Link 19: Stijl

mei 2012

19

magazine van De Haagse Hogeschool

Stijl Gerommel in de Hogeschoolraad Iedereen wil een app Win kaarten voor Boemklatsch

Including

4 pages in English

3 HHs’ers over hun kleding

Leading in Oil & Gas Technology Frames denes itself by implementing new technologies in a dynamic market with growing internationalization. In addition, we highly appreciate a good working atmosphere in an informal setting.

and safeguarding, we constantly expand our technological capabilities as well as our customer base to include virtually all the major oil & gas production companies worldwide.

Well educated ambitious people are working at Frames. Our terms of employment are correspondingly. Frames tries to stimulate its employees to continue learning, both “on the job” as well as through providing training. Our study costs arrangement allows employees to follow an adequate education in an affordable and easy manner.

Opportunities to grow in one of our ofces are plentiful. Besides developing opportunities in the Netherlands, we are continuously looking for employees who are willing to help with the growth of our international ofces.

Specialized in the design, manufacturing, supply, installation and commissioning of complete systems for oil & gas treatment, separation, heat exchanging, ow control

In total, Frames has ve ofces in the Netherlands located in Alphen aan den Rijn, Vollenhove, Woerden and Zoeterwoude. Besides expanding in the Netherlands, more and more Frames ofces are opened abroad.Supported by ofces in Brazil, Germany, India, Malaysia,

Frames is a medium sized international company providing turn-key technology for the upstream oil & gas industry. Headquartered in Zoeterwoude the Netherlands with ofces in Alphen a/d Rijn, Woerden, Germany, United Arab Emirates, USA, India, Malaysia, Brazil and Saudi Arabia.

Our business plan includes a sustainable growth for the coming years. The Frames organization is characterized by an open, international, committed and relatively young staff.

Visit www.frames-group.com to learn more about our company.

Russia, Saudi Arabia, UAE and the USA, Frames has managed to make a name for itself in the global oil & gas industry in the past three decades.

The following technology and product groups are part of the Frames portfolio: • Flow control & safeguarding • Gas & liquid treatment • Separation technologies • Gas processing • Biogas processing • Heat transfer • Automation • Field services Interested?

Please visit www.jobsatframes.com or www.frames-group.com for more information.

De Hogeschoolbibliotheek feliciteert de winnaars van de Link scriptieprijs…

Patrick Dekker en Kas Peters wonnen afgelopen maand de Link scriptieprijs van € 1.500.

Jij volgend jaar op het podium?

Kijk op www.hhs.nl/ linkscriptieprijs

De Hogeschoolbibliotheek, voor niet te missen kennis 2

H/LINK • 19

Persweeën

Inhoud 12 Medezeggenschap heeft het moeilijk Het rommelt in de Hogeschoolraad. Medewerkers klagen over het niveau van studenten en studenten voelen zich niet serieus genomen.

15 HHs’ers met stijl Als je goed zoekt, vind je in het Atrium HHs’ers die de zon laten schijnen. Door kleurrijke kleding, bijzondere accessoires, of in ieder geval: een eigen stijl.

20 De Haagse laat HOVO vallen Het doek valt voor Hoger Onderwijs Voor Ouderen Den Haag. Zowel het besluit als de totstandkoming ervan leidde tot verontwaardiging.

8 ‘Iedereen wil een app’ 10 Link scriptieprijs: hoe je bedrijfsgegevens succesvol beveiligt 22 Fotoreportage Shell Eco Marathon Rubrieken 4 In beeld: Koninginnedag 5 Even bellen met ‘topwijf’ Rianne Valkenburg 6 Maatschappelijk verantwoorde borrelpraat 19 Was getekend… Jan Bats (Marketing & Commerce) 24 Juweeltjes: met tips, recensies en winactie

Behalve verhalen schrijven en interviews houden komt er nog iets meer kijken bij de geboorte van een magazine. Waar discussieerde de redactie deze keer over?

Nimby ‘De journaille snapt er niets van!’ Als iets in de zestig jaar na de Tweede Wereldoorlog achteruit gegaan is, dan is het wel het vertrouwen in wat de pers schrijft. Terecht? Vast. Maar gek genoeg zijn degenen die het hardst schreeuwen dat de pers het slecht doet ook altijd de mensen die graag aan iedereen hun eigen standpunt willen verkopen.

Deze maand hebben we het er veel over gehad op de redactie.

De aanleidingen: Hovo-cursisten zijn boos over het stoppen van Hovo, en studentraadsleden van de hogeschoolraad zijn boos omdat ze zich niet serieus genomen voelen. Je kunt je voorstellen dat zodra de redactie dat soort geluiden hoort, ze wil uitzoeken hoe het zit. Dus je belt wat rond, je praat met mensen. Je ziet mailwisselingen en notulen van vergaderingen. En langzaam maar zeker ontvouwt zich een beeld: er is iets aan de hand. Het is nieuws.

Dat rondbellen en zo blijft uiteraard niet onopgemerkt. Al snel wordt het hele circus aan pressiemiddelen opgetuigd: nerveuze mailtjes naar de directeur, powerplay over de mail, bagatelliseren, ontwijken, medewerking en uitspraken haastig intrekken, roepen dat publicatie erg schadelijk zou zijn voor de hogeschool en dat de vuile was niet buiten mag. Ook mooi: ‘Dan wil ik nooit meer wat met jullie te maken hebben.’ En: ‘Je geeft de andere partij veel meer ruimte’ (en dat hoor je dan van beide partijen).

Alleen: Link heeft de was niet vuil gemaakt. ‘Ja, maar,’ is dan het argument, ‘je kunt er ook voor kíézen om er niet over te schrijven.’ Waardoor het impliciet de schuld van de redactie is als er gedoe van komt. Dat is natuurlijk flauwekul: er komt gedoe van omdat er iets niet in de haak is, en aangezien Link als opdracht van het bestuur heeft om zaken te beschrijven die spelen, doen we dat. En dat is meteen ook het gekke, op deze hogeschool: Link moet over van alles kritisch schrijven, maar wel volgens het Nimby-principe: not in my backyard. Daarover wil je alleen maar lezen dat de bloempjes mooi zijn.

32 Sudoku & linke strip International pages 26 Orange summer forecast Schoolstraat 21 2511 AW Den Haag 070 - 3 65 73 06

www.stanley-livingstone.nl

28 Summaries Dutch articles 29 Melting pot: Ecuadorian Churrasco

René Rector Hoofdredacteur Link

19 • H/LINK

3

In beeld Oranje boven

[1]

Niet alle HHs’ers waren in Nederland afgelopen Koninginnedag. Studenten Facility Management Marlies van Putten en Jaimy de Vreugd lopen stage op Curaçao [1] en vierden het feest in Willemstad. Op de achtergrond is onder meer – heel toepasselijk – de Koningin Julianabrug te zien. Bonny Draaijer, student Voeding en Diëtetiek, sloeg de oranjegekte helemaal over voor romantisch weekendje Parijs [3].

Voor anderen was Amsterdam de hotspot. Communicatiestudente Naomi Griekspoor [4] beleefde met haar vriendje bij Girls love DJ’s ‘een dag om nooit te vergeten’. Al weet ze niet of dat door het weer, de drank of de vlinders in haar buik kwam. Hannes Virkus, European Studies (ES) exchange student, heeft de party mood in de hoofdstad benadrukt met oranje [5]. En de Spaanse vrienden van ES-studente Karlien Spobeck beleefden op het Amsterdamse Queensday festival hun leukste feest in tijden! [6]

[2]

Nadia van Popering verbaasde zichzelf met haar Koninginnedagoutfit [7]: ‘Ik vind oranje dus echt totaal lelijk. En toen kwam ik hier mee thuis uit de stad!’

MWD-studente Mirjam Brandsma en haar vriend (let op de dubbele bril) namen uitgedost tram 16 naar de Haagse binnenstad [2]. De ‘thuisblijvers’ winnen met hun foto de waardebon van 50 euro.

•

[3] 4

H/LINK • 19

[4]

Even bellen met [5]

[6]

...een topwijf

‘Ik ben trots op wat ik bereikt heb’ In het boek Topwijven dat onlangs verscheen, staat ook een interview met Rianne Valkenburg. Zij is sinds drie jaar lector Kennistransfer in Productinnovatie aan De Haagse. Het boek is bedoeld als inspiratiebron voor vrouwen en gaat over vrouwen die ‘het gemaakt hebben’. tekst Jelena Ivanov • beeld Mieke Barendse

Hoe is het boek tot stand gekomen?

Via via ben ik gevraagd. Toen heb ik een hele middag met de auteur, Diana Verbeek, gepraat waarbij zij mij allerlei vragen stelde. Ik mocht ook eigen inspiratiemateriaal aanleveren en dit is verwerkt in het boek. Het boek is heel visueel en echt ter inspiratie voor vele vrouwen.

[7]

Hoe vond je het om gevraagd te worden?

Het was raar om gebeld te worden met de vraag of ik in een boek wilde over ‘topwijven’. Maar het was wel een hele eer om mee te doen en te behoren tot die elf topwijven.

Waarom denk je dat je gevraagd bent?

Ik denk dat ik wel een interessant verhaal heb en wilde daarom ook meewerken. Het werk dat ik doe is een passie van mij en daar wil ik graag over praten.

Zie je jezelf ook als inspiratiebron voor anderen?

Ook 50 euro?

Het Europees Kampioenschap start op 8 juni. En Link wil weten hoe jij dit beleeft.

Is je straat oranje? Kijk je thuis of in de kroeg? Zwaai je uitbundig met ‘jouw’ vlag?

Stuur je foto voor 14 juni naar link@hhs.nl.

Vertel in je mail even wie of wat we zien.

Ik hoop dat ik het ben. Het is wel een van de redenen waarom ik in het onderwijs zit. Als ik naar anderen kijk, vind ik iemand die met passie over zijn werk praat ook écht overkomen. Ik weet dat ik die passie heb en probeer dat zo goed mogelijk naar voren te brengen.

Het zou al leuk zijn wanneer er in een zaal met dertig studenten één zou zeggen: ‘Dat is gaaf, dat wil ik ook.’

Vind je dat je het ‘gemaakt’ hebt?

Ik ben trots op waar ik nu ben en wat ik bereikt heb. Maar het is gewoon een lopend proces waarin ik zit en ik ben nog zo verschrikkelijk veel van plan.

•

19 • H/LINK

5

Borrelpraat Leuk, al die bijeenkomsten, debatten en lezingen. Maar waar gaat het gesprek over, bij rosé met kaassoufflé?

