1001 shab 6

Page 1

www.ParsBook.org


www.ParsBook.org


‫ﻗﺼﻪﻫﺎي ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬ ‫ﺟﻠﺪ ﺷﺸﻢ‬

‫ﻧﮕﺮش و ﻧﮕﺎرش‬ ‫ﭘﺮدازش و ﭘﺎﻻﻳﺶ و وﻳﺮاﻳﺶ‬ ‫از‬ ‫ﺣﻤﻴﺪ ﻋﺎﻣﻠﻲ‬

‫دﻓﺘﺮ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي رادﻳﻮ‬ ‫‪1387‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان و ﻧﺎم ﭘﺪﻳﺪآور‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻧﺸﺮ‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻇﺎﻫﺮي‬ ‫ﻓﺮوﺳﺖ‬ ‫ﺷﺎﺑﻚ‬

‫ﻳﺎدداﺷﺖ‬ ‫ﻳﺎدداﺷﺖ‬ ‫ﻳﺎدداﺷﺖ‬ ‫ﻳﺎدداﺷﺖ‬ ‫ﻳﺎدداﺷﺖ‬ ‫ﻳﺎدداﺷﺖ‬ ‫ﻋﻨﻮان ﻗﺮاردادي‬ ‫ﻋﻨﻮان دﻳﮕﺮ‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع‬ ‫ﺷﻨﺎﺳﻪ اﻓﺰوده‬ ‫ﺷﻨﺎﺳﻪ اﻓﺰوده‬ ‫ردهﺑﻨﺪي ﻛﻨﮕﺮه‬ ‫ردهﺑﻨﺪي دﻳﻮﻳﻲ‬ ‫ﺷﻤﺎره ﻛﺘﺎﺑﺸﻨﺎﺳﻲ ﻣﻠﻲ‬

‫‪ :‬ﻋﺎﻣﻠﻲ‪ ،‬ﺣﻤﻴﺪ؛ ‪1320‬‬ ‫‪ :‬ﻫﺰار و ﻳﻜﺸﺐ‪ /‬ﻧﮕﺮش‪ ،‬ﻧﮕﺎرش و وﻳﺮاﻳﺶ ﺣﻤﻴﺪ ﻋﺎﻣﻠﻲ؛ ]ﺑﺮاي[‬ ‫ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ رادﻳﻮ‬ ‫‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ :‬ﻃﺮح آﻳﻨﺪه‪.1384 ،‬‬ ‫‪ :‬ج‪231 ،‬ص‪..‬‬ ‫‪ :‬ﻣﺘﻮن رادﻳﻮ ﺗﻬﺮان؛ ‪2‬؛‪3‬؛‪5‬؛‪6‬؛‪7‬‬ ‫‪:‬ج‪964-8828-04-0 :1 .‬؛ ج‪964-8828-08-3 :2.‬؛ ج‪964- :3.‬‬ ‫‪882/-16-4‬؛ ج‪17000 9789648828368 :4 .‬رﻳﺎل ؛ ج‪:5‬‬ ‫‪12000 9789648828436‬رﻳﺎل ؛ ج ‪978-964-8828-61-0 :6‬‬ ‫‪18000‬رﻳﺎل؛‬ ‫‪:‬ج‪ 3 .‬ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ]ﺑﺮاي[ اداره ﻛﻞ ﭘﮋوﻫﺸﻬﺎي رادﻳﻮ‬ ‫‪ :‬ج‪) 2 .‬ﭼﺎپ اول‪(1384 :‬‬ ‫‪ :‬ج‪) 1385 :3 .‬ﻓﻴﭙﺎ(‬ ‫‪ :‬ج‪ 4 .‬و ‪) 5‬ﭼﺎپ‪) )1386:‬ﻓﻴﭙﺎ(‬ ‫‪ :‬ج‪) 6 .‬ﭼﺎپ اول‪) (1387 :‬ﻓﻴﭙﺎ(‬ ‫‪ :‬ﻋﻨﻮان دﻳﮕﺮ‪ :‬ﻗﺼﻪﻫﺎي ﻫﺰاروﻳﻜﺸﺐ‬ ‫‪ :‬اﻟﻒ ﻟﻴﻠﻪ و ﻟﻴﻠﻪ‪ .‬ﻓﺎرﺳﻲ‪.‬‬ ‫‪ :‬ﻗﺼﻪﻫﺎي ﻫﺰار و ﻳﻜﺸﺐ‬ ‫‪ :‬داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ﻛﻮﺗﺎه ﻓﺎرﺳﻲ ﻗﺮن ‪.14‬‬ ‫‪ :‬ﺻﺪاوﺳﻴﻤﺎي ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان‪ .‬اداره ﻛﻞ ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﺪا‪.‬‬ ‫‪ :‬ﺻﺪاوﺳﻴﻤﺎي ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان‪ .‬اداره ﻛﻞ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي رادﻳﻮ‪.‬‬ ‫‪4 1384 :‬ه‪887‬اﻟﻒ‪PIR8148/‬‬ ‫‪3/62 :‬ﻓﺎ‪8‬‬ ‫‪83 43110 :‬م‬

‫ ‪( ) :‬‬ ‫ ‪ ! :‬‬ ‫! " ‪ :‬‬ ‫‪ : % $ #‬‬ ‫ ‪ :‬‬ ‫ ‪ :& ' *+,‬‬ ‫ ‪ : -. /‬‬ ‫‪!"#$ : 1 0‬‬ ‫ ‪ %& :2 3‬‬ ‫‪ ) '( : 4+‬‬ ‫ ‪- . *+ , : 5.‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن وﻟﻴﻌﺼﺮ‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺟﺎمﺟﻢ‪ ،‬ﺻﺪاوﺳﻴﻤﺎي ﺟﻤﻬـﻮري اﺳـﻼﻣﻲ اﻳـﺮان‪ ،‬ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ﺷــــــــــﻬﺪاي رادﻳــــــــــﻮ‪ ،‬ﺗﻠﻔــــــــــﻦ‪ 22167708 :‬ﻧﻤــــــــــﺎﺑﺮ‪22652486 :‬‬ ‫ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻠﻲ ﻣﻨـﻮط ﺑـﻪ اﺟـﺎزه ﻛﺘﺒـﻲ از دﻓﺘـﺮ ﭘـﮋوﻫﺶﻫـﺎي رادﻳـﻮ ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﻣﻘﺘﺪر ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ‪ ،‬و اي ﻫﻤﺴﺮ ﻓﺮزاﻧﻪ و ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ‪ ،‬در روز و‬ ‫روزﮔﺎران ﻗﺪﻳﻢ‪ ،‬در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬و در ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ آن ﺳﺮزﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻬﺮ‬ ‫دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺳﻠﻄﻪ و ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ و دوران اﻗﺘﺪار اﺳﻜﻨﺪر ﻣﻘﺪوﻧﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻲﻛﺮد ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ .‬اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه در دﻟﻴﺮي و‬ ‫ﺟﻨﮓآوري‪ ،‬ﺷﻬﺮة آﻓﺎق ﺑﻮد و ﻣﻴﺎن ﺷﺎﻫﺎن و ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻫﻢﻋﺼﺮ ﺧﻮد‪ ،‬ﭼﻪ در‬ ‫ﺷﺮق و ﭼﻪ در ﻏﺮب آن زﻣﺎن‪ ،‬زﺑﺎﻧﺰد ﻫﻤﮕﺎن‪ ،‬ﻛﻪ ﻃﻌﻢ ﺗﻨﺪ ﺗﻴﻎ ﺗﻴﺰش را ﻫﻤﺔ‬ ‫دﺷﻤﻨﺎن ﭼﺸﻴﺪه و زﺟﺮ درﺑﻨﺪي و اﺳﺎرﺗﺶ را ﺑﺴﻴﺎري ﻛﺸﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬او ﺧﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﺳﺮداري ﺳﭙﺎﻫﺶ را ﺑﻴﺸﺘﺮ اوﻗﺎت ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺐ ﺗﻴﺰﺗﻚ دﺷﺖ و‬ ‫ﻫﺎﻣﻮنﻧﻮردش‪ ،‬ﺷﺮق و ﻏﺮب ﻋﺎﻟﻢ آن روزﮔﺎر از روم و ﻣﻘﺪوﻧﻴﻪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻫﻨﺪوﭼﻴﻦ‬ ‫را درﻧﻮردﻳﺪه‪ ،‬و ﺧﺎك و ﮔﺮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﺳﻢ اﺳﺒﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﻣﮋه و دﻳﺪة‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺳﺮداران دﺷﻤﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﺷﻨﻴﺪن ﻧﺎﻣﺶ از ﺷﻤﺎل آﺳﻴﺎ ﺗﺎ ﺟﻨﻮب آﻓﺮﻳﻘﺎ ﻟﺮزه‬ ‫ﺑﺮ اﻧﺪام ﻫﻤﻪ‪ ،‬ﺣﺘّﻲ اﻣﻴﺮان ﺣﺠﺎز و ﺣﺒﺸﻪ‪ ،‬ﻗﻔﻘﺎز و ﺗﺮﻛﻤﺎن ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﺎدﺷﺎه ﻛﺸﻮرﮔﺸﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ درد و ﻏﻢ ﻣﻠّﺖ ﺧﻮﻳﺶ آﺷﻨﺎﻳﻲ‬ ‫ﻛﺎﻣﻞ داﺷﺖ و ﮔﺮهﮔﺸﺎي ﻣﺸﻜﻼت اﻳﺸﺎن ﺑﻮد‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﺮدﻣﺶ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻨﺪ و‬ ‫ﻧﺎم و ﻳﺎدش را ﻫﻤﻮاره ﮔﺮاﻣﻲ ﻣﻲداﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﺑﺎ وﺟﻮد‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪2‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻫﻤﺴﺮان ﺑﺴﻴﺎر و ﻛﻨﻴﺰﻛﺎن ﺑﻲﺷﻤﺎر‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺴﺮ داده ﺑﻮد »ﺑﺮزﻳﻦ«ﻧﺎم ﻛﻪ‬ ‫در زﻣﺎن ﺣﺪوث ﻗﺼﺔ ﻣﺎ‪ ،‬ﺑﻴﺴﺖﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد و ﺑﻠﻨﺪﻗﺎﻣﺖ و ﺑﺮازﻧﺪه‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد‬ ‫ﺟﻮاﻧﻲ‪ ،‬داراي ﺳﺠﺎﻳﺎي اﺧﻼﻗﻲ و ﻣﺤﺎﺳﻦ و ﻣﻜﺎرم ارزﻧﺪه و ﻗﺪرت ﺿﺮﺑﺔ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮش‪ ،‬ﻛﻢ از ﭘﺪر ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﻛﻪ ﻫﻢ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﭘﺪر ﺑﻮد و ﻫﻢ در ﻣﻴﺎن ﻫﻤﺔ ﺟﻮاﻧﺎن‬ ‫ﻣﻠﻚ و دﻳﺎر ﺧﻮﻳﺶ از ﻫﻤﻪ ﺳﺮآﻣﺪ و ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺳﺮور‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن‬ ‫ﻋﻈﻴﻢ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﺪرش‪ ،‬ﺑﻪ رﺿﺎﻳﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺘﺶ ﻓﺮود آورده‪ ،‬و ﭘﺪر ﻧﻴﺰ ﺑﺎ‬ ‫رﺿﺎﻳﺖ‪ ،‬زﻣﺎم اﻣﻮر ﻣﻤﻠﻜﺖ و ﺷﻴﺮازه و ﻧﻈﻢ و ﻧﺴﻖ ﻗﺸﻮن را ﺑﺪو ﺳﭙﺮده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ در درﺑﺎر اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﻛﻨﻴﺰان ﺣﺮﻣﺴﺮا‪ ،‬از ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺣﺎﻣﻠﻪ اﺳﺖ و ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺪرﻗﺪرت‪ ،‬در آﻳﻨﺪة ﻧﺰدﻳﻚ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ اوﻻد‬ ‫دﻳﮕﺮي ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﻊﺷﺪن اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را‬ ‫ﺧﺮﺳﻨﺪ و ﺷﺎدﻣﺎن ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﻣﻮﺟﺒﺎت اﻧﺪوه و دﻏﺪﻏﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮزﻳﻦ را ﻓﺮاﻫﻢ‬ ‫ﻛﺮد‪ .‬ﻛﻨﻴﺰ روﻣﻲ ﺑﺎردار ﻛﻪ از ﺗﻮﻃﺌﻪﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ درﺑﺎر ﺧﺒﺮدار ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺮاي دراﻣﺎن‬ ‫ﺑﻮدن از ﻛﻴﺪ و ﺣﺴﺪ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻣﻲﻛﻮﺷﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ رﻗﻴﺒﻲ ﺑﺮاي آﻳﻨﺪة ﺧﻮد در راه ﻣﻲدﻳﺪ‪ ،‬ﻫﺮ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ از‬ ‫ﭘﻴﺶ در درون ﺧﻮد از ﺧﺸﻢ ﻣﻲﺧﺮوﺷﻴﺪ‪ ،‬و ﮔﺎه از ﺷﺪ‪‬ت ﺣﺴﺎدت‪،‬ﭼﻮن ﺳﻴـﺮ‬ ‫و ﺳـﺮﻛﻪ ﻣﻲﺟﻮﺷﻴﺪ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺑﻠﻨﺪﻃﺒﻌﻲ و ﺳﺨﺎوت‪ ،‬در ﻣﻮرد ﺑﺮادر اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ و‬ ‫در راه ﺧﻮد‪ ،‬ﻓﻜﺮ و اﻧﺪﻳﺸﻪاش ﺑﻪ ﺑﻲرﺣﻤﻲ و ﻗﺴﺎوت ﻫﻢ رﺳﻴﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ ﺑﺎردار ﻛﻪ ﺻﻔﻮرا ﻧﺎم داﺷﺖ‪ ،‬در آن ﺟﻮ‪‬ي ﻛﻪ ﻫﺮ روز‪ ،‬ﻫﻢ دﻟﺨﻮﺷﻲ و‬ ‫اﻣﻴﺪواري ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﻛﺮد‪ ،‬و ﻫﻢ ﺧﺸﻢ و ﻛﻴﻨﺔ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ را‬ ‫اﻓﺰونﺗﺮ ﻣﻲﻧﻤﻮد‪ ،‬روزﻫﺎي ﺳﺨﺖ ﺑﺎرداري را ﺳﭙﺮي ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺻﻔﻮراي‬ ‫ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﻪﺣﺪ‪‬ي ﺷﺪ ﻛﻪ در دو ﻣﺎه آﺧﺮ ﺑﺎرداري‪ ،‬ﺗﻮان ﺣﺮﻛﺖ و ﻗﺪرت راهرﻓﺘﻦ‬ ‫از وي ﺳﻠﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد‪،‬ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ ﻧﻮزاد‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﻗﺎﺑﻠﻪﻫﺎي ورزﻳﺪه‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪3‬‬

‫و ﻣﺎﻫﺮ را از دور و ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ درﺑﺎر ﺧﻮد ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪه و ﺣﻜﻴﻤﺎن ﺑﺴﻴﺎري را ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻲﺷﻤﺎري را ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺪاري ﺻﻔﻮرا‪ ،‬ﻛﻨﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒﺎي‬ ‫روﻣﻲﺧﻮد ﮔﻤﺎرده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﭘﺪر ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻋﻈﻴﻢ و ﻗﺪر‪ ،‬ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي دور ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﺮ روز ﺑﻪ ﺑﻬـﺎﻧﻪاي ﺣﺮﻛﺖ ﺳﭙﺎه را ﻋﻘـﺐ ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺖ‬ ‫و در اﻃﺎﻋﺖ اﻣـﺮ ﭘﺪر ﺗﻌﻠّﻞ ﻣﻲورزﻳﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻧﻮزاد‪ ،‬ﭘﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ او را ﺑﻜﺸﺪ و‬ ‫ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را از آﺳﻴﺐ رﻗﻴﺐ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺧﻮد در اﻣﺎن ﻧﮕﺎه دارد و آﻧﮕﺎه ﺳﻔﺮ را‬ ‫آﻏﺎز ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺣﺐ‪ ‬ﻣﻘﺎم و ﺷﻮﻛﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ آﻳﻨﺪه و ﻫﻴﺒﺖ ﺗﺨﺖ و ﺑﺎرﮔﺎه ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ‪،‬‬ ‫از ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺮﻣﻬﺮ و ﮔﺸﺎدهدﺳﺖ‪ ،‬اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻟﺌﻴﻢ و ﭘﺴﺖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺻﻔﻮرا روزﻫﺎي آﺧﺮ دوران ﺑﺎرداري را ﺑﺎ دردي ﻛﺸﻨﺪه ﺳﭙﺮي ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﭘﺸﺖ در اﺗﺎق ﻣﺎدر ﻃﻔﻞ آﻳﻨﺪه و درراه ﺧﻮد‪ ،‬در ﺣﺎل‬ ‫ﻗﺪمزدن ﺑﻮد‪ ،‬دﺳﺖ ﺑﻪ داﻣﺎن ﻃﺒﻴﺒﺎن و ﻣﻠﺘﻤﺲ ﻗﺎﺑﻠﻪ و ﺣﻜﻴﻤﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺻﻔﻮرا از‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻘﺮّر وﺿﻊﺣﻤﻠﺶ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬وي در ﭼﻨﺎن ﺣﺎﻟﺖ ﺳﺨﺖ و وﺿﻊ‬ ‫دﺷﻮاري اﻓﺘﺎد ﻛﻪ اﻳﻦ زﻣﺰﻣﻪ در اﻧﺪرون درﺑﺎر ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻛﻪ‪ :‬ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﻣﺎدر و‬ ‫ﻃﻔﻞ زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ‪ .‬و آﻧﮕﺎه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎر اﻧﺪوه ﮔﺮان را ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﻣﻲﺷﺪ ﺑﺮ دوش‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد و ﺗﺮس ﻣﺴﺘﻮﻟﻲﺷﺪه ﺑﺮ ﻗﺎﺑﻠﻪﻫﺎ و ﻃﺒﻴﺒﺎن ﻫﻢ ﻣﺸﻬﻮد‬ ‫و ﻋﻴﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن از اﻧﺪرون ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮآﻣﺪ‪» :‬ﺧﺪا را ﺷﻜﺮ‪ ،‬ﻧﻮرﭼﺸﻤﻲ دﺧﺘﺮ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻮرﭼﺸﻤﻲ دﺧـﺘﺮ اﺳﺖ«‪ .‬ﻗﺎﺑﻠﻪﻫﺎ و ﺧﺪﻣـﻪﻫﺎ ﻫـﻠﻬـﻠﻪﻛﻨﺎن ﺑﻴﺮون‬ ‫دوﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ آرزو و آﻣﺎﻟﺶ ﻧﺮﺳﻴﺪه ﻣﻲدﻳﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫ﺳﻜّﻪﻫﺎي ﻓﺮاوان ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﺨﺸﻴﺪ و ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﮕﺎه ﻣﺨﺼﻮﺻﺶ رﻓﺖ و دﻣﻲ‬ ‫آرﻣﻴﺪ‪ .‬ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﮔﻮش ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻫﻢ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮاﻫﺮي ﺑﺲ‬ ‫زﻳﺒﺎ و ﻓﺮخﻟﻘﺎ ﺷﺪهاﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل از آﻧﻜﻪ رﻗﻴﺒﻲ ﺳﺮ راﻫﺶ ﭘﻴﺪا‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪4‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻧﺸﺪه ﺑﻪ ﭘﻴﻐﺎمآورﻧﺪﮔﺎن ﺻﻠﺔ ﻓﺮاوان داد و ﺑﻌﺪ ﺑﺪون ﻟﺤﻈﻪاي درﻧﮓ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻴﺪان‬ ‫رﻓﺖ و ﺑﺮ اﺳﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﻮار ﺷﺪ و ﺳﭙﺎه را دﺳﺘﻮر ﺣﺮﻛﺖ داد‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ درد زاﻳﻤﺎن ﭘﺎﻳﺎن ﻧﮕﺮﻓﺖ و ﭘﻴﭻ و ﺗﺎب ﺻﻔﻮرا ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪ‪ .‬از ﻇﻬﺮ و‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ دﺧﺘﺮ ﺗﺎ ﺷﺎﻣﮕﺎه‪ ،‬ﺻﻔﻮرا ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﻣﺮگ دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻣﻲﻛﺮد‬ ‫و ﻗﺎﺑﻠﻪﻫﺎ در ﺣﻴﺮت ﻛﻪ ﭼﺮا ﺑﺎد ﺷﻜﻢ زاﺋﻮ ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪه و ﭼﺮا او ﭼﻮن ﻣﺎر ﻣﺪام ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮد ﻣﻲﭘﻴﭽﺪ! ﺳﺎﻋﺘﻲ از ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻣﺎه ﺷﺐ ﭼﻬﺎرده و ﺑﺪر ﻣﻨﻴﺮ ﺑﻪ وﺳﻂ‬ ‫آﺳﻤﺎن رﺳﻴﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ و ﻫﻠﻬﻠﻪ دﻳﮕﺮي از اﺗﺎق زاﻳﻤﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‬ ‫و ﺻﻔﻮرا ﻧﻔﺴﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻛﺸﻴﺪ و از ﻫﻮش رﻓﺖ و ﻓﺮﻳﺎد ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ ﻗﺎﺑﻠﻪﻫﺎ و ﺧﺪﻣﻪ‬ ‫ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﻧﮕﺸﺎن آﻧﭽﻨﺎن رﺳﺎﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن از ﺧﻮاﺑﮕﺎﻫﺶ ﺑﻴﺮون ﭘﺮﻳﺪ و‬ ‫ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺸﺖ در اﺗﺎق زاﻳﻤﺎن ﺻﻔﻮرا رﺳﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺘـﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ ﻳﻜﻲ از‬ ‫ﻗﺎﺑﻠﻪﻫﺎ‪ ،‬ﻧـﻮزاد دﻳﮕـﺮي را روي دو دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﺳﻮي وي ﻣﻲدود‬ ‫و ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪» :‬ﺳﻠﻄﺎن ﻣﮋده ﺳﻠﻄﺎن ﻣﮋده‪ ،‬دوﻣﻲ ﭘﺴﺮ اﺳﺖ‪ ،‬دوﻣﻲ ﭘﺴﺮ اﺳﺖ«‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ ﻗﺪري ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﻮزاد ﭘﺴﺮ ﺷﺴﺘﻪﻧﺸﺪه و ﻫﻨﻮز ﻧﺎف‬ ‫ﻧﺒﺮﻳﺪة ﺧﻮد را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮد و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﻛﻪ رﻗﻴﺐ آﻳﻨﺪة ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ او در آن ﻣﻮﻗﻊ ﭼﻬﺎر ﻣﻨﺰل ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ از‬ ‫ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ دور ﺷﺪه ﺑﻮد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ از وﻗﻮع آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻲﺧﺒﺮ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺳﺨﻦ ﺷﻬﺮزاد ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺷﺐ اول و آﻏﺎز داﺳﺘﺎن ﺟﺪﻳﺪ‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻮد‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻨﻮﻧﺪة ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺗﺎب ﺑﻴﺪارﻣﺎﻧﺪن را در ﺧﻮد ﻧﺪﻳﺪ و‬ ‫دﻳﺪه ﺑﺮ ﻫﻢ ﻧﻬﺎد و ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺖ و ﺷﻬﺮزاد ﻫﻢ ﺷﻜﺮ ﺧﺪاي را ﺑﻪ ﺟﺎ آورد ﻛﻪ‬ ‫روز دﻳﮕﺮي را ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ زﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻫﺸﺘﺎد و ﭼﻬﺎرم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺷﻬﺮﻳﺎر ﺟﻮاﻧﺒﺨﺖ ﻛﻪ در ﻣﻠﻚ ﺗﺤـﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺖ رﻋﻴ‪‬ـﺖ در رﻓﺎه اﺳﺖ‬ ‫و ﻳﺘﻴﻢ و ﺑﻴﻨﻮا در ﭘﻨﺎه ﻗﺮار دارد! در اداﻣﺔ داﺳﺘﺎن ﺗﺎزهآﻏﺎزﺷﺪة ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻧﺎم دﺧﺘﺮ ﻣﻠﻚ‪» ،‬ﺷﻴﺮﻳﻦ« ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬آﻧﻬﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﭼﻮن ﺑﻪ وي ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﻧﻮزاد ﺑﻪدﻧﻴﺎآﻣﺪه دﺧﺘﺮ اﺳﺖ‪ ،‬او ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﻫﻢ دوﻣﻴﻦ‬ ‫ﻣﻴﻮة ﺷﻴـﺮﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ‪ ،‬و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﻫﻢ ﻓﻮراً ﻧﺎم ﻧﻮزاد را ﺷﻴﺮﻳﻦ‬ ‫ﻧﻬﺎدﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﭼﻮن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن اﻧﺪﻛﻲ اﻫﻞ ذوق و ﻋﻠﻢ ﻫﻢ ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺬا ﻧﺎم ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﺳﻮ‪‬م و ﻗﻞ دوم ﭘﺴﺮ ﺑﻪدﻧﻴﺎآﻣﺪة ﺻﻔﻮرارا‪ ،‬ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮد و او را »ﻓﺮزﻳﻦ«‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ وزﻳﺮ‪ ،‬و ﺳﻠﻄﺎن ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻧﺎم ﻣﻬﺮة وزﻳﺮ در ﺻﻔﺤﺔ‬ ‫ﺷﻄﺮﻧﺞ ﻫﻢ ﻓﺮزﻳﻦ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اوﻟﻴﻦ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن در ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻗﺼﺔ ﻣﺎ ﺑﻪ‬ ‫دﻧﻴﺎ آﻣﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻏﻴﺮ از ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬وزﻳﺮ اﻳﺮاﻧﻲ و داﻧﺸﻤﻨﺪ دﻳﮕﺮي داﺷﺖ‬ ‫ﻛﻪ آن وزﻳﺮدوم‪ ،‬ﻧﺎم ﻛﻮدك را در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﻬﺎد‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﺎم ﻳﻜﻲ از‬ ‫ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن آﻳﻴﻦ ﭘﻴﺸﻴﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪ ،‬و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺎم ﻳﻜﻲ از آﺗﺸﻜﺪهﻫﺎي آن روزﮔﺎر‬ ‫در ﺧﺮاﺳﺎن ﺑﺰرگ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻌﺪ از ﻧﺎمﻧﻬﺎدن ﺑﺮ ﭘﺴﺮ دوم‪ ،‬ﺳﺮ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺧﻴﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪ‪ .‬آن اوﻟﻲ ﺑﺮزﻳﻦ اﺳﺖ و وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ ﺑﺮﺗﺨﺖ‬ ‫ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬و اﻳﻦ دوﻣﻲ ﻫﻢ ﻓﺮزﻳﻦ اﺳﺖ و وزﻳﺮ ﻛﻪ اﻣﻴﺪوارم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪6‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻳﺎور و ﻋﺼﺎي دﺳﺖ ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺶ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻢ‪ ،‬در دوران ﺳﻠﻄﻨﺖ‬ ‫ﺧﻮد‪ ،‬او را ﺑﻪ ﻣﻘﺎم وزارﺗﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫و اﻣﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺟﻮاﻧﺒﺨﺖ‪ ،‬اﻛﻨﻮن ﻻزم اﺳﺖ اﻧﺪﻛﻲ درﺑﺎرة ﻣﺎدر ﻓﺮزﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ دوم ﭘﺴﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﻳﺎ ﺻﻔﻮراي ﻛﻨﻴﺰ روﻣﻲﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﻏﻴﺮ از ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر و ﻣﺎدر ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي زن ﻋﻘﺪي و ﻛﻨﻴﺰ در‬ ‫ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﺧﻮد داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از راوﻳﺎن اﺧﺒﺎر و ﻧﺎﻗﻼن ﮔﻔﺘﺎر‪،‬‬ ‫ﺗﻌﺪاد اﻳﺸﺎن را ﺑﻴﺶ از ﺻﺪ آوردهاﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﺴﻠّﻢ اﺳﺖ ﺗﻌﺪاد زﻧﺎن‬ ‫ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬از ﭼﻬﻞ و ﭘﻨﺠﺎه ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد‪ .‬آﺧﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺰي ﻛﻪ وارد‬ ‫درﺑﺎر ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺷﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻴﻦ ﺻﻔﻮرا‪ ،‬ﻣﺎدر ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻮد‪ .‬وي ﺧﻮد را دﺧﺘﺮ ﻳﻜﻲ‬ ‫از ﺳﺮداران ﺳﭙﺎه ﻛﺎرﺗﺎژ‪ ،‬از دﻳﺎر ﻃﻨﺠﻪ در ﺷﻤﺎل آﻓﺮﻳﻘﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮد‪ .‬و ﭼﻮن‬ ‫ﺟﻨﮕﻲ ﺑﻴﻦ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﺳﭙﺎه ﻛﺎرﺗﺎژ درﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺷﻜﺴﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي دﻳﺎر ﻃﻨﺠﻪ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ‪ ،‬از ﻣﻴﺎن ﻏﻨﻴﻤﺖﻫﺎ و اﺳﺮاي ﺟﻨﮕﻲ‪ ،‬ﻳﻚ دﺧﺘﺮ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒﺎ و ﻣﻠﻴﺢ و داﻧﺎ را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻓﺎﺗﺢ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ‬ ‫ﺳﭙﺎه را در آن ﺣﻤﻠﻪ‪ ،‬ﺧﻮد ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺮﻋﻬﺪه داﺷﺖ و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺻﻔﻮراي‬ ‫اﺳﻴﺮ را ﻧﺰد ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن آوردﻧﺪ‪ ،‬دﺳﺘﻮر داد وي را ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺴﺮاﻳﺶ در دﻣﺸـﻖ‬ ‫ﺑﻔﺮﺳـﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺻﻔـﻮرا ﭼﻮن از ﻳﻚ ﺳﻮ ﺧـﻮد را دﺧﺘﺮ اﻣﻴـﺮ ﺳﭙﺎه ﻃﻨﺠﻪ‪] ،‬ﺑﻪ ﺟﻬﺘﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻋﺮض ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد[ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد و از ﻃﺮﻓﻲ ﻫﻢ ﺑﺎﺳﻮاد و‬ ‫درسﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮد و آدابدان و آﺷﻨﺎ ﺑﻪ رﺳﻮم درﺑﺎري و ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒـﺎ و‬ ‫دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲ‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ زود ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮدش را در دل ﺳﻠﻄﺎن ﺟﺎ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ واردﺷﺪن ﺻﻔﻮرا ﺑﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ از زﻧﺎن ﺣﺮﻣﺴﺮا از ﻳﺎد‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رﻓﺘﻨﺪ و ﺣﺘّﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﻧﻴﺰ در اﻧﺰوا ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ؛ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪7‬‬

‫ﻗﻬﺮ و ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﺔ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎل اﺳﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدر و اﻗﻮام ﺧﻮد را ﻧﺪﻳﺪه‪،‬‬ ‫ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا او دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ رﺳﻴﺪ و ﻧﺰد ﭘﺪرش ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺻﻔﻮرا‪ ،‬ﻛﻨﻴﺰ‬ ‫ﻛﺎرﺗﺎژي را ﺑﺎزﮔﻔﺖ‪ ،‬ﭘﺪر ﺑﻪ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻛﻪ ﭘﺪر ﺗﻮ‬ ‫ﻫﺴﺘﻢ و از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮم‪ ،‬ﺣﺮﻣﺴﺮاﻳﻢ ﭘﺮ از زﻧﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن و ﻛﻨﻴﺰان‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ؟! اﻳﻦ رﺳﻢ درﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺸﺮقزﻣﻴﻦ و ﺧﺼﻠﺖ و ﻓﻄﺮت ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن اﻳﻦ‬ ‫اﻗﺎﻟﻴﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺮﻣﺴﺮاﻫﺎﻳﺸﺎن ﭘﺮ از زﻧﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﺪر ﺟﺎن ﭼﻨﺪي در‬ ‫درﺑﺎر ﻣﻦ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﭘﺪريات ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻦ و ﺧﻴﺎﻟﺖ ﻫﻢ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﮕﺮ ﺧﻮدت ﺑﺎرﻫﺎ ﻧﮕﻔﺘﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻌﺪ از ﺿﺮﺑﺔ ﺷﻤﺸﻴﺮي ﻛﻪ در ﺟﻨﮓ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮاﺗﺶ وارد ﺷﺪ از ﻧﻌﻤﺖ ﻓﺮزﻧﺪدارﺷﺪن‪ ،‬ﻣﺤﺮوم ﮔﺮدﻳﺪ؟ ﺑﺮزﻳﻦ ﺗﻮ ﻫﻢ‬ ‫ﻗﺒﻞ از آن ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ‪ .‬ﺑﻴﺨﻮدي ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺒﺎش ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‬ ‫و ﻣﺎدر وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻳﮕﺎﻧﻪ ﭘﺴﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﺴﺘﻲ و ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻨﻮﻧﺪه و ﻫﻤﺴﺮ داﻧﺎ و داﻧﻨﺪة ﻣﻦ‪ ،‬ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟّﺪ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر در دﻣﺸﻖ ﻧﺒﻮد‪ .‬از ﻃﺮﻓﻲ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﻣﺴﺮور از ﺑﻪدﻧﻴﺎآﻣﺪن ﻓﺮزﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪاي از دور و ﺑﺮ ﺻﻔﻮرا‬ ‫دور ﻧﻤﻲﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺻﻔﻮرا ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ آن درد ﺷﺪﻳﺪ ﻳﻚ ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺑﻴﻬﻮش‬ ‫ﺑﻮد و از روز دوم ﺗﻮﻟﺪ دوﻗﻠﻮﻫﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺷﻴﺮ ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺻﻔﻮرا‬ ‫ﺣﺎﻟﺶ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ او ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻔﻮرا ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ دﺳﺘﻮر دﻫﻢ ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ را ﭼﺮاﻏﺎﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮﻟّﺪ ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺟﺸـﻦ ﺑﺮﭘﺎي دارﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺻﻔـﻮرا ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﺴـﺎرت اﺳﺖ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻛﻨﻢ از اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺻﺮفﻧﻈﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﭼﺮا؟ ﻛﻪ ﺻﻔﻮرا ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲداﻧﻴﺪ ﻣﻦ دﺧﺘﺮ اﻣﻴﺮ ﺳﭙﺎه ﻗﻮم ﻛﺎرﺗﺎژم و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪8‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫در درﺑﺎر ﺑﺰرگ ﺷﺪه و ﺑﺎ دﺳﻴﺴﻪﻫﺎ و ﺗﻮﻃﺌﻪﻫﺎي درﺑﺎري آﺷﻨﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﻢ‪ .‬آﻳﺎ‬ ‫ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﺪ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور‪ ،‬و اﻧﻌﻜﺎس آن در‬ ‫اﻃﺮاف و رﺳﻴﺪن ﺧﺒﺮش ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺰرﮔﻮار ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدهاﻧﺪ‪،‬‬ ‫و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﻨﺎب ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻛﻪ در راه و ﺑﻪ ﻋﺰم ﺟﻨﮕﻴﺪن ﺑﺎ دﺷﻤﻦ اﺳﺖ‪،‬‬ ‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺳﻮء داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟! ﺿﻤﻨﺎً اﺳﺘﺪﻋﺎي دﻳﮕﺮ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دﺳﺘﻮر دﻫﻴﺪ‬ ‫ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﻲ و اﻗﺎﻣﺖ ﻛﻨﻴﺰﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻮرﭼﺸﻤﺎن دﻟﺒﻨﺪﺗﺎن‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را در ﻗﺼﺮ دﻳﮕﺮي‪ ،‬دور از درﺑﺎر و ﺣﺮﻣﺴﺮا ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﺴﺎرت اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ از ﺣﺴﺎدت دﻳﮕﺮ زﻧﺎن و ﻛﻨﻴﺰان ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ و ﺗﺮﺳﻢ از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺒﺎدا اﻳﺸﺎن ﻳﻚ وﻗﺖ ﻗﺼﺪ ﺟﺎن ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲداﻧﻴﺪ ﻫﺮ روز ﭼﻨﺪ ﻛﻮﻟﻲ‬ ‫رﻣ‪‬ﺎل و دﻋﺎﻧﻮﻳﺲ و دﻟّﺎﻟﻪ ﺟﺎدوﮔﺮ ﺑﻪ درﺑﺎر ﻣﻲآﻳﻨﺪ و ﻣﻲروﻧﺪ و زﻧـﺎن و ﻛﻨﻴﺰان‬ ‫ﺣﺮﻣﺴﺮا‪ ،‬ﺑﺮاي اﻳﻨـﻜﻪ از ﺳﻠﻄﺎن ﺑـﺎردار ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﺟﺎدو و اﻓﺴﻮنﻫﺎﻳﻲ‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ! ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺟﺮﺋﺖ ﻧﻤﻲﻛﺮدم اﻇﻬﺎر ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﺸﺎن ﺑﺎرﻫﺎ‪،‬‬ ‫ﺣﺘّﻲ در ﺷﺮﺑﺖ ﺳﻠﻄﺎن ﻫﻢ ﻣﻮاد‪‬ي اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ آن را زﻧﺎن ﻛﻮﻟﻲ و‬ ‫ﺟﺎدوﮔﺮان ﺑﻪ اﻳﺸﺎن دادهاﻧﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻓﺮﻳﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ اي ﺻﻔﻮرا‪ .‬ﺣﺮﻓﻬﺎﻳﺖ ﺗﻤﺎﻣﻲ‬ ‫درﺳﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ از ﭘﺨﺶﻛﺮدن ﺧﺒﺮ ﺗﻮﻟّﺪ ﻓﺮزﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﺧﻮدداري ﻛﻨﺪ و ﺧﻮدم ﻫﻢ از ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﺟﺸﻦ ﺻﺮفﻧﻈﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً دﺳﺘﻮر‬ ‫ﻣﻲدﻫﻢ ﺗﻮ و دوﻗﻠﻮﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰم را ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲام ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺗﻌﻴﻴﻦ‬ ‫ﺧﺪﻣﺘﻜﺎران و ﺧﺪﻣﺔ ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ ﻫﻢ ﺑﺮ ﻋﻬﺪة ﺧﻮد ﺗﻮ‪ .‬ﻛﺎش ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر ﻣﻦ ﻣﻲﺷﺪي وﻟﻲ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس آﻳﻴﻦ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ درﺑﺎر‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮرد درﺑﺎرة ﺗﻮ اﻣﻜﺎن ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪9‬‬

‫از ﻣﻠﻜﻪ ﻓﻌﻠﻲ ﻫﻢ رﺿﺎﻳﺖ ﻛﺎﻣﻞ دارﻳﻢ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ او ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ از ﻣﺎ ﻧﺎراﺿﻲ‬ ‫ﺷﺪه و ﻗﻬﺮ ﻛﺮده و ﻧﺰد ﭘﺪرش ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫و اﻣﺎ اي ﻣﻮﻧﺲ ﺷﺒﻬﺎي ﺷﻬﺮزاد و اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر ﺑﺎ ﻋﺪل و داد‪،‬‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺷﻤﺎ رﺳﺎﻧﻴﺪم‪ ،‬ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي ﺻﻔﻮرا و ﻫﻤﻜﺎريﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ وي در ﻣﻮرد ﻣﻜﺘﻮمﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻮﻟّﺪ ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻗﻞ دوم از دوﻗﻠﻮﻫﺎ‬ ‫ﻧﻤﻮد‪ ،‬و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻜﺎن زﻧﺪﮔﻲ اﻳﺸﺎن از ﺣﺮﻣﺴﺮاي درﺑﺎر ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ‬ ‫ﺷﺪ ﺧﺒﺮ ﺗﻮﻟّﺪ ﭘﺴﺮ دوم‪ ،‬در ﺟﺎﻳﻲ ﭘﺨﺶ ﻧﺸﻮد و ﺣﻀﻮر و اﻗﺎﻣﺖ ﭼﻬﺎر ﺳﺎل‬ ‫ﺗﻤﺎم ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺷﺒﻬﺎ در ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ‪ ،‬و اﻳﻨﻜﻪ وي ﻫﻔﺘﻪاي ﻳﻜﻲ دوﺑﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﺑﻪ درﺑﺎر ﻧﻤﻲآﻣﺪ و ادارة اﻣﻮر ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻫﻢ در دﺳﺖ دو وزﻳﺮ و از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺮﻳﺮ‪،‬‬ ‫وزﻳﺮ ﺑﺎﺗﺪﺑﻴﺮش ﺑﻮد‪ ،‬وﺿﻌﻴ‪‬ﺖ ﺣﺮﻣﺴﺮا را دﮔﺮﮔﻮن ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎدي ﻛﻪ ﺑﻪ دراﻳﺖ و ﻛﺎرداﻧﻲ وزﻳﺮان ﺧﻮد داﺷﺖ‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬ ‫آن ﭼﻬﺎر ﺳﺎل را در ﻛﻨﺎر ﺻﻔﻮرا و ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬در ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ ﺧﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﺔ ﭼﻨﺪاﻧﻲ ﺑﺎ دﻣﺸﻖ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬ﮔﺬراﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟﺪ دو ﻗﻠﻮﻫﺎ‪ ،‬دﻳﮕﺮ‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﺷﺒﻬﺎﻳﺶ را ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﻫﻤﺴﺮان و ﻛﻨﻴﺰان ﺧﻮد‬ ‫ﻧﻤﻲﮔﺬراﻧﺪ‪ ،‬ﻟﺬا ﺣﺮﻣﺴﺮاي درﺑﺎر از روﻧﻖ اﻓﺘﺎد و ﻛﺴﻲ ﻧﺪاﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از‬ ‫زﻧﺎن و ﻛﻨﻴﺰان ﺣﺮﻣﺴﺮا ﭼﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﻛﺠﺎ رﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن درﺑﺎري ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻜﻞ ﻛﻪ ﺑﻮد ﺧﺒﺮ ﺗﻮﻟﺪ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫را ﺑﻪ ﻳﻤﻦ‪ ،‬و ﺑﻪ درﺑﺎر ﭘﺎدﺷﺎه آن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ از ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺎﺧﺒﺮ‬ ‫ﮔﺸﺖ‪ ،‬دﭼﺎر ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎري ﻋﺼﺒﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﺷﺪ و ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻲ را در ﺑﺴﺘﺮ اﻓﺘﺎد و‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺑﻬﺒﻮدي‪،‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻛﻪ از ﺑﺨﺖ ﺑﺪ‪،‬در ﻃﻮل‬ ‫ﺳﻔﺮ و در ﺑﻴﻦ راه‪ ،‬دﭼﺎر ﺑﻴﻤﺎري ﻃﺎﻋﻮن ﺷﺪ و ﺟﺎن ﺳﭙﺮد‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﺑﻌﺪ از درﻳﺎﻓﺖ ﺧﺒﺮ ﻓﻮت ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﻫﻴﭻ ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻞ درﺧﻮر اﺣﺘﺮام ﺑﺮاي ﻫﻤﺴﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪10‬‬

‫ﻣﺘﻮﻓﻲ ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد و آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ‪ ،‬درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﺰاداري‬ ‫ﻧﭙﺮداﺧﺖ‪ .‬از ﻃﺮﻓﻲ ﺟﻨﮕﻲ را ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺳﺮزﻣﻴﻨﺶ و‬ ‫ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ آﻏﺎز ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ درازا ﻛﺸﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ و ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ‪ ،‬ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮاي ﮔﺸﻮدن ﻫﺮ ﻗﻠﻌﻪ‪ ،‬ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺎه آن را در‬ ‫ﻣﺤﺎﺻﺮه ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻫﻢ‪ ،‬آﻧﭽﻨﺎن ﺳﺮﮔﺮم ﺟﻨﮓ و ﺑﻪدﺳﺖآوردن ﻓﺘﻮﺣﺎت ﺟﺪﻳﺪ‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﻛﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ارﺗﺒﺎط ﺧـﻮد را از ﺟﻬﺖ ﻛﺴـﺐ اﺧﺒﺎر داﺧﻠﻲ ﺑﺎ درﺑـﺎر دﻣﺸﻖ‬ ‫ﻗﻄـﻊ ﻛﺮده ﺑﻮد و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ اﻃّﻼﻋﻲ از وﺟﻮد ﺑﺮادر ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﺔ ﺧﻮد‬ ‫ﺑﻪﻧﺎم ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺣﺘّﻲ ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﻣﺎدرش را ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﺳﺎل درﻳﺎﻓﺖ‬ ‫ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه در ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ رﺷﻴﺪ‪ ،‬ﻓﺘﻮﺣﺎت ﺑﺴﻴﺎري‬ ‫در ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪدﺳﺖآورده و ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺷﻬﺮي ﻫﻢ اﻣﻴﺮي ﮔﻤﺎرده و‬ ‫ﻏﻨﻴﻤﺖﻫﺎي ﻓﺮاوان و ﺑﻲﺷﻤﺎر ﺑﻪ ﭼﻨﮓ آورده ﺑﻮد‪ ،‬در ﺟﻠﮕﺔ ﺳﺮﺳﺒﺰي اﺗﺮاق‬ ‫ﻛﺮده و ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻚ ﺗﻴﺰﭘﺎﻳﻲ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ‪ -‬ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺪرش ‪ -‬ﺑﻪ او رﺳﻴﺪ و ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻪ وي داد ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮن ﻛﻪ از‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪاش ﺑﺮزﻳﻦدﻻور! ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ آن ﻓﺮزﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﻪ ﺟﺎي آﻣﺪن ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد‪ ،‬از ﺑﻴﺮاﻫﻪ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً‬ ‫ﻛﻮﺗﺎهﺗﺮﻳﻦ راه ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬رو ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم ﻧﻬﺪ ﻛﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر آﻧﺠﺎ‪ ،‬از ﻣﺎ ﻛﻤﻚ‬ ‫ﻃﻠﺒﻴﺪه‪ .‬و ﺑﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﺎري ﺑﺮادر ﺧﻮد ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺑﺮوﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪم ﻏﻨﻴﻤﺖﻫﺎي ﺑﻪدﺳﺖآورده از ﻧﺒﺮد ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪاﻧﺔ ﺧﻮد را ﺻﺮف ﺗﺮﻣﻴﻢ و‬ ‫ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪيﻫﺎي ﺳﭙﺎﻫﺖ ﺑﮕﺮدان‪ ،‬ﻛﻪ در ﻣﻴﺎﻧﺔ راه‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎً ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﺎ‬ ‫ﻋﻤﺪه ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﭘﻴﻮﻧﺪد و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ‪ ،‬ﺷﻤﺎ و ﺳﺮﻳﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪11‬‬

‫وزﻳﺮ و ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن دﻻورﺗﺎن را ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬارم‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺳﺨﻦ ﺷﻬﺮزاد ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻫﻢ ﺳﻠﻄﺎن آرﻣﻴﺪ‪ ،‬و ﻫﻢ ﺳﭙﻴﺪه دﻣﻴﺪ و‬ ‫ﻫﻢ ﻧﺴﻴﻢ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﻳﻚ روز دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﭼﻬﺮة زن ﭘﺎرﺳﻲﻧﮋاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮي ﻣﺎ‬ ‫وزﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻫﺸﺘﺎد و ﭘﻨﺠﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﺮور واﻻﺗﺒﺎري ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﺮاغ راه آﻳﻨﺪه ﺑﻮده و‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎ و داﺳﺘﺎنﻫﺎ ﻣﺎﻳﺔ روﺷﻨﺎﻳﻲ آن ﭼﺮاغ اﺳﺖ‪ ،‬ﺿﻤﻦ ﺗﺸﻜّﺮ از اﻳﻦ ﻧﮕﺮش‬ ‫داﻫﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر و وﻟﻴﻨﻌﻤﺖ و ﺳﺮور ﺧﻮد ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻛﻪ‪ ،‬در‬ ‫دوران ﺑﻌﺪ از اﺳﻜﻨﺪر ﻣﻘﺪوﻧﻲ‪ ،‬ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن روم ﺑﻪ ﺗﻼﻓﻲ ﺣﻤﻠﻪﻫﺎي وﻳﺮانﻛﻨﻨﺪه و‬ ‫ﻛﺸﺘﺎرﻫﺎي ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﺔ اﺳﻜﻨﺪر‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ را‬ ‫ﮔﻮﺷﻤﺎﻟﻲ ﻓﺮاوان دادﻧﺪ و ﮔﻨﺞﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ‬ ‫اﻟﻤـﺎس و ﻳﺎﻗـﻮت و زﻣـﺮّد‪ ،‬ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام‪ ،‬اﻧﺪازة ﻳﻚ ﺗﺨﻢﻣﺮغ ﺑﻮد‪ ،‬ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﻪ‬ ‫ﺳﻨﮓ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ‪ ،‬ﻗﺪرت ﺟﺎدوﻳﻲ داﺷﺘﻪ و ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ اﻟﻤﺎﺳﺶ ﺑﺮ‬ ‫ﺑﺎزوي ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد ﻋﻤﺮ ﺟﺎوﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ و از ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻠﻴ‪‬ﺎت در اﻣﺎن ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ دوﺑﺎره ﻗﺪرﺗﻲ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن دوراﻧﻲ‬ ‫ﻛﻪ روﻣﻴﺎن ﺑﻪﻋﻠّﺖ ﺟﻨﮓﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲ دﭼﺎر ﺿﻌﻒ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻟﺸﻜﺮي‬ ‫ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻪ روم ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺳﭙﺎه روم را ﺷﻜﺴﺖ داده و ﺑﺮ ﺧﺰاﻧﺔ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ‬ ‫دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﻏﻨﻴﻤﺖﻫﺎي اﻓﺰون و ﻛﻨﻴﺰﻛﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮدﻧﺪ؛ از ﺟﻤﻠﻪ آن‬ ‫ﺳﻪ ﺳﻨﮓ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ را ﻛﻪ از آن ﺧﻮد و ﺣﻖّ ﻣﺴﻠّﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﺷﻜﺴﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪاي ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ و ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد و از او ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﺳﺖ و در ﺿﻤﻦ وﻋﺪه داد ﻛﻪ اﮔﺮ آن ﻣﻠﻚ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪14‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺑﺰرﮔﻮار ﺑﻪ ﻛﻤـﻚ ﺳﭙﺎﻫﻴـﺎن روم ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺘـﻮاﻧﺪ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ را ﭼﻮن ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﺷﻜﺴﺖ دﻫﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﻪدﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ داﺷﺘﻪ و از ﺟﻤﻠﻪ ﻳﻜﻲ از آن‬ ‫ﺳﻪ ﮔﻮﻫﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﻛﻪ ﻫﻤﺎن اﻟﻤﺎس ﺑﺎﺷﺪ؛ اﻟﻤﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﺣﻜﻢ آب ﺣﻴﺎت دارد و‬ ‫ﻫﺮﻛﺲ ﺑﺮ ﺑﺎزوي ﺧﻮد ﺑﺒﻨﺪد ﻋﻤﺮش ﺟﺎوﻳﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻃﻠﺒﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻻً ﻛﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺣﻜﻢ ﺑﺮادر را دارد و ﻛﻤﻚ ﺑﻪ او ﺑﺮ ﻣﻦ ﻓﺮض و واﺟﺐ اﺳﺖ‪ ،‬و در‬ ‫ﺛﺎﻧﻲ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي آﻳﻨﺪة ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد از ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﺑﻴﻤﻲ در دل دارم‪ ،‬و ﺳﻮ‪‬م‬ ‫آﻧﻜﻪ اﮔﺮ آن اﻟﻤﺎس ﺟﺎدوﻳﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺮﺳﺪ آن را ﺑﺮ ﺑﺎزوي ﻓﺮزﻧﺪم ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻣﻲﺑﻨﺪم ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﻧﮕﺮان آﻳﻨﺪة او ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻧﻪ ﻣﻦ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﺎدرش ﺻﻔﻮرا ﻧﻴﺰ ﻳﻚ‬ ‫ﺷﺐ آرام ﻧﻤﻲﺧﻮاﺑﺪ‪ .‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ‪ ،‬اي ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻓﺮاوان‪ ،‬از راﻫﻲ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً در ﻣﻴﺎﻧﺔ راه ﺑﻪ ﺑﺮزﻳﻦ و‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ ﺧﻮاﻫﻲ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ در ﻣﺤﻞّ ﺗﻼﻗﻲ دو ﺳﭙﺎه ﭼﻨﺪ روزي را‬ ‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ و از ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺑﺎزدﻳﺪي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ‬ ‫آورده و ﺑﻌﺪ از ﭼﻬﺎرﺳﺎل دوري‪ ،‬دﻳﺪاري ﺑﺎ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺧﻮد‪ ،‬ﺗﺎزه ﮔﺮداﻧﻢ‪ .‬و ﭼﻮن‬ ‫ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎن ﻟﺸﻜﺮ ﻛﺸﻴﺪه و ﺑﺎ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﺟﻨﮕﻴﺪه و ﺑﻪ رﻣﻮز ﺟﻨﮕﺎوري اﻳﺸﺎن‬ ‫آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻢ و راهﻫﺎي ﻓﺘﺢ ﻗﻠﻌﻪﻫﺎي ﻣﺴﺘﺤﻜﻢ اﻳﺸﺎن را ﻧﻴﻚ ﻣﻲداﻧﻢ‪ ،‬ﻧﻘﺸﺔ‬ ‫ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ آﻏﺎز ﺣﻤﻠﻪ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﭼﻮن ﻫﻨﻮز‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ از وﺟﻮد ﺑﺮادر ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﻪاش ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲداﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع را از او ﻛﺘﻤﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﻮدم ﺑﻌﺪاً ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺎ او در ﻣﻴﺎن‬ ‫ﺑﮕﺬارم‪ ،‬ﻛـﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻋﺎﻃﻔﻲاش ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺣﺴﺎدتﻫﺎي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲاش ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد از ﺑﺎرﮔﺎه ﺧﺎرج‬ ‫ﺷﺪ و ﻓﺮداي آن روز ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﻲ ﻋﻈﻴﻢ رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم ﻧﻬﺎد‪ .‬آﻏﺎز‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪15‬‬

‫ﺣﺮﻛﺖ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬از آن دﺷﺖ اﺗﺮاق ﻛﺮده‪ ،‬و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ از ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ‪،‬‬ ‫ﻫﺮ دو در ﻳﻚ روز ﺑﻮد‪ .‬و درﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻪ روز‪ ،‬دو ﺳﭙﺎه ﺑﻪ ﻫﻢ‬ ‫رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ و ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ دﺳﺖ در ﮔﺮدن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺳﺮ‬ ‫و روي ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮﺧﺺﻛﺮدن‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬وزﻳﺮ دوم اﻳﺮاﻧﻲ ﺧﻮد را ﺧﻮاﻧﺪ و دﺳﺘﻮرات ﻻزم را ﺑﺮاي دوران ﻏﻴﺒﺖ‬ ‫ﺧﻮد از دﻣﺸﻖ ﺑﻪ او داد و آﻧﮕﺎه رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ‪ -‬ﺑﺮاي دﻳﺪن ﺻﻔﻮرا‬ ‫و دوﻗﻠﻮﻫﺎي ﺧﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ‪ -‬ﻧﻬﺎد و ﻣﻮﺿﻮع ﺳﻔﺮ ﺟﻨﮕﻲ ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ را ﺑﺎ ﺻﻔﻮرا درﻣﻴﺎن ﻧﻬﺎد‪ .‬ﭼﻮن ﺻﻔﻮرا از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ‪:‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ دﻟﺸﺎن راﺿﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﭼﻬـﺎر ﺳﺎل ﭼﻨـﺪ ﺷﺒﻲ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن ﺧﻮد ﻳﻌﻨﻲ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﮕﺬارﻧﺪ؟ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﺎﺳﺦ داد‪:‬‬ ‫ﻣﻲروم ﺗﺎ راه ﺑﻪدﺳﺖآوردن اﻟﻤﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺎزوي ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد را ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻧﺸﺎن دﻫﻢ‪ .‬ﺧﻴﺎﻟﺖ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻮدم ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻳﻜﻲ‬ ‫دو ﺷﺐ‪ ،‬ﻃﺎﻗﺖ دوري دوﻗﻠﻮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ آﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎن ﭘﺪر زدهاﻧﺪ‪ ،‬را ﻧﺪارم‪.‬‬ ‫دوﺳﻪ روز ﺑﻌﺪ از ﺣﺮﻛﺖ ﺳﭙﺎه دوم ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﭼﻨﺪ زﺑﺪهﺳﻮار‪ ،‬از ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ ﺧﺎرج ﺷﺪ و رو ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺟﺎﻧﺒﻲ‬ ‫ﮔﺬاﺷﺖ ﻛﻪ وﻟﻴﻌﻬﺪش ﺑﺮزﻳﻦ و وزﻳﺮش ﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻃﺮﻳﻘﻲ ﺑﺪان ﺳﻮ‬ ‫ﻣﻲرﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫اي ﺳﺮور ﮔﺮاﻧﻘﺪر ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ‪ ،‬ﻗﺒﻼً ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻛﻪ آن دو ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎ‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺧﻮد ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﻌﺪ از ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻪ روز راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ رﺳﻴﺪﻧﺪ و‬ ‫دﺳﺖ در ﮔﺮدن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ و ﺑﻪ روﺑﻮﺳﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬و در ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﺗﻚﺳﻮاران ﭘﻴﺸﺎﻫﻨﮓ‪ ،‬ﺧﺒﺮ رﺳﻴﺪن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﻫﻢ آوردﻧﺪ‪ .‬ﭘﺪر و ﭘﺴﺮ‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﭼﻬﺎرﺳﺎل دوري از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ ،‬ﭼﻪ ﺷﺎديﻫﺎ ﻛﺮدﻧﺪ و ﭼﻪ اﺷﻚ ﺷﻮﻗﻲ از‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪16‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫دﻳﺪه ﻓﺮو رﻳﺨﺘﻨﺪ! آﻧﮕﺎه ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﺷﻴﻮة‬ ‫ﺣﻤﻠﻪ را ﻳﺎد داد و ﻧﻘﺸﺔ ﻗﻠﻌﻪﻫﺎي ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن را در اﺧﺘﻴﺎر اﻳﺸﺎن ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺣﺘّﻲ‬ ‫ﺷﻴﻮهﻫﺎي ﺟﻨﮕﻲ ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن را ﻫﻢ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻮﺷﺰد ﻛﺮد و اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮد‪ :‬ﺑﻪ ﻗﺮاري‬ ‫ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪهام ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ دارﻧﺪ ﺗﺎ ﻳﻜﻲ دو ﻣﺎه دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﻫﻢ‬ ‫ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻛﻤﻚ روﻣﻲﻫﺎ ﭘﻴﺶدﺳﺘﻲ ﻧﻜﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺻﺪﻣﻪﻫﺎ دﻳﺪه و ﺷﻜﺴﺖ ﺑﺨﻮرﻳﻢ‪ .‬در اﻳﻦ ﻟﺸﻜﺮﻛﺸﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ‬ ‫ﺳﻌﻲ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﻴﺪ و ﻳﺎدآور ﻣﻲﺷﻮم ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺮوز ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن در ﺻﻮرت ﭘﻴﺮوزي‪ ،‬ﻫﻢ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم را ﺗﺎ ﻣﺪ‪‬ﺗﻬﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﺘّﺤﺪ ﺧﻮد‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﻪاﻳﻢ‪ ،‬و ﻫﻢ زﻫﺮ ﭼﺸﻤﻲ از ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻳﻢ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻣﺎ را ﺗﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﺳﺎل از ﻣﻐﺰ ﺧﻮد ﺑﻴﺮون ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮ ﭘﺴﺮم! ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﭘﺎي ﺟﺎن‬ ‫ﺑﻜﻮﺷﻲ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ در دوران ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻌﺪي ﺧﻮدت ﻫﻢ‪ ،‬اﮔﺮ در اﻳﻦ‬ ‫ﺟﻨﮓ ﭘﻴﺮوز ﻧﺸﻮي‪ ،‬ﻫﻤﻮاره در ﺧﻄﺮ ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻻزم را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش ﺑﺮزﻳﻦ و‬ ‫وزﻳﺮش ﺳﺮﻳﺮ داد‪ ،‬و ﺑﻌﺪ از رژهاي ﻛﻪ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن از ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ رﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ‬ ‫دﻣﺸﻖ ﻧﻬﺎد‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻲ ﮔﺮان‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫روم ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن روﻣﻲ رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻮﻧﺎن ﮔﺬارﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﻣﺎه‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪،‬‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر‪ ،‬ﺧﻮد ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل اﻳﺸﺎن آﻣﺪ و ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ را اﺣﺴﺎن‬ ‫و ﻣﻜﺮﻣﺖ ﻓﺮاوان ﻧﻤﻮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن روﻣﻲ ﻫﻢ آﻣﺎدة ﻣﻠﺤﻖﺷﺪن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﻢ وﻗﺘﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﻛﻨﺪ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎﺑﺶ ﺑﺪون‬ ‫ﺣﻜﻤﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﻟﺬا ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب دوﺳﺖ دﻳﺮﻳﻦ ﺧﻮد‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ‬ ‫ﺗﻤﺎم ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﻢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻫﺰادة دﻻور واﮔﺬار ﻣﻲﻛﻨﻢ و در روم ﻣﻲﻣﺎﻧﻢ‪ ،‬ﺗﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪17‬‬

‫ﺧﺒﺮ ﭘﻴﺮوزي ﺷﻤﺎ را ﺑﺸﻨﻮم‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در ﺻﺪد ﺗﻬﻴﺔ ﺳﭙﺎه دﻳﮕﺮي ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﺔ ﺑﻴﺴﺖ روز آﻳﻨﺪه‪ ،‬ﺳﭙﺎه ﻛﻤﻜﻲ را ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﻤﺎ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ روز اﺳﺘﺮاﺣﺖ‪ ،‬ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻋﻈﻴﻢ ﻛﻪ آﻣﻴﺰهاي از ﺳﺮﺑﺎزان ﺷﺎﻣﻲ و‬ ‫ﺟﻨﮕﺎوران روﻣﻲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻌﺪادﺷﺎن از ﭘﻨﺠﺎه ﻫﺰار ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﻧﻬﺎد‪ .‬ﺑﻴﺴﺖ روز آن ﻟﺸﻜﺮ ﻋﻈﻴﻢ در راه ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﻣﻨﺰﻟﻲ ﻣﺮز‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن رﺳﻴﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﻮرت ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬در دﺷﺘﻲ‬ ‫ﭘﻬﻨﺎور دﺳﺘﻮر اﺗﺮاق ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن و اﺳﺘﺮاﺣﺘﻲ ﭼﻨﺪ روزه را داد و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن‬ ‫زﻳﺮدﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪاش دﻋﻮت ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻻً ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ روزي‪،‬‬ ‫ﻗﺸﻮن اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﺪ‪ ،‬در ﺛﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻛﻤﻜﻲ‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻫﻢ ﺑﺮﺳﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻦ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻘﺸﻪاي‬ ‫ﻛﻪ از ﭘﺪرم درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدهام‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﺸﺖزﻧﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻧﺎﺷﻨﺎس در اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ‬ ‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ و راهﻫﺎي ﻧﻔﻮذي ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻢ و آﻧﮕﺎه ﻛﻪ دﻧﺒﺎﻟﺔ ﺳﭙﺎه ﻫﻢ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﻈﺮ و‬ ‫ﺻﻼﺣﺪﻳﺪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ و ﺑﺮﺧﻮرداري از ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺟﻨﮕﻲ ﻗﺒﻠﻲ ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﻪ آراﻳﺶ‬ ‫ﺳﭙﺎه ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﺣﻤﻠﻪ را ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ﺳﭙﺎه ﭼﻮن داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻗﺼﺪ دارد ﺗﻨﻬﺎ و ﻧﺎﺷﻨﺎس و ﺑﺎ‬ ‫ﻟﺒﺎس ﻣﺒﺪ‪‬ل ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺗﻔﺤ‪‬ﺺ ﺑﭙﺮدازد‪ ،‬اﺑﺘﺪا اﻇﻬﺎر ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ در‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﺖ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن را ﺧﻮب‬ ‫ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ و ﻧﻘﺸﺔ ﻛﺎﻣﻞ و درﺳﺘﻲ ﺑﺮاي ﺟﻨﮓ در اﺧﺘﻴﺎر ﻓﺮزﻧﺪش ﮔﺬاﺷﺘﻪ‪،‬‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن روﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺳﺮ اﻃﺎﻋﺖ ﻓﺮود آوردﻧﺪ و ﺻﺒﺢ زود روز ﺑﻌﺪ‪،‬‬ ‫درﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن در ﺣﺎل اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺮ اﺳﺐ ﺗﻴﺰﺗﻚ ﺧﻮد‬ ‫ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺎ ﻧﻘﺸﺔ درﻳﺎﻓﺘﻲ از ﭘﺪر‪ ،‬رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺮزﻫﺎي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﻧﻬﺎد‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺑﺪون اﺳﺘﺮاﺣﺖ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺮزﻫﺎي ﺧﺸﻜﻲ ﺷﻤﺎل‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪18‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺷﺮﻗﻲ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﻛﻪ ﻫﻢﻣﺮز ﺑﺎ روم ﺑﻮد را ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﻧﻘﺸﻪﺑﺮداري و‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﻮد‪ ،‬دژﻫﺎي دﻓﺎﻋﻲ ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن را از دور در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﭼﻬﺎر ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺗﺤﻘﻴﻖ و آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺤﻞ‪ ،‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﮔﺮﻓﺖ‪،‬‬ ‫اﺣﺴﺎس ﺧﺴﺘﮕﻲ و ﺧﻮابآﻟﻮدﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﻛﺮد‪ .‬از اﺳﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ آﻣﺪ و دﻫﺎﻧﺔ‬ ‫اﺳﺐ را ﺑﺮ درﺧﺘﻲ ﺑﺴﺖ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺳﺎﻋﺘﻲ زﻳﺮ آن درﺧﺖ ﺑﺨﻮاﺑﺪ و‬ ‫ﺳﭙـﺲ رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﮕﺬارد ﻛﻪ از دور ﺻﺪاي ﻫﻤﻬﻤﺔ ﺳﺮﺑﺎزان‬ ‫ﮔﺸﺘﻲ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺶ ﺧﻮرد و ﺑﺎ وﺟﻮد ﺧﺴﺘﮕﻲ ﺑﺴﻴﺎر‪ ،‬ﻣﺎﻧﺪن و ﺧﻮاﺑﻴﺪن‬ ‫را ﺟﺎﻳﺰ ﻧﺪاﻧﺴﺖ و دﻫﻨﺔ اﺳﺐ را از درﺧﺖ ﺑﺎز ﻛﺮد و ﺧﺴﺘﻪ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺳﻮار ﺷﺪ‬ ‫و ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ درآﻣﺪ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺮزﻳﻦ روي زﻳﻦ اﺳﺐ ﺧﻮاﺑﺶ ﺑﺮد و اﺳﺐ‪ ،‬ﺑﻲآﻧﻜﻪ ﺑﺪاﻧﺪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ‬ ‫ﻣﻲرود‪ ،‬ﺳﻮار ﺧﻮد را ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺑﺮد‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ روي زﻳﻦ‪ ،‬ﺧﻮاﺑﺶ ﺑﺮد‪،‬‬ ‫ﻧﺰدﻳﻚ ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب ﺑﻮد و ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺧﻮاب ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﺎه‬ ‫ﺑﻪ وﺳﻂ آﺳﻤﺎن رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﮔﺮدﻳﺪ اﺳﺒﺶ ﻟﺐ ﺟﻮي‬ ‫آﺑﻲ ﻣﺸﻐﻮل آبﺧﻮردن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﻣﺎﻟﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ درﻳﺎﭼﺔ ﻛﻮﭼﻚ و ﺑﺮﻛﻪﻣﺎﻧﻨﺪي دﻳﺪ‬ ‫ﻛﻪ آب‪ ،‬از آن ﺑﺮﻛﻪ ﻣﻲآﻣﺪ و در آنﻃﺮف ﺑﺮﻛﻪ‪ ،‬ﻗﺼﺮي را در زﻳﺮﻧﻮر ﻣﺎه‬ ‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺠﻠّﻞ و ﺳﺮﺑﻪﻓﻠﻚﻛﺸﻴﺪه‪ ،‬ﻛﻪ ﺟﻠﻮي ﻋﻤﺎرت ﻗﺼﺮ و‬ ‫آنﺳﻮي ﺑﺮﻛﻪ دﺧﺘﺮي ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد زﻳﺒﺎﺗﺮ از ﻣﺎه آﺳﻤﺎن ﻛﻪ ﻋﻜﺲ ﭼﻬﺮهاش در‬ ‫آب ﺑﺮﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺑﻪ ﻣﺎه ﻣﻲزد و ﻣﻘﺎﺑﻞ آن ﻣﺎﻫﺮوي ﭘﺮيﭘﻴﻜﺮ ﻧﻴﺰ ده ﻛﻨﻴﺰ‬ ‫اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺷﻬﺮزاد ﻟﺐ ﮔﺸﻮد ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺳﻠﻄﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮕﻮﻳﺪ‬ ‫ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮﺷﺪن آن دﺧﺘﺮ زﻳﺒﺎﺗﺮ از ﻣﺎه آﺳﻤﺎن‪ ،‬ﮔﻮﻳﻲ ﻣﺎﺟﺮاﻳﻲ ﻣﻬﻢﺗﺮ از ﺟﻨﮓ ﺑﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪19‬‬

‫ﺳﭙﺎه ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﺑﺮاي ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ در ﺷﺮف ﺗﻜﻮﻳﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺼ‪‬ﻪﺷﻨﻮ را‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﺗﻤﺎم ﺷﺒﻬﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺧﻮاب در رﺑﻮده و ﻟﺬا ﺷﻬﺮزاد‬ ‫ﻫﻢ ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻫﺸﺘﺎد و ﺷﺸﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﺸﻬﻮر و ﺑﺎاﻗﺘﺪار‪ ،‬و اي ﻣﻴﺎن ﺳﻼﻃﻴﻦ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ اﺷﺘﻬﺎر و‬ ‫اﻋﺘﺒﺎر‪ ،‬دﻳﺸﺐ ﻗﺼﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم ﭼﻮن ﺑﺮزﻳﻦ از‬ ‫ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺑﺮﻛﻪاي دﻳﺪ ﻛﻪ در آن ﺳﻮي ﺑﺮﻛﻪ ﻗﺼﺮي ﺑﻮد ﻣﺠﻠّﻞ‬ ‫و ﺳﺮﺑﻪﻓﻠﻚﻛﺸﻴﺪه ﻛﻪ ﺟﻠﻮي ﻋﻤﺎرت ﻗﺼﺮ‪ ،‬دﺧﺘﺮي اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ده‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در وﺻﻒ زﻳﺒﺎﻳﻲ دﺧﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﻋﻜﺲ ﭼﻬﺮهاش ﻛﻪ در آب ﺑﺮﻛﻪ‬ ‫اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺑﻪ ﻣﺎه آﺳﻤﺎن ﻣﻲزد‪.‬‬ ‫دﺧﺘﺮ زﻳﺒﺎرو ﻛﻪ ﺟﻮاﻫﺮات ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺧﻮد آوﻳﺨﺘﻪ و زﻳﺒﺎﻳﻲاش‪ ،‬در زﻳﺮ ﻧﻮر‬ ‫ﺳﻴﻢﮔﻮن ﻣﺎه ده ﭼﻨﺪان ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻛﻨﻴﺰان اﻳﺴﺘﺎده در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬وﻗﺖ‬ ‫را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﻠﻒ ﻛﺮد‪ .‬ﺗﺎ ﻧﻮر ﻣﺎه ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻛﻪ زﻧﺎن ﻣﻠﻚ ﻣﺎ‪،‬‬ ‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻢ از ﻣﺮدان و ﮔﺮدان ﻛﺸﻮر ﺧﻮد و دﻳﮕﺮ ﻣﻤﺎﻟﻚ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﻚ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﻨﻴﺰان ﺟﻠﻮ ﻣﻲآﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺎ آن دﺧﺘﺮ زﻳﺒﺎروي‬ ‫ﭘﺮيﭘﻴﻜﺮ‪ ،‬ﻛﺸﺘﻲ ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﻪ ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻲﺧﻮردﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آن ﻓﺘّﺎﻧﺔ‬ ‫زﻳﺒﺎرو‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺷﻜﺴﺖدادن ﻫﺮ ﻳﻚ‪ ،‬ﻣﻮرد اﺷﺘﺒﺎﻫﺸﺎن را ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺘﺎداﻧﻪ ﮔﻮﺷﺰد‬ ‫ﻣﻲﻛﺮد و اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه در ﺷﺒﻲ دﻳﮕﺮ دﻋﻮت ﻣﻲﻧﻤﻮد‪ .‬ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﭘﻴﺮزﻧﻲ‬ ‫ﻋﻔﺮﻳﺘﻪﻣﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬دﺧﺘﺮ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ زور ﺑﺎزوان ﻧﺤﻴﻔﺖ ﻣﻲﻧﺎزي!‬ ‫اﻳﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﻨﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺟﺮﺋﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ را ﺷﻜﺴﺖ دﻫﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ‬ ‫راﺳﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﮕﻴﺮ ﺗﺎ ﺣﺎﻟﻲات ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﺗﺎ ﭘﺸﺘﺖ را ﺑﻪ ﺧﺎك ﺑﺒﺮم‪،‬‬ ‫ﺗﺎ ﺑﺎد ﻏﺮور را از ﻛﻠّﻪات ﺑﻴﻨﺪازم‪ .‬ﻛﻪ دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬اي ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬اﮔﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪22‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻗﺼﺪ ﺷﻮﺧﻲ ﺑﺎ ﻣﺮا ﻛﻪ ﻧﻮهات ﻫﺴﺘﻢ داري‪ ،‬ﻣﻦ دارم ﻓﻨﻮن رزمآوري را ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫دﺧﺘﺮﻛﺎن ﻧﻮﭘﺎ ﻣﻲآﻣﻮزم‪ ،‬ﻣﻦ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ ﺧﻮدﻧﻤﺎﻳﻲ ﻧﺪارم‪ .‬ﭘﻴﺮزن ﻣﺴﺨﺮهﻛﻨﺎن‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺲ ﻛﻦ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻣﺎ ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه از ﮔﺮدان و ﭘﻬﻠﻮاﻧﺎن‬ ‫ﺗﻬﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ‪ ،‬اﻳﻦ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي ﺷﻜﻨﻨﺪة رازﻗﻲ را ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ‬ ‫ﺗﻨﺎور درﺧﺘﺎن ﺟﻨﮕﻞ ﺑﺒﺮﻳﺪ! اﮔﺮ ﻫﻢ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﺑﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﮕﻴﺮد‪ ،‬آن‪،‬‬ ‫ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﻠﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻦ‪ ،‬ﻛﻪ ﺗﻮ ﻧﻮة ﺧﻴﺮهﺳﺮ‪ ،‬ﺟﺴﺎرت ﻛﺮده و ﻧﺎم ﻣﺮا ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪاي‪.‬‬ ‫دﺧﺘﺮ و ﭘﻴﺮزن ﺑﻪ ﻫﻢ آوﻳﺨﺘﻨﺪ‪ .‬اﺑﺘﺪا آﻧﭽﻨﺎن ﻣﻲﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﭘﻴﺮزن ﭼﻴﺮه ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﻮراً دﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮد و آﻣﺎده رﻓﺘﻦ و ﻛﻤﻚﻛﺮدن ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﺷﺪ‬ ‫ﻛﻪ دﺧﺘﺮ ﭘﻴﺮزن را ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮد و در ﻫﻮا ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ و از ﭘﺸﺖ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺧﻮاﺑﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ دﺳﺘﺶ را ﮔﺮﻓﺖ و از زﻣﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪش ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اي‬ ‫ﻣﺎدرﺑﺰرگ و اي ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ﻗﺼﺪ ﺟﺴﺎرت ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻧﺪارم‪ ،‬ﺧﺪا‬ ‫را ﺷﻜﺮ ﻛﻪ آﺳﻴﺒﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺎﺗﻮن ﭘﻴﺮ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰﻧﺪ از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ داﺧﻞ ﻗﺼﺮ رﻓﺖ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻲآﻧﻜﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮد را ﺑﺪاﻧﺪ دﭼﺎر ﻏﺮور ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺧﻴﺎل‬ ‫ﺗﺼﺎﺣﺐ آن دﺧﺘﺮ و ده ﻛﻨﻴﺰ‪ ،‬روي اﺳﺐ ﭘﺮﻳﺪ و ﺷﻤﺸﻴﺮ از ﻧﻴﺎم ﻛﺸﻴﺪ و ﺑﺮﻛﻪ‬ ‫را دور زد و ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺐ‪ ،‬ﻣﻘﺎﺑﻞ آن دﺧﺘﺮ زﻳﺒﺎرو در ﺻﻒ ﻛﻨﻴﺰان اﻳﺴﺘﺎد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ! ﻛﻪ ﭼﻪ ﻧﻌﻤﺘﻲ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮخﻟﻘﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل آن ﭘﻴﺮزن‪،‬‬ ‫ﺧﻮﺷﺒﻮﺗﺮ از ﮔﻞ رازﻗﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ اﺿﺎﻓﺔ ده ﻛﻨﻴﺰ را در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ‪ ،‬ﻛﻪ‬ ‫دﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﻮان ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﻲﻛﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ روي ﻣﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﻣﻲﻛﺸﻲ؟ ﭼﺮا اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺐ ﺷﻮﺧﻲات ﮔﺮﻓﺘﻪ؟ ﺿﻤﻨﺎً ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺪاﻧﻲ ﻫﻴﭻ‬ ‫از ﺗﻮ ﻧﻤﻲﺗﺮﺳﻢ و ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﺑﺪون اﺳﺐ ﻫﻢ ﺣﺮﻳﻔﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد‪ ،‬اﺟﺎزه ﺑﺪه‬ ‫اﻳﻦ ﻛﻨﻴﺰان ﺑﺮوﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻛﻼم‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻮ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻮاﺳﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪23‬‬

‫ﺟﻤﻊ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻲﺧﻮدي ﺷﻤﺸﻴﺮت را دور ﺳﺮت ﻧﭽﺮﺧﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ‬ ‫ﻛﻦ‪ .‬آﻧﮕﺎه دو دﺳﺖ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺻﺪ ﻏﻼم‬ ‫ﺳﻴﺎه ﺑﺎ ﺗﻴﻎ آﺧﺘﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎز ﻫﻢ دﺧﺘﺮ ﻓﺮخﻟﻘﺎ‪ ،‬دو دﺳﺖ ﺑﺮﻫﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﺑﺮوﻳﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﻏﻼﻣﺎن ﺗﻴﻎ آﺧﺘﻪ در دﺳﺖ‪ ،‬آﻧﻲ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه دﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ راﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻲ در اﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬و اﮔﺮ دروغ‬ ‫ﺑﮕﻮﻳﻲ‪ ،‬از ﺷﺶ ﺟﻬﺖ‪ ،‬ﻫﺪف ﺻﺪﻫﺎ ﺗﻴﺮ آﻣﺎده در ﻛﻤﺎﻧﻲ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻲداﻧﻢ ﺗﻮ راه را‬ ‫ﮔﻢ ﻛﺮدهاي ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪهاي‪ .‬ﭘﺲ راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ‪ ،‬از ﻛﺠﺎ ﻣﻲآﻳﻲ و دﻧﺒﺎل‬ ‫ﭼﻪ ﻣﻲﮔﺮدي؟ ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻣﻦ ﻏﺮﻳﺒﻲ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻏﻨﻴﻤﺘﻢ‪ ،‬و ﭼﻮن ﺷﻤﺎ را‬ ‫دﻳﺪم‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﭼﻪ ﻏﻨﻴﻤﺘﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ از اﻳﻦ ﻓﺮخﻟﻘﺎ و ده ﻛﻨﻴﺰش‪ .‬دﺧﺘﺮ ﺣﺮف ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫را ﻗﻄﻊ ﻛﺮد و ﺷﻤﺎﺗﺖﺑﺎر ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﻮان دروغ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ‪ .‬ﻣﻦ دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺑﺎ‬ ‫ﻏﺮﻳﺒﻪﻫﺎي ﺗﻨﻬﺎ‪ ،‬درﮔﻴﺮ ﺷﺪه و ﻏﻼﻣﺎن دور و ﺑﺮم را ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎن ﺑﻴﻨﺪازم‪.‬‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﺎ ﻏﺮﻳﺒﻪﻫﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ و آزردﻧﺸﺎن را آرزو ﻧﺪارم‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻳﻚ‬ ‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺑﺮاﻳﺖ دارم‪ ،‬اﻟﺒﺘّﻪ ﻣﻲداﻧﻢ راه ﮔﻢ ﻛﺮده و ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪهاي‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ‬ ‫ﻣﻦ دﺧﺘﺮي ﻏﻴﺐﮔﻮ ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ روي زﻳﻦ‪ ،‬ﺧﻮاﺑﺖ ﺑﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬و اﻣ‪‬ﺎ ﻋﻠﺖ‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻢ ﻛﻨﻴﺰان را ﻣﺮﺧﺺ ﻛﺮدم‪ ،‬و ﻫﻢ ﺻﺪ ﻏﻼم ﺳﻴﺎه ﺑﺎ ﺗﻴﻎ آﺧﺘﻪ را ﺑﻪ ﺟﺎي‬ ‫اوﻟﺸﺎن ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎدم‪ ،‬ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻫﻢ ﺣﺮﻳﻒ ﺗﻮ و‬ ‫ﺻﺪﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬راﺳﺘﻲ ﺷﻤﺸﻴﺮي ﺑﺮ دﺳﺘﺖ ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ‪ .‬آﻳﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﻫﺴﺘﻲ ﺑﺎ‬ ‫ﻣﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎزي ﻛﻨﻲ؟ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺷﺮط ﻛﻪ اﮔﺮ ﺗﻮ ﭘﻴﺮوز ﺷﺪي و ﺷﻤﺸﻴﺮ از دﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ اﻓﺘﺎد‪ ،‬آن وﻗﺖ ﻣﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺗﻮ ﮔﺸﺘﻪ و ﻫﻤﺴﺎن ﻏﻨﻴﻤﺘﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﺑﺎ‬ ‫ﻣﻦ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻲ‪ ،‬و اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪم ﺗﻮ را ﺑﺴﺎن ﻳﻚ ﻏﻨﻴﻤﺖ در ﻗﺼﺮ ﺧﻮد‬ ‫ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارم‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪24‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬اي ﺧﺎﺗﻮن‪ ،‬ﻗﺒﻮل‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮدم را راﺿﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ روي‬ ‫ﻳﻚ زﻳﺒﺎروي ﭘﺮدهﻧﺸﻴﻦ‪ ،‬ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻜﺸﻢ؟ و ﭘﺎﺳﺦ ﺷﻨﻴﺪ‪ :‬ﻣﻦ دﺧﺘﺮﻛﻲ ﭘﺮدهﻧﺸﻴﻦ‬ ‫ﻧﻴﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دهﻫﺎ ﮔﺮد و ﭘﻬﻠﻮان را ﻳﻚﺗﻨﻪ ﺣﺮﻳﻔﻢ‪ .‬ﻫﻢاﻵن ﺷﻤـﺸﻴﺮ از ﻧﻴـﺎم‬ ‫ﺑﺮﻛﺶ و اﻣﺘـﺤﺎن ﻛﻦ‪.‬‬ ‫ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﻌﺪ ﺑﺮق ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎ و ﺻﺪاي ﭼﻜﺎﭼﻚ و ﺟﺮﻗﻪﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از‬ ‫ﺑﺮﺧﻮرد ﻟﺒﻪﻫﺎي آﻧﻬﺎ در زﻳﺮ ﻧﻮر ﻣﺎه ﺻﺤﻨﻪاي ﺗﻤﺎﺷﺎﻳﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭘﺎي ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﻞآﻟﻮدﺑﻮدن زﻣﻴﻦ ﻟﻴﺰ ﺧﻮرد و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد و‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮش ﻫﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪاي ﭘﺮت ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮق از ﺟﺎ ﺟﻬﻴﺪ و‬ ‫ﻗﺼﺪ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮد را ﻧﻤﻮد ﻛﻪ دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ‪ ،‬و‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺧﻮدش ﻫﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮش را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﻣﺒﺎرزه ﻋﺎدﻻﻧﻪ‬ ‫ﻧﺒﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﺗﻮ اﻧﺪﻛﻲ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻏﺮور ﺷﺪهاي و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ و ﻣﻜﺎن و ﻓﻀﺎي‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎزيات ﻫﻢ آﺷﻨﺎ ﻧﻴﺴﺘﻲ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮم را اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺼﺪ ﺟﺴﺎرت ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻬﻤﺎن‪ -‬را ﻧﺪارم‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻳﺎدآوري‬ ‫ﻛﻨﻢ ﻛﻪ زﻧﺎن دﻳﺎر ﻣﺎ و دﺧﺘﺮان درﺑﺎر ﻣﺎ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎرﻳﺸﺎن ﺟﻨﮕﺎور و رزﻣﻨﺪهاﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﺷﺘﺒﺎه ﻣﺤﺾ اﺳﺖ اﮔﺮ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ دﻣﺸﻘﻲ و وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫دﻋﻮت اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬ﺳﭙﺎه ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻣﺎ رواﻧﻪ ﻛﺮده‪ ،‬ﺧﻴﺎل ﻛﻨﺪ‬ ‫دﺧﺘﺮان و ﺑﺎﻧﻮان ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻧﺎن اﻫﻞ ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎﺗﻨﺪ‪.‬‬ ‫آري ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﮔﺸﺖﻫﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ را در ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮاب روي‬ ‫اﺳﺒﺘﺎن ﭘﻴﺪا ﻛﺮده و ﺧﺒﺮش را ﺑﺮاي ﻣﻦ آوردﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ دﺳﺘﻮر دادم اﺳﺐ‬ ‫ﺧﺴﺘﺔ ﺑﻲارادهات را ﺑﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪي ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺮﻛﻪ ﺑﻜﺸﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﻓﻬﻤﻴﺪي ﺗﻮ‬ ‫ﺧﻮابآﻟﻮده ﺑﻪ ﻛﺠﺎ آﻣﺪهاي؟ اي ﺷﺎﻫﺰادة ﻣﻐﺮوري ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺣﺮﻳﻒ ﺻﺪ‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻲ ورزﻳﺪهاي! ﻫﻴﭻ ﺗﺤﻘﻴﺮت ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻗﺒﻮل داري ﻛﻪ ﺧﻮب‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪25‬‬

‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻤﺖ؟ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭼﻮن ﻣﻬﻤﺎن ﻫﺴﺘﻲ و ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ آﻣﺪهاي‪ ،‬اﻣﺸﺐ‬ ‫را ﺑﻪ ﺗﻮ اﻣﺎن ﻣﻲدﻫﻢ و ﺻﺒﺢ زود و ﺑﻌﺪ از دﻣﻴﺪنﺳﭙﻴﺪه‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺤﺎﻓﻈﺎن ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺗﻮ‬ ‫را از ﻣﻨﻄﻘﺔ ﺧﻄﺮ دور ﻣﻲﺳﺎزم ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻲ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﺳﭙﺎه ﻣﺨﺘﻠﻂ‬ ‫روﻣﻲ و ﺷﺎﻣﻲات ﺑﭙﻴﻮﻧﺪي‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ اﮔﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﺑﺎﺷﻲ راه آﻣﺪه را ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدي و اﮔﺮ‬ ‫ﻫﻢ ﺳﺮ ﺧﻮدت و ﺳﺮﺑﺎزان روﻣﻲ و ﺷﺎﻣﻲات روي ﺗﻦ زﻳﺎدي ﺑﻜﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ‬ ‫و روي در روي ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﺟﻨﮕﻴﻢ‪ .‬ﻣﻲداﻧﻢ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻫﻢاﻵن ﺑﺮﮔﺮدي‪،‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ از ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻫـﻢ ﺑﻲرﺣﻢ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ‪ .‬آﻧﻬﺎ در ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﻛﻤﻴﻦ ﻛﺮدهاﻧﺪ و ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻮ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻨﻨﺪ و دﻣﺎر از روزﮔﺎرت ﺑﺮآورﻧﺪ‪.‬‬ ‫در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ او ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ و ﺑﺮ زﻣﻴﻨﺶ زدﻳﺪ ﻛﻴﺴﺖ؟ ﻛﻪ دﺧﺘﺮ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬او ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻣﻦ اﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺳﺮ و ﺳﺮّي ﻫﻢ ﺑﺎ ﺟﺎدوﮔﺮان دارد وﻟﻲ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﺪرت ﺟﺎدوﻳﻲاش‪ ،‬ﺣﺮﻳﻒ‬ ‫ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺪرم‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬زﻳﺎد اﻫﻞ ﺟﻨﮓ ﻧﻴﺴﺖ و در‬ ‫ﻣﻮارد ﻗﺸﻮنﻛﺸﻲ‪ ،‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﻴﭽﻜﺎره اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺪرم اﺳﻤﺎً ﭘﺎدﺷﺎه اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻜﻮﻣﺖ‬ ‫اﻳـﻦ ﻣﺮز و ﺑﻮم دﺳﺖ دو ﻧﻔﺮ اﺳﺖ؛ ﻳﻜﻲ ﻫﻤﺎن ﭘﻴﺮزن ﻧﻴﻤﻪ ﺳﺎﺣﺮ و ﺟﺎدوﮔﺮ‪،‬‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺪﻗﺪم و ﺷﻮم اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻟﻘﺐ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮي ﻫﻢ دﺧﺘـﺮ ﺟﻮاﻧﻲ ﻛﻪ دهﻫﺎ ﮔﺮد و ﭘﻬﻠـﻮان را ﺣﺮﻳﻒ اﺳﺖ و‬ ‫ﺑﺎ وﺟﻮد آﻧﻜﻪ زن اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﺮﮔﺰ دور از ﻓﺘﻮ‪‬ت و ﺟﻮاﻧﻤﺮدي ﻛﺎري ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ‪ .‬و‬ ‫اﮔﺮ ﻫﻢ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺠﻨﮕﺪ‪ ،‬رو در رو‪ ،‬و در روز روﺷﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺟﻨﮕﻴﺪ‪ ،‬ﻛﻪ آن‬ ‫دﺧﺘﺮ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل اي ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﻬﻤﺎن ﺑﺰرﮔﻮار ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬از ﺷﻤﺎ دﻋﻮت ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ درون‬ ‫ﻗﺼﺮ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬ﻏﺬاﻳﻲ ﻣﻴﻞ ﻛﺮده و ﺷﺮﺑﺘﻲ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ و ﻟﺨـﺘﻲ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪26‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻫﻢ ﻫـﻮا روﺷﻦ ﺷﻮد و ﻫﻢ ﻣﻦ ﻓﻜﺮي ﻛﺮده و راﻫﻲ ﺑﺮاي‬ ‫ﺑﻴﺮونازﻣﺮزﻳﻮﻧﺎنﺑﺮدن ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﺳﺮدار ﺳﭙﺎه ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﻧﻔﺮي‪ ،‬ﻛﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﻣﺠﺬوب ﺷﻴﻮة ﺧﺎص و ﻣﺮداﻧﮕﻲ ﻫﻠﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻫﻢ ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً در آن ﺗﺎرﻳﻜﻲ راه‬ ‫ﻧﺠﺎت و ﻓﺮاري ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻧﻤﻲدﻳﺪ‪ ،‬ﻗﺒﻮل ﻛﺮد ﻛﻪ وارد ﻗﺼﺮ ﻫﻠﻨﺎ ﺷﻮد‪ .‬ﻓﻘﻂ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﺗﻴﺮوﻛﻤﺎﻧﻢ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺴﻠّﺢ وارد ﻗﺼﺮ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺷﻮم؟ ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻟﺒﺘّﻪ‪ ،‬ﺣﺘّﻲ ﻣﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮدم را ﻫﻢ ﻛﻪ ﻛﻢ از ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻢ ﺗﺎ دو ﻗﺒﻀﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ در دﺳﺖ ﺑﺨﻮاﺑﻴﺪ و‬ ‫ﺧﻴﺎﻟﺘﺎن راﺣﺖﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻗﺒﻞ از اﺳﺘﺮاﺣﺖ‪ ،‬دوﺳﺖ دارم ﺷﺎم را ﺑﺎ ﻫﻢ و‬ ‫دوﺗﺎﻳﻲ در ﻛﻨﺎر ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺨﻮرﻳﻢ‪ ،‬زﻳﺮا از درﺑﺎر ﭘﺪرﺗﺎن‪ ،‬ﺟﺴﺘﻪ و ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ‪،‬‬ ‫ﺧﻴﻠﻲ ﺣﺮفﻫﺎ ﺷﻨﻴﺪهام‪ .‬ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن ﺧﺒﺮﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺮاﻳﻢ ﻣﻲآورﻧﺪ‪ .‬اوﻻً‬ ‫ﺷﻨﻴﺪهام ﺑﺮﺧﻼف رﺳﻢ درﺑﺎر ﻓﺮﻧﮓ‪ ،‬ﭘﺪرﺗﺎن ﻫﺮ ﭼﻪ دﺧﺘﺮ ﺧﻮﺷﮕﻞ و زﻳﺒﺎ‬ ‫ﺑﻮده‪ ،‬وارد ﺣﺮﻣﺴﺮاﻳﺶ ﻛﺮده‪ ،‬و در ﺛﺎﻧﻲ دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ از ﺻﻔﻮرا ﻛﻪ ﺑﻪ دروغ‬ ‫ﺧﻮدش را ﻛﻨﻴﺰ‪ ،‬ﺟﺎ زده و ﺑﺎﻻﺧﺮه دﺳﺘﺶ رو ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺮاﻳﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻲ‪.‬‬ ‫ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺧﻴﻠﻲ دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ درﺑﺎرة ﻓﺮزﻧﺪان ﺻﻔﻮرا از زﺑﺎن ﺷﻤﺎ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺮادرﺷﺎن ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺸﻨﻮم‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻛﻨﻴﺰان ﺳﻔﺮهاي درﺧﻮر ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﻳﻚ ﺷﺎﻫﺰادهﺧﺎﻧﻢ ﻣﻴﺰﺑﺎن را‬ ‫ﭼﻴﺪﻧﺪ و از ﺳﺮﺳﺮا ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻌﺎرف ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺘﺸﻜﺮم‪،‬‬ ‫ﻣﻦ ﻏﺬا ﻧﻤﻲﺧﻮرم‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻟﻴﻮان ﺷﺮﺑﺖ؟ و ﭼﻮن ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﺳﻜﻮت ﻛﺮد‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ ﺳﻔﺮه ﺑﺎ ﻣﻦ ﻏﺬا ﻧﺨﻮرﻳﺪ‪ ،‬ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﻲ‬ ‫اﺳﺖ و ﺣﺘﻲ‪ ،‬ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﺮدهاﻳﺪ‪ .‬ﻳﺎدﺗﺎن رﻓﺖ ﻛﻪ در اول ﺑﺮﺧﻮردﻣﺎن ﻛﻒ‬ ‫دو دﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪم ﻛﻪ ﺻﺪ ﻏﻼم ﺳﻴﺎه ﺗﻴﻎدردﺳﺖ وارد ﺷﺪﻧﺪ و ﻓـﻮري‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪27‬‬

