Afgiftekantoor: MassPost Hypercentrum Turnhout P 508033
79
suara tijdschrift met een missie
Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 20 nummer 79 » maart - april - mei 2020
© Shutterstock / FamVeld
Maak alles nieuw kinderprojecten in Tsjaad » afscheid van een Missio-directeur » een nieuw Pasen in Sri Lanka
editoriaal
inhoud
suara 79
highlights
Pleidooi voor Goede Vrijdag CATHERINE DE RYCK
Ik ben absoluut geen wintermens. Koude temperaturen doen me al snel de das om. Je vindt mij dan ook in de winter onder een berg dekentjes terug. Bij voorkeur met de kat op schoot of met, bij gebrek aan kat, een ouderwetse warmwaterkruik. Je zou denken dat ik blij ben met de afgelopen ‘winter’ zonder veel vrieskou en zonder noemenswaardige Vlaamse sneeuwtapijten. Maar niets is minder waar. De afgelopen winter gaf me immers het gevoel dat er iets ontbreekt. En dat gevoel blijft knagen. Want nu apprecieer ik de lente ook niet als anders. Ik voel me niet herleven en ook de natuur heeft niet diezelfde weg van dood naar leven afgelegd. Het is een beetje alsof we Goede Vrijdag hebben overgeslagen en daardoor Pasen niet hetzelfde gevoel geeft.
blz.
5
“Vanuit een evangelische bewogenheid moedigt Missio wereldwijd solidariteit met de zwakste bevolkingsgroepen aan.”
blz.
6
“Als ik mensen vroeg wat zij nodig hadden dan antwoordden ze een mooie kapel, samen bidden, de Bijbel lezen, hun kinderen onderwijzen in het geloof.”
blz.
“We willen priesters, zusters, catechisten en leken met een kerkelijke taak blijvend de kans geven om hun werk van evangelische nabijheid voort te zetten.”
9
ook in dit nummer Een nieuwe geloofsoverdracht De geloofwaardige verkondiging van pater Lievens Bedankt | Een bron van levend water Op missie in België Column
» 3 » 4 » 8 » 10 » 11
“Mensen zitten gevangen in Goede Vrijdag.” We wensen je dat het Licht van Pasen je helpt jubelen en juichen. Dat de overwinning van de liefde je vreugde en warmte brengt. Dat de vlam van de Paaskaars je aanvuurt om licht voor anderen te zijn, tochtgenoot, rots in de branding.
Niet enkel de natuur lijkt dit te doen. In de bredere samenleving heb ik het gevoel dat er steeds minder plaats is voor Goede Vrijdag. Alles moet feest zijn, we moeten elke dag vrolijk zijn en we moeten ons succesvol voelen. Er is steeds minder ruimte om te mogen zeggen dat het niet goed met je gaat, dat je twijfels hebt, wanhopig bent of lijdt. Daardoor blijven sommige mensen op hun eentje gevangen in Goede Vrijdag en is er niemand die hen op weg zet naar de paasvreugde, soms met dramatische gevolgen. Verbondenheid en solidariteit uiten zich niet enkel in het delen van vreugde, maar ook in het samenzijn in je diepste ellende. Daarom mijn pleidooi om Goede Vrijdag ernstig te nemen en pas van daaruit samen op weg te gaan naar Pasen.
2
suara
79
Zalig Pasen © Lawrence OP
De Clemenspoort in Gent. Hier zoekt men naar een hedendaagse invulling van de missie van de paters redemptoristen.
© Clemenspoort
inspireren en verbinden
Een nieuwe geloofsoverdracht Steeds vaker stellen we vast dat het in Vlaanderen moeilijk is het geloof door te geven. Er is een breuk in de klassieke kerkelijke geloofsoverdracht. Nieuwe generaties weten niet veel over christen zijn of Kerk vormen. Kiezen we om te klagen en te beschuldigen? Of eerder om te zoeken naar nieuwe aansluiting? JEAN-PAUL VERMASSEN
Het is niet de eerste keer dat onze Kerk voor deze uitdaging staat. Het spanningsveld tussen traditie en vernieuwing is al zo oud als de Kerk zelf. INCULTURATIE
Net als vroeger pleiten sommigen ervoor terug te keren naar de meest traditionele kerkelijke identiteit. Zij geloven dat het geloof en de Kerk zo weer kunnen groeien. Anderen denken eerder in de richting van vernieuwing. En ook zij voeren daarvoor historische argumenten aan. Ze verwijzen bijvoorbeeld naar de christelijke missie van eeuwen geleden, toen missionarissen het geloof naar China, Afrika of Latijns-Amerika brachten. Er was een groot contrast tussen de Europese Kerk en de lokale cultuur.
