Link 16: Opvallen op de arbeidsmarkt

februari 2012

16

magazine van De Haagse Hogeschool

Includ

4 pagieng s in E nglish

n e l l a v p o t k r a m s d i e b r a e d op

Vraagtekens bij profilering HHs Afscheidsinterview Els Verhoef

Winactie

dvd-box of vrijkaartjes Movies that Matter

Spotlight

‘In een zwembad raak je snel uitgekeken’

tekst Youri van Vliet • beeld René Rector ‘Het leukste aan duiken vind ik de hele duikset opbouwen. Het klaarleggen van de spullen, checken of alles klopt, en de verantwoordelijkheid nemen om even later onder water te kunnen ademen.’ Ruben Scholtes (op de foto met instructrice Sonja Verhoef) is vierdejaars aan de Halo en bezig met zijn tweede duikles in zwembad Overbosch in Den Haag. ‘Het gaat tot nu toe erg goed,’ vertelt Ruben.

‘Alleen het trimmen (voorkomen dat je zinkt of stijgt, red.) kostte wel wat moeite omdat ik van nature een zinker ben.’ Ruben vond het in het begin spannend om te ‘buddy breathen’. ‘Dan deel je je ademautomaat met een andere duiker en heb je nog meer verantwoordelijk voor de ander. En zelf kan je natuurlijk ook even niet ademen.’ Waarom de Halo-student is gaan duiken? ‘Het lijkt me spannend om te ontdekken wat er allemaal onder water leeft, dus ik verheug me op mijn eerste duik in het open water. In een zwembad raak je natuurlijk snel uitgekeken.’

Ook geïnteresseerd in een proefduik of een duikcursus? Informeer bij Bureau Hogeschoolsport: Ovaal 0.72 of bel 070 – 445 78 70.

2

H/LINK • 16

Persweeën

Inhoud 8 Het profiel van De Haagse Het College van Bestuur toert langs academies om draagvlak te creëren voor de profilering. Niet iedereen herkent zich echter in het gekozen profiel.

12 Opvallen op de arbeidsmarkt Wat kan je nu al doen om na je studie je droombaan snel te vinden? En vier oud-studenten vertellen over hun keuze.

20 Afscheidsinterview met Els Verhoef Eind vorig jaar werd het vertrek van CvB-lid Els Verhoef bekend gemaakt. Ze blikt terug op elf jaar Haagse Hogeschool.

10 Interview met de voorzitter van De Haagse Studentenvakbond 18 Drie portretten van studenten die cum laude afstudeerden 24 Link scriptieprijs: De pasprothese Rubrieken 4 Je vervoermiddel in beeld 5 Even bellen met Gerrit Dijkstra 6 Borrelpraat & ingezonden brieven 17 In de vitrine bij Bouwkunde 22 Onder de hamer 23 Was getekend… Harry Broeders (TIS Delft) 26 Juweeltjes: studente over Lady Gaga en winactie 32 Sudoku & strip International pages

Behalve verhalen schrijven en interviews houden komt er nog iets meer kijken bij de geboorte van een magazine. Waar discussieerde de redactie deze keer over?

Later als ik groot ben Zomaar een vrijdagavond, in de kleedkamer van mijn wekelijkse portie sport. Student 1 tegen student 2: ‘Het is echt niet chill, weet je. Ik weet echt niet of ik dat baantje moet aanpakken als ik straks klaar ben. Er zijn dan zoveel dingen die ik niet meer kan doen.’

Student 2: ‘Ja. Dat je moet kiezen. Dat is het klotige.’

Student 1: ‘Ik denk dat ik het niet doe. Ik wil nog alle opties open houden. En weet je…’ Het gesprek stierf weg terwijl ze de kleedkamer verlieten.

Op de basisschool wilde ik altijd brandweerman worden, totdat mijn vriendje zei dat ie bij de politie wilde. Toen wilde ik ook bij de politie. Inmiddels weet ik dat ook echte brandweermannen soms iets anders willen worden, maar toen ik eenmaal studeerde was mijn keuze snel gemaakt. Telkens als ik een zaaltentamen had, haalde ik een zeven (ofzo), en als het om een werkstuk ging, werd het minstens een acht. Toen wist ik het: ik wilde schrijver worden.

Nu ben ik hoofdredacteur, en sinds kort weet ik wat ik echt echt wil worden: ik wil namelijk altijd iets anders dan wat ik nu ben. Ik wil dus het liefst op weg zijn. Heb ik zelfs met Link. Waren we goed en wel bezig met dit nummer, wilde ik alweer naar nummer 17.

In de tussentijd vielen ons twee dingen op: 1) rond de Aula staan ook allemaal mensen die niet zijn geworden wat ze eigenlijk wilden (zie pagina 7). Levert een leuke tentoonstelling op, dat dan weer wel. 2) hoe langer hoe meer studenten klagen over de arbeidsmarkt. Een stage, laat staan een baan vinden, ho maar. En ze wisten precies wat ze wilden worden (dat is al best knap - kun je nagaan hoe hopeloos het met mij zou zijn geweest als ik nu aan afstuderen toe was). Tegelijkertijd krijg je nog regelmatig mails van esthertju-xxx@hotmail.com of robbiedetopper@gmail.com.

Behalve een ander mailadres nemen voor je sollicitatiebrief vroegen we ons af wat je kunt doen om succesvol te zijn op de arbeidsmarkt in crisistijd.

Zie pagina 10 en verder.

28 Summaries Dutch articles Schoolstraat 21 2511 AW Den Haag 070 - 3 65 73 06

www.stanley-livingstone.nl

30 Former THU-student Raphael Fellmer lives without money 31 Melting pot: Bulgarian yoghurt

René Rector Hoofdredacteur Link r.rector@hhs.nl

16 • H/LINK

3

In beeld Een ode aan het vervoermiddel Van bolides uit de Tweede Wereldoorlog tot hypermoderne elektrisch aangevoerde driewielers, en van alles ertussen. Leuk om naar te kijken, maar voor de driekoppige jury lastig om te kiezen.

Zo is de uit 1943 stammende Willys Jeep [1] van Docent European Studies A.J.H.Beute weliswaar een bijzonder collector’s item, maar strikt genomen niet een vervoermiddel waarmee je naar je werk gaat. Helaas gingen hierdoor ook IPOstudent Robin Vellekoop [5] en CMV-docent Mieke klaver [3} niet door voor de hoofdprijs. De ‘Zero Slider’ is weliswaar een state of the art stukje techniek dat met 55 km/h geruisloos door de Haagse straten kan zoeven, maar is vooralsnog niet in gebruik. De ode van Mieke aan de fiets scoort weliswaar een tien op de schaal van pronken, maar als vervoermiddel is het weinig meer waard.

[1]

De fiets van docent Voeding & Diëtetiek Hans Feenstra [4] doet het in principe nog wel, maar de omstandigheden zijn minder ideaal. Qua originaliteit waren we wel gecharmeerd van eerstejaars IBMS-student Anton Komarow [6]. ‘It’s pure and down to earth simple,’ zoals Anton zelf zegt: ‘Iedere dag loop ik met mijn Element-schoen naar school. Kou, vocht, ruw terrein: not an issue!’

Ook tamelijk onorthodox is de bolide van student informatica Bart de Water [7]. Een BMW 525i uit ’93. Wat je ziet is echter geen chroom, maar aluminiumtape; achtenhalve rol van vijftig meter lang en vijf centimeter breed om precies te zijn. Maar de hoofdprijs gaat naar IPO’er Joost Ceelen [2]: een opvallend vervoermiddel waarvan we ook zeker wisten dat die in gebruik is. Kijk ’s ochtends maar eens in de fietsenstalling. We vragen ons alleen af hoe je op het zadel komt.

•

Ook 50 euro?

Heb jij een geldbundel, alleen een creditcard op zak, of ben jij iemand die een kilo aan kleingeld meezeult?

De opdracht Maak een foto van (de inhoud van) je portemonnee. Het volgende Linknummer gaat namelijk over geld!

Vertel in de mail wat of wie we zien.

Stuur je foto voor 9 maart naar hlink@hhs.nl

4

H/LINK • 14

[2]

[3]

Even bellen met

Gerrit Dijkstra

[4]

‘Een prestatiemeting geeft vaak een onbedoeld effect’

[5]

De afspraak dat de brandweer binnen een paar minuten op locatie moet zijn is goed maar wat als diezelfde opdrachtgever de binnenstad met palen autoluw maakt?

Gerrit Dijkstra, lector Public Management, probeert de komende tijd antwoord te krijgen op de vraag hoe om te gaan met prestatiemanagement in publieke organisaties. tekst Paul van Leeuwen • beeld Mieke Barendse

Wat kom je hier doen?

Ik ben voor tweeëneenhalve dag lector op De Haagse Hogeschool en ben tweeëneenhalve dag werkzaam aan de Universiteit van Leiden.

In het algemeen stimuleer ik als lector het uitvoeren van onderzoek op De HHs en het uitdragen ervan naar docenten, studenten en de beroepsgroep. Zo is er bijvoorbeeld een minor Public Management bij de opleiding Accountancy waarbij het lectoraat intensief is betrokken.

Een prestatiemeting? Leg eens uit.

[6] [7]

We willen nagaan of er in publieke organisaties prestatiemetingen zijn en met welke effecten. Zie bijvoorbeeld de bonnenquota van de politie als prestatiemeting of de hoeveelheid uitspraken die een rechtelijke macht moet doen. Dit miskent het karakter van de publieke organisaties want je meet alleen wat meetbaar is en kort die organisatie vervolgens financieel bij een slechte prestatie. Maar wellicht was er een rechter die een aantal zware cases behandelde en daardoor zijn quotum niet haalde.

Het doel: Prestatiemetingen in publieke organisaties uitbannen?

Van de prestatiemeting ben ik geen tegenstander en ik zie de mogelijkheden. Er moet een structuur bedacht worden waarbij de negatieve effecten weg zijn maar dat er toch een prestatiemeting kan plaatsvinden.

Is er een hypothese?

Misschien moet er niet net als nu een automatische koppeling zijn: ‘Als je de quotum niet haalt dan word je financieel gekort.’ Een mogelijkheid is dat eerst uitgelegd mag worden wat de reden is alvorens de sanctie wordt opgelegd. Het systeem moet veranderd, of niet tot heilig verklaard worden.

•

16 • H/LINK

5

Borrelpraat Leuk, al die bijeenkomsten, debatten en lezingen? Maar waar gaat het gesprek over, bij rosé met kaassoufflé?

link Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool.

Redactieadres Locatie: Ovaal 1.06 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag e: link@hhs.nl • f: 070 445 7554 i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796), stagiair (vacant) Studentredacteuren Ilse van Beest, Esther Bliek, Sabrina Danker, Ani Dineva, Patty Elbersen, Simone Krouwer, Leena Laitinen, Paul van Leeuwen, Anita Otchere, Felicity Giovanna Oudhoff, Michael Rizkalla, Riska Veldhoven Medewerker Charlotte Fritschy, Dave van Ginhoven, Maarten Vromans, Christin Zitter Strip Margreet de Heer Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Kim Eijkelhof, Bas Kijzers, Anke Nobel, Peter Spruijt Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn Postbus 4130, 1620 HC Hoorn e: info@bureaunassau.nl t: 020 – 623 0905 • f: 020 – 639 0846 i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 Link is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen.