Wereldverbeteraars willen feedback Het doel van SIFE: door middel van kennisoverdracht en ondernemerschap een betere, duurzame en sociale wereld creëren. Inmiddels werken in totaal tien studenten aan drie projecten. Zo heeft het team afgelopen jaar een vrouw uit Laakkwartier geholpen haar eigen bedrijfje op te richten.

Studenten van het Haagse SIFE-team gaven op 9 mei een presentatie over hun projecten voor een betere, duurzamere wereld. Tijdens de borrel worden nog wat nuttige tips gegeven. tekst Martine Seijffert • beeld Bas Kijzers In DOK75 is het na afloop van de presentatie een mengeling van studenten, docenten en directeuren. Twee klasgenoten van SIFE-studenten vertellen eerlijk dat ze ‘eigenlijk alleen voor

de borrel kwamen’, maar toch aangenaam verrast zijn. ‘Het verhaal begon nogal globaal met “de wereld verbeteren”,’ vertelt Bestuurskundestudent Sanne Jansen, ‘maar uiteindelijk zag je

dat ze door hun projecten echt verschil maken.’

SIFE staat voor Students In Free Enterprise. SIFE-teams zijn er over de hele wereld, en sinds één jaar ook op De Haagse.

Coachingassistent Jenna Hietala vindt dat het team de presentatie skills nog wel wat kan bijschaven. ‘Ze moeten uiteindelijk zonder aantekeningen hun verhaal kunnen doen.’ Ook de projectmanager van SIFE Nederland loopt rond. Hoe hij het Haagse team typeert? ‘Ze zijn energiek, enthousiast en het komt helemaal uit het hart.’ Zijn tip voor de nationale competitie op 25 mei: ‘Iets langzamer spreken, blijf op twee benen staan en dan komt het helemaal goed.’

•

Interesse in SIFE? Op 6 juni vindt om 16.00 uur een informatieborrel plaats in Slinger 3.83.

‘Gelovigen zijn niet per definitie betere burgers’ Religie is op De HHs een hot issue. Een lezingenserie verkent dit voorjaar de vraag: is een gelovige ook een betere burger?

‘Natuurlijk niet,’ aldus Narinder Mohkamsing, docent Hindoeïsme aan de Universiteit van Leiden. tekst Ruurd de Graaf • beeld Quintin van der Blonk Volgens Mohkamsing is het voor een hindoe belangrijk om een bijdrage aan de maatschappij te leveren. ‘Maar hindoes zijn niet per definitie betere burgers.’ In zijn lezing op 26 april, georganiseerd door het lectoraat Burgerschap en diversiteit, legt Mohkamsing uit waarom

6

H/LINK • 19

hindoes vaak maatschappelijk betrokken zijn. ‘Veel hindoes handelen volgens karma, het begrip dat alle acties omvat die gevolgen hebben voor dit leven en volgende levens. Hierdoor zijn veel hindoes dienstbaar in de samenleving.’

Na een inleiding over het he-

dendaagse hindoeïsme gaat het debat vrij snel over het hoge zelfmoordpercentage onder hindoestanen. Hindoestaanse meisjes moeten goed presteren op school en de familie bepaalt soms nog steeds met wie zij moeten trouwen. ‘Door die sociale druk is het zelfmoordpercentage onder deze meisjes vrij hoog,’ erkent Mohkamsing. ‘Als de meisjes echter beter voorgelicht worden over de waarde van het leven en hoe hindoes hierover denken, zou dit percentage veel lager zijn.’

•

De volgende seminars zijn op: 24 mei - Christendom 7 juni - Islam Locatie: OV K.53

Achter het nieuws ‘Nederland mag oorlogsdreiging tegen Iran niet steunen’ Dat lectoren meer doen dan alleen onderzoek binnen hogescholen stimuleren, bewijst lector Internationale vrede, recht en veiligheid Joris Voorhoeve met zijn onlangs gepubliceerde advies over het Iraanse nucleaire programma. tekst Paul van Leeuwen • beeld Shutterstock

Heeft ie ze of heeft ie ze niet?

Ahmadinejad wordt ervan verdacht kernwapens te ontwikkelen, maar bewijzen zijn er niet.

Sinds 2009 werkt de voormalig minister van Defensie Joris Voorhoeve voor de Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV), een onafhankelijk adviesorgaan dat de regering en de Eerste en Tweede Kamer

de AIV: “Wat te doen?”,’ legt Voorhoeve uit.

Voorhoeve, die voorzitter was van de (onderzoeks)commissie Nucleair Programma van Iran, geeft aan dat Iran een kernenergieprogramma heeft, maar

adviseert over het buitenlandse beleid. ‘Er verschenen steeds meer artikelen in de internationale pers over een mogelijke militaire aanval tegen Iran om het kernenergieprogramma te stoppen. De Tweede Kamer vroeg daarom

dat er geen bewijzen zijn dat het land ook aan kernwapens werkt. ‘De commissie heeft daarom geadviseerd niet mee te doen met de oorlogsdreiging want daar is geen aanleiding voor, aldus Voorhoeve. Dat Israël wel met oorlog dreigt,

drijft volgens Voorhoeve alleen maar het kernenergieprogramma ‘verder ondergronds’. De commissie, die vier maanden aan het onderzoek heeft gewerkt, stelt verder dat er alle tijd is om te onderhandelen om het kernenergieprogramma mogelijk onder volledig toezicht te laten komen van het Internationaal Atoomenergie Agentschap.

Bijkomend voordeel van Voorhoeves commissiewerk is dat hij dit kan gebruiken op De HHs: ‘In het voorjaar heb ik een cursus vredesopbouw gegeven waarbij ik de toen nog niet gepubliceerde conclusies met studenten heb besproken.’

•

Wiskundedocent brengt album uit Docent Climate & Management Cees Kieboom is naast zijn HHs-werkzaamheden ook componist. Onlangs kwam zijn album Staircase to the Attic uit, compleet met zelfgemaakte muziek en liedjes. ‘Dit smaakt naar meer.’ tekst Paul van Leeuwen • beeld Auke Pluim ‘Die muziek kent u vast niet,’ zei een naar metal luisterende student onlangs nog tegen de wiskundedocent. Waarop Kieboom antwoordde: ‘Ik heb voor die band stringsarrangementen geschreven en keyboards ingespeeld.’ Verbazend? Eigenlijk niet als je bedenkt dat Kieboom altijd wel wat zag in het conservatorium. Op aanraden van zijn ouders volgde hij echter eerst een wiskundestudie aan de TU Delft. ‘Dan heb je wat om op terug te vallen,’ vertrouwden ze hem toe.

Naast zijn werk bij De HHs speelde Kieboom in bandjes op piano, keyboard en gitaar,

en werd hij gevraagd om voor bands als After Forever en Within Temptation arrangementen te schrijven en in te spelen.

Vooral dat laatste trok hem aan.

‘Studiowerk is leuker dan het spelen in bandjes want met studiowerk wordt nog meer gefocust op creativiteit en er is meer vrijheid. Ik ben ook verantwoordelijk voor het naadloos op elkaar laten aansluiten van alle onderdelen. Je wordt dan volledig gestuurd door je eigen creativiteit en professionaliteit en dat voelt goed,’ zegt Kieboom. Hieruit ontstond het verlangen een soloproject op te starten waarbij hij volledig op zichzelf zou zijn aangewezen.

Het resultaat zijn veertien pop-/ rockachtige liedjes die hij samen met de Tilburgse zanger Victor opnam. ‘Het geeft een uiterst voldaan gevoel en smaakt naar meer,’ aldus Kieboom.

Benieuwd geworden naar Cees Kiebooms cd? Ga naar www.staircases.nl

•

19 • H/LINK

7

Apps

‘Iedereen wil een app’ Halverwege de jaren negentig wilde ieder bedrijf een website, daarna moest je iets met Hyves en nu lijk je een nobody zonder app. Deskundige app-ontwikkelaars zijn niet aan te slepen. Hoe speelt De Haagse hierop in? En wat voor opmerkelijke apps zijn al bedacht door studenten? tekst Dieuwke de Boer • beeld Bas Kijzers

A

pps zijn booming. Voor de verschillende platforms – Android, Iphone, BlackBerry – zijn al meer dan een miljoen verschillende apps ontwikkeld. Begin maart schoot het aantal downloads uit Apples iTunes App Store voorbij de 25 miljard.

Angry Birds Rio had tien miljoen downloads binnen een week. De applicaties geven je op een eenvoudige manier toegang tot allerhande informatie: hoe laat je trein komt, de weersvoorspelling op je verblijfplek, maar je kunt ook onderweg alvast je verwarming thuis aanzetten. Met deze mobiele ontwikkeling moet je als hogeschool natuurlijk ook aan de slag, en dan met name binnen de academie ICT & Media.

HHs app Bedacht door Jeroen Verboom & Daniël Broek, studenten Technische Informatica Wat kan ‘ie? Makkelijk toegang tot je rooster krijgen en snel roosterwijzigingen kunnen checken. Later uit te breiden met een live feed van je laatste cijfers en een nieuwsoverzicht, zoals je nu op de portal vindt.

Status? ‘Er ligt een niet-werkend ontwerp. Hierover hebben we met IT gepraat, maar daar waren ze sceptisch. Waarom zouden ze het door ons laten maken? Maar we weten dat het kan. Hogeschool Rotterdam heeft al een live feed van Osiris.

‘Het is een hype,’ beaamt Joey van der Bie, docent Communication en Multimedia Design (CMD). ‘Iedereen wil een app, maar veel bedrijven weten niet wat ze ermee willen.’ Het doel is steeds hetzelfde: naamsbekendheid. Je moet met iets komen waardoor mensen jouw app blijven gebruiken. ‘Slimme bedrijven bedenken iets rondom hun core business, waarin ze reclame voor zichzelf maken,’ zegt Klaas Jan Mollema, docent aan de opleiding Informatiedienstverlening en -management (IDM). Hij noemt als voorbeeld de app die advocaten- en notarissenkantoor Dirk Zwager heeft gemaakt, die een juridische kennisdatabank ontsluit. ‘Daarmee blijven ze dicht bij hun diensten.’

Bij CMD (‘zeker sinds 2009’) en IDM zijn ze al een

8

H/LINK • 19

tijdje bezig met het bedenken van app-concepten en spelen zo in op de toenemende app-honger. De multimediadesigners bedenken vooral hoe het eruit moet zien en hoe de gebruiker de app moet gebruiken. ‘Intuïtieve interfaces zijn de trend,’ vertelt Van der Bie: ‘Je zorgt erdan voor dat een gebruiker doet wat ‘ie moet doen en dat dat natuurlijk voelt. Zoals het swipen op een iPhone.’ Iedere periode updaten ze de stof. ‘We werken nu met de laatste standaards. Als ze afstuderen, zijn studenten echt up-to-date.’

