คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ

คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ

เกริ่นน�ำ

งานบริ ก ารก็ อ ย่ า งหนึ่ ง ส่ ว นการเป็ น คนรั บ ใช้ นั่ น มั น ก็ อี ก เรื่อง ความคิดที่ว่าเหล่าผู้ดีมียศถาบรรดาศักดิ์นั่งๆ นอนๆ อยู่บนเก้าอี้ ยาวแล้วดีดนิ้วเรียกใครต่อใครกลายเป็นเรื่องน่าหัวเราะไปแล้วละครับ การให้บริการเป็นเรื่องของการแลกเปลี่ยนทางธุรกิจมากกว่านั้นเยอะ ทั้ง สองฝ่ายจะมาเจอกันก็เพราะว่าต่างคนต่างมีสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการ และ มันก็เหมือนการแลกเปลี่ยนทางธุรกิจอื่นๆ ตรงที่ว่า ถ้าวางยุทธศาสตร์ ไว้สักนิดกับคิดถึงใจเขาใจเราอีกสักหน่อย เราก็จะได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด เมื่อไม่นานมานี้ ลูกค้าคนหนึ่งของผมต้องการความช่วยเหลือใน การออกเดตครั้งส�ำคัญ จอร์แดนได้รับการติดต่อให้ไปออกรายการโชว์ชื่อ เดอะ มิลเลี่ยนแนร์ แมตช์เมกเกอร์1 และเขาก็อยากให้การปรากฏตัวใน จอทีวีของเขาสะท้อนบุคลิกและตัวตนของเขาออกมา ผมได้ช่วยหาทาง ให้จอร์แดนเข้าไปในที่เที่ยวเริ่ดๆ และฮอตฮิตที่สุดในแมนฮัตตันมานาน แล้ว และผมก็ยินดีที่ได้ช่วยเขา เขาท�ำทุกอย่างที่เราคาดว่ามหาเศรษฐี หนุ่มๆ จะท�ำ แต่ก็ไม่กลัวที่จะยอมรับว่าทั้งหมดนี้เป็นสิ่งแปลกใหม่ส�ำหรับ 1

The Millionaire Matchmaker หรือนักจับคู่เงินล้าน-ผู้แปล คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 13

เขา เขาไม่ได้เสแสร้งท�ำเป็นเฉยเมยราวกับคาดว่าทุกอย่างจะเกิดขึ้นเอง เหมือนร่ายมนต์ แต่เขาซาบซึ้งยินดีกับมัน ผลที่ได้ก็คือ เขาสร้างความ ประทับใจและท�ำให้คนข้างหลังปลาบปลื้มมีก�ำลังใจทุกหนทุกแห่ง จอร์แดนไม่ได้มีคนรับใช้ และเขาก็ไม่จ�ำเป็นต้องมีคนเหล่านั้นด้วย เพราะเขา ท�ำให้ใครต่อใครยินดีที่จะบริการเขาอย่างสุดก�ำลังไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม เราหารือกันว่าเดตในฝันควรจะเป็นยังไงบ้าง หลังจากขีดฆ่าไอเดีย ดิ่งพสุธา โยนบอลเปิดเกมการแข่งขันเบสบอลของทีมแยงกี้ หรือจ้างแช็ค2 มาเล่นเกมด้วยกันแบบสองต่อหนึ่งของเขาแล้ว ผมก็เกลี้ยกล่อมให้เขา เชื่อว่าไปเที่ยวแฮมป์ตันแบบเช้าไปเย็นกลับคงจะเป็นตัวเลือกที่น่าเชื่อถือ กว่าส�ำหรับการออกเดตในรายการเรียลลิตี้โชว์ แถมงบฯ เขาก็มีไม่อั้นจน ท�ำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ผมรู้ว่าการนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปอีสต์แฮมป์ตันซึ่งกินเวลาสี่สิบนาที สนุกกว่าขับรถไปจากนครนิวยอร์กเป็นเวลาสองชั่วโมงครึ่งมาก แล้วผม ก็รู้ด้วยว่าเฮลิคอปเตอร์ล�ำใหม่เอี่ยมอ่องยิ่งท�ำให้น่าทึ่งเข้าไปใหญ่ ผม ตั้งหน้าตั้งตาโทรศัพท์จนเจอบริษัทเช่าเหมาล�ำที่มีเฮลิคอปเตอร์รุ่นเบล 407 ล�ำใหม่มันวับ บริษัทตั้งอยู่ที่เทเทอร์โบโร ห่างออกไปสี่สิบห้านาที จอร์แดนคงไม่นึกจะบอกให้พวกเขาขนย้ายเครื่องมายังลานจอดเฮลิคอปเตอร์ที่วอลล์สตรีตหรอก และเขาก็ไม่จ�ำเป็นต้องท�ำเองด้วย เพราะผมจัด การให้เสร็จสรรพ ทั้งหมดที่เขาต้องรู้ก็คือ พวกเขาจะออกจากวอลล์สตรีต ตอนเที่ยงเท่านั้น ภายในเฮลิคอปเตอร์เหมือนออกแบบมาส�ำหรับเจมส์ บอนด์ คู่ เดตของจอร์แดนมองเขาอย่างจับสังเกตว่าตัวเธอเองควรจะมีปฏิกิริยา ยังไงดี เธอกังวลว่าควรจะท�ำท่าเหมือนคุ้นเคยกับการไปไหนมาไหนด้วย เฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวแบบนี้รึเปล่า แต่จอร์แดนไม่ได้พยายามกลบเกลื่อน 2

Shaquille Rashaun O’Neal หรือ Shaq นักบาสเกตบอลเอ็นบีเอที่มีชื่อเสียง ที่สุดคนหนึ่งของอเมริกา-ผู้แปล

