Defensity College

Defensity College: de ideale bijbaan

Zoals zoveel goede ideeën ontstond dat van Defensity College op de achterkant van een bierviltje. Hugo Goedhart, Alfred van der Klis en Erik Noordam zetten in 2016 een gewaagd plan op om het gat tussen Defensie en de maatschappij te overbruggen – door middel van studenten.

DOOR MIRJAM MULDER

Defensity College is in wezen de ideale bijbaan. Studenten die aan dit programma meedoen, werken één à twee dagen in de week bij een onderdeel van de krijgsmacht, dat aansluit bij hun studie. Een win-winsituatie: Defensie profiteert van de kennis en frisse blik van de jongeren, en de studenten leren vaardigheden als leidinggeven en verdienen ook nog een zakcentje. Het werk varieert van inlichtingenanalyse en 3D-printing tot het ontwerpen van dronesoftware. Hoe is het nu met deze gewaagde startup? Daarover spreekt de Militaire Courant oprichters Goedhart en Van der Klis. Verder vertelt oud-werkstudente Miranda ons over het nieuwe Gap Yearproject en neemt werkstudent Maurits ons mee naar een dag op zijn werk.

VERBONDEN IN KENNIS De kracht van het team ligt volgens Van der Klis in hun onderlinge verschillen. Goedhart is defensieburgermedewerker en werkte voorheen bij DMO (Defensie Materieel Organisatie). Van der Klis is reservist bij het CMIcommando (Civiel Militair Interactie) en heeft een achtergrond als mediaproducent. Samen met marine-collega Noordam richtten zij in 2016 Defensity College op. Hoe was het om zo’n nieuw initiatief binnen Defensie op te zetten? Goedhart: ‘Wij waren een van de eerste startups binnen Defensie. In het begin was het af en toe wel even lastig om als een vreemde een in de bijt zo’n soort toko te runnen binnen een grote bureaucratische organisatie. We moesten voor onszelf uitzoeken: in hoeverre laat je jezelf meenemen in bestaande processen, en in hoeverre ben je een beetje eigenwijs en ga je het toch anders doen?’ Van der Klis: ‘Er waren ook risico’s: Hugo en Erik zegden hun vaste baan op om dit te doen. Als dit niet was geslaagd, hadden zij geen baan meer. Dus we moesten echt een diep geloof hebben in het

‘We zeggen weleens: daag ons uit met een opleiding die we nog niet hebben.’

project. Dat is denk ik onze kracht, we staan voor onze zaak. We hebben ook veel tegenwerking gehad, omdat we niet volgens de regels speelden, want ja, we bestonden nog niet. We waren bezig met een soort paradigma-shift.’

Wat was de hoofdgedachte achter Defensity College? Goedhart: ‘We wilden het draagvlak van Defensie in de samenleving vergroten. Sinds de opschorting van de dienstplicht weten mensen nauwelijks meer wat Defensie doet, en voornamelijk als je hoogopgeleid bent staat het niet hoog in het lijstje van potentiele werkgevers. Terwijl wij denken dat Defensie juist de beste start van elke carrière zou kunnen zijn, omdat je vaardigheden Ook voor alle opleidingen? Goedhart: ‘Ja. We zeggen weleens: daag ons uit met een opleiding die we nog niet hebben. We zijn eigenlijk een maatschappij in het klein binnen Defensie, dus of je nu geneeskunde doet of culturele antropologie tot aan econometrie, er is plek.’ Van der Klis: ‘En zo bereiken we ook een heel natuurlijk evenwicht tussen mannen en vrouwen en mensen met een niet-westerse achtergrond. De sociale achtergronden zijn waanzinnig verschillend. Van migrantenkinderen tot Wassenaars, ze werken allemaal samen. Je moet ergens een opening vinden om iemand te mogen, anders breng je elkaar in gevaar. Dat is iets waar de politiek met heel veel woorden over brult, terwijl wij het gewoon doen. Daarom is ons motto ook: verbonden in kennis, gedreven door vrijheid.’

opdoet die je nergens anders leert. En stel nou dat je die skills als leidinggeven, teamwork en doorzettingsvermogen zou kunnen leren tijdens je studie, dan begin je straks al heel goed voorbereid op de arbeidsmarkt. Dan heb je echt een streepje voor op je medestudenten.’

