Zoek de 10 verschillen

Niet stiekem verderop kijken!

Botenkletspraat

Soms hoort men een boot kraken, ook wanneer het windstil is, of wanneer het vaartuig in de loods ligt. Dat is dan de taal van de boten, die maar weinig mensen kunnen verstaan. Dan moet ik weer opdraven als sprookjesschrijver of boat-whisperer om vaag te ontdekken wat er zoal speelt. Als je van zins bent om je boot te gaan verkopen, hoor je al snel vreemde gesprekken in de loods. Schepen voelen feilloos aan wat er te gebeuren staat. Wanneer boten kraken en het water rimpelt, praten ze met elkaar. Dit is bij schepen die op het droge overwinteren natuurlijk een lastige zaak. In IJsland schijnt er een man te zijn die de taal van de boten letterlijk kan verstaan.

.. Op een nacht hoort hij een gesprek tussen twee schepen, waarin de een afscheid neemt van de ander, omdat hij voorziet dat het slechte weer van de volgende dag ervoor zal zorgen dat ze met man en muis zullen vergaan. De leidende boot fluistert: “Ik zal hier blijven samen met de andere boten, maar jij zult uitvaren en nooit meer terugkomen. Dan zullen wij hier nooit meer gezellig samen liggen. Mijn schroef eraf, als we dit toestaan.” “Dat zal niet gebeuren,” antwoordde een andere boot weer, “vanavond is het mooi weer, maar morgen zal het anders zijn”. “Nog even een steigerborrel en dan met vereende krachten jouw motor onklaar maken. Niemand zal dan uitvaren, ook jouw kapitein niet!!” En ze leefden nog lang en gelukkig. Alleen werd het steeds droger en droger in de wereld. Die botenfluisteraar ving in dezelfde loods ook nog een ander gesprekje op tussen schepen.

“Als het zo droog wordt en het water zo schaars dat we nog maar 1 keer per maand worden gewassen, omdat de regen ontbreekt, dan moeten er toch wat maatregelen komen geachte medeschepen.” Wie heeft er een idee? Hieronder volgt wat die fluisteraar toen nog meer te horen kreeg. De eerste spreker draagt een gedicht voor.

“Het is een wetenschappelijk feit, al geeft men het geen ruchtbaarheid, dat indien uw schip is natgeregend, door overvloedig water is gezegend, het moment is aangebroken om de bezem te hanteren”.

Een goed waarnemer zal nu zeggen; ja maar dat laatste rijmt voor geen meter!!!! Klopt, want niet alle boten kunnen goed rijmen. En trouwens de vergadering hier gaat over grote droogte en geen zware regenval. Graag niet zeuren, want het doet niets af aan het uiteindelijke doel van dit verhaaltje. Wat ik hier ga uitleggen beste botenvloten, is een simpele, maar zeer doeltreffende oplossing om het vuil van uw schip te verwijderen na een periode van grote droogte en zonder extra watergebruik. Dit is niet één van mijn kosmische visioenen, maar bloedserieus. Ik heb dit een jaar of tien geleden ook al eens hier opgeschreven, maar dat weten jullie toch niet meer. Komt ie: men neme een simpele tuinsproeier waar een normaal mens een beetje het “heen en weer” van krijgt.

Zet die op een strategische plek op het dek en sluit aan op de dekwaspomp. Let op! Niet op de zwartwaterpomp!!! Buitenwater dus. Een goedwerkende pomp kan zeker 16 meter overbruggen, alleen waar hij moet staan moet even aangepast worden aan de windrichting. Een half uurtje sproeien en de boel is ingeweekt. Simpel toch en duidelijk! En dat zonder leidingwater en zonder iets te onttrekken aan het oppervlaktewater, want alles vloeit weer terug inclusief de vuiligheid van Jaap Reiger, Schiphol en de A4. Een dromerig verhaal weer? Ja, maar ik moet toch aan mijn reputatie denken als botemetoot, dus hier mijn kerstdroom. Hopen dat ie dit jaar positief eindigt. 1972; ik draai mij nog eens om in bed vanwege de bemoeienissen van ………… nee mevrouw, niet de KNMC, in die tijd was ik nog geen lid. Ook niet van de aandrang van mijn vrouw, die in die tijd nog steeds een derde wilde maar genoegen moest nemen met een Teckel, maar dit terzijde. Dit keer was het een andere club, nl. de club van Rome! Hun voorspellingen spoken voortdurend door mijn hoofd omdat het weer, weer, en alweer zo actueel is. Grenzen aan de groei in 1972. “We mogen niet op onze handen blijven zitten, opdat onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen ook een toekomst hebben.’’ Dat was het motto in 1972. Helemaal mee eens natuurlijk. Overigens, de muggen in onze slaapkamer begrijpen nog steeds niets van die 1½ meter afstand houden, terwijl het op het moment van schrijven nog steeds 23 graden is.

