The Road to Disaster Success To make something a success, some people pray to the gods, some buy some horseshoes and some go on a desperate hunt for a fourleaf clover. But not me. When I’d only just started this new academic year and thus my year as the new chairman of the Intermania, we had a brainstorm session for the theme of the edition you have in front of you right now. After some thinking and thoughtfully sipping our drinks, we knew it. Our next theme would be ‘disasters’. This already earned me some laughs and sarcastic remarks from friends. (‘Are you going to make a disaster edition, or a disastrous edition?’, etc.) However, when some meetings later we found out that the first day of our lay-out weekend (the weekend in which the Intermania gets the shape of how you see it now) would be on Friday the 13th… The disaster picture seemed complete. Still, the Intermania bravely battled on, ignoring these bad omens. Disasters come in all shapes and sizes, as can be read in this Intermania. Some are very small personal disasters, that might feel terrible for you but actually aren’t that big of a problem (p. 36). Other ‘disasters’ have much
greater implications on the world around us, such as large-scale manipulation of voting behavior in elections (p. 25). Additionally, people have different ways of reacting to disasters: some are fascinated and want to see what’s happening (p. 23), while others look for the most creative ways to solve the problem (p. 22). After all these disaster articles, you can relax with an interview with our very own receptionist Unni (p. 5) and freshmen can go doomsday prepping with a survival guide for their first year at this university (p. 8)! In the process of making an Intermania, many things can go wrong. However, the combination of experienced members and fresh input from our new members Noël, Meike and Nienke (welcome!) works great and results in the delivery of this beautiful magazine time after time. Disasters come in all shapes and sizes, but I’m glad to say this Intermania isn’t one of them. Enjoy!
Table of contents The Big Crunch Chairman Hugo writes about his time management.
4*
Horrorscoop 28 De helderziende Britte voorspelt je toekomst. Maar of je deze wilt weten..?
Unni van Amelsfort Manon and Bert interview our very own receptionist, Unni!
5
Quizwoordzoeker 30
Social Innovation
7
Freshman Surival Guide Wat is Jouw Beste Versiertruc?
(OK-) Disaster
31
8*
Rijst, Noedels en Rijstnoedels
32
9
Cartoon: Looking for cartoonists!
34*
A Guide to Avoiding Awkward Situations
11*
Dutch Cuisine Exported
12*
A Week to barely remember 35* Freshman Nina tells about her experiences in the introduction week. Disastrous experiences
Brouwen met Vrouwen 14 Britte vertelt over haar ervaring als eerste vrouw bij Pintermate. 12 Rampzalige uren...
15
Cybo Dino Disaster
17*
Theme: Disasters The Sweet Sixteen Disaster Short story by Auke Pols.
18*
“La 12”: The extra player
21*
36*
“My Alarm just went off…” 38* Meike goes undercover at the AfterIntro committee. The Man with the Iron Heart
39*
Culture Calendar
41*
Spannende Jeans
42
In ’t Midden
44
*English Articles
What if Disaster strikes? 22* Noël found out what would happen if diasaster would strike at the TU/e... Dark Tourism = Disastrous?
23*
De Rampen van Social Media
25
TU/e Registers for Professional Skills 27* 2
Intermania
Table of contents
“Zeg je papierverspilling, dan zeg je Taiwan.” - Bob & Patrick, p. 32 18.
22.
5. Colophon Intermania is the magazine of study association Intermate, home to the bachelor’s and master’s programs of the department Innovation Sciences at Eindhoven University of Technology. The Intermania is released four times a year, with a total of 650 prints. Members of Intermate automatically receive the Intermania at home.
Study Association Intermate Address: Den Dolech 2, IPO 0.74 Postbus 513, 5600MB Eindhoven Phone: (040) 247 44 30 Website: www.intermate.nl E-mail: board@intermate.nl Advertisements: external@intermate.nl
October 2017
36.
Content for the Intermania may be submitted in consultation with the editors. The editorial staff shall not be liable for any consequences arising from its content and reserves the right to, without notice, amend or not publish any submitted content. Articles may only be redistributed with permission of the editorial staff.
Intermania Chief Editor: Editorial Staff: E-mail: Printer:
Marit Loonen Anke van Rietschoten, Ashly Berghuizen, Benedetta Malagoni, Britte Bouchaut, Colin de Bruin, Frank Vendrig, Hugo Bezombes, Ileen Smits, Manon van Hastenberg, Meike van Heldoorn, Nienke Buikstra, Noël Coenraad, Pam Philippens intermania@ieis.tue.nl Drukkerij Snep
3
en
Board
The Big Crunch Hugo attempts to decypher his time management problems and reflect on his ability to lift couches at different times in the week. Follow our chairman through this strange adventure about time. Text: Hugo Bezombes, Chairman of the 34th board of Intermate; Images: Ashly Berghuizen
The end of time itself. Or at least a theory about it. The big crunch is an apocalyptic scenario about the universe collapsing. Pretty cool, yet also daunting right? One could even consider it to be a natural disaster (See theme). But what does that have to do with me? Seriously though… Has the oxygen in the board room gotten so scarce that I’ve lost my train of thought? My universe is expanding, not collapsing and all of it is far from being tragic. So what then? Well, what I mean is naturally much more subtle and poetic than
physics. It’s about my time and how I spend it. After my 34th double booking, I probably should have learned 2 things: prioritization and proper planning. Unfortunately, this desire to master these traits has yet to materialize and it may take me a couple more of these occurrences to kick-start me into doing something about this situation. One of the lessons that I’ve learnt is that I shouldn’t plan board meetings before borrels or gym sessions on Friday mornings.
“What I mean is naturally more subtle and poetic than physics. It’s about my time and how I spend it.” – Hugo It turns out that there is either not enough time or energy left to lift couches or weights afterwards. Another thing that I’ve learnt is that the TU/e nightlife offers a lot more than I initially thought. The invitations to all the parties being the main source of this realization (and perhaps, trouble). These two lessons just led me to the conclusion that maybe in the end, with all this expansion of my universe, I am leaving too little room for myself. I mean, who else is going to watch Avatar the Last Airbender for the 16th time? And maybe, just maybe, if I can master that skill, then I’ll learn to master all 4 elements by the end of my board year. 4
Intermania
IPOrtret
Unni van Amelsfort
In deze rubriek staan de medewerkers van het IPOgebouw centraal. Deze editie is het tijd voor Unni, onze welbekende receptioniste. Wie schuilt er achter de vrouw die je de sleutel van een hokje kabinetje overhandigt en je nog even snel een dropje aanbiedt? Tekst & Beeld: Bert van Gestel & Manon van Hastenberg
Zodra we bij de receptie komen, zien we dat Unni nog even snel haar haren fatsoeneert voor de spiegel. Als receptioniste moet je natuurlijk ten allen tijde presentabel zijn. Al geeft ze toe dat ze daar af en toe wel wat moeite mee heeft. “Ik word tenslotte toch een dagje ouder.” Toch is Unni zeer gelukkig met haar huidige baan. Het contact met haar collega’s - en dan vooral met gebouwbeheerder Twan noemt ze als het meest waardevolle aan haar positie. Een warm en openhartig gesprek volgt, waarin we leren hoe Unni door de tijd heen werkzaam is geweest voor de TU/e. Loopbaan aan de TU/e Als jonge vrouw begon Unni als secretaresse in het IPO-gebouw. In een team met vier andere, gezellige dames werkte ze vanaf 1989 voor alle werknemers van het IPO. Daarvoor had ze al een opleiding tot secretaresse gevolgd, maar de baan in het IPO was haar eerste echte leerschool. Veertien jaar hard werken, en vele reorganisaties en bezuinigingsronden verder, vertrok iedereen om haar heen naar het hoofdgebouw of elders en bleef Unni dapper in ons gebouwtje zitten. Na een tijdje moest ze er dan toch aan geloven en werd ze overgeplaatst naar het Paviljoen, waar ze niet eens een eigen bureau had! Dit was ze door haar heimwee naar het IPO na 6 weken natuurlijk al beu... Hierna kon ze 6 jaar lang in het Dommelgebouw terecht als receptioniste, waar ze verantwoordelijk was voor de gehele reisadministratie van de faculteit. Hier October 2017
kwam ze voor het eerst met studenten en zaalreserveringen in aanraking. Uiteindelijk mocht Unni na deze omweg gelukkig in 2009 weer terug naar het IPO, waar ze het werk doet waar wij haar zo goed van kennen! En Unni, heb je dan nog rampen meegemaakt? Zelf beweert ze dat het leven in het IPO iedere dag maar gewoon zijn gangetje gaat, maar als we even doorvragen blijkt dat Unni toch best wat heeft meegemaakt in en rond het IPO. Zo was er het scenario waarin een jongeman IPO kwam overvallen. (Waarom? Zijn er verborgen schatten in dit gebouw waar wij niet vanaf weten?) Hij wilde vermoedelijk een laptop stelen en trok van schrik een mes toen hij werd betrapt en omsingeld. Natuurlijk werd de beveiliging erbij gehaald - die in grote getale kwam opdraven, want zij maken ook nooit iets mee. Het resultaat? Een dief die in een hoekje stond te bibberen van angst en spanning & sensatie voor het hele gebouw.
“Een dief stond in een hoekje te bibberen van angst. ” Dan was er natuurlijk nog die keer dat Unni niet op de hoogte was van de acties van Wervingsdagen. Iedere vrijdagmiddag zorgt ze dat haar halletje 5
nl
nl
IPOrtret
netjes opgeruimd was zodat ze de volgende week weer schoon kon beginnen. Tot haar grote schrik werd ze op maandagochtend echter geconfronteerd met een hal die was volgeplakt met posters door een enthousiast commissielid. Zelfs op de ruiten! In een vlaag van woede begon ze - zonder nog haar jas te hebben uitgetrokken - deze posters naar beneden te halen. Daar was ze net lekker mee bezig toen ze erop werd gewezen dat er toch echt toestemming was gegeven. Gevalletje miscommunicatie... Na een lange dag... Als Unni ‘s avonds thuis komt, loopt ze linea recta naar haar grote stapel(s) boeken. Ze kruipt vervolgens in haar warme stoel en gaat met een boek op schoot op zoek naar avontuur. De verhalen die ze dan leest zijn zo fascinerend dat ze vaak tijdens het koken nog stellig een boek in haar handen heeft; “Als ik lees, dan spring ik op paarden en vecht ik met draken.” Op de vraag wat haar favoriete genre is, heeft ze een duidelijk antwoord klaar; “Van fantasy tot romantiek en van sciencefiction tot horror, ik lees alles!” 6
Daarnaast kan je Unni enorm verblijden met een wandeling in de natuur. Ze is er ook helemaal mee opgegroeid, want ze mocht van haar moeder al in haar eentje de weidevelden induiken toen ze slechts vijf jaar oud was. De kleine Unni kon zich toen al hele dagen prima vermaken met het verkennen van de natuur en al het moois wat dat met zich meebracht. Een rondje om het paviljoen vindt ze daarentegen ook gewoon mooi hoor! De toekomst Helaas is de toekomst voor Unni onzeker, want er is nog geen nieuwe positie gevonden voor wanneer we gaan verhuizen uit IPO... Met pensioen gaan ziet ze echter nog helemaal niet zitten; “Ik ben pas 62, ik vind dit nog veel te leuk om te stoppen!” Wij duimen nog steeds dat ze gewoon mee mag naar Atlas, maar van dat flexwerken en die nieuwe administratieve programma’s heeft ze geen kaas gegeten. Het enige dat zeker is? Dat we op de nieuwe locatie ook dropjes mogen komen eten.
