Link 26: Zingeving

december 2012

26

magazine van De Haagse Hogeschool

Zingeving Waar sta jij voor? Vier levensvisies uitgelicht

Engelse les geven in Turkije?

Servische en Albanese jongeren met elkaar in contact brengen in Kosovo?

Dat soort vrijwilligerswerk – en nog heel veel meer – kun je doen via de European Voluntary Service (EVS), een programma van de Europese Unie.

Platform Spartak is een van de grootste ‘zendorganisaties’ voor EVS in Nederland.

Wij sturen jaarlijks zo’n twintig jongeren naar Oost-Europa,Turkije, Rusland en de Kaukasus. Als je tussen de 18 en 30 jaar bent en je 4 tot 12 maanden belangeloos wilt inzetten in die gebieden, dan helpt Platform Spartak je daar graag bij. We hebben een uitgebreide database van goedgekeurde projecten, maar het is ook mogelijk je eigen project te bedenken en in samenwerking met ons aan te vragen.

EVS is bedoeld om solidariteit en tolerantie tussen Europese jongeren te bevorderen en ze te stimuleren actief deel te nemen aan de maatschappij. Het is spannend, uitdagend, en even helemaal iets anders. Je zet je in voor een goed doel, leert een andere taal, ontmoet nieuwe mensen uit heel Europa en wordt ondergedompeld in een andere cultuur. En het is ook nog eens helemaal gratis; zend- en gastorganisatie zorgen voor je reis, verzekering, huisvesting en zelfs zakgeld. Iets voor jou?

Op dinsdagen van 14.oo tot 18.00 uur houden we EVS-spreekuur op ons kantoor in Het Nutshuis, Riviervismarkt 5, Den Haag.

Interesse? Neem contact op met Platform Spartak: sending@platformspartak.eu.

2

H/LINK • 26

184 x 243 mm_H/Link

Wil je een filmfestival organiseren in Polen?

EFOMSTANDIGHEDEN

Inhoud

rnettoegang

% % 6% %

-12%

umadvies % % 5% %

-14%

ONDERSTEUNING International Office (Financiën) 76% 69% 85% 83,4%

-7%

6 De Haagse Hogeschool zakt in de peilingen International Office (Huisvesting) Hoe komt dat? En: wat gaat de 65% 56% hogeschool eraan doen?

-9% 79,2% 59,1%

8 ‘ Ze ligt op sterven’ erlandse hoger onderwijsinstellingen 2012 De moeder van Neena is ernstig ziek. Ze vertelt haar verhaal aan Link.

10 Wat geeft jouw leven zin?

Dat vroegen we in de donkerste tijd van het jaar aan vier mensen met een heel eigen antwoord.

15 Er wordt niets meer bijgebouwd, ook al lijkt het vol op school. Het ís namelijk niet vol.

16 Scriptieprijs: waarom sommige wereldconflicten erger worden als je gaat bemiddelen.

18 De dienst IT probeert haar basale dienstverlening op orde te krijgen.

Rubrieken 4 In beeld: op wintersport 5 Even bellen met Jolanda Lütteke 9 Onder de hamer 14 Was getekend… Sander Brinkman

Persweeën Rutger Hauer ‘En jij? Wat zijn jouw idealen?’ Het is me even ontschoten wie het vroeg tijdens de redactievergadering, maar Dieuwke en Martine wachtten geduldig af. Dus brak ik mij deze maand het hoofd over mijn idealen.

Idealen zijn van die dingen waarvan je precies weet hoe het zit… zolang het je maar niet gevraagd wordt. Mijn gewezen schoonmoeder zei bij dit soort kwesties altijd: ‘Je gezondheid is het allerbelangrijkst’. En daarna nam ze nog een biertje, en rolde ze er nog maar een. Aan dat soort idealen heb je niets: idealen waar je niets voor doet. Net als idealen die voor het oprapen liggen.

Ik doneer aan Natuurmonumenten, leg af en toe nog aan een goedgelovige uit dat horoscopen en homeopathie bewezen onzin zijn en schud mijn hoofd als ik een Palestijn de vernietiging van Israël hoor prediken (of omgekeerd). Maar dat gaat over mijn ideale wereld: met een beetje ruimte voor mens èn dier, gestoeld op wetenschappelijke kennis, en zonder al te veel ellende. Maar onzin en ellende zijn hardnekkig en mijn inspanningen om daar iets aan te veranderen zijn gering.

Tot zover leverden hoofdbrekers niets op. En de deadline is daar.

Maar mijn iPhone heeft gelukkig talent om precies het goede nummer afspelen op het juiste moment. Ditmaal is dat ‘Tears in rain’ – een nummer uit de soundtrack van de film Blade Runner, waarin Rutger Hauer zich op zijn ‘sterfbed’ beklaagt dat zijn herinneringen verloren zullen gaan nu hij als robot wordt uitgeschakeld.

Verdraaid, dat is het! Het zou echt prachtig zijn als ik het bij mijn vertrek van deze planeet echt jammer zou vinden dat ik ging verkassen. Da’s een soort leidraad voor je hele leven: zo leven dat je al je herinneringen koestert. Hauer formuleert het iets poëtischer en finaler. Iets idealer: ‘I’ve seen things you people wouldn’t believe. All those... moments will be lost in time, like tears... in rain. Time to die.’

•

19 Melting Pot: Peruaanse macaronischotel 22 Juweeltjes 24 Sudoku & Linke strip

over link

René Rector Hoofdredacteur Link

Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool. Redactieadres Locatie: Ovaal 1.06 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag e: link@hhs.nl f: 070 445 7554 i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796), Lotte Hoes (070 445 8796, stagiaire) Studentredacteuren Saliha Agzannay, Yvonne Bal, Anjani Bhairosingh, Ilse van Beest, Esther Bliek, Martin Cok, Patty Elbersen, Ruurd de Graaf, Can Guneyli, Kerttu Henrikson, Tim de Jong, Stefan van Klink, Martina Koleva, Simone Krouwer, Paul van Leeuwen, Yvonne Rijff, Michael Rizkalla Medewerkers Dave van Ginhoven, Christin Zitter Strip Margreet de Heer Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Kim Eijkelhof, Thirjeet Gurwara, Bas Kijzers, Anke Nobel, Mireille Schaap Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn Postbus 4130, 1620 HC Hoorn e: info@bureaunassau.nl t: 020 – 623 0905 f: 020 – 639 0846 i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Link verschijnt maandelijks. Het volgende nummer komt uit op 31 januari.

26 • H/LINK

3

In beeld Winnaars Snowevent De slag om de tickets voor wintersportvakantie Snowevent was fel. Zo ontving de redactie een mailtje met daarin het vermoeden dat iemand zijn Facebook-likes had gekocht, of we dat niet even konden onderzoeken.

René Muller [2], eerstejaarsstudent International Communication Management (ICM), verzamelde – al dan niet op eigen kracht – meer dan duizend likes en wint daarmee een ticket. Naast de Facebookactie wijst de redactie ook een winnaar aan, en over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd. Wie dongen mee? [1] IPO-student Sjors van Os (witte bril) deed mee wegens ‘gebrek aan geld’. [3] Darren Power (International Public Management) houdt het bij schaatsen. [4] Vincent Leeuwis (IPO) geeft de voorkeur aan snowboarden. [5] Jelmer Volbeda (Civiele techniek) wil net als vorig jaar mee op Snowevent, al was het maar omdat zijn vrienden allemaal al een ticket hebben. [6] Derdejaars student ICM Borislav Tsankovski kijkt uit op de Oostenrijkse Kaprungletsjer (3029m). [7] Pabostudent Jorrit Koop tijdens een Pelargos-uitje.

Tijdens de vakantie van vierdejaars Voeding & Diëtetiek Laura Kaptein [8] was het vooral koud: twintig graden onder nul. Op [9] en [10] zie je respectievelijk Charles Mensach en Jasmijn van der Bent. Maar degene die 30 januari ook mag afreizen naar het Snowevent in Oostenrijk is…

Manja Dane [11]. Waarom? Haar niet-standaard wintersportfoto vertelt hoe pijnlijk snowboarden kan zijn.

[1]

[2]

•

[4]

[3] [6]

[5]

4

H/LINK • 26

[7]

Even bellen met Jolanda Lütteke

[8] [9]

[10]

‘Enactus is een win-winsituatie’ Het leven van mensen verbeteren: dat probeert SIFE (Students In Free Enterprise). Om dat nog beter te kunnen doen, verandert de wereldwijde organisatie vanaf 14 december haar naam in Enactus, wat staat voor Entrepeneurial Action Us. Voormalig studente European Studies Jolanda Lütteke is de drijvende kracht achter Enactus op De Haagse. tekst Lotte Hoes • beeld Quintin van der Blonk Enactus bestaat zo’n anderhalf jaar in Den Haag. Wat heb je tot nu toe bereikt?

We hadden een project om een Armeense vrouw op weg te helpen om een eigen bedrijf te beginnen waarmee ze muziekles kon geven. Dit is uiteindelijk gelukt, maar lang heeft ze het helaas niet volgehouden omdat ze terugging naar Armenië. Nu zijn we bezig om een sollicitatieworkshop te organiseren voor jongeren uit de Schilderswijk, en er loopt een project in de wijk Laak voor betaalbare kinderopvang. Het idee is dat moeders dan tijd krijgen om te kunnen werken en als tegenprestatie moeten zij af en toe als gastouder op andermans kinderen passen.

Waarom hebben jullie gekozen voor een andere naam?

[11]

Ook 50 euro?

Het volgende nummer van Link komt vlak voor Valentijnsdag uit. Alle reden dus om verliefde koppels in beeld te brengen.

Heb jij een foto waar de liefde van af spat, een afbeelding waar je als toeschouwer in weg zwijmelt?

Stuur dan je foto uiterlijk maandag 21 januari naar link@hhs.nl. We lezen graag wie je bent en wie/wat we op de foto zien.

