The Festival Issue by 2B Magazine

The Festival Issue Numer Festiwalowy

#59

W NUMERZE:/IN THIS ISSUE:

Inspiracja życiem

4-6

Poezji jest tam bardzo mało!

8-9

Czy wiesz, że ...?

Made in...!? No właśnie, to ważne gdzie i jak! Uśmiech jest uniwersalny

Festiwal, który łączy

Za parę tygodni w północno-wschodniej Anglii będzie głośno o Polakach. Wszystko za sprawą szóstej edycji festiwalu ‘Made in Poland’. Myślimy, że warto przypominać Polakom, co ciekawego dzieje się w polskiej kulturze, a Brytyjczyków zapoznawać z artystami, których nie mieliby okazji poznać w żaden innych sposób. Mamy się czym chwalić! Festiwal pozwala spotkać się lokalnym społecznościom i każdy powinien znaleźć tu coś dla siebie. Z roku na rok festiwal się rozwija. W tym roku do ekipy organizatorów dołączyły nowe twarze. Z zupełnie świeżych pomysłów, zaproponujemy warsztaty gotowania polskich potraw. Już teraz niektórzy zacierają ręce na taką możliwość, bo polska kuchnia w Newcastle cieszy się dużą popularnością. Ponadto będą koncerty, czytanie poezji, pokazy polskich filmów, a także wystawy polskich plakatów oraz rysunku satyrycznego. Ten numer „2B” jest pełen nowych, nigdzie wcześniej niepublikowanych informacji na temat festiwalu. Dobra frekwencja na imprezach w poprzednich latach utwierdza nas w przekonaniu, że warto kontynuować ten wolontariacki projekt. Naprawdę mam nadzieję, że zobaczymy się na wydarzeniach. Miłej lektury!

In a few weeks’ time there will be lots of talk about Polish people in North-East England. It will be because of the sixth ‘Made in Poland’ festival. We think that it is worth reminding Polish people about some of the interesting things happening in our culture and to introduce the British people to artists that they may not have heard of otherwise. We have plenty to be proud of! The Made in Poland festival encourages local communities to come together, and by putting on a wide variety of events, we hope everyone will be able to find something to enjoy. The festival continues to evolve from year to year. New event organisers have joined the team this year. One of the exciting new ideas is a cookery workshop on how to prepare Polish dishes. Some people are already really looking forward to this opportunity as Polish cuisine is very popular in Newcastle. There will also be concerts, live performances, screenings of Polish films, a fashion show, an exhibition and a poetry reading event. You will find details about all of the events in this festival issue of 2B Magazine. Good attendance at the events in previous years makes us convinced that it is worth continuing this project. I really hope to see you there! Enjoy reading!

Szczegóły dotyczące wydarzeń festiwalowych można znaleźć na stronie: www.madeinpolandfestival.co.uk The details are available on the website: www.madeinpolandfestival.co.uk.

Mobilny festiwal polskich filmów rusza na podbój Wysp Brytyjskich Kompleksowa obsługa księgowa

Do nabycia: kawałek polskości

Mania biegania

Dolma w „kąpieli”

Ona to umie gadać o futbolu!

Już wkrótce nowy sezon!

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

Inspired by life Do you that...?

Not enough poetry there!

10-13 Made in…? It’s important… when and how?

14-15 The smile is universal 16-17

18-19

20 21

Purchase: a piece of Polishness

22-23 Running Mania 23

Dolma in “water bath”

24-25 She can talk about football 26

The new season coming soon!

#59 september/october 2012

Inspired by At the end of October Monika Lidke will perform at the ‘Made in Poland’ Festival in Newcastle, accompanied by guitar and cello. 2B: You link traditions with sounds and languages. You sing, write and dance. How would you describe your work? Monika Lidke: When an idea comes to my mind I do not try to immediately give it a direction or rein it in. I let it live its own life and sometimes it is a question of minutes, sometimes of years but when the story completes then a song appears. When I lived in Paris I used French every day and I wrote more in that language. I have lived in London since 2005 and here I have made links with Polish and English poets and now I write more in Polish and English. The surroundings and what I experience at any given moment have the greatest influence on my work. I think it is very personal and stylistically you could describe it as songs with elements of Folk and Jazz. 2B: On one hand your music is delicate and melodious; you can hear a lot of emotions in it. On the other hand you are not afraid to experiment. Please, tell us a bit about the process of creation. How do you come up with the ideas for music or lyrics? Is it hard work or waiting for the right moment? What inspires you? ML: The ideas just come to me and they work on me until I do something with them. Of course it has not always been like that. When I was starting to write songs I was trying to make as many of my ideas as possible into some shape that I would find satisfactory, sometimes a bi too forcefully. I now think that it was a way of developing my technique. I am lucky that I

am inspired by everyday life: a man falling asleep, a train going over the bridge, English breakfast being eaten, curiosity and innocence of a child and a speck of dust swirling in the air... all this finds its place in my songs. I listen to different types of music, from Classic Rock to Jazz and this also inspires me and helps me create without limiting myself to one specific style. With sharpened senses, openness to another human being and a bit of experience in writing, there will never be a shortage of ideas.

2B: You sing in Polish, English and French. Why? Do different languages let you express different emotions? What helps you in your contact with the audience? ML: When you live in a foreign country you have to try to understand the people that live there. For me the most important thing is to have harmonious contact with another person. Each language has its character and way of expressing thoughts or describing the reality, and it has its own melody and rhythm. As I have mentioned previously, I do not control my ideas, they come to me in a specific language and I convey it to the world as best as I can. I sing in those three languages because I know them very well and I know that thanks to that I can reach different people. 2B: I can see that you are happy to share your work with others. One can listen to your songs on MySpace and YouTube. Do you create for yourself or for others? ML: I think that my work does

#59 wrzesień/październik 2012

not belong to me. I am an instrument for conveying a particular type of energy. I have trained diligently and for a long time and I try to express the values that are most important for me in my singing: love for the surrounding world, gratitude for the time given to me, patience for the lessons given to me by life. For me the music is what a prayer is for other people: it gives my heart direction.

2B: “Waking up to Beauty” – it is the title of your most recent album. Where does it come from? ML: This is one of the lucky coincidences or creative mistakes which often happen in life! When I sent the information about the record to my friend Agnieszka Kolman (a photographer and graphic designer for the record cover) the title was “Waking up the Beauty”. Agnieszka accidentally changed one word and I liked the new title so much that I decided to keep it as“Waking up to Beauty”. I think it describes a stage in maturity, which wakes up the inner peace in us. There appears an acceptance that allows us to look at ourselves and others in a more gentle way. We stop wasting our energy on our futile fights and we have more of it for what is good for us and for the world.

2B: Someone wrote about you: “Can one sing better? Interpret? Create? Monika is the entire art.”What do you say to this? ML: I do not know who wrote it, but thank you for those kind words! I will let others have their opinion. I try to prepare

2b.nepco.org.uk

for my performances, recordings and meetings with the audience professionally. It is not about being better than others but about doing things the best you can.

2B: You were born in Poland, you lived in France and now you live in England. What next? In what direction would you like to go? What are your plans for the future that you could share with the readers of 2B magazine? ML: I got married and gave birth to my son in England and this is my home. I would like all those places where there are people with sensitivity similar to mine to be my creative home. I have recently performed in Poland together with Elżbieta Adamiak and I hope that we will create a performance together with which we will tour round the world. I have recently recorded a song together with Basia Trzmielewska and who knows what will come out of that? I write music to the poetry by Marlena Zygner so there definitely will be some new recordings in Polish as a result. I want to perform where my audience is. 2B: What will you offer to the audience who come to the concert on 28th October? What do you expect from the visit in the North East of England? ML: I will sing my own pieces accompanied by the guitar and cello. There will be songs with my own lyrics and I will also sing the poems by Marlena Zyger with my own musical interpretation and there will also be a few surprises! I hope that

y life we will establish a working relationship for the future. Maybe one day we will organise singing workshops that will conclude in a concert. A concert in cooperation with Elżbieta Adamiak? An evening of poetry set to music? The ideas are endless! My regards to your readers, thank you for the invitation and I am looking forward to seeing you there. 2B: I am convinced that anyone who has listened to Monika Lidke at least once will be definitely with us at this concert. I cannot wait! You are cordially welcome: 28th October, at “Krakow”, 2-6 Shakespeare Street, Newcastle Upon Tyne, NE1 6AQ. Questions: Danka Kudlacik

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

#59 september/october 2012

Inspiracja życiem Monika Lidke pod koniec października wystąpi na festiwalu ‘Made in Poland’ w Newcastle przy akompaniamencie gitary i wiolonczeli 2B: Łączysz tradycje, dźwięki, języki. Śpiewasz, piszesz, tańczysz. Jak określiłabyś swoją twórczość? Monika Lidke: Kiedy przychodzi mi do głowy jakiś pomysł, nie staram się go od razu ukierunkować lub okiełznać. Pozwalam mu żyć swoim życiem i czasem jest to kwestia kilku minut, czasem kilku lat, ale kiedy historia się dopełnia, pojawia się piosenka. Kiedy mieszkałam w Paryżu i na co dzień posługiwałam się językiem francuskim, pisałam więcej w tym języku. Od 2005 roku mieszkam w Londynie, tutaj nawiązałam kontakty z polskimi i angielskimi poetami i teraz najwięcej piszę po polsku i po angielsku. Otoczenie oraz to, co w danej chwili przeżywam, mają największy wpływ na moją twórczość. Myślę, że jest ona bardzo osobista, stylistycznie zaś określić ją można jako piosenkę z domieszką folku i jazzu. 2B: Z jednej strony Twoja muzyka jest delikatna, melodyjna, słychać w niej wiele emocji. Nie brakuje Ci jednak odwagi na eksperymenty. Opowiedz trochę o procesie tworzenia. Jak rodzi się pomysł na tekst, na melodię? Co jest Twoją inspiracją? To ciężka praca?, właściwy moment?, natchnienie? ML: Pomysły przychodzą do mnie same i tak długo nade mną pracują, aż coś z nimi zrobię. Oczywiście nie zawsze tak było; kiedy zaczynałam pisać piosenki, starałam się jak najwięcej tych pomysłów doprowadzić do pewnego satysfakcjonującego dla mnie kształtu, czasem trochę na siłę. Teraz myślę, że była to praca nad warsztatem. Mam to szczęście, że inspiruje mnie życie na co dzień: zasypiający mężczyzna, pociąg przejeżdżający przez most, jedzone właśnie angielskie śniadanie, ciekawość i niewinność dziecka, wirujący w powietrzu kurz... Wszystko to znajduje

swoje miejsce w moich piosenkach. Słucham dużo różnej muzyki, od klasyki, przez rock do jazzu, i to również mnie inspiruje i pomaga tworzyć, nie zamykając się w jednym określonym stylu. Przy wyostrzonych zmysłach, otwartości na drugiego człowieka i odrobinie doświadczenia w pisaniu, pomysłów nigdy nie zabraknie.

2B: Śpiewasz po polsku, po angielsku, po francusku. Dlaczego? Czy różne języki pozwalają wyrazić inne emocje? Czy to pomaga w kontakcie z publicznością? ML: Kiedy żyje się w obcym kraju, trzeba starać się zrozumieć ludzi, którzy w nim mieszkają. Dla mnie najważniejszy w życiu jest harmonijny kontakt z drugim człowiekiem. Każdy język ma swoją specyfikę i sposób wyrażania myśli, określania rzeczywistości oraz swoją własną melodię i rytm. Jak już wcześniej wspomniałam, nie kontroluję swoich pomysłów; przychodzą do mnie w danym języku, a ja przekazuję je światu najlepiej jak mogę. Śpiewam w tych trzech językach, ponieważ bardzo dobrze je znam i wiem, że mogę w ten sposób docierać do różnych osób. 2B: Widzę, że bardzo chętnie dzielisz się swoją twórczością. Twoich piosenek można posłuchać na przykład na Myspace czy na You Tube. Tworzysz dla siebie czy dla innych?

ML: Myślę, że moja twórczość do mnie nie należy. Jestem instrumentem do przekazywania pewnego typu energii. Kształciłam się długo i rzetelnie, i staram się moim śpiewaniem wyrażać najważniejsze dla mnie wartości: miłość do otaczającego nas świata, wdzięczność za dany mi czas, cierpliwość w podejmowaniu lekcji, które życie mi zadaje. Dla mnie muzyka jest jak dla innych osób modlitwa: nadaje ona

#59 wrzesień/październik 2012

kierunek mojemu sercu.

2B: „Waking up to Beauty” – „Budzenie się do piękna” - to tytuł Twojeg o ostatniego albumu. Skąd się wziął? ML: To jeden ze szczęśliwych przypadków albo kreatywnych pomyłek, które tak często przytrafiają się w życiu! Kiedy wysłałam informację o płycie mojej przyjaciółce Agnieszce Kolman (autorce fotografii i projektu graficznego okładki płyty), tytuł brzmiał: „Waking up the Beauty”, czyli „Budzenie Piękna”. Agnieszka przez pomyłkę zmieniła jeden wyraz, a nowy tytuł spodobał nam się tak bardzo, że pozostało „Budzenie się do Piękna”. Myślę, że określa on pewien etap dojrzałości, która powoduje, że budzi się w nas spokój wewnętrzny i pojawia się akceptacja, pozwalająca spojrzeć na samego siebie i innych odrobinę łagodniej. Przestajemy tracić energię na walkę z wiatrakami, za to mamy jej więcej na to, co dobre i dla nas, i dla świata. 2B: Ktoś o Tobie napisał: „Czy można lepiej śpiewać, interpretować, tworzyć? Monika jest cała sztuką.” Co Ty na to? ML: Nie wiem, kto to napisał, ale bardzo dziękuję! Ocenę pozostawiam innym, natomiast sama staram się profesjonalnie przygotowywać do występów, nagrań, spotkań z publicznością. Nie chodzi o to, żeby coś robić lepiej niż inni, tylko najlepiej, jak się potrafi.