“Ik vind dit nog veel te leuk om te stoppen!” – Unni Intermania
Social Innovation Hoewel diversiteit steeds hoger in het vaandel staat bij velen van ons, zijn er ook mensen die anderen of groepen mensen toch nog graag als één zien. Lekker praktisch toch? Ook de TU/e heeft iemand gekend die liever zo weinig mogelijk diversiteit terugzag in ‘zijn’ studenten, of het liefste iedereen wiskunde had laten studeren. “Wat studeerde je ook alweer? Sustainable, nee, Social Innovation toch?”. Met die woorden kwam rector van Duijn een aantal jaren geleden binnen op onze faculteit voor zijn jaarlijkse bezoekje. Hoewel het een vage wereld is buiten Wiskunde, behoort daardoor niet alles automatisch toe aan de sociale wetenschappen, al leek dat voor hem moeilijk te bevatten. De toenmalig Commissaris Onderwijs had een diverse mix aan studenten uitgenodigd om de rector te vertellen over onze ervaringen hier. Zo was ikzelf ook uitgenodigd, om mijn ervaring als pre-master student te delen met de anderen. Nadat ik klaar was met mijn verhaal over hoe ik hier terecht was gekomen, en waarom ik toch nog voor een master had gekozen na mijn vorige opleiding, was het eerste dat van Duijn vroeg ‘waarom we hier überhaupt HBO’ers moesten toelaten?’, en ‘of ik mijn Calculus toch wel al had gehaald?’. Niet direct vragen die je van een Rector zou verwachten op dat moment. Nadat ik als antwoord een heel verhaal had gehouden over persoonlijke ontwikkeling, kwam hij toch weer terug op dé cruciale vraag: Of ik mijn Calculus toch wel al had gehaald..? Dit illustreert weer de ongoing discussie over óf TIW eigenlijk wel thuishoort op een Technische Universiteit. Hoewel ikzelf het jaar na mijn meeting met Hans (van Duijn) als Commissaris Onderwijs een nieuwe Rector mocht ontvangen kwamen we uiteindelijk weer op ditzelfde punt. Het antwoord is volgens mij ‘Ja!’. Technologie hoort naar mijn idee juist een diverse mix van disciplines te bevatten, zélfs sociale wetenschappen! Daarom een shout out naar alle nieuwe studenten in het IPO. Geen nood, jij hoort hier gewoon prima thuis. Mits je natuurlijk je Calculus hebt gehaald. Daar had Hans toch wel een goed punt. October 2017
Column Britte
“Technologie hoort naar mijn idee juist een diverse mix van disciplines te bevatten” –Britte
7
nl
en
Freshman life
Freshman Survival Guide This year Intermate received another fresh batch of students, who might need some help from an expert. Therefore, Rob has taken it upon himself to tell the freshmen how to get through their first year of university. Text: Rob Janssen, PT student and expert at being sjaars
Know when to drink The sjaars had just started their amazing lives at the university, when Calculus had to come around and ruin their perfectly good times. The entrance test. The last thing you want to do when an Intermate drink is going on. The freshmen did not drink anything during the drink before the test. Rookie mistake! Because as an unknown Intermate member once said: “Midterms and start tests are easier when your stress is gone, so grab a drink.”
on the Friday morning. More often, than not, you will not be able to mentally attend these lectures.
“Lectures on the Friday morning, you will not be able to mentally attend these.”
Know what to choose Next up the newbies have to choose their electives. The university thinks every student is thinking about this well in advance. Of course, the average student does not do this and knows that drinks and parties are more important than study related choices. Huge mistake! This will leave you thinking that the electives you choose will actually be fun. Take it from me that you might want to talk with some more experienced students before choosing your electives. For example, I would discourage anyone from choosing courses in timeslot D. These courses have lectures
Know how to balance The last piece of advice I want to give the freshmen is to find your balance between studying and partying. Just studying will get you great grades, but having something to get your mind off things is also nice. Whereas just partying will result in a lot of new friends, it will also result in a couple of missed lectures due to hangovers. In the end it is an art to pass your courses, whilst missing a couple of lectures because of alcohol.
“Tests are easier when your stress is gone, so grab a drink.” 8
Intermania
AC-Team
Wat is Jouw Beste Versiertruc? De Activiteiten Commissie (AC) van Intermate is verantwoordelijk voor het organiseren van feestjes voor alle leden. Melissa, nieuw lid van de AC, heeft tijdens het feest diepgaand onderzoek gedaan naar versiertrucs. Tekst: Melissa Pruijn, AC-team
De derde dinsdag van september was het weer zo ver: Prinsjesdag! De troonrede was enerverend op het gebied van… Nee wacht, dit artikel gaat helemaal niet over Prinsjesdag. Het gaat echter wel over 19 september, het eerste AC feest. Het thema was “Flirt in your sports shirt” waarbij iedereen kon laten zien of hij/zij de ballen had om te scoren. Het AC-team heeft dit gesupport door rode en gele kaarten uit te delen met daarop openingszinnen. Helaas werkten vele niet, maar toen onze bestuursverantwoordelijke Fenna tegen Alex H. uitsprak “Je outfit staat je niet… Trek maar uit.” ging hij meteen uit de kleren. Ondanks dat ik Fenna een knappe jongeman tot Griekse atleet had om zien toveren, had ik nog wat tips nodig over hoe
October 2017
je iemand aan de haak slaat. Zo besloot ik om mensen het hemd van het lijf te vragen middels: “Wat is jouw beste versiertruc?”. Mijn zoektocht begon bij de oude garde van ons AC-team, waarbij Bas van Rhenen mij in de war bracht met de vraag “Is het de of het magazijn?” Ik dacht aan het magazijn, maar hij zei: “Nee, jij mag er zijn.”
“Je outfit staat je niet... Trek maar uit!”
9
nl
nl
AC-Team Bas was niet de enige die mij versierde met een openingszin; Koen, een echte Brabander, vroeg “Wat is je favoriete saus, mayo of curry?” Waarop ik antwoordde: “Curry.” Koen: “De mijne is mayo, dan zijn we samen speciaal.” Ik: “En de uitjes dan?” Koen: “Oh ja sorry, wil je met me uit?” Niet iedereen bleek een openingszin nodig te hebben. Zo zweert Joris bij het maken van lekkere pannenkoeken. Of dit zijn favoriete bezigheid is op een date of dat het meer iets is voor de morning after blijft een raadsel. Toen ik Geert de hamvraag stelde, zei hij: “06...”. Gijs had weer een andere oplossing, namelijk Intermate stickers opplakken. Nog steeds was ik niet bepaald overtuigd door alle versierpogingen, dus ging ik op zoek naar vrouwen in de hoop dat zij betere tips hadden. Sanne beaamde ook het plakken van Intermate stickers, maar zij deed ook even voor hoe dat werkte. Hierna was ik toch wel overtuigd van de techniek, om de sticker op iemand te wrijven. De andere dames maakten ook gebruik van fysieketechnieken. Zo gooiden sjaarzen Joella en Laura hun heupen in de strijd en
10
ging bestuurslid Mieke met me dansen. Pam is meer van de directe aanpak (die ze hier helaas niet beschreven wil hebben, red.). Na al deze antwoorden wist ik nog steeds niet wat nou de juiste techniek zou zijn voor mij. Ga ik voor een verbale aanpak of toch fysiek? Ik besloot om nog één iemand om advies te vragen: onze eigen voorzitter Aad. Hij verloste mij van mijn twijfels met zijn beste versiertruc: “Slingers ophangen.”
Intermania
SExCie
A Guide to Avoiding Awkward Situations We all experience some awkward moments from time to time. Luckily, the Sexcie is here to our rescue! Here, they will explain how you can handle uncomfortable situations. Text: The SExCie
Awkwardness is one of the biggest social disasters every one of us has to face on a daily basis. Remember that time when you waved at that person you knew on the street, but they did wnot recognize you? Or that awkward moment when trying to secretly make a photo in public but you forget to turn off the flash. Or when you made a joke you thought was hilarious but nobody laughed, or
that funny cat video you showed and those awkwards laughs you got. You get it, the list is quite extensive. Sometimes you did not even do anything wrong, something is just uncomfortable. For example the never-ending silence during a first date. However, some of the worst moments we have all experienced were at the drinks at Intermate. We all have done some stupid things during the countless Thursdays spent drinking in the Internaat. Luckily this does not directly influence your future, because the people at Intermate are your friends. But what if you were at a borrel with businessmen and you had to present yourself or you had to network for your company? We never were able to experience this sensation of attending a professional drink. October 2017
The SExCie is going to help you prevent these awkward moments at important drinks in your future. The SExCie is organizing a workshop on the 4th of December where you can learn how to present yourself in a professional context. This is a skill that is applicable in every field of work. You need it during job aspiration or if you have a dinner or a drink with new colleagues. It may come in handy if you want to expand your networks within different businesses. So how is the SExCie going to help you with this useful skill? First of all you are going to learn something about personal branding and how to present yourself. Secondly we are going to teach you something about the etiquettes while attending a (business) drink. Last but not least you get the chance to practice your skills during a fantastic drink with some special guests. You can show them who you are and that you know how to behave on official occasions.
“Practice your skills during a fantastic drink!� Even though you think you already have this skill, you might not know everything. No more awkward moments on drinks after this SExCie workshop! We are going to help you prepare for the business world in a spontaneous and interactive way. The SExCie organizes more educational related activities that are always nice to join. 11
en
en
Study Tour '17
Dutch Cuisine Exported It’s been almost three months since the conclusion of the Study Tour ’17. We went, we saw, and we learned. Text: Committee Study Tour '17
We discovered lots about two wonderful countries; the relation between the two, the similarities but also the great differences. For example the “Little Red Dot” issue: slang originally meant as offensive to Singapore, the small mainly Chinese enclave surrounded by large Muslim countries, which later changed into a symbol of national pride for the Singaporeans. We learned how business is done in Malaysia and in Singapore, how their institutions work, how their education system is set up, and their approach to religion and ethnicities. We also got the chance to explore their cultures and traditions, as diverse and varied as the multiplicity of their cultural heritage.