De winnaar krijgt 50 euro (voor bijvoorbeeld een lekker etentje met je wederhelft).

SIFE dekte de lading niet helemaal. Enactus is een samenvoeging van Entrepeneurial Action Us. Dat slaat veel meer op wat we doen. Entrepeneurial betekent dat studenten kansen zien en hun talent gebruiken om daar wat mee te doen, met Action bedoelen we dat studenten bereid zijn om actie te ondernemen en Us staat voor dat studenten zich verbonden voelen met een groter geheel.

Welke plannen hebben jullie voor 2013?

We willen vooral meer leden werven zodat we meer projecten kunnen beginnen. We denken bijvoorbeeld aan samenwerking met de horeca binnen de hogeschool zodat jongeren met een beperking hier ervaring kunnen opdoen. Het mooie van Enactus is dat je als student anderen kan helpen en omdat we werken met grote partners als Schiphol en Ahold, staat het ook nog goed op je CV. Een win-winsituatie dus!

Wil je meer weten over Enactus op De HHs? Stuur dan een mailtje naar j.l.lutteke@hhs.nl.

26 • H/LINK

5

Rankings

De Haagse

daal t in

H

et lijkt zo makkelijk. Je bent scholier en zoekt de beste onderwijsinstelling waar jouw beoogde opleiding gegeven wordt. Wat doe je?

Je pakt een van de rankinglijsten erbij en kijkt welke hogeschool bovenaan pronkt. In een paar minuten heb je uitgezocht waar je anders weken over had gedaan.

Missie geslaagd... toch? De vraag is echter wanneer een hogeschool beter is dan de ander. Met andere woorden: hoe meten we de kwaliteit van een hogeschool? We nemen drie rankinglijsten onder de loep.

Elsevier In 2011 was De Haagse met een zevende plek onder veertien hogescholen nog een middenmoter. In de laatste Elsevier-ranking van september 2012 bunge-

International Student Barometer De grootste dalers van De HHs afgezet tegen alle onderzochte (inter)nationale instellingen (ISB) en alle Nederlandse instellingen ONDERWIJS

LEEFOMSTANDIGHEDEN

ONDERSTEUNING

Feedback

Internettoegang

International Office (Financiën)

74%* 65% 74,3% 68,2%

-9%

Loopbaanadvies 58% 49% 64,1% 46,7%

HHs 2010

-9%

HHs 2012

ISB 2012

89% 77% 80,6% 79,8% Visumadvies 78% 64% 79,5% 73,2%

H/LINK • 26

76% 69% 85% 83,4%

-7%

International Office (Huisvesting)

-14%

65% 56% 79,2% 59,1%

Nederlandse hoger onderwijsinstellingen 2012

* Percentage studenten dat ‘tevreden’ tot ‘zeer tevreden’ is

6

-12%

-9%

gs kin an

De Haagse daalde dit najaar in drie rankinglijsten. De belangrijkste reden: studenten zijn minder tevreden. Wat doet De Haagse om het tij te keren? En hoeveel waarde moeten we hechten aan deze rankings?

Geven ze een eerlijk beeld? tekst Youri van Vliet • beeld Mieke Barendse / Anke Nobel

r

len we onderaan: 22ste van de 26 hogescholen. Het opinieblad komt tot deze ranking door te putten uit de Nationale Studentenenquête (NSE); een jaarlijks tevredenheidsonderzoek over vijftien thema’s zoals docenten, toetsing en studiefaciliteiten. Het weekblad baseert haar ranking echter op een enkele vraag: ‘Hoe tevreden ben je over je studie in het algemeen?’ Maar op het moment dat een student vindt dat hij bijvoorbeeld te hard moet werken en daarom ontevreden is, zegt dat dan iets over de kwaliteit van een opleiding?

Arthur van Leeuwen, chef van de Elsevier onderzoeksredactie, erkent dat tevredenheid niet hetzelfde is als kwaliteit, maar dat het er wel ‘een aspect van is’.

Er valt meer af te dingen op het Elsevier-rapport. Zo hanteert het weekblad een medailleklassement zonder te corrigeren op de omvang van een instelling of een opleiding. Als er bijvoorbeeld bij instelling A, wat een kleine hogeschool is, twee opleidingen beoordeeld worden, en één van die opleidingen heeft een bovengemiddelde tevredenheid, dan scoort A een tevredenheidsscore van vijftig procent (1/2*100= 50%). Ter vergelijking: bij De Haagse, wat een grote hogeschool is, worden 42 opleidingen beoordeeld en dan moeten er dus al 21 opleidingen een bovengemiddelde tevredenheid hebben – het zijn er in de ranking acht – om ex-aequo met A in de ranking te eindigen. Gevraagd naar een reactie laat Van Leeuwen weten dat grote hogescholen het in zijn ranking niet per definitie slechter doen, maar hij onderkent dat omvang inderdaad een relevante factor is. Overigens, om een net iets andere reden: ‘De grote hogescholen hebben vaak organisatorische

Keuzegids Gemiddelde scores van alle studies van De Haagse Hogeschool in de Keuzegids 2010 en 2012 problemen met bijvoorbeeld een tekort aan lokalen of een haperend intranet, en de tevredenheid van studenten wordt soms in sterke mate beïnvloed door deze zogeheten “kleine kwaliteit”. Het is eenvoudigweg een keuze om niet te corrigeren op omvang. Wij geven aan hoeveel procent van de opleidingen bovengemiddeld scoort en dat is transparant. Bij Elsevier weet je dus in ieder geval wel precies wat je krijgt.’

schaal van 1-10:

5,00 5,20 5,40 5,60 5,80 6,00 6,20 6,40 6,60 6,80 7,00 7,20 7,40 7,60

Survival 1e jaar Geslaagd na 5 jaar Programma Toetsing Docenten Vaardigheden

De Keuzegids Hbo Voltijd Iets minder ‘sec’ is de Keuzegids Hbo Voltijd. De toelichting bij de berekening die hoofdredacteur Frank Steenkamp op de ranking loslaat, telt zes kantjes en is voor een leek moeilijk te begrijpen. Ook de Keuzegids gebruikt een selectie van de NSE-gegevens, maar telt deze voor slechts zeventig procent mee. De overige dertig procent bestaat uit objectieve criteria als expertoordelen en rendementscijfers (zie infographic rechtsboven). Ook in de keuzegids is de hogeschool in de loop der jaren haar plek in de subtop verloren en voert tegenwoordig de onderkant – 12de van de 17 – van de lijst aan.

Net als bij Elsevierranking voert Nando Rensen, adviseur bij de HHs-onderzoeksafdeling, aan dat studenten wel iets over hun eigen opleiding kunnen zeggen, maar dat ze geen vergelijkingsmateriaal hebben. ‘Misschien denk je heel anders over je opleiding als je een maand elders colleges hebt gevolgd.’ Frank Steenkamp is het hier niet mee eens: ‘We leven in een homogene samenleving en uit onderzoek is dan ook gebleken dat de waardering van studenten van dezelfde opleidingen tussen verschillende instellingen weinig verschilt.’

International Student Barometer (ISB) Waar Elsevier en de Keuzegids alleen dezelfde opleidingen met elkaar vergelijkt, gooit het ISB-onderzoek het over een andere boeg. Het onderzoeksbureau I-Graduate vroeg bijna 28.000 internationale studenten uit zes landen naar hun tevredenheid op het gebied van onderwijs, leefomstandigheden en ondersteuning. In november kwam het resultaat en dat was niet veel beter dan in 2010. Voor bijna tweederde van de 54 thema’s zakte de tevredenheid (zie infographic op pagina 6). Van de acht Nederlandse instellingen eindigden we als laatste en van alle instellingen waren we 52ste; voorlaatste.

Nando Rensen vindt de ISB niet de prettigste ranking.

‘Ons onderwijssysteem wijkt af van het buitenland.

I-Graduate vergelijkt verschillende opleidingen met elkaar, je wordt op een hoop gegooid met universiteiten – die doorgaans hoger gewaardeerd worden – en

Voorbereiding loopbaan Info & contact Faciliteiten Expertoordeel Totaalscore 2010

2012

6,0 = landelijk gemiddelde

het is bovendien lastig om de doelgroep te bepalen want iedere onderwijsinstelling is vrij om bijvoorbeeld alleen de eerstejaars of ook ouderejaars te ondervragen.’ Volgens Jacqueline van Marle, hoofd Marketing van de dienst Communicatie en Marketing, wordt de ISB-ranking niet gepubliceerd en is het primair bedoeld om te kijken hoe we het ‘intern’ doen.

Geweldig dilemma En die laatste opmerking snijdt volgens Nando wel hout, want hoewel er bij rankinglijsten behoorlijk wat kanttekeningen te plaatsen zijn, geven ze volgens de onderzoeker wel een ‘serieus signaal af’. ‘Als je structureel daalt in rankinglijsten, dan doe je het dus gewoon slechter en daar moet je als hogeschool wel iets mee doen.’ Collegevoorzitter Rob Brons vindt dat je rankings ‘bloedserieus’ moet nemen: ‘Het slechtste wat je kan doen is ontkennen wat er gemeten wordt.’ Maar de vraag: hoe gaat de hogeschool de dalende tendens keren, vindt Rob een ‘van de meest ingewikkelde’ vragen. ‘Het doet me pijn als ik zie dat we weer gezakt zijn. Tegelijkertijd vind ik het een geweldig dilemma. Als je ziet hoeveel energie we de laatste vier jaar in het programma Studiesucces hebben gestoken. En als ik zie hoe dat allemaal níet heeft gewerkt, dan vraag ik mij af hoeveel energie we moeten steken in het vinden van de sleutel voor de rankings.’ Een ding weet Rob wel: op het gebied van de “kleine kwaliteit” – schone toiletten, wifi, et cetera – kan de hogeschool nog veel doen. Daarnaast wil de collegevoorzitter kijken naar de factoren die ervoor hebben gezorgd dat een aantal opleidingen van De Haagse in de Keuzegids juist gestegen zijn: ‘Wat is daar nu gebeurd dat ze het nu zo goed doen? Dat is interessant.’

