Link 27: Stop met pamperen

februari 2013

27

magazine van De Haagse Hogeschool

Teamleiders zijn boos Punten scoren met Serious Request Win een diner voor twee

stop met pamperen

Spotlight

Delfts blauw bij nacht

‘Leuk om ook eens in de avond naar het museum te kunnen,’ vindt Sieds Medemblik, student Industrieel Product Ontwerpen. Hij ging 16 januari met Night at the Museum mee naar het Gemeentemuseum. tekst Lotte Hoes • beeld Bas Kijzers Het Gemeentemuseum opende namelijk in de duistere avonduren zijn deuren voor iedereen die gratis naar binnen wilde en vanuit De HHs reisde een complete bus af. Bezoekers namen deel aan workshops en rondleidingen bij verschillende tentoonstellingen, zoals Het wonder van Delfts blauw, waarbij een collectie Delfts aardewerk werd gepresenteerd. Medemblik was vooral enthousiast over het tijdstip: ‘Door school kan ik alleen in het weekend naar musea. Het lijkt me leuk om vaker aan het einde van een doordeweekse dag met vrienden te gaan!’

•

2

LINK • 27

Persweeën

Inhoud 6 Geld ophalen met je minor Studenten Commerciele Economie zamelden geld in voor Serious Request tijdens hun minor Eventmanagement. Wat leer je daar nou van?

15 Stop met pamperen Het Programma Studiesucces is ten einde en de doelen zijn niet gehaald. Wat heeft de hogeschool geleerd? En hoe gaat De Haagse verder met het onderwerp?

22 Onenigheid over Onderwijskader Het College van Bestuur heeft een nieuw Onderwijskader vastgesteld. Link legde het voor aan een docent en een lector.

10 ‘Zoetermeer verhuist hoe dan ook’ 12 Teamleiders zijn boos: ze willen duidelijkheid over hun positie 20 Scriptieprijs: verbeterpunten voor de Haagse gezinscoach

Inpakken In het Parool hebben ze het een paar jaar gedaan. Dan vroegen ze een markante Amsterdammer (who else, het blijft een Amsterdamse krant) waar hij allemaal had gewoond en hoe verknocht hij was aan Amsterdam. Gek genoeg las ik nooit van zo iemand: ‘Amsterdam, ik vind er geen moer aan, maar je moet ergens wonen’ – zo chauvinistisch was het Parool dan wel weer. Maar dit terzijde. Sinds deze maand denk ik serieus na over een mooie jatwerkrubriek in Link: vraag gewoon eens aan een willekeurige medewerker die langer dan een jaar op de hogeschool werkt om al z’n werkplekken aan te wijzen en graaf daar naar de leuke anekdotes. Meer dan zo’n kapstok is helemaal niet nodig voor een rubriek, want die anekdotes liggen voor het oprapen.

Vanwaar het idee om deze gewoon es van het Parool te pikken?

De redactie verhuist weer. Mijn eigen werkplekcarrière begon vier jaar geleden op de redactie van Atrium (zo heette de voorganger van Link), waar ik de kamer deelde met een kunstwerk dat nog het meest op Wall-E leek, en liefst vier redacteuren. Die mensen waren aan het eind van het jaar allemaal weg (ik houd hardnekkig vol dat dat niet door mij kwam, maar ik heb de schijn tegen), Wall-E vertrok zelfs met de noorderzon. Halverwege 2010 verhuisde ik ‘fysiek’ naar vier deuren verderop, en ‘administratief’ van het Bestuursbureau naar de dienst Communicatie. Een jaar later schoof ik op eigen verzoek weer een deurtje terug, zodat sindsdien de redactie weer netjes is geconcentreerd op één kamer. Grappig genoeg was onze voorganger daar het Evenementenbureau, dus bij gebrekkig doorkomende adreswijzigingen leer je en passant ook de ins en outs van de organisatie van een evenement kennen.

Rubrieken 4 Je geliefde in beeld 5 Even bellen met Tijs van de Poll, programmacoördinator Stukafest 9 Was getekend: Shiraz Moenne (AFM) 11 Onder de hamer 19 Melting pot: dansen rond Arubaans vuur

over link

26 Juweeltjes: met sportieve tips en winactie romantisch diner

Tussen de productie van dit nummer door pakte de hele club onverwacht haar biezen, zodat ik weer op de plek zit waar ik vier jaar geleden begon. Één verhuizing per jaar, gemiddeld. Ik kijk alweer reikhalzend uit naar de volgende. Ik weet nog wel wat kamers met een mooi uitzicht.

Er zijn ongetwijfeld meer mensen met een indrukwekkende verhuiscarrière, zowel op school als privé. Het mooiste verhaal wordt beloond. Mail me maar.

•

René Rector Hoofdredacteur Link ‘woonachtig’ op redactieadres Ovaal 1.02. r.rector@hhs.nl

Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool. Redactieadres Locatie: Ovaal 1.02 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag e: link@hhs.nl f: 070 445 7554 i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796), Lotte Hoes (070 445 8796, stagiaire) Studentredacteuren Yvonne Bal, Anjani Bhairosingh, Ilse van Beest, Esther Bliek, Martin Cok, Patty Elbersen, Ruurd de Graaf, Can Guneyli, Kerttu Henrikson, Tim de Jong, Stefan van Klink, Martina Koleva, Simone Krouwer, Paul van Leeuwen, Yvonne Rijff Medewerkers Dave van Ginhoven, Christin Zitter Strip Margreet de Heer Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Kim Eijkelhof, Thirjeet Gurwara, Bas Kijzers, Anke Nobel, Mireille Schaap, Loek Weijts Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn Postbus 4130, 1620 HC Hoorn e: info@bureaunassau.nl t: 020 – 623 0905 f: 020 – 639 0846 i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Link verschijnt maandelijks. Het volgende nummer (Engels) komt uit op 14 februari.

In het Nederlands verschijnen we weer op 7 maart.

27 • LINK

3

In beeld Valentijnsdag Wow! De (liefdes)bijdragen van deze maand zijn hartverwarmend.

Met de klok mee: Studente Informatiedienstverlening & -Management (IDM) Jeske Woudstra ([1], met roos) weet dat er ook nog romantische vriendjes bestaan. Pabo-medewerkster Marie Hijmans [2] geniet van een romantisch balletmoment. Voeding & Diëtetiekstudent Nina de Jongh [3] schreef zelfs een intiem gedicht voor haar (HHs-)vriend Duco. Een indruk: ‘Je laat me lachen / Ik kan mezelf bij je zijn / Je bent er voor me als ik je nodig heb / Dicht bij jou voel ik me heel fijn’. Noelia Caro, van European Studies (ES), schrijft een ode aan haar vriend Kris [4]. Voor haar is hij, zonder twijfel, ‘de leukste en liefste man die er bestaat’. Ingrid van Ruyven, ook van ES, kent Laurens [5] pas een jaar, maar weet zeker dat zij nog heel lang bij elkaar blijven. Lisanne Fioole van Bewegingstechnologie [6] werd gedumpt en vond Roel. Inmiddels zijn ze alweer twee maanden ‘supergelukkig’. Bram van der Linden (Commerciële Economie) is ‘stiekem verliefd op al zijn vriendinnen’ [7], maar Denise (onder) is toch wel de ‘allerleukste!’ Voor Maike Mak (IDM) is het afzien, want haar vriend [8] woont in Macedonië.

Na zes maanden kon ze tijdens de jaarwisseling eindelijk haar ‘allerliefste vriendje’ weer zien. Maar de mooiste verstrengeling vinden we die van Amber Swensen (Pabo) en haar vriend Robbert van Putten [9].

Ze schrijft: ‘We zijn nu ruim vijf jaar bij elkaar en nog steeds heel erg verliefd!’ En dat is te zien.

Wil jij met je vriend(in) romantisch uit eten? Blader dan door naar de lezersactie (pag. 26).

4

H/LINK • 26

[1] [2]

[9]

[8]

[7]

Even bellen met Tijs van de Poll [3]

[4]

‘Doe schone sokken aan’ Genieten van muziek, dans, theater, cabaret, literatuur en poëzie in studentenkamers: dat is waar Stukafest (Studentenkamerfestival) voor staat. Op 14 februari vindt het festival voor het eerst plaats in Den Haag. Vierdejaars Culturele en Maatschappelijke Vorming Tijs van de Poll is programmacoördinator. tekst Paul van Leeuwen • beeld Mieke Barendse

[5]

Wat is Stukafest?

[6]

Een jaarlijks terugkerend festival in twaalf steden. Den Haag wil zich profileren als een studentenstad. Met het aantal studenten zit het wel goed, maar niet met de belevenissen. Cultuurbureau Acku heeft daarom gezorgd dat het Stukafest ook naar Den Haag komt. In veertien studentenkamers verspreid over de stad treden bekende en onbekende artiesten op voor zo’n twintig man.

Dat wordt lekker knus…

Vaak treedt de artiest op in de gemeenschappelijke ruimte, maar soms ook in de slaapkamer. Daarom hebben we het logo: ‘stinkende sokken verboden’, want anders wordt het natuurlijk snel benauwd.

We hebben ook elke kamer gecheckt op ligging en of ze niet te smerig zijn. Ik zie dat de deelnemende studenten enthousiast zijn en hun best doen. Maar het blijven natuurlijk studentenkamers.

Was het moeilijk om studenten zover te krijgen hun kamer beschikbaar te stellen?

Ook 50 euro?

Computers zijn niet meer weg te denken uit ons dagelijkse leven en dus ook niet meer uit jouw studieleven.

En Link is nieuwsgierig naar hoe jouw desktop eruitziet (en niet stiekem eerst opruimen). Schittert er een mooie natuurfoto, kijk je in de ogen van je vriend(in) of staat het bol van de documenten?

Stuur je screenshot uiterlijk dinsdag 26 februari naar link@hhs.nl. We lezen graag wie je bent en wie/wat we op je desktop zien. De winnaar krijgt 50 euro.

In het begin was het even zoeken. Toen de eerste studenten zich eenmaal hadden aangemeld, deed de mond-tot-mondreclame de rest. Bijna elke student vindt huisfeesten tof en als er bekende artiesten komen is het helemaal gaaf.