“The Dutch stole from South-East Asia, and they stole from us...”
12
Intermania
Study Tour '17 Somewhere along this journey, we ended up at a cooking table with a team of nice and patient “Nyonya” chefs taking care of us. Alongside all the very useful cooking skills, we also learned that culinary appropriations work both ways: the Dutch stole from SouthEast Asia, and they stole from us. What could possibly be stolen from the Dutch cuisine, you ask? Apparently, fried eggs. But not your everyday “spiegelei”: a deep-fried, tamarind drenched egg. They call it Telur Belanda, “Dutch egg”, and the story tells this dish was prepared for the first time by a hungry Dutchman. Here you can find an easy recipe.
Telur Belanda (aka Sweet & Sour Egg) • • • • • • • • •
2 eggs ½ cup oil (+/- 100ml) 1 cinnamon stick 60 g shallots All the garlic you can find 60 g tamarind pulp (mixed with 250ml water) 2 red chilli Salt to taste Sugar to taste
Before starting, prepare the tamarind juice by mixing the pulp with the water. The pulp needs to soak for at least 10 minutes. Squeeze the tamarind pulp to extract the juice. Use only the juice and discard the pulp. Start by nicely but firmly pounding the shallots and garlic in a mortar, until you are left with a velvety paste. Heat oil in the wok, throw the paste of shallots and garlic in there and let it fry until fragrant. Set aside Fry the eggs. By that we mean drown the eggs in oil, watch them hopelessly disappear in the frying liquid until they look puffy and foamy. Put aside. Add in tamarind juice, salt, sugar, sliced red chili and cinnamon into the wok, then add in the fried shallots and garlic. Simmer over low heat until it all looks ready for what is going to happen. Serve the egg in a bowl or soup plate and cover it with the tamarind gravy. Enjoy! Note: It’s not easy to get the perfect sweet and sour flavor so you have to taste the sauce a few times in order to get that perfect balance. This dish is supposed to be both sweet and sour, and a little salty. So, let your taste buds guide you during the cooking process. If it’s not sour enough, extract more juice from the tamarind pulp. If it’s too sour, add more sugar and some water. October 2017
13
en
nl
Pintermate
Brouwen met Vrouwen Sinds september is de commissie Pintermate een vrouwelijk commissielid rijker. Gaat Pintermate vanaf nu alleen nog maar Rosébiertjes met weinig calorieën brouwen, of valt het allemaal wel mee met de vrouwelijke touch binnen de commissie? Britte vertelt. Tekst: Britte Bouchaut, eerste vrouwelijk lid Pintermate
Een hele verandering binnen de commissie Pintermate. De in eerste instantie voltallige mannelijke commissie heeft nu ook een excuus-Truus mogen verwelkomen bij Intermate’s garde van bierbrouwers. Klinkt heftig, niet? Zeker, maar gelukkig valt het in de realiteit allemaal ontzettend mee! Gelukkig voor de overige commissieleden ben ikzelf nu ook niet bepaald fan van fruitige en lichte biertjes, al is er op een warme zomerdag naar mijn idee helemaal niets mis met een heerlijk witbiertje of Radler’tje. Gelukkig schijnt hier in Nederland niet altijd de zon, en kan ik me daarom regelmatig vergrijpen aan andere heerlijkheden zoals IPA’s, DIPA’s, Geuzes, Krieken en Quadrupels. Verder heeft de commissie niet alleen maar bier gedronken, maar is er ook energie gaan zitten in het bedenken van nieuwe bieren en het maken ervan. Zo ligt er al heel wat bier in het verschiet voor het komende half jaar. Onder andere een ‘heftige’ Quadrupel tweeling met zoete tonen van vijg die rond de Kerst uitkomt, een DIPA (red. Double IPA), een New England Imperial IPA en een Russian Imperial Stout tegen het voorjaar. Ook zijn we bezig een tegengeluid te laten horen op de tot nu toe uitgebrachte bieren van Pintermate. Een lekkere Doutzen kan naar mijn mening ook wel een mooie George als tegenhanger gebruiken, niets mis mee! Of deze George een droom zal blijven, of toch realiteit zal worden zal later blijken. Tot nu toe doen we onze ogen maar dicht en genieten van al het moois dat uit de keuken van de Bennekel vandaan komt. Proost. 14
Intermania
12 Rampzalige Uren...
In 't Audt
Elk jaar zijn er een paar dappere Intermate leden die lid willen worden van het meest oranje dispuut van Intermate: In ’t Audt. Joost, Juultje en Sjoerd vertellen over de jaarlijkse 12-uursopdracht en hoe zij hun lidmaatschap verdiend hebben. Tekst: Juultje Naber en Joost Sanderink, kersverse In ’t Audt-leden
Het was een prachtige zaterdagmiddag en het oranje zonnetje scheen in het mooie Eindhoven. Wij, de drie aspies van In ’t Audt, hadden de opdracht gekregen om om 16:00 uur te verzamelen. Eenmaal aangekomen in het Internaat ging het gelijk los: de oranje schmink kwam tevoorschijn. Als oempaloempa’s zouden wij de aankomende 12 uur doorbrengen.
hebben, bleek dit niet de goede barman te zijn. Toen we dit hoorde hebben we toch maar een ‘wortel’ gegeten. Na een goede maaltijd bestaande uit uitstluitend oranje voedsel, kregen we een nieuwe opdracht. Dit behelste het vangen van een goudvis in de dommel. We kregen een kwartier om onze tactiek te bepalen: Joost en
“We gingen naar In ’t Audt gerelateerde plekken in de stad.” Als grote overkoepelende opdracht moesten we foto’s maken met 120 gingers (exclusief Bert en Bas). Op onze gingerquest kregen we de nodige versnaperingen mee, zoals oranjebitter, oranje koeken en wortels. We gingen naar In ’t Audt gerelateerde plekken in de stad, eerst liftend, maar later ook op de fiets. We kregen een cryptische omschrijving waarbij we op zoek moesten naar een praatgrage barman. Op stratum werden we aangesproken en naar binnen gevraagd door drie bierdrinkende mensen van de Pepperminds. In de ‘bar’ aangekomen, kregen we een biertje en een goed gesprek. Ze waren zo overtuigd van onze praatkunsten, dat we direct op sollicitatiegesprek mochten komen, dat direct plaatsvond. Joost en Juultje werden aangenomen, helaas voor Sjoerd, hij niet. Na een half uur van de 12 hieraan verspild te October 2017
Juultje gingen stroomafwaards staan en bijna zwemkampioen Sjoerd bleef bij het startpunt van de goudvis, zodat hij mee kon zwemmen. Dit zorgde ervoor dat we met onze oranje Action netjes de goudvis makkelijker konden localiseren. Toen deze tactiek tot uitvoering kwam, bleek dit toch niet helemaal te werken, want de goudvis was Sjoerd te snel af en er bleken gaten in onze schepnetjes te zitten. Dit zorgde ervoor dat dit kostbare waterdier zijn vrije leven tegemoet zwom. Door deze grandioze mislukking kregen we een extra opdracht, die later pas bekend zou worden. Eerst moesten we op stratum nog de nodige drankjes in ons keelgat gieten. Met steeds moeilijker wordende puzzels werden we van kroeg naar kroeg geleid. Na de nodige dansjes op de bar en atjes ondersteboven waren we klaar voor onze strafopdracht. Het was intussen half 4 en we waren nog vol van energie (dachten we). 15
nl
nl
In 't Audt
“Door de grandioze mislukking kregen we een extra opdracht.” We werden geblindoekt in een auto gezet en een uur rondgereden. Op rotondes werden ten minste 6 rondjes gereden en Au Champs Elysees stond op repeat. Toen we uitstapten, hoorden we de auto meteen wegrijden en deden we onze blinddoek maar af. Voor ons stond een bolderkar vol met sinaasappels met een brief erbij. Hier stond in dat we deze oranje fruitstukken allemaal veilig terug moesten brengen naar Intermate. Maar ja, je staat om een uur of vijf ’s nachts op een verlaten landweggetje met een bolderkar, liften was dus geen optie. We zijn maar gaan lopen en om de beurt lagen we in de bolderkar uit te rusten. Pas na 1,5 uur hadden we enig idee waar we waren. Omdat 16
we meteen rampzalig de verkeerde kant op liepen kwamen we in Nuenen uit. Vanaf hier was het ‘eenvoudig’ om terug naar het internaat te komen. Tegen 9 uur ’s ochtends liepen we langs de IJzeren Man, waar toevallig net een redhead convention was. In ruil voor onze oranje koeken wilde ze wel met ons op de foto gaan, ginger-missie geslaagd! Eenmaal aangekomen bij het Internaat, lag het voltallige dispuut er te slapen.
“Voor ons stond een bolderkar vol met sinaasappels.” Toen iedereen wakker was en een lekker sinaasappeltje had gegeten, kregen we ons certificaat waarna we echte In ’t Audtleden werden! Intermania
Cybo Dino Disaster Human Technology Interaction is related to a big futuristic disaster. I can’t help to take broader and more philosophical perspectives. I am talking human extinction here. But conceptual beliefs about extinction and evolution determine whether it is an actual disaster, a natural phenomenon or even a desired one. It seems like some people project intentionality onto technology. They fear technology will take over control, ruling the world without concern for human kind. Ironically, this anxiety exists in parallel to the welcoming attitude towards technology merging smoothly into our lives. For communication, organization and cognition, we already rely on non-tangible systems in addition to mobile and static technological devices, while built-into-the-body versions and nanobiologic healthcare are on their way - all to improve upon ourselves by realizing more efficient organisms that are in control of the circumstances. All because of the Theory of Evolution. Two paradoxical survival tendencies are at play here: the one concerning the safety and prevalence of the own kind and one to extend our mental and physical capabilities. This ironic coexistence is natural for humans due to the tendency of adopting enhancing tools, which used to be simplistic stones and spears, later becoming paper and pencils. While these are now turning into advanced technological tools, humans are not only becoming fitter for survival, but also more and more cyborgian. In the past, we didn’t have to fear stones and pencils making up their own evil mind and taking over the world. But with many mental and physical functionings outsourced to more optimal engineered counterparts, smart and connected technology will be omnipresent on top of cyborgism. The question remains if technology is intruding or enriching our lives. But what if the evil takeover is equal to the human desire to improve upon their weaknesses? Extinction can go subtly and gradually without the need of meteorites, laser guns or brainwashing cyberattacks. Speaking in a broad sense of cyborgism, the authentic human species inside you already died the moment you made your first phone call. And how disastrous was that natural cyborg inside you taking over after all? October 2017
Column Hub
“The question remains if technology is intruding or enriching our lives” –Hub
17
en
en
Short Story
The Sweet Sixteen Disaster Story: Auke Pols, staff Philosophy and Ethics. Illustrations: Ashly Berghuizen
The disaster had been narrowly avoided. Cathleen’s aquamarine party dress, so exquisitely tailored to her pretty figure, must have shrunk in the cleaning. Two weeks before her sweet sixteen party she couldn’t fit it over her hips anymore. She had other dresses, of course, but this one matched her sky blue topaz earrings and the white coral comb to hold her red locks together perfectly.
