ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ζούμε σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Πολλές χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου αντιμετωπίζουν ανθρωπιστική κρίση εδώ και χρόνια. Στις μέρες μας και οι αναπτυγμένες χώρες της Αμερικής αλλά και της Ευρώπης, κυρίως αυτές του νότου, αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της φτώχειας, απόλυτης ή σχετικής όπως λένε οι ειδικοί. Καθημερινά ακούμε στις ειδήσεις για ανθρώπους που απολύθηκαν από τη δουλειά τους και είναι άνεργοι, για άστεγους και για ουρές στα συσσίτια της Εκκλησίας. Ο καθένας από εμάς περπατώντας στους δρόμους της πόλης μας ή στη γειτονιά του βλέπει τα καταστήματα να κλείνουν μέρα με τη μέρα, ανθρώπους να ζητούν βοήθεια ακόμα και ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Όλα αυτά μας οδήγησαν στο να ασχοληθούμε με το πρόβλημα της φτώχειας. Δεν θελήσαμε να κάνουμε μια θεωρητική έρευνα, αλλά αποφασίσαμε να ενημερωθούμε καλύτερα για τα αίτια, τις επιπτώσεις της φτώχειας αλλά και για τους τρόπους αντιμετώπισής της κυρίως από τους απλούς ανθρώπους. Γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ, διαθέτει κάποια χρήματα γι’ το σκοπό αυτό αλλά δεν ασχοληθήκαμε με αυτόν τον τομέα. Εστιάσαμε στις δράσεις που γίνονται καθαρά σε εθελοντική βάση. Μας ενδιέφερε να δούμε πώς μπορούμε οι απλοί πολίτες εθελοντικά να προσφέρουμε την αλληλεγγύη μας στον συνάνθρωπο. Προσπαθήσαμε να συμμετέχουμε σε κάποιες δράσεις αλληλεγγύης. Αλληλεγγύη είναι η αλληλοβοήθεια, η αλληλοκατανόηση, το ηθικό καθήκον, η υποχρέωση που έχουν οι άνθρωποι να αλληλοϋποστηρίζονται και να αλληλοβοηθούνται, η συμπαράσταση σε δοκιμαζόμενους συνανθρώπους. Στην αλληλεγγύη όλοι οι άνθρωποι είναι ισότιμοι. Μέσω της αλληλεγγύης διαμορφώνεται μια κοινωνία ενεργών πολιτών.
Ενισχύεται, επομένως, ουσιαστικά η δημοκρατία και ο άνθρωπος ολοκληρώνεται ως πολίτης.
Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ: Μαθητές: Αλβίζου Άννα Αλλιάϊ Φραντζέσκα Γεωργούλη Χάϊδω Δεσύλλας Αθανάσιος Δημηνίκος Γεώργιος Καλογιάννη Ειρήνη Κανάκη Ερμιόνη Κέρπι Εσμερίνα Κομοπούλου Δέσποινα Κομπογιαννοπούλου Μαρία Κυρίτση Μαρία Μακρίδου Σοφία Μπαλή Αικατερίνη Μπαλή Μαρία Οικονόμου Αστέριος Παπακώστα Ευαγγελία Παπαντωνίου Ελισσάβετ Ράφτη Ελένη Σακελλαρίου Δημήτριος Σάρρου Άννα Σταυροπούλου Αθανασία Στηργιάρη Μαρία Τσιόγκας Σπυρίδων Φακίρης Κων/νος Κωσταρόπουλος Θωμάς Μπλάνας Βασίλειος Μυλωνάς Θεόδωρος Σακελλαρίου Ιωάννης Σιαμαντούρας Αθανάσιος Σκούπρας Νικόλαος Τράσας Κων/νος Τσιόγκας Σωτήριος Τσιότρα Ελένη Τσιτσιπά Χαρούλα Τσούτσα Αικατερίνη Συντονιστές Εκπαιδευτικοί: Γκοντελίτσα Γιάννα Παπανικολάου Κων/νος Τέλιος Λεωνίδας
Γενικά για τη ΦΤΩΧΕΙΑ Η φτώχεια είναι ένα οικουμενικό φαινόμενο και έχει να κάνει κυρίως με την παγκόσμια διαστρωμάτωση, την παγκόσμια οικονομία και τις κοινωνικές ανισότητες. Μια από τις βασικότερες αιτίες τις φτώχειας είναι η κοινωνική διαστρωμάτωση, η οποία είναι χαρακτηριστικό της κοινωνίας και δεν υποδηλώνει μόνο διαφορές μεταξύ των ατόμων. Η άνιση κατανομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών του εισοδήματος και των περιουσιακών στοιχείων μεταξύ των ατόμων και των κρατών είναι πηγές της φτώχειας. Η συσσώρευση κεφαλαίων είναι η βασική αιτία της φτώχειας. Διότι όταν το κεφάλαιο υπερσυσσωρεύεται, λιμνάζει κάπου, απουσιάζει από αλλού, αφού η ανθρωπότητα είναι ένα συγκοινωνούν δοχείο και κάθε δράση που εκδηλώνεται οπουδήποτε μας επηρεάζει όλους. Άλλες αιτίες είναι η προκατάληψη, οι διακρίσεις και ο ρατσισμός απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες. Ακόμα, αιτίες φτώχειας είναι ο πόλεμος, οι φυσικές καταστροφές και οι αλλαγές της τεχνολογίας που προκαλούν ευρύ φάσμα ανεργίας, καθώς οι μηχανές αντικαθιστούν όλο και περισσότερα εργατικά χέρια. Επιδείνωση της φτώχειας στο επίπεδο του κοινωνικού συνόλου προκαλούν και τα φαινόμενα φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας. Τα δύο αυτά φαινόμενα από τη μια αυξάνουν το ατομικό εισόδημα αυτών που εμπλέκονται, αλλά από την άλλη συμβάλλουν στην απώλεια σημαντικών εσόδων του κράτους, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση της ανεργίας και αλλού. Επειδή ένα χαρακτηριστικό της φτώχειας είναι η αναπαραγωγή της από γενιά σε γενιά μέσω των περιουσιακών στοιχείων, με τα οποία κληρονομούνται συνήθως τα κοινωνικά χαρακτηριστικά, η φτώχεια διαιωνίζει τις κοινωνικές ανισότητες. Η φτώχεια δεν εξαρτάται μόνο από το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, αλλά και από τα ατομικά χαρακτηριστικά του καθενός ή ακόμα και από διάφορα απρόοπτα συμβάντα της ζωής. Η φτώχεια είναι ένα φαινόμενο με παγκόσμια έκταση, μια αιμορραγούσα πληγή της σύγχρονης κοινωνίας που μας θυμίζει πως η τεχνολογική και η οικονομική ανάπτυξη δεν είναι πάντοτε συνώνυμες με την έννοια του πολιτισμού. Παρόλο που ζούμε σε έναν πλανήτη αφθονίας με τη δυνατότητα να μας θρέψει όλους, παγκοσμίως υπάρχει πείνα. Τη στιγμή που σε κάποιες γωνιές του πλανήτη θάβονται τρόφιμα σε χωματερές για να προστατευθούν οι τιμές, αλλού παιδιά πεθαίνουν απ’ την πείνα. Η φτώχεια είναι τεχνητό φαινόμενο που εξυπηρετεί μόνο εκείνους που έχουν την ισχύ του χρήματος στα χέρια τους με στόχο να συσσωρεύουν όλο και μεγαλύτερα κεφάλαια. Η φτώχεια λοιπόν είναι προϊόν κατάφορης αδικίας, εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο σε συνδυασμό με την αναλγησία για τον πόνο του άλλου. Είναι εντυπωσιακό ότι όλοι οι δείκτες δείχνουν ότι φτωχά κράτη είναι κυρίως κράτη που ανήκουν στην Αφρικανική ήπειρο, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Συνηθίζεται να χαρακτηρίζεται πλούσιος ο βορράς και φτωχός ο νότος. Πολλές φορές αυτή η διαφορά χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει πληθυσμούς ως απολίτιστους ή
απρόθυμους για εργασία θεωρώντας ότι η φτώχεια είναι αποτέλεσμα αεργίας, ή έλλειψης πολιτισμού. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι στη Νιγηρία το προσδόκιμο όριο ζωής, δηλαδή η μέση ηλικία που φτάνουν οι πολίτες, είναι 47.5 χρόνια τη στιγμή που στην Ιαπωνία είναι 82. Όσο πιο φτωχή είναι μια χώρα τόσο λιγότερο ζουν οι άνθρωποι της.
Αίτια της ΦΤΩΧΕΙΑΣ Η άνιση κατανομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών του εισοδήματος και των περιουσιακών στοιχείων μεταξύ των ατόμων και των κρατών είναι πηγές της φτώχειας. Άλλες αιτίες είναι η προκατάληψη, οι διακρίσεις και ο ρατσισμός απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως και ο πόλεμος, οι φυσικές καταστροφές και οι αλλαγές της τεχνολογίας που προκαλούν ευρύ φάσμα ανεργίας. Πιο αναλυτικά, Η κοινωνική διαστρωμάτωση είναι χαρακτηριστικό της κοινωνίας και δεν υποδηλώνει μόνο διαφορές μεταξύ των ατόμων, αλλά και των κοινωνικών ομάδων. Πολλές φορές τα άτομα που ζουν σε μια κοινωνία χαρακτηρίζουν τις ευπαθείς ομάδες ως υπαίτιους για τα προβλήματα που τους συμβαίνουν. Με αυτό τον τρόπο οξύνονται οι κοινωνικές ανισότητες και τα θέματα που αφορούν το κοινωνικό σύνολο. Παράλληλα, οι άνθρωποι δεν καταστρατηγούνται για την επίλυση των κοινωνικών διαφορών αλλά αντίθετα προσπαθούν να κάνουν εντονότερες τις διαφορές αυτές. Αμάθεια σημαίνει έλλειψη πληροφόρησης ή έλλειψη γνώσης. Κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να κρατήσουν τη γνώση για τους εαυτούς τους και εμποδίζουν τους άλλους από την κατάκτηση της γνώσης. Πολλοί σχεδιαστές και δυνατά μυαλά, που θέλουν να βοηθήσουν μια κοινότητα να γίνει ισχυρότερη, σκέφτονται ότι η λύση είναι η εκπαίδευση. Εκπαίδευση όμως σημαίνει πολλά πράγματα. Κάποιες πληροφορίες δεν είναι απαραίτητες γι΄ αυτήν την κατάσταση. Η κατάρτιση σε αυτήν τη σειρά εγγράφων κοινοτικής ενδυνάμωσης περιλαμβάνει η μεταφορά της πληροφορίας. Χωρίς μια γενική εκπαίδευση, που, έτσι κι αλλιώς, έχει τη δική της ιστορία για την επιλογή των αιτιών που συμπεριλαμβάνει, η πληροφορία που περιλαμβάνεται εδώ στοχεύει στην ενδυνάμωση της ικανότητας και όχι σε ένα γενικό διαφωτισμό. Ακόμη, η φτώχεια συνδέεται και με ρατσιστικές εκδηλώσεις. «Ρατσισμός είναι ο σνομπισμός των φτωχών» όπως αναφέρει ο κοινωνιολόγος Ραϊμόν Αρόν. Ο λόγος είναι απλός. Κάθε άνθρωπος θέλει να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του σε ένα ελάχιστο βαθμό, έχει την ανάγκη να νιώσει «κάποιος», ότι αξίζει. Η ανάγκη των κατώτερων κοινωνικών ομάδων της κοινωνίας ειδικά σε συνθήκες πνευματικής παρακμής είναι να βρουν άλλους που να είναι σε χειρότερη μοίρα. Κι όταν αυτοί δεν υπάρχουν τους κατασκευάζουν. Έτσι κάθε τι που μπορεί να τους διαχωρίσει και να τους κάνει να νιώσουν ανώτεροι βοηθά την αδόκιμη και φυσικά χαμηλής αξίας ηθική τους αποκατάσταση. Χρώμα, θρησκεία, εθνικότητα, φύλλο όλα επιστρατεύονται για να νιώσουν οι παρίες της κοινωνίας καλύτερα. Τέλος, μερικές φορές, κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ανίκανοι να πετύχουν κάτι, ζηλεύουν τους συγγενείς ή τους φίλους τους από την κοινότητα που τα καταφέρνουν. Έτσι κοιτάζουν να "κατεβάσουν" αυτόν που προσπαθεί να πετύχει κάτι στο δικό τους επίπεδο φτώχειας.