Dus durfden missionarissen te zoeken naar een nieuw vorm van christen zijn, zodat het geloof kon integreren in de nieuwe culturele context.
“We zoeken naar nieuwe vormen van geloofsoverdracht.” Misschien ligt in die oefening ook de toekomst van de Kerk in onze contreien vandaag. Dat geloven we in elk geval bij de Gentse Clemenspoort. In dit nieuwe spiritualiteitscentrum zoeken religieuzen en leken naar manieren om de missietraditie van de paters redemptoristen te actualiseren. Het inspiratie-laboratorium, of I-lab,
is daar een onderdeel van. In dit labo zoeken we naar nieuwe, moderne vormen van betrokkenheid op het christelijke geloof. ENGAGEMENT
In de eerste plaats nodigen we mensen uit om dagelijks het goede te behartigen en tijd te nemen om te verstillen. Dit is een open aanbod van zingeving, nog voor we het evangelie binnenbrengen. We noemden dit initiatief de “I-Wave”, omdat we bouwen aan dynamische en warme golven in de samenleving. In onze Alpha-cursus krijgt het evangelie een voorname plaats. Tien avonden lang nemen we mensen mee op weg doorheen diverse christelijke geloofsthema’s. Eindelijk vinden mensen plaats voor geloofsgesprekken! NIEUWE MISSIE
We hopen vanuit deze initiatieven toe te werken naar nieuwe vormen van moderne geloofsoverdracht. De tijd is immers rijp voor een nieuwe missie in Vlaanderen. We moeten onze missionarissen niet naar verre oorden sturen, in eigen land wacht ons ook een boeiende opdracht!
3
inspireren en verbinden
De geloofwaardige verkondiging van pater Lievens We zijn steeds meer op zoek naar nieuwe manieren om over het geloof te spreken of het geloof te verkondigen. Alles lijkt minder vanzelfsprekend dan vroeger. Maar bij het zoeken naar het nieuwe moeten we het oude zeker niet overboord gooien of vergeten. Integendeel, het verleden biedt ons heel wat figuren die ons vandaag kunnen inspireren. De Belgische pater Lievens is zo’n figuur. BART GERYL
Deze Vlaamse jezuïet (1856-1893) nam het op voor de onderdrukte oerbevolking in Chotanagpur, in het oosten van India. Deze bevolking was ‘kasteloos’, waardoor ze niet meetelde en werd uitgebuit door de grootgrondbezitters.
Hij leerde hen zich te verdedigen tegen sociaal onrecht. En met succes, want ze wonnen de ene rechtszaak na de andere. Het feit dat een katholieke missionaris aandacht had voor deze bevolkingsgroep en hen hielp, gaf de Kerk een grote aantrekkingskracht.
RECHTSZAAK
BOEKJES
In die periode behoorde India tot het Britse imperium. Toen pater Lievens het lot van de oerbevolking zag, snelde hij hen ter hulp met zijn kennis van het Britse recht.
Steeds meer mensen bekeerden zich, dankzij de inzet van pater Lievens, tot het katholieke geloof. Daarom gaf hij ook boekjes over Jezus en de Blijde Boodschap uit in de lokale
LEESTIP Bart Geryl, Bevrijder van een volk. Die dienaar Gods, pater Constant Lievens s.j. (1856-1893), Halewijn, 2018, 88 p., € 10,95 Bestellen: postulatie.lievens@gmail.com taal. In het spoor van pater Lievens, die jong stierf na een strijd tegen tering, trokken tientallen Vlaamse missionarissen naar Ranchi in India. Vlaamse paters leidden de jonge Kerk, maar stonden al snel de macht af aan inlandse geestelijken. Ook vrouwelijke religieuzen, zoals de Ursulinen van Tildonk en de Dochters van Sint-Anna, verrichtten pionierswerk in afgelegen gebieden. ROEPINGEN
Pater Lievens en zijn nagedachtenis laten niemand onberoerd. Zelfs Moeder Teresa was hem dankbaar. Zij schreef veel roepingen toe aan het succes van de Lievensmissie. De lokale bevolking van Chotanagpur beschouwde pater Lievens meteen als een heilige. Mensen komen tot op vandaag bidden bij zijn stoffelijke overschot in Ranchi. En ook in Vlaanderen is hij niet vergeten, daarvan getuigt bijvoorbeeld het vernieuwde Lievensmuseum in de kerk van Moorslede. HEILIG
In de kathedraal van Ranchi liggen de stoffelijke overschotten van pater Lievens. Mensen komen er bidden of branden een kaars. © Peter Potrowl
4
suara
79
Voorlopig is pater Lievens nog niet officieel heilig verklaard door de katholieke Kerk. Maar Rome buigt zich wel over zijn zaligverklaring. Het vooronderzoek naar een fysiek mirakel werd alvast geopend. Maar het staat als een paal boven water dat pater Lievens een bijzondere man was, is en blijft. Iemand die ons leert dat engagement onze verkondiging geloofwaardig maakt.
