Link 09: Vind een stage die past

Vind een

stage die past

voor verbetering vatbaar

Een sexy ding: Een 10 halen met vuilnis

mei 2011

Oordeel inspectie: H/LINK 09

ges 3¼ pa ish Engl

Studeren én werken ? open dajugni 18

...hebben ruimte voor nieuwe patiënten bij zowel de tandarts en/of de mondhygiëniste!

Het team op de Ieplaan en het Rijswijkseplein bieden tandheelkundige zorg variërend van reguliere tandheelkundige behandelingen tot prothetische behandelingen zoals het plaatsen van gebitsprothesen.

Kom Accountancy of Controlling studeren en beleef de Nyenrode Experience!

Maak deel uit van een uniek netwerk Breng je management skills naar een hoger niveau Koppel wetenschap aan de praktijk

Graag verwelkomen wij je op de Ieplaan 2 of het Rijswijkseplein 56 te Den Haag. Loop gerust eens binnen voor informatie of om je in te schrijven als patiënt.

Voor afspraken kun je contact opnemen met ons centrale afsprakenbureau op het gratis nummer 0800 633 46 28

Kenmerken: deeltijd, Nederlandstalige colleges, kleine groepen, salaris en studie vergoed door werkgever.

MARKTLEIDER IN ACCOUNTANCY & CONTROLLING www.nyenrode.nl/sac

ESAA Erasmus School of Accounting & Assurance Opleiding tot Registeraccountant of Registercontroller Afgestudeerd HBO-BE of HBO-AC? U kunt via een toegespitst deeltijd schakelprogramma instromen in het Master of Science programma Accounting, Auditing & Control. Vervolgens kunt u doorstromen naar de postinitiële Masteropleiding Accountancy of de postinitiële Masteropleiding Registercontroller.* Heeft u de wetenschappelijke minor gedaan? Dan hoeft u geen schakelprogramma te volgen om in het Master of Science programma Accounting, Auditing & Control in te stromen.

Voor informatie: 010-408 21 73 of esaa-acc@ese.eur.nl *Aanvullende eis voor de RC-opleiding is dat u beschikt over minimaal twee jaar relevante praktijkervaring.

Certified Management Controlling (CMC) Afgestudeerd HBO? De opleiding Certified Management Controlling is een parttime controllersopleiding.

Zij leidt financieel-administratieve kenniswerkers op HBO-niveau op tot professionals die beschikken over actuele kennis op het gebied van besluitvorming en beheersing van organisaties. Kenmerken van de opleiding zijn praktische focus op het werkveld en de rollen van de moderne controller, actuele kennis en inzichten op het gebied van management control en onderwijs in advanced workshops van maximaal 25 personen. CMC is een tweejarige post-experience opleiding.

Voor informatie: 010-408 14 92 of esaa-cmc@ese.eur.nl

Voorlichtingsavond: Woensdag 8 juni 2011.

Bezoek onze website voor meer informatie: www.esaa.nl.

2

H/LINK • 09

Persweeën

Inhoud 8 Leren van inspectierapport

De Onderwijsinspectie kwam langs bij verschillende hogescholen. CE is ‘voor verbetering vatbaar’. Wat leert De Haagse Hogeschool hiervan?

Behalve verhalen schrijven en interviews houden komt er nog iets meer kijken bij de geboorte van een magazine. Waar discussieerde de redactie deze keer over?

Core business 16 Vind een stage die past Hoe vind je een goede stageplaats?

Menig student worstelt met onwillige stageadressen. Met tips hoe het toch een succes wordt.

24 Een sexy ding De meeste mensen duiken niet graag met hun neus in het vuilnis, maar een enkeling studeert er zelfs op af.

10 Het leed dat printer heet 12 ‘Studie-uitval? Neem studenten dan eens serieus!’

22 TIS Den Haag heeft een nieuw expertisecentrum Rubrieken 4 Kort nieuws 6 In beeld: Koninginnedag

‘Nou, ik heb er nou één in de mailbox… van dik hout hoor!,’ zei ik tegen Dieuwke, begin april. ‘Iemand die jouw verhaal over studiesucces maar flauwekul vindt.’ Het is het ultieme recept om bij de redactie honderd procent aandacht te krijgen. Noem in één zin het woord ‘verhaal’ en het woord ‘flauwekul’ en je hebt alle redacteurs bij de kladden. Want verhalen schrijven is onze core business. Als er iemand is die weet hoe je verhalen moet schrijven, dan zijn wij het wel. Dat klinkt arrogant. Is ook zo: we zijn een stel akelige kwasten bij elkaar, die zich niet door een of andere malloot in de mailbox de les laten lezen.

Inmiddels ben ik drie gesprekken over studiesucces verder, en heb ik een plausibele verklaring gevonden voor het verschijnsel dat we het als redactie zo naar ons zin hebben op deze school: we sluiten naadloos aan op de cultuur. Die ‘mij vertel je niks’-houding van ons heeft iedereen hier als het over z’n eigen expertise gaat. En bij docenten is het nog veel erger dan bij ons, want hun core business is het geven van onderwijs… en dat is ook de core business van de hele school. Dus zeg daar maar eens iets van, als niet-docent. Als we verderop in dit nummer goed lezen (p 8), dan lijkt het onderdeel van onze schoolcultuur te zijn dat elkaar aanspreken op prestaties nu juist not done is.

Ho! Even twee stappen terug. Van die cultuur moet je natuurlijk eigenlijk af. De core business van een koekjesfabriek is koekjes bakken. Als niemand die koekjes lekker vindt, ligt het echt niet aan de marketing of de distributie. Je kunt op je vingers natellen dat je dan iets aan de koekjes zelf moet doen. Vandaar een leuk stuk van dik hout-opinie (p 12). Gedachtenvoer. Uitgebalanceerd?

Nee, dat is opinie nooit. Stukken vol met enerzijds-anderzijds wakkeren geen discussie aan, die sluiten hem juist af.

14 Onder de hamer 15 In de vitrine 26 Juweeltjes 31 In de lift

De discussie op de redactie hebben we inmiddels gehad. ‘Alsof de school tijd heeft om intakegesprekken met alle studenten te doen,’ merkte de eindredacteur op. En: ‘Alsof docenten studenten een persoonlijke behandeling kunnen geven. De werkdruk is al zo groot.’

32 Agenda, sudoku & strip International pages 28 Learning from the inspectorate’s report Schoolstraat 21 2511 AW Den Haag 070 - 3 65 73 06

www.stanley-livingstone.nl

29 Unusual Dutch: Geert Wilders 30 Law students make their debut at the Peace Palace

Onze eindredacteur kent de koekjesbakkers van de hoger onderwijsfabriek goed. Nu maar eens kijken of onze mailbox overstroomt met reacties.

René Rector Hoofdredacteur H/Link (is dol op koekjes, overigens) r.rector@hhs.nl

09 • H/LINK

3

Kort nieuws Discriminatiemeldpunt geopend

H/Health Point stilgelegd Medewerkers en studenten die de huisarts willen bezoeken bij het Health Point aan het Leeghwaterplein staan sinds kort voor dichte deuren. Onduidelijk is of het gezondheidscentrum nog opengaat. De Academie voor Gezondheid gaat hier een beslissing over nemen, maar op welke termijn is nog niet bekend. Het H/Health Point is volgens een woordvoerder van de Academie dicht door ‘verschuivingen binnen de organisatie.’

De academie wil geen verdere mededelingen doen. De praktijkopdrachten die studenten van de Academie voor Gezondheid in het pand uitvoeren, gaan wel gewoon door.

Sinds kort is er een nieuw digitaal discriminatiemeldpunt voor jongeren tot 25 jaar. Op de website www.geendis.nl kan je discriminatie melden, maar je kunt hier ook terecht voor informatie en advies. De website is een initiatief van Bureau Discriminatiezaken Hollands Midden & Haaglanden. Uit onderzoek blijkt dat de groep jongeren tot 25 jaar het vaakst discriminatie zegt te ervaren, maar dit weinig meldt.

•

Jonger dan 27 jaar?

Voorstellingen en concerten:

•

€10,-

Lucent Danstheater Dr Anton Philipszaal www.ldt.nl

Kunst en architectuur 41-015 Advertentie HLink2.indd 1 19-10-2010 09:24:40

zoekt de grenzen…

jij ook?! gratis entree Hogewal 1-9 2514 HA Den Haag 070-3658985 info@stroom.nl www.stroom.nl

Alle talenten verzamelen Het Talentenplatform, een overleggroep voor getalenteerde docenten, is eind april gestart met een eerste bijeenkomst.

Vijftien talentvolle HHs-docenten zijn uitgekozen om creatieve oplossingen voor de organisatie te bedenken en aan hun eigen talenten te werken. Hoog tijd om kennis te maken met een van de deelnemers. Bram Reurings is docent Interaction Design aan de opleiding Communication & Multimedia Design. tekst Marc Floris • beeld Mieke Barendse

Waarom meedoen aan het Talentenplatform?

Ik wil werken vanuit mijn fascinatie. Het Talentenplatform is een kans om jezelf te ontwikkelen. Je kunt je eigen input leveren in een onderzoek. Het is interessant om te leren hoe je collega’s meekrijgt om samen een visie te realiseren. Ik ben drieënhalf jaar werkzaam bij CMD en wil steeds een stap verder.

Waar verheug je je het meest op?

Bij het vak Interaction Design experimenteer ik veel met onderzoeksmethoden en gebruikersgericht denken. Dat kan ik bij het Talentenplatform echt gaan toepassen. Bijvoorbeeld workshops houden met gebruikers waarbij in spelvorm behoeften worden achterhaald. De komende maanden gaan we veel inspiratie opdoen en gaan de onderzoeksgroepen samen met de

4

H/LINK • 09

opdrachtgevers/sponsoren, academiedirecteuren en een lid van het College van Bestuur de onderzoeksopdrachten verder uitwerken.

Wat wil je bereiken?

Het doel van onze onderzoeksgroep is het doen van onderzoek naar een innovatieve leeromgeving. Aan ons de vraag wat de verwachtingen zijn van studenten en docenten en hoe een leeromgeving innovatief kan blijven. We willen het echt laten werken om het effect te onderzoeken.

Geen rapport dat een stuk papier blijft. We zijn opgesplitst in vier onderzoeksgroepen met eigen thema’s als studiesucces en diversiteit.

Uiteindelijk draait het vooral om de studenten.

We gaan ze zeker betrekken in bijvoorbeeld creatieve sessies. De uitkomsten gebruiken we dan in het onderzoek.

•

News Flash

Een emmer residentiewater voor nieuwe boot Pelargos

H/Health Point temporarily closed Students and employees who have been seeking quick medical assistance at the center Health Point at Leeghwaterplein, now have to go elsewhere. This is because the health center has been temporarily closed. A decision as to whether or not it will be reopened will be made by the Health academy, but it is not yet clear when. A spokesman from the academy attributes the closure to an ‘organizational change’. The academy however did not want to elaborate further. Students from the Health academy will continue using the office for their practical assignments.

New agreements with Duwo

Collegevoorzitter Rob Brons doopt de nieuwe boot ‘Alles door oefening’ van roeivereniging Pelargos met een plens water uit de Hofvijver. De doop vond plaats bij het botenhuis achter de hogeschool. De boot is een kunststof ‘acht’ (voor acht roeiers plus een stuurman/vrouw) die eerder tot de vloot behoorde van vereniging Phocas uit Nijmegen. Nu heeft Pelargos drie ‘achten’, maar dit is de eerste van kunststof. De Haagse Hogeschool is sponsor en heeft de boot betaald. Op de zijkanten van de boot prijken stickers met ‘De Haagse Hogeschool’.