Bij IDM ligt de nadruk vooral op de informatie. ‘Vroeger ging je naar teletekst voor nieuws of NS-info. Nu heb je daarvoor een icoontje op je mobiel,’ beschrijft Mollema de ontwikkeling. In zijn lessen werkt hij veel met open data. ‘Overheden willen openheid creëren richting burgers. Maar wat heeft een burger aan een excel-sheet? De functie van een app is heel slim. Het brengt allemaal ontoegankelijke informatie op een toegankelijke manier.’

Bij de conceptontwikkeling houdt het overigens bij beide opleidingen op, terwijl er juist een grote behoefte is aan programmeurs. ‘Daar schiet de school in tekort,’ vindt CMD-student Wessel van Waas. ‘Je moet het jezelf aanleren.’ Tim Cocx, docent Informatica, beaamt dat: ‘In principe kunnen onze studenten zo goed programmeren dat ze dat zelf kunnen.’ Bij Informatica zit het bouwen van apps ook niet in het curriculum. ‘Maar via de minor Development for a mobile world krijgen ze wel een voorsprong. Die richt zich nu alleen op Apple, maar vanaf volgend collegejaar breiden we het uit met Android.’

Het onderwijsaanbod op app-gebied wordt zo gestaag breder op De Haagse. ‘We werken nu toe naar een blok waarin de apps ook echt gebouwd gaan worden,’ vertelt Mollema. ‘Hier gaan we volgend jaar mee experimenteren en we willen het in 2013 opnemen in het curriculum. Ook denken we met de zes opleidingen van ICT & Media na over een internationaal semester, waarin de technische mensen van Informatica samenwerken met IDM’ers voor de content en CMD’ers voor het gebruik. Het is interessant dat docenten van verschillende opleidingen nu meer gezamenlijk aan de slag gaan.’

Veiligheidsindicator Bedacht door: Bas Schalbroeck, Wessel van Waas en Joey van der Bie, studenten en docent Communicatie & Multimedia Design Wat kan ‘ie? Bepaal je meest veilige route met behulp van de VeiligheidsIndicator. Op basis van geregistreerde verkeersongevallen, de ernst van deze ongevallen, weersomstandigheden en de rijsnelheid maakt de VeiligheidsIndicator een inschatting van de situatie op de weg.

Status? ‘In september 2011 wonnen we de Aanstormend talentprijs bij Apps voor Noord-Holland. Dat heeft deuren geopend en we kregen een grotere opdracht. Eigenlijk wilden we onze demoversie verder ontwikkelen, maar dat is toen blijven liggen.’

GreenPedia Bedacht door: Rakesh Kalpoe, student Bouwkunde & Farisch Hanoeman, student Technische Natuurkunde aan TU Delft Wat kan ‘ie? GreenPedia maakt het je makkelijk om ‘groen’ te denken en winkelen. De app brengt in kaart wat Den Haag op het gebied van milieu en duurzaamheid te bieden heeft. Op de kaart zie je bijvoorbeeld welke winkels groene producten verkopen.

Status? ‘We werden in februari eerst bij de Open Data app-wedstrijd in Den Haag. Met het prijzengeld, bijna duizend euro, gaan we onze programmeurs betalen. Daarnaast zijn we fondsen aan het aanschrijven. We hopen deze non-profit app zo snel mogelijk te lanceren.’

•

19 • H/LINK

9

Scriptieprijs Wat is de beste afstudeerscriptie? Link nomineert iedere maand een afstudeerder die niet alleen uitmuntend presteerde, maar nog relevant is ook. Jaarlijks in april wint de beste 1.500 euro.

‘Grootste fout is om te denken dat het een

IT-probleem is’

Een usb-stick met strafdossiers die op straat ligt, een ziekteverzuimbedrijf waar je ieders medisch dossier kunt inzien… bedrijven zijn elektronisch vaak zo lek als een mandje. Banken besteden miljoenen aan het lekdicht krijgen van hun systemen, maar zo’n geldslurper is vaak een deceptie. Hoe komt dat? tekst René Rector • beeld Bas Kijzers/Anke Nobel

Déjaniera Rampersad

bedrijven. Die besteden dan ook vaak duizenden – bij grote bedrijven soms milLeeftijd: 21 jaar joenen euro’s om gegevens ent agem Man rity Secu Studie: Information wel toegankelijk te maken de voor toren esfac succ Scriptie: De kritieke voor wie erbij moet, maar ent agem man ss acce & tity inrichting van iden goed te beveiligen voor wie Cijfer: 9 er niet bij mag. ‘Wat mij opviel, was dat die projecten heel vaak mislukken,’ zegt Déjaniera Rampersad. Ze zwaaide eerder dit jaar als eerste af bij Information Security Management (ISM) – een opleiding die IT en bestuurskunde combineert.

Déjaniera Rampersad: ‘Software voorkomt echt niet dat een officier van justitie een usb-stick met vertrouwelijke informatie in de trein laat liggen.’

I

edere paar maanden gebeurt er weer wat. Dit voorjaar was Verzuimreductie de klos. Bij het bedrijf dat in opdracht de verzuimadministratie van zieke medewerkers voert, kon je vrij eenvoudig allerlei medische gegevens van die medewerkers opvragen.

De rijksoverheid was ook al zo handig bezig: de rijksbegroting was afgelopen september nog niet beschikbaar, tenzij je de begroting van een jaar eerder op het web opzocht en in de url het jaartal veranderde.

Onhandig. Verkeerd. En een lastig probleem voor

10

H/LINK • 19

Dat vraagstuk van je bedrijfsgegevens beveiligen past prima bij ISM, maar is op zich problematisch. Je kunt niet een bedrijf binnenstappen en vragen: ‘Waarom is uw miljoenenproject mislukt?’ Als het bedrijf dat wist, was het waarschijnlijk niet misgegaan. Daarom draaide Rampersad haar vraag om: wanneer kun je je bedrijfsgegevens wèl succesvol beveiligen en zorgen dat de juiste mensen erbij kunnen? Oftewel: wat bepaalt dat je Identity & Access Management (I&AM, want zo heet dat in vakjargon) een succes wordt?

Die vraag stelde ze aan deskundigen bij zowat alle grote Nederlandse banken en een flinke groep verzekeringsmaatschappijen, waar ze door haar afstudeerbedrijf Verdonck, Klooster & Associates (VKA) geïntroduceerd werd. Ze koos niet voor niets voor de financiële sector: ‘Beveiliging van kritische bedrijfsgegevens speelt natuurlijk bijna overal, maar

Hoe wordt gegevens beveiligen een succes?

vaak gebeurt er eigenlijk niets concreets om lekken te dichten. In de financiële sector is dat anders. Daar is specifieke wetgeving van kracht die de banken verplicht om maatregelen te nemen.’ Dat komt behalve door de bankencrisis van 2008 ook doordat lekken bij banken altijd zo kostbaar zijn. De Britse bank Barings ging in 1995 failliet, omdat een van de medewerkers erg risicovolle beleggingen kon doen en zijn eigen transacties moest goedkeuren.

Nu ligt het voor de hand dat die deskundigen zouden vertellen over allerlei IT-achtige maatregelen. ‘Dit vraagstuk wordt telkens vanuit de techniek benaderd. Het idee is dat er een technisch probleem is dat je kunt oplossen met de aanschaf van software. Maar de kwaliteit van software is juist helemaal geen succesfactor: het voorkomt echt niet dat een officier van justitie een usb-stick met vertrouwelijke informatie in de trein laat liggen. Dat gaat veel meer over hoe we omgaan met de beveiliging. De ‘menselijke factor’ is ook hier essentieel.’

Déjaniera kwam er al snel achter dat beveiliging niet gaat over computers en wachtwoorden, maar over de zaken goed managen. En dat als het invoeren van een beveiligingssysteem mislukte, kwam dat omdat het bedrijf het niet beschouwde als verandermanagement. Waar het goed ging, had het bedrijf behalve voor software ook oog voor zaken als de inrichting van processen, de bedrijfscultuur, voor de mensen die de vertrouwelijke gegevens moesten raadplegen en voor middelen. Bovendien had de IT-afdeling een duidelijke taakomschrijving en een duidelijk doel.

Na 24 interviews keek Rampersad aan tegen een torenhoge berg succesfactoren. Ze worstelde enorm om hieruit te destilleren wat nu echt belangrijk was.

Ze besteedde dagen aan het vergelijken en categoriseren van antwoorden en beperkte zich daarna tot factoren die bij zeker een kwart van de successen de doorslag had gegeven. Vervolgens organiseerde Rampersad een panelbijeenkomst met experts van VKA – het bedrijf heeft veel ervaring met het inrichten van informatiebeveiliging en I&AM. Zo selecteerde ze de factoren die er volgens de experts het meest toe doen.

Het zijn er nogal wat, uiteindelijk. Belangrijkste les die Déjaniera leerde, was dat je je informatie alleen maar goed kunt beveiligen door het als een veranderproces te zien. ‘De grootste fout is om te denken dat het een IT-probleem is. Je moet het integraal aanpakken.’ Dat gaat als volgt: je begint met strategie (zorg voor een helder Link scriptieprijs beleid en leg uit waarom I&AM nodig is), richt Ben je (bijna) afgestudeerd en een structuur in (maak iemand verantwoordewil je ook kans maken op de lijk èn bevoegd om het project uit te voeren), hoofdprijs van € 1.500,-?

Kijk op communiceer (vertel je organisatie wat je gaat www.dehaagsehogescho ol. doen en wat medewerkers erbij te winnen hebnl/linkscriptieprijs hoe je mee ben), heb oog voor mensen (vertel wie welke kunt doen. Scripties zijn terug verantwoordelijkheid heeft en waarom), zorg te vinden in de hbo kennis bank. dat er middelen zijn (menskracht, tijd en geld), www.hbo-kennisbank.n l en laat resultaten zien (richt je proces zo in dat er tussentijds al quick wins te melden zijn).

•

Inmiddels is Rampersad bezig met een artikel over haar bevindingen voor het vaktijdschrift Computable.