14 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

อาการลิงโลดของเขาเลย ซึ่งมันช่างเข้ากับเธอที่ท�ำท่าตื่นตะลึงพรึงเพริด ไปด้วยอีกคน พอลงจอดที่อีสต์แฮมป์ตัน รถลิมูซีนก็มารับทั้งคู่แล้วพาไปวูลฟ์ เฟอร์ เอสเตต ไร่องุ่นที่สวยที่สุดในลองไอส์แลนด์ ที่ผมวางโปรแกรมให้ ทั้งสองคนได้ชิมไวน์ท่ามกลางแถวต้นองุ่น ผมหว่านล้อมให้อีสต์แฮมป์ตัน กูร์เม่ต์ยอมปรับเปลี่ยนนโยบายไม่บริการส่งอาหารนอกสถานที่เพื่อ ยกเว้นให้จอร์แดนไว้คนหนึ่ง แล้วเขาจึงได้ดื่มด�่ำกับมื้อกลางวันสุดพิเศษ ที่มีคนมาเสิร์ฟถึงกลางไร่ ทุกๆ อย่างที่วางแผนด�ำเนินไปอย่างราบรื่น ไร้อุปสรรค ค่าใช้จ่ายส�ำหรับวันนี้ของเขาอยู่ที่ 10,000 ดอลลาร์เศษๆ แต่ผม ท�ำให้มันรู้สึกเหมือนหนึ่งล้านดอลลาร์เลยทีเดียว นี่ละข้อแตกต่างของ บริการที่ดีกับบริการชั้นเลิศ คุณได้มากกว่าที่จ่ายไป ผมไม่จ�ำเป็นต้อง จัดการให้แน่ใจว่าเฮลิคอปเตอร์ล�ำนั้นใหม่ที่สุดในฝูง ไม่จ�ำเป็นต้องศึกษา เส้นทางจากท่าจอดเฮลิคอปเตอร์ไปยังไร่วูลฟ์เฟอร์กับคนขับรถลิมูซีนเลย แต่ผมก็ตั้งใจนัดพบผู้จัดการทั่วไปของไร่เพื่อดูว่าโต๊ะของจอร์แดนควรจะ จัดไว้ตรงไหนแน่ แล้วก็ไปตรวจดูตอนเขาจัดอาหารกลางวันด้วยตัวเอง ผมทิ้งงานอื่นมาคอยเช็กทุกเรื่องกับผู้อ�ำนวยการด้านการตลาดของไร่องุ่น ตลอดเดตนั้น จอร์แดนไม่มีวันคิดอะไรถี่ถ้วนชนิดเก็บทุกรายละเอียดแบบนี้ คน ในภาคบริการเก่งเรื่องให้บริการมากกว่าลูกค้าที่ขอรับ การบริการที่ดี ที่สุดคือการให้สิ่งที่คุณต้องการ หรือแม้แต่ให้ในสิ่งที่คุณไม่รู้ตัวด้วยซ�้ำ ว่าคุณต้องการ ระหว่างเดต จอร์แดนส่งข้อความสั้นๆ มาให้ผมว่า “เหมือนอยู่ใน หนังเลย” การท�ำให้รายการเรียลลิตี้โชว์ทางทีวีกลายเป็นความโรแมนติก แบบฮอลลีวู้ดก็เหมือนมนต์มายาอย่างหนึ่ง แล้วก็เป็นเวทมนตร์ที่ผมยินดี จะร่ายยิ่งกว่าอะไร พวกเขาว่ากันว่านักมายากลที่ดีไม่มีวันเปิดเผยความ ลับ แต่ผมก็ก�ำลังจะท�ำแล้วนี่ไง... คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 15

บทที่ 1

อัลมอนด์เกดดอน

เราไม่ได้ขายเนื้อสเต๊ก แต่เราขายความร้อนฉ่าของมันต่าง หาก

ไม่มีอาคารที่พักแห่งไหนอีกแล้วที่จะร้อนฉ่าไปกว่าตึกเซไตวอลล์ สตรีต ซึ่งใจกล้าพอจะให้ค�ำนิยามของตัวเองไว้ว่า “คอนโดมิเนียมที่มี เอกสิทธิ์ที่สุดในโลก” แถมยังมีชื่อเสียงที่รับกับค�ำพูดนั้นอีกต่างหาก ที่ล็อบบี้มืดสลัวเหมือนไนต์คลับ คลอเสียงดนตรีแนวบุดด้าบาร์ แว่วอยู่แผ่วๆ กรุ่นกลิ่นหอมเย้ายวน เราบอกไม่ถูกเลยว่ามันคือกลิ่นดอก การ์ดีเนียสด หรือว่าพวกเขาจุดเทียนหอมไว้กันแน่ แต่ที่มั่นใจได้ก็คือ มันหอมมากจริงๆ และยังให้ความรู้สึกของความร�่ำรวยหรูหราอย่างที่สุด ด้วย พรมผ้าไหมผืนสวยวางเรียงรายอยู่บนพื้น บนก�ำแพงประดับประดา ด้วยเครื่องประดับอัญมณีสไตล์ชนเผ่าชิ้นมหึมาในกรอบที่ยื่นออกมาจาก ผนังเกือบหนึ่งฟุต เราแทบจะจินตนาการเห็นภาพสาวเพลเมทสวยๆ จาก หน้านิตยสารเพลย์บอยในชุดนอนสวยหรูสูบบุหรี่แกล้มคาเวียร์นอนระทวย อยู่บนโซฟาในล็อบบี้แน่ๆ คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 17

บริษัทคองเซียร์จของผมยกบริการคองเซียร์จออกจากโรงแรมเข้า ไปในตึกหรูๆ มานานแล้ว แต่ในความหรูมันก็ยังมีความหรูกว่า และ พอพูดถึงความสัมพันธ์ที่เรามีต่อตึกทั้งหลายแหล่แล้วละก็ เรามักจะได้ “สาวแสนดี” อย่างเบ็ตตี้มาดูแล แต่เราไม่เคยได้สาวสวยเซ็กซี่ดูดีเตะตา แบบเวโรนิก้า1เลยสักครั้ง และตึกเซไตก็เป็นเวโรนิก้าอย่างไม่ต้องสงสัย บ่อยครั้งการเป็นคองเซียร์จคือการพยายามหาทางเข้าไปในเขตหวงห้าม หลังเชือกก�ำมะหยี่ แต่การฉกตึกเซไตมาครองเทียบได้กับกระโดดข้าม เชือกแล้วยึดเอาอาณาเขตตรงนั้นไว้ซะเลย เราจะได้ไม่ต้องอยู่ในฝั่งที่ ต้องกระเสือกกระสนหาทางเข้าไปอีกแล้ว แต่ยังจะอยู่ในต�ำแหน่งที่เป็น ผู้ตัดสินใจว่าใครจะได้ผ่านเข้ามาด้วย ผมอยากยื่นแผนธุรกิจตั้งแต่ตึกเซไตจะเปิดท�ำการครั้งแรกแล้ว ด้วยซ�้ำ แต่มันยากเหลือเกินที่จะหาเวลานั่งลงจดจ่อกับมัน เหล่าคองเซียร์จท�ำอะไรต่อมิอะไรมากมายหลายอย่างก่อนเก้าโมงเช้า มากกว่าที่ คนทั่วไปจะท�ำทั้งวันเสียอีก ในระหว่างที่ผมกับพนักงานของผมประชุม กัน เราก็หารือกันเรื่องท�ำนองว่า ผ้าอนามัยออร์แกนิกแบบซึมซับมีแบบเดียวเท่านั้นรึเปล่า (มีแบบ เดียวงั้นเหรอ สั่งมาลังหนึ่งก็แล้วกัน) มิสสเตราส์อยากให้ร้านเชาเบลล่าส่งสลัดกับไก่ย่างมาที่อพาร์ต เมนต์ของเธอทุกเที่ยงวันอังคารกับวันศุกร์ แต่เชาเบลล่ายังไม่เปิดตอน เที่ยง แล้วก็ไม่ส่งตามบ้านด้วย ตัวเลือก “ที่สอง” ของเธอคือร้านฌาคส์ ซึ่งก็ไม่เปิดส�ำหรับมื้อกลางวันเหมือนกัน มีแผนสามมั้ย มิสเตอร์ไจสวัลเพิ่งฉีดวัคซีนตอนไปปีนภูเขาคิลิมันจาโร มีวัคซีน เฉพาะเจาะจงตัวไหนที่เขาต้องฉีดส�ำหรับเดินทางไปรวันด้าในทริปต่อไป อีกรึเปล่า (มี แล้วต้องท�ำยังไง) 1