•

Every Thursday Start 20:30, max 5 persons per team (€ 2,- p.p.)

PUB QUIZNIGHT Noordeinde 140 's-Gravenhage 070 3630698

www.ocaseys.nl

Afspraken met Duwo gewijzigd Wegens onvrede bij veel internationale studenten over de huisvesting, heeft De Haagse Hogeschool met Duwo nieuwe afspraken gemaakt. Zo hoeven studenten vanaf volgend collegejaar niet meer de huur voor het gehele jaar vooraf te voldoen. Ook betalen studenten de huur dan niet langer aan De HHs, maar aan Duwo zelf. Wel moet de student nu 150 euro aan administratiekosten betalen, maar volgens het International Office is dat in de huur verrekend. Vanaf september is de huisvesting via Duwo toegankelijk voor alle buitenlandse studenten, eerder was dat alleen voor uitwisselingsstudenten, studenten van buiten de EU en studenten die door agenten werden geworven.

•

Due to grievances by international students on Duwo short stay housing, The Hague University has renegotiated its contract with Duwo. One of the new agreements states that from September onwards, students will no longer be required to pay rent for the whole year in advance. Students will now pay their rent on a monthly basis. However, at the beginning they will have to pay three months rent in advance, which will cover their first one and half month as well as the last one and half month as stipulated in the lease.

Students will also no longer pay rent to The Hague University, but directly to Duwo.

A new amount of 150 euro in administration costs will be charged, but according to the International Office this is settled with the rent. The deposit amount is also 150 euros. From September 2011, housing via Duwo will be accessible for all international students.

•

09 • H/LINK

5

In beeld Iedere H/Link valt er 50 euro te verdienen met een mooie foto. Voor deze keer was de opdracht: maak een foto van jouw Koninginnedag.

Ook 50 euro?

Koninginnedag Uit de foto’s die we kregen bleek dat ‘onze’ Koninginnedag ook vooral een buitenlands tintje heeft. Voor degenen die dachten dat Koninginnedag een Nederlandse aangelegenheid was, think again. Zo viert Elise Kik [2] Koninginnedag samen met haar Engelse vriend gewoon in Engeland op het beroemde Trafalgar Square. Elke Mulder [5] viert de nationale feestdag nog verder weg, namelijk in het Boliviaanse Cochabamba. Een lokale Nederlandse school had het plan gevat om een ‘oerhollands’ feest te organiseren met onder andere bitterballen en snoephappen. Op de foto toont ze haar overwinning.

Voor volgende keer vragen we je om wat Martin Bril ‘rokjesdag’ noemde in beeld te brengen, oftewel: de zomermode. Loop jij de hele dag (nadat je hebt gestudeerd) in een bikini/speedy op het strand, of begeef jij je op flip flops en een RayBan/Prada op je neus van a naar b? We zien graag de meest spannende en sexy zomeroutfits in de mail verschijnen.

Vertel wie we op de foto zien, welke (merk)kleding je aanhebt en waar je je bevindt. Stuur je foto voor 11 juni naar hlink@hhs.nl.

[2]

Koninginnedag vieren in het buitenland, kan. Maar je kan het buitenland ook naar Nederland halen, zoals Sylvia van der Hulst [6] doet. Op de foto lijken twee Portugezen haar te aanbidden. . ‘Ze vinden Koninginnedag in Amsterdam helemaal geweldig en volgend jaar zijn deze twee heren weer in het oranje!’ Ook Tendai Diza [3] is in gezelschap van twee buitenlandse vriendinnen die speciaal vanuit Zweden voor de festiviteiten zijn overgekomen. ‘De sfeer in Amsterdam was awesome,’ aldus Tendai.

Marielisa Palm vindt Koninginnedag vooral leuk omdat ‘iedereen vrolijk en vriendelijk is. En je maakt foto’s [7 ] met mensen die je niet eens kent.’ Daar dacht Erik Vermeulen links op de foto [4] anders over: ‘Iedereen viert op Koninginnedag een feestje, komt opeens op het Museumplein spindoctor Jack de Vries voorbij.’

[3]

Iemand waarvan tenminste één jurilid vond dat hij de winnaar moest worden is Robert Schonewille [1]. Als je al een half jaar van te voren deze feestdag plant, een bus inclusief koelkast regelt, vervolgens ook nog vol krijgt én afreist naar het Museumplein... Uiteindelijk viel de redactie voor de pose van Joeri Boom (pabo, 2e van rechts) [8]. Je ziet hem de traditie touwtrekken in Voorschoten in ere houden. Of het de hulp was van ‘boven’ waar Joeri om lijkt te roepen, God mag het weten, uiteindelijk won hij de wedstrijd en ook deze ‘In beeld’.

•

[1]

6

H/LINK • 09

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

09 • H/LINK

7

Onderwijsinspectie

Leren van inspectierapport

‘Het is mooi dat we er goed zijn uitgekomen,’ zegt collegelid Els Verhoef over het rapport van de Onderwijsinspectie dat eind april verscheen. ‘Nu hoeven we niet in de verdediging te schieten, maar kunnen we in de verbetermodus gaan.’ Wat er gaat veranderen? De leden van examencommissies gaan op cursus en wat Verhoef betreft moet De HHs naar minder versnippering in de opleidingscurricula. tekst Dieuwke de Boer • beeld Sabrina Robles de Medina

8

H/LINK • 09

D

e bal kwam aan het rollen toen De Volkskrant in juli 2010 publiceerde dat enkele studenten bij Hogeschool Inholland wel erg eenvoudig aan hun diploma waren gekomen. Naar aanleiding van (anonieme) signalen nam de Onderwijsinspectie een aantal opleidingen van tien hogescholen, waaronder De Haagse Hogeschool, onder de loep. Op 28 april verscheen het rapport, waarin de opleiding Commerciële Economie (CE) van De Haagse Hogeschool het predicaat ‘voor verbetering vatbaar’ kreeg: ‘Er zijn aanpassingen nodig om volledig aan de wet te voldoen maar de borging van het eindniveau van de opleiding staat niet ter discussie,’ aldus de Onderwijsinspectie. Vier opleidingen van andere hogescholen kwamen als zorgelijk uit de bus en vier opleidingen van Inholland werden als zeer zwak getypeerd.

Het hbo ligt onder vuur en het niveau wordt in twijfel getrokken in de media. Uit een poll op Link online blijkt dat circa veertig procent van de studenten en medewerkers zich zorgen maakt over het imago van het hbo. Is er een tegenoffensief nodig om de imagoschade te herstellen? ‘Op het moment dat je geschoren wordt, moet je stil zitten’, antwoordt Els Verhoef.

‘Dit is niet het moment om te vertellen dat het hbo geweldig is. Al vind ik dat wel. Ik heb zelfs het idee dat het beter is dan vijf à tien jaar geleden. Maar de feitelijke kritiek op de naleving van procedures is terecht en je moet nu bij de feiten blijven.’ Dat adviseert ze studenten ook te doen. ‘De kwaliteit van je diploma is niet in gevaar, getuige ook het inspectierapport. Als we steeds benadrukken dat de kwaliteit van het hbo in het geding is, je diploma minder waard is, dan loop je het risico dat dat een self-fulfilling prophecy wordt.’

De HHs-uitslag van het Inspectieonderzoek verbaast Els Verhoef niet: ‘Ik kon me niet voorstellen dat er echt rare dingen bij ons zouden zijn.’ Nu De Haagse uit het verdachtenbankje is, benadrukt Verhoef dat het rapport een kans is om de borging van kwaliteit verder te verbeteren. ‘Wat zijn onze valkuilen? In het rapport heeft de Inspectie het een paar keer over de complexiteit en mate van gedetailleerdheid binnen het hbo. Sommige opleidingen hebben een behoorlijk versnipperd curriculum met veel deeltoetsen en subdeeltoetsen en met veel verschillende toetsmethoden.

Dat maakt het onoverzichtelijk. Verbeteren kan dus door naar vereenvoudiging te zoeken. Ik maak me er niet geliefd mee, maar ik pleit allang voor vakken van minimaal drie studiepunten, en voor een beperkt aantal vakken tegelijkertijd.’

Dit ‘leerpunt’ staat los van de geconstateerde tekortkomingen bij CE, die eind augustus verholpen moeten zijn. Grootste aandachtspunt daar is het functioneren

van de examencommissie. Die benoemt de examinatoren niet, zoals voorgeschreven staat in de in september 2010 vernieuwde Wet op Hoger Onderwijs en Wetenschappelijk Onderzoek (WHW). En de commissie moet actiever de eindverantwoordelijkheid nemen voor de borging van toetsing en examinering.

‘We willen binnenkort met de academies afspreken hoe we de benoeming van examinatoren het beste kunnen regelen. De borging van toetsing en examens zal een belangrijk aandachtspunt vormen in alle opleidingen.’

Voor de leden van examencommissies hogeschoolbreed is inmiddels een leergang ontwikkeld, nadat ook uit het interne onderzoek eind 2010 bleek dat daar grote behoefte aan is (zie H/Link nr. 5). ‘In die cursus leren examencommissieleden de wetten en regels,’ licht Verhoef toe. ‘Maar ze gaan vooral leren hoe ze naar collega’s – management en examinatoren – kunnen handelen. De examencommissie velt oordelen over collega’s en neemt besluiten die eerder het management nam, en dat vindt niet iedereen eenvoudig. Vooral onder gelijken zit elkaar inhoudelijk feedback geven niet in de cultuur.’

De essentie van de procedures en regels is volgens Verhoef dat docenten hun inhoudelijke oordelen voor anderen inzichtelijk moeten maken. ‘Dat kan als gedoe of onterechte controle ervaren worden: “Doe ik het niet goed dan?” Het vraagt in zekere zin een cultuuromslag om te zeggen: “Onderdeel van mijn kwaliteit is dat ik controleerbaar ben.” Die verantwoordingsprocedure hoort bij je professionaliteit.’

Een ander kritiekpunt van de Inspectie ligt in het verlengde hiervan: slechts twintig procent van de CE-docenten zou de toetswijzer, een procedure voor het ontwikkelen en toetsen van tentamens, volledig volgen. ‘Het is een nieuwe werkwijze en dan heeft het tijd nodig om alle docenten daarin mee te krijgen. In hoofdlijnen worden de procedures gevolgd en binnen CE is het beeld dat het steeds gewoner wordt om er helemaal in mee te gaan,’ aldus Verhoef.

Met deze ingrepen verwacht Verhoef dat De HHs haar zaakjes weer helemaal op orde krijgt. Is er naar aanleiding van de bevindingen van de Onderwijsinspectie extra controle nodig op de kwaliteit van hoger onderwijs? ‘Ik vind dat niet nodig, maar als je op Halbe Zijlstra’s reactie afgaat, zou dat er wel eens van kunnen komen. Ik zou zeggen: laat dat bij de hogescholen. Hoe verder je ervan af staat, hoe moeilijker je kunt sturen op de borging van de kwaliteit. Maar het kabinet komt in deze situatie geen advies aan ons bestuurders vragen.’

•

09 • H/LINK

9

Commentaar

10

H/LINK • 09

09 • H/LINK

11

Opinie

‘Studie-uitval?

Neem studenten dan eens serieus!’

‘Een tikje verbaasd was ik wel, ja,’ zegt Edwin Schouten.

Hij las in H/Link (nr. 7, maart) over de resultaten van het programma Haags Studiesucces en oordeelt: ‘SLB? Bijscholing? Tutoring? Hou nou toch op! Dat zijn alleen maar lapmiddelen.’ tekst René Rector • beeld Bas Kijzers

E

dwin Schouten is gastdocent en doceert, samen met Werner Holzmann, de minor PELD: Personal Effectiveness and Leadership Development.

