ΠΡΑΞΗ # 10 by kitchen was

ΠΡΑΞΗ ΔΕΚΑΤΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2022 ΕΡΕΥΝΑ

Η Θεσσαλονίκη στο μέλλον ΚΘΒΕ

Παραστάσεις Δράσεις 8o Φεστιβάλ Δάσους

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Emma Shapplin ΠΡΟΣΩΠΑ

Αγορίτσα Οικονόμου Τάσος Χαλκιάς THE FOOD ISSUE

Διατροφή: Η επόμενη μέρα ΠΟΛΗ

Θεσσαλονίκη και τεχνολογία PSYCHOLOGY – HEALTHY LIVING – PET STORIES - ΕΞΟΔΟΣ - ΤΑΞΙΔΙ

EDITORIAL

Fut u r e !

τεύχη μετά, η ΠΡΑΞΗ κοιτά το μέλλον με αισιοδοξία. Αποτυπώνει τη Θεσσαλονίκη του αύριο, την πόλη που φανταζόμαστε, τη ζωή που ελπίζουμε, τα συναισθήματα που λαχταράμε, τις σκέψεις που μας προχωράνε, τα πρόσωπα που θαυμάζουμε, το θέατρο που αγαπάμε, τις εκδηλώσεις που περιμένουμε, την πρόοδο που δεν σταματά, την αίσθηση του χρόνου που κυλά πάντα μπροστά και μας παρακινεί σε εξέλιξη. Μια ΠΡΑΞΗ στο ΜΕΛΛΟΝ.

«ΠΡΆΞΗ»

Περιεχόμενα 08Μιλώντας για το αύριο, σήμερα. ΠΡΟΣΩΠΑ

30 Η Θεσσαλονίκη ΕΡΕΥΝΑ

στο μέλλον!

Το περιοδικό ΠΡΑΞΗ θέτει στους κατοίκους της πόλης τα ερωτήματα και καταγράφει τις προσδοκίες τους.

16Emma Shapplin ΠΟΛΗ

Το μέλλον ως κομμάτι του DNA της πόλης.

32Αγορίτσα Οικονόμου ΠΡΟΣΩΠΑ

Συνέντευξη με την ηθοποιό, που για δεύτερη χρονιά δίνει το δικό της μήνυμα ειρήνης και αλληλεγγύης, μέσα από τη συμμετοχή της στην «Ελένη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.

ΕΞΟΔΟΣ

Summer and the city!

38 Αςβόλτες υποδεχθούμε τη νέα σεζόν με γεμάτες μουσικές, εικόνες

80 Θα αλλάξω!

42 Ηκινηματογραφικό δυστοπία στο Sci-Fi.

82Τομ’ έναν μέλλον (της συμβίωσης) σκύλο.

CULTURE

και συναρπαστικά βιώματα.

Ο γνωστός ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παραγωγή του ΚΘΒΕ «Αριστοφάνης – Ηρώνδας: Contra tempo», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα και αναφέρεται στην παράσταση, στον χρόνο που περνά και στη διαχρονικότητα της ανθρώπινης φύσης.

Creative Director: Βαγγέλης Ευαγγελόπουλος Υπεύθυνη Έκδοσης: Ελένη Ομήρου Επιμέλεια: Γιώργος Μαντζουρανίδης Συντάκτες: Γιάννης Γκροσδάνης, Μαρία

THE FOOD ISSUE

fitness του αύριο.

36 Συναρπαστικές αβεβαιότητες από την Εύη Καρκίτη.

ΠΡΑΞΗ - ΕΞΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΘΒΕ ΤΕΥΧΟΣ #10 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ - ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2022 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ Έκδοση - Διεύθυνση:

70 Ποιες είναι οι μέθοδοι για την παραγωγή ασφαλούς, επαρκούς και

74 Από το aerobic μέχρι το virtual training, η Χαρά Λιόκος αναλύει το

LIFE

ΠΡΟΣΩΠΑ

Όλες οι παραστάσεις και οι δράσεις του ΚΘΒΕ

ΗΕALTHY LIVING

Με αφορμή τη συμμετοχή της στο 8ο Φεστιβάλ Δάσους, μιλά στο ΠΡΑΞΗ για τη μουσική και την προσωπική της διαδρομή, δηλώνοντας πίστη και αισιοδοξία για το μέλλον.

26 Τάσος Χαλκιάς

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

θρεπτικής τροφής για τον άνθρωπο στο μέλλον;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

20Θεσσαλονίκη και τεχνολογία:

48 Επί σκηνής, ανά σκηνή

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ζαμπέτη, Κώστας Καντόγλου, Εύη Καρκίτη, Λία Κατσανά, Γιώργος Μαντζουρανίδης, Μαρία Παντελίδου, Βιολέτα Φωτιάδη Ύλη ΚΘΒΕ: Τμήμα Εκδόσεων & Δημοσίων Σχέσεων ΚΘΒΕ Φωτογράφος: Κώστας Αμοιρίδης Φωτογραφίες ΚΘΒΕ: Τάσος Θώμογλου, Αρχείο ΚΘΒΕ Ατελιέ: Πασχάλης Κατσές, Ηρακλής Μπακούρας

PSYCHOLOGY

PET STORIES

Υπεύθυνοι Διαφήμισης: Αλέξης Ξανθόπουλος, Νάντια Κουλούρη, Αλεξάνδρα Κωστάρα Social Media: Δέσποινα Πλωμαρίτου Γραμματεία – Υποδοχή Διαφήμισης: Βασιλική Κουφού Εκτύπωση: ThessPrint S.A. Μια έκδοση της kitchen.was Βηλαρά 7, Θεσσαλονίκη. Τ: 2310 555335, E: info@kitchenwas.gr, www.kitchenwas.gr

Ξεφυλλίστε το περιοδικό: www.ntng.gr | www.praximag.gr Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ολική, μερική ή περιληπτική, η κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉ ΚΘΒΕ

Καλοκαίρι 2022 Ρεπερτόριο under Constr ACTION!

Καιρός να «ταξιδέψουμε», να «συνταξιδέψουμε», να «αλληλοεπιδράσουμε» μέσα από το Θέατρο, να «πλουτίσουμε» τις ψυχές μας, να ομορφύνουμε τις ζωές μας, να αντιτάξουμε το συναίσθημα, την ευαισθησία, την ανθρωπιά μας απέναντι στις αντίξοες συνθήκες και τις δυσκολίες που βιώνουμε σε τόσο διαφορετικά επίπεδα. Πάντα η τέχνη και ο πολιτισμός έπαιζαν, παίζουν και θα παίζουν καταλυτικό ρόλο στις μεγάλες προκλήσεις και τις ραγδαίες μεταβολές των κοινωνικών συνθηκών καθώς και των μεγάλων αλλαγών που συντελούνται στις παγκόσμιες ισορροπίες. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον, η ζωή προχωράει, η τέχνη προχωράει, τα όνειρα δεν σταματάνε… Η Τέχνη είναι εδώ για να μας θυμίζει να ονειρευόμαστε. Σήμερα, η τέχνη καλείται να λειτουργήσει τόσο ως ουσιαστική μορφή ψυχαγωγίας και αποφόρτισης, όσο και ως ένα «ανοιχτό πεδίο» συζήτησης των νέων πολιτικών, κοινωνικών, ηθικών και φιλοσοφικών δεδομένων κι ανησυχιών, που θα αποτελέσουν τη γέφυρα για το πέρασμά μας σε μια νέα πραγματικότητα. Η θεματική του ρεπερτορίου μας, που θα αφορά την επόμενη τριετία, θα διαπνέεται από τη γενική έννοια «Νόστος» και μέσα από αυτήν θα αντικατοπτρίζονται οι διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές συγκυρίες και αλλαγές. Αναγέννηση, καλό και ουσιαστικό θέατρο, «επανασύσταση» του ΚΘΒΕ με το κοινό της πόλης -μετά το

πλήγμα που έφερε η πανδημία- δίνοντας μεγάλη σημασία στην προσέλκυση της νέας γενιάς και των φοιτητών στις αίθουσες και τις δράσεις μας. Το ΚΘΒΕ θα δώσει έμφαση στην ενίσχυση και προαγωγή του τοπικού αλλά και διεθνούς χαρακτήρα του Θεάτρου μέσω της εξωστρέφειας, των συνεργασιών σε Ελλάδα και εξωτερικό, της ένταξης σημαντικών καλλιτεχνών για μια δημιουργική «συνάντηση» και ανταλλαγή που θα συμβάλλει στον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας του ΚΘΒΕ, ως ένα σημαντικό θέατρο στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό το καλοκαίρι παρουσιάζουμε δύο παραγωγές: την «Ελένη» του Ευριπίδη σε μετάφραση του Παντελή

Μπουκάλα και σκηνοθεσία του Βασίλη Παπαβασιλείου, που επιστρέφει για δεύτερη χρονιά και θα παιχτεί φέτος στην Επίδαυρο -αφού οι προγραμματισμένες παραστάσεις εκεί ακυρώθηκαν πέρσι λόγω των πυρκαγιών- και τη νέα παραγωγή «Αριστοφάνης - Ηρώνδας: Contra tempo», σε δημιουργική σύνθεση κειμένων του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα, που θα παρουσιαστεί σε μεγάλα Φεστιβάλ της Ελλάδας.

Τριανταφυλλίδου (Σύμβουλος Καλλιτεχνικού Προγράμματος) και η Ιφιγένεια Ταξοπούλου (Σύμβουλος Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης). Τέλος, μετά το καλοκαίρι, σκοπεύουμε να υιοθετήσουμε μια συνολική πολιτική βιώσιμης διαχείρισης. Το πρόγραμμα, που βασίζεται σε πρότυπο μοντέλο που εφαρμόζεται στην Αγγλία, θα περιλαμβάνει: εξοικονόμηση ενέργειας, επανεξέταση του συστήματος προμηθειών, επανάχρηση υλικών, ανακύκλωση καθώς και ένταξη «πράσινων» πρακτικών στο πεδίο της καλλιτεχνικής παραγωγής. Υπεύθυνη σχεδιασμού του προγράμματος θα είναι η Ιφιγένεια Ταξοπούλου. Όλοι μαζί, δουλεύουμε, ονειρευόμαστε, δεν μένουμε απλά «θεατές»…

Το ολοκληρωμένο ρεπερτόριο του ΚΘΒΕ για την επόμενη τριετία θα ανακοινωθεί τον Σεπτέμβριο. Συνοδοιπόροι σε αυτό το απαιτητικό έργο είναι ο Χρήστος Σουγάρης (Υπεύθυνος Σχεδιασμού Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού), η Μαρίσσα

Αστέριος Πελτέκης Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΚΘΒΕ

ΠΡΟΣΩΠΑ

Μιλώντας για το αύριο, Οι ερωτήσεις που θα μπορούσαμε να κάνουμε σε σχέση με το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον είναι πολλές. Εμείς μιλήσαμε με επιστήμονες και επαγγελματίες από διάφορους κλάδους, θέτοντάς τους δύο ερωτήσεις. Η πρώτη σχετική με το αντικείμενό τους -ρωτώντας τους τι θα έχει αλλάξει στον χώρο τους σε λιγότερο από 20 χρόνια από τώρα (το 2040)- και η δεύτερη με το ποια βλέπουν ως τη σημαντικότερη επίδραση μιας εξέλιξης στον τομέα τους σε σχέση με την ανθρωπότητα…

Συνεντεύξεις στον Γιώργο Μαντζουρανίδη

Γιάννης Ρήγας Διευθυντής Σπουδών Δραματικής Σχολής ΚΘΒΕ Σκηνοθέτης της παράστασης «Αριστοφάνης – Ηρώνδας: Contra tempo»

Νέοι άνθρωποι με νέες ιδέες θα έχουν έρθει στα πράγματα και η παρουσία τους θα δυσαρεστεί τους παλιούς. Η πιο σίγουρη παράδοση στη δουλειά μας είναι η γκρίνια: «το θέατρο βρίσκεται υπό διωγμόν», «δυστυχώς, οι νέοι ηθοποιοί δεν εκπαιδεύονται επαρκώς», «κάποτε βλέπαμε θέατρο, τώρα βλέπουμε ανοησίες»! Κάπως έτσι προχωρά το θέατρο αιώνες τώρα. Οι νέοι θα πουν την ιστορία «από την αρχή» και οι προηγούμενοι θα διαφωνούν. Όμως και οι μεν και οι δε θα είναι παρόντες την εποχή που λέτε. Όπως συμβαίνει και τώρα, όπως συνέβη και με τους προηγούμενους… Δεν τίθεται θέμα θετικής ή, ενδεχομένως, αρνητικής εξέλιξης. Το θέατρο, παρότι κάποιοι προσπαθούν να το κατατάξουν στα είδη πολυτελείας, ευτυχώς δεν έπαψε ποτέ να είναι είδος πρώτης ανάγκης. Όπως είναι το νερό και το φαγητό…

ΠΡΟΣΩΠΑ

σήμερα Στυλιανός Ζ. Καρούλιας

Η εξέλιξη της γονιδιακής θεραπείας και η ευρεία διάθεσή της στον κόσμο για την αντιμετώπιση γενετικών και όχι μόνο ασθενειών, πιστεύω ότι θα είναι η πιο θετική εξέλιξη. Πιστεύω επίσης πως στο κοντινό μέλλον θα μπορούμε πλέον να αντιμετωπίσουμε ανίατες γενετικές, αλλά και μη, ασθένειες σε ευρεία κλίμακα, κάνοντας χρήση απλά μιας εξατομικευμένης θεραπείας που θα επιδιορθώνει το πρόβλημα στην ρίζα του μπλοκάροντας τη δράση διαφόρων γονίδιων.

MSc, PhD Βιοχημικός Βιοτεχνολόγος

Η τεχνητή νοημοσύνη θα εισβάλει για τα καλά στον χώρο της βιοϊατρικής έρευνας, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για την ανακάλυψη και δημιουργία θεραπειών για πολλές ασθένειες. Ακόμα, συνηθίζουμε να λέμε πως η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία -και η τεχνητή νοημοσύνη θα βοηθήσει σημαντικά σ’ αυτό. Θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάλυση γονιδιακών αλλά και βιολογικών δεδομένων, με σκοπό την ακριβή πρόβλεψη ασθενειών σε υγιή άτομα πριν ακόμη αυτές εκδηλωθούν. Κάτι τέτοιο θα βοηθήσει σημαντικά στην αποτελεσματική αντιμετώπιση ασθενειών και θα μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες λανθασμένης διάγνωσης. Ταυτόχρονα, με το πάτημα ενός κουμπιού θα μπορούν να αναλυθούν δεδομένα ολόκληρων πληθυσμών, σε πραγματικό χρόνο. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούμε εύκολα να εντοπίσουμε νέες πιθανές πανδημίες και να τις περιορίσουμε πριν αυτές εξαπλωθούν στον πληθυσμό.

Νάγια Δούδαλη Κλινική Ψυχολόγος - Ψυχαναλύτρια, μέλος της Βορειοελλαδικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, Πρόεδρος του Ελληνικού Παραρτήματος Θεσσαλονίκης της Σχεσιακής Ψυχανάλυσης και Ψυχοθεραπείας, IARPP, μέλος της Oμάδας Mελέτης για την Ecopsychoanalysis του Ελληνικού Παραρτήματος Θεσσαλονίκης της ΙARPP

Ελένη Ξανθοπούλου Ψυχολόγος – Ψυχαναλύτρια, τακτικό μέλος της Βορειοελλαδικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, μέλος της IARPP, μέλος της Oμάδας Mελέτης για την Ecopsychoanalysis του Ελληνικού Παραρτήματος Θεσσαλονίκης της ΙARPP

Ας φανταστούμε το μέλλον από το σημείο της μετα-ανθρώπινης εποχής, στην οποία ήδη βρισκόμαστε. Το ανθρώπινο είναι συνυφασμένο με την τεχνολογία, ο εαυτός ζει ταυτόχρονα μέσα στα όρια του φυσικού χώρου και στον χωρίς όρια κόσμο της εικονικής πραγματικότητας. Αυτοί οι δύο «κόσμοι» «συνομιλούν» και ο άνθρωπος σμιλεύεται ψυχικά ανάμεσά τους, συχνά με πόνο. Οι δυνατότητες του εγκεφάλου διευρύνονται, η αίσθηση του εαυτού επεκτείνεται και νέοι κώδικες σχέσεων αναπτύσσονται. Όμως, η μοναξιά συχνά επικρατεί, με μοναδική συντροφιά το τεχνολογικό αντικείμενο. Κάποιος μπορεί να νιώσει άγχος σερφάροντας μέσα στην απειρότητα του διαδικτύου. Ίσως, σαν το δέος που νιώθουμε μπροστά σε ένα ψηλό βουνό που η κορυφή του «χάνεται», καθώς ενώνεται με τον άπειρο ουρανό (θα έλεγε ο Καντ); Ίσως, μια διαρκής αναζήτηση που

ανοίγει το διαδικτυακό άπειρο στον ψυχισμό και δεν ησυχάζει; Φαντασίες παντοδυναμίας αναπτύσσονται. Συχνά υπάρχει η σύγχυση ανθρώπου-μηχανής. Ενδεικτική είναι η κινηματογραφική ταινία «Her». Ο Zizek λέει ότι ενώ μέχρι πρόσφατα επικρατούσε το ερώτημα της διαφοράς των φύλων, τώρα αυτό έχει αντικατασταθεί από τη διαφορά ανθρώπου-μηχανής. Μέσα σε αυτό το τοπίο, στον κυβερνοχώρο, ανοίγει το μετα-σύμπαν (metaverse) και ένα νέο υποκείμενο, το avatar. Εδώ εισαγόμαστε στην απουσία της απουσίας. Η θεϊκή υπόσταση του «πανταχού παρόντος» γίνεται πλέον ανθρωπόμορφη. Η αίσθηση του σώματος αλλάζει ανάμεσα στην υλική και άυλη διάστασή της, ο ψυχισμός συμμετέχει με όλα τα συναισθήματα στις νέες υλικο-άυλες μορφές σχέσεων μέσα σε έναν εικονικο-φυσικό χώρο. Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί ο άνθρωπος στο μέλλον. Διαπιστώνουμε, όμως, με δέος τις μεταμορφώσεις που επιφέρει επάνω στον Άνθρωπο η διαρκής κίνηση αυτού που είναι η Ζωή.

ΠΡΟΣΩΠΑ

Μάνος Μπαμπούνης Αρχιτέκτονας Η τεχνολογία σε συνδυασμό με την βιωσιμότητα των κτιρίων, είτε σε νέα είτε σε παλιά κελύφη, είναι καθοριστικοί παράγοντες στην εξέλιξη του τρόπου που σχεδιάζουμε τους χώρους στους οποίους ζούμε. Υπό αυτό το πρίσμα, η επανάχρηση κελυφών θα αποτελέσει σημαντικό κεφάλαιο στη διαμόρφωση της εικόνας των πόλεων, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να προκύπτει από την σύμπραξη νέων-παλιών κτιρίων και τη σχέση που προκύπτει μεταξύ τους μετά τις επεμβάσεις. Η τεχνολογία και ο προσανατολισμός προς τις πρακτικές μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας των κτιρίων, κάνοντάς τα όσο πιο αυτόνομα γίνεται, θα οδηγήσουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του χρήστη και θα συμβάλλουν στη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής. Σε αυτή την κατεύθυνση, τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί η νοοτροπία της δημιουργίας νέων υλικών και χρηστικών αντικειμένων, έχοντας ως πρώτες ύλες προϊόντα που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον μια φορά για άλλους σκοπούς. Δημιουργούνται έτσι νέες προοπτικές στον τομέα της ανακύκλωσης, από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη κλίμακα των επιστημών του χώρου. Είμαστε ένα είδος, το οποίο θα συνεχίσει να υπάρχει και να εξελίσσεται, όσο το αποτύπωμά του είναι φιλικό προς τον πλανήτη. Όσο πιο ήπια είναι η επέμβαση στο χώρο τον οποίο σχεδιάζουμε, τόσο πιο ευοίωνες είναι οι προοπτικές ανέλιξής μας ως σύνολο.

Σάκης Αρναούτογλου Επιμέλεια - παρουσίαση καιρού ΕΡΤ 2040: Τα ολογράμματα αντικαθιστούν τους παρουσιαστές των δελτίων καιρού. Προσφέροντας μια μεταβαλλόμενη προοπτική ανάλογα με τη θέση του θεατή επιτρέπουν στο μάτι να ρυθμίζει το εστιακό βάθος ώστε να εστιάζει εναλλάξ στο προσκήνιο και στο φόντο -δίνοντας παράλληλα μια άλλη διάσταση και κατανόηση των γραφικών που χρησιμοποιούνται στην παρουσίασή τους. Η βασική επιδίωξη της παγκόσμιας κοινότητας επιστημόνων και επαγγελματιών, για μια ουσιαστική διεθνή συνεργασία στη μετεωρολογία και τις συναφείς επιστήμες του γήινου συστήματος τελικά επετεύχθη! Επιστήμη και τεχνολογία οδήγησαν σε σημαντική πρόοδο την αριθμητική πρόβλεψη καιρού μέσω των πολύ υψηλής ανάλυσης προγνωστικών μοντέλων, αλλά και μέσω της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης σε συνδυασμό με τον εξελισσόμενο ρόλο των ανθρώπων προγνωστών καιρού και τη γεφύρωση μεταξύ των υπηρεσιών καιρού και κλίματος! Σημαντική είναι η συμβολή του ψηφιακού ολογραφικού οργάνου απεικόνισης μετεωρολογικών μετρήσεων. Το σύστημα είναι σε θέση πλέον και καταγράφει λεπτομερείς πληροφορίες μακροσκοπικών υδρομετεώρων σε μεγάλο όγκο απεικόνισης που επιτρέπει λεπτομερείς αναλύσεις εικόνων από νιφάδες χιονιού, σταγόνες βροχής και άλλους τύπους υετού! Μια νέα γενιά μετεωρολογικών και κλιματικών υπηρεσιών βοηθούν τους ανθρώπους, τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις να μετριάσουν σημαντικά τους κινδύνους απ' τα ακραία καιρικά φαινόμενα!

ΠΡΟΣΩΠΑ

στη μήτρα της τέχνης, δηλαδή στον αφηγητή. Αισθάνομαι, όλο και περισσότερο, πως μοντέρνα, σύγχρονη, καινοτόμα και πρωτοποριακή είναι η απλότητα. Η αφήγηση η οποία αφορά ένα σώμα που υπάρχει στη σκηνή και ένα σώμα που το παρακολουθεί σε αυτή του την ύπαρξη, από το υπέροχο αυτό σημείο της αρχιτεκτονικής ενός χώρου, το οποίο ονομάζεται «πλατεία».

Χρήστος Σουγάρης Ηθοποιός, Σκηνοθέτης, Υπεύθυνος Σχεδιασμού Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού ΚΘΒΕ

Στον Ουίνστον Τσώρτσιλ αποδίδεται η ρήση «όσο πιο πίσω κοιτάζεις στο παρελθόν, τόσο πιο μπροστά βλέπεις στο μέλλον». Συνεπώς θα τολμήσω να πω πως η καινοτομία του μέλλοντος θα είναι η επιστροφή στα βασικά!

Προσωπικά δεν είμαι σε θέση να κάνω οποιαδήποτε πρόβλεψη, βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη, για οτιδήποτε. Και αυτό διότι η πραγματικότητα αποδεικνύεται απρόβλεπτη και ευφάνταστη. Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει ή έστω να φανταστεί τα γεγονότα που επεβλήθησαν από τη μία στιγμή στην άλλη, στην τέχνη, τον πολιτισμό, την οικονομία, την ψυχολογία των ανθρώπων, αλλά και τον ίδιο τον πλανήτη ως ύλη, τα τελευταία δύο χρόνια με την εξάπλωση του covid 19; Νομίζω κανείς.

Δημήτρης Δημητριάδης

Θα μπορούσα ωστόσο να παραθέσω κάποιες σκέψεις, σε σχέση με το πώς βλέπω ο ίδιος τον χώρο της παραστατικής αυτής τέχνης. Η τεχνολογική εξέλιξη θα συνεχίσει να γοητεύει τους ανθρώπους του θεάτρου και θα ενσωματώνεται, με διάφορους τρόπους, στη διαδικασία της αφήγησης, συνεχίζοντας να συμβάλλει στη διαμόρφωση νέων μορφών έκφρασης και ερμηνείας. Από τη δεκαετία του '70 και έπειτα, το δυτικό θέατρο υιοθέτησε τεχνικές προερχόμενες από άλλες τέχνες, όπως ο κινηματογράφος για παράδειγμα και τις εκμεταλλεύτηκε, προσφέροντας στο θέαμα μια ιδιαίτερα γοητευτική αφήγηση. Το ότι η χρήση κατέληξε σε κατάχρηση και η ανάγκη σε μόδα δεν μειώνει επ' ουδενί την αξία αυτής της καινοτομίας. Τολμώ όμως να προβλέψω πως μια μεγάλη μερίδα καλλιτεχνών (αρκετοί έχουν ξεκινήσει ήδη) θα επιστρέψει

Futurist Η τεχνολογία πάντοτε εξελισσόταν, ωστόσο αυτό συνέβαινε με αργό, σταθερό ρυθμό, φέρνοντας σταδιακές αλλαγές στην καθημερινότητα, κυρίως προς το καλύτερο. Ωστόσο, τον 20ό αιώνα ο ρυθμός εξέλιξης της τεχνολογίας -κυρίως της ψηφιακής- ήταν εκθετικός, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται και να μεταμορφώνεται δραστικά κάθε τομέας της κοινωνίας. Ήδη, δεδομένων των συνθηκών της πανδημίας, το μοντέλο εργασίας έχει αλλάξει. Η «υβριδική εργασία» τείνει να καθιερωθεί σε χιλιάδες περιπτώσεις παγκοσμίως. Μάλιστα, έρευνα της KPMG διαπίστωσε ότι 69% των μεγάλων εταιρειών κλίνει προς μείωση των φυσικών χώρων εργασίας. Η τεχνολογία συμβάλλει καταλυτικά στη συνένωση του φυσικού και του αποκεντρωμένου χώρου εργασίας και αυτό μόνο όφελος μπορεί να έχει για όλους μας.