Κοινωνική διαστρωμάτωση: Μια από τις βασικότερες αιτίες τις φτώχιας η οποία είναι χαρακτηριστικό της κοινωνίας και δεν υποδηλώνει μόνο διαφορές μεταξύ των ατόμων, αλλά και των κοινωνικών ομάδων. Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται οι φυσικές καταστροφές και οι αλλαγές της τεχνολογίας που συχνά προκαλούν ευρύ φάσμα ανεργίας, καθώς οι μηχανές αντικαθιστούν όλο και περισσότερα εργατικά χέρια. Προκατάληψη, οι διακρίσεις και ο ρατσισμός: Πολλές φορές τα άτομα που ζουν σε μια κοινωνία χαρακτηρίζουν τις ευπαθείς ομάδες ως υπαίτιους για τα προβλήματα που τους συμβαίνουν. Με αυτό τον τρόπο οξύνονται οι κοινωνικές ανισότητες και τα θέματα που αφορούν το κοινωνικό σύνολο. Παράλληλα, οι άνθρωποι δεν καταστρατηγούνται για την επίλυση των κοινωνικών διαφορών αλλά αντίθετα προσπαθούν να κάνουν εντονότερες τις διαφορές αυτές. Αμάθεια: Αμάθεια σημαίνει έλλειψη πληροφόρησης ή έλλειψη γνώσης. Κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να κρατήσουν τη γνώση για τους εαυτούς τους και εμποδίζουν τους άλλους από την κατάκτηση της γνώσης. Πολλοί σχεδιαστές και δυνατά μυαλά, που θέλουν να βοηθήσουν μια κοινότητα να γίνει ισχυρότερη, σκέφτονται ότι η λύση είναι η εκπαίδευση. Εκπαίδευση όμως σημαίνει πολλά πράγματα. Κάποιες πληροφορίες δεν είναι απαραίτητες γι΄αυτήν την κατάσταση. Η κατάρτιση σε αυτήν τη σειρά εγγράφων κοινοτικής ενδυνάμωσης περιλαμβάνει η μεταφορά της πληροφορίας. Χωρίς μια γενική εκπαίδευση, που, έτσι κι αλλιώς, έχει τη δική της ιστορία για την επιλογή των αιτιών που συμπεριλαμβάνει, η πληροφορία που περιλαμβάνεται εδώ στοχεύει στην ενδυνάμωση της ικανότητας και όχι σε ένα γενικό διαφωτισμό. Απάθεια: Η απάθεια είναι όταν οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται ή όταν νιώθουν τόσο ανίσχυροι που δεν προσπαθούν να αλλάξουν τα πράγματα, να διορθώσουν τα λάθη ή να βελτιώσουν τις συνθήκες. Μερικές φορές, κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ανίκανοι να πετύχουν κάτι, ζηλεύουν τους συγγενείς ή τους φίλους τους από την κοινότητα που τα καταφέρνουν. Έτσι κοιτάζουν να "κατεβάσουν" αυτόν που προσπαθεί να πετύχει κάτι στο δικό τους επίπεδο φτώχειας. Συμπέρασμα: Αυτοί οι πέντε παράγοντες δεν είναι ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλον. Η αρρώστια συμβάλλει στην αμάθεια και στην απάθεια. Η ανεντιμότητα συμβάλλει στην αρρώστια και στην εξάρτηση. Και έτσι συνεχίζεται, καθένας συμβάλλει στους άλλους. Οι πέντε μεγάλοι παράγοντες φαίνεται να είναι διαδεδομένοι και βαθιά ενσωματωμένοι στις πολιτιστικές αξίες και πρακτικές. Αυτοί, στη συνέχεια, συμβάλλουν στους δευτερεύοντες παράγοντες όπως η έλλειψη αγορών, η φτωχή υποδομή, η φτωχή ηγεσία, η κακή διακυβέρνηση, η υπο-απασχόληση, η έλλειψη δεξιοτήτων, η έλλειψη κεφαλαίου, και άλλοι.
Επιπτώσεις Η φτώχεια γίνεται αιτία δημιουργίας μιας σειράς προβλημάτων. Ένα φτωχό άτομο έχει πολλές πιθανότητες να αποκλειστεί από πολλά κοινωνικά αγαθά και σημαντικούς τομείς και δραστηριότητες της κοινωνίας. Επίσης η πείνα, οι ασθένειες, ο αναλφαβητισμός, οι επιδημίες, η ανεργία και τόσα άλλα προβλήματα γίνονται αίτια καθυστέρησης της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης στις φτωχές χώρες. Τα προβλήματα αυτά με τη σειρά τους δημιουργούν άλλα όπως η βία, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και η διάλυση των δημοκρατικών θεσμών και η επιβολή ολοκληρωτικών καθεστώτων, που είναι συνήθη φαινόμενα στις φτωχές χώρες. Όμως, δε θα πρέπει να λησμονούμε ότι μεγάλα προβλήματα εξαιτίας της φτώχειας αντιμετωπίζουν και οι οικονομικά και κοινωνικά αναπτυγμένες χώρες, στις οποίες ολόκληρες κοινωνικές ομάδες είναι άνεργες, άστεγες, αναλφάβητες κ.τ.λ. Η φτώχεια μπορεί να αντιμετωπιστεί κυρίως με την καταπολέμηση των αιτίων που την προκαλούν και ειδικότερα με την αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος, ώστε να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας το ποσοστό ανεργίας ανήλθε τον Ιούλιο του 2012 σε 25,1% από 17,8% πέρσι, ένα ποσοστό που μεταφράζεται στον τεράστιο, για τα δεδομένα των τελευταίων δεκαετιών, αριθμό των 1.261.604 ατόμων δίχως εργασία. Το μέγεθος της αύξησης της ανεργίας των τελευταίων ετών, γίνεται αντιληπτό αν συγκριθεί με τα αντίστοιχα στοιχεία του Ιουλίου 2008, που ήταν 7,4%, δηλαδή 364.164 άτομα. Παράλληλα, η Ελλάδα κατέχει με 13,2%, το υψηλότερο ποσοστό φτωχών εργαζομένων στην Ευρωζώνη. Ένα νοικοκυριό χαρακτηρίζεται από υλική αποστέρηση, όταν αδυνατεί να καλύψει τουλάχιστον 3 από τις 9 αυτές ανάγκες. Επίσης, χαρακτηρίζεται από ακραία υλική αποστέρηση όταν υπάρχει αδυναμία κάλυψης τουλάχιστον 4 από τις 9 ανάγκες. 1. γεύμα με ψάρι ή κρέας κάθε δεύτερη ημέρα 2. μια εβδομάδα διακοπές το χρόνο 3. αντιμετώπιση έκτακτων εξόδων 4. επαρκή θέρμανση στο σπίτι 5. αποπληρωμή χωρίς δυσκολίες των τοκοχρεολυσίων, των ενοικίων και των λογαριασμών 6. πλυντήριο στην κατοικία διαμονής 7. έγχρωμη τηλεόραση στην κατοικία διαμονής 8. τηλέφωνο στην κατοικία διαμονής 9. κατοχή αυτοκινήτου Παράλληλα, σύμφωνα με τους υπεύθυνους προγραμμάτων συσσιτίων της Αρχιεπισκοπής Ελλάδας, καθημερινά διανέμονται περίπου 10.000 μερίδες φαγητού σε άστεγους και άπορους, ενώ σύμφωνα με τον διευθυντή της «Τράπεζας Τροφίμων – Ίδρυμα για την Καταπολέμηση της Πείνας», ο αριθμός που σιτίζονται μέσω αυτής, έχει φτάσει τους
20.000. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για την ανάγκη και προσφορά συσσιτίων. Ο αριθμός των αστέγων στην Ελλάδα κυμαίνεται ανάλογα με τον ορισμό και την πηγή από 11.000 έως 40.000 άτομα. Το σημείο στο οποίο συμφωνούν όλες οι έρευνες είναι ότι ο αριθμός έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία 3 χρόνια, φτάνοντας πρωτόγνωρα επίπεδα για τα δεδομένα μιας χώρας με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά κατοχής κατοικίας στον κόσμο (71%). ΠΗΓΕΣ http://www.boroume.gr/stoixeia-ftoxeia-ellada/ el.wikipedia.org/wiki/Φτώχεια http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%84%CF%8E%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%B1 http://www.ineobservatory.gr/sitefiles/images/d1.JPG
Επίσκεψη στον Ι. Ν. Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Λαρίσης
