L E
S
L
A
D D
E
R
-boeken bevorderen het leesplezier bij kinderen. Leuke verhalen helpen spelenderwijs het leesniveau te verbeteren. Het niveau van het boek is zichtbaar op het logo: een kind onder aan de ladder is een beginnende lezer, op M3-E3 niveau. De eerste tree is voor kinderen met leesniveau M4-M5. De volgende stap is voor niveau E5-M6 en het kind bovenin is een gevorderde lezer: niveau E6-M7 en E7-Plus.
S
L
A
D D
IJzersterk
Mieke van Wieringen
E
E
IJzersterk
L
E
Mieke van Wieringen Illustraties Iris Boter
E
R
Lyndsay moet een beugel. Daar is ze niet blij mee. Want hoe zullen de kinderen uit haar klas daarop reageren? Of de leuke groep jongens en meisjes bij het winkelcentrum waar ze zo graag bij wil horen? En wat moet je met een beugel als je topmodel wilt worden? Thuis loopt het ook niet zo lekker, haar moeder en zussen hebben genoeg aan hun eigen problemen. Gelukkig komt er steun uit onverwachte hoek. Een verhaal over vriendschap en over onze buiten- ĂŠn binnenkant!
Bestelnummer 5109
10022a_IJzersterk
ver_v2.indd 1
20-05-10 10:24
Inhoud 1. De afspraak
7
2. De tandarts is gek
12
3. De brief
16
4. Vreemde avond
21
5. Ruzie
23
6. Verspreking
25
7. Gezeur
28
8. De groep
30
9. Nog meer ellende
34
10. Leuk nieuws
39
11. De orthodontist
43
12. Een meevaller
47
13. Een gaaf idee
51
14. Een snelle boodschap
55
15. Uitgelekt
59
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 5
20-05-10 10:29
16. Bazig
63
17. Zussengeheim
67
18. Een cadeau
70
19. Een vroegertje
73
20. De beugel
77
21. Geen bami
80
22. Een vreemde vrouw
82
23. Tranen
85
24. Hulp
87
25. Veranderingen
89
26. Feest
93
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 6
20-05-10 10:29
1. De afspraak Dit is dus de eerste en meteen de laatste keer dat ik in jou schrijf. Een dagboek! Dat is toch niks voor mij. Ik ben niet zo’n zwijmeltutje dat alles wat zij in haar zielige leventje meemaakt meteen wil opschrijven. Zo van: Oh dagboek, vandaag keek hij naar me! Zou hij me ééécht leuk vinden? Of: Lief dagboek, vandaag is een rampdag. Mijn ààllernieuwste spijkerbroek is gekrompen in de was en ik heb een puistje op mijn kin! Pfff, alsof er geen grotere problemen bestaan. Zoals een moeder die het altijd druk heeft, twee vervelende zussen en, als klap op de vuurpijl, een stiefvader. En niet zomaar een stiefvader, nee, Michael! Ik kan die man niet uitstaan. Zijn bierbuik gaat steeds verder over zijn broek hangen en hij heeft zo’n stomme tatoeage op zijn pols. En dan de manier waarop hij me altijd aankijkt! Net alsof hij de baas over me is. Ik mag van hem vanavond niet eens meer naar buiten. ‘Daar komt niets van in’, bulderde hij als een scheepstoeter. ‘Het is al donker en ik wil niet hebben dat je dan nog buiten rond hangt!’ Waar dat opeens vandaan komt? Ik ga altijd ’s avonds naar buiten en geen mens die er wat van zegt. Ze hebben het allemaal te druk met zichzelf, dus dan piep ik er mooi tussenuit. Lekker even naar de jongens en meiden in het winkelcentrum. Maar vandaag wil meneer zeker zijn slechte humeur op mij afreageren. Wie denkt hij wel niet dat hij is? Ik heb hem gewoon een grote mond terug gegeven en _______ Lindsay smijt haar pen door haar kamer en klapt haar dagboek dicht. ‘Echt niet!’ schreeuwt ze tegen de bureaulamp. ‘Ik ga echt niet in een dagboek schrijven.’ Ze legt het boekje in de bovenste la van haar bureau. Dan bedenkt ze zich. Ze haalt het er weer uit en stopt het in de onderste la onder een stapel oude schriften.
