Kaaitheater seizoensmagazine 2016-17 by Kaaitheater

2 0 1 6 â&#x20AC;&#x201C; 2 0 1 7

/KAAITHEATER

VOORBIJ ANGST EN ONVERSCHILLIGHEID! Cultuur stond het voorbije jaar centraal in het maatschappelijke debat. Niet omwille van de rijkdom van de culturele sector en de kwaliteit van onze kunstenaars, maar door een aanhoudende problematisering van ‘culturele diversiteit’. Vormen migranten een bedreiging voor onze Europese cultuur? Kan Europa hetzelfde blijven met andere inwoners? De vluchtelingencrisis en het terrorisme door lokale jihadisten hebben het diversiteitsdebat – voor het gemak gereduceerd tot de islam versus ‘het Westen’ – op scherp gezet. Samuel Huntingtons ‘botsende beschavingen’ lijken meer dan ooit terug. Zijn analyse uit 1993 suggereert een enkelvoudige serie Europese waarden die de geschiedenis overstijgt en lijnrecht staat tegenover een al even enkelvoudige islamitische traditie. Maar zijn beide beschavingen niet net groot kunnen worden omdát ze altijd poreus waren, omdát ze open stonden voor invloeden van buitenaf en omdát ze het resultaat zijn van moeilijke, confronterende politieke processen? De Brits-Indische filosoof Kenan Malik stelt dat de posities die we innemen omtrent diversiteit voornamelijk ingegeven zijn door angst of onverschilligheid: enerzijds de angstigen die pleiten voor assimilatie, anderzijds de onverschilligen die ‘het anders zijn’ zien als iets wat we moeten aanvaarden om conflicten te vermijden. Malik pleit voor meer engagement om de politieke leegte tussen angst en onverschilligheid te bezweren. Hij wijst op de nood aan wederzijds respect als basis voor een robuust en open debat. Diversiteit stelt ons in staat onze horizon te verbreden en verschillende waarden, geloofsovertuigingen en levenswijzen te vergelijken. Diversiteit maakt m.a.w. een politieke dialoog mogelijk die paradoxaal genoeg kan helpen een universeler taal van burgerschap te creëren. Maar juist dat actieve, politieke potentieel is waar zovelen bang voor schijnen te zijn. Het valt op hoeveel kunstenaars zich vandaag met de gang van zaken in de wereld willen verbinden. De kracht van verandering in de samenleving en de energie die deze metamorfosen losmaakt, mettent les artistes en crise. De artistieke vrijheid die onontbeerlijk is om de kwaliteit van hun werk te waarborgen, wordt hierdoor steeds vaker een geëngageerde autonomie. De ontmoeting tussen kunstenaar en publiek krijgt zo een versterkt politiek karakter – een eigenschap die sowieso in het DNA van het theater als ontmoetingsruimte ingeschreven zit. De rode draad doorheen het seizoen 2016–2017 hebben we RE:MAKE genoemd. Na de ontreddering van 22 maart en door aanhoudende, ingrijpende conflicten en crises klinkt de roep om het (her)maken van onze samenleving steeds luider. Waar zitten de aanzetten tot nieuwe maakbaarheidsidealen vandaag? Hoe kunnen we als kunstencentrum mee bouwen aan een klimaat waarin engagement vanzelfsprekend wordt en waarin positieve, utopische denkbeelden ruimte krijgen? Wij hopen dat ons programma ook jou kan inspireren en dat het in deze verwarrende tijden kan bijdragen tot enig perspectief, voorbij de angst en de onverschilligheid. Guy Gypens & Katleen Van Langendonck 2

BEYOND FEAR AND INDIFFERENCE

Au cours de l’année passée, la culture a occupé une place centrale dans le débat public. Non pas en raison de la richesse du secteur culturel et de la qualité de ses artistes, mais d’une problématisation de la « diversité culturelle ». Les migrants constituent-ils une menace pour la culture européenne ? L’Europe peut-elle rester fidèle à elle-même avec des habitants venus d’ailleurs ? La crise des réfugiés et le terrorisme par des djihadistes du cru ont relancé le débat – réduite, par facilité, à l’islam contre « l’Occident ». « Le choc des civilisations » de Samuel Huntington paraît refaire surface. Cette analyse de 1993 suggère une série uniforme de valeurs européennes qui transcende l’Histoire à laquelle s’oppose frontalement une tradition islamique tout aussi uniforme. La grandeur des deux civilisations n’est-elle pas le fruit de cette porosité, de cette ouverture aux influences extérieures et de processus politiques difficiles et conflictuels ? Le philosophe indo-britannique Kenan Malik affirme que les positions que nous adoptons à l’égard de la diversité nous sont surtout insufflées par la peur ou l’indifférence : d’une part, les angoissés qui plaident pour l’assimilation, d’autre part les indifférents qui voient l’altérité comme une chose qu’il faut tolérer pour éviter les conflits. Malik plaide pour plus d’engagement pour conjurer le vide politique entre peur et indifférence. Il insiste sur la nécessité de respect mutuel comme base d’un débat vif et ouvert. La diversité nous permet d’élargir nos horizons et de mettre en regard des valeurs, des convictions et des modes de vie différents. En d’autres mots, la diversité permet un dialogue politique qui peut, paradoxalement, aider à créer un langage universel de citoyenneté. Mais c’est précisément ce potentiel actif, politique qui paraît effrayer tant de citoyens. Il est frappant de constater aujourd’hui le nombre d’artistes qui souhaitent être en lien avec le cours des choses dans le monde. L’énergie que libèrent les métamorphoses sociales de la « force du changement » met les artistes en crise. La liberté artistique, essentielle pour assurer la qualité de leur travail, devient de la sorte toujours plus souvent une autonomie engagée. La rencontre entre artiste et public revêt par conséquent un caractère politique accentué – une propriété de toute façon inscrite dans l’ADN du théâtre comme lieu de rencontre. Le fil rouge qui parcourt la saison 2016–2017 de bout en bout porte cette année le nom de RE:MAKE. Après la sidération du 22 mars, et en raison de la persistance des crises et conflits profonds, l’appel à la (re) constitution de notre société résonne toujours plus fort. Où se situent aujourd’hui les amorces de nouveaux idéaux de faisabilité ? Comment pouvons-nous, en tant que centre d’arts, contribuer à générer un climat dans lequel l’engagement serait une évidence et donner de la latitude à des pensées positives et utopiques ? Nous espérons que notre programme pourra vous inspirer et contribuer, en ces temps troublés et troublants, à vous donner quelque perspective, au-delà de la peur et l’indifférence.

Culture has been a central topic of political debate over the past year. This is not due to the richness of the cultural sector and the quality of our artists, however, but because of a persistent problematization of ‘cultural diversity’. Are immigrants a threat to our European culture? Can Europe be the same with different people in it? The refugee crisis and terrorism perpetrated by local jihadists have brought the debate about diversity squarely to the fore. And for the sake of ease, diversity is often reduced to Islam versus ‘the West’. Samuel Huntington’s ‘clash of civilizations’ appears to have returned with a vengeance. His 1993 analysis suggests a single set of European values that transcends history in opposition to an equally single Islamic tradition. But civilizations are not self-enclosed entities. They are civilizations precisely because they are porous, open to wider influences and because they are the result of difficult, challenging political processes. British-Indian philosopher Kenan Malik claims that the positions we adopt with regard to diversity are motivated either by fear or by indifference: on the one hand, the fearful call for assimilation, while on the other hand the indifferent consider ‘being different’ to be something we must simply accept to avoid conflict. Malik argues in favour of more engagement to fill the political void between fear and indifference. He emphasizes the need for mutual respect as the foundation for a robust and open debate. Diversity allows us to expand our horizons and to compare different values, beliefs and lifestyles. In other words, diversity allows us to engage in political dialogue that can, paradoxically, help create a more universal language of citizenship. But it is precisely that active, political potential that appears to scare so many people. A striking number of artists seek to connect to current events around the world. The power of change in society and the energy unleashed by these metamorphoses provoke a higher state of alert amongst artists. In this way artistic autonomy, which is indispensable for safeguarding the quality of work, increasingly becomes an ‘engaged autonomy’. The nature of the encounter between the artist and audience consequently becomes more political – a characteristic that is engrained in the DNA of the theatre as a meeting place. We have called the leitmotif that runs throughout the 2016–2017 season RE:MAKE. After the upheaval of 22 March and unrelenting, far-reaching conflicts and crises, appeals to (re)make our society resound ever louder. Where are the current impulses for new societal ideals today? How can we, as an arts centre, contribute to a climate in which engagement becomes self-evident and in which positive, utopian ideas are free to grow? We hope that our programme will also inspire you and that in these perplexing times it might contribute to a new measure of perspective, beyond both fear and indifference.

Guy Gypens & Katleen Van Langendonck

REFERENCE: KENAN MALIK, 'LIVING IN DIVERSITY' (LECTURE AT CASTRUM PEREGRINI, 2 MAY 2016)

AU-DELA DE LA PEUR ET DE L’INDIFFERENCE

KAAITHEATER 2016–17 DANS | DANSE | DANCE 19 20 26 32 44 46 49 64 66 77 79 80 81 86 96 100 102 112 125 128 134 140 141 142 147 156

METTE INGVARTSEN 7 Pleasures DANCE/PERFORMANCE ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS & ICTUS Rain (live) DANCE/MUSIC LEMM&BARKEY & NEEDCOMPANY FOREVER DANCE CLAIRE CROIZÉ/ACTION SCÉNIQUE EVOL DANCE VERA MANTERO The Clean and the Dirty DANCE SIMON MAYER/KOPF HOCH Sons of Sissy DANCE MEG STUART & TIM ETCHELLS Shown and Told DANCE/PERFORMANCE ESZTER SALAMON MONUMENT 0.1: Valda & Gus DANCE SALVA SANCHIS Radical Light DANCE MEG STUART & MÜNCHNER KAMMERSPIELE UNTIL OUR HEARTS STOP DANCE MICHIEL VANDEVELDE Our times DANCE VERA TUSSING Mazing DANCE RADOUAN MRIZIGA 55 DANCE FUMIYO IKEDA & ICTUS Piano and String Quartet by Morton Feldman DANCE/MUSIC BORIS CHARMATZ & EMMANUELLE HUYNH Étrangler le temps + boléro 2 DANCE CINDY VAN ACKER Zaoum DANCE ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS & SALVA SANCHIS A Love Supreme DANCE MARC VANRUNXT Prototype DANCE/MUSIC OLA MACIEJEWSKA Bombyx Mori DANCE TRAJAL HARRELL CAEN AMOUR DANCE/PERFORMANCE HEINE AVDAL & YUKIKO SHINOZAKI/FIELDWORKS silence DANCE/PERFORMANCE THOMAS HAUERT/ZOO (sweet) (bitter) DANCE GABRIEL SCHENKER Pulse Constellations DANCE DANIEL LINEHAN/HIATUS Flood DANCE RADOUAN MRIZIGA 7 DANCE ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS Rosas danst Rosas DANCE

PERFORMANCE 18 19 23 23 36 54 56 60 61 62 63 78 82 83 91 93 93 95 115 116 118 119 119 120 121 124 125 126 130 4

METTE INGVARTSEN The Permeable Stage – a performative conference EN PERFORMANCE/CONFERENCE METTE INGVARTSEN 69 Positions EN PERFORMANCE IVO DIMCHEV Operville EN PERFORMANCE/MUSIC IVO DIMCHEV & LEA PETRA Concerto EN PERFORMANCE/MUSIC GAËTAN RUSQUET Meanwhile W.W.* PERFORMANCE HEIKE LANGSDORF/RADICAL_HOPE Mount Tackle EN PERFORMANCE KATE McINTOSH Worktable EN PERFORMANCE NIKO HAFKENSCHEID, HEDVIG BIONG, PABLO CASTILLA Syden EN PERFORMANCE DAVID WEBER-KREBS Tonight, Lights Out! EN PERFORMANCE MYRIAM VAN IMSCHOOT What Nature Says W.W* PERFORMANCE LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS Building Conversations EN PERFORMANCE CHRISTOPHE MEIERHANS Trial of Money EN PERFORMANCE BENJAMIN VANDEWALLE Hear W.W* PERFORMANCE KATE McINTOSH All Ears EN PERFORMANCE NANCY NAOUS & WAEL KODEIH The Third Circle EN PERFORMANCE DICTAPHONE GROUP Nothing to Declare EN LECTURE PERFORMANCE SIRINE FATTOUH Une histoire du Liban à travers les oeuvres de ses artistes... EN LECTURE PERFORMANCE KARTHIK PANDIAN & ANDROS ZINS-BROWNE Atlas Revisited EN LECTURE PERFORMANCE GRACE SCHWINDT Opera and Steel EN PERFORMANCE NL/FR/EN PERFORMANCE MAARTEN VANDEN EYNDE & ALIOUM MOUSSA In_Dependence LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS Building Conversations PERFORMANCE IEVA MISEVICIUTE SSSSSSSSSSSS (hiss it, don’t say it) W.W.* PERFORMANCE METTE EDVARDSEN oslo EN PERFORMANCE ORLA BARRY Breaking Rainbows EN PERFORMANCE FABRICE SAMYN A Breath Cycle W.W.* PERFORMANCE RABIH MROUÉ & HITO STEYERL Probable Title: Zero Probability EN LECTURE PERFORMANCE KATE McINTOSH In Many Hands EN PERFORMANCE M. STUART, J. PEETERS, J. WOUTERS & DAMAGED GOODS Atelier III W.W.* PERFORMANCE MAARTEN SEGHERS O – Or The Challenge Of This Particular Show... EN PERFORMANCE/MUSIC

THEATER | THÉÂTRE | THEATRE 14 16 24 26 30 34 37 38 42 43 58 59 67 74 84 93 94 98 99 104 105 122 132 138 146 148 150 152 154

JAN FABRE/TROUBLEYN Mount Olympus. To glorify the cult of tragedy EN/NL/FR > NL/EN THEATRE EN/AR > EN/AR THEATRE LAILA SOLIMAN Zig Zig TIAGO RODRIGUES Antony and Cleopatra EN THEATRE MAATSCHAPPIJ DISCORDIA Weiblicher Akt 7: Mevrouw Macbeth NL THEATRE TRISTERO Leave a comment EN THEATRE JAN DECORTE/BLOET & COMP.MARIUS Ne Swarte NL THEATRE ANOEK NUYENS Hulp NL THEATRE RUUD GIELENS, RACHID BENZINE & HIAM ABBASS In the Eyes of Heaven EN>NL/FR THEATRE JOOST VANDECASTEELE Habeas Corpus NL THEATRE STEFAAN VAN BRABANDT/BRUNO VANDEN BROECKE Socrates NL THEATRE BENJAMIN VERDONCK one more thing W.W.* THEATRE/PERFORMANCE BENJAMIN VERDONCK & PIETER AMPE WE DON’T SPEAK... W.W.* THEATRE/PERFORMANCE PIETER DE BUYSSER & HANS OP DE BEECK Book Burning #100 NL THEATRE NL/FR/EN THEATRE MICHIEL SOETE/GLOBE AROMA CAPSAICIN SUPERAMAS Vive l’Armée ! EN/FR THEATRE LUCIEN BOURJEILY Vanishing State EN THEATRE DE WARME WINKEL de warme winkel NL THEATRE THOMAS RYCKEWAERT Golem W.W.* THEATRE/PERFORMANCE RENÉE GOETHIJN & DRIES GIJSELS NO USE FOR BINOCULARS NL THEATRE LAURA VAN DOLRON WIJ NL THEATRE FORCED ENTERTAINMENT Complete Works: Table Top Shakespeare EN THEATRE PHILIPPE QUESNE & MÜNCHNER KAMMERSPIELE Caspar Western... DE>EN THEATRE TG STAN & TEATRO NACIONAL D. MARIA II The way she dies FR>NL THEATRE GINTERSDORFER/KLASSEN Cinema Dialogue Kinshasa Brussels FR/EN THEATRE BASHAR MURKUS/KHASHABI & OYOUN THEATRE NEW MIDDLE EAST AR>NL/FR THEATRE THOMAS BELLINCK SIMPLE AS ABC #2 TBC THEATRE GUY CASSIERS/TONEELHUIS Grensgeval NL>FR THEATRE NL/FR/EN/AR>NL/FR/EN THEATRE JAN LAUWERS & NEEDCOMPANY The blind poet TG STAN Bernhard-trilogie NL THEATRE

MUZIEK & MUZIEKTHEATER | MUSIQUE & THÉÂTRE MUSICALE | MUSIC & MUSIC THEATRE 20 68 86 88 108 110 136

ICTUS & ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS Rain (live) ZITA SWOON GROUP The Ballad of Erol Klof ICTUS & FUMIYO IKEDA Piano and String Quartet by Morton Feldman BRUSSELS BRECHT-EISLER KOOR & JAN VROMMAN Say No!... IVO VAN HOVE & MUZIEKTHEATER TRANSPARANT The Diary... KRIS VERDONCK & ASKO/SCHÖNBERG ENSEMBLE Bosch Beach ICTUS Liquid Room VII: Sound & Vision

DANCE/MUSIC MUSIC/DANCE MUSIC/DANCE MUSIC CS>NL/FR MUSIC THEATRE EN>NL/FR MUSIC THEATRE MUSIC/PERFORMANCE

FILM 41 70

STEVE PAXTON & WALTER VERDIN Goldberg Variations 1–15 & 16–30 NATURE THEATER OF OKLAHOMA Life and Times — Episodes 7 – 8 – 9

FILM FILM

EXPO & INSTALLATIE | EXPOSITION & INSTALLATION | EXHIBITION & INSTALLATION 57 76 78 127 127 130

ELS DIETVORST I watched the white dogs of the dawn LOLA ARIAS Veterans CHRISTOPHE MEIERHANS You take the words right out of my mouth YVES KLEIN Yves Klein FEIKO BECKERS Every attempt deserves its shelter MIET WARLOP Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm

VIDEO INSTALLATION VIDEO INSTALLATION VIDEO INSTALLATION EXHIBITION EXHIBITION EXHIBITION

*WITHOUT WORDS

ARTISTS-IN-RESIDENCE 2017–2021 DRANG TOT EXPERIMENT Met trots stellen we zes nieuwe artists-in-residence voor. Vanaf 2017 verweeft hun werk en praktijk zich voor vijf jaar doorheen het programma. Alle zes onderscheiden ze zich door hun onderzoekende houding en drang tot experiment. Door de diversiteit in hun artistieke praktijk verzamelen ze bezorgdheden en vraagstukken van kunstenaars vandaag. Vanuit ieders scherpe blik op de wereld dwingen ze de toeschouwer in een actieve rol. Ze nemen je mee in hun handelen en denken – niet langer alleen in de theaterzaal, maar ook in de publieke ruimte als verlengde daarvan. Dit is dan ook het parcours dat we extra aandacht willen geven en ondersteunen. PENCHANT POUR L’EXPÉRIMENTATION C’est avec grande fierté que nous vous présentons nos six nouveaux artistes en résidence. À partir de 2017, leur travail et leur pratique vont s’imbriquer cinq ans durant dans la programmation du Kaaitheater. Les six artistes se distinguent par leur démarche de recherche et leur penchant pour l’expérimentation. Par la diversité de leurs pratiques artistiques respectives, ils réunissent les préoccupations et les problèmes des artistes d’aujourd’hui. Partant de leur regard acéré sur le monde, chacun d’entre eux entraîne le spectateur dans un rôle actif, dans ses actions et ses pensées. Non seulement dans la salle de théâtre, mais également dans l’espace public comme prolongement de cette dernière. Aussi s’agit-il du parcours que nous souhaitons soutenir et auquel nous allons prêter une attention particulière. URGE TO EXPERIMENT We are delighted to introduce six new artists-in-residence. From 2017 their work and practices will be woven into the Kaaitheater programme for five years. All six artists stand out for their inquiring attitude and urge to experiment. Through the diversity in their artistic practice, they gather together the preoccupations and issues of artists today. They all train their penetrating gaze on the world and force the spectator to play an active role. They take you with them in their actions and thinking, no longer only in the theatre, but also in the public space as an extension of it. Indeed, it is this trajectory that we intend to focus on and support.

KATE McINTOSH Kate McIntosh (New Zealand, 1974) creates work in a variety of different media, such as performance, theatre, video and installation. Her previous performances at Kaaitheater include Dark Matter (2009), Untried Untested (2012) and All Ears (2013). She is a member of Spin, an artist-run production and research platform in Brussels. Both humour and the link with science and experimentation are elements that frequently crop up in Kate’s work. >> Worktable (p. 56), All Ears (p. 83), In Many Hands (p. 125)

CHRISTOPHE MEIERHANS Christophe Meierhans (Switzerland, 1977) started out as a composer but works in a wide variety of media. He has previously appeared at Kaaitheater with much talked-about productions like Some use for your broken clay pots (2014), in which he presented a new form of democratic regime, and Verein zur Aufhebung des Notwendigen – A hundred wars to world peace (2015) – an exercise in anarchy through cooking. Christophe experiments with participation and the politicisation of ostensibly ordinary acts. >> Trial of Money (p. 78), You take the words right out of my mouth (p. 78)

RADOUAN MRIZIGA The choreographer and dancer Radouan Mriziga (Morocco, 1985) studied dance in Marrakesh and Tunisia and continued his career at PARTS. in Brussels. Since 2014 he has been supported by Moussem Nomadic Arts Centre. Radouan has previously appeared at Kaaitheater with the solo 55 (2014) and the group piece 3600 (2016) – two performances in which he explores the relationship between dance, architecture and sculpture, and portrays humans as a balancing act between the mind, the body and the spirit. >> 55 (p. 81), 7 (p. 147)

VERA TUSSING Vera Tussing (Germany, 1982) graduated from the London Contemporary Dance School, and has worked as a choreographer, creator and dancer throughout Belgium, the UK and Europe. Some of her works were already shown in Kaaitheater such as Sound Bed (2011) and T-Dance (2014). A central theme in Vera's work is how the different senses combine to structure our perception, and the creation of unique, inter-personal encounters between audience, performer and performance. >> Mazing (p. 80)

MICHIEL VANDEVELDE Michiel Vandevelde (Belgium, 1990) began his dance career at an early age with the Leuven-based company fABULEUS. Since graduating from PARTS. in 2012 he has been building up his own practice as a choreographer, curator and writer. A political and artistic activism is the common thread running through his work. He is a member of the Bâtard festival’s artistic team and of Etcetera’s editorial team. Michiel has previously appeared at Kaaitheater with Antithesis. The future of the image (2015). >> Our times (p. 79)

BENJAMIN VANDEWALLE Benjamin Vandewalle (Belgium, 1983) graduated from PARTS in 2006. In his work he explores the perception of movement and space in a variety of contexts, both in the theatre and on location. He collaborates with the visual artist Erki De Vries, for example in Birdwatching (2009), One/Zero (2011) and Point of View (2013), all of which have been performed at Kaaitheater. He transformed Birdwatching into an on-location performance Birdwatching 4x4 (2012), which was performed during Festival Kanal and is still touring extensively. >> Hear (p. 82)

WELKE WEG SLAAN WE IN? Hoe de samenleving opnieuw ‘maken’ aan het begin van de 21ste eeuw? Dat is de vraag die dit seizoen op tafel ligt als rode draad doorheen het Kaaitheaterprogramma. In tijden van klimaatverandering, migratie, internationaal terrorisme, extreme privatisering, groter wordende ongelijkheid en voortdenderende globalisering is de complexiteit van onze samenleving dusdanig gestegen dat deze vraag almaar moeilijker te beantwoorden valt. Maar net door de aanblik van deze crises klinkt de roep om alternatieven steeds luider. Waar zit de (politieke) verbeelding en hoe gaan we daadwerkelijk op weg naar een andere toekomst? Welke weg slaan we in? Waar willen we naar toe?

Alice:

‘Would you tell me, please, which way I ought to go from here?’

The cat:

‘That depends a good deal on where you want to get to.’

— LEWIS CARROLL, Alice in Wonderland

LINKSE DWALING De voorbije decennia taande het geloof in een maakbare samenleving. De kritiek op de risico’s van het modernistisch vooruitgangsdenken en op ons geloof in een door de mens beheersbare natuur, nam hand over hand toe. Het vertrouwen in overheidsingrijpen nam zienderogen af. De trauma’s na de twintigste-eeuwse utopische projecten die communisme en fascisme heetten, waren groot. Ideologische ideaalbeelden werden een taboe. In de plaats kwam een managementdiscours overgewaaid uit de wereld van private ondernemingen. De samenleving werd niet meer gemaakt naar een politiek ideaal maar moest enkel nog efficiënt gemanaged worden. Het neoliberale vrijemarktmodel beriep zich graag op haar niet-ideologische, waardenvrije karakter. Maakbaarheid werd weggezet als een ‘linkse’ dwaling. Maar de voorbije decennia bleek steeds duidelijker dat het neoliberalisme de directe maakbaarheid op niveau van de samenleving had ingeruild voor een indirecte via het maakbare individu. Hoe het individu kneden tot de flexwerkende, intens consumerende, zichzelf reddende mens die de neoliberale droom kon belichamen? NIEUWE MAAKBAARHEIDSIDEALEN De samenleving wordt m.a.w. altijd gemaakt. We doen er dus maar beter aan om dat maken opnieuw bovenaan de agenda te zetten en niet te doen alsof het ook anders kan. De roep om alternatieven is terecht en kan niet luid genoeg klinken. ‘Business as usual’ is echt geen optie meer. De gevaren van het realiseren van politieke utopieën en van ‘totale maakbaarheid’ kennen we, maar tegelijkertijd is de nood aan inspirerende politiek-utopische denkbeelden nog nooit zo groot geweest. Waar zitten vandaag de aanzetten tot nieuwe maakbaarheidsidealen, tot nieuwe utopieën? Waar ontstaat de noodzakelijke verbeelding en welke rol kunnen kunst en cultuur daarin spelen? Wie neemt er daadwerkelijk initiatief om een begin te maken met die nieuwe samenleving?

RE:MAKE is een reeks lezingen en debatten waarin zowel concrete praktijken als nieuwe ideeën aan bod komen. Hierna de eerste namen. De reeks wordt in de loop van het seizoen verder aangevuld. 8

QUEL CHEMIN EMPRUNTER ? Comment « recréer » la société à l’aube du XXIe siècle ? Telle la question qui, comme un fil rouge, va parcourir le programme du Kaaitheater tout au long de cette saison. En ces temps de changement climatique, de migration, de terrorisme international, de privatisation effrénée, d’inégalité croissante et de mondialisation à marche forcée, la complexité de notre société a pris une telle dimension qu’il est de plus en plus difficile de répondre à cette question. Mais le triste spectacle de cette crise résonne comme un appel toujours plus pressant à des alternatives. Où est l’imagination (politique) et comment s’engager réellement sur la voie d’un avenir différent ? Quel chemin emprunter ? Où désirons-nous aller ?

WHICH ROAD WILL WE TAKE? How are we to ‘remake’ society at the dawn of the 21st century? This is the central question at the beginning of this season, and it forms the leitmotif throughout the 2016-2017 programme at the Kaaitheater. In times of climate change, migration, international terrorism, extreme privatization, increasing inequality and fast-paced globalization, our society has become so complex that this question is increasingly difficult to answer. But it is precisely due to the challenge of these crises that the call for alternatives resounds ever louder. Where is our (political) imagination and how are we practically moving towards a different future? Which road will we take? Where do we want to go?

FOURVOIEMENT DE GAUCHE Au cours des dernières décennies, la foi en la faisabilité du vivre ensemble a régressé. La critique des risques d’une pensée progressiste moderniste et de notre croyance en une nature que l’homme peut maîtriser est allée crescendo. La confiance dans les interventions étatiques s’émousse à vue d’œil. Les traumatismes qui ont suivi les projets utopistes du XXe siècle – le communisme et le fascisme – sont profonds. L’idéalisation des idéologies est devenue taboue. En lieu et place, le monde des entreprises privées a fait valoir son discours managérial : la société n’a plus à être modelée selon un idéal politique, mais uniquement à être « managée » de façon efficace. Le modèle néo-libéral du marché libre se plaît à invoquer son caractère a-idéologique, dénué de valeurs. La faisabilité est balayée d’un revers de main comme un fourvoiement de « gauche ». Mais au cours de la dernière décennie, il s’est avéré de manière toujours plus évidente que le néo-libéralisme a échangé la faisabilité directe du vivre ensemble pour une faisabilité indirecte de l’individu – ou comment transformer l’individu en un travailleur flexible, un consommateur compulsif et une créature résistante à toute épreuve qui peut incarner le rêve néo-libéral ?

LEFTIST ABERRATION Over the past few decades, faith in a social engineered society has waned. Critical reflection on the risks of modern progress and on our faith in nature governed by humanity has increased considerably. Trust in government intervention has decreased dramatically. The traumas of the twentieth-century utopian projects, communism and fascism, were tremendous. Ideological ideals became taboo. Instead, a management discourse was adopted from the world of private enterprise. Society was no longer formed based on a political ideal, but only needed to be managed efficiently. The neoliberal free market model eagerly appealed to its non-ideological, value-free character. Social engineering was dismissed as a ‘leftist’ aberration. But over the last few decades, it has become increasingly clear that neoliberalism had exchanged the direct ‘act of making’ on the level of society for an indirect one via socially engineered individuals. How can the individual be moulded into a flex-working, intensely consuming, self-redeeming person who could embody the neoliberal dream?

NOUVEAUX IDÉAUX DE FAISABILITÉ En d’autres mots, le vivre ensemble est toujours en train de se faire. Il vaudrait donc mieux remettre ce « faire » à l’ordre du jour et ne pas feindre qu’on puisse y couper. L’appel aux alternatives est justifié et ne peut pas résonner assez fort. Business as usual n’est plus une option. Nous connaissons les dangers de la réalisation des utopies politiques et de la « faisabilité totale », mais en même temps, le besoin d’idées politico-utopiques inspirantes n’a jamais été aussi grand. Où se dessinent aujourd’hui les ébauches de nouveaux idéaux de faisabilité, de nouvelles utopies ? Où surgit l’imagination indispensable et quel rôle l’art et la culture peuvent-ils y jouer ? Qui prend l’initiative d’amorcer ce nouveau vivre ensemble ? RE:MAKE est une série de conférences et de débats qui donne la parole à des pratiques concrètes ainsi qu’à des idées nouvelles. Ci-dessous, les premiers noms. La série sera complétée dans le courant de la saison.

NEW IDEALS OF SOCIAL ENGINEERING In other words, society is always engineered. So it may be better to place this ‘making’ at the forefront of the agenda and not to pretend that there are any other options. There is a justified demand for alternatives, and it cannot be sounded loudly enough. ‘Business as usual’ is no longer an option. The dangers of realizing political utopias and of ‘total engineering’ are well known, but at the same time the need for inspiring political-utopian ideas has never been greater. What are the current impulses for new ideals of social engineering, for new utopias? Where is the necessary imagination born and what role might art and culture play? Who is taking concrete initiatives to start establishing that new society?

RE:MAKE is a series of lectures and debates that bring both concrete practice and new ideas to the fore. You’ll find the first names on the following pages – the series will be completed throughout the season. 9

RE:MAKE TALKS & DEBATES BENJAMIN BARBER[EN] & MAYORS On the First Global Parliament of Mayors The American political scientist Benjamin Barber has previously been our guest at Kaaitheater. In 2009 he was the inspiration behind the conference Interdependence Day, the city as commons in a divided world. In 2014 he presented his book If Mayors Ruled the World. Out of the book’s worldwide success came a concrete initiative: The Global Parliament of Mayors. The first meeting of this new democratic platform will take place in The Hague from 10 to 12 September 2016. On 13 September, a delegation of mayors led by Benjamin Barber will be coming to Brussels to present the results. TUE 13/09 20:00 KAAITHEATER | EN | FREE

SUSAN NEIMAN[US] On Grown-Up Idealism The American moral philosopher Susan Neiman has written books such as Why Grow Up? Subversive Thoughts for an Infantile Age and Moral Clarity: A Guide for Grown-Up Idealists. She always seeks to chart a middle course between blind utopianism and cynical realism. She also describes this as ‘idealism for adults’: an idealism that determines who we are, does not shy away from the world as it is, but does permit itself to look beyond it in search of fresh possibilities. MON 17/10 20:30 KAAITHEATER | EN | € 5

MICHEL BAUWENS[BE] Ten New Practices of the Great Transition

NICK SRNICEK, ALEX WILLIAMS, a.o. FASTER/SLOWER/FUTURE Towards postcapitalism WITHIN THE FRAMEWORK OF TRANSITIEFESTIVAL 2016

Despite the extreme crises that the capitalist system has recently undergone, a post-capitalistic alternative seems more unthinkable than ever. We simply thunder on at an ever-faster pace. New social grassroots movements are increasingly calling for things to slow down. On the other hand, in recent years a new way of thinking about this speeding up has arisen – why not destroy capitalism using its own methods of extreme acceleration? During a two-day programme, we will be taking a detailed look at this Faster-Slower contradiction. Central to this is the recent politicalphilosophical movement: left accelerationism. It is part of a larger (abstract) philosophical movement: speculative realism. Supporters and opponents get the chance to speak, while we seek out suggestions as to how to rethink the future. Central guests are Nick Srnicek and Alex Williams, who together wrote the #ACCELERATE MANIFESTO for an Accelerationist Politics and Inventing the Future: Postcapitalism and a World Without Work. SAT 22/10 14:00>22:00 SUN 23/10 11:00>15:00 KAAISTUDIO’S | EN | € 8 The full line-up for the conference will be announced in September

IN COLLABORATION WITH CROSSTALKS

Which new social structure are we evolving towards? Michel Bauwens looks at contemporary practices that address the challenges of the future in the most direct way. He identifies an exponential growth of civil initiatives that experiment both locally and globally with new models and solutions. Behind the scenes, an entirely new set of values is being built up, with discoveries such as new types of contributory accounting to manage common property, and open logistics systems for the circular economy. Michel Bauwens and researchers into the emerging commons-based economy present a summary of 10 years of research. — Michel Bauwens is a Belgian cyber philosopher and founder of the P2P Foundation, which carries out research into peer-to-peer-networks and practices. In 2013, together with Jean Lievens, he published the book Saving the World: towards a post-capitalist society with peer to peer. MON 14/11 20:30 KAAITHEATER | EN | € 5 10

RE:MAKE TALKS AT 7 PM TIM JACKSON & DIRK HOLEMANS[UK/BE] On Prosperity Without Growth and Paths to a Sustainable Society

NADIA SELS[BE], e.a. Over Mythos & Logos. Aantekeningen bij Mount Olympus van Jan Fabre

WITHIN THE FRAMEWORK OF BURNING ICE #10 IN COLLABORATION WITH OIKOS

Mount Olympus is een epos gebaseerd op de verhalen uit de antieke Griekse mythologie die tegelijkertijd het mooiste en het vreselijkste in de wereld en de mens verklaren. Maar de Grieken verklaarden het wereldgebeuren niet alleen aan de hand van hun goden. Vanaf de 7e eeuw v.Chr. probeerden de presocratici de wereld ook vanuit de natuur, met behulp van de rede te verklaren en zochten ze er een wetmatigheid (logos) in. De strijd tussen mythos en logos was geboren. Jan Fabre/Troubleyn >> p. 14

The British economist Tim Jackson’s 2009 book Prosperity Without Growth was a true bestseller. In the meantime, the book has been published in sixteen languages and Jackson travels all over the world to explain his version of the ‘growth story’. In October 2016, a new, updated version of the book is due to be published – and Jackson is coming to present it at Kaaitheater. Dirk Holemans is the coordinator of the green think tank Oikos and Editor in Chief of the eponymous magazine. His book Vrijheid & Zekerheid, naar een sociaalecologische samenleving (‘Freedom & Certainty, towards a socio-environmental society’) will be published in September 2016 by EPO. MON 5/12 20:30 KAAITHEATER | EN | € 5

SRECKO HORVAT[HR] Subversion? From the Anarchism of Banks to the Anarchist Banker The young Croatian philosopher, writer and political activist Srecko Horvat (1983) is one of the leading voices of his generation. The 2008 Subversive Festival in Zagreb was his initiative. His writings include After the End of History: From the Arab Spring to the Occupy Movement (2013) and together with Slavoj Žižek What does Europe want? The Union and its Discontents (2014). In 2015, together with Yanis Varoufakis, he set up the Democracy in Europe Movement 2025 (DiEM25). His starting point for this lecture will be Fernando Pessoa’s novel The Anarchist Banker and he will be discussing different models and practices for changing a politicaleconomic system from within. MON 6/02 20:30 KAAITHEATER | EN | € 5

SAT 24/09 FROM 19:00 KAAITHEATER | NL | FREE

LIESBET STEVENS[BE] About Gender-Related Stereotypes as a Challenge for Justice and Society Stereotypical attitudes to women and men and to gender are still commonplace in our society. The judicial world is also not immune to them. Where are these apparent? What are their effects? And how can they be counteracted? Liesbeth Stevens is Assistant Director of the Institute for the Equality of Women and Men. She also teaches sexual law at KULeuven. Laila Soliman >> p. 16 SAT 1/10 19:00 KAAISTUDIO’S | EN | FREE

ALICJA GESCINSKA[PO/BE] Socrates en de lusten en lasten van de twijfel Geboren in communistisch Polen, gevlucht naar het Westen, opgevangen in het Klein Kasteeltje in Brussel en nu werkzaam aan de Universiteit Gent. Dat is, in een notendop, de geschiedenis van Alicja Gescinska. Met haar boeken De verovering van de vrijheid (2011) en Een soort van liefde (2015) maakte ze grote indruk. In deze lezing focust ze op de negatieve perceptie van twijfel. Ze bepleit minder stelligheid en meer Socratische twijfel in het publieke en politieke debat. Stefaan Van Brabandt/Bruno Vanden Broecke >> p. 43

SAT 19/11 19:00 KAAITHEATER | NL | FREE

PATRICK DEBOOSERE[BE] About Ageing The spectre of ageing is once again haunting Europe. Everyday we hear the warnings. Patrick Deboosere is a demographer and leads the Interface Demography research group at VUB. In his book Lang Leve de Vergrijzing (‘Long Live Ageing’) he challenges the doom-mongering on the subject. Together with Deboosere’s book, we will also be presenting AGE, from the anatomy of life to the architecture of living. AGE is a new VUB-Crosstalks publication. Eszter Salamon >> p. 65 FRI 9/12 19:00 KAAITHEATER | EN | FREE

www.kaaitheater.be/remake 11

GUIDE ME! Kies je resoluut voor artiesten van Brusselse bodem of laten de klassiekers je hart sneller slaan? Zoek naar deze #hashtags doorheen het magazine en laat je leiden bij je keuzes. Choisissez résolument des artistes du cru bruxellois ou bien votre cœur bat-il la chamade pour les classiques ? Recherchez ces #hashtags à travers le magazine et laissez-vous guider dans vos choix. Does your heart go out to artists from Brussels, or do the classics make your blood pump faster? Look for these #hashtags throughout the magazine, and let them take you by the hand!

#bignames #madeinbxl

Zie de kleppers aan het werk Les grandes pointures à l’œuvre See the big names in action

From Brussels with love Bons baisers de Bruxelles From Brussels with love

#daredevil #marathon

Durf jij deze compromisloze makers aan? Osez des créateurs sans concessions ! Are you brave enough for these uncompromising creative spirits?

#energizeme

Zij tillen je energie naar een hoger niveau Ils hissent l’énergie à un niveau supérieur They’ll lift up your energy to a higher level

#gender

Van seksualiteit tot gender De la sexualité par le gendre From sexuality to gender

#kteam

Goedgekeurd door de jonge honden Approuvés par les jeunes loups Carries the youngsters’ stamp of approval

#nxtgen

De nieuwe generatie toont de weg La nouvelle génération donne le la The new generation shows the way

Ga en blijf gaan Tenir bon Go and keep on going

#newperspectives

De rol van toeschouwer en performer vervaagt Le rôle du spectateur et du performeur s’estompe The roles of spectator and performer are blurred

#repertoire

De klassiekers van toen en nu op je bord Les classiques d’hier et d’aujourd’hui Past and present classics served up for you

#society

Armworstelen met de actualiteit L’actualité à bras-le-corps Arm wrestling with current affairs

#tender

Je houdt van subtiele voorstellingen Vous aimez les spectacles subtils You love subtle performances

#visual

Straffe beelden op de scène Remplissez-vous les yeux ! Visually stunning performances

‘Je maakt het door als individu en ontwaakt als gemeenschap in een zinderend eindritueel, een moderne dionysa.’— DE STANDAARD ‘Mount Olympus déborde jusqu’au bout de séquences d’anthologie dont la scène ultime et génialissime qui a fait trépigner le public.’— LE MONDE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #bignames #energizeme #marathon WITH Lore Borremans, Katrien Bruyneel, Annabelle Chambon, Cédric Charron, Renée Copraij, Anny Czupper, Els Deceukelier, Barbara De Coninck, Piet Defrancq, Mélissa Guérin, Stella Höttler, Sven Jakir, Ivana Jozic, Marina Kaptijn, Gustav Koenigs, Sarah Lutz, Moreno Perna, Gilles Polet, Pietro Quadrino, Antony Rizzi, Matteo Sedda, Merel Severs, Kasper Vandenberghe, Lies Vandewege, Andrew Van Ostade, Marc Moon Van Overmeir, Fabienne Vegt | CONCEPT, DIRECTION Jan Fabre | CHOREOGRAPHY Jan Fabre & dancers | TEXT Jeroen Olyslaegers & Jan Fabre | MUSIC Dag Taeldeman | DRAMATURGY Miet Martens | PRODUCTION Troubleyn/Jan Fabre | CO-PRODUCTION Berliner Festspiele/Foreign Affairs, Concertgebouw Brugge, Stadsschouwburg Amsterdam, Kaaitheater

JAN FABRE/TROUBLEYN[BE] MOUNT OLYMPUS. To glorify the cult of tragedy, a 24-hour performance SAT 24/09 16:00 > SUN 25/09 16:00 KAAITHEATER THEATRE | 24H | EN/FR/NL (SURTITLED NL/EN) | LIMITED TICKETS AT THE DOOR | € 35/30/25 BEKLIM DE BERG Tijdens Mount Olympus komt een brok geschiedenis voor je ogen tot leven. Beklim die berg en maak deel uit van een monumentale gebeurtenis. Een etmaal lang. Het is de tijd van de geboorte van de tragedie. Maar wat is dat eigenlijk, die verscheurdheid, die obsceniteit, die zuivering? Je herkent de contouren van verhalen en figuren uit de Griekse tragedie, tegelijk dichtbij en oneindig ver weg. Met geweld, extase en Homerisch gelach verbrijzelt Jan Fabre deze gebarsten figuren. Wat overblijft is geen update van de Griekse tragedie, maar uiteengeslagen brokstukken. 24 uur lang zoek je mee naar het eigenlijk ontoonbare, dat ons ruw verscheurt, en dan weer zuivert. De tijd eist de tweede hoofdrol op. Wat is tijd in theater en wat gebeurt er wanneer je die extreem oprekt? Het eeuwige, theatrale hier en nu neemt in de handen van Fabre onstuimige vormen aan. Een eindeloze maalstroom van beelden ontvoert je naar een andere, labyrintische tijd. De 27 performers spreken een taal die stokt, verstilt, reutelt of uitmondt in een schreeuw. Ze laten hun bewegingen en dans dicteren door een inwendige, stille kracht. Ze waken en slapen op scène. Fabre huldigt hun schoonheid door hun gestolen dromen om te zetten in beelden. Met een cast die vier generaties overbrugt, gaf hij nog nooit zo’n totaalbeeld van zijn 30 jaar theaterarbeid. GRAVISSEZ LE MONT OLYMPE Le spectacle Mount Olympus insuffle vie à une part d’histoire, sous vos yeux. Gravissez le mont Olympe et participez à un événement monumental d’une durée de 24 heures. On est au temps de la naissance de la tragédie. Mais que signifie précisément cette déchirure, cette obscénité, cette purification ? On reconnaît les contours de personnages et des récits issus de la tragédie grecque. Ils semblent à la fois tout près et infiniment éloignés. Avec violence, extase et un rire homérique, Jan Fabre fracasse ces personnages brisés. Ce qui subsiste n’est pas une actualisation de la tragédie grecque, mais des bribes désagrégées. Vingt-quatre heures durant, vous participez à la quête de l’inmontrable, de ce qui nous déchire, et nous purifie ensuite.

Le temps est le second protagoniste. Que représente le temps au théâtre et que se passe-t-il quand celui-ci est étiré à l’extrême ? Aux mains de Fabre, l’ici et maintenant éternellement théâtral adopte des formes tempétueuses. Un infini maelström d’images enlève le public et l’emmène dans une autre dimension temporelle, labyrinthique. Les 27 performeurs parlent un langage qui bégaie, se fige, râle ou se termine par un cri. Une force tranquille interne leur dicte leurs mouvements et leur danse. Ils veillent et dorment sur scène. Fabre rend hommage à leur sommeil en transposant leurs rêves volés en images. Avec une distribution qui réunit quatre générations, Fabre n’a jamais offert en trente ans de carrière une image aussi complète de son œuvre théâtrale. CLIMB THE MOUNTAIN In Mount Olympus, a slice of history comes to life before your eyes. Climb this mountain and become part of a monumental happening. For a whole twenty-four hours. It is the time when tragedy was born. But what exactly is it, this state of being torn, this obscenity, this chastening? You recognise the outlines of stories and characters in Greek tragedy, both close up and infinitely far off. Jan Fabre shatters these broken figures with violence, ecstasy and Homeric laughter. What is left is not an update of Greek tragedy, but scattered fragments. For a day and a night you join in, looking for that which cannot in fact be shown, which tears us roughly apart, and then cleanses us. Time claims the second leading role. What is time in theatre, and what happens when you stretch it to extremes? In Fabre’s hands, the eternal here and now of the theatre assumes riotous forms. An endless maelstrom of images carries you off to a different, labyrinthine time. The 27 performers speak a language that falters, goes quiet, rattles, or ends in a scream. A still, internal force dictates their movements and dance. They wake and sleep on stage. Fabre pays tribute to their beauty by transforming their stolen dreams into images. With a cast that covers four generations, he has never before presented such an all-encompassing image of his work for theatre, spanning over 30 years.

RE:MAKE TALKS

NADIA SELS, e.a. >> p. 11 Over Mythos & Logos: aantekeningen bij Mount Olympus SAT 24/09 FROM 19:00 KAAITHEATER | NL | FREE

LAILA SOLIMAN[EG] Zig Zig FRI 30/09, SAT 1/10 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | 1H30 | ENGLISH/ARABIC (SURTITLED ENGLISH/ARABIC) | € 12/10/8

The British soldiers entered the house in the afternoon, about 4pm. My mother-in-law asked the soldiers, “Shall we get you some geese?” but they replied “Zig zig”. LA CULTURE CONTEMPORAINE DU VIOL Pendant l’occupation britannique de l’Égypte des soldats ont fait irruption à Nazlat al-Shobak. Les villageois ont accusé les militaires d’inconduite extrême et l’affaire a comparu devant un tribunal militaire. Parmi les témoins se retrouvait une douzaine de femmes ayant été violées. Zig Zig est un spectacle de théâtre documentaire partant des transcriptions de ces témoignages courageux.

VERKRACHTINGSCULTUUR Tijdens de Britse bezetting van Egypte – honderd jaar geleden – vallen soldaten Nazlat al-Shobak binnen, een klein dorpje in de buurt van Gizeh. De dorpelingen beschuldigen de militairen van extreem wangedrag en de zaak komt voor een militaire rechtbank. Tussen de getuigen bevinden zich een twaalftal vrouwen die verkracht werden. De Egyptische theatermaakster Laila Soliman vond de transcripties in Britse archieven. Zig Zig is een documentaire theatervoorstelling die vertrekt van de transcripties van die moedige getuigenissen. Vier actrices brengen dit historische materiaal tot leven en linken het met hun persoonlijke ervaringen en de hedendaagse verkrachtingscultuur. Is er, een eeuw later, wel echt iets veranderd? — Laila Soliman is schrijfster, regisseuse en dramaturge. Ze woont en werkt in Caïro en studeerde o.a. aan DasArts in Amsterdam. Ze was eerder te gast in het Kaaitheater met Whims of Freedom (2015).

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

RAPE CULTURE During the British occupation of Egypt a hundred years ago, soldiers invade Nazlat al-Shobak, a small village near Giza. The villagers accuse the soldiers of gross misconduct and the matter is brought before a military court. Among the witnesses are twelve women who were raped. The Egyptian theatre maker Laila Soliman found the transcripts in British archives. Zig Zig is a documentary theatre performance that takes the transcripts of these courageous witnesses as its starting point. Four actresses bring this historical material to life and link it to their personal experiences and to the contemporary culture of rape. A century on, has anything really changed? — Laila Soliman is a writer, director and dramaturge. She lives and works in Cairo and studied at DasArts in Amsterdam, amongst others. She has previously appeared at the Kaaitheater with Whims of Freedom (2015).

RE:MAKE TALK

LIESBET STEVENS >> p. 11 Gender Stereotypes as a Challenge for Law and Society SAT 1/10 19:00 KAAISTUDIO’S | EN | FREE

BELGIAN PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #gender #society #nxtgen DIRECTED BY Laila Soliman | PERFORMED BY Nadia Amin, Mona Hala, Reem Hegab, Zainab Magdy, Nancy Mounir | PRODUCER, ACTING COACH & LIGHTING DESIGNER Ruud Gielens | HISTORICAL RESEARCH Katharine Halls | DIRECTOR’S ASSISTANTS Hakeem Abdelnaeem, Habiba Makhlouf | COSTUME DESIGN Lina Aly | PRODUCTION SHISH (Brussels/Cairo) | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), Embassy of Switzerland in Egypt Office for International Cooperation (Cairo), HAU (Berlin), Forum Freies Theater (Düsseldorf), BIT Teatergarasjen (Bergen), Zürcher Theater Spektakel (Zürich), D-CAF (Cairo)

METTE INGVARTSEN[DK/BE] The Red Pieces NL In de cyclus The Red Pieces kijkt de Deense choreografe Mette Ingvartsen door een vergrootglas naar seksualiteit. Het resultaat is een eigentijdse reflectie over seksuele praktijken, en de manier waarop lichamen via bewegen en handelen de structuren van de samenleving beïnvloeden. FR Dans le cycle The Red Pieces, la chorégraphe danoise Mette Ingvartsen passe la sexualité au crible. Le résultat est une réflexion contemporaine sur les pratiques sexuelles et sur la manière dont les corps influencent, par le biais de mouvements et d’actions, les structures de la société. EN In the cycle The Red Pieces, the Danish choreographer Mette Ingvartsen takes a magnifying glass to sexuality. The result is a contemporary reflection on sexual practices, and the way in which bodies influence the structures of society through movements and acts.

The Permeable Stage – a performative conference SAT 8/10 10:00 - 19:00 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE/CONFERENCE | EN | € 8 This 10-hour long performative conference is dedicated to investigating the politics of sexuality and its proximal relations to privacy and to the public sphere. Theorists, artists, musicians and a cook are invited to occupy the entire building of the Kaaistudios and develop an ongoing discursive and performative event through presenting their respective practices. Through this, questions concerning participation and collectivity, immaterial labor and affective capitalism, but also technology, pornography and materiality are posed. You are invited to join the entire day. To listen, to watch, to discuss, and to eat. This initiative aims at bringing artistic practice closer to other fields of theoretical, social and political research. The detailed programme will be announced in September.

HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTIONS WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

KAAITHEATER CO-PRODUCTIONS ARTIST-IN-RESIDENCE

69 Positions

7 Pleasures

TUE 4, WED 5/10 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | WITHOUT SEATS | EN | 1H45 | RERUN | € 16/12/8

FRI 7, SAT 8/10 20:30 KAAITHEATER DANCE/PERFORMANCE | 1H30 | RERUN € 16/12/8

SEKSUELE UTOPIE Naaktheid, uitspattingen, orgastische erotiek, ritualistisch genot, publieksparticipatie en politiek engagement: het zijn allemaal uitingen van een seksuele utopie, zo typisch voor de tegencultuur en experimentele performances in de jaren 1960. Wat betekent die utopie nu nog? In Ingvartsens solo – die het midden houdt tussen expo en performance – onderzoekt ze de manier waarop we vandaag omgaan met het lichaam en seksualiteit. Ze leidt je doorheen video’s, performances, boeken, films, bewegingen, tekst en beeld en brengt zo de geschiedenis terug tot leven.

GRENZELOZE LICHAMEN In 7 Pleasures houdt Mette Ingvartsen zeven concepten van plezier tegen het licht. Ze laat zien dat verlangen en plezier overal aanwezig zijn, niet enkel bij seksueel contact tussen mensen, maar ook als een soort continuüm tussen objecten, lichamen en hun omgeving. Een groep van twaalf performers geeft vorm aan deze zintuiglijke gewaarwordingen. In een lange sensuele beweging raken lichamen elkaar aan, verliezen hun grenzen, vibreren, en vormen onverwachte constellaties met hun omgeving. Beetje bij beetje wordt een ervaring zichtbaar die plezier opwekt in al zijn glorie.

UNE UTOPIE SEXUELLE Nudité, débauche, érotisme orgasmique, plaisir ritualiste, participation du public et engagement politique : toutes des expressions d’une utopie sexuelle typique de la contre-culture et des performances expérimentales des années 60. Que peut encore signifier cette utopie aujourd’hui ? Dans ce solo, qui se situe entre l’exposition et la performance, Ingvartsen analyse la manière dont nous nous rapportons aujourd’hui au corps et à la sexualité. Elle nous guide à travers des vidéos, des performances, des livres, des films, des mouvements, des textes et des images et ressuscite ainsi l’histoire.

CORPS SANS FRONTIÈRES Dans 7 Pleasures, Mette Ingvartsen examine sept concepts du plaisir. Elle montre que désir et plaisir sont omniprésents, non seulement lors du contact sexuel entre personnes, mais également comme une sorte de continuum entre des objets, des corps et leur environnement. Un groupe de douze performeurs matérialisent des perceptions sensorielles. Dans un long mouvement sensuel, les corps se touchent, perdent leurs limites, vibrent, forment des constellations inattendues avec ce qui les entoure. Petit à petit se dessine une expérience qui éveille le plaisir dans toute sa splendeur.

SEXUAL UTOPIA Nakedness, excesses, orgasmic eroticism, ritualistic pleasure, audience participation and political engagement: all are expressions of a sexual utopia, which was typical of the counterculture and experimental performances of the 1960s. But what does this utopia still mean today? In Ingvartsen’s solo – which maintains a good balance between exhibition and performance – she explores the way in which we deal with our bodies and sexuality today. She leads you through videos, performances, books, films, movements, text and image and brings history back to life.

BORDERLESS BODIES In 7 Pleasures, Mette Ingvartsen examines seven concepts of pleasure. She shows you that desire and pleasure are everywhere, not only when it comes to sexual contact between people, but also as a kind of continuum between objects, bodies and their environment. A group of twelve performers gives shape to these sensory sensations. In a long, sensual movement, bodies touch one another, lose their boundaries, vibrate and form unexpected constellations with their environment. Little by little, an experience that awakens pleasure in all its glory becomes visible. #madeinbxl #daredevil #gender

#madeinbxl #daredevil #newperspectives #gender CONCEPT, CHOREOGRAPHY & PERFORMANCE Mette Ingvartsen | LIGHT Nadja Räikkä | SET Virginie Mira | SOUND DESIGN Peter Lenaerts | DRAMATURGY Bojana Cvejic | PRODUCTION Kerstin Schroth, Mette Ingvartsen/ Great Investment | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), apap/szene (Salzburg), Musée de la Danse/Centre Chorégraphique National de Rennes et de Bretagne, PACT Zollverein (Essen), Les Spectacles vivants – Centre Pompidou (Paris), BUDA (Kortrijk), BIT Teatergarasjen (Bergen)

CONCEPT, CHOREOGRAPHY Mette Ingvartsen | PERFORMERS Sirah Foighel Brutmann, Johanna Chemnitz, Katja Dreyer, Elias Girod, Bruno Freire, Dolores Hulan, Ligia Lewis, Danny Neyman, Norbert Pape, Pontus Pettersson, Hagar Tenenbaum | REPLACEMENT Ghyslaine Gau | LIGHT Minna Tiikkainen | MUSIC & SOUNDTRACK Peter Lenaerts, WITH MUSIC BY Will Guthrie (Breaking Bones & Snake Eyes) | SET Mette Ingvartsen & Minna Tikkainen | DRAMATURGY Bojana Cvejic | ASSISTANT CHOREOGRAPHY Manon Santkin | PRODUCTION Kerstin Schroth, Mette Ingvartsen/Great Investment | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), steirischer herbst festival (Graz), HAU Hebbel am Ufer (Berlin), Théatre National de Bretagne (Rennes), Festival d’Automne (Paris), Les Spectacles vivants – Centre Pompidou (Paris), PACT Zollverein (Essen), Dansens Hus (Oslo), Tanzquartier Wien (Vienna), Kunstencentrum BUDA (Kortrijk), BIT Teatergarasjen (Bergen), Dansehallerne (Copenhagen)

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS & ICTUS[BE] Rain (live) TUE 4, WED 5, THU 6, FRI 7/10 20:00 DANCE | 1H10 | RERUN | € 35 (CAT.1), € 30 (CAT.2), € 20 (CAT.3), € 15 (CAT.4) >> KONINKLIJK CIRCUS/CIRQUE ROYAL ONDERRICHTSTRAAT 81 RUE DE L’ENSEIGNEMENT, 1000 BRUSSELS © SERGE LEBLON

ALS EEN UITSLAANDE BRAND Rain (2001) is een van Anne Teresa De Keersmaekers meest wervelende voorstellingen, gemaakt op Steve Reichs Music for 18 Musicians. Het stuk zette in vele opzichten de choreografische principes verder die ze drie jaar eerder met Drumming initieerde. Wiskundige figuren, aanhoudende herhalingen, het meetkundig benutten van de ruimte, de kunst van de voortdurende variatie: alles wat stilaan tot De Keersmaekers signatuur behoorde, dreef ze hier tot het uiterste door. Een soort manie van de beweging grijpt je. Als een uitslaande brand die van het ene lichaam op het andere springt zonder ooit bij iemand stil te vallen. Op de pulserende tonen van Steve Reichs minimalistische muziek – live uitgevoerd door Ictus – laten tien dansers zich meeslepen door een onstuitbare gezamenlijke energie. Een bruisend netwerk van ademhaling en snelheid verbindt hen, en ook de bijzondere kameraadschap die pas kan ontstaan voorbij de vermoeidheid. — Dit seizoen presenteren we vier voorstellingen uit het Rosas-repertoire. Rain bijt de spits af, op locatie in het Koninklijk Circus. Later kan je met Rosas danst Rosas (p. 156), A Love Supreme (p. 102) en Golden Hours (As you like it) (p. 72) nog drie sleutelmomenten uit 33 jaar Rosas-dansgeschiedenis (her)beleven. COMME UN FEU JAILLISSANT Rain (2001) est un des spectacles les plus électrisants d’Anne Teresa De Keersmaeker, créé sur Music for 18 Musicians de Steve Reich. À bien des égards, la pièce poursuit l’exploration des principes chorégraphiques initiés trois ans auparavant avec Drumming. Les formes mathématisées, la répétition inlassable, l’occupation géométrique de l’espace, l’art de la variation permanente : De Keersmaeker y a poussé à l’extrême tout ce qui appartient entre-temps à sa signature.

