Luben 2

// FAILBOOK: TO SOCIAL NETWORK

+ ∆ΩΡΟ: ΕΝΑΣ LUBEN ΧΑΡΤΗΣ!

// ΛΟΥΜΠΕΝΦΕΣΤ | VOLUME: 0

// ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

ΑΠΟ ΜΙΑ ΧΥΛΟΠΙΤΑ ΣΤΟ ΧΑΡΒΑΡΝΤ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ SITE KOINΩΝΙΚΗΣ ∆ΙΚΤΥΩΣΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ:2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2010 ΤΙΜΗ: ΤΣΑΜΠΑ

δήθεν περιοδικό δρόµου

1

LUBEN

U

συνεργασίες, απόψεις, διορθώσεις, υποδείξεις, spam, μπινελίκια κι αγάπη όλα δεκτά στο lubenmag@gmail.com

Τεύχος 2 Νοέμβριος 2010 βατο. Είσαι Default Σάβ παρ’ ότι ι τρομπάρεις ζεις το νέο άφραγκος κα μά οι ς πε ήδη να ετ ρε έπ θα κά ει και ο βάζελο α κανονι ις... Αλλά παίζ “Θ νε α: κά μί ι το να να εί τς! Η λύση τεύχος. Καιρός να χάσεις το μα η ότι θα δούμε το ματς, ς εί ορ μπ ε Δ στις 19:30. και μετά με την επίφασ ο του άρθρο στη Σπλάντζια σύμπαν στο νέ , η άμυνα το πάρω τον Γ.Κ. ι ια σε άκ ιά ολ οχ γκ να μην εκτρ ) πετάει δυο ic (s ές για όλα τα ισ η Σ να επιβλέψω εξ ω”. Ο ματικά. Η όρ ίτι να δουλέψ της στη Γη ι κανείς πραγ μή τα κο ζε ν θα γυρίσω σπ ιά σα νο ι άε δε έκδοτο αλλά ι. Ο Τζαφάρ σκ τα ζακέτα. Και ζε a μί er ατ εξ ve παραμένει αν σει άλλωστε να ree-stripes ra χί th αρ έ ιζ ει ούμια. Στη ορ έχ υκ σφ λο πα υπόλοι Πράσινη φω κουτί συριανά α: α σί έν μα ι δυ κα i εν η ος, ο Κόπα rd με την κατάλλ αξα: ο Τσούρκ μπουκάλι Baca λις κάποια άμ οπλισμό: Ένα σφηνάκια μό εξ , ο αν ια ηλ έψ τζ λλ κλ άν τά πλ ν να τον κα α από τη Σ ερ βλαμμένοι σα στ ι Ύ πο πεται για . οι ρέ ρα όλ κτ με υπ ρε συνέχεια οι συζήτηση πα δουλέψουμε σή Η θα s. ck δε .I.P. το ι, de ξε α Εντά ν του Ρετιρέ (R μόνος του στ κι ο Άβερελ. των ερμηνειώ τέλος or κοπανιέται ασ aj Το έχ .

M αξ ε) n ι στ Jo κα μα ο υ στο στενό, ς, μην ξεχνιώ ύ ποδοσφαίρο δη κο νί τι (από ια υ ρω αλ ρτ λη Δ πα οκ ς ολ ίο φοιτητικό γράφου Γιάννη πάντα μεταξύ υρα ένα τυχα κού Κινηματο χαία youγο νι τυ σί λη α ι μι Ελ νε ), υ ια βά το βε αμ Κτήνος (με ευλά λό. Περιλ η – μαυροδάφνη παραμένει θο ευχές και αγάπ της βραδιάς κοκτεηλ τεκίλα άρ να κλέβει ια αφ πο ά Τζ αν κά , ν ρι ς) το συ ι ου α στ ω) κα τα τελευταί απολύτως αγνώ ι Βίσση – Λάμπ ίο) κερνώντας όλα θα (από dnb μέχρ και καλό πτυχ ην Αγορά και ε στ ι ντ tube playlist γε (α λή υ τα το κα ια ία θλ ι δεν ρε νέ Κα γε πο . η α , ρή για τα δεύτερ ματα του μπεκ ς εγκαταλείπει με” ου δοσιακά εδέσ Το groove μα άφ ρα υ. γρ το πα α τά τα μι με ού με λουκ τέλειωναν ρώτα ζούμε, αν “Π . α ed στ ρι on -p χά st ευ ήταν πιο τεύχος po Συμπέρασμα: ία (αηδία). press παροιμ ήταν Κυριακή. ee fr ή στ ω γν της α μι ι κα ει λέ ν αποκύημα σου εις, αποτελού σίες, ταστάσ ωπα και κα δεις προετοιμα ραπάνω, πρόσ ότητα πυρετώ σε μικρές ρά * Όλα τα πα συντάκτη. Στην πραγματικ φο μιά κα υ οδηγούν 2. Αυτά. φαντασίας το ή οργάνωση α και αυστηρ luben. Τεύχος του επόμενου σχολαστικότητ ση δο έκ ην στ καθυστερήσεις

icsans.com

www.bancom

Hairlab ∆ευκαλίωνος 1 · Χανιά 28210 28260 · 28660

Υπεύθυνος Έκδοσης: Λευτέρης Γώγος Τεχνική Επιμέλεια: Σπύρος Μαυρογιάννης Συνεργάτες: Παναγιώτης Λεοντόπουλος, Άγιος Νευρόσιος, Upstone Weener, Μελίνα Λασηθιωτάκη, Ηλίας Νικολάου, Κόπα Καμπάνα, Βερόνικα Λάμδα, Στέφανος Λάλος, Δημήτρης Γώγος, Jon Major, Γεώργιος Καραλάκης, Ιωάννης Παράσχος, Δημήτρης Δανεικάς, Ήβη Αθανασιάδου, Μαρία Βαπορίδη, Θωμάς Γκέβρος, Δημήτρης Μυτάκης Φωτογραφίες: Μαντώ Σαμίου Ευχαριστούμε θερμά τους: Αλεξάνδρα Σαράντη, Σεραφείμ Κουτσός, Νίκος Κοσμαδάκης, Κώστας Κυπραίος, Κώστας Ζαρίφης LUBENMAG ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ | ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

e-mail: lubenmag@gmail.com τηλ: 6949602063

περιεχόμενα

στήλες

02. ARLUBEN 04. AMUSE του Upstone Weener 06. NOW PLAYING 13. THE BOOKS της Μαρίας Βαπορίδη 16. CINE-HEZO της Μελίνας Λασηθιωτάκη 18. TULUBEN του Στέφανου Λάλου 19. ΚΑΖΑΝΑΚΙ.TV της Βερόνικας Λ.

αρθρογραφία

05. Harem Of Distorted Beats του Άγιου Νευρόσιου 09. Πρώτο Έτος του Γεώργιου Καραλάκη 10-11. LUBEN ΧΑΡΤΗΣ 12. Μου αρέσει το κάπνισμα, αγαπώ τη μαμά του Κόπα Καμπάνα 13. Ποιός έβγαλε το φίδι απ’ την τρύπα; του Ήβης Αθανασιάδου 14. Failbook του Θωμά Γκέβρου 17. 5+1 γνωστοί - άγνωστοι του Δημήτρη Δανεικά

τώρα και τα

α ι ρ έ µ η ... α µ µεσ ω ρ ά ι α κ η σ έχουν γεύ

σπιτικού φαγ ητού

Χατζηµιχάλη Νταλιάνη 36 - Χανιά τηλ.: 690 9200203 3

ν οντα ο θ ά κ ε που ις έφαγ α... α αι ρ κ λ ή τέ ει μό α γι ρ τ σ ι β α ρ θέμ Πε δεν τέβ ά τα δια. ε να κα n, αλλά τ ύ υ ο εα ηκ eo ραγ τη μ ία τ αγκάστ gs of L η ρ θ τ ν n ις αίσ μόλ λιστα α ους Ki ι ευ α ό ν π ν ί ά τι ε τά α τα μ εσμέ σε ό η με μπάν από χ ω σ λ έ Η μ ία Δή στη λήσει. ογραφ μο. α η ί φ υ λ τ ω άσ σο αυ ς βλ συν τακουτ ετ για φ ν ω ί υ ν ρε κα ψο ερ ατηγο ρημα. α κό ς είχαν ο το ίντ α ν κ νόμ ίς. ν ί υ ο υ λ ε α δ Τ ο χ ό κ γ ι τ ά θε ξα επ ή, o». στη φορ , να χα ndr . Έχει γκά η σκην α. Έψα a ά α j ι ν e μ Al ντα ότ τόμ κα nα s. Α ga « κουβέ Leo άνω απ ...στο σ ά ολα Iglesia a f κ β ι G o τ ά η dy κω ue ται ings άρι π υλιά ιεμ ς La γει εδώ ναρ άνε Enriq η θ τ έκβ υς Οι K να δοκ κουτσο ω σ ι ρ ι ν ή η δ α λ ρ ό ί ύ ο φ αγο ες. Και σε έ σίστας ε να Τάδε έ ασικ κι, να τ ν πα ρ μ λ ο τ τ κ υ ο σ ο χι ιτά άν τορ ει τ μπα ένα αι.» υλά ναι α νέο χ ον κ ρέπομ θάβ ναι πάσ ο ί τ τ y ε ν r , η ντ εί έν Εγώ a. δια Per να μ ά δεν κά. dy Gag τα ί μαστές aty είς της α ι ι ’ τ K κ Γ π ι ω α Η γον π υ ας. ρκ La ι μια ν οι θα ειξί Προσω ο να δε έφη α δ τί οι ν ι ν ί ό π ! υ ίτι ιε νε νο νμ Τά «Δε περιμέ είνα στο σπ νου σική. . ρ ς ί υ α α ο υ τ α μο έσα οι π ο έν δεία ς του θ η Άλλ γράφω και ματα μ κ , ς α εί την ράγ λου και εί σ ης κηδ τ ς φί χαζά π χ ύ ι τ ο με λητ α πα ρα κολ κάνου ια ν ην ημέ γ 5 ι ι τ ω ύδ «Έχ όλοι κα αγο άχιστον ρ τ ε υλ στε αψ έγρ ς...» Το ner s e ο m e χ a i ill όνα eW ie W ολομ . n b o b α o ο pst O R έγραψ ον πόν U τ υ υ ι ο π λύνε το απα

