Mount Olympus | programme

Page 1

MOUNT OLYMPUS

TO GLORIFY THE CULT OF TRAGEDY, A 24-HOUR PERFORMANCE


PROGRAMME 16:00 - 16:55 (55')

THE BEGINNING 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6 0.7

THE MESSENGERS “Bad tidings, ill wind blowing” MALE POWER EXTATIC RITUAL DANCE I DIONYSUS “I gave them just a tiny bit of madness” STREETDOG AND VULTURE IN THE DESSERTED BATTLEFIELD GHOST OF DARIUS “Our troops have caused ruin” VASEDANCE I Pace Pace by Verdi

16:55 - 17:45 (50')

CHAPTER 1: ETEOCLES

Son of Odysseus, killed and was killed by his twin brother Polynices 1.1. 1.2 1.3 1.4

WARTRAINING WITH CHAINS I WARSONG “What is the pain that hurts the most?” WARRIOR ETEOCLES “This is the time for every single one of you to rise from our seats and defend what is ours” PORNè PORNè’S DREAM ABOUT THE TRAVELLING WIG “The nocturnal ritual has begun...”

17:45 - 19:35 (1h50)

CHAPTER 2: HECUBA - ODYSSEUS Wife of Priam, mother of a.o. Hector, became Odysseus’ slave after the Troyan War

2.1 HECUBA’S MOURNING “Pourquoi fallait-il le tuer?” 2.2 VASEDANCE II 2.3 TAMING OF THE SNAKE BY ODYSSEUS

2.4 5 STAGES OF GRIEF “No, no, no, no, fuck, fuck, fuck, fuck, take me take me...” 2.5 WASHING OF THE HEART Addio della passato - Traviata by VERDI 2.6 HECUBA and ODYSSEUS Hecuba “Politique et gratitude ne font pas bon ménage” Odysseus “...même si mes paroles raniment en toi la flamme de la haine” 2.7 ODYSSEUS’ DREAM ABOUT HECUBA “Ich spüre, wie mein Atem langsamer, tiefer und schwerer wird” 2.8 MAKE-UP SCENE MYTHOLOGICAL CREATURES 2.9 WARDANCE

19:35 – 21:15 (1h40)

CHAPTER 3: OEDIPUS

King of Thebes, killed his father and married his mother Iocaste by accident 3.1 SOUND CURSING CHORUS PUSHING THE BLACK SHEEP OUT 3.2 THE HEAVY WEIGHT OF THE CROWN 3.3 CREON “Governare con terrore, o governare senza paura” 3.4 OEDIPUS-BACK-IN-TIME-DREAM “The Sandman, the pillow of tiredness” 3.5 IOCASTE WITH BABY ON CHAIN “I am a mother. I feel before I see.” 3.6 CASTA DIVA TANGO 3.7 A NIGHT IN THE HORNY DIONYSIAN WOODS “I am rage and rage has served me well...“ 3.8 DIONYSIAN BODYBUILDING DANCE 3.9 STUTTERING CHORUS WITH NO EYES NOR MOUTH 3.10 OEDIPUS “Arroganz und keine Scham!” 3.11 SYRTAKI


21:15 – 22:45 (1h30)

01:35 – 03:00 (1h25)

CHAPTER 4: DIONYSUS’ BACCHAE

CHAPTER 6: HIPPOLYTUS – ALCESTIS

Female followers of Dionysos, mostly in a state of ecstatic frenzy 4.1 WOMEN LAUGHING NARCOLEPTIC CHORUS 4.2 MALE/SHEMALE STATUES 4.3 PENTHEUS “I happened to be away, out of town, defending as always ...” 4.4 THE MAENADS 4.5 THE EXTATIC DANCE OF THE MAENADS 4.6 AGAVE “Voyez ce lion, c'est moi qui l'ai massacré, moi, de mes propres mains” 4.7 WASHING OF THE LIVER 4.8 DIONYSUS “Mountains of flesh, forest of bones.” 4.9 THE MIRROR OF NARCISSUS Ruhe Sanft by Mozart