GEEF KINDEREN EEN BETERE TOEKOMST BE19 0000 0421 1012 Mededeling: 207 Kinderprojecten
Drinkbaar water op school is van levensbelang, maar stimuleert ouders ook om hun kinderen naar school te sturen. © Craig Murphy
project
Een toekomst voor kinderen Vanuit een evangelische bewogenheid moedigt Missio wereldwijd solidariteit met de zwakste bevolkingsgroepen aan. Omdat kinderen vaak zwak staan, steunt Missio talrijke projecten om hen via onderwijs en vorming een betere toekomst te bieden. Zo ook in Tsjaad.
Ten derde maken we de bouw van nieuwe klaslokalen mogelijk. Die zullen onveilige en verouderde schoolgebouwen vervangen. Ten slotte kunnen we met de steun uit het ‘Fonds Robert Van Compernolle – Denise Porteman’ twee keer helpen bij de aankoop van schoolmateriaal. Denk daarbij niet enkel aan boeken, maar ook aan een geluidsinstallatie en projectiemateriaal. Zo kan onderwijs hedendaags verlopen, waardoor naar school gaan boeiend wordt. Dankzij dit materiaal zijn ook culturele activiteiten mogelijk en kunnen de kinderen zich uitdrukken in toneelstukken.
tsjaad
De noden in Tsjaad zijn immers enorm. Dat besefte ook de Koning Boudewijnstichting. Daarom steunde zij Missio voor een aantal projecten. FONDS
Het ‘Fonds Robert Van Compernolle – Denise Porteman’, beheerd door de Koning Boudewijnstichting, onderschrijft immers onze missionaire solidariteit met de zwakste bevolkingsgroepen. Het fonds steunt projecten over alle grenzen heen. In 2019 stelde de Koning Boudewijnstichting € 30 000 uit dit fonds ter beschikking van Missio.
Wij kozen vijf projecten om te steunen in het bisdom Sarh, in het zuiden van Tsjaad.
sarh
© Wikimedia
ROBERT VASTMANS
WATER
In de eerste plaats helpen we met de aanleg van waterputten in tien scholen. Drinkbaar water maakt het leven van de leerlingen en leerkrachten op school leefbaar. Bovendien stimuleert het ouders om hun kinderen naar school te sturen. Ook een tweede project biedt drinkbaar water aan kinderen. We steunen immers ook de bouw van een watertoren aan een vormingscentrum voor kinderen.
Missio en alle kinderen zijn de weldoeners van het ‘Fonds Robert Van Compernolle – Denise Porteman’ erg dankbaar. We hebben antwoord kunnen bieden op enkele grote noden. Maar dat is slechts een druppel op een hete plaat. En ook in andere landen is onze solidariteit nodig. We hopen dan ook dat deze projecten jou mogen inspireren om met een gift aan Missio de toekomst van zoveel kinderen te verbeteren.
5
uitgelicht
Missionaris blijf je voor altijd Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Daarnaar verwijst het boek Prediker en dat is de gang van zaken in het dagelijkse leven, ook binnen Missio. Dit voorjaar zwaaide Michel Coppin immers af als directeur van Missio. Hoog tijd voor een gesprek over visies, herinneringen en dromen.
ben ik bij de salvatorianen ingetreden om dat ook te kunnen doen. Ik werd pater om een internationale missionaris te worden. Zelf wilde ik naar Congo, maar mijn oversten stuurden me naar Venezuela en daar heb ik geen spijt van.
