april 2013
30
magazine van De Haagse Hogeschool
TopGear op z’n Delfts
Vind een kamer zonder viespeuk Win een diner voor twee bij Dok75 Interview met kampioen golfsurfen Dominga Valdéz
Spotlight ‘Het was ongelooflijk gaaf om te doen. Alles ging volgens plan,’ blikt HALO-student Youri Deelen (20) terug. Het is duidelijk: ook dit jaar was de HaDeMi een succes. tekst Joost Kroon • beeld Bas Kijzers Na zeven weken voorbereiden vond op 4 april de HaDeMi plaats: de jaarlijkse avond waarop derdejaars HALO-studenten hun kunsten laten zien in de sporthal van hun academie aan de Laan van Poot. Dit jaar stond de avond in het teken van reizen over de wereld. Toen de ‘veiligheidsinstructie’ van de presentatoren geweest was, ‘vloog’ het publiek de hele wereld over. In volle vaart gingen de studenten langs acrobatische hoogstanden die deden denken aan plekken van India tot Oekraïne en van China tot Nieuw Zeeland. Uiteindelijk landde de show weer in Den Haag, waar de avond eindigde met een ode aan de Nederlandse sport.
•
Riemen vast voor de HaDeMi 2
LINK • 30
Persweeën
Inhoud 6 Op zoek naar een kamer Hoe krijg je hem? De Ideale Kamer. Redacteur Lotte struinde kamernet af en mailde met vieze mannetjes. En dat alles voor… een betaalbaar stekje.
Lezersonderzoek
10 Onderzoeksspecial Vier verhalen over onderzoek: Hoe bouw je een klassieke moderne auto? Hoe verander je grote organisaties? Hoe staat het met Poolse migranten in Nederland? En: wie wint de Link scriptieprijs?
Journalisten willen het hun lezer maar wat graag naar de zin maken. Logisch, want anders zeggen ze hun abonnement op, is de vrees. ‘Journalistiek is steeds meer prostitutie,’ vertrouwde een collega me laatst toe, al kunnen mensen hun abonnement op Link niet opzeggen. Maar ook bij bladen voor studenten en medewerkers is het pleasen desondanks in alle vezels doorgedrongen. Kijkcijfers zijn heilig, want wat we consumeren bepalen we zelf wel. Ik wel. Heerlijk, die avonden zonder SBS en zonder De Wereld Draait Door (de QR hiernaast legt precies de vinger op de zere plek).
22 Surfbabe In het alledaagse leven volgt Dominga Valdéz European Studies. In haar vrije tijd doet ze andere dingen: Nederlands kampioen surfen worden bijvoorbeeld. 26 De band met De Haagse heb je voor het leven, als het aan de school ligt 28 Ombudsman Ruud Wijtten zwaait af Rubrieken 4 In beeld: jijzelf 5 Even bellen met Rob de Water, die een app voor Parkinsonpatiënten ontwikkelde 9 Was getekend: Els Pereira (Sociale Professies) 17 Melting Pot, waarin Nicolas Hoppe Duitse bratkartoffeln bereidt 21 Onder de hamer: een LAP vervangen door een stage, dat gaat zo maar niet
over link
30 Juweeltjes
‘De lezer heeft altijd gelijk.’ Kijk nou eens waar vijftig jaar dit credo volgen de journalistiek heeft gebracht. Het nieuws is van iedereen, onleesbare blogs vol taalfouten hebben duizenden volgers en journalisten buitelen over elkaar heen om een primeur te halen. O, Geert heeft weer ‘boe’ geroepen. Gauw opschrijven!
Dus als je wilt weten wat de lezer wil, dan doe je lezersonderzoek. Uit ons lezersonderzoek blijkt dat de ene helft van de lezers het liefst over onderwerp a leest en onderwerp b maar niets vindt, terwijl de andere helft van de lezers onderwerp b fantastisch vindt en a waardeloos. Vul zelf maar iets in bij a en b. Intussen begrijp ik wèl hoe dat komt. Ik ving namelijk een gesprekje tussen twee docenten op. We kregen best wel veel verzoeken om eens iets te schrijven over ‘de scriptie’, dus dat deden we, vorig nummer. Zegt de ene docent tegen de andere: ‘Dat blad hoef ik niet te lezen. Ik heb mijn scriptie twintig jaar geleden al geschreven.’ Alsof een tijdschrift maar over één onderwerp tegelijk gaat. En alsof je als docent niet je best moet doen om nog een beetje bij te houden wat studenten eigenlijk bezighoudt. Zoals een docent uit het lezersonderzoek fijntjes memoreerde: ‘Ja, als je studentenzaken niet leuk vindt, dan hoor je niet thuis op een hogeschool. Dat moet je beroepshalve interesseren.’ Gelukkig ving ik meer gesprekjes op. ‘Dit zou bij alle studies verplichte kost moeten zijn,’ liet een docent me weten. En bij een van de opleidingen wordt dat ook waarheid, want daar verschijnt het stroomdiagram voortaan in de afstudeerhandleiding. Intussen studeren we hier bij Link op een nieuw vraagstuk: wat als je lezers dingen zeggen die elkaar uitsluiten? Wie van hen heeft er dan gelijk? René Rector Hoofdredacteur Link r.rector@hhs.nl
Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool. Redactieadres Locatie: Ovaal 1.02 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag e: link@hhs.nl f: 070 445 7554 i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796), Joost Kroon (070 445 8796, stagiair), Annemarie Geersing (070 445 8813, stagiaire), Lotte Hoes (stagiaire) Studentredacteuren Yvonne Bal, Anjani Bhairosingh, Ilse van Beest, Esther Bliek, Martin Cok, Patty Elbersen, Ruurd de Graaf, Can Guneyli, Kerttu Henriksson, Tim de Jong, Stefan van Klink, Martina Koleva, Simone Krouwer, Laura van Langen, Paul van Leeuwen, Yvonne Rijff Medewerkers Dave van Ginhoven, Christin Zitter Strip Margreet de Heer Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Joyce Dur, Kim Eijkelhof, Thirjeet Gurwara, Mark Henssen, Joris van de Kant, Bas Kijzers, Mireille Schaap Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn Postbus 4130, 1620 HC Hoorn e: info@bureaunassau.nl t: 020 – 623 0905 f: 020 – 639 0846 i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Link verschijnt maandelijks. Het volgende nummer komt uit op 16 mei.
30 • LINK
3
In beeld [1]
Zelfportret
[2]
Voor een zelfportret ga je nog zelden naar de fotograaf. Veel vaker pak je je telefoon, digitale cameraatje of tablet om een zelfportret te maken. En dat een zelfportret mogelijk is in veel verschillende situaties en plekken, bleek uit de inzendingen voor deze InBeeld. ‘Vanaf nu is het Drs. Ruben,’ twitterde derdejaars student Facility Management Ruben Luijken [1] op zijn eerste stagedag in het MCH Westeinde ziekenhuis. CMVstudente Sonea [2] wilde haar nieuwste glitterjurkje even showen op een zelfportret. Neliya Zlatanska (IBMS) [3] zette zichzelf op de breed lachend op de foto. Kijk vooral even naar het schilderij rechts van haar. In een pashokje checkt Pabo-studente Geraldine Hoppenbrouwer [4] of ze er niet zenuwachtig uitziet voor haar eerste stagegesprek. Werktuigbouwkunde-student Wouter van Leeuwen [5] maakte overduidelijk een zelfportret, te zien aan de weerspiegeling in zijn skibril. Ook overduidelijk: zijn bevroren haren. Wat een actiefoto stuurde Jorrit de Jong [6] ons! De foto is gemaakt door de op zijn surfboard bevestigde camera. We ontvingen opvallend veel reisfoto’s: Kevin Spoelder (Technische Bedrijfskunde) [7] kiekte zichzelf op een touwbrug in het Kakum National Park in Ghana, en European Studies-studente Kim van Es [8] was in Parijs. Op de rand van de krater van de vulkaan Bromo op Indonesië staat Lisanne Fioole (Bewegingstechnologie) [9], HBO-v studente Prisca Boekhoudt [10] fotografeerde zichzelf chillend op het strand van Aruba, we zien student Integrale Veiligheidskunde Ron Simmerman [11] in de weerspiegeling van het Burj Al Arab-hotel in Dubai, terwijl Esther van Duijn (SBRM) [12] ziek op bed lag op haar vakantie in Egypte. De winnaar van deze maand kiekte zichzelf op ongekende hoogte. Joris Splinter [13], student Werktuigbouwkunde, klom naar de top van zijn favoriete klimboom in de duinen van Bloemendaal waar hij poseerde voor zijn eigen camera. ‘Met gevaar voor eigen leven,’ volgens hemzelf.
4
H/LINK • 26
[5]
[9]
[6]
[10]
[13]
Even bellen met
[7]
Rob de Water
[4]
[3]
[8]
‘Minder vallen door een app’ Als afstudeeropdracht voor zijn studie Communication and Multimedia Design (CMD) ontwikkelde Rob de Water twee applicaties voor mensen met Parkinson* voor Sophia Revalidatie. Rob presenteerde de apps tijdens de Brain Awareness Week. tekst Annemarie Geersing • beeld Mieke Barendse Apps voor mensen met Parkinson?
[11]
[12]
Parkinsonpatiënten krijgen naar mate hun ziekte zich verder ontwikkelt steeds vaker last van ‘freezing’ – momenten waarop de patiënt verstijft en zich niet meer kan bewegen. We hebben een app ontwikkeld – cue2walk - die dit moment herkent en de hersenen op dat moment een cue geeft: een audio- en trilsignaal waardoor de hersenen het signaal krijgen om weer te gaan lopen. De andere app is bedoeld om de bewegingen en het medicijngebruik van een patiënt te registreren. De arts kan dan aflezen hoe het gaat met de bewegingen van een patiënt: valt hij/zij vaak? Hoe gaat het met lopen? Vervolgens kan de arts het medicijngebruik hierop aanpassen.
Heeft de doelgroep wel een smartphone? Het zal je verbazen hoeveel oude mensen een smartphone hebben! Van de patiënten die we vooraf interviewden had ongeveer de helft een smartphone. Vanuit Sophia Revalidatie wordt gekeken of er ook telefoons met de apps kunnen worden uitgeleend.
Hoe zijn de reacties?
