Luminous Eye Zine #09 November 2021

Page 1

#09

NOVEMBER 2021 EDITION

LUMINOUS ZINE LUMINOUS EYE


Χρήστος Δημητρίου Ραψωδία λ (λάμδα) Διονύσης Παράσχης Friday: No Sound Χρύσα Παπαλαζάρου Ημερολόγιο καραντίνας Βασίλης Νεμπεγλεριώτης …λιβάδι από ασφοδίλι… Επιλογή

Βασίλης Γεροντάκος

9

LUMINOUS EYE ZINE

Τα πνευματικά δικαιώματα των εικόνων παραμένουν ιδιοκτησία του δημιουργού/φωτογράφου.

2


Christos Dimitriou Rhapsody λ (Lamda) Dionysis Paraschis Friday: No Sound Chryssa Papalazarou Quarantine diary Vasilis Nempegleriotis …meadow of asphodelus… Selection

Vasilis Gerontakos

9

LUMINOUS EYE ZINE

The copyright of the images remains the property of the creator/photographer.

3


Χρήστος Δημητρίου Ραψωδία λ (λάμδα)

Νέκυια Η Οδύσσεια είναι το παραμύθι στο οποίο συμβαίνουν θαύματα. Στην ενδέκατη ραψωδία της Οδύσσειας, ο Οδυσσέας κατεβαίνει στον Άδη για να λάβει απαντήσεις από τις ψυχές που κατοικούν εκεί για την συνέχεια του ταξιδιού του. Σ΄αυτή την φωτογραφική σειρά, αναζητώ τις δικές μου απαντήσεις στα ερωτήματα που θα συμφιλιώσουν τις αντινομίες και τις αντιφάσεις, την κίνηση με την ακινησία, την ροή του νερού με την σταθερότητα της γης, το τώρα με το επέκεινα : Είναι οι ψυχές σκιές χωρίς μνήμη και συναισθήματα; Είναι ο θάνατος ένα μακρύ όνειρο στα σκοτεινά δάση της Περσεφόνης;

Γεννήθηκε στην Λήμνο και εργάζεται ως επαγγελματίας φωτογράφος στην Θεσσαλονίκη. Μαθήτευσε δίπλα στον Δημήτρη Αθυρίδη και διατηρεί το STUDIOVD.GR μαζί με τον Νίκο Βαβδινούδη. Στο επαγγελματικό κομμάτι, φωτογραφίζει αρχιτεκτονικά έργα, φαγητά και πορτραίτα. Συχνά, φωτογραφίζει θέματα που προσελκύουν το ενδιαφέρον του για προσωπική ευχαρίστηση. Βραβεία: • 1ο βραβείο κριτικής επιτροπής στο διεθνές φεστιβάλ φωτογραφίας Ιωαννίνων Photometria • 2012 (borders) • 1o βραβείο στον διαγωνισμό του International Hellenic University 2012 (Thessaloniki, Views and Perspectives of a City) Εκθέσεις: • Η πόλη σε άσπρο μαύρο, Hionidis

4

mankind, Δεκέμβριος 2010, Θεσσαλονίκη • Street life, Photometria Photo Festival, Μάιος 2011, Ιωάννινα • Street life, The Art Foundation Taf, Μοναστηράκι, Ιούνιος 2011, Αθήνα • “Off plan”, Long room gallery, Οκτώβριος 2011, Αθήνα • Η Θεσσαλονίκη όπως είναι, TOSS Gallery, Σεπτέμβριος 2011, Θεσσαλονίκη • Vogue fashion night out, Punto Es, Οκτώβριος 2011, Θεσσαλονίκη • “Photo Parallels”, On the roof gallery, Οκτώβριος 2011, Αθήνα • Land.escapes, Punto Es, Δεκέμβριος 2011, Θεσσαλονίκη • Land.escapes, ZEIDOROS Gallery, Αυγουστος 2012, Κύθηρα • Parallel Voices, Photometria festival, Mάιος 2018, Ιωάννινα • “In blue” Apothiki Limnos Gallery, Αυγουστος 2018, Λήμνος