6.1 THE TORMENT OF TANTALUS 6.2 MAN CARRYING 3 WOMEN 6.3 STEAMING PURIFICATION OF HIPPOLYTUS “O Zeus! Why women?” 6.4 SATYR 6.5 EXTASE ALCESTIS “Mon epoux, soyons honnêtes l’un avec l’autre.” 6.6 WET SOBBING CHORUS 6.7 WET DREAM “Le bourdonnement des abeilles” 6.8 DIONYSUS “I will teach you men not to cum” 6.9 THE GHOSTS OF DARIUS AND TIRESIAS

03:00 – 04:05 (1h05) 22:45 – 23:35 (50')

DREAM TIME I

“Die Diktatur der Sonne hat schon längst keinen Einfluss mehr auf mich”

23:40 – 01:35 (1h55)

CHAPTER 5: PHAEDRA

Wife of Theseus, but fell in love with Theseus’ son Hippolytus, who rejected her 5.1 LAUGHING JUMPING CHORUS 5.2 WARDANCE 5.3 CELEBRATION OF THE FEMALE Chorus “The Gods have lost their wisdom” 5.4 PROTEST CHORUS 5.5 WOMEN SPOILT BY THE GODS 5.6 PHAEDRA “Les rumeurs sont toutes vraies, je suis une épouse fidèle” 5.7 COCOON SLEEPDANCE 5.8 CELEBRATION OF THE MALE Chorus “Suffering and fear” Mild und Leise by Richard Wagner

CHAPTER 7: HERACLES

Married to Megara, Divine hero, charged with twelve labours 7.1 WARDANCE WITH HELMET 7.2 WARTRAINING WITH CHAINS II WARSONG “What is the pain that hurts the most?” 7.3 TAMING OF THE SNAKE BY MEGARA “Tu prétends être mon époux” 7.4 VASEDANCE III 7.5 HERACLES RUINED BY A SNAKE “It was as if a snake had feasted on my soul...” 7.6 VOGUE IN A ROUND 7.7 IOCASTE’S SPARAGMOS IOCASTE “You all say that I am a mother and no longer a lover.”

04:05 – 05:20 (1h15)

CHAPTER 8: A DIONYSIAN NIGHT

God of wine, ritual madness, theatre and fertility 8.1

DREAM OF THE SOBBING PHALLUS “Il sacrificio della carne sanguinante”


8.2 DIONYSUS’ ALCHEMISTS DRUGLAB “I have something to confess...” 8.3 DIONYSUS “I will teach you men not to cum.” 8.4 SLEEPINGBAG WARDANCE

05:20 – 07:00 (1h40)

DREAM TIME II

“I’ve been already awake too long in the womb”

07:00 – 07:40 (40’)

CHAPTER 8b: SLEEPINGBAG TARANTA 8.6 8.7 8.8

GHOST OF CLYTEMNESTRA “Enjoying your nap?” SLEEPINGBAG TARANTA DANCE WASHING AND DRESSING OF CLYTEMNESTRA AND IPHIGENIA Pleurer mes yeux by Massenet

07:40 – 9:20 (1h40)

CHAPTER 9: ORESTEIA I

After Agamemnon’s return from the Troyan War with Cassandra as his slave, his wife Clytemnestra kills him in a bath because he sacrified their daughter Iphigenia 9.1 MANEGE CLYTEMNESTRA AND IPHIGENIA AROUND AGAMEMNON 9.2 IPHIGENIA “Hier, je me sentais encore trop jeune pour ce monde...” 9.3 CLYTEMNESTRA “Ecoute moi à présent. Je t’ai donné 3 filles et un fils...” 9.4 AGAMEMNON’S ORANGE BATH 9.5 AGAMEMNON “The distance between heart and tongue is hard to overcome in my presence...” 9.6 EXTASE CASSANDRA “Schande übers ganze Erdenreich!” 9.7 A RITUAL OF VICTORY 9.8 CLYTEMNESTRA IN THE BATTLEFIELD “I stand here where I struck my husband down.”

9.9

ARCHEOLOGISTS ON THE FIELD

9:20 – 9:55 (35’)

CHAPTER 10: ORESTEIA II 10.1 THE WISDOM OF THE BODY 10.2 DREAM OF AGAMEMNON Wiegenlied by Schubert “Mit schlafvollem Haupt tagträume ich den ständig wiederkehrenden ...” 10.3 CLYTEMNESTRA “When evil has feasted on a woman’s reputation...”

