Tijdschrift De Dokter - juni 2024

deDokter

LEDENBLAD VAN DE LANDELIJKE HUISARTSEN VERENIGING

DUURZAME OVERNAME IN OLST

‘Deze

praktijk past perfect bij

LHV-ambassadeurs

‘Beter voor het voetlicht brengen wat we als LHV doen’

Praktijkstart

Op weg naar een soepeler administratief proces

ons’

Vijf vragen

Meer tijd voor de Patiënt structureel vergoed

Innovatief zorgpad helpt obesitaspatiënten langer en gezonder te leven

15 procent van volwassen Nederlanders kampt met obesitas. Ernstig overgewicht brengt serieuze gezondheidsrisico´s met zich mee. Bariatrisch chirurg Pim van Rutte en obesitaspatiënt Tamara vertellen hoe een innovatieve behandeling helpt langer en gezonder te leven.

Zoals veel obesitaspatiënten vocht Tamara al jaren tegen haar overgewicht. In 2023 trok ze aan de bel. Tamara: “De huisarts vertelde me dat behandeling in de buurt van mijn woonplaats, in het zuiden van het land, niet mogelijk was, maar dat het zorgpad Obesitas van het Obesitas Centrum Amsterdam (OCA) en Ksyos uitkomst kon bieden.”

Het behandeltraject

Van Rutte vertelt over het zorgpad. “Daarmee optimaliseren we de volledige obesitaszorg; in het voor-, behandel- en nazorgtraject. Dat doen we door zorg in het voor- en nazorgtraject af te stemmen op de behoeften van de patiënt en waar mo-

gelijk te digitaliseren, en door de maagverkleining in dagbehandeling aan te bieden.”

“Door een uitvoerig voorbereidingstraject, waarin de patiënt comfortabel in de thuisomgeving via de Ksyos-app alle benodigde informatie tot zich kan nemen, weet de patiënt op de operatiedag precies wat er van hem of haar verwacht wordt. Na de behandeling kunnen patiënten in veel gevallen dezelfde dag naar huis, mits ze in de buurt wonen. Anders blijven ze overnachten en gaan ze de volgende dag naar huis.”

Lange revalidatie is niet meer nodig. Tamara: “Na mijn behandeling werd ik gelijk gevraagd om te bewegen. De dag erna mocht ik vloeibaar eten consumeren.

Dit versnelde het herstel. Inmiddels, twee weken later, ben ik weer aan het werk.”

Nu zit Tamara in het nazorgtraject. “Via de app heb ik structureel persoonlijk contact met zorgprofessionals. Ik geef mijn voortgang door en krijg passend advies. Met vragen kan ik altijd bij iemand terecht. Dit traject duurt vijf jaar.” Van Rutte vult aan: “Nazorg is zo belangrijk. Patiënten moeten niet na behandeling aan hun lot overgelaten worden. We moeten patiënten helpen om duurzaam gewicht te verliezen.”

Stigma’s doorbreken

De chirurg stipt een belangrijk punt aan. “Obesitas is een ziekte. Mensen kunnen er vaak niks aan doen. We moeten ze helpen. Stigma’s rondom obesitas moeten we doorbreken.” Tamara merkt daarnaast dat mensen vaak bang zijn voor een ingrijpende operatie als een maagverkleining, maar Van Rutte benadrukt dat met de juiste selectie en voorbereiding de risico’s klein zijn.

Persoonlijk, hybride en e iciënt

Tamara kon geholpen worden, zelfs al woonde ze niet in de buurt. “Door de hybride aanpak hoefde ik alleen voor de medische screening en behandeling naar het OCA te komen.” Van Rutte: “Dat is een van de voordelen van digitalisering van zorg. Via de app bieden we daarnaast op maat zorg aan. Iedere patiënt is anders. Verder helpt het om e iciënter om te gaan met zorgpersoneel en middelen. Bovenal helpen we zo meer obesitaspatiënten gezonder en langer te leven.”

Auteur: Eoin Hennekam

Over Ksyos

Ksyos is een ziekenhuis, maar dan anders. Als landelijk opererend digitaal ziekenhuis biedt Ksyos persoonlijke zorg, afgestemd op de behoefte van de patiënt, dichtbij of gewoon thuis en zonder wachttijd. De zorggebieden waarin Ksyos actief is: cardiologie, slaap, obesitas, GGZ, dermatologie, oogheelkunde en allergologie.

www.ksyos.nl/obesitas

Marjolein Tasche

voorzitterscolumn

Goede start

Dit jaar zetten we als LHV stevig in op het stimuleren van praktijkhouderschap. Veel huisartsen werken al met een vaste patiëntenpopulatie en merken daar de voordelen van, zowel voor hun patiënten als voor henzelf. Praktijkstarter Claire Sikkens vertelt in deze editie dat je als praktijkhouder veel naar je hand kunt zetten en dat ze nu een stuk flexibeler is in de combinatie van werk en privé. Ik hoor dit vaker tijdens mijn werkbezoeken aan huisartsenpraktijken. Het goed kennen van je patiënt én de afspraken in je regio, maakt dat je je positie als poortwachter nog beter kunt invullen en het goede gesprek met je patiënt kunt voeren. We zijn als LHV dan ook blij en trots met het bereiken van de mijlpaal dat vanaf 1 januari de structurele bekostiging van Meer Tijd voor de Patiënt een feit is.

Veel noodzakelijke veranderingen vragen een lange adem. Bijvoorbeeld het verbeteren van het administratieve proces dat voorafgaat aan het starten of overnemen van een praktijk. Vanuit de LHV zijn we al lange tijd in gesprek met de organisaties die allemaal een stukje van de route richting een eigen praktijk invullen. Door het belang van de huisarts voorop te stellen, lukte het om de ketenpartijen kritisch mee te laten kijken en op ieder stukje een

bescheiden verbetering voor elkaar te krijgen. Al met al is het proces van eerste aanvraag tot eerste declaratie nu teruggebracht tot zo’n 13 weken. Nog steeds geen snelweg, maar de drempel is zeker iets lager.

Samen reflecteren en samen doen blijft cruciaal bij het voor elkaar krijgen van betere huisartsenzorg. Binnen de vereniging doen we dat met de LHVambassadeurs. Verderop maak je kennis met drie van hen. Soms nog maar net van de huisartsenopleiding maken zij zich hard voor ons vak. ‘Als je ziet wat de LHV allemaal voor je doet, is het logisch dat je lid wordt,’ is een opmerking naar mijn hart. Want stevig staan voor ons vak lukt, omdat we ons verenigen. En omdat we samenwerken met andere huisartsenorganisaties, zoals met InEen, NHG, VPH en ook de Lovah. In een brief richting kamer hebben we nog eens extra aandacht voor de huisvestingsproblematiek gevraagd, met een voorstel voor betere financieringsmogelijkheden. Nu nog een belangrijke andere drempel als het gaat om het starten of overnemen van een eigen praktijk en ook een probleem voor veel zittende collega’s. We maken ons hard voor een betere start voor iedere huisarts die met een eigen praktijk zorgt voor vertrouwde zorg dichtbij in de wijk. Dat doen we

‘Stevig staan voor ons vak lukt, omdat we ons verenigen’

vanaf juli met een waardige opvolger voor bestuurslid Guus Jaspar. Hij maakt plaats voor waarnemend huisarts Mariëtte Willems, haar voordracht is in juni unaniem aangenomen in de Landelijke Ledenvergadering. In een volgende editie maak je verder kennis met haar. Ik wens haar alvast een goede start! ¶

Marjolein Tasche voorzitter LHV

De Dokter is het ledenblad van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) en verschijnt 6 keer per jaar. De LHV is de beroepsorganisatie voor alle huisartsen in Nederland.

Oplage 13.650 exemplaren

Vijftiende jaargang, nr 3 juli/augustus 2024

Bladmanagement & eindredactie Nathalie Pol

Redactieraad

Heleen van Bloemendaal, Wendy van den Brink, Yvette Haasbroek, Jelly Hogendorp, Iris Jansen, Annemarie Kerstens, Margriet Niehof, Lennart Rijkers, Cora ten Tusscher, Maartje Spaargaren

Tekst & Beeld Berber Bijma, Iza Flieger, Aad Goudappel, Bas Jongerius, Corien Lambregtse, Mirjam van der Linden, Hans Tak, Paul Remmelts

Art direction en vormgeving Curve Mags and More, Haarlem www.curve.nl

Advertentieverkoop SGNM, Oscar van den Bosch Telefoon 06 11 59 15 22 Mail oscar@sgnm.nl

Drukwerk Senefelder Misset, Doetinchem

Lidmaatschap LHV Als LHV-lid ontvangt u automatisch De Dokter. Het LHVlidmaatschap kunt u schriftelijk of per e-mail beëindigen, uiterlijk één maand voor het einde van het kalenderjaar. Op www.lhv.nl vindt u hierover meer informatie.

Adreswijziging Graag doorgeven via ledenadministratie@lhv.nl

Contact redactie Postbus 20056, 3502 LB Utrecht Mail: dedokter@lhv.nl www.lhv.nl/dedokter

Overname van teksten is toegestaan onder bronvermelding en met toestemming van de redactie.

juli/augustus 2024

Verbeter de keten ‘Alle betrokken partijen zijn zich er bewust van geworden dat het beter moet,’ aldus LHV-beleidsmedewerker Johan Snijders. Hij maakt zich hard voor een soepeler administratief proces dat voorafgaat aan de praktijkstart.

Wegbereider voor jonge starters

Jac Jabobs is eigenlijk met pensioen, maar op dit moment richt hij met anderen een nulpraktijk in Heerenveen op, met Dokterswacht Friesland als zakelijk praktijkhouder. Straks nemen anderen het van hem over.

deDokter

‘Deze praktijk past perfect bij ons’

Huisartsen Sabine van den Hoogenband en Chantal Gustin

06 BINNENKIJKEN

Drie startende huisartsen bleken vlakbij elkaar te wonen én dezelfde ideeën te hebben over hoe ze willen dokteren. Kijk binnen in hun nulpraktijk.

22 DE TAS

‘Koop mij’, zei de tas in de Italiaanse tassenwinkel.

25 5 VRAGEN

Meer Tijd voor de Patiënt structureel vergoed. Hoe werkt dat?

30 MIJN PRAKTIJKSTART

32 NIEUWS

34 WISSELCOLUMN

Sofie de Haan

quickscan van...

Tamar Ronner, huisarts in Rosmalen

Welk artikel opviel? Ik moest hard lachen om de dokterstas. Zelf heb ik er vier staan, voor mijn een meter zestig zijn ze meestal veel te zwaar. Inmiddels heb ik een rugtas, om klachten te voorkomen.

Deze editie over praktijkstart past helemaal in mijn straatje. In Olst nemen twee starters een duurzame en zelfsturende praktijk over, dat deze helemaal bij hun wensen

Ieder jaar gaan we samen een weekend weg, dromen over hoe de praktijk eruit moet zien, bedenken hoe we het leuk houden. We vinden toekomstbestendige zorg heel belangrijk, zowel om de zorg te kunnen blijven bieden maar ook om het vak leuk te houden. Onze medewerkers krijgen zelf ook de mogelijkheid om bij te dragen aan de vorming van de praktijk. Zelf wilden ze bijvoor16 18 12

LHV-ambassadeurs

‘Ik denk dat we geneeskundestudenten en huisartsen-inopleiding beter moeten laten zien hoeveel vrijheid je hebt in het huisartsenvak.’

Drie LHV-ambassadeurs over hun plannen en drijfveren.

past is best speciaal. Leuk om te lezen dat drie andere huisartsen het aandurven om samen een vrije vestiging te beginnen. Zelf startte ik zo anderhalf jaar geleden, je kunt de praktijk inrichten volgens je eigen visie. Mijn maat en ik zijn eerst met een mediator gaan zitten: waar zitten potentiële gevaren in communicatie, hoe kunnen we daarmee omgaan? Een maatschap is toch een tweede huwelijk.