Nog tips waar we zeker naartoe moeten?

Tim Vantol en Friends of the Family vind ik absoluut aanraders.

Tim is een artiest die akoestisch speelt. Hij stond in januari op Noorderslag en was erg goed. Waarschijnlijk komt hij met een contrabassist wat het nog mooier maakt! Friends of the Family is aan het groeien en wordt inmiddels vergeleken met Mumford & Sons. Dat zegt genoeg.

Meer info: www.stukafest.nl

27 • LINK

5

Serious Request

‘We zijn trots als een

‘Daar, de camera!’ Een groep jongeren staat bij een glazen huis in Enschede met een cheque van 6.851 euro te wapperen. Het zijn studenten Commerciële Economie die in het najaar van 2012 de minor Eventmanagement volgden. tekst Lotte Hoes / Anjani Bhairosingh • beeld Quintin van der Blonk

6

LINK • 27

dolle!’

L

ars van drie hupt van zijn ene been op zijn andere been. ‘Hij gaat dansen!’ zegt hij, en wijst trots naar zijn oudere broer van zes. Die staat klaar om voor het eerst in zijn leven een heuse dancebattle aan te gaan. De dertienjarige Justen komt juist net van de dansvloer af. De broer van Lars en hij battelen niet alleen voor de lol. Ze zijn in december door een groepje studenten uitgenodigd om in het Nutshuis in Den Haag hun moves te laten zien en zo geld op te halen voor Serious Request. ‘Leuk om op deze manier wat voor het goede doel te doen,’ zegt Justen uitgeput.

Het dansevenement StepUp4babies is bedacht en georganiseerd door studenten van de minor Eventmanagement. Deze minor staat sinds twee jaar in het teken van Serious Request, de goede doelenactie die radiozender 3FM samen met het Rode Kruis organiseert. De studenten moeten in groepjes evenementen bedenken en uitvoeren om zoveel mogelijk geld op te halen voor deze actie. Wat voor evenementen? Dat mogen ze zelf weten, zolang het maar wat oplevert.

De studenten van dit jaar kozen onder andere voor schaatsen, een bingomiddag, een wandeling bij Kijkduin en de dancebattle. ‘We hebben wel veel geleerd van dat organiseren,’ zegt David Tobing, een van de organisatoren van StepUp4babies. Binnen zijn groep waren er mensen met contacten in de danswereld, waardoor de dancebattle mogelijk was. ‘We hebben 635 euro opgehaald, ook door een loting en wat giften,’ vervolgt hij blij.

Ook de docenten, Arno van Dijk en Joanne Heidinga, zijn erg tevreden. Niet alleen over het dansevenement, maar over het verloop van de gehele minor. ‘We zijn trots als een dolle! Het was een hele creatieve groep en er waren veel verschillende ideeën. We hebben gezien dat heel veel studenten handig gebruik maakten van hun netwerk. Bijvoorbeeld bij de bingo. Dat was in

Studenten van de minor overhandigen de cheque aan Rode Kruismedewerker Linda Terhage.

27 • LINK

7

Justen danst om geld op te halen voor Serious Request. een tehuis waar de oma van een van de studenten had gewoond. En ze bouwden natuurlijk ook een netwerk op. Eén van hen heeft er zelfs een stage aan over gehouden,’ zegt Van Dijk.

den om alsnog wat geld op te halen. Toch bleef de opkomst laag, waardoor ook de geplande loting, die zij voor na het schaatsen hadden gepland, niet doorging. ‘We kregen te weinig publiciteit,’ concludeert een van de organisatoren.

Eigen bedrijfje ‘Bingo!’ Een oudere dame staat op en schuifelt met haar kaart naar het podium toe, waar hij wordt goedgekeurd. Blij keert ze terug naar haar tafeltje. Met een kerstkrans, een bon om een keer gratis naar de kapper te gaan en een gigantische fruitschaal is zij de grote winnaar van de dag. ‘Ik heb geen idee wat Serious Request is, eigenlijk.’

Ze port een vriendin in de zij. ‘Rie, weet jij het?’

De communicatie verliep niet alleen bij de bingomiddag wat stroef. Eigenlijk had elke groep hier in meer of mindere mate problemen mee. Een van de acties – een avond speeddating – werd dat zelfs fataal. De studenten moesten het evenement vanwege gebrek aan deelnemers afzeggen, waarna ze gauw een schaatsbaan wisten te vin-

De bewoners van de Zonnehuisgroep in Vlaardingen concentreren zich op de bingo.

8

LINK • 27

‘Die PR en communicatie moeten echt beter,’ blikt docent Van Dijk terug. Hij benadrukt dat de studenten het slagen van hun evenement niet altijd even goed in de hand hadden doordat ze met externe opdrachtgevers werkten. ‘Falen is trouwens ook een goede leerschool,’ voegt Heidinga toe. ‘Ze moesten het allemaal zelf uitzoeken en runden eigenlijk een eigen bedrijfje.’ Volgens haar is de minor een testcase voor studenten Commerciële Economie die nog niet zeker weten of ze eventmanager willen worden. ‘Laatst sprak ik een student die vertelde dat ze nu in elk geval wist wat ze later níet wilde gaan doen. Maar het was heel mooi om hun enthousiasme te zien toen we de cheque overhandigden aan het Rode Kruis, daar in Enschede.’

•

Was getekend Iedere maand maakt een Academiedocent van het Jaar een portret van zichzelf. Hoe weerspiegelt deze tekening zijn docentschap?

‘Ik ben een generalist, geen specialist’ In 2011 maakte Shiraz Moenne de overstap van het bedrijfsleven naar De HHs. Een jaar later is hij Academiedocent van het Jaar en wordt hij door studenten en collega’s geroemd om zijn betrokkenheid en positieve energie.

Shiraz Moenne

Academiedocent van het Jaar bij Accounting & Financial Management Leeftijd: 37 Docent: Bedrijfsadministratie, Financiering, Marketing Sinds: 2008 In steekwoorden: Allround performer, enthousiast, passievol, motivator

tekst Ruurd de Graaf • beeld Mieke Barendse / Shiraz Moenne

Wat zien we op de tekening?

Mijn positie op de weg die de student doorloopt gedurende zijn of haar studie. Ik begin langs de zijlijn, maar op een essentieel punt (de rotonde) ben ik de verkeersagent die de student de goede kant op stuurt. Het lijkt een rechte weg richting je propedeuse of afstuderen, maar door nevenactiviteiten neem je nog wel eens een zijweg. Je moet een balans tussen die activiteiten – ‘zijwegen’ – en je studie zien te vinden, anders raak je uit koers of blijf je maar cirkelen rond de rotonde. Als docent en als mens probeer ik mijn studenten te coachen, ze richting te geven en ze te motiveren.

Hoe motiveer je studenten om de goede weg te kiezen?

Allereerst vertel ik mijn studenten altijd dat het helemaal niet erg is dat ze zijwegen nemen en soms wat uit koers raken.

Het belangrijkste is dat ze die balans vinden. Ook vraag ik ze vaak een keuze te maken: je gaat ervoor of je gaat er niet voor. Twijfelen is geen optie want dat kost tijd en tijd is iets wat we niet kunnen beïnvloe-

den. Verder probeer ik met mijn passie voor het vak en mijn enthousiasme de studenten te motiveren om echt voor hun studie te gaan.

zodat ze goed op koers blijven.

Verder probeer ik mijn lessen interactief en dynamisch te maken, wat soms lastig is bij droge stof.

Hoe zou jij je lesstijl omschrijven?

Wat maakt jou een goede docent?

Eigenlijk als heel klassiek. Ik begin altijd met het behandelen van de theorie en bekijk daarna het huiswerk samen met de studenten. Ik motiveer ze om iedere week wat bij mij in te leveren

Ik ben iets te bescheiden om mijzelf na een jaar al een goede docent te noemen. Elke dag leer ik weer nieuwe dingen over mijzelf en ook over studenten.

Wat ik vooral belangrijk vind,

is luisteren naar de studenten. Door studenten op hun gemak te stellen en een sfeer te creëren waarin ze hun ei kwijt kunnen, schep je een vertrouwensband. Ik ben eigenlijk een soort kameleon: soms ben ik docent, soms verkeersagent en soms een coach voor de studenten. Ik wil ook geen specialist zijn, ik ben meer een generalist.

Allround zijn komt altijd van pas mijn vak.

•

27 • LINK

9

Verhuizen

De academie ICT en Media in Zoetermeer gaat verhuizen. In september moeten studenten en docenten verhuisd zijn naar de Innovatiefabriek in dezelfde gemeente. Het wachten is alleen nog op het ondertekenen van de overeenkomst met de verhuurder… al weet niemand wanneer die exact plaatsvindt. tekst: Lotte Hoes • beeld: Bas Kijzers

Cees van Diest op de plek waar het allemaal moet gebeuren: de Innovatiefabriek

‘Zoetermeer verhuist

hoe dan ook’ D e Innovatiefabriek, een voormalige margarinefabriek aan de Bleiswijkseweg, moet een grote smeltkroes worden van verschillende bedrijven en opleidingen die iets te maken hebben met ICT. Nu zit de academie nog in een gebouw waar eigenlijk geen school in mag zitten.

De Innovatiefabriek leent zich een stuk beter voor de opleidingsfunctie, meent locatiemanager Cees van Diest. Dat komt vooral, omdat een deel van de fabriek al ‘bewoond’ wordt door ICT-bedrijven. Een groot inpandig plein moet dit voorjaar volgens de plannen verbouwd worden tot een kantine, een eerstejaarslesruimte en een ontmoetingsplaats tussen medewerkers van die bedrijven en studenten. ‘Mensen kunnen ons hier aan het Bredewater niet vinden, maar in de

10

LINK • 27

Innovatiefabriek ontstaat echt een community en daar hebben studenten wat aan. Alle bedrijven die er zitten, willen wel met ons samenwerken.’

