#03
SEPTEMBER 2020 EDITION
LUMINOUS ZINE LUMINOUS EYE
Η
φωτογραφία ως μέσο έκφρασης, αναδεικνύει την πολυδιάστατη φύση της, θέτοντας νέους τρόπους ανάγνωσης του κόσμου που μας περιβάλλει… Η καλλιτεχνική προσέγγιση αναδεικνύει μερικές από τις ιδιότητες της πολλαπλής φύσης της και συγχρόνως γίνεται το ιδανικό εργαλείο έκφρασης και επικοινωνίας, εγκαθιστώντας μια νέα γλώσσα με τους δικούς της κώδικες.
Η Luminous Eye, έχοντας επίγνωση της νέας εποχής, γίνεται ο φορέας όλης αυτής της αναζήτησης των νέων δεδομένων και σας καλεί όλους/ες να συμμετάσχετε, με τον δικό σας ξεχωριστό τρόπο, στην δημιουργία του Luminous Eye Zine. Η ηλεκτρονική έκδοση του θα γίνεται κάθε 2 μήνες από τη Luminous Eye, η οποία αναλαμβάνει την διαχείριση και την παρουσίαση αυτού του νέου οπτικού λεξικού.
A T H E N S
P H O T O G R A P H Y
P R O J E C T S
P
hotography, as a means of expression, highlights its multidimensional nature, setting new ways of reading the world around us‌ The artistic approach highlights some of the properties of its multiple nature and becomes at the same time the ideal tool for expression and communication, installing a new language with its own codes. Luminous Eye, aware of the new era, becomes the messenger of all this search for new data and invites you all to participate, in your own special way, in the creation of Luminous Eye Zine. Its electronic version will be presented every 2 months by Luminous Eye, which undertakes the management and presentation of this new visual dictionary.
A T H E N S
P H O T O G R A P H Y
P R O J E C T S
Ελένη Ρημαντωνάκη
Προσοχή: τα αντικείμενα μπορεί να είναι πιο κοντά από ότι φαίνονται στον καθρέπτη!
Σοφία Τολίκα
Homes Sweet Homes
Maurizio Leonardi
Napoletani di Partenope Νάπολη, η πατρίδα της καρδιάς.
Μαίρη Μίχου
Self Reconstruction
Επιλογή
Βασίλης Γεροντάκος
3
LUMINOUS EYE ZINE
Eleni Rimantonaki
Caution: Objects in this mirror may be closer than they appear!
Sophia Tolika
Homes Sweet Homes
Maurizio Leonardi
Napoletani di Partenope (Neapolitans of Parthenope) Naples, home of the heart.Â
Mary Michou
Self Reconstruction
Selection
Vassilis Gerontakos
3
LUMINOUS EYE ZINE
Προσοχή: τα αντικείμενα μπορεί να είναι πιο κοντά από ότι φαίνονται στον καθρέπτη!
Ελένη Ρημαντωνάκη
Caution: objects in this mirror may be closer than they appear!
