آﻳﻴﻦ زردﺷﺖ
www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
درود ﺑﻲﻛﺮان ﺑﺮ اﺑﺮﻣﺮد اﻳﺮان زﻣﻴﻦ ،زردﺷﺖ ﭘﺎكﺳﻴﺮت. در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺴﻴﺎر اﺟﻤﺎﻟﻲ ﻧﻜﺎﺗﻲ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ از دﻳﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ دوﺳﺘﺎن ﻋﺰﻳﺮ اراﺋﻪ ﮔﺮدد .دﻳﻨﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺳﭙﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ ،دﻳﻨﻲ ﻛﻪ در زﻣﺎن ﺧﻮد اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﻮد در ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪاي ﻳﮕﺎﻧﻪ ،دﻳﻨﻲ ﻛﻪ در زﻣﺎن ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ دﻳﻦﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ،ﺗﻮﺣﻴﺪيﺗﺮ ﺑﻮد. ﺿﻤﻨﺎ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮي ﺑﺮاي ﻧﮕﺎرش اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد.
ً در ﺗﻬﻴﺔ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ از ﻧﻈﺮات
ﺗﻌﺪادي از ﭘﻴﺮوان اﻳﻦ دﻳﻦ ﻣﻘﺪس اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺟﺎ ﻻزم ﻣﻲداﻧﻢ ﻛﻪ از ﻣﺴﺎﻋﺪتﻫﺎي ﺑﻲدرﻳﻎ ﺷﺎدروان ﻛﻴﻮﻣﺮث اﺷﻜﺶ و آﻗﺎي ﺑﻬﻤﻦ رﺳﺘﻢ ﻳﺰدي ﺗﺸﻜﺮ وﻳﮋه ﺑﻨﻤﺎﻳﻢ. در اﻧﺘﻬﺎ از ﺷﻤﺎ دوﺳﺘﺎن ﻋﺰﻳﺰ ﺧﻮاﻫﺸﻤﻨﺪم ﻛﻪ ﻧﻈﺮات ،ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات و اﻧﺘﻘﺎدات ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ آدرس ﺿﻤﻨﺎ ELVISF35@yahoo.comﺑﺮاي ﺑﻨﺪه ارﺳﺎل ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ً ﺧﻮاﻫﺸﻤﻨﺪم ﻛﻪ در ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻨﻮان از ﻛﻠﻤﺔ
»زردﺷﺖ« ﺑﺮاي ﻧﻈﺮات ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
اﺳﺪاﷲ ﺑﻬﻤﻨﻲ
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﺣﻴﺎت زردﺷﺖ و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ او ﻇﺎﻫﺮا
ً زرﺗﺸﺖ دﻫﻘﺎنزادهاي ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺗﺒﺎر و رﻳﺸﻪ آرﻳﺎﺋﻲ روﻳﻴﺪه و رﺷﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .آﻧﭽﻪ ﻛﻪ از ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ و ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ
او ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺒﻴﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ اﺳﺖ ،اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻣﻲﺗﻮان ﻛﺮد ﻛﻪ ،ﻧﺎم او »زرواﺳﺘﺮ) «1اﻳﻦ ﺗﻠﻔﻆ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﻛﻠﻤﻪ در اروﭘﺎ ﻣﺸﻬﻮر اﺳﺖ(. و اﺻﻞ آن »زراﺷﺘﺮا« ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﻳﻚ ﻛﻠﻤﺔ آرﻳﺎﺋﻲ ﻛﻬﻨﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺟﺰء اﺧﻴﺮ آن »اﺷﺘﺮا «2ﺑﻤﻌﻨﺎي ﺷﺘﺮ اﺳﺖ و ﺑﺮاي ﺗﺴﻤﻴﻪ وﺟﻮه ﻣﺨﺘﻠﻒ ذﻛﺮ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ از آن ﺟﻤﻠﻪ »داراي ﺷﺘﺮان زرد« ﻳﺎ »ﺻﺎﺣﺐ ﻛﻬﻦ اﺷﺘﺮان« ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺎرﻳﺦ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺗﻮﻟﺪ زردﺷﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺠﻬﻮل اﺳﺖ .ﺑﺮ ﺣﺴﺐ رواﻳﺎت اﻳﺮاﻧﻲ ﺗﻮﻟﺪ او در ﺣﺪود 660ق.م )ﻗﺒﻞ از ﻣﻴﻼد( اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﻤﺔ اﺣﺘﻤﺎﻻت ﺑﻌﻘﻴﺪه اﻏﻠﺐ ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ آﻧﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ،وﻟﻲ ﺑﻌﻀﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ دﻻﻳﻞ و ﻗﺮاﺋﻦ ﻣﻮﺟﻪ ﺑﺮآﻧﻨﺪ ﻛﻪ زﻣﺎن ﻇﻬﻮر اﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻮده اﺳﺖ و در ﺣﺪود 1000ق.م ﻣﻲزﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻟﺪ او ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺠﻬﻮل اﺳﺖ .ﺑﻌﻀﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ در ﻧﺎﺣﻴﺔ »ﻣﺎد« )آذرﺑﺎﻳﺠﺎن( ﺷﻤﺎل ﻏﺮب اﻳﺮان و ﺑﻌﻀﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ در »ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎ« )ﺑﻠﺦ ،ﺷﺮق( ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ ،وﻟﻲ از ﻗﺮار ﻣﻌﻠﻮم وي در ﻏﺮب اﻳﺮان زاﻳﻴﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ،وﻟﻲ در ﺷﺮق اﻳﺮان ﺑﻪ ﻛﺎر دﻋﻮت ﺧﻮد ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ .رواﻳﺎت ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ زردﺷﺖ در ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻧﺰد آﻣﻮزﮔﺎر ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ و از او »ﻛﺸﺘﻲ) «3ﻧﺎم ﻛﻤﺮﺑﻨﺪ ﻣﻘﺪس زردﺷﺘﻴﺎن اﺳﺖ ﺷﺒﻴﻪ »ﺑﺰﻧﺎرﻫﻨﺪوان« و اﻳﻦ ﺷﺒﺎﻫﺖ در دو ﻣﺬﻫﺐ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ (.درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد و او در آﻏﺎز ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺧﻮي ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺳﺮﺷﺖ ﻟﻄﻴﻒ ﻣﻌﺮوف ﮔﺮدﻳﺪ .در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮوز ﻗﺤﻄﻲ ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻪ در اﻳﺎم ﺟﻮاﻧﻲ او اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ،وي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﺎن ﺣﺮﻣﺖ و رأﻓﺖ و درﺑﺎره ﺟﺎﻧﻮران ﻣﺤﺒﺖ و ﺷﻔﻘﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آورد .ﭼﻮن ﺳﻨﻴﻦ ﻋﻤﺮش ﺑﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﮕﻲ رﺳﻴﺪ، ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮد را رﻫﺎ ﻛﺮده ،ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ اﺳﺮار ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺸﻜﻼت روﺣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻋﻤﺎق ﺿﻤﻴﺮ او را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﺸﻮش ﻣﻲداﺷﺖ ،در اﻃﺮاف ﺟﻬﺎن ﺳﺮﮔﺮدان ﺷﺪ و از ﻫﺮ ﺳﻮ رﻓﺖ و ﺑﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ؛ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﻮر اﺷﺮاق درون دل او را ﻣﻨﻮر ﺳﺎزد. ﮔﻮﻳﻨﺪ :روزي در اﻧﺠﻤﻨﻲ از داﻧﺎﻳﺎن ﭘﺮﺳﺶ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎري ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ آﺳﺎﻳﺶ روان ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﺳﻴﺮ ﻛﺮدن ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن و ﺧﻮراك دادن ﺑﻪ ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن و ﻓﺮوزان داﺷﺘﻦ آﺗﺶ و اﻓﺸﺎﻧﺪه ﺷﻴﺮة ﻫﻮﻣﺎ و آب و ﭘﺮﺳﺘﺶ دﻳﻮان ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎﺳﺖ«. زردﺷﺖ در اﻳﻦ ﺳﺨﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ» :از اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﻬﺎر ﻛﺎر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ را ﻛﻪ در ﺧﻮر ﻣﺮدﻣﻲ دادﮔﺮ و رواﻧﻲ آﻣﺮزﻳﺪه اﺳﺖ ،ﻣﻲﺗﻮان ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻣﮕﺮ ﭘﺮﺳﺘﺶ دﻳﻮان ﻛﻪ ﻛﺎري اﺳﺖ دﺷﻮار و ﺟﺎن ﺑﻬﺸﺘﻲ از آن ﺑﻴﺰار اﺳﺖ«.
