µόνο τα «λαδερά», τον αρακά, τα φασολάκια και τις µπάµιες, πώς αναδεικνύονται µε το λάδι,
8
το κρεµµύδι και την ντοµάτα, σκεφτείτε το σπανακόρυζο, λιτό και φίνο µες στην ταπεινότητά του, πώς αναδίδει τα αρώµατα της άνοιξης µε λίγο άνηθο και φρέσκο κρεµµυδάκι, σκεφτείτε τις αγκινάρες αλά πολίτα, το µπριάµ, την απίστευτη ποικιλία από τις νηστίσιµες χορτόπιτες… Κι έπειτα συλλογιστείτε την εκλεκτή συγγένεια που διατηρεί αυτή η τόσο παλιά διατροφική πρακτική, η βγαλµένη µέσα από τον φυσικό πλούτο της Μεσογείου, µε τις πλέον σύγχρονες επιταγές της υγιεινής διατροφής: όσο το δυνατόν αποχή από τα κόκκινα κρέατα και τα κορεσµένα λιπαρά, όσο το δυνατόν συχνότερη κατανάλωση ελαιολάδου, οσπρίων και βέβαια λαχανικών! Λαχανικά φρέσκα όσο τη στιγµή που κόπηκαν! Για να είναι όµως νόστιµο και απολαυστικό το νηστίσιµο τραπέζι, ώστε να µη µας πέσει… βαριά η καλογερική, θέλει ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή επιλογή των λιγοστών (συγκριτικά µε την αρτυµένη κουζίνα) πρώτων υλών. Ακριβώς γιατί σε αυτά τα λιγοστά υλικά είναι που στηρίζεται όλη η επιτυχία των σαρακοστιανών εδεσµάτων. Έτσι, για τα λαχανικά, εµπιστευόµαστε τον παραδοσιακό µας σύµµαχο στη σύγχρονη κουζίνα, τον Μπάρµπα Στάθη. Η πλούσια, φρέσκια γεύση τους και η αποδεδειγµένα ανώτερη διατροφική αξία τους, αναβαθµίζουν γευστικά το πιάτο µας και συµβάλλουν εξαιρετικά στην καλή µας υγεία. Η υποδειγµατική καλλιέργεια των λαχανικών Μπάρµπα Στάθης δεν είναι τυχαία: στηρίζεται σε αρχές και διδάγµατα 40 χρόνων εµπειρίας στην εύφορη και σοφή ελληνική γη, στην αυστηρή επιλογή των κατάλληλων σπόρων και στη στενή παρακολούθηση από εξειδικευµένους γεωπόνους, που φροντίζουν τα λαχανικά σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους. Α, και το πιο σηµαντικό: το πάγωµα του χρόνου! Τα λαχανικά Μπάρµπα Στάθης κόβονται την ιδανική στιγµή της ωρίµανσής τους και καταψύχονται άµεσα. Έτσι, διατηρούνται στο απόγειο της φρεσκάδας τους µε όλες τις βιταµίνες και τη γεύση τους, χωρίς συντηρητικά και χωρίς ίχνος φυτοφαρµάκων. Γι’ αυτό προτιµάµε πάντα τα λαχανικά του. Και γι’ αυτό ο Μπάρµπα Στάθης δεν λείπει ποτέ απ’ τη Σαρακοστή µας!
Φασολάκια κοκκινιστά Προετοιµασία: 30’ | Ψήσιµο: 1 ώρα | Μέτριας δυσκολίας
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Σπανακόρυζο µε γαρίδες
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Για 4 άτοµα
Προετοιµασία: 30΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα | Εύκολο
Για 4 άτοµα
Υλικά
Εκτέλεση
Υλικά
Εκτέλεση
Φασολάκια Στρογγυλά Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (1.200 γρ.) ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού Κρεµµύδι Ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1/2 φλιτζάνι Σκόρδο Ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού Ντοµάτα Ψιλοκοµµένη Μπάρµπα Στάθης 2 φλιτζάνια Πολτός ντοµάτας Συµπυκνωµένος Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού Μαϊντανός Ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 1/2 φλιτζάνι ζωµός λαχανικών 1 φλιτζάνι ζάχαρη λίγη αλάτι πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Ζεµατίζετε τα φασολάκια για 2’ σε καυτό νερό. Τα στραγγίζετε και τα αφήνετε στην άκρη. Ζεσταίνετε το λάδι σε κατσαρόλα και σοτάρετε το κρεµµύδι και το σκόρδο. Ρίχνετε την ψιλοκοµµένη ντοµάτα, τον ντοµατοπολτό αραιωµένο σε 1½ φλιτζάνι νερό και κατόπιν τα φασολάκια. 2. Προσθέτετε µετά το µαϊντανό, τον ζωµό και λίγη ζάχαρη. Φροντίζετε τα υγρά να µισοσκεπάζουν τα φασολάκια. Σιγοβράζετε για 50’ περίπου. Αλατοπιπερώνετε το φαγητό πριν από το τέλος του µαγειρέµατος.
Σπανάκι σε φύλλα Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (1.000 γρ.) ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού γαρίδες καθαρισµένες 400 γρ. (σοταρισµένες σε λίγο λάδι) φρέσκα κρεµµυδάκια 2 καθαρισµένα και ψιλοκοµµένα Κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 3 κουταλιές της σούπας Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού ρύζι Καρολίνα 200 γρ. Άνηθος ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 3 κουταλιές της σούπας πατάτα 1 κοµµένη σε κυβάκια (προαιρετικά) λεµόνι 1 (ο χυµός του) αλάτι πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Μέσα σε κατσαρόλα ζεσταίνετε το µισό λάδι και σοτάρετε τα φρέσκα κρεµµυδάκια, το ψιλοκοµµένο κρεµµύδι και το σκόρδο µέχρι να µαραθούν. Προσθέτετε το ρύζι και ανακατεύετε για 3’-4’. Κατόπιν ρίχνετε το σπανάκι, τον άνηθο και την πατάτα και συνεχίζετε το σοτάρισµα ανακατεύοντας για 2’-3’. 2. Περιχύνετε µε το χυµό του λεµονιού, το υπόλοιπο λάδι και 2 φλιτζάνια νερό και αφήνετε το φαγητό να βράσει σε χαµηλή φωτιά για 40’-45’. Λίγο πριν ολοκληρωθεί το µαγείρεµα, προσθέτετε τις σοταρισµένες γαρίδες, αλατοπιπερώνετε το σπανακόρυζο και ανακατεύετε καλά.
Μανιτάρια µε κρασί και θυµάρι
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιµασία: 20΄ | Ψήσιµο: 20΄ | Εύκολο
Για 4 άτοµα
Φιλέτα γλώσσας µε αρακά και σάλτσα κρόκου Προετοιµασία: 20΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα & 5΄ | Μέτριας δυσκολίας
Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 8 άτοµα
Υλικά
Εκτέλεση
Υλικά
Εκτέλεση
Μανιτάρια ολόκληρα Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (450 γρ.) ελαιόλαδο 3 κουταλιές της σούπας βούτυρο (ή λάδι τρούφας) 3 κουταλιές της σούπας Κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 80 γρ. Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπας πράσα 2 ψιλοκοµµένα φρέσκα κρεµµυδάκια 2 κοµµένα σε ροδέλες λευκό κρασί 150 ml ζωµός λαχανικών 1/2 φλιτζάνι θυµάρι 3 κουταλιές της σούπας αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Σε µεγάλο τηγάνι ζεσταίνετε το λάδι µαζί µε το βούτυρο και σοτάρετε για 5’-6’ τα µανιτάρια ολόκληρα µαζί µε το κρεµµύδι. Προσθέτετε το σκόρδο, τα πράσα και τα φρέσκα κρεµµυδάκια και συνεχίζετε το σοτάρισµα για 5’ ακόµη, ανακατεύοντας συχνά. 2. Σβήνετε µε το κρασί. Κατόπιν προσθέτετε τον ζωµό λαχανικών και αλατοπιπερώνετε. Μαγειρεύετε σε χαµηλή φωτιά, µέχρι να εξατµιστούν όλα τα υγρά. Στο τέλος, προσθέτετε το θυµάρι, ανακατεύετε προσεκτικά και σερβίρετε.
Αρακάς Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (1.200 γρ.) ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού φιλέτα γλώσσας 8 φρέσκα κρεµµυδάκια 4-5 καθαρισµένα και ψιλοκοµµένα Άνηθος ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 4 κουταλιές της σούπας λεµόνια 2 (ο χυµός τους) ταχίνι 2 κουταλιές της σούπας κρόκος Κοζάνης 2 γρ. σε κλωστές αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Ζεσταίνετε 1/3 του φλιτζανιού ελαιόλαδο και σοτάρετε τα φιλέτα γλώσσας µαζί µε τα φρέσκα κρεµµυδάκια. Αλατοπιπερώνετε. Όταν µαραθούν τα κρεµµυδάκια και ψηθούν τα φιλέτα, τα κατεβάζετε από τη φωτιά και προσθέτετε το µισό άνηθο και λίγο χυµό λεµονιού. Τα αφήνετε στην άκρη. 2. Ζεσταίνετε το υπόλοιπο ελαιόλαδο σε µεγάλη κατσαρόλα, προσθέτετε το περιεχόµενο της συσκευασίας µε τον αρακά και σοτάρετε για 7’ περίπου. 3. Ρίχνετε τον υπόλοιπο χυµό λεµονιού και τον υπόλοιπο άνηθο και προσθέτετε 1½ φλιτζάνι νερό. Αλατοπιπερώνετε και βράζετε σε χαµηλή φωτιά για 40’-45’, µέχρι να µαλακώσει ο αρακάς. Αφαιρείτε µερικές κουταλιές από το ζουµάκι της σάλτσας, διαλύετε µέσα τον κρόκο και το ταχίνι και ανακατεύετε καλά µέχρι να γίνουν βελούδινη σάλτσα. Στο τέλος προσθέτετε στην κατσαρόλα τα φιλέτα γλώσσας και τα κρεµµυδάκια και αφήνετε να βράσουν όλα µαζί για 5’-6’. Σερβίρετε αµέσως τα φιλέτα µε τον αρακά και τη σάλτσα κρόκου.
Ψαροκροκέτες µε αρακά
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιµασία: 20΄ | Αναµονή: 30΄ | Ψήσιµο: 35΄ | Μέτριας δυσκολίας
Για 4 άτοµα
Μπάµιες φουρνιστές
Κωνσταντίνα Αθανασίου
Προετοιµασία: 30΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα 5΄ | Μέτριας δυσκολίας
Για 4 άτοµα
Υλικά
Εκτέλεση
Υλικά
Εκτέλεση
Αρακάς Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (450 γρ.) µαργαρίνη 2 κουταλιές της σούπας µπακαλιάρος 400 γρ. βρασµένος και κοµµατιασµένος πέστροφα καπνιστή Ορχοµενού 1 φιλέτο, κοµµατιασµένο Κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπας φρέσκα κρεµµυδάκια 2 ψιλοκοµµένα πατάτες 3 βρασµένες και λιωµένες µε πιρούνι Σκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκού αυγά 2 χτυπηµένα ελαιόλαδο 3 κουταλιές της σούπας και επιπλέον για το τηγάνισµα Μαϊντανός ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 3 κουταλιές της σούπας ρίγανη 1 κουταλάκι του γλυκού τριµµένη φρυγανιά 100 γρ. χυµός λεµονιού 1 κουταλιά της σούπας αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριµµένο
1. Βράζετε τον αρακά για 12’ σε αλατισµένο νερό και τον στραγγίζετε. Τον σοτάρετε στη µαργαρίνη. Ανακατεύετε τον µπακαλιάρο µε την πέστροφα, τα κρεµµύδια, τις λιωµένες πατάτες, το χυµό λεµονιού, 2 κουταλιές της σούπας αρακά, το σκόρδο, τα αυγά, 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, το µαϊντανό, τη ρίγανη, αλάτι και φρεσκοαλεσµένο µαύρο πιπέρι. 2. Ζυµώνετε το µείγµα και το πλάθετε σε δώδεκα µεγάλες κροκέτες. Πασπαλίζετε τις κροκέτες µε τριµµένη φρυγανιά. 3. Ζεσταίνετε το υπόλοιπο λάδι σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι και τηγανίζετε τις κροκέτες από όλες τις πλευρές, µέχρι να ροδίσουν. Τις αφήνετε να στραγγίσουν σε απορροφητικό χαρτί και τις σερβίρετε µαζί µε τον υπόλοιπο αρακά.
Μπάµιες extra Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (1.000 γρ.) ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού ξίδι από κόκκινο κρασί 1/3 του φλιτζανιού ζάχαρη 1/2 κουταλάκι του γλυκού Ντοµάτα ψιλοκοµµένη Μπάρµπα Στάθης 1 συσκευασία (500 γρ.) φρέσκα κρεµµυδάκια 4-5 ψιλοκοµµένα ψιλοκοµµένος δυόσµος 1 µατσάκι (ή 1 κουταλάκι του γλυκού ξερός δυόσµος) κύβος λαχανικών 1 αλάτι όσο θέλετε φρεσκοτριµµένο πιπέρι
1. Ζεσταίνετε σε κατσαρόλα το µισό ελαιόλαδο, προσθέτετε τις µπάµιες και τις σοτάρετε για 5’-6’. Ανακατεύετε ελαφρά µε ξύλινη κουτάλα ή κουνάτε το σκεύος γιατί οι µπάµιες είναι ευαίσθητες. Σβήνετε µε το ξίδι και, όταν σχεδόν εξατµιστεί, προσθέτετε τη ζάχαρη. 2. Μόλις οι µπάµιες ροδίσουν ελαφρά, αποσύρετε από τη φωτιά και τις µεταφέρετε σε ταψί. Προθερµαίνετε το φούρνο στους 170 οC. Προσθέτετε στο ταψί την ντοµάτα, τα κρεµµυδάκια, το δυόσµο, αλάτι, πιπέρι, τον κύβο κοµµατιασµένο και 1/2 φλιτζάνι ζεστό νερό και ανακατεύετε προσεκτικά. Σκεπάζετε το ταψί µε αλουµινόχαρτο και ψήνετε το φαγητό για 40’. 3. Ξεσκεπάζετε το ταψί και ψήνετε το φαγητό για 10’ ακόµα, µέχρι να εξατµιστούν τα υγρά. Αφήνετε τις µπάµιες λίγο να κρυώσουν, περιχύνετε µε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και σερβίρετε.
Mix AND MATCH
Τι μπουκάλι να ανοίξουμε;
Ο οινολόγος μας Νίκος Χατζάκης δοκιμάζει τις συνταγές του 6+Έξι και προτείνει…
Αρακάς με αγκινάρες και κρασί
Φασολάκια κοκκινιστά
Φασολάκια στρογγυλά με σάλτσα μουστάρδας και σουσάμι
Σπανακόρυζο με γαρίδες
Σαλάτα μπρόκολο με φουντούκια και σάλτσα ταχινιού
Μανιτάρια με κρασί και θυμάρι
Πιπεριές με μανιτάρια, ρύζι και ανθότυρο
Φιλέτα γλώσσας με αρακά και σάλτσα κρόκου
Σύνθετο πιάτο, με μπόλικα αρώματα, υφές και γεύσεις, που συνωμοτούν σε μια πλούσια συμμαχία. Εδώ το κρασί μπορεί να είναι είτε κάποιο γεμάτο λευκό, όπως ένα Chardonnay, ένα καλοδουλεμένο χαρμάνι Ροδίτη με Σαββατιανό ή μια Σαντορίνη, είτε ένα φρέσκο ερυθρό κρασί από Syrah, ή από Λημνιό και Cabernet.
Τόσο ο κρόκος όσο και το ταχίνι, αμφότερα υλικά με ισχυρή προσωπικότητα, αναδεικνύουν την τρυφερή γλύκα από τον αρακά και τη σχετικά ουδέτερη γεύση της γλώσσας, οδηγώντας μας προς ένα λευκό οινικό παρτενέρ, με ικανοποιητικό αρωματικό περιεχόμενο. Παράδειγμα, κάποια ενδιαφέροντα χαρμάνια Sauvignon με Ροδίτη, Chardonnay με Μοσχοφίλερο, αλλά και τα πολύ ενδιαφέροντα αφρώδη από Ντεμπίνα.
