luben 0

ΤΕΥΧΟΣ:0 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010 ΤΙΜΗ: ΤΣΑΜΠΑ

δήθεν περιοδικό δρόµου

ΚΑΥΤΟ

ΤΕΥΧΟΣ

#0!

ΧΑΤΖΗΦΡΑΓΚΕΤΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΜΙΝΟΡΕ, MONO ΦΡΑΠA ΚΑΙ ΜΑΤΖΟΡΕ

CHANIA ROCK FESTIVAL 2010 ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ | KAZANAKI

A t e g a r f i Xatz “πιθανότατα οι καλύτεροι μετά τον θανάση παπακωνσταντίνου”

Μ

συνέντευξη

ετά απο την θριαμβευτική τους εμφάνιση στο 2festival ως «full band» πιά (με μπάσο και drums να τους πλαισιώνουν), με τα κιθαριστικά τους «μπαρέ» να παιρνουν φωτιά... οι Χατζηφραγκέτα (όνομα που προκύπτει απο την... εμπνευσμένη σύντμηση των δύο μελών, Βαγγέλη Χατζηγιάννη και Πάνου Φραγκιαδάκη) βρέθηκαν για έναν καφέ μαζί μας σε μια εκτροχιασμένη συνέντευξη (χειρότερες κυκλοφορούν ήδη στο youtube). Στο τραπέζι δεσπόζουν ένας Freddo και ένας ελληνικός καφές αντί μιας «φράπας» (δικό τους λεξιλόγιο για τον φραπέ). Στην «off the record» ερώτηση που κάναμε «γιάτι όχι φραπές;» μας απάντούν «δύσκολα βρίσκεις σωστό φραπέ έξω, στην εποχή της κρίσης...». Στην συνέχεια καλύψαμε όλες τις απορίες που έχετε (ή όχι) γι’ αυτούς: Ποια είναι η μεθοδολογία παρασκευής ενός σωστού φραπέ; (Φραγκιαδάκης) Μας βάζετε μέσα στα κιτάπια μας τώρα, να ψάχνουμε παλιές γραφές, κρυμμένες συνταγές και τέτοια. Κοιτάξτε, παιδιά, να δείτε πως γίνεται γιατί τσαντίζομαι απίστευτα άμα δε μου σερβίρουν καλό καφέ. Έχω κάνει φασαρία για αυτό το θέμα! (Χατζηγιάννης) Έχει κάνει φασαρία σε μπιλιαρδάδικο... (Φ) Καταρχάς θα χρησιμοποιείτε πάντα το ίδιο κουταλάκι, νόμος! Γιατί αν αλλάξει η δόση, γίνεται μαλακία! (Χ) Να σου πω κι εγώ: ο καλός ο καφές είναι μέτριος προς γλυκός -που λέει και ένα κομμάτι μας – δύο, παρά, κουταλιές καφέ ...δυόμισι ζάχαρη! (Φ) Και με δυόσμο μέσα... (Χ) Και γάλα ποτέ στον πρωϊνό καφέ! Ένα νουνού, μόνο όταν είναι απαραίτητο... αυτό που ανοίγει “χρατς” (κάνει την κίνηση) και μόνο στην ενισχυμένη καλοκαιρινή φραπού... Αυτήν με τα έξι παγάκια... Το Μαράκι είναι υπαρκτό πρόσωπο; (Χ) Όχι, απλά είναι το πιο πιασάρικο όνομα όπως και το Κατερίνα και Ελένη (Φ) Είναι το πιο κάρτα όνομα για κοπέλα! Πάμε κάποια ιστορικά. Πώς προέκυψαν οι Χατζηφραγκέτα; (Χ) Γνωριστήκαμε πρώτη λυκείου από την πρώτη μέρα στο πρώτο θρανίο... (Φ) ...από την πρώτη μέρα πήγαμε κάρτα στον διευθυντή. (Χ) Αυτό είναι ψέμα, από την 2η-3η μέρα στο γραφείο καθηγητών! Εντάξει, από το σχολειό ήδη κάναμε μαλακίες, σάπια βιντεάκια με καγκουριλίκια, με περούκες, μπουρνούζια κλπ. Κιθάρα πχ εγώ έμαθα πρόσφατα, δηλαδή παίζω 3 χρονιά με 3,5 Πρώτο τραγούδι; (Χ) Το πρώτο τραγούδι να ξέρετε ήταν ο “Ελασίτης”. Προ-χατζηφραγκέτα τώρα! (Φ) Ε, και μετά γράφαμε τραγουδάκια για πλάκα και τα ανεβάσαμε στο myspace για να δούμε ποιος είναι πιο καλτ. (Χ) Και το πιο σημαντικό γεγονός μετά ήταν που βάλαμε σειρές στα ακόρντα! Το κομβικό κομμάτι -πιστέψτε με- των Χατζηφραγκέτα ήταν το “Χωρίς