•

26 • H/LINK

7

Zorgen

‘Ik vertik erover te denken dat ze er straks niet meer is’ ‘Ze ligt op sterven,’ zei een arts in september tegen de 20-jarige Neena. Inmiddels is haar zieke moeder sinds half oktober thuis, maar de zorg en onzekerheid blijven. ‘Op den duur word je bang. Je weet niet wat je dag gaat brengen.’ tekst Dieuwke de Boer • beeld Bas Kijzers

D

e moeder van Neena (naam op haar verzoek gefingeerd), tweedejaars Bestuurskunde / Overheidsmanagement, komt al sinds 2004 bij de longarts. Ze kampt met benauwdheid en is snel moe, waardoor ze steeds minder kan lopen en geen trappen op kan. Begin dit jaar was er eindelijk een diagnose: sarcoïdose. Bij deze ziekte ontstaan snel en steeds onverwacht ontstekingen in organen en weefsels. ‘Mijn moeder is heel vatbaar. Sinds vorig jaar is het elke maand raak: dan moet ze naar het ziekenhuis.

Daar krijgt ze drie, vier dagen antibioticakuur en dan mag ze weer naar huis. Behalve de ontstekingen

8

H/LINK • 26

afremmen, doen de artsen niets,’ kijkt Neena terug.

De diagnose sarcoïdose kwam te laat, vertelt ze: ‘Inmiddels is mijn moeder in het stadium dat de ziekte niet meer met medicijnen te genezen is.’

In juli belandt Neena’s moeder na de verjaardag van Neena’s zusje weer in het ziekenhuis. Dat blijkt de start van een onzekere periode. Vanuit het ziekenhuis in Den Haag wilden de artsen haar naar een verpleeghuis sturen, maar uiteindelijk wordt ze met de ambulance naar het ziekenhuis in Nieuwegein gebracht, waar ze gespecialiseerd zijn in sarcoïdose.

Onder de hamer ‘In september ging mijn moeder toch naar een verpleeghuis, maar de volgende dag moest ze met een ambulance naar de Intensive Care. “Ze ligt op sterven. We gaan niet meer opereren,” zei de arts toen.’ Neena’s vader werd teruggehaald uit Suriname, waar hij was omdat zijn eigen moeder was overleden.

‘Vraag nog wat je je moeder wilt vragen en wat haar laatste wens is, zeiden de mensen om me heen. En mijn vader zei ook: “We moeten eraan wennen dat we straks met z’n vieren zijn.” Maar dat vertikte ik. Ik wilde niet geloven dat mijn moeder er straks niet meer is,’ vertelt Neena geëmotioneerd. ‘In die periode heb ik school op de achtergrond gezet. Ik wilde al mijn tijd met m’n moeder besteden en had blok één al opgegeven. Ik heb het mijn mentor laten weten en die zei: “School kan ook afleiding geven.” Maar ik zat thuis al de hele dag te huilen. Hoe moest dat dan hier gaan?’

Ik durf niet naar de toekomst te kijken

Vijftien dagen is geen maand Bij de minor 2 van Bouwkunde krijg je veel vrijheid om invulling te geven aan het vak. De bedoeling is dat de student een plan van aanpak schrijft, een commissie beoordeelt en de student aan de slag kan. Student V. dient zijn plan van aanpak nogal knullig in. Maar hij is niet de enige die er een potje van maakt. tekst Anjani Bhairosingh

De feiten Student V. mailde zijn plan van aanpak voor een afstudeervak bij Bouwkunde in februari meerdere malen naar verschillende docenten, terwijl in het reglement staat dat hij het moet indienen bij een toetsingscommissie. Een docent stuurt het 22 maart door naar de commissie. Die stelt begin mei de aanvraag niet te hebben ontvangen. Daarop stuurt V. het plan op 3 mei zelf nog eens. Op 7 juni kreeg V. bericht dat zijn aanvraag was afgekeurd.

Student V. is het er niet mee eens en gaat hier tegen in beroep.

De argumenten De arts vroeg Neena’s vader toestemming om de behandeling te stoppen. ‘Maar dat kon hij niet. Na drie dagen praten en nadat we hadden geregeld dat mijn moeder in het Bronovo terecht kon, zei de arts: “We gaan het met een hogere medicatie proberen.” Daarna is mijn moeder weer wat fitter geworden. Door die nieuwe medicijnen heb ik ook school weer opgepakt.’ Uiteindelijk miste Neena maar drie lesdagen en daar is ze blij mee, want haar studie geeft ze hoge prioriteit. ‘Als er bij mij iets gebeurt, dan is mijn studie m’n houvast.

Ik heb moeten knokken om hier te komen en wil in vier jaar mijn studie afronden. Mijn moeder stimuleert me ook hierin, omdat ze vindt dat je niet afhankelijk moet zijn.’

Sinds half oktober is Neena’s moeder weer thuis. De zorg voor haar moeder en het huishouden komen deels op haar schouders terecht.

‘Wie vroeg op moet, maakt haar ontbijt klaar, ik hang de was op, stofzuig en stof af. Als ik afspraken maak, moet ik afstemmen wie er wel thuis is.’ Met vriendinnen praat ze weinig hierover, soms gaat ze met haar zus naar het winkelcentrum of kijkt ze een filmpje met haar moeder. ‘Het gaat iets beter met haar, maar het is nog steeds een risicovolle situatie. Ik durf niet naar de toekomst te kijken. Ik probeer er niet iedere dag aan te denken hoe ziek ze is. Het hoort bij mijn leven en ik leef ermee.’

•

Vorig collegejaar meldden ruim duizend HHs-studenten zich bij een decaan met familieomstandigheden, zoals een scheiding, een overleden ouder of, zoals bij Neena, mantelzorg voor een zieke ouder.

Omdat deze omstandigheden tot studievertraging kunnen leiden, is het verstandig deze snel – binnen twee maanden na het ontstaan ervan – te melden bij een decaan. Die biedt een luisterend oor en adviseert je over de mogelijkheden. Wellicht kom je bijvoorbeeld bij studievertraging in aanmerking voor de regeling Financiële Ondersteuning Studenten (FOS).

Student V. vindt dat het veel te lang geduurd heeft voor de toetscommissie de beslissing over zijn minoraanvraag heeft genomen.

Door die onaanvaardbaar late beslissing heeft V. studievertraging opgelopen en moet hij dus ook langer collegegeld betalen. Volgens V. heeft de toetscommissie geen oplossing voorgesteld voor het ontstane probleem.

De tegenargumenten De Examencommissie geeft aan dat student V. zijn aanvraag voor goedkeuring niet naar de docenten had moeten sturen, maar meteen naar de toetscommissie. De studievertraging wordt volgens de examencommisie ook veroorzaakt door de problemen die V. ondervindt bij zijn stage – die hij in dezelfde periode heeft gelopen – en door de nog niet afgeronde onderdelen uit een eerdere fase van de opleiding, die af moeten zijn om te kunnen afstuderen. De examencommissie vraagt zich af of de vertraging niet aan de duur ligt tussen aanvraag en respons, maar aan het stadium waarin student V. zich bevindt.

De uitspraak Hoewel V. laat was met het indienen van zijn plan van aanpak, oordeelde de toetscommissie niet binnen vijftien dagen, zoals is voorgeschreven, maar na iets meer dan een maand. Het College van Beroep stelt vast dat student V. geen bezwaar had gemaakt tegen de beslissing van de toetscommissie, maar tegen de tijdsduur tussen aanvraag en respons. En dat is terecht, vindt het College van Beroep. V. mag een nieuwe aanvraag indienen, en de toetscommissie moet zo snel mogelijk, maar uiterlijk binnen vijftien dagen een beslissing nemen en een eventuele afwijzing voldoende motiveren.

Niet eens met een beslissing van de Examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/loketrechtsbescherming.

26 • H/LINK

9

Zingeving

Hier sta ik voor De decembermaand is aangebroken, traditioneel een periode van bezinning. En daarom zochten en vonden we HHs’ers met uitgesproken levensvisies. Hoe zou de wereld er volgens hun idealen uitzien? tekst Martine Seijffert • beeld Mieke Barendse / Mireille Schaap

‘Als je gelooft, vind ik dat je de regels moet begrijpen’ ‘In de zomer spreken ouderen me weleens aan op straat. Dan vragen ze “Heb je het niet warm?” Natuurlijk heb ik het warm, denk ik dan, maar ik weet waar ik het voor doe. Mensen denken dat ik tegen mijn wil mijn hoofddoek draag, maar ik wil mezelf aan de voorschriften van Allah houden. Mannen en vrouwen zijn volgens de islam gelijk, al zijn ze niet hetzelfde. Bepaalde rechten, zoals de bruidsschat, kan je niet aan een man geven. Een andere regel voor een vrouw is dat ze niet zonder mahran, een mannelijk familielid, mag reizen naar andere landen. Ik zie dat niet als onderdrukking, maar als bescherming.

Vertaling Arabische tekst: Voorwaar, met het ongemak komt zeker gemak. (Surah 94:5 en 6)

Tijdens de puberteit wilde ik weten hoe ik mezelf kon verbeteren en de achterliggende gedachten bij alle regels kennen.

Als je gelooft, vind ik dat je het ook moet begrijpen. Het mooie aan de islam is dat bij elke situatie of gebeurtenis God ons vertelt hoe we er mee moeten omgaan.

Als mij iets slechts overkomt, dan is daar een reden voor. Ik zou dan ook niet weten wat ik zou moeten zonder mijn geloof.

10

Ik bid vijf keer per dag op vaste tijden.