Eleni Rimantonaki
Προσοχή: τα αντικείμενα μπορεί να είναι πιο κοντά από ότι φαίνονται στον καθρέπτη! Νοσταλγία που γεννιέται από την απεραντοσύνη των λόφων του Τέξας και τον οροσειρών του Νέου Μεξικού: αυτοκινητοδρομικές καταδύσεις και υπερεπιτυχίες στην στερεοφωνική Chrysler και κύμα καύσωνος – η φωτογραφία ενός σημείου δεν αρκεί πλέον – θα έπρεπε να έχουμε το ολικό φιλμ, σε πραγματικό χρόνο, της διαδρομής, συμπεριλαμβανομένης της ανυπόφορης ζέστης και της μουσικής, και να ξαναπροβάλουμε όλα αυτά εξ ολοκλήρου στο σπίτι μας, σε σκοτεινό θάλαμο – να ξαναβρούμε την μαγεία του αυτοκινητόδρομου και της απόστασης, και του παγωμένου οινοπνεύματος στην έρημο της ταχύτητας και να τα ξαναζήσουμε όλα αυτά στο σπίτι μας στο βίντεο, σε πραγματικό χρόνο – όχι μόνο για την ευχαρίστηση της ανάμνησης, αλλά επειδή η γοητεία μιας παράλογης επανάληψης είναι ήδη παρούσα, εδώ στην ταξιδιωτική αφαίρεση. Η εκτύλιξη της ερήμου είναι απείρως κοντά στην αιωνιότητα του φιλμ. Αμερική – Jean Baudrillard
Η Ελένη Ρημαντωνάκη ασχολείται με
λη Γεροντάκο, όπως και στο Ελληνικό
την φωτογραφία ερασιτεχνικά. Σπού-
Κέντρο Φωτογραφίας με τους Κωστή
δασε στην σχολή φωτογραφίας Focus
Αντωνιάδη, Κώστα Γουδή και Νατάσσα
και έκανε αργότερα μαθήματα με τους
Μαρκίδου. Έχει συμμετάσχει σε πολλές
Γιάννη Δήμου, Δημήτρη Τσεβά και
ομαδικές εκθέσεις και φωτογραφίες της
Γιώργο Βουτσινά. Παρακολούθησε το
έχουν δημοσιευθεί σε διαδικτυακά και
μάθημα κριτικής του Πλάτωνα Ριβέλλη
έντυπα περιοδικά τόσο εγχώρια όσο και
όπως και workshops με τους Νίκο Οι-
διεθνή. Επίσης, έχει διακριθεί σε φωτο-
κονομόπουλο, Jason Eskenazi, Βασί-
γραφικούς διαγωνισμούς στην Ελλάδα
λη Γεροντάκο και Μάρω Κουρή. Τέλος
και στο εξωτερικό.
έκανε ανάπτυξη portfolio με τον Βασί-
Caution: objects in this mirror may be closer than they appear! Longing that is born in the immensity of the hills in Texas and the sierras of New Mexico: car rides and super hits playing in the Chrysler stereo and heat wave – still shots are no longer enough – we should have a holistic film, of the drive in real time, including the unbearable heat and the music – and we should be able to project all these again, at home, in a dark room – to relive the magic of the freeway and the journey, and of the ice-cold drink in the speed of the desert drive and experience live all these at home through the video – not just for the pleasure of the memory of it but because the charm of an irrational repetition is already present, here in the subtraction of the travel. The unwinding of the desert is significantly closer to the eternity of the film. America - Jean Baudrillard
Eleni Rimantonaki is an amateur
shops by Nikos Economopoulos, Ja-
photographer. She has attended a
son Eskenazi and Maro Kouri. She
two-year course in the Focus school
has participated in a number of group
of Photography and later she had
exhibitions and her photos have been
photography classes by John Dimou,
published in photo magazines as well
Dimitris Tsevas, Georgios Voutsinas,
as online publications, both at home
Platon Rivellis, Vasilis Gerontakos,
and abroad. She has also won prizes
Costis Antoniadis, Kostas Goudis and
in domestic and international compe-
Natassa Markidou as well as work-
titions.