1
- Zoroster 2 - Ustra 3 - Koshti
1
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
] در ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ درﺑﺎرة زردﺷﺖ رواﻳﺎﺗﻲ آوردهاﻧﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ زردﺷﺖ ﻣﺪت ﻫﻔﺖ ﺳﺎل در ﺑﻦ ﻏﺎري درون ﻛﻮﻫﻲ ﺑﺴﺮ آورد و ﺑﺨﺎﻣﻮﺷﻲ ﻣﻄﻠﻖ ﻣﻲﮔﺬراﻧﻴﺪ .آوازة ﻛﺎر او از ﺷﺮق ﺑﮕﻮش ﻣﺮدم روم رﺳﻴﺪ و ﺷﻬﺮت ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﻣﺮدي ﻣﺮﺗﺎض ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﮔﺬراﻧﻴﺪه و ﺟﺰء ﭘﻨﻴﺮ ﻃﻌﺎﻣﻲ ﻧﺨﻮرده اﺳﺖ[. ﻏﺎﻟﺒﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻦ ﺳﻲ ﺳﺎﻟﮕﻲ رﺳﻴﺪ )ﺳﻨﻲ ﻛﻪ
ً در دﻣﺎغﻫﺎي ﺻﺎﺣﺒﺎن و اﻓﻜﺎر روﺣﺎﻧﻲ و اذﻫﺎن ﻧﻮاﺑﻎ ﻣﺬﻫﺒﻲ دورة ﺑﺮوز ﺑﺤﺮان-
ﻫﺎي ﻓﻜﺮي اﺳﺖ (.زردﺷﺖ را ﻣﻜﺎﺷﻔﺎﺗﻲ دﺳﺖ داد .رواﻳﺎت در اﻳﻦ ﺑﺎب ﺑﻪ ﻗﺪري زﻳﺎد و اﻏﺮاقآﻣﻴﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي او ﻣﻌﺠﺰاﺗﻲ ﻋﺠﻴﺒﻪ و ﻛﺮاﻣﺎت ﻏﺮﻳﺒﻪ ذﻛﺮ ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﻛﻪ ﺑﺮ او ﻛﺸﻒ و ﺷﻬﻮد دﺳﺖ داد ،وي در ﺳﻮاﺣﻞ رود دﻳﺘﻴﺎ 1در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻣﻮﻃﻦ او ﺑﻮد ،ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﻴﺎل ﺷﺒﺤﻲ ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪي ﻗﺎﻣﺖ او ﻧُﻪ ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﺴﺎن ﻣﺘﻌﺎرف ﺑﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻈﺮش ﻧﻤﻮدار ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ او را ﻓﺮﺷﺘﺔ وﻫﻮﻣﻨﻪ) 2ﺑﻬﻤﻦ( ﻳﻌﻨﻲ »ﭘﻨﺪار ﻧﻴﻚ« ﻧﺎم دادهاﻧﺪ .ﭘﺲ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎ او ﺑﻪ ﮔﻔﺖ و ﺷﻨﻮد ﭘﺮداﺧﺖ و ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﺎن داد ﻛﻪ ﺟﺎﻣﺔ ﻋﺎرﻳﺘﻲ ﻛﺎﻟﺒﺪ را از ﺟﺎن دور ﺳﺎزد و روان را ﭘﺎك و ﻃﺎﻫﺮ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ و آﻧﮕﺎه ﺻﻌﻮد ﻛﺮده و در ﭘﻴﺸﮕﺎه اﻫﻮراﻣﺰدا
3
)ﻳﻌﻨﻲ ﺧﺪاي ﺣﻜﻴﻢ( ﺣﺎﺿﺮ ﮔﺮدد .وي ﭼﻨﺎن ﻛﺮد و ﺧﺪاي ﻣﺘﻌﺎل ﻛﻪ ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﺶ ﺻﻔﻮف ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺟﺎي داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮ او ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻣﻮد .از ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺣﻀﻮر او در ﻣﺤﻀﺮ اﻟﻬﻲ ﺳﺮﮔﺬﺷﺘﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺎﻟﺐ و ﺟﺬاب رواﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻼﺻﺔ آن ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ: »ﭼﻮن زردﺷﺖ در آن اﻧﺠﻤﻦ آﺳﻤﺎﻧﻲ و ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺑﺮﻳﻦ درون آﻣﺪ ،ﺳﺎﻳﺔ او ﻣﺤﻮ ﮔﺮدﻳﺪ زﻳﺮا ﭘﺮﺗﻮ ﺗﺎﺑﺶ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و اﺷﻌﺔ درﺧﺸﺎن ارواح ﻋﻠﻮي در ﭘﻴﺮاﻣﻮن او ،وﺟﻮد او را ﭼﻨﺎن ﻣﺴﺘﻐﺮق ﻧﻮر ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻴﺮﮔﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﭘﺲ اﻫﻮراﻣﺰدا ﺑﻪ او ﺗﻌﻠﻴﻢ داد و او را ﺑﻪ ﭘﻴﻐﺎﻣﺒﺮي ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ و اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﻛﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ و ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ آﺋﻴﻦ »ﺑﻬﻲ« را ﺑﻌﺎﻟﻤﻴﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮز«. از آن ﭘﺲ ﻫﺸﺖ ﺳﺎل دﻳﮕﺮ ﺑﺮ زردﺷﺖ ﺑﮕﺬﺷﺖ و او در ﻋﺎﻟﻢ ﻛﺸﻒ و ﺷﻬﻮد ﺑﺎ ﺷﺶ ﻓﺮﺷﺘﺔ ﻣﻘﺮب )اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪان( ﻳﻜﺎﻳﻚ ﮔﻔﺖ و ﺷﻨﻮد ﻛﺮد و از ﻣﺠﻠﺲ ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﺮ روﺷﻨﺎﻳﻲ ﺿﻤﻴﺮ و ﺻﻔﺎي دل او ﻟﺨﺘﻲ ﻣﻲاﻓﺰود. ﻇﺎﻫﺮا ً ﻛﻠﻤﺎت ﺧﻮد زردﺷﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻜﺎﺷﻔﺎت اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻌﻀﻲ ﻗﻄﻌﺎت ﻛﻪ ﺣﺎﻛﻲ از ﻣﻄﺎﻟﺐ در ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ 4ﻛﻪ اﺻﻠﻲ و ﻣﻮﺛﻖ و ﻣﻌﺘﻤﺪ اﺳﺖ از زﻣﺎن او ﺑﺠﺎي ﻣﺎﻧﺪه .از آن ﺟﻤﻠﻪ در ﻳﻚ ﺟﺎ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: »ﻣﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ وﺧﺸﻮر ﭘﺎك ﺗﺮا اي اﻫﻮراﻣﺰدا ﻣﻲﺳﺘﺎﻳﻢ و وﻗﺘﻴﻜﻪ وﻫﻮﻣﻨﻪ )ﭘﻨﺪار ﻧﻴﻚ( ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪ و از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻛﺮد ،ﻛﻴﺴﺘﻲ؟ و ﺑﻜﻪ واﺑﺴﺘﻪاي؟ و ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺗﻮ در اﻳﻦ روزﮔﺎر ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻣﻦ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ :ﻣﻦ زردﺷﺘﻢ ،دﺷﻤﻦ دروغ ،ﻛﻪ ﺗﺎ ﻏﺎﻳﺖ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺧﻮد ﺑﺎ دروغ ﻧﺒﺮد ﻣﻲﻛﻨﻢ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ راﺳﺘﮕﻮﻳﺎﻧﻢ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻲﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮاﻫﻢ رﺳﻴﺪ و در آﻧﺠﺎ ﺗﺮا اي اﻫﻮراﻣﺰدا ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد و ﻧﻐﻤﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺮود.