CATHERINE DE RYCK
Missie zit Michel in het bloed. Van kindsbeen af wilde hij missionaris worden, op zoveel verschillende manieren. En zo geschiedde. Vanwaar komt jouw passie voor missie? Mijn moeder en een zuster-lerares op mijn kleuterschool hebben het mosterdzaadje van het geloof in mij geplant. Als geen ander konden zij vertellen over de Vader die ons liefheeft en over Jezus. Ik hing elke keer opnieuw aan hun lippen en voelde Gods liefde in me groeien. Bovendien kwamen bij ons heel wat missionarissen over de vloer, voornamelijk scheutisten. Hun verhalen uit verre streken boeiden me
mateloos. Dat zij zo ver weg aan de slag gingen met de verhalen over Jezus die mijn moeder en kleuterjuf me vertelden!
“Mijn moeder en kleuterlerares deden Gods liefde in me groeien.” Overtuigden zij je om zelf missionaris te worden? Hun ervaringen speelden zeker mee. Ik wist dan ook snel dat ik zelf als missionaris naar het buitenland wilde vertrekken. Eigenlijk
In Benin zorgen zusters voor weeskinderen. Hun werk is een levensechte getuigenis van Jezus.
6
suara
79
© Missio
Met welke ingesteldheid vertrok je? Ik had grootse plannen. Ik ging mensen helpen. Scholen en ziekenhuizen helpen bouwen bijvoorbeeld. Vanuit mijn evangelische bewogenheid zou ik mensen een beter leven geven. De realiteit draaide anders uit. Want als ik mensen vroeg wat zij nodig hadden dan antwoordden ze een mooie kapel, samen bidden, de Bijbel lezen, hun kinderen onderwijzen in het geloof. Natuurlijk waren die scholen en ziekenhuizen ook nodig, maar precies de Bijbel zette ons samen aan tot dat haalbaar engagement. Heeft dat jouw latere visie op missie gekleurd? De Venezolanen hebben mijn ogen laten opengaan. Zij deden me inzien hoe belangrijk het is dat mensen ervaren dat de Vader hen liefheeft en dat anderen hen liefhebben, geïnspireerd door die goddelijke liefde. Mensen hebben nood aan iemand als mijn moeder of kleuterjuf die daarover vertelt en je dat ook echt laat voelen. Onze diaconie, onze daden om mensen te helpen, vloeien daaruit voort en niet omgekeerd. Zie je diezelfde dynamiek binnen Missio? Missio omvat inderdaad ook die twee dimensies van missionaire activiteit. Als we pleiten voor meer solidariteit binnen de wereldkerk, bedoelen we niet enkel een rechtvaardige verdeling van goederen. We mikken ook op een goede vorming van mensen: iedereen moet weten waar het
geloof om gaat, hoe je dat beleeft binnen de wereldkerk. We vragen ook om voor elkaar te bidden, verbondenheid te realiseren. In ons geloof moet het meer gaan om relaties. Iedereen moet het gevoel hebben omgeven te zijn door een warm netwerk, een geborgen omgeving. Binnen de Kerk kunnen we dat bieden, maar we moeten het ook willen. En daar pleit Missio voor. Vanuit die diepe verbondenheid kunnen we dan niet anders dan ook onze middelen delen, want zo geven we iedereen de kans Gods liefde te ervaren én door te geven. Je hebt veel lokale kerkgemeenschappen bezocht en ervaren. Wat is je het meest bijgebleven? Zowel tijdens mijn periode als missionaris in Venezuela als op mijn reizen in het kader van Missio, heb ik veel levensechte getuigenissen van Jezus gezien. Die staan voor altijd in mijn geheugen gegrift. Mensen van vlees en bloed, met beide voeten op de grond, die zo prachtig getuigen van Gods liefde voor elke mens en voor onze wereld. Dat kunnen zusters zijn die zorgen voor weeskinderen in Benin of zieken in Brazilië, een pastoor in Zuid-Afrika die de tijd neemt om te luisteren naar zijn parochianen of een leek die aandacht heeft voor haar naasten in Chili. De voorbeelden zijn eindeloos en dat vervult mij met een diepe vreugde.
