ZOOGDIERENWERKGROEP

BRECHT DEMASIÈRES

↗ een nieuw gezicht. Vossenwelp voor de wildcamera. © Brecht Demasieres ↓ Vos op de gavers. © Anne Braet

MIJN KIPPEN ZIJN VERDWENEN!

DE VOS

De vos doet kippen verdwijnen. Wat wil je: voor deze diersoorten is een kippenren een gedekte tafel. Het probleem ligt dus bij ons. Wij willen dieren houden voor onze eigen eitjes en verwerking van etensresten, één van de beste voorbeelden van korte keten dus. Maar om te zorgen dat ze niet weglopen zetten we er een draadje rond. De regel voor elk huisdier is nochtans zorgen voor de juiste voeding en huisvesting. Deze huisvesting moet dan dus ook indringers buiten houden. Daar wringt vaak het schoentje omdat dit te duur zou zijn… Ik maakte even de rekening:

Een vossenveilige omheining kost gemiddeld 350 euro.

• Een automatisch sluiterpoortje voor een hok kost maximum 200 euro. • Een kip kost gemiddeld 5 euro. En die legt in haar leven een 400-tal eieren. Een ei in de winkel kost tussen de 11 en 40 cent, dus gemiddeld 25 cent. 400 x 0,25 = 100 – 5 = 95 • Kippenvoer niet meegerekend. Door 1 kip in leven te houden met de juiste veilige huisvesting betaal je dus praktisch de helft af van een sluiterpoortje. Aangezien kippen groepsdieren zijn en dus best niet alleen gehouden worden kan je stellen dat de eenmalige investering dus wel de moeite is. Na 4 kippen maak je dus winst. Het bejagen van vossen is dat dan weer niet. Als je 1 vos met een vast territorium afschiet, dan krijg je 2 vossen in de plaats die dat territorium verdelen. Vossen gaan ook meer jongen werpen als er bestreden wordt. Dat betekent meer mondjes die de moedervos moet voeden. Dus door de jacht op vossen toe te laten, zullen onrechtstreeks meer kippen verdwijnen.

DE STEENMARTER

Alle ingrepen om vossen uit de kippenren te houden zijn ook van toepassing voor de steenmarter. Maar de steenmarter zorgt ook voor een ander probleem. Het probleem wordt vaak uitvergroot door sensatiekranten en sociale media. Het probleem: ze bijten al eens autokabels kapot. Vroeger dacht men dat ze het lekker vonden om op te knabbelen omdat de kabels bewerkt waren met visolie om langer soepelheid te bewaren. Uit recent onderzoek denkt men dat het anders ligt. Marters hebben een territorium dat ze fel verdedigen tegen soortgenoten. Een territorium varieert rond een halve vierkante kilometer (afhankelijk van het voedselaanbod). De mens woont samen met zijn auto in dat territorium. Als je de auto pakt, je verplaatst en overnacht in een ander territorium bestaat de kans dat een steenmarter bezoekt/slaapt onder de motorkap (door de knusse warmte van een afkoelende motor). Dan rij je terug en kom je weer in de ander zijn territorium. Die steenmarter wordt zot omdat hij een ander ruikt in zijn territorium. In deze razernij bijt en knaagt hij overal aan. Hoe voorkom je dit? Simpel. Er bestaan apparaatjes die je plaatst in je voertuig die ultrasone geluiden maken die alle marters weghouden. In Harelbeke is zelf een mechanieker die dit met veel plezier plaatst.

← Jonge steenmarter in Marke © David Vansteenkiste

SLAKKENWEETJE

Eén van de families onder de landslakken zijn de tuinslakken oftewel de Helicidae. Daarin zitten 6 soorten. De steenbikker wordt enkel gevonden in de Ardennen. De pastaslak is een incidentele exoot. En dan vier soorten die in onze regio gevonden worden. Ten eerste is er de segrijnslak (afb. 1), welke vaak wordt verward met de gewone

wijngaardslak (afb. 2). De wijngaardslak komt in kleine getallen voor in onze streken en zal het door klimaatopwarming beter doen, smakelijk aan alle liefhebbers. Verder hebben we de heesterslak (afb. 3), maar die is zeldzamer. Deze heeft eerder een debardeur patroon op de schelp en wordt dus weinig verward. Wat iedereen wel kent is de tuinslak. Deze knalgele slijmerds vind je bijna overal en valt ook op omdat ze zich vaak ophouden op stenen muren of weidepalen. Er zijn twee soorten tuinslakken: de witgerande (afb. 4) en de zwartgerande tuinslak (afb. 5). Maar wie is wie? De witgerande kan zwarte lijntjes hebben of de zwartgerande kan volledig bleek zijn. De determinatie zit hem in de rand van de schelpopening. Enkel die kleur van deze rand zegt welke van de twee het is.

Afbeeldingen segrijnslak, gewone wijngaardslak, heesterslak: waarnemingen.be witgerande en zwartgerande tuinslak © Brecht Demasières