Intermania June 2015 by Intermania

Evolution In his ‘On the Origin of Species’, Darwin theorises about the evolution of living organisms. In his reasoning, he introduces the concepts of natural selection and the diversification of species. But would this theory also apply for ‘non-living things’ too? Let’s take a chair for example. Can the specie ‘chair’ evolve? Or has it evolved already? Chairs are subject to selection, but not in a natural form though. Instead of nature, humanity gets to decide whether a chair is adequate for reproduction. There are many different species of chairs as well. Did they all develop from one primordial chair? I imagine the very first chair being a stone someone decided to sit on because it looked more comfortable than the ground. Then people’s lifestyle changed, and chairs changed with it. Based on this very simplistic reasoning, I guess I can conclude that yes, the Darwinian evolution theory applies to inanimate objects as well. Only in this case the needs and preferences of the people play the role of Mother Nature and establish which products survive and which ones disappear. As the physical designers and creators of all objects, we are actually the teeny-tiny gods of the world of the artificial. And as we

make things, we can also decide to change them. We may have many different reasons to change what we have made. Maybe we don’t like it anymore, or we no longer need it. Maybe they are broken and have become unable to do what we created them to do. When we change an object, its value usually changes too. Transforming one object into something of higher value is called ‘upcycling’, and this is what the last Intermania of this academic year will be about. This time we have decided to take it one step further. We did not only write about upcycling, we also gave it a try ourselves: we have given an old wooden pallet a new future. We simply added value to a pallet that had practically no value by itself. Beside this highly Pinteresty upcycling project, you might have noticed that something else has changed as well. We have upcycled the whole Intermania! And it looks fantastic! We hope you will enjoy reading it as much as we have enjoyed making it!

Table of contents Adesse The new board introduces itself and its plans for next year.

Back in the 90’s What changed within Intermate and the Intermania?

The Rhythm of Brazil

Ondernemer bij toeval

Unfinished business

Mega mooie mosselen Heb je de Strandgaper al geproefd?

Column: Britte

In het midden

10*

12 Team vs. T.E.A.M. Ze organiseren allebei toernooien, maar welke is beter?

Theme: upcycling

Sterke verhalen 14 Wat gebeurde wel en wat niet in Plzen?

What was old is new again What is upcycling?

24*

Column: Frank Vendrig

16*

DIY Challenge Our editors started upcycling too.

26*

Drink met Maten In ’t Audt vertelt over bierfestivals.

17 Waste Based Bricks StoneCycling maakt stenen van afval.

Some reconsiderations

19*

Slim omgaan met Energie 21 Deerns vertelt over Sustainable Utility Networks.

Crooked Cucumbers 30* Alain tells about the restaurant that rescues food. Restje, wat rest je? Maak iets lekkers van je etensrestjes.

Huize Bets 36 Intermania duikt onder bij weer een nieuwe TIW Crib.

Column: Jan Smits

Cartoon Meike Berkhoff

34*

False expectations

38*

Satire

Bérets et Baguettes

40*

Colunn: Lieke van Son

Bon(bon) Bruxelles 42* Ivette did an internship at the European Commission. Where to graduate?

44*

* English articles 2

Intermania

Table of contents

26. “Wat zou je doen als er een auto stopt met drie vieze mannen?” - Lifters, p. 14

34.

36.

Colophon Intermania is the magazine of Study Association Intermate, home to the bachelor’s and master’s programs of the Department Innovation Sciences at Eindhoven University of Technology. The Intermania is released four times a year, with a total of 550 prints. Members of Intermate automatically receive the Intermania at home.

Content for the Intermania may be submitted in consultation with the editors. The editorial staff shall not be liable for any consequences arising from its content and reserves the right to, without notice, amend or not publish any submitted content. Articles may only be redistributed with permission of the editorial staff.

Study Association Intermate Address: Den Dolech 2, IPO 0.74 Postbus 513, 5600MB Eindhoven Phone: (040) 247 44 30 Website: www.intermate.nl E-mail: bestuur@intermate.nl Advertisements: extern@intermate.nl

Intermania Chief Editor: Editorial Staff: E-mail: Printer:

June 2015

Benedetta Malagoni Alain Starke, Anke van Rietschoten, Ashly Berghuizen, Bob Olde Hampsink, Britte Bouchaut, Frank Vendrig, Ileen Smits, Iris Huijben, Koen de Vreede, Mats de Ronde, Meike Berkhoff intermania@ieis.tue.nl Drukkerij Snep

Adesse

The sky is still bright and blue Everything in the Internaat is in the wrong place; what is going on? It turns out Helios’ sun has set to make room for Adesse, the 32nd board of Intermate. Britte will introduce them and elaborates on their plans for the coming year. Text: Britte Bouchaut, 32nd board of Intermate

During the General Meeting on June 2nd, 2015, the sun set for Helios and a new board was installed. Until this General Meeting, we, the 32nd board of Intermate, had been known as Crassa Hippa, but from now on we will be known as Adesse. Adesse stands for being present and helpful, which is exactly what we want to be during the coming year. In order to achieve that, we will try to always have a board member present in the Internaat to help members or answer questions. If members have any ideas or initiatives, they will be carefully considered, and if approved, actively supported in order to turn their idea into a success. These matters are just a few examples of our policy plan, which is based on being innovative where needed, and to help everyone who want to help us achieve that.

“...Cleaning up the Internaat after Hurricane Helios struck.” Over the past few months we have been busy with preparing ourselves for the coming year. This includes having nice dinners together to get to know each other better, writing our policy plan, having discussions, travelling through Noord-Brabant, Gelderland and Utrecht – trying to solve Helios’ riddles – and cleaning up the Internaat after Hurricane Helios struck. All these measures were taken 4

in order to make us a close-knit group, and they have certainly succeeded. Policy In recent years, Intermate has welcomed about 120 new students each year, which means that Intermate has experienced significant growth. Therefore, we think it is important to evaluate the existing processes within Intermate and adjust them accordingly. In order to achieve this, we are eager to involve as many members as possible in the association’s policy. We want to create more participation by organising open discussions with the members of Intermate, where we want to give them the opportunity to discuss some ideas they might have with the association, varying from ideas concerning the cash register to ideas that are related to a specific committee. In addition to input from the members, we would also like to use these open discussions to evaluate some already existing processes and committees within the association. Are these committees still setting the right goals for themselves, are these goals met and if not, what could be changed in order to let these committees meet their goals. Using the open discussion system and the evaluations that flow from it, we want to be innovative in terms of committee policy, board functioning, and Intermate in general. These open discussions form the cornerstone of our policy, which we as a board will use in order to achieve our goals. These goals can be summarised as follows: innovation through evaluation and Intermania

Adesse participation. We want to evaluate the existing processes and committees within Intermate and, with participation of the members of Intermate, be innovative in setting new goals and even perhaps adjusting existing processes within Intermate. In addition, through this mission, we want to show the members of Intermate that their opinions will

and Psychology & Technology, and one student in the master program Innovation Sciences. Our Chairman is CornĂŠ van Son. He is highly motivated and looking forward to the upcoming year due to his love for Intermate. Since he was a freshman, he has been an active member of Intermate, dedicating most

be heard and that we appreciate everyoneâ&#x20AC;&#x2122;s input. This also refers back to our board name Adesse, the presence of diverse opinions and ideas will enable us as a board to implement changes in the current processes of Intermate. Now that you have gotten to know us as a board, we think it is important that you get to know all of the board members as well. Therefore, a short introduction of everyone will be given.

of his spare time to the association. Besides his personal goals of gaining more selfconfidence, learning to deal with feedback and improving his communication skills, he is very eager in terms of professional learning objectives. Managing a group, keeping an overview of all developments and making meetings more efficient are just a few examples of what he wishes to learn the upcoming year. The Secretary of the new board is Lars Middel. His motivation for a board year is, beside the fun and excitement this year will offer, to take on a challenge and rise to the opportunity to develop new skills and to

Board Composition The 32nd board of Intermate consists of six people, five students who are currently in the bachelor programs Sustainable Innovation June 2015

experience personal growth. A major part of his function consists of reading and sending emails, and taking minutes. While this might sound very dull, it is actually a very important task. As all of the incoming information will pass by the secretary multiple times, he is in a unique position being able to see exactly what the board is doing at any given time, allowing him to create an overview of the entire process. For members, he will be the first person people go to when they have a question for the board. Therefore, you will probably see Lars a lot in the Internaat during the upcoming year. The Treasurer of the 32nd board is Lisette van de Steeg. Initially, she thought she would never even become an active member of Intermate, let alone a member of the board. This year, she has proven that certain matters or ideas can change. The reasons for choosing a board year are somewhat cliché – she thinks – but she is convinced that she can develop herself this year to become more assertive and to rely more on herself than she does now. The role of treasurer suits her very much in terms of being passionate about working 6

with numbers and having an overview of the finances. Because of this, one major thing she can learn this year is working more focused on one task instead of doing everything at the same time. Lisette is very much looking forward to all the great events that are planned for the coming year and she hopes everyone else at Intermate will enjoy it as much as she will.

“The reasons for choosing a board year are somewhat cliché...” The Commissioner of Education is Britte Bouchaut. Although she is slightly older than the other board members, she is very enthusiastic and looking forward to the upcoming year. She has been active in education councils during her previous studies, and has always been interested in educational matters. Because of this, she Intermania

Adesse thinks the job of commissioner of education suits her very well. One thing she is really excited about is the start of Graduate School in September; she can hardly wait. A bonus feature for her this board year is that she will learn to get up early instead of ignoring her alarm clock. Contrary to previous boards, the 32nd board of Intermate has two Commissioners of External Affairs. One board member will focus primarily on Sustainable Innovation/ Innovation Sciences companies, and one board member will focus on Psychology & Technology/Human-Technology Interaction companies. Rutger Duijghuisen is a third-year student Sustainable Innovation, and will therefore focus on companies within his field of study. External Affairs was an obvious choice for him as he is very interested in gathering more knowledge about the business sector, and is eager to learn to negotiate. Because this function really fits him, he is looking forward to negotiate contracts and organise great events for the members of Intermate. Bas Schleijpen is a second-year student Psychology & Technology, and will mainly focus on these types of companies. His main goal for the upcoming year can be summarised in one sentence: ‘create winwin situations’. The members of Intermate should get wiser and be enabled to orient on possible career options and companies can show students why they should come work for them, promoting themselves. A nice extra is that Intermate will receive a small amount of sponsorship, which we can re-invest in the members of Intermate. For the upcoming year, Bas and Rutger will be responsible for the contact and cooperation with companies, and will organise lunch lectures and business cases for Intermate’s members. In addition, Bas and Rutger will also work on other goals. They will both help with the organization of a symposium, which will be held at the end of the third quartile. June 2015

Beside this, they will also look into ways of making our study material more practical while also creating more awareness of our fields of study at companies.

“The main activity for the coming year will be the organization of a symposium.” Activities The upcoming year there will not be a study tour or lustrum, but that does not mean there will be no large activity for the members of Intermate. As already mentioned, and due to the fact that the 32nd board has two commissioners of External Affairs, the main activity for the coming year will be the organization of a symposium. During this day, the members of Intermate can enjoy a full day of interesting lectures, workshops and expanding one’s social network, to which we are already looking forward. In addition, during the upcoming year other exciting activities will take place like lunch lectures, drinks, Intermate’s Dies and a fancy gala. And don’t you worry, Bachelor College students; during the creation of our planning we have paid attention to your busy schedules in week four and five. During these weeks, we are planning to organise more master-oriented activities, so you can still join all of our activities while you keep on getting those high grades. If you still don’t know who we are and if we have made you curious, stop by at the Internaat any time. We will be happy to show you around. Again, we feel ready and are very much looking forward to the upcoming year. Don’t be sad the sun has set, the sky is still bright and blue. 7

20 years of Intermania

Back in the 90's Because of the change from TeMa-Nieuws to Intermania twenty years ago, we celebrate our 20th birthday this year! Iris en Ileen outline how the Intermania and Intermate have changed. A long time ago in a galaxy far far away… Text: Iris Huijben & Ileen Smits, editors

Intermate was located in the so-called TeMabuilding, activities were announced on a bulletin board and PCs had to be reserved beforehand to write Intermania articles. When the first Intermania was launched, this was what Intermate was like. By now this is – happy birthday to us – twenty years ago! Last edition we looked back at the very first issue of the Intermania, which made us curious about what it was like back then. Because of this, we started looking for Intermania members. And not just random members: we were searching for members that worked on the first edition in the year 1995. Finally we heard about Suzanne Jacobs, who now works at the TU/e. She studied TeMa, is an old Intermate-member and last, but not least: she was chairman of the Intermania twenty years ago when the first edition was launched. Suzanne’s memories about Intermate and the Intermania started to come back during our conversation with her. It became a pleasant chat, since she enjoyed recalling all of these memories and for us it was interesting to hear all about the differences. It was fun to hear about everything that took place at Intermate in those days. And yes, Thursday afternoon drinks are a well-maintained tradition, although “we didn’t have draft beer!“, Suzanne said. Apparently our bottled beer is a tradition too. The beautiful Intermania you are holding right now was obviously not conceived the way it looks right now. It evolved over time and an important point in the history took place twenty years ago when the magazine previously known as TeMa-Nieuws was reborn 8

into the Intermania. The new name seems to be thought about carefully. Intermania sounds catchier, there is a sound association with Intermate and “mania” represents some kind of a nervous drive that they wanted to implement in the new name to repair the boring image of the magazine. They say the ‘mania’ describes what happens in the association, not in the negative way. The layout changed, as the goal was to give the magazine more schwung, which back then apparently meant really enthusiastic titles and lots of colours.

“We didn’t have draft beer!”

Nowadays it is pretty easy to submit an article about a legendary AC-party or a joyful hitchhike weekend, but twenty years ago this process was much harder than you might imagine. A real old-fashioned letter box was located in the Internaat (which was already called the Internaat twenty years ago), in which committees or individual members could deliver a floppy disk with the article to be placed. Yes, a floppy disk. ‘Article’ is maybe too extravagant a word for the ‘thing’ that was delivered back then. In those days a light green text was displayed on the screen on a dark green background (doesn’t sound very user friendly right?) and only when you Intermania

20 years of Intermania put on the ‘what you see is what you get’mode on in WordPer fect were you able to see a final version of the ‘article’. Even this final version was lacking in so many ways. To create a layout for example, image parts had to be cut out of paper by hand and copied while on top of the rest of the layout by using the copy machine.