Φασολάκια πλατιά με κολοκυθάκια κοκκινιστά
Κροκέτες μπακαλιάρου και πέστροφας
Ρατατούιγ με φασόλια
Μπάμιες λαδερές με φέτα στο φούρνο
Η συμβουλή μου είναι να παντρέψετε αυτό το κλασικό, ανοιξιάτικο φαγάκι με ένα απολαυστικό, τραγανό Μοσχοφίλερο του 2011. Χρησιμοποιήστε μάλιστα και την αναλογία που προτείνει η συνταγή στο μαγείρεμα, μιας και πρόκειται για θαυμάσιο συνδυασμό. Εντούτοις, κάθε αρωματικό λευκό κρασί, όπως Sauvignon, Μοσχάτο ή Ροδίτης, θα του ταίριαζαν μια χαρά.
Λευκή η σαλτσούλα του, λευκό και το κρασάκι. Γήινες οι ευωδιές, γνήσιες κι αυθεντικές, οπότε μια ρετσίνα είναι ό,τι πρέπει στα ποτήρια. Διαλέξτε μια καλοφτιαγμένη ρετσίνα, φρέσκια οπωσδήποτε, και βάλτε την στο ψυγείο να δροσίσει. Δοκιμάστε εκείνη του Κεχρή, της Γαίας Οινοποιητικής, του Παπαγιαννάκου ή του Βασιλείου.
Ανατρεπτική σαλάτα με έμφαση στους ξηρούς καρπούς. Σε αυτούς τους καρπούς θα σταθούμε, για να αναζητήσουμε ένα κρασί με ανάλογο αρωματικό περιεχόμενο. Οπωσδήποτε λευκό στο χρώμα και απαραιτήτως με την επίδραση του βαρελιού στο σώμα και τη μύτη του. Καλύτερες επιλογές, ένα βαρελάτο Chardonnay, μια Μαλαγουζιά από βαρέλι ή κι ένα Νυχτέρι 2ετίας.
Η Γουμένισσα είναι ερυθρό κρασί με ξεχωριστό στυλ, πολύ σικάτο, κομψό και γενναιόδωρο. Παντρεύει το απολαυστικό Ξινόμαυρο με την ντελικάτη Νεγκόσκα, δίνοντας κρασιά που αγαπάνε τις απαλές γεύσεις. Σε τούτα τα φασολάκια αυτά τα κρασιά βρίσκουν την αδερφή ψυχή τους. Δοκιμάστε τη Γουμένισσα του Χατζηβαρύτη, του Μπουτάρη, του Αϊδαρίνη, του Τάτση.
Ένα πολύχρωμο, ολόγλυκο φαγάκι με γαλλικό όνομα και ευωδιαστό περιεχόμενο, το ρατατούιγ με πρωταγωνιστή τα φασόλια χάντρες θέλει οπωσδήποτε ένα κρασί με φραντσέζικο ταμπεραμέντο. Με ελληνική ωστόσο υπογραφή, ένα ροζέ Syrah ή ένα ροδαλό Cabernet είναι η καλύτερη επιλογή για τη ντοματένια μαγεριά μας.
Μια εικόνα από κοκκινιστά φασολάκια είναι λειψή αν απ’ το πλάι τους λείπει η φέτα και το χωριάτικο ψωμάκι για την «παπάρα». Επιπλέον, πρόκειται για φαγητό με ιδιαίτερη προτίμηση σε ερυθρούς, μικρής παλαίωσης οίνους, όπως τα Κοτσιφάλια της Κρήτης, τα Αγιωργήτικα της Νεμέας και το Λημνιό της Μακεδονίας.
Αυτό το ενισχυμένο σπανακόρυζο που ευωδιάζει από τα αρώματα του άνηθου και του κρεμμυδιού, θα το προσεγγίσουμε με τον κλασικό τρόπο, παρόλο που οι γαρίδες εμπλουτίζουν τη γεύση του. Θα διαλέξουμε λοιπόν ένα λευκό κρασί, όπως πάντα λεμονάτο και τραγανό, με υπαρκτό, αλλά όχι φλύαρο άρωμα, όπως μια Ρομπόλα ή έναν φρέσκο Ροδίτη.
Μεζεδάκι περιωπής, κρασάτο και θυμαρίσιο με μυρωδιές βουνίσιες και ελληνικές. Διαλέγουμε λευκό κρασάκι, από ορεινούς αμπελώνες, έτσι που να χορταίνεις από ευωδιές κι οξύτητες. Πολύ καλοί οι ορεινοί Ροδίτες, οι Μαλαγουζιές που σκαρφαλώνουν στα ψηλά βουνά, αλλά και κάποιες εκφάνσεις του λιγότερο διάσημου Λαγόρθι.
Η θαλασσινή αρμύρα χαράσσει πορεία για τούτα τα λαχταριστά κροκετάκια, κατευθύνοντας την οινοποσία σε νησιώτικα σοκάκια. Πρώτη επιλογή ένα Ασύρτικο συνοινοποιημένο με Αθήρι κι Αϊδάνι σε μια στιβαρή Σαντορίνη και δεύτερη επιλογή ένα κρητικό Βιδιανό, ιδανικά περασμένο από βαρέλι.
Φαγητό που μοσχοβολάει μαμά Ελλάδα, και δεν θα δυσανασχετούσε διόλου με μια ρετσίνα για παρέα. Όμως, μιας και το φαγάκι έχει κοκκινίσει από την ντοματούλα, θα ταιριάξει γάντι και με ένα ροζέ κρασί, όπως τα υπέροχα ροδαλά κρασιά που δίνει το Αγιωργήτικο ή τα εξαίσια αρωματικά ροζέ που παράγονται στη Βόρεια Ελλάδα από Ξινόμαυρο.
37
ΑΛΚΟΤΕΣΤ ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ
IML
Μεταξύ τυρού και αχλαδιού,
οίνος παρεµβάλλεται Το τυρί θεωρείται… αδερφή ψυχή για το κρασί. Απλούστατοι συνδυασµοί των δύο οδήγησαν και τους πιο επιλεκτικούς ουρανίσκους σε έκσταση, αποδεικνύοντας για µια ακόµα φορά πως «ουκ εν τω πολλώ το ευ». ∆εν χρειάζεται πολλά ένας λιχούδης ουρανίσκος για να αναστενάξει από ευγνωµοσύνη. Παίρνω για παράδειγµα… εµένα: µεγάλος τυρολάτρης και οινεραστής ταυτόχρονα, θυµάµαι τόσο ζωντανά κάποια ανεπανάληπτα παντρέµατα τυριού µε κρασί, όσο ξεφτίζουν µε το χρόνο κάποια αναπάντεχα δηµιουργικά εδέσµατα που γεύτηκα στο διάβα µου. Είναι δε κάποιες φορές που ελαττώνω την ακολουθία των πιάτων στο δείπνο, έτσι ώστε να αφήσω χώρο σε εµένα και τους καλεσµένους µου να απολαύσουµε µια θεσπέσια ποικιλία από ελληνικά τυριά, µαζί µε ένα καλό µπουκάλι κρασί που έχω φυλαγµένο για το τέλος. Είναι όµορφες αυτές οι νόστιµες στιγµές, δίνουν νόηµα και µια στάλα αισιοδοξίας. Ανάλογα µε τις διαθέσεις, είναι φορές που επιλέγω πρώτα το κρασί κι ύστερα στήνω επάνω σε αυτό ένα sur mesure τυροπλατό κι είναι άλλες στιγµές που η λιγούρα για µια βελούδινη γραβιέρα ή ένα κρεµώδες, υπόξινο κατσικίσιο καθοδηγούν την οινική επιλογή. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η σύνθεση ενός πλατό µε τυριά µπορεί να σταθεί από µόνη της σαν αφορµή για να µαζευτούµε χαλαρά γύρω από ένα τραπέζι και να φλυαρήσουµε µε ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, δίχως να χρειαστεί να γυρίσουµε τις τσέπες µας ανάποδα, κι ούτε να ξηµεροβραδιαστούµε στην κουζίνα. Η Ελλάδα έχει να επιδείξει έναν µεγάλο και πολύ πολύ ενδιαφέρον αριθµό από εξαίσια τυριά και φυσικά από εκλεκτά κρασιά για να τα συνοδεύσουµε.
Λευκά κρασιά και άσπρα τυριά Τα λευκά τυράκια έχουν συχνά κοφτερές οξύτητες, αλ λά και φρέσκα αρώµατα που τονίζουν τη γαλακτώδη προέλευσή τους, συχνά δε και την πρώτη ύλη τους… δηλαδή την τροφή που καταναλώνουν τα ζωάκια, µε αποτέλεσµα να διακρίνουµε στην αρωµατική παλέτα ενός λευκού τυριού από φρέσκο γρασίδι, µέχρι αµπελόφυλλα, θυµάρι και ρίγανη. Κάποιες φορές η αρµύρα είναι πρωταγωνιστής στη γεύση του τυριού (π.χ. φέτα) κι άλλες φορές η πληθωρικότητα της λιπαρής του σύστασης δίνει το προβάδισµα σε βουτυρένιες και πολύ πλούσιες γευστικά πινελιές, όπως στο Μανούρι. Κοινός παρανοµαστής σε όλα τα λευκά τυριά είναι φυσικά το χρώµα τους, το οποίο συνεπάγεται αντίστοιχης απόχρωσης κρασί. Ειδικότερα όµως προτιµάµε κρασιά µε ισχυρές οξύτητες και φρεσκάδα, όπως φρέσκα Ασύρτικα, Μοσχοφίλερο, Μονεµβασιά και Ροδίτη για όξινα και πικάντικα τυριά όπως τσαλαφούτι, βασιλοτύρι, ξινοµυζήθρα, σφέλα και καλαθάκι. Από την άλλη, δίνουµε περισσότερη έµφαση στον όγκο και την πληθωρικότητα του κρασιού όταν πρόκειται για πιο λιπαρά λευκά τυριά όπως µανούρι και φέτα, µε αποτέλεσµα να προτιµάµε κάποιο πλούσιο Chardonnay,
38
ένα βαρελάτο Ασύρτικο ή µια φρέσκια Ρετσίνα. Τέλος, υπάρχουν και λευκά τυριά µε απαλά αρώµατα και ταυτόχρονα ήπια γεύση, όπως η µυζήθρα και το ανθότυρο, τυριά που προτιµούν αντίστοιχου επιπέδου κρασιά, όπως ας πούµε ένα Αθήρι ή ένα Σαββατιανό, τα οποία θα συνοδεύσουν τα τυριά χωρίς να τα καπελώσουν. Αν πάλι επιλέξετε να σερβίρετε το τυρί σαν σαγανάκι -όπως άλλωστε είναι προτιµότερο να τρώγεται η φορµαέλα, το σταµατίνι ή και το µαστέλο-, τότε χρειάζεστε κρασί µε ζωηρά αρώµατα και ταυτόχρονα οξύτητα ικανή να συντροφεύσει την αλµύρα που αναδίδουν. Ως εκ τούτου, διαλέγουµε Μαντινεία, Μαλαγουζιά, Ροδίτη ή χαρµάνια τους. Εξαίρεση στον κανόνα αποτελούν ορισµένα λευκά κρασιά µε εξαιρετικά πλούσιο χαρακτήρα, όπως Chardonnay, Ασύρτικα ή και Sauvignon περασµένα από βαρέλι και µε την πατίνα του χρόνου χαραγµένη επάνω τους. Τέτοιου είδους κρασιά, µε ζωηρό ξηροκαρπάτο περιεχόµενο, πολύπλοκα αρώµατα από βανίλια, µπαχαρικά, ξύλο και µελωµένα φρούτα, µε στόµα λιπαρό και σύνθετο, είναι ικανά να αντεπεξέλθουν και πλάι σε πιο ώριµα, κίτρινα τυριά, όπως κάποιες γραβιέρες, κασέρια, ακόµα και παρµεζάνα και Σαν Μιχάλη.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ Τέσσερις Εποχές Μπουτάρη
Καλαθάκι, Γαλοτύρι, Μυζήθρα, Μελίχλωρο
Ρετσίνα Παπαγιαννάκου
Φέτα, Κεφαλοτύρι, Ξινοτύρι, Πρέντζα
Άσπρος Λαγός ∆ουλουφάκη
Βολάκι, Κορµός κατσικίσιος, Χαλούµι, Σιτάκα
Chardonnay Κτήµα Κατσαρού
Πετρωτό, Σφέλα, Μαστέλο, Σεβρ Μετσόβου
Μαλαγουζιά Κτήµα Γεροβασιλείου
Ανθότυρο, Μανούρι, Κατίκι, Μελίτυρος
Ερυθρά κρασιά µε κίτρινα κι ώριµα τυριά Η ωριµότητα και η παλαίωση είναι που δίνουν σε αυτά τα τυριά την κιτρινωπή χροιά και την ηµίσκληρη ή σκληρή κορµοστασιά τους. Οι γεύσεις τους συνήθως είναι πιο περίπλοκες από τα λευκά τυριά, το ίδιο και τα αρώµατά τους, που χώρια από τις «πρωτογενείς» νύξεις, αποκτούν περιπλοκότητα που µεταφράζεται σε αρώµατα ξηρών καρπών, βουτύρου, ψωµιού και ψηµένου γάλακτος, αλλά και γεύσεις αντίστοιχες αρωµατικά, πλούσιες και συµπυκνωµένες γευστικά. Τα κίτρινα τυριά θέλουν τις τανίνες τους. Χρειάζονται συνήθως ερυθρά κρασιά, κι ανάλογα µε την ένταση της γεύσης τους, περισσότερο ή λιγότερο παλαιωµένα. Το θέµα της παλαίωσης είναι, όπως µπορεί κανείς να φανταστεί, καταλυτικό στη συνύπαρξη των δυο συνδαιτυµόνων. Ιδιαίτερα παλαιωµένα και ώριµα τυριά που έχουν µετατραπεί σε πικάντικους δυναµίτες, προτιµούν αντίστοιχα και βαθιάς παλαίωσης κρασιά. Παράδειγµα, µια γραβιέρα 5ετίας συνδυάζεται εξαιρετικά µε κάποιο Cabernet, Syrah ή Ξινόµαυρο 5 έως 10 χρόνων. Το ίδιο ισχύει και για πιπεράτα τυριά, που οφείλουν το πικάντικο στοιχείο σε άλλους παράγοντες εκτός της παλαίωσης, όπως στην ύπαρξη κόκκων πιπεριού στη µάζα τους, στην έντονη αλµύρα τους (π.χ. κεφαλοτύρι) ή στην ωρίµανση µέσα σε κρασί σε κρασοβάρελα (γιλοµένο). Τα πολύ πικάντικα τυριά αγαπούν επίσης την ξηρή εκδοχή οινοποίησης της Μαυροδάφνης, αλλά και το Σαντορινιό Μαυροτράγανο, και τα δυο, κρασιά µε γερά κότσια. Λιγότερο παλαιωµένα κίτρινα τυριά, όπως γραβιέρες ενός έτους, κασέρια και κεφαλογραβιέρες, προτιµούν πιο µαλακά ερυθρά κρασιά όπως Merlot, Νεµέα, Γουµένισσα, µεσαίας παλαίωσης. Αν επιλέξουµε στο πλατό µας να συµπεριλάβουµε κι ένα καπνιστό τυρί, όπως το Μετσοβόνε ή το Μούζδροβο της Ρούµελης, τότε φροντίζουµε απαραιτήτως το κρασί µας να είναι περασµένο από βαρέλι, ώστε να διαθέτει την απαραίτητη βαρελάτη αίσθηση που θα συµπληρώσει τον καπνιστό χαρακτήρα του τυριού. Με ένα ερυθρό κρασί, τηρουµένων των αναλογιών µπορούµε να συνοδεύσουµε και κάποια λευκά τυριά. Παράδειγµα, µια πιπεράτη φέτα, ένα παλαιωµένο ανθότυρο, ένα ώριµο σεβρ ακόµα καλύτερα, ενισχυµένο µε κόκκους από µαύρο πιπέρι. ∆οκιµάστε τα µε κάποιο Ξινόµαυρο, µε ένα Μαυροτράγανο, µε ένα Ληµνιό µόνο του ή σε χαρµάνια. Με φρέσκα κόκκινα κρασιά ενός ή δύο χρόνων ταιριάζουν πολύ τα σαγανάκια.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ Cava Κτήµα Μερκούρη
Αρσενικό Νάξου, Λαδοτύρι Μυτιλήνης, Γραβιέρα Αγράφων, Μανούρα Σίφνου
Κτήµα Γέννηµα Ψυχής Merlot
Γραβιέρα Τήνου, Γραβιέρα Νάξου, Γραβιέρα Ίου, Πεκορίνο Αµφιλοχίας
Syrah Κτήµα Γεωργακόπουλου
Σαν Μιχάλη, Μετσοβόνε, Κεφαλογραβιέρα, Παρµεζάνα Μετσόβου
Νεµέα Κτήµα Σπυρόπουλου
Γραβιέρα Κρήτης 2ετίας, Κασέρι Σοχού, Γίδινη Γραβιέρα
Νάουσα Κτήµα Φουντή
Γραβιέρα Κρήτης 5ετίας, Λαδογραβιέρα Ζακύνθου, Κεφαλοτύρι Νιώτικο, Ελαιοτύρι µε ρίγανη
Γλυκά κρασιά για να ξαφνιάσουµε τον ουρανίσκο Οι οπαδοί των γευστικών εκπλήξεων απολαµβάνουν ιδιαίτερα το συνδυασµό επιδόρπιων οίνων και πικάντικων τυριών όπως τα µπλε τυριά τύπου ροκφόρ, γκοργκοντζόλα και στίλτον, αλλά και των δικών µας πιπεράτων όπως η κοπανιστή κι η λαδογραβιέρα της Ζακύνθου. Στην αντίθεση των δυο γεύσεων, που σκάνε εκρηκτικά στον ουρανίσκο, βρίσκουµε ανεπανάληπτη απόλαυση. Ευωδιαστά Μοσχάτα, κορυφαία Vinsanto και Μαυροδάφνες-δυναµίτες είναι µόνο µερικά από τα θεσπέσια επιδόρπια, ελληνικά κρασιά που θα βρείτε στα ράφια της κάβας για να τολµήσετε τους συνδυασµούς σας. Φυσικά τα γλυκά κρασιά, εκτός από τα προαναφερθέντα πικάντικα τυριά, συνοδεύουν όµορφα και τυρένια γλυκάκια. Πάρτε για παράδειγµα ένα ελληνικό τσιζκέικ µε ανθότυρο και µέλι, µια πανακότα µε µυζήθρα και γλυκό του κουταλιού, µια γλυκιά τυρόπιτα ή µικρούτσικα µελιτίνια και καλιτσούνια µε µυζήθρα. Όλα τούτα τα γλυκάκια τρελαίνονται για ευωδιαστά Μοσχάτα, ενώ όσα γλυκά µοιράζονται το στοιχείο του αλµυρού στη παλέτα τους, κάνουν καλό παιχνίδι και µε τα Vinsanto.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ Samos Anthemis ΕΟΣ Σάµου, Επίλογος Κτήµα Εύχαρις
Σκοτύρι Ίου, Ανθότυρο Ξερό, Κατσικίσιο τυρί µε κράνο, Κασκαβάλι
Ιδαία Γη Λιάτικο, Vinsanto Αργυρού
Μελανοτύρι Νάξου, Κεφαλογραβιέρα, Κασέρι 12µηνης παλαίωσης, Μούζδροβο καπνιστό
Vinsanto Santo Wines, Κτήµα Μερκούρη Χόρταις
Κρασοτύρι Κω, Κοπανιστή, Λαδογραβιέρα Ζακύνθου, Αρσενικό, Μοσχοτύρι Σερίφου
ΕΚΛΕΚΤΑ ΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ: ✱ Αραπιάν, Ευριπίδου 41 Αθήνα, 2103217238 ✱ Κουκάς, Πατησίων 104, 210 8212522 ✱ Μαντρί, Γράµµου 41 Βριλήσσια, 210 8030484 ✱ Παντοπωλείον της Μεσογειακής ∆ιατροφής, Σοφοκλέους 1 και Αριστείδου 11, Αθήνα, 210 3234612, 210 3628738, Χρεµωνίδου 6, Παγκράτι, 210- 7566006 ✱ Ιδαίον Άντρον, Φορµίωνος 141 Καισαριανή, 210 7600204 ✱ Παραδοσιακό Μπακάλικο, Πρόκλου 31, Πλ. Βαρνάβα, Παγκράτι, 210 7560055, πλατεία 28ης Οκτωβρίου 2, Ηλιούπολη, 210 9954500 ✱ Μανδραγόρας, Γούναρη 14 Πειραιάς, 210 4172961 ✱ Μιράν, Ευριπίδου 45, Αθήνα 210 3217187 ✱ Αλλά και στα σούπερ µάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος, στον Θανόπουλο και στον Σκλαβενίτη.
