Próba wizerunku podręcznika by Luke Niemczyk

Od Autora

SPIS TREŚCI Od Autora ........................................................................................................................................... 7 1. Opowieść o magicznym stworzeniu ................................................................................... 9 2. Stworzenia podzielone.......................................................................................................... 10 2.1.

Bo rządzić mogą istoty… ........................................................................................ 10

2.2.

Klasyfikacja Ministerstwa Magii ......................................................................... 14

2.3.

Systematyka – sztuczny podział magicznych stworzeń .......................... 15

2.4.

Podział mugolski ....................................................................................................... 16

3. Jak zachowują się zwierzęta? ............................................................................................. 18 3.1. Podstawowe procesy życiowe zwierząt ................................................................ 18

Od Autora

OD AUTORA

W momencie pisania tego podręcznika skończył się piąty rok kalendarzowy mojego aktywnego uczestnictwa w magicznym życiu, zaś 4,5 roku zajmuję się opieką nad magicznymi stworzeniami. Na magicznym rynku wydawniczym obserwuję obecnie wyłącznie przestarzałe publikacje, najczęściej będące kopiami pozycji Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć, Newta Skamandera bądź kopiami mojego starego, pierwszego podręcznika do tegoż przedmiotu. Czas jednak nie stoi w miejscu, a ja chcąc dostarczyć wszystkim adeptom szkół magii podręcznik kompleksowy, wzbogacony o wiedzę moją i pozycje innych niż Skamander naukowców (wciąż głównie na nim się opierając), przedstawiam Wam mój nowy podręcznik. Mam ogromną nadzieję, że zaproponowane przeze mnie rozwiązania i układ podręcznika będą nie tylko przewodnikiem po naukach magizoologicznych, ale również staną się dla wielu nauczycieli tegoż przedmiotu podręcznikiem numer jeden, do korzystania z którego serdecznie zapraszam.

Maximilian Verde

Od Autora

1. Opowieść o magicznym stworzeniu

1. OPOWIEŚĆ O MAGICZNYM STWORZENIU

Magiczne stworzenie przez specjalistów definiowane jest w przeróżny sposób, często są to stworzenia o magicznych właściwościach czy stworzenia żyjące wyłącznie w Świecie Magii. Zaproponowana przeze mnie definicja: ma nie tylko rozwiać wątpliwości co do samego określenia, ale i połączyć wszystkie definicje pozostałych specjalistów w jedną. Tym samym z kręgu magicznych stworzeń wydalono krowę (według niektórych wszystkie stworzenia można uznać za magiczne, wszak żyją tam, gdzie i czarodzieje), a jednocześnie można wpisać na listę tychże bytów ghula, który dyskryminowany jest jako nieposiadający magicznych właściwości.

Magiczne stworzenie – każde stworzenie występujące w Świecie Magii, nieznane mugolom bądź znane im wyłącznie z legend lub pogłosek, a także każde stworzenie posiadające magiczne właściwości i występujące w Świecie Mugoli, którzy o właściwościach tych pojęcia nie mają.

ZADANIE Napisz esej o zależnościach między magizoologią a pozostałymi dziedzinami nauk magicznych

2. Stworzenia podzielone

2. STWORZENIA PODZIELONE

Świat Magii dysponuje wieloma podziałami magicznych stworzeń, a role jakie odgrywają owe podziały są zróżnicowane. W tym rozdziale dowiesz się o reformach podziału stworzeń na istoty i zwierzęta, poznasz składającą się z pięciu kategorii klasyfikację, zapoznasz się z podziałem mugolskim, a także zostaniesz poinformowany o sztucznych aspektach uwielbianej przez wielu systematyki.

2.1.

