Soaren op de Canarische eilanden

Lekker soaren Canarische eilanden deel 2 op een zonnige winterbestemming

Tekst: Maaike Zijderveld Foto’s: Maaike Zijderveld en Jaap Crezee

Soaren met een hoofdletter S. Starten in het zand naast je auto, omhoog kiten, en dan al thermiekend en soarend 22 km langs een prachtige

ridge vliegen, om vervolgens, na 22 km terug gevlogen te hebben, weer naast je auto in het zand te landen. Dat is Lanzarote bij westwind.

Famara, Lanzarote.

Twee jaar geleden, in Lift 9 van april 2018 schreef ik al over het vliegen op de Canarische eilanden. Op El Hierro hadden we nog weinig gevlogen en Lanzarote was nog helemaal niet aan de beurt geweest. Inmiddels hebben we op beide eilanden wel gave vluchten gemaakt, dus hierbij wat (extra) informatie over deze twee eilanden en nog een korte samenvatting per eiland.

El Hierro El Hierro is een zeer rustig eiland waar niet zoveel piloten te vinden zijn als op de andere eilanden. Echter het eiland leent zich voor prachtige soar- en acrovluchten. In het eerdere nummer omschreef ik de prachtige soar ridge al. Je kunt daar ook prima thermiekvliegen. Als je pas in de namiddag boven komt en de heersende noordoostwind niet zo hard is kun je starten vanaf bijvoorbeeld Dos Hermanas (de hoogste startplek) en naar rechts vliegen, waar je kunt thermieken langs de steile west wand. Er is overigens ook een start aan de west wand, waar vandaan je natuurlijk ook kunt vliegen. Eigenlijk zijn overal op het eiland, voor elke windrichting, wel startplekken te vinden. Bij noordnoordoost tot noordwest kun je de ‘hoofd’ ridge vliegen vanaf startplekken op verschillende hoogtes, oost / zuidoost wind kun je soaren of thermieken bij Tiñor of voor de goede groundhandlers starten vanaf de weg boven Timijiraque. Zuidoost leent zich voor een vlucht boven Las Playas, zuid voor een thermiek- of glijvlucht vanaf Malpaso, zuidwest voor soaren bij Tacaron en west voor een vlucht voor de wand bij La Peña. Toen we hier de laatste keer waren konden we eindelijk vliegen op Sabinosa! We wisten al dat je daar kon vliegen en we waren verschillende keren op de startplek geweest, maar we hadden daar nog nooit iemand zien vliegen. Het ‘spannende’ aan Sabinosa is dat er een kabel voor de start hangt waar je op glijhoek net wel - net niet overheen vliegt. Dus wij zagen dat tot nog toe niet zo zitten. Dit keer was de wind wel goed toen we er waren, de meeste dagen noordoost, wat perfect is voor Sabinosa. Als het er hard genoeg waait kun je je scherm opzetten, wachten op een windvlaagje en dan kom je makkelijk over de kabel. Wees wel gewaarschuwd: er vliegen regelmatig mensen in, dus je moet wel weten wat je doet. Als je je scherm niet boven je kunt houden is de wind te zacht om over de kabel te komen. Vervolgens vlieg je direct naar links, langs de startbult naar de hoge wand achter de start. Het blijft spannend als je bij de wand aan

Starten vanaf de weg, Timijiraque, El Hierro.

komt: zal ie het doen of niet? Je vliegt dicht langs de wand en op een gegeven moment gaat het piepen en blijft het piepen. Tot op cloudbase (en ook daarboven natuurlijk). De acropiloten onder ons gaan dan lekker acrovliegen en stappen daarna weer in de lift naar cloudbase. De overlandpiloten volgen de ridge richting Frontera. De ridge doet het met de heersende windrichting meestal prima en is zelfs met een speedglider prima te bevliegen. Pas wel op dat je niet te ver naar de punt vliegt: de wind wordt daar geaccelereerd en is te hard om tegenin te komen. Niet voor niets is het ‘icoon’ van El Hierro, de boom die krom is gaan staan van jaren harde wind, bovenop de ridge. Ook landen op het witte zandstrandje moet je dus niet proberen. Ik zou hier niet zo snel gaan vliegen zonder eerst een keer met locals te hebben gesproken. Wat betreft het acrovliegen: je hebt vrij veel hoogteverschil en het gave is dat je tot vrij laag door kunt gaan, om langs de ridge weer omhoog te soaren. Echter het is geen goed eiland om te leren acrovliegen: je kunt niet boven water vliegen en er zijn geen mooie grasveldjes om te landen.

