MANAGER.MK MANAGER
БР ОЈ 5 I АПРИЛ I 202 1
С ТАВ
28
ПОЛИТИЧКАТА ЕКОНОМИЈА НА ПАНДЕМИЈАТА КОВИД - 19
В
о 2020 година, пандемијата Ковид-19 наметна исклучително комплексна криза со која светот тешко се справува. Првиот официјално пријавен случај на корона беше на 7 јануари 2020 (Кина), а до крајот на 2020 година во светот беа регистрирани повеќе од 1,8 милиони смртни случаи од Ковид-19. До средината на април 2021, таа бројка порасна на 3 милиони лица. Брзото ширење на вирусот повлече ригидни мерки на ограничување на движењето во скоро сите земји, што се рефлектираше во драстично намалување на економските активности. Економските индикатори од 2020 година се загрижувачки. Според ММФ, економските загуби наметнати од Ковид 19 се проценуваат на 9 билиони американски долари изгубен производствен аутпут (глобален БДП) во 2020/2021. Последователно, се забележува големо губење на работни места или намалување на приходите на определени категории вработени лица, со проекција (ММФ) дека пандемијата ќе втурне дополнителни 100-110 милиони лица во светот во екстремната сиромаштија (до 1.9 долари дневно) во 2020/2021. Покрај овие штети, високи се загубите кои не се лесно економски мерливи, како тие во областа на образованието, здравјето, културата, социјалниот живот и други карактеристики што се дел од човечкиот капитал во една земја. Излезот од пандемијата не е временски извесен, процесот на вакцинирање е придружен со бројни предизвици, а ревитализирањето на економијата е сегментирано (определени гранки доживуваат бум, додека други пропаѓаат) што дополнително го зголемува притисокот врз националните влади. Тие интервенираат со различни економски и социјални мерки со цел да им помогнат на погодените компании/самовработени лица и да обезбедат
Првото тромесечје од 2021 ја потврдува потребата од натамошни финансиски интервенции од страна на националните влади, како и кредити за домаќинствата и корпоративниот сектор, што упатува дека долгот дополнително ќе расте. Последователно, ќе расте задолжувањето, а со него ќе се засилуваат дебатите за целисходноста на ад-хок јавното трошење наспроти долгот што им се остава на следните генерации. социјален мир. ММФ ги проценува фискалните интервенции на глобално ниво на 12 билиони американски долари во 2020 година (12 илјади милијарди долари, н.з.) а глобалниот долг (составен од долг на јавниот сектор, домаќинствата и нефинансиските корпорации) забележал годишен раст од 19.5 билиони американски долари. Првото тромесечје од 2021 ја потврдува потребата од натамошни финансиски интервенции од страна на националните влади, како и кредити за домаќинствата и корпоративниот сектор, што упатува дека долгот дополнително ќе расте. Последователно, ќе расте задолжувањето, а со него ќе се засилуваат дебатите за целисходноста на ад-хок јавното трошење наспроти долгот што им се остава на следните генерации. Природата на економските циклуси упатува дека после криза следи закрепнување и период на просперитет на глобалната економија, меѓутоа, неизвесно е времетраењето на кризата, а таа директно ќе влијае на долгот (јавен и приватен). Дополнително, пандемијата од Ковид-19 ги става во преден план новите технологии како суштински за економски