BO RZĄDZIĆ MOGĄ ISTOTY…

Każdy z nas, bez wiedzy podręcznikowej, zdaje sobie sprawę z tego, że żyją w naszym świecie stworzenia o równej czarodziejom inteligencji, ale nie trzeba również wielkiej wyobraźni, aby stwierdzić, że stworzenia te nie powinny zostać dopuszczone do jakiejkolwiek władzy. Właśnie dlatego wieki trwało osiągnięcie kompromisu, jakim jest magiczny podział wszystkich stworzeń na istoty oraz zwierzęta. Należy zapamiętać, iż Istota magiczna jest stworzeniem odpowiedzialnym za ustanawianie, przestrzeganie i egzekwowanie praw rządzących światem magii.

Nie oznacza to jednak, że zwierzęta żadnych praw nie mają, bowiem ich najważniejszym prawem jest życie w spokoju, daleko od

2. Stworzenia podzielone

niebezpieczeństwa związanego z mugolami. W magicznej faunie, rzecz jasna, znajdą się również zwierzęta szalenie niebezpieczne, których to należy pilnować, a w przypadku powstania zagrożenia wynikającego z zaniedbań, winny zostanie pociągnięty do odpowiedzialności. Zwierzęta de facto nie muszą martwić się o nic, podczas gdy istoty wraz z prawami dźwigają ciężar odpowiedzialności. Dla pewności, przypomnę raz jeszcze podział ogólny ze względu na przysługujące stworzeniom prawa:

istoty magiczne

zwierzęta magiczne

stworzenia magiczne

SCHEMAT 1. PODZIAŁ MAGICZNYCH STWORZEŃ.

Jak już zostało wspomniane, wieki trwały narady, dzięki którym osiągnięto działające do dzisiaj porozumienie, jednak przyjrzeć należy się temu, co działo się na przestrzeni tych wszystkich lat. Wyróżnia się trzy podstawowe reformy, zgodnie z którymi dzielono wszystkie stworzenia. Pierwszą z nich zaproponował Przewodniczący Rady Czarodziejów, Burdock Muldoon.

Zaproponowana przez Muldoona definicja, zgodnie z którą istotami

Burdock Muldoon (XIV lub XV wiek) – przewodniczący Rady Magów. Za jego sprawą stworzenia podzielono ze względu na sposób poruszania się, a swą kadencję sprawował około dwóch lat. Lata życia i rządów Muldoona są przedmiotem wielu dyskusji. Znany magizoolog, Newton Skamander, mówi, iż żył on w wieku XIV, zaś karty z czekoladowych żab (zdjęcie obok) sugerują, iż czarodziej ten żył w latach 1429-1490.

2. Stworzenia podzielone

Reforma Muldoona

nazywać się będzie wszystkie stworzenia poruszające się na dwóch nogach wywołała niemały chaos. Przewodniczący wezwał na szczyt wszystkie istoty w celu ustanowienia nowych praw, a wypełniona wszelkiego rodzaju dwunożnymi stworzeniami sala niczym nie przypominała spokojnego zebrania, na którym miałyby ważyć się losy czarodziejskiej legislacji. Bathilda Bagshot w Historii magii wydarzenie opisuje następująco: Niewiele dało się usłyszeć w straszliwym zgiełku, w którym skrzeczenie dirikraków i lamenty lelków wróżebników mieszały się z nieustającą, przeszywającą pieśnią świergotników. Kiedy czarownice i czarodzieje próbowali omówić leżące przed nimi dokumenty, najróżniejsze chochliki i elfy zaczęły krążyć nad ich głowami, chichocząc i trajkocząc. Około tuzina trolli jęło rozbijać komnatę maczugami, podczas gdy baby-jagi krążyły po sali w poszukiwaniu dzieci do zjedzenia. Przewodniczący rady wstał, poślizgnął się na odchodach kudłonia, i wybiegł z sali, miotając przekleństwa.