“...Committees or individual members

much depth. Now these are combined with a number of somewhat more intellectual articles, mixed into a combination worthy of a study association. This was a short overview of Intermate and the Intermania twenty years ago. It was interesting, and sometimes funny, to hear about how much things have changed in just two decades. But who knows what the next generation will say about how things are going these days? Will they think: wow, laptops?!, the same way that we’re now thinking: wow, floppy disks?!

could deliver a floppy disk with the article to be placed.”

During the process of creating a new edition some meetings were necessary as well. However, the weekly meetings most committees are used to now did definitely not take place due to the busy schedules of the students. The solution was to meet once a month in a student room of one of the editors in the evening. That’s something really different compared to the lunch meetings in het Kleedjeshok. Fortunately, the former Reproshop helped in the process of creating a new editions and it was even printed over there! When the new edition, which came out about six times a year, was ready, it was sent to all members by mail. At the end of our conversation, Suzanne had one more remark about the ‘new’ Intermania. She noticed that students nowadays are much more engaged with their future during their studies. In her opinion, the Intermania anticipates this by publishing articles about companies and graduates. Back in the nineties, the goal of the Intermania was to write jolly articles with definitely not too June 2015

Study Tour '15

The Rhythm of Brazil As part of the teambuilding for the Brazil tour, a theme night was organized. Meike and Gemma tell you more about the facts we learned about the culture and economy of Brazil. Text: Meike Berkhoff & Gemma Lenselink, Study Tour committee

immigrants that live there. Dutch colonies are Imagine that you are brought to another also established in Brazil, of which Holambra country, but you do not know exactly where is one. They do love the Netherlands a lot, this yet. You notice that it is a pleasant 21 degrees, can be noticed through the tulips, windmills although it is July. You see a lot of different and wooden clogs that can be found there. people. You even come across some Africans, ‘Stroopwafels’, ‘frikandellen’ and ‘kroketten’ but even they speak a language you kind of can also be bought in this little village. Next understand. It almost sounds like a European to German and Dutch language. Then you hear influences, there is of someone speaking German course also a large amount and you are getting more “...It is almost of Portuguese influence. and more confused. “Where This can be seen not only in am I, how is this possible?” impossible to the language, but also in the When walking further down food. ‘Bacalhau’, which is the streets you hear music sit still.” salted fish, is popular during made by a group of people. celebrations, although this It sounds familiar, but there fish has to be imported from other countries, is a different twist to the music than you are because the waters of Brazil do not provide used to. They use more drums than normal, good fish. and it is almost impossible to sit still. The Other influences from the Portuguese are music swings and you didn’t notice this in the stews and marinated meat. Of course, if Europe before. When looking back you see you are traveling with us this summer, you mountains covered with trees. When walking already experienced feijoada. The dish with along you find colorful, though fragile, the black beans and a lot of meat. If not, houses and a sign that says ‘praia’. You figure check out the recipe in the third edition of the out that it looks like ‘playa’, which would be Intermania this year. A popular side dish for beach in Spanish. Then you meet a Japanese feijoada is cassava, which was already used guy who does not look like a tourist and acts before the Portuguese even arrived. Cassava like an inhabitant. contains a toxic substance, but the native inhabitants have developed a way to prepare Multiple cultural influences it safely. The natives explained and taught this By now you are probably convinced that way of preparing cassava to the newcomers. we are making things up. Still, this story is Next to the Portuguese, Brazil also contains possible and some people will experience this the largest group of Africans after Nigeria soon. How can this implausible description and the largest group of Japanese after Japan. be true? Well, the country described above is With so many backgrounds present in Brazil, Brazil. After Portuguese, the second language there is no such thing as a typical Brazilian. spoken there is German, due to the amount of 10

Intermania

trade with each other, but they also agreed to work together on new infrastructure covering the whole of South America. An example of this collaboration is the ambitious project to connect the Pacific Ocean with Brazilian theme night the Atlantic Ocean. This way the distance Although not all representative cultures were can be bridged more effectively. During the present, we tried to bring a small part of the theme evening we tried to close the distance diverse Brazilian culture to the Gaslab during between the Netherlands and Brazil, by the theme evening about this country. The experiencing Brazilian music and dance. The evening was full of diversity, ranging from biggest difference is the tempo and rhythm, listening to speakers to dancing the samba. which makes it impossible We learned that Brazil is a to stay seated. The most large player in the airplane compelling example was industry and that it had “We have still a few the way in which Brazilians problems with inflation in combine Christmas carols the past. Stories exist that weeks to practice with a swinging South price of a carton of milk American twist. The could even change during our dance steps...” difference was also quite the course of a day. During noticeable in dance. The this time they introduced European samba was easy to follow, but the a new currency, called the ‘Real’, which in Brazilian samba was not meant for everybody Portuguese means ‘real’ or ‘royal’. After due to its fast movements. Luckily, we have this introduction the economy improved, still a few weeks to practice our dance steps and price fluctuations are not an everyday in order to become a little bit more Brazilian. problem anymore. Even during the last Wall However, they will always notice that we are Street crisis, which affected a large part of Europeans, just as we will be able to detect the world, Brazil managed to keep its head their South American heritage despite their up. Its secret lays in an alliance with the other diverse cultural backgrounds. South American countries. Not only do they Anyone can be seen as a Brazilian and that is also why Brazilian passports are so popular among criminals!

June 2015

AC-Team vs InterT.E.A.M.

Team versus T.E.A.M. De zomer bij Intermate staat in het teken van de sporttoernooien: we hebben een voetbaltoernooi en een volleybaltoernooi. Benedetta stelt Maaike, Florijne en Roy een paar vragen hierover. Tekst: Benedetta Malagoni, redactie

Waarom organiseert jullie commissie een sporttoernooi? InterT.E.A.M.: Op het moment dat het voetbaltoernooi plaatsvindt, zitten de laatste tentamenweken van het jaar er net op. Na een heel jaar hard zwoegen hebben de studenten behoefte aan goede afleiding en hoe kan dit nou beter dan met ontspanning door inspanning? Een gezellig potje voetbal met een blik bier is hier perfect voor. AC: Het AC-Team bestaat om de leden van Intermate even uit de sleur die ‘studie’ heet te halen. Dit gebeurt onder andere bij de feesten en kleinere activiteiten die we organiseren. Wat nog miste was een officieuze, grootse activiteit die lekker het zomerse gevoel in ons naar boven brengt. Volleybal met BBQ en zomerse muziek, wat wil je nog meer? Sinds wanneer organiseren jullie het, volgens jullie fantastische, toernooi? InterT.E.A.M.: Vanaf het moment dat InterT.E.A.M. bestaat, 2010 dus! AC: Pfoe, dat zouden we niet exact weten. In elk geval al langer dan dat de sportcommissie bestaat! Wat was destijds dan de reden om precies deze sport te kiezen? InterT.E.A.M.: Lekker laagdrempelig, iedereen kent de regels, en als je het niet leuk vindt om te doen, vind je het vast wel leuk om er naar te kijken. En daarnaast, voetbal met Schultenbräu staat bekend als de ideale combinatie voor de ultieme zomeravond. AC: Volleybal staat niet in de top tien van de meest beoefende sporten in Nederland. 12

Toch vindt vrijwel iedereen het leuk, met name als men op vakantie is, om een potje te volleyballen. Deze combinatie is een perfecte reden voor onze keuze. Het is leuk voor zowel mannen als vrouwen en zowel sportieve als a-sportieve leden. Kunnen we jullie commissieleden dan beschouwen als sportieve of a-sportieve leden? InterT.E.A.M.: Voetbal is een elegante en verfijnde sport, vol doordachte tactieken en subtiele trucjes. Maar weinig mensen kunnen zeggen er écht goed in te zijn. Wat is er nou moeilijker dan een bal in het net te schieten? Zolang je maar meer scoort dan de tegenstander, Johan Cruijff had het zelf niet beter kunnen zeggen. AC: Doordat vrijwel niemand op regelmatige basis volleybalt, liggen de niveaus tussen leden dicht bij elkaar. Bovendien ligt de instapdrempel bij deze sport laag waardoor iedereen er veel plezier aan beleeft. De AC heeft vorig jaar niet echt haar volleybaltalent laten zien, maar dit jaar hebben we erg getalenteerde nieuwe leden erbij en zijn we er helemaal klaar voor! Wat maakt dit toernooi nou anders dan het andere sporttoernooi van Intermate? InterT.E.A.M.: We bieden de leden van Intermate een uitlaatklep om al hun tentamenfrustraties weg te schieten. We doen het voor de leden en niet om onze spaarkas op te maken vanwege een overschot aan geld AC: Het toernooi is slechts een klein Intermania

onderdeel van de activiteit. De barbecue, de gezellige borrel en de, steeds betere en uitgebreidere timetable van onze muziekstage, maken dit een uniek evenement van groots formaat. Gaan jullie het dit jaar anders aanpakken dan voorgaande jaren? InterT.E.A.M.: Absoluut niet! Aan een succesformule moet je niks veranderen! AC: Sinds twee jaar hebben we live-muziek toegevoegd aan ons programma, wat een doorslaand succes bleek te zijn overigens. Dit jaar zal het nog grootser worden. Er zullen namelijk meerdere artiesten het podium betreden waardoor er een gevarieerde timetable zal ontstaan met muziek die voor ieder wat wils biedt. Waarom heeft Intermate eigenlijk een sporttoernooi nodig? InterT.E.A.M.: De leden van Intermate hebben wel eens de tendens om lui achterover te hangen. Om ze toch in vorm te houden, organiseert InterT.E.A.M. door het jaar heen verschillende sportactiviteiten. Om het een beetje spannend te houden maak je er een mooie competitie van en daar is ie June 2015

dan: een sporttoernooi. AC: Bij het AC-Team is het fit houden van de leden zeker niet de belangrijkste reden. Wij organiseren dit toernooi voor Intermate, om de leden een gezellige dag te bieden. Wanneer iedereen aan het einde van de avond met een goed gevoel en een glimlach weer huiswaarts keert, is onze activiteit geslaagd! Ongeacht het doel van het toernooi, waarom zouden de leden van Intermate mee moeten doen? InterT.E.A.M.: Het is de allerbeste manier om het collegejaar af te sluiten. Voordat je op vakantie gaat kun je afscheid nemen van al je Intermate-vrienden die je in de zomervakantie moet gaan missen met een lekker ontspannend potje voetbal met bier. AC: Onze activiteit heeft iets leuks voor elk lid. Er is muziek voor liefhebbers van meerdere genres, het volleyballen is geschikt voor zowel de fanatieke sporter als de campingsporter, en een barbecue gaat er bij iedereen wel in (ook aan de vegetariĂŤrs wordt gedacht). Het is een middag en avond vol gezelligheid. Even lekker ontspannen alvorens de laatste tentamenperiode van start gaat! 13

Lift

Sterke verhalen Liften is een avontuur dat natuurlijk garant staat voor mooie (en soms sterke) verhalen. Wij hebben een paar verhalen geselecteerd. Aan jou de vraag: wat is waar, en wat is fictie? Antwoorden zijn verkrijgbaar op aanvraag. Tekst: Bob Olde Hampsink, man met te veel vrije tijd i.c.m. een passie voor liften

Afgelopen Hemelvaartsweekend trok een groep Intermate-leden naar Pilsen, Tsjechië. 751 avontuurlijke kilometers rijden bracht hen in de geboorteplaats van het pils zoals we dat nu kennen. Bovendien is Pilsen de Europese culturele hoofdstad van 2015. Dat maakt deze bestemming zeker de moeite waard. Maar, bij het liften is het niet alleen de bestemming, maar juist ook de reis ernaartoe die het tripje de moeite waard maakt. Je komt soms bij vreemde mensen in de auto terecht, die vaak nog vreemdere verhalen met je delen. Eenmaal op de bestemming aangekomen, worden al die verhalen met elkaar gedeeld onder het genot van een knetterend kampvuur en een biertje. Sommige verhalen worden wat aangedikt om ze zo spannend mogelijk te maken.

