เมาท์จนจุก สนุกไปกับชาติ
เมาท์จนจุก สนุกไปกับชาติ ชาติ ภิรมย์กุล
กรุงเทพมหานคร ส�ำนักพิมพ์มติชน ๒๕๕๘
เมาท์จนจุก สนุกไปกับชาติ • ชาติ ภิรมย์กุล
พิมพ์ครั้งแรก : สำ�นักพิมพ์มติชน, กันยายน ๒๕๕๘ ราคา ๑๕๕ บาท ข้อมูลทางบรรณานุกรม ชาติ ภิรมย์กุล. เมาท์จนจุก สนุกไปจับชาติ. กรุงเทพฯ : มติชน, ๒๕๕๘. ๑๖๐ หน้า. ๑. อาหาร. ๒. ไทย--ภูมิประเทศและการท่องเที่ยว I. ชื่อเรื่อง 642.5 ISBN 978 - 974 - 02 - 1429 - 8 ที่ปรึกษาส�ำนักพิมพ์ : อารักษ์ คคะนาท, สุพจน์ แจ้งเร็ว, สุชาติ ศรีสุวรรณ, ปิยชนน์ สุทวีทรัพย์, ไพรัตน์ พงศ์พานิชย์, นงนุช สิงหเดชะ ผู้จัดการส�ำนักพิมพ์ : กิตติวรรณ เทิงวิเศษ รองผู้จัดการส�ำนักพิมพ์ : รุจิรัตน์ ทิมวัฒน์, อพิสิทธิ์ ธีระจารุวรรณ บรรณาธิการบริหาร : สุลักษณ์ บุนปาน • บรรณาธิการส�ำนักพิมพ์ : พัลลภ สามสี หัวหน้ากองบรรณาธิการ : สอง แสงรัสมี • นักศึกษาฝึกงานกองบรรณาธิการ : พรนภัส คูณวัฒนาพงษ์ พิสูจน์อักษร : ชัยรัตน์ เลิศรัตนาพร • กราฟิกเลย์เอาต์ : อัสรี เสณีวรวงศ์ ออกแบบปก-ภาพประกอบ : Littleblackoz Studio • ศิลปกรรม : นุสรา สมบูรณ์รัตน์ ประชาสัมพันธ์ : ตรีธนา น้อยสี
หากท่านต้องการสั่งซื้อหนังสือเล่มนี้จ�ำนวนมากในราคาพิเศษ เพื่อมอบให้วัด ห้องสมุด โรงเรียน หรือองค์กรการกุศลต่างๆ โปรดติดต่อโดยตรงที่ บริษัทงานดี จ�ำกัด โทรศัพท์ ๐-๒๕๘๐-๐๐๒๑ ต่อ ๓๓๕๓ โทรสาร ๐-๒๕๙๑-๙๐๑๒ www.matichonbook.com บริษัทมติชน จำ�กัด (มหาชน) : ๑๒ ถนนเทศบาลนฤมาล ประชานิเวศน์ ๑ เขตจตุจักร กรุงเทพฯ ๑๐๙๐๐ โทรศัพท์ ๐-๒๕๘๐-๐๐๒๑ ต่อ ๑๒๓๕ โทรสาร ๐-๒๕๘๙-๕๘๑๘ แม่พิมพ์สี-ขาวดำ� : กองงานเตรียมพิมพ์ บริษัทมติชน จำ�กัด (มหาชน) ๑๒ ถนนเทศบาลนฤมาล ประชานิเวศน์ ๑ เขตจตุจักร กรุงเทพฯ ๑๐๙๐๐ โทรศัพท์ ๐-๒๕๘๐-๐๐๒๑ ต่อ ๒๔๐๐-๒๔๐๒ พิมพ์ที่ : โรงพิมพ์มติชนปากเกร็ด ๒๗/๑ หมู่ ๕ ถนนสุขาประชาสรรค์ ๒ ตำ�บลบางพูด อำ�เภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี ๑๑๑๒๐ โทรศัพท์ ๐-๒๕๘๔-๒๑๓๓, ๐-๒๕๘๒-๐๕๙๖ โทรสาร ๐-๒๕๘๒-๐๕๙๗ จัดจำ�หน่ายโดย : บริษัทงานดี จำ�กัด (ในเครือมติชน) ๑๒ ถนนเทศบาลนฤมาล ประชานิเวศน์ ๑ เขตจตุจักร กรุงเทพฯ ๑๐๙๐๐ โทรศัพท์ ๐-๒๕๘๐-๐๐๒๑ ต่อ ๓๓๕๐-๓๓๕๓ โทรสาร ๐-๒๕๙๑-๙๐๑๒ Matichon Publishing House a division of Matichon Public Co., Ltd. 12 Tethsabannarueman Rd., Prachanivate 1, Chatuchak, Bangkok 10900 Thailand หนังสือเล่มนี้พิมพ์ด้วยหมึกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เพื่อปกป้องธรรมชาติ ลดภาวะโลกร้อน และส่งเสริมสุขภาวะที่ดีของผู้อ่าน