Praktijkhouder in loondienst

Monique Hartings is praktijkhouder, maar dan in loondienst van een stichting. Naast haar werk als huisarts is ze projectleider arbeidsmarkt. Met de Starterspool wil ze jonge huisartsen helpen bij het vinden van een vaste plek.

beeld bloed gaan prikken en samen onderzochten we de inzet van AI. Dit motiveert en maakt ons echt een team. We merken dit ook aan de reacties op een vacature, waarbij we zelfs wat te kiezen hebben. Goed om te lezen dat er LHV-ambassadeurs zijn die zich druk maken over de toekomst van ons vak. Als we met z’n allen de schouders eronder zetten, dan kunnen we het prima redden. ¶

‘Het is fijner om op je mensen te varen dan zelf je spuitjes te tellen’

‘Ineens zie je je naam onder alle recepten staan’

‘In de spreekkamer werk ik vanuit mijn tas, zodat ik niets vergeet als ik visites doe’

Huisarts Jeanette Caljouw-Vos, rubriek De Tas (pagina 22)

‘Ik verwonder me steeds weer over hoe ingewikkeld alles is georganiseerd’

Huisarts Claudine van Lith (pagina 8)

Huisarts Claire Sikkens over haar praktijkstart (pagina 30)

Huisarts en LHV-ambassadeur Marie-Annette Vollebregt (pagina 18)

binnenkijken

TLC huisartsen, Berkel en Rodenrijs

TEKST: BERBER BIJMA / FOTOGRAFIE: MIRJAM VAN DER LINDEN

Nulpraktijk met een verwelkomende sfeer

Willemijn Touw, Stefan Labrujère en Sophie Costerus kennen elkaar van de huisartsenopleiding. Ze bleken alle drie in of vlakbij Berkel en Rodenrijs te wonen én dezelfde ideeën te hebben over hoe ze willen dokteren. Samen vatten ze het plan op om een nulpraktijk in Berkel te beginnen. ‘We hebben eerst contact gezocht met de gemeente en de hagro. Die waren beide positief, want alle praktijken hier zaten al een tijd vol’, vertelt Stefan. ‘Vervolgens probeerden we ook via de gemeente een geschikt pand te vinden, maar dat lukte niet. Na een dik halfjaar zoeken vonden we via Funda een pand.’ ‘En waar gelukkig al een zorgbestemming op zat’, vult Sophie aan. Het pand was zo goed als leeg. Ze konden het dus helemaal naar hun hand zetten. Met hulp van de partner van een collega-huisarts maakten ze plannen. Sophie: ‘We hebben samen overlegd welke kleuren en welke sfeer we wilden. We hebben voor de combinatie van rustig en modern gekozen. Zowel wij als onze patiënten moeten zich fijn voelen in deze ruimte, dus al te steriel wilden we het niet.’ De kleuren

waren in een vrij vroeg stadium, toen de echtgenoot van Sophie het logo ontwierp, in feite al vastgelegd. Willemijn: ‘Uitgaand van die kleuren hebben we voor een moderne inrichting gekozen, met een visgraat vloer – behalve in de spreekkamers, om hygiënische redenen – en gestoffeerde meubels. Daarnaast hebben we grote boeketten zijdebloemen laten opmaken. De praktijk heeft een open, verwelkomende sfeer gekregen.’ In mei 2023 gingen de deuren van de praktijk open.

Met een nulpraktijk hadden ze uiteraard niet meteen genoeg patiënten voor drie huisartsen. ‘In januari waren we al ruimschoots over onze prognose van het aantal patiënten heen, dus het gaat prima’, vertelt Stefan. Ze willen doorgroeien naar zo’n 6000 patiënten. Op dit moment is er alleen een POHGGZ voor twee middagen in de week. Stefan: ‘We hebben een mooi telefoonsysteem waardoor het goed te doen is om zonder assistente te beginnen. Maar als we verder groeien, gaan we die op een gegeven moment natuurlijk wel aannemen.’ ¶ De visgraatvloer en de gestoffeerde meubels zorgen voor een huiselijke sfeer

Bij TLC huisartsen werken 3 huisartsen en 1 POH-GGZ.

De drie spreekkamers zijn vrijwel identiek ingericht, bedoeld voor flexibel gebruik

De meubels in de spreekkamers zijn op maat gemaakt

LHV Bouwadvies

Benieuwd of de ruimte van jouw praktijk optimaal is ingedeeld? LHV Bouwadvies maakt graag een adviesplattegrond op schaal 1:50. Met korting voor LHV-leden. Maak een afspraak via lhv.nl/contact-lhv-bouwadvies

De glazen pui aan de zijde van de trap, met een kunstwerk, is de eyecatcher van de praktijk

Labrujère,

De – kleinere –spoedkamer kan in de toekomst ook door een assistente worden gebruikt

In de praktijk

Stefan

Willemijn Touw en Sophie Costerus

staan diverse boeketten van zijdebloemen, die zo’n anderhalve meter hoog zijn

Bent u of is uw personeel toe aan een welverdiende vakantie?

Dan helpen wij u graag!

Wij bemiddelen in:

Doktersassistenten

Geneeskundestudenten

Basisartsen

POH-S

Praktijkmanagers

Waarnemers

www.huisartsenhulp.nl info@huisartsenhulp.nl 020-2621020

De gegevens van jouw patiënten veilig in hun

PGO met MedMij

MedMij is dé Nederlandse standaard voor het veilig en betrouwbaar uitwisselen van medische gegevens tussen zorggebruikers en gezondheidsprofessionals.

Door het MedMij-label weet je dat jouw patiënten hun medische gegevens veilig in hun persoonlijke gezondheidsomgeving (PGO) kunnen verzamelen.

Ontdek alles over MedMij op medmij.nl/zorgaanbieders

Verduurzaamde praktijk met zelfstandige medewerkers: aantrekkelijk om in te stappen

Claudine van Lith stopte dit voorjaar als praktijkhouder in Olst. Ze zocht opvolgers die pasten bij haar visie op praktijkorganisatie en verduurzaming.

TEKST: BERBER BIJMA

FOTOGRAFIE: PAUL REMMELTS

‘Maximale verantwoordelijkheid voor teamleden en een zo duurzaam mogelijke praktijkvoering. Dat zijn al jaren mijn speerpunten, los van een eventuele praktijkoverdracht. Achttien jaar geleden werd ik solopraktijkhouder. Ik werkte wel samen met andere huisartsen, maar had toch primair een eigen bedrijf. Mijn managementstijl is eigenlijk al die jaren geweest dat de teamleden – physician assistant, praktijkverpleegkundigen en assistentes – vorm en inhoud van hun eigen werk bepalen én de vorm van mijn werk. Ik ga bijvoorbeeld niet in discussie over wel of geen visite bij een bepaalde patiënt, of wel of niet iemand op het spreekuur laten komen.

De teamleden krijgen, met hun eigen inschattingsvermogen, zoveel mogelijk verantwoordelijkheid. Ze werken bijna allemaal al heel lang in de praktijk. Ik denk dat het komt door de verantwoordelijkheid en de kansen op zelfontwikkeling die ze krijgen. En ook omdat ik ze goed betaalde en nooit heb beknibbeld op verlof bij life events.’

‘Daarnaast ben ik veel bezig met duurzaamheid. De gezondheidszorg zit in een spagaat: aan de ene kant zijn we bezig mensen gezonder te maken, aan de andere kant stoten we daarbij zoveel CO2 en andere afvalstoffen uit dat we de gezondheid van diezelfde patiënten weer schaden. De cijfers over planetary health zijn schrikbarend. Ik vind daarom dat we als zorgverleners aan onze patiënten verplicht zijn om de verkwanseling van de aarde tegen te gaan.’

Goede start

‘Over de verduurzaming van het praktijkgebouw heb ik gesprekken gevoerd met de verhuurder. Gelukkig zijn daar inmiddels plannen voor. Verder hebben alle teamleden in eigen projecten gewerkt aan het drastisch verminderen van verbruiksmiddelen. In veel gevallen hoeft er bijvoorbeeld geen papier op de onderzoeksbank, handschoenen gebruiken we alleen bij risico op infectieoverdracht en disposables als houten tongspatels of plastic dopjes voor de oorkijker, hebben we vervangen door durables.’

‘Bij het zoeken naar een geschikte opvolger hebben we gebruik gemaakt van een profielschets met scorelijst. Tijdens de hele rit was het team nauw betrokken. In de loop van ruim een jaar zijn we met verschillende potentiële opvolgers in gesprek geweest. Ik heb tweemaal een advertentie uitgedaan, onder meer via de regionale huisartsencoöperatie en via apps voor waarnemend huisartsen. De tweede advertentie had een wat moderner jasje, al vond ik dat zelf –als ouderwetse mevrouw – eigenlijk wat schreeuwerig. In de gesprekken benadrukte ik in alle eerlijkheid de trouw, de daadkracht en de kennis van het personeel.’

‘Sabine en Chantal waren erg enthousiast. Toen ik vertelde over de maximale verantwoordelijkheid van medewerkers, kwamen zij met de term “zelfsturend” – ze wisten dus waar ik het over had. Ze waren ook enthousiast over de duurzaamheid in de praktijk. Dat was voor mij natuurlijk mooi: ik ben blij dat er van alle energie die ik heb gestoken in de praktijk, nog goed gebruik gemaakt wordt. De toekomstgerichte cultuur is blijven bestaan.’

‘Natuurlijk runnen ze de praktijk op hun eigen manier, dat heb ik destijds ook gedaan. Ik heb er geen enkele moeite mee dat ze meteen na de overname ook bijvoorbeeld Lean werken hebben ingevoerd, integendeel. Ik

‘Sabine en Chantal waren enthousiast over de organisatie en de duurzaamheid van de praktijk’

denk dat het na zoveel jaar praktijkhouderschap van mij op sommige punten goed is dat er een nieuwe wind gaat waaien. Dat goede patiëntenzorg wordt gewaarborgd, is het belangrijkste.’

‘Huisartsen die over een paar jaar een opvolger nodig hebben, zou ik aanraden om zo mogelijk voor energiezuinige huisvesting te zorgen. Dat zorgt ervoor dat er geld overblijft voor andere dingen. En niet onbelangrijk: spreek af welke rol collega’s hebben bij het zoeken van een opvolger. Soms moet een huisarts noodgedwongen doorgaan, als er geen opvolger is te vinden. Daar moet je het met elkaar over hebben. En in z’n algemeenheid zou ik zeggen: werk op een manier die bij je past, waar je zelf blij van wordt en waar de mensen om je heen ook blij van worden. Dan kan het bijna niet anders dan dat je opvolger daar ook blij van wordt.’

‘Ik heb het altijd heerlijk gevonden om zo weinig mogelijk een vergadercultuur te hebben. Het is fijner om op je mensen te varen dan zelf je spuitjes te tellen en koekjes voor de koffiekamer te kopen. Laat een beetje los terwijl je nog aan het werk bent. Dan is het later ook makkelijker om je patiënten en je hele praktijk los te laten.’

Sabine van den Hoogenband en haar collega Chantal Gustin namen per 1 april de praktijk van Claudine van Lith over en gaven die de naam ‘De Huisdokters’. De praktijk sloot heel goed aan bij hun ideeën en wensen.

‘Chantal en ik doorliepen ongeveer tegelijk de huisartsenopleiding. Toen we die twee jaar geleden afrondden, raakten we met elkaar in gesprek. We wilden allebei praktijkhouder worden en bleken eigenlijk helemaal dezelfde ideeën te hebben over hoe we die praktijk wilden inrichten.’

‘In eerste instantie zijn we samen op zoek gegaan naar een plek om een nulpraktijk te openen. We kregen van heel veel partijen medewerking – er was zelfs iemand die een oude groentewinkel voor ons wilde verbouwen. Maar het bleek simpelweg niet te betalen. Voor een lopende praktijk krijg je heel makkelijk een lening omdat je meteen inkomsten hebt. Bij een nulpraktijk moet je de eerste periode van vaste lasten overbruggen en vooral qua huisvestingskosten bleek dat een onbegonnen zaak.’