Voorbeelden van Romeinse uitspraken uit die tijd? OK vooruit eentje dan want anders kom ik tien A4’tjes tekort.

In het Jaar 2000 zal een liter water meer kosten dan een liter benzine.

Rare jongens die Romeinen?

Zeker wel, maar misschien krijgen ze 25 jaar later toch gelijk. Over een paar jaar laten wij misschien onze watertanks wel vullen in België, om precies te zijn bij Spa met Spa Rood, omdat de prijs daar nog onder de €2,50 per liter is.

Of zou het toch meer voor de hand liggen, om ons zwarte- en grijze water aan boord te filteren tot superschoon drinkwater? De techniek komt met oplossingen, dat is zeker! Komt tijd, komt

raad toch? Onze boten zijn eigenlijk perfecte toevluchtsoorden voor diegenen wier levenslust door het consumeren van alle dagelijkse onheilsberichten lijken te worden beïnvloed. Lastige zin? Gewoon 2x lezen. Positief wakker worden heet dat en vooral

dooooorgaan!!!

(beluister het liedje van André van Duin uit lang vervlogen tijden).

Als het goed is valt dit “kerstnummer” bij jullie op de mat vlak voor de zogenaamde feestdagen. We hebben natuurlijk allemaal de thermostaat hooguit nog op 14 graden staan en zitten te kijken naar het programma “Boer zoekt Pinguïn.” Om gas uit te sparen worden de ‘toernedoosjes’ bij Loetje niet meer doorgebakken geleverd. Vanwege de klimaatverandering heeft Poetin zijn paleizen laten verplaatsen naar Siberië, inmiddels het veiligste en aangenaamste klimaat ter wereld. Hier nog even een extra kerstverhaal in notendop. Schiet me zo te binnen. Mijmer met mij terug naar ongeveer 1950. Allemaal kranten op de vloer van onze lange gang in het appartement. Als klein meisje of jongetje keken we met open mond naar de roetveegmannen - de voorlopers van Zwarte Piet - die met een kolenzak op hun schouder onderweg waren naar het kolenhok op het achterbalkon. Er werd alleen gestookt in de zitkamer, waar 1 kachel stond. De andere kamer werd alleen opgepept als er visite kwam en in de nacht was overal alles uit. Mijn opa sliep op de divan in de woonkamer. Ik kan het gestommel nog horen als hij om 6 uur uitstapte om de kachel aan te maken. In de kerstperiode vloog ik dan om die tijd naar het balkon achter, alwaar ik de avond daarvoor een pannetje met water had gezet om te kijken of het die nacht had gevroren. Want dan was er kans op ijsvrij en werden de schaatsen klaargelegd voor gebruik op ondergespoten tennisbanen. Buiten was heel vaak alles wit. Na dit ritueel direct door naar koude kamer, waar de kerstboom stond met speeldoos die kerstliedjes afspeelde. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Als ik hieraan denk en de ogen sluit kan ik het geluid van de speeldoos nog steeds horen en de “kilte” in die kamer nog steeds voelen.

Tenslotte een voorzetje voor de volgende uitgave. Ons uitzicht over de polder. Gaat over onze koeien, die geen namen meer hebben maar nummers. Lees het in het volgende verhaal: De koeienfluisteraar

van 2023.

Allemaal een goede gezondheid toegewenst en goede vaart in het nieuwe jaar!

Paul Graafland

BOOT Holland

KNMC neemt deel aan BOOT Holland in Leeuwarden, deze beurs vindt plaats van 8-12 maart 2023. Met een aantal enthousiaste KNMC-leden wordt daar een start gemaakt, om naast ledenwerving ‘op de steiger’ door het bestuur en de leden, ook op deze beurs in 2023 meer nieuwe leden bij de KNMC te laten aansluiten. Ook enthousiast geworden? Meld u dan aan bij prledenwerving@knmc.nl

Oplossing De Tien Verschillen