Copyright HOP: Hoger Onderwijs Persbureau, Leiden.

Link verschijnt maandelijks. Het volgende nummer komt uit op 22 maart.

Kunst en architectuur

zoekt de grenzen…

jij ook?! gratis entree Hogewal 1-9 2514 HA Den Haag 070-3658985 info@stroom.nl www.stroom.nl

6

H/LINK • 16

Alumnicultuur mist nog Het is een lekker volle bak, tijdens het mini-symposium over het alumnibeleid.

‘Het is Valentijnsdag vandaag, een geschikte dag om het over relaties te hebben,’ zegt alumnicoördinator Jan Geerts enthousiast tijdens het symposium. ‘Alumnirelaties welteverstaan!’ tekst Christin Zitter • beeld Quintin van der Blonk ‘Een hele opkomst, wel zestig man!’ merkt Geerts tijdens de afsluitende borrel tevreden op.

‘En dat zijn dan docenten, teamleiders, maar ook academiedirecteuren. Mensen die de beslissingen maken.’ Die interesse in alumnibeleid is er niet altijd al geweest, vindt een enkeling. ‘Er zijn altijd wel plannen geweest voor het betrekken van alumni bij De Haagse Hogeschool, maar er was altijd te weinig draagvlak’ zegt een aanwezige. Maar, na het drie uur durende symposium – inclusief workshops – lijken de aanwezigen bij de borrel eensgezind enthousiast en hoopvol om alumni meer bij De Haagse te betrekken.

Onder het genot van een stroopwafel en een kopje koffie konden deelnemers van het symposium luisteren naar de adviezen en bevindingen van drie verschillende sprekers op het gebied van alumni: een Vlaamse alumni-expert van de Katholieke Universiteit Leuven, een HHsalumnus en Geerts zelf. ´Ik ben het eens met de sprekers,’ vertelt een aanwezige tijdens de borrel, waar ook sterker dan koffie werd geserveerd. ‘Het is jammer dat zodra studenten klaar zijn met hun studie, we die kennis gewoon weg laten gaan.’ Maar of het gaat lukken? Dat er zo veel mensen zijn komen opdagen voor het symposium is in ieder

geval een grote stap en een goed teken. Dat zijn de aanwezigen roerend met elkaar eens.

De alumnicultuur mist nog, vinden de borrelaars. ‘Het is belangrijk dat studenten weten dat er nog een leven is ná je studie bij De Haagse Hogeschool,’ zegt er een. Een andere deelnemer valt hem bij: ‘Alumni kunnen op meerdere manieren belangrijk zijn. Kennisuitwisseling, banen, zelfs fondsenwerving. De Haagse kan dan weer dingen terug doen voor een alumnus, zoals alumnireizen of reünies. Daarom is het zo belangrijk dat ze bezig zijn met een alumnibeleid.’

•

Achter het nieuws

Oma’s dromen Operazangeres, tuinarchitect, kok of schilder. GetOud vroeg 46 mensen van 75 jaar en ouder wat zij vroeger wilden worden en fotografeerde hen in hun droomberoep. Achter elke foto schuilt een persoonlijk verhaal. De expositie ‘Wat ik later wilde worden’ staat tot 16 maart in De Haagse Hogeschool. tekst: Esther Bliek • beeld Stichting GetOud

‘Wat ik later wilde worden’ vertelt het verhaal van ouderen die een droom hadden maar die niet konden verwezenlijken. Waar de een vroeger de voetstappen van zijn vader en grootvaders móest volgen, had de ander simpelweg geen geld. Vrouwen moesten stoppen met werken na het ‘ja’-woord om niet de schande van de buurt te worden en ook de oorlog heeft vele dromen in duigen doen vallen.

Organisator Ingrid Meijering: ‘De ouderen van nu leefden in een heel ander vandaag dan dat wij dat doen. Waar het vroeger vaak bij dromen bleef, is vandaag eigenlijk vrijwel alles mogelijk. De expositie laat je hier even bij stilstaan.’

Weg met het stereotype De missie van organisator GetOud is: weg met de stereotiepe beelden over ouderdom.

‘Het beeld van ouderen is vaak

vertekend. Wist je bijvoorbeeld dat maar 12 procent van de 75-plussers in een verzorgingshuis woont? De rest woont dus nog gewoon zelfstandig,’ vertelt Meijering. De projecten van GetOud richten zich op positieve beeldvorming over ouderen en ouderdom. Of zoals op de website staat: ‘Wij stoten de eeuwig jeugdige oudere die in sportief windjack lachend door de duinen suist graag van diens hybride fiets om plaats te maken voor “echte” ouderen.’

Meer inzicht in elkaars belevingswereld levert meer begrip en nuance op, vindt de stichting.

Oud worden is de toekomst.

De expositie vind je op de balkons rond de aula in het hoofdgebouw. Het boek met de foto’s en verhalen is tijdelijk verkrijgbaar in De Haagse Winkel.

Post Ook iets op het hart? Mail naar link@hhs.nl

Tijd voor een homonetwerk

Studieruimte of vakantieoord?

Heeft De HHs problemen op het gebied van homo-emancipatie? Na het lezen van Link 15 lijkt het van wel. Hoe is het mogelijk dat studenten anno 2012 alleen anoniem hun verhaal durven te doen? Hoe kan het dat zij nauwelijks andere homo’s en lesbiennes kennen en dat ze veelal op school in de kast zitten? We zouden 2.000 homo-studenten en 200 homo-medewerkers moeten hebben.

Je hebt jezelf weten te motiveren om een middag keihard te studeren en loopt vol goede moed de eerste Rugzak in op zoek naar een plekje. Helaas, wij moeten je teleurstellen. Je komt namelijk terecht in een designed-socializedarea. Van alle werkplekken die er waren, is nog maar een derde over. De overige ruimte is gevuld met immens grote nepplanten en loungebanken waar je onderuitgezakt kan wachten in de hoop dat er een plek vrijkomt.

Natuurlijk kan men twijfelen of De HHs zelf iets moet doen aan homoemancipatie. Het lijkt me dus logisch dat de Haagse homo’s zelf het initiatief nemen. Op persoonlijk niveau betekent dat: de kast uit, zichtbaar zijn en alle mensen die daar problemen mee hebben aan het idee laten wennen dat homo’s bestaan. Op instellingsniveau betekent dit: een ‘company pride platform’, oftewel een homonetwerk. Goed voor de broodnodige zichtbaarheid. Bovendien leuk voor iedereen die zichtbaarheid zinloos vindt, want het levert ook gewoon een borrelmogelijkheid op. Dus homo-studenten en homo-medewerkers, allemaal uit de kast en richt met mij het HHHH op: het Happy Haagse Hogeschool Homonetwerk. Wie meldt zich?

Als er dan eindelijk een plekje vrij is, weet je zeker dat je neerstrijkt op een stoel van zo’n vierhonderd euro. Mocht er sprake zijn van te veel zon of regen, kan je plaats nemen onder de super strak uitgelijnde parasol, naast een lamp die niet aan kan vanwege het ontbreken van een stopcontact. Voor extra stopcontacten is gezorgd, en wel boven de huidige stopcontacten. Je merkt het al, deze ‘optimalisatie’ lijkt uitgevoerd zonder enig contact met de gebruikers van de studieruimte. Was deze herinrichting gedaan op een vakantieoord, dan was hij zeker geslaagd. Maar voor een studieruimte is het misplaatst!

Chris Aalberts (c.aalberts@hhs.nl)

Japke de Jonge

Docent M&PC

Jaarcommissie Bewegingstechnologie, jaar 2

16 • H/LINK

7

Profilering Een taart met toefjes en een kers:

hiermee onderscheiden?’

‘Gaan we ons

’Hier zitten wij niet in,’ constateert een docente Sociale Professies tijdens de informatiebijeenkomst.

Het College van Bestuur doet een tournee langs de academies en diensten. Doel: iedereen informeren over en draagvlak creëren voor de profilering van De Haagse. Dat laatste is lastig, vooral bij de academies die zich niet in het gekozen profiel herkennen. tekst Dieuwke de Boer • beeld Cake du Fortin en Mieke Barendse

‘H

et is een getalskwestie, geen inhoudelijk argument,’ reageert een docent Sportstudies verontwaardigd als collegevoorzitter Rob Brons uitlegt waarom gekozen wordt voor drie zwaartepunten binnen de domeinen ‘bestuur en veiligheid’, ‘economie’ en ‘techniek’. Daar staan de meeste studenten ingeschreven. ‘Volume is een argument,’ erkent Brons. Hij zegt de teleurstelling te begrijpen bij deze en andere academies die zich niet terug zien in de kerndomeinen, waarbinnen een aantal thema’s gekozen wordt voor het profiel. Maar het verandert niets aan de keuze.

De Haagse en collega-hogescholen kregen van Halbe Zijlstra, staatssecretaris van Onderwijs, de opdracht om meer focus aan te brengen in het onderwijsaanbod, onderzoek en doelgroepen. Zijlstra neemt daarmee in de nota Kwaliteit in verscheidenheid (augus-

8

H/LINK • 16

tus 2011) adviezen over van de Commissie Veerman die april 2010 al pleitte voor meer differentiatie om de kwaliteit te verbeteren. Het College van Bestuur nam ‘wat we zijn’ als startpunt voor een reeks gesprekken over het te kiezen profiel. Met het management en met medewerkers tijdens zogenoemde ‘keukentafelgesprekken’. In november 2011 verscheen de notitie waarin het profiel ‘in ontwikkeling’ beschreven staat en startte de informatietournee.

Brons is voorbereid op de wroeging bij Sportstudies en Sociale Professies (SoPro), blijkt uit zijn reacties.

Geroutineerd wijst hij op de mogelijkheden van de thema’s die onderzocht worden: ‘Binnen het thema “quality of life” ligt een kans voor Sportstudies. Kijk vooral waar je kunt aanhaken.’ Bij SoPro erkent hij dat het ‘secundaire kansen’ zijn. ‘Maar als je de lijn van “security” of “quality of life” doortrekt, kom je

op enig moment Maatschappelijk Werk en Dienstverlening tegen. En het is voor jullie vak interessant om te onderzoeken hoe techniek het menselijk gedrag beïnvloedt.’ Enkele docenten zien de mogelijkheden, maar er is ook bezwaar. ‘Hoe verhoudt dit zich tot de wensen vanuit het werkveld? Die vragen om mens, maatschappij en gezondheid. Niet om techniek.’

Sportstudies: ‘Het lijkt alsof je een fantastische accreditatie kunt krijgen, maar gekort wordt omdat je niet genoeg aan het profiel voldoet.‘ Dat laatste doet Brons af als heel hypothetisch. Rustig zet hij zijn uitleg voort: ‘Jullie krijgen in ieder geval niet minder geld. Maar het vrij besteedbare geld gaat wel ingezet worden voor de zwaartepunten en het Honours College.’

Hoofdpijndossier

De opleidingen van de academie voor Technology, Innovation & Society (TIS Den Haag) zien zichzelf, begrijpelijk, wel direct terug in de zwaartepunten. De sfeer op de ‘grand tour’-bijeenkomst is een stuk gemoedelijker, maar ook hier klinken kritische geluiden.

‘Ik heb niet echt een gevoel bij die thema’s. “Quality of life” is wel een hele grote paraplu’, aldus een aanwezige docent.