Wat meegaat naar Zoetermeer-Oost, is het onderwijsconcept waarbij groepen studenten elk een eigen cubicle – een hokje in een grote ruimte waar studenten in kunnen werken – hebben. ‘We krimpen in van 3.300 vierkante meter tot 2.000 vierkante meter,’ zegt Cees van Diest. ‘Maar we gaan wel efficiënter clusteren. Er komen minder cubicles en de eerstejaars komen voornamelijk in de grote ruimtes te zitten.’

Dat klinkt allemaal aardig, maar eigenlijk is de verhuizing nog helemaal niet zeker. In de planning staat

Onder de hamer dat de academie in september over moet zijn, maar de papierwinkel is allesbehalve op orde. Er is nog geen huurcontract ondertekend en ook de vergunningen zijn nog niet rond, terwijl de gedoogvergunning om les te geven aan het Bredewater in september afloopt.

Als het nieuwe huurcontract getekend is, dan volgt nog een verbouwing van een paar maanden. Dat wil dus zeggen dat de krabbels snel moeten volgen, wil ICT en Media het volgende collegejaar in de fabriek kunnen starten. ‘Het laatste wat ik heb gehoord is dat dit op 1 februari gebeurt,’ zegt Van Diest en hij schetst het meest rooskleurige scenario. ‘De bouwvakkers kunnen dan bij wijze van spreken op 2 februari beginnen met verbouwen. Dan kunnen wij op 1 augustus verhuizen, en hebben we in september de grote opening.’

We moeten knopen doorhakken

Geen zevende herkansing Student B. wil voor het nieuwe schooljaar begint afstuderen, maar haalt zijn minor niet. Hij wil een extra herkansing, maar de Examencommissie is niet van plan die te geven. tekst Kelly Haak

De feiten Student B. van de opleiding Culturele en Maatschappelijke Vorming dient een verzoek in bij de Examencommissie voor een extra herkansing voor een tentamen van een minor van een andere academie die hij in collegejaar 2010-2011 volgde. B. wil aan het einde van het studiejaar 2011-2012 afstuderen om een langstudeerboete te voorkomen. De Examencommissie wijst het verzoek af.

De argumenten Het wachten is volgens de locatiemanager dus op groen licht. ‘De Haagse en de eigenaar van het gebouw zijn het nog niet eens over de duur van het huurcontract.’ Volgens Van Diest wil De HHs een huurcontract sluiten voor vijf jaar, maar dat vindt de eigenaar van het gebouw niet rendabel. Hij betaalt de verbouwing en pleit daarom voor een overeenkomst die ten minste tien jaar beslaat. ‘Het wordt nu wel tijd om knopen door te hakken. Anders wordt het lastig om nog per 1 september over te gaan,’ aldus Van Diest.

Overigens is niet alleen het moment waarop de school verhuist een precair punt. Van Diest maakt zich ook zorgen over de bereikbaarheid van de nieuwe locatie.

‘Er komt nu vier keer per uur een interliner vanaf station Zoetermeer Oost in de buurt, maar da’s nog altijd wel even lopen. Het OV zou flink uitgebreid worden met een halte voor de deur, maar daar is een streep doorheen gehaald nu de bouw van de geplande Factory Outlet Centre Bleizo van de baan is. Het winkelcentrum zou in de buurt van de Innovatiefabriek komen,’ licht Van Diest toe. ‘Studenten hebben gezegd dat ze het op zich niet erg vinden om tien minuutjes langer te reizen, zolang het onderwijsconcept dat we nu voor ogen hebben maar blijft zoals het nu is.’

In of na september, verhuizen doet ICT en Media sowieso. De huidige locatie is een kantoorpand en daar mag je eigenlijk geen onderwijs aanbieden.

De gemeente Zoetermeer heeft dat probleem voorlopig opgelost door middel van een gedoogvergunning.

Die blijft ook nog wel even doorlopen als het plan vertraging krijgt. ‘Maar verhuizen is echt een must,’ zegt Van Diest.

B. vindt dat er onvoldoende rekening is gehouden met het verschil in kennis tussen studenten van binnen en buiten de academie. Ook bevatte het tentamen veel nieuwe stof en wijzigingen vergeleken met het jaar ervoor. Verder kon hij de lessen niet volgen doordat hij aan zijn scriptie werkte en vergat hij zich daardoor in te schrijven voor de hertentamens. Daarnaast vindt B. dat de opleiding hem lang niet op de hoogte hield van ontwikkelingen binnen de minor.

De tegenargumenten De Examencommissie geeft aan dat het normaal is dat studenten van de organiserende academie een lichte voorsprong hebben.

Op de hoogte blijven is de verantwoordelijkheid van de student.

B. kreeg zes kansen om de minor te halen; hij heeft maar van drie ervan gebruik gemaakt.

De uitspraak Het College van Beroep (CvB) constateert dat de wijzigingen slechts een normale jaarlijkse update zijn. De student had de wijzigingen kunnen zien via Blackboard. Verder vindt het dat B. zich niet voldoende inzette, omdat hij slechts drie kansen benutte en hij aangaf het laatste tentamen niet goed voorbereid te hebben. Het werken aan de scriptie is geen argument om lessen en nabesprekingen niet bij te wonen en geen bijles te nemen.

Dat hij nu niet voor september kan afstuderen, is dus vooral zijn eigen schuld. Het CvB verklaart het beroep ongegrond.

•

Niet eens met een beslissing van de Examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/loketrechtsbescherming.

•

27 • LINK

11

Teamleiders

‘Als het blijft aanmodderen heb ik er geen zin meer in’ 12

LINK • 27

De teamleiders van docententeams zijn boos, moe en teleurgesteld. Al jaren zijn ze officieel docentteamleider en meewerkend voorman, maar in de praktijk voeren ze vooral managementtaken uit en komen ze niet of nauwelijks toe aan onderwijs. Al die tijd werkt de hogeschool aan een plan om hun taakomschrijving helderder te krijgen. Wat gaat er mis? Een reconstructie. tekst René Rector / Youri van Vliet • beeld Loek Weijts

‘H

et duurt gewoon te lang,’ vindt Maarten Thissen, teamleider Human Technology.

‘Er ligt al een jaar een plan waarin staat wat mijn taken en verantwoordelijkheden zouden moeten zijn. Voorlopers van dat plan bestaan nog veel langer en zo is het me ook verteld toen ik hier begon: “We zijn bezig om de positie van teamleiders te formaliseren.” Ik wil na vijf jaar weleens weten waar ik aan toe ben.’

Het probleem met teamleiders is dat hun rol onduidelijk is. Officieel beheren ze geen budget en ze zijn ook niet de baas: alle knopen moeten worden doorgehakt door academiedirecteuren. Maar bij academies met veel verschillende opleidingen aan boord, of met heel grote opleidingen, is het voor een academiedirecteur onmogelijk om leiding te geven aan zoveel docenten tegelijk. Dus die hevelen taken als functioneringsgesprekken en budgetbeheer wel zo goed en zo kwaad als het gaat naar hun teamleiders over.

Zo was het niet helemaal bedacht: het is lang de bedoeling geweest dat de teamleider een meewerkend voorman zou zijn. Maar in de praktijk komt daar niets van terecht. Er zijn teamleiders die geen college geven en veertig docenten moeten aansturen, accreditatierondes zelfstandig coördineren en mandaat hebben om het complete budget te beheren. Er zijn ook teamleiders die ieder bonnetje bij de academiedirecteur moeten inleveren omdat ze zelf niet bevoegd zijn om de drankjes van de afdelingsborrel goed te keuren.

Hoe de rol van de teamleider eruit ziet, hangt in de praktijk af van de afspraken die hij met zijn academiedirecteur maakt. Omdat werkwijzen allemaal mondeling worden afgesproken en niet in een duidelijke functieomschrijving zijn vastgelegd, ligt het bordje van de gemiddelde teamleider vol met kleine en grote taken. En dat frustreert.

In april vorig jaar leek er een einde te komen aan een lange periode van frustratie en onduidelijkheid.

Na een langdurige voorstudie van adviesbureau

Leeuwendaal schreef de dienst Human Resource Management (HRM) in opdracht van het College van Bestuur een plan om teamleiders een echt leidinggevende positie te geven. Dat plan gaat ervan uit dat grote opleidingen (meer dan 350 studenten) worden aangestuurd door een opleidingsmanager (salarisschaal 13) met daaronder een of meer docent-teamleiders (schaal 12) die bijvoorbeeld een studiejaar of een afstudeerrichting coördineren. Bij kleinere opleidingen is er één opleidingsmanager (schaal 12). Deze managers krijgen veel meer verantwoordelijkheden en bevoegdheden.

Probleem opgelost? Nee. Het plan stuitte namelijk op verzet. Sinds begin dit collegejaar steekt de hogeschoolraad een stokje voor de invoering van de nieuwe

Je wilt wel mensen die verstand hebben van onderwijs aansturingsmanier. De raad vreest dat het een vrijbrief is om er ‘managerials’ neer te zetten – het soort manager dat eigenlijk niet precies weet wat voor product “zijn” mensen eigenlijk maken. ‘Je wilt wel mensen die verstand hebben van onderwijs,’ licht Frans Joosstens het standpunt van de raad toe. ‘We hebben geen behoefte aan opleidingsmanagers die targets stellen en centjes tellen zonder te weten waar de opleiding voor staat.’

Een principiëler punt is bovendien dat de opleidingsmanagers volgens het plan een salarisschaal hoger uitbetaald krijgen dan docenten. Dat vindt de raad niet vanzelfsprekend. En dan is er nog de angst dat er straks alleen nog maar managers rondlopen.

Saillant detail is dat de hogeschoolraad en het bestuur zich ter verdediging van hun standpunt allebei beroepen op wat de teamleiders er zelf van (zouden) vinden. Dus dat is de redactie hen zelf gaan vragen.

Link kreeg reactie van 26 van hen – bijna de helft van alle teamleiders.