39
γνωμη επικουροσ
iml
«Επικοινωνώντας»
την ελληνική γαστρονομία Στις 15 και 16 του Φλεβάρη και στο πλαίσιο του συνεδρίου «IMIC 2012 - Τουρισμός και γαστρονομία στο προσκήνιο» ο γνωστός μας -από την Ελευθεροτυπία και όχι μόνο- κριτικός γεύσης Επίκουρος έκανε μια παρέμβαση στο πάνελ των δημοσιογράφων, που αξίζει να διαβαστεί από όσους και όσες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο καταπιάνονται με την επικοινωνία της ελληνικής γαστρονομίας. Γνωρίζω καλά τα μεταμοντέρνα τερτίπια της σύγχρονης επικοινωνίας, το σημαντικό ρόλο της ρητορικής και τις κρυφές ατζέντες, το branding και το marketing, τη διαφήμιση, την προβολή και το μπαράζ από καμπάνιες, οι οποίες προσπαθούν να πείσουν με κάθε τρόπο ποικίλου τύπου καταναλωτές για πλείστα όσα θέματα. Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τη γαστρονομία, θεωρώ ότι η επικοινωνιακή φανφάρα δεν καθιστά, αφενός τους δημοσιογράφους της γεύσης και αφετέρου αυτούς που θέλουν να προβάλουν κάτι, πιο αποτελεσματικούς στην
40
επικοινωνία τους. Δεν νομίζω ότι χαϊδεύοντας τα αυτιά των πελατών μας (εντός ή εκτός εισαγωγικών), με ανούσια ρητορικά σχήματα ή με παραπλανητικά κλισέ, πείθουμε κανένα. Τουλάχιστον όχι μακροπρόθεσμα. Ιδίως δε όταν κάτω από τη φανφάρα δεν υπάρχει τίποτα.Θεωρώ, με όλη τη δύναμη του ανίατα αφελούς ρομαντισμού που με χαρακτηρίζει, ότι δύο βασικές προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική επικοινωνία στη γαστρονομία είναι η ανιδιοτέλεια και η ειλικρίνεια. Δίχως αυτές δεν υπάρχει αξιοπιστία και δίχως αξιοπιστία,
σε τελευταία ανάλυση, δεν υπάρχει πραγματική πειθώ, και το branding πάει περίπατο. Υπάρχει βέβαια και μια τρίτη προϋπόθεση, η αντικειμενικότητα. Απόλυτη αντικειμενικότητα δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Μετά από πολλά χρόνια στο κουρμπέτι ως κριτικός εστιατορίων, έχω καταλάβει ότι η αναζήτηση της απόλυτης αντικειμενικότητας, ιδίως ως προς την αξιολόγηση του φαγητού, είναι μάταιη. Πρόκειται για μια ιδεατή κατάσταση,
η οποία απλώς δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως η δυνατότητα της σχετικής αντικειμενικότητας. Η αξιολογική κρίση που κάνουμε, για το αν ένα πιάτο σε ένα εστιατόριο υψηλής κουζίνας είναι καλό ή κακό, εξαρτάται από τις μαγειρικές αξίες που επικρατούν σε μια χρονική περίοδο, από τις τεχνικές, τις γνώσεις, τα στάνταρντ και τη γευστική αισθητική που ορίζει ένα μαγειρικό παράδειγμα, για το τι θεωρείται καλό ή κακό σε μια δεδομένη στιγμή. Ένα τέτοιο μαγειρικό παράδειγμα που έθετε τα στάνταρντ για πολλά χρόνια ήταν η γαλλική nouvellecuisine. Πριν από αυτό ήταν η κλασική γαλλική κουζίνα των Ριτζ-Εσκοφιέ. Τώρα έχει επικρατήσει ο ισπανικός μοντερνισμός. Οι μάγειρες οι οποίοι ακολουθούν το παράδειγμα αυτό, κρίνονται από τον βαθμό στον οποίο μπορούν να ανταποκριθούν στις επιταγές του. Ο κριτικός εστιατορίων πρέπει να έχει εντρυφήσει στο κυρίαρχο παράδειγμα, θεωρητικά και πρακτικά, διαβάζοντας και τρώγοντας δηλαδή, ώστε να μπορεί να κρίνει βάσει των αισθητικών και γευστικών στάνταρντ που τίθενται ανά πάσα στιγμή. Δεν μπορεί να είναι κανείς κριτικός εστιατορίων αν δεν γνωρίζει καλά τις αξίες του τρέχοντος παραδείγματος, αν δεν έχει φάει στα εστιατόρια που το αντιπροσωπεύουν καλύτερα. Είναι το μόνο που χρειάζεται για να είναι σχετικά αντικειμενικός. Όλες οι άλλες αλ ντέντε παπαρδέλες δεν πείθουν πια κανένα. Η ανιδιοτέλεια από την άλλη μεριά είναι και πρέπει να είναι απόλυτη. Καταλαβαίνω ότι το αν εφαρμόζεται ή όχι εξαρτάται από την προσωπική ηθική του εκάστοτε δημοσιογράφου. Αποτελεί όμως, ή θα έπρεπε να αποτελεί, τη sinequanon δεοντολογική προϋπόθεση για κάποιον που θέλει να είναι κριτικός εστιατορίων. Αν θέλουμε ένας κριτικός εστιατορίων (όπως κι ένας κριτικός κρασιών) να πείσει μακροπρόθεσμα για την αξιοπιστία του, τότε δεν μπορώ να δω πώς μπορεί να το κάνει αυτό όταν δεν είναι ανιδιοτελής. Το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να κρατά τις αποστάσεις του, εμμέσως και αμέσως, από το εστιατόριο ως επιχείρηση. Η ιδιοτέλεια μπορεί να αποβεί επικερδής για έναν, εντός εισαγωγικών, «κριτικό», αλλά σίγουρα η κριτική του δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη και άρα πειστική. Διότι, στο τέλος τέλος, μπορείς να ξεγελάσεις κάποιους κάποιες φορές, καλύπτοντας την ιδιοτέλεια με ρητορείες και επικοινωνιακές φανφάρες, αλλά δεν μπορείς να ξεγελάσεις όλους όλες τις φορές.
Κι ερχόμαστε τώρα στην επικοινωνία προϊόντων, συνταγών, κουζίνας, σε κείμενα γαστρονομίας εν γένει, τα οποία πλέον έχουν κατακλύσει περιοδικά και εφημερίδες, αλλά και στις διαφημιστικές καμπάνιες για την ελληνική κουζίνα, ιδίως αυτές του κράτους. Θεωρώ ότι η μέγιστη αρετή εδώ είναι η δυνατότητα να βλέπει κανείς τα πράγματα με ειλικρίνεια και ρεαλισμό. Δεν νομίζω ότι οι εν πολλοίς κατασκευασμένες και εξωραϊσμένες εικόνες που προβάλλονται από μερικούς δημοσιογράφους γαστρονομίας (και τις περισσότερες φορές από το άμοιρο κράτος), οι οποίες προβάλλουν την ελληνική κουζίνα σαν μια φαντασίωση υγείας και γαστρονομικής καθαρότητας, βοηθάνε πολύ στη διάδοση της Ελλάδας ως γαστρονομικού προορισμού. Ιδού μερικά παραδείγματα που σταχυολόγησα από μπροσούρες και οδηγούς του ΕΟΤ: «Εξαιρετικά φρέσκα και με μοναδική γεύση, τα ελληνικά ψάρια και θαλασσινά αποτελούν βασικό μέρος του ελληνικού διαιτολογίου.» (Αφήνει απ’ έξω φυσικά τις «ελληνικές»αστακομακαρονάδες που καταναλώνουμε αφειδώς, και μάλιστα σε εποχές που οι αστακοί σπανίζουν –πλέον και τα χρήματα.) «Ό,τι και να διαλέξει κανείς, τα ελληνικά κρέατα είναι «καλοαναθρεμμένα» (well-bred), εξαιρετικής ποιότητας και προσφέρουν εκλεπτυσμένες και υγιεινές γεύσεις.» (Τη στιγμή που 80% των κρεάτων που τρώμε έρχονται από το εξωτερικό. Το δε κοκορέτσι μπορεί να είναι νόστιμο, πλην όμως εκλεπτυσμένο και υγιεινό δεν είναι.)
«Θεωρώ, με όλη τη δύναμη του ανίατα αφελούς ρομαντισμού που με χαρακτηρίζει, ότι δύο βασικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματική επικοινωνία στη γαστρονομία είναι η ανιδιοτέλεια και η ειλικρίνεια».
«Η ελληνική κουζίνα είναι μοναδική διότι συνδυάζει τα παρακάτω χαρακτηριστικά: τα μοναδικά υλικά, τις ελληνικές διατροφικές συνήθειες, το έθιμο του να μετατρέπεις το γεύμα σε κοινωνικό γεγονός, και την ευχάριστη ατμόσφαιρα της Ελλάδας.» (Ωσάν σε άλλες χώρες τα υλικά να μην είναι μοναδικά, ωσάν οι ξένοι να μην έχουν διατροφικές συνήθειες, το φαγητό να μην είναι κοινωνικό γεγονός διότι όλοι, εκτός από τους Έλληνες, τρώνε μόνοι τους, και ωσάν να μην είναι πουθενά αλλού η ατμόσφαιρα τόσο ευχάριστη όσο στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας...) «Η ελληνική κουζίνα έχει τέσσερα μυστικά. Τα καλά φρέσκα υλικά, τη σωστή χρήση αρωματικών και μπαχαρικών, το περίφημο ελαιόλαδο και την απλότητα. [...] Το ελληνικό ελαιόλαδο συνοδεύει σχεδόν όλα τα ελληνικά πιάτα. [...] Τα αρωματικά βότανα, τα οποία οι περισσότεροι Έλληνες μαζεύουν στα βουνά της χώρας, έχουν μοναδική γεύση, άρωμα και θεραπευτικές ιδιότητες.» (Κάθε πρωί οι περισσότεροι Έλληνες, ιδιαίτερα οι Αθηναίοι, σπεύδουν στα βουνά και στις ραχούλες για να μαζέψουν βλίτα, ζοχούς και βρούβες... Και από την παραπάνω εικόνα αποκλείονται τα κοκορέτσια, οι τζιγεροσαρμάδες και ο μουσακάς...) Μα, πώς μπορεί να πειστεί κανείς ότι στην Ελλάδα όλα είναι φρέσκα, φυσικά, ντόπια, αυθεντικά, λαϊκά, αυθόρμητα, βιολογικά και πάει λέγοντας, τη στιγμή που ανά πάσα στιγμή η πραγματικότητα διαψεύδει τις εικόνες αυτές; Το ζητούμενο είναι να περιγραφεί με ρεαλισμό η πραγματικότητα αυτή, να επισημανθούν οι αδυναμίες, να ξεφύγουμε από τα κλισέ και τα στερεότυπα, τα άμωμα και παρθένα ελαιόλαδα, την απόλυτη υγιεινή μεσογειακότητά μας, την κρητική διατροφή (η διατροφή είναι για τους διατροφολόγους, η γαστρονομία είναι για τους καλοφαγάδες), τις εθνικιστικές εξάρσεις περί της καλύτερης κουζίνας (ή των καλύτερων κρασιών) του κόσμου, και να δούμε ποια είναι τα πραγματικά μας γαστρονομικά πλεονεκτήματα. Αυτά να προβάλουμε, όχι μια πλασματική εικόνα. Αλλού προβάλλουν την τοπικότητα,την ποιότητα και τη διαφορετικότητα, εμείς προβάλλουμε την καθαρόαιμη και αιώνια ελληνικότητα της γαστρονομίας μας –και δεν πείθουμε όπως φαίνεται κανένα. (Πρέπει να επισημανθεί εδώ ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως η προσπάθεια που κάνει το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο με το ελληνικό πρωινό. Αντί ο Γιώργος Πίττας, ο άνθρωπος που ηγείται της προσπάθειας, να προβάλει μια ψεύτικη εικόνα ενός ομοιογενούς ελληνικού πρωινού -άλλωστε πώς να πουλήσεις στους ξένους αυτό που τρώνε οι Έλληνες κάθε πρωί, δηλαδή έναν φραπέ και δυο τσιγάρα- δημιούργησε σύμφωνα ποιότητας σε κάθε τόπο προβάλλοντας τον τοπικό και παραδοσιακό χαρακτήρα του πρωινού). Το να πείσουμε κάποιον ότι η Ελλάδα αξίζει ως γαστρονομικός προορισμός, δεν εξαρτάται από τις εν πολλοίς αποτυχημένες και σπάταλες διαφημιστικές καμπάνιες του κράτους ούτε από τις εθνικιστικές κορώνες ως προς την αποκλειστικότητα της ελληνικής γαστρονομίας. Εξαρτάται από το αν αυτό που επικοινωνούμε ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της ελληνικής γαστρονομίας. Αν η πραγματικότητα που αναπαρίσταται σ’ αυτά που γράφουμε είναι ή ίδια που συναντάνε οι αναγνώστες. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα αυτής της πραγματικότητας, την τοπικότητα, τη διαφορετικότητα, την ποικιλότητα και την ποιότητα, κι όχι κάποια φαντασίωση, καλείται ο δημοσιογράφος της γεύσης να αναλύσει, να αξιολογήσει, να αποτυπώσει και να σχολιάσει, με κάθε ειλικρίνεια, ανιδιοτέλεια, ρεαλισμό και σχετική αντικειμενικότητα. Διότι μόνον έτσι θα πείσει.