Daarnaast is hij directeur van The Visioning Group, een adviesbureau actief in visie- en strategieontwikkeling en het verzorgen van trainingen in adviesvaardigheden. Hij vindt De Haagse Hogeschool veel te lief voor haar studenten. De aarzeling in de verhoging van de BSA-norm (hoeveel punten je als eerstejaars moet halen om te mogen blijven) vindt hij flauwekul. ‘Je hoeft bij de meeste opleidingen maar veertig punten te halen in het eerste jaar en dan ben je er. Met een 5,5 heb je een voldoende. Lukt dat niet, dan heb je nog twee herkansingen. Waarom zou je met hard werken je minor met een hoog cijfer afsluiten, als er volop kansen worden geboden om met nietsdoen een voldoende te scoren?’

Die zesjescultuur en het (nog steeds) experimentele karakter van de verhoging van die norm naar vijftig punten zijn hem een doorn in het oog. Het houdt de school bovendien weg bij wat volgens hem de echte succesfactoren in onderwijs zijn: uitdagend onderwijs door inspirerende docenten.

12

H/LINK • 09

Het is ferme taal, en Schouten verwoordt een standpunt dat veel docenten niet graag horen. Maar Schouten roept niet zomaar wat. Hij verzorgt gastcolleges bij De HHs en de Hogeschool Utrecht en traint medewerkers van de Avans Hogeschool in persoonlijke effectiviteit. Zijn PELD-minor onderzoekt klassikaal op verzoek van het College van Bestuur vraagstukken als ‘Wat kan de school doen om studie-uitval te verkleinen?’ en ‘Hoe krijgen we studenten gemotiveerd?’

Het antwoord op deze vragen, uitgezocht door studenten zelf: uitdagend, inspirerend en coachend onderwijs geven, motivatie monitoren en sterk letten op persoonlijke ontwikkeling. ‘De huidige manier van onderwijs geven is niet meer van deze eeuw… al die kennisoverdracht.’ Telkens als je onderwijs analyseert, blijkt dat nog steeds grote delen van het curriculum bestaan uit een weinig inspirerende poging studenten vol te pompen met vakkennis. ‘Terwijl het toch gaat om persoonlijke ontwikkeling. Docenten zouden meer een coach moeten zijn, een leidinggevende die studenten stuurt bij hun leerproces. Daag ze uit zich die kennis eigen te maken. Dan kun je ook iets van studenten verwachten.’

Schouten past die formule toe in zijn eigen minor.

Die kent nauwelijks uitval, heeft prima resultaten en krijgt uitstekende evaluaties van studenten. ‘Schijnbaar werkt het,’ stelt Schouten uitdagend. Zijn aanpak sluit ‘niet helemaal’ aan bij het meer mainstream onderwijs, waarin elk talent telt en iedereen aan elke opleiding kan beginnen mits hij de juiste vooropleiding heeft, ongeacht de motivatie. ‘Nee, bij PELD gaat dat anders. Iedereen krijgt een intakegesprek. Weet je niet waarom je deze minor wilt doen, dan kom je er niet in. Dat is probleem nummer één in het hbo: studenten komen hier zonder duidelijk doel voor ogen.’

Dan volgt de eerste bijeenkomst. Daarin moet iedereen zich presenteren rondom thema’s als ‘passie’, ‘ambitie’ en ‘welke gebeurtenis heeft een sterke impact gehad op je ontwikkeling?’ ‘Mijn collega en ik presenteren eerst onszelf. Dat is kwetsbaar en shocking door de openhartigheid, maar het maakt bij de studenten veel los. Het gevolg is dat na de introductieles iedereen het gevoel heeft elkaar beter te kennen dan hun medestudenten waarmee ze al drie jaar in de klas zitten.’

Die lijn van betrokkenheid, teamgeest en verantwoordelijkheid voor je eigen leerproces trekken Schouten en Holzmann door in de hele lintminor. Te laat komen… daar ontstaat een pittig groepsgesprek over. Want wie te laat komt, houdt het groepsproces op. Opdrachten niet op tijd af? Eentiende punt van je eindcijfer verdampt. ‘Het werkt. Je behandelt elkaar als volwassenen en dat daagt uit: je neemt studenten serieus.’

Het klinkt misschien als een bootcamp, maar dat vinden de studenten niet. Eigenlijk vinden ze het bijzonder prettig dat het uitmaakt wat ze doen. ‘Maar als ik kijk naar de manier van lesgeven op hogescholen, dan zie ik het vaak heel anders gaan,’ stelt Schouten. ‘Veel docenten zijn niet goed geëquipeerd voor de uitdagingen van het onderwijs van nu. Ze doceren vaak kennis van de vorige eeuw, op een wijze uit de vorige eeuw.

De relevantie ervan ontbreekt voor studenten en die voelen zich niet serieus genomen.’

Als het aan Schouten ligt, zouden studenten voor de poort best geselecteerd mogen worden zodat ze op z’n minst met de juiste spirit het hbo binnenkomen.

Dat is veel werk, maar de tijd die het kost steek je nu in de vijftig procent studenten die uitvalt – je wint die tijd dus ook weer terug.

Docenten mogen volgens Schouten ook wel een niveau hoger presteren. ‘Je mag wel verwachten dat ze ook geïnteresseerd zijn in studenten als mens in plaats van alleen in hun eigen vak. En daarover ge-

sproken… over die vakkennis klaagt het bedrijfsleven dat we studenten afleveren met verouderde kennis op zak. Dus waarom zou je als docent niet een dag in de week stage lopen in het bedrijfsleven om je vakkennis bij te houden? Je kunt wel roepen dat het allemaal aan de studenten ligt, maar als je niet kritisch durft te kijken naar je eigen prestaties, stagneert die prestatie heus wel.’

Punt voor Schouten: hij staat niet alleen in zijn opvatting. Ook René Diekstra, lector Jeugd en Opvoeding, vind dat docenten het verschil kunnen maken. Hij pleit voor een manier van lesgeven die studenten raakt. Leren gaat het best, stelt Diekstra, als je nieuwe input koppelt aan kennis die de student al

De huidige manier van onderwijs geven is niet meer van deze eeuw.

wel heeft en die kennis als vertrekpunt neemt. Zonder te verifiëren wat studenten eigenlijk al weten, heb je geen idee wat een student wel of niet kan met de vakkennis die je hem aanreikt. Het geven van zinvolle feedback is volgens Diekstra factor nummer twee die bepaalt hoeveel studie-uitval een vak teweeg brengt.

Uit onderzoek destilleert Diekstra dat ongeveer de helft van de studie-uitval te wijten is aan de studenten zelf, ongeveer een derde door docenten en de rest door overige factoren. Diekstra kwam tot de slotsom dat behalve contacturen een persoonlijke behandeling van studenten nog het meest soelaas biedt om studie-uitval tegen te gaan. Weg met ‘de abstracte student’, en een hartelijk welkom voor studenten die je als individu behandelt.

Schouten is inmiddels bij een van de academies gaan praten om een soort ‘feel of urgency’ te proeven en voorzichtig stappen te zetten om de docent-studentrelatie wat te veranderen. De ontvangst was lauw. ‘De directeur was enthousiast, maar de teamleiders vroegen zich af wie ik wel was, dat ik me met hun werk ging bemoeien. Tekenend: alsof je daar niets van mag zeggen. Natuurlijk, we worstelen al langer met de vraag hoe we het onderwijs zo kunnen vormgeven dat het resultaat het best wordt, maar wat we nu doen aan studiesucces is toch vooral het creëren van heel veel vangnetten. SLB? Bijscholing? Tutoring?

Hou nou toch op! Dat zijn alleen maar lapmiddelen.

Als je gezamenlijk een visie ontwikkelt, doe je echt iets aan de oorzaak.’

•

Reageren? Mail met de redactie: link@hhs.nl

09 • H/LINK

13

Onder de hamer I n Onder de hamer komen studenten aan bod die in beroep gaan tegen een beslissing van hun opleiding.

Een gemiste kans

De tegenargumenten tekst Charlotte Fritschy

De feiten Student X van de opleiding Bouwkunde stelt dat hij geen gelijke kans heeft gekregen op een herkansing. X begon in 2008 aan zijn opleiding. Dit jaar begon hij aan zijn afstudeertraject, maar om zijn diploma in ontvangst te nemen, moest hij nog ĂŠĂŠn tentamen herkansen. De eerste mogelijkheid, waarbij de opleiding aanboodt het tentamen in onderdelen te herkansen, miste hij. De Examencommissie wees zijn verzoek om een nieuwe herkansing af.

De argumenten Student X stelt dat zijn afwijzing in strijd is met het gelijkheidsbeginsel. Andere studenten hebben wel de kans gekregen het tentamen te herkansen, hij niet. De reden dat X het tentamen miste, was miscommunicatie tussen de opleiding en hemzelf. Via de portal werd het hertentamenbericht verspreid, terwijl hij Blackboard in de gaten hield. Ook konden docenten hem niet op de hoogte stellen, omdat hij geen lessen volgde. Door deze communicatiestoornis is de kans om dit jaar in onderdelen te herkansen hem ontnomen.

Hierdoor kan X niet afstuderen.

HLink.pdf 1 4/27/11 7:28 AM

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

14

H/LINK • 09

De opleiding stelt dat ze de informatie omtrent de herkansingsmogelijkheid via de portal, het volgens de opleiding hiervoor aangewezen medium, naar buiten heeft gebracht. Ook is zij van mening dat de student er zelf verantwoordelijk voor is hier regelmatig op te kijken. Dat het tentamen in onderdelen werd aangeboden, was al een tegemoetkoming van de opleiding. Het kan de opleiding niet verweten worden dat X geen kennis nam van het bericht.

De uitspraak Hoewel het College het eens is met de opleiding dat studenten er zelf verantwoordelijk voor zijn om alle door de opleiding aangewezen media van informatievoorziening te volgen, vindt zij dat school de student tegemoet moet komen. De opleiding mag best meer haar best doen om studenten op de hoogte te stellen van een herkansingsmogelijkheid, vindt het College. Het College van Beroep concludeert dat X in zijn recht staat en verklaart de klacht gegrond.

Niet eens met een beslissing van de Examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/loketrechtsbescherming.

In de vitrine De Hall of Fame van de Academie voor Sportstudies

Overal binnen De Haagse Hogeschool staan vitrinekasten vol spullen, loop je tegen kunst (of kitsch) aan. Wat het is, waar het vandaan komt of van wie die verzameling is, blijft vaak gissen.

De Academie voor Sportstudies, de HHs-vestiging aan de Laan van Poot, heeft een sportmediatheek. Er worden in deze mediatheek naast boeken ook shirtjes verzameld: de wanden hangen vol met ingelijste exemplaren. Wie of wat zit hier achter? tekst Arthur Admiraal • beeld Mieke Barendse De shirtjescollectie blijkt de verzamelwoede van Leo van de Kroft te zijn, tot voor kort werkzaam in de mediatheek. ‘Het verhaal achter de shirtjes gaat zo’n twintig jaar terug. Ik ben werkzaam geweest bij het NOC*NSF en daar is mijn passie voor topsport ontstaan,’ vertelt Van de Kroft. ‘Door mijn hobby, het verzamelen van originele wedstrijdshirts, heb ik het idee opgevat om de topsporters van onze academie een ereplaats in onze eigen ‘Hall of Fame’ te geven.’ Inmiddels hangt er een tiental shirts van studenten die het presteren of gepresteerd hebben om een studie te combineren met topsport.