09:55 – 10:35 (40’)

DREAM TIME III

“J’ai le sentiment que mon dernier rêve m’incitait à m’engager sur une nouvelle voie”

10:40 – 11:20 (40’)

CHAPTER 10b: ELECTRA – ORESTES Orestes, helped by his sister Electra, kills their mother Clytemnestra to avenge Agamemnon’s death

10.5 V FOR VICTORY CHORUS 10.6 MEN SPOILT BY THE GODS 10.7 ELECTRA “Mijn nachten waren dood...” 10.8 ORESTES “Oh Zeus, toi qui observes les actes de chacun, vois ceux que j’ai exécutés”

11:20 – 12:55 (1h35)

CHAPTER 11: MEDEA

Wife of “The Golden Fleece” Jason. She avenged her husband's betrayal by killing their children 11.1 VOGUE DANCE WITH MARIA CALLAS 11.2 MEDEA BY MARIA CALLAS “I am finished. I have let joy seep out of my body...” 11.3 ORGASTIC PHILOSOPHERS CHORUS 11.4 MEDEA


“Il me faut tuer mes enfants sans délai” 11.5 DIONYSUS FOREST 11.6 DIONYSUS “I gave them just a tiny bit of madness... I will nurture you back to health” 11.7 MAKE-UP SCENE MALE/FEMALE Beim Schlafengehen by R. Strauss 11.8 WARDANCE 11.9 JASON and MEDEA “You married me, blessed our bed with children and killed them later”

12:55 – 13:30 (35’)

CHAPTER 12: ANTIGONE

Broke Creon’s law by giving her brother Polynices a respectable burial 12.1 3 ANTIGONES BALANCING ON CHAINS Der Tod das ist die kuhle Nacht by Brahms 12.2 ANTIGONE “Uw wetten betekenen niets” “Vos lois ne veulent rien dire” “Your laws mean nothing” 12.3 THE LAMENT OF THE ORGANS AND THE GHOST OF CHRYSIPPUS “My name is Chrysippus” 12.4 TIRESIAS “I heard two black birds screaming bloody murder”

13:30 – 14:55 (1h25)

CHAPTER 13: AJAX

One of the most courageous Greek warriors during the Troyan War 13.1 DREAM OF AJAX THE SHEPHERD “Ik bleef al te lang wakker in de baarmoeder” 13.2 THE SLEEPING CHORUS 13.3 THE HEROE SAVING HIS PEOPLE 13.4 AJAX “La parola ‘ero’ vi offende?” 13.5 APNEU CHORUS 13.6 THE CHANT OF THE BODYBAGS O sleep why does thou leave me by

Händel 13.7 PHILOCTETES “Je n’ai rien d’autre à offrir que ma blessure”

14:55 – 16:00 (1h05)

CHAPTER 14: THE END (23h00 – 24h00) 14.1 OILDANCE “Je veux une vie sans interruptions” 14.2 THE RUNNING HEROES “Beleidigt euch das wort HELD? ... Now give me all the love you’ve got” 14.3 EXTATIC RITUAL DANCE II 14.4 DIONYOS “Is this it? ... And even that, I can assure you, is just the beginning.” 14.5 WOMEN and a new beginning 14.6 ENDCHORUS “Take the power back Enjoy your own tragedy. Breathe, just breathe, And imagine something new.”

NOTES:


ARE YOU READY? HOW TO GET THROUGH MOUNT OLYMPUS?

ZA 24 SEP - 19:00

Een etmaal lang wakker blijven is niet voor iedereen weggelegd. Wie even de ogen wil sluiten, kan van 22:00 tot 10:00 terecht in een van de slaapzalen. Voor lichte slapers zijn er ook oordopjes te koop.

Aan de rand van Mount Olympus komt Nadia Sels aan het woord over de rol en het belang van mythen in de onttoverde wereld van vandaag.

Staying up for 24 hours isn’t everybody’s cup of tea. If you would like to rest, you can use one of the dormitories from 10 PM until 10 AM. Earplugs are for sale for light sleepers.

FOOD & DRINKS Het Kaaicafé is doorlopend open met een gevarieerd menu, van lichte snack tot volwaardige maaltijd (bar service). Water is gratis verkrijgbaar.

The Kaaicafé will be open throughout offering a varied menu ranging from light snacks to full meals (bar service). Water is available for free.