‘Precies in de periode dat we moesten concluderen dat een nulpraktijk niet haalbaar was, kwam de advertentie van Claudine voorbij. We besloten zonder al te veel verwachtingen eerst maar eens gewoon in gesprek te gaan. Tijdens dat eerste gesprek bleek al dat de praktijk van Claudine héél erg leek op waar wij met onze nulpraktijk naartoe wilden. Een zelfsturend team, aandacht voor duurzaamheid, toekomstgerichte zorg. Naast het vrijwel papierloos werken, zijn medewerkers en patiënten inmiddels gewend kritisch te kijken naar medicijngebruik. Het gebruik van benzodiazepines is erg laag en patiënten zijn gewend dat

zij niet zomaar antibiotica krijgen. Het gebouw krijgt binnenkort zonnepanelen en er zijn plannen voor algemene verduurzaming van het pand. Het feit dat de verhuurder zo fijn meedenkt en ook duurzaam wil werken maakte de overname ook makkelijker.’

‘Het eerste gesprek was in maart 2023. In november waren we uit de onderhandelingen en spraken we af dat Chantal en ik vóór de overname beiden nog in de praktijk zouden komen werken als waarnemend huisarts. Drie maanden voor de overname op 1 april kwam Chantal in de praktijk werken; ik een maand later. De laatste twee maanden voor overname deden Chantal en ik samen het spreekuur en deed Claudine vooral administratieve zaken. Die maanden waren heel handig, voor allerlei overdrachtsvragen maar ook omdat je soms een krabbel nodig hebt.’

‘We hadden een lange to-do-list voor een relatief korte periode, maar het ging allemaal prima. Sommige zaken zijn ook beter geregeld dan een paar jaar geleden. Wij hoefden bijvoorbeeld maar drie dagen op onze AGBcode te wachten. Daarmee konden we weer allerlei volgende zaken regelen.’

‘Het praktijkhouderschap bevalt ons vanaf het begin heel goed. Ook het team zegt het fijn te vinden. In de eerste maand hebben we meteen Lean werken ingevoerd. Minder voorraad betekent minder kans dat spullen over de datum raken – ook dat is duurzaam. Verder gebruiken we uitwisbare aantekeningenboekjes, die dus herbruikbaar zijn.’

‘We hebben in de eerste weekenden wat muren geverfd en wat zaken opgeruimd. Verder was er in de eerste maand nog weleens een probleempje met declaraties of inlognamen. Na een maand liep het allemaal soepel, vooral doordat we zo’n fijne basis hadden. Een zelfsturend team is geweldig. Medewerkers houden ons op de hoogte van wat ze doen en trekken aan de bel

‘Na een maand liep het allemaal soepel, vooral doordat we zo'n fijne basis hadden’

als er iets is. Voor het overige werken ze heel zelfstandig.’

‘Zouden we ook een praktijk hebben overgenomen die veel minder goed bij onze ideeën had aangesloten? Lastige vraag. We deinzen niet terug voor een uitdaging, maar we hebben simpelweg niet voor die keuze gestaan. Deze praktijk past perfect bij ons.’

‘Het scheelde dat ook de omgeving meewerkte en ons welkom heette. Alle praktijken in Olst zijn de afgelopen tijd overgenomen door jonge starters. We hebben goed contact met de wagro – die eigenlijk een hagro is, want er zitten praktijkhouders in, maar die om de een of andere reden toch nog wagro heet. Al voor onze officiële start werden we uitgenodigd door de wagro. We hebben prima

afspraken over onderlinge waarnemingen en als wij ergens tegenaan lopen, denkt de wagro mee.’

‘Chantal en ik hebben beiden ervaring met zowel langdurige als kortdurende waarnemingen en natuurlijk met diensten op de huisartsenpost. Zeker vergeleken met kortdurende waarnemingen, bevalt het praktijkhouderschap veel beter. Je leert je patiënten kennen en je bent zelf verantwoordelijk voor de opvolging van beslissingen die je eerder hebt genomen. We kunnen ook op eigen initiatief langsgaan bij palliatieve patiënten die niet zelf aan de bel trekken – dat is in deze regio niet uitzonderlijk. Als vaste huisarts kun je kortom meer kwaliteit van zorg leveren.’ ¶

OP WEG NAAR EEN SOEPELER

PROCES PRAKTIJKSTART

‘Nog geen peanuts, wel een forse verbetering’

Met een breed programma wil de LHV huisartsen nog meer ondersteunen bij de start van hun eigen praktijk. Daarvoor moeten drempels voor het praktijkhouderschap omlaag. Het administratieve proces bij een praktijkstart is zo'n drempel. De afgelopen twee jaar sprak de LHV uitgebreid met alle betrokken instanties. Eenvoudiger konden ze het niet maken, toch zijn er verbeteringen bereikt.

TEKST: CORIEN LAMBREGTSE / ILLUSTRATIE: AAD GOUDAPPEL

Van het moment dat je je inschrijft bij de Kamer van Koophandel tot het moment dat je zorg kunt declareren bij de zorgverzekeraar. Als je pech had, kon het je wel een half jaar kosten om dat proces te doorlopen, zo laat het kleurrijke stroomschema van LHV-beleidsadviseurs Joelle van Pelt en Johan Snijders zien. De keten van de praktijkstart was een traag en ingewikkeld proces. De afgelopen jaren hebben Van Pelt en Snijders samen met afgevaardigden van de betrokken instanties, zoals KvK, Vektis, Vecozo, CIBG, VZVZ en Zorgverzekeraars Nederland, naar verbeteringen gezocht. Dankzij hun inzet kom je er nu – met een beetje geluk – in 13 weken doorheen. Nog steeds geen peanuts, maar toch een forse verbetering.

De LHV kreeg met grote regelmaat vragen en klachten over de hoeveelheid tijd en administratie die het huisartsen kost, voordat zij daadwerkelijk met hun eigen praktijk kunnen starten. Dat proces bestaat uit verschillende stukjes waarvoor verschillende partijen verantwoordelijk zijn. ‘Die stukjes sloten niet goed op elkaar aan, wat het proces

tijdrovend, ingewikkeld en daardoor foutgevoelig maakte,’ constateert Van Pelt. ‘Wij hadden de ambitie om die doorlooptijd aanzienlijk te verkorten en hebben de hele keten om medewerking gevraagd. Het belang voor huisartsen is groot. Zolang je het proces niet helemaal hebt doorlopen, kun je geen patiënten inschrijven en kun je niets declareren. Al die tijd heb je dus geen inkomsten.’

◼ VEEL STAPPEN

Om patiënten in te kunnen schrijven en zorg te kunnen declareren, moet je beschikken over een HIS (huisartseninformatiesysteem) en een zorgcontract bij zorgverzekeraars. Ook heb je een UZI-pas nodig en dat vereist een fysieke identiteitscontrole. Om zorgcontracten af te kunnen sluiten, heb je Vecozo nodig voor een veilige en betrouwbare uitwisseling van digitale gegevens. Om je bij Vecozo aan te kunnen sluiten, moet je een AGB-code hebben, zowel voor jezelf als voor je onderneming, die garandeert dat je als zorgverlener geregistreerd staat en voldoet aan de gestelde kwaliteitseisen. Voor die code moet je bij Vektis zijn. Voorwaarden om die code te verkrijgen, zijn dat je een BIG-registratie hebt en bent ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. De rechtmatigheid van die registratie wordt gecontroleerd door het CIBG (Wet toetreding zorgaanbieders; Wtza) waarvoor je e-herkenning moet hebben. En daarvoor moet je bij de KvK geregistreerd zijn.

‘Het zijn veel stappen. En je kunt steeds pas door met de volgende stap als je de vorige hebt afgerond.’ Snijders benadrukt dat het verhaal niet alleen voor starters geldt, maar ook voor huisartspraktijken die van rechtsvorm veranderen, bijvoorbeeld omdat een maat met pensioen gaat en de overblijvende huisarts als solopraktijk verder gaat. ‘Ook dan moet je het hele proces opnieuw doorlopen. Dan heb je een nieuwe praktijk-AGB-code nodig, een nieuwe Vecozoinschrijving en nieuwe contracten met de zorgverzekeraars. Daar staan veel huisartsen vooraf niet bij stil. Het ergste voorbeeld dat ik ken, is dat van een apotheekhoudend huisarts die samen met een maat in een maatschap zat. Toen die maat ermee ophield, dacht de overblijvende huisarts dat het aanpassen van de rechtsvorm zo gepiept was, maar tot zijn schrik moest hij bij het begin beginnen. Dat liep op een paar punten mis, waardoor het hele proces maar liefst een jaar duurde. Normaal gesproken betaalt de verzekeraar een bestaande praktijk een financieel voorschot op basis van eerdere cijfers, om de wijzigingsperiode te overbruggen. Maar in dit geval ging er ook iets mis bij de verzekeraar, waardoor dat voorschot niet werd uitbetaald. Daardoor ging de praktijk van kerngezond ineens naar de financiële afgrond.’

◼ PARALLEL

De LHV vroeg alle partijen of zij mogelijkheden zagen om het proces te vereenvoudigen en te versnellen. Van Pelt:

LHV start Programma Praktijkhouderschap

Omdat er grote zorgen zijn over het dalende aantal praktijkhouders, is dit jaar het meerjarige LHV-programma Praktijkhouderschap van start gegaan. Het programma heeft drie pijlers: onderzoek, beleid en dienstverlening, vertelt programmaleider Lennart Rijkers.

‘Met onze dienstverlening begeleiden en informeren we huisartsen die een praktijk willen starten of overnemen. Daarnaast ondersteunen we ook de bestaande praktijkhouders bij een goede praktijkvoering. We hebben heel wat handreikingen, handboeken en nascholingen ontwikkeld die huisartsen de weg wijzen. Een recente publicatie is de vernieuwde LHV-checklist Praktijkstart, een stappenplan dat huisartsen stap voor stap begeleidt bij de start of overname van een praktijk. Daarnaast richten we ons ook op onderzoek en beleid. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ruim 80 procent van de jonge huisartsen praktijkhouder wil worden. Toch is op dit moment maar 60 procent van de huisartsen praktijkhouder. Er zijn allerlei onderzoeken gedaan naar de oorzaken, maar dat ging altijd over deelaspecten. Wij duiken daar als LHV nog dieper in. Er loopt nu een interessant meerjarig onderzoek bij de Rijksuniversiteit Groningen naar de oorzaken van de verminderde belangstelling

voor het praktijkhouderschap. Daar hopen we de komende jaren meer van te horen. Als we goed in beeld hebben wat de oorzaken zijn, kunnen we daar beter beleid op maken en daar vervolgens ook weer passende producten bij ontwikkelen.

We hebben natuurlijk al enig idee van de belemmeringen. De hele procedure bij praktijkstart is daar een voorbeeld van. Maar denk ook aan andere administratieve lastendruk, de hoge werkdruk en de huisvestingsproblematiek. En wellicht zijn er ook externe belemmeringen die meespelen. Het doel is het praktijkhouderschap stimuleren. We hebben daar vooralsnog geen concrete cijfers op geplakt, maar wellicht gaan we die tijdens het programma nog vaststellen en komen we tot oplossingen waar we nu nog totaal niet aan denken. Het vraagstuk heeft in ieder geval urgentie gekregen: het heeft ook de belangstelling van zorgverzekeraars, de overheid, de politiek en andere zorgpartijen. Er zijn maar weinig mensen die de opkomst van commerciële huisartsenpraktijken als gewenste oplossingsrichting zien. Als we het praktijkhouderschap aantrekkelijker willen maken, dan betekent dat iets voor de manier waarop wordt omgegaan met tarieven, vergoedingen, werkdruk, huisvestingsproblematiek, administratieve lasten en regeldruk.’

‘Ze hebben allemaal kritisch naar hun processen gekeken. Daarmee is onder meer bereikt dat sommige onderdelen nu parallel kunnen worden doorlopen. De identiteitscontrole voor de E-herkenning gaat nu via DigiD. En Vektis en Vecozo hebben de behandeling van aanvragen versneld. Het resultaat is dat als alles meezit, het proces nu in 13 weken kan worden doorlopen.’

Snijders ziet nog een voordeel van het intensieve overleg van de afgelopen jaren. ‘We beschikken nu over een netwerk van contactpersonen die we kunnen benaderen als huisartsen in het proces vastlopen. Als huisartsen zich dan bij ons melden kunnen we vaak helpen versnelling aan te brengen.’