EM MA SHAP

PLIN

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Θέλω να πιστεύω ακόμη στους ανθρώπους Πάντα προσιτή και ανοιχτή μιλάει στην ΠΡΑΞΗ για όσα σκέφτεται, για τη μουσική και το τραγούδι, για την πλούσια προσωπική της διαδρομή αλλά και για την πίστη και αισιοδοξία της για το μέλλον, το δικό της αλλά και γενικότερα.

Συνέντευξη στον Γιάννη Γκροσδάνη

Με καριέρα που αποδεικνύει ότι η μουσική δεν εντάσσεται σε κατηγορίες, ούτε χρειάζεται ετικέτες, η Emma Shapplin βρίσκεται εδώ και 25 χρόνια μονίμως στην κορυφή. Το ημερολόγιο έγραφε 1997 όταν έκανε την πρώτη τεράστια επιτυχία της με το «Spente le stelle» από το πρώτο της άλμπουμ, «Carmine Meo», που ξεπέρασε τα 1.500.000 αντίτυπα σε πωλήσεις. Έκτοτε, η Emma Shapplin μεσουρανεί, μοναδική στο είδος της, στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Στην Ελλάδα το κοινό τη λατρεύει και το αποδεικνύει κάθε φορά, σε κάθε live εμφάνισή της, κάνοντας sold out τις συναυλίες της. Αυτή την περίοδο ζει μέσα σε ένα εξαιρετικά φορτωμένο από δημιουργικές

ιδέες πλαίσιο, ετοιμάζοντας δύο νέα άλμπουμ με πρωτότυπες προσεγγίσεις του μουσικού της έργου αλλά και μια μοναδική περιοδεία. Ανάμεσα στους σταθμούς της βρίσκεται και η Θεσσαλονίκη και το Θέατρο Γης, τον Σεπτέμβριο του 2022, ετοιμάζοντας μια εμφάνιση με ερμηνείες, που αναδύονται από τα βάθη της ψυχής, που όπως λέει θα μας καταπλήξουν. Έχετε μια στενή σχέση με την Ελλάδα. Πράγματι. Θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα, το 1999, για να προωθήσω το τότε άλμπουμ μου «Carmine Meo». Μετά από λίγα χρόνια επέστρεψα και είχα την χαρά

τέχνης, και ένα αληθινό πάθος για τα ζώα και τη φύση. Χρειάζομαι πραγματικά να είμαι σε άμεση επαφή με τα ζώα και τη φύση αλλά και με την Τέχνη. Οπότε δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να σταματήσω να τραγουδάω. Η μουσική σας είναι ένα μείγμα διαφορετικών ειδών και στιλ. Όπερα, ροκ, ποπ μουσική. Αλήθεια, τι σας εκφράζει περισσότερο καθώς μεγαλώνετε ως καλλιτέχνης; Κάποιοι λένε ότι είμαι «μια άτυπη σοπράνο». Εγώ θα σας έλεγα ότι είμαι μια πολύπλευρη καλλιτέχνιδα. Τι καινούριο ετοιμάζετε σ’ αυτή τη φάση; Το τελευταίο άλμπουμ σας κυκλοφόρησε το 2019.

να τραγουδήσω σε μια υπέροχη συναυλία με τον Γιώργο Νταλάρα, στο Ηρώδειο. Είχα την ευκαιρία να τραγουδήσω επίσης, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην Αρχαία Ολυμπία. Από τότε έρχομαι όποτε μπορώ και μοιράζομαι με τους φίλους και τους θαυμαστές μου όμορφες μουσικές στιγμές. Και όποτε έρχομαι απολαμβάνω το ταξίδι, τα μέρη που επισκέπτομαι στην Ελλάδα, τα υπέροχα ελληνικά φαγητά, τα τοπία.

Πράγματι, οπότε νιώθω πως ήρθε ο καιρός για κάτι καινούριο. Ετοιμάζω λοιπόν να παρουσιάσω μέσα στο καλοκαίρι του 2022 ένα ειδικό διπλό άλμπουμ με τίτλο «Shapplin - the best of Lounge - volume 1 & 2». Παρουσιάζω λοιπόν με αυτό το δίσκο 20 παλαιότερα τραγούδια μου σε ειδικές, νέες, lounge εκτελέσεις. Ετοιμάζω επίσης πυρετωδώς ένα νέο άλμπουμ -που σκέφτομαι να το ονομάσω «Venere acoustic»- στο οποίο θα εντάξω κάποιες νέες συνθέσεις και τραγούδια με ακουστική ενορχήστρωση. Τι αισθάνεστε ότι είναι σημαντικό για εσάς στις σχέσεις σας με τους άλλους ανθρώπους;

Όπως και τώρα, ετοιμάζοντας δύο ειδικές εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για το τι ετοιμάζετε για αυτές τις νέες εμφανίσεις σας στην Ελλάδα;

Η ειλικρίνεια, η αλήθεια, η τρυφερότητα, η ευγένεια, η αφοσίωση, ο θετικός τρόπος σκέψης, ο ενθουσιασμός, η χαρά.

Χαίρομαι πολύ που επιστρέφω στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη. Ανυπομονώ πραγματικά γι’ αυτή την στιγμή που θα συναντήσω τους φίλους μου από την Ελλάδα. Θα παρουσιάσω κάποια νέα τραγούδια από το τελευταίο μου άλμπουμ αλλά και αρκετά από παλιότερες δουλειές μου. Θέλω όμως αυτή η εμφάνιση να είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη για όλους τους φίλους μου στην Ελλάδα.

Ο κόσμος και ειδικότερα η Ευρώπη φαίνεται να δοκιμάζεται από μια σειρά ριζικών αλλαγών και σοβαρών γεγονότων όπως π.χ. η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η κλιματική αλλαγή. Σας ανησυχούν αυτά τα ζητήματα ως καλλιτέχνιδα; Πιστεύετε ότι η Τέχνη μπορεί να συμβάλει σε μια αλλαγή στις μέρες μας;

Τι σημασία παίζει η μουσική και το τραγούδι για εσάς; Θα μπορούσατε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς αυτά ή κάνοντας κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που κάνετε τώρα; Η μουσική, η σύνθεση, το γράψιμο, το τραγούδι και οι περιοδείες είναι κυρίως αυτά που μ’ έκαναν να νιώθω ζωντανή και πλήρης, ελεύθερη και αληθινά χαρούμενη. Χωρίς αυτά αρχίζω να νιώθω πάντα λίγο χαμένη και μόνη. Αλλά ποιος ξέρει πραγματικά… Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις. Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για όλα τα είδη της

Φυσικά και όλα αυτά με ανησυχούν. Νομίζω πως θίγετε αρκετά σοβαρά θέματα. Ωστόσο αισθάνομαι πως χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από την Τέχνη για ν’ αλλάξουμε τον κόσμο. Αισθάνομαι πως η Ομορφιά και η Εξέλιξη είναι ουσιαστικά. Το να ζεις καλά, ν’ αγαπάς, να σκέφτεσαι θετικά, να σέβεσαι τους γύρω σου, αποτελούν μια μορφή τέχνης, την Τέχνη του Ζην. Είστε αισιόδοξη για το Μέλλον; Ποιες είναι οι ελπίδες σας για το Μέλλον; Θέλω να πιστεύω ακόμη στους ανθρώπους. Νομίζω πως δεν είμαι η μόνη.

ΠΟΛΗ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑ

Το μέλλον ως κομμάτι του DNA της πόλης Μια πόλη που πάντα αγκαλιάζει το αύριο, κάνοντάς το πυλώνα της δυναμικής της.

Στη Θεσσαλονίκη, η τεχνολογία δεν σταμάτησε ποτέ να δείχνει τον δρόμο προς το μέλλον. Ένα μέλλον που δίνει το παρών σε όλη την πόλη, η οποία όχι μόνο δεν επαναπαύεται, αλλά κερδίζει επάξια τον τίτλο ενός δυναμικού hub έρευνας και καινοτομίας.

Γράφει η Βιολέτα Φωτιάδη

ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΓΊΝΕΙ ΠΛΈΟΝ… ΠΑΡΕΛΘΌΝ Δισκέτες. Dial-up internet. Ασπρόμαυρες οθόνες. Ό,τι σήμερα μοιάζει ξεπερασμένο, κάποτε αποτελούσε το παράθυρο σ’ ένα νέο, πρωτοποριακό αύριο. Οι «θεματοφύλακες» των αναμνήσεων εκείνης της εποχής ακούν στο όνομα «Cult Battles», ενώ οι «κομπιουτεράδες» του τότε βρίσκονται ακόμη ανάμεσά μας «κατά κύριο λόγο σε online groups όπου η κοινότητα μοιράζεται πληροφορίες, νέα projects, συλλογές software και hardware, ενώ γίνονται και κάποιες ετήσιες οργανωμένες εκθέσεις/συναντήσεις όπου όλοι έχουν την δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με μηχανήματα από το παρελθόν». ΜΊΑ ΒΌΛΤΑ ΣΤΟ ΝΟΗΣΙΣ …ή αλλιώς, στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας. Τόσο οι μόνιμες εκθέσεις του όσο και οι δραστηριότητες που περιλαμβάνει, εξερευνούν την τεχνολογία από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η «Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία» με εκθέματα-ομοιώματα όπου παρουσιάζονται τα τεχνολογικά επιτεύγματα των αρχαίων προγόνων μας, η μόνιμη έκθεση «Τεχνολογία των Μεταφορών» με κλασικά οχήματα ακόμα και από τη δεκαετία του ’20, το Τεχνοπάρκο με εκθέματα που καλύπτουν επιστημονικά πεδία όπως ο ηλεκτρισμός, ο

• KATAΣΤΗΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Αγίας Σοφίας 9 T 2310 262484 • SHOP IN SHOP: HONDOS CENTER AΠΟΛΛΩΝΙΑ Γεωργικής Σχολής 84 T 2310 806000

ΠΟΛΗ

μαγνητισμός, ή η μηχανική, το Ψηφιακό Πλανητάριο, ο Κινηματογράφος Ευρείας Οθόνης και ο Προσομοιωτής Εικονικής Πραγματικότητας. Ένας χώρος, αντάξιος του ονόματός του. ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΊΑ Στην οδό Φιλικής Εταιρείας στο κέντρο της πόλης, το σήμερα χτίζει ένα προηγμένο αύριο. Εκεί βρίσκονται τα γραφεία της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας. «Οι εγκαταστάσεις της ΑΖΚ είναι ανοιχτές προς τις ομάδες νέων επιχειρηματιών που κάνουν τα πρώτα τους βήματα, προσφέροντας υπηρεσίες έδρας, καλαίσθητους χώρους εργασίας και ευέλικτο περιβάλλον για συνεργασία και δικτύωση», τονίζει ο κ. Κυριάκος Λεφάκης, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας.

ανθρώπινο δυναμικό της Βόρειας Ελλάδας. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα της δράσης της είναι το ThessIntec αλλά και η δημιουργία του Θύλακα Υποδοχής Καινοτόμων Δραστηριοτήτων στον τομέα της Αγροδιατροφής. Σε μία έκταση 60 στρεμμάτων κοντά στη Γεωργική Σχολή θα εγκατασταθούν τα τμήματα έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας ελληνικών επιχειρήσεων που ανήκουν στον συγκεκριμένο τομέα», καταλήγει ο κ. Λεφάκης. ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΕΊΝΑΙ OK! THESS «Παιδί» της ΑΖΚ και του δήμου Θεσσαλονίκης είναι η πρωτοβουλία με το πλέον «συναινετικό» όνομα. Ο λόγος για το οk!thess, τη δομή που συνεργάζεται με θεσμούς της πόλης στον τομέα της επιχειρηματικότητας, υποστηρίζοντας τις νεοφυείς επιχειρήσεις και τις επιχειρηματικές ομάδες. Το οk!thess μετρά μόλις 5 χρόνια

«Πρόγονος» της ΑΖΚ θεωρείται το Τεχνόπολις, το πρώτο Πάρκο Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας στην Ελλάδα, στο οποίο μπορούν να εγκατασταθούν επιχειρήσεις της νέας οικονομίας καθώς και ερευνητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες. «Η ΑΖΚ προσπαθεί να δημιουργήσει τις υποδομές που θα προσελκύσουν επενδύσεις στην οικονομία της γνώσης, προκειμένου να αξιοποιηθεί το

ζωής, αλλά και 135 startups που πέρασαν ως σήμερα από εκεί -από τις οποίες «ανέθρεψε» 40 εταιρείες, δημιουργώντας έτσι νέες θέσεις εργασίας. «Οι υπηρεσίες που προσφέρει περνούν μέσα από τον “Κύκλο Επιτάχυνσης”, μία τρίμηνη διαδικασία που πραγματοποιείται τρεις φορές το χρόνο και στην οποία παρέχεται επιχειρηματική εκπαίδευση μέσω διαλέξεων και εργαστηρίων για όλες τις startups που συμμετέχουν. Παράλληλα, το οk!thess περιλαμβάνει και το στάδιο του coaching, όπου κάθε ομάδα καθοδηγείται από εξειδικευμένο προσωπικό -αλλά και τους μέντορες που ανήκουν στο δίκτυο της πρωτοβουλίας- ανάλογα τον τομέα και την τεχνολογία», εξηγεί ο κ. Αντώνης Ηλίας, επικεφαλής του ok!thess. Τέλος, μέρος των υπηρεσιών του ok!thess είναι και η

Ψηφιακού Μετασχηματισμού και Ψηφιακών Δεξιοτήτων. Λειτουργώντας από το καλοκαίρι του 2020, το Κέντρο ιδρύθηκε από τη Cisco σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων, υπό την αιγίδα του Γραφείου του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα σε άλλα, στο Κέντρο λειτουργεί τόσο το Cisco Networking Academy, όσο και τμήματα STEM και Ρομποτικής για την ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων όλων των ηλικιών.

διασύνδεση, έτσι ώστε οι startups να αποκτήσουν επαφή με τα μέλη του οικοσυστήματος καινοτομίας της πόλης και ν’ αναπτυχθούν μέσα σε αυτό. ΈΝΑ ΠΆΡΚΟ, ΜΑΣ ΦΈΡΝΕΙ ΤΟ ΑΎΡΙΟ, ΣΉΜΕΡΑ Ερευνητικά εργαστήρια, παραγωγικές μονάδες, χώρους πρασίνου αλλά και ένα ξενοδοχείο με θεματικό πάρκο– ενυδρείο προβλέπουν τα σχέδια για το Επιστημονικό και Τεχνολογικό Πάρκο 4ης γενιάς ThessINTEC, που μας δίνουν μία πρόωρη γεύση από το μέλλον. Το πάρκο καινοτομίας που θα αναπτυχθεί στο ακίνητο 760 στρεμμάτων των πρώην εγκαταστάσεων της ΕΡΤ στην Περαία λέγεται πως θα πάρει σάρκα και οστά σταδιακά, με την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης να αναμένεται την άνοιξη του 2024 με την εγκατάσταση των πρώτων startups και των ερευνητικών κέντρων. Το ThessINTEC φιλοδοξεί ν’ αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα Κέντρα Καινοτομίας και Τεχνολογίας στην Ευρώπη, με στόχο τα επόμενα 10 χρόνια να προσελκύσει επενδύσεις από επιχειρήσεις τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό. ΌΤΑΝ ΟΙ ΝΈΕΣ ΙΔΈΕΣ ΜΕΓΑΛΏΝΟΥΝ Σε ό,τι αφορά την τεχνολογία, μία καλή ιδέα δεν είναι σχεδόν ποτέ αρκετή. Η υλικοτεχνική υποστήριξη -και μάλιστα με τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό- είναι μία -αν όχι η πλέον καθοριστική- παράμετρος. Σε αυτή την ανάγκη απαντά το Thessaloniki TechLab. Ένας πολυχώρος τεχνολογίας, καινοτομίας και πολιτισμού στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ανοιχτός προς το κοινό της πόλης και τις ιδέες του. To Thessaloniki TechLab ανήκει στο δίκτυο των Αμερικανικών Γωνιών, ένα πρόγραμμα του Μορφωτικού Τμήματος της Αμερικανικής Πρεσβείας, που υλοποιείται σε συνεργασία με δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες και μη κερδοσκοπικούς/εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Στη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης και το Labattoir, σε ένα από τα πλέον εμβληματικά κτίρια της βιομηχανικής κληρονομιάς της πόλης, στεγάζεται το Διεθνές Κέντρο

Μιλώντας για STEM, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο πλέον πρόσφατο σχετικό «απόκτημα» της πόλης: το Anna Papageorgiou STEM Center, στο campus του Κολλεγίου Ανατόλια, ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος συνώνυμου με την καινοτομία. Εξοπλισμένο με όλες τις τελευταίες τεχνολογίες, με τρία εργαστήρια και μία αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, το Κέντρο λειτουργεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά εγκαινιάστηκε επίσημα μόλις πρόσφατα. Επιπλέον, δίνοντας έμφαση στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική -με μηδενικές εκπομπές ρύπων και χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας- αποτελεί από μόνο του πρότυπο περιβαλλοντικής υπευθυνότητας απέναντι στον πλανήτη. Στο Κέντρο, όπως αναφέρει ο Πρόεδρος του Κολλεγίου Δρ. Πάνος Βλάχος «τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να κατανοήσουν σε βάθος την επιστημονική γνώση, να αναπτύξουν δεξιότητες που είναι εξαιρετικά κρίσιμες για την εξέλιξη της κοινωνίας μας, και να καταλάβουν ότι ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο είναι καθοριστική η βιώσιμη ανάπτυξη». Φυσικά, το μέλλον δεν σταματάει να γράφεται διαρκώς. Το πόσο ουσιαστικό κομμάτι του παρελθόντος μας θα γίνει, εξαρτάται από εμάς. Προς το παρόν, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Θεσσαλονίκη και τεχνολογία, διανύουν μία κοινή πορεία προς το αύριο…

NEO πρόγραµµα Bachelor’s Έναρξη: Σεπτέµβριος 2022

Σπούδασε Βιολογία στο ACT Το νέο τετραετές, αγγλόφωνο Bachelor's του ACT στη Βιολογία έρχεται τον Σεπτέµβριο µε ένα ολοκληρωµένο πρόγραµµα που προσφέρει γνώση στην πράξη για µία επιτυχηµένη καριέρα στον κλάδο. Οι σπουδαστές που επιλέγουν το πρόγραµµα BS in Biological Sciences στο ACT: • Θα αποκτήσουν γερές βάσεις στις θεµελιώδεις αρχές της επιστήµης και θα εκπαιδευτούν µε τα πιο σύγχρονα τεχνολογικά µέσα που χρησιµοποιούνται στο επάγγελµα και στην έρευνα. • Θα διδαχθούν στην πράξη από ακαδηµαϊκούς και επιστήµονες µε χρόνια εµπειρίας και έρευνας στον κλάδο. • Θα µάθουν να διεξάγουν έρευνα, να σχεδιάζουν και να πραγµατοποιούν τα δικά τους επιστηµονικά πειράµατα. • Θα έχουν στη διάθεσή τους τα υπερσύγχρονα εργαστήρια επιστηµών του ACT, πλήρως εξοπλισµένα για κάθε τους ανάγκη. Μάθετε περισσότερα για τις σπουδές Βιολογίας στο ACT στο www.act.edu/biology. ACT - The American College of Thessaloniki | Σεβενίδη 17, ΤΚ 55535, Πυλαία Θεσσαλονίκης • Τηλ. 2310 398398 • Email: admissions@act.edu

ΤΑΣΟΣ ΧΑΛΚΙΑΣ

ΠΡΟΣΩΠΑ

Μένω στο παρόν, να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται Συνέντευξη στη Μαρία Παντελίδου

Φωτογραφίες Κώστας Αμοιρίδης

Ηθοποιός ιδιαίτερα αγαπητός, με πολλές δεκαετίες σπουδαίου υποκριτικού έργου στην πλάτη, ο Τάσος Χαλκιάς πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Αριστοφάνης – Ηρώνδας Contra tempo», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα. Με αυτή την αφορμή, μας μίλησε για το κείμενο του Άκη Δήμου, το γέλιο που τόσο μας έχει λείψει, τη διαχρονικότητα της ανθρώπινης φύσης, το παρόν και το μέλλον. εποχής, δίνοντας απλές λύσεις και κάνοντας βατές προτάσεις προς τους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες!

O μεγαλύτερος κωμικός ποιητής της Αρχαιότητας και ο «γελοιογράφος» των Ελληνιστικών χρόνων, σε μια διασκεδαστική… αντιδικία. Τι τους διαφοροποιεί και τι τους συνδέει; Ο Αισχύλος με τον «Προμηθέα» του έδειξε τον δρόμο για το υψηλό πνευματικό και μηνυματικό περιεχόμενο της Τραγωδίας, μεταβάλλοντας δραματουργικά θεσμούς και ιδέες, φιλοσοφίες καί κοσμοθεωρίες, θεούς και ημίθεους, σε θεατρικούς ρόλους! Το κράτος, η βία, η εξουσία, η αλαζονική προβολή και επιβολή της, η καταστροφική μανία Θεών και ανθρώπων για την κατάκτησή της πρωταγωνιστούν στο έργο του! Ο Αριστοφάνης πάλι μέσα από την Αττική Κωμωδία ανέδειξε την άλλη πλευρά του νομίσματος, μέσω της σάτιρας, της κοινωνικής και πολιτικής κριτικής στην Πολιτεία και στην άσκηση της εξουσίας! Κατάφερε να καταδείξει τα κακώς κείμενα με σκαμπρόζικο χιούμορ, χωρίς έλεος και περιορισμούς, εκμεταλλευόμενος την αθυροστομία της

Το Αρχαίο Δράμα δημιούργησε Δραματουργία, καταγράφοντας θεατρική πράξη με έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο, λόγο ποιητικό, κατ' επέκταση ποιοτικό και ουσιαστικό! Κατά τον Αριστοτέλη λόγο «ηδυσμένο». Από την άλλη, ο Ηρώνδας παρά τις επίμονες προσπάθειές του να καταγράψει κωμωδία με δραματουργικό περιεχόμενο, απέτυχε παταγωδώς! Είναι φύσει και θέσει αδύνατον να συγκριθεί με τον Αριστοφάνη, γράφοντας μιμίαμβους,

όνομά τους ή αποφεύγετε να θίγετε άβολες αλήθειες;

σκετσάκια της εποχής που σατίριζαν κοινωνικά ευτράπελα χαμηλού επιπέδου, ιστοριούλες της διπλανής πόρτας ή ανέλυαν ρήσεις αμφιβόλου προελεύσεως, που στερούνταν παντελώς πνευματικότητας και ιδεολογίας! Παρόλα αυτά το έργο του Άκη Δήμου καταφέρνει να δημιουργήσει μία ενδιαφέρουσα διαμάχη, έναν θεατρικό αγώνα πλούσιο σε κωμικά στοιχεία, αξιοποιώντας μοναδικά την αριστοφανική δραματουργική δομή στη γραφή του, κάνοντας χρήση ακόμα και της παράβασης με ιδιαίτερη επιτυχία, φωτισμένος από τον μύθο της «Λυσιστράτης». Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας. Ο ρόλος μου έχει να κάνει με τους γνωστούς δούλους των κύριων ρόλων των έργων του Αριστοφάνη, αλλά και με τους τρελούς στις τραγωδίες του Σαίξπηρ. Αυτούς που, έχοντας αποκτήσει το δικαίωμα από τους ίδιους τους αφέντες τους, δεν διστάζουν να σαρκάσουν και τα ίδια τους τα αφεντικά. Και φορές πάλι, με την άδεια της κωμωδίας παίρνουν το μέρος της αντίπαλης πλευράς, δημιουργώντας κωμικοτραγικές καταστάσεις! Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα δυνατά σημεία της παράστασης; Σίγουρα τα επεισόδια ανάμεσα στους δύο ήρωες Αριστοφάνη - Ηρώνδα και στους δούλους τους, Λέλεκα και Ιππώναξ, γεμάτα πηγαίο χιούμορ!