PRESENTED BY DE MUNT/LA MONNAIE, KAAITHEATER & ROSAS #madeinbxl #bignames #energizeme

Une sorte de manie du mouvement se saisit du spectateur. Comme un feu jaillissant, elle saute d’un corps à l’autre sans jamais s’arrêter chez personne. Sur les tonalités pulsatoires de la musique minimaliste de Steve Reich – interprétée en directe par Ictus –, dix danseurs s’abandonnent à une irrépressible énergie collective. Un réseau bouillonnant de respirations et de célérité les relient, de même que cette étrange amitié qui ne peut naître qu’au-delà de la fatigue. — Cette saison, nous présentons quatre spectacles du répertoire de Rosas. Rain ouvre la série, hors les murs, au Cirque Royal. Plus tard, on pourra (re)voir Rosas danst Rosas (p. 156), A Love Supreme (p. 102) et Golden Hours (As you like it) (p. 72), trois autres moments clés des 33 ans d’histoire de la danse écrite par Rosas. LIKE A SPREADING FIRE Rain (2001) is one of Anne Teresa De Keersmaeker’s most vibrant performances and is set to Steve Reichs Music for 18 Musicians. In many ways, the piece continued the choreographic principles that she had initiated three years previously with Drumming. Mathematical figures, continuous repetitions, the geometric utilisation of space and the art of continual variation: here De Keersmaeker pushes to its limits everything that had gradually become her trademark. You are gripped by a kind of madness of movement. Like a spreading fire, it jumps from one body to another, without pausing at any one person. To the pulsing notes of Steve Reich’s minimalistic music – performed live by Ictus – ten dancers surrender themselves to an irrepressible collective energy. A bubbling network of breathing and speed connects them, that strange camaraderie that appears only beyond the limits of exhaustion. — This season, we are presenting four performances from the Rosas repertoire. We kick off with Rain, on location at the Cirque Royale. Later, with Rosas danst Rosas (p. 156), A Love Supreme (p. 102) and Golden Hours (As you like it) (p. 72), you can (re-)experience three further defining moments from 33 years of Rosas’ dance history.

CHOREOGRAPHY Anne Teresa De Keersmaeker | DANCED BY Laura Bachman, Léa Dubois, Anika Edström Kawaji, Zoi Efstathiou, Yuika Hashimoto, Laura Maria Poletti, Soa Ratsifandrihana, José Paulo dos Santos, Frank Gizycki, Robin Haghi, Luka Švajda, Thomas Vantuycom, Lav Crncevic | MUSIC Steve Reich (Music for 18 Musicians) | MUSICIANS Ictus: Miquel Bernat, Tom de Cock, Géry Cambier, Michael Weilacher, Jessica Ryckwaert (percussions), Gerrit Nulens, Georges-Elie Octors (percussions & piano), Laurence Cornez, Fabian Fiorini, Jean-Luc Fafchamps, Stéphane Ginsburg (piano), Dirk Descheemaeker, Carlos Galvez (clarinet), Igor Semenoff (violin), Geert de Bièvre (cello), Micaela Haslam, Amanda Morrison, Julia Batchelor, Caroline Jaya-Ratnam (voice) | SET & LIGHTING DESIGN Jan Versweyveld | COSTUMES Dries Van Noten | PRODUCTION 2001 Rosas, De Munt/La Monnaie | CO-PRODUCTION 2016 De Munt/La Monnaie (Brussels), Sadler’s Wells (London), Les Théâtres de la Ville de Luxembourg

IVO DIMCHEV[BG] Operville FRI 14/10 20:30 KAAITHEATER PERFORMANCE/MUSIC | EN | 1H | RERUN € 16/12/8 VAN ROCKSTER NAAR PRIMA DONNA In aanloop naar Performatik17 – de Brusselse biënnale voor performancekunst – hernemen we een aantal hoogtepunten van de vorige editie. In maart 2015 sloot Ivo Dimchev het festival af met een eenmalige opvoering van Operville. Wie hem eerder aan het werk zag, herinnert zich ongetwijfeld radicale improvisaties met zijn gespierde lichaam en ijle falsetstem als instrumenten. Als zanger gaat hij vloeiend over van de ene gemoedstoestand naar de andere, van rockster naar prima donna. In Operville creëren drie zangers/performers een aaneenschakeling van intrigerende tableaux vivants. Op de achterwand verschijnt gelijktijdig een stream-ofconsciousness van Dimchev. Tegenover de abstracte poses en onverstaanbare, gezongen taal op scène, zijn deze teksten verbluffend concreet en intiem. DE LA ROCK STAR À LA PRIMA DONNA En préambule de Performatik17 – la Biennale bruxelloise des arts du spectacle vivant –, le Kaaitheater reprend un certain nombre de temps forts de l’édition précédente. Qui l’a déjà vu à l’œuvre se souvient sans aucun doute de ses improvisations radicales avec pour seuls instruments son corps musclé et sa frêle voix de fausset. En tant que chanteur, il passe avec fluidité d’un état d’âme l’autre, de la rock star à la prima donna. Dans Operville, trois chanteurs/performeurs créent un enchaînement de tableaux vivants intrigants. En toile de fond apparaît simultanément un courant de conscience de Dimchev. Par rapport aux poses abstraites et à l’incompréhensible langage chanté à l’avant de la scène, ces textes sont extraordinairement concrets et intimes.

OPERVILLE © IVO DIMCHEV

FROM ROCK STAR TO PRIMA DONNA In the run up to Performatik17 – the Brussels biennial of performance art – we will be reviving some of the highlights from the last edition. Anyone who has previously seen Ivo Dimchev at work will undoubtedly remember radical improvisations, with his muscular body and slender falsetto voice used as instruments. As a singer, he moves seamlessly from one emotional state to another, from rock star to prima donna. In Operville, the three singers/performers create a succession of intriguing tableaux vivants. A stream of consciousness by Dimchev simultaneously appears on the rear wall. By comparison to the abstract poses and incomprehensible sung language on stage, these texts are surprisingly specific and intimate.

ARTIST-IN-RESIDENCE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #daredevil #gender OPERVILLE: TEXT, VOCAL SCORES, CHOREOGRAPHY Ivo Dimchev | PERFORMANCE, IMPROVISATION Plamena Girginova, Nickolay Voynov, Ivo Dimchev | RECORDED MUSIC Chopin, Stephan Hristov and others | PREMIERED AT Kaaitheater 28 March 2015 at Performatik festival | CO-PRODUCTION Kaaitheater, Humarts Foundation

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

IVO DIMCHEV[BG] & LEA PETRA[AR/BE] Concerto SAT 15/10 20:30 KAAITHEATER PERFORMANCE/MUSIC | 50 MIN. € 12/10/8 SPIERMELODIE Voor zijn Concerto’s nodigt rasperformer Ivo Dimchev telkens een andere muzikant uit voor een stemimprovisatie in de vorm van een concert. “Ik ben geïnteresseerd in de fysieke kracht van de muziek en de melodieën van mijn spieren,” zegt Dimchev zelf. Door voortdurend te spelen met persoonlijkheden is het alsof hij zélf muziek wordt. Net als bij zijn performances is dit een ‘borderline event’ waar alles mogelijk is. In het Kaaitheater deelt hij de scène met componiste en pianiste Lea Petra. Geboren in Buenos Aires, woont Petra sinds 1999 in Brussel. Ze oogstte veel lof voor haar tangotranscripties naar piano. MÉLODIES DES MUSCLES Pour les représentations de son spectacle Concerto, le performeur pur-sang Ivo Dimchev invite chaque fois un autre musicien à donner une improvisation vocale sous forme de concert. « Je m’intéresse à la force physique de la musique et aux mélodies de mes muscles, » affirme Dimchev. À force de le voir sans cesse jouer avec des personnalités, on a l’impression qu’il devient lui-même musique. De même que ses spectacles, il s’agit d’un « événement borderline » où tout est possible. Au Kaaitheater, il se produit sur scène avec la compositrice et pianiste Lea Petra. Née à Buenos Aires, Petra habite à Bruxelles depuis 1999. Ses transcriptions de tango pour piano recueillent beaucoup d’éloges. MUSCLE MELODIES For his Concertos, the born performer Ivo Dimchev always invites a different musician for a voice improvisation in the form of a concert. “I am interested in the physical power of the music and the melodies of my muscles,” Dimchev himself says. By constantly playing with personalities, it is as if he himself becomes music. Just like with his performances, this is a ‘borderline event’ where anything is possible. At Kaaitheater, he performs alongside the composer and pianist Lea Petra. Born in Buenos Aires, Petra has been living in Brussels since 1999. Her tango transcriptions for piano have been highly praised.

TIAGO RODRIGUES[PT] Antony and Cleopatra THU 13, FRI 14, SAT 15/10 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | EN | 1H20 | € 16/12/8 © MAGDA BIZARRO

DE MEEST HOPELOZE ONDER DE LIEFDESTRAGEDIES Wie kent hun legende niet? Plutarchus schreef erover in zijn Parallelle Levens, Shakespeare maakte er een tragedie van en Mankiewicz een meesterlijke én peperdure Hollywoodfilm met in de hoofdrollen Elizabeth Taylor en Richard Burton. Hoe vertel je het verhaal van Antonius en Cleopatra vandaag opnieuw als elk detail ervan al zo gekend is? De Portugese schrijver en regisseur Tiago Rodrigues kiest niet voor de monumentaliteit van de legende maar gaat voor een verfijnd distillaat. Je vindt geen klassieke acteurs in zijn bewerking maar twee uitzonderlijke dansers, Sofia Dias en Vítor Roriz. Hun speelse danstaal verstrengelt zich op fascinerende wijze met zijn poëtische hertaling van de meest hopeloze onder de liefdestragedies. — Tiago Rodrigues is directeur van het Teatro Nacional in Lissabon en was eerder te gast in het Kaaitheater met Yesterday’s Men (2008) en By Heart (2016). Hij was ook te zien in Nora (2013) van tg STAN. In 2017 werkt hij opnieuw samen met tg STAN (p. 132).

THE MOST HOPELESS OF TRAGIC LOVE STORIES Who is not familiar with this legend? Plutarch wrote about it in his Parallel Lives, Shakespeare made a tragedy of it and Mankiewicz turned it into a masterful, insanely expensive Hollywood film starring Elizabeth Taylor and Richard Burton. How can you tell the story of Antony and Cleopatra afresh today when every detail of it is so well known? The Portuguese writer and director Tiago Rodrigues does not opt for the monumentality of the legend but goes for a refined distillation. You will not find classical actors in his adaptation, but two exceptional dancers: Sofia Dias and Vítor Roriz. Their playful dance language is fascinatingly intertwined with his poetic reworking of this most hopeless of tragic love stories. — Tiago Rodrigues is director of Lisbon’s Teatro Nacional and previously staged Yesterday’s Men (2008) and By Heart (2016) at Kaaitheater. He also appeared in tg STAN’s 2013 piece Nora. In 2017, he will once again be working with tg STAN (p. 132).

LA PLUS FUNESTE DES TRAGÉDIES AMOUREUSES Qui ne connaît pas la légende ? Shakespeare en a fait une tragédie et Mankiewicz en a tiré un film hollywoodien magistral et parmi les plus chers de tous les temps, avec Elizabeth Taylor et Richard Burton. Dans son interprétation, Tiago Rodrigues n’opte pas pour la monumentalité de la légende, mais en distille une pièce délicate.

BELGIAN PREMIERE #repertoire TEXT, DIRECTION Tiago Rodrigues | WITH Sofia Dias, Vítor Roriz | WITH QUOTES FROM Shakespeare’s Antony and Cleopatra | TRANSLATION FROM PORTUGUESE Joana Frazão | SCENOGRAPHY Ângela Rocha | SET CONSTRUCTION Decor Galamba | LIGHT Nuno Meira | COSTUMES Ângela Rocha, Magda Bizarro | ARTISTIC COLLABORATION Maria João Serrão, Thomas Walgrave, Magda Bizarro, Rita Mendes | PRODUCTION Teatro Nacional D. Maria II after an original creation by the company Mundo Perfeito | CO-PRODUCTION Centro Cultural de Belém (Lisbon), Centro Cultural Vila Flôr (Guimarães), Temps d’images (Lisbon)

MAATSCHAPPIJ DISCORDIA[NL] Weiblicher Akt 7: Mevrouw Macbeth

MACHTIGE VROUWEN Vorig seizoen stond Maatschappij Discordia voor het eerst in de Kaaistudio’s met hun focusreeks Weiblicher Akt. Al zes keer maakten ze een voorstelling vanuit het vrouwelijk perspectief. Dit zevende deel gaat over vrouwen en macht. Discordia bewerkt de plot van Shakespeares beroemde Macbeth naar een verhaal vanuit de vrouw. Het wordt Mevrouw Macbeth. Verschillende stemmen passeren de revue: Queen Elizabeth I, Simone de Beauvoir, Angela Merkel en een rist aan naamloze, ambitieuze vrouwen. Wat drijft hen? Hoe pakken zij de dingen aan? Met de Weiblicher Akt-reeks stelt Discordia de manier ter discussie waarop we door de eeuwen heen verhalen vertellen. Vaak blijken we vast te zitten in perspectieven die aan ons overgeleverd zijn. Net vandaag – in een wereld waarin machtsverhoudingen beginnen te verschuiven – moeten we dit discursieve keurslijf durven doorbreken!

DES FEMMES PUISSANTES Dans le cadre de sa série thématique Weiblicher Akt, Maatschappij Discordia a déjà monté six spectacles à partir d’une perspective féminine. La septième partie traite de femmes et de pouvoir. Discordia adapte l’intrigue de la célèbre pièce de Shakespeare, Macbeth, mais à partir du point de vue de Madame. Ce sera donc Mevrouw (Madame) Macbeth. POWERFUL WOMEN Six times now, Maatschappij Discordia has created a performance from a female perspective with their focus series Weiblicher Akt. The seventh part is about women and power. Discordia adapts the plot of Shakespeare’s famous Macbeth to create a story from the woman’s point of view. It becomes Mevrouw (Lady) Macbeth.

‘De speelstijl van de Weiblicher Akt-reeks is licht en nadenkend, en op noodzakelijke momenten onvoorstelbaar geestig. Het lijkt achteloos en terloops, daarom is het zo aangenaam te luisteren en te kijken naar deze inventieve toneelmakers.’— THEATERKRANT

BELGIAN PREMIERE #bignames #gender VAN, MET EN DOOR Annette Kouwehoven, Miranda Prein, Maureen Teeuwen, Jan Joris Lamers

TUE 18, WED 19/10 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | NL | € 16/12/8

LEMM&BARKEY & NEEDCOMPANY[BE] FOREVER FRI 21, SAT 22/10 20:30 + SUN 23/10 15:00 KAAITHEATER DANCE | € 20/16/8 + MATINEE KADEE, SUN 23/10 15:00 >> p. 160 WORSTELEN MET STERFELIJKHEID Nadat artsen een fatale hartziekte vaststellen bij Gustav Mahler, schrijft hij Das Lied von der Erde (1909). Van het laatste deel – Der Abschied – maakt hij een van zijn persoonlijkste composities. Aan een vriend schrijft hij: “Ik heb alles verloren dat me tot de persoon maakte die ik was. Ik moet opnieuw leren lopen zoals een kind.” Grace Ellen Barkey en Lot Lemm stellen nu dezelfde vragen over de worsteling met sterfelijkheid. En vooral over het contrast tegenover de natuur die eeuwig is en zich steeds weer vernieuwt. Barkey: “Om altijd maar het leven te bezingen, dat houdt niemand vol. De dood – of liever gezegd de eindigheid der mensen – verdient ook een lied, een dansje.” Maarten Seghers zingt het lied en de orkestratie in alle intimiteit, als een herinnering. Ondertussen wordt de partituur van Der Abschied zichtbaar in een choreografie. Speciaal voor FOREVER transformeren Lemm&Barkey hun porseleinen triltafel The Porcelain Project tot een uitgestrekt, massief landschap. Afwisselende frequenties laten de opeenstapeling vibreren, tot die in elkaar stort als een extreem gecondenseerd symfonisch orkest, als symbool van vergankelijkheid, in al zijn frêle grilligheid. — Needcompany is een kunstenaarshuis dat in 1986 werd opgericht door theatermaker en beeldend kunstenaar Jan Lauwers en choreografe Grace Ellen Barkey. In 2004 start zij Lemm&Barkey op, samen met Needcompany-lid Lot Lemm. FRICTION AVEC LA MORTALITÉ Après que les médecins lui diagnostiquent une maladie cardiaque fatale, Gustav Mahler écrit Das Lied von der Erde (1909). La dernière partie, Der Abschied, est une de ses compositions les plus personnelles. À un ami, il écrit : « J’ai perdu tout ce qui faisait de moi la personne que j’étais. Il me faut réapprendre à marcher comme un enfant. » Grace Ellen Barkey et Lot Lemm posent aujourd’hui les mêmes questions à propos de notre friction avec notre mortalité. Et surtout à propos du contraste avec la nature, qui est éternelle et se renouvelle sans cesse. Barkey : « Indéfiniment encenser la vie, personne ne tient le coup. La mort – ou plutôt la finitude des humains – mérite aussi un lied et une danse. »

>> The blind poet (p. 152) 28

Maarten Seghers interprète le lied et l’orchestration en toute intimité, comme un souvenir. Entre-temps la partition de Der Abschied se transforme en chorégraphie. Spécialement pour FOREVER, Lemm&Barkey métamorphosent leur table de porcelaine vibrante, The Porcelain Project, en un paysage massif et étendu. Des fréquences alternantes font vibrer l’empilement, jusqu’à ce qu’il s’effondre comme un orchestre symphonique extrêmement condensé, symbole de fragilité dans toute sa frêle versatilité. — Needcompany est une maison d’artistes fondée en 1986 par le créateur de théâtre et plasticien Jan Lauwers et la chorégraphe Grace Ellen Barkey. Cette dernière a lancé Lemm&Barkey en 2004, avec Lot Lemm, une autre membre de la Needcompany. STRUGGLING WITH MORTALITY After doctors diagnosed Gustav Mahler as suffering from a fatal heart disease, he wrote Das Lied von der Erde (1909). The final part – Der Abschied – is one of his most personal compositions. To a friend he wrote: “I have lost everything that made me the person I was. I must learn to walk again like a child.” Grace Ellen Barkey and Lot Lemm are now posing the same questions about our struggle with mortality. They particularly focus on the contrast with nature, which is eternal and continually renews itself. Barkey explains: “Singing about life all the time is unsustainable for anyone. Death – or rather, human beings’ finite nature – also deserves a song, a dance.” Maarten Seghers gives us an intimate rendition of the song and the orchestration – as if it were a memory. In the meantime, Der Abschied’s score is made visible in a choreography. Especially for FOREVER, Lemm&Barkey transform their vibrating porcelain table from The Porcelain Project into a vast, solid landscape. Alternating frequencies cause the build-up to vibrate, before it collapses like a highly condensed symphonic orchestra: a symbol of transience in all its fragile volatility. — Needcompany is an artists’ company that was founded in 1986 by the theatre maker and visual artist Jan Lauwers and the choreographer Grace Ellen Barkey. In 2004, she founded Lemm&Barkey together with Needcompany’s Lot Lemm.

BELGIAN PREMIERE #madeinbxl #bignames #visual IDEA, CHOREOGRAPHY Grace Ellen Barkey | INSTALLATION Lemm&Barkey | MUSIC Der Abschied, Das Lied von der Erde (Gustav Mahler) | WITH Maarten Seghers, Benoît Gob, Mélissa Guérin, Sarah Lutz, Mohamed Toukabri | DRAMATURGY Elke Janssens | PRODUCTION Needcompany | CO-PRODUCTION steirischer herbst, Internationales Figurentheater-Festival (Erlangen en Nürnberg), PACT Zollverein (Essen)

TRISTERO[BE] Leave a comment

ZES MILJARD VIDEO’S Iedere seconde belandt er een uur videomateriaal op YouTube: dat is een decennium per dag. Samen kijken we dagelijks naar zes miljard van die video’s. We delen likes en dislikes uit en geven vooral veel commentaar. Of commentaar op commentaar, en nog het liefst anoniem. Tristero speelt nu een selectie van die commentaren. De discussies die voortspruiten uit deze ‘digitale uitlaatklep’ verzanden niet zelden in scheldtirades en gezeur over spelling. Maar evengoed zijn er zinnige, grappige en treurige conversaties te vinden. Geleid door deze commentaren boort Tristero fundamentele thema’s aan, zoals de fragiliteit van kunst én van vrije meningsuiting. Wat volgt is een droogkomisch, soms onthutsend portret van de wereldwijd verbonden YouTube-gemeenschap. — Tristero is het Brussels theatercollectief rond Kristien De Proost, Youri Dirkx en Peter Vandenbempt. Ze delen een lange voorgeschiedenis in het Kaaitheater, en staan garant voor wrange komedies, hedendaagse dramaturgie, bewegingstheater of een mix van dat alles. Al eerder zetten ze gevonden materiaal in als basis voor een voorstelling, bijvoorbeeld bij The Search Project (2010) en Iemand van ons (2008). SIX MILLIARDS DE VIDÉOS Chaque seconde, une heure de matériel vidéo est postée sur YouTube : cela représente une décennie par jour. Quotidiennement, nous visionnons six milliards de ces vidéos. Nous distribuons des like et des dislike et publions surtout beaucoup de commentaires. Ou de commentaires sur des commentaires et de préférence de manière anonyme. Tristero joue à présent une sélection de ces commentaires.

Les discussions provenant de cet « exutoire numérique » se transforment souvent en torrents d’insultes et en ergotages sur l’orthographe. Mais on rencontre tout aussi bien des conversations sensées, drôles et tristes. Guidé par ces commentaires, Tristero creuse des thèmes fondamentaux, comme la fragilité de l’art et la liberté d’expression. Ce qui en découle est un portrait acerbe, parfois déconcertant de la communauté YouTube mondiale. — Tristero est le collectif de théâtre bruxellois autour de Kristien De Proost, Youri Dirkx et Peter Vandenbempt. Partageant une longue histoire avec le Kaaitheater, ils sont garants de comédies caustiques, de dramaturgie contemporaine, de pantomime ou d’un brassage de tout cela. Ce n’est pas la première fois que du matériau trouvé est le point de départ d’une spectacle, comme dans The Search Project (2010) et Iemand van ons (2008) SIX BILLION VIDEOS Every second, an hour of video material is uploaded onto YouTube: that amounts to a decade per day. Together we view six billion of these videos every day. We dish out ‘likes’ and ‘dislikes’ and enjoy nothing more than offering detailed commentary. Or commentary on commentary, ideally anonymously. Tristero is now performing a selection of these comments. The discussions that stem from this ‘digital exhaust valve’ tend to bog down in furious diatribes or complaints about spelling. But there are also useful, funny and sad conversations to be found. Guided by these comments, Tristero touches upon fundamental themes, such as the fragility of art and of freedom of speech. This leads to a drily humorous, sometimes disconcerting portrait of the globally linked YouTube community. — Tristero is the Brussels-based theatre collective whose artistic core comprises Kristien De Proost, Youri Dirkx and Peter Vandenbempt. With a long history at Kaaitheater, they are synonymous with wry comedies, contemporary dramaturgy, movement theatre or a mix of all of these. They have previously used found material as the basis for a performance, such as The Search Project (2010) and Iemand van ons (2008).

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #madeinbxl #society BY & WITH Cédric Coomans, Kristien De Proost, Youri Dirkx, Pierre Sartenaer, Peter Vandenbempt, Mélanie Zucconi | CONCEPT Peter Vandenbempt | VIDEO, TECHNIQUE Hans Meijer & Mathias Ruelle | PHOTOGRAPHY Alice Piemme | PRODUCTION Tristero | CO-PRODUCTION Kaaitheater

THU 27, FRI 28, SAT 29/10 20:30 KAAITHEATER THEATRE | NL/FR/EN (SURTITLED NL/FR/EN) | € 16/12/8

CLAIRE CROIZÉ/ACTION SCÉNIQUE[FR/BE] EVOL FRI 28, SAT 29/10 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE | € 16/12/8 LOVE ACHTERSTEVOREN De titel EVOL ontleent Claire Croizé aan het gelijknamige Sonic Youth-album. Net zo goed is het LOVE achterstevoren geschreven, én een afkorting van ‘evolutie’. Beide zijn centrale begrippen in deze creatie op songs van David Bowie. — Claire Croizé studeerde in 2000 af aan PARTS. Ze zette sindsdien indrukwekkende solo’s en zorgvuldig gechoreografeerde groepsstukken neer. Vor Deinem Thron ging in première in het Kaaitheater tijdens het Klarafestival 2010. Tijdens de laatste editie van Festival Kanal toonde ze de openluchtvoorstelling Primitive (2012). L’INVERSE DE LOVE Claire Croizé emprunte le titre EVOL à l’album éponyme de Sonic Youth. Le terme est à la fois l’inverse de LOVE et un raccourci du mot évolution. Les deux concepts sont au cœur de cette tendre création sur des chansons de David Bowie. — Claire Croizé a achevé ses études à PARTS en 2000. Depuis, elle a créé des solos impressionnants et des chorégraphies de groupe très élaborées. La première de Vor Deinem Thron a eu lieu au Kaaitheater lors du Klarafestival 2010, et lors de la dernière édition du Festival Kanal, elle a présenté Primitive (2012), un spectacle en plein air.

LOVE SPELT BACKWARDS Claire Croizé has borrowed her title, EVOL, from the eponymous Sonic Youth album. It is also LOVE spelt backwards, as well as being an abbreviation of ‘evolution’. Both are central concepts in this tender creation set to songs by David Bowie. — Claire Croizé graduated from PARTS in 2000. Since then, she has been creating impressive solos and carefully choreographed group pieces. Vor Deinem Thron premiered at Kaaitheater during the 2010 edition of the Klarafestival. During the last edition of Festival Kanal, she presented the open-air performance Primitive (2012).

JAN DECORTE/BLOET & COMP.MARIUS[BE] Ne Swarte TUE 8, WED 9, THU 10/11 20:30 KAAITHEATER THEATRE | NL | € 16/12/8 © DANNY WILLEMS

HET MYSTERIE VAN HET LEVEN Ne Swarte is een nieuwe tekst van Jan Decorte, gebaseerd op Shakespeares Othello (The Tragedy of Othello, the Moor of Venice). Het is een bloedstollende tragedie over passie, alles verterende jaloezie, bedrog en moord. De wereld van de Moorse krijgsheer Othello wordt bepaald door militaire trots en ambitie. Als Othello zijn bevelhebber Jago passeert bij een officiersbenoeming, is de kiem gelegd voor een kille afrekening. Genadeloos druppelt Jago het gif van de jaloezie in het gelukkige huwelijk van Othello en Desdemona. Met een radicale poëtische herschrijving ontbeent Jan Decorte de klassieke tekst. Onder de simpele vertelling schuilt een diepe waarheid die rechtstreeks aan het mysterie van het leven raakt. De impact van die waarheid kan niet anders dan beroeren. Ne Swarte wordt gespeeld door Jan Decorte, Sigrid Vinks, Waas Gramser, Kris Van Trier en Herwig Ilegems. Deze kleine ‘Shakespeare-liga’ is niet aan zijn proefstuk toe. Samen maakten zij eerder Wintervögelchen (naar The Winter’s Tale), Niks of Niks (naar Much Ado About Nothing) en Shylock (naar The Merchant of Venice). LE MYSTÈRE DE LA VIE Ne Swarte est un nouveau texte de Jan Decorte, inspiré d’Othello de Shakespeare. À travers une réécriture radicale et poétique, Jan Decorte décortique le texte classique. Sous le récit assez simple se cache une vérité profonde qui touche de manière directe au mystère de la vie. THE MYSTERY OF LIFE Ne Swarte is a new text by Jan Decorte, based on Shakespeare’s Othello. In this radical, poetic rewriting, Jan Decorte debones the classic text. Beneath the simple narrative lies a profound truth that directly touches on the mystery of life.

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #madeinbxl #bignames #repertoire TEKST & REGIE Jan Decorte | MET Jan Decorte, Sigrid Vinks, Waas Gramser, Kris Van Trier, Herwig Ilegems | DECOR Jan Decorte, Johan Daenen | KOSTUUMS Jan Decorte, Sigrid Vinks, Sofie D’Hoore | LICHT Jan Decorte, Luc Schaltin | PRODUCTIE Bloet | COPRODUCTIE Comp.Marius & Kaaitheater

GAËTAN RUSQUET[FR/BE] Meanwhile WED 9, THU 10/11 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE/PERFORMANCE | 1H | RERUN | € 12/10/8

DE DREIGENDE VERNIELING In aanloop naar Performatik 2017 – de Brusselse biënnale voor performancekunst – hernemen we een aantal hoogtepunten van de vorige editie. De Franse scenograaf en kunstenaar Gaëtan Rusquet toont opnieuw Meanwhile. In deze apocalyptische performance trekken drie performers een constructie op. Is het een maquette of een installatie? Voortdurend moeten de spelers zich verzetten tegen de dreigende vernieling van wat ze opbouwen. Door te spelen met de schaal, verandert de rol van het lichaam van pure kracht naar hulpeloosheid. De ruwe materialiteit, het fysieke geluid en de onontkoombare bewegingstaal maken van Meanwhile een indringende performance. Het tijdsverloop en de verhouding tussen mens en omgeving worden tastbaar: voor je ogen ontplooit zich de geschiedenis van een stad. LA MENACE D’ANÉANTISSEMENT En préambule de Performatik 2017 – la Biennale bruxelloise des arts du spectacle vivant –, le Kaaitheater reprend un certain nombre de temps forts de l’édition précédente. Le scénographe et artiste français Gaëtan Rusquet reprend Meanwhile. Dans ce spectacle apocalyptique Rusquet fait réaliser une construction à trois performeurs. S’agit-il d’une maquette ou d’une installation ? Les acteurs doivent sans cesse résister à la menace d’anéantissement de leur édification. En jouant sur les proportions d’échelle, le rôle du corps se transforme de force pure en impuissance. La matérialité brute, le son physique et le vocabulaire gestuel inévitable font de Meanwhile un spectacle marquant. L’écoulement du temps et le rapport entre l’homme et son environnement deviennent tangibles : sous nos yeux se déploie l’histoire d’une ville.

#nxtgen #madeinbxl #visual CONCEPT Gaëtan Rusquet | SOUND DESIGN, LIVE PERFORMANCE Yann Leguay | PERFORMERS Gaëtan Rusquet, Amélie Marneffe, Claire Malchrowicz | LIGHT & SET DESIGN Gaëtan Rusquet | PRODUCTION workspacebrussels, commission art numérique, Hiros

THREATENED DESTRUCTION In the run up to Performatik 2017 – the Brussels biennial of performance art – we will be reviving some of the highlights from the last edition. The French scenographer and artist Gaëtan Rusquet will once again be presenting Meanwhile. TIn this apocalyptic performance Rusquet has three performers build a construction. Is it a model or in fact an installation? The actors continually have to fight against the threatened destruction of what they are building up. By playing with the scale, the role of the body changes from pure power to helplessness. Its raw materiality, physical sound and inescapable language of movement make Meanwhile a penetrating performance. The passage of time and the relationship between humans and their environment become tangible: the history of a city unfolds before your eyes.

ANOEK NUYENS[NL] Hulp SAT 12/11 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | NL | 1H15 | € 12/10/8 NIEUWE GELUIDEN Sinds de jaren 1960 ondersteunt de stichting Auxilium kleinschalige medische projecten in Afrika. Na vijftig jaar bestuur draagt Anoek Nuyens’ oud-tante de stichting aan haar over. Als Nuyens één van de ziekenhuizen in Kenia bezoekt, blijkt alles aanwezig behalve de patiënten zelf. Tijdens haar reis ontdekt ze tragische, persoonlijke verhalen, maar hoort ook nieuwe geluiden. Met het journalistiek theaterproject Hulp stelt ze de Noord-Zuid problematiek op scherp. Geloven we eigenlijk nog in ontwikkelingssamenwerking? En welke koers moeten we varen anno 2017? Nuyens dwingt je na te denken over de waarde van ‘goed doen’ en medemenselijkheid, in een tijd waar het individu boven alles gaat. — Het werk van de Nederlandse theatermaker en journalist Anoek Nuyens strekt zich uit van kunst tot politiek. Als dramaturg werkte ze eerder met Schwalbe en Lotte van den Berg. NOUVEAUX SONS DE CLOCHES Avec le projet de théâtre journalistique Hulp, Anoek Nuyens met en évidence la problématique Nord-Sud. Croyons-nous encore à l’aide au développement ? Et quelle orientation faut-il pendre en 2017 ? Nuyens nous force à réfléchir aux valeurs que sont « faire le bien et aimer son prochain » à une époque où l’individu prime par-dessous tout.

NEW SOUNDS With the journalistic theatre project Hulp, she focuses on North-South issues. Do we still actually believe in development aid? And what course should we follow in the year 2017? Nuyens forces you to consider the value of ‘doing good’ and humanitarianism, in an era where individuals come first.

EXTRA LECTURE-PERFORMANCE NA DE VOORSTELLING WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

Winterslaap Na Hulp ging Anoek Nuyens op roadtrip door Nederland en België, langs plekken waar mensen dagelijks bezig zijn met ontwikkelingssamenwerking. Met de lecture-performance Winterslaap zet ze de volgende stap. Hoe zijn we hier terecht gekomen? En waar stevenen we op af? FREE

RUUD GIELENS[BE], RACHID BENZINE[MA/FR] & HIAM ABBASS[PS/FR] In the Eyes of Heaven

ONTREDDERING EN PERSPECTIEF In the Eyes of Heaven ging in première op 24 maart 2016, twee dagen na de aanslagen in Brussel. De tekst is van de Frans-Marokkaanse filosoof en islamoloog Rachid Benzine, Europa’s grote voortrekker van een verlichte islam. Zo vlak na de terreur door de meest radicale islam, te midden de ontreddering die zich van de stad had meester gemaakt, bood In the Eyes of Heaven toch enig perspectief. Aan het woord is Nour, een prostituee in een Noord-Afrikaans land, tijdens de Arabische Lente. Een uur lang dompelt Nour, gespeeld door de Palestijnse actrice Hiam Abbass, je onder in haar dagelijkse sleur van klanten die komen en gaan. Onder die klanten bevinden zich zowel de plaatselijke gouverneur, een Amerikaanse journalist als een religieuze leider. Ze vertelt over haar moeder, ook prostituee, en het mannelijk geweld dat ze moest ondergaan. Ze heeft het over haar homoseksuele vriend Slimane die heilig gelooft in de revolutie, over de met geweld onderdrukte protesten, maar ook over het geweld te midden van die protesten. Nour spreekt bij wijlen harde taal, tussen een gisteren dat teloor ging en een morgen dat op zich laat wachten. Ruud Gielens, die zelf sinds vele jaren in Caïro woont, zorgde voor een sobere maar intense enscenering. CONFUSION ET PERSPECTIVE La première d’In the Eyes of Heaven a eu lieu le 24 mars 2016, deux jours après les attentats à Bruxelles. Le texte est du philosophe et islamologue franco-marocain Rachid Benzine, chef de file européen d’un islam des Lumières. Au lendemain de la terreur infligée par l’islam le plus radical, en pleine confusion qui s’est emparée de la ville, In the Eyes of Heaven offrait néanmoins quelque perspective.

KAAITHEATER PRODUCTION PRESENTED BY KAAITHEATER & MOUSSEM NOMADISCH KUNSTENCENTRUM

Nour, héroïne et narratrice de la pièce, est une prostituée dans un pays nord-africain, en plein Printemps arabe. Une heure durant, Nour, interprétée par l’actrice palestinienne Hiam Abbass, nous plonge dans son traintrain quotidien de clients qui viennent et s’en vont. Parmi eux, il y a un gouverneur local, un journaliste américain, et un chef religieux. Elle raconte l’histoire de sa mère, également prostituée, et de la violence que les hommes lui font endurer. Elle parle de son ami Slimane, homosexuel, travailleur du sexe, qui croit dur comme fer en la révolution. Elle évoque les manifestations réprimées dans la violence et la violence au sein des manifestations. Par moments, les propos de Nour sont durs et crus, entre un hier perdu et un demain qui se fait attendre. Ruud Gielens, qui vit depuis plusieurs années au Caire signe une mise en scène sobre, mais intense. UPHEAVAL AND PERSPECTIVE In the Eyes of Heaven premièred on 24 March 2016, two days after the attacks in Brussels. The text was written by the French-Moroccan philosopher and Islamologist Rachid Benzine, Europe’s great champion of enlightened Islam. Immediately after the terrorist act by the most radical form of Islam, in the midst of the upheaval that gripped the city, In the Eyes of Heaven offered a degree of perspective. We hear Nour, a prostitute from North Africa during the Arab Spring. For an hour, Nour, who is played by Palestinian actress Hiam Abbass, immerses you in the everyday routine of customers coming and going. Her clients include people like the local governor, an American journalist and a religious leader. She talks about her mother, who is also a prostitute, and the male violence that she endured. She talks about her homosexual friend Slimane, who firmly believes in the revolution, about the protests that are quelled violently, but also about the violence in the midst of the protests. Nour occasionally uses harsh language, between a bygone yesterday and a tomorrow that never seems to come. Ruud Gielens, who has lived in Cairo for many years, opted for a sober but intense staging.

#society #gender TEXT Rachid Benzine | DIRECTED BY Ruud Gielens | WITH Hiam Abbass | DRAMATURGY Laila Soliman | PRODUCTION Kaaitheater & Moussem

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

TUE 15/11 20:30 KAAITHEATER THEATRE | EN (SURTITLED NL/FR) | 1H10 | RERUN | € 16/12/8

‘Lucide, moderne, jamais donneur de leçons, le texte libère une parole musulmane qui, sans rien renier du terreau nord-africain, porte un regard critique sur la société, la religion et la place de la femme au Maghreb et au Mashreq.’ — LE SOIR

ANDROS ZINS-BROWNE[US/BE] Atlas Insights TUE 8, TUE 15, TUE 22/11 20:30 KAAISTUDIO’S LECTURE/VIDEO | EN | FREE, BUT PLEASE BOOK IN ADVANCE HET ONDERZOEKSPROCES In februari 2017 presenteert de choreograaf Andros Zins-Browne Atlas Revisited (p. 95), een voorstelling waarin hij samen met beeldend kunstenaar Karthik Pandian op zoek gaat naar een beeld van de vrijheid. Tijdens drie avonden in de Kaaistudio’s werpt Andros een licht op het het onderzoeksproces dat aan Atlas Revisited vooraf ging. LE PROCESSUS DE RECHERCHE En février 2017, le chorégraphe Andros Zins-Browne présente Atlas Revisited (p. 95), un spectacle dans lequel il part en quête, avec le plasticien Karthik Pandian, d’une image de la liberté. Trois soirs durant, Andros Zins-Browne met en lumière aux Kaaistudio’s le processus de recherche qui a précédé Atlas Revisited.

TUE 8/11 The Revolution Will Be Televised The first evening looks at the role of recent documentary images from mobile phone cameras in shaping contemporary politics, commercial, and art practices and will include works by artist Rabih Mroué, Kaaitheater artist-in-residence Michiel Vandevelde, and filmmaker Peter Snowden. TUE 15/11 A-Political Animals Andros welcomes a performative lecture by artist, philosopher, and animal studies theorist Fahim Amir (University of Linz), looking at animals as disruptive, political agents. TUE 22/11 Animating Freedom For the final event, Andros Zins-Browne opens a one-evening exhibition of video works by several leading contemporary artists relating to the politics of virtual and animated imagery in shaping and manipulating our notions of freedom. The complete programme will be announced in September.

THE RESEARCH In February 2017, choreographer Andros Zins-Browne presents the European premiere of Atlas Revisited (p. 95), a performance made in collaboration with visual artist Karthik Pandian. On three nights in the Kaaistudio’s in November, Andros will host Atlas Insights – a series of lectures, screenings, and debates related to topics covering the research behind Atlas Revisited.

STEVE PAXTON & WALTER VERDIN[US/BE] Goldberg Variations 1–15 & 16–30 THU 17/11 20:30 KAAITHEATER FILM | 55 MIN. | € 8 UNIEK DOCUMENT De improvisaties van de Amerikaanse choreograaf Steve Paxton op Johann Sebastian Bachs Goldberg Variations zijn onvergetelijk voor iedereen die er ooit bij was. Zo noemde de New Yorkse danscritica Deborah Jowitt het één van de meest mysterieuze en diepgaande ervaringen die ze ooit in een theater had. Paxton begon in 1984 aan het project en stopte er mee in 1992. Als slot van dat achtjarige proces wilde hij een registratie en ging hiervoor in zee met de Belgische videokunstenaar Walter Verdin. Het Kaaitheater engageerde zich als producent. Gedurende tien dagen volgde Verdin de bewegingen van de improviserende Paxton in het Felix Meritis-gebouw in Amsterdam. Uit de dertien uur materiaal monteerde en componeerde hij een indrukwekkende dansfilm van 54 minuten. Dit uniek document wordt in het najaar van 2016 eindelijk op DVD uitgebracht. Naar aanleiding hiervan tonen we de video opnieuw op groot scherm. DOCUMENT EXCLUSIF Les improvisations du chorégraphe états-unien Steve Paxton sur les Variations Goldberg de Jean-Sébastien Bach sont inoubliables pour tous ceux qui les ont un jour vues. Pour la critique de danse new-yorkaise Deborah Jowitt, ce fut l’une des expériences les plus mystérieuses et profondes qu’elle n’ait jamais vécues au théâtre. Paxton a commencé ce projet en 1984 et y a mis fin en 1992. En conclusion de ce processus de huit ans, il a souhaité les immortaliser et s’est adressé pour cela au vidéaste belge Walter Verdin. Le Kaaitheater s’est engagé à produire le projet. Dix jours durant, Verdin a suivi les mouvements improvisés de Paxton dans le bâtiment Felix Meritis à Amsterdam. Des treize heures de rushes, il monte et réalise un impressionnant film de 54 minutes. Ce document exclusif sort finalement en DVD à l’automne 2016. À cette occasion, nous projetons à nouveau cette vidéo sur grand écran. UNIQUE DOCUMENT The improvisations of the American choreographer Steve Paxton to Johann Sebastian Bach’s Goldberg Variations are unforgettable for anyone who ever witnessed them. The New York-based dance critic Deborah Jowitt described it one of the most mysterious and profound experiences that she has ever had in a theatre. Paxton

began the project in 1984 and stopped in 1992. As a finale to that eight-year process, he wanted his work to be recorded, and for this he called on the Belgian video artist Walter Verdin. Kaaitheater agreed to act as producer. For ten days, Verdin followed the movements of the improvising Paxton in the Felix Meritis building in Amsterdam. From the thirteen hours of material, he edited and composed a striking 54 minute-long dance film. This unique document will finally be released on DVD in the autumn of 2016. To mark this, we will be showing the video again on the big screen.

KAAITHEATER PRODUCTION #bignames #repertoire DANCE IMPROVISATION Steve Paxton | DIRECTION Walter Verdin | MUSIC Goldberg Variations by J.S. Bach, played by Glenn Gould | PRODUCTION Kaaitheater | CO-PRODUCTION The Kitchen (New York), Audiovisuele Dienst K.U.Leuven, Hebbel-Theater (Berlin), Felix Meritis (Amsterdam), Nederlands Instituut voor de Dans (Amsterdam), Audiovisuele Dienst K.U.Leuven | DISTRIBUTION Argos

JOOST VANDECASTEELE[BE] Habeas Corpus FRI 18, SAT 19/11 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | NL | € 12/10/8 WE GAAN VERZINNEN GODVERDOMME “Volgens ongeloofwaardige experts beleven we momenteel het ergste millennium ooit. Nog erger dan dat met de kruistochten en de honderdjarige oorlog. De toestand is hopeloos, nog hopelozer dan vorige keer. De vijand is onverslaanbaar, nog onverslaanbaarder dan vorige keer. Onze vrijheid staat op het spel, nog meer dan vorige keer. Onze normen en waarden staan onder druk, we moeten ze beschermen met ons leven, maar ervoor sterven hoeft ook weer niet. De tegenpartij is met zoveel, gelukkig dat ze een minderheid zijn. En het enige wat we bedenken, is meer van hetzelfde. Fuck it. We gaan verzinnen godverdomme. We gaan nog fantastische dingen verzinnen en uitproberen, want de geschiedenis is maar pas begonnen. Want dit is niet het beste wat we kunnen bedenken. Meer en nog en beter.” — Na Otaku (2009), In Onaanvaardbare Staat (2010) en Attack of the Killer Z (2014) keert Joost Vandecasteele terug naar de Kaaistudio’s met een soloproject. In 2016 publiceerde hij zijn inmiddels vijfde – en bejubelde – boek Jungle. ON VA INVENTER, NOM DE DIEU ! « On va inventer des choses fantastiques et les éprouver, parce que l’histoire ne fait que commencer. » Après Otaku (2009), In Onaanvaardbare Staat (2010) et Attack of the Killer Z (2014), Joost Vandecasteele revient aux Kaaistudio’s avec un projet en solo. GOD DAMN IT, WE’RE GOING TO MAKE SOMETHING UP “We’re going to make up some fantastic things and try them out, because history has only just begun.” After Otaku (2009), In Onaanvaardbare Staat (2010) and Attack of the Killer Z (2014), Joost Vandecasteele returns to Kaaistudios with a solo project.

PREMIERE KAAITHEATER PRODUCTION #madeinbxl #daredevil #society TEKST & SPEL Joost Vandecasteele

STEFAAN VAN BRABANDT/BRUNO VANDEN BROECKE/ DE VERWONDERING[BE] Socrates SAT 19/11 20:30 KAAITHEATER THEATRE | NL | 1H15 | RERUN | € 16/12/8 PROVOCERENDE VRAGEN Veertig jaar na Julien Schoenaerts brengt acteur Bruno Vanden Broecke ‘de vader van de Westerse filosofie’ weer tot leven. Met provocerende vragen ondermijnde Socrates – leermeester van Plato, uitvinder van de socratische methode – de vooroordelen van het Atheense volk en bekocht dat met de dood. Zijn gedachtegoed heeft 2400 jaar na datum nog niets aan waarde ingeboet. In deze theatertekst – geschreven en geregisseerd door Stefaan Van Brabandt – blikt ‘de horzel van Athene’ terug op een turbulent leven in de laatste uren voor hij van de gifbeker drinkt. Socrates is de eerste in een reeks monologen waarin Van Brabandt de filosoof zelf aan het woord laat, in een toon en stijl die overeenstemmen met de denkhouding en het temperament van de filosoof in kwestie. In de geest van Socrates is Socrates dus een ironische, ontroerende, tragikomische voorstelling die aan het denken zet. Na een succesvolle toernee vorig seizoen, keert de voorstelling terug naar het Kaaitheater. DES QUESTIONS PROVOCATRICES Socrate a incité la population athénienne à penser en leur posant, non sans ironie, des questions provocatrices. Socrates est le premier d’une série de monologues de philosophes de la main de Stefaan Van Brabandt. Chaque monologue est écrit comme si le philosophe prenait lui-même la parole. Socrates est donc un spectacle ironique, émouvant, tragicomique, qui invite à la réflexion.

PROVOCATIVE QUESTIONS Socrates got the people in Athens thinking by ironically asking them provocative questions. Socrates is the first in a series of philosophic monologues by Stefaan Van Brabandt. Each monologue is written as if the philosopher himself were speaking. Socrates is therefore an ironic, poignant, tragicomic piece that sets you thinking.

‘Het enige wat ik weet, is dat ik niets weet.’ — SOCRATES #bignames TEKST & REGIE Stefaan Van Brabandt | SPEL Bruno Vanden Broecke | DRAMATURGIE Wannes Gyselinck | PRODUCTIE De Verwondering | COPRODUCTIE Het Zuidelijk Toneel, Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond, Arenbergschouwburg

RE:MAKE TALK

ALICJA GESCINSKA Socrates en de lusten en lasten van de twijfel SAT 19/11 19:00 KAAITHEATER | NL | FREE >> p. 11

VERA MANTERO[PT] The Clean and the Dirty

ONS INNERLIJKE ZELF VERANDEREN De transitie naar een duurzame samenleving is al enkele jaren een centraal aandachtspunt in het werk van Vera Mantero. In The Clean and the Dirty focust de Portugese choreografe op de innerlijke transitie. Als we de relatie met en de zorg voor onze omgeving willen veranderen, dan moeten we ook ons innerlijke zelf veranderen. Dan moeten we zorg dragen voor dat precaire ‘zelf’. Mantero ziet een verband tussen die innerlijke transitieprocessen en wat er gebeurt tijdens het maken van kunst. “Omgaan met de materialen waaruit de wereld gemaakt is! Dat is één van de manieren om te omschrijven wat we in kunst doen. Omgaan met objecten, beelden, woorden, bewegingen, intensiteiten, ruimte, tijd, verlangens, trillingen, spoken… Het maakt ons vuil én het reinigt ons.” — Vera Mantero is de grande dame van de Portugese hedendaagse dans. Ze was eerder te gast in het Kaaitheater met “::” (2005) en Until the moment when God is destroyed by the extreme exercise of beauty (2007). MODIFIER NOTRE MOI INTÉRIEUR Depuis quelques années déjà, la transition vers une société durable est un point important dans l’œuvre de Vera Mantero. Dans The Clean and the Dirty, la chorégraphe portugaise se concentre sur la transition intérieure. Si nous désirons changer notre relation avec notre environnement et le soin qu’on lui porte, il nous faut également modifier notre moi intérieur et prendre soin de ce « moi » précaire. Mantero voit un lien entre ces processus de transition intérieure et ce qui se produit durant la création artistique. « Travailler avec des matériaux dont le monde est constitué ! C’est une des manières de décrire ce que nous faisons dans l’art. Manipuler des objets, des images, des mots, des mouvements, des intensités, l’espace, le temps, des désirs, des vibrations, des fantômes… Cela nous salit et nous purifie. » — Vera Mantero est la grande dame de la danse contemporaine portugaise. Elle était précédemment à l’affiche du Kaaitheater avec « :: » (2005) et Until the moment when God is destroyed by the extreme exercise of beauty (2007).

CHANGE OUR INNER SELVES The transition towards a sustainable society has been central to Vera Mantero’s work for some years now. In The Clean and the Dirty, the Portuguese choreographer focuses on the inner transition. If we want to change our relationship with our environment and with the way we care for it, then we also need to change our inner selves. This means caring for that precarious ‘self’. Mantero sees a connection between these inner transition processes and what happens when art is being created. “Dealing with the materials of which the world is comprised! That is one of the ways of describing what we do in art. Dealing with objects, images, words, movements, intensities, space, time, longings, vibrations and ghosts both makes us dirty and cleanses us.” — Vera Mantero is the grande dame of Portuguese contemporary dance. She has previously appeared at Kaaitheater with “::” (2005) and Until the moment when God is destroyed by the extreme exercise of beauty (2007).

‘In reality, life is not clean. Acknowledging this fact is the best way of making it less dirty, and of making ourselves happier in turn.’ – ANA CRISTINA LEONARDO

BELGIAN PREMIERE #daredevil ARTISTIC DIRECTION Vera Mantero | CO-CREATION, PERFORMANCE Elizabete Francisca, Vera Mantero, Volmir Cordeiro | PRODUCTION O Rumo do Fumo | CO-PRODUCTION Maria Matos Municipal Theatre (Lisbon), Porto Municipal Theatre. Rivoli. Campo Alegre. (Porto)

CO-FUNDED BY THE CREATIVE EUROPE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

WED 23, THU 24/11 20:30 KAAITHEATER DANCE | 1H15 | € 16/12/8

SIMON MAYER/KOPF HOCH[AT/BE] Sons of Sissy SUN 27/11 15:00 KAAITHEATER DANCE | 1H05 | € 16/12/8 + EXTRA: MATINEE KADEE 15:00 >> p. 160

ONTDAAN VAN REGELS EN CONSERVATISME Vorig seizoen kon je Simon Mayer aan het werk zien in de solo SunBengSitting. Als jonge Oostenrijkse danser verwerkte hij daarin tradities uit zijn geboortestreek. Oeroude rituelen en hedendaagse interpretaties verweefden zich tot een mysterieus en humoristisch geheel. In Sons of Sissy zet Mayer zijn zoektocht naar traditie verder, ditmaal met drie andere dansers die zich op scène ontpoppen tot muzikanten. Traditionele Alpenmuziek, groepsdansen en rituelen ontdoen ze behendig van hun regels en conservatisme. Interpretaties versmelten en nieuwe, tijdelijke betekenissen ontstaan. De ‘Sons of Sissy’ worden een vreemdsoortig folkmuziekkwartet en een experimenteel, ritueel danscombo. Met veel gevoel voor humor maken ze komaf met de stereotiepe mannelijke rolmodellen die in tradities vaak hardnekkig overeind blijven. — Simon Mayer studeerde aan de dansafdeling van de Weense Staatsopera, danste er een jaar in het corps de ballet en vervolgde zijn studie bij PARTS in Brussel. Hij was als danser, choreograaf en musicus betrokken bij voorstellingen van Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus en Zita Swoon. DÉPOUILLÉ DE LEUR CONSERVATISME ET DE LEURS RÈGLES La saison passée, on a pu voir Simon Mayer à l’œuvre au Kaaitheater dans son solo SunBengSitting. Ce jeune danseur originaire d’Autriche revisite les traditions de sa région natale. Rituels séculaires et interprétations contemporaines s’imbriquent dans un ensemble mystérieux et humoristique.

AUDIO DESCRIPTION NL We bieden mensen die slechtziend of blind zijn een ‘touch tour’ of audiodescriptie aan. FR Nous offrons un tour tactile ou un audiodescription aux personnes malvoyantes ou aveugles. EN We offer a touch tour or audio description to people who are visually impaired or blind. >> p . 161

#nxtgen #energizeme

Dans Sons of Sissy, Mayer poursuit sa recherche sur la tradition, cette fois avec trois autres danseurs qui, sur scène, se révèlent aussi musiciens. Ils dépouillent avec adresse la musique traditionnelle des Alpes, les danses de groupe et les rituels de leur conservatisme et de leurs règles. Les fils de Sissy se transforment en quatuor de musique folklorique et en combo expérimental de danse rituelle. Débordant de sens de l’humour, ils anéantissent le stéréotype du modèle de rôle masculin que les traditions maintiennent avec persistance. — Simon Mayer a étudié au département de danse de l’Opéra d’État de Vienne, y a dansé un an avec le corps de ballet et a ensuite poursuivi ses études à PARTS, à Bruxelles. En sa qualité de danseur, de chorégraphe et de musicien, il a participé à des spectacles d’Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus et Zita Swoon. STRIPPED OF CONSERVATISM AND RULES Last season, you could see Simon Mayer at work in his solo SunBengSitting. As a young Austrian dancer he incorporated traditions from his home region. Age-old rituals and contemporary interpretations were woven together to create a mysterious, humorous whole. In Sons of Sissy, Mayer continues his search for tradition, this time with three other dancers who emerge as musicians on stage. They adroitly strip traditional Alpine music, group dances and rituals of their conservatism and rules. Interpretations merge and new, temporary meanings come into being. The ‘Sons of Sissy’ become a strange kind of folk music quartet and an experimental, ritual dance combination. In a humorous way, they break with the stereotypical male role models that stubbornly live on in traditions. — Simon Mayer studied at the Vienna State Opera’s dance department, danced there for a year in the corps de ballet, and continued his studies at PARTS in Brussels. He was involved in performances by Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus and Zita Swoon as a dancer, choreographer and musician.