เบ็ตตี้และเวโรนิก้าเป็นตัวการ์ตูนจากเรื่อง Archies-ผู้แปล

18 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

โทร.หามิสชีแฮน ใครสักคนต้องเตือนเธอว่า ห้ามบอกใครว่าได้ตั๋ว ราคา 5,500 ดอลลาร์ไปงานเลี้ยงรอบพรีเมียร์พรมแดงหนังเรื่องใหม่ของ ซาร่า เจสสิก้า ปาร์กเกอร์มาจากไหน แล้วเธอก็อยากได้คนสอนพิมพ์งาน แบบตัวต่อตัวด้วย “ฉันจ�ำยี่ห้อมันไม่ได้” ดาเรียอ่านอีเมลลูกค้า “แต่ฉันเพิ่งกลับ มาจากมอสโกแล้วก็เห็นเครื่องฟอกอากาศในหน้าต่างโชว์ของร้านขาย เครื่องใช้ไฟฟ้า มันดูเรียบหรูทันสมัยเชียวละ คุณหาให้ฉันสักเครื่องได้มั้ย” เราต้องหารถให้โรบิน พ่อค้าอัญมณีของเราที่จะขนเพชรมูลค่า 100,000 ดอลลาร์ไปยังส�ำนักงานของมิสเตอร์สตัดท์มิลเลอร์ เขา “ยุ่ง เกินกว่า” จะแวะไปที่ร้าน หรือว่าตุ้มหูเพชรเม็ดเดี่ยวนั่น ไม่ใช่ ส�ำหรับ ภรรยาเขารึเปล่า เขาอยากให้ส่งทีวีมือสองราคาไม่เกิน 75 ดอลลาร์ไป ที่ที่ท�ำงานของเขาด้วย วันนี้เลย ร้านอาหารเฉพาะกิจร้านหนึ่งเปิดขึ้นที่ปารีส ซึ่งบริษัทอีเลคโทรลักซ์เป็นสปอนเซอร์ให้ เราจองโต๊ะได้ทางออนไลน์เท่านั้น แล้วร้านนี้ก็ เพิ่งเปิดมาแค่ปีเดียว แถมยังเต็มเอี้ยดไปเรียบร้อยแล้วด้วย ใครมีเส้น สายผ่านทางบริษัทเครื่องดูดฝุ่นอะไรบ้างไหม (สิ่งที่ต้องท�ำ ติดต่อผู้จัด การฝ่ายการสื่อสารองค์กรของอีเลคโทรลักซ์ในมิลาน) ใครรู้จักร้านเบเกอรี่แบบยิวที่ดีที่สุดในเขตมาเรส์ของปารีสบ้าง มีไอเดียอะไรส�ำหรับงานเลี้ยงสละโสดของสาววัยห้าสิบแปดบ้าง มั้ย ใครก็ได้ แต่ถ้าความคิดผมหมกมุ่นอยู่แต่กับค�ำขอสารพัดสารพันที่เราต้อง หาทางรับมือ จิตใจของผมก็จดจ่ออยู่แต่ว่าจะหาเวลาเขียนแผนธุรกิจให้ ตึกเซไตได้ยังไง ตอนนั้นเป็นยุคโบร�่ำโบราณ ปี 2007 นู่น ตอนที่โซโห เฮาส์ยังมีความหมาย ผู้คนยังแย่งชิงโต๊ะที่สไปซ์มาร์เก็ต ตลาดหุ้นยังไม่ ร่วง และตึกเซไตก็ก�ำลังจะเป็นที่เล่นใหม่ของพวกนักลงทุนป้องกันความ เสี่ยงทั้งหลายที่เอือมระอาคอร์คลับแล้ว คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 19

หลายเดือนต่อมาผมไปพบแผนกการตลาดของเซไตนับครั้งไม่ถ้วน ผมยื่นยุทธศาสตร์ทุกกระบวนท่าที่เป็นไปได้เพื่อให้ได้เขามาเป็นลูกค้า ผมลองเสนอแผนดีลักซ์ - มีเจ้าหน้าที่ประจ�ำอยู่ในหน้าที่สี่คนตลอดเวลา! สวมถุงมือขาว! ดูแลสมาชิกเมื่อเดินทางไปต่างประเทศ! แล้วผมก็เสนอ แผนประหยัด เจ้าหน้าที่สองคนผลัดกันท�ำงานวันละสิบสี่ชั่วโมง เลือกได้ ด้วยว่าจะให้สวมถุงมือหรือเปล่า แต่ไม่ว่าผมจะพูดอะไร พวกเขาก็ไม่ฮุบเหยื่อเสียที แต่เห็นแล้วว่า ใครคนหนึ่งในบริษัทยังใส่ใจผมมากพอจนรวมชื่อผมเอาไว้ในอีเมลหมู่ของ พวกเขาด้วย และผมก็คอยติดตามความเป็นไปในตึกเซไตอย่างไม่ลดละ ผมรู้ว่าเมื่อไหร่ลิฟต์ทางทิศใต้จะปิด ผมรู้ตารางท�ำสปาเดือนมีนาคม ไม่ ว่าหัวข้ออีเมลจะเกี่ยวกับอะไร ผมก็อ่านมันอย่างไม่ย่อท้อ แล้ววันหนึ่ง ผมก็เห็นว่าอีเมลฉบับนั้นมีค�ำลงท้ายใหม่ว่า ขอให้สนุกนะคะ คริสตัล สปริงส์ ผู้อ�ำนวยการบริการคองเซียร์จ เซไต คลับ วอลล์สตรีต คริสตัล สปริงส์ คริสตัล สปริงส์เนี่ยนะ ผมคิดว่าเขาคงจ้างนาง แบบสแกนดิเนเวียสวยเฉียบ หรือไม่ก็สาวบอนด์ตัวจริงซะอีก แต่คริสตัล สปริงส์ฟังแล้วยังกับยี่ห้อน�้ำดื่มเชยๆ ไม่ก็สเปรย์ดับกลิ่นใต้วงแขนของ พวกวัยรุ่นยังไงยังงั้น ผมสั่งพิมพ์อีเมลแล้วเอาไปให้แอ๊บบี้ นิวแมน คู่หู ของผมดู เธอคือ “อบิเกล” ในชื่อบริษัทอบิเกล ไมเคิลส์ คองเซียร์จของ เรา (เว้นแต่ว่าชื่อจริงๆ ของเธอไม่ใช่อบิเกล แต่ใครจะไปสนล่ะ) “ดูนี่สิ!” ผมร้อง “คริสตัล สปริงส์ อะไรเนี่ยได้เป็นคองเซียร์จให้ตึกเซไตล่ะ” “ชื่อหล่อนคุ้นหูอยู่นะ” แอ๊บบี้ว่า แอ๊บบี้รู้จักทุกคนแล้วก็จี๋จ๋าหา ข่าวได้เก่งกว่าใครๆ ด้วย ผมคงไม่แปลกใจแน่ถ้าเธอบอกว่าเธอมักจะ 20 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