1
- Daitya 2 - Vohu Manah 3 - Ahura Mazda 4 - Gathas
2
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﺗﻮ اي روان ﭘﺎك و ﻣﻘﺪس ،ﺗﺮا اي اﻫﻮاراﻣﺰدا ﻣﻲﺳﺘﺎﻳﻢ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ وﻫﻮﻣﻨﻪ )ﭘﻨﺪار ﻧﻴﻚ( ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪ و از ﻣﻦ ﺳﺌﻮال ﻓﺮﻣﻮد ﻛﻪ آﻫﻨﮓ ﭼﻜﺎر داري؟ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻢ :ﺣﺮﻣﺖ و ﺳﺘﺎﻳﺶ آﺗﺶ ﺗﻮ ،آﻫﻨﮓ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺗﺎ ﺗﺎب و ﺗﻮان دارم در ﻃﺮﻳﻖ ﺣﻖ ﻛﻮﺷﺶ ﻣﻲﻛﻨﻢ .راﺳﺘﻲ را ﺑﻤﻦ ﻧﺸﺎن ده ﺗﺎ او را ﺑﻄﻠﺒﻢ! ﭼﻮن ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻲ ﺑﺮاﺳﺘﻲ ﺑﺮو و راﺳﺘﻲ را ﺗﻌﻠﻴﻢ ده .ﻣﮕﺮ ﺑﻤﻦ اﻣﺮ ﻧﻜﺮدي ﻛﻪ از ﭼﻪ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰم و ﭼﻪ ﭼﻴﺰ را ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺒﺮم؟ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻲ ﺑﻔﺮﻣﺎن ﺳﺮوش ﮔﻮش ﻓﺮاده و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﭘﺮ از ﮔﻨﺞ در ﭘﻲ ﺗﺴﺖ .ﭘﺎداش ﻧﻴﻚ دراز در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺮدﻣﺎن اﺳﺖ«. از آن ﭘﺲ ده ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ﺑﺮ زردﺷﺖ ﺑﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ و ﻋﺒﺎدت ﻣﺰدا ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮد و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ از ﻣﺮدم روزﮔﺎر ﺟﻔﺎ و آزار ﻣﻲدﻳﺪ ،ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻣﻜﺎﺷﻔﻪ ﺑﻲدرﻧﮓ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺧﻼﺋﻖ را آﻏﺎز ﻛﺮد .وﻟﻲ در اﺑﺘﺪا ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن او ﮔﻮش ﻧﺪاد و ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﺷﺪ و در ﻣﻌﺮض ﻓﺘﻨﻪ و آزﻣﺎﻳﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﻳﻌﻨﻲ روان ﭘﻠﻴﺪ )اﻧﮕﺮﻣﺌﻲﻧﻴﻮ (1او را وﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻋﺒﺎدت ﻣﺰدا را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ .ﻟﻜﻦ زردﺷﺖ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﻋﻘﻴﺪت ﺧﻮد ﭘﺎﻳﺪار ﻣﺎﻧﺪ و ﭘﺎﺳﺦ داده و ﻣﻲﮔﻔﺖ» :ﻧﻲ! ﻣﻦ از دﻳﻦ ﺑﻬﻲ و راﺳﺘﻲ ﺑﺮﻧﻤﻲﮔﺮدم ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺟﺎن و ﺗﻦ و اﻋﻀﺎء ﺑﺪن ﻣﺮا از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺟﺪا ﻛﻨﻨﺪ ،از ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﺰدا روي ﺑﺮ ﻧﻤﻲﺗﺎﺑﻢ«. ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭘﺲ از ده ﺳﺎل زردﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد رﺳﻴﺪ و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ آﺋﻴﻦ او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و ﺑﻪ او ﮔﺮوﻳﺪ ،ﻋﻤﻮزادة وي ﻣﺮدي ﺑﻪ ﻧﺎم »ﻣﻴﻨﺪي ﻧﻴﻤﻮنﻫﺎ «2ﺑﻮد .ﭘﺲ در ﻳﻜﻲ از ﺑﻼد ﺷﺮﻗﻲ اﻳﺮان ﺑﻪ درﺑﺎر ﭘﺎدﺷﺎه آن دﻳﺎر ﺑﻪ ﻧﺎم وﻳﺸﺘﺎﺳﭗ 3راه ﻳﺎﻓﺖ. ]وﻳﺸﺘﺎﺳﭙﺎ ﻳﺎ ﻫﻴﺴﺘﺎﺳﭙﺲ ،4ﺑﻨﻈﺮ ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﻫﻤﺎن ﭘﺪر دارﻳﻮش ﻛﺒﻴﺮ اﺳﺖ ،ﻟﻴﻜﻦ اﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ ﺑﺎ ﻣﻔﺎد ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ ﺗﻌﺎرض دارد و ﺻﺤﺖ آن ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﻤﻲﺷﻮد[. ﻣﺪت دو ﺳﺎل زردﺷﺖ ﻛﻮﺷﺶ و ﺟﻬﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﺮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎه را ﺑﺪﻳﻦ ﺧﻮد درآورد .