Als het moet, ga ik even uit de les. Maar meestal red ik het wel tussen lessen door. Ik vind het al mooi dat ik hier kan bidden, al zou het wel fijn zijn als gelovigen een eigen ruimte hiervoor kregen.

H/LINK • 26

Volgens Bestuurskundestudente Kousar Borleh zijn er verschillende bewijzen uit het verleden die aantonen dat Allah de wereld heeft geschapen. Ze probeert door het vergaren van kennis een steeds betere moslim te worden, en een betere student.

Om kwart over twee is het soms zo druk dat ik iets eerder of later ga, zodat ik een plekje heb. Op school voel ik me vrij om mijn geloof te kunnen uiten. De meerderheid van de studenten laat me in mijn waarde.

Ook het perspectief van niet-gelovigen probeer ik te begrijpen. Ik ga graag de dialoog aan, vooral nu er veel misopvattingen zijn over de islam. In de Koran staat beschreven hoe de regencyclus ontstaat. Ook wordt de ontwikkeling van de baby beschreven en dat de aarde rond is, terwijl dat wetenschappelijk 1400 jaar geleden nog helemaal niet bekend was.

Atheïsten zijn vaak zo gefocust op de wetenschap, maar het laat ons op zoveel vlakken in de steek. Door zoveel mogelijk kennis op te doen, kan ik antwoord geven op vragen. Niet alleen over religie, ook over andere vraagstukken. Mijn doel is om hoogopgeleid te zijn, zodat ik veel voor mensen kan betekenen. Ik werk voor het hiernamaals, maar ook in dit leven wil ik graag veel bereiken.’

Julien Pronk is student Bewegingstechnologie en kan zich erg opwinden wanneer mensen zich verschuilen achter hun geloof. Geef hem maar wetenschappelijke verklaringen en goede discussies.

‘Ik hou het liever bij Newton en 1 + 1 = 2’

‘Ik zat toen ik klein was op een christelijke basisschool waar we elke ochtend uit de Bijbel lazen. Toen vond ik het al een raar verhaal. Zo stond in de Bijbel dat Mozes honderden jaren oud was geworden; zoiets matcht niet met het alledaagse. Daarom houd ik het liever bij Newton en 1 + 1 = 2.

Ik heb altijd interesse gehad in geschiedenis en wetenschap en hierdoor ondervond ik al snel dat religieuzen in het verleden niet altijd even chique hebben gehandeld.

De mensen die het tegendeel wilden bewijzen, zoals Galileo Galilei in de zeventiende eeuw, werden als ketters behandeld. In 1992 heeft de paus z’n excuses aangeboden voor daden van de kerk uit die tijd. Dat geeft wel aan hoe stug mensen hun religie kunnen interpreteren.

Dat staat de wetenschap in de weg. Als je alles al weet, waarom zou je dan nog op zoek gaan naar het onbekende?

Het is niet zo dat ik bij een religieus iemand alleen maar een kruis

of hoofddoek zie. Zolang we elkaar maar de ruimte geven om vrij te denken. Wanneer dat niet gebeurt, kan ik me daaraan ergeren. Zoals laatst bij Pauw en Witteman, toen er werd gediscussieerd over dezelfde voogdijrechten voor hetero en lesbische stellen. Mariska Orbánde Haas van het Katholiek Nieuwsblad was hiertegen met als argument: “Dat wat ongelijk is, moet je niet gelijk behandelen.” Daar duw je homoseksuelen zó mee in een hoek. Ik snap niet welk recht ze denkt te hebben om dat over anderen te zeggen.

Toch vind ik dat ze vrij is om dit standpunt in te nemen. Mijn motto is ‘leven en laten leven’. Toen mijn opa overleed zei een collega tegen mij: “Daar zal God wel zijn bedoeling mee hebben gehad.” Mijn opa had na lang zorgen voor zijn vrouw het leven weer met beide handen opgepakt. Hij was vol levenslust. Ik vond die opmerking pijnlijk, maar voor die collega vergroot dat waarschijnlijk het accepteren van de dood. Dan zie ik ook wel de positieve kant van het geloof.’

26 • H/LINK

11

Monique van Kasteren is medewerker webcommunicatie en gek op dieren. Toen ze klein was, reed ze paard en ging ze met haar hamster naar de dokter.

Nu zet ze zich in haar vrije tijd in voor het asiel in Den Haag.

‘Dieren doen niet net alsof’ ‘De eerste paar jaar dat ik op mezelf woonde en geen dieren om me heen had, vond ik verschrikkelijk. Ik dacht dat ik een te klein huis had om een dier te houden. Toen ik langsging bij het asiel en vertelde hoe ik woonde en leefde, kreeg ik te horen dat ik best een kat kon nemen. En zo kreeg ik Mies. Ze zeiden dat het een heel verlegen katje was, maar ze kwam meteen naar me toe. We hebben gewoon een klik.

Na de rondleiding in het asiel was ik zo onder de indruk van het werk dat ze daar deden, dat ik graag wilde helpen.

Ik weet veel van digitale communicatie en werd voor een bijeenkomst uitgenodigd. Inmiddels zitten we met het Haags Dierencentrum op Facebook, YouTube en Twitter.

Een huisdier is voor mij net een familielid. Ik vind het heel bijzonder dat zo’n klein dier een mens kan vertrouwen. Ik heb dat van huis uit al meegekregen. We hadden een hamster en door het rad was zijn pootje verbrijzeld. Hij heeft toen een spalkje gekregen. Dieren zijn eerlijk. Ze laten merken hoe ze zich voelen: boos

12

H/LINK • 26

is boos, bang is bang. Ze doen niet net alsof.

Mijn hoop is dat er meer financiële middelen komen om dierenleed de wereld uit te helpen. Zo hebben we afgelopen jaar gestreden om ons asiel open te houden, omdat we op het punt stonden failliet te gaan. Zoiets mag niet gebeuren, daar moet de politiek iets aan doen. Net als aan de bio-industrie. Ik eet zelf wel vlees en vis, dat geef ik mijn kat tenslotte ook te eten, maar niet elke dag en ik let erop dat het wel biologisch is.

De overheid zou ook best wat extra invloed mogen uitoefenen op het bewuster omgaan met dieren. Het komt bij ons in het asiel regelmatig voor dat we dieren krijgen die gedumpt zijn op straat. Ik begrijp niet dat je eerst voor een dier kunt kiezen en dan zoiets kan doen. Het liefst zou ik een kamertje dat ik over heb willen gebruiken voor de pleegopvang van katten. Mijn vriend ziet dat alleen niet zo zitten. Toen we net samen waren, zei ik tegen hem: “Eén ding, m’n kat gaat niet de deur uit.” Gelukkig is hij niet allergisch.’

‘Als Roemer aan de macht komt, ben ik weg’

Frederik de Wit is docent Werktuigbouwkunde in Delft. Hij is tegen bijna alle vormen van overheidsbemoeienis. Hij sloot zich daarom aan bij de Libertarische Partij. Als het aan hem ligt, hoeven we nooit meer belasting te betalen.

‘Je hebt recht op de vruchten van je eigen arbeid. Een mens is vrij en vrijheid is een basisvoorwaarde voor het individu. Alles wat daar tegenin gaat, is fout. Filosofe Ayn Rand schreef hierover het boek Atlas shrugged.

Het boek gaat uit van het laissez-fairekapitalisme: het wisselen van goederen en diensten op vrijwillige basis. Na het lezen van dit boek ben ik op zoek gegaan naar een bijbehorende politieke stroming en zo kwam ik uit bij de Libertarische Partij.

Ik ben tegen alle overheidsbemoeienis, al zou je wel mensen moeten bestraffen als ze geweld gebruiken. Alleen daar zou naar mijn idee een onafhankelijke overheid op moeten toezien. Mijn ideaal is om de overheid overal uit te halen en individuele initiatieven te ontplooien. Ik vind het een verschil of ik gedwongen moet meebetalen aan de zorg voor gehandicapten of dat ik vrijwillig voor hen betaal uit medeleven.

Mensen met meer geld gaan inderdaad meer verdienen, maar zij nemen ook meer verantwoordelijkheid, meer risico. Als je niets van je verdiende geld hoeft af te staan aan de belasting, dan kan je dat ook gebruiken om zieken te verzorgen. Waarom zou een overheid dat moeten regelen?

Mocht de Libertarische Partij aan de macht komen, dan zou het niet mijn doel zijn om Nederland meteen failliet te verklaren. Ik ben ervoor om het huidige systeem in dertig tot vijftig jaar af te bouwen. Ik heb me erbij neergelegd dat ik dit niet in mijn eentje kan veranderen, al is zitten en slikken voor mij geen optie. Het is lastig om aan een vis uit te leggen wat de lucht is. Ik vraag wel eens aan mensen om me heen: als je het geld dat je voor mijn kinderopvang betaalt zou krijgen, zou je het daar dan ook aan uitgeven? Als je dat maar vaak genoeg herhaalt, denken mensen op een gegeven moment “Waarom betaal ik dit?”

Behalve dat ik met mensen praat over mijn ideeën, probeer ik mijn gedachtegoed ook zoveel mogelijk in mijn eigen leven door te voeren. Zo kijk ik altijd of ik belasting kan terugkrijgen. Toch kan ik prima leven in deze maatschappij. Alleen als Roemer aan de macht komt, ben ik weg. Naar Zwitserland misschien.’

•

26 • H/LINK

13

Was getekend Iedere maand maakt een Academiedocent van het Jaar een portret van zichzelf. Hoe weerspiegelt deze tekening zijn docentschap?

‘Ik vind hoorcolleges in deze tijd not done’ Wat zien we op de tekening?