Ταμπού” στο “Τραγούδια Μασάλε”. Αν και σάπιο κομμάτι, ήταν το πρώτο με σειρές στα ακόρντα... Τι σκατά σημαίνει “Μασάλε”; (Χ) Είχαμε γράψει σε μια κασέτα τα πρώτα τραγούδια -κάτι σάπια, τα “μπουρνούζια” κι αυτά- και γράψαμε απ’ έξω: “Τα Τραγούδια Μας.. Άλε”! Όπου “Άλε” είναι βέβαια η διάλεκτος του λυκείου τότε. Πως λέμε “επουλέσε”, “σαχαμέ”, “κουλαχάτα”... (Φ) Πως λέει ο Ζουγανέλης “με τα χα και καλές-ε γιορτές-ε”, σε μια παλιά ταινία; Έτσι! Από που εμπνέεστε για τα τραγούδια σας και ποιες είναι οι επιρροές σας; (Φ) Από το ηλιοβασίλεμα. (Χ) Κυρίως από Καρυωτάκη, Νανόπουλο... Καρβέλα. Κοιτάξτε, τα κομμάτια μας δεν έχουν ποτέ στίχους. Δηλαδή θα πάρει ο ένας την κιθάρα, θα κάνει ο άλλος ένα freestyle... αυτό! Καμία επιρροή απο πουθενά! [Φ) Εγώ παλιότερα έγραφα πιο σοβαρά, πιο τζε-τε κομμάτια. Μόνο μινόρε και τέτοια! Κι όταν πήγαινα κάτι στον Βαγγέλη και τον ρώταγα “σ’ αρέσει;” αυτός μου ‘λεγε: “γάμα του τη μάνα!”. Και έβαζε μέσα στίχους όπως “η κάσα της γιαγιάς”, “τρύπια κάλτσα”, “δεν έχω κορδόνια” και τέτοια! Όχι, εντάξει, υπήρξαν επιρροές, ο Βαγγέλης για παράδειγμα έχει επηρεαστεί σε ένα τραγούδι απ’ τον Tom Waits! [Χ] Ναι, ένα τραγούδι που είναι γαμιστερό, το “Mπάσιμο”. (διακοπή - χτυπάει το κινητό του, ενημερώνει ότι δίνει συνέντευξη στο «Down Town» και το κλείνει!). Λοιπόν μπορείς να ακούσεις ένα κομμάτι και στα καπάκια να γράψεις ένα άλλο χωρίς να μοιάζει. Aυτό συνέβη με το “Books of Moses” από το “Orphans, μπροόυλερς, μόουλες, λόουλες” (σημ. εννοεί το “Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards”!). Αγαπημένο κομμάτι σας; (Χ) Κοίτα, τώρα, το “Εντάξει Κική” με την εκτέλεση Φραγκιαδάκη είναι respect αλλά και το “Παρ’ το Groovy” είναι respect! (Φ) “Η φράπα είναι για δύο”. Δηλαδή, πολύ μ’ αρέσει... Πως σας φαίνεται η όλη εμπειρία του live στο 2fest, σε ανοιχτό χώρο με μπάσο, τύμπανα αυτή τη φορά; (Φ) Κοίτα, είναι «γαμώ» γιατί είναι και η τσίτα η καλοκαιρινή.. Βέβαια εγώ είχα ένα άλλο σκηνικό στο μυαλό μου. Παραλίες, διονυσιακά όργια, σταφύλια και τέτοια! Αλλά ήταν «γαμώ» γιατί είχε δυνατό κοινό που ήξερε τα κομμάτια, υπήρχε μια ένταση. Ξεκινάτε λοιπόν κάποια στιγμή από το myspace για χαβαλέ. Αυτό έχει απήχηση και τώρα παίζετε σε ένα φεστιβαλ όπου παιδιά από το γυμνάσιο και το λύκειο τραγουδάνε όλοι μαζί τους στίχους σας από το “σχολείο”. Πώς σας φαίνεται τώρα αυτό; (Φ) Μόνο και μόνο η πρόταση από το φεστιβαλ είναι «γαμώ». Λες δηλαδή “Ωραία! Ακούγεσαι!” και τέτοια. Δεν το σκεφτόμαστε πολύ διαφορετικά βέβαια από την αρχή. Γιατί αν το σκεφτείς έτσι τότε μπορεί να χάσεις και αυτό που έχεις. Επόμενα σχεδία; (Χ) Ληστεία μιας τράπεζας με ριφιφι! Υπάρχει κι ένα άλλο σχέδιο: Πρέπει να ξαναβρούμε ένα μικρόφωνο, να κάνει φορματ αυτός στον υπολογιστή (σημ. δείχνει γελώντας τον Φραγκιαδάκη) και να βρούμε και μια κάρτα ήχου! Γιατί έχουμε να ηχογραφήσουμε κάνα κομμάτι οχτώ μήνες... Βίντεο κλιπ θα κάνατε; (Φ) Ποτέ!