وﻳﺸﺘﺎﺳﭙﺎ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ اﻟﻈﺎﻫﺮ ﻣﺮدي ﭘﺎﻛﺪل و ﺧﺎﻟﺺ ﻋﻘﻴﺪت و ﻧﻴﻜﻮ ﻣﻨﺶ ﺑﻮد ﺑﺎ زردﺷﺖ ﻫﻤﺮاه ﮔﺮدﻳﺪ ،ﻟﻜﻦ ﭼﻮن وي در ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﻛﺎرﭘﺎنﻫﺎ) 5ﻣﻐﺎن( واﻗﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻛﻪ در اوﺳﺘﺎ آﻧﻬﺎ را ﺑﺒﺪي ﻳﺎد ﻛﺮدهاﻧﺪ و آﻧﺎن را ﻛﺎﻫﻨﺎﻧﻲ ﺣﺮﻳﺺ و دﻧﻴﺎ دوﺳﺖ وﺻﻒ ﻛﺮده ،ﺟﻤﺎﻋﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ روش ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲﻫﺎي ﺣﻴﻮاﻧﻲ ﺑﻌﻤﻞ ﻣﻲآوردﻧﺪ و ﺑﻪ اﻋﻤﺎل ﺳﺤﺮ و ﺟﺎدو اﺷﺘﻐﺎل داﺷﺘﻨﺪ و ﻣﺪﻋﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺪﻳﻦ وﺳﺎﺋﻞ ﻣﻮﺟﺐ ازدﻳﺎد ﻣﺤﺼﻮﻻت و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﻮاﺷﻲ و دواب و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﻤﻼت و ﺗﻬﺎﺟﻤﺎت ﻗﺒﺎﺋﻞ )ﺗﻮراﻧﻲ( در ﺷﻤﺎل ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺪ. ﻛﺎرﭘﺎنﻫﺎ ﺑﺎ اﻋﺘﻘﺎدات ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ و ﻣﺒﺎدي زردﺷﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ زردﺷﺖ را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﻴﺎﻧﺪازﻧﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻌﺪ از دو ﺳﺎل از زردﺷﺖ ﻣﻌﺠﺰهاي ﺑﻈﻬﻮر رﺳﻴﺪ و اﺳﺐ ﺳﻴﺎه ﻣﺤﺒﻮب وﻳﺸﺘﺎﺳﭗ را ﻛﻪ ﺑﻤﺮﺿﻲ
1
- Angry Mainyu 2 - Maidhy Nimonha 3 - Vishtaspa 4 - Hystaspes 5 - Karpans
3
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻣﻬﻠﻚ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪه ﺑﻮد درﻣﺎن ﻛﺮد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭼﻮن ﻫﻤﺴﺮ وﻳﺸﺘﺎﺳﭗ ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ ﻫﻮﺗﺎﺋﻮﺳﺎ 1ﻧﻴﺰ از او ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣﻲﻛﺮد، ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺷﺎه ﺑﺪﻳﻦ او در آﻣﺪ. ﮔﺮوﻳﺪن ﺷﺎه ﺑﺪﻳﻦ زردﺷﺖ اﻟﺒﺘﻪ ﻛﺎﻣﻞ و از روي ﺧﻠﻮص ﺑﻮد و وﻳﺸﺘﺎﺳﭗ ﺳﺮاﺳﺮ ﻧﻴﺮوي ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﻧﺸﺮ دﻋﻮت آن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻜﺎر ﺑﺮد .درﺑﺎرﻳﺎن و اﻣﺮاء ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺷﺎه ﺑﺮ او ﮔﺮوﻳﺪﻧﺪ .ﺑﺮادر او زﻳﻦ 2و ﻓﺮزﻧﺪ دﻻورش اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر 3از ﭘﻴﺮوان ﻣﻮﺛﺮ و ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ زردﺷﺖ ﺷﺪﻧﺪ .دو ﺑﺮادر از ﻃﺒﻘﺔ ﻧﺠﺒﺎ و اﺷﺮاف ﻛﻪ در اﻧﺠﻤﻦ ﺷﺎه ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ارﺟﻤﻨﺪ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻨﺎم ﻓﺮاﺷﺎﺋﻮشﺗﺮا 4و ﺟﺎﻣﻨﺎﺳﭙﺎ 5ﺑﺎ ﺑﺎ آن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺼﺎﻫﺮت و ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪي ﺣﺎﺻﻞ ﻛﺮدﻧﺪ و اوﻟﻲ دﺧﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﻨﺎم ﻫﻮوي 6ﺑﻪ زردﺷﺖ داد و دوﻣﻲ دﺧﺘﺮ زردﺷﺖ زردﺷﺖ را ﺑﻨﺎم ﭘﺮوﺳﻴﺴﺘﺎ 7ﻛﻪ از زن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ داﺷﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮي ﺧﻮد در آورد. از ﻣﺪت ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل دﻳﮕﺮ ﻛﻪ از ﻋﻤﺮ زردﺷﺖ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ،رواﻳﺎت و ﺣﻜﺎﻳﺎت ﺑﺴﻴﺎري ﻧﻘﻞ ﻛﺮدهاﻧﺪ ،ﻛﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ اﻳﻦ روزﮔﺎر وي ﺑﻪ ﻧﺸﺮ دﻳﻦ اﻫﻮراﻣﺰدا در ﻣﻴﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻲﭘﺮداﺧﺖ .در اﻳﻦ زﻣﺎن دو ﭘﻴﻜﺎر و ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺎن ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ .در ﭘﻴﻜﺎر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر ﻣﻜﺎﻧﻲ رﻓﻴﻊ و ﻧﺎﻣﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ دﻻوري و ﺟﻨﮕﺎوري ﺷﻬﺮة آﻓﺎق ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﻗﺒﺎﺋﻞ ﺗﻮراﻧﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺸﻮر اﻳﺮان ﻫﺠﻮم آورده ﺑﻮدﻧﺪ را در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺖ .اﻣﺎ ﺟﻨﮓ دوم ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اﻳﻦ ﺣﻜﺎﻳﺎت در زﻣﺎﻧﻲ روي داد ﻛﻪ زردﺷﺖ ﺑﻤﺮﺣﻠﺔ ﻫﻔﺘﺎد و ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد رﺳﻴﺪه ﺑﻮد .در اﻳﻦ ﭘﻴﻜﺎر ﮔﺮﭼﻪ ﭘﻴﺮوز ﮔﺮدﻳﺪ ،ﻟﻴﻜﻦ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪه و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اوﺳﺘﺎ در ﻫﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻮن ﺗﻮراﻧﻴﺎن ﺷﻬﺮ ﺑﻠﺦ را ﺗﺼﺮف ﻛﺮدﻧﺪ ﻳﻜﻲ از آﻧﺎن ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺮ آن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻳﺰداﻧﻲ ﺗﺎﺧﺘﻪ و او را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺤﺮاب آﺗﺶ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺒﺎدت ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮد ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪ. ﻻزم ﺑﺬﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ زردﺷﺖ ﺑﻠﻘﺐ ﺷﺒﺎن ﻓﻘﺮا ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲﺷﻮد.