Αλλά κυρίως τα χορικά μέρη που συνοδεύονται από εξαιρετική μουσική και τραγούδια με υπέροχα σόλο και χορωδιακές πολυφωνίες, αλλά και μοναδικές χορογραφίες, όπου δεσπόζουν η δυναμική παρουσία και το κυρίαρχο ταλέντο των ηθοποιών της κρατικής μας σκηνής, με ξεχωριστή καλλιτεχνική προσωπικότητα ο καθένας τους. Τελικά, γιατί σήμερα γελάμε όλο και λιγότερο; Γιατί οι άνθρωποι στεγανοποιούν τη ζωή τους στις σχέσεις με τους συνανθρώπους τους, οι συναναστροφές μεταξύ τους έχουν γίνει εντελώς μηχανικές! Αλληλοσυστήνονται και επιδιώκουν γνωριμίες μέσα από το ίντερνετ, απόμακροι καί αποξενωμένοι, οδεύοντας με μπροστάρα την αχαλίνωτη εξέλιξη της τεχνολογίας προς τον απόλυτο ρομποτισμό και εντελώς ερήμην της ανθρώπινης υπόστασης! Καταλύουν έτσι και απαξιώνουν οι ανόητοι τον στίχο του Σαββόπουλου «φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες»! Τι ρόλο παίζει το γέλιο στη ζωή σας; Στη ζωή μου το γέλιο και το χιούμορ κατέχουν εξέχουσα θέση! Με αυτά τα όπλα, αλλά και με την παιδιόθεν αγωνιστικότητά μου, αντιμετωπίζω όσα στραβά κι ανάποδα μου προκύπτουν, που δεν είναι λίγα! Προτιμάτε να λέτε τα πράγματα με το

Σπάνια λέω τα πράγματα με το όνομά τους και μόνον σε ιδιαίτερα οικείο περιβάλλον! Κι αυτό γιατί, όπως κι εσείς είπατε, είναι τουλάχιστον άβολη η αλήθεια και δεν επιθυμώ να ξεβολεύω ανθρώπους, προκαλώντας στείρα αντιπαράθεση. Από την Αρχαιότητα μέχρι τα Ελληνιστικά χρόνια και ως τη σύγχρονη Ελλάδα υπάρχει κάτι που μένει αναλλοίωτο; Η δύναμη της θέλησης του ανθρώπου για ζωή, το πείσμα του για επιβίωση από τη μία, αλλά και το ανεξέλεγκτο ερωτικό συναίσθημα των ανθρώπων, ικανό να δημιουργεί ποίηση, αλλά και να διαπράττει εγκλήματα! Πιστεύω πως αυτά τα στοιχεία έχουν μείνει και θα μένουν αναλλοίωτα στο διάβα των αιώνων, εφόσον ο άνθρωπος δεν μεταλλαχθεί. Θα παίρνατε το ρίσκο μιας πρόβλεψης για το τι μας περιμένει τα χρόνια που έρχονται; Δεν είναι δικό μου το ρίσκο, μπορώ να εκφράσω την πρόβλεψή μου για το μέλλον. Για όσα, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, θα διαδεχθούν τις ζωές μας, αλλά θα είναι κι αυτή μία άβολη αλήθεια. Και όπως προανέφερα δεν επιθυμώ να ξεβολεύω ανθρώπους και ήσυχες συνειδήσεις! Θα αρκεστώ λοιπόν, με απόλυτη πίστη, στη σημασία των στίχων των Χάρη καί Πάνου Κατσιμίχα: «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε, αφού η ιστορία σας ανήκει, σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε… Μένω μονάχος στο παρόν μου, να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου, συνένοχο στον φόνο δεν θα μ' έχετε!»

ΕΡΕΥΝΑ

Η Θεσσαλονίκη στο μέλλον!

Γράφει η Ελένη Ομήρου

Πώς είναι άραγε το μέλλον μιας πόλης που περιγράφεται παραδοσιακά με όμορφα και ειδυλλιακά λόγια, αλλά αναμφισβήτητα συχνά δυσκολεύει τους κατοίκους της στην καθημερινότητά τους; Πώς βλέπουν την πόλη τους να εξελίσσεται τα επόμενα χρόνια οι Θεσσαλονικείς; Έχουν πίστη ότι θα έρθουν τα μεγάλα έργα, ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη που προσμένουν εδώ και χρόνια; Το περιοδικό ΠΡΑΞΗ, σε συνεργασία με την Ierax Analytix θέτει τα ερωτήματα και καταγράφει τις προσδοκίες τους.

ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ 60% 53% για το μέλλον του πολιτισμού

Θέματα που προβληματίζουν είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς, η καθαριότητα και οι υποδομές, ενώ οι κάτοικοι κατά πλειοψηφία δηλώνουν πρόθυμοι να βοηθήσουν στη βελτίωση της πόλης τους.

για τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τους πράσινους χώρους

ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ 95% 53% 86% 81% για τα μέσα μαζικής μεταφοράς για την καθαριότητα

ΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ Ή ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ ΣΤΗΝ ΠΌΛΗ; Και τα δύο! Το μέλλον της Θεσσαλονίκης φαντάζει αισιόδοξο στους μισούς κατοίκους της πόλης, ενώ φαίνεται απαισιόδοξο στους άλλους μισούς. Η απαισιοδοξία έγκειται σε καίρια θέματα, όπως τα μέσα μαζικής μεταφοράς της πόλης (αναφέρεται στο 95% των απαισιόδοξων) και ακολουθούν θέματα όπως η καθαριότητα, οι υποδομές και η

για τις υποδομές

για τους χώρους πράσινου

ΕΡΕΥΝΑ

έλλειψη πράσινων χώρων με ποσοστά 87%, 86% και 81% αντίστοιχα. Θέματα εργασιακά και ασφάλειας επίσης φαίνεται να απασχολούν τους πολίτες. Αντίστοιχα, οι θετικοί της πόλης δηλώνουν αισιοδοξία καταρχάς για το μέλλον του πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη, με ποσοστό 60%, ενώ ακολουθούν οι πολυσυζητημένοι τομείς της καθημερινότητας, όπως τα μέσα μαζικής μεταφοράς και οι πράσινοι χώροι, για τα οποία το 53% προβλέπει ότι θα εξελιχθούν θετικά στα επόμενα χρόνια. Αξιοσημείωτο είναι δε ότι οι κάτοικοι της Κεντρικής Θεσσαλονίκης εμφανίζονται πιο αισιόδοξοι (62%) σε αντίθεση με τους κατοίκους της Ανατολικής Θεσσαλονίκης (39%). ΣΕ 10 ΧΡΌΝΙΑ Οι Θεσσαλονικείς ερωτήθηκαν πώς βλέπουν τη Θεσσαλονίκη να εξελίσσεται τα επόμενα 10 χρόνια και οι απαντήσεις τους ήταν κατά πλειοψηφία «καθαρή», «πράσινη» και «τουριστική». Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτώμενων (95%) δηλώνει ότι θα βοηθούσε έμπρακτα στο να αλλάξει και να βελτιωθεί η πόλη στο μέλλον και μάλιστα δηλώνουν πρόθυμοι να συνδράμουν, είτε μέσα από εθελοντικές δράσεις (59%), είτε προβάλλοντας τη Θεσσαλονίκη στο εξωτερικό μέσω της δράσης τους στα social media (52%), αλλά και μέσα από την ενασχόλησή τους με τα κοινά (51%). Πάντως, περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους φαντάζονται τη Θεσσαλονίκη του αύριο ως πόλη «τουρισμού» (54%) σε βάθος 10ετίας, ενώ κυρίως το γυναικείο κοινό οραματίζεται μια πόλη πρασίνου, αλλά και τεχνών.

Σημαντικό είναι επίσης ότι οι νέοι κατά πλειοψηφία, αλλά και όσοι έχουν κατοικίδια, διαβλέπουν στο μέλλον της Θεσσαλονίκης μια pet-friendly city. ΈΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΉΣ. ΥΠΆΡΧΕΙ ΕΛΠΊΔΑ; Μελέτες, πλάνα, αναμονές, καθυστερήσεις, ανακοινώσεις και υποσχέσεις δεκαετιών αποτελούν το μεγάλο αγκάθι στη Θεσσαλονίκη και συχνά την πηγή δυσαρέσκειας των πολιτών όσον αφορά την αστική τους καθημερινότητα. Παρόλα αυτά, φαίνεται να διατηρείται

η ελπίδα και η πίστη ότι κάποια από τα πολύπαθα έργα που εκκρεμούν για χρόνια, θα πραγματοποιηθούν εντός της 10ετίας: Συγκεκριμένα, το 69% απαντά ότι αναμένει την ολοκλήρωση του Μετρό, ενώ ακολουθούν το Πανεπιστημιακό Παιδιατρικό Νοσοκομείο και το Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά, με ποσοστά 45% και 40% αντίστοιχα, η ανάπλαση της ΔΕΘ (37%) και το Μουσείο Ολοκαυτώματος (34%). Ωστόσο, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι 3 στους 10 δεν πιστεύουν καν στην ολοκλήρωση του Μετρό εντός της προσεχούς 10ετίας...

Τι αναμένουμε... 45%

37%

το Πανεπιστημιακό Παιδιατρικό Νοσοκομείο

69%

την ολοκλήρωση του Μετρό

την ανάπλαση της ΔΕΘ

40%

το Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά

34%

το Μουσείο Ολοκαυτώματος

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ Το ερωτηματολόγιο, τη συλλογή, την ανάλυση και την παρουσίαση δεδομένων ανέλαβε η Ierax Analytix για το περιοδικό ΠΡΑΞΗ του ΚΘΒΕ. Συμμετείχαν 675 άτομα, 18 και άνω, κάτοικοι Θεσσαλονίκης. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν ηλεκτρονικά από τις 6 μέχρι και τις 15 Μαΐου 2022.

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΑΓΟ

ΡΙΤΣΑ

OIKO NOMOY

ΠΡΟΣΩΠΑ

Η ζωή είναι γεμάτη

ΑΝΑΤΡΟΠΈΣ Με σταθερή παρουσία για πάνω από μία εικοσαετία στον χώρο της υποκριτικής, η Αγορίτσα Οικονόμου δεν σταματά να εξερευνά τους ορίζοντές της, να κοιτάζει μπροστά και να συναρπάζει το κοινό με το ξεχωριστό της ταλέντο.

Συνέντευξη στη Λία Κατσανά

Για ακόμα μία χρονιά, η ηθοποιός δίνει το δικό της μήνυμα ειρήνης και αλληλεγγύης, μέσα από τη συμμετοχή της στην «Ελένη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, η οποία θα παρουσιαστεί εκτός των άλλων και στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου 2022. Έπειτα από την περσινή της επιτυχία, η «Ελένη» εντάσσεται για άλλη μία χρονιά στο καλοκαιρινό πρόγραμμα του ΚΘΒΕ. Σ’ αυτή την παράσταση που αγαπήθηκε τόσο πολύ από το κοινό, υποδύεστε τη

μάντισσα Θεονόη, ένα πρόσωπο-κλειδί για την εξέλιξη του μύθου. Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που θαυμάζετε στον χαρακτήρα της ηρωίδας σας; Είναι πολύ όμορφο που θ’ ανταμώσουμε ξανά άνθρωποι αγαπημένοι για μια παράσταση που όντως αγαπήθηκε πολύ! Τώρα, όσον αφορά την προσωπικότητα της Θεονόης, την ηρωίδα δηλαδή που υποδύομαι, νομίζω πως θαυμάζω όλα τα στοιχεία του χαρακτήρα της. Είναι ένας άνθρωπος τίμιος και ειλικρινής. Πορεύεται στον δρόμο της Αρετής, επιζητεί την αλήθεια, έχει χιούμορ,

ευαισθησία, κρατά την ισορροπία υπερασπιζόμενη το Δίκαιο. Καλείται να πάρει αποφάσεις καίριας σημασίας και αναλαμβάνει το κόστος τους. Μα είναι να μην τη θαυμάζεις; Μέσα από το έργο, ο Ευριπίδης μάς μιλά για τη ματαιότητα του πολέμου και καταγγέλλει την τραγικότητα μίας ολέθριας καταστροφής χωρίς ουσία. Πόσο έντονα αντηχούν οι στίχοι της τραγωδίας του στους ανθρώπους της σημερινής εποχής; Είναι πολύ στενάχωρο, είναι λυπηρό... Αν θα μπορούσα να το δω με έναν

ΠΡΟΣΩΠΑ

Να το ορίσω ακριβώς δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω. Μπορώ όμως να νιώσω τη μαγική στιγμή που θα ενωθούν άνθρωποι, παντελώς άγνωστοι μεταξύ τους, σε μια παράσταση. Θα είμαστε όλοι παρόντες και παρούσες σε κάτι που θα συντελεστεί άπαξ και όταν τελειώσει θα έχουμε κάτι που θα συνδέει όλους μας, κάτι πολύ κοινό αλλά και πολύ προσωπικό μέσα από αυτή τη συλλογική μας εμπειρία. Είναι κάπως παρήγορο στην καρδιά και στο μυαλό μου πως, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ή από πού έρχεται ο καθένας μας ξεχωριστά, στην ουσία είμαστε όλοι μαζί, και συγχρόνως με κάποιο τρόπο μαζί και ίσοι. Προσωπικά ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση για τη δουλειά ενός ηθοποιού; πίνακα, θα ήταν η «Κραυγή» του Edvard Munch. Κείμενα που γράφτηκαν πριν από περίπου 2.500 χρόνια, μας το επισημαίνουν ξανά και ξανά, και εμείς επιλέγουμε να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας, σαν να μην θέλουμε αυτό το πολύτιμο δώρο της ζωής. Η Mafalda του Quino έλεγε κάποια στιγμή: «από πού πρέπει να σπρώξουμε για να πάει μπροστά αυτός ο κόσμος;». Εύχομαι κι ελπίζω να βρούμε το από πού... Ας μπούμε λίγο στη θέση της Θεονόης και ας κοιτάξουμε προς το μέλλον: Μετά από δύο πολύ δύσκολα χρόνια, ποιες είναι οι προσδοκίες και οι ελπίδες σας για όσα έρχονται; Η ζωή η ίδια είναι γεμάτη ανατροπές. Έχει εμπόδια, διλήμματα, στεναχώριες αλλά και χαρές, ευκολίες και δυσκολίες. Η προσδοκία και η ελπίδα μου, αν θέλετε, συγκλίνουν στην ευχή τού να σταθούμε στο ύψος αυτών που θα έρθουν, με ψυχραιμία, αγάπη και χιούμορ. Σε συνεντεύξεις σας έχετε αναφερθεί στην παρηγοριά που μπορεί να προσφέρει το θέατρο σε κοινό και ηθοποιούς. Πώς θα ορίζατε αυτή την ανακουφιστική ή ακόμα και «θεραπευτική» διάσταση της σκηνής;

Είναι μια αίσθηση πιο πολύ για μένα, μια ησυχία στο τέλος της ημέρας ότι έκανα καλά τη δουλειά μου όσο περισσότερο μπορούσα. Τι έχετε αποκομίσει από την εμπειρία σας ως δασκάλα υποκριτικής και από την επαφή σας με τα νέα παιδιά του χώρου; Το λειτούργημα του δασκάλου δεν είναι μια απλή υπόθεση. Έχει κόπο, θέλει αντοχή, υπομονή, να είσαι ανοιχτός, ευέλικτος, να προνοείς, να μπεις στον «κόσμο» αυτών των νέων ανθρώπων που έχεις μπροστά σου. Να είσαι δίπλα τους σε όποιο ομιχλώδες τοπίο κι αν βρεθούν, δείχνοντάς τους πώς ανάβουμε το φακό και όχι να το κάνω εγώ για αυτούς. Είναι μεγάλη ευθύνη, όμως οφείλω να ομολογήσω ότι την αναλαμβάνω με πολλή χαρά! Τώρα που η «Ελένη» σάς ξαναφέρνει στην πόλη μας, ποιες εικόνες σάς έρχονται πιο έντονα στο νου από τη Θεσσαλονίκη; Τη Θεσσαλονίκη τη λατρεύω! Αγαπώ αυτή την πόλη με τις μυρωδιές της, τις μουσικές, τις νοστιμιές, τη θάλασσα. Στις αγαπημένες μου εικόνες περιλαμβάνεται σίγουρα το ηλιοβασίλεμα έξω από το ΚΘΒΕ με θέα την θάλασσα, η περιήγηση στα στενά της Άνω Πόλης, το αγνάντι από τον Άγιο Παύλο, η βόλτα στα υπέροχα μαγαζιά. Θυμάμαι πάντα ανθρώπους χαμογελαστούς και περιποιημένους, παιδάκια με ποδήλατα στην παραλία, πολύχρωμα ανθοπωλεία στα Λουλουδάδικα, ευγενικούς πωλητές στην αγορά που σπεύδουν να σε εξυπηρετήσουν και να δώσουν απαντήσεις σε όποια απορία έχεις για τα προϊόντα τους, ήσυχα βράδια με φίλους και λαχταριστούς μεζέδες... Αγαπώ την πόλη σας και ανυπομονώ να σας ξαναδώ από κοντά!

LIFE

Συναρπαστικές αβεβαιότητες Γράφει η Εύη Καρκίτη

Πάνε πέντε χρόνια που στο μπαλκόνι του ΠΡΑΞΗ με θέα στην εξαίσια γυάλινη οροφή του Βιταλιάνο Ποζέλι συζητούσαμε με την Ελένη και τους συνεργάτες της για το καινούριο περιοδικό. Πρέπει να ήταν καλοκαίρι, μιλούσαμε χαμηλόφωνα για διακοπές και με συστολή, όπως κάποτε μιλούσανε για την αγάπη, είχαν προηγηθεί δύσκολα χρόνια. Βέβαια ούτε η πενταετία που ανοιγόταν μπροστά μας ήταν σπαρμένη με ροδοπέταλα. Το αντίθετο, ο δρόμος ήταν γεμάτος αγκάθια, αλλά είχε και πολλές εμπειρίες, γνώσεις, σκέψεις και στοχασμούς, πράγματα που μας άλλαξαν με τρόπο που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε και που ούτε ακόμη φανταζόμαστε. Μέσα στο κεφάλι μας όλα αυτά ακόμη μοιάζουν με δίνη σε ουρανό πριν εκραγεί, οι μικρές ψηφίδες όλων εκείνων που πήγαν τη ζωή μας σ’ ένα ανεξερεύνητο τότε πεδίο, σε μια άγνωστη τότε για μας χώρα, είναι σπαρμένες μέσα στις αναμνήσεις μας. Αυτές συνθέτουν το θολό, απατηλό τοπίο της μνήμης μέσα στο οποίο ορίζεται η επικράτεια του προσωπικού μας παραδείσου. Καμιά φορά και κόλασης. Θα πίστευε ίσως κάποιος πως υπάρχει ασφάλεια στο να μιλά κανείς για το χθες. Αλλά δεν υπάρχει καμία. Εξάλλου, όπως έλεγε ο Πατρίκ Μοντιανό, το να μιλά κανείς για το χθες δεν σημαίνει πως μιλά για το παρελθόν. Στην πραγματικότητα μιλά για τον χρόνο. Ίσως το ίδιο με συμβαίνει και με το μέλλον. Μιλώντας για αυτό είναι στην πραγματικότητα σαν να μιλάμε για τον χρόνο υιοθετώντας τις ίδιες μυστικές τελετουργίες κατά τη μεταφορά από το παρελθόν στο παρόν και μετά στο μέλλον, όχι μόνο των φόβων αλλά κυρίως των προσδοκιών μας.

Γιατί πάντα περιμένουμε κάτι από το μέλλον. Πάντα πιστεύουμε πως κάτι μας οφείλει, πως έρχεται να κλείσει μια εκκρεμότητα, να βελτιώσει, να ξεκαθαρίσει. Ακόμα κι αν είναι τόσο αινιγματικό όσο το μέλλον που περιμένουμε. Ωστόσο έχω την εντύπωση πως ποτέ στο παρελθόν δεν είδαμε μέλλον να εισβάλλει από παντού με τρόπο τόσο ασυγκράτητο. Εξάλλου δεν πρόκειται ν’ αλλάξει μόνο εμάς. Πρόκειται ν’ αλλάξει τον κόσμο. Και οι πρώτες αλλαγές έχουν ήδη συμβεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα κι αν δεν μπορούμε να τις δούμε ή να μιλήσουμε γι’ αυτές. Επιχειρώντας μια πρόχειρη χαρτογράφηση του μέλλοντος δεν μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε από τις πόλεις. Στον χώρο που διασταυρώνονται τα βήματά μας με άλλα βήματα, στον χώρο που βρίσκουμε τους άλλους γιατί πάντα σε αυτούς επιστρέφουμε. Η ζωή αναμένεται να επιστρέψει σε αυτές μετά την πανδημία και πολλοί λένε πως αυτό έχει ήδη συμβεί. Ωστόσο, έχουν

τομές που σημειώνονται σε κάθε τι, το πώς αλλάζει η στάση απέναντι σε ζητήματα που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε σπουδαία όμως τώρα πλέον ασήμαντα, ανόητα ακόμα κι επικίνδυνα, το μέλλον που φτάνει είναι γεμάτο φορτία, άγνωστες λέξεις κι αβεβαιότητες.

αλλάξει πολλά από τα χαρακτηριστικά της αστικής μας συνύπαρξης. Στο μέλλον που μας πλησιάζει, το οποίο ίσως να έχει φτάσει ήδη, λαχταρά ο ένας τον άλλο, όμως ανάμεσά μας έχει προκύψει μια νέα συνθήκη, μια ανησυχητική αίσθηση πως αυτό που τώρα έχουμε ίσως αύριο να μην το έχουμε. Δεν υπάρχει χρόνος για πέταμα, χρόνος για σκότωμα, χρόνος για πειράματα. Γενικά διακατεχόμαστε ήδη από την αίσθηση πως δεν υπάρχει χρόνος. Αυτό μας κάνει ίσως κλειστούς και στενούς αλλά το μέλλον που φτάνει βάζει νέους όρους στο σχετίζεσθαι, ορίζει το δικό του πεδίο. Και η εργασία έχει αλλάξει. Βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη το μεγαλύτερο

πείραμα τετραήμερης εργασίας στη Μ. Βρετανία, αναμένεται να ακολουθήσει η Ισπανία, ίσως κάποια στιγμή ακολουθήσουμε και εμείς. Η εκπαίδευση έχει αλλάξει, η ψυχαγωγία, ο πολιτισμός έχει αλλάξει. Οι αλλαγές είναι τόσο πυκνές και ραγδαίες που μας δυσκολεύουν να τις κατανοήσουμε, να ξεχωρίσουμε τη φασαρία από την ουσία, το αληθινά σημαντικό απ’ αυτό που μοιάζει απλά ως τέτοιο. Μέσα από τις περιπέτειες της τελευταίας διετίας, πλέον περισσότερο, την ανατροπή της καθημερινότητας, την αίσθηση του κινδύνου μετά από μια αιματηρή εισβολή χώρας σε άλλη χώρα, η σχεδόν απτή αίσθηση της κρίσης, οι βαθιές

Με την αίσθηση του επείγοντος, του φόβου να μην μείνουμε απ’ έξω, να μη χάσουμε το τρένο, τον χρόνο και την αίσθησή του ας επιχειρήσουμε να σταθούμε απέναντι στο μέλλον με το μυαλό ανοιχτό. Δεν χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι από καιρό, ούτε καν θαρραλέοι, ίσως κανείς ποτέ να μην ήταν μπροστά σε αλλαγές που μεταβάλλουν κατά πολύ το λεξιλόγιο μιας καθημερινότητας, καθώς εισχωρούμε στην επικράτεια, το σύμπαν και το μετασύμπαν του ανοίκειου, ας σκεφτούμε τη δική μας θέση μέσα στον κόσμο. Στο αν μπορούμε να μην ενδώσουμε στις μεγάλες πιέσεις, στο να κρατάμε την ψυχραιμία μας στις μικρές αλλά και τις μεγαλύτερες και σοβαρότερες αναποδιές, στο να μην μας φταίνε πάντα οι άλλοι, στο να προσπαθούμε να τους καταλάβουμε και να καταλάβουμε. Στο μέλλον που έρχεται η πιο μεγάλη πρόκληση είναι να βγούμε για λίγο από τον εαυτό μας, κάνοντας μια διαφορετική ιεράρχηση των πραγμάτων, σκεπτόμενοι εκ νέου για το ποιο είναι το πραγματικό, ποιο το σημαντικό, τι στ’ αλήθεια έχει αξία. Μέσα σε ένα κόσμο με συναρπαστικές ή και βασανιστικές αβεβαιότητες δείχνει πως ο σεβασμός, η αποδοχή χωρίς υποσημειώσεις και η καλοσύνη είναι το όχημα. Εκείνο στο οποίο πρέπει να επιβιβαστούμε για να μην χάσουμε τον άλλο, τον εαυτό μας, το νόημα της ίδιας της ζωής.

C U LT U R E

Βολτάροντας στην πόλη Ας υποδεχθούμε τη νέα σεζόν με βόλτες γεμάτες μουσικές, εικόνες και συναρπαστικά βιώματα. Ας αγκαλιάσουμε όσα υπέροχα διοργανώνονται φέτος στην πόλη και ας τα απολαύσουμε.

Placebo

Σινεμά με θέα

Από τα πλέον πολυσυζητημένα event του καλοκαιριού, το Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών φέτος δίνει τον δικό του ξεχωριστό παλμό στην πόλη με ένα αληθινά πλούσιο πρόγραμμα. Από τους φλογερούς και αεικίνητους Les Negresses Vertes (19 Ιουλίου), τους εμβληματικούς Placebo, μία από τις πιο επιδραστικές alternative ροκ μπάντες των τελευταίων 20 χρόνων (20 Ιουλίου) και τους ταξιδιάρικους Calexico (26 Ιουλίου), μέχρι τους θρυλικούς Sisters of Mercy (3 Αυγούστου) και πολλούς ακόμη, το φεστιβάλ είναι πολυσυλλεκτικό και υπόσχεται σπουδαίες μουσικές βραδιές για κάθε γούστο. Όλο το καλοκαίρι και μέχρι τα μέσα του Σεπτέμβρη, οι σινεφίλ ανταμώνουν στο «Σινεμά με θέα». Για όγδοη συνεχή χρονιά, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Μέγαρο Μουσικής φιλοξενούν μοναδικές κινηματογραφικές βραδιές στο πιο όμορφο σημείο της πόλης, την οροφή του κτιρίου Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, με υπέροχη θέα στον Θερμαϊκό κόλπο. Για τον μήνα Αύγουστο, οι προγραμματισμένες

Γράφει η Μαρία Παντελίδου

προβολές είναι οι ταινίες «Σελήνη, 66 ερωτήσεις» (22, 23, 24 Αυγούστου), «Οι έρωτες της Αναΐς», (29, 30, 31 Αυγούστου) και για τον Σεπτέμβριο, «οι Σκηνές από έναν γάμο» (5, 6, 7 Σεπτεμβρίου) και το «Βαγόνι αριθμός 6» (12, 13, 14 Σεπτεμβρίου). Όλες οι προβολές ξεκινούν στις 21.00. Έως τις 28 Αυγούστου τρέχει η έκθεση του MOMus-Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης με τίτλο «Landscape Stories». Αρχαιολογικοί χώροι ιδωμένοι από drone, τοπία αναστατωμένα από την αγωνία προσφύγων που τα διέσχισαν, τόποι

Calexico

C U LT U R E

Landscape Stories

Queen Symphonic Orchestra

υπό την τουριστική επιρροή και την ανθρώπινη παρέμβαση, τοπία με κυρίαρχο το υγρό στοιχείο, είναι κάποια από τα στοιχεία που αποτυπώνονται στις φωτογραφίες των 19 φωτογράφων που συμμετέχουν. Μια μεγάλη μουσική βραδιά περιμένει τους φίλους των Queen στις 24 Σεπτεμβρίου στο PAOK SPORTS Arena. Oι Queen Symphonic Orchestra, πρωταγωνιστές του «We Will Rock You», από το West End του Λονδίνου, θα ξεσηκώσουν την πόλη με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του θρυλικού συγκροτήματος της ροκ. Έως τις 25 Σεπτεμβρίου, παραμένει ανοιχτή στο κοινό και η έκθεση «Κοινό Κτήμα», η σπονδυλωτή έκθεση του MOMusΜουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.