Συζήτηση με τον π. Παύλο και τον π. Δημήτριο για το φιλανθρωπικό έργο της Ενορίας των Αγίων Τεσσαράκοντα: Στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος με θέμα τη φτώχια και την ανέχεια στον κόσμο μας αλλά και τις προσπάθειες αντιμετώπισής τους, αποφασίσαμε, την ημέρα, που το υπόλοιπο Σχολείο έλειπε σε ημερήσια εκδρομή, να πάρουμε συνέντευξη από τον πατέρα Παύλο, ιερέα στο ναό των Αγίων Σαράντα και συγκεκριμένα να μας μιλήσει για τη δράση της ενορίας, στην οποία υπηρετεί για περισσότερα από σαράντα χρόνια, στην καταπολέμηση της φτώχειας. Πραγματικά στην ενορία αυτή γνωρίσαμε δύο εκπληκτικούς ιερείς, ανθρώπους ταγμένους στο έργο της διακονίας του Θεού και του συνανθρώπου αλλά και τους συνεργάτες τους και ένα μικρό κομμάτι από το έργο το οποίο προσφέρουν στους ανθρώπους, που το έχουν ανάγκη. Ο πατήρ Παύλος τόνισε πως γίνεται προσπάθεια από τη πλευρά της ενορίας των Αγίων Σαράντα να βοηθήσουν μέσω των συσσιτίων, όσο περισσότερους ανθρώπους μπορούν. Ωστόσο, συχνά οι αιτήσεις των ανθρώπων είναι πάρα πολλές, πάνω από τις δυνάμεις τους, γεγονός που δυσχεραίνει τη διαδικασία. Όσοι άνθρωποι θέλουν να συμμετέχουν στα συσσίτια απαιτείται να προσκομίσουν κάποιο σχετικό έγγραφο ώστε να γίνεται γνωστή η οικονομική τους κατάσταση. Έτσι είναι δυνατόν να αξιολογηθούν και να μοιραστούν τα τρόφιμα στους ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη. Ο πατήρ Παύλος τόνισε πως τα συσσίτια γίνονται για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως χρώματος, ηλικίας και εθνικότητας και θρησκευτικής τους πίστης. Τα συσσίτια, τα οποία πραγματοποιούνται στους Αγίους Σαράντα είναι ενοριακά και αυτό σημαίνει ότι την προμήθεια των τροφίμων, την ετοιμασία των συσσιτίων αλλά και τη διανομή τους την αναλαμβάνει αποκλειστικά η ενορία. Ωστόσο, συχνά ζητούν φαγητό ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν συμπληρώσει τα κατάλληλα έγγραφα. Γι’ αυτό, «παρασκευάζονται κάποιες παραπάνω μερίδες φαγητού, για αυτούς που χτυπούν την πόρτα μας ξαφνικά», λέει ο πατήρ Δημήτριος, ιερέας στο ναό των Αγίων Σαράντα. Η διανομή συσσιτίων τον Αύγουστο σταματά για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων και την ξεκούραση των ανθρώπων, που εργάζονται στην προσπάθεια αυτή. Παρόλα αυτά εφοδιάζει με τρόφιμα τους ανθρώπους που χρειάζονται και ξεκινά ξανά το Σεπτέμβριο. Εκτός από τα συσσίτια η εκκλησία μοιράζει και ρούχα ή άλλα είδη, τα οποία τους δίνουν οι ενορίτες, αφού υπάρχει δίπλα στο Ναό και ένα μέρος, το οποίο λειτουργεί ως ένα είδος «Κοινωνικού Παντοπωλείο». Υπάρχουν ακόμα και περιπτώσεις που η ενορία ενισχύει οικονομικά κάποιες οικογένειες για άλλες ανάγκες, όπως για να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα. Για την πραγματοποίηση του συσσιτίου μπορεί να βοηθήσει ο καθένας και πράγματι από την πλευρά των πιστών όχι μόνο της ενορίας των Αγίων Σαράντα αλλά από ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχει τεράστια προσφορά. Ο πατήρ Παύλος μας ανέφερε ένα συγκινητικό παράδειγμα κάποιας δασκάλας, η οποία όσο ήταν φοιτήτρια στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Λάρισας τρέφονταν στα συσσίτια της ενορίας, επειδή η οικογένειά της ήταν φτωχή και όταν τελείωσε και διορίστηκε ήρθε στη Λάρισα, μαζί με τους γονείς της για να γνωρίσουν το Ναό των Αγίων Σαράντα, ο οποίος ήταν το σπίτι της και η οικογένειά της στα χρόνια των σπουδών της και σε ένα φάκελο είχε ολόκληρο τον πρώτο της μισθό, για να βοηθήσει και αυτή με τη σειρά της να συνεχιστούν τα συσσίτια! Η εκκλησία ενισχύει τον εθελοντισμό και στηρίζεται σε αυτόν. Αυτό που πραγματικά εισπράττουν οι εθελοντές δεν είναι υλικά αγαθά ή κοσμική αναγνώριση, αλλά απέραντη αγάπη και εσωτερική πληρότητα και ικανοποίηση. Σε ερώτησή μας προς τον πατέρα Παύλο ποιά ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει τα συσσίτια, μας είπε πως
αφορμή ήταν ένα ατύχημα, το οποίο του συνέβη, όταν ήταν σε ηλικία 18 ετών. Τότε αποφάσισε ότι θα γίνει ιερέας και θα βοηθά όσους ανθρώπους έχουν ανάγκη. Κλείνοντας την κουβέντα μαζί του μας είπε για πολλοστή φορά ότι πρέπει να έχουμε στην καρδιά μας αγάπη για τον συνάνθρωπό μας και να προστρέχουμε στη βοήθεια του Θεού για τα μικρά ή μεγάλα προβλήματά μας.
Μέλη της Ομάδας στον "Επιούσιο" της Μητροπόλεως Συνέντευξη με τον π. Βαρθολομαίο και τον π. Χριστόδουλο και βοήθεια στα συσσίτια του "Επιουσίου": Επισκεφθήκαμε τη Μητρόπολη Λάρισας για να ενημερωθούμε για το σημαντικό έργο αλληλεγγύης, το οποίο πραγματοποιεί και για να συμμετέχουμε στη διανομή των συσσιτίων, που παρέχει σε πολίτες της πόλης μας. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με δύο ιερείς, τον πατέρα Βαρθολομαίο και τον πατέρα Χριστόδουλο οι οποίοι μας εξήγησαν τις ενέργειες που κάνει η εκκλησία σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της φτώχειας. Ενημερωθήκαμε ότι, εδώ και περίπου 11 χρόνια παρέχονται καθημερινά από τη Μητρόπολη συσσίτια για τους απόρους. Κάθε μέρα προετοιμάζονται και διανέμονται 340 μερίδες φαγητού και 80-120 δέματα από εθελόντριες διαφορετικών ενοριών. «Κανένας δεν μένει νηστικός» ήταν τα ακριβή λόγια των δύο ιερέων αφού πάντα υπάρχει και κάτι παραπάνω για κάποιον που θα το χρειαστεί.. Κάθε Σεπτέμβριο οι πολίτες, οι οποίοι είναι σε δύσκολη οικονομική θέση προσκομίζουν δικαιολογητικά, όπως φορολογική δήλωση ή πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, ώστε να λαμβάνουν καθημερινά μερίδες φαγητού, αναλόγως των ατόμων της οικογένειάς τους. Αυτό γίνεται για να εξυπηρετηθούν αυτοί, που πραγματικά έχουν ανάγκη, αφού πολλοί επιτήδειοι στερούν το φαγητό από αυτούς, οι οποίοι είναι αξιοπρεπείς και δύσκολα θα δεχθούν να ζητήσουν φαγητό. Κάθε ενορία πληρώνει με δικά της έξοδα τα υλικά, που απαιτούνται για να μαγειρευτούν και να διανεμηθούν και εθελόντριες της ίδιας ενορίας ετοιμάζουν το φαγητό για 2-3 φορές το χρόνο επί 3-4 ημέρες. Τα χρήματα, που χρειάζεται η Μητρόπολη προέρχονται από τους ίδιους τους πιστούς της ενορίας. Η Μητρόπολη βάζει την υποδομή, για παράδειγμα την αίθουσα συσσιτίων, την κουζίνα, μια μαγείρισσα και αποθηκευτικούς χώρους. Αν και με την οικονομική κρίση τα έσοδα της Μητρόπολης μειώθηκαν και οι άποροι αυξήθηκαν, όμως η αλληλεγγύη των ανθρώπων δεν χάθηκε και υπάρχουν ακόμη χρήματα για τα συσσίτια. Εκτός από τα συσσίτια η Μητρόπολη στηρίζει οικονομικά και ένα ορφανοτροφείο θηλέων, το «Κρίκκειο» εκκλησιαστικό ορφανοτροφείο, στο οποίο φιλοξενούνται δέκα κορίτσια ενώ η υποδομή είναι για δεκαοχτώ. Μάλιστα, δύο άπορες φοιτήτριες που μεγάλωσαν σ’ αυτό το ορφανοτροφείο, αλλά και άτομα με χρόνια προβλήματα υγείας στηρίζονται οικονομικά από τη Μητρόπολη. Ακόμη, προσφέρει ενοικιαζόμενα δωμάτια σε άτομα, τα οποία τα έχουν ανάγκη, ενώ γίνονται συζητήσεις για την παραχώρηση ενός κτιρίου, που θα χρησιμοποιηθεί για το λόγο αυτό. Επιπρόσθετα, η Μητρόπολη, σε συνεργασία με την Ιατρική σχολή Λάρισας, τον Ερυθρό Σταυρό, τους ενεργούς πολίτες και τον φαρμακευτικό σύλλογο κάνει μια προσπάθεια συλλογής φαρμάκων, τα οποία θα παραχωρούνται στο κοινωνικό ιατρείο, το οποίο από κοινού δημιούργησαν. Επιπλέον, συμμετέχει στο πρόγραμμα << Όλοι μαζί >> που διοργανώθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ και την αρχιεπισκοπή Αθηνών. Στο πρόγραμμα αυτό σούπερ-μάρκετ της πόλης μας, όπως ο Γαλαξίας, ο Μαρινόπουλος, ο Βασιλόπουλος, το Lidl κ.α έχουν ένα καλάθι, στο οποίο ο καθένας από εμάς έχει τη δυνατότητα να τοποθετήσει τρόφιμα, τα οποία συλλέγονται από τη Μητρόπολη και διανέμονται σε όσους τα έχουν ανάγκη.