(Χ) Υπάρχει ένα videoclip το οποίο το είχα πάει εγώ για εργασία στο ΤΕΙ, Το “Η Φράπα Είναι”. Είχα πάρει και 8 αλλά για 0 άξιζε. Θα το ανεβάσω κάποια στιγμή και στο youtube, αν και είναι γενικώς σάπιο. Έχει όμως μια γαμάτη σκηνή στην ταράτσα, εκεί που λέει “πάρε πούλο κύριε freddo”: Είμαι εγώ με απαράδεκτη εμφάνιση, έχω ένα ρόπαλο και βαράω ένα freddo! Μπάντες με τς οποίες θα μπορούσατε να κάνετε λάιβ; (Χ) Με τους Τσοπάνα Rave... Αλλά γενικώς με κανέναν γιατί είμαι απίστευτο ψώνιο. Όχι ότι δε θέλω ο άλλος να πάρει «τη δόξα» απλά δε ξέρω αν θα κολλάγαμε με κάποιον. (Φ) Πρέπει να είναι και καλτ όμως, δηλαδή δεν μπορούμε να παίζουμε εμείς και μετά να βγαίνει ο Μαχαιρίτσας. Με Tom Waits θα βγαίναμε όμως! (Χ) Με Σαββόπουλο θα «γάμαγε» να βγαίναμε, αλλά να τραγούδαγε αυτός κυρίως τα κομμάτια... Και με Καρβέλα βέβαια! Κοσμικά! Σε ποια εκπομπή της τηλεόρασης θα θέλατε να σας καλέσουν; (Χ) Βίκυ Φλέσσα σίγουρα. “Ανιχνεύσεις” θα βγαίναμε οπωσδήποτε με τον Σαββίδη, να χτυπάει κάρτα ο Νανόπουλος και τέτοια! (Φ) Μπήλιω ποτέ όμως! (σημ. εννοεί την Μπήλιω Τσουκαλά) (Χ) Εγώ γενικά βλέπω μόνο «Κούς-Κούς» το μεσημέρι που έχουνε ένα ρεπορταζ επιπέδου... Ειδήσεις Mega πάντα! Λόγω Πρετεντέρη ο οποίος λέει πάντα την αλήθεια... Και «πολύ Μπλα-Μπλα»... Πολιτικά! Ένα μείζον θέμα της περιόδου: Νίκος Κωσταντόπουλος για πρόεδρος του Παναθηναϊκού, τι έχετε να πείτε; (Χ) Δεν υπάρχει ο Κωσταντόπουλος σε κανένα χάρτη! Όταν έχεις φάτσα ΟΝΝΕΔίτη και σε διώχνουν απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ για να καταλήξεις να γίνεις πρόεδρος της ΠΑΕ του Παναθηναϊκού επειδή έχεις φιλικές σχέσεις με τον πρόεδρο της ΚΑΕ: Δεν υπάρχεις. Τέλος. Ένα σχόλιο για την πολιτική κατάσταση της χωράς; (Χ) Λοιπόν αυτήν την ερώτηση θα τη βάλεις πρώτη! Εμείς δηλώνουμε ότι η κατάσταση της χώρας είναι μια χαρά και όλα βαίνουν καλώς... Αυτό να γράψεις! Και ότι η οικονομική κρίση είναι ένα τέχνασμα... (Φ) ...των μασόνων! Και του λουμπεν προλεταριάτου!