Roekeloze Roemenen – Fenna & Naud We staan op een verlaten tankstation in Tsjechië en zijn op zoek naar een lift naar huis. Elke auto die langsrijdt is een potentieel slachtoffer. Maar wat doe je als er een auto stopt met drie vieze Roemeense mannen, waar je natuurlijk liever niet bij zou instappen? Precies, als je wanhopig bent dan ga je er alsnog op af. En weet je, het werkt. Vieze Roemeense mannen zijn gek van blonde meisjes, rijden voor hun plezier op en neer naar Duitsland voor een kort bezoekje en nemen je ook graag een stukje mee. Dat ze dan zonder gêne je decolleté inkijken, moet je maar op de koop toenemen. Dus we stappen in. Stoere Naud naast een vieze Roemeen. Een gezicht met schimmel, rottende tanden (wat er nog aan tanden over was dan) en

Intermania

nl armen vol wratten, maar Naud was helemaal niet bang. Voorin nog twee gekke Roemenen: de bestuurder en de DJ. Heel blij dat je een lift naar Mannheim hebt ben je zeker, maar van ruim 5 uur lang ‘Romanian country muzica’ word je echt niet gelukkig… Voor jou nu de vraag: is dit echt gebeurd, of is het maar vaag? Gloeiende Goulash – Paul & Bob We zaten al in Tsjechië en met een beetje geluk hadden we nog maar één lift nodig om bij de camping te komen. Dat beetje geluk hadden we. Of althans, dat dachten we. De figuur waarbij we instapten zag er een beetje ‘apart’ uit. Maar toch, hij kon ons naar de camping brengen, dus wij waren al lang blij. Met 150 km/u scheurden wij richting de camping. Dit ging prima, totdat we ingehaald werden door een busje van de policie, die ons vriendelijk verzocht om te volgen. Damn, dit kan nooit goed zijn dachten wij. Op een parkeerplaats begroette een van de agenten de bestuurder erg amicaal. De bestuurder gaf de agent een bakje met Goulash (of althans dat dachten wij, we zaten immers in Tsjechië) en toen mochten we weer doorrijden. Even later bleek de agent gewoon een neef van onze chauffeur te zijn en verzekerde hij ons dat er echt niets aan de hand was… Ik weet niet of je het raadt: is dit echt gebeurd, of is het maar sterke praat? Verleidende vliegtuigjes – Ashly & Stan Tijdens het Hemelvaartsweekend is het erg druk op de weg. Zo ook op de Duitse Autobahn. En dan kom je nog wel eens in de file te staan voor de beruchte Bauwerkstelle. Even uitpuffen dachten wij, dus we draaiden een raampje open. Op een gegeven moment gooide onze Duitse buurman een vliegtuigje onze auto in. Daarop stond geschreven of hij het telefoonnummer van dat ‘blonde Mädchen’ mocht. Stan schreef in het vliegtuigje terug dat het zijn vriendin was, dus dat dat niet ging. Als antwoord daarop kregen wij terug dat de June 2015

Duitser het ook prima vond als wij met zijn tweeën met hem mee gingen. Toen hebben we het raampje toch maar weer terug dicht gedraaid. Geen vliegtuigjes meer voor ons… Nu mag jij betogen: Is dit verhaal waar, of komt het maar uit de lucht gevlogen? Vreemde vogels – Sjors & Stefan Onze reis kende heel wat hoogtepunten. Bijvoorbeeld een Tsjechische tandarts met twee kaketoes achterin die ons steeds aankeken. Een andere lift was bij twee Afghanen die ons thee gaven en aan de telefoon “Allahu Akbar” riepen. Maar het meest angstaanjagende voor ons was toch nog een Braziliaan waarbij we instapten. Eenmaal op de snelweg vertelde hij ons dat hij twee dagen van tevoren voor het eerst over de snelweg gereden had. Hij meende de situatie onder controle te hebben, maar hier dachten wij anders over. We zijn immers meerdere bijna-doodervaringen rijker door onze Braziliaanse vriend. Van vangrails tot bizar invoegen en roekeloos rijden, we hebben het allemaal gezien. We waren dan ook erg blij toen we onze benen weer zonder kleerscheuren op vaste grond konden zetten. Je voelt de vraag waarschijnlijk al aan. Is dit echt gebeurd, of is het maar een verzonnen Braziliaan? 15

Column Frank

Overdoing it “This beast does not feed on beer, but on desserts.” –Frank

Recently, quite some people have been pointing out my alleged beer gut. Very funny, you guys, but I think it’s time I straighten the facts. Yes, the sports centre and I aren’t on the best terms right now and yes, my belly features have become somewhat more prominent over time. However, calling my one-pack a beer gut is hitting my finger with a hammer; so close, yet so misplaced. This beast that I have unleashed does not feed on beer, it feeds on desserts (although I admit, it won’t turn down the odd beer every now and then). I don’t think there will ever be a point where I have eaten so many desserts that I do not enjoy eating them anymore. If you ever need someone to get rid of some pudding, custard or ice cream: I’m your man. One of my proudest moments was eating half a litre of whipped cream vanilla custard and I can see myself doubling that record some day. You can never have too much of a good thing, right? In fact, I should probably get that tattooed somewhere around my belly button. One thing is making me doubt this belief, however, and that thing is my agenda. I should clarify. As is yours and many other students’, my agenda is full of exciting and fun stuff to do. Especially right now, during the infamous fourth quartile. Q4 is a little bit like an all-you-can-eat buffet of good things to do, and much like how you always regret stuffing those last two rounds of food down your throat, many of us will also end up regretting going to that one special drink, party or one of the many events surrounding the switching of the board for example. I’ve noticed that some people, myself included, have the tendency to make as much of our short student life by cramming as many activities into it as they possibly can. But as long as we’re running from event to meeting to drink to bed and to event again, there is hardly any time to actually appreciate doing these things. On the contrary, we become stressed out agenda slaves. So, let’s give ourselves a rest next time and do only half of what we’re doing now, so that we don’t remember this time as a fully haze of stress, but as a set of vivid experiences. Perhaps I’ll skip dessert for all of this summer, so that in September my belly-less self will fully enjoy those Mona puddings again. Intermania

Drink met maten

In 't Audt

Niet alleen bij de Baron, ook op andere plaatsen zoekt In ’t Audt de lekkerste speciaalbiertjes op. En hoe weet je dan waar je heen moet gaan? Ellen heeft wat onderzoek gedaan en vertelt ons graag over bierfestivals. Tekst: Ellen Kooiman, In ’t Audt

Ze schieten als p addenstoelen uit de grond: bierfestivals. Of het nou komt door de hipsters die een borrel te mainstream vinden of de vergrijzende massa die geen genoegen meer neemt met brandewijn, het geeft ons in ieder geval de mogelijkheid om er met volle (bier)teugen van te genieten!

“Voor de vrouwen een strakgesnoerde drindle met push-up BH...” Als lid van het In ’t Audt ben ik uiteraard een bierliefhebber en een groot fan van deze opkomende trend. Ik ben zelfs bierfestivals in onze buurlanden gaan bezoeken. Er blijken grote verschillen te zijn tussen de bierfestijnen in deze landen en ik zal deze verschillen uitlichten, voordat je een treinticket boekt.

Speciaal voor het festival brouwden twee brouwerijen een festivalbier: pils met een hoger alcoholpercentage. Maar de Duitsers zijn niet alleen kieskeurig als het gaat om hun bier. Ook het decor, de muziek, het eten en het uiterlijk is belangrijk tijdens deze feesten. Voor de muziek is er bijvoorbeeld een band die een combinatie speelt van Schlager en universele Gouwe Ouwen. Daarnaast worden regelmatig leuzen heen en weer geroepen. Als de band roept: “Prost Ihr Säcke” dan roep jij: “Prost du Sack”. Daarnaast moeten mannen en vrouwen hun traditionele kleding aan. Voor de mannen lederhosen met een wit of geruit overhemd. Voor de vrouwen een strakgesnoerde drindle met push-up BH, zwarte hakschoenen, een opvallende ketting en vlechten in het haar. De modernere comfortabele kleding voor vrouwen is de dameslederhosen, maar je komt er in ieder geval niet vanaf met een spijkerbroek.

Duitsland De bier festen uit Duitsland zijn het meest bekend. Vooral het Oktoberfest in München is legendarisch en bestaat al eeuwen. In Beieren heeft elk dorp en elke stad een vergelijkbaar feest waardoor de bierfestivals met de paplepel worden ingegoten. Ik heb een Duitse vriendin van mij opgezocht en met haar drie dagen het Dult-festival in Passau ervaren. Ook bij dit Duitse bierfest vloeide het bier rijkelijk in literglazen. Hoewel de kwantiteit van het bier duidelijk aanwezig is, gaat het ook degelijk om de kwaliteit. June 2015

In 't Audt België In tegenstelling tot Duitsland is het bier in België tijdens de bierfestivals het enige en meest belangrijke aspect. Met elf andere Intermateleden ben ik naar speciaalbierfestival Zythos in Leuven gegaan. In België zijn er geen regels zoals in Duitsland omtrent het bierbrouwen, waardoor het bier ook andere ingrediënten mag bevatten dan water, hop en mout. De Belgische biersmaken zijn dan ook meer divers tijdens de bierfestivals. Tijdens Zythos gaat het om smaak. Er staan meer dan 100 bierbrouwers met een kraampje en er zijn meer dan 600 biersoorten te proeven. Het gaat hier meer om het proeven dan om het drinken. Dat kan ook niet anders want je koopt bier in een 10 cl proefglaasje of zoals Ellen Hoefsloot het noemt: “Een groot shotglas”. De Belgen nemen dit proeven heel serieus. Er zijn lange tafels waaraan mensen steeds een slokje nemen en hun belevingen opschrijven in hun notitieboek. Op het festival wordt eerder gediscussieerd over het bier dan gefeest. Dat het in een kale zaal is zonder aankleding of muziek helpt ook niet. Desalniettemin hangt er een gezellige sfeer en is het een uitgewezen kans om goedkoop veel exclusieve speciaalbieren te proeven. Ook kun je hierdoor jouw biersmaak beter leren kennen. De bieradviseurs met indrukwekkende snorren moet je daar zeker een keer aanspreken.

Nederland Helaas staan wij bij deze grootmachten nog in de kinderschoenen. Geldt klein maar fijn ook voor onze bierfestivals? Twee recente Nederlandse bierfestivals zijn het Lentebokfestival te Utrecht en het Speciaalbierfestival te ’s Hertogenbosch. In Nederland is de opzet van de bierfestivals duidelijk kleiner. Ze zijn op kleine pleintjes met ongeveer tien brouwerijen. Deze kleinschaligheid doet echter af aan een

“Op Facebook werd iedereen dan ook dringend verzocht om weg te blijven.” speciale avond. Bij onze dispuutsstamkroeg de Baron of de borrelruimte van Intermate hebben we zelfs meer soorten bier. Daarbij worden kleine pleinen uitgekozen die de groeiende populariteit niet aankunnen. In Utrecht was het plein te klein en eindigde alles in een mierenhoop. Daarbij liep afgelopen speciaalbierenfestival in Den Bosch letterlijk en figuurlijk in het water. De regen zorgde voor narigheid maar nog erger was dat na een paar minuten de glazen en het bier al op waren! Op Facebook werd iedereen dan ook dringend verzocht om weg te blijven. Er wordt nog tegen me gezegd: “Ach, als je met een leuke groep bent is het altijd wel leuk”. Maar ja, dat zeggen ze ook over ontgroeningen dus daar trap ik niet meer in. Nee, we kunnen als kikkerland nog veel leren van onze naaste buren. Gelukkig is er één plek in Nederland waar het wel goed aangepakt wordt. Elke zomer klinkt weer het heerlijke geluid van Io Vivat en ruikt het naar bier uit gieters. Zoals het bier op de introcantus vloeit, vloeit het nergens. Proost! Intermania

Some reconsiderations

Opinion

While the university and its campus have seen significant changes in the past few years, study associations have stayed pretty much the same. Wouter explains how and where he sees potential for innovation.. Text: Wouter Nij Bijvank, freelance editor

After all these years, I‘ve seen quite a bit ofhow our university and the study associations function and evolve. I’ve also seen some other university environment. Most notably, I’ve been on an international semester at the Royal Institute of Technology in Stockholm, KTH in short. It’s remarkable to see how another university of technology can have such a differently structured organisation and student community. When I returned to the TU/e, I started wondering: Why are the TU/e’s study associations and activities organized the way they currently are? On what basis did this structure emerge? Is this basis still valid? Is there any place where discussions about these topics take place? I haven’t been able to answer these questions yet. However, it seems that much of a TU/e study association’s organization and activities are grounded in tradition: freshmen enter an existing culture, in which they feel at ease and start developing themselves. In particular, candidate board members compose a big portion of how they plan to run the association based on how the study association has worked until then. This all seems to make sense of course, and it might be for the best, but because of this rather conservative way of doing things we might overlook new potential or even necessary changes. Our university has gone through major transitions, in which what and how we study has drastically changed. The Bachelor College and Graduate School seem to be the June 2015

main drivers behind these changes, but there are also on-going changes within Eindhoven’s student life. I've been told that some of the sports associations are becoming more and more active outside of their respective sports. This makes me wonder: How does a study association position itself next to these cultural-, sports- and social communities?

“Because of this conservative way, we might overlook new potential and necessary changes.” The KTH approach At other universities different ways of organizing student life have been chosen. At the KTH in Stockholm a single student union covers all of these branches. Located in its own building, this union provides numerous services to students from all departments, including restaurants, books shop, study areas, facilities for a wide range of hobbies, and cultural clubs; not to mention the incredible after-exam parties which are attended by more than 2000 students. Aside from this central building, every department houses its own student establishment, called a ‘chapter’, which is closely related to the union. In these chapters you can really feel the culture that 19

Opinion is still associated with the departmentâ&#x20AC;&#x2122;s core subjects. The union as a whole has an extensive organization, including many parttime and full-time boards. Please note that Iâ&#x20AC;&#x2122;m not trying to convince the TU/e to adopt this structure, nor that it is even feasible. Still, it should be clear that things could be done very differently and that many active students are not aware of this. Centralisation The merit of centralisation vs. segmentation is one of the topics that can be discussed when comparing these systems. Our federation of study associations, the FSE (Federatie Studieverenigingen Eindhoven, red.), is the linking pin between the study associations and serves as a platform to discuss and align matters that apply to all study associations. An example of centralisation at the FSE is the central book sale. It has increased the service quality and lowered book prices compared to the previous system, in which each study association ordered and sold books on its own. Another example of centralisation is the BorrelXL, which was a drink organised by all study associations jointly. One could extend this centralisation to other facilities as well, such as the ordering and distribution of, for example, beer for the individual associationâ&#x20AC;&#x2122;s drinks, a central payment system and perhaps even more. Centralisation can increase the quality of services an association provides and reduce the costs. Why reinvent the wheel at every study association separately? Centralisation might have unwanted downsides. A big outcome from being an active student is that you become able to come up with great ideas and also experience organising activities with fellow active students. Centralised book sale has introduced some constraints on how books are sold, which apply to all associations. If you would extend these constraints to other aspects of study associations, this 20

may limit the number of active students that will actually learn from organising a student activity. Moreover, study associations that increase collaboration, or even become one big study association, may lose their identity. Some associations have a legacy of tradition and image going back more than half a century. Students can relate to this identity and it can be an important driver behind the feeling of community within these associations. Broader My discussion about centralisation should be considered an example of how I feel that more discussion should take place. I think we have to look beyond the current way of organizing student communities and see how changes in the university and examples from elsewhere can inspire us to organise things even better. Maybe then we can answer the questions I started off with and feel even more determined about how to do great things for our students. The new Intermate board has indicated in their policy plan that they want to evaluate many of organisational aspects within Intermate. To me, this would be a step in the right direction. Intermania

Advertorial

Slim omgaan met energie

Er valt veel te winnen door energieen grondstofstromen op elkaar af te stemmen. Deerns levert bedrijven deze mogelijkheid door ze te te verbinden via een Smart Utility Networks (SUN). Lees hier over wat Deerns kan bieden. Tekst en Beeld: Deerns