ส า ร บั ญ
ค�ำน�ำส�ำนักพิมพ์ ค�ำน�ำผู้เขียน
มนุษย์...ป้า ร่มโพธิ์-ร่มไทร สมาธิ & แซ่บเว่อร์ หลวงน้องขอเคลียร์ ขยะออนไลน์ ของหลัง & ของข�ำ น้องใหม่มาแรง (ตอนที่ ๑) น้องใหม่มาแรง (ตอนที่ ๒) ที่ชอบ-อาจจะไม่ใช่ ปรับ-ปล่อย-ปลง มือใหม่หัดปฏิบัติ (ตอนที่ ๑) มือใหม่หัดปฏิบัติ (ตอนที่ ๒) เวียงจันทน์...โด่ย คิดได้ตอนปั่น (๑) คิดได้ตอนปั่น (๒)
๖ ๘ ๑๑ ๒๑ ๓๑ ๓๙ ๔๙ ๕๙ ๖๙ ๗๙ ๘๙ ๙๙ ๑๐๙ ๑๑๙ ๑๓๑ ๑๔๓ ๑๕๓
คํ า นํ า สํ า นั ก พิ ม พ์
คุณผู้อ่านเคยเป็นแบบนี้ไหมคะ? ติดตามผลงานของใครสักคนหนึ่งแล้วเฝ้ารอว่าเมื่อไร เขา จะออกหนังสือเล่มใหม่สักที หรือความรู้สึกของการดูหนังภาคต่อ การตามอ่านหนังสือการ์ตูนเล่มล่าสุด หรือแม้แต่ซิงเกิ้ลใหม่ของ นักร้องวงที่ชื่นชอบ เพราะเราชอบความรู้สึกของการกลับไปอ่านหรือสัมผัสถึง “ความสนุก” ครั้งเก่าอีกครั้ง ไม่ต่างจากการ “คัมแบ็กสเตจ” แม้ จะหายไปแค่เดือนสองเดือนก็เถอะ แต่แฟนๆ ก็ยังรอคอยติดตาม อยู่เสมอ ถ้าหายไปนานเดี๋ยวจะคิดถึงแย่ เป็นความรู้สึกเดียวกับแฟนๆ ที่รอคอยผลงานใหม่ของคุณ ชาติ ภิรมย์กุล “เมาท์จนจุก สนุกไปกับชาติ” เล่มนี้ ถือได้ว่าเป็นการ “คัม แบ็กสเตจ” มาคืนความสนุกผ่านตัวหนังสืออีกครัง้ ! เรือ่ งราวแต่ละ 6 ชาติ ภิรมย์กุล
เรื่องในเล่มจะพาคุณผู้อ่านไปพบกับความสุขของผู้เขียนจากหลาย เหตุการณ์ สถานที่ และหลากผู้คนที่ได้ไปพบเจอและสัมผัส แถม ยังสอดแทรกทัศนคติที่มีต่อค่านิยมสังคมไทยสมัยโซเชียลมีเดีย ก�ำลังครอบครอง ให้คุณผู้อ่านได้ตระหนัก และคารมคมข�ำแบบ จัดหนักไม่แพ้เล่มก่อนๆ แน่นอน! แต่ละเรื่องก็เดาได้ไม่ยาก...เพราะเป็นเรื่องเมาท์มอยแบบ อินเทรนด์ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นกระแสมนุษย์ป้า วีรกรรมของน้องหมา น้อง ชายผู้แสนจะธรรมะ-ธัมโม เทรนด์ก�ำไลหินสีที่เขาว่าใส่แล้วจะชีวิต ดี๊ดี หมาวัดพันธุ์ไฮโซ แล้วพาไปทัวร์ธรรม ทัวร์ไม่ธรรม(ดา) ณ เวียงจันทน์ ลามไปจนถึงเมาท์มอยน้องหมาที่อ่านแล้วต้องอมยิ้ม