Een prachtig voorbeeld is Maura Visser. Deze handbalster heeft het gepresteerd om haar studie aan de HALO nominaal af te ronden en is direct na haar afstuderen als prof aan de slag gegaan in Denemarken. Momenteel speelt ze in Duitsland en is ze ondanks haar jonge leeftijd (25) een van de meest ervaren spelers in het Nederlands team en werd ze eind 2010 verkozen tot Haagse Sportvrouw van het Jaar. ‘Zulke studenten zijn een bron van inspiratie,’ licht Van de Kroft toe, ‘zowel voor huidige als nieuwe studenten.’

De studenten die het presteren een voltijd studie te combineren met een leven als topsporter, verdienen volgens Van de Kroft alle lof voor een dergelijke prestatie. Naar verwachting in 2014 gaat de academie verhuizen naar een moderne sportcampus in het Zuiderpark. Een mooi moment om deze topsporters opnieuw in het zonnetje te zetten.

‘Een nieuwe start maken met een Hall of Fame die nog meer in het oog springt. Ik zie het al helemaal voor me,’ aldus Leo.

•

09 • H/LINK

15

Tips & tricks

Hoe vind ik een

passende stage?

16

H/LINK • 09

’s?

n?

Wat neem ik mee naar de ultieme stage? Wat wil ik eigenlijk?

Waar vind ik passende vacatures? Hoe presenteer ik mezelf?

Voor veel studenten is het vinden van een stageplek of leerarbeidsplaats een hobbelige weg. H/Link inventariseert de valkuilen en brengt in kaart hoe je een stage vindt die als gegoten zit. tekst Dieuwke de Boer • beeld Kim Eijkelhof

Dit wil ik! ø Waar heb ik veel plezier in? Hobby’s? ø Welke vakken vind ik interessant? ø Welke onderwerpen spreken me aan?

J

e begrijpt waarschijnlijk wel dat je niet in afgetrapte baggy jeans of naveltruitje verschijnt op je sollicitatiegesprek. Slippers en sneakers waardeert ook niet iedere werkgever. Maar behalve een nette uiterlijke presentatie is een goede inhoudelijke voorbereiding ook onmisbaar ‘De meeste studenten zoeken een stage om het hebben van een stage, niet om wat ze er kunnen leren,’ constateert Gaby Weij, stageconsulent voor de Academie van Sociale Professies. ø Waar heb ik veel ‘Denk plezier in? Hobby’s?

Knip die tip Ze komt meteen met haar eerste advies: eerst Plak de tips waarmee na over wat je wilt leren en wat je leuk vindt.’ Dat lijkt ø Welke vakken vind ik interessant? je aan de slag wilt op misschien een open deur, maar ‘Wat wil ik eigenlijk?’ is een groot papier. ø Welke onderwerpen spreken me aan? de basisvraag waarop behoorlijk wat studenten blijven Noteer je antwoorden steken. Studie- en beroepskeuzeadviseur Hanneke van in een brainstormwolk.

Riet herkent dit ook en zegt: ‘Weet je niet wat je wilt, Of in nette lijstjes. ga dan met je studieloopbaanbegeleider kijken wat er matcht met jou.’

Dit wil ik!

Motivatie ø Waarom deze sector/bedrijven? ø Wat triggert mij als ik de site lees? ø Wat wil ik er leren?

Hobbyisme Belangrijke vragen om te beantwoorden om meer richting te krijgen zijn: Welke vakken vind je interessant? Welke onderwerpen spreken je het meeste aan? Wat zijn je passies of hobby’s? Wat wil je bereiken in je leven? Van Riet weet dat het goed kan werken om al deze antwoorden op een groot papier te schrijven en het eerst heel breed te nemen. ‘Ik heb eens een studente Small Business and Retail Management begeleid die een bijbaan in een ø Waarom deze sector/bedrijven? kledingzaak had. Uit de brainstorm kwam naar voren dat zij wel iets metømode en ze ismij toen gaan Wathad triggert als ik kijken de site lees? in die branche welke bedrijven haar aanspraken. Met ø Wat wil ik er leren? een paar trefwoorden kun je daar eenvoudig naar googelen.’ Weij moedigt het ook aan om in je stage ‘iets positiefs te doen met je interesses’. Zij loodste een gitaar spelende student Sociaal Pedagogische Hulpverlening naar een welzijnsorganisatie waar hij muziekactiviteiten met gehandicapten kon doen.

Motivatie

Wie kan mij helpen?

Mijn netwerk in kaart: ø Familie, vrienden, buren, docenten, collega’s. ø Via LinkedIn of andere social media. ø Bijeenkomsten binnen mijn vakgebied bezoeken

Deze succesverhalen slaan nog wel de stap over.

Want weten welke kant je op wilt, betekent nog niet

09 • H/LINK

17

Mijn kwaliteiten ø Wat zijn mijn goede eigenschappen? ø Wat zeggen anderen over mij? ø (docenten/leidinggevenden/ medestudenten)

Het gesprek dat je een stage of leerarbeidsplaats hebt. Vaak kun

Wa

ø Wat wil ikdenog weten over op het RegioRegisseur hetbedrijf?

Johanna Westerdijkplein.

ø Bedrij

je voor vacatures terecht bij je eigen opleiding of bij

Maar VanikRiet en Weij raden aan om ook je netwerk in ø Welke vragen kan verwachten?

te schakelen. ‘Laat familie, vrienden, buren, docenten ø En wat ga weten ik daarop dat jeantwoorden? een stage zoekt’, zegt Van Riet. ‘Vertel wat je wilt doen… wat je interessant vindt. De meeste banen worden via via gevonden.’ Heb je geen directe ingang bij het bedrijf waarin je geïnteresseerd bent of twijfel je nog, dan kun je altijd bellen en een afspraak proberen te maken met iemand die er werkt in de richting die jij interessant vindt om te kijken of het echt wel zo leuk is als jij denkt. ‘Mensen vinden het vaak leuk om over zichzelf en hun werk te vertellen.’

Telefoonangst

Het gesprek ø Wat wil ik nog weten over het bedrijf? ø Welke vragen kan ik verwachten? ø En wat ga ik daarop antwoorden?

Wat trek ik aan? ø Bedrijfscultuur checken.

(Is spijkerbroek oké?)

Meestal not done: ø Korte broeken en minirokjes ø Slippers en sneakers ø Petten en piercings

18

H/LINK • 09

De telefoon pakken is sowieso de eerste stap, nadat je een bedrijf of vacature hebt gevonden. ‘Maak eerst persoonlijk contact,’ adviseert Van Riet. ‘Je kunt bellen of binnenlopen bij het bedrijf. Stel jezelf voor, zegchecken. dat je je oriënteert op een stageplek. Vraag ø Bedrijfscultuur gericht wie er over stages gaat. En zorg dat je kunt (Is spijkerbroek oké?) vertellen waarom je voor dat bedrijf gekozen hebt.

Schrijf bijvoorbeeld voor jezelf op wat je aanspreekt in de sector en in deze specifieke organisatie.’ Gaby Meestal not done: Weij onderschrijft het belang van persoonlijk contact, maar en constateert dat veel studenten last hebben van ø Korte broeken minirokjes telefoonangst. ‘Dan kiezen ze voor mail, maar dat ø Slippers en sneakers is onpersoonlijk en geen communicatie.’ Zij biedt ø Petten en studenten piercings weleens aan om bij het telefoongesprek te zitten, maar zegt ook: ‘Je moet het gewoon doen. Het is in bijna alle banen van belang dat je die angst overwint.’ Weij benadrukt dat stage, ook het zoeken naar een plek, is om te leren: ‘Studenten verwachten dat ze al een professional moeten zijn, maar ik zeg: “Ga nu maar op je bek en leer ervan.” Je weet nog niet hoe dingen werken. Je gaat het uitproberen. Stage is om fouten te maken en daarop te reflecteren. Dan hoef je die fouten na vier jaar studie niet meer te maken.’

Wat trek ik aan?

Om ook in het zoekproces ruimte te maken voor leren, adviseert Hanneke van Riet om een top tien van bedrijven/vacatures op te stellen. ‘Begin dan bij nummer tien met bellen,’ tipt ze. ‘Dan is de drempel lager en kun je oefenen.’ Daarbij is het af te raden om op één paard te wedden. ‘Als je meerdere dingen tegelijk laat lopen, dan kun je uiteindelijk kiezen. Als student ben je vaak blij als je een stage gevonden hebt, maar het is belangrijk dat er een klik is. Je hoort vaak: “Ik had bij de sollicitatie al geen goed gevoel, maar ik heb het toch gedaan en het ging fout.” Als je twijfelt, kun je

(Is sp

Meestal ø Korte

ø Slippe

ø Petten

beter vragen of je eerst een dag mag meelopen.’ Tussen het eerste contact en eventueel meelopen zit vaak nog een sollicitatiebrief en een of twee gesprekken.

Persoonlijke noot ‘Heb je contact met een bedrijf en wil je daarna solliciteren, vraag dan gericht wat ze van je willen weten,’ zegt Weij. ‘Moet je een motivatiebrief schrijven?

Willen ze je cv?’ Voor beiden heeft ze een document opgesteld met tips als: vertel wat je wilt leren en waarom je juist voor deze instelling kiest. Van Riet vult aan: ‘Zet in die brief iets over jezelf. Wat breng je mee? Waarom zouden ze voor jou moeten kiezen?

Vraag mensen om je heen, bijvoorbeeld van je bijbaantje of docenten, wat ze vinden dat je kwaliteiten zijn.’ Beide dames drukken studenten op het hart: bel na als je niets hoort. Vraag of je brief goed ontvangen is en wanneer je een reactie kunt verwachten.

Bij succes krijg je een uitnodiging voor een gesprek.

Voor veel studenten de meest zenuwslopende stap van het proces. ‘Solliciteren wordt zo zwaar gemaakt,’ vindt Van Riet. ‘Studenten denken: “Ik moet de perfecte kandidaat zijn, anders faal ik.” Terwijl een sollicitatie een tweerichtingsgesprek is. Jij bepaalt ook.’ Weij vult aan: ‘Studenten zijn vaak bang om afgewezen te worden. Maar jij hebt hen iets te bieden en zij jou. Jij mag ook eisen stellen aan wat je wilt doen. Studenten denken vaak dat ze die positie niet hebben. Maar studenten die beginnen aan een stage die niet past bij wat ze willen leren, haken vaak halverwege af.’

Helder hebben wat jij wilt, is dus belangrijk. Maar het is ook van belang om je in te lezen op het bedrijf.

Wat doen ze? Wat spreek je daarin aan? En wat wil je daar nog meer over weten? En denk voorafgaand aan het gesprek na over de vragen die jij kunt verwachten. ‘Je kunt veel voorbeeldvragen vinden op internet.

Bereid die voor en het sollicitatiegesprek wordt een soort kaartspel: je hebt de vragen al eens beantwoord voor jezelf en het is afwachten welke gesteld worden,’ zegt Van Riet. ‘Neem je portfolio mee, je cijferlijst, je propedeuse. En weet goed wat de opleiding verwacht. Waar moet die stageplek aan voldoen?

Vraag ook hoe de begeleiding is geregeld. Je moet een match vinden tussen wat het bedrijf zoekt, wat de opleiding vraagt en wat jij wilt.’

Het zoeken naar een stage kan een behoorlijke inspanning zijn. ‘Maar het nu intensief doen, is een goede voorbereiding op een baan,’ besluit Hanneke van Riet. Gaby Weij waarschuwt nog: ‘Het lijkt vaak ver weg voor studenten, maar de stageperiode is dichterbij dan je denkt. Begin op tijd met zoeken!’

Meer sollicitatietips www.intermediair.nl www.carrieretijger.nl Boek: Solliciteren is werken

Leerarbeidsplaats in plaats van stage?

Voor een LAP gelden in grote lijnen dezelfde vind- en verovertips als voor een stage.

