BEGAAFDHEID
38
“Er is niet één manier om met hoogbegaafde leerlingen om te gaan” Objectiviteit in hoogbegaafdheid. Maar ook: kinderen zodanig voorzien in hun capaciteiten en behoeften, dat hun cognitieve en sociaal-emotionele vaardigheden tot volle wasdom kunnen komen. Dát is de ambitie van Sven Mathijssen.
INTERVIEW DOOR LIEKE VAN ZUILEKOM
Lieke van Zuilekom is tekstschrijver, web- en eindredacteur, met klanten in o.a. de bouw, zorg en het onderwijs (www.liekevanzuilekom.nl).
S
inds 2021 is Sven Mathijssen hoofdredacteur van tijdschrift Talent. Hij is voor deze functie gevraagd vanwege zijn werk als plaatsvervangend hoofdopleider bij de Radboud International Training on High Ability (RITHA) en als docent bij de European Council for High Ability (ECHA)-opleiding. Sven heeft Psychologie (richting: Kinder & Jeugd) gestudeerd aan de Tilburg University en liep stage bij het Centrum voor Begaafdheidsonderzoek (CBO). Na deze stage heeft hij 7 jaar als ontwikkelingspsycholoog bij het CBO gewerkt. Daarnaast is Sven externe promovendus bij Tilburg University. Binnen zijn promotieonderzoek analyseert hij menstekeningen van kinderen met kenmerken van begaafdheid. Doel van het onderzoek is om een instrument te ontwikkelen waarmee jonge kinderen (3-6 jaar) gesignaleerd kunnen worden voor wie het reguliere curriculum op scholen onvoldoende in de onderwijsbehoeften voorziet. Wanneer is jouw affiniteit met hoogbegaafdheid ontstaan? “Dit is eigenlijk gestart rond mijn 14e. In die tijd paste ik wekelijks op twee jongens die hoogbegaafd werden bevonden. Bij één van de jongens was bovendien het syndroom van Asperger gediagnosticeerd. Waar zijn broer prima mee kon komen op school, ging het met
deze jongen helaas mis. Hij begreep zijn medeleerlingen en leerkrachten niet, en dat was eigenlijk ook wel wederzijds. Hierdoor dreigde hij af te haken. Waar één leraar er gelukkig in slaagde om hem aan boord te houden, veranderde alles toen hij in een nieuwe klas terecht kwam. In korte tijd werden zijn motivatie en vertrouwen in school volledig afgebroken. Lang verhaal kort: ik maakte van dichtbij mee hoe een mismatch tussen het schoolsysteem/de leraar en een kind een grote negatieve invloed kan hebben op zowel het kind als zijn gezin. Deze ervaring is de voornaamste reden geweest dat ik Psychologie ben gaan studeren. Ik wilde kinderen met kenmerken van hoogbegaafdheid leren onderzoeken en begeleiden, om te voorkomen dat ook zij uit school zouden vallen.” Bood jouw opleiding hier voldoende basis voor? “Tijdens mijn opleiding kreeg ik exact nul minuten college over hoogbegaafdheid. Zeker tien jaar geleden was hoogbegaafdheid geen structureel onderdeel van de opleiding Psychologie. Niet in de Bachelor en niet in de Master. De nadruk lag met name op stoornissen die in de Diagnostic and Statical Manual (DSM) staan – en dat is volgens mij nog steeds zo. Hoogbegaafdheid is geen stoornis en staat ook niet in de DSM. In de meeste psychologie- en lerarenopleidingen is het op dit mo-