Het College van Bestuur formuleerde drie Ook rijst de vraag hoe kernkwaliteiten, die ‘iedere medewerker zo deze profilering zich zou moeten kunnen opdreunen op een feestje’. onderscheidt van andere De Haagse Hogeschool: hogescholen. Brons: ‘Wij • biedt een stabiele, prikkelende leer-, werkkijken naar onze releen onderzoeksomgeving voor een zeer vante werkomgeving. diverse studentenpopulatie Die is anders dan die van • heeft een internationale oriëntatie bijvoorbeeld Rotterdam.

• is een partner voor beroepsvernieuwing in Daar is de core business de beroepsomgeving de haven, terwijl wij ons bijvoorbeeld op Greenport kunnen richten. Wij kijken ook met een schuin oog naar de topsectoren – zoals tuinbouw en high tech – waarin de regering wil investeren. Het is mooi als we daarbij kunnen aansluiten.’

De discussie laait vooral op rondom de gekozen zwaartepunten. Brons benadrukt daarom dat alle voltijdopleidingen hun plek houden binnen de gekozen lijnen. De drie zwaartepunten zijn ‘de drie toefjes slagroom op de taart’. Die taart is een brede cake van voltijd bacheloropleidingen. Die delen dezelfde identiteit die tot uiting moet komen in drie kernkwaliteiten (zie kader). Het college wil de emanciperende functie van de hogeschool – vijftig procent van de instroom is eerstegeneratiestudent – behouden en de lat wat hoger leggen: ontwikkelen van een degelijke hogeschool naar goed of uitmuntend. De Haagse wil ook excellente studenten beter bedienen, onder meer met het Professional Honours College. Dit University College op hbo-niveau, waarvoor eerst een haalbaarheidsonderzoek gedaan wordt, is volgens Brons de kers op de profileringstaart.

‘De lat moet omhoog en de studenten meer uitgedaagd en ondertussen is studiesucces een hoofdpijndossier.

Dat is toch tegenstrijdig,’ brengt een docent van de academie Technology, Innovation & Society (TIS Den Haag) in. ‘Het is een perverse prikkel om afgerekend te worden op kwantiteit en niet op kwaliteit,’ erkent Brons. Het rendement is net als de profilering onderdeel van de prestatieafspraken die in april met staatssecretaris Zijlstra gemaakt worden. ‘Het gaat om een voorwaardelijke financiering van zeven procent die we proberen te borgen. Als dit verhaal beklonken is, kunnen we de beleidsvrije ruimte (niet geoormerkt geld, red.) voor de zwaartepunten gebruiken.’

Bij Sportstudies en SoPro zien ze de bui hangen.

‘Ik vul even in: dan gaat er geld van ons af naar de topzwaarte,’ aldus een SoPro-docent. Een collega bij

Profilering, het vervolg Een aantal werkgroepen werkt de huidige ideeën verder uit en adviseert over de te kiezen thema’s. Op 1 april moeten de plannen gereed zijn. Die maand gaat het College van Bestuur aan tafel met Zijlstra om de prestatieafspraken, waar het profiel onder valt, vast te leggen. Academies en diensten werken de gemaakte afspraken uit in hun beleidsplannen voor 2013. En de gekozen profilering vormt de basis voor het Hogeschoolontwikkelplan (HOP) 8.

Afschaffen Een docent Bewegingstechnologie wil weten wat de hogeschool gaat afschaffen. ‘Profileren betekent meer doen aan een paar dingen en andere dingen laten,’ vindt hij. Brons, die ook door deze vraag niet verrast lijkt, antwoordt kalm: ‘We schaffen niets af van wat we nu hebben. Maar de duale, deeltijd en associate degree opleidingen gaan we niet verder ontwikkelen.

Zolang ze rendabel zijn, blijven ze gewoon bestaan.’

‘Een sterfhuisconstructie dus,’ concludeert iemand in de zaal richting buurvrouw.

Hoewel de thema’s nog niet definitief gekozen zijn, staan de domeinen vast.

‘Dit gesprek voelt toch een beetje als mosterd na de maaltijd’, vindt een docent bij Sportstudies, die niet het gevoel krijgt dat hij met zijn inbreng nog iets kan veranderen. Brons blijft optimistisch: ‘Er is veel toekomst voor wat hier gedaan wordt.’

•

16 • H/LINK

9

opv all en Na De Haagse

Nu slim wez en, stra op d ks e ar beid sma rkt

Communicatie gestudeerd, nu thuis op de bank. Bouwkunde gestudeerd, nu medewerker bij een benzinestation.

Het is geen fijne tijd om af te studeren, al is de jeugdwerkloosheid nog niet zo hoog als in Spanje. Is daar nou helemaal niets aan te doen? Ja, zeggen experts.

Maar dan moet je wel nu beginnen. tekst Martine Seijffert • beeld Mieke Barendse en Bas Kijzers

12

H/LINK • 16

V

olgens de meest recente HBO-Monitor (jaarlijks onderzoek onder recent afgestudeerden naar hun arbeidsmarktpositie) uit 2010 heeft 85,1 procent van de afgestudeerden van De Haagse Hogeschool binnen drie maanden een baan. Dat klinkt niet slecht. Toch hoor je steeds vaker van net-afgestudeerden dat het niet makkelijk is een plek te bemachtigen op de arbeidsmarkt. Daarom is het handig je al tijdens je studie voor te bereiden op de zoektocht naar een baan.

Bestuurskunde en heeft haar Leerarbeidsplaats (LAP) bij de Regioregisseur. Door deze functie heeft ze goed zicht op de aansluiting tussen hbo’ers en de arbeidsmarkt. ‘Veel mensen weten niet goed wat er na de studie op ze afkomt. Vanuit onze opleiding krijg je weinig loopbaanbegeleiding. Dat er op de hogeschool een centrum voor is waar je hiervoor aan kunt kloppen, is niet bij iedereen bekend.’

Begin onderaan Dat begint met te bedenken wat je nu eigenlijk wilt.

En dat vinden veel studenten niet makkelijk, merkt Esmeralda Alarcon Larios (24) op. Ze is vierdejaars

Bij dat Loopbaancentrum (Ovaal 1.68) werkt Soenita Chander. Chander schudt de adviezen uit haar mouw.

Als je eenmaal hebt besloten dat je wilt gaan werken,

Ik studeer Naam: Stefan Lugtigheid Leeftijd: 25 Opleiding: IPO Afstudeerjaar: 2011 Huidige opleiding: Media Innovation aan NHTV in Breda Droombaan: Zolang ik maar kan blijven ontwerpen

‘Ik was nog niet uitgeleerd’ tekst Paul van Leeuwen Vorig jaar zegde Stefan zijn studentenkamer in Den Haag op en vertrok hij voor zijn master Media Innovation naar Breda. Het is even uit de richting van Den Haag, maar hij heeft het ervoor over.

‘IPO aan De Haagse ging vrij goed,’ blikt Stefan terug. Lees: afgestudeerd met een 10. ‘Al in het tweede jaar vond ik de opleiding te langzaam gaan omdat de stof - weliswaar iets moeilijker - steeds werd herhaald. Daarom stelde mijn studieloopbaanbegeleider voor om voor cum laude te gaan en gebruikte ik dat als drijfveer

om toegelaten te worden in Breda. Ik had het gevoel dat ik niet uitgeleerd was.’

Stefan vindt het interessant om vanuit niets iets te maken: dat is ook de reden waarom hij voor IPO koos. Hij heeft echter het idee dat productontwerp gaat veranderen. ‘Eigenlijk wilde ik Industrieel Ontwerpen in Delft gaan studeren, maar in de toekomst moet je naast ontwerpen ook mediakennis hebben. Voor mijn huidige master moet ik een mediaconcept neerzetten waarmee je een bedrijf kan beginnen.’ Stefan pakt zijn telefoon en legt het

uit: ‘Betalen met de telefoon bijvoorbeeld.

Hoe gaan we de nieuwe technologie van de Ipad benutten?’ Na zijn master hoopt Stefan met zijn opgedane kennis een bedrijf op te richten, al laat hij zijn idee hierover nog niet los.

Mocht dat allemaal niet lukken, dan kan hij altijd nog terugvallen op zijn freelancewerkzaamheden of een baan zoeken in vast dienstverband. Stefans tip voor huidige studenten: ‘Blijf tijdens je studie nadenken over wat je erna wilt doen.’

16 • H/LINK

13

Ik weet het niet Naam: Lysanne Seger Leeftijd: 21 Opleiding: Bouwkunde Afstudeerjaar: 2011 Huidige baan: Verkoopmedewerker bij Shell/ Bar- en receptiemedewerker Indoorski Discovery Droombaan: Geen idee!

‘Ik weet niet of ik opnieuw Bouwkunde zou kiezen’ tekst Christin Zitter Als Lysanne vertelt dat ze bij Shell werkt, wekt het wel eens ontzag op. Zo’n goede baan, nu al? Helaas moet Lysanne ze dan teleurstellen: verkoopmedewerker bij een benzinestation is niet zo indrukwekkend voor een afgestudeerd Bouwkundige.

Lysanne begon haar opleiding met de ambitie om architect te worden, maar kwam er al gauw achter dat het beroep niets voor haar was. Toch bleef ze, omdat je met Bouwkunde ook andere kanten op kan. ‘Ik vond de opleiding leuk en haalde met gemak goede cijfers,’ vertelt ze. ‘Doordat het zo goed ging heb ik me nooit afgevraagd of het wel wat voor me was.

Of ik Bouwkunde leuk genoeg vond om er later wat mee te doen, daar had ik tijdens mijn studie beter over na moeten denken.’

Want nu Lysanne is afgestudeerd,

14

H/LINK • 16

is de twijfel toegeslagen. ‘Ik wist na het afstuderen echt niet wat ik wilde doen, daarom ben ik bij Shell gaan werken. Bovendien is het nu een lastige tijd in de bouwsector, dat zit ook in je achterhoofd.’ Naast Shell werkt Lysanne ook bij een skibaan. Daar serveert Lysanne drankjes en helpt ze met de administratie, terwijl ze bij Shell de schappen vult, schoonmaakt en sigaretten verkoopt.

‘Ik weet niet of ik opnieuw voor Bouwkunde zou kiezen. Ik had een goed beeld van wat je met deze opleiding kan doen, alleen twijfel ik nu of ik dat wel wil. De studieloopbaanbegeleiding had me wel meer kunnen begeleiden.’ Echte langetermijnplannen heeft Lysanne niet. Wel een plan voor de komende maanden: ‘Ik ga in maart drie maanden naar Canada om mijn Cambridge-certificaat te halen.

Wat ik daarna ga doen, zie ik wel.’

raadt ze aan om een top 5 te maken van bedrijven waar je graag terecht wilt komen. Om meteen na je studie bij de nummer één op je lijstje te solliciteren, heeft volgens haar niet zoveel zin. Haar tips: ‘Begin altijd onderaan je lijstje. Zo kan je ervaring opdoen.’

En: ‘Bel een bedrijf al tijdens je studie op met de vraag of je langs mag komen voor een oriënterend gesprek. Dan bel je niet met het idee “ik wil hier werken”, maar vanuit de gedachte “wat houdt de functie in?”.