Ook 50 euro? Op 5 mei vieren we dat we alweer 68 jaar bevrijd zijn van de Duitse bezetting. Wat betekent vrijheid voor jou? De opdracht Leg op een foto vast wat vrijheid voor jou betekent. Stuur je foto voor 21 april naar link@hhs.nl. Vermeld bij de foto je naam, studie/dienst en wat we op de foto zien. De winnaar krijgt een waardebon van 50 euro, tevens worden de tien beste foto’s tentoongesteld op het Bevrijdingsfestival.
Vooral positief. Een patiënt die de cue2walk-app een week gebruikt had, vertelde dat hij door de app die week niet gevallen was terwijl hij normaal een of twee keer per dag viel. Artsen zijn blij met de registratie-app, omdat deze hen een hoop werk kan gaan besparen. In plaats dat patiënten hun bewegingen zelf moeten registreren, doet de app dit voor ze en kan de arts het zo aflezen.
Zijn de apps al te downloaden? Nog niet. Naar verwachting is de cue2walk vanaf juni beschikbaar, de andere heeft meer tijd nodig voordat ‘ie gebruiksklaar is. Bij die app hebben we ook te maken met privacygevoelige informatie.
* Door Parkinson sterven zenuwcellen in de hersenen langzaam af, die normaal zorgen dat bevelen van de hersenen worden doorgegeven in het lichaam. 30 • LINK
5
Speurneus
‘Hallo, ik ben niet rijk!’
Op kamerjacht in Den Haag
Ruim de helft van de HHs-studenten woont bij pa en moe, maar voor de rest is het een terugkerend probleem: vind maar eens een kamer. Hoe moeilijk is dat eigenlijk? tekst & beeld Lotte Hoes
De racist Ik heb zelf niets in Den Haag, maar voor dat bedrag heb je een kamertje van 1 bij 2 meter bij een Marokkaan, die ook nog meer van je wil en zeker in het centrum. 500 komt dan meer in de buurt.
2
maart
Groet, Marcel In kamerzoekland geldt dat je jouw netwerk moet aanspreken, wil je niet afhankelijk zijn van een ellenlange wachtlijst als die van Duwo. Dus mijn startpunt is Marcel, de huisbaas van een kennis in Utrecht. Of hij misschien ook iets voor me heeft in Den Haag, mail ik. Het liefst minimaal vijftien vierkante meter voor maximaal driehonderd euro per maand. Maar bij zo’n halve gare pseudoracist wil ik niet huren, of hij nu iets beschikbaar heeft of niet. Natuurlijk reageer ik ook op Kamernet. Je weet maar nooit. Maar storm loopt het niet. De volgende dag heb ik daar weinig reacties. Ik besluit het aan de grote klok te hangen op Facebook en meld me aan bij een aantal pagina’s voor Haagse, Delftse en Zoetermeerse studentenverenigingen en opleidingen. Ik heb redelijk snel respons, maar vrijwel alleen maar van mensen die mij doorverwijzen naar Duwo. Dat had ik zelf ook al bedacht.
De vriendelijke oma
Een goede bende is een prima motiverende basis om op zoek te gaan naar iets nieuws.
6
LINK • 30
10
‘Voor ik mijn kamer kreeg, heb ik toch zeker tien uur op Kamernet op advertenties maart gereageerd,’ zegt een vriendin terloops als ik haar vertel over mijn zoektocht. Ik heb hooguit een uurtje doorgebracht op die website. Meer is toch ook niet nodig om onder een stuk of tien advertenties een in elkaar geflanst biografietje te copy-pasten? Maar dat is veel te makkelijk gedacht,
weet mijn vriendin. Ik besluit mijn hele zaterdag te wijden aan het persoonlijk maken van mijn reacties. Iedereen moet geloven dat ik mijn tekstje echt, écht speciaal voor hen heb geschreven. ‘Ik heb even op Google Maps gekeken, wat een mooie straat! Ik kan haast niet geloven dat u de kamer voor maar 300 euro in de maand verhuurt,’ fantaseer ik erop los. Dat loont: ik krijg reactie van een ouder echtpaar dat een paar kamers verhuurt in het centrum van Den Haag. ‘Wij wonen boven jullie,’ zegt de dame als ik kom kijken. Ze is zo aandoenlijk meelevend, dat je haar het liefst zou willen inpakken en meenemen. ‘Of ik het erg vind als je laat thuis komt? Welnee, meid. Zolang je respect voor elkaar blijft houden, is het toch allemaal goed?’ Ze giechelt beschaamd: ‘Soms kom ik ook weleens wat laat thuis,’ en laat de kamer zien. ‘Kijk, je krijgt er ook een tv, een bureau en een kast bij.’ Ik twijfel. De kamer is best groot, ongeveer vijftien vierkante meter. Maar daar staat een huur van 360 euro in de maand inclusief tegenover, en dat is best ver boven mijn budget. Ik bedank vriendelijk
en zeg dat ik nog van me laat horen. ‘Geen probleem, meisje. Bedankt voor het komen.’
De pizzabakker
‘Moet ik een broodmes meenemen?’ vraagt mijn vader als ik hem vraag met me mee te gaan. Een broodmes is misschien wat overdreven, maar het
Een prachtig uitzicht bij deze buitengewoon riante kamer van Mo, de pizzabakker. In de zomer met gratis weerspiegeling van zonlich t op golfplaat.
21
Eenmaal thuis log ik weer in op Facebook. Een van de linkjes die ik heb gekregen van studenten verwijst naar een advermaart tentie op Marktplaats. Gek, nooit bij stilgestaan dat je daar naast tweedehands Pokémonkaarten en plastic tuinstoelen ook studentenkamers kan vinden. Ik vind een advertentie van ene Mo in een kleinere gemeente in het Westland. Met een uitstekende busverbinding naar de TIS Delft. Dat dan weer wel. Het gaat om een kamer van ‘minder dan twintig vierkante meter’ voor 325 euro in de maand. Dubieus, maar nooit geschoten is altijd mis. En die 25 euro kletsen we er nog wel af, neem ik me voor.
De keuken bij het oudere echtpaar hoef ik niet te delen. Ook geen overbodige luxe.
30 • LINK
7
lijkt me niet zo’n best idee om in mijn eentje naar een kamer te kijken waarvan ik de eigenaar niet op voorhand vertrouw. Mo is een klein, druk mannetje en is de trotse eigenaar van een pizzeria in het midden van een bedrijventerrein. Aan wie hij die pizza’s verkoopt mag Joost weten. Het studentenhuis dat hij bezit staat tegenover de zaak en werd eerst bewoond door alcoholistische Polen. Mo presenteert de kamer alsof het zijn levenswerk is: ‘Jaha, je moet wel wat van jouw meubels wegdoen, wil je hierin kunnen wonen.’ Dat lijkt me nogal een understatement. In deze kamer past precies een tweepersoons bed. ‘En je hebt een inloopkast! En een mooi uitzicht!’ roept hij uitgelaten. Dat de ‘inloopkast’ meer weg heeft van een deukje in de muur en het uitzicht een prachtig golfplaten dak is, zijn details die de pizzabakker ontgaan. ‘Tsja, Lot. Het wordt jouw kamer. Jij moet bepalen of je het doet,’ zegt mijn vader. Hij probeert serieus te klinken, maar
in zijn ogen zie ik dat hij me voor gek verklaart als ik akkoord ga. Mo kijkt me hoopvol aan, maar ik pas. Ik ben vast de zoveelste op rij. Sorry, voor dat geld krijg ik een grotere kamer op een betere locatie. Mo is geen gangster, maar hij schat de prijs-kwaliteitverhouding wat verkeerd in. Ik woon nog liever in een isoleercel.
De potloodventer
28
Inmiddels druppelen er steeds meer berichten binnen via Kamernet. Een studentenhuis heeft een kamer voor maart me tot september, en wil dat ik een enquête invul met vragen over het beroep van mijn ouders, of ik een instrument bespeel, wanneer ik wel en niet thuis denk te zijn, enzovoorts. Ik hoef nog net niet mijn pincode te geven. Oh ja, en of ik bij aanvang twee keer de maandhuur van 333 euro én een borg van 250 euro wil betalen, plus nog een nader te benoemen bedrag om gebruik te mogen maken van de keuken. Een extra geldsom om te kunnen koken in mijn eigen huis? Hallo, ik ben niet rijk! Niet gek ook, trouwens. Nee, ik zet mijn kaarten in op Gerard. Die verhuurt in Zoetermeer een kek stekkie van twintig vierkante meter voor tweehonderd euro in de maand, en het station is nog goed bereikbaar ook. Dat hij in hetzelfde huis woont lijkt me geen probleem. ‘Zolang je respect voor elkaar blijft houden, is het toch allemaal goed?’ hoor ik het vrouwtje nog zeggen. Ik maak gauw een afspraak voor een bezichtiging en ben gelukkig. Deze keer gaat het lukken, zeg ik tegen mezelf. Ten onrechte. Ik sta al in de startblokken om naar Zoetermeer te gaan als in mijn mailbox dit bericht valt: ‘Hoi Lotte, ik hoop dat je dit nog leest, ik heb besloten de kamer niet te verhuren.’ Ik mail hem terug, nieuwsgierig naar de reden van zijn ommezwaai. Gerard voelt zich ongemakkelijk, maar is wel goudeerlijk: ‘Ja sorry, ik ben nudist en niet iedereen vindt dat prettig.’
Dan toch maar… m’n huidi ge kamer opruimen.
Nu heb ik nóg geen kamer, en begin het reizen met de trein echt beu te worden. Ik bel het oudere echtpaar. Dan maar veel geld voor weinig ruimte. Ik log me in bij DUO en zet mijn aanvullende lening een tandje hoger. Misschien kan ik ook nog wat extra uurtjes per week werken als schoonmaakster bij oude mensen. Een maand lang kamers zoeken doet wonderen voor je improvisatievermogen.
•
De namen van de verhuurders in dit stuk zijn gefingeerd.
8
LINK • 30
Was getekend Iedere maand maakt een Academiedocent van het Jaar een portret van zichzelf. Hoe weerspiegelt deze tekening zijn docentschap?