e s u am

ιάς έρες μ -μπιζ” μ η ι α υ Έργα κ υσας“σόοο ρεο καταρ

ς. ολή ul τ σ f απο eauti ς ή μικ s), B στη eatle α ι δ B εια sun ( κ ρ ιά the οιή ό δ π ο η s π e ητ άτ ειδ γινε. Α κατ re com ν υ ς σ έ τη e ε να λακία τες ine, H ν ύ α α α κ μ έ ρον nsh μας ars, η αστ ay su n τη ς o L του od d το σ Jas ίποτα ά ώ υ ν o το ε τ Πρ ξυπ ), G υν. ηση ζεις μ θα hters ο ρ ψ υ χώ ώ λά πο Fig ακ απο εν το σ ριο (Foo ν ι η ή τ ι κα ερ fly ι ότ α δ ουν ι-εγ rn to ίνα » Τώρ τ σ ε ί ά μ a υγ νεία οντά. αλ κομ h), Le ν ω ο κ ρ ς τ ι της ε s ε ο ι ντρ εια ι να «Η ερε πι έξε o (Cla ά κ : λ ι ρ ν α ε g ά υ μ επ ν δι μός έχ ότη μας έφ να ould I άνο α. η ρ κ α τ κ ι α μ γ υ χα sh ι ν είγ κά ατά A, γ ν το σ ι τελι » κ είτε τι έρε ικό δ AS tay or ο ; Δε φ ό N ρ υ α α τ π τ τ ά η ο s κ α σ σ γ τ ι α κ α ατ ας γει ld I τσι ντα ted αφί ουν το στ μο η. Φα ws ταξύ μ ρ ιεξά Shou κό; χ ο e γ έ δ ν ά έτ βιο ς: ου νι n N με μό ένο παρ απτά n. ίαν π υχημ νισ τίτλου ειρω « aso ωνία ν ι ώ J ω α ι a α ν γ υ ετ ιν έν συ m υδ ντ Δια ούστε . Πόσο ή το επικο στη ι; αγο ο ρε. Π σαν ίκοσι υ Afro γ ι ) ρ υ y ν κ τ 2 r Α y (U ν u ο τo ν φ την . άβ κάπ ί ε erc αι ίδι 0 τω. Μπρ α τη λίες σ δίσκο δή ουν επ high” M Da ι 1 ι ν γ ε ί e p ε π t ά o ν di M μιλ δυσκο οβαρό ill ε Το κά e I go το t R.E. red t! Δεν H h ε F c ν σ s s i . σ ν ε a Α es το au τω or δω Ulr χαμ εις ypr ΗΜΕΡ “bec νει ως B εξέ urts» ά C ars ότι εί βγάλ α ι κ L υ ι h α υν Ο με ς να ΑΛ το ςο θα έρε ybody ου στός κ μίω est. Κ ήματα π η σ σου ε έχει τ ς ο r F ισ κ e ο ιό νω τότ παγ Leeds υφά ν νήθ το «Ev οπο hen, γ υ ν θ σ α η α κρ το αι εσ ιο Co Μια τα είν κάλ τους σ υν τα ίνα aron ο ε ρ ο π B ς β θα λίσ ιος acha Σοκ άνισή αταλά ο Π S κ εμφ ει αν ΑΙ. ον Ι, Ν από τ Α γίν Ι, Ν ος ΝΑ αι άλλ είν 4

του Άγιου Νευρόσιου

Harem of distorted beats:

Δ

A trip into Muslimgauze εν υπάρχουν μουσικές επιρροές, βασική επιρροή των Muslimgauze είναι πολιτικές στιγμές, πρόσωπα και γεγονότα στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής, ενώ κύρια ραχοκοκκαλιά παραμένει η στήριξη στον PLO (σ.σ. Palestine Liberation Organization)” -Bryn Jones, 29 Φεβρουαρίου 1992, Manchester

inspiration Οι Muslimgauze, πρότζεκτ του Βρετανού μουσικού Bryn Jones και ο ήχος τους αποτέλεσαν

μία από τις σπουδαιότερες εκφάνσεις της παγκόσμιας ηλεκτρονικής μουσικής έως σήμερα και ένα από τα καλά κρυμμένα underground μυστικά. Η αγάπη του συγκεκριμένου μουσικού για τις ηχητικές ρίζες των χωρών στο ευρύτερο φάσμα της Μέσης Ανατολής, μπλεκόταν συνήθως με μια είδηση απ’ το ηχείο του ραδιοφώνου, ένα άρθρο σε εφημερίδα, μία φωτογραφία ή κάποιο πολιτικό γεγονός που σχετιζόταν είτε με λαούς ή/και κοινωνικές ομάδες που καταπιέζονταν στην Μέση Ανατολή, κι όλα αυτά τα εξ’ αποστάσεως βιώματα του μουσικού έδιναν ώθηση στην ηχητική δημιουργία των Muslimgauze. Μια μικρή ματιά στη δισκογραφία τους αρκεί για να καταλάβει κανείς, πως παρ’ όλο που μόνιμη κατοικία του ρυθμικού αυτού δαίμονα ήταν το Manchester, ο ίδιος και η σκέψη του ζούσαν κάπου μακριά από το Δυτικό Κόσμο. Δίνοντας προς τα έξω κυκλοφορίες με τίτλους όπως Vote Hezbollah, Gulf Between Us, Vampire Of Tehran, Intifaxa, Fedayeen, Ιzlamaphobia, με μία γνήσια εικονοπλαστική διάθεση έως και στους τίτλους των κομματιών του(The Girl Who Sleeps With Persian Tulips, Minaret Above All Others,Strap Sticks of Dynamite Around Her Body κτλ.) και με artworks που μπορούσαν από μόνα τους να πουν μια ιστορία, δήλωνε σθεναρά πως το ανατολίτικο στοιχείο ήταν πέρα για πέρα το κυρίαρχο στο σύμπαν που είχε επιτυχώς δημιουργήσει.

sound Η μουσική των Muslimgauze αποτέλεσε ένα από τα πιο έντονα ηχητικά ντοκουμέντα που έχουν

φτιαχτεί ποτέ, ένα εκρηκτικό μείγμα από πολιτική συνείδηση και εμπόλεμους ρυθμούς των περιοχώνπηγών των γεγονότων που αποτέλεσαν έμπνευση. Τις περισσότερες φορές οι ρυθμοί του χτίζονταν απότομα και πρωτόγονα πλαισιωμένοι από ηχογραφημένες συζητήσεις στα Αραβικά, παραδοσιακά αφρικανικά έως ινδικά κρουστά, λούπες, synths, παραμορφωμένους ηλεκτρονικούς ήχους και μπασσογραμμές που έδεναν μεταξύ τους χωρίς καν τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή σαν μέσου παραγωγής μουσικής. Οι συνθέσεις του, πότε αυστηρά ethnic και ρυθμικές, πότε ambient ή dub, noise, hip hop, techno, electro-acoustic, έως και μυστηριώδεις συνεργασίες με τους Bass Communion του Steven Wilson των Porcupine Tree, τον Rootsman, τους Systemwide, είχαν πάντα το δικό του στυλ που υπερκάλυπτε τα πάντα(αυτόν τον πέρα για πέρα συγκεκριμένο ήχο της ανατολίτικης/αραβικής μουσικής που είχε περιγράψει γλαφυρά ο William S. Burroughs χαρακτηρίζοντας τον τέλειο για το «hashish time» επειδή έχει αρχές απλές και κατανοητές και υφαίνει και παρασύρει ατέλειωτα μέσω του αέρα). Πλάι στη μουσική του όμως, υπήρχε πάντα απώτερος σκοπός να δοθεί έμφαση στη συσσωρευμένη οργή των καταπιεσμένων λαών της Μέσης Ανατολής και να μεταφερθεί ο ακροατής σε άλλες μουσικές περιοχές που ουδεμία σχέση έχουν με την Αμερική, την Ευρώπη, γενικότερα τους λαούς της «ανεπτυγμένης» Δύσης.

life O Bryn Jones κατά την πολυετή του αφιέρωση στη μουσική του, ήταν ένας απίστευτα παραγωγικός

καλλιτέχνης, με αναρίθμητες κυκλοφορίες σε labels όπως Staalplaat, Soleilmoon και Extreme, αλλά και αρκετές limited εκδόσεις σε μικρά και άγνωστα labels που έχουν εξαντληθεί και δε βρίσκονται πια διαθέσιμες. Ξεκίνησε γράφοντας μουσική το 1982 σαν E.G Oblique Graph και κατά τη διάρκεια της ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο εξελίχθηκε σε Muslimgauze συνεχίζοντας να δημιουργεί ασταμάτητα. Με το πέρασμα των χρόνων ο ήχος του έφτανε σε σημεία απάτητα από οποιονδήποτε άλλο μουσικό εκείνο τον καιρό. Η καθολική του αφιέρωση σε αυτό που έκανε, είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα να δίνει όλο περισσότερη μουσική προς τα έξω με τον αριθμό των έργων του να αυξάνεται εκθετικά. Είχε φτάσει μάλιστα σε σημείο να κυκλοφορεί ακόμα και 14 άλμπουμς τον χρόνο σε συνεργασία με τα labels στα οποία έστελνε το υλικό του και το αξιοπερίεργο είναι πως αναρίθμητα κομμάτια του έμεναν και μένουν ακόμη αδρανή και ακυκλοφόρητα. Όσο περνούσαν τα χρόνια ο ούτως ή άλλως αινιγματικός Bryn (που είχε εμφανιστεί live ελάχιστες φορές και είχε δώσει πολύ λίγες σε αριθμό, αλλά ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις) κλεινόταν ακόμα περισσότερο στον εαυτό του και η προσωπική του αίσθηση και γνώση πως δεν είχε πολύ διαθέσιμο χρόνο ακόμα τον έκαναν να θέλει να προφτάσει να γράψει ότι είχε μέσα στο ιδιοφυές του μυαλό. Όντως τον Ιανουάριο του 1999, στην ηλικία των 37 ένας σπάνιος μύκητας στο αίμα του οδήγησε στην πλήρη καταστροφή του αναπνευστικού του συστήματος και στο θάνατο του. Μέχρι τότε είχε προλάβει να κυκλοφορήσει πάνω από 90 άλμπουμ και ο κατάλογος συνεχίζει ακόμα και σήμερα να γίνεται όλο και μεγαλύτερος χωρίς καμία πτώση στην ποιότητα. Ο μύθος των Muslimgauze διατηρείται με γλαφυρά χρώματα ακόμα μέσω του αγνώστου αριθμού ακυκλοφόρητων κομματιών που έχουν σταλεί στο παρελθόν από τον ίδιο στα labels με τα οποία συνεργαζόταν είτε διαφορετικές εκδόσεις/remixes αλλά και επανακυκλοφορίες εξαντλημένων ep/lp. Ο Bryn Jones ποτέ του δεν επισκέφτηκε τη Μέση Ανατολή. Είχε δηλώσει άλλωστε σε μια συνέντευξη του “Δε νομίζω πως μπορώ να πατήσω σε κατειλλημένο έδαφος. Αυτό είναι αρχή μου. Δεν θα το κάνω πριν είναι ελεύθερο και πάλι.”