περισσότεροι χατζηφραγκέτα: www.myspace.com/xatzifrageta

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

CHANIA ROCK FESTIVAL 2010

5/6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΧΑΝΙΩΝ

Σ

την πραγματικότητα είναι πάντα ωραίο να τσεκάρεις ένα καλοκαιρινό φεστιβαλ εκτός Αθηνών που να γίνεται από ανθρώπους με –αν μη τι άλλομεράκι, που φιλοδοξεί να απευθυνθεί σε ένα ευρύτερο κοινό και που κυρίως δε στήνεται γύρω από τον Ρέμο και τους Ονιδράμα ή τους γαμημένους Scorpions. Για πρώτη φορά διήμερο και για τέταρτη φορά στα Χανιά, το Chania Rock Festival 2010 φιλοξενεί φέτος μερικές απο τις πολύ ενδιαφέρουσες μπάντες της εγχώριας σκηνής και δύο γερά ονόματα κράχτες στο κλασικό metal και stoner/heavy rock αντίστοιχα. Πρώτη μέρα με headliners τους Last Drive, αδιαμφισβήτητα στις δύο-τρείς σημαντικότερες ελληνικές αγγλόφωνες μπάντες και δεύτερη με μια υγρή ονείρωξη (sic) κάθε σωστού χεβιμεταλά κάθε ηλικίας - WASP και τους μάστορες του βρώμικου μηχανόβιου groovy κλισέ - Orange Goblin. Μερικές ακόμη αξιόλογες μπάντες μικρότερου βεληνεκούς και ποικιλίας να ολοκληρώνουν την σύνθεση. Καθόλου άσχημα!

στον ήχο, μια μπάντα από αυτές που κοινό και κριτικοί γουστάρουν να ονομάζουν «ελπιδοφόρα». Πιο πολύ μια καλή φάση για καλοκαιρινό λαϊβάκι.

Universe 217 Ίσως ο ανοιχτός χώρος του γηπέδου να μην είναι ακριβώς αυτός που θα ταίριαζε στο ατμοσφαιρικό, τελετουργικό doom των Universe. Το πόσο προσεγμένα όμως είναι τα πάντα γύρω απο το συγκρότημα, από τον ήχο, τις παραγωγές, τα live, μέχρι τα artworks και τα βιντεο τους, πείθει

POEM Λίγο alice in chains, tool, stone temple pilots στο λίγο πιο prog κλπ. Ένας πρόσφατος δίσκος (The Great Secret Show – ’09) που αν έβγαινε πριν δέκα, δεκαπέντε χρόνια θα μιλάγαμε για μια πολύ σημαντική παρουσία

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ WASP Κάποιος «εκτός» μάλλον θα μπέρδευε τον Βλάκυ Lawless με τον Alice Cooper ή στην καλύτερη με την Cher με κάπως λιγότερα αποτυχημένα μποτοξ. Για τους υπόλοιπους –δεν είναι λίγοι, δυστυχώς ή ευτυχώς- είναι ο frontman των WASP, αυτών των τύπων που μεγαλούργησαν στα 80s κάτω απο ταμπέλες όπως poser, hair metal και shock rock, έγιναν sold-out στις πρόσφατες επισκέψεις τους στην Ελλάδα και όπου αλλού. Θα παίξουν χιτάκια όπως L.O.V.E. Machine, Wild Child, θα γίνει της καριόλας και αυτό το «πιστό τους κοινό» θα γουστάρει τίγκα. Δεκτό.

Orange Goblin Δίκυκλα, 60’s psychedelia, b-movies, κρανία και χάροι με δρεπάνια, προμο φωτό με κωλοδάχτυλα, μουσιαμαλλιά, αμάνικα τζιν μπουφαν, μπύρες, χόρτο, κιθάρες, heavy stoner fucking rock. Αυτές είναι μπάντες.