Hoe hebben jullie dat idee vervolgens vorm gegeven? Goedhart: ‘We bieden een werkstudentprogramma aan, waarbij studenten aan de ene kant relevante werkervaring opdoen in het verlengde van hun studierichting, en aan de andere kant vaardigheden leren via leiderschapstrainingen of verdiepingsmodules. Ook volgen ze de militaire basisopleiding van twee weken, waarin ze dus echt leren hoe het is om de militair te zijn. Eerst zijn we gestart met een mandaat om ongeveer veertig studenten aan te nemen uit Leiden en Delft, omdat we daar netwerken hadden. Maar het animo bleek dermate hoog te zijn dat we al vrij snel landelijk zijn gaan opereren en het voor alle universiteiten hebben open gesteld.’ Was dat ook jullie doel, om een breder publiek aan te trekken? Van der Klis: ‘Ja. Het hoofddoel is om ambassadeurs te creëren van Defensie in de maatschappij. We proberen jongere mensen ervan bewust te maken dat veiligheid een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid is. Dat hoeft niet als krijger, dat kan ook door je kennis in te zetten. En dat kunnen zij dan weer uitdragen aan hun leeftijdgenoten.’

Jullie zijn ook bezig met het uitbreiden van het concept voor hbo-studenten. Wat houdt dat in? Goedhart: ‘Dat is lastiger, omdat zij vaak veel meer contacturen hebben dan wo-studenten. Een van de ontwikkelingen waar we mee bezig zijn, is dat een hbo-student bijvoorbeeld een tijd ervaring op kan doen bij de landmacht op bouwkundig vlak, en daar tegelijkertijd ook studiepunten voor krijgt. Verder zitten we te denken aan het ontwikkelen van een minor, zodat je voor een heel breed publiek toch bepaalde militaire vaardigheden kunt aanbieden. Voorbeelden zijn de hogescholen van Amsterdam en Den Haag, die zijn erg genegen om samen te werken op gebieden van ICT en cybersecurity. Dat zijn leuke ontwikkelingen.’

Gap Year

Defensity College blijkt ook vruchtbare grond te bieden voor allerlei nieuwe initiatieven. Oud-werkstudente Miranda van den Broek is organisator van het zusterproject Gap Year, voor jongeren die na de middelbare school of tijdens hun studie een tussenjaar nemen, omdat ze nog niet precies weten wat ze willen. Een jaar bij Defensie werken als alternatief voor een jaar reizen of vakkenvullen.

Wat houdt het Gap Year-project precies in? ‘We hebben een algemeen programma, waarbij de jongeren deels op een werkplek zitten die bij hun studie of interesse past, zoals communicatie of elektrotechniek. Zo kun je alvast kijken of het echt iets voor je is. En daarnaast is er het Gap Year-programma. Dat is een vergelijkbaar vormingsprogramma als bij Defensity College, deels militaire vaardigheden en deels persoonlijke ontwikkeling. Zo staan we onder meer stil bij thema’s als persoonlijke visie, bijvoorbeeld met een workshop pitchen of je CV opmaken. Ik denk echt dat deze jongeren straks een hele grote stap voor hebben op hun leeftijdgenoten.’

Jullie zijn afgelopen september met achttien deelnemers gestart. Wat zijn tot nu toe de reacties? ‘Heel positief. Het is ook leuk om te zien dat ze best wel bleu binnen komen bij Defensie: wat is het, wat kan ik allemaal? Maar gaandeweg komen ze steeds meer aan de

Een dag in het leven

Hoe is het nou werkelijk om een bijbaantje bij Defensie te hebben? Maurits Korthals Altes is student Werktuigbouwkunde en Econometrie en sinds vorig jaar werkstudent bij Defensity College. Hij vertelt ons zijn ervaringen.