และจุกไปกับความสนุกในเล่ม ใครว่าความสุขคือความสนุกของการได้รับรู้เรื่องราวของ ผู้อื่น หากแต่จริงๆ แล้ว ความสุขมาจากความซึ้งแบบอ่านแล้ว นำ�้ ตาจิไหล ความอึง้ ในมุมมองเด็ดๆ ความโรแมนติก (อัย๊ ยะ!) ของ เจ้าของเรื่อง ความน่ารักชวนอมยิ้มของคนรอบข้างมากมาย ไป จนถึงความธรรมดาเรียบง่ายของชีวิต ให้หนังสือเล่มนี้เป็นความสนุกฉบับพกพาติดตัวคุณผู้อ่าน ทุกท่านไปไหนมาไหนเหมือนที่เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็ใช้สมาร์ตโฟน แค่นี้ก็หายคิดถึงกันแล้วใช่ไหมเอ่ย ส�ำนักพิมพ์มติชน
เมาท์จนจุก สนุกไปกับชาติ 7
คํ า นํ า ผู้ เ ขี ย น คนเขียนหนังสือนอกจากชอบอ่านหนังสือ ยังชอบคิดด้วย คิดตาม-คิดต่อและคิดเยอะในสิ่งที่พบเจอมา บางคนดึ ง เรื่ อ งที่ คิ ด มาเขี ย นเป็ น บทความ-เรื่ อ งสั้ น หรื อ นวนิยาย แล้วแต่ใครจะถนัด สมัยก่อนเราพบเจออะไรหรือ...รู้สึกอะไร-ยังไงกับสิ่งที่เจอ เรามักจะคิดเก็บไว้ในใจ ถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทจะไม่เล่าให้ฟัง ชีวิตคนปัจจุบัน คิดในใจน้อยลง-หลายคน-คิดแล้วเขียน ออกมาเลย เขียนลงในเฟซบุ๊กหรือไลน์ของตัวเอง ถ้าอยากรู้ว่าเพื่อนเราในสังคมออนไลน์ วันนี้เขาเป็นอะไร... ดีใจ-เศร้าใจ-สนุก-สุขหรือเจ็บป่วย-เปิดอ่านสเตตัสทีเ่ ขาเขียน แต่ละคนใช้พนื้ ทีข่ องตัวเองในเฟซบุก๊ ระบายความรูส้ กึ ออกมา ทัง้ เรือ่ งกิน-เทีย่ ว-เจ็บ-ป่วย-สุข-สนุก-เซ็ง-บ่น-เบือ่ -ปลืม้ -ปลง สังคมออนไลน์กลายเป็นพื้นที่เชื่อมความสุข-ทุกข์ของคน ที่รู้จักกัน บางคนให้ความเห็น สังคมออนไลน์ท�ำให้เสียเวลาท�ำงาน ทุ ก อย่ า งในโลกนี้ มี ทั้ ง คุ ณ และโทษขึ้ น อยู ่ กั บ ...มากไป- น้อยไป 8 ชาติ ภิรมย์กุล
ผมเองก็...เป็นคนชอบคิดและเขียนลงเฟซฯ เขียนตามที่คิดและใส่อารมณ์นิดๆ ในงานเขียน เมื่อก่อนมีเวลาคิดโน่น-นี่-นั่นก็ตอนไปเดินออกก�ำลังกาย เดินไป-คิดไป-หน้าเครียดตลอดจนไม่มีใครกล้าเดินใกล้ๆ หลังจากมาปั่นจักรยาน-เลยมาคิดตอนปั่น ปั่นไป-คิดไป-บางครั้งคิดเยอะ-จบไม่ลง-มานั่งคิดต่อในร้าน กาแฟ กินกาแฟ-กินขนมแล้วคิดต่อ-เป็นความคิดที่อร่อยฝุดๆ บางเรื่อง คิดแล้วเขียนสั้นๆ ลงเฟซฯ หลายเรื่องเขียนยาวๆ ลงในนิตยสารขวัญเรือน กลายมาเป็น “เมาท์จนจุก