2B: Urodziłaś się w Polsce, mieszkałaś we Francji, teraz jesteś w Anglii. Co dalej? W którym kierunku chciałabyś pójść? Jakie masz plany na przyszłość, którymi możesz się podzielić z czytelnikami ‘2B’? ML: W Anglii wyszłam za mąż i urodziłam synka, tutaj jest mój dom. Natomiast chciałabym, aby moim artystycznym domem były

2b.nepco.org.uk

wszystkie te miejsca, gdzie są ludzie o podobnej do mojej wrażliwości. Niedawno występowałam w Polsce z Elżbietą Adamiak i mam nadzieję, że stworzymy razem spektakl, z którym będziemy podróżować po świecie. Nagrałam niedawno piosenkę z Basią Trzetrzelewską i kto wie, co z tego wyniknie? Piszę muzykę do poezji Marleny Zynger, na pewno będą z tego nowe nagrania po polsku. Chcę występować tam, gdzie jest moja publiczność.

2B: Co zaproponujesz słuchaczom, którzy przyjdą na koncert w Newcastle 28 października? Czego oczekujesz po wizycie w północno-wschodniej Anglii? ML: Zaśpiewam własne utwory przy akompaniamencie gitary i wiolonczeli. Będą to piosenki do moich tekstów, zaśpiewam wiersze Marleny Zyger we własnym opracowaniu muzycznym, będzie również kilka niespodzianek! Mam nadzieję, że uda nam się nawiązać współpracę na przyszłość. Być może kiedyś zorganizujemy warsztaty śpiewu zakończone koncertem? Wspólny koncert z Elżbietą Adamiak? Wieczór poezji śpiewanej? Pomysłów nie brakuje! Serdecznie pozdrawiam państwa czytelników, dziękuję za zaproszenie i czekam na nasze spotkanie! 2B: Jestem przekonana, że ktokolwiek raz posłuchał Moniki Lidke, na pewno będzie z nami na tym koncercie. Ja już nie mogę się doczekać! Serdecznie zapraszamy: 28 października, „Kraków”, 2-6 Shakespeare Street, Newcastle Upon Tyne, NE1 6AQ. Pytania: Danka Kudłacik

Czy wiesz, że ...?

Did you know that...?

? ? ? ? Who is behind it??????????? ‘Made in Poland’ Festival w North East rozpoczął się w 2008 r. i od tej pory nieprzerwanie - rok w rok - gości na mapie lokalnych festiwali?

W decyzji o to, jaki polski deser ma być gwoździem programowym warsztatów gotowania Culture Kitchen, typowa polska szarlotka przegrała z chrustem. Ciężki wybór! Festiwal mógł nazywać się ‘Polish Your May’, ale nazwa ‘Made in Poland’ zwyciężyła. I dobrze, bo co byśmy zrobili z październikowymi wydarzeniami..? „Podglądanie ciszy” to tomik poezji Grażyny Winniczuk, który będzie miał swoją światową premierę podczas wydarzenia ‘Dress the poetry” Organizatorzy ciągle spotykają ludzi, którzy mówią: „ Cieszymy się, że festiwal jest!” (DK)

The ‘Made in Poland’ Festival was established in 2008 and since then has been organised year after year?

In the process of deciding the menu for the Polish Cuisine Workshops, the classic Polish apple pie was narrowly beaten by pastry straws? What a difficult choice that was!

One of the ideas for the name of the Festival was “Polish your May” as the first festival was in May, but the name “Made in Poland” won. And rightly so, as what would we do with the October festival this year…?

‘Peeping at the Silence” is the title of a poetry book by Grazyna Winniczuk which will make its world premiere during the festival event ‘Dress the Poetry”. The organisers of “Made in Poland” are frequently approached by people saying, “We are so happy that the festival exists!” (DK)

Daniel Krzyszczak (ICOS) i Danka Kudłacik (Nepco CIC) – koordynatorzy festiwalu Made in Poland 2012 / coordinators of the ‘Made in Poland’ Festival Grażyna Winniczuk – organizator wydarzenia ‘Dress the Poetry”, spotkania muzyczno-poetyckiego z pokazem mody etycznej Asi Lompart – Chlaściak / organiser of ‘Dress the Poetry”, poetry and music event with the Fairtrade Fashion Show by Asia Lompart Chlaściak Kasia Bobrzak – organizator wystawy polskiej sztuki / the organiser of the art exhibition Wielokulturowa Organizacja Challenger – organizatorzy festiwalowych zajęć dla dzieci i rodzin „Kto ty jesteś? Polak mały” / the organisers of the festival’s children’s and families activities ‘Who are you? I’m a little Pole?’ +Dziesiątki wolontariuszy, którzy będą nas wspierać, dzielić się informacjami

na temat wydarzeń festiwalowych, rozdawać ulotki, przyklejać plakaty, wozić gości, rozdawać ankiety, pokazywać artystom okolice, wieszać obrazy, itd. Many volunteers who support us by sharing information about the festival, giving

out leaflets, putting posters up, preparing exhibition spaces, driving guests, giving out questionnaires, showing artists around Newcastle and the North-East, etc.

Artur Burchardt fotografem na ‘Made in Poland’ 2012

Artur pochodzi z Wielkopolski, ukończył studia w Poznaniu. Zajmuje się fotografią, którą chciałby uczynić głównym źródłem utrzymania w Anglii: „Nie dorabiam filozofii do mojej pasji, uczę się codziennie czegoś nowego i wierzę, że najlepsze jest ciągle przede mną . Staram się promować efekty swojej pracy, nie samą pracę lub siebie. Moją nową stronę, nad którą właśnie pracuję, będzie można znaleźć pod adresem: www.northeastphoto.co.uk”.

Dziękujemy!

Na skrzynkę magazynu 2B (to be) przyszło wiele dobrych słów na temat ostatniego wydania. Cieszymy się, że Wam się podoba i dziękujemy za miłe słowa. Dodają nam skrzydeł! Pismo wygląda fantastycznie - czy byłaby możliwość zamówienia prenumeraty 2 egzemplarzy? Asia Barton Jesteście super! Edward Sułek Tekst o przesądach strasznie mi się podoba. Piotr Piasta Fantastyczny numer. Dobra robota! Arnold Cieślak Całkiem ciekawe artykuly, tak trzymać :) Aleksander G. Pozdrawiam serdecznie z wakacji i jednoczesnie gratuluje wspaniałego wydania 2B. Jest naprawdę zadziwiający! Bardzo mi się podoba. Kasia Bobrzak

Zapraszamy na popołudnie pełne zabaw dla dzieci oraz wielu innych atrakcji, na którym będziemy Państwa częstować polskimi pysznościami ze sklepów Małgosia i European Foods. Już 14 października w Toy Cafe (Summerhill Street, Newcastle upon Tyne, NE4 6EL) w ramach festiwalu ‚Made in Poland’ odbędzie się wydarzenie: ‚Kto ty jesteś? Polak mały’. Więcej informacji możecie Państwo znaleźć na naszym blogu:

www.polskiesklepy.blogspot.com David i Małgosia

We are supporting the Polish community in the North East by sponsoring a food tasting session during the „Who are you? I’m a little Pole” family event, which is part of the Made in Poland Festival.

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

#59 september/october 2012

Poezji jest tam bardzo mało Grażyna Winniczuk „Gaby Winn”, organizator „Dress the Poetry”, wydarzenia festiwalu ‘Made in Poland’, w którym będzie można uczestniczyć 20 października w Bibliotece Miejskiej w Newcastle upon Tyne. 2B: Czego możemy się spodziewać podczas imprezy? Czy powinni na nią przyjść wyłącznie miłośnicy poezji? Opowiedz, proszę, czytelnikom 2B, co będzie się działo podczas „Dress the Poetry”? GW: Dress The Poetry to nie tylko poezja. Kiedy patrzę na program, jaki ułożyłam, to wydaje mi się nawet, że poezji jest tam bardzo mało! Ale poezja oczywiście będzie, choć nieco przemycona, na przykład w piosenkach, jakie będzie śpiewał zaproszony chórek Silver Belles albo Graham Moffitt. Jeden lub dwa moje wiersze będą z podkładem muzycznym i animacjami Tymoteusza Sułka, będzie również coś słodkiego, na dodatek z wierszem! Będziemy również mieli krótki film o tym, co robi z poezją nasz gość z Warszawy Juliusz Erazm Bolek. Podczas trzech godzin programu będziemy mieli okazję posłuchać wspaniałych gitarzystów: Jamie Adams zagra muzykę flamenco, Simon O’Byrne jazz i muzykę klasyczną, Melanie King zaśpiewa kilka piosenek ze znanych musicali. No i dwa mini pokazy mody odpowiedzialnej. Piętro wyżej będzie można obejrzeć wystawę grafik i malarstwa zorganizowaną przez Pegaz. 2B: Wydarzenie „Dress the Poetry” zostało włączone do festiwalu „Made in Poland” ze względu na uczestnictwo w nim Polaków. Jak przedstawiłabyś osoby, które będą się prezentować? GW: Mamy bardzo zmiksowaną grupę Polaków i Anglików, ale to przecież świadczy o naszej integracji. Pośród Polaków mamy Asię Lompart-Chlaściak z modą fair-trade ze swojego internetowego sklepu Zielona Nitka, Tymoteusza Sułka, studenta ostatniego roku animacji, który zaprezentuje swoje ani-

macje, modelki (niektóre to Polki) będzie czesać Kasia Dryfik, moja i nie tylko ulubiona fryzjerka, będziemy mieli wypieki Pani Basi Kulikowskiej, poeta Juliusz Erazm Bolek przyjedzie do nas z Warszawy, zamienimy słowo z Marcinem Czarnym, który niedawno opublikował swoją powieść, Kasia Bobrzak zorganizuje wystawę lokalnych polskich artystów... 2B: Podejrzewam, że niewiele osób przychodzi do biblioteki na 4 godziny. Czy polecasz uczestnikom przyjście na cały dzień czy tylko na wybrane punkty programu? GW: Oczywiście polecam cały program, czyli dwie półtoragodzinne części z przerwą na ciasto Basi i kawę z kawiarni na tym samym piętrze. Program jest bardzo napięty, każdy element będzie miał od dwóch, trzech minut (na przykład animacja do wiersza) do pół godziny (muzyka w wykonaniu zaproszonych gości). 2B: Dlaczego zdecydowałaś się na promocję poezji? Czy poezja jest ważna w codziennym życiu? Czy ktoś w ogóle ma na nią dzisiaj czas? GW: Myślę, że każdy styka się z poezją w ten czy inny sposób, najczęściej słuchając muzyki. Słowa piosenek to przecież często wiersze i często to właśnie słowo powstaje przed muzyką. Poezja zawsze miała na mnie wpływ, więc trudno nie promować i nie dzielić się swoją pasją. Nie znaczy to, że codziennie czytam jakieś wiersze, codziennie jednak próbuję wydobyć z szarej codzienności choćby jedną myśl, która być może kiedyś zamieni się w wiersz. Bo codziennie na pisanie a nawet czytanie rzeczywiście czasu nie ma. 2B: O tym, że chcesz zorganizować wydarzenie poetyckie, wiedziałaś już od zeszłego

#59 wrzesień/październik 2012

roku. Czego nauczyłaś się przez te miesiące organizacji wydarzenia? Czy zajmuje Ci dużo czasu? GW: Im bliżej wydarzenia, tym mniej czasu i więcej stresu, bo mimo wszystko wiele spraw załatwia się w ostatniej minucie, bo inaczej się nie da. Czasowo to kilkanaście godzin spotkań i rozmów z ludźmi, wiele rozmów telefonicznych i wysłanych maili, no i myślenie o tym non stop! Najgorsze jednak przede mną - prowadzenie tej imprezy! 2B: Masz tremę, że coś może

2b.nepco.org.uk

się nie udać? GW: Trema będzie i jest ogromna. Nie mam pojęcia, jak w praktyce wypadnie podwójna wersja językowa, bo druga osoba prowadząca, Chris Morrison, nie zna polskiego... 2B: Czy już planujesz tego typu imprezy w przyszłości? GW: To chyba zależy od powodzenia tej pierwszej! Ale myślę, że tak, bo mam nadzieję nauczyć się na błędach, jakie niewątpliwie popełnię! Pytania zadała: Danka Kudłacik