‘Ga niet op die troon zitten’ Els Pereira heeft jarenlange ervaring als orthopedagoog en stelt de dialoog met studenten centraal. Ze is academiedocent van het jaar geworden, omdat ze dicht bij de studenten staat en inspireert. tekst Christin Zitter • beeld Mieke Barendse/Els Pereira
Els PereiraMeerbach
Academie voor Sociale Professies Leeftijd: 53 Docent: Orthopedagogiek, methodische benadering, gespreksvaardigheden Sinds: 2007 In steekwoorden: Perfectionis t, enthousiast, positief, leergier ig
Wat heb je getekend? Ik ben degene die vragen stelt, en ik wil dat de studenten zelf actief bezig zijn met de lesstof. Ik vind dat studenten deskundig zijn en probeer middels mijn vragen die deskundigheid boven tafel te krijgen. Dat is learning by explaining: ze leggen elkaar uit op wat voor antwoord ze uitgekomen zijn en waarom, en vullen elkaar daarin aan. De een heeft misschien een puzzelstukje van het antwoord, en de ander nog een puzzelstukje, en samen vormen ze dan de oplossing.
denten zelf actief kennis kan laten verwerven. Hoe ik ze daarin kan stimuleren en uitdagen. Als docent ben je gauw geneigd om te zeggen dat studenten ongemotiveerd zijn, of dat ze niets voorbereiden. Ik wil dat omdraaien naar ‘wat ik doe, werkt niet’. Hoe kan ik ze prikkelen, hoe kan ik ze zover krijgen dat ze zich wél voorbereiden? Daar heb je technieken voor. Wij zijn er als docent voor de studenten en ik wil dat zij het maximale halen uit wat zij kunnen leren.
docent beter weet. Ik behandel studenten als gelijkwaardigen. En voordat ik met een klas begin, maak ik duidelijke afspraken met ze. Wat ik van hen verwacht, en studenten mogen ook aangeven wat ze van mij verwachten. En ik vraag of ik ze vragen mag stellen over de stof. Ze zeggen natuurlijk nooit nee, maar dat houdt ze scherp en betrokken, want ze weten dat ze elk moment een vraag kunnen verwachten. Ook vraag ik gedurende het blok om feedback. Niet aan het einde, want daar hebben zij niets aan.
Waarom is die feedback belangrijk?
regelmatig feedback, ook aan collega’s. Aan het einde van de les vraag ik vaak: wat heb je geleerd, wat zou je nog willen weten over dit onderwerp en wat heb je niet begrepen? Zo zie ik of ik aansluit op hun voorkennis en soms willen ze bijvoorbeeld iets over een onderwerp weten waar ik zelf niet zo over had nagedacht, maar wat inderdaad wel heel zinvol is om te weten. En daar ga ik op in. Zo wordt leren betekenisvoller. En ik vraag niet alleen feedback over de inhoud, maar ook bijvoorbeeld wat ze van mijn interactie met hen vinden. Ik vind dat het altijd beter kan. Ik leer nog
Zo blijf je kritisch. Ik vraag
iedere dag!
En hoe motiveer je studenten? Gebruik je ook andere didactische technieken? Ik ben bezig met hoe ik stu-
Ik vind de dialoog belangrijk. Ik vind dat je niet op de troon moet gaan zitten en dat jij het als
•
30 • LINK
9
Onderzoeksspecial Hoe bouw je een klassieke auto, maar dan elektrisch aangedreven? Gewoon doen! Maar waar laat je dan alle accu’s? Bij de academie TIS Delft weten ze wel raad met dit soort vraagstukken. In de Living Labs komen vragen uit de praktijk, en scherpe, onderzoekende geesten samen. Onderzoek is fun, vinden ze daar. Ook De HHs organiseert op 17 april een hogeschoolbrede onderzoeksdag. Daarom in deze Link tien pagina’s over onderzoek: van een nieuwe lector tot Poolse migranten tot onze eigen scriptieprijsuitreiking op 17 april. En op de volgende pagina: eindeloos puzzelen om genoeg power aan boord te krijgen van een elektrische sportauto. Challenge accepted!
10
LINK • 30
TopGear
op z’n Delfts
(en ander onderzoek)
30 • LINK
11
Onderzoeksspecial
‘Onze auto wordt een echte
head turner!’ ‘We hebben goede kans om te winnen, want we durven onbevangen te denken,’ zegt Bop Westerduin. Hij is een van de studenten die meedoet aan Electric Sports Car Build-Off, en bouwt met zijn ploeg aan een elektrische sportwagen. tekst Lotte Hoes beeld Bas Kijzers/Mark Henssen
V
erschillende bedrijven en hogescholen gaan sinds september vorig jaar in opdracht van Siemens en het automerk Burton met elkaar de strijd aan om de beste elektrische sportauto te maken. Het team van De Haagse Hogeschool bestaat uit studenten van verschillende opleidingen, van IPO tot Werktuigbouwkunde, en ververst ieder blok. De uitreiking vindt plaats in juni - al weet nog niemand wat de prijs is. De auto gaat in elk geval niet op de markt komen, maar wordt op technisch en esthetisch gebied het paradepaardje van de school. ‘Het wordt een echte head turner!,’ aldus Westerduin, die zich en passant laat strikken als covermodel. Hij wijst aan waar hij en zijn medestudenten het meest trots op zijn: de motor, de aandrijflijn, de accuplaatsing, de wielophanging, het exterieur en het dashboard. Bop legt uit wat deze onderdelen uniek maakt.
Wielophanging ‘De originele wielophanging van Burton is vijftig jaar oud. Wij wilden iets moderners, en laten de wielen nu onafhankelijk van elkaar veren. Dus als je over een steen rijdt met het achterwiel, hoeft niet gelijk de hele auto daarop mee te bewegen. Het is mooi dat de veren bij de wielen goed zichtbaar zijn. Dat geeft je echt een kijkje in de keuken; je ziet hoe het binnenwerk werkt.’
Exterieur ‘Wij zijn de enige groep die de motorkap heeft aangepast. Dat komt doordat er bij ons redelijk wat creatieve geesten rondlopen, iets wat bij de andere teams vaak mist. Er is veel veranderd aan de accuplaatsing en daardoor ook aan het exterieur, maar in principe waren de maten van de ontwerper heilig. De auto moet er stoer uitzien, en dat kan niet als er ergens een raar uitsteeksel zit omdat we de batterijen zo hebben geplaatst. Siemens vindt dit ontwerp goed, maar Burton is nog terughoudend. Ze zijn bang dat we de touch van hun ontwerpen niet handhaven. Maar de hoeken zijn in de stijl van Burton gemaakt. Verder hebben we bij het materiaal voor het exterieur ook nagedacht over duurzaamheid; we maken gebruik van biochemische vezels.’
12
LINK • 30
Dashboard ‘Niet per se duurzaam maar wel een succes: de meters op het dashboard. Een modern deel van het interieur. Student Robin Vellekoop heeft de meters ontworpen. Hij heeft met dit ontwerp een combinatie gemaakt tussen modern en retro. De meters passen zo mooi in het interieur en op het standaard dashboard van Burton. Burton heeft al interesse getoond, maar helaas heeft De HHs patent op het idee. Binnenkort is Robin klaar met deze school, dus als hij wat kleine dingetjes aanpast, kan hij het zelf verkopen.’
Motor ‘De motor is ontwikkeld voor industriële toepassingen, dus hij heeft een hoog voltage nodig. Deze werkt op 650 volt. Bij de andere teams ligt dit rond de 100. Het speciale aan deze motor is dat hij met zijn hoge voltage erg zuinig is. Hij gebruikt 99 procent van de energie nuttig, terwijl dat bij normale auto’s op benzine vaak maar 35 procent is. Daardoor houdt hij het langer vol tot je weer moet opladen. Zo’n industriële motor is trouwens nooit eerder voor een auto gebruikt!’
Aandrijflijn en accuplaatsing ‘Geen van de andere teams geloofde erin dat wij de motor zouden kunnen gebruiken, maar wij dachten: challenge accepted! De motor heeft met zijn voltage veel accu’s nodig. Dat is heel moeilijk, want het moet passen in een auto met een vastgestelde grootte. Na heel veel gepuzzel – we veranderden vaak het concept van de aandrijflijn, en daarmee ook die van de accuplaatsing – hebben we alle 190 accu’s opgeborgen.’
30 • LINK
13
Onderzoeksspecial
‘Een organisatie veranderen is
complex en rommelig’
De Haagse is sinds februari een lectoraat rijker: Change Management. Lector Jacco van Uden vertelt over veranderkunde en over zijn plannen. ‘Met dit lectoraat wil ik het denken over organiseren en managen vloeibaar maken.’ tekst Patty Elbersen • beeld Mieke Barendse
14
LINK • 30
J
acco van Uden was als projectmanager verbonden aan het lectoraat Ondernemen & Innoveren, toen hij gevraagd werd om een voorstel te schrijven voor een eigen lectoraat. Hij ging ermee aan de slag en legde de focus op management van verandering. Daar studeerde hij bij de Erasmus Universiteit ook op af. ‘Change Management lijkt een simpele titel, maar is toch heel bewust gekozen,’ vertelt de lector. ‘Met deze titel doel ik namelijk niet alleen op veranderkunde, maar ook op het veranderen van management zelf. Studenten krijgen bij organisatiekunde en managementvakken vaak klassiekers als Porter en Mintzberg gedoceerd. Ik wil met het lectoraat juist op zoek naar nieuwe manieren waarop we naar organisatiekunde kunnen kijken.’
Doelgericht prutsen Maar wat zijn dan die ‘nieuwe manieren’? En hoe gaat Van Uden dit vormgeven? ‘Al heel lang gebruiken we metaforen om organisaties te snappen. Gareth Morgan heeft dat heel mooi laten zien in zijn boek Images of Organization.We stellen ons een organisatie vaak voor als een leger of als een volk. Zo stellen we onszelf in staat te denken dat een bedrijf een strategie en een cultuur nodig heeft. Maar juist als we een andere metafoor vinden om een organisatie te snappen, komen we tot andere inzichten over organisaties en management. Stel dat we ons organisaties voorstellen als een kunstwerk met een kunstenaar. Voor een kunstenaar is “doelgericht prutsen” vaak een manier om tot een goed werk te komen. Kunnen we dat idee van doelgericht prutsen ook naar het domein van de organisatiekunde overhevelen, zoals we dat bij strategie en cultuur hebben gedaan? En welke waardevolle inzichten zou ons dat opleveren voor organisatie- en veranderkunde? Dat soort vragen wil ik onderzoeken met het lectoraat.’