Homes Sweet Homes
Σοφία Τολίκα
Homes Sweet Homes
Sophia Tolika
Homes Sweet Homes Το «Homes Sweet Homes» πραγματεύεται την έννοια της οικογένειας και του σπιτιού, σε μια προσπάθεια να αναδειχθεί φωτογραφικά η οικιακή ατμόσφαιρα και οι συναντήσεις της με το παράδοξο. Η φωτογράφιση ξεκίνησε το 2008 από τον ιδιωτικό μου χώρο και σταδιακά επεκτάθηκε σε άλλα σπίτια, σε άλλες οικογένειες: στο πατρικό μου, σε σπίτια φίλων και συγγενών, σε εξοχικά, σε σπίτια που με φιλοξένησαν, σε άλλα που ζούσα παλιότερα και τώρα έχουν εγκαταλειφθεί. Στην εργασία αυτή περιλαμβάνονται εικόνες από οικογενειακές συγκεντρώσεις, καθώς και πολλές καθημερινές, τυπικές στιγμές που σκιαγραφούν, μέσα από τον φωτογραφικό φακό, τη θαλπωρή της συμβίωσης και την οικεία ανησυχία που συχνά επικρατεί μέσα στο σπίτι. Άλλοτε κωμικές και απρόβλεπτες, άλλοτε τρυφερές και αινιγματικές, οι εικόνες αυτές φτιάχνουν έναν καμβά στοργής και κατανόησης για τα πρόσωπα που με περιβάλλουν. Οι άνθρωποι, ο χώρος και τα αντικείμενα εμπλέκονται σε μια εξερεύνηση της μνήμης, της μητρότητας, του παιχνιδιού, της απουσίας, των αποτυπωμάτων που αφήνουμε πίσω μας. Η καθημερινότητα προσφέρεται για την ανίχνευση της έντασης ανάμεσα στην αίσθηση της ασφάλειας και του κινδύνου, ανάμεσα στην ανάγκη συμπερίληψης και διαφυγής.
Η Σοφία Τολίκα γεννήθηκε το 1978 στη
φωτογραφικά βιβλία, συλλέγει ήχους
Θεσσαλονίκη και σπούδασε πολιτικός
από το περιβάλλον της, ενώ παράλληλα
μηχανικός στο Α.Π.Θ.,
φωτογραφία
διερευνά τη σχέση της εικόνας με την
στο Ι.Ι.Ε.Κ. E.S.P. και αισθητική αγωγή
κίνηση μέσα από βίντεο μικρής ή πολύ
(μεταπτυχιακό) στο Τμήμα Νηπιαγω-
μικρής χρονικής διάρκειας. Έχει πα-
γών του Α.Π.Θ.. Το 2013 απέσπασε στις
ρουσιάσει ατομικές και έχει λάβει μέ-
Φωτογραφικές Συναντήσεις Κυθήρων το
ρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα
Βραβείο Νέων Ελλήνων Φωτογράφων
και το εξωτερικό, καθώς και σε σεμινά-
για την φωτογραφική της σειρά “Homes
ρια και εργαστήρια.
Sweet Homes”. Έχει αυτο-εκδόσει δύο
Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Homes Sweet Homes “Homes Sweet Homes” is a study on the notions of family and home, an attempt to cast a photographic look on the dynamics in the family home and its encounters with the paradoxical. Shooting began in 2008 starting from my private space and gradually expanded to other homes and families: my family home, homes of friends and relatives, holiday homes, places where I had been hosted, others where I used to live and now lie abandoned. This project features images taken in family gatherings as well as everyday moments that illustrate through the photographic lens the conviviality of co-habitation and the familiar unrest that is often felt at home. Images that can be at once comical and surprising, or tender and mysterious, form a canvas of affection and understanding for the people surrounding me. People, space and objects become intertwined inside a journey into memory, motherhood, play and absence, prints left behind. The daily routine is fertile ground when looking for conflict between the sense of safety and of danger, between inclusion and escapism.
Sophia Tolika was born in Thessa-
Greek Photographer’s Award at 12th
loniki and studied civil engineering
Kythera Photographic Encounters, for
at AUTH, photography at IIEK ESP
her series “Homes Sweet Homes”. She
and Aesthetic Education (MSc) at
has self-published two photography
the School of Early Childhood Edu-
books, collects sounds and is interest-
cation, AUTH. She has been actively
ed in the relationship between image
involved in photography since 2005.
and movement through short and very
In 2013 she was awarded the Young
short videos.