Ενημέρωση για τη λειτουργία και τη δράση του Κοινωνικού Ιατρείου Στα πλαίσια του εθελοντικού προγράμματος «Αν θα μπορούσα... τον κόσμο να άλλαζα» και συγκεκριμένα στο τομέα της φτώχειας αποφασίσαμε να πάρουμε συνέντευξη από ένα μέλος του κοινωνικού ιατρείου τον κ. Μπαμπαλή Δημήτριο, παθολόγο γιατρό στη Μ.Ε.Θ. του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, ο οποίος όχι μόνο μας ανέλυσε τον τρόπο λειτουργίας του κοινωνικού ιατρείου και το σκοπό δημιουργίας του αλλά προσδιόρισε και τις επιπτώσεις της φτώχειας στον τομέα της υγείας. Η φτώχεια είναι ανθρώπινη εφεύρεση, μας είπε. Κύρια αιτία της είναι η άνιση κατανομή του πλούτου στους ανθρώπους. Αποτελεί κατασκεύασμα του ανθρώπου. Η επιρροή της φτώχειας στη υγεία αποτελεί επίσης ανθρώπινο κατασκεύασμα. Ενώ θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση στην υγεία, λόγω του φαινομένου της φτώχειας, αυτό δε γίνεται. Το κοινωνικό ιατρείο, λοιπόν, προασπίζει το ότι η υγεία είναι ένα κοινωνικό αγαθό, ένα αγαθό δηλαδή που ανήκει στη κοινωνία και πρέπει να έχουν πρόσβαση σ' αυτό όλοι οι άνθρωποι. Τα τελευταία 150 χρόνια περίπου η υγεία έχει συνδεθεί με την ασφάλιση. Οι άνθρωποι δουλεύουν, παίρνουν κάποια χρήματα και πληρώνοντας μία εισφορά σε ασφαλιστικούς οργανισμούς εξασφαλίζουν μ' αυτά τη πρόσβασή τους στην υγεία. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια βιώνουμε το φαινόμενο, ο τομέας της υγείας, πλέον, να μην είναι ελεύθερης πρόσβασης. Βέβαια, πάντα υπήρχαν άνθρωποι που ήταν αποκλεισμένοι απ' το χώρο της υγείας. Η ιδέα του κοινωνικού ιατρείου υπήρχε πάντα, αλλά δεν είχε πολλούς οπαδούς. Στη σημερινή εποχή, λόγω της ανεργίας και της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης, δε παρέχεται η δυνατότητα ασφάλισης σε πολλούς ανθρώπους. Αυτό ενίσχυσε την ιδέα ίδρυσης του κοινωνικού ιατρείου. Ο δεύτερος λόγος δημιουργίας του βασίζεται στο γεγονός ότι η υγεία δεν αξίζει τόσα χρήματα, όσα την πληρώνουμε. Πολλά φάρμακα είναι πάρα πολύ πιο φτηνά απ' όσο χρεώνονται. Τέλος ο τρίτος λόγος ίδρυσής του έγκειται στο γεγονός ότι πάντα, αλλά κυρίως στην εποχή που διανύουμε, οι άνθρωποι έχουν την τάση δημιουργίας ομάδων αλληλεγγύης, έτσι ώστε να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο. Άλλωστε, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να είναι αλληλέγγυος, να στηρίζει τους ανθρώπους, που έχουν πρόβλημα και να προσφέρει μέσω αυτού. Αυτή η ιδέα της αλληλεγγύης προάγεται ουσιαστικά μέσα από τους ίδιους τους ανθρώπους. Eίναι γνωστό πως ζούμε σε μία περίοδο γενικότερης πολιτικοοικονομικής κρίσης. Η οικονομική κρίση εκτός απ' το ότι παράγει ανασφάλιστους, παράγει και αρρώστους, κυρίως μέσω του άγχους. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι το άγχος παράγει αρρώστους. Βέβαια, σ' όλες τις περιόδους μαζικού άγχους συμβαίνει αυτό. Για παράδειγμα, στη περίοδο αυτή, της οικονομικής κρίσης, αυξάνονται τα κρούσματα ασθενών με υψηλή πίεση ή με κατάθλιψη. Το φαινόμενο αυτό, δε συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν ή αντιμετώπιζαν παρόμοια κατάσταση. Στην Αργεντινή, πριν από 12 χρόνια, παρατηρήθηκε διπλασιασμός στα κρούσματα κατάθλιψης. Όλη αυτή η κατάσταση αυξάνει και τη σωματική ασθένεια, μειώνοντας το προσδόκιμο επιβίωσης Στο κοινωνικό ιατρείο ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση. Υπάρχει βέβαια έλεγχος, διαφορετικά χάνεται η ουσία. Οι ασθενείς πρέπει να προσκομίσουν κάποιο έγγραφο, ένα βιβλιάριο υγείας ή κάρτα ανεργίας. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι πραγματικά έχουν ανάγκη τέτοιας ιατρικής βοήθειας ή
περίθαλψης, λόγω αξιοπρέπειας ή «υπερηφάνειας» δεν προσέρχονται στο χώρο του Κοινωνικού Ιατρείου. Το κοινωνικό ιατρείο-φαρμακείο λειτουργεί από το Νοέμβριο στα εξωτερικά ιατρεία του ΓΝΛ και τώρα μεταστεγάζεται σε ένα κτίριο, που του παραχώρησε ο Δήμος Λάρισας, στην οδό Παπαναστασίου 117. Παρέχει πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα και δεν στοχεύει να υποκαταστήσει τα δημόσια νοσοκομεία. Διαθέτει εθελοντές παθολόγους, καρδιολόγους, παιδιάτρους, ψυχιάτρους, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Τα φάρμακα δίνονται στους ασθενείς δωρεάν και προέρχονται από τους πολίτες ή και Φαρμακεία, που τα προσφέρουν δωρεάν στο ιατρείο. Το κριτήριο για να γίνει κάποιος εθελοντής δεν είναι να είναι απαραίτητα γιατρός. Λίγα άτομα του κοινωνικού ιατρείου είναι γιατροί ή νοσηλευτές. Υπάρχουν δουλειές για όλους. Το βασικό κριτήριο, λοιπόν, είναι να συμφωνεί κάποιος με τις αξίες, τις οποίες πρεσβεύουμε. Το κοινωνικό ιατρείο προσφέρει στους ανθρώπους, οι οποίοι ζητούν τη βοήθεια μας πρώτα απ' όλα αλληλεγγύη, τους κάνει να νοιώσουν πως είναι ίσοι με τους υπόλοιπους πολίτες. Πολλοί από τους παλαιότερους ασθενείς είναι πλέον εθελοντές γιατί θέλουν να νοιώσουν αυτή τη χαρά της προσφοράς και την αίσθηση της αλληλεγγύης και να μεταδώσουν κάτι, που βγαίνει μέσα από την ψυχή τους στους υπόλοιπους συνανθρώπους, οι οποίοι το έχουν ανάγκη.
Συζήτηση με τους "Ενεργούς Πολίτες" της Λάρισας Οι ενεργοί πολίτες είναι ένα κίνημα εθελοντών, με διάθεση για προσφορά στον άνθρωπο, το περιβάλλον και τον πολιτισμό. Τα μέλη είναι πάνω από 1000 αλλά ενεργοποιούνται 150 από αυτά. Επίσης, έχουν μια συντονιστική επιτροπή, η οποία αποτελείται από 25 άτομα, τα οποία συνεδριάζουν συχνά και αποφασίζουν και συντονίζουν τις δράσεις των ενεργών πολιτών. Ενεργοποιούνται κυρίως στη Λάρισα και στα γύρω χωριά. Ο στόχος τους είναι η προώθηση προϊόντων στην αγορά, με χαμηλές τιμές και χωρίς μεσάζοντες, η στήριξη άπορων οικογενειών με προϊόντα, τα οποία δίνουν μέσω του κοινωνικού παντοπωλείου και διάφορες δράσεις σχετικά με το περιβάλλον και τον πολιτισμό. Πρόσφατα βοηθούν στο κοινωνικό ιατρείο, το οποίο δημιούργησαν μαζί με άλλους φορείς. Δεν έχουν καταστατικό λειτουργίας του κινήματος, απλά υπάρχουν κάποιες άτυπες βασικές αρχές, τις οποίες, όμως, όλοι φροντίζουν να τις σέβονται. Οι συναντήσεις των συντονιστών πραγματοποιούνται στο κοινωνικό παντοπωλείο. Τα μέλη ενημερώνονται μέσω διαδικτύου. Οι συναλλαγές τους γίνονται μόνο με ανταλλαγές προϊόντων και χωρίς χρηματική διαμεσολάβηση . Οι δράσεις τους είναι οι ακόλουθες: - Διανομή προϊόντων ανά τακτά χρονικά διαστήματα ( μια ή δυο φορές το μήνα). Οι άνθρωποι παίρνουν τρόφιμα, αφού δώσουν, από πριν, στην ιστοσελίδα των ενεργών πολιτών, την παραγγελία τους ή στο στέκι, στην κεντρική πλατεία μία εβδομάδα πριν τη διανομή. - Κοινωνικό παντοπωλείο και ιατρείο - Εκστρατεία για την διάσωση αρχαίων κρίνων στην παραλία Αγιοκάμπου. -Η δράση για τη συλλογή και ανακύκλωση του χρησιμοποιημένου τηγανέλαιου, με την οποία ενημέρωσαν πολλά σχολεία της Λάρισας, και συνεργάστηκαν με τοπική επιχείρηση που κατεργάζεται το τηγανέλαιο και το μετατρέπει σε βιοκαύσιμα. - Παγκόσμια δράση: ''Διασώστε παραδοσιακούς σπόρους'' όπου απευθύνθηκαν σε ομάδες, οι οποίες ενεργοποιούνται σε αυτή την δράση. Ζήτησαν παραδοσιακούς, μη μεταλλαγμένους σπόρους. Εθελοντής πρόσφερε τον κήπο του, όπου φυτεύουν αυτούς τους σπόρους. - Δράση: ''Καμία μερίδα χαμένη'': Καμπάνια σε εστιατόρια, ταβέρνες κλπ, για να προσφέρουν το φαγητό, το οποίο περισσεύει, στα συσσίτια της εκκλησίας. - Πραγματοποίηση θεατρικών παραστάσεων, όπου αντί για χρήματα ως εισιτήριο, ο κόσμος προσέφερε τρόφιμα. Για κάθε δράση ορίζεται ομόφωνα ένας υπεύθυνος και δημιουργεί την δική του ομάδα. Ανάμεσα στους ενεργούς πολίτες υπάρχει ισοτιμία και προηγείται συζήτηση πριν από κάθε δραστηριότητα. Ο κόσμος ενημερώνεται για τις δράσεις τους μέσα από το διαδίκτυο και από τον τοπικό τύπο. Επιπλέον, για τις δράσεις κάνουν ενημερώσεις στα μέρη, όπου τους καλούν. Η ενημέρωση βέβαια δεν είναι επαρκής γιατί δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα για αφίσες ή ραδιοτηλεοπτικές προβολές. Οι ενεργοί πολίτες είναι σαν μία οικογένεια και όλοι συνεισφέρουν ανιδιοτελώς. Ενώ υπάρχουν διαφωνίες και προστριβές, όλα ξεπερνιούνται με καλή διάθεση και θέληση.