5

npolw aying

τι ακούμε ένα δύσκολο νοέμβρη (και γιατί)

ΣΤΙΣ 23:00

Mark Ronson and the Business Intl – Record Collection Ή το ‘χεις ή δε το ‘χεις. Ο γεννημένος στο Λονδίνο, μουσικός παραγωγός το χει σίγουρα, δε χρειάζεται να το διευκρινίσω. Τον ρυθμό τον κατέχει και το έθεσε ξεκάθαρα με τις “groovy” διασκευές του στο Version. Αυτό που πάει να δημιουργήσει σε αυτό τον δίσκο είναι ο δικός του ξεχωριστός ήχος και το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από καλό. Με συμμετοχές από Q tip, Ghostface Killah, Wiley αλλά και Rose Ellinor Dougan, Alex Greenwald, Simon le Bon, μέχρι και με τον υπέρτατο cult αντιπρόσωπο των 80’s, Boy George υπάρχει τραγούδι. Τελικά οι πειραματισμοί του Mark Ronson παραδίδουν έναν εναλλακτικό ποπ δίσκο που ακούγεται τουλάχιστον ευχάριστα. Όπως λέει και στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου «I only want to be in your record collection» και θα κάνει ό,τι μπορεί για να το πετύχει!

Bad Religion – The dissent of man (2010) Το punk συγκρότημα με τη μεγάλυτερη επιρροή, τα τελευταία 25 χρόνια,συνεχίζει να είναι παραγωγικό ακόμα και τώρα. Σε αυτό το νεο άλμπουμ το συγκρότημα από την Καλιφόρνια συνδυάζει όλες τις επιρροές του σε μια συνέχεια των μουσικών του εξερευνήσεων, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας. Το συγκρότημα δε μένει κολλημένο στο παρελθόν, αλλά συνεχίζει να δημιουργεί αξιόλογα κομμάτια ακόμα και μετά από 30 χρόνια ιστορίας, μέσα από μία σύγχρονη, πιο ώριμη, αλλά πάντα punk-rock, προοπτική. Ο νέος δίσκος των Bad Religion μπορεί να απογοητεύσει τους παλιόυς οπαδούς τους αλλά μάλλον θα κερδίσει και πολλούς νέους. Οι «γερόλυκοι του rock» (αγαπημένος γραφικός χαρακτηρισμός!) επέστρεψαν!

Lukid - Chord (3xLP, Werk Discs 2010) Στο «Chord», ο Lukid συνεχίζει τις εξερευνήσεις του στα πεδία της electronica φτιάχνοντας ένα άλμπουμ το οποίο ακούγεται με μεγάλο ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος του. Χωρίς να υπακούει σε συγκεκριμένες φόρμες, αλλά όπως φαίνεται αχνά, αντλώντας στοιχεία από acid techno έως hip hop, κάθε track αποτελεί ένα κομμάτι από το παζλ που συμπληρώνει αυτή τη home listening ηχητική μάζα από θόρυβο, 80’s synths και κομμένα και ραμμένα loops. Τρισδιάστατη μουσική έτσι όπως απλώνεται στον χώρο, γεμάτη με σχεδόν αόρατους ήχους και πτυχές, μικρά πραγματάκια που (ξανα)ανακαλύπτει κανείς σε κάθε νέα ακρόαση και ρυθμούς γραμμένους για σκληρό παιχνίδι με το υποσυνείδητο.

Squarepusher - Shobaleader One: d’Demonstrator (2010) Ο Grant Henry Hill μπορεί να μην πίνει πια Sprite αλλα ο Squarepusher ακούει Daft Punk. Μανιωδώς μάλλον, γιατί σε αυτό το EP μπορεί να αγνοεί επιδεικτικά μεν την πιο σκληρή και ακατέργαστη πλευρά του ήχου των συνεχιστών τους στην Ed-Banger, Justice και λοιπών. Αφήνει επίσης όλα τα δικά του στοιχεία, τις ψηλές ταχύτητες και τα πειραγμένα breaks, κλέβει όμως απροκάλυπτα τα ρομποτικά φωνητικά, τα 90s synths, τα slapping μπάσα και πάνω απ’ όλα αυτή τη σκοτεινή disco/techno φόρμα που τους χαρακτήριζε πάντα. Μπορεί στο τελευταίο να κλέβουν καλύτερα οι διάφοροι Actress και Zomby και πολλοί άλλοι, μπορεί επίσης για έναν καλλιτέχνη του βεληνεκούς του Tom Jenkinson να μην είναι αρκετό να αποτίει φόρο τιμής σε κάποια τυχαία επιρροή του, η παρούσα κυκλοφορία όμως παραμένει μια πολύ ενδιαφέρουσα γεύση για το που βρίσκεται και τι κάνει το Νο2 πρόσωπο στην Warp. Άντε και σε Aphex Twin από του χρόνου.

Black Mountain – Wilderness Heart (2010) Θα μπορούσε το ξαφνικό 70s revival των αρχών του 2000 να άρχιζε και να τέλειωνε στις αρπαχτές τύπου Darkness (ποιούς;), να αφορούσε μόνο 16χρονα που ανακαλύπτουν ταυτόχρονα τους Wolfmother και τους Zeppelin. H αλήθεια όμως είναι ότι μαζί με αυτούς υπάρχουν και μπάντες που η αναφορά τους στο κλασικό ή στο ψυχεδελικό rock προηγούμενων δεκαετίων δεν μένει μόνο στο gimmick της υπόθεσης αλλά συνιστά τη βάση για τη δική τους ταυτότητα. Έτσι και οι Βlack Μountain, εμφανίζονται όταν καταλάγιασε κάπως η παραπάνω μανία, τους μάθαμε στο Black Mountain (2005), τους λατρέψαμε στο In the Future (2008) καθώς και στα παράλληλα projects όπως οι Pink Mountaintops. Επανέρχονται με το ίδιο κράμα retro πλήκτρων, space ατμόσφαιρας, heavy riffs, καλοδουλεμένης folk, όλα θαμμένα κάτω από τα (πυκνά) μούσια του Stephen McBean και αυτής της συγκλονιστικής φωνής της Amber Webber. Τους αγαπάμε ακόμα!

vol.0

νουν μαζί το ικό LUBEN διοργανώ υς πλένούμενοι δύο από το ξε ιλο Φ ~ 0 l. vo τ λακτικής λουμπενφέσ της σύγχρονης εναλ υς πο ώ οσ πρ εκ ς τε μια σειρά ον ενδιαφέρον δα σε συνδυασμό με λά Ελ ην στ ής ην σκ ηλεκτρονικής ραστάσεις. μορφες video art πα ιό ιδ ι κα ts se dj ο απ

το περιοδ oι BEARILLEGAL και

E D O M E R O C L E N R KE PSONTISWU-LEE ΠΕΤΡΟΣ

JAHBETA IOC C Ο Ρ Υ Ε Ν C Ο Ι Γ Α TSOYRKOKO

Ο Τ Α ΣΑΒΒ Η Ρ Β Μ Ε Ο 20 Ν ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

μάθετε περισσότερα:

www.luben.tv

Κόμβος Μουρνιών, Χανιά | Τηλ.: 28210 99411 - 99421 www.simple-city.gr e-mail: simplect@otenet.gr

1

5 2 3

4

5 Γιάννης, Μηχανικός Ορυκτών Πόρων 2 Πάνος, Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης.

3 Αννέτα - Αδελαΐς, Αρχιτεκτονική. Καλοκαίρι 2010. Οι διακοπές στην Πάρο με τις κολλητές μου είναι πλέον παρελθόν και η κατάθλιψη έχει ήδη αρχίσει να παίρνει τη θέση τους... Περιμένω τα αποτελέσματα και παίζει και Φλωρεντία. Δεν θέλω να ξέρω...δεν ασχολούμαι. Ένα πρωί με παίρνει η κολλητή μου...’’Πέρασες Χανιά’’. Παύση. ‘’Αρχιτεκτονική’’. Δε θα σας πω ότι τα είχα χαμένα. Ότι δεν ήξερα απλά τι να νιώσω, τι να κάνω. Όχι. Γιατί αυτό ήταν απλά μέχρι να έρθω.. Να έρθω και να ΖΗΣΩ. Η Γαλλική Σχολή (κτίριο Αρχιτεκτονικής) κάνει τη φοίτηση πιο όμορφη, πιο παρεΐστικη, πιο...μποέμ. Το καταλαβαίνει κανείς με την πρώτη ματιά. Αυτό που δεν ήξερα, είναι ότι μαζί με την εγγραφή θα αποκτούσα δωρεάν ποδήλατο με καλαθάκι και τη δυνατότητα να επιλέξω ανάμεσα σε δύο νεογέννητα κουταβάκια. Ατελείωτες ώρες σχεδιασμού με Portishead και τον Μόμο κουλουριασμένο στα πόδια μου. Μασάει το Τάφ. Βραδιάζει...Τι κι αν η ώρα πήγε μία; Σε λίγο έχω διόρθωση. Εδώ οι σπουδές δεν είναι απρόσωπες. Εδώ είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μας. - ‘Ε Μόμο;

4 Κώστας, Ηλεκτρονικός Μηχανικός & Μηχανικός Υπολογιστών Καλοκαίρι 2010. Οι διακοπές στην Πάρο με τους κολλητούς μου ήταν ψιλομούφα. Επιστροφή στο Lan-άδικο στο Βύρωνα για να κυλίσει ο Αύγουστος και σπαμάρουν τα Χανιά. Πέρασα εδώ στους Ηλεκτρονικούς. Μένω Κουνουπιδιανά. Το σήμα εδώ από το Πολυτεχνείο είναι απίστευτο, οι ταχύτητες είναι πολύ καλές. Και οι τιμές είναι σίγουρα καλύτερες από ότι στην πόλη. Το σπιτάκι βγάζει τρελή απόδοση. Απλά ίσως αργότερα χρειαστώ αμάξι. Η σχολή είναι κομπλέ. Έκανα αμέσως και δύο καινούργιους φίλους. Ο ένας είναι ΗΜΜΥ αλλά ούτε κι ο άλλος έχει γκόμενα. Τώρα εντάξει τι να πω για τη φοιτητική ζωή...Δε συγκρίνεται. Όταν παίξεις WOW τέσσερα συνεχόμενα εικοσιτετράωρα καταλαβαίνεις ένα πράγμα. Η ζωή είναι στα χέρια σου.

1 Ορέστης, Μηχανικός Περιβάλλοντος Μ’αρέσει ν’αράζω στέκι, σπλάντζια, ρόζα. Και να κάνω ποδήλατο. Η ζωή είναι δίπλα σου. Είναι το στριμμένο σου τσιγάρο. Ο καφές των Ζαπατίστας. Μια βραδιά Tango. Η πλατεία με τα ποιήματα.

ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ

Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι με την κοπέλα μου. Τη γνώρισα στην Πάρο. Σε κάποια φάση έμαθα ότι μπήκα ΜΠΔ. Ένας ξάδερφός μου που είχε ένα κολλητό που είχε περάσει εδώ, μου εξήγησε τι είναι και δεν είχα πρόβλημα να έρθω. Απλά είχα την κοπέλα και όσο να ναι με κράταγε αυτό. Και γενικά ότι εντάξει σε μια μικρή πόλη όσο να ναι θα είναι λίγο πίσω τα πράγματα με μουσική, ρούχα, μαγαζιά..τα πάντα. Η σχέση ‘’τρέλας’’ που έχω με τη dubstep ένιωθα να με αποχαιρετάει... ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ. Στα Χανιά ακούμε τις τελευταίες νταπστεριές πριν φτάσουν στην Αθήνα! Απίστευτα τυπάκια γενικά εδώ και γενικά η πόλη σε ένα vibe... κάπως. Αρκετά psagmeni. Μ’αρέσει.

lubenχάρτης ο λούµπεν οδηγός της πόλης 1 λι µά νι

ος φάρ

farout

στενό

πα λι ό

χέρ ι

2 π

boring

ς α α ώρ ί λ χ α ρ ας α π νέ

7

αγορά

1866

υ ο άµ σ σ κι

4

2

3

ΣΤΕΝΟ (οδός Σαρπηδώνος)

της -κάπως πιό- alternative “άγριας νεολαίας” της πόλης. Μια λεπτή εσανς από Γκάζι/Ψυρρή στην Αθήνα. Τέσσερα µαγαζιά και άλλο ένα µάλλον, για όλα τα γούστα. Ηouse, nu-disco, funk, dubstep µέχρι βαρετή ethnic και Θανάσης Παπακωνσταντίνου πλαισιώνουν έναν κόσµο απο µαθητούδια µέχρι τα πρώτα -άντα.

ΣΠΛΑΝΤΖΙΑ

Ίσως η πλέον ενδιαφέρουσα τελευταία προσθήκη σε µια Πόλη όπου Συµβαίνουν Πράγµατα. Μετά την ριζοσπαστική ανάπλαση (ποιά;) µπορείς να είσαι καθιστός, όρθιος, σενιαρισµένος, ατηµέλητος. Να κάτσεις µοντέρνος. Η ρεµπέτης. Να λερώσεις το παντελόνι σου. Να ανοίξεις τη µπύρα µε τον αναπτήρα.

4

ου ών ορ οκ απ

µπότσαρη

Το παραδοσιακό σύµβολο της πόλης εκτός απο το κατάλληλο background για facebook φωτογράφηση αποτελεί πλέον και χαρακτηριστικό τόπο συνάντησης των καλοκαιρινών τσαµπατζήδων. Άραγµα στις προβλήτες µε µπύρες από το περίπτερο ή στο farout και ξηµέρωµα µε το γραφικό λιµάνι.

το “ασφαλέ

δηµ αρχ είο

εδώ υ

ΦΑΡΟΣ – FAROUT – ΒΑΡΚΕΣ

σ

5 33 αντών νδράκοι υψηλ υ ο χ ρ ά π

1

3

5

ΑΓΟΡΑ

Εκτός από τόπος αράγµατος του crew του Μήτρογλου είναι και κοµβικό σηµείο συνάντησης των πρωτοετών φοιτητών (συνήθως συµπληρώνουν ενδεκάδα) για να ξαµολήθουν στα άλλα σποτ της περίοχης. ΤΙP για ξενύχτηδες/κουρούµπελα: Πατσάς ή βραστό στις 5 το πρωϊ.

σά µο υ” τη ς

αρχιτεκτονική, τει

σπλάντζια

κο υµ κα πί 6

ελευθερίου βενιζέλου

γα µά το

minimar ket

ές” βρώµικο



στάδιο

ού υλ ο λ νο χο πά ρκ ο

πο λυ τεχ νεί ο

ηρώων πολυτεχ νείου

πλ ατ εί α

νε κσ ικ άν α

“π ύλ η

ς βάρκε

lub en!

πα πα νδ ρέ ου µεγά λο π αρκο

ια τήρ σ α κ δι

ΠΛΑΤΕΙΑ 1866

Θα σε ξεβράσει η ξέφρενη -δίχως όρια- διασκέδαση, και µπορείς να απολαύσεις τις υπηρεσείες παροχής σαντουίτς, κρέπες, φτηνά σουβλάκια στα περιξ και ό,τι περισώζει το άσχηµο χανγκοβερ της επόµενης µέρας.

6

7

ΚΟΥΜ ΚΑΠΙ

ΤΤο πλέον κλασικό σηµείο για µεσηµεριανή (καλοκαιρινή συνήθως) σπαρίλα, φόρα παρτίδα στη θάλασσα. Τάβλι, ντάγλα, καφές ή ρακές προς το βράδυ στα διάφορα σεσηµασµένα µαγαζιά της “παραλίας”, ακόµα και µπήτια προς το βράδυ, κυριλέ ή σκυλάδικα για το καλτ.

ΝΕΟ ΣΤΕΝΟ (Χατζηµιχάλη Νταλιάνη)

Μαζί µε το Στέκι Μεταναστών και το Terra Verde, το τελευταίο δίχρονο παρουσιάζεται µια ολοένα πιο ανθηρή εµφάνιση καφε/µπαρ και εστιατορίων/ρακάδικων παντός τύπου. Μια όµορφη περατζάδα στον πεζόδροµο που οδηγεί στην παλιά πόλη. Συνιστάται για έκεινους που έχουν βαρεθεί το στενό.

μέγας n e b u l ! ς ό μ σ ι ν ιαγω δ

Το luben εγκαινιάζει την νέα του στήλη αντιχανιά θέλει feedback και ψάχνει τις τρείς πιο άκυρες φωτογραφίες της πόλης. Στείλτε μας όπως το νιώθετε στο lubenmag@gmail.com

Ανοικτά ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΒΡΑ∆Υ

ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 86 ΧΑΝΙΑ ΤΗΛ. 28210 40325 12

Μου αρέσει το κάπνισμα, αγαπώ τη μαμά. του Κόπα Καμπάνα Ρωτήσαμε εκατό ανθρώπους και ψάξαμε τις δέκα δημοφιλέστερες απαντήσεις, “Έχει νόημα η ολική απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, μπαρς, καφετέριες, κλαμπς, πάρκα, παιδικές χαρές;”. Βγήκαμε σεργιάνι σα τους τύπους απ’ το Star με τα ματσούκια στην Ερμού (εντάξει, δεν είχαμε ματσούκια) και ρωτάγαμε. Μαγαζάτορες, φίλους μας, γνωστούς μας, άγνωστούς μας, περιμένωντας να πετύχουμε τους δύο-τρείς ακραίους και γραφικούς. Τον πρώτο που θα μας πει ότι καραδοκεί με το δάχτυλο στο 1142 για να χαφιεδίσει παραβάτες, την πρώτη που θα μας εξομολογηθεί ότι ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ όποτε βρεθεί ντουμανιάζει τον θάλαμο του πνευμονολογικού στο νοΣΚΕΦΤΕΣΑΙ! σοκομείο Χανίων. Τους πρώτους ιδιοκτήτες μικρών ή μεγαλύτερων καφε/μπαρ που θα μας πουν ανοιχτά ότι ο τζίρος τους θα παραμείνει αμετάβλητος στο καταχείμωνο τώρα που “κρύψαν” τα τασάκια, ότι η κρίση τους αφήνει αλώβητους -αυτούς και κυρίως τον κόσμο- κι ότι τα starbucks είναι το πρότυπο καφενετζίδικου. Και λοιπόν τζίφος γιατί εκεί που μιλάς με τον κόσμο ξαφνικά συνειδητοποιείς τα πολύ προφανή. Ότι στην πραγματικότητα κανείς δεν νοιάζεται ιδιαίτερα για την απαγόρευση - ίσως γιατί μέσες/άκρες κανείς δεν πιστεύει ότι θα εφαρμοστεί ποτέ. Και ότι όλοι -θεριακλήδες ή μη- αντιλαμβάνονται τις απαγορεύσεις τέτοιου τύπου σαν απολύτως περιττές καθώς το που καπνίζεις ή όχι είναι τελικά ένα ζήτημα πολιτισμού και εξαρτάται απόλυτα από το κατά πόσο σέβεσαι ο ίδιος τους παρευρισκόμενους και τον χώρο. Αν σε ένα μικρό μπαρ με 300 στο σύνολο τακτικούς θαμώνες, από τους οποίους οι 290 είναι καπνιστές, υπήρχε τόσο καιρό συμβίωση μέσα στα σύννεφα καπνού μεσημερί/βράδυ, θα συνεχίσει να υπάρχει με τον ίδιο τρόπο. Αν από την άλλη ο σύλλογος αντικαπνιστών “Τα Λευκά Όρη” έχει τόσους fans σίγουρα κάποιος ευφής μαγαζάτορ θα το αντιληφθεί, στα πλαίσια πάντα μια καπιταλιστικής λογικής προσφοράς/ζήτησης, για να ξεκινήσει το δικό του αντικαπνιστικό στέκι που θα στεγάσει αυτές τις πονεμένες ψυχές (με τις καθαρές ανάσες). Παράλληλα ωστόσο με όλα αυτά τα “λογικά” και “προφανή”, υπάρχει και μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή του ζητήματος που αφορά πιο συνολικά στις απαγορεύσεις, κυρίως αυτών υπο κρατική πρόνοια. Από την αμερικάνικη ποτοαπαγόρευση του ‘20-’33 μέχρι την αντικαπνιστική υστερία των τελευταίων τριάντα χρόνων καθώς και των διαφόρων τύπων απαγορεύσεων τοξικών ουσιών (όπως η κάνναβη) υπάρχει κάτι που στις περισσότερες των περιπτώσεων παραμένει θολό: Το κίνητρο. Το γιατί δηλαδή ένας κρατικός μηχανισμός να μεριμνά για να εμποδίσει τους πολίτες από μια “βλαβερή” τους συνήθεια, το πως ορίζεται σε κάθε περίπτωση η “βλαπτικότητα” της συνήθειας αυτής και όχι άλλης. Στο μεσοπόλεμο ίσως η ηγεμονία της αμερικανικής προτεσταντικής ηθικής να ήταν αρκετή. Από το ‘70-’80 και έπειτα ωστόσο το κίνητρο περιπλέκεται τόσο που η επίκληση στην “προστασία της δημόσιας υγείας” σε συνδυασμό και με τις υπόλοιπες “μέριμνες” του αμερικανικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στους πολίτες ακούγεται πιο πολύ σαν ανέκδοτο. Τα δε υπέρογκα έξοδα για τα ασφαλιστικά ταμεία για την αντιμετώπιση καρδιακών παθήσεων, χρόνιων αποφρακτικών πνευμονοπαθειών, βενζόλιων και νιτροζαμινών και των υπόλοιπων τεράτων που αναγράφονται στις συσκευασίες μάλλον γίνεται ξεκάθαρο ότι τσούζουν περισσότερο. Η χρόνια και μεθοδευμένη εμμονή λοιπόν στην ολική διακοπή του καπνίσματος, από την απαγόρευση των διαφημίσεων, στις προειδοποιητικές σημάνσεις, στους διαχωρισμούς χώρων καπνιστών, στα ημίμετρα και τελικά στα μέτρα στα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ δείχνουν ότι κυριολεκτικά όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Διάλειμμα. Μπαλκόνι για μια τζούρα.