“De Bijbel zet ons aan tot een haalbaar engagement.” Wat kunnen wij van andere kerkgemeenschappen opsteken? Elke lokale kerkgemeenschap heeft haar eigen karakter. Zomaar van elkaar kopiëren is dan ook niet mogelijk, dat
Van Aziaten kunnen we het belang van innerlijkheid en harmonie leren. Je moet een evenwicht zoeken tussen de relatie met jezelf, God, de mensen om je heen.
slaat nooit aan. Maar bepaalde elementen kunnen zeker een verrijking en inspiratie zijn. Vanuit de Afrikaanse Kerk kunnen we misschien het familiegevoel meepikken. Nergens anders heb ik het belang van relaties zo sterk ervaren. De Aziaten leren ons het belang van innerlijkheid en harmonie. Je moet een evenwicht zoeken tussen de relatie met jezelf, God, mensen om je heen en je omgeving. Anders loop je jezelf voorbij of zie je anderen onvoldoende staan. De Latijns-Amerikaanse Kerk vraagt om meer aandacht te hebben voor emoties. Niet alles moet volkomen rationeel of beredeneerd zijn. Laat ook je hart spreken. En durf je hart te volgen wanneer het je oproept om iets te doen. In Latijns-Amerika nemen zoveel mensen een politiek engagement op vanuit hun geloof. Moet er dan eigenlijk zoveel veranderen in onze Kerk? Er is altijd ruimte voor bijleren. Dat is zo voor elke mens, maar zeker ook voor de Kerk. En er zijn toch wel wat dingen die ik mis in onze kerkgemeenschap. Vaak is dat te herleiden tot een gebrek aan openheid. Ten eerste moeten we meer de hand durven reiken naar andere wereldgodsdiensten, zoals de islam en het jodendom. Samen kunnen we veel meer realiseren. Ten tweede lig ik soms
© Missio
wakker van de generatiekloof in de Kerk. Hoe komt het toch dat we jongeren zo weinig kunnen aanspreken en betrekken? Is het echt een gebrek aan openheid bij hen, of is dat (ook) bij ons het geval? En ten derde pleit ik voor meer liturgische openheid. Vanuit het evangelie moeten we nieuwe stappen durven zetten. Zo kan liturgie ons dichter bij elkaar brengen, maar ook leiden tot concreet engagement.
“Er moet meer openheid zijn in onze Kerk.” Ten slotte: hoe blik jij terug op je missionaire leven tot nu toe? Ik ben een gelukkig mens. En dankbaar ook. Omdat ik Jezus heb mogen leren kennen en in zijn voetsporen mocht treden. Omdat ik een Vader ken die liefheeft en barmhartig is en andere mensen daarover mag vertellen. Nu mijn tijd als directeur bij Missio erop zit, stoppen die vreugde en dat engagement zeker niet. Missionaris blijf je voor altijd. En Gods liefde is eeuwigdurend en altijd nodig. Zo mag ik hopelijk nog lang blijven werken aan nieuwe vormen van christen zijn en Kerk vormen.
bedankt
Levend water
Deze bron voorzag de Sœurs Servantes du Fils de Dieu van drinkwater, met alle gezondheidsrisico’s van dien.
© Missio
Elk jaar steunt Missio-België een tiental pastorale projecten van, of voor, religieuzen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. We leggen de nadruk op lokale religieuze gemeenschappen, actief in afgelegen regio’s en met oog voor de minst bedeelden. In 2019 steunden we bijvoorbeeld de Sœurs Servantes du Fils de Dieu in het bisdom Luiza, in het zuidwesten van de Democratische Republiek Congo.
Bovendien wordt het water niet aan kwaliteitscontroles onderworpen, waardoor het drinken ervan een gezondheidsrisico inhoudt. De zusters en novicen kunnen zich niet om andere mensen bekommeren als ze zelf ziek worden natuurlijk…
ROBERT VASTMANS
Daarom vroeg zuster Virginie onze steun voor een waterput. “Jezus is de bron van levend water (Johannes 4,1-42). Met een eigen bron van drinkbaar water kunnen wij ons ten volle inzetten voor zijn Blijde Boodschap. We kunnen onze missie vervullen, maar ook de dorst van mensen in onze omgeving lessen.” Midden 2019 keurde Missio de steunaanvraag van zuster Virginie goed. Dankzij jou konden we 4 000 euro ter beschikking stellen van de Sœurs Servantes du Fils de Dieu, zodat zij drinkbaar water kunnen putten vlakbij het klooster en vormingshuis.