Not enough poetry! Grażyna Winniczuk, ‘Gaby Winn’, talks about her event, Dress the Poetry, which is part of the Made in Poland Festival and will be taking place on the 20th of October in Newcastle City Library. 2B: What can we expect during your event? Is it only for poetry enthusiasts? Grażyna Gabi Winniczuk: Dress the Poetry is not only about poetry. In fact looking at the programme we have put together, I think there’s not enough poetry there! It is present, naturally, but somehow masked, for example in the songs of the invited performers: the Silver Belles or Graham Moffitt. One or two of my poems will be presented with a music background and animations by Tymoteusz Sulek; we will also have a little something sweet to

go with the poems! We will present a short film portraying our guest Juliusz Erazm Bolek, an acclaimed Warsaw-based poet. During the three-hour event we will listen to great guitarists: Jamie Adams who will play Flamenco and Simon O’Byrne performing Jazz and Classical music; Melanie King will sing some great songs from well-known musicals. Woven in between the music performances will be a couple of Fair Trade fashion shows. On the floor above, an art exhibition will take place. 2B: The Dress the Poetry event

was added to the Made in Poland festival since Polish people are taking part in it. What can you tell us about the Polish artists and tradesmen involved? GW: The people involved are both Polish and English, which I believe shows our integration. Amongst the Poles we have Joanna Lompart-Chlasciak presenting Fair Trade fashion from her Internet shop Zielona Nitka (The Green Thread), Tymoteusz Sulek, a student of Animation, who will show us some of his work, Katarzyna Dryfik, a very popular hair stylist, will be working with our models (some of whom are Polish too), Basia Kulikowska will offer a taste of her delicious cakes, Kasia Bobrzak (representing the Polish community organisation Pegaz) has organised the art exhibition presenting the work of local Polish artists, the poet Juliusz Erazm Bolek is coming from Warsaw, and we will talk to Marcin Czarny who has recently published his novel. 2B: I suppose not so many people come to the library to spend four hours in there. Would you encourage people to come for the duration of the event, or perhaps pick their favourites out of the programme? GW: Of course I would recommend the whole thing. The programme is bursting with varied attractions that last from 2-3 minute presentations to 30-minute performances. It is organised into two 90-minute halves with an interval that will offer you the temptation of Basia’s cakes served in the café on the same floor. 2B: Why did you decide to promote poetry? Is poetry important in everyday life? Does anyone today have time for poetry? GW: I think we are all exposed to poetry in our everyday lives

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

one way or another, for example while listening to music. The lyrics of songs are often poems and they often come into existence before the music. I have always been influenced by poetry so it is nothing but natural for me to try and share my passion. It does not mean that I read or write poetry every day, but I do try to catch an interesting thought each day that might eventually turn into a poem. In our everyday lives there is indeed little time for writing, or even reading. 2B: You have been tempted by the idea of organising a poetry event for over a year. What have you learnt during the months of organising it, and did it take up a lot of your time? GW: The closer to the event the less time and more stress there is, because so many things can only be organised at the last minute! As far as the time element is concerned, it took several hours of talks and meetings, an uncountable number of phone calls and e-mails plus it is constantly on your mind! However, the most harrowing thing is yet ahead of me - to actually have to host it! 2B: Do you get stage fright? Do you worry that something might go wrong? GW: Stage fright is and will be enormous for me. I have no idea how we will manage to conduct the event in two languages, as my co-presenter, Chris Morrison, doesn’t speak Polish. 2B: Are you planning similar events in the future? GW: I suppose it will depend on how successful the first one is! But yes, I would like to and I fully intend to learn from any mistakes! Translation into English: Kasia Makarewicz

#59 september/october 2012

Made in...!? It does mat Asia Lompart-Chlasciak set up an Internet store a year ago. Zielona Nitka (Green Thread) was established to promote ethical fashion. The “Made in Poland” Festival will be presenting an event called “Dress the Poetry’’ at which Asia will say more about the concept responsible shopping. The event will take place in Newcastle City Centre Library on 20th of October 2012. 2B: Asia, what is your role in this event ? ALC:I will be there to dress up the poetry, literally. The performances poets and mu-

poetry is not necessarily like that. Poems are written by ordinary people, Polish immigrants as well as British people. Poetry can be hila-

not only about tea and coffee. I gathered more and more information, browsing the Internet. I found out about the horrendous conditions

manufacturing were horrifying as well. I also attended a lecture on “Fair Trade in the Fashion Industry” at Northumbria University, which

sicians (along with delicious Polish treats on offer) will be accompanied by my two mini fashion shows. What’s unique about it is that we intend to promote British clothes manufacturers who create people-friendly fashion according to Fair Trade policy, using organic fabrics. This sort of fashion is created by sensitive, conscientious people: public-spirited people, travellers, even poets! The main organiser of this event is Grazynka Winniczuk who is passionate about reading and books. Her love for poetry will shortly result in publishing her first poetry volume. 2B: How did you and Grazyna get together? ALC: We have been friends for a few years. The idea to organise this event distilled during the conversations we had. She was telling me a lot about her love for poetry and I brought up my interest in responsible fashion. It was Grazyna’s idea to merge both ideas into one performance. 2B: What is the aim of this event and what do you expect to achieve ? ALC: Many people associate poetry with something elevated and detached from reality, so they do not find it appealing. We would like to show

rious, sensual or saucy. It can be read, spoken and sung. It can also reflect our everyday matters, e.g. how we dress. During the event we will aim to show all those aspects of poetry – both in English and Polish. Additionally, my secret desire is to spread the fashion awareness among the audience. 2B: In your blog, zielonanitka.wordpress.com, you have said, ‚’I suddenly realised that my clothes can change the world’’. Can you remember when you got interested in Fair Trade fashion products? ALC: I found out about the Fair Trade movement shortly after my relocation to England. Living in Poland, I barely knew about such things. While shopping here it’s easy to find the Fair Trade logo, whenever you buy a coffee or chocolate. Newcastle has an official status of a Fair Trade - friendly city (in Poland, the cities of Poznan and Gdansk are currently working towards becoming Fair Trade - friendly venues). I came across some leaflets promoting Fair Trade in Newcastle, and that is how my interest started. One day, while shopping at M&S, I found t-shirts with the Fair Trade logo and it was then that I realised it’s

in which some big - label garments are manufactured. Certain facts about conventional cotton farming and its impact on the environment were also striking. The details on the exploitation of underage workers in jewellery

was a part of last year’s Newcastle Fashion Week. Slowly, I began to realise that I knew absolutely nothing about where the garments I wore came from. From my childhood memories I can recall my grandmother who was a

#59 wrzesień/październik 2012

2b.nepco.org.uk

tter where and how! dress maker. She would sew clothes for us and I can vividly picture how much effort and skill she put into that. All that had a positive impact on me and inspired me to create the Zielona Nitka internet store. 2B: What is ‚’responsible fashion’’? ALC: I can give three prin-

users. Make them wearable for as long as possible by washing and ironing according to manufacturer’s instructions (I admit burning a few of my blouses myself by setting an iron to a wrong temperature!) Swap clothes with family and friends or by attending special events such as those organised by the Gateshead-based compa-

buyers are more like clones – they dress up identically. It’s time we took lessons in crotchet-hooking or knitting and tried to create something for ourselves to emphasize our unique personalities and at the same time join the trend of recycling and upcycling in fashion. I have recently made my first brooch using crotchet-hook myself! Lastly, buy

to change our ways and make us become more aware as fashion consumers. I like the words spoken by Yvon Chouinard, the founder of the (strictly ecological) fashion label Patagonia. Yvon said: ‚’Be a part of a solution, don’t create a problem’’ a n d tha-

ciples that contribute to responsible fashion: common sense, imagination and consumers’ awareness. Firstly, let’s take good care of the clothes we already have so that they serve us well for a long time, or for second-hand

ny, Daisy Green. We can also use charity shops and pass on our unwanted clothes there. Secondly, let’s play with fashion and dare to become creators ourselves. Vivienne Westwood said recently that today’s fashion clothes

new clothes responsibly. Do not be tempted by the latest promotions. Buy clothing you really need. Classic designs that really fit you will last for a lot longer than temporary fashion trends. Pay attention to brands too – not for status, but to be aware of which manufacturers use toxic pigments or which producer uses a child labour force to manufacture their clothes. Every two years “Labour Behind the Label” issue reports on brands present on the British fashion market. It is easy to find out about manufacturers who diminish the impact on the environment in their process of production and who employ the rules of Fair Trade. Let’s take an interest in alternative brands whose philosophy is to support Fair Trade policy as well. The most recognizable is People Tree which is a manufacturer of clothes made of organic cotton and hand-woven fabrics. Their role is to support small, local communities that use manufacturing income to boost their schools or hospitals. 2B: Is one Zielona Nitka capable of changing the global machine that is the clothing industry? ALC: I don’t think Zielona Nitka can do that alone. I aspire

t ’ s t h e way it should work. Globally, initial changes are being seen. Fashion giants tend to launch small collections made of recycled fabrics. Last spring collection by H&M was exactly like that. It shows that customers’ preferences and the way they want to spend their money motivate big manufacturers to promote and sell eco and Fair Trade collections. Thanks to our combined effort (that is buying only eco and Fair Trade products) we can have a positive impact on the changes within the clothing industry. Zielona Nitka will participate in some bigger fashion events this year. You can see our mini fashion show in the Re-Act fashion gala (an international competition for eco fashion creators) in the city of Lodz, which will take place between 12th and 14th of October. You will also find us at Poland’s first Fair of Responsible Fashion Wear. I am certainly looking forward to that!

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

Questions: Danka Kudłacik Translation to English: Arek Alberciak, e-mail: arek_ alberciak@yahoo.co.uk

#59 september/october 2012

Made in...!? No właśnie Asia Lompart-Chlaściak rok temu założyła sklep internetowy Zielona Nitka, w którym promuje etyczną modę. 20 października w ramach festiwalu „Made in Poland” w Bibliotece Miejskiej w Newcastle odbędzie się niezwykłe wydarzenie „Ubieranie Poezji”, podczas którego będzie można dowiedzieć się trochę więcej o odpowiedzialnych zakupach. 2B: Asiu, na czym polega Twój udział w tym wydarzeniu? ALCh: Ja tę poezję ubiorę! Do wierszy, muzyki i piose-

wistości. Nie jest atrakcyjna. Chciałybyśmy pokazać, że tak wcale nie musi być. Wiersze piszą zwykli ludzie – zarówno Polacy na emigracji, jak i

ten temat. I tak to się zaczęło. A gdy pewnego dnia na dziale bieliźnianym w Marks&Spencer zauważyłam podkoszulki z bawełny Fairtrade, uderzyło

nalna uprawa bawełny może doprowadzić do katastrof ekologicznych. O wykorzystywaniu dzieci do produkcji biżuterii. Poszłam też na wy-

nek (oraz pysznych polskich ciasteczek), recytowanych, granych i śpiewanych (i pałaszowanych) w czasie imprezy Dress the Poetry dodam dwa małe pokazy mody. Będą to jednak pokazy niezwykłe, gdyż zaprezentujemy ubrania brytyjskich marek, które tworzą modę przyjazną ludziom i planecie. Z ekologicznych tkanin, z poszanowaniem praw człowieka i zasad sprawiedliwego handlu. Tak się składa, że modę taką tworzą ludzie bardzo wrażliwi – społecznicy, podróżnicy i również poeci. Główną organizatorką wydarzenia jest Grażynka Winniczuk - miłośniczka czytania, bibliotek i poezji, która niedługo będzie wydawać swój pierwszy tomik wierszy. 2B: W jakiś sposób doszło do współpracy między Tobą a Grażyną? ALCh: Znamy się z Grażynką już od kilku dobrych lat. Pomysł na imprezę powstał w czasie naszych rozmów. Ona o poezji, ja o moich zainteresowaniach odpowiedzialną modą i tak od słowa do słowa, Grażyna wpadła na pomysł, by te dwie sprawy połączyć. 2B: Jaki jest cel całego przedsięwzięcia i czego się po nim spodziewasz? ALCh: Wielu osobom poezja kojarzy się z czymś patetycznym i oderwanym od rzeczy-

Brytyjczycy, wśród których mieszkamy. Poezja może być zabawna, rubaszna, zmysłowa... Można ją czytać, mówić, śpiewać. Można z niej się śmiać. Może też dotykać naszych codziennych spraw – jak na przykład to, w co się ubieramy. W czasie imprezy chcemy więc te różne oblicza poezji pokazać – zarówno po polsku, jak i po angielsku. A dodatkowo moim cichym pragnieniem jest to, by uczestnicy, oprócz wierszy, „zarazili się” również odpowiedzialną modą. 2B: Na swoim blogu zielonanit k a.wordpress.com piszesz, że „nagle uświadomiłaś sobie, że Twoje ciuchy mogą zmienić świat”. Pamiętasz dokładnie, skąd wzięło się Twoje zainteresowanie produktami fair trade, czyli zgodnymi z zasadami sprawiedliwego handlu? ALCh: O ruchu sprawiedliwego handlu dowiedziałam się po przeprowadzce do Anglii. Wcześniej, mieszkając w Polsce, nigdy o nim nawet nie słyszałam. A tu, robiąc zakupy w supermarketach, bardzo łatwo można natrafić na kawę czy czekoladę z logo Fairtrade. Newcastle ma też oficjalny status Miasta Przyjaznego Sprawiedliwemu Handlowi, (w Polsce starają się teraz o niego Gdańsk i Poznań), więc wpadły mi w ręce jakieś ulotki na

mnie, że to nie tylko o kawę i herbatę chodzi. Zaczęłam szperać po Internecie i znalazłam masę informacji na temat skandalicznych warunków, w jakich produkowane są ubrania dla wielkich marek odzieżowych. O tym, jak konwencjo-

kład o fair trade w modzie na Uniwersytecie Northumbria w ramach zeszłorocznego Newcastle Fashion Week. I uświadomiłam sobie, że nie wiem absolutnie nic o tym, skąd się wzięły moje ubrania. A z dzieciństwa pamiętam, jak moja