27 • LINK

13

Uit deze groep komen een paar knelpunten overduidelijk naar voren. Ten eerste vindt vrijwel iedereen dat wat ze doen en wat er in hun functieomschrijving staat, erg uiteenloopt. Bijna vier op de tien teamleiders heeft daar zelf wel goede afspraken over gemaakt, maar 62 procent van alle teamleiders vindt dat er (desondanks) problemen ontstaan. ‘Ik krijg de ruimte en waardering om te doen wat ik doe, maar het wordt tot

Dat een besluit al zo lang op zich laat wachten, is een aanfluiting

nu toe niet professioneel opgepakt. ‘Wat wordt nu van mij verwacht?’ vraagt Petra Visser, teamleider Communication & Multimediadesign, zich af. ‘Ben ik een regelaar of ben ik de initiator van onderwijsvernieuwing? Nu doe ik beide.’ Collega Maarten Thissen vult aan: ‘Mijn directeur en ik willen liever dat het duidelijk wordt.’ En Len Middelbeek, teamleider International Communication Management, schetst: ‘Je hebt een andere rol. Je bent, meer nog dan gewone docenten, de schakel tussen de opleiding en het bedrijfsleven en coördineert de aansluiting tussen die twee. Je wilt docenten naar betere prestaties coachen en er is een hoop regelwerk. En vandaar voel je je verantwoordelijk voor de kwaliteit van zo’n opleiding. Vooral op de prestaties van de docenten wil je iets te sturen hebben – die bepalen toch een groot deel van de kwaliteit van de opleiding – maar officieel kan dat dus niet.’

Gebrek aan waardering is een punt bij vijftig procent van de teamleiders, of ze nu goede werkafspraken met hun academiedirecteur hebben uitgedokterd of niet. Hans van der Zwan, teamleider Accountancy, verwoordt de stemming goed: ‘Waardering in de zin van honorering vind ik onder de maat gezien de verantwoordelijkheden en de hoeveelheid te verzetten werk.’ Daar wringt de schoen: teamleiders hebben nu te veel taken (vindt 38 procent), dragen meer verantwoordelijkheid in verhouding tot de huidige salarisschaal (vindt 42 procent) en hebben te weinig bevoegdheden (vindt 35 procent).

Uit de reacties van teamleiders blijkt dat ze het bestuur, maar vooral de hogeschoolraad verwijten dat het erg lang duurt om tot een besluit te komen. ‘Práát gewoon eens met ons, als je ons wilt vertegenwoordigen in de medezeggenschap,’ vindt Len Middelbeek.

‘Ze zijn bang dat teamleiders dan straks niet weten wat er op de werkvloer speelt omdat het van huis uit misschien geen docent is. Je kúnt als teamleider

14

LINK • 27

helemaal niet functioneren als je niet van de hoed en de rand weet, zowel wat betreft het beroepenveld van je opleiding als wat betreft de docenten. Maar je hoeft zelf niet per se onderwijzer te zijn. Een goede voetbalcoach is niet vanzelfsprekend een sterspeler.’

Petra Visser vult aan: ‘De (hogeschool)raad is bij het woord management een beetje iebelig. “Dan komt er een manager en die weet niks van onderwijs”, dat is hun instelling. Maar als ik nu naar mezelf kijk: ik ben geen CMD’er van huis uit, maar ik heb wel verstand van onderwijs, van hoe je een curriculum moet opbouwen. Dat soort nuance ontbreekt.’

69 procent van de teamleiders voelt zich nadrukkelijk niet gesteund door de raad. Die benadrukt, bij monde van Frans Joosstens, dat het eind van het proces wat hen betreft in zicht is. ‘Het heeft te lang geduurd. Maar ik heb er vertrouwen in dat de volgende versie akkoord is, nu er in het plan een visie op onderwijskundig leiderschap op is genomen en HRM ons commentaar verwerkt.’

Maar ook het bestuur gaat in het beklaagdenbankje.

‘Er wordt dan op de conferentie in april aangekondigd dat het bijna zo ver is, en dan hoor je een half jaar niks. Bij de managementconferentie van oktober was er nog steeds niks. Er zou een vervolggesprek komen, maar dat is afgeblazen,’ vertelt Maarten Thissen. ‘Ik vind het ook prima als de huidige situatie zo nog een jaar doormoddert, maar dan heb ik er geen zin meer in.’ Arend Noordam, teamleider Communicatie, is het met hem eens: ‘Dat een besluit al zo lang op zich laat wachten, terwijl de situatie feitelijk al jaren bestaat, is een aanfluiting.’

Rob Brons, voorzitter van het College van Bestuur, erkent dat het proces tijd kost. ‘Ik begrijp wel dat die mensen hun geduld verliezen. Het duurt lang. Dat komt door een paar dingen. Allereerst is het een complex proces. De frequentie waarin wij onze standpunten delen met de raad is laag en in het afgelopen najaar hebben we op dit dossier ook langs elkaar heen gepraat. Verder is de capaciteit van de staf, die dit soort plannen kan maken, beperkt. Ik begrijp de zorg van de raad als ik ze hoor zeggen dat er dan ineens wel erg veel managers komen. Dus dan moet je zo’n plan zorgvuldig ontwikkelen. Maar er is ook een verschil van inzicht in hoeveel management een organisatie nodig heeft. Ik hoop dat de hogeschoolraad ziet dat we ook goed naar hen geluisterd hebben, want dit moet echt opgelost worden.’

•

De volgende overlegvergadering tussen het college en de hogeschoolraad is op 20 februari.

Studiesucces

Stop met pamperen

De Haagse investeert al jaren in allerlei interventies, zoals tutoring, intakegesprekken en taaltoetsen. De doelen – minder uitval, hoger propedeuserendement en meer afstudeerders – zijn niet bereikt, integendeel.

Studiesucces, een onderwerp om je het hoofd over te breken. tekst Dieuwke de Boer • beeld Bas Kijzers

27 • LINK

15

‘W

e’re here to challenge students to get to that next level,’ betoogde Alma Clayton-Pedersen. Ze sprak 14 december tijdens de slotconferentie studiesucces. De Haagse helpt echter procentueel juist minder studenten naar dat volgende level sinds het Programma Studiesucces draait, zo blijkt uit de cijfers. Het propedeuserendement na twee jaar is sinds 2009 bijvoorbeeld met vijf procent gedaald in plaats van de beoogde dertien procent gestegen. Inmiddels maakte de hogeschool nieuwe, minder ambitieuze afspraken met de minister: de aantallen uitvallers, studieswitchers en studenten dat binnen vier jaar een diploma haalt, moeten stabiel blijven. De vraag is: hoe zorg je daarvoor?

De doelgroep bereiken met deze vrijblijvende interventies is ook lastig gebleken. Puur kijkend naar de resultaten zijn vooropleiding, geslacht en etnische wortels belangrijke indicatoren voor studieprestaties. Om iedereen gelijke kansen te bieden en niet te discrimineren is in 2009 echter besloten de interventies voor iedereen open te stellen. ‘Bij tutoring zie je dat studenten die het minder nodig hebben het gebruiken: zij zijn ambitieus. Studenten die het nodig hebben, zijn minder geneigd het aan te pakken. Wat doe je daarmee?’ vraagt Bieke de Mol zich hardop af.

Zijlstra: ‘Ik wil ook niet discrimineren, maar studiesucces wil je bij specifieke groepen verbeteren. Als je alleen generiek bezig bent, verwatert je effect.

Afhakers

Misschien moet je voor studenten met weinig studiepunten een andere tutoring ontwikkelen dan voor excellente studenten.’

‘Het is complex’, ‘er is niet één antwoord’ en ‘het is zo contextgevoelig’, weten programmadirecteur Bieke de Mol en senior onderzoeker Wâtte Zijlstra inmiddels.

Toch zijn de afgelopen jaren niet voor niets geweest, claimen zij. ‘Het denken over studiesucces is verdiepender geworden. Een paar jaar geleden ging het alleen over rendementen en studenten. Nu weten we dat het een complex onderwerp is dat een integrale aanpak vereist,’ vindt Zijlstra. Interventies moeten om succesvol te zijn volgens de onderzoeker niet alleen impact hebben op de student, maar ook op de organisatie, het curriculum, de docent en de staf. Hij noemt de interventies van de afgelopen jaren ‘te los’.

Suggesties In een rapport over de opbrengsten van het Programma Studiesucces, geven medewerkers van De HHs aan dat het programma als het lossen van een schot hagel is geweest en interventies ‘iets additioneels’ blijven als je ze niet ‘borgt in de lijn’. De Mol deelt die mening. Zij stelt dat een intakegesprek – vanaf volgend collegejaar krijgt iedere eerstejaars zo’n gesprek (zie pag. 22) – een rol kan spelen bij die borging, zolang dat een vervolg krijgt in de eerste maanden van de studie. ‘Als een student bijvoorbeeld zwak is in taal als hij binnenkomt,

Programma Studiesucces: een terugblik Vanaf 2009 ontwikkelden vijf (later uitgebouwd) academies gereedschap met als doel het studiesucces te verhogen. Parallel werd het Onderzoekshuis Studiesucces opgezet om de effecten van de interventies te monitoren. Nadruk lag op het verbeteren van de sociale en academische binding van studenten. Naast hogere rendementen moest het programma onder meer de verschillen in studiesucces tussen autochtone studenten en studenten met een niet-westerse achtergrond, tussen mannen en vrouwen en tussen havisten, mbo’ers en vwo’ers verkleinen.

Uit de gereedschapskist: student-mentoren ondersteunen havisten en mbo-scholieren bij hun studiekeuze en het aftasten van studeren aan het hbo. Eerstejaars krijgen voor aanvang van de studie een intakegesprek.

Caribisch Nederlandse studenten kunnen in augustus hun Nederlands bijspijkeren tijdens

16

LINK • 27

de taalweek. Eenmaal aan het studeren krijgen studenten op verzoek een tutor: een ouderejaars die begeleidt bij specifieke vakken en/of het leren studeren. En er is een verplichte taaltoets Nederlands ingesteld.