‫ﻫـﻢ ﻣﺮﺧﺼﺸﺎن ﻛﺮدم؟! ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﻣـﻦ ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗـﻊ ﻫـﻢ ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻢ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟! ﭘﺲ ﭼﺮا اﺣﺘﺮام و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و اﻣﺎندادن ﻣﺮا اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻲارزش‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ؟ ﭼﺮا ﻣﺮا ﺑﺎ ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻧﻴﻤﻪ ﺟﺎدوﮔﺮم‪ ،‬ﻋﻮﺿﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﺪ؟ ﺷﻤﺎ ﺗﺎ در‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ و ﻗﺼﺮ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬در اﻣﺎﻧﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﻔﻆ ﺣﺮﻣﺖ ﻣﻬﻤﺎن ﺧﻮد‪ ،‬ﻣﻦ‬ ‫ﺣﺎﺿﺮم ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ را ﺑﻜﺸﻢ و ﺑﻪ روي ﭘﺪرم ﻫﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻜﺸﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺣﻖ دارﻳﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﭼﻨﻴﻦ دﺧﺘﺮي ﻧﺪﻳﺪه‬ ‫ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻧﺴﻴﻤﻲ وزﻳﺪ و ﺳﭙﻴﺪه دﻣﻴﺪ و ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ‬ ‫ﻫﻢ ﺷﺒﻲ دﻳﮕﺮ از ﺿﺮﺑﺖ ﺗﻴﻎ ﺟﻼد رﻣﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺧﻴ‪‬ﺎط ﺧﺴﺘﮕﻲ‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪ‬ ‫ﭘﻠﻚﻫﺎي ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز را ﺑﻪ ﻫﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻫﺸﺘﺎد و ﻫﻔﺘﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺎﻣﻮر و ﻧﺎﻣﺪار و ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن را رﻫﻴﻦ و واﻣﺪار‬ ‫ﻋﻨﺎﻳﺖ و دراﻳﺖ و ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪاي! دﻳﺸﺐ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺎ ﺷﻤﺎ در ﺧﺎﻧﻪ و ﻗﺼﺮ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ دراﻣﺎﻧﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﻔﻆ ﺣﺮﻣﺖ‬ ‫ﻣﻬﻤﺎن ﺧﻮد‪ ،‬ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ را ﺑﻜﺸﻢ و ﺑﻪ روي ﭘﺪرم ﻫﻢ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻜﺸﻢ‪ ،‬اﻟﺒﺘّﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺣﻖ دارﻳﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ دﺧﺘﺮي ﻧﺪﻳﺪه ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺷﺮﻣﻨﺪه ﺳﺮ ﺑﻪ زﻳﺮ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻟﻘﻤﻪاي از آن ﻏﺬاي ﺷﺎﻫﺎﻧﻪ‬ ‫را در دﻫﺎﻧﺶ ﮔﺬاﺷﺖ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻟﻘﻤﺔ دوم را در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬رو ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻴﺪ‪ :‬ﺧﻴﻠﻲ دﻟﺘﺎن ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫درﺑﺎرة ﻓﺮزﻧﺪان ﺻﻔﻮرا از زﺑﺎن ﻣﻦ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲداﻧﻢ ﺻﻔﻮرا‬ ‫ﻓﻘﻂ ﻳﻚ دﺧﺘﺮ زاﺋﻴﺪ‪ ،‬و آن ﻫﻢ در ﻣﻮرد ﭘﺪر ﺑﻴﻤﺎرم‪ ،‬ﺑﻌﺪ از آن ﺿﺮﺑﺔ ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮاﺗﺶ ﺧﻮرد و دﻳﮕﺮ ﺻﺎﺣﺐ اوﻻد ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﻣﻌﺠﺰه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫در آن ﻣﻮﻗﻊ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﻌﺠﺰه ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻛﻪ آن ﻓﺮزﻧﺪان‪ ،‬دوﻗﻠﻮ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﭼﻄﻮر ﺷﻤﺎ از ﻗﻞ اول ﻛﻪ دﺧﺘﺮ ﺑﻮد و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﺎﺧﺒﺮﻳﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ از‬ ‫ﻗﻞ دوم ﻛﻪ ﭘﺴﺮ اﺳﺖ و ﭘﺪر‪ ،‬ﻧﺎم ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﺮ او ﻧﻬﺎده ﺑﻲﺧﺒﺮﻳﺪ؟! ﺑﺮاﻳﻢ ﺧﺒﺮ‬ ‫آوردﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﭘﻨﺞ ـ ﺷﺶ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ از ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ‪ .‬آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻟﻘﻤﻪ از دﺳﺖ ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺮ ﺳﻔﺮه اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬از ﺷﻤﺎ ﺑﻌﻴﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺮﺳﻲ از‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪30‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺑﺮادر ﭘﻨﺞﺳﺎﻟﺔ ﺧﻮد ﺑﻪ دل راه دﻫﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﺮس اﮔﺮ از ﺑﺮادرﺗﺎن ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﻲﻣﻮرد اﺳﺖ و اﮔﺮ از ﺑﻮدن در اﻳﻦ ﻗﺼﺮ اﺳﺖ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻲﺟﻬﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻣﻌﺮﻓﺖ و ﻣﺮو‪‬ت و ﻣﺮداﻧﮕﻲ ﻛﻪ رﺳﻢ ﻣﻦ و آﻳﻴﻦ ﻣﻬﻤﺎنﻧﻮازي اﺳﺖ‪،‬‬ ‫ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺗﺎ ﭘﺎي ﺟﺎن‪ ،‬در ﺣﻔـﻆ و ﺳـﻼﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﻛﻮﺷﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﻫﻴﭻ‬ ‫وﺟﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺣﺘّﻲ ﻳﻚ ﻣﻮ ﻫﻢ از ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﻛﻢ ﺷﻮد؛ زﻳﺮا زﺑﺎﻧﻢ ﻻل اﮔﺮ‬ ‫ﺧﺪاي ﻧﺎﻛﺮده‪ ،‬ﺷﻤﺎ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮوﻳﺪ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻨﺎي ﻧﺎﻣﺶ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ وزﻳﺮ‬ ‫ﺷﻮد ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﻦ ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬دﺧﺘﺮ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه‬ ‫ﻳﻮﻧﺎنزﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﻛﻪ‪...‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ‪ ،‬ﺗﻌﺪادي از ﻛﻨﻴﺰان ﻫﺮاﺳﺎن داﺧﻞ ﺳﺮﺳﺮا ﺷﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﺧﺎﺗﻮن‪ ،‬ﺧﺎﺗﻮن‪ ،‬ﺳﺮدﺳﺘﺔ ﻏﻼﻣﺎن آدﻣﺨﻮار ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺎت و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫ﺻﺪ ﻏﻼم‪ ،‬ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ وارد ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻨﻮز ﺣﺮف ﻛﻨﻴﺰان ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﺮدﺳﺘﺔ‬ ‫ﻏﻼﻣﺎن وارد ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫را دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ از ﺳﺮﺳﺮاي ﻗﺼﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺮون ﺑﺒﺮﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﺨﻮد ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻟﻘﺐ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺶ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر درﺑﺎر ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن را ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻧﻬﺎده ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﻏﻼﻣﺎﻧﺶ ﻫﻢ ﻳﻚﻣﺮﺗﺒﻪ ﭼﻮن ﺑﻼ‬ ‫ﻧﺎزل ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎري‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴ‪‬ﺖ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺟﺴﺎرت ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺪون اﺟﺎزه ﺑﻪ ﺳﺮاي ﻣﻦ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ درﺑﺎر ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬و دﺧﺘﺮ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎه آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬وارد ﺷﺪهاي‪ .‬ﺳﺮدﺳﺘﺔ ﻏﻼﻣﺎن آدﻣﺨﻮار ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﭘﺎﺳﺦ‬ ‫داد‪ :‬ﻫﻤﺔ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ درﺳﺖ اﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻏﻼم‪ ،‬ﻛﻪ ﻳﻚ ﻋﻤﺮ‬ ‫اﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اواﻣﺮ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﺳﺮ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻓﺮود آوردهام‪ ،‬اﻳﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﻣﻌﻨﺎ‬ ‫ﻧﺪارد‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬و ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت‪ ،‬آﻟﻜﺲ دوم‬ ‫ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﺑﻮدم‪ ،‬و اﻛﻨﻮن‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪31‬‬

‫ﻫﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﻘﺪ‪‬م ﺑﺮ ﻫﺮ دﺳﺘﻮري اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدهاﻧﺪ‪ :‬وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت را زﻧﺪه ﻳﺎ ﻣﺮده‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺰدﺷﺎن ﺑﺒﺮم‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﺸﺎن وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﻣﻬﻤﺎن و ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻐﺮب ﺑﻪ دﻳﺪار ﻣﻦ آﻣﺪهاﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮدﺳﺘﺔ‬ ‫ﻏﻼﻣﺎن ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺟﺴﺎرت اﺳﺖ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻦ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮد‪ ،‬ﺳﭙﺎه روم و ﺷﺎﻣﺎت ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دروازهﻫﺎ رﺳﻴﺪه‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺮوﻳﺪ و ﺗﺤﻘﻴﻖ‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺄﻣﻮران ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮ ورود اﻳﻦ ﺟﻮان را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺟﺪاﺷﺪن او را از ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﻣﻌﺮوض داﺷﺘﻴﻢ‪ .‬ﻟﻄﻔﺎ ًوﻗﺖ را‬ ‫ﺗﻠﻒ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ ،‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ اﻳﻦ ﻣﺮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮده و ﺑﺒﺮﻳﻤﺶ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺐ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺗﻮ ﻏﻼم ﺟﺴﻮر ﺑﺪان‬ ‫ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت در ﭘﻨﺎه و ﻣﻬﻤﺎن ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ او ﻳﺎ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻨﮓ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻛﻨﻴﺪ و اﮔﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ او را ﺷﻜﺴﺖ دﻫﻴﺪ‪ ،‬زﻧﺪه و ﻣﺮدة او‬ ‫را از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺮون ﺑﺒﺮﻳﺪ و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺔ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻛﻪ اﻵن ﺧﻮاﻫﻴﺪ دﻳﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﺠﻨﮕﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ دوﺳﺖ ﻧﺪارم در درﺑﺎر ﭘﺪرم‪ ،‬اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﺟﻨﮓ ﺗﻦ‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻦ ﺑﻴﻦ دو دﺳﺘﻪ از اﻓﺮاد ﺗﺤﺖ اﻣﺮ اﻳﺸﺎن درﮔﻴﺮد‪ .‬و آﻧﮕﺎه ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ دو‬ ‫ﻛﻒ دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﻫـﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪ‪ ،‬ﻛﻪ آن ده ﻛﻨﻴﺰ‪ ،‬ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮي در دﺳﺖ از‬ ‫در ﺷﺮﻗﻲ ﺳﺮﺳﺮا وارد ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬دﻓﻌﺔ دوم ﻫﻢ ﻫﻠﻨﺎ دو ﻛﻒ دﺳﺘﺶ را دوﺑﺎر ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺎن ﺻﺪ ﻏﻼم ﺳﻴﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﺑﺎر اول ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺗﺮﺳﺎﻧﺪن ﺑﺮزﻳﻦ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﻟﺤﻈﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬از در ﻏﺮﺑﻲ وارد ﺳﺮﺳﺮا ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺻﺤﻨﺔ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﺎﻻي ﺳﺮﺳﺮا ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠـﻨﺎ و‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺑـﺮزﻳﻦ ﻗﺮارداﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﻃﺮف راﺳﺘﺸﺎن ده ﻛﻨﻴﺰ ﺟﻮﺷﻦﭘﻮﺷﻴﺪه‬ ‫اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻃﺮف ﭼﭙﺸﺎن ﻫﻢ ﻳﻜﺼﺪ ﻏﻼم ﺳﻴﺎه ﺗﻴﻎ آﺧﺘﻪ در دﺳﺖ ﻗﺮار‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪32‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫داﺷﺘﻨﺪ و ﻣﻘﺎﺑﻞ و دمِ درِ ﺟﻨﻮﺑﻲ ﺳﺮﺳﺮا‪ ،‬ﺳﺮدﺳﺘﺔ ﻏﻼﻣﺎن آدﻣﺨﻮار ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﺻﺪ ﻏﻼم دﻳﮕﺮ‪ .‬درآن ﻣﻮﻗﻊ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬رو ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻛﺮد‬ ‫و ﮔﻔﺖ‪ :‬از اﻳﻨﻜﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ درﺑﺎر ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه در ﺣﻖّ ﻣﻦ‬ ‫راهﮔﻢﻛﺮده و ﺑﻪداماﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺑﺰرﮔﻮاري ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺘﺸﻜﺮم‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﮔـﺮ اﺟـﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ‪،‬‬ ‫ﺣﺎﺿـﺮم ﻫﺮ دﻓـﻌﻪ ﻳﻚ ﺑﻪ ده ﺑﺠﻨﮕﻢ؛ ده ﻧﻔﺮ از ﻏﻼﻣﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر‪ ،‬و ﻳﻚ ﻧﻔﺮ‬ ‫ﻫﻢ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﻬﻤﺎن ﺷﻤﺎ‪.‬‬ ‫رﺷﺎدت و ﭘﻬﻠﻮاﻧﻲ ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ دو ﺷﻤﺸﻴﺮ در دﺳﺖ‪ ،‬در وﺳﻂ ﺻﺤﻦ ﺳﺮﺳﺮا‬ ‫اﻳﺴﺘﺎد‪ ،‬آﻧﮕﺎه روﺷﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺣﺪود ﭘﻨﺞ دﻗﻴـﻘﻪ ﺑﺎ دو دﺳﺖ ﺷﻤﺸﻴﺮزدن‪،‬‬ ‫ﺳﺮ ده ﺗﻦ از ﻏﻼﻣﺎن آدﻣﺨﻮار ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ را ﺟﻠﻮي ﭘﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﺑﻪ زﻣﻴﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و آﻧﮕﺎه ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ده ﻧﻔﺮ دوم‪ ،‬ﻛﻪ دﺳﺘﺔ دوم وﺣﺸﻲﺗﺮ و‬ ‫ﺟﺴﻮرﺗﺮ داﺧﻞ ﺳﺮﺳﺮا ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﻲ در ﭼﺸﻤﺎن ﻫﻠﻨﺎ اﻧﺪاﺧﺖ و‬ ‫ﻓﺮﻳﺎدي ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﺔ رﺷﺎدت و ﻣﺒﺎرزﻃﻠﺒﻴﺪن ﺑﻮد‪ ،‬از ﺗﻪ دل ﻛﺸﻴﺪ و ﺑﺎ دو ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﭼﺮخزﻧﺎن ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ده ﻏﻼم ﺳﻴﺎه آدﻣـﺨﻮار ﭘﺮﻳﺪ‪ ،‬و ﻫﺮ ﺑﺎر ﻛﻪ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﺔ ﺷﻤﺸﻴﺮ‪،‬‬ ‫ﺳﺮي را از ﺗﻦ ﺟﺪا ﻣﻲﻛﺮد و ﺟﻠﻮي ﭘﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺖ‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻫﻢ‬ ‫ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺟﺎدوﻳﻲ و ﺳﺒﺰرﻧﮓ وي ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬آن ﻧﮕﺎهﻫﺎي آﺗﺸﻴﻦ‪ ،‬ﭼﻨﺎن‬ ‫ﻗﺪرﺗﻲ ﺑﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﻲﺑﺨﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻧﻴﺮوي اﻫﻮراﻳﻲ ﺑﺮزﻳﻦ آﺳﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬اﻟﻬﺔ‬ ‫ﻣﻘﺮّب اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن‪ ،‬در ﺟﺴﻤﺶ ﺣﻠﻮل ﻛﺮده اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﻨﺞ دﻗﻴﻘﻪ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺳﺮ ده ﻏﻼم دﺳﺘﺔ دوم ﻫﻢ‪ ،‬ﺟﻠﻮي‬ ‫ﭘﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ اﻓﺘﺎد‪ .‬و ﭼﻮن ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ده ﻧﻔﺮ ﺳﻮ‪‬م ﺑﺮاي ﺳﺮ ﺧﻮد‬ ‫ﺑﻪ ﭘﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ دادن ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر از ﻫﻤﺎن در ﺟﻨﻮﺑﻲ داﺧﻞ ﺷﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺗﻮ دﺧﺘﺮة وﻗﻴﺢ از روي ﭘﺪرت ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﻲﻛﺸﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﺴﺮة‬ ‫ﺟﺴﻮر و دﻳﻮاﻧﻪ را ﭘﻨﺎه دادهاي؟ ﭼﺮا ﻧﻤﻲﮔﺬاري ﺳﺮ از ﺗﻨﺶ ﺟﺪا ﻛﻨﻴﻢ و ﺳﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪33‬‬

‫ﺳﺮدار ﺻﺪﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻛﻤﻴﻦﻛﺮده در ﺑﻴﺮون دروازه را‪ ،‬ﺳﺮ ﺳﻼﻣﺘﻲﺷﺎن ﺑﺮده و‬ ‫ﺟﻠﻮﻳﺸﺎن ﺑﻴﻨﺪازﻳﻢ ﺗﺎ روﻣﻲﻫﺎ و ﺷﺎﻣﻲﻫﺎ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﺧﻮن اﺳﻜﻨﺪر در‬ ‫رگ ﻣﺎ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﻣﻲﺟﻮﺷﺪ؟!‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻣﺎدرﺑﺰرگ‪ ،‬ﻣﻦ از ﺟﻨﮕﻴﺪن ﺳﭙﺎه ﺑﺎ ﺳﭙﺎه ﺣﺮﻓﻲ ﻧﺪارم‪ ،‬وﻟﻲ‬ ‫ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ زن ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﺧﻨﺠﺮ از ﭘﺸﺖ و در ﺷﺐ ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻧﺰده‬ ‫و ﻧﻤﻲزﻧﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﺮدار ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎﻧﺶ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﻮد‪ ،‬و آن وﻗﺖ در روز‬ ‫روﺷﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺠﻨﮕﻴﻢ ﺗﺎ ﻫﺮﻛﻪ ﻗﻮيﺗﺮ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوز ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺎدرﺑﺰرگ‪ ،‬اﻳﺸﺎن ﻛﻪ‬ ‫اﻵن ﻣﻬﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﺣﺘّﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﻳﻚ ﻏﻼم اﺳﻴﺮﺷﺪه ﻫﻢ‬ ‫ﻧﻴﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﻓﺮاوان ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬دﺧﺘﺮة ﺧﻴﺮهﺳﺮ‪ ،‬ﭼﺮﻧﺪﮔﻔﺘﻦ‬ ‫ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮ دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪهاي‪ ،‬ﻫﻢاﻵن دﻧﺒﺎل اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت آﻟﻜﺲ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ‬ ‫ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺗﻮ را روﺷﻦ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎي ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺟﻮاب داد‪:‬‬ ‫ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻣﻦ روﺷﻦ اﺳﺖ‪ .‬وﻟﻲ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺗﻮ ﭘﻴﺮزن ﺟﺎدوﮔﺮ ﻛﻪ درﺑﺎر را ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ‬ ‫ﻓﺘﻨﻪ و رﻳﺎ و ﻧﺎﻣﺮدي ﺑﺪل ﻛﺮدهاي ﺑﺎﻳﺪ روﺷﻦ ﺷﻮد‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﻛﺎخ را ﻟﺮزاﻧﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﭘﺪر! ﻛﻪ ﭘﺎدﺷﺎه از ﻫﻤﺎن در ﺷﺮﻗﻲ ﻛﻪ در‬ ‫ﻛﻨﺎرش ده ﻛﻨﻴﺰ ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﻪدﺳﺖ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ وارد ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﺮﻳﺎد ﻧﻜﺶ‬ ‫دﺧﺘﺮم‪ ،‬ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻫﻨﻮز ﻛﻼم ﭘﺎدﺷﺎه ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﻂ ﺻﺤﻦ ﺳﺮﺳﺮا ﭘﺮﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺴﺮم‪ ،‬دﺧﺘﺮ ﻧﺎدان ﺗﻮ‪ ،‬اﻓﻌﻲ در‬ ‫داﻣﺎن و ﻣﺎر در آﺳﺘﻴﻦ ﺧﻮد ﭘﺮورش ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ را ﺑﻪ اﻧﺪرون‬ ‫ﻗﺼﺮ ﺧﻮد آورده و ﺑﺎ او ﻋﺸﻖﺑﺎزي ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﭘﺴﺮم‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻲ ﻛﻪ ﺻﺪ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺑﻴﺮون ﻣﺮز آﻣﺎدة ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ‬ ‫دﻻورﻣﺮدان ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬آﻧﻮﻗﺖ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ را‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪34‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫دﻋﻮت ﻛﺮده و ﺑﻪﺟﺎي آﻧﻜﻪ ﺳﺮ از ﺗﻨﺶ ﺟﺪا ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻮشﺟﺎن ﮔﻮﻳﺎن‪ ،‬ﺷﺮﺑﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﻛﺎﻣﺶ ﻣﻲرﻳﺰد!‬ ‫درآن ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎدر ﺟﺎن‪ ،‬ﻣﻦ‪ ،‬ﻫﻢ ﺷﻤﺎ را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻢ و‬ ‫ﻫﻢ دﺧﺘﺮم را‪ .‬ﻫﻢ از آﺷﻮﺑﮕﺮيﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺧﺒﺮم‪ ،‬و ﻫﻢ از دوراﻧﺪﻳﺸﻲ و‬ ‫ﻫﻤﻪﺳﻮﻧﮕﺮي دﺧﺘﺮم اﻃﻼع دارم‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ و ﻫﻠﻨﺎ از ورود ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‬ ‫ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ‪ ،‬ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﻤﻠﻜﺘﻢ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪم و از ﭘﺸﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﭘﺮده ﻫﻢ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‬ ‫ﻣﮕﻮﻫﺎي ﺷﻤﺎ و ﻫﻠﻨﺎ را ﺷﻨﻴﺪم‪ .‬ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺟﺴﺎرت ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ‪،‬‬ ‫و ﺳﺮ از ﺗﻦ ﺟﺪاﺷﺪن ﺑﻴﺴﺖ ﺗﻦ از ﻏﻼﻣﺎن ﺷﻤﺎ را ﻫﻢ دﻳﺪم‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺗﺎ ﺣﺮﻓﻬﺎي‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ را ﻧﺸﻨﻮم و ﻋﻠﺖ اﻳﻦ ﻣﻼﻗﺎت ﺣﻀﻮري و ﭘﻨﺎهدادن ﺑﻪ اﻳﺸﺎن را ﻧﻔﻬﻤﻢ‪،‬‬ ‫ﻫﻴﭻ دﺳﺘﻮري ﻧﻤﻲدﻫﻢ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ رو ﺑﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻛﺮد و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬دﺧﺘﺮم‪ ،‬دوﺳﺖ دارم ﺑﺪاﻧﻢ‬ ‫ﭼﺮا ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺟﺴﻮر‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎﺷﻬﺎﻣﺖ‪ ،‬ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ اردوﮔﺎه ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺮدد؟ ﻫﻠﻨﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺪرش ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻻً ﺑﺎﻳﺪ اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﻴﻢ‬ ‫ﻛﻪ ﻣﺎ ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﺷﺪهاﻳﻢ و ﻫﺮﮔﺰ ﺧﺒﺮ از ﺣﺮﻛﺖ ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﻧﻔﺮه از دو‬ ‫ﻣﻠﺖ ﺷﺎﻣﻲ و روﻣﻲ را ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ‪ ،‬و اﻳﻦ ﮔﺸﺖزﻧﻲ و ﺗﻨﻬﺎ آﻣﺪن ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻮﺷﻴﺎري ﻣﺄﻣﻮران ﮔﺸﺘﻲ ﻣﺎ ﻫﻤﺮاه ﺑﻮد‪ ،‬از ﺑﺨﺖ ﺧﻮش ﻣﻠﺖ ﻣﺎ ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪﻳﻢ‪ ،‬ﺳﺮدار ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ‪ ،‬ﺑﻪ داﺧﻞ ﺧﺎﻛﻤﺎن آﻣﺪه‪ ،‬دﻳﮕﺮ‬ ‫ﺳﺮداران و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ﺳﭙﺎه روم و ﺷﺎم ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺷﺎن اﺳﻴﺮ ﻣﺎ‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻣﻮﻳﻲ از ﺳﺮ ﺳﺮدار و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه اﻳﺸﺎن ﻛﻢ ﺷﻮد و آﻧﻬﺎ‬ ‫ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﺣﺘﻢ و ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺨﻮاﻫﻲ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺧﻮد‪ ،‬ﺧﺸﻤﮕﻴـﻨﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ‬ ‫ﻫﺠﻮم ﺧﻮاﻫﻨﺪ آورد‪ .‬از ﺷﻤﺎ ﻣﻲﭘﺮﺳﻢ‪ ،‬ﻣﺎ ﻛﻪ ﻫﻨـﻮز ﺳﭙﺎه ﺧﻮد را ﺑﺴﻴﺞ‬ ‫ﻧﻜﺮدهاﻳﻢ‪ ،‬آﻧﻮﻗﺖ ﺑﺎزﻧﺪهاﻳﻢ ﻳﺎ ﺑﺮﻧﺪه؟ و ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻣﻮرد اول‪ ،‬اﮔﺮ ﺻﺪﻣﻪاي ﺑﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪35‬‬

‫اﻳﻦ ﺳﺮدار رﺷﻴﺪ ﺑﺮﺳﺪ و ﺧﺪاي ﻧﺎﻛﺮده و زﺑﺎﻧﻢ ﻻل‪ ،‬اﻳﺸﺎن ﻛﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،...‬ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺣﺮف ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺮﻳﺪ و رو ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎه ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ دﺧﺘﺮه وﻗﻴﺢ‪ ،‬ﻣﻲﮔﻮﺋﻴﺪ ﭼﺮا‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ زﺑﺎﻧﺸﺎن‬ ‫ﻻل ﺑﺸﻮد‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺮف ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ‪ ،‬ﺑﺮ زﺑﺎﻧﺸﺎن ﺟﺎري ﻧﺸﻮد‪.‬‬ ‫در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﭼﻨﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ و آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎدر! ﻛﻪ ﻳﻚ دﻗﻴﻘﻪ ﺳﻜﻮت آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﺮس‪ ،‬ﺳﺮاﺳﺮ ﺳﺮﺳﺮا و ﺣﺎﺿﺮان‬ ‫اﻳﺴﺘﺎده در آﻧﺠﺎ از ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺔ آﺧﺮ ﺗﺎﻻر را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫آﻟﻜﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬اداﻣﻪ ﺑﺪه دﺧﺘﺮم‪ ،‬داﺷﺘﻲ ﻣﻲﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ‪ ...‬و ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد‬ ‫و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻛﻪ ﺷﻬﺮزاد ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﮔﻔﺘﺔ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ را‬ ‫ﺑﺮاي ﺳﻠﻄﺎن ﺟﺰاﻳﺮ ﻫﻨﺪوﭼﻴﻦ ﺑﺎزﮔﻮ ﻛﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻫﻢ ﺳﺤﺮ از راه رﺳﻴﺪه و ﻫﻢ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن را ﺧﻮاب ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮده ﺑﻮد‪ ،‬و ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮي اﻳﺮاﻧﻲﺗﺒﺎر ﻣﺎ ﻫﻢ‪ ،‬ﺧﺪا را ﺷﻜﺮ‬ ‫ﻛﺮد ﻛﻪ در ﻫﺸﺘﺎدوﻫﺸﺘﻤﻴﻦ روز ورودش ﺑﻪ درﺑﺎر ﺟﺰاﻳﺮ ﻫﻨﺪوﭼﻴﻦ‪ ،‬زﻧﺪه‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻫﺸﺘﺎد و ﻫﺸﺘﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻲداﻧﻲ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺗﻮ ﺑﺮﺗﺮ از آﻧﻲ‪ ،‬دﻳﺸﺐ‬ ‫ﻗﺼ‪‬ﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﺎﻧﺪم ﻛﻪ ﻋﺮض ﺷﺪ‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﭼﻨﺎن‬ ‫ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ و آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎدر! ﻛﻪ ﻳﻚ دﻗﻴﻘﻪ ﺳﻜﻮت آﻣﻴﺨﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎ ﺗﺮس ﺳﺮاﺳﺮ ﺳﺮﺳﺮا و ﺣﺎﺿﺮان اﻳﺴﺘﺎده در آﻧﺠﺎ از ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر‪ ،‬ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺔ آﺧﺮ‬ ‫ﺗﺎﻻر را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬اداﻣﻪ ﺑﺪه دﺧﺘﺮم داﺷﺘﻲ‬ ‫ﻣﻲﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ‪....‬‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬داﺷﺘﻢ ﻋﺮض ﻣﻲﻛﺮدم‪ ،‬ﺻﺪﻣﻪرﺳﺎﻧﺪن ﺑﺮ‬ ‫ﺟﺎن ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺮاي ﻣﺎ دو اﻳﺮاد دارد ﻛﻪ اﻳﺮاد اوﻟﺶ را ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ‪،‬‬ ‫وﻟﻲ اﻳﺮاد دوم را ﺑﺎﻳﺪ آﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدرﺣﺮف ﻫﻠﻨﺎ را‬ ‫ﻗﻄﻊ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬در اﺻﻞ ﺳﻪ ﻣﻮرد دارد ﻛﻪ ﻣﻮرد ﺳﻮﻣﺶ را ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻲﻛﺸﺪ‬ ‫ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻏﻼﻣﺎن ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺮدار وﺣﺸﻲ و ﺟﺴﻮر ﺳﺮ دادﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﺴﺮه دل داده‪ ،‬ﻛﻪ در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻓﺮﻳﺎد‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ آﺳﻤﺎن رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺪر! ﻛﻪ در آن ﭘﺪرﮔﻔﺘﻨﺶ ﻫﺰار‬ ‫ﺷﻜﺎﻳﺖ و اﻋﺘﺮاض ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎدر‪ ،‬ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﻣﻦ ﻫﻢ‬ ‫از دﺳﺖ دﺧﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﻲروﻳﺔ ﺗﻮ و اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺧﻮدﻣﺨﺘﺎر‪ ،‬در درﺑﺎر ﻣﻦ‬ ‫ﺗﺸﻜﻴﻞدادن‪،‬ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪهام‪ .‬ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻛﻨﻮن ﻫﻤﻪ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪38‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﻣﺎ‪ ،‬از ﺣﺎﻻ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎنﻋﻤـﺮ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﭼﻬـﺎر ﺧﺪﻣﺘـﻜﺎر زن‬ ‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﻗﺼﺮﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﻢ ﻫﻔﺘﻪاي ﻳﻜﺒﺎر ﺑﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺳﺮﺧﻮاﻫﻴﻢزد‪ .‬دﻳﮕﺮ اﻳﺸﺎن آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﺔ ﻣﺨﺼﻮص و ﻏﻼﻣﺎن ﻣﺨﺼﻮص و‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺶﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ‪ .‬درﺑﺎنﻫﺎي ﻗﺼﺮ اﻳﺸﺎن را ﺧﻮدﻣﺎن‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬واي اﮔﺮ ﺑﺸﻨﻮم ﻛﻪ ﺟﺎدوﮔﺮان و رﻣ‪‬ﺎﻻن و ﻓﺎﻟﮕﻴﺮان‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺑﺮوﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎدر! ﻓﺘﻨﻪﻫﺎي ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎﻟﺔ درﺑﺎر آﺗﻦ زﻳﺮ ﺳﺮ ﺗﻮﺳﺖ؛ ﺳﻲ و دو‬ ‫ﺳﺎل در دوران ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﭘﺪرم‪ ،‬و ﻫﺠﺪه ﺳﺎل ﻫﻢ در دوران ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻣﺎ‪ .‬ﺑﻴﺨﻮد‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻟﻘﺐ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و آﻓﺖﻫﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪاي‪ .‬ﺑﺮو اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل آﺧﺮ ﻋﻤﺮت‬ ‫را در ﮔﻮﺷﺔ ﻗﺼﺮت ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺗﺎ ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي ﺑﻼﻳﺎ ﻫﻢ در درﺑﺎر ﻣﺎ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم رو ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ‬ ‫دارم ﻫﻢاﻵن آن ﻣﻮرد دوم را ﺑﺮاﻳﻢ ﺑﮕﻮﻳﻲ‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﭘﺪر رﻓﺖ و‬ ‫آﻫﺴﺘﻪ در ﮔﻮش وي ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑ‪‬ﻬـﺖ و ﺣﻴـﺮت در ﭼﻬـﺮة ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ‬ ‫ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺣﺮفﻫﺎي آﻫﺴﺘﺔ ﻫﻠﻨﺎ در ﮔﻮش ﭘﺪر‬ ‫ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬دﺧﺘﺮم ﺗﻮ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ اﻃﻤﻴﻨﺎن داري؟‬ ‫ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ ﺻـﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﺳـﺦ داد‪ :‬ﭘﺪرﺟﺎن ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻌﻲ ﺑﻮده‬ ‫ﻛﻪ دﺧﺘﺮﺗﺎن ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ و ﺗﺤﻘﻴﻖﻧﻜﺮده و ﻣﻄﻤﺌﻦﻧﺸﺪه ﺣﺮﻓﻲ زده ﺑﺎﺷﺪ؟!‬ ‫و ﭼﻮن ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻗﺒﻮل دارم‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر‬ ‫ﺑﻮده‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد ﻫﻢ ﻓﺮﻣﺎن داد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﻦ‪ ،‬ﺳﺮدار‬ ‫ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ‪ ،‬از ﻗﺼﺮ دﺧﺘﺮم ﻫﻠﻨﺎ ﺗﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬ ‫دﺳﺘﻮر اﻛﻴﺪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن اﺳﺖ‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻟﺒﺘّﻪ ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮارم‪ ،‬اﺟﺎزه ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻓﺮﻣﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﭼﻨﺪ‬ ‫دﻗﻴﻘﻪاي ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﺎ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﻫﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪39‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻴﭻ اﺷﻜﺎﻟﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن روﻳﺶ را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎدر‪،‬‬ ‫ﻫﻨﻮز ﻛﻪ ﺗﻮ اﻳﻨﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎدهاي‪ .‬ﻣﮕﺮ ﻧﮕﻔﺘﻢ دﻳﮕﺮ ﺑﺲ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮو؟! ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﻳﺎ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬آري ﭘﺴﺮم‪ ،‬اﻣﺮوز و در اﻳﻦ ﺳﺮﺳﺮا و در‬ ‫ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﮔﺮوه ﺑﺴﻴﺎر‪ ،‬و ﺑﻌﺪ از ﺳﺮ از ﺗﻦ ﺟﺪاﺷﺪن ﺑﻴﺴﺖ ﺗﻦ از ﻏﻼﻣﺎن‬ ‫وﻓﺎدارم ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮوم‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺻﺒﺮ ﻛﺮدم ﺗﺎ رﻓﺘﻨﻢ را ﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ‬ ‫ﺧﻮدت ﺑﺒﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ وﻗﺖ ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻨﻲ ﺑﻪ ﺗﻮ دروغ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻫﻤﮕﺎن ﺑﺎ‬ ‫ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر‪ ،‬ﻧﮕﻴﻦ اﻧﮕﺸﺘﺮي ﺧﻮد را ﺑﺎﻻ زد و اﻧﮕﺸﺘﺮ را ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺎﻻي ﻟﻴﻮان ﭘﺮ از آﺑﻲ ﻛﻪ در دﺳﺖ دﻳﮕﺮش ﺑﻮد آورد و آن را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﮔﺮدي ﺳﻔﻴﺪ داﺧﻞ آب ﻟﻴﻮان رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻟﻴﻮان آب را ﺳﺮﻛﺸﻴﺪ و ﺑﺎ‬ ‫ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ رﻓﺘﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺧﺎك‪ ،‬زﻳﺮا ﺣﺎﺿﺮم ﺑﻤﻴﺮم‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺧﻔّﺖ‬ ‫دراﺳﺎرتﺑﻮدن را ﻧﺒﻴﻨﻢ‪ .‬دﻳﮕﺮ ﺑﺲ اﺳﺖ‪ ،‬راﺳﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ‪ ،‬ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل ﺑﺮ‬ ‫ﺳﺮاﺳﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﺮدم؛ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺑﺎاﻗﺘﺪار و اﻛﻨﻮن ﻫﻢ ﻣﻲروم‬ ‫ﻛﻪ‪ ...‬آري ﺳﺮورم ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺟﻤﻠﺔ ﺧﻮد را ﺗﻤﺎم ﻧﻜﺮده ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻲداﻧﻢ در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺒﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻨﻮﻧﺪه ﻗﺼ‪‬ﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮد‬ ‫ﻳﺎ ﺳﺤﺮ ﻛﻼم ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ از ﺷﺒﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﻫﻤﺎن‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﭘﻠﻜﻬﺎي ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻫﻢ روي‬ ‫ﻫﻢ اﻓﺘﺎد و ﺷﻬﺮزاد ﻫﻢ ﺑﺎ ﺑﺴﻴﺎري ﺣﺮﻓﻬﺎي ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻫﺸﺘﺎد و ﻧﻬﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮا ﻻﻳﻖ ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻔﺘﻦ ﻣﻲداﻧﻲ و داﺳﺘﺎنﻫﺎﻳﻢ را ﺑﻪ ﮔﻮش‬ ‫ﺟﺎن ﻣﻲﺷﻨﻮي و ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﺮد ﻣﻲﺧﻮاﻧﻲ‪ ،‬دﻳﺸﺐ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ‬ ‫رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎش ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎدرش ﻛﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و آﻓﺖﻫﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺮﻛﺮد ﺑﻪ ﻗﺼﺮش ﺑﺮود و‬ ‫ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و دﻳﮕﺮ در اﻣﻮر ﻣﻠﻚ و ﻣﻤﻠﻜﺖ دﺧﺎﻟﺖ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر زﻫﺮي در‬ ‫ﻟﻴﻮان آﺑﺶ رﻳﺨﺖ و ﭘﻴﺶ روي ﺳﻠﻄﺎن آن را ﻧﻮﺷﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم‬ ‫ﺑﻤﻴﺮم اﻣ‪‬ﺎ ﺧﻔّﺖ در ﻗﺼـﺮ ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اﺳﻴـﺮيﺑﻮدن را ﻧﭙﺬﻳﺮم؛ زﻳﺮا در اﺻﻞ‬ ‫ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﺮﻛﺸﻮر ﺗﺎرﻳـﺨﻲ ﻳﻮﻧـﺎن ﺣﻜـﻮﻣﺖ ﻛﺮدم‪ .‬ﭼـﻪ در دوران‬ ‫ﭘـﺪرت ﻛـﻪ ﺳﻲ و دو ﺳﺎل‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﭘﺮﻗﺪرت و ﺑﺎاﻗﺘﺪار ﺑﻮدم‪ ،‬و ﭼﻪ اﻳﻦ ﻫﺠـﺪه‬ ‫ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﻃـﺮاﻓﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﻘﺐ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺎت و ﺑﻼﻳﺎ را ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬در‬ ‫ﺿﻤﻦ ﺷﺪ‪‬ت ﺗﺄﺛﻴﺮ زﻫﺮ ﺑﻪ ﻗﺪري ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر آﺧﺮﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫»ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻛﺮدﻧﺪ« را ادا ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ وﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻣﺎدرش ﺑﻪ آن ﺷﻜﻞ روﺑﻪرو ﺷﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺧﺪا رﺣﻤﺘﺶ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻦ اﻳﻦ وﺿﻊ را ﻣﻲدﻳﺪم ﻛﻪ ﻫﺠﺪه ﺳﺎل زﺑﺎن در دﻫﺎن ﻧﮕﺎه‬ ‫داﺷﺘﻢ و ﻫﻴﭻ ﻧﮕﻔﺘﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮﺻﻮرت ﻫﻢ ﺧﻮدش راﺣﺖ ﺷﺪ‪ ،‬و ﻫﻢ ﺧﻴﺎل ﻣﺎ را‬ ‫راﺣﺖ ﻛﺮد‪ .‬آﻧﮕﺎه رو ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬دﺧﺘﺮم‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﻲروم ﺗﺎ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﺎﻛﺴﭙﺎري ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺖ را ﺑﺪﻫﻢ‪ .‬ﻣﺄﻣﻮران ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻴﺮون در‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪42‬‬

‫ﻗﺼﺮﺧﻮدت اﻳﺴﺘﺎدهاﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﺣﺮﻓﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺮدار رﺷﻴﺪ و ﺟﺴﻮر‬ ‫ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ ،‬او را ﺑﻪ اردوﮔﺎه ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه رو ﺑﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺳﺮدار ﺧﻴﻠﻲ از ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺷﻢ آﻣﺪ‪ .‬ﻛﺎش ﻣﻦ ﻫﻢ ﭘﺴﺮي ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻢ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﺴﺎرت اﺳﺖ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ اﻛﻨﻮن ﻫﻢ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺴﺮي دارﻳﺪ‪ .‬ﺳﻠـﻄﺎن‬ ‫آﻟﻜﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻛﻮ‪ ،‬ﻛﺠﺎﺳﺖ؟ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫اﻳﺸﺎن‪ .‬ﻣﻦ در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮم ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎزي ﺑﻪ اﻳﻦ اﺳﺘﺎدي و ﺳﺮداري ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫دﻻوري و اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺪﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ از ﻓﺘﻮ‪‬ت و ﻣﺮداﻧﮕﻲ ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﮔﺬﺷﺘﻪ از آن‪،‬‬ ‫ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﻫﻢ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪﺧﻮاﻧﺪة ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﻴﺪ‪ .‬ﻫﻢاﻵن ﻫﻢ از ﺟﺴﺎرﺗﻲ ﻛﻪ ﻛﺮدم و‬ ‫ﻟﺸﻜﺮ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﺮزﻫﺎي ﺷﻤﺎ آوردم‪ ،‬ﺧﺠﻠﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎ اﺟﺎزه‪ ،‬ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﺮاي ﭘﺪرم‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻢ و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﭘﻴﻚ ﺗﻨﺪرو ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﻢ و ﺳﺮﻳﺮ‬ ‫وزﻳﺮ را ﻫﻢ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮداﻧﻢ و ﺧﻮدم ﻫﻢ در اردوﮔﺎه ﺑﺎ اﺟﺎزة ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻣﻲﻣﺎﻧﻢ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﭘﺪرم ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﭘﺪرم ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪن ﺳﭙﺎه را‬ ‫ﺻﺎدر ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺻﻠﺢ ﻧﺸﺪ او ﺧﻮدش ﻣﻲداﻧﺪ و‬ ‫ﺷﻤﺎ‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﺮدار ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ در اﻳﻦ ﻣﺪ‪‬ت‬ ‫ﻣﻬﻤﺎن ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺟﺎي ﺑﺴﻲ اﻓﺘﺨﺎر اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺎﻧﺪن‬ ‫ﻣﻦ در اﻳﻨﺠﺎ از ﺟﻬﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺘﺎن ﺑﻪ ﺳﻮي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻳﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻳﻢ‪ .‬در آن ﻣﻮﻗـﻊ ﺳﻠـﻄﺎن آﻟﻜﺲ و ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﺮ‬ ‫دو در ﻳﻚ ﻟﺤﻈـﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ‪ ،‬و ﺑﺎ ﻫﻢ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ :‬ﺷﻤﺎ؟ و ﻫﻠﻨﺎ رو ﺑﻪ ﻫﺮ دو‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﻌﺪاً دﻟﻴﻠﺶ را ﻋﺮض ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام رو ﺑﻪ ﭘﺪرش ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ آﻫﺴﺘﻪ و زﻣﺎﻧﻲ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪43‬‬

‫ﻛﻪ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ زﻧﺪه ﺑﻮد ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬اﻳﻨﻜﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ‬ ‫اﻟﻤﺎس و ﻳﺎﻗﻮت و زﻣﺮّد ﻣﺒﺎدرت ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻟﺸﻜﺮﻛﺸﻲ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪،‬‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪاي ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺣﺘّﻲ ﺑﺮاي ﺗﻼﻓﻲ ﺷﻜﺴﺖ ﻗﺒﻠﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ از ﻣﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﻣﺒﺎدرت ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎري ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در اﻳﻨﻜﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم دﺷﻤﻦ ﺳﺮﺳﺨﺖ‬ ‫ﻣﺎﺳﺖ ﺣﺮﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ اﮔﺮ آن ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺟﻮاﻫﺮ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮار‪ ،‬ﻣﻲداﻧﻴﺪ در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺪﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﺮد و‬ ‫ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻜﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ او دﺳﺖ از ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻛﺸﻴﺪ؛ زﻳﺮا او ﮔﻢﻛﺮدة دﻳﮕﺮي دارد ﻛﻪ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻣﻲﻛﻨﺪ ﮔﻢﻛﺮدهاش در‬ ‫درﺑﺎر ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻛﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ را ﺣﻀﻮرﺗﺎن ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬ﻣﻔﺼ‪‬ﻠﺶ را‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻌﺪاً ﺑﻪ ﻋﺮض ﺷﻤﺎ ﻣﻲرﺳﺎﻧﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺳﻠﻄﺎن اﺟﺎزه ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﭼﻨﺪ‬ ‫دﻗﻴﻘﻪاي ﺑﺎ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ و ﺳﭙﺲ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺳﻮي اردوﮔﺎﻫﺸﺎن‬ ‫ﮔﺴﻴﻞ دارﻳﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ دﺳﺖ ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﺎﺗﻲ زﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ‬ ‫ﻫﻴﭽﻜﺪام از ﻣﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ از ﺳﺮﺳﺮاي ﻗﺼﺮ دﺧﺘﺮش ﺧﺎرج ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﺧﻮد و ﭘﺪرش‪ ،‬ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻣﻬﻤﺎن ﻋﺰﻳﺰ و دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲ ﻣﻦ‪ ،‬در اﻳﻦ ﻟﺸﻜﺮﻛﺸﻲ ﻣﻌﻤﺎﻳﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ‬ ‫ﻛﻠﻴﺪ ﺣﻞ آن ﻣﻌﻤ‪‬ﺎ‪ ،‬ﻓﻘﻂ در دﺳﺖ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ دورﺑﻮدن ﺷﻤﺎ از درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﺪت ﻧﺰدﻳﻚ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ از ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻧﺪاﻧﻴﺪ و‬ ‫ﻳﻜﻲ از آن ﻣﻄﺎﻟﺐ‪ ،‬وﺟﻮد ﺑﺮادري اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﭼﻬﺎر ﺳﺎل و‬ ‫ﻫﻔﺖ ﻣﺎه از ﻋﻤﺮش ﻣﻲﮔﺬرد و ﭘﺪرﺗﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ آن ﭘﺴﺮ دﻟﺒﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺣﺮف ﺷﺎﻫﺰاده ﭘﺮﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬آن ﻓﺮزﻧﺪ دﺧﺘﺮ اﺳﺖ ﻧﻪ ﭘﺴﺮ‪.‬‬ ‫ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ اﺷﺎره ﻛﺮدم‪ ،‬دﺧﺘﺮ‪ ،‬ﻗﻞ اوﻟﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪44‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫وﻻدﺗﺶ را ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ و از دﻣﺸﻖ ﺧﺎرج ﺷﺪﻳﺪ‪ .‬ﻗﻞ دوم ﻛﻪ ﻳﻚ ﭘﺴﺮ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻬﺎر‪-‬‬ ‫ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ از ﺧﺮوج ﺷﻤﺎ از دﻣﺸﻖ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ‪ .‬آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻋﺮق ﺳﺮدي‬ ‫ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻧﺸﺴﺖ و ﭼﻮن ﻛﻮدﻛﻲ درﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎ اﻟﺘﻤﺎس ﭘﺮﺳﻴﺪ‪:‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺷﻤﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ ﻫﻠﻨﺎ اﻧﺪﻛﻲ ﺷﻤﺎﺗﺖﺑﺎر ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻳﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫در ﻣﻮردي دﻳﮕﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺪرم ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺘّﻲ ﺑﺎ اﻧﺪﻛﻲ‬ ‫ﺟﺴﺎرت ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻣﻦ ﺗﺎ ﺗﺤﻘـﻴﻖ ﻧﻜﻨﻢ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﺎﺷﻢ‪ ،‬ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ و ﺑﻲ ﻣﺄﺧﺬ ﻫﺮﮔﺰ‬ ‫ﺣﺮﻓﻲ ﻧﻤﻲزﻧﻢ‪ .‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ اﻛﻨﻮن داراي ﻳﻚ ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادر دوﻗﻠﻮ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎم‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ .‬ﻣﻦ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﻋﻼﻗﻪ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدهام‪ ،‬اﻟﺒﺘّﻪ در ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﻣﺪ‪‬ت ﻛﻮﺗﺎه‪ ،‬دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﺘﺎن ﺑﺮﮔﺮدﻳﺪ و از‬ ‫آﻧﺠﺎﻳﻲﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻴـﻠﻲ ﻫﻢ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارم‪ ،‬آن ﺳﻪ ﻗﻄﻌـﻪ ﺟﻮاﻫﺮ ﻗﻴﻤﺘﻲ و‬ ‫ﺑﻲﻧﻈﻴﺮ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دورة اﺳﻜﻨﺪر اﺳﺖ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﻤﺎ اﻣﺎﻧﺖ‬ ‫ﻣﻲﺳﭙﺎرم‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺟﻮاﻫﺮات را ﺑﺒﺮﻳﺪ ﺑﻪ اردوﮔﺎه و ﻧﺸﺎن ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺗﺎ او‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻣﻲرود ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ :‬ﻣﺎ ﺑﺪون ﺟﻨﮓ و ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي‬ ‫ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺟﻮاﻫﺮ ﺟﺎدوﻳﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻳﻢ و ﺣﺎل ﭼﻪ ﻛﻨﻴﻢ؟ ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ‬ ‫ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﺑﺠﻨﮕﻴﺪ‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮم‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ﺣﻞّ ﻣﻌﻤﺎ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ و درﺑﺎر ﭘﺪرﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ‪ .‬راﺳﺘﻲ از اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ‪ ،‬ﻣﻌﺬرت ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ‪ ،‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺟﻤﻠﺔ ﺧﻮد را اﺻﻼح ﻛﻨﻢ‪» :‬و‬ ‫در آن ﻣﻮﻗﻊ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﻫﻤﺮاه ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ‪«.‬‬ ‫ﻣﻲداﻧﻴﺪ ﭼﺮا ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ؟ ﭼﻮن ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ دارم‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺮﻗﻲ از ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻴﺮون ﺟﻬﻴﺪ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﺮور واﻻﻣﻘﺎم‪ ،‬ﺑﺎ اﺟﺎزة ﺷﻤﺎ اﻛﻨﻮن ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ و ﺳﭙﺎه ﺻﺪﻫﺰار‬ ‫ﻧﻔﺮي اردوزده در ﺑﻴﺮون دروازهﻫﺎي ﺳﺮزﻣﻴـﻦ ﻳﻮﻧﺎن را ﺑﻪ ﺣـﺎل ﺧـﻮد‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪45‬‬

‫ﻣﻲﮔﺬارﻳﻢ و ﻗـﺪري ﺑـﻪ ﻋﻘـﺐ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدﻳﻢ‪ .‬اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬از ﻋﻬﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﻫﻨﺮ و ﺗﻤﺪن ﻣﻐﺮبزﻣﻴﻦ ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﻤﻮاره ﻣﻮرد‬ ‫رﺷﻚ و ﺣﺴﺎدت ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺧﻮد‪ ،‬از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻤﺎﻟﻚ روم ﺷﺮﻗﻲ و‬ ‫ﻏﺮﺑﻲ ﻗﺮار داﺷﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻛﻴﻨﻪ و دﺷﻤﻨﻲ‪ ،‬رﻳﺸﻪاش ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﻮر و ﺣﻤﻠﻪﻫﺎي‬ ‫اﺳﻜﻨﺪر ﻣﻘﺪوﻧﻲ و دوران ﺳﻠﻄﺔ دوﻳﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪاش ﺑﺮ ﺑﺴﻴﺎري از‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﺮق و ﻏﺮب‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از دوران‬ ‫اﺳﻜﻨﺪر‪ ،‬آﺗﺶ اﻳﻦ ﻛﻴﻨﻪ و ﻋﺪاوت در دل ﺣﻜﻤﺮاﻧﺎن ﻣﻤﺎﻟﻚ ﺷﻜﺴﺖﺧﻮرده و‬ ‫ﺑﻪﺧﺼﻮص روم ﺷﺮﻗﻲ و ﻏﺮﺑﻲ اﻓﺰونﺗﺮ ﮔﺸﺖ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ آن ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره و ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻬﺎﻧﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮران روم ﺗﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎن ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻪ روم ﺷﺮﻗﻲ ﻳﺎ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف‪ ،‬وﻗﺖ و ﺑﻲوﻗﺖ ﺣﻜﻤﺮاﻧﺎن آن دو ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺘﺎزﻧﺪ و ﺑﺮ اﺛﺮ‬ ‫آن ﺗﺎﺧﺘﻦﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎري ﻫﻢ ﺟﺎن ﺑﺒﺎزﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﺎ زﻣﺎن ﻗﺼ‪‬ﺔ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺗﻼﻓﻲ ﺷﻜﺴﺖﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺗﺤـﺮﻳﻚ و‬ ‫وﺳﻮﺳﺔ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺮﺑﺎزان ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺣﻤﻠﺔ ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮاﻧﻪاي از ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫زﻣﻴﻦ و درﻳﺎ ﺑﻪ روم ﺷﺮﻗﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و در آن‪ ،‬روﻣﻴـﺎن ﺷﻜﺴﺖ ﺳﺨﺘﻲ از‬ ‫ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دوﺳﺘﻲ و ﻣﻮد‪‬ﺗﻲ ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن اﻳﺎم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‬ ‫ﺣﻜﻤﺮان ﺟﺰﻳﺮة ﻗﺒﺮس ﺑﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﺮﻗﺮار ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﻤﺴﺮ ﺣﻜﻤﺮان‬ ‫ﻗﺒﺮس از دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ دﻋﻮت ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﻔﺮي ﺷﺶ‬ ‫ﻣﺎﻫﻪ ﺑﻪ ﻗﺒﺮس ﺑﺮود ﻛﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﺎﻛﻢ ﻗﺒﺮس ﺑﺎ ﻧﺎم ﺑﺎرﺑﺎﻧﺎس از‬ ‫دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪﮔﺎن اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻮد‪ ،‬و ﺧﻼﺻﺔ ﻣﻄﻠﺐ آﻧﻜﻪ‪ ،‬در ﻫﻤﺎن‬ ‫زﻣﺎن ﺣﻤﻠﺔ زﻣﻴﻨﻲ و درﻳﺎﻳﻲ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﺑﻪ روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ‪ ،‬ﻛﺸﺘﻲ ﺗﻔﺮﻳﺤﻲ‬ ‫ﺣﺎﻣﻞ دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﻲ زن و دﺧﺘﺮ ﻫﻤﺮاه و ﻋﺪ‪‬هاي از ﺳﺮﺑﺎزان و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪46‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻣﺤﺎﻓﻈﺎن ﻣﺮاﻗﺐ‪ ،‬روي درﻳﺎي ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ‪ ،‬اﺳﻴﺮ درﻳﺎﻧﻮردان ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺷﺪ‪ .‬دﺧﺘﺮ داﻧﺎ‬ ‫و ﻫﻮﺷﻴﺎر اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آﻧﻜﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪ در ﻣﺤﺎﺻﺮة ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﻗﺮار‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎﺧﺪاي ﻛﺸﺘﻲ ﻛﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎً از ﻣﺮدم ﻛﺎرﺗﺎژ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺮﭼﻢ و ﻋﻼﺋﻢ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮص روم ﺷﺮﻗﻲ را از روي ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺮدار و ﺧﻮدت را از ﻣﺮدم ﻛﺎرﺗﺎژ‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻦ و ﺑﮕﻮ ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻛﺸﺘﻲ اﻣﻴﺮزادﮔﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻛﺎرﺗﺎژ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺒﺮس ﻣﻲروﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻪ اﺳﺎرت‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻳﻮﻧﺎن درآﻣﺪ و اﻳﺸﺎن را ﺑﺮدهوار ﺑﻪ درﺑﺎر ﻳﻮﻧﺎن و ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﺑﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫روزي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ از آن دﺧﺘﺮان و زﻧﺎن اﺳﻴﺮﺷﺪة ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻛﺎرﺗﺎژي‬ ‫دﻳﺪن ﻛﺮد‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﻮش و ذﻛﺎوﺗﻲ ﻛﻪ داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺟﻴﺮان‪ ،‬دﺧﺘﺮ‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻛﻪ ﺑﻌﺪاً ﺧﻮد را ﺻﻔﻮرا ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮد رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ‬ ‫ﺷﺎﻫـﺰاده ﺑﺎﺷﻲ‪ .‬ﭼﺮا ﺑﻪ دروغ‪ ،‬ﺧﻮدت را دﺧﺘﺮ اﻣﻴﺮ ﻛﺎرﺗﺎژي ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲﻛﻨﻲ؟‬ ‫ﻛﻪ ﺟﻴﺮان ﻳﺎ ﺻﻔﻮراي ﺑﻌﺪي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺷﻬﺮت و اﻋﺘﺒﺎر و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ‬ ‫ﺷﻤﺎ زﺑﺎﻧﺰد ﻫﻤﺔ ﻣﺮدم ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺔ ﻣﺎ ﻣﻲداﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‬ ‫ﻓﻌﻼً ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﺷﻤﺎ اداره ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ‬ ‫ﺧﻮدﻣﺎن را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺘﺎن ﺳﺮ ﻫﻤﺔ ﻣﺎ را از ﺗﻦ ﺟﺪا ﻣﻲﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻪ رواﺑﻂ ﺧﻮب و ﺣﺴﻨﻪاي ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن و‬ ‫اﻣﻴﺮاﻻﻣﺮاء دﻳﺎر ﻛﺎرﺗﺎژ ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ اﻳﻦ ﺣﺮف را زدﻳﻢ‪ .‬ﻟﻄﻔﺎً ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ‬ ‫را ﺑﺎ ﻋﻨﻮان اﻳﻨﻜﻪ اﺷﺘﺒﺎه اﺳﻴﺮ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻗﺒﺮس ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﻦ‬ ‫ﭘﺎﻳﻢ ﺑﻪ ﻗﺒﺮس ﺑﺮﺳﺪ ﺑﺎرﻧﺎﺑﺎس ﺣﺎﻛﻢ ﻗﺒﺮس ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻣﺎ ﻣﻲﺷﺘﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ دﺧﺘﺮﺧﻮشﻗﻠﺐ درﺑﺎر ﻳﻮﻧﺎن ﻛﻪ ﺑﺎ دﻧﺎﺋﺖ و ﺧﻮﻧﺨﻮاري‬ ‫ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺶ آﺷﻨﺎ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﺑﻮد وﺳﺎﻳﻞ ﺧﻼﺻﻲ ﺟﻴﺮان ﺻﻔﻮرا ﻧﺎم‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻳﺎ دﺧﺘـﺮاﻣﭙﺮاﻃـﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﺮد و وي و ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ را‪ ،‬ﺑﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪47‬‬

‫ﻛﺸﺘﻲاي ﻛﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﻛﺎرﺗﺎژ را داﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺒﺮس ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬ﺻﻔﻮرا ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫ﺳﻮارﺷﺪن ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﺮ و روي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫اﻣﻴﺪوارم روزي ﺑﺘﻮاﻧﻢ اﻳﻦ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺷﻤﺎ را ﺗﻼﻓﻲ ﻛﻨﻢ!‬ ‫و ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺼ‪‬ﻪﺷﻨﻮ ﺑﺮاي ﻧﻮدﻣﻴﻦ ﺷﺐ از آﻏﺎز‬ ‫ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮﻳﻲ ﺷﻬﺮزاد ﺑﻪﻋﻠّﺖ ﻏﻠﺒﺔ ﺧﻮاب‪ ،‬دﻳﺪه ﻓﺮو ﺑﺴﺖ و راوي زﻳﺒﺎرو و‬ ‫ﺧﻮشﺳﺨﻦ درﺑﺎر دﻳﺎر ﻫﻨﺪ و ﭼﻴﻦ ﻫﻢ ﻟﺐ از ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮدم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ در آﻏﺎز ﺷﺒﻲ دﻳﮕﺮ و در دﻧﺒﺎﻟﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﺮض ﻫﻤﺴﺮ رﺋﻮف و ﻛﺎﻣﻜﺎر و ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر و ﻧﺎﻣﺪار ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻛﻪ‪ ،‬ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻛﻬﻨﺴﺎل ﻗﺒﺮس از دﻳﺮﺑﺎز‪ ،‬داراي ﻣﻌﺮوﻓﻴﺖ و اﻋﺘﺒﺎر ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻮده ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن روم و ﻳﻮﻧﺎن و ﺷﺎم‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻃﻤﻊ ﺑﺮ آن داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﺮس‬ ‫در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﺎ در ﻣﺤﺎﺻﺮة ﻣﻠﺖ ﻓﻴﻨﻴﻘﻲ و ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت ﺑﻮده‪ ،‬ﻳﺎ ﺗﺤﺖ‬ ‫ﺳﻠﻄﺔ اﻣﭙﺮاﻃﻮران روم ﺷﺮﻗﻲ و ﻳﺎ زﻳﺮ ﻧﻔﻮذ ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن ﻳﻮﻧﺎن‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺳﻠﻄﺎن رﺳﺎﻧﺪم‪ ،‬زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﻴﺮان دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻪ ﻋﺰم ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺗﻔﺮﻳﺤﻲ ﻋﺎزم ﻗﺒﺮس ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم‬ ‫ﺑﺎرﻧﺎﺑﺎس‪ ،‬دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪه و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻛﻢ ﻗﺒﺮس ﺑﻮد‪ .‬از‬ ‫ﻃﺮﻓﻲ وﻗﺘﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم را ﺳﺮﮔﺮم ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎن دﻳﺪ و‬ ‫از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻮد ﭼﺸﻢ ﻃﻤﻊ ﺑﻪ ﺟﺰﻳﺮة زﻳﺒﺎ و ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻗﺒﺮس داﺷﺖ‪ ،‬ﻳﻚ‬ ‫ﺳﭙﺎه ﻋﻈﻴﻢ را از راه درﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﺒﺮس ﻓﺮﺳﺘﺎد ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه آن ﻗﺸﻮن‪ ،‬ﺑﺎرﻧﺎﺑﺎس‬ ‫ﺣﺎﻛﻢ ﻗﺒﺮس را ﺷﻜﺴﺖ داد و او را ﻛﺸﺖ و ﺧﻮد ﺑﺮ ﺟﺎي او ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي‬ ‫ﻗﺒﺮس ﺷﺪ‪ .‬زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻲ ﺣﺎﻣﻞ ﺟﻴﺮان ﻳﺎ ﻣﺜﻼً ﺻﻔﻮراي ﻛﻨﻴﺰ ﻛﺎرﺗﺎژي ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺒﺮس رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻫﻔﺖ روز از ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﺑﺎرﻧﺎﺑﺎس و ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺣﺎﻛﻢ ﺟﺪﻳﺪ‬ ‫دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪة ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬از ﻃﺮﻓﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ از راه درﻳﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺒﺮس ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬دﻟﺶ ﺑﻲﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺷﻮر‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪50‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫اﻓﺘﺎد و ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻲ اﻧﺪك ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪي ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻗﺒﺮس‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﻫﺸﺖ روز ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﺑﺎرﻧﺎﺑﺎس‪ ،‬و ﻓﺮداي‬ ‫روز ورود ﻛﺸﺘﻲ ﺣﺎﻣﻞ دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‪ ،‬وارد ﻗﺒﺮس ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﺟﺪﻳﺪ‪ ،‬ﺟﻴﺮان را ﺑﺎ ﻧﺎم ﺻﻔﻮرا‪ ،‬و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﻨﻴﺰ ﻛﺎرﺗﺎژي ﺗﺴﻠﻴﻢ‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﻣﺤﻮ ﺟﻤﺎل و زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺻﻔﻮرا ﺷﺪ و ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﻛﻪ در ﻃﻮل ﻗﺼﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ‪ ،‬او را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ دﻣﺸﻖ آورد‪ .‬ﺻﻔﻮرا ﺻـﻼح‬ ‫ﻧﺪاﻧـﺴﺖ ﻛﻪ در آن ﻣـﻮﻗﻊ ﺧـﻮدش را ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﺎن‬ ‫ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﻨﻴﺰ ﺑﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ رﻓﺖ و دو ﻗﻠﻮ زاﻳﻴﺪ و ﻣﺎدر ﺷﻴﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺷﺎﻳﺎن و ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و اي ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮﻧﺎ و ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ‪ ،‬اﮔﺮﺧﺎﻃﺮﺗﺎن‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻗﺒﻼً ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﻴﺮان دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم وارد درﺑﺎر و در‬ ‫ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﻛﻨﻴﺰ از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺤﻮ ﺑﺎ ﺳﻴﺎﺳﺖ و دراﻳﺖ‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﭼﻨﺎن ﻣﺠﺬوب ﺧﻮد و ﻣﻔﺘﻮن دوﻗﻠﻮﻫﺎي ﺧﻮد ) ﺷﻴﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ( ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﺴﺎط ﺣﺮﻣﺴﺮا ﺑﻪ ﻛﻠّﻲ از درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﺮﭼﻴﺪه ﺷﺪ و ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﭼﻬﺎرﺳﺎل و ﻫﻔﺖ ﻣﺎه ﺗﻤﺎم‪ ،‬ﻫﻤﺔ ﺷﺒﻬﺎي ﺧﻮد را در ﻛﻨﺎر ﺻﻔﻮرا و‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ رﺳﺎﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫و ﺑﺎز اﮔﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎاﻗﺘﺪار ﻳﺎدﺷﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺻﻔﻮرا و‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان دوﻗﻠﻮﻳﺶ را از درﺑﺎر ﭘﺮﻓﺘﻨﺔ ﺧﻮد دور ﻛﺮد و ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲاش‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻔﻮراي ﻛﻨﻴﺰ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻛﺎش ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸـﻖ ﻣﻲﺷﺪي‪ .‬وﻟﻲ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺮاﺳﺎس آﻳﻴﻦ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ درﺑﺎر‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺎﺷﺪ و اﻳﻦ ﻣﻮرد درﺑﺎرة ﺗﻮ اﻣﻜﺎن ﻧﺪارد‪ .‬ﺻﻔﻮرا وﻗﺘﻲ‬ ‫آن ﺳﺨﻦ را از زﺑﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺷﻨﻴﺪ‪ ،‬در دل ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻻﺧﺮه روزي ﻣﻦ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪51‬‬

‫ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻨﻮز زود اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﭼﻮن ﺣﺮف‬ ‫ﻧﮕﻔﺘﻪ را ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺳﺨﻦ ﺑﻴﻬﻮدة ازدﻫﺎنﺧﺎرجﺷﺪه را ﻧﻤﻲﺗﻮان‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎي اوﻟﺶ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﻜﻲ دوﺑﺎر ﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن درﺑﺎرة ﻫﻮﻳﺖ اﺻﻠﻲ ﺻﻔﻮرا از وي ﺳﺆال‬ ‫ﻛﺮد‪ ،‬آن ﺑﻪﻇﺎﻫﺮ ﻛﻨﻴﺰ ﺑﺎﺗﺪﺑﻴﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻣﺎدر دو ﻧﻮر ﭼﺸﻢ ﺳﻠﻄﺎن درﺑﺎر‬ ‫دﻣﺸﻘﻢ‪ .‬ﻛﺪام ﻧﺴﺒﺘﻲ از اﻳﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ دﺧﺘﺮ ﻗﻴﺼﺮ روم ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻢ‪،‬‬ ‫اﻓﺘﺨﺎرم اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﺎل‪ ،‬ﻛﻨﻴﺰ ﺟﺎنﻧﺜﺎر ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫روزﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ و ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﻳﻌﻨﻲ دﺧﺘﺮ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ و ﻣﺎدر ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻫﻢ ﻣﺮد و ﺣﺮﻣﺴﺮاي درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﻫﻢ از ﻫﻢ‬ ‫ﭘﺎﺷﻴﺪه ﺷﺪ و اﻋﺰام ﺳﭙﺎه ﺑﻪ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺷﺮوع ﺷﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﺮزﻳﻦ از ﻳﻚ ﺳﻮ‬ ‫و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ از ﺳﻮﻳﻲ دﻳﮕﺮ رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم ﻧﻬﺎدﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻴﺎل ﺻﻔﻮرا‬ ‫از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ آﺳﻮده ﺷﺪ و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﭘﻴﺪا ﻛﺮد ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺳﻌﺎﻳﺖﻫﺎي ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺘﻮﻓﻲ‪،‬‬ ‫ﻳﺎ دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ ﻧﺰد ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺗﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد رواﺑﻂ ﺣﺴﻨﺔ‬ ‫ﻓﻴﻤﺎ ﺑﻴﻦ‪ ،‬ﺑﻴﻦ ﻫﻤﺴﺮ و ﭘﺪرش‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت و اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺗﻴﺮهوﺗﺎر ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻳﻚ ﺷﺐ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﺻﻔﻮرا‬ ‫و در ﻛﻨﺎرﺷﺎن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﻟﺤﻈﺎﺗﻲ ﺧﻮش را ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﮔﺬراﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺻﻔﻮرا‬ ‫ﺑﺎ اﺟﺎزه آﻏﺎز ﺳﺨﻦ ﻛﺮد و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ ﻫﻤﺴﺮ واﻻﮔﻬﺮم ﺧﺎﻃﺮﺷﺎن ﻫﺴﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﺷﺒﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻛﺎش ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر ﻣﻲﺷﺪي؟ و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻠـﻚ‬ ‫ﻧﻌـﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺣﺮف ﺻﻔﻮرا ﭘﺮﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻢاﻵن ﻫﻢ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ‪ .‬ﻛﺎش ﺗﻮ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎي اﻳﻨﻜﻪ دﺧﺘﺮ ﻳﻚ اﻣﻴﺮ ﻛﺎرﺗﺎژي ﺑﺎﺷﻲ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﻚ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﻮدي‪ .‬ﻣﺜﻼً ﭼﻪ‬ ‫ﻋﻴﺐ داﺷﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رواﺑﻂ ﺣﺴﻨﺔ ﻓﻴﻤﺎﺑﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮ دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺑﻮدي و‬ ‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﺗﻮ ﻣﻲآﻣﺪم و ﺗﻮ را ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎرﺧﻮد ﻣﻲﻛﺮدم‪ .‬درآن ﻣﻮﻗﻊ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪52‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺻﻔﻮرا و ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ از ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﺟﻴﺮان‪ ،‬رو ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻛﺮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اي وﻟﻲﻧﻌﻤﺖ ﻣﻦ‪ ،‬ﻫﻴﭻ ﻋﻴﺒﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻧﺪارد‪ ،‬زﻳﺮا اﻵن ﻫﻢ آﻧﻜﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ ،‬ﺟﻴﺮان دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻢ‪ ،‬واﺿﺢﺗﺮ ﺣﺮف ﺑﺰن‪ .‬ﺟﻴﺮان اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺖ و از اﺑﺘﺪا ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎي‬ ‫ﻣﺎﺟﺮاي زﻧﺪﮔﻲاش را ﻫﻤﺎﻧـﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺳﻠﻄﺎن ﺧﻮد رﺳﺎﻧﺪم‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻤﻊ ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ رﺳﺎﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺳﺨﻨﺎن ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺳﺮ و روي ﻫﻤﺴﺮش را‬ ‫ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮد و وزﻳﺮ دوﻣﺶ را اﻣﺮ ﺑﻪ اﺣﻀﺎر ﻧﻤﻮد‪ .‬وزﻳﺮ دوم ﺷﺒﺎﻧﻪ و‬ ‫ﺳﺮاﺳﻴﻤﻪ ﺧﻮدش را ﺑﺎ ﺗﺮس و ﻟﺮز ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﭼﻮن ﭼﻬﺮة ﭘﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻠﻚ را دﻳﺪ‪ ،‬ﺗﺮﺳﺶ ﻓﺮورﻳﺨﺖ و ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﮔﻮش ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن اواﻣﺮ ﻣﻠﻚ ﺑﺎاﻗﺘﺪار ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ داد ﺳﺨﻦ‬ ‫داد‪ :‬از ﻓﺮداﺷﺐ ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ را ﺑﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﭼﺮاﻏﺎﻧﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﻫﻤﻪ ﺟﺎ‬ ‫ﺟﺸﻦ ﺑﺮﭘﺎي دارﻳﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎرﭼﻴﺎن ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ ،‬در ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﻬﺮ ﺟﺎر ﺑﺰﻧﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺟﻴﺮان‪ ،‬دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ اﺳﺖ و ﻣﺎدر ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ ﻧﻮر ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺷﻴﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر ﻣﺸﺮق ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اي وزﻳﺮ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎً اﻣﺮا و وزرا و‬ ‫ﺑﺰرﮔﺎن از ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﺗﻮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺆال اﻳﺸﺎن ﭘﺎﺳﺦ‬ ‫ﺑﺪه‪ :‬ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺼـﺎﻟـﺢ ﻣﻤﻠﻜﺖ اﻳـﺠﺎب ﻧﻤﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺎ ﻗﺒﻼً اﻳﻦ ﻣﻮرد‬ ‫را ﺑﻪ اﻃّﻼع ﻋﻤﻮم ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ‪ ،‬واﻟّﺎ اﻳﺸﺎن از ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﻮر ﭼﺸﻤﺎن را‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﺎ زاﻳﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر ﻣﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﻣﺼﻠﺤﺖ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺎ‬ ‫ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﻜﺘﻮم ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮو ﻣﺮﺧّﺼﻲ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮر ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﻛﻦ‪.‬‬ ‫ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور در دﻣﺸﻖ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان روﻣﻲ از‬ ‫ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ و ﺑﺎرﮔﺎه اﺻﻠﻲ ﻧﻘﻞ ﻣﻜﺎن ﻛﺮد‪ .‬درﺑﺎر دﻣﺸﻖ دوﺑﺎره روﻧﻖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪53‬‬

‫ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﻓﺮداي روز ﭘﺎﻳﺎن ﺟﺸﻦ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺧﻠﻴﻞ وزﻳﺮ را اﺣﻀﺎر ﻛﺮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﻮاﺳﺖ را ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮب ﺟﻤﻊ ﻛﻨﻲ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ و ﺳﺮﻳﺮ‬ ‫وزﻳﺮ‪ ،‬اﻛﻨﻮن در ﺣﺎل ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ‬ ‫ﻗﺼﺪ دارم ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻠﻜﻪ و ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن )ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ( ﺳﻔﺮي ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻜﻨﻢ‪ .‬ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺣﺪ‪‬اﻗﻞ رﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺘﻤﺎن ﺷﺶ ﻣﺎه ﻃﻮل ﺑﻜﺸﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﻮاﺳﺖ را ﺟﻤﻊ ﻛﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺶ ﻣﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﺷﺎﻣﺎت ﺷﻴﺮازهاش ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ ﺳﭙﺮده ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻣﺒﺎدا ﻧﺎداﻧﻲ ﻛﻨﻲ ﺗﺎ ﺑﺴﺎط ﻋﻴﺶ‬ ‫و ﺷﺎدي ﻣﺎ در ﺑﺎرﮔﺎه ﭘﺪر ﻣﻠﻜﻪﻣﺎن در ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺨﻮرد‪ .‬ﺧﻠﻴﻞ وزﻳﺮ‬ ‫ﺗﻌﻈﻴﻤﻲ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻔﺮ ﻣﻠﻚ ﺑﺰرﮔﻮار و ﻣﻠﻜﻪ ﻋﺎﻟﻲﻣﻘﺪار و ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن‬ ‫واﻻﺗﺒﺎر‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻴﺮ و ﺧﻮﺷﻲ! ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرك آرام و آﺳﻮده ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﺎرواﻧﻲ ﻣﺠﻠّﻞ و ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‪ ،‬از ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ درآﻣﺪ‪ .‬آري اي ﺳﺮور ﮔﺮاﻧﻘﺪر‪ ،‬ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺟﻴﺮان‪ ،‬دﺧﺘﺮ‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻌﺪ از ﺷﺶ ﺳﺎل ﻛﻪ ﺳﻮار ﻛﺸﺘﻲ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺗﻔﺮﻳﺤﻲ ﺑﻪ ﺟﺰﻳﺮة ﻗﺒﺮس ﺑﺮود‪ ،‬در ﻟﺒﺎس ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ رو ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﺪري و ﻗﺼﺮ دوران ﻛﻮدﻛﻲ و آﻏﻮش ﮔﺮم و ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﭘﺪر و‬ ‫ﻣﺎدرش ﻧﻬﺎد‪.‬‬ ‫آري ﻫﺮ ﺷﺐ ﺷﻬﺮزاد ﺑﺎدراﻳﺖ و ﮔﻮﻳﻨﺪه و راوي اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﻜﺎﻳﺖ‪ ،‬آﻧﻘﺪر‬ ‫ﻣﻲﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺧﻮاب ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺼ‪‬ﻪﺷﻨﻮ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺮد‪ .‬و ﭼﻮن ﺷﻬﺮزاد ﭘﻠﻜﻬﺎي‬ ‫ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ را روي ﻫﻢ اﻓﺘﺎده ﻣﻲدﻳﺪ‪ ،‬ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﻣﻲﺑﺴﺖ و ﺷﺎدﻣﺎن از‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ ﺷﺒﻲ دﻳﮕﺮ ﺳﺮش زﻳﺮ ﺗﻴﻎ ﺟﻼد ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﮕﺎه ﺧﻮد ﻣﻲرﻓﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ در‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺒﻲ ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮاب ﺳﻠﻄﺎن را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮد وي ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺷﻬﺮزاد‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬دوﺳﺖ دارم ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺟﻴﺮان ﻗﺼ‪‬ﻪات‪ ،‬در ﻟﺒﺎس ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪54‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫روﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﺪرياش ﻧﻬﺎد‪ ،‬ﺗﻮ را ﻫﻢ ﻓﺮداﺷﺐ در ﻟﺒﺎس ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر‬ ‫ﻫﻨﺪ و ﭼﻴﻦ در ﻛﻨﺎر ﺧﻮد ﺳﺮﮔﺮم ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻔﺘﻦ ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ ،‬زﻳﺮا از زﺑﺎن ﻧﺪﻳﻤﻪﻫﺎ و‬ ‫راوﻳﺎن اﺧﺒﺎر‪ ،‬ﺧﺒﺮ ﺑﺎردارﺑﻮدن ﺗﻮ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺎ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﻢ ﻓﺮدا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﻗﺼ‪‬ﻪات دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻴﻢ ﺟﺸﻨﻲ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪﺷﺪن ﺗﻮ در‬ ‫درﺑﺎرﻣﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر‪ ،‬و اي ﻣﺎدر وﻟﻴﻌﻬﺪ آﻳﻨﺪة اﻳﻦ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻳﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻋﺎدت ﻛﺮدهاﻳﻢ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﻗﺼ‪‬ﻪﻫﺎي ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺗﻮ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﻮاب روﻳﻢ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻴﭻ ﻣﻮردي ﭼﻪ ﺷﺒﻬﺎي ﺟﺸﻦ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪاي ﻛﻪ از ﻓﺮدا‬ ‫ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد و ﭼﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﺔ زاﻳﻤﺎنﻫﺎي ﺗﻮ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻌﻄﻴﻠﻲ‬ ‫ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻔﺘﻦﻫﺎﻳﺖ ﺑﺸﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﺮ ﺷﺐ ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻔﺘﻨﺖ را ﺷﻤﺮدهاﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫اﻣﺸﺐ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﻮد و ﻳﻚ ﺷﺐ ﻣﺎ را ﺳﺮﮔﺮم و ﻣﺤﻈﻮظ ﻛﺮدهاي‪ ،‬دوﺳﺖ دارﻳﻢ اﻳﻦ‬ ‫ﻧﻮد و ﻳﻚ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻧﻬﺼﺪ و ﻳﻚ ﺷﺐ‪ ،‬ﻧﻪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺰار و ﻳﻜﺸﺐ ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﻬﺼﺪ و ده ﺷﺐ دﻳﮕﺮ ﻗﺼ‪‬ﻪﺷﻨﻴﺪن‪ ،‬ﻃﻠﺐ ﻣﺎ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﻳﻜﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺑﺎاﻗﺘﺪار و ﺑﺎدراﻳﺖ و ﻋﻘﻞ و ﻣﻴﺎن ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻫﻔﺖ اﻗﻠﻴﻢ‪،‬‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ اﻋﺘﺒﺎر و اﺷﺘﻬﺎر‪ ،‬داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻌﺪ از ﻣﻌﺮّﻓﻲ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ و ﻫﻔﺖ‬ ‫ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور‪ ،‬ﺑﺎ ﻛﺎرواﻧﻲ ﻣﺠﻠّﻞ و ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‪ ،‬ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﻣﻠﻜﻪ و‬ ‫ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن ﺧﺮدﺳﺎل‪ ،‬ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬از ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد ﺗﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺑﻌﺪ از ﺷﺶ ﺳﺎل دوري‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ دﺧﺘﺮﻋﺰﻳﺰﻛﺮدة‬ ‫ﺧﻮد را‪،‬در ﻣﻘﺎم ﻣﻠﻜﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت و ﺣﻠﺐ ﺑﺒﻴﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﺴﺮ واﻻﺗﺒﺎرم‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺣﺎﻛﻢ ﺟﺰاﻳﺮ ﻫﻨﺪوﭼﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫در ﺷﺒﻬﺎي ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ از ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎي ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬در ﺣﻀﻮر ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮدم‪ ،‬اﺷﺎره ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮم ﺑﺮاي ﺣﻞّ ﻣﻌﻤ‪‬ﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ و درﺑﺎر ﭘﺪرﺗﺎن ﺑﻴﺎﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺣﺘّﻲ اﺷﺎره ﻫﻢ ﻛﺮد‪ ،‬ﻟﺸﻜﺮﻛﺸﻲ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺼﺎﺣﺐ ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ‬ ‫ﺟﻮاﻫﺮ دوران اﺳﻜﻨﺪر ﻣﻘﺪوﻧﻲ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺑﻬﺎﻧﻪ اﺳﺖ و او دﻧﺒﺎل ﺟﻮاﻫﺮ دﻳﮕﺮي‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬آن ﺟﻮاﻫﺮ‪ ،‬ﺟﻴﺮان دﺧﺘﺮش ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺗﺼـﻮ‪‬ر ﻣﻲﻛﻨﺪ اﺳﻴـﺮ درﺑﺎر‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻟﺒﺘّﻪ ﻫﻠﻨﺎي ﺗﻴﺰﻫﻮش و ﺑﺎﺗﺪﺑﻴﺮ ﻛﻪ ﻳﺎدآور ﺷﺪم ﺗﺎ ﺣﺪ‪‬ي ﻫﻢ ﺷﻴﺮازة اﻣﻮر‬ ‫ﻣﻤﻠﻜﺖ دﺳﺘﺶ ﺑﻮد‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺟﻴﺮان را ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ از اﺳﺎرت ﺧﻼص ﻛﺮد و ﺑﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪56‬‬

‫ﻗﺒﺮس ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﻣﻮﺿﻮع و ﻣﻮرد را ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻣﻲﻛﺮد‪،‬‬ ‫ﻓﻬﻤﻴﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن زﻣﺎن‪ ،‬ﺑﺎرﻧﺎﺑﺎس ﺣﺎﻛﻢ ﻗﺒﺮس ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪه و ﺟﻴﺮان را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﻨﻴﺰ ﺑﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﺮدهاﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ آﻫﺴﺘﻪ در ﮔﻮش ﭘﺪرش ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ را ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮرد را ﮔﻮﺷﺰد ﻛﺮد ﻛﻪ‪:‬‬ ‫اي ﭘﺪر‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﻟﺸﻜﺮ ﻛﺸﻴﺪه ﻛﻪ ﺧﻴﺎل‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﺪ دﺧﺘﺮش ﺟﻴﺮان ﻧﺰد ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎل آﻧﻜﻪ او ﻛﻨﻴﺰ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺷﺪه و اﻛﻨﻮن‬ ‫در درﺑﺎر دﻣﺸﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻏﺎﺋﻠﻪ ﺧﺎﺗﻤﻪ دﻫﻢ‪ ،‬از ﺷﻤﺎ اﺟﺎزه‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﺻﻼح داﻧﺴﺘﻢ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﻮرت ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﮔﺮه ﻛﺎر را ﺑﺎز‬ ‫ﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن آﻟﻜﺲ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد دﺧﺘﺮ داﻧﺎﻳﺶ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻛﺮد‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻌﺪ‬ ‫از آن ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺎ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺠﺪداً ﺑﻪ ﻧﺰد ﭘﺪرش رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺪر ﺟﺎن‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ اﺳﺘﺤﻀﺎر دارﻳﺪ ﻗﺮار ﺷﺪ ﺑﺮزﻳﻦ اﺑﺘﺪا ﺑﻪ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺮود و‬ ‫ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺟﻮاﻫﺮ را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻫﻤﺮاه ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬اﻟﺒﺘّﻪ‬ ‫ﺑﺎ اﺟﺎزة ﺷﻤﺎ ﺑﻪ درﺑﺎر اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺑﺮوم و ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ دﺧﺘـﺮش‬ ‫ﺟﻴـﺮان ﭼﻪ آﻣـﺪه و اﻛﻨـﻮن دﺧﺘـﺮش در ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﻫﻤﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﺴﺮش را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻗﺸﻮن ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎده اﺳﺖ‪.‬‬ ‫از ﻃﺮﻓﻲ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺪرود ﺣﻴﺎت ﮔﻔﺘﻪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن و اﻣﺮاي ﺗﺎ ﺣﺪ‪‬ي ﺣﺮفﺷﻨﻮﻳﺶ‪ ،‬ﺑﺪون ﺧﺒﺮ از ﻓﻮت‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮرات ﻗﺒﻠﻲ وي ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ در ﺑﻴﻦ راه اﻳﺠﺎد ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﺑﺮاي‬ ‫ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﻨﺪ و وﺟﻮد و ﺣﻀﻮر ﻣﻦ رﻓﻊ ﻣﺸﻜﻼت اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ را‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ ،‬ﻟﺬا اﺟﺎزه ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﮔﺮوﻫﻲ از ﻣﺄﻣﻮران و زﺑﺪهﺳﻮاران‪،‬‬ ‫اوﻻً‪ ،‬و ﺣﺘﻤﺎً ﺗﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﺮز ﺳﺮزﻣﻴﻨﻤﺎن و اردوﮔﺎه ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺷﺎم و روم ﺑﺮوم و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪57‬‬

‫درﺛﺎﻧﻲ‪ ،‬اﮔﺮ ﺿﺮورت ﭘﻴﺪا ﻛﺮد ﺗﺎ درﺑﺎر اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﻫﻢ ﺑﺮوم‪ ،‬و ﺑﺎز اﮔﺮ ﮔﺮه‬ ‫ﻛﺎر در ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺎز ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت ﻫﻢ‪ ،‬اﻟﺒﺘّﻪ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﺟﺎﻧﺒﺪاري‬ ‫ﻛﺎﻣﻞ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻔﺮ ﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬ﻛﺎش ﻣﻦ ﻫﻤﺎن ﻫﺠﺪه ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از‬ ‫ﻣﺎدرم ﺧﻠﻊﻳﺪ ﻛﺮده ﺑﻮدم و ﻣﺎﻧﻊ ﻧﻔﻮذ اﻳﻨﭽﻨﻴﻨﻲ در درﺑﺎر آﺗﻦ ﻣﻲﺷﺪم‪ ،‬ﺳﺮ و‬ ‫روي ﻫﻠﻨﺎ را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬دﺧﺘﺮم‪ ،‬ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻄﻠﺐ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ‬ ‫ﺣﺘّﻲ از ﻣﻦ ﻫﻢ دراﻳﺖ و ﻛﺎرداﻧﻲات ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻟﺬا ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻫﺮﻛﺎري ﻛﻪ‬ ‫ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮي‪ ،‬ﻣﺨﺘﺎري‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻮ را ﻫﻢ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻮﻫﺎي ﭘﺪرت ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪه و ﻣﻲداﻧﻲ ﻛﻪ در ﭘﺎرهاي از ﻣﻮارد ﺣﻮاﺳﻢ ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫ﺟﻤﻊ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ ﮔﻔﺘﻲ درﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻤﺎم دﻻﻳﻠﺖ را ﻫﻢ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ دﻟﻴﻞ اﺻﻠﻲ‬ ‫اﻳﻦ ﺳﻔﺮ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻲ‪ .‬و آن دﻟﻴﻞ اﺻﻠﻲ‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دﺧﺘﺮ ﺑﺎﻫﻮش و داﻧﺎ‬ ‫و ﺧﻮﺷﮕﻞ ﻣﻦ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﻃﺎﻗﺖ دورﻣﺎﻧﺪن از ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬وﻟﻴﻌﻬﺪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‬ ‫را ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﺮو ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ! اﻟﻬﻲ ﻛﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﺮدوي ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫ﻳﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﺮزﻳﻦ ﻳﻚ وﻟﻴﻌﻬﺪ اﺳﺖ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻳﻚ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻤﻲ‪ .‬ﻣﻦ از‬ ‫ﺗﻮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻗﺪر و ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻛﺸﻮر ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﻣﻬﺪ‬ ‫ﺗﻤﺪن ﻣﻐﺮبزﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻫﻤﻴﺸﻪ و ﻫﻤﻮاره ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻲ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اﮔﺮ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻪ‬ ‫آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ آرزو داري رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري رﺳﻤﻲ و ﻋﻘﺪ ازدواج‪،‬‬ ‫در ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﻮد‪ .‬ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻲ ﻧﺪارم‪ ،‬ﺑﺮو ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ!‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﺷﻚ ﺷﻮق از ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎري ﺑﻮد‪ ،‬ﺟﻠﻮي‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﺑﻪ ﺧﺎك اﻓﺘﺎد و ﭘﺎﻫﺎي ﭘﺪرش را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮد‪ .‬ﺻﺒﺢ‬ ‫ﻓﺮداي آن روز‪ ،‬ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‪ ،‬ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪،‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ دﺧﺘﺮ ﻋﺰﻳﺰﻛﺮدة ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻛﺸﻮر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪58‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﻲ ﺧﺎص و ﮔﻮﻳﻲ ﺳﻔﺮاي ﻣﺨﺼﻮص درﺑﺎري‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﻴﺸﻜﺶﻫﺎي ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ درﺑﺎر دﻳﮕﺮي رواﻧﻨﺪ‪ ،‬رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ اردوﮔﺎه ﺳﭙﺎه ﻣﺸﺘﺮك روم و ﺷﺎم‬ ‫ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﻜﻲ اردوﮔﺎه رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬وزﻳﺮ‬ ‫ﺑﺎﺗﺪﺑﻴﺮ ﺑﺎ دﻟﺸﻮره و ﻧﮕﺮاﻧﻲ از ﻏﻴﺒﺖ ﭼﻨﺪ روزة ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺎ زﺑﺪهﺳﻮاران ﺟﺎﻧﺒﺎز‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻃﻼﻳﺔ ﻟﺸﻜﺮ‪ ،‬آﻣﺎدة ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ دروازهﻫﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ اﺳﺖ‪ .‬آن‬ ‫ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﺳﺮﻳـﺮ وزﻳـﺮ‪ ،‬ﭼﻨﺎن آراﻳﺶ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫اﮔﺮ ﭘﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ آﺗـﻦ ﻣﻲرﺳﻴﺪ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﺳﺮي روي ﺗﻨﻲ ﺑﺎﻗـﻲ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ؛ زﻳـﺮا‬ ‫ﺳﺮﻳـﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﻳﻘـﻴﻦ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﺑﺮزﻳـﻦ وﻟﻴـﻌﻬﺪ را ﻛﺸﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎري‪ ،‬ﭼﻮن ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﺎ ﻃﻼﻳﺔ ﻟﺸﻜﺮ‪ ،‬آن ﻛﺎروان ﻣﺠﻠّﻞ را از دور دﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﻃﻮر ﻣﻮﻗّﺖ دﺳﺘﻮر ﺗﻮﻗّﻒ داد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻛﺎروان ﻗﺪري ﺟﻠﻮﺗﺮ آﻣﺪ‪ ،‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‬ ‫ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﺧﺒﺮﺧﻮش‪ ،‬ﺧﺒﺮﺧﻮش‪ ،‬آن ﺳﻮار ﺑﺎﻫﻴﻤﻨﻪ و ﻫﻴﺒﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ‬ ‫ﻣﻲآﻳﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﻞ ﻗﺸﻮن روم و ﺷﺎم‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ اﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ در ﻛﻨﺎرش آن‬ ‫ﺑﺎﻧﻮ ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﻛﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ دوان دوان از ﭘﻴﺶ و ﺑﻘﻴﺔ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن و اﻣﺮاي ﺟﺰء ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‪،‬‬ ‫ﺟﻠﻮي ﻛﺎروان رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺧﻮاﺳﺖ رﻛﺎب اﺳﺐ ﺑﺮزﻳﻦ را از‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﺑﺒﻮﺳﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﺮﻳﺪ‪ ،‬دﺳﺖ در آﻏﻮش ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻛﺮد و‬ ‫ﻫﺮ دو ﺳﺮ و روي ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮﻳﺮ ﮔﺮﻳﻪﻛﻨﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﺪا را‬ ‫ﺻﺪﻫﺰار ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺷﻜﺮ! ﻓﻜﺮي ﻏﻠﻂ ﻳﻚ ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮره ﻣﻐﺰ ﻣﺮا‬ ‫ﻣﻲﺧﻮرد‪ .‬اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﻏﻠﻂ آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﺎ را ﻛﺸﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﺧﻨﺪهﻛﻨﺎن و آﻫﺴﺘﻪ ﺟﻮاب داد‪ :‬اي ﺳﺮﻳﺮ ﺑﺎﺗﺪﺑﻴﺮ‪ ،‬ﻓﻜﺮت ﻏﻠﻂ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻛﻪ‬ ‫ﻧﻪ ﺗﻤﺎم ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻳﻚ دﺧﺘﺮ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ را ﻛﺸﺘﺔ ﻋﺸﻖ ﺧﻮد‬ ‫ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن دﮔﺮ از ﺧﻮد ﺧﺒﺮم ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬آري دﮔﺮ از ﺧﻮد ﺧﺒـﺮم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪59‬‬

‫ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺳﺮ را از روي دوش ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻫﻤﮕﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻤﺮاه ﺷﺮﻳﻒ و ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬دﺧﺘﺮ‬ ‫دوﺳﺖ ﺑﺰرﮔﻮارﻣﺎن اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‪،‬‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه روي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻧﻤﻮد و اداﻣﻪ داد‪ :‬ﺟﻨﺎب‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ‪ ،‬وزﻳﺮ ﺑﺎﺗﺪﺑﻴﺮ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ را ﺣﻀﻮرﺗﺎن ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬و در آن‬ ‫ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻠﻨﺎ ﻛﻪ از اﺳﺐ ﭘﻴﺎده ﺷﺪه و در ﻛﻨﺎر ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎ‬ ‫ﻗﺪري ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﺮزﻳﻦ از ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ اﻣﺮاي ﻟﺸﻜﺮﻫﺎي ﺷﺎم و‬ ‫روم‪ ،‬و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ردة دوم ﺳﭙﺎه را اﺣﻀﺎر ﻛﺮده و وﺳﺎﻳﻞ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﻣﺨﺘﺼﺮي‬ ‫را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺑﻴﺴﺖ ﻧﻔﺮ از اﻣﺮاي ﻟﺸﻜﺮﻫﺎ و‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ردهﻫﺎي ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ ﺳﭙﺎه‪ ،‬ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﻞ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻃﻲ ﺧﻄﺎﺑﻪاي ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻢ ﺑﻪ اﻃّﻼع اﻣﺮاي ﻟﺸﻜﺮ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺄن روم و‬ ‫ﺟﺎنﺑﺮﻛﻔﺎن ﺳﭙﺎه ﺑﺎﻛﻔﺎﻳﺖ ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮارم‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻘﺘﺪر ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻛﻪ‪ ،‬دراﻳﺖ‬ ‫و ﻛﺎرداﻧﻲ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎي ﻣﻬﺮﺑﺎن‪ ،‬و ﻋﻨﺎﻳﺖ و ﺑﺰرﮔﻮاري اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت آﻟﻜﺲ‬ ‫دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻛﺸﻮر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺣﺘّﻲ ﻳﻚ ﻗﻄﺮه‬ ‫ﺧﻮن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد و ﺷﻤﺸﻴﺮي از ﻧﻴﺎم درآﻣﺪه و ﺗﻴﺮي از ﻛﻤﺎن رﻫﺎ‬ ‫ﺷﻮد‪ ،‬ﺻﻠﺢ ﺑﻴﻦ ﻛﺸﻮر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن از ﻳﻚ ﻃﺮف و اﻗﻠﻴﻢ ﭘﻬﻨﺎور روم ﺷﺮﻗﻲ‬ ‫از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد‪ .‬ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﭘﺪر ﺑﺎﻛﻔﺎﻳﺘﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺎﻟﻨﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﺣﻀﻮر و وﺟﻮدﺷﺎن‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ اﻳﻦ ﺻﻠﺢ و دوﺳﺘﻲ و اﺗﺤﺎد ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً‬ ‫ﺷﺎﻫﺰادة ﻣﻜﺮّم‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎي ﻣﺤﺒﻮب ﻧﻴﺰ ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺟﻮاﻫﺮ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﺒﺔ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫ﺑﺰرگ را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد آوردهاﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺒﺮﻳﻢ‪ .‬ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪60‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺳﭙﺎه ﻣﺠﻬﺰ و ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﻣﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻴﻤﻨﺖ اﻳﻦ ﺻﻠﺢ و آﺷﺘﻲ‪ ،‬از ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ رژه روﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از رژه ﺳﭙﺎه ﻋﻈﻴﻢ ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﻧﻔﺮي و ﺳﺎندﻳﺪن ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﺟﻠﺴﻪاي ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻳﺎدﺷﺪه ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﺑﺘﺪا ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮاي ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد و ﺳﭙﺲ‬ ‫ﺣﺪود دو ﺳﺎﻋﺘﻲ آن ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻳﻚ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ؛ ﻣﻮﺿﻮع‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺑﻪ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از آن ﺟﻠﺴﻪ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ اﻋﻼم ﻛﺮد‬ ‫ﻛﻪ‪ ،‬ﺳﭙﺎه ﺻﺒﺢ زود ﻓﺮدا ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﺳﻔﺮ ﺑﻴﺴﺖ‬ ‫روزة ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ در ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺳﭙﺎه ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬از‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦﺗﺮﻳﻦ ﺳﻔـﺮﻫﺎي دوران زﻧﺪﮔﻲ آن دو ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺷﺒﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫رزمآوران ﺑﻪ ﺑﺰم ﻣﻲﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و از ﻋﺰم و اراده ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬دﻳﺪﻧﻲﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﺻﺤﻨﻪﻫﺎ آن زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎزي ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‬ ‫و دﻻوريﻫﺎ و ﻓﺮزي و ﭼﺎﻻﻛﻲ اﻳﺸﺎن‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﺧﺖ ﻫﻴﭽﻴﻚ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﺷﻮر و‬ ‫ﻫﻠﻬﻠﺔ اﻃﺮاﻓﻴﺎن و ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻴﺎن زﺑﺪه و دﻻور و ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎز ﺳﭙﺎه ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫در ﻳﻜﻲ از ﺷﺒﻬﺎ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ ﺳﺮ ذوق ﺑﻮد و ﻋﻮد ﺧﻮد را در‬ ‫دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﻲﻧﻮاﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﭼﺸﻢ در ﭼﺸﻤﺎن ﺳﺒﺰ‬ ‫و ﺟﺎدوﻳﻲ ﻫﻠﻨﺎي دﻟﻴﺮ و دﻻور و دﻻرام دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬اﻳﻦ اﺑﻴﺎت را ﺑﻪ آواز‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ‪:‬‬ ‫ﻋﺸﻖ زد ﺷﻌﻠﻪ ﺑﻪ ﺟـﺎن ﻣــﻦ و ﭘﺮواﻧــﻪ و ﺷﻤـﻊ‬ ‫ﺷﺪه ﺟﻤـﻌﻲ ﻧـﮕﺮان ﻣـﻦ و ﭘـﺮواﻧﻪ و ﺷﻤﻊ‬ ‫رﻓﺖ ﺑﺮ ﺑــﺎد ﻓﻨـــﺎ ﻫﺴﺘــﻲ ﻣــﻦ ﺗﺎ ﻛﻪ ﻓﺘــﺎد‬ ‫ﺑﻜـﻒ ﻋﺸـﻖ ﻋﻨـﺎن ﻣـﻦ و ﭘـﺮواﻧﻪ و ﺷـﻤﻊ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪61‬‬