Slim uitwisselen van energie heeft de toekomst Veel organisaties en bedrijven werken volop aan duurzaam en vooral energiezuinig ondernemen. Vanuit bedrijfseconomisch en maatschappelijk oogpunt bezien, is dat pure winst. Toch valt de échte winst pas te behalen als bedrijven en gebieden op lokaal niveau samenwerken op het gebied van energieen grondstoffenvoorziening. Dit kan door een intelligente infrastructuur in te richten voor de optimale uitwisseling en daardoor maximale benutting van bijvoorbeeld elektrische energie, warmte en koude, (afval) water en gassen. We noemen dat Smart Utility Network (SUN): slim omgaan met energievormen en grondstoffen. Tegelijk staat SUN voor synergie: de optelsom van alle besparingen en duurzame voordelen die met het intelligente netwerk worden gerealiseerd. Het principe achter Smart Utility Network is simpel: wat voor de één een overschot of zelfs afval is, kan voor de ander binnen hetzelfde netwerk een bron van energie of een nieuwe grondstof vormen. Denk aan elektrische of thermische energie, maar ook aan waterstromen, gassen of andere grondstoffen. Binnen een Smart Utility Network kan iedere partij zowel afnemer als aanbieder zijn. Door vraag en aanbod intelligent op elkaar af te stemmen, worden deze ‘utilities’ maximaal benut. En omdat alle stromen over een korte afstand plaatsvinden, is er minder transport nodig. Hierdoor zijn de kosten voor de aanleg en exploitatie van infrastructuur lager en is er minder belasting van het milieu. Dit June 2015

alles zorgt voor aanzienlijke besparingen van energie en grondstoffen, en maakt gebieden duurzaam zelfvoorzienend. Kansen voor hernieuwbare energie Smart Utility Netwerken bieden bedrijven of gebieden de mogelijkheid om decentraal (hernieuwbare) energie op te wekken en efficiënt te gebruiken. Bijvoorbeeld met zonnepanelen, windmolens en warmtepompen. Waar de meeste huidige netwerken alleen zijn ingericht op hogere (thermische) energieniveaus, kunnen met een Smart Utility Network ook lagere energieniveaus in worden gezet. Te denken valt aan warmte-koudeopslag in de grond, voor momenten dat de zon niet schijnt en de wind niet waait. Een stap verder gaat het ‘smart’ gebruiken van energie. Bijvoorbeeld door bedrijfsinstallaties en (huishoudelijke) apparaten vooral te laten werken wanneer de zon schijnt of wanneer de energieprijs laag is. Met de huidige technologie kan dit volledig geautomatiseerd worden. Efficiëntere netwerkbenutting Smart Utility Netwerken zijn qua aanleg en exploitatie voordeliger dan traditionele energienetten. Een lokaal Smart Utility Network hoeft namelijk niet zo ruim gedimensioneerd te worden als een centraal vertakkend energienet. Omdat vraag en aanbod goed op elkaar zijn afgestemd, zijn er geen hoge pieken in bijvoorbeeld de energievraag. Elektrische aansluitingen kunnen daardoor klein blijven en de kosten daarvan laag. Het netwerk wordt veel efficiënter benut en wordt betrouwbaarder, 21

Advertorial

omdat gebruikers bij stroomuitval niet meer afhankelijk zijn van één energieleverancier. Bovendien zijn dure investeringen in (overgedimensioneerde) installaties of extra opslagcapaciteit niet meer nodig, omdat overschotten worden getransporteerd naar een afnemer binnen het netwerk die er op dat moment juist wel behoefte aan heeft. Succesvol business model Smart Utility Netwerken zijn denkbaar in alle mogelijke gradaties en schaalniveaus. Van een netwerk waarin alleen thermische energie wordt uitgewisseld tot een compleet geïntegreerd Smart Utility Network voor alle vormen van energie en grondstoffen. En van een ziekenhuis dat zijn eigen energieneutrale netwerk exploiteert tot een complete regio waarin alle industrieën, bedrijven, instellingen en woningen zijn aangesloten op één intelligent netwerk. Hoe groot of klein het netwerk ook is, het succes valt of staat met de kwaliteit van het business model. Een andere voorwaarde is dat gebouwen de benodigde intelligentie en flexibiliteit hebben om vraagstromen en aanbodstromen te kunnen verwerken en energie tijdelijk te kunnen opslaan. Deerns 22

heeft op dit gebied inmiddels ruim 85 jaar aan kennis en ervaring opgebouwd. De meerwaarde van Deerns Als ingenieursbureau speelt Deerns een sleutelrol bij het realiseren van Smart Utility Netwerken. Wij kijken naar de belangen van alle partijen binnen het netwerk, dus: consumenten, netbeheerders, ondernemers. gebouwexploitanten en energieleveranciers, Daarbij stellen wij vragen als: in hoeverre kan energie en water binnen de bestaande infrastructuur hergebruikt worden? Hoe interessant is dat voor andere partijen binnen het netwerk? Hoe gedragen de gebouwen zich op het gebied van energieverbruik en welke installaties zijn er? Gecombineerd met onze technische, juridische en financiële kennis, komen wij tot een geïntegreerd functioneel ontwerp van het Smart Utility Network. Begeleid door een helder business model waarmee opdrachtgevers een goed beeld krijgen van hun te verwachten investeringen en opbrengsten. Meer weten over SUN? Bezoek dan onze site: www.deerns.nl. Heb je na het lezen van dit artikel interesse in werken bij Deerns? Neem dan contact op via: werving@deerns.com. Intermania

Column Lieke

Einde van een monoloog Het probleem van ouder worden is dat je niet meer terug kan. Met een pen trek je een lijn op een leeg vel papier en hij zal zichzelf nooit meer kruisen. Soms houdt de pen wat vaart in, maar stilstaan kan hij niet. De seconden blijven tikken, al heb je soms het gevoel dat je met je voeten in de modder bent gezakt. Je weet wat je had en wat er was, maar je weet ook dat je daar nooit meer terug kan komen. Het enige wat er in het verschiet ligt, is de onzekerheid van een leeg vel papier. Ik zou een huis willen met een keuken, een badkamer en een woonkamer. Met een berging voor mijn racefiets en foto’s aan de muur van lange, verre reizen die ik gemaakt heb. Maar dan wil ik dat soms mijn huisgenoot weer op mijn kamerdeur klopt om zijn verhalen met me te delen. Soms wil ik dan weer barbecueën in de voortuin zonder gene, op de wc-deur kladden en de kamer van iemand helemaal inpakken in plastic en om de hoek wachten tot hij thuiskomt. Ik zou kinderen willen, iedere avond gezond eten koken, spelletjes doen, ze de wereld laten zien en daarna in bed stoppen. Maar dan wil ik soms naar een AC-feest, in een kroeg vol vrienden met een Spice Girls pak aan dansjes doen, lachen en zingen. En dan wil ik de volgende dag uitbrakken bij Intermate op de bank, vieze koffie drinken en een ‘zwaar leven’ mee blèren. Ik zou graag een baan willen, belangrijk zijn en gewaardeerd worden en, al is het maar het kleinste beetje, de wereld veranderen. Maar dan wil ik soms weer studeren. In de collegebanken hangen of gewoon lekker niet gaan. Al mijn tijd steken in mezelf ontwikkelen op de vlakken die ik belangrijk vind. Niet wetende waarheen ik wil of waarheen ik ga. Hoe sneller ik doorloop, hoe meer ik besef wat ik achterlaat. Lieve lezers, vijf jaar lang hebben jullie mijn monoloog kunnen lezen en nu komt mijn rol papier hier ten einde. Ik laat het achter en schrijf mijn verhaal alleen verder. Misschien heb ik het schrijven van deze column wel het meeste gewaardeerd, doordat dit mij de mogelijkheid geeft nog eens terug te bladeren in de tijd. Ook al moet ik de mooie momenten achter me laten en zal ik Intermate straks verlaten, in gedachten zal ik nog vaak terugbladeren in het prachtige boek dat studententijd heet.

June 2015

“Nu komt mijn rol papier hier ten einde” –Lieke

Upcycling

What was old is new again As people become more and more aware of the unsustainability of their behaviour, creativity and methods thought obsolete are combined to help tackle this issue through upcycling. Upcyling? Britte and Rodger explain. Text: Britte Bouchaut & Rodger van der Heijden, freelance editors

Who doesn’t remember their grandmother’s stories when she caught you throwing something ‘broken’ away? In her day, socks that had a hole in it were repaired, and old curtains were upgraded to a new nice dress. The process of converting something old into something new was the standard in the 1930’s–1940’s.

more widely known when the idea was incorporated in the Cradle to Cradle concept by McDonough and Braungart in 2002. The framework, often abbreviated to C2C, is an approach for designing products, processes and systems; it takes into account the pressure on the environment during entire life cycle of the product. In their book called “Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things”, the authors state that the main goal of upcycling is the prevention of

“...Converting something old into something new was the standard in the 1930’s–1940’s.”

upcycling

Nowadays this behavior might seem oldfashioned, but in reality your grandmother was a true upcycler. Where reusing old materials for new products was a necessity in the earlier days due to a shortage of money or goods, this phenomenon is now booming once again. People are becoming increasingly concerned about the environment and they think of upcycling as an easy and palpable way to make their own contribution to a better environment. Upcycling was initially created by Gunter Pauli, who wrote his 1996 book “The Upcycling Concept” about it, but it became 24

waste. This can be achieved by using the process of converting what would otherwise be wasted materials or other useless products into new materials or products. Besides the fact that these new goods are often of a better quality, they also tend to have a better environmental value as no new raw materials are used. These processes indicate that the scope of sustainability is expanding; whereas the attention used to be mostly on efficiency, nowadays the entire life cycle is being taken into consideration. Upcycling used to be especially prevalent in developing countries, where raw materials are often scarce and expensive, but it is now Intermania

also gaining traction in developed countries. Here, the concept of upcycling is not always used for the creation of basic needs, but more often for luxury products or gifts. Especially designers and artists nowadays pay a lot of attention to the concept of upcycling as the public is willing to pay more for an upcycled, unique product. Examples include furniture that is fabricated from broken skis or hockey sticks, and old TV’s or computer screens which have received a make-over into aquariums. The concept of upcycling differs from recycling in the sense that existing items or components are creatively reused for a new purpose. When materials are recycled, they are broken down to their raw form and remanufactured into new products, often in combination with the use of additional raw materials. An example of this is the melting of glass and plastic bottles in order to be turned into new glass and plastic bottles. Although this limits the environmental pollution, the system is not fully sustainable since the products often are of a lesser quality than they were before recycling. The upcycling process, however, can improve our environment in terms of sustainability. Currently, developed countries are responsible for producing an average of 400 kg of garbage per year per capita. With active and universal use of upcycling, this quantity of garbage can June 2015

be reduced to a more acceptable amount. Over the years, the variety of upcycled products has increased. It seems that the possibilities are only limited to the creativity of people. Where your grandmother made a wallet out of a ripped leather jacket, nowadays people take what we used to call garbage and make musical instruments out of it. In addition, many websites are devoted to inspiring people with upcycle ideas. They show examples of how to transform old jars into trendy lamps or window boxes, how to create art from plastic bottles, how to make a couch out of an old oil barrel or how to turn empty cans into toys.

“...Furniture that is fabricated from broken skis or hockey sticks...” Anyway, despite the surge in both recycling and upcycling, there is still a lot of progress to be made. However, every little bit helps, so try to think twice before throwing away your broken stuff. It might not be as useless as you think. Perhaps in a couple of years we will be telling our grandmothers about how little we are throwing away in our days. 25

Upcycling

DIY Challenge In line with the upcycling theme, the Intermania editors decided to try a project themselves. We gave an old pallet a new future: an Intermania holder. We now challenge you: can you do even better? Text & images: Editorial staff

upcycling

As you can read in the other articles on upcycling, there are a lot of old and unused products whicht might be given a new life as something more beautiful and functional. Upcycling is not only useful, it can also be a form of art! The Intermania editors set the challenge for themselves to upcycle a product to a useful, good-looking and creative gadget. Four times a year Drukkerij Snep delivers the freshly printed Intermanias on a pallet. We decided to use this pallet as our starting point and turned it into a very cool holder for both Intermanias and plants, to decorate the now still Adesse-tidy Internaat! Now we challenge you to give old products a new future in a similar fashion! Next year, all the Intermania pallets (that means one per quartile) will be available for the members to unleash their creativity. Is your creation useful? Then we will also grant it a place in the Internaat, so all Intermate members can enjoy your piece of art. It doesn’t matter what you make, as long as the pallet is your starting point. Surprise us with the most funky, unexpected and crazy designs. The best design will win a revenue card for the drink! Interested in joining this competition? Please contact Intermania@ieis.tue.nl and start crafting! To help you along, we will give away some of our secrets. In this ten-step tutorial you can see how the Intermania holder was created from start to finish. Look how simple and easy it is to make your own upcycled masterpiece!

Simple guide: Make your own Intermania & planet holder:

It all started with this bad boy: a pallet.

Utilities: • Pallet • Saw • Hammer • Nails • Paint • Brushes • (wood glue)

Step one: saw the pallet in two (in the middle, parrallel to its legs). Note that this step is also possible without a

piggy tale.

Intermania

Upcycling Take some of the leftover wooden pieces to fill the holes in the legs. Voila, you've made containers out of the legs!

See, doing some do-ityourself work isn’t that hard, you’re already halfway.

Secure the other leg to the back of your product. Do this with some nails and wood glue. Note this works better with your tongue out.

10 June 2015

Details matter! After all, we’re professionals. Add some extra wooden pieces to give your holder more stability.

Now your holder is complete, you can paint it any color you want. Give it an extra touch with some decorations.

Et voilà! Great for your room, but it also makes a good Father's Day present!

And now it’s your turn. We challenge you to upcycle a pallet. Sustainability minded, creative wonder or simply eager to ‘beun’? Grab your tools and start crafting. Feel free to make whatever you want. Want to join our competition? Please contact us and we’ll try to set you up with a pallet!