Tekentafel De focus ligt bij het lectoraat niet alleen op het veranderen van management, maar ook op veranderkunde. Volgens Van Uden is het veranderen van een organisatiestructuur complex en rommelig, maar juist daardoor een heel interessant fenomeen. Dat het niet makkelijk is, blijkt ook bij De Haagse Hogeschool. Hier wordt tenslotte ook al anderhalf jaar nagedacht over een andere indeling van academies en diensten. Maar wat maakt het nou zo complex om
een organisatie te veranderen? Van Uden: ‘Het is niet raar dat een organisatorische verandering niet zomaar even gepiept is. En zeker niet bij een grote organisatie als De Haagse. Achter de tekentafel kun je namelijk best schetsen dat je van structuur A naar structuur B gaat. Maar in de praktijk is het meer dan alleen een structuurverandering. Wat betekent de nieuwe structuur bijvoorbeeld voor de besluitvorming en huidige afspraken? Daarnaast kun je een organisatie formeel wel veranderen, maar het moet ook in de dagelijkse gang van zaken veranderen. Het vraagt van medewerkers dus een andere werkwijze en andere manier van denken. Ook dat verander je niet zomaar.’
Weerstand En daar zit bij veranderkunde misschien wel de grootste uitdaging. Want bij een organisatieverandering komt vaak weerstand van medewerkers om de hoek kijken. Zij willen bijvoorbeeld hun werkwijze niet veranderen omdat zij de noodzaak van de verandering niet inzien. Maar volgens Van Uden is het niet zozeer de weerstand zelf die veranderen lastig maakt. Veel vaker gooit de manier waarop er intern met weerstand wordt omgegaan juist roet in het eten. ‘Dan worden de twijfels van medewerkers op de verandering niet serieus genomen. Dit is vooral het geval als er top-down wordt veranderd. Verandermanagers schenken dan te weinig aandacht aan het wegnemen van twijfels over de noodzaak van de verandering. Het gevolg is dat er binnen een bedrijf groepen medewerkers tegenover elkaar gaan staan. Hoe hoger de spanning oploopt tussen groepen, hoe moeizamer de verandering is.’
Geslaagd Wanneer is voor Van Uden het onderzoek van het lectoraat Change Management geslaagd? ‘Als ik het huidige denken over organiseren en managen vloeibaar kan maken. Dus dat we een organisatie niet alleen snappen in de bekende termen, zoals een leger met een strategie. Maar bijvoorbeeld ook als een sportteam met een tactiek. Ik ben er niet op uit om de nieuwe, ideale organisatie te ontwikkelen. Wel vind ik het belangrijk om studenten mee te geven dat organiseren en managen ook anders kan. En dat je inspiratie daarvoor bij andere domeinen kunt vinden. Bijvoorbeeld bij de kunst of de sport.’
•
30 • LINK
15
Onderzoeksspecial
Een van de vele Poolse supermarkten die Den Haag rijk is.
Hoezo overlast van Poolse migranten? Poolse migranten, die staan gelijk aan goedkope arbeid, overlast en overmatig alcoholgebruik. Tenminste… dat stereotype bestaat, vooral sinds Geert Wilders’ Polenmeldpunt. Maar is dat wel zo? Karijn Nijhoff van het lectoraat Grootstedelijke Ontwikkeling zocht samen met studenten uit hoe het zit. Deze maand verschijnt haar onderzoeksbundel. tekst Annemarie Geersing • beeld Bas Kijzers
16
LINK • 30
Melting pot
N
ijhoff kwam een aantal jaren geleden naast Poolse mensen te wonen. ‘Zij wonen al jaren in Nederland en spreken de taal goed. Hierdoor werd ik benieuwd naar het verhaal achter deze groep Polen.’ Met ‘deze groep’ bedoelt Nijhoff de Poolse migranten die al in Nederland woonden voor 2007, het jaar dat de grenzen in Europa opengingen en veel Polen naar Nederland kwamen. Nijhoff deed met het lectoraat Grootstedelijke Ontwikkeling en studenten Maatschappelijk Werk en Dienstverlening in de afgelopen drie jaar onderzoek naar het verhaal achter deze ‘oude’ groep Poolse migranten. Het resultaat is nu gebundeld in Vele stemmen, een ander geluid.
Zelfredzaam Het onderzoek laat een dubbel beeld zien. ‘Polen hebben weinig contacten met Nederlanders en vooral niet met zorginstanties. Ze zijn het vanuit Polen niet gewend, weten de weg niet en wantrouwen de overheid,’ vertelt Nijhoff. Toch is de opvallende conclusie uit het onderzoek dat Polen in Den Haag goed meedoen aan de samenleving. ‘Ik gebruik dan de definitie van integratie die de overheid gebruikt,’ verklaart Nijhoff. ‘Dus ze werken, betalen belasting, spreken de taal en hun kinderen gaan naar school.’ Polen zijn dus misschien wat op zichzelf, maar ze redden zich prima. Ondanks het weinige contact met zorginstanties, zit de groep Poolse migranten niet in de problemen. Uit het onderzoek blijkt dat de zelfredzaamheid groot is en dat veel opgelost wordt binnen het eigen netwerk. Dat het stereotype over Poolse migranten een stuk negatiever uitpakt, is volgens Nijhoff ontstaan in de afgelopen jaren. ‘Doordat de grenzen opengingen werd het gemakkelijker om hier te komen werken,’ stelt Nijhoff. ‘Maar eigenlijk is het werk vinden alleen maar lastiger geworden voor ze. Er wordt hen veel meer gevraagd naar de juiste papieren. Ook hebben de Poolse migranten last van vooroordelen bij het vinden van werk.’
Zuid-Europa Het verschil met andere groepen migranten in Nederland is groot, zo bleek ook uit de onderzoeken. Hierdoor is de groep moeilijk te vergelijken met andere migrantengroepen. ‘Het opleidingsniveau is over het algemeen hoger, de arbeidsmarktpositie is gevarieerder, en de arbeidsparticipatie van vrouwen is groter.’ Nijhoff hoopt dat de onderzoeken een hulp kunnen zijn als nieuwe en vergelijkbare groepen migranten naar Nederland komen. Zo wordt bijvoorbeeld verwacht dat een groep Zuid-Europeanen door de crisis deze kant op kan trekken om werk te zoeken. Ze hoopt ook dat hulpverleningsinstanties aan de slag gaan met de onderzoeksresultaten.
Karijn Nijhoff overhandigde Vele stemmen, een ander geluid op 9 april aan de secretaris van de Poolse ambassadeur Janus Wołozs. De bundel is te downloaden via www.hhs.nl/lectoraat-gso of op te vragen bij Annemarie Legters: A.L.Legters@hhs.nl.
Duitse aardappelschotel met ver verleden Tweedejaarsstudent Industrial Design Engineering Nicolas Hoppe geeft ons een kijkje in de traditionele Duitse keuken. Hij geeft er meteen wat geschiedenisles bij. Wist je bijvoorbeeld dat het Frederik de Grote was die de aardappel invoerde in Duitsland? tekst Martina Koleva • beeld Mieke Barendse
Wat maak je voor ons vandaag? Ik maak bratkartoffeln en steak. Het gerecht bestaat voornamelijk uit aardappelen gemixt met uien, bacon en andere ingrediënten. Het is een erg populair bijgerecht in Duitsland en je kan het serveren bij allerlei verschillende maaltijden, het hangt er maar net vanaf waar je trek in hebt. Als je student bent en je hebt niet zoveel geld te besteden, dan kan je de steak verwisselen voor gebakken ei.
Zijn aardappelen een traditioneel bestandsdeel in Duitse gerechten? Jazeker! Een van de gezaghebbers die het meeste invloed had op de Duitse keuken was Frederik de Grote, koning van Pruisen. Hij bepaalde in de achttiende eeuw dat zijn onderdanen voornamelijk komkommer en aardappelen moesten eten, die hij vanuit Amerika naar Europa liet overbrengen. Beide producten waren namelijk goedkoop en dat paste helemaal in de zuinige Pruisische leefstijl. Zowel komkommers als aardappelen zijn nog steeds favoriet in de Berlijnse keuken.
Je noemt nu Berlijn. Zijn bratkartoffeln extra populair in de hoofdstad?
Bratkartoffeln Niet pittig 30-40 minuten 15 euro voor 4 personen Benodigde kookkunst: Een beetje Is het vegetarisch? nee Recept OP LINK ONLINE Bekijk het recept van de bratkartoffeln en een filmpje over hoe het te bereiden op link.hhs.nl
Nou, dat ook weer niet. Ik kom uit Berlijn, dus voor mij doet dit gerecht aan thuis denken. Maar over het algemeen is het gewoon typisch Duits. Als je het hebt over typisch Berlijns dan moet je eerder denken aan curryworst, de Eisbein (ham) en de Berliner (zoete bol).
Wil jij Link uitnodigen in jouw keuken en vertellen over je culinaire roots? Stuur dan een mailtje naar link@hhs.nl.
30 • LINK
17
De meeste studenten moeten aan het eind van hun studie succesvol een onderzoek afronden en bezegelen dat met een publicatie: de afstudeerscriptie. Link looft elk jaar in samenwerking met de Hogeschoolbibliotheek geldprijzen van 1.500, 500 en 250 euro uit aan de beste drie.
Onderzoeksdag woensdag 17 april 2013
‘De Haagse op weg naar een kennisinstelling: profilering en onderzoek’ 09.00 uur
Ontvangst
09.30 uur
Opening door Susana Menéndez
09.40 uur
L ezing ‘Het opbouwen van een betekenisvolle profilering voor de toekomst’ door Mignon van Halderen
10.20 uur
Zwaartepunten en onderzoek. Interview met Yardena Shitrit, Erik Pastors en Tim van Tongeren (programmadirecteuren profileringszwaartepunten)
11.10 uur
‘ Vision 2037’ door Rianne Valkenburg en Janneke Sluijs (lectoraat Kennistransfer in Productinnovatie)
11.30 uur
Lunch en meet & greet (Restaurant)
13.00 uur Academiesessies (Locaties worden op de dag zelf bekend
gemaakt)
15.00 uur
Uitreiking Link Scriptieprijs
15.45 uur Pim Breebaart Research Award – interview met
genomineerden
16.15 uur
Promovendi 2012
16.20 uur Pim Breebaart Research Award - uitreiking 16.30 uur
Borrel (Restaurant)
De onderzoeksdag vindt plaats in de Aula, tenzij anders aangegeven.
