Ryszard Broszkiewicz, Stanisław Korenik, Krzysztof Szołek
86
Załącznik 3 - Komunikacja Tak jak to już zostało podkreślone w wcześniejszych fragmentach strategii, komunikacja stanowi podstawowy element, bez którego kompleksowa integracja wrocławskiego regionu metropolitalnego jest niemożliwa. Rozważając znaczenie tej problematyki należy poddać analizie nie tylko zagadnienia układu dróg, linii kolejowych czy szlaków wodnych, ale także rozwiązania dotyczące połączeń komunikacji lotniczej, organizacji i koordynacji ruchu, jak i kwestie bieżących napraw, prac modernizacyjnych i rozbudowy poszczególnych elementów szeroko rozumianej technicznej infrastruktury i bazy transportowej. W takim ujęciu należy więc używać określenia system komunikacyjny, rozumiany jako zwarta i współzależna struktura. Podejście to jest zgodne z obecnymi trendami w polityce transportowej, kreowanej na szczeblu ministerialnym, której wyrazem jest m.in. dokument „Założenia polityki transportowej państwa na lata 2000 – 2015”. Liczne ustalenia i priorytety wyartykułowane w nim mają odniesienia do strategii integracji aglomeracji wrocławskiej. Za główne przesłanki kształtowania i realizacji polityki transportowej uznano m.in. fakt, że system transportu służy przemieszczaniu towarów i ludzi w zgodzie z zasadami polityki zrównoważonego rozwoju kraju, a równowaga ta dotyczy czynników: gospodarczych, społecznych, przestrzennych, ekologicznych i funkcjonalnych z dostosowaniem ich do międzynarodowych wymagań. W związku z tym transport nie może być czynnikiem hamowania rozwoju gospodarczego, ale równocześnie nie powinien powodować wzrostu zagrożeń bezpieczeństwa ludzi oraz naruszania równowagi środowiska. Jako element gospodarki narodowej – transport powinien rozwijać się w oparciu o zdrowe zasady ekonomiczne i przy rynkowo zorientowanej polityce rządu i samorządów. Oznacza to, że muszą być zintensyfikowane działania dostosowawcze przedsiębiorstw oraz wzmocniona administracja, która w ograniczonym stopniu