اﻋﻼم دﻳﺎﻧﺖ رﺳﻤﻲ زردﺷﺖ ﻇﺎﻫﺮا ﺷﺎﭘﻮر دوم
ً اوﻟﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎه ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ را در اﻳﺮان دﻳﺎﻧﺖ رﺳﻤﻲ اﻋﻼم ﻛﺮده اﺳﺖ .ﻟﻴﻜﻦ در ﻋﻬﺪ
ﺷﺎﭘﻮر دوم ﺑﻪ اﻫﺘﻤﺎم »آذرﺑﺎد ﻣﻬﺮاﺳﭙﻨﺪ« ﺑﻮد ﻛﻪ آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ از ﺣﻤﺎﻳﺖ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪي ﻳﺎﻓﺖ و در اﻳﺮان آﺋﻴﻦ رﺳﻤﻲ ﺷﺪ.
1
- Hutaosa 2 - Zain 3 - Isfendir 4 - Frashaoshtra 5 - Jamnaspa 6 - Huovi 7 - Pourucista
4
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻣﻌﺠﺰات زردﺷﺖ در ﻣﻮرد زردﺷﺖ از ﻣﻌﺠﺰاﺗﻲ ﭼﻨﺪ ﻧﺎم ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ از ﻳﻜﻲ از آنﻫﺎ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ رﺳﻴﺪه و ﻳﻚ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ ،ﺳﺎﻳﺮ آنﻫﺎ در ﻛﺘﺐ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻣﺴﻄﻮر اﺳﺖ .در اوﺳﺘﺎ درﺑﺎرة ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻲ ﭼﻴﺰي ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﺔ ﭘﻴﺮوي از اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي دﻳﮕﺮان در ﺳﺪهﻫﺎي ﭘﺲ از زردﺷﺖ اﺳﺖ .ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﺔ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ و آن ﻃﻮر ﻛﻪ در ﻛﺘﺎبﻫﺎي آنﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ زردﺷﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﮔﺬاﺷﺖ ﺑﻪ ﺟﺎي ﮔﺮﻳﻪ ،ﺧﻨﺪه ﺑﺮ ﻟﺐ داﺷﺖ .ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از ﺟﻬﺎن و ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺑﻴﻢ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ آنﻫﺎ را دوﺳﺖ و ﭘﺴﻨﺪ ﺧﻮد ﻣﻲداﻧﺴﺖ .ﻟﺐ ﺧﻨﺪاﻧﺶ را ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﻬﺎن و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﻮش- ﺑﻴﻦ و ﻫﻤﻪ را ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺴﻮي ﻛﻤﺎل و ﺟﻬﺎن را ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮ زﻳﺒﺎﻳﻲ و ﺗﺠﻠﻲ آﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﻣﻲداﻧﺴﺖ. در زﻣﺎن زردﺷﺖ و دوران ﻛﻮدﻛﻲ او ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺑﺎ ﻧﺎم »دوران ﺳﺮون« زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺪﺳﺘﻮر او زردﺷﺖ ﻧﻮزاد را در ﮔﺬرﮔﺎه ﺗﻨﮕﻲ ﺑﺰﻳﺮ دﺳﺖ و ﭘﺎي ﮔﻠﺔ ﮔﺎوان و اﺳﺒﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺘﻮران ﮔﺮدد ،وﻟﻲ آن ﻛﻮدك از آن ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن آﺳﻴﺒﻲ ﻧﺪﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻮدك را در ﻻﻧﺔ ﮔﺮﮔﻲ ﻧﻬﺎدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﻟﻪﻫﺎي آن را ﻛﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،وﻟﻲ ﺑﺎز ﻫﻢ زردﺷﺖ از ﮔﺰﻧﺪ آن ﺣﻴﻮان درﻧﺪه ﺑﺮﺳﺖ و ﻧﺠﺎت ﭘﻴﺪا ﻛﺮد. زردﺷﺖ اﺳﺐ ﺳﻴﺎه و ﻣﺤﺒﻮب وﻳﺸﺘﺎﺳﭗ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺿﻲ ﻣﻬﻠﻚ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪه ﺑﻮد درﻣﺎن ﻛﺮد. اﻣﺎ ﺧﻮد زردﺷﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﺠﺰة او ﺧﻮد اوﺳﺘﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺨﻨﻲ ﺑﺮﺗﺮ از ﻫﻤﻪ و واﻻﺗﺮﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎرﻫﺎﺳﺖ و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از ﻫﻤﺔ داﻧﺎﺋﻲﻫﺎ را ﺑﺮاي ﺟﻬﺎن در ﺑﺮدارد.
ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﺖ ﺧﺪﻣﺖ زردﺷﺖ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﺖ ﺧﺪﻣﺖ زردﺷﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﺔ ﻣﺬاﻫﺐ ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪي ،ﻣﺬﻫﺐ را ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
ﻗﻴﺎم زردﺷﺖ زردﺷﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻗﻴﺎم ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻪ دﻻﻳﻠﻲ ﻗﻴﺎﻣﺶ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲرﻓﺖ .ﻳﻜﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻠﻲ ﻛﻪ ﻧﻈﺎم ﺗﻤﺪن و ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ،دردﻫﺎ و ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺗﺎزهاي ﺑﻪ ﺟﺎن ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻣﻲرﻳﺰد و ﻣﺼﻠﺤﻴﻨﻲ را ﺑﻪ درﻣﺎن ﻛﺮدن ﻣﻲاﻧﮕﻴﺰد .زردﺷﺖ در آن دوره ﭘﺎﺳﺨﻲ ﺑﻮد ﺑﻪ دردﻫﺎ و ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺗﺎزة اﻳﺮاﻧﻴﺎن و زردﺷﺖ در ﻫﻨﮕﺎم ﻗﻴﺎم ﺧﻮد ﻣﺠﺴﻤﺔ رباﻟﻨﻮعﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﻨﺸﺎن ﻳﻜﻲ از ﻛﺎرﻫﺎي ﻣﺬاﻫﺐ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻮد ،ﻓﺮو ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ و از ﻣﻌﺎﺑﺪ ﺑﻴﺮون ﻣﻲرﻳﺰد.