นั่งดูรายการ ดิ เอ็ด ซัลลิแวน โชว์ กับโฮเวิร์ด ฮิวจ์ทุกๆ วันอาทิตย์ “ถ้า ไม่ใช่ว่าฉันเคยเจอหล่อนแล้ว ฉันก็คงจะซื้อเทียนหอมกลิ่นนี้มานี่ละ” “เราลองค้นในเน็ตกันดีกว่า” ผมเสนอ เราเจอรูปของมิสสปริงส์ แล้วผมก็เข้าใจแจ่มแจ้งแดงแจ๋ทันที เธอสวยน่ารัก อายุรึก็แค่สามสิบ ผมอาจจะหัวเราะชื่อเธอ แต่ในท้าย ที่สุดแล้ว เธอต่างหากที่ได้ตึกเซไตไป ไม่ใช่ผม

• คนที่คุณคิดเอาว่าน่าจะเป็นคองเซียร์จชั้นยอด • แต่ไม่ใช่ สาวขาปาร์ตี้ที่ประจ�ำอยู่ตามแหล่งฮอตฮิต-เธออาจลืมใส่ชื่อคุณ ไว้ก่อนหน้าชื่อเธอใน “รายการ” อาการเมาค้างยังเป็นอุปสรรคต่อทักษะ การท�ำงานบริการของเธอในช่วง “เช้า” ของวัน หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ก่อนเที่ยงอีกด้วย แล้วจู่ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้จัดการคลับ เขาอยู่ในวงการ โรงแรมมาเป็นสิบๆ ปีแล้ว และเพราะอย่างนั้นเขาจึงไม่มีทางชายสายตา แลอะไรที่ไม่ควรค่ากับระดับห้าดาวแน่ๆ “ไมเคิลใช่ไหมครับ นี่โทม่า วาค่า” เท่าที่ผมเงี่ยหูฟังชื่อเขามาได้ภายใต้ส�ำเนียงฝรั่งเศสจ๋าของเขา “ผมอยากรู้ว่าคุณมีไอเดียจะท�ำให้ตึกเซไตยังไงบ้าง” “คุณหมายความว่ายังไงครับ” “จะให้คนของคุณมาหาเราที่นี่ หรือให้เราโทร.หาคุณ” “เราท�ำได้หลายแบบครับ” ผมตอบพลางถอดรหัสส�ำนวนของเขา ไปด้วย (ซึ่งนั่นก็เป็นส่วนหนึ่งของงานอยู่แล้ว) “เราจัดให้มีเจ้าหน้าที่ คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 21

ประจ�ำที่ตึกได้ หรือคุณจะโทร.มาที่ส�ำนักงานเรา ให้เราจัดการตามค�ำขอ จากที่นี่ก็ได้ครับ” “ก็คริสตัลน่ะสิ เธอบอกว่าไม่เอาอีกแล้ว เธอไปแล้ว!” “จริงเหรอครับ” หล่อนทิ้งตึกเซไตไปจริงๆ น่ะเรอะ “เธอท�ำงานได้เยี่ยมมาก ดูแลลูกค้าอย่างดี แต่เธอไม่แฮปปี้ ไปได้ งานใหม่เป็นผู้อ�ำนวยการฝ่ายสันทนาการที่กองทุนประกันความเสี่ยงน่ะ ผมอยากให้คุณรับงานนี้มากๆ คุณท�ำแผนโครงการมาได้มั้ย” “แน่นอนครับ” “คุณท�ำเสร็จทันภายในหนึ่งชั่วโมงรึเปล่า” “เอ่อ…ไม่ครับ” ผมไม่ได้ส่งแผนอะไรให้เขาเป็นเดือนๆ แล้ว ข้อ มูลส่วนใหญ่ที่ผมมีก็ใช้ไม่ได้แล้วด้วย ผมเลยใช้เวลาตลอดสุดสัปดาห์ ร่างแผนใหม่คร่าวๆ สองแบบ โทม่า วาค่ารับไปเสนอเจ้าของตึก และ เราก็ได้รับอนุมัติทันที “เราอยากท�ำแบบหนึ่งในนั้น” โทม่า วาค่าบอกผม “แต่ผมคิดว่า น่าจะเป็นแผนฉบับประหยัด เรานัดประชุมกันเถอะ” โทม่า วาค่าน่าจะเป็นศิลปิน เพราะภาพลูกค้าทั้งหมดของตึก เซไตที่เขาวาดให้ผมฟังตรงกับที่ผมคาดไว้เป๊ะ นั่นก็คือเหล่าร็อกสตาร์ กระทบไหล่เจ้าพ่อกองทุนป้องกันความเสี่ยง หรือพูดอีกทีก็คือ คนแบบ ที่จะดูดวิญญาณเราออกจากร่างนั่นละ ตึกนี้ไม่ใช่แค่คอนโดฯ หรูระยับ เท่านั้น แต่ยังเป็นคลับส่วนตัวด้วย และเห็นได้ชัดเจนว่าผู้อาศัยในตึก จะเป็นผู้ใช้บริการหลักของเรา “คุณมีสมาชิกกี่คนครับ” ผมถามเขา “โอ...สมาชิกเราเลิศๆ ทั้งนั้น พวกสมาชิกชอบอะไรที่ดีมากๆ เขา ขับปอร์เช่ที่ยอดไปเลย พวกเซเลบก็ชอบมา โอ...ความหรูนี่อย่าให้พูด!” เขาไม่ได้พูดอังกฤษและก็ไม่ได้พูดฝรั่งเศส แต่เขาพูดถึงรหัสส�ำคัญต่าง หาก 22 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