Grootste verschil: duaal-studenten moeten hun werkgever overtuigen om voor hun werkzaamheden minstens het minimumloon te lappen. In tegenstelling tot de stagiair is de LAP-per niet boventallig, maar krijgt hij expliciet eigen taken en verantwoordelijkheden. ‘Dat maakt het voor duaal studenten nog belangrijker om duidelijk te maken wat je te bieden hebt,’ vindt Juliette Santegoeds, LAP-coördinator bij de opleiding Bestuurskunde/ Overheidsmanagement (B/O). ‘Voordeel voor de werkgever is dat ze een student langer in huis hebben en echt kunnen laten meedraaien in het arbeidsproces. Voordeel voor de student is dat ze op lager niveau kunnen instromen – routinewerkzaamheden doen kan goed zijn om kennis te maken met het werk en meelopen met iemand ook – als er maar zicht is op groei.’ Santegoeds adviseert studenten om te kijken of ze hun afstudeeronderzoek ook bij hun LAP-werkgever kunnen doen. ‘Maar ook zonder is het een goede plek. Soms stellen studenten dat de opleiding twee jaar LAP en een onderzoek eist. Dat is niet waar en daarmee gooi je je eigen glazen in.’ Wees realistisch, luidt haar devies.

09 • H/LINK

19

Mondiaal

negen wereldproblemen Knagen aan

tegelijk Brandstoffen raken op, de bevolking groeit, het klimaat verandert en honger neemt toe. In zijn boek Negen plagen tegelijk bespreekt oud-minister Joris Voorhoeve de problemen waarmee de wereld te kampen heeft. Het boek verscheen eind april en is leesvoer voor studenten die Voorhoeves minor gaan volgen. tekst Ilse van Beest • beeld Bas Kijzers

J

oris Voorhoeve werd vorig jaar gevraagd als lector Internationale vrede, recht en veiligheid. Hij hoefde er niet lang bij stil te staan: ‘Ik heb erover nagedacht wat ik het leukst zou vinden om te doen na mijn vijfenzestigste, en dat is duidelijk lesgeven,’ zegt hij beslist. Als lector wil hij studenten handvatten geven om te begrijpen wat er in de wereld gaande is. Zijn nieuwste boek kan daar goed bij helpen. ‘Het is als het ware een samenvatting van mijn vakgebied, leesbaar gemaakt voor het grote publiek,’ legt Voorhoeve uit.

Joris Voorhoeve Leeftijd: 65 Studeerde: politicologie 1979: h oogleraar Internationale betrekkingen en ontwikkelingen 1982: lid Tweede Kamerfractie VVD 1990: deeltijdhoogleraar Internationale organisaties 1991: directeur Instituut Clingendael 1994: minister van Defensie 1999: lid Raad van State 2010: zegt lidmaatschap VVD op na coalitie met PVV 2011: lector Internationale vrede, recht en veiligheid

20

H/LINK • 09

De negen plagen die Voorhoeve bespreekt zijn de snelle bevolkingsgroei, hongersnood, ziektes, burgeroorlogen en terrorisme, klimaatverandering, economische instabiliteit, oprakende fossiele brandstoffen, politieke instabiliteit en zwak internationaal bestuur.

‘Het probleem is dat deze negen plagen veelal apart aangepakt worden in internationaal beleid. Er wordt nog wel eens vergeten dat deze problemen elkaar veroorzaken en versterken,’ zegt Voorhoeve. Zo is er door klimaatverandering steeds minder grond geschikt voor landbouw. Dat leidt weer tot hongersnood onder de armste mensen in de wereld, en dit veroorzaakt op zijn beurt weer ontevredenheid en agressie onder de bevolking, uitmondend in burgeroorlogen. ‘Congo is er volgens Voorhoeve een goed voorbeeld van. Er heerst veel armoede en geweld en het is erg politiek instabiel.

Andere problemen die elkaar versterken zijn oprakende fossiele brandstoffen en politieke instabiliteit.

De oorlog om brandstoffen wordt steeds zichtbaarder en veroorzaakt over de gehele wereld politieke instabiliteit. ‘De verwachting is dat al deze problemen de stroom van vluchtelingen tussen 2010 en 2050 verdubbelt, maar deze schatting is zelfs nog aan de lage kant,’ voorziet Voorhoeve. Behalve politieke vluchtelingen komen er ook klimaatvluchtelingen: mensen die genoodzaakt zijn hun land te verlaten vanwege extreme droogte of juist door overstromingen. ‘En arme mensen hebben het geld niet om naar de andere kant van de wereld te vluchten, dus de omliggende landen die al met dezelfde problematiek te kampen hebben komen extra onder druk te staan.’

Volgens Joris Voorhoeve is internationale politiek cruciaal om tot oplossingen te komen. Hij is dan ook tegen de nieuwe trend van anti-internationalisme.

‘Die hele “ik eerst”-mentaliteit die er in de huidige politiek heerst, daar hebben we niets aan,’ vindt Voorhoeve. ‘Als er bijvoorbeeld iets aan de andere kant van Europa gebeurt, dan heeft dit al invloed op Nederland.’ Het is daarom noodzakelijk om buiten de eigen landsgrenzen te kijken naar problemen. De Verenigde Naties beschouwen die problemen ook als mondiale vraagstukken. ‘Zo zijn ze onder andere bezig met het scheppen van landbouwgrond met nieuwe irrigatietechnieken en zijn er diverse vredesmissies, maar dit is niet genoeg, ’ is Voorhoeve van mening. ‘Er zijn helaas ook veel nepmaatregelen – CO2-uitstoot tegen proberen te gaan met emissierechten bijvoorbeeld,’ verzucht Voorhoeve. ‘Om tot nieuwe en betere oplossingen te komen moet de nieuwe generatie hoogopgeleiden zich ook bezighouden met al deze wereldproblemen.’

Je mag verwachten dat er de komende decennia schreeuwend behoefte is aan mensen die dit soort grote problemen ook integraal kunnen aanpakken.

Daarom wil Joris Voorhoeve graag studenten bij het nieuwe lectoraat Internationale vrede, recht en veiligheid betrekken om internationale problematiek te onderzoeken. ‘Veel jonge mensen hebben interesse om zich hiermee bezig te houden,’ zegt Voorhoeve. Die studenten kunnen aan de slag bij Voorhoeves nieuwe minor Conflict en vredesopbouw, die in september start. Hier gaan studenten zich vooral bezighouden met uit de hand gelopen gewapende conflicten. Je krijgt inzicht in hoe politieke organisaties ingezet kunnen worden om dit tegen te gaan. Voorhoeve denkt dat deze minor voor allerlei studenten met een heel diverse achtergrond geschikt is. ‘Ik vermoed dat er voornamelijk studenten Bestuurskunde en Rechten op af komen, maar dit onderwerp is eigenlijk interessant voor vele vakgebieden en studies.’

In een overvol café Millers praatte lector Joris Voorhoeve onder meer Job Cohen en Ernst Hirsch Ballin bij over wat hij noemt ‘de negen problemen van wereldformaat.’

Op dit moment is Joris Voorhoeve nog druk bezig om zich de settelen in zijn nieuwe kantoor. Maar hij kijkt ernaar uit om hier les te geven. ‘Ik ben meer een practicus dan een theoreticus, dus ik wil mijn kennis graag toepassen. Het hbo biedt die ruimte. Ik weet zeker dat ik hier op de hogeschool meer mijn ei kwijt kan dan bij de Raad van State,’ sluit hij kordaat af.

•

09 • H/LINK

21

Expertisecentrum

Profileren om te kunnen samenwerken De opleidingen Bewegingstechnologie (BT), Human Technology (HT) en Industrieel Projectontwerpen (IPO) hebben na drie jaar polderen en sparen eindelijk een gezamenlijk expertisecentrum. Maar nu blijkt dat om onderzoek en onderwijs goed te kunnen verbinden, meer profilering nodig is. tekst Youri van Vliet • beeld Bas Kijzers

E

en paar uur voor de brainstorm zijn Monique Berger en haar collega’s van BT druk bezig met het leegruimen van hun oude expertisecentrum. ‘Zo’n verhuizing heeft in ieder geval als voordeel dat je een hoop troep weggooit,’ grapt de onderzoekscoördinator terwijl ze met een vloeiende beweging een stapel cd’s in een blauwe container gooit.

BT had dus al een expertisecentrum, maar vanwege de samenwerking met IPO en de raakvlakken met HT, is er door de Haagse Academie voor Technology, Innovation & Society (TIS) gekozen voor een gezamenlijke werkplek. Het expertisecentrum, door academiedirecteur Ton de Jager de ‘rode ruimte’ gedoopt, is gloednieuw. Door de logge bureaucratische molen en het krappe budget kostte het zo’n drie jaar om gebouwd te worden.

Het idee van de ‘rode ruimte’ is om samenwerkingsverbanden tussen de opleidingen en het bedrijfsleven te stimuleren. De ruimte is er dus nu eindelijk, maar de manier waarop de synergie in het expertisecentrum concreet moet ontstaan, was nog niet helemaal overdacht. Daarom organiseerden de opleidingen onlangs een drie uur durende brainstormsessie. Die liep niet helemaal soepel.

Al gauw blijkt uit de discussie dat om te kunnen samenwerken en als expertisecentrum goed onderzoek te doen, eerst een belangrijk ingrediënt nodig is: een hogeschoolbrede profilering. Met name onderzoekscoördinator Monique Berger is af en toe zeer uitgesproken. Volgens haar is het zaak om speerpunten te formuleren. ‘We moeten voor het bedrijfsleven en toekomstige studenten een duidelijk beeld creëren: bijvoorbeeld voor sport en technologie móét je naar De Haagse Hogeschool.’

Monique Berger druk bezig met de grote schoonmaak van het oude BT-expertisecentrum.

22

H/LINK • 09

Ook om beurzen te krijgen is profilering een pre. Het zijn volgens Monique de hogescholen met een duidelijk profiel en sterke lectoraten die subsidies krijgen.

IPO-docent Hans Glerum valt haar bij: ‘We moeten iemand aannemen die goede subsidieaanvragen kan schrijven. Zo’n persoon levert miljoenen op. Maar daaraan voorafgaand moeten er een aantal keuzes

De hoofrolspelers v.l.n.r. Rienk van der Slikke (BT), Monique Berger (BT) en Hans Glerum (IPO) in het nieuwe expertisecentrum.

gemaakt worden. Andere hogescholen zijn daar vele malen voortvarender in en wij lopen die subsidiepotjes mis. Doodzonde.’

fileringsthema’s genoemd en daar heeft de academie niets mee gedaan. ‘Nu hebben we weer zo’n discussie en intussen gaat de wereld verder!’

Ton de Jager brengt nog eens het rapport te berde van de commissie Veerman. Die commissie beval vorig jaar hogescholen aan zich scherp te profileren.