Disasters
While her father had dutifully brought a lawsuit against the cleaners, Cathleen had subjected herself to an intense training and dieting regime. And with success: the dress fit, and she looked gorgeous. From the balustrade she overlooked the ballroom of their mansion. Servants swept the floor one last time, the DJ was setting up his equipment, and the kitchen staff prepared the damask-covered tables for the feast, laying out silverware and porcelain platters, and setting out bowls of shrimp cocktail, coquilles and cute mozzarella-and-tomato skewers. The smells made Cathleen’s mouth water: the delicacies that she had had to forsake for two weeks would be hers again. Content that all was in order, she took her phone from her purse and made a smiling selfie. “Ready for the party!” she added as she posted it to Facebook.
A cough at her side made her look up. Eamon the butler stood at attention, his twitching fingers betraying his nervousness. “Excuse me, my lady...” “Yes?” said Cathleen. “There isn’t a problem, is there?” “No, my lady,” the butler said. “It’s just that... Well... You know that the harvest has been poor. Many villagers are destitute. Maybe you should... not advertise your party so much?” “No way!” Cathleen snapped, “if they don’t like it, they shouldn’t read my Facebook! I’ ve been planning my party for years, and I mean it to impress! Tell the guards to keep an eye out, will you?” Just then, the chocolate fountain was brought to the sweets table. Cathleen hurried off to take a picture of herself in front of it.
18
Intermania
Short Story The party was a resounding success. Some of the boys were showing off their dance moves, though hampered by the baggy trousers and torn T-shirts that were currently in fashion for some unfathomable reason. At least the girls were dressed properly, in flowing, heel-length dresses accented with bracelets and broches. Fortunately all had had the sense not to dress better than Cathleen. She drank in the compliments and camera flashes of her friends like wine, and smiled her most dazzling of smiles. When she went over to the drinks table to pour herself another flute, Eamon was there again. “You’re not here to spoil the party again, I hope?” she smiled. Eamon didn’t smile as he dabbed his forehead with a white handkerchief. “My lady,” he said, “rabble are gathering outside the gates. They look grim. You should really stop with the photos.” “But surely none of them are following me on Facebook?” Cathleen said, mentally riffling through her recent friend requests. “Perhaps, my lady,” Eamon said. “But some are bound to be friends of your friends, and they will share the news. Unless you take drastic action, I fear the cumulative effects on your party will be – catastrophic and irreversible.” Cathleen made to rebuke the man for his insolence, but he gave a curt nod towards the windows. Beyond the quiet darkness of the gardens and the brick wall, dozens of lights shone like fallen stars. Bright telephone screens, no doubt showing pictures of opulence to a restless mass. Somewhere in the distance, red and blue lights flashed. A police siren wailed. Fear uncurled in Cathleen’s gut. Putting on her most charming smile, she called her friends to her. “Girls!” she said. “I want to ask you a favour. I heard that some of our friends who aren’t invited are upset with our Facebook posts. So I’m gonna ask you to post no more than...” She looked askance at Eamon. Eamon stared at the lights outside. “One or two, tops,” he whispered. “What?!” She turned back to her friends. They would skin her alive if they heard Eamon’s suggestion. “...Two selfies per hour. But try to keep it to... one point five, okay?” “Outrageous!” Deirde in her black velvet gown huffed. “Are you saying that we should suffer for your poor planning?” “I had barely started!” protested Aideen, an angel in white and gold. “Surely I get to take a few extra?” “Come, girls,” said short Fiona, who had evidently drunk more than was good for her and had spilled chocolate on her white silk vest. “It’s Cathleen’s party! And we can all solve her problems if we stand together!” Teary-eyed, she fumbled her phone from her purse. “Here, let me immortalise our moment...” “Okay, thanks!” Cathleen smiled nervously. Just then, the doors to the kitchen opened to let in the main dishes: pheasants stuffed with truffles, smoked sausages dripping with gravy and salmon covered in lemon slices. Cathleen’s friends squealed in delight and flashed their cameras to share with their friends how lucky they had been to be invited to the party. Meanwhile, the DJ had put up some classic folk to take a break, and posed with the dancers for festive selfies.
October 2017
19
en
en
Short Story “My lady,” Eamon said. “I just had the commander of the police on the line...” “I know, I know!” Cathleen said. “I have things almost under control. I just need... to give them a stern talkingto!” But when she turned around, the ballroom had fallen silent. Like ice melting in spring, her friends slunk off through the kitchen doors and the hallways. Beyond the windows, a tide of lights surged towards the mansion.
Disasters
Cathleen’s father had found nothing so important as imparting life lessons to his daughter, and so she had become adept at ignoring them. Now, though, one came to her mind: “What do the rich have over the poor? Mobility. We can go anywhere, be anything. In a disaster, the rich always survive, because we’ll always be somewhere else. The poor are always exactly where they are.” Right now, however, the poor were flowing through the gardens, crashing through the windows, smashing in the mansion’s double doors. As the last of her friends slipped away, Cathleen fled upstairs, sobbing. Atop the balustrade, she turned one last time to look upon the disaster. Rough men in torn jeans and leather vests, caps drawn over their eyes, rushed up to the dining table. They shouted and cheered when they saw the food, and took out their phones to call their family that tonight, they would not go to bed hungry. “This way, my lady!” Eamon called from down the hallway. Cathleen ran to him and did not look back.
Editor’s note: Since Auke Pols will be leaving the TU/e for Wageningen in December, this will be his last short story in the Intermania (for the time being, we hope). We have enjoyed them and want to thank Auke for the great stories that he has written for the past four editions.
20
Intermania
InterT.E.A.M.
“La 12”: The Extra Player
InterT.E.A.M. members are famed for their love for the sports. Tjalling is especially fond of football in Argentina and the hooligan group “la 12”. He will recount some of his experiences while being a part of them. Text: Tjalling Nobels, InterT.E.A.M.
The immersing sound of the drums and the screams of the people do not even let you hear your own thoughts. The gunpowder and fire smell surround you and numb your senses. In front of your eyes, you only see shadows moving in a hypnotic way around you. It feels like a hurricane, an earthquake or a terror attack is happening and suddenly you realize you are just in a stadium watching a football match in South America. Welcome to “la 12” in the heart of Buenos Aires, Argentina. The most intense experience I have ever felt. “La 12” is the hooligan group of one of the most iconic teams in South America, Boca Juniors. They are the winners of only God knows how many national cups and South American cups. In Argentina especially, football is a lot more than a simple sport. It is a religion. Sometimes, I feel that this twenty-first century South American football has more in common with a bull fighting match in a Roman colosseum than with a soccer match in the Eredivisie… The true legends of “la 12” are well known “barra brava” (or hooligans). They experience every match as if it would be the last one, as their reality and happiness is only dependent on the scoreboard. The best way
October 2017
I can exemplify the feeling of chaos, the mix of emotions, the increasing heartbeat, the sweaty hands, the mental sharpness and the atmosphere filled with passion; is by telling you to think about a heavy metal concert where you have people pushing each other, running in circles jumping, falling, screaming; just being animals.
“Football is more than a simple sport. It is a religion.” Strangely, in the craze, there is a feeling of security and belonging. Everyone is there for the same reason and that is not to watch the match, but to feel part of a community. Everyone gets happy for the same thing, angry for the same reason and frustrated by the same inabilities of their team. Football stadiums in the South American culture ended up being a place where you can get all your feelings and sensations out and be your true self for just 90 minutes. As many things in life, football is more about the experience than the actual goal.
21
en
en Theme: Disasters
What if Disaster Strikes? Over the past couple of months, we have seen some disastrous natural events occur across the globe. Many people have fallen victim to these events because they were not prepared or did not think about how they would act in these situations. To help the members of Intermate, the Intermania has made a questionnaire to encourage people to think about some TU/e related disasters. Take a look at some of the results of this poll among members! Text: NoĂŤl Coenraad, Disaster Poll expert
What would happen to the TU/e if studies became gender segregated?
Results show that answer B is the most picked answer. It is interesting to see that 20% believe that the mood at parties will take the biggest impact after gender segregation.
What would happen to the TU/e if Canvas were to crash?
Disasters
What would happen to the TU/e if all water supply pipes were to explode?
22
Results show that answer C is the most picked answer. Best other suggestion: Students would be drunk all day because only beer is left to hydrate.
Intermania
Theme: Disasters
Dark Tourism = Disastrous?
Disaster tourism – the act of traveling to a disaster site as a matter of curiosity. Companies have sprouted to facilitate travelers’ deepest desires to visit mass casualty sites. Manon wonders what brought this utter fascination with death and what effects visiting disaster sites has. Text: Manon van Hastenberg, editorial staff
Chernobyl, Ground Zero, Auschwitz. Just some examples of disaster sites turned tourist attraction. Let me be the first to admit that I am guilty of being a ‘disastourist’ at times. On a trip to NYC, the 9/11 memorial was just another must-see on our endless list of tourist highlights. When visiting Amsterdam with school, the Anne Frank Huis was the “cultural” go-see. I never realized that this might actually be somewhat morbid. And what about driving just a teenytinesy bit slower when we cross an accident site? Turning our head just one more time. One could argue that sites likes ground zero are intended for the living to pay their respects. Perhaps we might learn from past mistakes by actually seeing the tragedies they caused. But what about taking selfies or even playing Pokémon Go on memorial sites? What I want to know is whether disaster tourism is actually a bad thing.
Why does death fascinate us? Since the beginning of time, we have made pilgrimages to disaster areas with experts arguing that the draw to disaster is simply human nature. In Roman times, gladiator fights occurred in full arenas with spectators just aching to see some blood. In the Middle Ages, a public hanging or execution was the highlight of a commoner’s day. However, the interest in the reasons behind dark tourism has increased over the years, especially with the foundation of the October 2017
Institute for Dark Tourism Research in the UK. Death and tragedy have always fascinated people, but why? An interest in death is natural – all human beings experience it to some extent – which implies that there are a lot of potential motivations to participate in dark tourism. One of the often mentioned explanations is that we feel the need to have the real
“A public hanging or execution was the highlight of a commoner’s day. ”
experience rather than hearing a story. There has been a real fascination over the last decade with experiencing everything firsthand. This can be very exciting, but at the same time this causes us to forget that a lot of people actually died. Closely related to this crave for experience is the need to get answers when memory of the actual event fades. How could Adolf Hitler initiate the Holocaust? Disastourists try to empathize with the victims while at the same time understanding the motivations of the perpetrators. However, another common cause for dark tourism is rubbernecking, which is substantially less sincere. This phenomenon 23
en
en Theme: Disasters still might just visit as part of their sightseeing – just as I did with Ground Zero. However, there is still a communal sense of loss at play – some kind of need to be part of the tragedy and commemorate victims.