T he BOO KS τα βιβλία

Edgar Allan Poe

«Ο μαύρος γάτος και άλλες ιστορίες τρόμου» της Μαρίας Βαπορίδη

ε αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από τη γέννηση του Έντγκαρ Άλαν Πόε, οι εκδόσεις Οξύ κυκλοφορούν το βιβλίο «Ο μαύρος γάτος και άλλες ιστορίες τρόμου» . Τρεις σκοτεινές ιστορίες, χαρακτηριστικές του ύφους του συγγραφέα, συνοδευόμενες από την καταπληκτική εικονογράφηση του Λουίς Σκαφάτι. Ο «Μαύρος γάτος», ένα από τα γνωστότερα έργα του Πόε, λειτουργεί ως μελέτη της ενοχής και της ενδοοικογενειακής βίας αλλά και της διαστροφής ως την πραγματική φύση του ανθρώπου. Με τη συνείδησή του παραποιημένη από το αλκοόλ, το οποίο λειτουργεί για την ψυχή του ως ορός της αλήθειας, ο αφηγητής οδηγείται σε μία κάθοδο από την λογική στην παραφροσύνη και καταλήγει να βλάψει τον εαυτό του και όσους αγαπά. «Να κάνει κακό για το κακό». Στον «Λάκκο και το εκκρεμές», από την άλλη, βιώνουμε την αγωνία ενός αφηγητή που, όπως ο ίδιος λέει, έχει χάσει κάθε ικανότητα να αισθάνεται και προσπαθεί, εν αναμονή της επικείμενης εκτέλεσής του, να την ανακτήσει. Ξυπνώντας αρχικά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, πασχίζει να κατανοήσει το περιβάλλον της φυλακής του αλλά και τα στοιχεία που σιγά-σιγά του αποκαλύπτονται. Με την πλοκή της να εκτυλίσσεται σχεδόν αντίστροφα απ’ ότι ο Πόε μας έχει συνηθίσει, η ιστορία αυτή λειτουργεί λυτρωτικά καθώς καθ’ όλη τη διάρκεια τής συναισθηματικής του θύελλας ο αφηγητής ελπίζει στη σωτηρία του και τελικά δικαιώνεται.Και φυσικά, η «Πρόωρη ταφή», μια ιστορία για όσους είναι απέθαντοι, για εκείνους που θάβονται ζωντανοί. Για την πιο τρομακτική μορφή προσωπικού μαρτυρίου η οποία, κατά τον αφηγητή, συμβαίνει συχνότερα απ’ ότι νομίζουμε καθώς «τα σύνορα που χωρίζουν τη ζωή από το θάνατο είναι, στην καλύτερη περίπτωση, θολά και ακαθόριστα». Καταγράφοντας αρχικά διάφορα περιστατικά πρόωρης ταφής και αφού μας πείθει ότι οι φόβοι του έχουν βάση, ο αφηγητής βιώνει τελικά μία εμπειρία που σοκάρει τόσο τον ίδιο όσο και τον αναγνώστη, όχι τόσο εξαιτίας του τρόμου που προκαλεί αλλά κυρίως λόγο της ειρωνείας της. Και στις τρεις ιστορίες ο Πόε επιτυγχάνει την εντύπωση της σοκαριστικής παραφροσύνης χρησιμοποιώντας όλα εκείνα τα στοιχεία που τόσο καλά ξέρει να χειρίζεται. Οι ήρωές του, διαταραγμένοι, εξαρτημένοι ή δέσμιοι, επιδίδονται σε έναν εσωτερικό μονόλογο, παραμένουν όμως πάντοτε ανώνυμοι, δυνητικά αντανακλώντας τον καθένα μας. Ο συμβολισμός, πάντα καθοριστικός στην αφήγηση του συγγραφέα υπάρχει παντού. Από τον γάτο με το όνομα Πλούτωνας ―σαφής αναφορά στο θεό του Κάτω Κόσμου― ως τη μορφή του Χρόνου στο «Λάκκο και το εκκρεμές». Η επιλογή ιδιαίτερων λεξικών συνδυασμών και η χρήση σπάνιων και σκοτεινών λέξεων ενισχύουν την αποτύπωση της νοσηρότητας της πλοκής. Η λεπτομερής ανάλυση των χαρακτήρων συμβάλλει στην επίτευξη του τρόμου καθώς όσο εξελίσσεται η ιστορία, η προσωπικότητα των πρωταγωνιστών αλλάζει δραματικά. Το έργο του Πόε, ζοφερό, μακάβριο, γκροτέσκο, αποτελεί αναμφίβολα τη βάση της αστυνομικής λογοτεχνίας και της λογοτεχνίας τρόμου. Από τον Χ. Φ. Λάβκραφτ ως τον Άρθουρ Κόναν Ντόυλ και τον Σέρλοκ Χόλμς του, πολλοί είναι εκείνοι που θα επηρεαστούν και θα αντλήσουν έμπνευση από αυτό. Σημαντική είναι η επίδρασή του και στη γαλλική λογοτεχνία ―κυρίως στον συμβολισμό― όπου μεταφράζεται από τον Μπωντλαίρ και αργότερα τον Μαλλαρμέ. Οι ζωγράφοι Μανέ και Ντορέ είναι ανάμεσα σε αυτούς που εμπνέονται από τα έργα του. Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι η πρώτη μετάφραση των έργων του στα ελληνικά έγινε από τον Εμ. Ροΐδη το 1877.

Ποιός έβγαλε το φίδι από την τρύπα; της Ήβης Αθανασιάδου ι φετινές εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, θύμιζαν φοιτητικές εκλογές. Κάθε παράταξη ερμηνέυει τα αποτελέσματα με τον δικό της τρόπο και όλοι νομίζουν πως νίκησαν. Η αποχή μαζί με τα λευκά-άκυρα έφτασαν το 50% και έτσι εκεί που αρχίσε η ανάλυση των αποτελεσμάτων τελείωσε η λογική. Ωστόσο ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα πρωτοφανή για μετά την μεταπολίτευση ποσοστά του 20% της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς πανελλάδικά και οι 9.698 ψήφοι της Χρυσής Αυγής (5,26%) στον Δήμο της Αθήνας. Η παρακμή της πολιτικής ζωής και δράσης, της Δημοκρατίας και τα ελλείματα της Αριστεράς τα τελευταία χρόνια άφησαν τις ύαινες της πολιτικής ζούγκλας να αναδειχθούν μέσα απο την εκλογική διαδικασία. Η Χ.Α. στο 6ο διαμερίσμα του Δήμου Aθηναίων (Πατήσια, Πλατεία Αττικής, Αγιος Παντελεήμονας, Κυψέλη) συγκέντρωσε 8,36% ποσοστό σχετικά υψηλό που οφείλεται στην καθημερινή δράση της στην περιοχή με τους πολίτες να νοιώθουν ξεχασμένοι απο το κράτος και να στηρίζουν τις ελπίδες τους στα γεμάτα μίσος και στηριγμένα στην αμάθεια κυρήγματα της Χ.Α.. Τα αυξημένα ποσοστά των κατοίκων που ψηφίζουν την ακροδεξιά είναι ψήφοι αντίδρασης και άναρθρες κραυγές για προσοχή απο το κράτος ενώ η αδυναμία της Αριστεράς να πολεμήσει προληπτικά τον νεοφασισμό αφήνει την ακροδεξιά να αυξάνει ολοένα και περισσότερο την επιρροή της, φαινόμενο που ήδη παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στον ευρωπαϊκό χώρο. Στις προηγούμενες εθνικές αλλά και δημοτικές εκλογές έκαναν εντύπωση τα αυξημένα ποσοστά του ήδη ακροδεξιού ΛΑΟΣ, ενώ φέτος αυτά θεωρούνται δεδομένα και η προσοχή έχει στραφεί στα πνευματικά τους παιδιά τους Χρυσαυγίτες που και αυτοί απέκτησαν αξιόλογο μερίδιο στην εκλογική πίτα. Το αυγό του φιδιού δεν ράγισε με το 5,3% του Μιχαλολιάκου αλλά εδώ και καιρό με την δικιά μας σιωπή και απραξία.

Σημείωση: Ίσως η καλύτερη μουσική υπόκρουση για να διαβάσει κανείς τις ιστορίες του Πόε είναι το εξαιρετικό, κατά τη γνώμη μου, άλμπουμ του συγκροτήματος The Alan Parsons Project με τίτλο: Tales of Mistery and Imagination –Edgar Alan Poe.

13

Search

Social Network's Photos - Profile Pictures Previous Next

Photo 1 of 1 Back to Album · Social Network's Photos · Social Network's Profile

Jesse Eisenberg

Apo mia xilopita sto Harvard mexri to social network pou allakse ton kosmo.

Nees morfes epikoinwnias ‘h nea ergaleia elegxou. It’s complicated.

Andrew Garfield

Eduardo Saverin

Justin Timberlake

Sean Parker Mark Zuckerberg

από πάνω (αριστερά προς δεξιά) Οι ηθοποιοί Andrew Garfield, Jesse Eisenberg και ο τραγουδιστής Justin Timberlake ενσαρκώνουν αντίστοιχα τους ιδρυτές και μετόχους του facebook Eduardo Saverin, Mark Zuckerberg, Sean Parker Comment · Like In this photo: Andrew Garfield, Eduardo Saverin, Mark Zuckerberg, Jesse Eisenberg, Justin Timberlake, Sean Parker You like this.

