Van een half naar een kwart Toen iets meer dan vijfentwintig jaar geleden mijn oudste dochter werd geboren, werd het tijd, om naast de motorfiets een degelijke veilige gezinsauto aan te schaffen.Het werd een prachtig gelijnde Zweedse klassieker met karaktervolle rijeigenschappen. Een Volvo 142 in de mooie kleur ‘sol gul’ Dat mijn voorkeur uitging naar een Zweedse klassiek gelijnde Marieholm, toen ik zo’n twaalf jaar geleden een zeiljacht wilde gaan aanschaffen, komt dan natuurlijk niet als een verrassing. Ze bleken in die tijd helaas niet goedkoop te zijn. Omdat ik al enige tijd, als opstapper bij wedstrijden mee ging en veel daar veel plezier in had gekregen, besloot ik van een medelid van zeilvereniging Het Y, binnen een mij passend budget, de Rosamar te kopen; geen zweedse klassieker dus, maar een zeer Brits racejacht van Camper & Nicholson. Een fantastische brute volbloed racer in de halfton klasse. Rosamar klinkt niet Brits; ze is namelijk vernoemd naar ons favoriete strandrestaurant in Portugal. Dit verwijst naar mijn werk als kok met een voorliefde voor de Iberische keuken. Met de Rosamar heb ik jarenlang met veel plezier wedstrijden gevaren vanuit haar thuishaven Durgerdam. Tochten zeilde ik er eigenlijk nooit mee. Daar was het schip niet zo op ingericht. Naast de wedstrijden ging ik graag met de Rosamar solozeilen. Helemaal alleen dit forse en eigenwijze schip bemannen. Urenlang kon ik bezig zijn met snelheid zoeken en zo soepel mogelijk manoeuvres uitvoeren. Een soort figuurzagen op de vierkante zeemijl. Prachtig om te doen. In 2018 had ik stevig pech met mijn gezondheid. Met hulp en toewijding van lieve vrienden is het allemaal goed gekomen. Na een lange revalidatie was zelfs zeilen weer mogelijk, maar alleen op pad met de Rosamar was niet meer verstandig. Het werd tijd voor een wat rustiger en handzamer schip. Na een paar keer met Wouter en Michiel gevaren te hebben op de Eeve, was ik overtuigd, het moest, de oude liefde, een Marieholm worden en bij voorkeur een in zijn meest pure vorm: de IF. Een schip met karakter en ook geschikt om wedstrijden mee te varen. Bijkomend voordeel is, dat ze door de vorm van haar onderwaterschip weinig last heeft van het fonteinkruid, dat ‘s zomers zo hinderlijk aanwezig is in het IJmeer en Markermeer waar ik veel vaar.
De zomer van 2020 bezig geweest met het zoeken naar een geschikt exemplaar. Diverse schepen bekeken door heel Nederland, tot ik in november zag dat er een mooi zonnegele IF te koop stond bij Jepma. De zelfde kleur als mijn eerste Volvo. Daar aangekomen bleek dat er ook aan dit schip nog het nodige gedaan moest worden, maar, naast die gele stond een heel mooie olijf groene IF. Een scheepje vrijwel geheel in originele staat. Niets aan veranderd en niets aan verbouwd. Dat was wat ik zocht. Liefde op het eerste gezicht. Begin april 2021 heb ik met Wouter Versluis de I Fjärde in drie dagen van Grou naar Durgerdam gevaren. Daar begint dan de uitgebreide kennismaking. Alle hoekjes en gaatjes bekijken en dan ontstaat er vanzelf een klussen- en wensenlijst. Alle verbeteringen of aanpassingen worden rustig overwogen, omdat ik de mooie klassieke uitstraling en het vrijwel originele jaren 70 interieur niet wil bederven. Behalve klussen en poetsen heb ik het afgelopen seizoen regelmatig stilletjes zitten genieten van het mooie uiterlijk van mijn nieuwe schip. Verder heb ik met mijn IF clubwedstrijden gevaren bij Het Y en ook solozeilen bleek gelukkig weer mogelijk te zijn. Maar ik ben ook van plan om wat tochten te gaan maken. Een IF is daar, ondanks haar bescheiden afmetingen, prima geschikt voor. Er gaat een wereld voor je open met een Marieholm. Hans Knapper IF I Fjärde (in de vierde)
MarieTeam najaar 2021 25