Is dark tourism harmful?
can be explained by an innate draw to the unusual and the dangerous. It is a natural human urge to lay our eyes upon the worst-case scenarios that have befallen our fellow humans. Just look at how traffic slows down when there is an accident on the side of the road. Everyone is just hoping to get a tiny glimpse of what happened, not to actually see the sometimes gruesome details, but only to feel grateful that it happened to someone else. This also happens on a larger scale when people travel to far away destinations to see disaster areas; tourists face their own mortality and feel better when they leave, glad that it was not them in the wrong place at the wrong time.
Disasters
“The Anne Frank Huis was the ‘cultural’ go-see.”
Finally, some visitors of dark places may have a personal connection to the tragedy as either survivors, relatives, or witnesses. People might also have an intellectual or cultural interest (typically educators, historians, academics, and students) – to place the tragedy within its historical context and relate it to other events. Others
24
Now that we know how dark tourism came about and how it saw such an huge growth over the past decade, we can ask if it is wrong. The answer to this question depends largely on the timing and the context of your visit and the disaster area. Chernobyl is probably not a safe place to go, so do not go there. Visiting Pompeii is not such a bold move, but peeking into Katrina survivors’ homes is definitely not okay. For the latter you should also wonder who profits from you visiting the area. The same goes for the company “Disaster Tourism” which advertises by promising to make your holiday a complete disaster. Not okay. The most important takeaway I can give you is to always be aware of your participation in dark tourism. Think about how your presence may affect people directly related to the disaster; as long as you behave in a respectful manner you should be fine. This means resisting from taking photos; instead focus on wrapping your head around what the affected people are still recovering from. A visit to the Anne Frank Home or Auschwitz might (and should) be very upsetting, but it still deserves your undivided attention. There is surely a place for this kind of tourism in our current society, but we should remain considerate and respectful at all times. Oh wait, that is just how to be a decent human being!
Intermania
Thema: Rampen
De Rampen van Sociale Media Tegenwoordig kan je niet meer buiten rondlopen zonder mensen te zien die op hun telefoon zitten. Vanzelfsprekend brengt dit rampen met zich mee. Meike onderzoekt deze duistere kanten van sociale media. Tekst: Meike Heldoorn, social media expert
Druk append, facebookend, selfies en updates makend lopen ze over straat. Zelf ben je hoogstwaarschijnlijk ook actief op social media. Een dag zonder even op Facebook kijken is er niet meer bij. Sociale media neemt ondertussen een groot deel van ons leven in beslag.
“De sociale media en de internetwinkels werken allemaal samen.” Niet alleen sociale media is erg ontwikkeld over de afgelopen jaren, ook andere hoeken van het internet worden steeds meer gebruikt. Mensen hoeven nu niet meer naar winkels om
October 2017
kleren te kopen, ze kunnen ook lekker vanaf hun bank online shoppen. De sociale media en internetwinkels werken allemaal samen. Als je een nieuwe zwembroek wil kopen en je googlet op “zwembroek” vind je maandenlang nog advertenties van zwembroeken in je Facebookfeed. “Opzich slim”, zou je denken; de advertenties komen aan bij de mensen die er iets mee willen. Het is echter best wel creepy als je erover nadenkt; bedrijven die alles wat je opzoekt analyseren en vervolgens kijken of ze er iets mee kunnen… Het klinkt als iets wat uit de hand zou kunnen lopen. Dingen die je intypt op Google zijn zeker niet de enige informatiebronnen die commerciële bedrijven gebruiken. Zeg maar eens hardop “Hi Siri” als je een iPhone hebt. Je telefoon reageert meteen. Dit betekent dat je microfoon altijd aanstaat. Al je gesprekken
25
nl
nl
Thema: Rampen kunnen worden beluisterd, je locaties worden gezien en je gezicht en emoties worden herkend. Dit wordt allemaal gebruikt om de perfecte advertenties en updates op jouw Facebook te kunnen plaatsen. Het wordt nog enger; dit soort methodes worden niet alleen gebruikt om de juiste advertenties te plaatsen, maar kunnen ook gebruikt worden voor het beïnvloeden van
is onze grote oranje vriend uit de VS. De campagne van Donald Trump heeft dataanalyse gebruikt om precies te weten waar de zwevende kiezer van Amerika mee zat. Zo konden ze Trump adviseren over een bepaald onderwerp te tweeten en zo deze kiezer over te halen op Trump te stemmen. Ook deden ze aan speciale micro-targeting. AfroAmerikaanse zwevende kiezers kregen op
“Politieke partijen huren bedrijven in om voor hen de online campagne te voeren.”
Disasters
jouw beslissingen. Het bedrijf Cambridge Analytica beweert dat ze jouw hele psychologische profiel (The Big-Five) kunnen analyseren op basis van 68 posts die jij hebt geliket op Facebook. Ze zeggen dat ze een advertentie zo kunnen maken dat je het niet kán negeren, puur omdat ze weten waar mensen met jouw profiel normaal hun keuzes op baseren. Politieke partijen huren bedrijven als Cambridge Analytica in om voor hen de online campagne te voeren. Een bekend voorbeeld van iemand die dit heeft gedaan
26
Facebook filmpjes in hun tijdlijn waar Hillary Clinton zich negatief uitte over mensen met een donkere huidskleur. Nog iets wat Cambridge Analytica maakte was de app ‘Groundgame’. Dit is een app gemaakt voor huis-aan-huis campagne-voerders. Per huis waar ze langskwamen konden de campagne voerders op de app zien of en hoe ze de bewoners van dat huis konden overtuigen. Niet alleen Trump heeft contact met Cambridge Analytica. Andere politieke klanten zijn Nigel Farage (van de Brexit), Marine le Pen en Alternative für Deutschland. Ook Geert Wilders heeft contact met ze gehad. Je kan dus gemanipuleerd worden tot het stemmen op een bepaalde partij, zonder dat je je heel erg verdiept hebt in de standpunten van die partij. De advertenties die voorbij komen krijg je onbewust mee, waardoor je niet doorhebt dat je erdoor beïnvloed wordt. Uiteraard gaan de meeste mensen alle standpunten van elke partij na, alleen hebben die advertenties wel invloed op hoe je naar bepaalde partijen kijkt. Dit beïnvloedt weer op wie jij gaat stemmen. Hmm… Misschien Facebook toch maar even verwijderen van je telefoon... Intermania
Satire
TU/e Registers for Professional Skills Text: Noël Coenraad, 3rd year SI Student
To the great grief of many bachelor students, when a course requires a large project, there will be a mandatory afternoon or morning where students will be taught by an ESA (formerly named STU) employee on how to plan and organize their work. This way, students can easily handle the workload and teachers are assured that a sufficient number of hours is spent on the project. These are referred to as Professional Skills or PRVs and, besides boring students to death, they should teach students how to neatly plan out their quartile.
“Turn a 2-minute print job into a fullblown adventure” It would be expected that the TU/e should master these organizational skills themselves. However, yet again, the people behind the scenes have managed to mistime and miscommunicate a major change. MidSeptember, students were notified that the printing payment system, MyOrder, is being removed as of October 1st, but will not be replaced until November by “On the Go”. Thinking of it, this name does not necessarily remind me of a method for paying for printing, but more like a method of how, and where I eat. Nevertheless, it leaves students with a 1-month lapse of printing payment coverage. October 2017
Most of you have checked your print credit as much as you have checked StudieLink: Once a year and you want to get it over with quickly, to panic about it again a year later. Of course, this could cause inconveniences for people and turn a 2-minute print job into a full-blown adventure. You would need to go all the way to the ICT desk to reload your account manually; overcome the pain of traveling to the desk and standing in line; having to explain that you need to reload credit, and finally having to fake laugh at a passive-aggressive remark from the person behind the ICT desk. For the majority of you, this change has gone fairly unnoticed, but it just seems like the TU/e should learn how to plan and organize its changes around the campus. There are countless more examples such as the switch from OASE and OnCourse to Osiris and Canvas. A switch that was executed so poorly that at one point you had to check 4 websites to figure out where you had to hand in an assignment. Another example is transferring the culture associations out of the Bunker and into Luna’s recreation floors without completing the facilities. Luna is about as ready to accept students for activities as the Auditorium’s WiFi is to support 300 engineering design robots: about 10% ready. Needless to say, culture associations are for a large part homeless, even the Knights of the Kitchen Table had to LARP in public, which is unacceptable for everyone involved. It is natural to deviate from the plan every once in a while, but if your track record is mismanaging every change ever undertaken, then it might be time to get some help. Luckily for the coordinators of the TU/e, the PRVs are here to help and coordinators can register for them every quartile at ESA. And who knows, maybe Paviljoen will be demolished after all. 27
en
nl
Horoscoop
Horrorscoop Tekst: Britte Bouchaut, waarzegster
Waterman 21 januari t/m 18 februari Pas maar op, Waterman, er lijkt niet veel goeds op jouw pad te komen. Natuurlijk heeft dat nogal wat gevolgen, onder andere voor je humeur. Het lijkt wel alsof er continu een dikke donderwolk boven jouw hoofd hangt. Ons advies: sluit je even een tijdje op, niemand wordt nu bepaald vrolijker van jouw aanwezigheid. Vissen 19 februari t/m 20 maart Jij lijkt nooit alleen te kunnen zijn, misschien wordt het eens tijd dat je je daarop focust de komende tijd. Tenslotte kun je pas gelukkig zijn, als je tevreden en gelukkig bent met jezelf, beste Vissen. Een gelukkige ziel huist in een gelukkig lichaam.
Disasters
Ram 21 maart t/m 21 april Beste Ram, moet jij nu altijd je kont tegen de krib gooien? Het zou verfrissend zijn de meute eens een keer zonder pardon te volgen, in plaats van koppig te doen en alleen maar te lopen bokken. Venus staat gunstig in het teken van jouw ascendant, doe er je voordeel mee, Ram! Stier 21 april t/m 21 mei Hoewel januari meestal als het meest geschikte moment wordt gezien om op dieet te gaan, lijkt dit moment voor jou nu al te zijn aangebroken. Je hebt er wel lekker op losgeleefd de afgelopen maanden, of niet Stier? Laat eens wat ballen zien en laat iedereen zien wat je kunt. Recht op je doel afgaan, daarmee faalt niemand. 28
Tweelingen 22 mei t/m 21 juni Je voelt je alsof je constant in dubio zit met jezelf, Tweelingen. Hoewel Mercurius op een lijn staat met Pluto en de maan je extra lunar-kracht geeft, lijk je je niet te kunnen bevrijden van jezelf. Balen zeg! Ok. Doei. Intermania
Horoscoop Kreeft 22 juni t/m 23 juli Wat een opgewonden standje ben jij. Wanneer je ook maar het idee hebt dat jou onrecht is aangedaan, loop je rood aan en komt de stoom uit jouw oren. ‘Doe rustig’, zoals een wijze ooit zei. Laat je leiden door geluksplaneet Jupiter en kom bij zinnen.
