Naar de plek van... Johanna Ter Steege

Door: Dinand Webbink

Johanna ter Steege: ‘Het is alsof de tijd daar samenbalt’

Het graf van de ouders van Johanna ter Steege,op begraafplaats ’t Lenfert.

‘Ik kom graag op de begraafplaats waar mijn ouders, opa en oma en andere familieleden hun laatste rustplaats hebben. Het is alsof de tijd daar samenbalt, alles bij elkaar komt, geboorte en dood. Het is een meditatieve plek waar je het leven beschouwt, waar je de innerlijke rust vindt om stil te staan bij het leven en naar de toekomst te kijken. Voor mij is dat heel waardevol.’ Johanna ter Steege formuleert bedachtzaam en zorgvuldig, alle woorden doen er toe. We zitten in het Parkgebouw in Rijssen, waar ze net overleg heeft gehad over de lancering van de anderhalf uur durende documentaire 100 jaar Twente. Het is een zonnige vrijdagochtend, 20 mei 2022, de dag waarop ze de Johanna van Buren Cultuurprijs voor Oost-Nederland in ontvangst neemt uit handen van Herman Finkers.

'Ik heb het geluk gehad om op te groeien in Notter’, vertelt ze, ‘Een kleine, landelijke buurtschap onder de rook van Rijssen. Je denkt dat je veel te sturen hebt in je leven, maar als je wieg toevallig in Afghanistan staat is dat heel anders. Mijn geboorteplaats betekende een vertrouwde omgeving, je had te eten, het was veilig, je kon je ontwikkelen. Een stevige basis om een leven op te bouwen.’ Toch ging ze al op haar zeventiende het huis uit. Ze had haar middelbare school afgerond en wilde, nieuwsgierig als ze was, meer van het leven en van de wereld zien.

Die nieuwsgierigheid had ze niet van een vreemde. ‘Mijn vader stond midden in het leven, er was zo veel wat hem boeide, hij wist verschrikkelijk veel, zat in allerlei besturen, echt een leidende figuur in zijn gemeenschap. Mijn ondernemerschap heb ik vast ook van hem’, glimlacht de gelauwerde actrice.

Op haar vaders verzoek sprak ze in 1988 een gezelschap van Rijssense zakenmensen toe nadat ze de prijs voor beste actrice van Europa had gekregen voor haar rol in de Nederlands-Franse thriller Spoorloos met muziek van Henny Vrienten. ‘De zaal zat vol met allemaal sigaren rokende mannen in driedelige pakken. Ik vertelde over mijn wereld, de filmwereld. Na afloop kwamen er verschillend mannen naar mij toe: “Iej hebt mooi esprökken”. Een van de heren zei tegen mij: “As d’r wat is, dan komt mar noar miej. Mien naam is Dick Wessels”.

‘Dertig jaar later ben ik op zijn uitnodiging ingegaan. Ik had het idee voor Hanna van Hendrik in mijn hoofd, maar welke route moest ik volgen om mijn plan te verwezenlijken? Toen herinnerde ik mij zijn woorden die avond in het Parkgebouw.

Hij is een beetje kunnig, dacht ik. Dick Wessels (1946-2017), een succesvol ondernemer, wilde mij graag te woord staan. We hebben anderhalf uur gepraat. Het belangrijkste wat hij mij meegaf was dat ik moest zorgen voor draagvlak bij ondernemers en anderen die mij zouden kunnen helpen mijn droom gestalte te geven. Hij gaf mij wat 06-nummers. Ik vroeg of ik mocht zeggen dat ik die van hem had. “Nee, doe dat maar niet, dan zeggen ze: Dick Wessels, die heeft geld zat, laat hij het maar betalen. Dat zou ik wel kunnen doen, maar dat wil jij niet. Zo krijg je geen draagvlak.”

‘Uiteindelijk is het theaterspektakel een groot succes geworden en tot een onderneming uitgegroeid. Als we spelen zijn er 120 mensen bij betrokken, op en achter het toneel. Anouk Kapel en ik zijn de producenten. Ik ben er heel trots op en ontzettend blij met het team, allemaal mensen die precies weten wat ze doen.’ Samen bezoeken we begraafplaats ’t Lenfert en lopen naar het graf van haar ouders. De bloemen die ze er de vorige keer plaatste, zijn uitgebloeid. ‘Behalve deze viooltjes heb ik toen nóg een bloemetje gelegd. Op het graf van Dick Wessels.’

‘Uiteindelijk is het theaterspektakel een groot succes geworden en tot een onderneming uitgegroeid.’

Hanna van Hendrik

] is een theaterspektakel, uitgevoerd door acht acteurs, waaronder Johanna ter Steege en Stefan de Walle, dertig figuranten, een vierkoppige live band (Her Majesty), een zangkoor, tien ballerina’s, een motorclub en zes koeien. Hangar 11 van Vliegveld Twenthe wordt omgetoverd tot een boerenerf met stallen, trekkers en een motorcrossbaan. Na de succesvolle speelperiode in de zomer van 2019 met 51 voorstellingen, die 48.000 bezoekers trokken, is Hanna van Hendrik deze zomer terug met een hele reeks voorstellingen. hannavanhendrik.nl