Het covermodel Terwijl verbaasde treinreizigers op Hollands Spoor hun nek verdraaiden om te kijken naar de studente met het enorme bord, bleef covermodel Willemijn Nowee (18) onverstoord staan. De eerstejaars European Studies is positief over haar toekomst op de arbeidsmarkt: ‘Steeds meer landen komen samen om afspraken te maken en ik geloof dat de Europese Unie steeds sterker wordt.

Over drie jaar denk ik dat er daarom meer werkgelegenheid is.’

Ik onderneem Naam: Lars Becking Leeftijd: 35 Opleiding: CMV Afstudeerjaar: 2005 Huidige baan: Mede-eigenaar eetcafé De Deugd Droombaan: Eigenaar meerdere horecalocaties

Natuurlijk kan je je cv meenemen en informeren wat eventuele mogelijkheden voor jou zijn binnen het bedrijf. Vergeet niet na afloop altijd een kaartje of e-mail te sturen om het bedrijf te bedanken.’

Het is natuurlijk prettig om na je studie de tijd te nemen om een baan te zoeken, maar niet iedereen is deze luxe gegund. Dat snapt bedrijfscoach Ria Pool Meeuwsen van de dienst Human Resource Management heel goed. ‘Natuurlijk moet je voorzien in je eigen levensonderhoud. Daarom is het handig van tevoren een plan te maken en jezelf een termijn te stellen. Stel, je trekt een half jaar uit om je droombaan te vinden. Daarnaast blijf je nog je bijbaantje doen.

Als na dat half jaar blijkt dat je die perfecte baan niet vindt, ga dan je cirkel van interesse verbreden. Wat voor keuze je ook maakt, ga erachter staan en geef niet anderen de schuld als het even tegenzit.’ Chander stemt daarmee in: ‘Ik zie weleens dat iemand denkt de perfecte sollicitatiebrief te hebben geschreven. Vaak blijkt dan dat de brief vol spelfouten zit of iemand zich niet goed heeft geprofileerd. Het niet vinden van een baan heeft vaak eerder te maken met slechte sollicitatievaardigheden dan met een krappe arbeidsmarkt.’

Mensen leren kennen De meest gehoorde term als het aankomt op goede voorbereiding, is netwerken. ‘Dat is voor sommigen een beladen term,’ beseft Esmeralda zich, ‘maar je moet het gewoon vertalen naar “mensen leren

‘De hogeschool heeft me geholpen aan een netwerk’ tekst Paul van Leeuwen Sinds zijn dertiende was het al redelijk helder voor Lars Becking dat hij iets wilde doen met evenementen en mensen. Tweeëntwintig jaar en een opleiding Culturele en Maatschappelijke Vorming later, is hij kroegbaas. Maar of hij de opleiding startte met het idee later een eigen eetcafé tegenover de hogeschool te beginnen? Niet bepaald.

‘Na CMV heb ik eerst korte evenementprojecten gedaan,’ vertelt Lars.

‘Uiteindelijk ben ik toch terug naar de horeca gegaan. Die wereld kende ik: ooit ben ik als glazenwasser begonnen bij cafés en ik eindigde als bedrijfsleider in chique restaurants.’

Lars bedacht zich vaak dat hij het anders aan zou pakken en zo begon het idee van een eigen zaak toch te kriebelen. ‘Ik heb bij CMV geleerd hoe ik iets praktisch op een snelle manier kan regelen. Daarnaast heb-

ben medewerkers van de hogeschool me enorm geholpen aan een netwerk. Je gaat eens rondvragen en zo heb je je eigen onderneming.’ Bij de vraag waarom hij niet is gaan doorstuderen en juist in tijden van crisis een onderneming is gestart, moet hij lachen. ´Na twintig jaar studeren was ik er echt klaar mee en door de crisis heb ik me niet tegen laten houden. Al merk ik wel dat het een moeilijke tijd is: mensen geven bewuster geld uit.

Een feest dat vroeger honderd euro opleverde, levert nu tachtig euro op.’

Een droombaan heeft hij nooit gehad.

Met plezier naar je werk gaan vindt hij het belangrijkste. ‘Zestig uur werken is leuk en helemaal als ik later echt voor mijzelf werk. Nu moet ik om half tien achter de tap staan. Hopelijk wordt dat later, als ik meerdere horecalocaties heb, een mag.’

16 • H/LINK

15

Ik verpleeg Naam: Alexandra Langelaan Leeftijd: 21 Opleiding: hbo-V Afgestudeerd: 2011 Huidige baan: Ik kan doen wat ik belangrijk vind in het vak verpleegkunde.

Droombaan: weet ik niet.

Voorlopig kan ik hier alle aspecten van verpleegkunde in kwijt.

‘Ik kan veel voor een patiënt betekenen’ tekst Patty Elbersen Alexandra Langelaan hoefde niet lang te zoeken naar werk, toen ze vorig jaar afstudeerde als verpleegkundige aan De Haagse Hogeschool. Ze liep er stage.

En nu werkt ze als verpleegkundige bij Sophia Revalidatie, op de afdeling nietaangeboren hersenletsel.

Alexandra heeft een vaste baan in het Sophia Revalidatiecentrum. Helemaal naar tevredenheid: ‘Op het moment dat iemand zwak en hulpbehoevend is, kun je veel voor de diegene betekenen. Dat vind ik heel mooi aan verpleegkunde.’

Het revalidatiecentrum helpt volwassenen, kinderen en jongeren bij herstel.

Alexandra doet dat bij jonge mensen die een hersenbeschadiging hebben opgelopen, bijvoorbeeld door een ongeluk of een hersentumor. Ze vindt het interessant om juist deze patiënten te verplegen.

‘Ze revalideren lang. Daardoor leer je de patiënten beter kennen en kun je beter op ze inspelen.’

hierop focussen tijdens ieder contact met de patiënt.’ Een verpleegkundige draagt hierdoor ook bij aan de therapieën van een zorgvrager. Alexandra: ‘Het doel is altijd om iemand weer zo goed mogelijk op de been te krijgen. Het is daarom heel fijn om te zien hoe iemand progressie boekt in het revalidatieproces. Dat geeft veel voldoening.’

Alexandra maakt deel uit van een heel team zorgverleners. ‘Elke week bekijken we de vorderingen in het revalidatieproces van zorgvragers. Ook spreken we af wat de volgende stappen moeten zijn in het revalidatieproces. Als bijvoorbeeld is afgesproken dat een patiënt getraind moet worden in de oriëntatie, dan kun je als verpleegkundige

Tip: Hersenstichting Nederland, Sophia Revalidatie en het lectoraat Revalidatie organiseren op donderdag 8 maart 2012 de symposia ‘Hej Yo’ en ‘See potential, not potential problems’ voor iedereen die meer wil weten over jongeren met NAH. (meer info: www.dehaagsehogeschool.nl/ lectoraat-r)

kennen”.’ Je kan er volgens de Bestuurskunde-studente niet vroeg genoeg mee beginnen. ‘Informeer in je eerste of tweede jaar al bij docenten en ouderejaars wie er actief is binnen jouw vakgebied. Wat voor bijeenkomsten zijn interessant om heen te gaan? Zo ga ik bijvoorbeeld vaak naar het Politiek Café.’ Ook digitaal zijn er genoeg mogelijkheden, zoals je aansluiten bij groepen op LinkedIn en je na je afstuderen aanmelden voor het Alumninet (www.dehaagsehogeschool.nl/alumninet) om ook na je opleiding met studiegenoten in contact te blijven.

16

H/LINK • 16

Esmeralda weet zelf wel wat ze na haar studie wil gaan doen: doorstuderen en haar master halen aan de universiteit. Ze beveelt het andere studenten met ambitie van harte aan: ´Het is een pré als je hbo èn wo hebt gedaan. Dan heb je beide kanten ervaren, theorie en praktijk, en dat wordt door werkgevers ontzettend gewaardeerd.’

•

In de vitrine Overal binnen De Haagse Hogeschool staan vitrinekasten vol spullen, loop je tegen kunst (of kitsch) aan. Wat het is, waar het vandaan komt of van wie die verzameling is, blijft vaak gissen.

Een educatief muurtje Als je vanuit de IPO-studio naar de studieruimte kijkt, zie je achter de tafels een wand die verre van strak en saai is. Het stenen gedeelte gaat zonder onderbreking over in houten planken en ook de ramen en deuren zijn totaal verschillend. Is dit kunst, besluiteloosheid van architecten, of…? tekst Simone Krouwer beeld Bas Kijzers

Steven Geurts (22), vierdejaarsstudent Civiele Techniek heeft geen idee wat de aparte wand voorstelt. ‘Daar heb ik nooit echt bij stilgestaan. Wat ik wel weet is dat het een ideaal doorgeefluik tussen twee lokalen is. In sommige gedeelten van de wand zitten gaten, waar precies bepaalde spullen doorheen passen.’

introductielessen van mijn studie moest ik dat stukje muur natekenen.’ Grijnzend: ‘Verder valt vooral de reclame op.’

Hamon Hawezy (21), vierdejaarsstudent Bouwkunde kent het muurtje uit het eerste jaar van zijn studie. ‘Zie je die verticale dwarsdoorsnede rechts?’

Hij wijst naar een uitsteeksel van het stenen gedeelte van het wandje. ‘In één van mijn

Maar wat is het verhaal achter dit wandje met aparte kozijnen en verschillende deuren? Arie van Kampen, docent Bouwkunde, weet het antwoord. ‘Vlak na de bouw van de school was dit één grote ruimte. Tot er een jaar of tien geleden ruimtegebrek

ontstond.’ De afdeling Bouwkunde heeft op een creatieve manier een tussenwand geplaatst, door aannemers verschillende soorten stukjes muur te laten sponsoren. ‘Het mooie is dat het wandje ook nog een functie heeft,’ vertelt Van Kampen enthousiast. ‘Eerstejaarsstudenten Bouwkunde bestuderen de muur om zo een beeld en gevoel te krijgen van verschillende bouwmaterialen en mogelijkheden.’

Van Kampen is zichtbaar trots op de muur. De linkerkant begint alleen wel een beetje verval te tonen. Van Kampen lachend: ‘Helaas hebben de aannemers geen onderhoud gesponsord!’

Wil jij inspiratie opdoen voor je huis later, bouwmaterialen bestuderen, of gewoon eens op een andere plek studeren? Bezoek de studieruimte tegenover de IPO Studio (bij Rugzak 1.26).

16 • H/LINK

17

Cum laude

Afstuderen

‘Ik heb echt van mijn hobby mijn werk gemaakt’

‘met lof’ ...en dan?

Uitblinken is een goede manier om je te onderscheiden op de arbeidsmarkt. Al geeft ook cum laude slagen geen baangarantie. Zo schreef zo’n knappe kop, die uiteindelijk niet aan dit artikel wilde meewerken: ‘Ik werk nu in een koffiezaak, helaas zijn er weinig leuke vacatures in de gezondheidszorg.’ Link portretteert drie afgestudeerden ‘met lof’, die wel goed terecht zijn gekomen. tekst Youri van Vliet • beeld Bas Kijzers

18

H/LINK • 16

Erik van Bezu (23), studeerde Elektrotechniek ‘Ik werk nu zo’n anderhalf jaar fulltime als software ontwikkelaar bij Inventeers, een Research & Development-bedrijf, opgericht door oud-HHs’er Jasper Neuteboom en Richard Mesman. Het gaat erg goed. Voor mij was het een logische stap om na mijn studie te gaan werken. Ik had niet het idee dat een master veel zou toevoegen en de ervaringen tijdens mijn stage vond ik ontzettend leuk. Halverwege mijn stage vroeg Jasper of ik wilde blijven.