Lanzarote Een grote verrassing was voor ons Lanzarote. Lanzarote is een vrij laag eiland, het hoogste punt is 671 meter. Lanzarote ligt vol met allerlei voornamelijk kleine vulkaantjes. Door het landschap is het eiland vooral geschikt voor soaren. Voor elke windrichting is er wel een soarstek. Het grootste deel van de soarstekken is niet zo groot, na een uurtje soaren, of misschien twee, heb je het echt wel gezien. Op een aantal soarstekken kun je ook prima met een delta vliegen. Het fijne van Lanzarote is dat landen eigenlijk nooit een probleem is: er zijn weinig lavavelden en veel platte stukken, dus je kunt bijna overal wel landen. En de meeste starts zijn laag, dus je kunt meestal naast je auto starten en landen of je hoeft maar een klein stukje te lopen. Eigenlijk kun je overal waar je boven start ook wel weer boven landen. Eén van de ‘hoofd’ soarstekken is Mala, een oost tot noordoost stek in de noordelijke helft van het eiland. Er wordt hier veel met delta’s gevlogen, maar voor parapenters is het ook prima. Toen wij er waren was de wind vaak aan de harde kant. Bij Orzola werd dan gewoon gevlogen, terwijl het daar hoger is, terwijl het bij Mala echt te hard was. Orzola is een andere veel gebruikte stek, geschikt voor noord tot noordoost. Je vindt deze helemaal aan de noordkant van het eiland. Je kunt er bovenop starten (ongeveer 430 meter) en weer boven landen, of beneden op het strand. Vanaf het strand kun je

een stukje naar boven lopen en vanaf daar starten. Omdat het zo steil is, liggen de lagere starts wat in de luwte en kun je er met wat hardere wind toch nog vaak vliegen. Als de wind halverwege het eiland dus wat aan de harde kant is, ga toch even bij Orzola kijken, misschien is het daar wel goed. Maar Lanzarote is onder parapenters en deltavliegers vooral beroemd wegens de allergaafste stek daar: de Famara ridge. De vliegstek die beschreven werd bij de intro. Bij westenwind, wat helaas weinig voorkomt, gaat er een prachtige soarwereld voor je open! Aan de noordkant van het eiland bevindt zich een paar honderd meter steile wand. Er zijn drie starts op verschillende hoogtes, die je kiest afhankelijk van de windsterkte. Er zijn vast nog meer plekken waar vandaan je kunt starten, maar die moet je dan zelf zoeken. Deltavliegers kunnen alleen de hoogste twee startplaatsen gebruiken. De hoogste is voor parapenters vaak wat aan de harde kant. Je kunt er toplanden, maar land wel dicht bij de rand, anders zit je in de rotor. De laagste start is beschreven in de intro: daar start je helemaal beneden en kite je eerst een stukje omhoog, om daar vervolgens te starten. Het eerste stuk is vooral thermodynamisch: het is lekker thermisch door de grote woestijnachtige vlakte die voor de ridge ligt. Ondanks de

harde wind viel het mee met de turbulentie toen wij er vlogen. Dat kwam waarschijnlijk omdat het instabiel was. Als het je niet lukt om hoog te komen, probeer als je er boven zit dan gewoon weg (richting het noorden) te vliegen: meestal werkt het verderop ook wel. De ridge wordt vervolgens steeds hoger, tot deze het hoogste punt van meer dan 600 meter bereikt. Vanaf het punt waar de ridge echt steil is en er bijna geen land meer voor ligt is er weinig thermiek meer te verwachten en kun je heerlijk relaxed soaren. Je kunt helemaal tot de noordpunt vliegen, maar onderweg is er wel een stuk waar het niet landbaar is. Als je hoog genoeg zit en het draagt is dat geen enkel punt. Na het stuk waar het niet landbaar is krijg je weer een wat breder stuk waar je je scherm best neer kunt zetten. Echter dat is een lange wandeling omhoog langs die steile rotswand. Dus zorg dat je daar niet hoeft te landen en vlieg gewoon terug naar het zuiden, voorbij het niet-landbare stuk. Lanzarote is alleen geschikt voor mensen die goed achterwaarts kunnen starten met harde wind. Anders kun je beter eerst een andere locatie uitzoeken. Voor soarders is het een prima locatie, maar ben je een zacht briesje met voorwaarts starten gewend, ga dan niet naar Lanzarote. Ook kan het op Lanzarote best wel hard waaien. Als je een speedglider hebt, neem die dan mee. Dat vergroot je vliegkansen.