#59 wrzesień/październik 2012

2b.nepco.org.uk

e, to ważne gdzie i jak! babcia – krawcowa, szyła dla nas. I ile pracy i umiejętności to wymagało. To chyba bardzo zadziałało na moją wyobraźnię. I tak powoli powstała Zielona Nitka. 2B: Czym właściwie jest „odpowiedzialna moda”? ALCh: Dla mnie są to trzy rzeczy: zdrowy rozsądek, wyobraźnia i świadomość konsumencka. Po pierwsze więc:

spaliło (a muszę się przyznać, że mam na swym koncie kilka spalonych zbyt gorącym żelazkiem bluzek...). Wymieniajmy się ciuchami z rodziną i znajomymi albo na specjalnych imprezach zwanych „szafingiem” czy „swapem” - polecam te organizowane w North East przez firmę z Gateshead: Daisy Green. Zaglądajmy do charity shops i oddawajmy tam swe

mu przerabiać, szydełkować, robić na drutach, szyć. Podkreślimy w ten sposób swą osobowość i pięknie dołączymy do coraz bardziej popularnego nurtu recycklingu i upcycklingu w modzie. Ja ostatnio zrobiłam swą pierwszą broszkę na szydełku! A po trzecie, i ostatnie – kupujmy nowe ubrania z głową! Nie róbmy tego pod wpływem impulsu – bo jest

oczywiście całego świata nie zmieni! Zielona Nitka, czy to jako blog, czy sklep, czy strona na Facebooku, chce tylko pomóc nam stać się świadomym konsumentem mody. Bardzo podoba mi się to, co powiedział Yvon C h o uinard, założy-

szanujmy ciuchy, które już mamy, by jak najdłużej służyły nam lub innym i jak najpóźniej trafiły na wysypisko. Sprowadza się to do prostych rzeczy typu: pierzmy i prasujmy zgodnie z instrukcją, by nic nam się nie zbiegło, czy nie

niechciane już rzeczy. Po drugie - bawmy się modą i nie bójmy się samemu jej tworzyć. Vivienne Westwood powiedziała niedawno, że wyglądamy coraz bardziej jak klony – wszyscy ubieramy się tak samo. Czas więc zacząć same-

promocja. Kupujmy tylko to, czego na prawdę potrzebujemy. Wybierajmy fasony bardziej klasyczne i dopasowane do naszego typu sylwetki, takie, które nie wyjdą z mody za kilka tygodni. I jeszcze bardzo ważne: zwracajmy uwagę na marki. Ale nie po to, by obnosić się potem z modnym logo, ale by nie kupować ubrań firm, które np. używają toksycznych barwników czy szyją w fabrykach, gdzie pracują dzieci i panują niewolnicze warunki. Organizacja Labour Behind the Label co dwa lata publikuje raporty o markach obecnych na brytyjskim rynku – łatwo jest więc dowiedzieć się, która z nich faktycznie zmniejsza swój wpływ na środowisko i wprowadza zasady sprawiedliwego handlu. Zainteresujmy się też alternatywnymi markami – tymi, których filozofia opiera się na fair trade i ekologii. Jedną z najbardziej uznanych jest People Tree, która produkuje ubrania z ekologicznej bawełny i ręcznie tkanych materiałów oraz wspiera małe, lokalne społeczności, które dochód ze swej pracy przeznaczają na prowadzenie szkoły czy szpitala. 2B: Ale czy jedna Zielona Nitka może zmienić tę globalną machinę, którą jest przemysł odzieżowy? ALCh: O, jedna Zielona Nitka

ciel

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

( b a rd z o ekologicznej) marki odzieży sportowej Patagonia: „bądź częścią rozwiązania, a nie problemu”. I to właśnie mi chodzi. A globalnie - widać już pierwsze jaskółki zmian. Giganci odzieżowi zaczynają wprowadzać małe kolekcje np. z tkanin z recyclingu. Na przykład ostatnia wiosenna kolekcja H&M miała taki akcent. Świadczy to o tym, że klienci „głosują swymi portfelami”. To, na co przeznaczamy nasze pieniądze, bardzo interesuje międzynarodowe koncerny. Działając razem (czyli wybierając ubrania z tkanin eko i fair trade) możemy mieć ogromny wpływ na przemysł odzieżowy! Zielona Nitka włącza się też w większe inicjatywy. Od 12 do 14 października będzie na przykład w Łodzi: najpierw z mini pokazem mody w ramach gali Re-Act (jest to międzynarodowy konkurs dla projektantów eko mody), a potem ze stoiskiem na pierwszych w Polsce Targach Odpowiedzialnej Mody Wear Fair. Już się nie mogę doczekać! Pytania: Danka Kudłacik

#59 september/october 2012

2B: Mieszkając w Polsce i podróżując dużo po świecie co zmotywowało Cię, aby wziąć udział w Festiwalu Made in Poland w Newcastle? SzS: Od dawna staram się przekonać Pol a k ów

(nie tylko) polscy karykaturzyści, prezentowana kilka miesięcy temu w Newcastle,

mieszkających poza krajem, że polska kultura to nie tylko Mickiewicz, Chopin, a więc wielkie projekty promujące polską kulturę, na które Polska wydaje duże pieniądze. Mamy XXI wiek, świat w dobie nowych mediów skurczył się. Jeśli Polacy poza krajem mają się zintegrować i pokazać innym naszą kulturę, powinni t o robić inaczej niż 100 lat temu. Nie każda polonijna impreza musi być śmiertelnie poważna, nudna i podobna do pozostałych. Stąd moje pomysły, aby pokazywać Polskę w inny sposób niż dotychczas. Polska kultura, to także polski humor. Nie tylko: Bóg, honor i Ojczyzna, ale także optymizm, poczucie humoru i uśmiech. Wystawy polskiego humoru (nie tylko z moimi rysunkami), które proponuję Polakom na świecie, mają pokazać, że uśmiech jest uniwersalny. Że w ten sposób łatwiej nam dotrzeć do innych narodowości, a przy okazji świetnie się bawić. Przygotowana przeze mnie wystawa rysunku satyrycznego o Pegazie i mitologii, w której uczestniczyli

potwierdziła to. Teraz przyszła kolej na wystawę moich wesołych rysunków podczas festiwalu Made in Poland. Śmiejcie się, bo śmiech to zdrowie. 2B: Jakimi pasjami jesteś pochłonięty w Polsce, jakie znaczenie ma dla Ciebie kontakt z Polonią i jakie projekty realizujesz w świecie? SzS: Moje rysunki od lat istnieją w polskich mediach i równocześnie w świecie, w tym również w mediach polonijnych - od Europy po USA. Wystawy moich rysunków satyrycznych można oglądać w Polsce, a także w innych krajach świata. Polacy mieszkający w różnych krajach chętnie organizują ekspozycje moich rysunków, bo są ponadczasowe i zrozumiałe pod każdą szerokością geograficzną, więc mogą się z nich śmiać nie tylko Polacy. Za udostępnienie rysunków na niekomercyjne wystawy, nie oczekuję honorariów. To okazja do nawiązania kontaktów z interesującymi osobami, które myślą podobnie do mnie. Przykłady? Po polskich szkołach w USA od kilku miesięcy

krąży moja wystawa „Sadurski polskim dzieciom w Ameryce”, przygotowana przez portal Dobra Polska Szkoła. Namalowane przeze mnie polskie stroje ludowe na wesoło, co jakiś czas pokazywane są w różnych krajach świata. I jeszcze, jeśli chodzi o tematykę polonijną, prowadzę portal SuperPolonia.info, który pokazuje Polskę i sprawy polonijne w inny sposób niż robią to inni. Na co dzień

nych miejscach Wielkiej Brytanii. Może znajdą się osoby, które chciałyby zorganizować podobną ekspozycję u siebie, na przykład przy okazji jakiejś imprezy polonijnej? Jestem otwarty na ciekawe propozycje, proszę o e-maile. 2B: Jakie znaczenia ma dla Ciebie dobry humor, zabawa, satyra i karykatura? SzS: Często nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale uśmiech i optymizm szalenie pomagają w życiu. Na ile to możliwe, warto tak zorganizować sobie życie, aby na co dzień częściej się uśmiechać. Rozweselaniem innych zawodowo zajmuję się od lat, w dodatku 11 lat temu założyłem Partię Dobrego Humoru, która ma już 3 tysiące członków na świecie, a jej składka członkowska wynosi 3 uśmiechy dziennie. Należę do tych, którzy całe życie się śmieją i jeszcze z tego się utrzymują, to

Kasia Bobrzak, szefowa organizacji Pegaz oraz organizator wystawy polskich artystów jako części festiwalu ‘Made in Poland’, w rozmowie ze Szczepanem Sadurskim, który 20 października zaprezentuje swoje rysunki wszystkim, którzy przyjdą do Biblioteki Miejskiej w Newcastle upon Tyne.

#59 wrzesień/październik 2012

tworzę wiele rysunków i karykatur, z czego od lat słynę i dzięki czemu mogę rozwijać moje inne, pozazawodowe pasje. 2B: Czym charakteryzować się będzie Twoja wystawa w Newcastle i w jaki sposób chciałbyś zainteresować odbiorców? SzS: Przygotowałem 50 moich rysunków humorystycznych, które mogą oglądać osoby w każdym wieku. Połowa z nich nie ma tekstu, więc także Brytyjczycy wrócą z tej wystawy w dobrym humorze. 2B: Czy masz jakieś plany związane z Polonią w północnej Anglii i jakie chciałbyś nawiązać kontakty? SzS: Niestety, termin wystawy w Newcastle pokrywa się z terminem mojego wyjazdu do Nowego Jorku na zaproszenie Polonia of Long Island, gdzie otworzę kilka moich ekspozycji i będę miał spotkania z Polonią. Chciałbym do was zawitać, może przy okazji kolejnej wystawy? Zresztą rysunki, które zostaną pokazane w Newcastle, można potem pokazywać w in-

2b.nepco.org.uk

mój sposób na życie. Cały czas staram się „zarażać” innych uśmiechem, na różne sposoby. 2B: Co sądzisz o Festiwalu Made in Poland, porównując go do innych imprez kulturalnych organizowanych w świecie? SzS: Każda taka inicjatywa jest warta poparcia, szczególnie jeśli jest wartościowa i powstaje mimo tego, że właściwie nie ma na nią pieniędzy, a osoby, które ją tworzą, wkładają w nią wiele serca i wysiłku. Pieniądze to nie wszystko, czasem warto zrobić coś tylko dla sat ysfakcji własnej i innych. Gdyby osób, które myślą podobnie było więcej, byłoby i więcej takich ciekawych inicjatyw niż obecnie. 2B: Dziękuję za rozmowę i życzę powodzenia z wystawą.

2B: You are currently living in Poland but often travel around the world too. What motivated you to take part in the “Made in Poland” Festival in Newcastle? SzS: I have spent a long time convincing Poles living abroad that Polish culture is not only represented by the works of Mickiewicz or Chopin, projects attracting financial sponsorship. It is the 21st century and thanks to new technologies we can communicate with the world better and faster, therefore we should promote our culture differently than the way it was 100 years ago. In my opinion, Polish culture is represented not only by “God, Honour and Fa-

rently working on? SzS: My drawings are often used in the media within Poland, and also in publications of interest to Poles across Europe and the United States. Poles living in different countries often organise exhibitions of my drawings because they are timeless and can appeal to a wide range of viewers. I do not expect the royalties from my exhibitions; I value new contacts and reviews of my work. I am currently showing drawings at the “Sadurski for Polish children in America” exhibition, where Polish folk costumes can be admired by children and adults from a satirical perspective. My work can also be seen on my website SuperPolonia.info

rous drawings for all ages to see. Half of them do not have any writing, so they can be enjoyed without the constraints of language, and I hope that all viewers will enjoy them as much as the Poles. 2B: Do you have any plans for the Polish community in the North of England, and who would you like to work with and engage with? SzS: I am unable to make it for the exhibition in Newcastle due to a visit with the Polish community in New York, but I would love to take part next

that a smile and optimism can help you in your everyday life. Consequently I would suggest: reorganise your life and make space for laughter. 11 years ago I decided to set up the Good Humour Party. Now professionally I am cheering up others and I am collecting the membership fee of three smiles per year from each member of my Party. I am among those who laugh all his life and this is my way of life. I always try to “infect” others with a smile and I have to say that I succeed in many different ways. 2B: What do you think abo-

Kasia Bobrzak, the president of Pegasus Organisation and the organiser of the exhibition for the “Made in Poland” Festival, in conversation with Szczepan Sadurski, who is going to present his drawings on 20th Oct. in the City Library in Newcastle.

therland”, but also by the optimism and the sense of humour and smiles of the Polish people. Polish humour exhibitions which I’ve presented in the past proved that the smile is universal and can also cross international boundaries. This was confirmed at a previous exhibition presented a few months ago in Newcastle, of satirical drawings of Pegasus and mythology, with the participation of (not only) Polish cartoonists. Now I have decided to show only my own drawings and take part at the “Made in Poland” festival to promote the idea that “It’s good to laugh”. 2B: What are your passions in Poland and how important to you is contact with Poles around the World? What projects are you cur-

dedicated to Polish a f f a irs all around the World, presented in a unique satirical way. I also create many other drawings, and the caricature, which is my great passion. 2B: Can you explain the reasons for the Sadurski Exhibition in Newcastle and how do you want to engage the audience? SzS: I have created 50 humo-

time. Also I would like to encourage everyone to show my drawings elsewhere; maybe there are other people or organisations happy to organise my exhibition in other parts of the UK? Please send me an e-mail if you would be interested. 2B: What does good humour, fun, satire and caricature means to you personally? SzS: Often we do not realise

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

u t the festival “Made in Poland” compared with the other Polish cultural events organized around the world? SzS: All initiatives such as the “Made in Poland” festival are worthy of support, especially if there is very little or no money involved. It is important to support the volunteers who put all their heart and efforts into it. Money is not everything. Sometimes it is more rewarding and satisfying to do something for others. If more people thought and felt this way, such interesting events would be far more numerous than there are at the moment. 2B: Thank you for the interview and good luck with your exhibition.

#59 september/october 2012

Festiwal, który łączy W tym numerze FrAnia i Dorota, inicjatorki i organizatorki pierwszej edycji Made in Poland, wspominają początki festiwalu i współpracy.