18
LINK • 30
‘De grootste fout is om te denken dat het een IT-probleem is’ Déjaniera Rampersad (Information Security Management) hield zich bezig met de elektronische beveiliging van bedrijven. Hoe kan het dat deze vaak lek is? Ze ondervroeg verschillende professionals erover en kwam erachter dat het probleem niet ligt bij de IT, maar bij het management van de bedrijven. Daar waar de beveiliging wel goed verloopt, heeft de baas oog voor onder andere de bedrijfscultuur, de mensen die vertrouwelijke gegevens moeten raadplegen en de noodzaak van duidelijke taakomschrijving van de IT-afdeling.
Onderzoeksspecial
reikt scriptieprijs van €1.500 uit L
ink ging ook dit jaar op zoek naar leuke, bijzondere of anderszins nieuwswaardige scripties en nomineerde er deze keer acht voor de scriptieprijs. De criteria? De scripties moeten minimaal een acht hebben gekregen. Daarbij moeten ze recent, nieuwswaardig en publiek toegankelijk zijn. In (bijna) elk nummer van Link schreven we over een scriptie die aan die eisen voldoet.
De jury bestaat uit Belinda van der Gaag (docent en journalist), Ruud Ligtvoet (medewerker HBO Kennisbank), Jos Walenkamp (lector Internationale Samenwerking) en Bas Schrijver (persvoorlichting De Haagse Hogeschool). Zij reiken de prijs uit op woensdag 17 april om 15.00 uur in de Aula.
‘3D-printen heeft de toekomst’
‘Omdat bemiddeling niet helpt wordt de kans op vrede kleiner’
Jeroen Beerthuizen (Werktuigbouwkunde) deed onderzoek naar 3D-printen en ontwierp daarbij een printkop voor een 3D-chocoladeprinter. Dat deed hij omdat hij erachter kwam dat de normale printkop steeds verstopt raakt van de ‘vieze’ pasta die door de printers wordt gebruikt. Dat terwijl zijn verhaal helemaal niet bij snoep, maar bij iets natuurkundigs begon. Het aanvankelijke onderzoeksdoel was om elektrisch geleidend materiaal te printen, ook een vieze pasta.
Aranya Naerebout (European Studies) verdiepte zich in langlopende complexe conflicten en burgeroorlogen. Ze nam de decennialange brandhaard in de Zuid-Kaukasus als casus en vroeg zich af waarom deze vuren blijven smeulen. Ze kwam tot de ontdekking dat bemiddeling van derde partijen zelden wat oplevert, omdat deze partij vaak te ver van het conflict af staat of zelf een belang heeft bij het conflict. Conflicterende partijen hebben een bemiddelaar nodig die dichtbij staat en eigen belangen opzij kan zetten.
30 • LINK
19
‘Het water wacht niet’ Andrei Fedorovski (Climate and Management) ontfermde zich over de zeespiegelstijging. Hij kwam erachter dat de lokale en regionale politiek zich hier niet goed genoeg op voorbereidt. Waterschappen en provincies doen het relatief goed, maar ze hebben niet allemaal een adaptieplan, terwijl dat wel verplicht is. Andrei zegt geschrokken te zijn van het gebrek aan kennis bij verschillende gemeenten.
‘Zeg niet: je mag niet slaan’ Margot Smulders-van Loon (Maatschappelijk Werk en Dienstverlening) onderzocht of gezinscoaches wel genoeg rekening houden met de culturele achtergrond van een probleemgezin. In sommige culturen is het bijvoorbeeld heel gewoon om te slaan als straf. Smulders-Van Loon verfijnde een bestaande methode met een grondige checklist die ervoor zorgt dat hulpverleners die culturele achtergrond scherp blijven zien.
20
LINK • 30
‘Wat heb je aan wiskunde? Nou, dit dus!’ Mark de Ree (Bedrijfswiskunde) ontwikkelde in opdracht van het Nederland Forensisch Instituut (NFI) software waarmee je gemakkelijk elektronisch bewijsmateriaal kan doorzoeken. Met het programma hoeft de recherche niet handmatig duizenden e-mails te doorzoeken en is het makkelijker om bijvoorbeeld vastgoedfraude of georganiseerde misdaad op te lossen.
‘Een online community creëert een band’ Anne-Sophie Gaspersz (International Business & Management Studies) ging voor haar scriptie na wat bedrijven als Unicef kunnen doen om jongeren aan zich te binden. Ze kwam er tijdens haar stage bij het bedrijf achter dat online communities – plekken waar mensen met dezelfde interesses elkaar ontmoeten – belangrijk zijn. De communities zorgen onder andere voor een hogere naamsbekendheid en meer klanteninzicht en dus, op lange termijn, voor een band met de mogelijke donateurs.
Onder de hamer Lap vervangen door stage mag niet Student A. volgt een duale opleiding Integrale Veiligheidskunde: een combinatie van werken en naar school gaan. Toch lukt het hem niet om een leerarbeidsplaats (lap) te vinden: een werkplek waarvoor hij het minimumloon zou moeten ontvangen. A. wil daarom graag een stage volgen in plaats van een lap. tekst Annemarie Geersing
‘Bruggen zijn echt mijn ding’ Kasper Heckemann (Civiele Techniek) maakte een nieuw ontwerp voor een brug over de A4, omdat het eigenlijke ontwerp volgens hem veel mankementen had. Zijn versie is niet alleen goedkoper, maar ook onderhoudsvriendelijker en makkelijker te plaatsen. In oktober 2012 won hij hiermee de StudentenStaalprijs, gehouden onder alle technische hogescholen van Nederland. Nu is het hopen dat de brug er echt komt!
•
Scriptieprijs Stuur je scriptie in en win
1500 euro
De inschrijving voor de vierde Link scriptieprijs 2014 is geopend. Vanaf het meinummer stelt Link de volgende reeks genomineerden aan je voor. Wil jij kans maken op de eer en een van de drie geldprijzen? Stuur dan jouw nieuwswaardige, maatschappelijk relevante en goed beoordeelde scriptie in. Studenten kunnen meedingen naar de scriptieprijs als ze: ¡¡ Recent zijn afgestudeerd (2013). ¡¡ Een 8 of hoger hebben gehaald. ¡¡ Hun scriptie (al dan niet met geanonimiseerde opdrachtgever) openbaar maken op de HBO Kennisbank. ¡¡ Een nieuwswaardig onderwerp hebben gekozen Studenten en docenten kunnen een scriptie via www.hhs.nl/linkscriptieprijs voordragen. De redactie van Link maakt een selectie.
De feiten Student A. vraagt de examencommissie toestemming om een stage te volgen in plaats van een lap. Ook vraagt hij of hij zijn lap of stage drie in plaats van vier dagen per week mag doen. Dit in verband met zijn epilepsie. De examencommissie wijst zijn eerste verzoek af, maar geeft toestemming om drie in plaats van vier dagen te werken. A. gaat tegen de eerste uitspraak in beroep.
De argumenten Volgens A. klopt het niet dat de examencommissie eist dat voor een lap het minimumloon moet worden betaald. De duale opleiding is geregeld in artikel 7.7 van de Wet Hoger onderwijs en Wetenschappelijk onderzoek (WHW). Daarin worden geen eisen gesteld aan de hoogte van de vergoeding voor beroepsuitoefening. Ook speelt de economische crisis volgens A. een grote rol in het feit dat hij al anderhalf jaar op zoek is naar een lap. Werkgevers zouden niet bereid zijn het minimumloon te betalen. Wel heeft A. al meerdere keren het aanbod gehad voor een stagevergoeding aan de slag te gaan.
De tegenargumenten Het klopt dat er in artikel 7.7 van de WHW niet geregeld staat dat de student het minimumloon moet verdienen. Echter, tijdens de parlementaire behandeling van dit wetsartikel heeft de minister van Onderwijs opgemerkt dat de duale student een onderwijsarbeidsovereenkomst afsluit met de instelling en de werkgever. Op basis van deze overeenkomst heeft de student de status van werknemer, en moet daarom ook beloond worden op het niveau dat past bij zijn opleiding en ervaring. A. zou dus minstens het minimumloon moeten krijgen.
De uitspraak Op basis van de bovengenoemde opmerking van de minister van Onderwijs, geeft het College van Beroep de examencommissie gelijk. Ook ziet het College binnen die opmerking geen ruimte voor uitzondering. De door A. genoemde omstandigheden zijn dus geen reden om een lap te vervangen door een stage. Het beroep wordt ongegrond verklaard.
Niet eens met een beslissing van de Examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/loketrechtsbescherming.
30 • LINK
21
Surftalent
‘Ik vind verliezen gewoon
niet leuk’
Dominga
Valdéz
1 Leeftijd: 2 anje p: Ibiza, Sp o n re o b Ge nds en la teit: Neder Nationali Chileens n: 2005 in met surfe n e n n o g e B ili Iquique, Ch erlands ltaten: Ned su re e st e B 12 2011 en 20 kampioen
22
LINK • 30
Tweevoudig Nederlands kampioen golfsurfen is ze, in de Benelux is ze nummer twee. Door deze prestaties werd ze deze winter genomineerd voor Haags Sporttalent 2012. Surfen is echter niet het enige wat Dominga doet. Ze is ook tweedejaarsstudent European Studies. Een druk leven dus, waarin veel gepland moet worden. tekst Stefan van Klink • beeld Joyce Dur
Globetrotter Dominga Valdéz werd 21 jaar geleden geboren op het Spaanse eiland Ibiza. Ze verhuisde al snel naar Nederland, het land van haar moeder, en volgde hier haar basisschool. Haar vader woonde al die tijd echter in zijn eigen geboorteland, Chili. Hij kon niet naar Nederland komen en dus reisde Dominga veel heen en weer tussen haar beide ouders. ‘Mijn middelbare school volgde ik in Peru. Ik bleef nooit lang op een plek wonen en kreeg daarom thuis les.’ Het was het Peruaanse strand waar haar liefde voor het surfen opbloeide. Op haar twaalfde begon Dominga met de sport. ‘Doordat ik thuis les kreeg, had ik veel tijd om te surfen. Zodra ik klaar was met school ging ik naar het strand, het water in.’ Al direct veranderde Dominga in een trainingsbeest en stond ze regelmatig op de plank. Haar surftrainingen werden ingepland, zodat ze zoveel mogelijk kon trainen. Dat er over de hele wereld surfwedstrijden werden gehouden, wist ze toen nog niet. Op haar achttiende verhuisde Dominga weer terug naar Nederland, zonder haar ouders. Samen met haar broer vond ze een appartement in Den Haag, waar ze nog altijd woont.