De intensieve begeleidingsvormen mentoring en tutoring ervaren studenten als nuttig. Uit onderzoek blijkt echter dat mentoring in de huidige vorm eerder een averechts effect heeft: slechts een klein kwart van de mentees kiest uiteindelijk voor De Haagse, en deze eerstejaars switchen vaker dan studenten zonder mentor. Ook hun propedeuserendement is lager (19 procent tegenover 27 procent van de gehele havo/ mbo-instroom). Tutoring lijkt succesvoller: het heeft geen significant effect op het propedeuserendement, maar tutees vallen wel minder uit in vergelijking met de overige studenten.

Vanaf komend collegejaar krijgen alle aankomende studenten een intakegesprek (zie pag. 22). Van de huidige drie vormen van intake waarderen studenten de gesprekken van Bestuur, Recht en Veiligheid het meest. De vragenlijsten zijn daar het meest uitgebreid en de academie biedt als vervolg waar nodig workshops aan.

Ook de verhoogde BSA-norm (bij minder dan vijftig studiepunten mag je niet door naar je tweede studiejaar) gaat na experimenten vanaf september hogeschoolbreed gelden. Het aantal negatieve Bindende Studie Adviezen is bij de meeste deelnemende opleidingen licht gedaald.

Het rapport ‘Opbrengsten monitoring programma studiesucces’ is in te zien via de portal.

Een papieren exemplaar kun je opvragen bij Mounia Bahi: m.bahi@hhs.nl.

Covermodel Hoe staat het met het studiesucces van model Kjell Doggen (met respect voor zijn lef, red.)?

Hij hoopt dit jaar zijn diploma European Studies te behalen. Na zes jaar. In zijn eerste jaar – nog voor het Programma Studiesucces dus – was hij maandenlang slap en grieperig, waardoor hij de tentamenweek in januari misliep. ‘Ik had een goede slb’er die de hand voor me in het vuur stak. Uiteindelijk heb ik op eigen kracht die vakken hetzelfde jaar nog gehaald.’ Waarom dan toch studievertraging? ‘Ik heb veel naast mijn studie gedaan, zoals een bestuursfunctie bij roeivereniging Pelargos. Daar heb ik misschien wel meer van geleerd dan van m’n studie.’ Hij had het niet anders willen doen. Nu nog een geschikte master vinden, want uitgestudeerd is hij nog niet.

27 • LINK

17

dan vind ik het onbegrijpelijk als je dat niet inbouwt in het curriculum. Doe je dat wel, dan is de boodschap aan de student: “zo doen we dat hier”.’

En toch is er iets bereikt. ‘Er is een sfeer van bewustwording ontstaan,’ meent een academiedirecteur in het geanonimiseerde medewerkersrapport. Voor het uitblijven van studiesucces zijn echter geen harde verklaringen. Medewerkers doen uiteenlopende suggesties: het niveau van de studenten – met name de mbo-instroom – zou lager zijn, interventies moeten verplicht zijn, te weinig studenten participeren, de opleidingen zijn moeilijker geworden, de stof is juist te makkelijk. Ook geven geïnterviewden aan dat het onduidelijk is waarom studenten vertraging oplopen en uitvallen: het ontbrak aan een goede probleemanalyse bij aanvang van het Programma Studiesucces.

Tempo Mogelijk is deze analyse er nu wel met het onderzoek van Hans Siebers, universitair hoofddocent aan de Universiteit van Tilburg. Hij onderzocht vorig jaar studiesucces en etnische ongelijkheid in studiesucces van bachelorstudenten van De Haagse. Hij stelt dat de HHs-student goede kenmerken heeft om succesvol te studeren. Uit zijn enquête onder studenten concludeert hij dat de gemiddelde student redelijk wat uren aan zijn studie besteedt, intrinsiek gemotiveerd is, het niveau van de studie aankan, voldoende voorkennis heeft, nauwelijks last heeft van sociale problemen of problemen in studiehouding. Ook de kenmerken van docenten en de school komen er goed vanaf.

Siebers komt tot een aantal verklaringen en bijbehorende aanbevelingen waarom De Haagse deze gunstige factoren niet weet om te zetten in studiesucces.

Hij zet een streep door een hele lijst vaak genoemde oorzaken: het aantal studie-uren, motivatie, studiehouding, studievaardigheden, moeilijkheidsgraad,

Doen!

kwaliteit van docenten en duidelijkheid over de inhoud van de studie. Dat heeft allemaal niet of nauwelijks effect op het studiesucces. Daarmee diskwalificeert hij impliciet de aanpak van het Programma Studiesucces, dat juist interventies voor onder meer betere studievaardigheden ontwikkelde. Problemen met een goed studieritme – de dag goed indelen, naar de les gaan, huiswerk maken – hebben wel een beduidend effect op het studietèmpo.

Willekeur Wat nekt het studiesucces dan wel? Volgens Siebers voelen studenten zich te weinig geprikkeld en uitgedaagd op de hogeschool. ‘Er zitten verkeerde signalen in het onderwijs, zoals het toekennen van studiepunten voor studieloopbaanbegeleiding. Wil je studenten pamperen of als volwassenen benaderen?’, vraagt Siebers kritisch bij de presentatie van zijn onderzoek tijdens de conferentie. Hij vindt bijvoorbeeld dat docenten veel te toegankelijk zijn. ‘Studenten hebben geen flauw benul dat docenten zo hard werken.

Het neemt de prikkel bij hen weg om aan de docent tegemoet te komen.’ Zijn aanbevelingen: maak het onderwijs meer prestatiegericht en herstel de gezagsverhouding tussen docenten en studenten.

Siebers stuitte ook op andere bepalende factoren.

Daarbij keek hij volgens opdracht naar de verschillen tussen autochtone studenten en studenten met een niet-westerse migratieachtergrond (NWA-studenten).

Die tweede groep scoort gemiddeld namelijk slechter: zij halen jaarlijks gemiddeld acht punten minder en de studie-uitval is twintig procent hoger. Uit Siebers’ onderzoek blijkt dat NWA-studenten deels kampen met dezelfde factoren als de rest, maar dat ze voor hen dubbel tellen. Zoals problemen met de voertaal van de opleiding. ‘Investeer in taalonderwijs en maak studenten bewust van het probleem, want ze zien het zelf niet,’ stelt hij. Als kanttekening plaatst hij dat

Doen!

Doen!

Volgens Wâtte Zijlstra

Volgens Hans Siebers

Volgens Bieke de Mol

✓ ✓ ✓

✓ ✓ ✓

✓

Ontwikkel een centrale innovatiestrategie met een kader voor decentrale projectplannen

✓ ✓

Ketenbenadering: laat interventies op elkaar aansluiten.

Werk evidence based.

Kijk goed naar de opleidingskenmerken.

Ontwikkel interventies die impact hebben op zowel studenten als de hele organisatie.

Niet doen!

Investeer in taalonderwijs en maak het belang duidelijk bij studenten.

Zorg dat een uur van een docent een kostbaar goed is.

Maak het onderwijs meer prestatiegericht.

Niet doen!

Integreer interventies in het curriculum.

Niet doen!

Volgens Wâtte Zijlstra

Volgens Hans Siebers

Volgens Bieke de Mol

✘

✘

✘

18

lle interventies voor iedereen A beschikbaar stellen.

LINK • 27

ocenten, wees niet overmatig D beschikbaar.

oe interventies niet als ‘add-ons’, D maak het onderdeel van de studie.

Melting pot NWA-studenten vaak een grote willekeur ervaren bij de beoordeling van taal en zich gediscrimineerd voelen. ‘Stel daarom uniforme regels op voor hoe je met taalfouten omgaat en pas die regeling consequent toe.’

Dansen rond het vuur op Aruba

Versnippering

Will Yue, eerstejaars IBMSstudent, maakt voor ons een traditioneel Arubaans gerecht: Arroz con pollo. De maaltijd komt het best tot z’n recht tijdens een Arubaans feestje, waarbij rond het vuur wordt gedanst. tekst

Een gevoel van ongelijkheid treft Siebers bij NWAstudenten vaker aan. Ze denken bijvoorbeeld vaker dat docenten liever hebben dat ze met hun studie stoppen. Hij adviseert om aandacht te besteden aan professionele identiteitsvorming. ‘Nadruk op de professionele identiteit in plaats van etniciteit geeft een gelijkwaardige basis.’ Het grootste struikelblok wat Siebers op tafel kreeg, is discriminatie bij het vinden van een stage. Zijn aanbeveling: ‘Neem klachten van studenten serieus. En organiseer zelf structurele relaties met stageverschaffers.’

Deze uitkomsten (het genoemde is een kleine selectie uit het onderzoek) zouden een prachtig startpunt geweest zijn voor het Programma Studiesucces. Waarom komt zijn onderzoek nu pas? ‘Siebers’ onderzoek heeft te maken met tijdgeest en de inzichten die zijn ontstaan,’ verklaart Zijlstra. Nu is het onderzoek er één op de stapel onderzoeksuitslagen studiesucces. Een nieuwe werkgroep moet al deze gegevens analyseren en begin maart een advies uitbrengen aan het College van Bestuur. ‘We moeten tot een nieuwe innovatiestrategie komen met heldere doelen,’ concludeert De Mol. ‘Een stevig kader neerzetten, en zorgen dat opleidingen het specifiek kunnen maken: zij kennen hun instroom, kernvakken en problemen het beste.’

Prijs Zijlstra, lid van de werkgroep, pleit voor een integrale aanpak zoals hij zag bij het ‘comprehensive teaching & learning centre’ van de Colorado State University in Denver, daar onderdeel van de studiesuccesstrategie.

‘Al onze interventies staan nu los van de dagelijkse onderwijspraktijk. De docent staat ver van de meeste interventies af: de studieloopbaanbegeleider doet de intake; wat een tutor bespreekt met een tutee, daar weet een docent niets van. In Denver spelen veel docenten een grote rol in het centrum. Ze doen daar samen met studenten heel pragmatisch en praktisch onderzoek, dat direct gekoppeld is aan de onderwijspraktijk. Curriculumvernieuwingen vinden daar plaats.’ De Amerikaanse universiteit won dankzij deze strategie, die ze sinds 2007 uitvoert, een prijs voor hoe ze met studenten en inclusiviteit omgaat (inclusief onderwijs betekent het erkennen van de verschillende leerbehoeften van studenten en je onderwijs daarop aanpassen, zodat je niemand uitsluit, red.). ‘Als we nu besluiten studiesucces integraal op te pakken, kunnen we in vijf jaar goede resultaten boeken,’ verwacht Zijlstra. Al realiseert hij zich ook dat de dagelijkse praktijk weerbarstiger kan zijn.