Keuzestress: Waar kan ik het beste heen gaan? Ik krijg regelmatig de vraag van mensen naar welk eiland ze het beste toe kunnen gaan. Die vraag is niet zo makkelijk te beantwoorden, omdat het mede afhangt van ervaring en wat je wilt. Daarom nog even een kort overzicht met de belangrijkste punten per eiland (van west naar oost):

El Hierro Verrassend eiland qua vliegmogelijkheden. Erg rustig, weinig toeristen en ook weinig piloten. Als je avontuurlijk bent en het niet erg vindt om op moeilijke plekken te starten (vanaf de weg, vlak achter een draad, tussen de rotsen), dan is dit misschien een oké locatie. Als je graag wilt soaren en acrovliegen is dit een heel leuk eiland. Je bent wel erg afhankelijk van de wind, dus je moet het vlieggebied eigenlijk ook wel goed kennen wil je er het maximale uit halen, of goed bij een local informeren. Ik ga er eigenlijk vooral graag heen omdat het zo rustig is. Er is wel vaak wat te vliegen, maar niet altijd per se heel lang. Dit jaar werkte Sabinosa bijna altijd, maar andere jaren met lastige wind vlogen we bijna niet. Eigenlijk het enige eiland waar ik zeker contact op zou nemen

La Palma Prachtig eiland om te vliegen, lang niet zo druk als Tenerife. Ook wat minder vliegmogelijkheden. Je vliegt er in de lee, aan de kant van de heersende windrichting zijn wel wat vliegstekjes, maar de belangrijkste stekken bevinden zich aan de westkant. De meeste dagen kan daar wel gevlogen worden: thermieken vanaf de hoge start of soaren vanaf de lage start. Het uitzicht is er erg mooi met alle lavavelden en dergelijke. Overlandvliegen is prachtig, er zijn buiten de grote hoofdlanding weinig landingsmogelijkheden. Het overlandrecord is 90 km. Persoonlijk prefereer ik La Palma boven

La Gomera Eigenlijk twee plekken waar je kunt vliegen, vooral op de meteowind. Leuk als je er toch al heen gaat en je pent mee hebt, voor een vliegvakantie zou ik La Gomera links laten liggen.

Tenerife Het grootste eiland met de meeste vliegmogelijkheden. Er is eigenlijk voor ieder wat wils: je kunt er zowel thermieken en overlandvliegen als soaren en ook hele mooie glijvluchten maken. Thermiekvliegen vindt voornamelijk plaats in de lee, wat prima is omdat de wind wordt afgeschermd door de

Famara, Lanzarote.

enorme vulkaan die er tussen ligt. Meestal kun je kleine overlandjes maken, het is zelden goed voor grotere overlandjes en de grootste afstand is zo’n 90km. Voor elke windrichting is wel een vliegstek, hoewel er niet zo heel veel te vliegen is met Calima (zuidoost wind). Je houdt dan wat kleine niet zo interessante soarstekjes over. Het is ook wel het meest drukke eiland, vooral aan de zuidwestkant, waar de thermische stekken liggen. En de afstanden zijn redelijk groot, maar er is wel een snelweg waardoor je je redelijk snel kunt verplaatsen. Helaas staat daar tegenwoordig ook regelmatig file.