Sander Brinkman

Academiedocent van het Jaar bij TIS Den Haag Leeftijd: 35 Docent: Klimaatverandering, Kritisch denken, Onderzoekkunde, Sociale Geografie bij Climate & Management Sinds: 2008 In steekwoorden: toegankelijk, enthousiast, motiverend, sterk in geven van feedback

Volgens sommigen heeft Sander Brinkman zijn nominatie voor Docent van het Jaar te danken aan zijn geweldige kapsel. Maar over zijn ‘hippe’ manier van lesgeven zijn de studenten toch wel het meest te spreken. tekst Ruurd de Graaf • beeld Mieke Barendse / Sander Brinkman

Mijn manier van lesgeven: interactief en goed luisteren.

Door goed te luisteren kan je goede feedback geven, een essentieel onderdeel van mijn vak. Ook vind ik borrels en barbecues met de studenten erg gezellig en bij uitstek een goed evaluatiemoment. Verder vind ik hoorcolleges eigenlijk in deze tijd not done. Ik geloof meer in interactief lesgeven. Een van de hulpmiddelen die ik hierbij gebruik is de ‘Klimaatquiz’.

Hiermee hou ik de studenten wakker en kan ik ook de inhoud van het vak kwijt.

Hoe ziet zo’n Klimaatquiz-les er uit?

Ik gebruik een Prezi (soort PowerPoint, red.) vol met filmpjes en het verhaal dat ik wil vertellen. Tussendoor stel ik steeds een of twee vragen van de quiz. Nadat de studenten antwoord hebben gegeven op deze vragen ga ik weer terug naar het inhoudelijke gedeelte om de vragen toe te lichten en

te beantwoorden. Door deze vorm hebben studenten steeds een ‘wakker-schrik-moment’ en merk ik dat ze ook makkelijker met andere vragen komen. Die vragen laat ik vaak door andere studenten beantwoorden, zodat je discussies krijgt en nog meer interactie in de les genereert.

Maakt deze manier van lesgeven jou ook een betere docent?

Academiedocent van het jaar worden is in mijn ogen deels een populariteitsprijs. Mijn lijntjes naar de studenten zijn kort. Ik ga soms met ze naar de kroeg of kom ze op andere gelegenheden tegen. Doordat je dan op een gelijk niveau met ze bent, word je al snel enigszins populair.

Maar zodra ik de drempel van de collegezaal over ben, pak ik een andere rol en sta ik wel echt boven de studenten. Ik ben ook heel duidelijk in die grens. Deze combinatie maakt mij, denk ik, anders dan andere docenten.

Verder denk ik bijna nooit vanuit mezelf, maar meer hoe ik studenten verder kan helpen.

Leg eens uit?

Het draait niet om mij, maar om de student. Ik vind het meer waard dat studenten een stap verder komen dan dat ze me een leuke vent vinden. Ik vraag studenten dan ook vaak waarom ze nu eigenlijk hier zijn.

Uiteindelijk heb je er helemaal niks aan als een student op de verkeerde plek zit. Daarom is feedback ook zo belangrijk.

Je kan dingen gewoon doen, maar dan leer je niks. Pas na feedback en zelfreflectie kan je stappen maken en echt wat leren.

•

14

H/LINK • 26

Puzzelen Nieuwe huisvestingsvisie: ‘Uitbreiden en bijbouwen?

Laten we eerst de ruimte goed benutten!’

Hoe zorgen we dat alle studenten colleges kunnen volgen, dat de extra ruimte die nu gehuurd wordt niet meer nodig is en de hogeschool een bruisende plek wordt? Je vraagt het je niet dagelijks af, maar het Facilitair bedrijf presenteerde onlangs een visie die antwoord geeft op zulke vragen. Maaike Pollen van het FB wil dat wel even toelichten. tekst René Rector • beeld Bas Kijzers

Waarom een nieuwe huisvestingsvisie?

Gaat het om de huisvesting, dan zijn er momenteel een paar problemen. Er zijn te weinig lokalen beschikbaar en roosters zijn dikwijls ongelukkig. Medewerkers van verschillende ondersteunende diensten hebben sinds de zomervakantie een werkplek aan de andere kant van de waterzebra, omdat het anders helemáál overvol zou zijn. En De Haagse Hogeschool wil graag een school zijn waarbij studenten behalve een beroep ook nog iets van de omgeving van hun latere werkveld begrijpen. Dat is een ambitie die maar moeilijk gehaald wordt.

Iedereen ervaart de school nu als overvol. Is dat niet het grootste probleem?

Nee. De school staat namelijk voor ongeveer éénderde leeg.

roosteren, een andere inzet van bijvoorbeeld beamers of snel dicht te trekken scheidingswanden zouden een hoop leed kunnen wegnemen.

Als dat allemaal lukt, heb je straks ruimte over. Verwacht de hogeschool verder te groeien?

Nou, het moet leiden tot een gebouw waarin weer ruimte komt voor wat nu nog toekomstdromen zijn.

Centraal in het gebouw komt een zogenoemd Knowledge plaza, waar de interdisciplinaire kruisbestuiving moet plaatsvinden. Dat moet een plek worden waar ruimte komt voor ondernemerschap, innovatie, onderzoek, kennisdeling. Opleidingen worden wat flexibeler en beter herkenbaar in het gebouw geplaatst, en doordat de verborgen leegstand (de slecht gevulde collegezalen, red.) afneemt, kunnen we medewerkers van verschillende diensten terug verhuizen het gebouw in.

Dat moet je even uitleggen.

De meeste collegezalen in het hoofdgebouw zijn geschikt voor 32 of 40 studenten. In feite worden de meeste lesuren in kleinere groepen aangeboden: gemiddeld acht mensen. Bij een lokaal voor veertig mensen benut je dus maar een klein deel van de capaciteit. We willen efficiënter omgaan met die ruimte. Dat is een lastige puzzel. Vaak zitten die kleine groepen in grote ruimten omdat de helft van de eigenlijke groep niet komt opdagen, of omdat er een IT-voorziening nodig is die in kleinere ruimtes niet aanwezig is. Anders

Wat gaan we van al die plannen merken?

Het komende jaar wil het Facilitair bedrijf onderzoeken, en bij de opleiding Facility Management als proeftuin ook uittèsten, wat wel of niet werkt. En momenteel overlegt het Facilitair bedrijf met teamleiders van de opleidingen om te bezien waar hoe het plaza en de opleidingspunten eruit moeten zien en welke specifieke ruimtebehoeften er zijn. Daarna gaan we de plannen in fases in de hele hogeschool uitvoeren.

•

26 • H/LINK

15

Scriptieprijs Wat is de beste afstudeerscriptie? H/Link nomineert iedere maand een afstudeerder die niet alleen uitmuntend presteerde, maar nog relevant is ook. Jaarlijks in april wint de beste 1.500 euro.

Hoe blus je een brand op wereldschaal?

Aranya Naerebout Studie: European Studies Scriptie: Conflicts of the South Caucasus: a case study of failed third party mediation in intractable conflicts Eindcijfer: 9

Houdt het nooit eens op? Sommige conflicten en burger-oorlogen lijken maar voort te duren en wat onderhandelaars ook proberen, niets helpt. Die uitzichtloosheid is er niet alleen in Israël/Palestina. Wereldwijd zijn er ongeveer vijftig smeulende conflicten. Waarom blijven die bestaan? tekst René Rector • beeld Anke Nobel René Rector

‘“Waarom doe je het niet over Syrië?” is me vaak gevraagd,’ vertelt Aranya Naerbout (22). Maar dat lag te veel voor de hand. Ze stuitte tijdens haar stage bij toeval op een vergeten regio. Iets boven Iran, rechts naast Turkije, ligt een gebied waar je zelden iets over hoort: de Zuid-Kaukasus. Het bestaat in elk geval uit de landen Georgië, Armenië en Azerbeidzjan, en er zijn nog drie republiekjes die door vrijwel niemand erkend worden maar die zichzelf onafhankelijk verklaarden: Abchazië, Zuid-Ossetië en Nagorno Karabach.

Ingeklemd tussen de Zwarte en de Kaspische zee wordt de regio beheerst door intractable conflicts.

‘Daar is geen Nederlandse term voor, maar bedoeld wordt: langdurige, complexe en moeilijk oplosbare conflicten,’ vertelt Aranya. Er bestaat een lijst van dit soort smeulvuren. Er staan meer dan vijftig namen op.

Tibet bijvoorbeeld, de Westelijke Sahara, Colombia met z’n FARC, Sudan, Myanmar, Israël uiteraard. En ook de Zuid-Kaukasus dus.

Het journaal wordt af en toe beheerst door deze conflicten, maar nooit met het bericht dat het is opgelost.

16

H/LINK • 26

Waarom komt er geen vrede? ‘Ik ontdekte iets interessants: bemiddeling door een derde partij lost bij dit soort conflicten meestal niets op. Het kan het conflict juist verergeren.’ Hoe dat komt, ontdek je als je beter naar de conflicten kijkt. Neem bijvoorbeeld Nagorno Karabach. Toen de Sovjet-Unie uit elkaar viel, bleek het gebiedje een provincie van Azerbeidzjan. Maar in Nagorno Karabach woonden veel Armeniërs en die voelden zich achtergesteld ten opzichte van Azerbeidzjans. In 1988 schopten de etnische Armeniërs in Nagorno Karabach (de meerderheid) de Azerbeidzjaanse minderheid het gebied uit, met hulp van het Armeense leger. Maar van een overname door Armenië kwam het niet: Nagorno Armeniërs wilden zelfstandig worden en riepen de onafhankelijkheid uit. Niemand erkende het land, zelfs Armenië niet.

‘Internationaal ingrijpen is erg lastig, want dat zou de soevereiniteit van Azerbeidzjan aantasten. Het waren immers de etnische vrijheidsstrijders die aan het vechten waren – officieel dus Azerbeidzjaanse burgers – en daarom zag iedereen Nagorno Karabach als een binnenlands conflict,’ schetst Aranya. Er kwam

Smeulende vuren in een vergeten werelddeel

Zuid-Ossetiërs claimen souvereiniteit in 1991, als de Sovjetunie uiteenvalt. Ze jagen alle Georgiers het land uit of moorden ze uit.