Upcycling

Waste Based Bricks De TU/e blijkt niet de enige onderwijsinstelling in Eindhoven die zich bezig houdt met duurzame projecten. Tom Soest studeerde op de Design Academy af met een duurzaam idee, waarvoor hij nu zelfs een bedrijfje runt. Tekst: Iris Huijben, redactie, beeld: Tom Soest, StoneCycling

upcycling

Het upcyclen werd een feit. Om ermee verder Drie jaar geleden, in 2012, was Tom van Soest te gaan werd uiteindelijk StoneCycling B.V. druk bezig met zijn afstudeerproject. In die opgericht, een bedrijfje in Limburg waar tijd liep de discussie over leegstaand vastgoed, inmiddels drie jonge heren actief zijn. Deze oude kantoorpanden en woningen waar geen mannen blijken wel lefgozers, want wie begint invulling meer voor was. Tom vroeg zich af er nu een bedrijf in de bouwsector in deze wat hij hiermee kon doen voor zijn project; economische tijd?! “Een goed idee is immers waarom zou van een bestaand gebouw nog geen bedrijf,” zo zeggen ze zelf, “het eigenlijk niets nieuws gebouwd kunnen ontwikkelen van een realistisch verdienmodel worden? In de huidige maatschappij eindigt is een aspect, maar het opbouwen van het sloopafval namelijk nog veelal in landslides profiel van je bedrijf is minstens zo belangrijk.” (grote afdalingen van aarde en stenen, red.) In eerste instantie werd er voornamelijk eigen of als opvulling voor wegen. Tom vond geld in het idee gestoken, maar na wat mediadat eigenlijk verspilling van het materiaal. aandacht bleken veel regionale investeerders Hij merkte ook dat de opvatting dat een toch wel geïnteresseerd gebouw iets permanents in dit duurzame idee. Dit is, steeds vaker overboord kwam goed van pas, want gegooid werd. Er werd “...Verval kan bouwers willen en mogen bijvoorbeeld steeds vaker alleen maar met materialen gesproken over hybride net zo goed geld werken die gecertificeerd en tijdelijke gebouwen die zijn. Voordat de stenen multifunctioneel zouden waard zijn!” worden gecertificeerd, zijn. Hierdoor kwam Tom zullen ze eerst uiteindelijk op het idee allerlei testen moeten doorstaan voor om zijn afstudeerproject te doen over het bijvoorbeeld kwaliteit, wateropname en upcyclen van bouwen fabrieksafval tot nieuwe bouwstenen; een gebouw kan vorst en deze testen wil je als beginnend immers wel leegstaan en vervallen zijn, maar ondernemer liever niet uit eigen zak betalen. dit verval kan net zo goed geld waard zijn! Wat heeft Tom nu geleerd van deze startup? “In het begin waren we te bescheiden, Gezonde ambitie onterecht wel misschien. Je moet geen Na eindeloos experimenteren in zijn garagebox ‘gebakken lucht’ verkopen, maar een stevige lukte het Tom de juiste poedersamenstelling, ambitie is gezond denken wij.” korrelgtrootte en baktemperatuur te vinden Dankzij deze gezonde ambitie zijn Tom voor de stenen. Bijna alle materialen bleken en zijn partners in het project blijven geloven. bruikbaar; van glas tot wc-potten, tegels en Ze zijn al veel verder dan drie jaar geleden stenen. Zo vond hij dus een manier om van toen het allemaal nog maar een vaag idee puin weer hoogwaardige producten te maken. voor een afstudeeropdracht was. Het motto 28

Intermania

Upcycling

van de heren is: Wij innoveren de hoeksteen van de bouwindustrie — de baksteen. Een mooi fundamenteel en symbolisch startpunt vinden ze, al zeggen ze het zelf.

te zijn; “Bouwen met onze stenen is als bouwen met elke andere steen.” De kleur van de steen wordt bepaald door de verhouding van de gebruikte afvalmaterialen. Zo bevat een lichter gekleurde steen meer porseleinen Waar staat StoneCycling nu? afval zoals een wc pot en een steen waar Toch is StoneCycling er nog niet. Op dit meer restjes van andere bakstenen in zitten is weer donkerder. moment zijn ze onder andere nog op zoek Als fabrikant van duurzame stenen wil naar hulp bij de productontwikkeling, dus je natuurlijk het liefst dat alle architecten in een materiaal en mineraaldeskundige, want de toekomst met jouw stenen gaan bouwen, pas als je alle juiste kennis in huis hebt maar hoe zorg je hier nu kun je echt verder met je voor? Nog niet zo lang idee. Helaas is kennis niet geleden begon StoneCycling het enige hobbeltje op “Een goed idee daarom met het benaderen de weg, de keramische van architecten, met de industrie blijkt namelijk is immers nog vraag of ze mee willen nog vrij conservatief te werken aan pilot projecten. zijn. Het duurde dan ook geen bedrijf.” De eerste architecten even voordat ze de juiste hebben zich al aangemeld en productiepartner vonden. vanaf mei worden de eerste WasteBasedBricks Uiteindelijk vonden ze een goede partner in geproduceerd. Wellicht is dit de start van baksteenfabriek St. Joris; een bedrijf met een een heel nieuw tijdperk. We zullen moeten traditie van innovatie. Verder heb je natuurlijk, afwachten of later daadwerkelijk de wc-pot zoals bij elke innovatie, nog sceptici. Toch is er van je oma in jouw muur verwerkt zal zijn! volgens StoneCycling geen reden om sceptisch June 2015

Upcycling

Crooked cucumbers Most people tend to throw away a large proportion of their yearly food supplies. Alain explains which creative initiatives are available to take measures against this kind of waste and what you can do to make your own contribution. Text: Alain Starke, professional waste collector and supporter of creative ideas

On average, Dutchmen throw away about 14% of their food. Besides annually wasting €155 per person this way, the fact that so much of this binned food was still edible (about 50 kilograms per person) is an outright shame. To make matters worse, supermarkets and restaurants often have to waste kilos of food due to strict spoilage regulations, product displacement or damaged packaging. Although we mostly think of food as something that only deteriorates, it is actually possible to re- or upcycle food, rescuing it from a certain one-way travel to the waste bin. What might be a supermarket’s loss, could be the gain of many others. It was actually this idea that inspired a restaurant to create a business model that battles food waste.

upcycling

The restaurant that rescues food A few months ago, a good friend of mine invited me to eat in restaurant ‘Instock’ in Amsterdam. He promised me that Instock

would not be another pop-up establishment catering to Westerpark hipsters. He did not lie; it turned out to be an innovative initiative that battled food waste by collecting the surplus food of supermarkets. The meals that Instock serves are always prepared using their ‘daily harvest’. A very enthusiastic waitress explained us how this works: “Each day, we get into our electric ‘food rescue van’ and drive to each Albert Heijn supermarket in the neighborhood to pick up fruits, vegetables and bread.” Instock also receives food and drinks from Albert Heijn’s suppliers (including Heineken), which cannot always sell their products due to shortterm expiration dates or damaged packaging. Instock’s ambition to battle food waste goes a long way, the waitress explains: “We always try to prepare a meal that consists of 80% to 100% of waste, a very time-intensive but also satisfying goal.” Other guests also enthusiastically

Intermania

Upcycling 5 to 10% of vegetables still face nutritional discrimination because of their shape or the color of their skin. Dutch food initiative ‘Kromkommer’ (a wordplay on crooked and cucumber) agitates against strict food laws and uses crooked, weird and other neglected vegetables in their ‘delicious soups’. Their goal is to bring such food back into the food chain. Kromkommer is not unique; nowadays, they have found an ally in the French government. In a recently passed law, France forces big supermarkets (in terms of their environmental footprint) to no longer throw away food, but donate it to charity instead. The government pledges to enforce this law using large monetary penalties against the offenders or even jail time.

conversed with Instock’s employees, often pledging to stop throwing away food themselves. The food, the bad and the ugly Listening to the pledges made by other guests, it is hard not to regard Instock’s activities as effective in raising food waste awareness. Still, what if supermarkets would not throw away so much food in the first place? Could we bring back ‘lost’ food into the consumption chain? Changing a few criteria that determine what a product should look like might help. Before ending up in shops, fruits, vegetables and other products have to meet a number of criteria. Among them are also a few that describe esthetics, which seems rather ridiculous. For instance, before abolishing this particular criterion in 2009, a cucumber was only allowed to crook 10mm per 10cm length. Although the relaxation of Dutch vegetable dimensions laws in 2009 has been a major breakthrough in battling food waste, June 2015

How can I contribute? Although governments have a large impact, it is still possible to also battle food waste as an individual. But how? Since a year of two, I have stopped throwing away dinner leftovers (mind you, I do waste the occasional grain of rice). Instead, I have started anticipating the size of my dinner more carefully: Either I finish my plate completely, or I eat the leftovers as lunch the next day. This does not only battle food waste, but also saves me a lot of money. Another possibility is to cook using leftovers from multiple nights. A website run by the Dutch government is meant to inspire us how to do so. On www.kliekipedia.nl (unfortunately only available in Dutch), you can find information about food deterioration, recipes that typically use scraps, and information on how to stop food waste by changing your shopping behavior. Also, take a look at some tips (in Dutch) on the next page! Along with more sustainable initiatives from supermarkets, restaurants and governments, individual consumers can also make a difference in the battle against food waste. Join us! 31

Upcycling

Restje, wat rest je? In het voorgaande artikel valt te lezen over een restaurant dat alleen maar werkt met restjes. Echter is het ook helemaal niet zo moeilijk om dit zelf te doen, Jette geeft een aantal handige tips. Tekst: Jette Kruijtzer, freelancer

Etensrestjes hoeven niet altijd direct de prullenbak in. Met behulp van een beetje upcycling bespaar je naast geld ook het milieu. Omdat je als student de meeste dingen die je koopt ook in je eentje op moet eten, houd je nog wel eens wat over. Vooral als je in het weekend naar je ouders gaat, kom je op zondagavond restjes eten tegen die soms wat wit of blauw uitgeslagen zijn en je dus liever eerder op had gegeten.

upcycling

Soep Om te beginnen een hele makkelijke maaltijd met veel restjes groente: soep. Je kunt alles wat je lekker lijkt bij elkaar gooien. Ook kun je hier bijvoorbeeld de stam van de broccoli in doen, die je anders waarschijnlijk toch weggooit. Bak eerst wat kleingesneden ui en knoflook in wat olie, doe dan alle restjes (grof) gesneden groente in de pan. Zet het geheel net onder water, doe er een bouillonblokje bij en laat alles gaar koken. Pureer het daarna tot een soepje. Je kunt er ook nog een restje kaas of pasta doorheen doen voor een beter gevullende soep. Yoghurt-ijsjes Als je yoghurt en fruit over hebt, kun je hier ijsjes van maken. Pureer het fruit dat je over hebt en meng dit met de yoghurt. Je kunt dit in standaard ijsvormpjes doen als je die hebt, maar je kunt ook andere vormpjes gebruiken zoals ijsblokjesbakjes, plastic bekertjes of je kunt zelf vormpjes maken van bakpapier. Wel is het belangrijk om vormpjes te gebruiken die boven breder zijn dan onder, anders wordt het lastig om je ijsje eruit te krijgen! 32

Zure melk Wanneer je zure melk hebt, kan je hier nog pannenkoeken van bakken. En nee, dan word je er niet ziek van. Ook oud brood gebruiken als vervanging van de bloem bij het pannenkoeken bakken. Kruimel het brood fijn en gebruik het op dezelfde manier als bloem. Tortizza Ook kun je tortilla’s die over zijn gebruiken als pizzabodem. Dit gaat bijna net zo snel als een diepvriespizza. Smeer wat tomatenpuree over de tortilla heen en doe er alles op wat je lekker lijkt. Je kan natuurlijk ook restjes groente en kaas op de pizza doen. Eventjes in de oven op 200°C tot hij er goed uitziet, et voilà: je hebt een tortizza! Als laatste nog wat tips: • Restjes kan je het best opwarmen in een donutvorm met een gat in het midden. Op deze manier warmt je restje sneller op • Wanneer je verse kruiden over hebt kan je deze met wat olie en nootjes of pitten fijn hakken. Deze kan je dan in de diepvries doen in een ijsblokjeshouder. Wanneer je een smaakmaker nodig hebt voor je maaltijd, kan je zo’n blokje gebruiken. Dit kan ook heel goed met wijn • Van aardappelschillen kun je heel gemakkelijk chips maken: maak ze schoon en frituur ze. Ook kun je een broccolistronk in hele dunne plakjes snijden en mengen met wat olie en kruiden. Deze eventjes bakken in een koekenpan en je hebt gezonde chips!

Intermania

Column Jan

Je zin krijgen... Laten we de term upcycling nu eens van toepassing verklaren op onze regering en de effectiviteit van het beleid dat zij verkondigen. Wikipedia (en) geeft als definitie voor upcycling: “(…) is the process of converting waste materials or useless products into new materials or products of better quality or for better environmental value.” Daar lijkt me het omvormen van het op olie gebaseerde vervoer naar andere vormen van vervoer wel onder vallen. Laten we dan eens kijken hoe aan dit beleid uitvoering is gegeven. Zoals een aantal van jullie weten is mijn definitie voor beleid: ‘Proberen je zin te krijgen.’ En dat doe je met behulp van verschillende instrumenten, bijv. verbieden dat een bepaalde stof nog op de markt komt, of fiscale maatregelen treffen die het snel invoeren van elektrisch rijden mogelijk maken. En over dat laatste wilde ik het even met jullie hebben. Ja ook ik ben voorstander van een duurzamere manier van vervoer. Maar niet op deze manier! Wat zich de afgelopen jaren heeft afgespeeld rondom de elektrische auto is eigenlijk witte boordencriminaliteit. In de woorden van de Algemene Rekenkamer: "Fiscaal stimuleringsbeleid relatief duur en inefficiënt," om even verderop uit te leggen hoezo duur en inefficiënt: "Het Planbureau voor de Leefomgeving heeft in 2014 becijferd dat het maximale fiscale voordeel voor een ondernemer in de inkomstenbelasting in vijf jaar tijd in theorie kon oplopen tot meer dan 40.000 euro voor de plug-in hybride Mitsubishi Outlander en tot circa 85.000 euro voor de volledig elektrische Tesla S Performance (PBL, 2014)." In de beleidsscenario’s voor 2020 is er van uitgegaan dat er met behulp van de fiscale stimulering circa 300.000 hybride/full electric auto’s in NL zullen zijn verkocht. Het wrange daarvan is dat er dan naar schatting 100.000 naar andere (vooral Oost-) Europese landen en Rusland zullen zijn geëxporteerd. In Moskou krijg je alleen nog een taxivergunning als je elektrisch rijdt. Nog wranger is dat er in de periode tussen 2007 en 2013 vijf miljard euro extra in onze schatkist hadden kunnen komen als de vergoedingen niet zo exorbitant zouden zijn geweest. De totale bezuiniging op de zorg bedroeg ca. 5,5 miljard. Wie heeft dan hier zijn zin gekregen?