Een grote behoefte van praktijkstarters is een uniforme aanmelding bij zorgverzekeraars, zodat je als huisarts maar één zorgcontract hoeft te sluiten en maar één keer je rekeningnummer hoeft door te te geven. Dat bleek in de praktijk onmogelijk, omdat alle zorgverzekeraars hun eigen procedures hanteren. Snijders: ‘Het enige wat wij konden doen om het makkelijker te maken, is een handreiking opstellen, waarin we per zorgverzekeraar de werkwijze en gevraagde gegevens op een rijtje hebben gezet, zodat niet elke praktijkhouder dat zelf hoeft uit te vinden.’

De LHV wil leden ondersteunen door concreet te maken wat ze precies moeten doen en in welke volgorde, vertelt Van Pelt. ‘Daar hebben we recent een nieuwe Checklist Praktijkstart voor opgesteld. Maar helaas blijft het een ingewikkeld en tijdrovend proces. Dat komt doordat het om wettelijke eisen gaat waar we niet zomaar omheen kunnen. De enige manier om het proces verder te vereenvoudigen, is dat de wet- en regeldruk afneemt. Daar blijven

‘Iedere ketenpartner heeft kritisch naar zijn eigen proces gekeken. Zo kunnen sommige onderdelen nu parallel worden doorlopen’

we ons als LHV zeker voor inzetten. Maar vooralsnog moet je er als praktijkhouder rekening mee houden dat het praktijkstartproces veel tijd vraagt.’

◼ LAAT JE INFORMEREN

‘Alle partijen zijn zich er wel bewust van geworden dat het beter moet,’ constateert Snijders. ‘Inmiddels hebben alle partijen hun bereikbaarheid een stuk verbeterd, zodat zorgverleners makkelijker met vragen bij hen terecht kunnen. Als je bijvoorbeeld een probleem hebt met je AGBinschrijving, dan moet je eerst bij Vektis zijn, want dat is de partij die jou daarin kan helpen. Wij kunnen er wel achteraan bellen om de urgentie te verhogen, maar zij moeten het probleem uiteindelijk toch oplossen. Daar zijn ze zich ook van bewust.’ Het probleem speelt overigens niet alleen bij huisartsen, maar bij alle zorgverleners die een praktijk starten, dus ook bij tandartsen en fysiotherapeuten. ‘Als we de zorg in Nederland overeind willen houden en zorgverleners niet willen ontmoedigen om een praktijk te beginnen of over te nemen, dan moet het ministerie van VWS de wet- en regelgeving vereenvoudigen,’ stelt Van Pelt.

Snijders en Van Pelt blijven voorlopig nog in overleg met de betrokken ketenpartners. ‘We bespreken dan voorkomende casussen. En ook omdat het proces niet alleen de praktijkstart betreft, maar elke verandering van rechtsvorm van een praktijk. Snijders heeft een belangrijk advies voor huisartsen: ‘Als je van rechtsvorm wil veranderen, neem dan eerst even contact op met onze juridische afdeling. Zij kunnen je vertellen waar je op moet letten. Anders kan dat proces je wel eens heel veel tijd gaan kosten. Laat je goed informeren.’ ¶

Hulp bij praktijkstart? Check!

Heb jij concrete plannen om een praktijk te starten of over te nemen? De vernieuwde LHV-checklist helpt je stap voor stap door de voorbereidingen. Zo kun je op tijd de stappen zetten die nodig zijn om succesvol te starten. Meld je aan op de LHV-website en geef de praktijkvorm en de verwachte startdatum aan. Je ontvangt de periode daarna in de verschillende fasen van het proces een mail met de actie die je op dat moment moet ondernemen. In de checklist vink je per fase aan welke acties je al hebt gedaan. Je ontvangt via de mail een overzicht van de uitgevoerde acties. Zo houd je in elke fase bij waar je staat en ben je op tijd klaar voor jouw praktijkstart of -overname.

Andere producten waarmee we je kunnen helpen:

◼ Nascholingen Praktijkstart bij de LHV Academie

◼ Nascholingen voor praktijkhouders bij de LHV Academie

◼ Handboek Een eigen praktijk

◼ Handreiking doorgeven of wijzigen IBAN bij zorgverzekeraars

Meer weten over praktijkhouderschap? Kijk online op de LHV-themapagina Praktijkhouderschap

NULPRAKTIJK FEANSTATE IN HEERENVEEN

(Bijna) gepensioneerde huisartsen bereiden de weg voor jonge starters

In en rond Heerenveen woonden tot voor kort veel patiënten zonder huisarts. Regio-organisatie Dokterszorg Friesland zette een nulpraktijk op, in overleg met de LHV-afdeling en samen met zorgverzekeraar en gemeente. Jac Jacobs, eerder praktijkhouder op Ameland, werkt samen met anderen in praktijk Feanstate tot in september een nieuw team de patiënten overneemt.

TEKST: BERBER BIJMA

FOTOGRAFIE: BAS JONGERIUS

Jac Jacobs woont op Ameland, waar hij tot april 2023 dertig jaar lang een huisartsenpraktijk had. Na het overdragen van die praktijk aan een jong huisartsenechtpaar, is hij met een aantal anderen een praktijkteam gaan vormen dat op verschillende plekken in het land kan inspringen, bijvoorbeeld om huisartsen te ontlasten in vakantietijd. ‘We zijn met twee gepensioneerde huisartsen – mijn zus en ik – een bijna gepensioneerde huisarts, een jonge huisarts, een assistente en een administratief medewerkster’, vertelt Jacobs. ‘Wij kunnen in principe een hele praktijk tijdelijk overnemen. We vinden het leuk om met deze pool huisartsen te helpen die anders bijvoorbeeld niet met vakantie kunnen. En natuurlijk om patiënten te helpen.’

De hagro van Heerenveen hoorde van het ‘team’ van Jacobs en ging met hem in gesprek over de nieuwe praktijk die ze in Heerenveen wilde oprichten, met het oog op de vele mensen zonder

huisarts. Regio-organisatie Dokterszorg Friesland en LHV-afdeling Friesland en de Friese Huisartsen Vereniging spraken vorig jaar af dat Dokterszorg Friesland tijdelijk eigenaar kon worden van een op te starten nulpraktijk in Heerenveen, om (jonge) starters een soepele start te geven. Na een paar maanden voorbereiding opende de praktijk afgelopen januari de deuren. Feanstate is gevestigd in de voormalige dokterswacht van Heerenveen. Dit is naast het kantoor van Dokterszorg Friesland, die het gebouw huurt.

Jacobs: ‘Dokterszorg is de zakelijke praktijkhouder, die samen met ons de praktijk heeft opgezet en samen met de zorgverzekeraar heeft gefinancierd. Medisch gezien heb ik de eindverantwoordelijkheid; de patiënten staan op mijn naam. Ik vind het een prachtig model, want het opzetten van een nulpraktijk is een financieel risico dat niet iedereen zomaar kan dragen. Het is heel mooi dat Dokterszorg Friesland in de aanloopfase het ondernemersrisico op zich neemt. Ook voor de collega’s in de omgeving, die nu ook verlichting ervaren. En, zonder onszelf op de borst te willen kloppen, Dokterszorg had natuurlijk ook wel geluk dat ons groepje op hun pad kwam. Alle puzzelstukjes vallen zo in elkaar en het is vrij vlot gelukt om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen, inclusief die van de gemeente en de zorgverzekeraar. Zo is het een hele mooie overgangsconstructie geworden. Daar zijn we met z’n allen best trots op.’

De ‘pool’ van Jacobs levert twee huis-

artsen en een assistente voor Feanstate. ‘Mijn zus heeft ooit een praktijk opgezet en de assistente uit onze samenwerkingsgroep zelfs drie keer. Dus we brengen wel wat ervaring mee.’ Daarnaast is een extra assistente aangetrokken en zijn via Dokterszorg Friesland twee projectleiders betrokken. Inmiddels werken in de praktijk ook twee jonge waarnemers, die van plan zijn per september door te gaan. ‘Wij zijn begonnen met vijf dagen per week in de praktijk te werken. Inmiddels zijn we gaandeweg aan het overdragen. Ik werk nu nog één dag per week in de praktijk en in de zomer weer twee dagen. Als ik met vakantie ben, vervangt mijn zus mij.’

Jacobs is blij dat hij en zijn collega’s met hun tijdelijke inzet kunnen zorgen voor continuïteit in de huisartsenzorg. ‘Dat heb ik op Ameland in feite ook gedaan, door tijdig ruimte te maken voor opvolgers.’

Nog geen halfjaar na de start heeft de praktijk zo’n 1300 patiënten. ‘We nemen alleen patiënten van wachtlijsten over, geen patiënten die al een huisarts hebben. Naar verwachting zal het aantal patiënten nog wel toenemen, want er staan nog veel meer mensen op een wachtlijst.’ Jacobs vindt het inspringen in de startfase van een nieuwe praktijk ‘heel dankbaar werk’. ‘Patiënten zijn blij dat ze eindelijk weer kunnen worden gezien en zich bij een praktijk kunnen inschrijven. Sommigen hadden al een paar jaar geen huisarts meer gezien. Die dankbaarheid is soms ontroerend. Tegelijk zijn ook de collega’s in de regio heel dankbaar.

‘Inspringen in de startfase van een nieuwe praktijk is heel dankbaar werk’

Zij hebben de afgelopen jaren heel wat spoedzorg moeten verlenen aan mensen zonder vaste huisarts. Maar veel aandoeningen zijn helemaal niet geschikt voor spoedzorg. Denk aan ouderenzorg. Er zijn hier prachtige serviceflats gebouwd, maar de mensen die er zijn komen wonen, konden geen huisarts krijgen. Dit werk overtuigt mij er maar weer eens van dat het huisartsenvak het mooiste vak van de wereld is. En ook een noodzakelijk vak.’

Als alles volgens planning verloopt, gaan de patiënten op 1 september over naar de beide jonge huisartsen van Feanstate, die nu nog waarnemend huisarts zijn. Jacobs: ‘Wij kijken dan met onze pool hoe we elders in Nederland een volgende praktijk kunnen ontlasten of opstarten.’ ¶

LHV-ambassadeurs in actie

Wat beweegt huisartsen om LHV-ambassadeur te worden? Wat willen ze bereiken, wat moet er volgens hen anders in huisartsenland en wat vraagt dit van de LHV? Pieter Boekel (Drenthe), Karel Steur (Amsterdam/Almere) en Marie Annet Vollebregt (Midden-Nederland) over hun eerste jaar als LHV-ambassadeur. TEKST: CORIEN LAMBREGTSE / FOTOGRAFIE MIRJAM VAN DER LINDEN

‘Als je ziet wat de LHV allemaal voor je doet, is het logisch dat je lid wordt’

Karel Steur (31), waarnemend huisarts en LHV-ambassadeur Amsterdam/Almere

‘Op een fietsvakantie in de Ardennen, tijdens mijn huisartsenopleiding, had ik een belangrijk inzichtmomentje. Ik besefte ineens dat de enige manier om ons vak toekomstbestendig te houden, is dat alle 13.000 huisartsen samen een vuist maken. Als wij ons niet met z’n allen hard maken voor ons vak, beslissen anderen hoe de huisartsenzorg eruit komt te zien. Dat zal niet in ons voordeel zijn. De samenleving verandert en daar moet de huisartsenzorg in mee. Maar laten we daar zelf de regie in houden.

Toen ik eind vorig jaar de vacature voor LHV-ambassadeur zag, heb ik die kans aangegrepen om me daadwerkelijk in te zetten. Door me te verdiepen in wat er speelt, ben ik gaan beseffen wat de LHV allemaal doet. Niet activistisch of schreeuwerig, maar meer op een diplomatieke manier. Want de winst zit niet in kortetermijnsuccessen, waarvoor een activistische koers beter werkt, maar in de gewenste grote veranderingen, vooral voor de lange termijn. Ik zie dat de LHV best moeite heeft om duidelijk voor het voetlicht te krijgen wat ze doet. Daar wil ik me als ambassadeur voor inzetten. Als je ziet waar de LHV mee bezig is en voor ons vak doet, is het niet meer dan logisch dat je er lid van wordt. Ik hoor collega’s wel eens zeggen: ‘Wat doet de LHV eigenlijk voor mij?’ Dan denk ik: wat doe jij voor de LHV? Er spelen allerlei problemen in en rond de huisartsenzorg. In alle regio’s wordt op verschillende manieren aan oplossingen gewerkt. Het leek mij handig om die oplossingen te verzamelen, zodat niet elke regio het wiel opnieuw hoeft uit te vinden. Daarom heb

ik de ambassadeurs van alle 19 afdelingen gevraagd te beschrijven welke grote problemen in hun regio spelen en welke oplossingen daarvoor zijn bedacht. Ik ben nu bezig daar een overzicht van te maken, zodat anderen die oplossingen mogelijk kunnen toepassen in hun eigen regio.