OVER MYTHOS & LOGOS

in het Nederlands

ZO 25 SEP - 11:30 BOEKPRESENTATIE: MOUNT OLYMPUS – HET SCRIPT Een paar uur voor de apotheose van Mount Olympus geeft Sigrid Bousset tekst en uitleg bij het ontstaan van het script, daarna nemen Jeroen Olyslaegers en filoloog Freddy Decreus het woord.

in het Nederlands Laat je exemplaar signeren door Jan Fabre en Jeroen Olyslaegers.

LIVESTREAM

Facebook “f ” Logo

SHARE YOUR STORY... #MO24 @kaaitheater CMYK / .eps

Facebook “f ” Logo

FREE WIFI network: kaaicafe password: kaai3333

CMYK / .eps

Zin om even de benen te strekken, maar wil je geen minuut missen van Mount Olympus? In het Kaaicafé kan je de livestream 24 uur lang volgen!

You feel like stretching your legs for a while but you don’t want to miss anything of Mount Olympus? There is a 24-hour live stream at the Kaaicafé!


MORE #BIGNAMES COMING UP SOON Rosas RAIN (LIVE)

Jan Decorte NE SWARTE

One of Anne Teresa De Keersmaeker's most effervescent performance and set to Steve Reichs Music for 18 Musicians.

A new text by Jan Decorte, based on Shakespeare’s Othello. Beneath the simple narrative lies a profound truth that directly touches on the mystery of life.

4 > 7/10 • CIRQUE ROYAL • DANCE

8 > 10/11 • KAAITHEATER • THEATRE

Lemm&Barkey/Needcompany FOREVER

Zita Swoon Group THE BALLOD OF EROL KLOF

Lemm&Barkey pose questions about our struggle with mortality and its contrast with nature, which is eternal and continually renews itself.

Stef Kamile Carlens drew his inspiration from folk art and rituals. Welcome to the magical world of Zita Swoon.

21 > 23/10 • KAAITHEATER • DANCE

16 > 17/12 • KAAITHEATER • MUSIC


“EIGENLIJK ZIJN DE TOESCHOUWERS IN MOUNT OLYMPUS EVEN GOED PERFORMERS” Anciens Els Deceukelier (53) en Marc Moon Van Overmeir (59) vertellen hoe zij als performer dit magnum opus van Jan Fabre beleven.

Fragmenten uit “Jan is milder voor ons dan voor de jongere generatie acteurs”, Jonathan van der Horst & Filip Tielens, dagkrant Het TheaterFestival, 27/28 augustus 2016. Dag Els en Moon. Voorafgaand aan Mount Olympus hadden jullie geen contact meer met Jan Fabre. Hoe zijn jullie dan toch in deze voorstelling beland? Els: Moon en ik werken al sinds de vroege jaren 80 met Jan samen, maar hadden al een tijd gebroken met hem. We zijn gewoon drie te sterke persoonlijkheden bij elkaar. Op een gegeven moment moet je dan afstand nemen, dan is een pauze niet ongezond. Let wel, Jan heeft ons nooit verloochend als acteur. De band bleef, alleen hadden we geen contact meer met elkaar. Enkele jaren terug heb ik Jan een brief geschreven. Ik begon met de vraag: “Hoe begin je een brief aan iemand die je leven heeft veranderd?” Toen ik met hem begon te werken, was ik 17. Jan was 21. We hebben echt elkaars leven bepaald. Lange tijd waren we ook geliefden. Ik vroeg Jan in mijn brief of we elkaar nog eens konden zien. Ik had geen idee hoe hij zou reageren, maar nog de dag waarop hij de brief aankreeg, belde hij mij. Die avond zijn we samen iets gaan eten. We hadden een mooi gesprek en toen vroeg Jan mij ook of ik in Mount Olympus wou meespelen. Moon: Toen Jan mij telefoneerde om mee te doen, was ik om eerlijk te zijn toch een beetje bang. Het leek me een heel avontuur om een voorstelling van 24 uur te spelen. Vroeger heb ik geregeld Shakespeare in het oud Engels gespeeld. Toen Jan me vroeg om de teksten die Jeroen Olyslaeghers geschreven had op een soortgelijke manier te brengen, raakte mijn interesse echt aangewakkerd om opnieuw mee te doen. Welke rollen spelen jullie in het stuk? Els: In samenspraak met Jeroen kozen we onze personages. Zelf speel ik Medea en Phaedra.