Επίσκεψη στο 11ο Δημοτικό Σχολείο. Συζητούμε για μαθητές Ρομά Στα πλαίσια του προγράμματός μας επισκεφθήκαμε το 11ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας και πήραμε συνέντευξη από τον πρόεδρο τον Ρομά Λάρισας- Θεσσαλίας κ. Παϊτέρη και την διευθύντρια του σχολείου κ. Ιωαννίδου Τιμόκλεια. Επισκεφθήκαμε το συγκεκριμένο σχολείο επειδή το 60% των μαθητών του ανήκουν στην ευπαθή κοινωνική ομάδα των Ρομά, οι οποίοι πλήτονται διαχρονικά και ιδιαίτερα σήμερα. Οι Ρομά στην Ελλάδα ανέρχονται στις 250.000 και στην πόλη μας συναντά κανείς γύρω στις 4000. Οι Ρομά ως φυλή χωρίζονται σε ομάδες π.χ. τσιγγάνοι, Ρωμανόβλαχοι με διαφορετική γλώσσα. Η αφομοίωση της ομάδας από το κοινωνικό σύνολο είναι δύσκολη και οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως η φυλετική διαφορά, που οδηγεί σε διάφορα είδη ρατσιστικής αντιμετώπισης, η διαφορετική γλώσσα και όπως είναι φυσικό στην περίοδο αυτή η οικονομική κρίση. Άμεση συνέπεια η έλλειψη βασικών αγαθών, που τους οδηγεί συχνά στο να κλέβουν και στο να γίνονται επαίτες. Αρκετοί οδηγούνται και στην χρήση και εμπορία ναρκωτικών ουσιών. Παρατηρείται επίσης διάκριση σε βάρος των Ρομά σε νοσοκομεία και κοινωνικές υπηρεσίες, αν και οι συνθήκες βελτιώνονται τώρα τελευταία. Ιδιαίτερα σε θέματα υγείας πλήττονται οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Η ελλιπής μόρφωση δεν επιτρέπει στους Ρομά να βρουν μόνιμες θέσεις εργασίας. Τα οικονομικά τους προβλήματα και τα προβλήματα υγείας αντιμετωπίζονται από την εκκλησία, η οποία τους παρέχει όσα βασικά αγαθά μπορεί. Επίσης τους παρέχονται επιδόματα από το δήμο και προσφέρεται βοήθεια από το κοινωνικό παντοπωλείο. Η συμμετοχή στα συσσίτια δεν είναι μεγάλη, μόνο 2 οικογένειες σιτίζονται, και η χρηματοδότηση από την Ε.Ε δεν είναι επαρκής ή δεν φτάνει ποτέ στους Ρομά. Σε ότι αφορά το σχολείο, επιδιώκεται πρωτίστως η παροχή βασικών γνώσεων και η εκμάθηση κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς. Τα παιδιά ωθούνται να συνεχίσουν το σχολείο, ώστε να υπάρξει, μελλοντικά, καλύτερη κοινωνική εξέλιξη γι’ αυτά. Παρ’όλα αυτά τα παιδιά φοιτούν σήμερα μόνο στις τάξεις του δημοτικού και σε ορισμένες περιπτώσεις τα αγόρια συνεχίζουν στο γυμνάσιο και έπειτα σε τεχνικά λύκεια. Η εκπαίδευση έχει ως στόχο την κοινωνικοποίηση του παιδιού και την μετέπειτα εύρεση εργασίας. Καθώς το 11ο Δημοτικό Σχολείο είναι σχολείο, που στεγάζει Ρομά αλλά και άλλα παιδιά, προκύπτουν πολλές φορές προβλήματα σε ότι αφορά τη διαφορά στο γλωσσικό ή γνωστικό επίπεδο των παιδιών. Το σχολείο, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, ζητά τη βοήθεια ειδικών εκπαιδευτικών, οι οποίοι διδάσκουν σε ολιγάριθμα τμήματα. Ενισχυτική διδασκαλία παρέχεται σε παιδιά με μεγαλύτερες γλωσσικές ή γνωστικές ελλείψεις. Οι συνθήκες βελτιώνονται συνεχώς, υπάρχει αισιοδοξία και πλέον, αν και δεν υπάρχει χρηματοδότηση προς το σχολείο, οι δάσκαλοι μαζί με το σύλλογο των Ρομά συνεργάζονται με στόχο την βελτίωση γενικότερα του βιοτικού και εκπαιδευτικού επιπέδου των παιδιών. Σε εργασιακό επίπεδο , διαδεδομένη είναι η μετακίνηση για εύρεση εργασίας. Τα επαγγέλματα που επιλέγονται διαχρονικά από τους Ρομά είναι κυρίως τα αγροτικά. Με την έλευση όμως πολλών μεταναστών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει τις δουλειές τους. Επίσης ανοίγουν δικές τους μικρές επιχειρήσεις μέσα στους καταυλισμούς, όπου διαμένουν. Η ελλιπής παιδεία και ο ρατσισμός δεν επιτρέπουν την εύρεση μόνιμης προσοδοφόρας εργασίας και την κοινωνική άνοδο. Αν και παρατηρείται πρόοδος σε όλα τα επίπεδα συγκριτικά με παλαιότερα , η κλειστή κοινωνία , οι παραδοσιακές αντιλήψεις και νοοτροπίες και οι αναχρονιστικές απόψεις πάνω σε θέματα κοινωνικά (π.χ γάμος σε
μικρή ηλικία , ελλιπής η καθόλου μόρφωση των παιδιών και ιδιαιτέρως των κοριτσιών), ο ρατσισμός και τα οικονομικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν , δεν επιτρέπουν την ουσιαστική πρόοδο, η οποία θα οδηγήσει την ομάδα των Ρομά στην οριστική έξοδο από τις δυσχερείς συνθήκες, κάτω από τις οποίες ζουν και στην κοινωνική άνοδο και αφομοίωση από το σύνολο. Η οικογένεια, η οποία γαλουχεί τα παιδιά με παραδοσιακές οπισθοδρομικές αξίες, οφείλει να επιδιώξει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της και να μην δημιουργεί δεσμά, τα οποία θα τα κρατήσουν στάσιμα διαιωνίζοντας τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα. Η άποψή μας είναι ότι οι Ρομά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να τα περιμένουν όλα από την πολιτεία και τους άλλους φορείς αλλά πρέπει να παλέψουν να κάνουν τη ζωή τους καλλίτερη αλλάζοντας αντιλήψεις, νοοτροπίες και πρακτικές.
Οικονομική κρίση, εξάρτηση και απεξάρτηση Στα πλαίσια του προγράμματός μας συναντήσαμε τον υπεύθυνο του ΚΕΘΕΑ στη Λάρισα κ. Σωτήρη Μπουντή με τον οποίο συζητήσαμε τη σχέση της οικονομικής κρίσης με την εξάρτηση και την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά. Το ΚΕΘΕΑ είναι το μεγαλύτερο δίκτυο υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης στη χώρα μας. Τα τελευταία 3 χρόνια στη χώρα μας υπάρχει οικονομική κρίση. Οι επιπτώσεις της είναι ιδιαίτερα εμφανείς σε όλο το φάσμα κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής ζωής των Ελλήνων. Η κρίση υποβαθμίζει τις συνθήκες ζωής, επηρεάζει αρνητικά την ψυχική και σωματική υγεία, εντείνει την περιθωριοποίηση και την παραβατικότητα, υποθάλπει φαινόμενα κοινωνικής έντασης και βίας, αυξάνει τις ανισότητες και θέτει σε κίνδυνο τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι από το 2009 και μετά υπάρχει σαφής επιδείνωση διαφόρων δεικτών υγείας του πληθυσμού, αύξηση της κατάθλιψης, των αυτοκτονιών και της εγκληματικότητας. Σύμφωνα με τις έρευνες που έχουν διεξαχθεί από το ΚΕΘΕΑ, η οικονομική κρίση επηρεάζει περισσότερο τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και τους πιο αδύναμους σε μια κοινωνία. Η κρίση ευνοεί την αντίληψη ότι κάποιες κοινωνικές ομάδες είναι κατώτερες από άλλες με μεγαλύτερη εξουσία ή επιρροή, θέτοντας σε κίνδυνο τα δικαιώματά τους. Όπως σημειώνει ο ΟΗΕ, όταν οι κοινωνίες χάνουν τη συνοχή τους είναι πολύ πιθανόν να βρεθούν αντιμέτωπες με τη χρήση ουσιών και την εγκληματικότητα, που με τη σειρά τους εντείνουν την κοινωνική αποσταθεροποίηση, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο. Οι επιπτώσεις είναι πιο έντονες για τους ευάλωτους πληθυσμούς, όπως οι χρήστες ουσιών, που ήταν ήδη πολλαπλώς επιβαρημένοι πριν από την κρίση. 1. Μεταξύ των χρηστών, που κάνουν ενδοφλέβια χρήση ουσιών, ο αριθμός νέων κρουσμάτων ΗΙV σχεδόν οκταπλασιάστηκε, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011. Εξίσου ανησυχητικά ανεβαίνουν και οι δείκτες αύξησης της ηπατίτιδας C. 2. Διαπιστώνεται επίσης στροφή των εξαρτημένων σε νέες, πιο οικονομικές αλλά εξαιρετικά επικίνδυνες ουσίες, όπως η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη. 3. Η κρίση επηρεάζει, προς το χειρότερο, το κίνητρό τους για θεραπεία, τις προοπτικές ισότιμης και παραγωγικής επανένταξής τους στην κοινωνία. 4. Ακόμη, η κρίση επιδρά αρνητικά στη δυνατότητα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, ώστε να κινητοποιηθεί και να στηρίξει την προσπάθεια απεξάρτησης. 5. Επίσης η παρούσα κατάσταση ωθεί κάποια άτομα στις ουσίες, άρα είναι εμφανής η αύξηση των εξαρτημένων ατόμων. Όπως, χαρακτηριστικά, μας ανέφερε ο κ.Μπουντής, οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών εγκλωβίζουν τα προβλήματά τους με τη χρήση των ουσιών, σαν να τα απομονώνουν σε ένα γυάλινο μπουκάλι τοποθετώντας σε αυτό ένα πώμα από φελλό. Αν σταματήσουν τη χρήση ουσιών είναι σαν να βγάζουν το φελλό και ξαφνικά βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα συσσωρευμένα. Tο ΚΕΘΕΑ προσπάθησε να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας για πρόληψη, θεραπεία και επανένταξη, παρά τις εντεινόμενες ελλείψεις του σε πόρους και προσωπικό. Η κρίση δεν οξύνει μόνο τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά περιορίζει δραματικά και τις δυνατότητες αντιμετώπισής τους, επειδή οδηγεί σε συρρίκνωση την κοινωνική πολιτική και το κράτος πρόνοιας. Υπηρεσίες και προγράμματα στο χώρο της υγείας και της κοινωνικής φροντίδας χρειάζεται να αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική τους, για να αντεπεξέλθουν στους μειωμένους προϋπολογισμούς, την αδυναμία προσλήψεων και τις επιπτώσεις, τις οποίες
στους εξυπηρετούμενους αλλά και στο προσωπικό τους η κρίση και τα μέτρα λιτότητας. Το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα Ναρκωτικά έχει επισημάνει ότι οι κυβερνήσεις χρειάζεται να λαμβάνουν υπόψη τη σχέση κόστους-οφέλους των υπηρεσιών πριν προβούν σε περικοπές δαπανών στο τομέα της πρόληψης και της απεξάρτησης από τις εξαρτησιογόνες ουσίες.