19 • H/LINK

11

Meepraten

Spanning in de Hogeschoolraadi Het rommelt in de Hogeschoolraad. Medewerkers klagen over het niveau van studenten en studenten voelen zich niet serieus genomen. Is dat erg? Ja, want de raad vertegenwoordigt 24.000 studenten en medewerkers bij de beleidsvorming van de hele school. En erg constructief gaat dat nu niet. tekst Youri van Vliet • beeld Bas Kijzers

N

ederland mag 12 september weer naar de stembus, maar van 30 mei tot 6 juni heeft De Haagse Hogeschool haar eigen verkiezingen: de medezeggenschapsverkiezingen. Bij het te perse gaan van dit nummer zijn de verschillende raden – Diensten-, Academie-, Deel-, en de Hogeschoolraad – bezig om campagne te voeren. Het idee achter medezeggenschap is simpel: een groep betrokken studenten en medewerkers kijkt mee over de schouder van de baas of die wel verstandige beslissingen neemt. Misschien heb je al een flyer in je handen gedrukt gekregen met daarop de tekst: ‘Heb jij ook het gevoel dat je niks te zeggen hebt of dat er niet meer naar je geluisterd wordt op De Haagse Hogeschool? Nu is je kans om mee te praten en om jouw invloed uit te oefenen.’ Dat is het ideaalbeeld, maar bij de Hogeschoolraad – het hoogste orgaan van medezeggenschap binnen De Haagse – vinden sommige studenten dat ze er juist te weinig toe doen. De verhoudingen zijn slecht en docenten en studenten staan in de raad lijnrecht tegenover elkaar.

Het begon dit schooljaar direct moeizaam. In september 2011 werd de nieuwe twintigkoppige Hogeschoolraad 2011-2013 geïnstalleerd en student Voeding en Diëtiek Falko Evers besloot zich verkiesbaar te stellen voor het voorzitterschap van de raad. Evers moest het dan opnemen tegen Mathieu Heemelaar, een oude rot in het vak die meedong voor zijn vijfde achtereenvolgende voorzitterschap. Dat er een tegenkandidaat was, kwam als een verrassing voor de docenten in de

12

H/LINK • 19

OP

DR AC HT Ver ove 3 beleids onderwerpen r en ho me udt e l t k ten ge 2 legers min bie d s bez te et

raad. Evers verloor uiteindelijk met zeven tegen tien stemmen, twee personen stemden blanco. De toon was gezet: studenten wilden serieus genomen worden.

Maar gezellig wordt het niet. In november wordt een medewerker aangesproken door de voltallige studentengeleding. Hij zou de neiging hebben om bij zaken die hij niet goedkeurt of minder interessant vindt onderuit te gaan zitten en met zijn telefoon te spelen. ‘Respectloos,’ aldus de studenten. De persoon in kwestie geeft aan dat hij niet hoeft te luisteren naar wat anderen van zijn gedrag vinden. ‘Als mijn gedrag de effectiviteit van wat ik wil bereiken beïnvloedt, dan hebben ze een punt, maar dat is niet het geval. En het is ook een spel,’ vervolgt de medewerker. ‘Ik laat soms op non-verbale wijze het College van Bestuur weten dat wat zij zeggen niet deugt.’ Volgens een student is deze houding te gemakkelijk. ‘We zijn toch geen toneelstukje aan het voeren met het CvB? Laten we inhoudelijk de discussie voeren. Bovendien: als wij ons op een verkeerde manier gedragen, worden we ook tot de orde geroepen.’

ACHT OPDR Bezet vaal het O e en d

bestuurs vleugel

En dat laatste gebeurt veelvuldig. Een medewerker licht toe: ‘Het mooie van onze Hogeschoolraad is dat we een gemengde raad hebben. Dat betekent dat we de belangen vertegenwoordigen van de hele hogeschool. Maar dat betekent ook dat we van studenten vragen om verder te kijken dan alleen hun eigen (materiele) belangen. Het gaat om de effecten voor de totale organisatie op de lange termijn. Ikzelf vind het bijvoorbeeld helemaal niet relevant om over kluisjes

OPDRA CHT Maak a lle rode legers monddo od

gadering terughoudend opstellen. Ik begrijp het wel: ze willen inspraak hebben op bepaalde punten, maar dan moet je je wel aan de afspraken houden,’ aldus de medewerker.

Deze kritiek wordt door verschillende studenten fel tegengesproken. ‘We willen meepraten en meedenken, maar we worden stelselmatig tegengewerkt, informatie wordt ons onthouden en dat demotiveert

Je durft bijna niets meer te zeggen uit angst dat het tegen je gebruikt wordt te praten. Maar als een groot deel van de raad dat van belang vindt, dan praten we daarover.’ Een andere medewerker snijdt nog een ander kritiekpunt aan.

‘Er is een aantal leden dat telkens de grenzen van de werkafspraken opzoekt. Leden die bijvoorbeeld de stukken niet hebben gelezen moeten zich in de ver-

enorm. Dan wil je een relevant punt maken in een vergadering en dan wordt je gewoon afgekapt.’ Ook een medewerker geeft aan dat er veel meer een inhoudelijke discussie gevoerd moet kunnen worden. ‘Ik vind dat ter wille van de tijd, of welke reden dan ook, soms mensen te weinig aan het woord worden gelaten.

19 • H/LINK

13

Het is nu te technocratisch.’ Een student vult aan: ‘Soms heb je wel eens voortschrijdend inzicht tijdens een vergadering en als daar dan moeilijk over wordt gedaan dan denk ik: “Doe eens niet zo gek.” Als het iets belangrijks is, dan mag de raad zelf bepalen of zij het belangrijk vindt en niet alleen een docent.’

Ondertussen wordt de sfeer na de kerstvakantie grimmiger. Na een inhoudelijk meningsverschil blijven twee studenten tegen een besluit van de raad. De twee treffen in hun e-mail inbox vervolgens teksten aan als: ‘Je hebt ons in een lastig parket gebracht met jouw m.i. onjuiste en ondeugdelijke en oncollegiale weergave van de feiten.’ en ‘[Hij] plaatst zich buiten de orde. Ik betreur dit en adviseer hem zich goed te beraden op zijn rol binnen de Hogeschoolraad.’ In een telefoonge-

Sommige studenten voelen zich klote in de raad, dat voel je gewoon, bevestigt een personeelslid. ‘Er is een aantal docenten die nog de ouderwetse docentenhouding hebben en zoiets hebben van: “Je mag er zijn student, maar ik bepaal hoe jij denkt.” Studenten hebben eenvoudig het gevoel dat ze niet serieus worden genomen.’

Als we de situatie in de raad met vicevoorzitter Gerard Kranenburg en voorzitter Mathieu Heemelaar willen bespreken, zijn ze in eerste instantie huiverig.

‘Voor mij is het een vanzelfsprekende waarde dat je gesprekken over onderlinge verhoudingen voert met de mensen met wie dat gesprek hoort plaats te vinden: binnen dat team en dus niet met buitenstaanders, en helemaal niet met de pers,’ aldus Heemelaar

Sommige studenten voelen zich klote in de raad, dat voel je gewoon

OPDRACHT Vernietig de vergaderkamer en een tweede gebied naar keuze

sprek wordt hem bovendien gezegd: ‘We zijn nog niet klaar met jou.’ De felheid en nijd waarmee de student werd toegesproken is ‘werkelijk absurd’, aldus het raadslid. Hij vat alle commotie samen als ‘maffiapraktijken’. Een betrokken medewerker erkent dat er ‘harde dingen’ zijn gezegd, maar voegt hieraan toe: ‘Het gaat mij om de zuiverheid van de samenwerking, als je afspraken maakt moet je je hier aan houden.

in een schriftelijke reactie. Toch komt het tot een gesprek, mede omdat er harde aantijgingen worden geuit die anders zonder weerwoord geplaatst worden. Kranenburg geeft hierin aan dat er volgens hem ‘niet zo veel aan de hand is want er wordt veel bereikt door de raad’. Heemelaar zegt de ‘wrevel’ wel te zien, maar, zo benadrukt hij: ‘Het is belangrijk dat raadsleden hun kritiek voorleggen in de raad.’

De andere student wordt verweten ‘oneigenlijk’ en ‘opportuun’ bezig te zijn, waarop het studentraadslid per mail reageert met: ‘Na mijn reactie gister die puur en alleen inging op de waarborging van de kwaliteit, krijg ik een mail terug met daarin aannames, insinuaties en persoonlijke aantijgingen jegens mij. Waar ik een excuus voor verwacht. (…) Deze persoonlijke aanval is werkelijk waar bizar!’ Op dat moment is de sfeer tussen een groot deel van de studentengeleding en de docenten ‘verziekt’. Eind januari vindt er een ‘lijmpoging’ plaats tussen vijf studentraadsleden en twee medewerkers. De studenten uiten hun onvrede over de slechte samenwerking en roepen bovendien op tot een hoger democratisch gehalte in de raad. Een student die bij het gesprek aanwezig was, concludeert echter na afloop: ‘Ze namen ons niet serieus en onze klachten werden gebagatelliseerd.’

De betrokken studenten – wiens verhalen ondersteund worden door notulen en mailwisselingen die Link in handen heeft - geven aan dat zij meerdere malen hun onvrede hebben geuit, maar dat er niets met hun kritiek wordt gedaan. Volgens hen mag de ‘beerput opengaan’. Maar helemaal gerust zijn ze er niet op. Uit angst voor represailles willen de studenten uiteindelijk niet dat hun namen bekend worden.

‘Er gaat dan waarschijnlijk zo op de man gespeeld worden dat je daarmee vleugellam wordt gemaakt.’

Nu, vier maanden later, zijn de verhoudingen ‘heel slecht’, aldus meerdere studenten. ‘Er is geen vertrouwen tussen studenten en docenten en er heerst een kille sfeer. Sommige raadsleden hebben zelfs geen contact meer met elkaar. Je durft bijna niets meer te zeggen uit angst dat het tegen je gebruikt wordt, en kleine fouten worden direct uitvergroot.’

14

H/LINK • 19

Kai Heijneman, coördinator van het Studenten Overleg Medezeggenschap (het landelijke overlegorgaan en aanspreekpunt voor hbo-studenten in de medezeggenschap, red.) laat telefonisch weten dat de berichten van moeizame samenwerking hem ook ter ore zijn gekomen. Heijneman spreekt van een ‘zeer uitzonderlijke en kwalijke’ situatie. ‘Het is juist de bedoeling dat je als student en docent je samen inzet voor de kwaliteit van de hogeschool en dat je als raad gezamenlijk het CvB controleert.’ Heijneman kent wel conflicten in de medezeggenschap, maar die zijn bijna altijd tussen de raad en de gesprekspartner, het CvB. ‘Het is vrij uniek dat een club die dezelfde belangen heeft, namelijk goed onderwijs, onderling zo overhoop ligt.’

•

Mode

zij stijl hebben

Als je goed zoekt, lopen er in het Atrium HHs’ers rond die de zon laten schijnen. Door kleurrijke kleding, bijzondere accessoires, een eigen stijl. tekst Martine Seijffert • beeld Bas Kijzers

19 • H/LINK

15

MERKEN Ik draag geen beroemde merkkleding.

