Bondsnieuws Mental Coaching
Duikers die veel tijd spenderen aan de waterkant hebben er ook een sociaal leven opgebouwd. Wanneer het uitoefenen van onze hobby, om welke reden dan ook, onderbroken wordt, kan je zeer moeilijk inschatten wat de gevolgen daarvan zijn. Chrisje vertelt hier haar verhaal.
I
k vertel niets nieuws als ik schrijf dat je door de duiksport gebeten wordt of niet. Van een 'bang van het water'-persoon ben ik uitgegroeid tot een intensieve duiker met jaarlijks meer dan honderd duiken. Spijtig genoeg is mijn droomduikwereld op een gegeven moment ingestort. De voorgeschreven herstel- en rustperiode bestond voornamelijk uit eten en slapen. Een wandeling van een kwartier was fysiek niet mogelijk. Uiteindelijk heb ik nog eens een zwembadtraining uitgeprobeerd, maar mijn beperkingen waren des te meer voelbaar.
er nu maar één. Ik wou me terug nuttig voelen en uit mijn sociale isolement geraken. Gelukkig had ik twee buddy's die mij niet met rust lieten: "Je moet mee naar…, we komen je halen…, we varen uit…, we gaan op vakantie …".
een ander mens
Wat heb ik geleerd?
Met de wagen rijden, een etentje onder vrienden, naar de bakker gaan, enz. Alles werd een ver-van-mijn-bed-show en ik werd daar natuurlijk niet gelukkig van, integendeel. De vrolijke en bezige bij was ver te zoeken, zo ver zelfs dat mijn familie er ook begon onder te lijden. Alleen een duiker kan begrijpen hoe de zee in de genen kruipt. Hoewel het contact met de duiksport en de duikers uitdoofde, ging er geen dag voorbij zonder dat ik eraan dacht. De tijd stond stil en de heimwee werd steeds groter.
Iemand die het moeilijk heeft, durft er vaak niet over te praten. Het gesprek aangaan, kan nochtans een wereld van verschil maken. Ik zal nu sneller een eerste stap durven zetten naar mensen die zich plots anders gedragen, zoals wegblijven uit het zwembad of van de clubduiken. Ga het gesprek aan met die persoon, dat lijkt moeilijker dan het in werkelijkheid is. Start het gesprek als volgt: "Ik heb gemerkt dat je de laatste tijd niet meer komt duiken. Is alles goed met je?". Op die manier val je niet meteen met de deur in huis, maar je toont wel dat je interesse hebt en geeft aan dat je bezorgd bent.
moeilijk En dan kwam het moeilijkste van allemaal. Terwijl ik vroeger veel dromen had, had ik
70
Hippocampus maart/april 2020
Terug op het water herleefde ik. Ik zocht een specialist die me in de goede richting duwde en ja, het is me gelukt. In september 2019 kreeg ik groen licht om opnieuw te duiken en mijn klok begon weer te tikken. Weer kunnen genieten van de onderwaterrust, ik ben bij de gelukkigen.
3 3
Stel 3
niet meteen oplossingen voor, want daar zit hij niet op te wachten. Hij wil gewoon zijn verhaal doen. Neem het gesprek niet over door over jezelf te vertellen, maar neem deel aan het gesprek door af en toe te herhalen wat je buddy heeft gezegd. Zo geef je aan dat je luistert en begrip toont. Geef zelf geen advies, maar als je professionele hulp wil aanraden, stel dan voor om naar een vertrouwenspersoon of huisarts te gaan. Eindig het gesprek op een positieve manier. De persoon met wie je sprak bedanken voor het vertrouwen is trouwens een goede manier om met een positieve noot af te sluiten. Vergeet niet, iemand hierover aanspreken is even moeilijk als vertellen dat je je niet goed voelt.
3 3
3
Gelukkig hebben we binnen NELOS een team ter beschikking dat we steeds kunnen bereiken en inschakelen: het 'Mental Coaching Team'. CHRISJE DEMUYNCK
Foto: Wim Bollein.
Wanneer duiken je leven is