Thodoris Koutsogiannopoulos Koutsogiannopoulos Ο Ο 19χρονος 19χρονος Μαρκ Μαρκ Ζούκεμπεργκ Ζούκεμπεργκ χώρισε χώρισε Thodoris από τη τη φιλενάδα φιλενάδα του του το το 2003 2003 και και αμέσως αμέσως μετά μετά μεθυσμένος μεθυσμένος μπήκε μπήκε στο στο από σύστημα των υπολογιστών του Χάρβαρντ για να φτιάξει ένα site που λειτουργεί λειτουργεί ως ως βάση βάση δεδομένων δεδομένων με με όλα όλα τα τα κορίτσια κορίτσια του του campus, campus, προσκαλώντας τους τους επισκέπτες επισκέπτες να να συγκρίνουν συγκρίνουν τις τις κοπέλες κοπέλες και και να να προσκαλώντας ψηφίσουν την την πιο πιο καυτή. καυτή. Από Από αυτό, αυτό, το το Facemash, Facemash, προήλθε προήλθε το το ThefaceThefaceψηφίσουν book και αργότερα το γνωστό Facebook. Από μια γκομενική πίκα! Από την κακία κακία ενός ενός τεχνοφρικιού, τεχνοφρικιού, που που θέλει θέλει φίλους φίλους και και χτίζει χτίζει χρήστες, χρήστες, που που θέλει θέλει να να μπει στην στην καλή καλή κοινωνία κοινωνία και και τρώει τρώει γενναίες γενναίες μηνύσεις μηνύσεις για για κλοπή κλοπή μπει πνευματικών δικαιωμάτων. δικαιωμάτων. Από Από έναν έναν ήρωα ήρωα με με παντόφλεςπαντόφλες- και και άσπρα άσπρα πνευματικών καλτσάκια, κυριολεκτικά! Ένα όνειρο υποκριτικής, σεναριογραφίας και σκηνοθεσίας σκηνοθεσίας από από τον τον Ντέιβιντ Ντέιβιντ Φίντσερ Φίντσερ (Seven, (Seven, Fight Fight Club, Club, The The Curious Curious Case Of Of Benjamin Benjamin Button) Button) Case

From the album: Profile Pictures by Social Network Share Tag This Photo Make Profile Picture Report This Photo

2 42minutes minutesago ago· ·Like Like Luben Mag Βασισμένο στο βιβλίο του Ben Mezrich , The Accidental Billionaires, είναι από τις σπάνιες φορές που ενώ μια ταινία απευθύνεται σε ευρύ κοινό, η ποιότητά της να αγγίζει τους πάντες! Από τον σκεπτικιστή και απαιτητικό κριτικό-θεατή μέχρι την ...ξανθιά "μπεμπέκα" που μασάει τσιχλόφουσκα και αρέσκεται αυτάρεσκα να φορτώνει με χιλιάδες φώτο της το Facebook account της...

12 minutes ago · Like Alex Toubano B Ο Jesse Eisenberg, γνωστός ήδη από το ρόλο του στο απολαυστικό Zombieland, δίνει μια πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία υποδυόμενος τον αλαζόνα και ιδιοφυή Mark Zuckerberg. Εβραίος στην καταγωγή, υποδύεται συμπατριώτη του με όλα τα συν και πλην. Μ' άλλα λόγια, είναι μέσα όχι μόνο στο πετσί, αλλά και στα κόκκαλα του ήρωά του! Όσο για τον Andrew Garfield που υποδύεται τον Eduardo Saverin, έχω να πω ότι μάλλον δίκαια επελέγη ως ο επόμενος Spider Man, επενδύοντας η Columbia πολλά πάνω του όσον αφορά τη συνέχεια του franchise. Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως είναι ο Justin Timberlake, υποδυόμενος τον επίσης αμφιλεγόμενο και περίπλοκο χαρακτήρα του Sean Parker. Τούμπανο το ταινιάκι παιδιά, να το δείτε!!!

5 minutes ago · Like Vikouliniii ♥ Bebaki Lov U Piga n t do x8ec m t morooo m k o justin itn teeeliocccc...!!!! :))))) <3333

1 minute ago · Like Write a comment...

Μια φωτογραφία της οικογένειας Smith, που ζει στην Αμερική. Αναρτήθηκε στην προσωπική σελίδα στο facebook της Danielle Smith. Την ανακάλυψε λίγο αργότερα οικογενειακός φίλος σε διαφήμιση πολυκαταστήματος στην Πράγα. Μετά το συμβάν η κ. Smith δήλωσε «η ιστορία αυτή δε με φόβισε, με τρομάζει όμως η δυνατότητα να γίνεται αυτό».

α πούμε από την αρχή ότι το κείμενο που ακολουθεί δεν αποτελεί μια κριτική της ταινίας αλλά με αφορμή την ταινία γίνεται μια προσπάθεια προσέγγισης του φαινομένου με το οποίο καταπιάνεται η ταινία . Έτσι ενδεχόμενα να αδικήσουμε την ταινία που κατάφερε να κρατήσει το ενδιαφέρον μας αμείωτo έως το τέλος και να φωτίσει, έστω σε μικρό βαθμό, πολλά από τα ενδιαφέροντα σημεία της πορείας του Ζούκεμπεργκ, ιδρυτή του Facebook προς τη δόξα και το χρήμα και στη συμμετοχή στην εγκαθίδρυση ενός νέου τύπου καπιταλισμού, όπου οι “πρωτοπόροι” του ίντερνετ θα παίζουν καθοριστικό και καταλυτικό ρόλο. Ενα καινούριο αλλόκοτα ελκυστικό αμερικάνικο όνειρο γεννιέται και η δημιουργική και ευέλικτη χρήση του διαδικτύου θα κατασκευάσει νέου τύπου πανίσχυρους εξουσιαστές και θα αποδώσει τιμές και χρήματα σε ανθρώπους που η ταξική τους προέλευση ενδεχόμενα θα είναι πολύ “ταπεινή”, χρήματα και θέση στην κοινωνία που με άλλο τρόπο δεν θα μπορούσαν σε καμιά περίπτωση να αποκτήσουν. ‘ Το μεγαλύτερο και δημοφιλέστερο social network πλέον δεν έχει καμιά σχέση σήμερα με εκείνο της εποχής της ίδρυσής του που βλέπουμε στην ταινία. Το ότι σήμερα χρειάζεται “υπηρεσία εσωτερικών υποθέσεων” διευθυνόμενη από πρώην αξιωματικό του FBI αποτελούμενη από πάνω από 100 υπαλλήλους για να ελέγχει όχι μόνο τους πραγματικούς ή εικονικούς χρήστες του αλλά και τους υπόλοιπους εκατοντάδες υπαλλήλους του λέει πολλά. Χρησιμοποιώντας κάποιος το facebook συμφωνεί στη μεταφορά προσωπικών του δεδομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Μπορεί να υποχρεωθεί να διαθέσει τα προσωπικά του στοιχεία έπειτα από νομικές αιτήσεις ή δικαστικές αποφάσεις που σημαίνει τη διανομή πληροφοριών σε τρίτες εταιρίες, δικηγόρους ή πράκτορες κυβερνητικών υπηρεσιών. Πάντως το facebook δεν έχει πουλήθει ακόμα, πού ήταν και ο αρχίκος σκοπός των Μαρκ Ζούκερμπεργκ και Σον Πάρκερ. Η κεφαλαιοποίησή του αποτιμάται στα 25 δισεκατομμύρια δολάρια. Έχει προσελκύσει τις μεγαλύτερες εταιρίες της δικτυακής οικονομίας, αλλά περιόρισε τη συμμετοχή τους σε μικρό ποσοστό των μετοχών. Ακούστηκαν αρκετές ενδιαφέρουσες φήμες περί εξαγοράς, αλλά καμία δεν ανταποκρίνεται, όπως φαίνεται, στην αλήθεια. Εκτός από τον Μαρκ Ζούγκεμπεργκ στο διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν άλλοι δύο άνδρες που αναφέρονται αμυδρά στη ταινία . Ο Τζιμ Μπρέιερ και ο Πίτερ Θίελ. Ο Θίελ ξέρει από επενδύσεις. Είχε συμμετάσχει στη δημιουργία της πετυχημένης υπηρεσίας ηλεκτρονικών πληρωμών, του paypal. Έτσι, δέχθηκε να τοποθετήσει και 500.000 δολάρια στο facebook. Σήμερα το μερίδιό του αξίζει πάνω από 1 δισ. Δολάρια. «Μπορείς να έχεις μια τράπεζα που δεν κινδυνεύει από επανάσταση, αρκεί να την εγκαταστήσεις στο Βανουάτου», λέει ο Θίελ, που λατρεύει τους φορολογικούς παραδείσους και μισεί τους φόρους. Δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει. Πιστεύει και άλλα. Πως ο ιδανικός κόσμος είναι έξω από τα όρια του πραγματικού, είναι εικονικός και ελέγχεται από μηχανές με νοημοσύνη υψηλότερη της ανθρώπινης. Αν πείτε πως λέει βλακείες, θα σας απαντήσει ότι με κάτι τέτοια έγινε πλούσιος και δεν θα έχει άδικο. Ας δούμε και το τρίτο μέλος του διοικητικού συμβουλίου, τον Τζιμ Μπρέιερ. Ο Τζιμ, μέσω των συμμετοχών του σε άλλες εταιρίες, είναι στενά, πολύ στενά, συνδεδεμένος με την Q-Tel. Τι είναι πάλι αυτό; Είναι ένα venture capital, ένα επενδυτικό κεφάλαιο, που ελέγχεται, επισήμως, από τη CIA. Σκοπός του είναι να συνδέει την καλή υπηρεσία με την τεχνολογία αιχμής, επενδύοντας σε εταιρίες με αντικείμενο χρήσιμο για τα ζωτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν μη τι άλλο, φακέλωμα τέτοιου μεγέθους έχει και ενδιαφέρον, αλλά και ζωτική χρησιμότητα για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε αμερικανικά πανεπιστήμια έδειξε πως το facebook είναι το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο, μαζί με το σεξ και την μπίρα. Πρώτο είναι το ipod. Κάθε μέρα 200.000 άνθρωποι δημιουργούν σελίδα στην υπηρεσία. Κάθε χρήστης «ανεβάζει» κατά μέσο όρο 44 φωτογραφίες συνδεδεμένες με το προφίλ του. Το facebook είναι ο έκτος δημοφιλέστερος δικτυακός τόπος στο Internet. Χώρες με τους περισσότερους χρήστες: ΗΠΑ, Καναδάς, Βρετανία, Αυστραλία, Τουρκία.

Home Profile Account

e n i C EZO H φος ατογρά

ο κινημ

«Μας κακομαθαίνετε κύριε Ανδρεαδάκη»

cine

των Μελίνα Λασηθιωτάκη, Ηλία Κωνσταντίνου

ύχτες Πρεμιέρας 2010. Μια τρύπα στο νερό; Πράγματι το concept της φετινής διοργάνωσης ηταν κάτι παραπάνω από ταιριαστό. Το φεστιβάλ έμπαζε απο παντού. Η καθιερωμένη κινηματογραφική γιορτή του Σεπτεμβρίου αντικαταστάθηκε φέτος από μια αγωνιώδη προσπάθεια να προωθήσει το φεστιβάλ την intellectual πλευρά του. Και τα κατάφερε. Το άλλοτε ευχαριστημένο και σίγουρο κοινό, αποχωρεί από τις αίθουσες με εκφράσεις δυσαρέσκειας και απογοήτευσης και τα αρνητικά σχόλια δίνουν και παίρνουν.Βλέπε αφιέρωμα «Τρύπα» και «Οlivier Smolders», ή καλύτερα μη βλέπε. Οι σχεδόν ανύπαρκτες μεταμεσονύκτιες προβολές (Σινεμά στα όρια, Μετά τα Μεσάνυκτα) που έσφυζαν από κόσμο, συνοδεύουν τις εξ ολοκλήρου ανύπαρκτες παράλληλες εκδηλώσεις τύπου masterclasses, συζητήσεις κλπ. και προς θεού(!) δεν θεωρούμε ως τέτοια μια εικαστική έκθεση με θέμα την προαναφερθείσα «Τρύπα». Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το επίπεδο τόσο του φετινού διαγωνιστικού τμήματος όσο και του πανοράματος άρχισε να παίρνει τον κατήφορο, αλλά ποιος ο υπαίτιος, το ίδιο το φεστιβάλ ή η φετινή κινηματογραφική παραγωγή; Επειδή όμως αρκετά βάναυσοι γίναμε ως τώρα,θα εξιλεωθούμε ξεχωρίζοντας κάποιες αξιόλογες ταινίες και αφιερώματα: Το αφιέρωμα στον Ernst Lubitsch (ευφυέστατες κομεντί με εξαιρετικά στοιχεία πολιτικής ελευθερίας) Οι προβολές της Autour de Minuit (ενδιαφέρουσες μορφές απεικόνισης και πειραματισμού) Το διαγωνιστικό και μη τμήμα: Μουσική και Φιλμ Οι ειδικές προβολές (La Pointe-Courte, Chronique D’un été) Ορισμένες ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος: Ο Πειρασμός του Αγίου Τόνι,Σύμβολο, Four Lions, Exit Through the Gift shop, Freakonomics κλπ.