Een van de grootste problemen waar huisartsen tegenaan lopen is huisvesting. De beste oplossing die ik ben tegengekomen, is het H-team 010 in Rotterdam: een team van LHV-ambassadeurs en vertegenwoordigers van de gemeente en de zorgverzekeraar. Het team bestaat uit een overlegteam dat zich inzet om individuele casussen op te lossen én een stuurgroep die een visie en beleid ontwikkelt om het huisvestingsprobleem structureel aan te pakken. Rotterdamse huisartsen die willen uitbreiden of een betaalbaar pand zoeken, kunnen bij dat H-team aankloppen. Die aanpak werkt zo goed dat wij in Amsterdam ook bezig zijn om een H-team op te richten. In Den Haag gebeurt hetzelfde.

We moeten er als LHV voor zorgen dat het huisartsenvak interessant blijft en dat het aantrekkelijker wordt om voor het praktijkhouderschap te kiezen. Vrijwel niemand wordt huisarts om zijn hele leven waarnemer te blijven. Ook mijn ideaal is om praktijkhouder te worden, omdat ik me wil verbinden aan een populatie en een band wil opbouwen met mijn patiënten en het praktijkteam.

Het mooie van ons vak is dat je zelf kunt kiezen hoe je het invult. Kies je voor de stad of het platteland, voor een groepspraktijk, duopraktijk of ga je liever in loondienst? Wil je alleen ’s nachts werken of alleen overdag? Het huisartsenvak is bij uitstek een vak dat je helemaal naar je eigen hand kunt zetten.’

Marie Annet Vollebregt (38), praktijkhoudend huisarts en LHVambassadeur Midden-Nederland

‘In april dit jaar ben ik samen met een collega een nulprakijk gestart in Woerden. Het heeft tijd nodig om naar een volledige praktijk te groeien, maar we zijn op weg. Daarnaast ben ik sinds september 2023 LHV-ambassadeur, vanuit een brede interesse voor de organisatie van de zorg. Naast geneeskunde heb ik ook gezondheidseconomie gestudeerd. De combinatie van deze twee studies maakt mijn blik op de zorg breed en helpt mij in mijn functie als huisarts en ambassadeur. De huisartsenzorg is een complex speelveld. Ik verwonder me er elke keer weer over hoe ingewikkeld alles is georganiseerd, hoeveel organisaties, verbanden en clubs actief zijn. Ik vind het een uitdaging om in die complexiteit tot gezamenlijke oplossingen te komen.

Het imago van ons vak is op dit moment niet best. Het beeld naar buiten is dat huisartsen het zwaar hebben. Dat houdt mensen tegen om huisarts te worden. De uitdaging waar we als LHV en ambassadeurs voor staan, is om te laten zien hoe leuk het vak is. Er zijn problemen in en rond de huisartsenzorg, daar moeten we realistisch over zijn, maar hoe sterker we ons positioneren, ook aan allerlei overlegtafels, hoe beter we die problemen kunnen aanpakken.

Als ambassadeur wil ik bijdragen aan oplossingen. Bijvoorbeeld door huisartsen te ondersteunen bij het starten of overnemen van een praktijk. We onderzoeken momenteel hoe we waarnemend huisartsen kunnen ondersteunen zodat ze de stap maken om praktijkhoudend huisarts te worden, mogelijk samen met de regionale huisartsenorganisaties. Binnen onze afdeling hebben wij vijf regionale huisartsenorganisaties die allemaal op hun eigen manier werken en hun eigen oplossin-

‘We hebben een stip op de horizon nodig voor de huisartsenzorg’

gen bedenken. Dit maakt het extra uitdagend om te kijken waar onze toegevoegde waarde als ambassadeurs ligt. Ik vind het belangrijk om de verbinding te leggen, door vragen en wensen van leden naar de LHV over te brengen, en de boodschappen en activiteiten van de LHV over te brengen naar leden. Dit gebeurt in periodieke overleggen met de besturen van de regio-organisaties, maar ook in een afdelingsberaad voor huisartsen die niet direct bestuurlijk actief zijn, om hen bij te praten over landelijke initiatieven en ontwikkelingen en input op te halen.

De uitdaging is om ons niet blind te staren op de huidige problemen, maar vooral ook naar de lange termijn te kijken. Waar willen we staan over tien jaar? Hoe zorgen we ervoor dat iedere Nederlander een huisarts heeft en houdt? We hebben een stip op de horizon nodig. Een sterke visie van de LHV op de eerstelijnszorg en op de rol die wij als huisartsen willen vervullen, zou daarbij helpend zijn.

Het is makkelijk om ergens tegenaan te schoppen, maar als we het imago van ons vak willen verbeteren, kunnen we beter duidelijk maken waarom dit vak zo mooi is. We kunnen veel zichtbaarder worden in de basisopleiding geneeskunde en studenten laten zien dat het huisartsenvak meer vrijheid geeft dan welke andere specialisatie ook.’

Al 35 jaar dé communicatie-expert in de wachtkamer

Lees nu waarom al meer dan 2.500 huisartsen kiezen voor ons wachtkamerscherm.

All-in €1,- per dag

Support

Content Software

Led scherm

Installatie

Hybride zorg

als oplossing voor uw praktijk of regio

Wij ondersteunen met ons medisch team en slimme IT.

Zo houden we zorg toegankelijk voor iedereen.

ONTWERP • ARCHITECTUUR INTERIEUR • DIRECTIEVOERING BOUWMANAGEMENT • HAALBAARHEID

WWW.VANDERSCHOOTARCHITECTEN.NL

Meer weten? Scan de QR-code.

Pieter Boekel (39), praktijkhoudend huisarts en LHV-ambassadeur Drenthe

‘Waarom ik ambassadeur ben geworden? Omdat we als huisartsen veel meer moeten laten zien hoe geweldig het is om huisarts te zijn. Hoeveel vrijheid je hebt om huisarts te zijn op de manier die bij jou past, met meer of minder ondersteuning van de regionale huisartsenorganisatie, en in samenwerking met andere huisartsen. Ik ben net terug van een rondje visites. Je weet niet hoe gelukkig ik ben als ik met mijn oude jeepje over de landweggetjes van de ene patiënt naar de andere rijd. Er is echt geen mooier vak. Ik ben nu drie jaar praktijkhouder. Ik werk samen met een maat, een hidha en een geweldig praktijkteam. Daarnaast ben ik bestuurslid van de huisartsencoöperatie in Drenthe. Onze coöperatie is eigenaar van de regionale huisartsenorganisatie, Dokter Drenthe, die verantwoordelijk is voor de ketenzorg en de huisartsenpost in onze regio. Dit bestuurswerk combineer ik met mijn werk als LHV-ambassadeur.

Een van de onderwerpen waar ik me mee bezig houd, is de vraag hoe we het praktijkhouderschap kunnen bevorderen. We hebben in Drenthe een steengoed programma praktijkopvolging dat erop gericht is om alle waarnemers in onze regio met hun wensen en ambities in beeld te hebben en hen te ondersteunen om die waar te maken. Bijvoorbeeld door hen in contact te brengen met huisartsen die een opvolger zoeken. Dat programma loopt zo goed dat er in Drenthe geen tekort is aan huisartsen en commerciële huisartsenorganisaties hier helemaal niets te zoeken hebben. Dokter Drenthe speelt hierin een cruciale rol. Ook door huisartspraktijken de

‘ Zet werkplezier op één’

gewenste ondersteuning te bieden, bijvoorbeeld op het gebied van praktijkmanagement en steeds meer ook op het gebied van digitalisering. Werkplezier staat voor mij op 1. Voor de LHV hopelijk ook. Als je je werk met plezier doet, heb je minder stress en kun je meer aan. Het is ontzettend belangrijk dat we een positief beeld van ons vak verspreiden. Ik ben niet zo van het demonstreren en actievoeren, want daarmee bevestig je al snel het beeld dat het zwaar is om huisarts te zijn. Ik denk dat we geneeskundestudenten en huisartsen-in-opleiding beter moeten laten zien hoeveel vrijheid je hebt in het huisartsenvak. Daarover ben ik ook met de opleidingen in gesprek.

Huisartsen zijn nogal behoudend van aard, maar ik ben ervan overtuigd dat we nieuwe technologieën moeten omarmen om ons werk leuker te maken. Ik geloof in digitale hulpmiddelen en artificial intelligence. Het is prima om een vraag van een patiënt in een digitaal consult te beantwoorden, want dan hoeft die patient niet naar de praktijk te komen. Het is nog beter als een vraag door een chatbot kan worden beantwoord, want daardoor houden we meer tijd over voor de mensen die persoonlijke aandacht nodig hebben. De uitdaging is om niet te blijven hangen in onze oude manier van werken. Niet afwachten wat er op ons afkomt, en anderen voor ons laten beslissen, maar vooraan gaan staan en zelf de regie nemen. Bijvoorbeeld als het gaat om digitalisering en telemonitoring. Daar ligt een grote uitdaging voor de LHV. We hebben mensen nodig die een nieuwe koers durven varen.’ ¶

Wie zijn jouw ambassadeurs?

Onze vereniging heeft 19 afdelingen. Als LHV-lid kies jij binnen jouw afdeling welke huisartsen jou als ambassadeur vertegenwoordigen. Ambassadeurs zijn het gezicht van de LHV in de afdeling, samen met LHV-medewerkers vormen ze het afdelingsteam. Een belangrijke taak is belangenbehartiging en vertegenwoordiging in het gebied waar de afdeling actief is. Daarnaast werkt de afdeling samen met regionale stakeholders en waarborgt het afdelingsteam de vertegenwoordiging, inspraak en betrokkenheid van alle huisartsen. Dit allemaal volgens een visie en strategie die binnen de afdeling is opgesteld. In ’Mijn LHV’ zie je bij welke afdeling je hoort. Het complete overzicht vind je hier:

Een klassieke dokterstas, of toch een hippere variant? Als huisarts heb je steeds meer te kiezen. Wat zegt de tas eigenlijk over de dokter? En wat zit er in die tas? Huisarts Jeanette Caljouw-Vos uit Ridderkerk zag in Italië haar droomtas staan.

TEKST: BERBER BIJMA / FOTO: HANS TAK

Wie? Jeanette Caljouw-Vos (54)

Huisarts sinds: 1999

Hoe en waar? praktijkhoudend huisarts in Ridderkerk

Ze had net haar tweede dokterstas gekocht. Een roze, nadat de standaard NHG-tas waarmee ze vijftien jaar eerder haar huisartsenloopbaan was begonnen, de geest had gegeven. Maar die roze tas sloot al snel niet meer goed. ‘Daar moest ik iets mee’, zegt Jeanette Caljouw. En toen zag ze op vakantie in het Italiaanse stadje Lucca zomaar een fantástische tas in de etalage van een tassenwinkel staan.

‘Ik weet eigenlijk niet of hij bedoeld is als dokterstas, maar hij heeft precies de goede afmetingen. En hij zei “koop mij”, daar in die etalage. Ik ben nog even teruggegaan naar de camping om erover na te denken. De prijs was niet gek voor een handgemaakte tas – van zo’n mooi, klein familiebedrijf – maar het is natuurlijk wel veel geld.’

‘In de spreekkamer werk ik altijd vanuit mijn tas, zodat ik niets kan vergeten als ik visites doe. Die doe ik twee dagen per week met de auto en vrijdags altijd op de fiets. Dan hoef ik niet beschikbaar te zijn voor spoedvisites, dus neem ik de meest noodzakelijke spullen mee in een rugzak. Met deze tas fietsen wordt ‘m niet.’