Ik ga meestal naar H&M, Zara, Mango.

MIJN STIJL Ik zie er liever niet uit als iedereen.

STIJLICOON Ik word geïnspireerd door fashion icon Erykah Badu. Zij is een zangeres uit de Verenigde Staten. Wat zij aan heeft, doen andere mensen niet aan. Ze kleedt zich met gevoel.

Als ze een nieuw liedje schrijft, dan past ze haar stijl aan.

BUDGET Ik denk vijftig euro per maand. Wat ik heb, heb ik al heel lang.

Ik heb een band met mijn kleding omdat het mijn gevoel uitdraagt en wie ik ben. Of wie ik op die dag wil worden.

JURK Als ik deze jurk aan heb en op straat loop, val ik op. Ik voel me heel klassiek en vrouwelijk en krijg veel complimenten.

MODELANDSCHAP De meeste studenten kleden zich uniform. Zelfs een nieuwe stijl kent dezelfde laarzen, dezelfde schoenen. Veel mensen dragen iets zoals het in het tijdschrift staat. Je moet risico nemen, en gewoon het tegenovergestelde doen.

MISKOOP Ik heb laatst donkerblauwe regenlaarzen met een broche erop gekocht van Sasha en toen liep iedereen ermee. Ik heb ze één keer aan gehad, daarna nooit meer.

NOOIT DOEN Een harembroek. En al helemaal niet als je korte benen hebt.

ALTIJD DOEN Mooi zijn en opvallen.

16

H/LINK • 19

‘Mijn kleding draagt uit wie ik ben’ Awood Bol (26) Eerstejaarsstudent Public Management

MERKEN Heb ik niks mee.

‘Thuis draag ik het liefst zo min mogelijk’ Thirjeet Gurwara (25) Tweedejaarsstudent Culturele Maatschappelijke Vorming

Te cliché. Ik koop vaak in tweedehandswinkels in Amsterdam.

MIJN STIJL Kleurrijk en funky.

INSPIRATIE Haal ik uit culturen. Ik laat me inspireren door alles wat mijn ervaring me meegeeft, van films tot reizen.

THUIS Draag ik het liefst zo min mogelijk. Vooral in de winter loop ik graag in mijn boxershort. Als ik buiten al als eskimo rondloop, wil ik me in mijn eigen huis graag vrij voelen.

MODELANDSCHAP Studenten kleden zich hier te netjes. En je ziet niet zo veel mensen met een eigen stijl. Het zijn een beetje schaapjes.

VERHAAL Kleding vertelt meer dan je denkt. Je kan er gedachten door lezen. Wat ik hoop dat mijn kleding over mij zegt? Dat ik een wereldburger ben.

TAS Is een aandenken uit Tunesië. De verkoper vertelde mij dat hij misschien één euro per dag verdiende. Ik heb hem voor de tas 25 euro betaald en zag glinsters in zijn ogen.

MODEBUDGET Zo’n twintig euro per maand.

Ik combineer vooral oudere met nieuwere kleding.

NOOIT DOEN Uggs.

Die vind ik echt heel lelijk. Zeker voor mannen; vrouwen gun ik nog wel warme voeten.

ALTIJD DOEN Zorg dat iets comfortabel zit, zodat je er overal mee naartoe kan. En goede schoenen, zodat je stevig in je schoenen staat.

19 • H/LINK

17

MERKEN Voor jeans altijd Levi’s. Voor sneakers: Adidas.

MIJN STIJL Ik heb m’n stijl gevonden, maar wat ik mooi vind verandert nog steeds.

Ik neig naar een klassieke manier van kleden op een eigentijdse manier.

FUNCTIE Ik begin in mijn kledingkeuze steeds meer rekening te houden met mijn functie.

Een paar jaar geleden wilde ik mijn haar rood verven. Dat doe ik nu niet meer zo makkelijk.

BRIL Heb ik ruim anderhalf jaar. Ik zie ’m zelf niet en vind het daarom verrassend als mensen naar me toe komen en zeggen: ‘Wat heb jij een mooie bril.’

ZWART Vroeger droeg ik veel zwart. Ik weet niet wat de reden is dat ik de laatste tijd minder zwart draag. Misschien heb ik wel op mijn 35e de kleur in mijn leven toegelaten.

MODELANDSCHAP Ik heb niet het idee dat we op De Haagse Hogeschool een enorme voorhoede van hip geklede lui hebben rondlopen. Daarvoor moet je naar de kunstacademie. Daar kiezen ze veel bewuster voor een eigen kledingstijl.

BUDGET Dat verschilt van tien tot vierhonderd euro per maand.

NOOIT DOEN In voetbalkleren rondlopen.

ALTIJD DOEN Zwarte blouse. Dat is net als voor vrouwen de little black dress. Kan op alles.

18

H/LINK • 19

‘Op mijn 35e heb ik kleur in mijn leven toegelaten’ Maarten Vromans (36) Copywriter & conceptontwikkelaar bij de dienst Communicatie & Marketing

Was getekend Iedere maand maakt een Academiedocent van het Jaar een portret van zichzelf. Hoe weerspiegelt deze tekening zijn docentschap? tekst Ilse van Beest • beeld Jan Bats/Mieke Barendse

‘Autoritair gedrag is niets voor mij’ Jan Bats

Docent bij Academie voor Marketing & Commerce

Leeftijd 30 Van huis uit: Socioloog Vakkenpakket: Wiskunde en consume ntengedrag Zijn stijl: Enthousiast over de stof en betrokken

Wat zien we?

Ik vind het een uitdaging om alle studenten die er zijn te enthousiasmeren voor de vakken die ik geef. Er zijn allerlei soorten; geïnteresseerde, nonchalante, slapende en studenten die met hun mobiel bezig zijn tijdens de les. Die verschillen heb ik duidelijk in mijn tekening staan. Het mooist is als je al die verschillende typen mee krijgt in de discussie tijdens klassikale lessen. Ieder persoon en ook iedere klas heeft een andere aanpak nodig. Groepsdynamica

kan zo verschillen! Dat afwisselende maakt het docentschap heel onvoorspelbaar. Elke les is anders. Dat maakt voor de klas staan het leukste wat er is.

Waarom denk je dat je de Olive Award hebt gewonnen?

Ik ben lang niet de beste. Die Olive Award is vooral een populariteitsprijs. Zoals in de tekening aangegeven staat de deur bij mij altijd open. Studenten zijn bij mij welkom om vragen te stellen en ik ben ook vijf dagen per week beschikbaar

om die te beantwoorden. Daarnaast probeer ik altijd een open lesklimaat creëren.

Ik geef mijn vakken met veel passie. Omdat ik bijvakken geef, breng ik veel referentiekaders aan. Dat maakt de stof minder droog. Ik ben erg enthousiast en gelukkig met de vakken die ik geef. Ik wil absoluut geen lessen geven die mij niet aanstaan. Het plezier dat ik eruit haal draag ik ook uit naar de studenten.

Hoe heb je deze manier van docentschap geleerd?

Ik was nog maar 24 toen ik begon met lesgeven en werd gewaarschuwd dat ik autoriteit moest uitstralen. Ik trok een net pak aan en gedroeg me streng.

Maar de studenten prikten daar dwars doorheen, want zo ben ik helemaal niet. Ik heb geen natuurlijke autoriteit. Daarom ga ik nu op een gelijkwaardige manier met de studenten om en kleed ik me niet anders dan

ik thuis doe. Het geruite jasje van de tekening draag ik bijna iedere dag. Het is zo lekker ouderwets. Autoritair gedrag is niets voor mij. Ik maak liever van elke les een feestje, daar kom je veel verder mee.

Zie je soms een jonge versie van jezelf in de schoolbanken zitten?

Ja, best vaak. Dat zijn de studenten die heel geïnteresseerd zijn in de stof. Maar ze komen er vaak wat later achter wat ze ermee kunnen. Toen ik direct na mijn studie bij De HHs aan het werk ging voelde ik me echt op mijn plek. Ik heb hier zoveel bijgeleerd. In tegenstelling tot anderen heb ik geen praktijkervaring, maar ik kan de studenten weer op een wetenschappelijke manier laten denken. Een divers docententeam is het allerbeste.

Je leert elkaar veel. Maar ook de studenten kunnen me nog een hoop bij brengen.

•

19 • H/LINK

19

Vaarwel

De Haagse laat HOVO vallen Het doek valt voor Hoger Onderwijs Voor Ouderen (HOVO) Den Haag. Deze zomer lopen de laatste cursussen af. Zowel het besluit zelf als de totstandkoming ervan leidde tot verontwaardiging bij docenten, cursisten en de coördinator van HOVO. tekst Martine Seijffert • beeld Mieke Barendse

G

eloof niet op gezag, Meneer! / Onthou dit wel ter degen / Geloof alleen wat ik u leer / En spreek mij nimmer tegen. Het is muisstil in de klas van docent Kees Borkus. Af en toe maken de cursisten aantekeningen, maar ze luisteren vooral aandachtig. Naar de stem die van een projectiescherm gedichten van schrijvers als P.A. de Genestet reciteert.

Geen i-phones, laptops of headphones te bekennen.

Alleen schriften en pennen. Ook geen twintigers overigens. Vijfmaal grijs haar en vijf brillen. Tien vijftigplussers hebben zich ingeschreven voor de cursus ‘Nederlandse literatuur in de achttiende en negentiende eeuw’ – een van de 25 cursussen die het Hoger Onderwijs voor Ouderen Den Haag dit voorjaar aanbiedt. Vijftigplussers kunnen al hoger onderwijs aan De Haagse volgen sinds 1990. De HHs was hiermee een van de eerste hogescholen met een ouderenklas. HOVO groeide in twintig jaar flink, maar bleef onrendabel.

Volgens Ineke van Halsema speelt het volume van de klassen een belangrijke rol bij de beslissing HOVO te stoppen. Van Halsema is directeur van de Academie voor Masters & Professional Courses (M&PC), de academie waar HOVO onder valt. ‘Andere HOVO’s

En nu?

Het ouderenonderwijs verdwijnt niet helemaal uit Den Haag. Hovo Rotterdam van de Erasmus Universiteit verzorgt vanaf september vijf cursussen. Verder onderzoekt een aantal cursisten de mogelijkheden voor het oprichten van een onafhankelijke stichting.

20

H/LINK • 19

starten vaak pas bij twintig aanmeldingen voor een cursus. Hier is het de traditie om ook kleine opleidingen te starten.’