“Natuurlijk,” zei ik gelijk. Ik heb echt van mijn hobby mijn werk gemaakt. We zijn met een jong team met ontzettend interessante en creatieve projecten bezig.

Voor een gerenommeerd scootermerk maken we nu bijvoorbeeld een elektrische scooter. En we zitten in de eindfase van een innovatieve lantaarnpaal. Zelfs

Canada is hierin geïnteresseerd.

Pas was ik nog in Denemarken en binnenkort ga ik op werkbezoek naar Finland. Dat zijn leuke snoepreisjes.

Een ander leuk aspect van mijn werk is dat ik continue aan het leren ben. Soms krijgen we hele specifieke verzoeken om iets te maken waarvoor speciale technieken nodig zijn. Dan moet ik mij goed inlezen. In principe werken wij in opdracht, maar voor mijn afstudeerproject heb ik Pebbles ontwikkeld, interactieve stoeptegels waar kinderen op straat mee kunnen spelen. En die worden steeds populairder. Voorlopig zit ik hier erg op mijn plek. Jasper is een fijne werkgever. Hij is transparant over alles. Willen we een loonsverhoging? Prima, maar dan is er minder geld om te investeren in het bedrijf. Deze afwegingen worden openlijk besproken.’

‘Dat ik cum laude ben afgestudeerd had te maken met faalangst’

Samuel Geurts (27), studeerde Technische Natuurkunde ‘Mensen denken vaak dat als je cum laude afstudeert, dat alles van een leien dakje gaat. Bij mij in ieder geval niet. Na de havo was ik een beetje de weg kwijt.

Eerst een jaar verpleegkunde gedaan, maar dat was minder medisch dan ik hoopte. Na twee jaar werken in de supermarkt, besloot ik dat het tijd was toch wat van mijn leven te maken. Via Google stuitte ik op Technische Natuurkunde. Dat sprak gelijk aan – ik ben echt een bèta – maar toch twijfelde ik. In de zomer heb ik toen een voorbereidende cursus wis- en natuurkunde gedaan. “Dan kan ik altijd nog beslissen,” hield ik mijzelf voor.

Na het examen werd ik gebeld: “Twee tienen.”. Dát gaf de doorslag. Dat ik cum laude ben afgestudeerd heeft ook te maken

met faalangst. Ik wilde per se hoge punten halen om er zeker van te zijn dat ik zou slagen.

Sinds september doe ik het schakelprogramma voor de master Toegepaste Natuurkunde aan de TU Delft. Het mooie aan de natuurkunde vind ik dat je processen in formules kunt vangen en voorspellingen kan doen.

Het niveauverschil met het hbo is groot. Alles gaat dieper en sneller, maar het is een genot om eindelijk de theorie achter bekende verschijnselen te begrijpen. Momenteel gaat het redelijk. Maar het blijft een worsteling in mezelf, de twijfel of ik het wel kan. Toch droom ik van een promotieonderzoek. Het lijkt heerlijk om me grenzeloos in een fenomeen te verdiepen en die kennis te delen.’

‘Een tevreden cliënt, daar doe ik het voor’

Jim Kaldenberg (24), studeerde Rechten ‘In het derde jaar van mijn duale studie moest ik gaan werken.

Via Blackboard kwam ik terecht bij Delissen Martens Advocaten.

Het eerste gesprek duurde tien minuten en het tweede gesprek nog korter. Van beide kanten voelde het gelijk erg positief.

Inmiddels werk ik er fulltime en heb ik een vast contract. Nu ben ik nog paralegal. Die functie lijkt een beetje op die van een advocaat, maar ik mag nog niet in alle rechtszaken zelf optreden. In de toekomst wil ik graag advocaat worden. Daarvoor moet ik eerst een master halen.

Tijdens mijn hbo-opleiding heb ik al een deel van het schakelprogramma gedaan en onlangs heb ik de laatste vakken gehaald. Dat was best druk omdat ik de studie moest

combineren met mijn werk. In september begin ik dan eindelijk in Utrecht met mijn master Recht en Onderneming. Dat ligt in het verlengde van wat ik nu doe: ondernemings-, arbeids- en faillissementsrecht. Het liefste verdedig ik werknemers omdat zij ten opzichte van werkgevers toch de zwakkere partij zijn. Ook zijn de gevolgen van een procedure voor werknemers vaak heftiger.

Het geeft een goed gevoel als je het beste voor je cliënt eruit hebt weten te halen, en dat je dan na afloop een positief berichtje van ze krijgt. Pleitnota’s schrijven vind ik het allerleukste van mijn werk omdat je dan een juridisch complexe zaak dusdanig moet vertalen, dat het tijdens de zitting voor alle aanwezigen te volgen is.’

•

16 • H/LINK

19

Vaarwel

‘Ik zal blijmoed

Vertrekkend CvB-lid Els Verhoef:

de hoge

verlaten’

Eind januari, Amsterdam. Els Verhoef zit ter plaatse van het interview druk te strepen in haar aantekeningen, waar ze tijdens het gesprek ook regelmatig in spiekt. ‘Ik heb deze week nagedacht over wat ik in mijn afscheidsinterview wil zeggen,’ verklaart ze monter. Verhoef stapte begin dit jaar, wat eerder dan gepland, op als bestuurder van de hogeschool. tekst René Rector • beeld Peter Spruijt

20

H/LINK • 16

Onder de hamer

ig school

In Onder de hamer komen studenten aan bod die in beroep gaan tegen een beslissing van hun opleiding.

Student krijgt extra kans ondanks afbouwen opleiding tekst Esther Bliek

De feiten

E

ls Verhoef trad in 2001 in dienst van De Haagse Hogeschool. In 2004 werd ze lid van het College van Bestuur. Een periode waarin de hogeschool haar eerste integrale visie op onderwijs afleverde, waarin de fusie van De HHs en TH Rijswijk zijn beslag kreeg. Het nieuw pand in Delft is er gekomen, talloze accreditaties zijn met succes uitgevoerd.

Ook was er de discriminatiezaak – een dieptepunt, vindt ze. ‘Maar de bevindingen van het onderzoek van de Commissie Gelijke Behandeling zijn serieus opgepakt en verdienen blijvende aandacht.’ In 2011 ging de hogeschool bij de onderwijsinspectie door de molen met de conclusie dat er niet gesjoemeld werd met het afstudeerniveau. Je zou over de afgelopen 11 jaar met gemak tien pagina’s kunnen schrijven.

De meest voor de hand liggende vraag is ook de minst ‘stelbare’: waarom ga je weg?

‘In het gezamenlijke communiqué staat: ‘vanwege een verschil in inzicht.’ Daar is niets aan gelogen, maar ik wil er ook niets aan toevoegen. Ik vind het spijtig om

Student P. van de opleiding Commercieel Ingenieur heeft aan het eind van zijn tweede studiejaar 44 studiepunten behaald. De examencommissie heeft hierom een nbsa (negatief bindend studieadvies) opgelegd. P. geeft aan dat persoonlijke omstandigheden zijn studievoortgang hebben belemmerd en verzoekt de examencommissie hem de mogelijkheid te geven zijn propedeuse alsnog te halen. De examencommissie besluit geen verder uitstel te geven. Student P. gaat tegen de uitspraak in beroep.

De argumenten Student P. geeft aan dat hij het afgelopen studiejaar concentratieproblemen heeft ervaren als gevolg van het overlijden van zijn vader. Daarnaast is hij fysiek belemmerd door de gevolgen van een ernstig auto-ongeluk in februari.

Deze persoonlijke omstandigheden heeft hij destijds niet gemeld bij de decaan omdat hij niet op de hoogte was van deze verplichting. Wel heeft hij een aantal docenten op de hoogte gesteld en was hij er hierdoor vanuit gegaan dat de examencommissie ook op de hoogte was. Student P. wil graag nog de kans krijgen om zijn propedeuse te halen.

De tegenargumenten De examencommissie stelt het aannemelijk dat de persoonlijke omstandigheden de studievoortgang hebben belemmerd, maar dat de opleiding hier op geen enkele wijze rekening mee heeft kunnen houden omdat er destijds geen beroep op deze omstandigheden is gedaan. Ze ziet geen heil in een verder uitstel van het nbsa nu de opleiding in 2015 wordt opgeheven en ze de kans dat student P. vóór deze tijd zijn studie met goed gevolg heeft afgerond, zeer klein acht.

De uitspraak Het College van Beroep is van oordeel dat de bestreden beslissing van de examencommissie niet getuigt van een redelijke belangenafweging. Ze heeft het belang van P. niet voldoende meegewogen in haar beslissing en heeft het feit dat de opleiding wordt afgebouwd volledig voor rekening van de student doen komen. Het College van Beroep verklaart het beroep van student P. daarom gegrond.

Niet eens met een beslissing van de Examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/loketrechtsbescherming.

16 • H/LINK

21

me los te moeten maken van De Haagse, maar ik kijk wel terug op elf prachtige jaren bij de hogeschool.’

te gaan. Je moet een student niet in de watten leggen. Uitdagen, eruit halen wat erin zit.’

Ga je de school missen?

Wat het gesprek automatisch brengt op studiesucces.

Tijdens de onderwijsdag in november gaf je aan dat je vindt dat de school daar meer aan kan doen.

‘Zeker. Er ligt een mooie onderwijsagenda en ik hoop en verwacht dat in 2014 de hogeschool haar instellings-accreditatie krijgt. Dat had ik ook graag meegemaakt. Natuurlijk is dat een geweldig statement over de kwaliteit van ons onderwijs. Ik zou dat zeker een hoogtepunt hebben gevonden.’

Met welke hoogtepunten moet je het nu doen?

‘Ik hecht sterk aan kleine successen. Iedere accreditatie, zeker bij opleidingen die in zwaar weer verkeerden, is zo’n succes. Een hoogtepunt is ook dat de instroom in het Techniek-domein is toegenomen, dankzij de jarenlange enorme inspanningen van veel docenten en ambassadeurs van techniek. En de Haagse bachelor, toch. We wilden toen een visie neerzetten op hoe wij vonden dat onderwijs gegeven moest worden. Voor een belangrijk deel is dat aan de docenten zelf. Veel docenten stellen zo’n onderwijsvisie ook op prijs en kunnen daar prima hun eigen invulling en uitwerking aan geven. Wat je vanuit een bestuur kunt, is de kaders schetsen waarbinnen bewegingsvrijheid is om zelf vorm te geven aan je onderwijs. In eerste instantie is dat niet helemaal uit de verf gekomen: docenten hadden niet het idee dat ze aan zet waren en tegelijk was de Haagse bachelor veel te ruim en te globaal geformuleerd om meer te zijn dan een visie.’

Dan klink je best zelfkritisch, voor de omschrijving van een hoogtepunt.