Ik wilde graag Medea spelen omdat het een erg tragische, maar ook sterke vrouw is. In mijn spel moet ik op zoek gaan naar eenzelfde balans: uiterlijk heel koel blijven, maar inwendig koken. Ik probeer haar gebrokenheid te vangen en tegelijk ook haar wil om te blijven doorleven. Medea heeft haar kinderen vermoord. In iedere mens schuilt wel ergens een moordenaar, niet? Ook ik heb in mijn leven bepaalde gevoelens of dromen moeten vermoorden. Moon: Ik speel Darius, Pentheus en Agamemnon. Zelf ben ik altijd heel erg geïnteresseerd geweest in politiek, met name de Amerikaanse. Pentheus is eigenlijk een verknipte politieker, een rechts type dat komt vertellen dat het zo allemaal niet langer kan en dat alles dringend anders moet. Hoe voelt het om zo’n theatermarathon van 24 uur te spelen als acteur? Els: Tijdens de voorstellingen deel je een hele dag en nacht met het publiek. Er ontstaat een soort symbiose tussen wat er op het podium en wat er in de zaal gebeurt. Precies alsof je elkaar kent doordat je zo’n lange tijd met elkaar doorbrengt. Je ziet de mensen netjes binnenkomen en na een tijd permitteren zij zich steeds meer, net zoals wij op het podium ons ook steeds meer permitteren. Eigenlijk zijn de toeschouwers in Mount Olympus even goed performers. Moon: De catharsis waar wij op het podium doorheen gaan, ervaart het publiek ook. Dat is echt het summum van theater: het publiek dat opgaat in de spelers en de spelers die op het einde net zo goed staan te applaudisseren voor het publiek. De jongste performers in Mount Olympus waren nog niet geboren toen jullie met Jan Fabre al de wereld rondreisden in de jaren 80. Hoe was het om met deze nieuwe generatie samen te werken? Moon: Heel interessant! Het maakt ons ook een beetje jonger, hé. Wij leren van die jonge gasten en zij leren van ons. Op een bepaald moment loopt het allemaal door elkaar en vergeet je het leeftijdsverschil. Die verschillende generaties zijn heel belangrijk binnen deze voorstelling. Dit stuk kan je niet alleen maar met twintigers spelen. Voor bepaalde karakters heb je nu eenmaal meer gerijpte acteurs nodig. Els: Als je een verleden hebt zoals wij, maakt dat je rijker op de scène. Je kan veel meer kleurschakeringen in je spel leggen. Moeilijke momenten uit je leven zijn op theatraal vlak


eigenlijk een cadeau: je kan deze oproepen op het toneel en zo omzetten in kunst. Hoe is Jan als regisseur? Is hij veel veranderd tegenover vroeger? Moon: De grote sterkte van Jan is dat hij altijd het beste uit zijn acteurs weet te halen. Daarom ben ik ook teruggekomen bij hem. Zelf heb ik een haatliefdeverhouding met theater, dus ik zou niet met eender wie willen werken. Els: Jan is een ongelooflijk goede regisseur. Vroeger wou hij nooit met beroepsacteurs werken. Die vond hij fake. Zelf heb ik ook nooit een opleiding gevolgd en Moon werd bijna letterlijk uit de metro geplukt en op het podium gedropt. Jan wou echte tranen zien en geen trucjes. Als speler investeer je automatisch veel in het werken bij Jan, waardoor je je eigen grenzen vanzelf overschrijdt, zonder dat je hiertoe gepusht wordt. Moon: Als je een performer iets tegen zijn zin laat doen, krijg je geen goede scène. Het is een fabeltje dat je bij Jan Fabre verplicht zou worden om dingen te doen die je niet wil. Als wij iets niet wilden doen, moesten we het ook niet doen. Dat is nu nog steeds zo bij Jan. Vroeger was Jan veel strenger dan nu. Toen deden we soms 5 uur nabespreking bij een voorstelling van 8 uur. Els: Als we een millimeter naast onze positie op het podium stonden, kon hij achteraf soms echt furieus worden. Jan was toen ook nog jong en onzeker. Nu begrijpen we dat, maar toen was dat best wel heftig. Jan zei ons eens: “Ik begrijp niet dat jullie toen niet bij mij zijn weggegaan, want ik was vroeger echt een boeman.” Dat hij dat nu zelf durft toegeven, vind ik knap. Moon, ik en een paar anderen zijn altijd bij hem gebleven, ook al vielen er vele andere performers af. Jan weet dus dat wij niet opnieuw meespelen voor zijn roem of bekendheid, maar dat we altijd al in hem geloofd hebben. Welke impact heeft werken met Jan Fabre op jullie gehad in jullie jonge jaren? Els: Jan heeft mij alles over kunst geleerd. Moderne kunst vond ik destijds verschrikkelijk. Dat zwarte vierkant van Malevitsj: ik begreep er niks van. Jan heeft mij geleerd dat vierkant niet op esthetisch vlak te willen beoordelen, maar te zien als een statement tegenover de kunstwereld in de tijd waarin het geschilderd werd. Vergelijkbaar met hoe Jan de theaterwereld in de jaren 80 opschudde, eigenlijk. Toen ik bij Jan begon, wist ik amper iets van de