7
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 7
20-05-10 10:29
‘Leuk geprobeerd, oma’, mompelt ze. ‘Volgende keer liever een ander cadeau.’ Vorige week zaterdag was ze jarig. Echt een topverjaardag was het niet. Roxanne, haar oudste zus, kreeg ruzie met haar vriendje en Mandy, haar andere zus, had keelontsteking en lag de hele dag in bed. Haar moeder had het alleen maar druk met de hapjes en de drankjes en zoals gewoonlijk had Michael weer het hoogste woord. Na ieder biertje ging hij harder praten. En dan nog dat geklets van oma. “Zo, meissie, alweer dertien jaar. Hele leeftijd hoor. Je bent nu zeker wel de oudste van je klas?” “Ja, oma.” “Komt natuurlijk omdat je vorig jaar bent blijven zitten. Goed je best doen hoor, dan zit je volgend jaar op de Mulo of hoe heet dat tegenwoordig ook alweer?” Oma gaat niet echt met haar tijd mee. “Hier is je cadeautje. Pak het maar uit. Ik had er vroeger zelf ook één en schreef er iedere dag in.” Nou oma, u wel, maar mij niet gezien! Ze schrikt als de deur van haar kamer open gaat. Haar moeder staat in de deuropening en Lindsay schiet in de lach. ‘Ma, wat heb jij nou?’ Haar moeder grijpt naar haar haar dat vol krulspelden zit en lacht een beetje mee. ‘Thuispermanentje.’ Lindsay draait een kwartslag op haar bureaustoel. ‘Nee, echt? Ga je je haar permanenten?’ Lindsay’s moeder haalt haar schouders op. ‘Michael dacht dat het me wel leuk zou staan.’ ‘Oh. Michael. Nou, die heeft er geen verstand van.’ Lindsay staat op, loopt naar haar bed en ploft neer. Ze wijst naar de krulspelden in haar moeders haar. ‘Nu krijg je misschien wel zo’n poedelhoofd.’ ‘Nee, natuurlijk niet’, zegt haar moeder. ‘Toch?’
8
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 8
20-05-10 10:29
Lindsay houdt haar hoofd een beetje scheef. ‘Patricia’s moeder heeft het laatst ook gedaan. Die had een stijf krullenhoofd. Maar misschien gaat het bij jou wel beter. En anders maar hopen dat Michael van poedels houdt, hè.’ ‘Jij ook altijd met je Michael.’ Haar moeder zucht. ‘Waarom heb je toch zo’n hekel aan hem? Hij doet toch zijn best?’ ‘Ja, om me te dresseren als een aapje.’ Lindsay blaast een lok uit haar gezicht. ‘Zeg, let eens een beetje op je woorden! En probeer het ook eens van zijn kant te bekijken. Hij is nou eenmaal geen kinderen gewend. Toen wij gingen samenwonen kreeg hij opeens met jullie te maken en hij…’ ‘Ja, ja, ik weet het’, zegt Lindsay. ‘Hij is de liefste man van de hele wereld. Nou goed?’ Haar moeder zegt niets terug. Lindsay weet dat ze te ver is gegaan en staart naar de grond. ‘Nou, dan ga ik maar naar beneden’, zegt haar moeder eindelijk. ‘Oh ja, waar ik eigenlijk voor kwam: heb je er erg in dat je morgen na schooltijd naar de tandarts moet?’ Lindsay kijkt op. ‘Is dat morgen?’ Haar moeder knikt. ‘Ga je met me mee?’ vraagt Lindsay. Haar moeder pulkt aan één van haar vuurrood gelakte nagels. ‘Ik denk niet dat ik dat kan regelen met mijn werk.’ ‘Je kan toch wel een uurtje vrij nemen!’ ‘Ja. Hmm. Mijn baas is niet zo makkelijk. Ik moet die tijd dan later inhalen enne…’ ‘Oh, ik snap het al.’ Lindsay draait haar rug naar haar moeder. ‘Dan staat het eten niet op tijd op tafel voor Michaeltje.’ ‘Hou nou toch eens op! Ik wil heus wel met je mee, maar Michael is gesteld op regelmaat. En dat vindt hij óók voor jullie belangrijk.’ ‘Ja, ’t is al goed. Ik ga wel alleen.’