Ενημέρωση για τη δράση της ActionAid Στα πλαίσια του προγράμματός μας '' Σε καιρούς χαλεπούς..να μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα'' καλέσαμε την κα. Παπαϊωάννου Ακριβή, η οποία εδώ και χρόνια είναι ανάδοχος ενός παιδιού του «τρίτου κόσμου», μέσω της Αctionaid. Όπως μας είπε, έχει υιοθετήσει ένα παιδί στην Αιθιοπία και πρόσφατα, μαζί με άλλους αναδόχους, επισκέφθηκε την Αιθιοπία, στα πλαίσια δράσεων της Actionaid. Η αναδοχή ενός παιδιού αποτελεί μέσο για να βοηθηθεί η κοινότητα του παιδιού και όχι το συγκεκριμένο παιδί, το οποίο –ξαφνικά- θα βρίσκονταν «πάμπλουτο» εν μέσω πάμφτωχων συνομήλικων του. Η Actionaid, είπε, είναι μια διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση. Είναι μια αναπτυξιακή οργάνωση που ενθαρρύνει την αλληλεγγύη. Σκοπός της Αctionaid είναι να εξαλείψει τις αιτίες της φτώχειας Δραστηριοποιείται κυρίως στον τρίτο κόσμο, Αφρική, Ν. Αμερική και Ασία. Δηλαδή εκεί όπου οι άνθρωποι ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και οι περισσότερες οικογένειες ζουν με λιγότερο από 1 ευρώ την ημέρα. Μας ενημέρωσε για τις δράσεις της Actionaid και το ρόλο των εθελοντών. Μας είπε ότι ο καθένας μπορεί με κάποιο τρόπο να βοηθήσει την Actionaid στο έργο της και κατά συνέπεια τους ανθρώπους του τρίτου κόσμου, οι οποίοι πραγματικά έχουν την ανάγκη μας. Η Actionaid έχει πολλούς εθελοντές, αναδόχους ,υποστηρικτές και προσπαθεί να κάνει τους ανθρώπους να στηριχθούν στα πόδια τους. Όπως χαρακτηριστικά είπε η κα Παπαϊωάννου, η Actionaid στέκεται αλληλέγγυα στους ανθρώπους, που βοηθά και δεν προσφέρει φιλανθρωπία, η οποία σημαίνει «σου δίνω κάτι σήμερα και για αύριο, βλέπουμε». Στα μέρη που δραστηριοποιείται μαθαίνει στους ανθρώπους, πώς να δουλεύουν, τους ενεργοποιεί, τους κάνει να θέλουν να μάθουν, έτσι ώστε να έχουν ένα καλύτερο αύριο. Ακόμα βοηθάει τα περιθωριακά άτομα, όπως τους οροθετικούς (ασθενείς με τον ιο του AIDS). Για να δείξει τη θέση των γυναικών στο τρίτο κόσμο, το πόσο είναι υποτιμημένες μας ανέφερε δύο περιστατικά. Το ένα αφορούσε στη σωματική βία απέναντι στις γυναίκες, που συχνά οδηγεί ακόμη και στο θάνατο και το άλλο το άδικο νομικό καθεστώς, το οποίο υπάρχει. Το δεύτερο παράδειγμα αφορούσε μια γυναίκα που χώρισε και έχασε την περιουσία της, όπως συνήθως συμβαίνει. Η Actionaid, σ'αυτήν την περίπτωση τη βοήθησε, της έδειξε τον τρόπο να διεκδικήσει την περιουσία της, να την πάρει πίσω και έπειτα την δραστηριοποίησε σε ένα συνεταιρισμό γυναικών, όπου μπορούν να έχουν μία αξιοπρεπή ζωή. Η κα Παπαϊωάννου μας ενημέρωσε ακόμα για τα μεγαλύτερα προβλήματα στις χώρες του τρίτου κόσμου που είναι η πείνα, η έλλειψη καθαρού νερού και οι ασθένειες. Η πείνα είναι η μάστιγα που αντιμετωπίζουν πολλές υπανάπτυκτες χώρες . Οι πόλεμοι, οι φυσικές καταστροφές, η εκμετάλλευση του πλούτου και το έλλειμμα δημοκρατίας στις χώρες αυτές οδηγούν τους ανθρώπους στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση. Οι κάτοικοι λιμοκτονούν. Μας έδειξε ακόμα με τι τρέφονται. Κατά κύριο λόγο στην Αιθιοπία τουλάχιστον τρέφονται με ένα φυτό, το οποίο το μαγειρεύουν με πολλούς τρόπους Μ΄ αυτό φτιάχνουν ζώνες, σχοινιά αλλά το τρώνε κιόλας. Επίσης τρέφονται με άγρια φρούτα που βρίσκουν στη φύση αλλά και με λίγο καλαμπόκι που ίσως μπορέσουν να καλλιεργήσουν. Η Actionaid αρχίζει να ενεργοποιείται μέσω μικρών παραγωγών, τους οποίους ενισχύει με μικρά δάνεια, για παράδειγμα με δάνειο των 50 ευρώ. Επίσης, μεγάλη εκστρατεία επιπλέον κάνει η Actionaid ενάντια στη χρήση της αφρικανικής γης για βιοκαύσιμα. Επειδή δεν υπάρχει κτηματολόγιο στην Αφρική, οι
μεγάλες εταιρίες παίρνουν με το έτσι θέλω τα κτήματα των κατοίκων, τους πετούν από τη γη τους και εκεί που καλλιεργούσαν φυτά απαραίτητα για την επιβίωσή τους, οι εταιρείες καλλιεργούν βιοκαύσιμα, για να κινούνται τα αυτοκίνητα στις αναπτυγμένες χώρες και έτσι μένει ελάχιστη γη για καλλιέργεια και οι κάτοικοι της αφρικανικής υπαίθρου λιμοκτονούν! Το καθαρό νερό, επίσης, είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα. Οι άνθρωποι αναγκάζονται να περπατούν χιλιόμετρα και να κουβαλούν το νερό, που πολλές φορές είναι μολυσμένο και αιτία πολλών ασθενειών και θανάτων. Γι’ αυτό και τα μεγάλα πλαστικά δοχεία τους είναι απαραίτητα. Η Actionaid τους βοηθά να κατασκευάσουν εκείνες τις υποδομές που χρειάζονται, ώστε να έχουν καθαρό νερό στο χωριό τους. Μας έδειξε και video από μία εκστρατεία, στην οποία συμμετείχε και η ίδια με άλλους έλληνες εθελοντές, με την οποία κατασκεύασαν μία τέτοια υποδομή σε αφρικανικό χωριό. Μείναμε έκπληκτοι από το αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ «ερασιτεχνών» μεν κατασκευαστών αλλά με μεγάλη αγάπη και διάθεση για προσφορά στον συνάνθρωπο. Η φιλοσοφία της Actionaid δεν είναι να τα δώσει όλα έτοιμα αλλά να συζητά και να εκπαιδεύει. Προσπαθεί να κάνει τους ανθρώπους να αποβάλουν τα στερεότυπα και να μορφωθούν. Παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο για να κουβαλήσουν νερό από χιλιόμετρα μακριά. Η Actionaid προσπαθεί να πείσει τους γονείς και την κυβέρνηση να χτίσουν σχολεία και να προσλάβουν δασκάλους. Όπου δεν χτίζει η κυβέρνηση σχολεία, χτίζει η Actionaid. Θέλει όσα κάνει να έχουν αποτέλεσμα και να μείνουν όταν θα φύγουν οι εθελοντές από εκεί. Είναι επίπονη και κοπιαστική διαδικασία να πείσουν τις αρχές, τους κατοίκους, τον κόσμο ολόκληρο… Κλείνοντας τη συζήτησή μας η κα. Παπαϊωάννου τόνισε ότι η φτώχεια είναι η μεγαλύτερη μορφή βίας και ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται και πρέπει να ζουν με αξιοπρέπεια.
