Op bezoek bij Kees en Ans van der Werf

Op bezoek bij Ans en Kees van der Werf

Het is medio oktober en de Winterkosttocht is nog in volle gang, als wij op bezoek gaan bij Kees en Ans van der Werf. Wij willen graag nader met hen kennismaken, want Kees is onlangs, samen met Marc Adriaansen, lid geworden van de Toertochtcommissie waarvan Meine van der Knaap de voorzittershamer heeft overgenomen van Jack van Gent. Door onvoorziene omstandigheden op zakelijk gebied kan Meine helaas minder tijd vrijmaken voor deze rol en dat heeft er weer toe geleid dat Kees hem voorlopig vervangt en is benoemd tot waarnemend voorzitter commissie Toertochten. Op die titel neemt hij ook deel aan de algemeen bestuursvergaderingen. Dit is de achtergrond waarom wij nu, vergezeld door een prachtig zonnetje, toeren door het weidse Groene Hart op weg naar Kees en Ans.

Kees en Ans wonen prachtig, aan de rand van Alphen aan den Rijn. Hun boot De Pandoer ligt aan de steiger in het water van hun achtertuin, dat weer in verbinding staat met jachthaven WVA aan de Heimanswetering. Een ideaal plekje want ze hoeven zich niet druk te maken over het onderhoud van de tuin tijdens het vaarseizoen. En met de boot voor de deur ben je ook zo vertrokken voor een tochtje, als de behoefte daaraan weer begint te kriebelen.

Ans is opgegroeid in ZoeterwoudeRijndijk en de woning van hun gezin lag aan de Oude Rijn. Haar vader was beroepsschipper en niet alleen voor het werk, ook tijdens de vakanties, gingen ze over het water op pad. Eerst met hun Doerak die in 1967 nieuw was aangeschaft en daarna met een kruiser van 11,5 meter. Vanaf haar 10e hielp Ans al mee met het aanleggen van het schip en ook aan het roer was ze al op jonge leeftijd heel bedreven. Kees daarentegen had geen ouders met een boot, maar wel een opa met een Westlander platbodem. In de winter werd daarmee potgrond en mest vervoerd en zomers werd de boot omgebouwd tot vakantieboot. Kees is, tot zijn 16e, vaak meegevaren met zijn opa.

Ans en Kees leerden elkaar in 1977 kennen en een jaar later mocht Kees al mee op een tweeweekse vaarvakantie. Indrukwekkend vond Kees dat, want ook in de vakantie was varen aangenomen werk. Ze vertrokken vroeg en maakten lange vaardagen. In die tijd had je veel meer sluizen dan nu, maar in zes dagen lagen ze, vanuit Zoeterwoude, al in Dinant.

In 1980 zijn ze getrouwd. Ans had van de gemeente bericht gekregen dat ze in aanmerking kwam voor een premie C-woning en samen met Kees werd toen, in Zoeterwoude-Rijndijk, hun eerste woning betrokken. Tijd en interesse om te varen was er toen nog niet, want in de avonduren en de weekenden werd er veel geklust en als hobby trainde Kees honden en fokte hij konijnen. Omdat hij daar erg fanatiek in was, ging daar de rest van zijn vrije tijd in zitten.

Drie jaar later werd een stukje grond aangekocht in Zoeterwoude-Dorp en vervolgens is een hypotheek aangevraagd voor de zelfbouw van hun tweede huis - in die tijd kon dat nog zo - en had Kees weer voldoende werk onder handen om al zijn vrije tijd mee te vullen. Een jaar later was het huis klaar.

Ans is in 1981 gestart als ambulant kapster. Ans had al haar vakdiploma’s en Kees had zijn middenstandsdiploma gehaald. Daarmee kon Ans zich laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel en was Ans de eerste thuiskapper met een officiële status. Ans hoefde niet te acquireren want van werk kwam werk. Ze toerde met haar autootje door de provincie om haar klantjes te bedienen en als ze een nieuwe klant had, dan werden dat er snel meer want na verloop van tijd kwamen de buurvrouw, de zus, de achternicht etc. ook gezellig langs voor een knipbeurt of een watergolfje. Na de geboorte van Bas is ze gestopt met ambulant werken en heeft ze, tot de verhuizing naar Alphen aan den Rijn in 2008, een kapsalon gehad in de garage naast hun huis.