5
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
زردﺷﺘﻴﺎن و ﻳﮕﺎﻧﻪﭘﺮﺳﺘﻲ از اﺗﻬﺎﻣﺎت ﻧﺎرواﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻳﻦ زردﺷﺖ ﻣﻲزﻧﻨﺪ ،ﺗﻬﻤﺖ دوﮔﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ ﻳﺎ دو ﺧﺪاﻳﻲ ﺑﻮدن اﺳﺖ .دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﻲ از آﻧﺠﺎ ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد ﻛﻪ در دوران ﭘﻴﺶ از زردﺷﺖ در اﻳﺮان »ﻣﻬﺮﭘﺮﺳﺘﻲ« رواج داﺷﺖ .اﻳﻦ دﻳﻦ ﻧﻔﻮذ ﺑﺴﻴﺎري در اﻳﺮان و ﺣﺘﻲ اروﭘﺎ ﻳﺎﻓﺖ و ﺗﺄﺛﻴﺮ آن در ادﻳﺎن اروﭘﺎﻳﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ وﺿﻮح ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﮔﺮدد .در اﻳﻦ دﻳﻦ ﺧﺪاي ﺑﺰرگ ﺧﺪاي ﭘﺪر ﺑﻮد ،ﻛﻪ ﻣﻬﺮﭘﺮﺳﺘﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ او دو ﻧﻴﺮوي ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ ﻳﺎ ﻫﺮﻣﺰ و اﻫﺮﻣﻦ را ﭘﺪﻳﺪآورده و ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ارﺗﺒﺎط ﻣﻴﺎن آنﻫﺎ و ﺧﻮدش ،اﻧﺴﺎن را ﭘﺪﻳﺪآورده اﺳﺖ و ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﻳﺰد ﻣﻬﺮ ﻣﻮرد ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﺗﺸﺎﺑﻪ ﻧﺎمﻫﺎي ﻫﺮﻣﺰ ﺑﺎ اﻫﻮراﻣﺰدا و اﻫﺮﻣﻦ ﺑﺎ اﻫﺮﻳﻤﻦ در دﻳﻦ ﻣﻬﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﺑﺎ دﻳﻦ زردﺷﺖ ﺳﺒﺐ ﮔﺮدﻳﺪ ﺗﺎ در دورانﻫﺎي ﺑﻌﺪ ﺑﺴﻴﺎري از اﻋﺘﻘﺎدات اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻪ زردﺷﺘﻴﺎن ﻧﺴﺒﺖ داده ﺷﺪه و اﻳﻦ اﺗﻬﺎم ﺑﻪ آنﻫﺎ وارد ﺷﻮد؛ زﻳﺮا ﻋﺪهاي ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم اﻋﺘﻘﺎدات اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ دﻳﻦ زردﺷﺖ اﺳﺖ .ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﻻزﻣﺔ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻛﺮدن و ﻧﻴﺎﻳﺶ ﻧﻤﻮدن ﺑﺮاي آن اﺳﺖ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ اوﺳﺘﺎ و ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي دﻳﻨﻲ زردﺷﺘﻴﺎن ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺎﻳﺸﻲ ﺑﺮاي اﻫﺮﻳﻤﻦ دﻳﺪه ﻧﻤﻲﺷﻮد .واژة اﻫﺮﻳﻤﻦ از واژة اوﺳﺘﺎﻳﻲ »اﻧﮕﺮهﻣﻴﻨﻮ« ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ »اﻧﺪﻳﺸﺔ ﻛﺎﻫﻨﺪه و ﺗﺒﺎﻫﻨﺪه« ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. آﻓﺮﻳﺪهﻫﺎي اﻫﻮراﻣﺰدا ﺳﺮاﺳﺮ ﻧﻴﻜﻲ و ﺧﻮﺑﻲ اﺳﺖ ،ﭘﺲ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺪيﻫﺎ از ﻛﺠﺎ آﻣﺪهاﻧﺪ؟ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲ زردﺷﺘﻲ ﺟﻬﺎن ﺑﺮ ﭘﺎﻳﺔ »دو ﮔﻮﻫﺮ ﻫﻤﺰاد و ﻣﺘﻀﺎد« ﭘﺪﻳﺪ آﻣﺪه اﺳﺖ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ دو ﮔﻮﻫﺮ در اﻧﺪﻳﺸﺔ اﻧﺴﺎن ﭘﺪﻳﺪ آﻳﻨﺪ و ﭘﺪﻳﺪار ﺷﻮﻧﺪ ،ﻧﻴﻜﻲ و ﺑﺪي ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآﻳﺪ و در واﻗﻊ ﻧﻴﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ و ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲآﻳﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺪيﻫﺎ را اﻫﻮراﻣﺰدا ﺧﻠﻖ ﻧﻜﺮده اﺳﺖ ﺑﻠﻜﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﻲآﻓﺮﻳﻨﺪ .ﻧﻴﻚاﻧﺪﻳﺸﻲ »ﺳﭙﻨﺘﺎﻣﻴﻨﻮ« و ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﻲ »اﻧﮕﺮهﻣﻴﻨﻮ« ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد. ﻛﻪ در ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت »اﻫﺮﻳﻤﻦ« درآﻣﺪه اﺳﺖ .ﭘﺲ اﻫﺮﻳﻤﻦ زاﻳﻴﺪة اﻧﺪﻳﺸﺔ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. ﺣﺎل ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﻗﻀﺎوت ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ،آﻳﺎ اﻫﺮﻳﻤﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ آن را دارد ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻧﺎم او در ﻛﻨﺎر اﻫﻮراﻣﺰدا آورده ﺷﻮد ﻳﺎ ﺧﻴﺮ؟ ﺛﻨﻮﻳﺖ زردﺷﺘﻲ از ﻧﻮع ﺛﻨﻮﻳﺖ ﺑﻴﻦ ﺟﺴﻢ و روح ﻛﻪ در ﻧﺰد ﻣﺎﻧﻲ و ﺑﻌﻀﻲ از ﻓﺮﻗﻪﻫﺎي ﮔﻨﻮﺳﻲ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ ،ﻧﺒﻮده اﺳﺖ .ﺛﻨﻮﻳﺖ ﺑﻴﻦ دوﮔﻮﻧﻪ روح ﺑﻮده اﺳﺖ» :روح ﺧﻴﺮ و روح ﺷﺮ«
6
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ اﻫﺮﻳﻤﻦ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ آن را ﻧﺪارد ﻛﻪ ﻣﻮرد ﭘﺮﺳﺘﺶ واﻗﻊ ﺷﻮد و ﺣﺘﻲ از آن در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﺎﻣﻲ ﺑﺮده ﺷﻮد ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ واردآوردن اﻳﻦ اﺗﻬﺎم ﺑﻪ دﻳﻦ ﻳﻜﺘﺎﭘﺮﺳﺘﻲ زردﺷﺘﻲ ﺗﻬﻤﺘﻲ ﻧﺎرواﺳﺖ. در آﻳﻪ آﺧﺮ ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ زردﺷﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﺶ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: »اي اﻫﻮراﻣﺰدا ،ﺗﻮ ﻇﻠﻤﺖ را آﻓﺮﻳﺪي ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻧﻮر را«. از اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ در اﻋﺘﻘﺎد زردﺷﺖ اوﻟﻴﻪ ،ﺧﺎﻟﻖ ﻧﻴﻜﻲ و ﺑﺪي ،ﻧﻮر و ﻇﻠﻤﺖ ،زﺷﺘﻲ و زﻳﺒﺎﻳﻲ و ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ اﻫﻮراﻣﺰدا اﺻﻮﻻ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻣﺬﻫﺐ زردﺷﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ
ً دﻳﻦ ﻳﻜﺘﺎﭘﺮﺳﺘﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ ،اﻣﺎ رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ در ﭘﻴﺮوان آن ﺳﺨﻦ از
ﻳﺰدان و اﻫﺮﻳﻤﻦ و دو ﺧﺪاي ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن آﻣﺪ. زردﺷﺖ اﻫﻮراﻣﺰدا را ﺧﺪاي ازﻟﻲ و اﺑﺪي و ﺧﺮدﻣﻨﺪ و ﺑﺼﻴﺮ و ﻗﺎدر و ﻋﻠﻴﻢ ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻮن ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺟﻬﺎن را ﺑﻴĤﻓﺮﻳﻨﺪ، اﺑﺘﺪا روﺣﻲ ﺟﺎوﻳﺪ و ﻣﻄﻠﻖ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم »وﻫﻮﻣﻦ« ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻨﺶ ،ذﻫﻦ ،ﻓﻜﺮ و اﻧﺪﻳﺸﺔ ﻧﻴﻚ و ﺑﻌﺪ وﻫﻮﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﭘﺪﻳﺪهﻫﺎي ﻋﺎﻟﻢ را آﻓﺮﻳﺪ.