In oktober 2018 vroeg moeder-overste, zuster Virginie Tshibangu, immers onze steun. In haar aanvraag schetst ze de situatie van de gemeenschap.
“Elk jaar komen zo’n 16 meisjes naar ons vormingshuis. Ze bereiden zich drie jaar voor op het religieuze leven. Vanaf het eerste jaar helpen ze mee in ons project ‘Kinderen van Moeder Maria’, ten voordele van de kinderen die in de buurt van ons klooster wonen. We betrekken de meisjes ook nauw bij de inhoudelijke voorbereiding van de wekelijkse samenkomst van de basisgeloofsgemeenschap. Een tiental jaar geleden namen daar ongeveer twintig mensen aan deel. Nu inspireren onze vieringen elke week wel vijfhonderd mensen.”
dr congo
EIGEN BRON
SUCCES
© Wikimedia
luiza
8
suara
79
De Sœurs Servantes du Fils de Dieu zijn in zekere mate slachtoffer van hun eigen succes. Door de toestroom van mensen kampt het klooster met een gebrek aan drinkbaar water. Zuster Virginie vertelt hoe de zusters aangewezen waren op een lokale bron. Dat water moesten ze in bidons aanvoeren.
STEUN GELIJKAARDIGE PROJECTEN BE19 0000 0421 1012 Mededeling: 181S CMI
bedankt
Een nieuw Pasen in Sri Lanka Op 21 april 2019 schrikten terroristische aanslagen Sri Lanka op. Onder andere kerken waren het doelwit. Er vielen honderden gewonden en doden. Het was uitgerekend Paaszondag, de dag waarop duizenden christenen samen kwamen om te vieren hoe de liefde wint van de dood. Na die traumatische ervaring bleef de Kerk van Sri Lanka niet bij de pakken zitten. Jouw steun was daarvoor onmisbaar.
STEUN EEN VOERTUIG MET EEN MISSIE BE19 0000 0421 1012 Mededeling: 180001S Voertuigen
ROBERT VASTMANS
Kort na de aanslagen lanceerden we eerste oproep tot steun. NOODHULP
Dankzij jouw reactie konden we meteen 2 000 euro overmaken aan bisschop Joseph Ponniah van het bisdom Batticaloa. Ook zijn kerk was het doelwit van de terroristen. Onze steun kwam uit het fonds van misintenties, waardoor ook een spirituele band ontstond tussen ons land en Sri Lanka. Dankzij die eerste steun konden bisschop Ponniah, zijn priesters en vele vrijwilligers de slachtoffers en hun nabestaanden nabij zijn. Ook de heropbouw van de zwaar beschadigde kerkgebouwen kon langzaam beginnen. Maar daar stopte de steun van MissioBelgië niet. We willen priesters, zusters,
catechisten en leken met een kerkelijke taak blijvend de kans geven om hun werk van evangelische nabijheid voort te zetten. Daarom besloten we ook de aankoop van vijf moto’s mee te financieren. Drie daarvan gaan naar de Oblaten van de Onbevlekte Maagd Maria, op vraag van provinciaal overste Edwin Vasantharajah. HEUVELACHTIG
De drie religieuzen zijn verantwoordelijk voor de parochie Paasara, in het bisdom Badulla in het zuidoosten van Sri Lanka. Deze parochie omvat maar liefst vijftien gehuchten, waarvan er tien een eigen kerkgebouw hebben. De parochieverantwoordelijken leggen dus elke dag heel wat kilometers af, door een heuvelachtig landschap. Bovendien nemen ze ook de taak
van leerkracht op en organiseren ze diverse vormingssessies voor de lokale bevolking. Ze vinden het belangrijk om ook met hun parochianen in gesprek te kunnen gaan. Met een moto kunnen ze zich sneller verplaatsen en dus meer mensen van dienst zijn. WERELDWIJD
Missio-België steunt wereldwijd priesters, zusters, catechisten en leken met een kerkelijke verantwoordelijkheid bij de aankoop van een voertuig. Het helpt hen de Blijde Boodschap te verspreiden en mensen nabij te zijn. In 2019 hielpen we bij de aankoop van 45 voertuigen in Azië, 5 in LatijnsAmerika en 70 in Afrika. Het gemiddelde bedrag per gefinancierd voertuig was ongeveer 1 000 euro. En dat was enkel mogelijk dankzij jouw steun, bedankt!