Kees werkte al vanaf zijn 16e als installateur bij een loodgieters- en verwarmingsbedrijf. Eerst 2 jaar bij familie en daarna, tot 1987, bij een andere werkgever. Na 12 jaar in het vak is Kees, samen met een collega, zijn eigen bedrijf gestart. Dit bedrijf is uitgegroeid tot 15 man, bestaat nog steeds en houdt zich alleen nog bezig met verwarming, cv-ketels en onderhoud. Kees heeft hard gewerkt maar neemt nu wel meer afstand om ook voldoende tijd over te houden om te kunnen golfen en te varen.

In 1989, toen het eigen bedrijf begon te lopen, het klussen in huis op een laag pitje stond en zoon Bas nog niet was geboren, werd een eerste bootje gekocht. Een zeilboot van 8.70 meter. Beiden hadden nog nooit gezeild, dus enige oefening was vereist. Kees nam contact op met de eigenaar van een zeilschool op de Weide Aa en van hem hebben ze diverse weekenden zeilles gehad op de eigen boot. Na twee jaar werd duidelijk dat ze voor zeilen niet in de wieg waren gelegd, want met een zeilboot over de Vecht of de Hollandse IJssel, met de vele bruggen en ondieptes, vonden ze een gedoe. Dus de zeilboot werd verkocht en in de Vaarkrant van De Telegraaf vonden ze een jachtje bij De Volharding in Zwammerdam. Een mooie kruiser van 10,5 meter, maar erg standaard uitgevoerd. Kees had dus weer een mooi project om zijn tanden in te zetten en er iets moois van te maken. In de maanden die volgden werden een watertank -, boiler - en boegschroef ingebouwd, aluminium ramen en een windscherm geplaatst en onderging het schip een flinke schilderbeurt.

Inmiddels waren Ans en Kees de trotse ouders van zoon Bas en de boot, waar ze nu met z’n drieën op vertoefden, had geen 2e vaste hut, dus er moest iets meer luxe en ruimte komen. Intussen had Kees zich ruim georiënteerd en waren ze lid van de Unie van Watertoeristen. Om lid te kunnen zijn mocht je boot niet langer zijn dan 12.60 meter en omdat in die tijd op zondagen de bruggen niet draaiden, mocht de boot ook niet hoger zijn dan 2.40 meter. Met die wetenschap hebben Ans en Kees in 1996 bij Dick Kloos een kotter multiknik casco laten bouwen. Kees heeft in de avonduren en weekenden de kotter afgebouwd. Deze kotter, de trots van Ans en Kees, werd gedoopt met de naam “My Way”. Ze hebben er, samen met Bas, 25 jaar mee gevaren en ze zijn er overal mee geweest. Met dit schip zouden ze ook oud zijn geworden, ware het niet dat tot hun verbijstering en ongeloof afgelopen winter brand uitbrak in de loods waar zij hun schip hadden ondergebracht. De My Way was één van de schepen met het predikaat ‘total loss’. Gelukkig werkte de verzekeringsmaatschappij mee aan een snelle afwikkeling van de schade en kon nog dit voorjaar een ander schip worden aangeschaft. De Pandoer, een Holterman van 13.70 meter. Een Ans en Kees zijn al lang bevriend met de familie Van Bemmel. Door hen hebben ze kennis gemaakt met de KNMC en hebben ze in 2018 de open dag bezocht. Jacques van Ruiten heeft hen toen bij de kraag gevat en lid gemaakt, geen ontkomen aan. Dat jaar hebben ze meegedaan aan de aanlooptocht naar Harderwijk. In 2019 hebben ze deelgenomen aan de Nieuwe Ledentocht en de Mosseltocht en in 2021 hebben ze Jack en Lisa geassisteerd, o.a. als penningmeester, bij de Nieuwe Ledentocht. Vanaf dat moment zijn Ans en Kees niet meer weg te denken bij de KNMC. Ze nemen aan heel veel toertochten deel en hebben dan ook vaak een rol. Als verantwoordelijk TTL heeft Kees vorig jaar zijn eerste strepen verdiend tijdens de tweede Mosseltocht en dit jaar hebben zij de allereerste Groene Harttocht georganiseerd. Een indrukwekkend cv dat ze in korte tijd hebben opgebouwd. Dat belooft wat voor de toekomst!

Marjo Haitjema

Unie van Watertoeristen De Unie is een unieke vereniging voor iedereen met een kajuitboot, zeilboot of sloep die regelmatig vaart op de Vinkeveense plassen, de Westeinderplassen, de Loosdrechtse plassen en de Kagerplassen. Op deze plassen bezit de Unie een viertal privéeilanden. Leden kunnen gratis aanmeren en genieten van deze prachtige eilanden.