‫ﮔﺮﭼﻪ ﺳﻮزم ز ﻏﻤﺖ ﺷﺐ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺗﺎ دم ﺻﺒﺢ‬ ‫ﺧـﻮش ﺟﻬﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺟﻬﺎن ﻣﻦ و ﭘﺮواﻧﻪ و ﺷﻤﻊ‬ ‫ﺗﺎ ﻛﻪ ﺑﻴﮕــﺎﻧﻪ ﻧﻴﺎﺑـــﺪ ﺧﺒــﺮ از ﻧﻜﺘـﺔ ﻋﺸـﻖ‬ ‫ﻣﻬـﺮ ﻛـﺮدﻧﺪ دﻫـﺎن ﻣـﻦ و ﭘـﺮواﻧﻪ و ﺷـــﻤﻊ‬

‫و آﻧﮕﺎه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﻫﻢ اﻳﻦ ﺑﻴﺖ را زﻳﺮ ﻟﺐ زﻣﺰﻣﻪ ﻛﺮد و‬ ‫ﺳﭙﺲ ﻟﺐ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪:‬‬ ‫ﭼﻮﻧﻜﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻮ را ﺧﻮاب رﺑﻮده اﺳﺖ ﺷﺐ ﻫﺎ‬ ‫ﻣﻬــﺮ ﺷﻮد ﻧﻴﺰ دﻫــﺎن ﻣﻦ و ﭘﺮواﻧﻪ و ﺷﻤــﻊ‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و دوم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﭘﺎدﺷﺎه ﻛﺎﻣﻜﺎر و اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر و ﻫﻮﺷﻴﺎر! در اداﻣﻪ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﻋﺎﻟﻲ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻛﺎروان ﻣﺠﻠّﻞ ﻣﻠـﻚ ﻧﻌـﻤﺎن و ﺟﻴﺮان و‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﻚ دو ﻣﻨﺰﻟﻲ دروازة ﺷﺮﻗﻲ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن‬ ‫ﻣﻮﻗﻊ ﻃﻼﻳﻪداران ﺳﭙﺎه ﺻﺪ ﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﻫﻢ ﺑﻪ دو ﻣﻨﺰﻟﻲ دروازة ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﻲ‬ ‫رﺳﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫از ﻳﻚ ﻃﺮف ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﻴﻜﻲ را ﺑﺎ ﻫﺪاﻳﺎي ارزﻧﺪه ﺑﻪ درﺑﺎر اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎد ﻛﻪ ﭘﻴﻚ‪ ،‬ﻫﺪاﻳﺎ را ﺗﻘﺪﻳﻢ داﺷﺖ و ﻋﺮض ﻛﺮد‪ :‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﺑﻲﺧﺒﺮ و ﺑﺪون ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻠﻜﻪ و دو ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺮدﺳﺎل‬ ‫ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺮاي دﻳﺪار از ﻣﻘﺎم ﺷﺎﻣﺦ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‪ ،‬ﺑﻪ دو ﻣﻨﺰﻟﻲ دروازة ﺷﻬﺮ رﺳﻴﺪهاﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ذوقزده و ﺣﻴﺮتزده وزﻳﺮ اﻋﻈﻢ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و‬ ‫ﻣﻠﻜﻪاش ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﻪ ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص ﻫﻢ دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ ﻓﻮراً ﻗﺼﺮي را‬ ‫ﺑﺮاي ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺷﺎﻫﺎﻧﻪ از ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻧﺶ ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﺪ‪ .‬از ﻃﺮﻓﻲ ﭘﻴﻚ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻫﻢ از راه رﺳﻴﺪ و ﻋﺮض ﻛﺮد‪ :‬ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﻞ ﺳﭙﺎه ﺑﺎ دو ﺗﻦ ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﺧﻮد ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺘﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﺮاي آﺳﺘﺎنﺑﻮﺳﻲ وارد درﺑﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم در ﺑﻬﺖ و ﺣﻴﺮت ﻋﺠﻴﺒﻲ ﻓﺮو رﻓﺖ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﮔﻴﺞ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬از ﻳﻜﻄﺮف ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﺳﭙﺎه ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﻧﻔﺮي را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪه‪ ،‬اﺟﺎزة ﺷﺮﻓﻴﺎﺑﻲ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬و از ﻃﺮف‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪64‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫دﻳﮕﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن از دﻣﺸﻖ آﻣﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم از ﺧﻮد ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﭼﻪ ﺷﺪه‬ ‫ﻛﻪ ﺳﭙﺎه دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ و ﺟﻨﮓﻧﻜﺮده ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ و ﭘﺪر ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه ﻫﻢ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫وﺳﺎﻃﺖ از ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ آﻣﺪه اﺳﺖ؟ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻏﺮﻗﻪ در اﻳﻦ اﻓﻜﺎر دو دﺳﺖ ﺑﺮ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﻧﻬﺎده و در ﺣﺎل ﻗﺪمزدن ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻏﺮﺑﻲ ﺗﺎﻻر ﺑﺰرگ ﻗﺼﺮ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‬ ‫ﮔﺸﻮده ﺷﺪ و ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺆدﺑﺎﻧﻪ و درﺧﻮر اﺣﺘﺮام‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻛﺸﻮر ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﺳﺮﻳﺮ‪،‬‬ ‫وزﻳﺮدرﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬دﺧﺘﺮ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺎ آوردن ﺧﺒﺮ ﺻﻠﺢ و آﺷﺘﻲ‪ ،‬اﺟﺎزة ﺣﻀﻮر ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎﻧﮓ وزﻳﺮ درﺑﺎر ﻫﻢ در آﺳﺘﺎﻧﺔ در ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺎﻻر اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ‪:‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺪر ﻗﺪرت‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﺎﻣﺎت و ﺣﻠﺐ‪ ،‬ﺑﺎ ﻗﺪوم‬ ‫ﺧﻮد درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ را ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ ﻓﺮﻣﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﻛﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم در ﺟﻮاب ﻫﺮ دو‬ ‫ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺟﻤﻠﻪ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻫﻤﻪ وارد ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮش آﻣﺪﻧﺪ‪«.‬‬ ‫و آﻧﮕﺎه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﻫﻴﺠﺎناﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺦ رخ داد‪ ،‬زﻳﺮا از‬ ‫در ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺎﻻر‪ ،‬ﺟﻴﺮان دﻳﻮاﻧﻪوار ﻣﻲدوﻳﺪ و اﺷﻚرﻳﺰان ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﭘﺪر‪،‬‬ ‫ﭘﺪر ﻛﻪ در آﺧﺮ ﺑﻌﺪ از ﺷﺶ ﺳﺎل و اﻧﺪي دوري ﺑﻪ آﻏﻮش ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان‪ ،‬ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ از آﺳﺘﺎﻧﺔ در ﻏﺮﺑﻲ ﺗﺎﻻر ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن دوﻳﺪ و در آﻏﻮش ﭘﺪرش ﻓﺮو رﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ رﺧﺪاد آن ﺻﺤﻨﻪ ﻫﻴﺠﺎناﻧﮕﻴﺰ ﺳﻜﻮت ﺳﺮاﺳﺮ ﺗﺎﻻر ﺑﺰرگ ﻗﺼﺮ‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﺟﻴﺮان دﻳﺪﮔﺎن اﺷﻚآﻟﻮد و ﺻﻮرت ﻣﻠﺘﻬﺐ و‬ ‫ﭼﻬﺮة ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﺔ ﺧﻮد را از روي دوش ﭘﺪر ﺑﺮداﺷﺖ‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺧﻴﺮه ﺑﻪ ﺻﻮرت‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان دوﺧﺖ‬ ‫و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺟﻴﺮان و ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﻓﻀـﺎي ﺗﺎﻻر ﻗﺼﺮ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ را ﭘﺮ ﻛﺮده‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪65‬‬

‫ﺑﻮد‪ ،‬آن دو ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آﻏﻮش ﻫﻢ ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ و اﺷﻚ از دﻳﺪﮔﺎن ﻓﺮو رﻳﺨﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫در آن ﺟﻤﻊ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮي ﻛﻪ دو ﻧﻔﺮﺷﺎن را دو ﺷﺎﻫﺰادة ﺧﺮدﺳﺎل‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدادﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺖزده و‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﺳﺮازﭘﺎﻧﺸﻨﺎس ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻣﻘﺘﺪر ﻓﺮزﻧﺪ ﮔﻢﻛﺮده و دوﺑﺎره‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻪاش‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻮد‪ .‬وي ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎدي ﺑﺮ ﻫﻤﺔ اﻓﺮاد ﺣﺎﻛﻢ‬ ‫ﺷﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬دﺧﺘﺮم داﺳﺘﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮاﻳﻢ ﺑﺎزﮔﻮ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻋﺰم ﺳﻔﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺰﻳﺮة ﻗﺒﺮس ﻓﺮﺳﺘﺎدم و ﺷﻨﻴﺪم ﺑﻪ دﺳﺖ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ اﺳﻴﺮ ﺷﺪه و ﺗﻮ را ﺑﻪ‬ ‫درﺑﺎر ﭘﺎدﺷﺎه آﻟﻜﺲ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﺮ از درﺑﺎر دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰ و ﺑﺮادر‬ ‫ﻣﺸﻔﻘﻤﺎن‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن درآوردي؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ را از ازدواج ﺧـﻮد و‬ ‫ﺗﻮﻟّـﺪ ﻧـﻮهﻫـﺎي ﻋﺰﻳﺰﻣﺎن ﺑﻲﺧﺒﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻲ؟ ﻛﻪ ﺟﻴﺮان ﺗﻤﺎم داﺳﺘﺎن ﭘﺮﻣﺎﺟﺮاي‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﻳﺎ ﭘﺪرش ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﻴﺪن‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺎﺟﺮا‪ ،‬از ﺟﺎي ﺧﻮد ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﭘﺲ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ دوﺑﺎرة دﺧﺘﺮم را از ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻫﺰادة ﻣﺤﺘﺮم دارم‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺪا ﻗﺴﻢ‬ ‫اﮔﺮ ﻣﻦ از ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ وﺿﻌﻴﺖ دﺧﺘﺮم ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﻮدم‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺰاﺣﻢ ﺑﺮادرم‪ ،‬ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﻧﻤﻲﺷﺪم و ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ را ﭘﺸﺖ دروازة ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﻧﻤﻲﻓﺮﺳﺘﺎدم‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﻟﺸﻜﺮﻛﺸﻲ ﻋﻈﻴﻢ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﺧﻼﺻﻲ دﺧﺘﺮم از اﺳﺎرت ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺷﻤﺎ از‬ ‫ﻛﺠﺎ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺟﻴﺮان و ﻫﻤﺴﺮﺷﺎن دارﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﻣﻲآﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺳﭙﺎه‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ آﻣﺪﻳﺪ؟ اﺻﻼً اي ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺟﻨﮓ‪ ،‬ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻪ ﺻﻠﺢ ﻛﺸﻴﺪ؟ ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻢ از اول‬ ‫ﺗﺎ آﺧﺮ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮاي ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﭘﺪرش ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﻴﺪن رﻧﮓ دﻳﮕﺮ و ﺷﻜﻞ دﻳﮕﺮ داﺳﺘﺎن از زﺑﺎن ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﺑﺎز‬ ‫ﻫﻢ ﻟﺒﻬﺎي دو ﺳﻠﻄﺎن ﭘﺮ از ﺧﻨﺪه ﺷﺪ و آﻧﮕﺎه ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ زﻣﻴﻦ ادب ﺑﻮﺳﻴﺪ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪66‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﮔﻔﺖ‪ :‬و اﻣ‪‬ﺎ ﻋﻠﺖ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ در درﺑﺎر ﻫﻤﺴﺎﻳﺔ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ و دوﺳﺖ ﺑﺰرﮔﻮار و‬ ‫ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ ﭘﺪرم‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ‪ :‬اوﻻً ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺖ رﺳﻴﺪم ﺗﺎ‬ ‫ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻋﻠﺖ اﺧﺘﻼف ﭘﻨﺠﺎهﺳﺎﻟﻪ ﻣﻴﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن ﻗﺒﻠﻲ و ﻓﻌﻠﻲ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي روم‬ ‫و ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻣﻌﺪومﺷﺪه و ﺑﺮ زﻳﺮ ﺧﺎك رﻓﺘﻪام‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻮده‪ ،‬ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺄن ﻫﻢ ﺣﻖ داﺷﺘﻨﺪ اراده ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺼـﺪ ﺧﻮدﻧﻤـﺎﻳﻲ در ﺣﻀﻮر دو ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﺰرﮔﻮار را ﻧﺪارم‪ .‬وﻟﻲ اﮔﺮ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم‪ ،‬آن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺎت و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫و ﺷﺎﻫﺰاده ﺟﻴﺮان ﻫﻢ ﺻﺪﻣﻪﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ وﻇﻴﻔﺔ اﻧﺴﺎﻧﻲ و اﺧﻼﻗﻲ‬ ‫ﺧﻮد را درﺑﺎرة اﻳﻦ دو اﻧﺴﺎن ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻋﺮض ﺷﺪ اﻧﺠﺎم دادم‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺳﺎﻛﺖ اﻳﺴﺘﺎده وﻟﻲ آﮔﺎه ﺑﺮ ﻫﻤﺔ ﻣﺴﺎﺋﻞ‬ ‫ﺑﻮد اﺟﺎزه ﺧﻮاﺳﺖ و ﭼﻨﻴﻦ آﻏﺎز ﺳﺨﻦ ﻛﺮد‪ :‬ﺷﺶ ﺳﺎل دوري ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮاي ﻫﺮ‬ ‫ﭘﺪري ﺳﺨﺖ و ﻃﺎﻗﺖﻓﺮﺳﺎﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻠﻚ ﺳﺮور و ﺑﺎاﻗﺘﺪار ﻣﻦ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺷﺶ‬ ‫ﺳﺎل از وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺧﻮد دور‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ از ﺳﻼﻣﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻧﻮر ﭼﺸﻤﺸﺎن در ﭘﻲ ﻛﺴﺐ ﻓﺘﻮﺣﺎت ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺷﻤﺎ ﻛﻪ از ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ‬ ‫ﺟﻴﺮان ﺑﻲﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻳﺪ‪ ،‬واﻗﻌﺎً ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺳﺨﺖ ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ از ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻴﺮان‪،‬‬ ‫ﻳﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺤﺘﺮم درﺑﺎر دﻣﺸﻖ در ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﭼﺮا اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﻫﻮﻳﺖ‬ ‫ﺧﻮد را ﻛﺘﻤﺎن ﻛﺮدﻧﺪ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار را ﻛﻪ ﺳﻤﺖ وزارت را در درﺑﺎر‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن واﻻﻣﻘﺎم داﺷﺘﻢ ﻣﻄﻠﻊ ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺣﺮف ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﭘﺮﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻌﺪاً ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ‬ ‫ﻣﻄﻠﻊ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻓﻌﻼً از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﮕﺬرﻳﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺳﺮﻳﺮ اداﻣﻪ داد‪ :‬اﻣﺮوز‬ ‫در اﻳﻦ ﺗﺎﻻر ﺑﻌﺪ از ﺷﺶ ﺳﺎل و اﻧﺪي‪ ،‬دوري دو ﭘﺪر و دو ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻢ‬ ‫رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ اﺟﺎزه ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ رﺳﻴﺪن دو ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﻫـﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪67‬‬

‫ﺑﺪﻫﻢ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﺮدو ﺑﺎ ﻫﻢ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻛﺪام دو ﻧﻔﺮدﻳﮕﺮ؟ ﻛﻪ‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ رﺷﻴﺪ و دﻻور ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ وﻟﻴﻌﻬﺪ درﺑﺎر ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﻛﻪ دو ﻧﮕﺎه‬ ‫آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪرداﻧﻲ ﺑﻪ ﭼﻬﺮة ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ دوﺧﺘﻪ ﺷﺪ؛ ﻧﮕﺎﻫﻲ از ﭼﺸﻤﺎن‬ ‫ﺳﺒﺰ و ﭘﺮ از ﺟﺎذﺑﺔ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬و ﻧﮕﺎﻫﻲ از ﺳﻮي ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺎداﻣﻲ و ﮔﻴﺮاي ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎي اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ‪ ،‬اوﻻً از ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﻮار ﺧﻮد ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن اﺟﺎزه ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ‬ ‫از ﻃﺮف اﻳﺸﺎن‪ ،‬رﺿﺎﻳﺖ و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﻫﻤﻪ را ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻠﺖ ﻓﺮﺧﻨﺪه اﻋﻼم‬ ‫دارم‪ .‬از ﺳﺮدار رﺷﻴﺪ و ﺑﺮزﻳﻦ دﻻور ﻫﻢ ﺗﻘﺎﺿﺎ دارم‪ ،‬ﺑﺮوﻧﺪ و ﺗﺮﺗﻴﺐ‬ ‫ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ و اﻋﺰام ﻳﻜﺼﺪﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ ﺧﺴﺘﻪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﭘﻴﺮوز ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ را ﺑﺪﻫﻨﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً‬ ‫ﻣﻦ و دﺧﺘﺮم ﭼﻮن ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮدﻣﺎن از ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ دﻻور و ﻣﻮرد ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ و از اﻳﺸﺎن در ﻗﺼﺮي ﻣﺠﻠّﻞ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﺑﺰرﮔﻮار ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﻣﺪ‪‬ت دﻳﮕﺮ دوري ﭘﺴﺮ رﺷﻴﺪ و وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺧﻮد را ﺗﺤﻤﻞ‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ دوران دوري را در ﻛﻨﺎر ﺑﺮادرﺗﺎن‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﭙﺮي‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ و اﻳﻦ دوران دوري و ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﻴﻦ ﻣﺎ‪ ،‬ﺟﺎي ﻳﻚ‬ ‫ﻧﻔﺮ ﺧﺎﻟﻲ اﺳﺖ و آن‪ ،‬ﺟﺎي ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﻣﺘّﺤﺪ ﺳﻮ‪‬م ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬از اﻳﻦ‬ ‫ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺑﻴﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﺎم و روم و ﻳﻮﻧﺎن ﺻﻠﺢ و داد و دوﺳﺘﻲ و‬ ‫اﺗّﺤﺎد داﺋﻢ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﻲ اﻳﻦ دو ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ در‬ ‫اﻳﻦ درﺑﺎر ﻣﻨﻌﻘﺪ و ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪه و ﺷﻬﺮ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻫﻢ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺳﺮاﺳﺮ ﻧـﻮر و‬ ‫ﺷـﺎدي ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اي ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﻲداﻧﻢ ﻳﻜﻲ دو ﻣﺎﻫﻲ دور از دﻟﺪار ﺑﺮاي ﺗﻮ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﮔﺮﻓﺘﺎر‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻋﺮوس ﺧﺎﻧﻢ را اﻳﻨﺠﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪68‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﮔﺮو ﻧﮕﺎه دارم‪ ،‬ﺗﺎ ﭘﺪر ﻋﺮوس ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻣﻦ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رﻳﺶﺳﻔﻴﺪي ﻛﻨﻴﻢ و‬ ‫از ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر ﻣﺘّﺤﺪ ﺧﻮد رﺿﺎﻳﺖ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ اي ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻠﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺎﻫـﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺟـﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً دو ﻣﺎﻫﻲ ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ آﻣﺪ‪ .‬در ﻃﻮل آن دو ﻣﺎه‪ ،‬ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺷﺎﻫﺎﻧﻪاي از‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﻛﻪ دﺧﺘﺮﺧﻮدش ﻫﻢ ﺑﻮد و ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ‬ ‫آورد‪ .‬ﺳﺮﮔﺮﻣﻲﺷﺒﺎﻧﻪروزي ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﺎزيﻛﺮدن و وﻗﺖ ﮔﺬراﻧﻴﺪن‬ ‫ﺑﺎ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ .‬آن دوﻗﻠﻮﻫﺎ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﺧﻮدﺷﺎن را در دل ﭘﺪرﺑﺰرگ ﺗﺎزهﻳﺎﻓﺘﻪ‪،‬‬ ‫ﻳﻌﻨﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺟﺎ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺑﻴﺸﺘﺮ از روزي ده ﺑﺎر‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺎن‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻨﺶ ﻗﺴﻢ ﻣﻲﺧﻮرد و روزي ﭼﻨﺪﻳﻦﺑﺎر ﻫﻢ در ﻏﻴﺎب ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ از او ﺗﺸﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد؛ از او ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه ﺑﻪ آﺗﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﺑﺮزﻳﻦ ﺳﺮدار ﺳﭙﺎه ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻤﻲﺷﺪ و آﻧﻄﻮر ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ ﮔﺮه ﻛﺎر را ﻧﻤﻲﮔﺸﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎري‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻮﻛﺐ آﻟﻜﺲ دوم ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﻪ دو ﻣﻨﺰﻟﻲ‬ ‫ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ روم ﺷﺮﻗﻲ ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻬﺮ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن اﺳﺘﻘﺒﺎل رﺳﻤﻲ و ﭘﺮ‬ ‫ﺟﻼل و ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪاي‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن از دﺷﻤﻦ دﻳﺮوز و دوﺳﺖ‬ ‫ﺻﻤﻴﻤﻲ اﻣﺮوز ﺧﻮد ﻳﻌﻨﻲ آﻟﻜﺲ دوم ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪،‬ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺮاودات ﺳﻴﺎﺳﻲ و‬ ‫رواﺑﻂ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻞ و دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﻚ دو ﻛﺸﻮر‪ ،‬در ﺗﻤﺎم اﻋﺼﺎر ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ دو روزي از ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ و دﻳﺪ و ﺑﺎزدﻳﺪﻫﺎي رﺳﻤﻲ و‬ ‫ﻣﻌﻤﻮل ﮔﺬﺷﺖ و ﭘﻴﺸﻜﺶﻫﺎ و ﺗﺤﻔﻪﻫﺎ و ﻫﺪاﻳﺎ رد و ﺑﺪل ﺷﺪ‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ‬ ‫ﻋﺮوﺳﻲ و ﻋﻘﺪﻛﻨﺎن ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﭘﻴﺶ آﻣﺪ و ﭼﻮن ﮔﺮﮔﻴﻦ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪69‬‬

‫ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮد را اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﻳﺎن داد ﻛﻪ آﻳﺎ ﺑﺮادر واﻻﺗﺒﺎرﻣﺎن اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت‬ ‫آﻟﻜﺲ دوم ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻠﺖ ﻓﺮﺧﻨﺪه ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ‪ ،‬آﻟﻜﺲ دوم ﭘﺎﺳﺦ‬ ‫داد‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﻦ و دﺧﺘﺮم ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺨﺮ و ﻣﺒﺎﻫﺎت اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰادهاي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺑﺎ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰادهاي ﺷﺎﻣﻲ‪ ،‬در ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﻬﻨﺎور روم ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻮﻧﺪ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ‬ ‫ﺑﻴﻨﺸﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد‪ ،‬ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻧﺸﺎﻧﺔ ﺻﻠﺢ داﺋﻢ ﻣﻴﺎن ﺳﻪ ﻣﻠﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻔﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪروز‪ ،‬ﻫﻔﺘﺎد ﻣﺤﻠـﺔ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ روم ﺷﺮﻗﻲ ﻳﺎ‬ ‫ﻗﺴﻄـﻨﻄﻨﻴﻪ را ﻏﻴﺮ از ﺧﻮد درﺑﺎر ﭼﺮاﻏﺎﻧﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و آذﻳﻦ ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﻫﻔﺘﺎدﻫﺰار‬ ‫ﻧﻔﺮ را ﺟﺎﻣﻪﻫﺎي ﻧﻮ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ و ﻏﺬاﻫﺎي ﺧﻮﺷﻤـﺰه ﺧـﻮراﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‬ ‫دو ﺷﺎﻫﺰاده از دو ﻣﻠّـﺖ و ﺗﺒـﺎر‪ ،‬ﺑﺎ دو آﻳﻴـﻦ و ﻣﺴﻠـﻚ و ﺷـﻌﺎر‪ ،‬ﺑﻌـﺪ از‬ ‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻛﻪ ﻣﺮدﻣـﺎﻧﺸﺎن‪ ،‬ﻛﻴﻦ ﻫﻢ در دل و دﺷﻨﺎم ﺑﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را در دﻫﺎن و ﺟﺎري‬ ‫ﺑﺮ زﺑﺎن داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭘﻴﻤﺎن اﺧﻮت و ﻋﻘﺪ ﺑﺮادري ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ آن ﻫﻤﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ اﺛﺮ‬ ‫ﻗﺪرت ﻋﺸﻖ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫در ﺷﺒﻲ از ﺷﺒـﻬﺎ ﻛﻪ دفزﻧﺎن و ﻋﻮد و ﻧﻲﻧﻮازان‪ ،‬ﻣﻲﻧﻮاﺧﺘﻨﺪ و ﺟﻮاﻧﺎن‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ ﭘﺎي ﻣﻲﻛﻮﺑﻴﺪﻧﺪ و ﺣﺎﺿﺮان دﺳﺖاﻓﺸﺎن ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ و ﺳﺎﻗﻴﺎن‬ ‫ﺟﺎمﻫﺎي ﺷﺮاب دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲدادﻧﺪ و ﺧﺎدﻣﺎن ﺳﻔﺮهﻫﺎي رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﭘﻬﻦ‬ ‫ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ اﻳﻦ اﺷﻌﺎر را ﺳﺮ داد‪:‬‬ ‫اﻫﻞ ﻋﺮاق و روم و ﺣﻠﺐ را وﻃﻦ ﻳﻜﻲ اﺳﺖ‬ ‫در ﺷﻬﺮﻋﺸﻖ ﺧﺴﺮو ﺷﻴﺮﻳﻦدﻫـﻦ ﻳﻜﻲ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﻫﻜـﻦ ﺑـﻪ ﺟﻬـﺎن دﻳــﺪهام و ﻟﻴـﻚ‬ ‫در ﺑﻴﺴﺘﻮن ﻋﺸﻖ و ﺟﻨﻮن‪،‬ﻛﻮﻫـﻜﻦ ﻳﻜﻲ اﺳﺖ‬ ‫در ﻣﺤﻔﻠـﻲ ﻛــﻪ ﻫﺴﺖ زﺑﺎنﻫـﺎي ﻣﺨﺘﻠـﻒ‬ ‫دلﻫﺎ اﮔﺮ ﻳﻜﻲ ﺷﻮد آﻧﺠـﺎ ﺳﺨـﻦ ﻳﻜـﻲ اﺳﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪70‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺧﻮاﻫـﺪ ﻫـﺰار ﺟـﺎن ﺑــﻪ ره او ﻓــﺪا ﻛﻨـﺪ‬ ‫ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻲ ﻧﮕﺮ ﻛﻪ ورا ﺟﺎن ﺑﻪ ﺗﻦ ﻳﻜﻲ اﺳﺖ‬ ‫ﺳﺎﻗﻲ ﺑﻴﺎ ﻛﻪ ﻣﺠﻠﺲ اﻧﺲ اﺳﺖ و ﺑﺰم ﻋﺸـﻖ‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﮕـﻮ ﻛﻪ دﻟﺒـﺮ اﻳﻦ اﻧﺠـﻤﻦ ﻳﻜﻲ اﺳﺖ‬ ‫ﻋﺸﻖ ار ﺑﻮد ﻣﺼﺎﺣــﺐ ﻣــﺮدم ﺑﻪ روزﮔﺎر‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ دﻳﺎر ﻏﺮﺑﺖ و ﺧﺎك وﻃﻦ ﻳﻜﻲ اﺳﺖ‬

‫و ﭼﻮن ﺳﺨﻦ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﺑﺎز ﻫـﻢ ﺷـﻬﺮزاد ﻟﺐ از ﺳﺨـﻦ ﻓـﺮو ﺑﺴﺖ‪،‬‬ ‫زﻳﺮا ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ را در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪي از رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺮ ﻛﻨﺞ ﻟﺐ داﺷﺖ‬ ‫ﺑﻪﺧﻮابرﻓﺘﻪ دﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﺳﻮم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن واﻻﺗﺒﺎر و اي ﻫﻤﺴﺮ ﺧﺮدﭘﻴﺸﻪ ﺣﻜﻤﺖﺷﻌﺎر‪ ،‬در آﻏﺎز ﺷﺒﻲ‬ ‫دﻳﮕﺮ و در اداﻣﺔ داﺳﺘﺎن ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﻳﻚ ﺷﺐ از ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺎﺟﺮاي ﻓﺮحﺑﺨﺶ‬ ‫ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪري ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﻫﻢ از ﻧﻈﺮ زﻣﺎن و ﻫﻢ از‬ ‫ﻧﻈﺮ ﻣﻜﺎن‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ از درﺑﺎر ﺷﺎد و ﭘﺮﻫﻴﺎﻫﻮ و ﺳﺮﮔﺮم ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﺮزﻳﻦ و‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺑﻪ آﺗﻦ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدﻳﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﺎن ﺻﺤﻨﻪاي را در ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﭘﺮ ﻣﻬﺮ‬ ‫ﺧﻮد‪ ،‬دوﺑﺎره ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و آﻓﺖﻫﺎ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﺴﺮش‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه‬ ‫آﻟﻜﺲ دوم و ﻧﻮهاش ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و دﻳﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮان‪،‬ﮔﺮد ﺳﻔﻴﺪي از درون‬ ‫ﻣﺤﻔﻈﺔ اﻧﮕﺸﺘﺮياش‪ ،‬درون ﻟﻴﻮان آب در دﺳﺘﺶ رﻳﺨﺖ و ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻤﻠﻪاي‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎﺿﺮم ﺑﻤﻴﺮم اﻣﺎ ﻧﻨﮓ و ﺧﻔﺖ در ﻗﺼﺮ زﻧﺪاﻧﻲﺷﺪن و ﺗﻮﻫﻴﻦ از ﺳﻮي‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪم را ﻧﭙﺬﻳﺮم و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﻢ ﻧﻘﺶ زﻣﻴﻦ ﺷﺪ و ﻫﻤﮕﺎن ﺗﺼﻮر ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻛﺮده اﺳﺖ‪.‬‬ ‫وﻟﻲ ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ از دﺳﻴﺴﺔ ﻓﺮﻳﺐﻛﺎراﻧﺔ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﭘﺮده ﺑﺮداﺷﺘﻪ‬ ‫و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻠﺨﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺎﻟﻬﺎ آﺷﻮب ﺷﺪ را آﺷﻜﺎر ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻗﺪري ﺟﻠﻮﺗﺮ‬ ‫ﻣﻲآﻳﻴﻢ و از زﻣﺎﻧﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬از ﻣﺤﻞ‬ ‫اردوﮔﺎه ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ در ﺣﺎل ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻫﻠﻨﺎ داﺳﺘﺎن‬ ‫ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺶ را ﺑﺮاي ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬در ﺣﻀﻮر ﺑﺮزﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﻛﺮد‪،‬‬ ‫وزﻳﺮ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﭼﺮا ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ و ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮارﺷﺎن‪ ،‬در ﻣﺮاﺳﻢ ﻛﻔﻦ و دﻓﻦ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪72‬‬

‫ﻣﺎدر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻜﺮدﻧﺪ؟ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﺒﻮد ﺧﺸﻢ و ﻛﻴﻦ ﺧﻮد را آﻧﮕﻮﻧﻪ‬ ‫آﺷﻜﺎر ﺳﺎزﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺔ ﻣﺮدم آﺗﻦ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﻮﻧﺪ؟ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﺻﻮﻻً ﻣﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان وزﻳﺮي ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را در درﺑﺎر ﺳﭙﺮي ﻛﺮدهام‪،‬‬ ‫ﺗﺼﻮرم ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﺟﺎهﻃﻠﺐ و ﻣﻘﺎمﭘﺮﺳﺘﻲ ﭼﻮن ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻗﻮل ﺧﻮدش ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل ﻃﻌﻢ ﻗﺪرت دردﺳﺖداﺷﺘﻦ و ﺣﻜﻮﻣﺖ و اﺧﺘﻴﺎرداﺷﺘﻦ‬ ‫را ﭼﺸﻴﺪه ﺑﻮد‪ ،‬آﻧﮕﻮﻧﻪ و ﺑﻪ راﺣﺘﻲ دﺳﺖ از ﺟﺎن ﺧﻮد ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﭼﺸﻢ از دﻧﻴﺎ‬ ‫ﺑﭙﻮﺷﺪ!‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺣﺮف ﺳﺮﻳﺮ ﭘﺮﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻨﻈﻮر وزﻳﺮ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ‪ ،‬ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﺑﻪ آن ﺷﻜﻞ‪ ،‬ﻣﻦ و ﭘﺪرم را ﻓﺮﻳﺐ داده و اﻛﻨﻮن ﻫﻢ زﻧﺪه‬ ‫اﺳﺖ و ﺗﺪارك ﺗﻮﻃﺌﻪ دﻳﮕﺮي را ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ؟!‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺧﺪا ﻛﻨﺪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻌﻴﺪ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬و آﻧﺠﺎ‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﻟﺮزهاي ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﻫﻠﻨﺎ اﻓﺘﺎد و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺮﺳﻢ از ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﺪرم ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﺪل و ﻫﻤﺮاه و ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺣﺎﻣﻲ و‬ ‫ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺣﺎل ﻛﻪ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎﻫﻢ ﻛﻮه اُﻟﻤﭗ اﺳﺖ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻤﻲ از ﻣﻮجﻫﺎي‬ ‫ﺧﺮوﺷﺎن اﻳﻦ درﻳﺎ ﻧﺪارم‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻣﻴﺪوارم ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻣﺮده ﺑﺎﺷﺪ واﻟّﺎ اﻳﻦ‬ ‫ﺑﺎر ﺑﺎ دﺳﺖﻫﺎي ﺧﻮدم ﺧﻔﻪاش ﻣﻲﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اﻛﻨﻮن ﺧﺪﻣﺖ ﺳﺮور ﻋﺰﻳﺰم ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺎ‬ ‫آن ﺻﺤﻨﻪﺳﺎزي ﻣﻮذﻳﺎﻧﻪ و ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ‪ ،‬ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮدم ﺧﻮدش‬ ‫را ﺑﻪ ﻣﺮدن زد و ﭼﻮن ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻴﻜﺮش را ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﺑﺮدﻧﺪ و ﻣﺸﺎور ﻋﻔﺮﻳﺘﺶ را‬ ‫ﺻﺪا زدﻧﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮﻛﻮﺑﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺑﻴﺎ ﻛﻪ ﺑﻲﻣﻠﻜﻪ و ﺑﻲﺻﺎﺣﺐ ﺷﺪﻳﻢ‪ ،‬ﻋﺠﻮزة‬ ‫ﻋﻔﺮﻳﺖ و ﻫﻤﺪم و دﻣﺨﻮر ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﻣﻠﻜﻪ آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﻌﻼً ﺑﺮوﻳﺪ ﺑﻴﺮون ﺗﺎ‬ ‫ﺳﺮ روي ﺳﻴﻨﺔ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺤﺒﻮب و ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮد ﺑﮕﺬارم‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻨﻮز ﻗﻠﺒﺸﺎن ﺑﺰﻧﺪ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪73‬‬

‫ﭼﻮن ﻋﺠﻮزة ﻋﻔﺮﻳﺖ ﺳﺮش را ﭘﺎﻳﻴﻦ آورد‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ آﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫زاﻏﮕﻮش آﻳﺎ ﻏﺮﻳﺒﻪاي در اﻳﻨﺠﺎ ﻫﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ و ﭼﻮن ﻋﻔﺮﻳﺘﺔ زاﻏﮕﻮشﻧﺎم‪،‬‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ آﻫﺴﺘﻪ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻧﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺰرﮔﻮار‪ ،‬اﻛﻨﻮن اﻳﻨﺠﺎ ﻫﻤﻪ از ﺧﻮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﺑﺎز ﻛﺮد و ﻧﻔﺲ ﻋﻤﻴﻘﻲ ﻛﺸﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﺗﺎﺑﻮﺗﻲ ﺑﻴﺎورﻳﺪ و ﺷﻜﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ از ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺴﺎزﻳﺪ و درون ﺗﺎﺑﻮت ﺑﮕﺬارﻳﺪ و ﻳﻚ ﻣﺮاﺳﻢ ﻗﻼﺑﻲ وﻟﻲ ﭘﺮ از ﺷﻴﻮن و ﻓﺮﻳﺎد‬ ‫در ﻣﺮگ ﻣﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺪﻫﻴﺪ و ﺗﺎﺑﻮت را ﺑﺒﺮﻳﺪ و دﻓﻦ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫اﻣﺸﺐ‪ ،‬در ﺗﺎرﻳـﻜﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﺪﻳﻤﻪام زاﻏـﮕﻮش ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم ﻣﻲروم‪.‬‬ ‫ﺿﻤﻨـﺎً ﻫﺮ دﺳﺘﻮري ﻛﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ زاﻏﮕﻮش از ﻃﺮف ﻣﻦ آورد ﻣﻮﺑﻪﻣﻮ ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺮا‬ ‫ﺷﻮد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺧﻮدﺗﺎن را آﻣﺎدة ﻳﻚ ﻗﺘﻞﻋﺎم در درون ﻗﺼﺮ ﺑﻨﻤﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮا اﮔﺮ‬ ‫ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﻤﭽﻨﺎن در دﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﻧﺎﻻﻳﻘﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻛﺸﻮر ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺮ ﺑﺎد ﻓﻨﺎ ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫رﻓﺖ‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص اﻵن ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻠﻨﺎي وﻗﻴﺢ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ اﻳﻦ ﭘﺴﺮك درﺑﻪدر ﺷﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ دﻳﮕﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﻛﻪ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن‪ ،‬ﻣﺴﺘﻌﻤﺮة ﺷﺎﻣﻲﻫﺎ و‬ ‫ﺳﺎﻣﻲﻫﺎ ﺷﻮد‪ .‬ﻧﻪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻦ زﻧﺪهام‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ اﺟﺎزه ﻧﺨﻮاﻫﻢ داد‪ ،‬ﺳﻮاران ﺗﺮك آﻧﺎﺗﻮﻟﻲ‬ ‫ﺧﺎك ﻣﻤﻠﻜﺘﻢ را ﺑﻪ ﺗﻮﺑﺮه ﻛﺸﻨﺪ و ﺷﺎﻣﻲﻫﺎي ﺳﺎﻣﻲﺗﺒﺎر‪ ،‬دﻣﺎر از روزﮔﺎر ﻣﺮدﻣﻢ‬ ‫ﺑﺮآورﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ روح ﻫﻤﺴﺮ درﮔﺬﺷﺘﻪام آﻟﻜﺲ اول آزرده و‬ ‫ﺟﺴﻤﺶ در زﻳﺮ ﺧﺎك ﺑﻠﺮزد‪.‬‬ ‫ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺎت و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﻣﺘﺮوﻛﺔ زاﻏﮕﻮش ﻋﺠﻮزه و ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺧﻮد‬ ‫رﻓﺖ و اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﺑﺎ ﻣﺮاﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ و ﻣﺴﺨﺮه ﻳﻚ ﺗﺎﺑﻮت ﺧﺎﻟﻲ را زﻳﺮ ﺧﺎك‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ و ﭼﻨﺪ روزي را ﻫﻢ ﺑﻪ دروغ ﻋﺰاداري ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺮدار ﺳﭙﺎه از آﺗﻦ ﺧﺎرج ﺷﺪ‪ ،‬ﻳﻜﻲ‬ ‫دوﺑﺎر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺎ زاﻏﮕﻮش ﻋﺠﻮزه و ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص درﺑﺎر ﻛﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪74‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫از دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪﮔﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‬ ‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد داد‪ ،‬ﺷﺒﻲ وارد ﺧﻮاﺑﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﺷﻮﻧﺪ و وي را در ﺑﺴﺘﺮ‬ ‫ﺑﻜﺸﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص ﻛﻪ در ﺳﻤﺖ وزﻳﺮ درﺑﺎر ﻫﻢ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻲﻛﺮد‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ درﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ ﭘﺎدﺷﺎه را ﺑﻜﺸﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤﺎً‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎي وﻟﻴﻌﻬﺪ را ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﭘﺪرش زﻳﺮ ﺧﺎك ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ‪ .‬ﺣﺎل آﻧﻜﻪ اﻛﻨﻮن‬ ‫وي در درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﺑﺸﻨﻮد و روﻣﻲﻫﺎ را ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﺧﻮد ﺑﻴﺎورد‪ ،‬ﻫﻢ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺑﻪ آﺷﻮب ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻲ ﻋﺮض‬ ‫ﻛﻨﻢ ﻛﻪ‪ :‬ﻣﺮدم‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﻛﻪ ﻋﺰﻳﺰ و‬ ‫ﻣﺤﺘﺮم ﻣﺎ در اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬دوﺳﺖ دارﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪري‬ ‫ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﺮج ﺑﺪﻫﻴﻢ و ﻣﻠﻜﻪ ﻣﻜﺮّم ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ اﻳﺎدي ﺧﻮد‪ ،‬ﺳﺮان ﻗﻮم و‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪاران اﻳﺎﻻت و ﺗﻌﺪادي از اﻣﺮاي ﺳﭙﺎه را‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﻴﻮة آزﻣﺎﻳﺶﺷﺪة ﭘﻨﺠﺎه‬ ‫ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت آﻟﻜﺲ را ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺧﺎرج از ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ و در ﻏﻴﺎب ﭘﺎدﺷﺎه و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ دﺳﺖ‬ ‫ﺑﻪﻛﺎر ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺮﮔﺮدد و آﻧﻮﻗﺖ‪ ،‬ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻣﻜﺮم ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ اﻵن ﻫﻨﮕﺎم ﺷﺮوع ﻛﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺳﻔﺮ آﻟﻜﺲ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺧﺒﺮ ﻋﺮوﺳﻲ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ در ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﻴﻤﺎن‬ ‫ﻣﻮد‪‬ت و آﺷﺘﻲ ﻣﻴﺎن ﺳﻪ ﻛﺸﻮر روم و ﻳﻮﻧﺎن و ﺷﺎم‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎن رﺳﻴﺪ‪ ،‬زاﻏﮕﻮش‬ ‫ﻋﺠﻮزه ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎل ﻫﻨﮕﺎم ﭘﻴﺎدهﻛﺮدن ﻧﻘﺸﺔ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﻜﺮم‬ ‫رﺳﻴﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺲ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬ ‫ﻣﻦ در ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻧﺔ ﻣﺘﺮوﻛﻪ ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص آﻟﻜﺲ دوم و ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ ،‬ﺣﺎﺟﺐ ﺧﺎﺋﻦ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪75‬‬

‫وزﻳﺮ درﺑﺎر ﻧﻤﻚﺑﻪﺣﺮام آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و آﻓﺖﻫﺎ رﻓﺖ و ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻻً از ﻏﻼﻣﺎن ﺻﺪ ﻧﻔﺮي ﺟﺎنﻧﺜﺎر ﻣﻦ‪ ،‬ﻫﻨﻮز ﻫﺸﺘﺎد ﻧﻔﺮﺷﺎن‬ ‫زﻧﺪهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﺧﻮن آن ﺑﺮزﻳﻦ درﺑﻪدر و ﻫﻠﻨﺎي ازراهﺑﻪدررﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺗﺸﻨﻪ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن وﻋﺪه ﺑﺪه‪ ،‬ﻛﻪ ﻻﻳﻖﻫﺎﻳﺸﺎن را اﻣﻴﺮ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار‬ ‫اﻳﺎﻟﺖﻫﺎ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﺳﺮﺳﭙـﺮدﮔﺎن ﺧﻮدت را ﻫﻢ ﺑﺎ وﻋﺪه و وﻋﻴـﺪ رام‬ ‫ﻛﻦ و ﻫﺮﻛﺲ را ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﺑﺎ ﺳﻜّﻪﻫﺎي زر ﺑﺨﺮ و ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ و ﻛﺎرواﻧﻲ را‬ ‫ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺮون دروازة آﺗﻦ ﺑﻔﺮﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ زود‪ ،‬ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﺑﻴﺮون‬ ‫ﺷﻬﺮ و آن ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ و ﻛﺎروان ﻣﻲرﺳﺎﻧﻢ و ﺷﻤﺎ ﺑﻌﺪش ﻣﺜﻼً ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﻦ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻴﺪ آﻣﺪ و ﻣﺮا ﺑﺎ اﺣﺘﺮام وارد ﺗﺎﻻر ﺑﺰرگ ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ آﺗﻦ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫آﻧﺠﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﻤﻊ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲداﻧﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻨﻢ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ‬ ‫ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺮوﻳﺪ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪاران دو وﻻﻳﺖ ﻫﻤﺴﺎﻳﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ را ﻫﻢ ﺑﺨﺮﻳﺪ و ﺻﺒﺢ ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺼﺮ ﺑﻴﺎورﻳﺪﺷﺎن و ﺗﻮ ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص ﻛﻪ از ﻓﺮدا‪ ،‬وزﻳﺮاﻋﻈﻢ ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﻲ‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺻﺤﻴﺢ اﻳﻦ ﻣﻘﺪﻣﺎت را ﺑﺪه‪ ،‬ﺑﻘﻴﺔ ﻛﺎرﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ‪.‬‬ ‫آري اي ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎاﻗﺘﺪار‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬ ‫رﻳﺨﺘﻪﺷﺪه اﺟﺮا ﺷﺪ و ﻧﺰدﻳﻚ ﻇﻬﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺮدم ﺑﺎ ﺣﻴﺮت و ﺗﻌﺠﺐ دﻳﺪﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺘﻮﻓﻲ ﻛﻪ ﺣﺪود ﺳﻪ ﻣﺎه و ﻧﻴﻢ از ﻣﺮﮔﺶ ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬درون ﻛﺎﻟﺴﻜﺔ‬ ‫ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﺮاي ﻣﺮدم‪ ،‬دﺳﺖ ﺗﻜﺎنداده و ﺑﻪ دﺧﺘﺮﻛﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻲآﻳﻨﺪ و‬ ‫دﺳﺘﻪﮔﻞ ﺳﺮ راه ﻛﺎﻟﺴﻜﻪاش ﻣﻲاﻧﺪازﻧﺪ ﺳﻜﺔ ﻃﻼ ﻣﻲدﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ وارد ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﺷﺪ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺟﺎم ﺷﺮاﺑﻲ ﻧﻮﺷﻴﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺻﺪاي‬ ‫ﺧﺸﻦ و ﺑﻠﻨﺪ و ﻧﺎﻫﻨﺠﺎري ﻛﻪ ﮔﻮش ﻫﺮ ﺷﻨﻮﻧﺪهاي را ﻣﻲآزرد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺰرﮔﺎن‬ ‫ﻗﻮم‪ ،‬ﺳﺮان ﻣﻤﻠﻜﺖ و ﺳﺮداران ﺳﭙﺎه ﻛﺸﻮر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬اوﻻًﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺻﺪ روز‪ ،‬دوﺑﺎره در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻓﺪاﻛﺎر ﻳﻮﻧﺎندوﺳﺖ ﺧﻮد‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪76‬‬

‫ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬درﺛﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻛﺸﻮري ﻛﻪ ﺑﻌﺪاً ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﻛﺠﺎ ﺑﻮد و ﺑﺮاي‬ ‫آﻧﻜﻪ از دﺳﻴﺴﻪﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎن و آﺷﻜﺎر ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﭘﺴﺮ آرام و ﺑﻲدﺳﺖ و ﭘﺎي‬ ‫ﺧﻮد‪ ،‬آﻟﻜﺲ دوم در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﺻﻼح ﻛﺎر را در آن دﻳﺪم ﻛﻪ ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر آن ﺧﺒﺮ‬ ‫دروﻏﻴﻦ ﻣﺪﺗﻲ از آﺗﻦ دور ﻣﺎﻧﺪه و ﺷﻤـﺎ را ﻫﻢ اﻧﺪوﻫﮕﻴـﻦ ﻛﻨﻢ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ اﻛﻨـﻮن ﺷﻤـﺎ ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ‪ ،‬زﻧﺪه اﺳﺖ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﻤﺎ‬ ‫اﻳﺴﺘﺎده و ﺳﺮﮔﺮم ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻳﺎران از ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﺰرﮔﻮارم‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ اول‪،‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻫﺠﺪه ﺳﺎل‪ ،‬ﻋﻤﻼً ﻣﻦ ﺑﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﺮدم ﻧﻪ ﭘﺴﺮم‪ .‬وﻟﻲ‬ ‫از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎي ﺟﺎهﻃﻠﺐ ﻳﻮﻧﺎنﻓﺮوش‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻦ رﺷﺪ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﺳﺎدهدل ﻣﺮا در ﻣﻘﺎم ﭘﺎدﺷـﺎه ﻳﻮﻧﺎن ﺧﺎم ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ ﻛﺮدم و‬ ‫ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺷﺪم ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺳﻠﻄﺎن ﻛﺸﻮري ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻌﺪاً ﻧﺎم‬ ‫اﻳﺸﺎن را اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺳﻔﺮ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺳﭙﺎه ﻫﻔﺘﺎدﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﻛﻤﻜﻲ‬ ‫اﻳﺸﺎن‪ ،‬ﺑﺮاي ﺣﻤﻼت اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ اﺟﺎﻧﺐ در راه اﺳﺖ و ﺑﻪ زودي ﺑﻪ آﺗﻦ ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫رﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﻫﻢ ﺷﻨﻴﺪهاﻳﺪ‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺪرش را ﻓﺮﻳﺐ داده و آن ﭘﺪر‬ ‫ﺳﺎدهدل و ﺧﻮشﺑﺎور ﻫﻢ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻛﻬﻨﺴﺎل و ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن را‪ ،‬دو دﺳﺘﻲ‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن را‬ ‫دودﺳﺘﻲ ﺗﻘﺪﻳﻢ داﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺟﻮاﻫﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎي ﻣﻴﺮاث اﺳﻜﻨﺪر ﻛﺒﻴﺮ را‬ ‫ﻫﻢ ﭘﻴﺸﻜﺶ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮنآﺷﺎم ﻣﺎ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم‪ ،‬ﻓﺮﻳﺎد ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﺎﻧﺔ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ در ﺻﺤﻦ ﺗﺎﻻر ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‬ ‫آﺗﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرات ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻛﻪ‪ :‬ﻣﺮگ ﺑﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬آﻟﻜﺲ دوم ﻣﻌﺰول ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﻣﻌﺪوم ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺮدد‪ .‬ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﺎرﻳﺎي‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪77‬‬

‫ﻣﺤﺒﻮب اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺎي ﻣﺤﺒﻮب اﺳﺖ‪.‬‬ ‫و ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺴﺎن ﺷﺐﻫﺎي ﻗﺒﻞ ﺷﻬﺮزاد ﻟﺐ از‬ ‫ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺬا او ﻫﻢ ﺳﺮ آﺳﻮده ﺑﺮ ﺑﺎﻟﺶ‬ ‫ﻧﻬﺎد و دﻳﺪﮔﺎﻧﺶ را ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﭼﻬﺎرم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ اﺟﺎزة ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺪرﻗﺪرت ﻋﻈﻴﻢﺷﻮﻛﺖ در اداﻣﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ داﺳﺘﺎن‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺪ روزي ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ و داﺳﺘﺎن را از ﻫﻤﺎن زﻣﺎن و از‬ ‫ﺟﻬﺖ دﻳﮕﺮي دﻧﺒﺎل ﻛﻨﻴﻢ؛ از ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬دﺳﺘﻮر داد‬ ‫ﻳﻚ ﺗﺎﺑﻮت ﺧﺎﻟﻲ ﺑﺮاي ﻓﺮﻳﺐ ﭘﺴﺮش و ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮدة او‪ ،‬در زﻳﺮﺧﺎك‬ ‫ﻛﻨﻨﺪ و ﺧﻮدش ﻫﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﭘﻴﺮزن ﻋﻔﺮﻳﺘﺔ ﻣﺸﺎورش‪ ،‬ﻋﺠﻮزه‬ ‫زاﻏﮕﻮش رﻓﺖ‪ .‬ﺿﻤـﻨﺎً ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋـﺮض ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر ﺷﻨـﻮﻧﺪة ﻗﺼﻪﻫﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪ‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻛﻪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎ در درﺑﺎر آﺗﻦ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻟﻘﺐ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‬ ‫را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻛﺎرﻫﺎﻳﺶ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻧﻘﺸﻪﻫﺎﻳﺶ ﺗﺒﻬﻜﺎراﻧﻪ و ﻫﻤﺔ‬ ‫ﻣﺸﻮرتﻫﺎﻳﺶ ﺑﺎ ﻋﺠﻮزهاي ﺑﻪ ﻧﺎم زاﻏﮕﻮش ﺑﻮد‪ .‬زاﻏﮕﻮش ﻫﻢ ﺳﺮ و ﺳﺮّي ﺑﺎ‬ ‫ﺟﺎدوﮔﺮان و ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن داﺷﺖ و ﻫﻤﺔ ﻣﺮدم آﺗﻦ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ‪ :‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﭘﺎي‬ ‫ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن و ﺟﺎدوﮔﺮان را ﺑﻪ درﺑﺎر ﻣﺎ ﺑﺎز ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬از ﺟﻤﻠـﻪ ﻓﻼﺳﻔﻪ و‬ ‫داﻧﺸﻤﻨﺪان و ﺣﻜﻤﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﻫﻢ‪ ،‬ﺳﺨﺖ ﺑﺎ ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آن اﻋﻤﺎل‬ ‫ﻓﺘﻨﻪاﻧﮕﻴﺰ و ﺑﻼآورش‪ ،‬ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎري‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻛﻪ از دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ و ﻋﺸﻖ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﻮد‪ ،‬ﺷﺒﻲ ﺑﺎ ﻋﺠﻮزه زاﻏﮕﻮش ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺮاي از‬ ‫ﺳﺮ راه ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺑﺮزﻳﻦ و داغ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ دل ﻫﻠﻨﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ و او را از درد ﻫﺠﺮان‬ ‫در آﺧﺮ ﻛﺎرش ﺑﻪ ﺟﻨﻮن ﻳﺎ ﻣﺮگ ﻛﺸﺎﻧﺪن‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻨﻨﺪ‪ .‬زاﻏﮕﻮش ﻋﺠﻮزه‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪80‬‬

‫ﻫﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬در اﻳﻦ ﺑﺎره ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ از ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن دوﺳﺖ و آﺷﻨﺎي ﺧﻮدم ﻛﻪ ﭼﻮن‬ ‫ﺑﺮق و ﺑﺎد ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪاي از ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﻔﺮ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻤﻚ ﺑﮕﻴﺮم‪ .‬وﻟﻲ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻣﻜﺮم ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺪرت ﺟﺎدوﻳﻲ ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺳﻜﻪﻫﺎي ﻃﻼ ﻗﺎﺑﻞ‬ ‫ﺧﺮﻳﺪن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻫﻢ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻨﺞ ﻛﻴﺴﻪ ﭘﺮ از ﺳﻜﻪﻫﺎي زر ﺑﻪ ﻋﻔﺮﻳﺘﻪ‬ ‫زاﻏﮕﻮش داد و ﮔﻔﺖ‪ :‬دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ اﺑﺘﺪا ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻌﺪوم ﺷﻮد‪ .‬ﺗﻮ از ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن آﺷﻨﺎﻳﺖ ﺑﭙﺮس اﻳﻦ اﻣﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ‬ ‫اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ روزي زاﻏﮕﻮش ﻋﺠﻮزه‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺎﻣﻠﻲ از درﺑﺎر دﻣﺸﻖ و‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و دوﻗﻠﻮﻫﺎي ﺟﻴﺮان ﺑﺮاي ﻣﺎرﻳﺎ آورد‪ .‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮت‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ روم ﺷﺮﻗﻲ و ﺑﻌﺪش در اداﻣﺔ ﺳﻔﺮ آﻟﻜﺲ دوم و ﺧﺒﺮ ﭘﻴﻤﺎن‬ ‫ﺻﻠﺢ ﻣﻨﻌﻘﺪه‪ ،‬ﺧﺒﺮ ازدواج ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ رﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ ﻓﺘﻨﻪﮔﺮ از ﻛﻞ ﻣﺎﺟﺮا ﺧﺒﺮدار ﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻨﺪهاي ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬زاﻏﮕﻮش‬ ‫دﺳﺘﺖ درد ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺟﺎﻟﺐ و دﺳﺖ اوﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﻢ آوردي‪ .‬ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم ﻫﺰار ﺳﻜﻪ ﻃﻼي دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ده ﻛﻴﺴﻪ ﭘﺮ ﻛﻪ ﺻﺪاي ﺟﺮﻳﻨﮓ‬ ‫ﺟﺮﻳﻨﮕﺶ ﻣﺴﺘﺖ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲدﻫﻢ ﻛﻪ ﻫﺸﺖﺗﺎﻳﺶ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن ﺟﺎدوﮔﺮ‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺪﻫﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﺷﺪه ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ دوﻗﻠﻮ را از درﺑﺎر‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﺪزدﻧﺪ و ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ و ﻳﺎ در ﻣﺤﻠﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن دارﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﭼﻨﺎن آﺗﺸﻲ در درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺮﭘﺎ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ آن آﺗﺶ‪ ،‬داﻣﻦ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ را ﺑﮕﻴﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﻛﻮدﺗﺎي ﻣﻦ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﻓﺮﺻﺖ‬ ‫ﻛﻤﻚﻛﺮدن ﺑﻪ ﻣﺘﺤﺪ ﺧﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ آﻟﻜﺲ دوم ﻣﻌﺰول‪ ،‬ﻳﺎ آن ﭘﺴﺮ ﺑﺪﺑﺨﺖ و‬ ‫ﺑﻲارادة ﻣﺮا ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫آري ﺳﺮورم‪ ،‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺎي ﺟﺎدو و ﺣﻘّﻪ و ﻋﻔﺮﻳﺖ و اﺟﻨّﻪ ﺑﻪ ﻗﺼـﺔ ﻣﻠﻚ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪81‬‬

‫ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻣﻘﺪ‪‬ﻣﺎت اﻳﺠﺎد ﻓﺘـﻨﻪ و ﻧـﺰول ﺑﻼ و ﻓـﺮود آﻓﺖ ﻫﻢ اﻳﺠﺎد‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻫﻤﻴـﺸﻪ و ﻫﻤـﻮاره‪ ،‬در ﭘﺎرهاي از درﺑﺎرﻫﺎي ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‪ ،‬از دورﺗﺮﻳﻦ ازﻣﻨﺔ‬ ‫ﺗﺎرﻳﺦ‪ ،‬ﺗﻮﻃﺌﻪ و ﺧﻴﺎﻧﺖ و دﺳﻴﺴﻪ و ﻓﺮﻳﺒﻜﺎري‪ ،‬رﻳﺸﻪ در ﺑﻄﻦ ﻛﺎخﻫﺎ و ﻗﺼﻪﻫﺎ‬ ‫داﺷﺘﻪ‪ ،‬و ﻋﺪ‪‬هاي اﻫﺮﻳﻤﻦﺧﻮ و ﺟﺎدوﮔﺮﺻﻔﺖ‪ ،‬ﻣﺨﻞّ آﺳﺎﻳﺶ و ﺑﺮﻫﻢزﻧﻨﺪة‬ ‫آراﻣﺶ ﺣﺎﻛﻤﺎن و ﺳﻼﻃﻴـﻦ ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ازﺟﻤﻠﻪ درﺑﺎر اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﻫﻢ‪،‬‬ ‫ﻣﺮﻛﺰ دﺳﻴﺴﻪﻫﺎ ﺑﻮد و ﻣﺠﻤﻊ ﺑﺴﻴﺎري از ﺷﻴﻄﺎنﺻﻔﺘﺎن‪ ،‬ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﻟﺒﺎس‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ و ﺧﺪﻣﺘﻜﺎر و ﻏﻼم و ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻣﺨﺼـﻮص‪ ،‬ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎن از ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن‬ ‫ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺧﻮاﺳﺖ اﺑﻠﻴﺴﺎن را ﺑﻪ ﻣﻮرد اﺟﺮا ﻣﻲﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﻜﻲ از اﻳﺸﺎن ﭘﻴﺮزﻧﻲ ﺑﻮد ﻋﺠﻮزه و ﺳﻴﻪﭼﺮده‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﻨﺪق ﻛﻪ ﻫﻤﻪﻛﺎرة‬ ‫ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺷﻨﻴﺪن ﻫﺮ ﺣﺮف و ﺳﺨﻨﻲ‪،‬‬ ‫درﺑﺎرة ﻫﺮ ﻛﺪام از اﻃﺮاﻓﻴﺎن و ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﺧﻮد ﺑﻮد‪ ،‬ﻏﻴﺮ از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺸﻨﻮد‪ ،‬ﻓﻨﺪق‪،‬‬ ‫ﻧﺎﺑﺎب و ﺧﺎﺋﻦ اﺳﺖ‪ .‬اﺗﻔﺎﻗﺎً ﻓﻨﺪق‪ ،‬ﻫﻢ ﻧﺎﺑﺎب ﺑﻮد و ﻫﻢ ﺧﺎﺋﻦ‪ .‬از اﺗﻔﺎق‪،‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﻓﻨﺪق را ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻣﺨﺼﻮص دﺧﺘﺮش‪ ،‬ﺟﻴﺮان ﻛﺮده و ﺟﻴﺮان ﻫﻢ دو‬ ‫ﻧﻮرﭼﺸﻢ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻳﻌﻨﻲ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﻨﺪق ﺳﭙﺮده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻳﻚ ﺷﺐ ﻣﻘﺪﻣﺎت دﺳﻴﺴﻪاي ﺷﻮم ﭼﻴﺪه ﺷﺪ و آن ﺷﺐ‪ ،‬ﺷﺒﻲ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻌﺪ از آن ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺠﻠّﻞ ﻫﻔﺖﺷﺒﺎﻧﻪروزة ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﺮزﻳﻦ و‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﻳﻚ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان و ﺧﻨﻴﺎﮔﺮان و راﻣﺸﮕﺮان‬ ‫آﻧﺎﺗﻮﻟﻲ در درﺑﺎر ﺑﺮﮔﺰار ﻛﺮده ﺑﻮد و ﺟﻴﺮان ﻫﻢ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺧﺮدﺳﺎل را‬ ‫ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﻨﺪق ﺳﭙﺮد‪.‬‬ ‫درآن ﺷﺐ ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ‪،‬ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ و ﻫﻤﺴﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‪ ،‬ﺟﻴﺮان و ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ و ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺴﻴﺎري از ﺑﺰرﮔﺎن درﺑﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻋﻮدﻧﻮازان و ﮔﺮوه دفزﻧﺎن در ﺣﺎل ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﺑﻮدﻧﺪ و ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﻫﻢ در ﺣﺎل‬ ‫زﻣﺰﻣﺔ اﻳﻦ اﺑﻴﺎت‪:‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪82‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺗﺎ ﻣﻲ از ﻣﻴﻨﺎي ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﭘـﺮيﭘﻴـﻜﺮ زدم‬ ‫ﭘﺎي رﻓﻌﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧُﻪ ﭼﺮخ و ﻫﻔﺖ اﺧﺘﺮ زدم‬ ‫ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد ﮔﺮدش ﭼﺸﻤﺎن ﺗـﻮ ﺳﺎﻏـﺮ زدم‬ ‫ﭘـﺎي ﻫﻤ‪‬ـﺖ زﻳﻦ ﺳﭙﻬـﺮ ﻧﻴﻠﮕـﻮن ﺑﺮﺗﺮ زدم‬ ‫در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﻣﻲ ﺻﺪ رﻧﮓ ﻳﻚ رﻧﮕﻢ ﻫﻨﻮز‪...‬‬

‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺼﺮع ﺧﻮد را ﺗﻤﺎم ﻛﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻓﻨﺪق‪ ،‬ﻫﺮاﺳﺎن و ﺑﺪون‬ ‫اﺟﺎزه وارد ﺗﺎﻻر ﺷﺪ و ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮدﻧﺪ‪ ،‬دزدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬دزدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ را دزدﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﻫﻨﻮز ﺑﻬﺖ و ﺣﻴﺮت و ﺗﺮس ﺑﺮ ﻣﺠﻠﺲ‪ ،‬اﺟﺎزة ﺣﺮفزدن‬ ‫ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻜﺲ را ﻧﺪاده ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻛﻨﻴﺰان درﺑﺎر ﻧﻴﺰ ﺳﺮاﺳﻴﻤﻪ و ﺑﺪون‬ ‫اﺟﺎزه‪ ،‬داﺧﻞ ﺗﺎﻻر ﺷﺪ و رو ﺑﻪ آن ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻧﺎﺑﻜﺎر ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﺎﺗﻮن ﻓﻨﺪق‪ ،‬ﺧﺎﺗﻮن‬ ‫ﻓﻨﺪق‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﻫﻢ دزدﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﻣﺜﻞ دﻳﻮاﻧﻪﻫﺎ از ﺟﺎ ﭘﺮﻳﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﻫﻴﭻ ﻣﻌﻠﻮم ﻫﺴﺖ ﭼﻪ‬ ‫ﻣﻲﮔﻮﻳﻴﺪ؟ ﻓﻨﺪق ﻳﺎ راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ ﻳﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮔﺮدﻧﺖ را ﻣﻲزﻧﻢ‪ .‬ﻓﻨﺪق‬ ‫ﻧﺎﺑﻜﺎر ﮔﺮﻳﻪﻛﻨﺎن ﺧﻮدش را روي ﭘﺎﻫﺎي ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﺰﻧﻴﺪ‪ ،‬ﮔﺮدﻧﻢ را ﺑﺰﻧﻴﺪ‪ ،‬ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻢ دﻳﮕﺮ زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬دو ﻧﻘﺎﺑﺪار ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﮕﺎه‬ ‫آﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻜﻲﺷﺎن ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻐﻞ ﻛﺮد و ﻗﺼﺪ ﻓﺮار ﻧﻤﻮد و دﻳﮕﺮي ﻫﻢ‪،‬‬ ‫ﻣﺮا ﻛﻪ ﺟﻠﻮ دوﻳﺪم‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪاي ﭘﺮت ﻛﺮد ﻛﻪ ﺳﺮم ﮔﻴﺞ رﻓﺖ و ﺑﻪ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدم‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﺐ ﺑﻌﺪ؟ ﻛﻪ ﻛﻨﻴﺰ دوﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻦ‬ ‫دﻧﺒﺎل دو ﻧﻘﺎﺑﺪار ﺑﻌﺪي ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﺷﻴﺮﻳﻦ را دزدﻳﺪﻧﺪ دوﻳﺪم‪ .‬دﻧﺒﺎﻟﺸﺎن رﻓﺘﻢ‬ ‫آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ دو ﻧﻘﺎﺑﺪار اوﻟﻲ ﺑﻪ ﺳﻮي اﺻﻄﺒﻞ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ دوﻳﺪﻧﺪ و ﺳﻮار‬ ‫ﭼﻬﺎر اﺳﺐ از اﺳﺐﻫﺎي اﻳﺸـﺎن ﺷﺪﻧﺪ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ دو ﻧﻔﺮﺷﺎن دو ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫را زﻳﺮﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺮق و ﺑﺎد دور ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪83‬‬

‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ و ﺑﻘﻴﻪ ﻫﺮاﺳﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‪ ،‬از ﺗﺎﻻر ﺑﺰم ﺑﻪ ﻃﺮف اﺻﻄﺒﻞ‬ ‫ﻗﺼﺮ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺑﺮزﻳﻦ داﻣﺎد ﻛﻪ در ﺣﻴﺎط ﺑﻌﺪي ﻗﺼﺮ ﺑﻮد‪ ،‬دوﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ در دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻣﺘﺼﺪي اﺻﻄﺒﻞ رﻓﺖ و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫ﻧﻮهﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺮا ﻛﺠﺎ ﺑﺮدﻧﺪ؟ و ﻣﺄﻣﻮر اﺻﻄﺒﻞ ﺑﺎ ﺗﺮس و ﻟﺮز ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻗﺮﺑﺎن‬ ‫آﻧﻬﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻧﻘﺎﺑﺪار ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻼً آﻣﺪﻧﺪ و ﺧﻮد را از ﺳﺮﺑﺎزان ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮده و اﺳﻢ ﺷﺒﻲ را ﻛﻪ ﺳﺮدار ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ و از ﻣﻦ ﭼﻬﺎر‬ ‫اﺳﺐ زﻳﻦﺷﺪه ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ و رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ اﺳﺐﻫﺎ را آﻣﺎده‪ ،‬ﺟﻠﻮي در اﺻﻄﺒﻞ ﻧﮕﺎه‬ ‫داﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﺔ ﻳﻚ دﻗﻴﻘﻪ‪ ،‬ﻫﺮ دﻓﻌﻪ دو ﻧﻔﺮﺷﺎن در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻘﭽﻪاي زﻳﺮ‬ ‫ﺑﻐﻞ داﺷﺘﻨﺪ دواندوان آﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺮ اﺳﺐﻫﺎ ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ و رﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﻴﺪن آن ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺎﻻﺑﺮد و ﺑﺮ‬ ‫ﮔـﺮدن ﻣﺄﻣﻮر اﺻﻄﺒﻞ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻓـﺮود آورد و ﻓﺮﻳـﺎد ﻛﺸـﻴﺪ‪ :‬ﺧﺎك ﺑﺮ ﺳﺮ‬ ‫ﺑﻲﻋﺮﺿﻪات ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮ از ﺗﻦ ﺟﺪاﺷﺪة اﺻﻄﺒﻞﭼﻲ ﺟﻠﻮي ﭘﺎي ﺑﺮزﻳﻦ ﺳﺮدار و‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ و داﻣﺎد ‪-‬ﻛﻪ ﻫﺎج و واج در ﻛﻨﺎر ﺑﻘﻴﻪ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ -‬ﻓﺮو اﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ و ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ روﻳﺶ را ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺴﺮة وﻗﻴﺢ و ﻧﻤﻚﺑﻪﺣﺮام‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺰد ﻣﻦ ﺑﻮد؟ ﺗﻮ ﻫﻨـﻮز ﻟﺒـﺎس‬ ‫داﻣﺎديات را ﻛـﻪ ﺑﺮ ﺗﻨﺖ ﻛﺮدم درﻧﻴﺎوردهاي‪ ،‬آﻧﻮﻗﺖ ﺟﺎي ﺗﺸﻜﺮ‪ ،‬آﻧﻘﺪر ﺟﺴﻮر‬ ‫و ﮔﺴﺘﺎخ ﻣﻲﺷﻮي ﻛﻪ ﻧﻮهﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺮا ﻣﻲدزدي؟ اﮔﺮ ﺑﻪ اﺣﺘﺮام ﻣﻠـﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻤﻴـﻦ ﺷﻤـﺸﻴﺮ ﺳﺮ از ﺗﻦ ﺗﻮ ﻫـﻢ ﺟﺪا ﻣﻲﻛﺮدم‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﻫﻢ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﻛﺸﻴﺪهاي ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺮزﻳﻦ زد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬آﺧﺮ زﻫﺮ ﺧﻮد را رﻳﺨﺘﻲ؟ اﻳﻦ ﻃﻔﻼن ﻣﻌﺼﻮم ﭼﻪ ﻛﺎري ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﻮان‬ ‫ﺣﺴﻮد ﻧﺎﻻﻳﻖ داﺷﺘﻨﺪ؟ ﺟﻴﺮان ﻫﻢ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و آب دﻫﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻟﺤﻖ ﻛﻪ ﺧﻮن آن ﻣﻠﻜﻪ ﻳﻤﻨﻲ ﮔﻮرﺑﻪﮔﻮرﺷﺪه‪ ،‬در رگﻫـﺎي‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪84‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺗﻮﺳﺖ‪ .‬ﻛـﺎش زﺑﺎﻧﻢ ﻻل ﻣﻲﺷﺪ و ﺧـﻮدم را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻤﻲﻛﺮدم‪ .‬اﮔﺮ ﺗﻮ‬ ‫ﻧﻤﻚﺑﻪﺣﺮام ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮدي ﻧﻮر ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻦ‪ ،‬از ﻳﻚ ﻣﺎدر ﻛﻨﻴﺰزاده ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ‬ ‫اﻳـﻦ ﺧﺎﻃﺮ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻫـﺮﮔـﺰ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻌـﺪ از ﺗـﻮ وﻟﻴﻌـﻬﺪ ﺷﻮد‪ ،‬ﻛﻪ او را‬ ‫ﻧﻤﻲدزدﻳﺪي‪ .‬آﻧﮕﺎه ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬اﻳﻦ ﻧﻤﻚﺑﻪﺣﺮام ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﻦ در‬ ‫ﺳﻴﺎﻫﭽﺎل ﻗﺼﺮم زﻧﺪاﻧﻲ اﺳﺖ ﺗﺎ اﻗﺮار ﻛﻨﺪ ﻛﻪ آن ﭼﻬﺎر ﻧﻘﺎﺑﺪار وﺣﺸﻲ‪ ،‬ﻧﻮهﻫﺎي‬ ‫ﻋﺰﻳﺰﻛﺮدة ﻣﺮا ﻛﺠﺎ ﺑﺮدهاﻧﺪ‪ .‬از ﻫﻢاﻵن آﻧﻘﺪر ﺷﻜﻨﺠﻪاش ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺮف‬ ‫ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رو ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻋﻴﻦ ﻧﻈﺮات ﻣﻦ اﺳﺖ و اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد‪ :‬اﮔﺮ اﻗﺮار ﻧﻜﺮد زﺑﺎﻧﺶ را ﻫﻢ ﺑﺒﺮﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ‬ ‫اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ آﻫﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ راﺳﺖ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻛﺎش ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫ﺑﻪﺧﺎكﺳﭙﺮدن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻣﻲرﻓﺘﻴﻢ و ﻣﻲاﻳﺴﺘﺎدﻳﻢ و در ﺗﺎﺑﻮت را ﺑﺎز‬ ‫ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ‪ .‬اﻳﻦ رذاﻟﺖ ﻓﻘﻂ ﻛﺎر آن ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﺷﻴﻄﺎنﺻﻔﺖ اﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﭼﻪ‬ ‫ﺟﻮري ﻣﻲﺷﻮد ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮد‪ ،‬ﺧﺪا ﻣﻲداﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺪرﺟﺎن‬ ‫در ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻌﻴﺘﻲ ﺑﻬﺘﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ دوﺗﺎﻳﻲ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ‪ ،‬ﻣﺴﻠّﺢ ﺳﻮار ﺑﺮ‬ ‫اﺳﺐﻫﺎﻳﻤﺎن ﺷﻮﻳﻢ و ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ آﺗﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬دﻟﻢ ﺷﻮر‬ ‫ﻣﻲزﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮ ﻧﺦ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺎﻳﺪ در آﻧﺠﺎ ﭘﻴﺪا ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﭼﻬﺎر ﻧﻘﺎﺑﺪار ﻛﻪ از ﻏﻼﻣﺎن درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﺮ ﻛﺪام ﻳﻚ ﻛﻴﺴﻪ‬ ‫ﭘﺮ از ﺳﻜّﻪﻫﺎي زر ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑـﻼﻳـﺎي درﺑـﺎر آﺗـﻦ را‬ ‫درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺒﺎن ﺗﻴﺰﭘﺎ رﻓﺘﻨﺪ و رﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ زود ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ‬ ‫درﻳﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬در ﺳﺎﺣﻞ ﻳﻚ ﻛﺸﺘﻲ ﻟﻨﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻏﻼﻣﺎن ﺣﺒﺸﻪ و‬ ‫زﻧﮕﺒﺎر را ﺑﻪ ﻣﺸﺮقزﻣﻴﻦ ﻣﻲﺑﺮد‪ .‬ﺳﻮاران‪ ،‬ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺧﺮدﺳﺎل و ﺑﻴﮕﻨﺎه‬ ‫را‪ ،‬ﻫﺮﻛﺪام ﺑﻪ ﺳﻪ ﺳﻜّﺔ زر‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻲرﺣﻢ ﺑﺮده ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺳﻪ ﺳﻜﻪ از‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪85‬‬

‫ﺷﺶ ﺳﻜﻪ زر درﻳﺎﻓﺘﻲ را ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﻛﺸﺘﻲ اﻧﻌﺎم دادﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬اﻳﻦ‬ ‫ﺑﭽﻪﻫﺎ را ﺗﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ آزار دﻫﻴﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﺧﻨﺪان رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺼﺮ‬ ‫ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ در راه ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم و ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ را دﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺎ ﻏﻢ و ﻏﺼﺔ ﻓﺮاوان‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﻪ‬ ‫دوردﺳﺘﻬﺎ ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮي آﺗﻦ اﺳﺐ ﻣﻲﺗﺎﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﺪر و دﺧﺘﺮ و ﻳﺎ ﭘﺎدﺷﺎه و ﺷﺎﻫﺰادهﺧﺎﻧﻢ‪،‬ﻛﻨﺎر ﭼﺸﻤﺔ آﺑﻲ‪ ،‬زﻳﺮ‬ ‫درﺧﺘﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ رو ﺑﻪ ﭘﺪرش ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺪر‪ ،‬ﻣﻦ در‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺪ‪‬ت ﻛﻮﺗﺎه زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬او را ﺧﻮب ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‪ .‬ﻳﻘﻴﻦ دارم ﻛﻪ ﺷﻮﻫﺮ‬ ‫ﺑﻴﭽﺎرة ﻣﻦ‪ ،‬در دام دﺳﻴﺴﻪاي ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧﻪ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻜﻲ دوﺑﺎر ﺑﻪ ﻣﻦ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬در اول وﻗﺘﻲ ﺷﻨﻴﺪم ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺮادري ﻣﺜﻞ ﺧﻮدم‪ ،‬و از دو ﺳﻮ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬دﻟﻢ ﺧﻴﻠﻲ ﮔﺮﻓﺖ و اﻧﺪﻛﻲ ﺣﺴﺎدت ﻛﺮدم‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ وﻗﺘﻲ او را دﻳﺪم‪،‬‬ ‫ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ روﻧـﻮﺷﺖ دوران ﻛـﻮدﻛﻲ ﺧـﻮدم ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺣﺎل ﻫﺮ‬ ‫دوﻳﺸﺎن را ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ دارم‪ .‬او ﺑﺎرﻫﺎ از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﻳﻚ ﺷﺐ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺼﺮ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻴﺎورﻳﻢ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪم و ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﭽ‪‬ﻪ‪ ،‬ﺷﺐ ﺑﺎﻳﺪ در آﻏﻮش‬ ‫ﻣﺎدرش ﺑﺨﻮاﺑﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻘﺪﻣﻪ اي ﭘﺪر ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ ،‬ﻣﺤﺎل اﺳﺖ آن‬ ‫ﻛﺎر زﺷﺖ از ﺑﺮزﻳﻦ ﺳﺮ زده ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ آن ﻛﺎر زﺷﺖ از ﺑﺮزﻳﻦ ﺳﺮ ﻧﺰده‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ‬ ‫ﻣﺮﺗﻜﺐ اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ارﺗﻜﺎب اﻳﻦ‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ از ﺳﻮي ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ و آﻓﺖﻫﺎﺳﺖ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﺑﺎ‬ ‫ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻣﮕﺮ او زﻧﺪه اﺳﺖ؟ ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺻﺪدرﺻﺪ‪ .‬ﭼﻮن‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺮف ﺑﺪون دﻟﻴـﻞ و ﻣﻨﻄﻖ ﻧﻤﻲزﻧﺪ‪.‬‬ ‫و در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻬﺮزاد ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮاﺑﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﭘﻨﺠﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺑﺎاﻗﺘﺪار ﻧﺸﺴﺘﻪﺑﺮﺗﺨﺖ‪ ،‬و اي ﻫﻤﺴﺮ واﻻي ﺷﻬﺮزاد ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪،‬‬ ‫دﻳﺸﺐ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ در راه‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺖ از ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻪ آﺗﻦ‪ ،‬از دﺧﺘﺮش ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬اﮔﺮ ﺗﻮ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ اﻳﻦ ﻛﺎر‬ ‫زﺷﺖ از ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻼف ﺗﺼﻮر ﻫﻤﻪ ﺳﺮ ﻧﺰده‪ ،‬ﭘﺲ ﻣﺮﺗﻜﺐ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ‬ ‫وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﻛﻴﺴﺖ؟ ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻣﺮﺗﻜﺐ اﻳﻦ‬ ‫ﻛﺎر زﺷﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬و ﭼﻮن ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﺑﺎز ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻣﮕﺮ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر زﻧﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺷﺎﻫـﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺻﺪدرﺻﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺣـﺮف‬ ‫ﺑﺪون دﻟﻴﻞ و ﻣﻨﻄﻖ ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫از ﻃﺮﻓﻲ وﻗﺘﻲ ﻣﺎﺟﺮاي دزدﻳﺪن ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن و‬ ‫ﺳﺮورم ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻋﻤﻠﻲ ﺷﺪ‪ ،‬ﻋﻔﺮﻳﺘﻪﻫﺎي ﺟﺎﺳﻮس و ﺟﺎدوﮔﺮان‪ ،‬ﺧﺒﺮ‬ ‫زﻧﺪاﻧﻲﺷﺪن ﺑﺮزﻳﻦ و ﺣﺮﻛﺖ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را ﺑﻪ زاﻏﮕﻮش‬ ‫ﻋﺠﻮزه و آن ﻋﺠﻮزة ﺑﺎ ﻋﻔﺮﻳﺘﻪﻫﺎﻧﺸﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي ﺣﺎﻛﻢ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‬ ‫رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻫﻢ دﺳﺘﻮر داد‪ ،‬ﺗﻌﺪادي از درﺑﺎرﻳﺎن و ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﭘﺎدﺷﺎه و دﺧﺘﺮش ﺑﺮوﻧﺪ‪ ،‬وﻟﻲ اﻳﺸﺎن را ﻧﺮﺳﻴﺪه ﺑﻪ‬ ‫آﺗﻦ‪ ،‬دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮده و ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺪاﻧﺪ و ﺑﻔﻬﻤﺪ ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﻫﻤﺎن زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي ﻛﻮدﺗﺎﭼﻲ‪ ،‬از آﺗﻦ ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫دﻳﺎر روم و ﺑﻪ ﻗﺼﺪ دﺳﺘﮕﻴﺮي ﭘﺪر و دﺧﺘﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﮔﺮوﻫﻲ دﻳﮕﺮ از‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪88‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫زﺑﺪهﺳﻮاران ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﻘﺼﺪ وﻟﻲ ﺑﺮاي ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ‬ ‫و دﺧﺘﺮش از آﺗﻦ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻛﺎﻣﻜﺎر‪ ،‬اﻵن‬ ‫ﻣﻲﭘﺮﺳﻨﺪ‪ :‬آن ﮔﺮوه دوم ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ و از ﻛﺠﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ و‬ ‫ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖﺷﺎن ﭼﻪ ﺑﻮد؟ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻏﻴﺮ از ﺣﻜﻮﻣﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن ﻛﻪ در دوران ﺣﻮادث ﻗﺼﻪ ﻣﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ در دﺳﺖ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪،‬‬ ‫وﻟﻲ در اﺻﻞ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ از ﻳﻚ ﻃﺮف‪ ،‬و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ از‬ ‫ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻤﻠﻜﺖ از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮي‪ ،‬زﻳﺮ ﻧﻈﺮ و ارادة ﮔﺮوه دﻳﮕﺮي ﻫﻢ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ آن ﮔﺮوه‪ ،‬ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﻳﻮﻧﺎن و ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻘﺮاط و ﺳﻘﺮاط و اﻓﻼﻃﻮن‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﺧﻮدش ﺣﺮفﺷﻨﻮي ﻓﺮاوان از ﮔﺮوه ﻋﻠﻤﺎ و‬ ‫ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﻳﻮﻧﺎن داﺷﺖ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﺧﻮد‪ ،‬از ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﻜﺘﺐﻫﺎي‬ ‫ﻓﻠﺴﻔﻲ آن ﺣﻜﻤﺎ ﺑﻮد‪ .‬وﻟﻲ ﺑﺮﻋﻜﺲ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻛﻪ از دﺷﻤﻨﺎن‬ ‫ﺳﺮﺳﺨﺖ ﻋﻠﻢ و ﺣﻜﻤﺖ ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﻤﻮاره ﺧﻮد را ﺗﺸﻨﺔ ﺧﻮن ﻋﻠﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ‬ ‫ﻳﻮﻧﺎنزﻣﻴﻦ ﻧﺸﺎن ﻣﻲداد‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي ﻓﺘﻨﻪﮔﺮ‪ ،‬آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻣﺰو‪‬راﻧﻪ و ﺑﺎ دﺳﻴﺴﻪ‬ ‫در ﻏﻴﺎب ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﻛﻮدﺗﺎ ﻛﺮد و ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻳﻮﻧﺎن ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬ﺣﻜﻤﺎ و‬ ‫ﻓﻼﺳﻔﺔ ﻳﻮﻧﺎن ﻛﻪ اﻧﺠﻤﻨﻲ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﮔﺮد ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ و‬ ‫ﺟﻠﺴﻪ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻴﺌﺘﻲ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺗﻌﺪادي زﺑﺪهﺳﻮار ﺑﻪ روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎده و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را از ﻣﺎﺟﺮاي ﻛﻮدﺗﺎي ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻣﺎرﻳﺎ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮداﻧﻨﺪ و اﻳﺸﺎن را از ﺑﻴﺮاﻫﻪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ آﺗﻦ آورده و‬ ‫وارد ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي ﺧﻮد ﻧﻤﻮده و از آن ﻣﻮﺿﻊ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﻣﺮدم را آﮔﺎه‬ ‫ﻛﺮده و اﻳﺸﺎن را ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ ﺑﺸﻮراﻧﺪ ﺗﺎ آن ﺟﺎدوﭘﺮﺳﺖ دﺳﻴﺴﻪﺑﺎز را از‬ ‫ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺳﺮﻧﮕﻮن ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪89‬‬

‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬ﮔﺮوه دوم ﻧﺨﺒﮕﺎن اﻋﺰاﻣﻲ از ﺳﻮي ﻓﻼﺳﻔﻪ و‬ ‫ﺣﻜﻤﺎي ﻳﻮﻧﺎنزﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻫﻢ دو ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺘﻲ دﻳﺮﺗﺮ از دروازهﻫﺎي آﺗﻦ ﺑﻴﺮون آﻣﺪﻧﺪ‬ ‫و ﻫﻢ ﻳﻚ روز دﻳﺮﺗﺮ از ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ دو دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ در‬ ‫اﺧﺘﻴﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﺧﺎﺋﻦ ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺗﻌﺪاد ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻏﺎﺻﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﻫﻤﮕﻲ ﻣﺴﻠّﺢ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﻳﻮﻧﺎن‪،‬‬ ‫ﺻﻼح ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﺑﺎ آن ﮔﺮوه درﮔﻴﺮ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺪون آن ﻛﻪ ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻠﻲ از ﺧﻮد‬ ‫ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ‪ ،‬در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺆال اﻳﺸﺎن‪ ،‬ﺧﻮد را ﻳﻚ ﻫﻴﺌﺖ ﻋﻠﻤﻲ ﻗﻠﻤﺪاد ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﺤﻘﻴﻖ و ﺗﻔﺤﺺ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﻪ اﻗﺎﻟﻴﻢ دﻳﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ از آن ﻏﺎﺻﺒﺎن راﻫﺰن ﺷﺎهدزد و ﺷﺎﻫﺰادهرﺑﺎ دور ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ و از‬ ‫ﺑﻴﺮاﻫﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ آﺗﻦ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﻫﻴﺌﺖ اﻋﺰاﻣﻲ از ﺑﻴﺮاﻫﻪ و زودﺗﺮ از ﻣﺄﻣﻮران‬ ‫ﺳﻔﺎك ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ ﺑﻪ آﺗﻦ و ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي ﻳﻮﻧﺎن رﺳﻴﺪه و‬ ‫ﻣﺎﺟﺮا را ﮔﺰارش دادﻧﺪ‪ .‬ﻓﺮداي آن روز اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي آﺗﻦ‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺑﺰرﮔﺎن ﻳﻮﻧﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪاران اﻳﺎﻟﺖﻫﺎ را ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﻮد دﻋﻮت ﻛﺮد و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ‬ ‫اﻣﺮ را ﺑﺎ اﻳﺸﺎن درﻣﻴﺎنﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺰرﮔـﺎن و ﻧﺨﺒـﮕﺎن ﻳـﻮﻧـﺎن ﻛـﻪ ﺣﻜـﻮﻣﺖ ﻣﺎرﻳـﺎي ﻛـﻮدﺗـﺎﭼـﻲ را ﺑـﻪ‬ ‫رﺳـﻤﻴـﺖ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ و از اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺸﺘﻲ ﺑﻲﻫﻮﻳ‪‬ﺖ و ﺑﺮدة ﺗﺎزهﺑﻪدورانرﺳﻴﺪه‬ ‫ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺎراﺿﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﮕﻲ دﺳﺘﻮرات ﻻزم را از ﻫﻴﺌﺖ‬ ‫رﺋﻴﺴﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻋﺎزم اﻳﺎﻻت و ﻣﻨﺎﻃﻖ‬ ‫ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫از ﻃﺮﻓﻲ آن ﻣﺄﻣﻮران ﻛﻮردل دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪة ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ‬ ‫دوم و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را ﺷﺒﺎﻧﻪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ وارد ﻗﺼﺮ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ وﻗﻴﺢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪90‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪش ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻳﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﺎدان ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﻣﻲآورد ﻛﻪ دﺳﺘﻮر داد ﻣﺮا در ﻗﺼﺮم زﻧﺪاﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺟﻮاب ﻫﺎي‪،‬‬ ‫ﻫﻮي اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪﺑﻪﻣﺜﻞ ﻛﻨﻢ و دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻢ ﺗﻮ را در‬ ‫زﻳﺮزﻣﻴﻦ ﻗﺼﺮ‪ ،‬ﻛﻪ ﻃﺒﻘﺔ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺎﻻري اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻣﻦ در آن‬ ‫ﻗﺮار دارد‪ ،‬زﻧﺪاﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻠﻜﻪ ادب ﺷﻮي و دﻳﮕﺮ ﺟﺴﻮراﻧﻪ دﺳﺘﻮر ﻧﺪﻫﻲ‬ ‫ﻣﺎدرت را آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻔّﺖ از ارﻳﻜﺔ ﻗﺪرت ﺑﺮدارﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻫﺰادهﺧﺎﻧﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎز ﻛﺸﺘﻲﮔﻴﺮ‪ ،‬ﻓﻌﻼً دﺳﺘﻮر دادهام ﻫﺮ روز‬ ‫ﭘﻨﺠﺎه ﺿﺮﺑﺔ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺑﺪن ﻇﺮﻳﻒ و ﻟﻄﻴﻔﺘﺎن وارد آورﻧﺪ ﺗﺎ ﻗﺪري ﺣﺎﻟﺘﺎن ﺟﺎ‬ ‫ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﺻﺎﺣﺐﻗﺪرت و اﻋﺘﺒﺎرت ﺗﻮﻫﻴـﻦ ﻧﻜﻨﻲ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﺪ‬ ‫از ده روز‪ ،‬ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﺗﺎزهﺗﺮي درﺑﺎرة ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻲادب و ﺻﺒﻮر‬ ‫اﺗﺨﺎذ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد‪ .‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﺑﺒﺮﻳﺪﺷﺎن‪ ،‬از ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻦ‬ ‫دورﺷﺎن ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻫﻤﻬﻤﻪ و ﺻﺪاي داد و ﻓﺮﻳﺎد و ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﭼﻜﺎﭼﻚ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﻧﺎﻟﻪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻋﺪهاي ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻣﺮدم ﻃﻐﻴﺎنﻛﺮده و ﻋﺎﺻﻲ از‬ ‫ﻇﻠﻢ ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ‪ ،‬وارد‬ ‫ﺗﺎﻻر ﻗﺼﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻳﻚﻣﺮﺗﺒﻪ اوﺿﺎع دﮔﺮﮔﻮن ﺷﺪ و ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن‪ ،‬اﻓﺮاد ﺗﺤﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ را ﺧﻠﻊ ﺳﻼح ﻛﺮدﻧﺪ و دﺳﺘﺎن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺎت و ﺑﻼﻳﺎ را از‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺑﺎ زﻧﺠﻴﺮ آﻫﻨﻲ ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺗﺎج ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ را دوﺑﺎره ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‬ ‫ﻧﻬﺎدﻧﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺎدﺷﺎه اداي اﺣﺘﺮام ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺨﻨﮕﻮ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ و ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺸﻮرﺗﻲ ﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ‬ ‫ﺻﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪﺧﺼﻮص وﻗﺘﻲﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﻣﻠﻜﻪ ﺣﻴﻠﻪﮔﺮ و ﻏﺎﺻﺐ دﺳﺘﻮر‬ ‫ﺑﺎزداﺷﺖ ﺷﻤﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻌﻈّﻢ و ﺷﺎﻫﺰادة ﻣﻜﺮم را ﻫﻢ ﺻﺎدر ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻨﻚ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ را در اﺧﺘﻴﺎر ﺷﻤﺎ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻴﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ اﺳﺘﺪﻋﺎي اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪91‬‬