Christos Dimitriou Rhapsody λ (Lamda)

Nekyia The Odyssey is a story in which miracles and wonders happen. In the Eleventh Rhapsody, Odysseus journeys down to Hades to seek answers from the spirits of those who live in the Underworld, answers to guide him as he continues on his journey. With this series of photographs I seek my own answers, in order to reconcile paradoxes and contradictions, movement and stasis, the free flow of water with the stability of the earth, the present with the hereafter: Are souls but shadows, without memory or feelings? Is death a long dream in the dark forests of Persephone?

He was born in Lemnos island. He is a professional photographer based in Thessaloniki, Greece. Worked as an assistant for Dimitris Athiridis and he runs studiovd.gr along with Nikos Vavdinoudis. As a professional, he shoots architectural works, food and portraits He photographs subjects that interest him for personal pleasure.

mankind, Thessaloniki December 2010 • Street life, Photometria Photo festival, Ioannina, May 2011 • Off Plan, Long room gallery, Athens, October 2011 • Thessaloniki as it is, Toss gallery, Thessaloniki, September 2011 • Photo parallels, On the roof gallery, Athens, October 2011 • Land escapes, Punto es, Thessaloniki, December 2011 • Land escapes, Zeidoros gallery, Kythira, August 2012 • Parallel voices, Photometria festival, Ioannina, May 2018 • In blue, Apothiki gallery, Limnos, August 2018

Awards: • 1st award Photometria international festival Ioannina Greece 2012 • 1st award International Hellenic University 2012 Exhibitions: • City in black and white, Hionidis

5


6


7


8


9


10


11


12


13


14


15


Διονύσης Παράσχης Friday: No Sound

Παρασκευή. Δίχως ήχο μες στο καζάνι της πόλης. Βράζουν και παγώνουν οι σκιές μες στις καταψύξεις των κρυμμένων αγαλμάτων. Αν γυρίσω και κοιτάξω τα μαρμάρινα μάτια τους, θα σταματήσω να κινούμαι, θα σταματήσω να βλέπω την απουσία μου. Παρασκευή. Ο δρόμος για μια κατάδυση στο είναι. Ο δρόμος για μια ανακάλυψη του Άλλου που είναι «εγώ». Μια κρυφή νυχτερινή παρακολούθηση. Ένα παιχνίδι απόδρασης απ’ τον «Εαυτό». Το ενυδρείο των υγρών αναμνήσεων. Παρασκευή. Ο Πολ Όστερ καταγράφει στο σημειωματάριό του τις τυχαίες κινήσεις του Μπλακ. Αν αγγίξω τον ώμο του μες στις σελίδες των «Φαντασμάτων», θα τον δω να μου μιλά, να ανοιγοκλείνει το στόμα του χωρίς ήχο λέξεων. Τα δόντια του θα ναι κίονες , καρτοτηλέφωνα, κλαδιά απλωμένα στο νεροχύτη της νύχτας. Χωρίς ήχο, χωρίς ήχο, χωρίς πρόσωπο. Σκιά μες στο άηχο πρόσωπο της Παρασκευής.

Ο Διονύσης Παράσχης ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με τη ζωγραφική και τη συγγραφή 25 χρόνια και με τη φωτογραφία 14 χρόνια. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις φω-

16

τογραφίας και ζωγραφικής. Έχει κάνει την αυτοέκδοση του photobook «90 Μέρες». Στον ελεύθερο χρόνο του φτιάχνει χειροποίητα βιβλία και ζωγραφίζει μπλούζες. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δημόσια Εκπαίδευση.