41
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΡΙΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΜΠΑΝΗΣ
Η πτώση του ΚΛΙΚ
Μοιάζει µε (κωµικο)τραγική ειρωνεία, αλλά το πιο ενδιαφέρον κείµενο (απ’ όσα τουλάχιστον έχω διαβάσει) του Πέτρου Κωστόπουλου, ήταν αυτό µε το οποίo ανήγγειλε την πτώχευση της ΙΜΑΚΟ, της εκδοτικής εταιρείας του… …∆εν µπορώ να ξέρω αν ήταν ειλικρινές (εδώ κολλάει η ατάκα από το «Βασιλιά Λιρ»: όσα ο δόλος κρύβει, ο χρόνος ξεσκεπάζει), αλλά σίγουρα επρόκειτο για ένα µετρηµένο κείµενο που άξιζε τον κόπο να διαβάσεις -αρετές που δεν διέθεταν τα κείµενα του Κωστόπουλου την εποχή της παντοδυναµίας του. Και για πρώτη φορά ο (ηττηµένος πλέον...) Κωστόπουλος εµφανίστηκε ως κανονικός άνθρωπος µε αδυναµίες, χωρίς την αλαζονεία της θριαµβευτικής επιτυχίας, που είχε γίνει το σήµα κατατεθέν του τις περασµένες δεκαετίες. Ωστόσο, φαντάζοµαι ότι η ποιότητα του κειµένου-τίτλων τέλους της ΙΜΑΚΟ δεν λέει απολύτως τίποτα στους εργαζόµενους-ες της εταιρείας του που παραµένουν απλήρωτοι-ες ή στους εξωτερικούς συνεργάτες που έφαγαν ένα µεγαλοπρεπές life-style φέσι. Όταν δεν µπορούν να χαµογελάσουν οι εχθροί σου Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, η κατάρρευση της ΙΜΑΚΟ δεν µπορεί να χαροποιήσει ούτε τους πιο φανατικούς εχθρούς του Κωστόπουλου-ούτε εµάς που ως νέοι διαµορφώσαµε την κοινωνική µας ταυτότητα ως αντι-ΚΛΙΚ και αντι-life style. Τα περιοδικά της ΙΜΑΚΟ δεν κλείνουν επειδή εξελίχθηκαν σε µια πιο προσεγµένη και βαθιά εκδοχή δηµοσιογραφίας. ∆εν κλείνουν ούτε γιατί το κοινό διεύρυνε τις αναζητήσεις τους σε σφαίρες πέραν του glossy κουτσοµπολιού. Αντιθέτως, κλείνουν γιατί σε µια οικονοµία που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση (λόγω της κρίσης αλλά και λόγω της µνηµονιακής αντιµετώπισής της) η διαφηµιστική αγορά έχει υποστεί καθίζηση και το αναγνωστικό κοινό δεν θεωρεί σκόπιµο να ξοδέψει έστω κι ένα ευρώ για να δει αποκλειστικές φωτογραφίες της Μενεγάκη να ψωνίζει στη Λαϊκή της Κηφισιάς (παραµένει µυστήριο αν η εν λόγω Λαϊκή όντως υπάρχει ή αποτελεί σκηνικό στηµένο από τους παπαράτσι για να φωτογραφίζουν τις διασηµότητες σε… αυθόρµητες καθηµερινές στιγµές). Τα νούµερα που δίνει ο ίδιος ο Κωστόπουλος («Ο τζίρος των περιοδικών έχει πέσει µέσα σε τέσσερα χρόνια από 70% έως 90% ενώ στα ραδιόφωνα οι ζηµιές αγγίζουν το 60%») είναι χαρακτηριστικά. Αν µάλιστα
42
προσθέσουµε την ακαταµάχητη (δωρεάν γαρ...) δυναµική του διαδικτύου και του free press, µπορούµε να αποκτήσουµε τη συνολική εικόνα της κρίσης στον Τύπο. Εποµένως, έχω την αίσθηση ότι πλανώνται όσοι σπεύδουν να ενταφιάσουν το life style µαζί µε την IMAKO. Το life style έχει να κάνει µε την ανάγκη των ανθρώπων να πάρουν µια (ψευδ)αίσθηση από τις ζωές που θεωρούν πρότυπες και που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ζήσουν ποτέ. Πάνω σε αυτήν την επιθυµία τζίραρε η ΙΜΑΚΟ, αλλά δεν είναι αυτή που τη δηµιούργησε. Το τέλος της επίπλαστης ανεµελιάς Ωστόσο, αυτό που γίνεται πλέον φανερό ότι τελειώνει µαζί µε το ΝΙΤΡΟ (στην πραγµατικότητα είχε τελειώσει προ πολλού) είναι η επίπλαστη ανεµελιά τού «η ζωή είναι µικρή για να είναι θλιβερή». Το µότο που χαρακτήρισε το ΚΛΙΚ κατά τη διάρκεια του µεσουρανήµατός του και στη συνέχεια το Nitro (το οποίο ατυχώς επαναλαµβάνει ο Κωστόπουλος στο αποχαιρετιστήριο κείµενό του) δεν βρίσκεται πλέον στα χείλη κανενός. Όχι µόνο γιατί για όλους αυτούς (τους τόσους πολλούς...) που χάνουν τις δουλειές τους και που τα φέρνουν βόλτα (αν τα φέρνουν...) µε πολύ µεγάλη δυσκολία, η ζωή είναι µια χαρά θλιβερή. Όχι µόνο γιατί οι κάτοικοι µια χώρας που κατευθύνεται µε ιλιγγιώδη ταχύτητα στον γκρεµό πνίγονται από το άγχος για το µέλλον. Η κυριότερη αιτία που δεν εισακούγεται πλέον το πρόσταγµα της κωστοπούλειας ανεµελιάς, είναι ότι ο χρόνος που έχει κυλήσει από την πρώτη αστραφτερή εµφάνιση του ΚΛΙΚ έχει δώσει στους περισσότερους να καταλάβουν (στους περισσότερους, γιατί πάντα υπάρχουν οι αθεράπευτα ανόητοι) ότι δεν υπάρχει διατεταγµένη ανεµελιά, ότι δεν µπορεί κανείς να είναι ευτυχής επειδή έτσι το αποφάσισε µια ωραία πρωία, ότι η ζωή δεν είναι ένα συνεχές πάρτι, ότι το τι θα κάνουµε µε αυτή τη µία και µόνη ζωή που µάς έχει δοθεί, µπορεί να είναι ενίοτε ένα αγωνιώδες ερώτηµα µε πολύ δύσκολες απαντήσεις. Η ζωή δεν είναι ούτε γενικά «µικρή», αλλά ούτε και γενικά «µεγάλη», όπως από τη µεριά τους είχαν ισχυριστεί οι Τρύπες σε εκείνο το στιχάκι. Μπορεί
κάλλιστα να είναι και τα δύο, αν και συνήθως δεν είναι τίποτα από αυτά, κινούµενη στο πεδίο του ανυπόφορα µετρίου. Η ζωή µπορεί να είναι θλιβερή και χαρούµενη, ανιαρή και περιπετειώδης, αγαπησιάρικα τρυφερή και άτεγκτα σκληρή. Μπορεί πολλές φορές να µην είναι στο χέρι µας η ευτυχία, αλλά πάντοτε η αξιοπρέπεια αποτελεί µια από τις επιλογές που βρίσκεται µπροστά µας. Υ.Γ. Με τις καλύτερες σκέψεις στους ανθρώπους της ΙΜΑΚΟ που σηκώνουν τώρα το σταυρό των τηλεφώνων και των ραντεβού για µια νέα αρχή…
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔημήτρηΣ ΦαλλιέροΣ
Αλινα Λέφα
«Θέλω να φτιάξω σούπα αστρική με μαγική φακή.» Τη φράση αυτή τη λέει: α) Ο Ντάρθ Βέιντερ, καλεσμένος σε μαγειρική εκπομπή β) Ο καθένας ανά πάσα στιγμή γ) Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου στο «Μια τεράστια έκρηξη» Η σωστή απάντηση είναι το γ.
Μπορείς να μου περιγράψεις μια χαρούμενη στιγμή που δεν έχεις ζήσει ακόμα; Ιστιοφόρο, ουίσκι, νύχτα, έναστρος ουρανός.
Τα «ΔΕΝ»
του Βασίλη Μαυρογεωργίου Τον έχουν πει παιδί-θαύμα του ελληνικού θεάτρου, σουρεάλ, κωμικό, ντανταϊστή, σαρωτικό. Είναι ο Βασίλης Μαυρογεωργίου και είναι όλα αυτά μαζί. Μας μίλησε για τα μεγαλύτερα «ΔΕΝ» της ζωής του και στο τέλος είπε τι πιστεύει για τον εαυτό του. Ε, κι εμείς το ίδιο πιστεύουμε. Ποιο ταλέντο δεν έχεις καθόλου; Της οργάνωσης και της επιχειρηματικότητας. Ποιο φαγητό δεν τρως με τίποτα; Το χθεσινό. Που πέρασε όλη τη νύχτα στο σκοτεινό ψυγείο και ήρθε σε επαφή με τις μυρωδιές από οτιδήποτε κατοικεί εκεί μέσα τα τελευταία δύο χρόνια.
44
Με ποιον δεν θα μπορούσες να καθίσεις στο ίδιο τραπέζι; Με οποιονδήποτε με απεχθάνεται. Τι δεν θα μπορούσες να αποχωριστείς αν αύριο τελείωνε ο κόσμος; Την αγάπη μου.
Η τελευταία φορά που δε δέχτηκες μια επαγγελματική πρόταση; Δεν μου κάνουν πλέον επαγγελματικές προτάσεις. Φοβούνται μήπως δεχτώ.
Σε ποιο από τα θαύματα δεν πιστεύεις; Στη σωτηρία της χώρας.
Ποια στιγμή της ζωής σου δεν θα ήθελες να ξαναζήσεις; Αυτή η ερώτηση με έκανε να σκεφτώ τα αμέτρητα, αναπάντεχα, θλιβερά γεγονότα που έζησα σε διάρκεια τριάντα τριών ετών και με έκανε να κοιτάξω τα μελλοντικά χρόνια, που μάλλον θα είναι και περισσότερα, με τρόμο.
Τι δεν θα ήθελες να γραφτεί ποτέ για σένα; Ότι είμαι ένας τεράστιος απατεώνας που τους έχω ξεγελάσει όλους.
Τι δεν θα ήθελες να σε ρωτήσουν σε μια συνέντευξη; Το τι πιστεύω για τον εαυτό μου.
Τι δεν έχεις δοκιμάσει και θα ήθελες; (κάτι που θες να δοκιμάσεις να κάνεις και κάτι που θες να δοκιμάσεις να φας). Όλων των ειδών τα ναρκωτικά, κουνγκ φου, πτώση με αλεξίπτωτο, Ντίσνεϋ Λαντ, φίδι (να το φάω. Γιατί έχω βαρεθεί που σε όλες τις ταινίες λένε ότι μοιάζει με κοτόπουλο και θέλω να διαπιστώσω αν είναι αλήθεια).
Ωραία. Τι πιστεύεις για τον εαυτό σου; Ότι είμαι και γαμώ!
Who is who
Τι δεν θα άλλαζες στην Αθήνα; The Parthenon baby! Τι δεν φοβάσαι καθόλου; Δεν υπάρχει τίποτα που να μην φοβάμαι…
Με ποιο σούπερ ήρωα δεν θα άρχιζες ποτέ καυγά; Με τον Φλες-man. Σπούδασε γυμναστική ακαδημία και θα μου έσπαγε τα μούτρα.
Ποιο από τα περιουσιακά σου στοιχεία, αναγκάζεσαι να το έχεις, αλλά δεν το θες; Τη φανταστική μου έπαυλη, το φανταστικό μου κότερο και τη φανταστική μου Ferrari. Μου κοστίζουν ένα σωρό φανταστικά λεφτά για να τα συντηρώ και τον τελευταίο καιρό δεν έχω ούτε στη φαντασία μου.
Αν δεν ήσουν ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, ποιος θα ήθελες να είσαι; O James Cameron. Όχι τόσο για τις ταινίες, όσο για το ότι σκοπεύει με ένα μονοθέσιο υποβρύχιο, να καταδυθεί τις επόμενες εβδομάδες στην Τάφρο Μαριάνα, το βαθύτερο σημείο των ωκεανών.
Ποια άνοιξη δεν θα ξεχάσεις ποτέ; Το πρώτο Πάσχα στην Ικαρία παρέα με τον Καραγκιόζο τον ξάδερφό μου, τη Δέσποινα, την Κατερίνα, την Αργυρώ, τον Ηλία και τον Φλες-Man.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο «δεν» που σε ενοχλεί να ακούς; Το «δεν έχει νόημα». Τι δεν σου έχει λείψει ποτέ; Το ΣΧΟΛΕΙΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!
Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου έγινε γνωστός πριν από μερικά χρόνια με την παράσταση «Κατσαρίδα», την οποία πολλοί ήθελαν να δουν και κανείς να σκοτώσει. Αυτή την περίοδο παίζει στο «Μια τεράστια έκρηξη», που έχει γράψει ο ίδιος. Τα κομμάτια που εκτοξεύονται από αυτή την έκρηξη τα αποκρούει μαζί με την Μαρία Φιλίνη και την Κατερίνα Μαυρογεώργη (στη διανομή των ρόλων), με τον Κώστα Γάκη (στην συν-σκηνοθεσία και τη μουσική) και με τον Νταρθ Βέιντερ (στη φαντασία του). Αυτό συμβαίνει κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο θέατρο του Νέου Κόσμου, στις 9:15, και κάθε Κυριακή, στις 7:30. Το επόμενο χτύπημά του θα είναι στην παράσταση «Dead End» στην Knot Gallery από 30 Απρίλη, για οκτώ δευτερότριτα. To μεθεπόμενο θα είναι ένα revised «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στο θέατρο Βρυσάκι, κάπου μέσα στο Μάιο.
45
PANTOPOLION
Tι πωλείται, τι αγοράζουµε Για το τραπέζι της Σαρακοστής ούζα και τσίπουρα Μπαµπατζίµ!
Η Κάτια Ζυγούλη ξεκινά τη µέρα της µε Quaker
Προϊόντα Σόγιας Fytro: η Σαρακοστή αποκτά γεύση και επιλογές!
Εν Ελλάδι Μεσογειακή: µια νέα γευστική πρόταση από την CRETA FARMS
Με την υπογραφή του «άρχοντα της απόσταξης» Ανέστη Μπαµπατζιµόπουλου. Μέσα στην καρδιά της Σαρακοστής, τις µέρες που οι νηστίσιµοι µεζέδες παίρνουν θέση στο καθηµερινό τραπέζι, τα ούζα και τσίπουρα «Μπαµπατζίµ» του φηµισµένου Ανέστη Μπαµπατζιµόπουλου, προσφέρουν µια ξεχωριστή γευστική εµπειρία σε εσάς αλλά και στους καλεσµένους σας. Στο µεγάλο δίληµµα: ούζο ή τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο, ο Ανέστης Μπαµπατζιµόπουλος, βαθύς γνώστης της απόσταξης, µας προτείνει και τα δύο, τονίζοντας ότι το κάθε ποτό συνδυάζεται άριστα µε τον κατάλληλο µεζέ ή έδεσµα. Το φίνο και αρωµατικό Ούζο Μπαµπατζίµ, µε την ιδιαιτερότητα του µάραθου και το άρωµα του γλυκάνισου ταιριάζει εξαιρετικά µε τα θαλασσινά σας: χταπόδι, καλαµαράκια, µύδια, στρείδια. Από την άλλη, το Τσίπουρο Μπαµπατζίµ, σκέτο αυθεντικό απόσταγµα (χωρίς γλυκάνισο), µε τη µεταξένια γεύση, το πλούσιο άρωµα και την απαλή επίγευσή του θα συνοδεύσει άριστα τους γήινους µεζέδες. Μανιτάρια, αγγινάρες, ελιές, κρεµµύδι, λάδι παχύ, καρδιά µαρουλιών, φασόλια γίγαντες και κάθε λογής καρποί της γης, θα δέσουν αρµονικά µε το τσίπουρο Μπαµπατζίµ. Έτσι λοιπόν στην ερώτηση: Ούζο ή Τσίπουρο; Η απάντηση είναι: και Ούζο και Τσίπουρο! Αρκεί να είναι προϊόντα απόσταξης µε υπογραφή. Η εµπορική διάθεση όλων των προϊόντων του Ανέστη Μπαµπατζιµόπουλου γίνεται από την Ελληνικά Κελλάρια Οίνων Α.Ε.