Reforma Clagg

Po fiasku reformy, Muldoon zrezygnował z dalszych prób podziału. Więcej zapału wykazała jego następczyni, Elfrida Clagg. Za jej sprawą stworzenia podzielono według języka, którym się posługują. Do istot zaliczono więc wszystkie stworzenia mówiące ludzkim językiem. Chociaż podjęta próba była rozważniejsza niż ta zaproponowana przez poprzednika Clagg, to i tak nie zakończyła się oczekiwanym rezultatem. Na radę prawodawczą prócz czarodziejów przybyły wszystkie stworzenia, które dało się chociaż trochę zrozumieć. Sytuacja znowu wymknęła się spod kontroli, bowiem potrafiące wypowiedzieć kilka zwrotów trolle zaczęły niszczyć aulę. Wozaki zaczęły ścigać się między nogami od krzeseł, a sfinksy oczekiwały dobrych odpowiedzi na wszystkie zadane

Elfrida Clagg (XIV lub XVI wiek)– przewodnicząca rady magów, która podzieliła stworzenia ze względu na język, jakim się posługują. To również za jej rządów zakazano używania złotych znikaczy w grach sportowych i utworzono Rezerwat Znikaczy w Somerset im. Modesty Rabnott. Sprzeczne są informacje co do lat, w których Clagg żyła. Skamander umiejscawia ją w wieku XIV, z kolei w plebiscycie Czarodziej Miesiąca napisano, iż czarownica żyła w latach 1612 – 1687.

2. Stworzenia podzielone

przez nich zagadki. Na obrady przybyła również delegacja duchów. Szybko jednak oburzona opuściła zebranie ze względu na „bezwstydne skupienie Rady na potrzebach istot żywych i zlekceważenie potrzeb istot martwych”. Centaury, które tym razem uznano za istoty, zrezygnowały z obrad w ramach protestu przeciwko wykluczeniu z istot trytonów. W ramach wyjaśnień – trytony poza wodą rozmawiać potrafią jedynie w języku trytońskim. Wieki trwało zamieszanie aż w 1811 roku minister magii, Grogan Kikut, zaproponował podział, którym posługujemy się do dzisiaj. Od tamtej pory: Reforma Kikuta

istotą jest każde stworzenie obdarzone inteligencją wystarczającą do zrozumienia praw magicznej społeczności i do współodpowiedzialności przy ustalaniu tych praw.

Chociaż zaproponowany przez Kikuta podział nie rozwiązuje wszystkich problemów, to wydaje się być najlepszym kompromisem. Centaury zrezygnowały ze statusu istot, a rok po nich zrzekły się go również trytony. I tak świat stworzeń został podzielony na istoty i zwierzęta. Nieco bardziej problematyczna okazała się sprawa duchów, uznających status istot za raniący ich uczucia. Jako post-istoty zażądały oddzielnego wydziału w Departamencie Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami i od 1811 roku urząd ten podzielony jest na trzy wydziały: Wydział Istot, Wydział Zwierząt i Wydział Duchów. Nie oznacza to jednak, że problemy zostały na zawsze rozwiązane, bowiem wilkołaki do dzisiaj miotają się między wydziałami, a akromantule mimo niemalże ludzkiej inteligencji nigdy nie będą w stanie respektować praw świata magii ze względu na ich naturę.

Grogan Kikut (1770-1884) – minister magii w latach 1811-1819. Uczęszczał do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart, gdzie pobierał nauki w domu Helgi Hufflepuff. W wieku 41 lat został ministrem magii i wprowadził obowiązujący do dzisiaj podział magicznych stworzeń. Również za jego sprawą Departament Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami podzielono na trzy wydziały. Dzisiaj pozostaje jednym z najbardziej znanych czarodziejów wszechczasów.

2. Stworzenia podzielone

2.2.

KLASYFIKACJA MINISTERSTWA MAGII

Chociaż wielu uważa inaczej, klasyfikacja Ministerstwa Magii dotyczy wyłącznie zwierząt. Skamander pisząc o wszystkich zwierzętach, istotach i duchach najwyraźniej wykazał pewną niekonsekwencję, bowiem nieco dalej pisze, iż korzystając z klasyfikacji można od razu określić stopień niebezpieczeństwa przy spotkaniu ze zwierzęciem. Klasyfikacja określa również poziom trudności udomowienia opisywanego stworzenia. Ministerstwa Magii wszystkich państw ustanowiły jeden podział klasyfikacyjny zawierający pięć kategorii zwierząt:

X - zwierzę nudne, nie wymaga się specjalistycznej wiedzy, łatwe do udomowienia lub nie nadające się do domowej hodowli. XX - zwierzę niegroźne, może być interesujące; łatwe do udomowienia, nie jest konieczna specjalistyczna wiedza. XXX - zwierzę może być groźne, ale odpowiedzialny czarodziej da sobie z nim radę, często mają magiczne właściwości i muszą być ukrywane przed mugolami. XXXX - zwierzę groźne, wymaga się specjalistycznej wiedzy do jego okiełznania, tylko nielicznym udaje się stworzenie takie udomowić. XXXXX - zwierzę niebezpieczne, morderca, nie zbliżać się pod żadnym pozorem, nie nadaje się do hodowli czy tresury; najczęściej kontrolowane przez specjalistów.

2. Stworzenia podzielone

2.3. SYSTEMATYKA – SZTUCZNY PODZIAŁ MAGICZNYCH STWORZEŃ Systematykę stworzeń magicznych można poznać już na jednej z pierwszych lekcji opieki nad magicznymi stworzeniami. Skamander o systematyce nic nie mówi, więc zapewne została wymyślona przez jednego z nauczycieli, a zaraz za nim powielana była przez kolejnych profesorów, w tym przeze mnie. W miarę nabywania doświadczenia i szerszych studiów w dziedzinie magizoologii, ostatecznie wykluczyłem systematykę z programu nauczania. Uczyniłem to ze względu na liczne niedomówienia, jakie nosiły coraz nowsze próby utworzenia jednolitego podziału wszystkich stworzeń. Najstarszy i najpopularniejszy podział podaje 5 kategorii: TABELA 1. PRÓBA OKREŚLENIA SYSTEMATYKI MAGICZNYCH STWORZEŃ.

Sys. I

Nazewnictwo Stworzenie magiczne

Stworzenie półmagiczne

III

Zezwierzęcenie

Istota humanoidalna

Istota eteryczna

Objaśnienie Stworzenie żyjące w świecie magii, mające magiczne właściwości i występujące tylko w Świecie Magii. Stworzenie żyjące w środowisku magicznym, nieposiadające magicznych właściwości , znane mugolom. Stworzenie, które przechodzi czasową lub permanentną przemianę w inne stworzenie np. za sprawą zarażenia się magiczną chorobą. Stworzenia mające posturę ludzką, w pewnym stopniu podobne są do człowieka. Pojęcie istoty eterycznej do dzisiaj nie zostało określone. Najczęściej mówi się o nich, jako o istotach nie mających cech życia, jednak nie jest to definicja poprawna.

Przykład elf, salamandra kot, sowa wilkołak, szczurołak troll, centaur duchy, żywiołaki, demony, zjawy, upiory, zmiennokształtni

Do powyższych często dopisuje się jeszcze jedną kategorię: półzwierzęta, pół rośliny. Z tej jednak zrezygnowałem, bo jest czymś kuriozalnym zaliczenie mandragory czy tentakuli do świata magicznej fauny i nauczanie o nich podczas zajęć opieki nad magicznymi stworzeniami.

2. Stworzenia podzielone

Spoglądając na powyższą tabelę można zauważyć wiele nieścisłości. Zaliczane do żywiołaków ognia salamandry znalazły się w grupie I, podczas gdy należałaby im się również grupa V. Nie jest jednak możliwe sklasyfikowanie jednego stworzenia do dwóch grup, w związku z czym powstaje pytanie “jak przydzielać?”. I tak jest w wielu przypadkach magicznych stworzeń - jednych nie można dopasować do żadnej z grup, drugich można przydzielić do co najmniej dwóch. Wygląda na to, że systematykę wymyślono po to, aby ktoś mógł zaistnieć w Świecie Magii. Niemniej ze względu na brak logiki i jednolitości wynikającej z różnych propozycji profesorów , odradzam jej nauczanie.

2.4.