CO-FUNDED BY THE CREATIVE EUROPE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

THE HUMANE BODY

IDEA, CHOREOGRAPHY, PERFORMANCE, MUSIC Simon Mayer | PERFORMANCE, MUSIC Matteo Haitzmann, Patric Redl, Manuel Wagner | SPECIAL INSTRUMENTS Hans Tschiritsch | STAGE & COSTUME DESIGN Andrea Simeon | LIGHT DESIGN Hannes Ruschbaschan, Martin Walitza | ARTISTIC CONSULTANT Frans Poelstra | CO-PRODUCTION Kopf hoch, brut Wien, Gessnerallee Zurich, zeitraumexit Mannheim, Tanz ist Dornbirn

MEG STUART & TIM ETCHELLS[BE/DE/UK] Shown and Told WED 30/11 + THU 1, FRI 2/12 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | EN | € 16/12/8 © GUY KOKKEN

ONDERHANDELEN, HERONDERHANDELEN Twee reguliere gasten bij het Kaaitheater slaan opnieuw de handen in elkaar. Choreografe en danseres Meg Stuart en schrijver/performance kunstenaar Tim Etchells (artistiek directeur van Forced Entertainment) geven het nieuwste deel in hun reeks samenwerkingen de titel Shown and Told. Tijdens deze geïmproviseerde ontmoeting gebruiken ze hun eigen lichaam als een performance-instrument binnen een gedeelde ruimte van taal en beweging. Ze onderhandelen, heronderhandelen en verkennen samen de thema’s en methodieken die in ieders eigen werk aanwezig zijn. Die variëren van aan- en afwezigheid, over gemis en verlies tot het gebruik van fragmentaire verhaallijnen. Zo ontstaat een open dialoog met het publiek, op het snijpunt van de interesses die het tweetal verdelen en verbinden.

NEGOTIATING, RENEGOTIATING Two regulars at Kaaitheater will once again be joining forces. The choreographer and dancer Meg Stuart and the writer/performance artist Tim Etchells (artistic director of Forced Entertainment) have entitled the latest instalment in their series of collaborations Shown and Told. During this improvised encounter, they use their own bodies as performance instruments within a shared space of language and movement. Together they negotiate, renegotiate and explore the themes and methods found in one another’s work. These range from presence and absence, to loss and emptiness, to the use of fragmentary storylines. Thus an open dialogue is created with the audience, at the point where the interests that both divide and unite the duo intersect.

NÉGOCIER, RENÉGOCIER Deux hôtes réguliers du Kaaitheater unissent à nouveau leurs forces. La chorégraphe et danseuse Meg Stuart et l’auteur et artiste de la performance Tim Etchells (directeur artistique de Forced Entertainment) intitulent le nouveau volet de leur collaboration Shown and Told. Lors de cette rencontre improvisée, ils se servent de leur corps comme instrument de performance dans un espace partagé de langage et de mouvement. Ils négocient, renégocient et explorent ensemble les thèmes et les méthodes de l’œuvre individuelle de chacun, qui varient de la présence à l’absence, du manque et de la perte à la fragmentation de toute ligne narrative. Ainsi naît un dialogue ouvert avec le public, à l’intersection de ce qui sépare et relie les pôles d’intérêt du duo occasionnel.

‘Like stone, like stones, like starlight, like moonlight and starlight, like the sound of voices, like the stench of burning, like the smell of burning, like quicksand, like snow.’ – TIM ETCHELLS

PREMIERE #madeinbxl #bignames PRODUCTION Damaged Goods (Brussels)

NACHT VAN DE KENNIS OVER BRUSSEL 2016 NUIT DU SAVOIR SUR BRUXELLES 2016 NIGHT OF KNOWLEDGE ON BRUSSELS 2016 FRI 25/11 19:00 KAAITHEATER TALKS & DEBATES | NL, FR, EN | € 5

EEN KEURTEAM ONDERZOEKERS Brussel heeft niet één, maar veel identiteiten. Dat is waar MIXITY voor staat, het thema van de vijfde editie van de Nacht van de Kennis over Brussel. Het Brussels Studies Institute mobiliseert opnieuw een keurteam onderzoekers en denkers die hun kennis over Brussel met je zullen delen. Tussen de presentaties en discussies in gooi je je in het Kaaicafé enthousiast in het verbale strijdgewoel. UNE ÉQUIPE D’ÉMINENTS CHERCHEURS Bruxelles n’a pas une identité unique, mais bien plusieurs. C’est ce que montre MIXITY : le thème de la cinquième édition de la Nuit du Savoir sur Bruxelles. Le Brussels Studies Institute mobilise à nouveau une équipe d’éminents chercheurs et penseurs qui partageront leur connaissance sur Bruxelles avec le public. Entre les présentations et les discussions, on pourra se jeter avec enthousiasme dans la mêlée des joutes oratoires au Kaaicafé.

A CRACK TEAM OF RESEARCHERS Brussels does not have one, but many identities. That’s where MIXITY stands for, the theme of the fifth Night of Knowledge on Brussels. Once again, the Brussels Studies Institute will be mobilising a crack team of researchers and thinkers to share their knowledge of Brussels with you. In between the presentations and discussions, throw yourself enthusiastically into the verbal fray at the Kaaicafé.

BURNINGICE#10 3>10/12/2016 © EOTHEN STEARN

TEGENDRAADSE ANALYSES Hoe kunnen kunstenaars zich in hun thema’s en praktijken op een zinvolle manier verhouden tot de klimaatverandering en de sociaal-ecologische crisis? Dat was negen jaar geleden – bij de eerste editie van Burning Ice – de vraag die op tafel lag. Ondertussen zijn we toe aan de tiende en laatste editie. In het najaar van 2017 starten we met een gloednieuw festival dat de ecologische thematiek van Burning Ice verbindt met de interculturele invalshoek van Festival Kanal, zowel binnen de muren van het Kaaitheater als op verschillende locaties in de Brusselse kanaalzone. Maar eerst nog die tiende editie. Centraal staan kunstenaars die de voorbije jaren aantoonden dat kunst wel degelijk een rol heeft te spelen in de transitie naar een duurzame samenleving. Ze doen dat met kritische en tegendraadse analyses van het huidige systeem, door perspectieven te bieden om met verwarring en onzekerheid om te leren gaan of door een alternatief mensen wereldbeeld te schetsen. Heike Langsdorf, David Weber-Krebs, Kate McIntosh, Myriam Van Imschoot, Els Dietvorst en Kris Verdonck waren eerder te gast op Burning Ice. Nieuwe namen voor het festival zijn Benjamin Verdonck, Pieter Ampe, Lotte van den Berg en Niko Hafkenscheid. Het volledige programma kondigen we aan in oktober. DES ANALYSES À CONTRE-COURANT Comment les artistes peuvent-ils entretenir dans leurs thèmes et pratiques un rapport qui fasse sens avec les changements climatiques et la crise socio-économique ? Telle était la question mise en exergue il y a neuf ans, lors de la première édition de Burning Ice. Entre-temps, nous en sommes à la dixième et dernière édition. À l’automne 2017, nous lançons un tout nouveau festival qui reliera la thématique écologique de Burning Ice à la perspective interculturelle du Festival Kanal, aussi bien au sein du Kaaitheater que hors les murs, dans plusieurs lieux de la zone du canal.

Mais avant tout, cette dixième édition. Celle-ci s’articule autour d’artistes ayant démontré au cours des années précédentes que l’art a bel et bien un rôle à jouer dans la transition vers une société durable. Ils le font avec des analyses critiques et à contre-courant du système actuel, en offrant des perspectives permettant de gérer la confusion et l’incertitude actuelles ou en esquissant une image alternative de l’être humain et du monde. Heike Langsdorf, David WeberKrebs, Kate McIntosh, Myriam Van Imschoot, Els Dietvorst et Kris Verdonck n’en sont pas à leur premier Burning Ice, mais le festival affiche aussi de nouveaux noms comme Benjamin Verdonck, Pieter Ampe, Lotte van den Berg et Niko Hafkenscheid. Le programme complet vous sera communiqué en octobre. UNCOMPROMISING ANALYSES How can artists meaningfully relate to climate change and the social and ecological crisis in their themes and practices? This was the question posed nine years ago, when the first edition of Burning Ice was staged. We have now come to the tenth and final edition. In autumn 2017, we will be starting up a brand new festival. It will connect Burning Ice’s ecological theme with the intercultural perspective of Festival Kanal, and be staged both at Kaaitheater itself and at various other locations in the Brussels Canal Zone. But before all that, there’s still a tenth edition to come. Playing a central role will be artists who over the past few years have demonstrated that art does in fact have a role to play in the transition towards a sustainable society. They go about this by undertaking critical and uncompromising analyses of the current system, by offering perspectives that allow us to deal with confusion and uncertainty, and by sketching out an alternative view of human beings and the world. Heike Langsdorf, David Weber-Krebs, Kate McIntosh, Myriam Van Imschoot, Els Dietvorst and Kris Verdonck are all former guests at Burning Ice. New names signed up for this year’s festival include Benjamin Verdonck, Pieter Ampe, Lotte van den Berg and Niko Hafkenscheid. The full programme will be announced in October.

>> www.burningice.be CO-FUNDED BY THE CREATIVE EUROPE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

(2015). In addition to her artistic work, she is afﬁliated to KASK as a researcher and tutor. All languages, all ages. Not much more can be said about this work than what is revealed in the Mount Tackle drawing. Trust theater, artists and yourself! Berg Tackle Mont Tacle Alle talen, alle leeftijden. Over dit werk kan niet veel meer gezegd worden dan wat op ‫ جبل‬- ‫بشكل حرفي‬ de tekening te zien is. Vertrouw het theater, de makers en jezelf! ‫تعمل الراقصة والفنانة االدائية هايكه النجسدورف على بناء جبل بشكل‬ Toutes les langues, tous les âges. À propos de cette œuvre, ‫ وتركيبات‬،‫ تؤلف اداٍء بواسطة تجميع االشياء والحاجات واالقتراحات‬.‫حرفي‬ on ne peut pas dire beaucoup plus que ce qu’il y a à voir sur ‫ سّلم‬.‫ وااليحائات املختلفة ملجتمعنا املتعدد والتعبيرات التي نتشارك بها‬،‫اللغات‬ ce dessin. Ayez confiance dans le théâtre, dans les créateurs .‫نفسك وشارك بهذا امل زيج للمسرح ورقص والتركيب والفن االدائي‬ et en vous-même !

ٌ ‫ُقدمت عرو‬ (‫ض سابقة لهايكه النجسدورف في برامج مسرح الَكاي )كاي ثياتر‬ ‫ باالضافة الى‬.(2015) ‫( والجلوس مع الجسد‬2010) ‫مثل بوستكارد‬ ‫ تعمل النجسدورف كباحثة ومحاضرة في جامعة الفنون‬،‫إنتاجها الفني‬ .KASK

HEIKE LANGSDORF/RADICAL_HOPE[DE/BE]

BURNINGICE#10

Mount Tackle SAT 3/12 20:30 + SUN 4/12 15:00 KAAITHEATER PERFORMANCE | € 12/10/8 + MATINEE KADEE, SUN 4/12 15:00 >> p. 160 © RAQUEL SANTANA DE MORAIS

EEN BERG – LETTERLIJK Danseres en performancekunstenaar Heike Langsdorf bouwt een berg – letterlijk. Uit gevonden spullen én een resem aan talen, suggesties en gebaren creëert ze een voorstelling over onze superdiverse samenleving en de tekens die we delen. Begeef je vrijelijk op dit kruispunt van theater, dans, installatie- en performancekunst. — Heike Langsdorf stond al eerder in het Kaaitheaterprogramma, onder andere met de locatieprojecten Postcards from the future (2010) en Sitting with the Body (2015). Naast haar artistiek werk is ze verbonden aan het KASK als onderzoeker en docent. UNE MONTAGNE – LITTÉRALEMENT La danseuse et artiste de la performance Heike Langsdorf construit – littéralement – une montagne. Avec des objets trouvés et une série de langages, de suggestions et de gestes, elle crée un spectacle sur notre société super-diverse et sur les signes que nous partageons. Il suffit de se rendre librement sur cette croisée du théâtre, de la danse, de l’installation et de la performance. — Heike Langsdorf était déjà à l’affiche du Kaaitheater, entre autres, avec les projets hors les murs Postcards from the future (2010) et Sitting with the Body (2015). Outre son œuvre artistique, elle est chercheuse reliée au KASK où elle enseigne aussi.

A MOUNTAIN – LITERALLY The dancer and performance artist Heike Langsdorf is literally constructing a mountain. From found items and all manner of languages, suggestions and gestures, she creates a performance about our highly diverse society and the signs that we share. Give yourself over freely to this crossroads of theatre, dance, installation and A MOUNTAIN – LITERALLY performance art. The Heike dancer andLangsdorf performance artist Heikepreviously Langsdorf is literally constructing mountain. From — has featured in athe Kaaifound items and all manner of languages, suggestions and gestures, she creates a performance theater programme including the on-location about our highly diverse societywith and thepieces signs that we share. Give yourself over freely to this crossroads of theatre, dance, installation and performance art. Postcards from the future (2010) and Sitting projects — Heike Langsdorf previously featured in the Kaaitheater pieces In addition to herprogramme artisticwithwork, with the Bodyhas(2015). including the on-location projects Postcards from the future (2010) and Sitting with the Body she is affiliated to KASK as a researcher and tutor. (2015). In addition to her artistic work, she is afﬁliated to KASK as a researcher and tutor. ‫ جبل‬- ‫بشكل حرفي‬ ‫تعمل الراقصة والفنانة االدائية هايكه النجسدورف على بناء جبل بشكل‬ ‫ وتركيبات‬،‫ تؤلف اداٍء بواسطة تجميع االشياء والحاجات واالقتراحات‬.‫حرفي‬ ‫ سّلم‬.‫ وااليحائات املختلفة ملجتمعنا املتعدد والتعبيرات التي نتشارك بها‬،‫اللغات‬ .‫نفسك وشارك بهذا امل زيج للمسرح ورقص والتركيب والفن االدائي‬ ٌ ‫ُقدمت عرو‬ (‫ض سابقة لهايكه النجسدورف في برامج مسرح الَكاي )كاي ثياتر‬ ‫ باالضافة الى‬.(2015) ‫( والجلوس مع الجسد‬2010) ‫مثل بوستكارد‬ ‫ تعمل النجسدورف كباحثة ومحاضرة في جامعة الفنون‬،‫إنتاجها الفني‬ .KASK

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #visual CONCEPT, DEVELOPMENT, REALISATION Heike Langsdorf/radical_hope | IN COLLABORATION WITH Ief Spincemaille (scenography), David Helbich (soundscape), Lilia Mestre (choreography), Raquel Santana de Morais (illustrations), Anna Luyten (text advice), Kristof Van Baarle (dramaturgical advice) | CO-PRODUCTION Kaaitheater, Buda, Vooruit, Vrijstaat O./De Werf, Pianofabriek

KATE McINTOSH[NZ/BE]

BURNINGICE#10

Worktable SUN 4 + TUE 6 > SAT 10/12 17:00>23:00 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | CHOOSE WHAT YOU PAY

HAK ZACHTAARDIG IN STUKKEN Worktable is een uitnodiging tot het stukmaken van alledaagse objecten. Gewapend met een veiligheidsbril en allerhande gereedschap mag je een theekopje, paraplu, wekker of krant brutaal in stukken hakken of zachtaardig demonteren. Van afval is echter geen sprake: andere instructies, andere ruimtes, andere acties volgen. Worktable zet een keten in gang die je doet nadenken over de materiële wereld rondom ons. Een spitsvondig spel van handelingen en herinneringen stelt onze onophoudelijke productiedrang in vraag. Met een handleiding onder de arm – één toeschouwer per keer – ben je op weg om je eigen verantwoordelijkheid onder ogen te zien. Werk aan de winkel! — Kate McIntosh werd geboren in Nieuw-Zeeland, woont in Brussel en is vanaf 2017 artist-in-residence in het Kaaitheater. Met voorstellingen als Dark Matter (2009), Untried Untested (2012) en All Ears (2013) bricoleert ze vrolijk aan een oeuvre dat onze dagelijkse gewoontes in vraag stelt.

FRACASSER AVEC DÉLICATESSE Worktable est une invitation à mettre en pièces des objets quotidiens. Équipé de lunettes de sécurité et de divers outils, on peut fracasser brutalement ou démonter avec délicatesse une tasse à thé, un parapluie, un réveil… Il n’est toutefois pas question de laisser de déchets : d’autres instructions, d’autres espaces, d’autres actions suivent. Worktable déclenche un enchaînement qui incite à réfléchir sur le monde matériel qui nous entoure. Un jeu subtil de gestes et de souvenirs remet en question notre pulsion incessante de production. Armé d’un mode d’emploi, on s’apprête – un spectateur à la fois – à faire face à sa propre responsabilité. Il y a du pain sur la planche ! — Kate McIntosh est née en Nouvelle-Zélande, vit à Bruxelles et est artiste en résidence au Kaaitheater. Avec des spectacles comme Dark Matter (2009), Untried Untested (2012) et All Ears (2013), elle bricole joyeusement une œuvre qui interroge nos habitudes quotidiennes. GENTLY DESTROY Worktable is an invitation to destroy everyday objects. Armed with a pair of safety glasses and a range of tools, you can brutally hack to pieces or gently dismantle a teacup, umbrella, alarm clock or newspaper. There is no question of rubbish: further instructions, other spaces and other actions follow. Worktable sets a chain in motion that makes you think about the material world around us. A subtle play of actions and memories calls into question our ceaseless urge to manufacture things. With an instruction manual under your arm – one spectator at a time – you are on your way to facing up to your own responsibility. There’s a lot of work to be done! — Kate McIntosh was born in New Zealand, lives in Brussels and is artist-in-residence at the Kaaitheater. With performances like Dark Matter (2009), Untried Untested (2012) and All Ears (2013) she cheerfully knocks together an oeuvre that calls into question our daily routines.

ARTIST-IN-RESIDENCE #madeinbxl

>> All Ears (p. 83) | In Many Hands (p. 125)

CONCEPT & REALISATION Kate McIntosh | PRODUCTION SPIN | COMMISSIONED in the frame of the event ‘Performance Is a Dirty Work’ funded by Roehampton University

ELS DIETVORST[BE/IR]

BURNINGICE#10

I watched the white dogs of the dawn TUE 6, WED 7, FRI 9, SAT 10/12 18:00>22:00 KAAISTUDIO’S VIDEO INSTALLATION | FREE VISSERIJQUOTA In deze video-installatie laat Els Dietvorst de inwoners van een klein Iers vissersdorp aan het woord. De druk van Europese visserijquota bedreigt het dorp in zijn voortbestaan. Dietvorst plaats de diepmenselijke individuele verhalen tegenover het grotere, Europese, politiek-economische verhaal. De installatie is een eerste stap naar een nieuwe film, die na The Rabbit and the Teasel (2014) het tweede deel wordt van een trilogie over de relatie mensnatuur en het vormgeven van onze voedselketen. DES QUOTAS DE PÊCHE Dans cette installation vidéo, Els Dietvorst donne la parole aux habitants d’un petit village de pêcheurs, dont la survie est menacée par la pression des quotas de pêche imposés par l’UE. Dietvorst met en regard les récits individuels, profondément humains, avec le grand récit politico-économique européen. L’installation est une première étape dans la réalisation d’un nouveau film qui sera le deuxième volet d’une trilogie, entamée en 2014 avec The Rabbit and the Teasel, sur la relation entre l’homme et la nature et sur l’élaboration de nos chaînes alimentaires. FISHING QUOTAS In this video installation, Els Dietvorst allows the residents of a small Irish fishing village to speak. The pressure caused by European fishing quotas threatens the village’s survival. Dietvorst sets the deeply human individual stories against the backdrop of the wider European political and economic situation. The installation is a first step towards a new film, which will follow on from The Rabbit and the Teasel (2014) as the second part of a trilogy about the relationship between humans and the natural world, and about how our food chain is shaped. © GARRY BATES

KAAITHEATER CO-PRODUCTION #society CAMERA, SOUND, DIRECTION Els Dietvorst | EDITING, SOUND CORRECTION Simon Arazi | MUSIC Laura Hyland | CO-PRODUCTION Kaaitheater, ARGOS centre for art and media | PRODUCTION Panache

BENJAMIN VERDONCK[BE]

BURNINGICE#10

one more thing SAT 3/12 19:15 + 20:00 + 22:00 & SUN 4/12 13:45 + 14:30 + 16:30 KAAITHEATER THEATRE | 15MIN. | FREE, BUT PLEASE BOOK IN ADVANCE THEATERTJE UIT EEN KOFFER In one more thing tovert Benjamin Verdonck een theatertje van 60cm x 60cm x 60cm uit een koffer. Gebaseerd op een zin uit Il diavolo sulle colline (De duivel op de heuvels) van Cesare Pavese, assembleert hij met voorbijglijdende letters een grafisch-abstracte fantasie over de relativiteit der dingen. Deze kijkdoos van één vierkante meter wordt een mobiele en muzikale miniatuurvoorstelling voor vijftien personen – in evenveel minuten. Tijdens elke voorstelling creëert een plaatselijke muzikant de soundtrack.

#society #tender CONCEPT, PERFORMANCE Benjamin Verdonck | PRODUCTION Toneelhuis, KVS

UNE VALISE TRANSFORMÉ EN UN THÉÂTRE MINIATURE Dans one more thing, Benjamin Verdonck transforme comme par magie une valise en un théâtre miniature (60 cm x 60 cm x 60 cm). Inspiré d’une phrase du roman Il diavolo sulle colline (Le Diable sur les collines) de Cesare Pavese, il assemble au moyen de lettres coulissantes une fantaisie graphique abstraite sur la relativité des chosesdans une boîte à images sur un mètre carré. Il en résulte un spectacle en miniature, mobile et musical, pour quinze personnes en autant de minutes. Durant chaque représentation, un musicien local crée la bande sonore. MINIATURE THEATRE OUT OF A SUITCASE In one more thing, Benjamin Verdonck conjures up a 60cm x 60cm x 60cm-sized miniature theatre out of a suitcase. Based on a sentence from Il diavolo sulle colline (The Devil in the Hills) by Cesare Pavese, he assembles an abstract graphic fantasy about the relativity of things with letters that glide byin a diorama of a single square meter. The result is a mobile, musical, miniature fifteen-minute performance for fifteen people. During each performance, a local musician creates the soundtrack.

BENJAMIN VERDONCK & PIETER AMPE[BE]

BURNINGICE#10

WE DON’T SPEAK TO BE UNDERSTOOD SUN 4/12 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | 1H | € 16/12/8 MACHINIST EN LIJDEND VOORWERP Pieter Ampe en Benjamin Verdonck gaan aan de slag met Vivaldi’s De Vier Jaargetijden. Op de scène trekken de seizoenen voorbij, maar het verloop is niet altijd zoals dat zou moeten. Wat voor impact hebben die steeds veranderende omstandigheden op hen? Houden ze stand in die verandering, of blijven ze speelbal van de steeds groter wordende chaos? In deze visuele performance zijn Verdonck en Ampe machinist en lijdend voorwerp, zanger en danser. Na de ontwrichtende concertante van De Vier Jaargetijden, laat een wonderbaarlijke, eindeloze epiloog je vervolgens verweesd en hulpeloos achter. — Pieter Ampe studeerde aan PARTS en was eerder te gast in het Kaaitheater met o.a. Still Standing You (2011) en So you can feel (2014). Benjamin Verdonck is acteur, schrijver, beeldend kunstenaar en theatermaker. Hij bespeelt zowel de reguliere theaterzaal als de publieke ruimte. Sinds 2006 maakt hij deel uit van de vaste kern van Toneelhuis. MACHINISTE ET COMPLÉMENT D’OBJET DIRECT Pieter Ampe et Benjamin Verdonck montent un spectacle autour des Quatre Saisons de Vivaldi. Sur scène, les saisons passent, mais le déroulement n’est pas toujours ce qu’il devrait être. Quel impact ont sur eux ces circonstances sans cesse changeantes ? Résistent-ils à ce changement ou sont-ils à la merci du chaos toujours croissant ? Dans ce spectacle visuel, Verdonck et Ampe sont machinistes et compléments d’objet direct, chanteurs et danseurs. C’est une symphonie concertante désarticulée des Quatre Saisons. Après un interminable épilogue singulier, on reste désemparé. — Pieter Ampe a étudié à PARTS et était à l’affiche du Kaaitheater avec e.a. Still Standing You (2011) et So you can feel (2014). Benjamin Verdonck est acteur, auteur, plasticien et créateur de théâtre. Il joue aussi bien dans

des salles de théâtre que dans l’espace public. Depuis 2006, il fait partie de l’équipe des artistes associés de Toneelhuis. DRIVER AND PASSIVE OBJECT Pieter Ampe and Benjamin Verdonck will be setting to work with Vivaldi’s The Four Seasons. On stage, the seasons pass by, but the sequence is not always as it should be. What kind of impact do these constantly changing conditions have on them? Can they stay afloat in the face of all this change, or are they at the mercy of the ever-growing chaos? In this visual performance, Verdonck and Ampe are both drivers and passive objects, singers and dancers. After this disruptive concertante of The Four Seasons, a marvellous, endless epilogue leaves you feeling orphaned and defenceless. — Pieter Ampe studied at PARTS and staged shows like Still Standing You (2011) and So you can feel (2014) at the Kaaitheater. Benjamin Verdonck is an actor, writer, visual artist and theatre maker. He performs both in traditional theatre auditoriums and in the public space. Since 2006, he has been one of Toneelhuis’s core artists.

#nxtgen #energizeme BY & WITH Pieter Ampe, Benjamin Verdonck, Iwan Van Vlierberghe, Korneel Coessens, Louise Crabbé, Peter Seynaeve | PRODUCTION KVS, Toneelhuis, CAMPO | CO-PRODUCTION BIT Teatergarasjen (Bergen, NO), La Bâtie – Festival de Genève | EXECUTIVE PRODUCER CAMPO

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

NIKO HAFKENSCHEID, HEDVIG BIONG, PABLO CASTILLA[BE/NO/ES]

BURNINGICE#10

Syden TUE 6, WED 7/12 19:00 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE/MUSIC | € 12/10/8 MER BLEUE, PLAGES BLANCHES Syden signifie le « sud » dans toutes les langues scandinaves. Le mot désigne un lieu de villégiature méridional, un refuge utopique qui offre du réconfort ; chaud, bon marché, doté de tous les équipements. Mer bleue, plages blanches, atmosphère joyeuse et insouciante, loin de la réalité complexe et troublée. Pour les Belges cela sonne comme l’exode vers l’Espagne lors des sombres mois d’hiver. Syden analyse les aspects mystérieux, authentiques et pervers de cet univers parallèle avec ses propres règles, routines, rythmes et esthétique. Le musicien et compositeur Niko Hafkenscheid, le plasticien Hedvig Biong et le cinéaste Pablo Castilla conçoivent Syden comme un mini-opéra qui s’articule autour d’une série de chansons inspirées d’interviews de touristes et interprétées par ces mêmes touristes. © NIKO HAFKENSCHEID

BLAUWE ZEE, WITTE STRANDEN Syden betekent ‘Zuiden’ in alle Scandinavische talen. Het staat voor een Zuiderse vakantieplek die troost biedt als een utopisch toevluchtsoord: warm, goedkoop, met alle voorzieningen. Blauwe zee, witte stranden, vrolijke en luchthartige sfeer, weg van een complexe, verstoorde realiteit. Voor Belgen klinkt dit als de vlucht naar Spanje in de donkere wintermaanden. Syden onderzoekt het mysterieuze, authentieke en perverse van dit parallelle universum met z’n eigen regels, routines, ritmes en esthetiek. Muzikant en componist Niko Hafkenscheid, beeldend kunstenaar Hedvig Biong en cineast Pablo Castilla concipiëren Syden als een mini-opera. Centraal staat een reeks songs gebaseerd op interviews met toeristen en live gezongen door diezelfde toeristen.

BLUE SEA, WHITE BEACHES Syden means ‘South’ in all the Scandinavian languages. It evokes a Southern holiday destination: warm, cheap and with every amenity, offering comfort as a utopian haven of refuge. With its blue sea, white beaches and cheerful, light-hearted atmosphere, it is far removed from a reality that is complex and disturbed. For Belgians, this sounds like the mass exodus to Spain in the dark winter months. Syden explores the mystery, authenticity and perversity of this parallel universe with its own rules, routines, rhythms and aesthetic. The musician and composer Niko Hafkenscheid, the visual artist Hedvig Biong and the film-maker Pablo Castilla conceive Syden as a mini-opera. Central to the piece are a series of songs based on interviews with tourists, which are sung live by those very same tourists.

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #nxtgen #madeinbxl CONCEPT, DEVELOPMENT Hedvig Biong, Pablo Castilla, Niko Hafkenscheid | PRODUCTION Hedvig Biong, Pablo Castilla, Niko Hafkenscheid | CO-PRODUCTION Kaaitheater, workspacebrussels

DAVID WEBER-KREBS[BE]

BURNINGICE#10

Tonight, Lights Out! WED 7/12 20:30 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | EN | € 12/10/8 SAMEN IN HET DONKER Al tien keer deden we allemaal samen het licht uit tijdens het jaarlijkse Earth Hour. In Tonight, Lights Out! doet David Weber-Krebs dezelfde oefening: niet wereldwijd, maar met een groep van zestig mensen in een theaterruimte. Tonight, Lights Out! focust op het opbouwen van geloof. Het geloof dat je met het gezamenlijk uitvoeren van een eenvoudige taak echt iets kunt veranderen. Wat zal er gebeuren, samen in het donker? Dit theatrale experiment peilt naar onze democratische inzet en biedt een metafoor voor ecologische hoogdringendheid. — De Belgisch-Duitse kunstenaar David Weber-Krebs was eerder te gast in het Kaaitheater met Balthazar (2013) en Into The Big World (2015). UNE ASSEMBLÉE PLONGÉE DANS L’OBSCURITÉ Depuis dix ans déjà, nous éteignons tous la lumière au même moment, une fois par an, durant l’Earth Hour. Dans Tonight, Lights Out!, David Weber-Krebs accomplit le même exercice, non pas mondialement, mais avec un groupe de soixante personnes dans un théâtre. TOGETHER IN THE DARK For ten years now, we have all been turning out the lights together during the annual Earth Hour. In Tonight, Lights Out!, David Weber-Krebs does the same thing: not on a worldwide scale but with a group of sixty people in a theatre space. Tonight, Lights Out! focuses on the creation of belief. The belief that by jointly carrying out a simple task you can truly change something. What will happen, together in the dark? This theatrical experiment investigates our capacity for democracy and presents a metaphor for ecological urgency. — The Belgian-German artist David Weber-Krebs was previously seen at Kaaitheater with Balthazar (2013) and Into The Big World (2015).

MYRIAM VAN IMSCHOOT[BE]

BURNINGICE#10

What Nature Says FRI 9, SAT 10/12 20:30 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | 1H20 | RERUN | € 12/10/8

CHRIST ON THE MOUNT OF OLIVES (DETAIL) – VYSSÍ BROD ALTAR PIECE

MENS, NATUUR EN MACHINE Wat zegt de natuur ons? Myriam Van Imschoot ging op onderzoek in een zoo, lag met een stemvork in de aanslag naast een snelweg, en ontdekte vogels in het bos die kettingzagen en ring tones imiteren. Vijf performers – afkomstig uit de noise underground, de popmuziek en andere scenes – spelen al deze geluiden na met enkel hun stem. What Nature Says is een radiofone performance die laveert tussen herkenbaarheid en abstractie. Tijdens dit luisteren kijkspel komen je ideeën over wat mens, natuur en machine is langzaamaan op de helling te staan. — Myriam Van Imschoot is gespecialiseerd in geluidspoëzie, vocale performances en video- en geluidsinstallaties. Ze beweegt behendig tussen verschillende media, en zet voluit in op het experiment. Tijdens Performatik11 creëerde ze het associatieve beelden klankgedicht Living Archive. What Nature Says ging in première tijdens Burning Ice #8.

L’HOMME, LA NATURE ET LA MACHINE Que nous dit la nature ? Myriam Van Imschoot est partie en exploration dans un zoo, s’est couchée avec d’un diapason contre la joue à côté d’une autoroute et a découvert dans la forêt des oiseaux qui imitent le bruit de tronçonneuses et de sonneries de téléphone. Cinq performeurs, provenant de la scène noise underground, de la musique pop et d’autres genres, imitent ces sons avec leur voix. What Nature Says est un spectacle radiophonique qui oscille entre abstractions et éléments reconnaissables. Cette production sonore et visuelle ébranle petit à petit les idées que nous nous faisons de ce qu’est l’homme, la nature et la machine. — Myriam Van Imschoot est spécialisée dans la poésie sonore, les performances vocales et les installations acoustiques et vidéo. Elle passe avec aisance d’un média à l’autre et s’adonne pleinement à l’expérimentation. Lors de Performatik11, elle a créé le poème associatif visuel et sonore Living Archive. La première de What Nature Says a eu lieu dans le cadre de Burning Ice #8. HUMANS, NATURE AND MACHINES What is nature saying to us? Myriam Van Imschoot carried out research in a zoo, lay down beside a motorway with a trilling tuning fork, and discovered birds in the woods whose songs imitated chainsaws and ring tones. Five performers – from the noise underground, pop music and other scenes – imitate all these sounds using only their voice. What Nature Says is a radiophonic performance that tacks between recognisability and abstraction. During this play of listening and watching, your ideas about human beings, nature and machines are slowly called into question. — Myriam Van Imschoot specialises in sound poetry, vocal performances and video and sound installations. She moves dexterously between various different media, fully embracing experimentation. During Performatik11, she created the associative image and sound poem Living Archive. What Nature Says premiered at Burning Ice #8.

KAAITHEATER CO-PRODUCTION

#madeinbxl #tender CONCEPT & DIRECTION Myriam Van Imschoot | SOUND INSTALLATION Fabrice Moinet, Myriam Van Imschoot | PERFORMANCE & CO-CREATION Jean-Baptiste Veyret-Logerias, Caroline Daish, Anne-Laure Pigache, Jakob Ampe, Mat Pogo | LIGHT Geni Diez (Kaaitheater), Bennert Van Cottem | PRODUCTION Hiros | CO-PRODUCTION Kaaitheater, Kunstencentrum Buda, Kunstenwerkplaats Pianofabriek

LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS[NL]

BURNINGICE#10

Building Conversation SAT 10/12 15:00 KAAISTUDIO’S THEATRE | EN | 5H INCL. DINNER | € 12/10/8 EEN UITWISSELING VAN PERSPECTIEVEN De Nederlandse theatermaker Lotte van den Berg en beeldend kunstenaar Daan ’t Sas bouwen met Building Conversation een ruimte om tot een uitwisseling van perspectieven te komen. Ze tonen en doorlopen de conflicten in onze samenleving, zonder ze glad te strijken of te radicaliseren. Geïnspireerd door gesprekstechnieken uit verschillende culturen verheffen ze het gesprek tot een kunstwerk. — Lotte van den Berg gebruikt theater om verhoudingen tussen mensen zichtbaar te maken. Eerder toonden we in en rond het Kaaitheater Pleinvrees (Het Theaterfestival 2013), Cold Turkey (2010) en Braakland (2008). UNE ASSEMBLÉE PLONGÉE DANS L’OBSCURITÉ Lotte van den Berg et Daan ’t Sas transforment un espace de manière à obtenir un échange de perspectives. Ils montrent et parcourent les conflits de notre société, sans atténuer ni intensifier les difficultés. Inspirés par des techniques d’entretien issues de différentes cultures, ils hissent l’entretien au rang d’œuvre d’art. AN EXCHANGE OF PERSPECTIVES With Building Conversation, the Dutch theatre maker Lotte van den Berg and the visual artist Daan ’t Sas build a space in which perspectives can be exchanged. They show and run through the conflicts in our society, without smoothing them over or over-radicalising them. Inspired by conversational techniques from a number of different cultures, they raise up the discussion to the status of an artwork. — Lotte van den Berg uses theatre to render relationships between people visible. The Kaaitheater has previously programmed performances of Pleinvrees (Het Theaterfestival 2013), Cold Turkey (2010) and Braakland (2008).

CHOOSE YOUR CONVERSATION Parliament of Things SAT 10/12 15:00>20:00

Inspired by the theory of Bruno Latour and by Aboriginal rituals, you question the relationship between people and things. Is it acceptable for us to speak in the name of things? Or might another relationship conceivably be created, in which we abandon the anthropocentric point of view and see the future from the things’ perspective?

Time Loop Talk SAT 10/12 15:00>20:00 Engage in three more conversations during Performatik17 >> p. 118 #society #perspectives CONCEPT, DEVELOPMENT, REALISATION Lotte van den Berg & Daan ’t Sas | PRODUCTION Third Space | CO-PRODUCTION Münchner Kammerspiele

The Indians of Canada’s Great Lakes let go of short-term thinking in order to move amongst the generations that came before them and that will come after them. Are we capable of doing the same thing, rather than taking a decision that solely takes account of its impact on the present?

ESZTER SALAMON[HU/DE/FR] MONUMENT 0.1: Valda & Gus FRI 9, SAT 10/12 20:30 KAAITHEATER DANCE | EN | 1H20 | € 16/12/8 © URSULA KAUFMANN

TWEE UITZONDERLIJKE CARRIÈRES Van Sergei Diaghilev tot Marie Rambert, van Rudolf Laban tot Martha Graham, van Merce Cunningham tot Yvonne Rainer, van John Cage tot Morton Feldman, van Robert Rauschenberg tot Andy Warhol, van Brian de Palma tot Woody Allen en van King Lear tot Othello: zestig jaar lang waren de artistieke carrières van Valda Setterfield en Gus Solomons Jr. gelieerd aan de meest prominente artiesten en artistieke ontwikkelingen. Eszter Salamon en haar artistieke partner Christophe Wavelet reisden naar New York om er de nu 82-jarige Setterfield en 76-jarige Solomons Jr. uitvoerig te interviewen over hun uitzonderlijke carrières. Ze overtuigde hen om zelf op de scène te staan in MONUMENT 0.1: Valda & Gus. De voorstelling situeert zich op de grens van fictie en geschiedenis. Met lichamen, woorden en gebaren kneden ze een compositie waarin het voortschrijden van de tijd en uit herinneringen opgediepte verhalen zich verstrengelen. Haast onbeschaamd tarten Valda en Gus de verwachtingen die bij hun hoge leeftijd horen. — Vorig seizoen maakte Eszter Salamon nog grote indruk met MONUMENT 0: haunted by wars (1913–2013). MONUMENT 0.1: Valda & Gus is het tweede deel in deze reeks over de relatie tussen dans en geschiedenis. DEUX CARRIÈRES EXCEPTIONNELLES De Sergei Diaghilev à Marie Rambert, de Rudolf Laban à Martha Graham, de Merce Cunningham à Yvonne Rainer, de John Cage à Morton Feldman, de Robert Rauschenberg à Andy Warhol, de Brian de Palma à Woody Allen et de King Lear à Othello : soixante ans durant, les carrières artistiques de Valda Setterfield et Gus Solomons Jr. ont été liées aux artistes les plus éminents et aux développements artistiques les plus en vue.

RE:MAKE TALK

PATRICK DEBOOSERE[BE] >> p. 11 About Ageing FRI 9/12 19:00 KAAITHEATER | EN | FREE

Eszter Salamon et son collaborateur artistique Christophe Wavelet se sont rendu à New York pour longuement interviewer Setterfiels et Solomon Jr., âgés respectivement de 82 et 76 ans, à propos de leurs carrières exceptionnelles. Elle les a même convaincus de monter sur scène dans MONUMENT 0.1 : Valda & Gus. Le spectacle se situe à la frontière de la fiction et de l’histoire. Avec des corps, des mots et de gestes, ils pétrissent une composition dans laquelle s’entremêlent l’écoulement du temps et des histoires exhumées de souvenirs. Valda et Gus défient sans vergogne les attentes inhérentes à leur grand âge. — La saison passée, Eszter Salamon a fait grande impression avec MONUMENT 0 : haunted by wars (1913–2013). MONUMENT 0.1 : Valda & Gus est la deuxième partie de cette série sur les relations entre la danse et l’histoire. TWO EXTRAORDINARY CAREERS From Sergei Diaghilev to Marie Rambert, from Rudolf Laban to Martha Graham, from Merce Cunningham to Yvonne Rainer, from John Cage to Morton Feldman, from Robert Rauschenberg to Andy Warhol, from Brian de Palma to Woody Allen and from King Lear to Othello: for sixty years, the artistic careers of Valda Setterfield and Gus Solomons Jr. were linked to the most prominent artists and artistic developments. Eszter Salamon and her artistic collaborator Christophe Wavelet travelled to New York to interview in depth the now 82-year old Setterfield and the 76-year old Solomons Jr. about their extraordinary careers, and she convinced them to appear on stage themselves in MONUMENT 0.1: Valda & Gus. The performance lies somewhere on the border between fiction and history. With bodies, words and gestures, they knead together a composition in which the passage of time and stories dug up from memories are entwined. Almost insolently, Valda and Gus defy the expectations that go with their great age. — Last season, Eszter Salamon made a strong impression with MONUMENT 0: haunted by wars (1913–2013). MONUMENT 0.1: Valda & Gus is the second part in this series about the relationship between dance and history.

#repertoire ARTISTIC DIRECTION Eszter Salamon | CONCEPT, DRAMATURGY Eszter Salamon, Christophe Wavelet | REALISATION, PERFORMANCE Valda Setterfield, Gus Solomons Jr. | TECHNICAL DIRECTION, LIGHT Rima Ben Brahim | COSTUMES Adeline André | PUPPETS Gus Solomons Jr. | PRODUCTION Sandra Orain, Elodie Perrin/Studio E.S., Alexandra Wellensiek/Botschaft Gbr | CO-PRODUCTION Centre National de la Danse (Paris), HAU Hebbel am Ufer (Berlin), Internationales Sommerfestival Kampnagel (Hamburg), PACT Zollverein (Essen), Tanzquartier (Wien)

SALVA SANCHIS/ KUNST/WERK[ES/BE] Radical Light TUE 13/12 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE | 1H | RERUN | € 16/12/8

RECHTTOE RECHTAAN EN ONVERSNEDEN In Radical Light, een creatie voor vijf dansers, combineert choreograaf Salva Sanchis ervaringsgerichte en formele dans. ‘Ervaringsgericht’ zijn de dansjes die we spontaan maken op een feestje of thuis – instinctief maar tegelijk sociaal bepaald. Formele dans is dan weer wat je ziet tijdens dansvoorstellingen: volledig gecomponeerde bewegingen. Sanchis vindt inspiratie in de muziek van Discodesafinado, een fusie van minimale techno en experimentele elektronica. Radical Light laat het muzikale concept van pulse los op vijf dansers: rechttoe rechtaan, gelaagd en onversneden. Dompel jezelf onder in geluid en beweging, aan een stevige 120 beats per minuut. — Salva Sanchis (PARTS, Rosas) vormt samen met Marc Vanrunxt de dansorganisatie Kunst/Werk. Hij was bij het Kaaitheater te gast met eigen werk als now h e r e (2011) en The Phantom Layer (2013). PURE ET DIRECTE Dans Radical Light, une création pour cinq danseurs, le chorégraphe Salva Sanchis combine de la danse formelle et spontanée. Ces dernières sont ces danses qu’on esquisse spontanément lors d’une fête ou seul chez soi – instinctif, mais déterminées sur le plan social. La danse formelle désigne quant à elle ce qu’on voit dans les spectacles de danse : les mouvements sont entièrement composés. Sanchis puise son inspiration dans la musique de Discodesafinado : une fusion de techno minimaliste et d’électronique expérimentale. Radical Light applique le concept musical de la pulsation sur cinq danseurs : pure et directe. Immergez-vous dans le son et le mouvement, à la cadence frénétique de 120 pulsations par minute. — Salva Sanchis (PARTS, Rosas) et Marc Vanrunxt représentent le noyau dur de l’organisation Kunst/Werk, consacrée à la danse. Sanchis était l’hôte du Kaaitheater avec ses propres productions, comme now h e r e (2011) et The Phantom Layer (2013).

#madeinbxl #energizeme CHOREOGRAPHY Salva Sanchis | DANCE Inga Huld Hakonardottir, Peter Savel, Stanislav Dobak, Thomas Vantuycom, Salva Sanchis | MUSIC Discodesafinado (Joris Vermeiren & Senjan Jansen) | PRODUCTION Kunst/Werk

STRAIGHTFORWARD AND UNADULTERATED In Radical Light, a creation for five dancers, choreographer Salva Sanchis combines experience-related and formal dance. ‘Experience-related’ stands for the dances that we create spontaneously at a party or at home: instinctive but also socially determined. Formal dance, however, is what you see in dance performances, the movements are completely ‘composed’. Sanchis finds inspiration in Discodesafinado’s fuse of minimal techno and experimental electronics. Radical Light unleashes the musical concept of pulse on five dancers: straightforward, multilayered and unadulterated. Immerse yourself in sound and movement at an uncompromising 120 beats per minute. — Salva Sanchis (PARTS, Rosas) is a co-partner in the dance organisation Kunst/Werk, together with Marc Vanrunxt. He has previously staged his own work at the Kaaitheater, such as now h e r e (2011) and The Phantom Layer (2013).

PIETER DE BUYSSER & HANS OP DE BEECK[BE] Book Burning #100 WED 14/12 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | NL | 1H35 | RERUN | € 16/12/8

SMEULEN WE GEWOON VOORT? “Honderd keer Book Burning, dan ben je geneigd de vraag te stellen: is er iets veranderd? Ligt ons hebben en houwen er nog altijd bij als voorgeschreven of is er één en ander opengesproken? Is er een verschil tussen de Nuits Debout en de Occupy beweging? Zijn de klokkenluiders van de Panama-papers intussen beter af dan de wikiLeaks-pioniers? Zijn de sluimerende haarden van verzet sindsdien opgelaaid of uitgewaaid? Smeulen we gewoon voort? Zijn we aan het eind van onze mogelijkheden? Valt er vanuit kwantumfysisch perspectief nu eindelijk wel een verschil vast te stellen tussen een dode kat en een levende kat? En is de ruimte die dit perspectief biedt eindelijk ten volle benut? Of gaan we hier beginnen aan de volgende 100 voorstellingen?” — PIETER DE BUYSSER

CONTINUONS-NOUS SIMPLEMENT À COUVER ? « Après cent représentations de Book Burning, on est tenté de se demander si quelque chose a changé. Tous nos avoirs et nos acquis sont-ils toujours là, comme prescrit, ou certaines choses ont-elles éclos ? Sommes-nous à la fin de nos possibilités ? Ou bien entame-t-on à présent simplement les 100 prochaines représentations ? » DO WE SIMPLY KEEP ON SMOULDERING? “After a hundred performances of Book Burning, you feel inclined to ask the question: has anything changed? Are our worldly belongings still there as they are supposed to be, or have some things been opened up for discussion? Do we simply keep on smouldering? Have we run out of options? Or is it time for us to get started on the next 100 performances?”

KAAITHEATER CO-PRODUCTION #madeinbxl CONCEPT Pieter De Buysser, Hans Op de Beeck | IMAGE Hans Op de Beeck | TEXT, PLAY Pieter De Buysser | DRAMATURGY Marianne Van Kerkhoven | LIGHT DESIGN Herman Sorgeloos | PRODUCTION Hiros | CO-PRODUCTION Kaaitheater, Richard Jordan Productions Ltd, Big in Belgium, LIFT fetsival, Theatre Royal Plymouth in association with Summerhall, STUK, Bit Teatergarasjen, HAU Hebbel am Ufer, Teater Avant Garden, Archa Theatre, NXTSTP

ZITA SWOON GROUP[BE] The Ballad of Erol Klof

WILDE MANNEN Frontman Stef Kamil Carlens laat zich voor de nieuwste productie van Zita Swoon Group inspireren door volkskunst en rituelen. Op zijn werktafel ligt o.a. het boek Wilder Mann: The Image of the Savage. Hierin etaleert de Franse fotograaf Charles Fréger prachtige wezens uit Europese folkloristische tradities – en de menselijke fascinatie voor natuur, het oorspronkelijke, en het wilde die ze tot uitdrukking brengen. Net zoals voor Nothing that is Everything – Zita Swoon Groups hommage aan het Dadaïsme – zoekt Carlens ankerpunten in de vroeg-twintigste-eeuwse moderne kunst. Hij is gefascineerd door de schijnbare tegenstelling tussen de modernistische ambitie om de natuur te beheersen en de innige band die vele ‘modernen’ koesteren met die natuur en folklore. Zo is er de choreograaf Rudolf Von Laban, een van dé grondleggers van de moderne dans. Hij schuimde het Oostenrijks-Hongaarse rijk af om er volksdansen te observeren. Of de Duitse Mary Wigman, die in haar mysterieuze Hexentanz een bezeten vrouw neerzet, direct verwant met Frégers ‘wilde mannen’. The Ballad of Erol Klof wordt opnieuw een mix van dans, muziek, woorden-spel, kostuums en maskers. Welkom in de wondere wereld van Zita Swoon. HOMMES SAUVAGES Pour la nouvelle production de Zita Swoon Group, le chanteur du groupe Stef Kamil Carlens s’inspire du folklore et des rituels. Sur sa table de travail traîne, entre autres, le livre Wilder Mann ou la figure du sauvage dans lequel le photographe français Charles Fréger présente de magnifiques créatures issues de traditions folkloriques européennes – et la fascination humaine pour la nature, l’aspect originel et sauvage qu’ils expriment.

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION

À l’instar de Nothing that is Everything – l’hommage du groupe Zita Swoon au dadaïsme – Carlens cherche des points d’ancrage dans l’art moderne du début du XXe siècle. Il est fasciné par les paradoxes apparents entre l’ambition moderniste de dominer la nature et le lien intime que bon nombre de « modernes » entretiennent avec la nature et le folklore qu’ils chérissent. Ainsi, le chorégraphe Rudolf von Laban, l’un des fondateurs de la danse moderne, a écumé l’empire austro-hongrois pour y observer les danses folkloriques. Ou l’Allemande Mary Wigman incarnant une femme possédée dans sa mystérieuse Hexentanz (danse de la sorcière), qui entretient un lien direct avec les « hommes sauvages » de Fréger. The Ballad of Erol Klof est à nouveau un mélange de danse, de musique, de jeux de mots, de costumes et de masques. Bienvenue dans le monde merveilleux de Zita Swoon. WILD MEN For Zita Swoon Group’s latest production, frontman Stef Kamil Carlens drew his inspiration from folk art and rituals. One of the books on his desk is Wilder Mann: The Image of the Savage. In it, the French photographer Charles Fréger portrays beautiful creatures from European folkloric traditions – and the human fascination for all that is natural, original and wild that is expressed in them. Just as he did for Nothing that is Everything – Zita Swoon Group’s homage to Dadaism – Carlens seeks out anchor points in early twentieth century modern art. He is fascinated by the apparent contrast between the modernist ambition to control nature and the close connection with the very same nature and folklore that many ‘moderns’ so cherish. For instance, there is the choreographer Rudolf von Laban, one of the founders of modern dance. He ranged over the entire AustroHungarian Empire to observe folk dancing. Or the German Mary Wigman, who in her mysterious Hexentanz portrays a possessed woman who is directly related to Frégers ‘wild men’. The Ballad of Erol Klof once again promises to be a mix of dance, music, wordplay, costumes and masks. Welcome to the magical world of Zita Swoon.

#bignames #energizeme #visual CONCEPT, DIRECTION Stef Kamil Carlens, Aarich Jespers | PERFORMERS Stef Kamil Carlens (vocal, keyboards, bas, electric & Spanish guitar, dance), Wim De Busser (Korg MS20, Spanish guitar, effects, dance), Misha Downey (dance, vocal, melodica), Eva Tshiela Gysel (vocal, keyboards, glockenspiel, dance), Kapinga Gysel (vocal, keyboards, xylophone, dance), Aarich Jespers (small percussion, Spanish guitar, effects, dance), Inge Van Bruystegem (dance, vocal, ukelele) | PRODUCTION Wolvin/Zita Swoon Group vzw | CO-PRODUCTION Kaaitheater

FRI 16, SAT 17/12 20:30 KAAITHEATER MUSIC/DANCE | € 20/16/8

NATURE THEATER OF OKLAHOMA[US] Life and Times — Episodes 7 – 8 – 9 SUN 18/12 14:00 KAAITHEATER FILM | EN | 5H30 INCL. INTERMISSIONS | € 16/12/8 © NATURE THEATER OF OKLAHOMA

‘EUHS’ EN ‘YOU KNOWS’ Nature Theater of Oklahoma’s magistrale Life and Times-epos nadert zijn einde. Kristin Worrall, lid van het gezelschap, vertelde tijdens tien telefoongesprekken haar levensverhaal. Deze zestien uur leverde – inclusief alle ‘euhs’ en ‘you knows’ – het script voor een tiendelige reeks. Worralls verhaal is dat van een doodgewone Amerikaanse vrouw met uiterst herkenbare besognes. Je volgt de verschillende fases van haar jeugd, haar zoektocht naar een baan, haar relaties, dromen en desillusies. Voor elke episode kozen regisseurs Pavol Liska en Kelly Cooper een andere vorm. De eerste vier episodes werden met de acteurs van het gezelschap en vele gasten geënsceneerd en kon je eerder in het Kaaitheater zien. Episode 5 werd een boek. Bij de zesde aflevering liep het mis toen een groot deel van de opnames verloren ging. En nu zijn er dan 7, 8 en 9: drie films die refereren aan drie genres. In Episode 7 opereert het gezelschap binnen de conventies van de Hollywood zwartwitfilms, als hommage aan Citizen Kane. Negen acteurs spelen de rollen van meer dan 100 personages. Een compleet andere toon heeft Episode 8. Gefilmd in de stijl van de vroege Cinemascope-kleurenfilms, bieden weidse ononderbroken shots je nieuwe perspectieven op het levensverhaal van Worrall. De avond komt tot een even bruusk als ongewoon einde met Episode 9: vijf jaar uit Worralls leven worden gerecapituleerd in een rap-video van 17 minuten. Maak je geen zorgen als je de eerdere delen gemist hebt, de marathon vereist geen voorkennis. Bij het begin van Episode 7 krijg je bovendien een bioscoopjournaal-achtige samenvatting van wat zich al afspeelde.

‘ERS’ AND ‘YOU KNOWS’ Nature Theater of Oklahoma’s masterly Life and Times epic is drawing to a close. Kristin Worrall, a member of the company, recounted her life story over the course of ten telephone conversations. These sixteen hours – complete with ‘ers’ and ‘you knows’ – provided the script for a ten-part series. Worrall’s story is that of an ordinary American woman with highly recognisable worries. You follow the various different phases of her youth, her search for a job, her relationships, dreams and disillusionments. For each episode, the directors Pavol Liska and Kelly Cooper have chosen a different form. The company’s actors staged the first four episodes – performed previously at Kaaitheater – together with a multitude of guests. Episode 5 became a book. It all went wrong during the sixth instalment, when a large number of the recordings were lost. And now we have episodes 7, 8 and 9: three films that allude to three genres. In Episode 7, the company operates within the convention of Hollywood Noir and pays homage to Citizen Kane. Nine actors play the roles of more than 100 characters. Episode 8 has a completely different tone. Filmed in the style of the early Cinemascope colour films, uninterrupted panoramic shots offer you fresh perspectives on Worrall’s life. The evening comes to an abrupt and unusual end with Episode 9, in which five years of Worrall’s life are summarised in a 17-minute rap video. Don’t worry if you missed the other episodes: no previous knowledge is required for this marathon. Furthermore, at the start of Episode 7, you’ll get a newsreel-style recap of the events so far.

LES « EUH… » ET « TU SAIS… » La magistrale épopée Life and Times de Nature Theater of Oklahoma atteint son terme. Si vous avez raté les épisodes précédents, n’ayez crainte, ce marathon de film ne requiert pas de connaissance préalable. Au début de l’épisode 7, vous recevez en outre un compte rendu de ce qui s’est déroulé précédemment sous forme de journal de cinéma.