ontwikkelingen die er op dat moment gaande waren bij mensen zoals Jan Lauwers en Anne Teresa De Keersmaeker. Ik kende dat soort theater helemaal niet. Ik was ook te jong om bewust te zijn van wat we allemaal meemaakten. We hebben destijds in de Royal Albert Hall in Londen gespeeld en werden gefotografeerd door Robert Mapplethorpe en Helmut Newton. Het waren geweldige tijden, maar dat besef je achteraf pas. Hadden jullie verwacht dat Mount Olympus zo’n succes zou worden? Els: Ik voelde dat het een cultvoorstelling zou worden. Jan zei de hele tijd: “Nee, zeg dat niet, zeg dat niet!” Moon: We wisten dat we iets goeds aan het maken waren. Maar dat Mount Olympus ook zo goed onthaald zou worden, konden we niet voorspellen. Tijdens de première in Berlijn kregen we maar liefst drie kwartier applaus. Er stonden acteurs op het podium te huilen. Toch dacht Jan daarna: “Jongens, misschien is dit wel de enige keer dat dit gaat gebeuren.” Jan dacht dat het succes bij de première een toevalstreffer zou zijn, maar het was overal hetzelfde. Els: Wij zijn een spiegel voor het publiek. Tegenwoordig moet iedereen naar de psycholoog. Vroeger praatten mensen tenminste nog met elkaar. Het publiek krijgt in de voorstellingen van Jan Fabre iets voorgeschoteld wat ze verder nooit te zien krijgen. Ze herkennen iets van de rare kronkels in zichzelf. Niet iedereen kan daar natuurlijk tegen, soms loopt er al eens iemand weg uit de zaal. Maar ik heb in mijn solo’s die ik vroeger bij Jan speelde toch een paar keer meegemaakt dat mensen achteraf naar mij toekwamen en zeiden: “Je hebt mijn leven gered.” Dat is het grootste cadeau dat ik ooit gekregen heb. Willen jullie Mount Olympus nog vaker spelen? Els: Laatst belde ik Jan: “Ik ben triestig, want het is al bijna gedaan.” Toen zei Jan: “Nee hoor, het is de bedoeling dat we Mount Olympus nog drie jaar spelen.” Maar door de grootschaligheid is het natuurlijk een moeilijke voorstelling om verkocht te krijgen. Of Moon en ik hierna ook voor andere producties met Jan zullen samenwerken, is momenteel nog niet duidelijk. Maar één ding weet ik zeker: ik zou me geen theaterleven meer kunnen voorstellen zonder Jan. Lees het volledige interview op de theaterfestivalblog.be!