สนุกไปกับชาติ” ผลงานชุดนี้ยังเหมือนเดิมครับ เก็บเอาเรื่องราวต่างๆ ที่เป็น กระแสสังคม มาเขียนประชดประชันเหน็บแนมนิดๆ ตามแนวที่เราถนัด จะสนุกหรือจุกต้องอ่านเอง-ได้อารมณ์กว่าฟังคนอื่นเล่า ขอให้ผอู้ า่ นทุกท่าน สนุก-สุขและอร่อยกับชีวติ ทุกวันนะครับ ชาติ ภิรมย์กุล สิงหาคม ๒๕๕๘ ขอขอบคุณ น้องเอิร์ท-ปิยนุช-เมาลานนท์ ที่ดูแลต้นฉบับ มาโดยตลอดและยาวนาน หยุดปั่นแล้วคิด-ไปนั่งคิดในร้านกาแฟ กินกาแฟ-กินขนมและคิดต่อไม่แปลกที่ ปั่นจักรยานแล้ว...ผอมช้าจัง เมาท์จนจุก สนุกไปกับชาติ 9
มนุษย์...ป้า
ป.ล. ขออภัยส�ำหรับคนที่อยู่ในวัยป้าหรือ...อยู่ในต�ำแหน่งป้า แบบ...ไม่รู้ตัว เนื่องจากงานเขียนชิ้นนี้ไม่ฮา ไม่ข�ำ เน้นเขียนจริง พูด จริง สุดติ่งกระดิ่งป้า เริ่มต้นเลยนะ ไม่อยากลีลามาก กลัวป้าคอยนาน ชีวติ คนหนึง่ คน...เริม่ ต้นทีว่ ยั เด็ก ยังไม่มพี ษิ สงอะไร เหมือน ผ้าขาวที่พับไว้ เช้า-ตื่นมากิน อิ่มแล้วนอน สนุกและซนตามวัย เผลอแป๊บ เดียวก็เติบโตเป็นวัยรุ่น ชีวิตช่วงวัยรุ่นมีแต่ความตื่นเต้นและท้าทาย อยากลองท�ำ อะไรเองหลายๆ อย่าง จัดอยู่ในประเภท...เยอะ! มนุษย์...ป้า 11
เยอะทั้ ง ความคิ ด และพลั ง ท� ำ อะไรก็ ไ ม่ เ หนื่ อ ยไม่ เ พลี ย จนกว่าจะเข้าสู่วัยน้าหรืออา วั ย น้ า หรื อ อาอยู ่ ใ นช่ ว งวั ย กลางคน เรี่ ย วแรงและมวล กระดูกยังพอมี...อยู่บ้าง จากวัยกลางคน หลับๆ ตื่นๆ ผ่านไปหลายปี ส่องกระจก อีกที แอบตกใจเล็กน้อย ดูเหมือนมีของแถมเกิดขึ้นที่ใบหน้า เริ่มจากรอยลึกใต้ตา ร่องแก้ม-ริ้วรอยต่างๆ มันมาแระ...มาตามอายุขัยของคอลลาเจนที่หมดหน้าที่ลง จากวัยเด็กที่แก้มใสๆ กลายเป็นป้าและลุง...ในพริบตา เฮ้อ! เอาน่า...อย่าเพิ่งถอนหายใจ สิ่งที่เกิดขึ้นมันคือการเจริญ เติบโตของชีวิต คิดไรมาก แง! แง! ...อ่านมาถึงวัยนี ้ รูส้ กึ ปวดหลังปวดเอวขึน้ มาทันทีเด้ สมัยก่อนนะ คนเป็นป้าและลุง เราก็เรียกป้าหรือลุงเฉยๆ เข้าสู่ยุคสังคมออนไลน์ครองโลก เช้า-มา-กดไลก์-กดแชร์ ท่องเที่ยวไปตามเว็บต่างๆ ได้พบ-เจอประโยคสั้นๆ “มนุษย์ป้า” มนุษย์ป้า เกิดขึ้นตอนไหน ปีไหน ใครเป็นคนคิดค�ำพูดนี ้ ขึ้นมาก่อน ยังไม่มีค�ำตอบชัดเจน มนุษย์ป้าจะเป็นได้ต้องมีต�ำแหน่งซี ๘ หรือซี ๙ และเป็น คนที่หน้าตาอ่อนโยน มีเมตตา No! No! บ่ใจ้เด้ออ้าย มนุษย์ป้า เกิดจากพฤติกรรมที่แสดงออกต่อสาธารณะใน 12 ชาติ ภิรมย์กุล