BELGIAN PREMIERE #bignames #marathon CONCEIVED & DIRECTED BY Pavol Liska & Kelly Copper | SCREENPLAY Pavol Liska & Kelly Copper | BASED ON STORIES TOLD BY Kristin Worrall | FEATURING Ilan Bachrach, Asli Bulbul, Kelly Copper, Gabel Eiben, Daniel Gower, Robert M. Johanson, Dany Naierman, Peter Nigrini, Elisabeth Conner Skjærvol, Kristin Worrall | COMPOSER/MUSIC DIRECTOR Daniel Gower | ORIGINAL MUSIC Robert M. Johanson | EPISODE 9 CO-PRODUCTION steirischer herbst festival (Graz) | PRODUCTION Nature Theater of Oklahoma

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS[BE] Golden Hours (As you like it) TUE 20, WED 21, THU 22/12 20:30 DANCE | 2H10 | RERUN | € 25/20/8 ROSAS PERFORMANCE SPACE > AV. VAN VOLXEMLAAN 164, 1190 BRUSSELS

SHAKESPEARE ONTMOET BRIAN ENO Wat gebeurt er wanneer Shakespeares ritmiek en poëtische beeldtaal dans worden? Hoe belichaam je het luisteren naar een partner die via dans spreekt, en verder stil blijft? Met de dubbele titel Golden Hours (As you like it) verwijst Anne Teresa De Keersmaeker naar een ontmoeting tussen Brian Eno’s ambient-album Another Green World en Shakespeares zonderlinge komedie As You Like It. Hierin vluchten verliefde personages terug de natuur in – naar het idyllische woud van Arden waar geen tijd bestaat – weg van een corrupte hofhouding. Gedurende een intrige van blikken, verliefde gebaren en passen ontvouwt zich een betoverde wereld vol wispelturige personages. Delicaat balancerend tussen formele abstractie en concrete gebaren dansen ze onophoudelijk doorheen hun netelige verwikkelingen, maskerades, bekoringen en misverstanden. Golden Hours (As you like it) sleept je mee door de intensiteit en sensualiteit van een licht-ironische wereld waar de personages een taal spreken die je zonder te ontcijferen toch blijkt te begrijpen.

‘Prachtig hoe de choreografe de onzichtbare draad van het luisteren, de voorwaarde van spreken, tot crux van de dans maakt.’ — DE STANDAARD

‘Une pièce à la fois incroyablement romantique et dépouillée jusqu’à l’os.’ — LE SOIR

PRESENTED BY KAAITHEATER, DE MUNT/LA MONNAIE & ROSAS KAAITHEATER CO-PRODUCTION #madeinbxl #bignames #tender

SHAKESPEARE RENCONTRE BRIAN ENO Que se passe-t-il quand la rythmique et la poésie du langage imagé de Shakespeare deviennent de la danse ? Comment incarne-t-on l’écoute de son partenaire qui s’exprime à travers la danse et ne dit mot au demeurant ? Avec le double titre, Golden Hours (As you like it), Anne Teresa De Keersmaeker fait référence à une rencontre entre l’album ambient de Brian Eno, Another Green World, et la comédie singulière de Shakespeare As you like it, dans laquelle deux amants s’enfuient dans la nature, dans la forêt idyllique d’Arden, où le temps n’existe pas, loin de la cour corrompue. Tout au long d’une intrigue composée de regards, de gestes et de pas amoureux se déploie un monde enchanté, peuplé de personnages extravagants. Oscillant discrètement entre abstraction formelle et mouvements concrets, ils dansent sans relâche à travers leurs épineux manèges, mascarades, séductions et malentendus. Golden Hours (As you like it) entraîne dans l’intensité et la sensualité d’un monde tendrement ironique où les personnages parlent une langue qui n’a pas besoin d’être déchiffrée pour être comprise. SHAKESPEARE MEETS BRIAN ENO What happens when Shakespeare’s rhythmic and poetic visual language becomes dance? How do you embody the act of listening to a partner who is speaking to you through dance, but otherwise remains silent? With the double title Golden Hours (As you like it), Anne Teresa De Keersmaeker alludes to an encounter between Brian Eno’s ambient album Another Green World and Shakespeare’s eccentric comedy As You Like It. In the play, two enamoured characters escape back to nature – to the idyllic Forest of Arden where time stands still – away from a corrupt royal court. An enchanted world full of capricious characters unfolds during an intrigue comprised of glances, amorous gestures and steps. Delicately balancing between formal abstraction and concrete gestures, they dance uninterruptedly through their intricate entanglements, masquerades, temptations and misunderstandings. Golden Hours (As you like it) draws you into the intensity and sensuality of a mildly ironic world, where the characters speak a language that doesn’t need deciphering to be grasped, yet isn’t pantomime.

CHOREOGRAPHY Anne Teresa De Keersmaeker | CREATED WITH AND DANCED BY Aron Blom, Linda Blomqvist, Tale Dolven, Carlos Garbin, Tarek Halaby, Mikko Hyvönen, Veli Lehtovaara, Sandra Ortega Bejarano, Elizaveta Penkova, Georgia Vardarou, Sue-Yeon Youn | MUSIC Brian Eno | SCENOGRAPHY Ann Veronica Janssens | LIGHTING DESIGN Luc Schaltin | DRAMATURGY Bojana Cvejic | ARTISTIC ASSISTANT Femke Gyselinck | COSTUMES Anne-Catherine Kunz | PRODUCTION Rosas | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), De Munt/La Monnaie (Brussels), Les Théâtres de la Ville de Luxembourg, Théâtre de la Ville (Paris), Sadler’s Wells (London), Steirischer Herbst (Graz), Ruhrtriennale 2015, Concertgebouw Brugge, Festival Montpellier Danse 2015

MICHIEL SOETE/GLOBE AROMA[BE] CAPSAICIN WED 21, THU 22, FRI 23/12 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | NL/FR/EN | € 12/10/8

PIKANTE PEPER Het gevoel wanneer je een pikante peper hebt gegeten: dat is CAPSAICIN. Het brandt, het pikt, het jeukt en het schreeuwt door je lijf. Wat eerst onzichtbaar en geurloos was, is plots zo intens aanwezig dat het lijkt alsof het nooit meer over zal gaan. Hetzelfde geldt voor de pijn van verborgen herinneringen en onuitgesproken verlangens. Ze vormen een pepperspray van gedachten. CAP SAICIN zou net zo goed een plaats kunnen zijn. Een nieuwe Kaap de Goede Hoop als toevluchtsoord, waar eindelijk écht gezegd kan worden waar de dingen op staan. Michiel Soete werkt samen met Globe Aroma en nieuwkomers in Brussel rond verlangens die zich niet laten stoppen door onmacht, woede of angst. — De jonge theatermaker Michiel Soete woont en werkt in Brussel. Hij studeerde af aan het RITCS en werkte al samen met onder andere Theater Antigone, Jozef Wouters en Nele Vereecken. In zijn eigen werk gebruikt hij een sterk visuele theatertaal om er dystopieën mee te ontrafelen.

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #nxtgen #madeinbxl #society 74

UN PIMENT TRÈS FORT La sensation qu’on ressent après avoir mangé un piment très fort, voilà ce qu’est la capsaïcine : ça brûle, ça pique, ça démange, ça hurle dans le corps. Ce qui est d’abord invisible et inodore est soudain tellement intensément présent qu’on a l’impression que ça ne passera jamais. Il en va de même pour la douleur de souvenirs refoulés et de désirs inexprimés. Ils constituent le gaz poivre de la pensée. CAP SAICIN pourrait tout aussi bien être un lieu. Un nouveau Cap Bonne Espérance comme lieu de refuge où l’on pourrait enfin vraiment dire les choses. Michiel Soete travaille avec Globe Aroma et des nouveaux arrivants à Bruxelles autour des désirs que ni l’impuissance, ni la colère, ni la peur ne peuvent refréner. — Le jeune créateur de théâtre Michiel Soete vit et travaille à Bruxelles. Depuis qu’il a achevé ses études au RITCS, il a déjà travaillé avec, entre autres, Theater Antigone, Jozef Wouters et Nele Vereecken. Pour ses propres créations, il se sert d’un langage théâtral très visuel pour déchiffrer des dystopies. HOT CHILLI PEPPER CAPSAICIN is that feeling you get when you have eaten a hot chilli pepper. It burns, stings, itches and screams through your body. Something that was first invisible and odourless is suddenly so intensely present that it feels as if it will never go away. The same is true of the pain of buried memories and unspoken longings. These create a pepper spray of thoughts. CAP SAICIN could also be a place. A new Cape of Good Hope as a place of refuge, where you can finally say things as they are. Together with Globe Aroma and newcomers to Brussels, Michiel Soete deals with longings that refuse to be thwarted by powerlessness, anger or fear. — The young theatre maker Michiel Soete lives and works in Brussels. A graduate of RITCS, he has already collaborated with Theater Antigone, Jozef Wouters and Nele Vereecken, amongst others. In his own work, he uses a powerfully visual theatrical language to unravel dystopias.

LOLA ARIAS[AR] Veterans FRI 13>SAT 28/01 KAAITHEATER VIDEO INSTALLATION | FREE MON>FRI 11:00>18:00 + BEFORE & AFTER THE SHOWS

TELETIJDMACHINE In de video-installatie Veterans blikken Argentijnse oud-strijders terug op hun traumatische ervaringen tijdens de Falklandoorlog in 1982. Ze doen dat door hun oorlogsherinneringen vijfendertig jaar later ‘na te spelen’ op plekken waar ze zich dagelijks bevinden. Zo reconstrueert een psycholoog samen met zijn collega’s een bomexplosie in het psychiatrisch ziekenhuis waar hij werkt, en herbeleeft een triatleet de dood van zijn partner in het zwembad waar hij dagelijks traint. Ze halen hun oorlogsherinneringen door een soort teletijdmachine die hun verleden naar het heden transporteert. — Lola Arias is een Argentijnse schrijfster, actrice en theatermaakster. Haar werk situeert zich steeds in het grensgebied tussen fictie en realiteit. UNE MACHINE À REMONTER LE TEMPS Dans l’installation vidéo Veterans, d’anciens combattants argentins portent un regard rétrospectif sur leurs expériences traumatisantes pendant la guerre des Malouines en 1982. Ils le font en « rejouant », trente-cinq ans plus tard, des souvenirs de guerre sur des lieux qu’ils fréquentent quotidiennement. Ainsi, un psychologue reconstitue avec un collègue l’explosion d’une bombe dans l’institut psychiatrique où il travaille et un triathlonien revit la mort de son partenaire dans la piscine où il s’entraîne chaque jour. Ils puisent leurs souvenirs de guerre dans une sorte de machine à remonter le temps qui les téléporte du présent vers le passé. — L’Argentine Lola Arias est auteure, actrice et créatrice de théâtre. Son œuvre se situe toujours à la frontière de la fiction et de la réalité.

A HOUSE ON FIRE PRESENTATION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

TIME MACHINE In the video installation Veterans, Argentinian veterans look back at their traumatic experiences during the Falklands War in 1982. Thirty-five years on, they do this by ‘reconstructing’ their war memories in places where they go every day. For example, together with his colleagues, a psychologist re-enacts a bomb explosion in the psychiatric hospital where he works, and a triathlete relives the death of his partner in the swimming pool where he trains every day. They retrieve their war memories through a kind of time machine that transports their past to the present. — Lola Arias is an Argentinian writer, actress and theatre maker. Her work always plays out in the borderlands between fiction and reality.

#society CONCEPT, DIRECTION Lola Arias | PERFORMED BY Guillermo Dellepiane, Daniel Terzano, Marcelo Vallejo, Dario Volonté, Fabián Volonté | MISE EN SCENE Nele Wohlatz, Ignacio Masllorens | CINEMATOGRAPHY Manuel Abramovich | CAMERA Manuel Abramovich, Ignacio Masllorens | SOUND Francisco Pedemonte, Facundo Moreno | EDITING Alejo Moguillansky | PRODUCTION Sofía Medici, Luz Algranti

MEG STUART/DAMAGED GOODS & MÜNCHNER KAMMERSPIELE[US/BE/DE] UNTIL OUR HEARTS STOP FRI 13, SAT 14/01 20:30 KAAITHEATER DANCE | EN | 2H05 | RERUN | € 20/16/8 NACHTCLUB OF ARENA? Zes performers en drie muzikanten ontmoeten elkaar op een plaats die zowel nachtclub als arena kan zijn: een onbetrouwbaar, ondergronds toevluchtsoord, een plek van verlangen en illusie. Er dreunen bassen en er klinkt speelse jazz. De performers ondernemen hoopvolle pogingen om onmogelijke deadlines te halen. Meg Stuart liet zich inspireren door mensen die zich teruggetrokken hebben uit de realiteit en hun eigen, fantastische regels hebben ontworpen. De performers belichamen ‘freaky insiders’ die zich ertoe gedwongen voelen op hun eigen, ongemakkelijke maar speelse manier contact te maken. Zij balanceren tussen naïviteit en wanhoop, als dromers die snakken naar realiteit. De voorstelling werd geselecteerd voor Het Theaterfestival 2016, en keert nu terug naar het Kaaitheater. UNE BOÎTE DE NUIT OU UNE ARÈNE ? Six performeurs et trois musiciens se rencontrent dans un lieu qui pourrait tout aussi bien être une boîte de nuit qu’une arène : un abri sous-terrain suspect, un lieu de désir et d’illusion. Des basses grondent et les cuivres émettent des sons jazz espiègles. Avec beaucoup d’optimisme, les performeurs tentent de respecter des échéances impossibles. Meg Stuart s’inspire de personnes qui se sont retirées de la réalité et ont créé leurs propres règles fantastiques. Les performeurs incarnent des freaky insiders (initiés bizarres) qui se sentent contraints d’établir des contacts, à leur manière personnelle, maladroite, mais ludique. Ils oscillent entre naïveté et désespoir. Des rêveurs qui aspirent à la réalité. Le spectacle a été sélectionné pour le Theaterfestival 2016.

A HOUSE ON FIRE PRESENTATION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

NIGHTCLUB OR ARENA? In Meg Stuart’s new production, six performers and three musicians find themselves in a place that is both a nightclub and an arena: an unreliable, high-octane refuge, a place of desire and illusion. To the sound of throbbing basses and jazz music, they make optimistic attempts to meet impossible deadlines. Meg Stuart draws inspiration from people who retreat from the real world and construct their own, fantastic set of rules. The performers are ‘freaky insiders’, forced to connect in uncomfortable, yet playful ways. Navigating between naivety and despair, they are dreamers who long for reality. The performance was selected for the Theatre Festival 2016, and is now returning to Kaaitheater.

‘UNTIL OUR HEARTS STOP schurkt aan tegen het leven dat blijft doorgaan tot er niets anders dan een ademend lichaam en een kloppend hart overblijft.’ — DE STANDAARD

#madeinbxl #bignames #energizeme CHOREOGRAPHY Meg Stuart | CREATED WITH & PERFORMED BY Neil Callaghan, Jared Gradinger, Leyla Postalcioglu, Maria F. Scaroni, Claire Vivianne Sobottke, Kristof Van Boven | LIVE MUSIC Samuel Halscheidt, Marc Lohr, Stefan Rusconi | ORIGINAL MUSIC BY Paul Lemp, Marc Lohr, Stefan Rusconi | DRAMATURGY Jeroen Versteele | LIGHT Jurgen Kolb, Gilles Roosen | SCENOGRAPHY Doris Dziersk | COSTUME DESIGN Nadine Grellinger | PRODUCTION Damaged Goods & Münchner Kammerspiele | CO-PRODUCTION PACT Zollverein (Essen), Ruhrtriennale

CHRISTOPHE MEIERHANS[CH/BE] Trial of Money

/// NEW RESIDENTS’ MONTH /// IN 2017, WE WELCOME SIX NEW ARTISTS-IN-RESIDENCE >> p. 6

TUE 10, WED 11/01 20:30 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | EN | € 12/10/8

AUDITION PRÉLIMINAIRE S’il est vrai que l’argent gouverne le monde, alors peut-être serait-il temps qu'il réponde de ses actes. Comme première étape de ce nouveau projet, Christophe Meierhans met en scène l'audition préliminaire de ce procès où accusation et défense procéderont à une première évaluation de l'affaire.

PRELIMINAIRE HOORZITTING Als het waar is dat geld de wereld regeert dan is het misschien tijd dat het daarvoor verantwoording aflegt? Christophe Meierhans brengt het geld naar de rechtbank, niet om een magistraat om te kopen, maar om het een eerlijk proces te geven. Is het geld ‘an sich’ de schuld van alle ellende in de wereld? Of is het slechts een neutraal middel in de handen van mensen met slechte bedoelingen? Als eerste stap in zijn nieuw project organiseert Meierhans een ‘preliminaire hoorzitting’ in de Kaaistudio’s waarin zowel de aanklager als de verdediging een eerste keer hun argumentatie naar voor brengen. — Christophe Meierhans is opgeleid als componist maar in zijn recente werk richt hij zich op het theater als plek voor participatie en politieke verantwoordelijkheid. We toonden eerder werk van hem zoals Al Gore: Speech at the Constitution Hall (2011), Some use for your broken claypots (2014) en A hundred wars to world peace – Verein zur Aufhebung des Notwendigen (2016).

PRELIMINARY HEARING If it is true that money rules the world, then perhaps time has come for it to account for its acts. It is therefore not in an attempt to bribe a magistrate that Christophe Meierhans is bringing money to court, but on the contrary, in order to offer it a fair trial: Is money itself the culprit for having brought the world to the catastrophic state it is in now, or has it rather been employed to the design of ill-intentioned individuals? As a first step in this new project, Meierhans stages the preliminary hearing for this trial where prosecution and defense will undertake a first assessment of the case. — Christophe Meierhans is trained as a composer but his more recent work devotes itself to the theatre as a possible space for participation and political responsibility. We have previously shown work of his such as Al Gore: Speech at the Constitution Hall (2011), Some use for your broken claypots (2014) and A hundred wars to world peace – Verein zur Aufhebung des Notwendigen (2016).

EXTRA

CHRISTOPHE MEIERHANS[CH/BE] You take the words right out of my mouth ARTIST-IN-RESIDENCE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #nxtgen #madeinbxl #society 78

TUE 10 > SAT 28/01 KAAISTUDIO’S VIDEO INSTALLATION BEFORE AND AFTER THE SHOWS | FREE

MICHIEL VANDEVELDE[BE]

/// NEW RESIDENTS’ MONTH ///

Our times FRI 13, SAT 14/01 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE | € 12/10/8 VERDIEPING VS. OPPERVLAKKIGHEID Welke rol krijgt het denken toebedeeld in onze tijd? Dagelijks worden we overspoeld door beelden en tekstflarden. In deze storm van indrukken staat Michiel Vandevelde stil bij de staat van het denken. Our times vertrekt vanuit een gesprek tussen de filosoof Jean-Luc Nancy en curator Daniel Tyradillis, maar ook vanuit dansmateriaal uit populaire videoclips. Met dit contrasterende materiaal zoeken drie dansers het conflict op tussen verdieping en oppervlakkigheid. In een uitbundige choreografie met gereapproprieerde dans, flarden tekst en bizarre muziek schept Vandevelde ruimte en tijd die voorbij de verbeelding gaan. — Michiel Vandevelde studeerde af aan PARTS maar zijn activiteiten beperken zich niet tot dans. Hij is actief als curator en als co-hoofdredacteur verbonden aan podiumkunstentijdschrift Etcetera. Hij opende het voorbije seizoen met het knappe Antithesis, the future of the image. © MICHIEL VANDEVELDE

APPROFONDISSEMENT VS. SUPERFICIALITÉ Quel rôle attribue-t-on de nos jours à la pensée ? Quotidiennement, nous sommes submergés d’images et de bribes de textes. Dans cette avalanche d’impressions, Michiel Vandevelde prend le temps de se pencher sur l’état de la pensée. Our times part d’une discussion avec le philosophe Jean-Luc Nancy et avec le commissaire d’expositions Daniel Tyradillis, mais aussi de matériau de danse repris de clips vidéo populaires. Avec ce matériau contrasté, trois danseurs explorent le conflit entre approfondissement et superficialité. Dans une chorégraphie exubérante composée d’appropriations de danse, de fragments de textes et de musique étrange, Vandevelde crée du temps et de l’espace qui transcendent l’imagination. — Michiel Vandevelde a achevé ses études à PARTS, mais ses activités ne se limitent pas à la danse. Il est en outre commissaire d’expositions et corédacteur en chef de la revue consacrée aux arts de la scène, Etcetera. Il a inauguré la saison passée avec le spectacle très réussi Antithesis, the future of the image.

PROFUNDITY VS. SUPERFICIALITY What role is allotted to thinking in our time? Every day, we are inundated with images and fragments of text. In this storm of impressions, Michiel Vandevelde pauses to think about the state of thinking. Our times takes as its starting point a discussion between the philosopher Jean-Luc Nancy and the curator Daniel Tyradillis, as well as dance material from popular video clips. With this contrasting material, three dancers seek out the conflict between profundity and superficiality. In an exuberant choreography with reappropriated dance, fragments of text and bizarre music, Vandevelde creates space and time that go beyond the imagination. — Michiel Vandevelde graduated from PARTS, but his activities are not limited to dance. He works as a curator and is linked to the performing arts magazine Etcetera as a co-editor-in-chief. He opened our previous season with the stunning piece Antithesis, the future of the image.

ARTIST-IN-RESIDENCE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #nxtgen #madeinbxl #society CONCEPT, CHOREOGRAPHY Michiel Vandevelde | DANCERS Nestor Garcia Diaz, Alina L. Popa, Michiel Vandevelde | FEEDBACK Dries Douibi, Esther Severi (Kaaitheater) | GRAPHIC DESIGN Ward Heirwegh | TECHNIQUE Tom Bruwier | PRODUCTION mennomichieljozef vzw | CO-PRODUCTIE Kaaitheater, STUK, Vooruit, WP Zimmer

VERA TUSSING[DE/BE]

/// NEW RESIDENTS’ MONTH ///

Mazing FRI 20, SAT 21/01 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE | € 12/10/8 DE KRACHT VAN AANRAKING Wat betekent samenzijn in 2016? Vijf dansers komen in beweging door de aanwezigheid van het publiek. Uit eenvoudige sociale interacties komt een netwerk van handelingen tevoorschijn. Mazing herbevestigt de kracht van de aanraking in dit digitale tijdperk. Het sociale is vandaag performance geworden, en performance een sociaal event. Kunnen we met behulp van performance nieuwe modellen van samenzijn creëren? Betreed Mazing en krijg een glimp van een mogelijk antwoord, gebaseerd op de eenvoudige kracht van het dansende lichaam, de feitelijkheid van beweging en de kwetsbaarheid van contact. — Vera Tussing studeerde in 2005 af van de London Contemporary Dance School en werkt sindsdien als performer, danser, maker en regisseur. Ze toert doorheen Europa, onder meer met T-Dance, en deed daarmee in 2015 ook al de Kaaistudio’s aan.

LA FORCE DU CONTACT PHYSIQUE Que signifie le vivre ensemble en 2016 ? Cinq danseurs s’animent par la présence du public. De leurs interactions sociales simples émerge un réseau d’actions. Mazing reconfirme la force du contact physique à notre époque numérique. Aujourd’hui, le social est devenu performance et la performance un événement social. Pouvons-nous créer de nouveaux modèles de vivre ensemble à l’aide de la performance ? Entrez dans Mazing et obtenez une lueur de réponse possible, basée sur la force élémentaire du corps dansant, l’authenticité du mouvement et de la vulnérabilité du contact. — Vera Tussing a achevé ses études en 2005 à la London Contemporary Dance School et travaille depuis comme performeuse, danseuse, créatrice et metteure en scène. Ses productions, entre autres T-Dance, effectuent des tournées à travers l’Europe et ont aussi fait halte aux Kaaistudio’s en 2015. THE POWER OF TOUCH What does being together mean in 2016? Five dancers are set in motion by the audience. Networks of action emerge from simple social interactions. Mazing reconfirms the power of touch in our digital age. Today, the social is a performance, and performance is a social event. Can we create new models of togetherness through performance? Enter Mazing and catch a glimpse of a possible answer, based on the simple power of the dancing body, the factuality of movement and the fragility of contact. — Vera Tussing graduated from the London Contemporary Dance School in 2005 and since then has been working as a performer, dancer, maker and director. She has toured all over Europe, with performances such as T-Dance, taking in Kaaistudios en-route in 2015.

ARTIST-IN-RESIDENCE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #nxtgen #madeinbxl #tender DIRECTION Vera Tussing | DANCE/CO-CREATION CHOREOGRAPHY Vera Tussing, Zoltan Vakulya, Esse Vanderbruggen + guest performer | RESEARCH/DRAMATURGY Sebastian Kann, JS Rafaeli | LIGHT, TECHNIQUE Thomas Vermaercke | SOUND Ruben Martinez, Michael Picknett | CO-PRODUCTION Kaaitheater, Vrijstaat O, De Werf, workspacebrussels | COMMISSIONED BY The Place, Piano Fabriek, Work Place at The Place | PRODUCTION Klein Verzet, Vera Tussing

RADOUAN MRIZIGA[MA/BE]

/// NEW RESIDENTS’ MONTH ///

55 TUE 24/01 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE | 55 MIN. | RERUN | € 12/10/8 SENSUALITEIT EN HET RATIONELE 55 is de eerste eigen creatie van de Marokkaanse choreograaf Radouan Mriziga. Het stuk ging in 2014 in première in de Kaaistudio’s en was in 2015 te zien tijdens Kunstenfestivaldesarts. Sindsdien toert Mriziga wereldwijd met deze solo. Wat 55 zo bijzonder maakt is de specifieke danstaal van Mriziga: een confrontatie tussen lichamelijkheid en strikte concepten, tussen sensualiteit en het rationele. Met zijn eigen lichaam als maat creëert hij een architecturale vorm. Traag en secuur gaat hij tewerk, op een subtiele manier spelend met je verwachtingen. Zijn achtergrond en verschillende invloeden komen in dit werk samen tot een boeiende hybride. — Na dansstudies in Marokko, Tunesië en Frankrijk studeerde Radouan Mriziga af aan PARTS. Ondertussen woont en werkt hij in Brussel. In de Kaaistudio’s was hij vorig seizoen te gast met 3600, na 55 het tweede deel van een trilogie. Het sluitstuk zie je later dit seizoen: 7 (p. 145). SENSUALITÉ ET RATIONALITÉ 55 est la première création du danseur et chorégraphe marocain Radouan Mriziga. La première de la pièce a eu lieu en 2014 aux Kaaistudio’s et était à l’affiche du Kunstenfestivaldesarts l’année suivante. Depuis, Mriziga effectue des tournées dans le monde entier avec ce solo. Ce qui rend 55 si particulier est le vocabulaire gestuel très spécifique de Mriziga : un affrontement entre corporalité et concepts stricts, entre sensualité et rationalité. Avec son propre corps comme mesure, il crée une forme architecturale. Il opère avec lenteur et assurance, jouant de manière subtile avec les attentes du public. Ses antécédents et ses diverses influences convergent dans ce solo en un spectacle hybride passionnant. — Après des études de danses au Maroc, en Tunisie et en France, Radouan Mriziga a suivi la formation de PARTS. Entre-temps, il vit et travaille à Bruxelles. La saison passée, il était l’hôte des Kaaistudio’s avec le spectacle 3600, le deuxième volet de la trilogie entamée avec 55. Plus tard dans la saison, nous présentons la troisième partie, 7 (p. 145).

THE SENSUAL AND THE RATIONAL 55 is the very first piece that the Moroccan choreographer Radouan Mriziga has created himself. The piece premiered in 2014 at Kaaistudios and was also performed during Kunstenfestivaldesarts in 2015. Since then, Mriziga has been touring with this solo all over the world. What makes 55 so unique is Mriziga’s specific dance language: a confrontation between corporeality and strict concepts, and between the sensual and the rational. Using his own body as a measure, he creates an architectural form. Slowly and securely, he sets to work, subtly playing with your expectations. In this piece, his background and various different influences come together to create a fascinating hybrid. — After studying dance in Morocco, Tunisia and France, Radouan Mriziga graduated from PARTS. He now lives and works in Brussels. Last season at Kaaistudios, he staged 3600, which follows on from 55 as the second part of a trilogy. The final piece, 7, will be performed later this season (p. 145).

ARTIST-IN-RESIDENCE #nxtgen #madeinbxl #tender CONCEPT & PERFORMANCE Radouan Mriziga | PRODUCTION Moussem Nomadic Arts Centre | CO-PRODUCTION C-mine (Genk), WP Zimmer (Antwerpen)

BENJAMIN VANDEWALLE[BE]

/// NEW RESIDENTS’ MONTH ///

Hear WED 25, THU 26/01 20:30 + FRI 27/01 19:00 + 20:30 LOCATION T.B.C. PERFORMANCE | € 16/12/8 CHORÉGRAPHIE SONORE Pour son nouveau spectacle, le chorégraphe Benjamin Vandewalle engage une collaboration avec le compositeur et musicien Yoann Durant. On bande les yeux du public qui se disperse dans l’espace. Tout autour, des sons circulent. Le spectateur est immergé dans un paysage sonore qui explore la force suggestive du son. Hear est une chorégraphie sonore qui se sert de la voix comme d’un corps en mouvement. Une composition visuelle de sons et de bruits qui défient les sens. Vandewalle et Durant travaillent chaque fois avec un chœur de performeurs de la ville où ils se produisent. Ainsi, chaque représentation est un jeu acoustique ready-made avec une voix locale unique. — Benjamin Vandewalle (ancien étudiant de PARTS) devient artiste en résidence au Kaaitheater à partir de 2017. Le jeu d’observation et de perception est le fil rouge à travers son œuvre. Les spectacles-installations Birdwatching et One/Zero étaient tous deux à l’affiche des Kaaistudio’s. Lors du festival Kanal, Vandewalle a traversé Molenbeek avec Birdwatching 4x4 et Inter-view. © MUSEUM WAALSDORP

GELUIDSCHOREOGRAFIE Voor zijn nieuwe voorstelling gaat choreograaf Benjamin Vandewalle een samenwerking aan met componistmuzikant Yoann Durant. Het publiek wordt geblinddoekt en staat verspreid opgesteld in de ruimte. Je wordt ondergedompeld in een fysieke soundscape die de suggestieve kracht van geluid verkent. Hear is een geluidschoreografie die de stem inzet als bewegend lichaam. Een visuele compositie van geluiden en klanken daagt je zintuigen uit. Vandewalle en Durant werken telkens met een koor van performers uit de stad waarin ze spelen. Zo wordt elke voorstelling een ready-made luisterspel met een unieke, lokale stem. — Het spel met observatie en perceptie is een rode draad in het werk van Benjamin Vandewalle. De installatievoorstellingen Birdwatching en One/Zero waren beide te zien in de Kaaistudio’s. Tijdens Festival Kanal trok hij Molenbeek in met Birdwatching 4x4 en Inter-view.

SOUND CHOREOGRAPHY For his new performance, the choreographer Benjamin Vandewalle enters into a collaboration with the composer and musician Yoann Durant. The audience is blindfolded and spread out across the space. Sounds move around and in between them. You are immersed in a physical soundscape that explores the suggestive power of sound. Hear is a sound choreography that uses the voice as a moving body. A visual composition of noises and sounds challenges your senses. Vandewalle and Durant always work with a choir of performers from the city in which they are performing: every performance becomes a ready-made audio drama with a unique, local voice. — Playing with observation and perception is a common thread running through Benjamin Vandewalle’s work. He previously staged the installation performances Birdwatching and One/Zero at Kaaistudios. During Festival Kanal, he went into Molenbeek with Birdwatching 4x4 and Inter-view.

ARTIST-IN-RESIDENCE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #nxtgen #madeinbxl #tender CONCEPT Benjamin Vandewalle | CREATION, COMPOSITION Benjamin Vandewalle, Yoann Durant | ACOUSTIC ADVICE & AMPLIFICATION Peter Lenaerts | DRAMATURGY Leonie Persyn | EXECUTIVE PRODUCTION Caravan Production | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), Vooruit (Ghent) & Trafó (Budapest)

KATE McINTOSH[NZ/BE]

/// NEW RESIDENTS’ MONTH ///

All Ears SAT 28/01 20:30 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | EN | 1H30 | RERUN | € 16/12/8 ZELFVERWEZENLIJKING In All Ears ziet de zaal eruit als een geïmproviseerd laboratorium. Geluiden worden opgenomen, afgespeeld, teruggespoeld. Ze vormen een unieke soundtrack voor wat volgt. Kate McIntosh vertelt over gedrag van mensen en dieren, maakt grappen over politiek en groepsdynamiek, vogelkaarten en verkeersfiles... In de stilte tussen de geluidsopnames gaat ze op zoek naar de kern van de zaak: wie zijn we als we alleen zijn, hoe gedragen we ons in groep, hoe verander je een cultuur en wat lopen we mis in onze drang naar zelfverwezenlijking? All Ears is een speelse, spitse voorstelling die balanceert op de fijne lijn tussen experiment en entertainment. — Kate McIntosh overstijgt met haar werk de grenzen van performance, theater, video en installatie. Ook in eerdere voorstellingen als All Natural (2006), DARK MATTER (2009) of Untried Untested (2012) gooit ze wetenschap, variété, stand up, filosofische vragen en eclectische verhalen in de mix. NOTRE ASPIRATION À NOUS RÉALISER Dans All Ears, la salle ressemble à un laboratoire improvisé. Des sons sont enregistrés, joués, rembobinés, rejoués et forment une bande sonore unique pour ce qui va suivre. Kate McIntosh se penche sur le comportement humain et animal, le contrôle des foules et la linguistique, plaisante sur la politique et la dynamique de groupe, les cartes ornithologiques et les embouteillages… Lors des silences entre les prises de son, elle part en quête de l’essence de l’affaire : qui sommes-nous quand nous sommes seuls, comment nous comportonsnous en groupe, comment change-t-on une culture et que ratons-nous dans notre aspiration à nous réaliser ? All Ears est un spectacle ludique, fin, caustique qui oscille sur la ligne ténue entre expérimentation et divertissement.

ARTIST-IN-RESIDENCE KAAITHEATER CO-PRODUCTION

— Dans son œuvre, Kate McIntosh transcende les frontières de la performance, du théâtre, de la vidéo et de l’installation. Dans des spectacles précédents comme All Natural (2006), DARK MATTER (2009) ou Untried Untested (2012), elle brasse aussi science, variété, comédie stand up, questions philosophiques et histoires éclectiques. SELF-SUFFICIENCY For All Ears, the stage resembles an improvised laboratory. Sounds are gathered, recorded and played back, providing a unique soundtrack for what comes next. Kate McIntosh tells us about human and animal behaviour, about crowd control and linguistics; and tells jokes about politics and group dynamics, maps of birds and traffic jams. In the silence between the recorded sounds, she goes in search of the core questions: who are we when we are alone, how are we together, what does it take to change a culture, and what we could be missing in the push for individual self-sufficiency? All Ears is a sharp, playful performance that balances on the thin line between experiment and entertainment. — In her work, Kate McIntosh transcends the boundaries of performance, theatre, video and installation. In previous performances like All Natural (2006), DARK MATTER (2009) or Untried Untested (2012), she also threw science, variety, stand up, philosophical questions and eclectic tales into the mix.

#madeinbxl CONCEPT, PERFORMANCE Kate McIntosh | DRAMATURGY Pascale Petralia, Tim Etchells | SOUND John Avery | LIGHT Chris Copland | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), Pact Zollverein (Essen), Künstlerhaus Mousonturm (Frankfurt), Les Spectacles Vivants – Centre Pompidou (Paris) | PRODUCTION SPIN

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

KAAITHEATER CO-PRODUCTION #bignames #society #visual CONCEPT, PERFORMANCE, SET, SOUND, LIGHT DESIGN Superamas | PERFORMERS Teresa Acevedo, Agata Maszkiewicz, Agnieszka Ryszkiewicz | CONTRIBUTIONS ON SCREEN Jacques Pauwels, Lycée Robert de Luzarches, Lycée Madeleine Michelis, the young people of the workshop for theatre of the service jeunesse in Amiens | COSTUMES Sofie Durnez | VOICES Davis Freeman, Dianne Weller, Tess Bryant | MUSIC Ginger Dellenbaugh a.o. | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), Maison de la Culture (Amiens), Tanzquartier (Vienna), BIT-Teatergarasjen (Bergen) | PRODUCTION Superamas

SUPERAMAS[AT/FR/BE] Vive l’Armée ! THU 19, FRI 20/01 20:30 KAAITHEATER THEATRE | FR/EN (SURTITLED EN) | € 16/12/8 © SUPERAMAS

NIEUWE GEZICHTSPUNTEN “Ja, Frankrijk is in oorlog met het terrorisme.” Enkele dagen na de terreuraanslagen in Parijs wakkert de Franse premier Manuel Valls heel wat discussies aan. Uit enquêtes blijkt alvast dat de Franse bevolking meer dan ooit positief staat tegenover het leger. Maar wat voor leger? Dat van drones en special forces van vandaag? Of dat van WO I, met loopgraven en mosterdgas? Filmbeelden tonen een cameraploeg in een Weens biedermeiersalon, een soldatenbordeel en – vooral – dwalend door Noord-Franse velden. Ze zoeken de juiste locaties voor een re-enactment van de slag aan de Somme. Op scène ontplooit zich ondertussen een gijzeling tijdens een chique event in Parijs. Wanneer de bemiddeling faalt, vallen de special forces binnen. Maar wat als de gijzelnemers vechten voor een goede zaak? In tijden van oorlogsverklaringen, de heropleving van het natie-denken en een overdaad aan extreme, simplistische oplossingen, reikt het Frans-Oostenrijkse theatercollectief Superamas nieuwe gezichtspunten aan. Vive l’Armée ! is een reflectie op oorlog, geweld, propaganda en nationalisme. Volgens het gekende Superamasrecept zie je een mix van continu op elkaar inspelende verhaallijnen, vertaald naar tekst, beeld en muziek. NOUVELLES PERSPECTIVES « Oui, la France est en guerre contre le terrorisme ». Quelques jours après les attentats terroristes à Paris, le Premier ministre français, Manuel Valls, déclenche une avalanche de discussions. D’après les enquêtes, la population française voit plus que jamais l’armée d’un bon œil. Mais quelle armée ? Celle des drones et des forces spéciales d’aujourd’hui ? Ou celle de la Première Guerre mondiale, avec ses tranchées et son gaz moutarde ? Des prises de vues montrent une équipe de cameramen dans des salons viennois Biedermeier, dans un bordel à soldats et surtout errant à travers les champs du nord de la France. Ils sont à la recherche du décor adéquat pour une reconstitution de la bataille de la Somme. Sur scène se déroule entre-temps une prise d’otages lors d’un événement mondain à Paris. Lorsque la négociation échoue, les forces spéciales interviennent. Et si les preneurs d’otages se battaient pour une bonne cause ?

En ces temps de déclaration de guerre, de résurgence de la pensée nationaliste et d’une profusion de solutions extrêmes et simplistes, le collectif francoautrichien Superamas propose de nouvelles perspectives. Vive l’Armée ! est une réflexion sur la guerre, la violence, la propagande et le nationalisme. Selon la recette connue de Superamas, on nous donne à voir un imbroglio de lignes narratives qui croisent et se répondent, traduites en texte, en image et en musique. FRESH POINTS OF VIEW “Yes, France is at war with terrorism.” A few days after the terror attacks in Paris, the French Prime Minister Manuel Valls fuels a great many discussions. Surveys have shown that the French population’s attitude towards the army is more positive than ever. But what kind of army? A modern army of drones and Special Forces? Or an army like in WWI, with trenches and mustard gas? Film footage shows a camera team in a Viennese Biedermeier salon, a soldier’s brothel and – chiefly – wandering through the fields of Northern France. They are searching for the right locations for a re-enactment of the Battle of the Somme. In the meantime, a kidnapping unfolds on stage during a chic event in Paris. When negotiation fails, Special Forces move in. But what if the hostage takers are fighting for a good cause? In times of declarations of war, the revival of nationalistic thinking and an excess of extreme, simplistic solutions, the French-Austrian theatre collective Superamas offers fresh points of view. Vive l’Armée ! is a reflection on war, violence, propaganda and nationalism. Based on the familiar Superamas recipe, you see a continuously interlinked mix of storylines translated into text, images and music.

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

ICTUS & FUMIYO IKEDA[BE] Piano and String Quartet

DE ZESDE MUZIKANT Geen decor, geen coulissen, geen franje: alles ligt bloot. Fumiyo Ikeda – danseres en choreografe – trekt je mee tot in het hart van Morton Feldmans Piano and String Quartet. Deze 80 minuten durende compositie voor piano en strijkers straalt een aura van kalmte uit, waarin ‘elk iets evengoed de echo van niets is’. Ikeda deelt het podium met de Ictus-performers, als was ze zelf de zesde muzikant. Ikeda: “Sluit je ogen terwijl je wegzinkt in de muziek – open ze wanneer je de dans wil zien. Een beetje zoals wanneer je ronddwaalt over een kalm strand.” De grillige, bijna onnauwkeurige herhalingen van Ikeda’s bewegingen vinden de perfecte weerklank in Feldmans muziek. — In 1983 sloot Fumiyo Ikeda zich aan bij het net-opgerichte Rosas. Tot 2008 danste ze in bijna elke productie mee. Daarnaast maakte ze ook voorstellingen, samen met o.a. Benjamin Verdonck en Tim Etchells. Het Brusselse hedendaagse muziekensemble Ictus is al jaren vaste gast in het Kaaitheaterprogramma en werkt vaak samen met Rosas. Dit seizoen brengen ze ook een nieuw Liquid Room-concert (p. 136). LA SIXIÈME MUSICIENNE Pas de décor, pas de coulisse, pas de fioritures : tout est nu. Fumiyo Ikeda – danseuse et chorégraphe – nous emmène au cœur du Piano and String Quartet de Morton Feldman. Cette composition de 80 minutes pour piano et quatuor à cordes dégage une aura de calme dans laquelle « tout est aussi bien l’écho de rien ». Ikeda partage la scène avec les musiciens-performeurs d’Ictus, comme si elle était la sixième musicienne. Ikeda : « Fermer les yeux alors qu’on sombre dans la musique, ouvrir les yeux quand on veut voir de la danse. Un peu comme quand on se promène sur une plage calme. » Les répétitions capricieuses, quasi imprécises des mouvements d’Ikeda sont la résonance parfaite de la musique de Feldman.

— En 1983, Fumiyo Ikeda a rejoint la compagnie Rosas, alors fraîchement fondée, et a dansé dans presque chaque production jusqu’en 2008. Parallèlement, elle a aussi créé des spectacles, entre autres avec Benjamin Verdonck et avec Tim Etchells. L’ensemble de musique contemporaine Ictus est depuis des années une valeur sûre du programme du Kaaitheater et collabore de manière régulière avec Rosas. Cette saison, Ictus présente aussi un nouveau concert Liquid Room (p. 136). THE SIXTH MUSICIAN No stage set, no backdrops, no frills: everything is laid bare. The dancer and choreographer Fumiyo Ikeda takes you with her into the heart of Morton Feldman’s Piano and String Quartet. This 80-minute long composition for piano and strings radiates an aura of calm, in which ‘each something could equally be the echo of nothing.’ Ikeda shares the stage with the Ictus performers, as if she herself were the sixth musician. Ikeda: “Close your eyes when you want to sink into the music – open them whenever you want to see the dance. Just like when you’re on a quiet beach and wandering.” The erratic, almost imprecise repetitions of Ikeda’s movements perfectly echo Feldman’s music. — In 1983, Fumiyo Ikeda joined the newly established Rosas, dancing in almost every production until 2008. She also created performances together with fellow artists such as Benjamin Verdonck and Tim Etchells. The Brussels-based contemporary music ensemble Ictus has been a regular fixture on the Kaaitheater programme for years and often collaborates with Rosas. This season, it will also be presenting a new Liquid Room concert (p. 136).

‘It is better to discover mystery in light than in the shadows.’ — ARTHUR CRAVAN PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #madeinbxl #bignames #tender CHOREOGRAPHY, SOLO PERFORMANCE Fumiyo Ikeda | PIANO Jean-Luc Fafchamps | VIOLINS George van Dam, Igor Semenoff | VIOLA Aurélie Entringer | CELLO Geert De Bièvre | LIGHT DESIGN Hans Meijer | CO-PRODUCTION Kaaitheater, Opéra de Lille | PRODUCTION Ictus

FRI 27, SAT 28/01 20:30 KAAITHEATER DANCE/MUSIC | 1H20 | € 16/12/8

BRUSSELS BRECHT-EISLER KOOR & JAN VROMMAN[BE] Say No! – The Deserters’ Song SUN 22/01 15:00 KAAITHEATER MUSIC/VIDEO | € 16/12/8 DES HISTOIRES DE DÉSERTEURS La chorale bruxelloise Brussels Brecht-Eislerkoor profite des commémorations de la Première Guerre mondiale pour alimenter le débat sur des stratégies pacifiques concrètes, en particulier à travers des histoires de déserteurs. En 2014, ils ont réuni six chorales belges pour monter la production de théâtre musical WaanVlucht (FuirLaFolie !). Avec Say No!, le poète Elvis Peeters et le compositeur Dick van der Harst appellent à nouveau à fuir la folie. Dites non à la folie guerrière et à toute la misère qu’elle entraîne ! Différents chœurs et ensembles internationaux enregistrent une propre version de l’hymne de Jan Vromman réunit dans une création vidéo. Interprété en direct par une immense chorale internationale, ce chant contemporain fait résonner un signal puissant contre la violence de la guerre. — Précédemment, le Brussels Brecht-Eislerkoor a déjà réuni plusieurs chœurs. Au Kaaitheater, la chorale a présenté The Shouting Fence (2009) et FuirLaFolie ! (2014). HELLMET © HUSSEIN ATSHAN

VERHALEN VAN DESERTEURS Het Brecht-Eislerkoor grijpt de herdenkingen van WO I aan om de discussies over concrete vredesstrategieën te voeden. En wel met de verhalen van deserteurs. In 2014 maakten ze met zes Belgische koren de muziektheaterproductie WaanVlucht. Met Say No! roepen dichter Elvis Peeters en componist Dick van der Harst opnieuw op tot een waanvlucht. Zeg nee aan de oorlogswaanzin en de ellende die die veroorzaakt! Verschillende internationale koren en ensembles registreren een eigen versie van deze nieuwe hymne. Jan Vromman brengt ze samen in een videocreatie, die verweven wordt met een live-uitvoering door een internationaal massakoor. Zo resoneert doorheen dit eigentijdse lied een krachtig signaal tegen oorlogsgeweld. — Het Brussels Brecht-Eislerkoor bracht al eerder grote gelegenheidskoren. In het Kaaitheater toonden ze al The Shouting Fence (2009) en WaanVlucht – Ode aan de deserteur (2014).

THE STORIES OF DESERTERS By harnessing the stories of deserters, the BrechtEislerkoor seizes the opportunity offered by the WW1 commemorations to drive discussions about specific peace strategies. In 2014, it performed the musical theatre production WaanVlucht with six Belgian choirs. With Say No!, the poet Elvis Peeters and the composer Dick van der Harst once again call upon people to flee from this madness. Say no to the frenzy of war and the misery that it causes! A number of international choirs and ensembles record their own version of the anthem, and Jan Vromman groups them together in a video creation. A powerful signal against war violence resonates through this contemporary song, which is interwoven with a live performance by an international mass choir. — The Brussels-based Brecht-Eislerkoor has brought together large one-off choirs before. It previously performed The Shouting Fence (2009) and WaanVlucht – Ode aan de deserteur (2014) at Kaaitheater.

PREMIERE #madeinbxl #society DIRECTION, VIDEO CONCEPT Jan Vromman | COMPOSITION Dick Van der Harst | TEXT Elvis Peeters | SOUNDSCAPE Dick Van Harst & ensemble | CHOIR Brussels Brecht-Eislerkoor a.o. | VISUALS LesMecs.be | SOUND, VIDEO choirs from The Netherlands, France, Germany, Great Britain, Austria, Serbia, Portugal, Spain, Israel, Palestina, South-Africa, Canada a. o. | COLLABORATION Globe Aroma | PRODUCTION Brussels Brecht-Eislerkoor

MOUSSEM CITIES: BEIRUT 2>12/02/2017

TOEVLUCHT EN TRANSIT Met een jaarlijks terugkerende stedencyclus geeft het Nomadisch Kunstencentrum Moussem een inkijk in de hedendaagse Arabische samenlevingen en de dynamiek van hun steden. Jaarlijks is een Arabische stad te gast in de hoofdstad van Europa. Het Kaaitheater is vanaf 2017 een vaste partner voor het podiumkunstenluik van dit festival. Van 2 tot 12 februari 2017 staat de Libanese hoofdstad Beiroet centraal. Beiroet is een van de meest gevarieerde en diverse steden van het Midden-Oosten. Het is een fascinerende stad, vol spanningen en voortdurend in beweging, al decennia lang een toevlucht en transit is voor vluchtelingen uit de regio. Palestijnen, Irakezen en Syriërs maken er vanzelfsprekend deel uit van de Libanese samenleving én van de kunstenaarsscene. Deze dynamische scene lijkt nog steeds te lijden onder censuur, maar weet van Beiroet een belangrijk centrum van de kunst te maken. Tijdens dit tiendaagse festival zijn kunstenaars, relevante denkers en culturele actoren te gast die het verhaal van hun stad vertellen met hun werk. A MOUSSEM FESTIVAL IN ASSOCIATION WITH KAAITHEATER HET HUIS VAN CULTUREN EN SOCIALE SAMENHANG MOLENBEEK/MAISON DES CULTURES ET DE LA COHÉSION SOCIALE DE MOLENBEEK BOZAR RECYCLART

ACCUEIL ET TRANSIT Avec un cycle annuel autour d’une ville, le centre d’art nomade Moussem nous offre un aperçu de la société arabe contemporaine et la dynamique de ses métropoles. Chaque année, une ville arabe est l’hôte de la capitale de l’Europe. À partir de 2017, le Kaaitheater est un partenaire fixe du volet des arts de la scène de ce festival. Du 2 au 12 février 2017, Beyrouth, la capitale libanaise, est le point de mire du festival. Beyrouth est une des villes les plus variées et les plus diverses du MoyenOrient. Fascinant, plein de tensions et constamment en mouvement, Beyrouth est depuis des décennies un lieu d’accueil et de transit pour des réfugiés de la région : Palestiniens, Irakiens, Syriens font partie intégrante de la société libanaise et de sa scène artistique. Bien que cette scène dynamique souffre encore de la censure, elle fait néanmoins de Beyrouth une importante plaque tournante artistique. Au cours de ces dix jours de festival, le Kaaitheater accueille des artistes, des penseurs et des acteurs culturels pertinents qui viennent brosser le tableau de leur ville à travers leurs œuvres et leurs ouvrages. SHELTER AND TRANSIT With an annually recurring city cycle, Moussem’s Nomadic Arts Centre offers an insight into contemporary Arab societies and the dynamic of their cities. Every year, an Arab city is a guest in the capital of Europe. From 2017 onwards, Kaaitheater will be a permanent partner for the performing arts section of this festival. From 2 to 12 February 2017, the Lebanese capital Beirut will be firmly in the spotlight. Beirut is one of the Middle East’s most heterogeneous and diverse cities. It is a fascinating place, full of tensions and constantly in motion, as for years it has been a place of shelter and transit for refugees from the region. Palestinians, Iraqis and Syrians are of course an integral part of both Lebanese society and the arts scene. This dynamic scene may still be suffering from censorship, but it does make Beirut an important centre for art. Over the course of this ten-day festival, guest artists, relevant thinkers and cultural players tell the story of their city through their work.

Check www.kaaitheater.be/beirut for programme details and dates 90

OPENING NIGHT THU 2/02 19:00 KAAITHEATER EN | € 12/10 (COMBI-TICKET) 19:00 OPENING & INSTALLATION THE THIRD CIRCLE 20:00 LECTURE TONY CHAKAR 21:00 PERFORMANCE THE THIRD CIRCLE

TONY CHAKAR[LB] LECTURE | EN NL Tony Chakar is architect en schrijver. Hij doceert kunstgeschiedenis en architectuurgeschiedenis aan het ALBA (Académie Libanaise des Beaux Arts). Hij was eerder te gast in het Kaaitheater met Yesterday’s Man (2008), een performance die hij samen maakte met Rabih Mroué en Tiago Rodrigues. FR Tony Chakar est architecte et écrivain. Il enseigne l’histoire de l’art et l’histoire de l’architecture à l’ALBA (Académie Libanaise des Beaux-Arts). Il était précédemment l’hôte du Kaaitheater avec Yesterday’s Man (2008), un spectacle réalisé avec Rabih Mroué et Tiago Rodrigues.

EN Tony Chakar is an architect and writer. He teaches art history and architectural history at ALBA (Académie Libanaise des Beaux Arts). Previously, he appeared at Kaaitheater in Yesterday’s Man (2008), a performance that he created together with Rabih Mroué and Tiago Rodrigues.

NANCY NAOUS & WAEL KODEIH The Third Circle DE ISLAMITISCHE WET Wat zou er met kunst gebeuren, onderworpen aan de Islamitische Wet? Hoe zouden dans en muziek er uit zien volgens de stellingen van de Sharia? Dat zijn de vragen die choreografe Nancy Naous en componist Wael Kodeih zich stellen. The Third Circle is een installatie en een performance, gebaseerd op interviews in Libanon met Islamitische intellectuelen, religieuze leiders en specialisten in Islamitisch recht. — Nancy Naous is choreografe, danseres en actrice. Ze volgde haar opleiding in Beiroet en Parijs. Haar eigen gezelschap heet 4120.CORPS, verwijzend naar het aantal kilometers tussen de twee steden die haar hebben gevormd. Ook Wael Kodeih studeerde in Beirut en Parijs maar dan beeldende kunst. Hij is één van de belangrijkste hiphopartiesten in de Arabische wereld. Onder het pseudoniem Rayess Bek maakte hij zeven albums en speelde concerten over de hele wereld. LA LOI ISLAMIQUE Qu’adviendrait-il d’un art soumis à la loi islamique ? À quoi ressembleraient la danse et la musique si elles suivaient les préceptes de la charia ? Telles sont les questions que soulèvent la chorégraphe Nancy Naous et le compositeur Wael Kodeih. The Third Circle est une installation et une performance, inspirées d’interviews effectuées au Liban d’intellectuels musulmans, de leaders religieux et de spécialistes du droit islamique. — Nancy Naous est chorégraphe, danseuse et comédienne. Elle a suivi une formation à Beyrouth et à Paris. Sa compagnie s’appelle 4120.CORPS, une référence au nombre de kilomètres qui séparent les deux villes qui l’ont formée. Wael Kodeih a étudié les arts plastiques, également à Beyrouth et à Paris. Il est l’un des plus importants artistes de hip-hop du monde arabe. Sous le pseudonyme de Rayess Bek, il a réalisé sept albums et se produit en concert dans le monde entier. ISLAMIC LAW What would happen to art if it were subject to Islamic Law? What would dance and music be like according to the rules of Sharia Law? The choreographer Nancy Naous and the composer Wael Kodeih have been asking themselves these very questions. The Third Circle is both an installation and a performance, and is based on interviews in Lebanon with Islamic intellectuals, religious leaders and specialists in Islamic law. — Nancy Naous is a choreographer, dancer and actress. She studied in Beirut and Paris. Her own company is called 4120.CORPS, in an allusion to the number of kilometres between the two cities that have shaped her. Wael Kodeih also studied in Beirut and Paris, but in his case, visual art. He is one of the Arab world’s leading Hip Hop artists. Under the pseudonym Rayess Bek, he has made seven albums and has performed concerts all over the world.

CONCEPT Nancy Naous & Wael Kodeih | MUSIC Wael Kodeih | CHOREOGRAPHY Nancy Naous | PERFORMERS Dalia Naous, Nancy Naous

DICTAPHONE GROUP[LB/UK] Nothing to Declare GRENSOVERSCHRIJDENDE TREINVERBINDINGEN Geïnspireerd door een oude kaart van het Midden-Oosten – waarop duidelijk te zien is hoeveel grensoverschrijdende treinverbindingen er ooit waren – trok Dictaphone Group op onderzoek uit langs het volledig in onbruik geraakte spoornet in het huidige Libanon. Nothing to Declare gaat over de betekenis van grenzen binnen Libanon, grenzen met de buurlanden en grenzen in de Arabische wereld. DES LIGNES DE CHEMIN DE FER TRANSFRONTALIÈRES Inspiré par une ancienne carte du Moyen-Orient, qui indique clairement les lignes de chemin de fer transfrontalières de l’époque – le Dictaphone Group est parti explorer toute la partie libanaise de ce réseau aujourd’hui inusité. Nothing to Declare traite de la question des frontières au sein du Liban, avec les pays voisins et dans le monde arabe. CROSS-BORDER TRAIN CONNECTIONS Inspired by an old map of the Middle East – which clearly shows how many cross-border train connections there once were, Dictaphone Group went on a research mission along the entirely disused railway network in modern-day Lebanon. Nothing to Declare is about the meaning of borders within Lebanon, borders with the neighbouring countries and borders in the Arab world.