7
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ردهﺑﻨﺪي ﻗﺪرت در دﻳﻦ زردﺷﺖ در ﻣﺬﻫﺐ زردﺷﺖ اﻫﻮراﻣﺰدا ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎم را داراﺳﺖ و در ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻓﺮوﺗﺮ از او دو ﻗﺪرت ﺳﭙﻨﺘﺎﻣﻴﻨﻮ و اﻧﮕﺮهﻣﻴﻨﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﻘﺎم از آن ﺷﺶ اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪ ،ﻫﻤﻜﺎران ﺳﭙﻨﺘﺎﻣﻴﻨﻮ و ﺷﺶ دﺳﺘﻴﺎران اﻧﮕﺮهﻣﻴﻨﻮ اﺳﺖ. ﺷﺶ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻳﺰدان ﻣﻘﺮب ،ﻳﺎران ذات ﺧﻮب ﺟﻬﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: -1وﻫﻮﻣﻨﻪ )ﺑﻬﻤﻦ(» :ﺑﻪ« ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮب و ﺧﻴﺮ اﺳﺖ» .ﻣﻦ« ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﻨﺶ اﺳﺖ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻬﻤﻦ ﻳﺎ وﻫﻮﻣﻨﻪ ﻳﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻓﺮﺷﺘﻪاي ﺑﺎ ﻣﻨﺶ ﺧﻴﺮ اﺳﺖ . -2اردﻳﺒﻬﺸﺖ :ﻓﺮﺷﺘﺔ راﺳﺘﻲ و ﻋﺪاﻟﺖ . -3ﺷﻬﺮﻳﻮر )ﻳﺎ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺧﻮدﺷﺎن ﻳﺰدان( :ﻓﺮﺷﺘﺔ ﻗﺪرت . -4ﺧﺮﻗﺎت :ﺑﺮﺧﻮرداري و ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻲ و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ و ﻋﺎﻓﻴﺖ . -5اﺳﭙﻨﺪارﻣﺪ» :ﺳﭙﻨﺪ« ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﻘﺪس اﺳﺖ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻛﻠﻤﺔ اﺳﭙﻨﺪارﻣﺪ در ﻣﻌﻨﺎي ﻓﺮﺷﺘﺔ ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ و ﺑﺮﻛﺖ اﺳﺖ . -6ﻣﺮداد ﻳﺎ اﻣﺮﺗﺎت :ﻳﺰدان ﺟﺎوداﻧﮕﻲ . »ﻳﻜﻲ از ﺻﻔﺖ زردﺷﺖ ﻫﻢ »ﺳﭙﻨﺪﻣﻦ« در ﻣﻌﻨﺎي دارﻧﺪة ﺧﻮ و ﻣﻨﺶ ﺧﻮب ﺑﻮده اﺳﺖ«. اﻳﻦ ﺷﺶ اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪ ﺗﺤﺖ رﻫﺒﺮي ﺳﭙﻨﺘﺎﻣﻴﻨﻮ ﮔﺮوه ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮي را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﺮي ارادة اﻫﻮراﻣﺰداﻳﻨﺪ ،در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺷﺮ و در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻨﻬﺎ ﺷﺶ ﻓﺮﺷﺘﺔ ﺷﺮ ،ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ »اﻧﮕﺮهﻣﻴﻨﻮ« ﮔﺮوه ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮي روح ﺧﺒﻴﺚ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ.