“Ja, ook ik ben voorstander van duurzamer vervoer.” –Jan

June 2015

Cartoon Meike Berkhoff

Intermania

Satire

Albert Verlinde geüpcycled De showbizz neemt upcyclen erg serieus. Tegenwoordig moet je in staat zijn jezelf opnieuw in de markt te zetten op het moment dat de markt jou niet meer wil zien. Alain neemt ons mee op upcycle-avontuur. Tekst: Alain Starke, showbiz-redactie

RTL Boulevard-panellid en theaterproducent Albert Verlinde is geüpcycled naar Jeroen Pauw. Dit maakte Verlinde bekend in Boulevard, in samenspraak met presentator Winston Gerschtanowitz. Volgens Verlinde hoopt de musical-connaisseur zo zichzelf nieuw elan te geven: “Dag in, dag uit, rond half 7 ’s avonds op tv zijn gaat je niet in de koude kleren zitten. Verlinde was toe aan een nieuwe stap.” Volgens Verlinde heerste er intern al langer ontevredenheid over Verlinde: “Verlinde voelde zich niet op zijn plek bij mij, vandaar deze stap.” De keuze voor presentator Jeroen Pauw lijkt misschien opmerkelijk, maar volgens Verlinde is dit gemakkelijk te verklaren: “Het aantal bedpartners van Pauw is iets waar Verlinde altijd al jaloers op is geweest. Door mijzelf

June 2015

anders op te stellen tegenover vrouwen hoop ik meer als Pauw door het leven te gaan.” Het is nog niet duidelijk wie zijn plaats als ongefundeerde roddelkoning bij RTL Boulevard gaat innemen. Mogelijk wordt er iemand voor dit doeleinde geüpcycled, maar volgens Verlinde is het aantal geschikte kandidaten hiervoor beperkt: “De meeste mensen zitten al op een hoger niveau.” Bram Moskowitz was één van de kandidaten, maar heeft zich inmiddels teruggetrokken. Kort nadat Verlinde zichzelf upcyclede maakte Moskowitz bekend zichzelf te recyclen. Waar hij zichzelf eerder downcyclede van advocaat naar vast panellid bij RTL Boulevard, is hij inmiddels politiek leider van VoorNederland. Volgens kenners valt hij hiermee in een dusdanig populistische herhaling dat er sprake is van recycling.

Intermania duikt onder

Huize Bets Elke editie gaat de redactie op bezoek bij een aantal leden van Intermate om te zien hoe zij leven buiten het drukke Intermate-bestaan. Deze keer duiken Benedetta en Meike onder bij de dames van huize Bets. Tekst: Meike Berkhoff & Benedetta Malagoni, redactie

Als “plaatshebber in de top vijf populairste studentenstraten van Eindhoven” op kamernet. nl is de Tongelresestraat is duidelijk the place to be als je cool wilt zijn tijdens het studeren. En dat wist Jorine heel goed toen ze besloot zich daar te vestigen. Het feit dat ze daar een huis kreeg aangeboden was een kwestie van toeval. De coolheid trok snel ook Jolijn en Maaike aan, en zo besloten ook deze twee dames Oud-Tongelre thuis te gaan noemen. Naast deze P&T-ladies wordt het huis ook nog door twee heren bewoond. Het bestaan van eentje daarvan kan de redactie bevestigen, over de ander hebben we alleen maar sterke verhalen gehoord. Zijn aanwezigheid was echter duidelijk te merken aan de vele streepjes op het zogenoemde “kookrooster” (waar eigenlijk veel persoonlijkere dingen op worden afgestreept, red.).

Startend bij de basis van de avondmaaltijd, spraken we af bij de nabijgelegen Albert Heijn om boodschappen in te slaan. Met drie ervaren KookCie leden in ons midden was het plan voor een heerlijke maaltijd gauw gemaakt. We gingen voor een ‘authentieke risotto’: kip, courgette, zoete puntpaprika en cashewnoten. Ook kon bosui niet ontbreken. Jorine: “Ik ben gek op bosui! Ik doe het overal doorheen. Het liefst ga ik daar ook mee op de foto”. Het geheime ingrediënt kwam uit Maaike haar kamer, namelijk een mix van zongedroogde tomaten, risottorijst en gedroogde asperges. Helemaal volgens het Italiaanse receptenboekje dus. De eerste wijntjes werden al ingeschonken tijdens het snijden van de groenten. De tongen kwamen daardoor los en de roddels begonnen te vloeien, het AC feest was namelijk pas geweest. Benedetta, als echte risotto-expert, had inmiddels de keuken overgenomen. Dit leidde echter tot gevaarlijke situaties aangezien het fornuis alleen door ervaren huisbewoners gebruikt dient te worden. De instructies voor de ingewikkelde vier-pits kookplaat hadden zelf ook nog een gebruiksaanwijzing nodig. Wat begon met een 1 april grap, is nog steeds de gang van zaken in dit huis. De afbeeldingen die duidelijk zouden moeten maken welke knop bij welke pit hoort, zijn destijds bewust verwisseld. En zoals elke student weet, neemt niemand in een studentenhuis de tijd om zoiets op te lossen. Eenmaal aan tafel ging het gesprek meer naar relevante zaken omtrent het huis. Zo kwamen wij te weten dat de vroegere Intermania

bewoonster een lieftallige oude dame was, genaamd Bets. Toen het noodlot toesloeg en deze lieve oma plotseling overleed, besloot haar familie om haar woning om te toveren tot een studentenhuis. Of de goedaardige dame daar blij mee is, is nog niet duidelijk. Wat wel zeker is, is dat ze met enige regelmaat nog op bezoek komt om vloeren ‘s nachts nog even te laten kraken of deuren te laten dichtslaan. Jolijn: “Ik vind het meestal wel fijn, eerlijk gezegd. Vooral als ik hier alleen ben op zondagavond, anders voel ik me ook zo eenzaam”. Ook zorgde zij, op de avond van ons bezoek, voor een waterstoring. Er kwam geen water meer uit de kraan, en dat net voordat we gingen afwassen. Is dat nou niet lief? Ze moest toen echt in een goede bui zijn, want die avond kon heel Eindhoven geen afwas doen. Tijdens de rondleiding viel ons op dat de brievenbus open stond. Maaike: “Dat is voor al die liefdesbrieven die hier telkens binnenvallen. De brievenbus is daar echt te klein voor. De eerste die thuis komt ‘s middags legt ze vervolgens op de juiste post-trede op de trap”. Het bezoekje van de redactie bleek niet alleen een ludiek moment voor de dames, maar ook een mooie gelegenheid om weer June 2015

eens samen te eten. Het leven van een derdejaars is doorgaans geen kattenpis, en daarbij maken zij het zichzelf nog drukker dan anders. De Wervingsdagen op touw zetten, een studiereis organiseren, een

“Ik ben gek op bosui! Het liefst ga ik daar ook mee op de foto...” muziekvereniging leiden, het kost allemaal veel tijd. Daarom zien Jorine, Jolijn en Maaike elkaar tegenwoordig vaker in het Internaat dan thuis. Vanaf september hebben ze gelukkig weer zeeën van tijd voor elkaar en voor het huis. De plannen om de lange avonden thuis in te vullen zijn er al: een huis-stamboom tekenen op de muur, een huis-logo ontwerpen (met een biggetje), of de verzameling lege wodkaflessen uitbreiden. Onder het genot van twee Mona puddingen (in de aanbieding natuurlijk) kwam de avond langzaam weer tot een einde. Toen het water weer ging stromen, en het dus weer mogelijk was om af te wassen, vonden de interviewers het een mooi moment om naar huis te gaan. 37

Life in the Netherlands

False expectations One of the goals Stephanie wanted to achieve during the course of her life was doing a master's degree abroad. As she had no idea what this would entail, she would like to tell us about her experiences in the Netherlands. Text: Stephanie Dávalos, international student

My name is Stephanie. I’m from Mexico City, and I would like to tell you about my experiences in the Netherlands, my impression of the country and the people, and about my own country. I would like to show why they feel so different. Where it al began Let’s start in Mexico. As everybody probably knows, Mexico is a big country. I used to live in Mexico City: the city with the highest population in Mexico, but the smallest in size. Based on this description you can imagine how packed up the people live there. Because of this it might also seem the most dangerous city to many of you, but let me tell you something: this is not true. For me, the beauty of Mexico City is that it’s a place that never sleeps. You can find plenty of things to do, every day and every hour. This is something I love, because if you’re at a party and need to buy something at 3:00 am in the morning it’s possible, and not even difficult, to find a store. Something else I really enjoy is the diversity of cultural events you can find, and the best thing about them is that a lot of them are free! Every Wednesday, for instance, is known as the night of museums, which means they can be visited for free, and let me tell you, there are a lot. Something else that is really good is that, during most of the weekends, it’s possible to find some kind of cultural event in the centre of the city. Even when there is no event you can be amazed at all the people that can be found in the centre walking, eating, and enjoying themselves. 38

Hopefully this small description can help you understand my point of view a bit. So now let me tell you about how I’ve experienced the Netherlands. At first I arrived in Amsterdam and stayed in a hotel for four days. The first difference I encountered was that the taxis here are really expensive; I was used to taking a taxi in Mexico every time I didn’t know how to get to a new place. Once I was in the hotel I decided to go and visit the city. My first impression was that Amsterdam is an amazing city: the canals are beautiful, the architecture is impressive and I learned that in most of the houses there is a symbol that people used to have to recognise who lives there. For example, if a butcher lived in a house it should have

Intermania

some animal representing them. Besides this, I also went to the Van Gogh Museum, as I am a big fan of this artist. I also knew Amsterdam as a place rife with weed and prostitution so the Red Light District and some coffeeshops were also visited. My first impression of the Netherlands was amazing, and as Eindhoven was described as being a big city, I expected it to be similar. Expectations Based on my previous experiences I had thought that I would live in a city just like Amsterdam, but needless to say life in Eindhoven is not even close to the life and experiences you can get in Amsterdam. Not that there is anything wrong with that, but as Iâ&#x20AC;&#x2122;m already used to life in a large city, from time to time Eindhoven feels like a really small place with not as much diversity. However, the lack of events and possibilities is compensated by all the nice people that Iâ&#x20AC;&#x2122;ve gotten to know. Here you can always find a friend to go out with. June 2015

At the start I didnâ&#x20AC;&#x2122;t get that impression however. When I arrived at the university for the first time and got to know some people I thought the people were quite rude. In Mexico we are used to greeting each other with a kiss on the cheek, so I approached the first person that I met this way, and of course she moved back. This was a little bit strange and unexpected to me, but suddenly I realised that the culture and sthe ocial rules and expectations are very different here, so when I look back at it now I find it kind of funny. These were part of my first experiences here and I am glad to have shared this with you. In conclusion, let me tell you that if at some point you want to go and visit Mexico, please do not hesitate to contact me, because I can assure you that visiting Mexico is even better if you know the right places to go. But please also contact me if you want to show me something different about the Netherlands!

Foreign Affairs

Bérets et Baguettes Jurre Machielsen, master student IS, has studied in Marseille for the last couple of months to complete his international semester. He talks about his experiences with talking and kissing French. Text: Jurre Machielsen, student Innovation Sciences

“J’ai déjà dégoûté” is the exact phrase I used to thank the guy offering me a Moroccan tea. I had already tasted it before and I did not need to go through the polite ritual again. Although I tried to be nice, my exact words were not the best chosen words of my life, to the least. The last word changes the meaning of the phrase significantly. In my head it must have been a mixture of the words déguster and goûter, both can be explained as ‘tasting’. Unfortunately for me, the mixture of these words in the form of dégoûter is usually used in the context of being disgusted by someone or something.

“Words like bien will be pronounced as bieng” To make this even worse, it wasn’t even at the beginning of my semester abroad, it was actually almost at the end. People might have expected me to be a little more fluent, or at least, less offensive, by now. “So much for my language skills”, I think every time I overthink that phrase. When studying abroad it happens often that you undergo these kind of bloopers due to language problems, since you do not speak the local language constantly. In my case though, my courses were all given in French. I’d say I was not a beginner when I started, with my six years of experience in with French high school and a two-month long language crash course in Montpellier a couple of years ago. However, when I was 40

only able to understand 5 percent of my first lecture, I realized I had not reached limited working proficiency (the second level in the ILR language scale, red) yet either. The last four months I studied at La Grande École Centrale Marseille, I just wanted to learn a language on the side. For some Marseille may sound nearby, a holiday destination, and not very challenging. But, for me it sounded like ‘Everything will be in French and you will not be able to understand a word of what they tell you.’ And while I kept telling myself that it would not be like that, the first week it actually was exactly like that. Although I can talk about my problems, school stuff, and progress for hours, I’d like to share a little bit about the culture in Marseille. Let’s forget about the serious part of actually passing the courses about Artificial Intelligence, Quantum Informatics and all the other things I did not really understand even without the language barrier. We describe French people mostly as baguette- and croissant-eating, no English speaking, nationalists. While every sensible country will divide the points during the European Song Festival in plain English, the French will talk French, and only French, because everybody in the world should talk French. While it may be true in some sense, the actual experience is quite different. Marseillaise people are, overall, very nice and very welcoming to foreigners. When you ask them a question they will take the time to ask you where you are from, compliment you on your French, and tell you where to go. They might even invite you to Intermania

Foreign Affairs walk with them. They will do so with their Marseillaise accent, without the nasal sounds you might be used to; words like “bien” will be pronounced as “bieng” and my fellow students from other regions will make fun of it. All of this has reshaped the way I think about French people; they do not hate foreigners or tourists, and try to speak English if they can. They even apologize for the French system if they cannot speak English, since they would really love to communicate in whatever language you propose. About fifty percent of the inhabitants of the centre also speak Arabic languages. But, because I don’t, I’ll keep trying in my flawed French, which is now stocked with some extra subtleties; c’est nickel!