De Jager erkent de noodzaak daarvan. ‘Het dwingt ons keuzes te maken en De Haagse Hogeschool is daar ook mee bezig. Maar dat proces zal nog wel tot het einde van het jaar duren.’ Dat gaat Monique te langzaam. ‘Hoe sneller we profileren, des te sneller we subsidies krijgen.’ Ton: ‘We zijn toch een hogeschool met veel opleidingen en dat zal niet zo snel veranderen. Maar we hebben wel behoefte aan een kwaliteitsslag bij alle opleidingen.’ Een geïrriteerde Monique: ‘Dat is echt geen keuze. Iedereen, elke opleiding, wil en moet kwaliteit leveren. Die profileringsdiscussie duurt mij veel en veels te lang. Je moet zeggen: híér gaan we op focussen.’ Op opgewonden toon vertelt de onderzoekscoördinator dat deze discussie vorig jaar ook is gevoerd, toen zijn ook pro-

De brainstorm duurt inmiddels een dikke twee uur, de broodjes die geregeld zouden worden zijn nooit gekomen en de fut is er een beetje uit. Als Monique ten slotte zegt: ‘Mijn maag rammelt echt heel erg,’ wordt

Hoe sneller we profileren, des te sneller we subsidies krijgen. de bijeenkomst afgerond. Het laatste woord voor de lunch is aan lector Revalidatie Arend de Kloet. ‘Als ik als buitenstaander zo vrij mag zijn: probeer nu door te pakken zodat je tijdens de onderzoeksdagen 2012 kan zeggen “onze academie heeft een plan, inclusief profiel en onderzoekslijnen”. En dan moet je vooral niet afwachten wat het College van Bestuur vindt. Sterker nog, de kans is groot dat ze het overnemen.’

•

09 • H/LINK

23

Scriptieprijs Wat is de beste afstudeerscriptie? H/Link nomineert iedere maand een afstudeerder die niet alleen uitmuntend presteerde, maar nog relevant is ook. Jaarlijks in april wint de beste 1.500 euro.

‘Ik vind een afvalbak best

sexy

Een vuilnisbak die geluid maakt, waar kennen we dat van?

Precies, van de Efteling. Holle Bolle Gijs heeft in een andere omgeving wat omgangsproblemen. Stefan Lugtigheid ontwierp een vuilnisbak met minder nadelen om een lastig probleem het hoofd te bieden: zwerfvuil. tekst René Rector • beeld Bas Kijzers en Loek Weijts

Stefan Lugtigheid kan iets dat veel IPO-afstudeerders niet kunnen: met zijn project op de foto.

Naam: Stefan Lugtigheid Leeftijd: 24 Opleiding: Industrieel Product Ontwerpen Cijfer: 10 Titel: SunBin. Een interactieve, muzikale afvalbevatter op zonne-energie

24

H/LINK • 09

, ja’

P

ark De Horst in Bezuidenhout is een redelijk rechttoe-rechtaan stadspark. Er zijn perkjes, je kunt er wandelen met je hond en op een bankje zitten. Rondom De Horst staan echter een paar scholen en de leerlingen daarvan mikten het parkje vol vuilnis. De gemeente wilde De Horst wel opknappen en kunstenaar Lennaert Roos van muziekschool PopFactory had het lumineuze idee dat het zwerfafvalprobleem opgelost kon worden met behulp van ‘een leuke vuilnisbak die muziek maakt.’

‘Dat was zo’n beetje de status van de muzikale vuilnisbak toen ze bij De Haagse Hogeschool aanklopten met de vraag of er iemand was die het leuk vond om daarop af te studeren,’ vat Lugtigheid een halfjaar voorgeschiedenis samen. Lugtigheid zag er wel iets in, al was zijn eerste associatie er een met de Efteling.

‘Is dat origineel? Nou, neuh. Maar het werkt ontzettend goed. Ik ben gaan kijken in het sprookjesbos en Holle Bolle Gijs is echt geniaal effectief.’

Het is bovendien ook weer niet zó banaal. IPO’ers leren tijdens hun studie voortdurend dat alles in een ontwerp overdacht is, ook al ziet het er voor een leek uit of het met het grootste gemak uit de losse pols is geschetst. Neem nu de meest gebruikte vuilnisbak van Nederland, die je overal in het straatbeeld tegenkomt. ‘Die is zó goed ontworpen,’ vindt Stefan.

‘Zwervers kunnen er niet in poepen, vogels kunnen er niets uit eten, hij is bestand tegen flink wat vandalisme en toch makkelijk te legen. Je gooit er makkelijk iets in weg. Fabrikant Bammens heeft al die vereisten kunnen verwerken met een minimum aan materiaal, wat weer heel veel productiekosten scheelt. En ga zo maar door. Dus ook een vuilnisbak is een spannend ding. Voor ontwerpers dan. Ik vind een afvalbak best sexy, ja.’

Stefan deed bronnenonderzoek naar ervaringen uit het veld en kwam op een indrukwekkende lijst randvoorwaarden waaraan een openbare prullenbak moest voldoen. Een ‘beter-goed-gejat-dan-slecht-bedacht-kopie’ van Holle Bolle Gijs sneuvelde bijvoor-

De SunBin

Zonnepanelen De SunBin draait op zonne-energie.

beeld op twee lastige zaken: hij doet het leuk in de Efteling, maar misstaat in een gewoon park. Bovendien is voor een zuiginstallatie stroom nodig en die was er niet in De Horst. Vuilnisbakkenfabrikant Bammens vond de muzikale vuilnisbak een interessant concept, en dus boden zij Lugtigheid een afstudeerplek aan.

Nodig, want zonder technische ondersteuning en iemand die het product daadwerkelijk kan maken eindigt je afstudeerproject anders op de tekentafel.

Samen met Lennaert Roos ging Stefan de omliggende scholen langs om met de kinderen tot een product te komen waar zij het liefst hun afval in zouden willen gooien. Stefan liet de kinderen hun ideale vuilnisbak kleien en hield brainstormsessies met post-it-briefjes en organiseerde een rollenspel. ‘Dat was nog het grootste leermoment: denk nooit dat je je doelgroep wel kent,’ waarschuwt Stefan. ‘Kinderen willen in een park recreëren, net als volwassenen. Alleen is hun idee van recreëren anders. Zij willen spelen, en omdat het een park is, verwachten ze natuurbeleving. En ze willen een beloning voor goed gedrag.’

Het leverde in concept een ‘afvalboom’ op: een vuilnisbak in de vorm van een boom. Daar werden de kinderen wel enthousiast van, maar leverde Stefan ook problemen op. In bomen kun je immers klimmen.

‘Je leert bij IPO altijd dat je een product uitnodigend moet maken. Dingen die de gebruiker moet vasthouden, moeten lekker in de hand liggen. Schermpjes die je moet aflezen, moeten makkelijk leesbaar zijn. Dat soort dingen. Ik heb met de SunBin hetzelfde gedaan, maar dan omgekeerd.’ De boom is opgetrokken uit cortenstaal, een legering die net als verzinkt staal of aluminium wel roest, maar waarbij de roestlaag de kern prima conserveert. Onderhoudsvrij, ongevoelig voor graffiti, en klimmen doe je niet meer, want het voelt heel onaangenaam. ‘Takjes’ van cortenstaal ontmoedigen het beklimmen, maar geeft de vuilnisbak wel echt een boom-uiterlijk.

Terwijl Roos met de scholieren allerlei samples produceerde die de vuilnisbak kon laten horen als er iets in gegooid zou worden, verbouwde een groep studenten Technische Informatica van TIS Delft een mp3-speler zodanig dat het apparaatje alleen nog dat kon doen wat voor de vuilnisbak essentieel was: muziek spelen.

Stefan wilde dat met een klein zonnepaneel in de vorm van een boomblad de vuilnisbak zijn werk zou doen: zodra je iets weggooit, registreert een sensor dat en speelt de mp3-speler een sample af. ‘Je kunt zelfs over

Lastig te beklimmen door stand van de takken.

Onderhoudsvrij Gemaakt van Cortenstaal, roest van nature. Graffiti houdt dus niet.

Opening

Het brein Studenten Elektrotechniek slankten een gewone MP3-speler af, zodat die op zonne-energie kan draaien.

- Vuil gaat er gemakkelijk in.

- Regent niet in.

- Je hoort een geluid als je er iets in werpt.

Prullenbak Eenvoudig te legen, maar het deurtje mag niet uit zichzelf open kunnen.

Betonnen voet Zit onder de grond.

De boom is onmogelijk om te duwen.

een paar jaar een hele nieuwe serie geluiden opnemen, zodat ook een nieuwe lichting schoolkinderen gemotiveerd blijft het afval weg te werpen.’

Voordat het productieteam van Bammens daadwerkelijk kon gaan lassen, sneuvelde het project bijna alsnog. De gemeente was bang dat de boom makkelijk zou omvallen. Stefan paste hem op bepaalde punten aan. ‘Ik ben ervan overtuigd dat mijn originele ontwerp goed was, maar ik wilde graag dat het uitgevoerd zou worden. Soms moet je een concessie doen omwille van regelgeving.’

H/Link scriptieprijs Ben je (bijna) afgestudeerd en wil je ook kans maken op de hoofdprijs van € 1.500,-? Kijk op www.dehaagsehogeschool.nl/ linkscriptieprijs hoe je mee kunt doen.

Een halfjaar na de start van het project kon Stefan samen met Lennaert, de kinderen en wethouder Ingrid van Engelshoven de SunBin onthullen. Of het zwerfvuilprobleem is opgelost? ‘Gedrag van mensen laat zich moeilijk voorspellen, maar tot op de dag van vandaag is het in de omgeving van de SunBin schoon gebleven.’

•

De scriptie van Stefan is binnenkort terug te lezen op www.hbo-kennisbank.nl

09 • H/LINK

25

Juweeltjes Wat is nieuw en de moeite waard? En welke juweeltjes heb je tot nu toe gemist? Voor ‘nieuwe juweeltjes’ kijk je rechts. De verborgen schatten van iets langer geleden zijn deze maand van Len Middelbeek, opleidingscoördinator van International Communication Management en docent op de academie European Studies & Communication Management.

‘Naar concerten ga ik nooit. Ik vind het altijd te hard en je kan met niemand kletsen door het geluid,’ stelt Len Middelbeek. Een film en een boek dus, in zijn rijtje juweeltjes. tekst Lara Lindeman • beeld Mieke Barendse

Met liefde voor de professionele journalistiek gemaakt

All the President’s Men (1976) Met Dustin Hoffman en Robert Redford als de journalisten Carl Bernstein en Bob Woodward

’Een film die ik ook tijdens colleges laat zien – een klassieker over hoe de journalistiek werkt – is All the President’s Men.

gin het helemaal niet zo goed met elkaar konden vinden, gedreven door hun gemeenschappelijke professionaliteit, toch de waarheid blootleggen.

De film gaat over de onthulling van het Watergateschandaal in Amerika, dat in1974 leidde tot het aftreden van president Richard Nixon. Het is de enige keer in de recente geschiedenis van Amerika dat een president door het echt ouderwetse handwerk van journalisten, ten val is gebracht.

Iedereen wist toentertijd dat hij niet echt deugde maar die twee journalisten hebben het naar buiten gebracht.

Die filmmaker toont, met liefde voor de professionele journalistiek, hoe twee journalisten hun werk hebben gedaan en de weerstand die zij van de krant hebben gehad. Ik denk niet dat het een film is waar je een gezellige avondje uit aan beleeft, ook omdat het zo’n oude film is en er sindsdien nog meer goede films over journalistiek zijn gemaakt. Maar het verhaal dat verteld wordt, met de ontrafeling van het complot, is erg mooi gemaakt.’

Het blijft een film waar ik kippenvel van krijg. Zeker als ik zie hoe twee journalisten, die in het be-

•

Episch sprookje ‘Ik ben nogal een fan van Harry Mulisch. De Ontdekking van de Hemel vond ik prachtig. Ik heb begrepen dat er in oktober nog een novelle van hem uitkomt. Daar kijk ik wel naar uit. Zijn manier van kijken vind ik mooi. Hoe hij het woord ‘nu’ beschrijft. Dat het eigenlijk niet bestaat, als je de ‘n’ heb uitgesproken is het al verleden tijd en de ‘u’ is nog toekomst.

De Ontdekking van de Hemel (1992) Harry Mulisch

26

H/LINK • 09

De Ontdekking van de Hemel is een mooi boek omdat hij een niet bestaande werkelijkheid op een bepaalde manier beschrijft waarvan je kan voorstellen dat het er toch is. Mulisch is een goede verteller. Hij weet een paar lagen in zijn boek te beschrijven. Het gaat niet alleen over ‘who did it?’