Surfen in Nederland ‘Ik heb een groot voordeel gehad aan het vele trainen
in Peru. Daar heb je gewoon de ideale omstandigheden. Je hebt er alle ruimte.’ Het mag dan wel geen nationale sport zijn, surfers zijn er in Nederland genoeg te vinden. ‘In Nederland is het op een goede dag gewoon gevaarlijk om te surfen. Veel mensen realiseren zich dat helaas niet.’ Drukte is lang niet het enige verschil tussen Nederland en Peru. Vooral kou en de hoogte van de golven spelen een belangrijke rol. ‘Er is geen enkele golf hetzelfde. Ik heb nog geen enkele plek gezien die hetzelfde is. Tussen Nederland en Peru zit een wereld van verschil.’ Dat verschil ontstaat vooral doordat Engeland de golven vanaf de zee tegenhoudt. ‘In Nederland is het vooral moeilijk om snelheid te maken. De golven helpen je minder en dus moet je heel veel zelf doen. Dat is nog wel eens lastig.’
Kampioen Haar zege op het Nederlands Kampioenschap (NK) afgelopen jaar was door die matige Hollandse golven dan ook niet vanzelfsprekend. Het NK bestond uit drie rondes, die alle drie ergens anders plaatsvonden. De uitslagen van deze drie rondes samen bepaalden de winst. Dominga won de eerste twee rondes, maar had een slecht gevoel over de laatste. ‘Die laatste ronde ging vreselijk. Ik had geen enkele goede golf en was totaal niet tevreden over mijn prestatie. In de laatste vijf seconden had ik nog een
30 • LINK
23
redelijke golf, maar meer ook niet.’ Die laatste golf zou precies genoeg blijken. Dominga won de wedstrijd die voor haar zo slecht leek te gaan, volledig tegen haar verwachtingen in. ‘Ik was mijn verlies al aan het wegdrinken toen ik plotseling het podium op geroepen werd en bleek dat ik gewonnen had.’ Met winst in alle drie de rondes, was Dominga de overduidelijke winnares en pakte ze haar tweede Nederlandse titel – een bijzondere prestatie voor een 21-jarige student. ‘De meeste surfers stoppen rond hun veertigste, maar Dominga Valdéz: ‘Ik wil alle wedstrijden winnen waar ik nog aan meedoe, inclusief het NK!’
er zijn er ook die nog langer door gaan, dus wat dat betreft kan ik nog even vooruit.’
Sportgala Dat ze haar nominatie voor Haags Sporttalent 2012 niet verzilverde, vond ze wel jammer. Al had ze voor haar nominatie niet eens door dat het bestond. ‘Ik werd plotseling gevraagd of ik mijn uitslagen op wilde sturen en niet veel later kreeg ik een uitnodiging voor het sportgala. Ik had geen idee wat het was.’ De prijs ging uiteindelijk naar badmintonster Soraya de Visch Eijbergen. Teleurgesteld was Dominga niet. Eerder opgelucht. ‘Ik kwam in een grote zaal waar veel meer mensen zaten dan ik had verwacht. Tijdens het sportgala waar de prijs werd uitgereikt was ik alleen maar bang dat ik dat podium op moest en iets moest gaan vertellen. Ik had totaal niets voorbereid.’ Een goede leerervaring. ‘Volgend jaar zorg ik dat ik voorbereid ben.’
Ambitieus Verliezen is Dominga echter niet gewend: haar allereerste surfwedstrijd won ze al. En winnen, dat is wat ze wil. ‘Ik vind verliezen gewoon niet leuk.’ Ze legt de lat voor zichzelf dan ook hoog. ‘Ik word liever laatste dan tweede, als er een eerste plek in had gezeten. Wat jullie nog van me gaan zien? Ik wil alle wedstrijden winnen waar ik nog aan meedoe, inclusief het NK!’ Verder wil Dominga graag wedstrijden door heel Europa surfen. ‘Of ik dat kan doen, gaat heel erg afhangen van mijn sponsors. Nu heb ik het vooral erg druk, omdat ik ook veel voor school moet doen.’
European Studies Topsport en school zijn goed te combineren op De Haagse. ‘Achterstand loop ik niet op door mijn sport. De combinatie tussen sport en studeren is soms wat lastig, maar met de hulp van school gaat dit me goed af. Daar heb je een topsport-status voor. Ik hoef bijvoorbeeld niet naar verplichte lessen toe. Dat scheelt soms wel een hoop.’ Trainen doet ze op het moment echter wel minder. ‘Ik heb het erg druk en het is nu gewoon erg koud.’ European Studies wil ze graag goed afronden. ‘Na mijn studie hoop ik binnen de surfsport te blijven werken. Ik wil graag bij een bedrijf aan de slag dat zich richt op surfartikelen. European Studies is er breed genoeg voor. Aan de talen die ik tijdens de studie leer, heb ik heel veel.’
•
Komend seizoen hoopt Dominga Valdéz haar Nederlandse kampioenstitel te prolongeren. Misschien wordt ze volgend jaar dan wel sporttalent van het jaar 2013.
24
LINK • 30
IS OOR GEK GEWORDEN?
WIN
Als student betaal je nu nog maar € 44,95 voor een jaarabonnement op het oudste en beste muziekblad van Nederland. Dat is slechts € 3,75 per editie (12 x per jaar). En dan kun je ook nog een concert winnen !?
JA. OOR IS GEK GEWORDEN.
EEN BAND!
VOLG OOR ONLINE:
WWW.OOR.NL
De hogeschool die de meeste nieuwe abonnees levert, wint een gratis optreden van een van OOR’s favoriete Nederlandse bands tijdens het eindejaarsfeest in de eigen studentenvereniging of schoolaula.
DUSSS... Ga naar WWW.OOR.NL/STUDENTENKORTING en neem een abonnement!
WELKE HOGESCHOOL LEVERT DE MEESTE ABONNEES EN WINT
DOWNLOAD ONZE GRATIS OOR APP VOOR IPHONE EN JE HEBT HET LAATSTE POPNIEUWS ALTIJD BINNEN HANDBEREIK. MET SPOTIFY-INTEGRATIE!
OOK GRATIS IN DE APP STORE: OORCAL, EEN STIJLVOLLE OOR AGENDA-APP VOOR IPHONE MET DAGELIJKS MOOIE WALLPAPERS EN MUZIEKTIPS VAN JE FAVORIETE MUZIEKBLAD.
OOR’S BANDCOMPETITIE?
WAT DRAAIT DE OOR-REDACTIE? 10.000 VOLGERS
De hogescholen die aan deze competitie deelnemen zijn: Avans Hogeschool, Hogeschool Windesheim, Haagse Hogeschool, Hogeschool Arnhem & Nijmegen, Hogeschool Leiden en Hanze Hogeschool.
6.000 VIND-IK-LEUKS
16.500 VOLGERS
ESAA Erasmus School of Accounting & Assurance Opleiding tot Registeraccountant of Registercontroller Afgestudeerd HBO-BE of HBO-AC? U kunt via een toegespitst deeltijd schakelprogramma* instromen in het Master of Science programma Accounting, Auditing & Control. Vervolgens kunt u doorstromen naar de postinitiële opleiding Accountancy of de postinitiële Masteropleiding Registercontroller.** Heeft u de wetenschappelijke minor gedaan? Dan hoeft u geen schakelprogramma te volgen om in het Master of Science programma Accounting, Auditing & Control in te stromen. Voor informatie: 010-408 21 73 of esaa-acc@ese.eur.nl * Let op: soms is vooraf een wiskundetoets vereist ** Aanvullende eis voor de RC-opleiding is dat u beschikt over minimaal twee jaar relevante praktijkervaring.
Certified Management Controlling (CMC) Afgestudeerd HBO? De opleiding Certified Management Controlling is een parttime controllersopleiding. Zij leidt financieel-administratieve kenniswerkers op HBO-niveau op tot professionals die beschikken over actuele kennis op het gebied van besluitvorming en beheersing van organisaties. Kenmerken van de opleiding zijn praktische focus op het werkveld en de rollen van de moderne controller, actuele kennis en inzichten op het gebied van management control en onderwijs in advanced workshops van maximaal 25 personen. CMC is een tweejarige post-experience opleiding. Voor informatie: 010-408 14 92 of esaa-cmc@ese.eur.nl
Voorlichtingsavond: Woensdag 5 juni 2013. Bezoek onze website voor meer informatie: www.esaa.nl.
30 • LINK
25
Alumni
Afgestudeerd?
De Haagse houdt contact Wat als studenten afstuderen? Zwaaien ze de hogeschool vaarwel of houden ze contact? Als het aan Jan Geerts, adviseur alumnirelaties, ligt, is de band met De Haagse ‘voor het leven’. ‘Zijn’ plan pakt het onderhouden van alumnirelaties structureel en hogeschoolbreed aan. tekst Ilse van Beest • beeld Mireille Schaap
‘H
26
LINK • 30
et is eigenlijk te gek voor woorden dat er tot op heden nog zo weinig met alumnirelaties wordt gedaan. Ze zijn zo waardevol,’ vindt Geerts, die in 2011 van het College van Bestuur de opdracht kreeg om het beleidsplan Alumnirelaties 2013-2017 te schrijven.
kunnen ons laten weten wat er speelt in het werkveld en zijn in staat om tunnelvisie te doorbreken. Ze houden je bij de tijd. Bovendien durven zij eerder commentaar te leveren dan huidige studenten, want er zijn geen consequenties aan verbonden.’