Ania „FrAnia” Fraszczyk: Co pamiętasz z organizacji pierwszej edycji Made in Poland? Ja pamiętam pierwszy plakat i PL dialogue. Dorota Antoniak: Ja pamiętam pierwszą ulotkę. AF: Czerwoną, z maluchem i papieżem? DA: Składaną na trzy w knajpie the Forth. I ten mały druk. Zbyt długie opisy jak na ulotkę, ale chcieliśmy zmieścić wszystko. Do tej pory mam tę ulotkę i wszystkie kolejne do kolekcji. AF: Tak, druk był faktycznie mały. Ale wszyscy się wtedy uczyliśmy.... Najważniejsza była chyba nazwa. Pamiętam, że ją akurat wymyślił Matej (Mateusz Błaszczyk, współorganizator pierwszych edycji festiwalu – przyp.red.). Mój pomysł był „Polish your May”, bo festiwal był w maju. DA: To chyba było najfajniejsze, że mieliśmy tak dużo pomysłów. Jeszcze mało doświadczenia i praktyki, mało ‚know how’, ale dużo entuzjazmu i samozaparcia. AF: Tak. I wielu wolontariuszy do pomocy. DA: Właściwie nawet mało się znaliśmy, bo wszystko zaczęło się od tego spotkania w polskim klubie. Było jedno spotkanie, dużo chętnych, dużo pomysłów, a potem... cisza i nic, aż w ostatniej chwili zabraliśmy się do pracy i się udało. AF: Tak, udało się i trwa do dziś. A pamiętam jeszcze film o Polakach i rozmowę

z autorką. Było bardzo mało ludzi, ale film oglądaliśmy ze znajomymi już wcześniej w lokalnej TV. Wtedy u mnie w domu było ponad 10 osób – bohaterów. Wszyscy jakoś żyli bliżej siebie, a dziś mają już swoje mieszkania, swoje rodziny... DA: Ale nadal są chętni do organizacji i do brania udziału w imprezach. Pula stałych bywalców, znajomych twarzy, ale zawsze jest też ktoś nowy. AF: Tak. Wiesz, ostatnio w parku spotkałam Polkę, która ma 2 dzieci; mieszkają w Northumberland i nigdy nie słyszeli o festiwalu Made in Poland. Jest szansa, że przyjdą na nową edycję w październiku. Brakuje ci trochę tamtego organizowania? DA: To było dużo stresu: czy będą pieniądze, czy się wszystko uda zorganizować, a przede wszystkim czy uda się dobrze rozreklamować, czy przyjdą ludzie. Obdzwanianie wszystkich znajomych, z pracy i wszystkich z innych źródeł, ale potem dużo radości i satysfakcji. AF: Tak, ale pamiętasz te tłumy w galerii na Ouseburn? Ona już dziś nie istnieje... DA: Pamiętam, jak ciągle sprawdzałam w kasie w kinie, ile biletów się sprzedało. Do tej pory śledzę sukcesy Jamesa (Jamesa Hopkinsa, autora książki Winter under water” – przyp.red.). Był później z nim wywiad w „Wysokich Obcasach”, a kiedy my go zaprosiliśmy był jeszcze raczej

#59 wrzesień/październik 2012

mało znany. Pamiętam, jak odbierałam Jamesa z dworca i on był trochę przerażony night life w Newcastle, że hotel tak blisko dworca i że nie będzie mógł się wyspać. Na szczęście udało się zamienić pokój na jakiś od podwórka. AF: Z kolejnych edycji to najlepiej pamiętam koncert Ani Marii Jopek. To było duże „coś”. Wiesz, te wydarzenia to jak historia Newcastle i śledzenie zmian zachodzących w mieście. Tamtej galerii już nie ma, Gospoda zmieniła się w Kraków... DA: Naturalnie, że dużo się zmieniło. Wszystko i wszyscy. My mamy już dzieci. Ja się przeprowadziłam na południe. Mamy inne prace. Dzisiaj już nie mogłabym się tak zaangażować w MIP jak wtedy. AF: Czas na młodych. Wiele osób i projektów przewinęło się przez festiwal Tak naprawdę byliśmy we właściwym czasie i miejscu. DA: Ale cieszę się, że Made in Poland nadal istnieje, że idea przetrwała. Dla mnie było najważniejsze, żeby festiwal łączył ludzi, wszystkie polonijne organizacje i grupy. I tak też się dzieje. Oczywiście jest tego cena i czasami festiwal jest ‚nierówny’ - wydarzenia w różnym stylu i na różnym poziomie, ale tak jest, jak ma być „coś dla każdego”... AF: Mmmm, no właśnie, ja nie wierzę w imprezy dla każdego, ale pod parasolem MiP jednak było ich wiele

2b.nepco.org.uk

skierowanych do różnych grup i funkcjonowało to dobrze. Naszą strategią od początku było integrować ludzi poprzez kulturę. MiP do dziś boryka się z tym, że jest tworzony przez wolontariuszy, którzy mają swoje prace na pełen etat i brakuje im czasu np. na szukanie sponsorów. DA:

Myślę też, że wtedy była kompletnie inna sytuacja. Polacy byli nowi. Był 2007-2008 rok wszyscy byli ciekawi Polaków. Było już na tyle dużo Polaków, że stali się widoczni, ale jeszcze mało znani. Teraz sytuacja jest już zupełnie inna. Anglicy się już chyba przyzwyczaili, że Polacy tu po prostu mieszkają. DA: W każdym razie przed festiwalem dzisiaj stoi dużo większe wyzwanie. Wydarzenia muszą być na coraz lepszym poziomie, żeby przyciągnąć publiczność. Naprawdę życzę powodzenia dzisiejszym organizatorom i mam nadzieję, że publiczność będzie się dobrze bawić. AF: Chodzi mi już po głowie jakiś projekt na 10-lecie wejścia Polski do Unii… (...)

The Festival that Connects In this issue of ‘2B’ FrAnia and Dorota, the organisers and initiators of the first Made in Poland Festival, talk about the festival itself and the co-operation.

Ania “FrAnia” Fraszczyk: What do you remember about organising the first festival? I remember the first poster and the Polish Dialogue event. Dorota Antoniak: I remember the first leaflet. AF: The red one? With the picture of “The Little Fiat” (a type of a car popular in the 80’s) and the Pope? DA: Being folded in three in The Forth Pub. And this tiny print. The descriptions were too long for the leaflet, but we wanted to fit everything on. I still have this one and all the others. AF: Yes, this print was really small. But we all were learning at that time. The most important was the name, I think. I remember that Matej (Mateusz Błaszczyk, the co-organiser of the first festival) came up with it. My idea was “Polish your May”, because the festival was in May. DA: I think that the best thing was that we had so many ideas. Not a lot of experience and practice, very little “know how”, but a lot of enthusiasm and perseverance. AF: Yes. And many volunteers to help. DA: We didn’t even know each other that well, because everything started from this meeting in the Polish Club. There was one

meeting, lots of keen people and ideas and then… nothing. Silence up to the last minute when we started working on it but it turned out well. AF: Yes, it went well and it’s still going today. I also remember this film about Polish people and the conversation with the director. There were only a few people, but we watched it beforehand on the local TV. There were more than 10 people at my house. We were all living closer at that time, but today everybody has their own houses, their families… DA: But there are still people willing to organise events and take part in them. A group of frequent visitors and familiar faces, but there are new people joining in too. AF: You know, recently I met a Polish woman with two children in the park, they live in Northumberland and had never heard of the Made in Poland Festival. There is a chance that they will come for the events in October. Do you miss being involved in organizing the festival? DA: It was very stressful trying to raise enough money. We didn’t know if we would manage to organise everything on time, and if people would come. I was calling friends, colleagues, everybody I could get a hold of. But then it was lots of joy and satisfaction. AF: Yes, but do you remember the crowds in the Gallery in Ouseburn? It doesn’t exist anymore. DA: I remember that I was

constantly checking how many tickets for the film screening had been sold. Today I still follow the success of James (James Hopkins – the author of ‘Winter Under Water”). There was an interview with him in “High Heels” (Wysokie Obcasy, a Polish women’s magazine), but when we invited him, he wasn’t well known. I remember when I was picking him up from the station, he was a bit scared of the Newcastle night life and that the hotel was so close to the station and he wouldn’t sleep well. Fortunately, we managed to change the reservation to the room facing the yard. AF: From the following festival, I remember the concert of Ania Maria Jopek. It was really something! You know, these events are like the history of Newcastle following the changes that happened in the city. That gallery is no more, Gospoda Restaurant has been renamed to Krakow… DA: Naturally – lots of things have changed. Everyone and everything. We all have children now. I moved down south. We have different jobs. I couldn’t have got involved with the festival as I used to. AF: It’s time for the young! There were lots of projects and people, but to be honest, we were in the right place at the right time. DA: But I’m happy that the Made in Poland Festival still exists, that the idea lasts. For me, it is important that the festival connects people, all Polish organisations and groups.

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

And it does! Of course, there is a price to pay and sometimes the festival events are on different levels and styles, but that is what happens when you want to deliver “something for everybody”. AF: I don’t believe in events for ‘everybody’, but under the umbrella of “Made in Poland’, it worked well. Our strategy was to integrate people through culture. Today, Made In Poland still struggles with the fact that it is organised by volunteers who have full time jobs and not enough time, for example to look for sponsors. DA: I think that the situation was completely different back then. The Poles were new. It was 2007-2008 and everybody was curious about the Polish people. They were becoming more visible, but still quite obscure. Today the situation is totally different. English people have become used to Poles living nearby. Anyway, today the festival faces an even bigger challenge. The events need to be on a better and better level to attract spectators. I really wish good luck to the organisers and I hope that everybody will have lots of fun. AF: I have a project in mind to celebrate Poland’s 10th anniversary as a member of the European Union… (…)

#59 september/october 2012

Mobilny festiwal pol na podbój Wysp Bry Polskie kino jesienią po raz drugi podbijać będzie serca kinomanów w Zjednoczonym Królestwie, Norwegii i Kanadzie. Obok starannie wyselekcjonowanych polskich filmów pełnometrażowych z ostatnich lat, organizatorzy przygotowali pokazy specjalne oraz jedyne w swoim rodzaju wystawy polskich plakatów filmowych m.in. z okresu socjalizmu. Celebracja polskiego filmu na Wyspach rozpocznie się 28 września w Birmingham pokazem dramatu „Joanna” w reżyserii Feliksa Falka. Play Poland Film Festival to cykl projekcji filmowych i imprez towarzyszących, który wyróżnia w jesiennym kalendarzu wydarzeń kulturalnych w Zjednoczonym Królestwie polski koloryt i poparcie wielu renomowanych instytucji kulturalnych. Polish Art Europe, organizacja non-profit, promująca polską kulturę i sztukę na Wyspach Brytyjskich, zadbała o pozyskanie znaczących partnerów i doskonały dobór repertuaru. Polskie współczesne kino jest zjawiskiem fascynującym. Filmy nagradzanych w świecie reżyserów, operatorów i twórców muzyki filmowej, opowiadają zajmujące historie z perspektywy mieszkańca państwa po transformacji ustrojowej, który próbuje rozliczać się ze swoim dziedzictwem. Niekoniecznie jest to kino zaangażowane społecznie albo historyczne. To często kino autorskie, intymne, takie, w którym reżyserzy opowiadają o własnych doświadczeniach – komentuje Bartosz Konopka, reżyser „Lęku wysokości”, który będzie można zobaczyć podczas festiwalu. Jego zdaniem polskie kino powinno spodobać się widzom z Zacho-

du, ponieważ jest w nim spora dawka humanizmu. W kinie z innych krajów panuje nurt apokaliptyczny, melancholijny, nastrój zwątpienia w człowieka. My mamy w sobie nadzieję. Zastanawiamy się nad ludzką kondycją i ciągle wierzymy w człowieka – dodaje Konopka. Wydarzenia festiwalowe w Zjednoczonym Królestwie zainauguruje projekcja wielokrotnie nagradzanego filmu „Joanna” Feliksa Falka (28 września Birmingham, 11 października Edynburg, 25 października Liverpool). To dramatyczna historia kobiety, która w okupowanej przez Niemców Warszawie opiekuje się opuszczoną kilkuletnią Żydówką. Z czasem obecność dziewczynki staje się dla Joanny źródłem strachu i cierpienia, a odruch serca zamienia się w przekleństwo. Czy to znaczy, że człowieczeństwo przegrywa z lękiem? „Joanna” to przewrotna opowieść o ważnych wyborach i losie, obdarowującym miłością, za którą trzeba zapłacić ogromną cenę, nakręcona i zagrana z nerwem i wrażliwością, właściwą twórcy tak głośnych filmów, jak „Wodzirej” czy „Był jazz”. Kolejny obraz festiwalu, który

#59 wrzesień/październik 2012

będzie można zobaczyć w Birmingham czwartego, a w Edynburgu 18 października, to „80

akcję wyprowadzenia z wrocławskiego banku 80 milionów związkowych pieniędzy, zanim

milionów” Waldemara Krzystka. Dolnośląska historia z czasów tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego portretuje młodych działaczy Solidarności, którzy organizują brawurową

konto zostanie zablokowane. Funkcjonariusze SB podążają za nimi krok w krok. W pasjonującą rozgrywkę zaangażowani zostają duchowni i… cinkciarze. Każda ze stron ma asy w

2b.nepco.org.uk

lskich filmów rusza ytyjskich rękawie. Miłośnicy bardziej osobistego kina będą mieli okazję obejrzeć wspomniany już „Lęk wysokości” Bartosza Konopki (12 października Birmingham, 25 października Edynburg, 10 listopada Oxford, 15 listopada Liverpool). Reżyser, skupiony na intymnych, rodzinnych relacjach, przyznaje, że opowieść zrodziła się z potrzeby zmierzenia się z sytuacją odejścia jego własnego ojca. Główny bohater robi karierę w telewizji, ma udane życie osobiste, gdy nagle dowiaduje się o poważnych problemach ojca. Czy umiemy poradzić sobie z lękiem przed bliskością z inną osobą?