9
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 9
20-05-10 10:29
‘Ach’, zegt haar moeder. ‘Je hebt vast geen gaatjes en ik beloof je dat ik de volgende keer met je mee zal gaan.’ ‘Ja, vast.’ Lindsay laat zich met haar handen onder haar hoofd achterover op het bed vallen. Bah, wat een rotleven! Sinds Michael bij hen woont, draait alles altijd om hem. Waarom laat haar moeder zich toch zo inpalmen door die vent? Ze kan het toch ook wel eens voor haar opnemen. Gewoon tegen die brulaap zeggen: ‘Als mijn dochter naar buiten wil, dan gaat ze naar buiten!’ Of ‘Morgen eten we een uurtje later, want ik ben met Lindsay naar de tandarts.’ Zoiets. Nu moet ze morgen alleen naar van der Brink. Van de lucht in de wachtkamer krijgt ze altijd al een wee gevoel in haar buik. En dan het geluid van de boor dat door de dichte deur heen klinkt, brrrrr. Daarna het gepeuter met de haakjes in haar mond wanneer ze eindelijk aan de beurt is. Zwetend afwachten: gaatjes of geen gaatjes. Ze draait zich op haar zij. Het zou veel fijner zijn wanneer mama bij haar was om haar af te leiden met een praatje. Nu moet ze in haar eentje zenuwachtig zitten zijn. Niet dat ze dat kan laten merken natuurlijk. Dan denken de mensen in de wachtkamer dat ze een watje is. Opeens schiet ze overeind en grabbelt haar mobiel uit haar broekzak. Ze zoekt in het adresboek naar een nummer en toetst het in. Meteen wordt er opgenomen. ‘Met Patricia.’ ‘Hé, Patries, met mij. Weet jij waar je morgen met mij mee naar toe mag?’ ‘Geen idee.’ ‘De tandarts, leuk hè. Mag jij lekker tante Lindsay’s handje vasthouden.’ ‘Wat je leuk noemt. Ik ben hartstikke bang voor de tandarts.’ ‘Echt waar? Nou, ik niet hoor. Helemaal goed dat je met me mee gaat. Kun je nog wat van me leren.’
10
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 10
20-05-10 10:29
‘Nou, ik weet het niet hoor…’ ‘Patries, laat je me nou zitten? Het is vooral voor je eigen bestwil hoor.’ ‘Kan je moeder niet met je mee?’ ‘Hallo, ik ben dertien! Alleen baby’s nemen hun moeder mee naar de tandarts. Maar goed, als jij niet wil, vraag ik het wel aan Kim of aan…’ ‘Nee, wacht, ik kan wel.’ ‘Nou, wat zeur je dan. Morgenmiddag meteen na schooltijd.’ ‘Okay, is goed.’ Lindsay drukt haar telefoon uit. Zo, weer opgelost. Gelukkig heeft ze haar vriendinnen nog goed onder de duim.
11
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 11
20-05-10 10:29
2. De tandarts is gek ‘Denken jullie er aan om morgen allemaal op de fiets te komen, want dan gaan we op bezoek bij de Willem de Zwijger scholengemeenschap’, zegt meester Bart terwijl de kinderen hun stoel op tafel zetten. ‘Oeoeoeh, Willem de Zwijger’, roept Jasper. ‘Mag je daar niet praten?’ ‘Jij niet’, zegt meester Bart. ‘Dat zal ik speciaal voor je regelen.’ ‘Als u het maar laat’, zegt Jasper en loopt snel de klas uit. Lachend verlaten de andere kinderen de klas. Op het schoolplein slentert Lindsay naar het groepje dat naast het fietsenhok staat. ‘Hé Linds’, vraagt Kimberley, ‘weet jij al naar welke school je volgend jaar gaat?’ Lindsay haalt haar schouders op. ‘Maakt mij niet uit. Als ze er maar niet te moeilijk doen en niet te streng zijn.’ ‘Een beetje streng moet natuurlijk wel’, zegt Kimberley. ‘Anders leer je niets.’ ‘Ik hoef niet veel te leren’, zegt Lindsay. ‘Ik word fotomodel en daar hoef je alleen maar mooi voor te zijn.’ ‘Nou’, zegt Ezra, ‘dan moet je nog maar héél veel oefenen!’ Meteen krimpt hij in elkaar omdat Lindsay hem in zijn nek knijpt. ‘Wacht maar, jongetje!’ schreeuwt ze, ‘als ik later rijk en beroemd ben, sta jij in de rij voor een handtekening van mij!’ Ze mept naar Ezra, maar mist omdat hij bukt. ‘Die worden in ieder geval geen fotomodel’, zegt Jasper en hij wijst met zijn hoofd naar Sanne en Janneke die over het schoolplein lopen. ‘Maar we kunnen hen natuurlijk wel vragen om even voor ons te poseren’, stelt Sylvana voor. ‘Ja!’ roept Patricia. ‘Lachen!’ ‘Laat hen met rust’, zegt Lindsay streng.