‘Achteromkijkend vind ik dat we toen gezamenlijk meer hadden moeten doorpakken. Dan hadden we er meer uitgehaald. Maar tegelijkertijd ben ik er trots op: het was voor het eerst dat de school aangaf waar ze met haar onderwijs voor stond. Het is waar het mij om gaat: dat je met z’n allen goed onderwijs biedt en dat je er bent voor de studenten. Toen ik hier kwam vroeg ik bij een opleiding: “Wie deelt hier de diploma’s uit en feliciteert de studenten?” Er was niemand die dat wist. Het is niet mijn persoonlijke verdienste, maar ik ben wel blij dat dat primaire contact tussen docenten en studenten verbeterd is. Dat is ook de essentie van studieloopbaanbegeleiding: dat een student iemand heeft die je op de lastige momenten verder helpt en als het goed gaat je stimuleert nog een tandje verder

22

H/LINK • 16

‘Dat vind ik echt. Het is frustrerend dat we met alles wat we hebben gedaan om het studiesucces te verbeteren eigenlijk geen goed resultaat zien. Een aanvankelijke verbetering en nu toch weer een lichte terugval. Je weet natuurlijk niet hoe rampzalig het zou zijn geweest als we niks hadden gedaan, maar dat we studiesucces nog steeds niet beter in de hand hebben, vind ik echt jammer. Als het punt op tafel komt, lijkt het vaak of er maar twee opties zijn om het rendement te verhogen: selectie aan de poort of genoegen nemen met een lager eindniveau. Ik heb de afgelopen jaren nooit geaccepteerd dat dit de enige knoppen zijn waaraan je kunt draaien. Dan zeg je eigenlijk: het ligt niet aan ons. Ik vind dat je ook de kwaliteit van je eigen onderwijs nog verder kunt verhogen met een beter curriculum, hoog gekwalificeerde docenten en bijvoorbeeld goede roosters.

Dat gebeurt ook. Ik hoop dat het zich uitbetaalt. Kijk, en mocht het er bij studenten echt niet in zitten, dan moet dat voor het einde van de propedeuse wel duidelijk zijn. De onderwijsagenda, die nu klaar is, koppelt het rendement aan kwaliteit. Daarmee stel je opnieuw een helder en richtinggevend kader.’

Het succes van dit soort processen zoals studiesucces wordt bepaald in het contact tussen docenten en studenten. Kun je als bestuurder wel iets met zo’n probleem?

‘Het is belangrijk dat je als bestuurder feeling met de werkvloer blijft houden. Ik gebruik het liefst de metafoor van de dancefloor en de balcony. Je kunt vanaf het balkon alles overzien, maar je weet alleen hoe het ruikt en voelt, als je je regelmatig op de dansvloer begeeft.’

Om in die metafoor te blijven: de laatste dans is aangebroken.

‘Ik heb heel veel en heel aardige reacties gehad op mijn vertrek; vanuit alle geledingen van de hogeschool. Dat is echt hartverwarmend. Het is prettig dat je vertrek opgemerkt wordt. Ik zal blijmoedig de hogeschool verlaten. Maar het is ook de realiteit dat daarna de trein verder rijdt.’

•

Was getekend Iedere maand maakt een Academiedocent van het Jaar een portret van zichzelf. Hoe weerspiegelt deze tekening zijn docentschap?

‘Je moet meer dan een student-docent-relatie hebben’ tekst Youri van Vliet • beeld Mieke Barendse en Harry Broeders

Wat vertelt je tekening allemaal?

De deur heeft twee betekenissen. Een student die bij ons de deur uitgaat met een Elektrotechniek-diploma, gaat daarmee een prachtige carrière tegemoet. En mijn deur staat altijd open. Daar verwijst het drempelverbod ook naar; toegankelijkheid vind ik heel belangrijk.

Verder ben ik een zonnig type, heb ik altijd energie en probeer de theorie op een leuke manier te brengen. Ik doe van alles binnen de school, inmiddels al 25 jaar, maar het liefste geef ik les.

Vandaar de ‘blabla’.

En je legt de lat hoog.

Ja, voor mezelf, maar ook voor mijn studenten. Tegelijkertijd probeer ik hen ook middelen aan te bieden waarmee ze de sprong kunnen maken, vandaar de polsstok.

Harry Broeders

Academiedocent van het Jaar bij de Academie voor Technology, Innovation & Society Delft

Wat voor middelen?

Leeftijd 49 Docent Elektrotechniek (programm eren, microcontrollers, embedded systems) Sinds 1987 In steekwoorden creatief, gedreven , toegankelijk, goed humeur, kundig, stelt hoge eisen

De practica zijn zo opgezet dat wanneer je er voldoende tijd in steekt, je het altijd redt. En ik help ook net zolang totdat je het redt. Desnoods programmeer ik regel voor regel het programma zelf voor je, als je uiteindelijk maar begrijpt wat we hebben gedaan.

Maar aan de andere kant: door de hoge lat hebben de meeste ook echt het idee dat ze wat leren.

Wat zijn voor jou de onderwijspareltjes?

Als ik een college heb gegeven en dan op de trappen hoor: ‘Dit zijn nu de lessen waarvoor je naar school komt.’ Kijk, dat zijn prachtige complimenten, dat probeer je te bereiken. Dat een student denkt: ‘Ik ben vanochtend niet voor niets uit mijn bed gekomen.’

Hoe blijf jij gemotiveerd?

En verder?

Ik praat regelmatig met studenten, ook buiten de lessen. Over school, maar ook over privézaken. Ik denk dat het belangrijk is om niet alleen een student-docent-relatie te hebben, maar ook gewoon als mens een relatie op te bouwen. Dat lukt natuurlijk

niet met iedere student, maar daar doe ik wel mijn best voor.

Waarom?

Omdat het de drempel weghaalt. Als de student met een probleem zit dan is het makkelijker voor hem of haar om bij mij aan te kloppen.

Leg je de lat soms ook te hoog?

Dat is soms wel een punt van kritiek. Dan zegt een student bijvoorbeeld: ‘U doet nou net alsof microcontroller programmeren het allerleukste vak op de hele wereld is.’ Voor zulke studenten die je niet kan meenemen in je enthousiasme, is dat wel eens moeilijk.

Computertechnieken veranderen snel en daardoor moet ik mijn vakken ook regelmatig vernieuwen. Dat bijleren vind ik juist ontzettend leuk. Lesgeven vind ik een soort performance, met inhoud, maar ook grappen en grollen. En dat mag ik gelukkig ieder jaar weer opnieuw doen.

•

16 • H/LINK

23

Scriptieprijs Wat is de beste afstudeerscriptie? H/Link nomineert iedere maand een afstudeerder die niet alleen uitmuntend presteerde, maar nog relevant is ook. Jaarlijks in april wint de beste 1.500 euro.

Pasprothese

Try before you buy Kas (links) en Patrick : ‘Veel stageopdrachten belanden in de kast, maar hier gaat het bedrijf echt mee verder.’

Kas Peters & Patrick Dekker Leeftijd: 24 & 22 technologie Studie: Bewegings hese rot sp pa Scriptie: De Cijfer: 9

Stel je raakt door een ongeluk je hand of arm kwijt. Misschien wil je dan een prothese nemen. Het was echter niet mogelijk om een kunstarm te proberen en te kijken of het wat voor je is.

Tot voor kort tenminste. tekst Youri van Vliet • beeld Bas Kijzers en Anke Nobel

A

ls je in het recente verleden slachtoffer was van een ongeluk waarbij je arm of been afgezet moest worden en je koos voor een prothese, dan zag de voorlichting er globaal als volgt uit: je luisterde naar een algemeen praatje, bekeek wat beelden van mensen die een prothese gebruikten, en afsluitend kon je de verschillende modellen even vastpakken. Vervolgens maakte je een keuze en twee weken later arriveerde de zevenduizend euro kostende prothese. ‘Maar als de kunstarm dan niet beviel, dan verdween de prothese in de kast,’ vertelt

24

H/LINK • 16

Patrick Dekker. ‘Zonde van het geld, maar ook vervelend voor de teleurgestelde klant.’

Hoe kan je nu een onderbouwde keuze maken zonder een prothese eerst geprobeerd te hebben? De Bewegingstechnologen Patrick Dekker (24) en Kas Peters (22) waren verbaasd dat het zo ging, maar hebben er wel een verklaring voor: een kleine markt. Kas: ‘Per jaar worden er ‘slechts’ zo’n zeventig kinderen met een reductiedefect geboren (dan ontbreken bij de geboorte onderdelen van arm en/of been, red.) en zo’n tweeduizend mensen verliezen hun arm of been als gevolg van een ongeluk. Daarbij moet je bedenken dat als je een been verliest, je eigenlijk altijd een prothese neemt. Iedereen wil gewoon kunnen lopen.’

Vooral kinderen met een aangeboren reductiedefect hebben baat bij het ervaren van een pasprothese, vertelt Patrick. ‘Het is voor kinderen vaak lastig om te kiezen of ze wel of geen prothese willen. Aan de hand

van plaatjes laten we zien wat er mogelijk is, maar je weet niet hoe het voelt om een prothese te dragen.

Hierdoor wordt er soms een prothese verstrekt die uiteindelijk toch niet bevalt.’

Begin 2011 onderkende de afdeling Orthopedietechniek van het Revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht het belang van een pasprothese en besloot er een te ontwikkelen. Op hetzelfde moment liep Kas stage bij het volgens hem ‘grootste en beste’ revalidatiecentrum van Nederland, en hoorde van het mogelijke afstudeerproject. Dat Patrick niet veel later aanschoof was een overwogen keuze. De twee hadden een jaar eerder al een stage in Kenia gedaan en dit smaakte naar meer.

‘Dit is geen gemakkelijk afstudeerproject, zelfs niet voor twee studenten,’ waarschuwden hun docenten.

Maar juist in die complexiteit lag voor het tweetal de aantrekkingskracht. Kas: ‘Bij veel dingen heb je snel een beeld van hoe het ongeveer zou moeten, maar dit was een nieuw gebied en dus een enorme uitdaging.’

De grootste uitdaging vormde het verkrijgen van de pasvorm. Patrick legt uit: ‘In tegenstelling tot een “normale” prothese die op maat gemaakt wordt, hadden we iets nodig dat zacht was. Je moet namelijk armen van verschillende afmetingen erin kunnen stoppen. De koker moet vervolgens hard kunnen worden zodat het z’n vorm behoudt. Ten slotte moet het materiaal ook weer zacht worden zodat je je arm eruit kan halen.’ De Bewegingstechnologen waren op zoek naar een ‘magische stof’. Zelfs de hulp van de TU Delft werd ingeroepen, maar tevergeefs. ‘We hebben de gekste dingen bedacht, maar dan bleek het toch niet te werken, behoorlijk stressvol,’ vertelt Patrick. Uiteindelijk had Kas een ingeving, in het zwembad. ‘Toen zag ik mensen met een gipsarm waar een rubberen zak omheen werd gedaan die vervolgens vacuüm getrokken werd.

Ik realiseerde mij dat we die vacuümtechniek ook voor de pasprothese konden gebruiken.’

Vergelijk het met een pak koffiepoeder. Bij aankoop is het pak hard omdat het vacuüm is getrokken. Wanneer je het pak opent, komt er lucht bij en wordt het kneedbaar. Patrick en Kas hebben dit principe omgedraaid.