Spitfire Αν κάποιος έχει τύχει να παρακολουθήσει το απολύτως cult underground ντοκιμαντερ για τον ελληνικό heavy metal ήχο «METAL FROM HELLAS» (ΜΕΤΑΛ ΦΡΟΜ ΧΕΛΑΣ) και δεν είναι πατημένα 30-φεύγα θα καταλάβει μάλλον τι ακριβώς κάνουν οι spitfire. Καλπαστά ριφφ, σόλο, γαρδέλης metal, με θυμάσαι ρε πούστη και καραφλοχαίτη. Αυτές είναι μπάντες!

ΠΕΜΠΤΗ 5 / 8 The Last Drive Μετά την πρόσφατη συναυλιακή/δισκογραφική τους επανένωση και τις κατάμεστες live περιοδείες τους ανα την Ελλάδα αποδείχθηκε αυτό που πάνωκάτω γνώριζαν όσοι τους ακολουθούν πιστά πίσω απο τα μέσα ‘80s ή έπειτα: Οι last drive είναι τεράστιο κεφάλαιο για την ελληνική rock σκηνή, στέκονται με χαρακτηριστική άνεση στην ιστορία του ευρύτερου garage ήχου και το τι έχουν πράξει σαν μουσικοί σε 25 χρόνια παρουσίας (με όχημα εκτός από τους Last Drive και αρκετά άλλα σημαντικά groups όπως οι Earthbound) είναι πολύ σημαντικό για να χωρέσει σε μερικές αράδες.

νει στην stoner ελληνική σκηνή στην ελλάδα. «Some bands landed on planet earth to change the face of music...some other bands just came to rock...and that’s what Planet of Zeus best do..» γράφουν οι ίδιοι στο myspace τους. Κάτι ξέρουν περισσότερο σίγουρα, το πιθανότερο λοιπόν για ένα ακόμη απολαυστικό live τους.

Το ροστερ ολοκληρώνουν οι άγλλοι κλασμένοι μπλακμεταλάδες Eastern Front, οι κρητικοί τρόμπες ΔΕΜΑΞΗΜΑΜ, οι χανιώτες roundabout και drunkstards.

για το καλύτερο. Σίγουρα μια απο τις εξαιρετικές παρουσίες στο τώρα-που-μιλάμε για την Ελλάδα.

Planet of Zeus To Eleven the Hard Way (’08) είναι μάλλον αυτόματα ένας από τους 5-6 βαρβάτους δίσκους που θα πρότεινε κάποιος για το τι συμβαί-

To εισιτήριο κατά την περίοδο προπώλησης (μέχρι 4/8/2010) για την πρώτη μέρα κοστίζει 20€, για τη δεύτερη 35€, ενώ θα υπάρχει και εισιτήριο διημέρου στην τιμή των 50€. Εισιτήρια, σημεία προπώλησης, πληροφορίες: www.chaniarockfestival.com www.myspace.com/chania_rock_festival

kazanaki.tv lifestyle | ή αλλιώς βάλτε τις ελβιέλενς σας και τρεχτεν

Τι είναι το lifestyle; Πως προσδιορίζεται; Έιναι κάτι συγκεκριμένο; Κάτι που θα εγκρίνουν όλοι; Που θα ταίριαζει σε όλους; Κάτι κοινώς αποδεκτό; Κάτι σαν τον Χριστόδουλο; Όχι. Σίγουρα όχι. Και πως να υπάρξει άλλωστε από την στιγμή που ο μακαριότατος έγινε μακαριστός. Και μη μου πείτε για τον καινούριο τον Ιερώνυμο.