PODZIAŁ MUGOLSKI

Nie jest niczym osobliwym korzystanie z mugolskiej wiedzy – wszak mugole korzystają również z naszej. W przypadku magicznej fauny czerpiemy z niej całymi garściami, mówiąc głównie pojęciami typowymi dla systematyki zwierzęcej. Nie będę się tutaj zagłębiał w pełną systematykę i taksonomię mugolską. Rolą tego porozdziału jest jedynie uświadomienie młodym adeptom magii, iż omawiając stworzenia używa się regularnie pewnych słów-kluczy, które pozwalają na identyfikację ogólnych cech zewnętrznych stworzenia, informacji o środowisku życia czy o jego podstawowych procesach życiowych. Kilka przykładowych słów-kluczy: pająk – stworzenie posiadające 6 par odnóży (tak, dokładnie sześć, chociaż tylko cztery pary odnóży lokomocyjnych (krocznych), a dwie pozostałe pary przekształcone są w szczękoczułki i nogogłaszczki) znajdujących się w części zwanej głowotułowiem; drugą część ciała pająka stanowi odwłok; stworzenie jadowite (tylko 3% pająków świata nie wytwarza jadu); tka pajęczyny, oddycha tchawkami lub płucotchawkami, w większości jajorodne. ryba – głównie jajorodne, żyjace w środowisku wodnym zwierzę o opływowym ciele, wyposażonym w płetwy, pomagającym pokonywanie oporu wody; skóra większości gatunków pokryta jest łuskami, są zmiennocieplne i rozdzielnołciowe

2. Stworzenia podzielone

ptaki – głównie jajorodne stworzenia, których skóra pokryta jest piórami, większość z nich potrafi latać, co ułatwiają skrzydła i kości pneumatyczne; jaszczurka – gad lądowy czworonożny (lub beznożny) o wydłużonym, zakończonym ogonem ciele, zazwyczaj jajorodne.

3. Jak zachowują się zwierzęta?

3. JAK ZACHOWUJĄ SIĘ ZWIERZĘTA?

3.1. PODSTAWOWE PROCESY ŻYCIOWE ZWIERZĄT Procesami życiowymi zwierząt nazywa się wszystkie przemiany zachodzące w organizmie, bez których jego egzystencja nie byłaby możliwa. Odżywianie Organizmy muszą dostarczać ciału składników potrzebnych do rozwoju i wzrostu, a także energii. Cały ten process nazywa się odżywianiem, a dla zwierząt właściwą jego formą jest cudzożywność (heterotrofizm), czyli pobieranie składników z zewnątrz i przyswajanie go po odpowiednim rozłożeniu w różnych organach. Wśród magicznych zwierząt spotykamy:

roślinożerców

• ich pożywienie stanowią wyłącznie organizmy roślinne; • demimoz, jednorożec, feniks

mięsożerców

• ich pożywienie stanowią organizmy zwierzęce; • wyróżnia się owadożerców i padlinożerców; • nundu, gryf, hipogryf

wszystkożerców SCHEMAT 2. SPOSOBY ODŻYWIANIA SIĘ.

• ich pożywienie może stanowić wszystko, od roślin i mięsa po opony czy stare buty • pufek, psidwak, yeti

3. Jak zachowują się zwierzęta?

Oddychanie Jest to proces, którego zadaniem jest wymiana gazów między organizmem, a środowiskiem, w którym żyje. W ten sposób zwierzę otrzymuje gazy niezbędne do uruchomienia chociażby procesów energetycznych. Organizmy posiadają różne mechanizmy oddychania, mogą im służyć do tego: skrzela, płuca, całe ciało, tchawki, płucotchawki, pęcherz pławny. Czasami zaś stworzenie potrafi uruchamiać procesy w sposób, który wytłumaczyć da się jedynie magią.

RYC. 1. NARZĄDY UKŁADU ODDECHOWEGO KUGUCHARA.

3. Jak zachowują się zwierzęta?

Ryc. 1. Narządy układu oddechowego kuguchara.