•

Kerttu Henriksson • beeld Bas Kijzers

Wat eten we vandaag?

Arroz con pollo, kip met groenten en rijst met daarnaast gefrituurde bakbanaan. Het is niet veel werk: je hoeft alleen het vlees, de groenten en de rijst te bereiden, wat kruiden toe te voegen en het geheel te mengen. Net als bij Spaanse paella kan je het aanpassen aan je eigen smaak. Het is een Arubaans gerecht dat vaak wordt geserveerd bij traditionele feesten omdat het zo makkelijk te maken is voor een groot gezelschap.

Hoe zien die traditionele feesten eruit op Aruba?

Arroz con polloo Niet pittig 45 minuten 10 euro voor 5 personen Benodigde kookkunst: geen

Een voorbeeld is Dera Gai, een feest dat we op 24 juni vieren. Het is Is het vegetarisch? een traditie van meer dan honderd nee jaar oud om de oogst te vieren. Het symboliseert het verbranden van de Recept OP LINK ONLINE slechte energie die mensen het jaar Bekijk het recept van dit kipervoor hebben opgelopen. Vroeger gerecht en een filmpje over hoe begon de viering met een culturele het te bereiden op link.hhs.nl dans rond het vuur, waarna een persoon werd geblinddoekt die al dansend een haan met een stok moest slaan. Nadat de haan dood was, werd hij in het vuur verbrand. Omdat het gruwelijk is om een haan zo te doden, gebruiken we tegenwoordig plastic hanen. We verbranden alleen nog afval en we feesten tot het vuur uit is. Toch zijn de meeste tradities die ik vier niet Arubaans maar Chinees, want mijn familie komt oorspronkelijk uit China.

Hebben je Chinese roots nog invloed op hoe je kookt?

Absoluut. Mijn familie had vroeger een Chinees restaurant en ik heb leren koken door daar naar de koks te kijken. Al heb ik inmiddels best wat basiskennis over andere keukens omdat ik aan de hotelschool heb gestudeerd, de Aziatische keuken blijft mijn favoriet.

•

Wil jij Link uitnodigen in jouw keuken en vertellen over je culinaire roots? Stuur dan een mailtje naar link@hhs.nl.

27 • LINK

19

Scriptieprijs Wat is de beste afstudeerscriptie? Link nomineert iedere maand een afstudeerder die niet alleen uitmuntend presteerde, maar nog relevant is ook. Jaarlijks in april wint de beste 1.500 euro.

Zeg niet:

‘Je mag niet slaan’ Houden gezinscoaches wel genoeg rekening met de culturele achtergrond van probleemgezinnen? Margot Smulders-van Loon, zelf gezinscoach en deeltijder Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, kreeg positieve antwoorden. Al zijn er ook verbeterpunten. tekst Martine Seijffert • beeld Bas Kijzers / Anke Nobel

H

et is oktober 2011. Margot begeleidt in haar functie van gezinscoach een Oost-Europees gezin. Via de school van het kind heeft ze te horen gekregen dat de ouders het te zwaar straffen. Na gesprekken blijkt dat het voor de ouders de normaalste zaak van de wereld is om met slaan respect af te dwingen. Zij hebben immers dezelfde opvoeding gehad.

Zoals het Oost-Europese gezin zijn er meer in Den Haag:er spelen verschillende problemen door een sociaal-economische achterstandspositie en doordat zowel ouders als kind zich tussen twee culturen in voelen zitten. Juist bij dit soort ‘multiprobleemgezinnen’ is het risico groot dat de ontwikkeling van het kind gevaar loopt, stelde Margot vast. Dit was voor haar aanleiding om te onderzoeken of de aanpak van Haagse gezinscoaches wel op maat was. ‘Gaan we als gezinscoach in dit soort situaties wel goed te werk?’ vroeg ze zich af. ‘Houden we wel genoeg rekening met de andere kijk op opvoeding, het verschil in communicatie en de lagere sociaaleconomische status van zo’n gezin?’

Om die vragen te beantwoorden is het handig om eerst even stil te staan bij de aanpak van gezinscoaches. Die hanteren een zes-stappenplan (zie infographic), dat moet zorgen voor het geleidelijk opbouwen van een vertrouwensband met het gezin. Zo probeert de gezinscoach ervoor te zorgen dat het gezin na de laatste stap op eigen benen staat en zelf ook gemotiveerd is om bij een hulpverleningsinstantie binnen te lopen. Margot: ‘Dit type gezinnen ziet vaak door de bomen het bos niet meer en wij zorgen ervoor dat ze weer een stem krijgen in hun gesprekken met hulpverleningsinstanties.’

Luisterend oor Margot nam het stappenplan als uitgangspunt voor haar onderzoek. Ze beschreef bij elke stap hoe die er idealiter uit zou moeten zien en vulde dit aan met uitleg hoe een gezinscoach ook met interculturele aspecten rekening kan houden. Om vervolgens te toetsen of de ideaalsituatie gelijk liep met de huidige praktijk, sprak Margot urenlang met gezinnen die eerder gecoacht waren en met de gezinscoaches zelf.

Wat bleek? De meeste gezinnen waren heel tevreden met de hulp en daarmee staat Margots ideaalsituatie helemaal niet ver van de praktijk vandaan.

Toch kwamen ook verbeterpunten naar voren, tips die Margot meenam om de begeleiding nog beter op migrantengezinnen af te stemmen. Zo zijn er Turkse gezinnen die behoefte hadden aan een Turks sprekende gezinscoach. Bij de stap ‘afsluiting’ kwam ter sprake dat de afsluitbrieven door gezinnen vaak als te formeel

De zes stappen van de gezinscoach

Hoe idealiter probleemgezinnen in Den Haag begeleid moeten worden, rekening houdend met culturele aspecten.

1 intake

20

2 praktische hulpverlening

Vertrouwen winnen door argwaan en wantrouwen weg te nemen.

Onzekerheid wegnemen met situaties in de Nederlandse maatschappij.

Een coach die duidelijk maakt wat hij/zij komt doen, indien gewenst in de moedertaal.

Een coach die migranten vaardigheden aanleert zodat zij zelf de weg naar instanties vinden.

LINK • 27

= doel = daarvoor is nodig

3 gezinsplan opstellen Het gezin actief betrekken bij het opschrijven van de te bereiken gezinsdoelen.

Een coach die afweegt of het betrekken van andere familieleden zinvol is.

Margot Smuldersvan Loon Studie: Maatschappelijk Werk en Dienstverlening Scriptie: Gezinscoaching Den Haag Eindcijfer: 8,5 worden ervaren. ‘Als een ouder door de coach tijdens methodiekoverleg heb ik een presentatie gegeven over de gesprekken bij de voornaam wordt genoemd, is het vooroordelen. Het doel is om dit soort presentaties vaker raar als in de afsluitbrief er ineens ‘Geachte meneer’ in overlegvormen naar voren te laten komen.’ wordt gebruikt,’ licht Margot toe. Ook bij de stap ‘nazorg’ kan er nog wat verbeterd worden. ‘Een vrouw zei Bij het Oost-Europese gezin is Margot uitgebreid = doel tegen mij: “Ik had mijn coach zo graag nog eens willen met het gezin in gesprek gegaan. Ze luisterde naar = daarvoor is nodig Hoe idealiter probleemgezinnen in Den Haag begeleid willen moetenook worden,het rekening houdend met culturele aspecten. bellen na afloop”’, vertelt Margot.

‘Gezinnen verhaal van zowel de vader, de moeder als het dan soms nog even een luisterend oor. Dat is nog niet kind. ‘Je zegt niet “Je mag niet slaan”, maar vraagt in ons stappenplan beschreven.’ de ouders: “Hoe kunnen we zorgen dat je iets anders doet om je kind te straffen?” Zonder hen aan te vallen.

Naast deze verbeterpunten in het stappenplan zijn er Dan komen de culturele waarden naar voren. Na een ook nog een aantal belangrijke randvoorwaarden voor aantal gesprekken kom je er weer op terug, ook bij een goed functionerende gezinscoach, ondervond Marhet zoontje. De ouders hebben inmiddels een andere got. ‘We hebben een multicultureel team en we hebben manier gevonden voor belonen en straffen. Zo houden intake praktische hulpverlening gezinsplan opstellen multiculturele competenties, alleen wordt er in overze nu zakgeld in of moet het zoontje binnen blijven. legvormen niet gepraat over diversiteit.’ Margot heeft En ze praten erover. Als het kind zich dan thuis weer Onzekerheid wegnemen met situaties Het gezin actief betrekken bij het Vertrouwen winnen door argwaan en dat in haar werk meteen voelt, is mijn missie geslaagd.’ de Nederlandse maatschappij. opschrijven van de te bereiken wantrouwen wegopgepakt. te nemen.‘Tijdens ons laatste in veilig

De zes stappen van de gezinscoach

1

2

3

•

Een coach die duidelijk maakt wat hij/zij komt doen, indien gewenst in de moedertaal.

Een coach die migranten vaardigheden aanleert zodat zij zelf de weg naar instanties vinden.

gezinsdoelen.

Een coach die afweegt of het betrekken van andere familieleden zinvol is.

?

4 naar passende hulp

5 afsluiting

6 nazorg

Eventuele weerstanden voor andere hulpverleningsinstanties wegnemen.

Het gezin de regie weer in eigen handen geven.

Er moet de mogelijkheid zijn om contact te blijven houden.

Een coach die de motivatie van het gezin achterhaalt en zorgt voor goede overdracht naar volgende instantie.

Een coach die transparant communiceert. Afsluitbrieven minder formeel en mogelijk vertaald naar moedertaal.

Een coach die de mogelijkheid van een vervolgtraject verkent als een gezin dat wenst.

27 • LINK

21

Onderwijskader

Díé

22

LINK • 27

kant op, a.u.b.!