ทุกๆ ที่ทั้งกลางวันและกลางคืน ขอยกตัวอย่างมนุษย์ป้าที่เคยพบเห็นในปี ๒๕๕๗ เรื่องที่ ๑...ป้าไม่แคร์ เริ่มเรื่องที่ร้านขายน�้ำเต้าหู้-ปาท่องโก๋ ที่ตลาดสด นนทบุรี รู้ๆ กันอยู่นะครับ เรื่องน�้ำมันทอดซ�้ำกับปาท่องโก๋ มันมี ผลเสียต่อสุขภาพยังไง สื่ อ หลายสื่ อ หยิ บ เรื่ อ งโทษของน�้ ำ มั น ทอดซ�้ ำ มาพู ด บ่ อ ย มาก แต่เชื่อไหมครับ มันไม่มีผลต่อยอดขายหรือท�ำให้คนที่อยาก กินปาท่องโก๋ลดน้อยลง ร้านขายน�้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ที่ตลาดเช้า-ขายดีแทบทุก จังหวัด เช้าวันหนึ่ง ระหว่างที่ยืนรอน�้ำเต้าหู้ตามคิว มีป้าคนหนึ่ง เพิ่งมาถึงไม่ยอมเข้าคิว มาถึงก็หยิบที่คีบปาท่องโก๋ มาเลือกปาท่องโก๋เอง ทั้งที่มี คนเข้าคิวอยู่ แต่ป้า...ไม่สนใจ การแซงคิวนิดๆ หน่อยๆ ส�ำหรับผู้สูงอายุ เราไม่ว่ากันแต่ การที่ป้าเลือกปาท่องโก๋ทีละตัว ทีละตัว... ท�ำให้คนที่มาก่อนและยืนรอรู้สึกหงุดหงิดใจทันที หงุดหงิดกับวิธีการคัดเลือกปาท่องโก๋ของป้า ป้าพิจารณาปาท่องโก๋แต่ละตัว ละเอียดยิ่งกว่างานผ่าตัด เปลี่ยนลิ้นหัวใจ ป้าพลิกดูปาท่องโก๋ทุกตัว สีและขนาดของปาท่องโก๋ต้อง เท่ากัน มนุษย์...ป้า 13
เดาว่าป้าคงซือ้ ปาท่องโก๋ไปแยกดีเอ็นเอ เพือ่ ค้นหาสายพันธุ ์ อะไรสักอย่างแบบว่า ไม่เข้าใจเด้! ป้า... ขนาดคนที่ยืนรอพร้อมใจกันถอนหายใจ เสียงดังเหมือน เสือค�ำราม ป้า-ไม่สนใจ-ไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น...ใครจะท�ำไม เฮ้อ! บางครั้งการฝึกท�ำสมาธิเพื่อให้ใจเย็นลง ไม่ต้องไปท�ำ ที่วัดก็ได้ หลังจากที่ป้าได้ปาท่องโก๋ที่ถูกใจพร้อมน�้ำเต้าหู้ ๑ ถุง เดิน ห่าง-หายไป คนขายหันมาพูดกับลูกค้าที่ยืนงง “คนนี้เรื่องมากจริงๆ ไม่รู้ จะพูดยังไง” เรื่องที่ ๒...ป้าเยอะ ต้นเรือ่ งอยูท่ รี่ า้ นขายกล้วยปิง้ ริมถนน ก่อนถึงโรงหนังเมเจอร์ ตรงข้ามตลาดนนทบุรี ผมยืนอยู่ด้านหลังป้าคนหนึ่ง ก�ำลังต่อรองราคากล้วยปิ้งไม้ ละ ๓๐ บาท ป้าขอลดเหลือไม้ละ ๒๕ บาท (กล้านิ) คนขายตอบ “ไม่ได้ครับ ขายราคานี้นานแล้วครับ” ป้าไม่ยอมแพ้ ชี้ไปที่กล้วยปิ้งอีกไม้ “ไม้นี้ดูกล้วยเล็กกว่า อันอื่นนะ ๒๗ บาทได้ไหม” คนขายตอบแบบสุภาพ “กล้วยเท่ากันทุกไม้ครับป้า” สุดท้ายป้ายอมซื้อตามราคาที่ขาย ระหว่างที่คนขายก�ำลัง 14 ชาติ ภิรมย์กุล