Anna Maria Andriol, senior adviseur bij de academie voor Bestuur, Recht en Veiligheid, is het met hem eens: ‘We hebben kanjers van afgestudeerden met fantastische carrières op prachtige plekken. Het zou dom zijn om geen contact met ze te houden.’ Andriol is van mening dat alumni veel voor de hogeschool kunnen betekenen: ‘Er is meer buiten deze mooie muren. Zij
Contact houden met de oude opleiding blijkt voor alumni zelf ook zinvol te zijn. Geerts: ‘Het is een goede manier om stageplaatsen te vervullen. Daar hebben alumni en studenten allebei wat aan.’ Daarnaast kunnen de alumni een inspiratiebron zijn voor de huidige studenten: ‘Ik heb gemerkt dat studenten eager zijn om oud-studenten te spreken en als
afgestudeerde is het is toch kicken om hier te kunnen vertellen wat je doet! Je moet wel een hele vreemde zijn als je dat niet leuk vindt.’ Ook Hans Hoekstra, alumnicoördinator bij IBMS, ziet steeds vaker dat oud-studenten gastcolleges geven: ‘Onze huidige studenten krijgen zo een actueel beeld en soms ook nieuwe ideeën over van wat ze met hun opleiding kunnen. Dit draagt beslist bij aan hun motivatie en in ultimo aan het studiesucces.’ Verder kunnen alumni ambassadeurs voor de hogeschool worden. ‘Vooral op internationaal niveau is dit interessant,’ vindt Hoekstra. ‘Wij merken nu al dat onze internationale studenten die terug zijn in hun thuisland een flinke impuls geven aan de naamsbekendheid en het imago van De HHs, ook naar bedrijven toe.’ Het contact warm houden gaat echter niet vanzelf, weet Geerts. ‘Bij een opleiding als Facility Manage-
uitgetrokken – tegenover 30.000 euro vorig jaar – waarvan onder meer twee medewerkers worden betaald. Geerts verwacht met de huidige plannen jaarlijks een kleine drie ton nodig te hebben en hoopt dat het CvB hier eind dit jaar voor tekent. Waar dat geld voor wordt gebruikt? Samen met de opleidingen wil het alumnibureau in de toekomst tal van activiteiten organiseren die voor alumni interessant zijn. ‘Die zullen per leeftijdsgroep verschillen,’ vertelt Geerts. ‘Voor pas afgestudeerden moet je onder andere denken aan sollicitatietrainingen, CV-checks en netwerkbijeenkomsten. Maar dat soort activiteiten zijn voor oudere alumni minder interessant. We moeten kijken wat er voor verschillende levensfasen georganiseerd kan worden. We starten in ieder geval met een jaarlijkse hogeschoolbrede alumnidag in het najaar van 2013.’
ment bestaat al jaren een hecht alumninetwerk en is de continuïteit van het beleid goed geborgd. Maar bij veel andere opleidingen is het de taak van een enkele gedreven docent. Wanneer zo’n docent weggaat, verdwijnen met hem zijn kennis en contacten,’ vertelt Geerts. ‘Ook zijn er opleidingen die eens in de zes jaar bedenken om wat aan alumnirelaties te doen, wanneer ze worden geaccrediteerd.’ Vooral voor die opleidingen is er nog veel werk te verzetten. ‘Het vergt dagelijkse inspanning om een zinnige connectie met oud-studenten te houden. Alumnibeleid gaat verder dan af en toe een borreltje organiseren. Dat is voor een enkele docent per opleiding eigenlijk niet te doen,’ aldus Geerts. Daarom neemt het nieuwe alumnibureau, dat ondergebracht is bij de dienst Communicatie en Marketing, de opleidingen veel werk uit handen ‘zodat zij hun alumnirelaties zo goed mogelijk kunnen benutten’. De Haagse heeft er dit jaar 275.000 euro voor
Daarnaast gaat het bureau de alumni in een centraal bestand te zetten. Daardoor hoeven de coördinatoren niet langer meer hun tijd aan het opsporen van alumni te besteden, maar kunnen ze samen met alumni werken aan ‘waar het echt om gaat’: de kwaliteit van onderwijs, een groeiende instroom, internationalisering en in de toekomst wellicht zelfs fondsenwerving. ‘Met een compleet en actueel bestand van alumni helpen wij de opleidingen om hun tijd zo efficiënt mogelijk in te delen,’ meent Geerts. De komende jaren moet blijken of de tijd, het geld en de moeite die in alumni gestoken wordt, genoeg oplevert. ‘Het kost een hoop en het gaat wel langer dan een jaar duren om de band met alumni te herstellen. Maar het zal zich zeker terugverdienen,’ verwacht Jan Geerts. Anna Maria Andriol is het hier helemaal mee eens: ‘We zullen zeker positieve resultaten zien voor de studenten en de hogeschool. Er is geen enkel zinnig argument om niet te werken aan een goede relatie met onze alumni.’
Ben je bijna afgestudeerd en wil je contact houden? Kijk dan op www.hhs.nl/alumni voor de mogelijkheden.
30 • LINK
27
Pensioen Ombudsman Ruud Wijtten:
‘Ik was liever doorgegaan’ De laatste jaren van zijn 35-jarige carrière bij De HHs was Ruud Wijtten de ombudsman voor medewerkers. Onlangs werd hij 65 en 1 april legde hij zijn werk neer om met pensioen te gaan. Gedwongen, want hij was liever nog twee jaar doorgegaan. ‘Die afwijzing is mij tegengevallen.’ tekst Youri van Vliet • beeld Mieke Barendse
‘Ben je niet wat overgekwalificeerd?,’ vroeg de selectiecommissie aan Ruud Wijtten in oktober 2005 toen hij solliciteerde op de nieuwe functie van ombudsman. Wijtten was op dat moment al docent wisen natuurkunde geweest, secretaris van de Hogeschoolraad, hoofd personeelszaken en projectleider van de hogeschoolbrede invoering van het besturingssysteem Windows XP. ‘Ja dat is misschien wel zo,’ reageerde Wijtten. ‘Maar wat mij betreft is dit ook een eindfunctie.’ Dat de functie van ombudsman er kwam, had te maken met een incident eerder in 2005. Binnen de voorloper van de dienst Financieel Economische Zaken (FEZ) was iemand op staande voet ontslagen en dat vond de Hogeschoolraad onterecht. Er moest, zo vond de raad, een meldpunt komen waar medewerkers terecht konden met klachten over bijvoorbeeld hun leidinggevende of collega’s. De ombudsfunctionaris was ‘geboren’. Wijtten: ‘Die vacature kwam op een uitstekend moment, want na het zware XP-project had ik geen idee wat ik wilde doen. Ik wist dat ik goed
28
LINK • 30
kon luisteren en bemiddelen. Dankzij mijn werk bij personeelszaken had ik bovendien geleerd om in de gaten te hebben welke spelletjes er worden gespeeld en wie een dubbele agenda heeft. Het leek me een mooie laatste functie voor mijn pensioen.’ Nu Wijtten, 7,5 jaar later, de pensioengerechtigde leeftijd heeft behaald, moet hij stoppen met werken. Met tegenzin. Wijtten: ‘Ik heb een verzoek ingediend om te mogen doorwerken, maar tot mijn grote verbazing werd dit afgewezen. Dat viel tegen.’ Veel aandacht heeft Wijtten ook niet besteed aan zijn pensioen. ‘Het is een heel rare ervaring,’ vertelt hij een paar dagen voor zijn vertrek. ‘Je bent 35 jaar bezig en opeens heb je nog maar een paar dagen, maar het voelt alsof het werk doorgaat tot in de eeuwigheid. De mensen met klachten blijven binnenkomen, dus ik heb ook niet langzaam aan mijn ontslag kunnen wennen.’ Met Wijtten is afgesproken dat hij de lopende zaken afhandelt en mogelijk in de toekomst betrokken wordt bij ingewikkelde zaken. De meeste ‘gewone’ cases die Wijtten behandelde, gingen over de relatie tussen een medewerker en een leidinggevende, bijvoorbeeld bij onenigheid over het functioneren, het niet nakomen van een beloningsafspraak, of een baan die verdwijnt tijdens een ziekteverlof. ‘Ik kan dan mensen in een vroeg stadium helpen, waardoor een situatie niet escaleert,’ vertelt
Voor €10,- naar het theater!
12 april:
Douglas Wright – Rapt De danssensatie uit Nieuw Zeeland nu in Den Haag! 18, 19, 20 april:
Nederlands Dans Theater 2 – programma B Het huisgezelschap van het Lucent Danstheater brengt een veelzijdig programma: expressief, dramatisch en op prachtige muziek van Arvo Part. 22 april: Wijtten. Maar soms waren er ook grotere zaken zoals het onderzoek naar de vertrouwenscrisis in de Hogeschoolraad (zie ook Link 19 en 20) en de perikelen bij Management in de Zorg (MIZ). Deze laatste, waarbij vorig jaar een groot deel van het docententeam opstapte, was zijn heftigste. ‘Er waren docenten die klaagden en het College van Bestuur wilde weten wat er aan de hand was. Maar willen ze dat echt wel weten of willen ze alleen de zaak gesust hebben? Ik wilde conclusies trekken die zinvol en constructief waren en bij MIZ was dat verreweg het ingewikkeldst.’ Meer wil hij er vanwege het vertrouwelijk karakter van zijn werk niet over kwijt. Wijtten: ‘Het werk als ombudsman is bijzonder zinvol en het is prachtig als je dingen in beweging kunt krijgen die anders vastzitten. Maar als het dit is, dan ga ik naar Zuid-Frankrijk. Ik heb daar een tweede huis met drie hectare grond waar ik een tuin wil maken, maar ook een wijngaard en een vijver. Ik zit zoals de Fransen zeggen pas in mijn troisième âge, de derde leeftijd. Na je jeugd, en het vaderschap (met alle verantwoordelijkheden van een baan, opvoeden, etc.) staat de derde periode in het teken van jezelf. En ik heb nog genoeg te doen.’
The King’s Consort – Dido and Aenaes Dido and Aeneas is een absoluut hoogtepunt uit de Barok én de operawereld. The King’s Consort uit Londen is het best denkbare ensemble voor Purcells opera over de onmogelijke en dramatische liefde tussen een Trojaanse held en de koningin van Carthago. 17 mei:
Introdans voor de jeugd – Bont en Blauw Uitverkochte theaterzalen, lovende recensies, een nominatie voor de Zwaan voor beste dansproductie seizoen 2010-2011. 23 mei:
Union Tanguera – Nuit Blanche Prachtige live muziek uitgevoerd door Argentijnse musici gecombineerd met intens wervelende tango’s. Onderdeel van festival Tango La Haya, zie ldt.nl voor meer informatie.