‫ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ از اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت آﻟﻜﺲ دوم اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﻣﻬﺮ ﻓﺮزﻧﺪي‬ ‫ﺑﻪ وﻇﻴﻔﺔ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺑﭽﺮﺑﺪ‪ ،‬و دﻟﺴﻮزي ﺟﺎي ﻋﺪل و داد را ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم از ﻫﻴﺌﺖ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺣﺎﺿﺮ در ﻗﺼﺮ ﺗﺸﻜﺮ ﻛﺮد و‬ ‫ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻢ ﺟﻼد ﻫﻢاﻵن ﺳﺮ از ﺗﻦ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و‬ ‫ﺑﻼﻳﺎ ﺟﺪا ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺮ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﺎﻫﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ‬ ‫اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده زﻳﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻛﺎش ﻳﻜﻲ دو روزي دﻳﮕﺮ زﻧﺪه ﺑﻮد و‬ ‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از او اﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮم ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﻛﺠﺎ ﺑﺮده اﺳﺖ؟‬ ‫و اﻣﺎ اي ﺳﺮور و ﻣﻮﻻي ﻣﻦ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرك ﺑﺎﺷﺪ در ﻗﺴﻤﺖ ﮔﺬﺷﺘﺔ‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻳﺎ دﻳﺸﺐ ﺑﻪ ﻋﺮض رﺳﺎﻧﺪم ﭼﻬﺎر ﻣﺮد ﻧﻘﺎﺑﺪار از ﻏﻼﻣﺎن درﺑﺎر‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را دزدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬در ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ‪ ،‬آن دو ﻃﻔﻞ‬ ‫ﺑﻴﮕﻨﺎه را در ﻋﺮﺷـﺔ ﻛﺸﺘﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺶ ﺳﻜّﺔ زر ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺳﻪ‬ ‫ﺳﻜّﻪ را ﺑﻪ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﻛﺸﺘﻲ ﺟﻬﺖ آزار و اذﻳ‪‬ﺖ آن ﻃﻔﻼن ﻣﻌﺼﻮم دادﻧﺪ‪ .‬آن‬ ‫ﻛﺸﺘﻲ ﻛﻪ ﻏﻼم و ﺑﺮده از ﺣﺒﺸﻪ و زﻧﮕﺒﺎر ﺑﻪ ﻣﺸـﺮقزﻣﻴﻦ ﻣﻲﺑﺮد‪ ،‬ﺗﻌﺪاد دﻳﮕﺮي‬ ‫ﻣﺴﺎﻓﺮ و ﻋﺪهاي ﺑﺎزرﮔﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد داﺷﺖ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ آﻧﻬﺎ دو ﺑﺮادر ﺗﺎﺟﺮ‬ ‫ﻛﺸﻤﻴﺮي ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮاﻧﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ آن دو ﺑﺮادر در ﻋﺮﺷﺔ ﻛﺸﺘﻲ‪ ،‬ﻇﻠﻢ و‬ ‫ﺳﺘﻢ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﺑﻲرﺣﻢ را در ﺣﻖ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣﻲدﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻨﺪﺗﺮ‬ ‫ﻛﺎرﻛﺮدن و ﺟﺎروﻛﺮدن ﻛﻒ ﻋﺮﺷﻪ‪ ،‬ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آن ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن ﺑﻴﮕﻨﺎه‬ ‫ﺷﺶﺳﺎﻟﻪ ﻣﻲزﻧﻨﺪ و ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻫﻢ ﮔﺮﻳﻪﻛﻨﺎن‪ ،‬ﺟﻴﺮان ﺟﻴﺮان ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و ﻛﻒ ﻋﺮﺷﻪ‬ ‫را ﺟﺎرو ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬دﻟﺸﺎن ﺑﻪ رﺣﻢ آﻣﺪ و رﻓﺘﻨﺪ و ﻫﻤﺴﺮان ﺧﻮد را ﺻﺪا زدﻧﺪ‪.‬‬ ‫زﻧﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻛﺸﻤﻴﺮي ﻛﻪ اﺗّﻔﺎﻗﺎً آﻧﻬﺎ ﻫﻢ دو ﺧﻮاﻫﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﺴﺮ دو ﺑﺮادر‬ ‫ﺗﺎﺟﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ دﻳﺪن آن ﺻﺤﻨﻪ‪ ،‬ﮔﺮﻳﻪﺷﺎن ﮔﺮﻓﺖ و ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻃﺮف‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ دوﻳﺪﻧﺪ و آﻧﻬﺎ را در آﻏـﻮش ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﺑﻲادب‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪92‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﻛﻨﺎر‪ ،‬ﻛﻨﺎر‪ ،‬روي اﻳﻦ ﺗﻮﻟﻪﺳﮓﻫﺎ را زﻳﺎد ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ .‬اﻳﻨﻬﺎ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎرﻛﺮدن را ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﺷﻮﻫﺮان دو ﺧﻮاﻫﺮ ﻛﻪ از ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮاﻧﺸﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺮﺧﺎشﻛﻨﺎن ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎ‬ ‫رﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ درﮔﻴﺮي ﻟﻔﻈﻲ اوﻟﻴﻪ‪ ،‬درﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ زد و ﺧﻮرد ﻣﻴﺎن ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫و دو ﺑﺮادر ﺗﺎﺟﺮﻛﺸﻤﻴﺮي و ﻫﻤﺮاﻫﺎن آن دو ﺗﺎﺟﺮ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻧﺎﺧﺪاي ﻛﺸﺘﻲ و اﻃﺮاﻓﻴﺎﻧﺶ و ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش وارد ﻣﻌﺮﻛﻪ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻧﺎﺧﺪاي ﻛﺸﺘﻲ و دﺳﺘﻴﺎرش ﺑﺎ اﻋﺘﺮاض‪ ،‬ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪاي ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎ‬ ‫زدﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺑﻪ ﺟﺎي اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻛﺎر ﺟﺎروﻛﺮدن ﻋﺮﺷﻪ را اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪ ،‬آن‬ ‫را ﺑﻪ ﻏﻼمﺑﭽﮕﺎن ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده ﻣﺤﻮ‪‬ل ﻛﺮدهاﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻧﺎﺧﺪا ﻓﻬﻤﻴﺪ آن‬ ‫ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﺑﻲرﺣﻢ ﺑﺮاي آزاررﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ آن ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻌﺼﻮم ﺳﻪ ﺳﻜﻪ از ﭼﻬﺎر‬ ‫ﻣﺮد ﻧﻘﺎﺑﺪار اﻧﻌﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ اﺗّﻔﺎﻗﺎً اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﺘﻴﻦ و ﭘﻴﺮﻣﺮدي وزﻳﻦ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫دﺳﺘﻮر داد ﺑﻴﺴﺖوﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ ﺟﺎﺷﻮﻫﺎي ﻣﺘﻤﺮّد را زﻧﺪاﻧﻲ ﻛﻨﻨﺪ و اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺎز ﻫﻢ از ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺮّد و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ ،‬دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻢ ﺷﻤﺎ را ﺗﻮي درﻳﺎ‬ ‫ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﺻﺎﺣﺐ اﻳﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻛﻴﺴﺖ؟ ﻛﻪ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده ﺟﻠﻮ آﻣﺪ‬ ‫و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎن‪ .‬ﻧﺎﺧﺪا ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ﻛﻪ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده ﻫﺴﺘﻲ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ ﭘﺪر و ﻣﺎدر اﻳﻦ‬ ‫ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻛﻴﺴﺖ؟ دو ﺑﺮادر ﺗﺎﺟﺮ ﻛﺸﻤﻴﺮي ﺟﻠﻮ آﻣﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﻧﺎﺧﺪا‪ ،‬ﻣﺎ‬ ‫ﺣﺎﺿﺮﻳﻢ اﻳﻦ دو ﻛﻮدك ﺑﻴﮕﻨﺎه را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪي ﻗﺒﻮل ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده از آن ﻃﺮف‬ ‫ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﻧﻤﻲﻓـﺮوﺷﻢ‪ .‬ﻣـﻦ اﻳﻦ ﻏـﻼمﺑﭽﮕﺎن را ﻧﻤﻲﻓﺮوﺷﻢ‪ .‬ﻧﺎﺧﺪا ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻏﻼمﺑﭽﻪ ﻛﺪام اﺳﺖ؟ اﻳﻦ اﻃﻔـﺎل ﭼﻬﺮهﺷﺎن ﺑﻪ ﺷﺎﻫـﺰادهﻫﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻪ ﻏﻼمﺑﭽـّﻪ و ﭼﻪ ﺷﺎﻫـﺰاده‪ ،‬ﻧﻤﻲﻓﺮوﺷﻢ‪.‬‬ ‫دو ﺑﺮادر ﺗﺎﺟﺮ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﮔﺮﻳﻪﻛﻨﺎن ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮاﻧﺸﺎن‬ ‫ﭼﺴﺒﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬وﻟﻲ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎي ﺑﻲﮔﻨﺎه را ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﻴﻤﺖ ﻛﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪93‬‬

‫ﺷﺪه از ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺧﺮﻳﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺗﻮ ﺗﺎﺟﺮي‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻢ ﻛﺎرﻣﺎن ﺗﺠﺎرت اﺳﺖ و ﺧﺮﻳﺪ و‬ ‫ﻓﺮوش‪ .‬در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده و ﺻﺎﺣﺐ آن ﻣﻮﻗﻊ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺐ‪ ،‬ﻫﺮﻛﺪام ﺳﻪ ﻫﺰار ﺳﻜﺔ زر‪ .‬ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از آن ﺳﻮي ﻋﺮﺷﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪:‬‬ ‫از ﺗﻮ ﻃﻤ‪‬ﺎعﺗﺮ‪ ،‬ﺧﺪا ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪه‪ .‬ﻣﺮد ﺣﺴﺎﺑﻲ ﻫﻨﻮز ﻳﻚ ﺷﺒﺎﻧﻪروز از‬ ‫زﻣﺎن ﺧﺮﻳﺪ ﺗﻮ از آن دزدان ﻧﻘﺎﺑﺪار ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ‪ .‬ﻣﺎ ﻛﻪ دﻳﺪﻳﻢ ﺗﻮ ﺑﺮاي ﻫﺮﻛﺪام از‬ ‫اﻳﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺳﻪ ﺳﻜﺔ زر دادي‪ .‬در ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻪ ﻫﺰار ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺸﻴﺪي رو‬ ‫ﻗﻴﻤﺖ اﻳﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎ؟! ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻣﺴﺎﻓﺮان از ﮔﻮﺷﺔ دﻳﮕﺮ ﻋﺮﺷﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪،‬‬ ‫ﻗﻴﺎﻓﺔ اﻳﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ اﻣﻴﺮزاده و وزﻳﺮزاده و ﻳﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﺸﺘﻲ را ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪه و ﺑﺮوﻳﻢ ﺑﻪ داروﻏﻪﺧﺎﻧﺔ ﺑﻨﺪر‪.‬‬ ‫ﻛﻪ ﻧﺎﺧﺪا ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻦ ﺣﺮف را ﻧﺰﻧﻴﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺗﻮﻓﺎن درﻳﺎ‪،‬‬ ‫ﻫﻢاﻵن ﻫﻢ ﻫﺸﺖ روز ﺗﺄﺧﻴﺮ دارﻳﻢ و ﻣﻦ ﻛﺎﻻي ﻓﺎﺳﺪﺷﺪﻧﻲ ﺑﺎر ﻛﺸﺘﻲ دارم‪ .‬از‬ ‫ﻃﺮﻓﻲ رﻧﮓ از روي ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش ﻫﻢ ﭘﺮﻳﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮه دو ﺑﺮادرﻛﺸﻤﻴﺮي ﻫﺮ‬ ‫ﻛﺪام ﻫﻔﺘﺼﺪوﭘﻨﺠﺎه ﺳﻜﺔ زر دادﻧﺪ و ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻢ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﺔ ﻳﻚ ﺷﺒﺎﻧﻪ روز دوﻳﺴﺖ و ﭘﻨﺠﺎه ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻮد ﺑﺮد‬ ‫و ﻫﻢ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ‪ ،‬از آﻏﻮش آن دو ﺧﻮاﻫﺮ ﻛﻪ اﺗّﻔﺎﻗﺎً ﻫﺮ دو ﻫﻢ ﻧﺎزا ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫ﺟﺪا ﻧﺸﺪﻧﺪ‪ .‬آن ﻛﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﺮق ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن در ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرك ﺳﻠﻄﺎن ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺄن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻋﺮض ﻛﺮدم وﻗﺘﻲ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫آﻟﻜﺲ دوم دﺳﺘﻮر داد ﺟﻼد ﺳﺮ از ﺗﻦ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺟﺪا ﻛﻨﺪ‪ ،‬و‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ ﺳﺮ آن ﻣﻠﻜﻪ ﻓﺎﺳﺪ و ﻓﺘﻨﻪﮔﺮ و ﻏﺎﺻﺐ‪ ،‬ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﺎﻫﺎي ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ زﻳﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻛﺎش ﻳﻜﻲ دو روزي زﻧﺪه ﺑﻮد و ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‬ ‫از او اﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮم ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﻛﺠﺎ ﺑﺮده اﺳﺖ‪ .‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ آن ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺑﺎﻫﻮش و دﻻور‪ ،‬ﻣـﺎدرﺑـﺰرگ ﻣﻌـﺪومﺷـﺪة ﺧـﻮد را ﺧـﻮب ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺖ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪94‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻣﻲداﻧﺴﺖ او در دوران زﻧﺪﮔﻲاش ﺑﺎ رﻣ‪‬ﺎﻻن و ﺟﺎدوﮔﺮان‪ ،‬و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ اﺟﻨّﻪ و‬ ‫ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن ﺳﺮوﻛﺎر داﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺷﺒﻬﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ در دﺳﺖ‪ ،‬در ﮔﻮﺷﻪ و ﻛﻨﺎر ﻗﺼﺮ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻣﻌﺪوم ﻛﻤﻴﻦ ﻣﻲﻛﺮد و ﻛﺸﻴﻚ ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ رﻓﺖوآﻣﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‬ ‫و ﭼﻪ وﺳﺎﻳﻠﻲ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺣﺘّﻲ ﺑﺎ ﻓﻜﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﻴﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ آﺗﻦ و ﻗﺼﺮ ﻣﻠﻜﻪ آورده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم زﻳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎ و دﺧﻤﻪﻫﺎ و‬ ‫ﺳﻴﺎﻫﭽﺎلﻫﺎ را وارﺳـﻲ و زﻳﺮ و رو ﻛﺮد ﻛﻪ از اﻋﻤـﺎق ﻳﻜﻲ از ﺳﻴﺎﻫﭽﺎلﻫﺎي‬ ‫وﺣﺸﺘﻨﺎك زﻳﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺟﻨﻮﺑﻲ ﻗﺼﺮ‪ ،‬ﻣﺄﻣﻮران‪ ،‬ﺟﻤﺠﻤﻪﻫﺎ و اﺳﺘﺨﻮانﻫﺎي‬ ‫ﻣﺤﻜﻮﻣﺎن ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ را ﻫﻢ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫از ﺟﻤﻠﻪ در ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﺎن ﺷﺐﻫﺎ ﻛﻪ ﻫﻠـﻨﺎ در ﮔﻮﺷﻪاي ﭘﻨـﻬﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد‪،‬‬ ‫در ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺳﺎﻳﻪاي را دﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻣﺪ و زﻳﺮ ﻟﺐ ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﺷﻪ و ﻛﻨﺎرﻫﺎ از آن ﻛﻴﺴﻪﻫﺎي ﭘﺮ از ﺳﻜﻪﻫﺎي زر‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﻗﺎﻳﻢ‬ ‫ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﻴﻒ آن ﭼﻨﺪ ﻛﻴﺴﻪاي ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ آن ذﻟﻴﻞﺷﺪهﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي آن ﻓﻨﺪق‬ ‫ﺑﻼﺑﻪﺟﺎنﮔﺮﻓﺘﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدم‪ .‬اﮔﺮ ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن ﻛﻤﻜﻢ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ و ﺧﻮدم را ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن‬ ‫ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻣﻲﺑﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑـﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻲدزدﻳﺪم و آن ﻫﻤﻪ‬ ‫ﺳﻜـﺔ زر ﻣﻠـﻜﻪ را ﺑﻲﺟﻬـﺖ ﺑﻪ درﺑـﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻧﻤﻲﻓﺮﺳﺘﺎدم‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻫﻢ ﺳﻜﻪﻫﺎ رﻓﺖ و ﻫﻢ ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬انﺷﺎءاﷲ ﻛﻪ اﻣﺸﺐ دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ از اﻳﻦ‬ ‫ﻗﺼﺮ ﻣﺘﺮوﻛﻪ ﺑﻴﺮون ﻧﺨﻮاﻫﻢ رﻓﺖ و ﭼﻴﺰي دﺳﺘﻢ را ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻟﺒﺔ ﺗﻴﺰ ﺷﻤﺸﻴﺮش را ﻛﻒ دﺳﺖ ﻋﺠﻮزة زاﻏﮕﻮش ﮔﺬاﺷﺖ‬ ‫و ﭘﻴﺮزن ﻋﻔﺮﻳﺘﻪﻧﺴﺐ‪ ،‬ﻧﻌﺮهاي ﭼﻮن ﺻﺪاي زاغ و ﻛﻼغ ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﺷﻤﻌﻲ را ﻣﻴﺎن ﺧﻮد و ﻋﺠﻮزه ﻗﺮار داد و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ ﻣﺮا ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻲ؟ ﻋﺠﻮزة‬ ‫زاﻏﮕﻮش ﺗﺘﻪﭘﺘﻪﻛﻨﺎن و ﺑﺎ ﺗﺮس ﮔﻔﺖ‪ :‬ب ب ب ﺑﻠﻪ‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﻟﺤﻨـﻲ‬ ‫ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮاﻧﻪ و ﻋﺼـﺒﺎﻧﻲ اداﻣﻪ داد‪ :‬ﻛـﻪ دﻟـﺖ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮدت دوﻗﻠﻮﻫﺎ را‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪95‬‬

‫ﻣﻲدزدﻳﺪي و آن ﻫﻤﻪ ﺳﻜﺔ زر را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻤﻲدادي؟! ﺑﮕﻮ ﺑﺪاﻧﻢ آﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫و در ﻛﺠﺎﻳﻨﺪ؟ و ﺑﺎ ﺗﻮ ﻋﺠﻮزة ﺑﻲﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﭼﻪ ارﺗﺒﺎط و ﻧﺴﺒﺘﻲ دارﻧﺪ؟ زاﻏﮕﻮش‬ ‫ﻋﺠﻮزه از ارﺗﺒﺎﻃﺶ ﺑﺎ ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن ﮔﻔﺖ و از راﺑﻄﻪاي ﻛﻪ ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن ﺑﺎ ﻧﺪﻳﻤﺔ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮص درﺑﺎر ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﻨﺪق ﺑﺮﻗﺮار ﻛﺮدﻧﺪ و اﻳﻨﻜﻪ ﻓﻨﺪق ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ‬ ‫ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ از اﻳﺎدي ﺧﻮد در درﺑﺎر‪ ،‬دوﻗﻠﻮﻫﺎ را دزدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ اﻋﺘﺮاف از ﺳﻮي زاﻏﮕﻮش ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬دﺳﺘﺎن آﻟﻮده ﺑﻪ‬ ‫ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﺧﻴﺎﻧﺖ وي را از ﭘﺸﺖ ﺑﺴﺖ و او را ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﺒﺎن ﺳﭙﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﺎت ﺳﻔﺮ دوﺑﺎرة ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ و درﺑﺎر ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ از ﺟﻬﺖ‬ ‫ﺧﻼﺻﻲ ﻫﻤﺴﺮش‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ در ﺑﻨﺪ ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ زاﻏﮕﻮش را ﻫﻢ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺒﺮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺷﺐ ﻫﻢ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎ رﺳﻴﺪ و ﺳﭙﻴﺪه ﺳﺮ زد و‬ ‫ﺷﻬﺮزاد ﻫﻤﺴﺮ ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ را ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ دﻋﻮت ﻛﺮد و ﻗﻮل داد ﺑﺎز ﻫﻢ در ﺷﺐ‬ ‫ﺑﻌﺪ دﻧﺒﺎﻟﺔ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﭘﺮﻣﺎﺟﺮاي ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﺷﺸﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ ﭼﻮن ﺷﺒﻲ دﻳﮕﺮ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻟﺐ ﮔﺸﻮد و اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و اي ﻫﻤﺴﺮ ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﻢ‬ ‫دﻗﺖ ﻓﺮﻣﻮدهاﻳﺪ‪ ،‬در ﻗﺼﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﻣﻦ در ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻮارد ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ‪،‬‬ ‫داﺳﺘﺎن را از ﺟﻬﺖ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺮﺗّﺐ دﻧﺒﺎﻟﺔ ﻣﺎﺟﺮاﻫﺎي ﻣﻄﺮحﺷﺪه‪ ،‬ﻗﻄﻊ ﻛﺮده و‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ و ﺑﺮاي روﺷﻦﺷﺪن ﻣﻮﺿﻮع و ﺑﺎزﺷﺪن ﮔﺮه و‬ ‫رﻳﺸﻪﻳﺎﺑﻲ ﻣﻮرد‪ ،‬از دﻳﺪﮔﺎﻫﻲ دﻳﮕﺮ و زاوﻳﻪاي ﻣﺘﻔﺎوت‪ ،‬دوﺑﺎره وارد ﻣﺎﺟﺮا‬ ‫ﺷﺪم‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ اﻵن ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮﻗﻊ ﺣﺴﺎس ﺣﺮﻛﺖ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ‬ ‫ﺣﺪود ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻜﻲ دو ﺳﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ و از زﻣﺎﻧﻲ ﺻﺤﺒﺖ را ﺷﺮوع‬ ‫ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺟﻮان و رﺷﻴﺪ و ﺗﺎزه ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫در ﻫﻤﺎن ﺳﺎﻟﻬﺎ‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮده و ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ را ﺷﻜﺴﺖ ﺳﺨﺘﻲ داده ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در زﻣﺎن ﻗﺼﺔ ﻣﺎ‪،‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﺮاي ﺗﻼﻓﻲ ﺷﻜﺴﺘﺶ از آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻛﻤﻚ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬آن زﻣﺎن ﻫﻢ ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻃﻠﺐ ﻳﺎري‬ ‫ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﭘﻨﺠﺎهﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺑﻐﺪاد رﻓﺖ و ﭘﻨﺠﺎهﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻫﻢ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ در اﺧﺘﻴﺎرش ﮔﺬاﺷﺖ و وي رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻤﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﺎ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎه آن دﻳﺎر ﺟﻨﮕﻴﺪ و او را ﺷﻜﺴﺖ ﺳﺨﺘﻲ داد‪ .‬ﭼﻮن ﻛﺎر ﺑﻪ ﺻﻠﺢ و آﺷﺘﻲ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪98‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻛﺸﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ دﺧﺘﺮش را ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﻴﺸﻜﺶ ﻛﺮد ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﻫﻢ‪ ،‬ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﻘﺪ و ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن آن ﻣﻮﻗﻊ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎً ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ ﺑﻌﺪ از ﻋﻘﺪ ازدواج ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ‪،‬‬ ‫ﺑﺎ وﺟﻮد زﻧﺎن ﺑﺴﻴﺎر در درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻢ ﺷﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ و‬ ‫ﻣﺎدر ﻋﺮوس‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ دﺧﺘﺮش را ﺑﺪرﻗﻪ ﻣﻲﻛﺮد ﺑﻪ او ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﮔﻔﺖ و‬ ‫داروﻳﻲ داد ﻛﻪ آن ﻣﻄﻠﺐ و آن دارو‪ ،‬ﻣﺤﻮر اﺻﻠﻲ ﺣﺮف ﻣﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ﻛﻪ ﺑﻴﺴﺖ و‬ ‫دو ﺳﺎل ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪام‪ ،‬ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﺴﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪهام و ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮ در ﻣﻮرد زن‪ ،‬ﻣﺮدي زﻳﺎدهﺧﻮاه و ﺣﺮﻳﺺ اﺳﺖ و‬ ‫ﻫﻢاﻵن ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺳﻪ ﺳﺎل از آﻏﺎز ﺳﻠﻄﻨﺘﺶ ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬در ﺣﺮﻣﺴﺮاي او ﺗﻌﺪاد‬ ‫ﺑﺴﻴﺎري زن ﻋﻘﺪي و ﻛﻨﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺪام آﻧﻬﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫ﻫﻴـﭻ ﺑﻌﻴـﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﭼﺮخ روزﮔﺎر ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺑﭽﺮﺧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻳﻚ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ دﻳﮕﺮ وارد درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺷﻮد‪ .‬آن وﻗﺖ اﮔﺮ ﺗﻮ‪ ،‬از ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﭘﺴﺮ ﺷﺪه و ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻌﺪي ﻫﻢ ﺑﺮاي ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻳﻚ ﭘﺴﺮ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺑﺰاﻳﺪ‪ ،‬آن وﻗﺖ ﺗﻜﻠﻴﻒ وﻟﻴﻌﻬﺪ درﺑﺎر ﭼﻪ ﻣﻲﺷﻮد؟ ﭘﺲ دﺧﺘﺮم‪ ،‬از ﻣﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻮ ﺳﻔﺎرش‪ ،‬ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ اوﻟﻴﻦ اوﻻد ﭘﺴﺮت ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ و ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﻳﮕﺮي وارد درﺑﺎر ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ دارو را ﺑﻪ ﺧﻮرد ﺷﻮﻫﺮت ﺑﺪﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺑﻌﺪ از ﺧﻮردن اﻳﻦ دارو ﻗﺪرت ﻧﻄﻔﻪزاﻳﻲ ﻣﺮد‪ ،‬از ﺑﻴﻦ ﻣﻲرود و دﻳﮕﺮ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻫﻮﺳﺒﺎز ﺗﻮ ﺻﺎﺣﺐ اوﻻد ﻧﻤﻲﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻔﺎرش ﻣﻦ ﻣﺎدر ﺑﻪ ﺗﻮ‪ ،‬دﺧﺘﺮ‬ ‫ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻛﻪ ﻋﺮوس درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺷﺪهاي‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰادهﺧﺎﻧﻢ ﻋﺮوس ﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻧﻪ ﻣﺎه در درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪99‬‬

‫ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪ و ﺑﺮاي وي ﭘﺴﺮي زاﻳﻴﺪ ﻛﻪ آن ﭘﺴﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ ﻗﺼﺔ ﻣﺎ‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬روز دوﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﻣﻠﻜﻪ زاﺋﻮي درﺑﺎر رﻓﺖ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺎ‬ ‫دﻟﺒﺮي‪ ،‬در ﻫﻤﺎن ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻴﻤﺎري ﺑﻌﺪ از ﺣﻤﻞ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ ﻣﻴﻤﻨﺖ و ﻣﺒﺎرﻛﻲ وﻟﻴﻌﻬﺪ‬ ‫درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬دوﺳﺖ دارم ﺳﻠﻄﺎن اﻳﻦ ﺷﺮﺑﺖ را از دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺷﺮﺑﺖ آﻟﻮده ﺑﻪ آن ﮔﺮد را ﺧﻮرد و ﻗﺪرت ﻧﻄﻔﻪزاﻳﻲ در ﺑﺪﻧﺶ از ﺑﻴﻦ‬ ‫رﻓﺖ‪ .‬از اﺗّﻔﺎق‪ ،‬ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟّﺪ ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺟﻨﮓ ﺳﺨﺘﻲ ﺑﻴﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﺷﺎم و ﺣﻜّﺎم ﺷﻤﺎﻟﻲ درﮔﺮﻓﺖ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺧﻮد ﺷﺨﺼﺎً‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‬ ‫ﺳﭙﺎه ﺑﻪ ﺟﻨﮓ رﻓﺖ و ﺧﻴﻠﻲ ﻫﻢ ﺳﺮﻳﻊ و زود‪ ،‬ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎﻟﻲ را‬ ‫ﺷﻜﺴﺖ داد‪.‬‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﺶ و ﻋﺪ‪‬هاي از ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن اﺳﻴﺮﺷﺪة دﺷﻤﻦ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ دﻣﺸﻖ روان ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻴﺮي ﻛﻪ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻛﺴﻲ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﻛﺴﻲ و از‬ ‫ﻛﺠﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻧﺸﺴﺖ و او را ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺑﺴﺘﺮي ﻧﻤﻮد‪ .‬آن‬ ‫ﺗﻴﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﻧﻜﺸﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن زﺧﻤﻲ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﺗﻤﺎم اﺳﺮاي ﺑﺪﺑﺨﺖ را ﻛﺸﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﻌﺪ از ﺧﻮردن آن ﺷﺮﺑﺖ آﻟﻮده و اﺻﺎﺑﺖ‬ ‫آن ﺗﻴﺮ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﺻﺎﺣﺐ اوﻻدي ﻧﺸﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻄﻮر در درﺑﺎر و ﺷﻬﺮ‬ ‫دﻣﺸﻖ ﺷﺎﻳﻊ ﺷﺪ و ﺧﻮد ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﺎور ﻛﺮد ﻛﻪ اﺻﺎﺑﺖ آن ﺗﻴﺮ ﻏﻴﺒﻲ‬ ‫ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن دﻳﮕﺮ ﺻﺎﺣﺐ اوﻻد ﻧﺸﻮد‪ .‬ﻫﻤﻴﺸﻪ دﻧﻴﺎدﻳﺪهﻫﺎ و‬ ‫ﻣﻌﻤﺮﻳﻦ ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬اﮔﺮ آن ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻧﺨﻮرده ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﮔﺴﺘﺮده و زﻧﺎن ﻣﺘﻌﺪد‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ از دوﻳﺴﺖ‬ ‫اوﻻد ﭘﺴﺮ و دﺧﺘﺮ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺠﺪداً ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ درﺑﺎر ﻳﻤﻦ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ و از ﻫﻤﺎن اﻳ‪‬ﺎﻣﻲﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻳﻤﻦ‪ ،‬آن ﮔﺮد ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدش آن دارو را ﺑﻪ دﺧﺘﺮش ‪-‬ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪100‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪ -‬داد‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً آن ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر‪ ،‬ﻳﻜﻲ از وﻓﺎدارﺗﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻗﺎﺑﻞاﻋﺘﻤﺎدﺗﺮﻳﻦ ﻧﺪﻳﻤﻪﻫﺎي ﺧﻮد را ﻛﻪ ﺣﺎﻟﺖ داﻳﻪ ﺑﺮاي دﺧﺘﺮش داﺷﺖ را‪،‬‬ ‫رواﻧﺔ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ آن ﺳﻔﺎرش را ﺑﻪ‬ ‫دﺧﺘﺮش ﻧﻤﻮد و آن ﮔﺮد را ﺑﻪ او داد‪ ،‬اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻛﺮد و او را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺮد و ﭼﻮن ﺑﻌﺪاً دﺧﺘﺮ از ﻣﺎدر ﺳﺆال ﻛﺮد ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻣﻄﻠﺒﻲ را دور از ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺎ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻫﻤﺮاﻫﻢ در ﻣﻴﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻴﺪ ﻣﻦ در ﺟﺮﻳﺎن ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ در ﭘﺎﺳﺦ اﻛﺘﻔﺎ ﻛﺮد ﻛﻪ‪ ،‬دﺧﺘﺮم‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش ﺣﺮﻓﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺿﺮر ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ او در ﻣﻴﺎن ﻧﮕﺬاﺷﺘﻢ‪ .‬ﺳﻔﺎرﺷﺎﺗﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺗﻮ دﺧﺘﺮ ﺟﻮان‬ ‫ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪارد ﺑﺪاﻧﻲ‪ .‬او ﺧﻮدش اﺳﺘﺎد اﺳﺖ ﻳﺎدش دادم ﭼﻪ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﻮ و‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺳﺮدي و ﺟﺪاﻳﻲ ﻧﻴﻔﺘﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻫﻤﺮاه و ﻫﻤﺪم‪ ،‬ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ رواﻧﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻊ‬ ‫ﻛﻪ او از ﻧﺪﻳﻤﻪاش ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻧﮕﻔﺘﻲ آن روز ﻫﻨﮕﺎم ﺣﺮﻛﺖ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻳﻤﻦ و درﺑﺎر ﭘﺪرم‪ ،‬ﻣﺎدرم ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻧﺪﻳﻤﻪ ﺟﻮاب ﻣﻲداد‪ :‬ﻫﻴﭻ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺷﻤﺎ‬ ‫را دﺳﺖ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪاي ﻫﺴﺘﻢ ﺳﭙﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آن روز ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر ﻳﻤﻦ‪،‬‬ ‫ﻳﺎ ﻣﺎدر ﻋﺮوس ﺑﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﺧﺘﺮم‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺴﺮي ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺎورد و آن ﻃﻔﻞ دﭼﺎر ﺑﻴﻤﺎري ﺷﺪه و ﺧﺪاي ﻧﺎﻛﺮده از‬ ‫ﺑﻴﻦ ﺑﺮود‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﺣﺎدﺛﻪ رخ داد‪ ،‬ﻳﺎدت ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻦ ﮔﺮد دوﻣﻲ را ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ‬ ‫ﻣﻲدﻫﻢ‪ ،‬ﭘﺎدزﻫﺮ آن ﺳﻢ‪ ‬اول اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ اﮔﺮ آن را ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺨﻮراﻧﻲ دوﺑﺎره‬ ‫ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻧﻄﻔﻪزاﻳﻲ در او اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﺠﺪداً دﺧﺘﺮم از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎردار‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ اﻳﻦ ﮔﺮد دوم را ﺑﻪ دﺧﺘﺮم ﻧﻤﻲدﻫﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ‬ ‫ﻣﻲﺳﭙﺎرم ﺑﺮاي روز ﻣﺒﺎدا‪ .‬و آﻧﮕﺎه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻳﻤﻦ‪ ،‬ﭘﺎدزﻫﺮ ﮔﺮد اوﻟﻲ را ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻣﺨﺼﻮص و ﻫﻤﺮاه دﺧﺘﺮش داد‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪101‬‬

‫اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺣﻀﻮر ﺳﺮورم ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه‬ ‫ﻳﻤﻦ از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻣﺨﺼﻮص و ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺑﺪﺑﻴﻦ ﺷﺪ و ﺑﻪ او‬ ‫ﺷﻚ ﻛﺮد و ﭼﻮن ﺑﺎ ﮔﺮد ﺳﻔﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟّﺪ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺷﺮﺑﺖ را آﻟﻮده ﻛﺮد و ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻮراﻧﺪ و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺟﺎم ﺷﺮﺑﺖ را ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻲداد‪ ،‬ﻧﺪﻳﻤﻪ‬ ‫ﻫﻢ ﻛﻨﺎر ﺗﺨﺘﺶ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز در ﺑﺴﺘﺮ زاﻳﻤﺎن ﻗﺮار داﺷﺖ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﺷﻚ و‬ ‫ﻫﺮاﺳﺶ از ﻧﺪﻳﻤﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ از‬ ‫داروﺧﻮراﻧﺪن ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺪﻳﻤﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد‬ ‫ﺗﻤﺎم ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻦ ﻳﻜﺮﻧﮓ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﺒﺎدا روزي دﻫﺎن ﺑﺎز ﻛﻨﺪ و اﻳﻦ راز‬ ‫را ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارد‪ .‬از آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﻬﺎﻧﻪ از‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد ﻣﻲﮔﺸﺖ‪ .‬ﺗﺎ ﻳﻚ روز ﻛﻪ در ﻣﻮرد ﻗُﻨﺪاﻗﻪﻛﺮدن و‬ ‫ﻧﮕﻬﺪاري ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﻮزاد‪ ،‬ﻣﺎدر ﻛﺎر اﺷﺘﺒﺎﻫﻲ را اﻧﺠﺎم داد و ﻧﺪﻳﻤﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﺶ را‬ ‫ﮔﻮﺷﺰد ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ دﻧﺒﺎلﺑﻬﺎﻧﻪﺑﮕﺮد‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﻀﻮﻟﻲ ﻣﻮﻗﻮف اي زﺑﺎندراز‪ .‬دﺳﺘﻮر‬ ‫ﻣﻲدﻫﻢ زﺑﺎﻧﺖ را از دﻫﺎﻧﺖ درآورﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از آن ﺧﺸﻢ‪ ،‬ﻓﻮري ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺣﺎﻻ وﻗﺘﺶ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭘﺮﺧﺎش ﻣﺠﺪد ﺑﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺧﻮد ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن وارد ﺷﺪ و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ؟ ﺻﺪاي ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﻗﺼﺮ ﻫﻢ‬ ‫ﻣﻲآﻳﺪ! ﻣﻠﻜﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻴﭻ‪ ،‬ﻓﻘﻂ دﺳﺘﻮر ﺑﺪﻫﻴﺪ زﺑﺎن اﻳﻦ زن ﺑﻲادب را ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬وي‬ ‫ﻳﻚ دﻗﻴﻘﺔ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ دﺳﺘﻮر داد ﺧﻮاﺳﺘﺔ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن زﺑﺎن ﻧﺪﻳﻤﻪ ﺑﺮﻳﺪه ﮔﺮدﻳﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﻪراﺣﺘﻲ ﻛﺸﻴﺪ و در دل ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺣﺎﻻ ﺧﻴﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪ‪ ،‬او دﻳﮕﺮ زﺑﺎن ﻧﺪارد ﺗﺎ راز ﻣﺮا ﻓﺎش ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻧﺪﻳﻤﺔ‬ ‫زﺑﺎنﺑﺮﻳﺪه ﻫﻢ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻃﺮد ﺷﺪه و ﮔﻮﺷﻪﻧﺸﻴﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬در دل ﮔﻔﺖ‪ :‬روزي‬ ‫ﺗﻼﻓﻲاش را درﻣﻲآورم‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪102‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻜﺮّم ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺒﻼً ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺟﻴﺮان دﺧﺘﺮ‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬روي آبﻫﺎي درﻳﺎ اﺳﻴﺮ درﻳﺎﻧﻮردان ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ‬ ‫ﻧﺎﺷﻨﺎس ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬از ﺗﺮس ﺟﺎﻧﺶ ﺧﻮد را ﻧﻪ دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه روم ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دﺧﺘﺮ‬ ‫ﻳﻚ ﺳﺮدار ﻛﺎرﺗﺎژي ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮد و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻠﻨﺎي ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﻢ در درﺑﺎر‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮد‪ ،‬و ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ وي ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻴﺮان‬ ‫ﻳﺎدآور ﺷﺪ‪ ،‬ﻳﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻓﻌﻼً ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺻﻔﻮرا دﺧﺘﺮ اﻣﻴﺮ ﻛﺎرﺗﺎژ‬ ‫ﺑﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻴﻢ دارم ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎي درﺑﺎر ﻣﺸﻬﻮر‬ ‫ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﻮﻳﻲ ﺑﺒﺮد و ﺗﻮ را ﺑﻜﺸﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻗﺒﺮس ﻫﻢ ﻛﻪ رﺳﻴﺪي ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻲ ﻫﻤﭽﻨﺎن‬ ‫ﺻﻔﻮرا ﺑﺎش‪ ،‬زﻳﺮا ﺣﺮف ﻧﮕﻔﺘﻪ را ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ‪ .‬ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﺗﺎ ﻣﻮﻗﻌﺶ‬ ‫ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺟﻴﺮان ﻫﻤﭽﻨﺎن و ﻫﻤﻮاره ﺻﻔﻮرا ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ آن‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم وارد درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺷﺪ و در ﻣﻴﺎن آن ﻫﻤﻪ از ﻛﻨﻴـﺰان‪،‬‬ ‫دﻟـﺨﻮاه و ﻣﻄـﻠﻮب ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫روزي ﻣﻠﻚ ﻧﻌـﻤﺎن ﻧﺪﻳﻤﻪﻫﺎي ﺣﺎﺷﻴﺔ ﺣﺮﻣﺴﺮاي ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ ﻛﺮد و ﺑﻪ‬ ‫ﺻﻔﻮراي آن ﻣﻮﻗﻊ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﺮ ﻛﺪاﻣﺸﺎن را ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ و ﻣﻲﭘﺴﻨﺪي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻦ‪ .‬ﻧﮕﺎه ﺻﻔﻮرا و آن ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻلﺷﺪه ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻼﻗﻲ ﻛﺮده و‬ ‫ﻣﻬﺮ آن ﭘﻴﺮزن ﻣﻮﺳﻔﻴﺪﻛﺮده در دل ﺻﻔﻮرا ﻧﺸﺴﺖ و او ﺑﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ آن ﻧﺪﻳﻤﻪ‬ ‫اﺷﺎره ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﻴﺮزن ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪاي اﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎ‪ ،‬در‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻲﺟﻬﺖ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﻫﻢ ﻓﻜﺮﻧﻜﺮده دﺳﺘﻮر دادم زﺑﺎﻧﺶ را‬ ‫ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ زن ﺧﻮﺑﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎل ﺧﻴﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻲ‪ ،‬و‬ ‫اداﻣﻪ داد‪ :‬زﺑﺎﻧﺶ ﻻل اﺳﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﮔﻮﺷﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻴﺰ اﺳﺖ و ﺧﻴﻠﻲ ﻫﻢ وﻓﺎدار و‬ ‫ﺑﺎﻫﻮش ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﻢ از ﺗﻮ‪ ،‬ﺧﻮب در اﻳﻦ درﺑﺎر ﻏﺮﻳﺐ‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻫﻢ دﺳﺘﻮراﺗﺖ را ﻣﻮﺑﻪﻣﻮ اﺟﺮا ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪103‬‬

‫دﺳﺘﻮر داد دو ﻛﻴﺴﻪ ﺳﻜّﻪ زر ﺑﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻلﺷﺪه دادﻧﺪ‪.‬‬ ‫و ﺑﺎز ﻫﻢ ﻫﻨﻮز ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪه‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎن ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺑﺮﻫﻢ رﻓﺖ و‬ ‫ﺷﻬﺮزاد ﻫﻢ ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﻫﻔﺘﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬـﺮﺑﺎز ﺟﻮاﻧﺒﺨﺖ‪ ،‬ﻛﻪ اﻣﻴـﺪوارم ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻـﺪ ﺳﺎل‪ ،‬اﺳﺘـﻮار‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ! دﻳﺸﺐ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﺎﻧﺪم ﻛﻪ ﻋﺮض‬ ‫ﺷﺪ‪ :‬وﻗﺘﻲ ﺟﻴﺮان ﺑﺎ ﻧﺎم ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ ﺻﻔﻮرا و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﻨﻴﺰ وارد درﺑﺎر دﻣﺸـﻖ‬ ‫ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌـﻤﺎن ﻧﺪﻳﻤـﻪﻫﺎي ﺑﻲﻛﺎرﻣﺎﻧﺪة درﺑﺎر را دوﺑﺎره اﺣﻀﺎر ﻛﺮد و ﺑﻪ‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ ﺧﻮد ﻛﻪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎﺻ‪‬ﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﺮ ﻛﺪام از اﻳﻦ‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﻪﻫﺎ را ﻛﻪ ﻣﻲﭘﺴﻨﺪي ﺑﺮاي ﺧﻮدت اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻦ ﻛﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﻬﺮآﻣﻴﺰ ﻳﻚ ﻧﺪﻳﻤﺔ‬ ‫ﻳﻤﻨﻲ و ﻻل و ﻃﺮدﺷﺪه‪ ،‬و ﺻﻔﻮرا‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻢ اﻓﺘﺎد و ﺻﻔﻮرا وي را ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﭼﻪ وي از زﺑﺎن‪ ،‬ﻻل اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻢ‬ ‫ﮔﻮﺷﺶ و ﻫﻢ ﻫﻮﺷﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻴﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻣﻄﺮود‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﭘﺎدزﻫﺮ داروي ﻋﻘﻴﻢﺷﺪن را در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺖ و ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬زﺑﺎﻧﺶ را ﺑﺮﻳﺪه و ﻧﺪﻳﻤﻪ‬ ‫ﻫﻢ ﻛﻴﻦ ﻣﻠﻜﻪ را ﺑﻪ دل ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺧﻴﻠﻲ زود رﻳﺸﻪﻫﺎي ﻣﻬـﺮ و اﻧـﺲ و ﻋﺎدت‪ ،‬ﺑﻴﻦ دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻪ ﺻﻮرت‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ درآﻣﺪه ﺑﺎ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺑﻲﺟﻬﺖ ﻣﻮرد ﺧﺸﻢ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻻلﺷﺪه‪ ،‬در وﺟﻮد ﻫﺮ‬ ‫دو دﻳﺪه ﺷﺪ و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺧﻴﻠﻲ زود‪ ،‬ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل‪ ،‬اﻋﺘﻤﺎد ﺟﻴﺮان در ﻗﺎﻟﺐ ﺻﻔﻮراي‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻛﺮد و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر‪ ،‬ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺧﺎص ﺑﺮ‬ ‫ﻣﻦ ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ از ﺑﺪو ورودم ﺑﻪ درﺑﺎر ﻣﻌﻄﻮف ﻓﺮﻣﻮدﻳﺪ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﻗﺒﻼً ﻫﻢ‬ ‫ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﺗﻤﺎم اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ و ﺷﺐﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﻔﻮرا‬ ‫ﻣﻲﮔﺬراﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺣﺮﻣﺴﺮاي درﺑﺎر دﻣﺸﻖ از اﻋﺘﺒﺎر اﻓﺘﺎد‪ .‬ﺣﻀﻮر داﺋﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪106‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن در ﻗﺼﺮ اﺧﺘﺼﺎصﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮاي ﺻﻔﻮراي ﺑﻪﻇﺎﻫﺮﻛﻨﻴﺰ‪ ،‬و‬ ‫ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل ﺧﻮد داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪﺧﺼﻮص اﻳﻦ ﺳﺆال‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻳﻜﺒﺎر از وي ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻧﻔﻬﻤﻴﺪم ﭼﺮا ﻣﻠﻜﻪ آﺗﺶﺧﻮي ﻣﺎ‬ ‫زﺑﺎن ﺗﻮ را ﺑﺮﻳﺪ؟ اﻧﻘﻼﺑﻲ در درون ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻛﻴﻨﻪﺟﻮي ﺑﻲﺟﻬﺖ ﻻلﺷﺪه ﭘﺪﻳﺪ‬ ‫آورد‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص آﻧﻜﻪ ﺻﻔﻮراي ﻛﻨﻴﺰ ﺑﻪ ﻗﺪري ﺑﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل ﺧﻮد واﺑﺴﺘﮕﻲ‬ ‫ﭘﻴﺪا ﻛﺮد‪ ،‬ﻛﻪ ﻳﻚ روز ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮاي زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﻧﺪﻳﻤﺔ‬ ‫ﻻل ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﭼﻮن ﺻﻔﻮرا ﻳﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﺟﻴﺮان روﻣﻲ‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺎﻫﻮش‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻤﺎم اﻳﻤﺎ و اﺷﺎرهﻫﺎي ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻﻟﺶ را ﻣﻲﻓﻬﻤﻴﺪ‪ .‬ﻧﺪﻳﻤﻪ ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ از‬ ‫ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﺟﻴﺮان ﺧﺒﺮدارﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻤﺎ و اﺷﺎره ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ از ﻫﻤﺎن ﺑﺮﺧﻮرد‬ ‫اول ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ .‬آرزو ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ از ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎردار ﺷﻮﻳﺪ‪ .‬ﺟﻴﺮان ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮي ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﻫﻤﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ﭘﺸﺘﺶ‪ ،‬ﻋﻘﻴﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل ﺑﺎ اﺷﺎرة دﺳﺖ اﺑﺮاز ﻛﺮد‪ :‬آن ﺑﺎ ﻣﻦ و ﺑﻌﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ و ﻃﻲ‬ ‫ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻤﺎ و اﺷﺎره‪ ،‬داﺳﺘﺎن ﭘﺎدزﻫﺮي ﻛﻪ در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺖ را ﺑﺮاي ﺟﻴﺮان‬ ‫ﺻﻔﻮراﺷﺪه‪ ،‬اﻇﻬﺎر ﻛﺮد و ﺑﻪ او ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺮد ﭘﺎدزﻫﺮ را در ﺷﺮﺑﺖ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن رﻳﺨﺘﻪ و ﺑﻪ او ﺑﺨﻮراﻧﺪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ وﺿﻊﺣﻤﻞ ﺧﻮد ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﺎ‬ ‫اﺷﺎره ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﻳﻤﻨﻲ زﻧﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ و ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﺎ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺖ ﺑﺰرگ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ راز ﺷﺎﻫﺰادهﺑﻮدن ﺧﻮد را ﻣﻜﺘﻮم ﻧﮕﺎهداري ﻛﻪ ﻫﺮ‬ ‫ﻟﺤﻈﻪ اﻣﻜﺎن ﺧﻄﺮ ﺑﺮاﻳﺖ وﺟﻮد دارد و در اﻳﻦ درﺑﺎر ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ اﻋﺘﻤﺎد‬ ‫ﻣﻜﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ درﺑﺎر ﻫﻢ ﻣﺮﻛﺰ ﻗﺪرت و ﻫﻢ ﻣﻨﺸﺄ ﻓﺴﺎد و ﺗﺰوﻳﺮ و ﺗﻮﻃﺌﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺷﺐﻫﻨﮕﺎم ﺷﺪ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎه ﺻﻔﻮراي ﻛﻨﻴﺰ وارد ﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﺟﺎم ﺷﺮﺑﺘﻲ را از دﺳﺖ ﻣﻄﻠﻮب و ﻣﻌﺸﻮق ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻮﺷﻴﺪ ﻛﻪ آن‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪107‬‬

‫ﭘﺎدزﻫﺮ ﻫﻤﺎن ﺳﻤﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻳﻤﻨﻲ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﻪ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻮراﻧﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اي ﺳﻠﻄﺎن واﻻﺗﺒﺎر‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرك ﺑﺎﺷﺪ در ﺷﺐﻫﺎي اول ﺗﻌﺮﻳﻒ اﻳﻦ‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﻳﻤﻨﻲ درﺑﺎر ﻣﺸﺮق‪ ،‬از ﺣﺎﻣﻠﻪﺑﻮدن ﺻﻔﻮرا‬ ‫ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺶ دﮔﺮﮔﻮن ﮔﺸﺖ و ﭼﻮن ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻛﻪ آن ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻلﺷﺪه در‬ ‫ﺧﺪﻣﺖ ﺻﻔﻮراي ﻛﻨﻴﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺷﻜّﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وي‪ ،‬ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺷﺪ و‬ ‫دﺳﺘﻮر داد‪ :‬ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻻلﺷﺪه ﺑﻪ ﺣﻀﻮرش ﺑﺮود‪ .‬ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻧﺰد ﺻﻔﻮرا‬ ‫رﻓﺖ و ﺑﺎ اﻳﻤﺎ و اﺷﺎره اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ‪ :‬ﻛﻪ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻮﻳﻲ از‬ ‫ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬اﻣﻜﺎن دارد ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﺮوم‪ .‬ﻟﺬا ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻓﻼﻧﻲ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺪﻳﻤﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ اﺷﺎره ﻛﺮدم ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮاﻗﺐ و ﻣﻮاﻇﺐ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ و اﮔﺮ‬ ‫ﻻزم دﻳﺪﻳﺪ ﻣﻮرد را ﻫﻢ ﺑﺎ ﺳﻠﻄﺎن درﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﻠﻜﻪ ﻳﻤﻨﻲ رﻓﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ از او ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ ﻓﺘﻨﺔ‬ ‫ﺣﺎﻣﻠﻪﺷﺪن اﻳﻦ ﻛﻨﻴﺰ ﺑﻲﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺖ زﻳﺮ ﺳﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﻛﻪ ﻧﺪﻳﻤﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺗﻤﺎم‪،‬‬ ‫ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻓﺮود آورد و ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻤﺎ و اﺷﺎره ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮط‬ ‫ﺑﻪ ﺧﻮراﻧﺪن ﭘﺎدزﻫﺮ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن را اﺑﺮاز ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪:‬‬ ‫ﻛﺎش آن روز ﺑﻪ ﺟﺎي ﺑﺮﻳﺪن زﺑﺎن‪ ،‬ﺳﺮت را ﻣﻲﺑﺮﻳﺪﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ دﻳﺮ‬ ‫ﻧﺸﺪه و آﻧﮕﺎه ﭼﻮن دﻳﻮاﻧﻪﻫﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﺟﻼد! ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل ﺑﺎ ﻫﻤﺎن اﻳﻤﺎ و‬ ‫اﺷﺎره ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ اﺣﺘﻴﺎﺟﻲ ﺑﻪ ﺧﺒﺮﻛﺮدن ﺟﻼد ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻪ ﻓﻮرﻳ‪‬ﺖ ﺣﺒ‪‬ﻲ را زﻳﺮ‬ ‫دﻧﺪان ﮔﺬاﺷﺖ و آن را ﺟﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺟﺎن ﺑﻪ ﺟﺎنآﻓﺮﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﺮد و ﺑﺮ‬ ‫زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺟﻼد وارد ﺳﺮﺳﺮاي ﻣﻠﻜﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﻴﻜﺮ ﺑﻲﺟﺎن و ﺑﺮزﻣﻴﻦاﻓﺘﺎدة ﻧﺪﻳﻤﺔ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪108‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﭘﻴﺮ روﺑﻪرو ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻢ ﭼﻨﺎن دﻳﻮاﻧﻪوار و ﻓﺮﻳﺎدﻛﻨﺎن ﺑﻪ ﺟﻼد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻻﺷﺔ اﻳﻦ‬ ‫ﻟﻌﻨﺘﻲ را از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رﺳﻴﺪ و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﺳﺮاي ﻣﻠﻜﻪ وارد ﺷﺪ‬ ‫و ﺑﺮ ﺳﺮش ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻮ و اﻳﻦ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﭼﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ اول‬ ‫ﻻﻟﺶ ﻛﺮدي و ﺣﺎل ﻛﺸﺘﻲاش؟ اﻳﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖ راز ﻛﺪاﻣﻴﻚ از ﺳﻴﻪﻛﺎريﻫﺎي ﺗﻮ‬ ‫را ﻣﻲداﻧﺴﺖ؟ ﻛﻪ ﺑﮕﻮ ﻣﮕﻮ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ و ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ در اﺑﺘﺪاي داﺳﺘﺎن ﻋﺮض‬ ‫ﻛﺮدم ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻬﺮ از دﻣﺸﻖ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ رﻓﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ ﺻﻔﻮرا ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪ ،‬در دﻗﺎﻳﻖ ﻗﺒﻞ از‬ ‫ﺧﻮدﻛﺸﻲاش‪ ،‬ﺳﻔﺎرش ﻛﺮده ﺑﻮد آن زﻣﺎن دمﻓﺮوﺑﺴﺖ و ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻴﭻ‬ ‫ﻧﮕﻔﺖ‪ .‬ﺣﺘّﻲ وﻗﺘﻲ راز ﺧﻮد را ﻓﺎش ﻛﺮد و اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻴﺰي از ﮔﺮد ﻧﻮﺷﺪارو را‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن در ﻣﻴﺎن ﻧﮕﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫وﻗﺘﻲ از دﻣﺸﻖ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻣﻲرﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل از ﻣﺮگ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻳﻤﻨﻲ و ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻻل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮاﻳﻲ را ﻛﻪ در ﻃﻮل اﻳﻦ‬ ‫ﺷﺐﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز واﻻﻣﻘﺎم ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﻫﻢ‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد و آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻓﻜﺮي ﻛﺮد و ﺑﺎ‬ ‫ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻫﻢ از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﻢ‬ ‫ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮدي‪ ،‬ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﺪ؟ و اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮد ﻳﺎدت ﺑﺎﺷﺪ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮاﻗﺐ ﺟﺎن ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ‪ ،‬و ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫از ﺣﺎﻻ ﺑﻪﺑﻌﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﺮ ﺟﺎن اﻳﻦ دو ﺑﭽ‪‬ﻪ ﺑﻴﻤﻨﺎﻛﻢ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ دﺳﺘﻮر داده ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ دﻻور را ﺑﻪ ﺳﻴﺎﻫﭽﺎل ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻓﻘﻂ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﺔ ﻃﻮﻻﻧﻲ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻣﻌﻨﺎ را ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﺴﺎرت اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ در آﻳﻨﺪة ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺰدﻳﻚ‪ ،‬ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ﺗﻮﻫﻴﻦ و ﺟﺎي اﻳﻦ ﺳﻴﻠﻲ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪109‬‬

‫رﻃﻮﺑﺖ ﭼﺮﻛﻴﻦ آن آب دﻫﺎن را‪ ،‬ﺷﻤﺎ دو ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺰرﮔﻮار و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ارﺟﻤﻨﺪ‪ ،‬از روح و ﭼﻬﺮة ﻣﻦ ﭘﺎك ﻛﻨﻴﺪ؟! اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﭼﻨﺎن ﻣﺘﺸﻨّﺞ و‬ ‫وﺿﻊ ﭼﻨﺎن آﺷﻔﺘﻪ و اﻓﺮاد ﺑﻪﻗﺪري ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ و درﻫﻢرﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺟﺰ‬ ‫ﮔﻮش ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﺷﻲ آن ﮔﻔﺘﺔ ﻋﻤﻴﻖ و ﭘﺮﻣﻌﻨﺎ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺳﻴﺎﻫﭽﺎل رﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫اﺻﻄﻼح از ﺑﺮزﻳﻦ اﺳﺘﻨﻄﺎق ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﻛﻪ ﻗﺪري آرامﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﻮان‪ ،‬ﭘﺪرت ﺧﻴﻠﻲ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﺎر اﺑﻠﻬﺎﻧﻪاي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﺮدي‬ ‫و ﭼﺮا ﻣﻮﻗﻌﻴ‪‬ﺖ ارزﻧﺪة وﻟﻴﻌﻬﺪي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻲ؟ ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد‪:‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﻣﻦ ﺟﻮان ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ اﺑﻠﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ‪ .‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺷﺎم ﺧﻮد را ﺣﺎﻓﻆ ﺟﺎن و ﻣﺎل ﻫﻤﺔ آﺣﺎد ﻣﺮدم ﻣﻲداﻧﻢ‪ ،‬ﺑﺮادر ﻋﺰﻳﺰ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﺪزدم؟! ﺷﻤﺎ ﻗﺪري ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‬ ‫ﺣﻞّ ﻣﻌﻤ‪‬ﺎ رﻓﺘﻪ ﻛﻪ ﻣﺤﺎل اﺳﺖ دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ ﺑﺮﮔﺮدد‪ .‬او ﺑﺎ دراﻳﺖ و ﻛﺎرداﻧﻲاش‪،‬‬ ‫ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺟﺎن دو ﻧﻔﺮ را ﻧﺠﺎت داده و ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺟﺎن ﺷﻴﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ را ﻫﻢ ﻧﺠﺎت ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ .‬ﺟﺎن دو ﻧﻔﺮ را از دﺳﺖ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‬ ‫ﻧﺠﺎت داد ﻛﻪ ﺟﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﺎﺷﺪ و ﺟﺎن ﻣﻦ درﺑﻨﺪ‪ .‬اﻛﻨﻮن ﻫﻢ‪ ،‬ﺟﺎن ﺷﻴﺮﻳﻦ‬ ‫و ﻓﺮزﻳﻦ را از ﭼﻨﮓ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻓﻨﺪق ﻧﺠﺎت ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬آن ﺷﺨﺺ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫درﺑﺎر دل ﻋﺎﺷﻘﻢ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﺗﻮ ﺟﻮان ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﺮﺋﺖ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﻓﻨﺪق‬ ‫را ﻣﺘﻬﻢ ﻛﻨﻲ؟ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻴﭻﻳﻚ از ﺷﻤﺎ در آن ﻣﻮﻗﻊ‪،‬‬ ‫ﺗﻮي ﭼﺸﻤﺎن ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻓﻨﺪق‪ ،‬ﺟﺰ ﻣﻦ‪ ،‬ﻧﮕﺎه ﻧﻜﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺧﻮاﻫﺸﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ‪،‬‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ دﺳﺘﻮر اﻛﻴﺪ دﻫﻨﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﺮاﻗﺐ اﻳﻦ ﻧﺪﻳﻤﺔ ﻧﻮرﭼﺸﻤﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬ ‫ﺗﺎ ﻳﻚ وﻗﺖ ﻓﺮار ﻧﻜﻨﺪ‪ .‬و آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻓﺮو رﻓﺖ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪110‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﮔﺮﮔﻴﻦﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن دﻧﻴﺎدﻳﺪه و ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ و ﻣﺴﻨّﻲ ﺑﻮد و آن زﻣﺎن ﺳﻨﻴﻦ‬ ‫ﻋﻤﺮش ﻧﺰدﻳﻚ ﻫﻔﺘﺎد ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﺪود ده ﺳﺎل از ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬و ﺑﻴﺴﺖ‬ ‫ﺳﺎل از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﻴﺪن آن ﺳﺨﻨﺎن از زﺑﺎن ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ‪،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ دﺳﺘﻮر داد وي را از ﺳﻴﺎﻫﭽﺎل درآورﻧﺪ و در اﺗﺎﻗﻲ‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫اﻧﺪﻛﻲ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﮕﻬﺪاري ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻣﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺮاﻗﺐ اﺣﻮال و ﻣﻮاﻇﺐ‬ ‫رﻓﺖ و آﻣﺪﻫﺎي ﻓﻨﺪق ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ روزي ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ در زﻧﺪان ﺑﻮد و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﺟﻴﺮان ﻫﻢ‬ ‫ﺑﻲﺻﺒﺮاﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ و ﻣﺘﻌﺠ‪‬ﺐ از آن ﺣﻮﺻﻠﻪﺑﻪﺧﺮجدادن ﺳﻠﻄﺎن‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻳﻚ‬ ‫روز در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺆالﻫﺎي دﻟﻮاﭘﺴﺎﻧﺔ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﮔﻔﺖ‪ :‬دﺧﺘﺮم ﻛﺎرﻫﺎ ﻧﻴﻜﻮ ﺷﻮد‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻪ ﺻﺒﺮ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻲ ﺣﺮفﻫﺎي ﻣﺘﻴﻦ و ﻣﺤﻜﻢ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻋﺠﻴﺐ روي‬ ‫ﻣﻦ اﺛﺮ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ دﻟﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻳﻨﺪه ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫روﺷﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ در دو ﺳﻪ روز آﻳﻨﺪه ﺣﺘﻤﺎً ﺧﺒﺮﻫﺎﻳﻲ ﺑﺸﻮد‪ .‬از ﻃﺮﻓﻲ‪ ،‬ﻓﻨﺪق‬ ‫ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف از آن ﻣﺎرﺧﻮردهﻫﺎي اﻓﻌﻲﺷﺪة درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﺗﺮﺳﻲ ﻋﺠﻴﺐ در دﻟﺶ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و ﺳﻜﻮت ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬آن ﺗﺮس و واﻫﻤﻪ را‪،‬‬ ‫روزﺑﻪروز‪ ،‬و ﻧﻪ روزﺑﻪروز‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺳﺎﻋﺖﺑﻪﺳﺎﻋﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺷﺒﻲ‬ ‫در ﺧﻮاب و ﺑﻴﺪاري ﺻﺪاﻳﻲ ﺷﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ وﻇﻴﻔﻪ دارم ﺗﻮ را‬ ‫ﺧﺒﺮدار ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻋﺠﻮزة زاﻏﮕﻮش را ﺷﻬﺰاده ﻫﻠﻨﺎ دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ دارد ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‬ ‫ﻣﻲآورد‪ ،‬ﺣﻮاﺳﺖ را ﺟﻤﻊ ﻛﻦ‪ .‬ﻓﻨﺪق ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﻤﻜﻢ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻛﻪ‬ ‫ﻋﻔﺮﻳﺖ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻣﺎ دﻳﮕﺮ آن ﻗﺪرتﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﻧﺪارﻳﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﻲ زﻳﺮ‬ ‫آﺗﺶﻫﺎ را ﻓﻮت ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ داﻣﻨﺔ ﺷﻌﻠﻪاش ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻮد و ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﺧﺒﺮﻫﺎ را‬ ‫اﻳﻦ ﻃﺮف و آن ﻃﺮف ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﻓﻨـﺪق ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺗﺮﺳﺎن و ﻟﺮزان ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﻫﻴﭻ ﭼﺎرهاي ﺟﺰ ﻓﺮار در‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪111‬‬

‫ﺧﻮد ﻧﺪﻳﺪ‪ .‬در ﺳﻴﺎﻫﻲ ﺷﺐ ﺧﻮد را ﺳﺮاﭘﺎ در ﺟﺎﻣﺔ ﺳﻴﺎه ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ و آﻫﺴﺘﻪ از‬ ‫اﺗﺎﻗﺶ ﺑﻴﺮون آﻣﺪ و ﭘﺎورﭼﻴﻦ ﭘﺎورﭼﻴﻦ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﻜﻲ راﻫﺮو ﻟﺒﺔ‬ ‫ﺗﻴﺰ دو ﺷﻤﺸﻴﺮ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮد دﻳﺪ و ﺑﻌﺪ ﺻﺪاي ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ را‬ ‫ﺷﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬ﻋﻔﺮﻳﺘﺔ ﻧﻤﻚﺑﻪﺣﺮام‪ .‬دﻳﮕﺮ ﺧﻴﻠﻲ دﻳﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻬﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﻫﻤﻜﺎر رذﻟﺖ‪ ،‬ﻋﺠﻮزه زاﻏﮕﻮش را ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎورد‪ ،‬ﻓﺮار‬ ‫ﻣﻲﻛﺮدي‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻧﻴﻢﺳﺎﻋﺖ ﭘﻴﺶ و در ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺷﺐ آﻣﺪﻧﺪ و ﻣﺮا از ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ و ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﮔﻔﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻓﻨﺪق دوﻟﺒﺔ ﺗﻴﺰ ﺷﻤﺸﻴﺮ را روي ﺳﻴﻨﻪ‪ ،‬و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ را‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺧﺸﻤﻨﺎك دﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﺗﺮﺳﻲ ﺳﺮاﭘﺎي وﺟﻮدش را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ و‬ ‫ﭼﻨﺎن ﻟﺮزهاي ﺑﺮ اﻧﺪاﻣﺶ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ زﺑﺎﻧﺶ ﺑﻨﺪ آﻣﺪ‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﻛﻪ‬ ‫ﻟﺒﺔ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎي ﻓﺮودآﻣﺪه ﺑﺮ ﺳﻴﻨﺔ ﻓﻨﺪق ﻣﺘﻌﻠّﻖ ﺑﻪ او ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬از‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر دو ﺧﻮاﻫﺶ دارم‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﮕﻮ و ﺑﺨﻮاه‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ‬ ‫ﻣﺤﻜﻢ و اﺳﺘﻮار اداﻣﻪ داد‪ :‬ﺧﻮاﻫﺶ اوﻟﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖﭘﻴﺸﻪ را ﺑﻪ‬ ‫دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ‪ ،‬و در ﺛﺎﻧﻲ اﻣﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ را از زﻧﺪان آزاد‬ ‫ﻧﻤﻮده‪ ،‬و ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺷﺐ و دﻳﺮوﻗﺖ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﮕﻲ و ﺣﺘّﻲ اﻓﺮاد ﻃﺮاز اول‬ ‫درﺑﺎر را ﻫﻢ اﺣﻀﺎر ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً دﺳﺘﻮر ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺮﺳﺮاي ﺗﺎﻻر ﻗﺼﺮ‬ ‫ﺗﻮدهاي از ﻫﻴﺰم ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي ﻫﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﺔ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﭘﻬﻨﺎور روم ﺷﺮﻗﻲ ﺧﻨﺪهاي ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﮕﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ دﻻور و ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺶ ﻧﺎﻣﻮر ﺟﺰ »اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲﺷﻮد ﻗﺮﺑﺎن«‪ ،‬ﻣﻲﺷﻮد ﺟﻤﻠﻪ‬ ‫دﻳﮕﺮي ﮔﻔﺖ؟!‬ ‫ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﻌﺪ‪ ،‬در ﺑﺎﻻي اﻳﻮان ﻣﺸﺮف ﺑﻪ ﺣﻴﺎط ﻗﺼﺮ و ﭼﺴﺒﻴﺪه ﺑﻪ ﺗﺎﻻر‬ ‫آﺋﻴﻨﻪ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و وزﻳﺮ اﻋﻈﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪112‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ و اﻣﺮا و وزرا و درﺑﺎرﻳﺎن ﻃﺮاز اول‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ درﺟﺎت ﺧﻮد‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻃﺮف راﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ و در ﻛﻨﺎرش ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ اﻳﺴﺘﺎده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻃﺮف ﭼﭗ‪ ،‬زاﻏﮕﻮش ﻋﺠـﻮزه و ﻓﻨﺪق ﻧﺪﻳﻤﻪ دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ و ﭘﺸﺖ‬ ‫ﺳﺮﺷﺎن‪ ،‬ﭼﻬﺎرﺗﻦ ﻏﻼم درﺑﺎري ﻛﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪﻫﺎ را ﺑﺮده و ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺎز ﻫﻢ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﺎن ده ﻣﺄﻣﻮر ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ از ﺟﺎي ﺧﻮد ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد و ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ آﻣﺪ و ﭘﺸﺖ‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻮدة ﻋﻈﻴﻢ ﻫﻴﺰم ﻓﺮوزان ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر از ﺟﺎﻳﺶ‬ ‫ﻧﻴﻢﺧﻴﺰ ﺷﺪ و اﺣﺘﺮام ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را ﭘﺎﺳﺦ داد‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ از ﺟﺎي ﺧﻮد ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و اﻳﺴﺘﺎد‪ .‬ﻫﻤﺔ ﺣﺎﺿﺮان ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﺑﻪ اﺣﺘﺮام اﻣﭙﺮاﻃﻮر از ﺟﺎي ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻲ و ﭘﻨﺞ‬ ‫ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از درﮔﺬﺷﺖ ﭘﺪرم‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم ﺷﺮﻗﻲ ﻫﺴﺘﻢ و‬ ‫ﻫﻤﻮاره ﻫﻢ ﺳﻌﻲام اﻳﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺸﻢ و ﺑﺪون ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ‬ ‫وزﻳﺮان داﻧﺎﻳﻢ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻧﮕﻴﺮم‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﭼﻨﺪي ﭘﻴﺶ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ﻛﻪ از‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻦ دﺧﺘﺮ ﺷﺶ ﺳﺎل ﮔـﻢﺷﺪه ﺧﻮﻳﺶ‪ ،‬و ﻧـﻮهﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰم ﭘﻴﺪا ﻛﺮدم و‬ ‫دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻛﻪ از ﮔﻢﺷﺪن دوﺑﺎرة ﻧﻮهﻫﺎﻳﻢ در ﻣﻦ اﻳﺠﺎد ﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن از ﺧﻮد ﺑﻴﺨﻮد‬ ‫ﺷﺪم ﻛﻪ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻪ وﻟﻴﻌﻬﺪ دﻻور و ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‪ ،‬ﺗﻮﻫﻴﻦ و اﻫﺎﻧﺖ‬ ‫ﻛﺮدم‪ .‬ﻣﻦ اﻛﻨﻮن از اﻳﻦ ﺟﻮان ﻣﺤﺒﻮب و ﻣﺤﺠﻮب و دﻻور ﻋﺬرﺧﻮاﻫﻲ‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬ﻣﻲداﻧﻢ ﺗﺎرﻳﺦﻧﻮﻳﺴﺎن در آﻳﻨﺪه ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺖ‪ :‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﺧﺸﻢ ﻧﺎﺑﺠﺎ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ و ﺑﻲﻣﻮرد ﺧﻮد در ﻣﻮرد وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‪،‬‬ ‫از وي ﻋﺬرﺧﻮاﻫﻲ ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ اﺷﻚرﻳﺰان ﺑﻪ ﺳﻮي ﺑﺮزﻳﻦ رﻓﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺳﺮ و‬ ‫روي ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ رو ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻛﺮد و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪113‬‬

‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻣﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻬﺮ و رأﻓﺖ ﭘﺪري‪ ،‬و اﻳﻦ ادب و اﻃﺎﻋﺖ و‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ ﻓﺮزﻧﺪي‪ ،‬در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻤﺴﺮم و ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮار ﻫﻤﺴﺮم ﺳﺮ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻓﺮود‬ ‫ﻣﻲآورم‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان از ﺟﺎﻳﺶ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪ .‬اﺑﺘﺪا در ﺑﺮاﺑﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲ ﻛﺮد و ﺳﭙﺲ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻤﺴﺮش ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‬ ‫و دوﺳﺖ دﻳﺮﻳﻨﺶ‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ زاﻧﻮ زد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺣﻜﻢ ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﮔﺮاﻧﻤﺎﻳﺔ ﻣﺮا دارﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺮض ﻣﻌﺬرت از ﺟﺴﺎرت ﺧﻮد اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ﻓﻘﻂ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ ﻣﺎدر ﻫﺴﺘﻢ و ﺷﻨﻴﺪن آن ﺧﺒﺮ ﺗﻠﺦ و ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺧﺎﻃﺮات‬ ‫دﺳﻴﺴﻪﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ درﺑﺎر ﭘﺪرﺗﺎن‪ ،‬ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﻣﺮا از ﺧﻮد ﺑﻲﺧﻮد ﻛﺮد‪ ،‬ﻋﺬر ﻣﺮا‬ ‫ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ‪.‬‬ ‫اي ﻫﻤﺴﺮ ﮔﺮاﻧﻤﺎﻳﻪ و اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر ﮔﺮاﻧﭙﺎﻳﻪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از آن ﺻﺤﻨﺔ‬ ‫ﻋﺬرﺧﻮاﻫﻲ دو ﭘﺎدﺷﺎه و ﻣﻠـﻜﻪ‪ ،‬و آن ﮔـﺬﺷﺖ ﻓﺮوﺗﻨـﺎﻧﺔ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌـﻬﺪ‪،‬‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ در ﻣﻮرد ﺧﺎﺋﻨﻴﻦ‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎري ﺑﻲرﺣﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد‪ .‬آﻧﮕﺎه‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻌﺪ از ﺗﻌﻈﻴﻢ دﻳﮕﺮي در ﺑﺮاﺑﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ آﻣﺮاﻧﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻓﺮاد‪،‬‬ ‫ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي آﺗﺶ را ﺑﺎ اﻓﺰودن ﻫﻴﺰم‪ ،‬ﻓﺮوزانﺗﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻧﻮر و ﺗﻒ و ﮔﺮﻣﺎي‬ ‫آﺗﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ ﻣﺠﺪداً ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻓﺮاد‪ ،‬ﻋﺠﻮزة زاﻏﮕﻮش و ﻧﺪﻳﻤﺔ‬ ‫ﺧﺎﺋﻦ‪ ،‬ﻓﻨﺪق را درون آﺗﺶ ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﻴﻪاي ﻋﺠﺰ و ﻻﺑﺔ آن دو‬ ‫ﻋﻔﺮﻳﺘﻪ و ﻋﺠﻮزه ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﻴﺪ‪ ،‬و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ‪ ،‬ﻫﺮ دو ﻣﻴﺎن آﺗﺶ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﺎز ﻫﻢ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬و اﻣ‪‬ﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﻬﺎر ﻣﺄﻣﻮر اﺑﻠﻪ ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﻳﺎﻓﺘﻦ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم‪ ،‬ﺳﺮدار و وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻤﻚ‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ و ﻳﺎ ﻫﻢاﻵن ﺑﺎ اﺟﺎزة اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺷﻤﺎ را ﻫﻢ درون ﻫﻤﻴﻦ آﺗﺶ ﻣﻲاﻧﺪازم‪.‬‬ ‫ﭼﻬﺎر ﻏﻼم ﺳﻴﻪﻛﺎر ﺧﻮد را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺮ زﻣﻴﻦ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪114‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺧﺎك ﭘﺎي اﻳﺸﺎن را ﺑﻮﺳﻪﺑﺎران ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺐ‪ ،‬ﺑﺲ‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ زود ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﻫﻤﺴﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪام ﺳﺮدار و وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺮاي‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻦ و ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪن ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫در ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮزﻳﻦ از ﺟﺎﻳﺶ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪ ،‬ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد و‬ ‫در ﺑﺮاﺑﺮ ﭘﺪرش ﺧﻢ ﺷﺪ و دﺳﺖ وي را ﺑﻮﺳﻴﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه رو ﺑﻪ ﺣﺎﺿﺮان ﻛﺮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎن و دﻻورم‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﻣـﺮا ﺳﺮدار و وﻟﻴﻌـﻬﺪ ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫اﻃـﻼق ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣـﻦ ﻟﻘﺐ ﺳﺮدارﻳـﺶ را ﻣﻲﭘﺬﻳﺮم و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺳﺮدار رﺷﻴﺪ‬ ‫ﺑﺎ ﻛﻤﻚ و ﻫﺪاﻳﺖﻫﺎي ﻫﻤﺴﺮم‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﻣﻲﻛﻮﺷﻢ ﺗﺎ ﻧﻮر ﭼﺸﻤﺎن‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺮ و‬ ‫ﺑـﺮادر ﻋﺰﻳﺰم را ﺑﻴﺎﺑﻢ و دوﺑـﺎره ﺑﻪ آﻏـﻮش ﻣﻠﻜﻪ ﻣﻜـﺮّم ﺑﺮﮔﺮداﻧﻢ‪ .‬از ﻫﻢاﻵن ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان ﻫﺪﻳﺔ ﻳﺎﻓﺘﻪﺷﺪن ﺑﺮادرم ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖﻋﻬﺪي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت را ﺑﻪ‬ ‫او ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ؛ زﻳﺮا ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺪاﻛﺮدن آن دو ﻋﺰﻳﺰ‪ ،‬و ﺑﺎ اﺟﺎزة اﻳﻦ دو ﻋﺰﻳﺰ‪،‬‬ ‫ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻔﺨّﻢ و ﺟﻴﺮانﺧﺎﺗﻮن ﻣﻜﺮّم‪ ،‬ﻗﺼﺪ دارم ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن‬ ‫ﺑﺮوم و در ﻣﺤﻀﺮ اﺳﺎﺗﻴﺪ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ‪ ،‬درس ﺣﻜﻤﺖ و ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺑﻴﺎﻣﻮزم‪،‬‬ ‫زﻳﺮا ﭼﺮاغ ﻋﻠﻢ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻦ را‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﻓﺘﺢ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻦ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺧﻮن اﻓﺮاد‬ ‫ﺑﻴﮕﻨﺎهرﻳﺨﺘﻦ‪ ،‬ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻢ‪ .‬در ﻟﻮاي ﭼﺮاغ ﻓﻠﺴﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ‬ ‫اﻓﺮاد ﺟﺎن ﺟﺎوﻳﺪ ﺑﺒﺨﺸﻢ اﻣ‪‬ﺎ ﺗﺤﺖ ﻟﻮاي ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻗﺪرت‪ ،‬ﻧﺎﮔﺰﻳﺮم ﺟﺎن اﻓﺮاد را‬ ‫ﺑﮕﻴﺮم؛ ﻫﻤﺎن ﺟﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ودﻳﻌﻪ داده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎز ﻫﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر و ﭘﺪرم و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺧﻢ ﻣﻲﺷﻮم و ﺑﺎز ﻫﻢ زﻣﻴﻦ ادب ﻣﻲﺑﻮﺳﻢ و‬ ‫ﺗﺸﻜّﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﺗﻮﻫﻴﻦ و ﺳﻴﻠﻲ و آب دﻫﺎن اﻳﺸﺎن‪ ،‬راه آﻳﻨﺪة ﻣﺮا ﻣﻌﻠﻮم‬ ‫ﻛﺮد؛ راﻫﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﺧﺘﻢ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻫﻢ ﺳﭙﻴﺪه دﻣﻴﺪه ﺑﻮد و ﻫﻢ ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮاﺑﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻓﺮو رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻟﺬا ﺷﻬﺮزاد ﻫﻢ ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ و‬ ‫ﺑﻴﺎﺳﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﻫﺸﺘﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎﺣﺸﻤﺖ و ﺟﺎه و ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ را ﺣﺎﻣﻲ و ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه! ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﻣﺒﺎرﻛﺘﺎن ﻫﺴﺖ ﻛﻪ دﻳﺸﺐ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪:‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﺪرش و ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺟﻴﺮان ﻣﺎدر دوﻗﻠﻮﻫﺎ‪ ،‬ﺿﻤﻦ آﻧﻜﻪ ﻗﻮل داد ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻤﺴﺮش ﺑﺮود و ﻫﺮ‬ ‫ﻃﻮر ﺷﺪه ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ‪ ،‬از ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖ ﻋﻬﺪي اﺳﺘﻌﻔﺎ داد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺪاﻛﺮدن دوﻗﻠﻮﻫﺎي دزدﻳﺪهﺷﺪه‪ ،‬ﺑﻪ آﺗﻦ ﺑﺮوم و‬ ‫ﺑﻪ ﺟﻤﻊ اﻋﻀﺎء اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﭙﻴﻮﻧﺪم‪.‬‬ ‫اﻳﻨﻚ اداﻣﺔ داﺳﺘﺎن‪ ،‬و ﺑﺎز اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﻳﺸﺐ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪:‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ در ﺣﻀﻮر اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم و ﺣﺎﺿﺮان‪ ،‬ﻋﺠﻮزه زاﻏﮕﻮش و‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻓﻨﺪق را ﺑﻪ ﺟﺮم ﻃﺮح ﻧﻘﺸﺔ دزدﻳﺪن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻪ آﺗﺶ اﻧﺪاﺧﺖ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻏﻼم ﻧﻘﺎﺑﺪاري ﻛﻪ ﺑﭽﻪﻫﺎ را ﺑﺮده و ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎﺟﺮا را ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ زاﻏﮕﻮش و ﻓﻨﺪق دﭼﺎر‬ ‫ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﭼﻬﺎر ﻏﻼم ﺳﻴﺎﻫﻜﺎر‪ ،‬ﻗﻮل ﻫﻤﻜﺎري دادﻧﺪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬در‬ ‫آن ﻣﻮﻗﻊ از ﻣﺠﺎزات اﻳﺸﺎن ﺻﺮفﻧﻈﺮ ﻛﺮد‪ .‬وﻟﻲ وﻗﺘﻲ ﺑﺮزﻳﻦ آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺰرﮔﻮاراﻧﻪ‬ ‫از ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖ ﻋﻬﺪي ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻬﻤﻪاي در ﻣﻴﺎن ﺣﺎﺿﺮان ﭘﻴﭽﻴﺪ و ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻪ ﻓﺮزﻧﺪم ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮي ﻣﺤﺎل اﺳﺖ‪ .‬ﻛﻮ‪ ،‬ﺗﺎ ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺰرگ ﺷﻮد! و‬ ‫از ﻛﺠﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﻛﻪ ﭼﻮن ﺗﻮ ﭘﺮورده و ورزﻳﺪه و آﺑﺪﻳﺪه و ﺑﻪ دوران ﻛﺲ ﻧﺪﻳﺪه‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪116‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫درآﻳﺪ‪ .‬ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺗـﻮ ﻓﺮزﻧﺪ رﺷﻴﺪ ﺧـﻮد را ﺑﭙﺬﻳﺮم‪ .‬ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن‬ ‫اﺻـﺮار و اﺑـﺮام ﭘﺪر و ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ از ﺳﻮي ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﻫﻢ وﻗﺖ‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﺮﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اي ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎاﻗﺘﺪار ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﻫﻨﻮز‬ ‫ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺧﻮد را در ﻣﻮرد ﭘﻴﺪاﻛﺮدن ﻧﻮرﭼﺸﻤﺎن‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺷﺮوع‬ ‫ﻧﻜﺮدهاﻳﻢ‪ .‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ اول ﺑﺮوﻳﻢ و ﺑﮕﺮدﻳﻢ و ﻓﺮزﻳﻦ و ﺧﻮاﻫﺮش را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﻢ‬ ‫و آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ آﻣﺪ‪ ،‬درﺑﺎرة اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴﻢ و ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﭼﻬﺎر‬ ‫ﻏﻼم ﺳﻴﺎﻫﻜﺎر ﻛﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ درﻳﺎﻓﺖ ﺳﻜّﻪﻫﺎي زر از ﻧﺪﻳﻤﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ آن ﻛﺎر‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر زﺷﺖ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﺑﭽﻪﻫﺎ را ﻛﺠﺎ ﺑﺮدﻳﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﭼﻪ آوردﻳﺪ؟‬ ‫آن ﭼﻬﺎر ﻣﺄﻣﻮر ﺳﻴﻪدل و ﺧﺪﻣﺘﻜﺎر ﺳﻴﻪﻛﺎر درﺑﺎر‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮاي‬ ‫ﻓﺮوﺧﺘﻪﺷﺪن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش‪ ،‬روي ﻋﺮﺷﺔ ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان‪ ،‬و دﻳﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮان ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻫﻤﻪ از آﻧﭽﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮد ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ رو ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻧﭽﻪ را ﻫﻢ ﻛﻪ‬ ‫اﻛﻨﻮن اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎز ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ارادة اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺄن اﺳﺖ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺑﻪ‬ ‫ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ از ده ﻧﻔﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﻪدﺳﺖ اﻳﺴﺘﺎده ﭘﺸﺖ ﺳﺮ آن ﭼﻬﺎر ﺳﻴﺎﻫﻜﺎر ﺧﺎﻃﻲ‬ ‫اﻣﺮ ﻛﺮد‪ :‬ﺷﻤﺎ دﺳﺖ راﺳﺖ اﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻟﻌﻨﺖﺷﺪه را ﺑﺎ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﺖ ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻴﺪ و دﺳﺖﻫﺎي ﺑﺮﻳﺪه ﺷﺪهﺷﺎن را ﺗﻮي ﻫﻤﺎن ﺧﺮﻣﻦ آﺗﺶ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز‬ ‫ﺑﻘﺎﻳﺎﻳﺶ ﻫﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺣﺪ‪ ‬ﻣﺠﺎزات ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪﻫﺎي ﭼﻬﺎر ﺧﺪﻣﺘﻜﺎر‬ ‫ﺳﻴﺎﻫﻜﺎر در درﺑﺎر روم ﺷﺮﻗﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ از ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎ‬ ‫ﻛﺮد ﻛﻪ از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲاش ﻛﻪ اﺗّﻔﺎﻗﺎً در آن ﺟﻤﻊ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮد ﺑﺨﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﺸﺘﻲ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺳﺎﻳﻞ و ﺧﺪﻣﻪ در اﺧﺘﻴﺎر وي و ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻗﺮار دﻫﺪ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻛﺸﺘﻲ ﻋﺎزم ﺑﻨﺎدر ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن و ﺣﺎﻣﻞ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪117‬‬

‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ روم ﺷﺮﻗﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲ‬ ‫ﻛﺮد و ﺳﭙﺲ رو ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻧﻤﻮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ اﺟﺎزه‬ ‫ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ در ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻫﻤﺴﺮ واﻻﺗﺒﺎر و ﺑﺮ ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﻣﺎﻟﻚ و ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﻴﺎر! ﺻﺒﺢ‬ ‫روز ﺑﻌﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﺸﺘﻲ از ﻣﺠﻬﺰﺗﺮﻳﻦ ﻛﺸﺘﻲﻫﺎي ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ روم ﺷﺮﻗﻲ‬ ‫ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ‬ ‫آن ﺳﺮزﻣﻴﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﻴﺮوي ﻛﺎﻓﻲ و ﺧﺪﻣﺔ واﻓﻲ و آذوﻗﻪ ﺑﺴﻴﺎر‪ ،‬ﻟﻨﮕﺮ ﺑﺮداﺷﺖ و‬ ‫ﺑﺎدﺑﺎن اﻓﺮاﺧﺖ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻛﺸﺘﻲ ﻳﻚ ﻣﺎه و اﻧﺪي ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻟﻨﮕﺮﻛﺸﻴﺪه و دل‬ ‫درﻳﺎﻫﺎ را درﻧﻮردﻳﺪه ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪ .‬ﻛﺸـﺘﻲ ﺑـﺎ ﺳﺮﻋﺘﻲ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺪ‪ ‬ﻣﻌﻤﻮل‪،‬‬ ‫ﺳﻴﻨﺔ آبﻫﺎ را ﺑﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﺎﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي درﻳﺎﻳﻲ را ﺧﻮب ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺖ‪،‬‬ ‫ﻣﻲﺷﻜﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﻲرﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ ﺑﻨﺪر ﺑﺼﺮه در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ‬ ‫رﺳﻴﺪ‪ .‬ﭼﻮن از ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺑﻨﺪر و ﺗﺎﺟﺮان ﻣﻘﻴﻢ و دﻻﻻن واﺳﻄﻪ ﭘﺎﻳﺎﭘﺎيﻛﺮدن‬ ‫ﻣﺤﻤﻮﻻت‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻲ ﻛﺸﺘﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ :‬ﻛﺸﺘﻲ ﻣﻮرد‬ ‫ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺴﺖ روز ﭘﻴﺶ از ﺑﻨﺪر ﺑﺼﺮه ﻟﻨﮕﺮ ﻛﺸﻴﺪ و رو ﺑﻪ ﺳﻮي دﻳﺎر ﻋﻤ‪‬ﺎن‬ ‫ﮔﺬاﺷﺖ و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻋﻤ‪‬ﺎن ﻫﻢ رﺳﻴﺪه و در ﺳﺎﺣﻞ آن دﻳﺎر‬ ‫ﻟﻨﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺎرﮔﻴﺮي ﻛﺎﻻﻫﺎي ﺗﺎﺟﺮان ﻋﻤ‪‬ﺎﻧﻲ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﺸﺘﻲ اﻧﺪر ﭘﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻧﺪازة ﺗﻬﻴﺔ آذوﻗﻪ و ﻣﺎﻳﺤﺘﺎج‬ ‫ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن و ﺧﺪﻣﻪ ﺗﻮﻗّﻒ ﻛﺮد و ﺳﭙﺲ ﺷﺘﺎﺑﺎن رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ درﻳﺎ و دﻳﺎر ﻋﻤ‪‬ﺎن‬ ‫ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ‪ ،‬ﻗﻠﺐ اﻣﻮاج را ﺷﻜﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻘﺼﺪ‬ ‫ﺗﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻨﺪر ﻋﻤ‪‬ﺎن رﺳﻴﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻴﭻﻛﺲ در ﺳﺎﺣﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻋﻤ‪‬ﺎن اﺛﺮ و‬ ‫ﻧﺸﺎﻧﻲ از ﻛﺸﺘﻲ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻧﺪﻳﺪ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪118‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺧﺪﻣﺔ ﺑﻨﺪر و اﻓﺮاد ﻣﻨﺘﻈﺮ و ﺑﺎزرﮔﺎﻧﺎن دﻟﻮاﭘﺲ‪ ،‬ﺳﺮاغ ﻛﺸﺘﻲ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ‬ ‫ﻫﻤﻪ ﺑﺎ دﻟﺸﻮره ﻓﺮاوان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﻧﻤﻲداﻧﻴﻢ ﭼﺮا ﻛﺸﺘﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮده از ﺑﻨﺪر ﺑﺼﺮه‪،‬‬ ‫ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪه اﺳﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ از ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ و دﻳﮕﺮان ﻛﻪ ﺳﺮﻧﺸﻴﻦ‬ ‫ﻛﺸﺘﻲ ﻣﺨﺼﻮص ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﻛﻪ از ﺑﻨﺪر‬ ‫ﺑﺼﺮه ﺗﺎ اﻳﻨﺠﺎ را آﻣﺪهاﻳﺪ‪ ،‬آﻳﺎ در ﻃﻮل ﻣﺴﻴﺮ‪ ،‬آن ﻛﺸﺘﻲ را ﻛﻪ ﺧﻮد دﻧﺒﺎﻟﺶ‬ ‫ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ‪ ،‬ﻧﺪﻳﺪﻳﺪ؟ ﻛﻪ ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺟﻮاب‬ ‫ﻣﻨﻔﻲ ﺑﻪ ﺳﺆالﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲدادﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴـﺮوي درﻳـﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺸـﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭼـﻮن آن‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه درﻳﺎﺷﻨﺎس ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻴﭻ راه درﻳﺎﻳﻲ دﻳﮕﺮي ﺟﺰ ﻣﺴﻴﺮي ﻛﻪ آﻣﺪهاﻳﻢ ﺑﻴﻦ‬ ‫ﺑﻨﺪر ﺑﺼﺮه و ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎي ﻋﻤ‪‬ﺎن‪ ،‬وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬ﻗﺮار ﺑﺮ اﻳﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫دوﺑـﺎره راه آﻣـﺪه را ﺑﺮﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺣﺮﻛﺖ از وﺳﻂ درﻳﺎ از‬ ‫راه ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ اﮔﺮ ﻛﺸﺘﻲ در ﺟﺎﻳﻲ از ﺳﻮاﺣﻞ ﻏﻴﺮ‬ ‫آﺑـﺎد ﻟﻨﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻛﻤﻜﺶ ﺑﺸﺘﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﺪ‪‬ت ﺳﻪ روز‪ ،‬راه ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ‬ ‫آﻣﺪه را ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ‪ ،‬در ﭘﺎﻳﺎن روز ﺳﻮم ﻛﻪ ﻫﻨﻮز آﻓﺘﺎب ﻏﺮوب ﻧﻜﺮده ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﺗﺨﺘﻪﭘﺎرهﻫﺎﻳﻲ را روي آب دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن از ﻳﻚ ﻛﺸﺘﻲ ﻏﺮقﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻫﺮ دو ﺳﺮدار ﺟﻨﮕﻲ و درﻳﺎ درﻧﻮردﻳﺪه‪ ،‬ﺑﺎ دﻳﺪن‬ ‫ﺗﺨﺘﻪﭘﺎرهﻫﺎي روي آب‪ ،‬آﻫﻲ از ﻧﻬﺎد ﺧﻮد ﺑﺮآوردﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﺴﺮش و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ روم ﺷﺮﻗﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲرﺳﺪ آن ﻛﺸﺘﻲ ﻛﻪ ﭼﻬﺎر ﻏﻼم ﺳﻴﺎﻫﻜﺎر وﺻﻔﺶ را ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺎﻳﻖﻫﺎي‬ ‫ﻛﻤﻜﻲ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن و ﺧﺪﻣﺔ ﻛﺸﺘﻲ‪،‬‬ ‫ﻗﺒﻞ از ﻏﺮقﺷﺪن ﺳﻔﻴﻨﻪ‪ ،‬ﺧﻮدﺷﺎن را ﻧﺠﺎت داده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬از اﻳﻨﺠﺎ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺳﺎﺣﻞ‪،‬‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﺔ زﻳﺎدي ﻧﻴﺴﺖ و ﺳﺎﺣﻞ ﻫﻢ از دور ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲآﻳﺪ‪ .‬ﻧﻈﺮ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪119‬‬

‫ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻲ را ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﻧﺰدﻳﻚ ﻛﺮده و ﻟﻨﮕﺮ ﺑﻴﻨﺪازﻳﻢ و ﺧﻮد ﺑﺎ ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ‬ ‫ﺑﺮوﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪ اﺛﺮ و رد‪‬ي از ﮔﻤﺸﺪﮔﺎن ﺧﻮد و ﺗﻌﺪادي از ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫ﻏﺮقﺷﺪه ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺎ ﺳﺨﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺳﻨﮕﻲ درﻳﺎي ﻋﻤ‪‬ﺎن‪ ،‬در آن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪ و‬ ‫ﻟﻨﮕﺮ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺗﻌﺪادي از ﻫﻤﺮاﻫﺎن‬ ‫در ﺳﺎﺣﻞ ﭘﻴﺎده ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ ﻗﺒﻞ از رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺎز ﻫﻢ ﭼﺸﻤﺸﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﺗﺨﺘﻪﭘﺎرهﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚﺗﺮي ﺧﻮرد ﻛﻪ ﻛﻨﺎر ﻳﻚ ﺳﺨﺮة ﺳﻨﮕﻲ در آب ﻏﻮﻃﻪور‬ ‫ﺑﻮد و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﻓﺎن و درﻳﺎ و‬ ‫ﻏﺮقﺷﺪن ﻛﺸﺘﻲ‪ ،‬در ﺗﺎرﻳﻜﻲﺷﺐ رخ داده و ﻗﺎﻳﻖ ﻧﺠﺎت ﻧﻴﺰ در ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺷﺐ‬ ‫ﺑﻪ ﺻﺨﺮه ﺧﻮرده و از ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ و ﻏﺮقﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ و‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﻗﺪري ﻧﺎاﻣﻴﺪﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻـﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺮوﻳﻢ‪،‬‬ ‫ﺑﻠﻜـﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺧﺒﺮﻫﺎي دﻳـﮕﺮ و رد‪ ‬و ﻧﺸﺎﻧﻲﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﻴﺎورﻳﻢ‪.‬‬ ‫آﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﻣﺘﺮوﻛﻪ و ﭘﺮ از رﻣﻞ و ﺷﻦ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺎﻳﻘﻲ را در‬ ‫ﺳﺎﺣﻞ دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن آن ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻌﺪادي از ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻛﺸﺘﻲ ﻏﺮقﺷﺪه ﺑﻌﺪ از‬ ‫ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﺻﺪﻣﺎت ﺑﺴﻴﺎر‪ ،‬ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ ﺧﻮد را ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن از ﻛﻨﺎر ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺎﺣﻞ رﺳﻴﺪه‪ ،‬ﺟﺎي ﭘﺎي ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه روي ﺷﻦ و ﻣﺎﺳﺔ ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ را ﻣﺸﺎﻫﺪه‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﺟﺎي ﭘﺎﻫﺎ‪ ،‬ﻧﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻌﺪ از‬ ‫رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ رو ﺑﻪ ﺟﻨﻮب رﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮي را در ﻛﺸﺘﻲ ﺑﮕﺬارﻳﻢ و‬ ‫ﺑﻘﻴﻪ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺟﻨﻮب ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺳﺮ از ﻛﺠﺎ درﻣﻲآورﻳﻢ‪ .‬در‬ ‫ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻓﺮﻳﺎد ﺷﺎدﻣﺎﻧﺔ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻦ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻧﮕﺎه ﻛﻦ‪ ،‬ﺟﺎي ﭘﺎي ﻳﻚ زن‪ ،‬ﺟﺎي ﭘﺎي دو ﺑﭽﻪ‪ ،‬ﺟﺎي ﭘﺎي ﻳﻚ زن‪ ،‬ﺟﺎي ﭘﺎي‬ ‫دو ﺑﭽ‪‬ﻪ‪ ،‬ﺧﺪا را ﺷﻜﺮ‪ ،‬آﻧﻬﺎ زﻧﺪهاﻧﺪ‪«.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪120‬‬

‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺰرﮔﻮار اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ و‬ ‫داﺳﺘﺎن را از داﺧﻞ ﻛﺸﺘﻲ ﺣﺎﻣﻞ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬و آن دو ﺑﺮادر ﺗﺎﺟﺮ‬ ‫ﻛﺸﻤﻴﺮي و ﻫﻤﺴﺮاﻧﺸﺎن‪ ،‬و دﻳﮕﺮ ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻛﺸﺘﻲ دﻧﺒﺎل ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺎ‬ ‫ﻧﺎﺧﺪاﻳﻲ ﻣﺮدي ﻛﻪ وﺻﻔﺶ را ﻛﺮدم ﻳﻚ ﻣﺎه روي آب ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻨﺪر ﺑﺼﺮه‬ ‫رﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫اﻛﻨﻮن ﻻزم اﺳﺖ ﻗﺪري ﺑﻴﺸﺘﺮ از آن دو ﺑﺮادر ﺗﺎﺟﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎمﻫﺎي راج و رام‬ ‫ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻋﻤﻮﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﺴﺮﻳﻦ و ﻧﺠﻼ ازدواج ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ‪ .‬راج و رام ﺗﺎﺟﺮ اﺑﺮﻳﺸﻢ و ﻇﺮوف ﭼﻴﻨﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻮد ﺑﻴﻦ‬ ‫ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن و ﺳﻮاﺣﻞ ﺷﻤﺎﻟﻲ آﻓﺮﻳﻘﺎ در رﻓﺖ و آﻣﺪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺷﺶ ﺳﺎل‬ ‫از ازدواﺟﺸﺎن ﺑﺎ دو ﺧﻮاﻫﺮ دﺧﺘﺮ ﻋﻤﻮﻳﺸﺎن‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻧﺴﺮﻳﻦ و ﻧﺠﻼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫اﻣﺎ ﭼﻮن ﻫﺮ دو ﺧﻮاﻫﺮ ﻧﺎزا ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﻴﭻ ﻛﺪام ﺻﺎﺣﺐ اوﻻد ﻧﺸﺪه و ﻟﺬا ﻫﺮ دو‬ ‫در ﺳﻔـﺮﻫﺎي درﻳـﺎﻳﻲ ﺧـﻮد آﻧﻬـﺎ را ﻫﻤـﺮاه ﻣﻲﺑﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﺴﺮﻳﻦ و ﻧﺠﻼي در آرزوي ﻓﺮزﻧﺪ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺑﺎ آن ﺷﺮﺣﻲ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪،‬‬ ‫ﺧﻮد را ﺻﺎﺣﺐ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف‪ ،‬ﻗﻨﺪ‬ ‫ﺗﻮي دﻟﺸﺎن آب ﺷﺪ و اﻳﺸﺎن آن دو ﻛﻮدك را ﺑﻴﻦ ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺳﻬﻢ ﻧﺴﺮﻳﻦ ﺷﺪ و ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﻢ از آن ﻧﺠﻼ‪ .‬ﻧﺠﻼ ﻫﻤﺴﺮ راج‬ ‫ﺑﻮد و ﻧﺴﺮﻳﻦ ﻫﻤﺴﺮ رام‪ .‬آن دو ﻛﻮدك ﺗﺮﺳﻴﺪه و ﭼﻨﺪﻳﻦ روز ﺻﺪﻣﻪﻫﺎي‬ ‫ﺳﺨﺖدﻳﺪه‪ ،‬ﭼﻨﺎن در ﻫﻤﺎن ﻣﺪ‪‬ت ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻪ آن دو ﺧﻮاﻫﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎن و زﻳﺒﺎي‬ ‫ﻛﺸﻤﻴﺮي ﻋﺎدت ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺪ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻫﺮ وﻗﺖ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﺎﺟﺮ‬ ‫ﺑﻲرﺣﻢ ﺑﺮده را روي ﻋﺮﺷﺔ ﻛﺸﺘﻲ ﻣﻲدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻫﺮﻛﺪام ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺴﺮﻳﻦ و ﻣﺎﻣﺎن‬ ‫ﻧﺠﻼﮔﻮﻳﺎن ﺑﻪ آﻏﻮش آن دو زن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺗﺎزه ﻃﻌﻢ ﻣﺎدرﺷﺪن را ﭼﺸﻴﺪه‪،‬‬ ‫ﻣﻲدوﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﻧﺠﻼ و ﻧﺴﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺧﺪا را ﺷﻜﺮ ﻛﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪121‬‬

‫ﺑﻪ آرزوﻳﻤﺎن رﺳﻴﺪﻳﻢ‪ .‬ﻫﻢ ﺷﻮﻫﺮان ﺧﻮب‪ ،‬ﻫﻢ وﺿﻊ ﻣﺎﻟﻲ و ﻫﻢ ﻓﺮزﻧﺪان ﻋﺎﻟﻲ‬ ‫دارﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻛﺸﺘﻲ ﻟﻨﮕﺮ ﻛﺸﻴﺪ و از ﺑﻨﺪر ﺑﺼﺮه ﺑﻪ ﺳﻮي درﻳﺎي ﻋﻤ‪‬ﺎن و‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻋﻤ‪‬ﺎن ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ درآﻣﺪ‪ .‬ﺣﺪود دو ﻫﻔﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﻛﺸﺘﻲ روي آب ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻳﻚ روز ﻧﺎﺧﺪا ﺗﻤﺎم ﻛﺎرﻛﻨﺎن و ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻛﺸﺘﻲ را روي ﻋﺮﺷﻪ ﺟﻤﻊ ﻛﺮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ روي آبﻫﺎي درﻳﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬اﻛﻨﻮن ﺗﻮﻓﺎن‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺘﻲ را ﻛﻪ ﻓﻘﻂ در ﻃﻮل ﻋﻤﺮم ﻳﻚﺑﺎر روي آبﻫﺎي درﻳﺎي ﭼﻴﻦ ﺑﺎ آن‬ ‫ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدم‪ ،‬ﭘﻴﺶ رو ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ‪ .‬اول از ﻫﻤﻪ اﻳﻨﻜﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺸﺘﻲ را ﺑﻪ آراﻣﻲ از‬ ‫وﺳﻂ درﻳﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺳﺎﺣﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﻢ ﺳﺨﺖ و ﺳﻨﮕﻲ اﺳﺖ ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪،‬‬ ‫زﻳﺮا‪ ،‬ﺣﺪوث ﺗﻮﻓﺎن ﺣﺘﻤﻲ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺳﻪ ﻗﺎﻳﻖ ﻧﺠﺎت ﺧﻮد را ﻫﻢ ﺑﻪ آب‬ ‫ﻣﻲاﻧﺪازﻳﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮﻓﺎن ﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻪ دﺳﺖ از ﻣﺎل‬ ‫ﺑﺸﻮﻳﻴﺪ و ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮدارﻳﺪ و درون ﻗﺎﻳﻖﻫﺎ ﺑﭙﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ در‬ ‫ﺑﺮﻳﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اول ﻣﺮدان زورﻣﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﻨﺞ ﺑﺎﻧﻮي ﻣﺴﺎﻓﺮ و ﺑﻪﺧﺼﻮص دو ﻛﻮدك‬ ‫ﻣﻌﺼﻮم را ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺮﺳﻨﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﻧﺎﺧﺪاي روي ﻋﺮﺷﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﻛﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺮود‪،‬‬ ‫ﻛﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺮود‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن اﻣﻮاج دﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ و آب درﻳﺎ را ﺑﻪ ﺳﻘﻒ‬ ‫آﺳﻤﺎن ﺑﺮدﻧﺪ و ﺳﻘﻒ آﺳﻤﺎن را ﺑﻪ ﻛﻒ درﻳﺎ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻢ رﻳﺨﺖ و ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻫﻢ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن و ﺧﺪﻣﺔ ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫درون ﻗﺎﻳﻖ ﻧﺠﺎت ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮي ﻫﻢ ﺟﺎ ﻧﺸﺪﻧﺪ و در ﻛﺸﺘﻲ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ و‬ ‫ﻏﺮقﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪاد ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻗﺎﻳﻖﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻇﺮﻓﻴﺖﺷﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﻓﺎن‬ ‫ﺳﻬﻤﻨﺎك و ﺻﺨﺮهﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ ﺳﺮ از آب ﺑﻴﺮونآورده‪ ،‬دو ﺗﺎ از ﺳﻪ ﻗﺎﻳﻖ را‬ ‫درﻫﻢﺷﻜﺴﺖ و ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﮕﻲ در دل ﺷﺐ‪ ،‬ﻃﻌﻤﺔ آبﻫﺎي‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪122‬‬

‫ﺧﺮوﺷﺎن درﻳﺎي ﻋﻤ‪‬ﺎن ﺷﺪﻧﺪ و ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﻗﺎﻳﻖ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ از‬ ‫ﺟﻤﻠﺔ ﻫﻔﺪه ﻧﻔﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ در آن ﻗﺎﻳﻖ‪ ،‬ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮﺷﺎن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ و ﻧﺠﻼ و‬ ‫ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻲرﺣﻢ ﺑﺮدهﻓﺮوش ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻠﻪ اي ﺳﻠﻄﺎن واﻻﺗﺒﺎر‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻴﮕﻨﺎه‪ ،‬دوﺑﺎره ﺑﻪ‬ ‫ﭼﻨـﮓ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻲرﺣﻢ ﺑﺮدهﻓﺮوش اﻓﺘﺎدﻧﺪ و آن آدمﻓﺮوش ﺑﻲﺻﻔﺖ‪ ،‬وﻗﺘﻲ در‬ ‫ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ ﭘﻴﺎده ﺷﺪ و ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺷﺐ رﻓﺖ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ دﻣﻴﺪ و ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ‬ ‫دو ﺑﺎزرﮔﺎن ﻛﺸﻤﻴﺮي و ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﺴﺮان آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻏﺮق ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻮي‬ ‫ﺑﻲرﺣﻤﻲاش دوﺑﺎره ﭼﻴﺮه ﺷﺪ و دﺳﺖ آن دو ﻃﻔﻞ ﻣﻌﺼﻮم را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺪون‬ ‫آﻧﻜﻪ ﺑﺪاﻧﺪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲرود‪ ،‬راه ﺟﻨﻮب را در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﻧﺠﻼي ﭘﺮﻳﺸﺎن اﻓﺴﺮده ﻫﻢ ﺑﻲاراده ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش‪ ،‬و ﺑﻘﻴﻪ ﻫﻢ‬ ‫در ﭘﻲ اﻳﺸﺎن در ﻣﻴﺎن ﺷﻦ و ﻣﺎﺳﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻏﺮوب ﻫﻤﺎن روز ﻫﻤﮕﻲ‬ ‫ﺗﺸﻨﻪ و ﺧﺴﺘﻪ و اﻓﺘﺎن و ﺧﻴﺰان‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻋﻤﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫از اﺗﻔﺎق ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻛﺎرواﻧﻲ از آن ﺷﻬﺮ دوراﻓﺘﺎده ﻋﺎزم ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش‪ ،‬ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺑﻪ آه و زاري و ﻧﺎﻟﻪ و اﻟﺘﻤﺎسﻫﺎي ﻧﺠﻼ اﻋﺘﻨﺎﻳﻲ‬ ‫ﺑﻜﻨﺪ‪ ،‬دو ﺳﻜﺔ زر ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎروان داد و ﺑﺎ ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﮔﺮﻳﺎن و ﻧﺎﻻن‬ ‫ﺳﻮار ﺷﺘﺮي ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻛﺎروان در ﻣﻴﺎن ﺷﻦ و رﻳﮓ ﺻﺤﺮا ﮔﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﻧﺠﻼ‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻲﻛﺲ و ﺗﻨﻬﺎ در ﮔﻮﺷـﺔ ﮔﺬري از آن ﺷﻬـﺮ دوراﻓﺘﺎدة درﻳﺎي ﻋﻤﺎن ﺗﻨـﻬﺎ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﺧﻮاب ﺑﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﭼﻴﺮه ﺷﺪ و ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻗﺼ‪‬ﻪﺷﻨﻮ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را‬ ‫ﺑﺴﺖ و ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﻧﻮد و ﻧﻬﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن واﻻﺗﺒﺎر و اي ﻫﻤﺴﺮ ﺣﻜﻤﺖﺷﻌﺎر‪ ،‬در دﻧﺒﺎﻟﺔ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻌﺮوﺿﺔ‬ ‫دﻳﺸﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﻊ ﻣﺒﺎرك ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻛﻪ‪ :‬ﻛﺎر ﻧﺠﻼ از ﺑﻲﻛﺴﻲ و ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﻲ در آن‬ ‫ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﮔﺪاﻳﻲ ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ روزي ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ﻳﻚ روز‪،‬‬ ‫ﭼﺸﻤﺎن ﻧﺠﻼ‪ ،‬ﺑﻪ زﻧﻲ ﻛﻪ ﻟﺒﺎس رزم ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮدان ﺟﻨﮕﺎور ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﻛﻤﺮي در ﺣﺎل ﮔﺬر اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻧﺠﻼ از روي ﻓﻘﺮ و ﻧﺎﭼﺎري دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﺮف‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ دراز ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺳﻜّﻪاي ﻛﻒ دﺳﺖ ﻧﺠﻼ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻫﻤﺮاﻫﺎن‬ ‫ﺧﻮد ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ‪ .‬وﻟﻲ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺮزﻳﻦ را ﺻﺪا زد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﺎﻳﺴﺖ‪،‬‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮﮔﺮدم و از اﻳﻦ ﮔﺪا ﺳﺆاﻟﻲ ﺑﻜﻨﻢ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎي اﻳﻦ زن‪ ،‬ﮔﺮه ﻛﺎر‬ ‫ﻣﺎ را زودﺗﺮ ﺑﺎز ﻛﻨﺪ‪ ،‬رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﺮاغ داروﻏﻪ ﺷﻬﺮ دﻳﺮ ﻧﻤﻲﺷﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‬ ‫اﻳﻦ زن را دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺪا ﻧﻜﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ دوﺑﺎره ﻧﺰد ﻧﺠﻼ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﻮاﻫﺮﺟﺎن از ﭼﻬﺮهات ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺎل اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺘﻲ‪ .‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﻛﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻳﺎر آﻣﺪهاي‪ .‬آﻳﺎ ﺗﻮ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬ ‫در اﻳﻦ ﮔﺬر ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻲ؟ ﻛﻪ ﻧﺠﻼ ﮔﻔﺖ‪ :‬آري ﺧﺎﺗﻮن‪ .‬از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻲﻣﺎن‬ ‫ﻏﺮق ﺷﺪ و ﺗﻨﻬﺎ و ﺑﻲﻛﺲ ﺷﺪم‪ ،‬روزﻫﺎ در اﻳﻦ ﮔﻮﺷـﻪ ﺑﻪ ﮔـﺪاﻳﻲ ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻢ‪ .‬ﺑﺎ‬ ‫ﺷﻨﻴﺪن ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺠﻼ‪ ،‬ﻳﺎ آن زن ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺪا‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎن ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺮﻗﻲ زد و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﻫﻢ از ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن آن ﻛﺸﺘﻲ ﻏﺮقﺷﺪه ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ آﻳﺎ ﺷﻤﺎ از آن دو ﻛﻮدك‬ ‫ﺷﺶﺳﺎﻟﻪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺟﺎي ﭘﺎﻳﺸﺎن را روي ﺷﻦ ﺳﺎﺣﻞ و ﺧﺎك ﻧﺮم ﺻﺤﺮا دﻳﺪﻳﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪124‬‬

‫ﺧﺒﺮ دارﻳﺪ؟ ﻧﺠﻼ زد زﻳﺮ ﮔﺮﻳﻪ و ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮاي ﺧﺮﻳﺪن ﻓﺮزﻳﻦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ را از‬ ‫ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش‪ ،‬روي ﻋﺮﺷﺔ ﻛﺸﺘﻲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد و ﭼﻮن ﻓﻬﻤﻴﺪ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺮادر‬ ‫ﺑﺰرگ ﻓﺮزﻳﻦ ﭘﺴﺮﺧﻮاﻧﺪهاش ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﺳﺖ ﺑﻪ داﻣﺎن ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺷﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻟﻄﻔﺎً ﻣﺮا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان داﻳﺔ ﻓﺮزﻳﻦ ﻓﺮض ﻛﺮده و ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺑﺒﺮﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ‬ ‫ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش را ﺧﻮب ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻢ و او را ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ آن ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻲرﺣﻢ‪ ،‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ در‬ ‫ﻣﺪﺗﻲ ﻛﻮﺗﺎه‪ ،‬ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺮ و ﻣﺤﺒـﺖ را در ﺣﻖ ﺑﺮادرم روا داﺷﺘﻴﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻴﻞ و‬ ‫ﺷﻮق ﺷﻤﺎ را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ‪ .‬اوﻻً ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻤـﺎم ﺧﺎﻧﻮادة ﺧﻮد را از دﺳﺖ‬ ‫دادهاﻳﺪ و وﻇﻴـﻔﺔ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺣﻜـﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﺷﺮﻳﻒ و ﻋﺰﻳﺰان‬ ‫ازدﺳﺖداده را‪ ،‬در اﻳﻦ دﻳـﺎر ﻏﺮﺑﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬارﻳﻢ و درﺛﺎﻧﻲ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺎدري ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان‪ ،‬ﻣﺎدرﺧﻮاﻧﺪهاي ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ‬ ‫رو ﺑﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻢ روزي ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﻛﻪ داﻳﻲام ﺳﻠﻄﺎن آن‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﺑﺒﺮم‪ .‬اﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻲﻛﺮدم‪ ،‬ﻣﺎ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ و‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﺎن وي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻈﺮ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺮﮔﺮدﻳﺪ‬ ‫و ﭘﺪرم ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و دﻳﮕﺮان را از دﻟﻮاﭘﺴﻲ درآورﻳﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ‬ ‫ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﻫﻤﺴﺮم ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و اﻳﻦ ﺑﺎﻧﻮ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﻣﻲروﻳﻢ و اﻣﻴﺪوارم ﻛﻪ‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ و ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺑﻴﺎورﻳﻢ‪ .‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ ﺳﺮدار رﺷﻴﺪ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻣﻌﻈّﻢ درﺳﺖ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ اﻃﺎﻋﺖ اﻣﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﺟﺎزه ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ دو ﺗﻦ از اﻓﺮاد ﻣﺴﻠّﺢ‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺧﻮدﻣﺎن را در ﻛﻨـﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﮕﺬارم‪ .‬درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪125‬‬

‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤـﻦ ﺑﺮﺳﻴﺪ و ﻗـﺪم ﺑﺮ ﺧﻄّﺔ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ داﻳﻲِ ﺳﻠﻄﺎن ﺧﻮد‬ ‫ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﻣﺸﻜـﻠﻲ ﻧﺨﻮاﻫﻴﺪ داﺷﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ از اﻳﻨﺠﺎ ﺗﺎ ﻳﻤﻦ راه ﺧﺸﻜﻲ و‬ ‫درﻳﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻃﻮﻻﻧﻲ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﺑﺎ ﺟﺴﺎرت ﺗﻤﺎم ﭼﻮن ﻣﺘـﻮﺟـﻪ‬ ‫ﺷﺪم دو ﺷﺎﻫـﺰادة ﺑﺰرﮔـﻮار‪ ،‬ﺑﺪون ﺳﺮﻣـﺎﻳﺔ ﻧﻘـﺪي ﺣﺮﻛﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ده‬ ‫ﻛﻴﺴﻪ را ﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﺤﺘﻮي ﻫﺰار ﺳﻜﻪ ﻃﻼ ﺑﻮده و ﻣﺘﻌﻠّﻖ ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻫﻢ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬اﻣﻴﺪوارم ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ در درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬ﭼﻬﺎر ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺑﺰرﮔﻮار را در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ زﻳﺎرت ﻛﻨﻢ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻴﺮوي درﻳﺎﻳﻲ روم ﺷﺮﻗﻲ و‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎﺣﻞ رﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻮار ﻛﺸﺘﻲ ﺷﺪه و راه آﻣﺪه را ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ و ﻧﺠﻼ و ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ ﻛﺎرواﻧﻲ‪ ،‬رﻫﺴﭙﺎر ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻳﻤﻦ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﻛﻪ دو ﺷﺎﻫﺰادة زن و ﺷﻮﻫﺮ و ﻧﺠﻼ‪ ،‬در راه‬ ‫رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬از ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺮادر ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ‬ ‫ﻧﺠﻤﻪ‪ ،‬ﻣﺎدر ﻣﺘﻮﻓّﻲ ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻮد‪ .‬وي در اﻳﺎﻣﻲﻛﻪ ﺧﻮدش ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﻳﻚ ﺑﺎر‪ ،‬و در دوران ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ ﺑﺮزﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ وي‪ ،‬و ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ‬ ‫ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺧﻮدش‪ ،‬ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺮاي دﻳﺪن ﺧﻮاﻫﺮش ﻧﺠﻤﻪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫دﻣﺸﻖ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬در ﻃﻮل ﻫﺮ دو ﺳﻔﺮ‪ ،‬ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﻣﺎﻫﻲ را در دﻣﺸﻖ ﻣﺎﻧﺪه و اﻳ‪‬ﺎم‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﻲ را ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮزادة ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮد و ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻢ‪،‬‬ ‫ﺧﺎﻃﺮات ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ از داﻳﻲاش ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ در ﻳﺎد داﺷﺖ ﻛﻪ ﭘﺎرهاي از آﻧﻬﺎ‬ ‫را ﺑﺮاي ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮده ﺑﻮد و ﺣﺘﻲ ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﭘﻲ‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ در ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺳﻮار ﻛﺸﺘﻲ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺼﺮه و‬ ‫ﻋﻤﺎن ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎل ﻛﻪ ﻓﺎرغ از ﻫﺎي و ﻫﻮي‬ ‫وﻻﻳﺖﻋﻬﺪي ﺷﺪهام‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺪاﻛﺮدن ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادرم‪ ،‬ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪126‬‬

‫ﺧﻮاﻫﻴﻢ رﻓﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر داﻳﻲام‪ ،‬ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫ﺧﻮش ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﻟﺬا‪ ،‬دو ﻣﻨﺰل ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﻣﺎﻧﺪه‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ از دو‬ ‫ﻫﻤﺮاه روﻣﻲ ﺧﻮد ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻛﺮد ﻗﺪري ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﺮوﻧﺪ و ﺧﺒﺮ درراهﺑﻮدن وي و‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ را ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻳﻤﻦ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻳﻤﻨﻲ ﺳﻮاران ﺑﻲﺷﻤﺎري را ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﺧﺎﺻ‪‬ﻲ ﺑﻪ‬ ‫اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺧﻮاﻫﺮزادهاش ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻤﺴﺮش‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد‪.‬‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﺎ ﻫﻴﺌﺖ اﺳﺘﻘﺒﺎلﻛﻨﻨﺪه‪ ،‬راﻫﻲ درﺑﺎر ﻳﻤﻦ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﮔﺬارﺷﺎن ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﺑﺎزار ﺷﻬﺮ ﻳﻤﻦ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﻋﺪ‪‬هاي از ﺗﺎﺟﺮان ﺑﺮده ﻫﻢ‬ ‫ﻗﺪري دورﺗﺮ ﺳﺮﮔﺮم ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش اﻧﺴﺎنﻫﺎي ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در آن ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫اﻳﻦ ﺑﺎﻧﮓ از راه دور ﺑﻪ ﮔﻮش ﺗﻴﺰ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ رﺳﻴﺪ‪ :‬ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﻏﻼم و ﻛﻨﻴﺰ‬ ‫ﻫﻔﺖﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادر دارم ﻛﻪ ﭼﻬﺮهﺷﺎن از ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن دﻣﺸﻘﻲ ﻫﻢ زﻳﺒﺎﺗﺮ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي ﺧﺮﻳﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﺸﺘﺎﺑﻴﺪ‪ .‬ارزانِ ارزان ﻣﻲدﻫﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﻛﺪام ﻫﺰار ﺳﻜﻪ‪.‬‬ ‫اي ﺳﺮور واﻻﺗﺒﺎر‪ ،‬اﻣـﺎن از ﭼﺮﺧـﺶ ﭼﺮخ ﺑﺎزﻳﮕﺮ زﻣﺎن‪ ،‬ﻛـﺎش ﻧﺠـﻤﻪ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻤﺎن ﻣﻠﻜﻪ ازﻏﺼ‪‬ﻪدقﻛﺮدة درﺑﺎر دﻣﺸﻖ زﻧﺪه‬ ‫ﺑﻮد و ﻣﻲدﻳﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻲ ﻛﻪ دﻟﺶ ﻧﻤﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺻﻮرت ﻏﻼم و ﻛﻨﻴﺰ‪ ،‬در ﺑﺎزار ﺑﺮدهﻓﺮوﺷﺎن ﻳﻤﻦ در ﺣﺎل ﺧﺮﻳﺪن و ﻓﺮوﺧﺘﻦ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎري اي ﺳﺮور ﮔﺮاﻧﻤﺎﻳﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن آن ﺑﺎﻧﮓ از راه دور‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬دﺳﺘﻮر ﺗﻮﻗﻒ ﺑﺪه‪ .‬ﻫﻤﻪ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ و ﺻﺪا واﺿﺢﺗﺮ ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﻴﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ‬ ‫ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺻﺪا ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺣﺪود ﺳﻲ ﻣﺘﺮي ﻣﻌﺮﻛﺔ ﺗﺎﺟﺮ‬ ‫ﺑﺮدهﻓﺮوش رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺧﻮدش ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮدهﻓﺮوش ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﺧﺮﻳﺪارم‪ .‬اﻣﺎ ﺧﻴﻠﻲ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪127‬‬

‫ﮔﺮان اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻘﺪر ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻣﻲدﻫﻲ؟ ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻲرﺣﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻧﺪارد‪ .‬روي‬ ‫ﻋﺮﺷﺔ ﻛﺸﺘﻲ ﻫﻔﺘﺼﺪوﭘﻨﺠﺎه ﺳﻜﺔ زر ﻫﻢ ﻣﺸﺘﺮي ﻣﻲداد اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ ﻧﻔﺮوﺧﺘﻢ‪ .‬ﺑﺎ‬ ‫اﺷﺎرة دﺳﺖ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺠﻼ‪ ،‬ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﺧﺸﻤﻨﺎك ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻧﻔﺮوﺧﺘﻲ‬ ‫ﭘﺲ آن ﻳﻚﻫﺰار و ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﻜﻪاي را ﻛﻪ از ﺷﻮﻫﺮ و ﺑﺮادر ﺷﻮﻫﺮم ﮔﺮﻓﺘﻲ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ اﻵن ﭘﺲ ﺑﺪه‪.‬‬ ‫ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻲرﺣﻢ اﻧﺪﻛﻲ رﻧﮕﺶ ﭘﺮﻳﺪ و ﺑﻪ ﻧﺠﻼ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺮو ﻛﻨﺎر‪ ،‬ﻣﺰاﺣﻢ‬ ‫ﻛﺎر ﻣﻦ ﻧﺸﻮ‪ .‬ﻛﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﺎﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻫﺮ دو ﻓﺮﻳﺎد‬ ‫ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺠﻼ‪ ،‬ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺠﻼ‪ .‬و ﭼﻮن ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻧﻴﺰ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ‪ ،‬ﺑﭽ‪‬ﻪﻫﺎ‬ ‫دوﺑﺎره ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ‪ :‬ﺧﺎﻟﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺳﻼم‪ .‬ﺧﺎﻟﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺳﻼم‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﭘﺎرﭼﻪ را از روي ﺻﻮرت ﺧﻮد ﻛﻨﺎر زد ﻛﻪ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ‪:‬‬ ‫داداش ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬داداش ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺎ را از دﺳﺖ اﻳﻦ ﻣﺮد ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻫﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮدهﻓﺮوش‬ ‫ﻃﻤ‪‬ﺎع وﻗﺘﻲ اوﺿﺎع را ﭼﻨﺎن دﻳﺪ‪ ،‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻓﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺧﻴﺰ‪،‬‬ ‫ﺧﻮدش را ﺑﻪ وي رﺳﺎﻧﻴﺪ و دﺳﺘﮕﻴﺮش ﻛﺮد و دﺳﺖﻫﺎﻳﺶ را از ﭘﺸﺖ ﺑﺴﺖ و‬ ‫دﻗﺎﻳﻘﻲ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﮕﻲ وارد ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫و اﻣـﺎ ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪري ﺑﻴﺸﺘﺮ درﺑﺎرة ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫واﻻﺗﺒﺎر ﺧﻮدم ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ در ﺷﺒﻬﺎي ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻤﻪ‪ ،‬ﻣﺎدر‬ ‫ﻓﻮتﺷﺪة ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ اﺷﺎره ﻛﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ آن ازدواج‪ ،‬ﺑﻴﻦ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و‬ ‫ﻧﺠﻤﻪ دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻤﻦ‪ ،‬ﻳﻚ ازدواج ﺳﻴﺎﺳﻲ و ﻣﺼﻠﺤﺘﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﭘﺎﻳﺎن‬ ‫ﺧﻮﺷﻲ ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮگ ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻤﻪ آﻧﮕﻮﻧﻪ راﺑـﻄﺔ ﻣﺼﻠـﺤﺘﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻫﻢ‬ ‫ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ از ﻧﻈﺮ اﺧﻼق و رﻓﺘﺎر‪ ،‬درﺳﺖ ﻋﻜﺲ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺮش‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻤﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻓﻮت ﭘﺪرش ﭼﻮن ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪128‬‬

‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬ﺳﻌﻲ در ﺑﻬﺒﻮد رواﺑﻂ ﺧﻮد ﺑﺎ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﻛﺮد و‬ ‫ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺮزادة ﺧﻮد ﺑﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﻳﻤﻦ دﻋﻮت ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ‬ ‫ﺳﻔﺮﻫﺎي ﺟﻨﮕﻲ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻌﺮﻳﻒﻫﺎي ﻣﻦ در‬ ‫ﺟﺮﻳﺎﻧﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬آن ﻣﻼﻗﺎت و دﻳﺪار اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم وﻗﻮع ﻣﺎﺟﺮاي اﻳﻦ‬ ‫ﻗﺼ‪‬ﻪ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ در زﻣﺎن وﻻﻳﺖﻋﻬﺪي ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻳﻜﻲ از اﻣﺮاي ﺳﭙﺎه‬ ‫ﭘﺪرش ازدواج ﻛﺮد ﻛﻪ ﺣﺎﺻﻞ آن ازدواج‪ ،‬در زﻣﺎن ﻣﺎﺟﺮاﻫﺎي داﺳﺘﺎن‪ ،‬ﭘﺴﺮي‬ ‫دهﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺷﻬﺪاد ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻤـﺎري وﺑـﺎ در ﻳﻤـﻦ ﺷﺎﻳـﻊ‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬و ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎدر ﺷﻬﺪاد از‬ ‫دﻧﻴﺎ رﻓﺖ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎري ﻫﻤﻪﮔﻴﺮ وﺑﺎ و ﺻﺪﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ زد‪ ،‬ﻣﺮگ ﻫﻤﺴﺮ‬ ‫و ﻣﺮگ ﭘﺪر‪ ،‬ﺷﻮرش ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺟﻨﻮﺑﻲ و ﮔﺮﻓﺘﺎريﻫﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪروزي‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ ﺗﺎزه ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻛﻪ وي ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻲ‬ ‫را ﺑﺪون ﻫﻤﺴﺮ‪ ،‬ﺳﺮ ﻛﻨﺪ و ﻫﺮ ﺑﺎر ﻛﻪ اﻃﺮاﻓﻴﺎن‪ ،‬ﺷﺎه را ﺑﻪ ازدواج ﻣﺠﺪد ﺗﺸﻮﻳﻖ‬ ‫ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬آن زﻣﺎن ﻛﻪ اوﺿﺎع ﻣﻤﻠﻜﺘﻢ آرام ﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺧﻮاﻫﻢ‬ ‫ﻛﺮد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺷﻬﺪاد وﻟﻴﻌﻬﺪم‪ ،‬دهﺳﺎﻟﻪ ﺑﺸﻮد‪ ،‬آن وﻗﺖ ﻣﺎ ﻫﻢ درﺻﺪد‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻳﻚ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺮاي درﺑﺎر ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺧﻮد وارد ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‬ ‫درﺑﺎر ﻳﻤﻦ ﺷﺪ‪ ،‬دﺳﺖ ﻓﺮزﻳﻦ در دﺳﺖ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و دﺳﺖ ﺷﻴﺮﻳﻦ در دﺳﺖ‬ ‫ﻣﺎدرﺧﻮاﻧﺪهاش ﻧﺠﻼ ﺑﻮد‪ .‬آن ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻬﺪاد ﺑﻲﻣﺎدر ﻳﻜﻲ دوﺳﺎل ﺑﺰرگﺗﺮ از‬ ‫ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر ﭘﺪرش اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻣﻌﺼﻮﻣﺎﻧﻪ و ﺑﺎ ﺣﺴﺮت ﺑﻪ ﻫﻠﻨﺎ و‬ ‫ﻧﺠﻼ اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﮔﻮﻳﻲ او درد ﺑﻲﻣﺎدري را آﻧﺠﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺲ ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﻧﺠﻼ ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫زودﺗﺮ از ﺑﻘﻴﻪ‪ ،‬از آن ﻧﮕﺎهﻫﺎي ﺷﻬﺪاد‪ ،‬ﭘﻲ ﺑﻪ ﻧﻴﺎز روﺣﻲ و ﻋﺎﻃﻔﻲ آن ﭘﺴﺮ ﺑﺮد‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪129‬‬

‫ﻟﺬا ﺑﺎ ﺳﺮ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ او ﻛﺮد و ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺖ دﺳﺖ وي را ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﻬﺪاد دهﺳﺎﻟﻪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ از داﺋﻢ در ﻛﻨﺎر ﭘﺪر و ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﺳﻔﺮﻫﺎي ﺟﻨﮕﻲ‬ ‫ﺑﻮدن‪ ،‬ﺧﺴﺘﻪﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻲاراده و ﺑﻲاﺧﺘﻴﺎر ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻧﺠﻼ دوﻳﺪ و در آﻏﻮش او‬ ‫ﭘﺮﻳﺪ و روي زاﻧﻮي دﻳﮕﺮ وي ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﻧﺠﻼ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ‬ ‫ﮔﺮدن ﺷﻬﺪاد اﻧﺪاﺧﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﻧﮕﺎه ﻧﺠﻼ‬ ‫درﻫﻢآﻣﻴﺨﺖ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ از آن ﻧﮕﺎه ﺑﺮﺧﻮد ﻟﺮزﻳﺪ و ﺳﺮاﭘﺎﻳﺶ را وﺟﺪ‬ ‫و ﺷﻌﻔﻲ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ زﻳﺎدي ﺑﻪ داﻳﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﺧﻮد داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﻲ‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻃـﻮر ﺧﻼﺻـﻪ ﺗﻤﺎم داﺳﺘﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﺑﺮاي ﭘﺎدﺷـﺎه ﻳﻤـﻦ‬ ‫ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ ﻫﻢ از ﺷﻨﻴﺪن داﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﺎ آن ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺟﺮا ﻏﺮق‬ ‫ﺗﻌﺠﺐ ﺷﺪ و در ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺪون‬ ‫آﻧﻜﻪ ﺑﺪاﻧﻢ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ دﺳﺘﻮر دادهام دو ﻗﺼﺮ ﺑﺮاي ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ‬ ‫ﺷﻤﺎ آﻣﺎده ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬در ﻗﺼﺮ اول‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺮزادة ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﻫﻤﺴﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪات ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﭙﺮدازﻳﺪ و در ﻗﺼﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﺎﻧﻮ ﻧﺠﻼ و ﺷﻴﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺮوﻧﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻧﻮ ﻧﺠﻼ ﺷﻬﺪاد ﻣﺮا ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﭘﺴﺮم ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻧﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﭽﻪﻫﺎﻳﻲ ﻫﻢ ﺳﻦ و ﺳﺎل ﺧﻮد ﻫﻤﺒﺎزي‬ ‫داﺷﺘﻪ و ﻧﻪ ﮔﺮﻣﺎي آﻏﻮﺷﻲ ﻣﺎدراﻧﻪ را ﭼﺸﻴﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻳﺎنﻛﻼم ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﻧﺠﻼ و ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻼﻗﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻟﺮزﺷﻲ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ دﮔﺮ ﺑﺎر در دل ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ اﻓﺘﺎد و‬ ‫ﻋﺮق ﺷﺮم و ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﺮ ﭘﻴﺸـﺎﻧﻲ ﻧﺠﻼ ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﻫﻨﻮز ﻫﻔﺘﻪاي از ﻏﺮقﺷﺪن‬ ‫ﺷﻮﻫﺮش رام‪ ،‬در درﻳﺎ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﭼﻮن ﺻﺮف ﺻﺒﺤﺎﻧﺔ ﺷﺎﻫﺎﻧﺔ دﺳﺘﻪﺟﻤﻌﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪،‬‬ ‫ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺎﺟﺮاي دزدﻳﺪهﺷﺪن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪130‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺑﺮاي داﻳﻲاش ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬از وي درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ‬ ‫اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺗﻨﺒﻴﻪ و ﻣﺠﺎزات آن ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻲرﺣﻢ و دزد ﺑﭙﺮدازد‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﻫﻢ اﻣﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ‬ ‫آن ﻣﺮد ﺳﻴﻪرو را از زﻧﺪان‪ ،‬ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ و ﺗﺎﻻر ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ آوردﻧﺪ ﻛﻪ در‬ ‫ﻛﻨﺎرش دو ﺟﻼد ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﻢ وارد ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ رو‬ ‫ﺑﻪ ﺣﺎﺿﺮان در ﺟﻤﻊ و ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻫﻠﻨﺎ و ﻧﺠﻼ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬از ﺷﻤﺎ دو ﺑﺎﻧﻮ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﺴﺮم ﺷﻬﺪاد‪ ،‬ﺷﺎﻫﺪ‬ ‫ﺗﻤﺎﺷﺎي ﺻﺤﻨﺔ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ و ﻣﺠﺎزات اﻳﻦ ﻣﺮد ﺧﺒﻴﺚ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﺷﻬﺪاد را از‬ ‫ﭘﻨﺞﺳﺎﻟﮕﻲ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻣﺎدرش‪ ،‬ﻫﻤﻴﺸﻪ و ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺑﺮدهام‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﻓﺮدا ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺟﺎي ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻢ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ و ﺑﺨﺸﺶ ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﻫﻢ ﺷﺎﻫﺪ ﻛﻴﻔﺮﻫﺎ و ﻣﺠﺎزاتﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﻓﻜﺮ ﻛﺮده و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮدا ﻗﺪرت ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮيﺷﺎن‬ ‫ﻗﻮي ﮔﺸﺘﻪ و اﻧﺴﺎنﻫﺎﻳﻲ دﻫﻦﺑﻴﻦ و ﺑﻲاراده ﺑﺎر ﻧﻴﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺷﻨﻴﺪهام ﺧﻮاﻫﺮزادة ﻋﺰﻳﺰم ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ درس ﻓﻼﺳﻔﻪ ﻳﻮﻧﺎن‬ ‫ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد‪ ،‬ﭘﺲ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﻢ در آﺗﻴﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم ﺷﻮد‪ .‬در‬ ‫ﺿﻤﻦ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻠﺦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ روزﮔﺎر را ﺑﭽﺸﺪ و زﻳﺮ و ﺑﻢ ﺣﻮادث را‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﺪ‪ ،‬ﻛﻪ آﮔﺎه‪ ،‬ﭘﺨﺘﻪ و روﺷﻦ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎري ﺷﺪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮاﻫﺮم ﻛﻪ‬ ‫ﻣﺎدر ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻮد از ﻧﺎداﻧﻲ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ ﺣﺴﺎدت ﻧﻜﻨﺪ و دﺳﺖ ﺑﻪ داﻣﻦ ﺟﺎدوﮔﺮان‬ ‫ﺣﻘّﻪﺑﺎز و رﻣ‪‬ﺎﻻن دﻏﻞﻛﺎر ﻧﺸﻮد؛ ﭼﻮن ﺳﻼﻃﻴﻦ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن اﮔﺮ داﻧﺎ و آﮔﺎه و‬ ‫ﻓﻬﻤﻴﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ درﺑﺎرﺷﺎن ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻓﺘﻨﻪ و ﻓﺴﺎد و ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺷﺒﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﺤﺮ رﺳﻴﺪ و ﺳﻠﻄﺎن ﺑﻪ آراﻣﺶ و‬ ‫اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻋﺪم ﺧﻴﺎﻧﺖ رﺳﻴﺪه دﻳﺪﮔﺎن ﺑﺮ ﻫﻢ ﻧﻬﺎد و ﺑﻪﺧﻮاﺑﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻓﺮو رﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﺮور ﮔﺮاﻧﻘﺪر و اي ﺳﻠﻄﺎن ﻫﻤﻮاره در اوج و اﻋﺘﻼ و ﺻﺪر‪ ،‬دﻳﺸﺐ‬ ‫داﺳﺘﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ در ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻼﻃﻴﻦ و‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن اﮔﺮ داﻧﺎ و آﮔﺎه و ﻓﻬﻤﻴﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ درﺑﺎرﻫﺎﺷﺎن ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻓﺘﻨﻪ و‬ ‫ﻓﺴﺎد و ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و‬ ‫ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد و اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﺎت‬

‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ را‬

‫ﺗﺎرﻳﺦﻧﻮﻳﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ آب ﻃﻼ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ و ﻣﺠﺪداً ﺑﺮ ﺟﺎي ﺧﻮد ﻧﺸﺴﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ اداﻣﻪ داد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺎل روي ﺳﺨﻨﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ دزد ﻧﺎﺑﻜﺎر‬ ‫ﭘﺴﺖﻓﻄﺮت و آدمﻓﺮوش رذل اﺳﺖ‪ .‬روي ﻋﺮﺷﺔ ﻛﺸﺘﻲ در ﺳﺎﺣﻞ روم ﺷﺮﻗﻲ‬ ‫اﻳﻦ دو ﻛﻮدك ﺑﻴﮕﻨﺎه را ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺷﺶ ﺳﻜﺔ زر ﺧﺮﻳﺪي‪ .‬ﮔﻨﺎه ﺗﻮ در ﺣﺪ‬ ‫ﻣﺠﺎزات ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ آن ﻣﻮرد زرﻧﮕﻲ و ﺣﻘﻪﺑﺎزي ﺗﻮ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰان را ﺑﻌﺪاً ﺑﻪ‬ ‫دوﻳﺴﺖ و ﭘﻨﺠﺎه ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻴﻤﺖ ﻓﺮوﺧﺘﻲ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ از ﻃﻤ‪‬ﺎﻋﻲ و ﺳﻮدﺟﻮﻳﻲ‬ ‫ﻏﻴﺮاﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﻮ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻛﻪ آن ﻫﻢ ﻣﺠﺎزاﺗﻲ ﻧﺪارد‪ .‬اﻣﺎ ﭘﺴﺖﻓﻄﺮت‬ ‫دزد‪ ،‬ﭼﺮا وﻗﺘﻲ ﻗﺎﻳﻘﺘﺎن ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ رﺳﻴﺪ اﻳﻦ دو ﻛﻮدك ﺑﻴﮕﻨﺎه را از ﻛﻨﺎر‬ ‫ﻣﺎدرﺧﻮاﻧﺪهﺷﺎن دزدﻳﺪي؟ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﻳﻚ ﻣﺎه ﻗﺒﻠﺶ از آن دو ﺗﺎﺟﺮ در ﺟﻮار‬ ‫رﺣﻤﺖ ﺧﺪا رﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻳﻚﻫﺰار و ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﻜﺔ زر ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدي؟‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ رو ﺑﻪ ﺟﻼدﻫﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺷﻤـﺸﻴﺮ‬ ‫دﺳﺖ راﺳﺘﺶ را از ﻣﭻ ﻗﻄـﻊ ﻛﻨﺪ و دﻳﮕﺮي ﻫﻢ ﺑﻴﻨﻲاش را ﺑﺒﺮد‪ .‬ﭼﻮن دﺳﺘﻮر‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪132‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺳﻠﻄﺎن اﺟﺮاﺷﺪ و ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺮده‪ ،‬ﻧﻌﺮهاي ﻛﺸﻴﺪ و ﺑﻲﻫﻮش ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻫﻔﺖﺳﺎﻟﻪ ﻫﺮ دو ﺑﺎ ﻫﻢ از ﺷﺎدي ﺟﻴﻐﻲ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬دﻟﻤﺎن ﺧﻨﻚ ﺷﺪ و‬ ‫ﺷﻬﺪاد ﻫﻢ ﺑﻪ آﻏﻮش ﭘﺪر ﭘﺮﻳﺪ و او را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻧﺰده روزي را ﻛﻪ آن ﺟﻤﻊ ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻣﻬﻤﺎن ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬از‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦﺗﺮﻳﻦ دوران زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻤﺎﻣﻲ آن اﻓﺮاد ﺑﻮد‪ .‬ﺑﭽﻪﻫﺎ ﭼﻨﺎن اﻧﺲ و اﻟﻔﺘﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻟﺤﻈﻪاي از ﻫﻢ ﺟﺪا ﻧﻤﻲﺷﺪﻧﺪ و روزي ﺻﺪ ﺑﺎر ﻓﺮﻳﺎدﻫﺎي‬ ‫ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪ و ﺑﺎﻧﮓ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﺔ ﺧﺎﻟﻪ ﻫﻠﻨﺎ و ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺠﻼﻳﺸﺎن ﻓﻀﺎي ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‬ ‫ﻳﻤﻦ را ﭘﺮ از اﺣﺴﺎس و آﻛﻨﺪه از ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﻋﺠﻴﺐ آن ﺑﻮد ﻛﻪ آن ﺑﭽﻪﻫﺎي‬ ‫ﺷﻴﻄﺎن ﻫﻔﺖﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻲ ﻣﺎدر ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺧﻮد در درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺟﻴﺮان را از ﻳﺎد ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاي دو دﻻور رزﻣﻨﺪه و آن دو ﺷﺎﻫﺰاده ارزﻧﺪه‪،‬‬ ‫ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ روزﻫﺎي ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﭘﺮﺧﺎﻃﺮهاي ﺑﻮد‪ .‬اوﻗﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﻧﺠﻼ‬ ‫و ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ در ﻛﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺎغ ﻗﺼﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﺪم زدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﮕﻮ‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد و از ﻋﺠﺎﻳﺐ آﻧﻜﻪ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻌﺪ آن دو ﺳﻪ ﺑﺎر اول‪ ،‬آن ﺑﺎﻧﻮي‬ ‫ﭘﺮآزرم ﻛﺸﻤﻴﺮي‪ ،‬ﻧﮕﺎه ﺑﺮ ﭼﻬﺮة ﺳﻠﻄﺎن ﻧﻴﻨﺪاﺧﺖ و ﻫﻤﻮاره ﺳﺮش ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ روز ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﺻﺮف ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ از داﻳﻲاش اﺟﺎزه‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻠﻨﺪ اﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎ ﺗﺸﻜﺮ از اﻟﻄﺎف ﺑﺴﻴﺎر و ﻣﻜﺎرم ﺑﻲﺷﻤﺎر داﻳﻲ‬ ‫ﺑﺰرﮔﻮارم ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ روز زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﺎ در درﺑﺎر ﻳﻤﻦ‪،‬‬ ‫ﻣﺴﺎوي ﻫﺰار روز ﺷﺎدﻣﺎﻧﻪزﻳﺴﺘﻦ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺟﻴﺮان و ﭘﺪرم ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي اﻣﭙﺮاﻃﻮر در درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ و‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم در درﺑﺎر آﺗﻦ ﺑﻪ راه ﻣﺎﺳﺖ‪ ،‬اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن اﺟﺎزه‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﭘﺲﻓﺮدا ﻳﻌﻨﻲ آﺧﺮ اﻳﻦ ﻫﻔﺘﻪ رﻓﻊ زﺣﻤﺖ ﻧﻤﻮده و ﺑﻪ ﻃﺮف روم ﺷﺮﻗﻲ‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻊ ﻫﻢ ﺑﺮوﻳﻢ ﺣﺪاﻗﻞ ﭼﻬﻞ روز را ﺑﺎﻳﺪ روي آب‬ ‫درﻳﺎ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪133‬‬

‫ﭼﻮن ﺣﺮف ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و ﻧﺠﻼ ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺑﺎﻻ آورد‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ‬ ‫ﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﻠـﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ او را ﻧﮕﺎه ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬ ‫ﺗﻮ ﺑﻤﺎن‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﺮو‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﮕﺎه ﺧﻮد را از ﭼﻬﺮة ﻧﺠﻼ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ و رو‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺮﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ دو روز اﻳﻦ ﻃﺮف‪ -‬آن‬ ‫ﻃﺮف‪ ،‬اﺗﻔﺎق ﻣﻬﻤﻲ ﻧﻤﻲاﻓﺘﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮ ﻧﺪارﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻚﻫﺎي ﺗﻴﺰﭘﺎ و‬ ‫ﺗﻚﺳﻮاران ﻣﻦ از ﻫﻤﺎن روز ﺗﺸﺮﻳﻒﻓﺮﻣﺎﻳﻲ ﺷﻤﺎ در راﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺒﺮ ﭘﻴﺪاﺷﺪن‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان در ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ! از راه‬ ‫درﻳﺎ ﻫﻢ ﺳﻪ ﻗﺎﻳﻖ ﺗﻨﺪرو ﺑﺎ ﻧﻮد ﭘﺎروزن ﭘﻮﻻدﻳﻦ ﺑﺎزو ﻓﺮﺳﺘﺎدهام‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺳﺮدار‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ زﻳـﺎد ﻋﺠﻠﻪ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﺠﻼ دوﺧﺘﻪ ﺷﺪ و‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬اﻓﺘﺎد ﺑﻪ دام ﻋﺸﻖ اﺳﺘﺎد‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از آن ﺟﻠﺴﻪ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ رو ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺮزادهاش ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﺮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬دوﺳﺖ دارم ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻜﺎر ﺑﺮوﻳﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺷﻜﺎر ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻮد‪ .‬آن روز در‬ ‫ﺑﻴﺮون ﻗﺼﺮ و در دﺷﺖ و ﺻﺤﺮا‪ ،‬ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ داﻧﺎ و ﻓﻬﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺮزادهاش‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬و اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺮزﻳﻦﺧﺎن ﻧﺎزﻧﻴﻦ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاﻳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ :‬ﻣﻨﻲ ﻛﻪ آﻫﻮي دﻟﻢ در دام‬ ‫ﻋﺸﻖ اﻳﻦ ﻧﺠﻼي ﻛﺸﻤﻴﺮي زﻳﺒﺎ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﺣﻮﺻﻠﺔ ﺳﺮ در ﭘﻲ آﻫﻮ‬ ‫ﮔﺬاﺷﺘﻦ در ﺻﺤﺮا را ﻧﺪارم؛ زﻳﺮا ﻛﻪ در ﺻﺤﺮاي دﻟﻢ ﺗﻮﻓﺎن ﺷﻨﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪه‬ ‫اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺗﻮﻓﺎن را ﺗﻮ در دﻟﻢ اﻳﺠﺎد ﻛﺮدهاي‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎ ادب‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻧﻪ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﺮا ﻣﻦ داﻳﻲﺟﺎن؟ آن وﻗﺖ ﻛﻪ آﻫﻮي دل ﺷﻤﺎ ﭘﺎﻳﺶ در دام ﻋﺸﻖ اﻓﺘﺎد‪،‬‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﻘﺸﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻫﻢ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ‬ ‫ﻣﻄﻠﻮب دل ﻣﻦ‪ ،‬و ﻣﺎدر ﺗﺎزهﭘﻴﺪاﺷﺪة ﺷﻬﺪادم را از ﻣﺎ ﺟﺪا ﻛﻨﻲ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ ﺑﮕﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻘﺸﻲ ﻧﺪاري؟!‬

‫و آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪاي ﻣﻜﺚ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬راﺳﺘﻲ داﻳﻲﺟﺎن ﻳﻚ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪134‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺳﺆال‪ :‬آﻳﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﻠﻚ و ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺷﻤﺎ از ﻧﻈﺮ اﻣﻨﻴ‪‬ﺖ داﺧﻠﻲ و ﺧﻄﺮات‬ ‫ﺧﺎرﺟﻲ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ از ﻳﻤﻦ ﺑﻪ ﺧﺎرج ﺳﻔﺮ ﻛﻨﻴﺪ؟‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬اﻟﺒﺘﻪ‪ ،‬اﻵن ﻳﻚﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ را در‬ ‫ﺳﺮاﺳﺮ ﺧﺎك ﻳﻤﻦ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﺮدهام‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﮕﻮ‪ ،‬ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﺑﺒﺮي؟ ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ اﺟﺎزه ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم ﺷﺮﻗﻲ‪ .‬ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ ﭘﺮﻳﺪ وﺳﻂ ﺣﺮف‬ ‫ﺧﻮاﻫﺮزادهاش و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺴﺮﺟﺎن ﻫﻨﻮز ﺗﻮ از ﺳﻴﺎﺳﺖ و رﻣـﺰ و رﻣـﻮز ﺳﻠـﻄﻨﺖ‬ ‫و ﭘﺎدﺷـﺎﻫﻲ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲداﻧﻲ‪ .‬ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻚ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻛﻪ ﺑﺪون دﻋﻮت و ﺑﻪ ﺻﻮرت‬ ‫ﻣﻬﻤﺎن ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻪ ﻣﻤﻠﻜﺖ دﻳﮕﺮي ﻧﻤﻲرود‪ .‬ﻣﻦ اﮔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ دو ﺑﺎر ﺑﻪ ﺷﺎم‬ ‫آﻣﺪم‪ ،‬اوﻻً ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺮ درﮔﺬﺷﺘﻪام‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آن درﺑﺎر ﺑﻮد و ﺗﻮ‬ ‫ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺮزادة ﻣﻦ ﺑﻮدي‪ .‬درﺛﺎﻧﻲ ﻣﻦ درآن ﻣﻮﻗﻊ وﻟﻴﻌﻬﺪ درﺑﺎر ﺑﻮدم ﻧﻪ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ‪ .‬ﻓﻘﻂ از ﺗﻮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪاي ﺳﻔﺮت را ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﻴﻨﺪازي‬ ‫ﺗﺎ ﻣﻦ ﺧﻮدم ﺑﺎ ﻧﺠﻼي ﻛﺸﻤﻴﺮي ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﻧﻪ‪ ،‬اﻵن ﻧﻤﻲﺷﻮد ﺻﺤﺒﺖ‬ ‫ﻛﺮد‪ ،‬زﻳﺮا ﻫﻨﻮز ﭼﻬﻞ روز ﻫﻢ از ﻏﺮقﺷﺪن ﺷﻮﻫﺮ ﻧﺠﻼ در درﻳﺎ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬و اﻳﻦ‬ ‫زن از ﺧﺠﺎﻟﺖ وﻗﺘﻲ در ﻛﻨﺎر ﻣﻦ ﻗـﺪم ﻣﻲزﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻜﺮده و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺎﺳﺦﻫﺎي ﻛﻮﺗﺎه اﻛﺘﻔﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت از ﺗﻮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﺪﺗﻲ دﻳﮕﺮ‬ ‫ﺑﻤﺎﻧﻲ ﺗﺎ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻢ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﭼﻮن ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺰرﮔﻲ ﭘﻴﺶ آﻣﺪه‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻛﻪ ﻧﺠﻼ ﺑﻪ ﺷﻬﺪاد ‪ -‬ﭘﺴﺮم‪ -‬دﻟﺒﺴﺘﻪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ او دﻟﺒﺴﺘﻪام‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ او‬ ‫دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺑﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺑﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ دارد و ﻣﻦ ﻳﻘﻴﻦ‬ ‫دارم ﻛﻪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ و ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﺮوﻳﺪ و ﻧﺠﻼ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻧﺒﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎً اﻳﻦ زن رﺋﻮف‬ ‫ﺳﺮاﺳﺮ ﻋﺎﻃﻔﻪ‪ ،‬از ﻏﺼﻪ ﻣﻲﻣﻴﺮد‪ .‬اﮔﺮ ﻫﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﺮوﻳﺪ و ﻧﺠﻼ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮﻳﺪ‬ ‫ﺣﺘﻤﺎً ﻣﻦ ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ از ﻏﺼﻪ ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺮد‪.‬‬ ‫ﺣﺪود ده روزي از آن ﺷﻜﺎررﻓﺘﻦ ﻇﺎﻫﺮي و آن ﮔﻔﺘﮕﻮي داﻳﻲ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪135‬‬

‫ﺧﻮاﻫﺮزاده ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﭼﺎﺑﻚﺳﻮاران ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و اﻋﺰامﺷﺪه ﺑﻪ روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻌﺪادي ﭼﺎﺑﻚﺳﻮار دﻳﮕﺮ ﻛﻪ وزﻳﺮ درﺑﺎر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬وارد ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﻣﺠﻠﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از درﺑﺎرﻳﺎن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫و ﻫﻠﻨﺎ و ﻧﺠﻼي ﻛﺸﻤﻴﺮي ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬وزﻳﺮ درﺑﺎر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد‬ ‫و ﭘﻮﺳﺖ ﭼﺮﻣﻲ را ﮔﺸﻮد و ﻋﺮض ﻛﺮد‪ ،‬اﺟﺎزه ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺘﻦ دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪ‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺄن‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻛﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺪرﻗﺪرت ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻳﻤﻦ اﺳﺖ را ﻗﺮاﺋﺖ ﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﺎ ﺗﻜﺎندادن ﺳﺮ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺧﻮد را اﻋﻼم داﺷﺖ‪،‬‬ ‫وزﻳﺮ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاﻧﺪ‪ » :‬ﺑﻪ ﻧﺎم اﻳﺰد ﻳﻜﺘﺎ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎه ﻗﺪرﻗﺪرت ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻛﻬﻨﺴﺎل ﻳﻤﻦ‪ ،‬رﺳﻮﻻن ﺑﺎدﭘﺎي آن ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻜﺮّم ﺧﺒﺮ‬ ‫ﺑﻬﺠﺖ ﭘﻴﺪاﺷﺪن ﻧـﻮهﻫﺎي ﻋﺰﻳـﺰم را ﭼﻪ ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ ﺑﻪ ﻣﺎ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﮔﺮد ﻏﻢ‬ ‫ﭼﻬﺮة ﻣﻦ و دﺧﺘﺮم و داﻣﺎد ﺑﺰرﮔﻮارم ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﻛﻨﻮن در‬ ‫درﺑﺎر ﻣﺎ ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮﭘﺎﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ از ﺳﺎﺣﺖ ﻣﺒﺎرك‬ ‫آن ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺪرﻗﺪرت دﻋﻮت ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺪﺗّﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﻫﻢ ﻛﻪ ﺷﺪه ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫روم ﺷﺮﻗﻲ و ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺷﻬﺮ و درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ را ﺑﺎ ﻗﺪوم ﻣﺒﺎرك ﺧﻮد ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ‬ ‫ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎور ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻛﻬﻮﻟﺖ ﺳﻦ و ﻋﺎرﺿﺔ ﭘﻴﺮي ﻏﺎﻟﺐ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ‬ ‫دﻋﻮﺗﻨﺎﻣﻪ را ﺧﻮد ﻣﻲآوردم و ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲداﺷﺘﻢ‪ .‬ﺣﻀﻮر ﻧﻮر ﭼﺸﻤﺎن‪ ،‬ﻧﻮهﻫﺎي‬ ‫ﻋﺰﻳﺰم‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﺸﺮﻳﻒﻓﺮﻣﺎﻳﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺟﻠﻮه و روﻧﻘﻲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ‪،‬ﺗﻤﺎم‪«.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺮاﺋﺖ دﺳﺖﺧـﻂ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ .‬ﺗﻮﺳـﻂ وزﻳﺮ درﺑﺎر اﻋـﺰاﻣﻲاش ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺼـﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻛﺖ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ و ﭼﺸﻢ ﺑﺮ دﻫﺎن‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ دوﺧﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺑﺮ ﻟﺐ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬زﻫﻲ اﻓﺘﺨﺎر‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪136‬‬

‫ﺑﺮاي ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﻛﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺻﺎﺣﺐﺷﻮﻛﺖ و واﻻﻗﺪرت روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬از وي دﻋﻮت ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺗﻘﺎﺿﺎي ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ وزﻳﺮ ﻣﺤﺘﺮم درﺑﺎر‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﭼﻨﺪ روزي را در درﺑﺎر ﻣﺎ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﺴﺘﮕﻲ‬ ‫راه از ﺗﻨﺸﺎن ﺑﻪ در رﻓﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻴﻞ و رﻏﺒﺖ ﺗﻤﺎم ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺣﺮﻛﺖ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ رو ﺑﻪ وزﻳﺮ درﺑﺎر ﺧﻮدش ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫اﻟﺒﺘّﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ و از راه درﻳﺎ ﺳﻔﺮ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اي وزﻳﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﻫﺪاﻳﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮده و ﻣﺎ ﺣﻀﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي ﺑﺰرﮔﻮار ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲدارﻳﻢ‪،‬‬ ‫در دﻧﻴﺎ ﺑﻲﻧﻈﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﭘﻴﺸﻜﺶﻫﺎ ﻋﻘﻴﻖ اﻫﺪاﻳﻲ ﻳﻤﺎﻧﻲ ﺧﺰاﻧﺔ ﻣﺎﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫اﻧﺪازة ﻳﻚ ﺑﺸﻘﺎب اﺳﺖ و ﻧﻈﻴﺮش ﻫﻢ در ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬آن را در ﻳﻚ ﺳﻴﻨﻲ ﻃﻼ‬ ‫ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻫﻤﻪ رﻓﺘﻨﺪ و ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ در ﻛﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ ﻗﺼﺮ‬ ‫ﺑﻪ ﻗﺪمزدن ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬داﻳﻲﺟﺎن ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺟﺴﺎرت اﺳﺖ اﻣﺎ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻛﻪ ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻳﻤﻨﻲ و ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺠﻼي‬ ‫ﻛﺸﻤﻴﺮي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﮕﻮ اي ﺑﺮزﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ را ﺷﻨﻴﺪ ﻛﻪ‪:‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺎﻟﻢ ﻛﻪ ﺧﻮد ﻋﺎﺷﻖﺗﺮﻳﻦ اﺳﺖ و ﺟﻤﻠـﻪ ﻋﺎﺷﻘـﺎن را ﻫـﻢ دوﺳـﺖ‬ ‫دارد‪ ،‬ﭼﻘـﺪر زﻳﺒﺎ ﮔـﺮه ﻛـﺎر ﻋﺎﺷـﻘﺎن ﻣﺘـﻮﺳ‪‬ـﻞ را ﻣﻲﮔﺸﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻌﺪ از ﻓﺮاﻫﻢ و آﻣﺎدهﺷﺪن ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺟﻤﻠﮕﻲ ﺑﺮ ﻛﺸﺘﻲ‬ ‫ﺳﻮار ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻧﻴﻤﻪﻫﺎي زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺻﺒﺢ زود ﻳﻚ روز آﻓﺘﺎﺑﻲ ﻛﺸﺘﻲ ﺣﺮﻛﺖ‬ ‫ﻛﺮد و دل آبﻫﺎ را درﻧﻮردﻳﺪ و ﺣﺪود ﻳﻚﻣﺎهوﻧﻴﻢ رﻓﺖ و رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ‬ ‫روم ﺷﺮﻗﻲ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺳﻔﺮ روي درﻳﺎ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﺑﺮاي ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ و‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ و ﻧﺠﻼي ﻛﺸﻤﻴﺮي و ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺷﻬﺪاد‬ ‫و ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﺪري ﺟﺎﻟﺐ و دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﻫﻴﭻﻛﺪام‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪137‬‬

‫دﻟﺸﺎن ﻧﻤﻲﺧﻮاﺳﺖ آن ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص رواﺑﻂ ﺷﻬﺪاد و ﺷﻴﺮﻳﻦ‬ ‫و ﻧﺠﻼ ﭼﻨﺎن ﻣﺤﻜﻢ و ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺠﻼ‪ ،‬ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺠﻼ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻪاي‬ ‫از زﺑﺎن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺷﻬﺪاد ﻧﻤﻲاﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ اﺻﻮﻻً ﻛﻮدﻛﻲ ﻣﺘﻔﻜّﺮ و ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻫﻮش ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎري اوﻗﺎت در‬ ‫ﺧﻮد ﻓﺮو ﻣﻲرﻓﺖ و وﻗﺘﻲ ﻧﺠﻼي ﻛﺸﻤﻴﺮي او را در آﻏـﻮش ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ و‬ ‫ﻣﻲﺑﻮﺳﻴﺪ و ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪ ﭘﺴﺮم ﺑﻪ ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻲ؟ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲداد‪ :‬ﭼﺮا درﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ‬ ‫راج و ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺴﺮﻳﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﺮا ﺑﺮد و ﺧﻮرد‪ ،‬اﻣﺎ آن ﻣﺮد ﺑﺪ را ﻧﺨﻮرد و ﭼﺮا ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎي آن ﻛﻪ ﺳﺮ آن ﻣﺮد ﺑﺪ را ﺑﺒﺮﻧﺪ و او را ﺑﻜﺸﻨﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ دﺳﺘﺶ را ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ؟!‬ ‫ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﭘﺲ ﺟﻴﺮان ﻛﻲ ﻣﻲآﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺟﻴﺮان ﻛﻲ ﻣﻲآﻳﺪ؟ از ﻃﺮﻓﻲ‬ ‫ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ دوراﻧﺪﻳﺶ‪ ،‬ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‪ ،‬ﻧﺎﻣﻪاي ﻣﻔﺼ‪‬ﻞ‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺗﺎرﻳﺦ و ﻣﺴﻴﺮ و ﻧﺤﻮة‬ ‫ﺣﺮﻛﺘﺸﺎن را ﺑﻪ اﻃّﻼع ﭘﺪرش رﺳﺎﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﺸﺘﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺳﺎﺣﻞ روم ﺷﺮﻗﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﻬﺎر ﻗﺎﻳﻖ ﺑﺎ ﭘﺮﭼﻢﻫﺎي روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ و ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم و ﻳﻤﻦ و ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺮﻓﺮازﺷﺎن‪ ،‬ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل آﻣﺪﻧﺪ و آن ﭼﻬﺎر‬ ‫ﻗﺎﻳﻖ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻳﻤﻦ را اﺳﻜﻮرت ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻛﺸﺘﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺳﺎﺣﻞ ﻟﻨﮕﺮ‬ ‫اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﻣﺴﺎﻓﺮان ﻗﺼﺔ ﻣﺎ و ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮص درﺑﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﭼﻮن در ﺳﺎﺣﻞ ﭘﻴﺎده ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از ﺑﺎﺷﻜﻮهﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﺻﺤﻨﺔ اﺳﺘﻘﺒﺎل در ﺗﺎرﻳﺦ آن زﻣﺎن روﺑﻪرو ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ .‬دﺳﺘﺔ ﻣﻮزﻳﻚ درﺑﺎر‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫ﻃﺒﻞ و ﺳﻨﺞ و ﺳﺮﻧﺎ در ﺣﺎل ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻣﻘﺘﺪر روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺪرﻗﺪرت ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎه ﭘﺮآوازة ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬آﻏﻮشﮔﺸﻮده در ﺳﺎﺣﻞ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮي اﺳﺘﻘﺒﺎلﻛﻨﻨﺪﮔﺎن دوﻳﺪﻧﺪ و ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﻪ آﻏﻮش ﭘﺪران و ﻣﺎدران ﺧﻮد‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪138‬‬

‫ﺟﻬﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻗﺪري ﻏﺮﻳﺐ و ﺗﻨﻬﺎ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﺠﻼي ﻛﺸﻤﻴﺮي ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن ﻫﻨﮕﺎم‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ وي را ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﻧﺸﺎن داد و ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻢ‬ ‫ﻣﺨﺘﺼﺮي درﺑﺎرهاش ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻧﺠﻼ رﻓﺘﻨﺪ و از او ﺗﺸﻜﺮ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ روح‬ ‫رام و راج و ﻧﺴﺮﻳﻦ ﻏﺮقﺷﺪه در ﺗﻮﻓﺎن درﻳﺎ درود ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎ دﺧﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻟﻘﺐ ﻧﺎﺟﻲ ﻣﻠﻘﺐ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ و از اﻣﺮوز ﺗﻮ را ﻧﺠﻼي‬ ‫ﻧﺎﺟﻲ ﻣﻲﻧﺎﻣﻴﻢ و ﺑﻪ اﻣﻴﺪ روزي ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻼي ﻧﺎﺟﻲ ﺻﺪاﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه و آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺗﺸﻜﺮآﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫اﻧﺪاﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﻤﻪﻫﺎي ﻓﺮوردﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ‪ ،‬درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﭼﺮاﻏﺎﻧﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از‬ ‫ﻋﺮوﺳﻲ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ در ﻃﻮل ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻳﻚﺳﺎل‪ ،‬آن دوﻣﻴﻦ‬ ‫ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي ﺷـﺎﻋﺮ و ﺧﻮﺷـﺪل ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﻛﺮد و آن‬ ‫ﺷﺐ ﺟﺸﻦ‪ ،‬از ﺷﺎدﺗﺮﻳﻦ و ﻣﺠﻠّﻞﺗﺮﻳﻦ و ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ ﺷﺐﻫﺎي ﺟﺸﻦ درﺑﺎر‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ در ﻃﻮل ﻳﻚ ﻗﺮن‪ ،‬در آن زﻣﺎن ﺑﻮد و اوﻟﻴﻦﺑﺎر ﻫﻢ در ﺗﺎرﻳـﺦ‪ ،‬ﻛﻪ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ دور از ﻗﺼـﺮ و درﺑـﺎر ﺧﻮدش‪ ،‬ﺑﺎ زﻧﻲ ﭘﻴﻤـﺎن زﻧﺎﺷـﻮﻳﻲ ﻣﻲﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪ ازدواج ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ ﺷﺎﻳﺪ اوﻟﻴﻦ و ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻨﺪ و‬ ‫ﻗﺒﺎﻟﻪ ازدواج در ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﻬﻮد ﻋﻘﺪ و اﻣﻀﺎﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ذﻳﻞ ﺳﻨﺪ‪ ،‬ﺳﻪ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬و ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت و آﻟﻜﺲ دوم ﭘﺎدﺷﺎه ﻣﻤﺎﻟﻚ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﺐ از ﻧﻴﻤﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ دفزﻧـﺎن و ﻋـﻮدﻧـﻮازان ﻣﻲﻧﻮاﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺟﻮاﻧﺎن‬ ‫روﻣﻲ دﺳﺖاﻓﺸﺎن ﭘﺎي ﻣﻲﻛﻮﺑﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬دﺧﺘﺮﻛﺎن ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﻧﻴﺰ اﻳﻦ اﺑﻴﺎت را ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ‪:‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪139‬‬

‫ﺑﻴـــﺎ ﺳﺎﻗـــﻲ‪ ،‬ﻣــﻲ ﺑﺎﻗــﻲ ﻛـﺮم ﻛـﻦ ﻣﻴﮕُﺴــﺎران را‬ ‫ﺑﺒـــﺮ از ﻳــﺎد ﻟﺨﺘـــﻲ‪ ،‬درد و رﻧــــﺞ روزﮔـﺎران را‬ ‫ﻫــﺰاران آﻓﺮﻳــﻦ ﺑﺮ آن ﺑــﺖ ﻃﻨّــﺎز ﻛـــﺰ ﻣﺴﺘـــﻲ‬ ‫ﻓﻜﻨـﺪ از اﺳـﺐ ﺑﺎ ﻳــﻚ ﻏﻤــﺰه ﺳــﺮدار ﺳــﻮاران را‬ ‫ﻣــﺮا ﺳﺮﻣﺴـﺖ ﻛــﻦ ﺳﺎﻗــﻲ‪ ،‬ﺗﻮ اﻣﺸــﺐ ﺑﺮ ﻣﺮاد دل‬ ‫ﻓــﺪاي ﭼﺸــﻢ ﻣﺴﺘـﺖ‪ ،‬ﺗﺎزه ﻛـﻦ ﻋﻬــﺪ ﺑﻬـــﺎران را‬ ‫ﺗــﻮ را روي ﻧﻜــﻮ دادﻧــﺪ و ﻣـﺎ را ﭼﺸــﻢ ﻣﺸﺘـﺎﻗﻲ‬ ‫ﮔـــﺪاي ﺣﺴــﻦ ﻛﻮﺑـﺪ ﺣﻠﻘـــﻪ ﺑﺮ در‪،‬ﮔﻠﻌــﺬاران را‬ ‫ﺑﻪ ﺳــﻮداي ﺳــﺮ زﻟــﻒ ﺗﻮ ﺷــــﺪ ﻧﻘﺪﻳﻨـﻪ ﻫﺴﺘــﻲ‬ ‫ادا ﻛــــﻲ ﻣﻲﻛﻨـــﻲ ﺟﺎﻧـﺎ ﺗـﻮ وام ﺣــﻖﮔـﺬاران را‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﺣﺮف ﻧﺠﻢ‪ ،‬ﻧﺠﻼ ﻛﻪ ﺗﻮ ﮔـﻮش ﺧـﺮد داري‬ ‫ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻛﻦ ﻛـﻪ درﺑﻨـﺪ آوري ﭼـﻮن ﻣـﻦ ﻫـﺰاران را‬ ‫ﺧــﺮاب ﺑﺎدة ﭼﺸﻤـﺖ ﺷـﺪم دﺳﺘــﻢ ﺑﮕﻴـــﺮ آﺧــﺮ‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻛـﻦ ﺑﻪ ﭼﺸــــﻢ ﻣﻬﺮﺑـﺎﻧــﻲ دوﺳﺘــﺪاران را‬ ‫ز ﻫﺮ ﺷﺎخ اﻣﻴــﺪت ﺻﺪﻫــﺰاران ﮔــﻞ ﺑﻪ ﺑﺎر آﻳــﺪ‬ ‫ﮔـﻮارا ﻣﻲﻛـﻨــﺪ ﺷﻬــﺪت ﻣـــﻼل ﺷﻬــﺮﻳــﺎران را‬ ‫ﻛﻨﻮن ﮔﺮﮔﻴﻦ ﺑﺴﻲ ﺳﺮﻣﺴﺖ و ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﺴﻲ ﺷﺎدان‬ ‫ﺑﻴـــﺎ ﺑﻨﮕــﺮ ﺑﻬــﺎر ﺑــــﻲزوال و ﺑــﺰم ﻳــﺎران را‬

‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﺳﺮودة ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ را دوﺑﺎره ﺑﺮاﻳﻢ ﺑﺨﻮان‪ .‬ﺗﻤﺎم اﺑﻴﺎﺗﺶ زﻳﺒﺎ‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪﺧﺼﻮص آن دو ﺑﻴﺖ ﻛﻪ‪:‬‬ ‫ﺑﻪ ﺳــﻮداي ﺳــﺮ زﻟــﻒ ﺗﻮ ﺷــــﺪ ﻧﻘﺪﻳﻨـﻪ ﻫﺴﺘــﻲ‬ ‫ادا ﻛــــﻲ ﻣﻲﻛﻨـــﻲ ﺟﺎﻧـﺎ ﺗـﻮ وام ﺣــﻖﮔـﺬاران را‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪140‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ز ﻫﺮ ﺷﺎخ اﻣﻴــﺪت ﺻﺪﻫــﺰاران ﮔــﻞ ﺑﻪ ﺑﺎر آﻳــﺪ‬ ‫ﮔـﻮارا ﻣﻲﻛـﻨــﺪ ﺷﻬــﺪت ﻣـــﻼل ﺷﻬــﺮﻳــﺎران را‬

‫ﺷﻬﺮزاد اﻣـﺮ ﺳﻠﻄـﺎﻧﺶ را اﻃـﺎﻋﺖ ﻛﺮد‪ .‬اﻣـّﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺘـﻮاﻧﺴﺖ ﺗﻤـﺎم ﻏـﺰل‬ ‫را ﺑﺮاي ﺑﺎر دوم ﺑﺸﻨﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﺧﻮاب او را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮده ﺑﻮد و ﺷﻬﺮزاد ﻫﻢ‬ ‫ﺻﺪوﻳﻚ ﺷﺐ از ﻫﺰاروﻳﻚ ﺷﺒﺶ را ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ داﺳﺘﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪو ﻳﻜﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺻﺎﺣﺐدراﻳـﺖ ﺑﺎﻛﻔﺎﻳﺖ‪ ،‬در آﻏـﺎز ﻧﻮزدﻫﻤﻴﻦ ﺷـﺐ ﺗﻌﺮﻳﻒ‬ ‫ﻗﺼ‪‬ﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ آن ﻣﺮاﺳﻢ دﺳﺖاﻓﺸﺎﻧﻲ و ﭘﺎﻳﻜﻮﺑﻲ و‬ ‫ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور‪ ،‬ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪ و روزﮔﺎر ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﻲ ﺑﺮ آن ﺟﻤﻊ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ؛ از ﻳﻚ ﻃﺮف ﺷﺎدي و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ در ﻛﻨﺎر دﺧﺘﺮش ﺟﻴﺮان‬ ‫و ﻧﻮهﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰش ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ و از ﻃﺮﻓﻲ دﻳﮕﺮ ﺣﻀﻮر ﺟﻤﻊ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬و از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦﺗﺮ از ﻫﻤﻪ اﻳ‪‬ﺎم ﻣﺎه ﻋﺴﻞ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﻧﺠﻼي ﻛﺸﻤﻴﺮي و اﻧﺲ و اﻟﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﺷﻬﺪاد‪ ،‬ﭘﺴﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺣـﺪود ﻳﻚ ﻣﺎه از آن اﻗﺎﻣﺖ ﺷﻴـﺮﻳـﻦ و آن ﭘﺬﻳـﺮاﻳﻲ ﺷﺎﻫـﺎﻧﻪ و آن‬ ‫ﺷﺐﻫﺎي ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ و روزﻫﺎي ﺷﺎديﺑﺨﺶ ﮔﺬﺷﺖ و ﻫﻤﮕﺎن ﺿﻤﻦ ﺗﺸﻜﺮ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر از ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي ﻣﻬﺮﺑﺎن دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲ‪ ،‬اﺟﺎزة ﻣﺮﺧﺼﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ‬ ‫ﭘﺎﺷﺎ ﺷﺒﻲ ﻛﻪ ﺷﺐ آﺧﺮ اﻗﺎﻣﺖ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن در درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺟﺸﻦ ﻣﺠﻠﻞ‬ ‫دﻳﮕﺮي ﺗﺮﺗﻴﺐ داد و در ﭘﺎﻳﺎن ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺷﺎم‪ ،‬رو ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻒزادﮔﺎن ﻋﺰﻳﺰ ﺧﻮد‬ ‫ﻛﺮده و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﺮﭼﻨﺪ دلﻛﻨﺪن از ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ﻣﻦ و ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪،‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﭼﺎره ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ ﺟﺪاﻳﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ‪ ،‬اﺟﺘﻨﺎبﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ‬ ‫اﻧﺴﺎنﻫﺎ وﻗﺘﻲ دلﻫﺎﻳﺸﺎن ﻧﺰد ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻴﺶ ﻫﻤﻨﺪ‪ ،‬وﻟﻲ ﺣﺎل ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻤﺔ ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻮ ﺳﻔﻴﺪ و ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺟﻤﻊ اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪142‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫روي ﺣﺮفﻫﺎي ﻣﻦ ﺳﺨﻨﻲ ﻧﮕﻔﺘﻪاﻳﺪ‪ ،‬اﻛﻨﻮن ﻫﻢ اﻧﺘﻈﺎر دارم ﺣﺮفﻫﺎي ﻣﺮا‬ ‫ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ آن ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫اول‪ ،‬روي ﺳﺨﻨﻢ ﺑﺎ داﻣﺎد ﻋﺰﻳﺰم ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت و‬ ‫دوﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰ و ﻫﻢﭘﻴﻤﺎن ﺧﻮدم ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬وﻟﻴﻌﻬﺪ‬ ‫ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدم‪ ،‬اﻳﻨﻜﻪ ﮔﻔﺘﻢ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺷﻤﺎ‪ ،‬زﻳﺮا از‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﻘﺎم ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺮادر ﻛﻮﭼﻜﺶ واﮔﺬار ﻛﺮد‪ ،‬دﻳﮕﺮ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﻧﻮة ﻋﺰﻳﺰم ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮﺻﻮرت از‬ ‫داﻣﺎد ﻋﺰﻳﺰم ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺶ دارم ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ‬ ‫و ﻗﺪرت و ﻋﻠﻢ و ﻋﺸﻖ‪ ،‬دوﻣﻲ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻋﻠﻢ و ﻋﺸﻖ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮده‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم و ﻫﻤﺴﺮش ﺑﻪ آﺗﻦ ﺑﺮﮔﺮدد‪.‬‬ ‫از ﺷﻤﺎ ﭘﻨﻬﺎن و ﭘﻮﺷﻴﺪه ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ داﻧﺶ و ﺣﻜﻤﺖ ﻧﻌﻤﺖ اﺳﺖ و‬ ‫ﺳﻠﻄﻨﺖ و ﻣﻜﻨﺖ ﻫﻤﻮاره ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دردﺳﺮ و ﺣﺮﻣﺎن و ﻣﺤﻨﺖ و اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﻪ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺰرﮔﻮار‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ و ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﺮﻧﺨﻮرد‪،‬‬ ‫ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﻧﻜﺒﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺧﻮش ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ وﻻﻳﺖ ﻋﻬﺪي را ﺑﺎ‬ ‫زﻳﺮﻛﻲ و داﻧﺎﻳﻲ ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺮ دوشﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﻧﻬﺎد و از ﻓﺮدا ﺑﻪ‬ ‫دﻧﺒﺎل ﺧﻮاﺳﺘﺔ دل ﺧﻮد ﻣﻲرود‪ .‬ﺳﻔﺮ ﻓﺮداﻳﺘﺎن ﺧﻮش! ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ و اي ﻋﺎﺷﻖ ﺣﻜﻤﺖ و ﻓﻠﺴـﻔﻪ و ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ‪ ،‬ﺳﻔﺮﺗﺎن ﺧﻮش! ﻣﻲداﻧﻢ‬ ‫ﺣﺮف ﺑﺮزﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ‪:‬‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺮآﻧﻢ ﻛﻪ ره ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﮔﻴـﺮم در ﭘﻴﺶ‬ ‫ﮔﺮ ﺑﺪاﻧﻢ ﻛﻪ دو ﺻﺪ ﻏﺎﻓﻠﻪ دارد در ﭘﺲ‬

‫ﺳﭙﺲ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اداﻣﻪ داد‪ :‬و اﻣ‪‬ﺎ دﺧﺘﺮم ﺟﻴﺮان‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰادة درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‬ ‫و ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻘﻲ‪ ،‬ﻫﻤﺔ ﻣﺎ ﻣﻲداﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﺎدر ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻫﺴﺘﻲ اﻳﻦ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪143‬‬

‫ﻗﺒﻮل‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻛﺪام دﺧﺘﺮي ﺗﺎ آﺧﺮ ﻧﺰد ﻣﺎدرش ﻣﺎﻧﺪه ﻛﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ در ﻛﻨﺎر ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﺪ؟!‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ را در ﻧﺰد ﺧﻮدت ﻧﮕﺎه داري ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل دﻳﮕﺮ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎران ﭘﺎﺷﻨﺔ دروازة ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ ﻗﺼﺮ دﻣﺸﻖ را از ﺟﺎ درﻣﻲآورﻧﺪ‪ .‬ﻓﺮض‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻲ ﻫﻢ ﺑﺘﻮاﻧﻲ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﭼﻮن ﺟﺎن ﺷﻴﺮﻳﻨﺖ را‪ ،‬ﻧﺰد ﺧﻮد‬ ‫ﻧﮕﺎهداري‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ داﻣﺎدي ﺑﺮازﻧﺪهﺗﺮ و ﺷﺎﻳﺴﺘﻪﺗﺮ‬ ‫از ﺷﺎﻫﺰاده ﺷﻬﺪاد ﻳﻤﻨﻲ ﭘﺴﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻲ؟! ﮔﺬﺷﺘﻪ از‬ ‫آن ﭼﮕﻮﻧﻪ دﻟﺖ راﺿﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻼ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺗﻮ ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ‪ ،‬ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻛﻤﺘﺮ دوﺳﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ ،‬ﻫﺮ دو ﻋﺰﻳﺰﻛﺮدهاش را‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﻮ ﺑﮕﺬارد و دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ ﺑﺮود‪ .‬اﻟﺒﺘّﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻼي ﻣﺎ ﻫﻢ در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن‬ ‫ﺿﺮر ﻧﻜﺮده‪ .‬اﮔﺮ ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﺲ داده‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻋﻮض ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺷﻬﺪاد را ﺑﻪ او داده اﺳﺖ‪ .‬انﺷﺎءاﷲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل دﻳﮕﺮ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ‬ ‫ﻣﻲروﻳﻢ و ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﻲ ﻣﻔﺼ‪‬ﻠﻲ ﺑﺮاي ﺷﻬـﺪاد و ﺷﻴـﺮﻳﻦ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺟﺎﻟﺐ‬ ‫آﻧـﻜﻪ در آن ﺟﺸﻦ‪ ،‬ﻣﺎدر ﻋﺮوس و ﻣـﺎدر داﻣـﺎد ﻫﺮ دو ﻳﻜﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻋﺮوس و داﻣﺎد‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادر ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺐ‪ ،‬ﺳﻔﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻬﺎر ﺷﺎﺧﺔﮔﻞ و دو زوج ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨﺪ ﻛﻪ دوﺗﺎﻳﺘﺎن ﭼﻨﺪي‬ ‫ﭘﻴﺶ دل ﺑﻪ ﻫﻢ دادﻳﺪ‪ ،‬و دو دﻳﮕﺮ دﻟﺪادهﺗﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ روز وﺻﻞ ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻴﺮ و ﺧﻮﺷﻲ! و اﻳﻦ دو ﺑﻴﺖ ﻫﻢ ﺑﺪرﻗﺔ راه ﺷﻤﺎ ﭼﻬﺎر ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﺑﺎد‪:‬‬ ‫ﻋﺸﻘﻲ اﺳﺖ ﻣﺮا در ﺳﺮ و آﻧﻬﻢ ﺑﻪ ﻫﻮاﻳﺖ‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻣﺮا در ﺗﻦ و آﻧﻬﻢ ﺑﻪ ﻓﺪاﻳﺖ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﻗﺪم ﺑﺮ ﺳﺮ ﭼﺸﻤـﻢ ﻧﻬـﻲ اﻣ‪‬ـﺎ‬ ‫ﺗﺮﺳـﻢ ﺷـﻮد آزرده ﻣﮋﮔـﺎن ﻛﻒ ﭘﺎﻳﺖ‬

‫آﻧﮕﺎه ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ رو ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌـﻤﺎن ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻮر ﭼﺸﻢ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪144‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫دﺧﺘﺮ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﻲآﻧﻜﻪ ﻣﻦ ﺑﺪاﻧﻢ دﺳﺖ روزﮔﺎر او را ﺑﻪ درﺑﺎر ﺗﻮ آورد و اﻛﻨﻮن ﻫﻢ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر و ﻣﺎدر وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺗﻮﺳﺖ‪ .‬در ﻣﺮﺗﺒﺔ اول وي را ﺧﺪا آورد و دﺳﺖ ﺗﻮ‬ ‫ﺳﭙﺮد و اﻳﻦ ﺑﺎر‪ ،‬ﻣﻦ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺳﺮزﻣﻴﻦ روم و ﺑﻨﺪة ﺧﺪا او را دﺳﺖ ﺗﻮ‬ ‫ﻣﻲﺳﭙﺎرم‪ .‬ﺑﺪان ﺗﺎ زﻧﺪه ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺣﺎﻣﻲ و ﻣﺘّﺤﺪ ﺗﻮ و ﻫﻢﭘﻴﻤﺎن ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫زﻳﺮا ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪم‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﺟﻴﺮان دﻟﺒﻨﺪم ﻛﻪ ﭘﻴﻤﺎن زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ‬ ‫ﺷﺪ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﻳﻚ دﺳﺖ اﺗّﺤﺎدم در دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ و دﺳﺖ دﻳﮕﺮم در دﺳﺖ‬ ‫ﺳﻠـﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن و دﻟـﻢ ﻫـﻢ ﭘﻴﺶ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‪،‬ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﻦ زﻧﺪهام ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﻄﻊ و ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺗﺎ روم ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬از‬ ‫روم ﺷﺮﻗﻲ ﺗﺎ ﺷﺎم‪ ،‬از ﺷﺎم ﺗﺎ ﻳﻤﻦ و ﺑﺎز از ﻳﻤﻦ ﺗﺎ ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﻳﻚ ﺟﺎدة ﺻﻠﺢ و‬ ‫آﺷﺘﻲ‪ ،‬ﭘﺮ از ﮔﻞ و رﻳﺤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺟﺎﻟﺐﺗﺮ از ﻫﻤﺔ ﻣﻮﺿﻮعﻫﺎ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﻮرد‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻢ‬ ‫از درﺑﺎر ﻳﻤﻦ در ﮔﺬﺷﺘﻪ دﺧﺘﺮ ﺑﻪ زﻧﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﺑﻪ درﺑﺎر ﻳﻤﻦ در آﻳﻨﺪه‬ ‫دﺧﺘﺮ ﺑﻪ زﻧﻲ ﻣﻲدﻫﺪ‪ ،‬ﻛﻪ اول ﻣﺎدر ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬اﻳﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﻓﻠﺴـﻔﻪ و ﺣﻜﻤـﺖ را‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ و اﻛﻨـﻮن ﺷﻴﺮﻳﻦ‪ ،‬دﺧﺘﺮ ﺟﻴـﺮان ﻧﻮر ﭼﺸﻢ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ را ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﭼﻪ‬ ‫ﺑﺪه ﺑﺴﺘﺎن ﺟﺎﻟﺒﻲ!‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺑﻴﺖ‪ ،‬در ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﺷﺐ ﺑﻲﻧﻈـﻴﺮ ﺗﺎرﻳـﺨﻲ و در اﻳـﻦ‬ ‫ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﺳﺮﺧﻮش ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻛﻪ زﺑﺎن دل ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﺐﺑﺨﻴﺮ و ﺳﻔﺮ ﺧﻮﺷﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن آرزو دارم ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻳﻜﺎﻳﻚ ﺷﻤﺎ ﺑﺎد‪:‬‬ ‫اي روﺿــﺔ رﺿــﻮان ﻣﺮو ﻣﺮو‬ ‫اي ﭘﺮﺗــﻮ ﻳـﺰدان ﻣــﺮو ﻣــﺮو‬ ‫ﻫـﺮ دم ز دﻟـﻢ ﻋﺸـﻖ ﻣـﻲدود‬ ‫در ﻫــﺮ رگ و ﺷـﺮﻳﺎن ﻣﺮو ﻣﺮو‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪145‬‬

‫ﺑﺎ ﻣـﻦ ﻣﭙﺴـﻨـﺪا ﺷﺒـﻲ ﺑـــﻼ‬ ‫ﺑﺎ ﻣـﻮي ﭘـﺮﻳـﺸﺎن ﻣﺮو ﻣـﺮو‬ ‫ﻳﻌﻘــﻮبﺻﻔـﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﻲﻛﻨـﻢ‬ ‫اي ﻳﻮﺳـﻒ ﻛﻨﻌـﺎن ﻣـﺮو ﻣﺮو‬

‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر ﺑﺎﺣﺸﻤﺖ و ﺟﺎه و ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ را ﺣﺎﻣﻲ و‬ ‫ﭘﺸﺖ و ﭘﻨﺎه! در ﭘﺎﻳﺎن آن ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ و ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫روم ﺷﺮﻗﻲ ﺷﺐﺧﻮش و ﺳﻔﺮﺑﺨﻴﺮي ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﮕﺎه رﻓﺖ‬ ‫و ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﺪرﻗﻪاي رﺳﻤﻲ و ﻣﺠﻠّﻞ‪ ،‬در درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻠـﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم و ﺷﺎﻫـﺰاده ﻫﻠـﻨﺎ و ﺳـﺮدار ﺑـﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺳـﻮي ﻳﻮﻧﺎن‪،‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻼ و ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺷﻬﺪاد ﺑﻪ ﻃﺮف ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ و‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻫﻤﻪ رﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﺷـﻚ ﭼﺸﻤﺎن ﺧـﻮد را ﭘﺎك ﻛﺮد و زﻳـﺮ‬ ‫ﻟﺐ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ آﻳﺎ زﻧﺪه ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ اﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰان را ﺑﺒﻴﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻲداﻧﻢ آﻳﺎ ﭼﺮخ روزﮔﺎر آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﭼﺮﺧﻴﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﭘﻴﻤﺎن اﺗّﺤﺎد ﻛﻪ دﻳﺸﺐ‬ ‫ﺑﻴﻦ ﭼﻬﺎر ﻣﻤﻠﻜﺖ روم ﺷﺮﻗﻲ و ﻳﻮﻧﺎن و ﻳﻤﻦ و ﺷﺎم ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﺮﻗﺮار‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻫﻤﺴﺮ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ در آنِ واﺣﺪ‪،‬‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺳﻪ ﻛﺎروان ﻋﺎزم ﻳﻮﻧﺎن و ﻳﻤﻦ و ﺷﺎم ﺑﺎﺷﻴﻢ و از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻧﺎم داﺳﺘﺎن‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻤﻲ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن واﻻﺗﺒﺎر ﺧﻮﻳﺶ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺲ اﺟﺎزه ﺧﻮاﻫـﻨﺪ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮد ﻛﻪ اﺑﺘـﺪا ﻗﺎﻓـﻠﺔ ﭘﺮﺷﻮﻛﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و ﻓﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‬ ‫ﻫﻔﺖﺳﺎﻟﻪﺷﺪه را دﻧﺒﺎل ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬آن اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ‬ ‫ﺑﺎﺧﺮد را ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻋﺠﻴﺐ دﻟﺶ ﺷﻮر ﻣﻲزد و ﻧﮕﺮان‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪146‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫اوﺿﺎع ﻣﻤﻠﻜﺘﺶ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻨـﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴـﺮان ﮔﻔﺘـﻪ ﺑﻮد‪ :‬ﻣﻦ از‬ ‫ﺣﻜـﺎم ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺧﻴﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻫﻢ ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ وﺣﺸﻲ‪،‬‬ ‫و ﻫﻢ زﺧﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮزﻳﻦ ﺧﻮردهاﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎري‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﺟﻴﺮان و ﻓﺮزﻳﻦ رﻓﺘﻨﺪ و رﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ روزي ﻧﺰدﻳﻚ‬ ‫ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب‪ ،‬از ﭘﺸﺖ ﺗﭙﻪاي ﻛﻨﺎر ﻣﺴﻴﺮ ﻛﺎروان ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‪ ،‬ﺻﺪاﻳﻲ ﺑﻪﮔﻮش‬ ‫ﻛﺎرواﻧﻴﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﺟﻴﺮان و ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺻﺪا از آن ﭘﻴﺮزﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻧﺎﻻن ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬اي ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﻬﺮ ﺧﺪا رﺣﻢ ﻛﻦ‪ ،‬ﻣﺮا ﻧﻜﺶ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﻫـﺮ ﺑﺮده و‬ ‫ﻛﻨﻴﺰ ﻛﻪ ﭘﻴﺮ ﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ او را ﻛﺸﺖ؟ ﺑﻬﺮ ﺧﺪا ﻣﺮا ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ رﻫـﺎ ﻛﻦ و ﺑﺮو‪ .‬ﻛﻪ‬ ‫ﺻﺪاي ﻧﺨﺮاﺷﻴﺪه و ﺧﺸﻨﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺮ ﺷﺪهاي‪ ،‬ﻛﺴﻲ ﺗﻮ را از ﻣﻦ‬ ‫ﻧﻤﻲﺧﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﺎن ﻣ‪‬ﻔﺖ ﻧﺪارم ﺑﺪﻫﻢ ﺗﻮ ﺑﺨﻮري‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮ را ﺑﻜﺸﻢ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺮزن ﻧﺎﻟﻪﻛﻨﺎن اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد‪ ،‬آﺧﺮ ﺑﻲرﺣـﻢ ﭼﺮا ﺑﻜـﺸﻲ‪ ،‬رﻫﺎﻳﻢ ﻛﻦ‪ .‬ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن‬ ‫آن ﻧﺎﻟﻪﻫﺎ و اﺳﺘﻐﺎﺛﻪﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن دﺳﺘﻮر داد ﻛﺎروان ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ و ﺑﻪ ﺣﺎﺟﺐ‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮوﻳﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اﻳﻦ ﺻﺪا ازﻛﺠﺎﺳﺖ؟ آﻧﻬﺎ را ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﻣﺮدي ﻛﺮﻳﻪاﻟﻤﻨـﻈﺮ و ﭘﻴﺮزﻧﻲ ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ و ﺧﻤﻴـﺪهﻗﺪ ﻇـﺎﻫﺮ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﭘﻴﺮزن ﺗﺎ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻛﺎروان و ﻛﺎرواﻧﻴﺎن اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﺧﻮد را از دﺳﺖ آن ﻣـﺮد‬ ‫رﻫـﺎ ﻛﺮد و ﺑﺪو ﺑﺪو ﺧـﻮدش را ﺑـﻪ ﻛﺠـﺎوة ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫واﻻﺗﺒﺎر‪ ،‬ﺑﻬﺮ ﺧﺪا‪ ،‬ﻣﺮا از دﺳﺖ ﺻﺎﺣﺒﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﭘﻴـﺮي ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻣـﺮا‬ ‫ﺑﻜﺸﺪ‪ ،‬ﻧﺠﺎت دﻫﻴﺪ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌـﻤﺎن ﺑﻪ آن ﻣﺮد ﺑﻪ ﻗﻮل ﻛﻨﻴﺰ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻣﻲداﻧﻲ ﺗﻮ اﻛﻨﻮن در ﻛﺪام ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻫﺴﺘﻲ؟ ﻛﻪ ﻣﺮد ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻠﻚ‬ ‫ﺷﺎم ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻤﻴـﻨﻄـﻮر اﺳﺖ و اداﻣـﻪ داد‪ :‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻠﻚ و ﻣﻤﻠﻜﺘﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻲدﻫﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﺮزن ﺑﻴﭽﺎره را رﻫﺎ‬ ‫ﻛﻨﻲ‪ .‬ﻣﺮد ﺑﻪ ﺧﺎك اﻓﺘﺎد و ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮي ﮔﺮﻳﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻃﺎﻋﺖ اي ﺷﻬﺮﻳﺎر‪ .‬ﻣﻠﻚ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪147‬‬