เอากล้วยออกจากไม้ ป้าชี้ไปที่กล้วย “กล้วยลูกนี้เล็กกว่าไม้อื่นนะ สุกก็ไม่เท่ากัน ด้วย ลดหน่อยได้ไหม” มหัศจรรย์มาก คนขายยังตอบนิ่งๆ สั้นๆ “สุกเท่ากันครับป้า ขายราคานี้ทุกไม้ครับ” ผมยังคิดว่าการซื้อ-ขายกล้วยปิ้งหนึ่งไม้จบลงแล้ว แต่ป้า ...ยัง! ป้า-ขอน�้ำจิ้มกล้วยเพิ่ม คนขายเริ่มมีอาการแต่ก็ยังใจดี แถมน�้ำจิ้มให้ ๑ ถุง ป้า...ยังไม่จบครับพี่-น้อง ยังเซ้าซี้ต่อรองราคาอีก “ป้าว่ากล้วยมันสุกไม่เท่ากัน บางลูกก็เล็กด้วย ลดให้ป้า หน่อยสิ ๒๘ บาทได้ไหม” อัย๊ ยะ!!! ขนาดผมไม่ใช่คนขายนะ ยังอยาก...อยาก...อยาก จะขอเผือกสักนิดแต่ก็...นิ่งไว้ ขนาดคนขายเขายังไม่โมโห เราจะเผือกไปท�ำไม จริงไหม ป้าคนนี้โชคดีที่สุด ที่เจอคนขายใจเย็นผิดปกติของพ่อค้า- แม่ค้าทั่วไป ถ้าป้าเจอแม่ค้าที่ปากไวเท่าความคิด ป้าจะต้องหนาวสั่น ในหน้าร้อน เรื่องที่ ๓...ป้าไม่สน เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ไปรษณีย์สาขานนทบุรี ใครเคยไปส่งจดหมาย-พัสดุที่ไปรษณีย์ จะรู้ว่าทุกวันนี้เขา มีให้กดบัตรคิวและรอเรียกตามหมายเลข มนุษย์...ป้า 15
ก่อนเที่ยงวันหนึ่ง หลังจากที่ผมกดบัตรคิวและนั่งรอเรียก ตามหมายเลข มีผู้ชายคนหนึ่งเดินตรงมาด้านหน้าที่มีคนนั่งรอคิวส่ง เขาถามว่า “รถฮอนด้าหมายเลขทะเบียน...รถใครครับ ช่วย เลื่อนรถให้หน่อยครับ” เสียงตอบรับ เงียบไปสักพัก ป้าที่นั่งอยู่ด้านหน้าผมพูดขึ้น ห้วนๆ “รถฉันเองมีไร” ผู้ชายคนที่ประกาศหาเจ้าของรถเดินมา บอกดีๆ “ป้าครับช่วยเลื่อนรถหน่อยได้ไหมครับ รถผมออกไม่ได้” ป้า...ตอบสั้นๆ “รอก่อนฉันมานั่งคอยนานแระ” อะไรเนี่ย อะไรของป้าเขา ตอบแบบเกเรนะป้า ผมคิดในใจ คอยดูนะ จะต้องมีการทะเลาะ-เถียงกันขึน้ แน่ๆ ผู้ชายคนเดิมเดินมาถามป้า “ป้าคิวที่เท่าไหร่ครับ” ป้ายังตอบสั้นๆ ห้วนๆ เหมือนเดิม แถมท�ำหน้าแบบไม่ พอใจด้วย ไม่น่าเชื่อ ผู้ชายแสนดีคนนี้ตอบกลับแบบสุภาพมาก “ไม่เป็นไรครับ ผมรอนะครับ” ต้องขอชมนะครับ ผู้ชายคนนี้ ใจดี ใจเย็น และอดทนมาก ทั้งๆ ที่ป้าเป็นคนจอดรถผิดที่ ไปขวางทางรถคนอื่นเขา งานนี้ ผ มเลยขอเผื อ กแบบเงี ย บๆ ขยั บ -ลุ ก เปลี่ ย นที่ นั่ ง อยากเห็นหน้าป้าคนนี้ชัดๆ ดูจากเสื้อ-ผ้า-หน้า-ผม(ยกกระบัง)ของป้า ขอเดาว่าป้าคง 16 ชาติ ภิรมย์กุล