เขาตอบค�ำถามพื้นๆ มากมายหลายข้อไม่ได้ แต่ผมก็ไม่ย่อท้อ ส่วนหนึ่งของงานคองเซียร์จก็คือสืบเสาะให้แน่ใจว่าลูกค้าต้องการอะไร แม้เขาจะไม่มีค�ำศัพท์อธิบายว่ามันคืออะไรก็ตาม นอกจากนั้น ผมยังมี เวลาอีกอาทิตย์เต็มๆ ก่อนที่เขาจะให้เราเข้าไปรับงาน ผมเคยชินกับการ ให้บริการชนิด “เอาเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวนี้ เดี๋ยวนี้!” อยู่แล้ว “เอาละครับ แบบนี้ดีกว่า” ผมบอก “ผมขอให้คริสตัลส่งไฟล์ทุก อย่างให้ผม อย่างแรกเลยผมจะได้เข้าใจว่าคุณตัดสินใจถูกรึเปล่ากับ จ�ำนวนเจ้าหน้าที่ที่เราจะส่งไปประจ�ำการอยู่ในตึก และอย่างที่สอง ผม อยากให้ตัวเองแน่ใจด้วยว่าเราไม่ได้เสนอราคาต�่ำไป” วันต่อมาผมก็มีนัดพบกับคริสตัล ผมเคยเห็นภาพของเธอในอินเตอร์เน็ต และผมก็เคยออกจากห้องน�้ำด้วยกลิ่นหอมกรุ่นแบบชื่อเธอ แต่ ผมยังไม่เคยเจอตัวจริงของเธอสักที ผมพาดาเรีย รองประธานฝ่ายบริการ ลูกค้าไปด้วย ดาเรียอยู่ในวงการคองเซียร์จมานานกว่าผมเสียอีก พนักงานเปิดประตูบอกทางเราไปยังห้องท�ำงานของคริสตัล เรา นั่งลงรอเธอ ห้องนี้ก็เหมือนกับพื้นที่ส�ำนักงานส่วนสนับสนุนทั่วไปที่เน้น การใช้งานเป็นหลักและไร้ความหรูหราอย่างสิ้นเชิง ผมกวาดสายตามอง ของรกๆ ที่กระจัดกระจายไปทั่วช้าๆ เห็นรองเท้าแพงระยับคู่หนึ่งโผล่ออก มาจากใต้โต๊ะ สองสิ่งนี้น่าจะเตือนใจให้ผมรู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ผม ก็ยังอยากให้โอกาสเธอก่อนอยู่ดี สิบห้านาทีต่อมาคริสตัลก็กระหืดกระหอบมาถึง เธอสวมแจ๊กเก็ต สั้นตัวเล็กๆ กางเกงขาตรงเรียวฟิตเปรี๊ยะ และรองเท้าส้นเตี้ยน่ารัก เห็น จะจะเลยว่าทุกอย่างเป็นของแบรนด์เนมทั้งนั้น แถมกระเป๋ามาร์ก จาค็อบ ใบใหญ่บึ้มของเธอใช้แทนกระเป๋าเดินทางยังได้เลย เธอไม่แม้แต่จะทักทายเราสักค�ำ “ขอโทษจริงๆ ค่ะ!” เธอละล�่ำละลัก “ฉันไม่รู้ว่าจะสอนงานใคร เขาได้รึเปล่า โอเค ให้ฉันเล่าเรื่องผู้อาศัยที่นี่ก่อนแล้วกันนะคะ มิสซิส คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 23

อาร์มสตรอง เธอน่ารักมากจริงๆ ค่ะ แต่ลูกชายเธอออกจะแปลกๆ อยู่ สักหน่อย แบบว่าอย่าไปมองเขาก็แล้วกัน อย่าจับมือกับเขาด้วยเพราะ เขามีปมเรื่องระยะห่างขั้นสาหัส ฉันว่าเขาเป็นโรคสมาธิสั้น แต่ก็ไม่แน่ ใจจริงๆ หรอกค่ะ เขาน่าจะอายุยี่สิบแปด หรืออะไรประมาณนี้ ยังไงก็ เถอะ เขานิสัยดีมากเลยละค่ะ แต่ไม่ได้อาศัยอยู่ที่นี่ แค่เป็นสมาชิกเฉยๆ” ผมรอให้เธอหยุดหายใจจะได้ขอให้เธอพูดช้าลงหน่อย ทว่าแม่ คุณไม่เพียงแต่ไม่พักเท่านั้น ซ�้ำยังดูเหมือนไม่หายใจหายคออีกต่างหาก เวรละ ผมคิด หล่อนเป็นพวกที่พล่ามได้ทั้งตอนหายใจเข้าหายใจออก! “มิสซิสอาร์มสตรองเป็นเจ้าของบริษัทภาพยนตร์ชื่อก้องในลอนดอน ฉันว่าแนวๆ พาราเมานท์ พิกเจอร์ เว้นแต่ว่ามันอยู่ในลอนดอน น่ะค่ะ มันใหญ่บึ้มเลยจริงๆ นะ แล้วเธอก็มีคนดูแลชื่อโรเจอร์ เขาก็น่ารัก มากๆ อีกเหมือนกัน เขาเหมือนจะเป็นผู้จัดการด้านธุรกิจอะไรแบบนี้ อย่างเวลาเธอใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายไปหน่อย เขาก็จะโทร.มาหาเรา แล้วบอก ให้เราบอกเธอว่าต้องหยุดมือเติบได้แล้ว เพราะเขาไม่อยากเป็นคนบอก เอง” ผมไม่ยอมสบตากับดาเรีย เพราะเราทั้งคู่ต้องหลุดอาการสติแตก ออกมาแหงๆ เธอจดยิกๆ ระหว่างคริสตัลจ้อ พลางพลิกกระดาษโน้ตที่ ถืออยู่ในมือเป็นระวิง “อ้อ!” คริสตัลร้องพลางดีดนิ้ว “มิสซิสอาร์มสตรองดื่มน�้ำส้มคั้น สดๆ กับครัวซองต์อัลมอนด์ทุกเช้าตอนแปดโมง แต่เธอชอบแบบที่มัน ไม่ใช่ครัวซองต์ม้วนผสมอัลมอนด์ แต่เป็นแบบแป็ง โอ โชโกลาต์ (ขนมปัง ไส้ช็อกโกแลต) ที่มันแบนๆ น่ะค่ะ ประเภทที่มีไส้อัลมอนด์บดข้างใน ไม่เหมือนแบบม้วนผสมอัลมอนด์ ช่วงนึงฉันสั่งมาจากรูมเซอร์วิสของ โรงแรมชิปริอานี วอลล์สตรีต แต่แล้วพวกเขาก็เอาแน่ไม่ได้ขึ้นมา เพราะ ดันรู้ว่าพนักงานขนกระเป๋าถือมันข้ามมาที่ตึกเราทั้งๆ ที่ไม่ได้รับอนุญาต ให้ท�ำแบบนั้น ก็เลยสั่งหยุด” 24 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