Als je een roman leest, wil je meegenomen worden. De Aanslag – ook van Mulisch – gaat veel meer over schuld en over elkaar dingen in de schoenen schuiven of juist niet. Het neemt je op een andere manier mee door het verhaal, je kunt je voorstellen dat het aan de werkelijkheid ontleend is. De Ontdekking van de Hemel juist niet. Het is episch, bijna een sprookje. Hoewel ik daar op zich niet zo van houd, vind ik het in dit geval prachtig.

Toen ik voor het eerst het boek zag, moest ik wel even slikken. Het is erg dik. Maar ik heb het toch in één adem uitgelezen. Ik werd zo meegenomen door het verhaal.’

•

Geschiedenisles in een modern hesje In de film También la Lluvia (Zelfs de regen) laat regisseur Icíar Bollaín zien hoe moeilijk het is om tijdens het draaien van een film in Bolivia de grote problemen van het volk te negeren. De indrukwekkende filmlocaties en de acteerprestaties maken het tot een aardige film.

Een mooie raamvertelling, dat is También la Lluvia. In de buitenste schil leren we regisseur Sebastián kennen. Die wil met zijn producent Costa in Bolivia een film maken over de ontdekkingstocht van Columbus. Dit doen ze niet op de Bahama’s waar Columbus daadwerkelijk aankwam, maar in de Boliviaanse gemeente Cochabamba waar figuranten, in de woorden van de commerciële Costa, al snel tevreden zijn met een salaris van twee euro per dag. Waar Sebastian echter geen rekening mee heeft gehouden, is het watertekort dat in Bolivia is ontstaan doordat een machtige Amerikaanse multinational de geprivatiseerde watervoorraden heeft afgesloten voor de locals.

Tijdens de hele film voel je dat regisseur Sebastián constant in dubio zit tussen het belang van het

tekst Paul van Leeuwen

draaien van zijn film en het belang van de strijd van de bevolking, die bezig is met een moderne variant op de Columbusstrijd, de strijd om het water. Vergezocht? Regisseur Bollaín refereert ermee aan de ‘echte’ Boliviaanse wateroorlog in 2000.

Vijfhonderd jaar eerder ging de strijd nog om goud in plaats van water.

Costa is een goed tegengewicht voor Sebastian door hem keer op keer ervan weet te overtuigen dat het niet hun strijd is. Naarmate de tijd verstrijkt zie je echter dat ook Costa in tweestrijd komt.

Wanneer een vrouwelijke local Costa om hulp vraagt, draait hij 360 graden om en besluit haar te helpen.

Het weergeven van het verhaal van Columbus neemt een flink deel van de film in beslag maar is van ondergeschikt belang. De ontwikkeling van Costa´s personage en de strijd om water zijn leidend. Met de vakantieachtige beelden uit Bolivia blinkt de film uit op cameragebied. Het verhaal had wat pittiger in elkaar mogen zitten, dat zou net die ene bite extra aan de film kunnen geven.

Wie zijn die enorme geluksvogels die de wereld over reisden en hier vervolgens hun geld aan wisten te verdienen? (Naar verluidt werd er in 2007 door BBC Worldwide zo’n honderd miljoen euro voor het bedrijf neergelegd). Ze heten Maureen en Tony Wheeler en het stel heeft over het begin, het vallen en het opstaan van hun onderneming een boek geschreven.

Wie als reiziger en fan van Lonely Planet een romantisch en spannend geschreven verhaal denkt voorgeschoteld te krijgen - met de fijne humor die ook in de reisteksten vaak wordt gebruikt - komt wat bedrogen uit. Tony en Maureen doen waar ze goed in zijn: het opsommen van feiten. Het is Tony die het grootste deel van het verhaal voor zijn rekening neemt en met enge precisie weet op te schrijven hoe het bedrijf ooit begon (een wereld-

 Meer weten?

•

De ontgoochelende eenzame wereld Zeg ‘Lonely Planet’ en het vakantiegevoel is aangewakkerd. Zeker van het nieuwe boek van de oprichters van Lonely Planet verwacht je daarom een inspirerend reisverhaal. Helaas omschrijft Lonely Planet, het verhaal van een grensverleggend bedrijf met name de zakelijke reiswereld in feiten.

También la Lluvia Genre: Drama Duurt 104 minuten Vanaf 21 mei in de bios

tekst Martine Seijffert

reis - tot zover nog het romantische begin), en al snel overgaat in personeelsaantallen, gedoe met distributeurs en de uitbreiding van het bedrijf naar Amerika en Frankrijk.

Om de zoveel pagina’s komt Maureen aan het woord, die haar eigen licht over de bedrijfsperikelen laat schijnen. Dat geeft de lezer inderdaad iets meer het idee bij de persoonlijkheden van de twee betrokken te worden, maar doordat de spanningsopbouw in de verhalen compleet ontbreekt, blijft het een stukje uit een dagboek.

Vaak genoeg zijn de feiten echter interessant genoeg om toch geboeid door te lezen. Hoe gaat een reisredacteur nu eigenlijk te werk bij Lonely Planet?

Wat doe je als er op de rug van 40.000 boeken ‘Westen Europe’ staat in plaats van ‘Western Europe’? En hoe zorg je ervoor dat in een wereld waar papier steeds meer verdwijnt, je toch een winstgevend bedrijf houdt? Voor (reis)ondernemers in de dop is dit boek een goede leerschool, maar wie door reizen geïnspireerd wil worden, doet er beter aan een boek van Paul Theroux te lezen of gewoon weer een ‘echte’ Lonely Planet mee te pakken.

Lonely Planet Omvang: 288 pagina’s ISBN: 9789049105792 Prijs: € 22,99

 Meer weten?

•

09 • H/LINK

27

Inspectorate of Education

Learning from the

inspectorate’s report

‘It’s nice that we came out of it well,’ says board member Els Verhoef of the Inspectorate of Education’s report, which was published in late April. ‘Now we don’t have to go into defensive mode; instead, we can go into improvement mode.’ What changes are on the horizon? The members of the board of examiners are going on a training course, and as far as Verhoef is concerned The Hague University of Applied Sciences needs to make its degree programme curricula less fragmented. story Dieuwke de Boer • image Sabrina Robles de Medina

It all started in July 2010, when De Volkskrant published a piece saying that some students at the Inholland University of Applied Sciences had had a particularly easy ride in obtaining their degrees. Various parties contacted the Inspectorate of Education, some anonymously, and this prompted the Inspectorate to place a number of degree programmes at ten of these universities of applied sciences, including The Hague University, under scrutiny. The report was published on 28 April, and it singled out the degree programme in Marketing at The Hague University as having ‘room for

28

H/LINK • 09

improvement’. ‘Some modifications are needed for it to fully comply with legal requirements, but there’s no question of needing to intervene to safeguard the final level achieved by the programme,’ said the Inspectorate of Education. Four degree programmes at other universities of applied sciences were identified as being of ‘concern’, and four programmes at Inholland were said to be very weak.

Higher professional education is in the firing line, and its standards are being questioned by the media. A poll on Link online revealed that around forty per

cent of students and staff were concerned about the image of higher professional education. Is a counter offensive required to restore its damaged reputation?

‘When you’re under fire, it’s best to keep your head down,’ says Els Verhoef. ‘This isn’t the time to talk about how great higher professional education is, even though I believe it is. I actually feel it’s better now than it was five to ten years ago. But the criticism of how procedures are followed is factual and justified, and you have to accept those facts.’ She advises students to do just that. ‘The quality of your degree isn’t at risk, as we’ve seen in the inspectorate’s report. If we keep drawing attention to how the quality of higher professional education is open to debate, and that your degree is less valuable, you run the risk of that becoming a self-fulfilling prophecy.’

Els Verhoef is not surprised at how The Hague University fared in the report: ‘I couldn’t imagine

there would be anything truly untoward with us.’ With The Hague University cleared of any suspicion, Verhoef emphasises that the report is an opportunity to further improve on how it ensures high quality. ‘What are our weaknesses? The Inspectorate mentions the complexity and degree of detail within higher professional education.

Some degree programmes have a fairly fragmented curriculum with many module tests and sub-module tests and many different testing methods. That makes the programmes unclear as a whole. We could improve things by simplifying them. I’ve long argued for subjects to have at least three credits each, and to limit the number of parallel programs, even if that hasn’t won me any new friends.’

This issue is distinct from the shortcomings identified within the Marketing programme, which need to be resolved by the end of August. The biggest issue there is the workings of

Unusual Dutch

Ever wondered how weird, funny or just how unusual things work in the Netherlands? Why the Dutch: eat bread for lunch, almost never use their curtains or simply why Holland and the Netherlands are not synonymous? H/Link discusses these so called ‘strange’ Dutch customs in this column.

The popularity of Geert Wilders

‘When you’re under fire, you keep your head down’

the examining board. The board doesn’t appoint its examiners, despite this being required according to the Higher Education and Research Act, which was revised in September 2010. The committee also needs to take more active final responsibility for the integrity of tests and examinations. ‘We’d like to come to an agreement with the academies soon about how we can best organise the appointment of examiners. The integrity of tests and exams will be an important focus for all degree programmes.’

A training programme has now been developed for members of all the examining boards, after internal research at the end of 2010 also identified a strong need for this (see H/Link no. 5).

‘That training course will teach examining board members the rules and regulations,’ explains Verhoef. ‘But they’re particularly being taught how to deal with colleagues, including management and examiners.

The examining board passes judgement on colleagues and makes decisions that used to be made by management, and not everyone finds that easy. Particularly amongst equals, there’s no culture of giving each other feedback on their work.’

The essence of the procedures and rules, says Verhoef, is that lecturers need to make their assessments clear to others. ‘They

story Ilse van Beest • photo Merlin Daleman

might perceive that as a hassle or unjustified intervention, as if they’re thought not to be doing their job properly. It requires a certain culture change to say: “Part of my value comes from being held accountable.” That system of responsibility is part of being professional.’

Another area of criticism made by the Inspectorate is an extension of this: just twenty per cent of Marketing lecturers were said to be properly following the ‘toetswijzer’, a procedure used for developing and assessing exams. ‘It’s a new way of working and it takes time to get all lecturers on board. The procedures are being followed in core aspects and within Marketing it seems to be bedding in overall,’ says Verhoef.

Verhoef anticipates that these interventions will enable The Hague University to get right back on track. Do the findings of the Inspectorate of Education suggest the need for extra monitoring of the quality of higher education? ‘I don’t think that’s necessary, but if you go by Secretary of State Halbe Zijlstra’s reaction, that could be what’s to come. My feeling is that that should be left to the universities of applied sciences. The further you’re removed from them, the less influence you have on quality assurance. But the cabinet doesn’t seek the advice of our governors in this situation.’

•

Whether you think of him as a savior of the Dutch or just as a bleached clown, Geert Wilders is one of the most remarkable figures in Dutch politics. In the 2010 elections, Wilders received sixteen per cent of the votes and it became clear that he and his Party For Freedom (PVV) had to be taken seriously.

Wilders has been proudly offending Muslims and immigrants since 2005, when he funded the PVV. He never ceases to amaze crowds and always seems to grab attention with provocative statements; like comparing the Koran to Hitler’s Mein Kampf or calling Islam a retarded culture. ‘These anti-Islam speeches are just easy attention grabbers,’ thinks Navid Armbruster, an International Public Management student from France. ‘He is an amazing spokesperson, just like the dictators Hitler, Mussolini and Stalin.’ Armbruster thinks Wilders gives the middle class someone to blame: ‘Just like dictators, he uses the lower classes of society and makes them afraid of the unknown. This has proven to be effective.’