‫ﻧﻌﻤﺎن ﻫﻢ رو ﺑﻪ ﺣﺎﺟﺐ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﻛﺮد و اﻇﻬﺎر داﺷﺖ‪ :‬ده ﺳﻜﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﺣﻤﻖ‬ ‫ﺑﺪﻫﻴﺪ و ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ اﮔﺮ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ رﻳﺨﺖ ﻧﺤﺴﺶ را ﺑﺒﻴﻨﻢ‪ ،‬دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻢ‬ ‫ﮔﺮدﻧﺶ را ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اﻳﻦ ﭘﻴﺮزن را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪ .‬او از اﻣﺮوز ﺟﺰء‬ ‫ﺧﺪﻣﺔ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺑـﺎاﻋﺘﺒﺎر‪ ،‬ﻗﺎﻓﻠـﺔ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻣﻘـﺪاري ﻛﻪ رﻓﺖ در ﮔﻮﺷﺔ ﺳﺒﺰ‬ ‫اﻣﻦ و ﭘﺮدرﺧﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﻨﺎر ﭼﺸﻤﺔ آﺑﻲ ﻫﻢ ﺑﻮد ﺗﻮﻗﻒ ﻛﺮد‪ .‬ﺣﺎﺟﺐ ﻫﻤﺮاه ﻧﺰد‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﻛﻨﻴﺰ ﭘﻴﺮ ﺑﺎ اﺻﺮار اﺟﺎزة ﺷﺮﻓﻴﺎﺑﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﻣﺮا ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺷﺪه ﺣﻀﻮر ﺳﻠﻄﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﻣﻜﺮم ﺑﺒﺮﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮش ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻪ اﻳﺮادي دارد اﺟﺎزه ﺑﺪه ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺣﺮﻓﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻴﻤﺔ ﺑﺮﭘﺎﺷﺪه ﺑﺮاي ﭘﺎدﺷﺎه و ﻣﻠﻜﻪ آﻣﺪ و‬ ‫زﻣﻴﻦ ادب ﺑﻮﺳﻴﺪ و ﻋﺮض ﻛﺮد‪ :‬درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺮ ﺷﺪهام و ﻗﺪرت ﻛﺎرﻛﺮدن‬ ‫ﻧﺪارم‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ زﻳﺮ ﺳﺎﻳﺔ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬در درﺑﺎر زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻢ و ﺧﺠﺎﻟﺖ‬ ‫ﻫﻢ ﻧﻜﺸﻢ‪ ،‬ﻋﺮض ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻛﻨﻴﺰ‪ ،‬ﻗﺼﻪﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻳﺎد دارم‪ .‬اﮔﺮ اﺟﺎزه‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﺷﺐﻫﺎ در ﻣﺤﻀﺮ ﺷﺎﻫﺰاده وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺷﺮف ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و ﺑﺮاي‬ ‫اﻳﺸﺎن ﻗﺼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺧﻮاﺑﺸﺎن ﺑﺒﺮد‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان رو ﺑﻪ ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎرش‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﺮد و از او ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻣﺎدرﺟﺎن دوﺳﺖ داري اﻳﺸﺎن ﺟﺎي ﻣﺎدرﺑﺰرگ‬ ‫ﺑﺮاﻳﺖ ﻗﺼﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ؟ ﻓﺮزﻳﻦ ﺧﻨﺪهﻛﻨﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎن ﺟﻴﺮان‪ ،‬ﻣﺎﻣﺎن ﺟﻴﺮان ﺑﮕﻮ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ اﻵن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﺪ و ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﻌﻼً ﻳﻜﻲ از آن ﻗﺼﻪﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ در ﺧﺎﻃﺮ داري‪ ،‬ﺑﺮاي وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻣﺎ در ﺣﻀـﻮر ﺳﻠﻄﺎن و ﻣﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ‬ ‫ﻛﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﺑﺎ آب و ﺗﺎب ﺗﻤﺎم داﺳﺘﺎﻧﻲ را ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد ﻛﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪148‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪاي ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺖ‪ .‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن دو‬ ‫دﺳﺖ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪ‪ .‬ﺣﺎﺟﺐ ﻫﻤﺮاه وارد ﺷﺪ و ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻛﺮد و اﻳﺴﺘﺎد‪ ،‬و ﭘﺎدﺷﺎه‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬از اﻳﻦ ﭘﻴﺮزن ﺧﻮب ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ اﮔﺮ ﮔﺎﻫﮕﺎﻫﻲ‬ ‫ﺷﺐﻫﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺑﺮاي وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻣﺎ ﻗﺼﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺣﺎﺟﺐ ﻫﻤـﺮاه و ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ از ﺧﻴﻤﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺟﻴﺮان دوﺑﺎره ﺣﺎﺟﺐ را ﺻﺪا زد و ﮔﻔﺖ‪ :‬از اﻳﻦ زن ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﻗﺒﻼً ﻛﺠﺎ ﺑﻮده و‬ ‫ﻧﺰد ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻲﻛﺮده اﺳﺖ رﻓﺘﺎر و ادﺑﺶ ﻧﺸﺎن آن دارد ﻛﻪ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ در‬ ‫درﺑﺎري ﻛﻨﻴﺰي ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دﻳﺪم ﺧﻴﻠﻲ آدابدان و ﭼﺮبزﺑﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﺟﺐ‬ ‫رﻓﺖ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﺑﺎ اﺟﺎزه ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪ وارد ﺷﺪ و ﻋﺮض ﻛﺮد‪ ،‬ﻛﻨﻴﺰ ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ‬ ‫ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪ :‬در دوران ﺟﻮاﻧﻲام ﻣﺪﺗﻲ در درﺑﺎر اﻣﻴﺮ ﻛﺎرﺗﺎژ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﺮده و اﻳﻦ‬ ‫آداب را در آﻧﺠﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪام‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رو ﺑﻪ ﺟﻴﺮان ﻛﺮد و‬ ‫ﺧﻨﺪهﻛﻨﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻜﻨﺪ اﻳﻦ ﻛﻨﻴﺰ ﻛﺎرﺗﺎژي ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ دﺧﺘﺮ اﻣﻴﺮي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‬ ‫آﺧﺮش ﺷﺎﻫﺰاده و دﺧﺘﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ از آب درآﻣﺪي؟! ﻛﻪ ﻣﻠﻚ و‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻫﺮ دو ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ رﺳﻴﺪ و ﭘﺎدﺷﺎه و ﻣﻠﻜﻪ وارد درﺑﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از‬ ‫ﻣﺪﺗﻬﺎ دوري در ﻗﺼﺮﺧﻮد ﺟﺎي ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬در ﻛﻨﺎر ﺳﺮاي ﻣﺨﺼﻮص وﻟﻴﻌـﻬﺪ‬ ‫اﺗﺎﻗﻲ را در اﺧﺘﻴﺎر ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺮاي ﻓﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ‬ ‫ﻗﺼﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ .‬ﻳﻚ روز ﺻﺒﺢ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺣﻀﻮر ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺷﺮﻓﻴﺎب ﺷﺪ‪،‬‬ ‫اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﭼﺮا ﻣﻦ از اﻳﻦ ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻴﺎﻣﺪه‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻣﻲداﻧﻢ ﭼﺮا‪ ،‬ﭼﻮن ﭘﻴﺮ اﺳﺖ و ﭼﺮوﻛﻴﺪه و‬ ‫ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺟﻮان ﺑﻮد و ﺻﻮرﺗﻲ ﭼﻮن ﺑﺮگ ﮔﻞ داﺷﺖ و ﮔﻴﺴﻮﻳﻲ‬ ‫ﮔﻼﺑﺘﻮن‪ ،‬آﻳﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﺣﺮف را ﻣﻲزد؟‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪149‬‬

‫و اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻬﺮزاد ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻪ‪ .‬ﻟﺬا ﻟﺐ‬ ‫ﻓﺮو ﺑﺴﺖ و ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ داﺳﺘﺎن را ﺑﺮاي ﺷﺐ ﺑﻌﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و دوم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮﺗﺨﺖ و اي ﻫﻤﺴﺮ واﻻﺗﺒﺎر ﺷﻬﺮزاد ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪،‬‬ ‫اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﻳﺸﺐ‪ ،‬ﻗﺎﻓﻠﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را دﻧﺒﺎل ﻛﺮدﻳﻢ‪ .‬ﻗﺼ‪‬ﻪ‬ ‫ﺑﻪدﻣﺸﻖرﺳﻴﺪن و واردﻗﺼﺮﺷﺪن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ‬ ‫اﺿﺎﻓﻪ ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮدم‪ .‬اﻣﺸﺐ و ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﻓﺮداﺷﺐ اﺟﺎزه‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺑﺰرﮔﻮار ﺧﻮد را‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻗﺎﻓﻠﺔ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ‬ ‫دوم و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﻋﺎزم ﻳﻮﻧﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺒﺮم‪.‬‬ ‫در اوﻟﻴﻦ ﺷﺒﻲ ﻛﻪ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم در ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ و‬ ‫ﻓﺮﺣﻨﺎﻛﻲ اﺗﺮاق ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺻﺮف ﺷﺎم‪ ،‬ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ رو ﺑﻪ ﭘﺪر ﻫﻤﺴﺮش ﻳﺎ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﻧﻤﻮد و ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ اﺟﺎزه دارم ﻣﻨﻲ ﻛﻪ اﻓﺘﺨﺎر داﻣﺎدي ﺷﻤﺎ را‬ ‫ﭘﻴﺪا ﻛﺮده و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺟﺰء اﻫﻞ ﺧﺎﻧﻮادهﺗﺎن ﺷﺪم از ﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﻲ ﺳﺆاﻟﻲ ﻛﻨﻢ؟‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺑﭙﺮس داﻣﺎد ﻋﺰﻳﺰ و از ﻓﺮزﻧﺪ ﮔﺮاﻣﻲﺗﺮم‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬در ﺟﻤﻊ ﺧﺎﻧﻮادة رﺋﻮف و ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻣﺮدﻣﺪار ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﻧﺸﺎﻧﻪاش‬ ‫ﺧﻮد ﺳﻠﻄﺎن و ﻫﻤﺴﺮم ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﺟﻮد ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﺎدر‬ ‫درﮔﺬﺷﺘﺔ ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ و ﺟﺎي ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﭘﺪر و‬ ‫دﺧﺘﺮ ﺻﺎﺣﺐ اﺣﺴﺎن و ﺳﺨﺎﻳﺎ‪ ،‬وﺟﻮد آدﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻘﺐ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺟﺎي‬ ‫ﺳﺆال ﺑﻮد‪ .‬آﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻧﺪﻛﻲ درﺑﺎرة ﻣﺎدر ازدﻧﻴﺎرﻓﺘﺔ ﺧﻮد ﺑﺮاي داﻣﺎدﺗﺎن‬ ‫ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪152‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم در ﺟﻮاب ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﻣﻴﻞ‪ .‬ﻓﻘﻂ‬ ‫ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻌﺮﻳﻒ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي ﻣﻌﺪوم ﻗﺪري ﻃﻮل ﺑﻜﺸﺪ‪ .‬اﻣﻴﺪوارم‬ ‫ﺧﺴﺘﻪات ﻧﻜﻨﺪ‪ .‬و آﻧﮕﺎه اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ آﻏﺎز ﻛﺮد‪ :‬ﭘﺪرم ﺟﻮان ﺑﻮد و ﺗﺎزه ﺑﺮ ﺗﺨﺖ‬ ‫ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻳﻮﻧﺎن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ روزي ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻜﺎر‪ ،‬ﻣﺎدرم را دﻳﺪ و ﻋﺎﺷﻖ او‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎدرم ﻗﺒﻞ از ﭘﺪرم ﻳﻚ ازدواج ﻛﺮده و ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮدي ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ‬ ‫از ﻃﺎﻳﻔﺔ ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن ﺑﻮده‪ .‬ﺑﺰرﮔﺎن ﺷﻬﺮ و ﺑﻪﺧﺼﻮص اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ آﺗﻦ‬ ‫ﺑﺎ ازدواج ﭘﺪرم ﻳﺎ ﻣﺎرﻳﺎي ﺑﻴﻮه ﻛﻪ در ﻫﻤﺴﺮي ﻳﻚ ﻣﺮد از ﻃﺎﻳﻔﺔ ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن ﺑﻮده‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﭘﺪرم ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﻣﺎرﻳﺎ ﻛﻮرش ﻛﺮده و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺣﻔﻆ ﺗﺎج و‬ ‫ﺗﺨﺖ ﻛﺸﻮر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺎي ﻧﻴﻤﻪﻋﻔﺮﻳﺖ را ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻘﺪ ازدواج ﺧﻮد درآورد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻦ ﺑﻪدﻧﻴﺎ آﻣﺪم‪ ،‬ﻣﺎدرم در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﺎﺟﻮاﻧﻤﺮدي ﺑﻪ ﻗﺼﺪ اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮدش‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺎج و ﺗﺨﺖ ﺷﻮد ﭘﺪرم را ﻛﺸﺖ ﻛﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ آﺗﻦ‪،‬‬ ‫ﻣﺎدرم را از ارﻳﻜﺔ ﻗﺪرت دور ﻧﻤﻮد و ﺗﺎ ﺑﺰرگﺷﺪن و ﺑﺮﺗﺨﺖﻧﺸﺴﺘﻦ ﻣﻦ‪ ،‬زﻣﺎم‬ ‫اﻣﻮر را در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺮﺑﻴﺎن و ﻣﻌﻠﻤﺎن اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ آﺗﻦ‪ ،‬ﺑﺰرگ ﺷﺪم و ﺑﻪ ﺳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ رﺳﻴﺪه و ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن ﺗﻜﻴﻪ زدم‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص آﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﻳﻠﻨﺎ دﺧﺘﺮ ﻣﺮﺑﻲ و ﻣﻌﻠﻢ ﺧﻮد ﻛﻪ دﺑﻴﺮ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻮد ﻫﻢ ازدواج ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻳﻠﻨﺎي ﻣﺤﺒﻮب و‬ ‫ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻣﺎدر ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻠﻨﺎي ﻋﺰﻳﺰي ﺑﻮد ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻳﻠﻨﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﺎن ﺷﻜﻠﻲ از ﻧﻮع ﻣﺮﻣﻮز از دﻧﻴﺎ رﻓﺖ ﻛﻪ ﭘﺪرم‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ اول‬ ‫درﮔﺬﺷﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﭼﻮن ﻣﺎدرم ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ و زﻳﺮﻛﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺷﻮﻫﺮش و‬ ‫ﻋﺮوﺳﺶ را ﻛﺸﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺴﺒ‪‬ﺐ آن ﺟﻨﺎﻳﺖ دوم ﻫﻢ‬ ‫ﻣﺎدرم ﺑﻮده و از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ اﺻﻮﻻً ﻣﻦ آدم دلرﺣﻢ و رﺋﻮﻓﻲ ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺎ وﺟﻮد‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪153‬‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎي ﻣﻜﺮّر اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪم ﺑﺎ‬ ‫ﻣﺎدرم ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻛﻨﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻋﺸﻖ ﻣﻔﺮﻃﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎدر ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر ﺧﻮد‬ ‫داﺷﺘﻢ‪ ،‬وي را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺷﺠﺎﻋﺖ و رﺷﺎدﺗﺶ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻲﺳﺘﻮدم‪.‬‬ ‫ﻣﺎدرم ﺑﻪ ﻗﺪري ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ و در ﻣﺒﺎرزة ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ‪ -‬ﺑﺎ وﺟﻮد زنﺑﻮدﻧﺶ‪-‬‬ ‫ﻣﺴﻠّﻂ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﺮداﻧﻲ ﻣﺜﻞ او را ﻛﻢ دﻳﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﻪاش ﻧﻮة او‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪهام در ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎزي دﺳﺖ ﻛﻤﻲ از ﺗﻮ ﻧﺪارد‪.‬‬ ‫ﻣﺎدرم ﻫﻤﺎن دﺷﻤﻨﻲ و ﻛﻴﻨﻪاي را ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻤـﺴﺮ درﮔﺬﺷﺘﻪام ﻳﻠـﻨﺎ داﺷﺖ‪ ،‬درﺑﺎرة‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ اﻋﻤـﺎل ﻣﻲﻛﺮد و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻗﺒﻮل ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ ﻓﺮاوان‬ ‫ﺑﻪ ﻣﺎدرم‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﺑﺴﻴﺎري ﻣﻮاﻗﻊ از ﺧﻮد ﺿﻌﻒ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدادم‪ .‬ﺣﺘّﻲ ﻳﻜﻲ‬ ‫دوﺑﺎر اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي آﺗﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺬﻛﺮ‬ ‫داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ دﺳﺖ از ﻣﻤﺎﺷﺎت ﺧﻮد ﺑﺎ ﻣﺎدرم ﺑﺮﻧﺪارم‪ ،‬ﻣﺮا از ﺳﻠﻄﻨﺖ‬ ‫ﻣﻌﺰول ﻛﺮده و دﺧﺘﺮم ﻫﻠﻨﺎ را ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﻋﻤﻼً روزﻫﺎي آﺧﺮ‬ ‫ﻫﻢ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺳﻠﻄﻨﺖ داﺷﺖ ﺑﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺗﻌﺪادي از‬ ‫اﻳﺎدي ﻣﺎدرم‪ ،‬در رأس ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا و اﻧﺠﻤﻦ‬ ‫ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ آﺗﻦ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﻛﺮدم‪ ،‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻮدم ﭼﺎرة ﻛﺎر را‬ ‫ﺑﻜﻨﻢ‪ .‬ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺎدرم‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ و دﺳﻴﺴﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ‪ ،‬ﺧﺸﻢ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻣﺎ اﻋﻼن ﺟﻨﮓ ﺑﺪﻫﺪ و ﺑﻘﻴﻪاش را ﺷﻤﺎ در‬ ‫ﺟﺮﻳﺎن ﻫﺴﺘﻴﺪ‪.‬‬ ‫اي ﺑﺮزﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ و داﻣﺎد ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﻮد داﺳﺘﺎن ﻣﺎدرم ﻳﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ او را ﻣﻠﻘّﺐ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻧﻤﻮد و ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ‪ ،‬در‬ ‫وﺟﻮد ﭘﺮ از ﺣﻴﻠﻪ و دﺳﻴﺴﻪ ﻣﺎدرم ﭼﻪ ﻗﺪرﺗﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻢ ﭘﺪرم را در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬ ‫ﺧﻮدش ﺑﻪ زاﻧﻮ درآورد و ﻫﻢ ﻣﺮا رام و ﻣﻄﻴﻊ ﺧﻮدش ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺣﺘّﻲ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ او‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪154‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻛﻮدﺗﺎ ﻛﺮد و ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺑﻌﺪ از ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎ‪ ،‬دﺳﺘﻮر ﮔﺮدنزدن او را دادم‪ ،‬از ﺧﻮدم و ﻛﺎرم ﺗﻌﺠﺐ‬ ‫ﻛﺮدم‪ ،‬زﻳﺮا ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻣﺮده اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﺑﺰرگ ﻧﺸﺪه و در ﺑﺮاﺑﺮ او ﻗﺪ ﻋﻠﻢ ﻧﻜﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻦ ﻣـﻮﺟـﻮد ﺑﻲارادهاي‪ ،‬ﻣﺜﻞ‬ ‫ﻣﻮم در ﻛﻒ دﺳﺖ او ﺑﻮدم‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺻﺤﺒﺖﻫﺎي ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ و وي آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺠﺰ‬ ‫ﺧﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺎدر ﻣﻜﺎر و دﺳﻴﺴﻪﮔﺮش اﻋﺘﺮاف ﻛﺮد‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ دو اﻧﮕﺸﺖ دﺳﺖ‬ ‫راﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲاش ﮔﺬاﺷﺖ و ﻓﻜﺮي ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺪر ﺟﺎن آن‬ ‫ﺻﺤﻨﻪاي را ﻛﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻫﺪاﻳﺖ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ ﺷﻮرش ﻛﺮدﻧﺪ و وارد‬ ‫درﺑﺎر ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ در ﻣﻘﺎم دو زﻧﺪاﻧﻲ در ﺗﺎﻻر اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻳﻢ را ﻟﻄﻔﺎً ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻴﺎور‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﻴﺴﺖ دﺧﺘﺮم؟ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪ ،‬ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ آن ﻣـﻮﻗﻊ ﺧﻴﻠﻲ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻳﻢ و ﻓﺎﺻـﻠﻪﻣﺎن ﻫﻢ از ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻛﻮدﺗﺎﭼﻲ ﻗﺪري دور ﺑﻮد و ﺑﻴﻦ ﻣﺎ و ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﻣﺮدﻣﺎن ﺷﻮرشﻛﺮدة آﺗﻦ ﻗﺮار‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﻵن ﻛﻪ آن ﺻﺤﻨﻪ را در ﺧﺎﻃﺮم ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻳﺎدم ﻣﻲآﻳﺪ ﺻﺪاﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻦ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺻﺪاي ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻧﻜﻨﺪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ ﺣﻴﻠﻪ و‬ ‫دﺳﻴﺴﻪاي روﺑﻪرو ﺷﺪهاﻳﻢ و آن زﻧﻲ را ﻛﻪ ﺷﻤﺎ دﺳﺘﻮر دادﻳﺪ ﮔﺮدﻧﺶ را ﺑﺰﻧﻨﺪ‬ ‫ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻣﺎرﻳﺎ ﻧﺒﻮده‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ آن‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم ﻟﺤﻦ و ﺗﻦ ﺻﺪا را در ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪارم‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﮕﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻗﻴﺎﻓﺔ ﻣﺎدرم را‬ ‫ﻋﻮﺿﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؟! ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺪر ﺟﺎن اﮔﺮ از ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ اﺷﻜﺎﻟﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ! وﻗﺘﻲ ﺑﻪ آﺗـﻦ رﺳﻴﺪﻳﻢ ﮔـﻮر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ را ﻣﻲﺷﻜﺎﻓﻴﻢ‪ ،‬ﺗﺼـﻮر‬ ‫ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ در اﻳﻦ ﻣﺪت‪ ،‬ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ آﻧﻘﺪر در ﺟﻨﺎزة زﻳﺮﺧﺎك ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﻧﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﺪﻫﻴﻢ آن زﻧﻲ ﻛﻪ آن روز ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻣﻠﻜﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪155‬‬

‫ﻣﺎرﻳﺎ ﻣﺎدرﺗﺎن ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﺪل او؟ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ ﺑﮕﻮﻳﻲ‬ ‫ﻣﺎدر ﺣﻘﻪﺑﺎزم در آن ﻣﺪت ﻛﻮﺗﺎه ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺑﺪل ﻫﻢ درﺳﺖ ﻛﺮده ﺑﻮد؟ و ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻫﻴﭻ ﺑﻌﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ آﺗﻦ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻓﺮداي ﺷﺐ ورود‪ ،‬اﻋﻀﺎي ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي آﺗﻦ‬ ‫و اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮشآﻣﺪﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎه‪ ،‬وارد ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻗﺪرداﻧﻲ از اﻋﻀﺎي ﺣﺎﺿﺮ در ﻗﺼﺮ‪ ،‬اﺑﺘﺪا‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬داﻣﺎد ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺑﺰرﮔﻮاراﻧﻪ از وﻻﻳﺖﻋﻬﺪي‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت دﺳﺖ ﻛﺸﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﺗﺒﻌﻴﺖ ﻛﺸﻮر ﻳﻮﻧﺎن را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ و از‬ ‫آﻧﺠﺎ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﻓﻬﻴﻢ و اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪي اﺳﺖ‪ ،‬دوﺳﺖ دارد در ﺳﻠﻚ اﻋﻀﺎي ﻣﺤﺘﺮم‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ درآﻳﺪ‪ .‬اﻳﻨﻚ ﻣﺎ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﺿﻤﻦ‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﻲ اﻳﺸﺎن و ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ و ﻟﻴﺎﻗﺘﺸﺎن‪ ،‬ﻧﺎﻣﺒﺮده را ﺑﺮاي اﺣﺮاز اﻳﻦ ﻣﻘﺎم‪،‬‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﻲ و اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪﺷﺪن ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺧﻮد را دارﻳﻢ‪.‬‬ ‫اﻋﻀﺎي ﺷﻮرا ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ‪» :‬ﻣﻘﺪﻣﺘﺎن ﻣﺒﺎرك«‪ ،‬ﺑﺮاي وي ﻛﻒ زدﻧﺪ و در ﻫﻤﺎن‬ ‫ﺟﻠﺴﻪ ﻫﻢ ﺟﺎﻣﺔ ﻣﺨﺼﻮص اﻋﻀﺎي داﺋﻢ را ﺑﻪ ﺗﻦ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺿﻤﻨﺎً ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد‪ :‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي و ﻛﻴﺎﺳﺖ دﺧﺘﺮم‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ اﻳﻤﺎن دارم‪ ،‬اﻳﺸﺎن ﭼﻨﺪي ﭘﻴﺶ در ﻃﻮل ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‬ ‫ﻛﻪ‪ :‬آن روز ﻛﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺤﺘﺮم و ﺷﻮراي ﻣﻜﺮم‪ ،‬ﻣﺮدم آﺗﻦ‬ ‫ﺷﻮرﻳﺪﻧﺪ و ﻣﻠﻜﻪ ﻏﺎﺻﺐ ﻛﻮدﺗﺎﭼﻲ را ﻣﻌﺰول ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺻﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮش‬ ‫اﻳﺸﺎن رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺻﺪاي ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ دارﻳﻢ ﻓﺮدا ﻗﺒﺮ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر را ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ و در ﺗﺎﺑﻮت او را ﺑﺎز ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬از ﺗﻌﺪادي اﻋﻀﺎي ﻣﺤﺘﺮم‬ ‫ﺗﻘﺎﺿﺎ دارﻳﻢ‪ ،‬ﻓﺮدا در اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي اﻧﺠﻤﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﺮض ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ‪ ،‬ﭼﻮن‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪156‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت آن ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮد را ﺷﺎﻳﻖ در ﺷﺮﻛﺖ ﻣﺮاﺳﻢ ﻛﻔﻦ و دﻓﻦ ﻧﺸﺎن‬ ‫ﻧﺪادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ رأﺳﺎً ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر اﻗﺪام ﻛﺮدم و دﺳﺘﻮر ﻣﻮﻣﻴﺎﻳﻲ ﺟﻨﺎزة ﻣﻠﻜﻪ را ﻛﻪ‬ ‫ﻧﻴﻢﮔﺮدﻧﺶ از ﺿﺮﺑﺔ ﺷﻤﺸﻴﺮ از ﺗﻦ ﺟﺪا ﺷﺪه ﺑﻮد ﺻﺎدر ﻧﻤﻮدم‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ را در ﻃﻮل ﺣﻴﺎﺗﺶ از ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮدم‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي اﻣﺮ‬ ‫ﻣﻮﻣﻴﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺻﻮرت ﻣﺮده را ﻣﻲﺷﺴﺘﻴﻢ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﭼﻬﺮة ﺧﻮد را‬ ‫آراﻳﺶ و ﮔﺮﻳﻢ ﺷﺪﻳﺪ ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﺮ ﻟﺒﺸﺎن ﻧﺸﺴﺖ‪.‬‬ ‫روز ﺑﻌﺪ ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻜﺎﻓﺘﻦ ﻗﺒﺮ و ﮔﺸﻮدن در ﺗﺎﺑﻮت ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪،‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم و ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ و ﺟﻤﻌﻲ از اﻋﻀﺎي اﻧﺠﻤﻦ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن در ﺗﺎﺑﻮت ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﺧﻢ ﺷﺪ و درون ﺗﺎﺑﻮت را‬ ‫ﻧﮕﺎه ﻛﺮد ﻛﻪ ﻓﻮراً ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﺟﺴﺪ ﻣﻮﻣﻴﺎﻳﻲﺷﺪه ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺎدر ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﻧﮕﺎﻫﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت اﻳﻦ ﺟﻨﺎزة آﻧـﻮش‪ ،‬ﺧﻮاﻫـﺮ ﻋﻔﺮﻳﺘﺔ‬ ‫زاﻏـﮕﻮش ﻣﻌﺪوم اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎن دردﺳﺮ اداﻣﻪ دارد‪.‬‬ ‫اﻋﻀﺎي ﺣﺎﺿﺮ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﺑﻪ وﺿﻮح و روﺷﻨﻲ‬ ‫دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ رﻧﮓ ﭼﻬﺮة ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﭘﺮﻳﺪه و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺟﻤﻠﺔ ﺧﻮد را‬ ‫ﺗﻜﺮار ﻛﺮد ﻛﻪ‪ :‬آري ﻫﻤﭽﻨﺎن دردﺳﺮ اداﻣﻪ دارد‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ آن وﻗﺘﻲ ﻛﻪ در ﻃﻮل راه‪،‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﺑﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻋﻼﻗﺔ واﻓﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎدرم‬ ‫داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آﻧﻜﻪ وي‪ ،‬اﻳﺎدي زﻳﺎدي در دﺳﺘﮕﺎه ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ داﺷﺖ‪ ،‬ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ‬ ‫ﺑﻪ رﻋﺎﻳﺖ و ﻣﻼﺣﻈﺔ او ﺑﻮدم‪ ،‬ﺑﻴﺨﻮد ﻧﮕﻔﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن و اي ﻫﻤﺴﺮ وﻓﺎدار ﻣﻦ ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼﻪﮔﻮ‪ ،‬ﺑﺮاي‬ ‫اﺛﺒﺎت اد‪‬ﻋﺎي ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ و ﺣﻞّ ﻣﻌﻤ‪‬ﺎ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪري ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪157‬‬

‫داﺳﺘﺎن را از زﻣﺎن ﻛﻮدﺗﺎي ﻣﻠﻜﻪ ﻋﻔﺮﻳﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ دﻧﺒﺎل ﻛﻨﻴﻢ و داﺧﻞ ﺟﻠﺴﺔ‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ و ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ در ﻫﻤﺎن روز ﺷﻮﻳﻢ؛ ﻫﻤﺎن ﺟﻠﺴﻪاي ﻛﻪ‬ ‫اﻋﻀﺎي اﻧﺠﻤﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺮدم ﺷﻮرشﻛﺮده را ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻤﻮده و ﻣﺎرﻳﺎي‬ ‫ﻛﻮدﺗﺎﭼﻲ را ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻢ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ در‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ ﻫﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻔﻮذي و دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪه ﻣﺨﺼﻮص داﺷﺖ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ آن دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪه و ﻧﻮﻛﺮ ﺣﻠﻘﻪﺑﻪﮔﻮش ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ در اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و‬ ‫ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ‪ ،‬ﺧﺪﻣﺘﻜﺎر ﭘﻴﺮ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ روز ﺟﻠﺴﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ از‬ ‫اﻋﻀﺎ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﺘﺤﺪه اﻧﺠﻤﻦ ﺷﺪ‪ .‬او ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻠﺴﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ درﺑﺎر رﺳﺎﻧﺪه و ﺣﻀﻮر ﻣﻠﻜﻪ ﻛﻮدﺗﺎﭼﻲ ﺑﺎر ﻳﺎﻓﺖ و ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺎ او‬ ‫در ﻣﻴﺎن ﻧﻬﺎد و ده ﺳﻜﺔ زر دﺳﺖﺧﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺮﺧﺺ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي ﺗﺮﺳﻴﺪه ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻓﺮو رﻓﺖ و ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻮدﺗﺎﻳﺶ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮده و‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ ﻳﺎراي اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺗﺼﻮﻳﺐ‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا را ﻧﺪارد‪ .‬ﻗﺪري ﻓﻜﺮ ﻛﺮد و ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻌﻼً ﻓﺮار ﻛﺮد‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﻓﺮار ﺗﻨﻬﺎ را ﺻﺤﻴﺢ ﻧﺪﻳﺪ و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻳﻜﻲ از اﻳﺎدياش ﮔﺮﻳﻤﻮر ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﺰرگ‬ ‫ﺷﻬﺮ آﺗﻦ را ﺧﺒﺮ ﻛﺮد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﺷﺨﺼﻲ را ﻫﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آﻧﻮش ﺧﻮاﻫﺮ زاﻏﮕﻮش‬ ‫ﻧﺪﻳﻤﺔ ﺧﻮد ﻛﻪ ﻣﻌﺮّف ﺣﻀﻮرﺗﺎن ﻫﺴﺖ‪ ،‬ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬ﭼﻮن آﻧﻮش ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ وي ﺗﻔﻬﻴﻢ ﻛﺮد ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻳﻔﺎﮔﺮ ﻧﻘﺶ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻫﺠﻮم‬ ‫ﺷﻮرﺷﻴﺎن ﺑﻪ درﺑﺎر ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ وي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ را از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ و ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴـﻞ ﺑﻪ‬ ‫ﻃـﻮر ﻣـﻮﻗﺖ ﺑﺮﺟﺎي ﺧﻮد ﻣﻲﻧﺸﺎﻧﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻦ اﮔﺮ در درﺑﺎر ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻛﺎري‬ ‫ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ از ﭘﻴﺶ ﺑﺒﺮم‪ .‬ﺗﻮ ﻳﻚ روز ﺟﺎي ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻦ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻦ از ﺑﻴﺮون ﻗﺼﺮ ﺑﺎ‬ ‫ﺳﺮﺑﺎزان وﻓﺎدارم وارد ﻗﺼﺮ ﺷﺪه و ﺷﻮرﺷﻴﺎن را از دم ﺗﻴﻎ ﺑﮕﺬراﻧﻢ‪ .‬ﺑﻴﺎ ﺑﮕﻴﺮ‪،‬‬ ‫اﻳﻦ دو ﻛﻴﺴﺔ ﭘﺮ از ﺳﻜﻪﻫﺎي زر ﻫﻢ اﻧﻌﺎم ﺗﻮ‪ .‬در ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﺮﻳﻤﻮر‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪158‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﺰرگ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﻧﻴﺰ وارد درﺑﺎر ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ده ﺳﻜﺔ زر ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺮد‬ ‫ﮔﺮﻳﻤﻮر داد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻳﻚﻃﺮف ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﻢ و آﻧﻮش ﻃﺮف دﻳﮕﺮ‪ .‬دﻟﻢ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ وي را آﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎهﻛﺮدن دﻗﻴﻖ ﺑﻪ ﭼﻬﺮة ﻣﻦ‪ ،‬ﮔﺮﻳﻢ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﻔﻬﻤﺪ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻛﺪام اﺳﺖ و آﻧﻮش ﻛﺪام‪.‬‬ ‫ﮔﺮﻳﻤﻮر ﭼﻴﺮهدﺳﺖ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﺰرگ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ‪ ،‬آﻧﻮش را آن ﻃﻮر ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻢ ﺷﺒﻴﻪ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ درﺳﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﭘﻨﺞ ﺳﻜﺔ زر دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ او داد‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﻦ آﻧﻮش ﻛﺮد و ﺗﺎج ﻣﺮﺻ‪‬ﻊ را ﻫﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ او ﻧﻬﺎد و ﺑﻪ وي‬ ‫ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺣﺮﻛﺎت او را ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن آﻧﻮش از ﻋﻬﺪة آزﻣﺎﻳﺶ‬ ‫ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﺑﻴﺮون آﻣﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ اداﻣﻪ داد‪ :‬ﻻزم اﺳﺖ اﻓﺮاد ﻣﻬﻢ ﺣﺘﻤﺎً ﻳﻚ ﺑﺪل داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﺻﺪاﻳﺖ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻜﺮي ﺑﻜﻨﻢ‪ .‬ﺑﮕﺬار ﻓﺮدا ﺑﮕﺬرد‪.‬‬ ‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﺷﻮرشﻛﺮدة ﺷﻬﺮ آﺗﻦ داﺧﻞ ﻗﺼﺮ ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي‬ ‫ﻛﻮدﺗﺎﭼﻲ ﻛﻪ ﭘﺸﺖ ﻳﻜﻲ از ﭘﺮدهﻫﺎي ﺳﺮﺳﺮاي ﻗﺼﺮ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ‬ ‫دﻳﺪ ﻛﻪ ﮔﺮدن آﻧﻮش ﺑﻴﭽﺎره زدهﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ‪ :‬دﻳﮕﺮ ﻣﺎﻧﺪن ﻓﺎﻳﺪه ﻧﺪارد‪،‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮار ﻛﺮد‪ .‬ﻗﺪري دﻳﺮ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ اﻓﺘﺎدم‪ ،‬اﻣﺎ ﺟﺒﺮان ﻣﻲﻛﻨﻢ و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ از در‬ ‫ﭘﺸﺖ ﻗﺼﺮ ﺧﺎرج ﺷﺪ‪.‬‬ ‫او ﻛﻪ در دﻗﺎﻳﻖ آﺧﺮ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲﻫﺎي ﻻزم را ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ‬ ‫وﺟﻮد ﺳﻦ ﺑﺎﻻي ﺷﺼﺖ ﺳﺎل‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮز و ﭼﺎﻻك ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ‬ ‫زﻳﻦ اﺳﺒﻲ ﻛﻪ ﻛﻨﺎر در ﻣﺨﻔﻲ ﺟﻨﻮﺑﻲ ﻗﺼﺮ ﻗﺮار داﺷﺖ ﭘﺮﻳﺪ و رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ‬ ‫ﻣﺸﺮق ﻧﻬﺎد‪ .‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﺳﻪ ﻣﺮد ﺷﻤﺸﻴﺮزن ﻧﻴﺰ ﺳﻮاره ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻣﺎرﻳﺎي درﺣﺎلﻓﺮار و ﺳﻪ ﺳﻮار ﻫﻤﺮاه او ﺧﻮرﺟﻴﻦﻫﺎي ﺧﻮد را ﭘﺮ از ﺳﻜﻪﻫﺎي‬ ‫ﻃﻼ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آن روز ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﺑﻪ ﻗﺪري ﺷﻠﻮغ و ﺑﻪﻫﻢرﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ‬ ‫ﻛﺴﻲ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﻮاري ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻘﺎب ﺻﻮرت ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه و ﭼﻮن ﺑﺎد‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪159‬‬

‫در ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻜﺮد‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮزن ﻫﻤﺮاه‪ ،‬ﺧﻮد را‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ و اﺳﺐﻫﺎي ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺧﻮرﺟﻴﻦﻫﺎي ﭘﺮ از‬ ‫ﺳﻜﻪﻫﺎي ﻃﻼ را در دو ﺻﻨﺪوق ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﺎﺟﺮ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻲ رﻫﺴﭙﺎر‬ ‫ﺳﺎﺣﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺳﻮرﻳﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺳﻮرﻳﻪ رﻓﺖ و ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻨﻮﻧﺪه‬ ‫ﻗﺼﻪﻫﺎي ﺷﻬﺮزاد ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺖ و ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮي ﻣﺸﻬﻮر ﻣﺎ ﻫﻢ ﻟﺐ از‬ ‫ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و ﺳﻮ‪‬م‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻜﺎرم و ﺳﺠﺎﻳﺎ‪ ،‬در اداﻣﺔ داﺳﺘﺎن ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺟﺬاب‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻤﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ در ﺧﺎك ﺳﻮرﻳﻪ ﻧﻴﺰ‪ ،‬ﻛﻪ در آن‬ ‫اﻳ‪‬ﺎم ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن در روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﻬﺎر اﺳﺐ ﺗﺎزي ﺑﺎدﭘﺎﻳﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﺧﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑـﺎرﮔـﺎه اﻣﻴـﺮ ﻛﻞ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴـﻦﻫﺎي‬ ‫ﺷﻤـﺎﻟﻲ و از دﺷﻤﻨﺎن دﻳﺮﻳﻨﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﺎرﻳﺎ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﻗﺼﺮ‬ ‫آرﺷﺎك‪ ،‬اﻣﻴﺮﻛﻞ ﻗﺒﺎﻳﻞ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص وي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ ﺳﺮدار ﺑﺰرگ‬ ‫ﺧﻮد ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻛﻪ از دﺷﻤﻨﺎن ﺳﺮﺳﺨﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در ﭘﻨﻬﺎن و ﺑﻪ دور از ﭼﺸﻢ دﻳﮕﺮ ﻛﺴﺎن ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫آرﺷﺎك ﻳﺎ اﻣﻴﺮ ﻛﻞّ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﭼﻮن ﻧﺎم ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ‬ ‫را ﺷﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺧﻮد ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل او ﺗﺎ دم دروازة ورودي ﻗﺼﺮش آﻣﺪ و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫و ﺑﻼﻳﺎ را ﺑﻪ درون ﺑﺮد و ﺣﺪود ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ‪ ،‬آﻧﻬﺎ دوﺗﺎﻳﻲ و ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﻛﺴﻲ‬ ‫ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﭘﺎﻳﺎن آن ﻣﺬاﻛﺮة ﺳﺮّي و‬ ‫ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ‪ ،‬آرﺷﺎك دﺳﺘﻮر داد‪ ،‬ﻗﺼﺮي ﺑﻪ ﻃـﻮر ﺧﺎص‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﺪﻣﻪ و ﺳﻮاران‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮزن و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻛﺎﻣﻞ در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺪﺗﻲ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن آرﺷﺎك ﺧﺒﺮ آوردﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن از ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻃﺮف دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪ .‬آن زﻣﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻪ آن ﺷﻜﻞ‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ ﻛﻨﻴﺰ و ﺑﺎ ﻳﻚ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ در ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪162‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم و ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻫﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫راﺣﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ و ﻗﺼﻪﮔﻮي ﻣﺨﺼﻮص ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬وارد درﺑﺎر‬ ‫دﻣﺸﻖ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي ﺧﺎﺋﻦ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﺟﺎي ﺧﻮدش را ﺑﺎ زﺑﺎنﺑﺎزي و ﺗﻤﻠﻖ و ﺗﻌﻈﻴﻢ و‬ ‫ﻛﺮﻧﺶ ﻧﺰد ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﺎز ﻛﺮد ﻛﻪ ﺣﺪ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬و ﭼﻨﺎن ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫وﻟﻴﻌﻬﺪﺷﺪة ﻫﻔﺖﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ آن ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﻣﻜﺎر ﺷﻴﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫اوﻗﺎﺗﺶ را ﺑﺎ او ﻣﻲﮔﺬراﻧﺪ‪.‬‬ ‫روزي ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮش ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻨﺎن ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﺮزن ﻛﻨﻴﺰ ﻛﻪ‬ ‫ﻧﺎﻣﺶ را ﻫﻢ ﻣﺎري اﻋﻼم ﻛﺮده دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﻛﻪ ﺑﻪ وي ﺣﺴﺎدت ﻣﻲﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﭼﻨﺎن ﺗﻮﺟﻪ دﻳﮕﺮ درﺑﺎرﻳﺎن را ﻫﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ‬ ‫ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﻛﻪ وي ﺳﻨﮓ ﺻﺒﻮر و ﻣﺤﺮم راز ﺗﻤﺎم درﺑﺎرﻳﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬او از روي‬ ‫ﺗﺰوﻳﺮ‪ ،‬ﺷﺐ و روز و در ﺣﻀﻮر ﺧﺮد و ﻛﻼن و وزﻳﺮ و ﻏﻼﻣﺎن ﭼﻨﺎن ﺑﺮ ﺟﺎن‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان دﻋﺎ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻓﻘـﻂ ﺳﺮﻳﺮ‬ ‫وزﻳـﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﭽـﻨﺎن ﺑﺎ ﺷـﻚ و ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﻪ آن ﭘﻴـﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﻣﻜﺎر‬ ‫ﻣﻲﻧﮕﺮﻳﺴﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ذﻛﺎوت و داﻧﺎﻳﻲاش‪ ،‬ﻫﺮﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺮد ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﻋﻠﺘﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪ ﺧﻮد ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻟﺬا او ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﺗﻮﺟﻬﺶ را از آن‬ ‫ﭘﻴﺮزن ﺑﺮداﺷﺖ‪ ،‬ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﻪ اﻣﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺑﺮاي رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺴﺎبﻫﺎي دﻳﻮاﻧﻲ و ﻣﺎﻟﻴﺎتﻫﺎي ﮔﺮﻓﺘﻪﺷﺪه‪ ،‬ﻋﺎزم وﻻﻳﺎت ﺟﻨﻮﺑﻲ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن درﺑﺎر دﻣﺸﻖ از وﺟﻮد ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮد ﺑﺎﻫﻮش و داﻧﺸﻤﻨﺪ و ﻓﻬﻴﻢ و دورﻧﮕﺮ‬ ‫ﺧﺎﻟﻲ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻣﻮﻗﻊ را ﻣﻐﺘﻨﻢ ﺑﺮاي اﺟﺮاي ﻧﻘﺸﺔ‬ ‫ازﻗﺒﻞﻃﺮاﺣﻲﺷﺪهاش ﺑﺎ آرﺷﺎك‪ ،‬دﻳﺪ‪ .‬ﭘﻴﺮزن ﻣﻜـﺎر روزي دوﺑـﺎر ﺑﺮاي ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻗﺼـﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ؛ ﻳﻜﻲ ﺑﻌﺪ از ﻧﺎﻫﺎر و ﻳﻜﻲ ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﺷﺎم‪ .‬ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻇﻬﺮﻫﺎ اﮔﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪163‬‬

‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن در درﺑﺎر ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻲآﻣﺪ و ﻣﻲﻧﺸﺴﺖ و ﺷﻨﻮﻧﺪة داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻓﺮﻳﺒﻨﺪة‬ ‫آن ﭘﻴﺮزن ﻧﺎﺑﻜﺎر ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﮔﺎﻫﻲ ﺷﺒﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺷﻨﻮﻧﺪة دوم ﻗﺼﻪﻫﺎي آن‬ ‫زن ﺷﻮمﺗﺮ از ﻋﻔﺮﻳﺘﻪﻫﺎ ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ روز ﭘﻴﻠﻪوراﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﻻﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ و دﺳﺖﺑﺎﻓﺖﻫﺎي ارزﻧﺪة‬ ‫اﺑﺮﻳﺸﻤﻴﻦ آورده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ درﺑﺎر آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ آن ﭘﻴﻠﻪوران ﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﺒﺎﻧﻲ و ﻧﻘﺸﺔ‬ ‫ازﻗﺒﻞﺗﻨﻈﻴﻢﺷﺪة ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ و آرﺷﺎك آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻲ وﻗﺖ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺟﻴﺮان ﻳﺎ ﻣﺎدر ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ اﺗﺎق ﻓﺮزﻳﻦ آﻣﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫رﺳﻢ ﭼﻨﺪﻳﻦ روز ﻗﺒﻞ ﺧﻮد‪ ،‬ﻗﺼﻪاي از زﺑﺎن آن ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﻣﻜﺎر ﺑﺸﻨﻮد‬ ‫و ﺑﻌﺪ ﺑﺮود و ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺧﻮد ﺑﭙﺮدازد‪ ،‬ﻓـﺮزﻳﻦ ﺷﻴﺮﻳﻦزﺑﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺎن‪ ،‬ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺎن‪ ،‬اﻣﺮوز ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻣﺎري ﺷﺮﺑﺖ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺷﻤﺰهاي‬ ‫ﺑﺮاﻳﻢ درﺳﺖ ﻛﺮده‪ ،‬اﻳﻦ ﻇﺮف ﺳﻮم اﺳﺖ ﻛﻪ دارم ﻣﻲﺧﻮرم‪ .‬ﻛﻤﻲ ﺑﺨﻮرﻳﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﭼﻘﺪر ﺷﻴﺮﻳﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺟﺎم ﺷﺮﺑﺘﺶ را ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدش ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﺎه‬ ‫ﺑﺎﺑﺎ داد‪ .‬ﺗﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺟﺎم را ﺑﻪ ﻟﺒـﺶ ﻧﺰدﻳﻚ ﻛﺮد‪ ،‬ﻓﺮزﻳـﻦ ﻫﻔـﺖﺳﺎﻟﻪ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﻫﻤﻪاش را ﻧﺨﻮرﻳﺪ ﻫﺎ‪ ....‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻨﺪهاي ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺴﺮ ﺟﺎن‬ ‫ﻣﻦ دوﺳﺖ ﻧﺪارم وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‪ ،‬آدﻣﻲ ﺧﺴﻴﺲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ رو ﺑﻪ ﭘﻴﺮزن‬ ‫ﻣﻜﺎر ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺮﺑﺖ ﺧﻮشﻃﻌﻤﻲ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﭼﻴﺴﺖ و از ﻛﺠﺎ آوردهاي؟‬ ‫ﭘﻴﺮزن ﻳﺎ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﺑﻬﺎر ﻧﺎرﻧﺞ اﺳﺖ‪ .‬از ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫ﭘﻴﻠﻪوراﻧﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﻠﻜﻪ ﺷﺮﻓﻴﺎب ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺮﻳﺪهام‪ .‬آﻳﺎ ﻳﻚ ﺟﺎم از اﻳﻦ‬ ‫ﺷﺮﺑﺖ را ﻣﻴﻞ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ؟ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻠﻪ ﻫﻢ اﻣﺮوز و ﻫﻢ روزﻫﺎي‬ ‫دﻳﮕﺮ‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺑﻌﺪ از ﻧﺎﻫﺎر‪ ،‬ﭼﺮا ﻛﻪ ﺷﺮﺑﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﻮاراﻳﻲ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺟﺎم ﺷﺮﺑﺖ را از دﺳﺖ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﮕﻴﺮد‬ ‫و ﺑﻨﻮﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﻓﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺎن‪ ،‬اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﻴﺪ اﻣﺮوز ﺑﻌﺪ از‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪164‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺧﻮاب روزاﻧﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻣﺎري ﺑﺮاي اﺳﺐﺳﻮاري از ﻗﺼﺮ ﺧﺎرج ﺷﻮﻳﻢ؟‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺟﻮاب داد‪ :‬اﻟﺒﺘﻪ ﻛﻪ اﺟﺎزه ﻣﻲدﻫﻢ‪ ،‬ﻫﻢاﻵن دﺳﺘﻮر ﻣﻲدﻫﻢ ﻛﺮّه‬ ‫اﺳﺐ ﻛﻮﭼﻜﺖ را آﻣﺎده ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺣﺮف ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدش‪ ،‬ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ‬ ‫ﺟﺎن دوﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣﺮوز دوﺳﺖ دارم ﺑﺎ ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻣﺎري ﺳﻮار ﻳﻚ اﺳﺐ‬ ‫ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﻣﺎدرﺑﺰرگ از ﻫﺮ اﺳﺐﺳﻮاري ﺗﻨﺪﺗﺮ اﺳﺐ ﻣﻲراﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﺟﺎم ﺷﺮﺑﺖ را از دﺳﺖ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻮﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻗﺼﻪ را از‬ ‫زﺑﺎن وي ﺷﻨﻴﺪ و ﺑﺮاي ﺧﻮاب ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد رﻓﺖ و آرﻣﻴﺪ‪ .‬آن ﺟﺎم‬ ‫آﺧﺮﻳﻦ ﺟﺎم و آن ﻗﺼﻪ آﺧﺮﻳﻦ ﻗﺼ‪‬ﻪ و آن ﺧﻮاب‪ ،‬آﺧﺮﻳﻦ ﺧﻮاب ﺑﺮاي ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺎل اﮔﺮ ﺳﺆال ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﭼﺮا اوﻟﻴﻦ ﺗﻴﺮ زﻫﺮآﻟﻮد ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‬ ‫ﺑﺮ ﺳﻴﻨﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ آرﺷﺎك در آن ﺟﻠﺴﺔ ﮔﻔﺘﮕﻮي‬ ‫ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺘﻪ‪ ،‬در ﭘﺎﻳﺎن ﻣﺬاﻛﺮه ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﭘﻴﺸﻨﻬﺎداﺗﺖ را ﻗﺒﻮل‬ ‫دارم‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻲ ﻛﻪ اول از ﻫﻤﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﺑﻜﺸﻲ‪ ،‬ﻛﻪ ﻣﺎ اﻗﻮام ﺷﻤﺎﻟﻲ‬ ‫ﺳﺎﻛﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‪ ،‬ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻛﻪ از دﺳﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺻﺪﻣﺎت ﺑﺴﻴﺎري‬ ‫دﻳﺪهاﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه‪ ،‬ﻗﺎﺗﻞ ﭘﺪرم اﻣﻴﺮ اﻳﺸﺨﺎن اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻗﺎﺗﻞ‬ ‫ﭘﺪرم را ﺑﻜﺸﻲ آن وﻗﺖ ﺗﺎ ﭘﺎي ﺟﺎن ﻣﻲاﻳﺴﺘﻢ و ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ آرزوﻫﺎﻳﺖ‬ ‫ﻣﻲرﺳﺎﻧﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻫﻢ در ﭘﺎﺳﺦ آرﺷﺎك ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺐ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ‬ ‫ﻛﻪ اوﻟﻴﻦ اﻗﺪام ﻣﻦ در دﻳﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﻛﺸﺘﻦ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫آري ﺳﺮورم ﺑﻲﺟﻬﺖ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺶ را ﺑﺎ آن ﻋﻨﻮان‬ ‫ﻣﻲﻧﺎﻣﻴﺪ‪ .‬ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻳﺪ آن ﭘﻴﺮزن ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﻮذﻳﮕﺮي و ﺣﻴﻠﻪاي ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را‬ ‫ﻛﻪ ﻗﺼﻪ ﺗﻘﺪﻳﻤﻲ ﻣﻦ ﻧﺎم آن ﭘﺎدﺷﺎه را ﺑﺮﺧﻮد دارد از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺖ؟‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺳﺆال ﺷﻬﺮزاد ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬آري‪ ،‬آري‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪165‬‬

‫ﻓﻬﻤﻴﺪم و از ﺗﻮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻗﺼ‪‬ـﻪات را اﻣﺸﺐ در ﻫﻤـﻴﻨﺠﺎ ﻗﻄـﻊ ﻛﻨﻲ‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫اﻣﺸﺐ ﺧﻮاﺑﻢ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ ﺑﺮوم و ﻗﺪم ﺑﺰﻧﻢ و از‬ ‫ﺧـﺪاي ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﻢ ﭼﺮا ﺑﺮﺧﻲ را ﻣﻮﺟﻮداﺗﻲ ﺻﺪﭼﻬﺮه ﺧﻠﻖ ﻛﺮدي ﺗﺎ ﺑﻌﻀﻲ‬ ‫دوراﻧﺪﻳﺸﺎن ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ او را ﺑﺎور ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻪ رﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻪ او ﺗﻜﻴﻪ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪو ﭼﻬﺎرم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺟﻮاﻧﺒﺨﺖ و ﺑﺎﻗﺪرت ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮﺗﺨﺖ‪ ،‬دﻳﺸﺐ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ‬ ‫آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺟﺎم ﺷﺮﺑﺖ ﺑﻬﺎر ﻧﺎرﻧﺞ آﻟﻮده را از‬ ‫دﺳﺖ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻮﺷﻴﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﮕﺎه ﺧﻮد رﻓﺖ و ﺧﻮاﺑﻴﺪ‪ ،‬ﻛﻪ آن ﺟﺎم‪ ،‬آﺧﺮﻳﻦ ﺟﺎم او و آن ﺧﻮاب‪،‬‬ ‫ﺧﻮاب اﺑﺪي او ﺑﻮد‪.‬‬ ‫آري ﺳﺮورم‪ ،‬آرﺷﺎك در اداﻣﺔ ﺳﺨﻨﺎن در آن ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮد‪ :‬ﺷﺮط اوﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﮔﺬارم و ﻗﺪم اوﻟﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻣﻲدارﻳﺪ‪ ،‬ﻛﺸﺘﻦ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا آﻧﻘﺪر ﻛﻪ ﻣﻦ ﻛﻴﻨﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را در دل دارم‪ ،‬از ﭘﺴﺮش‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﺎل ﻫﺰارﻫﺎ ﻫﺰار از ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺎ را ﻛﺸﺖ‪ ،‬ﻧﻔﺮت ﻧﺪارم‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫و ﺳﺮورم ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺗﻤﺎم دﺳﻴﺴﺔ ﺧﻮراﻧﺪن ﺷﺮﺑﺖ ﺑﻬﺎر ﻧﺎرﻧﺞ آﻟﻮده‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫وﺳﻴﻠﺔ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬در ﻟﺒﺎس و ﻫﻴﺌﺖ ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﻗﺼﻪﮔﻮ‪ ،‬از آن‬ ‫ﺟﻬﺖ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ آرﺷﺎك ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎﻧﻲ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‬ ‫وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﮔﺮوه ﺳﻮاران زﺑﺪهاي ﻛﻪ در ﺷﻜﻞ ﭘﻴﻠﻪوراندﺳﺖﻓﺮوش‪ ،‬ﺑﻪ دﻣﺸﻖ رﻓﺘﻪ‬ ‫و ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان را ﺳﺮﮔﺮم ﺗﻤﺎﺷﺎﻛﺮدن ﻛﺎﻻﻫﺎي ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آﻧﻜﻪ از ﺳﻮي ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺘﻬﺎ ﭘﻴﺎم ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﺎر ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺴﺎط‬ ‫ﺧﻮد را ﺟﻤﻊ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ را ﺟﻠﻮي اﺳﺐ ﺧﻮد ﻧﺸﺎﻧﺪ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪168‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫از دروازة ﻗﺼﺮ دﻣﺸﻖ ﺑﻴﺮون آﻣﺪ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﺑﺎ اﺳﺒﺎن ﺗﻨﺪرو و ﺗﻴﺰﺗﻚ‬ ‫ﺧﻮد روان ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺳﺆال ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻛﺠﺎ؟ ﻋﺮض ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ :‬ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺷﺎﻣﺎت و ﺑﺎرﮔﺎه آرﺷﺎك‪ ،‬اﻣﻴﺮ ﻛﻞّ ﻗﺒﺎﻳﻞ آن ﻣﻨﺎﻃﻖ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان وﻗﺘﻲ از ﺗﻤﺎﺷﺎ و ﺧﺮﻳﺪ ﺗﺤﻔﻪﻫﺎ و دﺳﺘﺒﺎفﻫﺎي ﻇﺮﻳﻒ‬ ‫ﭘﻴﻠﻪوران ﻓﺎرغ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ و ﺧﻮاﺑﮕﺎه ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﭼﻮن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﺧﻮاﺑﻴﺪه‬ ‫در ﺑﺴﺘﺮ دﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺨﺼﻮص اﻗﺎﻣﺖ ﻓﺮزﻳﻦ رﻓﺖ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻲ از‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ و ﭘﻴﺮزن ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﻧﻴﺎﻓﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ از درﺑﺎن ﻣﺨﺼﻮص ﺳﺮا‪ ،‬ﺳﺮاغ آن دو‬ ‫را ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻛﻪ درﺑﺎن ﻣﺨﺼﻮص ﺳﺮاي ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﻋﺮض ﻣﻠﻜﻪ رﺳﺎﻧﻴﺪ‪ :‬داﻳﺔ‬ ‫ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﺑﺎ اﺟﺎزة ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﺮاي اﺳﺐﺳﻮاري از ﻗﺼﺮ‬ ‫ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﻗﺎﻧﻊ ﺷﺪ و ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﺷﺎي ﮔﻠﻬﺎي ﺑﺎﻏﭽﺔ ﻛﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ‬ ‫ﻗﺼﺮ‪ ،‬ﺑﻴﺮون رﻓﺖ‪ .‬ﺳﺎﻋﺘﻲ ﮔﺬﺷﺖ و آﻓﺘﺎب رو ﺑﻪ ﻏﺮوب و ﭘﺸﺖ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي‬ ‫ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺎﺟﻬﺎي ﻗﺼﺮ در ﺣﺎل ﭘﻨﻬﺎنﺷﺪن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان وارد ﺧﻮاﺑﮕﺎه ﺷﺪ‪.‬‬ ‫دﻳﺪ ﻫﻤﺴﺮش ﻫﻨﻮز ﺧﻮاب اﺳﺖ‪ .‬اﺑﺘﺪا آﻫﺴﺘﻪ و دﻓﻌﺔ دوم‪ ،‬ﻗﺪري ﺑﻠﻨﺪ و دﻓﻌﺔ‬ ‫ﺳﻮم‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺻﺪا زد‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﺟﻨﺎب ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬آﻓﺘﺎب در ﺣﺎل ﻏﺮوب اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻟﻄﻔﺎً ﺑﻴﺪار ﺷﻮﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻧﻪ ﺻﺪاﻳﻲ ﺷﻨﻴﺪ و ﻧﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ دﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫رﻓﺖ‪ .‬او را ﺗﻜﺎن داد و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺷﻴﻮن ﺳﺮ داد و ﻛﻒ اﺗﺎق ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص و ﻏﻼﻣﺎن اﻧﺪرون و ﻧﺪﻳﻤﻪﻫﺎ دوﻳﺪﻧﺪ و آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺧﻮد را‬ ‫ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﺮده روﺑﻪرو دﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﻴﻮن و ﻓﺮﻳﺎد ﺳﺮاﺳﺮ ﻗﺼﺮ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫در اوج آن ﺑﺮﺳﺮﻛﻮﻓﺘﻦﻫﺎ و ﺷﻴﻮنﻛﺮدنﻫﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻢ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﻫﻮش آﻣﺪ‬ ‫و ﻫﻢ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺳﻔﺮرﻓﺘﻪ وارد ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺗﻮيﺳﺮزﻧﺎن ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺮاي‬ ‫ﻣﺨﺼﻮص وﻟﻴﻌﻬﺪ دوﻳﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ و ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮاري رﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻫﻨﻮز ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺳﻮاران ﻣﺨﺼﻮص را‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪169‬‬

‫دﻧﺒﺎل اﻳﺸﺎن ﺑﻪ دﺷﺖﻫﺎي اﻃﺮاف ﻗﺼﺮ و ﺣﺘﻲ ﺗﺎ ﺑﻴﺮون ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪،‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻴﭻ اﺛﺮي از ﻓﺮزﻳﻦ و داﻳﺔ ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮي دروﻏﮕﻮﻳﺶ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬آﺷﻔﺘﮕﻲ و‬ ‫ﻧﮕﺮاﻧﻲ و ﻋﺰا و ﻣﺎﺗـﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮگ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﮔـﻢﺷﺪن وﻟﻴﻌﻬـﺪ‪ ،‬درﺑﺎر‬ ‫را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﻃﺒﺎي ﻣﺨﺼﻮص درﺑﺎر‪ ،‬ﻣﺮگ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ ﻏﺬاﻳﻲ‬ ‫ﺗﺸﺨﻴﺺ دادﻧﺪ‪ .‬آﺷﭙﺰ ﻗﺼﺮ و ﺳﻔﺮهداران ﺳﻠﻄﺎن ﻛﻪ آن روز ﻧﺎﻫﺎر ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫را ﭘﺨﺘﻪ و ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻛﺸﻴﺪه و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ‪ ،‬در‬ ‫ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ درﺑﺎر ﺳﻴﺎﻫﭙﻮش را ﻣﺎﺗﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را در ﻣﻘﺒﺮة‬ ‫ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از ﺳﻔﺮش ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد دﻓﻦ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫ﺷﻚ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ آن ﭘﻴﺮزن ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﺎﻛﺴﭙﺎري ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻣﻦ از ﻫﻤﺎن دﻳﺪار اول‪ ،‬ﺷﻜﻞ و رﻓﺘﺎر آن ﭘﻴﺮزن ﺑﻪ دﻟﻢ ﻧﻨﺸﺴﺖ‪ .‬ﻳﻜﺒﺎر ﻫﻢ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻢ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻜﻨﻢ و ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ :‬ﻣﻦ ﻛﻪ ﭘﻴﺮ دﻧﻴﺎدﻳﺪه و‬ ‫ﻫﻢﺳﻦ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﭼﻬﺮة اﻳﻦ زن ﺑﻪ دﻟﻢ ﻧﻨﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﺷﻮﺧﻲ اﺟﺎزة ﺣﺮفزدن را ﺑﻪ ﻣـﻦ ﻧﺪادﻧﺪ‪ .‬و وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ اﺗﻔـﺎق‬ ‫اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﻓﻜﺮم ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻳﻚﺳﻮ ﻣﻌﻄـﻮف ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ دو دﻟﻴﻞ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ آن ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻫﻢ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﺎدر ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﻳﺎ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻛﻪ ﻣﺮده‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﺧﺒﺮدار ﻧﺸﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دﺳﺘﻮر داد ﮔﺮدﻧﺶ را ﺑﺰﻧﻨﺪ؟‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺮدن دوﻣﺶ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﺮگ اوﻟﺶ ﻗﻼﺑﻲ ﺑﻮده‪ .‬ﺳﺮﻳﺮ‬ ‫وزﻳﺮ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺣﺮف ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﭘﺮﻳﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﺗﻔﺎﻗﺎً اﻳﻦ ﻓﻜﺮ را ﻫﻢ‬ ‫ﻛﺮدم‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺑﺮ ﻓﺮض ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻧﻤ‪‬ﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻣﺎ‪ ،‬در دوران اﺳﺎرت ﺧﻮدﺷﺎن در درﺑﺎر ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎ ﻋﻨﻮان دﺧﺘﺮ اﻣﻴﺮﻛﺎرﺗﺎژ ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ را ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ؟ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺼﻪﮔﻮ ﻫﻤـﺎن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪170‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺧﺎﺗﻮن ﺑﺰرﮔﻮار ﻣﺎ وي را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻗﺎﻧﻊ ﻛﺮدم و‬ ‫ﺧﻴﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪ و ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎي دﻳﻮاﻧﻲ و ﺳﺮﻛﺸﻲ اﻳﺎﻻت ﺟﻨﻮﺑﻲ‬ ‫ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ ﺷﺪم‪.‬‬ ‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﭼﻨﮓ ﺑﺮ ﺻﻮرت ﺧﻮد ﻛﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬راﺳﺖ ﮔﻔﺘﻲ‪،‬‬ ‫آن ﻧﮕﺎﻫﺶ‪ ...‬آن ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﺮا ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﻣﺎدر ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎن‬ ‫ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ از اﻳﻦ ﻋﻔﺮﻳﺘﺔ ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ دل ﺧﻮﺷﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬ﻳﻜﻲ‬ ‫دوﺑﺎر ﻫﻢ‪ ،‬ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ ﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ اﻓﺘﺎدم ﻛﻪ ﻣﮕﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دو ﻧﮕﺎه‬ ‫آن ﻗﺪر ﺑﻪ ﻫﻢ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﺎﺷﺪ! اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻣﮕﺮ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﻼﻳﺎ را‬ ‫ﭘﺴﺮش آﻟﻜﺲ دوم ﮔﺮدن ﻧﺰد؟! ﺑﻪ دل ﺧﻮد ﺑﺪ ﻧﻴﺎور‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻛﻨﻮن ﻣﺤﺮز و ﻣﺴﻠّﻢ اﺳﺖ آن ﺑﻴﭽﺎرهاي ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫دﺳﺘﻮر ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﮔﺮدن زدهﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎدر ﺣﻘـﻴﻘﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺒﻮده و ﺗﺼـﻮ‪‬رم‬ ‫اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻫﻠﻨﺎ و ﻋﺠﻮزة زاﻏﮕﻮش ﻣﻌﺪوم ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻫﻢ آﻣﺪه اﺳﺖ و ﭼﻮن ﺑﺎ ﻫﻤ‪‬ﺖ ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬دوﻗﻠﻮﻫﺎ ﭘﻴﺪا ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﻧﻘﺸﺔ ﺧﺎﺋﻨﺎﻧﺔ دﻳﮕﺮي‪ ،‬آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺪش ﺑﻮدﻳﻢ را ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬و اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﺣﺎل ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد؟ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﺜﻞ روز روﺷﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺧﺒﺮ ﻓﻮت ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﮔﻮش آرﺷﺎك‪ ،‬اﻣﻴﺮ ﻛﻞّ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻼﻓﻲ‬ ‫ﺷﻜﺴﺖﻫﺎي ﭘﻲدرﭘﻲ و ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺨﻮاﻫﻲ ﭘﺪرش اﻣﻴﺮ اﻳﺸﺨﺎن ﻛﻪ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﺔ ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﻀﻮر‬ ‫و وﺟﻮد ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬در درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﻻزم و واﺟﺐ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﻴﺪوارم آن‬ ‫ﺣﺮفﻫﺎي اﺳﺘﻌﻔﺎ و ﻛﻨﺎرهﮔﻴﺮي از وﻻﻳﺖﻋﻬﺪي ﺟﺎﻳﻲ درز ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ ﺧﺮدﺳﺎل‪ ،‬ﺷﻨﻴﺪهﻫﺎي ﺧﻮد در درﺑﺎر ﭘﺪر‬ ‫ﺑﺰرﮔﺶ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ را‪ ،‬ﺑﺮاي آن ﻋﺠﻮزة ﮔﻴﺲﺳﻔﻴﺪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪171‬‬

‫ﺿﻤﻨﺎً در ﺣﺎل ﻛﻪ داﻧﺴﺘﻴﻢ ﺗﻤﺎم ﺗﻮﻃﺌﻪﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ زﻳﺮ ﺳﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫دو ﻣﺴﺌﻠﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ در اوﻟﻮﻳﺖ ﻗﺮار دارد‪ :‬اول اﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺳﺮدار‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﻴﻢ‪ .‬دوم ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم را‬ ‫ﻫﻢ از ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮداﻧﻴﻢ و از اﻳﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺶ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﮔﻮر ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي‬ ‫ﻣﻌﺪوم را ﺑﺸﻜﺎﻓﻨﺪ و ﺑﻘﺎﻳﺎي ﺟﻨﺎزة در ﺗﺎﺑﻮت را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ‬ ‫ﺟﻨﺎزهﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻮت دﻓﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺟﻨﺎزه ﻗﺪري دﻳﺮﺗﺮ از‬ ‫ﺑﻴﻦ ﻣﻲرود و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ زﻧﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬آن وﻗﺖ ﻣﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﺣﺪس و ﮔﻤﺎن ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ ،‬ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫اﻵن ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﺎ دﺳﺘﭙﺎﭼﮕﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻫﻤﻴﻦ اﻵن ﻫﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‬ ‫ﺣﺪس ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ زﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫و آن ﻋﺠـﻮزه اﻛﻨﻮن در ﺑﺎرﮔﺎه آرﺷﺎك ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻏﻴﺮ از‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﭘﻨﺎهآوردن ﻧﺪارد‪ .‬در ﻳﻮﻧﺎن و روم و ﻗﺒﺮس و‬ ‫ﻳﻤﻦ و ﺑﻐﺪاد ﻛﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ ،‬اﻣﻴﺮ ﺑﻐﺪاد ﻫﻢ ﻛﻪ از اﺗﺤﺎد ﺷﺎم و ﻳﻤﻦ‬ ‫و روم و ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻨﺶ راه ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ زﻧﺪه‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻵن ﻫﺮ دو در ﺑﺎرﮔﺎه آرﺷﺎك ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺧﻴﺎﻟﺘﺎن از ﻧﻈﺮ ﺳﻼﻣﺖ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا آﻧﻬﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ از درﺑﺎر دﻣﺸﻖ در ﻧﺰد ﺧﻮد‬ ‫ﮔﺮوﮔﺎﻧﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ وزﻳﺮ ﭘﻴﺮ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ ،‬آرﺷﺎك ﻳﺎﻏﻲ را ﺧﻮب‬ ‫ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺪر و ﭘﺴﺮ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﻛﺸﺖ‬ ‫و ﻓﺮار ﻣﻲﻛﺮد‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﺟﻮاﻧﺒﺨﺖ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﮔﺰاري ﻣﺮاﺳﻢ ﻫﻔﺘﻢ ﻣﺮگ ﻣﻠﻚ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪172‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان را ﺑﺎ ﻛﺎرواﻧﻲ ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ‪ ،‬رﻫﺴﭙﺎر‬ ‫روم ﺷﺮﻗﻲ و ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻛﺮد ﺗﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﭘﺪرش ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي اﻣﭙﺮاﻃﻮر‪،‬‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدﻳﻢ ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎن و زﻣﺎﻧﻲ ﻋﻘﺐﺗﺮ‪ ،‬و ﻣﺎﺟﺮا را از درﺑﺎر آﻧﺠﺎ‬ ‫ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺰرﮔﻮار ﺧﺎﻃﺮﺷﺎن ﻫﺴﺖ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ در ﺗﺎﺑﻮت ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ را ﺑﺎز ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ ﺧﻢ ﺷﺪ و درون ﺗﺎﺑﻮت را ﻧﮕﺎه ﻛﺮد و‬ ‫ﻓﻮراً ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﺟﺴﺪ ﻣﻮﻣﻴﺎﻳﻲﺷﺪه ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺎدرم ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﺟﻨﺎزة آﻧﻮش ﺧﻮاﻫﺮ ﻋﻔﺮﻳﺘﻪ زاﻏﮕﻮش ﻣﻌﺪوم اﺳﺖ و ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻫﻢ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد‪ :‬دردﺳﺮ اداﻣﻪ دارد و ﺳﭙﺲ در اداﻣﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻵن ﻫﻢ ﺧﻴﻠﻲ دﻳﺮ‬ ‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ‪ .‬ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻛﺠﺎ؟ و‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ‪ .‬ﻣﻦ اﻵن ﮔﻴـﺞ ﺷﺪهام‬ ‫و ﻓﻜـﺮم ﻛﺎر ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ‪ .‬دو ﻛﺎردان ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ و دﻧﻴـﺎدﻳﺪه‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ‬ ‫ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠـﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻨﻈـﻮرت ﮔﺮﮔﻴـﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‬ ‫اﺳﺖ؟ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻢ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﺮد ﻛﻪ آﻓﺮﻳﻦ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎد! ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮد و ﺑﺎ اﺻﺮار ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﻠﻨﺎ ﻧﺰد‬ ‫ﭘﺪرش در آﺗﻦ ﺑﻤﺎﻧﺪ و او را ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬارد‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬در آﺗﻦ ﭘﺪرم ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي آﺗﻦ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن وﻓﺎدار و‬ ‫ﺣﺎﻣﻴﺎن ﺑﺎﺻﻔﺎي ﭘﺪرم ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮ را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﮕﺬارم‪ ،‬زﻳﺮا ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ‬ ‫را ﺧﻮب ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻢ‪ .‬او ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻮ دﺷﻤﻦ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ زﺑﺪهﺳﻮاراﻧﻲ ﭼﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﺣﺮﻛﺖ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻼم‬ ‫ﺧﺎص‪ ‬ﻣﺮا ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﺟﻨﺎب ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ :‬ﭘﺎدﺷﺎه‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪173‬‬

‫ﻳﻮﻧﺎن ﻛﻪ ﺑﺮادر و ﻣﺘّﺤﺪ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ در اﺧﺘﻴﺎر ﺷﻤﺎ ﻗﺮار دارد‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و ﻫﻤﺮاﻫﺎن از دﻣﺸﻖ و ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ از آﺗﻦ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﺔ ﻳﻚ روز از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﻛﻪ اﺑﺘﺪا ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ و ﺑﺮزﻳﻦ ﺧﺒﺮ زﻧﺪهﺑﻮدن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ را ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ دادﻧﺪ و روز ﺑﻌﺪ‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﮔﺮﻳﺎن در آﻏـﻮش ﭘﺪر‪ ،‬ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﻣﻠـﻚ ﻧﻌـﻤﺎن و رﺑـﻮدهﺷﺪن‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﻫﻤﮕﺎن داد‪ .‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎل زاري ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان در دﻧﺒﺎﻟﺔ اﻋﻼم‬ ‫ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﺷﻮﻫﺮش‪ ،‬اﺷﻚ از ﭼﺸﻤﺎن ﻫﻤﺔ ﺣﺎﺿﺮان ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬زﻫﻲ ﺗﺄﺳﻒ! زﻳﺮا ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻧﻪ ﻓﻘﻂ از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﻫﻤﻪ‪ ،‬در‬ ‫دﻟﻴﺮي و ﺟﻨﮕﺎوري ﺷﻬﺮة آﻓﺎق ﺑﻮد و ﻣﻴﺎن ﻫﻤﻪ ﺷﺎﻫﺎن و ﺳﻼﻃﻴﻦ اﻳﻦ دوران و‬ ‫زﻣﺎنﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻪ در ﺷﺮق و ﭼﻪ در ﻏﺮب زﺑﺎﻧﺰد ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻮد‪ .‬وي ﺑﻴﺸﺘﺮ از‬ ‫ﺳﻲ ﺳﺎل ﺳﺮداري ﺳﭙﺎﻫﺶ را ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ و ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺷﺮق‬ ‫و ﻏﺮب ﻋﺎﻟﻢ را ﻫﻢ درﻧﻮردﻳﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻓﻌﻼً ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻋﺰاي ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻋﻼم ﻣﻲﻛﻨﻢ‬ ‫و ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﻮي دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻢ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﮔﺮﮔﻴﻦ‬ ‫ﭘﺎﺷﺎ وزﻳﺮ اﻋﻈﻤﺶ را ﻛﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻗﺮار داد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﭘﺮﭼﻢﻫﺎي ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﺎم‪ ،‬ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﻳﻤﻦ و روم ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻧﻴﻤﻪاﻓﺮاﺷﺘﻪ‬ ‫و ﭘﺮﭼﻢﻫﺎي ﺳﻴﺎه ﻫﻢ اﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺑﺮج و ﺑﺎرو‪ ،‬در و دﻳﻮارﻫﺎي ﻗﺼﺮ و ﺳﺮ‬ ‫ﮔﺬرﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻛﻤﺮﻣﺎن ﺷﻜﺴﺖ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ اﻛﻨﻮن ﺑﺎ اﺟﺎزة ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز‪ ،‬ﻣﻦ ﺷﻬﺮزاد ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ داﺳﺘﺎن را از آﻧﺠﺎ‬ ‫دﻧﺒﺎل ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﺔ ﻫﻮاﺧﻮري و اﺳﺐﺳﻮاري‬ ‫ﺟﻠﻮي ﺧﻮد‪ ،‬روي اﺳﺐ ﻧﺸﺎﻧﺪ و از دروازة درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﻴﺮون آﻣﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ ﻛﻪ در ﻃﻮل داﺳﺘﺎن ﺑﺎرﻫﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﺳﻨّﻲ ﺑﺎﻻي ﺷﺼﺖوﭘﻨﺞ ﺳﺎل‬ ‫داﺷﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮز و ورزﻳﺪه و ﭼﺎﻻك ﺑﻮد و در ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﺎزي و اﺳﺐﺳﻮاري‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪174‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫و ﺗﻴﺮاﻧﺪازي ﻫﻢ ﻫﻤﺘﺎ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬اﺳﺐ ﻋﺮﺑﻲ ورزﻳﺪة ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻤـﺎل‬ ‫ﺗﺎزاﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﻪﻇﺎﻫـﺮ ﭘﻴﻠـﻪورش ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫ﻫﻤﭽﻨـﺎن اﺳﺐ ﻣﻲﺗﺎزاﻧﺪ و ﺑﻪﻫﻴـﭻوﺟﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاضﻫﺎي ﭘﻲدرﭘﻲ ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﺮﺗّﺐ ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎنﺑﺰرگ ﻣـﺎري ﺧﺴـﺘﻪ ﺷﺪم‪ ،‬ﻣﺎﻣﺎنﺑﺰرگ ﻣﺎري ﺧﺴﺘﻪ‬ ‫ﺷﺪم‪ ،‬ﺗﻮﺟ‪‬ـﻬﻲ ﻧﻤﻲﻛﺮد‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ آن ﺷﺐ ﺷﺒﻲ ﻣﻬﺘﺎﺑﻲ ﺑﻮد اﻣ‪‬ﺎ ﭼﻮن ﻣﺴﻴﺮ از‬ ‫دﺷﺘﻬﺎي ﻫﻤﻮار ﺑﻪ راهﻫﺎي ﺑﺎرﻳﻚ ﻛﻮﻫﺴﺘﺎﻧﻲ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﭘﻴﻠﻪورش ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام ﺟﻨﮕﺠﻮﻳﻲ ﻛﺎرآﻣﺪ و ﺳﻮاري ورزﻳﺪه‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ در ﻛﻨﺎر ﭼﺸﻤﻪ و ﭘﻨﺎه درﺧﺘﺎﻧﻲ ﺷﺐ را ﺑﻴﺘﻮﺗﻪ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺻﺒﺢ ﺷﺪ و ﻗﺼﺪ ﺣﺮﻛﺖ دوﺑﺎره ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ دﭼﺎر ﺗﺮس و‬ ‫ﺗﺮدﻳﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎنﺑﺰرگ ﻣﺎري ﻛﺠﺎ ﻣﻲروﻳﻢ؟ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ از ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻧﺰد ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺷﻬﺪاد‬ ‫ﻣﻲﺑﺮم‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﻓﺮﻳﺎدي ﻛﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﭘﺲ زودﺗﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻌﻄّﻞ ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﭼﻪ روزﻫﺎي ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮد وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻬﺪاد و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻫﻢﺑﺎزي‬ ‫ﺑﻮدم« و دﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ اﻋﺘﺮاض ﻧﻜﺮد و اﻇﻬﺎر ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻫﻢ ﻧﻨﻤﻮد و ﻫﺮ ﭼﻨـﺪ‬ ‫وﻗﺖ ﻛﻪ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺗـﻮﻗـّﻒ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻓﺮزﻳـﻦ ﭘﺸﺖﺳﺮﻫـﻢ‬ ‫ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﺮا ﺣﺮﻛﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫روز دوم را از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺎم ﺗﺎﺧﺘﻨﺪ و رﻓﺘﻨﺪ و در ﺻﺒﺢ روز ﺳﻮم ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ و‬ ‫ﻛﺠﺎوهاي را از دور دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف آﻧﻬﺎ ﻣﻲآﻣﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﻛﺎﻟﺴـﻜﻪ و ﻛﺠـﺎوه‬ ‫ﺑﺎ ﺳﻮاران رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺮدﺳﺘﺔ آﻧﻬﺎ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺮ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎ‬ ‫درود! اﻣﻴﺮ ﻛﻞّ آرﺷﺎك ﻣﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻘﻴﺔ راه را ﺑﺎ ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﺗﺸﺮﻳﻒ‬ ‫ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪ .‬ﻛﺠﺎوه ﻫﻢ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮاﺣﺖ آن ﻛﻮدك اﺳﺖ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً از اﻳﻨﺠﺎ ﺗﺎ ﻗﺼﺮ‬ ‫آرﺷﺎك ﻣﺪام و ﺷﺒﺎﻧﻪروزي ﻣﻲروﻳﻢ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪175‬‬

‫ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ در ﺟﻠﻮﻳﺶ ﻧﺸـﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬از اﺳﺐ ﭘﻴﺎده و ﺑﺮ‬ ‫ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﺳﻮار ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﺮدﺳﺘﺔ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﺷﺎﺑﺎش ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻗﺸﻮن‬ ‫آرﺷﺎك ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬اﮔﺮ اﺟﺎزه ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬ﻣﺪﺗﻲ در ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ در ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬ ‫زﻳﺮا ﻗﺼﺪ دارم درﺑﺎرة وﺿﻌﻴﺖ درﺑﺎر و ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن از ﺷﻤﺎ ﺳﺆاﻻﺗﻲ‬ ‫ﻛﻨﻢ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﺷﺎﺑﺎش ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﺮد ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﻛﺖ ﺑﺎش‬ ‫و ﺣﺎﻻ ﺣﺮف ﻧﺰن‪ .‬آن اﺷﺎره را ﻓﺮزﻳﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﺎﺟﺮاي‬ ‫دزدﻳﺪهﺷﺪن ﺧﻮد و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺧﻮاﻫﺮش را از درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آورد و‬ ‫ﭼﻮن ﺷﺐ رﺳﻴﺪ و ﺷﺎم ﺧﻮردﻧﺪ و ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮد‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ‬ ‫ﮔﻮﻳﻲ ﻳﻚﻣﺮﺗﺒﻪ ده ﺳﺎل ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻮاب زد و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻣﺎرﻳﺎي ﻧﺎﺑﻜﺎر‪ ،‬ﻳﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ را‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻓﺮﻳﺐ داد‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫وي ﺑﻪ ﺧﻴﺎل آﻧﻜﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺿﻤﻦ ﺗﺒﺎدلﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺷﺎﺑﺎش‬ ‫ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺑﻠﻨﺪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد و ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻴﺪار اﻣﺎ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ در‬ ‫ﺧﻮاب ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﺎنﺑﺰرگ ﻣﺎري‪ ،‬ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎﻳﺶ را ﻛﺸﺘﻪ و وي را ﻧﻴﺰ دزدﻳﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮي ﻫﺸﺖﺳﺎﻟﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ او ﻛﻪ در ﻓﺎﺻﻠﺔ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً از ﻧﻈﺮ ﻋﻘﻼﻧﻲ ده ﺳﺎل ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﻮي دل ﻛﻮﭼﻜﺶ ﺑﻪ ﺧﻮد‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﻨﻢ‪ ،‬ﻛﻪ از دﺳﺖ ﺗﻮ ﻓﺮار ﻣﻲﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻗﺼ‪‬ﻪﺷﻨﻮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ از ﭼﻨﮓ‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺧﻮاب ﻓﺮار ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر اﺳﻴﺮ و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪ و دﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﻓﺮو‬ ‫ﺑﺴﺖ و ﺷﻬﺮزاد ﻫﻢ ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


www.ParsBook.org


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻜﻲ ﻛﻪ اﻗﺘﺪار و اﺷﺘﻬﺎر و اﺑﺘﻜﺎر و اﻋﺘﺒﺎرت ﻣﻴﺎن ﺗﻤﺎم ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن‬ ‫ﻫﻔﺖ اﻗﻠﻴﻢ زﺑﺎﻧﺰد اﺳﺖ‪ ،‬دﻳﺸﺐ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﺮض‬ ‫ﻛﺮدم ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮي ﻫﺸﺖﺳﺎﻟﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ او ﻛﻪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻨﺪ‬ ‫ﺳﺎﻋﺖ ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً از ﻧﻈﺮ ﻋﻘﻼﻧﻲ ده ﺳﺎل ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﻮي دل ﻛﻮﭼﻜﺶ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﻨﻢ ﻛﻪ از دﺳﺖ ﺗﻮ ﻓﺮار ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬ﺑﺎري ﭼﻮن ﻗﺪري ﺟﻠﻮﺗﺮ‬ ‫رﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺎﺑﺎش ﮔﻔﺖ‪ :‬آرﺷﺎك اﺻﻼً آن ﻛﺠﺎوه را ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدهاﻧﺪ‪،‬‬ ‫اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ او را داﺧﻞ ﻛﺠﺎوهاش ﺑﮕﺬارﻳﻢ و ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺮﺧﺺ ﺷﻮم ﺗﺎ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻘﻴﺔ ﺷﺐ را ﺑﻪ راﺣﺘﻲ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫آن ﻛﺎر اﻧﺠﺎم ﺷﺪ و ﻓﺮزﻳﻦ را ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻴﺪار اﻣ‪‬ﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻮاب زده‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻐﻞ ﻛﺮدﻧﺪ و داﺧﻞ ﻛﺠﺎوه ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻫﻢ درون ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ‬ ‫ﺧﻮاﺑﻴﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻓﺮزﻳﻦ ده ﺳﺎل ﺑﺰرﮔﺘﺮﺷﺪه و ﺗﻤﺎم آن ﺣﺮفﻫﺎ را ﺷﻨﻴﺪه‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﺎن‬ ‫در ﻛﺠﺎوه ﺑﻴﺪار ﺑﻮد ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﻧﻬﺮ آﺑﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬آن ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺧﻮاب ﺑﻮد‪ ،‬اﺳﺒـﻬﺎ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ آﺑـﻲ ﺑﺨﻮرﻧﺪ‪ .‬آن ﻧﻬـﺮ آب از ﻛﻨﺎر‬ ‫ﻣﺰرﻋﻪ و ﮔﻨﺪمزاري ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ اﺳﺒﻬﺎ ﻗﺪري ﺟﻠﻮﺗﺮ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ و در‬ ‫ﻛﻨﺎر ﺧﺮﻣﻦ ﮔﻨﺪم و ﺗﻮدهﻫﺎي ﺑﺰرگ ﻛﺎه ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻫﻮا ﻫﻨـﻮز‬ ‫روﺷﻦ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد و ﻧﺰدﻳﻜﻲﻫﺎي ﺳﭙﻴـﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻴﺮوﻳﻲ واداﺷﺖ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫اﺻﻼً ﺑﻪﺧﻮابﻧﺮﻓﺘﻪ ﭘﺮدة ﻛﺠﺎوه را ﻛﻨﺎر ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬دور و ﺑﺮ را ﻧﮕﺎه ﻛﻨﺪ و در ﻳﻚ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪178‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻟﺤﻈﻪ از ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده و ﺗﻮي ﻛﻮﻫﻲ از ﻛﺎه ﺷﻴﺮﺟﻪ ﺑﺮود‪ .‬آري ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ آﻧﭽﻨﺎن ﻓﺮز‪ ،‬از داﺧﻞ ﻛﺠﺎوه ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻛﻮه ﻛﺎه ﭘﺮﻳﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﻧﺸﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ و ﻛﺠﺎوه و ﺳﻮاران ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ راه ﺧﻮد اداﻣﻪ دادﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺘﻲ دﻳﮕﺮ راه رﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ دو ﺳﻪ ﺑﺎر ﻫﻢ ﺷﺎﺑﺎش ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‪ ،‬ﺑﻪ ﻛﻨﺎر‬ ‫ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ آﻣﺪ و ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺧﻮاب اﺳﺖ‪ .‬ﮔﻮﻳﻲ ﻫﻤﺎن‬ ‫ﻧﻴﺮوﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻓﺮﻣﺎن داد ﺗﺎ از درﻳﭽﺔ ﻛﺠﺎوه ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﺑﭙﺮد‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ را ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺑﺮده ﺑﻮد!‬ ‫دو ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻫﻢ از ﻃـﻠﻮع آﻓﺘﺎب ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺳـﻮاران ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ‬ ‫ﺳﺮﺳﺒﺰ رودﺧﺎﻧﻪاي رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎﺑﺎش ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ آﻣﺪ و ﺳﻼم و‬ ‫ﺻﺒﺢ ﺑﺨﻴﺮي ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ داد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻛﺠﺎوه رﻓﺖ ﺗﺎ ﻓﺮزﻳﻦ را از‬ ‫ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﻛﻨﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﺠﺎوه را ﺧﺎﻟﻲ دﻳﺪ‪ .‬ﺗﺮﺳﻲ ﺳﺮاﭘﺎي وﺟﻮدش را‬ ‫ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﻓﺮزﻳـﻦ را ﻧﻤﻲآورﻳﺪ؟‬ ‫ﻛﻪ ﺷﺎﺑﺎش ﺑﺎز ﻫﻢ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ از ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﺑﻴﺮون ﭘﺮﻳﺪ و‬ ‫ﺑﻪ ﻃﺮف ﻛﺠﺎوه رﻓﺖ و ﭼﻮن ﻛﺠﺎوه را ﺧﺎﻟﻲ و ﺑﺪون ﻓﺮزﻳﻦ دﻳﺪ ﺑﺎ ﺟﺴﺎرﺗﻲ‬ ‫ﺗﻤﺎم ﺳﻴﻠﻲ ﻣﺤﻜﻤﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﺎﺑﺎش زد و ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﺗﻮ او را دزدﻳﺪي‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﻢ ﺗﺎ ﺑﺮوي و ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﺮ ﻛﺲ دادهاي ﭘﺲ ﺑﮕﻴﺮي‬ ‫و ﺑﻴﺎوري‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺎ ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ‪ ،‬واﻟّﺎ ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺑﺎرﮔﺎه ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا‬ ‫آرﺷﺎك ﺑﺮﺳﻴﻢ و او دﺳﺘﻮر ﺑﺪﻫﺪ ﺳﺮ از ﺗﻨﺖ ﺟﺪا ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮدم ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﺗﻮ را ﺑﻪ درك واﺻﻞ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬آﻳﺎ ﻣﻲداﻧﻲ ﺑﭽ‪‬ـﻪاي را ﻛـﻪ دزدﻳـﺪي‪ ،‬وﻟﻴﻌـﻬﺪ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴـﻦ ﺷﺎﻣﺎت ﺑـﻮده و آرﺷـﺎك و ﻣﻦ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﺑﺎ ﮔﺮوﮔﺎنﻧﮕﺎهداﺷﺘﻦ او‬ ‫از ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان اﻣﺘﻴﺎزﻫﺎ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ؟! ﻣﻦ ﺗﺎ دﻳﺸﺐ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﺨﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻮد ﭼﻪ روي‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪179‬‬