“NOTHING HUMAN IS OUT OF PLACE IN THIS PERFORMANCE” An interview with Jan Fabre by Rocío García (EL PAÍS) and Omar Khan (Susy Q), February 2016. First of all, congratulations for Mount Olympus, which we had the chance to enjoy in Antwerp. We left the venue truly excited. Why did you choose the Greek tragedies as an inspiration for this performance? Jan Fabre: When you look at my visual arts and writings from the past 30 years, you see that the Greek matrix was always there: for example, the Prometheus theme in the sculpture The man who gives fire or the scarabs sculptures and drawings around the Sisyphus myths. I started to concentrate on Mount Olympus three years ago, together with the German theatre scientist HansThies Lehmann and my steady dramaturg Maria Martens. I wrote different texts about dreams, nightmares and insomnia. I believe there is a deep link between the tragedies and dreams, because all tragedies are coming back to predictions in dreams. The Greek society believed in the idea of visions. I asked Jeroen Olyslaegers to rewrite the tragedies. As bottom line I chose all the family tragedies, where you see power, class and sexual struggles. We have been rehearsing this performance for 12 months. Sometimes from 11 o' clock in the morning until 1 o' clock in the night, with 27 performers. A practice like that is not seen or done in most official theatres in Europe nowadays. It's against all odds. In Mount Olympus I'm trying to retrieve the bridge between performance and theatre. And then there is the impact of the 24 hours during the performance: how will this long performing period influence the performance on stage, how will the texts and the physical actions contaminate through time?

What’s the value of time, from a creative point of view, to make a 24-hour show? Time has always been and still is an essential factor in my work. Time as an architectural building stone. Time as a web of repetition and with the repetition the change of content. It's through the rules of time in theatre that the audience surrender themselves to another kind of time. The viewers are taken along a journey. I show them images of men that they’ve repressed or forgotten about. I appeal to their violent impulses, to their dreams, their lusts. I instigate a process of change. Not

only the metamorphosis of the actor but also of the viewer. By confronting that deep suffering, the mind is cleansed. My theatre is a kind of cleansing ritual. To share a real time experience for 24 hours with other people becomes a very spiritual thing. Do you think Greek tragedy is still valid to talk heart-to-heart to today’s audience? I have faith in the original function of the theatre: a place where you can reflect on your own life by means of mythical stories. Adultery, rape, murder, war, betrayal, revenge, envy, competition, rivalry… The themes that fill today’s newspapers differ in no way of the subjects that touched the Greeks. Mount Olympus brings old stories in a different composition and grants them new meaning. In the Western society we have a solution for every problem, but the Greek society celebrated the ideal of conflict. To me that embodies the essence of drama: it’s all about conflict. I'm an artist that celebrates conflicts, in my visual arts, in my writings and in my stage works. Through the conflict I terrorize my own brain to think in a different way. The performer carries the conflict in his own body, the drama is there. You still see all these Greek tragedies happening in our society now. Could Mount Olympus be some sort of a testimony of your artistic career? And do you consider it as your most radical proposal? Definitely, the performance of Mount Olympus truly reflects my theatre praxis and theatre thinking of the last thirty years. It includes the guidelines I created for the 21st century performer. All the performers on stage embody my method of teaching, the physiological acting. But on the other hand Mount Olympus is just a new step in my life. My most radical projects are my utopian projects – those I could never realize. During the show, the performers are permanently taken to their physical, emotional and performing limits. What are you seeking out of it? The performers inhabit a self-imposed exile, in which the audience comes to visit them. I want to create a miraculous and dreamlike landscape in which the alternately waking and sleeping performers perform and dream about their utopian desires, fears and visions. The stage is inhabited, hour after hour, with different characters from the tragedies and myths that meet one another on the battlefield of war and love. Gods and demigods,


mythological figures, heroes and common people. Nothing human is out of place in this performance. The performers regularly rest and sleep on stage during the performance. I designed mechanisms to make them awake. That moment when they are really sleeping, their dreams, their physical and mental state influence their action. Every performance is a new experience for the actors and dancers. The bright light of the day will make way for the spare light of the night. After and before every performance we have talks, I always give new missions before they go on stage, so that they don't fall into the trap of habit. What is the role of the performers in the creative process? A long time ago in my journal, I paraphrased Sacher-Masoch about the relationship between actors and a director: “I am bound by my word of honour to be the slave of my actors and actresses, in precisely the way he or she demands of me. And to subject myself without any opposition to anything he or she imposes upon me”. But the reverse is true as well “I am bound by my word of honour to be the slave of my director, in precisely the way he demands of me. And to subject myself without any opposition to anything he imposes upon me.” (2 August 1980, Nachtboek 1978 - 1984). You should still look at my relationship with the actors and dancers in that light. I’ll give some improvisation exercises, most often knowing where they’ll lead to in general. There’s always the kinetic quality, the individual intelligence, the heart and soul of the actors and dancers that give the performance its lustre. All of that is unpredictable and can hardly be staged. They determine the true quality of the performance. So during the work process I constantly ask myself the question how I can give my collaborators enough freedom to reach a result that they’ll feel they’ve reached by themselves and that they’ve had their own hand in. And at the same time I have to find the right balance so I can intervene at the appropriate times and realise what I have in mind. I believe in giving actors a certain amount of freedom, so that they can discover their own capabilities by exploring the material the way they want. And then at a certain point they have to condense that, fix it in a specific structure, or even in a territory. What do you expect from an audience that you have summoned for a 24-hour show?