Volgens de cursisten van Borkus’ klas is het opheffen van HOVO een groot verlies voor Den Haag. Doodzonde, vinden ze het. ‘Ik vind het heerlijk om mijn kennis te verrijken,’ vertelt Nel van der Linden. ‘Als het stopt, zal ik wel elders gaan kijken voor een cursus, maar ik heb het liever hier. Ik voel me thuis tussen al die jongeren.’ Een medecursist vult aan: ‘Het is toch raar, dat zo’n grote stad als Den Haag dit niet meer kan realiseren?’

Geen welkome beslissing Kleine klasjes kosten in verhouding veel. M&PC kruipt uit een financieel dal, en HOVO draait niet kostendekkend. Het CvB hakte in december de knoop door: de profilering en dus de koers die de hogeschool komende jaren gaat varen, gaf geen aanleiding om HOVO te handhaven. Maar daarmee was de kous niet af. Want hoevéél stond HOVO eigenlijk in de min? HOVO maakte over 2011 een verlies van circa 20.000 euro, maar sinds het besluit circuleerde er ook het bedrag van 200.000 euro. De Hogeschoolraad stelde hier vragen over. Volgens Van Halsema gaat het om overheadkosten: ‘Alle kosten die vanuit de hogeschool gemaakt moeten worden om activiteiten te laten plaatsvinden.

Dat gaat van verwarming tot publiciteit.’ En die werden eerder nooit op HOVO verhaald. Met het besluit van het CvB om HOVO op te heffen, werd dus ook besloten HOVO niet langer de goodwill te geven waaraan het zijn bestaansrecht ontleende.

Dat HOVO zou worden opgeheven, was dus in december 2011 duidelijk. Het besluit werd echter niet meteen naar buiten gebracht. ‘We wilden het hele verhaal vertellen,’ licht Van Halsema toe. ‘Het was duidelijk dat dit geen welkome beslissing zou zijn, en daarom wilden we eerst onderzoeken of we via een andere onderwijsinstelling opvolging konden organiseren.’ Medio februari moest de hogeschool alsnog eerder dan de bedoeling was met een bericht naar buiten komen: de AD Haagsche Courant had lucht gekregen van het be-

sluit. Inmiddels waren veel docenten en cursisten toen allang op de hoogte.Van Halsema: ‘Helaas verliepen de gesprekken met de andere onderwijsinstellingen niet snel. Toen we beseften dat in februari het nieuws op straat lag, hebben we de docenten onmiddellijk geïnformeerd. Achteraf bleek dit inderdaad te laat.’

Hasselt. Maar de raad hoorde pas in de eerstvolgende reguliere vergadering, op 22 maart, de toelichting van Van Halsema aan. Van Halsema erkent dat ook de HOVO-raad eerder ingelicht had moeten worden: ‘Dat betreur ik achteraf. Ik had de raad onvoldoende op mijn netvlies. Ik heb er niet aan gedacht ze te betrekken.’

De docenten zijn boos. Eén van hen schreef eind maart samen met een cursist een klacht aan de Raad van Toezicht. ‘De klacht richt zich tegen de wijze waarop het College van Bestuur omgaat met de cursisten en docenten van HOVO Den Haag en tegen de wijze waarop het een maatschappelijke functie afstoot,’ verwoorden de twee hun grieven. De brief is inmiddels door meerdere docenten en cursisten ondertekend.

Erkenning

Ook leden van de HOVO-raad voelen zich gepasseerd.

In de HOVO-raad zijn zowel medewerkers van De Haagse Hogeschool als cursisten vertegenwoordigd.

Een van hen is cursiste Ellen van Hasselt. ‘Twee keer per jaar komen we samen om cursussen te evalueren en het te hebben over het volgende seizoen,’ zegt Van

De klas ‘Nederlandse literatuur in de achttiende en negentiende eeuw’. Niet alle cursisten staan op de foto.

Nel van der Linden zit op de eerste rij in donkerblauw vest. Docent Kees Borkus staat in lichtblauw overhemd uiterst rechts.

De echte pijn zit ’m echter in het stoppen van een instelling waarbij docenten en cursisten zo betrokken zijn. Van Hasselt: ‘Elk half jaar houden tientallen mensen hun brievenbus goed in de gaten om te kijken of de nieuwe HOVO-gids al binnen is. HOVO is een plek van inspiratie, ontmoeting en kennis. Een aantoonbare en maatschappelijke functie wordt nu zonder overleg terzijde geschoven.’ Van Halsema heeft duidelijk moeite met de verwijten: ‘Het onderwerp is heel erg gaan draaien om de erkenning voor de toewijding van de docenten en cursisten. Het argument dat HOVO een maatschappelijk belang is, heeft alles met die erkenning te maken. En die erkenning is er ook, maar je moet het wel uit kunnen voeren.’

•

19 • H/LINK

21

Race

[1]

[2]

Hydrocruisers gediskwalificeerd bij

Shell Eco Marathon

De 26ste editie van de Shell Eco Marathon vond 16 t/m 19 mei plaats in Rotterdam. The Hydrocruisers, het team van De HHs, deden mee aan de wedstrijd, waarbij je zo ver mogelijk moet rijden op 1 liter brandstof. tekst Lotte Twilt • beeld Quintin van der Blonk

[3] [4]

22

H/LINK • 19

[5]

[6]

[7]

[1] Testdag 16 mei: Het technische team verbetert de laatste punten voordat gekeken wordt of de auto aan alle wedstrijdvoorwaarden voldoet. [2] Een Shell-medewerker test de wagen.

De Innovator 1 is goedgekeurd voor de race. [3] Voor de veiligheid moet de driver in tien seconden uit de auto kunnen stappen. Annemiek Scheele, student CMD, slaagt met zeven seconden voor de test. [4] De wedstrijd vindt dit jaar plaatst bij Ahoy. Voor het parcours is een heel stuk openbare weg afgezet. In de evenementenhal kunnen de teams nog aan de auto werken. [5] Wanneer de Innovator 1 op gang is, rijdt hij erg snel en duurzaam, maar bij het optrekken is de wagen te traag.

De eerste pogingen is de auto tweeëneenhalve minuut langzamer dan de spelregels toestaan. [6] Het technische team bespreekt de laatst mogelijke verbeteringen. Hopelijk kan de motor tijdens de laatste poging sneller draaien. [7] Klaar voor de start? Af! De laatste kans om een goede tijd neer te zetten. Wanneer de auto niet binnen 29 minuten tien rondes heeft gereden, wordt het team gediskwalificeerd. [8] Bij het stoplicht moeten alle wagens stoppen en weer optrekken, hier heeft de auto teveel tijd nodig. [9] Thierry Voorderhake is teleurgesteld als blijkt dat zijn team het niet gered heeft en gediskwalificeerd is. De afgelopen vijf jaar had het team een podiumplaats. In 2011 zelfs het wereldrecord. [10] Het team vangt de driver op en haalt hem uit de warme auto. Volgend jaar bouwt De Haagse een nieuwe auto en is er een kans om de eer te herstellen en een podiumplaats te bemachtigen.

•

[8]

[9]

[10]

19 • H/LINK

23

Juweeltjes Wat is nieuw en de moeite waard? En welke juweeltjes heb je tot nu toe gemist?

Lezersactie Paard van Troje presenteert Boemklatsch @ De Staat

Win 2x2 kaarten

Boemklatsch, de energieke groep vrienden, mixt electro en techno met nieuwere genres als (post) dubstep en future garage tot een dynamisch geheel. Tijdens de live shows gaat het dak er echt compleet af.

Met een nieuw album getiteld Boemklatsch Equalizer en een spectaculaire liveshow begint de groep aan een nieuw muzikaal avontuur. In de Equalizer-liveshow wordt onder leiding van VJ Ramkraak met zestien grote projectiezuilen een driedimensionale visuele ervaring gecreëerd waarin muziek en beeld gecombineerd wordt.

Studeren voor beginners Er is weer een boekje op de markt gebracht dat de beginnende student door verschillende studentenmoeilijkheden heen moet helpen. Bier, zweet en tranen van Lenneke van der Burg is een echte introductie op studeren en het studentenleven.

Als je nog op de middelbare school zit of net aan het begin van je studie kan dit boek je veel mee geven.

Bijvoorbeeld over je studiekeuze en studiestart. Dan wil je misschien wel op kamers en wil je bijvoorbeeld lid worden van een studentenvereniging. In de vorm van anekdotes en tips word je door het studentenleven heen geleid. De gids gaat nooit echt de diepte in, maar het geeft een globaal overzicht. Wie al een flink eind gevorderd is met de studie, zal weinig nieuws lezen.

Bij sommige anekdotes is het niet meteen duidelijk waar het verhaal naar toe gaat. Neem bijvoorbeeld het hoofdstukje ‘Zeker weten’. Dit kan over van alles gaan (over je studiekeuze, zo blijkt).

Hierdoor blijf je tijdens het lezen van de anekdote zoekende. En, al

24

H/LINK • 19

zwalkend, trapt Lenneke ook nog een paar open deuren in. ‘In een jongenshuis wordt eindeloos over seks gepraat.’ Oja joh? En de geldtip ‘bespaar en let op de kleintjes’ is evenmin erg verheffend.

Er staan leuke tips in, maar het is jammer dat sommige tips toch wel heel erg voor de hand liggen.

De overheersende boodschap is om vooral goed naar jezelf te luisteren en goed na te denken over wat bij je past. Maar dat gaat natuurlijk voor het hele leven op. Aan het einde van het boek staan nog meer korte verhalen van studenten. Dat is heel welkom omdat die weliswaar over de studentenmoraal gaan, maar niet zo een opgeheven vingertje etaleren.

Bijzonder aan dit boek is dat het via Tenpages.com tot stand is gekomen. Op deze website kunnen lezers, na tien pagina’s gelezen te hebben, aandelen kopen van het boek. Bij genoeg aandelen wordt het boek uitgegeven. Blijkbaar was hier voldoende belangstelling voor. • LT

lllll

Bier, zweet en tranen Lenneke van der Burg Prijs: 12,50

Link geeft 2 x 2 kaarten weg voor Boemklatsch in strandpaviljoen De Staat op 8 juni. Boemklatsch komt niet alleen.

Ook Bazen&Helden, DJ Wolf!Where? en DJ Compression zijn present. Winnen? Stuur dan voor 1 juni een mail naar link@ hhs.nl waarin je antwoord geeft op deze vraag: Hoe heette het eerste album van Boemklatsch? De winnaar wordt 4 juni bekend gemaakt.

Pop Hot Spot Festival 2012 Wil jij ook lekker genieten van een drankje en goede muziek?

Dat kan op het Pop Hot Spot Festival, vanaf 17 mei tot en met 3 juni spelen er op de Grote Markt diverse bands. Onder andere MOKE, Houses, VOF de Kunst (duo) en The Red Light Babies komen langs. • LT Grote Markt | gratis toegang | tot en met 3 juni

NDT danst veelzijdig Het Nederlands Dans Theater (NDT) sluit haar seizoen af met drieluik Move to move. Twee choreografieën van duo Lightfoot León met daartussen het energieke, dynamische en speelse Secus van Ohad Naharin.