Η Κάτια Ζυγούλη πρωταγωνιστεί για ακόµα µια χρονιά στη νέα διαφηµιστική καµπάνια των Quaker και µας προσκαλεί να φτιάξουµε τη µέρα µας όπως µας αρέσει, µε τη δύναµη της βρώµης και της φαντασίας. Αρκεί ένα µπολ µε Quaker και τα αγαπηµένα µας υλικά, προκειµένου να φτιάξουµε το πιο απολαυστικό και πλήρες πρωινό. Το µέλι, οι ξηροί καρποί και η κανέλα, όπως επίσης και η κουβερτούρα, µια οµελέτα και οι υπόλοιπες επιλογές της Κάτιας, όπως παρουσιάζονται στα έξι τηλεοπτικά σποτ των Quaker, αποτελούν µερικές µόνο από τις ιδέες που µπορούν να µετατρέψουν ένα πρωινό µε Quaker στην ιδανική αρχή µιας καλής µέρας! Στη συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε η PespiCo -Tasty Foods, µίλησε η Κάτια Ζυγούλη αλλά και ο κλινικός διαιτολόγος–διατροφολόγος Κωνσταντίνος Ξένος, ο οποίος βοήθησε την Κάτια και τους προσκεκληµένους να ανακαλύψουν τα πολυάριθµα πλεονεκτήµατα και τη διατροφική αξία της βρώµης σε όλους τους διαφορετικούς συνδυασµούς. Σύµφωνα µε τον Κ. Ξένο, µοναδικά αντιοξειδωτικά, διαλυτές και αδιάλυτες φυτικές ίνες, βιταµίνες, µεταλλικά στοιχεία και ιχνοστοιχεία που περιέχονται στη βρώµη, θωρακίζουν µοναδικά τον οργανισµό µας, καθιστώντας τα Quaker, ένα δηµητριακό 100% ολικής αλέσεως, έναν από τους πολυτιµότερους συµµάχους µας στην καθηµερινή µας διατροφή. Περισσότερα για τις ευεργετικές ιδιότητες της βρώµης θα βρείτε στο site www.quakeroats. gr, αλλά και στη fan page των Quaker στο Facebook, www.facebook.com/QuakerGR, όπου η Κάτια µοιράζεται µαζί σας ακόµα περισσότερες ιδέες για πρωινό µε Quaker.
Με τα προϊόντα Σόγιας Fytro η περίοδος της νηστείας γίνεται πιο εύκολη, πιο νόστιµη και ισορροπηµένη. Τα προϊόντα Σόγιας Fytro είναι µια πολύ καλή πηγή φυτικών πρωτεϊνών, αποτελώντας έτσι ένα πολύ καλό υποκατάστατο των ζωικών προϊόντων. Επιπλέον, περιέχουν φυτικές ίνες, περιορισµένα λιπαρά και θερµίδες. ∆οκιµάστε: Ρόφηµα Σόγιας Fytro µε Ασβέστιο: µπορεί να αντικαταστήσει το γάλα στο πρωινό σας, αλλά και σε κάθε µαγειρική ή ζαχαροπλαστική συνταγή. Αναζητήστε το στα ράφια των super market µε έκπτωση 0,50€! Μακαρόνια & Κριθαράκι Σόγιας Fytro: µια γευστική και υγιεινή εναλλακτική πρόταση ζυµαρικών ιδανική για την περίοδο της νηστείας καθώς το αλεύρι σόγιας που περιέχουν είναι πλούσιο σε φυτικές πρωτεΐνες και συµβάλλει στη δηµιουργία αισθήµατος κορεσµού. Σόγια Κεµπάπ & Σόγια Κιµά Fytro: δύο γευστικές προτάσεις που συναγωνίζονται επάξια το κρέας και προσφέρουν λύσεις για νόστιµα και ισορροπηµένα πιάτα! Αποτελούν πηγές µαγνησίου το οποίο συµβάλλει στη διατήρηση γερών οστών. Απολαύστε τα διαθρεπτικά οφέλη της σόγιας, βάζοντας τα προϊόντα Σόγιας Fytro στη διατροφή της Σαρακοστής, και όχι µόνο! Βρείτε εύκολες και υγιεινές συνταγές για όλη την οικογένεια στο site www.fytro.com.gr. Καλή και νόστιµη νηστεία!
H «Εν Ελλάδι Μεσογειακή» είναι τo νέο καινοτόµο προϊόν της Creta Farms, µια νέα γευστική πρόταση που «παντρεύει» το γάλα µε το ελαιόλαδο. Για πρώτη φορά, στην πλέον δηµοφιλή προϊοντική κατηγορία στην Ελλάδα διατίθεται ένα προϊόν, στο οποίο το 50% των συνολικών λιπαρών έρχεται από το ελαιόλαδο, καλύπτοντας την ανάγκη όσων αναζητούν εκλεκτή ποιότητα, πλούσια γεύση και ισορροπηµένη διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε µονοακόρεστα λιπαρά. Η Εν Ελλάδι Μεσογειακή αποτελεί µια γευστική απόλαυση από γάλα που παντρεύεται τη πλούσια νοστιµιά του λαδιού. Γι’ αυτό το µοναδικό «πάντρεµα» χρησιµοποιείται 11% ελαιόλαδο και ελληνικό µερικώς αποβουτυρωµένο αιγοπρόβειο γάλα, σε αναλογία 90% πρόβειο και 10% γίδινο. Το νέο καινοτόµο προϊόν της Creta Farms διατίθεται σε άλµη, κοµµένο σε φέτες, έτοιµες για σερβίρισµα κι ενθουσιάζει µε τη ξεχωριστή διατροφική του αξία και την πλούσια γεύση του.
46
Μύλοι Αγίου Γεωργίου: έπεσε λίγο… αλεύρι στο διαδίκτυο Από το 1782 µέχρι σήµερα, οι Μύλοι Αγίου Γεωργίου συνεχίζουν να πρωτοπορούν στο χώρο των αλεύρων και να εξελίσσονται, προκειµένου να είναι πάντα κοντά στις ανάγκες των πελατών τους. Πιστοί στην παράδοση αλλά και στο πνεύµα της εποχής, δηµιούργησαν το www.alevri. com, ένα site όπου θα βρείτε τα πάντα γύρω από το αλεύρι και όχι µόνο… Επτά γενιές µυλωνάδων έβαλαν όλη τους τη φροντίδα, τη γνώση και το µεράκι και σας εµπιστεύονται απλόχερα τα µοναδικά προϊόντα των Μύλων Αγίου Γεωργίου. Μάθετε από τους ανθρώπους που αγάπησαν το αλεύρι όσο τίποτα άλλο, για την πλούσια γκάµα των προϊόντων των Μύλων Αγίου Γεωργίου και ενηµερωθείτε πρώτοι για τις νέες αφίξεις. Ανακαλύψτε αυθεντικές, παραδοσιακές συνταγές µε άρωµα Ελλάδας και µαγέψτε την παρέα και την οικογένειά σας µε τις δηµιουργίες σας! Τέλος, διαβάστε για τις αξίες και τη µακραίωνη ιστορία των Μύλων Αγίου Γεωργίου και δείτε πώς ξεκίνησαν όλα το 1782 από ένα µικρό πετρόµυλο στην Αετοράχη Ιωαννίνων. Συνδυάζοντας τη σύγχρονη τεχνολογία µε τις αξίες του τόπου µας, οι Μύλοι Αγίου Γεωργίου κρατάνε ζωντανή την παράδοση και τη φέρνουν σε κάθε ελληνικό σπίτι, για εσάς και για όλες τις γενιές που θα έρθουν… Η συνέχεια στο www.alevri.com!
ΝΤΟΜΑΤΑ Lucia σε τσαµπί,
µια υγιεινή ντοµάτα µε γεύση και άρωµα όπως παλιά. Η ντοµάτα Lucia είναι η πρώτη Ελληνική ντοµάτα σε τσαµπί που κυκλοφόρησε στην αγορά µε το όνοµά της σε αυτοκόλλητη ετικέτα σε κάθε τσαµπί. Παράγεται από το 2007 στην Αλεξάνδρεια Ηµαθίας, από την εταιρεία Agritex Ενεργειακή ΑΕ σε γυάλινο υπερσύγχρονο θερµοκήπιο 100 στρεµµάτων µε εξοπλισµό και αυτοµατισµούς τελευταίας τεχνολογίας. Η ποιότητα… Έχει άριστη ποιότητα (µέγεθος, χρώµα, βάρος κλπ) και έντονη γεύση και άρωµα που επιτυγχάνονται από τις ιδανικές συνθήκες στις οποίες µεγαλώνουν τα φυτά µε τη γνώση και το µεράκι των γεωπόνων και του προσωπικού της εταιρείας. Η µέθοδος παραγωγής… Η ντοµάτα Lucia παράγεται µε τη µέθοδο της υδροπονίας, όχι στο χώµα αλλά σε ειδικά υποστρώµατα υδροπονίας τα οποία τροφοδοτούνται µε τα θρεπτικά συστατικά που πραγµατικά χρειάζονται τα φυτά. Με τον τρόπο αυτό προσφέρουµε στα φυτά την ιδανική θρέψη και τα προστατεύουµε από όλες τις µολύνσεις που προέρχονται από το έδαφος (µύκητες, αυγά εντόµων κλπ). Έτσι πετυχαίνουµε την µικρότερη δυνατή προσβολή από ασθένειες και έντοµα τα οποία, αν εµφανισθούν, καταπολεµούνται ευκολότερα µε βιολογικές µεθόδους φυτοπροστασίας και χωρίς την χρήση φυτοφαρµάκων. Η γονιµοποίηση των φυτών γίνεται από βοµβίνους, χωρίς χηµικά, διασφαλίζοντας ότι η ντοµάτα Lucia είναι απόλυτα ασφαλής χωρίς καµία επιβάρυνση από βλαβερές ουσίες. Η ντοµάτα παράγεται όλο τον χρόνο µε σταθερή ποιότητα και η συγκοµιδή της γίνεται καθηµερινά. Η διαλογή και τυποποίηση πραγµατοποιείται κάτω από αυστηρές προδιαγραφές ποιότητας, υγιεινής και ασφάλειας. Το τελικό προϊόν ελέγχεται σε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του και προωθείται φρέσκο στους καταναλωτές. Η συγκοµιδή της ντοµάτας Lucia µε το τσαµπί της βοηθάει τους καρπούς να διατηρούν το άρωµα και την συνεκτικότητά τους για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα αποφεύγοντας το µαλάκωµα και την αλλοίωση της γεύσης. Η ντοµάτα Lucia παράγεται εφαρµόζοντας τα αυστηρότερα Ελληνικά και διεθνή συστήµατα ποιότητας, υγιεινής και ασφάλειας και διαθέτει τα αντίστοιχα πιστοποιητικά.
47
Οι ποικιλίες… Εκτός από την κλασική πλέον ντοµάτα σε τσαµπί Lucia µε 4-5 καρπούς των 150 γρ. ανά τσαµπί, η εταιρεία παράγει την µικρότερη σε µέγεθος αλλά ακόµη πιο γευστική Lucia baby, ενώ δοκιµάζει συνεχώς νέες ποικιλίες και συσκευασίες φιλοδοξώντας να δηµιουργήσει µια πλήρη σειρά προϊόντων ντοµάτας, όλων των σχηµάτων, µεγεθών και γεύσεων.
ΚΟΙΝΗ bioΛΟΓΙΚΗ Βάσω Παππή
iml
«Άνοιξη»
στους δημοτικούς λαχανόκηπους Χρειάστηκε να ζήσουμε μια βαθιά οικονομική κρίση για να έρθει ο θεσμός του δημοτικού λαχανόκηπου στην Ελλάδα. Τώρα και στη χώρα μας, οι βιολογικοί δημοτικοί λαχανόκηποι δεν παράγουν μόνο θρεπτική τροφή, αλλά και κοινωνική συνοχή. Ενισχύουν τη διατροφική αυτάρκεια των τοπικών κοινωνιών, ελαφραίνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό των άνεργων δημοτών, δημιουργούν ευκαιρίες για άσκηση και εκπαίδευση, καλλιεργούν την περιβαλλοντική συνείδηση. Στις παρούσες οικονομικές συνθήκες, με την ανεργία να έχει εκτιναχτεί σε πρωτοφανή για τη χώρα ποσοστά, η διατροφική επάρκεια για τα οικονομικά ασθενέστερα νοικοκυριά είναι ζήτημα μείζονος σημασίας. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζει μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως είναι τα συσσίτια, τα «καλάθια αλληλεγγύης» σε σούπερ μάρκετ και τα κοινωνικά παντοπωλεία, για να ανακουφίσει όσους πολίτες αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Παράλληλα, αρκετοί δήμοι αποφάσισαν να δώσουν μια περισσότερο βιώσιμη λύση στην κρίση εισάγοντας στην Ελλάδα έναν θεσμό με μακρά ιστορία διεθνώς: το «δημοτικό λαχανόκηπο». Πρόκειται για μικρά αγροτεμάχια που παραχωρούνται για καλλιέργεια από το δήμο σε κάθε ενδιαφερόμενο, με κοινωνικά κριτήρια είτε δωρεάν είτε έναντι συμβολικού τιμήματος. Στους δημοτικούς λαχανόκηπους νέοι άνεργοι και άλλες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες θα καλλιεργούν λαχανικά με βιολογικές μεθόδους τα οποία θα καταναλώνουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, με την υποχρέωση να αποδίδουν μέρος της παραγωγής τους στους οργανισμούς κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης των δήμων. Η ιστορία της αστικής γεωργίας Ο θεσμός των «δημόσιων μικρών αγροτεμαχίων» (allotments) που παραχωρούνται για καλλιέργεια στο φτωχό πληθυσμό
48
Στη Γερμανία, σε περιόδους κρίσης και γενικευμένης φτώχειας, μέχρι το 1950, η καλλιέργεια δημοτικών λαχανόκηπων εξασφάλιζε ένα μικρό εισόδημα στον πληθυσμό αυξάνοντας, συγχρόνως, την παραγωγή και βελτιώνοντας την ποιότητα της τροφής. Στη Σκανδιναβία, οι δημοτικοί λαχανόκηποι ξεκίνησαν από τα τέλη του 16ου αιώνα στη Δανία ενώ αργότερα η παράδοση διαδόθηκε στη Σουηδία, στη Νορβηγία και στη Φινλανδία. Το 1994 υπήρχαν περίπου 20.000 δημοτικοί λαχανόκηποι στη Δανία ενώ σήμερα οι λίστες αναμονής είναι πολύ μακριές και οι ενδιαφερόμενοι πληρώνουν ένα μικρό αντίτιμο. Οι περισσότεροι από τους Δανούς καλλιεργητές χτίζουν μικρές εξοχικές κατοικίες στους λαχανόκηπούς τους όπου μένουν τους καλοκαιρινούς μήνες. Στις ΗΠΑ, ο πρώτος «κοινοτικός κήπος» λειτούργησε στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν το 1893 ως μέσο αντιμετώπισης των υψηλών ποσοστών ανερ-
γίας στη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης που έπληττε την πόλη. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καλλιεργήθηκαν τρόφιμα αξίας 20 εκ. δολαρίων στους «κήπους ελευθερίας», ενώ το 1943 20 εκατομμύρια «κήποι της νίκης» παρήγαγαν το 40% των φρέσκων λαχανικών που καταναλώθηκαν εκείνη τη χρονιά στη χώρα. Στη δεκαετία του ’60 οι κοινοτικοί κήποι ήταν εργαλείο για την ενδυνάμωση της κοινοτικής αλληλεγγύης και της διαπολιτισμικής επικοινωνίας, ενώ το ’70, εν μέσω ενεργειακής κρίσης, προωθούσαν τη διατροφική αυτάρκεια στο πλαίσιο μιας νέας περιβαλλοντικής ηθικής. Σήμερα, μετά την πρόσφατη ύφεση, o θεσμός αναζωπυρώθηκε, οι βιολογικοί ως επί το πλείστον κοινοτικοί κήποι νοικιάζονται σε χαμηλή τιμή και υποστηρίζονται από τις τοπικές επιχειρήσεις και η Μισέλ Ομπάμα ενθαρρύνει όσους δεν έχουν κήπο στο σπίτι τους να φυτέψουν έναν από τους 30
Στους δημοτικούς λαχανόκηπους νέοι άνεργοι και άλλες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες καλλιεργούν λαχανικά με βιολογικές μεθόδους, τα οποία καταναλώνουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους –με την υποχρέωση να αποδίδουν μέρος της παραγωγής τους στους οργανισμούς κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης των δήμων. εκατομμύρια κοινοτικούς κήπους της χώρας παρέα με τους γείτονές τους.