‫زﻳﻦ اﺳﺐ و ﭼﻪ در ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ را در ﻛﻨﺎر ﺧﻮد ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻮ ﺑﻮدي‬ ‫ﻛﻪ آﻣﺪي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻳﻨﻜﻪ ﻛﺠﺎوه ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺮاي ﺑﭽﻪ آوردهاﻳﻢ‪ ،‬او را از ﻣﻦ‬ ‫ﺟﺪا ﻛﺮدي‪ .‬ﺣﺎل ﺑﺮو ﻓﺮزﻳﻦ را ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮدهاي ﺑﺮدار و ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻴﺎور‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧﻢ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﺑﺎش ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻗﺸﻮن ﻛﻪ ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦﺑﺎر در ﻋﻤﺮش از ﻳﻚ زن ﺳﻴﻠﻲ‬ ‫ﺧﻮرده ﺑﻮد‪ ،‬اﺑﺘﺪا آﻧﻘﺪر ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ و ﺧﻮﻧﺶ ﺑﻪ ﺟﻮش آﻣﺪ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎي ﺟﺴﻮر را ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺑﻜﺸﺪ و ﺑﺎ ﺻﺤﻨﻪﺳﺎزي ﻣﻮﺿﻮع را در ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا آرﺷﺎك ﻟﻮث ﻛﻨﺪ‪ ،‬وﻟﻲ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ اوﻻً ﺧﻮد را ﻣﻘﺼ‪‬ﺮ ﻣﻲداﻧﺴﺖ‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫ﻣﺮاﻗﺒﻲ ﺑﺮاي ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻨﺎر ﻛﺠﺎوه ﻧﮕﻤﺎرده ﺑﻮد و در ﺛﺎﻧﻲ ﺑﺎورش ﻧﻤﻲﺷﺪ ﻳﻚ‬ ‫ﺑﭽﺔ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ آﻧﮕﻮﻧﻪ در ﺷﺐ ﺗﺎرﻳﻚ و در ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮاب ﻓﺮار ﻛﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﻟﺬا او ﻫﻢ ﺷﻜّﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن و ﺳﻮاران ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲاش ﻛﻪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ و ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫را ﻫﻤﺮاﻫﻲ و اﺳﻜﻮرت ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ اﻓﺘﺎد‪ .‬او در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺘﻬﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺳﻴﻠﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﺧﻮرده ﺑﻮد اداي اﺣﺘﺮاﻣﻲ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻠﻜﻪ درﺳﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﻣﻘﺼ‪‬ﺮ ﻣﻨﻢ‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪﺷﺪن ﻓﺮزﻳﻦ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﺪﺗﻲ اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﻣﻦ راه‬ ‫آﻣﺪه را ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدم‪ .‬ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺑﭽﻪ از روي ﺷﻴﻄﻨﺖ در آﺧﺮﻳﻦ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫اﻳﺴﺘﺎدﻳﻢ از ﻛﺠﺎوه ﺑﻴﺮون ﭘﺮﻳﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ اﻓﺮاد ﺧﻮدم ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮده و او‬ ‫را ﺟﺎﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ﻣﻦ دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻧﺨﻮاﻫﻢ‬ ‫ﮔﺸﺖ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﻮار ﻫﻤﺮاه و اﺳﻜﻮرت ﻣﻠﻜﻪ ﻓﺮزﻳﻦ را ﺟﻤﻊ ﻛﺮد و‬ ‫ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﺷﻨﻴﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻘﺼﺮ ﻣﺎﻳﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﻗﺒﻮل ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎً ﻃﻨﻴﻦ ﺻﺪاي ﺳﻴﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﺧﻮرد ﺑﻪ ﮔﻮش ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻫﻢ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻗﺸﻮن‪ ،‬ﺳﻴـﻠﻲ را از ﻣﻠﻜﻪ ﺧﻮردم و ﺻﺪاﻳﻢ در ﻧﻴﺎﻣﺪ‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪180‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫وﻟﻲ اﮔﺮ ﻓﺮزﻳﻦ ﭘﻴـﺪا ﻧﺸﻮد آن وﻗﺖ ﺷﻤﺸﻴﺮم از ﻧﻴﺎم درﺧﻮاﻫﺪآﻣﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻳﻜﻲ از‬ ‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﻴﺎل اﺣﻤﻘﺎﻧﻪاي ﻓﺮزﻳﻦ را ﺟﺎﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺜﻼً ﺑﺎ ﺷﻴ‪‬ـﺎدي‬ ‫ﺑﺨﻮاﻫﺪ اﺧّـﺎذي ﻛﻨﺪ و ﭼﻨﺪ ﺳﻜﻪاي ﺑﻪ دﺳﺖ آورد‪ ،‬ﺑﻪ آﻳﻴـﻨﻢ ﻗﺴﻢ او را‬ ‫ﻣﻲﺑﺨﺸﻢ و در ﺣﻀﻮر ﻫﻤﺔ ﺷﻤﺎ ﻳﻚ ﻣﺸﺖ ﺳﻜّﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ او ﻣﻲدﻫﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﭘﺎي‬ ‫آﺑﺮوي ﻣﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا آرﺷﺎك و آﺑﺮوي ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا آرﺷﺎك در ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﮕﺮان‬ ‫در ﻣﻴﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ اﺗّﻔﺎﻗﻲ ﻛﻪ اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻛﻨﺎر ﻫﻤﺎن رودﺧﺎﻧﻪ و آن‬ ‫ﺧﺮﻣﻦﻫﺎي ﮔﻨﺪم و ﻛﻮهﻫﺎي ﻛﺎه اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺪاي زﻳﺮوروﺷﺪن ﻛﺎهﻫﺎ در‬ ‫آن ﺳﻜﻮت ﺷﺐ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻦ رﺳﻴﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺗﺼﻮر ﻛﺮدم‪ ،‬ﺻﺪا ﻧﺎﺷﻲ از وزش ﺑﺎد‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮﺻﻮرت دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻳﺎ‬ ‫ﮔﺮدن ﺧﻮد را‪.‬‬ ‫ﺣﺎل اي ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺑﺎاﻗﺘﺪار‪ ،‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺷﺎﺑﺎش ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‬ ‫و ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ و ﺧﺮﻣﻦﻫﺎي ﮔﻨﺪم و ﻛﻮهﻫﺎي اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ از ﻛﺎه‬ ‫ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ زودﺗﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ و ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﺮزﻳﻦ ﻣﻴﺎن آن ﻛﻮه‬ ‫ﻛﺎه ﭘﺮﻳﺪه‪ ،‬ﭼﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﻮر ﺳﺮورم ﻋﺮض ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻓﺮز و ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﻗﺪري از آن ﻛﺎر ﺧﻮد‬ ‫ﻟﺬّت ﺑﺮد ﻛﻪ دﻟﺶ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺠـﺎوه ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻳﻜﺒـﺎر دﻳﮕﺮ داﺧﻞ آن‬ ‫ﻣﻲرﻓﺖ و ﻣﺠـﺪداً ﻣﻴﺎن ﻛـﺎهﻫﺎ ﻣﻲﭘﺮﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ او ﻛﻪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ ﺑﻴﺸﺘﺮ از دو ﻣﺘﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻛﺎه ﻓﺮو رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ زور و زﺣﻤﺖ زﻳﺎد ﭼﻮن ﻓﺮز و ﺳﺒﻚ ﺑﻮد‪ ،‬ﺧﻮد را‬ ‫از ﻻﺑﻪﻻي ﻛﺎهﻫﺎ ﺑﻴﺮون آورد ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻴﺰش در ﺗﺎرﻳﻚ ‪ -‬روﺷﻦ ﻫﻮا دﻳﺪ‬ ‫ﻗﺎﻓﻠﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺣﺎل رﻓﺘﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎز ﻣﺪﺗﻲ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮد و ﭼﻮن آﻧﻬﺎ‬ ‫دور ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻴﺮون آﻣﺪ و ﻧﻔﺴﻲ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﻛﺸﻴﺪ و ﻛﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ و آﺑﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮ و ﺻﻮرت ﺧﻮد زد ﻛﻪ دﻳﺪ از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﮔﺮد و ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﻫﻮا ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪181‬‬

‫ﭼﻮن ﺧﻮب ﻧﮕﺎه ﻛﺮد ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ ﮔﻠّﺔ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرﮔﻲ ﺑﻪ ﻃﺮف رودﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﻣﻲآﻳﺪ‪ .‬ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ و ﭼﻮن ﮔﻠّﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪ و ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن از راه رﺳﻴﺪﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ ﻣﺤﻜﻢ و ﻣﺘﻴﻦ و ﺑﺎ ﺻﻼﺑﺖ و ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻣﻮﻳﺶ‬ ‫ﺳﻔﻴﺪ ﺑﻮد و ﻧﺸﺎن ﻣﻲداد رﺋﻴﺲ ﮔﻠّﻪ اﺳﺖ ﺳﻼم ﻛﺮد و ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫ﻟﺤﻨﻲ ﻣﺤﻜﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻗﺎ ﻣﻦ ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﭘﺎدﺷﺎه ﺷﺎم ﻫﺴﺘﻢ‪.‬‬ ‫دﺷﻤﻨﺎن ﺷﻤﺎﻟﻲ ﻣﺮا از ﻗﺼﺮ ﭘﺪرم دزدﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ از دﺳﺘﺸﺎن ﻓﺮار ﻛﺮدم‪ .‬ﻟﻄﻔﺎً‬ ‫ﻣﺮا ﺑﻪ ﻧﺰد ﭘﺪرم ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪ‪ .‬ﭘﺪرم ﺣﺘﻤﺎً ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺎداش ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ .‬ﺑﻌﺪ آﻧﭽﻪ را‬ ‫ﻛﻪ دﻳﺪه و در ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮاب و ﺑﻴـﺪاري از ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺷﺎﺑﺎش‬ ‫ﺷﻨـﻴﺪه ﺑﻮد ﺑﺮاي ﺳﺮدﺳﺘﺔ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن آن ﮔﻠﺔ دوﻫﺰارﺗﺎﻳﻲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ ﭼﻮن آن ﻫﻤﻪ ﻓﺮاﺳﺖ و داﻧﺎﻳﻲ را از ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﺸﺖﺳﺎﻟﻪ دﻳﺪ و‬ ‫ﺷﻨﻴﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺐ‪ ،‬ﭘﺴﺮم‪ .‬اﻣ‪‬ﺎآﻧﭽﻪ ﻣﺴﻠّﻢ اﺳﺖ‪ ،‬آن دزدان ﺗﺎ دﻗﺎﻳﻘﻲ دﻳﮕﺮ‬ ‫ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺸﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻮ را داﺧﻞ ﭘﻮﺳﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪي‬ ‫ﻣﻲﭘﻴﭽﻢ و آن را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲدوزم و ﻳﻚ ﻛﻠّﺔ ﺷﺎخدار ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻫﻢ روي ﺳﺮ ﺗﻮ‬ ‫ﻣﻲﮔﺬارم و آن را ﺑﺎ رﻳﺴﻤﺎن ﺑﻪ دور ﮔﺮدﻧﺖ ﻣﻲﺑﻨﺪم‪ .‬آن وﻗﺖ ﺗﻮ را ﭼﻬﺎر‬ ‫دﺳﺖ و ﭘﺎ وﺳﻂ ﮔﻠّﻪ رﻫﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬ﻫﺮ وﻗﺖ از دور دﻳﺪي ﺳﻮاراﻧﻲ دارﻧﺪ‬ ‫ﻣﻲآﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮدت را ﻣﻴﺎن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﮔﻢ ﻣﻲﻛﻨﻲ و ﺻﺪاي ﺑﻊﺑﻊ از ﺧﻮدت‬ ‫درﻣﻲآوري‪ .‬ﭼﺎرهاي ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺪﺗﻲ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺷﻮي ﺗﺎ ﺧﻄﺮ ﺑﮕﺬرد‪.‬‬ ‫ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪاي ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ ﻓﺮز ﺑﺎزﻳﮕﻮش ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺷﺪه‪،‬‬ ‫وﺳﻂ ﮔﻠّﺔ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﭘﺮﻳﺪ و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﻊﺑﻊ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﺷﺎﺑﺎش ﺑﺎ‬ ‫ﺳﻮاران ﻫﻤﺮاه رﺳﻴﺪ‪ .‬اﺑﺘﺪا از ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن ﺳﺮاغ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻧﻈﺮي دﻗﻴﻖ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﮔﻠّﺔ‬ ‫اﻧﺒﻮه ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻪ و ﺳﻮاره ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺧﺮﻣﻦﻫﺎي ﻛﺎه ﮔﻨـﺪم رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺎﻻي‬ ‫درﺧﺘﺎن و ﭘﺸﺖ ﺳﻨﮓﻫﺎي رودﺧﺎﻧﻪ را ﻧﮕﺎه ﻛﺮدﻧﺪ و ﻣﺰرﻋﻪ را زﻳﺮ و رو‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪182‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻛﺮدﻧﺪ و ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻫﻢ رﻳﺨﺘﻨﺪ و ﭼﻨﺪ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪاي ﻫﻢ ﺑﺮاي اﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺮ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن زدﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻛﺴﻲ دم ﻧﺰد و ﺣﺮﻓﻲ ﻧﮕﻔﺖ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﭼﻬﺎر‬ ‫ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را ﻛﻨﺎر ﮔﻠّﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ و ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺑﻬﺎﻳﺶ را ﺑﭙﺮدازﻧﺪ‬ ‫ﻣﺄﻳﻮس و ﻧﺎاﻣﻴﺪ راه آﻣﺪه را ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ‪ .‬آن ﮔﺸﺖ و ﺗﻼش و ﺟﺴﺘﺠﻮ در آن‬ ‫اﻃﺮاف ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﻃـﻮل ﻛﺸﻴﺪ و در ﺗﻤﺎم آن ﻣـﺪت ﻓﺮزﻳﻦ در‬ ‫ﻻﺑﻪﻻي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻊﺑﻊ ﻣﻲﻛﺮد‪.‬‬ ‫و ﺑﺎز ﻫﻢ ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﻫﻤﭽﻮن ﺷﺒﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮاب رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و ﺷﺸﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺑﻴﺪارﺑﺨﺖ ﺑﺎاﻗﺘﺪار ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ و اي ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺷﻬﺮزاد‬ ‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪ ،‬دﻳﺸﺐ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و‬ ‫ﻣﺄﻣﻮران آرﺷﺎك‪ ،‬ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻓﺮزﻳﻦ ﻓﺮار ﻛﺮده‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﮔﻠّﻪ و ﻛﻨﺎر ﻣﺰرﻋﻪ و‬ ‫ﺧﺮﻣﻦﻫﺎي ﮔﻨﺪم و ﻛﺎه ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻲ از ﻓﺮزﻳﻦ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫ﺧﻮد را‪ ،‬ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ‪ ،‬در ﻻﺑﻪﻻي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﺄﻣﻮران دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ و ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ‪ ،‬رﺋﻴﺲ ﮔﻠّﻪ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫رﻓﺖ و وي را در ﻫﻤﺎن ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻛﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻪ دورش دوﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد‬ ‫و ﻛﻠّﺔ ﺧﺸﻚﺷﺪة ﺷﺎخداري ﻫﻢ روي ﺳﺮش ﺑﻮد‪ ،‬در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ از اﻳﻨﺠﺎ دور ﺷﻮﻳﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ وﺣﺸﻲﻫﺎ‬ ‫ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺑﻴﺸﺘﺮي دوﺑﺎره ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ در آن ﺻﻮرت ﻧﺠﺎتدادن ﺷﻤﺎ از‬ ‫دﺳﺖ اﻳﻦ اﺷﺮار اﻣﻜﺎن ﻧﺪارد‪ .‬ﺳﭙﺲ آن ﭘﻴﺮﻣﺮد رﺋﻴﺲ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻐﻞ‬ ‫ﻛﺮد و ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺒﺶ‪ ،‬ﺑﺘﺎﺧﺖ از ﮔﻠّﻪ دور ﺷﺪ‪.‬‬ ‫در ﻃﻮل راه ﻓﺮزﻳﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮﻳﺪ؟ ﻛﻪ‬ ‫ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ ﺟﻮاب داد‪ :‬ﺧﻴﺮ ﺷﺎﻫﺰاده‪ .‬ﻣﻦ اﻛﻨﻮن ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻏﺎري در دل‬ ‫ﻛﻮﻫﺴﺘﺎن ﻣﻲﺑﺮم‪ ،‬زﻳﺮا اﮔﺮ راه دﻣﺸﻖ را در ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮم‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دزدان‬ ‫ﺑﺮﺳﻨﺪ و ﻣﺮا ﺑﻜﺸﻨﺪ و ﺷﻤﺎ را دوﺑﺎره ﺑﺪزدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ‬ ‫ﻏﺎري در دل ﻛﻮﻫﺴﺘﺎن‪ ،‬ﻛﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﺎ ﭼﻮﭘﺎنﻫﺎ ﻛﺴﻲ آﻧﺠﺎ را ﺑﻠﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻲﺑﺮم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪184‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫و ﺑﻌﺪ ﺧﻮدم ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻣﻲروم و از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻛﺎﻓﻲ‬ ‫ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺻﺪﻣﻪاي ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺮﺳﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﭘﺪرﺑﺰرگ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺷﻤﺎ را ﻫﻢ‬ ‫ﺑﺎﺑﺎﺑﺰرگ ﺻﺪا ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬ﻛﻪ ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻫﺰاده‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻓﺘﺨﺎر ﺑﺰرﮔﻲ‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤـﺎ ﻣﺮا ﺑﺎﺑﺎﺑﺰرگ ﺻﺪا ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻣﺎ اﺳـﻢ ﻣﻦ ژوﺑﻴـﻦ اﺳﺖ و از‬ ‫ﻛـﺮدﻫﺎي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم ﻣﻲﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑﺎﺑﺎﺑﺰرگ ژوﺑﻴﻦ ﺻﺪا ﺑﺰﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﻃﻲ ﻣﺴﺎﻓﺘﻲ‪ ،‬ژوﺑﻴﻦ ﭼﻮﭘﺎن‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ را داﺧﻞ ﻏﺎري ﺑﺮ ﺑﺎﻻي ﻛﻮﻫﻲ‬ ‫ﺑﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬از ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﻮاﻫﺶ دارم ﻣﺪﺗﻲ را اﻳﻨـﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ و ﺧﺎرج ﻧﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ اﺑﺘـﺪا ﺑﻪ روﺳﺘﺎﻳﻤﺎن ﻣﻲروم و ﻫﻤﺴﺮ و دوﺗﺎ از ﭘﺴﺮﻫﺎﻳﻢ را ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ‬ ‫ﻣﻲآورم ﺗﺎ ﻣﺮاﻗﺐ و ﻣﻮاﻇﺐ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻣﻲروم و ﺧﺒﺮ‬ ‫ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﻲدﻫﻢ‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ دوﺑـﺎره ﭘﺮﺳـﻴﺪ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎﺑـﺰرگ‬ ‫ژوﺑﻴـﻦ‪ ،‬آﻳﺎ ﻣﻦ ﻣﻲﺗـﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﭘﺴـﺮﻫﺎي ﺷﻤـﺎ ﺗﺎ از دﻣﺸـﻖ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ ﺑﺎزي‬ ‫ﻛﻨﻢ؟ ﻛﻪ ژوﺑﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﺎﻫﺰاده‪ ،‬ﭘﺴﺮﻫﺎي ﻣﻦ ﺑﺰرگ و ﺷﻤﺸﻴﺮزن و ﺟﻨﮕﺠﻮ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪﺗﺎن در اﻳﻦ ﻏﺎر ﺳﺮ ﻧﺮود‪ ،‬ﻧﻮة ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﺔ‬ ‫ﺧﻮد ژﻳﻨﻮس را ﻫﻢ ﻣﻲآورم ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻢﺑﺎزي ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ژوﺑﻴﻦ ﭼﻮﭘﺎن‪ ،‬ﺳﻮاره و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ روﺳﺘﺎي ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮد رﻓﺖ و‬ ‫ﻫﻤﺴﺮ و دو ﭘﺴﺮ و ﻧﻮة ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﺔ ﺧﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ژﻳﻨﻮس را ﺑﻪ ﻏﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺑﻪ‬ ‫ﻋﺪ‪‬هاي ﻫﻢ ﺳﭙﺮد ﺗﺎ ﻣﺮاﻗﺐ دور و ﺑﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺎ ﺧﻄﺮي روﺑﻪرو ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ‪ .‬او ﺧﻮدش ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف دﻣﺸﻖ و ﻗﺼﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪ .‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﻗﺼﺮ رﺳﻴﺪ و ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن از دﻧﻴﺎ رﻓﺘﻪ‪ ،‬آﻫـﻲ از‬ ‫دل ﻛﺸﻴﺪ و دﺳﺖ ﺑﺮ زاﻧﻮﻫﺎﻳﺶ ﮔـﺬاﺷﺖ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺻـﺪاي ﺑﻠﻨـﺪ‬ ‫ﻣﻲﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎل ﺟﻮاب ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﭼﻪ ﺑﺪﻫﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺎي ﮔﺮﻳﺴﺘﻦ را ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪185‬‬

‫درﺑﺎن ﻗﺼﺮ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺟﻤﻠﺔ ﺧﺎرجﺷﺪه از دﻫﺎن ژوﺑﻴﻦ را ﺷﻨﻴﺪ و ﮔﺮﻳﺔ او را دﻳﺪ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ و دﺳﺘﭙﺎﭼﮕﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮي از ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ دارﻳﺪ؟‬ ‫ﻣﮕﺮ ﻧﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﭘﻴﺮزن ﻗﺼ‪‬ﻪﮔﻮ او را دزدﻳﺪه؟ درﺑﺎن ﻗﺼﺮ در ﭘﺎﺳﺦ‬ ‫ﺷﻨﻴﺪ‪ :‬آري‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﺒﺮ رﻫﺎﺷﺪن و ﺳﻼﻣﺘﻲاش را ﺑﺮاي ﭘﺪرش آورده ﺑﻮدم ﻛﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﺧﺒﺮ دردﻧﺎك را ﺷﻨﻴﺪم‪ .‬درﺑﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﻗﺪري اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ‬ ‫را ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ژوﺑﻴﻦ ﭼﻮﭘﺎن آﻣﺪ ﻛﻪ او ﻫﻢ از ﻫﻤﺔ‬ ‫وﻗﺎﻳﻊ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺳﺮﻳﺮ ﺿﻤﻦ ﺗﺸﻜﺮ ﺑﻪ ژوﺑﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﻌﻼً ﺻﻼح ﻧﻴﺴﺖ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ از ﻣﺮگ ﭘﺪرش ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ زودي ﻣﺎدرش ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و‬ ‫ﺑﺮادرش ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ از ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﺤﻠّﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮدهاﻳﺪ ﺑﺮﮔﺮدﻳﺪ و ﺿﻤﻦ اﻓﺰودن ﺗﻌﺪاد ﻣﺮاﻗﺒﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ :‬ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺑﻴﻤﺎري ﺑﺎﺑﺎﺑﺰرگ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﭘﺪر و ﻣﺎدرت ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ رﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ روزي ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ ﻛﻦ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬آن وﻗﺖ ﻣﺎ ﻣﻲآﻳﻴﻢ و ﺷﻤﺎ را‬ ‫ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﻣﻲآورﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ دﺳﺖ در ﺟﻴﺐ ﻛﺮد و ﻛﻴﺴﻪاي ﭘﺮ از ﻛﻴﺴﻪﻫﺎي ﻃﻼ‬ ‫درآورد ﺗﺎ ﺑﻪ ژوﺑﻴﻦ ﭼﻮﭘﺎن ﺑﺪﻫﺪ‪ ،‬ژوﺑﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ دﺳﺖ ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ را‬ ‫ﻣﻲﺑﻮﺳﻢ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪام ﺑﻪ ﺣﺪ‪‬ي ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ از ﻋﻬﺪة ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺣﺘّﻲ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﻫﻢ ﺑﺮآﻳﻢ‪ .‬ﻣ‪‬ﺰدم را ﻫﻢ از ﺧﺪا ﻣﻲﻃﻠﺒﻢ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ ﻣﺮا‬ ‫ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﺪﻫﻴﺪ‪ ،‬و ﺳﭙﺲ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد ﻏﺎر ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي اﻗﺎﻣـﺖ ﻃﻮﻻﻧﻲ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﻦ اﻳﺸـﺎن را ﻟﺒﺎس ﻣﺤﻠّـﻲ ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﻢ و ﺑﻪ ﻣﻴﺎن اﻳﻞ ﺧﻮدم ﻛﻪ‬ ‫در ﺣﺎل ﻛﻮچ از ﻳﻴﻼق ﺑﻪ ﻗﺸﻼق ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻲﺑﺮم‪ .‬ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺮﻛﺖ اﻳﻞ را ﻫﻢ ﺑﻪ‬ ‫وﺳﻴﻠﺔ ﭘﻴﻚﻫﺎي ﺗﻴﺰﭘﺎ ﺑﻪ اﻃﻼع ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ ﻣﻲرﺳﺎﻧﻢ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪186‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرك ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز‪ ،‬ﺳﺮور و وﻟﻴﻨﻌﻤﺘﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻗﺼﻪ را در‬ ‫درﺑﺎر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﺷﻬﺮ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ دﻧﺒﺎل ﻛﺮدﻳﻢ ﻛﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر دﺳﺘﻮر‬ ‫داد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ درﺑﺎر‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮگ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻋﺰاداري ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫ﻓﺮداي روز ورود ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان‪ ،‬در ﺣﻀﻮر ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ رو ﺑﻪ‬ ‫دﺧﺘﺮ ﺧﻮد ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ‬ ‫ﻣﺸﻜﻠﻲ را ﺣﻞ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد و ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﻫﻤﮕﻲ ﺧﻮد را ﺑﻪ درﺑﺎر‬ ‫دﻣﺸﻖ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ‪ .‬اﻵن درﺑﺎر دﻣﺸﻖ در وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪي ﻗﺮار دارد‪ .‬ﻫﻢ ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺪرود ﺣﻴﺎت ﮔﻔﺘﻪ‪ ،‬ﻫﻢ ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ رﺑﻮده ﺷﺪه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ در ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺮدم ﺷﺎم از ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﻛﻨﺎرهﮔﻴﺮي از ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖﻋﻬﺪي ﻛﻪ ﺧﺒﺮي ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬آن ﻣﻄﻠﺐ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ ﻣﻴﺎن‬ ‫ﺧﻮدﻣﺎن و ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﻮده‪ .‬ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﺧﺒﺮ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ در‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ زوديﻫﺎ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد‬ ‫ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﺑﺘﺪا ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن درﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺸﺎﻧﺪه و ﺗﺎج‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺑﺮ ﺳﺮش ﺑﮕﺬارﻳﻢ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻧﻮة ﻋﺰﻳﺰم ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﮕﺮدﻳﻢ و او را‬ ‫ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻟﺸﻜﺮي ﮔﺮان ﻓﺮاﻫـﻢ آورﻳﻢ و ﺗﻨـﻬﺎ دﺷﻤﻦ ﻣﺮدم ﺷـﺎم ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻤﺎن ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻃﻐﻴـﺎنﮔﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ را ﺟﺎي ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻨﺸﺎﻧﻴﻢ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﻗﺮاري آراﻣﺶ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬آن وﻗﺖ ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ‬ ‫از ﻫﻢاﻵن ﻣﻦ او را ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﻲﻧﺎﻣﻢ‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺎج و ﺗﺨﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺮادرش واﮔﺬار ﻛﺮده و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺤﺼﻴﻞ و ﻓﻠﺴﻔﻪ و ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺮود‪ .‬ﺧﺐ‪ ،‬اي‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬اول ﻛﻪ ﻣﺒﺎرك اﺳﺖ و دوم‪ ،‬آﻳﺎ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻦ ﻣﻮاﻓﻘﻲ؟ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﻫﻔﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪187‬‬

‫اﻗﻠﻴﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻢ ﺷﻮم‪ ،‬ﻫﻤـﻮاره و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺮ ﺗﻌﻈﻴﻢ و ﺗﻜﺮﻳﻢ و ﺗﺴﻠﻴﻢ‪ ،‬در ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺄن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﻬﻨﺎور روم ﺷﺮﻗﻲ ﻓﺮود ﻣﻲآورم‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻦ اﻳﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻟﺬا دو روز ﺑﻌﺪ از‬ ‫ورود ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ‪ ،‬ﻛﺎرواﻧﻲ ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ از درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮي درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ دﺳﺘﻮر داده ﺑﻮد ﻛﻪ وﺳﺎﻳﻞ‬ ‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ را در ﻛﺎﻟﺴﻜﻪﻫﺎ و ﻛﺠﺎوهﻫﺎي ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎزﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻛﺎروان ﺟﺰ ﺑﺮاي ﺗﻴﻤﺎر و آب و ﻋﻠﻮﻓﻪﺧﻮردن اﺳﺒﺎن و ﻗﺎﻃﺮﻫﺎ ﻧﺎﻳﺴﺘﺪ و در‬ ‫اﻳﺴﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﻴﻦ راه ﻫﻢ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﺒﺎن ﺧﺴﺘﻪ را ﺑﺎ اﺳﺒﺎن ﺗﺎزهﻧﻔﺲ ﻋﻮض‬ ‫ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ راه ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﺔ دوازده روز ﻃﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫ﺧﺮوج ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان از دﻣﺸﻖ و ورود دوﺑﺎرة او ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﭘﺪرش و ﺑﺮزﻳﻦ و‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﻓﻘﻂ ﺳﻲوﭼﻨﺪ روز ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺳﻠﻄﺎن ﺷﺎﻣﺎت ﺷﺪه و ﻫﻤﺴﺮش ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل رﺳﻤﻲ وارد دﻣﺸﻖ و درﺑﺎر ﻫﻨﻮز ﻋﺰادار و ﺳﻴﺎﻫﭙﻮش ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻏﺮوﺑﻲ ﻛﻪ ﻛﺎروان ﺷﺘﺎﺑﺎن و ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺳﻲوﻫﺸﺘﻤﻴﻦ روز‬ ‫درﮔﺬﺷﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺧﺴﺘﺔ دوازده ﺷﺐ در ﺑﺴﺘﺮ‬ ‫ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪه و ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ و ﻛﺠﺎوه ﭼﺸﻢﺑﺮﻫﻢﻧﻬﺎده‪ ،‬ﻗﺪم ﺑﺮ داﺧﻞ ﻗﺼﺮ‬ ‫ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺟﻠﻮ دوﻳﺪ و ﻣﺮاﺳﻢ اﺣﺘﺮام و ادب را ﺑﻪ ﺟﺎ آورد و ﺑﻌﺪ از ﺧﻮشآﻣﺪ‬ ‫رو ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻢ ﻛﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‬ ‫ﻣﻌﺮوض دارم ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ذوقزده و دﺳﺘﭙﺎﭼﻪ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻔﻬﻤﻴﺪم‪ ،‬دوﺑﺎره ﺑﮕﻮ‪ .‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺗﻜﺮار ﻛﺮد‪ :‬ﻋﺮض ﻛﺮدم ﺷﺎﻫﺰاده‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪188‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻓﺮزﻳﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬و آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان از ﺷﺪت ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ‬ ‫ﺑﻲﻫﻮش ﺷﺪ و ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﺧﺴﺘﻪازراه و ذوقزده از ﺷﻨﻴﺪن ﺧﺒﺮ ﭘﻴﺪاﺷﺪن ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﻫﻮش آﻣﺪ و ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮاي ﺣﺎﺿﺮان ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪ .‬آﻧﮕﺎه‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ رو ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬در ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺣﻀﻮرﺗﺎن ﻋﺮض‬ ‫ﻛﺮدم ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﻫﻔﺖ اﻗﻠﻴﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻢ‬ ‫ﺷﻮم‪ ،‬ﻫﻤﻮاره و ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺳﺮ ﺗﻌﻈﻴﻢ و ﺗﻜﺮﻳﻢ و‬ ‫ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮود ﻣﻲآورم‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﻛﻨﻮن ﺳﺮ ﻓﺮود آورده‪ ،‬از اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺳﺆال ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ ،‬آﻳﺎ‬ ‫ﺑﺎ ﺣﻀﻮر و وﺟﻮد وﻟﻴﻌﻬﺪ ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺮﮔﺮدم‪ ،‬زﻳﺮا ﻛﻪ اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ ﺗﺎج و‬ ‫ﺗﺨﺖ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﻲﺳﻠﻄﺎن ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺧﻴﺮ‪ .‬اﮔﺮ‬ ‫ﻧﻈﺮ ﻣﺮا ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻴﺴﺖﺳﺎﻟﻪ ﺷﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺎ دوازده‬ ‫ﺳﺎل ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ اﮔﺮ‪ ،‬ﻣﻦ زﻧﺪه‬ ‫ﺑﻮدم‪ ،‬و ﺷﻮﻛﺖ و ﻧﺨﻮت ﮔﺎه ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻧﻜﺒﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮔﺮﻳﺒﺎن و داﻣﻨﺘﺎن را‬ ‫ﻧﮕﺮﻓﺖ‪ ،‬آن وﻗﺖ اﻳﻦ ﺑﺎر ﮔﺮان را از روي دوش ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻣﻲدارم و روي‬ ‫دوشﻫﺎي ﻧﻮة دوﺑﺎر دزدﻳﺪه و ﭘﻴﺪاﺷﺪهام‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻣﻲﮔﺬارم‪ .‬ﻓﻌﻼً ﻛﻪ ﻓﻘﻂ از‬ ‫ﺟﻨﺎب ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﺷﻨﻴﺪهاﻳﻢ ﻓﺮزﻳﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﺪه‪ ،‬وﻟﻲ ﻫﻨﻮز ﻛﻪ او را ﻧﺪﻳﺪهاﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺗﺎزه‪ ،‬اﮔﺮ او را ﻫﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ اﻳﻦ دو ﺑﻪ ﺳﻪ ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﻣﻦ در ﻃﻮل دوران‬ ‫ﺳﻠﻄﻨﺘﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺎ اﻳﻦ دو ﻣﻮرد‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﺎﻫﺰاده دزدي روﺑﻪرو ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم‪.‬‬ ‫ﺣﻀـﻮر ﺳﻠﻄﺎن ﺻﺎﺣﺐاﻗﺘـﺪار ﺧﻮد ﻋـﺮض ﻛﺮدم‪ :‬ﻏﺮوﺑﻲ ﻛـﻪ ﻛﺎروان‬ ‫ﺷﺘﺎﺑﺎن و ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ و ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻏﺮوب ﺳﻲوﻫﺸﺘﻤﻴﻦ روز درﮔﺬﺷﺖ ﻣﻠـﻚ ﻧﻌـﻤﺎن ﺑﻮد‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪189‬‬

‫ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ورود‪ ،‬ﻣﺮاﺳﻢ ﭼﻬﻠﻢ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺎ ﺷﻜﻮه و اﺣﺘﺮام ﺧﺎﺻ‪‬ﻲ در درﺑﺎر‬ ‫دﻣﺸﻖ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ .‬ﻓﺮداي آن روز‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت‬ ‫ﻧﺸﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﻣﻘﺪاري از ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﻛﺎرداﻧﻲ و ﻣﺮدمداري ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﺎ دﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﺗﺎج ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ را ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﻬﺎد‪.‬‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮزﻳﻦ ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم ﺷﺪ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‪ .‬و آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ وﺿﻮح در ﭼﻬﺮة دﺧﺘﺮش ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﺳﺎﺑﻖ‪ ،‬ﺟﻴﺮان‪ ،‬آﺛﺎر اﻧﺪوه و اﻧﺪﻛﻲ ﺧﺸﻢ از ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را دﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻠﻨﺎ ﻛﻪ او‬ ‫ﻫﻢ آﺛﺎر ﻛﺪورت و ﻏﻢ را در ﭼﻬﺮة ﺟﻴﺮان ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﻣﻘﺎﺑﻞ‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻤﺴﺮ ﺑﺰرﮔﻮارم ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬اواﻣﺮ و‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﺎت ﺟﻨﺎب اﻣﭙﺮاﻃﻮر را ﺑﺎ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ از ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻧﻬﺎد‬ ‫و اﻃﺎﻋﺖ ﻛﺮد‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم اﺟﺎزه ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻣﻘﺎم ﺷﺎﻣﺦ ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر‬ ‫دﻣﺸﻖﺑﻮدن ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دوﺳﺖ دﻳﺮﻳﻦ و واﻻي ﺧﻮدم ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﺎﺷﺪ؛‬ ‫زﻳﺮا ﻣﮕﺮ ﻗﺮار ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﺳﺎﻟﻬﺎي آﻳﻨﺪه ﺷﻮﻫﺮم ﺗﺎج ﺳﻠﻄﻨﺖ را ﺑﺮ ﺳﺮ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﮕﺬارد‪ ،‬و دﻳﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺪرم ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﻫﺴﺘﻢ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ آن ﺳﺮزﻣﻴﻦ؛ زﻳﺮا ﺑﺮ ﻃﺒﻖ‬ ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﻛﺸﻮرم ﻳﻚ دﺧﺘﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﭘﺪر ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ‬ ‫ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ .‬اﻣﻴﺪوارم ﻋﻤﺮ ﭘﺪرم اﺑﺪي ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻦ اﮔﺮ زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻌﺪ از ﭘﺪرم‬ ‫در ﻳﻮﻧﺎن ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻨﻢ و ﻗﺒـﻮل ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺑﺮ ﻛﺸﻮر ﻳﻮﻧﺎن و‬ ‫ﻣﻠﻜﻪﺑﻮدن درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻮر درﻧﻤﻲآﻳﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺑﻪ ﺳﻮي دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﻗﺼﺪﻣﺎن‪ ،‬ﻳﻜﻲ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻓﺮزﻳﻦ و دﻳﮕﺮ‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺎل ﻓﻘﻂ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﻳﺮ ﻓﺮﻣﻮدهاﻧﺪ ﺷﺎﻫﺰاده‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪190‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻓﺮزﻳﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﺪه‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ آﻳﺎ ﺧﺒﺮي از ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﺗﺒﻬﻜﺎر و ﺳﻴﻪدل ﻣﻦ ﻫﻢ دارﻧﺪ؟‬ ‫ﻣﻲداﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻲﺟﻬﺖ ﻧﺎم او را ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪام‪ .‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ‬ ‫اول ﺑﮕﺮدﻳﻢ و آن ﻣﻠﻌﻮن را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﻢ و اﻳﻦ رﻳﺸﺔ ﻓﺴﺎد را ﺑﺨﺸﻜﺎﻧﻴﻢ و ﺑﻌﺪ‪،‬‬ ‫درﺑﺎرة ﻣﻮارد دﻳﮕﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ ﻣﻲداﻧﻢ اﻳﻦ اﺳﺘﺎد ﺷﻴﻄﺎن و ﺳﺮدﻣﺪار‬ ‫ﻓﺘﻨﻪ و آﻓﺘﻬﺎ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ زوديﻫﺎ آب ﺧﻮﺷﻲ از ﮔﻠﻮي ﻣﺎ ﻓﺮو رود‪.‬‬ ‫در ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص وارد ﺷﺪ و ﺳﺮ در ﮔﻮش ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‬ ‫ﻧﻬﺎد و ﻣﻄﻠﺒﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ رﻧﮓ از روي وزﻳﺮ ﭘﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬وزﻳﺮ ﭼﻪ ﺷﻨﻴﺪي؟ ﺑﺎزﮔﻮ‪ .‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‬ ‫زﻣﻴﻦ ادب ﺑﻮﺳﻴﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎن‪ ،‬ﺧﺒﺮ آوردﻧﺪ ﻛﻪ آرﺷﺎك ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻲ اﻧﺒﻮه ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺸﺖ دروازهﻫﺎي ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻫﻢ راﻫﻨﻤﺎي اوﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ از ﺗﺨﺖ ﺗﺎزهﻧﺸﺴﺘﻪ ﻓﺮود آﻣﺪ و ﺗﺎج ﺑﺮ آن ﺗﺨﺖ ﻧﻬﺎد و در ﺑﺮاﺑﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦ‬ ‫ﭘﺎﺷﺎ ﺗﻌﻈﻴﻤﻲﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻣـﺮا ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺎل وﻗﺖ ﺗﺎج ﺑﺮ ﺳﺮ‬ ‫ﻧﻬﺎدن ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺸﻴﺪن و دﻓﺎع از ﻣﻴﻬﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﺟﺎزه ﻣﻦ رﻓﺘﻢ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﻲآﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﻴﺪه ﻓﺠﺮ و روﺷﻨﺎﻳﻲ ﺳﺤﺮ از ﭘﺸﺖ ﻛﻮه ﺑﻠﻨﺪ در ﺣﺎل ﺳﺮزدن ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﺧﻮاب ﺳﻠﻄﺎن را در رﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و ﻫﻔﺘﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ‪ ،‬ﻛﺞرو و ﻛﺞاﻧﺪﻳﺶ ﺑﺪﺧﻮاه ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺳﺮ‬ ‫ﻣﻨﺰل ﻣﻘﺼﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ‪ ،‬دﻳﺸﺐ ﻋﺮاﻳﻀﻢ در دﻧﺒﺎﻟﺔ ﺗﻌﺮﻳﻒ داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﺮدار ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻛﻨﻮن ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺸﻴﺪن و دﻓﺎع از ﻣﻴﻬﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﺟﺎزه‪ ،‬ﻣﻦ رﻓﺘﻢ‪ .‬ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮش ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺻﺒﺮﻛﻦ ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﻲآﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮض ﻛﻨﻢ ﭼﻄﻮر ﺷﺪ ﻛﻪ آرﺷﺎك و ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ‪ ،‬ﺑﺎ آن ﺳﺮﻋﺖ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دروازهﻫﺎي ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎز اﮔﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺰرﮔﻮار ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪ ،‬در ﺷﺒﻬﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ از ﻧﺎﭘﺪﻳﺪﺷﺪن ﻓﺮزﻳﻦ ﺻﺤﺒﺖ‬ ‫ﻣﻲﻛﺮدم‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﻛﺠﺎوة ﻓﺮزﻳﻦ رﻓﺖ و ﺟﺎي او را‬ ‫ﺧﺎﻟﻲ دﻳﺪ‪ ،‬ﻳﻚ ﺳﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﺎﺑﺎش‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻗﺸﻮن آرﺷﺎك زد و او را‬ ‫وادار ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮدد و ﻓﺮزﻳﻦ را ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﺎز آورد‪ .‬و ﻋﺮض ﻛﺮدم ﺷﺎﺑﺎش‬ ‫دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ رﻓﺖ‪ ،‬وﻟﻲ ﻫﺮﭼﻪ ﮔﺸﺖ ﻓﺮزﻳﻦ را ﻧﻴﺎﻓﺖ‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫داﺧﻞ ﮔﻠﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺷﺎﺑﺎش دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﺰد ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﻋﺮض ﻛﺮد‪ ،‬رﻓﺘﻴﻢ و‬ ‫ﮔﺸﺘﻴﻢ وﻟﻲ ﻓﺮزﻳﻦ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻋﺼـﺒﺎﻧﻲﺗﺮ ﺷﺪ و ﻓﺮﻳـﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪:‬‬ ‫ﺑﻲﻋﺮﺿـﺔ ﺑﻲﻟﻴﺎﻗﺖ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﻪ درد ﻃﻮﻳﻠﻪداري ﻫﻢ ﻧﻤﻲﺧﻮري‪ .‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﭼﻄﻮر‬ ‫آرﺷﺎك‪ ،‬ﺗﻮ را ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎه ﺧﻮد ﻛﺮده اﺳﺖ! آﻧﮕﺎه ﺳﻪ ﻧﻔﺮ از ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺶﻫﺎي‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪192‬‬

‫ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﭘﻴﻠﻪور ﻫﻤﺮاﻫﺶ را ﺻﺪا زد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺧﻴﻠﻲ آرام و آﻫﺴﺘﻪ و‬ ‫ﻧﺰدﻳﻜﻲﻫﺎي ﻏﺮوب ﺑﺮوﻳﺪ و ﻳﻜﻲ از ﭼﻮﭘﺎنﻫﺎي ﺟﻮان آن ﮔﻠـﺔ ﺑﺰرگ را‬ ‫ﺑﺪزدﻳﺪ و ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﻛﺎرﺗﺎن ﺑﻲﺳﺮ و ﺻﺪا‬ ‫اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬اول ﻫﻢ دﻫﺎن آن ﭼﻮﭘﺎن را ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺳﺮ و ﺻﺪا راه‬ ‫ﻧﻴﻨﺪازد‪.‬‬ ‫آن ﺳﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮﻛـﺶ رﻓﺘﻨﺪ و در ﻣـﺪﺗﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﻳﻚ ﺟـﻮان ﻫﻔﺪهﺳﺎﻟﻪ ﻛﻪ‬ ‫ﺗﺎزه ﭼﻮﭘﺎن ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن آن ﮔﻠّﺔ ﺑﺰرگ درآﻣﺪه ﺑﻮد را دزدﻳﺪﻧﺪ و‬ ‫دﺳﺖ و دﻫﺎن ﺑﺴﺘﻪ آوردﻧﺪ و ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻗﺮار دادﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ در‬ ‫ﻓﺎﺻـﻠﺔ رﻓﺘﻦ و ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ آن ﺳﻪ ﭘﻴﻠﻪور و آوردن ﭼﻮﭘﺎن ﺟـﻮان‪ ،‬دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻴﻠﺔ ﻗﻄﻮري از آﻫﻦ ﺑﻪ ﻃﻮل ﺗﻘﺮﻳﺒﻲ ﻳﻚ ﺑﺮاﺑﺮ و ﻧﻴﻢ ﻗـﺪ ﻳـﻚ اﻧﺴﺎن ﻓﺮاﻫﻢ‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ و آن ﻣﻴﻠﺔ ﻗﻄـﻮر آﻫﻨﻲ را روي دو ﭘﺎﻳﻪ در دو ﺳﻤﺖ ﻗﺮار دادﻧﺪ و در‬ ‫ﻳﻚ ﺳﺮ آن ﻣﻴﻠﻪ ﻫﻢ دﺳﺘﻪاي ﻗﺮار دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ آن دﺳﺘﻪ‪ ،‬ﻣﻴﻠﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﭼﺮﺧﻴﺪن‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ارﺗﻔﺎع ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ ﻫﻢ از زﻣﻴﻦ ﺑﻪ اﻧﺪازة ﻗﺪ ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ دﺳﺘﻮر داد‬ ‫زﻳﺮ آن ﻣﻴﻠﺔ آﻫﻨﻲ و ﻓﺎﺻﻠﺔ ﺑﻴﻦ دو ﭘﺎﻳﻪ ﻫﻴﺰم رﻳﺨﺘﻨﺪ و ﭼﻮن ﭼﻮﭘﺎن ﺟﻮان‬ ‫دﺳﺖ و دﻫﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺟﻠﻮي ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ دﺳﺘﻮر داد‪ ،‬دﻫﺎﻧﺶ را ﺑﺎز‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ و ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ او را ﺑﻪ ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و ﻫﻴﺰم را روﺷﻦ ﻛﻨﻴﺪ و اﻳﻦ‬ ‫ﭘﺴﺮك را روي آﺗﺶ ﺑﭽﺮﺧﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﻛﺒﺎب ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺣﺎﺿﺮان ﮔﻮشﺑﻪﻓﺮﻣﺎن‪ ،‬دﺳﺘﻮر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ را اﺟﺮا ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺎد‬ ‫ﭼﻮﭘﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ‪ :‬ﺑﻬﺮ ﺧﺪا رﺣﻢ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﭼﺮا ﻣﺮا ﻣﻲﺳﻮزاﻧﻴﺪ‪ .‬آﺧﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮔﻨﺎﻫﻢ‬ ‫ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺘﻬﺎ ﺑﺎ دﺳﺖ اﺷﺎره ﻛﺮد و دو ﻧﻔﺮي ﻛﻪ در دو ﻃﺮف ﭘﺎﻳﻪ‪،‬‬ ‫ﻣﻴﻠﻪ را ﻣﻲﭼﺮﺧﺎﻧﺪﻧﺪ ﻣﻴﻠﻪ را ﺑﺎ ﭼﻮﭘﺎن ﺑﺴﺘﻪﺷﺪه ﺑﻪ آن از روي ﺷﻌـﻠﻪﻫﺎي‬ ‫آﺗـﺶ ﺑﻠﻨـﺪ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﺮ دو ﻣﻴﻠﻪ ﺑﺮ دوش آن دو ﻧﻔﺮ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪193‬‬

‫ﭼﻮﭘﺎن ﻣﻴﺎن زﻣﻴﻦ و ﻫﻮا ﻣﻌﻠّﻖ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﻫﺮ‬ ‫ﭼﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪم درﺳﺖ ﺟﻮاب دادي رﻫﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ واﻟّﺎ روي آﺗﺶ ﻛﺒﺎﺑﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﻓﺮزﻳﻦ را داد و از ﭼﻮﭘﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ ﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﭽﻪاي را در‬ ‫اﻃﺮاف ﮔﻠّﺔ ﺧﻮدﺗﺎن دﻳﺪي ﻳﺎ ﻧﻪ؟‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻫﻨﻮز ﺣﺮﻓﺶ ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬اﺣﻤﻖ ﺳﻜﻮت ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻴﻨﺪازﻳﺪش ﺗﻮي آﺗﺶ‪ .‬ﻛﻪ ﭼﻮﭘﺎن ﺗﺮﺳﻴﺪه و اﻧﺪﻛﻲ دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺶ ﺳﻮﺧﺘﻪ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﺮﺻﺖ دﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ .‬اﻧﺪﻛﻲ ﻓﺮﺻﺖ دﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ .‬و ﺳﭙﺲ ﻫﺮ ﭼﻪ‬ ‫را ﻛﻪ دﻳﺪه ﺑﻮد‪ ،‬از اول ﺗﺎ آﺧﺮ ﺑﺮاي ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد و ﭼﻮن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ‬ ‫رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ و ﺑﺰرگ ﻣﺎ آن ﺑﭽﻪ را ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺒﺶ ﻛﺮد و ﺑﺮد‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ ﺧﺎﻧﺔ ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻠﺪي؟ ﻛﻪ ﺟﻮان‬ ‫ﺑﻪﻣﻴﻠﻪﺑﺴﺘﻪﺷﺪه ﮔﻔﺖ‪ :‬آري‪ .‬دوﺑﺎره ﻣﻠﻜﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ در ﺧﺎﻧﺔ او‬ ‫ﺑﺒﺮي‪ .‬ﻳﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﻃﻮل راه ﻳﻚ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺗﻴﺰ ﭘﺸﺖ ﮔﺮدﻧﺖ ﻗﺮار‬ ‫دارد‪ .‬ﻣﺎ را ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚراﺳﺖ ﺑﻪ در ﺧﺎﻧﺔ ﭼﻮﭘﺎن ﺑﺒﺮي‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﭼﻬﺎر ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺶ و ﭼﻮﭘﺎن ﺟﻮان از ﺟﻠﻮ و دوازده‬ ‫ﺳﻮار از ﻋﻘﺐ رﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ در ﺧﺎﻧﺔ ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﻫﺮ ﻛﺪام در ﮔﻮﺷﻪاي‬ ‫ﻛﻪ از دﻳﺪ دور ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا در اﻃﺮاف ﺧﺎﻧﺔ ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ‪ ،‬درﺧﺘﺎن ﭘﺮ‬ ‫ﺷﺎخ و ﺑﺮگ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد‪ .‬ﺻﺒﺢ ﺷﺪ‪ .‬ﻛﺴﻲ از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﻧﺸﺪ‪ .‬ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺘﻲ‬ ‫ﮔﺬﺷﺖ‪ ،‬ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ را دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ آﻣﺪ و وارد ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ‬ ‫در دو ﺷﺐﻗﺒﻞ ﻋﺮض ﻛﺮدم ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ و ﺳﻪ ﭘﺴﺮ و ﻧﻮهاش ژﻳﻨـﻮس از ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻋـﺪه دﻳﮕـﺮي ﺑﻪ ﻃـﺮف ﻏـﺎر در دل ﻛﻮﻫﺴﺘﺎن ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ دورا دور ﻣﺮاﻗﺐ و ﻣﻮاﻇﺐ ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﺴﺮ و ﺳﻪ ﭘﺴﺮ و ﻧﻮهاش ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ از ﺟﻮاﻧﺎن روﺳﺘﺎ از ﻛﻮه‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪194‬‬

‫ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻨﺪ و ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ ﻫﻢ ﺑﺮ اﺳﺐ ﺧﻮد ﻫﻲ زد و رو ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ‬ ‫ﻧﻬﺎد‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺶﻫﺎ را ﺻﺪا زد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ‬ ‫اردوﮔﺎه ﺑﺮو و ﺗﻤﺎم ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺧﻮدت را ﺑﻴﺎور اﻳﻨﺠﺎ‪ .‬آن رﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻳﻚ‬ ‫ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻇﻬﺮ روز دوم ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﺪود ﺳﻲوﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ از‬ ‫ﭘﻴﻠﻪوران ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺶ و ﺳﺮﺑﺎزان ﻫﻤﺮاه ﺷﺎﺑﺎش ﭘﺎي ﻛﻮه ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ دﺳﺘﻮر داد ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط ﺑﺎﻻ ﺑﺮوﻳﺪ و ﻫﻤﮕﻲ را ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﻛﺮده و ﺑﺪون‬ ‫ﻟﺤﻈﻪاي درﻧﮓ ﺳﺮﺷﺎن را ﺑﺒﺮﻳﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ آن ﭘﺴﺮك ﻓﺮاري را ﺑﺎ اﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪاي‬ ‫ﻛﻪ دﻳﺪﻳﺪ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪ .‬ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ آن دو ﺑﭽﻪ و ﺑﻪﺧﺼﻮص‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ ﺻﺪﻣﻪاي ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ‪ .‬ﻛﻪ ﭼﻪ ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪ و ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻓﺠﻴﻊ دﺳﺘﻮر ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ اﺟﺮا ﺷﺪ‪ .‬ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﻌﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎي ﻓﺮزﻳﻦ‬ ‫ﻫﺸﺖﺳﺎﻟﻪ و ژﻳﻨﻮس ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﻪ را ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬آﻧﻬﺎ را ﻧﺰد ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫آوردﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻳﻚ ﺳﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮزﻳﻦ زد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﺗﻮ وروﺟﻚ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻓﺮار ﻧﻤﻲاﻓﺘﺎدي ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﻤﻲﺷﺪم ﺧﻮن اﻳﻦ ﻫﻤﻪ آدم را ﺑﺮﻳﺰم‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻫﻤﮕﻲ‬ ‫رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ و دﻳﺎر اﻣﻴﺮ آرﺷﺎك ﻧﻬﺎدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺰد آرﺷﺎك رﺳﻴﺪ‪ ،‬اول ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺷﺎﺑﺎش را ﻧﺰد وي‬ ‫ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻫﻤﺎﻟﺶ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﺮار ﻛﻨﺪ و ﺳﻔﺮﺷﺎن ﺳﻪ روزي‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ درازا ﺑﻜﺸﺪ‪ .‬آرﺷﺎك ﻛﻪ از ﺑﻲرﺣﻤﻲ و ﻗﺴﺎوت دﺳﺖ ﻛﻤﻲ از ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺖ‪ ،‬ﻫﻤﺔ اﻓﺮاد ﺳﭙﺎﻫﺶ را ﺟﻤﻊ ﻛﺮد و در ﺣﻀﻮر ﻫﻤﻪ دﺳﺘﻮر داد‬ ‫ﺗﺎ ﺳﺮ از ﺑﺪن ﺷﺎﺑﺎش ﺟﺪا ﻛﻨﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ و‬ ‫اﻫﻤﺎل و اﺷﺘﺒﺎﻫﻲ از ﺷﻤﺎ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﻦ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺳﺮﺗﺎن را ﻣﻲزﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ‬ ‫ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺳﭙﺎه ﻣﺎ از دو ﺟﺒﻬﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪195‬‬

‫دﻣﺸﻖ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ :‬ﺟﺒﻬﺔ ﺷﺮﻗﻲ و ﺟﺒﻬﺔ ﻏﺮﺑﻲ‪ .‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﺒﻬﺔ ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﻳﺎ‬ ‫ﻳﻤﻴﻦ ﺳﭙﺎه ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﺒﻬﺔ ﻏﺮﺑﻲ ﻳﺎ ﻳﺴﺎر ﺳﭙﺎه ﺑﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدر‬ ‫درﺑﺎر آﺗﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫آرﺷﺎك و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺎ دو ﺳﭙـﺎه ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺷﺒـﺎﻧـﻪروز ﺗﺎﺧﺘﻨﺪ‬ ‫ﺗﺎ ﭘﺸﺖ دروازهﻫﺎي ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺣﺎﺟﺐ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮص آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻋﺮض ﺷﺪ ﺧﺒﺮدار ﮔﺮدﻳﺪ و ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﺎ ﺣﺎﺿﺮان ﻣﺠﻠﺲ‬ ‫در ﻣﻴﺎن ﻧﻬﺎد‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ اﺟﺎزه‪ ،‬ﺳﭙﺎه ﻣﻬﺎﺟﻢ را ﭘﺸﺖ دروازهﻫﺎي ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻣﻲدارﻳﻢ و ﻗﺪري ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدﻳﻢ و ﻗﺼ‪‬ﻪ را از آﻧﺠﺎ دﻧﺒﺎل ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫دﺳﺘﻮر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ زن و دو ﭘﺴﺮ و دﻳﮕﺮ اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار را‬ ‫ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ و ﺑﺮاي ﺑﺎر ﺳﻮ‪‬م ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﺸﺖﺳﺎﻟﻪ را دزدﻳﺪﻧﺪ و ژﻳﻨﻮس‬ ‫ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﻧﻮة ژوﺑﻴﻦ را ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬و ﺑﺎز ﺧﺎﻃﺮﺗﺎن ﻫﺴﺖ در ﺷﺒﻬﺎي‬ ‫ﻗﺒﻞ ﻋﺮض ﻛﺮدم‪ :‬وﻗﺘﻲ ژوﺑﻴﻦ ﺑﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ رﻓﺖ و ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮردن ﺳﻢ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪه‪ ،‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﻪ وي ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻲ ﻓﺮزﻳﻦ را‬ ‫ﺑﻪ درﺑـﺎر ﻣﺎﺗﻢزده و ﺳﻮﮔﻮار ﻧﻴﺎورد و ﻧﺰد ﺧﻮد ﻧﮕـﺎه دارد‪ .‬در ﻧﺘـﻴﺠﻪ ژوﺑﻴﻦ‬ ‫ﮔﻠّﻪدار‪ ،‬ﻳﺎ آن ﭼﻮﭘﺎن ﭘﻴﺮ‪ ،‬ﺳـﻮار ﺑﺮ اﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺘﺎب ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻏـﺎر در دل ﻛﻮه‬ ‫رﺳﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺟﺴﺎد اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮادة ﺧﻮد روﺑﻪرو ﺷﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ اﻓﺮاد ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺷﻤﺎﻟﻲ‪ ،‬ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺗﻤﺎﻣﻲ آن‬ ‫اﻓﺮاد ﺑﻴﮕﻨﺎه را ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ از آن ﻋﺪه ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﺮار ﻛﻨﺪ و ﺧﻮد را‬ ‫در ﭘﺸﺖ ﺗﺨﺘﻪﺳﻨﮕﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮده و ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ در ﺑﺒﺮد‪ .‬ﻫﻤﺎن ﻳﻚ ﻧﻔﺮ وﻗﺘﻲ‬ ‫ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار را دﻳﺪ ﻛﻪ ﺳﻮاره از ﻛﻮه ﺑﺎﻻ ﻣﻲآﻳﺪ‪ ،‬ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﮔﺮﻳﻪﻛﻨﺎن ﺗﻤﺎم‬ ‫آن ﻣﺎﺟﺮاي دردآور را ﺑﺮاي وي ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪ .‬ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار وﻗﺘﻲ ﺧﻮد را در‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪196‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﺴﺪﻫﺎي ﺑﻲﺳﺮ ﻫﻤﺴﺮ و دو ﻓﺮزﻧﺪ رﺷﻴﺪ و ﺗﻌﺪادي از اﻋﻀﺎي‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادهاش دﻳﺪ‪ ،‬ﺧﻮن ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﮔﺮﻓﺖ و ﭼﻨﺎن ﻓﺮﻳﺎدي در دل ﻛﻮه ﻛﺸﻴﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﭘﮋواك و ﻃﻨﻴﻨﺶ دﻗﻴﻘﻪﻫﺎ اداﻣﻪ داﺷﺖ‪ .‬او ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪي ﺧـﺪا ﻗﺴـﻢ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺗـﻦ از ﺧﺎﻧﻮاده آرﺷـﺎك را زﻧـﺪه ﻧﻤﻲﮔﺬارم و‬ ‫ﺳﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ را ﺧﻮدم ﺑﺎ اﻳﻦ دﺳﺘﻬﺎﻳﻢ ﻣﻲﺑﺮّم‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﻣﻴﺎن اﻳﻞ ﺧﻮد ﻛﻪ در ﺣﺎل ﻛﻮچ از ﻳﻴﻼق ﺑﻪ ﻗﺸﻼق ﺑﻮدﻧﺪ رﻓﺖ و‬ ‫ﻣﺎﺟﺮاي دردﻧﺎك ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده و دزدﻳﺪهﺷﺪن ﻣﺠﺪد ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ و ﻧﻮهاش ژﻳﻨﻮش را ﺑﺮاي رؤﺳﺎي اﻳﻞ ﺧﻮد ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪ .‬ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻛﺮد‬ ‫ﺷﻤﺎل ﺷﺮق ﺷﺎﻣﺎت‪ ،‬ﻛﻪ از دﻳﺮﺑﺎز ﺑﺎ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ دﺷﻤﻨﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪،‬‬ ‫آن ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﺰرگ ﭼﻨﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧﺸﻤﺸﺎن آورد ﻛﻪ اﻳﻞ را از ﻛﻮچﻛﺮدن ﺑﺎزداﺷﺘﻨﺪ‬ ‫و ﺳﺮان ﻗﺒﺎﻳﻞ دﻳﮕﺮ را ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺳﭙﺎﻫﻲ ﭘﻨﺞﻫﺰار ﻧﻔﺮه ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮداري ﻛﻴﺎرش و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ژوﺑﻴﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﺟﻨﮕﺎوران ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻛﺮد ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﻗﺮارﮔﺎه و ﺑﺎرﮔﺎه آرﺷﺎك رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫آرﺷﺎك و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺳﭙﺎه ﺑﻪ ﺳﻮي دﻣﺸﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮده و ﺟﺰ‬ ‫ﺗﻌﺪادي ﻛﻮدك و ﻧﻮﺟﻮان و زنﻫﺎي ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻛﺴﻲ در ﭼﺎدرﻫﺎ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺟﻨﮕﺎوران‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮﺑﻪدﺳﺖ‪ ،‬وارد ﺑﺎرﮔﺎه آرﺷﺎك ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﻤﺎم اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮادة او‬ ‫را ﺑﺪون اﺳﺘﺜﻨﺎء ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ و ﻓﺮزﻳﻦ و ژﻳﻨﻮس را ﻛﻪ در ﺗﻪ ﭼﺎدري ﺣﺒﺲ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﺠﺎتداده و ﺗﻤﺎم اﻣﻮاﻟﺸﺎن را ﻫﻢ ﻏﺎرت ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻘﻴﻪ را ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻮد در‬ ‫آﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻏﻴﺮ از اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا آرﺷﺎك ﻛﻪ ﻫﻤﮕﻲ ﻗﺘﻞﻋﺎﻟﻢ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻘﻴﻪ‬ ‫ﻓﺮار ﻛﺮده و آوارة دﺷﺖ و ﺑﻴﺎﺑﺎنﻫﺎي ﺳﺮد‪ ،‬در آﻏﺎز زﻣﺴﺘﺎن ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از ﻋﺠﺎﻳﺐ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪197‬‬

‫آﻧﻜﻪ آرﺷﺎك ﺑﻲرﺣﻢ اﻧﺘﻘﺎمﺟﻮ‪ ،‬ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻓﺮد ﺟﻨﮕﺎور را ﻫﻢ در ﺑﺎرﮔﺎه ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺎﻗﻲ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار‪ ،‬ﻳﺎ آن ﭘﻴﺮﻣﺮد زﺧﻢﺧﻮرده و ﺧﺎﻧﻮاده‬ ‫ازدﺳﺖدادة ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ و ژﻳﻨﻮس را ﺟﻠﻮي اﺳﺐ ﺧﻮد ﻧﺸﺎﻧﺪ و‬ ‫در ﺣﺎل ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﺑﺮزﻳﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎﺑﺰرگ ژوﺑﻴﻦ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﭼﻪ‬ ‫ﺑﺪي ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎنﺑﺰرگ ﻣﺎري‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺷﻤﺎ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺳﻪ دﻓﻌﻪ ﻣﺮا‬ ‫دزدﻳﺪ؟ ژوﺑﻴﻦ ﻫﻢ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻢ وﻗﺘﻲ رﺳﻴﺪﻳﻢ ﺑﺮاﻳﺖ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار ﺑﺎ ﺳﺮدار ﻛﻴﺎرش ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺳﺮدار‬ ‫ﻛﻴﺎرش داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﺔ آرﺷﺎك‪ ،‬ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن را ﻣﺴﻤﻮم ﻛﺮده‬ ‫و از ﻃﺮﻓﻲ ﭼﻮن ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻛﺮد ﺳﺎﻛﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﻲ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺷﺎم‪ ،‬در‬ ‫ﻃﻮل ﺳﺎﻟﻬﺎي ﻣﺘﻤﺎدي ﺻﺪﻣﺎت ﻓﺮاوان از ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻫﻤﺴﺎﻳﺔ ﻏﺮﺑﻲ ﺧﻮد‬ ‫دﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎﻻ ﻛﻪ آرﺷﺎك ﺑﺎ ﺳﭙﺎه ﺟﺮّارش رو ﺑﻪ ﺳﻮي دﻣﺸﻖ ﻧﻬﺎده‬ ‫اﺳﺖ و درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﺪون ﭘﺎدﺷﺎه و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺟﻨﮕﻲ و در ﺣﺎل ﻋﺰاداري‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ دو ﺟﻬﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﭙﺎه اﻳﻠﻴﺎﺗﻲ ﺧﻮد را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﺮده و ﺑﻪ دﻧﺒـﺎل‬ ‫آرﺷـﺎك و ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ ﺣﺮﻛـﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬـﺖ ﺳﭙﺎه ﭘﻨﺞﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﺧﻮد را ﺑﻪ دﺳﺖ ژوﺑﻴﻦ ﺳﭙﺮد و‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺸﺮق و ﺑﻪ ﻣﻴﺎن دﻳﮕﺮ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻛﺮد ﻣﻨﻄﻘﻪ رﻓﺖ و ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﭘﻨﺞﻫﺰار ﺳﭙﺎه رزﻣﻨﺪه و دﻻور دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﭙﺎه ﻗﺒﻠـﻲ ﺧﻮد‬ ‫ﭘﻴﻮﺳﺖ‪ .‬آن ﺳﭙﺎه ﻋﺸﺎﻳﺮي ده ﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﻫﻢ ﺑﻪ دو ﺷﺎﺧﺔ ﭘﻨﺞﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﺗﻘﺴﻴﻢ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﺒﻬﺔ ﺷﺮﻗﻲ ﻳﺎ ﻳﻤﻴﻦ ﺳﭙﺎه‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﺮدار و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ‬ ‫ﺟﺒﻬﺔ ﻏﺮﺑﻲ ﻳﺎ ﻳﺴﺎر ﺳﭙﺎه‪ ،‬ﺑﺎ ژوﺑﻴﻦ دﻻور ﮔﻠّﻪدار ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺿﻤﻨﺎً ﭼﻮن ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺎﻫﻮش و داﻧﺎ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮاي زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد را‪ ،‬آن ﻃﻮر‬ ‫ﻛﻪ از دﻳﺪ ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻮﺷﻴﺎراﻧﻪاش اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ زﺑﺎن ﺷﻴﺮﻳﻨﺶ ﻣﻮ ﺑﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪198‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻣﻮ در ﻫﻤﺎن ﻣﺪت ﻛﻮﺗﺎه ﺑﺎﻫﻢﺑﻮدن‪ ،‬ﺑﺮاي ژوﺑﻴﻦ دﻻور ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬وي‬ ‫ﺟﺪا از دو ﺷﺎﺧﻪ ﻳﻤﻴﻦ و ﻳﺴﺎر ﺳﭙﺎه ﻣﺠﻬﺰ ﻋﺸﺎﻳﺮي‪ ،‬ﻳﻚ ﮔﺮوه زﺑﺪهﺳﻮار‬ ‫ﺑﻴﺴﺖﻧﻔﺮه ﻫﻢ ﻣﺠﺰّا و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ دو ﺟﺒﻬﻪ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ و‬ ‫ژﻳﻨﻮس در اﺧﺘﻴﺎر آن ﮔﺮوه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ژوﺑﻴﻦ دﻻور ﺑﻪ آن ﮔﺮوه ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد‪ :‬در‬ ‫ﺻﻮرت ﺷﻜﺴﺖ و ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﻣﺎ‪ ،‬ﻳﻚ ﮔﺮوه دهﻧﻔﺮه‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ را ﺑﻪ روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ ﺑﺒﺮد و ﺗﺤﻮﻳﻞ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﺪﻫﺪ و ﻳﻚ ﮔﺮوه ده ﻧﻔﺮي ﻫﻢ ژﻳﻨﻮس‬ ‫را ﺑﻪ اﻳﻞ ﻣﺎ ﺑﺮده و ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻫﮋﺑﺮ ‪ -‬ﺑﺮادرم‪ -‬ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬دهﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ دﻻور اﻳﻠﻴﺎﺗﻲ‬ ‫در دو ﺟﺒﻬﻪ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ آرﺷﺎك و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ ،‬در ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺎﺻﻠﻪ دوﻓﺮﺳﻨﮕﻲ اردو زدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺪﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﺷﻬﺮزاد ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪ ،‬زﻳﺮا‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز را ﺧﻮاب ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و ﻫﺸﺘﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺳﻠﻄﺎن ﻓﻬﻴﻢ و ﺣﻜﻴﻢ و ﻋﻠﻴﻤﻲﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﺮاغ راه‬ ‫آﻳﻨﺪه اﺳﺖ و ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻛﻠﻴﺪ درﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪ ﭘﻴﺶ روي آﻳﻨﺪﮔﺎن‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺿﻤﻦ ﺗﺸﻜّﺮ از ﺣﻮﺻﻠﻪاي ﻛﻪ در ﺑﻴﺴﺖوﭘﻨﺞ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﻣـﻮرد‬ ‫ﺷﻨﻴﺪن ﻗﺼ‪‬ـﻪ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺮج دادﻳﺪ‪ ،‬در اداﻣﻪ و ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﻘﻴﻪ داﺳﺘﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ‬ ‫اﺟﺎزه ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻛﻨﻢ ﻟﻄﻔﺎً ﺻﻒآراﻳﻲ ﻗﺸﻮن ﺷﺼﺖﻫﺰار ﻧﻔﺮي آرﺷﺎك را ﭘﺸﺖ‬ ‫دروازهﻫﺎي ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺪون آﻧﻜﻪ اﻳﺸـﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮ از ﺻـﻒآراﻳﻲ‬ ‫دهﻫﺰارﺗﺎﻳﻲ دﺷﻤﻨﺎن ﻛﺮد ﺧﻮد در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻗﺪري ﺑﻪ ﻋﻘﺐ‬ ‫و ﺑﻪ زﻣﺎن درﮔﺬﺷﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺮﮔﺮدم‪.‬‬ ‫اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻨﻮز ﻣﺮاﺳﻢ ﺷﺐ ﻫﻔﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﻧﺸﺪه ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان را ﺑﺎ ﻛﺎرواﻧﻲ ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ از ﭘﺪرش ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺮاي ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﻛﻤﻚ ﺑﮕﻴﺮد‪ .‬از‬ ‫آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ‪ ،‬ﻣﺮدي دوراﻧﺪﻳﺶ و ﺑﺎﺗﺪﺑﻴﺮ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادة ﻣﻠﻚ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎن وﻓﺎدار و در ﺿﻤﻦ ﻣﺮدي ﺷﺮﻳﻒ و وﻃﻦدوﺳﺖ ﺑﻮد و ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎري‬ ‫ﻫﻢ از اوﺿﺎع آﺷﻔﺘﺔ درﺑﺎر ﺑﺪون ﺳﻠﻄﺎن و ﺳﭙﺎه ﺑﺪون ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه داﺷﺖ و‬ ‫ﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﻫﻢ ﻧﮕـﺮان ﺣﻤﻠـﺔ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﻮد و‬ ‫ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻛﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدد و آﻳﺎ وي ﻛﻪ‬ ‫از وﻻﻳﺖﻋﻬﺪي اﺳﺘﻌﻔﺎ داده ﺑﻮد‪ ،‬ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﭘﺲﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺘﻌﻔﺎﻳﺶ ﻫﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪200‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺑﻪ ﻓﻜﺮ اﻓﺘﺎد از ﻣﺘّﺤﺪ دﻳﮕﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻳﻌﻨﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﻳﻤﻦ ﻛﻤﻚ ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬ ‫ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻛﻪ در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺑﺎ آن روﺑﻪرو ﺑﻮد‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﻧﺪاﺷﺘﻦ‬ ‫ﻗﺸﻮن ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻣﻘﺘﺪر‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ‬ ‫ﻛﺎرآزﻣﻮده ﻫﻢ ﺑﻮد و در ﺗﻤﺎم ﺟﻨﮓﻫﺎ ﺧﻮد ﻋﻬﺪهدار ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﭙﺎﻫﺶ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﺑﺮزﻳﻦ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺑﻴﺴﺖﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﭘﺪر‪ ،‬ﭘﺴﺮ ﭘﺮورشﻳﺎﻓﺘﺔ زﻳﺮدﺳﺖ ﺧﻮد را‬ ‫ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﭙﺎه ﻣﻨﺼﻮب ﻛﺮد‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت داراي دو ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﻞ ﺳﭙﺎه‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻟﻲ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ زﻣﺎﻧﻲ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از دو ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه در ﺳﻔﺮ ﺑﻮد و دﻳﮕﺮي‬ ‫در زﻳﺮ ﺧﺎك‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻮد ﻛﻪ در زﻣﺎن ﻣﺮگ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﻏﻴﺒﺖ ﺑﺮزﻳﻦ از‬ ‫دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ دﭼﺎر دﻟﺸﻮره و ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎري‪ ،‬ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﺮاي ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ و‬ ‫ﻣﺘّﺤﺪ و ﻫﻢﭘﻴﻤﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻧﻮﺷﺖ و ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺎﺟﺮا را ﻣﻔﺼ‪‬ﻞ ﺷﺮح داد و‬ ‫اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد‪ :‬اﻛﻨﻮن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ‪ ،‬از ﻃﺮف ﺗﻨﻬﺎ دﺷﻤﻦ دﻳﺮﻳﻦ و‬ ‫ﺧﻮﻧﺨﻮارش آرﺷﺎك ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻓﺎﺻﻠﺔ راه زﻳﺎد اﺳﺖ‬ ‫و ﺑﻴﻦ دو ﻛﺸﻮر ﺷﺎم و ﻳﻤﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﻦاﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﻗﺮار دارد‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺣﻤﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮده و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﺎم ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬در ﺿﻤﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ‬ ‫در ﻣﺮاﺳﻢ ﭼﻬﻠﻢ درﮔﺬﺷﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﻣﺎ ﻫﻢ اﻓﺘﺨﺎر ﺣﻀﻮر در زﻳﺮ ﺳﺎﻳﺔ آن‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪر را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آﻧﻜﻪ ﻧﺎﻣﺔ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ را ﻛﻪ ﭼﺎﺑﻚﺳﻮاران ﺑﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﺮد‪ ،‬ﺧﻮد ﺑﺎ ﺣﺪود ﺳﻪﻫﺰار زﺑﺪهﺳﻮار ﺟﻨﮕﺎور ﺑﻪ ﺳﻮي دﻣﺸﻖ‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮده و ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎﻫﺶ ﻫﻢ دﺳﺘﻮر داد ﺑﺎ ﻟﺸﻜﺮي دهﻫﺰار ﻧﻔﺮه ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺮﻋﺖ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل وي ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و اي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻔﺨّﻢ و ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ‪ ،‬ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮدم ﺣﻀﻮر‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪201‬‬

‫اﻧﻮر ﻋﺎﻟﻲ ﻣﻌﺮوض دارم‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ ﻓﺮداي روز ورود ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان ﺑﻪ دﻣﺸﻖ‪،‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ دﺳﺘﻮر ﺣﺮﻛﺖ ﺳﺮﻳﻊ و ﻓﻮري ﻳﻚ ﻟﺸﻜﺮ ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﺧﻮد و دﺧﺘﺮ و‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺳﻮي دﻣﺸﻖ را ﺻﺎدر ﻛﺮد‪ ،‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮري ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ و‬ ‫دﻧﻴﺎدﻳﺪه و ﺟﻨﮓﻫﺎ ﭘﺸﺖﺳﺮﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺎﻫﺶ را اﺣﻀﺎر ﻛﺮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻛﻨﻮن ﻛﺸﻮر ﻣﺘﺤﺪ و ﺳﻠﻄﺎنازدﺳﺖدادة ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ‬ ‫ﺣﻤﻠﺔ ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن وﺣﺸﻲ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻟﺸﻜﺮ‬ ‫دﺳﺖﭼﻴﻦﺷﺪه از اﻓﺮاد زﺑﺪه و ورزﻳﺪه ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮده و ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫دﻣﺸﻖ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‪ .‬و ﻟﺬا آن ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ در ﻣﺠﻠﺲ ﺗﺎﺟﮕﺬاري‪ ،‬ﺑﺮاي ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﺧﺒﺮ‬ ‫آوردﻧﺪ ﺳﭙﺎه آرﺷﺎك ﺑﻪ ﭘﺸﺖ دروازهﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺷﻬﺮدﻣﺸﻖ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ اﻧﺪﻛﻲ رﻧﮓ از روﻳﺶ ﭘﺮﻳﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ دﻟﺶ ﻗﻮي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻪ ﻛﻤﻜﺸﺎن ﻧﺸﺘﺎﺑﺪ‪ .‬و ﺑﺎز زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﺗﺎج را ﺑﺮﺗﺨﺖ ﻧﻬﺎد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻛﻨﻮن وﻗﺖ ﺟﻨﮕﻴﺪن و دﻓﺎع از آب و ﺧﺎك اﺳﺖ ﻧﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺎج‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺑﺮﺳﺮﻧﻬﺎدن‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﻢ ﺧﺎﻃﺮش ﺟﻤﻊ و دﻟﺶ ﻗﻮي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﭙﺎه‬ ‫ﻛﻤﻜﻲاش از ﻃﺮف ﻏﺮب ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ او را ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻨﺎﻣﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻧﻬﺎدن ﺗﺎج‬ ‫روي ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﻨﺎب وزﻳﺮ دﺳﺘﻮر دﻫﻴﺪ ﺷﻴﭙﻮر آﻣﺎدهﺑﺎش ﺑﺰﻧﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﻛﻪ ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﺳﭙﺎه ﺑﻴﺴﺖ روز اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﺎل‬ ‫آﻣﺎدهﺑﺎش ﺷﺒﺎﻧﻪروزي اﺳﺖ‪ .‬اﻓﺮاد ﻓﻘﻂ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه رﺷﻴﺪ و دﻻور ﺧﻮد‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً داﻳﻲ ﺑﺰرﮔﻮارﺗﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺧﻮد در راه اﺳﺖ‬ ‫و ﭘﻴﻚﻫﺎي ﺑﺎدﭘﺎ ﺧﺒﺮ آوردﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﭼﻬﺎر روز آﻳﻨﺪه اﻳﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن آﻣﺎدهﺑﺎش ﻣﺎ ﻫﻢ از ﺑﻴﺴﺖ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﻴﺸﻨﺪ‪ .‬ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﻢ اﺿﺎﻓﻪ‬ ‫ﻛﺮد ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ از ﺟﺒﻬﺔ ﻏﺮﺑﻲ ﻫﻢ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻧﻴﺮوي ﻛﻤﻜﻲ ﻣﺎ‬ ‫ﻫﻢ در راه اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪202‬‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اداي اﺣﺘﺮام ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺄن ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻛﻞ ﻗﺸﻮن را ﺑﺮﻋﻬﺪه ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻛﻪ‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺮﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﺮزﻧﺪم‪ .‬ﭘﺲ ﻓﻌﻼً ﻗﺸﻮن ﺷﺎم را ﺑﻪ دو ﺑﺨﺶ‬ ‫ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻛﻤﻜﻲ ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ آرﺷﺎك ﺳﺎﻟﻬﺎ‬ ‫ﺟﻨﮓﻛﺮده ﻓﻘﻂ از ﻳﻚ ﺟﺒﻬﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﺒﻬﺔ اﺻﻠﻲ و اول‬ ‫ﺑﺮﻋﻬﺪة ﺷﻤﺎ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﺒﻬﺔ دوم را ﺑﺮﻋﻬﺪة ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎي ﭘﻴﺶﻗﺪمﺷﺪه‬ ‫ﻣﻲﮔﺬارﻳﻢ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ آراﻳﺶ ﺳﭙﺎه آرﺷﺎك آﻧﭽﻨﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺟﺒﻬﺔ ﻏﺮﺑﻲ ﻳﺎ ﻳﺴﺎر ﻟﺸﻜﺮ را ﻛﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺶ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻮد اﺑﺘﺪا ﺣﺮﻛﺖ ﻧﺪاد و ﻓﻘﻂ ﺧﻮدش ﺑﺎ ﺳﻲﻫﺰار ﻧﻔﺮ‬ ‫ﺳﻮار و ﭘﻴﺎده‪ ،‬رو ﺑﻪ دروازة ﺷﺮﻗﻲ دﻣﺸﻖ ﻧﻬﺎد‪ .‬ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﭙﺎه‬ ‫ﺷﺎم ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ دروازة ﺷﺮﻗﻲ ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ در ﺣﺎﻟﻲ‬ ‫ﻛﻪ ﺻﺪاي ﺷﻴﭙﻮرﻫﺎ و ﻃﺒﻞ و ﺳﺮﻧﺎ ﺳﺮاﺳﺮ آﺳﻤﺎن ﺷﻬﺮ را ﭘﺮ ﻛﺮده ﺑﻮد ﺣﺮﻛﺖ‬ ‫ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﺿﻤﻨﺎً ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻛﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺶ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻛﻞ ﺟﻨﮓ‬ ‫را ﺑﺮﻋﻬﺪه داﺷﺖ‪ ،‬ﺳﭙﺎه آراﻳﺶﺷﺪه دوم ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻫﻠﻨﺎ را‪ ،‬از دروازة ﺷﻤﺎل‬ ‫ﻏﺮﺑﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺟﻨﮓ آﻏﺎز ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﺷﻴﭙﻮر و ﺻﺪاي ﻃﺒﻞ و دﻫﻞ‪ ،‬ﺑﺮاي‬ ‫ﺗﻀﻌﻴﻒ روﺣﻴﺔ ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ ﻫﻠﻬﻠﻪﻛﻨﺎن ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ‬ ‫ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ‪ .‬اﻣﻴﺪوارم ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از رﺳﻴﺪن ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻛﻤﻜﻲ‪ ،‬ﺷﻤﺎ دو ﻧﻔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ‬ ‫آرﺷﺎك ﺧﻮﻧﺨﻮار و ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎي ﻣﻜّﺎر را ﻫﻼك ﻛﺮده و ﺳﭙﺎه را وادار ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻘﺐﻧﺸﻴﻨﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﺒﻬﺔ اول ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ از دروازة ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و در‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪203‬‬

‫دﺷﺘﻲ وﺳﻴﻊ و ﻣﺴﻄّﺢ و ﻫﻤﻮاره رو در رو و ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﭙﺎه آراﻳﺶﺷﺪه آرﺷﺎك‬ ‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺷﻴﭙﻮرﻫﺎ از دو ﻃﺮف ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ ﻛﻪ آرﺷﺎك ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﺴﻴﺎر‬ ‫ﺑﻠﻨﺪ و ﭘﺮﻃﻨﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﻴﺮونآﻣﺪﻧﺶ از ﺣﻠﻘﻮم اﻧﺴﺎن ﺑﻌﻴﺪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮﻧﺨﻮاﻫﻲ از ﭘﺪرم ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪدركواﺻﻞﺷﺪه‪ ،‬ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﻨﮓ ﺷﻤﺎ آﻣﺪهام‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻳﻚ ﮔﺎم ﭘﻴﺶ ﻧﻬﺎد و ﺑﺎ ﺑﺎﻧﮕﻲ ﭘﺮﻃﻨﻴﻦﺗﺮ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﺻﺪاي ﻛﺪام ﻧﺎداﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ روح ﭘﺮﻓﺘﻮح ﭘﺪرم ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ اﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ را ﺷﻨﻴﺪ‪ :‬ﺻﺪاي ﻣﻦ‪ ،‬آرﺷﺎك ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه اﻳﻦ ﺳﭙﺎه ﻋﻈﻴﻢ و‬ ‫دﺷﻤﻦ اﻧﺘﻘﺎمﺟﻮي دﻳﺮﻳﻦ ﺗﻮ‪ .‬اﮔﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻫﺴﺘﻲ و‬ ‫ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻪ ﺧﻮن زﻳﺎدي در اﻳﻦ دﺷﺖ رﻳﺨﺘـﻪ ﺷﻮد ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﻴﺎ‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﺮزﻳـﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻟﺒﺘﻪ ﻛﻪ ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﮔﺬارم‪ .‬ﻣﻦ ﺟﺰ ﺧﺪا از ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ و ﻫﻴﭻﻛﺲ‬ ‫ﻧﻤﻲﺗﺮﺳﻢ‪ .‬آرﺷﺎك ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺐ‪ ،‬اﻳﻦ ﺗﻮ و اﻳﻦ ﻫﺎﻣﺎﻳﺎك‬ ‫ﺳﺮدار دﻻور ﻗﺸﻮن ﻣﺎ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﮓ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﺳﭙﺮ ﻣﻴﺎن ﻫﺎﻣﺎﻳﺎك ﻛﻪ ﻗﺎﻣﺘﻲ ﻳﻚ ﺑﺮاﺑﺮ و ﻧﻴﻢ‬ ‫ﻗﺪ رﺷﻴﺪ ﺑﺮزﻳﻦ داﺷﺖ ﺑﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم درﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘﻲ‬ ‫ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ‪ ،‬در ﻳﻚ ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﻪ‪ ،‬ﺳﺮ از‬ ‫ﺑﺪن ﺑﺎﻻﺑﻠﻨﺪ ﻫﺎﻣﺎﻳﺎك ﺟﺪا ﻛﺮد ﻛﻪ ﺳﺮ ﺳﺮدار ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪاي اﻓﺘﺎد‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻏﻮل ﺳﭙﺎﻫﺘﺎن ﺑﻪ ﺧﺎك اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﻧﻔﺮ‬ ‫ﺑﻌﺪي ﻛﻴﺴﺖ؟ ﻛﻪ ﺷﻴﭙﻮرﻫﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ و ﺑﺮادر دوﻗﻠﻮي ﻫﺎﻣﺎﻳﺎك‪ ،‬ﻳﺎ‬ ‫آن ﺳﺮدار ﺑﻪ ﺧﺎك اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺎﻳﺎك ﻛﻪ ﻫﻢﺷﻜﻞ و ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮادر و ﻗﻞ اوﻟﺶ‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻴﺪان آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬روزﮔﺎرت ﺳﻴﺎه ﺑﺎد ﺑﺮزﻳﻦ! از دﺳﺖ ﻣﻦ رﻫﺎﻳﻲ و‬ ‫ﺧﻼﺻﻲ ﻧﺪاري‪ .‬ﻧﻔﺲ آﺧﺮت را ﺑﻜﺶ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ دﻻور و ﻣﺎﻳﺎك ﭘﺮﻗﺪرت‪ ،‬ﺑﺎ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﺟﺎن ﻫﻢ اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬از ﻫﺮ ﺳﻮ ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﻫﻴﺠﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻃﺒﻞ و ﺷﻴﭙﻮر‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪204‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻳﻲ ﻛﻤﻜﻲ از دروازة ﻏﺮﺑﻲ ﺷﻬﺮ‬ ‫ﺑﻴﺮون آﻣﺪ و ﺟﺒﻬﺔ دوم ﺑﺎ آراﻳﺸﻲ ﻣﻨﻈّﻢ در ﻛﻨﺎر ﺟﺒﻬﺔ اول ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫زره و ﺟﻮﺷﻦ ﭘﻮﺷﻴﺪه و ﻛﻼﻫﺨﻮد ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻬﺎده و ﺗﻴﺮ و ﻛﻤﺎن در دﺳﺖ و‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﻛﻤﺮ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﺻﺤﻨﺔ ﻛﺎرزار ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎ دﻳﺪن ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻮﻳﻲ‬ ‫ﻧﻴﺮوﻳﻲ ﺗﺎزه ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﺮ ﺷﺪت ﺣﻤﻼت ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺎﻳﺎك اﻓﺰود و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ‬ ‫دﻗﻴﻘﻪ ﺳﺮ او را ﻫﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪاي ﭘﺮت ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺮزﻳﻦ رﺟﺰ ﺧﻮاﻧﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬آرﺷﺎك ﺳﺮ دو ﺗﻦ ﻏﻮل و دﻳﻮ‬ ‫ﺳﭙﺎﻫﺖ را ﻛﻨﺪم‪ .‬ﺧﻮدت ﻛﻲ ﺟﺮﺋﺖ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﭘﺎ ﺑﮕﺬاري؟ ﻛﻪ آرﺷﺎك‬ ‫ﺗﺎﺣﺪيﺗﺮﺳﻴﺪه ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬ﺗﻮ اﮔﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﺑﺮادر دﻻورم آرﺷﺎم را ﺷﻜﺴﺖ دﻫﻲ‬ ‫و اﮔﺮ او ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺳﺮ از ﺑﺪن ﺗﻮ ﺟﺪا ﻛﻨﺪ‪ ،‬آن وﻗﺖ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪﻣﻴﺪانآﻣﺪن ﻣﻦ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮزﻳﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻣﺎدهام‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺗﻮ ﺧﻴﺎل ﻧﻜﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ در ﺳﭙﺎه ﺧﻮد‬ ‫دﻻوراﻧﻲ ﻧﺪارم‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮدم‪ ،‬آن دﻻوران را ﺑﻪ ﻣﺼﺎف‬ ‫دﻳﻮان و ﻏﻮﻻن ﺗﻮ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺪان ﻛﻪ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم ﻳﻚ ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺰﻧﻢ‬ ‫و ﺻﺪﻫﺎ ﻏﻮل دﻳﮕﺮ ﺳﭙﺎه ﺗﻮ را ﺳﺮ از ﺗﻦ ﺟﺪا ﻛﻨﻢ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻫﻠﻨﺎي‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺸﻴﺪه‪ ،‬ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺮونآﻣﺪﻧﺶ از ﮔﻠﻮي ﻳﻚ‬ ‫زن ﻫﻢ ﻋﺠﻴﺐ ﻣﻲﻧﻤﻮد ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺮس و زﺑﻮﻧﻲ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪ ،‬آرﺷﺎك!‬ ‫ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﺮادرت آرﺷﺎم ﻣﻲﺟﻨﮕﻢ‪ .‬ﺗﻮ ﻫﻢ ﭘﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﮕﺬار و ﺑﺎ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﺒﺮد‬ ‫ﻛﻦ‪ .‬در آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺟﺒﻬﺔ ﻏﺮﺑﻲ ﺳﭙﺎه آرﺷﺎك ﻧﻴﺰ ﻓﺸﺮدهﺗﺮ و اﻓﺰونﺗﺮ ﺷﺪ‬ ‫و آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺟﻨﮓ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ‪ ،‬ﻧﻴﺮوﻳﻲ ﺑﺮ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺧﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲاش ﺑﺎ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻮد‪ ،‬اﻓﺰودﻧﺪ‪.‬‬ ‫آرﺷﺎك ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪ آن ﺧﻔّﺖ را ﺑﭙﺬﻳﺮد‪ ،‬ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ ﺷﻤﺎ را آرﺷﺎم ﻣﺎ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺣﺎﺿﺮي ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺠﻨﮓ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎ ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪205‬‬

‫ﭘﺎﺳﺦ داد‪ :‬اﻟﺒﺘﻪ ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮم‪ .‬آرﺷﺎك دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﺗﻮ دﺧﺘﺮ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻲ و از ﻛﺠﺎ‬ ‫آﻣﺪهاي؟ ﻛﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻫﻤﺴﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎﻣﺎت و‬ ‫دﺧﺘﺮ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﭘﺎدﺷﺎه ﻳﻮﻧﺎﻧﻢ‪ .‬آرﺷﺎك رﺟﺰﺧﻮان ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﻄﻮر اﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ زﻧﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻣﺮدان ﺷﺎﻣﻲ آﻣﺪهاﻧﺪ؟ ﻫﻠﻨﺎي ﻋﺼﺒﺎﻧﻲﺷﺪه ﭘﺎﺳﺦ داد‪:‬‬ ‫ﺑﻪ ﻫﻤﺎن دﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﭘﻴﺮزﻧﺎن ﻋﺠﻮزة ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻧﺎﻣﺮدان ﺷﻤﺎﻟﻲ ﭘﻨﻬﺎن‬ ‫ﺷﺪهاﻧﺪ‪.‬‬ ‫آرﺷﺎك ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‪ ،‬ﺷﻤﺸﻴﺮﻛﺸﻴﺪه ﺑﻪ ﻣﻴﺪان آﻣﺪ‪ .‬ﻣﺒﺎرزة ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺎ‬ ‫ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻫﻠﻨﺎ و آرﺷﺎك ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﺴﻲ دﻳﮕﺮ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﻪ ﺟﺪال ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﺮزﻳﻦ و آرﺷﺎم ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎي ﻓﺮز و ﭼﺎﻻك در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻴﻜﻞ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ و ﭼﺎق‬ ‫آرﺷﺎك ﺑﻪ ﭼﭗ و راﺳﺖ ﻣﻲﭘﺮﻳﺪ ﻛﻪ در ﻳﻚ ﭼﺸﻢ ﺑﺮﻫﻢزدن ﺑﺎ ﺿﺮﺑﺔ ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﺳﺮ از ﺗﻦ آرﺷﺎك ﺟﺪا ﻛﺮد‪ .‬در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮزﻳﻦ و آرﺷﺎم ﻫﻢ دﺳﺖ از ﻣﺒﺎرزه‬ ‫ﻛﺸﻴﺪه و ﭼﻮن دﻳﮕﺮان‪ ،‬ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ دﻻوريﻫﺎي ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﺎﮔﻬﺎن‬ ‫ﻣﺘﻮﺟـﻪ ﺷﺪ ﺷﺨﺼﻲ از ﮔﻮﺷـﺔ ﻣﻴـﺪان ﻛﻤـﺎن ﻛﺸﻴـﺪه و ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺗﻴﺮي ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﻓﺮﻳـﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﻫﻠﻨﺎ و ﻓﻮراً ﺧﻮد را ﺟﻠﻮي ﻫﻤﺴﺮش‬ ‫ﭘﺮت ﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﻴﺎن ﺳﻴﻨﺔ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺗﺎزه ﺑﺮﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ‬ ‫ﻧﺸﺴﺖ و ﻫﻠﻨﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺑﺒﺮي دﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﭘﺮﻳﺪ و ﺑﺎ ﻳﻚ ﺿﺮﺑﺔ ﺷﻤﺸﻴﺮ‪ ،‬ﺳﺮ از‬ ‫ﺑﺪن آرﺷﺎم ﺟﺪا ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﻣﺒﺎرزه ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ آن روز‪ ،‬ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﻫﺎﻣﺎﻳﺎك و ﻣﺎﻳﺎك‪ ،‬دو ﺳﺮدار‬ ‫دوﻗﻠﻮي ﺳﭙﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ و آرﺷﺎك ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه و ﺑﺮادرش آرﺷﺎم از ﻳﻚ‬ ‫ﻃﺮف‪ ،‬و ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﻮردن ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺻﺤﻨﺔ ﺟﻨﮓ را‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﻪ ﺗﻮﻗﻒ و ﺗﺮدﻳﺪ و آﺷﻔﺘﮕﻲ ﻛﺸﺎﻧﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺗﺮدﻳﺪ و آﺷﻔﺘﮕﻲ و‬ ‫ﺧﻮدﺑﺎﺧﺘﮕﻲ در ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮا آﻧﻬﺎ دﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪206‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه و ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر و اﻣﻴﺮ ﻟﺸﻜﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ در ﺳﭙﺎه ﺷﺎم‪ ،‬درﺳﺖ اﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﺗﺎزهﺑﺮﺗﺨـﺖﻧﺸﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺳﻴﻨﻪاش ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻫﻤـﺴﺮش ﻫﻠﻨـﺎ‪،‬‬ ‫ﺑﺮ ﺑﺎﻻي ﺳـﺮش ﭼﻮن اﺑـﺮ ﺑﻬﺎري ﻣﻲﮔﺮﻳﺴﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﻞ ﺳﭙﺎه ﻫﻤﭽﻨﺎن‬ ‫ﻣﺤﻜﻢ و اﺳﺘﻮار اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬او ﻛﺴﻲ ﻧﺒﻮد ﺟﺰ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪.‬‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﻫﻢ ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﺒﻬﺔ ﺷﺮﻗﻲ ﻳﺎ ﻳﻤﻴﻦ‬ ‫ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ ﺑﺎ آرﺷﺎك و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺟﺒﻬﺔ ﻏﺮﺑﻲ ﻳﺎ ﻳﺴﺎر ﺳﭙﺎه ﺑﺎ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ آرﺷﺎك و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻛﻪ از ﺷﻤﺎل ﻏﺮب ﻣﻴﺪان ﺷﺎﻫﺪ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮ ﻟﺐ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻢاﻵن اﺳﺖ ﻛﻪ دﺧﺘﺮة ﺧﻴﺮهﺳﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺳﺮدار آرﺷﺎك ﺑﻪ درك واﺻﻞ‬ ‫ﺷﻮد‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ وﻗﺘﻲ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲاش واروﻧﻪ از آب درآﻣﺪ و آرﺷﺎك ﺳﺮ از ﺑﺪﻧﺶ ﺟﺪا‬ ‫ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ زﻳﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﺑﺮﮔﺮدم‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﻴﭻﻛﺲ زﻧﺪه‬ ‫ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه‪ ،‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﺮزﻳﻦ ﻛﻪ اﺳﻴﺮ اﺳﺖ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ‪ .‬ﻧﻜﻨﺪ دوﺑﺎره‬ ‫از ﭼﻨﮕﻢ در ﺑﺮود‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺟﻨﮓ را رﻫﺎ ﻛﻨﻢ و ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎرﮔﺎه ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا‬ ‫آرﺷﺎك ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻢ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﺴﻠّﻢ اﺳﺖ ﺳﭙﺎه ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواازدﺳﺖداده و ﺗﺮﺳﻴﺪه‪،‬‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻦ ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺳﭙﺎه ﺷﺎم ﻧﺨﻮاﻫﺪ زد‪.‬‬ ‫ﻟﺬا اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﺎ زر ﺧﺮﻳﺪاري ﻛﺮدة ﺧﻮد‪ ،‬ﻛﻪ ﻫﻤﺎن‬ ‫ﭘﻴﻠﻪوران ﻗﻼﺑﻲ ﻫﻤﺮاﻫﺶ در درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﺮد و ﮔﺮوﻫﻲ ﻫﻔﺖﻧﻔﺮه و‬ ‫ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺐ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻤﺎل‪ ،‬ﺗﺎﺧﺘﻦ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻲﺧﺒﺮ از آﻧﻜﻪ در دو‬ ‫ﻓﺮﺳﻨﮕﻲ ﺟﻠﻮي راﻫﺸﺎن ﺳﭙﺎه ده ﻫﺰار ﻧﻔﺮي ﻛﺮدﻫﺎي ﺳﻮرﻳﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ‬ ‫ﻛﻴﺎرش و ﻧﻈﺎرت و ﻫﻤﻔﻜﺮي ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار و دﻻور‪ ،‬ﭼﻮن ﺳﺪ‪ ‬اﻳﺴﺘﺎده اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ و ﺷﺶ ﻫﻤﺮاه ﺑﻪﻇﺎﻫﺮ ﭘﻴﻠﻪورش ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﻲﺗﺎﺧﺘﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺗﻮﻓﺎﻧﻲ ﺷﺪﻳﺪ از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮف ﺟﻠﻮ وزﻳﺪن ﮔﺮﻓﺖ و ﭼﻨﺎن ﮔﺮد و ﺧﺎﻛﻲ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪207‬‬