Due to the length of the performance, the audience has a crucial role: Not only by watching, but also by living throughout the performance. Not by psychological identification, but by physically experiencing. This 24-hour performance requires an active engagement of its audience and in exchange offers a unique experience, a modern day theatrical experience. I believe, this way, a kind of complicity between the characters, the performers and the viewer/co-experiencer can be achieved.I believe strongly in the concept of catharsis: the feeling whereby the audience empathizes with the emotions of the performers and by means of that involvement can undergo a physical and mental purification themselves.

Mount Olympus has been performed in different cities. Is the audience’s response similar in different places? Everywhere we play Mount Olympus, the response of the audience is overwhelming. I must say I didn’t know what to expect. A few days before the premiere in Berlin, I was sitting with my performers in a bar and they asked me what I expected to happen. I told them I would be happy if 10 of my die-hard fans would stay in the theatre for 24 hours. It turned out the theatre remained full, even during night time. Everywhere we go, we get an applause of approximately 35 to 40 minutes! The last half an hour of the show turns into a frenzied zeal by the audience. Each time I feel very proud of my company. My warriors of beauty, my actors and dancers, truly deserve this.


JAN FABRE/TROUBLEYN MOUNT OLYMPUS To glorify the cult of tragedy, a 24-hour performance 24/09/2016 - 16:00 - 24H IN DUTCH, FRENCH, ENGLISH, GERMAN & ITALIAN (SURTITLED IN DUTCH & ENGLISH)

with Lore Borremans, Katrien Bruyneel, Annabelle Chambon, Cédric Charron, Tabitha Cholet, Renée Copraij, Anny Czupper, Els Deceukelier, Barbara De Coninck, Piet Defrancq, Stella Höttler, Sven Jakir, Ivana Jozic, Marina Kaptijn, Gustav Koenigs, Colline Libon, Moreno Perna, Gilles Polet, Pietro Quadrino, Antony Rizzi, Matteo Sedda, Merel Severs, Kasper Vandenberghe, Lies Vandewege, Andrew Van Ostade, Marc Moon Van Overmeir, Marleen Van Uden, Fabienne Vegt | concept, direction Jan Fabre | choreography Jan Fabre & dancers | text Jeroen Olyslaegers & Jan Fabre | music Dag Taeldeman | dramaturgy Miet Martens | scent concept/olfactory artist Peter de Cupere | assistant to the director Floria Lomme | screen photography Phil Griffin | guest dramaturgs Hans-Thies Lehmann, Luk Van den Dries, Freddy Decreus | production manager tour Sebastiaan Peeters | technical direction André Schneider | light engineer Helmut Van den Meersschaut | sound and video engineer Tom Buys | technicians Wout Janssens, Kevin Deckers, Vic Grevendonk | costume manager Kasia Mielczarek | costume assistant Maarten Van Mulken | props Roxane Gire, Alessandra Ferreri | tour planning Sophie Vanden Broeck | production Troubleyn/Jan Fabre | co-production Berliner Festspiele/Foreign Affairs (Berlin, DE), Concertgebouw Brugge, (Bruges, BE), Stadsschouwburg Amsterdam (Julidans festval) (NL) | with the special support of the City of Antwerp (BE) | supported by Angelos (Antwerp, BE) | Troubleyn/Jan Fabre receives funding from the Flemish Community QUADRI | 1 LIJN

www.mountolympus.be www.troubleyn.be ZWART | 1 LIJN www.janfabre.be

R.E.: Kaaitheater vzw, Akenkaai 2, 1000 Brussel | Design: Jonas Maes

QUADRI | 2 LIJNEN

ZWART | 2 LIJNEN

WIT | 1 LIJN


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.