Z A T

temporary autonomous zone

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ για δεύτερη χρονιά, στα πλαίσια μιας

προσωπικής πρωτοβουλίας σε συνεργασία με ένα φιλόξενο χώρο, το Μελχισεδέκ στα Χανιά. Κάθε Δευτέρα, είκοσι το πολύ θεατές (όποιος προλάβει να πιάσει θέση), έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με ένα σωρό καλλιτεχνικών και πολιτικών ρευμάτων, τα οποία έχουν αποτυπωθεί στη μεγάλη οθόνη. Από τις πρώτες προσπάθειες πειραματισμού στον κόσμο του κινηματογράφου, μέχρι ταινίες μικρού ή μεγάλου μήκους που αναδεικνύουν εμφανώς ή υπογείως, σπέρματα σύγχρονων τάσεων. Ταινίες επεξεργασμένες από χέρια αλλιώτικων εθνικοτήτων και πολιτισμών σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, έχουν τοποθετηθεί σε οργανωμένες προβολές κάθε εβδομάδα, με σκοπό να απεικονίσουν το εκάστοτε καλλιτεχνικό ρεύμα που ενδέχεται όχι μόνο να προκαλέσει ενδιαφέρον, αλλά και να επιμορφώσει το θεατή. Ταινίες κατά κύριο λόγο, σπάνιες προς εύρεση, ίσως ορισμένες δυσνόητες και αποκρουστικές, αλλά παρολαυτά μικρά αριστουργήματα που αντανακλούν απόλυτα τις κορυφώσεις των εξελικτικών καλλιτεχνικών τάσεων.

Και τα ολίγον χλιαρά δημιουργήματα του Sebastien Lifshitz Πέρυσι το φεστιβάλ διαλάλησε ότι στηρίζει το Ελληνικό σινεμά. Φέτος κάτι άρχισε να δείχνει. Κάμποσες οι ελληνικές πρεμιέρες, κάμποσες και οι απόψεις επι αυτών. Όσοι πιστοί κρίνετε. ΕΠΙΛΟΓΟΣ; Υπεύθυνος για την αρχή του τέλους?Ας κρατήσει ο κύριος Ανδρεαδάκης(καλλιτεχνικός διευθυντής) τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες για τις τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες αρέσκεται να εμφανίζεται. Λευτεριά στις Νύχτες Πρεμιέρας! Υ.Γ. Ο χορηγός καταδυναστεύει για άλλη μια φορά το φεστιβάλ. Όχι άλλο κάρβουνο, Connex!

16

+

υποτιτλισμένες όλες οι προβολές, η ώρα έναρξης 21:30

-

άβολα καθίσματα πληροφορίες / πρόγραμμα προβολών

http://cinetaz10.blogspot.com

1 + 5 γνωστοί - άγνωστοι

Τους έχεις δει άπειρες φορές, όταν τους πετυχαίνεις στην οθόνη, λες «αααα... ο τέτοιος, που έπαιζε εκεί μωρέ» μπορεί να θυμηθείς που τους έχεις δει, αλλά το όνομα τους δε το θυμάσαι ποτέ, ακόμα και να στο πουν, θα το ‘χεις ξεχάσει μέχρι την επόμενη φορά. Ήρθε η ώρα να τους μάθεις!

ηθοποιοί που (όλοι) αγαπάμε Luis Guzman

To μεγαλύτερο τσιράκι που έχει περάσει ποτέ από τον κινηματογράφο. Με ρίζες που κρατάνε από το Πουέρτο Ρίκο, τη μουτσούνα που θυμίζει κάτι από λύκο και την χαρακτηριστική διαπεραστική φωνή δε θα μπορούσε να παίξει κάτι άλλο εκτός του λατίνου μικροκακοποιού. Τις περισσότερες φορές τον έχεις δει να τρέχει πίσω από τον badass αρχιμαφιόζο και να του φέρνει μπουρίτος (racist). Τον έχεις δει βέβαια να κάνει και τον μπάτσο, όχι όμως τον σοβαρό που καθαρίζει ένα λόχο από νταήδες με μία μπερέτα, αλλά αυτόν που γκρινιάζει για τα πάντα και θα βγάλει πιστόλι στο ζητιάνο που θα του ζητήσει ψιλά. Σαν ηθοποιός μάλλον κάτι λέει, αφού το βιογραφικό του έχει να δείξει συνεργασίες με De Palma, Soderbergh, Paul Thomas Anderson, Sydney Lumet (κάτι θα ξέρουν). Αξιομνημόνευτη ατάκα : “Your mother is a whore” – Collinwood Aγαπημένος ρόλος : Pachanga – Carlito’s way Trivia : Έχει δώσει φωνή στο GTA Vice city

1

Paul Giamatti

Ο άνθρωπος αυτός μπορεί να κάνει τα πάντα. Το πρόσωπο του είναι τόσο ουδέτερο, που σε κάθε ταινία το πλάθει ανάλογα με το χαρακτήρα που υποδύεται, από κάποιον ντροπαλό σπασίκλα μέχρι τον ψυχρό, αιμοσταγή, εκτελεστή. Έχει καταφέρει να παίξει από φλωρόμπατσο έως και τον αδίστακτο πρόεδρο πολυεθνικής. Είναι πραγματικά όμως ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα. Όταν όμως προσπάθησε να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο, το μόνο που κατάφερε ήταν μια υποψηφιότητα για χειρότερο ηθοποιό για το Lady in the water. Καλά να πάθει! Αξιομνημόνευτη ατάκα: “Tit for tat, tit for tat…” – Shoot ‘em up Αγαπημένος ρόλος: “Miles” – Sideways Trivia: Τρελαίνεται για επιστημονική φαντασία

4

David Morse

Αν οι υπόλοιποι είναι προορισμένοι για ληστές και δολοφόνους, αυτός ο τύπος είναι προορισμένος για να παίξει τον μπάτσο. Άλλες φορές μπορεί να κάνει τον διεφθαρμένο, άλλες φορές μπορεί να υποδύεται τον καλύτερο τον κόσμου, άλλα πάντα θα είναι μπάτσος ή καμιά φορά στρατιωτικός, έτσι για να σπάσει η μονοτονία. Κάποια στιγμή πήρε δικό του σήριαλ στην τηλεόραση στο οποίο έπαιζε τον ταξιτζή – πρώην αστυνομικό (τι πρωτότυπο!). Παρ’ όλα αυτά ήταν θεατρικός ηθοποιός για δέκα χρόνια πριν κάνει ντεμπούτο στον κινηματογράφο και έχει κερδίσει και αρκετά βραβεία στον χώρο του θεάτρου. Αξιομνημόνευτη ατάκα: “It has been the greatest honor of my life to serve with you, General. But like he said it’s over” – The Rock Αγαπημένος ρόλος: “Brutus ‘Brutal’ Howell” - The green mile Trivia: Είναι αλλεργικός στη ζάχαρη

2

John Turturro

Τρομακτικός, έκφυλος, γλοιώδης αλλά και αγαθός, καλόβουλος, συμπαθητικός. Αν μπορεί κάποιος να συνδυάσει αυτά τα στοιχεία, τότε είναι αυτός ο άνθρωπος. Μέσα από τους ρόλους που έχει υποδυθεί κατά καιρούς έχει καταφέρει να αναδείξει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και πολύ πειστικά μάλιστα. Έχει παίξει σε εννιά ταινίες του Spike Lee, πράγμα που τον κάνει τον ηθοποιό με τις περισσότερες συμμετοχές από οποιονδήποτε άλλο σε ταινίες του έγχρωμου σκηνοθέτη, ταυτόχρονα είναι και αγαπημένος των αδερφών Coen, με συμμετοχές σε πολλά έργα τους. Επίσης έχει πάρει μέρος και σε αρκετά blockbuster, ερμηνεύοντας κυρίως κωμικούς ρόλους. Αξιομνημόνευτη ατάκα : “Ooh. Nokias are real nasty. You’ve gotta respect the Japanese. They know the way of the samurai” – Transformers Aγαπημένος ρόλος : “Jesus Quintana” – The Big Lebowski Trivia : Έχει συμμετάσχει στο video clip “Never can say goodbye” των The Communards

5

Peter Stormare

Έχει υποδυθεί τον Γερμανό, τον Ιταλό, τον Ρώσο, τον Γάλλο, τον Αμερικάνο. Στην πραγματικότητα είναι Σουηδός και έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες αλλά και θεατρικά έργα στην πατρίδα του. Στις Η.Π.Α όμως δεν έχει καταφέρει, ακόμα τουλάχιστον, να σηκώσει ταινία στους ώμους του. Αντίθετα συνηθίζει να κάνει χαρακτήρες που μισητούς και βάναυσους σε πάρα πολλές παραγωγές, τόσο των μεγάλων στούντιο, όσο και σε ανεξάρτητες παραγωγές. Έχει συνεργαστεί (και αυτός) με τους αδερφούς Coen, με τους οποίους είναι και κοντινοί φίλοι. Είναι επίσης μουσικός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, τι άλλο μπορεί να κάνει ακόμα; Αξιομνημόνευτη ατάκα : “ Components. American components, Russian Components, ALL MADE IN TAIWAN!” – Armageddon Aγαπημένος ρόλος : “Gaear Grimsurd” - Fargo Trivia : Το συγκρότημα του λέγεται Blonde from Fargo

3

Danny Trejo

Ο ένας, ο καταπληκτικός, ο απίστευτος, ο τελευταίος που κατάφερε να σπάσει την κατάρα και να πάρει τον ρόλο του ήρωα σε μεγάλη παραγωγή. Μπορεί να έφτασε τα 66 χρόνια για να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά μάλλον άξιζε, αν σκεφτεί κανείς ότι μικρός μπαινοβγαίνει στην φυλακή για 11 χρόνια. Κατάφερε όμως να ξεμπλέξει και να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Βέβαια έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα, τον σκληρό αιμοβόρο εκτελεστή, τον άγριο κατάδικο γενικά ότι περπατάει και σκοτώνει. Αρκετά συχνά οι χαρακτήρες που υποδύεται θα έχουν κάποιο ταλέντο με όπλα και ειδικότερα με μαχαίρια. Ο Robert Rodriguez φαίνεται να τον πιστεύει αφού του έχει δώσει χρόνο σχεδόν σε όλες τις ταινίες του και στην τελευταία τον έκανε και πρωταγωνιστή. Αξιομνημόνευτη ατάκα: “Machete don’t text” – Machete Αγαπημένος ρόλος: “Navajas” – Desperado Trivia: Στις ταινίες του Robert Rodriguez τα ονόματα του είναι από μαχαίρια!

