Boekje sanne p. 5-15

Ontmoet je passie in Smallingerland

Vanaf het begin bewaard In een onverwachtsheid raakte zij de juiste snaar.

In een ontroerdheid draaide iedereen zich om naar haar.

Daar zat het meisje met de harp.

Niemand kende haar, maar haar stem kwam als een engel uit het Fryske doarp.

Verkiezing 6 juni 2013

5

Een gekleurd verleden, in een wandeling van het heden Ik liep door Drachten dacht wel eens wat kleur te willen zien, maar straten liepen leeg grijs spoelde, als de fonteintjes die de Lawei verwateren, de kleur weg; het oranje van Koninginnedag werd vaal en het oranje van het EK had geen verhaal.

Ik liep maar, de bushaltes joegen me weg een eenzaam terrein op waar oude mannen tegen de hekken leunden en kwijlden over bouwvakkers alsof ze er zelf altijd een hadden willen zijn of dromen ze, over een prachtig Raadhuisplein.

Ik liep en daar ging een lichtje gloeien Drachten leek op te bloeien het deed me aan alsof ze haar make-up doos alleen op haar voorhoofd poederde in mijn hoofd hoorde ik torens van een oorlog luiden dit is de enige straat waar Drachten haar make-up stralen laat een straat met mensen van nu, maar in de herinnering van lang geleden.

6

In de omarming van mijn lopen van de kleuren op de kozijnen droomde ik niet over Drachtster pleinen of over vaag verkleurde fonteinen, maar over het vooruit leven in het herhalen van die herinnering als in de kleuren van huiskamer 13 consequent alsof je Van Doesburg zelf bent.

Huiskamerconcert Papegaaienbuurt - 15 juli 2012

7

De burgemeester en de gemeentedichter Tjeerd van Bekkum, ze zag hem eens lopen op twee benen in een rustig tempo denkend aan het Smallingerland.

Dag meneer, ze groette hem hij zei hallo.

Maar beide verzonken in twee werelden waartussen een brug wordt gespannen van het land van dromen.

En later Heb je het al gehoord, gezien misschien of gelezen in de krant Breeduit stond het er in, zelfs meerdere keren.

Nee, zei ze; ze is te dromerig voor heel veel dingen voor begrip van politiek voor inzicht in getallen in het betalen van belasting of lintjes knippen en glimlachen bij een of ander belangrijk ding.

Hoe afwezig ook, alleen is ze niet ze is alleen te dromerig.

8

Tjeerd van Bekkum, klikte met ons land, aan de wandel met als rugzak een droom die als thuiskomen voelt, of als loten uit de loterij.

Hij past tussen commissarissen, notarissen, ambtenaren, afgevaardigden, wethouders, en zelfs ouders.

De personificatie van De Kroon op Smallingerland open oren, open ogen gericht op tijdeloosheid en dynamiek.

Zij las boeken van Willem Elsschot, waarin hij schreef: “Tussen droom en daad staan wetten in de weg” Tjeerd wandelt op de weg van wetten en zij, zij wandelde weg met Elsschot onder de arm, ze wilde alleen zijn en rustig overdenken wie een gemeentedichter nou eigenlijk is.

Hij maakt van droom daad en zij van daad droom, daarom is hij de burgemeester en zij de gemeentedichter.

Installatie nieuwe burgemeester – 13 september 2012

9

Verzonden vanuit de toekomst - dit is niet de bedoeling Zij, die slechts weet hadden van hun rug.

Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

Zij, ruggengraten, bevonden zichzelf het mooist zij bonden de oogkleppen om, om hun eigen schoonheid te koesteren hun boegbeeld bevond zich ver begraven in het diepste van de bovenste grond.

Leven in het moment een spreuk die geen tijd kende maar nu is het anders, want altijd bevat geen tijd Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

Luisteren deden zij niet maar moet je nu eens horen naar onze kermende stemmen onze rauwe kelen en onze open ruggen.

Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

10

Wij zijn lelijk geworden wij zijn kapot gebroken wij gaan niet meer mee niet voor die lange tijd die de Van Dale in 2012 voorschreef ook al waren de Maya’s meer van; 2012 het einde van alle tijd.

Duurzame dingen kun je lange tijd gebruiken.

Ze gaan niet snel kapot en worden niet snel lelijk.

Niets zijn wij meer niets zullen wij nog worden omdat zij, die rug, in het centrum van de stenen 1,2,3 omkeerden en wegrenden op hun snelste benen.

Duurzaamheidsbeurs - 22 september 2012

11

12

Cultuur, to the bone Er vallen gaten in het openen van allerlei deuren sleutels zijn hun sleutelgaten kwijt en de deurbellen geven geen geluid.

Het is een chaos in het voeren van een gesprek, je weet niet tegen wie je het hebt.

Overal over de vloer andere lichaamsdelen verspreid je eigen kun je niet vinden, maar bij het zien van zoveel keus denk je ach, zo’n nieuwe arm staat me vast, of een mooiere neus.

Je bouwt jezelf een nieuwer lichaam met meer functies en meer aanwezigheid.

En dan, als het startschot wordt gegeven, begin je te bewegen een nieuw seizoen roept je lichaam tot leven.

Opening culturele seizoen - 30 september 2012

13

14

Het voetstuk Dochter, Dochter jou nemen we als boegbeeld prachtig gehuld in de vouwen van marmer koelwit ogen je blikken en je zacht gevijlde handen rusten voor een keer.

Dochter, we zetten je op een voetstuk in plaats van tweede in de rij ben je een stralend beeld geboren uit onbreekbaarheid.

Dochter die leeft voor andermans maar leg je manteltje toch af trap je rode schoenen uit en neem zelf eens plaats.

Kom zitten op je voetstuk: Vandaag staat de dochter in het licht glimlachend en wuivend waardering sprekend van haar gezicht.

Dag van de Mantelzorg – 10 november 2012

15