Wat voor hogeschool wil De Haagse Hogeschool zijn? Zijn we dat ook, of is dat een toekomstdroom? Hoe geven we onderwijs en hoe verandert dat de komende jaren?

Het staat allemaal in het Onderwijskader, dat net voor de jaarwisseling werd vastgesteld. Wat valt het meest op? tekst René Rector • beeld Mireille Schaap

E

r verandert best wat: iedereen moet internationaal studeren. In je eerste jaar moet je voortaan altijd minimaal vijftig studiepunten halen, en zeker een aantal kernvakken gehaald hebben.

Maximaal één vak van dertig punten per studiejaar.

Er komt een minimum aantal uur les per week, je mag nog maar één minor binnen je eigen opleiding volgen.

En voor aankomende studenten komt er vanaf nu altijd een intakegesprek.

Veel van wat in het Onderwijskader staat, is niet nagelnieuw. Het is meestal zo, dat regels waar De Haagse Hogeschool eerst op kleine(re) schaal mee experimenteerde, nu voor alle opleidingen gaan gelden. Maar deugen al die regeltjes en kaders? Dat vroegen we aan Frans Meijers, lector Pedagogiek van de beroepsvorming en zowel hartstochtelijk voorstander van vernieuwing in het onderwijs als zelfbenoemd criticaster, en Mark Vondenhoff, docent Huidtherapie bij de Academie voor Gezondheid en docent van het jaar.

Collegevoorzitter Rob Brons dient hen van repliek.

Onderwijs van de toekomst Onderwijs aan De Haagse Hogeschool gaat uit van de constatering dat de wereld om ons heen erg snel verandert. Voor een overzicht van de uitdagingen van de komende tijd hoef je het journaal maar aan te zetten: verschuivende machtsverhoudingen in de wereldpolitiek, vergrijzing in Nederland, globalisering en nieuwe technologie zijn voor iedereen herkenbare voorbeelden.

Die uitdagingen neemt het Onderwijskader als vertrekpunt, met de kanttekening dat bij deze veranderingen hoger onderwijs hoort dat studenten moet opleiden voor een beroep dat net zo snel verandert.

Mark: ‘Ik onderschrijf die visie wel. Professionals – en die leiden we hier op – moeten in hoge mate zelfredzaam zijn. Ze zijn de experts op hun vakgebied, dus zodra ze hun beroep gaan uitoefenen, moeten ze de verandering eerder initiëren dan hem volgen. Ik heb wel moeite met de uitwerking. Die is te weinig samenhangend. Zo is gebruik van ICT in elke opleiding voorgeschreven, maar het wordt niet duidelijk hoe dat bijdraagt aan onderwijs dat professionals opleidt voor de beroepspraktijk van over tien jaar.’

Frans: ‘Banen voor het leven zijn er inderdaad niet meer. Dus de urgentie begrijp ik. Maar ik ben het met Mark eens: in de uitwerking schort het. In het kader staat dat er eisen worden gesteld aan de body of knowledge: de kennis die gedoceerd moet worden.

Maar door de body of knowledge te benadrukken, breng je niet over waar het in het bedrijfsleven echt om gaat. Negen van de tien competenties die in vacatures worden gevraagd, gaan over houding. Of je klantvriendelijk bent, goed met kritiek om kunt gaan, stressbestendig bent. Dit Onderwijskader gaat nog te veel over “kennis tanken”, niet over dingen leren.’

Mark: ‘“Kennis tanken” vind ik negatief. Je moet goed onderwijs geven, en goed onderwijs is geen kennisoverdracht. Dat moeten studenten meer zelfsturend doen dan nu vaak gebeurt. Maar hoe doe je dat? Het punt is dat dit kader wel aangeeft wat er anders moet, maar niet duidelijk maakt waarom het onderwijs hier verbetert als we die veranderingen doorvoeren. Als je wilt dat docenten hier op

27 • LINK

23

een andere manier gaan lesgeven, dan moet je met elkaar een onderwijsmodel maken waar die verandering in verankerd zit. Nu staat er wel iets over professionalisering van docenten, maar als het zo belangrijk is, moet het in je functioneringsgesprek terugkomen. Dàn kun je docenten ook echt aanspreken op hún bijdrage aan onderwijsvernieuwing.’

Rob: ‘Wat we willen zijn, staat met zoveel woorden in de profilering: een brede hogeschool met een aantal belangrijke zwaartepunten en ruimte voor excellerende studenten. We hebben die doelen en richting niet in het Onderwijskader nog eens herhaald. Maar om ze te halen heb je wel kaders nodig. Die kaders hebben we nu neergezet.’

Wat wordt er anders?

Wie komt studeren, krijgt een intakegesprek en een taaltoets. Daaruit volgt een (dringend) advies.

De norm voor bindend studieadvies gaat voor de hele hogeschool naar vijftig studiepunten in het eerste jaar Elke opleiding geeft aan welke vakken je in je eerste jaar gehaald moet hebben om door te kunnen naar het tweede jaar Iedereen krijgt onderzoeksvaardigheden aangeleerd Iedereen moet een deel van de studie internationaal doen: in het buitenland, of in een international classroom In de propedeusefase heb je minimaal twaalf lesuren per week, later in je studie bouwt dat af tot acht.

Gedetailleerde doelen Naast een adequate omschrijving van welke kennis voor welke opleiding de basis vormt en een naadloze aansluiting met het werkveld, benadrukt De Haagse Hogeschool dat studenten voortaan kritische gebruikers van wetenschappelijke kennis moeten zijn en daarom ook zelf onderzoeksvaardigheden onder de knie moeten krijgen. Ook moeten alle studenten in contact komen met andere culturen, of dat nu in het buitenland of aan de Laakhaven is, en moeten studenten met computers leren werken en een deel van hun vakken met behulp van ICT onderwezen krijgen.

Mark: ‘Dat is gek hoor. Soms wordt het Onderwijskader echt enorm concreet en gedetailleerd.

Zo lees ik dat iedereen ‘blended learning’ moet doen. (een onderwijsvorm waarin digitaal afstandleren en college hand in hand gaan, red.)

Dat is een middel, en kennelijk een oplossing voor een probleem. Maar ik begrijp niet voor wèlk probleem dan. Het probleem lijkt opgelost te zijn als we dit maar doen. Dat weet ik zo net niet.’

Frans: ‘Dat geldt voor meer dingen. Wat moet het opleveren? Onderzoeksskills en internationalisering zijn operationele doelen. Die kunnen op zich prima zijn, maar het ontbreekt nog aan een duidelijke overall doelstelling.’

24

LINK • 27

Rob: ‘Het is gedetailleerd waar dat moet. Bijvoorbeeld als het gaat om contacturen. Hierover hebben we afspraken met de minister. Omdat het Onderwijs- en Examenreglement gebaseerd moet zijn op dit Onderwijskader, hebben we die vooral getalsmatige dingen inderdaad heel precies omschreven. Blended learning hoort daar niet bij, maar in het algemeen doen we te weinig aan onderwijsinnovatie. Blended learning is een onderwijsvorm waar al zo veel goede ervaringen mee zijn opgedaan, dat we daar graag meer mee doen.’

Nieuwe lente, nieuwe regels De voorganger van het Onderwijskader, de Haagse bachelor, dateert van 2005. Maar de bestuurlijke wereld rond de hogeschool verandert in rap tempo. Inmiddels is bijvoorbeeld een deel van de financiën vastgeknoopt aan prestaties die de hogeschool als geheel levert (zie ook Link 22, pag. 18). Door die snel veranderende wereld is het Onderwijskader aan de ene kant een visiedocument, aan de andere kant een verzameling maatregelen (zie kader) die gaan over studierendement en de inrichting van de studieprogramma’s. De concrete veranderingen in het Onderwijskader vind je in die laatste hoek.

Bijvoorbeeld: na jaren van experimenteren is de kogel door de kerk: alle studenten moeten in hun eerste jaar minimaal vijftig studiepunten halen, en de propedeuse in maximaal twee jaar. Wie dat niet lukt, moet de opleiding staken. Bovendien moet elke opleiding aangeven welke punten essentieel zijn om verder te kunnen met het tweede jaar.

Frans: ‘Het is een politieke keuze en die begrijp ik. Als je het rendement wilt verhogen, dan wil je selecteren en zorgen dat wie door die selectie komt, de studie ook afmaakt.’

Mark: ‘Maar dan moet je wel goed selecteren. Ik vind die vijftig punten een goed idee, maar nu selecteer je in de praktijk nog vaak op vooropleiding.

Ik zie het aan mijn vakken. Natuurkunde is voor vwo’ers een eitje, mbo’ers struikelen er soms over.’

Frans: ‘Je moet zorgen dat je dat soort deficiënties tevoren wegwerkt, en ik lees in dit plan niet hoe we dat moeten doen. We hadden als school

altijd een emancipatoire functie. Nu leg je wel de lat hoog, maar we weten dat we veel studenten binnenkrijgen met een achterstand in taal of rekenen. Die achterstand werken we niet op tijd weg…’

Mark: ‘…pas na een halfjaar. Maar dan heb je al te veel niet meegekregen omdat je Nederlands aanvankelijk te slecht was. Wat me eraan stoort, is dat daardoor in mijn vak niet per se de mensen uitvallen die geen goede zorgprofessional zijn – daar heb ik geen moeite mee – maar dat er mensen uitvallen omdat ze op een moeilijke manier binnenkomen.’

Rob: ‘De hele maatschappij ervaart meer prestatiedruk. Waarom zouden wij daar vanaf wijken? We hebben een groot aantal maatregelen genomen om deficiënties weg te werken. Die maatregelen zijn er nog steeds. Daar doet dit kader niets aan af.’

