6
WEEKEND
ZATERDAG 24 JULI 2010
HET FOTOALBUM VAN...
Jan Taminiau
Het leven van de gevierde modeontwerper Jan Taminiau (35) bestaat uit hard werken, borduren en mijmeren over het verleden. En uit zijn familie natuurlijk.
Het resultaat van een van de vele verkleedpartijen in het gezin Taminiau: een fotosessie in Knokke. Met van links naar rechts Martijn, Maartje en Jan Taminiau.
Jans zus Maartje was een ideale paspop. Met een blauw laken drapeerde hij een jurk en de imaginaire fotoshoot kon beginnen.
Tekst: Mensje Melchior Foto’s Jacqueline de Haas/privécollectie Jan Taminiau
V
ijf stagiairs buigen zich geconcentreerd over lange borduurramen. Met de hand bevestigen ze pailletten en steentjes op fijn gaas. Over een stukje van twintig centimeter doen ze bijna een hele dag. Binnen heerst rust, buiten wordt de straat overspoeld door toeristen en hoerenlopers die zich vergapen aan de vrouwen achter de ramen. Het atelier van Jan Taminiau (35) zit in een voormalig sekspand op de Wallen. Ruim twee jaar geleden kwam hij naar Amsterdam. In het begin keek Taminiau nog vaak vol verbazing naar buiten (,,Dat mannen helemaal buiten zinnen raken wanneer een schaars geklede vrouw haar lippen stift, ongeloof-
Tijdens de opening van zijn eerste atelier op de Amsterdamse Wallen.
lijk’’). Inmiddels is de sekshandel voor zijn deur een vertrouwd decor. Je verliet je geliefde Tilburg voor dit atelier. Waarom? ,,Ik wilde weg uit mijn veilige zone, het werd allemaal wel heel erg comfortabel. Ik werkte in Tilburg in hetzelfde gebouw als mijn ouders. Zij runnen samen een bedrijf dat kantoorpanden exploiteert, mijn broers werken daar ook. Mijn moeder kwam langs om te kijken wat ik aan het maken was en met mijn broers ging ik lunchen. Heel gezellig natuurlijk, maar ik was toe aan iets spannenders. Ik was ook benieuwd wat voor effect het zou hebben als ik in zo’n buurt chique jurken zou ontwerpen.’’ En, maak je nu echte Wallenfashion? ,,Nou, eigenlijk geloof ik niet dat mijn werk er echt door wordt beïnvloed. Mijn jurken zijn niet ineens een stuk bloter geworden. Ik maak nog steeds romantische mode met een rauw randje. Ik heb wel gemerkt dat ik mijn manier van naar de wereld kijken overal mee naar toe neem. Ook hier zie ik de romantiek. Als ik nu naar buiten kijk, concentreer ik me op de zwanen in de gracht. Ik geniet van die romantische, trouwe dieren die hier onverstoord rondzwemmen, terwijl een stukje verderop geld wordt verruild voor seks.” In zijn atelier levert Taminiau maatwerk. Hij maakt trouwjurken, avondjurken en zakenpakjes. De vrouwen in zijn klantenkring komen soms wel vijf keer passen, voordat hun nieuwe kledingstuk perfect is. Het borduurwerk gebeurt met de hand, in een jurk kan
wel tweehonderd uur werk zitten. In 2003 studeerde hij af aan het FIA, de vervolgopleiding van de modeacademie in Arnhem. Al snel begon hij voor zichzelf en showde hij zijn ontwerpen in Nederland en later in Parijs. Zijn signatuur: elegant, stoer en vrouwelijk. Stugge stoffen gecombineerd met fijne borduursels of tule. Het zijn bijna sprookjesachtige ontwerpen, met een vleugje nostalgie. Zo gebruikte hij de
IN HET KORT
Geboren: Goirle, 1975 Opleiding: In 2001 studeert Taminiau af aan ArtEZ, Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem. Daarna volgt hij de vervolgopleiding aan het Fashion Institute Arnhem (FIA). Carrière: Meteen na de FIA begint Taminiau in 2003 voor zichzelf. In 2007 heeft hij zijn eerste eigen show in Parijs en ontwerpt hij een feestcollectie en lentecollectie voor modeketen Claudia Sträter. In 2009 ontwerpt hij zijn eigen pret-a-porter-collectie. Maar door strubbelingen met zijn zakenpartners, moet hij met deze collectie na een seizoen alweer stoppen. In een van zijn eerste collecties verwerkte Taminiau de Nederlandse postzak tot jasjes en jurken. Prinses Máxima droeg vorig jaar een postzakjasje en later nog andere kleding van de ontwerper. Privé: Taminiau is single en woont in Amsterdam
antieke, brokaten priestergewaden in zijn jurken en verandert hij versleten stof van postzakken in een hip jasje. In de keuken van zijn atelier spreidt Taminiau een aantal foto’s uit op tafel. Eén ding is duidelijk: zijn liefde voor het verleden zat er al vroeg in. Zijn favoriete foto toen hij klein was? Een beeld waarop hij met zijn broers en zus verkleed staat. ,,Deze is genomen in Knokke tijdens een vakantie in Vlaanderen. Het lijkt net of we uit een andere eeuw komen. Hij hing bij mijn ouders op de slaapkamer. Ik kon er minutenlang naar staren, zo mooi vond ik dat beeld. Alsof we echt in vervlogen tijden leefden.’’ Je vond verkleden sowieso heerlijk; je zusje Maartje heeft heel wat te verduren gehad. ,,Haha, ja. Wat in mijn fantasie speelde, deelde ik met haar. Ze was mijn paspop; ik kleedde haar aan en samen speelden we fotoshoots na. Op deze foto heb ik van kippengaas een korset voor haar gemaakt en een glanzende sjaal van mijn moeder en een blauw laken om haar heen gedrapeerd. Maar ze vond het leuk om te doen, hoor. Ook toen ik een rafelige pony in haar haar knipte, vond ze het prima.” Je wist; ooit maak ik haar trouwjurk. ,,Ik heb heel wat trouwjurken voor haar getekend. Eindeloos hebben we gefantaseerd hoe ze er op haar bruiloft uit zou zien. De foto waarop ze dan eindelijk haar echte jurk past, is een van de weinige die ik zelf heb gemaakt. Ik sla beelden op in mijn hoofd en heb normaal gesproken helemaal geen behoefte om nog foto’s te maken. Maar dit
‘Ik ben nog steeds zo gedreven; werk ongeveer zestien uur