‘Deze tas gaat mee tot mijn pensioen, absoluut. Misschien krijgt onze dochter ’m daarna –zij wil de praktijk van mijn man en mij overnemen. En anders bewaar ik ‘m. De komende jaren vormt de tas samen met mijn oude houten tafel in de spreekkamer een mooie klassieke set.’ ¶

‘Mijn tas is als ik: van buiten best netjes, van binnen een chaos’

EEN BLIK IN JOUW TAS?

We zijn nieuwsgierig naar het verhaal van jouw dokterstas! Meld je aan voor deze rubriek via dedokter@lhv.nl met in de titel ‘dokterstas’.

‘Mijn tas is net als ik: van buiten best netjes, van binnen een chaos. Ik probeer ‘m weleens op te ruimen, maar ik draai me om en alles ligt weer door elkaar. Levert altijd wel leuke gesprekken op de spreekkamer. Vrouwen herkennen het en mannen herkennen het van hun vrouw.’

‘Ik neem altijd van alles mee: een puffer met voorzetkamer, allerlei ampullen die de apotheek ieder jaar netjes vernieuwt. Veel gebruik ik nooit of vrijwel nooit. Maar het hoort nu eenmaal officieel in je tas te zitten.’

‘Een paar paracetamols of wat verbandmiddelen komen soms van pas bij mensen die niemand hebben die voor ze naar de apotheek kan. Sommige mensen hebben echt kind noch kraai – schrijnend. Dan kunnen ze in ieder geval de tijd overbruggen tot de apotheek de rest komt bezorgen.’

Meer Tijd voor de Patiënt (MTVP) structureel vergoed

Met ingang van volgend jaar is er een structurele vergoeding voor Meer Tijd voor de Patiënt. Wat betekent dat voor jouw praktijk?

TEKST: BERBER BIJMA

1

Is deze ‘structurele’ vergoeding nu wel écht een blijvertje?

Jazeker. Vanaf 1 januari 2025 valt de vergoeding voor Meer Tijd voor de Patiënt (MTVP) onder segment 1. Dat betekent dat de tarieven worden bepaald door de NZa en dat iedere huisarts er gebruik van kan maken. Je bent dus niet meer afhankelijk van het contract met de zorgverzekeraar. Structurele MTVP-vergoeding is de inzet van de LHV geweest vanaf het ondertekenen van het Integraal Zorgakkoord. Een meningsverschil over de interpretatie van de IZA-tekst leek nog even roet in het eten te gooien, maar uiteindelijk is het toch gelukt de vergoeding in segment 1 te krijgen.

2Wat betekent dit voor mijn praktijk?

Bijna alle huisartsenpraktijken zijn inmiddels aan de slag met MTVP. De eerste groep begon per 1 april 2023, de laatste per 1 januari dit jaar. Dat gebeurt volgens de Leidraad Meer Tijd voor de Patiënt, waarin een ingroeimodel van twee jaar staat beschreven en waarin is vastgelegd welke MTVP-interventies vergoed worden. In juni verschijnt een actualisering van de Leidraad waarin ook de voorwaarden voor vergoeding in het derde jaar staan beschreven. De komende jaren verschijnen nieuwe actualiseringen. Praktijken die nog niet zijn begonnen met MTVP kunnen dat, aan de hand van de leidraad, alsnog doen.

3

Wie helpt mij met de (verdere) invoering van MTVP?

De regionale huisartsenorganisaties (rho’s) hebben de afgelopen tijd veel werk verzet om huisartsen te helpen bij de invoering van diverse interventies, met een regionaal MTVP-plan. Dat blijven ze de komende tijd doen, uiteraard in overleg met hun achterban en ook in samenspraak met de zorgverzekeraar.

4 Moet ik zelf ook in overleg met de zorgverzekeraar?

Nee, er zijn bestuurlijke afspraken gemaakt tussen de LHV, VPH, ZN, VWS en InEen. Daarin is geregeld dat de Leidraad leidend blijft en nog een aantal keren geactualiseerd wordt, dat rho’s voor een regionaal MTVP-plan (blijven) zorgen én dat er landelijke monitoring komt van de effecten van diverse MTVP-interventies. Zorgverzekeraars monitoren de effecten van individuele praktijken niet.

5 Is er nu al iets te zeggen over de effecten van MTVP?

Nog niet in officiële cijfers. Wel zijn er veel positieve reacties op MTVP sinds de landelijke invoering vorig jaar. De gegevens uit de nulmeting van de landelijke monitoring zijn binnenkort bekend. Begin volgend jaar vindt vervolgens een eerste effectmeting plaats. Die effecten kunnen bijvoorbeeld gaan over het werkplezier

van huisartsen, tevredenheid van patiënten, aantallen consulten en aantallen doorverwijzingen naar de tweede lijn. Bij de actualiseringsslagen van de Leidraad kunnen uitkomsten van monitoring worden meegenomen, bijvoorbeeld over interventies die bovengemiddeld succesvol zijn. In de eerstvolgende actualisering van de Leidraad zitten naar verwachting geen grote veranderingen. Daarin wordt met name het derde MTVP-jaar beschreven. ¶

Meer weten?

Wil je meer informatie over Meer Tijd voor de Patiënt? Op lhv.nl vind je veel informatie en de huidige versie van de Leidraad.

HÉT LANDELIJKE, GESPECIALISEERDE

GESPECIALISEERD EN EXCELLENT

Door onze focus en specialisatie zijn de experts in het Alexander Monro Ziekenhuis (AMZ) uiterst bekwaam in het diagnosticeren en behandelen van borstkanker en borstaandoeningen, inclusief oncoplastische borstreconstructies.

RESULTATEN TIEN JAAR GESPECIALISEERDE

BORSTKANKERZORG

030 721 01 04

www.alexandermonro.nl

Bilthoven

Onderzoek van de resultaten van tien jaar AMZ door het Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL) toont onder andere dat de zorg in het AMZ heel goed is, evenals de prognose van de patiënt ten opzichte van het landelijke gemiddelde.

OPVALLENDE RESULTATEN:

• Vaker MRI-onderzoek in het AMZ ingezet

Conform de richtlijn

• Vaker inzet neo-adjuvante chemotherapie

Conform de richtlijn

• Vaker een directe reconstructie na een borstamputatie in AMZ

Minder onnodige vervolgoperaties

Bekijk de resultaten van 10 jaar gespecialiseerde borstkankerzorg hier

Dokter, neem jij ook 10 minuten pauze voor jezelf?

Als arts heb je natuurlijk oog voor je patiënt. Maar heb je ook oog voor jezelf?

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat mindfulness en meditatie bijdragen aan veerkracht bij stress en emotionele zelfregulatie. Het bevordert mentale weerbaarheid en gezondheid. Dit is goed voor jezelf en voor je patiënten.

Ludovic Dujardin, mede-oprichter van de meditatie-app Petit BamBou:

“Ik ben er trots op dat Petit BamBou de nr. 1 meditatie-app in Europa is en al meer dan 10 miljoen mensen heeft geholpen met praktische oefeningen. De hoge kwaliteit en gebruikerstevredenheid maken dat ook veel artsen en psychologen de app inmiddels bij hun patiënten aanbevelen.”

De meditatie-app Petit BamBou

• De app Petit Bambou heeft al meer dan 10 miljoen gebruikers in Europa begeleid bij meditatie- en ademhalingsoefeningen

• Alle meditaties worden ontwikkeld met artsen, psychologen en mindfulness-trainers

• Thema’s zoals slaap, stress, angst, zelfvertrouwen…

• Gratis kennismakingssessies voor kinderen en volwassenen (en onbeperkt!)

Zelf ook eens proberen? Vind de app op iOS, Android en petitbambou.com. Of download meteen hier:

‘Helemaal praktijkhouder, maar dan in loondienst’

Monique Hartings is praktijkhouder in loondienst van Stroomz. Ze werkt drie dagen per week als huisarts en één dag per week als projectleider arbeidsmarkt. Een van haar projecten is de Starterspool. Deze moet jonge huisartsen helpen een vaste plek te vinden, bijvoorbeeld als praktijkhouder in loondienst.

TEKST: CORIEN LAMBREGTSE

FOTOGRAFIE: VERSE BEELDWAREN

In de Brainportregio rond Eindhoven wordt de komende jaren een explosieve inwonersgroei verwacht. Dat wordt ook voor de huisartsenzorg een uitdaging. De Regionale Eerstelijns Organisatie (REO) Stroomz en de Regionale Huisartsen Organisatie (RHO) Pozob, de LHV-afdeling Brabant-Oost en de Huisartsenposten Oost-Brabant hebben het samenwerkingsverband Huisartsen Brainport opgericht om zich daarop voor te bereiden.

‘De Starterspool biedt jonge huisartsen die net klaar zijn met hun opleiding de kans om zich te oriënteren op de mogelijkheden in onze regio. Veel jonge huisartsen willen graag een vaste werkplek en een vaste patiëntenpopulatie, maar vinden het lastig om een plek te vinden die bij hen past. Bovendien zitten er ook heel wat haken en ogen aan het werken op een vaste plek, zeker als praktijkhouder. Het gevolg is dat ze veel langer blijven waarnemen dan ze eerst van plan waren.

Op dit moment werkt 60 procent van de huisartsen in onze regio in een vaste praktijk, 40 procent is

Goede start

waarnemer, maar we zien dat het aantal waarnemers blijft stijgen. Dat vinden we zorgelijk. Het is prima om een flexibele schil te hebben, maar dat hoeft zeker niet de helft van de beroepsgroep te zijn.

◼ AANMELDINGEN

Met de starterspool willen we jonge huisartsen helpen om een vaste plek te vinden. We bieden hun gedurende twee jaar de kans om op verschillende werkplekken in de regio te kijken. Het programma passen we aan op de wensen van de starter: in de stad of op het platteland, een kleine of grote praktijk of een gezondheidscentrum. Zo kunnen mensen kennismaken met de plek waar ze mogelijk als praktijkhouder of huisarts in loondienst zouden willen werken. Er zijn verschillende praktijken die graag met een starter in zee zouden gaan, het wachten is nu op de aanmeldingen.

Als deelnemer aan de Starterspool kom je bij Stroomz in loondienst. Je hoeft dus zelf even niets te regelen. We streven ernaar dat mensen minimaal een half jaar en in ieder geval drie dagen per week in een praktijk werken. Je wordt ingewerkt in de praktijk en maakt nadrukkelijk deel uit van het team. Je doet mee aan huisartsoverleggen, teambesprekingen, andere overleggen en natuurlijk ook aan scholingen in het kader van de ketenzorg. Het programma duurt in principe twee jaar, maar als je binnen die twee jaar al een vaste plek vindt, is dat natuurlijk ook goed. Want dat is juist wat we willen: mensen toeleiden naar een vaste plek die bij hen past.

◼ ZEGGENSCHAP

Niet iedere huisarts hoeft praktijkhouder te worden. Maar wij geloven in de meerwaarde van een huisarts die zorg draagt voor een vaste patiëntengroep en zich inzet voor de samenwerkingsverbanden in een wijk. Daarom biedt Stroomz huisartsen de kans om als praktijkhouder in loondienst te komen van een gezondheidscentrum, maar je kunt ook praktijkhouder of

‘Starters krijgen de kans om in verschillende praktijken te kijken of het past’

hidha worden in een bij Stroomz aangesloten huisartsenpraktijk. Die praktijken worden qua bedrijfsvoering door Stroomz ontzorgd. Vaak wordt gedacht dat je als huisarts in dienst van een grote organisatie minder zeggenschap hebt. Bij Stroomz kun je samen met het team van het gezondheidscentrum van alles bedenken, zolang de patiëntenzorg maar goed gaat. Ook wordt vaak gedacht dat je als huisarts in loondienst minder verdient dan een waarnemer of praktijkhouder. Maar het verschil valt mee, omdat vaak een brutobedrag wordt vergeleken met een nettobedrag. Als je in loondienst bent, betaalt de werkgever immers mee aan zaken als pensioen, arbeidsongeschiktheidsverzekering, eindejaarsuitkering en vakantiegeld. En je krijgt veel ruimte om je ambities te verwezenlijken. Stroomz stimuleert huisartsen om opleidingen te volgen, bijvoorbeeld kaderhuisarts te worden, mee te denken in een ICT-werkgroep of actief te worden binnen Ineen of de LHV. Praktijkhouder in loondienst is een al lang bestaande vorm van praktijkhouderschap, maar nog relatief onbekend. Het is een heel goede optie voor een huisarts die op een vaste plek wil werken en het leuk vindt om samen met een team zorg te verlenen aan een vaste patiëntengroep, maar minder affiniteit heeft met ICT, praktijkvoering, HRM of huisvesting. Want in alle bijkomende zaken word je ontzorgd.’