Een plan met een randje Helemaal zonder slag of stoot kwam het visiedocu-

ment niet tot stand. Het had er eigenlijk afgelopen zomer al moeten liggen, maar liep vertraging op. Het College van Bestuur kreeg het daarna aan de stok met de Hogeschoolraad. Het college wilde het plan wel bespreken met de medezeggenschap, maar de medezeggenschap wilde ook kunnen meebeslissen. Beide partijen hielden vast aan hun standpunt. Volgens de Hogeschoolraad is er daardoor een officieel geschil ontstaan, dat ze inmiddels heeft voorgelegd aan de Raad van Toezicht. Volgens het college is het plan ter bespreking aangeboden aan de raad, wilde de raad het niet bespreken en heeft die haar beurt daardoor voorbij laten gaan. Daarmee is het kader volgens het college vastgesteld.

Inmiddels is ook onder academiedirecteuren de discussie over het Onderwijskader losgebarsten.

•

Scriptie schrijven?

Gebruik de digitale bibliotheek!

Doe 20.000 ideeën op duik in de HBO Kennisbank!

HBO K bank

Er is meer dan Google ontdek de digitale bibliotheek!

DigiBieb

Gebruik de handige literatuurlijst tool RefWorks!

RefWorks

hhs.nl/bibliotheek

De bibliotheek. Waar anders?

27 • LINK

25

Juweeltjes

Revolutie Chili aangrijpend verfilmd René Saveedra (Gael García Bernal) werkt eind jaren tachtig aan een reclamecampagne om mensen tegen te laten stemmen in een referendum over het voortbestaan van de Chileense dictatuur van Pinochet. Het visuele kunstwerk No neemt je mee naar een land van onderdrukking en geweld, zonder het verhaal te zwaar te maken.

Onder internationale druk schrijft dictator Pinochet in 1988 een referendum uit over zijn aanblijven.

Een maand lang krijgen regering

en oppositie iedere dag vijftien minuten ongecensureerde zendtijd om campagne te voeren. Aan René de lastige taak om in dat kwartier

het bange volk over te halen om Pinochet weg te stemmen.

Hoewel René de zoon is van een dissident, is hij altijd een passief burger geweest. Waarom hij toch wil meewerken aan de oppositiecampagne blijft onduidelijk – een zwak punt van de film. Met zijn verzet neemt René niet alleen risico’s (oppositieleden verdwijnen nog wel eens) maar het zet ook kwaad bloed bij zijn baas die aan de campagne

van Pinochet werkt. Zodra de film begint, lijkt het alsof je teruggaat in de tijd. Letterlijk, want de film is geschoten met analoge camera’s uit de jaren ’80. Dat zorgt voor een licht wiebelig, vaak overbelichte film van lage kwaliteit. Maar je zit hierdoor wel meteen in de tijdsgeest. Het verhaal is aangrijpend en soms subtiel komisch, bijvoorbeeld als René voor het eerst een magnetron gebruikt. Ook de authentieke reclames zijn 25 jaar na dato vermakelijk om te zien.

De jongensachtige Bernal wisselt in zijn rol moeiteloos van gevoelig naar komisch en wekt daarmee empathie bij de kijker. De overduidelijk toegewijde regisseur Pablo Larraín levert met zijn oog voor detail een bijzondere film af, waarvan het totaalbeeld van top tot teen klopt. Niet zo gek dat No genomineerd is voor de Oscar ‘Beste buitenlandse film’. • CZ

lllll

No Nu te zien in het Filmhuis Den Haag

Lezersactie Link geeft twee tweepersoonsdiners (exclusief drankjes) bij het knusse restaurant Boa’s Kitchen weg. Dit eethuisje scoort een 8,5 op Iens en krijgt bovendien de stempel Topper 2013. Het concept van deze (voornamelijk) Aziatische keuken is simpel: je eet wat de pot schaft. Iedere week verzorgt chef-kok Boa een amuse en een driegangen menu voor € 26,50 waarbij je kunt kiezen uit vlees, vis en vegetarisch. Door de nabijheid van het kookeiland zie je bovendien de kok je eten bereiden.

De redactie is gek op Valentijnsdag.

In de rubriek ‘In beeld’ staan allemaal HHs-liefjes (pag. 4). En ook de lezersactie staat in het teken van deze romantische dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes, bloemen, kaarten of… Een etentje!

26

LINK • 27

Win

2x diner voor 2

Een greep uit de Iens-recensies: ‘Er wordt fantasievol gekookt met een pittige Aziatische, Vietnamese inslag’, ‘Boa kan gewoon ontzettend goed koken! Fijn knus restaurantje’, ‘Ontzettend aardige, bescheiden chef’, ‘Het waren dusdanige royale porties dat er voor een nagerecht geen plekje meer was.’

Wil jij samen met je geliefde op Valentijnsavond heerlijk uit eten? Mail dan uiterlijk 12 februari aan link@hhs.nl waarom jullie dit verdienen. De liefste, mooiste, ontroerendste en leukste inzendingen maken de meeste kans. De winnaars krijgen 13 februari bericht. Vergeet niet je opleiding/dienst en je telefoonnummer te vermelden.

TIPS VAN...

Altijd toegang tot je studiemateriaal Herken je dit? Je wilt gaan leren voor een tentamen en opeens kan je je aantekeningen niet meer vinden. Dan wordt het tijd om dit soort problemen wat professioneler aan te pakken. Met de Scanner Mini app kun je mooie scans maken van je aantekeningen, studieboek of schoolbord. De scans zijn overzichtelijk, duidelijk te lezen en bovendien kun je ze opslaan in je iCloud. Deze app is echt gemaakt voor de student die niet alleen achter z’n bureau studeert, maar ook wil beschikken over ‘mobiel’ studiemateriaal. Vanaf nu dus geen studieontwijkend gedrag meer, want met de Scanner Mini heb je je aantekeningen altijd bij de hand. Misschien dat deze app de oplossing is voor meer studiesucces (pag. 15). • MC/TdJ Scanner Mini Readdle Gratis in de app store Compatible met: iPhone, iPad

Melancholie in een vrolijk jasje Nadat ze beiden waren gedumpt, besloten Daniel Johansson en Joakim Sveningsson de energie die ze voorheen aan hun geliefden besteedden in muziek te steken.

Acht jaar en vijf albums later, zijn ze de melancholie van hun gebroken harten nog steeds niet kwijtgeraakt.

Het grootste talent van het Zweedse Friska Viljor is dat zij hun muziek treurig en vrolijk tegelijk kunnen laten klinken.

Dat hebben ze op Remember Our Name weer voor elkaar gekregen.

Tragische Engelstalige teksten worden gecombineerd met vrolijke ukelelerifjes en aanstekelijke melodieën. Net als op voorgaande albums gebruikt het duo een groot scala aan instrumenten. Naast de conventionele instrumenten zijn er ook melodica, mandoline, banjo en diverse blazers op het album te horen. Dit geeft het geluid een folky en soms zelfs mediterraan sfeertje.

Hoewel de stem even wennen is, maken de afwisseling in tempo en de herkenbare melodietjes het een album dat makkelijk weg luistert. • IvB

lllll

Friska Viljor Remember Our Name Genre: Indie, Rock, Pop Friska Viljor treedt 28 februari op in Bitterzoet, Amsterdam

… Leo van der Kroft Leo van der Kroft , docent bij de opleiding Sportmanagement aan de Laan van Poot, is een echte sportliefhebber en dat zie je terug in zijn tips. ‘De column van Nico Dijkshoorn vind ik fenomenaal.’ tekst Stefan van Klink • beeld Bas Kijzers

Boek > Reis van de Held – Frank Heckman & Steven de Bie (2004) In ieder mens schuilt de drang om iets te bereiken. Dit boek vertelt het verhaal over het traject dat Olympische sporters afleggen op weg naar de Spelen. Vooral het mentale traject dat zij doorlopen boeit mij enorm. De auteurs slagen erin een duidelijke verbinding te leggen tussen theorie en praktijk.

CD > Island Life – Grace Jones (1990) Grace Jones is een zangeres die oorspronkelijk uit Jamaica komt. Dat ze op hoge leeftijd - 64! - nog zo actief is en nog zo’n prachtige stem heeft, spreekt mij erg aan. Ze is zo gek als een deur en dat maakt haar optredens leuk.

Film > Alive (1993) Deze film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Een aantal leden van een rugbyploeg uit Uruguay moet na een vliegtuigcrash in het Andesgebergte zien te overleven. Bij gebrek aan voedsel eten ze hun omgekomen medepassagiers op. Wat mij in dit bizarre verhaal aanspreekt, is de onvoorstelbare overlevingsdrang.

Tijdschrift > Voetbal International (sinds 1965) Het bijzondere aan dit blad vind ik dat er niet alleen voetbalverslagen en statistieken in te vinden zijn, maar dat er ook veel aandacht wordt besteed aan maatschappelijke en economische onderwerpen. De column van Nico Dijkshoorn vind ik fenomenaal. Met de nodige humor weet hij de vinger op de zere plek te leggen.

TV serie > Holland Sport (2003-2011) Helaas loopt dit sportprogramma van de VPRO nu niet meer. Wat mij zo aansprak, is de wijze waarop de kijker wordt meegenomen in de sportwereld.

Met prachtige beeldreportages en indringende interviews wist presentator Wilfried de Jong iedere tak van sport op een interessante manier naar voren te brengen.

27 • LINK

27

Het saaie college Volgende maand in Link

Sudoku

Scriptie

4 3

2

5

6

6

9

4

2

9

1

2

Lector Internationale Samenwerking Jos Walenkamp schreef in september een essaywedstrijd uit.

Het winnende stuk tilt, volgens het juryrapport, het debat over internationalisering binnen het hoger onderwijs naar een hoger niveau.

4

8

8

Gelinkt Link volgt vier eerstejaars. Is Cheryl na driekwart jaar nog steeds enthousiast? Gaat Jorge-Luis dit propedeusejaar overleven? Lukt het Jelmer om actief te blijven studeren? En wat heeft Ruoqi nog geleerd of ontdekt? Een update.

3 5 8

28

Winnaar essaywedstrijd

2

4

5

4

7

LINK • 27

Idealiter is het de bekroning van je studie: je afstudeerscriptie. Hoe schrijf je een goed leesbare scriptie op niveau? Link geeft tips.

9

3

8 Link 29 komt 7 maart uit. Op 14 februari verschijnt een Engelstalig nummer.