Ενημέρωση για τον Ανθρωπιστικό - Περιβαλλοντικό Σύλλογο "Φιλότης" Η «Φιλότης» είναι ένας σύλλογος περιβαλλοντικής και ανθρωπιστικής βοήθειας με έδρα τη Λάρισα και παράρτημα στην Αθήνα, που έχει μέλη της 150 εθελοντές. Όλα τα μέλη της είναι απλοί, ευαισθητοποιημένοι πολίτες, οι οποίοι ενεργοποιήθηκαν για να ενώσουν τις μικρές τους δυνάμεις με κοινό στόχο την προσφορά βοήθειας σε ευπαθείς περιοχές του πλανήτη μας και την σωστή διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος. Το όραμα τους είναι ένας κόσμος, όπου όλοι οι άνθρωποι να ζουν αξιοπρεπώς και να απολαμβάνουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, χωρίς ύπαρξη απόλυτης φτώχειας ανισότητας και αδικίας, αντίθετα ο άνθρωπος να ζει σε αρμονική συνύπαρξη με τον συνάνθρωπο και τη φύση. Η «Φιλότης» είναι μια συνεργασία ανθρώπων, που αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι θα έχουν αρκετή τροφή, πόσιμο νερό, εκπαίδευση, σε ένα περιβάλλον χωρίς μόλυνση, ένα περιβάλλον υγιές και ειρηνικό. Ξεκίνησαν το 2008 με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό και έως σήμερα έχουν καταφέρει αρκετά πράγματα και ελπίζουν στο μέλλον να πετύχουν ακόμη περισσότερα. Η αφορμή δημιουργίας της «Φιλότητος» ήταν ρομαντική αφού πολλοί εθελοντές θέλησαν να βοηθήσουν συνανθρώπους τους, οι οποίοι βρίσκονταν σε ανάγκη, παρέχοντάς τους ρούχα, τρόφιμα, παιχνίδια και είδη υγιεινής. Στόχος είναι η δημιουργία πολλών, τέτοιων, μικρών συλλόγων και όραμά τους να βοηθήσουν τα παιδιά, τα οποία πλήττονται από τη φτώχεια και την εξαθλίωση, δίνοντας τους ανά 15 μέρες τα απαραίτητα για να επιβιώσουν. Βέβαια, στόχος τους δεν είναι μόνο να βοηθήσουν παιδιά και οικογένειες αλλά και για να χτυπήσουν τα αίτια της φτώχειας. Τα τρόφιμα, τα οποία μοιράζουν στους απόρους είναι πολύ δύσκολο να μαζευτούν και η μόνη πηγή είναι διάφορες εταιρίες, οι οποίες εθελοντικά τους βοηθούν δίνοντάς τους τρόφιμα. Αυτός ο σύλλογος βοηθά περίπου 50 οικογένειες στη Λάρισα και γενικότερα προσφέρουν βοήθεια σε αυτούς, οι οποίοι το ζητούν αλλά και οι ίδιοι ψάχνουν να βρουν άτομα, που τους έχουν ανάγκη και δεν μπορούν οι ίδιοι να έλθουν και να τους ζητήσουν. Οι Έλληνες που χρειάζονται βοήθεια είναι πιο διστακτικοί από τους αλλοδαπούς. Έχουν πραγματοποιήσει 6 αποστολές σε αφρικανικές χώρες συγκεκριμένα στην Τανζανία και στην Ουγκάντα. Εκεί βίωσαν από κοντά την ένδεια των ανθρώπων, το χαμόγελο τους ,την απόγνωση, την καθαρότητα στο βλέμμα τους, την αγάπη τους, την λαχτάρα των παιδιών να σπουδάσουν και να ζήσουν μια καλύτερη ζωή. Έχουν αποστείλει τρόφιμα στην Αϊτή, σε παραμεθόριες περιοχές της Ελλάδας, στο γηροκομείο Λάρισας, στις φυλακές ανηλίκων Βόλου και αλλού. Δεν δέχονται χρήματα ούτε έχουν ενταχθεί σε κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ενίσχυσης τέτοιων δράσεων. Η «Φιλότητα» δέχεται βοήθεια από τον Ερυθρό Σταυρό, από τους Γιατρούς του κόσμου και από το Πατριαρχείο της Τανζανίας. Παράλληλα για να γίνει κάποιος εθελοντής πρέπει να το θέλει και να βοηθά ενεργά στις προσπάθειες του συλλόγου. Στην αποθήκη του συλλόγου τους, στην οδό Ηφαίστου 41, στη Λάρισα λειτουργεί τράπεζα τροφίμων, δύο φορές την εβδομάδα, Δευτέρα και Πέμπτη κατά τις απογευματινές ώρες 6-8, όπου συγκεντρώνουν τρόφιμα, ρούχα και άλλα αγαθά, τα οποία αφού τα συσκευάζουν , τα προσφέρουν σε οικογένειες οι οποίες τα έχουν ανάγκη. Όπως μας είπαν, συνεχίζουν να προσπαθούν γιατί πιστεύουν ότι «η αλληλεγγύη με τον συνάνθρωπο δεν είναι τρυφερόκαρδη πολυτέλεια αλλά επιτακτική ανάγκη».
Η "Ιεραποστολή" του κ. Norman στους Ρομά της Ρουμανίας Τα Χριστούγεννα του 2012 συναντήσαμε στη Λάρισα τον κ. Norman Busenitz, ο οποίος είναι ένας συνταξιούχος Αμερικάνος, που πριν από αρκετά χρόνια αποφάσισε να πάει και να ζήσει στη Ρουμανία, αφήνοντας τις ανέσεις, τις οποίες του προσέφερε η Αμερική και τα χρήματα της σύνταξής του και να βοηθά εκεί μια ευπαθή κοινωνική ομάδα, τους Ρομά. Όπως μας είπε ένα πολύ μεγάλο μέρος των Ρουμάνων πολιτών ακήκουν στη φυλή των Ρομά και σχεδόν όλοι τους ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης και απόλυτης φτώχειας. Στερούνται βασικά αγαθά, όπως είναι η πρόσβαση στην Εκπαίδευση και την Περίθαλψη, Επίσης τόνισε πως στη Ρουμανία η οικονομική κατάσταση δεν είναι καλή και αυτό συμβαίνει λόγω της κρατικής διαφθοράς, η οποία επικρατεί και της τεράστιας ανισότητας στην κατανομή του πλούτου. Γι’ αυτό εντοπίζονται φαινόμενα απόλυτου πλούτου και απόλυτης φτώχειας. Οι Ρομά βλέπουν την Ελλάδα σαν μια πλούσια χώρα. Όπως σχεδόν παντού στον κόσμο, οι Ρομά υφίστανται και εκεί τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και το ρατσισμό. Το κράτος πάλι δεν κάνει καμία προσπάθεια να τους ενσωματώσει και να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής τους. Αντίθετα, μάλλον τους θέλει να ζουν έτσι ως παρίες της κοινωνίας. Ζουν σε γκέτο μόνο για Ρομά και η συντριπτική τους πλειοψηφία στερείται οποιασδήποτε περιουσίας. Αποτελούν την κατώτερη κοινωνική τάξη στη χώρα. Ο κ. Norman δεν εκπροσωπεί κανένα σύλλογο, και καμία μη κυβερνητική οργάνωση. Για τους Ρομά της Ρουμανίας είναι περίπου ένας σύγχρονος ιεραπόστολος. Ότι προσπάθεια κάνει την κάνει μόνος του μαζί με τη γυναίκα του και στηριζόμενος στην οικονομική βοήθεια μερικών φίλων του στην Αμερική και τη Γερμανία. Οι φίλοι του τού στέλνουν χρήματα, φάρμακα, ενδύματα, μηχανήματα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης και αυτός ανάλογα με τις ανάγκες τα διαθέτει. Αυτό που κάνει πηγάζει από την πίστη του στη διδασκαλία του Χριστού, ο οποίος άφησε εντολή στους ανθρώπους να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο. Προτεραιότητά του είναι η βασική εκπαίδευση των μικρών Ρομά. Βασικά τους εκπαιδεύει στο να μάθουν μία τέχνη, πιστεύοντας ότι μέσω της τέχνη τους θα επιβιώσουν και θα ξεφύγουν από τη φτώχεια αλλά θα ενταχθούν στην κοινωνία. Άλλη βασική προσπάθεια είναι η μάθηση μίας ξένης γλώσσας, κυρίως της Αγγλικής ή της Γερμανικής για να μπορέσουν να αποκτήσουν περισσότερα εφόδια για επαγγελματική αποκατάσταση. Οι δυσκολίες είναι πολλές και καθημερινώς έρχονται αντιμέτωποι με το κράτος, τη δυσπιστία των αρχών, την καχυποψία των πολιτών και των ίδιων των Ρομά, τις κακές συνήθειες των εκπαιδευομένων, τις οποίες πρέπει να αλλάξουν ριζικά κ.α. Ο κ. Norman, όμως, δεν παραιτείται και από τις δυσκολίες βγαίνει δυνατότερος και πιο γενναίος, παρά την ηλικία του. Ελπίζει ότι όταν πια δε θα μπορεί να κάνει ο ίδιος το έργο αυτό, θα έχει ήδη αφήσει αρκετούς συνεχιστές, πίσω του στη Ρουμανία, ώστε με τη βοήθεια του Θεού, να συνεχίσουν την προσφορά στα «καταφρονεμένα παιδιά του Χριστού, τους Ρομά».
Χριστουγεννιάτικη Γιορτή Τα Χριστούγεννα, μέλη της Ομάδας μας δημιούργησαν μία όμορφη παρουσίαση με Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και το διήγημα του Αλ. Παπαδιαμάντη «Ο Αμερικάνος», το οποίο διάβασε η καθηγήτρια του Σχολείου μας κ. Β. Βαΐτση. Επίσης συλλέχθηκαν τρόφιμα και ρούχα από τους Μαθητές και τους Εκπαιδευτικούς, τα οποία διανεμήθηκαν σε οικογένειες, οι οποίες τα είχαν ανάγκη.
Προετοιμάζοντας την παρουσίαση Τα μέλη της Ομάδας ετοιμάζονται για την παρουσίαση του Προγράμματος
Η παρουσίαση των Δράσεων της Ομάδας σε ολόκληρη τη Μαθητική Κοινότητα του Σχολείου μας Την Δευτέρα 13 Μαΐου 2013, στην Αίθουσα Τελετών του 27 ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας έγινε η παρουσίαση των δράσεων του Προγράμματός μας, σε όλους τους Μαθητές και τους Εκπαιδευτικούς του Σχολείου μας. Οι εντυπώσεις όλων υπήρξαν άριστες και τα σχόλια των συμμαθητών μας ήταν θετικά. Σε όλους μας έμεινε η γλυκιά ανάμνηση των όσων ζήσαμε και υποσχεθήκαμε αυτά που βιώσαμε να μην τα ξεχάσουμε αλλά να γίνουν οδηγοί μας για περισσότερη κοινωνική δράση, αλληλεγγύη, βοήθεια στον συνάνθρωπο και κατανόηση στον πλησίον μας. Θα θέλαμε την επόμενη σχολική χρονιά να συνεχίσουμε με περισσότερη όρεξη και διάθεση καινούριες και περισσότερες δράσεις. Ευχαριστούμε όσους και όσες μας βοήθησαν με διάφορους τρόπους, είτε κατά τη διάρκεια των δράσεων, είτε κατά την παρουσίαση αυτών. Η Ομάδα (Μαθητές και Εκπαιδευτικοί)
Μερικές από τις διαπιστώσεις μας: 21ος Αιώνας Μια ματιά στον κόσμο μας: Ανισότητα και Υποκρισία... Αίτια της φτώχειας: Η φτώχεια είναι ένα οικουμενικό φαινόμενο και έχει να κάνει κυρίως με την παγκόσμια διαστρωμάτωση, την παγκόσμια οικονομία και τις κοινωνικές ανισότητες. Μια από τις βασικότερες αιτίες τις φτώχειας είναι η κοινωνική διαστρωμάτωση, η οποία είναι χαρακτηριστικό της κοινωνίας και δεν υποδηλώνει μόνο διαφορές μεταξύ των ατόμων. Η άνιση κατανομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών του εισοδήματος και των περιουσιακών στοιχείων μεταξύ των ατόμων και των κρατών είναι πηγές της φτώχειας. Η συσσώρευση κεφαλαίων είναι η βασική αιτία της φτώχειας. Διότι όταν το κεφάλαιο υπερσυσσωρεύεται, λιμνάζει κάπου, απουσιάζει από αλλού αφού η ανθρωπότητα είναι ένα συγκοινωνούν δοχείο και κάθε δράση που εκδηλώνεται οπουδήποτε μας επηρεάζει όλους Άλλες αιτίες είναι η προκατάληψη, οι διακρίσεις και ο ρατσισμός απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες. Ακόμα, αιτίες φτώχειας είναι ο πόλεμος, οι φυσικές καταστροφές και οι αλλαγές της τεχνολογίας που προκαλούν ευρύ φάσμα ανεργίας, καθώς οι μηχανές αντικαθιστούν όλο και περισσότερα εργατικά χέρια. Επιδείνωση της φτώχειας στο επίπεδο του κοινωνικού συνόλου προκαλούν και τα φαινόμενα φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας. Τα δύο αυτά φαινόμενα από τη μια αυξάνουν το ατομικό εισόδημα αυτών που εμπλέκονται, αλλά από την άλλη συμβάλλουν στην απώλεια σημαντικών εσόδων του κράτους, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση της ανεργίας κ.τ.λ. Επειδή ένα χαρακτηριστικό της φτώχειας είναι η αναπαραγωγή της από γενιά σε γενιά μέσο των περιουσιακών στοιχείων, με τα οποία κληρονομούνται συνήθως τα κοινωνικά χαρακτηριστικά, η φτώχεια διαιωνίζει τις κοινωνικές ανισότητες. Η φτώχεια δεν εξαρτάται μόνο από το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, αλλά και από τα ατομικά χαρακτηριστικά του καθενός ή ακόμα και από διάφορα απρόοπτα συμβάντα της ζωής.