‫در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﻮاران ﺑﻪ ﻫﻴﭻوﺟﻪ ﺟﻠﻮي ﺧﻮد را ﻧﻤﻲدﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ژوﺑﻴﻦ‬ ‫دﻻور ﮔﻠّﻪدار ﻛﻪ ﻋﻤﺮي را در دﺷﺖ و ﺻﺤﺮا ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬اﻳﻦ‬ ‫ﮔﺮد و ﺧﺎك ﻓﻘﻂ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﻮﻓﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﮔﺮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﺳﻢ ﺳﻮاران ﻫﻢ‬ ‫ﻣﺰﻳﺪﺑﺮﻋﻠﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ﺣﻮاﺳﺘﺎن را ﺟﻤﻊ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﻧﺸﻮﻳﻢ‪ .‬اﻓﺮاد ﺧﻂ ﻣﻘﺪم‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻴﻢداﻳﺮهاي را ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻛﻮﺗﺎهزﻣﺎﻧﻲ ﻫﻔﺖ زﺑﺪهﺳﻮار‬ ‫ﻓﺮاري ﻛﻪ از ﺷﺪت ﮔﺮد و ﺧﺎك ﺟﻠﻮي ﺧﻮد را ﺧﻮب ﻧﻤﻲدﻳﺪﻧﺪ از ﭼﻬﺎر‬ ‫ﻃﺮف ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺻﺮة ﻃﻼﻳﻪداران ﺳﭙﺎه ﻛﺮدﻫﺎي ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم درآﻣﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎي دﺳﺖ از ﭘﺸﺖ‬ ‫ﺑﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق آن ﺷﺶ ﻫﻤﺮاه ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﭘﻴﻠﻪور ﻛﻪ از ﺑﻲرﺣﻢﺗﺮﻳﻦ اﻓﺮاد ﻗﺒﻴﻠﻪ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه و ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار ﺑﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬ﻗﻠﺐ ﺳﻴﺎه و ﭼﺮﻛﻴﻨﺶ در ﺳﻴﻨﻪ ﻓﺮو رﻳﺨﺖ‪ .‬زﻳﺮا در ﻣﻴﺎن‬ ‫ﻛﻴﺎرش و ژوﺑﻴﻦ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ و ژﻳﻨﻮس ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﻧﻮة ژوﺑﻴﻦ را ﻫﻢ دﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺿﻤﻨﺎً در ﻛﻨﺎري ﭘﺴﺮك ﻫﻔﺪهﺳﺎﻟﺔ ﭼﻮﭘﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻋﺘﺮاف وي را ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻴﻞ ﺑﺴﺘﻪ و روي آﺗﺶ ﻗﺮار داده ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ﮔﺎمﻫﺎي اﺳﺘﻮار ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﻲ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫ﺑﺮداﺷﺖ و ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻋﻔﺮﻳﺘﺔ ﺑﻲﺻﻔﺖ‪ ،‬زن ﺑﻴﮕﻨﺎه ﻣﻦ و دو ﭘﺴﺮ رﺷﻴﺪ‬ ‫و دﻻورم ﭼﻪ ﺑﺪي ﺑﻪ ﺗﻮ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ آﻧﻄﻮر ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪ ﺳﺮﺷﺎن را ﺑﺮﻳﺪي؟‬ ‫ﺑﻲﻫﻤﻪﭼﻴﺰ‪ ،‬ﺗﻮ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺷﺎﻫﺰاده ﻓﺮزﻳﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮاي ﺳﻮمﺑﺎر ﺑﺪزدي‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﮔﺮوه ﺑﺴﻴﺎر ﺟﻼدﻫﺎي ﺧﻮد دﺳﺘﻮر ﻣﻲدادي آﻧﻬﺎ را ﺧﻠﻊ ﺳـﻼح ﻛﺮده و دﺳﺖ‬ ‫و ﭘﺎﻳﺸﺎن را ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻧﻘﺸـﺔ ﻛﺜﻴﻔﺖ ﺟﺎﻣﺔ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﺪي‪ .‬ﻣﮕﺮ ﻧﻪ‬ ‫آﻧﻜﻪ ﺗﻌﺪاد آﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ﺑﻮد و ﻋﺪ‪‬ه ﺷﻤﺎ ﺑﻲرﺣﻢﻫﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﻲ ﻧﻔﺮ؟‬ ‫آﻧﮕﺎه اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﭘﺴﺮك ﭼﻮﭘﺎن ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻴﺎ ﺟﻠﻮ ﭘﺴﺮ‪ ،‬ﻳﺎدت ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪208‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫روز اول ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﮔﻠّﻪ‪ ،‬ﺑﻪ دﺳﺘﻮر اﻳﻦ ﻋﻔﺮﻳﺘﻪ‪ ،‬ﺟﻼداﻧﺶ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺗﻮ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زدﻧﺪ؟‬ ‫و ﭼﻮن ﭘﺴﺮك ﭼﻮﭘﺎن ﭘﺎﺳﺦ آري داد‪ ،‬ژوﺑﻴﻦ در اداﻣـﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ‬ ‫دﺳﺘﺎﻧﻢ اﺑﺘـﺪا دو ﺳﻴـﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻳﻦ ﻋﻔﺮﻳﺘﻪ ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻨﺠﺎ ﭼﻮن آب ﻧﻴﺴﺖ‬ ‫و ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ دﺳﺘﺎن ﻛﺜﻴﻒﺷﺪهام را ﺑﻌﺪاً ﺑﺸﻮﻳﻢ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎ ﺗﺎزﻳﺎﻧﺔ در دﺳﺘﺖ‪ ،‬دو‬ ‫ﺿﺮﺑﺔ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺮ ﺻﻮرت اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ و ﻛﺮﻳﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﺮزن ﻋﻔﺮﻳﺖ ﺑﺰن‪.‬‬ ‫ﭘﺴﺮك ﭼﻮﭘﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ دو ﺿﺮﺑﻪ را ﻓﺮود آورد‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺟﻴﻐﻲ ﻛﺸﻴﺪ‬ ‫و ﺧﻮن ﺻﻮرﺗﺶ را ﭘﺮ ﻛﺮد‪ .‬ژوﺑﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ دﻓﻌﺔ اوﻟﺶ‪ ،‬ﺷﺶ ﻣﺮﺗﺒﺔ دﻳﮕﺮش‬ ‫ﺑﻤﺎﻧﺪ در ﺣﻀﻮر ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ و ﻫﻤﺴﺮش ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬و آﻧﮕﺎه اﺷﺎره ﻛﺮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬آن ﺷﺶ ﺟﻼد را ﺟﻠﻮ ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﻫﻤﺮاه ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ را‬ ‫دﺳﺖﺑﺴﺘﻪ ﺟﻠﻮ آوردﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ اداﻣﻪ داد‪ :‬ﺷﺶ ﭘﺎرهﺳﻨﮓ ﺑﺰرگ ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﮓﻫﺎي ﭘﻬـﻨﻲ را ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﻳﻜﻲ از آﻧﻬﺎ را ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮد آوردﻧﺪ و‬ ‫ﺟﻠﻮي ﭘﺎي ژوﺑﻴﻦ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻛﻴﺎرش ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺳﺮ آن ﺷﺶ ﻫﻤﺮاه‬ ‫را از ﮔﺮدن روي ﺳﻨﮓﻫﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ژوﺑﻴﻦ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﺑﺎ ﺗﺒﺮ ﮔﺮدن اﻳﻦ‬ ‫آدمﻛﺶﻫﺎ را ﺑﺰﻧﻴﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺟﻮاب ﻫﺎي‪ ،‬ﻫﻮي اﺳﺖ‪.‬‬ ‫و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﻠﻄﺎن ﺟﺰاﻳﺮ ﻫﻨﺪوﭼﻴﻦ در ﻣﻴﺎن داﺳﺘﺎن در ﺧﻮاﺑﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻓﺮو‬ ‫رﻓﺖ و ﺷﻬﺮزاد ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و ﻧﻬﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ ﻫﻤﺴﺮ واﻻ و اي ﭘﺎدﺷﺎه ﻣﻘﺘﺪر و آﮔﺎه و داﻧﺎ‪ .‬ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺘﺎن‬ ‫ﻫﺴﺖ ﻛﻪ دﻳﺸﺐ ﻗﺼ‪‬ﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎم زن‬ ‫و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺳﺮﺷﺎن ﺑﺮﻳﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬اﺑﺘﺪا دﺳﺘﻮر‬ ‫داد دو ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺻﻮرت ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ زدﻧﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺠﺎزات ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﺪ در‬ ‫درﺑﺎر دﻣﺸﻖ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻼﻓﻲ ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﺧﺎﻧﻮادهاش دﺳﺘﻮر داد ﺑﺎ ﺗﺒﺮ‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﺎن آدﻣﻜﺶ ﻣﻠﻜﻪ را ﮔﺮدن ﺑﺰﻧﻨﺪ و در آﺧﺮ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺟﻮاب ﻫﺎي‪ ،‬ﻫﻮي اﺳﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﻛﻨﻮن اﺟﺎزه ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻴﺪان‬ ‫ﺟﻨﮓ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ؛ ﻣﻴـﺪان ﺟﻨﮕﻲ ﻛﻪ از ﺳﭙﺎه ﺧـﻮدي‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺗـﺎزه ﺑﺮ‬ ‫ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم ﻧﺸﺴﺘﻪ‪ ،‬ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬و از ﺟﺒﻬﺔ دﺷﻤﻦ‪ ،‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا‬ ‫آرﺷﺎك و ﺑﺮادرش آرﺷﺎم و دو ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر دو ﻗﻠﻮ و ﺗﻨﺎور‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎمﻫﺎي ﻫﺎﻣﺎﻳﺎك‬ ‫و ﻣﺎﻳﺎك‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻛﻞ ﺳﭙﺎه ﺷﺎم‪ ،‬ﺑﺎ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﻟﺬا ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺄﺛﺮ ﺷﺪﻳﺪ ﻫﻤﮕﺎن ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﻴﭻ‬ ‫ﺷﻜﺎﻓﻲ در ﺳﭙﺎه اﻳﺠﺎد ﻧﻜﺮد‪ .‬ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻛﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن از ﻃﺮف ﻏﺮب‪ ،‬ﺳﭙﺎه‬ ‫ﻛﻤﻜﻲ درﺑﺎر ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﺳﭙﺎه ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬و ﺳﻤﺖ‬ ‫ﺟﻨﻮب ﺳﭙﺎه ﻛﻤﻜﻲ ﻳﻤﻦ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه آن ﻛﺸﻮر‬ ‫رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺳﻪ ﺳﭙﺎه از ﺳﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﻪ ﻗﺸﻮن ازﻫﻢﭘﺎﺷﻴﺪه و ﺑﺪون ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻗﺒﺎﻳﻞ‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؛ از ﻣﺮﻛﺰ و ﺟﻨﻮب‪ ،‬ﺳﭙﺎه ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ و دو‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪210‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺳﻠﻄﺎن ﭘﻲدرﭘﻲ ازدﺳﺖداده ﺷﺎم‪ ،‬ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم‬ ‫ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬از ﻃﺮف ﻏﺮب ﺳﭙﺎه دهﻫﺰار ﻧﻔﺮي روم ﺷﺮﻗﻲ ﺑﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﻗﺸﻮن و از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺸﺮق ﺳﭙﺎه ﻳﻤﻦ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺮزادة ﻋﺰﻳﺰ و ﺑﺴﻴﺎر دﻻورش ﺑﺮزﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﺗﻴﺮ ﺑﺮ ﻗﻠﺒﺶ ﺧﻮرده‪ ،‬ﺧﻮن ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ دوﻳﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺪرم‬ ‫ﻧﻴﺴﺘﻢ اﮔﺮ ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ از ﺳﭙﺎه ﺷﺼﺖﻫﺰار ﻧﻔﺮي دﺷﻤﻦ را زﻧﺪه ﺑﮕﺬارم‪.‬‬ ‫ﺷﺼﺖﻫﺰار ﺳﭙﺎه درﻣﺎﻧﺪه و ازﻫﻢﭘﺎﺷﻴﺪة آرﺷﺎك ﺑﻪ ﺧﺎك ﻏﻠﺘﻴﺪه‪ ،‬ﺗﺮﺳﺎن و‬ ‫ﻫﺮاﺳﺎن ﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺳﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻓﻬﻴﻢ و دﻻور و ﺟﻨﮕﻬﺎ ﺑﻪ دوران‬ ‫ﺧﻮد دﻳﺪه‪ ،‬ﺳﺮ ﭘﻲ اﻳﺸﺎن ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﻫﻨﻮز ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺷﺼﺖﻫﺰار ﻧﻔﺮ ﺳﭙﺎه ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺧﺎك و ﺧﻮن ﻏﻠﺘﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻪ ﺳﭙﺎه ﺑﻪﻫﻢﭘﻴﻮﺳﺘﻪ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺳﻮاره از روي ﻛﺸﺘﻪﻫﺎي ﺑﺮزﻣﻴﻦرﻳﺨﺘﻪﺷﺪة‬ ‫ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﻲ دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ از ﻳﻚ‬ ‫ﺳﻮ‪ ،‬ﭘﺮﭼﻢ ﻛﺮدﻫﺎي ﺳﻮرﻳﻪ را ﺑﺮاي ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪان ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺗﻜﺎن ﻣﻲداد و از‬ ‫ﻃﺮﻓﻲ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﺔ اﻋﻼم ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و دوﺳﺘﻲ ﭘﺮﭼﻢ ﺳﻔﻴﺪ ﺻﻠﺢ را ﺑﺮ ﺑﺎﻻي ﺳﺮ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف‬ ‫ﺷﻤﺎل و ﺳﺮدار ﻛﻴﺎرش و ژوﺑﻴﻦ ﮔﻠّﻪدار‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ زﻧﺠﻴـﺮ ﺑﺮ ﮔﺮدن ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ‪ ،‬در دﺳﺖ ﻛﻴﺎرش‪ ،‬و دﺳﺖ ﻛﻮﭼﻚ ﻓﺮزﻳﻦ در دﺳﺖ ژوﺑﻴﻦ ﺑﻮد‪ ،‬از‬ ‫ﺷﻤﺎل ﺑﻪ ﻃﺮف ﺟﻨﻮب ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻨﻮز ﺷﺎﻳﺪ ﭘﻨﺠﺎه ﻣﺘﺮ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن ﭼﻬﺎر ﺳﭙﺎه ﺧﻮدي ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ دﺳﺖ ﺧﻮد را از دﺳﺖ‬ ‫ژوﺑﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪ و ﺷﺘﺎﺑﺎن و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ و ﻣﻲﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺰرگ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺰرگ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮي او دوﻳﺪ‪.‬‬ ‫و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻳﻜﻲ از دﻫﺸﺘﻨﺎكﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﮕﻬﺎي ﺗﺎرﻳﺦ ﻛﻪ در آن ﺣﺘﻲ ﻳﻚ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪211‬‬

‫ﺗﻦ ﻫﻢ از ﺳﭙﺎه دﺷﻤﻦ زﻧﺪه ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ از آن ﻫﻤﻪ‬ ‫ﺧﻮﻧﺨﻮار زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ او از ﻣﺮدﻣﺎن ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦﻫﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻫﻮشﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ده ﺳﺎل ﺑﺰرﮔﺘﺮﺷﺪه‪ ،‬ﭼﻮن‬ ‫دوان دوان ﺑﻪ ﭘﺪرﺑﺰرگ‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ رﺳﻴﺪ و در آﻏﻮش وي ﭘﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬ ‫ﻣﺎﺟـﺮا را ﻛﺎﻣـﻞ اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮاي ﭘـﺪرﺑـﺰرﮔﺶ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ژوﺑﻴﻦ دﻻور رﻓﺖ و وي را ﭼﻮن ﺑﺮادر در‬ ‫آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺳﺮدار ﻛﻴﺎرش دﺳﺖ داد و روﺑﻮﺳﻲ ﻛﺮد و در آﺧﺮ‬ ‫آب دﻫﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻛﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺶ زﻧﺠﻴﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد اﻧﺪاﺧﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴـّﺖ از ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﻫﻤـﺎن ﻋﻤـﻞ را اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻳﻦ در ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎﺑﺰرگ اﻳﻦ ﺷﻐﺎل آب‬ ‫دﻫﺎن ﻛﻤﺶ ﻫﺴﺖ‪ .‬آﺗﺶ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ ﭘﺮت ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﭘﺎﺳﺦ داد‪:‬‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦﺟﺎن ﺗﻮ ﺧﻴﻠﻲ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻛﺮدي‪ .‬ﻛﻤﻲ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻛﺮده و اﺟﺎزه ﺑﺪه‬ ‫ﺑﻪ دﻣﺸﻖ ﺑﺮﺳﻴﻢ‪ .‬ﻫﻤﺴﺮ ﺑﺮادرت ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺧﻮدش ﻣﻲداﻧﺪ ﭼﻪ ﻛﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ‬ ‫ﺳﻪ ﺳﭙﺎه ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ اوﻟﻴﻪ ﻛﺎرزار ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺐ ﻓﺮا رﺳﻴﺪه ﺑﻮد و‬ ‫ﻏﻴﺮ از ﻫﻠﻨﺎ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﺑﺮزﻳﻦ ﺗﻴﺮ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪاش ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮد و‬ ‫ﭼﻬﺎر ﺧﺪﻣﻪ ﭘﺸﺖ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ در ﻣﻴﺪان ﻛﺎرزار ﻧﺒﻮد‪.‬‬ ‫ﻫﻤﮕﻲ ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﻫﻠﻨﺎ و ﺟﻨﺎزة ﺑﺮزﻳﻦ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده اﻳﻦ ﻋﻔﺮﻳﺘﻪ را دﺳﺖ ﺗﻮ ﻣﻲﺳﭙﺎرم‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻫﻢ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﺣﺮﻓﻲ‬ ‫ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و آب دﻫﺎن ﭼﻬﺎرم را ﺑﺮ ﺻﻮرت ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻟﻄﻔﺎً دﺳﺘﻮر دﻫﻴﺪ او را ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ و آﻧﮕﺎه ﺑﺎز ﻫﻢ‬ ‫ﮔﺮﻳﻪﻛﻨﺎن ﺑﺎ ﺟﺴﻢ ﺑﻲﺟﺎن ﺷﻮﻫﺮش ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﭘﺮداﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﺻﺒﺢ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎي دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺮ زﻧﺠﻴﺮ را آوردﻧﺪ‪ ،‬و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪212‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻫﻤـﮕﻲ ﺑﻪ دور ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎي ﻋـﺰادار ﺣﻠﻘﻪ زدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ وي ﭼﻪ ﺑﻼﻳﻲ‬ ‫ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻣﻲآورد‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬دﻳﺸﺐ ﻗﺼﺔ‬ ‫ﺑﻲرﺣﻤﻲﻫﺎي آﺧﺮ اﻳﻦ ﻋﻔﺮﻳﺘﻪ را از زﺑﺎن اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﭼﻮﭘﺎن ﺷﻨﻴﺪم‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر زدن دو ﺿﺮﺑﻪ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ را ﺑـﺮ ﻋﻬﺪة اﻳﻦ ﭼﻮﭘـﺎن ﺟﻮان ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻦ‬ ‫ﻫﻢ ﻣﺠﺎزات و ﻧﺤﻮة آن را ﺑﺮﻋﻬﺪة اﻳﻦ ﭼﻮﭘﺎن ﻛُﺮد ﻣﻲﮔﺬارم‪ .‬ﭼﻮﭘﺎن ﺟﻮان ﻫﻢ‬ ‫ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻛﺮد ﻣﻴﻠﺔ آﻫﻨﻲ و دوﭘﺎﻳﻪ و ﻫﻴﺰم آوردﻧﺪ و ﻫﻤﺎن آﺗﺸﻲ را ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ ﺑﺮاي آن ﭼﻮﭘﺎن ﺟﻮان ﺑﺮ ﭘﺎ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮﭘﺎن ﻫﻢ ﺑﺮاي او ﺑﺮﭘﺎ ﻛﺮد و‬ ‫ﻣﻴﻠﺔ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﺑﻪ آن ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪه را روي دوﭘﺎﻳﻪ آﻫﻦ ﻗﺮار داد و آﺗﺶ را ﺑﺎ‬ ‫دﺳﺖ ﺧﻮد روﺷﻦ ﻛﺮد و ﻳﻚﺗﻨﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪن ﻣﻴﻠﻪ‪ ،‬ﺑﺮ روي ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي‬ ‫آﺗﺶ ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫در ﻟﺤﻈﺔ آﺧﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻧﺎﻟﻪﻛﻨﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻬﺮ ﺧﺪا رﺣﻢ ﻛﻦ‪ .‬و ﭘﺎﺳﺦ‬ ‫ﺷﻨﻴﺪ‪ :‬ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮم و ﻃﻔﻞ دو ﻣﺎﻫﻪاي ﻛﻪ در ﺷﻜﻢ دارم رﺣﻢ ﻛﺮدي؟!‬ ‫ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮي ﻣﺸﻤﺌﺰﻛﻨﻨﺪة ﮔﻮﺷﺖ و‬ ‫ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻮﺧﺘﻪﺷﺪة ﺑﺪن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺟﻠﻮي ﺑﻴﻨﻲ ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎرﻳﺎي ﻛﻮدﺗﺎﻛﺮده‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤ‪‬ﺖ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و‬ ‫ﺣﻜﻤﺎ و ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي آﺗﻦ ﺳﺮﻧﮕﻮنﮔﺸﺘﻪ و ﻗﺎﺗﻞ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ و ﻣﺴﺒﺐ آن ﻫﻤﻪ ﻗﺘﻞ و ﻏﺎرت و ﺟﻨﮓ و ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي و ﻓﺴﺎد و‬ ‫ﺗﺒﺎﻫﻲ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺴﺘﻪﺷﺪه ﺑﻪ ﻣﻴﻠﺔ آﻫﻨﻲ‪ ،‬روي ﺷﻌﻠﺔ آﺗﺶ ﻣﻲﭼﺮﺧﻴﺪ‪،‬‬ ‫ﺳﻮﺧﺖ و دودش ﺑﻪ ﻫﻮا رﻓﺖ و ﺧﺎﻛﺴﺘﺮش ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺖ‪.‬‬ ‫آﻧﮕﺎه ﻫﻠﻨﺎي ﻋﺎﺷﻖ و ﻋﺰادار ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺟﻨﺎزة ﻣﻌﺸﻮق و ﻣﺤﺒﻮب و ﺷﻮﻫﺮ و‬ ‫ﺳﺮورش ﭘﻴﺶ روﻳﺶ ﺑﻮد‪ ،‬رو ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮان ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻻﺧﺮه روي زﻣﻴﻦ را از ﻟﻮث وﺟﻮد ﻧﻜﺒﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪213‬‬

‫ﻣﺎرﻳﺎ ﻳﺎ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﭘﺎك ﻛﺮدﻳﻢ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎي ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻴﻠﻲ ﮔﺰاﻓﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺎواﻧـﺶ را ﻧﻤﻲﺗﻮان ﭘﺮداﺧﺖ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺮ روي ﺟﻨﺎزة ﻫﻤﺴﺮش‪،‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ درﮔﺬﺷﺘﻪ اﻓﺘﺎد و ﻫﺎيﻫﺎي ﺑﻨﺎي ﮔﺮﻳﺴﺘﻦ را ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ در ﻛﻨﺎرش و ژوﺑﻴﻦ دﻻور و ﮔﻠّﻪدار در‬ ‫ﺳﻤﺖ دﻳﮕﺮش اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬رو ﺑﻪ ﺣﺎﺿﺮان ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﺮاﺳﻢ‬ ‫ﺧﺎﻛﺴﭙﺎري و ﺑﺮﮔﺰاري ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﺘﻢ و ﺷﺐ ﻫﻔﺖ و ﭼﻬﻠّﻢ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﺑﺮاي‬ ‫رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ اﻣﻮرﻛﺸﻮر‪ ،‬ﺷﻮراي ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷﻬﺮ دﻣﺸﻖ‪ ،‬ﺑﺎ ﺣﻀﻮر و ﻋﻀﻮﻳﺖ اﻳﻦ‬ ‫اﻓﺮاد ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﮔﺮدد‪ :‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه ﭘﺮﺷﻮﻛﺖ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻤﻦ و‬ ‫داﻳﻲ ﺑﺰرﮔﻮار ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﺮﺣﻮم‪ ،‬ﺟﻴﺮان دﺧﺘﺮم ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺟﻨﺎب ﺳﺮﻳﺮ وزﻳﺮ ﻛﻪ اﻧـﺪﻳﺸـﻪﻫﺎي داﻫﻴـﺎﻧﻪ و اﻓﻜﺎر ﺑﺨﺮداﻧﻪاش‬ ‫ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ اﻓﺘﺨﺎر درﺑﺎر دﻣﺸﻖ را ﺣﻔﻆ ﻛﺮده اﺳﺖ‪ ،‬ﺟﻨﺎب ژوﺑﻴﻦ دﻻور ﻛﻪ‬ ‫دﺳﺖ اﺧﻮ‪‬ت و ﺑﺮادري ﺑﺎ ﻣـﻦ دادهاﻧﺪ و ﻧﺎﺟﻲ ﻧـﻮة ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ‪ ،‬و ﺳﻠﻄﺎن آﻳﻨـﺪة‬ ‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷـﺎم ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺧﻮد ﻣﻦ ﻛﻪ ﻫﻢﭘﻴﻤﺎن ﺑﺎ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ و ﭘﺪر‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ و ﭘﺪرﺑﺰرگ ﺳﻠﻄﺎن آﻳﻨﺪه اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد‪ .‬در ﺗﻤﺎم آن ﻣﺪت‬ ‫ﻓﺮزﻳﻦ ﺳﺎﻛﺖ اﻳﺴﺘـﺎده ﺑﻮد و ﭼﺸـﻢ ﺑﺮ ﺟﻨـﺎزة ﺑﺮادرش دوﺧﺘـﻪ و رﻳﺰ رﻳﺰ‬ ‫اﺷﻚ ﻣﻲرﻳﺨﺖ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ را در ﻛﻨﺎر ﻗﺒﺮ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‪ ،‬ﭘﺪرش ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮاﺳﻢ‬ ‫ﺳﻮم و ﻫﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺑﻪ ﭘﺎﻛﺴﺎزي ﻣﻨﻄﻘﻪ از ﺟﻨﺎزة ﺑﺮﺧﺎكاﻓﺘﺎدة‬ ‫ﺷﺼﺖﻫﺰار ﺳﭙﺎﻫﻲ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺷﻤﺎﻟﻲ و ﻣﻌﺪودي از ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن ﺧﻮدي ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﺮاﺳﻢ ﭼﻬﻠﻢ ﻫﻢ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﻮراي ﺳﻠﻄﻨﺖ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻋﻀﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﺸﺖﺳﺎلوﻧﻴﻤﻪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‬ ‫اﻧﺘﺨﺎب و ﻣﺎدرش ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان را ﺗﺎ رﺳﻴﺪن ﺳﻠﻄﺎن ﻓﺮزﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪214‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻧﺎﻳﺐاﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺿـﻤﻦ ﺗﺸـﻜﺮ ﺑﺴﻴﺎر از ﺳﺮﻳﺮ وزﻳـﺮ‪ ،‬ﻣﻘﺎم وزارت‬ ‫ﻋـﻈﻤﻲ را ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮﻋﻬﺪه وي ﻗﺮار دادﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ژوﺑﻴﻦ دﻻور ﻫﻢ‬ ‫ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر ﻗﺸﻮن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎي ﻣﻐﻤﻮم و دﻟﺘﻨﮓ و اﻓﺴﺮده‬ ‫ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد و ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ‬ ‫ﻫﻢ از ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان و ژوﺑﻴﻦ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻر اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﻓﺮزﻳﻦ و ژﻳﻨﻮس را ﻛﻪ‬ ‫ﮔﺮد ﻏﻢ و ﻏﺒﺎر اﻧﺪوه ﭼﻬﺮة ﭘﺎك و رﺧﺴﺎر ﻣﻌﺼﻮﻣﺎﻧﺔ آﻧﻬﺎ را ﻫﻢ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﺑﺒﺮد ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ را ﺑﺎ ﺷﻬﺪاد و ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﮕﺬراﻧﻨﺪ‪.‬‬ ‫روز وداع ﻳﺎران و ﺟﺪاﺷﺪن آن ﻋﺰﻳﺰان ﻣﺼﻴﺒﺖدﻳﺪه از ﻫﻢ ﭼﻪ روز ﺳﺨﺘﻲ‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ﻫﻴﭻ ﻛﺪام ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ دﻓﺘﺮ روزﮔﺎر ﻛﻪ ﻫﺮ روز ورﻗﻲ ﺗﺎزه ﻣﻲﺧﻮرد‬ ‫در ورقﻫﺎي ﺑﻌﺪياش ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺳﻔﺮ ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻔﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺳﻔﺮﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨـﺪ ﻛﻪ ﺑﺎر ﻏـﻢ ﻣﺮگ ﺷﺎهﺑﺎﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و‬ ‫داداش ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻓﺮزﻳﻦ ﻫﺸﺖﺳﺎلوﻧﻴﻤﻪ اﻣﺎ از ﻋﻘﻞ و ﺧﺮد دهﺳﺎل ﺑﺰرﮔﺘﺮﺷﺪه را‬ ‫آزرده ﻛﺮده ﺑﻮد و ﮔـﺎه ﭼﺸﻢ ﺑﺮ دوردﺳﺖﻫﺎ ﻣﻲدوﺧﺖ و ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻓﺮو ﻣﻲرﻓﺖ‪،‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ وﺟﻮد ژﻳﻨﻮس زﻳﺒﺎ و ﺷﻴﻄﺎن ﭼﻬﺎرﺳﺎلوﻧﻴﻤﻪ‪ ،‬او را ﺑﻪ وﺟﺪ‬ ‫ﻣﻲآورد و ﻏﻢﻫﺎ ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﺑﻌﺪ از ﻳﻚﻣﺎه ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد و ﺑﻪ ﻗﺼﺮ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲاش وارد ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻠـﻜﻪ ﻧﺠـﻼي ﻛﺸﻤـﻴﺮي و ﺷﻬـﺪاد وﻟﻴﻌـﻬﺪ و ﺷﻴﺮﻳﻦ‬ ‫ﻗـﻞ دوم ﻓﺮزﻳﻦ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن را ﻣﻲﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮزﻳﻦ ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫ﻧﺠﻼ دوﻳﺪ و ﺧﻮد را در آﻏﻮش او اﻓﻜﻨﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎن ﻧﺠﻼ ﺧﻴﻠﻲ دﻟﻢ ﺑﺮاﻳﺖ‬ ‫ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد و دﺳﺖ ژﻳﻨﻮس را در دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺮش ﺷﻴﺮﻳﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺘﺶ دارم‪ .‬ﻣﺒﺎدا اذﻳﺘﺶ ﻛﻨﻲ‪ .‬و ﺳﭙﺲ ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻬﺪاد دوﻳﺪ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪215‬‬

‫و او را ﻏﺮق ﺑﻮﺳﻪ ﻛﺮد‪ .‬ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻼ ﻫﻢ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﻧﺠﻼ از ﻏﻢ ﺷﺐﻫﺎي دوري ﮔﻔﺖ و ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻗﺼﺔ ﺷﻴﺪاﻳﻲ و‬ ‫ﻣﻬﺠﻮري اﻳﺎم ﻓﺮاق را ﺑﺎزﮔﻔﺖ‪.‬‬ ‫اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺳﻔﺮ ﻳﻚﻣﺎﻫﻪﺷﺎن ﺑﺮﺧﻼف ﺳﻔـﺮ‬ ‫ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﺑﭽﻪﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻤﺎم در ﺳﻜﻮت و اﻧﺪوه ﮔﺬﺷﺖ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﭘﺪراﻧﻪ ﻣﻲﻛﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ اﻧﺪﻛﻲ از اﻧﺪوه ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻜﺎﻫﺪ ﻣﻮﻓّﻖ ﻧﻤﻲﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه آﻧﻬﺎ ﻫﻤﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ روﺣﻴﺔ ﻫﻠﻨﺎ دﺳﺘﻮر داد ﺑﺰﻣﻲ‬ ‫آراﺳﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺰم ﻫﻢ رﻧﮕﻲ از ﺷﺎدي و روﻧﻘﻲ از ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ ﻧﺪاﺷﺖ و راﻣﺸﮕﺮان‬ ‫و ﺧﻨﻴﺎﮔﺮان ﻫﺮ ﭼﻪ ﻛﻮﺷﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺎﺿﺮان در ﻣﺠﻠﺲ و ﺑﻪﺧﺼﻮص ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ ﻧﻮازﻧﺪهاي ﻋﻮد در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ و در‬ ‫دﺳﺘﮕﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻳﺔ ﻋﺸﺎق ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ اﻳﺮاﻧﻲﻫﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻮد ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻧﻮاﺧﺘﻦ‬ ‫ﻛﺮد‪ ،‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻛﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺻﺪاﻳﺶ ﻏﻤﻨﺎك ﺑﻮد اﻳﻦ اﺑﻴﺎت را ﺑﻪ آواز‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ و ﺗﻤﺎم ﻣﺪت ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﻌﺮ و‬ ‫آوازش زﺑﺎن ﺣﺎل اوﺳﺖ‪:‬‬ ‫از ﺗﺎب و ﺗﺐ ﻫﺠﺮان ﺑﺲ واﻟـﻪ و ﻣﺪﻫـﻮﺷـﻢ‬ ‫ﺻـﺪ ﺑــﺎر ﭘﺮﻳﺸـﺎنﺗﺮ اﻣـﺮوز ﻣـﻦ از دوﺷﻢ‬ ‫ﺗﺎ ﻛـﺲ ﻧﺸـﻮد واﻗــﻒ ﺑـﺮ ﻧﺎﻟـﺔ ﺟﺎﻧﺴـﻮزم‬ ‫ﻣﻲﺳــﻮزم و ﻣﻲﺳـﺎزم‪ ،‬ﻣﻲﻧﺎﻟـﻢ و ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ‬ ‫ﻳﺎر آﻣــﺪ و ﺑــﺮد از دل‪ ،‬آرام و ﻗــﺮارم را‬ ‫ﻋﺸﻖ آﻣﺪ و ﺑﺮد از ﺳﺮ‪ ،‬ﺻﺒﺮ و ﺧﺮد و ﻫﻮﺷﻢ‬ ‫زان ﻟﺤﻈﻪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻘﺖ ﻃـﺮح ﻃﺮب اﻓﻜﻨـﺪم‬ ‫ﺑﺎ ﻧﺎﻟــﻪ ﻫـﻢ آوازم ﺑﺎ ﻏﺼ‪‬ـﻪ ﻫﻢآﻏـﻮﺷــﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪216‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺗﺎ ﺗﺎب و ﺗـﻮان دارم ﺗﺎ ﻃـﺎﻗﺖ و ﺟﺎن دارم‬ ‫در ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﻣﻲﭘﻮﻳﻢ در ﻋﺸـﻖ ﺗﻮ ﻣﻲﻛﻮﺷـﻢ‬ ‫دل آﻓﺖ ﺟﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻲﻣﻬـﺮ ﺗﻮ در ﺟﺴﻤـﻢ‬ ‫ﺳﺮ ﺑﺎر ﮔﺮان ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻲﻋﺸﻖ ﺗـﻮ ﺑـﺮ دوﺷـﻢ‬ ‫ﺳﺮ ﺑﺎر ﮔﺮان ﺑﺎﺷـﺪ ﺑﻲﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑـﺮ دوﺷـﻢ‬

‫ﺗﻜﺮار ﻣﺼﺮع ﺑﻴﺖ آﺧﺮ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ ،‬ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص وارد ﺷﺪ و ﺳﺮ‬ ‫در ﮔﻮش ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻣﻄﻠﺒﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ‪ ،‬رﻧﮓ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﭼﻮن ﮔﭻ دﻳﻮار ﺷﺪ‪.‬‬ ‫و ﺑﺎز ﻫﻢ ﭼﻮن ﺷﺒﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﺟﺰاﻳﺮ ﻫﻨﺪوﭼﻴﻦ در ﺧﻮاﺑﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻓﺮو‬ ‫رﻓﺖ و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺷﻬﺮزاد ﻟﺐ از ﺳﺨﻦ ﻓﺮو ﺑﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و دﻫﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻣﻠﻚ ﺟﻮاﻧﺒﺨﺖ و اي ﺳﻠﻄﺎن ﭘﺮ اﺷﺘﻬﺎر و ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﻣﺒﺎرﻛﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﻳﺸﺐ ﻗﺼﺔ ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻛﻪ ﺳﻌﻲاش اﻳﻦ ﺑﻮد اﻧﺪﻛﻲ از ﻏﻢ‬ ‫و اﻧﺪوه ﻫﻠﻨﺎ ﻛﻢ ﻛﻨﺪ‪ ،‬دﺳﺘﻮر داد ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺰﻣﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ‬ ‫و ﺧﻮد ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻫﻢ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و زﻣﺰﻣﻪوار ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺻـﺪاي‬ ‫ﺳﺎز‪ ،‬اﺑﻴﺎﺗﻲ را زﻣﺰﻣﻪ ﻛﺮد و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺑﻴﺖ آﺧﺮ ﺳﺮودهاش رﺳﻴﺪ و ﺧﻮاﻧﺪ‪:‬‬ ‫دل آﻓﺖ ﺟﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻲﻣﻬﺮ ﺗﻮ در ﺟﺴﻤﻢ‬ ‫ﺳﺮ ﺑﺎر ﮔﺮان ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻲ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺮ دوﺷﻢ‬

‫ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص وارد ﺷﺪ و ﺳﺮ در ﮔﻮش ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻣﻄﻠﺒﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ‬ ‫رﻧﮓ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﭼﻮن ﮔﭻ دﻳﻮار ﺷﺪ و ﺳﺮودة ﺧﻮد را ﻧﺎﺗﻤﺎم ﮔﺬاﺷﺖ و رو ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺐ‪ ،‬ﺑﺮو‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻓﻮراً ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫ﺟﺴﺎرت اﺳﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﺣﺎﺟﺐ ﭼﻪ ﻣﻄﻠﺒﻲ را ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر‬ ‫ﮔﻔﺖ؟ و ﭼﻮن ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺳﻜﻮت ﻛﺮد‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ اداﻣﻪ داد‪ :‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻛﺘﻤﺎن‬ ‫ﻧﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ از ﺣﺮﻛﺎت ﻟﺐﻫﺎي ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮﺻﺘﺎن‪ ،‬آﻟﻜﺲ دوم را ﻓﻬﻤﻴﺪم‪.‬‬ ‫ﺣﺘﻤﺎً ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻟﻜﺲ دوم ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻫﻢ ﻣ‪‬ﺮد‪ ،‬ﻛﻪ اﮔﺮ اﻳﻨﻄﻮر‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻴﺮي دﮔﺮ ﺑﺮ ﺟﮕﺮ ﻫﻠﻨﺎي ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺧﻮرد‪ .‬آﻳﺎ درﺳﺖ اﺳﺖ اﻣﭙﺮاﻃﻮر؟‬ ‫در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻗﻄﺮة اﺷﻜﻲ از ﭼﺸﻤﺎن ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺮ ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺳﭙﻴﺪش‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪218‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﭼﻜﻴﺪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﻜﻮت ﻛﺮد و ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ اداﻣﻪ داد و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻋﻠﻴﺤﻀﺮﺗﺎ ﻛﻤﺮم‬ ‫ﺷﻜﺴﺖ و دﻳﮕﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺿﺮﺑﺎت ﺷﻤﺸﻴﺮ روزﮔﺎر ﺗﺎب ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﺪارم‪ .‬اﮔﺮ‬ ‫ﻳﺎدﮔﺎر ﺷﻮﻫﺮ ﺑﻲﮔﻨﺎﻫﻢ را ﭼﻬﺎرﻣﺎﻫﻪ در ﺷﻜﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﻫﻢاﻛﻨﻮن ﺧﻨﺠﺮم را ﺑﺎ‬ ‫دﺳﺖ ﺧﻮد در ﺳﻴﻨﻪام ﻓﺮو ﻣﻲﻛﺮدم‪ ،‬اﻣﺎ اﻣﺎﻧﺘﻲ در دل دارم ﻛﻪ ﮔﺎه دﺳﺖ و‬ ‫ﭘﺎزدﻧﺶ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬اﺟﺎزه ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻣﻮاﻓﻘﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻢاﻛﻨﻮن ﺑﺮﺧﻴﺰم و رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻢ ﺑﮕﺬارم‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻫﻢﭘﻴﻤﺎنﻫﺎي ﻣﺎ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮادر ارﺟﻤﻨﺪم ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‬ ‫ﻫﻢ از دﻧﻴﺎ رﻓﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻤﺎ رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن و ﺷﻬﺮ‬ ‫آﺗﻦ ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻧﻪ اﻵن‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﻦ‪ .‬و آﻧﮕﺎه دو دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﻛﻮﺑﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص دوﺑﺎره وارد ﺷﺪ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﺮﺗﻴﺐ‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻓﻮري ﻣﺎ را ﺑﺎ ﻛﺎرواﻧﻲ ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ ﺑﻪ ﺳﻮي آﺗﻦ ﺑﺪﻫﻴﺪ‪ .‬ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ زود‬ ‫ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺰرﮔﻮار و ﻫﻤﺴﺮ وﻓﺎدارم ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دارﻧﺪ‪ ،‬در ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫ﺷﺒﻬﺎي ﻗﺒﻞ وﻗﺘﻲ از درﺑﺎر آﺗﻦ و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ اول ﭘﺪرﺑﺰرگ ﻓـﻮت ﺷﺪة ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﺻﺤـﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮدم‪ ،‬اﺷﺎره ﻛﺮدم ﻛﻪ وي ﻳﻌﻨﻲ آﻟﻜﺲ اول ﻋﺎﺷﻖ زﻧﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ او‬ ‫ﻫﻤﺴﺮ ﻳﻜﻲ از اﻫﺮﻳﻤﻨﺎن و ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن آﺗﻦ ﺑﻮد و ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻣﺎرﻳﺎ وﻗﺘﻲ ﺑﻌﺪ‬ ‫از ﺟﺪاﺷﺪن از ﻫﻤﺴﺮ اﻫﺮﻳﻤﻨﺶ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻘﺪ آﻟﻜﺲ دوم درآﻣﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻴﻮهﻫﺎي اﻫﺮﻣﻦﺻﻔﺘﻲ و ﻓﺘﻨﻪﮔﺮياش اداﻣﻪ داد و ﺑﺎ ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن و اﻫﺮﻣﻨﺎن ﻛﻪ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﭼﻮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻗﺪرت ﺟﺎدوﻳﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﻐﺰﺷﺎن ﻛﺎﻧﻮن اﻓﻜﺎر ﭘﻠﻴﺪ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫ﺳﺮ و ﻛﺎر داﺷﺖ‪.‬‬ ‫از ﺟﻤﻠﻪ وﻗﺘﻲ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دزدﻳﺪن اوﻟﻴﻦﺑﺎر دوﻗﻠﻮﻫﺎ ﻳﻌﻨﻲ ﻓﺮزﻳﻦ و‬ ‫ﺷﻴﺮﻳﻦ را داد‪ ،‬اﻫﺮﻳﻤﻨﺎن ﺷﻮم ﺧﺒﺮرﺳﺎن ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﻛﻤﻜﺶ ﻛﺮدﻧﺪ و ﻣﻦ در‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪219‬‬

‫ﻃـﻮل ﻗﺼﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮرد اﺷـﺎرهاي ﻧﻜﺮده ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫و ﺑﻼﻳﺎ از ﻫﻤﺴﺮ اول ﻋﻔﺮﻳﺘﻪﻧﺴﺐ و ﺷﻴﻄﺎنﺻﻔﺖ ﺧﻮد ﭘﺴﺮي داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺮادر‬ ‫ﺑﺰرگ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﺎ ﭘﺪر‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم او را ﭘﻨﻬﺎن داﺷﺘﻪ و ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد‪ :‬ﭘﺴﺮم ﻣﺮده‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺪت‪ ،‬آن‬ ‫اﻫﺮﻳﻤﻦزاده در ﺧﻔﺎ و ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮد و ﺑﺎ ﺧﻴﺎل آﻧﻜﻪ روزي ﺑﺎﻻﺧﺮه‬ ‫ﻣﺎدرش ﻛﻮدﺗﺎ ﻛﺮده ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻳﻮﻧﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬در اﻧﺘﻈﺎري اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ‬ ‫ﺷﺐ و روز ﺧﻮد را ﻣﻲﺷﻤﺮد‪ .‬ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎدرش ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ در ﺷﺒﻬﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻛﻮدﺗﺎ ﻛﺮد و و آن اﺑﻠﻪ اﻫﺮﻣﻦزاده ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل از آﻧﻜﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺎج و ﺗﺨﺖ ﻳﻮﻧﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻣ‪‬ﺎ وﻗﺘﻲ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا و اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﻣﺎدرش را ﺑﺎ‬ ‫آن ﺳﺮﻋﺖ ﺳﺮﻧﮕﻮن ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ از ﺣﺴﺮت ﻟﺐ ﮔﺰﻳﺪ و دوﺑﺎره ﺑﺮ ﻻك ﺧﻮد‬ ‫ﺧﺰﻳﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ ﻣﺎدرش آﻧﮕﻮﻧﻪ از ﻣﻬﻠﻜﻪ ﻧﺠﺎت ﭘﻴﺪا ﻛﺮد و ﻗﺼﺪ ﻓﺮار ﺑﺎ‬ ‫ﻟﺒﺎس ﻣﺒﺪ‪‬ل ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ را ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ‬ ‫اﻫﺮﻳﻤﻦزادة ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﮕـﺬار ﺑﺮوم و ﻫﻠﻨﺎ را ﺑﻜﺸـﻢ و ﺧﺎﻃـﺮ اﻳﻦ‬ ‫ﻓﻴﻠﺴﻮفﻫﺎي ﺧﻴﺎﻟﺒﺎف و اﻧﺠﻤﻦﻧﺸﻴﻦ را راﺣﺖ ﻛﻨﻢ‪ ،‬آن وﻗﺖ ازﻣﻴﺎنﺑﺮداﺷﺘﻦ‬ ‫ﺑﺮادر ﻧﺎﺗﻨﻲات ﻣﺜﻞ آبﺧﻮردن اﺳﺖ‪ .‬آن اﻫﺮﻳﻤﻦزادة ﺑﻲﺻﻔﺖ ﻫﻤﭽﻨﺎن‬ ‫روزﺷﻤﺎري ﻣﻲﻛﺮد ﺗﺎ ﻣﺎدر ﻓﺘﻨﻪﮔﺮ ﺑﻼآورش از راه ﺑﺮﺳﺪ ﻛﻪ اﻫﺮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻫﻢﻃﺎﻳﻔﻪاش‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺧﺒﺮ ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﻣﺎدرش را ﺑﺎ آن ﻃﺮز ﻓﺠﻴﻊ ﺑﺮاﻳﺶ‬ ‫آوردﻧﺪ‪ .‬و آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ آن اﻫﺮﻳﻤﻦزاده‪ ،‬ﭘﺎك ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﺷﺪ و داﻧﺴﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮ‬ ‫آﺗﻦ ﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪن ﺑﺮاي او ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ وي ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﺎدرش‬ ‫ﻛﻮدﺗﺎ ﻛﻨﺪ‪ ،‬وﻗﺘﻲ دﺳﺖ ﺧﻮد را از ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻛﻮﺗﺎه دﻳﺪ‪ ،‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻗﺒﻞ از‬ ‫ﻓﺮار از آﺗﻦ دو ﻧﻔﺮ را ﺑﻜـﺸﺪ‪ :‬اول ﺳﻠـﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﺑﺮادر ﻧﺎﺗﻨﻲ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪220‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻧﺸﺴﺘﻪاش‪ ،‬و دوم ﺑﺮادرزادة دﻻور و ﺷﻤﺸﻴﺮزﻧﺶ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ را و ﻓﻮراً ﺑﺮاي‬ ‫اﺟﺮاي ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ اوﻟﻲ ﺧﻮد دﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ در دوران زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻨﮕﻴﻦ ﺧﻮد در درﺑﺎر ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ از‬ ‫اﻧﺘﻬﺎي ﺑﺎغ ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ‪ ،‬ﻧﻘﺒﻲ زده ﺑﻮد ﻛﻪ آن ﻧﻘﺐ راﻫﻲ دراز و ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻪ‬ ‫دﺧﻤﺔ ﺗﺎرﻳﻚ ﭘﺴﺮ اوﻟﺶ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻤﺎن اﻫﺮﻳﻤﻦزاده داﺷﺖ‪ .‬رﻓﺖ و آﻣﺪ و‬ ‫ﻣﻼﻗﺎتﻫﺎي ﻣﺎدر و ﭘﺴﺮ از ﻃﺮﻳﻖ ﻫﻤﺎن ﻧﻘﺐ ﺑﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در اﻧﺘﻬﺎي ﺑﺎغ ﻗﺼﺮ‬ ‫درﺧﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﻄﻮر و ﻛﻬﻨﺴﺎﻟﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻧﺶ ﺧﺎﻟﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد و ارﺗﻔﺎﻋﺶ‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﻣﺘﺮ ﺑﻮد و ﻧﻘﺐ ﻛﻨﺪهﺷﺪه ﻳﻚ ﺳﺮش در ﻣﻴﺎن ﺑﺪﻧﺔ ﺧﺎﻟﻲﺷﺪة‬ ‫آن درﺧﺖ ﺑﻮد و ﻫﺮﮔﺰ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻧﻴﻔﺘﺎده ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺪﻧﺔ ﺧﺎﻟﻲ آن درﺧﺖ را‬ ‫وارﺳﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻫﺮﻳﻤﻦزاده ﮔﻬﮕﺎه از داﺧﻞ ﺑﺪﻧﺔ آن درﺧﺖ ﺑﺎﻻ ﻣﻲآﻣﺪ و ﭘﻨـﻬﺎن‬ ‫در ﻻﺑﻪﻻي ﺷﺎخ و ﺑﺮﮔﻬﺎي درﺧﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺳﺘـﺨﺮ ﻗﺼـﺮ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ‬ ‫ﻣﻲﻧﺸﺴﺖ و اﻧﺘـﻈﺎر آن روزي را ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ رؤﻳـﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺎ اﻳﻨـﻜﻪ‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﻴﺪن ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﻳﻚ روز ﻋﺼﺮ و ﻧﺰدﻳﻜﻲﻫﺎي‬ ‫ﻏﺮوب ﻛﻪ او ﻻﺑﻪﻻي ﺷﺎخ و ﺑﺮﮔﻬﺎي درﺧﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻛﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ ﻗﺼﺮ ﻗﺪم ﻣﻲزد‪ ،‬ﺗﻴﺮي ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺮﺗﺎب ﻛﺮد ﻛﻪ‬ ‫آن ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻗﻠﺐ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﻣﺎدرش ﻣﻠﻜﻪ‬ ‫آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻧﺸﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﻮر ﺳﺮور ارﺟﻤﻨﺪ و ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻛﻪ وﻗﺘﻲ‬ ‫ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺨﺼﻮص ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ وارد ﺷﺪ و آﻫﺴﺘﻪ در ﮔﻮش اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺧﺒﺮ‬ ‫ﻣﺮگ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم را داد‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ از ﺣﺮﻛﺎت ﻟﺐﻫﺎي ﺣﺎﺟﺐ‪،‬‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع را ﻓﻬﻤﻴﺪ و ﻗﺼﺪ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﺑﻪ آﺗـﻦ را ﻛﺮد ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓـﺮدا‬ ‫ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻧـﺐ ﻳﻮﻧﺎن ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻫﻠﻨﺎي ﭼﻬﺎرﻣﺎﻫﻪ ﺑﺎردار ﻫﻢ‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪221‬‬

‫ﺑﺎران ﻣﺎﺗﻢ دﻳﮕﺮي ﺑﺮ ﺳﺮش ﺑﺎرﻳﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ راه ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺗﺎ آﺗﻦ را ﻫﻢ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﻛﺎروان ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ ﻃﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ وﺟﻮد آﻧﻜﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و‬ ‫ﺣﻜﻤﺎ و ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي آﺗﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﺎﻛﺴﭙﺎري و ﺗﺮﺣﻴﻢ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ را‬ ‫ﺑﺮﮔﺰار ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎ ورود ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬درﺑﺎر ﻋﺰادار آﺗﻦ ﻣﺮاﺳﻢ دﻳﮕﺮي‬ ‫ﺑﺮﮔﺰار ﻛﺮد‪ .‬در ﺿﻤﻦ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﻛﻪ در ﻛﻨـﺎر‬ ‫اﺳﺘﺨﺮ ﻗﺪم ﻣﻲزد ﺧﻮرده ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮن ﺳﻮءﻗﺼﺪ در داﺧﻞ ﻗﺼﺮ ﺷﺎﻫﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺬا ﺧﻴﻠﻲﻫﺎ ﻛﻪ آن روز در درﺑﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﺳﻮءﻇﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺮاي‬ ‫ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺑﺎزداﺷﺖ ﺷﺪه و ﻣﻮرد ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻓﻜﺮش ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺪﻧﺔ ﻗﻄﻮر آن درﺧﺖ ﻣﻴﺎنﺗﻬﻲ ﻧﺮﺳﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺮادر ﻧﺎﺗﻨﻲ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫آﻟﻜﺲ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺳﻮء ﻗﺼﺪ و ﻛﺸﺘﻦ ﭘﺎدﺷﺎه‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻴﺎل راﺣﺖ دوﺑﺎره ﺑﻪ دﺧﻤﺔ‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﻫﻤﻮاره و ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺷﺒﻬﺎ از ﻫﻤﺎن ﻧﻘﺐ ﻣﻲآﻣﺪ و از ﺑﺎﻻي‬ ‫درﺧﺖ ﺳ‪‬ﺮَك ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ و ﭼﻮن درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻫﺎ را ﮔﺸﺘﻨﺪ و ﻫﻤﺔ‬ ‫اﺷﺨﺎص را ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﻛﺮدﻧﺪ اﻣ‪‬ﺎ اﺻﻼً ﻓﻜﺮﺷﺎن ﺑﻪ ﺣﻔﺮة ﻣﻴﺎن‬ ‫درﺧﺖ ﻧﺮﺳﻴﺪه‪ ،‬ﻟﺬا آن راﺣﺘﻲ ﻓﻜﺮ‪ ،‬ﺗﺎ ﺣﺪ‪‬ي ﺑﻪ ﺑﻲﺧﻴﺎﻟﻲ ﻫﻢ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻨﺪ روزي از ورود ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ آﺗﻦ ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﺠﻠﺲ‬ ‫ﻳﺎدﺑﻮدي در ﺑﺎغ ﺑﺰرگ ﻗﺼﺮ ﺑﺮاي ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ روح ﭘﺎدﺷﺎه درﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺗﺴﻠّﻲ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﻫﻤ‪‬ﺖ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا و اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﻪ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪.‬‬ ‫در آن ﻣﺠﻠﺲ‪ ،‬ﺗﻤﺎم درﺑﺎرﻳﺎن ﻋﺰادار و اﻋﻀﺎي اﻧﺠﻤﻦ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺠﻠﺲ و‬ ‫ﺑﺰرﮔﺎن ﻣﻤﻠﻜﺖ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ در ﺻﺪر‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ و روي ﺻﻨﺪﻟﻲ ﺷﺎﻫﺎﻧﻪاي ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و در ﻛﻨﺎرش و روي ﺻﻨﺪﻟﻲ‬ ‫ﺷﺎﻫﺎﻧﺔ دﻳﮕﺮي ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ و دوﺳﺖ و ﻫﻢﭘﻴﻤﺎن ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫آﻟﻜﺲ ﻣﺘﻮﻓّﻲ ﻗﺮار داﺷﺖ‪ .‬اﺑﺘﺪا رﺋﻴﺲ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪222‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻳﺴﺘﺎد و ﺿﻤﻦ ﻋﺮض ﺗﺴﻠﻴﺖ و ﻫﻤﺪردي ﺑﺎ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺗﺄﺳﻒ ﺷﺪﻳﺪ اﻧﺠﻤﻦ را از درﮔﺬﺷﺖ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ ﻫﻤﺴﺮ‬ ‫ﺷﺎﻫﺰاده ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از ﺑﺮﺗﺨﺖﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ‬ ‫آﺗﻦ درآﻣﺪه ﺑﻮد اﻋﻼم ﻛﺮد‪ .‬ﻋﺠﻴﺐ آﻧﻜﻪ در ﺗﻤﺎم آن ﻣﺪ‪‬ت ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﭼﺸﻢ‬ ‫از آن درﺧﺖ ﻣﻴﺎنﺗﻬﻲ ﭘﺮ ﺷﺎخ و ﺑﺮگ ﺗﻪ ﺑﺎغ ﺑﺮﻧﻤﻲداﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻀﻮر ﺳﺮور واﻻﺗﺒﺎر و ﻋﺎﻟﻲﻣﻘﺪار ﺧﻮد ﺳﻠﻄﺎن ﺷﻬﺮﺑﺎز ﻋﺮض ﻛﻨﻢ‪،‬‬ ‫ﺻﺒﺢ ﻫﻤﺎن روز ﺑﺮﮔﺰاري ﻣﺮاﺳﻢ ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ در ﺑﺎغ ﻗﺼﺮ و ﻛﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ‬ ‫ﻗﺪم ﻣﻲزد‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻧﻲ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم در آﻧﺠﺎ ﺗﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺶ‬ ‫ﺧﻮرده ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺪﺗﻲ اﻳﺴﺘﺎده و دﻗﻴﻖ دور و ﺑﺮ و اﻃﺮاف ﺧﻮد را ﻧﮕﺎه ﻛﺮد و ﻫﺮ‬ ‫ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺿﺎرب و ﭘﺮﺗﺎبﻛﻨﻨﺪة ﺗﻴﺮ از ﻛﺠﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮده ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻋﻤﻞ‬ ‫ﺳﻮءﻗﺼﺪ را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ ،‬ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﻧﮕﺮﻓﺖ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ آن درﺧﺖ‬ ‫ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ ﭘﺮ ﺷﺎﺧﻪ اﻓﺘﺎد‪ .‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻴﺎن‬ ‫ﺧﺎﻟﻲ اﻳﻦ درﺧﺖ‪ ،‬ﻧﻘﺒﻲ ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻗﺼﺮ زده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻪ ﺧﻮد‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻫﻠﻨﺎ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﻛﻪ در اوﻟﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖ دﺳﺘﻮر دﻫﺪ ﻋﺪ‪‬هاي ﺑﺮ ﺑﺎﻻي‬ ‫درﺧﺖ ﺑﺮوﻧﺪ و دروﻧﺶ را ﺑﻨﮕﺮﻧﺪ و اﮔﺮ راﻫﻲ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭘﻲﺟﻮﻳﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ‬ ‫ﺳﺮﻧﺨﻲ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﭼﻮن ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻗﺼﺮ آن ﻣﻮﻗﻊ ﺳﺨﺖ ﺳﺮﮔﺮم آراﺳﺘﻦ ﺑﺎغ‬ ‫و ﭼﻴﺪن ﺻﻨﺪﻟﻲﻫﺎ و ﺗﺨﺖ و ﻧﻴﻤﻜﺖﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮدﮔﻔﺖ‪ :‬اﮔﺮ ﺣﺪس ﻣﻦ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺴﻠّﻢ اﻣﺮوز و در اﻳﻦ ازدﺣﺎم و‬ ‫ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت و ﺑﺎ وﺟﻮد اﻃﺮاﻓﻴﺎن و ﻣﺮاﻗﺒﺎن و ﻓﺮّاﺷﺎن اﺗﻔﺎﻗﻲ‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ و وارﺳﻲ را ﻣﻲﮔﺬارﻳﻢ ﺑﺮاي ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﭼﻮن‬ ‫ﺷﻜّﺶ ﺑﻪ ﺣﻔﺮة ﻣﻴﺎن آن درﺧﺖ ﻛﻬﻨﺴﺎل و ﻗﻄﻮر ﻣﻌﻄﻮف ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﻟﺬا‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر ﺷﺎﻫﺰاده ﻫﻠﻨﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻋﺮض ﻛﺮدم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪223‬‬

‫ﻟﺤـﻈﻪاي ﭼﺸـﻢ از آن درﺧـﺖ ﺗﻪ ﺑـﺎغ ﺑﺮﻧﻤﻲداﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻨﺎن رﺋﻴﺲ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ‪ ،‬رﺋﻴﺲ‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي ﻳﻮﻧﺎن از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺿﻤﻦ آﻧﻜﻪ از ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ درﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻓﺮاوان ﻛﺮد‪ ،‬ﺻﻔﺤﺔ ﭼﺮﻣﻴﻦ ﻟﻮﻟﻪﺷﺪهاي را ﺑﺎز ﻛﺮد و اﻳﻦ ﻣﺘﻦ را ﺑﺎ‬ ‫ﺻﺪاﻳﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺮاﺋﺖ ﻧﻤﻮد‪» :‬ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي ﻛﺸﻮر ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺿﻤﻦ ﺗﺠﻠﻴﻞ و‬ ‫ﻗﺪرداﻧﻲ از زﺣﻤﺎت و ﺗﻼشﻫﺎي اﻓﺘﺨﺎرآﻓﺮﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه ﻓﻘﻴﺪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪،‬‬ ‫در ﻃﻮل دوران ﭘﺮ ﺑﺎر ﺳﻠﻄﻨﺘﺸﺎن از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺗﺨﺖ ﺷﺎﻫﻲ ﻳﻮﻧﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻲﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎج ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ درﺑﺎر آﺗﻦ ﺑﺪون ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﺗﻔﺎق آرا ﺷﺎﻫﺰاده‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ دﺧﺘﺮ ﺳﻠﻄﺎن درﮔﺬﺷﺘﻪ را ﻛﻪ در دوران وﻻﻳﺘﻌﻬﺪي ﺧﻮد ﻧﻴﺰ‪،‬‬ ‫ﻟﻴـﺎﻗﺖ و ﺷﺎﻳﺴﺘـﮕﻲﺷﺎن را ﺑﻪ ﺛﺒـﻮت رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ اﻧﺘﺨﺎب و اﻓﺘﺨﺎر‬ ‫ﻣﻠﻜﻪﺑﻮدن ﺑﻪ اﻳﺸﺎن اﻋﻄﺎ ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﻣﺮاﺳﻢ‬ ‫ﺳﻮﮔﻨﺪ را در ﺣﻀﻮر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﺘﺮم ﻣﺠﻠﺲ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﻌﺰّز اﻧﺠﻤﻦ ﺑﻪ ﺟﺎ‬ ‫آوردﻧﺪ و ﺑﺮ ﭘﺮﭼﻢ ﭘﺮاﻓﺘﺨﺎر ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻮﺳﻪ زدﻧﺪ‪ ،‬رﺳﻤﺎً ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻣﻘﺘﺪر اﻳﻦ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻫﻤﮕﺎن ﻣﻮﻇّﻔﻨﺪ اﻳﺸﺎن را ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻨﺎﻣﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺿﻤﻨﺎً ﻗﺒﻞ از اداي ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﻮﮔﻨﺪ‪ ،‬ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﻧﺸﺎن رﺳﻤﻲ ﻟﻴﺎﻗﺖ و دراﻳﺖ از‬ ‫ﺳﻮي ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺷﻮراي ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻳﻮﻧﺎن و اﻋﻀﺎي ﻣﻔﺨّﻢ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ‬ ‫و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲﮔﺮدد‪«.‬‬ ‫ﻧﺸﺎن ﻃﻼي ﻟﻴﺎﻗﺖ و دراﻳﺖ‪ ،‬در ﻳﻚ ﺳﻴﻨﻲ ﻃﻼ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻴﺦاﻟﺮّﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ‬ ‫ﺷﻮرا ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ داده ﺷﺪ و آﻧﮕﺎه ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺮ ﭘﺮﭼﻢ ﻛﻪ‬ ‫در ﺳﻤﺖ راﺳﺘﺶ ﻗﺮار داﺷﺖ ﺑﻮﺳﻪاي زد و اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ آﻏﺎز ﺳﺨﻦ ﻛﺮد‪ :‬ﻣﻦ ﺑﺎ‬ ‫ﺗﺸﻜﺮ و اﻣﺘﻨﺎن از اﻋﻀﺎي ﻣﻔﺨﻢ اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻜﻤﺎ و ﻓﻼﺳﻔﺔ ﺷﻬﺮ آﺗﻦ و اداي‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪224‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫اﺣﺘﺮام ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي ﺳﺮزﻣﻴﻨﻢ و ﺑﻌﺪ از ﺑﻮﺳﻴﺪن ﭘﺮﭼﻢ ﻣﻘﺪس اﻳﻦ‬ ‫ﺧﺎك ﻛﻬﻨﺴﺎل‪ ،‬ﺑﻪ آﻳﻴﻦ و اﻳﻤﺎن و اﻋﺘﻘﺎدات ﺧﻮد ﻗﺴﻢ ﻣﻲﺧﻮرم ﻛﻪ‪...‬‬ ‫در آن ﻫﻨﮕﺎم ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي ﻫﻔﺘﺎدوﭘﻨﺞﺳﺎﻟﻪ ﻛﻪ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻮن ﻓﻨﺮ از ﺟﺎ ﺟﻬﻴﺪ و ﺧﻮد را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻗﺮار داد ﻛﻪ ﺗﻴﺮي‬ ‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ وي ﻧﺸﺴﺖ و او در ﭘﻴﺶ ﭘﺎي ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻧﻘﺶ زﻣﻴﻦ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﺧﻮاب ﺳﻠﻄﺎن و ﺑﺎز ﻫﻢ ﻟﺐ ﻓﺮوﺑﺴﺘﻦ ﺷﻬﺮزاد و ﺑﻘﻴﻪ داﺳﺘﺎن را‬ ‫ﺑﺮاي ﺷﺐ ﺑﻌﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪو ﻳﺎزدﻫﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫و اﻣ‪‬ﺎ اي ﻫﻤﺴﺮ ﺻﺎﺣﺐدراﻳﺖ ﺑﺎﻛﻔﺎﻳﺖ‪ ،‬اي ﺳﺮدار ﺷﺠﺎع ﺑﺎﺷﻬﺎﻣﺖ‪ ،‬و اي‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺮاﻣﺖ و ﻋﻨﺎﻳﺖ‪ ،‬در اداﻣﺔ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻌﺮوﺿﻪ دﻳﺸﺒﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ‬ ‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺳﻠﻄﺎن ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‬ ‫ﻛﻪ آن ﺗﻴﺮ ﻫﻢ از ﺳﻮي ﻋﻤﻮي ﻧﺎﺗﻨﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻓﺮزﻧـﺪ ﭘﺴﺮ ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ‬ ‫و ﺑﻼﻳﺎ‪ ،‬از ﺷﻮﻫﺮ اﻫﺮﻳﻤﻦﺻﻔﺖ اوﻟﺶ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم را ﻫﻢ ﻛﺸﺖ‪ ،‬از‬ ‫ﭼﻠﺔ ﻛﻤﺎن رﻫﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﺑﺮادر ﺗﻴﺮهدل و ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎري ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﻴﺪن ﺧﺒﺮ‬ ‫ﻣﺮگ ﻣﺎدرش درﺻﺪد اﻧﺘﻘﺎم ﺑﺮآﻣﺪه و ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم ﻳﺎ‬ ‫ﺑﺮادرش‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻌﺪي ﻳﻮﻧﺎن ﻳﺎ دﺧﺘﺮ ﺑﺮادرش ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ را ﻫﻢ ﺑﻜﺸﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﻫﻠﻨﺎ ﻣﺎت و ﺣﻴﺮتزده ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ‬ ‫دور دﺳﺖ دوﺧﺖ ﻛﻪ دﻳﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺼﻲ از ﻻﺑﻪﻻي ﺷﺎخ و ﺑﺮگ درﺧﺖ ﻛﻬﻨﺴﺎل‬ ‫ﺗﻪ ﺑﺎغ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﻮي او ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺳﺮ ﺧﻮد را‬ ‫دزدﻳﺪ و ﺧﻮد را روي ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎي ﻏﺮﻗﻪدرﺧﻮن اﻧﺪاﺧﺖ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ آﻣﺪ و ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺸﺘﻲ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﻣﺨﺼﻮص ﻣﻠﻜﻪ ﺧﻮرد‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ‪:‬‬ ‫ﺑﺎﻻي درﺧﺖ ﺗﻪ ﺑﺎغ‪ ،‬ﺑﺎﻻي درﺧﺖ ﺗﻪ ﺑﺎغ‪ ،‬ﻓﺮﻳﺎد دردﻧﺎك دﻳﮕﺮي ﻛﺸﻴﺪ و‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ در ﺷﻜﻢ ﺧﻮد ﻧﮕﺎهداﺷﺘﻪ را ﺳﻘﻂ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﺑﻠﻮاﻳﻲ در ﻗﺼﺮ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪ‪ .‬ﻋﺪهاي ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ درﺧﺖ ﺗﻪ ﺑﺎغ دوﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻋﺪهاي‬ ‫ﺑﺮاي آوردن دو ﺗﺨﺖ روان ﺟﻬﻴﺪﻧﺪ و ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ در ﻣﻴﺎن اﻋﻀﺎي‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪226‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻣﻔﺨّﻢ اﻧﺠﻤﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺣﻜﻤﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﻲ ﻫﻢ آﻧﺠﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﭼﻨﺪ ﺣﻜﻴﻢ ﺣﺎذق ﻫﻢ وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬در آن ﺑﻠﺒﺸﻮ و ﺳﺮدرﮔﻤﻲ‪ ،‬ﭘﺰﺷﻜﺎن ﺣﺎذق‬ ‫ﺷﻬﺮ آﺗـﻦ ﺑﺮ ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ و ﻣﻠـﻜﻪ ﻫﻠـﻨﺎ و ﻧﻮزاد ﺳﻘﻂﺷﺪهاش‬ ‫آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﺨﺖروانﻫﺎ را آوردﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ را ﺑﺎ ﻳﻚ ﺗﺨﺖروان و ﻣﻠﻜﻪ و‬ ‫ﻧﻮزاد ﻧﺎرس را ﺑﺎ ﺗﺨﺖ روان دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﻮي اﺗﺎﻗﻲ از اﺗﺎقﻫﺎي ﻗﺼﺮ ﺑﺮدﻧﺪ و‬ ‫اﻃﺒﺎ در اﺗﺎق را ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻳﺎدﺷﺪه ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ‬ ‫ﻃﺒﺎﺑﺖ ﺧﻮد ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪادي ﻫﻢ ﻫﺮاﺳﺎن و دﻟﻮاﭘﺲ‪ ،‬ﭘﺸﺖ در اﺗﺎق ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻌﺪ از رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘﻲ در اﺗﺎق ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻳﻜﻲ از ﭘﺰﺷﻜﺎن ﺣﺎذق ﺑﻴﺮون آﻣﺪ و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ اﻣﭙﺮاﻃﻮر روم ﺷﺮﻗﻲ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﻛﺎري ﻛﻨﻴﻢ‪،‬‬ ‫زﻳﺮا ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﺑﻪ وﺳﻂ ﻗﻠﺒﺶ ﺧﻮرده و در دم ﺟﺎن داده ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻧﻮزاد ﻧﺎرس را‬ ‫زﻧﺪه ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارﻳﻢ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺎﻟﻴﻘﺪر ﻣﺎ ﻫﻢ ﺣﺎﻟﺸﺎن ﺧﻮب اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺧﻴﺎﻟﺘﺎن راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻟﻄﻔﺎً ازدﺣﺎم اﻳﻨﺠﺎ را ﻛﻢ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻓﺮﻳﺎدﻛﺸﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻻي درﺧﺖ ﺗﻪ ﺑﺎغ‪،‬‬ ‫ﺑﺎﻻي درﺧﺖ ﺗﻪ ﺑﺎغ‪ ،‬ﻋﺪهاي ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺑﻪ ﺳﻮي درﺧﺖ ﻛﻬﻨﺴﺎل دوﻳﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺮادر‬ ‫ﻧﺎﺗﻨﻲ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم درﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﺳﭙﺮﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻦ ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ‬ ‫ﺷﺪ ﺗﻴﺮش ﺑﻪ ﻫﺪف اﺻﺎﺑﺖ ﻧﻜﺮده ﺟﺴﺎرت را ﺑﻪ ﺣﺪ آﺧﺮ رﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ را ﻫﻢ ﺑﻜﺸﺪ ﺗﻴﺮ دوم را آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ اﺷﺎره ﻛﺮدم از ﭼﻠّـﻪ‬ ‫ﻛﻤﺎن رﻫـﺎ ﻛﺮده و ﭼﻮن ﻫﺠـﻮم اﻓﺮاد ﺣﺎﺿﺮ در ﻗﺼﺮ را ﺑﻪ ﺳﻮي درﺧﺖ دﻳﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﭼﺎﺑﻜﻲ از داﺧﻞ ﺗﻨﻪ درﺧﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺖ و ﺳﻨﮓ ﺑﺰرﮔﻲ را ﻣﻴﺎن ﻗﺴﻤﺖ‬ ‫ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺗﻨﺔ درﺧﺖ ﻗﺮار داد و ﺧﻮد ﺑﺎ ﻫﺰار ﺳﺨﺘﻲ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺮﺳﻴﺪه‬ ‫ﺑﻮد از راه ﺑﺎرﻳﻚ زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ داﺧﻞ دﺧﻤﻪاش رﻓﺖ و در آﻧﺠﺎ‪ ،‬رداﻳﻲ ﺑﺮ‬ ‫دوش اﻧﺪاﺧﺖ و ﺧﻴﻠﻲ آرام و ﺧﻮﻧﺴﺮد از ﻛﻮﭼﻪﻫﺎ و ﮔﺬرﻫﺎي ﻧﺰدﻳﻚ ﻗﺼﺮ‪،‬‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪227‬‬

‫ﺑﻪ ﺳـﻮﻳﻲ روان ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻇـﺎﻫﺮش را آرام ﻧﮕﺎه دارد اﻣﺎ ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫ﺗﺮﺳﻴﺪه و ﺣﻮاﺳﺶ ﺧﻴﻠﻲ ﭘﺮت ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺣﻮاسﭘﺮﺗﻲاش ﺑﻪ ﺣﺪ‪‬ي ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺎرجﺷﺪن از دﺧﻤﻪ‪ ،‬ﭼﻮن ﻟﺒﺔ داﻣﻦ رداﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻴﺦ ﭘﺎﺷﻨﺔ در ﮔﻴﺮ ﻛﺮد و‬ ‫ﻣﻘﺪاري از آن ﭘﺎره ﺷﺪ و ﺑﺮ ﻧﻮك ﺗﻴﺰ ﻣﻴﺦ ﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬اﺻﻼً ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﻬﺎ ﻛﻪ در ﺣﻴﺎط ﺑﺰرگ ﻗﺼﺮ ﺑﻪ ﭘﺎي درﺧﺖ ﻗﻄﻮر دوﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻴﭻﻛﺪام‬ ‫ﭼﺎﻻﻛﻲ و ﻓﺮزي اﻳﻨﻜﻪ از درﺧﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﺮوﻧﺪ را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻋﺪهاي از‬ ‫ﻣﺄﻣﻮران زﺑﺪة درﺑﺎر را ﺧﺒﺮ ﻛﺮدﻧﺪ و آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﻠﻨﺪي آوردﻧﺪ و دو ﻧﻔﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺎﻻي درﺧﺖ رﻓﺘﻨﺪ و از داﺧﻞ ﺗﻨﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪي ﻳﻜﻲ از آن‬ ‫دو ﻧﻔﺮ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ :‬اﻳﻨﺠﺎ ﺳﻨﮓ ﺑﺰرﮔﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺑﺮداﺷﺘﻨﺶ دﻳﻠﻢ و ﻛﻠﻨﮓ‬ ‫ﻻزم دارﻳﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﭘﺸﺖ ﺳﻨﮓ ﻧﻘﺒﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭼﺮاغ ﻫﻢ ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ دﻳﻠﻢ و ﻛﻠﻨﮓ و ﭼﺮاغ ﺑﻪ آن دو ﻧﻔﺮ داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻓﺮﻳﺎد‬ ‫دﻳﮕﺮي ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ‪ :‬اﺑﺘﺪاي ﻧﻘﺐ را ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻳﻢ‪ .‬اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺧﻨﺠﺮ و ﺷﻤﺸﻴﺮ‬ ‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎن زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻃﺒﺎ از اﺗﺎق ﺑﻴﺮون آﻣﺪﻧﺪ و ﺧﺒﺮ زﻧﺪهﺑﻮدن و‬ ‫زﻧﺪهﻣﺎﻧﺪن ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ و ﻧﻮزاد ﻧﺎرس را دادﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺪود ﺑﻴﺴﺖ ﻧﻔﺮ از ﺳﺮﺑﺎزان‬ ‫زﺑﺪه و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﭘﺮ ﻗﺪرت درﺑﺎر آﺗﻦ ﺑﻴﺮون دﺧﻤﺔ ﻋﻤﻮي ﻧﺎﺗﻨﻲ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫و ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﻜﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺳﺮﻛﺮدة ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻗﺼﺮ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺗﻜّﻪ‬ ‫ﻗﻬﻮهايرﻧﮓ رداي ﭘﺎرهﺷﺪه و ﺑﻪ ﻧﻮك ﻣﻴﺦ ﮔﻴﺮﻛﺮده اﻓﺘﺎد‪ .‬ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺧﻢ ﺷﺪ و‬ ‫ﺗﻜﻪ ﭘﺎرﭼﺔ ردا را ﺑﺮداﺷﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺿﺎرب ﺟﺴﻮر ﻫﻨﮕﺎم ﻓﺮار ﺗﻜّﻪاي از ﭘﺎرﭼﻪ‬ ‫رداﻳﺶ را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ و وﺿﻌﻴ‪‬ﺖ دﺧﻤﻪ و ﻓﻀﺎي آن ﻧﺸﺎن اﻳﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ اﺳﺒﻲ اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺒﻮده ﺗﺎ او ﺳـﻮاره ﺑﮕﺮﻳﺰد‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜـﻪ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟ‪‬ـﻪ ﻫﻢ‬ ‫ﻧﻜﻨﺪ دوان دوان ﺑﺎ ﻋﺠﻠـﻪ و دﺳﺘﭙﺎﭼﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ از اﻳﻨﺠﺎ دور ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻘﻴﺔ اﻓﺮاد را‬ ‫ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻫﻤﻪ ﺟـﺎي ﺷﻬﺮ آﺗـﻦ را ﺑﮕﺮدﻧﺪ و ﻫـﺮﺟـﺎ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫‪228‬‬

‫ﻣﺮدي ردا ﺑﺮ دوش را دﻳﺪﻧﺪ دﺳﺘﮕﻴﺮش ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬ ‫ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ را ﺑﮕﺮدﻳﺪ و در ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻪاي رداﻳﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﻴﻨﺶ ﻛﻨﺪه و ﺑﺮﻳﺪه‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮدان داﺧﻞ آن ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺷﻴﭙﻮر و ﺳﺮﻧﺎ ﻫﻢ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﺨﺼﻮص‬ ‫آﻣﺎدهﺑﺎش و ﺑﺴﺘﻪﺷﺪن ﺗﻤﺎم دروازهﻫﺎي ﺷﻬﺮ آﺗﻦ را ﺑﺪﻫﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻨﻮز ﻧﻴﻢﺳﺎﻋﺘﻲ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻋﻤﻮي ﺟﻨﺎﻳﺘﻜﺎر ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ را در ﻻﺑﻪﻻي‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن اﺟﺘﻤﺎعﻛﺮدة ﺑﻴﺮون ﻗﺼﺮ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ و دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺶ را ﺑﺎ زﻧﺠﻴﺮ ﺑﺴﺘﻨﺪ‬ ‫و او را داﺧﻞ ﻗﺼﺮ و ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻴﺦاﻟﺮﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﻴﺦاﻟﺮﺋﻴﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬اﻳﻦ ﻧﺎﺑﻜﺎر را ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﻧﮕﺎه دارﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺣﺎﻟﺸﺎن ﺧﻮب‬ ‫ﺷﻮد و ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﺗﻜﻠﻴﻒ اﻳﻦ ﺧﻴـﺮهﺳﺮ را روﺷﻦ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺷﻴﺦاﻟﺮﺋﻴﺲ‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرا ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺖ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻘﻂ ﻧﻮزاد ﻧﺎرس ﺧﻮد آن ﻣﻮﻗﻊ‬ ‫ﻛﺎﻣﻼً ﺑﻲﻫﻮش اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ وﺿﻊ ﺣﻤﻞ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﺑﺴﺘﺮي ﺑﻮد‬ ‫ﻗﺮار ﺷﺪ ﻋﻤﻮي ﻗﺎﺗﻞ و ﻧﺎﺑﻜﺎر ﻣﻠﻜﻪ‪ ،‬ﻳﻜﻲ دو روزي را در زﻧﺪان ﻗﺼﺮ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﺑﺪ و ﺧﻮد ﺷﺨﺼﺎً در ﻣﻮرد ﻣﺠﺎزات ﻗﺎﺗﻞ ﭘﺪرش ﺗﺼﻤﻴﻢ‬ ‫ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬ ‫ﻋﻤﻮي ﻗﺎﺗﻞ را ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺶ در ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮ‬ ‫ﺑﻮد در ﻛﻨﺎرش دو ﻣﺄﻣﻮر ﮔﻤﺎردﻧﺪ و در آﻏﺎز ﺷﺐ ﻳﻜﻲ از دو ﻣﺄﻣﻮر از ﻋﻤﻮي‬ ‫ﻗﺎﺗﻞ ﻋﻠّﺖ دوﺑﺎر ﺳﻮءﻗﺼﺪﻛﺮدن ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم و ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ را‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪ و ﻗﺎﺗﻞ ﻫﻢ از اﺑﺘﺪا و آﻏﺎز‪ ،‬ﻣﺎﺟﺮاﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاي ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻘﺘﺪرم ﺗﻌﺮﻳﻒ‬ ‫ﻛﺮدم‪ ،‬را ﺑﺮاي ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﺧﻮد ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد‪ .‬در آﺧﺮ ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻤﻮد و‬ ‫ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻋﻤﻮي ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آﻧﻜﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﻣﺎدرش را در دﻣﺸﻖ‬ ‫ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺮﺗﻜﺐ آن ﺗﻼﻓﻲ اﻧﺘﻘﺎمﺟﻮﻳﺎﻧﻪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻗﺼ‪‬ﻪاش ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ از ﻧﮕﻬﺒﺎنﻫﺎي ﺧﻮد ﻃﻠﺐ ﻳﻚ ﺟﺎم‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪229‬‬

‫آبﺧﻮردن ﻛﺮد و ﺧﻮاﻫﺶ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ‪ ،‬ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﺧﻮردن آن ﺟﺎم‬ ‫آب‪ ،‬دﺳﺖﻫﺎﻳﺶ را ﺑﺎز ﻛﻨﻨﺪ و ﭼﻮن ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن دﺳﺖ وي را ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﻛﻮﺗﺎه‬ ‫و ﻓﻘﻂ ﺟﻬﺖ آبﺧﻮردن ﺑﺎز ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬وي از ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺷﺐ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده و ﺣﺒﻲ‬ ‫را ﻛﻪ ﺳﻤﻲ ﻣﻬﻠﻚ ﺑﻮد در دﻫﺎن ﺧﻮد اﻧﺪاﺧﺖ و ﺗﻤﺎم آب داﺧﻞ ﺟﺎم را ﻳﻚ‬ ‫ﻧﻔﺲ ﺳﺮﻛﺸﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺮﻳﻊاﻟﺘﺄﺛﻴﺮﺑﻮدن ﺳﻢ‪ ،‬ﻧﻔﺲ آﺧﺮ را ﻫﻢ ﻛﺸﻴﺪ و در‬ ‫دم ﺟﺎن داد‪.‬‬ ‫ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﭘﻴﻜﺮ ﺑﻲﺟﺎن زﻧﺪاﻧﻲ ﺧﻮد روﺑﻪرو‬ ‫دﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ دﻧﺒﺎل ﭘﺰﺷﻚ ﻣﺨﺼﻮص درﺑﺎر دوﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ دﻳﮕﺮ ﺧﻴﻠﻲ دﻳﺮ‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺧﺒﺮ ﺳﻢﺧﻮردن و ﻛﺸﺘﻪﺷﺪن ﻗﺎﺗﻞ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻠﻜﻪ اﻓﺘﺎده در ﺑﺴﺘﺮ‬ ‫رﺳﻴﺪ‪ ،‬و از ﻣﺮاﻗﺒﺎن ﻛﻪ داﺳﺘﺎن ﻗﺎﺗﻞ را از زﺑﺎن ﺧﻮدش ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮرش ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﺷﻨﻴﺪهﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﺎزﮔﻮ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺗﻤﺎم داﺳﺘﺎن را ﺷﻨﻴﺪ‪ ،‬اﻇﻬﺎر ﺷﻮق ﻛﺮد ﺗﺎ ﭼﻬﺮة ﻗﺎﺗﻞ ﺟﺎن‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎنآﻓﺮﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﺮده را از ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺒﻴﻨﺪ‪ .‬ﺟﻨﺎزة ﻗﺎﺗﻞ را آوردﻧﺪ و ﭼﻬﺮهاش‬ ‫را ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ ﺑﺴﺘﺮي ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ‪ .‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎﺷﺎي ﭼﻬﺮة ﻗﺎﺗﻞ‬ ‫ﺧﻮدﻛﺸﻲﻛﺮده ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻘﺪر زﺷﺖ‪ ،‬درﺳﺖ ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎي ﺑﻪ‬ ‫درك واﺻﻞﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﺒﻲ ﻛﻪ از وﺳﻂ دو ﻧﻴﻢ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﺳﻢﺧﻮردن و ﺧﻮدﻛﺸﻲاش‪ ،‬ﻛﺎر ﻣﺮا ﻛﻤﺘﺮ ﻛﺮد و ﺑﻌﺪاً دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ او را ﺑﺒﺮﻧﺪ‬ ‫و دﻓﻦ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺟﻨﺎزه را از اﺗﺎق ﻣﺨﺼﻮص ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﺑﻴﺮون ﺑﺮدﻧﺪ و ﻧﻮزاد زودرس‬ ‫ﻫﻔﺖﻣﺎﻫﻪ ﺑﻪدﻧﻴﺎآﻣﺪه را ﺑﺮاي ﺧﻮردن ﺷﻴﺮ ﻧﺰد ﻣﺎدر آوردﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻮزاد اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻘﺪر زﻳﺒﺎ‪ ،‬درﺳﺖ ﺷﺒﻴﻪ ﻫﻤﺴﺮ دﻻور‬ ‫ﺑﻪآﺳﻤﺎنﻫﺎﭘﺮوازﻛﺮدهام ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺮزﻳﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﺒﻲ ﻛﻪ از وﺳﻂ دو ﻧﻴﻢ‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫‪230‬‬

‫ﻫﺰار و ﻳﻚﺷﺐ‬

‫ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﺳﻤﺶ را ﺑﺮزﻳﻦ ﻣﻲﮔﺬارم‪ .‬اﻣﻴﺪوارم ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﺰرگ ﺷﻮد و‬ ‫ﺗﺨﺖ ﭘﺮﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺗﺎج ﺳﻨﮕﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ را ﺑﻪ او واﮔﺬارم‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ روزي ﮔﺬﺷﺖ ﺣﺎل ﻣﻠﻜﻪ وﺿﻊﺣﻤﻞﻛﺮده‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪ‪ ،‬و وي را ﺑﻪ‬ ‫ﺣﻤ‪‬ﺎم ﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ دل ﭘﺮﺧﻮن ﺟﺎﻣﺔ ﻋﺎﻓﻴﺘﺶ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه وي ﺑﺮ ﺳﺮ ﺟﻨﺎزة‬ ‫ﻣﻮﻣﻴﺎﻳﻲﺷﺪه ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ رﻓﺖ و ﺑﻪ اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﺧﻮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺣﺎﻟﻢ ﻣﺴﺎﻋﺪ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﺮاه ﺟﻨﺎزه ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻔﺮﻣﺎن‬ ‫ﻗﺪري آﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻧﺎﭼﺎرم ﺑﺮزﻳﻦ‪ ،‬ﻧﻮزاد ﻧﺎرس ﺧﻮد را ﻫﻤﺮاه ﺑﻴﺎورم‪.‬‬ ‫ﺿﻤﻨﺎً ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﭘﻴﻚﻫﺎي ﺑﺎدﭘﺎ ﺧﺒﺮ را ﺑﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ و از ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴـﺮان ﻛﻪ ﻧﺎﻳﺐاﻟﺴﻠﻄﻨﻪ درﺑﺎر دﻣﺸﻖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﻋﻮت‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺣﺮﻛﺖ‬ ‫ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﺑﺎ ﻗﺎﻳﻖﻫﺎي ﺳﺮﻳﻊاﻟﺴﻴﺮ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ‬ ‫از ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن و ﺳﻠﻄﺎن آﻟﻜﺲ دوم‪ ،‬ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺘﺤﺪ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ و واﻻﺗﺒﺎرش ﻫﻢ‬ ‫از دﻧﻴﺎ رﻓﺖ و اﮔﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺎزه ﮔﺮد راه ﺟﺎﻣﺔ ﺑﺮﺗﻦ ﺷﺮﻳﻒ ﺧﻮد‬ ‫را ﺗﻜﺎﻧﺪه و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ دوري ﺑﻪ وﻃﻦ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ ﺧﻮد رﺳﻴﺪهاﻧﺪ‪ ،‬از‬ ‫راه دﻣﺸﻖ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪ .‬ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن ﺳﺮﺳﺮاﻳﻲ ﻛﻪ دوﺑﺎر‬ ‫ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺣﻀﻮر دﺧﺘﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪﺷﺎن ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان‬ ‫ﻧﺎﻳﺐاﻟﺴﻠﻄﻨﺔ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﺑﺮﮔﺰاري ﻣﺮاﺳﻢ ﻳﺎدﺑﻮد اﻣﭙﺮاﻃﻮري را دارﻳﻢ‬ ‫ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻮد از ﺳﻮد وﺟﻮد ذﻳﺠﻮدش ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ زود دود‬ ‫ﻧﺒـﻮدﻧﺶ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻳﺎران ودودش رﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﭼﻬـﻞ روز ﮔﺬﺷﺖ و ﭼـﻪ ﺳﺮﻳـﻊ ﭘﻴﻚﻫﺎي ﺳﺮﻳﻊ ﺑﻪ ﻳﻤـﻦ رﻓﺘﻨﺪ و ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﻣﻠﻜﻪ ﻧﺠﻼ و ﺷﻬﺪاد و ﺷﻴﺮﻳﻦ را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺑﻪ دﻣﺸﻖ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ!‬ ‫ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان از ﺷﻮﻫﺮ ﺑﻴﻮه و از ﭘﺪر ﻳﺘﻴﻢﺷﺪه‪ ،‬ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﺳﻠﻄﺎن ﻳﻤﻦ و‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


‫داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪231‬‬

‫ﺧﺎﻧﻮادهاش ﻫﻢ ﺑﻪ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﭼﻪ ﭘﺮﻣﺎﺗﻢ و ﺳﻮﮔﻮاراﻧﻪ ﺑﻮد ﻣﺮاﺳﻢ‬ ‫ﻳﺎدﺑﻮد ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﻛﻪ ﻧﻪ آن ﻣﺠﻠﺲ ﻓﻘﻂ ﻣﺮاﺳﻢ ﻳﺎد ﺑﻮد و ﭼﻬﻠّﻢ درﮔﺬﺷﺖ‬ ‫ﮔﺮﮔﻴﻦ ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﮔﺮاﻣﻲداﺷﺖ و ﺗﺠﻠﻴﻞ از روح ﭘﺮﻓﺘﻮح ﺳﻪ ﺳﻠﻄﺎن‬ ‫ﻣﻘﺘﺪر آن ﻋﺼﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻨﺪﻳﺲ ﻧﻴـﻢﺗﻨـﺔ ﺳﺎﺧﺘﻪﺷﺪه ﻫﺮ ﺳﻪ را در ﺿﻠﻊ ﺷﻤﺎﻟﻲ‬ ‫ﺳﺮﺳﺮاي ﺑﺰرگ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﻗﺼﺮ ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻪ ﻋﺰادار و ﮔﺮﻳﺎن‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻠﻜﻪ ﺟﻴﺮان‪ ،‬ﻧﺎﻳﺐاﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﺎم و ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﭘﺪران و ﺷﻮﻫﺮان ﺳﻠﻄﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻮﻃﺌﻪ و دﺳﻴﺴﻪﻫﺎي‬ ‫ﺷﻮم ﻣﻠﻜﻪ آﻓﺖﻫﺎ و ﺑﻼﻳﺎ از دﺳﺖ داده ﺑﻮدﻧﺪ و ﭼﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻮد وﻇﻴﻔﻪ ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻣﺘّﺤﺪ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪة ﭘﻴﻤﺎن ﺻﻠﺢ و اﺧﻮت و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻳﻮﻧﺎن‪،‬‬ ‫روم ﺷﺮﻗﻲ‪ ،‬ﺷﺎم و ﻳﻤﻦ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺠﻢاﻟﺪ‪‬ﻳﻦ و ﭼﻪ ﺑﻲﺧﺒﺮ ﺑﻮد از ﺑﺎزيﻫﺎي‬ ‫روزﮔﺎر و ﮔﺮدش ﻧﺎﻣﻮﻓّﻖ ﭼﺮخ زﻣﺎﻧﻪ‪ ،‬ﭘﺴﺮ دوﻣﺎﻫﺔ ﻣﻠﻜﻪ ﻫﻠﻨﺎ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺮزﻣﻴﻦ‬ ‫ﻳﻮﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺮزﻳﻦ دوم‪.‬‬

‫ﭘﺎﻳﺎن ﺷﺐ ﺻﺪ و دوازدﻫﻢ‬ ‫و‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ اول داﺳﺘﺎن ﻣﻠﻚ ﻧﻌﻤﺎن‬

‫‪www.ParsBook.org‬‬


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.