RESEARCHED, WRITTEN, PERFORMED BY Tania El Khoury, Petra Serhal, Abir Saksouk | VIDEO EDITING Ali Beidoun | MUSIC COMPOSITION Ahmad Khouja, Khairy Eibesh

SIRINE FATTOUH[LB] Une histoire du Liban à travers les œuvres de ses artistes et cinéastes EEN STUK LIBANESE GESCHIEDENIS Sirine Fattouh gidst je doorheen een stuk Libanese geschiedenis aan de hand van een persoonlijke selectie kunstwerken. Ze concentreert zich hierbij op drie specifieke momenten: het einde van de burgeroorlog eind jaren negentig, de aanslag op de vroegere eerste minister in 2005 en de Israëlische aanvallen op Libanon in 2006. UNE PART D’HISTOIRE DU LIBAN Sirine Fattouh vous guide à travers une part d’histoire du Liban à la faveur d’une sélection personnelle d’œuvres d’art. Pour ce faire, elle se concentre sur trois moments spécifiques : la fin de guerre civile en 1990, l’attentat contre l’ancien Premier ministre en 2005 et le conflit israélo-libanais de 2006. A PIECE OF LEBANESE HISTORY Sirine Fattouh guides you through a piece of Lebanese history based on a personal selection of artworks. She hereby focuses on three specific moments: the end of the civil war in the late nineties, the assassination of the former prime minister in 2005, and the Israeli attacks on Lebanon in 2006.

CONCEPT, PERFORMANCE Sirine Fattouh | SOUND Gheith Al-Amine, Fouad Bechwati, Studio 21dB | CO-PRODUCTION Mucem, Moussem

MOUSSEM CITIES: BEIRUT IN KAAISTUDIO’S

LUCIEN BOURJEILY[LB] Vanishing State EEN GEHEIM AKKOORD In 1918, wanneer WO I stilaan op zijn einde loopt, buigen François Georges Picot en Mark Sykes – respectievelijk een Frans en Brits diplomaat – zich over de kaart van het Midden Oosten. In een geheim akkoord hertekenen ze de grenzen. De gevolgen zijn tot vandaag voelbaar. In Vanishing State laat Lucien Bourjeily je de oefening nog eens overdoen met de kennis van wat er de voorbije honderd jaar in de Levant gebeurd is. UN ACCORD SECRET En 1916, en pleine Première Guerre mondiale, François Georges Picot et Mark Sykes – un diplomate français et son homologue britannique – se penchent sur la carte du MoyenOrient. Dans cet accord secret, ils redessinent les frontières de la région. Les conséquences s’en ressentent à ce jour. Dans Vanishing State, Lucien Bourjeily nous invite à refaire l’exercice eu égard à l’histoire du Levant au cours du siècle qui a suivi. A SECRET AGREEMENT In 1918, as WW1 was gradually drawing to a close, François Georges Picot and Mark Sykes – a French and a British diplomat respectively – were studying the map of the Middle East. In a secret agreement, they redrew the borders, and the consequences of this act can still be felt today. In Vanishing State, Lucien Bourjeily gives you the chance to go through this exercise afresh, in the full knowledge of what has happened in the Levant over the past hundred years.

WRITTEN & DIRECTED BY Lucien Bourjeily | PERFORMED BY Nabil Traboulsi, Rami Saidi, Farah Shaer

DE WARME WINKEL[NL] de warme winkel FRI 3, SAT 4/02 20:30 KAAITHEATER THEATRE | NL | € 16/12/8

‘De consistent spannendste theatergroep van dit moment’ — HET PAROOL ‘Een theatergroep die je voorgoed in je hart sluit’ — DE TELEGRAAF

GEEN ZWANENZANG, MAAR EEN MAGNUM OPUS Er zijn theatergroepen die hun naam ontlenen aan de titel van hun eerste productie. Niet zo De Warme Winkel. Zij hebben ondertussen 30 producties op de teller staan en achten de tijd rijp om hun volgende naar zichzelf te vernoemen. Met de warme winkel creëert De Warme Winkel de ultieme versie van zijn eigen universum. Onnavolgbaar, poëtisch en doordrenkt van humor pakt het gezelschap uit met de stijlmiddelen die ze de afgelopen jaren ontwikkelden. Dit resulteert in een spetterende en urgente apotheose, een sluitstuk van een oeuvre. Hoegenaamd geen zwanenzang, maar een magnum opus. De Warme Winkel heeft altijd vol bewondering gekeken naar zijn illustere collega’s, zoals de Berliner Volksbühne, Romeo Castellucci en Pina Bausch. Het gezelschap wil zich meten met deze groten. In een never ending zoektocht naar authenticiteit – in een periode waar cultuur eenvormig entertainment lijkt te worden – creëert De Warme Winkel een even uniek als herkenbaar universum. #energizeme #daredevil De Warme Winkel & Eddie The Eagle Museum | MET Mara van Vlijmen, Vincent Rietveld, Ward Weemhoff e.a. | CO-PRODUCTIE deSingel, Stadsschouwburg Amsterdam & NEXT festival | POWERED BY Toneelgroep Amsterdam

— De Warme Winkel speelt strijdbare, energetische voorstellingen, ongepolijst en overvol geschiedenis. Ze waren de voorbije jaren vaste gasten in het Kaaitheaterprogramma met voorstellingen als Gavrilo Princip, Rainer Maria, Villa Europa, Alma, We are your friends, en recent nog met Amadeus. NULLEMENT UN CHANT DU CYGNE, MAIS UN OPUS MAGNUM Il y a des compagnies de théâtre qui empruntent leur nom au titre de leur première production. Ce n’est pas le cas du collectif De Warme Winkel. Au bout de trente productions, ils estiment que le moment est venu de donner leur nom à un de leur spectacle, de créer la version ultime de leur univers. NO SWAN SONG, BUT A MAGNUM OPUS There are theatre companies that take their name from the title of their first production, but De Warme Winkel is not one of them. With 30 productions under its belt, the company felt that it was high time it named the next one after itself. With de warme winkel, De Warme Winkel creates the ultimate version of its own world.

KARTHIK PANDIAN & ANDROS ZINS-BROWNE/ THE GREAT INDOORS[US/BE] Atlas Revisited THU 9, FRI 10/02 20:30 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | € 16/12/8 EEN DANS OVER VRIJHEID In 2012 bezochten beeldend kunstenaar Karthik Pandian en choreograaf Andros Zins-Browne de Atlas Film Studios in de woestijn van Ouarzazate (Marokko). Ze huurden een groep kamelen die ze probeerden te laten dansen tussen de filmdecors van oude Hollywood-producties. Met Atlas Revisited blikken de kunstenaars terug op deze onderneming. Ze stellen hun motivaties in vraag, en kijken ook verder. Met gloednieuw videomateriaal – opgenomen voor een green screen met dure Amerikaanse kamelen – presenteren Pandian en Zins-Browne het maken, ongedaan maken én heropvoeren van een dans over vrijheid. En het bedrog dat vaak nodig is om er beelden van te maken. — Andros Zins-Browne werd geboren in New York. Hij kwam in Brussel studeren aan PARTS. In 2008 presenteerde hij Second Life, zijn eerste avondvullende voorstelling. Daarna volgde nog Welcome to the Jungle (2013), The Lac of Signs (2014) en The Middle Ages (2015). Dit seizoen presenteert hij ook drie avonden Atlas Insights (p. 40). UNE DANSE SUR LA LIBERTÉ En 2012, le plasticien Karthik Pandian et le chorégraphe Andros Zins-Browne ont visité les studios Atlas Film dans le désert de Ouarzazate (Maroc). Ils ont loué un groupe de chameaux qu’ils ont tenté de faire danser entre les décors de films d’anciennes productions hollywoodiennes. Avec Atlas Revisited, les artistes portent un regard rétrospectif sur cette entreprise. Ils remettent leur motivation en question, mais tentent de voir plus loin aussi. Ils présentent du matériau vidéo flambant neuf, filmé pour une technique d’incrustation avec des chameaux américains onéreux. Ils nous montrent la réalisation, l’annulation et la reconstitution d’une danse sur la liberté – et le trucage auquel il faut souvent avoir recours pour créer des images.

— Andros Zins-Browne est né à New York. Il est venu étudier à PARTS, à Bruxelles. En 2008, il a présenté Second Life, son premier spectacle de pleine soirée. Ensuite ont suivi Welcome to the Jungle (2013), The Lac of Signs (2014) et The Middle Ages (2015). Cette saison, il présente trois soirs Atlas Insights (p. 40). A DANCE ABOUT FREEDOM In 2012 the visual artist Karthik Pandian and the choreographer Andros Zins-Browne visited the Atlas Film Studios in the Ouarzazate desert (Morocco). They rented a group of camels, which they tried to coax into dancing in amongst the film sets of old Hollywood productions. With Atlas Revisited, the artists take a look back at this enterprise, questioning their motives and attempting to probe deeper. With brand new video material – shot in front of a green screen using expensive American camels – Pandian and Zins-Browne show the making, unmaking and re-staging of a dance about freedom. And the deception that is often required when creating images of it. — Andros Zins-Browne was born in New York. He came to Brussels to study at P.A.R.T.S. In 2008 he presented Second Life, his first evening-length performance. After this came Welcome to the Jungle (2013), The Lac of Signs (2014) and The Middle Ages (2015). This season, he also presents three evenings of Atlas Insights (p. 40).

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #madeinbxl CONCEPT/DIRECTION Karthik Pandian & Andros Zins-Browne | PRODUCTION The Great Indoors (Brussels), Hiros (Brussels) | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), EMPAC (Troy, NY), Kunstencentrum BUDA (Kortrijk)

BORIS CHARMATZ/MUSÉE DE LA DANSE & EMMANUELLE HUYNH[FR] Étrangler le temps + boléro 2 FRI 10, SAT 11/02 20:30 KAAITHEATER DANCE | 1H10 | € 16/12/8 © JEAN HENRY

VERSMELTING EN VERSCHEURDHEID Als hommage aan de Franse choreografe Odile Duboc, presenteren Boris Charmatz en Emmanuelle Huynh een avond in twee delen. Het eerste deel, Étrangler le temps, is een vrije inspiratie op haar choreografie boléro 2. Charmatz en Huynh dansten het origineel tientallen keren als onderdeel van Dubocs Trois Boléros uit 1996. Voor deze extreem vertraagde variatie graven ze in hun geheugen en vertrekken ze van een uitgerekte versie van Ravels compositie. In het tweede deel hernemen Charmatz en Huynh het originele boléro 2. Duboc zei er zelf het volgende over: “In de tweede boléro bieden Charmatz en Huynh hardnekkig weerstand aan de voortstuwende kracht van de muziek. Samengebald op één punt van de scène, hult het duo zich in de muziek, zonder er zich door te laten meeslepen. Traag boetseren ze een gemeenschappelijke substantie, opgebouwd uit overgave en tederheid, uit aantrekkingskracht, verlangen, versmelting en verscheurdheid.” DE LA FUSION ET DE L’ARRACHEMENT En hommage à la chorégraphe française Odile Duboc, Boris Charmatz et Emmanuelle Huynh ont conçu une soirée en deux parties. La première, Étrangler le temps, s’inspire librement de la chorégraphie boléro 2, une composante de Trois Boléros (1996) de Duboc que le duo a dansé des dizaines de fois dans sa version originale. Pour cette variation extrêmement ralentie, ils puisent dans leur mémoire et partent d’une version étirée de la musique de Maurice Ravel.

Dans la seconde partie, Charmatz et Huynh reprennent la version originale de boléro 2. Odile Duboc, en 2000, à propos de la chorégraphie : « Dans le deuxième boléro, la danse de Boris Charmatz et Emmanuelle Huynh oppose une résistance puissante à l’expansion musicale progressive. Ce duo, concentré en un point de la scène, se laisse envelopper par la musique sans jamais être envahi. Il sculpte avec lenteur une matière commune qui tient de l’abandon et de la douceur, de l’attirance, du désir, de la fusion et de l’arrachement. » FUSION AND DIVISION In homage to the French choreographer Odile Duboc, Boris Charmatz and Emmanuelle Huynh present an evening in two parts. The first part, Étrangler le temps, is loosely based on her choreography boléro 2. Charmatz and Huynh have danced the original dozens of times as part of Duboc’s 1996 piece Trois Boléros. For this dramatically slowed-down version, they dig into their memories and start with an elongated version of Ravel’s composition. In the second part, Charmatz and Huynh revive the original boléro 2. Duboc herself had the following to say about this: “In the second boléro, Charmatz and Huynh firmly resist the propelling power of the music. Fused together at a single point on the stage, the pair cloak themselves in the music without allowing themselves to be carried away by it. They slowly model a common substance, built up of devotion and tenderness, of attraction, longing, fusion and division.”

« Je voulais étrangler le temps. » — TATSUMI HIJIKATA, LA DANSEUSE MALADE

#bignames #tender ÉTRANGLER LE TEMPS: LOOSELY INSPIRED BY boléro 2 (excerpt of the show by Odile Duboc and Françoise Michel, 1996) | DANCED BY Boris Charmatz, Emmanuelle Huynh | SET & LIGHT DESIGN Yves Godin | SOUND Olivier Renouf BOLÉRO 2: EXCERPT FROM THE THREE BOLÉROS BY Odile Duboc, 1996 | CONCEPT Odile Duboc, Françoise Michel | CHOREOGRAPHY Odile Duboc | DANCED BY Boris Charmatz, Emmanuelle Huynh | MUSIC Boléro by Maurice Ravel (RAI Symphony Orchestra of Milan under the direction of Sergiu Celibidache) | CO-PRODUCTION Contre Jour Centre chorégraphique national de Franche-Comté à Belfort, La Filature Scène nationale de Mulhouse, Théâtre de la Ville-Paris, Centre Jean-Renoir Scène nationale de Dieppe, La Coursive Scène nationale de La Rochelle

THOMAS RYCKEWAERT[BE] Golem WED 15/02 20:30 KAAITHEATER THEATRE/PERFORMANCE | WITHOUT WORDS | € 16/12/8 LE RYTHME DIURNE ET NOCTURNE D’UN LABO Que se passe-t-il quand l’être humain se prend pour Dieu ? Dans un laboratoire, un groupe de chercheurs tentent de décrypter le code du vivant. Leur désir d’engendrer l’immortalité va de pair avec une peur tout aussi ancestrale : la création de quelque chose qui nous surpasse. Thomas Ryckewaert s’attaque à la légende juive du XIVe siècle de Maïmonide et l’homoncule. Il ne faut cependant pas s’attendre à un texte de théâtre. Ryckewaert – qui a d’abord étudié la biologie, puis la philosophie et enfin le théâtre – crée des spectacles poétiques et visuels, proches de l’installation artistique. Il observe le comportement humain comme un éthologue étudie celui des animaux. Dans Golem, on suit le rythme diurne et nocturne d’un laboratoire. En journée, les chercheurs sont aux commandes. Le soir, quand les néons s’éteignent, le labo s’anime. Il se passe quelque chose, mais quoi ? La frontière ténue entre création et destruction, entre raison et peur, se manifeste de manière éloquente. © SUSAN DERGES, COURTESY OF PURDY HICKS GALLERY, LONDON

HET DAG- EN NACHTRITME VAN EEN LABO Wat gebeurt er als de mens zich als God gedraagt? In een laboratorium probeert een groep onderzoekers de code van het leven te kraken. Hun verlangen tot het scheppen van onsterfelijkheid gaat gepaard met een even oude angst: de creatie van iets wat ons overvleugelt. Thomas Ryckewaert gaat aan de slag met Maimonides en de homunculus, een Joodse legende uit de 14de eeuw. Verwacht echter geen teksttheater. Ryckewaert – die eerst biologie en filosofie en dan pas theater studeerde – maakt poëtische, beeldende voorstellingen op de rand van installatiekunst. Hij bestudeert het gedrag van de menselijke soort, net zoals een etholoog dat doet bij dieren. In Golem volg je het dagen nachtritme van een laboratorium. Overdag zwaaien de wetenschappers de plak.’s Avonds, wanneer de tl-lampen uitgaan, komt het labo zelf tot leven. Er is iets aan de hand, maar wat? De dunne grens tussen scheppen en vernietigen, tussen rede en angst, komt sprekend tot uiting.

THE DAY AND NIGHT RHYTHM OF A LABORATORY What happens if human beings act like God? In a laboratory, a group of researchers tries to crack the code of life. Their desire to create immortality goes hand in hand with an equally old anxiety: the creation of something that eclipses us. Thomas Ryckewaert sets to work with The Homunculus of Maimonides, a 14th century Jewish legend. But don’t expect spoken-word theatre. Ryckewaert – who first studied biology and philosophy and only then theatre – makes poetic, visual performances on the borders of installation art. He studies the behaviour of the human race, just as an ethologist studies animals. In Golem, you follow the day and night rhythm of a laboratory. During the day, it is the scientists who hold sway. In the evenings, when the fluorescent lamps are switched off, the laboratory itself comes to life. Something is going on, but what exactly? The thin line between creation and destruction, between reason and fear, is strikingly expressed.

RENÉE GOETHIJN & DRIES GIJSELS[BE] NO USE FOR BINOCULARS THU 16, FRI 17/02 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | NL | 1H15 | € 12/10/8 BEROOFD VAN POËZIE Nooit eerder in de geschiedenis werd op zo’n grote schaal informatie over ons verzameld en opgeslagen als vandaag. In de voorbije twee jaar ontstond 90% van alle opgeslagen personengegevens in de wereld. We evolueren naar een samenleving waar alles open en bloot op tafel ligt, bulkend van informatie maar beroofd van mysterie en poëzie. In NO USE FOR BINOCULARS gaan Renée Goethijn en Dries Gijsels op zoek naar de waarde van het verborgene in dit tijdperk van transparantie. Hun universum wordt bevolkt door voyeurs en exhibitionisten, door sharers en followers. Het duo neemt je mee op een verontrustende trip doorheen een wereld van lange regenjassen, verborgen camera’s en gordijnen. Langzaam vervagen de grenzen tussen wie kijkt en bekeken wordt, tussen wat echt is en wat schijn. — Renée Goethijn en Dries Gijsels studeerden af aan het RITCS (2013 en 2014). De jonge makers vonden elkaar in een voorliefde voor het absurde, het imperfecte en het irrationele. NO USE FOR BINOCULARS is hun eerste voorstelling.

PRIVÉE DE POÉSIE Renée Goethijn et Dries Gijsels partent en quête de la valeur du secret à cette époque de transparence. Leur univers est peuplé de voyeurs et d’exhibitionnistes, de « partageurs » et de « suiveurs ». Le duo vous emmène faire un voyage inquiétant à travers un monde de longs imperméables, de caméras invisibles et de rideaux. ROBBED OF ITS POETRY Renée Goethijn and Dries Gijsels go in search of the value of the hidden in this era of transparency. Their universe is populated with voyeurs and exhibitionists, with sharers and followers. The pair takes you with them on a disturbing trip through a world of long raincoats, hidden cameras and curtains.

‘Just because you’re paranoid, doesn’t mean they aren’t after you.’ — JOSEPH HELLER

#nxtgen #madeinbxl CONCEPT, REGIE Dries Gijsels, Renée Goethijn | DOOR & MET Nona Buhrs, Tomas Pevenage, Femke Stallaert | PRODUCTIE Kunstenwerkplaats Pianofabriek | CO-PRODUCTIE Kultuurfaktorij Monty, C-mine cultuurcentrum/Werkplaats

CINDY VAN ACKER/CIE GREFFE[BE/CH] Zaoum

GENIETEN EN/OF ONTCIJFEREN Zaoum vormt het tweede deel van een nieuwe cyclus van Cindy Van Acker. De Vlaams-Zwitserse choreografe laat zich hiervoor inspireren door Quando Stanno Morendo van componist Luigi Nono. Dit muziekstuk gaat terug op zeven gedichten, onder andere van de Russische futurist Velimir Khlebnikov. Als uitvalsbasis voor het uitvinden van poëtische vormen koos die voor wiskunde. De ‘Zaoum’ is een van die dichtvormen, waarbij klank primeert op betekenis. Abstracte dans om van te genieten en/of te ontcijferen! — Cindy Van Acker danste bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en in het Grand Théâtre in Genève. In de jaren 1990 ging zij haar eigen weg in de hedendaagse dans. In 2005 nodigde Romeo Castellucci – met wie ze regelmatig samenwerkt – haar uit op de biënnale van Venetië. In 2014 creëerde ze Anechoic met 53 PARTSdansers, op het strand van Oostende (Dansand!). Haar werk was o.a. te zien op het Festival van Avignon. In het Kaaitheater was ze eerder al te gast met Nixe + Obtus (2012), Diffraction (2012), Drift (2013) en Ion (2015).

À SAVOURER ET/OU À DÉCHIFFRER Zaoum constitue la seconde partie du nouveau cycle de Cindy Van Acker. La chorégraphe flamando-suisse s’inspire cette fois de Quando Stanno Morendo du compositeur Luigi Nono. La pièce musicale fait référence à sept poèmes, entre autres, du futuriste russe Velimir Khlebnikov dont les formes poétiques s’appuyaient sur les mathématiques. L’une de ces formes est le « zaoum », dans lequel les sons priment. De la danse abstraite à savourer et/ou à déchiffrer ! — Cindy Van Acker a dansé au Ballet royal de Flandre et au Grand Théâtre à Genève. Dans les années 90, elle a opté pour la voie de la danse contemporaine. En 2005, Romeo Castellucci – avec lequel elle collabore régulièrement – l’a conviée à la Biennale de Venise. En 2014, sur la plage d’Ostende (Dansland!), elle a créé Anechoic avec 53 danseurs de PARTS. Elle était précédemment l’hôte du Kaaitheater avec Nixe + Obtus (2012), Diffraction (2012), Drift (2013) et Ion (2015). ENJOY AND/OR DECIPHER Zaoum is the second part of the Flemish-Swiss choreographer Cindy Van Acker’s new cycle, which was inspired by Luigi Nono’s Quando Stanno Morendo. This piece of music draws on seven poems by figures such as the Russian Futurist Velimir Khlebnikov, who chose mathematics as a basis from which to invent poetic forms. The ‘Zaoum’ is one such poetic form, in which sound takes precedence over meaning. This is abstract dance to enjoy and/or decipher! — Cindy Van Acker has danced at Royal Ballet Flanders and at the Grand Théâtre in Geneva. During the nineties, she followed her own pathway in contemporary dance. In 2005, Romeo Castellucci – with whom she collaborates regularly – invited her to the Venice Biennale. In 2014, she created Anechoic with 53 P.A.R.T.S. dancers on Ostend beach (Dansand!). Her work has also been programmed at the Avignon Festival, amongst others. At Kaaitheater, she has previously presented Nixe + Obtus (2012), Diffraction (2012), Drift (2013) and Ion (2015).

#bignames #tender CHOREOGRAPHY Cindy Van Acker | DANCED BY Stéphanie Bayle, Marthe Krummenacher, Gennaro Lauro, Francesca Ruggerini, Raphaëlle Teicher, Elia Van Acker, Rudi van der Merwe, Daniela Zaghini | SCENOGRAPHY Victor Roy | LIGHTING DESIGN Luc Gendroz | MUSIC Luigi Nono, Samuel Pajand | COSTUMES Kata Tóth | PRODUCTION Cie Greffe | CO-PRODUCTION adc-Genève, Arsenic Lausanne, Théâtre Les Halles à Sierre

100

FRI 17, SAT 18/02 20:30 KAAITHEATER DANCE | € 16/12/8

101

102

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/SALVA SANCHIS/ ROSAS[BE/ES] A Love Supreme THU 23, FRI 24, SAT 25, TUE 28/02, WED 1, THU 2, FRI 3, SAT 4/03 20:30 + SUN 26/02 15:00 KAAITHEATER DANCE | 1H | € 20/16/8 + MATINEE KADEE SUN 26/02 15:00 >> p. 160 © ANNE VAN AERSCHOT

IMPROVISATIE IS COMPOSITIE John Coltranes jazzalbum A Love Supreme ent zich op door blues geïnspireerde muzikale structuren, waaruit frases met veel ruimte voor expressieve vrijheid naar boven komen. In 2005 creëerde Anne Teresa De Keersmaeker samen met Salva Sanchis een kwartet op Coltranes muziekstuk. Zijn jazz blinkt uit in de spanning tussen complexiteit en eenvoud. Dit uit zich letterlijk in de dans: improvisatie en compositie verweven zich tot ze in elkaar opgaan. De Keersmaeker: “In de niet-Westerse muziek zijn compositie en improvisatie geen twee van elkaar gescheiden concepten. Improvisatie is immers compositie in de onmiddellijkheid van het moment.” Met een nieuwe cast jonge performers herwerken De Keersmaeker en Sanchis A Love Supreme tot een uitgesproken vitale, avondvullende voorstelling. Geef je samen met de dansers over aan Coltranes spirituele ode aan de goddelijke liefde!

IMPROVISATION EST COMPOSITION L’album jazz de John Coltrane, A Love Supreme, prend appui sur des structures musicales inspirées du blues dont émergent des phrases laissant beaucoup de place à l’expression libre. En 2005, Anne Teresa De Keersmaeker et Salva Sanchis ont créé un quatuor sur la musique de Coltrane, dont le jazz excelle dans la tension entre complexité et simplicité. Cela se reflète littéralement dans la danse : l’improvisation et la composition s’imbriquent jusqu’à se fondre. De Keersmaeker : « Dans la musique non-occidentale, composition et improvisation ne sont pas deux concepts distincts. L’improvisation n’y est rien d’autre qu’une composition instantanée. ». Avec une nouvelle distribution de jeunes performeurs, De Keersmaeker et Sanchis retravaillent A Love Supreme en un spectacle de pleine soirée débordant de vitalité. Abandonnez-vous avec les danseurs à l’ode spirituelle de Coltrane au divin amour ! IMPROVISATION IS COMPOSITION John Coltrane’s jazz album A Love Supreme is based on blues-inspired musical structures from which phrases emerge that provide plenty of room for expressive freedom. In 2005, Anne Teresa De Keersmaeker and Salva Sanchis created a quartet set to Coltrane’s musical composition. The striking thing about his jazz is the tension between complexity and simplicity. This is literally expressed in the dance, with improvisation and composition interweaving until they melt together. De Keersmaeker explains: “In non-Western music, composition and improvisation are not two separate concepts. Indeed, improvisation is composition in the immediacy of the moment.” With a new cast of young performers, De Keersmaeker and Sanchis rework A Love Supreme to create an exceptionally vital, evening-length performance. Join the dancers in giving yourself over to Coltrane’s spiritual ode to divine love!

PRESENTED BY KAAITHEATER, DE MUNT/LA MONNAIE & ROSAS #madeinbxl #bignames #energizeme CHOREOGRAPHY Anne Teresa De Keersmaeker, Salva Sanchis | DANCED BY José Paulo dos Santos, Bilal El Had, Jason Respilieux, Thomas Vantuycom | MUSIC A Love Supreme, John Coltrane | CO-PRODUCTION Rosas & De Munt/La Monnaie (Brussels/Bruxelles)

103

LAURA VAN DOLRON[NL] WIJ THU 23, FRI 24, SAT 25/02 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | NL | € 16/12/8 WIJ EN ZIJ Na haar succesvoorstelling Liefhebben – een ontroerende zoektocht naar wat liefde nu precies is – gaat Laura van Dolron een complexer begrip te lijf. Wat bedoelen we eigenlijk als we ‘wij’ zeggen? Wie zijn we en hoe bepalen we wie daar bij hoort – en vooral wie niet? Zal het ons ooit lukken te erkennen dat ‘zij’ ook bij ons horen? Met deze nieuwe productie legt Laura het welbehagen én gevaar van ons wij-gevoel bloot. Verwacht je aan een voorstelling die eerst confronteert, maar daarna – op z’n Dolrons – geneest. — Als stand-up filosoof analyseert Laura van Dolron zichzelf én het publiek tijdens openhartige voorstellingen vol maatschappelijke betrokkenheid en zelfspot. Humor en diepgang wisselen elkaar in hoog tempo af. In de Kaaistudio’s speelde ze vorig seizoen Sartre zegt sorry, Wat nu nodig is en Liefhebben. NOUS ET EUX Qu’entendons-nous exactement quand nous disons « nous » ? Qui sommes-nous et comment déterminonsnous qui en fait partie – et surtout qui n’en fait pas partie ? Avec cette nouvelle production, Laura van Dolron met à nu le caractère rassurant et dangereux de notre sentiment d’appartenance à un « nous ». Attendez-vous à un spectacle qui interloque dans un premier temps, pour ensuite – à la Dolron – se révéler thérapeutique.

US AND THEM What do we actually mean when we say ‘we’? Who are we and how do we determine who belongs to this group – and most importantly, who doesn’t? With this new production, Laura van Dolron lays bare the delight and the danger inherent in our sense of who ‘we’ are. Expect a performance that first confronts and then – in true Dolron fashion – heals.

‘Ik stel me voor dat er een terrorist voor mijn neus staat. Hij is bereid te sterven voor waar hij in gelooft. Hij vraagt me, terwijl hij wat rommelt aan zijn bomgordel, Waar staan jullie voor?” Waar WIJ voor staan... het is zo vanzelfsprekend dat ik het niet meer kan uitleggen...’ #tender #society TEKST, SPEL Laura van Dolron | SPEL Laura van Dolron, Steve Aernouts

104

105

SCHEDULE YOUR WEEK: TUE 7/03 19:00 The Merchant of Venice, Claire Marshall 20:00 Richard II, Terry O’Connor 21:00 Pericles, Cathy Naden 22:00 A Midsummer Night’s Dream, Jerry Killick WED 8/03 19:00 Loves Labour’s Lost, Robin Arthur 20:00 Henry IV Part 1, Jerry Killick 21:00 Cymbeline, Terry O’Connor 22:00 Macbeth, Richard Lowdon THU 9/03 19:00 Titus Andronicus, Robin Arthur 20:00 Henry IV Part 2, Jerry Killick 21:00 The Merry Wives of Windsor, Terry O’Connor 22:00 Othello, Cathy Naden FRI 10/03 19:00 Much Ado About Nothing, Richard Lowdon 20:00 Henry V, Claire Marshall 21:00 The Winter’s Tale, Cathy Naden 22:00 King Lear, Robin Arthur

106

SAT 11/03 12:00 Romeo and Juliet, Terry O’Connor 13:00 Henry VI Part 1, Richard Lowdon 14:00 All’s Well That Ends Well, Claire Marshall 15:00 Timon of Athens, Robin Arthur 16:00 Twelfth Night, Jerry Killick 18:00 Antony and Cleopatra, Cathy Naden 19:00 Henry VI Part 2, Richard Lowdon 20:00 Two Gentlemen of Verona, Claire Marshall 21:00 Julius Caesar, Robin Arthur 22:00 Hamlet, Terry O’Connor SUN 12/03 12:00 Coriolanus, Jerry Killick 13:00 Henry VI Part 3, Richard Lowdon 14:00 The Taming of the Shrew, Claire Marshall 15:00 King John, Cathy Naden 16:00 As You Like It, Robin Arthur 18:00 Troilus and Cressida, Jerry Killick 19:00 Richard III, Claire Marshall 20:00 The Comedy of Errors, Terry O’Connor 21:00 Measure for Measure, Cathy Naden 22:00 The Tempest, Richard Lowdon

FORCED ENTERTAINMENT[UK] Complete Works: Table Top Shakespeare TUE 7 > SUN 12/03 KAAISTUDIO’S THEATRE | EN | ± 40 MIN. PER SHOW | € 5 PER SHOW

‘A salt and pepper pot for the king and queen. A ruler for the prince. A spoon for the servant. Lighter fluid for the innkeeper. A water bottle for the messenger.’ © HUGO GLENDINNING

EEN CAST VAN HUISHOUDOBJECTEN Shakespeare stierf in 1616. Vierhonderd jaar geleden dus: reden genoeg voor uitgebreide herdenkingen in Groot-Brittannië en ver daarbuiten. Forced Entertainment – het meest avontuurlijke onder de Britse theatergezelschappen – had zich nog nooit aan het Britse monument gewaagd. Dat maken ze nu goed door gewoonweg zijn hele oeuvre te spelen, en dat op zes dagen tijd. Niet de volledige stukken maar wel gecondenseerde vertellingen ervan. De zes acteurs namen elk zes teksten onder handen en distilleerden er de essentie uit, om zo tot zesendertig prachtige miniatuuropvoeringen te komen, van elk ongeveer 36 minuten. De cast bestaat uit huishoudobjecten, het toneel is een tafelblad van één meter lang. “Het is alsof we de motor uit een wagen halen, de onderdelen op de grond leggen en dan alles zorgvuldig terug in elkaar steken”, aldus Tim Etchells. Het verbluffende resultaat bevestigt – nog maar eens – de uitzonderlijk dynamische vertelkracht van Shakespeare én de dramaturgische kunde van Forced Entertainment. — Forced Entertainment is al twintig jaar een vaste waarde in het Kaaitheaterprogramma. De voorbije seizoenen maakten ze indruk met voorstellingen als The Notebook (2014) en Tomorrow’s Parties (2012). Ze werden onlangs bekroond met de prestigieuze Ibsen Award.

‘Forced Entertainment may be one of our country’s least conventional theatre companies, but they make a strangely good fit with our most popular writer.’

UNE DISTRIBUTION D’OBJETS MÉNAGERS Forced Entertainment interprète l’intégralité des pièces de Shakespeare en six jours ! Non pas les versions complètes, mais des récits condensés. Cela donne trente-six magnifiques spectacles miniatures d’environ 36 minutes chacun. La distribution se compose d’objets ménagers, la scène d’un dessus de table d’un mètre de long. A CAST OF HOUSEHOLD OBJECTS Shakespeare died four hundred years ago in 1616, which is a compelling reason to stage extensive commemorations in Great Britain and far beyond. Forced Entertainment – the most adventurous of British theatre companies – had never previously ventured into the work of this British legend. But they are now making up for this in spades – by performing his complete works over a period of just six days. Not the entire plays, but condensed versions of them. Each of the six actors took six texts and distilled their essence to arrive at thirty-six beautiful miniature performances, each around 36 minutes long. The cast is made up of household objects, and the stage is a metre-long tabletop. “What we’re doing is like taking the engine out of the car and putting all the little bits on the ground and then assembling it in order”, explains Tim Etchells. The stunning result attests – for the millionth time – to Shakespeare’s dynamic force of narrative, not to mention Forced Entertainment’s dramaturgical skill. — For twenty years, Forced Entertainment has been a permanent fixture on the Kaaitheater programme. The past seasons, they made their mark with performances such as The Notebook (2014) and Tomorrow’s Parties (2012). They recently won the prestigious Ibsen Award.

— TIME OUT LONDON

BELGIAN PREMIERE #bignames #marathon #repertoire CONCEIVED & DEVISED BY Forced Entertainment | PERFORMERS Robin Arthur, Jerry Killick, Richard Lowdon, Claire Marshall, Cathy Naden, Terry O’Connor | DIRECTOR Tim Etchells | TEXT Robin Arthur, Tim Etchells, Jerry Killick, Richard Lowdon, Claire Marshall, Cathy Naden, Terry O’Connor | DESIGN Richard Lowdon | SOUND, LIGHTING DESIGN Jim Harrison | PRODUCTION Jim Harrison, Forced Entertainment | CO-PRODUCTION Berliner Festspiele, Foreign Affairs Festival (Berlin), Theaterfestival Basel

107

IVO VAN HOVE & MUZIEKTHEATER TRANSPARANT[NL/BE] The Diary of One Who Disappeared

TOT AS VERGAAN De Tsjechische componist Leoš Janácek schrijft in 1917 Zápisník zmizelého: ‘het dagboek van een verdwenene’. Dit passionele verhaal in verzen gaat over een dorpsjongen die alles opgeeft om een mysterieus zigeunermeisje te volgen. Eigenlijk projecteert Janáceks zijn vurige verlangens voor zijn muze Kamila Stösslová op de compositie voor tenor, alt, vrouwenkoor en piano. Later schijft hij haar: “Er is zoveel emotie in dit werk, zoveel vuur, dat we beiden tot as zouden vergaan als het ons raakte.” De resulterende liedcyclus van 22 taferelen is een delicate mix van wreedheid en tederheid, kenmerkend voor Janáceks poëzie. Met zijn minimalisme dringt hij door tot de essentie van de muziek, en lijkt hij zelfs het einde van het operagenre in te luiden. Annelies Van Parys, huiscomponiste bij Transparant, schreef een gloednieuwe coda bij Janáceks stuk. — Ivo Van Hove is regisseur en directeur van Toneelgroep Amsterdam, en een oude bekende in het Kaaitheater. Zo ging hij vorig seizoen nog in première in de Kaaistudio’s met De andere stem. Ook presenteerde hij hier de laatste jaren tal van grote zaalproducties, van Maria Stuart over Na de repetitie/Persona tot Angels in America. In De Munt zette hij met Idomeneo en La Clemenza di Tito reeds twee ijzersterke Mozartproducties neer. RÉDUIT EN CENDRES Le compositeur tchèque Leoš Janácek écrit en 1917 Zápisník zmizelého : « Le journal d’un disparu ». Cette histoire passionnelle en vers parle d’un jeune villageois qui abandonne tout pour suivre une mystérieuse Tzigane. Dans la composition pour trois voix – ténor, contralto et chœur de femmes – et piano, Janácek projette au fond son désir ardent pour sa muse Kamila Stösslová. Plus tard, il lui écrira : « Il y a tant d’émotion dans cette œuvre, tant de feu, que nous serions réduits en cendres si elle nous touchait. » Le cycle de 22 lieder qui en résulte est un mélange délicat entre cruauté et tendresse, ce qui caractérise la poésie de Janácek. Son minimalisme pénètre jusqu’à la quintessence de la musique et semble même annoncer la fin du genre de l’opéra. Annelies Van Parys, compositrice attitrée de Transparant a écrit une nouvelle coda pour la pièce de Janácek.

108

— Ivo Van Hove est metteur en scène et directeur du Toneelgroep Amsterdam, et un habitué du Kaaitheater. Outre les productions de grande salle, comme Maria Stuart, Na de repetitie/Persona ou Angels in America qui étaient au programme au cours des dernières années, il a présenté la saison passée la première du spectacle De andere stem au Kaaistudio’s. À la Monnaie, il a monté deux magistrales mises en scène d’opéras de Mozart, Idomeneo et La Clemenza di Tito. REDUCED TO ASH In 1917, the Czech composer Leoš Janácek wrote Zápisník zmizelého: ‘The Diary of One Who Disappeared’. This spirited tale in verse is about a village lad who gives up everything to follow a mysterious gypsy girl. Janácek is in fact projecting his ardent desire for his muse Kamila Stösslová onto this composition for tenor, alto, female voice choir and piano. Later, he writes to her: “There is so much emotion in this work, so much fire, that if it touched us we would both be reduced to ash.” The resulting 22-scene song cycle is a delicate mix of cruelty and tenderness, which is typical of Janácek’s poetry. With his minimalism he penetrates through to the essence of the music, and even seems to be heralding the end of the opera genre. Annelies Van Parys, Transparant’s in-house composer, has written a brand new coda to Janácek’s piece. — Ivo Van Hove, director and artistic director at Toneelgroep Amsterdam, is a familiar face at Kaaitheater. Last season, he premiered De andere stem at Kaaistudios. Over the past few years, he has also presented numerous large theatre productions, ranging from Maria Stuart to Na de repetitie/Persona and Angels in America. He also created two rock solid Mozart productions at De Munt/ La Monnaie: Idomeneo and La Clemenza di Tito.

SAT 11/03 20:30 + SUN 12/03 15:00 KAAITHEATER MUSIC THEATRE | CZECH (SURTITLED NL/FR) | € 35/30 (CAT.1), € 25/20/8 (CAT.2) + MATINEE KADEE, SUN 12/03 15:00 >> p. 160

PREMIERE PRESENTED BY KAAITHEATER, DE MUNT/LA MONNAIE & KLARAFESTIVAL KAAITHEATER CO-PRODUCTION #bignames DIRECTOR Ivo Van Hove | SET & LIGHT DESIGN Jan Versweyveld | COSTUMES An D’Huys | DRAMATURGY Krystian Lada | TENOR Ed Lyon | MEZZO Silvia De La Muela | ACTOR Hugo Koolschijn | PIANO Lada Valesova | SINGERS La Monnaie Choral Academy | PRODUCTION Muziektheater Transparant | CO-PRODUCTION Kaaitheater, De Munt/La Monnaie, Klarafestival, Toneelgroep Amsterdam, Les Théâtres de la Ville de Luxembourg, Operadagen Rotterdam

109

ARTIST-IN-RESIDENCE PRESENTED BY KAAITHEATER & KLARAFESTIVAL #madeinbxl #daredevil #society COMPOSITION Vasco Mendonça | LIBRETTO Dimitri Verhulst, based on De Zeven Hoofdzonden by Hieronymus Bosch | DIRECTION Kris Verdonck | DRAMATURGY Kristof Van Baarle | SINGERS Marion Tassou (sopraan), Rodrigo Ferreira (contratenor), Damien Pass (bariton) | CONDUCTOR Etienne Siebens | ORCHESTRA Asko|Schönberg | COPYIST Wim Hoogewerf | REPETITOR PIANO Lies Colman | TECHNICAL CO-ORDINATION, LIGHTING DESIGN Jan Van Gijsel | COSTUMES Eefje Wijnings, Andrea Kränzlin | SET DESIGN Kris Verdonck, Eefje Wijnings | PRODUCTION LOD muziektheater | CO-PRODUCTION A Two Dogs Company, Jheronimus Bosch 500 Foundation, Teatro Maria Matos, Asko|Schönberg, Concertgebouw Brugge, Fundaçao Calouste Gulbenkian

110

KRIS VERDONCK/A TWO DOGS COMPANY & LOD MUZIEKTHEATER[BE] Bosch Beach FRI 17, SAT 18/03 20:30 KAAITHEATER MUSIC/THEATRE | EN (SURTITLED NL/FR) | € 20/16/8 © MUSEO NACIONAL DEL PRADO

BLIJVEN LACHEN De geschilderde taferelen van Hiëronymus Bosch lijken de hel op aarde. De zeven hoofdzonden vieren er hoogtij terwijl de personages blijven glimlachen – ondanks hun lijden. Is het een symptoom van hun onwetendheid of net een keuze om zo te leven? In zijn eerste opera vertaalt theatermaker Kris Verdonck – 500 jaar later – dit vals paradijs naar de 21ste eeuw. We leven in wat op het eerste zicht ‘de beste aller werelden’ lijkt, terwijl in een ander licht dit lustoord niet veel verschilt van een waar inferno. Bosch Beach speelt zich af op de witte stranden van Lampedusa, waar toeristen liggen te zonnebaden terwijl vluchtelingen in gammele bootjes aanspoelen. De voorstelling confronteert je met de ambiguïteit van een geglobaliseerde wereld en de onmogelijke schuldvragen die ze met zich meebrengt. Moeten we onze persoonlijke levensstijl aanpassen bij het zien van al dit lijden? Of is elke individuele actie verloren moeite door de omvang van de uitdagingen en de complexiteit van de oorzaken en gevolgen? Het morele verval in Bosch’ wereld – en de keuze om geen morele keuzes te maken – lijkt ook nu de makkelijkste uitweg. Schrijver Dimitri Verhulst nam het libretto voor zijn rekening en de Portugese componist Vasco Mendonça schreef de muziek. CONTINUENT DE SOURIRE Les scènes peintes par Jérôme Bosch ressemblent à l’enfer sur terre. Dans le Jardin de Délices, les sept péchés capitaux règnent en maître, tandis que les personnages continuent à rire – malgré leurs souffrances. Est-ce un symptôme de leur ignorance ou précisément un choix de vie ? Dans son premier opéra, le créateur de théâtre Kris Verdonck transpose – cinq cents ans plus tard – ce paradis artificiel au XXIe siècle. À première vue, nous vivons dans ce qui semble être « le meilleur des mondes », alors que sous un autre éclairage ce paradis ne diffère que très peu d’un véritable enfer.

Bosch Beach se déroule sur les plages blanches de Lampedusa où les touristes se dorent au soleil tandis que des embarcations de fortunes remplies de réfugiés s’échouent sur ces mêmes plages. Le spectacle nous place face à l’ambiguïté d’un monde globalisé et des problèmes de culpabilité inextricables qu’il entraîne. Devons-nous adapter notre style de vie personnel à la vue de toute cette souffrance ? Ou chaque action individuelle est-elle peine perdue compte tenu de l’ampleur des défis et de la complexité des causes et des conséquences ? La déchéance morale dans l’univers de Bosch – et le choix de ne pas faire de choix moraux – semble l’échappatoire la plus facile. L’écrivain Dimitri Verhulst s’est chargé du libretto et le Portugais Vasco Mendonça a composé la musique. KEEP ON SMILING Hieronymus Bosch’s painted scenes look like hell on earth. His seven deadly sins are having a field day while its inhabitants keep on smiling – in spite of their suffering. Is this a symptom of their ignorance or a conscious choice to live that way? 500 years on, in his first opera, the theatre maker Kris Verdonck translates this false paradise into the 21st century. We live in what initially appears to be ‘the best of all possible worlds’, but if seen in a different light, this paradise is not far from being a true inferno. Bosch Beach is set on the white beaches of Lampedusa, where tourists lie sunbathing while refugees wash up in rickety boats. The performance confronts you with the ambiguity of a globalised world and the impossible questions of guilt that this brings with it. Should we adjust our own lifestyles when we witness all this suffering? Or is every individual action a wasted effort in the face of the sheer scope of the challenges and the complexities of their causes and effects? The moral decay in Bosch’s world – and the choice to make no moral choices – also seems to be the easiest way out today. The writer Dimitri Verhulst wrote the libretto and the Portuguese composer Vasco Mendonça wrote the music.

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

111

MARC VANRUNXT / KUNST/WERK[BE] WED 15/03 20:30 KAAITHEATER DANCE/MUSIC | € 16/12/8

KAN DANS WERKELIJK ABSTRACT ZIJN? Met Prototype maakt Marc Vanrunxt een dansvoorstelling rond het werk van einzelgänger Lucien Goethals (1931–2006), pionier van de Vlaamse elektronische muziek. Geluidsontwerper Daniel Vanverre, met wie Marc samenwerkte voor Discografie, manipuleert live op de scène de geluidsbanden. Het resultaat fungeert als een reis door de tijd, naar wat in de jaren zeventig nog muziek van de toekomst was – en mogelijk nog altijd zo klinkt. Koenraad Dedobbeleer maakt een scènebeeld, geïnspireerd door het werk van Ellsworth Kelly (1923– 2015). Deze Amerikaanse schilder was en is cruciaal voor Vanrunxts werk. Kelly’s streven naar abstractie vertaalt zich als een even onmogelijke als fascinerende uitdaging naar de dans toe. Hoe kan dans werkelijk abstract zijn, als er altijd levende mensen op de scène staan? — Als autodidact ontwikkelde Marc Vanrunxt in de voorbije twintig jaar een integer oeuvre. Hiervan stonden o.a. Discografie (2013), ZEIT (2013) en Extraction (2009) in het Kaaitheaterprogramma. Beeldend kunstenaar Koenraad Dedobbeleer verzorgt sinds 2001 de scenografie van de meeste van zijn voorstellingen.

COMMENT LA DANSE PEUT-ELLE ÊTRE RÉELLEMENT ABSTRAITE ? Avec Prototype, Marc Vanrunxt crée un spectacle de danse autour de l’œuvre du solitaire Lucien Goethals (1931–2006), un pionnier de la musique électronique flamande. Daniel Vanverre, le créateur sonore avec lequel Marc Vanrunxt a travaillé pour Discografie, manipule les bandes sonores en direct sur scène. Le résultat agit comme un voyage à travers le temps, vers ce qui dans les années 70 était encore la musique du futur – et qui a peut-être toujours cette résonance à ce jour. Koenraad Dedobbeleer crée une image scénique inspirée de l’œuvre d’Ellsworth Kelly (1923–2015), le peintre états-unien dont l’œuvre a été et est cruciale pour la danse de Vanrunxt. La quête d’abstraction de Kelly se traduit en un défi aussi fascinant qu’impossible lancé à la danse. Comment la danse peut-elle être réellement abstraite s’il y a toujours des êtres vivants sur scène ? — Au cours des vingt dernières années, l’autodidacte Marc Vanrunxt a construit une œuvre intègre que le Kaaitheater a régulièrement présentée, entre autres, Discografie (2013), ZEIT (2013) et Extraction (2009). Depuis 2001, l’artiste plasticien Koenraad Dedobbeleer assure la scénographie de la plupart de ses spectacles. CAN DANCE REALLY BE ABSTRACT? With Prototype, Marc Vanrunxt creates a dance performance based on the work of the solitary Lucien Goethals (1931–2006), pioneer of Flemish electronic music. Sound designer Daniel Vanverre – with whom Marc collaborated for Discografie – manipulates the soundtracks live on stage. The result acts as a journey through time, towards what in the 1970s was still the music of the future, and which quite possibly still sounds like that now. Koenraad Dedobbeleer creates a stage setting inspired by the work of Ellsworth Kelly (1923–2015). This American painter was and is crucial to Vanrunxt’s work. Kelly’s pursuit of abstraction translates into a dance challenge that is as impossible as it is fascinating. How can dance really be abstract if there are always living people on stage? — Over the past twenty years, the self-taught Marc Vanrunxt has developed an oeuvre that is full of integrity. Kaaitheater has previously programmed a number of his works, including Discografie (2013), ZEIT (2013) en Extraction (2009). Since 2001, visual artist Koenraad Dedobbeleer has been creating the scenography for the majority of his performances.

#daredevil CHOREOGRAPHY Marc Vanrunxt | DANCED BY Peter Savel, Igor Shyshko, Lise Vachon, Georgia Vardarou | MUSIC Lucien Goethals, Daniel Vanverre | SET DESIGN Koenraad Dedobbeleer | LIGHTING DESIGN, TECHNIQUE Stef Alleweireldt | ARTISTIC ADVICE Marie-Anne Schotte | PRODUCTION kunst/werk | CO-PRODUCTION Concertgebouw Brugge, IPEM Universiteit Gent

112

MIET WARLOP © REINHOUT HIEL

Prototype

PERFOR MATIK17 THE BRUSSELS BIENNIAL OF PERFORMANCE ART KAAITHEATER IN ASSOCIATION WITH ARGOS BEURSSCHOUWBURG BOGHOSSIAN FOUNDATION â&#x20AC;&#x201C; VILLA EMPAIN BOZAR CC STROMBEEK DE CENTRALE ENOUGH ROOM FOR SPACE PASSA PORTA Q-02 WIELS WORKSPACEBRUSSELS ZSENNE ARTLAB 113

PERFORMATIK17 Bodily attempts at social sculpting

114

Performance art maakt sinds de jaren zestig een tweede grote golf door, ook in onze musea. Als een vat van ondefinieerbare visuele creaties die genres vermengen. Op de meest uiteenlopende locaties, met een tijdsduur van één minuut tot een heel jaar, bestemd voor één persoon, een massa of de toevallige passant. En veelal staat het lichaam centraal.

L’art de la performance connaît un second souffle depuis les années 60, dans les musées aussi. Comme un creuset de créations visuelles indéfinissables qui brassent les genres, dans les lieux les plus divergents, d’une durée allant d’une minute à toute une année, conçues pour une personne, pour une foule ou pour le passant fortuit. Le plus souvent avec le corps comme élément central.

Performatik17 betreedt – samen met verschillende Brusselse partners – de interessante schemerzone waar makers morrelen aan de codes van de beeldende kunsten én de podiumkunsten. En aan jouw positie als kijker. Want als een heropleving van performance art een vernieuwing in de kunsten inzet, dan speelt die zich nu vooral daar af. Bij het radicaal in vraag stellen van je positie, van museale blik tot theatrale toeschouwer en verder. In Performatik17 heeft de intrinsieke betekenis van een werk minder belang dan het samen creëren in het hier-en-nu. Dat is waar we gezamenlijk zo naar hunkeren – in een tijd waarin zelfs de ‘publieke’ ruimte geen mensen meer samenbrengt, maar een opeenstapeling blijkt van individuele eilandjes omgeven door een bubbel. De facebooktwittersnapchatinstagram-bubbel van waaruit we de beleving doorgeven, eerder dan ze zelf ten volle te beleven. Of omgekeerd, we volgen de beleving elders zonder zelf ‘present’ te zijn. In Performatik17 nodigen Alioum Moussa en Maarten Vanden Eynde je uit voor een gesprek over wat (on)afhankelijkheid betekent. Daan ’t Sas en Lotte van den Berg gaan een woordeloos gesprek met je aan. En Kate McIntosh laat je het speelse en tactiele van communiceren herontdekken. Beeldend kunstenaar Grace Schwindt brengt beweging in Bernini’s beeld Daphne en Apollo, in haar eerste creatie voor het theater. Ieva Miseviciute speelt dan weer een levende straatsculptuur. Elders wordt er gebouwd en afgebroken: Philippe Quesne zet het atelier van landschapsschilder Caspar David Friedrich op scène, terwijl Feiko Beckers kluizenaarshutten neerpoot op palen. Jozef Wouters en Meg Stuart bouwen ondertussen de kunstenaarsruimtes van de toekomst. Deze editie plaatst twee historische ankerpunten voor het voetlicht. Trajal Harrell en Ola Maciejewska vertrekken van het oeuvre van Loïe Fuller, die als performanceartieste avant-la-lettre zowel Picasso als de moderne dans beïnvloedde. Bozar brengt dan weer hulde aan Yves Klein: met zijn acties (denk aan de levende verfborstels!) en zijn théâtre du vide was hij een voorloper van de happenings en body art in de jaren zestig. Van beweging in beelden tot het beeldhouwen van beweging: lichaamssculpturen staan centraal in deze editie. Ze zijn nooit monumentaal, steeds breekbaar. Performatik17 kiest voor waarschijnlijkheid boven zekerheid. Voor het oncontroleerbare ademen als motor van de performance. Voor het voorzichtig creëren van sociale sculpturen. Net als in de installaties van Miet Warlop, die ook tekende voor het festivalbeeld.

Performatik17 se rend – avec différents partenaires bruxellois – dans l’intéressante zone d’ombre où les créateurs tripotent aux codes des arts plastiques et du spectacle vivant. Et à la position du spectateur. Car, si le revival de l’art de la performance suscite un renouvellement des arts, c’est précisément dans ce domaine. Dans la remise en question radicale de la position du spectateur, allant du regard muséal au spectateur de théâtre et au-delà. Dans le cadre de Performatik17, la signification intrinsèque d’une œuvre a moins d’importance que la création dans l’ici et maintenant. C’est ce à quoi nous aspirons collectivement – à une époque où même les espaces publics ne réunissent plus les gens, mais se révèlent un empilement d’îlots individuels dans une bulle. La bulle facebooktwittersnapchatinstagram qui nous fait transmettre l’expérience avant même de l’avoir pleinement vécue nous-mêmes. Ou inversement, suivre un vécu qui se déroule ailleurs sans être soi-même « présent ». À l’occasion de Performatik17, Alioum Moussa et Maarten Vanden Eynde nous invitent à une discussion sur la signification de l’(in)dépendance. Daan ‘t Sas et Lotte van den Berg entament, quant à eux, un dialogue muet avec le public. Et Kate McIntosh nous fait redécouvrir l’aspect ludique et tactile de la communication. Dans sa première création théâtrale, la plasticienne Grace Schwindt met en mouvement la sculpture du Bernin, Daphné et Apollon. Ieva Miseviciute joue à son tour une sculpture de rue vivante. Ailleurs, on construit et on démolit : Philippe Quesne reconstitue l’atelier du paysagiste Caspar David Friedrich sur scène, tandis que Feiko Beckers bricole des cabanes d’ermites sur pilotis. Entre-temps, Jozef Wouters et Meg Stuart réalisent les espaces artistiques du futur. Cette édition braque les projecteurs sur deux points d’ancrage historiques. Trajal Harrell et Ola Maciejewska partent de l’œuvre de Loïe Fuller qui, en tant qu’artiste de la performance avant la lettre, a influencé aussi bien Picasso que la danse moderne. Bozar rend hommage à Yves Klein : avec ses actions (comme les pinceaux vivants) et son « théâtre du vide », il était un précurseur des happenings et du body art dans les années 60. Du mouvement dans des sculptures à la sculpture du mouvement : les sculptures vivantes sont au cœur de cette édition. Elles ne sont jamais monumentales, toujours fragiles. Performatik17 opte plutôt pour la probabilité que la certitude. Pour la respiration incontrôlable comme moteur de la performance. Pour la création prudente de sculptures sociales. Comme dans l’installation de Miet Warlop, qui signe en outre l’affiche du festival.