Praktijkhouder zijn, maar zonder zorgen over bedrijfsvoering, regeldruk en ict-systemen. Fenneke van den Brand heeft samen met een collega een duopraktijk in een gezondheidscentrum van Stroomz in Eindhoven.

‘Het waarnemerschap bleek al snel niets voor mij. Ik werk liever met een vaste patiëntenpopulatie en een vast praktijkteam. Toen ik in december 2022 van de huisartsenopleiding kwam, ben ik wel eerst begonnen als waarnemer. Na een paar maanden kwam ik bij Gezondheidscentrum Meerhoven in Eindhoven terecht. Ik vond het er meteen heel fijn: de collega’s, het praktijkteam, de patiëntengroep en de manier van werken. In deze wijk wonen veel internationale medewerkers van ASML, die veelal hoogopgeleid en digitaal vaardig zijn. Daardoor kunnen wij als praktijk veel digitaal doen.

Het team vroeg mij al snel of ik vaste waarnemer wilde worden, maar als ik wilde kon ik ook praktijkhouder worden. Het gezondheidscentrum bestaat uit drie duopraktijken en een van die duo’s zocht een collega. Dat sprak me enorm aan.

In december 2023 ben ik als praktijkhouder in loondienst begonnen. Mijn collega en ik hebben samen 3700 patiënten op onze naam staan en zijn dus ook verantwoordelijk voor de bijbehorende diensten. Zij werkt 3 dagen per week, ik 3,5 dag. Op woensdag werken we allebei, die dag gebruiken we ook om te overleggen. We regelen zelf hoe we werken, vaak in nauwe samenwerking met de collega’s van de andere duopraktijken. We zijn elkaars back-up.

In ons werk ligt de focus op de patiën-

‘Volwaardig praktijkhouder zijn, zonder de stress’

tenzorg. Dat is mogelijk doordat het grootste deel van de administratie, ict en bedrijfsvoering door Stroomz wordt gedaan. Stroomz is een stichting, geen commercieel bedrijf. Dat is voor mij heel belangrijk. Ik zou niet bij een commerciële huisartsenorganisatie willen werken. Het patiëntenbelang moet voorop staan.

◼ IDEAAL

Voor mij is dit de ideale manier van werken. Ik krijg de kans om het huisartsenvak beter te leren en

gaandeweg meer managementtaken op me te nemen, zoals het regelen van het rooster voor ons praktijkteam. Ik neem deel aan alle overleggen en heb evenveel zeggenschap als mijn collega’s. Daardoor voel ik me helemaal praktijkhouder, maar dan wel op de manier die ik zelf fijn vind. Praktijkhouder in loondienst is een best onbekende vorm van huisartszijn. Voordat ik bij Stroomz kwam werken, had ik er ook nog nooit van gehoord. In de opleiding hoor je vooral over het waarnemerschap, niet

over de verschillende vormen van praktijkhouderschap.

Als ik aan jonge collega’s vertel wat ik doe en hoe het bij Stroomz is georganiseerd, zijn ze verrast dat je ook op deze manier huisarts kunt zijn. Helaas zijn er in het land niet veel van dit soort samenwerkingsverbanden en organisatievormen. Wellicht kunnen andere zorggroepen dit overwegen, zeker in regio’s waar ze met opvolgingsproblemen zitten. Ik denk dat het voor veel waarnemers die een vaste plek zoeken een mooie oplossing kan zijn. Praktijkhouder in loondienst is een laagdrempelige manier om volwaardig praktijkhouder te zijn, maar dan zonder de stress die veel praktijkeigenaars ervaren.’ ¶

mijn praktijkstart

Hoe kijken huisartsen terug op de start van hun eigen praktijk? Welke plannen zijn er voor de toekomst? En welk advies hebben zij voor andere starters? Huisarts Claire Sikkens over haar praktijkstart.

TEKST: BERBER BIJMA / FOTOGRAFIE: HENK VEENSTRA

‘We zitten als HOED dicht bij elkaar en sparren veel’

Je werkt met drie jonge collegapraktijkhouders in een HOED. Hoe zijn jullie in Delfzijl terechtgekomen?

‘Bijzonder, hè? We zijn alle vier aios geweest bij de vier solopraktijken die samen de HOED vormen. Toevallig gingen de vier praktijkhouders in dezelfde tijd met pensioen. Binnen zes jaar zijn wij als vier jonge huisartsen praktijkhouders geworden. Ik was de vierde. Nadat ik hier als aios had gewerkt, ben ik nog anderhalf jaar twee dagen per week waarnemend huisarts geweest voordat ik de praktijk overnam. Zo kon ik alvast de patiënten en de praktijk wat beter leren kennen. Tussendoor ben ik ook nog bevallen van een tweeling.’

Zo te horen kom je niet uit de regio.

‘Haha, dat klopt. Ik kom uit de buurt van Apeldoorn. Op mijn achttiende ben ik naar Groningen verhuisd om geneeskunde te studeren. Vandaaruit was Delfzijl een prima plek om derdejaars aios te worden. Al tijdens mijn aios-schap vroeg mijn voorganger of ik iets voor een overname voelde. Stiekem had ik daar wel een beetje op gehoopt, ook omdat het goed klikte met de andere drie, van wie twee toen al praktijkhouder waren. Een eigen praktijk was altijd mijn plan, al had ik niet gedacht dat dat al anderhalf jaar na mijn opleiding zou gebeuren. In die anderhalf jaar heb ik ook nog in een paar andere praktijken gewerkt als waarnemer, om toch nog iets meer te zien van hoe ze elders werken.

Ik woon met mijn gezin in een dorp in de buurt van de stad Groningen, op 25 minuten rijden van de praktijk. Delfzijl is nooit mijn droomplaats geweest, maar ik ontdek wel steeds meer mooie plekjes. Met name door de patiënten en door mijn collega’s voel ik me als huisarts helemaal thuis in Delfzijl.’

Hoe verliep de voorbereiding op de overname?

‘Alles wat er op administratief gebied moest gebeuren, is niet mijn hobby, maar het ging prima. Moeilijk is het niet; je moet alleen de juiste dingen op het juiste moment doen. De collega die als derde in korte tijd praktijkhouder was geworden, had de overname nog maar één jaar achter de rug. Daardoor kon zij me goed adviseren bij van alles. Daarnaast heb ik de LHV-checklist voor praktijkovername gebruikt. En het HIS werkte ook heel soepel mee. Met mijn voorganger had ik prima contact; ook dat hielp. Zij was op 31 december 2022 nog praktijkhouder, op 1 januari 2023 was ik het.’

Voelde dat ook anders?

‘Qua verantwoordelijkheid gek genoeg toch wel een beetje. Ineens zie je je eigen naam onder alle recepten staan. Sommige patiënten, die me als aios niet of niet vaak hadden meegemaakt, moesten misschien wel wennen aan een wat andere manier van dokteren. Ik merk nog altijd dat het steeds leuker wordt, naarmate ik mensen beter leer kennen. Je gaat dan meer het geheel van een patiënt zien. In onze regio zijn naar mijn idee vrij veel patiënten die problemen hebben op meerdere gebieden tegelijk. Ze komen met één vraag, maar daar komt soms veel achter weg. Naast een gezondheidsklacht spelen er bijvoorbeeld ook problemen met de financiën, met huisvesting, met hun relatie of met werk. Daar moet je als huisarts je weg in zien te vinden: wat heeft met elkaar te maken, waar ga je wel op in, waar niet? Naarmate ik mensen beter leer kennen, lukt dat beter.’ Hebben jullie als HOED veel contact? ‘Absoluut. We zitten dicht bij elkaar en sparren veel. We drinken iedere dag samen koffie, maar lopen daarnaast ook regelmatig even bij elkaar binnen. De constructie van een HOED werkt heel fijn. We hebben allemaal onze eigen geldstroom. Als ik meer of minder wil werken, een keer vaker een waarnemend huisarts wil inschakelen of bijvoorbeeld veel kleine chirurgie wil doen, kan ik dat zelf bepalen. Ik denk dat we juist zo fijn samenwerken doordat we dat deel gescheiden houden. Ik heb drie superfijne collega’s. Als zij hier niet hadden gewerkt, betwijfel ik of ik hier praktijkhouder was geworden. Zij maken voor een belangrijk deel mijn werkplezier.’

Heb je – zo kort na de start – al toekomstdromen?

‘We willen binnen de HOED graag gaan opleiden. Twee van de vier praktijkhouders zijn lang genoeg afgestudeerd om dat te mogen doen. Helaas is er momenteel een aios-tekort, terwijl er veel huisartsen zijn die willen opleiden. Wij zijn als HOED jammer genoeg niet uitgekozen om te mogen opleiden. We hopen dat in de toekomst wel te doen. Je ziet aan onze komst in Delfzijl wat het belang van opleiden is. Verder zou het mooi zijn als we in de toekomst – misschien in een ander pand –aan verduurzaming kunnen doen. En ik zou op termijn graag meer anderhalvelijns zorg willen verlenen, ook omdat dat naar verwachting gaandeweg meer nodig wordt. Ik hoop in ieder geval veel te kunnen samenwerken op allerlei gebieden en tegelijk kleinschalig te blijven.’¶

WIE

Claire Sikkens (32) is sinds 1 januari 2023 praktijkhouder van een solopraktijk in een HOED in Delfzijl. Haar praktijk heeft zo’n 2000 patiënten. Ze heeft samen met haar vriend een tweeling, een meisje en een jongen (2).

AAN HET WATER

‘Huisarts zijn in het noorden is fantastisch. Ook omdat je lekker ruim kunt wonen. Wij hebben een huis laten bouwen aan het water voor het geld waar je in Amsterdam een appartement van koopt.’

VOLLEYBAL

‘Sinds dit jaar volleybal ik weer, in Groningen. Heerlijk. Met werk, gezin en volleybal is mijn agenda wel zo’n beetje vol.’

FLEXIBEL

Tip voor twijfelaars: ‘Je hoeft niet te zoeken naar een praktijk die aan ál je wensen voldoet. Als praktijkhouder kun je veel naar je hand zetten. Bovendien ben ik nu een stuk flexibeler in de combinatie werk-privé dan ik was als waarnemer.’

JOUW START IN DEZE RUBRIEK?

Heb je de afgelopen twee jaar een praktijk overgenomen, ben je maat geworden of ben je zelf een praktijk gestart? En wil je jouw ervaringen delen in De Dokter? De redactie komt graag met je in contact. Mail naar dedokter@lhv.nl o.v.v. ‘mijn praktijkstart’.

Mariëtte Willems nieuw LHVbestuurslid

De Landelijke Ledenvergadering heeft huisarts

Mariëtte Willems benoemd als lid van het landelijk bestuur. LHV-voorzitter Marjolein Tasche: ‘We zijn heel blij met de komst van Mariette in het bestuur. Haar ervaring, expertise en persoon is waardevol voor ons als bestuur en LHV totaal. We zien uit naar de samenwerking!’

Het startpunt voor de werving van een nieuwe bestuurder was een oproep in de Landelijke Ledenvergadering, waarbij de LHV-ambassadeurs aandacht vroegen voor diversiteit en evenwicht in de bestuurssamenstelling. Daarop besloot Guus Jaspar zijn bestuursfunctie neer te leggen om ruimte te maken voor een representatiever landelijk bestuur.

De Landelijke Ledenvergadering is akkoord gegaan met het profiel van de nieuwe bestuurder, waarin stond welke diversiteit, capaciteiten en ervaring er idealiter in het bestuur aanwezig zijn. Met dit profiel zijn we een gerichte zoektocht gestart naar een nieuw huisarts-bestuurslid voor het landelijke bestuur van de LHV. Hier is het profiel van waarnemend huisarts Mariëtte Willems uitgekomen. Met de komst van Mariëtte is het landelijk bestuur van de LHV weer compleet en representatief.