I’m still not used to it. And while it is more ‘personal’ - or creepy as I like to see it - meeting new people is a little different from what we’re used to. When you are introduced to new people, or meet your friends on the street, you always give them two kisses! You may give the guys a handshake, but that is not common. In addition, the French kiss-guide gives you the following guidelines: you should kiss four times in Paris, three times in Montpellier, and in Marseille you will hit both cheeks once. Having returned, I walk around in Utrecht and I reckon that getting used to this behaviour takes at least as much time as getting rid of it, and, in the end, I might even prefer it.

Another striking thing in France is the amount of personal space you get while talking to French people; there is none! The personal space Dutch people like to have is probably going to evaporate while talking to a Frenchy. They move closer and closer, and if you do not pay attention to your surroundings, you are likely to bump into the wall behind you while slowly moving away from the approaching object.

In conclusion, while they were shooting Kalashnikovs in the outskirts of Marseille during my second week, and while I might not have gotten used to all the differences in culture, I can say that Marseille grows on you. At first it is a city with a negative and dirty first impression, but afterwards it becomes a city with memories, sun, culture and lots of pastis. J’espèra mon français est meilleur maintenant.

June 2015

Internship

Bon(bon) Bruxelles After a three-month traineeship at the European Commission, Ivette is now an expert in bureaucratic lingo and Burgundian life in Brussels. She tells us all about why she can hardly wait to go back again. Text: Ivette Oomens, student Innovation Sciences

When I told my supervisor, Bert Sadowski, that I was looking for an internship in the third quartile and he told me the European Commission might be interested, it did not take long for me to say yes. Usually, if you want to do a traineeship in Brussels, you have to compete with over 20,000 very qualified people for 1,400 places at the Commission. This time, a traineeship was one phone-call away and before I knew it I could move to Brussels for three months to be an atypical trainee at DG CONNECT (the Directorate General for Communications Networks, Content and Technology). Only when you start working for the Commission, you start to understand the inner workings of this enormous institution. In my directorate, there were 1,200 people working on all the subjects concerning the Digital Agenda. This included start-ups,

smart cities, robotics, future technologies, and many more. I was able to join the unit working on broadband: a multicultural team of twenty people with experiences at major consultancy companies, law firms and banks. After a crash course in European Law by prof. Jan Smits and reading up on the broadband industry, I thought I was quite prepared for my traineeship. So I went to Brussels, picked up my security badge and headed to the office. There, I was immediately invited to join as many meetings as possible, help with a literature review on the socioeconomic benefits of high-speed broadband and talk with the Director General, different heads of units and advisors about my interest: Innovation Sciences. The first meeting with my unit was a little bit different than I had expected: I did not understand a thing. People working at

Intermania

the European Commission are very fond of using abbreviations, and of course I did not have a clue what EFSI, ESIF, CEF, CCI and BTO’s were. I pretended that I did, and started googling everything as soon as I was behind my desk again. After a meeting with the European Investment Bank a person from the Bloomberg company came over to teach me how to work with their program. All of a sudden I was analysing consolidations in the telecom industry, and looking at capital expenditure, cash flow and leverage. Not something I was prepared for, but it soon got easier. Unknowingly, Innovation Sciences actually had prepared me for a lot of things. I knew more about natural monopolies, public goods and the GDP paradox than other people working at the commission. Knowledge I gained during the course Governing Innovations came in quite handy. My supervisor at the Commission encouraged me to use this knowledge when I was writing the literature review and in the end I even got to present my work to a group of important people from different directorates!

“I did not have a clue what EFSI, ESIF, CEF, CCI and BTO’s were.” Of course there is more to life in Brussels than just work. After my first month, the official Blue Book Trainees started their internships and many activities were organized. I was able to join them for a visit to the European Parliament, lunch in the park, drinks at Lux (the place to be for the Thursday-drink), eating Belgian fries and many other things. These people all had incredible CVs, some already had experience at big consultancy firms, others had already June 2015

finished a PhD and most of them spoke multiple languages. Each one of them had inspiring stories to tell and I really enjoyed the time I was able to spend with them. Before I knew it the three months had passed and I had to return to Eindhoven again. In my final week I already got a taste of being back at Intermate with a nice trip to the beer festival in Leuven, where I met with some of my Intermate-friends. After a lunch with my Head of unit and my farewell party at the Commission, I was ready to go home! If you are reading this and also have a few months to spare during your studies, I would definitely recommend going to Brussels as a trainee. With a bit of enthusiasm you can do and learn a lot at the Commission. You might even bump into a Prince Constantijn or Neelie Kroes and if you ask nicely Frans Timmermans might even have time to meet you! I know that I’ll definitely return to Brussels before the summer, to catch up with the other trainees and grab a beer with some of my colleagues. And who knows, in a few years’ time I might give the concours (selection program, red.) a go and see if I can become a policy officer at the European Commission. For now, however, it is time to return to my courses again, and eat the enormous pile of Belgian bonbons I got as a farewell present. 43

Graduate

Where to graduate? Near the end of their master’s degree, every student faces a dilemma: Will I choose an internal or external graduation project? Vincent explains why he chose to do the latter, but was surprised by a few things nonetheless. Text: Vincent Joanknecht, student Innovation Sciences

Your graduation project will be your biggest academic project and it is supposed to be the icing on your study cake. In the Innovation Sciences programme, the graduation project accounts for two thirds of a year if you include the ten ECTS reserved for preparation. This makes the choice for a graduation project an important one: you’ll be working on it for a long time. Moreover, it can in part determine the direction of the first step in your career.

“...That is the result of the most unclear assessment criteria ever...” I chose to pursue an external graduation project (an internship at Rijkswaterstaat’s Innovation centre; the photo gives an impression), away from the university where I had already spent so much time. My main reason was to gain practical experience, since most projects are just an academic exercise, regardless of how applied they are. I was curious to see how I would perform outside the familiar university setting. Besides this, I also had the desire to put in practice the knowledge and skills that I’m supposed to have acquired. Furthermore, an internship seemed a good opportunity to orientate myself on the type of job and organisation I would like to start my career with and, as additional advantage, it also looks good on your resume. 44

Still, I was well aware that external graduation projects often take longer to arrange than internal ones. Finding the right combination of a suitable organisation and an interesting topic can easily take months. Of course, months can become weeks if you’re lucky or have a clear understanding of what you want. Still, even though I found a really cool internship, which was precisely what I was looking for, I wasn’t the only person who applied. When I finally did succeed to find something, it took another bureaucratic month before I could actually start. Another problem with an external graduation project is the involvement of an external organisation: it’s not just you (and the exam committee) who needs to like the subject. The organisation’s vacancy often has a clear description, leaving hardly any room for one’s own ideas. On the other hand, they might not really care anyway, for instance if they use your internship as a kind of elongated job interview. Both approaches can be fine, depending your reasons to graduate externally. Although my supervisors from Rijkswaterstaat only had a vague idea (i.e. serious gaming), my TU/e supervisor and I agreed to the project, even though the link with my preferred subject (transition theories, to which they agreed) was a bit far-fetched. Unfortunately, two months later Rijkswaterstaat told me that there wasn’t any room to conduct proper research: “You can maybe add two or three questions in the serious game we’re organising.” Right… time to drop their idea and focus solely Intermania

Graduate

on my own subject. Luckily, they kindly agreed with this subject switch and my new research proposal.

“...It’s not just you (and the exam committee) who needs to like the subject...” Besides having a say in your topic, organisations might ask you to do unrelated things as well, which is fair game if they pay you (which, by the way, can also be an additional reason to graduate externally). This is fine as long as your goal is to acquire practical experience, but it could also cause your project to take longer than when you would have stayed at the university. Luckily, I June 2015

don’t have to do a lot of extra things, besides giving my opinion on tactical issues and the frustrating newcomer’s job of requesting new e-mail addresses. Perhaps that is the result of the most unclear assessment criteria ever: “We want you to contribute to the success of the Innovation centre.” Although it does not provide me a lot of concrete practical experience, it at least provides me with a lot of freedom. I’ve already summed up a considerable number of factors that I was aware of that they played a role in the graduation dilemma. Still, while working on my project I realised that many other aspects play a role too. Upfront, it is difficult to judge the relationship that you will have with the organisation’s supervisor. For instance, how much time and effort will he or she invest in you and your project? How comfortable will you feel discussing setbacks, especially motivational problems? Another aspect is an organisation’s location. It is straightforward to anticipate travelling times, perhaps even moving cities, but what about the actual office where you’ll spend a lot of time? In my case, this turned out a bit demoralising, since my direct colleagues from the Innovation Centre work in a different city most of the time. Finally, the organisation’s culture can also be of a great influence, but it is difficult to get a good feeling about that after only one or two visits. When judging an organisation’s culture, the pitfall is that you rely too much on stereotypes. To conclude, there are many aspects that can play a role in how you will experience your biggest academic project if you do pursue an external project. The relevance of these aspects depends on your own motivation to graduate off-campus. Whatever those reasons might be, it is important to realise that not only the things that you have taken into consideration can have an influence. Could graduating just be like normal life then? 45

Werkende

Ondernemer bij toeval Via alumnivereniging Item kwam de redactie in contact met Lazlo van Donkelaar. Al bijna vijf lustra geleden begon hij aan zijn studie: Techniek en Maatschappij. Hij vertelt ons zijn ervaring, van diploma tot eigen bedrijf. Tekst: Lazlo van Donkelaar, former-TeMa student

Krijg je ineens een vraag om een artikel te schrijven over studeren en de keuzes binnen je werkzame leven. Eerst denk je: leuk! Meteen daarna denk je: oeps…! Het drukt je wel even met de neus op de feiten. Inmiddels ben ik namelijk dubbel zo oud als toen ik studeerde. Poeh hé! Zo voel ik me niet, maar de feiten liegen er niet om: huis, hypotheek, vriendin-met-baan, drie kleine kinderen, twee auto’s, eigenaar van twee bedrijvenmet-medewerkers, en na wat omzwervingen geland in een klein dorpje ergens bij Woerden. Dit is, zoals ik lees in verschillende bladen, het spitsuur van mijn leven. Nu heb ik me altijd goed bezig kunnen houden, maar ik geef ze wel gelijk. Het leven was nog eenvoudig toen ik studeerde. Maar daar dacht ik toen wel anders over! Mijn studententijd Ik ben gestart met studeren in 1991, vers van het VWO. Direct op kamers en tjakkaaa, daar heb je het al! Mijn eerste studiekeuze was Werktuigbouwkunde; dat bleek behoorlijk niet mijn ding. En in het studentenhuis waar ik woonde kon ik niet aarden. Na wat gezoek en gepruts en vele biertjes verder ben ik bij het toenmalige Techniek en Maatschappij terecht gekomen. Super! Eindelijk bèta-mensen die snappen dat je het voor mensen doet, en niet voor de techniek. Vervolgens een hele leuke tijd gehad met studeren en alles daaromheen. Binnen Intermate heb ik vele activiteiten meegemaakt (naast de borrels natuurlijk). De beste herinneringen heb ik aan de zeilkampen en de liftwedstrijden door heel Europa, waarvan je hiernaast een foto ziet. Daarnaast 46

heb ik in meerdere bands gespeeld en in de regio Eindhoven/Helmond opgetreden. Ik heb me wel vermaakt! Na mijn studie Na mijn afstuderen dacht ik: wat nu? Mijn afstudeerbegeleider zei tegen me, ten overstaan van iedereen bij de diplomauitreiking: “Jij bent eigenwijs. Dat bedoel ik positief, jij volgt altijd je eigen pad.” Ik had geen zin in een ingenieursadviesbureau of dergelijke banen. Ik wilde mijn vaardigheden verbeteren en was nieuwsgierig naar commercie. Mijn eerste baan was in de werving en selectie van commercieel personeel. Het was een enorm dynamisch bedrijf en ik had wat toe te voegen: techniek en universitair denkniveau waren zij niet gewend.