Since the sixties, performance art has been going through a second wave, also in our museums. It is like a vat of indefinable visual creations that mix up genres in a huge variety of locations; last anything from a single minute to a whole year; and are aimed at a single person, a crowd or a chance passer-by. The body often plays a central role. Performatik17 will be entering the intriguing twilight zone where creators – in collaboration with a number of different Brussels-based partners – tinker with the codes of visual arts and the performing arts. And with your position as a spectator. For if a revival of performance art is bringing about a renewal in the arts, then this now chiefly lies in the radical questioning of your position: your gaze as a museum visitor, your role as a theatrical spectator, or something beyond this. In Performatik17 the intrinsic meaning of a work is less important than the act of creating something together in the here and now. This is what collectively we so ardently crave – at a time in which even ‘public’ space no longer brings people together. Instead it seems to be an accumulation of individual islands, each encased by a bubble – the bubble of facebooktwittersnapchatinstagram through which we pass on experience before we fully experience it ourselves. Or vice-versa: we follow an experience somewhere else without being present ourselves. In Performatik17, Alioum Moussa and Maarten Vanden Eynde invite you for a discussion about what (in)dependence means. Daan ‘t Sas and Lotte van den Berg enter into a wordless discussion with you. And Kate McIntosh allows you to rediscover the playful and tactile side of communication. The visual artist Grace Schwindt infuses Bernini’s sculpture of Daphne and Apollo with movement, in her first creation for the theatre. Ieva Miseviciute plays a living street sculpture. Elsewhere there is construction and demolition going on: Philippe Quesne brings the landscape painter Caspar David Friedrich’s studio onto the stage, while Feiko Beckers constructs hermitages on stilts. In the meantime, Jozef Wouters and Meg Stuart construct the artists’ spaces of the future. This edition of Performatik puts two historical anchor points in the spotlight. Trajal Harrell and Ola Maciejewska take as their starting point the work of Loïe Fuller, a performance artist long before the term was invented who influenced both Picasso and modern dance. Bozar will be paying tribute to Yves Klein: with his stunts (remember his living paint brushes!) and his theatre du vide he was a precursor of the happenings and body art of the sixties. From movement in sculptures to the sculpting of movement: body sculptures play a central role in this edition. They are never monumental, and are always fragile. Performatik17 opts for probability over certainty. For uncontrollable breathing as the engine of the performance. For the careful creation of social sculptures. Just like in the installations of Miet Warlop, who has also created the festival image.

GRACE SCHWINDT[DE/UK] Opera and Steel FRI 24, SAT 25/03 21:00 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | EN | € 12/10/8

LITTLE BIRDS AND A DEMON – A STILL LIFE, 14TH ISTANBUL BIENNIAL, 2015. © COURTESY THE ARTIST & ZENO X GALLERY, ANTWERP

NL Grace Schwindt inspireert zich op Bernini’s beeldengroep Apollo en Daphne, waarin een momentopname uit een verhaal bevriest tot marmeren beeld. Vertrekkend vanuit dit tafereel, creëert ze een indrukwekkend totaalbeeld met muziek, zang en acrobatie. FR Grace Schwindt s’inspire du groupe statuaire Apollon et Daphné de Bernin, qui immortalise en sculpture en marbre un instantané d’une légende. Partant de cette scène figée, elle crée une image totale impressionnante accompagnée de musique, de chant et d’acrobatie. EN Especially for Performatik17, Grace Schwindt creates a performance for the theatre stage. She portrays the dilemma of an ornithologist studying the effects of oil pollution on seabirds. She draws inspiration from Bernini’s 17th century sculptural group Apollo and Daphne. Starting from this frozen scene, she creates a striking overall picture with music, song and acrobatics. — Grace Schwindt is well known for her performances and films, in which she integrates sculptures and drawings. Her work deals with historical events and social relationships. In 2012, she was artist-in-residence at Wiels. She is represented by the Antwerp-based gallery Zeno X. PREMIERE COMMISSIONED BY KAAITHEATER KAAITHEATER PRODUCTION

>> www.performatik.be

#madeinbxl #visual 115

LUNÄ talk © M. DIJKMAN

SAT 1/04 12:30>16:00 DISCUSSION | EN | 3H30 | € 12/10/8 Enough Room for Space is organising a LUNÄ round table discussion about the many different meanings of independence: social, political, ecological and technical. They invite you to join them around the table, which is an exact copy of the 18th century British Lunar Society’s original table. This group of industrialists, scientists, poets and writers would meet up at every full moon, discussing how science, technology and art could serve society. PRESENTED BY ENOUGH ROOM FOR SPACE & KAAITHEATER >> STERSTRAAT 10 RUE DE L’ETOILE, 1020 DROGENBOS

116

ALIOUM MOUSSA[CM] & MAARTEN VANDEN EYNDE[BE]

PERFOR MATIK17

In_Dependence SAT 25/03 > FRI 31/03 CONTINUOUSLY | AT VARIOUS LOCATIONS IN BRUSSELS PERFORMANCE | NL/FR/EN | FREE, NO RESERVATION REQUIRED

‘Being together is the only way to remain independent.’ © ALIOUM MOUSSA & MAARTEN VANDEN EYNDE

MOBIEL HUIS De Belgische Maarten Vanden Eynde en Kameroense Alioum Moussa bouwen deze zomer een tweedelige mobiele structuur, waarbij de ene kant het tegengestelde is van de andere. Toch zijn de structuren afhankelijk van elkaar om in evenwicht te blijven. Tijdens Performatik17 doen ze met hun mobiel huis elke dag een andere plek in Brussel aan. Per twee word je bij hen uitgenodigd voor een gesprek over wat afhankelijkheid en onafhankelijkheid voor jou betekent. Het project krijgt een weerslag in een groeiende fototentoonstelling in het Kaaitheater. — Alioum Moussa en Maarten Vanden Eynde ontmoetten elkaar in het kader van Present Perfect, een samenwerkingsproject tussen Europese en Kameroense artiesten. Vanden Eyndes artistieke praktijk uit zich in sculptuur, video, fotografie, installatie en performance. Vanuit een geglobaliseerde invalshoek stelt hij vragen bij evolutie. Het Brusselse kunstenaarsinitiatief Enough Room for Space richtte hij samen met Marjolijn Dijkman op. Meessen De Clercq Gallery representeert zijn werk in België. Alioum Moussa is beeldend kunstenaar en grafisch vormgever. Zijn werk varieert van street art tot installatiekunst, kleren en craft design, vaak gebaseerd op sociale kwesties. MOBILE-HOME Le Belge Maarten Vanden Eynde et le Camerounais Alioum Moussa construisent cet été une structure mobile en deux parties, dont un côté sera l’inverse de l’autre. Les structures sont néanmoins indépendantes l’une de l’autre afin de rester en équilibre. Lors de Performatik17, ils se rendent chaque jour dans un différent coin de Bruxelles avec leur mobile-home dans lequel ils invitent le public, deux par deux, à s’entretenir sur le sens de la dépendance et de l’indépendance. Le projet alimente par ailleurs une exposition de photos en expansion constante qui se tient au Kaaitheater.

— Alioum Moussa et Maarten Vanden Eynde se sont rencontrés dans le cadre du projet Present Perfect, initié pour stimuler les collaborations entre artistes européens et camerounais. La pratique artistique de Vanden Eynde couvre la sculpture, la vidéo, la photographie, l’installation et la performance. Il soulève des questions autour de l’évolution à partir d’une perspective mondialisée. Il a fondé l’initiative d’artiste Enough Room for Space avec Marjolijn Dijkman. La galerie Meessen De Clercq le représente en Belgique. Alioum Moussa est artiste plasticien et graphiste. Son œuvre varie du street art à l’installation, en passant par les vêtements et le design artisanal, et s’inspire le plus souvent de questions sociales. MOBILE HOUSE This summer, the Belgian Maarten Vanden Eynde and the Cameroonian Alioum Moussa are building a twopart mobile structure, of which one side is the other’s opposite. Yet the structures depend upon one another to stay in balance. During Performatik17, they visit a different location in Brussels every day with their mobile house. You are invited to visit them in pairs for a discussion about what dependence and independence mean to you. The project will be translated into a growing photo exhibition at Kaaitheater. — Alioum Moussa and Maarten Vanden Eynde first encountered one another during Present Perfect, a project initiating collaborations between European and Cameroonian artists. Vanden Eynde’s artistic practice encompasses sculpture, video, photography, installation and performance. From a globalised perspective, he asks questions about evolution. He founded the Brussels-based artists’ initiative Enough Room For Space together with Marjolijn Dijkman. Meessen De Clercq Gallery represents his work in Belgium. Alioum Moussa is a visual artist and graphic designer. His work ranges from street art to installation art, clothing and craft design, and is often based on social issues.

KAAITHEATER & VERBEKE FOUNDATION CO-PRODUCTION #society #newperspectives #visual 117

LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS[NL] Building Conversation

PERFOR MATIK17

SAT 25/03 15:00 + SUN 26/03 10:00 LOCATION T.B.C. THEATRE/PERFORMANCE | EN | 5H INCL. DINNER | € 12/10/8 TIJD, RUIMTE EN WOORDEN DELEN De Nederlandse theatermaker Lotte van den Berg en beeldend kunstenaar Daan ’t Sas bouwen met Building Conversation een ruimte om tot een uitwisseling van perspectieven te komen. Ze tonen en doorlopen de conflicten in onze samenleving, zonder ze glad te strijken of te radicaliseren. Geïnspireerd door gesprekstechnieken uit verschillende culturen verheffen ze het gesprek tot een kunstwerk. Vanuit hun nieuwsgierigheid naar de ontmoeting, bouwen ze aan een repertoire van verschillende mogelijkheden en vormen om tijd, ruimte en woorden te delen.

SAT 25/03 15:00>20:00 The Agonistic Conversation How do you facilitate a good discussion between opponents? The Agonistic Conversation was developed as a reaction to the philosopher Chantal Mouffe. She speaks about the importance of conflict in the political arena, and the way in which the Maori deal with conflict within their own community. SAT 25/03 15:00>20:00 Thinking Together – an experiment The American quantum physicist David Bohm takes as his premise the self-regulating way in which a group of people functions. You never think alone, but are always linked to the thinking of others. Thus a discussion is the ideal place in which to research and maintain the patterns of this collective thinking – without a moderator. SUN 26/03 10:00>14:45 Conversation Without Words Experience what lies at the root of human contact, and how a group can come together in a very direct way. To look at one another without speaking is highly intense. This encounter is based on the annual meeting of Inuit leaders, which is conducted without speaking.

PARTAGER LE TEMPS, L’ESPACE ET LES MOTS Lotte van den Berg et Daan ’t Sas transforment un espace de manière à obtenir un échange de perspectives. Ils montrent et parcourent les conflits de notre société, sans atténuer ni intensifier les difficultés. Inspirés par des techniques d’entretien issues de différentes cultures, ils hissent l’entretien au rang d’œuvre d’art. de cette pensée collective – sans modérateur. SHARING TIME, SPACE AND WORDS With Building Conversation, the Dutch theatre maker Lotte van den Berg and the visual artist Daan ’t Sas build a space in which perspectives can be exchanged. They show and run through the conflicts in our society, without smoothing them over or over-radicalising them. Inspired by conversational techniques from a number of different cultures, they raise up the discussion to the status of an artwork. Starting from their fascination for encounters, they build up a repertoire of possibilities for sharing time, space and words.

Engage in two more conversations during Burning Ice >> p. 63 #newperspectives #society CONCEPT, DEVELOPMENT, REALISATION Lotte van den Berg & Daan ’t Sas | PRODUCTION Third Space | CO-PRODUCTION Münchner Kammerspiele

118

METTE EDVARDSEN[BE/NO]

SSSSSSSSSSSS (hiss it, don’t say it)

oslo

SAT 25, SUN 26/03 VARIOUS LOCATIONS IN BXL PERFORMANCE | WITHOUT WORDS | 45MIN.

TUE 28/03 21:00, WED 29/03 19:00 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | EN | € 12/10/8

NL SSSSSSSS is een solo over overlevingsinstincten in de publieke ruimte, gebaseerd op Butoh-technieken. Initieel lijkt Miseviciute op een straatkunstenaar die een standbeeld speelt. De minutieuze bewegingen van haar levende sculptuur evolueren geleidelijk tot een choreografie. — De Litouwse kunstenares Ieva Miseviciute woont en werkt in New York. Ze maakte naam met performances tijdens o.a. dOCUMENTA13 en Performa09 en in Centre Pompidou en het MoMa.

NL In de voorbije tien jaar creëerde Mette Edvardsen een coherente reeks performances, die bijna allen in de Kaaistudio’s te zien waren. Het begon in 2002 met Private collection, een voorstelling over hoe we de dingen organiseren, verzamelen en ordenen. In de trilogie Black (2011), No Title (2014) en We to be (2015) onderzocht ze de mogelijkheden en beperkingen van taal in de werkelijke én verbeelde ruimte. In haar nieuwe solo – en anagram – oslo speelt Edvardsen opnieuw met taal, tijd en ruimte. Ze rekt het begrip solo uit over de hele theaterruimte, waar zich gedachten, woorden, dingen en acties vermenigvuldigen.

IEVA MISEVICIUTE[LT]

FR SSSSSSSS est un solo, inspiré des techniques du butô, sur les instincts de survie dans l’espace public. À l’origine, Miseviciute ressemble à une artiste de rue qui interprète une statue. Les mouvements minutieux de sa sculpture vivante évoluent peu à peu en une chorégraphie. — L’artiste lituanienne Ieva Miseviciute vit et travaille à New York. Elle s’est forgé une renommée avec des performances, entre autres, à dOCUMENTA13, à Performa09, au Centre Pompidou et au MoMa. EN SSSSSSSS is a solo about survival instincts based on Butoh techniques, performed in the public space. Initially, Miseviciute looks like one of those street artists who pretend to be statues, but the meticulous movements of her living sculpture gradually evolve into a choreography. — The Lithuanian artist Ieva Miseviciute lives and works in New York. She has made a name for herself with performances at dOCUMENTA13, Performa09, Centre Pompidou and MoMa.

FR Dans son nouveau solo – et anagramme – oslo, Mette Edvardsen joue à nouveau avec le langage, le temps et l’espace. Elle étend le concept du solo à tout l’espace du théâtre, où se multiplient les pensées, les mots, les choses et les actions. EN Over the past ten years, Mette Edvardsen has created a coherent series of performances, almost all of which were staged at Kaaistudios. It began in 2002 with Private collection, a performance about how we organise, collect and arrange things. In the trilogy Black (2011), No Title (2014) and We to be (2015) she explored the possibilities and limits of language in both real and imagined space. In her new solo – and anagram – oslo, Edvardsen once again plays with language, time and space. She extends the concept of the solo into the entire theatre space, where thoughts, words, things and actions multiply.

BELGIAN PREMIERE

PREMIERE

#nxtgen #visual

#daredevil

CONCEPT, CHOREOGRAPHY, PERFORMANCE Ieva Miseviciute | ARTISTIC ADVICE, MOVEMENT DEVELOPMENT, BUTOH TRAINING Vangeline | PRODUCTION Swiss Sculpture Exhibition Biel-Bienne, Le Mouvement: Performing the City (2014)

CREATED & PERFORMED BY Mette Edvardsen | PRODUCTION Manyone vzw, Mette Edvardsen/Athome | CO-PRODUCTION BUDA (Kortrijk), Black Box Teater (Oslo), Teaterhuset Avant Garden (Trondheim), BIT – Teatergarasjen (Bergen) | SUPPORT Kaaitheater, Norsk Kulturråd

119

ORLA BARRY[IE]

PERFOR MATIK17

Breaking Rainbows SAT 25, SUN 26/03 19:00 ARGOS PERFORMANCE | EN | € 12/10/8 >> WERFSTRAAT 13 RUE DU CHANTIER, 1000 BRUSSELS

300 KG DE LAINE DE MOUTON De récits de ferme de moutons à ce que les catégories (au sens philosophique du terme) dévoilent sur notre cerveau, de concours de chants pastoraux (amébée) dans la Grèce antique à des questions écologiques contemporaines : avec un performeur et sa production de laine d’une année, Orla Barry dénonce notre lien problématique à la nature. Le résultat est une performance et une installation vidéo, qu’elle émaille de hasard, de langage, et de désespoir face à l’orientation que nous donnons au monde.

300 KILO SCHAPENWOL Van verhalen op een schapenboerderij tot wat categorieën onthullen over ons brein. Van pastorale zangwedstrijden in het oude Griekenland tot ecologische vraagstukken vandaag. Met een performer en haar eigen wolproductie van één jaar stelt Orla Barry onze problematische band met de natuur aan de kaak. Het resultaat is een performance en een video-installatie, die ze doorweeft met toeval, taal, humor én wanhoop voor de richting waarin we de wereld sturen. — Orla Barry is zowel beeldend kunstenaar als schaapherder. Ze woonde 16 jaar in Brussel, nu runt ze op het Ierse platteland een boerderij met Lleyn-schapen. Hoe je op een duurzame manier kan leven en kunst maken op het platteland, is een leidmotief in haar werk. Barry maakt performances, video, teksten, geluid, en foto-installaties. Ze toonde al werk in o.a. The Irish Museum of Modern Art, het SMAK en Tate Modern, en nam deel aan Manifesta 2. Tijdens Performatik13 toonde ze het gelauwerde Mountain in Bozar. BELGIAN PREMIERE CO-PRODUCED BY KAAITHEATER & ARGOS #visual WRITER, DIRECTOR Orla Barry | COLLABORATORS Einat Tuchman, Derrick Devine, Connor Cillian Madden | PERFORMER Einat Tuchman | COMMISSION, PRODUCTION Wexford Arts Centre, Temple Bar Gallery & Studios | CO-PRODUCTION Kaaitheater, Crawford Art Gallery, ARGOS centre for art and media

120

300 KILOS OF SHEEP’S WOOL From stories on a sheep farm to what categories reveal about the mind. From singing competitions in Ancient Greece to ecological issues today. With a year’s production of her own wool and a performer, Orla Barry addresses our problematic relationship with the natural world. The result is a live performance and a video installation, which she interweaves with coincidence, language, humour and despair at the direction we are taking the environment. — Orla Barry is both visual artist and shepherd. She lived in Brussels for 16 years and now runs a flock of pedigree Lleyn sheep in rural Ireland. A leitmotif running through her work is how to live and create art sustainably in the countryside. Barry makes performances, video, texts, sound and photo installations. She has shown work at The Irish Museum of Modern Art, SMAK and Tate Modern, amongst others, as well as taking part in Manifesta 2. During Performatik13 she exhibited the much-lauded Mountain at Bozar.

FABRICE SAMYN[BE]

PERFOR MATIK17

A Breath Cycle SUN 26/03 15:00 KAAISTUDIO’S PERFORMANCE | 3H | € 12/10/8 VAN HET ENE ADEMSTUK NAAR HET ANDERE Beeldend kunstenaar Fabrice Samyn presenteert vijf van zijn zeven Breath Pieces. Op het ritme van de ademhaling worden verschillende acties uitgevoerd die je tijdsbewustzijn intensifiëren terwijl de aandacht zich richt op het fundamentele en oncontroleerbare van de ademhaling. Geleid door een handleiding ga je van het ene ademstuk naar het andere. — Het werk van Fabrice Samyn getuigt van een grote diversiteit. Zowel in vorm (van schilderkunst over fotografie tot sculpturen en installaties) als thematisch (tijd en licht, idolatrie vs. iconoclasme…). Galerij Meessen De Clercq presenteert zijn beeldend werk in België. D’UNE PIÈCE DE RESPIRATION À L’AUTRE Le plasticien Fabrice Samyn présente cinq de ses sept Breath Pieces : différentes actions exécutées au rythme de la respiration, ce qui intensifie la conscience temporelle tandis que l’attention se porte sur l’aspect fondamental et incontrôlable de la respiration. Guidé par un livret, le public se rend d’une pièce de respiration à l’autre. — L’œuvre de Fabrice Samyn témoigne d’une grande diversité, tant en ce qui concerne la forme (de l’art pictural à la photographie en passant par la sculpture et les installations) que les thèmes (le temps et la lumière, idolâtrie vs l’iconoclasme). En Belgique, la galerie Meessen De Clercq présente son œuvre plastique. FROM ONE BREATH PIECE TO ANOTHER The visual artist Fabrice Samyn presents five of his seven Breath Pieces. To the rhythm of the breathing, a number of different actions are performed that intensify your awareness of time, while attention is focused on all that is fundamental and uncontrollable about breathing. Guided by a handbook, you move from one breath piece to another. — Fabrice Samyn’s work is highly diverse, both formally (from painting and photography to sculptures and installations) and thematically (time and light, idolatry vs. iconoclasm, etc.). Galerij Meessen De Clercq presents his visual work in Belgium.

BREATH PIECE 1 | Light’s threshold

In a dark space, a young girl and an old woman sit side by side at a table, upon which stands a candle. As though in a hushed shrine, they repeat a simple action that combines light and breath. Until the moment when one of the performers reaches a physical boundary.

BREATH PIECE 4 | Being Cloud

During this performance, the intimacy of breath is linked to the grandeur of the sky. A blind man who has never seen a cloud is asked to make clouds to the rhythm of his own breath.

BREATH PIECE 5 | Undressing Time

Fabrice Samyn asked the choreographer and dancer Manon Santkin the following question: which everyday movement can you perform (and undo again) to the rhythm of your breath? Manon’s reply: the act of dressing and undressing.

BREATH PIECE 6 | Vanity’s Ballroom

A series of couples dance a waltz. They rewrite the music (Shostakovich’s Waltz N°2) to the rhythm of their breathing.

BREATH PIECE 7 | The Womb PREMIERE #newperspectives #madeinbxl #daredevil CONCEPT Fabrice Samyn | WITH Fabrice Samyn, Manon Santkin | PRODUCTION Hiros

One by one, you enter a space where a number of couples await you. They fold you in their arms and tune their breathing into yours. They offer you an experience that is comparable to the symbiosis in the womb.

121

122

PHILIPPE QUESNE & MÜNCHNER KAMMERSPIELE[FR/DE]

PERFOR MATIK17

Caspar Western Friedrich SAT 25/03 21:00 + SUN 26/03 15:00 KAAITHEATER THEATRE/PERFORMANCE | DE (SURTITLED EN) | 1H45 | € 20/16/8 + MATINEE KADEE, SUN 26/03 15:00 >> p. 160 © MARTIN ARGYROGLO

ARTIESTENATELIER VOOR COWBOYS Caspar Western Friedrich combineert de verhalende kracht van de western met het dromerige verlangen van de Romantiek. Met als inspiratie de lonesome cowboy en de schilderijen en persoonlijkheid van Caspar David Friedrich – één van de belangrijkste landschapsschilders uit de Duitse romantiek – bouwt Philippe Quesne een atelier van landschappen op scène. Dit artiestenatelier maakt de acteurs tot schilders van hun eigen wezen. Net zoals in westerns halen ze herinneringen op bij het vuur, die ze doorweven met poëzie en literatuur uit het Duitse repertoire. Caspar Western Friedrich meandert in de richting van een onbereikbare horizon, terwijl de tijd ondertussen onverstoorbaar verder kabbelt. Quesne creëerde het stuk in januari 2016 in de Münchner Kammerspiele, met onder meer Johan Leysen als acteur. — Na een opleiding in de beeldende kunsten, werkte Philippe Quesne als scenograaf voor theaters en musea. In 2003 richt hij zijn gezelschap Vivarium Studio op. Hij creëert met acteurs, beeldende kunstenaars en musici voorstellingen als installaties: een soort van vivaria om de menselijke microkosmos te bestuderen. Hij stond reeds in het Kaaitheater met L’effet de Serge, La mélancolie des dragons, Big Bang, Swamp Club, Next Day (met CAMPO en The night of the moles. Sinds januari 2014 is hij codirecteur van Théâtre Nanterre-Amandiers.

ATELIER D’ARTISTE POUR COW-BOYS Caspar Western Friedrich combine la force narratrice du western et le désir onirique du romantisme. Avec pour inspiration d’une part, le cow-boy solitaire et d’autre part, les tableaux et la personnalité de Caspar David Friedrich, Philippe Quesne construit sur scène un atelier de paysages. — Après une formation en arts plastiques, Philippe Quesne travaille en tant que scénographe pour des théâtres et des musées. En 2003, il fonde sa compagnie, Vivarium Studio. Avec des acteurs, des plasticiens et des musiciens, il crée des sortes de vivariums grandeur nature pour étudier le microcosme humain. ARTISTS’ STUDIO FOR COWBOYS Caspar Western Friedrich combines the narrative force of the Western with the dreamy longings of Romanticism. Drawing his inspiration from the lonesome cowboy and from the paintings and personality of Caspar David Friedrich – one of the most important landscape painters of German Romanticism – Philippe Quesne builds a studio of landscapes on stage. This artist’s studio transforms the actors into painters of their own being. Just like in Westerns, they recall memories around the campfire, which they interweave with poetry and literature from the German repertoire. Caspar Western Friedrich meanders towards an unreachable horizon as time flows calmly on. Quesne created the piece in January 2016 at the Münchner Kammerspiele with the actor Johan Leysen, amongst others. — Having studied visual arts, Philippe Quesne worked as a scenographer for theatres and museums. In 2003 he founded his company Vivarium Studio. With actors, visual artists and musicians, he creates performances as installations or vivaria in which to study the human microcosm. He has previously appeared at Kaaitheater with L’effet de Serge, La mélancolie des dragons, Big Bang, Swamp Club, Next Day (with CAMPO) and The night of the moles. He has been co-director of Théâtre NanterreAmandiers since January 2014.

123

RABIH MROUÉ & HITO STEYERL[LB/DE] Probable Title: Zero Probability WED 29/03 20:30 KAAITHEATER LECTURE/PERFORMANCE | EN | 1H20 | € 16/12/8

PERFOR MATIK17

KWANTUM-SUPERPOSITIE Voor Rabih Mroué en Hito Steyerl vormt de complexe verhouding tussen werkelijkheid en fictie de kern van hun artistieke praktijk. In deze lecture-performance denken ze na over waarschijnlijkheid. Steyerl raakt verstrikt in kwantum-superpositie, terwijl Mroué bij zijn vader aanklopt voor wiskundige berekeningen. Ze stoten op de ‘nul-waarschijnlijkheid’: een ruimte waarin alles mogelijk is maar niets te verklaren valt. Iedere logica vervalt of verdwijnt in de meedogenloze knip van een cinematografische edit. — Rabih Mroué is acteur, regisseur en schrijver en stond met beeldend werk onder meer op dOCUMENTA (13). Thema’s in zijn werk zijn o.a. de burgeroorlogen in Libanon en censuur in dictatoriale regimes. Hito Steyerl is filmmaakster en schrijfster. Haar films zijn te zien in musea en galeries. Ze stelt vragen over de aard van het beeld en de mogelijke (ideologische) misinterpretaties ervan. SUPERPOSITION QUANTIQUE Pour Rabih Mroué et Hito Steyerl, la relation complexe entre réalité et fiction constitue la quintessence de leur pratique artistique. Dans cette performance-lecture, ils réfléchissent sur la probabilité. Steyerl s’empêtre dans la superposition quantique tandis que Mroué frappe à la porte de son père pour des calculs mathématiques. Ils se heurtent à la « probabilité zéro » : un espace dans lequel tout est possible, mais rien ne peut s’expliquer. Toute logique est abandonnée ou disparaît dans un montage cinématographique sans merci. QUANTUM SUPERPOSITION The complex relationship between reality and fiction lies at the core of Rabih Mroué and Hito Steyerl’s artistic practice. In this lecture performance, they examine probability. Steyerl gets caught up in quantum superposition, while Mroué consults his father about mathematical calculations. They come across ‘zero probability’: a space in which everything is possible but nothing can be explained. Any kind of logic ceases to exist or disappears in the ruthless shearing of a cinematographic edit. — Rabih Mroué is an actor, director and writer and his visual work has been featured at dOCUMENTA (13), amongst others. Themes in his work include the civil wars in Lebanon and censorship in dictatorial regimes. Hito Steyerl is a film-maker and writer whose films can be seen in museums and galleries. She asks questions about the nature of the image and possible (ideological) misinterpretations of it.

#society #newperspectives #visual WRITTEN, DIRECTED, PERFORMED BY Hito Steyerl, Rabih Mroué | PRODUCTION HKW/Berlin, 2012

124

OLA MACIEJEWSKA[FR/PL]

In Many Hands

Bombyx Mori

FRI 31/03 20:30 + SAT 1/04 19:00 LOCATION T.B.C. PERFORMANCE | EN | € 12/10/8

SAT 1/04 19:00 KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | 1H | € 12/10/8

NL Met In Many Hands duikt Kate McIntosh het tactiele en multisensorische in. Ze nodigt je uit te testen, aan te raken, te luisteren en te ruiken. Ze keert het podium de rug toe en kiest voor een reeks zintuiglijke ‘situaties’. — Kate McIntosh overstijgt telkens de grenzen van performance, theater en installatie. Ze is sinds dit seizoen artist-inresidence in het Kaaitheater en presenteert nog Worktable (p. 56) en All Ears (p. 83).

NL Loïe Fuller (1862–1928) was een performancekunstenares avant-la-lettre. Ze maakte naam met solo’s waarin ze meters zijden stof rond haar lichaam drapeerde. Ola Maciejewska laat zich in dit stuk voor drie dansers inspireren door Fuller. Ze onderzoekt de verhouding tussen mens en materie door beweging te creëren in grote doeken. Bombyx Mori verwijst naar de zijderups die in zijn voortbestaan volledig afhankelijk van de mens is geraakt: een treffende metafoor voor deze sculpturale interpretatie.

C MARTIN ARGYROGLO

KATE McINTOSH[NZ/BE]

FR Avec In Many Hands, McIntosh se plonge dans le tactile et le multisensoriel. Elle nous invite à tester, à toucher, à écouter et à sentir. Elle tourne le dos à la scène et choisit une série de « situations » sensorielles dans lesquelles on peut expérimenter à sa guise et sans réserve. EN With In Many Hands, Kate McIntosh dives into a tactile and multi-sensory world. She invites you to test, touch, listen and smell. She turns her back on the stage and opts for a series of sensory ‘situations’ which give you free rein to experiment. — Kate McIntosh always transcends the boundaries of performance, theatre and installation. She is artist-in-residence from 2017, staging Worktable (p. 56) and All Ears (p. 83).

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

FR Loïe Fuller (1862–1928) était une artiste de la performance avant la lettre. Elle s’est fait un nom avec des solos dans lesquels elle drapait son corps dans des mètres de tissu de soie. Dans cette pièce pour trois danseurs, Ola Maciejewska s’inspire de Fuller. Elle analyse la relation de l’être humain et de la matière en créant du mouvement dans de grands voiles. Bombyx Mori fait référence au ver à soie devenu entièrement dépendant de l’être humain pour sa survie : une métaphore frappante pour cette interprétation sculpturale. EN Loïe Fuller (1862–1928) was a performance artist before the term was even invented. She made her name with solos in which she turned in circles, draping metres of silk fabric around her body. In this piece for three dancers, Ola Maciejewska draws her inspiration from Fuller. She explores the relationship between human beings and physical matter by creating movement in large pieces of fabric. Bombyx Mori alludes to the silk caterpillar, which has become entirely dependent on human beings for survival: a poignant metaphor for this sculptural interpretation.

ARTIST-IN-RESIDENCE KAAITHEATER CO-PRODUCTION

BELGIAN PREMIERE

#madeinbxl #newperspectives

#nxtgen #visual

PERFORMANCE COLLABORATORS Arantxa Martinez, Kate McIntosh, Josh Rutter | SOUND John Avery | PRODUCTION SPIN | CO-PRODUCTION Kaaitheater, BUDA Kunstencentrum, PACT Zollverein, Parc de la Villette, Vooruit Kunstencentrum, BIT Teatergarasjen, Black Box Teater, Schauspiel Leipzig, the Open Latitudes Network, NPN Koproduktionsförderung Tanz

CHOREOGRAPHY Ola Maciejewska | PERFORMERS Malika Djardi, Roberto Martínez, Ola Maciejewska | COSTUMES Valentine Sole | LIGHTING DESIGN Thomas Laigle | CO-PRODUCTION ménagerie de verre, CND, Productiehuis Rotterdam, Het Veem, Hermès

125

MEG STUART, JEROEN PEETERS, JOZEF WOUTERS & DAMAGED GOODS[BE]

PERFOR MATIK17

Atelier III THU 30, FRI 31/03, SAT 1/04 20:30 LOCATION T.B.C. DANCE/PERFORMANCE | € 16/12/8 PLAKBAND EN HOUT In een snel veranderende wereld en stedelijke omgeving zijn ook artistieke praktijken en culturele ruimtes in flux. Hoe stellen we ons de kunstruimtes van morgen voor? Hoe kunnen we die ontmoetingsplekken en laboratoria voor het samenleven herzien? De kunstenaars van Damaged Goods gaan met die prangende vragen aan de slag op locatie, kaderend binnen een langdurig onderzoeksproject. Een voorheen onbestemde plek in het stedelijk weefsel biedt onderdak aan de dialoog tussen het atelier van scenograaf Jozef Wouters en de imaginaire ruimtes die choreografe Meg Stuart creëert voor Atelier III. — Twee eerdere edities van de Atelier-reeks – ook dialogen tussen Meg Stuart en Jozef Wouters – vonden plaats in de Kaaistudio’s (2011) en op het festival Dansand! van Vrijstaat O. in Oostende (2012).

RUBAN ADHÉSIF ET BOIS Dans un monde et un environnement urbain en mutation rapide, les pratiques artistiques et les espaces culturels suivent le flux. Comment imaginons-nous les espaces artistiques de demain ? Comment reconsidérer ces lieux de rencontre et laboratoires du vivre ensemble ? Les artistes de Damaged Goods s’attaquent à ces questions pressantes hors les murs, dans le cadre d’un projet de recherche à long terme. Un lieu préalablement indéterminé dans le tissu urbain accueille le dialogue entre l’atelier du scénographe Jozef Wouters et les espaces imaginaires que la chorégraphe Meg Stuart crée pour Atelier III. Ensemble, ils exposent les pratiques collectives précaires de la rencontre et de la création – avec des corps vivants, du ruban adhésif et du bois, des sons portés et du bruit urbain. — Les deux éditions précédentes de la série Atelier – également des dialogues entre Meg Stuart et Jozef Wouters – ont eu lieu aux Kaaistudio’s (2011) et au festival Dansand! de Vrijstaat O. à Ostende (2012). STICKY TAPE AND WOOD In a rapidly changing world and urban environment, artistic practices and cultural spaces are also in a state of flux. How do we envision the art spaces of tomorrow? How can we reshape these meeting places and laboratories for coexistence? The artists of Damaged Goods will be applying themselves to these pressing questions on location, as part of a long-term research project. A previously undefined place in the urban fabric will serve as the backdrop to the dialogue between scenographer Jozef Wouters’ workshop and the imaginary spaces that choreographer Meg Stuart is creating for Atelier III. Jointly they will unfold precarious collective practices involving encounters and creation – featuring living bodies, sticky tape and wood, curated sounds and urban clamour. — Two former editions of the Atelier series – also dialogues between Meg Stuart and Jozef Wouters – were staged at the Kaaistudios (2011) and at the Vrijstaat O.’s Dansand! Festival in Ostend (2012).

PREMIERE #visual #madeinbxl CHOREOGRAPHY Meg Stuart | DRAMATURGY Jeroen Peeters | SCENOGRAPHY Jozef Wouters | PRODUCTION Damaged Goods

126

FEIKO BECKERS[NL/BE]

YVES KLEIN[FR]

Every attempt deserves its shelter

Yves Klein

SAT 4/02 > SAT 8/04, WED-SAT 12:00>18:00 EXHIBITION | BEURSSCHOUWBURG >> AUGUSTE ORTSSTRAAT 20-28, 1000 BRUSSELS

FRI 24/03 > SUN 20/08 TUE-SUN 10:00>18:00, THU 10:00>21:00 | EXHIBITION | BOZAR >> RUE RAVENSTEINSTRAAT 23, 1000 BRUSSELS

NL Voor deze expo bouwt Feiko Beckers verschillende hutten op palen – gebaseerd op bestaande onderkomens van kluizenaars – in de foyer van de Beursschouwburg. Hij gebruikt ze als tentoonstellingsruimten waarin sculpturen, films, teksten en performances te zien zijn. — Feiko Beckers is een beeldende kunstenaar uit Nederland. Hij begeeft zich op de grenzen van video, performance, installatie en tekst. Hij had al residenties in de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en het Palais de Tokyo in Parijs.

NL Na Tate Liverpool reist de ambitieuze overzichtstentoonstelling van de Franse kunstenaar Yves Klein naar Bozar. Klein werd bekend met zijn ultramarijnblauwe monochromen. Als geen ander vertolken ze zijn ideeën over spirituele oneindigheid en mystieke rituelen. Klein was met zijn beeldende kunst en spectaculaire performances de voorloper van de happening en de body art. In deze expo – met tijdens Performatik17 performatieve interventies – maak je via ongeziene meesterwerken en nauwelijks vertoond beeldmateriaal kennis met zijn oeuvre.

FR Pour cette exposition, Feiko Beckers construit différentes cabanes sur pilotis, inspirées de logements existants d’ermites, dans le foyer du Beursschouwburg. Il s’en sert comme espaces d’exposition dans lesquels on peut voir des sculptures, des films, des textes et des performances. — Feiko Beckers est un plasticien néerlandais dont l’œuvre se situe à la croisée de la vidéo, de la performance, de l’installation et du texte. Il a effectué une résidence à la Rijksacademie à Amsterdam et au Palais de Tokyo à Paris.

FR Après la Tate Liverpool, l’exposition rétrospective de l’artiste français Yves Klein débarque au Bozar. Klein a acquis la notoriété avec ses monochromes bleus ultramarins. Comme nulles autres, ces œuvres expriment les idées de l’artiste sur l’infinité spirituelle et les rituels mystiques. L’art plastique et les performances de Klein en font un pionnier du happening et du body art. Cette exposition, dans le cadre de laquelle plusieurs performances seront présentées pendant Performatik17, nous permet de découvrir des chefs-d’œuvre inédits et du matériel visuel quasi jamais montré.

HAPPENING, YVES KLEIN, 1957

PERFOR MATIK17

EN For this exhibition, Feiko Beckers constructs a number of different huts on stilts – based on existing hermits’ shelters – in the foyer of the Beursschouwburg. He uses them as exhibition spaces in which you can view sculptures, films, texts and performances. — Feiko Beckers is a visual artist from the Netherlands. He operates at the limits of video, performance, installation and text. He has had residencies at the Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam and the Palais de Tokyo in Paris.

PRESENTED BY

EN After Tate Liverpool, this ambitious retrospective exhibition of the French artist Yves Klein travels to Bozar. Klein became known for his ultramarine monochromes. These are particularly successful at expressing his ideas about spiritual infinity and mystic rituals. With his visual art and spectacular performances, Klein was the precursor to the happening and to body art. In this exhibition – in which performances are regularly staged during Performatik17 – you become acquainted with his oeuvre through unseen masterpieces and rarely exhibited visual works. PRESENTED BY

The performance programme will be confirmed early 2017. 127

BELGIAN PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #energizeme #visual #newperspectives CHOREOGRAPHY Trajal Harrell | DANCERS Trajal Harrell, Thibault Lac, Perle Palombe, Ondrej Vidlar, and one local guest performer | LIGHTING Design Sylvain Rausa | SET DESIGN Jean Stephan Kiss | SOUNDTRACK Trajal Harrell | COSTUMES Trajal Harrell and the performers | DRAMATURGY Sara Jansen | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), Support Kampnagel (Hamburg), Festival Avignon, Theater Freiburg, Arsenic (Lausanne), Gessnerallee (Zurich), ICA Boston, Productiehuis Rotterdam

128

TRAJAL HARRELL[US] CAEN AMOUR

PERFOR MATIK17

FRI 31/03, SAT 1/04 19:00 + 21:00 KAAITHEATER DANCE/PERFORMANCE | 1H05 | € 16/12/8 © ORPHEAS EMIRZAS

VOORLOPER VAN VAUDEVILLE EN STRIPTEASE Geschiedenis is altijd deels fictie. Vanuit deze premisse herinterpreteert de Amerikaanse choreograaf Trajal Harrell onze verledens. Deze keer installeert hij een ontmoeting tussen pionier van de vroegmoderne dans Loïe Fuller, butoh-grondlegger Tatsumi Hijikata, en Comme des Garçons-oprichtster Rei Kawakubo. Ook introduceert hij de hoochie coochie-shows: verleidelijke buikdansspektakels die opdoken tijdens de wereldexpo in Chicago (1893), als voorlopers van vaudeville en striptease. Deze buitenbeentjes tussen dans en entertainment in zijn veelal vergeten – of in het hokje beland van wat anders, vrouwelijk, of exotisch is. CAEN AMOUR bevrijdt ze van een vastliggende identiteit door ze voortdurend te laten transformeren. Eerder dan de stoffen te dragen, drukken de spelers ze tegen hun lichaam en manipuleren ze de vorm. Ze creëren een zinnenprikkelende herinterpretatie van butoh-crossdressing, hoochie coochiestriptease en het wervelende drapage-spel van Loïe Fuller. De set staat als een installatie in het midden van de ruimte, met initieel een duidelijke front- en backstage. Geleidelijk vervagen die grenzen tussen publiek en privaat, tussen danser en kijker. — Trajal Harrell staat met zijn performances zowel in theaters als musea. In mei 2016 beëindigde hij een tweejarige residentie in het MoMA (New York). In het Kaaitheater toonde hij al (M)imosa (2013), Antigone Sr. (2015) en een samenwerking met kunstenares Sarah Sze in Performatik13. PRÉCURSEURS DU VAUDEVILLE ET DU STRIP-TEASE L’Histoire est toujours en partie fictionnelle. À partir de cette prémisse le chorégraphe états-unien Trajal Harrell réinterprète nos passés. Cette fois, il conçoit une rencontre entre la pionnière de la danse pré-moderne, Loïe Fuller, le créateur du butô, Tatsumi Hijikata, et la fondatrice de Comme des Garçons, Rei Kawakubo, et y intègre en outre les hoochie coochie shows : spectacles de danse du ventre ayant fait surface à l’Exposition universelle de Chicago en 1893, précurseurs du vaudeville et du strip-tease.

Ces phénomènes marginaux entre la danse et le divertissement sont oubliés pour la plupart – ou catalogués comme différents, féminins ou exotiques. CAEN AMOUR les libère d’une identité figée en leur permettant de se transformer en permanence. Plutôt que porter les tissus, les performeurs les pressent contre le corps et en manipulent les formes. Ils créent des réinterprétations sensuelles du transvestisme du butô, du strip-tease du hoochie coochie et des drapés tourbillonnants de Loïe Fuller. Le décor est disposé au milieu de l’espace comme une installation, avec au départ une avant-scène et une arrière-scène. Graduellement, les frontières entre public et privé, entre danseur et spectateur s’estompent. — Trajal Harrell présente ses performances tant au musée qu’au théâtre. En mai 2016, il achève une résidence de deux ans au MoMA (New York). De lui, le Kaaitheater a déjà présenté (M)imosa, Antigone Sr. et une collaboration avec l’artiste Sarah Sze lors de Performatik 13. PRECURSOR TO VAUDEVILLE AND STRIPTEASE History is always partly fiction. Starting from this premise the American choreographer Trajal Harrell reinterprets our pasts. This time, he installs an encounter between the pioneer of early modern dance Loïe Fuller, the instigator of butoh Tatsumi Hijikata and the Comme des Garçons founder Rei Kawakubo. He also introduces the hoochie coochie shows. These seductive belly dance spectacles emerged at the Chicago World’s Fair in 1893, as the precursors to vaudeville and striptease. These maverick forms that fall somewhere in between dance and entertainment have largely been forgotten – or have ended up in the category of all that is different, female or exotic. CAEN AMOUR frees them of a fixed identity by continually allowing them to transform. Rather than wearing the fabrics, the performers press them up against their bodies and manipulate their shapes. They create a sensuous reinterpretation of butoh cross-dressing, hoochie coochie striptease and Loïe Fuller’s whirling draping game. The set is positioned in the middle of the space like an installation, and initially has a clearly delineated front- and backstage area. Gradually the boundaries between public and private, dancer and viewer, become blurred. — Trajal Harrell’s performances grace both theatres and museums. In May 2016, he concluded a two-year residency at MoMA (New York). At Kaaitheater, he has already performed (M)imosa (2013), Antigone Sr. (2015) and a collaboration with the artist Sarah Sze at Performatik13.

129

MAARTEN SEGHERS[BE]

MIET WARLOP[BE]

O – Or The Challenge Of This Particular Show Was To Have Words Ending In O

Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm

THU 30/03 20:30 CC STROMBEEK PERFORMANCE/MUSIC | EN | 1H20 | € 14/12/8

FRI 24/03 > SAT 1/04 ZSENNE ARTLAB EXHIBITION | FREE

PERFOR MATIK17

>> RUE ANNEESSENSSTRAAT 2, 1000 BRUSSELS

NL Oer-sjamaan Fritz Welch, wandrummer Nicolas Field, virtuoze cellist Simon Lenski en tijdbom Mohamed Toukabri gaan de confrontatie met elkaar aan. In navolging van Maarten Seghers’ eerder werk drijft deze voorstelling op muzikaliteit en sculpturaliteit. Op funk, horror, geur, rijm en magie. — Maarten Seghers maakt objecten, installaties, performances en muziek. In het Kaaitheater presenteerde hij onder Needcompany o.a. Rhythm Conference en WHAT DO YOU MEAN (samen met MaisonDahlBonnema).

NL Miet Warlop staat met één been in het theater en met het andere in de beeldende kunsten. Keer op keer schept ze een nieuw universum waarbij objecten, materialen en vreemde figuren hun eigen leven beginnen te leiden. De tentoonstelling Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm is haar interpretatie van de Griekse begrippen eikon (afbeelding) en klastès (breker). — Miet Warlop stond al in het Kaaitheater met o.m. Springville (2010). Ze tekende voor het festivalbeeld van deze Performatik-editie.

FR Dans O, le chamane primal Fritz Welch, le batteur sauvage Nicolas Field, le violoncelliste virtuose Simon Lenski et la bombe à retardement Mohamed Toukabri se font face.

FR Miet Warlop est une artiste qui travaille à la croisée du théâtre et des arts plastiques. À chaque fois, elle crée un tout nouvel univers dans lequel des objets, des matériaux et des personnages étranges se mettent à vivre leur propre vie. L’exposition Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm donne son interprétation du concept grec d’eikon (effigie, reproduction) et de klastès (briseur, destructeur). — Miet Warlop était au programme du Kaaitheater avec son spectacle Springville (2010) et signe cette année l’image de l’affiche l’édition Performatik17.

>> GEMEENTEPLEIN Z/N, 1853 STROMBEEK-BEVER

EN Primal shaman Fritz Welch, despairing drummer Nicolas Field, virtuoso cellist Simon Lenski and time bomb Mohamed Toukabri enter into confrontation with one another. Following the example set by Maarten Seghers’ previous — Maarten Seghers creates objects, installations, performances and music. At Kaaitheater, he has presented Rhythm Conference and WHAT DO YOU MEAN (together with MaisonDahlBonnema) under the Needcompany banner. PRESENTED BY

EN Miet Warlop sways between theatre and the visual arts. Time and time again she creates a new universe in which objects, materials and strange figures begin to lead their own lives. The exhibition Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm is her interpretation of the Greek concepts of eikon (representation) and klastès (breaker). — Miet Warlop’s Springville (2010) was performed at Kaaitheater. She created the festival image for this edition of Performatik. PRESENTED BY KAAITHEATER &

The performance programme will be confirmed early 2017. CREATION Maarten Seghers | WITH Nicolas Field, Simon Lenski, Maarten Seghers, Mohamed Toukabri, Fritz Welch | PRODUCTION Needcompany

130

SUPPORT KIOSK (Ghent), de Vlaamse overheid, Stad Gent

131

TG STAN & TEATRO NACIONAL D. MARIA II[BE/PT] The way she dies THU 20, FRI 21, SAT 22/04 20:30 KAAITHEATER THEATRE | FR (SURTITLED NL) | € 16/12/8

“If it is true that, like Umberto Eco says, translators are those who devote themselves to the art of failure, aren’t actors the twin brothers of translators? Doesn’t theatre face the same dilemma of trying to find its own version of the death of Anna Karenina, translating it into the here and now of a stage? If George Steiner says that translators enlarge our maps, can’t we say that actors are the people who live on the borders (not in a city, but in train stations or airports of language, the corridors of meaning)? When we look at an actor on stage, aren’t we partaking in that unavoidable failure of getting words across a border? How does she die? How does she die? How does she die?” — TIAGO RODRIGUES

CARTE BLANCHE De spelers van STAN ontmoeten Tiago Rodrigues voor het eerst in 1997. Als piepjonge student aan de toneelschool van Lissabon volgt hij een van hun workshops in het Centro Cultural de Belém. Een jaar later staat hij al met ze op de planken voor Point Blank, een bewerking van Tsjechovs Platonov. STAN werkte sindsdien regelmatig samen met Tiago. Zo vervoegde hij het gezelschap onder meer bij Les Antigones, The Monkey Trial en Nora (in 2013 in het Kaaitheater). Nu schrijft Tiago voor het eerst een theatertekst voor hen, en speelt ook mee. STAN geeft hem carte blanche: wat hij exact zal creëren is nog een grote verrassing. Als Belgisch-Portugese coproductie slaat The way she dies een brug tussen de acteurs van het Teatro Nacional en de spelers van STAN. — Tiago Rodrigues – sinds 2015 directeur van het Teatro Nacional – was al te gast in het Kaaitheater met Yesterday’s Men (2008) en By Heart (2016). Eerder dit seizoen presenteert hij tevens Antony en Cleopatra (p. 24). STAN zie je ook opnieuw, met een marathonuitvoering van hun Bernhard-trilogie (p. 154).

CARTE BLANCHE Les acteurs de STAN rencontrent Tiago Rodrigues pour la première fois en 1997 : tout jeune étudiant à l’école de théâtre à Lisbonne, il suit un de leurs ateliers au Centro Cultural de Belém. Un an plus tard, il les rejoint sur les planches pour Point Blank, une adaptation de Platonov de Tchékhov. Depuis, STAN travaille régulièrement avec Tiago Rodrigues : ainsi, on a pu le voir, entre autres, dans Les Antigones, The Monkey Trial et Nora (en 2013 au Kaaitheater). Aujourd’hui, Tiago écrit pour la première fois un texte de théâtre pour STAN, dans lequel il joue aussi. STAN lui a donné carte blanche : ce qu’il va précisément créer est encore une surprise. En tant que coproduction belgo-portugaise, The way she dies jette un pont entre les acteurs du Teatro Nacional et de STAN. — Tiago Rodrigues – directeur du Teatro Nacional depuis 2015 – était à l’affiche du Kaaitheater avec Yesterday’s Men (2008) et By Heart (2016). Plus tôt dans la saison, il présente aussi Antony en Cleopatra (p. 24), tandis que STAN propose une représentation marathon de sa trilogie Bernhard (p. 152). CARTE BLANCHE STAN’s actors first met Tiago Rodrigues in 1997. As a very young student at Lisbon’s theatre school, he attended one of their workshops at the Centro Cultural de Belém. Now Tiago is writing a play for them for the first time, and is also performing in it. STAN is giving him carte blanche: exactly what he will create remains a big surprise. Earlier this season, he also presents Antony and Cleopatra (p. 24).

BELGIAN PREMIERE BY & WITH Isabel Abreu, Pedro Gil, Jolente De Keersmaeker, Tiago Rodrigues, Frank Vercruysse | LIGHT Thomas Walgrave | COSTUMES An d’Huys | CO-PRODUCTION tg STAN, Teatro Nacional D. Maria II

132

133

134

HEINE AVDAL & YUKIKO SHINOZAKI/FIELDWORKS[BE] silence FRI 21, SAT 22/04 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE/PERFORMANCE | € 16/12/8 © FIELDWORKS

EEN ILLUSIE VAN DUISTERNIS In eerdere voorstellingen onderzochten Heine Avdal en Yukiko Shinozaki de begrippen ruimte en object. Ruimte vatten ze op als vloeibaar, objecten als fragmenten van ruimte. In silence ligt de focus op de tijd. We ervaren die vandaag niet meer als rechtlijnig of cyclisch, maar als meer en meer gefragmenteerd, gelijktijdig in verschillende richtingen. Ze ontwikkelen een non-lineaire reeks beelden die deze gefragmenteerde notie van tijd belichaamt én in vraag stelt. Het duo experimenteert met licht als een meting van tijd: met black outs creëren ze een illusie van duisternis, waarbinnen je subtiele verschuivingen en veranderingen in lichtsterkte en temperatuur waarneemt. Licht neemt zo bijna tastbare vormen aan. Wat is de materialiteit van dit beeld? Welke tijdspercepties zitten erin vervat? En hoe ontwikkelt het zich verder? — Field Works, zo heten de performances waarmee Heine Avdal en Yukiko Shinozaki (ooit nog deepblue) zich een plek hebben veroverd op de internationale scène. Met kleine verschuivingen in de dagelijkse routine creëren ze een droomachtige, absurde wereld. In 2012 presenteerden ze in het Kaaitheater nothing’s for something. UNE ILLUSION DANS L’OBSCURITÉ Dans des spectacles précédents, Heine Avdal et Yukiko Shinozaki ont étudié les concepts d’« espace » et d’« objet » : ils conçoivent l’espace comme fluide et les objets comme des bribes d’espace. Dans silence, l’accent est mis sur le temps qu’on ne considère plus de nos jours comme linéaire ou cyclique, mais de plus en plus comme fragmenté et allant simultanément dans des directions différentes. Ils développent une série d’images non linéaires qui incarnent et remettent en question cette notion de temps fragmenté.

Le duo se lance dans des expériences avec la lumière comme mesure du temps : au moyen de blackout, ils créent l’illusion de l’obscurité dans laquelle on perçoit des décalages et des modifications d’intensité et de température lumineuses. Ainsi, la lumière adopte presque des formes tangibles. Quelle est la matérialité de cette image ? Quelle perception temporelle comportet-elle ? Comment son évolution se poursuit-elle ? — Field Works est le nom des productions avec lesquelles Heine Avdal et Yukiko Shinozaki (autrefois deepblue) ont conquis leur place sur la scène internationale. Avec de petits déplacements dans la routine quotidienne, ils créent un univers onirique et absurde. En 2012, ils ont présenté au Kaaitheater nothing’s for something. AN ILLUSION OF DARKNESS In previous performances, Heine Avdal and Yukiko Shinozaki have explored the concepts of space and the object. They interpret space as fluid and objects as fragments of space. In silence, the focus is on time. Today, we no longer experience time as linear or cyclical, but as something increasingly fragmented, which moves in different directions simultaneously. Avdal and Shinozaki develop a non-linear series of images, which both embody and question this fragmented notion of time. The pair experiment with light as a measurement of time: using black outs they create an illusion of darkness within which one can sense subtle shifts and changes in brightness and temperature. Light thus takes on almost tangible forms. What is the materiality of this image? What perceptions of time are contained within it? And how does it develop further? — Field Works is the name of the performances with which Heine Avdal and Yukiko Shinozaki (formerly deepblue) have carved out a place for themselves on the international scene. By means of small shifts in the daily routine, they create a dreamlike, absurd world. In 2012, they presented nothing’s for something at Kaaitheater.

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #daredevil CONCEPT, DIRECTION Heine Avdal, Yukiko Shinozaki | BY & WITH Heine Avdal, Yukiko Shinozaki, Ingrid Haakstad, Orfee Schuijt | SOUND DESIGN Johann Loiseau | LIGHTING DESIGN Hans Meijer | DRAMATURGY André Eiermann | PRODUCTION fieldworks | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussel), BUDA (Kortrijk), PACT Zollverein (Essen), BIT Teatergarasjen (Bergen)

135

ICTUS[BE] Liquid Room VII: Sound & Vision

PROGRAMME > Ula Sickle & Yann Leguay: Light Solo 1, Light Solo 2 (2010–2013) > Alexander Schubert: Sensate Focus (2014) > Kaj Duncan David: Sound & Vision (2012) > Kaj Duncan David: 4c0st1ctr1g3r (2015) > Simon Loeffler: Solo (2014) > David Helbich: No View – eyepieces – Scores for skyline contemplations (2016) > Jeppe Ernst: Requiem

LICHT ALS EEN COMPOSITORISCHE BOUWSTEEN De Liquid Room Series van het muziekensemble Ictus heeft stilaan cultstatus bereikt. Elke Liquid Room heeft een thema. Dit keer is dat ‘licht’. Een nieuwe generatie van componisten bedient zich van licht alsof het een compositorische bouwsteen is, net zoals klank of beweging. Naast de componisten Alexander Schubert, Kaj Duncan David, Simon Loeffler, Jeppe Ernst en David Helbich zijn ook choreografe Ula Sickle en haar sound wizard Yann Legauy sterk aanwezig met twee van hun indrukwekkende Light Solos. Liquid Room werd speciaal geconcipieerd voor de grote zaal van het Kaaitheater. Die wordt ontmanteld en gebruikt als één open ruimte. Verschillende podia staan her en der verspreid, met het publiek ertussen. Muziek krijgt de breedst mogelijke interpretatie door een grote openheid naar andere disciplines, zoals beeldende kunst, dans en performance. Ictus introduceerde de succesformule ondertussen ook op muziekfestivals in Darmstadt en Berlijn.