εφαρμόζεται ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα στη Βρετανία. Η βιομηχανική επανάσταση προκάλεσε αύξηση του αριθμού των φτωχών στις πόλεις οι οποίοι, έχοντας απομακρυνθεί από τη γη και χωρίς ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, είχαν ελλιπή και κακής ποιότητας διατροφή. Για το λόγο αυτό, οι δήμοι ή και η εκκλησία εξασφάλιζαν καλλιεργήσιμη γη στον οικονομικά ασθενή πληθυσμό. Για τους Βικτωριανούς, η καλλιέργεια της γης σε δημοτικούς λαχανόκηπους θεωρούνταν μια παραγωγική απασχόληση ικανή να εξασφαλίσει θρεπτική τροφή στον αυξανόμενο αριθμό των εργατών στις πόλεις που ζούσαν πολλοί μαζί σε μικρά φτηνά σπίτια χωρίς κήπους, κρατώντας τους συγχρόνως μακριά από την κατανάλωση αλκοόλ. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τον βρετανικό πληθυσμό έθρεψαν, εκτός από τα συσσίτια, και οι δημοτικοί λαχανόκηποι με 1,3 εκ. τόνους τροφής που καλλιεργήθηκαν σε 1,4 εκ. χωράφια. Σήμερα, η ανησυχία για τη χρήση χημικών στην παραγωγή των ειδών διατροφής και για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς κρατά σε ψηλά επίπεδα τη ζήτηση για βιολογικούς δημοτικούς λαχανόκηπους στη Βρετανία. Συγχρόνως, λειτουργούν «αστικά αγροκτήματα» (city farms) και «κοινοτικοί κήποι» (community gardens) –κτηνοτροφικές και γεωργικές μονάδες που λειτουργούν συλλογικά από ομάδες πολιτών.
Βιολογικοί δημοτικοί λαχανόκηποι στην Ελλάδα Για να δώσουν διέξοδο στους οικονομικά ασθενέστερους δημότες τους και ακολουθώντας τις καλές πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί διεθνώς, οι δήμοι Λαρισαίων, Θέρμης (Ν. Θεσσαλονίκης), Καβάλας, Έδεσσας, Αγρινίου και Αλεξανδρούπολης έχουν ήδη αρχίσει να κατασκευάζουν βιολογικούς λαχανόκηπους ενώ παρόμοια προγράμματα διερευνούν και άλλοι δήμοι. Λάρισα. Ο δημοτικός λαχανόκηπος της Λάρισας κατασκευάζεται σε δημοτική έκταση στη συνοικία Νέας Πολιτείας. Στην ιστοσελίδα του δήμου πληροφορούμαστε ότι στο πρόγραμμα μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή άνεργοι Λαρισαίοι έως 35 ετών, στον καθένα από τους οποίους θα διατεθεί χώρος καλλιέργειας 50 τ.μ. Υπολογίζεται ότι θα μπορέσει να καλυφθεί το ενδιαφέρον 200 ατόμων. Τίμημα ενοικίου δεν θα υπάρχει, οι μετέχοντες όμως θα είναι υποχρεωμένοι να διαθέτουν το 10% περίπου της παραγωγής τους στο κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου και στη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Λάρισας προκειμένου να καλύπτονται οι διατροφικές ανάγκες απόρων πολιτών. Βασικός όρος συμμετοχής στο πρόγραμμα είναι η απαγόρευση της χρήσης φυτοφαρμάκων και χημικών στις καλλιέργειες καθώς ο χώρος βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή. Επομένως τα παραγόμενα προϊόντα θα είναι αποκλειστικά βιολογικά. Ο Δήμος Λαρισαίων σχεδιάζει σε δεύτερη φάση και εφόσον εκδηλωθεί ενδιαφέρον να επεκτείνει το εγχείρημα διαθέτοντας ανάλογες υποδομές, έναντι συμβολικού ενοικίου, και σε κατοίκους της πόλης που θέλουν να καλλιεργούν οι ίδιοι τα λαχανικά τους αλλά δεν διαθέτουν χώρο. Παράλληλα με τους νέους ανέργους, ο δήμος θα απευθυνθεί και στα σχολεία της
πόλης που επιθυμούν να αναβιώσουν τους παλιούς σχολικούς συνεταιρισμούς και να εξοικειώσουν τους μαθητές με τις αρχές της βιολογικής γεωργίας και στα οποία προτίθεται να παραχωρήσει από 200 τ.μ. στον υπό ίδρυση δημοτικό λαχανόκηπο. Ανάλογη δυνατότητα θα δοθεί και στα ΚΑΠΗ της πόλης προκειμένου να προσφέρουν στους ηλικιωμένους άλλη μια δημιουργική απασχόληση. Θέρμη Θεσσαλονίκης. Ο Δήμος Θέρμης, στα ανατολικά της Θεσσαλονίκης, πρόκειται να δημιουργήσει λαχανόκηπο 15 στρεμμάτων στην περιοχή της Νέας Ραιδεστού. Εκεί 300 δικαιούχοι θα μπορούν να καλλιεργούν λαχανικά για την κάλυψη των αναγκών των οικογενειών τους. Όπως αναφέρεται στον κανονισμό λειτουργίας του λαχανόκηπου, οι καλλιεργητές που θα εκμισθώνουν τις εκτάσεις πρέπει να είναι δημότες του Δήμου Θέρμης. Εκτάσεις μπορούν να διατεθούν σε κατοίκους που δεν είναι δημότες αν υπάρξουν αδιάθετα τεμάχια γης για ένα έτος. Η παραχώρηση θα γίνει για ένα έτος με το συμβολικό τίμημα των 50€ ανά τεμάχιο έκτασης 50 τ.μ. Για κάθε επόμενο έτος το συμβολικό τίμημα ορίζεται στο ποσό των 25€. Το συμβολικό τίμημα ενοικίασης για πολύτεκνους και μονογονεϊκές οικογένειες ορίζεται για την πρώτη χρονιά στο ποσό των 25€.
➔
49
ΚΟΙΝΗ bioΛΟΓΙΚΗ Για κάθε επόμενο έτος θα υπάρχει πλήρης απαλλαγή καταβολής του. Για τους άπορους η παραχώρηση θα είναι δωρεάν. Τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται κάθε χρόνο από τη διάθεση των λαχανόκηπων θα χρησιμοποιούνται για την προετοιμασία των χωραφιών, τη διοργάνωση σεμιναρίων και για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων. Η καλλιέργεια των λαχανόκηπων που θα παραχωρηθούν πρέπει να γίνεται μόνο με βιολογικές μεθόδους καθώς απαγορεύεται ρητά η χρήση χημικών λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων και φυτοφαρμάκων. Οι καλλιεργητές θα πρέπει να παρακολουθήσουν υποχρεωτικά τα μαθήματα βιολογικής καλλιέργειας που θα οργανώσει ο δήμος, ο οποίος θα ενθαρρύνει και την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των καλλιεργητών με στόχο τη διάδοση καλών βιολογικών πρακτικών. Επιπλέον, στην καλλιέργεια των λαχανόκηπων πρέπει να χρησιμοποιούνται παραδοσιακές ποικιλίες που είναι πιο ανθεκτικές στις ασθένειες και έχουν καλύτερα γευστικά χαρακτηριστικά. Όπως σημειώνεται, «η δημιουργία δημοτικών λαχανόκηπων είναι μία δράση χαμηλού κόστους, φέρνει κοντά άτομα από διάφορα κοινωνικά στρώματα, ηλικίες, επαγγέλματα, κουλτούρες, δημιουργεί παράλληλα νέες κοινωνικές σχέσεις, ισχυροποιεί τις υπάρχουσες, προσφέρει άσκηση και θεραπεία και παράγει υγιεινά τρόφιμα με πολύ χαμηλό κόστος». Καβάλα. Από την αρχή της χρονιάς ο Δήμος Καβάλας σχεδιάζει την κατασκευή δημοτικού λαχανόκηπου. Όπως μας είπε ο αντιδήμαρχος Θεόδωρος Παπαδόπουλος, αυτή τη στιγμή συντάσσεται ο κανονισμός λειτουργίας του. Πρόκειται να φιλοξενηθεί σε δημοτικό ακίνητο 30 στρεμμάτων περίπου που βρίσκεται στο Δημοτικό Διαμέρισμα Φιλίππων, το οποίο θα περιφραχτεί και θα κατατμηθεί σε τεμάχια 120-150 τ.μ. Απ’ αυτά, τα περισσότερα θα παραχωρηθούν σε 200-250 δικαιούχους, με εισοδηματικά κριτήρια, και κάποια από αυτά θα παραχωρηθούν στο ΚΕΘΕΑ για την επανένταξη πρώην χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών. Εξετάζεται ο καθορισμός συμβολικού τιμήματος για όσους έχουν τη δυνατότητα να το καταβάλλουν. Η καλλιέργεια θα είναι, στο μέτρο του δυνατού, βιολογική. Μέρος της παραγωγής ενδέχεται να διατίθεται σε άπορους που δεν έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στο πρόγραμμα, πιθανότατα μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου. Πρόθεση του Δήμου Καβάλας είναι να αποδοθούν οι λαχανόκηποι στους δικαιούχους μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού. Έδεσσα. Ο δήμος έχει αποφασίσει την κατασκευή δημοτικού λα χανόκη που 1 σ τρέμματος σ την περιοχή Σμαρέκα που βρίσκεται εντός του αστικού ιστού. Όπως μας είπε ο κ. Δημήτρης Μεταξάς, ένας από τους γεωτεχνικούς του δήμου, καλλιεργήσιμη γη 50 τ.μ. πρόκειται να
50
παραχωρηθεί σε κάθε έναν από τους 20 δικαιούχους που προβλέπει η πρώτη φάση του προγράμματος. Η δημοτική αρχή έχει την πρόθεση να επεκτείνει το πρόγραμμα σε άλλες δύο περιοχές εκτός του αστικού ιστού αργότερα. Η παραχώρηση, που θα είναι δωρεάν τουλάχιστον για την πρώτη χρονιά, θα γίνει με εισοδηματικά κριτήρια κατά προτεραιότητα σε άπορους και σε όσους δεν διαθέτουν καλλιεργήσιμη γη. Η καλλιέργεια θα είναι βιολογική και θα ελέγχεται από το Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας (δημιουργήθηκε το 1999 στην Έδεσσα από ομάδα εθελοντών και έχει στόχο τη δημιουργία λαχανόκηπων και βιολογικών αγροκτημάτων στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια). Εξετάζεται η διάθεση μέρους των λαχανικών που θα παράγονται στο δημοτικό εστιατόριο και στα ΚΑΠΗ. Αυτή τη στιγμή το έργο βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης της προετοιμασίας του εδάφους –όταν ο καιρός βελτιωθεί θα γίνει η περίφραξη του χώρου. Η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος αναμένεται εντός του Μαρτίου. Αγρίνιο. Τη δυνατότητα κατασκευής δημοτικού λαχανόκηπου όπου οι δημότες θα μπορούν να καλλιεργούν λαχανικά με βιολογικό τρόπο διερευνά ο Δήμος Αγρινίου. Όπως πληροφορούμαστε από την ιστοσελίδα του δήμου, σχεδιάζεται η διάθεση, έναντι συμβολικού τιμήματος, τεμαχίων 50-100 τ.μ. το καθένα σε μια συνολική έκταση 10 στρεμμάτων στην περιοχή Δοκιμίου, με διαδρόμους προσέγγισης, παροχή νερού και πλήρη επιστημονική υποστήριξη από γεωπόνους του δήμου. Δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν κατά προτεραιότητα οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, με την προϋπόθεση να είναι μόνιμοι κάτοικοι του αστικού συγκροτήματος Αγρινίου, να μην χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα ή λιπάσματα και να καλλιεργούν λαχανικά με βιολογικό τρόπο για αποκλειστικά ατομική χρήση. Επίσης θα έχουν την υποχρέωση να διαθέτουν το 10% της παραγωγής τους στο κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου. Ο Δήμος Αγρινίου έχει πρόσφατα καλέσει όλους τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος στο Γραφείο Γεωργικής Ανάπτυξης. Αλεξανδρούπολη. Μια μικρή πιλοτική βιο-πόλη που αντί για κτήρια θα έχει λαχανόκηπους ετοιμάζεται στην Αλεξανδρούπολη. Όπως μας είπε ο τοπογράφος μηχανικός, ειδικός συνεργάτης του δήμου, κ. Κριτής Κριτού, πρόκειται για μια έκταση 30 στρεμμάτων, δίπλα στον οικοδομικό ιστό της πόλης, που προβλέπεται να δώσει 272 λαχανόκηπους 50-100 τ.μ. οι οποίοι θα παραχωρηθούν στους δικαιούχους δωρεάν για διάστημα δύο ετών με δυνατότητα ανανέωσης. Προτεραιότητα θα δοθεί σε άπορους, πολύτεκνους και χαμηλοσυνταξιούχους οι οποίοι θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να παράγουν οι ίδιοι τα λαχανικά που κατα-
ναλώνουν εξοικονομώντας με τον τρόπο αυτό 100-150 ευρώ το μήνα. Το 10% της παραγωγής θα παραδίδεται στο κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου. Ο περιαστικός «βιοαγρός» θα περιλαμβάνει και θερμοκήπιο 1.200 τ.μ. στο οποίο εκτός από λαχανικά θα καλλιεργούνται και τα διακοσμητικά φυτά και δένδρα του δήμου. Η βιοθωράκιση των πόλεων Από τη συζήτησή μας με τον κ. Κριτού αναδεικνύεται το συνολικότερο πρόγραμμα που έχει υιοθετήσει ο δήμος στη βάση μιας ευρύτερης προβληματικής σχετικά με τη «βιοθωράκιση» των ελληνικών πόλεων από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και την ισχυροποίηση των τοπικών κοινωνιών μέσω της ανάπτυξης του αγροτικού τομέα. Η ελ ληνική διατροφική παραγωγή το 1980 κάλυπτε το 90% των διατροφικών αναγκών της χώρας. Σήμερα καλύπτει μόλις το 10%. Στις παρούσες συνθήκες είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί για τον πληθυσμό διατροφική παραγωγική βάση που θα αποτρέψει την ελλιπή διατροφή των οικονομικά ασθενέστερων. Γρήγορα αυτή η βάση θα εξελιχθεί σε εξαγωγική αποφέροντας πλούτο στην κάθε περιοχή
και αξιόλογο εισόδημα σε πολλούς από όσους σήμερα είναι άνεργοι. Η δημοτική αρχή μαζί με τους ειδικούς συνεργάτες της προωθεί το αίτημα της παραχώρησης από το κράτος στους δήμους για χρήση γης περιμετρικά των πόλεων ώστε οι δήμοι να τη διαθέτουν στους αδύναμους οικονομικά πολίτες για διατροφική παραγωγή και επάρκεια. Η γη που θα πρόκειται να διατεθεί σε κάθε πόλη εκτιμάται ότι θα πρέπει να είναι τόσα στρέμματα όσο και το 10% των κατοίκων της (π.χ. η Αλεξανδρούπολη χρειάζεται 6.000 στρέμματα). Κάθε δήμος θα δημιουργήσει μια περιμετρική διατροφική ζώνη με ελαιώνες, οπωρώνες, αμπελώνες αλλά και αγροκτήματα όπου θα παράγονται λαχανικά, όσπρια, κρέας, γάλα και αυγά, ενός στρέμματος το καθένα. Οι μέθοδοι καλλιέργειας θα είναι αποκλειστικά βιολογικές. Το 10% της παραγωγής θα παραδίδεται στο δήμο ο οποίος, μέσα από μια βάση δεδομένων, θα το διανέμει σε πολίτες ανήμπορους να καλλιεργήσουν. Το υπόλοιπο της παραγωγής υπολογίζεται ότι θα καλύπτει τον πληθυσμό κάθε πόλης αλλά και θα συμβάλλει στην οικονομική της ανάπτυξη, αφού μέρος της θα μπορεί να εξάγεται.