“Het leven was nog eenvoudig toen ik studeerde.” Zo ging ik intern er steeds meer bij doen en werd ICT manager en kwaliteitsmanager. En toen kwam ik Tim tegen. Hij wilde zijn hele leven al ondernemer worden. Ik niet echt. We deelden ideeën en zijn binnen een half jaar voor onszelf begonnen met een adviesbureau. Toeval dat ik hem tegenkwam? Ik weet het niet, maar zonder hem was ik nooit gestart als ondernemer. Ik was toen 28 Intermania

Werkende

jaar, het was 2002, en had vlak daarvoor mijn eerste huis gekocht dat ik aan het opknappen was. Ik vertelde iedereen dat ik voor mezelf ging starten: advies op het gebied van kwaliteit, werkprocessen en ICT. Wat dit gemeen had met mijn studie? Altijd weer de intermediair combineren van techniek en mens/maatschappij. Ook belangrijk is gestructureerd leren denken en goed analyseren. Dat blijft de rode draad in wat ik doe. Zonder mijn studie had ik me nooit op deze manier ontwikkeld. De eerste klant Een kennis van me werd de eerste klant. Hij werkte voor een samenwerkingsverband van gemeenten op het gebied van leerplicht en RMC en had een inhoudelijk en technisch ICTprobleem. Afspraak: wij lossen het probleem met hem op en hij geeft ons toegang tot kennis en netwerk in zijn vakgebied. We zijn twee jaar bezig geweest met kennis vergaren en een netwerk opbouwen, ons in leven houdend met enkele kleine opdrachten elders. Bikkelen, op een houtje bijten, maar zeer de June 2015

moeite waard en een hele steile leercurve. Ruim dertien jaar later werken mijn bedrijven nog steeds in de lijn van toen, kijk maar eens op www.densa.nl. Met mijn eerste klant heb ik nu mijn tweede bedrijf (www.dynosco.nl). Ook een toeval? Geen idee, maar zonder hem waren wij niet gestart in deze sector. En nu? Na dertien jaar ondernemen ziet mijn wereld er heel anders uit. Ondernemen staat gelijk aan heel veel leren door vallen en opstaan. Uit ervaring heb ik geleerd dat als je oprecht en integer bent, je doet wat je zegt en zegt wat je doet, dan komt het succes naar je toe. Geld verdien je niet door heel veel geld te willen hebben, maar geld verdien je door ge誰nteresseerd te zijn in wat een ander nodig heeft en dat met de juiste intentie te bieden. Inmiddels vinden mijn klanten mij, acquisitie is niet meer nodig. Dan zie je de kracht van een netwerk, integriteit en het leveren van kwaliteit: dat betaalt zich altijd terug. Zo komen de kansen in je leven uiteindelijk naar jou toe. 47

Sneak Review

Unfinished business Elke editie gaat er een sjaars naar de Sneak Preview om zich te laten verrassen door de film van de avond. Dit keer hebben we Bas van Rhenen op stap gestuurd. De bak popcorn heeft hem gesteund bij dit avontuur. Tekst: Bas van Rhenen, eerstejaars Psychology & Technology

werken: Tim McWinters (Tom Wilkinson), een De wind kwam uit het zuid-oosten, er was 67 jarige man die een verschrikkelijk huwelijk een luchtvochtigheidspercentage van 73% heeft en wil scheiden, en Mike Pancake en het was al donker. Het regende. Ik haastte (Dave Franco), een incapabele twintigjarige me naar de bioscoop en kwam helemaal die speciaal onderwijs heeft gevolgd en nog doorweekt aan. Gelukkig kon ik naar de net zijn eigen was kan doen. Ze beginnen film, die gedachte vrolijkte me tenminste een hun bedrijf met goede moed, maar als er na beetje op. Nog een grote bak popcorn erbij een jaar nog steeds niets bereikt lijkt te zijn en een biertje en hup naar de zaal. Eindelijk slaat de paniek een beetje toe. Dan moet geld begonnen de trailers: een paar horrors, die in het laadje brengen, want zijn zoon Paul me overigens wel interessant leken, en Pitch moet naar een privé school. Paul heeft flink Perfect 2. Wat een feest. Een aantal trailers overgewicht en wordt ontzettend gepest. Er later begon het eindelijk! moet dus geld komen, en het De film waar ik tegenaan zou geen film zijn als niet op ben gelopen deze keer is dat moment net iemand belt Unfinished Business. De “De naam deed om een grote deal te willen naam deed me vermoeden sluiten. Daar gaat het Trio dat het een horror zou me een thriller dus, op business trip naar zijn, of een thriller met Portland om daar hun grote een psychopaat die een vermoeden over deal te sluiten. Helaas was jeugdliefde wil vermoorden. Chuck ze voor en heeft ze de Maar nee, tot mijn grote een psychopaat...” deal gesloten met Jim (waar blijdschap bleek het een ze mee slaapt) voordat Dan comedy te zijn. Als ik ergens er ook maar iets aan kon doen. Dan krijgt waardering voor heb is het wel goede comedy. te horen dat hij het beste naar Berlijn kan Ik was aan het hopen op een film zoals ‘The gaan om daar een andere deal te sluiten. De Hangover’ of ‘We’re the Millers’, maar dat business trip krijgt een totaal andere wending was het zeker niet. en de drie vertrekken naar Berlijn! “Unfinished business” gaat over Dan Dan heeft ondertussen nog genoeg Trunkman (Vince Vaughn) die na een discussie problemen op het thuisfront. Paul wordt steeds met zijn knappe bazin Chuck Portnoy (Sienna meer gepest, en Dan’s dochtertje Bess slaat Miller) besluit om zijn baan op te zeggen de kinderen in elkaar die Paul pesten. Dan wil en haar directe concurrent te worden in dan ook zo snel mogelijk de deal rondmaken dezelfde business. Tja, nu heeft hij dus ontslag zodat hij naar huis kan om alles op te lossen. genomen, maar dan? Wat is de volgende Eenmaal in Berlijn aangekomen blijkt dat op stap? Juist ja: personeel aannemen. Nu heeft dat moment het grootste kinky homofestival Dan het geluk dat hij direct twee personen van de wereld gevierd wordt. Niet bepaald tegenkomt die hij graag in zijn bedrijf ziet 48

Intermania

ideaal om zaken te sluiten. Al helemaal als de persoon waar ze een deal mee moeten sluiten (Bill) midden in dit kinky geweld feest aan het vieren is. Om de deal toch te kunnen sluiten, begeven de drie zich midden in het feestgedruis om op zoek te gaan naar Bill. Ze willen niets liever dan naar huis terugkeren en genieten van een rustig leven. In Berlijn leren ze uiteindelijk dat business bestaat uit twee dingen: deals sluiten en stoom afblazen. Avonden met drugs, vrouwen met SM-pakjes en ontzettend veel drank kunnen hierbij niet ontbreken. Alles loopt compleet uit de hand en Dan krijgt het alleen maar zwaarder. Om verdere spoilers te voorkomen verklap ik verder niets. Wat ik nou uiteindelijk heb geleerd uit deze film, is dat je beter blij kunt zijn met een baan en dat je geen ruzie moet maken met je goed betalende baas. Al helemaal niet als je baas ook nog eens een vrouw is die er goed uitziet. Dit werkt alleen maar tegen. “Unfinished Business” krijgt van mij 2,5 sterren op een schaal van 5. Er zit leuke humor in, een mooie vrouw, en kan er ook nog wel mee door als je verder niets beters te doen hebt. Het verhaal is echter geen grote June 2015

verrassing en het sleept je niet mee. Ik was vrolijker geweest als ik stiekem al de Minion film had kunnen zien. Qua acteur vind ik Vince Vaughn normaal leuk in een film, maar deze keer heeft hij me niet kunnen overtuigen van zijn talent. Ik raad niemand aan om voor de verhaallijn naar deze film te gaan, en zeker ook niet als 1e of 2e date. Als je een avond met de mannen wil lachen, en alle andere ideeën op zijn, dan kun je misschien een kaartje kopen hiervoor en de film heel misschien ook nog leuk vinden.

• • •

Titel: Unfinished business Regisseur: Ken Scott Acteurs: Vince Vaughn, Tom wilkinson, Dave Franco, Sienna Miller Duur: 91 min Genre: Comedy Eindoordeel: een 2,5 uit 5

Borrel

Mega mooie mosselen Het overheerlijke biertje ‘de Strandgaper’ is lang weggeweest, maar nu eindelijk weer te verkrijgen in Europa. Joost en Mignon van de borrelcommissie leggen ons uit hoe dat komt. Tekst: Joost Tolkamp & Mignon Wuestman, borrelcommissie

Het lekkere nieuwe biertje ‘de Strandgaper’ is vernoemd naar een mossel die in eerste instantie voorkwam in de Europese- en Amerikaanse wateren. Helaas verdween de gehele populatie zo’n 1,8 miljoen jaar geleden uit Europa. Vele generaties strandgapers vertoefden enkel nog rond de stranden in Florida, totdat het beestje enkele eeuwen geleden terugkeerde naar de Europese wateren. Sommigen beweren dat de Vikingen de strandgaper terugbrachten, anderen verdenken Columbus. Daar de Vikingen volgens ons nooit op spring break gingen, houden wij de Columbus-theorie aan. Sammy, een jonge strandgaper met wanderlust, werd wakker. Hij knipperde zijn kleppen en gaapte. Verward keek hij om zich heen. Donker. Sammy, die erg goed is in talen, hoorde gedempte stemmen, als van achter een muurtje: “Joh, als jij Amerika niet had ontdekt, had iemand anders het wel gedaan! Je koopt een boot en je gaat. Koud kunstje!” klonk een zware stem met een Spaans accent. Een andere zware stem antwoorde, in het Portugees: “Zeg, Captain Hindsight, jij hebt gemakkelijk praten. Nu ik het heb laten zien, is het makkelijk! Hier, probeer dit ei maar eens rechtop op tafel te zetten zonder hulpmiddelen.” Sammy hoorde wat gestommel. Opeens voelde hij zijn wereld schudden. De vloeistof om hem heen klotste, boven werd onder. Met een knal werd het licht. Sammy’s wereld brak, de vloeistof glibberde naar buiten en Sammy glibberde mee, over tafel, via een tafelpoot, over de grond, de deur door, het dek over, langs schrobbende matrozen en misselijke passagiers, de reling 50

door en – plons – de zee in. Dagenlang dobberde Sammy rond, tot hij uiteindelijk naar de bodem dwarrelde. In wat nu Bergen op Zoom heet, vierde Sol - een afstammeling van de Germaanse wildemannen - zijn verjaardag. Hij ging vissen met zijn neef Dol. Een sterke vis trok Dol het water in, waarbij hij in zijn duik stuitte hij op een kleine strandgaper. Deze nam hij mee omhoog waarna hij hem aan Sol liet zien. Sol, volledig in de ban van de mossel, zag het als Dols’ cadeau aan hem. Toen bleek dat dit niet Dols’ intentie was, werd Sol zo boos dat

“Daar de Vikingen volgens ons nooit op spring break gingen...” hij hem aanvloog. Na een korte worsteling zonk Dol naar de plek waar hij net de mooie mossel vond; gewurgd door zijn neef. Sol zag de strandgaper als zijn lieveling en koesterde het ding zijn leven lang. Na vele jaren belandde de mossel in de handen van twee brouwers, die het Strandgaper-bier brouwden in Zeeland om zo de kleine strandgaper, moe na zijn lange reis, te eren. Op het etiket zie je hoe Dol de mossel laat zien aan zijn neef; een keerpunt in de geschiedenis van de strandgaper. De Strandgaper is iedere donderdag vanaf 16:00 uur te bewonderen op de Intermateborrel. Intermania

Column Britte

Van irritatie naar blijdschap? Ik heb mijn leven radicaal omgegooid. Waar de sleur erin zat en de wekelijks terugkomende activiteiten mij meer irriteerden dan plezierden, werd het tijd voor een grote schoonmaak in mijn leven. Dat in combinatie met aankomend bestuursjaar heeft ervoor gezorgd dat ik kritischer naar mijn eigen leven ben gaan kijken. Weg dus met mijn zo geliefde supermarkt, het op-en-neer knallen naar Zeeland iedere vrijdagavond – waar ik uren in de Antwerpse file stond –, moeders die de was doet en het standaard afzeggen van plezierige activiteiten in het weekend. Welkom nieuwe wasmachine, strijkplank, strijkijzer en andere leuke dingen waar nu wel tijd voor is! Dit klinkt allemaal ontzettend positief, is er dan helemaal niets vervelends gebeurd de afgelopen tijd? Om weer even in mijn natuurlijke aard te vervallen, natuurlijk wel! Toen ik een tijd geleden de laatste benodigdheden voor de Batavierenrace aan het inslaan was bij de plaatselijke Appie vond iemand het leuk om mijn fiets vast te ketenen aan het fietsenrek. Gelukkig was ze ‘al’ na drie kwartier terug, waarna ze op haar gemak haar tassen begon in te pakken. Nadat ik even netjes had gevraagd of ze in godsnaam eerst mijn fiets kon losmaken kon ik mijn weg weer vervolgen, op weg naar de Bata. Hartstikke leuk zo’n weekend, slapen in een tent, niet normaal kunnen douchen en een stortbui tijdens de slotetappe. Gelukkig was het verder ook helemaal niet koud. Een paar weekenden later werden we door een gekke Roemeen met 200 km/h over de Duitse grens gelanceerd richting Tsjechië en konden we diepgaande gesprekken voeren met een Oekraïense meneer die geen Engels of Duits kon, maar wel een groot liefhebber was van Russische dance- en hardcore- muziek. Is me dat even een stukje cultuurverrijking, Ultimate zou er bijna jaloers op worden. Gelukkig waren de Tsjechen hartstikke gastvrij en waren we helemaal niet bang om iets te bestellen, te vragen, of ze met enige andere vorm van ‘werk’ op te zadelen. Waar ik normaal sigaretten, en andere verslavende middelen verkocht, zijn mijn weekenden nu vooral gevuld met ontspannende activiteiten, waardoor ik mij in een zee van rust waan. Gelukkig is Helios’ klaarstoomcursus er nog om ervoor te zorgen dat ik niet té ontspannen raak. Mij krijgen ze niet gek, ik ben een en al zen. June 2015

“Ultimate zou bijna jaloers worden” –Britte

Puzzel

In het midden Speciaal voor jullie weer een breinkraker voor tijdens de zwoele zomerdagen. Stuur je ingevulde puzzel voor 1 september naar intermania@ieis.tue.nl en win die gratis borrelkaart! Deze gaat dit keer naar Martijn Claessens! Tekst: Iris Huijben, redactie

Horizontaal 1. Vrucht 5. Bier 8. Veel water 11. Dit doe je op vrijdagochtend 12. Italiaanse koning 13. Jong varken 17. Wat een … 18. Amsterdamse effectenbeurs 19. Senior 20. Niet 21. Frans water 22. Chinees gerecht 24. Zo stijf als een… 26. Van een studentenvereniging of je oog 27. …, ik wil 29. Zodat je niet verdrinkt 34. Virginia 35. Vrouwennaam 36. Engels: rooibos of groene 37. Werkplaats 39. Onderzoeksafdeling 40. Liedje van Linda, Roos en Jessica 41. Boom

Verticaal 1. Lang meegaand 2. Hierin zoek je een partner 3. Iets dat geen waarde heeft 4. Naar een ander geloof gaan 5. Spaans gerecht 6. Ik zeg het af 7. Grap of grol 9. Periode in de geschiedenis 10. Postcode van Alaska 14. Kleine taart 15. Stak Rome in de fik 16. Eindhovens dagblad 24. Tip 25. Onder het gras 26. Opbergruimte 28. Voor sigarettenafval 29. Voortplantingsmiddel 30. Aanwezig 31. Muzieknoot 32. Drankje 33. Edelsteen 34. Bolletjes… 38. Geluid van een schaap Intermania

Intermania draait door