This approach does not really appeal to most THU students. According to a survey conducted last year, the PVV could have won only nine seats out of the 150 in the House of Commons if our students had total control. Whereas the whole country awarded Wilders 24 seats. ‘Higher educated people do not vote for Wilders that easily,’ thinks Armbruster. However, the fact that many people say they would not vote for PVV is not necessarily a sign of high tolerance for immigrants and Muslims at THU. It could also mean that there is (supposed) low tolerance for people who actually vote for Wilders. It might just be too scary to admit that you support PVV in such an internationally oriented environment.

Although many people are against Wilders, they are also thankful that he is pointing out the issues that other politicians refuse to talk about. ‘Of course it is insulting, but I don’t think he would get his message across if he would be subtle,’ says Esther Bliek, a Dutch Industrial Product Design student. According to Bliek, there is always a small group of immigrants who screw things up for other immigrants. ‘But he should not only focus on immigrants, there is a lot of Dutch scum too.’ Bliek thinks he should come up with more practical solutions instead of only being provocative. ‘But I don’t think he has enough influence to actually do something, and dictatorship? That’s nonsense, he couldn’t even handle that to begin with.’

Ever been surprised by the Dutch way of doing things?

Send us your observations and H/Link will try to enlighten you in a forthcoming issue. Please feel free to send an e-mail to link@hhs.nl 09 • H/LINK

29

Competition

Law students make their debut at the Peace Palace Four International Law students represented the Netherlands in the 34th edition of the prestigious Telders International Law Moot Court Competition at the Peace Palace at the end of April. It was the first time in history that The Hague University participated in the most important competition of this kind in the whole of Europe. They loved it because, in their words, ‘It means we can finally show what we can do!’ story Enitsa Gabrovska • photos Bas Kijzers

The Moot Court competition was a simulation of court proceedings and the participants were university students from more than thirty countries. The case was about two fictitious states that shared a river and came into conflict because one state built a dam and deprived the other of water.

No dramatic words Maximilian Garré, a third-year International Law student from Germany, is part of the team that represented THU. He recalls the preparations, saying, ‘From October onwards we spent at least five hours a day in the Peace Palace library, five days a week.’ Maximilian finds it hard to say if anything went wrong. He remembers, however, the very beginning, when the team first submitted their work to their supervisors and he

30

H/LINK • 09

recalls how confident they were with the paper. ‘To put it bluntly, it was crap,’ he says, ‘It turned out we had to work totally differently, far more to the point with no dramatic words.’

This challenge taught them a lot. Maximilian says ‘We had to establish a working routine because you still have your normal curriculum. If we had to choose, we always chose for the Moot Court.’ He adds that, ‘Our tutors were acting as judges to prepare us for answering properly but also preparing us mentally.’

Excitement is written on his face but he keeps composed ideal for a lawyer standing in front of the judges.

Closer to reality At the Peace Palace, the team faced off against teams from Norway and Serbia. The big-

The team that represented THU at the Moot Court Competition at the Peace Palace. From left to right: Maximilian Garré, Mr. M. Vagias (coach), Vessela Miladinova, Ms. N. Banteka (coach), Sükriye Özcan and Miroslav Ivanov. gest tasks were, however, the questions from the judges, who challenged them to make connections between different kinds of law, how far they could go into details and how convincing they were in extracting the really important information. Afterwards, Maximilian was very diplomatic by saying that this was a humbling experience but

he couldn’t hide his conviction that THU was better.

Even though the team was a bit disappointed with the 13th place out of 22, they are still proud of how far they have come. ‘This experience helped lift us up from the purely academic approach and brought us closer to the reality of advocacy and legal procedures,’ Maximillian says.

•

Gras van de buren Hoger onderwijs saai? Aan opmerkelijke gebeurtenissen geen gebrek. H/Link verzamelt ze voor je.

Vraagt de verslaggever aan de hbo-student…

Onlangs werd het kennistekort op hogeschool Inholland op schrijnende wijze blootgelegd.

Toen de lokale campusmedia in het kader van Bevrijdingsdag een vragenrondje deed, wist niemand van de ondervraagde jongeren door wie Nederland werd bezet, wanneer dat dan was, hoe lang dat duurde, hoe lang dat is geleden, en door wie Nederland uiteindelijk werd bevrijd. Nog erger: de hbo-studenten hebben geen idee wat er eigenlijk wordt herdacht op 4 en gevierd op 5 mei. De ontluisterende antwoorden zijn extra pijnlijk omdat drie dagen eerder nog een roze ballonnen actie in Amsterdam plaatsvond. Volgens de initiatiefnemers van Inholland: ‘Om te

Colofon H/Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool.

Redactieadres Locatie: Ovaal 1.06/1.08 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag • e: hlink@hhs.nl • f: 070 445 7554 • i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796), Stagiair (vacant) Studentredacteuren Arthur Admiraal, Ilse van Beest, Sabrina Danker, Ani Dineva, Marc Floris, Enitsa Gabrovska, Paul van Leeuwen, Lara Lindeman, Renée Meulman, Rindert Reitsma, Anke Viersma, Christin Zitter Medewerker Dave van Ginhoven Strips Sam Peeters, Margreet de Heer Beeld Mieke Barendse, Merlin Daleman, Kim Eijkelhof, Bas Kijzers, Sabrina Robles de Medina, Loek Weijts Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn • Postbus 4130, 1620 HC Hoorn • e: info@bureaunassau.nl • t: 020 – 623 0905 • f: 020 – 639 0846 • i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 H/Link is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Copyright HOP: Hoger Onderwijs Persbureau, Leiden. H/Link verschijnt maandelijks.

Het volgende nummer komt uit op 21 juni.

laten zien dat niet alle Inholland studenten slecht zijn en niets kunnen.‘

NS beboet tientallen studenten op Bevrijdingsdag De NS heeft op Bevrijdingsdag tientallen studenten beboet voor het reizen met een ovweekkaart. Volgens de NS is 5 mei altijd lastig en bestaat er al jaren verwarring of het nu wel of niet een feestdag is. De NS maakt het er echter ook niet makkelijker op. Op de chipkaart staan tegenwoordig de uitzonderingsdagen niet meer vermeld, dus moeten studenten de data op het internet controleren.

De NS had echter tot woensdagavond Bevrijdingsdag niet in de lijst met feestdagen staan.

PvdA-kamerlid Jacques Monasch heeft inmiddels laten weten dat er een einde moet komen aan alle onduidelijkheid en heeft vragen gesteld aan minister Schultz van Haegen van Infrastructuur.

Kunststudente mag Vuitton-tas afbeelden De Deense Rietveldstudente Nadia Plesner hoeft toch geen schadevergoeding te betalen aan het Franse modehuis Louis Vuitton. De rechter bepaalde 4 mei in een kort geding dat de artistieke vrijheid van meningsuiting zwaarder weegt dan het eigendomsrecht van Vuitton. Het modemerk had van de 29-jarige kunstenares in januari een schadevergoeding geëist, omdat zij met een van haar kunstwerken inbreuk zou hebben gemaakt op het intellectuele eigendomsrecht van Vuitton. Voor elke dag dat het werk te zien was op haar site, wilde Vuitton Plesner vijfduizend euro laten betalen.

In de lift Rindert Reitsema is vijfdejaars student Communicatie. In de lift pikt hij op wat er leeft op De Haagse Hogeschool.

Het virus Studentenland heeft het zwaar. Na jarenlang gebukt te zijn gegaan onder de epidemie van de zesjescultuur, woedt er nu sinds enige jaren nog een ander agressief virus in Studentenland. Het virus grijpt meer en meer om zich heen en elke student heeft er in meer of mindere mate wel last van. Er zijn sterke geruchten dat het virus zelfs is overgeslagen naar het wat jongere en steeds onbeschofter wordende Scholierenland. Het grijpt om zich heen en niemand weet precies waar het vandaan komt. Besmetting gaat erg simpel: een schijnende zon, lekker sporten, en zelfs bankhangen en tv kijken zijn gehoorde veroorzakers. Wie het eenmaal heeft, komt er erg moeilijk weer vanaf. Internationaal staat het virus ook wel bekend als ‘procrastination’, in Nederland beter bekend als: uitstelgedrag.

Ook ik heb het virus ergens een aantal jaar geleden opgepikt. Zo weet ik al een maand lang wanneer de deadline voor deze column is. Maar je raadt het al; het is inmiddels twee uur ’s nachts, en de deadline staat om negen uur morgenochtend. Ook tentamens begin ik vaak pas de dag ervoor te leren. Niet bepaald een ideale planning. Bij de afgelopen hertentamens was het ook weer zover.

‘The perfect storm’. Twee hertentamens van twee jaar terug, op dezelfde dag. Een gegarandeerd recept voor een dagje gestrest leren.

Ik ben niet de enige. Vaak zat hoor ik van mijn medestudenten de vraag: ‘Heb je nou nog steeds geen stageplek?’ beantwoorden met een ongemakkelijk gegrinnik en een ‘nee’. In dat ongemakkelijke gegrinnik zit het schuldgevoel. Je weet beter, maar toch doe je het niet. Voor mij is het inmiddels zelfs bijna een automatisme geworden. Een week voor het tentamen denk ik nog niet aan leren. Ik wacht langer en langer, en de druk, het schuldgevoel en de stress worden groter. Elke keer weer. Waarom blijf ik het dan toch doen? Waarom stel ik zelfs het lezen van een artikel tegen uitstelgedrag uit? Het antwoord is simpeler dan je misschien denkt; het werkt namelijk prima voor mij.

Twee weken na de hertentamens bleek dit ook maar weer eens.

Geen zesjescultuur hoor, ik sluit ze beiden gewoon royaal af met een zeven en een dikke acht. Niet bepaald een goede prikkel om te stoppen met mijn uitstelgedrag, integendeel. Ik heb besloten dat ik vanaf nu ga uitstellen, maar dan zonder schuldgevoel. Ik zou zeggen: doe met mij mee. Op deze manier halen we betere cijfers, zijn we vrolijker en kunnen we samen een einde maken aan de epidemie van de zesjescultuur.

•

tekst Rindert Reitsma beeld Mieke Barendse

09 • H/LINK

31

Het saaie college Agenda highlights Aspergeweken 6 t/m 17 juni, 11.30 – 18.30 uur • Dok75, hoofdlocatie HHs Grand café en leerbedrijf Dok75 serveert twee weken lang een aspergemenu voor € 14,95: huisgemaakte romige aspergesoep, verse asperges met ham, ei en peterselie-aardappels en als dessert roomijs met verse aardbeien. Ook apart te krijgen.

Meer informatie en reserveren: catering@hhs.nl of tel. 070 - 445 7758 Concert The New World 27 mei, 20.15 – 22.15 uur • Institute of Social Studies, Kortenaerkade 12, Den Haag Het Haags Studenten Symfonie Orkest neemt je mee op een muzikale reis naar The New World. Verschillende muziekstukken, die allen op hun eigen manier iets bijdragen aan de titel. Het orkest speelt Dvorzáks negende symfonie From the New World, een geliefd werk uit het orkestrepertoire en een symfonische ode aan de VS. De tocht voert met Star Wars en E.T. van John Williams naar de oneindige ruimte ver voorbij onze wereld.

Toegang: € 11,50 (volwassenen) / € 9 (CJP, student, kinderen >12). Kaarten verkrijgbaar aan de deur of via info@studentnorkest.nl.

Sudoku 4 7 3

6

H/LINK • 09

1

2

6 3

9

7 1

4

3

3 1

5

4

6

2 4

5

9

3

5 2 9

32

9

8

5

6