Dionysis Paraschis Friday: No Sound

Friday. No sound into the city’s pot. Shadows are boiling and freezing inside the freezers of hiding statues. If I turn and look inside their marble eyes, I ‘ll stop watching my absence. Friday. A road for a dive in being. A road for the discovery of Other who is “me”. A secret night observation. An escape game from “Self”. The aquarium of liquid memories. Friday. Paul Auster is recording the random moves of Black in his diary. If I touch his shoulder inside “Ghosts” pages, I’ll see him talking to me, flickering his mouth without a word’s sound. His teeth will be columns, card-phones, tree-limbs laid on the night sink. Without sound,without sound,without mouth. A shadow inside the soundless face of Friday.

Dionisis Paraschis lives in Athens. He is dealing with painting and writing for 25 years and with photography for 14 years. He has accomplished 3 personal painting exhibitions and he has also taken place in several photography and painting

exhibitions. He has self-published the photobook “90 Days”. In his free time he is making handmade books and is painting shirts. He works as a teacher in public education. 17


18


19


20


21


22


23


24


25


26


27


Χρύσα Παπαλαζάρου Ημερολόγιο καραντίνας

Σπίτι. Συναίσθημα, σωματικός ή γεωγραφικός χώρος. Μνήμη και μεταφορά. Η εμπειρία του σπιτιού, μέσα από την περιπέτεια των τελευταίων μηνών, έχει αποκτήσει για πολλούς από εμάς μια νέα σημασία. Αυτή του καταφύγιου, του περιορισμού, του εκνευρισμού, της ματαίωσης κάποτε. Μέσα στο διάστημα της καραντίνας στρέφω το βλέμμα μου στη λεπτομέρεια του «εντός». Αναζητώ το φως και τη σκιά, το πέρασμα των εποχών, το ανασάλεμα της μνήμης. Κοιτάζω οικεία πρόσωπα και πράγματα και τα «βλέπω» ξανά. Το σπίτι είναι ψυχή που με προσμένει. Εκεί, αυτοί που είναι και αυτοί που υπήρξαν συνυπάρχουν, ακινητοποιημένοι θαρρείς, μέσα σε ένα πλατύ κι ασάλευτο παρόν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αρχίζω ένα διάλογο με μια εσωτερική μου πραγματικότητα. Προσπαθώ να βρω μια ρουτίνα που να χωράει τη δημιουργικότητα, συνδιαλέγομαι φωτογραφικά με την ποίηση των ασήμαντων και σημαντικών στοιχείων που με περιβάλλουν, που οριοθετούν το μικρόκοσμό μου. Κρατώ ζωντανή μέσα μου τη φλόγα της φωτογραφίας.

Η Χρύσα Παπαλαζάρου ασχολείται με τη φωτογραφία ερασιτεχνικά. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Συγκριτική Εκπαίδευση και Ανθρώπινα Δικαιώματα στο διακρατικό ΠΜΣ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως εκπαιδευτικός. Η σχέση της με τη φωτογραφία σηματοδοτεί ένα ταξίδι αυτοανακάλυψης, ενδοσκόπησης και προσωπικής έκφρασης. Αφήνεται στην

28

αίσθηση των καθημερινών εντυπώσεών της και χρησιμοποιεί το φωτογραφικό μέσο για να τις συνδέσει συνειδητά με τον εσωτερικό της κόσμο και να εκφραστεί δημιουργικά. Μέρος της δουλειάς της έχει δημοσιευτεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Kiosk of Democracy. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις. Έχει συμμετάσχει σε workshop με το Στέφανο Πάσχο, ενώ από το 2020 παρακολουθεί σεμινάρια φωτογραφίας με το Βασίλη Γεροντάκο.


Chryssa Papalazarou Quarantine diary

Home. A feeling. A physical or geographical space. Memory and metaphor. Over the past months the experience of home has taken on, for many of us, new significance; that of shelter and sanctuary, confinement, irritation, or even frustration. During the lockdown phase I turn my eyes to the details indoors. I seek light and shadow, witness how seasons change, memory is stirred. I look at familiar faces and things, and see them anew. Home is an awaiting soul. There, those who are and those who were co-exist as if immobilized in a wide and unmoving present. I strive for a routine that can accommodate my creativity. I visually converse with the poetry of the significant or insignificant elements that surround me. I hold photography alive within me.