mężczyznami. I wreszcie, 18 października w Birmingham, 1 listopada w Edynburgu i 15 listopada w Belfaście będzie można obejrzeć brawurową polsko-amerykańską produkcję „Wygrany”, w reżyserii Wiesława Saniewskiego. Nakręcony z rozmachem film opowiada historię utalentowanego amerykańskiego pianisty polskiego pochodzenia, który stracił w życiu wszystko: miłość, uznanie, karierę. Dzięki przypadkowemu spotkaniu z byłym profesorem matematyki bohater odnajduje własną drogę i prawdziwą miłość. Doskonałą grę aktorów (gwiazdorska obsada, m.in. Janusz Gajos, Woj-

Wg reżysera „Lęk wysokości” jest opowieścią o poszukiwaniu miłości. To męski melodramat, z trudnymi emocjami, które pojawiają się tylko pomiędzy

ciech Pszoniak, Grażyna Barszczewska, Robert Gonera) uzupełnia ścieżka dźwiękowa, w której obok utworów Chopina znalazły się np. przeboje Elvisa

Presley’a. W Glasgow, Edynburgu, Birmingham, Belfaście, Sunderland, Newcastle i Londynie, jak również w kanadyjskiej Ottawie oraz norweskim Oslo od września będą też mieć miejsce pokazy specjalne, czyli projekcje najlepszych polskich filmów krótkometrażowych, dokumentalnych i animacji. Ze względu na głębię i urok wizualny na szczególną uwagę zasługują obrazy powstałe w Studiu Andrzeja Munka, takie jak „Kawałek lata” Marty Mironowicz, pełna poezji i nostalgii animacja Grzegorza Wacławka „Poza starością” czy nagrodzone „Ciemnego pokoju nie trzeba się bać” Kuby Czekaja oraz wiele innych filmów, by wymienić tylko nominowaną do Oskara „Katedrę” Tomka Bagińskiego. Widzowie tegorocznej edycji festiwalu będą mieli także okazję zobaczyć wystawę polskiego plakatu filmowego „Plakat wyobraźni”, w ramach której zostaną pokazane afisze z okresu zimniej wojny przygotowane do filmów amerykańskich. O ich wyjątkowości zdecydowało zderzenie szarego polskiego socjalizmu oraz blichtru Hollywood. Sytuacja polityczna i ograniczony dostęp do materiałów dystrybutora sprawiły, że plakaciści mogli polegać tylko na własnej percepcji świata „zza żelaznej kurtyny”, co zaowocowało oryginalnym stylem. Wystawa obejmuje ponad 40 plakatów ta-

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

kich twórców, jak m.in. Edward Lutczyn i Henryk Sawka. Plakaty zostały zaprojektowane do filmów takich reżyserskich sław, jak Steven Spielberg, Alfred Hitchcock, Clint Eastwood i Francis Coppola. Więcej informacji na temat programu imprezy, która potrwa do grudnia, miejsc emisji filmów i dostępności biletów można znaleźć w rozbudowanym o interesujące wiadomości filmowe serwisie internetowym festiwalu www.playpoland.org.uk oraz na fan page’u festiwalu na Facebooku www.facebook.com/#!/ PlayPoland. Projekt jest dofinansowany ze środków: Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, Wspólnoty Polskiej, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Polskiego Konsulatu Generalnego w Edynburgu oraz Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Ottawie. Oficjalnymi sponsorami Play Poland Film Festival 2012 są Ryanair, MoneyGram, Justycja oraz Orfin Studio. Wśród patronów medialnych imprezy są m.in.: TVP Kultura, NK, Filmweb, Emito, Londynek, Fotka, Panorama, Polish Express, Dziennik Polski, Goniec Polski, Ipla, The Polish Observer, Magazyn Emigrant, Halo TV, Nowy Czas, Polacy, Strefa, Polska Plus, GazetaE, KobietaWUK, Doncaster4u, Nasz Express, a także media brytyjskie takie jak: The Skinny, MovieScope Magazine, Screen International, Eyeforfilm, Subtitledonline oraz Film-News. Wydarzenia festiwalowe wspiera kilkadziesiąt brytyjskich, polskich, irlandzkich, kanadyjskich oraz norweskich organizacji polonijnych, uniwersytetów, festiwali, wytworni i szkół filmowych.

#59 september/october 2012

Artykuł sponsorowany

Kompleksowa obsługa księgowa 2B: Pani Moniko, prowadzi Pani Polskie Biuro Księgowe w Newcastle i w Sunderland. Czym dokładnie się Pani zajmuje? Monika Skibińska: Nasza działalność nie ogranicza się jedynie do tych dwóch miast. Myślę, że można śmiało powiedzieć, że obsługuje całe North East, bowiem moi klienci to właściciele małych, średnich oraz dużych biznesów właśnie z tego regionu. Moja działalność polega głównie na kompleksowej obsłudze księgowej polskich firm, włączając w to rozliczenia podatkowe oraz rozliczenia z pracownikami. Prowadzimy również konsultacje dla osób, które mają zamiar rozpocząć działalność gospodarczą w UK. Doradzamy, jaką formę działalności wybrać, pomagamy w rejestracji i na życzenie klienta reprezentujemy go przed urzędem skarbowym. Jednym słowem dbamy o to, aby klient mógł się skupić na prowadzeniu biznesu i dążeniu do sukcesu, bez potrzeby zajmowania się rozliczeniami, pamiętaniu o terminach i śledzeniem coraz to zmieniających się przepisów podatkowych. 2B: Jakie były początki firmy PLGB? Jak długo istnieje ona na rynku? MS: Powstanie PLGB podyktowane zostało potrzebą rynku. Ponieważ jesteśmy narodem bardzo przedsiębiorczym, w przeciągu ostatnich kilku lat pojawiło się bardzo dużo małych oraz średnich polskich przedsiębiorców, którzy poszukiwali usług księgowych. Na początku zajmowałam się głównie doradztwem w zakresie rozpoczęcia działalności oraz rozliczeniami podatkowymi małych firm. W tej chwili nasza działalność

obejmuje wszystkie aspekty szeroko pojętej księgowości oraz obsługi podatkowej i kadrowej. Już od ponad 3 lat cieszymy się zaufaniem naszych klientów. 2B: Kim są najczęściej Pani klienci? MS: Nasi klienci to zarówno osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jak i średnie i duże firmy Ltd. Począwszy od firm sprzątających poprzez wszelkiego rodzaju

drobne usługi, skle-

#59 wrzesień/październik 2012

py, na dużych firmach budowlanych skończywszy. Obsługujemy w tej chwili ponad 20 polskich firm i liczba ta ciągle rośnie. Nasi klienci to firmy z Newcastle, Sunderland, Middlesbrough, Darlingt on, Hartlepool i Consett a nawet S z -

koc ji I Irlandii. 2B: Jak radzą sobie na rynku angielskim polscy przedsiębiorcy? MS: Radzą sobie świetnie. Pomimo niezbyt sprzyjającej koniunktury wielu naszych klientów z małych jednoosobowych firm zamieniło

2b.nepco.org.uk

się w firmy limited, stało się pracodawcami i przedsiębiorcami liczącymi się w swojej dziedzinie. Trzeba tutaj wspomnieć, że polscy fachowcy są bardzo cenieni za swój profesjonalizm oraz rzetelność i cieszą się coraz większym zaufaniem angielskich klientów. 2B: Jak można się z Panią skontaktować w celu skorzystania z usług PLGB? MS: Osoby, które chciałyby skorzystać z naszych usług lub potrzebują konsultacji mogą skontaktować się z nami telefonicznie pod numerem 07713118 830, mailowo info@ biuroksiegowe. co.uk lub odwiedzając naszą stronę www.biuroksiegowe.co.uk. Ponieważ w chwili obecnej jesteśmy na etapie zmiany siedziby naszej firmy, aktualny adres będzie można niebawem znaleźć na stronie internetowej. 2B: Jakie są powody, dla których postanowiła Pani wesprzeć festiwal kultury polskiej ‘Made in Poland”? MS: To była naturalna reakcja. Made in Poland Festival to jedno z wielu, o ile nie najważniejsze tego typu, wydarzenie w naszym regionie, które z roku na rok nabiera rozpędu i jest czymś bardzo pozytywnym z wielu powodów. Po pierwsze, mamy okazję pokazać, jak wiele mamy do zaoferowania, przybliżyć naszą kulturę osobom, które nie znając jej, nie do końca nas zawsze rozumieją. Zbliża do siebie również samych Polaków, daje szansę do nawiązania nowych znajomości i kontaktów. Poza tym to świetna zabawa. Pytania zadała: Danka Kudłacik

Artykuł sponsorowany / A sponsored article

Purchase: a piece of Polishness 2B: Nasze Targowisko [Our Marketplace] (www. naszetargowisko.com) is a website for Polish people in the UK, dedicated mainly to books. But statistically, Polish people read only one book a year... Marek Trybull, the founder and operator of the website: Naszetargowisko.com is a Polish online marketplace in the UK. It is similar to e-bay or allegro, but without auctions and charges. It is a place where Polish people can buy and sell both new and second hand things - not only books - but anything else that the law and website regulations allow. It just so

happens that at the moment the majority of the things are books. And do the Poles really read so little? Well, now they have no excuses, as here they can quickly and cheaply buy books in Polish. 2B: Where did the idea for the website come from? M.T.: Over two years ago I bought a book from one of the Polish online bookshops in the UK. I had to wait for over 4 weeks for the book because it was ‘travelling to me’ from Poland! Apart from that I couldn’t find Polish music and second hand Polish books anywhere in the UK. 2B: Are you idealists or busi-

nessmen? M.T.: Idealists with the makings of businessmen. In the future there may be some money in it but it does not drive us. We want to make it easier for Polish people to trade with each other and to create a space where you can purchase ‘a piece of Polishness’ - a book, film or music- without the need to wait 3- 4 weeks for it. The website is completely free and we do not charge any commission for either sales or photo galleries of the items. We do not limit the number of products that can be displayed. Naszetargowisko. com is 100% secure because all our payments are done via

PayPal. 2B; How do you differ from other websites of this type? M.T.: In the UK there is no other page like ours so we encourage everyone to visit naszetargowisko.com – let’s make history! 2B: Why have you decided to sponsor the ‘Made in Poland” festival? M.T.: We think it is a great idea and a way of spreading knowledge about Polish art, culture and customs. 2B: Thank you for the interview. Interviewer: Danka Kudłacik

Do nabycia: kawałek polskości 2B: Nasze Targowisko (www. naszetargowisko.com) to strona dla Polaków w UK poświęcona głównie książkom, a przecież Polacy statystycznie czytają tylko jedną książkę rocznie... Marek Trybull, założyciel i operator portalu: Naszetargowisko.com jest polskim targowiskiem on-line w UK. Jest to miejsce, gdzie Polacy mogą sprzedawać i kupować rzeczy, zarówno nowe, jak i używane. To odpowiednik e-Bay lub Allegro, tylko bez aukcji i bezpłatnie. Ale nie tylko książki – wszystko, na co pozwala prawo i regulamin strony. Akurat tak wyszło, że książek na chwilę obecną jest najwięcej. A czy Polacy naprawdę tak mało czytają? No cóż, teraz już nie mają wymówki, u nas można szybko i tanio kupić książki w języku polskim. 2B:Skąd wziął się pomysł na taką stronę? M.T.: Ponad dwa lata temu kupiłem książkę w pewnej polskiej księgarni on-line w UK, na którą czekałem ponad 4 tygodnie, ponieważ książka jechała do mnie z Polski! Poza tym nigdzie nie mogłem znaleźć pol-

skiej muzyki oraz używanych książek w UK. 2B: Jesteście idealistami czy biznesmenami? M.T.: Idealistami z zadatkiem na biznesmenów. W przyszłości może będą z tego jakieś pieniądze, ale nie jest to nasza myśl przewodnia. Chcemy ułatwić Polakom handel między sobą i stworzyć miejsce, w którym można nabyć „kawałek polskości” - książkę, film, muzykę - i nie czekać na to 3-4 tygodnie. Strona jest kompletnie bezpłatna, nie pobieramy żadnej prowizji od sprzedaży ani galerii zdjęć wystawianych rzeczy. Nie ograniczamy ilości wystawionych produktów. Naszetargowisko. com jest bezpieczne w 100 proc., ponieważ wszystkie płatności odbywają się za pomocą PayPal. 2B: Czym różnicie się od innych tego typu stron? M.T.: W UK nie ma drugiej takiej polskiej strony, dlatego zapraszam wszystkich na naszetargowisko.com - stwórzmy historię! 2B: Dlaczego zdecydowaliście się wesprzeć festiwal

„Made in Poland”? M.T.: Uważamy jest to wspaniały pomysł i sposób na rozpowszechnianie polskiej sztuki, kultury i obyczajów. 2B: Dziękuję za rozmowę. Pytania zadała: Danka Kudłacik

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

#59 september/october 2012

Mania biegania

16 września br. wystartował Bupa Great North Run. Jest to największy półmaraton w północno-wschodniej Anglii, który co roku przyciąga około 50 tys. (tak! pięćdziesiąt tysięcy!) uczestników. Są wśród nich zarówno dorośli, którzy biegną na dystansie 13,1 lub 5 km, jak i dzieci, które w zależności od kategorii wiekowej pokonują dystans miedzy 1,5 a 4 km jeden dzień przed głównym wyścigiem. Trasa maratonu wiedzie ulicami hrabstwa Tyne and Wear ze startem w Newcastle i metą w South Shields. W ubiegłym roku biegacze z ponad 40 krajów spotkali się w Newcastle, żeby kontynuować tradycje biegu, którego początki w regionie sięgają 1981 r. Pytamy czterech biegaczy amatorów z północno-wschodniej Anglii, po co im ten pot i łzy, co jedzą, gdy biegną i jak smakuje dotarcie na metę po ponad godzinnym biegu.