LA LUMIÈRE COMME FONDEMENT DE LA COMPOSITION La série de concerts Liquid Room de l’ensemble musical Ictus a désormais atteint un statut culte. Chaque concert Liquid Room a un thème ; cette fois, c’est la lumière. Une nouvelle génération de compositeurs se sert de la lumière comme s’il s’agissait du fondement de la composition, au même titre que le son et le mouvement. Outre les compositeurs Alexander Schubert, Kaj Duncan David, Simon Loeffler, Jeppe Ernst et David Helbich, la chorégraphe Ula Sickle et son « magicien des sons » Yann Legauy seront fortement présents, avec deux de leurs impressionnants Light Solos. Liquid Room a été conçu spécialement pour la grande salle du Kaaitheater. Celle-ci est démantelée et utilisée en espace ouvert. À travers la salle sont disposés différents podiums entre lesquels le public se meut. Une grande ouverture vers d’autres disciplines – arts plastiques, danse, performance, etc. – donne à la musique la plus vaste interprétation possible. Entre-temps, Ictus a introduit la formule à succès aux festivals musicaux de Darmstadt et de Berlin. LIGHT AS A COMPOSITIONAL BUILDING BLOCK The Liquid Room Series by the musical ensemble Ictus has gradually acquired cult status. Every Liquid Room has a theme and this time round, it is ‘light’. A new generation of composers makes use of light as if it were a compositional building block, just like sound or movement. Alongside the composers Alexander Schubert, Kaj Duncan David, Simon Loeffler, Jeppe Ernst and David Helbich, the choreographers Ula Sickle and her sound wizard Yann Legauy are a strong presence with two of their impressive Light Solos. Liquid Room was specifically devised for Kaaitheater’s large hall. This is dismantled and used as a single open space. Various different podia are spread around, with the audience positioned in between them. Music is given the broadest possible interpretation through a great openness to other disciplines, such as visual art, dance and performance. In the meantime, Ictus has also introduced this successful formula at music festivals in Darmstadt and Berlin.

KAAITHEATER CO-PRODUCTION #madeinbxl #visual PERFORMERS Ula Sickle, Yann Leguay, Dirk Descheemaeker, Gerrit Nulens, George van Dam, Tom Pauwels, Michael Schmid, Alex Fostier, a.o.

136

ULA SICKLE © SILVANO MAGNONE

TUE 25/04 20:30 KAAITHEATER MUSIC/PERFORMANCE | € 16/12/8

137

138

GINTERSDORFER/KLAßEN[DE] Cinema Dialogue Kinshasa Brussels TUE 25, WED 26/04 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | FR/EN | € 16/12/8 © GINTERSDORFER/KLAßEN

VOORUITGANG OF NIET-VOORUITGANG De Duitse regisseuse Monika Gintersdorfer en beeldend kunstenaar Knut Klaßen maken opwindend fysiek en radicaal performancetheater, waarin ze getuigen van een bijzondere kijk op de Afrikaanse realiteit. In Cinema Dialogue houden ze de schijnbaar apolitieke Millennium Development Goals van de Verenigde Naties kritisch tegen het licht. Ze plaatsen het universalisme van het VN-programma tegenover de lokale realiteit van de stadsontwikkeling in Kinshasa tussen 2000 en vandaag. Met Congolese, Duitse en Ivoriaanse performers trekken ze door de stad en maken fotoseries die een indruk geven van de stedelijke vooruitgang of ‘niet-vooruitgang’. Tijdens de voorstelling gaan de performers met gezongen, gesproken en gedanste commentaar in dialoog met die beelden. De groep performers – een combinatie van geweldige acteurs, spectaculaire dansers en showbizz stars – is hét geheime wapen van elke GintersdorferKlaßen voorstelling. — Gintersdorfer-Klaßen waren eerder te gast in het Kaaitheater met het gelauwerde Othello c’est qui, The End of the Western, Desist III, The International Criminal Court en La Jet Set. PROGRÈS OU ABSENCE DE PROGRÈS La metteure en scène allemande Monika Gintersdorfer et le plasticien Knut Klaßen réalisent du théâtre de performance excitant, physique et radical dans lequel ils témoignent d’un regard très particulier sur la réalité africaine. Dans Cinema Dialogue, ils analysent de manière critique les Objectifs du Millénaire pour le Développement (OMD) des Nations Unies, apolitiques en apparence. Ils mettent en regard l’universalisme du programme de l’ONU avec la réalité locale du développement urbain de Kinshasa entre l’an 2000 et aujourd’hui. Avec des performeurs allemands, congolais et ivoiriens,

ils s’aventurent à travers la ville et prennent une série de photos qui donnent une impression du progrès, ou du non-progrès, urbain. Au cours du spectacle, les performeurs engagent le dialogue avec les images à travers des commentaires chantés, parlés et dansés. Le groupe de performeurs – un mélange d’excellents acteurs, de danseurs spectaculaires et d’étoiles du show-biz – est l’arme secrète par excellence de chaque production de Gintersdorfer-Klaßen. — Gintersdorfer-Klaßen étaient à l’affiche du Kaaitheater avec le spectacle couronné de succès et de prix Othello c’est qui, The End of the Western, Desist III, The International Criminal Court et La Jet Set. PROGRESS OR NON-PROGRESS The German director Monika Gintersdorfer and the visual artist Knut Klaßen create exhilaratingly physical and radical performance theatre in which they reflect an unusual view of African reality. In Cinema Dialogue, they critically examine the United Nations’ ostensibly apolitical Millennium Development Goals. They juxtapose the universalism of the UN programme with the local reality of urban development in Kinshasa between 2000 and the present day. With Congolese, German and Ivorian performers, they walk through the city creating photo series that give you a sense of the urban progress or ‘non-progress’ that has been made. During the performance, the performers enter into dialogue with these images with commentary that is sung, spoken and danced. The group of performers – a combination of fantastic actors, spectacular dancers and showbiz stars – is the secret weapon of every Gintersdorfer-Klaßen performance. — Gintersdorfer-Klaßen have previously been our guests at Kaaitheater with the much-lauded Othello c’est qui, The End of the Western, Desist III, The International Criminal Court and La Jet Set.

BELGIAN PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION #society WITH Roch Bodo, Hauke Heumann, Dada Kadinho, Eric Parfait Francis Taregue alias Skelly a.o. | PRODUCTION Gintersdorfer/Klaßen

A HOUSE ON FIRE CO-PRODUCTION WITH THE SUPPORT OF THE CULTURE PROGRAMME OF THE EUROPEAN UNION

139

GABRIEL SCHENKER[US]

D A G

V A N

D E

D A N S

Pulse Constellations FRI 28, SAT 29/04 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE | 30 MIN. | € 16/12/8 (DOUBLE BILL WITH THOMAS HAUERT)

STELLAIR, KOSMISCH Pulse Constellations vertrekt van John McGuire’s elektronische compositie Pulse Music III uit 1978. Dit complexe muziekstuk combineert ritmes, tempi en melodieën in een reeks van 24 secties die onverwacht en abrupt in elkaar verweven worden. De kwaliteit van de geluiden, de volheid van de compositie en zijn constante verwarrende beweging in de ruimte geeft het werk een stellaire, kosmische kwaliteit. In deze fascinerende danssolo deconstrueert en reconstrueert Gabriel Schenker het muzikale web van McGuire. Hij onderzoekt de scheidingslijn tussen het wiskundige en het organische, tussen de digitale precisie van elektronische muziek en de analoge imprecisie van dans. — Gabriel Schenker kwam elf jaar geleden vanuit de VS naar Brussel om te studeren aan PARTS. Hij danste o.a. bij Rosas, Thomas Hauert en Eleanor Bauer. Hij was medeoprichter van het danscollectief Busy Rocks. Pulse Constellations is zijn eerste eigen creatie.

STELLAIRE, COSMIQUE Pulse Constellations prend pour point de départ la composition électronique de John McGuire, Pulse Music III (1978). Cette pièce musicale complexe combine des rythmes, des tempos et des mélodies dans une série de 24 sections qui s’entremêlent de manière inattendue et abrupte. La qualité des sons, la plénitude de la composition et ses mouvements dans l’espace, constamment déconcertants, confèrent à l’œuvre une qualité stellaire et cosmique. Dans ce solo de danse fascinant, Gabriel Schenker déconstruit et reconstruit la toile musicale de McGuire. Il analyse la ligne qui sépare le mathématique de l’organique, la précision numérique de la musique électronique de l’imprécision analogique de la danse. — Gabriel Schenker a quitté les États-Unis il y a onze ans pour étudier à PARTS. Il a dansé, entre autres, avec Rosas, Thomas Hauert et Eleanor Bauer. Il est cofondateur du collectif de danse Busy Rocks. Pulse Constellations est sa première création. STELLAR, COSMIC Pulse Constellations takes as its starting point John McGuire’s 1978 electronic composition Pulse Music III. This complex musical piece combines rhythms, tempos and melodies in a series of 24 sections that are unexpectedly and abruptly woven together. The quality of the sounds, the fullness of the composition and its constantly confusing movement through the space lends the piece a stellar, cosmic air. In this fascinating dance solo, Gabriel Schenker deconstructs and reconstructs McGuire’s musical web. He explores the boundary between the scientific and the organic, between the digital precision of electronic music and the analogue imprecision of dance. — Gabriel Schenker came from the US to Brussels eleven years ago to study at PARTS. He has danced for Rosas, Thomas Hauert and Eleanor Bauer, amongst others, and was joint founder of the dance collective Busy Rocks. Pulse Constellations is his first solo creation.

#energizeme CONCEPT, PERFORMANCE Gabriel Schenker | MUSIC Pulse Music III, John McGuire | ADVICE Chrysa Parkinson | EXECUTIVE PRODUCTION Caravan Production | CO-PRODUCTION STUK (Leuven), TAKT/Provinciaal Domein Dommelhof (Neerpelt), Tanzhaus Zürich

140

THOMAS HAUERT/ZOO[CH/BE]

D A G

V A N

D E

D A N S

(sweet) (bitter) FRI 28, SAT 29/04 20:30 KAAISTUDIO’S DANCE | 30 MIN. | € 16/12/8 (DOUBLE BILL WITH GABRIEL SCHENKER) ONMOGELIJKE LIEFDE In het werk van danser en choreograaf Thomas Hauert speelt muziek keer op keer een cruciale rol. In zijn nieuwe solo (sweet) (bitter) danst hij op verschillende versies van Monteverdi’s barokke madrigaal Si dolce è’l tormento en op 12 Madrigali van Salvatore Sciarrino. Voor Hauert staat dit muzikale gedicht over onmogelijke liefde voor de spanning tussen de hunkering naar een ideaal en de kwelling te beseffen dat het ideaal buiten bereik zal blijven. Deze spanning, als universele motor van het leven, kan evenveel gedaantes aannemen als er individuele visies bestaan van het ‘gedroomde land’. — In 1991 kwam de Zwitser Thomas Hauert naar Brussel om er te dansen bij Rosas en later bij Pierre Droulers. Al snel begon hij eigen werk te maken en in 1998 richt hij het gezelschap ZOO op. Sinds dan is hij een vaste waarde in het dansprogramma van het Kaaitheater. © FILIP VANZIELEGHEM

AMOUR IMPOSSIBLE Dans l’œuvre du danseur et chorégraphe Thomas Hauert, la musique joue chaque fois un rôle majeur. Dans son nouveau solo (sweet) (bitter), il danse sur différentes versions du madrigal baroque de Monteverdi Si dolce è ’l tormento et sur 12 Madrigali de Salvatore Sciarrino. Pour Hauert, cette poésie musicale sur un amour impossible représente la tension entre l’aspiration à un idéal et le tourment provoqué par la conscience que cet idéal demeurera hors d’atteinte. Cette tension, en tant que moteur universel de la vie, peut adopter autant d’aspects différents qu’il y a de visions individuelles du « pays rêvé ». — En 1991, le Suisse Thomas Hauert est venu à Bruxelles danser avec la compagnie Rosas et a ensuite rejoint Pierre Droulers. Il a rapidement créé ses propres productions et en 1998, il a fondé sa propre compagnie, ZOO. Depuis, il est une valeur sûre dans le programme de danse du Kaaitheater.

IMPOSSIBLE LOVE Music plays a crucial role in the work of the dancer and choreographer Thomas Hauert. In his new solo (sweet) (bitter), he dances to various different versions of Monteverdi’s baroque madrigal Si dolce è’l tormento and to 12 Madrigali by Salvatore Sciarrino. For Hauert, this musical poem about impossible love symbolises the tension between longing for an ideal and understanding the tormenting truth that the ideal will remain out of reach. This tension, as a universal engine for life, can take on as many guises as there are individual visions of the ‘promised land’. — In 1991 the Swiss-born Thomas Hauert came to Brussels to dance at Rosas and later with Pierre Droulers. He soon began to create his own work and in 1998, he set up the company ZOO. Since then, he has been a permanent fixture in the Kaaitheater’s dance programme.

#bignames #energizeme CONCEPT, CHOREOGRAPHY, DANCE Thomas Hauert | LIGHT Bert Van Dijck | COSTUME Chevalier-Masson | MUSIC Claudio Monteverdi, Si dolce è’l tormento, Salvatore Sciarrino, 12 Madrigali | PRODUCTION ZOO/Thomas Hauert | CO-PRODUCTION Charleroi Danses

141

DANIEL LINEHAN/HIATUS[US/BE]

D A G

V A N

D E

D A N S

Flood

WEGWERPMAATSCHAPPIJ Flood is een choreografie van opkomen en afgaan: simpele handelingen die gepaard gaan met een zekere spanning. Wat doet diegene die opkomt en waar gaat diegene die afgaat naar toe? En wanneer komt hij terug? Linehan wil onze aandacht vestigen op het belang van dat opkomen en weer vertrekken. Ertussen plaatst hij telkens een ‘gebeurtenis’ die staat voor ‘iets’ dat niet langer in gebruik is, bijvoorbeeld een dans op het ritme van morsecode, een gesprek in een uitgestorven taal of een demonstratie van een vergeten theorie. Na elke gebeurtenis nemen de dansers ritueel afscheid van het verouderde of vergeten ding. Te midden van onze wegwerpmaatschappij en de vloed – the flood – aan nieuwe technologieën en ideeën, stelt Linehan vragen bij deze culturele dominantie van het nieuwe. Tegelijk staat hij stil bij wat verdwijnt, bij wat aan een steeds sneller tempo overbodig wordt. — Daniel Linehan verliet in 2007 de VS en kwam naar Brussel om aan PARTS te studeren. Hij was de voorbije seizoenen te gast in het Kaaitheater met dbddbb (2015), The Karaoke Dialogues (2014), Gaze is a Gap is a Ghost (2012) en Zombie Aporia (2011). SOCIÉTÉ DU TOUT-JETABLE Flood est une chorégraphie d’entrées et de sorties de scène : des gestes simples qui vont de pair avec une certaine tension. Que fait celui qui entre en scène et où va celui qui en sort ? Quand reviendra-t-il ? Linehan souhaite attirer notre attention sur l’importance de ces entrées et sorties. Entre les deux, il introduit chaque fois un « événement » qui représente « quelque chose » qui est tombé hors d’usage de nos jours, par exemple, une danse sur le rythme du code morse, une conversation dans une langue disparue ou la démonstration d’une théorie oubliée. Après chaque événement, les danseurs prennent rituellement congé de la chose désuète ou délaissée.

Dans notre société du tout-jetable et en plein flot – flood – de nouvelles technologies et idées, Linehan interroge la domination culturelle de la nouveauté et réfléchit à ce qui disparaît, à ce qui devient superflu dans un rythme toujours plus effréné. — Daniel Linehan a quitté les États-Unis en 2007 pour venir étudier à PARTS. Au cours des saisons précédentes, il était à l’affiche du Kaaitheater avec dbddbb (2015), The Karaoke Dialogues (2014), Gaze is a Gap is a Ghost (2012) et Zombie Aporia (2011). THROWAWAY SOCIETY Flood is a choreography of entrances and exits: simple actions that go hand in hand with a certain tension. What does a person do when he enters? Where does he go to when he exits? And when will he be coming back? Linehan wants to focus our attention on the importance of entering and then exiting again. In between, he always positions an ‘event’ that stands for ‘something’ that is no longer in use, for example a dance to the rhythm of Morse code, a discussion in a dead language, or a demonstration of a forgotten theory. After every event, the dancers take ritual leave of the out-of-date or forgotten thing. In the midst of our throwaway society and the flood of new technologies and ideas, Linehan questions the cultural domination of the new. At the same time, he considers what is disappearing, and what is becoming superfluous at an ever-faster pace. — In 2007, Daniel Linehan left the US and came to Brussels to study at PARTS. He is a regular guest at the Kaaitheater, and has staged dbddbb (2015), The Karaoke Dialogues (2014), Gaze is a Gap is a Ghost (2012) and Zombie Aporia (2011).

KAAITHEATER CO-PRODUCTION #nxtgen #madeinbxl #energizeme CONCEPT, CHOREOGRAPHY Daniel Linehan | DANCE, CREATION Michael Helland, Vicor Pérez Armero, Anneleen Keppens, Erik Eriksson | SCENOGRAPHY 88888 | COSTUMES Frédérick Denis | PRODUCTION Hiatus | CO-PRODUCTION Kaaitheater, deSingel

142

FRI 28, SAT 29/04 20:30 KAAITHEATER DANCE | € 16/12/8

143

VINCENT DUNOYER[FR/BE]

D A G

V A N

D E

D A N S

DVD DVD FRI 28, SAT 29/04 19:00 KAAISTUDIO’S LECTURE PERFORMANCE/DANCE | FR/EN | € 8 STUUR EENS EEN DVD OP Toen Vincent Dunoyer zelf voorstellingen begon te maken viel hem op dat professionelen uit het dansveld steeds hetzelfde vroegen: ‘Stuur eens een DVD op van de voorstelling’. Waarom, zo dacht hij, niet een voorstelling maken met DVD als titel? Met DVD DVD, zoals Dunoyer Vincent Danser, maakt hij een montage van persoonlijke en professionele herinneringen, als een lezing doorspekt met video en dans. Intiem én universeel: Vincent Dunoyer op zijn best! — Vincent Dunoyer startte zijn danscarrière bij Wim Vandekeybus, om daarna zes jaar bij Rosas te dansen. Sinds 1998 werkt hij als freelance danser, acteur en choreograaf. Hij was al te gast in het Kaaitheater met o.a. het duet met Anne Teresa De Keersmaeker Sister (2007), en Encore (2009), een reconstructie van zijn repertoire als danser. Vanaf 2010 flirt hij ook met de beeldende kunst. Zo creëerde hij Pairforming (met schilder Lucas Devriendt) en O.L.V. van Vaak/Notre Dame du Sommeil (met Berlinde De Bruyckere) voor respectievelijk Performatik11 en 13.

ENVOYEZ-NOUS UN DVD Lorsque Vincent Dunoyer a créé ses propres spectacles, il a été frappé par le fait que les professionnels de la scène de la danse lui faisaient toujours la même requête : « Envoyez-nous un DVD du spectacle ». Du coup, il s’est demandé pourquoi ne pas faire un spectacle intitulé DVD ? Avec DVD DVD, comme Dunoyer Vincent Danser, il réalise un montage de souvenirs personnels et professionnels, comme une conférence émaillée de vidéo et de danse. Intime et universel : Vincent Dunoyer au sommet de son art ! — Vincent Dunoyer a commencé sa carrière avec Wim Vandekeybus pour ensuite danser six ans avec Rosas. Depuis 1998, il se produit en tant que danseur, acteur et chorégraphe free-lance. Il était l’hôte du Kaaitheater avec, entre autres, Sister (2007), un duo avec Anne Teresa De Keersmaeker, et Encore (2009), une reconstruction de son répertoire de danseur. Depuis 2010, il flirte aussi avec le monde des arts plastiques. Il a ainsi créé Pairforming (avec le peintre Lucas Devriendt) et O.L.V. van Vaak/Notre Dame du Sommeil (avec Berlinde De Bruyckere) respectivement pour Performatik11 et 13. SEND US A DVD When Vincent Dunoyer began to create performances himself, it struck him that dance industry professionals would always ask him the same thing: ‘Can you send us a DVD of the performance?’ This led him to the idea of making a performance with DVD as its title. In DVD DVD, or Dunoyer Vincent Danser, he creates a montage of personal and professional memories, like a lecture interspersed with video and dance. The result is both intimate and universal, showing Vincent Dunoyer at his best! — Vincent Dunoyer began his dance career with Wim Vandekeybus, and danced with Rosas for six years. Since 1998, he has been working as a freelance dancer, actor and choreographer. He has presented various performances at the Kaaitheater, including Sister (2007), a duet with Anne Teresa De Keersmaeker; and Encore (2009), a reconstruction of his repertoire as a dancer. Since 2010, he has also been flirting with visual art, creating pieces like Pairforming (together with the painter Lucas Devriendt) and O.L.V. van Vaak/Notre Dame du Sommeil (with Berlinde De Bruyckere) for Performatik11 and 13 respectively.

#madeinbxl #tender TEXT Vincent Dunoyer, Danilo Viana | VIDEOS Vincent Dunoyer | LIGHTING DESIGN, DIRECTION Hans Meijer | MUSIC Los Zafiros, La luna en tu mirada (excerpt) | CO-PRODUCTION Charleroi Danses

144

145

BASHAR MURKUS/KHASHABI THEATRE & OYOUN THEATRE[PS] New Middle East TUE 2/05 20:30 KAAISTUDIO’S THEATRE | ARABIC (SURTITLED NL/FR) | 1H | € 12/10/8 BURIED ALIVE New Middle East is a dialogue between a masked soldier and the woman that he is burying alive. This conversation between the perpetrator and the victim becomes increasingly absurd. The 2013 piece is both a fictionalised representation of the Syrian (civil) war and a vision of the totalitarian violence that is gripping the Middle East. — Bashar Murkus is one of the founders of Haifa’s Khashabi Theatre. For New Middle East he collaborated with Oyoun Theatre in the Golan Heights, a part of Syria that was occupied by Israel in 1967.

MOUSSEM

LEVEND BEGRAVEN New Middle East is een dialoog tussen een gemaskerde soldaat en de vrouw die hij levend begraaft. Dit gesprek tussen dader en slachtoffer neemt geleidelijk absurde vormen aan. Dit stuk uit 2013 is een gefictionaliseerde weerspiegeling van de Syrische (burger)oorlog én een visioen van het totalitaire geweld dat het Midden-Oosten in zijn greep houdt. — Bashar Murkus is één van de stichters van Khashabi Theatre in Haifa. Voor New Middle East werkte hij samen met Oyoun Theatre op de Golan, een deel van Syrië dat in 1967 door Israël bezet werd. ENTERRÉ VIVANTE New Middle East est un dialogue entre un soldat masqué et la femme qu’il enterre vivante. Petit à petit, cette conversation entre le bourreau et sa victime adopte une tournure absurde. Ce spectacle de 2013 est à la fois un reflet fictionnel de la guerre (civile) en Syrie et une vision de la violence totalitaire qui maintient le Moyen-Orient sous son emprise. — Bashar Murkus est l’un des cofondateurs du Khashabi Theatre à Haïfa. Pour New Middle East, il a travaillé avec l’Oyoun Theatre du Golan, une partie de la Syrie qu’Israël occupe depuis 1967. PRESENTED BY KAAITHEATER & MOUSSEM NOMADISCH KUNSTENCENTRUM 146

NL Bashar Murkus is een beloftevolle Palestijnse regisseur die we presenteren in samenwerking met Moussem. Dit nomadisch kunstencentrum focust op artiesten met een link met de Arabische wereld. Het Kaaitheater start een meerjarige samenwerking met Moussem, waarbij op regelmatige tijdsstippen gastvoorstellingen op het programma staan. FR Bashar Murkus est un metteur en scène palestinien prometteur que nous présentons en collaboration avec Moussem. Ce centre d’art nomade se concentre sur des artistes ayant un lien avec le monde arabe. Le Kaaitheater entame un partenariat de longue durée avec Moussem, et programmera à intervalles réguliers des spectacles invités. EN Bashar Murkus is a promising Palestinian director who we are presenting in partnership with Moussem. This Nomadic Arts Centre focuses on artists with a link to the Arab world. Kaaitheater is embarking upon a multi-annual collaboration with Moussem, which will result in regular guest performances on our programme.

RADOUAN MRIZIGA[BE/MA] 7 WED 17, THU 18, FRI 19, SAT 20/05 20:30 KAAITHEATER DANCE | € 16/13/8 HET ULTIEME WERELDWONDER 7 is het slotstuk van een trilogie, na 55 (p. 81) en 3600. Opnieuw plaatst Radouan Mriziga de relatie tussen dans, bouwen en architectuur centraal. In 7 voegt hij verbeelding toe, met de zeven wereldwonderen als inspiratie. Deze architecturale krachttoeren – waarvan enkel de piramide van Gizeh nog rechtstaat – markeren de overwinning van de mens op fysieke beperkingen en de wetten van de natuur. Iedere tijd heeft zijn ‘wonderen’: onvoorstelbare ideeën die toch gebouwd worden. Maar hoe wonderlijk blijft het kleine, menselijke lichaam, dat al dat grootse bedenkt en maakt? Hoe oneindig veel mysterieuzer dan de reuzen waar we ons mee omringen? Mriziga plaatst twee maatstaven tegenover elkaar: de gebouwde wereld, gemaakt om te imponeren, en het ultieme wereldwonder: de mens zelf. — Na dansstudies in Marokko, Tunesië en Frankrijk studeerde Radouan Mriziga af aan PARTS. Ondertussen woont en werkt hij in Brussel. Sinds dit seizoen is hij artist-in-residence bij het Kaaitheater. LE MIRACLE ULTIME DU MONDE Après 55 (p. 81) et 3600, 7 est le dernier volet de la trilogie de Radouan Mriziga. Cette fois encore, la relation entre la danse, la construction et l’architecture sont au cœur du spectacle. Dans 7, Mriziga enrichit cette relation en y ajoutant du mystère et de l’imaginaire. Pour ce faire, il se tourne vers la mythologie des Sept Merveilles du monde. Ces tours de force artistiques et architecturaux – dont il ne subsiste que la pyramide de Gizeh – marquent la victoire de l’homme sur ces limites physiques et sur les lois de la nature. Chaque époque a ses merveilles : l’idée que l’impossible puisse néanmoins être érigé. Mais à quel point ce petit corps humain, qui a pensé et réalisé toutes ces merveilles grandioses, est-il miraculeux ? Combien plus mystérieux et plus beau est-il que les géants dont nous nous entourons ? Mriziga met deux critères en regard : le monde construit dans le but d’en imposer et le miracle ultime du monde : le corps humain lui-même.

— Après des études de danses au Maroc, en Tunisie et en France, Radouan Mriziga a suivi la formation de PARTS. Entre-temps, il vit et travaille à Bruxelles. Depuis cette saison, il est artiste en résidence au Kaaitheater. THE ULTIMATE WONDER OF THE WORLD With 7, Radouan Mriziga presents the final part of his trilogy, which follows on from 55 (p. 81) and 3600. Once again, the relationship between dance, construction and architecture plays a central role. In 7, Mriziga enriches this relationship by adding to it both mystery and imagination. For this he looks at the mythology of the seven wonders. These architectural and artistic tours de force – of which the Great Pyramid of Giza is the only one still standing – mark the victory of human beings over their physical limitations and the laws of nature. Every era has its own wonders of the world: an impossible idea that then goes on to be actually built. But isn’t the small human body that comes up with and creates all that greatness wonderful? Isn’t it so very much more mysterious and beautiful than the giants with which we surround ourselves? Mriziga weighs up two standards against one another: the built world, created to impress; and the ultimate wonder of the world: the human body itself. — After studying dance in Morocco, Tunisia and France, Radouan Mriziga graduated from PARTS. He now lives and works in Brussels. From this season onwards, he will be artist-in-residence at the Kaaitheater.

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION PRESENTED BY KAAITHEATER & KUNSTENFESTIVALDESARTS ARTIST-IN-RESIDENCE #nxtgen #madeinbxl #tender

CONCEPT, CHOREOGRAPHY Radouan Mriziga | PERFORMERS Maria Ferreira Silva, Maïté Jeannolin, Mohamed Toukabri, Zoltán Vakulya, Radouan Mriziga | MUSICIAN Ali Shaker Hassan | DRAMATURGIC ADVICE Esther Severi (Kaaitheater) | PRODUCTION Nomadisch Kunstencentrum Moussem | CO-PRODUCTION Kaaitheater (Brussels), Kunstenfestivaldesarts (Brussels), C-mine cultuurcentrum Genk (Genk), Vooruit (Ghent) | IN THE CONTEXT OF the European Network DNA (Departures and Arrivals) | CO-FINANCING the Creative Europe Program of the European Union

147

THOMAS BELLINCK[BE] SIMPLE AS ABC #2 WED 24, THU 25, FRI 26, SAT 27/05 20:30 LOCATION T.B.C. THEATRE | € 16/13/8 2500 JAAR BIOPOLITIEK EN SOCIALE SORTERING SIMPLE AS ABC #2 is een hedendaagse ommegang waarin het DNA van ons Westerse denken over de ongewenste Ander voorbijtrekt. Van de slavenmarkt in het antieke Griekenland tot de hedendaagse migratieindustrie. Van de jachthond tot de elektrische neus. Van de slagboom tot Automated Border Control. Thomas Bellinck verwerkt 2.500 jaar biopolitiek en sociale sortering in één bonte, muzikale optocht. Met SIMPLE AS ABC creëert hij een reeks performances en installaties rond een van de meest complexe fenomenen van de 21e eeuw: de Westerse migratiemachine. Voor dit tweede deel gaat hij tal van gesprekken aan. Zo praat hij met lokale figuranten en muzikanten, beeldend kunstenaar en scenograaf Jozef Wouters, acteurs Marjan De Schutter en Jeroen Van der Ven, componist Joris Blanckaert, de muzikanten van het Spectra Ensemble, costumière An Breugelmans en dramaturgen Sébastien Hendrickx en Esther Severi.

2.500 ANS DE BIOPOLITIQUE ET DE SÉLECTION SOCIALE SIMPLE AS ABC #2 est une procession contemporaine dans laquelle défile l’ADN de notre pensée occidentale sur cet Autre indésiré. Du marché d’esclaves de la Grèce antique à l’industrie de la migration actuelle. Du chien de chasse au nez électronique. De la barrière au contrôle automatisé des frontières. Thomas Bellinck traite 2.500 ans de biopolitique et de sélection sociale dans un cortège musical bigarré. Avec SIMPLE AS ABC, il crée une série de performances et d’installations autour d’un des phénomènes les plus complexes du XXIe siècle : la machine migratoire occidentale. Pour cette deuxième partie, il engage de multiples discussions. Ainsi, il parle avec des figurants et des musiciens locaux, le plasticien et scénographe Jozef Wouters, les acteurs Marjan De Schutter et Jeroen Van der Ven, le compositeur Joris Blanckaert, les musiciens de l’Ensemble Spectra, la costumière An Breugelmans et les dramaturges Sébastien Hendrickx et Esther Severi. 2,500 YEARS OF BIOPOLITICS AND SOCIAL PIGEONHOLING SIMPLE AS ABC #2 is a contemporary procession in which the DNA of our Western thinking about the unwelcome Other glides past in front of our eyes. From the slave market in Ancient Greece to the contemporary migration industry. From the hunting dog to the electric nose. From the barrier to Automated Border Control. Thomas Bellinck incorporates 2,500 years of biopolitics and social pigeonholing into a single colourful musical parade. With SIMPLE AS ABC, he creates a series of performances and installations about one of the most complex phenomena of the 21st century: the Western migration machine. For this second part, he engages in a myriad of discussions. He talks to local onlookers and musicians, the visual artist and scenographer Jozef Wouters, the actors Marjan De Schutter and Jeroen Van der Ven, the composer Joris Blanckaert, the musicians of the Spectra Ensemble, the costumier An Breugelmans and the dramaturges Sébastien Hendrickx and Esther Severi.

PREMIERE KAAITHEATER CO-PRODUCTION PRESENTED BY KAAITHEATER & KUNSTENFESTIVALDESARTS #nxtgen #madeinbxl #society 148

149

150

GUY CASSIERS/TONEELHUIS[BE] Grensgeval THU 1, FRI 2/06 20:30 KAAITHEATER THEATRE | NL (SURTITLED FR) | € 20/16/8 © JAN PAUWELS

DE KAPITALISTISCHE SAMENLEVING IN THERAPIE Nobelprijswinnares Elfriede Jelinek schreef in 2013 Die Schutzbefohlenen als reactie op het steeds schrijnender wordende vluchtelingenprobleem in Europa. Voor Jelinek is de vluchteling bij uitstek de figuur om de situatie van het hedendaagse Europa door te lichten en de discussie te voeren over normen en waarden, de plek van religie en de verantwoordelijkheid van de politiek. Verwijzend naar het klassieke stuk De Smekelingen van Aeschylus geeft zij de asielzoekers een stem en legt ze met haar scherpe pen genadeloos het cynisme en latente racisme in de Europese politiek bloot. Haar tekst is meer dan profetisch te noemen: alle beelden die intussen op ons netvlies staan gebrand – van aangespoelde kinderlijkjes tot lugubere koelwagens – brengt ze jaren voor de feiten haarscherp tot leven. Het hoofdpersonage van Jelineks stukken lijkt de taal zelf te zijn. Ze is minder geïnteresseerd in de klassieke dialoog, eerder in koorteksten en bodeberichten die ze in de Griekse tragedie terugvindt. Het perspectief is meestal dat van de vluchteling, maar soms ook dat van de bange blanke Europeaan. Het is alsof Jelinek de kapitalistische samenleving op de therapiesofa legt en gewoon laat spreken. — Regisseur Guy Cassiers van het Antwerpse Toneelhuis zet zich aan een tweeluik over de migratieproblematiek. Tegenover de verbale woede van Grensgeval plaatst hij volgend seizoen Het kleine meisje van meneer Linh, naar de poëtisch-ingetogen roman van Philippe Claudel.

AUDIODESCRIPTIE We bieden personen die slechtziend of blind zijn een audiodescriptie aan, en voorafgaand aan de voorstelling een ontmoeting met de artiesten. >> p . 161

LA SOCIÉTÉ CAPITALISTE EN THÉRAPIE La lauréate du prix Nobel Elfriede Jelinek a écrit Die Schutzbefohlenen en 2013, en réaction à la situation toujours plus navrante des réfugiés en Europe. Pour Jelinek, le réfugié est la figure par excellence qui permet de sonder le climat actuel de l’Europe et de mener la discussion sur les valeurs et normes, la place de la religion, la responsabilité de la politique. Se référant à l’œuvre classique d’Eschyle, Les Suppliantes (Die Schutzflehenden en allemand), Jelinek donne une voix aux demandeurs d’asile et d’une plume trempée dans le vitriol, elle met à nu le cynisme et le racisme latent de la politique européenne. Son texte peut assurément être qualifié de prophétique : avec une précision glaçante, elle évoque – des années avant les faits – toutes les images qui se sont entretemps gravées sur notre rétine, allant de petits cadavres d’enfants noyés à de lugubres cargaisons de camions frigo. Le véritable protagoniste des pièces de Jelinek paraît être le langage lui-même : Jelinek s’intéresse moins au dialogue classique qu’aux textes des chœurs et aux annonces des messagers qu’elle trouve dans la tragédie grecque. La perspective est le plus souvent celle du réfugié, mais parfois aussi celle de l’Européen blanc apeuré. Comme si Jelinek allongeait la société capitaliste sur le divan du psychanalyste et la laissait parler. —Guy Cassiers, le metteur en scène lié à la Toneelhuis à Anvers, travaille à un diptyque sur la problématique de la migration. Face à la violence verbale de Grensgeval, il place le roman réservé et poétique, mais non moins poignant La petite fille de Monsieur Linh de Philippe Claudel. CAPITALIST SOCIETY IN THERAPY Elfriede Jelinek wrote Die Schutzbefohlenen in 2013 as a reaction to the increasingly desperate refugee problem in Europe. Her text has proved to be more than prophetic: all the images that are now burnt into our memories she minutely calls to life years before the actual events. With this adaptation, Guy Cassiers throws himself into a diptych about the problems surrounding migration.

#bignames #society REGIE Guy Cassiers | TEKST Elfriede Jelinek | VERTALING, DRAMATURGIE Tom Kleijn | MET Abke Haring, Katelijne Damen, Han Kerckhoffs e.a., studenten van Koninklijk Conservatorium Antwerpen opleiding dans | CHOREOGRAFIE Maud Le Pladec | GELUIDSONTWERP Diederik De Cock | PRODUCTIE Toneelhuis

151

JAN LAUWERS & NEEDCOMPANY[BE] The blind poet

OVERWINNAARS Geschiedenis wordt steevast geschreven door de overwinnaars. Door mannen. Hoeveel leugens, toevallige ontmoetingen en accidents de parcours hebben de ons bekende geschiedenis werkelijk bepaald? Het idee voor The blind poet ontstond toen Jan Lauwers de grote moskee van Cordoba bezocht. In de Moorse periode (711–1031) was Cordoba de commerciële en culturele hoofdstad van de wereld. Vrouwen waren er machtig, atheïsme was normaal. Parijs was toen een provincienest en Karel de Grote een analfabeet. The blind poet reist doorheen de geschiedenis via de stambomen van alle Needcompany-leden. Een van de voorvaderen van Jan Lauwers blijkt wapensmid te zijn ten tijde van Godfried van Bouillon en trok mee op kruisvaart. Het gezelschap stelt vast dat iedereen met iedereen ergens een verband of overeenkomst heeft. Na een internationale tournee keert The blind poet – geselecteerd voor het Theaterfestival 2016 – terug naar het Kaaitheater.

When the mind is uncertain, It is overwhelmed by the world, A weak man kissed by a whore. When the mind has become self-assured, Then the world is a respectable lady, Who rejects her lovers’ caresses. — ABU AL-ALA AL-MA’ARI (c. 950)

VAINQUEURS L’Histoire est écrite par les vainqueurs. Par des hommes. Combien de mensonges, de rencontres fortuites, d’accidents de parcours n’ont-ils pas déterminé l’Histoire telle que nous la connaissons ? L’idée du spectacle The blind poet est née lorsque Jan Lauwers a visité la grande mosquée de Cordoue. À l’époque mauresque (711–1031), Cordoue était la capitale commerciale et culturelle du monde. Les femmes y étaient puissantes et l’athéisme, chose courante. Paris n’était alors qu’une ville de province et Charlemagne un analphabète. The blind poet voyage à travers l’Histoire par le biais des arbres généalogiques de tous les membres de Needcompany. L’un des ancêtres de Jan Lauwers était armurier à l’époque de Godefroid de Bouillon et l’a accompagné en croisade. Needcompany a constaté que chacun a quelque part un lien ou un point commun avec chacun. The blind poet a été sélectionné pour le Theaterfestival 2016, et revient au Kaaitheater après une tournée internationale. VICTORS History is written by the victors. By men. How many lies, chance encounters and mishaps have actually determined history as we know it? The idea for The blind poet arose when Jan Lauwers visited the Great Mosque of Cordoba. During the Moorish period (711–1031) Cordoba was the commercial and cultural capital of the world. Women were in power and atheism was normal. Paris was then just a provincial town and Charlemagne was illiterate. The blind poet travels through history by way of the family trees of all Needcompany’s members. One of Jan Lauwers’ ancestors was an armourer at the time of Godfrey of Bouillon and joined the crusaders. Needcompany discovers that everyone has a connection or similarity somewhere. The blind poet – having been selected for the Theaterfestival 2016 – returns to Kaaitheater, after an international tour.

#bignames #society TEXT, DIRECTING, SET DESIGN Jan Lauwers | music Maarten Seghers | WITH Grace Ellen Barkey, Jules Beckman, Anna Sophia Bonnema, Hans Petter Melø Dahl, Benoît Gob, Elke Janssens, Jan Lauwers, Maarten Seghers, Mohamed Toukabri | COSTUMES Lot Lemm | SOUND Ditten Lerooij/Marc Combas | PRODUCTION Needcompany | CO-PRODUCTION Kunstenfestivaldesarts, KunstFestSpiele Herrenhausen, FIBA – Festival Internacional de Buenos Aires, Künstlerhaus Mousonturm

152

FRI 9, SAT 10/06 20:30 KAAITHEATER THEATRE | NL/FR/EN/ARABIC (SURTITLED NL/FR/EN) 2H20 INCL. INTERMISSION | RERUN | € 20/16/8

‘The blind poet is een portret van een gezelschap dat als één familie lief en leed deelt op zijn dooltocht langs de wereldpodia. Tegelijk is het een vlammende kritiek op de bekrompenheid van Europa vandaag. Maar vooral, het is twee uur fantastisch, opwindend, ontroerend, grappig, tragisch theater.’ — DE MORGEN

153

154

TG STAN[BE] Bernhard-trilogie SAT 17/06 17:00 + SUN 18/06 15:00 KAAITHEATER THEATRE | NL | 5H30 (INCL. INTERMISSIONS) | RERUN | € 25/20/8 SLOOP DE HEILIGE HUISJES In 1993 maken Jolente De Keersmaeker en Damiaan De Schrijver samen met Julien Schoenaerts Gewoon Ingewikkeld, naar Einfach Kompliziert van Thomas Bernhard. Het was onvermijdelijk, Bernhard zou één van STANs compagnons de route blijven. Nu presenteert het toneelspelersgezelschap drie Bernhard-bewerkingen als trilogie: een ware Bernhard-marathon van bijna zes uur. Waarom in 2017 deze Bernhard-trilogie? Omdat Bernhard de scherprechter is, de overdrijvingskunstenaar bij uitstek, de virtuoos van de omkering. Omdat hij de taal plooit en breekt, omdat hij zout legt op de slakken, omdat hij zijn vinger in de wonde legt, omdat hij heilige huisjes sloopt, god noch gebod kent. Omdat hij ook zichzelf niet spaart. S’ATTAQUER AUX TABOUS En 1993, Jolente De Keersmaeker et Damiaan De Schrijver ont créé avec Julien Schoenaerts Gewoon Ingewikkeld, d’après Einfach Kompliziert (Simplement compliqué) de Thomas Bernhard. C’était inévitable, Bernhard resterait un des compagnons de route de tg STAN. À présent, la compagnie présente trois adaptations de Bernhard sous forme de trilogie : un véritable marathon d’environ six heures. SLAUGHTER THE SACRED COWS In 1993 Jolente De Keersmaeker and Damiaan De Schrijver, together with Julien Schoenaerts, created Gewoon Ingewikkeld, based on Einfach Kompliziert by Thomas Bernhard. It was inevitable that Bernhard would continue to be one of STAN’s fellow travellers. Now the theatre company presents three Bernhard adaptations as a trilogy: a true Bernhard marathon that is around six hours long. #repertoire #bignames #marathon — ALLES IS RUSTIG: tekst naar Über allen Gipfeln ist Ruh van Thomas Bernhard | VAN & MET Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver en een gastacteur | DECOR & LICHT Thomas Walgrave | KOSTUUMS Inge Büscher | FRANSE VERTALING Claude Porcell, onder de titel Maître | PRODUCTIE tg STAN | PREMIÈRE 12 mei 1999, Vooruit, Gent —“REDDE WIE ZICH REDDEN KAN” GEEN SLECHTE TITEL: tekst naar Dramolette (Freispruch, Eis, Maiandacht, Match, A Doda) | MET Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver | BEGELEIDING Matthias de Koning | KOSTUUMS Inge Büscher | ASSISTENTIE KOSTUUMS Filip Eyckmans | LICHT Thomas Walgrave | PRODUCTIE tg STAN | PREMIÈRE 16 februari 2005, Kaaitheater, Brussel — EIND GOED AL GOED: tekst naar Am ziel van Thomas Bernhard | VAN & MET Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo, Damiaan De Schrijver | DECOR Matthias De Koning | LICHT Thomas Walgrave | KOSTUUMS Inge Büscher | TECHNIEK & PRODUCTIE tg STAN

DEEL 1 — Alles is rustig Hoofdpersonage Moritz Meister – gespeeld door Damiaan De Schrijver – is een gevierd auteur die net zijn meesterwerk voltooid heeft. Samen met zijn vrouw (Sara De Roo) leeft hij teruggetrokken in een idyllisch huis in de Duitse vooralpen. Meister wacht enkel nog op de Nobelprijs om volmaakt gelukkig te zijn. Ondertussen krijgt het paar bezoek van de gebrilde doctoraalstudente juffrouw Werdenfels (Jolente De Keersmaeker). Iedereen bewondert Meister, maar bovenal bewondert hij zichzelf. Bernhard hekelt de ijdelheid, de zelfingenomenheid en de decadentie van op de zijlijn toekijkende intellectuelen – en de steevast holle bespiegelingen die ze maken. DEEL 2 — ““Redde wie zich redden kan” geen slechte titel” Als opvolger van Alles is rustig kiezen de STANspelers aanvankelijk voor Am Ziel (1981), maar nemen daar uitendelijk slechts één zin uit over. Dat is de titel geworden van de voorstelling: ““Redde wie zich redden kan” geen slechte titel”. Onder die noemer spelen ze een aantal van Bernhards Dramoletten. Nog explicieter dan in Alles is Rustig ontleedt Bernhard in deze ‘minidrama’s’ genadeloos het complexe, onverwerkte Duitse naziverleden én het sluimerende fascisme in de maatschappij. DEEL 3 — Eind goed al goed In Eind goed al goed nodigen een weduwe en haar dochter de talentvolle toneelschrijver uit “Redde wie zich redde kan” uit aan zee, na de première van zijn stuk.

alles is al geschilderd alles is al geschreven er is al alles Wij herhalen wat er al is op onze manier wij trekken het feit onze jas aan en gaan daarmee de straat op zo presenteren wij iets nieuws Kijk daar die merkwaardige jas zeggen ze daar die rare broek terwijl wij niet anders zijn dan de anderen zoals iedereen altijd geweest is

155

‘Riveting and exhausting, fascinating and relentless, brilliant and tedious, it is a mesmerizing exploration in synchronicity, patterning and rhythm.’ — NEW YORK TIMES ‘Rosas danst Rosas remains confrontational, retaining its considerable power to baffle, frustrate and intrigue.’ — THE OBSERVER

156

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS[BE] Rosas danst Rosas WED 21, THU 22, FRI 23, SAT 24, TUE 27, WED 28, THU 29/06 20:30 + SUN 25/06 15:00 KAAITHEATER DANCE | 1H45 | RERUN | € 25/20/8 + MATINEE KADEE SUN 25/06 15:00 >> p. 160 © JEAN-LUC TANGHE

UITPUTTING, VOLHARDING In 1983 plaatst Anne Teresa De Keersmaeker haar net opgerichte dansgezelschap Rosas resoluut op de internationale kaart met Rosas danst Rosas. De choreografie bouwt verder op het minimalisme geïnitieerd in Fase – dat ze het jaar daarvoor creëerde – en is een ijkpunt geworden in de geschiedenis van de postmoderne dans. Abstracte bewegingen vormen het fundament waarin een gelaagde, bijna mathematische structuur vol herhalingen zich verankert. De heftigheid van die bewegingstaal wordt gecounterd door kleine, alledaagse gebaren. De repetitieve, ‘maximalistische’ muziek van Thierry De Mey en Peter Vermeersch kwam tegelijk met de choreografie tot stand. Rosas danst Rosas is uitgesproken vrouwelijk. Vier danseressen dansen zichzelf, opnieuw en opnieuw en opnieuw. De uitputting en volharding die de dans vereist geeft gedaante aan een emotionele geladenheid. Tegelijk staat die scherp in contrast met het rigoureuze choreografische raamwerk van De Keersmaeker. Voor deze herneming danst een volledig nieuwe, jonge cast Rosas danst Rosas. L’ÉPUISEMENT, LA PERSÉVÉRANCE En 1983, avec Rosas danst Rosas, Anne Teresa De Keersmaeker a résolument imposé Rosas, sa compagnie de danse fraîchement fondée, sur la scène internationale. La chorégraphie approfondit la veine minimaliste ouverte avec Fase – qu’elle a créée l’année précédente – et est devenue une véritable référence dans l’histoire de la danse post-moderne. Des mouvements abstraits composent le fondement d’une structure stratifiée, quasi mathématique et truffée de répétitions, qui revendique le rôle principal. L’intensité du vocabulaire gestuel est contrée par de petits gestes quotidiens. La musique « maximaliste » répétitive de Thierry De Mey et Peter Vermeersch a vu le jour en même temps que la chorégraphie.

Rosas danst Rosas est délibérément féminin. Quatre danseuses se dansent, encore et encore. L’épuisement que provoque la danse et la persévérance qu’elle requiert donnent corps à un composant émotionnel, qui contraste à la fois fortement avec le cadre chorégraphique rigoureux de De Keersmaeker. Cette reprise est interprétée par une toute nouvelle distribution de jeunes danseuses. EXHAUSTION, TENACITY In 1983, Anne Teresa De Keersmaeker firmly put her newly formed dance company Rosas on the international map with Rosas danst Rosas. The choreography builds on the minimalism initiated in Fase – which she created the year before – and has become a benchmark in the history of post-modern dance. Abstract movements are the foundation upon which a multi-layered, almost mathematical structure replete with repetition assumes the leading role. The ferocity of the language of movement is countered by small, everyday gestures. Thierry De Mey and Peter Vermeersch’s repetitive, ‘maximalistic’ music was created side by side with the choreography. Rosas danst Rosas is undeniably feminine. Four dancers dance themselves, again and again and again. The exhaustion and tenacity brought about by the dance gives rise to an emotional charge, which at the same time contrasts sharply with De Keersmaeker’s rigorous choreographic framework. For this revival, an entirely new, young cast will dance Rosas danst Rosas.

PRESENTED BY KAAITHEATER, DE MUNT/LA MONNAIE & ROSAS #madeinbxl #bignames #repertoire CHOREOGRAPHY Anne Teresa De Keersmaeker | DANCED BY Laura Bachman, Léa Dubois, Anika Edström Kawaji, Zoi Efstathiou, Yuika Hashimoto, Laura Maria Poletti, Soa Ratsifandrihana | MUSIC Thierry De Mey, Peter Vermeersch | MUSICIANS (RECORDING) Thierry De Mey, Walter Hus, Eric Sleichim, Peter Vermeersch | LIGHT DESIGN Remon Fromont | COSTUMES Rosas | WORLD PREMIERE 06/05/1983, Kaaitheaterfestival | PRODUCTION 1983 Rosas & Kaaitheater | PRODUCTION 1993 Rosas, De Munt/La Monnaie | CO-PRODUCTION 2017 Rosas, De Munt/La Monnaie (Brussels), Sadler’s Wells (London)

157

HET THEATERFESTIVAL 2016 25/08>4/09/2016 DESINGEL, MONTY, TONEELHUIS, DE STUDIO

FR Le TheaterFestival marque le début d’une nouvelle saison et attire l’attention sur les meilleures pièces de théâtre de notre pays. Un jury professionnel sélectionnait chaque année les pièces de théâtre les plus captivantes et prédominantes de la saison écoulée. De plus, le talentueux Circuit X vient d’accourir et revendique également sa place : pour six jeunes créateurs de théâtre, le festival marque le lancement de leur tournée. Le Theaterfestival se déroule alternativement à Bruxelles (au Kaaitheater et aux alentours), à Anvers et à Gand. Cette année, c’est au tour d’Anvers. EN The TheaterFestival marks the beginning of a new season by bringing the best theatre to the limelight. A professional jury selected the most exciting and important plays of the past season. In addition, Circuit X allows upcoming talent to claim their place: for six young makers, the festival marks the start of a tour. The TheaterFestival alternately takes place in Brussels (in and around the Kaaitheater), Antwerp and Ghent. This year, Antwerp hosts the festival. www.theaterfestival.be 158

SELECTIE UIT NEDERLAND Wunderbaum Helpdesk Het Zuidelijk Toneel/Lucas De Man De Man door Europa CIRCUIT X Marijn Brussaard Forever Young Jan Hulst & Kasper Tarenskeen Scheeps-Horeca Yinka Kuitenbrouwer HonderdHuizen Michiel Vandevelde Antithesis, the future of the image Louis Vanhaverbeke Kokokito BOG/Lisa Verbelen ONE.

* kan niet hernomen worden/ne peut pas être reprise/ can’t be staged again

NL Het TheaterFestival luidt de belofte in van een vers seizoen en zet tien dagen lang een spot op het mooiste wat het theaterland biedt. Een jury selecteerde een jaar lang de meest belangwekkende en toonaangevende voorstellingen van het afgelopen seizoen. Ook het aanstormend theatertalent van Circuit X eist zijn plek op: voor zes jonge makers is het festival het startschot van een tournee. Het TheaterFestival vindt afwisselend plaats in Brussel (in en rond het Kaaitheater), Antwerpen en Gent. Dit jaar is het de beurt aan Antwerpen.

JURYSELECTIE Troubleyn/Jan Fabre Mount Olympus. To glorify the cult of tragedy Jan Lauwers & Needcompany The blind poet Noord Nederlands Toneel Borgen Circus Ronaldo Fidelis Fortibus HETPALEIS & Sontag/Lies Pauwels Het Hamiltoncomplex Alexander Vantournhout & Bauke Lievens ANECKXANDER De Koe Beckett Boulevard Theater Artemis & De Warme Winkel De Meest Zwaarmoedige Voorstelling Ooit Sadettin Kirmiziyüz Hollandse Luchten III: De Radicalisering van Sadettin K Theatergroep Forsiti’A C’est pas parce que tu t’arrêtes de pédaler que ton vélo va s’arrêter Compagnie Cecilia Poepsimpel Meg Stuart/Damaged Goods & Münchner Kammerspiele UNTIL OUR HEARTS STOP* Toneelgroep Amsterdam Kings of War*

WORKSPACEBRUSSELS/83 WORKSPACEBRUSSELS WORKING TITLE SITUATION #5 & #6 NL Workspacebrussels is een werkplaats voor performance- en installatiekunst in de meest hybride vormen. Jong en opkomend talent vindt er ondersteuning met intensieve residentieperiodes, coproducties en coaching bij nieuwe creaties en onderzoeksprojecten. Repetitieruimtes in het Kaaitheater en de Kaaistudio’s horen daar ook bij. Twee keer per jaar zie je tijdens de Working Title Situations de resultaten van het residentieprogramma. FR Workspacebrussels est un atelier pour l’art de la performance et de l’installation sous ses formes les plus hybrides. L’organisation soutient les talents émergents à la faveur de périodes de résidence intensive, de coproductions, d’accompagnement lors de nouvelles productions et de projets de recherche. Les espaces de répétition du Kaaitheater et des Kaaistudio’s en font partie. Deux fois par an Working Title Situations permet au public de voir les résultats du programme de résidence. EN Workspacebrussels is a workspace for performance and installation art in the most hybrid forms. They offer support to young and emerging artists in the form of intensive periods of residency, co-productions and coaching in support of new creations and research projects. Rehearsal spaces at Kaaitheater and Kaaistudios are also part of this. Twice a year you can see the results of the residency programme during the Working Title Situations.