ผมมองดาเรียจดว่า “ชิปริอานี วอลล์สตรีต” แล้วก็เห็นเธอขีดฆ่า มันแทบจะในทันที ผมพอจะมองออกแล้วว่าท�ำไมคริสตัลถึงได้ปั่นป่วน ขนาดนี้ หล่อนไม่เคยรับมือกับบรรดาคนอย่างมิสซิสอาร์มสตรองในโลก นี้มาเป็นสิบๆ ปีเหมือนอย่างผม ลูกค้ากลุ่มนี้ออกจะหลุดโลก ไม่รู้ไม่เห็น ว่าชาวบ้านเขาท�ำอะไรกันยังไง มิสซิสอาร์มสตรองคงวาดภาพว่าโรงแรม ริตซ์-คาร์ลตัน หรือไม่ก็เดอะโฟร์ซีซั่นส์มาเสิร์ฟครัวซองต์อัลมอนด์ให้เธอ ในถาดเงินพร้อมน�้ำส้มคั้นด้วยมือสดๆ ในแก้วคริสตัลทรงสูงอย่างแน่นอน แล้วต้องไม่ใช่ส้มวาเลนเซียสั่วๆ ด้วยนะ มันไม่ได้หมายความว่ามิสซิสอาร์มสตรองเป็นนางมาร แต่เป็น ผู้หญิงประเภทที่จะโทร.มาหาบริษัทผมแล้วบอกว่า “โอ สวัสดีค่ะคุณๆ ที่รัก มันคงจะวิเศษมากเลย ถ้าทุกแปดโมงเช้า คุณจะจัดครัวซองต์อัลมอนด์มาให้ฉันได้น่ะค่ะ” ไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเลย แต่คนคนเดียวกันนี้ แหละจะโทร.มาตอนแปดโมงหนึ่งนาทีพลางไต่ถามว่า “โอ ที่รัก คุณรู้ ใช่ไหมว่าฉันขอตอนแปดโมงน่ะ” หรือจะพูดอีกอย่างก็คือ มันไม่ใช่ค�ำขอ แต่เป็นค�ำสั่งต่างหาก ตอนนี้ผมเริ่มสงสัยแล้วว่าผมจะไปหาไอ้เจ้าครัวซองต์อัลมอนด์มา ให้มิสซิสอาร์มสตรองจากไหน ไม่ใช่ว่าจะมีร้านขายอาหารสดส�ำเร็จรูป พวกสลัด ไส้กรอก หรือชีสที่มีเจ้าของเป็นคนเกาหลีอยู่มุมถนนอะไรแบบ นั้น แถมมันยังดีไม่พออยู่แล้ว นี่ผมต้องจ้างใครเป็นพิเศษเพื่อออกไป จัดการให้แน่ใจรึเปล่าว่ามิสซิสอาร์มสตรองจะได้ครัวซองต์ของเธอแบบ แบนๆ (ไม่เอาแบบม้วนด้วยนะ!) แล้วก็ใส่ไส้อัลมอนด์ด้วย ครัวซองต์อัลมอนด์กลายเป็นเหตุฉุกเฉินขึ้นมาแล้ว จะเรียกว่า อัลมอนด์เกดดอน อัลมอนด์วันโลกาวินาศก็ยังได้ “ให้ฉันเล่าเรื่องสมาชิกของเรากับงานปาร์ตี้ทั้งหลายแหล่หน่อย นะคะ” คริสตัลพูดต่อ “เรเน่ ซัลวีเกอร์กับมอลลี่ ซิมส์ก็เป็นสมาชิกค่ะ แล้วก็มักจะมาตอนมีงานแสดงแฟชั่นเป็นส่วนใหญ่ หรือไม่ก็งานอะไรที่ คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 25

เกี่ยวกับดีไซน์ แต่งานปาร์ตี้ที่คนมาเยอะที่สุดก็คือตอนเราจัดปาร์ตี้ชุด ว่ายน�้ำกับปาร์ตี้ชุดชั้นใน อาช็องต์ โปรโวคาเตอร์เป็นหนึ่งในบริษัทที่ชอบ จัดปาร์ตี้ที่นี่ แล้วพวกนักอเมริกันฟุตบอลก็ชอบมาดู แต่แน่นอนว่าคุณ ต้องคอยจับตามองบรรดานางแบบชุดชั้นในให้ดี เพราะพวกหล่อนจะโผ เข้าหานักกีฬาพวกนั้น ถ้าพวกเขาเมากันแล้วก็อยากมีเซ็กซ์ในบาร์ละก็ โทร.หาโรงแรมริตซ์-คาร์ลตันให้ส่งรถมารับพร้อมกับจองห้องไว้ให้ด้วย” หลังจากสองชั่วโมงผ่านไป ดาเรียกับผมก็ถึงกับหืดขึ้นคอ เรา กลับไปที่ท�ำงานของเราแล้วเริ่มถอดรหัสโน้ตของเธอ เธอจดไว้เป็นค�ำๆ เท่านั้น แล้วเราก็ต้องพยายามคิดให้ออกว่าเรื่องไหนสรุปได้ว่ายังไง “นัก กีฬาอเมริกันฟุตบอล ชุดชั้นใน โรคสมาธิสั้น คั้นสดๆ” ยังกับเธอเล่นเกม หารหัสลับเลย นี่อาจเป็นเหตุผลว่าท�ำไมโทม่า วาค่าถึงพูดแต่คีย์เวิร์ด ก็เขาคงอยู่กับคริสตัลมาทั้งวันไงล่ะ ทุกอย่างไม่มีระบบระเบียบเอาเสีย เลย จนผมพาลคิดว่าคริสตัลคงจะป่วนเราเล่น ผมส่งอีเมลย�้ำข้อมูลต่างๆ ที่เธอบอกเรามาในรูปแบบที่สรุปอย่าง ชัดเจนแล้ว และขอข้อมูลพื้นฐานอื่นๆ เพิ่มเติมเพื่อกันปัญหาที่อาจจะ เกิดขึ้นไว้ก่อน ไม่มีค�ำตอบใดๆ อีกสองวันก็จะถึงวันเริ่มงานแล้ว ผมไม่มีเวลาพอจะรอให้เธอตอบ กลับมา ผมก็เลยส่งอีเมลฉบับนั้นให้โทม่า วาค่าด้วยความหวังว่าเขาจะ ช่วยตอบอะไรให้ได้บ้าง “โอ้ย! ผมดันลืมส่งให้คุณก่อนหน้านี้ ผมเมล หาคริสตัลไปว่าแบบนี้นะครับ” ก็ยังไม่มีค�ำตอบอยู่ดี ผมรออีกสองสามชั่วโมงแล้วโทร.หาเขา ตัดสินใจว่ามีแค่ไม่กี่เรื่อง เท่านั้นที่เป็นเรื่องคอขาดบาดตาย นั่นก็คือสมาชิกมีใครบ้าง จะแยกแยะ ออกได้ยังไง ใครอาศัยอยู่ในตึก และใครบ้างที่ขออะไรไว้ระหว่างนี้จนกว่า จะถึงวันศุกร์ที่เราจะเริ่มงาน ผู้อาศัยได้รับทราบข้อมูลอะไรบ้างเกี่ยวกับ เวลาท�ำงานและบทบาทหน้าที่ของเรา 26 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