Έκθεση «Κοινό Κτήμα»

Στις 15 Οκτωβρίου, οι αποφασισμένοι… δρομείς της πόλης συναντιούνται για τον 10ο Διεθνή Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο Θεσσαλονίκης, ενώ 3 με 6 Νοεμβρίου η 6η διοργάνωση της Art-Thessaloniki International Fair κατακλύζει με τέχνη 3 περίπτερα της ΔΕΘ-HELEXPO. Την ίδια περίοδο, στις 5 Νοεμβρίου, και με αφορμή τη συμπλήρωση σαράντα χρόνων από την ίδρυσή τους, οι New Model Army θα βρεθούν στο Principal Club Theater για μια μοναδική βραδιά. Τέλος, έως τις 28 Φεβρουαρίου 2023, στο NOESIS τρέχει η έκθεση «Connected». Μια κριτική ματιά στον κόσμο της σύγχρονης τεχνολογίας!

Η ΑΠΌΛΑΥΣΗ ΕΊΝΑΊ ΣΤΌ ΤΑΞΙΔΙ. Με 10 καταστήματα,από τη Θεσσαλονίκη μέχρι και την Ουρανούπολη, όπου κι αν βρεθείς, ό,τι κι αν λαχταρήσεις, θα το βρεις μπροστά σου! Γιατί...

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

παίρνουμε καφέ για το δρόμο

ΒΑΣΙΛΙΚΑ

κρουασάν για πρωινό

ΓΑΛΑΤΙΣΤΑ

σιροπιαστά, για να πάμε στα ξαδέρφια

ΠΟΛΥΓ ΥΡΟΣ

κουλουράκια, έτσι, για τη λιγούρα ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΗ

φρέσκο ψωμί να πάρουμε, πάει με τα γεμιστά της γιαγιάς

ΚΑΛΥΒΕΣ

βουτήματα, να ‘χουμε να κεράσουμε με τον ελληνικό

ΝΙΚΗΤΗ

και κανένα σαντουιτσάκι γιατί έπεσε πείνα

www.gavanasbakery.gr

Φίλιππος Γαβανάς

Κ Ι Ν Η Μ ΑΤΟ Γ ΡΑΦ ΟΣ

H δυστοπία στο κινηματογραφικό Sci-Fi Γράφει ο Κώστας Καντόγλου

Γιατί οι συγγραφείς και οι σκηνοθέτες που ασχολούνται με ιστορίες του είδους βρίσκουν πιο εύκολο να φανταστούν ένα μέλλον σκοτεινό και δυστοπικό παρά ένα μέλλον ουτοπικό -όπου η ανθρωπότητα δεν επιβιώνει απλά, αλλά ζει στην καλύτερη εκδοχή ενός μέλλοντος που κάποτε μπορούσε μόνο να φανταστεί;

Blade Runner

Κάπως έτσι καταλήξαμε με πλείστα παραδείγματα κινηματογραφικών τηλεοπτικών και λογοτεχνικών παραδειγμάτων που προβλέπουν ένα μέλλον σκοτεινό, μ’ έναν πλανήτη κατεστραμμένο, με τεράστιες και ακραίες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και καλπάζουσα εγκληματικότητα. Ίσως γιατί ενδεχομένως -όπως έλεγε ο Mark Fisher- μπορούμε ίσως να φανταστούμε ακόμα και το τέλος του κόσμου, αλλά όχι το τέλος του καπιταλισμού; Και τι λέει για το σήμερα το γεγονός ότι τα σπουδαιότερα έργα επιστημονικής φαντασίας αποτελούν πιο εξελιγμένες και πιο ακραίες μορφές του δυστοπικού παρόντος; BLADE RUNNER Το αριστούργημα του Ridley Scott, βασισμένο σε ένα διήγημα του Philip K. Dick, ήρθε να αλλάξει μια για πάντα το τοπίο της κινηματογραφικής επιστημονικής φαντασίας. Η ταινία έμελλε να αποτελέσει ένα μνημειώδες έργο του οποίου οι επιρροές, τόσο σε θεματικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο, παραμένουν και σήμερα διάχυτες σε μεγάλο κομμάτι της επιστημονικής φαντασίας. Η ταινία που έμελλε ν’ αποτελέσει τον χαρακτηριστικότερο εκπρόσωπο του υπο-είδους του κυβερνο-πανκ, συζητιέται και αναλύεται ακόμη και σήμερα, τόσο για τη

WONDER LOUNGE

FOOD

SELFIE ROOMS

PLAYGROUND

GIFT SHOP APOLLONIA POLITIA ____ THESSALONIKI ____ Æ. 2310 806 193 ____

Wonderlounge_°polloniaPolitia

Κ Ι Ν Η Μ ΑΤΟ Γ ΡΑΦ ΟΣ

συναρπαστική ιστορία πίσω από τη δημιουργία της, όσο και για τον πλούτο των ιδεών της που παραμένουν ακόμη επίκαιρες. Brazil

BRAZIL Υπογράφοντας εν έτει 1985 τη σπουδαιότερη ίσως ταινία του, ο Terry Gilliam, ένας απ’ τους κορυφαίους παραμυθάδες που γνώρισε ποτέ το Hollywood, στήνει μια ιστορία που έρχεται να παντρέψει το καφκικό πνεύμα, με την ακαταμάχητα σουρεαλιστική ματιά και την υπέροχη μαξιμαλιστική αισθητική του. Μια ταινία που βρίσκει τον πρωταγωνιστή της (φανταστικός ο Jonathan Pryce) ν’ αναζητά τη γυναίκα της ζωής του μέσα από έναν μεταφορικό και συνάμα απόλυτα ρεαλιστικό γραφειοκρατικό λαβύρινθο, σ’ ένα κατάμαυρο, επίμονα απαισιόδοξο (εξού και το περίφημο φινάλε) αλλά και ταυτόχρονα σαρδόνια αυτοπαρωδικό δυστοπικό σύμπαν.

THE MATRIX Η πιο επιδραστική ταινία ολόκληρης της δεκαετίας του ‘90, αλλά και μια από τις πιο δημοφιλείς στην ιστορία της επιστημονικής φαντασίας, έμελλε να έρθει στη δύση της δεκαετίας. Το Matrix δεν άλλαξε απλά τον κινηματογράφο δράσης, αλλά έμελλε να δώσει και μια γερή ώθηση στο υποείδος τόσο της επιστημονικής φαντασίας όσο και του φανταστικού γενικότερα. Οι αδερφές Wachowski πάντρεψαν τις πλείστες αναφορές τους από τον κινηματογράφο και τα κόμιξ, για να δημιουργήσουν ένα μοναδικό σύμπαν όπου οι μηχανές έχουν πάρει τον έλεγχο και οι άνθρωποι ζουν σε μια παράλληλη ψηφιακή πραγματικότητα. Εκμεταλλευόμενες πλήρως τις δυνατότητες του μέσου, σμιλεύουν μια ιστορία με έντονα μεταμοντέρνα στοιχεία και με βασικά υλικά τους έναν πλούτο φιλοσοφικών ιδεών, ακραία στιλιζαρισμένη δράση και ένα έντονο αντισυστημικό πνεύμα, προειδοποιώντας για τους κινδύνους της τεχνολογίας χωρίς ωστόσο να πέφτουν σε τεχνοφοβικές ατραπούς, όπως πολλά άλλα έργα της επιστημονικής φαντασίας πριν απ’ αυτό. AKIRA Μένοντας στη δεκαετία του ‘80, αλλά στρέφοντας το βλέμμα στην Ιαπωνία και τη μακρά παράδοση του animation, πέφτουμε πάνω στο Akira. Η μεταφορά του ομώνυμου manga του Otomo Kathsuhiro, αποτέλεσε τον δούρειο ίππο για την είσοδο των anime και των manga στην αμερικανική αρχικά, και στη συνέχεια στην ευρωπαϊκή αγορά. Στην ταινία, ένα μυστικό στρατιωτικό πρότζεκτ θέτει σε κίνδυνο την πόλη του Neo-Tokyo, με την αφήγηση ν’ ακολουθεί ένα από τα ατυχή θύματα αυτού του

πρότζεκτ και τα μέλη της συμμορίας μηχανόβιων στην οποία ανήκει. Μία από τις πιο επιδραστικές ταινίες της λίστας και ένα από τα σπουδαιότερα κινηματογραφικά επιτεύγματα των 80s, το Akira αποτελεί ακόμη και σήμερα μια εξαιρετική επιλογή για μια πρώτη επαφή με το ιαπωνικό animation, αλλά και την επιστημονική φαντασία όπως την όρισαν οι δημιουργοί manga και anime εκείνης της δεκαετίας. Stalker

STALKER Στο Stalker του Andrei Tarkovsky, τρεις άνδρες περιδιαβαίνουν τη μυστηριώδη «Ζώνη» σ’ ένα ακαθόριστο μετααποκαλυπτικό μέλλον, προκειμένου να διαπιστώσουν αν η φήμη ότι σ’ αυτό το μέρος μπορούν να εκπληρώσουν όποια επιθυμία έχουν είναι πραγματική. Πολυσυζητημένο, αναμφίβολα επιδραστικό και κινηματογραφικά ακαταμάχητο, το κομψοτέχνημα του σπουδαίου Ρώσου δημιουργού στέκει ακόμη σαν ένα μνημείο το δυστοπικού science fiction, ανοιχτό σε πολλαπλές αναγνώσεις και ερμηνείες, αποτελώντας παράλληλα μια θρησκευτική αλληγορία αλλά και ένα στοχασμό πάνω στην ίδια τη φύση του κινηματογράφου.

Τόση απόλαυση σε μια σαλάτα!

ς ς με baby φύλλα τη Οι φρέσκες σαλάτε μια ν ου βρ θα , ου γλ οικογένειας Βεζύρο έζι ο καθημερινό τραπ ξεχωριστή θέση στ να μέ γη ιερ λλ Κα ιά σας! αλλά και στην καρδ άλλον ριβ πε το για ό σμ βα με φροντίδα και σε αυτά τα τρυφερά, και τον άνθρωπο, τους κρ άκια ύβουν μέσα ολόφρεσκα φυλλαρ είας. υγ ς λή ευεξίας και κα ιμα! αμέτρητα μυστικά στ νό σο τό αι Και είν ς της οικογένειας Γι’ αυτό οι σαλάτε υν τη διαφορά! νο Βεζύρογλου, κά

Αλεξάνδρεια Ημαθίας | T. 23330 26690

www.vezyrogloufarm.com

@VezyroglouFarm

Π Α ΡΑ Σ ΤΑ Σ Ε Ι Σ

Επί σκηνής ανά σκηνή. «ΕΛΈΝΗ» ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΊΔΗ Θέατρο Δάσους Πρεμιέρα: 14, 15 Ιουλίου

ΚΘΒΕ, Καλοκαίρι 2022. Ό,τι παίζει στις καλοκαιρινές σκηνές είναι εδώ!

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 12, 13 Αυγούστου H «Ελένη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, επιστρέφει φέτος το καλοκαίρι από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η παράσταση, της οποίας τη μετάφραση υπογράφει ο Παντελής Μπουκάλας αποτελεί μια πολύχρωμη γιορτή Ειρήνης, με συγκίνηση και χιούμορ και καταδεικνύει τη ματαιότητα του πολέμου, αφού τόσο για τους νικητές όσο και για τους νικημένους οι συνέπειές του διαχρονικά είναι εξίσου ολέθριες. Η παραγωγή συγκέντρωσε διθυραμβικές κριτικές, πέρσι το καλοκαίρι, όπου και αν παρουσιάστηκε ενώ οι προγραμματισμένες παραστάσεις της στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου ακυρώθηκαν λόγω των εκτεταμένων πυρκαγιών. Φέτος το «ταξίδι» της Ελένης θα ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη (14 &

15 Ιουλίου στο Θέατρο Δάσους) και θα ακολουθήσει περιοδεία (Κύπρος, Αλεξανδρούπολη, Μουδανιά, Ιωάννινα, Ελευσίνα). Στις 12 και 13 Αυγούστου η «Ελένη» θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου 2022. «Είναι ευτυχής συγκυρία και νιώθω συγκινημένος που βρήκα ως «προίκα» τη συγκεκριμένη παράσταση. Το ρεπερτόριό μας έχει συγκεκριμένο όραμα και στόχο και η «Ελένη» αποτελεί μέρος της σημειολογικής μας πρότασης», τονίζει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ Αστέρης Πελτέκης. ΤΑΥΤΌΤΗΤΑ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗΣ Γραμμένο λίγο μετά τη συντριπτική ήττα των Αθηναίων στη Σικελική Εκστρατεία, το έργο «Ελένη» του

Ευριπίδη διακρίνεται τόσο για τον αντιπολεμικό χαρακτήρα του όσο και για την ανάδειξη αρετών όπως η δύναμη του όρκου και η ευφυΐα, που προσωποποιούνται στη μορφή της κεντρικής ηρωίδας. Αντλώντας στοιχεία όχι από την ομηρική εκδοχή του μύθου, αλλά από αυτήν που δημιούργησε ο λυρικός ποιητής Στησίχορος, ο Ευριπίδης παρουσιάζει τον Τρωικό Πόλεμο σαν μια σφαγή χάριν ενός «ειδώλου» και όχι μιας πραγματικής γυναίκας. Αυτή η σχεδόν καταχρηστικά θεωρούμενη «τραγωδία», καθώς διακρίνεται για τα κωμικά στοιχεία της, παρουσιάζεται από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.

Π Α ΡΑ Σ ΤΑ Σ Ε Ι Σ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ Πέμπτη 14, Παρασκευή 15 Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους - ΠΡΕΜΙΕΡΑ Παρασκευή 29, Σάββατο 30 Κύπρος, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου (Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας, Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου, Συνεργάτης σκηνοθέτης-Δραματουργία: Νικολέτα Φιλόσογλου, Σκηνικά-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης, Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου, Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου, Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, Ενορχήστρωση-Μουσική διδασκαλία: Γιώργος Δούσος, Moυσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου, Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα-Μαρία Ιακώβου, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Έλλη Ναλμπάντη, Βοηθός χορογράφου: Σοφία Παπανικάνδρου, Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη Παίζουν: Έμιλυ Κολιανδρή (Ελένη), Θέμης Πάνου (Μενέλαος), Αγορίτσα Οικονόμου (Θεονόη), Γιώργος Καύκας (Θεοκλύμενος), Έφη Σταμούλη (Γερόντισσα), Δημήτρης Κολοβός (Αγγελιοφόρος Α’), Άγγελος Μπούρας (Αγγελιοφόρος Β’), Δημήτρης Μορφακίδης (Τεύκρος), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Θεράπων), Νικόλας Μαραγκόπουλος, Ορέστης Παλιαδέλης (Διόσκουροι) Χορός: Νεφέλη Ανθοπούλου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Λουκία Βασιλείου, Μομώ Βλάχου, Ελένη Γιαννούση, Ηλέκτρα Γωνιάδου, Νατάσσα Δαλιάκα, Χρύσα Ζαφειριάδου, Σοφία Καλεμκερίδου, Αίγλη Κατσίκη, Άννα Κυριακίδου, Κατερίνα Πλεξίδα, Μαριάννα Πουρέγκα, Φωτεινή Τιμοθέου, Χρύσα Τουμανίδου. Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Δούσος (φλάουτο, κλαρίνο, σαξόφωνο, καβάλ), Δάνης Κουμαρτζής (κοντραμπάσο), Θωμάς Κωστούλας (κρουστά), Παύλος Μέτσιος (τρομπέτα, ηλεκτρική κιθάρα), Χάρης Παπαθανασίου (βιολί), Μανώλης Σταματιάδης (πιάνο, ακορντεόν).

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Παρασκευή 12, Σάββατο 13 Επίδαυρος, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου 2022) Πέμπτη 18 Αλεξανδρούπολη, Θέατρο «Αλτιναλμάζη» Σάββατο 20 Μουδανιά, Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ Παρασκευή 2 Ιωάννινα, «Υπαίθριο Θέατρο ΕΗΜ-Φρόντζου» Παρασκευή 9 Βύρωνας, Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» Κυριακή 11 Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο Παραλία Ελευσίνας

Π Α ΡΑ Σ ΤΑ Σ Ε Ι Σ

«ΑΡΙΣΤΟΦΆΝΗΣ – ΗΡΏΝΔΑΣ: CONTRA TEMPO» ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ Πρεμιέρα: 6, 7 Ιουλίου «Αριστοφάνης – Ηρώνδας: Contra tempo» είναι ο τίτλος της δεύτερης καλοκαιρινής παραγωγής που θα παρουσιάσει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε δημιουργική σύνθεση κειμένων του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα. Το χιούμορ, το πνεύμα και η αιχμηρή γλώσσα του Αριστοφάνη θα συναντηθούν με τους ακόλαστους, κωμικούς μιμίαμβους του Ηρώνδα, σε μια παράσταση που αποτελεί μια ενδιαφέρουσα σκηνική «μάχη» και ταυτόχρονα έναν «πόλεμο» ανάμεσα στα δύο φύλα, με μοναδικό όπλο την τολμηρή και ανελέητη σάτιρα. Η παράσταση, θα ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη (6 & 7 Ιουλίου στο Θέατρο Δάσους), ενώ θα ακολουθήσει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και στις 7 Σεπτεμβρίου θα παρουσιαστεί στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Τι συμβαίνει όταν ο μεγαλύτερος κωμικός ποιητής της κλασικής Αρχαιότητας συναντά τον παραγνωρισμένο κωμωδιογράφο των Ελληνιστικών χρόνων; Ποια είναι η φύση της κωμωδίας και γιατί σήμερα γελάμε όλο και λιγότερο; Πού συναντιέται η Αττική Κωμωδία του 5ου αιώνα π.Χ. με την ελληνική επιθεώρηση; Ποια είναι στην πραγματικότητα η Λυσιστράτη, ποια η σχέση της με τον Κ. Π. Καβάφη, την Τζένη Καρέζη και τον πυροσβέστη Λεωνίδα Χασαλεύρη; Γιατί πρέπει να πηγαίνουμε στο θέατρο και, κυρίως, πώς πρέπει να φεύγουμε από αυτό; Πρέπει να λες τα πράγματα με τ΄ όνομά τους ή μήπως είναι σοφότερο να τα υπαινίσσεσαι για να ΄χεις το κεφάλι σου ήσυχο; Τι απ’ τα δύο σε κάνει γοητευτικότερο: να χαμογελάς ή να ξεκαρδίζεσαι μέχρι δακρύων; Να μερικές κρίσιμες ερωτήσεις που θέτει η φετινή καλοκαιρινή παραγωγή του ΚΘΒΕ. Και που ακόμα κι αν δεν απαντηθούν, το βέβαιο είναι ότι θα το διασκεδάσουμε… ΑΡΙΣΤΟΦΆΝΗΣ – ΗΡΏΝΔΑΣ Ο ένας είναι ο σπουδαιότερος κωμικός ποιητής της Αρχαιότητας, ο άλλος ο χαμηλότονος «γελοιογράφος» της καθημερινής ζωής των ελληνιστικών χρόνων. Τι είναι εκείνο που τους χωρίζει και τι πραγματικά τους ενώνει; Προφανώς, ο ίδιος στόχος: το γέλιο των θεατών, που καλούνται να αναγνωρίσουν στα έργα και των δύο την κωμική όψη οικείων κακών. Καθένας το καταφέρνει με τα όπλα του: ο Αριστοφάνης συνθέτοντας ιδιοφυείς,

ξεκαρδιστικές ουτοπίες ποιητικής πνοής και πολιτικής αφύπνισης, ο Ηρώνδας αφηγούμενος σκηνές από τον ιδιωτικό βίο των ανθρώπων της εποχής του. Η παρουσία τους στο θέατρο σηματοδοτεί και την ίδια την εξέλιξη της θεατρικής τέχνης: από τις αριστοφανικές οραματικές συλλήψεις - αναστοχασμούς της ανθρώπινης μοίρας στην ευθύβολη δραματουργία των χαρακτήρων του Ηρώνδα και από τις μεγάλες σκηνές του ανοιχτού ορίζοντα των υπαίθριων θεάτρων της Αρχαίας Ελλάδας στις μικρότερες σκηνές «δωματίου» των κλειστών χώρων. Η διασκεδαστική τους «αντιδικία» στην παράσταση του ΚΘΒΕ δεν είναι παρά η αφορμή να μιλήσουμε για το Τότε αλλά και για το Τώρα της Ελλάδας και των ανθρώπων της. Γελώντας, φυσικά. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Δημιουργική σύνθεση κειμένων: Άκης Δήμου, Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας, Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος, Μουσική-Προσαρμογή στίχων: Γιώργος Χριστιανάκης, Χορογραφία-Επιμέλεια κίνησης: Αναστασία Κελέση, Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου, Διδασκαλία ακροβατικών: Ηλέκτρα Καρτάνου, Βοηθός σκηνοθέτη: Αντρέας Κουτσουρέλης, Βοηθός σκηνογράφων-ενδυματολόγων: Δανάη Πανά, Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου Πρωταγωνιστούν (με σειρά εμφάνισης): Ταξιάρχης Χάνος (ΑριστοφάνηςΚινησίας), Δημήτρης Πιατάς (Λέλεξ: Δούλος Αριστοφάνη -Μυρρίνη), Σταμάτης Γαρδέλης (Διόνυσος), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Ηρώνδας), Τάσος Χαλκιάς (Ιππώναξ: Δούλος Ηρώνδα- Κέρδωνας) Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Πολυξένη Σπυροπούλου (Ταξιθέτρια) Βιβή Μιτσίτσκα (Σάσα Ψαρομηλίγκου), Μαργαρίτα Αλεξιάδη (Βίττινα), Παναγιώτης Καμμένος (Γάστρωνας- Κότταλος- Δρίμυλος), Νίκος Βατικιώτης (Πυρρίας – Σώμα – Γρύλλος- Κυρία), Ηλέκτρα Καρτάνου (Μητρίχη), Λίνος Μάνεσης (Γύλλη), Μάρα Μαλγαρινού (Λυσιστράτη), Τερέζα Καζιτόρη (Γυναίκα– Κυκνώ – Κυρία), Σπύρος Σιδέρης (Γέρος), Θαλασσινή Βοσταντζόγλου (Μυρρίνη - Γυναίκα), Θεοφανώ Τζαλαβρά (Λαμπιτώ), Γιάννης Τσεμπερλίδης (Κλεονίκη), Βασίλης Παπαδόπουλος (Κήρυκας), Αριστοτέλης Ζαχαράκης (Λαμπρίσκος – Οπίσθιος), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Θράσσα–Πρόβουλος), Βιργινία Ταμπαροπούλου (Μητροτίμη), Ιωάννα Δεμερτζίδου (Μητρώ),Τάσος Τυρογαλάς (Κυρία), Θάνος Κοντογιώργης (Λεωνίδας Χασαλεύρης) Χορός: Θίασος Αριστοφάνη: Θαλασσινή Βοσταντζόγλου, Τερέζα Καζιτόρη, Θάνος Κοντογιώργης, Μάρα Μαλγαρινού, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπαδόπουλος, Σπύρος Σιδέρης, Θεοφανώ Τζαλαβρά, Γιάννης Τσεμπερλίδης Θίασος Ηρώνδα: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Νίκος Βατικιώτης, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Παναγιώτης Καμμένος, Ηλέκτρα Καρτάνου, Λίνος Μάνεσης, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Τάσος Τυρογαλάς

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ Τετάρτη 6, Πέμπτη 7 Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους - ΠΡΕΜΙΕΡΑ Πέμπτη 21 Αλεξανδρούπολη, Θέατρο «Αλτιναλμάζη» Σάββατο 23 Φίλιπποι, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων (65ο Φεστιβάλ Φιλίππων) Σάββατο 30 Δελφοί, Θέατρο «Φρύνιχος» ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Τετάρτη 3 Λάρισα, «Δημοτικό Κηποθέατρο Αλκαζάρ» Σάββατο 6 Δίον, Αρχαίο Θέατρο Δίου Τετάρτη 10 Δωδώνη, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης Τετάρτη 31 Συκιές, Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης» ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ Τετάρτη 7 Αττική, Ωδείο Ηρώδου Αττικού Κυριακή 11 Πειραιάς, Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο Τετάρτη 14 Παπάγου, Κηποθέατρο Παπάγου

Θέατρο σκιών «ΕΙΡΗΝΗ» ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΚΑΤΑ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΑΝΙΣΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Πρεμιέρα: 29 Ιουνίου Μια μουσικοθεατρική παράσταση για όλη την οικογένεια σε ελεύθερη διασκευή της «Ειρήνης» του Αριστοφάνη, όπου οι λαϊκοί ήρωες του θεάτρου σκιών γίνονται ένα με τους αριστοφανικούς. Παντού όλα αλλάζουν, ακριβαίνουν και ρημάζουν εξαιτίας του πολέμου. Ο Καραγκιόζης αποφασίζει να πάει ψηλά στον ουρανό και να μάθει από τον Δία, τον αρχαίο θεό, πώς θα γλυτώσουν οι άνθρωποι απ’ του πολέμου το κακό. Φιγούρες γίγαντες, κούκλες, ηθοποιοί και μουσικοί όλοι μαζί επί σκηνής σε μια κωμωδία αρχαιολαϊκή! ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Eλεύθερη διασκευή, Σκηνοθεσία, Σκηνικά-Κοστούμια, Μουσική επιμέλεια, Καραγκιοζοπαίχτης: Χρήστος Στανίσης, Τραγούδι, Βοηθός σκηνοθέτη, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου, Σκιοπαίχτης: Γωγώ Μαντουβάλου, Οργάνωση παραγωγής: Μαρίνα Χατζηιωάννου. Παίζουν: Θανάσης Δισλής, Άγγελος Καρανικόλας, Δημήτρης Τσιλινίκος, Θάνος Φερετζέλης. Μουσικοί επί σκηνής: Ανδριάνα Πεταλά / Σάκης Κώστας, Πανορμίτης Μπούμπας, Στέλιος Στεργιόπουλος.

ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Φεστιβάλ

To Φεστιβάλ Δάσους, το μεγάλο πολιτιστικό γεγονός της Θεσσαλονίκης, για όγδοη συνεχή χρονιά θα φιλοξενήσει κορυφαίες παραστάσεις και συναυλίες στα ανοιχτά θέατρα του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Από 1 Ιουνίου έως 13 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Δάσους και στο Θέατρο Γης, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν κορυφαίες παραγωγές θεάτρου αλλά και αγαπημένα ονόματα της ελληνικής και διεθνούς μουσικής σκηνής.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΙΟΥΝΙΟΣ ΤΕΤ 01 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Γιάννης Κότσιρας – Γιώτα Νέγκα Θέατρο Δάσους ΔΕΥ 06 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Σωκράτης Μάλαμας Θέατρο Γης ΤΡΙ 14 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Κωστής Μαραβέγιας Θέατρο Δάσους ΠΕΜ 16 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Μίλτος Πασχαλίδης Θέατρο Δάσους ΚΥΡ 19 & ΔΕΥ 20 [ΘΕΑΤΡΟ] «Φιλοκτήτης» (ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ «ΙΑΣΜΟΣ») Θέατρο Δάσους ΔΕΥ 20 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Γιάννης Χαρούλης Θέατρο Γης ΤΡΙ 28 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Led Zeppelin Symphonic Θέατρο Γης ΤΕΤ 29 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Βασίλης Παπακωνσταντίνου Θέατρο Γης

Ραντεβού στη μεγάλη καλοκαιρινή γιορτή της Θεσσαλονίκης και της Βορείου Ελλάδος!

Γιάννης Κότσιρας – Γιώτα Νέγκα Σωκράτης Μάλαμας

Γιάννης Χαρούλης

Led Zeppelin Symphonic

ΙΟΥΛΙΟΣ ΠΑΡ 01 [ΘΕΑΤΡΟ] «Ματωμένα χώματα» (ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Δ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) Θέατρο Γης ΔΕΥ 04 [ΘΕΑΤΡΟ] «Ματωμένος γάμος» (ΜΥΘΩΔΙΑ) Θέατρο Γης ΤΕΤ 06 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Θανάσης Παπακωνσταντίνου Θέατρο Γης ΤΕΤ 06 & ΠΕΜ 07 [ΘΕΑΤΡΟ] «Αριστοφάνης – Ηρώνδας: Contra tempo» (ΚΘΒΕ) Θέατρο Δάσους

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΔΆΣΟΥΣ «Ιφιγένεια εν Αυλίδι»

ΠΕΜ 14 & ΠΑΡ 15 [ΘΕΑΤΡΟ] «Ελένη» (ΚΘΒΕ) Θέατρο Δάσους ΔΕΥ 18 - ΤΡΙ 19 - ΤΕΤ 20 [ΘΕΑΤΡΟ] «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη (ΘΕΑΜΑ ΜΑΡΤΑ) Θέατρο Δάσους ΠΕΜ 28 [ΘΕΑΤΡΟ] «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (ARS AETERNA) Θέατρο Δάσους ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΡΙ 23 & ΤΕΤ 24 [ΘΕΑΤΡΟ] «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (ARS AETERNA) Θέατρο Δάσους ΣΑΒ 27 [ΜΟΥΣΙΚΗ] «Boléro! Κλασική μουσική κάτω από τα αστέρια» (ΚΟΘ) Θέατρο Δάσους ΔΕΥ 29 [ΘΕΑΤΡΟ] «Μήδεια» του Μποστ (ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ) Θέατρο Δάσους ΤΡΙ 30 [ΘΕΑΤΡΟ] «Μήδεια» του Ευριπίδη (ΘΕΑΤΡΟΧΩΡΟΣ Ε.Ε.) Θέατρο Δάσους ΤΕΤ 31 [ΘΕΑΤΡΟ] «Προμηθέας Δεσμώτης» (ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΕΙΑ) Θέατρο Δάσους

«Μήδεια» του Μποστ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕM 01 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Γιώργος Νταλάρας - Γιάννης Κότσιρας Θέατρο Γης ΠΑΡ 02 & ΣΑΒ 03 [ΘΕΑΤΡΟ] «Πέρσες» (ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΤΟ ΘEΑΤΡΟ») Θέατρο Δάσους ΚΥΡ 04 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Emma Shapplin Θέατρο Γης ΔΕΥ 05 & ΤΡΙ 06 [ΘΕΑΤΡΟ] «Αντιγόνη» (HIGHWAY PRODUCTIONS) Θέατρο Δάσους ΠΕΜ 08 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Ματούλα Ζαμάνη Θέατρο Γης ΠΑΡ 09 & ΣΑΒ 10 [ΘΕΑΤΡΟ] «Υπνοβάτες» (ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ) Θέατρο Δάσους ΠΑΡ 09 & ΣΑΒ 10 [ΘΕΑΤΡΟ] «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» (ΘΕΑΜΑ ΑΚΡΟΠΟΛ) Θέατρο Γης ΔΕΥ 12 [ΘΕΑΤΡΟ] «Αίας» (ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ) Θέατρο Δάσους ΤΡΙ 13 [ΜΟΥΣΙΚΗ] Νατάσσα Μποφίλιου Θέατρο Γης

«Αντιγόνη»

«Αίας» Τα στοιχεία που δίνονται βασίζονται στον τρέχοντα προγραμματισμό του ΚΘΒΕ (Ιούνιος 2022). Για ενδεχόμενες αλλαγές-επικαιροποίηση πληροφοριών, σας παρακαλούμε να συμβουλεύεστε την ιστοσελίδα μας ntng.gr

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Ε Θ Ν Ε Σ Φεστιβάλ

Ιδέα – Ρίσκο – Ρήξη: στη σκηνή και στον δημόσιο χώρο. Το Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους επιστρέφει ζωντανά στις σκηνές του ΚΘΒΕ και στην πόλη, από τις 28 Ιουνίου έως και τις 13 Ιουλίου 2022.

Παραγωγές και δημιουργοί από την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Βραζιλία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ελβετία και τη Γερμανία, συζητήσεις με καλλιτέχνες και θεωρητικούς του θεάτρου και παράλληλες δια ζώσης και ψηφιακές δράσεις, θα αποτελέσουν τη βάση ενός πλούσιου προγράμματος, με στόχο μια διευρυμένη πρόσληψη της θεατρικής πράξης. Το θέατρο, στις ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες που διανύει η ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια, καλείται για άλλη μια φορά να αναρωτηθεί για το πώς κοιτούμε τον κόσμο γύρω μας,

The Mountain - Photo © Jordi Soler

πώς συνομιλούμε μαζί του, και, τελικά, πώς κατοικούμε μέσα σ’ αυτόν. Η ίδια η θεατρική τέχνη εμπλουτίζεται, ενσωματώνει πρακτικές και διευρύνει τα μέσα της, σε έναν διακαλλιτεχνικό και πολυμεσικό διάλογο με την πραγματικότητα. Η καλλιτεχνική επιτροπή του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Δάσους, που απαρτίζεται από τους Σάββα Πατσαλίδη (ομότιμο καθηγητή θεατρολογίας του ΑΠΘ), Πρόδρομο

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

28 ΙΟΥΝΊΟΥ – 13 ΙΟΥΛΊΟΥ Τσινικόρη (σκηνοθέτη, δραματουργό, ηθοποιό) και Νίκο Καπέλιο (ηθοποιό του ΚΘΒΕ), επέλεξε καλλιτέχνες που έρχονται σε ρήξη με τις συμβάσεις, με τις κυρίαρχες θεατρικές δομές, παίρνουν ρίσκα και υλοποιούν τις ιδέες τους, κόντρα σε κάθε περιορισμό, τολμώντας, αναθεωρώντας, προτείνοντας. Και όπως πολύ εύστοχα σχολιάζει ο κ. Σάββας Πατσαλίδης: «Ένα σύγχρονο φεστιβάλ δεν είναι απλά μια γιορτή του πολιτισμού, αλλά και ένα εργοτάξιο, όπου δοκιμάζονται ιδέες και τάσεις, προκαλούνται ρήξεις, γίνονται λάθη και παίρνονται ρίσκα. Ένα σύγχρονο φεστιβάλ σκέφτεται παγκόσμια και δρα τοπικά. Είναι ένα εργοτάξιο του δικού μας παρόντος». ~ Οι Agrupaciόn Senor Serrano με την παραγωγή «The Mountain» έρχονται από την Ισπανία, χτίζοντας μια παράσταση γύρω από την έννοια της αλήθειας: Τι είναι η αλήθεια; Ένα σημείο στο οποίο πασχίζουμε

The Quiet Volume- Photo © Lorenza Daverlo

να φτάσουμε ή μια συνεχής δύσβατη πορεία προς το άπιαστο; Η «Julia» της βραβευμένης με Χρυσό Λέοντα για το Θέατρο, το 2022, σκηνοθέτιδας Christiane Jatahy από τη Βραζιλία, βασισμένη στη «Δεσποινίδα Τζούλια» του Αύγουστου Στρίνμπεργκ, προκαλεί με την καινοτόμα προσέγγιση του νατουραλισμού στο σήμερα και διαπραγματεύεται, πέρα από τη θεματική του φύλου, ζητήματα ταξικά καθώς και φυλετικά. Μέσα από τον μοναδικό τρόπο, με τον οποίο η σκηνοθέτιδα ενσωματώνει κινηματογραφικά στοιχεία και

Julia

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Attempt on Dying

προβολές στον δραματουργικό ιστό της παράστασης, αποκαλύπτει τη δική της ξεχωριστή ματιά στη θεατρική πράξη. Το «Jukebox Thessaloniki» είναι μια site specific performance με τη συμμετοχή ηθοποιών του ΚΘΒΕ, υπό την καθοδήγηση της γνωστής γαλλικής πειραματικής ομάδας Encyclopédie de la parole, που μελετά τα είδη των λόγων που αρθρώνονται μέσα σε συγκεκριμένα πολιτιστικά συμφραζόμενα.

Jukebox Thessaloniki

Στη λογική της Autoteatro performance, το «The Quiet Volume» και τo «Not to Scale»* των Ant Hampton και Tim Etchells θα προσφέρουν μια διαφορετική εμπειρία συμμετοχικής δημιουργίας, κατά την οποία το κοινό, φορώντας ακουστικά, καλείται σε ζευγάρια να φτιάξει, βήμα - βήμα, τη δική του ιστορία και να τη μοιραστεί. Ο χαρισματικός σκηνοθέτης και ηθοποιός Boris Nikitin γράφει και παρουσιάζει τη μονολογική performance «Attempt on Dying», που έρχεται από την Ελβετία και αποτελεί μια αποτύπωση των υπαρξιακών προβληματισμών του σύγχρονου ανθρώπου. Το έργο «Δεσμώτης» / «Gefesselt» της Νατάσας Σίδερη, το οποίο έλαβε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού MYTHOS?!, που υλοποιήθηκε σε μια διεθνή συνεργασία του ΚΘΒΕ με το θέατρο του Regensburg, θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, διαδικτυακά, λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα του στη Γερμανία. Παράλληλα,

* Η ελληνική εκδοχή του «The Quiet Volume» δημιουργήθηκε, κατόπιν ανάθεσης, από το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Οκτώβριο 2019 έως τον Ιανουάριο 2020, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ). Επίσης, διευκρινίζεται ότι για τη συμμετοχή στις δύο αυτές παραστάσεις γίνονται κρατήσεις θέσεων, υποχρεωτικά ανά δύο άτομα, σε συγκεκριμένες ώρες.

Δεσμώτης / Gefesselt

να βρείτε στην ιστοσελίδα του ΚΘΒΕ αλλά και στην πλατφόρμα on.ntng.gr. Στην πλατφόρμα αυτή μπορεί κανείς να ανακαλύψει υλικό για τις παραστάσεις και τους καλλιτέχνες, να συνδεθεί με τη διαδικτυακή κοινότητα που έχει δημιουργηθεί ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό και να παρακολουθήσει τις διαδικτυακές δράσεις του Φεστιβάλ. Ένα διαδραστικό ημερολόγιο επιτρέπει στον θεατή να ανακαλύψει μέρα-μέρα τις ποικίλες δραστηριότητες του Φεστιβάλ και να επιλέξει αυτές που τον/την ενδιαφέρουν.

Not to Scale

οι συντελεστές της παράστασης θα βρεθούν στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο μιας ανοιχτής παρουσίασης και συζήτησης με το ελληνικό κοινό. Συζητήσεις με θεωρητικούς του θεάτρου αλλά και τους ξένους καλλιτέχνες θα πραγματοποιούνται για κάθε μία από τις παραστάσεις του Φεστιβάλ.

Το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας 2014-2020» με χρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους καθώς και με τη συνεργασία του Δήμου Θεσσαλονίκης (Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Τουρισμού, Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη), του Ινστιτούτου Goethe Θεσσαλονίκης και του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ).

Αναλυτικές πληροφορίες και το πρόγραμμα του φεστιβάλ μπορείτε

Ε Ρ ΓΑ Σ Τ Η Ρ Ι Α

Ολοήμερο Θερινό Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Αποκλειστικά για παιδιά 6-11 ετών, από 27 Ιουνίου μέχρι 9 Σεπτεμβρίου. Ένα καλοκαίρι-βουτιά στο θέατρο υπόσχεται το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με την έναρξη του Ολοήμερου Θερινού Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου για παιδιά. Μια επανεκκίνηση της ευκαιρίας του μαζί, στον κόσμο της Τέχνης και της συνύπαρξης μέσα από τη δημιουργικότητα! Αυτό το καλοκαίρι, για δέκα εβδομάδες, οι συνταξιδιώτες των καλλιτεχνικών εργαστηρίων ταξιδεύουν ανά τον κόσμο και επισκέπτονται θέατρα άλλων χωρών και άλλων εποχών. Κάθε εβδομάδα και ένας άλλος προορισμός, μια διαφορετική βιωματική περιπλάνηση. Στόχος των εργαστηρίων είναι να μυήσουν τα παιδιά στη μαγεία του θεάτρου, να γνωρίσουν την ιστορία και τα διαφορετικά είδη θεάτρου, να αναπτύξουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους, να ανακαλύψουν νέες δεξιότητες, να επικοινωνήσουν και να εξελιχθούν. Μια ομάδα από έμπειρους παιδαγωγούς, με τη συνεργασία ηθοποιών του ΚΘΒΕ, συντονίζουν ολιγομελή τμήματα για παιδιά ηλικίας 6-7 ετών, 8-9 ετών και 10-11 ετών. Τα εργαστήρια διαρκούν δέκα εβδομάδες και λειτουργούν από Δευτέρα έως Παρασκευή 7:30 με 16:00. Οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν ξεναγήσεις σε χώρους του θεάτρου, πολιτιστικές-εκπαιδευτικές δράσεις σε χώρους εκτός θεάτρου, θεατρικό παιχνίδι, αυτοσχεδιασμό, αφήγηση, μουσική, χορό-κίνηση, σκηνογραφία, προβολές, ζωγραφική, ειδικές κατασκευές. Το πρόγραμμα διαθέτει την ευελιξία συμμετοχής από μία εβδομάδα και για όσες και όποιες εβδομάδες επιλέξετε (με δυνατότητα άφιξης αργότερα και αναχώρησης νωρίτερα, μετά από συνεννόηση).

ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΘΕΜΑΤΙΚΏΝ ΕΒΔΟΜΆΔΩΝ 27/06-01/07: Ελλάδα: Θέατρο Σκιών 04-08/07: Ιταλία: Στη Βενετία, την εποχή της Αναγέννησης 11-15/07: Γαλλία: Ο Μολιέρος στην Αυλή του Λουδοβίκου ΙΔ΄ 18-22/07: Αγγλία: Ουίλιαμ Σαίξπηρ 25-29/07: Γερμανία: Το θέατρο του Μπέρτολτ Μπρεχτ 01-05/08: Ιαπωνία: Μύθοι και παραμύθια 08-12/08: Αυστρία: Όπερα 22-26/08: Κίνα: Ο πλούτος της κινεζικής παράδοσης 29/08-02/09: Τσεχία: Το μαύρο θέατρο της Πράγας 05-09/09: Ελλάδα: Στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ. Υπεύθυνη προγράμματος: Κωνσταντίνα Ματζίρη Πληροφορίες: Δευτέρα-Παρασκευή, 10:00-14:00 Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2315 200 029 Μέρος των εξόδων του Ολοήμερου Θερινού Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου καλύπτεται με την ευγενή υποστήριξη των εξής εταιρειών: Η εταιρεία ΖΑΓΟΡΙ με το νερό ΖΑΓΟΡΑΚΙ ξεδιψάει τους μικρούς μας φίλους, η εταιρεία ΜΑΣΟΥΤΗΣ διαθέτει φρέσκο γάλα και δυναμωτικά σνακ για τα παιδιά, ενώ η SAMIOTAKIS CATERING φροντίζει για την ισορροπημένη διατροφή των παιδιών.

Π Ρ Ο Σ Ε Χ Ω Σ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΕΣ ΜΕ ΚΟΡΥΦΑΊΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΈΤΕΣ Το ολοκληρωμένο ρεπερτόριο του ΚΘΒΕ θα ανακοινωθεί τον Σεπτέμβριο αλλά ως πρόγευση του ευρύτερου Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού προβλέπονται συνεργασίες με κορυφαίους σκηνοθέτες, όπως ενδεικτικά αναφέρονται: ο Ευριπίδης Λασκαρίδης, ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο Τσέζαρις Γκραουζίνις, η Mèlody Mourey, ο Γιάννης Κακλέας, η Ρούλα Πατεράκη, ο Γιώργος Καπουτζίδης, η Λένα Κιτσοπούλου, ο Στάθης Λιβαθινός, ο Δημήτρης Καρατζάς, ο Βασίλης Παπαβασιλείου, ο Ακύλλας Καραζήσης, ο Γιάννης Σκουρλέτης, ο Θωμάς Μοσχόπουλος, ο Σύλλας Τζουμέρκας, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ο Γιάννης Ρήγας, η Ελένη Γκασούκα, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Παπαγεωργίου, οι Ανέστης Αζάς και Πρόδρομος Τσινικόρης, η Αργυρώ Χιώτη, η Μαρία Μαγγανάρη, ο Κώστας Φιλίππογλου, η Μαρία Πανουργιά, οι Χρήστος Πασσαλής και Αγγελική Παπούλια, ο Γιάννος Περλέγκας, η Σοφία Μαραθάκη, οι Αλεξάνδρα Καζάζου και Ελεάννα Γεωργούλη, ο Παντελής Δεντάκης, ο Άρης Μπινιάρης, η Χριστίνα Χατζηβασιλείου, η Μάρθα Φριτζήλα, ο Θέμης Θεοχάρογλου, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης, ο Ένκε Φεζολάρι, η Ζωή Χατζηαντωνίου, ο Χρήστος Θεοδωρίδης, ο Αλέξανδρος Ράπτης, η Ιώ Βουλγαράκη, ο Γιώργος Κουτλής, ο Σίμος Κακάλας, ο Θοδωρής Αμπατζής, ο Βασίλης Μπισμπίκης.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΆ ΠΡΟΓΡΆΜΜΑΤΑ Σχεδιάζονται εκπαιδευτικά προγράμματα με βασικό στόχο η νεότερη γενιά –και όποιος άλλος το επιθυμεί– να αγαπήσει το θέατρο και να λειτουργήσει ως υποψιασμένος και πεπαιδευμένος θεατής. «ΝΌΣΤΟΣ» Μια έννοια, μια συνολική σκέψη που θα διαπερνά την επόμενη τριετία. «Νόστος»: ανάγκη και διάθεση για επιστροφή. ΑΠΌ BRAIN DRAIN ΣΕ BRAIN GAIN Πολλές από τις επιλογές συνεργατών μαρτυρούν την πρόθεση να αξιοποιηθεί τo θεατρικό δυναμικό της πόλης, να επιστρέψει στον τόπο όπου ξεκίνησε ή διέπρεψε στο παρελθόν ώστε από brain drain να μετατραπεί σε brain gain. ΑΦΙΕΡΏΜΑΤΑ Παράλληλα, θα υπάρξουν παραστάσεις που άπτονται των χρονικών ή ιστορικών συγκυριών, όπως: το έτος Καμπανέλλη, τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, των επετείων για τον Προυστ και τον Ντοστογιέφσκι κ.ά.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΕΣ ΜΕ ΆΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΊΣ Η πρωτοβουλία Κρατικό Θέατρο PLUS σηματοδοτεί την έναρξη της συνεργασίας με διαφορετικούς πολιτιστικούς οργανισμούς αλλά και φορείς μη αμιγώς καλλιτεχνικούς. Όλες οι συνεργασίες θα έχουν στο κέντρο τους την τέχνη και μόνο.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

P R O M E ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΙΛΊΑ ΤΟΥ ΘΕΆΤΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΧΜΉ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΈΣ ΤΈΧΝΕΣ Το πρωτοπόρο πρόγραμμα Prometheus, που υλοποιεί το ΚΘΒΕ, αναπτύσσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα καινοτόμας τεχνολογίας υπολογιστικής όρασης και τρισδιάστατης προβολής, που θα επιτρέπει στους καλλιτεχνικούς δημιουργούς να ενσωματώνουν στοιχεία παλαιών παραστάσεων αρχαίου δράματος σε νέες παραστάσεις και στους θεατές να βιώσουν πρωτόγνωρες εμπειρίες, μέσω εμβύθισης σε ένα περιβάλλον επαυξημένης πραγματικότητας. «Πριν μιλήσεις για την τεχνολογία που χρησιμοποιείς, είναι σημαντικό να ορίσεις γιατί θέλεις την τεχνολογία στο project. Στο δικό μας πρόγραμμα, ένας παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο είναι ότι το σύστημα προορίζεται για αρχαία θέατρα, δηλαδή θέατρα ανοιχτά, που ίσως δεν έχουν εύκολη πρόσβαση και στα οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι εύκολο να στήνεται ένα σκηνικό. Δεν είναι η τεχνολογία για την τεχνολογία, για να δείξεις ότι μπορείς να βάλεις καινούρια τεχνολογία όπου θέλεις, αλλά η χρήση της τεχνολογίας για

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΕΙΚΟΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

∆Ε∆ΟΜΕΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣΗΣ

ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΟΡΑΣΗΣ

ΟΠΤΙΚΟ ΠΕ∆ΙΟ ΚΑΜΕΡΑΣ

1:1

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ

ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ

∆ΕΣΜΗ ΠΡΟΒΟΛΕΑ

Δομικό διάγραμμα αρχιτεκτονικής ανάπτυξης του συστήματος Prometheus

ένα σημαντικό αισθητικό, αλλά και χρηστικό κομμάτι της παράστασης, εν προκειμένω, τα κοστούμια και τα σκηνικά. Και φυσικά, υπάρχει το δημιουργικό και εκσυγχρονιστικό κομμάτι, που προσφέρει η τεχνολογία» αναφέρει ο τεχνικός υπεύθυνος του προγράμματος, Guy Brochard. Για τη σύνδεση των νέων τεχνολογιών με το αρχαίο δράμα ο σκηνοθέτης της παράστασης που δημιουργείται, Μιχάλης Σιώνας, σημειώνει ότι: «η τεχνολογία έρχεται να συμβάλλει δραματουργικά πολύ ενεργά, όχι απλά βοηθητικά, στις προσπάθειες εκσυγχρονισμού του αρχαίου δράματος, ανοίγοντας ένα νέο πεδίο για τον καλλιτέχνη. Στο δικό μας project μπορεί να

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

T H E U S χρησιμοποιήσουμε ένα κοστούμι, που έγινε το ’50 ή το ’60, να προβάλλουμε κίονες ή μέρος σκηνικού, το οποίο προέρχεται από κάποια ρεαλιστική φωτογραφία ή από κάποιο παλιό σκηνικό και αυτό το θεωρώ μια ουσιαστική δοκιμή συνάντησης του αρχαίου δράματος με το σήμερα. Από ‘κει και πέρα, δεν γνωρίζουμε πώς θα δεχθεί το κοινό μια τέτοιου τύπου παράσταση· έχει να κάνει με τις απαιτήσεις και τους ηθικούς κώδικες του κάθε θεατή. Αν, δηλαδή, πιστεύει ότι η χρήση μιας νέας τεχνολογίας, όπως το σύστημα Prometheus, διαρρηγνύει την ιερότητα του αρχαίου δράματος ή είναι ανοιχτός στους νέους τρόπους, με τους οποίους μπορεί να ειπωθεί μια ιστορία παλιά, σήμερα».

«Με δεδομένη την πολυπλοκότητα του γεωμετρικού προβλήματος και την απαίτηση λειτουργίας σε πραγματικό χρόνο για κινούμενα αντικείμενα, ηθοποιούς και μεταβαλλόμενες γεωμετρίες προβολής, υλοποιήσαμε μία ερευνητικά πρωτότυπη μέθοδο προβολικής απεικόνισης, που εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του εκάστοτε εικονικού περιβάλλοντος για την κατά αναλογία στατική και δυναμική απεικόνιση οντοτήτων στον πραγματικό κόσμο και σε πραγματικό χρόνο», συμπληρώνει ο επιστημονικός υπεύθυνος, Γιάννης Μουρτζόπουλος.