Gran Canaria Eigenlijk is het één goede soarstek waar alles om draait. Er zijn nog wel wat andere stekjes maar daar was ik niet erg enthousiast over. Je landt daar weer op de start, waar het heel groot en makkelijk is. Als je uitzakt moet je goede skills hebben om je scherm netjes neer te zetten op een plek waar de locals het niet erg vinden dat je daar landt. Het is niet zo’n grote soarstek, na twee dagen was ik er wel op uitgekeken. Het is wel relaxed vliegen. Ik sprak een piloot die er elk jaar heen ging om die reden. Maar wat mij betreft zou ik Gran Canaria niet aanraden: te saai.

Fuertaventura Er zijn daar één of twee stekjes en dan ook nog niet eens op de heersende wind. Om die reden hebben wij Fuertaventura niet eens bezocht. We vlogen er overheen en het zag er best leuk uit met die heuvels, dus wie weet is het leuk om eens op onderzoek te gaan, maar er zijn in ieder geval bijna geen gerapporteerde vliegstekken op de bekende vliegstekkensites. Dus vooralsnog een no-go.

Lanzarote Leuk eiland als je van soaren houdt en daar ook de skills voor hebt. Op elke windrichting is wel wat te soaren. De wind kan er wel hard zijn, ik sprak mensen die er een week zijn geweest en niet hebben gevlogen wegens te harde wind, zelfs voor hun speedglider. Voor de heersende windrichting zijn de stekken wel wat aan de kleine kant, leuk voor een uurtje of misschien twee soaren per dag. Daarentegen is het geweldig soaren bij westwind langs de 22 km lange ridge. Maar dat is dus eigenlijk alleen als je geluk hebt, omdat het daar meestal noordoost is. Alles is ruim, de wegen zijn breed, de landingen groot. Je scherm wordt er wel geheid vies. Enige eiland geschikt voor deltavliegers.

Tenesar, Lanzarote.

Vliegstekken

Voor vrijwel alle eilanden zijn er in Lift 9 van april 2018 al coördinaten van een aantal gegeven (zie https://issuu.com/knvvl/docs/lift_09_ lr/18). Hierbij coördinaten voor een aantal vliegstekken op Lanzarote en El Hierro. Andere stekken zijn op diverse vliegstekkensites te vinden en ben ik zelf niet geweest. Als de Calima waait is mogelijk Quemada geschikt, een lagere stek in het zuiden (let op: niet overal landbaar!).

Lanzarote • Mala, oost tot noordoost. Landing: 29°06’35.9”N 13°28’13.4”W. Vanaf daar omhoog lopen of links om de berg heen naar de stuwdam rijden. • Orzola, noord tot noordoost. Hoge start: ongeveer 29°13’11.6”N 13°28’20.6”W. Je kunt daar ook toplanden. Om Mirador del Rio heen lopen (er loopt een weg of anders langs het bord ‘verboden te lopen’). Strand: 29°13’28.7”N 13°27’46.6”W. Als je vanaf hier naar de helling omhoog kijkt zie je twee kaal gemaakte plekjes met windvanen, daar kun je naar toe lopen en starten. • Famara, west tot noordwest. Lage start: 29°03’41.8”N 13°34’58.8”W, midden start: 29°03’41.8”N 13°34’58.8”W, hoge start: 29°04’48.7”N 13°33’28.4”W. • El Cuchillo, noord tot noordnoordoost. 29°05’08.4”N 13°39’16.1”W. Wel een beetje saai vliegen. • Tenesar, noordnoordoost tot noordnoordwest. 29°04’46.6”N 13°42’52.5”W. De start beneden is lastig (klein en stenig), maar als je even omhoog loopt zijn er een aantal startplekjes gemaakt die prima te doen zijn.

El Hierro • Tiñor, oost tot zuidoost. 27°46’57.1”N 17°56’13.2”W. Soaren of thermieken, makkelijke grote start. • Boven Timijiraque, oost tot zuidoost. 27°45’57.0”N 17°56’15.9”W. Starten vanaf de weg en dan soaren of thermieken. Landing: 27°45’48.7”N 17°54’50.5”W. • Las Playas, zuidoost. 27°44’27.6”N 17°57’54.0”W. Landen ergens boven of beneden op de weg. • Tacoron, zuidwest. 27°40’24.6”N 18°01’24.4”W. Voornamelijk soaren. Landen op de parkeerplaats.