“ผมจะเมลค�ำตอบทั้งหมดนี้ให้คุณ” เขายืนยันกับผม “อ้อ แล้วเบอร์โทร.สายตรงของโต๊ะคองเซียร์จนี่เบอร์อะไรครับ” ผมถาม “เดี๋ยวผมถามมาให้! เดี๋ยวนี้เลย!” เขาไม่รู้เบอร์ด้วยซ�้ำเหรอเนี่ย ผมคิด ลางร้ายเห็นๆ ผมรอแล้วรออีกก็ยังไม่ได้รับค�ำตอบ ผมมีประชุมหลายครั้ง วัน นั้นผ่านไปเรื่อยๆ ผมเริ่มวิตกจริต ผมเขียนอีเมลไปหาเจ้าของตึกเพื่อถาม ค�ำถามพื้นๆ ทั่วไปที่ถามโทม่า วาค่าไว้ จากนั้นเจ้าของจึงโทร.หาโทม่า วาค่า และเล่นงานเขาซะอ่วม ผมมารู้เรื่องนี้เข้าตอนโทม่า วาค่าโทร.หาผมคืนนั้น “ผมไม่รู้จะ พูดยังไงเลยจริงๆ” เขาเริ่ม ผมคาดว่าค�ำพูดถัดไปที่ออกจากปากเขาจะ เป็นค�ำขอโทษ แต่ก็ไม่ใช่ “ผมผิดหวังจริงๆ คุณกับผมมีสายสัมพันธ์กัน แต่แล้วคุณกลับแทงข้างหลังผม ผมให้ทุกอย่างที่คุณขอ!” “ผมไม่ได้แทงข้างหลังหรือข้ามหน้าข้ามตาคุณ หรือจะอะไรก็ตาม ที่คุณหมายถึงเพื่อไปร้องเรียนเรื่องคุณทั้งนั้น ผมจ�ำเป็นต้องได้รายชื่อ ของคนที่จะโทร.มาที่ออฟฟิศผมในอีกสองวันนี้ต่างหาก! ไม่ต้องพูดเรื่อง ที่ผมไม่รู้เหนือรู้ใต้เกี่ยวกับงานปาร์ตี้ฉลองที่คาลวิน เพซได้รับเลือกเป็น นักกีฬาอเมริกันฟุตบอลอาชีพที่คุณจะจัดคืนนี้ด้วย งานที่มีรายชื่อแขก สองร้อยห้าสิบคนนั่นแหละ ไหนจะสถานีข่าวฟ็อกซ์ นิวส์ที่จะมาถ่ายทอด อีกล่ะ เขาจะโทร.มาหาผมเพราะเพื่อนสนิทห้าสิบคนของเขาเข้างานไม่ได้ รึเปล่า ผมไม่มีเบอร์โทร.ของมิสซิสอาร์มสตรอง ไม่มีบัตรเครดิตของใคร ทั้งนั้น ผมจะต้องจ่ายอะไรต่ออะไรให้พวกเขาด้วยเงินของผมเองหรือไง” “ผมไม่รู้ว่าคุณท�ำงานยังไง เราไม่ได้รู้จักกันดีเท่าไหร่ แต่นี่ไม่ใช่ วิธีที่จะสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับผม ถ้าคุณมีปัญหา คุณก็ต้องมาหาผมสิ” “ก็ผมมีปัญหาน่ะสิ คุณท�ำให้ตึกนั้นวิบัติไปแล้ว คุณสั่งพนักงาน ไม่ได้ คุณปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นท�ำงานเองโดยไม่ขึ้นต่อใครเลยซักคน คุณก็เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง คุณเอาตัวไม่รอดแน่ๆ แล้วคุณเองก็รู้ดี คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 27

ด้วย ตอนนี้ก็ท�ำมาเป็นเบ่งใส่ผม ผมจะไม่ยอมเป็นแพะให้คุณหรอก ถ้าอะไรๆ เจ๊งไม่เป็นท่า ซึ่งมันคงเจ๊งแน่ถ้าผมไม่ได้ข้อมูลนี้!” โทม่า วาค่าสูดหายใจลึก “โอเค เรามาท�ำเป็นว่าเริ่มกันใหม่ก็แล้ว กัน ผมอยากให้มันส�ำเร็จ คุณจะเห็นเองว่าผมตรงไปตรงมาและแสดง ออกอย่างที่รู้สึก ผมดีใจที่เราได้คุยและอธิบายกันให้เข้าใจ” มันเหมือน กับว่าเขาก�ำลังร่างแบบความสัมพันธ์ของเราขึ้นใหม่ และมันท�ำให้ผม นับถือเขาขึ้นมาอีกหน่อย “เราต้องนัดหารือกันพรุ่งนี้เช้า แล้วผมจะเอา ข้อมูลทุกอย่างที่คุณต้องการมาให้” เช้าวันรุ่งขึ้น หนึ่งวันก่อนที่บริษัทของผมจะเข้าไปกุมบังเหียน พวก เรามาประชุมใหญ่กันที่ตึกเซไต ผู้ดูแลอาคารอยู่ที่นั่น วิศวกรก็ด้วย แล้ว ยังมีผู้อ�ำนวยการด้านการตลาด ผู้อ�ำนวยการฝ่ายขายสมาชิก ผู้อ�ำนวย การฝ่ายขายห้องพัก ผู้อ�ำนวยการสปา แล้วก็โทม่า วาค่า กับคริสตัล สปริงส์ แต่ละฝ่ายแจกแจงข้อมูลของตัวเอง แล้วผมก็ปะติดปะต่อภาพ รวมว่าเซไตด�ำเนินการยังไงจากปากค�ำของทุกคน สิ่งสุดท้ายที่ผมต้อง การก็คือรหัสเข้าใช้ฐานข้อมูลและอีเมลของตึก โชคดีที่ฝ่ายเทคนิคเข้า ประชุมทางไกลกับเราด้วย แต่โชคร้ายที่โทรศัพท์ต่อล�ำโพงมีแต่สัญญาณ รบกวนจนเสียงเขาฟังดูเหมือนเสียงประกาศในสถานีรถไฟใต้ดินยังไงยังงั้น “ผมแค่อยากจะเข้าไปดูไฟล์ในเซิร์ฟเวอร์ได้เท่านั้น” ผมบอกเขา “อะไรนะครับ ผมไม่ได้ยินคุณเลย” “ผมอยากเข้าไปในแชร์ไดรฟ์ของคุณน่ะ” ผมย�้ำ “โทษนะครับ คุณจะไปไหนนะ” “ยกหูสิครับ” ผมบอกโทม่า วาค่า “แล้วช่วยบอกเขาทีว่าผมต้อง การอะไร” โทม่า วาค่าค่อยๆ เอื้อมหยิบโทรศัพท์ก่อนกดปุ่ม แต่แล้วสายก็ถูก ตัดไปเลย เขานั่งมองจออย่างครุ่นคิดว่าจะท�ำยังไงดีพลางส่งเสียงงึมง�ำ เบาๆ 28 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

• คนที่คุณคิดเอาว่าน่าจะเป็นคองเซียร์จชั้นยอด • แต่ไม่ใช่ ชาวต่างชาติผู้มีเสน่ห์ล้นเหลือกับส�ำเนียงหรูหรา ใช่ครับ เขา แสนจะรสนิยมดีมีระดับ แล้วก็พูดกับแขกทุกคนได้ ในทุกภาษา แต่เสน่ห์ ของเขาช่วยชดเชยความจริงที่ว่าเขาอาจจะไม่เคยต้องท�ำงานจริงจังเลย ก็ ได้ ผมบอกได้เลยว่า โทม่า วาค่าไม่รู้เหนือรู้ใต้เลยว่าจะติดต่อช่าง เทคนิคได้ยังไง แต่ผมเคยโทร.หาเขามาก่อน ผมเลยเริ่มบอกเลขมือถือ ของช่างคนนั้นกับโทม่า วาค่า “หก สี่ หก...ไม่ใช่ครับ ผมคิดว่าคุณต้อง กดตัดเก้าก่อนถึงจะโทร.สายนอกได้” หลังจากจัดการเรื่องนั้นเสร็จ เราก็เริ่มหารือกันว่าบริการคองเซียร์จ แบบไหนบ้างที่พวกเขาต้องการ “เราแน่ใจว่าเราต้องการบริการแค่บาง ส่วนเท่านั้น” หนึ่งในบรรดาผู้อ�ำนวยการบอก “เราแค่อยากได้ใครสักคน ให้สมาชิกเห็นหน้าเห็นตาเมื่อพวกเขาแวะเข้ามาหลังเลิกงาน ที่นี่เป็น แหล่งพบปะนั่งดื่มหลังเลิกงานที่ใหญ่มากๆ ขอใครก็ได้ที่ดูดี” “เหมือนตัวแสดงประกอบฉากอะไรแบบนั้นหรือเปล่าครับ” ผม แนะน�ำ “ผมหานางแบบสวยสุดๆ และฉลาดพอที่จะรู้ว่าจะทักทายใคร ยังไงให้คุณได้นะ” “เยี่ยม!” ผมโทร.หาบริษัทเอเยนซี่นางแบบที่รู้จักและคัดเลือกกันที่ออฟฟิศ ผมบ่ายวันนั้นเลย ผมดูไปหลายคน แต่ก็ยังไม่เจอคนที่ฉลาดแบบวอลล์ สตรีตและสวยเก๋แบบเซไต แล้วเพย์ตันก็เดินเข้ามา ผมถูกใจเธอทันที เธอไม่ได้แค่สวยหยาด คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 29