Ο φορέας IRIDA Labs θα εφαρμόσει τη μέθοδο προβολικής απεικόνισης, η οποία βασίζεται σε πλατφόρμα σχεδιασμού περιβαλλόντων εικονικής Το Πανεπιστήμιο Πατρών πραγματικότητας και συνεργάζεται στο βιντεοπαιχνιδιών. Αυτό θα πρόγραμμα Prometheus, επιτρέψει τη δημιουργία με την ομάδα απεικόνισης ενός παράλληλου πληροφορίας και εικονικής εικονικού περιβάλλοντος πραγματικότητας. Η με ένα-προς-ένα ομάδα σημειώνει ότι οι γεωμετρικές αναλογίες θεατρικές παραστάσεις ως προς το πραγματικό μεικτής πραγματικότητας περιβάλλον της θεατρικής του έργου, απαιτούν παράστασης, όπως αυτή ειδικό λογισμικό προβολής Ενδεικτική απεικόνιση της εικονικής πλατφόρμας είναι προγραμματισμένη στατικών και δυναμικών ανάπτυξης του συστήματος να υλοποιηθεί στο τελικό τρισδιάστατων εικονικών στάδιο του έργου. Μέσα αντικειμένων, που στο εικονικό αυτό περιβάλλον πλέον είναι δυνατό να εισάγεται αναπτύσσεται από το Πανεπιστήμιο Πατρών (VVR-UPAT) και παρακολουθείται σε πραγματικό χρόνο η προβλεπόμενη και την εταιρεία IRIDA Labs σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. σκηνική δράση και οι ιχνηλατούμενες οντότητες προβολής με Το λογισμικό αυτό, εκτός από τη σωστή απεικόνιση πάνω τη βοήθεια του συστήματος μηχανικής όρασης που αναπτύσσει σε πολυεπίπεδες ανάγλυφες επιφάνειες, θα υποστηρίζει η IRIDA Labs. Στα επόμενα στάδια του έργου, το Κρατικό δυναμική και συγχρονισμένη προβολή, με βάση την εξέλιξη Θέατρο θα έχει τη δυνατότητα να δοκιμάσει την προτεινόμενη της σκηνικής δράσης (cues), τη σωστή απεικόνιση και πλατφόρμα λογισμικού σε εικονικούς χώρους και κατ’ επέκταση ομαλή ιχνηλάτηση των υφών πάνω στις σύνθετες ανάγλυφες στους πραγματικούς χώρους των παραστάσεων. δομές, τη δυνατότητα διάδρασης σε πραγματικό χρόνο με τους ηθοποιούς, κατά τη διάρκεια της παράστασης και την ανάπτυξη εύχρηστων διαδραστικών διεπαφών για το κοινό και τον σκηνοθέτη.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΘΒΕ

Το θεατρικό κοστούμι ως assemblage Ήταν το μακρινό 1913 όταν ο Marcel Duchamp παρουσίασε το πρώτο objet trouvé, θέτοντας το ζήτημα ανάμεσα στο έργο τέχνης ως χειρωνακτικά κατασκευασμένο αντικείμενο και το βιομηχανικό αντικείμενο ως μηχανικά κατασκευασμένο. Ξεκίνησε από τότε η ενασχόληση των καλλιτεχνών με τα βιομηχανικά αντικείμενα, μια σχέση που καθόρισε σε σημαντικό βαθμό την εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης. Τα assemblages με κοινά χρηστικά αντικείμενα εξακολουθούν να ενδιαφέρουν τους καλλιτέχνες ως σήμερα, κυρίως σε σχέση με την κοινωνιολογική διάσταση του αντικειμένου ως προϊόν μιας ακραία καταναλωτικής κοινωνίας. Ο Πήτερ Μπέργκερ στο δοκίμιό του Θεωρία της Πρωτοπορίας υποστηρίζει ότι οι νέες τάσεις που εμφανίστηκαν μετά τον κυβισμό επιχείρησαν να ενοποιήσουν την τέχνη με τη ζωή και να αμφισβητήσουν την αισθητική αυτονομία. Σημειώνει ότι, αφού η αυτονομία αποτιμήθηκε ως σύμβολο καλλιτεχνικής ελευθερίας, έγινε σημάδι της κοινωνικής αναποτελεσματικότητας και το γεγονός αυτό υπαγόρευσε

την αυτοκριτική της τέχνης που προήγαγε παραδειγματικά ο Duchamp. Τα προϊόντα της καταναλωτικής κοινωνίας, ή μάλλον τα υπολείμματά της, ήταν το μέσο που χρησιμοποίησαν η ομάδα Independent Group, το κίνημα της Pop Art, οι Nouveau Réalistes, η ομάδα Fluxus και το κίνημα της Arte Povera. Το θεατρικό κοστούμι είναι ένα καλλιτεχνικό, εικαστικό σύνολο που πολύ συχνά ακολουθεί ρεύματα και κινήματα της τέχνης. Είναι μια αυτόνομη μορφή έργου τέχνης και οι ενδυματολόγοι, δρώντας ως καλλιτέχνες, πολλές φορές χρησιμοποιούν ευτελή και απροσδόκητα υλικά στην κατασκευή του.

Γιώργος Ζιάκας, Τραχίνιες

Ακατέργαστα, ασήμαντα και ευτελή υλικά μεταλλάσσουν τα θεατρικά κοστούμια σε αισθητικά προϊόντα με πνευματική ενέργεια. Στόχος είναι η μέσω των αισθήσεων συγκρότηση της αισθητικής και της γνωσιακής εμπειρίας στο θεατρικό χώρο. Η υλικότητα και η ματιέρα είναι σημαντικά στοιχεία των κοστουμιών και ιδιαίτερα αυτών του αρχαίου δράματος. Πρώτος ο σπουδαίος ενδυματολόγος Αντώνης Φωκάς, με χαρακτηριστικά της καλλιτεχνικής

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΘΒΕ

από χρυσά και ασημί συμπιεσμένα καπάκια.

Διονύσης Φωτόπουλος, Λυσιστράτη

δημιουργίας του τη συμμετρία, τα σαφή περιγράμματα, τη χρωματική καθαρότητα και επινοητικότητα, πάντρεψε πολυτελή και ευτελή υλικά δημιουργώντας κοστούμια - πρότυπο, σε μια διαδικασία που φέρνει στο νου τα κολάζ και τις συναρμογές των καλλιτεχνών της avant-garde. Το ιστορικό βεστιάριο του ΚΘΒΕ έχει στη συλλογή του θεατρικά κοστούμια από παραγωγές του ΚΘΒΕ, σχεδιασμένα από σημαντικούς ενδυματολόγους. Εκεί βρίσκονται τα κοστούμια που σχεδίασε ο Γιώργος Ζιάκας το 1984 για τις «Τραχίνιες» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους που ανέβηκαν στο Θέατρο Δάσους. Χαρακτηριστικό τους είναι το κολάζ των ετερόκλητων υλικών που έχουν χρησιμοποιηθεί. Για παράδειγμα το κοστούμι της Λίνας Λαμπράκη στο ρόλο της Δηιάνειρας ήταν ένα μαύρο, μακρύ φόρεμα με πλαϊνές φάσες από καφέ, μελανζέ νήμα και γιακά από καφέ, μπεζ, χρυσά κορδόνια και τρέσες. Το στόλιζαν οριζόντιες σειρές

Ο Διονύσης Φωτόπουλος χρησιμοποιώντας βιομηχανικά χρηστικά αντικείμενα όπως μεταλλικά σουρωτήρια ή χωνιά φορεμένα σαν καπέλα και μεταλλικά σκεύη περασμένα σε σκοινί και φορεμένα σαν κολιέ, πέτυχε μια εξαιρετική θεατρικότητα το 1983 στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, η οποία ανέβηκε στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων. Χαρακτηριστικό ήταν το κοστούμι της Αλέκας Παΐζη, στο ρόλο της Λυσιστράτης, με γιλέκο εμπριμέ, πάτσγουορκ, φούστα μακριά με πιέτες από ενωμένα κομμάτια βαμμένου, εμπριμέ και καφέ υφάσματος και αξεσουάρ έναν ξύλινο πλάστη. Τα ετερόκλητα υλικά και η σχέση ματιέρας και φόρμας θα είναι το ζητούμενο και σε παραστάσεις πέραν του αρχαίου δράματος. Ο Απόστολος Βέττας στο έργο «Ο Δράκος» του Γεβγκένι Σβαρτς σε σκηνοθεσία Πάνου Χαρίτογλου το οποίο ανέβηκε το 1983 στην Κεντρική Σκηνή της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στο κοστούμι του Νίκου Σεργιανόπουλου στο ρόλο του Χένρυ, θα επενδύσει το μακρύ μαύρο γιλέκο με οριζόντια μεταλλικά ελατήρια με λεπτομέρεια από λωρίδες εκρού σκοινιού. Ο Ρολάν Μπαρτ αναφέρει: «Με την υφή άλλωστε (και όχι με τη φόρμα ή το χρώμα) εξασφαλίζουμε τελικά την επανεύρεση της βαθύτερης ιστορίας. Ένας καλός κατασκευαστής κοστουμιών πρέπει να ξέρει να δίνει στο κοινό, την απτή αίσθηση εκείνου που ωστόσο βλέπει από μακριά. Από μέρους μου, δεν περιμένω τίποτε καλό από έναν καλλιτέχνη που εκλεπτύνει

τις φόρμες και τα χρώματα, δίχως να μου προτείνει μιαν επιλογή, που να την έχει πραγματικά συλλογισθεί, των υλικών που χρησιμοποιεί: γιατί στη στόφα των αντικειμένων (και όχι στην αναπαράστασή τους) βρίσκεται η αυθεντική ιστορία των ανθρώπων».

Δρ. Βίκυ Κερτεμελίδου Αρχιτέκτων, Μουσειολόγος

Απόστολος Βέττας, Ο Δράκος

Πηγές: Βίκυ Κερτεμελίδου, Η διαλεκτική της καλλιτεχνικής δημιουργίας με το βιομηχανικό χρηστικό αντικείμενο, εκδ. Επίκεντρο Ρολάν Μπαρτ, Κριτικά Δοκίμια, εκδ. Seuil Πήτερ Μπέργκερ, Θεωρία της Πρωτοπορίας, εκδ. Νεφέλη ntng.gr

ΒΙΒΛΙΟ

Σελιδο δείκτης 7+1 τίτλοι που δεν πρέπει να χάσεις!

ΌΣΚΑΡ ΚΑΛΎΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΊΑΣ Δημοσθένης Ι. Ξιφιλίνος Ένα τετράχρωμο βιβλίο που αποτελείται από κριτικές των 93 φιλμ που απέσπασαν το αγαλματίδιο της καλύτερης ταινίας, από το 1929 ως και το 2021. Στο βιβλίο αποδίδονται «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», δηλαδή επιχειρείται μια κριτική αναδρομή στο σημαντικότερο Όσκαρ, αυτό της Καλύτερης Ταινίας. Από το μακρινό 1929 και το «Wings» ως και τη «Χώρα των νομάδων» (2021), επτά χρόνια προτού κλείσει ένας αιώνας από την πρώτη τελετή, παρουσιάζονται σπουδαία, αλλά και αρκετά υπερεκτιμημένα φιλμ, που απέσπασαν το αγαλματίδιο. ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ ΠΆΝΤΑ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΌΣ ΔΡΆΚΟΣ Τζέιμς Νόρμπερι Δύο αγαπημένοι φίλοι, το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος, ξεκινούν μαζί ένα ταξίδι

μέσα από τις εποχές του χρόνου. Στον δρόμο τους, συχνά χάνονται και, ενώ δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται, συναντούν υπέροχα αξιοθέατα, τα οποία δεν θα είχαν ανακαλύψει ποτέ αν είχαν πάρει τον σωστό δρόμο. Ο συγγραφέας και καλλιτέχνης Τζέιμς Νόρμπερι ξεκίνησε την εικονογράφηση των περιπετειών του Μεγάλου Πάντα και του Μικρού Δράκου αντλώντας έμπνευση από τη βουδιστική φιλοσοφία, για να μοιραστεί τις ιδέες που τον βοήθησαν να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές. Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΎΚΛΕΙΤΟΥ ΡΈΓΚΟΥ, 1912 – 2012 Μια σκληρόδετη έκδοση που φιλοξενεί τον κατάλογο με όλα τα έργα του Πολύκλειτου Ρέγκου, που εκτέθηκαν στην τιμητική και αναδρομική έκθεση «1912-2012: Η Θεσσαλονίκη του

Πολύκλειτου Ρέγκου». Η έκθεση είχε γίνει στην Casa Bianca, κτίριο της Δημοτικής Πινακοθήκης Θεσσαλονίκης, από τις 20 Δεκεμβρίου 2012 μέχρι τις 20 Μαρτίου 2013, τιμής ένεκεν για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους. ΣΤΑΥΡΟΔΡΌΜΙΑ Τζόναθαν Φράνζεν Στα «Σταυροδρόμια» ο Φράνζεν διερευνά την ιστορία μιας γενιάς. Με το χαρακτηριστικό του χιούμορ και τη σύνθετη σκέψη του, αλλά με ακόμα μεγαλύτερη

Ραντεβού τον Σεπτέµβρη! ∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ∆ΙΟΡΘΩΣΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ (∆ια ζώσης - αντι-covid τµήµατα µε χρήση πλατφόρµας zoom)

ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ (e-learning - ασύγχρονη διδασκαλία)

Μυθιστόρηµα | Πεζογραφία | ∆ιήγηµα - Νουβέλα | Ποίηση | Παιδικό & νεανικό βιβλίο | Θεατρική γραφή | Σενάριο | ∆ηµιουργική γραφή για εφήβους | Εικονογράφηση | Αστυνοµική αφήγηση ∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΑΜΑΝΤΑ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ, ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ, ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙ∆ΟΥ, ΕΛΕΝΗ ΣΒΟΡΩΝΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΑΠΕΙΡΑΝΘΙΤΗΣ, ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΑΛΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΝΟΖΗΣ, ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪ∆ΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΑΓΚΑΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙ∆ΗΣ, ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΜΗΤΣΙΑΛΗ, ΤΑΣΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙ∆ΗΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΣΒΕΤΛΙΝ ∆ΙΟΡΘΩΣΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΘΑΝΑΣ, ΠΕΛΑΓΙΑ ΜΑΡΚΕΤΟΥ

210 32 17 929

ergastiria@ianos.gr

ianos-seminaria.gr ianos.gr Kάθε Φθινόπωρο και κάθε Άνοιξη!

ΒΙΒΛΙΟ

ζεστασιά, δημιουργεί έναν κόσμο που τον νιώθουμε τόσο οικείο. Με συγγραφική μαεστρία, οι οπτικές των πρωταγωνιστών εναλλάσσονται, ενώ το συγκρατημένο σασπένς κλιμακώνεται, στην ιστορία μιας οικογένειας από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ σε μια καθοριστική στιγμή ηθικής κρίσης. Το χάρισμα του Τζόναθαν Φράνζεν να συνδέει τη μικρογραφία με την ευρύτερη εικόνα της πραγματικότητας είναι πιο εμφανές από ποτέ.

ξεκινούν με ένα ΝΑΙ. ΝΑΙ είπε ο Θεός πριν δημιουργήσει τον κόσμο. ΝΑΙ είπαν οι γονείς σου πριν σε φέρουν στη ζωή. ΝΑΙ είπε η Ελλάδα την 28η Οκτωβρίου πριν αγωνιστεί για την ελευθερία της. Το 1940 η Ελλάδα είπε ΟΧΙ. Είπε ΟΧΙ στους Ιταλούς, αλλά ΝΑΙ στην ελευθερία της. Πίσω από ένα μεγάλο ΟΧΙ υπάρχει ένα ακόμα μεγαλύτερο ΝΑΙ. Ένα ΟΧΙ είναι αρκετό για να μη χάσεις. Μόνο μ’ ένα δυνατό ΝΑΙ θα κερδίσεις. Όταν είσαι ανάμεσα σε ΝΑΙ και ΟΧΙ, πες ΝΑΙ. Και πες το σήμερα. ΙΚΙΓΚΆΙ Έκτορ Γκαρθία, Φρανσέσκ Μιλλιάρες

ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΑΝΑΓΓΕΛΊΑ ΓΙΑ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΊΣΚΟ Γκιγιόμ Μισό

Σύμφωνα με τους Ιάπωνες, όλοι έχουμε ένα ικιγκάι, έναν λόγο ύπαρξης. Κάποιοι έχουν ήδη βρει το ικιγκάι τους κι έχουν επίγνωση αυτού, άλλοι το κουβαλάνε μέσα τους, αλλά το ψάχνουν ακόμη. Το ικιγκάι είναι ένα από τα μυστικά για μακρά, νεανική και ευτυχισμένη ζωή, σαν τη ζωή των κατοίκων της Οκινάουα, του νησιού με τον μακροβιότερο πληθυσμό στον κόσμο. Το βιβλίο αυτό αναλύει τους τρόπους των αιωνόβιων Ιαπώνων για αισιόδοξη και δραστήρια ζωή, αποκαλύπτοντάς μας το πώς τρέφονται, πώς κινούνται, πώς δουλεύουν, πώς τα πάνε μεταξύ τους και -το καλύτερα φυλαγμένο μυστικό- πώς βρίσκουν το ικιγκάι που δίνει νόημα στη ζωή τους.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα αεροδρομίου ένας άντρας και μια γυναίκα πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο. Καθώς σκύβουν να μαζέψουν τα πράγματά τους, παίρνει κατά λάθος ο ένας το κινητό του άλλου. Όταν αντιλαμβάνονται το λάθος τους, τους χωρίζει μια απόσταση 10.000 χιλιομέτρων, καθώς εκείνη έχει ανθοπωλείο στο Παρίσι κι εκείνος εστιατόριο στο Σαν Φρανσίσκο. Από περιέργεια ο καθένας εξερευνά το τηλέφωνο του άλλου, η αδιακρισία τους όμως τους οδηγεί σε μια αποκάλυψη: τις ζωές τους τις συνδέει ένα μυστικό που το θεωρούσαν για πάντα θαμμένο.

Η ΥΠΌΣΧΕΣΗ Ντέιμον Γκάλγκουτ Σε μια φάρμα έξω από την Πρετόρια οι Σουάρτ συγκεντρώνονται για την κηδεία της μητέρας της οικογένειας, αλλά κάτω από το πένθος βράζουν οι διαφορές τους…

ΝΑΙ Στέφανος Ξενάκης

Μια πανανθρώπινη ιστορία για τις κληρονομιές που μας βαραίνουν, τις οικογένειες που μισιούνται και αγαπιούνται με το ίδιο πάθος. Τις υποσχέσεις πάνω στις οποίες χτίζονται οι ζωές, οι οικογένειες και τα έθνη. Και τη γη, που γίνεται μήλον της Έριδος και θέατρο των βασάνων μας, μέχρι να μας δεχτεί όλους, δίκαιους και άδικους, στην αγκαλιά της…

Γιατί ΝΑΙ; Γιατί είναι η πιο σύντομη και δυνατή λέξη. Η μητέρα κάθε Δημιουργίας. Όλα

CHOICES

Τι να γίνω όταν μεγαλώσω

;

Γράφει η Φωτεινή Καμπουρίδου ΣΎΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΉΣ ΥΓΕΊΑΣ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΎ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΎ

«Μαμά, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω μπαλαρίνα», ή «Μαμά, θέλω να γίνω πυροσβέστης». Πόσες φορές οι γονείς έχουν ακούσει αυτά τα λόγια από τα μικρά στοματάκια των παιδιών τους; Πολλές! Και άλλες τόσες όσο περνάνε τα χρόνια και το παιδί μεγαλώνει και ωριμάζει, έχει αλλάξει γνώμη, κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό. Είναι όμως τελικά εύκολο όταν έρθει η κατάλληλη ηλικία να ψάξει, να επιλέξει και στο τέλος να πάρει τη σωστή απόφαση σχετικά με το επαγγελματικό του μέλλον; Με τη σωστή καθοδήγηση και συμβουλή από τους γονείς ή/και τους καθηγητές, σίγουρα ο δρόμος

προς την επαγγελματική σταδιοδρομία γίνεται πιο βατός. Φυσικά είναι σημαντικό να τονιστεί το γεγονός ότι σε όλο αυτό το «ταξίδι» που λέγεται επαγγελματικό μέλλον, γονείς, παιδιά αλλά και το υπόλοιπο σχολικό περιβάλλον, χρειάζεται να είναι συνοδοιπόροι. Συνήθως οι επαγγελματικές επιλογές και αποφάσεις μας βασίζονται στα ενδιαφέροντά μας, τις δεξιότητες που πιθανόν να έχουμε αναπτύξει με το πέρασμα του χρόνου, αλλά και στα διάφορα ερεθίσματα στα οποία έχουμε εκτεθεί από μικρή ηλικία ακόμα. Είναι εύκολο να πούμε τι μας αρέσει στη θεωρία, μη γνωρίζοντας όμως στην πράξη πώς θα ήταν η καθημερινότητα σε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα. Γι’ αυτόν τον λόγο, η έγκαιρη και σωστή ενημέρωση για τα επαγγέλματα του ενδιαφέροντός μας είναι μεγάλης

σημασίας. Άλλη μια τάση που επικρατεί σε ό,τι αφορά τη νεολαία είναι να διαλέγει επαγγέλματα που κατά τη δική της άποψη θεωρούνται της μόδας. Άλλοι ακολουθούν ένα επάγγελμα σκεπτόμενοι μόνο την οικονομική ευχέρεια. Αυτές οι πρακτικές όμως έχουν ως συνέπεια το μπέρδεμα και την αμφιβολία, και έτσι και οι γονείς αλλά και τα παιδιά ξεχνάνε πόσο σημαντικό είναι να είναι κάποιος ευτυχισμένος στη δουλειά του, να νιώθει γεμάτος αλλά και ικανοποιημένος στο τέλος της ημέρας. Ως αποτέλεσμα, η ανάγκη για επιπλέον βοήθεια στο κομμάτι του Επαγγελματικού Προσανατολισμού είναι απαραίτητη. ΑΣ ΔΟΎΜΕ ΌΜΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΆΞΗ ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΑΚΡΙΒΏΣ Ο ΛΕΓΌΜΕΝΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΌΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΌΣ Αρχικά, είναι πολύ πιθανόν κατά την έναρξη της σχολικής ζωής στο Γυμνάσιο να υπάρχουν συγκεχυμένες σκέψεις και ιδέες για το επάγγελμα που ο έφηβος θα ακολουθήσει στην

Το μέλλον είναι στα χέρια σας!

πορεία. Αυτό μπορεί να συμβαίνει κυρίως γιατί οι γονείς «επηρεάζουν» το παιδί έτσι ώστε να «συνεχίσει» το δικό τους επάγγελμα. Ως αποτέλεσμα το παιδί μπερδεύεται και δεν είναι σε θέση να δει καθαρά τι πραγματικά το ενδιαφέρει, σε τι έχει κλίση και τι θα ταίριαζε στην προσωπικότητά του. Εδώ λοιπόν έρχεται ο Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού για να συνδράμει, να κατευθύνει και να συμβουλέψει τον κάθε υποψήφιο, έτσι ώστε να καταλήξει στην καλύτερη δυνατή επιλογή βασιζόμενος στα ενδιαφέροντα, τις ικανότητες αλλά και την προσωπικότητά του. Μέσα λοιπόν από ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών γενικών γνώσεων, οι οποίες εξετάζουν και λαμβάνουν υπόψη όλα τα παραπάνω στοιχεία στα οποία αναφέρθηκα, προτείνονται τα επικρατέστερα επαγγέλματα για την αρχή μιας πετυχημένης αλλά και ισορροπημένης επαγγελματικής ζωής. Ουσιαστικά ο ρόλος ενός ειδικού λειτουργεί συμπληρωματικά στην προσπάθεια όλων των υπολοίπων σε ό,τι αφορά την επιλογή επαγγέλματος. Η απόφαση δεν είναι εύκολη, καθώς χιλιάδες σκέψεις τριγυρνάνε στο μυαλό. «Θα τα καταφέρω αν κάνω αυτή την δουλειά;», «Θα μου αρέσει;», «Θα είμαι οικονομικά εξασφαλισμένος;». Όλες αυτές οι αξίες καλώς ή κακώς συναντώνται στην κοινωνία μας και είναι πολλές οι φορές που μπλοκάρουν την εξέλιξη οποιουδήποτε στον εργασιακό χώρο. Γονείς και παιδιά είναι σημαντικό να μην ξεχνάτε ότι η επιλογή επαγγέλματος μπορεί να φαντάζει σαν ένα δύσβατο μονοπάτι, αλλά με την κατάλληλη βοήθεια και στήριξη θα οδηγηθείτε στον πιο όμορφο και «μακρύ» δρόμο της ζωής σας. Ο περισσότερος χρόνος της καθημερινότητάς μας αφιερώνεται στο επάγγελμά μας, ας τον απολαύσουμε!

ΦΩΤΕΙΝΉ ΚΑΜΠΟΥΡΊΔΟΥ ΣΎΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΉΣ ΥΓΕΊΑΣ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΎ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΎ Τ: 6947 879862 fkambouridou@gmail.com @kambouridou.fotini

THE FOOD ISSUE

ΔΙΑΤΡΟΦΗ:

Η επόμενη μέρα Υπάρχει ένα καίριο ερώτημα κάθε φορά που αναδύεται μια δημόσια συζήτηση αναφορικά με τη διατροφή στο μέλλον. Ένα ερώτημα το οποίο παρακάμπτεται συχνά, ηθελημένα ή άθελα, από κάθε κομβικό συμμετέχοντα στην αλυσίδα του τρέχοντος παγκοσμιοποιημένου συστήματος αγροδιατροφής.