Για να δώσουν διέξοδο στους οικονομικά ασθενέστερους δημότες τους και ακολουθώντας τις καλές πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί διεθνώς, οι δήμοι Λαρισαίων, Θέρμης (Ν. Θεσσαλονίκης), Καβάλας, Έδεσσας, Αγρινίου και Αλεξανδρούπολης έχουν ήδη αρχίσει να κατασκευάζουν βιολογικούς λαχανόκηπους ενώ παρόμοια προγράμματα διερευνούν και άλλοι δήμοι.
02 ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
9 ς 0 21 10 6υτέρα έόω09.00 ή 2 Δε το απ .00 βα 18 Σάβ έως ISBN 978-960-971-101-2
Συλλογή των καλύτερων σαρακοστιανών συνταγών της Κωνσταντίνας Αθανασίου και του Λευτέρη Λαζάρου από το έντυπο iCookGreek
Στρώνουμε Σαρακοστιανό τραπέζι με προϊόντα iCookGreek Εκδόσεις I COOK GREEK ΕΠΕ
02
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ & ΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΛΑΖΑΡΟΥ
ΣΑΡΑΚΟΣΤH
ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗ
Κάντε αγορές άνω των €20 και εμείς αναλαμβάνουμε να σας φέρουμε την παραγγελία στο χώρο σας εντελώς δωρεάν σε Αττική και Θεσσαλονίκη.
για ο ων ελίες 0 φ έ γ 4 Τηλαραγ 765 753 π 87 94
Με κ και άθε αγ πάν καιν ω, αορά απ iCoo ούργ ποκτ ό €50 ιο β ήστε kG της reek μειβλίο το το Σ στη αρακο συνταγυ σ σ ές τιμή υμβολι τής των κή €5.
αι τα. Είν ιροποίη οθεμάτων ε χ ι α υτά είν εως των απ λία σας θα ϊόντα α γε ήσ Τα προ έχρι εξαντλ ης η παραγ ερών. α μ η έλλειψ ολύ 6 ημ ιμ σ έ θ σ δια περίπτω ντός το π ε και σε παραδοθεί
*
Για περισσότερες επιλογές σε βιολογικά και προϊόντα μικρών παραγωγών κάντε κλικ στο Φρέσκια Γαριδοσαλάτα*
Ταραμοσαλάτα με λευκό ταραμά και μπρικ*
Χαλβάς Βόλου με σοκολάτα υγείας και αμύγδαλο*
500gr 280-300gr
15,80
€
Υπέροχη γαριδοσαλάτα με λαδολέμονο, φρέσκα μυρωδικά. Ο εκλεκτότερος μεζές για το τραπέζι της σαρακοστής.
Χταπόδι ξιδάτο με ελιές*
€
6,80
Η πιο βελούδινη και αφράτη μους ταραμά, που θα πρωταγωνιστήσει στο σαρακοστιανό τραπέζι σας. Μας έρχεται από τη Θεσσαλονίκη και το μυστικό της είναι το τρίωρο χτύπημα στο μπλέντερ με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού.
Φάβα Σαντορίνης οικ. Νομικού
Σάλτσα ντομάτας με κρητικό ελαιόλαδο και βασιλικό*
250gr
€
13,80
Το πιο φρέσκο τρυφερό χταπόδι μαγειρεμένο με ελιές, δεντρολίβανο και κρασόξιδο. Must για αυτή την περίοδο και όχι μόνο
8,60
€
Φρεσκοαλεσμένη φάβα, που μόλις βγήκε από το μύλο. Οι ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες και η θηραϊκή γη εδώ και 35 αιώνες δημιουργούν ένα τόσο μοναδικό προϊόν όσο και το ίδιο το νησί. Η φάβα Σαντορίνης είναι προϊόν με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης.
Ελάχιστη παραγγελία €20 • Οι τιμές περιλαμβάνουν ΦΠΑ
Ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα*
5,90
Παρασκευάζεται σταθερά και αδιάκοπα από το 1919 στον Βόλο από την οικογένεια Παπαγιαννόπουλου. Ιδιαίτερη γεύση με χαριτωμένες πινελιές από πικρή σοκολάτα και καβουρντισμένα αμύγδαλα. Κυκλοφορεί και σε συσκευασία με κακάο, φουντούκια και σταφίδες, που του δίνουν μια πληθωρική γευστική ένταση.
400gr
280-300gr
€
www.icookgreek.com
250gr
€
5,50
Τα ωραιότερα ντολμαδάκια που έχετε δοκιμάσει. Τυλιγμένα με μαεστρία, πολύ λεπτά, με απίθανη γεύση λεμονιού, γλύκα και άρωμα από άνηθο και φρέσκο κρεμμυδάκι. Υπέροχα με τζατζίκι ή γιαούρτι, αλλά και σκέτα όταν νηστεύετε.
Παρθένο Σησαμέλαιο Αφοί Χαΐτογλου
250ml
€
5,20
Έχει όλα τα χαρακτηριστικά της σπιτικής «ντοματένιας» σάλτσας, με έμφαση στη γεύση του βασιλικού. Περιέχει σκόρδο, μέλι και εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο. Είναι ιδανική για πίτσα, ζυμαρικά και ντιπ.
1L
€
Πρασόπιτα ή σπανακόπιτα νηστίσιμη της Μαριάννας
1kg
Η πίτα φτιάχνεται με σπιτικό φύλλο ανοιγμένο στο χέρι από την Μαριάννα και τις γυναίκες του συνεταιρισμού «Γωνιάτισσες» στη Χαλκιδική.
Aγκιναράκι κρητικό σε ελαιόλαδο*
330gr
6,90
Εξαιρετικό λάδι φτιαγμένο από σουσάμι. Νόστιμο, ελαφρύ και υγιεινό, ιδανικό για το μαγείρεμα των νηστίσιμων φαγητών.
€
8,90
Φρέσκα αγκιναράκια σε μικρά κομμάτια, φυλαγμένα σε λαδόξιδο. Ιδανικός μεζές για ρακί ή τσικουδιά.
ΔΩΡΟ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΤΑΓΩΝ 74 σελίδων του διακεκριμένου σεφ Νίκου Κατσάνη.
Με την εγγύηση διανομής της
12,80
€
, μέλους του Ομίλου
ATHENS NOISE ή οι βλαβερές συνέπειες της ησυχίας ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
« …το τρώμε κάθε χρόνο
στης θείας Βαγγελίτσας!» Δεν περνάει επέτειος 25ης Μαρτίου που να μη μνημονεύουμε με τους κολλητούς αυτή την ατάκα! Ειπώθηκε κάποτε σε τηλεπαιχνίδι στο οποίο μια νεαρά ονόματι Φρόσω προσπαθούσε να εκμαιεύσει από την αδελφή της Βούλα τη λέξη βακαλάος, λαϊκιστί μπακαλιάρος, χωρίς να αναφερθεί σε σχετικές λέξεις όπως ψάρι, σκορδαλιά, Ευαγγελισμός και τα τοιαύτα. Ήταν το ανεπανάληπτο τηλεπαιχνίδι της ελληνικής τηλεόρασης με τίτλο «Ρουκ-Ζουκ». Το παρουσίαζε, μεσούσης της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, μια παρουσιάστρια, που θα θυμούνται όλοι οι φαντάροι της ελληνικής επικράτειας, καθώς οι εμπνευσμένοι καραβανάδες κάπου μεταξύ του εκπαιδευτικότατου συνθήματος «Φωτιά, φωτιά στα μπούτια τα καυτά» και του ακόμη εκπαιδευτικότερου «Περπατώ εις το δάσος και βλέπω ζώα ήμερα, μάλλον απολύομαι του άγιου λούτσου ανήμερα» πρότειναν το κάτωθι σαφώς ευγενέστερο «Μ’ αρέσει, μ’ αρέσει η Μαίρη Μηλιαρέση!». Και μη μου αρχίσετε τις ντροπές και τις ευαισθησίες γιατί είμαι σίγουρος ότι καμιά σας δεν φαντασιώνεται ένα ναύτη να τρέχει άνευ μπλούζας στο κέντρο εκπαίδευσης φωνάζοντας «μια βάρκα ήταν μόνη της σε θάλασσα γαλάζια κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά» σαν άλλη Αλίκη! Και επανέρχομαι στη θεία Βαγγελίτσα, την οποία ανενδοίαστα εξέθεσαν οι γαϊδούρες οι ανιψιές της, χωρίς να υπολογίζουν ότι κάποιος, προφανώς με όχι σώας τας φρένας, δεκαπέντε χρόνια αργότερα θα τις διασύρει σε μια στήλη που διαβάζουν 180.000 αναγνώστες (ακόμη δε μπορώ να το πιστέψω), χώρια οι λαθραναγνώστες και οι παράνομες φωτοτυπίες. Αγαπητές Ελληνίδες θείες, καθότι πεθαίνω για κροκέτες τηγανιτού βακαλάου με σκορδαλιά, είμαι ανοιχτός σε σχετικές προσκλήσεις γευσιγνωσίας! Αν πάλι επιλέξετε να τις στείλετε με ταπεράκι στη διεύθυνση του εντύπου, παρακαλείσθε να αναγράψετε και τον ακριβή αριθμό των κροκετών, καθώς οι παροικούντες το έντυπο δε θα αφήσουν ούτε λέπι για μένα! Από τη μια, λοιπόν, το all time classic ταπεινό ψαράκι και από την άλλη οι νέοι guest star του τραπεζιού, π.χ. το κονφί. Έχουμε τρελαθεί όλοι ξαφνικά με το κονφί, ενώ μέχρι πέρυσι δεν μπορούσαμε να το ξεχωρίσουμε από το κομφετί. Άσε που κάποιοι,
52
παρά τις αμέτρητες ώρες Λαζάρου, Όλιβερ, Ψυχούλη, Βέφας, Σκαρμούτσου, Λουκάκου και Μπαρμπαρίγου, ούτε φέτος μπορούμε να το ξεχωρίσουμε! (Τρέμω το βλέμμα που θα πέσει πάνω μου την ημέρα της πληρωμής, λόγω της θλιβερής αυτής αποκάλυψης και εν γένει της ανεπίδεκτης στάσης μου να αποστηθίσω τις συνταγές της Κωνσταντίνας του εκάστοτε τεύχους!). Αν πάλι, αγαπημένη θεία Βαγγελίτσα, την έχεις δει κι εσύ πολίτης του κόσμου κι όσο να ’ναι ένα class το έχεις πια, αντί για μπακαλιάρο με σκορδαλιά μπορείς να καλέσεις τις ανιψιές για merluccius με βενετσιάνικη αλιάδα. Μόλις αναφέρθηκα στο class, θυμήθηκα bistrot στα Εξάρχεια, ένα μεσημέρι Κυριακής, όπου ο Απόστολος πεινούσε και αναζήτησε στον κατάλογο τα σάντουιτς. Αντ’ αυτών το menu -δεν επρόκειτο εντέλει για έναν κοινό κατάλογο- περιέγραφε μια ποικιλία αμφίψωμων. Μόλις συνήλθαμε από την παράκρουση γέλωτα και αφού ξυπνήσαμε την Ιωάννα
που κοιμόταν στο διαμέρισμα πάνω από το αίθριο, παραγγείλαμε ένα αμφίψωμο λέσχης, ήτοι κλαμπ σάντουιτς! «Τσκ, τσκ, τσκ, πολλή πτωχολογιά ο Μπύθουλας, Παναγιωτάκη», όπως θα έλεγε και η Μαντάμ Σουσού του Δημήτρη Ψαθά! Στον αντίποδα του επιτηδευμένου bistrot, έχω να προτείνω στην Αλεξάνδρας δίπλα στο μετρό Αμπελοκήπων ένα μικρό μαγαζάκι, βαμμένο έντονο πράσινο, το Mr. Hot Dog, που σε 10 δευτερόλεπτα σου ετοιμάζει ένα απλούστατο και τίμιο hot dog. Και λέω τίμιο γιατί έχει όσο ακριβώς θα έπρεπε, δηλαδή 0,70 €. Είναι μια χαρά, γευστικότατο, χωρίς καμία στομαχική αντένδειξη και χωρίς περιττές θερμίδες (εννοώ σάλτσες, λάδια, λίπη, εκτός του βραστού λουκάνικου Φρανκφούρτης των 100 θερμίδων). Αν μάλιστα δεν έχεις απομακρυνθεί αρκετά, παίρνεις και δεύτερο. Την ίδια λογική τιμή έχει και ο καφές τους – ναι, ακριβώς 0,70 €. Καφές δυνατός κι ωραίος, όχι σαν το σκουρόχρωμο
νερό που πουλάνε με 1€ στην κορυφή των Ιμαλαΐων… Αν πάλι είστε του παραδοσιακού και βρεθείτε στην περιοχή, στην αρχή της Πανόρμου αριστερά, βρίσκεται ο ναός του πεϊνιρλί. Μικρασιάτικη συνταγή, ζυμάρι μοναδικό, αμέτρητες διαφορετικές γεύσεις, όλα προϊόντα δικά τους ψημένα σε παραδοσιακό φούρνο με ξύλα! Δεν έχω λόγια να περιγράψω τις μυρωδιές από βούτυρο λιωμένο, ροδοψημένα λιωμένα τυριά, ντομάτα, πιπεριές, ζαμπόν, σαλάμι, μανιτάρια, παστουρμά, μελιτζάνα, κρεμμύδια, φέτα, κιμά… όλα εξαιρετικής γεύσης, τραγανά και υγρά όσο πρέπει! Αν περάσετε, μπείτε στα «Πεϊνιρλί Ιωνίας» χωρίς να το σκεφτείτε, θα μείνετε απολύτως ικανοποιημένοι, και από το πρώτο που θα φάτε εκεί και από το δεύτερο που θα πάρετε για το δρόμο. Θα σας συμβούλευα, μάλιστα, το επόμενο πρωινό να μην κάνετε εξετάσεις αίματος και να μη ζυγιστείτε. Φάτε και το τρίτο που αγοράσατε χωρίς καμία ενοχή! ΥΓ: Μιλώντας πριν για ακριβούς καφέδες, τις προάλλες εντυπωσιάστηκα όταν στο κυλικείο του Παντείου Πανεπιστημίου μου χρέωσαν τον καφέ 1,30 €, σε ένα μίζερο περιβάλλον με μια ηλικιωμένη που γκρινιάζει συνέχεια, και χωρίς απόδειξη… Αυτοί που είναι υπεύθυνοι της μειοδοσίας πόσο αδιάφοροι είναι; Το ξέρω ότι είμαι καλομαθημένος από το κυλικείο του Πολυτεχνείου της Θεσσαλονίκης, αλλά ο «Γρηγόρης» έξω από την Πάντειο έχει την ίδια τιμή, καλύτερο καφέ και το «I Cook Greek» επίσης! info: Mr. Hot Dog, Λ. Αλεξάνδρας 213Α, Τ/ 2110183031 Πεϊνιρλί Ιωνίας, Πανόρμου 3 & Λ. Αλεξάνδρας, Τ/ 210-6462854 @: rizopoulos72@gmail.com (εκφραστείτε ελεύθερα εδώ, χωρίς αιδώ! Στείλτε σκέψεις, ιδέες, διαφωνίες, φωτογραφίες…)
RED HOT CHILI PEPPER
Ποιος (δεν)
φοβάται... ...την όµορφη, έξυπνη, σύζυγο, µητέρα, ετών 39, πολυάσχολο στέλεχος που… µόλις απολύθηκε; Και καλά εγώ. Άσε µε εµένα. Το σκέφτηκα αρκετά. Το δούλεψα µέσα µου. Έκανα είκοσι ώρες γιόγκα και άλλες τόσες ψυχο-συνεδρίες και συµβιβάστηκα µε την ιδέα. Αποφάσισα, κατά το Πάσχα που θα τελειώσει η La Prairie µε πέρλες από χαβιάρι που έχω στο ντουλαπάκι του µπάνιου, να πάρω την Olay. Αυτή εξάλλου βάζει και η Ελένη…
έχει νευρική ανορεξία όπως λένε όλα τα media το τελευταίο διάστηµα; Όχι ότι εγώ αν είχα τέτοιο πόδι δεν θα το έδειχνα, αλλά αν το είχε κάνει η Ντενίση θα την είχαν ξετινάξει!