In de koker van de pasprothese waar je het resterende deel van je arm in stopt, wordt een zak bevestigd met daarin kunststof bolletjes. Door deze ruimte via een ventiel vacuüm te trekken, krijg je de juiste pasvorm én een hard geheel. Aan de bovenkant kan je ten slotte door middel van een stripje wat lucht in de koker toelaten waardoor het materiaal weer zacht wordt.

Na vier maanden analyseren, testen, aanpassen, weer testen, en af en toe een blauwe arm vanwege het proefondervindelijk testen van de vacuümtechniek, leverde het duo in juli een product af wat de

Het nut van de pasprothese zonder pasprothese

prothese voorlichting

prothese laten zien

met pasprothese

prothese laten zien

? keuze maken

testen met pasprothese

dure prothese laten maken

bevalt niet

bevalt niet

bevalt wel

geen geldverspilling

dure prothese laten maken

bevalt wel

prothese in de kast

klant teleurgesteld

geen valse hoop

klant blij

klant blij

kwaliteitsprijs van het stagebedrijf won. Ook zijn de Bewegingstechnologen in de running voor de landelijke innovatieprijs. Ze zijn best trots. Patrick: ‘Veel stageopdrachten belanden in de kast, maar hier gaat het bedrijf echt mee verder. Over een paar maanden hebben we in Engeland een internationale bijeenkomst waar we het product presenteren aan de rest van de wereld.’

Patrick wijst erop dat een afstudeerproject vaak maar voor één persoon is, maar met dit product kan je zoveel mensen blij maken. ‘Onlangs werd de pasprothese voor de eerste keer tijdens de voorlichting gebruikt. Een jongen van vijftien die zijn hand tijdens het vuurwerk was verloren, zat zonder overdrijven binnen tien minuten plastic bekers te stapelen. Dat was een heel mooi moment.’

•

Link scriptieprijs

Ben je (bijna) afgestudeerd en wil je ook kans maken op de hoofdprijs van € 1.500,-? Kijk op www.dehaagsehogeschool. nl/linkscriptieprijs hoe je mee kunt doen. Scripties zijn terug te vinden in de hbo kennisbank. www.hbo-kennisbank.nl

Kijk op link.hhs.nl voor een filmpje over hoe de pasprothese precies functioneert

16 • H/LINK

25

Juweeltjes Wat is nieuw en de moeite waard? En welk juweeltje heb je tot nu toe gemist? Voor ‘nieuwe juweeltjes’ kijk je rechts. De verborgen schatten zijn deze maand van studente Isabelle Sloendregt.

‘Lady Gaga heeft mij geleerd om van mezelf te houden’ Isabelle Sloendregt, tweedejaars Pabostudente, kan volledig opgaan in muziek en zingt ook graag zelf. Verder kijkt ze vaak series samen met haar zusje. ‘Dat heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht.’ tekst Ilse van Beest • beeld Mieke Barendse

Lady Gaga ‘The Fame Monster’ (2009) Genre: Pop

Met zangles heb ik twee nummers van haar gezongen: ‘Speechless’ en ‘The Edge of Glory’. Ik zou wel meer van haar willen zingen, maar ik kijk zo tegen haar op dat ik geen fouten wil maken. Zoiets goeds wil ik niet verpesten.’

Op de fiets, live en met zangles ‘Ik ben echt een groot fan van Lady Gaga. Het gaat me niet alleen om de muziek, als persoon vind ik haar ook geweldig. Ze heeft zo gigantisch veel fans, en tóch geeft ze mij het gevoel dat ze het echt tegen mij heeft als ze spreekt.

Vroeger werd ik gepest, net als Lady Gaga. Daarom vind ik het heel mooi dat ze een foundation tegen pesten heeft opgericht. Ze staat zelf zo dicht bij dit onderwerp en daar geeft ze mij in ieder geval al meer zelfvertrouwen mee. Lady Gaga heeft mij geleerd om mezelf te blijven en van mezelf te houden, ondanks wat anderen van me vinden.

Ik luister Lady Gaga’s muziek vooral als ik op de fiets zit. Dan staat mijn mp3-speler op shuffle en komt er altijd wel wat van haar langs. Ik krijg daar echt energie van, dat is handig als je aan het fietsen bent. Ook als ik een keer in een dip zit zet ik haar nummers op. Dat maakt me vrolijk en geeft me meteen meer zelfvertrouwen.

Ik heb Lady Gaga al twee keer live gezien. Omdat haar nummers een beetje in het dance-genre vallen verwachtte ik niet zoveel van haar zang. Op de albums is alles vrij vervormd. Maar ze zong echt geweldig, ik kreeg er gewoon kippenvel van! Lady Gaga blijft me verbazen, iedere keer als ik denk dat het niet beter kan, overtreft ze zichzelf of doet ze weer iets geks.

26

H/LINK • 16

Charmed Seizoen 3 (2000) Genre: Fantasy

Zussenserie over heksen ‘Het verhaal gaat over drie zusjes die hele andere types zijn, door hun magische krachten komen zij dichter bij elkaar. De drie heksen moeten namelijk samen vechten tegen kwade wezens, zoals demonen.

Ze hebben hele handige krachten die ik ook wel zou willen hebben; de tijd bevriezen, in de toekomst kijken en voorwerpen bewegen door telekinese.

Deze serie spreekt me vooral aan omdat het over de relatie tussen zussen gaat.

Ik ben het ook samen met mijn zusje gaan kijken en we hebben samen de hele DVD-box gekocht.

Naast dat ze heksen zijn, gaat het verhaal ook over hun alledaagse leven en mannen, seks en liefde. Seizoen 1 kennen mijn zusje en ik helemaal uit ons hoofd. Maar seizoen 3 is mijn favoriet, daarin gaat het zusje Piper trouwen met haar verboden liefde, haar beschermengel, die zijn onsterfelijkheid voor haar opgeeft. Op mijn zestiende vond ik dat zo’n leuk stelletje. Maar ook nu geniet ik er nog van. Mijn zusje en ik kijken nu alle seizoenen nog een keer.’

•

Huilen bij Monsieur Lazhar Tranen. Die vloeiden begin februari rijkelijk tijdens de vertoning van Monsieur Lazhar op het Internationaal Film Festival Rotterdam (IFFR). Het verbaasde de Canadese regisseur Philippe Falardeau niet, bekende hij tijdens een vraaggesprek met het aanwezige publiek. ‘Iedereen huilt bij deze film,’ stelde hij. ‘Mannen nog meer dan vrouwen.’ tekst Maarten Vromans De bezoekers van het IFFR, doorgaans echte filmfreaks die niet makkelijk aan het grienen te krijgen zijn, lieten zich volledig meevoeren door het even indrukkende als roerende relaas van een basisschoolklas in Montréal (Canada) die moet leren omgaan met de zelfmoord van hun geliefde lerares Martine. Zij heeft zich op school opgehangen.

Die gebeurtenis maakt diepe indruk. Het is dan ook logisch dat het haar opvolger, de strenge doch rechtvaardige Algerijnse immigrant Bachir Lazhar, niet lukt om ‘zijn’ leerlingen de literatuur van Honoré de Balzac bij te brengen. Daarop gooit Bachir het over een andere boeg. Terwijl collega-docen-

ten niet over het incident praten en ouders er niet zijn voor hun kinderen, zorgt hij met liefdevolle lessen dat zijn pupillen bijna terloops hun verlies kunnen verwerken. Bachir zelf worstelt ondertussen met zijn verleden en kan ieder moment het land uit worden gezet.

Thema’s als verlies, dood en schuld doen een donkere film vermoeden, maar Monsieur Lazhar is juist licht, charmant en soms zelfs opvallend humoristisch. Mohamed Fellag zet Bachir op een subtiele en ontroerende manier neer en regisseur Falardeau weet de kinderen tot diepgaand spel te bewegen. Het resultaat is een liefdevolle, warme film vol prachtige, indrukwekkende scènes die doen denken aan Être et Avoir, de sprookjesachtige documentaire over een Franse plattelandsschool die in 2002 in korte tijd de wereld veroverde.

Monsieur Lazhar Regie: Philippe Falardeau Duur: 94 minuten

 Meer weten?

Monsieur Lazhar won tijdens het IFFR de UPC Publieksprijs en is kanshebber voor een Oscar voor Beste Niet-Engelstalige Film (de Oscaruitreiking vindt dit jaar plaats op zondag 26 februari).

•

Lezersactie

Gratis naar het Movies that Matter Festival Link geeft een dvd-box en filmtickets weg van het Movies that Matter Festival, dat eind maart zeventig mensenrechtenfilms toont in het Filmhuis in Den Haag.

dvd-box en

5xee

tw kaarten

Het Movies that Matter Festival, dat dit jaar van 22 tot en met 28 maart plaatsvindt in Den Haag, is hét Nederlandse podium voor de geëngageerde film.

Ieder jaar toont het festival zo’n zeventig documentaires en speelfilms van bevlogen filmmakers van over de hele wereld; met hun creaties willen zij het debat over mensenrechten aanwakkeren. Vaak zijn die films voor het eerst, maar ook voor het laatst in Nederland te zien.

Studenten hebben op het Movies that Matter Festival een eigen programma: het Students’ Choice Program. Ieder jaar kiest een jury van studenten van De Haagse Hogeschool drie speelfilms en/of documentaires uit het festivalaanbod. En reiken ze een prijs uit aan de beste film uit hun selectie: de Students’ Choice Award. In het volgende nummer van Link lees je meer over het Movies that Matter Festival en het Students’ Choice Program.

•

Lezersaanbieding Movies that Matter In samenwerking met Movies that Matter mag Link een dvd-box met Movies that Matter-films weggeven, en 5 x 2 kaarten voor een voorstelling op het festival. Je mag zelf kiezen welke film je wilt bezoeken. Hebben?

Vertel ons dan in maximaal honderd creatieve woorden waarom jij één van die prijzen wilt winnen. Je verhaal stuur je naar link@hhs. nl. Op donderdag 15 maart lees je op Link Online of je een dvd-box of filmkaartjes wint.

We corresponderen niet over de uitslag.

Et maintentant on va ou is een bitterzoete speelfilm over een groep Libanese vrouwen die het religieuze conflict in hun kleine bergdorpje beu is. Op creatieve wijze proberen zij verdere escalatie tussen de Moslims en Christenen te voorkomen.

16 • H/LINK

27

Summaries

The job hunt starts now Despite the positive results of the most recent survey among graduates in 2010, we are hearing more and more stories about former students who have not yet found a job. Is there a way to improve your chances on the labour market? Yes, experts say. But you have to start preparing now.

It all starts with thinking about what you would like to do after university and that’s not an easy task, Esmeralda Alarcon Larios knows. She is a fourth-year Public Management student and is doing her work placement at the Regioregisseur, the office in front of the entrance of The Hague University that helps to connect students with the job market. ‘I notice lots of people have no idea what to do after graduating,’ she says.

‘Our study program doesn’t offer much career counseling and most students don’t know The Hague University houses a special centre for this.’

This is the career centre at Ovaal 1.68, where Soenita Chander works. She is bubbling over with advice, like making a top-5

list of companies where you could see yourself working in the near future. ‘Give them a call already to ask for an introductory interview,’ she recommends.

‘When you are still following your study program, you are not calling and thinking, “I want a job”, but with the idea of finding out what’s it like to work for this company. Of course, you can still bring your CV, get information about future possibilities and don’t forget to send a postcard or e-mail after the interview to thank the company you visited.’