เยิ้มเท่านั้นนะ ประวัติของเธอยังเต็มไปด้วยงานด้านธุรกิจจริงๆ อีกต่าง หาก เธอเคยเป็นผู้ช่วยส่วนตัวให้กับบรรดาผู้บริหารบริษัทหลายแห่ง บรรดาคนประเภทที่บริหารกองทุนมูลค่า 150 ล้านดอลลาร์ หรืออะไร แบบนั้นเลย เธอมีผมสีแดงยาวสลวย ไว้ผมม้าปัดไปด้านข้าง เธอดู เหมือนนางแบบเจ ครูว์เอามากๆ นั่นคือดูสวยสะอาดสะอ้านตามธรรม ชาติ แต่ผมบอกได้เลยว่าเธอมีแง่มุมที่เก๋ไก๋ไม่แพ้ใครเหมือนกัน ผมจ้าง เธอทันทีเลย

• คนที่คุณคิดเอาว่าน่าจะเป็นคองเซียร์จชั้นยอด • แต่ไม่ใช่ นักแสดง/นางแบบสวยสุดใจกับเรือนผมสลวยเหมือนในแม็กกาซีน ถ้าพวกเธอโง่ เธอก็ท�ำงานไม่ ได้ ถ้าฉลาด ไม่ทันไรเธอจะต้อง ได้บทหนังแล้วเผ่นออกไปเลย วันต่อมาเป็นวันเริ่มงานอย่างเป็นทางการของเรา ผมแวะมาที่ตึก เซไตเพื่อดูว่าเพย์ตันรับมือกับงานยังไงบ้าง แล้วผมก็ต้องทึ่ง ไม่ใช่แค่ว่า เธอสวยชวนตะลึงเท่านั้นนะ เธอแต่งหน้าสวย ทาปากสีแดงสด ใส่เจลที่ ผมม้าแล้วม้วนให้มันโค้งขึ้นเหนือนัยน์ตาเธอนิดๆ ผมของเธอรวบไว้เป็น มวยแน่นและใช้กิ๊บยาวหนีบไว้ แจ๊กเก็ตที่เธอสวมมีระบายนิดๆ ส่วนเสื้อ เชิ้ตตัวในก็โชว์ร่องอกร�ำไร กระโปรงเธอฟิตเปรี๊ยะเสียจนเดินได้ไม่เกินก้าว ละหกนิ้ว เธอถือสมุดโน้ตสันเกลียวสีพีชที่ดูเหมือนมาจากร้านในพิพิธ ภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่แห่งนิวยอร์กกับปากกาด้ามหรูเอาไว้เขียนในนั้น สิ่ง ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในชุดของเธอก็คือแว่นกรอบกระอันเบ้อเริ่ม ต้องขอบอก 30 ภัทรา หงษ์พร้อมญาติ แปล

ว่าสมบทบาทจริงๆ ผมบอกได้เลยว่ามันเป็นแค่อุปกรณ์ประกอบฉาก เพราะเมื่อเพ่งดูใกล้ๆ ผมก็เห็นเลยว่าเลนส์มันไม่ได้ขยายอะไรทั้งนั้น พูดอีกอย่างก็คือ เธอดูเจิดจรัสจริงๆ ถึงคุณจะขายความร้อนฉ่า แต่คุณก็ต้องกินสเต๊กนั่นอยู่ดี เธอไม่ได้อยู่ตรงนั้นเพื่อเป็นคองเซียร์จ แต่เธอเป็นของโชว์ร่วมฉากอย่างที่ตึกเซไตต้องการเป๊ะเลย ระหว่างที่เธอ อยู่ตรงนั้นเพื่อทักทายสมาชิกกับจดค�ำสั่งต่างๆ ผมกับคองเซียร์จคนอื่นๆ ในออฟฟิศก็จะท�ำงานกันหามรุ่งหามค�่ำเพื่อให้แน่ใจว่างานนั้นจะส�ำเร็จ และเราก็ท�ำได้อยู่แล้ว คาลวิน เพซจัดปาร์ตี้ไปแล้วเรียบร้อย ทุกคนที่ควรจะได้เข้างาน ก็ได้เข้า มิสซิสอาร์มสตรองได้ครัวซองต์ของเธอทุกวัน แบบแบน (ไม่ใช่ แบบม้วน) สอดไส้อัลมอนด์บด ผมให้เขาเอามาจากร้านฟินองซิเยร์ ปาติเซอรีบนถนนเซดาร์สตรีต เท่าที่เธอรู้ก็คือมันถูกจัดเตรียมมาให้เธอ ทุกวันเหมือนเสกมา เราจัดการตามค�ำขอของเหล่าสมาชิก มีคนอยาก ได้บัตรเชิญไปร่วมโต๊ะของนิตยสารเพลย์บอย ในงานเลี้ยงระดมทุนการ กุศลเคนตักกี้ เดอร์บี้ที่ขายตั๋วหมดเกลี้ยงไปแล้ว ส�ำเร็จเรียบร้อย ใครต่อ ใครพากันขอให้เราจองโต๊ะที่ไมอาลิโน เคนแมร์ และโลคานดา เวอร์เด ไม่มีปัญหา ต้องการโต๊ะเวลาไหนล่ะ นั่นเป็นเพราะว่าเวลาที่คุณต้องการคองเซียร์จ คุณคงไม่อยากได้ สาวขาปาร์ตี้ที่ประจ�ำอยู่ตามแหล่งฮอตฮิต ชาวต่างชาติผู้มีเสน่ห์ล้นเหลือ กับส�ำเนียงหรูหรา หรือนักแสดง/นางแบบสวยสุดใจกับเรือนผมสลวย เหมือนในแม็กกาซีน คนที่คุณพึ่งพาได้มากที่สุดคือชายอายุสี่สิบห้าปีที่ ดูเหมือนเจ้าของบ้านเช่ามากกว่าคนเปิดประตู คนที่เริ่มต้นด้วยการคิด ว่าเขาจะเป็นเจ้าพ่อวงการหนังฮอลลีวู้ดตัวเอ้คนต่อไปคนนี้นี่ละ

คองเซียร์จมือโปร ไฮโซสุดแสบ 31