“Ναπολιτάνοι της Παρθενόπης” Νάπολη, η πατρίδα της καρδιάς
Maurizio Leonardi
«Napoletani di Partenope” (Neapolitans of Parthenope)
Naples, home of the heart
Maurizio Leonardi
“Ναπολιτάνοι της Παρθενόπης” Νάπολη, η πατρίδα της καρδιάς Ανάμεσα στη θάλασσα και το ηφαίστειο βρίσκεται η Νάπολη που αναδύθηκε από το σώμα της σειρήνας Παρθενόπης (μυθολογική μορφή της Οδύσσειας του Ομήρου). Η πόλη είναι ένας λαβύρινθος από γειτονιές και σκοτεινά δρομάκια γεμάτα με τον κόσμο ολόκληρο, αποτέλεσμα στρωματοποιημένων πολιτισμών αιώνων. Η πρώτη μου προσέγγιση στην ιστορία και τον πολιτισμό της Νάπολης, ως φωτογράφου που « εξερευνά » τις πλατείες και τα σοκάκια της, ξεκινά χάρη στην ανάθεση μιας φωτογραφικής δουλειάς ( σχεδίου) για τη ζωή ενός νεαρού ψαρά του 17ου αιώνα, του Masaniello, επαναστάτη ηγέτη ενός εξοργισμένου πληθυσμού εξ αιτίας της πείνας και της καταπιεστικής φορολογίας. Λίγο αργότερα, ακολουθώντας με πάθος τους μαιάνδρους μου, μέσω τοπικών φεστιβάλ και παραδόσεων, άρχισα να συνεργάζομαι με μία Γαλλίδα ανθρωπολόγο. Το «Napoletani di Partenope» αποτελεί ένα φωτογραφικό πορτραίτο - που ξεκίνησε το 2004 και συνεχίζεται ακόμη σήμερα - όπως το είδε ένας Ναπολιτάνος που έχει ζήσει στη Νάπολη κι έφυγε με τα χρόνια μόνο και μόνο για να επιστρέφει ξανά και ξανά, επειδή όπως λένε: « luntano ‘a Napule nun se pò stà »- κανένας δεν μπορεί να μείνει μακριά από τη Νάπολη. Ο Maurizio Leonardi, γεννημένος το 1971, είναι αυτοδίδακτος συγγραφέας-φωτογράφος που περιπλανιέται στην πατρίδα του, τη Νάπολη - θέμα της πρώτης του συνάντησης με τη φωτογραφία – με την αναλογική κάμερα στο χέρι… Από το 2002, επέλεξε να ζει στη Γαλλία. Η έκθεσή του «Naturellement Vivre» συνοδεύτηκε από την έκδοση φωτογραφικού βιβλίου. Το 2013, το έργο του για τις κοινότητες Manouche και Travellers, που αποτελεί μαρτυρία για την παρουσία των κοινοτήτων αυτών σε όλη τη Βρετάνη, κερδίζει το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ «Ami Rom» στο Teramo της Ιταλίας. Το 2014, το Νοσοκομείο Douarnenez του αναθέτει ένα έργο σε Residency με θέμα τα χέρια.
Το 2016, ασχολείται με ζητήματα ταυτότητας και φύλου και παρουσιάζει το πρότζεκτ «Sono io. Portraits intersexes» (Είμαι εγώ. Διεμφυλικά Πορτρέτα). Η συνίδρυση της φωτογραφικής ομάδας για την αναλογική φωτογραφία LaRumeur, το 2014, ενέπνευσε ένα κοινό έργο με την φωτογράφο Fanny Penin. Το 2019 δημιουργούν μαζί μια εγκατάσταση φωτογραφιών. Το 2018, η έκθεση «Napoletani di Partenope» παρουσιάζεται στο Portmusée της Douarnenez και, στη συνέχεια, στο Université Sorbonne Nouvelle Paris 3, κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου με τίτλο «Η αποδόμηση των στερεοτύπων. Φωτογραφία και Μεσόγειος». Η έκθεση έχει προγραμματιστεί για το τέλος του 2020 στο μουσείο PAN στη Νάπολη.