Με τέτοιο όνομα ο προαναφερθείς θα είχε κάνει καριέρα «ΕΙΜΑΙ Ο JERONIMO... ΣΑΣ ΠΑΩ». Μόνο που κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν γραμμένο με greeklish σε κάποιο από τα προσφιλή μέσα «κοινωνικής δικτύωσης», τύπου failbook. Αη λάικ! Τώρα, το πως τα συγκεκριμένα αποτελούν «μέσα» και μάλιστα κοινωνικοποίησης είναι άλλο θέμα. Δεν έχω ιδέα για το ιδανικό lifestyle. Δεν με νοιάζει κιόλας. Υπάρχουν δύο πράγματα όμως που αντιπαθώ: Πρωτα απ’ όλα η παντόφλα ΔΙΧΑΛΟ. Γιατί συγγνώμη κιόλας αλλά ο έρμος ο άνθρωπος που εφήυρε τη σαγιονάρα δεν νομίζω να φανταζόταν ότι το σχέδιο του θα γινόταν σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης γενιάς η οποία θα το φορούσε με σορτσάκι, φούστα, τζιν και ζιπ-κιλοτ (αλήθεια τα θυμάστε αυτά;). ‘Ετσι λοιπόν ως άλλος Oppenheimer μας έριξε την ατομική του βόμβα και ακόμα και αν την έφτιαξε για να μας σώσει από την ενοχλητική άμμο στο παπούτσι, σατανικοί άνθρωποι μετάλλαξαν το σχέδιο του σε κατι που παρομοιάζεται μόνο με τσίχλα που δεν ξεκολλάει απο την σόλα σου. Και για να κράξω λίγο τον «ποιητή» πρέπει να ήταν και φασίστας για να χωρίζει το μεγάλο δάχτυλο -τον αρχηγό- από τα υπόλοιπα. Τον φαντάζομαι να λέει «είναι πιο δυνατό, είναι το σημαντικότερο, ας το βάλουμε από την άλλη πλευρά έτσι για το χούι».

Πάμε και στο επόμενο. Φυσικά και δεν μπορεί να είναι άλλο από τα ray-ban γυαλιά. Αυτά που ενώ κάποτε για να βγάλεις άδεια για να το φορέσεις έπρεπε να ήσουν πιλότος σε F-16 –ala αέρινες σιωπές- ή σερίφης στο κάποιο γαμημένο Τέξας ξαφνικά τα βρίσκεις και στα περίπτερα. Η σύχρονη πανούκλα επανήλθε πριν απο 4-5 χρόνια αν θυμάμαι καλά και συνεχίζει να σπέρνει τον τρόμο.Την πρώτη χρονιά ηταν όπως παλιά. Χρυσός σκελετός και πράσινος φακός. Νοσταλγικό σχέδιο, το φόραγε ο μπαμπάς στα νειάτα του, λες εσύ. Αλλά μετά; Μετα μεταλλάχθηκε. Με τα emo σε πλήρη έξαρση έγινε ροζ. έγινε άσπρο, έγινε ό,τι έψαχνες για να ολοκληρώσεις την εικόνα σου. Ήταν αυτό που όλοι έπρεπε να έχουμε. Και το είχαμε. Όποιος δεν το είχε, άπλα δεν του πήγαινε μάλλον στη μούρη. Απόδειξη; Φορουσε «για πλάκα» το ζευγάρι κάποιου φίλου του. Τη σήμερον ημέρα η μόδα προστάζει τετράγωνο σχέδιο με prints στο εσωτερικό του σκελετού. ΑΗΔΙΕΣ. Για να καταλάβετε πόση μαζοποίηση πέφτει, μέχρι και στον 3D κινηματογράφο το γυαλί ειναι απομίμα αυτού του σχεδίου. ΤΥΧΑΙΟ; Ναι, μωρη φώκια, τυχαίο θα μου πείς αλλά δυστυχώς όχι. Αυτά.

Έχω πάρει κατι καινούριες havaianas μούρλια και πάω να τις περπατήσω λιγο. E, και μιας και πάω λέω να περάσω και απο τα οπτικά να τσιμπήσω κι εγώ κανένα γυαλάκι. Υ.Γ. Αυτό το άρθρο θα αυτοκαταστραφεί... μην το χρησιμοποιήσετε για κωλόχαρτο. Μετά τιμής, η ερμαφρόδιτη φίλη σας,

Veronica L.