sri lanka batticaloa
Dankzij jouw steun kunnen priester Lebon en priester Thaya, beiden Oblaat van de Onbevlekte Maagd Maria, hun evangelische nabijheid waar maken. © Missio
© Wikimedia
badulla
9
op missie in België
De goede herder uit Kameroen Wereldwijd zijn heel wat leden uit de wereldkerk in een ander land dan hun thuisland actief. Ja, ook in België! Priesters en religieuzen uit alle windstreken nemen in België een kerkelijke taak op. Ikzelf ben afkomstig uit Kameroen en momenteel actief in Neufchâteau in het bisdom Namen. JOSEPH CLAUDE ZAMBO
HERDER
Hier kan ik me ten volle ontpoppen tot goede herder. Ik streef hartelijke contacten na met de mensen in mijn parochies. We maken allemaal deel uit van hetzelfde Godsvolk. We zijn allemaal broeders en zusters. En als herder mag ik een boeiend parcours met hen afleggen. De ene keer is dat in de kindercatechese, de andere keer mag ik met jonge koppels en gezinnen op weg. Ik probeer ook voldoende tijd vrij te maken voor zieken en ouderen. Dan ontmoeten we elkaar in onze menselijke kwetsbaarheid. KENNIS
Dat ‘op weg gaan’ zit ingebakken in onze Kerk. We zijn immers altijd samen onderweg. De evangelisatie is bijgevolg ook een continu proces, dat beperkt zich niet tot één bepaald moment in de geschiedenis. Laten we daarbij de permanente vorming van priesters en andere mensen met een kerkelijke verantwoordelijkheid niet vergeten. Ook bij hen zie ik soms minder kennis van de Kerk en het geloof, terwijl dat zo belangrijk is om anderen mee op weg te nemen naar een doorleefd geloof. SACRAMENTEN
"Als goede herder wil ik met mijn parochianen op weg gaan."
Ik ben afkomstig uit het bisdom Ebolowa, in het zuidwesten van Kameroen. Op 21 augustus 2004 werd ik tot priester gewijd. MISSIONARIS
Van jongs af aan was ik geïnteresseerd in het missionaire. Die interesse ligt zelfs aan de basis
10
suara
79
© Lawrence OP
van mijn priesterroeping. In eerste instantie zou ik immers intreden bij de paters pallotijnen, de gemeenschap van het apostolisch leven. Hoewel ik later besloot toch een priester van het bisdom te worden, heeft de missionaire geest me nooit verlaten. Ik ben dan ook heel blij om nu werkzaam te zijn in België.
In zo’n geloofsleven gaat het om meer dan sacramenten alleen. Enerzijds staren sommige mensen zich blind op het verminderde aantal communicanten of vormelingen bijvoorbeeld. Terwijl dat niets wilt zeggen over de gelovigheidsgraad van een samenleving. Maar anderzijds zijn ook nog veel mensen vragende partij voor sacramenten terwijl ze onvoldoende kennis hebben van het geloof. Hun geloof is er soms zelfs één zonder overtuiging. Daarom moeten we onze benadering van deze mensen durven herbekijken. We moeten weer plaatsmaken voor de heilige Geest, zodat we kunnen werken aan een levende en gelovige Kerk. Ga je mee op weg?
column
MICHEL COPPIN - DIRECTEUR MISSIO-BELGIË
Na een missionaire carrière van twaalf jaar in Zuid-Amerika en negentien jaar bij Missio, neem ik afscheid als directeur van mijn dierbare Missio. Zeer dankbaar, omdat ik al die jaren in de voetsporen van Jezus mocht treden. Net als Hij ging ik op zoek naar de zending die de Vader voor mij had weggelegd. Het is een oefening, beste lezer, die ik ook jou van harte aanbeveel. Maar ook een organisatie als Missio moet stilstaan bij haar zending: de Blijde Boodschap van Christus ontvangen en doorgeven. Het is een roeping om als mens, met onze eigen beperkingen, hoopvolle woorden uit te spreken; met vallen en opstaan. Missio maakt het in het bijzonder mogelijk om die hoopvolle, vreugdevolle boodschap ook wereldwijd door te geven. Dat is al bijna tweehonderd jaar de missie van Missio, of de Pauselijke Missiewerken die paus Franciscus hoog in het vaandel draagt. Enkele specifieke opdrachten maken die missie mogelijk.