Wat voor werk doe je bij Defensity College? ‘Ik werk momenteel als ontwikkelaar Robotica & Autonome Systemen (RAS) bij de 13e Lichte Brigade. Deze nieuwe eenheid houdt zich bezig met het onderzoeken van de mogelijkheden en effecten van robotica en autonome systemen bij operationele eenheden. Ik doe daar samen met acht andere werkstudenten een onderzoekstraject. Dat bestaat deels uit experimenteren met ingekochte systemen, en deels uit het ontwikkelen van nieuwe prototypes. Zelf werk ik aan het maken van een zwerm drones die zelfstandig een gebied kan verkennen.’

Kun je een voorbeeld geven van hoe dat in de praktijk gebruikt kan worden? ‘Stel, een pelotonscommandant wil een bepaald gebied verkennen en hij heeft een aantal drones bij zich op een onbemand voertuig. Als hij dat gebied intekent, dan zal het netwerk van drones het continue blijven verkennen. En dat blijven ze doen totdat de commandant ze weer terug haalt.’

Bij dit werk kun je dus goed je kennis uit je studie toepassen? ‘Ja, juist! We maken het algoritme helemaal zelf, op basis van de wetenschappelijke kennis die we hebben. Natuurlijk krijgen we wel begeleiding op het gebied van militaire kennis. Dat is heel belangrijk, omdat wij niet voldoende ervaring hebben om te weten hoe het eindproduct in de praktijk eruit moet gaan zien.’

Hoe ziet jouw werkdag er gewoonlijk uit? ‘Het is heel erg afwisselend. Maar op een typische dag stap ik ’s ochtends rond kwart voor zeven in de auto naar Oirschot. Daar ga ik achter een computer zitten en dan bespreek ik met de andere werkstudenten wat de staat is van het algoritme en wat voor verbeteringen we nog uit zouden kunnen praat met collega’s die hen laten zien wat zij allemaal doen. Laatst zei een van de deelnemers tegen me: “Ik kwam een functie tegen waarvan ik niet eens wist dat hij bestond, maar hij lijkt me super interessant!” Dat is natuurlijk heel mooi.’

Waarom zou je mensen aanraden aan dit project deel te nemen? ‘We zien dat jongeren in deze fase echt op zoek zijn naar hoe ze hun tussenjaar in kunnen vullen. In Gap Year zitten alle elementen die zij heel belangrijk vinden: persoonlijke ontwikkeling, maatschappelijk betrokkenheid, geld verdienen, avontuur. Ik zou het zelf ook hebben gekozen als ik zo jong was! Zelfs collega’s zeggen weleens: “Wanneer komt er een Gap Year voor ons? Mogen wij ook?”’

voeren. Dan gaan we aan de slag met programmeren; dat is veel tekenen, elkaar dingen uitleggen, brainstormen en testen. Als we erachter komen dat we bepaalde militaire domeinkennis missen, gaan we in gesprek met militairen. Zij komen ook vaak ons kantoor binnen om dingen te vragen als: “Wij hopen uiteindelijk hierheen te gaan met A.I. binnen de krijgsmacht, is dat haalbaar of kan dat sneller?” Dat afwisselende en bij elkaar binnenlopen is wel de kracht en de kern van deze eenheid.’

Zou je Defensity College aan andere studenten aanraden? ‘Ja, enorm, en dat doe ik ook heel veel. Vier vrienden van mij hebben ook al gesolliciteerd, en ik had ze niet eens actief aangespoord maar gewoon verhalen verteld van wat ik aan het doen was. Het positieve effect merk je heel snel. Het is uitdagend is op studievlak, maar ook op het gebied van leiderschapskwaliteiten. Dat maakt het samen de ideale bijbaan.’