Αλλά δε µπορώ να ηρεµήσω. ∆ε µ’ αφήνουν να κοιµηθώ. Γιατί µπορεί να ήµουν προϊσταµένη, αλλά ψυχή και αισθήµατα δεν απώλεσα. Κι εγώ για το συνάνθρωπο, ακόµη κι αυτόν της µεσηµεριανής ζώνης, µια έγνοια την έχω. Κι ανησυχώ για την Ελένη… Πώς τολµούν να της κάνουν 50% µείωση µισθού; Κι αν εγώ ξεπέσω στην Olay της Ελένης, η Ελένη τι θα πάρει; Με τι θα κάνει µάσκα και µε τι απολέπιση;
Τέλος πάντων, για να µην είµαι άδικη µε το στεφάνι µου και την Αντελίνα Τζολί, οφείλω να παραδεχτώ ότι ούτε εγώ θα έλεγα ποτέ στον Μπραντ Πιτ κατεβαίνοντας να πάρει τα σκουπίδια!
Και να ’ταν µόνο αυτό, κάπως θα ηρεµούσα. Είναι και κείνο το κορίτσι, η Σίσσυ Χρηστίδου, που µου σπαράζει την καρδιά. Κάθε τρεις και λίγο διαβάζω ότι χωρίζει από το Μαραντίνη, αλλά αυτή το αρνείται. Κι ας πήγε ο Θοδωρής µόνος του στα γενέθλια του Σάκη στο Μπρικολάζ στο Κολωνάκι. Αλήθεια, κοριτσάκι µου, εδώ που τα λέµε καθόλου δεν κατάλαβα γιατί τον παντρεύτηκες. Μην είναι το ρεπερτόριο; Μην είναι το κούρεµα; Μην είναι η κορµοστασιά;
Αλήθεια, πώς από τα σκουπίδια κατέληξα στη Ντενίση;
Με αγάπη …Chili Pepper
Ο «Κόκκινος Θησαυρός» Βάλαµε µια µικρή ποσότητα κόκκινο TABASCO® σε αυτό το πιάτο ζυµαρικών που ευωδιάζει θάλασσα και απογειώσαµε τη γεύση του. ∆οκιµάστε το κι εσείς και δείτε τι µπορεί να κάνει ο «κόκκινος θησαυρός» του TABASCO® στα πιάτα σας.
Πάστα µε µύδια, γαρίδες και κόκκινο TABASCO® ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ 6-8 ΑΤΟΜΑ 500 γρ. πάστα (σπαγγέτι ή µπαβέτε), 1 κιλό µεγάλα φρέσκα µύδια, 1/2 ποτήρι λευκό κρασί, 800 γρ. φρέσκες γαρίδες χωρίς τα κεφάλια (καθαρισµένες), 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο, 2 λιωµένες σκελίδες σκόρδο, 1 ψιλοκοµµένο κρεµµύδι, 3 κουταλιές της σούπας ψιλοκοµµένος µαϊντανός, 600 γρ. ντοµάτες ή ντοµατάκια κονσέρβας ψιλοκοµµένα, 6 φλιτζάνια ζωµός λαχανικών, 1/2 κουταλάκι του γλυκού κόκκινο TABASCO®, αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριµµένο ΕΚΤΕΛΕΣΗ Πλένετε πολύ καλά τα µύδια, τα ξύνετε µε ένα βουρτσάκι και αφαιρείτε τα «γένια» τους. Τα ξεπλένετε καλά. Τα ρίχνετε σε τηγάνι, τα περιχύνετε µε το κρασί και τα αχνίζετε µέχρι να ανοίξουν τα κελύφη τους. Πετάτε όσα µύδια δεν άνοιξαν και κρατάτε για τη σάλτσα τα υπόλοιπα. Ετοιµάζετε τις γαρίδες ως εξής: Τις πλένετε καλά και τις αφήνετε σε σουρωτήρι. Τις ζεµατίζετε για 1’ σε αλατισµένο νερό και τις στραγγίζετε. Τις αφήνετε να κρυώσουν λίγο. Ζεσταίνετε σε τηγάνι το µισό λάδι και σοτάρετε το µισό σκόρδο. Προσθέτετε τις γαρίδες, λίγο πιπέρι και ανακατεύετε. Έπειτα από 2’ αφαιρείτε τις γαρίδες µε τρυπητή κουτάλα και τις αφήνετε στην άκρη για τη σάλτσα. Ζεσταίνετε το υπόλοιπο λάδι σε κατσαρόλα και σοτάρετε το υπόλοιπο σκόρδο και όλο το κρεµµύδι µέχρι να µαραθούν. Προσθέτετε το µισό µαϊντανό, το αλάτι, τις ντοµάτες και το ζωµό λαχανικών. Αφού βράσει για 20’ η σάλτσα, ρίχνετε τις γαρίδες, τα µύδια και το TABASCO® και συνεχίζετε το βράσιµο της σάλτσας για 2’-3’ ακόµη. Βράζετε τα ζυµαρικά σε αλατισµένο νερό και τα στραγγίζετε. Τα σερβίρετε µε τη σάλτσα που ετοιµάσατε και πασπαλίζετε µε πιπέρι και τον υπόλοιπο µαϊντανό.
Τέλος πάντων, ο έρωτας σε τυφλώνει όπως ο γάµος σε κουφαίνει. Φαντάζοµαι ότι δεν είµαι η µόνη παντρεµένη που ο υγιέστατος λεβέντης που παντρεύτηκε αντιµετωπίζει, µετά από δεκαπέντε χρόνια γάµου, σοβαρότατα προβλήµατα ακοής! Ειδικά εκείνο το «αγάπη µου, κατεβαίνοντας πάρε σε παρακαλώ και τα σκουπίδια» ποτέ να µην τ’ ακούει όµως! Έλα όµως που εγώ πιστεύω ότι αν του το έλεγε η Αντζελίνα Τζολί θα το άκουγε; ∆οθείσης της ευκαιρίας, αναρωτιέµαι γιατί η Αντζελίνα στο διάσηµο κόκκινο χαλί της τελετής των Όσκαρ φωτογραφιζόταν στηµένη αφύσικα, βγάζοντας το πόδι από το σκίσιµο και κανείς δεν την έκραξε. Μήπως για να δείξει στους φωτογράφους ότι δεν
Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO® παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO® is a registered trademark for sauces and other goods and services. TABASCO, the TABASCO bottle design and label designs are the exclusive property of McIlhenny Company, Avery Island, Louisiana, USA 70513 www.TABASCO.com.
53
cook ‘n’ roll Γιάννης Τσιούνης
Area 52
Τι συμβαίνει όταν ο Rodrigo, η Gabriela και οι C.U.B.A. συναντιούνται στον… πάγκο εργασίας;
Artist: Rodrigo Y Gabriela with C.U.B.A. Title: Area 52 Release Label: EMI Υλικά: • Rodrigo Υ Gabriela: Ο Rodrigo και η Gabriela είναι, στην ουσία, δύο συστατικά που δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Μπορούν να λειτουργήσουν μόνο μαζί, χωριστά δεν αποδίδουν. Τόσο στη μουσική όσο και στην προσωπική τους ζωή. Οι ρίζες τους βρίσκονται στο Μέξικο Σίτι, όπου ξεκίνησε η μουσική τους διαδρομή, για να καταλήξει μετά από χρόνια στην περιοχή «Αrea 52», σε αυτό το εξωπραγματικό μέρος – τόπο συνάντησης μουσικών πολιτισμών. Παρόλο που οι αλλεπάλληλες απόπειρές τους να αναδείξουν το μοναδικό τους ταλέντο στην εγχώρια heavy metal σκηνή του Mέξικο απέτυχαν παταγωδώς, ο Rodrigo και η Gabriela δεν το έβαλαν κάτω. Αναγκάστηκαν να βάλουν στην άκρη τις metal αδυναμίες τους και να παίζουν bossa nova στα σαλέ των ξενοδοχείων της περιοχής. Ούτε αυτό όμως ήταν αρκετό για να χαλιναγωγήσει το πάθος τους για μουσική και περιπέτεια, κι έτσι μετανάστευσαν στο Δουβλίνο, όπου και αποφάσισαν να ασχοληθούν και να μελετήσουν το ανδαλουσιανό φλαμένγκο. The rest is history… • C.U.B.A.: Κουβανέζικη ορχήστρα που απαρτίζεται από 13 μουσικούς. Πέρα από τους C.U.B.A. θα χρειαστείτε και τους Alex Wilson (πιάνο), τον μπασίστα Carles Benavent (Miles Davis, Paco De Lucia, Chick Corea), τον κρουστό Samuel Formell Alfonso (Los Van Van), τους Παλαιστίνιους Le Trio Jourban και τον ντράμερ John Tempesta (The Cult, White Zombie). Eκτέλεση: Παίρνετε μεξικανικό σκεύος και το βάζετε στη φωτιά, την οποία δυναμώνετε σταδιακά, αλλά όχι από την αρχή, για να μην κάψει το εξωτικό ταμπεραμέντο που τσιγαρίζουμε. Στη συνέχεια προσθέτετε λιωμένα βινύλια των Megadeth, Slayer, Testament και Overkill με μεξικανικά μπαχαρικά που τα έχετε αποξηράνει στον ήλιο. Μετά προσθέτετε 2 γραμμάρια ιδρώτα που έχει
54
προκύψει από λάτιν χορούς, 1 σταγόνα αίμα που έτρεξε από τα δάχτυλα βιρτουόζου κιθαρίστα στο flamenco και τις γκραβούρες των 2 προηγούμενων δίσκων των Rodrigo Y Gabriela. Ακολουθεί φρεσκοκομμένο ταλέντο 13 Κουβανέζων μουσικών, το οποίο ανακατεύετε με το υπόλοιπο μείγμα και δυναμώνετε στο τέρμα τη φωτιά. Περιμένετε λίγο, κάνοντας ένα βήμα πίσω, γιατί αυτό που θα συμβεί μπορεί να σας πιάσει απροετοίμαστους. Αν όλα έχουν πάει καλά, στον πάτο του σκεύους θα αρχίσει να σχηματίζεται κάτι σαν δίνη, από την οποία θα βγαίνει καλοκαιρινό φως, αρώματα τροπικών φρούτων, ήχοι από φλάουτα, τρομπέτες, κρουστά και πιάνο και ένας θαλασσινός αέρας που ενδεχομένως να σας σαγηνεύσει. Μη φοβηθείτε. Αφεθείτε στη μαγεία αυτής της συνταγής και ταξιδέψτε στο χωροχρόνο. Από τα στενά του Mέξικο Σίτι μέχρι το παγωμένο Δουβλίνο και από την εξωτική Ανδαλουσία μέχρι την τροπική Κούβα και την Ασία. Καλό σας ταξίδι και καλή επιστροφή. Αποτέλεσμα: Παρόλο που δεν είναι ένας δίσκος με καινούρια τραγούδια, γεγονός που είχε προβληματίσει τους σκληροπυρηνικούς fans, το Area 52 όχι απλώς δεν είναι μια επανάληψη των καλύτερων στιγμών των Rodrigo Y Gabriela αλλά αποτελεί μια πραγματικά φρέσκια πρόταση στον κόσμο της παγκόσμιας μουσικής του σήμερα. Όσοι δεν γνωρίζουν το εκρηκτικό δίδυμο από το Μέξικο Σίτι, να ενημερώσουμε πως το Area 52 είναι ο πρώτος δίσκος μετά από 4 κυκλοφορίες που ο Rodrigo και η Gabriela χρησιμοποιούν και άλλα όργανα πέρα από τις ακουστικές τους κιθάρες. Παρόλο που ίσως ακούγεται μονότονο, η μουσική και ο ρυθμός, τόσο στους δίσκους τους όσο και στις αξέχαστες live εμφανίσεις τους, είναι σχεδόν μεθυστικοί. Οι ήχοι που καταφέρνουν να παράγουν, γρατζουνώντας ή χτυπώντας τις κιθάρες τους, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα άλλοτε γιορτής με διάθεση ξεσηκωτική και άλλοτε μυσταγωγίας, μπλέκοντας μουσικά ύφη και κουλτούρες με έναν σχεδόν παιδικό αυθορμητισμό. Όταν έμαθα πως σε όλο αυτό θα προστεθεί και μια 13μελής μπάντα για τις ανάγκες του νέου τους δίσκου, ειλικρινά
δεν ήξερα τι να περιμένω. Πάντως, ήμουν σίγουρος πως θα ήταν κάτι μεγάλο. Για το αν θα ήταν επιτυχημένο ή όχι, είχα τις επιφυλάξεις μου. Και για να είμαι ειλικρινής, έκλινα προς το δεύτερο, καθώς το ρίσκο ήταν τεράστιο. Δεν είναι μικρή η απόσταση μεταξύ 2 εγχόρδων και μιας 13μελούς κουβανέζικης ορχήστρας. Βάζοντας το δίσκο να παίξει, από την πρώτη κιόλας ακρόαση, το μεξικανικό ντουέτο με έπεισε για τις προθέσεις του. Έχει έρθει για να μείνει, και αυτό που προτείνει αυτή τη φορά έχει τόση δύναμη, που, ακούγοντάς το, νιώθεις πως σε σπρώχνει. Να βγεις από το σαλόνι, από το σπίτι, από τη χώρα, από τον ίδιο σου τον εαυτό και να ανακαλύψεις πόση αξία έχει να αντιμετωπίζεις τη ζωή σαν μια ξέφρενη, γοητευτική, αξέχαστη, εξωτική περιπέτεια. Βαθμολογία: 9 στα 10 ταξίδια
Όταν έρχονται οι φίλοι μου… 3 ευφάνταστες ιδέες για κεράσματα των 6 ατόμων. Γιατί τα κάνουν καλό… και στην παρέα!
ΝΤΙΠΑΡΕΤΕ ΜΕ KRISPIES…
ΝΤΙΠ ΑΒΟΚΑΝΤΟ ΜΕ KRISPIES
Κόβετε 2 ώριμα αβοκάντο στη μέση και τα καθαρίζετε, αφαιρώντας τα κουκούτσια και τις φλούδες τους. Τα κόβετε σε κομμάτια, τα ρίχνετε σε ένα μπολ και τους προσθέτετε το ξύσμα και το χυμό ενός λεμονιού. Λιώνετε το μείγμα αυτό στο μπλέντερ. Προσθέτετε 2 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, 80 γρ. ροκφόρ λιωμένο με πιρούνι και λίγο άνηθο ψιλοκομμένο και ανακατεύετε καλά. Σερβίρετε το ντιπ σε μπολ και το συνοδεύετε με ΚRISPIES ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ.
ΝΤΙΠ ΑΣΠΡΟΥ ΤΑΡΑΜΑ ΜΕ KRISPIES
Χτυπάτε στο πολυμίξερ 100 γρ. άσπρο ταραμά, το χυμό ½ λεμονιού, 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 2 ραπανάκια και 2 κουταλιές ελαιόλαδο μέχρι να γίνουν σαν μους αφράτη. Ρίχνετε 250 γρ. τυρί κρέμα ή γιαούρτι στραγγιστό και συνεχίζετε το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Σερβίρετε σε μπολ και συνοδεύετε με ΚRISPIES ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ.
ΚΕΡΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ
ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΤΑΚΑΚΙΑ ΜΕ ΚRISPIES «ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΓΕΥΣΗ»
Ξεφλουδίζετε 6 ώριμες ντομάτες, αφαιρείτε τους σπόρους και τις τρίβετε στον τρίφτη. Τις περιχύνετε με 2 κουταλιές λάδι και τις πασπαλίζετε με αλατοπίπερο. Τοποθετείτε 6 Παξιμάδια ΚRISPIES «Μεσόγειος γεύση» ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ σε πιατέλα. Πάνω σε κάθε παξιμάδι μοιράζετε την τριμμένη ντομάτα, 2 αγγουράκια κομμένα σε κυβάκια και μερικές ελιές χωρίς κουκούτσι. Από πάνω σκορπίζετε ξινομυζήθρα ή φέτα σε κυβάκια. Περιχύνετε τα ντακάκια με λίγο λάδι και γαρνίρετε με λίγη κάππαρη.