«Ποιες είναι οι μέθοδοι για την παραγωγή ασφαλούς, επαρκούς και θρεπτικής τροφής για τον άνθρωπο στο μέλλον;»

Γράφει η Βάσω Γιατσίδου ΓΕΩΠΟΝΟΣ

Πάντα θα υπάρχουν τρόφιμα, σε οποιαδήποτε μορφή, ακόμα και αν η ανθρωπότητα πρέπει να επανεφεύρει τον εαυτό της. Με τις όποιες υπαρκτές ή πλασματικές ελλείψεις αποθεμάτων στο διεθνές εμπόριο, φυσικά. Με ποιον τρόπο, όμως, θα παράγονται τρόφιμα και θα φτάνουν στο τραπέζι μας; Αν υπάρχει κάτι, το οποίο σμιλεύει τόσο επίμονα τη διατροφή του μέλλοντος, είναι το πάθημα του παρόντος. Κλιματική και υγειονομική κρίση, αστικοποίηση, απώλεια και σπατάλη τροφίμων, επισιτιστική ανισότητα, αναδυόμενες διατροφικές ιδεολογίες που αναδιαμορφώνουν συνεχώς την καταναλωτική ζήτηση και προσφορά σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα φαινόμενα αυτά συμβαίνουν διαχρονικά υπό το άγρυπνο βλέμμα της παγκόσμιας βιομηχανίας τροφίμων που συνδιαμορφώνει με καθοριστικό τρόπο τόσο την ανθρώπινη όσο και την πλανητική υγεία με αναπόφευκτες περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία για το μέλλον της αγροδιατροφής, σημαντικοί επιστημονικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς επιδιώκουν να αναδείξουν ζητήματα που επηρεάζουν αλλά και επηρεάζονται από τις καταναλωτικές επιλογές όλων μας. Η εξασφάλιση πρόσβασης σε ασφαλή και θρεπτικά τρόφιμα για όλους, η μετάβαση σε πρότυπα βιώσιμης κατανάλωσης, η ενίσχυση της θετικής προς τη φύση παραγωγής και η δημιουργία ανθεκτικότητας σε κρίσεις δεν αποτέλεσαν μόνο τη βάση των αξόνων δράσης του πρόσφατα απερχόμενου United Nations Food Systems Summit, αλλά κατάφεραν να αναδείξουν εύστοχα την ανάγκη εστιασμού στο πώς παράγονται τα τρόφιμα και όχι τόσο στο τι.

THE FOOD ISSUE

Σε παρόμοια συμπεράσματα καταλήγει και η δημοφιλής μελέτη Food in the Anthropocene του επιστημονικού περιοδικού The Lancet (2019), η οποία αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η βιώσιμη παραγωγή τροφίμων αποτελεί κλειδί για την ομαλή μετάβαση της ανθρωπότητας σε πιο υγιή διατροφικά πρότυπα, υποστηρικτικά προς την ολιστική ευημερία του φυσικού περιβάλλοντος, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, την ευζωία των ζώων κ.ά. Παρά το γεγονός ότι η διατροφή του μέλλοντος συνδέεται με καινοτόμες πρακτικές που ενδεχομένως αγγίζουν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας (τουλάχιστον βάσει των προσλαμβανουσών που έχουμε στο παρόν), δεν λείπουν οι φωνές που προτείνουν την επαναφορά στο προσκήνιο τοπικών προτύπων βιώσιμης διατροφής, ιδωμένα αλλιώς. Με μια φρέσκια ματιά, διατηρώντας ταυτόχρονα τη σύνδεση με τα διαχρονικά συμβολικά φορτία τα οποία φέρουν.

να δράσουμε συνειδητά και αποφασιστικά. Τα σύγχρονα δεδομένα που έχουμε για το τι θα καταναλώνουμε σε επίπεδο διατροφής είναι ποικίλα και σίγουρα, πολλά υποσχόμενα για έναν κόσμο που ευημερεί, χωρίς να υπονομεύει την –κατά κοινή ομολογία- υφιστάμενη εύθραυστη βιωσιμότητά του. ΜΟΡΙΑΚΉ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΊΑ Η μελέτη των φυσικοχημικών αλλαγών της τροφής όταν μαγειρεύεται, οδήγησε δύο επιστήμονες (Hervé This & Nicholas Kurti) στη δημιουργία της γνωστής πλέον και ως Note by Note Cuisine. Η προσέγγιση αυτή προτείνει τη χρήση καθαρών χημικών ενώσεων στην κουζίνα, εκτοπίζοντας εξ ολοκλήρου όλα τα παραδοσιακά υλικά που χρησιμοποιούνται έως σήμερα για την παρασκευή φαγητού. Με επιχειρήματα.

Ένα από αυτά τα διατροφικά πρότυπα είναι η Μεσογειακή Διατροφή, η οποία τείνει να εκλείψει τα επόμενα 20 χρόνια, τουλάχιστον όσον αφορά την αυθεντική μορφή της. Ποιοτική παραγωγή τροφίμων, παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων και παραγωγοί μικρής κλίμακας, αποτελούν πολύτιμα στοιχεία για την ανάδειξη του πλούτου τοπικών πρώτων υλών. Στοιχεία, τα οποία υποδηλώνουν ότι χρειαζόμαστε νέους τρόπους για να σκεφτούμε τη σχέση μας με την τροφή. Και φυσικά, νέους τρόπους για

Η εξάλειψη της σπατάλης τροφίμων, η μείωση της επισιτιστικής ανασφάλειας, η βιωσιμότητα του συστήματος αγροδιατροφής και η στήριξη των παραγωγών τροφής παγκοσμίως είναι μερικά μόνο από αυτά. Η Note by Note Cuisine παραμένει στις μέρες μας ένα καλλιτεχνικό εργαλείο έκφρασης των σεφ της υψηλής γαστρονομίας, χωρίς να έχει ενσωματωθεί ακόμη στην κουζίνα του μέσου καταναλωτή.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΈΣ ΠΡΩΤΕΪΝΟΎΧΕΣ ΤΡΟΦΈΣ Σε αυτή την κατηγορία τροφίμων, η κυτταρική γεωργία αναδεικνύεται σε ρόλο πρωταγωνιστή. Πρόκειται για έναν αναδυόμενο κλάδο της βιοτεχνολογίας, ο οποίος έχει προσελκύσει πρωτοφανές επενδυτικό ενδιαφέρον, με σκοπό την τεχνητή παρασκευή κρέατος (προσομοίωση κρέατος για την ακρίβεια), αξιοποιώντας εργαστηριακές (invitro) τεχνικές όπως ο κυτταρικός πολλαπλασιασμός. Οι υποστηρικτές του εργαστηριακά παραγόμενου κρέατος αντλούν τα επιχειρήματά τους από την αδυναμία της εντατικής κτηνοτροφίας να διαχειριστεί ζητήματα όπως η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος μέσω της προβληματικής διαχείρισης κτηνοτροφικών αποβλήτων, το υψηλό ενεργειακό αποτύπωμα νερού και άνθρακα, την ευζωία των ζώων κ.ά. Τρόφιμα από εκτυπωτές 3D, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες τους να αξιοποιήσουν πληθώρα πρώτων υλών όπως π.χ. διάφορα φρέσκα και υπερσυμπυκνωμένα συστατικά προκειμένου να παρασκευάσουν γεύματα που πληρούν τις προϋποθέσεις των εξατομικευμένων διατροφικών αναγκών τους. Βρώσιμα έντομα ειδικού τύπου όπως

τερμίτες, ακρίδες και προνύμφες σκαθαριών αποτελούν τα πλέον πολυσυζητημένα νεοφανή τρόφιμα του μέλλοντος. Τουλάχιστον για το Δυτικό μενού, καθώς σε κάποιες άλλες περιοχές του κόσμου, η κατανάλωση εντόμων αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διατροφικής κουλτούρας των κατοίκων τους. Αποξηραμένα ή σε μορφή σκόνης, τα βρώσιμα έντομα θεωρούνται πλήρεις πρωτεϊνούχες τροφές, πλούσιες σε θρεπτικά ακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά, βιταμίνες και άλλα ιχνοστοιχεία για τον ανθρώπινο οργανισμό. Κονσομέ ακρίδων, πιροσκί με γέμιση κάμπιας και μπεσαμέλ με αλεύρι από γρύλους… Τι θα σκεφτόταν άραγε ο Νικόλαος Τσελεμεντές αν του έλεγαν ότι τα βιβλία μαγειρικής του μέλλοντος θα περιελάμβαναν δυνητικά παραλλαγές φημισμένων συνταγών του; Μονοκύτταρα φύκη και ζυμομύκητες, τα οποία περιέχουν βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα, ένζυμα και φυτικές ίνες που είναι απαραίτητα για την ανθρώπινη υγεία. Ορισμένα είδη φυκών, όπως η σπιρουλίνα και η χλωρέλλα, έχουν ήδη ενσωματωθεί ικανοποιητικά στις διατροφικές συνήθειες μεγάλης μερίδας του παγκόσμιου πληθυσμού, ενισχύοντας πρακτικά τις προβλέψεις ότι τα

Κονσομέ ακρίδων, πιροσκί με γέμιση κάμπιας και μπεσαμέλ με αλεύρι από γρύλους

επονομαζόμενα λαχανικά της θάλασσας αποτελούν μια από τις σημαντικότερες και πλέον συμφέρουσες τροφές του μέλλοντος. ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΜΈΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΉ

Η εξατομικευμένη προσέγγιση της διατροφής στο μέλλον θέτει στο περιθώριο όλες τις σύγχρονες, ιδιαίτερα δημοφιλείς διατροφικές ιδεολογίες (χορτοφαγία, ακραία χορτοφαγία, ωμοφαγία κ.ά.), οι οποίες βασίζονται σε διαιτολόγια, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις ξεχωριστές ανάγκες του κάθε ανθρώπινου οργανισμού για την επίτευξη ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Η προσωποποιημένη διατροφή αξιοποιεί γενετικά/ επιγενετικά δεδομένα και τεχνολογίες αιχμής (ψηφιακές εφαρμογές και αλγόριθμους) μέσω βιοαισθητήρων νέου τύπου που μπορούν να φορεθούν επιφανειακά ή να ενσωματωθούν στον ανθρώπινο οργανισμό όπως π.χ. εμφυτεύματα, συσκευές παρακολούθησης μεταβολισμού κ.ά.

«Ο γιατρός του μέλλοντος δεν θα μεταχειρίζεται πλέον τον άνθρωπο με φάρμακα, θα θεραπεύσει και θα αποτρέψει τις ασθένειες με τη διατροφή». Thomas Edison

H E A LT H Y L I V I N G

Fitness οf

TOMORROW Άσκηση και άνθρωπος πάνε μαζί σχεδόν από τη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στον πλανήτη. Δεν χρειάζεται όμως να πάμε τόσο πίσω στον χρόνο για να δούμε πόσο διαφορετική είναι η άσκηση του σήμερα -και θα είναι αύριο…

Γράφει η Χαρά Λιόκος Λαζάρου

Τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80, κυριαρχούν το aerobics και το pilates. Αίθουσες, κλειστά τμήματα, πρακτικές προσανατολισμένες στις γυναίκες -περισσότερες ασκήσεις και χορός, χωρίς βάρη. O στόχος είναι ένας: η βελτίωση της εξωτερικής εμφάνισης.

Όσο για το αύριο; Η τεχνολογία έχει μπει ήδη στην καθημερινότητα της άσκησής μας -από το fit band μέχρι τα προγράμματα στον διάδρομο- και θα συνεχίσει να διεισδύει ακόμα πιο δυναμικά. Δεν είναι επίσης πολύ μακριά ο καιρός που τα όργανα δεν θα κάνουν απλά monitoring των ασκήσεων ή των παλμών μας, αλλά θα ελέγχουν παραμέτρους όπως η στάση σώματος ή η σωστή εκτέλεση μιας άσκησης και θα μας διορθώνουν. Φυσικά, μεγαλύτερο μερίδιο θα έχει και το virtual training. Όσο όμως και αν τα όργανα εξελίσσονται -από το απλό ποδήλατο περάσαμε στο spinning και από εκεί στο realryder που προσομοιώνει την κίνηση του πραγματικού ποδηλάτου- και τα gadgets ν’ αυξάνονται, το μέλλον δεν θα φέρει μηχανές που θα εξαλείψουν την άσκηση. Και μιλώντας για άσκηση, η τεχνολογία τρέχει προς τα μπρος, οι τάσεις όμως κοιτούν προς τα πίσω, με πρακτικές που αξιοποιούν το βάρος του σώματος -όπως το calisthenics- και σου επιτρέπουν να γυμναστείς παντού.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ήρθαν πολλές νέες μέθοδοι και trends άσκησης -με πρωτοπόρες κυρίως την Αυστραλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Γιόγκα, TRX, Zumba, CrossFit, personal training. Υπήρχε όμως ένα μειονέκτημα: πολλές φορές ο κόσμος συμπεριφερόταν λες και κάθε φορά που εμφανιζόταν μία νέα τάση σταματούσαν αυτόματα οι προηγούμενες πρακτικές να είναι αποτελεσματικές. Και φτάνουμε στην πανδημία. Ο εγκλεισμός επηρέασε τους πάντες και τα πάντα -και φυσικά, και την άσκηση. Ξεκίνησα να προπονούμαι σε εξωτερικούς χώρους -αρχικά μόνη, αλλά αυτό που έκανα έγινε θέμα συζήτησης, stories. Κάπως έτσι ξεκίνησε σταδιακά να προσελκύει κόσμο που μυήθηκε στο

MASTER PERSONAL TRAINER AU/UK BOOT CAMP LEADER

outdoor training, το οποίο στη Θεσσαλονίκη ήταν ελάχιστα διαδεδομένο. Φυσικά, βασικό ρόλο έπαιζε η ψυχολογία. Κάθε προπόνηση ήταν και μια ένεση θετικότητας, ευεξίας και αίσθησης προόδου -αφού έβλεπες πως μπορούσες να κάνεις πράγματα με το σώμα σου που δεν μπορούσες να κάνεις πριν μία εβδομάδα ή έναν μήνα. Επιπλέον, μαζί ξεπεράσαμε και το ταμπού -για κάποιους- του να βγεις έξω, ν’ αθλείσαι και να σε βλέπει ο κόσμος.

Το αύριο όμως είναι και ο άνθρωπος. Από τη μία, ο ασκούμενος. Που χρειάζεται και τα ερεθίσματα για ν’ αθληθεί, και τις αναφορές για να μπορεί να επιλέξει με τι θέλει ν’ ασχοληθεί. Άλλο να ξέρεις ότι υπάρχει μία μορφή άσκησης που λέγεται pilates, και άλλο να έχεις πρόσβαση στο τι είναι, τι μπορεί να σου προσφέρει. Νέα προγράμματα, τεχνικές, τάσεις, θα υπάρχουν πάντα. Η άσκηση όμως δεν είναι μόδα. Επίσης, πρέπει να ξέρει πως το ζητούμενο είναι να εξοικειώνεται με τη σωστή μηχανική εκτέλεσης των ασκήσεων. Έτσι μαθαίνει, έτσι εξελίσσεται, έτσι αποφεύγει τραυματισμούς. Ο trainer απ’ την άλλη, οφείλει ν’ ακούει τον ασκούμενο, να μαθαίνει τι του αρέσει και να προσαρμόζει το πρόγραμμα που προτείνει. Δεν υπάρχει λόγος να ξεκινήσεις βάρη αν σου αρέσει το κολύμπι. Το ιδανικό για τον καθένα πρόγραμμα μπορεί να περιέχει ασκήσεις από στίβο, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, ακόμα και ενόργανη ή χορό, συνδυαστικά και διατατικά. Μιλάμε λοιπόν για customized και ευέλικτα μοντέλα που θα συνυπολογίζουν την ηλικία, τη διατροφή, τον ύπνο, την ψυχολογία, ακόμα και την καταπόνηση που μπορεί να προκαλεί η δουλειά μας. Γιατί πλέον ο κόσμος δεν γυμνάζεται για ν’ αδυνατίζει, αλλά για να είναι καλά -και τώρα, και στο μέλλον…

ΕΞΟΔΟΣ

Summer and the city! Η Θεσσαλονίκη άναψε τους ανεμιστήρες της, έβαλε το αντηλιακό της και υποδέχτηκε το καλοκαίρι με νεανικό ενθουσιασμό. Γράφει η Μαρία Ζαμπέτη Καλοκαίρι στην πόλη σημαίνει τσιμέντα που καίνε, υγρή ατμόσφαιρα και καύσωνα. Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, όμως, σημαίνει παράλληλα «κρυμμένες» δροσερές γωνιές, θέα θάλασσα και ολοήμερα τσίπουρα. Ναι, σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, αλλά όταν το θέρος «αγκαλιάζει» τη συμπρωτεύουσα, κοντράρει ακόμα και τους πιο hot καλοκαιρινούς προορισμούς. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, η πόλη με τους πιο χαλαρούς ρυθμούς να μην παραδίδεται άνευ όρων στη θερινή ραστώνη; Περπατώντας κάτω από τον καυτό ήλιο, στο πέντε χιλιομέτρων παραλιακό μέτωπο, όλα μοιάζουν βγαλμένα από σελίδες τουριστικού οδηγού. Τα δύο επιβλητικά κτίρια του Μεγάρου Μουσικής, οι κήποι της Νέας Παραλίας και το Makedonia Palace «μπλέκονται» στις ίδιες εικόνες με τις «Ομπρέλες» του Γιώργου

Ζογγολόπουλου και τον Λευκό Πύργο που οριοθετεί μια «αόρατη» πύλη στο κέντρο της πόλης. Εκεί, πια, ξετυλίγεται το κουβάρι γεύσεων, αρωμάτων και αισθήσεων που περικλείει μέσα του ολόκληρη την ιστορία της Θεσσαλονίκης, αλλά και τη σύγχρονη παρουσία της. Ένας καφές στο χέρι από τον Γαβανά και ένα από τα πεντανόστιμα αλμυρά ή γλυκά του σνακ, είναι ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει η μέρα, είτε βρίσκεστε στην πόλη είτε στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής. Διαπερνώντας το κέντρο, και όσο η πρωινή δροσιά είναι ακόμη αισθητή, το ανέβασμα στα Κάστρα είναι σαν εκδρομή μέσα στην πόλη. Απαράμιλλη θέα και καφές ανάμεσα στις αναμνήσεις της Θεσσαλονίκης είναι αρκετά για να μας βάλουν νοερά σε mood διακοπών. Όταν η ησυχία του πρωινού δίνει τη θέση της στα θορυβώδη μεσημέρια, αλλά και στα… γουργουρητά, η κατηφόρα προς την Αγίου Μηνά μάς αποζημιώνει με το Horns, το πρώτο αμιγώς smokehouse BBQ στην Ελλάδα. Τα νωπά κρέατα «καπνίζονται» σε φυσικό ξύλο κερασιάς και όλες ανεξαιρέτως οι παρασκευές είναι homemade, με έμφαση στις πρώτες ύλες, ενώ το Sliced Beef Brisket πιάτο του, με μοσχαρίσια μπρισκέτα black Angus Omaha είναι μία premium επιλογή που αξίζει να γευτείτε. Ο Φραγκομαχαλάς, με τις πλατείες Εμπορίου και Χρηματιστηρίου παραπλεύρως να αποτελούν μικρές «νησιωτικές» ανάσες μέσα στην καυτή Θεσσαλονίκη, γεμάτος με ντόπιους αλλά και επισκέπτες από κάθε χώρα,

Horns

μετατρέπεται στο πολυπολιτισμικό μας καταφύγιο. Αντίστοιχο «καταφύγιο» για τον ουρανίσκο μας, αποτελεί εδώ και χρόνια το Choureal - Choux & Profiterole που σερβίρει το πρώτο tailor-made προφιτερόλ, με μια γλυκιά ιεροτελεστία. Διαλέγετε γέμιση (αχ, το παγωτό), επιλέγετε ανάμεσα σε κλασικές ή πιο ιδιαίτερες σοκολάτες (αχ, η καραμέλα) και στο τέλος προσθέτετε τη γαρνιτούρα. Εγγυημένη απόλαυση, αλλά και το ιδανικό επιδόρπιο πριν ο δρόμος σάς βγάλει στην πλησιέστερη ταράτσα, όπου τα cocktail έχουν μετεξελιχθεί σε «μπαρική» επιστήμη. Τα καλοκαιρινά βράδια ολοκληρώνονται μόνο με δροσερά ποτά, όλοι το ξέρουν

Choureal - Choux & Profiterole Wonder Lounge

αυτό. To Pelosof, στην ομώνυμη ιστορική στοά, έχει γίνει το απόλυτο drinking place του κέντρου της πόλης, με τη μουσική να πρωταγωνιστεί. Για πιο... χαλαρή ατμόσφαιρα και ευφάνταστα cocktails, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Ύδρο, τη νέα άφιξη στην περιοχή του Λιμανιού, που συγκεντρώνει το φιλότεχνο κοινό της Θεσσαλονίκης. Τη στιγμή που η βοή του κέντρου αντηχεί μεταξύ Θερμαϊκού και Επταπυργίου, στην άλλη πλευρά της πόλης, εκείνη που απέχει από τους τουριστικούς οδηγούς, βρίσκονται τα μυστικά σημεία που αναδεικνύονται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο σε all-in-one επιλογές διασκέδασης. Εάν ψάχνετε την απόλυτη food and fun εμπειρία, τότε τα πέντε (!) lounge areas με διαφορετική διακόσμηση και θέα στη θάλασσα περιμένουν τους επισκέπτες στο Wonder Lounge στην Apollonia Politia. M’ ένα café-bar, ένα νέο Waffle Bar, το Pizza Dot, τον πολύχρωμο παιδότοπο, αλλά και τα selfie rooms, δημιουργείται ένας πολυχώρος που γεμίζει καθημερινά με χαμόγελα. Σε πολύ κοντινή απόσταση, το instagrammable Pink Dot café είναι το πιο παραμυθένιο καφέ της Θεσσαλονίκης, μ’ έναν μπουφέ γλυκών που θα σας «ζαλίσει».

PSYCHOLOGY

Θα αλλάξω! Γράφει η Άλκηστις Κεπαπτσόγλου ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

Οφείλουμε προπάντων στον εαυτό μας να δημιουργήσουμε την ελπίδα. Για ν’ αναθαρρήσει ένας άνθρωπος χρειάζεται ένα ερέθισμα, κάτι που θα τον κάνει να πιστέψει σ’ ένα καλύτερο αύριο. Αυτό είτε θα είναι ένα τυχαίο γεγονός είτε θα πρέπει ο ίδιος να προνοήσει, να φροντίσει να του προκύψει στο μέλλον. Το πρώτο είναι έξω από τον έλεγχό μας, όμως το δεύτερο είναι υλοποιήσιμο.

Με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, είναι δύσκολο να παραμένει κανείς θετικός και αισιόδοξος όσον αφορά το μέλλον. Όλοι αισθανόμαστε μπερδεμένοι και κάπως μουδιασμένοι απέναντι στα γεγονότα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Για να έρθει η αλλαγή πρέπει να υπάρχει η πίστη και όχι μόνο η θέληση. Με βαριά καρδιά ξεκινάμε την επίτευξη ενός στόχου και προχωράμε με μεγάλη δυσκολία μέχρι να δούμε το αποτέλεσμα. ΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΆΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΎΜΕ ΝΙΚΗΤΈΣ;

ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΈΡΕΙ Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΧΩΡΆ, ΑΠ’ ΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΈΝΕΙ ΣΤΆΣΙΜΟΣ ΣΤΟΝ ΧΡΌΝΟ; Γιατί κάποιοι προχωρούν και κάνουν πράγματα στο μέλλον που τους δίνουν ικανοποίηση, ενώ άλλοι μένουν στάσιμοι; Η ελπίδα ξυπνάει μέσα απ’ την επίτευξη στόχων. Όλοι μας επιθυμούμε διακαώς να πετύχουμε απλά, καθημερινά πράγματα, αλλά ελάχιστοι από εμάς προχωρούν και το κατορθώνουν στην πράξη.

Καταρχάς, δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας να οραματιστεί όσα πρέπει να γίνουν για να επιτευχθεί ο στόχος. Νοερά μπαίνουμε στη διαδικασία να διερευνήσουμε το τι απαιτείται πρακτικά και ψυχολογικά, πόσο περίπου χρόνο θα πάρει για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε και ποια βήματα πρέπει ν’ ακολουθήσουμε για την επίτευξη του στόχου μας. Παραμένουμε ρεαλιστές. Θέτουμε στόχους που είμαστε σε θέση να πετύχουμε και τους χωρίζουμε σε μικρότερα βήματα. Κάθε μικρό βήμα είναι εξαιρετικά σπουδαίο και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας για να παίρνουμε δύναμη και να συνεχίζουμε. Κάνουμε συχνά την αυτοκριτική μας. Αν χρειαστεί, αναπροσαρμόζουμε το πλάνο μας. Πρέπει να είμαστε ευέλικτοι και προετοιμασμένοι για καλές και κακές

μέρες. Όσες φορές κι αν πέσουμε, ξανασηκωνόμαστε και συνεχίζουμε με πείσμα τον αγώνα. Δεν ασχολούμαστε με το παρελθόν, αλλά με το πώς μπορούμε να διορθώσουμε λάθη του παρελθόντος στο μέλλον. Αν γίνει ένα στραβοπάτημα, προνοούμε διπλά για την επόμενη μέρα.

προχωρήσουμε τον εαυτό μας. Αντίθετα, κάποιες θετικές σκέψεις μπορεί να τις κάνουμε απλά και μόνο γιατί δεν θέλουμε να αντικρίσουμε κατάματα την αλήθεια και να πληγωθούμε. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και αξιοποιούμε με ευγνωμοσύνη αυτή τη γνώση. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και το αφήγημα της ζωής μας είναι πάρα πολύ σημαντικός για να παραμείνουμε ελπιδοφόροι και να επιμείνουμε ώσπου να πετύχουμε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας.

Παρατηρουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Μεγάλη προσοχή στην απογοήτευση. Δεν επιτρέπουμε στην απογοήτευση να μας καθηλώσει. Κάθε φορά που την ξεπερνάμε και μπαίνουμε ξανά σε παραγωγική τροχιά, μας δίνουμε τα εύσημα.