Maagd 24 augustus t/m 23 september Wees waakzaam bij seksuele activiteiten, Maagd! De sterren zeggen dat jij in de wieg bent gelegd voor een onbevlekte ontvangst. Probeer dit niet als een last te zien, maar juist als een deugd. BAM’en (red. Bewust Alleenstaande Moeder) is het nieuwe LAT’en (red. Living Apart Together), maar dan met een hele jonge partner. Weegschaal 24 september t/m 23 oktober Je bevindt je tussen twee vuren deze maand, toch weet je niet naar welke kant je moet luisteren. Dat is niet erg. Laat het gewoon lekker over je heen komen. Het laatste kwartier van de maan landt in het deel van je horoscoop dat over je carrière gaat. Daar lijkt het dus goed mis te gaan, succes daarmee! Schorpioen 24 oktober t/m 22 november Je zult in een donker gat verdwijnen. Mercurius, Venus en Pluto staan op één lijn in jouw maan, een uitzonderlijke gebeurtenis. Hierdoor zal de aarde opensplijten onder jouw voeten en een pijnlijk einde maken aan jouw toch-alniet-zo-interessante leventje. Boogschutter 23 november t/m 22 december Liefdesplaneet Venus staat in jouw teken deze maand, doe er je voordeel mee. Je zult je al snel in romantische sferen bevinden wanneer jij de blits maakt op Stratum. Vraag een schuifelnummertje aan en kijk dat snerpend hertje even diep in de ogen. Jij. Kunt. Dit.
Leeuw 24 juli t/m 23 augustus Een hoop lawaai maar weinig actie. Tijd om van je luie kont af te komen, Leeuw! Kansen liggen voor jou voor het grijpen de komende tijd, het is aan jou om ze ook te pakken. October 2017
Steenbok 23 december t/m 20 januari Jouw Fingerspitzengefühl is de komende weken exceptioneel. Dit komt doordat Jupiter en Venus allebei jouw sterrenbeeld hebben betreden. Voelt iets niet goed, laat het dan voor wat het is. Jij komt overal weer bovenop. 29
nl
nl
Puzzel
Quizwoordzoeker Puzzel: Gido van Rooijen, fervent puzzelaar
Disasters
1. Space shuttle die 73 seconden na lancering explodeerde. 2. Verdedigingssysteem in Zeeland, ter bescherming bij hoogwater. 3. Ander woord voor een zich snel verspreidende ziekte. 4. Boomsoort in Australië die voor de voortplanting afhankelijk is van bosbranden. 5. US Airways 1549 maakte een succesvolle noodlanding op deze rivier in New York. 6. Hier staat de Eyjafjallajökull die in 2010 het Europese vliegverkeer ontregelde. 7. Ongeluk waarbij Prins Friso om het leven kwam. 8. Hier vond de zwaarste Europese aardbeving ooit gemeten plaats. 9. Elke eerste maandag van de maand, om 12:00. 10. De kraters op de maan zijn voornamelijk hierdoor veroorzaakt. 11. Een natte aardverschuiving? 12. Kunnen 30, 80 of 100 jaar duren. 13. Italiaanse stad die werd weggevaagd door een uitbarsting van de Vesuvius. 14. Veroorzaker van een kijkersfile. 15. Breuklijn die in San Francisco zorgt voor angst voor aardbevingen.
30
16. Nederlands grondgebied dat last heeft gehad van orkaan Irma. 17. Massale paniek zoals veroorzaakt door de ’Damschreeuwer’. 18. De dood van een ster. 19. Voorganger van Fukushima. 20. Japanse benaming voor een vloedgolf. 21. Doelwit van 9/11. 22. Virus dat heerste onder pluimvee, maar ook voor mensen gevaarlijk was. 23. Zette in 2000 Enschede in lichterlaaie. 24. Zette in 1953 half Nederland onder water. 25. Virus dat heerste in Zuid-Amerika, en misvormingen veroorzaakte bij baby’s.
Intermania
(OK-)Disaster Op veel verschillende manieren te verstaan. Orkanen zijn desastreus. De oorlog in Syrië is dat ook. Rohingya die verjaagd worden. Allemaal rampen, vooral ook een ramp voor de mensen die het treft. De onmiddellijkheid ervan raakt ons waarna we in actie komen. Rode Kruis noodgironummers worden geopend, inzamelingsacties worden opgestart. Maar daar wil ik het allemaal niet over hebben. Mij gaat het hier om de sluipende ramp waarvan we allemaal slachtoffer (aan het worden) zijn. Regeringen die over de schreef gaan, worden (inter)nationaal ter verantwoording geroepen. In Saoedi-Arabië mogen vrouwen binnenkort achter het stuur. Private firma’s zoals G(oogle), A(mazon), F(acebook) en A(pple), verder GAFA (voor het gemak) zijn de grensoverschrijdende datarovers. De dienst die zij ons leveren (doordat wij op OK klikken), is ‘gratis’ en dus moeten we niet klagen. Oh ja, en overigens hebben we helemaal niets te verbergen dus GAFA verlicht het leven van de moderne mens! We rusten koeien uit met koezenders zodat we weten wat die gegeten heeft, hoeveel en hoe hard die heeft gelopen, wanneer die heeft gedronken, wanneer die is gemolken en bevrucht, etc. Daarbij hebben wij onze eigen koezender (OK, niet IN ons linkeroor, maar wel nooit verder weg dan 3 meter) die we heel verhullend een smartphone noemen. Smart voor wie? Neemt de kwaliteit van mijn leven toe door 24/7 te kunnen weten waar mijn ‘vrienden’ zich bevinden, of hoe zij zich voelen (meestal veel beter dan werkelijk)? Neemt de kwaliteit van leven van mijn vrienden en familie toe wanneer ik voortdurend verslag doe van mijn (belangrijke en onbelangrijke) bezigheden? Is er rust in mijn leven doordat ik altijd op de hoogte ben van het laatste (fake) nieuws? Neemt de kwaliteit van mijn leven toe als op grond van de geroofde data aan mij nieuws, advertenties, vrienden, etc. worden gepresenteerd waarvan een algoritme heeft besloten dat het vermoedelijk past binnen de door hen algoritmisch afgeleide voorkeuren voor mij? Als ik vraag hoe dat algoritme tot haar aanbeveling komt krijg ik te horen dat dat behoort tot het intellectuele eigendom van de firma. Wanneer begin jij met hen ter verantwoording roepen om deze stille ramp te keren? Stop het OK-disaster! October 2017
Column Jan
“Wanneer begin jij met hen ter verantwoording roepen?”
–Jan Smits
©BvOF
31
nl
nl
Buitenlander
Rijst, Noedels en Rijstnoedels Reeds is 20% van hun verblijf in Taiwan verstreken. Een verbluffende, beangstigende, grappige, en warme tijd. Maar hoe is het nu in Taiwan? Hier een aantal fun facts van Bob en Patrick: Tekst: Bob van de Berg en Patrick Janssen, master students IS
Hoewel basketbal de nationale sport is, lijken meer Taiwanezen interesse te hebben in een andere sport: in de rij staan. Voor veel zaken is het wel logisch dat ze dit doen, zoals bij de metro, het toilet en voor eetkraampjes. Het gekke is alleen dat ze er heel slecht in zijn. Zodra de deuren openen, gaan de elleboogjes naar buiten en kruipt iedereen voor. Ergonomie is nog niet uitgevonden in Taiwan. De stoelen ondersteunen de rug niet en van zachte matrassen of lattenbodems hebben ze hier nog nooit gehoord. Naar schatting heeft Taiwan meer rugklachten per jaar dan dat er rijstkorrels gegeten worden.
In de tweede categorie vallen Chinezen die zo’n tafel reserveren en vervolgens het meubilair gebruiken als springkussen om zo veel mogelijk aandacht van blanken te trekken. Geef je ze deze aandacht, dan gaan ze uit hun dak en volgen ze je spontaan op Instagram. De derde categorie bestaat uit Chinezen die -net als studenten in Metaforum- slapen op diezelfde tafel waar ze dus 500 euro voor hebben betaald. Daarnaast is er nog een vierde categorie, ook wel de combi categorie genoemd. Dit zijn Taiwanezen, die zich eerst helemaal lamzuipen en vervolgens kotsend op hun tafel in slaap vallen (zie categorie drie).
Heb je weleens het gevoel dat je veel hebt gezweet na het sporten? Dat is daadwerkelijk niets vergeleken bij de vochtige substanties die vrijkomen in Taiwan. Wij zweten nog steeds iedere dag op plekken waarvan we niet eens wisten dat deze bestonden. Taiwanezen (en ook Chinezen) kiezen hun westerse naam naar aanleiding van de uitspraak van hun Chinese naam, zoals Professor Anthony, wiens echte naam Shun Fung Chiu is(?). Ook kun je je als westerling een Chinese naam laten aanmeten; zo heet Bob ‘Shan Bō Bò’.
Bij de meeste vakken is het op de universiteit uit den boze om een laptop of tablet op tafel te hebben. Echter, je mag wel je hoofd op tafel leggen met je ogen gesloten. De professoren genieten dus de voorkeur van slapende studenten over die van studenten die aantekeningen maken op hun laptop.
Het uitgaansleven in Taipei is erg divers. Toch kunnen de Aziatische stappers onderverdeeld worden in vier categorieën. De eerste categorie bestaat uit Chinezen die spelletjes spelen op hun telefoon in een club waar ze 500 euro voor een tafel hebben neergeteld.
Het straatbeeld van de gemiddelde straat in Taiwan ziet er als volgt uit: noedelrestaurant, theebar, gebakjeszaak, supermarkt “7-11”. Deze volgorde herhaalt zich tot het einde van de desbetreffende straat, waarna het weer van voor af aan begint bij de volgende straat.