เคยมีต�ำแหน่งที่ใหญ่โตในที่ท�ำงานและยังยึดติดกับสิ่งที่เคยเป็น จนแยกไม่ออกจากชีวิตจริงของปัจจุบันที่เป็นอยู่ สมมุตินะครับ สมมุติว่าป้าเปลี่ยนค�ำพูดใหม่ พูดแบบคน ดีๆ เขาพูดกัน “อ่อค่ะ รถของป้าเอง รอแป๊บนะคะ จะถึงคิวป้าแล้ว” ถ้าป้าพูดแบบนี ้ ใครก็รบั ได้และไม่โกรธ วันนีป้ า้ โชคดีมากๆ ที่เจอผู้ชายใจเย็นแบบนี้ สมมุติอีกครั้งนะครับ ถ้าผู้ชายคนนี้ใจไม่เย็นพอ คงมีเรื่องกันทะเลาะกันแน่ๆ เวลาที่ทะเลาะกัน ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ใช่ว่าจะจบ ลงง่ายๆ ภายในไม่กี่ชั่วโมงโดยที่... ใจไม่เป็นทุกข์ บางครัง้ บางคน เก็บความโกรธ-เกลียดกับบางเรือ่ งทีเ่ กิดขึน้ และเก็บไว้ในใจหลายวันจนกลายเป็นความทุกข์สะสมอยู่ในใจ ผู้ชายใจดีคนนี้ ผมไม่รู้ว่าเขาเคยไปปฏิบัติธรรม-นั่งสมาธิที่ วัดไหนมาก่อนหรือเปล่า สิ่งที่เขาท�ำคือ ท�ำใจให้นิ่งๆ และปล่อยวางไม่โต้เถียง ไม่ว่า อะไรป้า เป็นเรื่องที่น่ายกย่องมากครับ เกือบ ๑๐ นาที ป้าผู้ยิ่งใหญ่ ส่งของเสร็จ เดินลงไปพร้อม กับผู้ชายใจดี จบเรื่องราวง่ายๆ ไม่มีการทะเลาะและเถียงกันเกิดขึ้น ระหว่างรอคิว ผมคิดนะ ถ้าผมเป็นผู้ชายคนนี้ ผมจะใจเย็น มนุษย์...ป้า 17
เหมือนเขาไหม แค่คิดเล่นๆ ยังนึกโมโหป้าเลยนะ ตามไปด่าเลยดีไหม รู้แหละ คนที่ควรไปนั่งสมาธิ คือ...ผมเอง เรื่องที่ ๔...ป้า-มโน ป้า-มโน พิษสงร้ายแรงกว่ามนุษย์ป้าอื่นๆ มากมาย ป้า-มโนเกิดขึ้นได้กับทุกๆ ป้าไม่ว่าจะท�ำงานเอกชน-รัฐบาล หรือเป็นแม่บ้านเฉยๆ นิสัยหลักของป้า-มโนคือ เป็นคนชอบคิดไปเอง ที่ส�ำคัญ คิดแต่ในทางลบและร้ายให้คนอื่น เกือบทุกเรื่องที่ป้า-มโน หยิบไปพูด ป้าไม่รู้ข้อเท็จจริงที่เกิด ขึ้น แต่ชอบพูดแบบฟันธง ในหมู่บ้าน(เก่า)ที่ผมอยู่ มีมนุษย์ป้าอยู่หลายคน แต่ป้า คนนี้ออกตัวแรงกว่าใคร แค่เห็นผู้หญิง-ผู้ชายเดินมาคู่กัน ป้า-มโนหยิบไปพูดใน หมู่บ้าน “เขาได้-เสียกันแระ เชื่อฉันสิ ฉันดูคนออก” พูดไปเรื่อยเปื่อยนะป้า คนอื่นเขาเสียหายหมด มีบ้านหลังหนึ่ง เจ้าของบ้านท�ำงานเอกชน กลับบ้านดึก ทุกวัน วันหนึ่งมีผู้ชายมานอนค้างด้วย เรื่องแบบนี้ไม่พ้นสายตา มนุษย์ป้า-มโนไปได้ ป้า-มโนไปพูดที่ร้านส้มต�ำ “เห็นเงียบๆ แบบนี้ มีผู้ชายมา นอนด้วยนะ ไอ้เราก็นึกว่าโสด” 18 ชาติ ภิรมย์กุล