Imię: Jacek Chlaściak Lat: 34 Miejscowość: Newcastle upon Tyne Wspierana organizacja: Diabetes UK Zebrana kwota: 45 £ Brałem udział w Great North Run po raz… drugi, rok temu był pierwszy raz i złapałem bakcyla. Moje przygotowania do półmaratonu zaczęły się od… mniej więcej od maja, z małymi przerwami. W zależności od dostępnego czasu biegi do 10 km. Ten bieg był dla mnie wyjątkowy bo… na bieg przyjechali moi rodzice, a dodatkowo zdecydowałem się wspierać Diabetes UK z powodu choroby babci mojej żony i mojego taty. Atmosfera wśród uczestników na starcie była… ekscytująca, wszyscy oczekiwali startu z niecierpliwością, by moc w końcu ruszyć i radować się ze wszystkimi. Na trasie kibice… jak zwykle

wspierający i gorąco dopingujący. Myślę, że bez tak wielkiej rzeszy kibiców nie byłoby takiej wspanialej atmosfery. Mam takie poczucie, że w tym biegu nie jest ważne kto wygrywa, ale ogromny doping i emocje towarzyszące startowi. Każdy kto biegnie czuje się zwycięzcą. Najtrudniejsze dla mnie w tym biegu było… ostatnie 6 km. Dwa razy musiałem się zatrzymać z powodu skurczy mięśni i niemożliwości dalszego biegu. Aby nie opaść z sił w czasie biegu jadłem… raczej piłem, ale rozpuszczalna guma do żucia i kawałki pomarańczy podarowane przez kibiców podniosły mnie na siłach. W przyszłym roku… na pewno jeszcze raz wystartuję. Pomimo ogromnego wysiłku i bólu następnego dnia, na pewno warto i wszystkim polecam. Wszystkim, którzy myślą o przyłączeniu się do Great North Run w 2013… proponuję się dobrze przygotować. Z pewnością nie można tego biegu przebiec bez treningu, na który trzeba poświecić ok 2-3 miesięcy. Jeśli jesteś w stanie przebiec 10 km, to na pewno dasz radę. Nie myśl o czasie, w jakim to zrobisz. A ostatnia mila biegu jest niesamowita…

Brałam udział w Great North Run po raz… trzeci. Moje przygotowania do pólmaratonu zaczęły się od… zaczęło się od krótkich biegów, które wydłużałam. Oprócz tego dołączyłam się do lokalnego klubu biegaczy. Ten bieg był dla mnie wyjątkowy bo… biegłam dla organizacji która jest dla mnie bardzo ważna. Moj synek urodził się martwy i wiem, jak bardzo ważne jest wsparcie od osób, które przeszły to samo. Zebrane pieniądze pozwolą Newcastle Sands kontynuować to wsparcie (www. newcastle-sands.org.uk). Atmosfera wśród uczestników na starcie była… wspaniała, trochę nerwów, ale wszyscy byli w dobrym humorze. Na trasie kibice… byli SUPER! Rozdawali miski, ciastka, napoje, pomarańcze. Niesamowite! Najtrudniejsze dla mnie w tym biegu było… wyprzedzanie ludzi. Bo jak nogi ledwo niosą, to jest to spory wysiłek. Aby nie opaść z sił w czasie biegu jadłam … żelki, które miałam w torebce! Oprócz tego zjadłam pomarańcze i zamrożony sok,

Imię: Edyta Werońska-Bowles, Lat: 37 Organizacja wspierana: Sands (Stillbirth and neonatal death charity; szczególnie dla grupy Newcastle Sands), Kwota zebrana: 565 £

#59 wrzesień/październik 2012

2b.nepco.org.uk

który dostałam od „widzów”. W przyszłym roku… też chciałabym wziąć udział w Great North Run i pobić tegoroczny czas 2 godzin 16 minut i 37 sekund! Wszystkim, którzy myślą o przyłączeniu się do Great North Run w 2013… warto, a tak naprawdę trzeba, szczególnie jak się mieszka w Newcastle. Atmosfera jest wspaniała, biegnie się przez Tyne Bridge i ma się okazje zebrać pieniądze na ważne cele! Zebrała: Anna Fraszczyk Name: Corry Gellatly Age: 36 Charity supported: Jubilee Debt Campaign, Oxfam and Stop Aids Amount raised: £175 I took part in the BUPA Great North Run for the… first time. My preparations for the marathon started… in March, but got derailed by a knee injury. I did a lot of cycling cross-training to get fit instead of running. This half-marathon was unique for me because… it was my first. I had wanted to do it for quite a while, and was encouraged by a friend who is a very good runner and has finished in the top 250 the last two years. By comparison, I finished in the top 13,000! The atmosphere amongst the runners at the start point was… incredible, there was a great sense of anticipation and a lot of pent up energy! Supporters along the streets were… amazing, really doing their bit to help people along. In this race the most difficult

thing for me was… John Reid road, which is a long steady run uphill, between 10.5 - 12 miles; The last 800 meters were also really tough, because I had upped the pace for the last mile and those last meters seemed to go on forever. To keep me up and running during the half-marathon I drank… water and Powerade, even though it tastes horrible and makes your teeth furry, which was handed out at the side of the road. Next year… I’m aiming for 1:45! I’m hoping to run it with my brother, maybe for a Parkinson’s charity, as our Granddad suffered from the disease before he died. All people who are thinking about joining the GNR in 2013... I would recommend everyone to give it a go at least once; it’s a great experience, but also a serious challenge. If you are prepared to train and push yourself, then go ahead and do it! Name: Pauline Thomas Age: 31 Charity supported: ME North East Amount raised: £800 (with my running partner) I took part in the BUPA Great North Run for the… second time. My preparations for the marathon started… recently - only 5 runs before the event! This half-marathon was unique for me because… I ran together with my friend, trying to encourage her the whole way. The atmosphere amongst the runners at the start point was… friendly. Supporters along the streets were… brilliant, they are the best thing about the run. In this run the most difficult thing for me was… all the queuing before and after the event. To keep me up and running during the half-marathon I ate/ drank… oranges given out by the crowd and water, energy drinks and jelly babies given out by the sponsors. Next year… I can’t do it because my joints don’t like running! All people who are thinking about joining the GNR in 2013… DO IT. It is loads of fun and the crowd and the bands give you the energy you need to get round.

Dolma w „kąpieli” Faszerowane liście z winogron w wodzie (przepis uzbecki) Składniki: 225 gramów ryżu 700 g mielonej wołowiny lub baraniny ½ łyżki soli ½ łyżki kminku ½ łyżki kolendry w proszku trochę pietruszki lub kolendry 1 posiekana cebula 2 łyżki oliwy z oliwek (chociaż lepszy byłby tłuszcz z ogona baraniego) liście winorośli

Przygotowanie: Wymieszaj mięso mielone z przyprawami, solą i ziołami. Zawiń kulki mięsne w liście z winogron. Włóż wszystko do miski i dodaj oliwę z oliwek (lub tłuszcz barani). Włóż miskę do garnka z gotującą się wodą tak, żeby poziom wody był poniżej krawędzi miski. Przykryj i zmniejsz ogień pod garnkiem. Zostaw na około 40 minut do 1 godziny. Gotową potrawę można poznać p o pysznym aromacie. Wyłącz ogień, podnieś p r z y kr y wkę.

Zobaczysz liście z winogron w wywarze „z kąpieli”. Przełóż je na talerz, dodaj odrobinę oliwy z oliwek lub kilka kropel z cytryny. Można serwować z jogurtem albo kwaśną śmietaną w zależności od upodobań. W przypadku trudności w znalezieniu świeżych liści winorośli, można wykorzystać liście z puszki. Svetlana Rakhimova (tłum. DK)

INGREDIENTS 1 cup white rice, 700 g beef or lamb minced meat 1/2 tsp salt 1/2 tsp cumin 1/2 tsp coriander (powder) a few sprigs of green parsley or coriander 1 chopped onion, 2 tbsp. olive oil (although melted sheep/lamb tail fat would be better) Vine leaves PREPARATION Mix the mince meat with spices and salt and herbs. Wrap meat balls in vine leaves. Put them in a bowl and add the olive oil (or a dollop of lamb fat). Put the bowl in a pan of boiling water so that the water level is below the edges of the bowl with stuffed vine leaves. Tightly close the pan with a lid and lower the heat.

Leave for approximately 40 min to 1 hour. You will know when it’s ready by the delicious smell of the cooked dolma. Turn off the heat, open the lid. You will see your dolma shiny and in a little soup, which condensed from the boiling “water-bath”. Remove and place on a serving plate. Drizzle with olive oil, and

if desired, sprinkle with a little fresh lemon juice or yogurt or soured cream as you wish. Canned vine leaves will do if you can’t find fresh. Svetlana Rakhimova

Dolma in „water-bath” Stuffed vine leaves in a “water-bath” (Uzbek recipe)

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

#59 september/october 2012

Ona t umie gadać futb lu! Z Kay Murray, prezenterką telewizji Real Madryt TV, na temat piłki nożnej, „Królewskich” i dziennikarstwa rozmawia Łukasz Samek.

2B: Bardzo proszę o przedstawienie swojej osoby czytelnikom magazynu 2B? Kay Murray: Nazywam się Kay Murray. Urodziłam się i wychowałam w Middlesbrough. Obecnie mieszkam w Madrycie, gdzie pracuję jako dziennikarka dla oficjalnego kanału telewizyjnego Real Madryt TV. Wszystko zaczęło się od pasji do futbolu, którą odkryłam w sobie gdy miałam 6 lat, wtedy to mój dziadek zaczął zabierać mnie na stadion Ayresome Park na mecze Middlesbrough FC. Później nadeszły Mistrzostwa Świata w 1990 r. we Włoszech i poczułam, że to jest właśnie to co chcę robić w życiu. Chęć bycia blisko futbolu wciągnęła mnie bez reszty! 2B: Z czego jesteś najbardziej dumna jako dziennikarka? KM: Byłam współgospodarzem rozdania nagród dla najlepszych piłkarzy na świecie – FIFA Ballon D’or. Uroczystość odbyła się w styczniu w Szwajcarii, i wspólnie z Ruudem Gullitem miałam przyjemność poprowadzenia gali. To było niesamowite przeżycie i swego rodzaju ukoronowanie mojej dotychczasowej pracy dziennikarskiej. 2B: Jak wygląda Twój typowy dzień w pracy? Co w Twojej pracy najbardziej Cię ekscytuje? KM: Życie dziennikarza jest bardzo zróżnicowane. Jeśli nie pracuję przy porannych wiadomościach, nie produkuję programu lub mam wolne od prowadzenia Extra Time; to wtedy obserwuje zespół jak trenuje i przeprowadzam z zawodnikami wywiady. W dniu meczu, zanim ustawię się na stanowisku dla dziennikarzy przy murawie, po tej stronie na którą atakują zawodnicy Realu Madryt, przeprowadzam wywiady z fanami oraz przygotowuję przegląd informacyjny. Później przenoszę się do mix zone, aby porozmawiać z zawodnikami i wracam do studia, aby wszystko zmontować. Tak wygląda dzień gdy gramy u siebie. Jeśli mecz jest wyjazdowy zazwyczaj wszyscy

spieszymy się na samolot powrotny. Czasem zdarza się, że mam możliwość wbiec na boisko lub lecieć prywatnym samolotem do Szwajcarii z kapitanem Mistrzów Świata! Najlepszym momentem mojej pracy jest oczywiście oglądnie meczów i zdobywanie trofeów. 2B: Opowiedz o największych gwiazdach Realu Madryt. KM: Są bardzo popularni w porównaniu do reszty piłkarskiego świata, ale bardzo dobrze się z nimi pracuje dzięki temu, że są bardzo miłymi ludźmi. Z zewnątrz wydawać by się mogło, że życie piłkarzy jest łatwe, ponieważ zarabiają olbrzymie pieniądze, odnoszą sukcesy i są słynni, ale żeby to wszystko osiągnąć trzeba wiele samozaparcia i poświęcenia. Poza tym, znajdują się bezustannie pod olbrzymią presją, cały czas wystawieni na komentarze opinii publicznej. Zawodowi piłkarze to tacy sami ludzie jak my, pełni normalnych emocji, których my także doświadczamy. 2B: W sezonach 2009/10 i 2010/11 w kadrze Realu Madryt znajdował się polski bramkarz Jerzy Dudek. Czy możesz powiedzieć kilka słów na Jego temat? KM: Tak. Jerzy jest obdarzony imponującą osobowością i niesamowitym charakterem. Przeprowadziłam z nim niezliczoną ilość wywiadów, a jeden z nich obejmował najważniejsze momenty z finału Ligi Mistrzów z 2005 roku, w którym opowiadał o tym jak się czul tej nocy oraz zdradził trochę szczegółów z szatni. Był bardzo dumny z tego, że jest Polakiem oraz z faktu, że Polacy odwiedzają Santiago Bernabeu, aby zobaczyć jak gra. 2B: Podróżowanie to część Twojej pracy. Jakie są Twoje ulubione miejsca, które odwiedziłaś? Czy miałaś już okazje zobaczyć Polskę? KM: W Hiszpanii uwielbiam Sewillę. Natomiast jeśli chodzi o podróżowanie poza Hiszpanią, to moim ulubionym miejscem są Włochy, zwłaszcza jeśli chodzi o wycieczki związane z piłką noż-