Daarin laten zeventien dansers hun veelzijdigheid zien. De choreografie is doorspekt met slapstick, salsa, crumping en capoeira. Beter dan SYTYCD, maar met minder bombast.

Verbluffend regiedebuut Nee, geen heldenepos vol dino’s, zoals de titel doet vermoeden, maar ‘een liefdesverhaal’. Zo vat de Britse debuterende regisseur Paddy Considine Tyrannosaur samen. Terecht. Maar dan wel een van de zwaarste soort. Josephs (sterke rol van Peter Mullan) enige

De dansstukken van Lightfoot León vragen meer toewijding van de kijker, omdat de beeldende taal complexer is. In Silent screen worden de emoties zoals paniek deels in marionetachtige bewegingen verbeeldt, begeleid door de minimal music van Philip Glass. Shine a light is sprookjesachtig met een langharig wezen met klosvoeten, een danseres met hemelsblauwe ballonjas en grommende ork-achtige figuren.

Maar welk verhaal precies verteld wordt, blijft gissen. • DdB

lllll

Move to move - NDT1 31 mei LIVE in Pathé Buitenhof 31 mei, 1 & 2 juni te zien in Den Haag Jonger dan 27? 10 euro!

doel is zelfdestructie, tot hij op een dag de winkel van de christelijke Hannah (nog sterkere rol van Olivia Colman) binnenvlucht. Terwijl er tussen de twee iets bloeit, wordt duidelijk dat Hannah iets op haar kerfstok heeft: een geheim dat een verwoestende uitwerking heeft.

Considines debuut is een keiharde, pikzwarte film die de weak at heart vol afkeer doet wegkijken. • YvV

lllll

Tyrannosaur 92 minuten Vanaf 7 juni op dvd

O'Casey's Irish Pub Holland’s biggest sports bar

We can show 10 live games at the same time!

4 big and 9 regular screens devided over 2 floors!

We have all the major sports channels!

Check out our website for the games!

Tips van...

Patrick Rietvelt

Naast voetballen en snowboarden heeft derdejaars student Technische Bedrijfskunde Patrick Rietveld nog een grote passie: films kijken. Iedere week gaat hij dan ook naar de bioscoop maar helaas kunnen niet alle films hem boeien: ‘Soms val ik zelfs in slaap!’ tekst Ruurd de Graaf beeld Mieke Barendse

FILM > Vanilla Sky (2001) ‘Een van mijn favoriete films omdat het alles in zich heeft: drama, actie en romantiek. Ik vind muziek erg belangrijk in een film en in deze film sluit de muziek perfect aan bij de desbetreffende scene. De soundtrack bevat nummers van Bob Dylan tot The Chemical Brothers, voor ieder wat wils!’

BOEK > Semco-stijl – Ricardo Semler (2010) ‘Semco is een Braziliaans bedrijf en hun werkwijze is erg bijzonder: ze hebben geen klassieke hiërarchie, vaste werktijden of andere verplichtingen. Toch gingen ze in no time van een omzet van 4 miljoen naar 200 miljoen. Het boek is inspirerend en laat zien dat vrijheid creativiteit stimuleert.’

CD > Raphael Saadiq – The way I see it (2008) ‘Raphael Saadiq bewonder ik omdat hij oude muziek in een nieuw jasje steekt. Zijn muziek heeft echt die oude Motown soul van vroeger, afgewisseld met een vleugje rock en R&B. Het uptempo nummer Keep Marching zet ik vaak op voordat ik ga stappen.’

TV SERIE > Mad Men – (2007-nu) ‘Mad Men gaat over een New Yorks reclamebureau in de jaren ’60. Het geeft een hele vette weergave van de tijd dat er nog heel anders tegen onderwerpen als racisme en seksisme werd aangekeken. Het complete leven van hoofdpersoon Don Draper is gebaseerd op leugens maar hij weet zich steeds op geniale wijze weer uit lastige situaties te redden.’

Film > Battle Royale (2000) ‘Deze Japanse cultfilm is gewelddadig en soms wat overdreven. Een schoolklas wordt op een eiland gezet en de kinderen krijgen drie dagen de tijd om elkaar te vermoorden, totdat er één overblijft. Vooral het psychologische aspect van beslissingen nemen om te kunnen overleven spreekt mij erg aan.’

Noordeinde 140 The Haque Holland • www.ocaseys.nl

19 • H/LINK

25

Essay

And now for the summer forecast:

Orange and Stormy You can’t have missed it: the Dutch government has collapsed. Because the elections will take place right after summer vacation – during which most voters will be away – the campaigns will be starting up in June, together with the European Football Championship. Be prepared, because it’s not all fun and games for foreign nationals. story René Rector • illustration Loek Weijts

L

et’s start with June’s fun factor. You already got a taste of ‘orange fever’ on Queen’s Day. Since the Dutch royal family is officially known as the House of Orange, orange is logically the national colour, but there are only a few occasions were the Dutch are nationalistic enough to express their pride in their flat country. The occasions are Queen’s Day (April 30), Memorial day (May 4), Liberation day (May 5), and, of course, if the Dutch football team, often referred to as ‘Oranje’ goes into competition. Whole streets turn orange, people go mad and pub owners have the time of their lives. Wearing a special orange shirt with a roaring lion or an inflatable silly crown or similar stuff (you can score bonus points for an orange/blue Bavaria dress) is also a good idea. If Orange wins, you’ll be comfortable with Queen’s evergreen hit, ‘We are the champions’, won’t you? After all, there is no unique

26

H/LINK • 19

Dutch victory song and few people know the national anthem beyond the first line.

to the finish line, PVV leader Geert Wilders walked out and effectively closed the book on this coalition.

Election chit chat A bit less fun are the forthcoming elections. Due to the European financial crisis, this spring the Dutch government felt obliged to renegotiate extra budget cuts. Normally, the government has a majority in the parliament, but after the elections in 2010 there was no possible combination of political parties to form a majority coalition. So the VVD (the right wing, conservative party) en CDA (the centre-right Christian party) formed a coalition, with support from the PVV (a far right wing party that supported but was never part of the official coalition). This proved to be a rather unstable way of governing the country. The three parties started to renegotiate the budget in March and on April 23, just as they got close

This means new elections on September 12. It is expected that after the European problems with Greece (especially after the elections there), Europe will be a hot topic during election chit chat this summer.

Both Geert Wilders and Socialist Party leader Emile Roemer are, to make an understatement, less than enthusiastic about transferring more control and money to the European Union and there is some tension surrounding a number of international issues.

As a result, there is no doubt that you’ll hear a lot electoral rhetoric about Europe and international affairs. Knowing that, you can imagine this summer isn’t just going to involve Orange fun, but could also mean some heated discussion or even insults for foreign nationals in

people were polled and showed embarrassment, shame and astonishment. Karmijn Simmons, a Dutch European Studies student, was ashamed of it, saying: ‘When people think of the Netherlands now, they think of Geert Wilders, and think we are all racists. Just because one idiot thinks that way doesn’t mean we all think like that.’ Len Middelbeek, a senior lecturer of International Communication Management, believes that ‘THU students are too smart to be affected by the PVV’s website.’ Evgeni Hristov, a Bulgarian student in his second year at ICM, said he was not offended by the site. ‘I even visited it once just to make fun of it,’ he says, adding that, ‘my family and friends know about it too. There was a big discussion in the Bulgarian media. Of course they don’t like the fact that I live and study in a country where I’m seen as a potential immigrant.’

Budget deficit

the Netherlands, and perhaps some vicarious disappointment or shame for the Orange people.

Head rags tax Geert Wilders is one of the main characters in this political drama, and while he is certainly a remarkable politician, it’s rather challenging to provide a clear picture of him. Sometimes he’s described as a populist, sometimes as a devilish

demagogue. Wilder’s words for others besides himself can be inventive but also injurious. After all, it was he who handed in a proposal to put a tax on the headscarves worn by Muslim women (in his words: head rags tax) and who makes provocative predictions about Islam taking over the West.

Recently, Wilders opened a website for Dutch people to

complain about new immigrants from Central and Eastern Europe. It was a big scandal throughout Europe in March, especially because Dutch Prime Minister Mark Rutte refused to publicly distance himself from this initiative.

What should we think about this? Recently, Link tried to gauge the opinions of staff and students at THU. Over forty

The forthcoming elections are a bit confusing. During the Post war era, Orange people were happy to see themselves as one of the world’s leading countries and as one of the founders of the European Union and as the country with the most progressive drug policy. Now, the dog is biting its own tail. Europe is facing tough times and we’ve committed to a maximum budget deficit of three percent that seems near impossible to reach. Half of the country feels that the integration of Turkish and Moroccan guest workers into Dutch life was a failure while the other half sees it as a success. In such confusing circumstances, people start saying crazy things.

•

19 • H/LINK

27

Summaries

‘Everybody wants an app’

‘Don’t support threats of war against Iran’ The Netherlands should negotiate with Iran, rather than joining in threats of military action against Iran when it comes to their Nuclear Programme, according to THU Lector Joris Voorhoeve, who chaired a committee looking in to that programme.

Back in the middle of the 1990s, every company wanted a website , which was new at the time.. Nowadays, you’re a nobody if you don’t have an app.

The app business is booming and expert app developers are in demand. What is The Hague University, particularly the Academy of ICT & Media, doing to meet this demand?

Within the Information Services & Management (IDM) and the Communication & Multimedia Design (CMD) Programmes, they have been developing app concepts since as far back as 2009.

While there is a great need for app programmers, IDM and CMD do not go beyond the conceptual stage in app development ‘That’s

where the university fails in its duties’, claims CMD student Wessel van Waas. Tim Cocx, Information Technology lecturer, agrees, saying that: ‘In principle, our students are good enough at programming to learn this themselves. However, through our Minor, Development for a mobile world, they do get a head start.’ page 8

•

Tension in the University’s General Council There is a rumbling in The Hague University’s General Council. Employees are complaining about the performance of student members and students feel like they are not being taken seriously. Is that bad? Yes, because the council represents 24,000 students and employees in discussing policy for the entire University and that’s not happening in a constructive way at the moment.

The idea behind this kind of advisory body is simple: a group of concerned students and staff look over the shoulders of the bosses to see if they’re taking sensible decisions. But some

28

H/LINK • 19

students think they’re not able to make a difference. The relationships are bad and some teachers and students in the council are butting heads.