Θυμόμαστε πως όλα στη ζωή είναι μια διαδικασία και δεν γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη. Αν θέλουμε να δούμε μια καλύτερη μέρα πρέπει να αγωνιστούμε με υπομονή, επιμονή και αυτοπεποίθηση. Μόνο έτσι η ζωή και το μέλλον μας αποκτά νόημα.

Χωρίζουμε τις σκέψεις μας σε δημιουργικές και ανώφελες. Υπάρχουν αυτές οι σκέψεις που μας πάνε μπροστά, αυτές που δεν μας πάνε πουθενά και αυτές που πραγματικά μας ανοίγουν το δρόμο. Το να σκεφτόμαστε γενικά και αόριστα θετικά δεν ωφελεί σε τίποτα! Από την άλλη, μπορεί μία σκέψη να είναι δυσάρεστη, αλλά πολύ ωφέλιμη για να

PET STORIES

της Το μέλλον συμβίωσης με έναν σκύλο Οι περισσότεροι άνθρωποι που σκέφτονται να εντάξουν έναν σκύλο στη ζωή τους αναρωτιούνται πώς αυτό θα αλλάξει την καθημερινότητά τους αλλά και τη ζωή τους γενικότερα. Συνήθως οι σκέψεις αυτές αφορούν το κόστος συντήρησης, το χρόνο διάθεσης για βόλτα, την «καθαριότητα» του σπιτιού, τις διακοπές, κ.ά.

Γράφει η Λενιώ Πατιερίδη ΚΥΝΑΓΩΓΌΣ, ΟΛΙΣΤΙΚΉ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΣΚΎΛΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΆΣ

Κι όμως, ακόμα και αυτοί που έχουν προϋπάρξει κηδεμόνες σκύλων και θεωρούν ότι έχουν μια εικόνα για το πώς θα είναι το μέλλον τους, στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα για το πόσο υπέροχο είναι το μέλλον τους με έναν σκύλο! Σε πρώτο πλάνο έρχεται η εναρμόνιση με το περιβάλλον και τη φύση, εφόσον συνυπάρχουμε μ’ ένα διαφορετικό από εμάς είδος, και λόγω αυτού βγαίνουμε συχνότερα έξω αναζητώντας καθαρό αέρα και πράσινο. Ταυτόχρονα, αυξάνεται η σωματική μας άσκηση και βελτιώνεται το ανοσοποιητικό μας. Έπειτα έρχεται η διαρκής σωματική επαφή μαζί τους -τα χάδια, οι αγκαλιές και τα κανακέματατα οποία είναι επιστημονικά τεκμηριωμένα ότι είναι άκρως αγχολυτικά και ιδιαίτερα ευεργετικά για την ψυχοσύνθεσή μας. Άλλωστε πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι ο ύπνος

αγκαλιά με έναν σκύλο είναι αυτό που τους χαλαρώνει και τους ξεκουράζει περισσότερο από κάθε άλλη ενέργεια, ενώ και έρευνες πιστοποιούν ότι τα οφέλη τού να κοιμάσαι με έναν σκύλο είναι αποδεδειγμένα. Στην περίπτωση που κάποιος έχει παιδιά, ο σκύλος κατά πάσα πιθανότητα θα κοιμάται με το παιδί ή θα είναι άγρυπνος φρουρός στην είσοδο του δωματίου του. Θα είναι ταυτόχρονα γονέας και προστάτης, αλλά και το αδερφάκι του. Θα προστατέψει το παιδί σε περίπτωση που διαισθανθεί ότι αυτό «κινδυνεύει», και συχνά θα μπει ανάμεσα σε εμάς και το παιδί όταν το επιπλήττουμε για κάτι, υπενθυμίζοντάς μας ότι τα πάντα λύνονται με ηρεμία, κατανόηση και αγάπη και ποτέ με τη βία. Ο ίδιος θα υπομένει πράγματα ενάντια στη φύση του -όπως για παράδειγμα το να του τραβάνε την ουρά και τ’ αυτιά- διότι γνωρίζει πως πρόκειται για ένα παιδί, που δεν είναι η ώρα του να φέρεται σαν ενήλικας. Από την άλλη, θα παίξει με το παιδί σαν να είναι συνομήλικοι ακόμα κι αν είναι γέρικο, διότι γνωρίζει πώς να συντονίζεται με τις συχνότητες που εκπέμπει ένα παιδί. Όμως αυτά αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου, διότι το μεγαλείο του μέλλοντος μ’ έναν σκύλο κρύβεται στα

είμαστε, χωρίς να μας κρίνει. Μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε και εκφραζόμαστε, μιας και κάθε σκύλος γνωρίζει τη γλώσσα του σώματος και μπορεί να διαχωρίσει αυτό που πραγματικά εκπέμπουμε και αισθανόμαστε. Μαθαίνουμε τη συντροφικότητα και βιώνουμε την απλότητα του να ζούμε στο τώρα, μιας και κανένας σκύλος δεν ενδιαφέρεται για το τι έγινε χθες και τι θα γίνει αύριο.

απρόσμενα συναισθήματα αλλά και τις πράξεις που προκύπτουν από μεριάς μας υπέρ του. Ξαφνικά, το «εγώ» μας εξαφανίζεται με τέτοια ευκολία, που αναρωτιόμαστε και αναθεωρούμε θετικά για τον εαυτό μας.

Οι πνευματικοί δάσκαλοι ανά τον κόσμο ισχυρίζονται ότι ο ρόλος των κατοικίδιων και ιδιαίτερα των σκύλων, είναι να μας συντροφεύουν στην πορεία της ανέλιξης της ψυχής μας, και η αλήθεια είναι πως όταν αποφασίζουμε να βάλουμε συνειδητά έναν σκύλο στη ζωή μας, τότε ο σκύλος που θα μας «έρθει» έχει ακριβώς τον χαρακτήρα που χρειάζεται για να μας παρέχει «τεχνική υποστήριξη» στο να εξελιχθούμε όντας άνθρωποι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αρχικά, κάνουμε χώρο στη ζωή μας και διαθέτουμε χρόνο γι’ αυτά τα πλάσματα. Προσαρμόζουμε την καθημερινότητά μας και μοιραζόμαστε τις ελεύθερες ώρες μας. Μαθαίνουμε ν’ αγαπάμε ανιδιοτελώς, εφόσον νιώθουμε ασφαλείς ότι ο σκύλος μας θα μας αποδεχτεί όπως και να

Επομένως, το μέλλον μ’ έναν σκύλο είναι ένα ανεκτίμητο μάθημα ζωής, το οποίο μένει ανεξίτηλο για πάντα στις καρδιές μας και αποτελεί σημείο αναφοράς για το ότι είμαστε φτιαγμένοι για ν’ αγαπάμε και τίποτα λιγότερο! Απολαύστε τον σκύλο σας υπεύθυνα!

ΤΑ Ξ Ι Δ Ι

Back(pack) to the future: Ταξίδια του μέλλοντος Γράφει η Μαρία Παντελίδου

Ο χρόνος τρέχει, πριν το καταλάβεις το σήμερα έχει γίνει χθες, το αύριο ένα ολοζώντανο τώρα. Κλείνεις τα μάτια, τα ανοίγεις ξανά και είσαι ήδη μερικές δεκαετίες μετά. Άραγε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Θα έρθει η στιγμή που θα πούμε ότι τα sci-fi σενάρια ήταν τελικά και αυτά βγαλμένα από τη ζωή;

ΠΆΜΕ ΜΙΑ ΒΌΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΆΡΙ Εμπρός, στον δρόμο που χάραξε ο Τζεφ Μπέζος. Τι και αν ακούγεται ότι η τιμή για ένα εισιτήριο με τη Virgin Galactic θα αγγίζει αστρονομικές τιμές, ξεπερνώντας τα 130.000 δολάρια; Κάποιες εκατοντάδες συνάνθρωποί μας έχουν ήδη καταβάλει το παχυλό αντίτιμο, αγοράζοντας προκαταβολικά το εισιτήριό τους, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν δώσει προκαταβολή. Σε κάθε περίπτωση, στο μακρινό (ή και κοντινότερο) μέλλον μπορεί να μην χρειάζεται να είναι κανείς στο λόμπι των πλουσιότερων και πιο ισχυρών ανθρώπων του πλανήτη για να πάρει γεύση διαστημικού τουρισμού. Βέβαια, κατά πάσα πιθανότητα, όποιος πάρει τη μεγάλη απόφαση, θα κληθεί να δηλώσει γραπτώς ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τυχόν ατυχήματα, μιας και μέχρι σήμερα η συγκεκριμένη

βιομηχανία μοιάζει να έχει εστιάσει στην απόδοση, έναντι της ασφάλειας. Μα όποιος νιώθει… παλικάρι, μπορεί να διώξει τη λύπη, να αψηφήσει το όποιο ρίσκο και ν’ αρπάξει την ευκαιρία να κάνει μια βόλτα στο φεγγάρι. Ή γιατί όχι στον κοντινό μας Άρη, για να θαυμάσει από κοντά τον εκεί Όλυμπο, το ψηλότερο βουνό του ηλιακού μας συστήματος. 21.229 μέτρα! Σαν να λέμε τρεις φορές το Έβερεστ! Το λες και αξιοθέατο. ΔΡΌΜΟ ΠΑΊΡΝΩ, ΔΡΌΜΟ ΑΦΉΝΩ… Τα οδικά ταξίδια του μέλλοντος δεν θα έχουν ούτε φρένο, ούτε γκάζι. Για την ακρίβεια, ούτε οδηγό. Η νέα γενιά smart cars που είναι ήδη στον δρόμο, δεν αναφέρεται στο γνωστό brand δημοφιλούς αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά σε πανέξυπνα, αυτόνομα οχήματα που αναμένεται να αλλάξουν

τις αστικές και υπεραστικές μετακινήσεις μας, μέσα στα επόμενα δέκα με είκοσι χρόνια. Με εγχειρήματα όπως το πρώτο λεωφορείο με τηλεκοντρόλ, να είναι ήδη σε λειτουργία, στο Schaffhausen της Ελβετίας, το οποίο διαθέτει απομακρυσμένο χειριστή αντί για οδηγό, με τις αυτοκινητοβιομηχανίες να εργάζονται πυρετωδώς προς την ανάπτυξη των νέων self-driving τεχνολογιών, αλλά και τη Google να ετοιμάζει τη δική της εκδοχή του έξυπνου αυτοκινήτου πόλης, φαίνεται πως το ταξίδι για το road trip του μέλλοντος έχει ήδη αρχίσει. Και μεταξύ άλλων, υπόσχεται να φέρει μαζί του λιγότερη ρύπανση, λιγότερα τροχαία και λιγότερο μποτιλιάρισμα. Περισσότερα, προσεχώς στον δρόμο…

ΕΔΏ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΤΑΞΊΔΙ… Καλά τα ταξίδια, αλλά ποιος τρέχει τώρα; Κανείς! Αρκεί να τρέχει καλά η σύνδεσή σου στο διαδίκτυο. Το virtual traveling είναι ήδη τάση, που κέρδισε μεγάλο έδαφος κατά την επιβεβλημένη ακινησία της καραντίνας. Εφαρμογές όπως το window swap ή το drive and listen, δίνουν ήδη μια μικρή γεύση του πώς πλέον είναι εφικτό να ταξιδέψεις στην υφήλιο, δίχως να το κουνήσεις ρούπι. Στο πρώτο, μπορεί κανείς να ανοίξει κυριολεκτικά ένα παράθυρο στον κόσμο, θαυμάζοντας τη θέα από τα παράθυρα εκατοντάδων χρηστών σε όλο τον πλανήτη, ενώ στο δεύτερο να βρεθεί σε διάφορες μητροπόλεις, σε μια virtual εμπειρία οδικού ταξιδιού, ακούγοντας ταυτόχρονα κάποιον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό.

Και αν αυτά συμβαίνουν ήδη, κανείς δεν ξέρει πού θα φτάσει το concept του εικονικού ταξιδιού στο μέλλον. Με τις τεχνολογίες virtual reality να αναπτύσσονται ταχέως, μπορεί κάποια χρόνια μετά ένα αληθινό ταξίδι στη Νέα Υόρκη από την άνεση του καναπέ σου, να είναι το ίδιο τετριμμένο με το να βλέπεις σε επανάληψη για εκατομμυριοστή φορά τα Φιλαράκια. ΚΑΒΆΛΑ ΣΤΗ… ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΉ Αν πάλι κάποια ανύποπτη στιγμή, εκεί στο μακρινό 2050, σε πιάσει νοσταλγία για τις παλιές καλές ταξιδιωτικές εποχές, το ταξίδι στον χρόνο θα είναι πάντα στη διάθεσή σου. Με ένα σάλτο στη γνωστή χρονοκάψουλα, θα μπορείς να γυρίσεις πίσω, σε μια ξεχασμένη κουκίδα του χρόνου, όπου σε κάποιο ρετρό νησιώτικο σκηνικό, γραφικές γιαγιάδες με ταμπελίτσα «ρουμς του λετ» ετοιμάζονται να κονταροχτυπηθούν για την καρδιά ενός τουρίστα. Και όσο μια old school αναγγελία στο άρτι αγκυροβολημένο πλοίο θα ενημερώνει ότι «δε σιπ ιζ ρέντι φορ ντεμπαρκέισο», εσύ θα σκέφτεσαι ότι κάποιες φορές στο ταξίδι σημασία δεν έχει το πού, αλλά το πότε.

ΚΟΣΜΟΣ

Η αρχήΤΕΚΤΟΝΙΚΗ του μέλλοντος Γράφει ο Γιώργος Μαντζουρανίδης

Ας ξεκινήσουμε με μία παραδοχή: η αρχιτεκτονική είναι το μέλλον, ακόμα και όταν δεν είναι φουτουριστική ή out of this world. Ο λόγος, απλός. Οι δημιουργίες της δεν είναι εφήμερες ή παροδικές, αλλά προορίζονται ν’ αποτελέσουν κομμάτια του μέλλοντός μας.

Είτε λοιπόν μιλάμε για μεμονωμένες κατοικίες, κτιριακά συγκροτήματα, ή ολόκληρες πόλεις, οφείλουν σε κάθε τους παράμετρο -από τον σχεδιασμό ως την υλοποίηση- να λαμβάνουν υπόψη το αύριο. Την αειφορία, τα φιλικά στο περιβάλλον και τον άνθρωπο υλικά, ακόμα και τη συμπερίληψη και τη δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων που

αναπτύσσονται μέσα ή γύρω τους. Τα παραδείγματα που ακολουθούν είναι μοναδικά, αλλά ευτυχώς δεν είναι τα μόνα. Γιατί ο κόσμος οφείλει ν’ αλλάξει, από τα θεμέλιά του κιόλας… LIVING BETWEEN THE LINE «Ο παππούς μου καβαλούσε καμήλα, ο πατέρας μου επίσης, εγώ

ΚΟΣΜΟΣ

οδηγώ Mercedes, ο γιος μου και ο γιος του Land Rover, αλλά ο δισέγγονός μου θα επιστρέψει στην καμήλα». Παραφράζοντας τον Rashid bin Saeed Al Maktoum, Εμίρη του Ντουμπάι, οι πρόγονοί του έμεναν σε τέντες, ο ίδιος σε πολυτελή παλάτια, και ο δισέγγονός του θα δει και θα ζήσει στη The Line. Μια πόλη που χτίζεται μια ανάσα από την Αίγυπτο, στα στενά του Τιράν της επαρχίας Ταμπούκ, μήκους 170 χιλιομέτρων, και πλάτους… μερικών τετραγώνων. Οι Σαουδάραβες αποφάσισαν ν’ αφήσουν στην άκρη το κλασικό grid, και να στήσουν καταμεσίς της ερήμου μία πόλη-λεωφόρο τριών επιπέδων: στο πρώτο, το μοναδικό υπέργειο, θα βρίσκονται κατοικίες, πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι, πάρκα και… αυτά μόνο. Στο δεύτερο, όλοι οι εμπορικοί χώροι. Και στο τρίτο και τελευταίο, το The Spine, η ραχοκοκαλιά μεταφοράς ανθρώπων και αγαθών με ασύλληπτες ταχύτητες: ο επιβατικός συρμός θα φτάνει από τη μία μεριά στην άλλη σε 20’. «Και τ’ αυτοκίνητα;». Οπουδήποτε, εκτός από τη The Line. Στην πρωτοποριακή μετακίνηση προστίθενται η αποκλειστική χρήση «πράσινης» ενέργειας, η τεχνητή νοημοσύνη, η αποτελεσματική χρήση πόρων. Σε μια επένδυση 500 δις δολαρίων, δεν περιμένεις τίποτα λιγότερο. Ακούγεται πρωτοποριακή ως ιδέα; Σίγουρα. Είναι μοναδική; Σίγουρα όχι. Η πόλη-γραμμή πέρασε από το σχεδιαστήριο και του Ισπανού Arturo Soria y Mata στα 1880 και του Σοβιετικού

Nikolay Milyutin λίγο μετά την Επανάσταση. Η ιδέα της εφαρμόστηκε στο Βόλβογκραντ και εν μέρει και στη Μπραζίλια. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτή η νέα της, μοντέρνα εκδοχή. ΤΟ ΝΈΟ ΚΟΜΜΆΤΙ ΤΟΥ ΝΈΟΥ ΔΕΛΧΊ Χωρίς ν΄αλλάξουμε ήπειρο, μετακινούμαστε ελάχιστα στον χώρο και αρκετά στον χρόνο. 1911. Η Ινδία αποτελεί κομμάτι της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, που αποφασίζει να μεταφέρει την πρωτεύουσα από την Καλκούτα στο Δελχί -μία από τις παλιότερες πόλεις στον κόσμο. Δίπλα ακριβώς, ξεκινάει και χτίζεται το Νέο Δελχί -μία από τις νεότερες πόλεις στον κόσμο. Και στην καρδιά του, η Central Vista. Ένας άξονας 3,5 χιλιομέτρων, εμπνευσμένος από αντίστοιχα σημεία σε Ευρώπη και Αμερική -όπως την παρισινή Champs-Élysées και το National Mall της Ουάσιγκτον- γύρω

από τον οποίο βρίσκονται όλα τα κομβικά κέντρα εξουσίας: Η κατοικία του Αντιβασιλέα, τα υπουργεία, η Βουλή, και χώροι όπως το Εθνικό Αρχείο και το Εθνικό Μουσείο. Πέρα όμως από τη θεσμική της βαρύτητα, οι υπαίθριοι χώροι της Central Vista ήταν -και είναι ως σήμερα- σημείο συγκέντρωσης και αναψυχής για χιλιάδες κόσμο. Το 1950, η Ινδία γίνεται Δημοκρατία. Μετά την απελευθέρωσή της, η Central Vista διατήρησε τη σημασία της, αλλά σε ένα άλλο πλαίσιο. Η κατοικία του Αντιβασιλέα έγινε αυτή του Προέδρου, το Αυτοκρατορικό Νομοθετικό Συμβούλιο έδωσε τη θέση του στα δύο σώματα της ινδικής Βουλής, υπουργεία μετακινήθηκαν. Από τότε ως και σήμερα, φιλοξενεί στις 26 Ιανουαρίου την παρέλαση της Ημέρας της Δημοκρατίας. Παρά όμως τις αλλαγές, η σκιά της αποικιοκρατίας παρέμενε βαριά σε επίπεδο συμβολισμού. Αυτή τη σκιά έρχεται ν’ αποτάξει το νέο, φιλόδοξο σχέδιο ανακατασκευής της: με νέο κτίριο για τη βουλή δίπλα ακριβώς στο παλιό, γκρέμισμα των παλιών και χτίσιμο νέων κτιρίων για τα υπουργεία, νέο συνεδριακό κέντρο, νέο, τριπλάσιο σε μέγεθος Εθνικό Μουσείο, περισσότερη βλάστηση, υπόγειο ηλεκτρικό που θα σταματάει σε κάθε κτίριο. Δεν είναι όμως μόνο οι δομικές, αλλά και οι συμβολικές αλλαγές που θα «μιλήσουν» στους Ινδούς. Η επανατοποθέτηση και συγκέντρωση των θεσμικών κτιρίων, η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς με το Μουσείο να δεσπόζει στον λόφο Raisina, ο εκδημοκρατισμός της χρήσης και μετακίνησης. Και αυτές, ίσως να είναι και οι πλέον σημαντικές… PLYSCRAPERS «Μα καλά, ουρανοξύστες από ξύλο;». Από το κτίριο Chrysler που πρωτοάνοιξε για το κοινό -και τον Κινγκ Κονγκ- το 1930, δεν έχει περάσει καλά-καλά ούτε ένας αιώνας. Αυτό το διάστημα όμως αρκεί για να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με αυτή την κατηγορία εμβληματικών κτιρίων. Η νέα τάση θέλει τους plyscrapers -μίξη του plywood και skyscraper- να έρχονται και να μένουν - ή μάλλον, να μένουμε εμείς σ’ αυτούς. Ελαφρύτεροι, με σαφώς μικρότερες ενεργειακές ανάγκες, και προφανώς με φυσικά υλικά, δύο από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα plyscrapers κοσμούν το σκανδιναβικό skyline: Στο Skelleftea, μια πρώην κοινότητα χρυσωρύχων στη βορειοανατολική Σουηδία, βρίσκεται το Sara Kulturhus, που μας βλέπει επιβλητικό από την κορυφή

των 20 ορόφων του, στα 80 μέτρα. Στη γείτονα Νορβηγία πάλι, βρίσκεται το Mjostarnet, με τα 85,4 μέτρα του να δεσπόζουν πάνω από την πόλη Brumunddal, μιάμιση ώρα από το Όσλο. Σχέδια υπάρχουν για ανάλογες κατασκευές σε Λονδίνο, Τόκιο, Σαν Φρανσίσκο. Όσο για τον ψηλότερο «ξυλουρανοξύστη», αυτός κατασκευάζεται στην Ελβετία. Όχι στη Ζυρίχη, τη Λουκέρνη ή τη Γενεύη, αλλά στο Winterthur. Το κτίριο Rocket&Tigeli θα έχει κατοικίες αλλά και καταστήματα, θα ολοκληρωθεί το 2026, και θα έχει ύψος 100 μέτρων. «Μόνο;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Όλα από κάπου πρέπει να ξεκινήσουν - σίγουρα όχι από τα χαμηλά, αλλά και πάλι…

www.ierax.gr

L A ST PAG E

Προβλέψεις που έμειναν… προβλέψεις Η τάση μας ως είδος να γνωρίζουμε το μέλλον είναι γνωστή. Τι συμβαίνει όμως όταν η επιστήμη αναλαμβάνει τον ρόλο του χρησμοδότη και προβλέπει το αύριο πιο άστοχα και από ληγμένο fortune cookie; Ο ακαδημαϊκός Dionysius Lardner προέβλεψε στις αρχές του 19ου αιώνα πως το ταξίδι υψηλών ταχυτήτων με τρένο ήταν αδύνατο. Η αιτία; Οι επιβάτες θα πάθαιναν ασφυξία στα τούνελ. Επίσης, θεωρούσε ανέφικτο τον διάπλου του Ατλαντικού με ατμόπλοιο λόγω της αντίστασης του νερού. Έναν αιώνα σχεδόν μετά, το 1903, ο πρόεδρος της Michigan Savings Bank δήλωνε πως «Το άλογο είναι σταθερή αξία, ενώ το αυτοκίνητο, απλά μια μόδα». Το 1904, οι New York Times αναλύουν τους κινδύνους της οδήγησης με υψηλές ταχύτητες λόγω της… ακαταλληλότητας του μυαλού μας ν’ ανταποκρίνεται. Το 1950, η Dorothy Roe του Associated Press, προβλέπει με «επιστημονικά δεδομένα» πως ως το 2000 όλες οι γυναίκες του πλανήτη θα έχουν ύψος τουλάχιστον 1,80 μ., «… αφού η επιστήμη θα προσφέρει την ιδανική αναλογία βιταμινών, πρωτεϊνών και μετάλλων». Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1922, ο μεγαλοδικηγόρος FE Smith, «έβλεπε» την ανθρωπότητα να ζει μέχρι τα 150 χρόνια και εμάς να δουλεύουμε ως τα 120.

Όσο για το internet, το βραβείο του πιο εντυπωσιακού δίδυμου πρόβλεψηςανάκλησης πάει στον Robert Metcalfe, εφευρέτη του Ethernet. Το 1995 έδινε μόλις 12 μήνες ζωής στο διαδίκτυο. Δύο χρόνια μετά, το παίρνει πίσω με τον πλέον παραστατικό τρόπο: τρώει το άρθρο του στο Infoworld διαλυμένο με λίγο νερό…

Το 1876, το τηλέφωνο δεν γεμίζει το… αυτί του τότε προέδρου της Western Union, William Orton, αφού το θεωρεί μια «ηλίθια ιδέα» και μια «μη πρακτική συσκευή». Ενάμιση αιώνα αργότερα, το 2007, ο CEO της Microsoft Steve Ballmer δηλώνει: «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση το iPhone να αποκτήσει κάποιο σημαντικό μερίδιο αγοράς. Καμία περίπτωση».

Το συμπέρασμα; Κάθε πρόβλεψη εμπεριέχει ένα ποσοστό αστοχίας. Αν μάλιστα αυτό το ποσοστό είναι 100%, μπορεί να μείνεις στην Ιστορία -για τους λάθους λόγους…

THESSALONIKI TOURISM ORGANISATION

www.thessaloniki.travel

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Expect the unexpected

Την ώρα που τα ζεστά χρώματα του ήλιου «αγκαλιάζουν» τον ουρανό, οι κίτρινες και μωβ αποχρώσεις παίζουν το δικό τους παιχνίδι μια ανάσα μακριά από την πόλη της Θεσσαλονίκης. Τα 2.500 χρόνια αδιάκοπης ιστορίας, το σταυροδρόμι των πολιτισμών και τα όμορφά φυσικά της τοπία δημιουργούν ένα εκπληκτικό κράμα που σε καλεί να το ανακαλύψεις.

Facebook: @thessalonikitravel | instagram: @thessaloniki.travel | twitter: @mythessaloniki | web: www.thessaloniki.travel