Chrysa Papalazarou is an amateur photographer. She studied English language and literature in the University of Athens. She also holds a joint MA in Comparative education and human rights from the University of London and the University of Athens. She lives and works in Athens as a school teacher. Her photography signals a journey of self-discovery, introspection and personal expression. She uses the

photographic medium to consciously connect her daily impressions with her inner world and to express herself creatively. Part of her work has been published in the electronic platform Kiosk of Democracy. She has taken part in group exhibitions and has participated in a workshop with Stephanos Paschos. Since 2020 she has been attending photography seminars with Vassilis Gerontakos. 29


30


31


32


33


34


35


36


37


38


39


Βασίλης Νεμπεγλεριώτης …λιβάδι από ασφοδίλι…

Το Δημοτικό Γηροκομείο είναι ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα που βρίσκεται στην Λάρισα, πόλη της κεντρικής Ελλάδος. Ξεκίνησε την λειτουργία του το 1967, μετά την συγχώνευση των περιουσιών του Δημητρίου Χατζηζωγίδη, Αθανασίου Χαλκιόπουλου και της Αγγελικής Λάππα. Ένας πνεύμονας πρασίνου που τροφοδοτεί με ζωή τους τρόφιμους και τους κάτοικους της πόλης. Όταν συνειδητοποίησα την σχέση που είχα με τον παππού μου, που λειτουργούσε ως μοχλός σταθερότητας και ηρεμίας στην προσωπικότητα μου, ήταν ήδη αργά. Αξιώματα και αρχές, όπως την αγάπη απέναντι στον άνθρωπο, την υπομονή και την εργατικότητα σε οτιδήποτε και αν κάνω, τα οφείλω σε αυτόν. Η ανάγκη να τον ξαναδώ, με οδήγησε στον οίκο ευγηρίας, ξεγελασμένος ότι θα τον βρω εκεί. Ακόμα, αναζητώντας μια διέξοδο από την ρουτίνα της καθημερινότητας, άρχισα τις επισκέψεις στο ίδρυμα. Εκεί δημιουργήθηκαν σχέσεις, που τολμάω να τις παρομοιάσω με ΄παιδικές’ φιλίες. Με βάρκα την φωτογραφική μου μηχανή και πυξίδα το ποίημα ‘Λήθη’ του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, στο οποίο αναφέρεται το λιβάδι από ασφοδίλι, ως ο κήπος που ξεκουράζονται οι ψυχές των ηρώων, περιηγήθηκα για δύο χρόνια στους διαδρόμους του Δημοτικού Γηροκομείου, παίρνοντας ανάσες οξυγόνου και δόσεις αγάπης. Ταξιδεύοντας ως άλλος εγγονός των τροφίμων, γεύτηκα την μαγεία της τρίτης ηλικίας και το χρώμα στον ουρανό των ανθρώπινων σχέσεων.

Ο Βασίλης Νεμπεγλεριώτης γεννήθηκε στην Λάρισα το 1987. Με τη φωτογραφία ασχολείται ερασιτεχνικά από το 2015. Το 2018 παρακολούθησε το οκτάμηνο σεμινάριο φωτογραφίας από τη φωτογραφική ομάδα Orama Photos. Από το 2018 είναι μέλος της φωτογραφικής ομάδας Fplus. Έχει παρουσιάσει τη φωτογραφική του

δουλειά σε ομαδικές εκθέσεις με την Fplus και το 2019 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση φωτογραφίας στη Λάρισα. Η πρόσφατη δουλειά του με τίτλο “Λιβάδι από ασφοδίλι”, παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2020 στο Photometria International Photography Festival στην κατηγορία Parallel Voices. 40