83 NL In samenwerking met workspacebrussels werd het voormalig brouwershuis in de OLV Van Vaakstraat 83 omgevormd tot co-workingsspace. De bedoeling is niet om klassieke repetitiestudio’s aan te bieden, maar om werkplekken te installeren voor onderzoeksresidenties en administratief werk. Onder de noemer ‘83’ wordt het gebouw een forum waarin workspacebrussels en de residentiewerking van het Kaaitheater samenkomen, om zo tot dynamische ontmoetingsplaats en werkplek voor jonge kunstenaars uit te groeien. FR En partenariat avec workspacebrussels, l’ancienne brasserie du 83 rue Notre-Dame-du-Sommeil a été transformée en espace de travail partagé. L’idée n’est pas d’offrir des salles de répétition classiques, mais d’installer des lieux de travail pour des résidences de recherche et le travail administratif. Sous le dénominateur « 83 », le bâtiment devient un forum dans lequel workspacebrussels et le programme de résidences au Kaaitheater se fondent en un lieu de rencontre et de travail dynamique où de jeunes artistes peuvent poser les fondements de leur œuvre et en amorcer le développement. EN In partnership with workspacebrussels, the former brewer’s house in OLV van Vaakstraat 83 has been transformed into a co-working space. The idea is not to offer classic rehearsal studios, but instead to install workspaces for research residencies and administrative work. Under the title ‘83’ the building becomes a forum in which workspacebrussels and Kaaitheater’s residency programme come together and so grow into a dynamic meeting place and workspace for young artists.

www.workspacebrussels.be 159

MATINEE KADEE Heb je kinderen jonger dan 12 jaar en wil je met een gerust gemoed een voorstelling bijwonen? Tijdens Matinee Kadee organiseren we opvang in de vorm van een leuke workshop bij de matineevoorstellingen op zondagnamiddag. — workshops: 4-12 jaar + opvang: 0-4 jaar — gratis, op voorwaarde van een betaalde reservering voor de voorstelling Vous avez des enfants âgés de moins de 12 ans et vous désirez assister à un spectacle en toute tranquillité ? Pendant Matinee Kadee nous organisons leur accueil sous forme d’ateliers créatifs durant les matinées du dimanche après-midi. — ateliers : 4-12 ans + accueil des bébés: 0-4 ans — la participation est gratuite, à condition d’avoir une réservation payée pour le spectacle Do you have children under the age of 12 and still want to attend a performance with your mind at rest? During Matinee Kadee we organise childcare in the form of a fun workshop for matinee performances on Sunday afternoons. — workshops: 4-12 years old + childcare: 0-4 years — participation is free, subject to a paid booking for the matinee performance

SUN 27/11 15:00 SIMON MAYER Sons of Sissy >> p. 46 NL Ontdek de beginselen van de folkdansen, dansen zoals de Jig en de Tovercirkel! Maar ook de typsiche kinderdansjes zoals De Dronken Zeeman en De Zevensprong komen aan bod. FR Découvrez les principes de danses folkloriques, comme le Gabarit et le Cercle Magique ! Et aussi des danses pour enfants, telles que Le Marin Ivre et 'De Zevensprong'. EN Discover the principles of folk dances, like the Jig and the Magic Circle! But also typical child dances like The Drunken Sailor and 'De Zevensprong'. SUN 4/12 HEIKE LANGSDORF Mount Tackle >> p. 54 NL Voor de gelegenheid mogen kinderen samen met hun ouders de voorstelling in. Samen bouwen we een berg uit gevonden spullen! FR Cette fois, les enfants peuvent accompagner les parents dans la salle. Ensemble, ils construisent une montagne d’objets trouvés ! EN On this occasion, children can accompany their parents to the performance. Together we’ll build a mountain using found objects! SUN 26/02 ROSAS A Love Supreme >> p. 102 NL Otto en Ruben zijn Jazzkatten die jonge poezen muzikaal actief laten deelnemen aan spel, muziek en creatie. Jullie maken kennis met ritme, tempo en dynamiek! FR Otto et Ruben sont des « chats jazzy » qui font activement participer les chatons au jeu, à la musique et à la création. Votre progéniture découvre le rythme, le tempo et la dynamique ! EN Otto and Ruben are Jazz cats who encourage young pussycats to play a musically active part in games, music and creation. You will be introduced to rhythm, tempo and dynamics! SUN 12/03 IVO VAN HOVE The Diary of One Who Disappeared >> p. 108 NL We voeren een filosofisch gesprek over muziek én steken een muziekstuk in elkaar met zelfgekozen geluiden. FR Nous menons une conversation philosophique sur la musique et composons une pièce musicale avec des sons que nous choisissons nous-mêmes. EN We’ll be having a philosophical discussion about music and putting together our own piece of music with improvised sounds. SUN 26/03 PHILIPPE QUESNE Caspar Western Friedrich >> p. 122 NL Elk kind is een kunstenaar. Ga aan de slag met verschillende materialen, experimenteer met verrassende ingrediënten, en maak je eigen werk! FR Chaque enfant est un artiste. Attaque-toi aux matériaux, fais des expériences avec des ingrédients surprenants et crée ton œuvre ! EN Every child is an artist. Get to work with a range of materials, experiment with surprising ingredients and create your own work!

SUN 23/10 LEMM&BARKEY & NEEDCOMPANY FOREVER >> p. 28 NL Wat begint als enkele balen hooi, een stapel bamboestokken en een hoop nylonkousen, eindigt als de meest bizarre constructie. FR Ce qui commence par quelques sacs de foin, une pile de bâtons de bambou, et un tas de bas nylon, se termine par la plus étrange des constructions. EN What starts out as a few bales of hay, a pile of bamboo canes and a heap of nylon stockings ends up as the most bizarre construction. 160

SUN 25/06 ROSAS Rosas danst Rosas >> p. 156 NL Dertig jaar geleden zette Rosas zich op de kaart met Rosas danst Rosas. De choreografie werd intussen over heel de wereld opgevoerd. En nu is het aan jou: jij danst Rosas. FR Il y a trente ans, Rosas a émergé sur la scène de la danse avec Rosas danst Rosas. Depuis, la chorégraphie a fait le tour du monde. Maintenant, c’est à toi : Tu danses Rosas. EN Thirty years ago, Rosas put itself firmly on the map with Rosas danst Rosas. In the meantime, the choreography has been performed all over the world. And now it’s your turn: you dance Rosas.

SCHOOLS & GROUPS NL Met je klas of groep naar een voorstelling in het Kaaitheater? We helpen je graag met het uitzoeken van een voorstelling op maat, met tips, meer uitleg, een inleiding of een rondleiding. FR Désirez-vous vous rendre avec votre classe ou en groupe à un spectacle du Kaaitheater ? Nous vous aidons à choisir un spectacle sur mesure, et vous donnons volontiers des conseils, davantage d’explications, une introduction ou une visite guidée. EN Would you like your class or group to attend a performance of the Kaaitheater? We would be happy to help you select a suitable production, with tips, more elucidation, an introduction or a tour.

GUIDED TOURS NL Benieuwd naar wat er allemaal schuilgaat achter de gevel van het Kaaitheater? Tijdens deze rondleiding nemen we je samen met je vereniging of klas mee achter de schermen. Ervaar hoe het voelt om op het podium te staan! FR Curieux de savoir tout ce qui se déroule derrière la façade du Kaaitheater ? Pour cette visite guidée, nous emmenons des associations ou des classes en coulisses. Faites donc l’expérience de ce qu’on ressent sur scène. EN Are you curious about what is hidden behind the facade of the Kaaitheater? On this tour we take groups or classes for a look behind the scenes. Experience how it feels to be on stage. >> publiekswerking@kaaitheater.be | 02 274 03 88

NEW! WORKSHOPS NEW! AUDIO DESCRIPTION NL Je kinderen maken nu ook kennis met de belangrijkste seizoensthema’s, en dat op hun maat. Van gender, tot filosofie. FR Vos enfants découvrent aussi les thèmes principaux de la saison, et ce à leur diapason. Des questions de genre à la philosophie. EN Your children can now also learn about our season’s most important themes at their own level, from gender to philosophy. FILOKIDS: EEN FILOSOFIELABO VOOR KINDEREN >> 6-9 J. Leeft een appel? Wanneer begon de tijd? Heb je je wel eens afgevraagd of je nog steeds dezelfde persoon zou zijn als je ouders je anders genoemd hadden? In het filosofielabo laat je je vertrouwde gedachten over jezelf en de wereld even los. Vreemde objecten leiden je langs een pad waar vragen belangrijker zijn dan antwoorden! SAT 15/10, SAT 19/11, SAT 17/12, SAT 14/01, SAT 11/02 € 5 | NL 14:00>14:45 (6-7 JAAR) | 15:00 > 15:45 (8-9 JAAR) GENDER UNDER THE MICROSCOPE: GIRLS ARE DIFFERENT AND BOYS TOO >> 6-10 Y.O. NL Gender, wat betekent dat eigenlijk? Verwachten we andere dromen en wensen van jongens en meisjes? We testen onze eigen onbewuste vooroordelen over m/v uit en laten je op een creatieve manier nadenken over stereotypen in de wereld rondom je. EN What does gender actually mean? Do we expect boys and girls to have different dreams and desires? We test our own unconscious prejudices about what is masculine and what is feminine and encourage you to think creatively about stereotypes in the world around you.

NL AD is een techniek waarbij een voorstelling toegankelijk gemaakt wordt voor mensen met een visuele beperking. Via hoofdtelefoons krijg je bijkomende informatie over wat zich afspeelt op scène. Voorafgaand aan de dansvoorstelling Sons of Sissy vindt een ‘touch tour’ plaats. Bij Grensgeval is dat een ontmoeting met de spelers. FR AD est une technique qui rend un spectacle accessible aux personnes malvoyantes ou non voyantes. À travers des écouteurs, la personne reçoit de l’information supplémentaire sur ce qui se déroule sur scène. Avant le spectacle Sons of Sissy, le théâtre organise un « touch tour ». Avant Grensgeval, c’est une rencontre avec les comédiens. EN AD is a technique whereby productions are made accessible to the visually impaired. Through headphones, you are given additional information about what is happening on stage that may not be clear from the dialogue alone. Before Sons of Sissy begins, you can take a ‘touch tour’ of the production. Before Grensgeval you can meet the actors. SUN 27/11 SIMON MAYER Sons of Sissy (NL/FR/EN) > p. 46 FRI 2/06 GUY CASSIERS/TONEELHUIS Grensgeval (NL) > p. 150 >> www.kaaitheater.be/ad

WED 5/10 14:00 > 15:00 KAAISTUDIO’S NL & EN | FREE | RESERVATION REQUIRED

161

K-TEAM ONTMOET HET K-TEAM! Theater en dans een ver-van-je-bed-show? Het K-Team overtuigt je met plezier van het tegenovergestelde. Deze nieuwsgierige jongeren tussen 16 en 26 jaar zetten hun tanden in ons aanbod theater, dans en performance. Ze stippelden een onvergetelijk podiumparcours voor hun leeftijdsgenoten uit! VOICI LE K-TEAM ! Le théâtre et la danse sont à des années-lumière de ton univers ? Le K-Team te convaincra avec plaisir du contraire. Ces jeunes gens curieux entre 16 et 26 ans s’attaquent à notre offre de théâtre, de danse et de performance. Pour leurs camarades, ils tracent un parcours inoubliable ! MEET THE K-TEAM! Convinced that theatre and dance are not for you? The K-Team would be delighted to change your mind. These curious youngsters in the 16-26 age group get their teeth into our programme of theatre, dance and performance. They have mapped out an unforgettable stage journey for their peers!

1 SHOW = € 8* *if you're younger than 26

>> www.facebook.com/kteamkaai >> www.kaaitheater.be/kteam

LAILA SOLIMAN Zig Zig >> p. 16 — “Brandend actueel”

RENÉE GOETHIJN & DRIES GIJSELS NO USE FOR BINOCULARS >> p. 99 — “Full support voor jonge Brusselaars”

TIAGO RODRIGUES Antony and Cleopatra >> p. 24 — ‘Shakespeare died four hundred years ago, it’s time for a revisit’

TRAJAL HARRELL CAEN AMOUR >> p. 128 — « Envie d’une fête ! »

SIMON MAYER Sons of Sissy >> p. 46 — “Tegen de haren in!” PIETER AMPE & BENJAMIN VERDONCK WE DON’T SPEAK TO BE UNDERSTOOD >> p. 59 — “Om goedgezind van te worden” MEG STUART/DAMAGED GOODS UNTIL OUR HEARTS STOP >> p. 77 — « Complètement dingue !»

162

DANIEL LINEHAN/HIATUS Flood >> p. 142 — ‘Unusual combinations of dance and not-dance’ THOMAS BELLINCK SIMPLE AS ABC #2 >> p. 148 — ‘More relevant than ever’ TG STAN Bernhard trilogie >> p. 154 — “Niet te missen klassiekers in marathonvorm”

KAAITHEATER & INTERNATIONAL NETWORKS IMAGINE 2020 (2.0) The Imagine 2020 (2.0) network brings together European performing arts organisations to consider an ecologically sustainable future. The network believes in the power of artistic imagination to come up with new and different future scenarios. The network is recognized by the European Commission for a period of four years (2015–2019). >>www.imagine2020.eu

HOUSE ON FIRE The partners of HOUSE on FIRE pursue an international programming and co-production policy. The organisations are convinced that the arts have an essential role to play in both the communication between people and in the development of thought and debate about social, environmental and political issues and challenges that our society and the world are facing. >>www.houseonfire.eu

THE HUMANE BODY – Ways of seeing dance ‘The Humane Body – Ways of seeing dance’ is a pilot project aimed at more closely involving the blind and partially sighted in contemporary dance. To this end, the network offers audio descriptions and touch tours to accompany existing dance performances. The four partners also co-produce new dance work that is specifically created with and for the blind and partially sighted. The EU is supporting the network from May 2016 to November 2017.

Kaaitheater (Brussels)/project leader Artsadmin (London) Bunker (Lublijana) Domino (Zagreb) Kampnagel (Hamburg) LIFT (London) NTIL (Riga) Rotterdamse Schouwburg (Rotterdam) Transforma (Torres Vedras) COAL (Paris) EGEAC/Teatro Maria Matos (Lisbon) EGEAC/Teatro Maria Matos (Lisbon)/project leader Kaaitheater (Brussels) Théâtre Garonne (Toulouse) Malta Festival (Poznan) LIFT (London) HAU – Hebbel am Ufer (Berlin) Frascati Theater (Amsterdam) Brut (Vienna) Bit Teatergarasjen (Bergen) Archa Theatre (Prague)

Wiener Tanzwochen (Vienna)/project leader Kaaitheater (Brussels) Centre National de la Danse (Paris) The Place/Contemporary Dance Trust (London)

163

TICKETS 2016–17

BILLETS 2016–17

TICKETS 2016–17

PRIJZEN De prijzen vermeld bij de voorstellingen zijn de basisprijs, de reductieprijs en de prijs voor wie jonger is dan 26. — 65+, werkzoekenden en mensen met een handicap: je krijgt de reductieprijs op vertoon van een legitimatie. — jonger dan 26? Je koopt je tickets aan € 8 per voorstelling, op vertoon van je identiteitskaart en zolang er beschikbare plaatsen zijn.

PRIX Les prix mentionnés à côté des spectacles sont les prix de base, les prix réduits et les prix pour les jeunes de moins de 26 ans. — 65+, demandeurs d’emploi, et personnes handicapées : vous obtenez un prix réduit sur présentation d’une légitimation. — moins de 26 ans ? Sur présentation de votre carte d’identité, chaque spectacle est à € 8 (sous réserve de disponibilité).

PRICES The prices shown for each production are the standard price, the price with concessions and the price for under-26s. — over-65s, jobseekers and the disabled: the concession will be given on display of proof. — under 26? On showing your identity card, you can attend any performance for € 8 (subject to availability).

ABONNEMENTEN — klein abo: je kiest 4 of meer verschillende voorstellingen en krijgt 25% reductie op de basisprijs. Boek je later extra voorstellingen, krijg je dezelfde reductie. — groot abo: je kiest 10 of meer verschillende voorstellingen en krijgt 50% reductie op de basisprijs. Boek je later extra voorstellingen, krijg je dezelfde reductie. Op een basisprijs van € 10 of minder wordt geen reductie toegekend. Bestel je abonnement op >>kaaitheater.be/abo

ABONNEMENT KAAI — petit abonnement : vous choisissez 4 spectacles différents ou plus et vous obtenez 25 % de réduction sur le prix de base. Si vous réservez par la suite d’autres spectacles, vous bénéficiez de la même réduction. — grand abonnement : vous choisissez 10 spectacles différents ou plus et vous obtenez 50 % de réduction sur le prix de base. Si vous réservez par la suite d’autres spectacles, vous bénéficiez de la même réduction. Nous n’octroyons pas de réduction sur les billets de moins de € 10. Réservez votre abonnement sur >>kaaitheater.be/abo

AVONDKASSA & WACHTLIJST Op de locatie van de voorstelling, vanaf 1 uur voor aanvang. Enkel tickets voor de voorstelling van die avond. LAATKOMERS & ANNULERING Na aanvang van de voorstelling worden geen toeschouwers meer toegelaten. Tickets worden niet terugbetaald noch geruild, tenzij een voorstelling wordt afgelast. KINDEREN TOEGELATEN? Wil je met je kinderen naar de voorstelling, check dan telefonisch de aanbevolen minimumleeftijd. Baby’s en kleuters mag je niet meenemen in de voorstellingen. Tijdens Matinee Kadee ga jij naar de voorstelling, en je kinderen naar een workshop (zie p. 160). MENSEN MET EEN HANDICAP Meld je komst vooraf (graag 1 week voor datum), dan zorgen wij voor een goede plaats en zo gewenst ook voor begeleiding. Het Kaaitheater en de Kaaistudio’s zijn toegankelijk voor rolstoelgebruikers; er is een rolstoel beschikbaar. PASPARTOE, ARTICLE 27 & ARSÈNE 50 Het Kaaitheater aanvaardt Paspartoe en Article 27 en verkoopt tickets via Arsène 50.

BILLETTERIE DU SOIR & LISTE D’ATTENTE Sur le lieu de la représentation, 1 heure avant le spectacle. Uniquement pour les billets du spectacle de la soirée. RETARDATAIRES & ANNULATION Les retardataires ne pourront plus entrer après le début de la représentation. Sauf annulation du spectacle, les places ne sont ni échangées, ni remboursées. ENFANTS ADMIS ? Vous souhaitez emmener vos enfants au spectacle ? Vérifiez quel est l’âge minimum conseillé. Les tout petits et les bébés ne sont pas admis. Pendant les Matinees Kadee, vous venez au spectacle, entre-temps vos enfants participent à des ateliers créatifs (voir p. 160). PERSONNES HANDICAPÉES Veuillez annoncer votre venue (de préférence une semaine avant la date) et nous vous assurons une place adéquate et un accompagnement si nécessaire. Le Kaaitheater et les Kaaistudio’s sont accessibles aux usagers de fauteuils roulants ; un fauteuil roulant est disponible.

KAAI SEASON TICKETS — standard season ticket: you choose 4 or more separate performances and get a 25% discount on the standard price. If you book for more performances later, you get the same discount. — super season ticket: you choose 10 or more performances and get a 50% discount on the standard price. If you book for more performances later, you get the same discount. Please note that no concessions are given on a standard price of € 10 or less. Order your season ticket on >>kaaitheater.be/abo EVENING BOX OFFICE & WAITING LISTS Open from 1 hour before the show, at the relevant venue, only for tickets for that show. LATECOMERS & CANCELLATION Latecomers will not be admitted. Tickets will not be exchanged or reimbursed unless a performance is cancelled. CHILDREN ADMITTED? If you want to bring your children to the show, check the recommended minimum age. You are not permitted to take babies and toddlers into the show. During our Sunday Matinees, you go to a show, while your children have fun in a workshop (see p. 160). PEOPLE WITH A DISABILITY Please advise us of your attendance in advance (preferably one week beforehand), and we will provide a good place and assistance if desired. The Kaaitheater and Kaaistudios are accessible to wheelchair-users; a wheelchair is available. PASPARTOE, ARTICLE 27 & ARSÈNE 50 The Kaaitheater accepts Article 27 and Paspartoe, and collaborates with Arsène 50.

PASPARTOE, ARTICLE 27 & ARSÈNE 50 Le Kaaitheater accepte Article 27 et Paspartoe, et collabore avec Arsène 50. PRIVACY Adresgegevens komen terecht in het bestand van het Kaaitheater. Je hebt inzage- en correctierecht conform de wet op de privacy van 8/12/1992.

164

RESPECT DE LA VIE PRIVÉE Vos coordonnées sont reprises dans le fichier du Kaaitheater. Vous avez un droit de regard et de correction, conforme à la loi sur la vie privée du 8/12/1992.

PRIVACY Your details are entered in the Kaaitheater database. You have the right to examine and correct the information in compliance with the law on privacy of 8/12/1992.

HOW TO GET HERE KAAITHEATER SAINCTELETTESQUARE 20 SQUARE SAINCTELETTE B-1000 BRUSSELS > 20 min. walk from Brussels North Station > Bicycle racks in front of the theatre > Villo city bikes on place Saincteletteplaats (across the canal) > Metro lines 2 & 6 to IJzer/Yser station, exit 6 > Tram 51, Bus 47, Noctis N18 (Heizel-De Brouckère), to IJzer/Yser or Sainctelette > De Lijn buses 129, 190, 212, 213, 214, 230, 231, 232, 233, 235, 240, 241, 242, 243, 246, 250, 251, 260 & 355

KAAISTUDIO’S ONZE-LIEVE-VROUW VAN VAAKSTRAAT 81 81 RUE NOTRE-DAME DU SOMMEIL B-1000 BRUSSELS > 5 min. walk from rue Dansaert, 10 min. from Beurs/Bourse > Bicycle parking inside the theatre > Villo city bikes at Ninoofsepoort/Porte de Ninove > Metro lines 1 & 5 to Sint-Katelijne/Sainte-Catherine, exits 5 & 6 – Kanaal/Canal > Tram 51, Bus 86 > De Lijn buses 126, 127, 128 > Parking Dansaert (Nieuwe Graanmarkt 2 place Nouveau Marché aux Grains) & Lepage (rue Léon Lepagestraat 23-31)

TICKETSHOP SAINCTELETTESQUARE 20 SQUARE SAINCTELETTE B-1000 BRUSSELS T+32 (0)2 201 59 59 TICKETS 24/7: WWW.KAAITHEATER.BE Tue-Fri 11:00-18:00, Sat from 18:00 (performance days only) Limited opening hours during school holidays; closed from 9 July to 1 August 2016.

KAAITHEATER VZW OFFICES AKENKAAI 2 QUAI DES PÉNICHES B-1000 BRUSSELS T+32 (0)2 201 58 58 E INFO@KAAITHEATER.BE

KAAICAFÉ SAINCTELETTESQUARE 18 SQUARE SAINCTELETTE 1000 BRUSSELS T+32 (0)2 427 87 72 E INFO@KAAICAFE.BE WWW.KAAICAFE.BE Bar: Mon-Fri 11:00>20:30 + before & after the performances Kitchen: Mon-Wed 12:00>15:00, on performance days 12:00>20:30; Thu-Fri 12:00>20:30 20:30; Sat 18:00>20:30 (performance days only)

165

COLOFON/COLOPHON KAAITHEATER VZW RAAD VAN BESTUUR/ CONSEIL D’ADMINISTRATION/ BOARD OF DIRECTORS Chantal Pattyn, voorzitter/présidente/chairman; Peter De Jonge, voorzitter dagelijks bestuur/ président du comité de direction/chairman of executive committee; Bart Claes, secretaris/ secrétaire/secretary; Eddy Van Gelder, penningmeester/trésorier/treasurer; Sarah Avci, Ton Broeders, Joachim Declerck, Bart Decoster, Farida Lamkanfi, Bénédicte Lobelle, Mia Vaerman, Dirk Vanoverbeke, Marleen Wynants, leden/membres/members; Herman Mennekens, Gert Nys, regeringscommissarissen/commissaires du gouvernement/government commissioners ALGEMENE VERGADERING/ ASSEMBLÉE GÉNÉRALE/ GENERAL ASSEMBLY Claude Blondeel, Sigrid Bousset, Herman Croux, Annie Declerck, Peter Maenhout, Guido Fonteyn, leden/membres/members ARTISTIEKE WERKING/ ACTIVITÉS ARTISTIQUES/ ARTISTIC ACTIVITIES Guy Gypens, algemene & artistieke leiding/ directeur général & artistique/general & artistic director; Katleen Van Langendonck, artistieke leiding/directrice artistique/artistic director; Lana Willems, programmering & productie/ programmation & production/programming & production; Esther Severi, dramaturge; Lieselot Vanhoof, planning; Justine Ampe, administratie & productie/administration & production ADMINISTRATIE/ADMINISTRATION Valerie Vernimme, zakelijke leiding/directrice financière et administrative/general manager; Miriam Rottiers, boekhouding/comptabilité/ bookkeeper; Tanja Wentzel, personeelsadministratie/administration du personnel/personnel administration COMMUNICATIE & PUBLIEKSWERKING/ COMMUNICATION & MEDIATION AVEC LES PUBLICS/COMMUNICATION & AUDIENCE DEVELOPMENT Katelijne Meeusen, coördinatie & persrelaties/ coordinatrice & attachée de presse/coordinator & press officer; Eva Decaesstecker, pers en communicatie/presse et communication/press and communications; Jonas Maes, marketing en digitale communicatie/marketing et communication numérique/marketing and digital communication; Hilde Peeters, publiekswerking/ médiation avec les publics/audience development; Stan Spijkers, redactie & publicaties/ rédaction & publications/editor & publications TECHNIEK/TECHNIQUE/ TECHNICAL DEPARTMENT Mark Bisaerts, technische leiding/directeur technique/technical director; Inne Box, adjunct/ assistante/assistant; Peter Fol, Guy Peeters, Luc Schaltin, Chris Segers, Ruben Pieksma, Frank Vandezande, Herman Venderickx, 166

podiumtechniek/techniciens de plateau/stage technicians TICKETSHOP/BILLETTERIE Wati Koesharto, coördinatie/coördinatrice/ coordinator, Wanda Horemans, Geertje Terlaeken ONTHAAL/ACCUEIL/RECEPTION Lus Baleci, Malou Fagard INFRASTRUCTUUR & COÖRDINATIE/ INFRASTRUCTURE & COORDINATION Paul Van Santvoort, infrastructuurbeheerder/ gestionnaire des bâtiments/building manager; Ann De Ridder, adjunct/assistante/assistant; Patrick Lauwers, medewerker infrastructuurbeheer/assistant gestion du bâtiment/assistant building management; Lieselot Vanhoof, coördinatie Kaaistudio’s/coordinatrice Kaaistudio’s/coordinator Kaaistudios; Nelson Polfliet, coördinatie publieksonthaal en zaalpersoneel/coordinateur accueil public et personnel de salle/front of house manager; Mohammad Amini, technisch onderhoud/entretien technique/technical maintenance; Erna De Raes, verantwoordelijke onderhoud/responsable entretien/maintenance manager; Serpil Akgün, Gus De Winter, Fatima Raklih, onderhoud/ entretien/maintenance, Mohamed Abbas, barman Kaaistudio’s/bartender Kaaistudios ORGANISATIES IN HET KAAITHEATERCOMPLEX/ORGANISATIONS DANS LE COMPLEXE DU KAAITHEATER/ ORGANISATIONS IN THE KAAITHEATER COMPLEX — Akenkaai 2 Quai des Péniches: A Two Dogs Company/Kris Verdonck dance, theater & performance company Great Investment/Mette Ingvartsen dance company Damaged Goods/Meg Stuart dance company Het Theaterfestival — Sainctelettesquare 17 square Sainctelette: European House for Culture SFP Sociaal Fonds voor de Podiumkunsten Stepp Steunpunt voor de producerende, ontwerpende, en technische krachten van de culturele sector — Sainctelettesquare 19 square Sainctelette: BKO Brussels Kunstenoverleg BL!NDMAN music ensemble BILL/CJP Cultureel Jongeren Paspoort Demos Kenniscentrum voor participatie en democratie IETM International network for contemporary performing arts Karuur ondersteunt lokale jeugdparticipatie Kunstenloket zakelijk advies voor creatieven Lasso Brussels netwerk voor kunsteducatie en publieksbemiddeling oKo Overleg Kunstenorganisaties Pearle Performing Arts Employers Associations League Europe Tristero theatre company

ORGANISATIES IN HET COMPLEX VAN DE KAAISTUDIO’S/ ORGANISATIONS DANS LE COMPLEXE DES KAAISTUDIO’S/ ORGANISATIONS IN THE KAAISTUDIOS COMPLEX — Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 83 rue Notre-Dame du Sommeil: workspacebrussels werkplaats voor podiumkunsten — Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81 rue Notre-Dame du Sommeil: SPIN artist-run support and research platform Tine Van Aerschot MET STEUN VAN/AVEC LE SOUTIEN DE/ SUPPORTED BY de Vlaamse overheid de Vlaamse Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest het Brussels Hoofdstedelijk Gewest de Stad Brussel SPONSORS De Standaard Klara BRUZZ

MAGAZINE 2016–2017 REDACTIE/RÉDACTION/EDITORS Stan Spijkers, Katleen Van Langendonck, Katelijne Meeusen, Lana Willems, Esther Severi, Guy Gypens FRANSE VERTALING/TRADUCTION FRANÇAISE/FRENCH TRANSLATION Isabelle Grynberg ENGELSE VERTALING/TRADUCTION ANGLAISE/ENGLISH TRANSLATION Vicky Morrison, John Arblaster COVERBEELD/IMAGE DE COUVERTURE / COVER IMAGE Sjoerd Knibbeler, Unfold P170 GRAFISCH ONTWERP/GRAPHISME/ GRAPHIC DESIGN Paul Boudens DRUK/IMPRESSION/PRINTED Graphius WETTELIJK DEPOT/DÉPÔT LÉGAL/ LEGAL REGISTRATION D/2016/2871/1

167

Beleef Brussel voluit 168

EXPERIMENT/BEELDENDE KUNST/THEATER/JAZZ/ACTU KLASSIEKE MUZIEK/POÃ&#x2039;ZIE/ DESIGN/FOTOGRAFIE/DANS/ OUDE MUZIEK/LITERATUUR/ OPERA/ARCHITECTUUR/A FILOSOFIE/FILMMUZIEK/I GESCHIEDENIS/ERFGOED/GRA HEDENDAAGSE MUZIEK/FESTI POLITIEK/ECONOMIE/WORLD PERFORMANCE/SOCIOLOGIE/ CHANSONS/ SOUNDSCAPE Klara. Blijf verwonderd.

bulthaup brussels Handelskaai 11, Quai du Commerce 11 1000 Brussels T: +32 2 5125207 www.bbrussels.bulthaup.be info@bbrussels.be i n g ed i n g en.be - foto Steven n eyri n ck

bulthaup leuven Tervuursestraat 178 3000 Leuven T: +32 16 220206 www.bleuven.bulthaup.be info@bleuven.be

169

“Een ieder heeft het recht om vrijelijk deel te nemen aan het culturele leven van de gemeenschap, om te genieten van kunst en om deel te hebben aan wetenschappelijke vooruitgang en de vruchten daarvan.” (art. 27, UVRM)

is een de Mens n a v n e t e. de Rech humanism ring van g a i l n k n r i e z V j rsele het vri De Unive on voor r b e i t a r i jke insp belangri

www.vrijzinnigbrussel.be

VRIJ ZINNIGE BUREN VAN HET KAAITHEATER 170

A Bank that supports artists, even if it doesnâ&#x20AC;&#x2122;t always understand them Just what Brussels needs

83,952807258328

#betterforbrussels

KBC Brussels part of KBC Group NV, Havenlaan 2, 1080 Brussels, Belgium. VAT BE 0403.227.515, RPR Brussels.

2016-029-KBC BR-Annonce_Artistes_EN - KAAIT 190x250.indd 1

26/04/16 11:09

171

Verwacht het onverwachte De Standaard brengt u de kunst bij van de onverwachte vondst. Duik in exclusief nieuws, wijk af naar een onmisbaar interview, blijf hangen bij beelden van de beste fotografen, rol om uw as bij een vurige opinie. Wat een glijbaan is voor het lichaam, is De Standaard voor de geest.

172

De Standaard_hersenen_230x170.indd 1

1/06/16 14:57

SEPTEMBER 2016 TUE 13

20:00

BENJAMIN BARBER a.o. On the Global Parliament of Mayors > p. 10 KAAITHEATER

SAT 24 SAT 24

TBC 16:00

NADIA SELS a.o. About Mythos & Logos, annotations to Mount Olympus > p. 11 KAAITHEATER JAN FABRE/TROUBLEYN Mount Olympus > p. 14 KAAITHEATER

FRI 30

20:30

LAILA SOLIMAN Zig Zig > p. 16 KAAISTUDIO’S

OCTOBER 2016 SAT 1 SAT 1

19:00 20:30

LIESBET STEVENS About gender-related stereotypes > p. 11 KAAISTUDIO’S LAILA SOLIMAN Zig Zig > p. 16 KAAISTUDIO’S

TUE 4 TUE 4 WED 5 WED 5 THU 6 FRI 7 FRI 7 SAT 8 SAT 8

20:00 20:30 20:00 20:30 20:00 20:00 20:30 10:00 20:30

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS & ICTUS Rain (live) > p. 20 CIRQUE ROYAL METTE INGVARTSEN 69 Positions > p. 19 KAAISTUDIO’S ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS & ICTUS Rain (live) > p. 20 CIRQUE ROYAL METTE INGVARTSEN 69 Positions > p. 19 KAAISTUDIO’S ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS & ICTUS Rain (live) > p. 20 CIRQUE ROYAL ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/ROSAS & ICTUS Rain (live) > p. 20 CIRQUE ROYAL METTE INGVARTSEN 7 Pleasures > p. 19 KAAITHEATER METTE INGVARTSEN The Permeable Stage > P. 18 KAAISTUDIO’S METTE INGVARTSEN 7 Pleasures > p. 19 KAAITHEATER

THU 13 FRI 14 FRI 14 SAT 15 SAT 15

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30

TIAGO RODRIGUES Antony and Cleopatra > p. 24 KAAISTUDIO’S TIAGO RODRIGUES Antony and Cleopatra > p. 24 KAAISTUDIO’S IVO DIMCHEV Operville > p. 22 KAAITHEATER IVO DIMCHEV & LEA PETRA Concerto > p. 23 KAAITHEATER TIAGO RODRIGUES Antony and Cleopatra > p. 24 KAAISTUDIO’S

MON 17 TUE 18 WED 19 FRI 21 SAT 22 SAT 22 SUN 23 SUN 23 SUN 23

20:30 20:30 20:30 20:30 14:00 20:30 11:00 15:00 15:00

SUSAN NEIMAN On Grown-Up Idealism > p. 10 KAAITHEATER MAATSCHAPPIJ DISCORDIA Weiblicher Akt 7: Mevrouw Macbeth > p. 26 KAAISTUDIO’S MAATSCHAPPIJ DISCORDIA Weiblicher Akt 7: Mevrouw Macbeth > p. 26 KAAISTUDIO’S LEMM&BARKEY & NEEDCOMPANY FOREVER > p. 28 KAAITHEATER FASTER/SLOWER/FUTURE towards postcapitalism > p. 10 KAAISTUDIO’S LEMM&BARKEY & NEEDCOMPANY FOREVER > p. 28 KAAITHEATER FASTER/SLOWER/FUTURE towards postcapitalism > p. 10 KAAISTUDIO’S LEMM&BARKEY & NEEDCOMPANY FOREVER > p. 28 KAAITHEATER MATINEE KADEE > p. 160 KAAITHEATER

THU 27 FRI 28 FRI 28 SAT 29 SAT 29

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30

TRISTERO Leave a comment > p. 30 KAAITHEATER TRISTERO Leave a comment > p. 30 KAAITHEATER CLAIRE CROIZÉ/ACTION SCÉNIQUE EVOL > p. 32 KAAISTUDIO’S TRISTERO Leave a comment > p. 30 KAAITHEATER CLAIRE CROIZÉ/ACTION SCÉNIQUE EVOL > p. 32 KAAISTUDIO’S

NOVEMBER 2016 TUE 8 TUE 8 WED 9 WED 9 THU 10 THU 10

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30 20:30

JAN DECORTE/BLOET & COMP.MARIUS Ne Swarte > p. 34 KAAITHEATER ANDROS ZINS-BROWNE Atlas Insights: The Revolution Will Be Televised > p. 40 KAAISTUDIO’S JAN DECORTE/BLOET & COMP.MARIUS Ne Swarte > p. 34 KAAITHEATER GAËTAN RUSQUET Meanwhile > p. 36 KAAISTUDIO’S JAN DECORTE/BLOET & COMP.MARIUS Ne Swarte > p. 34 KAAITHEATER GAËTAN RUSQUET Meanwhile > p. 36 KAAISTUDIO’S

SAT 12

20:30

ANOEK NUYENS Hulp > p. 37 KAAISTUDIO’S

MON 14 TUE 15 TUE 15

20:30 20:30 20:30

MICHEL BAUWENS Ten New Practices of the Great Transition > p. 10 RUUD GIELENS, RACHID BENZINE & HIAM ABBASS In the Eyes of Heaven > p. 38 ANDROS ZINS-BROWNE Atlas Insights: A-Political Animals > p. 40

THU 17 FRI 18 SAT 19 SAT 19 SAT 19

20:30 20:30 19:00 20:30 20:30

STEVE PAXTON & WALTER VERDIN Goldberg Variations 1–15 & 16–30 > p. 41 KAAITHEATER JOOST VANDECASTEELE Habeas Corpus > p. 42 KAAISTUDIO’S ALICJA GESCINSKA Socrates en de lusten en lasten van de twijfel > p. 11 KAAITHEATER STEFAAN VAN BRABANDT/BRUNO VANDEN BROECKE Socrates > p. 43 KAAITHEATER JOOST VANDECASTEELE Habeas Corpus > p. 42 KAAISTUDIO’S

TUE 22 WED 23 THU 24 FRI 25

20:30 20:30 20:30 19:00

ANDROS ZINS-BROWNE Atlas Insights: Animating Freedom > p. 40 KAAISTUDIO’S VERA MANTERO The Clean and the Dirty > p. 44 KAAITHEATER VERA MANTERO The Clean and the Dirty > p. 44 KAAITHEATER NIGHT OF KNOWLEDGE ON BRUSSELS 2016 > p. 50 KAAITHEATER

SUN 27 SUN 27

15:00 15:00

SIMON MAYER/KOPF HOCH Sons of Sissy > p. 46 KAAITHEATER MATINEE KADEE > p. 160 KAAITHEATER

WED 30

20:30

MEG STUART & TIM ETCHELLS Shown and Told > p. 48 KAAISTUDIO’S

KAAITHEATER KAAITHEATER KAAISTUDIO’S

173

DECEMBER 2016 THU 1 FRI 2

20:30 20:30

MEG STUART & TIM ETCHELLS Shown and Told > p. 48 KAAISTUDIO’S MEG STUART & TIM ETCHELLS Shown and Told > p. 48 KAAISTUDIO’S

SAT 3 > SAT 10/12 BURNING ICE #10 > p. 52 SAT 3 SUN 26 SAT 3 SUN 4 SUN 4 SUN 4 SUN 4 MON 5 TUE 6 TUE 6 TUE 6 WED 7 TUE 6 WED 7 WED 7 THU 8 FRI 9 WED 7 FRI 9 FRI 9 FRI 9 SAT 10 SAT 10 SAT 10 SAT 10 SAT 10 SAT 10

20:30 HEIKE LANGSDORF/RADICAL_HOPE Mount Tackle > p. 54 KAAITHEATER 15:00 MATINEE KADEE > p. 160 KAAITHEATER 19:15+20:00+22:00 BENJAMIN VERDONCK one more thing > p. 58 KAAITHEATER 15:00 HEIKE LANGSDORF/RADICAL_HOPE Mount Tackle > p. 54 KAAITHEATER 13:45+14:30+16:30 BENJAMIN VERDONCK one more thing > p. 58 KAAITHEATER 20:30 VERDONCK & AMPE WE DON’T SPEAK TO BE UNDERSTOOD > p. 59 KAAISTUDIO’S 17:00 KATE McINTOSH Worktable > p. 56 KAAISTUDIO’S 20:30 TIM JACKSON & DIRK HOLEMANS On prosperity without growth > p. 8 KAAITHEATER 17:00 KATE MCINTOSH Worktable > p. 56 KAAISTUDIO’S 18:00 ELS DIETVORST I watched the white dogs of the dawn > p. 57 KAAISTUDIO’S 19:00 NIKO HAFKENSCHEID, HEDVIG BIONG, PABLO CASTILLA Syden > p. 60 KAAISTUDIO’S 17:00 KATE McINTOSH Worktable > p. 56 KAAISTUDIO’S 18:00 ELS DIETVORST I watched the white dogs of the dawn > p. 57 KAAISTUDIO’S 19:00 NIKO HAFKENSCHEID, HEDVIG BIONG, PABLO CASTILLA Syden > p. 60 KAAISTUDIO’S 20:30 DAVID WEBER-KREBS Tonight, Lights Out! > p. 61 KAAISTUDIO’S 17:00 KATE McINTOSH Worktable > p. 56 KAAISTUDIO’S 17:00 KATE McINTOSH Worktable > p. 56 KAAISTUDIO’S 18:00 ELS DIETVORST I watched the white dogs of the dawn > p. 57 KAAISTUDIO’S 19:00 PATRICK DEBOOSERE About Ageing > p. 11 KAAITHEATER 20:30 ESZTER SALAMON MONUMENT 0.1: Valda & Gus > p. 64 KAAITHEATER 20:30 MYRIAM VAN IMSCHOOT What Nature Says > p. 62 KAAISTUDIO’S 15:00 LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS Time Loop Talk > p. 63 KAAISTUDIO’S 15:00 LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS Parliament of Things > p. 63 KAAISTUDIO’S 17:00 KATE McINTOSH Worktable > p. 56 KAAISTUDIO’S 18:00 ELS DIETVORST I watched the white dogs of the dawn > p. 57 KAAISTUDIO’S 20:30 ESZTER SALAMON MONUMENT 0.1: Valda & Gus > p. 64 KAAITHEATER 20:30 MYRIAM VAN IMSCHOOT What Nature Says > p. 62 KAAISTUDIO’S

TUE 13 WED 14 FRI 16 SAT 17 SUN 18

20:30 20:30 20:30 20:30 14:00

SALVA SANCHIS Radical Light > p. 66 KAAISTUDIO’S PIETER DE BUYSSER & HANS OP DE BEECK Book Burning #100 > p. 67 KAAISTUDIO’S ZITA SWOON GROUP The Ballad of Erol Klof > p. 68 KAAITHEATER ZITA SWOON GROUP The Ballad of Erol Klof > p. 68 KAAITHEATER NATURE THEATER OF OKLAHOMA Life and Times – Episodes 7-8-9 > p. 70 KAAITHEATER

TUE 20 WED 21 WED 21 THU 22 THU 22 FRI 23

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30 20:30

ROSAS Golden Hours (As you like it) > p. 72 ROSAS PERFORMANCE SPACE MICHIEL SOETE/GLOBE AROMA CAPSAICIN > p. 74 KAAISTUDIO’S ROSAS Golden Hours (As you like it) > p. 72 ROSAS PERFORMANCE SPACE MICHIEL SOETE/GLOBE AROMA CAPSAICIN > p. 74 KAAISTUDIO’S ROSAS Golden Hours (As you like it) > p. 72 ROSAS PERFORMANCE SPACE MICHIEL SOETE/GLOBE AROMA CAPSAICIN > p. 74 KAAISTUDIO’S

JANUARY 2017

174

TUE 10 > SAT 28 TUE 10 20:30 WED 11 20:30 FRI 13 > SAT 28 FRI 13 20:30 FRI 13 20:30 SAT 14 20:30 SAT 14 20:30

CHRISTOPHE MEIERHANS You take the words right out of my mouth > p. 78 KAAISTUDIO’S CHRISTOPHE MEIERHANS Trial of Money > p. 78 KAAISTUDIO’S CHRISTOPHE MEIERHANS Trial of Money > p. 78 KAAISTUDIO’S LOLA ARIAS Veterans > p. 76 KAAITHEATER MEG STUART/DAMAGED GOODS UNTIL OUR HEARTS STOP > p. 77 KAAITHEATER MICHIEL VANDEVELDE Our times > p. 79 KAAISTUDIO’S MEG STUART/DAMAGED GOODS UNTIL OUR HEARTS STOP > p. 77 KAAITHEATER MICHIEL VANDEVELDE Our times > p. 79 KAAISTUDIO’S

THU 19 FRI 20 FRI 20 SAT 21 SUN 22

20:30 20:30 20:30 20:30 15:00

SUPERAMAS Vive l’Armée ! > p. 84 KAAITHEATER SUPERAMAS Vive l’Armée ! > p. 84 KAAITHEATER VERA TUSSING Mazing > p. 80 KAAISTUDIO’S VERA TUSSING Mazing > p. 80 KAAISTUDIO’S BRUSSELS BRECHT-EISLER KOOR Say No! The Deserters’ Song > p. 88 KAAITHEATER

TUE 24 WED 25 THU 26 FRI 27 FRI 27 SAT 28 SAT 28

20:30 RADOUAN MRIZIGA 55 > p. 81 KAAISTUDIO’S 20:30 BENJAMIN VANDEWALLE Hear > p. 82 LOCATION TBC 20:30 BENJAMIN VANDEWALLE Hear > p. 82 LOCATION TBC 19:00+20:30 BENJAMIN VANDEWALLE Hear > p. 82 LOCATION TBC 20:30 ICTUS & FUMIYO IKEDA Piano and String Quartet > p. 86 KAAITHEATER 20:30 ICTUS & FUMIYO IKEDA Piano and String Quartet > p. 86 KAAITHEATER 20:30 KATE McINTOSH All Ears > p. 83 KAAISTUDIO’S

FEBRUARY 2017 THU 2 > SUN 12/02 THU 2 19:00 THU 2 19:00 FRI 3 20:30 FRI 3 TBC SAT 4 20:30 SAT 4 TBC

MOUSSEM CITIES: BEIRUT > p. 90 TONY CHAKAR BEIRUT Opening Night > p. 90 KAAITHEATER NANCY NAOUS & WAEL KODEIH The Third Circle > p. 91 KAAITHEATER DE WARME WINKEL de warme winkel > p. 94 KAAITHEATER LUCIEN BOURJEILY Vanishing State > p. 93 LOCATION TBC DE WARME WINKEL de warme winkel > p. 94 KAAITHEATER LUCIEN BOURJEILY Vanishing State > p. 93 LOCATION TBC

MON 6 THU 9 FRI 10 FRI 10 SAT 11

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30

SRECKO HORVAT Subversion? > p. 8 KAAITHEATER KARTHIK PANDIAN & ANDROS ZINS-BROWNE Atlas Revisited > p. 95 KAAISTUDIO’S BORIS CHARMATZ/MUSÉE DE LA DANSE Étrangler le temps + boléro 2 > p. 96 KAAITHEATER KARTHIK PANDIAN & ANDROS ZINS-BROWNE Atlas Revisited > p. 95 KAAISTUDIO’S BORIS CHARMATZ/MUSÉE DE LA DANSE Étrangler le temps + boléro 2 > p. 96 KAAITHEATER

WED 15 THU 16 FRI 17 FRI 17 SAT 18

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30

THOMAS RYCKEWAERT Golem > p. 98 KAAITHEATER RENÉE GOETHIJN & DRIES GIJSELS NO USE FOR BINOCULARS > p. 99 KAAISTUDIO’S CINDY VAN ACKER Zaoum > p. 100 KAAITHEATER RENÉE GOETHIJN & DRIES GIJSELS NO USE FOR BINOCULARS > p. 99 KAAISTUDIO’S CINDY VAN ACKER Zaoum > p. 100 KAAITHEATER

THU 23 THU 23 FRI 24 FRI 24 SAT 25 SAT 25 SUN 26 SUN 26

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30 20:30 15:00 15:00

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/SALVA SANCHIS/ROSAS A Love Supreme > p. 102 KAAITHEATER LAURA VAN DOLRON WIJ > p. 104 KAAISTUDIO’S ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/SALVA SANCHIS/ROSAS A Love Supreme > p. 102 KAAITHEATER LAURA VAN DOLRON WIJ > p. 104 KAAISTUDIO’S ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/SALVA SANCHIS/ROSAS A Love Supreme > p. 102 KAAITHEATER LAURA VAN DOLRON WIJ > p. 104 KAAISTUDIO’S ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/SALVA SANCHIS/ROSAS A Love Supreme > p. 102 KAAITHEATER MATINEE KADEE > p. 160 KAAITHEATER

TUE 28

20:30

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER/SALVA SANCHIS/ROSAS A Love Supreme > p. 102 KAAITHEATER

MARCH 2017 WED 1 THU 2 FRI 3 SAT 4

20:30 20:30 20:30 20:30

ANNE ANNE ANNE ANNE

TERESA TERESA TERESA TERESA

DE DE DE DE

KEERSMAEKER/SALVA KEERSMAEKER/SALVA KEERSMAEKER/SALVA KEERSMAEKER/SALVA

SANCHIS/ROSAS SANCHIS/ROSAS SANCHIS/ROSAS SANCHIS/ROSAS

TUE 7 WED 8 THU 9 FRI 10 SAT 11 SAT 11 SUN 12 SUN 12 SUN 12

19:00 19:00 19:00 19:00 12:00 20:30 12:00 15:00 15:00

FORCED ENTERTAINMENT Complete Works: Table Top Shakespeare > p. 106 KAAISTUDIO’S FORCED ENTERTAINMENT Complete Works: Table Top Shakespeare > p. 106 KAAISTUDIO’S FORCED ENTERTAINMENT Complete Works: Table Top Shakespeare > p. 106 KAAISTUDIO’S FORCED ENTERTAINMENT Complete Works: Table Top Shakespeare > p. 106 KAAISTUDIO’S FORCED ENTERTAINMENT Complete Works: Table Top Shakespeare > p. 106 KAAISTUDIO’S IVO VAN HOVE & TRANSPARANT The Diary of One Who Disappeared > p. 108 KAAITHEATER FORCED ENTERTAINMENT Complete Works: Table Top Shakespeare > p. 106 KAAISTUDIO’S IVO VAN HOVE & TRANSPARANT The Diary of One Who Disappeared > p. 108 KAAITHEATER MATINEE KADEE > P. 160 KAAITHEATER

WED 15

20:30

MARC VANRUNXT / KUNST/WERK Prototype > p. 112 KAAITHEATER

FRI 17 SAT 18

20:30 20:30

KRIS VERDONCK/A TWO DOGS COMPANY & LOD MUZIEKTHEATER Bosch Beach > p. 110 KRIS VERDONCK/A TWO DOGS COMPANY & LOD MUZIEKTHEATER Bosch Beach > p. 110

A A A A

Love Love Love Love

Supreme Supreme Supreme Supreme

> > > >

p. p. p. p.

102 KAAITHEATER 102 KAAITHEATER 102 KAAITHEATER 102 KAAITHEATER

KAAITHEATER KAAITHEATER

FRI 24/03 > SAT 1/04 PERFORMATIK17 > P. 113 SAT 4/02 > SAT 8/04 FEIKO BECKERS Every attempt deserves its shelter > p. 127 BEURSSCHOUWBURG FRI 24/03 > SAT 20/08 YVES KLEIN Yves Klein > p. 127 BOZAR FRI 24 > SAT 1/04 MIET WARLOP Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm > p. 130 ZSENNE ARTLAB FRI 24 21:00 GRACE SCHWINDT Opera and Steel > p. 115 KAAISTUDIO’S SAT 25 > FRI 31 ALIOUM MOUSSA & MAARTEN VANDEN EYNDE In_Dependence > p. 116 VAR. LOCATIONS TBC SAT 25 21:00 GRACE SCHWINDT Opera and Steel > p. 115 KAAISTUDIO’S SAT 25 15:00 LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS The Agonistic Conversation > p. 118 LOCATION TBC SAT 25 15:00 LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS Thinking together > p. 118 LOCATION TBC SAT 25 19:00 ORLA BARRY Breaking Rainbows > p. 120 ARGOS SAT 25 21:00 PHILIPPE QUESNE & MÜNCHNER KAMMERSPIELE Caspar Western Friedrich > p. 122 KAAITHEATER SAT 25 TBC IEVA MISEVICIUTE SSSSSSSSSSSS (hiss it, don’t say it) > p. 119 LOCATION TBC SUN 26 15:00 PHILIPPE QUESNE & MÜNCHNER KAMMERSPIELE Caspar Western Friedrich > p. 122 KAAITHEATER SUN 26 15:00 MATINEE KADEE > P. 160 KAAITHEATER SAT 25 15:00 FABRICE SAMYN A Breath Cycle > p. 121 KAAISTUDIO’S SUN 26 10:00 LOTTE VAN DEN BERG & DAAN ’T SAS Conversation Without Words > p. 118 LOCATION TBC SUN 26 19:00 ORLA BARRY Breaking Rainbows > p. 120 ARGOS SUN 26 TBC IEVA MISEVICIUTE SSSSSSSSSSSS (hiss it, don’t say it) > p. 119 LOCATION TBC TUE 28 WED 29

21:00 19:00

METTE EDVARDSEN oslo > p. 119 KAAISTUDIO’S METTE EDVARDSEN oslo > p. 119 KAAISTUDIO’S 175

WED 29 THU 30 THU 30 FRI 31 FRI 31 FRI 31

20:30 RABIH MROUÉ & HITO STEYERL Probable Title: Zero Probability > p. 124 KAAITHEATER 20:30 MAARTEN SEGHERS O – Or The Challenge Of This Particular Show… > p. 130 CC STROMBEEK 20:30 MEG STUART, JEROEN PEETERS, JOZEF WOUTERS Atelier III > p. 126 LOCATION TBC 19:00+21:00 TRAJAL HARRELL CAEN AMOUR > p. 128 KAAITHEATER 20:30 KATE McINTOSH In Many Hands > p. 125 LOCATION TBC 20:30 MEG STUART, JEROEN PEETERS, JOZEF WOUTERS Atelier III > p. 126 LOCATION TBC

APRIL 2017 SAT SAT SAT SAT SAT

1 1 1 1 1

12:30 LUNÄ-TALK > p. 116 ENOUGH ROOM FOR SPACE 19:00+21:00 TRAJAL HARRELL CAEN AMOUR > p. 128 KAAITHEATER 19:00 KATE McINTOSH In Many Hands > p. 125 LOCATION TBC 19:00 OLA MACIEJEWSKA Bombyx Mori > p. 125 KAAISTUDIO’S 20:30 MEG STUART, JEROEN PEETERS, JOZEF WOUTERS Atelier III > p. 126 LOCATION TBC

THU 20 FRI 21 FRI 21 SAT 22 SAT 22

20:30 20:30 20:30 20:30 20:30

TG STAN & TEATRO NACIONAL D. MARIA II The way she dies > p. 132 KAAITHEATER TG STAN & TEATRO NACIONAL D. MARIA II The way she dies > p. 132 KAAITHEATER HEINE AVDAL & YUKIKO SHINOZAKI/FIELDWORKS silence > p. 134 KAAISTUDIO’S TG STAN & TEATRO NACIONAL D. MARIA II The way she dies > p. 132 KAAITHEATER HEINE AVDAL & YUKIKO SHINOZAKI/FIELDWORKS silence > p. 134 KAAISTUDIO’S

TUE 25 TUE 25 WED 26

20:30 20:30 20:30

ICTUS Liquid Room VII: Sound & Vision > p. 136 KAAITHEATER GINTERSDORFER/KLASSEN Cinema Dialogue Kinshasa Brussels > p. 138 KAAISTUDIO’S GINTERSDORFER/KLASSEN Cinema Dialogue Kinshasa Brussels > p. 138 KAAISTUDIO’S

FRI 28 FRI 28 FRI 28 FRI 28 SAT 29 SAT 29 SAT 29 SAT 29

19:00 20:30 20:30 20:30 19:00 20:30 20:30 20:30

VINCENT DUNOYER DVD DVD > p. 144 KAAISTUDIO’S DANIEL LINEHAN/HIATUS Flood > p. 142 KAAITHEATER GABRIEL SCHENKER Pulse Constellations > p. 140 KAAISTUDIO’S THOMAS HAUERT/ZOO (sweet) (bitter) > p. 141 KAAISTUDIO’S VINCENT DUNOYER DVD DVD > p. 144 KAAISTUDIO’S DANIEL LINEHAN/HIATUS Flood > p. 142 KAAITHEATER GABRIEL SCHENKER Pulse Constellations > p. 140 KAAISTUDIO’S THOMAS HAUERT/ZOO (sweet) (bitter) > p. 141 KAAISTUDIO’S

TUE 2

20:30

BASHAR MURKUS/KHASHABI THEATRE NEW MIDDLE EAST > p. 146 KAAISTUDIO’S

WED 17 THU 18 FRI 19 SAT 20

20:30 20:30 20:30 20:30

RADOUAN RADOUAN RADOUAN RADOUAN

WED 24 THU 25 FRI 26 SAT 27

20:30 20:30 20:30 20:30

THOMAS THOMAS THOMAS THOMAS

MAY 2017

MRIZIGA MRIZIGA MRIZIGA MRIZIGA

BELLINCK BELLINCK BELLINCK BELLINCK

7 7 7 7

> > > >

p. p. p. p.

147 KAAITHEATER 147 KAAITHEATER 147 KAAITHEATER 147 KAAITHEATER

SIMPLE SIMPLE SIMPLE SIMPLE

AS AS AS AS

ABC ABC ABC ABC

#2 #2 #2 #2

> > > >

p. p. p. p.

148 LOCATION 148 LOCATION 148 LOCATION 148 LOCATION

TBC TBC TBC TBC

JUNE 2017 THU 1 FRI 2

20:30 20:30

GUY CASSIERS/TONEELHUIS Grensgeval > p. 150 KAAITHEATER GUY CASSIERS/TONEELHUIS Grensgeval > p. 150 KAAITHEATER

FRI 9 SAT 10

20:30 20:30

JAN LAUWERS & NEEDCOMPANY The blind poet > p. 152 KAAITHEATER JAN LAUWERS & NEEDCOMPANY The blind poet > p. 152 KAAITHEATER

SAT 17 SUN 18

17:00 15:00

TG STAN Bernhard-trilogie > p. 154 KAAITHEATER TG STAN Bernhard-trilogie > p. 154 KAAITHEATER

WED 21 THU 22 FRI 23 SAT 24 SUN 25 SUN 25 TUE 27 WED 28 THU 29

20:30 20:30 20:30 20:30 15:00 15:00 20:30 20:30 20:30

ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER MATINEE KADEE > P. 160 KAAITHEATER ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER ROSAS Rosas danst Rosas > p. 156 KAAITHEATER

www.kaaitheater.be 176

177

MAGAZINE 6 EDITIES PER JAAR VERSCHIJNT IN FEBRUARI, APRIL, JUNI, AUGUSTUS, OKTOBER, DECEMBER P3A9139 | JUNI 2016 D/2016/2871/1

V.U.: BART CLAES C/O AKENKAAI 2 1000 BRUSSEL DESIGN: PAUL BOUDENS 178