The most frequently used word when it comes to good preparation for the job hunt is ‘networking’. ‘For some, this is an awkward term,’ Esmeralda realizes. ‘But you just have to translate it into “getting to

know people”. She thinks you cannot start too early with this.

‘When you are in your first or second year, inquire with the higher year students and find out who is actively involved in your field. Find out what meetings and events are interesting to go to.’ On the web, there are

Trial Prosthesis: Try before you buy Imagine losing a hand or an arm due to a severe accident. You might want to consider a prosthesis. In the past however, it was not possible to try an artificial arm out to test if it is right for you, until recently.

Movement Technologists Patrick Dekker (24) en Kas Peters (22) have succeeded in making the world’s first trial prosthesis, but not without some setbacks. After four months of hard work, the duo delivered a product, which earned them a nomination for the National Innovation Award. Patrick said: ‘You often do a graduation project for just one person, but this product can make many people happy. page 24

•

28

H/LINK • 16

also lots of possibilities to ‘get to know more people’. Join groups via services like LinkedIn and, after graduation, the Alumninet of The Hague University (www.dehaagsehogeschool.nl/ alumninet), to stay in touch with page 12 classmates.

•

Graduation with honors… And then what?

Excellence is a good way to distinguish yourself on the labor market. However, a degree with honors, doesn’t give you any job guarantee. One such person for example, who ultimately didn’t want to cooperate with this article, wrote: ‘I now work in a coffee shop, unfortunately there are few good jobs in health care.’ Link portrays three graduates ‘with distinction’, who did got good jobs.

Every month H/Link nominates an outstanding graduate who has not only performed excellently academically, but also has a relevant thesis. Every year in April, the best one wins 1.500 euro.

•

One is working as a legal assistant; another is currently a research and development consultant. The third, Samuel Geurts, who is doing a Master in Applied Physics at the TU Delft, gives a surprising insight: ‘People often think that if you graduate with honors, everything goes smoothly. Not with me.’ page 18

•

How THU wants to distinguish itself range of fulltime bachelor educations. On top of that, the Board selected three priorities for core concepts: ‘governance and security’, ‘economy’ and ‘technology’. These concepts will provide themes that will be incorporated into the profile.

‘Volume is an argument,’ explains Rob Brons, chairman of the Executive Board, noting that most students are enrolled in these domains. He also claims to understand the disappointment at academies that The Hague University has been given the mission to bring greater focus to providing education, conducting research and reaching target audiences by Halbe Zijlstra, State Secretary of Education. The Executive Board is visiting all of THU’s academies to inform everyone

about the choices made to create a new profile for THU and to build support for it. The latter is difficult, especially at academies that do not yet see how they fit into the new profile.

The focus for THU will be placed on the core business of a wide

feel their goals are not reflected in these key areas.

Brons is prepared for discussion at, for example, Sports Studies and Social Professions.

He points out possibilities for the themes that have been explored: ‘Within the theme of “Quality of Life”, there are

opportunities for Sports Studies.

You have to take a look at how to make the connection. Look especially where you can hook up.’ He does acknowledge, however, that these are ‘secondary opportunities’. page 8

•

The Executive Board also formulated three core qualities that ‘every employee should be able to recite at a party’. The Hague University: • provides a stable and stimulating learning, working and research environment for a diverse student population • has an international orientation • is a partner for innovation in the professional environment

‘I’ll go joyfully’

‘The Hague Student Union matters’

The resignation of Els Verhoef, member of the executive board, was announced just prior to Christmas holidays. The seemingly abrupt character of her departure leads to the obvious question: why leave THU? The official communiqué stated ‘differences in terms of insight’ and the departing executive is not saying more about it.. ‘I regret having to leave,’ she says, ‘but I’ll look back on eleven wonderful years.’

The Hague Student Union (THSU) is currently in its fourth year as an advocate of The Hague’s students. The pressing themes of this year are housing and the position of international students. It is said that ‘They listen to us.’

Verhoef completed the first integrated vision for education within THU. At the time, in 2004, it was a breakthrough for the unification of the school.

Although this vision, known as the ‘Haagse bachelor’, was not completely implemented, Verhoef describes it as one of the high points of the past decade.

The low point, in her opinion,

is the inability of the executive board to raise the success rates at the school. ‘There are as many students quitting today as there were ten years ago. It’s frustrating. I refused to start selecting students at the entrance, or to think about lowering our examination requirements. In developing highly qualified teachers, a better curriculum and good schedules, I hope study success will be better in the future.’

Although she leaves with regret, Verhoef is optimistic about the future. ‘I’ll go joyfully,’ she claims. page 20

•

‘We represent the interests of all higher education students in The Hague. That’s more than thirty thousand students,’ says Precenta Turfkruier (22), chairman of THSU. Currently, the THSU is lobbying for more student housing. The municipality of The Hague is trying to realise three thousand additional student houses for 2020. That seems like quite a bit, but the Alderman for Education has said that the number of international students will

increase by fifty percent over the next five years, from 4500 to nearly 7000. ‘The attitude of the municipality is currently lax,’ says Precenta. ‘They are probably very pleased with three thousand additional homes, but the room shortage is only going to continue.’ page 10

•

For all curious international THU students and employees, Link offers a translated summary of the most important, interesting and fun Dutch stories of this issue on these pages.

If you want more news and information, visit http://link-en.hhs.nl.

16 • H/LINK

29

Life after study

Graduated?

Consider throwing your wallet overboard!

What to do after graduation at THU? Get a job, start another study? Former THU student Raphael Fellmer from Germany decided to travel without money. During this journey, he realized money was corrupting his heart and those of others. Two years later he lives in Berlin, still without spending a penny and forwarding ‘the (r)evolution’. story Martine Seijffert • photo Raphael Fellmer

O

n 19 January 2010, three students from The Hague University left The Hague without any money and a plan to travel to Mexico with the lowest carbon footprint possible. One of them was Raphael Fellmer, now 28.

He had just finished three and a half years of European Studies, which he describes as a period full of opportunities. ‘I felt that THU gave me chances,’ he explains, ‘like being able to go on exchange, hosting an exhibition and doing my thesis about a controversial topic. THU has a good atmosphere with all those students from foreign countries and I liked the practical approach.’

With the assumption that he had finished his program, Raphael hit the road with two friends.

But shortly after his departure, it turned out that he was actually missing one exam needed to get his diploma. ‘It is probably possible to still finish my study, but I am heading in a different direction now. I now realize my vocation on earth is not related to a study program.’ This has everything to do with the life-

30

H/LINK • 16

style he has adapted to. He says: ‘After four months of travelling without money, on a sailing boat from the Canary Islands to Brazil, I realized I don’t want to feed this capitalist system anymore. We discovered our relationship with other humans was more pure and intense when it was free of financial interest. Money is in the way; it is corrupting our heart.

We believe we own land, petrol, a fish or an apple tree. But, actually, we are receiving these gifts from the earth.’ On that sailboat, he decided to continue his life without money after the journey.

Dumspters After fifteen months, Raphael returned to Germany where he now lives in Berlin with his girlfriend and 5-month-old baby daughter. Living without money seems almost impossible in our Western society. How does he live, travel or survive? ‘Right now we live at a friend’s place,’ Raphael illustrates. ‘It is a small apartment, that was formally used as a storage room. They let us live there for free.’ To eat –Raphael and his girlfriend are vegans – he rescues food from

Ecological awareness

sometimes that he is living from other people’s money? ‘Sure that’s what I do,’ he admits.

‘But that’s exactly what I want to show. We live in an affluent society and I am trying to live from the waste of what society is using. For example, I use the bicycle from an old man who doesn’t need it anymore. I am pointing to it, so people can create a sustainable way of living and start sharing more.’ This he does by publishing about

Doesn’t he feel awkward

his way of life on the website

dumpsters. Raphael defends this by saying: ‘Western society is throwing away fifty percent of the food, but still one billion people are starving every day.’

To get the food from dumpsters, Raphael goes to supermarkets at night. ‘To not get into trouble,’ he explains. ‘Because, apparently, it is legal to throw away your food, but it is illegal to steal from the trash.’

Melting pot Like every culture, every kitchen has its very own flavors. The Hague University houses more than 135 nationalities, so that must provide enough ingredients to get a taste of great recipes from all over the world.

Raphael: ‘We have to keep a lot of food in stock. For example, olive oil or spaghetti. You don’t find that every week. Most food we share directly with friends, family or the homeless.’

The importance of yoghurt Michaela Petkova, a 3rd year European Studies student, invited Link to her kitchen to shed some light on the culinary wonders of Bulgaria, which is home to one of the largest student groups of THU. story Leena Laitinen • photo Bas Kijzers

What are you making for us tonight?

I will be preparing Moussaka, which is mainly a Balkan dish and very popular in Bulgaria.

I cooked it once before for my friends here in The Hague, and they all liked it, so I am hoping this will turn out the same way! There are plenty of ways to prepare it and I am making the simple version with onions, potatoes, minced meat and tomato juice. The topping is made from eggs and Bulgarian yoghurt. At home, we try to eat healthier, and this is more of a ‘guilty pleasure’ kind of meal.

What is typical for Bulgarian cuisine?

We have a lot of meat dishes, but, especially in my family, we make a lot of vegetable dishes, too. The fresh ingredients are something I really miss here, and they don’t taste as nice as they do at home.

One of the most important ingredients of many dishes is the Bulgarian yoghurt, which is much better than the Greek yoghurt!

We often eat together with the family, especially during holidays.

Normally, you have dinner later in the evening, around 8 pm. www.forwardtherevolution. net and by giving workshops and lectures, for example, at schools. Last December, he lectured at The Hague University. He wasn’t on time because he had to hitchhike, but the students who waited for him didn’t mind. It is said that

people were so inspired, some of them even had tears in their eyes. Raphael appreciates that his message reaches more and more people. ‘If everyone lives without money, we can create a new system based on ecological awareness, harmony and have peace on earth.’

A short documentary about Raphael’s life was broadcasted on 2 January 2012 in the program ‘Altijd wat’. You can review the program (in Dutch) via http://altijdwat.ncrv.nl/nieuwsblogs/ thema-hebzucht-is-goed

Is cooking considered an important skill in Bulgaria?

Definitely. It is mostly passed RECIPE ON LINK ONLINE on from mother to daughter.

Check out the recipe of the My mum made me learn how Moussaka and a movie on to cook before I moved to Link online Holland, because she was http://link-en.hhs.nl worried I might not survive otherwise. I don’t make Bulgarian food here that often though, because it normally takes a long time to make and I prefer something quicker, like a pasta. Luckily, I get spoiled with Bulgarian food every time I go back home!

•

Would you like to invite Link into your kitchen and give us a taste of your home country? Send an e-mail to link@hhs.nl.

16 • H/LINK

31

Het saaie college

Welcome to O’Casey’s Irish Pub

Sudoku 4

6 4

9

1

7 1

8

3

8

2 6

3

7

2

32

9

H/LINK • 16

8 3

8

5

9

6 5

Come in and enjoy a pint of and some of our traditional Irish food. We offer daily entertainment on 2 floors and in Sarah’s Garden wich used to be part of our Queen’s Royal Gardens

Noordeinde 140 The Haque Holland • www.ocaseys.nl

4 6

O’Casey’s is the biggest international bar of tm The Hague

7