32
Intermania
Buitenlander Je zou misschien denken dat, gezien de politieke situatie, Taiwan wordt vrijgesteld van de plaag van het Chinese toerisme. FOUT! In eerste instantie denk je: ‘Waarom zijn er zo veel Taiwanese toeristen in Taiwan? Ze wonen hier toch?’. Dit blijken echter voornamelijk ‘Mainland Chinese’ te zijn, die zich gewoon hetzelfde gedragen als in de rest van de wereld. Ondanks dat Taiwanezen over het algemeen goed Engels praten, zijn ze professionals in het ongemakkelijk maken van gesprekken. Dit komt doordat ze erg bescheiden zijn. Als je als blanke westerling iets aan ze vraagt, krijg je nooit een vloeiend antwoord. Het eten dat Taiwanezen dagelijks binnenkrijgen bestaat uit de schijf van twee. Aan de ene kant heb je noedels en aan de andere kant rijst. Vaak wisselen ze deze gerechten af, maar soms combineren ze deze fabelachtige gerechten in één (rice noodles). Buiten deze schijf van twee wordt er heel soms een hapje vlees toegevoegd en is er sporadisch een groen blaadje te vinden. Verwacht echter niet dat je dagelijkse inname ooit zal voldoen aan de Nederlandse Schijf van Vijf.
winkel al bijna uit bent, dan word je (op zeer ongemakkelijke wijze) teruggeroepen om alsnog het bonnetje aan te nemen. Als we alle bonnetjes hadden verzameld tot nu toe, dan hadden we een brug kunnen bouwen naar Japan en terug, en dan hadden we nog steeds papier over gehad. Bij dit punt blijven we even bij het papier. Want, waar wij normaal het wc-papier in de wc gooien (het woord zegt het al: wc-papier), gooien Taiwanezen het wc-papier in een prullenbakje naast het toilet. Het maakt niet uit wat je met het wc-papiertje hebt gedaan, GOOI HET NIET IN HET TOILET. Vet ranzig. Mocht je na al deze anekdotes nu denken ‘hebben deze jongens het wel naar hun zin?’. Het antwoord is: JA. Taiwan is een topland dat heel veel te bieden heeft. Het eten is lekker en goedkoop, de mensen zijn heel vriendelijk, de natuur is fantastisch en de rest van ZuidOost Azië is heel makkelijk te bereiken. Dus mocht je nog op exchange gaan, Taiwan is een dikke tip!
Naast de volkssport rij-staan, volkseten deschijf-van-twee en het volkszweten, is er ook nog het volksdrankje. Dit drankje komt voor in verscheidene smaken, vormen, maten en temperaturen. We hebben het natuurlijk over: THEE. ’s Ochtends, ’s middags, ’s avonds, Taiwanezen drinken altijd thee. Is het niet warm, dan wel koud. Is het niet thee zonder ballen, dan wel met. Is het niet thee zonder de smaak van wasmiddel, dan wel met. Zeg je papierverspilling, dan zeg je Taiwan. Want papier verspillen, dat kunnen die Taiwanezen wel (al gaat het wel om heel kleine papiertjes). Je krijgt namelijk bij alles wat je koopt een bonnetje. Zelfs als je de October 2017
33
nl
Cartoon Ashly Berghuizen
Interested? Let us know at intermania@ieis.tue.nl!
Living in the Netherlands
A Week to Barely Remember The first year of studying abroad can be very exciting and impressive. We asked sjaars Nina to write about her impressions of Eindhoven during the introduction week. Text: Nina Weicherding, first year student Sustainable Innovation
When my intro dad, Noël, asked me to write this article I thought he was joking, but it turns out he was being serious. If I am completely honest, I am not sure how to fill this page and I didn’t even know that the Intermania existed. It feels like the intro week was such a long time ago and I can only find a blurry picture of those days in my mind.
“The first day was pure confusion...” So let’s start off with something I am pretty sure of: my name is Nina and I am from Luxembourg. I arrived in Eindhoven in August and was welcomed in the Netherlands with a delightful introduction week, which, for me, started on Friday the 18th August. The first day was pure confusion. Where do I have to
be when? What was your name again? What am I actually doing? So far, the last of these questions has remained unanswered. The official start of the intro week was on the following Monday. I met my lovely intro family and we hit it off from day one onwards. I got my intro shirt and a sunburn (sitting in the sun for 20 minutes can be dangerous, SUN BURNS, please always remember to put on sunscreen before you expose your skin to the sun) with which I lived with for the rest of the week. The whole week was filled with fun activities, such as a study case, the green strip market, which made me discover numerous associations, a city tour and individually chosen workshops… but most of all with sandwiches and beer. Beer was the main focus of this week, but who would ever complain about that? My intro parents made us discover Eindhoven’s nightlife and showed us that a hangover does not have to ruin the day after a good night out. With each day we got more tired and smellier but we never lost the motivation to participate in the activities. Finally, if I would have to sum up the introduction week in 5 words I would say fun, beer, sandwiches, adventure and beer!
“What was your name again?”
October 2017
35
en
en
Humans of Intermate
Disastrous Experiences In this section, we introduce Intermate members with a personal anecdote. This edition, we've chosen some of our most active members. Erwin, Gido and Maithe share stories about their biggest disasters! Text and images: Manon van Hastenberg, editorial staff
Erwin After six and a half years of studying, I was finally going to finish my bachelor’s degree with a research course. However, I did not manage to find enough participants for a required questionnaire. The teacher had told us that we could not finish the course without participants, and thus I did not know what to do. As a last resort, I answered some of the questionnaires myself, impersonating others, which of course is not allowed. Somehow the exam committee found out about this fraud and suddenly my bachelor was going to take another year. I was very lucky that I was not kicked out, but there was still a year ahead
of me where I could not follow any courses. Since there was nothing for me to study, getting a job was my solution. Without a degree, it is hard to find a job that really fits your field of interest. So, I just went for a fulltime job as an IT-helpdesk employee. Even though it did not give me much knowledge that I can directly apply in my studies, it did give me a nice insight into working life and provided good motivation to keep studying. The job was fun for some time, but definitely not something I want to do for the rest of my life. I have learned my lesson, no more fraud for me.
“I've learned my lesson, no more fraud for me.” – Erwin 36
Intermania
Humans of Intermate Gido It is probably the nightmare of every freshman: missing an exam (one you actually studied for). One morning in April, nearly six years ago, this almost became reality for me. I still lived with my parents, so I travelled back and forth by train. When I woke up and checked the train timetable, I was horrified to learn that someone had committed suicide on my route! Terrible, but what about all those hours I had put into exam preparation? My first reaction was to warn some of my fellow students that would also be affected. Fortunately, one of them could borrow his parents’ car and my train could at least take me to the station nearest to where he lived. On the way, we picked up another passenger and arrived only five minutes late at the exam. In the end, it was worth the stress, since I passed! (Better than that time when I realised during the exam that my phone was still in my pocket. The stress that situation caused, did result in failure‌ Definitely not my lack of preparation‌) Maithe When I think about disasters that happened to me at the TU/e, no specific event pops into my head. In fact, the TU has been fairly decent to me *knocks on wood*. The only thing I would consider disastrous is the amount of time I spent sitting on one of the slightly gross and broken couches at Intermate, while I could (or should) have been studying. I get a light headache when I think of the potential increase in grades if I had used that time a bit more wisely. On the other hand, I would have missed out on some pretty good conversations and liters of free coffee (thank you Sogeti!). I made friends on those couches. I played countless games on those couches. I took naps on those couches. Lots of naps. I consider those couches my allies, my friends. Available in times of need. Now that I am thinking about it, I am definitely going to miss them when we move next year. October 2017
37
en
en
Intermania Undercover
“My Alarm just went off…” Thanks to the lovely committees of Intermate, all sorts of fun activities are organized for the Intermate members. But how does the organization of such activities actually go? Meike tells you about a typical After-Intro meeting. Text: Meike Heldoorn, undercover agent
Ahh the After-Intro… I am sure you have heard the freshmen talk about it full of joy and enthusiasm. Luckily, I had the chance to find out what made this weekend so special and awesome for the freshmen, as they might say it, by attending their meetings. This committee seems to do things quite differently, without necessarily meeting face-to-face. I assume the whole committee comes from a world far away from here, since almost nobody seems to know how an alarm clock works. If you want to sleep in, you can just come up with the excuse “my alarm júst went off”. A call to the chair from your bed
with your progress of the week seems to be enough, which is weird; are they expecting the weekend will organize itself? Fortunately , there was still a week left to arrange the whole weekend with a program full of activities for over 90 people! The meeting itself was more a gossip session about all the people from Intermate, than an actual meeting. They have discussed every non-freshman who was going to be there on Friday either as someone part of the committee round or as a parent.
“Fortunately, there was still a week left to arrange the whole weekend.” Of course, as would be expected from a committee with such weird procedures and standards, some problems arose. One of them being the fact that the freshmen still did not have an Intermate account. Therefore, the committee had to look for other ways to lure the freshmen to this semi hazing activity of Intermate. In the end, they seemed to have put a spell on a certain google form. How they managed to get the kids so enthusiastic about the weekend with such preparation is a question that I do not know the answer of. Maybe they hypnotized them or bribed them with beer. Anyway, just to be sure, I would recommend to stay away from the committee members as far as possible.
38
Intermania
Sneak Review
The Man with the Iron Heart
Ever wondered what it is like to walk into a movie theater without knowing what movie you are about to see? Two freshmen, Jelle and Tico, did just that. They wrote the following review for the Intermania. Text: Jelle Osinga & Tico Martinovic, P&T Freshmen
When we went to the cinema for a sneak preview we had no idea what we were in for. We had trouble taking it all seriously at first and we were constantly making fun of everyone and everything on the screen, but about halfway in we quieted down as we realised this is not a film to mess with.
In the first part of the movie, we follow Heydrich himself. We get to know about his past, his character, and follow his career all the way to his appointment as Reichsprotektor of the occupied lands in Czechoslovakia, where he set about “cleansing” the populace.
“We need to do something, we need to show the people that [the Nazis] aren’t invincible.” – Jan Kubiš The film we saw was HHhH, aka The Man With The Iron Heart. Maybe some of you will know that this was the nickname of WW2 SS commander Reinhard Heydrich, the “mastermind” behind most, if not all of the Holocaust. Heydrich was responsible for so many of Hitler and Himmler’s plans that the saying Himmler’s Hirn heißt Heydrich (Himmler’s brain is called Heydrich) started circulating, hence the title. In his life, Heydrich is said to have been directly and indirectly responsible for the death of 2 million people, before he was (spoiler alert) assassinated in 1942.
“We aren’t the first ones to realise that Heydrich isn’t that nice of a chap...”