Με μια ματιά στις προβολές του δημοτικού κινηματογράφου στον κήπο, λίγες και παλιές οι ταινίες που αξίζουν. Και όχι ότι αξίζουν δηλαδή,αλλά για μια Τρίτη βράδυ που δεν έχεις πως να σκοτώσεις την ώρα σου, θα μπορούσες να τιμήσεις με την παρουσία σου σε καμιά δυότρεις προβολές. Πέρα, λοιπόν, από όλο αυτό το σωρό κινηματογραφικής σαβούρας που κυκλοφορεί, θα επέλεγες τις δοκιμασμένες εξής:

cine hezo

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΝΟΙΑ / CITY ISLAND του Ρέιμοντ Ντε Φελίτα Εκ πρώτης όψεως ακόμα μια σάτιρα του american dream.Έλα όμως, που αποδεικνύεται ακόμα μια χολυγουντιανή σαβουρομαλακία που στηρίζεται στην περσόνα Άντυ Γκαρσία και σε δύο πρωτοεμφανιζόμενες όμορφες φατσούλες που θα κυριαρχήσουν σε κανα δύο τεύχη του σούπερκατερίνα. Μια οικογένεια μπαχαλίκι στην οποία εισβάλλει ο άσωτος μεν,τζόβενος δε, υιός και φέρνει την τάξη. Φτάνει, λοιπόν, στα όρια μιας feel-good (χέζω μέσα) ανεξάρτητης κωμωδίας, με ούτε κατά διάνοια πρωτόγνωρο σενάριο και σκηνοθεσία, αλλά παρόλ’αυτά αφήνει μια δροσερή εντύπωση που δύσκολα αφήνουν οι Αμερικάνοι ανεξάρτητοι, αποδεκτή για τον καύσωνα του Αυγούστου. παίζεται: 04/08/2010 - 05/08/2010 ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΜΑΣ ΚΡΑΟΥΝ (1968) THE THOMAS CROWN AFFAIR του Νόρμαν Τζιούισον Nέος όμορφος καταφέρνει την τέλεια ευφυή ληστεία, νέα όμορφο σέξυ λαγωνικό καταφέρνει το σκοπό του. Η όλη πλοκή που βασίζεται στη ληστεία και στην αποκάλυψη των προσώπων,είναι τα τελευταία πράγματα που θα απασχολήσουν το θεατή. Μάλλον ψιλοαξίζει να τη δεις, για το καλούτσικα σκηνοθετημένο και αισθησιακό παιχνίδι μεταξύ των πρωταγωνιστών. παίζεται: 27/08/2010 - 29/08/2010 ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ / THE RED SHOES των Μάικλ Πάουελ, Έμερικ Πρεσμπέργκερ Nτάξει γενικά πεθαίνοντας για την τέχνη.Ο Μπόρις Λερμοντόφ, μπουχέσας διευθυντής διάσημου θιάσου, απαιτεί την απόλυτη αφοσίωση στην τέχνη. Όταν τα δυο λαμπρά του ταλέντα, η αιθέρια χορεύτρια Βίκι Πέιτζ και ο νεαρός συνθέτης Τζούλιαν Κράστερ, ερωτευθούν παράφορα, αυτός θα τους εξορίσει άμεσα από τον καλλιτεχνικό του αρρωστημένο παράδεισο. Γενικά, κλασικό παλαιικό μελόδραμα που ξεχωρίζει στην ανθολογία του παγκόσμιου σινεμά και σου πρήζει λίγο με αλεπάλληλες σκηνές κλασικού χορού και τεχνητά διλήμματα όπως “τέχνη ή ζωή” και “μεγάλε τί κάναμε χθες βράδυ”. παίζεται: 30/08/2010 - 31/08/2010 WENDY AND LUCY της Κέλι Ριτσαρντ Όσοι τρέφουν φοβερή συμπάθεια για τη Michelle Williams (την κατακαημένη του Brokeback Mountain) και έχουν μεγαλώσει με ταινίες όπως “Beethoven” και “Free willy”,δεν θα αρνιoύνταν ένα road trip προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής με υποψήφιους ένα χαζόσκυλο και την προαναφερθείσα. Η typical νεανική κοινωνικοσαβούρα που διαθέτει μερικές βωμολοχίες, ελαφρά χρήση ναρκωτικών και μια μικρή εκδήλωση βίας, αλλά εννοείται ότι πουθενά δεν υπάρχει γυμνό, σεξ και φόνος. Μία τάση να προστατευτούν τα παιδιά από το να μάθουν ότι οι άνθρωποι είναι μοναχικοί και η ζωή είναι σκληρή και μια καλή ερμηνεία της Μ.

Williams, σίγουρα προτιμότερη από εκείνη στο “Dawson’s Creek”. παίζεται: 25/08/2010 - 26/08/2010