12
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 12
20-05-10 10:29
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 13
20-05-10 10:29
‘Waarom?’ vraagt Jasper. ‘Ben je fan van hen geworden of zo?’ ‘Nee, maar ze zijn gewoon… oké.’ Lindsay zwaait naar de meisjes die naar het fietsenhok lopen en ziet hoe Janneke Sanne’s arm aanraakt terwijl ze iets in haar oor fluistert. Meteen barsten de meisjes in lachen uit. Lindsay voelt een steek van jaloezie. Een paar weken geleden was ze bij Sanne thuis geweest. Het was er zo gezellig! En haar ouders waren heel aardig. Jammer dat die broer van haar nu een vriendinnetje heeft! Sinds ze bij Sanne is geweest, voelt ze zich thuis nog veel meer alleen en verlangt ze naar mensen die om haar geven. Echte vrienden. Een echte vader. Ze weet dat ze Sanne rot behandeld heeft en voelt zich daar nog steeds schuldig over. Naar haar toe gaan en het uitpraten durft ze niet, maar ze kan het niet meer hebben wanneer de anderen de meisjes plagen. Nou ja, niet alle anderen. Ze heeft heus wel gezien dat Fred regelmatig met hen omgaat. Vooral met Sanne schijnt hij het goed te kunnen vinden. Eigenlijk passen ze wel bij elkaar, denkt Lindsay. Fred is een aardige jongen, veel te aardig voor haar. Maar bij Sanne zou hij wel eens goed kunnen passen. Ze grinnikt in zichzelf. Staat ze hier een beetje in gedachten te koppelen… ‘Wie gaat er vanmiddag nog iets leuks doen?’ vraagt Sylvana. Opeens slaat Lindsay haar hand voor haar mond. ‘De tandarts!’ roept ze uit. ‘Geen idee of die iets leuks gaat doen’, zegt Fred, die net aan komt lopen. Iedereen lacht, maar Lindsay heeft opeens haast. ‘Patries, jij zou toch mee gaan?’ Patricia knikt. ‘Doe ik ook.’ ‘Dan had je me wel eens mogen herinneren’, moppert Lindsay. ‘Nu ben ik bijna te laat.’ ‘Ja hallo’, protesteert Patricia, ‘jij moet naar de tandarts, ik niet.’ ‘Oh, dus ik hoef niet op tijd te komen, bedoel je?’ Zwijgend loopt Lindsay het fietsenhok in. Ook Patricia pakt haar fiets en met een vaartje rijden de meiden het schoolplein af. ‘Kom op, we gaan’, zegt Lindsay kortaf.
14
10022a_IJzersterk binnenwerk_v2.indd 14
20-05-10 10:29
L E
S
L
A
D D
E
R
-boeken bevorderen het leesplezier bij kinderen. Leuke verhalen helpen spelenderwijs het leesniveau te verbeteren. Het niveau van het boek is zichtbaar op het logo: een kind onder aan de ladder is een beginnende lezer, op M3-E3 niveau. De eerste tree is voor kinderen met leesniveau M4-M5. De volgende stap is voor niveau E5-M6 en het kind bovenin is een gevorderde lezer: niveau E6-M7 en E7-Plus.
S
L
A
D D
IJzersterk
Mieke van Wieringen
E
E
IJzersterk
L
E
Mieke van Wieringen Illustraties Iris Boter
E
R
Lyndsay moet een beugel. Daar is ze niet blij mee. Want hoe zullen de kinderen uit haar klas daarop reageren? Of de leuke groep jongens en meisjes bij het winkelcentrum waar ze zo graag bij wil horen? En wat moet je met een beugel als je topmodel wilt worden? Thuis loopt het ook niet zo lekker, haar moeder en zussen hebben genoeg aan hun eigen problemen. Gelukkig komt er steun uit onverwachte hoek. Een verhaal over vriendschap en over onze buiten- ĂŠn binnenkant!
Bestelnummer 5109
10022a_IJzersterk
ver_v2.indd 1
20-05-10 10:24