Rusland mengt zich actief in het conflict, vanwege de strategische positie t.o.v. olie van Georgië.

Na een bloedige opleving in 2008 bemiddelt Europa een staakt het vuren. Georgië en Rusland verwijten elkaar het conflict in stand te houden en schending van mensenrechten.

RUSLAND

Na oorlog komt vrede. Maar niet overal.

De Zuid-Kaukasus als verzameling onopgeloste, langdurige conflicten.

ABCHAZIË ZUIDOSSETIË

KASPISCHE ZEE GEORGIË ZWARTE ZEE AZERBEIDZJAN

Als de Sovjetunie uit elkaar valt, krijgen Georgië en Abchazië in 1989 ruzie: is Abchazië onafhankelijk of een provincie van Georgië? In 1992 barst een bloedige burgeroorlog los.

In 1993 bemiddelde het CIS (een soort EU voor ex-sovjetstaten) een staakt het vuren. Georgië biedt Abchazië autonomie als provincie, de Abchazen willen zelfstandigheid.

Onderhandelingen over de status van Abchazië duren nu al bijna twintig jaar, net als de blokkade van Georgië van de Zwarte Zee.

Oorzaak van het conflict

De mislukte bemiddeling

ARMENIË

TURKIJE AZERBEIDZJAN

IRAN

H/Link scriptieprijs

De uitkomst

bemiddeling, zonder succes: Azerbeidzjan vond dat de bemiddeling op de hand van Armenië was. In plaats van problemen oplossen, dreef de bemiddeling Azerbeidzjanen en Armeniërs verder uit elkaar. Nagorno Karabach is nu een afvallige provincie. Het is er onveilig, want Azerbeidzjan voert haar overheidstaken niet uit vanwege de onafhankelijkheidsstrijders.

In Nagorno Karabach heerst anarchie.

Het klinkt tegenstrijdig: bemiddeling als olie in het vuur. Dat het toch zo werkt, komt doordat bemiddelende partijen meestal te ver af staan van het conflict (‘Wat moeten wij met zo’n snuiter uit de EU die ons komt vertellen wat we moeten doen?,’ kreeg Aranya retorisch te horen tijdens een interview) of doordat ze zelf belangen hebben in de regio. Strategisch is de Zuid-Kaukasus belangrijk: het is een buffer tussen het Midden-Oosten, Europa en Rusland. Al die buren kijken met argusogen naar de bufferzone. Het is in hun ogen natuurlijk niet de bedoeling dat een andere grote buur het daar voor het zeggen krijgt. Dus als de andere buur het opneemt voor de ene kant van de strijdende partijen, dan kies jij de andere kant. Grote buren zijn vaak niet gebaat bij vrede, al bemiddelen ze er wel voor. Het is deze power play waardoor bemiddeling eerder wordt uitgelegd als verraad en alleen maar optelt bij alle leed dat al gepasseerd is.

NAGORNO KARABACH

In 1988 jaagt de Armeense meerderheid, die zich onderdrukt voelt, de Azerbeidzjaanse elite het land uit.

Internationale koepelorganisaties, zoals de VN nemen diverse resoluties aan, maar Azerbeidzjan beschuldigt ze van partijdigheid.

Het gebied is officieel nog steeds Azerbeidzjan, maar bij gebrek aan leger en politie is het er onveilig.

Ben je (bijna) afgestudeerd en wil je ook kans maken op de hoofdprijs van € 1.500,-? Kijk op www.dehaagsehogeschool.nl/ linkscriptieprijs hoe je mee kunt doen. Scripties zijn terug te vinden in de hbo kennisbank. www.hbo-kennisbank.nl

Nagorno Karabach is geen uitzondering. Een recept met vergelijkbare ingrediënten kunnen we schrijven voor Zuid-Ossetië en Georgië en voor tal van andere regionale ruzies. Ze zien er allemaal ongeveer zo uit: er is een relatief eenvoudige oorzaak (een etnische minderheid voelt zich achtergesteld) en de ruzie die daarover ontstaat wordt eigenlijk steeds erger. Aranya: ‘Cruciaal is dat het niet langer gaat om de oorspronkelijke oorzaak, maar om heel andere dingen: culturele identiteit bijvoorbeeld. Als het voortduurt, ontstaat er wrok door de lange geschiedenis. Toen ik vroeg aan een Azerbeidzjaan waarom de Armeniërs niet deugen, zei hij: “Dat leren we zo.” En dan is iedereen de ruzie zo moe, dat niemand meer gelooft in nieuwe vredesonderhandelingen.’

Erg optimistisch is Aranya niet over intractable conflicts. ‘Omdat bemiddeling niet helpt, en ze al zo lang duren, wordt de kans op vrede alleen maar kleiner.’

Die conclusie geldt voor intractable conflicts in het algemeen. Daarmee geeft het onderzoek van Aranya ook een andere kijk op langslepende conflicten buiten dat stukje land tussen Rusland en Iran. Wat die conflicten nodig hebben, is een bemiddelaar die dichtbij genoeg staat om te begrijpen waar het over gaat, maar die zijn eigen belangen kan negeren.

•

26 • H/LINK

17

Trouble shooting

‘Als ik straks niemand meer dan zijn we goed bezig’ De IT-voorzieningen van De Haagse Hogeschool zijn niet meer van deze tijd. De tekortkomingen zijn zo ernstig, dat de Dienst IT een project is gestart met de veelzeggende naam ‘De basis op orde’. ‘Het vereist een andere manier van denken over IT.’ tekst René Rector • beeld Bas Kijzers

H

et hoofdgebouw van De Haagse Hogeschool is zestien jaar oud. Dat klinkt niet oud, maar in 1996 was het al heel wat als je een mailadres had. Volgens Marianne van de Werke, directeur IT, schuilt daarin het probleem: in 1996 werd het gebouw neergezet met wat toentertijd gangbaar was aan IT-voorzieningen.

De hele IT-sector heeft daarna een enorme vlucht genomen, die toen niet te voorzien was. In De HHs werden aan die voorzieningen steeds nieuwe functies en nieuwe infrastructuur opgehangen, met als gevolg dat nu – achttien jaar later – een houtje-touwtje-netwerk is ontstaan waaraan niemand meer iets durft te veranderen omdat het anders als een kaartenhuis in elkaar valt.

Dat moet anders. Daarom gaat de dienst in 2013 de fysieke infrastructuur aanpakken. Een greep uit de maatregelen: een nieuw inlogsysteem met ‘sterke’ wachtwoorden moet de IT geschikt maken voor thuiswerk en medewerkers de mogelijkheid geven om bij

18

H/LINK • 26

bestanden te kunnen vanaf je laptop. Maar er is meer: de serverruimte is momenteel niet veilig genoeg en er is niet voor alle vernieuwingen in softwaresystemen een testomgeving. Sommige specifieke onderwijssoftware is niet geschikt voor Windows 7 en draait alleen nog op apparatuur die niet meer leverbaar is.

Als er iets stukgaat, is er geen reserveapparaat om op over te stappen. ‘Je moet samen met de gebruikers op zoek naar een alternatief, want zo’n systeem wil je niet in stand houden,’ vindt Pieter Gremmen, die onlangs projectleider werd van ‘De basis op orde’.

Dat er zoveel mis is met de basis, roept de vraag op hoe dat zover heeft kunnen komen. Daarvoor steekt IT deels hand in eigen boezem. Binnen de dienst is het de gewoonte om erg probleemoplossend te werken, en is er onvoldoende tijd en aandacht voor het structureel aanpakken van zaken. ‘We zijn brandjes aan het blussen, maar we lossen de kortsluiting niet op.

Het vereist dus ook een andere manier van denken over IT,’ zegt Gremmen.’ Wifi is een mooi voorbeeld:

Melting pot Peruaanse keuken combineert tradities

hoor,

In slechts drie stappen maak je je eigen Tallarin Saltado, een traditioneel gerecht uit Peru met een vleugje Aziatische cultuur.

Tweedejaarsstudent European Studies Mauricio Lamas vertelt meer over dit gerecht uit zijn land. tekst Nikolay Nankov • beeld Bas Kijzers

Wat is het verhaal achter Tallarin Saltado?

Nou… lang geleden kwamen veel Aziaten naar Peru en zij namen hun eigen eetgewoontes mee. Zo kwamen de Peruaanse en Aziatische keuken samen. Tallarin Saltado is hier een goed voorbeeld van. De gefrituurde groenten en vlees komen uit Azië, de macaroni en meeste andere ingrediënten uit Peru.

Peruaanse gerechten worden vaak bereid met rijst of pasta, en dit zie je in Aziatische gerechten ook veel terug. Eigenlijk een heel natuurlijke combinatie dus.

Is het gerecht studentproof?

iedereen klaagde steen en been, dus IT vergrootte vorige maand de capaciteit. De klachten nemen af, maar structureel nadenken over de vraag of wifi wel overal gewenst is, gebeurt nog niet. ‘Sommige docenten vragen aan mij of ik juist een stoorzender op kan hangen, zoveel wordt er tijdens college gedaan met de smartphones,’ verzucht Van de Werke.

‘De basis op orde’ betekent dat er tijdelijk een aantal IT’ers bij komt, zodat de dienst meer kan doen dan brandjes blussen. Training en goede procedures moeten de dienst verder weer op de rails helpen. Studenten en medewerkers zouden in 2013 in elk geval moeten merken dat de klachtenafhandeling sneller gaat verlopen. En aanpassingen aan de fysieke infrastructuur? Het kaartenhuis moet na dit project een overzichtelijk, solide bouwwerk zijn. Van de Werke: ‘We hoeven niet grootscheeps te verbouwen. Maar het aantal storingen moet wel afnemen. Dat merken we er met z’n allen van: dat IT het gewoon doet als je het nodig hebt. Als ik straks niemand meer hoor, betekent dat dat we goed bezig zijn.’