•
Bij het ter perse gaan van dit blad stond de vacature voor ombudsman nog niet online.
info & tickets www.ldt.nl 070 88 00 333 @TheaterDenHaag aanhetspuiplein
30 • LINK
29
Juweeltjes Lezersactie
Win
Vijf keer kans op een driegangenmenu
Zoektocht naar liefdesgeschiedenis niet erg geloofwaardig Dat het leven in een sleur kan raken, weet iedereen. Raimunds leven is één grote sleur. Totdat hij een mysterieuze vrouw ervan behoedt haar leven te beëindigen en zichzelf in een zoektocht stort. Al vanaf het begin van de film Night train to Lissabon weet regisseur Bille August de kijker in de juiste stemming te krijgen. Wanneer Raimund – onder begeleiding van zielige pianomuziek – na een eenzaam spelletje schaak tegen zichzelf, door de gietende regen naar zijn werk sjokt, is duidelijk dat deze man het leven niet leeft. Hij twijfelt echter geen moment om de vrouw, die op het punt staat van de brug te springen, hiervan te weerhouden. Wanneer de vrouw vervolgens spoorloos verdwijnt, laat ze haar jas bij Raimund achter, met daarin een boek van de Portugese dokter Amadeu de Prado en een nachttreinticket naar Lissabon. Hoewel Raimund niet overkomt als iemand die van impulsieve acties houdt, besluit hij het kaartje te gebruiken. Hij leest het boek, vol filosofische uitspraken, en besluit op zoek te gaan naar de achtergrond van het boek. Het leven van de schrijver ontvouwt zich met verschillende flashbacks langzaamaan tot een
30
LINK • 30
tragische liefdesgeschiedenis in tijden van revolutie. De film doet in zekere zin denken aan het boek met gelijknamige film ‘Haar naam was Sarah’, waarbij een journaliste op een huiveringwekkend verhaal stuit en dit tot op de bodem uitzoekt. Hoewel de sfeer, het camera- en acteerwerk de kijker zeer sterk in het verhaal van Amadeu trekken, ontbreken het motief en de logica in de zoektocht hiernaar. Waar in ‘Haar naam was Sarah’ de familieband van de journalist een duidelijke aanleiding was, ontbreekt dit compleet bij Raimund. Ondanks een gemengd gevoel over de film, wordt de kijker aan het denken gezet over de onontwijkbare impact van de keuzes die we iedere dag maken. Voor romantische filosofen is deze film daarom toch de moeite waard. • EB
lllll
Night train to Lissabon Genre: Drama Vanaf 18 april te zien in Pathé Bioscopen
een diner bij Dok75
Voor een gezellig avondje dineren hoef je helemaal de stad niet in. Sterker nog: je hoeft er De Haagse Hogeschool niet voor uit. Dok75, het café-restaurant/leerbedrijf van De Haagse, biedt vijf dagen in de week lunch en diner aan: van gegrilde runderentrecote, uitsmijters en een bagel met roomkaas tot oer-Hollandse bitterballen. De gerechten op de kaart veranderen elke tien weken. Het is een verrassing wat je krijgt voorgeschoteld als je het driegangenmenu wint dat Link mag weggeven. Wil jij kans maken op een van de vijf diners voor twee personen (mét bij elke gang een gratis drankje), beantwoord dan deze vraag: Waarom ben jij de HHs’er die dit etentje verdient? Stuur je antwoord voor 25 april naar link@hhs.nl. De vijf personen met de leukste inzending ontvangen uiterlijk 29 april bericht. Dok 75, Strip 0.02. Meer informatie en de menukaart vind je op www.facebook.com/grandcafedok75.
De laatste Nach voor de koningin De Nach is allang de Nach niet meer en nu ook Bea op 30 april wordt uitgewuifd en plaats maakt voor Wim-Lex, is er alle reden om nog één keer goed te feesten op 29 april. Het gratis Life I Live festival biedt daar de kans voor. Op maandagavond treden op zeven buitenpodia in het centrum bands op als Kensington, Re;Freshed Orchestra, Jungle By Night, Mister and Mississippi, De Kraaien en singer-songwriters Anne Soldaat en Stefan Schill. Komt dat zien tussen 19.00 en 01.00 uur op onder andere het Spuiplein, De Plaats, Grote Markt, Noordeinde, Kerkplein en Wijnhaven. Houd www.lifeilive.nl in de gaten voor de bekendmaking van meer artiesten. LIFE I LIVE FESTIVAL 2013 Maandag 29 april Aanvang: 19:00 – 01:00 uur (outdoor) / horeca tot circa 02:30 uur Entree: GRATIS Binnenstad Den Haag: o.a. Spuiplein, De Plaats, Grote Markt, Noordeinde, Kerkplein, Wijnhaven
TIPS VAN...
... Peter in den Bosch
Indiaas eten op grote hoogte Het Himalayan restaurant krijgt op restaurantwebsite Iens een 8,8 en dat schept verwachtingen. Het Indiase/Nepalese/Bhutanese nirvana ligt verscholen in een steegje achter de Spuistraat.De tafels in het huiskamerachtige restaurant zijn gedekt met warmhoudplaten, een paar kaarsjes en rode servetten. Om een beetje de illusie van romantiek weg te nemen: de kroonluchters bungelen aan een ongezellig systeemplafond. Zolang dit betekent dat de aandacht uitgaat naar de keuken, hoor je ons niet klagen. En dat blijkt zo te zijn. Al is de samosa in het begin behoorlijk pittig en vindt mijn tafelgenoot met wie ik het Deluxe menu deel de butter chicken juist net te weinig spicy, het is juist die afwisseling aan smaken die het eten zo smakelijk maakt. Ons menu bestaat uit een grote verscheidenheid aan gerechten: een kaneelachtige groentemix, heerlijk geurende basmatirijst, een zachte kipcurry, knoflooknaan en een loeiheet plateau (kijk uit!) met sissende, rode kip tandoori.
Peter in den Bosch, hoofd Bureau Hogeschoolsport, is iemand die houdt van afwisseling. ‘Ik vind mijn werk leuk omdat het zo enorm divers is. Maar ook in mijn privéleven heb ik een brede interesse.’ tekst Yvonne Bal • Over de toetjes zijn mijn tafelgenoten wat minder enthousiast (in de kulfi – een romige Indiase ijssoort – zit weinig structuur) en mijn koffie is ook niet om over naar huis te schrijven. Eén ster eraf om die reden. Wat betreft het eten (én de zeer vriendelijke service) maakt het restaurant de verwachtingen zeker waar. • MS
lllll
Himalayan restaurant Gortstraat 18, Den Haag tel. 070-3651404 Menuprijzen tussen de €15,- en €20,-
Welcome to O’Casey’s Irish Pub
O’Casey’s is the biggest international bar of tm The Hague Come in and enjoy a pint of and some of our traditional Irish food. We offer daily entertainment on 2 floors and in Sarah’s Garden wich used to be part of our Queen’s Royal Gardens
Noordeinde 140 The Haque Holland • www.ocaseys.nl
beeld Mieke Barendse
Film > Papillon (1973) Ik heb deze film gezien toen die in ’73 uitkwam, maar hij zit nog steeds diep in mijn geheugen. Papillon springt er echt uit door de acteurs, waaronder Dustin Hoffman en Steve McQueen. Bovendien zit er een enorme spanning in de film, je kunt totaal niet inschatten hoe het afloopt. CD > Adele – 21 (2011) De muziek van Adele is waanzinnig. Haar stem, haar uitstraling, en ze blijft zich verbeteren. Het album 21 is heerlijk om naar te luisteren. Vooral het nummer Set fire to the rain vind ik erg goed. Dat nummer komt binnen en dat voel ik echt. Radio > Arrow Classic Rock De muziek waar ik van hou is divers. Maar als ik naar de radio luister dan stem ik graag af op 97.4 FM, een zender met klassieke rock. Daar draaien ze onder andere Van Morrison, Deep Purple, Led Zeppelin en The Eagles. De laatste band heb ik drie jaar geleden in Ahoy gezien en dat was waanzinnig. Schrijver > Robert Ludlum Ik ben niet zo’n lezer, maar als ik al een boek lees, doe ik dat in de vakantie. Mijn favorieten lijken op het soort films waar ik van hou: ze moeten spannend zijn geschreven en pas op het laatste moment moet duidelijk zijn hoe de verhaallijn eindigt. En de Amerikaanse schrijver Robert Ludlum voldoet ruimschoots aan die punten. Hij heeft bijvoorbeeld de bekende Bourne-reeks geschreven. Festival > North Sea Jazz (1976 – heden) Tot een paar jaar geleden ging ik ieder jaar naar het North Sea Jazz Festival. Maar omdat het in juli is, ben ik vaak al net op vakantie. Maar aan de keren dat ik er was, heb ik mooie herinneringen overgehouden. Niet alleen de goede artiesten – onder andere James Brown en Candy Dulfer – maar ook de sfeer maakt het festival een geweldige ervaring.
30 • LINK
31
Het saaie college Sudoku
Volgende maand in Link Den Haag, stad van vrede, recht & rock
2
6 4
5
6
4 7
1 5
2 9
4 6
8
1
32
LINK • 30
8
2
Vertrek Na 35 jaar werken in het hbo gaat John van den Berg met pensioen. De directeur van de Academie voor Sportstudies blikt terug op zijn tijd bij De Haagse.
4 1
5
Horrorstages Het is de nachtmerrie van iedere student. Mag je eindelijk je vaardigheden toepassen in de praktijk en wat blijkt dan: de stagebegeleider heeft geen tijd voor je, het klikt niet met je collega’s of de enige uitdaging die je krijgt, is het halen van koffie. Link spreekt met een aantal ervaringsdeskundigen.
3 3
7
8 9
Het mooie weer komt er (hopelijk) aan en daarmee ook de festivals. Link duikt in het fenomeen van Den Haag als rockstad. Zijn we nog steeds de rockstad van weleer? Daarnaast vertellen muzikale HHs’ers over hun grote passie en krijg je een uitneembare festivalkalender.
Link 31 verschijnt 16 mei