The teachers feel that the student members are not living up to their responsibilities or to agreements that were made about council procedure. There is an agreement, for example, that council members who have not prepared for meetings by reading the relevant documents are supposed to keep a low profile. ‘But,’ says one staff member, ‘there are several members who push these agreements to the limits.’

This criticism has been strongly contradicted by various students, and one student says, ‘we want to participate and collaborate, but we face systematic obstruction. Information is withheld from us and that is very demotivating. Then, when you want to make an important point in a meeting, you just get cut off.’

Kai Heijneman, the coordinator for the Student Committee on Participation calls it a ‘very rare and unfortunate situation,’ adding that, ‘It is fairly unique for a group of people who have the same goal – quality education – to find themselves at odds like this.’ page 12

•

Since 2009, Voorhoeve, a former Defence Minister, has worked for The Advisory Council on International Affairs (AIV), an independent body that advises the government and parliament on foreign policy.

‘More and more articles have appeared in the (international) press that talk about a possible military strike against Iran to stop its nuclear programme.

The parliament therefore asked the AIV what to do,’ Voorhoeve explains.

Voorhoeve, who chaired the committee that looked at Iran’s Nuclear Program, indicates that Iran has been developing nuclear technology, but emphasizes that there is no evidence that the country is also working on nuclear weapons. page 7

•

Melting pot ‘It’s not an IT problem’ Information leaks are a potentially damaging hazard for companies. Many companies therefore spend a fortune on securing their electronic data.

Unfortunately, security projects often fail. Déjaniera Rampersad, the first THU student to graduate in the field of Information Security Management, figured out why and earned a 9.

a change process.’ If you want to secure electronic data, you’ll need to define who should have access to which information and in which case. Therefore, it’s a problem that has to be solved by the whole organisation. Without a clear policy, clear targets, a culture change and sufficient resources the risk of failure is enormous. page 10

For her final thesis, Rampersad interviewed project managers from almost every major bank in the country to determine the key factors for success. She says that, ‘securing your electronic data is often approached as an IT problem. That’s a big mistake. It should be approached as

Every month, Link nominates an outstanding graduate who has an excellent and relevant thesis. Every year in April, the best one wins 1.500 euro. You want to challenge? Send in your motivation, an outline of your thesis and your grade to link@hhs.nl.

•

THU Drops HOVO Programme The curtain is closing on the Higher Education for Elderly Students Programme (Hoger Onderwijs Voor Ouderen or HOVO) at The Hague University.

The last round of HOVO courses will finish this summer. The decision to close the programme, and the way that decision were reached, have led to some outrage among teachers, students and the HOVO coordinator.

Students over fifty have been able to follow courses at THU since 1990. THU was one of the first Universities of Applied Sciences to offer programmes for elderly students. The programme is nonetheless being discontinued. The Masters & Professional Courses department, which oversees the HOVO programme, is recovering from financial setbacks and the revenue from HOVO courses does not completely cover the costs. The Board of Directors made the decision in December, in part because HOVO does not

fit in with the new profile THU is creating for itself to set the course for the future.

Teachers, students and the HOVO coordinator were deeply disappointed by the sudden decision. One student said that: ‘HOVO is a place for inspiration, social contact and the sharing of knowledge. It serves a significant social purpose that has been pushed aside without consultation.’ page 20

•

For all curious international THU students and employees, Link offers a translated summary of the most important, interesting and fun Dutch stories of this issue on these pages.

If you want more news and information, visit http://link-en.hhs.nl.

Like every culture, every kitchen has its very own flavors. The Hague University houses more than 135 nationalities, so that must provide enough ingredients to get a taste of great recipes from all over the world.

It’s not a meal if it’s not warm David Martinez, an MBA master student from Ecuador, invited Link to his kitchen to give us an introduction to proper South American cuisine. Although his sister is a professional chef, David himself has only recently discovered the art of cooking. story Leena Laitinen • photo Bas Kijzers

What are you preparing for us today?

I’m making Churrasco, which is a very typical Ecuadorian dish. It is basically a beefsteak cooked in a juice made with onion, peppers and garlic powder, and served with a fried egg, French fries, rice and a salad. In this meal, it’s the juices that are most important.

In Ecuador, we eat a lot of meat, seafood, rice and potatoes, and there is proper culture of food. You are expected to put effort into your cooking, so it always takes a few hours to cook dinner. It’s not a meal if it’s not warm.

So, who gets to enjoy the meal after all that effort?

RECIPE ON LINK ONLINE

Having a big dinner together Check out the recipes of the is very important in my family, dishes from Saint-Martin and a and you would even come home movie on Link Online for that from work during lunch http://link-en.hhs.nl if you have the time. My dad also always says that if there is any moment when you have to talk to your family, that’s over a meal. We often eat at home because it is healthier than eating at restaurants. Ecuadorian food is typically quite heavy and greasy, which is why we have a lot of problems with obesity, especially with children. The government has even made it illegal to serve fries and unhealthy foods at schools now.

What makes Ecuadorian cuisine special?

I would say the ingredients, because Ecuador is a very fertile country. Food in Colombia, Peru and Mexico is also very similar to Ecuadorian cuisine, and they basically use the same ingredients but just make it a little differently. I’ve found a few Colombian restaurants in The Hague for when I really feel like some proper South American food. I can even order my food in Spanish there!

•

Would you like to invite Link into your kitchen and give us a taste of your home country? Send an e-mail to link@hhs.nl.

19 • H/LINK

29

In de vitrine Overal binnen De Haagse Hogeschool staan vitrinekasten vol spullen, loop je tegen kunst (of kitsch) aan. Wat het is, waar het vandaan komt of van wie die verzameling is, blijft vaak gissen.

Kunst en architectuur

zoekt de grenzen…

jij ook?! gratis entree Hogewal 1-9 2514 HA Den Haag 070-3658985 info@stroom.nl www.stroom.nl

colofon Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool.

Redactieadres Locatie: Ovaal 1.06 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag e: link@hhs.nl • f: 070 445 7554 i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796), Lotte Twilt (stagiair) Studentredacteuren Ilse van Beest, Esther Bliek, Martin Cok, Ruurd de Graaf, Can Guneyli, Jelena Ivanov, Tim de Jong, Martina Koleva, Leena Laitinen, Paul van Leeuwen, Michael Rizkalla, Thalita da Silva

Elektrotechniek met emotionele waarde Als je op de eerste etage van de vestiging Delft in de Elektrotechniek studieruimte staat, zie je een kleine vitrine.

Sommige voorwerpen herken je meteen, zoals een hele oude mobiele telefoon en een radio. Maar anderen objecten hebben een toelichting nodig. tekst Lotte Twilt • beeld Mieke Barendse ‘Die grote telefoon lijkt wel uit Bassie en Adriaan met die enorme antenne,’ vinden studenten Werktuigbouwkunde Thomas Scholten en Mark St. Nicolaas.

Maar niet alles in de vitrine is even duidelijk voor hen: ‘Het is volgens mij iets van studenten Elektrotechniek.’

‘Het is een soort historisch overzicht met oude dingen die te maken hebben met Elektrotechniek.’ Tim van der Marel

30

H/LINK • 19

studeert Elektrotechniek en kan meer vertellen over de inhoud van de vitrine. ‘Ik zie bijvoorbeeld een straalmotor, oudere mobiele telefoons en het moederbord van een computer.

Ook zit er een equalizer in waarmee je de sterkte van geluid kan regelen, voor bijvoorbeeld muziek.’ Hij wijst ook aan dat sommige dingen uit elkaar gehaald zijn.

‘Deze spullen komen nog al-

Medewerkers Charlotte Fritschy, Dave van Ginhoven, Christin Zitter lemaal uit het oude gebouw van voor 2009,’ vertelt Paul de Witte, docent Elektrotechniek. ‘Bij de verhuizing kwamen we dingen tegen die we misschien hadden moeten weggooien, maar dat konden we niet altijd. Niemand gooit iets weg als er veel tijd in is geïnvesteerd. Of als het een hele dure aanschaf was. Soms deden dingen ons denken aan een oud-collega. Het zijn dus allemaal spullen met emotionele waarde. In de hectiek van de verhuizing, in het toen nog erg nieuwe kale gebouw, is voor deze spullen een vitrinekast geregeld. En zo staat er een verzameling van spullen met totaal verschillende achtergrond en waarde in deze vitrinekast.’

•

Strip Margreet de Heer Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Kim Eijkelhof, Bas Kijzers, Anke Nobel, Auke Pluim, Loek Weijts Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn Postbus 4130, 1620 HC Hoorn e: info@bureaunassau.nl t: 020 – 623 0905 • f: 020 – 639 0846 i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 Link is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen.

Copyright HOP: Hoger Onderwijs Persbureau, Leiden.

Link verschijnt maandelijks. Het volgende nummer komt uit op 21 juni.

Spotlight

Hoezo… lente?

Ruim tweehonderd stuks heeft ze er van: sneeuwbollen. Monique van Kasteren (30), medewerker Communicatie & Marketing, is er al van kleins af aan een fervent verzamelaar van. tekst Youri van Vliet • beeld Bas Kijzers ‘Mijn vader had de lieve gewoonte om voor mij en mijn broer en zus uit ieder land waar hij kwam een souvenir mee te nemen. En ik kreeg sneeuwballen,’ vertelt Monique. Maar daar bleef het niet

bij. ‘Vrienden en kennissen zagen mijn collectie groeien en begonnen vrolijk mee te helpen.’ Zo kreeg ze onlangs nog een Gaudi-sneeuwbal van een collega die in Barcelona op vakantie was.

Inmiddels heeft Monique een indrukwekkende verzameling opgebouwd van sneeuwballen met parfum erin tot een sneeuwbal die jodelt als je ’m optilt. Maar het pronkstuk is toch wel een collectors item van Moeder de Gans, zo’n vijftien jaar geleden gekocht voor zeventig gulden.

•

19 • H/LINK

31

Het saaie college Sudoku 9

4

7

8

5

2

8

6

9

9

8

7

32

H/LINK • 19

3

7

1

2

8

5 2

1

...hebben ruimte voor nieuwe patiënten bij zowel de tandarts en/of de mondhygiëniste!

Het team op de Ieplaan en het Rijswijkseplein bieden tandheelkundige zorg variërend van reguliere tandheelkundige behandelingen tot prothetische behandelingen zoals het plaatsen van gebitsprothesen.

7

4

8

9

4 3

5

4

9

Graag verwelkomen wij je op de Ieplaan 2 of het Rijswijkseplein 56 te Den Haag. Loop gerust eens binnen voor informatie of om je in te schrijven als patiënt.

Voor afspraken kun je contact opnemen met ons centrale afsprakenbureau op het gratis nummer 0800 633 46 28