•

Absoluut! Om Tallarin Saltado te maken heb je niet veel kookkunsten nodig en eigenlijk kan je het eenvoudig maken in drie stappen. Als je vegetariër bent, kan je het vlees ook vervangen door tofu. En, ook niet onbelangrijk, je kan een grote hoeveelheid van het gerecht maken voor een relatief lage prijs. Het is smaakvol omdat het een mix is van macaroni, vlees en groenten. En het vult goed.

Wat is nu een typisch Peruaanse eetgewoonte?

Tallarin Saltado Niet pittig 1 uur 8 euro voor 5 personen Benodigde kookkunst: minimaal Is het vegetarisch? nee (wel mogelijk) Recept OP LINK ONLINE

Bekijk het recept van Tallarin Saltado en een filmpje over hoe het te bereiden op link.hhs.nl

Eigenlijk zijn onze eetgewoontes best standaard. Het voedsel zelf is eigenlijk het meest interessant. Onze keuken is door veel andere culturen beïnvloed. Het combineert zowel oude als moderne culturen. Inca-gerechten vormen de basis. Daarna hebben Chinezen, Italianen, Japanners en Spanjaarden allemaal hun bijdrage geleverd.

Ze pasten hun manier van koken aan op de ingrediënten die in Peru beschikbaar waren.

Wil jij Link uitnodigen in jouw keuken en vertellen over je culinaire roots? Stuur dan een mailtje naar link@hhs.nl.

26 • H/LINK

19

Gelinkt Cheryl had een slechte ervaring met het mbo en ging bijna niet doorstuderen. Dankzij De Haagse besloot ze toch door te zetten.

Cheryl Porcelijn Leeftijd: 20 Opleiding: Communicatie & Multimedia Design

‘Ik wil later geen nee hoeven verkopen’ Het was wel even wennen om weer de boeken in te gaan voor de tentamens, ik heb namelijk al sinds de middelbare school geen boek meer in mijn handen gehad. Het mbo is natuurlijk praktijkgericht, en om dan nu over te gaan naar theorie is wel even anders.

Desondanks had ik voor alle tentamens een ruim voldoende! Alleen de TOA (schrijfvaardigheidstoets) heb ik niet gehaald, maar dat had ik ook wel verwacht.

Het was hard werken, maar dat vind ik niet erg. Ik houd wel van een uitdaging. Bovendien vind ik studeren gewoon erg leuk: ik vind het belangrijk om mezelf te blijven ontwikkelen. Als ik niet naar het hbo was gegaan, had ik mezelf wel op een andere manier verder ontwikkeld. Ik wil mijn klanten later namelijk geen nee hoeven verkopen omdat ik iets niet kan en ik wil weten waar ik het over heb.

Jelmer Volbeda Leeftijd: 20 Opleiding: Civiele Techniek

‘Niet toegeven aan mijn luiheid is lastig’ De tentamenweek viel tegen. Ik had twee onvoldoendes en ik had sommige vakken naar mijn gevoel goed gemaakt en die kwamen dan toch minder goed terug. De vraagstelling is op het hbo toch anders, dat is even wennen. Van het vak constructies had ik bijvoorbeeld gedacht dat ik het beter had gedaan. Ze passen hier andere methodes toe, misschien ligt het daaraan. Mijn ouders zeggen dat ik niet genoeg gedaan heb, maar ik vond van wel. Ik heb geoefend en geleerd en ik ben een paar weken van tevoren begonnen. De discipline ontbreekt nog wel eens, maar ik doe nu aanzienlijk meer aan school dan dat ik gewend ben!

Jelmers hele familie zit in de Civiele Techniek en ook hij wil niets liever dan daarin terecht komen. Des te meer reden om de opleiding zo snel mogelijk af te ronden.

20

H/LINK • 26

Mijn plan om het versnelde traject te volgen is niet doorgegaan – je mag dan geen onvoldoendes hebben. Maar gelukkig mag ik de opleiding alsnog in 3,5 jaar afronden.

Dat komt omdat ik op het mbo al meerdere stages heb gelopen en nu een stage minder hoef te doen. Ik vind het wel leuk

Ik vind de studie dan ook nog steeds erg leuk. Er is veel variatie en er is een goede balans tussen theorie en praktijk. Inmiddels ben ik ook helemaal gewend aan het gebouw.

Het enige dat tegenvalt is mijn rooster, dat is nu heel slecht. Ik heb heel veel gaten en tussenuren van minimaal twee uur.

Meestal ga ik met klasgenoten ergens in de stad wat eten en drinken. Dat is wel een dure hobby, maar het is gewoon gezellig.

Ik merk wel dat er nu al veel mensen gestopt zijn, maar ik ben zeker van plan om te blijven. Ik ben eraan begonnen en dan moet je het ook afmaken. Ik weet ook gewoon waar ik naar toe wil. Ik zit hier perfect!

Gelinkt Link is benieuwd wat een eerstejaarsstudent aan De Haagse nu eigenlijk allemaal meemaakt, dus volgen wij Jorge-Luis, Ruoqi, Cheryl en Jelmer tijdens hun propedeusejaar. In september om dit jaar op z’n minst m’n P te halen, nu versneld niet gelukt is.

Ik ben redelijk lui van mezelf, dus misschien is het zo ook wel goed in dat opzicht, dan kan ik het wat rustiger aan doen. De studie bevalt verder prima, ik heb het echt naar mijn zin. Er is soms wel wat chaos en onduidelijkheid in hoe dingen geregeld worden. Er is onduidelijkheid over de stof, je weet de helft maar van wat je moet leren, of je weet niet wanneer je nou precies een opdracht moet inleveren. Dat vind ik wel jammer.

Het is lastig om niet toe te geven aan mijn luiheid, maar ik moet gewoon opletten en lessen volgen, anders ga je achterlopen.

En dat wil ik niet, dus ik moet wel!

‘Door de obstakels daalt mijn motivatie’ Als ik realistisch ben, dan ga ik dit jaar niet halen. Er zijn een paar vakken waar ik moeite mee heb, waaronder het vak Engels. Dat heb ik sinds de basisschool niet meer echt gehad, maar er wordt nu wel verwacht dat je al op een bepaald niveau Engels kan spreken, en dat kan ik niet. Ik wil gewoon niet meer naar die les omdat ik het niet kan volgen. Ook vind ik het vak Nederlands lastig. En als je dat niet goed beheerst, heeft dat ook invloed op andere vakken waarbij je bijvoorbeeld verslagen moet schrijven.

Soms denk ik: ‘waarom kom je naar school als je weet dat je echt slecht bent?’

Eigenlijk voel ik me ook te oud voor school.

Soms wil ik gewoon maar gaan werken,

deel 2

introduceerden we ze. We zijn twee maanden verder, de nieuwigheid is eraf en de eerste tentamenweek zit er alweer op.

Hoe gaat het nu met ze? tekst Christin Zitter • beeld Bas Kijzers

‘Die zeven was goed voor mijn zelfvertrouwen’ Toen ik me voorbereidde op de tentamens, had ik geen idee wat ik kon verwachten. Ik was wel zenuwachtig, maar mijn klasgenoten waren gewoon relaxed.

Daardoor werd ik ook relaxter.

Tentamens hier zijn anders dan in China.

Daar is het veel strenger. Je mag niets meenemen en niet praten. Hier mag je zelfs je tas meenemen en naast je neerzetten, terwijl je in China niet eens je eigen pen mag gebruiken. Ik moest ook voor een cijfer een presentatie geven in het Engels.

Het is moeilijk om dat voor het eerst te doen, en dan ook nog voor een klas met

want om met 26 jaar nog steeds op school te zitten... Ik ben de oudste jongen van de klas! En als ik deze vier jaar heb afgemaakt, ben ik dertig. Ik denk dat werkgevers dan niet voor mij gaan kiezen omdat ik te oud ben. Ik bedoel, er zitten jongens in m’n klas die nu 17 zijn, met 21 zijn ze klaar. Dan kiest een werkgever toch liever voor een jonger iemand die langer bij ze kan blijven en waar ze nog in kunnen investeren? Bovendien zijn zij beter, want zij zijn gewoon Nederlanders die de taal goed spreken.

Ik wil dit schooljaar in ieder geval wel afmaken. Mijn prioriteit ligt bij school.

Aan de ene kant is het zonde als ik het niet haal – ik heb er al zoveel tijd in gestoken.

Je begint met veel enthousiasme aan het schooljaar, maar omdat er zoveel obstakels zijn, daalt je motivatie. Je wilt wel, maar het gaat gewoon niet. En wanneer je het toch probeert, krijg je alsnog een onvoldoende. Dat houdt je tegen.

Jorge-Luis Santos Zapata Leeftijd: 26 Opleiding: Bedrijfskunde MER

Ruoqi Wang Nederlandse studenten die veel vloeiender in Engels zijn dan ik. Uiteindelijk haalde ik een 7, dat was wel goed voor mijn zelfvertrouwen. In China heb je niet zulke vakken als presenteren en projectmanagement.

In China doe je meer kennis op, maar hier leren ze je ook praktische vaardigheden.

Ook word je hier veel breder opgeleid en focus je je niet alleen op een vakgebied, zoals in China meer het geval is. Ik vind dit realistischer, want hiermee ben je beter voorbereid op de echte wereld.

Met mijn huidige rooster ben ik op vrijdagen vrij, maar die vul ik met allerlei extra activiteiten. Ik wil mijn tijd hier niet verspillen met niks doen en slapen, daarvoor zijn er te veel dingen die ik wil proberen en doen. Want als ik later oud ben, dan wil ik tevreden terugkijken op mijn studententijd met het gevoel dat ik er alles uit heb gehaald. En ik weet dat er veel mensen zijn die mijn kans zouden willen hebben. Ik heb die kans wel, dus die moet ik zorgvuldig benutten.