Ten eerste zet Missio zich in voor de opbouw van kerkgemeenschappen wereldwijd. Zij vormen de logistieke basis voor onze werken van liefdadigheid, vredesopbouw en armoedebestrijding. Ten tweede is een goede vorming van mensen met een pastorale taak – leken, religieuzen en priesters – onontbeerlijk. Zij staan volledig ten dienste van deze geloofsgemeenschappen en hun leden. Deze eerste twee taken bouwen voort op het werk van Franse vrouwen. Ten derde is er de zorg voor een zeer kwetsbare groep in elke samenleving: de kinderen. Onze missionaire projecten ten voordele van kinderen maken het mogelijk dat zij veilig kunnen opgroeien, een waardige plaats in de samenleving kunnen verwerven en behouden. Ten slotte en ten vierde is er onze taak om christenen bewust te maken van hun eigen zending binnen de wereldkerk. Deze laatste twee taken van Missio breien een vervolg aan de inzet van twee missionarissen die actief waren in Azië. Dankzij het gebed en de inzet van zoveel mensen wereldwijd, ook van jou, kunnen we onze missie waarmaken. Vaak heb ik met eigen ogen gezien wat gebed en financiële steun mogelijk maken. Het evangelie wordt zo niet enkel waar in
Laat je solidariteit voortleven We willen liefst dat onze wensen blijven voortleven, ook als we er zelf niet meer zijn. Een testament geeft ons de mogelijkheid om deze wensen vast te leggen. Heb je er al eens aan gedacht om Missio op te nemen in je testament, om zo een geldsom of een ander goed na te laten aan Missio? Meer informatie over legaten vind je in onze brochure: Wat kan ik nalaten aan Missio? Waarom een testament opstellen? Welke soorten testamenten zijn er? Kan ik al mijn bezittingen aan een organisatie nalaten? Kan ik mijn testament nog herroepen? Welke soorten legaten bestaan er? Wat met successierechten? Kan ik ook schenken bij leven?
woorden, maar ook in daden. In naam van zoveel mensen wereldwijd dank ik jou daar voor. En weet dat ook wij mogen rekenen op hun gebed. Vandaag moeten we ons christen zijn een nieuwe invulling geven. Elke generatie wordt daartoe opgeroepen. Zelf wil ik graag onze jongeren beluisteren. Hoe willen zij de wereld opbouwen? Hoe kan de Blijde Boodschap van Christus daarbij tot steun en inspiratie zijn? Ik bid dat de Geest van onze liefdevolle en barmhartige Vader hierbij mag helpen en ieder van ons mag zegenen. Met deze wens en een dankbaar hart neem ik afscheid van jullie als directeur van Missio. Mijn opvolging is stilaan verzekerd, nu er bijna witte rook is in het Vaticaan over de benoeming van mijn opvolger. Intussen werken de diensten van Missio, met elf personeelsleden en een twintigtal vrijwilligers, op volle toeren. Zij zorgen ervoor dat missiepastoraal steeds beter op de kaart wordt gezet in ons land. Blijf hen aanmoedigen met interesse en steun, nodig hen uit om ook in jouw gemeenschap activiteiten te organiseren. Michel Coppin was directeur van Missio-België van 2009 tot 2020.
Ik wens vrijblijvend de gratis legatenbrochure van Missio te ontvangen. naam en voornaam: straat en huisnummer: postcode en gemeente: telefoonnummer:
Heb je nog vragen of wens je meer informatie? Neem contact op met ons! 02 679 06 37 - legaten@missio.be Missio vzw, Testamenten & Legaten, Vorstlaan 199, 1160 Brussel
Interesse? Laat het ons weten!
11
colofon Hoofdredactie Michel Coppin Eindredactie Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer Michel Coppin, Bart Geryl, Robert Vastmans, Jean-Paul Vermassen, Joseph Claude Zambo Foto’s Clemenspoort, Lawrence OP, Missio, Craig Murphy, Peter Potrowl, Shutterstock / FamVeld Lay-out en drukwerk Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever Michel Coppin, Vorstlaan 199, 1160 Brussel Contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel, 02 679 06 30 info@missio.be, www.missio.be, www.facebook.com/MissioBelgie KBO: 0410 647 718 Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be Reacties en suggesties pub@missio.be Vormingswerk Missio-Vlaanderen vlaanderen@missio.be, 02 679 06 34
BE19 0000 0421 1012
www.
.be