∞

σχολή οδηγών

ΒΑΤΣΟΛΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΑΚΑ 2, ΧΑΝΙΑ

τηλ.: 28210 90009, 6932 725625

17

πομπότα της Ελένης

3 αυγά 1 μικρή κούπα γιαούρτι 1 μικρή κούπα λάδι 1 μεγάλη κούπα γάλα 1,5 μεγάλη κούπα αλεύρι (που φουσκώνει μόνο του) 1,5 κούπα μεγάλη αλεύρι καλαμποκιού 3 κουταλιές του γλυκού μπέικιν πάουντερ 250 γραμμάρια τυρί φέτα τριμμένη 1/2 κουταλιά του γλυκού αλάτι (προαιρετικό γιατί έχει πολλά τυριά μέσα) στη μύτη ενός κουταλιού του γλυκού μαγειρική σόδα διαλυμένη με μερικές σταγόνες λεμόνι

και έξτρα προαιρετικά τυριά και λαχανικά της επιλογής μας. Όπως για παράδειγμα σπανάκι, κρεμμυδάκι, κολοκυθάκι, μελιτζάνα, καρότο, πιπεριές, ρεγγάτο, λαδοτύρι, μετσοβόνε,

Π

ροθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 200 C. Αλείφουμε το ταψί με λάδι. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα αβγά και προστέθουμε σε αυτό την διαλυμένη σόδα, το λάδι και στην συνέχεια το γιαούρτι,το γάλα και μετά την τριμμένη φέτα και ότι άλλα τύρια, λαχανικά επιλέξαμε. Τώρα σε ένα δεύτερο μπολ αναμειγνύουμε καλά τα δύο αλεύρια με το μπέικιν πάουντερ. Τέλος προσθέτουμε τα αλεύρια στο πρώτο μπολ και ανακατεύουμε καλά. Απλώνουμε όλο το μίγμα ομοιόμορφα πάνω στο ταψί, το βάζουμε στο φούρνο και το ψήνουμε για 30 λεπτά

K

οτόπιτα της Αννούλας

1/2 κιλό φύλλο κρούστας 1-2 στήθος κοτόπουλο 2-3 κολοκυθάκια, καρότα, πιπεριές(οτι χρώμα θέλετε) 1-2 ντομάτες, μελιτζάνες (αναλόγως το μέγεθος) 1 κρεμμύδι λίγο άνιθο, μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι, λάδι

ΓΕΜΙΣΗ

Ψ

ιλοκόβουμε το κρεμμύδι και τα λαχανικά. Σωτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι σε μεγάλο τηγάνι (με μισό ποτήρι λάδι). Κόβουμε το κοτόπουλο και το ρίχνουμε στο τηγάνι,τηγανίζοντας το για 20’.Μόλις πάρει λίγο χρώμα(να ασπρίσει δηλαδή εξωτερικά το κοτόπουλο) ρίχνουμε τα λαχανικά. Αν 5 λεπτά πριν το τέλος του τηγανίσματος έχει ακόμα πολλά υγρά στο τηγάνι ρίχνουμε λίγο τραχανά ή λίγο ρύζι για να πάρει τα υγρά.

ΠΙΤΑ

Π

ροθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 C. Λαδώνουμε το ταψί με ένα πινελάκι.Παίρνουμε ένα-ένα τα φύλλα. Βάζουμε στην πάνω άκρη του φύλλου μια-δυο κουταλιές(σούπας) γέμιση. Αφήνουμε λίγο χώρο όμως για το δίπλωμα. Διπλώνουμε την πάνω άκρη μία φορά για να καλύψουμε ίσα ίσα τη γέμιση. Αλείφουμε την εξωτερική πλευρά και δεξιά και αριστερά απο τη γέμιση για να κολλάνε μεταξύ τους τα φύλλα. Τυλίγουμε μία φορά. Αλείφουμε ξανά και διπλώνουμε τις πλάγιες άκρες έτσι ώστε να κλείσουμε τη γέμιση μέσα στο φύλλο. Επαναλαμβάνουμε το τύλιγμα και το άλειμα μέχρι να γίνει τελικά ένας κλειστός τρόπων τεινά φάκελος. Το ίδιο για όλα τα φύλλα.Τα τοποθετούμε στο ταψί και τα αλείφουμε ακόμη μία φορά από πάνω και βάζουμε το ταψί στον φούρνο για 30-45΄.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Π

ρέπει να λαδώνουμε καλά τα φύλλα σε κάθε τύλιγμα, στην εξωτερική επιφάνεια και στα πλάγια(διπλώματα) για να κολλήσουν και να συγκρατήσουν τη γέμιση και τα υγρά μέσα τους.

N E B U TUL ολλών

το γ

των π κουρμε

του Στέφανου Λάλου

Μ

ΚΑΖΑΝΑΚΙ .ΤV lifestalin

ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ Tελειώνοντας την εξεταστική σου αποφασίζεις να επιστρέψεις στη βάση σου, δηλαδή εκεί που θα φροντίζει μόνο και μόνο το τονίζω η μητέρα σου για την καθημερινή σου διατροφή και όχι ο γωνιακός σουβλατζης που πλέον αποκαλείς πατέρα. Έτσι επέστρεψα και εγώ στο σπιτικό μου στη Λυκόβρυση να ζήσω το Αθηναϊκό ξεσάλωμα και τη μητρική στοργή. Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι αντικρίζω αριθμό γεμάτων κατσαρολών με φαγητό καθώς και αριθμό ανθρώπων μηδέν. τσι επέστρεψα και εγώ στο σπιτικό μου στη Λυκόβρυση να ζήσω το Αθηναϊκό ξεσάλωμα και τη μητρική στοργή. Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι αντικρίζω αριθμό γεμάτων κατσαρολών με φαγητό καθώς και αριθμό ανθρώπων μηδέν. Κάτι πολύ περίεργο έχει συμβεί. Όταν επιτέλους επιστρέφει η μάνα μου στο σπίτι μου ανακοινώνει το εξής: κατεβαίνω στις δημοτικές εκλογές. Σιωπή. Έτσι είχα να νιώσω από τη μέρα που μου ανακοίνωσε : Θέλω να μου φτιάξεις facebook. Και νομίζεις κάποιες στιγμές ότι τα έχεις ζήσει όλα. Κάνω θετικές σκέψεις όμως και καταλαβαίνω πως αυτό εκτός από ένα μικρό ρεζιλίκι απέναντι στα πολιτικά μου πιστεύω (τα οποία μέχρι στιγμής δεν με βοήθησαν και πουθενά) και απέναντι στις κοινωνικές μου σχέσεις (ερώτηση:πως θα το πω στους φίλους; Απάντηση:εύκολα. Και αυτών οι γονείς κατεβαίνουν απλά κάποιος έπρεπε να κάνει την αρχή και να το ξεστομίσει) υπάρχουν δύο καλά. Ώρες μακριά από τη μητέρα μου και ησυχίας στο σπίτι και…βασικά

αν βγει η μάνα μου εγώ δεν γίνομαι πριγκίπισσα; Ναι γίνομαι! Θα γίνω μια μικρή πριγκίπισσα! Βεζίρης στη θέση του Βεζίρη!!Θα αλλοιωθώ από το χρήμα και θα γίνω ένα πλούσιο τέρας!

Με αυτήν τη ψυχολογία κανονίζω να συναντήσω τις φίλες μου στο Γκάζι. Εκεί δεν πάνε όσοι είναι και πλούσιοι και εναλλακτικοί; Ε εκεί ανήκω!!! Βγαίνοντας λοιπόν από το μετρό σοκάρομαι! Ποιός έφερε την Πάρο στο Γκάζι; Είμαι σίγουρη πως κάπου εκεί γύρω θα καραδοκεί και ο ρεπόρτερ του star Ιορδάνης!!Αλλά θα τον κανονίσω και αυτόν όταν γίνω πριγκίπισσα. Βρίσκω τις φίλες μου λοιπόν και καθόμαστε στο κέντρο της πλατείας προκειμένου να βρούμε που θα πάμε. Ενώ εκείνες κομπλιμεντάρουν η μια τα μαλλιά της άλλης, εγώ ρίχνω μια ματιά και συνειδητοποιώ κάτι μεγαλειώδες. Το Γκάζι είναι σαν τα κολέγια στις αμερικάνικες ταινίες. Ανήκεις σε συγκεκριμένη ομάδα; ανήκεις και σε συγκεκριμένο μαγαζί! Αν ανήκεις στις plastics, εσύ και οι φίλες σου πρέπει να επισκεφθείτε τα clubakia μέσα στα στενά που θυμίζουν και λίγο Μύκονο! Είσαι ξεχασμένος μετα-

λάς και ναι επιμένεις να κυκλοφορείς με αφέλειες και μακρύ μαύρο μαλλί το 2010; Υπάρχει χώρος και για σένα. Έχεις ξεχαστεί από τα 90 s , ακούς ακόμα rave, κάνεις ζογκλερικά και θα γουστάρεις για πάντα τη Μαριλέννα από το 10 λεπτά κήρυγμα; Άραξε στη πλατεία πίνοντας Amstelε… Για τους πιο hardcore τώρα με tattoo, χαμηλά παντελονάκια και ‘μέσα στη φάση άτομα’..τι να πω. Αυτοί πλέον πάνε παντού. Μάλλον είναι αυτοί που στις Αμερικάνικες ταινίες είναι στην ομάδα Ράγκμπυ και κάνουν ότι γουστάρουν. Όσο για το λεγόμενο gay friendly έχω να πω πως αν συνεχιστεί αυτή η ιστορία με το μουστάκι και το κοκάλινο γυαλί του ανώμαλου που κυκλοφορούσε στα πάρκα με καπαρντίνα, σε λίγο καιρό η Αθήνα θα γεμίσει με σύγχρονους Τζώνυ Βαβούρες και Μαρίες άσχημες. Όλα αυτά όμως εμένα με οδηγούν στο ερώτημα: εγώ η πριγκίπισσα τελικά που ανήκω;

Veronica L.

19

cafe - snack bar ∆ιοργάνωση τουρνουά poker καθηµερινά!

Σφακίων και Βολουδάκηδων τηλ. επικοινωνίας: 28210 42325

(γωνία)