•

Benieuwd hoe het verdergaat met Cheryl, Jorge-Luis, Jelmer en Ruoqi? In maart meer.

De Dominicaanse Jorge-Luis verhuisde vanuit Curaçao naar Nederland om te gaan studeren. Na een jaar Bedrijfseconomie, switchte hij naar Bedrijfskunde MER.

Leeftijd: 18 Opleiding: European Studies

Een hele stap, verhuizen van Beijing, China naar Den Haag, zeker met al die cultuurverschillen. Maar Ruoqi deed het.

26 • H/LINK

21

Juweeltjes Lezersactie

Win

drie maanden gratis naar de film

Vlaams liefdesdrama schuwt waarheid niet Dat twee totaal verschillende mensen ontzettend veel van elkaar kunnen houden, daarover gaat de film The Broken Circle Breakdown van de Vlaamse regisseur Felix van Groeningen. Toch is de film geen zoetsappige rozengeur en maneschijn.

Waar Van Groeningen in De Helaasheid der Dingen het persoonlijke leed van de hoofdpersonages op een laconieke manier verbeeldt, vat hij de koe bij deze film op een rauwe manier bij de hoorns. Geen poespas met verdriet verpakt in veel symboliek.

Nee, het leven is niet altijd even leuk en dat laat deze film zien met ruzie, depressie en woede.

Wanneer de gevoelige Didier (Johan Heldenbergh) de nuchtere Elise (Veerle Baetens) kennis laat maken met zijn countrymuziek, valt ze als een blok voor hem. Al gauw weet zij haar werk in haar eigen tattooshop te combineren met een carrière als zangeres bij de band van Didier. Hun liefde voor elkaar wordt bezegeld wanneer hun dochter Maybelle ter wereld komt. Als Maybelle heel erg ziek wordt, is het nog maar de vraag of Didier en Elise zich kunnen houden aan de afspraak die zij bij het altaar hebben gemaakt.

Wanneer het noodlot toeslaat weet de kijker eigenlijk al waar het verhaal naartoe gaat. De opvallende montage houdt de aandacht echter bijzonder goed vast. In de tijdlijn van The Broken Circle Breakdown is zoveel geknipt en geplakt dat

22

H/LINK • 26

de kijker goed scherp moet blijven om het verhaal tot in de puntjes te volgen. Behalve in tijd schakelt de film ook tussen emoties, waardoor het contrast tussen geluk en ongeluk nog duidelijker en pijnlijker wordt.

Welkome rustpunten zijn er wanneer Baetens en Heldenbergh hun zangstemmen, die ontzettend goed bij elkaar passen, laten horen en op hun manier countrymuziek meer dan dragelijk maken. • LH

lllll

The Broken Circle Breakdown Nu in het filmtheater

‘Stap in de wereld van film’, is de slogan van Cineville. De pas die zij aanbieden geeft je voor 18 euro per maand onbeperkt toegang tot alle aangesloten filmtheaters. Vond je die eerst alleen in Amsterdam, sinds de herfst is de Cinevillepas geldig in Rotterdam, Den Haag en Delft.

Dat Cineville nieuw is in Den Haag en Delft mag Link vieren door drie Cineville-kwartaalpassen weg te geven. Dat betekent dus drie maanden voor nop naar films op de negentien locaties, zoals Filmhuis Den Haag en Filmhuis Lumen in Delft. Ook geeft de pas toegang tot speciale programma’s als talkshows, voorpremières en filmfestivals. Weet je even niet wat je moet kiezen, dan vind je op Cineville.nl naast de actuele draaitijden ook filmbeschrijvingen en recensies. Is je honger naar filmkennis dan nog niet gestild, dan surf je verder naar filmnieuws, columns, trailers, festivaltips, achtergrondartikelen en interviews.

En december is natuurlijk lijstjestijd: Cineville nodigt BN’ers en geselecteerde filmfreaks uit hun top 5 met films van 2012 te benoemen.

Wil jij kans maken op een van die Cineville-passen en drie maanden onbeperkt naar de film? Mail dan uiterlijk 9 januari aan link@hhs.nl wat jouw favoriete filmhuisfilm van 2012 is. Vergeet niet je studie, voor- en achternaam, woonadres, geboortedatum en telefoonnummer in je mail te vermelden.

Welcome to O’Casey’s Irish Pub

O’Casey’s is the biggest international bar of tm The Hague Come in and enjoy a pint of and some of our traditional Irish food. We offer daily entertainment on 2 floors and in Sarah’s Garden wich used to be part of our Queen’s Royal Gardens

Noordeinde 140 The Haque Holland • www.ocaseys.nl

Folder+ beveiligt je smartphone Aan beste vrienden vertel je alles. Maar zou je zomaar je pincode of e-mailwachtwoord willen delen? Voor alle geheimen die je graag voor jezelf houdt, is deze app ontwikkeld.

Met Folder+ kun je al je privégegevens op een beveiligde manier bewaren zonder je toestel te vergrendelen. Kies uit een wachtwoord met cijfers of letters. Sla de gewenste gegevens op in deze app waar alleen jij toegang tot hebt. Zo is het mogelijk om specifieke foto`s beveiligd op te slaan. En kun je notities en speciale contacten beveiligen.

Inbrekers maken geen kans. Er wordt namelijk automatisch een foto gemaakt van de persoon die een fout wachtwoord invoert. Verder zit er een privé-browser in de app zodat je naar websites kunt surfen zonder dat iemand daar achter kan komen. • TdJ/MC

TIPS VAN...

… Heleen Geerts

Heleen Geerts, coördinator Praktijkbureau bij de opleiding Small Business and Retail Management, houdt zoveel van skiën dat ze haar ski-atlas dagelijks openslaat. Ze heeft veel gereisd en leest graag boeken.

Verder raakt ze enthousiast van gedreven mensen. ‘Iedereen heeft iets ondernemends in zich om te ontwikkelen en vooruit te komen.’ tekst Saliha Agzannay • beeld Mieke Barendse

Gratis in de App Store Compatible met: iPhone, iPad en iPod Touch Meer info: http://folderpl.us

Je leert door herhaling Mocht je er einde kalenderjaar achter komen dat je nog wel wat studeertips kan gebruiken, dan heeft student Harm Hoeksema een handzaam boekje geschreven: Studeren doe je zo! Handboek voor (aankomende) studenten. Vol tips over bijvoorbeeld het vinden van je studieritme, succesvol samenwerken en het voorbereiden van tentamens.

Twijfel je over je studie, dan heb je misschien iets aan zijn advies hoe

je studiekeuze te maken. Voor het vinden van een goed studieritme hamert Harm op discipline (‘Gewoon doen,’ moedigt hij aan). Maar of het lezen van die tip je nou echt een schop onder je kont geeft…

Toch bevat het boekje naast wat open deuren aardige adviezen, bijvoorbeeld over het kiezen van de juiste studenten om succesvol mee samen te werken. Tot slot heeft Harm nog bedacht dat herhaling een uitstekende manier is om te leren.

Dus geeft hij sommige tips gewoon een paar keer. • DdB

lllll

Studeren doe je zo Harm Hoeksema Prijs: € 12,95

BEDIENEND PERSONEEL GEZOCHT!!!!

Ben je zelf geïnteresseerd of ken je iemand die ons team in de bediening wil komen versterken?

Neem contact met ons op via de website, facebook, mail of gewoon telefonisch (070-3547874).

Ervaring is handig maar niet noodzakelijk. We hebben mensen nodig voor de weekenden, vakanties en feestdagen!

Wij horen het graag. ‘t Pannekoekenhuisje Scheveningen Strandweg 17-17a • 2586 JK Scheveningen • 070 354 78 74 www.hetpannekoekenhuisje.nl scheveningen@hetpannekoekenhuisje.nl

Boek > Ondernemen in allianties en netwerken – Jaap Boonstra (2007) De rode draad in mijn carrière is relatiemanagement: mensen en bedrijven daar linken waar het kan. Dit interessante boek helpt me daar verder bij.

Film > La meglio gioventù (2003) Ik ben gek op Italië. Deze familiekroniek (vertaald: de beste jeugd) laat de maatschappij vanaf de jaren zestig zien en voert je langs verschillende historische gebeurtenissen in Italië. Hij duurt zes uur en heeft een fantastische verhaallijn.

Muziek > Born and Raised – John Mayer (2012) Laatst genoot ik samen met 65 duizend anderen op het Malieveld van Coldplay. Ik luister graag naar Frank Boeijen en Miles Davis, maar ook Chopin en de Counting Crows staan op mijn Ipod. Als ik echt maar één cd mag meenemen op vakantie dan zou het nu John Mayer worden. Net zoals ik speelt hij gitaar en hij heeft een waanzinnige stem.

Film > Intouchables (2011) In deze film zit zoveel humor over rauw verdriet. Het is zo bijzonder hoe twee levens en twee karakters elkaar kruisen en zo beïnvloeden. De rijke, maar vanaf zijn nek verlamde Philippe en Driss – een jongen uit de buitenwijken van Parijs – geven een andere wending aan elkaars leven.

Boek > Power of One - Bryce Courtenay (1989) Een gedreven Zuid-Afrikaan die ik tegenkwam in een hostel in Australië, raadde mij dit boek aan.

Ik zal die man nooit vergeten. Power of One is een historische roman die zich afspeelt in Zuid-Afrika.

Het verhaal, dat speelt in de jaren dertig en veertig, volgt een jongetje met veel wilskracht en doorzettingsvermogen.

26 • H/LINK

23

Het saaie college Sudoku 8

4 7

3

9

6 7 6

6 3 2

7

5

5

4

8

1

1 2

2

H/LINK • 26

8 1

4

24

5

6

9 5