Vasilis Nempegleriotis …meadow of asphodelus…

The Municipal Retirement Home is a charity institution located in Central Greece, Larissa. It began accepting old and abandoned people in 1967, following the merger of the assets of Dimitrios Hatzizogides, Athanasios Chalkiopoulos and Angeliki Lappa. The institution, considered as a lung full of life, enhances the everyday of the local and old people. When I finally realized that my grandfather was the most important person for me, it was too late. Our grandchild-grandpa relationship made my life better and stable. He gave me the love that I needed as a kid and transmitted all the inner peace and patient he had. I needed a lot to talk to him, even if I could not. So, this drove me to this institution. Searching for a way out of the everyday routine I started visiting this heart-warming Home. I can call all these people as friends, even if I do not know them at all. Using my camera as a "boat" and the famous poem ‘Oblivion’, of the Greek poet Lorenzo Mavilis, as a ‘compass’ I walked through the corridors of Municipal retirement Home and ‘breathed’ doses of love and warm. The poem ‘Oblivion’ includes the lyric ‘Meadow of Asphodelus’ which is considered to be the garden of resting souls. In conclusion, I feel as the grandchild of all these old residents. This feeling gave me the taste of magic of these people and the colour of human relations.

Vasilis Nempegleriotis (b.1987) is a photographer based in Larissa, central Greece. He express his fantasy through the medium of photography, since 2015. He is self-taught and has participated in photography seminars with John Stratoudakis, Natassa Karakatsani, Lila Zotou and film direction with Alex Sipsidis. He is a member of Fplus photography group since 2018.

41

His photographs have been featured in group exhibitions (Anthropause- Momus), international photography festivals (Photometria International Festival - Parallel Voices 2020, Antiparos International Photo Festival - Wild Side 2021, Nida International Festival - New Borders 2021) and solo exhibition of his project “..meadow of asphodelus…”, Mill of Pappas, Larissa (2019).


42


43


44


45


46


47


48


49


50


51


Η

φωτογραφία ως μέσο έκφρασης, αναδεικνύει την πολυδιάστατη φύ­ση της, θέτοντας νέους τρόπους ανάγνωσης του κόσμου που μας περιβάλλει… Η καλλιτεχνική προσέγγιση αναδεικνύει μερικές από τις ιδιότητες της πολλαπλής φύσης της και συγχρόνως γίνεται το ιδανικό εργαλείο έκφρασης και επικοινωνίας, εγκαθιστώντας μια νέα γλώσσα με τους δικούς της κώδικες. Η Luminous Eye, έχοντας επίγνωση της νέας εποχής, γίνεται ο φορέας όλης αυτής της αναζήτησης των νέων δεδομένων και σας καλεί όλους/ ες να συμμετάσχετε, με τον δικό σας ξεχωριστό τρόπο, στην δημιουργία του Luminous Eye Zine. Η έκδοση του θα γίνεται κάθε 2 μήνες από τη Luminous Eye, η οποία αναλαμβάνει την διαχείριση και την παρουσίαση αυτού του νέου οπτικού λεξικού.

A T H E N S

P

hotography, as a means of expression, highlights its multidimensional nature, setting new ways of reading the world around us… The artistic approach highlights some of the properties of its multiple nature and becomes at the same time the ideal tool for expression and communication, installing a new language with its own codes. Luminous Eye, aware of the new era, becomes the messenger of all this search for new data and invites you all to participate, in your own special way, in the creation of Luminous Eye Zine. Its edition will be presented every 2 months by Luminous Eye, which undertakes the management and presentation of this new visual dictionary.

P H O T O G R A P H Y

P R O J E C T S

Mitseon 2A, 11742 Athens, Greece Τ. +30 211 116 1206, info@luminouseye.net www.luminouseye.net

LUMINOUS ZINE LUMINOUS EYE


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.