#59 wrzesień/październik 2012

ną. We Włoszech można wszędzie spotkać się z olbrzymią kibicowską pasją. Nie byłam jeszcze w Polsce, ale mam polskich znajomych, więc jestem pewna, że wkrótce odwiedzę wasz kraj. 2B: Kay, odniosłaś wiele sukcesów zawodowych. Jaką radę dałabyś młodym ludziom którzy właśnie rozpoczynają swoją karierę zawodową? KM: Zawsze wierzcie w siebie i nigdy nie pozwólcie sobie wmówić, że czegoś nie potraficie zrealizować. Nie wszystko można osiągnąć natychmiast, ale zawsze należy podążać za tym, co podpowiada serce i bezwzględnie nigdy nie można się poddawać. Nie jest łatwo zrealizować swoje ambicje, ale ciężkie wyzwania budują charakter i wzmagają determinację, a poprzez to osiągnięty efekt daje więcej satysfakcji. Próbujcie się wyróżniać i znaleźć swoją niszę, to pozwoli Wam wybić się z tłumu. Na początku kariery warto pomyśleć o wolontariacie, gdyż często jest to niezbędne, aby nabyć potrzebne doświadczenie na dalszą drogę zawodową. 2B: Opowiedz o swoim zaangażowaniu w prace organizacji charytatywnej. KM: Wspólnie z prezenterką BBC Breakfest Steph McGovern zakładamy organizację charytatywną, ale zanim zainaugurujemy jej działalność nie chce za dużo mówić na ten temat. Celem organizacji będzie inspirowanie i pomaganie młodym osobom z Teesside. 2B: Jesteś znana z olbrzymiego zamiłowania do Middlesbrough? Co sprawia, że to miejsce jest takie szczególne. KM: Wyjątkowi są ludzie. Ludzie z Middlesbrough mają specyficzne poczucie humoru, często rozumiane jedynie przez mieszkańców tego regionu. Ze względu na pracę dużo podróżuje po świecie, lecz nigdzie nie jest mi tak dobrze jak u siebie w domu. Wracam do Teesside tak często jak jest to tylko możliwe i jestem

2b.nepco.org.uk

dumna z mojego akcentu. Akcent ludzi z Middlesbrough jest tak wyróżniający, że ciężko pomylić go z innym. Poza tym to piękny zakątek świata, z mnóstwem pięknych okolicznych wiosek i miasteczek. 2B: Wielu naszych czytelników przeprowadziło się do North East z różnych części świata? Czy mogłabyś wskazać swoje ulubione miejsca w North East. KM: Moim ulubionym miejscem w Anglii jest Whitby. Jest tam mnóstwo ciekawych miejsc do zobaczenia, które przywołują wiele wspomnień z mojego dzieciństwa. Uwielbiam również takie miejsca jak Sheepwash w North York Mors i Saltburn, które są idealne na długie spacery po plaży. 2B: Jakie jest Twoje hobby? KM: Kocham biegać i robię to tak często jak to tylko możliwe. Poza tym uwielbiam czytać powieści i rysować. 2B: Bardzo dziękuję za poświęcony czas.

She can talk ab ut f tball Real Madrid TV presenter, Kay Murray talks about football, Real Madrid and journalism in an interview with Lukasz Samek.

2B: Could you introduce yourself to 2B readers? Kay Murray: I’m Middlesbrough born and bred, but now live in Madrid, Spain, where I work as a Broadcast Journalist for Real Madrid’s official club channel, Real Madrid TV. My passion for football stems back to the age of 6, when my granddad started taking me to see Middlesbrough play at Ayresome Park. Then came Italia 90 when I was just 9 years old and that was it, I was hooked! 2B: What’s your proudest moment as a journalist? KM: Co-presenting the FIFA Ballon D’or in January of this year with Ruud Gullit in Switzerland. It was such an amazing experience and felt like the icing on the cake for all the hard work I have put in over the years in my career in football broadcasting. 2B: What’s your typical day at work? What is the best part of your job? KM: It is extremely varied. My working week depends on the day. If I am not working on the morning news shift or the production and hosting of the twice-

-weekly talk show I present, Extra Time, then I am out watching the team train or doing player interviews and sound bites. Match days involve interviewing the fans and working on a match preview before positioning ourselves pitch side at whichever end Real Madrid are attacking. Once that’s done, we hotfoot it to the private mixed zone to catch up with our players for an interview and then it’s back to the TV to cut it all. That’s if we’re not away from home and then it’s usually a mad rush to make the team flight in time after the game! On a brilliant, brilliant day I may just find myself invading a pitch or sat on a private jet to Switzerland with the World Cup winning captain! But the best part of the job is of course, watching the football and the trophy wins. 2B: Could you describe in few sentences the biggest stars of Real Madrid? Well they are super famous to the rest of the football world, but they are all easy to work around and are actually nice people too. There’s a side you don’t see to these football superstars. On the outside, people often assume that their lives are easy because they earn millions and are successful and famous, but there are a lot of sacrifices that have to be made to be at this level as a sportsman and they are under a lot of pressure and public scrutiny all the time, which a lot of people seem to forget. Underneath it,

they are just human beings like the rest of us and are not immune to the normal emotions that the rest of us feel. 2B: In seasons 2009/10 and 2010/11 goal-keeper Jerzy Dudek played for Real Madrid. Could you tell us something more about Jerzy? KM: Jerzy was one of the biggest and best characters I have ever worked with in football. I carried out numerous interviews with him, one of which involved watching the 2005 Champions League final highlights with him, while he talked through how he felt that night and told us some of the behind-the-scenes stories. He was very proud to be Polish and to have the Polish fans come to the Bernabeu to see him play. 2B: Travelling is part of your job. What’s your favourite place? Did you have a chance to visit Poland? KM: In Spain I love Sevilla, but when it comes to travelling outside of Spain, then my favourite place is Italy, especially when it comes to football trips due to the passion the fans display there on Champions League nights. I have yet to visit Poland but I have a number of Polish friends and I’m sure I’ll get there soon enough. 2B: Kay, you are a very successful person. What kind of advice you would like to give to young people, who aren’t sure what to do? KM: To always believe in yourself and never let anyone tell you that you can’t do something. You don’t need all the answers now, but always follow your heart and never give up. It is not always easy to achieve your ambition, but it’s the knock backs and tough times that build your character and determination, and make the end product all the more rewarding. Also, try and make yourself stand out in your field and look for a niche; this sets you apart from others. In the beginning of many careers, you find yourself volunteering or carrying out work experience, but this can often be essential and will allow you to learn so much

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

more about your trade as it is hands-on experience. 2B: Could you tell us abort your involvement in different charity works? KM: BBC Breakfast presenter Steph McGovern and I are setting up a charity, we are not saying too much just yet until we launch it, but it is being set up with the aim of inspiring and helping Teesside’s youngsters to be the best they can be in life. 2B: You are known as a person who loves Middlesbrough. What makes Middlesbrough so special? KM: Its people; People from Middlesbrough boast a sense of humour like no other, one that is instantly, and sometimes only, understood by people from the region. I’ve been lucky enough to travel the world with my job, but there’s no place like home and there are no people like our own. I come back to Teesside as much as I possibly can and I’m proud to have kept my accent. It’s such a distinctive accent that there’s no mistaking it when you hear it. It’s a beautiful part of the world as well, with so much scenery surrounding the town in nearby towns and villages. 2B: A lot of our readers moved to North East from different countries. Could you recommend your f avo u r i t e s places in North East? KM: Whitby is actually my favourite place in England, there’s so much to see there and it holds some very special childhood memories too. I also love places such as Sheepwash in the North York Moors and Saltburn for long walks on the beach. 2B: What’s your hobby? KM: I love running and get out as much as possible. I also love to read novels and draw. 2B: Thank you for your time.

#59 september/october 2012

Mimo tak poważnych ubytków kadrowych manager zespołu Damon Shaw pozyskał na ich miejsce młodych, utalentowanych zawodników z Teesside, mając na celu budowanie zespołu i ustabilizowanie składu na wiele sezonów. Shaw zaufał także wielu zawodnikom wywodzącym się z klubowej szkółki. Jednym z nich jest Bradley Mills, 16–letni zawodnik powołany niedawno

na konsultacje narodowej kadry futsalu. Mills zadebiutował w barwach Boro pod koniec ubiegłego sezonu oraz zdobył bramkę w finałach. Zawodnik ten z pewnością będzie decydował o sile zespołu w nadchodzących sezonach. W czasie gdy Mills przebywał na zgrupowaniu kadry, jego klubowi koledzy odnieśli imponujące zwycięstwo 10:4 z Leeds. Mecz udowodnił, że nowi zawodnicy są już gotowi wziąć na swoje barki trudy nadchodzącego sezonu. Boro oczekuje powrotu do składu dwóch zawodników: Theo Furnessa i Bena Eversona, którzy obecnie występują w lidze islandzkiej. Wymienieni zawodnicy nie będą dostępni na początku sezonu, lecz manager zespołu nie obawia wystawić młodych futsalowców do pierwszego składu. „Mecz z Sheffield będzie chrztem bojowym dla nowych zawodników i nie powinniśmy wywierać na nich zbyt dużej presji. Być może minie trochę czasu, nim młodzi zawodnicy przywykną do standardów rozgrywek ligowych, lecz w dłuższej perspektywie czasowej jestem pewien, że ci zawodnicy mają odpowiednie umiejętności” - powiedział Damon Shaw. Mecz inaugurujący sezon futsalowy pokaże czego będzie można oczekiwać od drużyny w tym sezonie. W przedsezonowych rozważaniach, specjaliści wskazują drużynę Sheffield jako faworyta do wygrania dywizji. Niezależnie od wyniku, nadchodzący sezon będzie bardzo ciekawy dla najpopularniejszego zespołu futsalu w kraju. Więcej na temat zespołu znaleźć można na stronie www.BoroFutsal.com i profilu www.facebook. com/BoroFutsal Łukasz Samek

The new season coming soon!

Już wkrótce nowy sezon!

Middlesbrough Futsal Club przygotowuje się do rozpoczęcia kolejnego sezonu futsalowego. Inauguracja FA National League nastąpi 23 września meczem z Sheffield. W ubiegłym sezonie Boro zakończyło rozgrywki regionalne na drugim miejscu, a w finałach przegrało jedynie z późniejszym mistrzem kraju - drużyną Helvecia. Przed sezonem drużynę opuściło kilku podstawowych zawodników: Ernesto Casan, Marc Caballeria, Samu Gallego, najlepszy strzelec ubiegłego sezonu Mikey Roberts oraz bramkarz Elliot Brown.

Middlesbrough Futsal Club are preparing for another tilt at silverware when they open their FA National League campaign against Sheffield on September 23rd. Boro enjoyed a solid season last year, finishing second in their regional league and only losing out to eventual winners Helvecia at the national finals.

Boro have lost a number of experienced players over the summer with Spaniards Ernesto Casan, Marc Caballeria and Samu Gallego all moving on as well as last season’s top scorer, the experienced Mikey Roberts and ‘keeper Elliot Brown. However, manager Damon Shaw has moved quickly to replace them with a torrent of rising Teesside talent as he seeks to build a team squad bursting with local players that he can develop over a number of years. Shaw has put his faith in a number of players

from the club’s flourishing academy setup and the early signs look promising. Bradley Mills, 16, is one prospect who has already been rewarded for the potential he’s shown with a call up to the England development squad. Mills made his Boro debut at the end of last season and even scored in the national finals. He is set to play a key role in the coming season. Whilst Mills was away on international duty, his team mates impressed in a 10-4 pre-season victory away to Leeds in a performance that showed the new faces are ready for the campaign ahead. Boro are hoping to welcome back Theo Furness and Ben Everson who are currently playing football in the Icelandic top flight. They will not be available for the start of the season but Shaw is not afraid to throw his youngsters straight in. He said: “Sheffield will be a baptism of fire for some of the new players and we shouldn’t put pressure on them. It could take a while for the boys to get used to national league futsal, but long term I am confident they’ll have what it takes.” The opening game of the season is sure to be a clear indicator of what Boro can expect to achieve this season when they come up against a Sheffield side that on paper appear to be the strongest team in the division. Regardless, it is sure to be another roller coaster season for the country’s most supported futsal team. To find out more about Middlesbrough Futsal Club visit www. BoroFutsal.com and www.facebook.com/BoroFutsal Łukasz Samek

DARMOWE BILETY

FREE TICKETS

KONKURS

To be in with a chance of winning a rare Middlesbrough Futsal Club shirt, simply answer the following question: Where do Middlesbrough Futsal Club play their home games? Send the answer to: lukasz@borofutsal.co.uk (deadline 15th October).

Jeśli chcesz otrzymać darmową wejściówkę na następny mecz ligowy napisz maila ze swoim imieniem, nazwiskiem i numerem telefonu na adres: lukasz@borofutsal.co.uk. Na jeden adres mailowy przypada jeden bilet.

Wygraj koszulkę Middlesbrough Futsal Club! Odpowiedz na pytanie: Gdzie swoje mecze rozgrywa zespół Middlesbrough Futsal Club? Odpowiedzi prosimy przesyłać do 15 października na adres: lukasz@ borofutsal.co.uk

#59 wrzesień/październik 2012

If you want to get a free ticket for the next home game send email with your name and telephone number to: lukasz@ borofutsal.co.uk (one ticket per email address).

2b.nepco.org.uk

COMPETITION

Fancy joining us? Write to: 2B@nepco.org.uk

#59 september/october 2012