Όνειρα των παιδιών του κόσμου... Από την Κένυα στο Κεντάκι και απο τα σκουπίδια σε ροζ δωμάτια. Παιδιά απο όλο το κόσμο , διαφορετικές κουλτούρες και κοινωνικές τάξεις, όλα μαζι κάτω απο τον φακό του φωτογράφου James Mollison. Ενα σοκαρίστικο έργο που δείχνει την ανισότητα αναμέσα σε παιδιά. Αν είναι να κανουμε μια σημαντική αλλαγη πρεπει να ξεκινήσουμε απο τα παιδιά.Το βιβλίο του ονομάζεται "Where Children Sleep"Όταν ζητήθηκε από το φωτογράφο James Mollison να κάνει ένα project σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών, του ήρθε στο μυαλό το παιδικό του δωμάτιο. Η εξέλιξη αυτής της ιδέας ήταν το "Where Children Sleep". Οι φωτογραφίες που έβγαλε απεικονίζουν τη σκληρή πραγματικότητα. (Σε μετάφραση /επιμέλεια: Natalie Sampas). Η φτώχεια είναι ένα φαινόμενο με παγκόσμια έκταση, μια αιμορραγούσα πληγή της σύγχρονης κοινωνίας που μας θυμίζει πως η τεχνολογική και η οικονομική ανάπτυξη δεν είναι πάντοτε συνώνυμες με την έννοια του πολιτισμού. Παρόλο που ζούμε σε έναν πλανήτη αφθονίας με τη δυνατότητα να μας θρέψει όλους, παγκοσμίως υπάρχει πείνα. Τη στιγμή που σε κάποιες γωνιές του πλανήτη θάβονται τρόφιμα σε χωματερές για να προστατευθούν οι τιμές, αλλού παιδιά πεθαίνουν απ’ την πείνα. Η φτώχεια είναι τεχνητό φαινόμενο που εξυπηρετεί μόνο εκείνους που έχουν την ισχύ του χρήματος στα χέρια τους με στόχο να συσσωρεύουν όλο και μεγαλύτερα κεφάλαια. Η φτώχεια λοιπόν είναι προϊόν κατάφορης αδικίας, εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο σε συνδυασμό με την αναλγησία για τον πόνο του άλλου. Είναι εντυπωσιακό ότι όλοι οι δείκτες δείχνουν ότι φτωχά κράτη είναι κυρίως κράτη που ανήκουν στην Αφρικανική ήπειρο, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Συνηθίζεται να χαρακτηρίζεται πλούσιος ο βορράς και φτωχός ο νότος. Πολλές φορές αυτή η διαφορά χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει πληθυσμούς ως απολίτιστους ή απρόθυμους για εργασία θεωρώντας ότι η φτώχεια είναι αποτέλεσμα αεργίας, ή έλλειψης πολιτισμού. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι στη Νιγηρία το προσδόκιμο όριο ζωής, δηλαδή η μέση ηλικία που φτάνουν οι πολίτες, είναι 47,5 χρόνια τη στιγμή που στην Ιαπωνία είναι 82. Όσο πιο φτωχή είναι μια χώρα τόσο λιγότερο ζουν οι άνθρωποι της.
Άστεγο παιδί απο τη Ρωμη, Ιταλία. Μένει σε στρώμα στην ύπαιθρο. Η οικογένεια του και αυτός δεν έχουν ταυτότητες και δεν μπορούν να βρούν κανονικές δουλειές. Οι γονείς του καθαρίζουν τζάμια αυτοκινήτων και κανείς τους δεν είναι μορφωμένος.
Περισσότερες Φωτογραφίες στη σελίδα facebook της Ομάδας μας: https://www.facebook.com/media/set/? set=a.525514764166455.1073741825.481670491884216&type=3
Kaya(4 ετών) απο το Τοκυο.Μένει με τους γονείς της σε ένα μικρο διαμέρισμα και στο δωμάτιο της έχει πολλά φορέματα, παλτά, κούκλες και περούκες, Ονειρεύεται να σχεδιάζει κινούμενα σχέδια οταν μεγαλώσει.
Lamine( 12 ετών) απο τη Σενεγάλη. Μοιράζεται το δωμάτιο του με άλλα αγόρια. Τα κρεββατια δεν είναι άνετα και έχουν τούβλα αντί για πόδια σαν στήριγμα. Δουλεύουν κάθε μέρα απο τις 6 το πρωί σε χωράφια μέχρι το απόγευμα όπου διαβάζουν το Κοράνι.
2 video που δημιούργησαν μέλη της Ομάδας με θέμα τη Φτώχεια και τις δράσεις της Ομάδας Μπορείτε να τα δείτε εδώ: https://www.facebook.com/photo.php? v=10151484223681925&set=vb.481670491884216&type=2&theater ή https://skydrive.live.com/?cid=d2f83092ba49fcaf&id=D2F83092BA49FCAF %21107&Bsrc=Share&Bpub=SDX.SkyDrive&authkey=!AhYP5KEkxMGySmo και https://www.facebook.com/photo.php? v=549286325122632&set=vb.481670491884216&type=2&theater ή https://skydrive.live.com/?cid=d2f83092ba49fcaf&id=D2F83092BA49FCAF %21112&Bsrc=Share&Bpub=SDX.SkyDrive&authkey=!Aq4QpblEQ2rw0mw Με την ευκαιρία, σας προσκαλούμε να κάνετε like στη σελίδα της Ομάδας μας στο facebook. Η διεύθυνση της σελίδας μας είναι: https://www.facebook.com/pages/10o-%CE%9B%CF%8D%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%9B%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82-%CE%A0%CE%B5%CF %81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE %BA%CE%AE-%CE%9F%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B1/481670491884216?ref=tn_tnmn Ή μπορείτε στην αναζήτηση να γράψετε « 10ο Λύκειο Λάρισας: Περιβαλλοντική Ομάδα » και να βρεθείτε στη σελίδα μας! Σας ευχαριστούμε θερμά !!!
ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΦΕΤΙΝΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Με μία πρόταση: 1. Αγάπη για το συνάνθρωπο. 2. Αν ο καθένας βοηθήσει λίγο, αυτό στο τέλος γίνεται πολύ. 3. Είμαι αλληλέγγυος, βοηθώ τον άλλο, όταν τον θεωρώ ισότιμο. 4. Είμαι ευτυχισμένος μόνο όταν είναι ευτυχισμένος και ο διπλανός μου. 5. Όλοι είμαστε ίσοι. 6. Όχι στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. 7. Η πρόσβαση στην υγεία είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου. 8. Γυναίκες και άνδρες έχουν ίσα δικαιώματα. 9. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι να προσφέρουν στον συνάνθρωπο. 10. Όχι στον κοινωνικό αποκλεισμό. 11. Δεν πρέπει να υπάρχει πείνα όταν ζούμε σε έναν πλανήτη αφθονίας με τη δυνατότητα να μας θρέψει όλους. 12. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν στέγη. 13. Τροφή, καθαρό νερό, στέγη, περίθαλψη και εργασία για όλους τους ανθρώπους. 14. Όχι στα βιοκαύσιμα, η γη στους αγρότες της Αφρικής. 15. Όλοι μαζί μπορούμε. Αρκεί να το θέλουμε. 16. Όχι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. 17. Κανένα παιδί δεν πρέπει να πεθαίνει από πείνα. 18. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες. 19. Η εργασία είναι δικαίωμα του ανθρώπου. 20. Η παιδεία αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων. Η φτώχεια εμποδίζει την εκπαίδευση. 21. Για να σπάσει ο κύκλος της φτώχειας, πρέπει να επενδύσουμε στο μέλλον των παιδιών. 22. Η φτώχεια είναι προϊόν κατάφορης αδικίας, εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. 23. Η χειρότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η αλληλεγγύη με τον συνάνθρωπο δεν είναι τρυφερόκαρδη πολυτέλεια αλλά επιτακτική ανάγκη. Η φτώχεια είναι ανθρώπινη εφεύρεση. Κύρια αιτία της είναι η άνιση κατανομή του πλούτου στους ανθρώπους.
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ VIDEO- KEIMENA Την απομαγνητοφώνηση των videos έκαναν οι μαθήτριες: Αλβίζου Άννα Αλλάϊ Φραντζέσκα Γεωργούλη Χάιδω Καλογιάννη Ειρήνη Κανάκη Ερμιόνη Κέρπι Εσμερίνα Κομοπούλου Δέσποινα Κομπογιαννοπούλου Μαρία Κυρίτση Μαρία Μακρίδου Σοφία Μπαλή Αικατερίνη Μπαλή Μαρία Παπακώστα Ευαγγελία Παπαντωνίου Ελισσάβετ Ράφτη Ελένη Σάρρου Άννα Σταυροπούλου Αθανασία Στηργιάρη Μαρία Τα Κείμενα επιμελήθηκε η Γεωργούλη Χάιδω