Benoemingscommissie

De benoemingscommissie bestaat uit LHV-ambassadeurs en bestuursleden. Zij stelden Mariëtte voor aan de Ledenvergadering. Voorzitter van de benoemingscommissie Maurits Westein: ‘De benoemingscommissie draagt met veel vertrouwen en enthousiasme Mariëtte Willems voor als kandidaat voor de vacature binnen het landelijk bestuur. De keuze voor Mariëtte Willems was uiteindelijk geen moeilijke beslissing. Mariette heeft bestuurlijke ervaring, ook binnen de LHV. Zij is bijzonder goed thuis in de ICT, wat haar belangrijkste portefeuille binnen het bestuur zal worden. Ze is waarnemend huisarts met korte lijntjes naar de jongere collega’s. Ze is slim, enthousiast en niet bang om haar mening goed neer te zetten.’

Meer informatie over het bestuur lees je op lhv.nl/bestuur-en-directie.

Structurele financiering MTVP

Vanaf

1 januari 2025 is de structurele bekostiging van Meer Tijd voor de Patiënt (MTVP) een feit. Dit geeft huisartsenpraktijken de garantie dat zij ook op de langere termijn MTVP kunnen realiseren. Als LHV zijn we blij en trots met deze mijlpaal. Structurele bekostiging van MTVP was voor ons een essentiële randvoorwaarde om het IZA te ondertekenen. Op dit moment wordt MTVP betaald uit innovatiemiddelen vanuit het zogeheten segment S3. Vanaf 1 januari 2025 wordt MTVP een vast onderdeel van de basishuisartsenzorg en voor de huisarts betaald uit de basiszorg, het zogeheten segment 1 (S1). Dit is wat we als LHV

altijd hebben bepleit. Lammert Hoeve, bestuurslid LHV: 'Structurele financiering van MTVP in S1 was voor de LHV een essentiële voorwaarde om het IZA te ondertekenen. Het was een spannende exercitie en we zijn blij en trots dat het ons uiteindelijk is gelukt tot een goede oplossing te komen. Ik heb veel waardering voor de constructieve rol van de zorgverzekeraars hierbij. Ondertussen zien we nu al de impact van MTVP op het werk van de huisarts. Zij geven aan meer rust en ruimte te ervaren in hun praktijk en in gesprekken met patiënten.'

lhv.nl/meer-tijd-voor-de-patiënt

Jouw waarneemcontract

nu via de WaarneemApp

Via de WaarneemApp kun je nu direct waarneemcontracten opstellen. Jouw waarneemcontract maken gaat daardoor een stuk sneller.

Nadat je in de app een aantal vragen over bijvoorbeeld de vergoeding beantwoordt, kan het contract digitaal ondertekend worden als je de waarneming via de WaarneemApp hebt afgesproken. Op dit moment is het mogelijk om contracten te maken voor duurwaarnemingen, incidentele waarneming en ANWdiensten. Voor diensten die via de WaarneemApp en de huisartsen-

post worden beheerd, hoeft geen contract te worden aangemaakt. Op een later moment worden de contracten voor een apotheekhoudende praktijk toegevoegd.

Alleen voor LHV-leden

Alleen LHV-leden kunnen de contracten opstellen. Daarvoor log je bij WaarneemApp in met je HAwebaccount. Voor het ondertekenen van een contract hoef je geen lid te zijn.

De contractgenerator op de LHVwebsite blijft ook gewoon bestaan. Lees meer via lhv.nl/waarneemapp.

Handelingsperspectief kleinschalige woonvormen

Huisartsen bieden steeds vaker zorg aan ouderen in kleinschalige woonvoorzieningen. Dat loopt niet altijd goed. Wat kan je doen als de woonvorm zich niet houdt aan de afspraken? Of als de zorgzwaarte van de patiënt toeneemt gedurende het verblijf? In het 'Handelingsperspectief kleinschalige woonvormen' schetsen we per situatie de handelingsmogelijkheden.

De zorgbehoefte en zorgzwaarte van ouderen met een Wlz-indicatie die in een kleinschalige woonvorm wonen, stellen aanvullende eisen aan de expertise en kennis van jou als huisarts. Om helderheid te bieden over de zorg die je kunt bieden heeft de LHV een aantal jaren geleden de Leidraad kleinschalige woonvormen ontwikkeld. Hierin staat welke zorg je kunt leveren en aan welke randvoorwaarden de woonvorm moet voldoen.

Problemen in de praktijk

Hoewel de leidraad op papier helder is, merken we dat het voor huisartsen soms moeilijk is om deze in de praktijk toe te passen. Wat doe je bijvoorbeeld als je merkt dat de medische zorg in de woonvorm toch niet zo goed is geregeld als je dacht? Of als de Specialist Ouderengeneeskunde (SO) opstapt en niet wordt vervangen? Of als de zorgzwaarte

van een patiënt toeneemt tijdens het verblijf? Wat zijn dan je handelingsmogelijkheden? Wat kan je wel doen en wat niet? En hoe pak je dat dan aan?

Hoe te handelen?

In het Handelingsperspectief kleinschalige woonvormen willen we je inzicht geven in de handelingsmogelijkheden die je hebt in je samenwerking met kleinschalige woonvormen. In de publicatie vind je een aantal situaties die je in de praktijk kunt tegenkomen. Bij elke situatie hebben we aangegeven wat je kan doen in die situatie, wat je kunt verwachten en bij wie je eventueel terecht kunt voor meer informatie.

Samenhang met Leidraad

Het Handelingsperspectief Kleinschalige woonvormen is een hulpmiddel bij de leidraad Kleinschalige woonvormen. De leidraad is de basis: hierin staat beschreven welke zorg je wel en niet kan bieden en welke randvoorwaarden je kan stellen. In het handelingsperspectief zijn situaties geschetst waar je tegenaan kunt lopen in de praktijk. Download het Handelingsperspectief kleinschalige woonvormen.

LHV Nieuws

HUISARTS / FINANCIEEL TALENT GEZOCHT

Verstand van financiën en op zoek naar een uitdagende adviesrol? De Financiële Commissie van de LHV zoekt een nieuw commissielid per 1 oktober 2024. Als onderdeel van de commissie onderzoek en beoordeel jij het financiële beleid van het Landelijk Bestuur. De commissie vergadert 4 keer per jaar en rapporteert aan de Landelijke Ledenvergadering.

Solliciteren kan tot 1 juli. Stuur jouw motivatie en cv naar c.van.rooijen@lhv.nl. Meer weten over de commissie? Neem dan contact op met de voorzitter, Guus Hermsen, via c.van.rooijen@lhv.nl of kijk op lhv.nl/ vacature-lid-financiële-commissie.

Compensatie DVZA-facturen

Hebjij meegedaan aan OPEN in de periode van 2019 - 2022? Dan heb je waarschijnlijk recht op compensatie van de DVZA-kosten. De compensatie geldt voor huisartsenpraktijken die in de periode 2019 tot en met 2022 bij OPEN zijn aangesloten. Na de invoering van OPEN hebben praktijken onverwacht facturen voor de DVZA ontvangen. Stichting LEGIO en de LHV hebben dit aangekaart. VWS heeft vervolgens een subsidie beschikbaar gesteld om de huisartsenpraktijken te compenseren voor de OPENperiode tot en met mei 2024.

Op de LHV-site kun je een paar eenvoudige vragen invullen in een stroomschema en lees je of jouw praktijk recht heeft op compensatie.

wisselcolumn

Sofie de Haan, huisarts in Den Helder

Broekjes

Voor haar vijfendertigste verjaardag kreeg mevrouw Karels een groot cadeaupakket van haar vriendinnen. In dat pakket zat onder andere een doos Tena Lady. ‘Het was iets waar we samen om lachten. Dat ik soms in mijn broek plaste.’ Een aantal maanden geleden deelde ze deze anekdote tijdens een consult. Ze kwam met vaginale klachten en kreeg een gynaecologisch onderzoek. Na twee vaginale baringen had ze een milde voorwandverzakking opgelopen. Ik informeerde voor de volledigheid naar klachten van urineverlies. Die bleek ze te hebben, maar ze vond het niet zo’n probleem.

‘Goh dokter wat heeft u een fleurig truitje aan, staat u goed’

Nu zit ze weer bij me in de spreekkamer. Ze is een aantal maal naar de bekkenbodemfysiotherapeut geweest en heeft zich ingelezen op internet. Ze dacht dat urineklachten erbij hoorden. En dat het normaal was dat ze niet goed kon sporten, zonder een natte broek te krijgen. Ik vertel haar dat het best vaak voorkomt, dat vrouwen urineverlies hebben na een bevalling. Maar dat er niet veel over gesproken wordt. En dat er opties zijn om je eraan te laten helpen. Dat het ook in onze vrouwenpraktijk een bekend pro-

bleem is, en ook sommigen van ons er een behandeling voor hebben gehad. Mevrouw Karels vond het inmiddels ook geen normale zaak meer, wel een probleem en met een verwijzing voor de gynaecoloog loopt ze de deur uit.

Later deze ochtend haal ik mijnheer Pieters van 86 op uit de wachtkamer, hij komt samen met zijn vrouw. ‘Goh dokter wat heeft u een fleurig truitje aan, staat u goed.’ ‘Nou nou, ik krijg anders nooit meer complimentjes van hem,’ reageert zijn vrouw. De toon is gezet. Mijnheer Pieters heeft Parkinson en is traag geworden. Hij wordt met veel liefde en plezier door zijn vrouw verzorgd. Ze willen nog niets weten van thuiszorg. Ze redden het samen. Mijnheer Pieters mag dan wel traag zijn geworden, hij is nog steeds rap van tong. Zijn vrouw begint over zijn klachten: hij heeft last van een volle neus en is bekend met allergieën. Zijn pilletjes helpen niet meer. ‘Ik denk dat hij een neusspray moet krijgen.’

Mijnheer Pieters kijkt zijn vrouw met een serieuze blik aan: ‘Jij kan wel op de stoel van de dokter gaan zitten.’ Zijn mondhoeken en ogen verraden een typisch gevalletje droge humor. Grapjes volgen elkaar in snel tempo op. Tot het moment dat ik het bijna niet meer droog houd.

‘Nu stoppen met die grapjes,’ zeg ik lachend. ‘Ik plas bijna in mijn broek.’

‘Ach Pim,’ zegt zijn vrouw, ‘heb jij niet anders een paar van die broekjes voor de dokter?’ ¶

Op zoek naar korte wachttijden voor electieve zorg?

Diak Clinic is centraal gelegen in Midden-Nederland en goed bereikbaar vanuit het hele land. Het is onderdeel van het Diakonessenhuis en gevestigd in onze locatie in Zeist.

Door focus op electieve zorg, leveren wij op een efficiënte manier kwalitatief hoogwaardige zorg. Patiënten kunnen snel, vaak binnen een week, terecht op onze poliklinieken. Na de afspraak op de polikliniek plannen we de behandeling op korte termijn in, altijd in overleg met uw patiënt.

Deze zorg bieden wij aan alle patiënten die deze zorg nodig hebben, ook voor patiënten ouder dan 70 jaar of patiënten met co-morbiditeit.

Voorbeelden van onze electieve zorg met wachttijden:

galblaas: 1 dag

verdenking huidkanker: 1 dag

staar: 5 dagen

knie-, heup- en schouderklachten: 5 dagen

liesbreuk: 6 dagen

nierstenen: 7 dagen

Bekijk onze zorg en actuele wachttijden op diakclinic.nl/onze-wachttijden

De voordelen van Diak Clinic:

• Korte wachttijd

• Goede bereikbaarheid vanuit het hele land

• Voor alle patiënten (ASA 1-4) en alle leeftijden

• Door ervaren medisch specialisten van het Diakonessenhuis

• Hoge klanttevredenheid

Retouradres LHV

Landelijke Huisartsen Vereniging

T.a.v. Afdeling Ledenadministratie

Postbus 20056

3502 LB Utrecht