«Napoletani di Partenope” (Neapolitans of Parthenope) Naples, home of the heart Set between sea and volcano, Naples rose from the body of the Siren Parthenope (mythological figure of Homer’s Odyssey), a labyrinth of neighborhoods and dark alleys teeming with humanity, the result of centuries of stratified civilizations. My first approach to the history and culture of Naples as a photographer exploring its squares and alleys, starts with a commission on the life of a young 17th century fisherman, Masaniello, revolutionary leader of a population enraged by hunger and stifling taxation. Soon after, pursuing my passionate meanderings through local festivals and traditions, I started working with a French anthropologist. “Napoletani di Partenope”, is a photographic portrait - which began in 2004 and continues today - as seen by a Neapolitan who lived in Naples and moved away over time, only to return again and again, because luntano ‘a Napule nun se pò stà (one can’t stay far away from Naples).
Maurizio Leonardi, born in 1971, is a self-taught author-photographer who roams through his native town, Naples - subject of his first encounter with photography - analog camera in hand… Since 2002, he has chosen to live in France. His exhibition “Naturellement Vivre” (Living Naturally), is followed by a publication. In 2013, in support of the Manouche and Travellers’ communities, his work bears witness to their presence throughout Brittany and wins the 1st prize at the Festival “Ami Rom” (Our Romany friend) at Teramo in Italy. In 2014, Douarnenez Hospital commissions a residential project focused on hands.
In 2016, working on questions of identity and gender, he presents “Sono io. Portraits intersexes” (It’s me. Portraits of intersexuality). The co-founding of the analog photographic collective LaRumeur, in 2014 inspires a joint project with photographer Fanny Penin. In 2019 they create a photo installation. In 2018 the exhibition “Napoletani di Partenope” is presented at the Portmusée in Douarnenez, then at the Université Sorbonne Nouvelle Paris 3, during a conference called“Dismantling clichés. Photography and the Mediterranean”. The exhibition is programmed for the end of 2020 at the PAN museum in Naples.
Self Reconstruction
Μαίρη Μίχου
Self Reconstruction
Mary Michou
Self Reconstruction Ο εαυτός ως άλλος. Ως ένα αντικείμενο παρατήρησης, ως ένα εσωτερικό ταξίδι αναζήτησης. Μια ψυχαναλυτική βουτιά στον χώρο του ασυνείδητου. Και μετά η απελευθερωτική ανάδυση από τα βάθη στην επιφάνεια. Λύτρωση.
Η Μαίρη Μίχου γεννήθηκε στην Αθή-
Φωτογραφικού Κύκλου από το 2007.
να το 1984. Είναι απόφοιτος του Γεω-
Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων
πονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και τα
έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές
τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην
αλλά και ατομικές
Λιβαδειά από όπου και κατάγεται. Είναι
εκθέσεις, παρουσιάσεις και σεμινάρια
ενεργό μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης
με τους Π. Ριβέλλη, Χ. Κοψαχείλη, Μ.
Λιβαδειάς από το 2009 και μέλος του
Λυκάκη, Σ. Καλαφάτη.
Self Reconstruction Self as another. As an object of observation, as an internal search journey. A psychoanalytical dive into the unconscious. And then the liberating emergence from the depths to the surface. Redemption.
Mary Michou was born in Athens in
the Photo Circle since 2007. During
1984. She is a graduate of Agricultur-
these years she has actively partici-
al University of Athens and currently
pated in many group and individual
lives and works in Levadia where she
exhibitions, presentations and semi-
comes from. She has been an active
nars with P. Rivellis, H. Kopsachilis,
member of the Photographic Club of
M. Lykakis, S. Kalafatis.
Levadia since 2009 and a member of
LUMINOUS ZINE LUMINOUS EYE