October 2017
We aren’t the first ones to realise that Heydrich isn’t that nice of a chap. The Czechs realize that something needs to be done, and the old Czech government, together with the Allies, devised a plan to assassinate Heydrich. When we follow Heydrich driving to the location of the attempted assassination, the perspective changes. As a resistance soldier’s gun jams after he jumped at Heydrich from behind a train, we go back to when Heydrich was appointed Reichsprotektor. The film now follows Jan Kubiš and Jozef Gabčík, two Czech resistance soldiers who fled with the Czechoslovak government to London, where Operation Anthropoid, the assassination, is being forged. Jan and Jozef’s team are paradropped over Czechoslovakia, where they infiltrated the country in families loyal to the resistance. For months they hid and gathered information until finally, despite the repercussions to the Czech people that would follow, they decided to execute the plan. 39
en
en
Sneak Review
“We need to do something, we need to show the people that [the Nazis] aren’t invincible” - Jan Kubiš, a resistance soldier, to his team in planning the assassination.
“You're in for an emotional rollercoaster.” The movie takes a while to get going and is sometimes too focused on events, rather than characters. Cinematographically, it’s a good movie with some great shots and editing despite somewhat lacking good special effects, but what may be most impressive is that it stays very true to reality all the way through, not shying away from some pretty shocking imagery. Maybe it is because of this that HHhH is so moving; although it is not quite an action movie, it gets very tense and towards the end, Jan and Jozef had started to mean a lot to us. 40
If you’re just looking for an energetic WW2 action-flick, you should probably look for something else. If you want a happy story about American heroes, you’re even further away from home with HHhH. But, if you’re in for an emotional rollercoaster, a gripping depiction of a grim reality, this movie is one you should consider. We found ourselves pretending not to shed a tear and, together with the rest of the audience, was very silent for a minute after the movie ended. Final Rating: 3.5/5
Orginal title: HHhH Director: Cédric Jimenez Actors: Rosamund Pike, Mia Wasikowska, Jack Reynor Genre: Action, Biography, Thriller Length: 120 minutes Intermania
Culture Calender
Culture Calendar Let´s free up our agendas to experience some more well-needed culture happening in Eindhoven!
GLOW Eindhoven Free! Outside Light Exhibition
19 Nov - Kazerne Philharmonie ZuidNederland * €12.50 Classical Music
22 Nov - Parktheater Sir Duke: De Blackout van '77 * €13.50 Theater - Music
Jazz
29 Nov - Muziekgebouw Dvorak Symphony 'New World' €12.50 Classical Music with Show
30 Nov - Parktheater De verleiders: Stem kwijt * €25.00 / €12.50** Comedy
4 Dec - Natlab Exhibition on Screen : Vermeer €8.00*** Movie about Art
5 Dec - Natlab Live Ballet from London: The Nutcracker €25.00 Live Ballet on Screen
7 Dec - Effenaar Jeangu Macrooy
8 Dec - Muziekgebouw Philips Symphony Orchestra €20.00 Classical Music
9 Dec - Muziekgebouw
10 Dec - Effenaar
Maarten Hogenhuis Trio Free! Jazz
Spinvis
* Dutch-spoken ** Last-minute price.
25 Nov - Muziekgebouw Delfos? Free!
November
Once again our culture specialist Anoek made an overview with different events for November and December. Even though these winter months are going to be cold, there will be no time left to hide under your couch, or crawl under a blanket with a cup of hot chocolate.
11 - 18 Nov - City Centre
en
*** Student price
€22.50 Dutch Expirimental Pop
22 Dec - Effenaar De Jeugd van Tegenwoordig €28.00 Nederhiphop rap Text & Selection: Anoek de Jonge, culture enthusiast
October 2017
41
December
16 Dec - Muziekgebouw Kim Hoorweg & Nolan Trio Free! Jazz
€15.00 Singer-songwriter - Soul
nl
Werkende
Spannende Jeans Nadat Janine afstudeerde bij Innovation Sciences, liet zij het platte Nederland achter om te gaan werken bij onze zuiderburen. Ondanks de kleine afstand, was het wereld van verschil met Nederland. Janine vertelt. Tekst: Janine Paulusse, MSc Innovation Sciences
Chauffage, cavakes, congé, bic, sjakosj, opportuniteit en ‘spannende jeans’. Dit is een greep uit de Vlaamse woorden die ik in mijn eerste week in België leerde. Ik dacht toch echt dat we dezelfde taal spraken, maar toen ik na mijn master Innovation Sciences besloot naar Brussel te verhuizen, bleek dat toch wat anders te liggen. De verschillen begonnen al bij het solliciteren: A) ondanks het internationale karakter, vergen bijna alle banen in Brussel een goede beheersing van de Franse taal (had ik maar wat beter opgelet op de middelbare school) en B) het schoolsysteem en manier van sollicitatiebrieven schrijven zitten anders in elkaar. Solliciteren Na een aantal weken vruchteloos zoeken was mijn sollicitatiebrief dan ook aardig verbouwd; in België onderscheid je je als universitair ingenieur namelijk als ‘burgerlijk ingenieur’ en tja, hoe maak je vervolgens duidelijk wat Technische Innovatiewetenschappen precies inhoudt? Iets tussen Handelswetenschappen (Vlaams voor Bedrijfskunde) en Energiekunde in leek mij. Bij de sollicitatiecursus van de TU/e had ik geleerd dat ik vooral kon beschrijven wat mij onderscheidt en waar ik goed in ben, maar Belgen houden over het algemeen niet van sollicitatiebrieven waar de ‘ik’ centraal staat. Het gaat hen wat minder om vaardigheden/talenten en wat meer om feitelijke kennis. Uiteindelijk werd ik aangenomen bij ingenieursbureau Cenergie; een Vlaams bedrijf met een vestiging in Brussel. Het is een adviesbureau dat gebouwinstallaties 42
ontwerpt en energiestudies uitvoert, waarbij duurzaamheid een centrale rol speelt. Als projectingenieur heb ik daar twee jaar optimalisatiestudies gedaan in meet- en regelsystemen en kosten-baten analyses voor energiebesparende maatregelen.
“Een andere collega dacht maandenlang dat ik naar het station rende.” Integreren in de Vlaamse cultuur Als redelijk eigenwijze ‘Hollandse’ verbaasde ik me aanvankelijk dat iedereen stil was bij de personeelsvergadering. De eerste keer had ik al wat punten opgeschreven die ik dacht te kunnen verbeteren in onze bedrijfsvoering, maar “personeelsvergadering” bleek een monoloog van de directeur te zijn. Wél kun je aan de koffietafel suggesties doen en worden besluiten dikwijls op de gang genomen in plaats van in een formele meeting. Deze ‘indirecte’ manier van werken ervoer ik ook bij klanten. Belgen zijn over het algemeen hoffelijker en wat minder lomp en veeleisend dan wij Nederlanders. Dit leidde tot fijn klantcontact, maar soms ook tot het zoeken naar de daadwerkelijke zorg of vraag uit een wollige conversatie. Hier bovenop kwam soms een sterk Vlaams accent of dialect, wat tot hilarische situaties heeft geleid. Toen een collega tegen me zei dat ze in een ‘spannende broek’ ging lopen, dacht ik aan hele andere Intermania
Werkende
dingen dan aan een sportlegging: spannend betekent namelijk strak. Een andere collega heeft maandenlang gedacht dat ik altijd naar het station rende, omdat ik hem vertelde dat ik lopend naar het station ging: stappen (B) = lopen (NL), lopen (B) = rennen (NL), joggen (B) = hardlopen (NL). Mijn Frans heb ik in mijn jaren in Brussel flink verbeterd. Naast mijn werk ging ik twee avonden per week naar Franse les. Door de vele nationaliteiten in Brussel had dat veel weg van een buitenlands semester: het was een leuke ontmoetingsplaats voor buitenlanders. De lessen hebben ook gewerkt: het eerste half jaar was ik nog wat stil in de pauzes, maar daarna kletste ik volop mee. Terug in Nederland Ik denk met een warm hart terug aan de hoffelijkheid, het lachen om spraakverwarring, de leuke cafés en de goede vrienden die ik heb gemaakt. Hetgeen wat ik niet mis aan mijn vertrek uit België is de bureaucratie. In mijn werk kwam ik vaak in aanraking met regelgeving over de verduurzaming van gebouwen. Deze Europese regelgeving werd October 2017
in Brussel, Wallonië en Vlaanderen op een andere manier geïnterpreteerd, waardoor de bouweisen per gewest verschilden. In het dagelijks leven zette de bureaucratie zich door in allerlei ‘attesten’. Als je ziek was, had je een afwezigheidsbriefje van je dokter nodig, wat ingeleverd moest worden bij de administratie tijdens je ziekteverlof (echt handig!). Vervolgens betaalde je de dokter direct uit eigen zak en kreeg je na opsturen van het doktersbriefje aan je ‘mutualiteit’ (zorgverzekeraar) een gedeelte terug. Ook kreeg ik na een verplichte vrije dag een ‘werkloosheidsattest’ in de brievenbus omdat ik nog geen vakantiedagen kon inzetten (deze krijg je in België pas na je eerste jaar werken!). Dat betekende dus dat ik formeel gezien één dag werkloos was geweest. Al met al heb ik een hele leuke en leerzame tijd in Brussel gehad en kan ik het iedereen aanraden een tijd in het ‘buitenland’ te gaan werken. Al lijkt België dichtbij, toch is het een wereld van verschil. Gelukkig went het allemaal supersnel. Ik krijg op mijn huidige werk bijvoorbeeld vaak te horen dat ik allerlei Vlaamse woorden gebruik. 43
nl
nl
Puzzel
In 't Midden Puzzel: Meike Heldoorn, Colin de Bruin, redactie
Horizontaal: 1. Zus van Jelle 4. Vergoeding 12. Beestenvoer 14. Muziekgezelschap 15. Duits niet levend 16. Flinke hoeveelheid 17. Stad in Marokko 19. Partij van Erdogan 21. Jet _, vechtchinees 22. Rokersgerei 28. @ 29. Wegenbelasting 30. Bedorven Duitse kleur 31. Bevat deze Intermania niet 33. Past voor kader en na po 34. Naam, tevens krant 35. Uitroep van schrik 36. Film met clown 37. Informatieve film 39. In het _ van de nacht 41. Reeks klinkers 44. Bestandsformaat van OpenOffice 45. Financiert een deel Verticaal: 1. Onaardige diëtist 2. Landcode van Angola 3. Hebben de Grieken wel kaas van gegeten 4. Computer-assisted telephone interviewing 5. Lelijke trol 7. Sportkoepel 8. “Heb jij je Intermania niet opgehaald? _ Je!” 9. EE-vrouw 10. Kinderboek 11. Belt graag naar huis 13. Ramptoeristen 18. Vloeibaar metaal 20. "_! De creamer is op! Bestel nieuwe aub" 22. Bergplaats voor papieren 23. Deze wil je niet sparen 24. Stuntfiets 25. Afstammeling 26. Liet veel met zijn neus knoeien 27. Symbool van dichtheid 32. Dikke laag huid 34. Paradijs 38. de grote baas 39. Stopwoordje 40. Technetium 42. lateg laaicepS 43. Omroep
44
Intermania