1
اوﺳﺘﺎ
ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس و آﺳﻤﺎﻧﻲ دﻳﻦ زردﺷﺖ اوﺳﺘﺎ اﺳﺖ و آن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﻪ ﺑﺪون ارﺗﺒﺎط و اﺗﺼﺎل ﺑﺎ ﻫﻢ آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ و در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه از ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﺑﺰرﮔﺘﺮي از ﻳﻚ ادﺑﻴﺎت ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ و ﻛﻬﻨﺴﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪة آن از ﻣﻴﺎن رﻓﺘﻪ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪه اﺳﺖ .اوﺳﺘﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن در دﺳﺖ اﺳﺖ در ﺣﺪود 83000ﻛﻠﻤﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ 5ﻛﺘﺎب ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد: ﻳﺴﻨﺎ :2ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ اوﺳﺘﺎي ﻣﻮﺟﻮد در زﻣﺎن ﻣﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و آن ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ ﻳﻌﻨﻲ ﺳﺮودهﻫﺎي ﺧﺎص زردﺷﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، ﻛﻪ آنﻫﺎ را ﺑﻠﻬﺠﺔ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻬﻨﺴﺎﻟﻲ )ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻠﺴﺎن ودا( ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﺳﺮودهﻫﺎي ﻣﺬﻛﻮر ﺑﻨﺎم ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ از 5500ﻛﻠﻤﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻌﻀﻲ از زﺑﺎنﺷﻨﺎﺳﺎن از ﺟﻤﻠﻪ دارﻣﺴﺘﺘﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ اوﺳﺘﺎ ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﺔ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد
1
- AVesta - Vesna
8
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
2
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
زردﺷﺖ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ اﺳﺖ و از آن ﺑﻌﻀﻲ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮﺛﻖ و ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت ﻣﻄﻤﺌﻦ در ﺑﺎب ﺣﻴﺎت و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي زردﺷﺖ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. -2ﻳﺸﺖﻫﺎ) :1ﻧﻐﻤﺎت ﺳﺘﺎﻳﺶ( از ﻋﻈﻤﺖ واﻓﺮ اﻳﺮان ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ. -3وﻳﺴﭙﺮد :2در ﺑﺎب ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت و آداب و ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ. -4وﻧﺪﻳﺪاد :3ﻛﻪ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺿﺪ دﻳﻮ و آﺋﻴﻦ دﻳﻦ و آﻓﺮﻳﻨﺶ زﻣﻴﻦ و ﻧﺎﺧﻮﺷﻲﻫﺎ و درﻣﺎنﻫﺎ و آﻟﻮدﮔﻲﻫﺎ و دﺧﻤﻪﻫﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ- ﮔﻮﻳﺪ. -5ﺧﺮده اوﺳﺘﺎ )اوﺳﺘﺎي ﻛﻮﭼﻚ( :ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ادﻋﻴﺔ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺑﺎرة ﻋﺮوﺳﻲ و ﻛﺸﺘﻲ و اوﻗﺎت ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ روز و ﻏﻴﺮه اﺳﺖ. اﻣﺎ ﻫﻴﭽﻴﻚ از اﻳﻦ ﻛﺘﺐ و ﺑﺨﺶﻫﺎ در ﻣﺮﺗﺒﺔ وﺛﻮق و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﭘﺎي ﻳﺴﻨﺎ ﻧﻤﻲرﺳﻨﺪ ،زﻳﺮا آنﻫﺎ در ﻗﺮون ﺑﻌﺪ از ﻳﺴﻨﺎ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻣﻌﺮض ﻗﺒﺾ و ﺑﺴﻂ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻇﺎﻫﺮا ً ﺑﻌﺪ از ﻏﻠﺒﺔ اﺳﻼم ﺑﺰﺑﺎن ﭘﻬﻠﻮي ﻛﻪ ﻫﻨﻮز در ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﻲ ﻛﺘﺎﺑﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺑﻮﻧﺪﻫﺸﻦ 4در ﻣﺒﺎدي و اﺻﻮل دﻳﻦ زردﺷﺖ اﻳﺮان ﺗﻜﻠﻢ ﻣﻲﺷﻮد ،ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻛﺘﺎب دﻳﻨﻜﺮت 5ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از آداب و اﻃﻼﻋﺎت دﻳﻨﻲ زردﺷﺘﻴﺎن را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ .
ﻋﻠﺖ ﺗﻘﺪس آب و آﺗﺶ ﺑﺮاي زردﺷﺘﻴﺎن در اﺑﺘﺪا ﻣﺬﻫﺐ زردﺷﺖ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺸﺎورزي ﺑﻮد و ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻗﻨﺎﺗﻲ ﺣﻔﺮ ﻛﻨﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻲرود و ﺗﻘﺪس آب ،ﮔﺎو ،ﻗﻨﺎت و ﺗﻘﺪس ﺳﺒﺰه و درﺧﺖ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪة اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺬﻫﺐ زردﺷﺘﻲ ﻣﺬﻫﺐ ﻛﺎﻣﻼ
ً ﻛﺸﺎورزي اﺳﺖ.
زردﺷﺖ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺸﺎورزي و داﻣﭙﺮوري و راﺳﺘﻲ و درﺳﺘﻲ را ﭘﻴﺸﺔ ﺧﻮد ﺳﺎزﻧﺪ و ﺣﺸﺮات و ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻮذي را ﻛﻪ ﺑﻜﺸﺖ و زراﻋﺖ آﺳﻴﺐ ﻣﻲرﺳﺎﻧﻨﺪ ،ﺑﺮاﻧﺪازﻧﺪ و از دروغ و ﭘﻠﻴﺪي و ﻧﺎدرﺳﺘﻲ و آﻟﻮدن آب و ﻣﺮض ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﻮاره ﺷﻌﺎر آنﻫﺎ در زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺪﻳﺸﺔ ﻧﻴﻚ ،ﮔﻔﺘﺎر ﻧﻴﻚ و ﻛﺮدار ﻧﻴﻚ ﺑﺎﺷﺪ.
1
- Yashts 2 - Vispered 3 - Vendidad 4 - Bundahishn 5 - Denkart
9
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
آرﻳﺎﻳﻲﻫﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﻮچ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﻪ ﻫﻨﺪ رﻓﺘﻨﺪ و ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﻪ اﻳﺮان آﻣﺪﻧﺪ .آنﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﺪ رﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻛﺎر داﻣﭙﺮوري ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاي آنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻫﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻣﻘﺪس ﺷﺪ و آنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﺮان آﻣﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻛﺸﺎورزي ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاي آنﻫﺎ ﻛﻪ در اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻛﺎرﻳﺰ و ﻗﻨﺎت و آب و آﺗﺶ ﺗﻘﺪس ﻳﺎﻓﺖ .آب ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﭘﺎك- ﻛﻨﻨﺪﮔﻲاش و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻨﻜﻪ در ﻛﺸﺎورزي ﺣﺮف اول را ﻣﻲزﻧﺪ و آﺗﺶ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﭘﺎكﻛﻨﻨﺪﮔﻲاش و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻨﻜﻪ در آن زﻣﺎن ﺑﻪ ﻛﻤﻚ آﺗﺶ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻣﻮذي را از زﻣﻴﻦﻫﺎي ﺧﻮد دور ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ. ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ راﺟﻊ ﺑﻪ اﺟﺘﻨﺎب از آﻟﻮدن آﺗﺶ و ﺧﺎك و آب اﺳﺖ و ﺷﻐﻞﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در آنﻫﺎ آب و آﺗﺶ و ﺧﺎك آﻻﻳﺶ ﻳﺎﺑﻨﺪ ،در ﻧﻈﺮ ﻣﺰدﻳﺴﻨﺎن ﻣﻨﻔﻮر ﻫﺴﺘﻨﺪ.
اﻋﺘﻘﺎد زردﺷﺖ ﺑﻪ آﺗﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ رﺳﻢ و ﻳﻚ ﻋﺒﺎدت از زﻣﺎن زردﺷﺖ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ و آن ﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ،وي در ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﭘﺮﺳﺘﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺤﺮاب آﺗﺶ ﻣﻘﺪس ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ و در ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺒﺎدت ﺟﺎن ﺳﭙﺮد .در ﻳﻜﻲ از ﺳﺮودهﻫﺎي ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ زردﺷﺖ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: »ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ آذر ﻣﻘﺪس ﻧﻴﺎزي ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ ،ﺧﻮد را راﺳﺖ ﻛﺮدار و ﻧﻴﻜﻮﻛﺎر ﻣﻲداﻧﻢ«. و در ﺟﺎي دﻳﮕﺮ آﺗﺶ ﻣﻘﺪس را ﻋﻄﻴﺔ ﻳﺰدان ﻣﻲﺷﻤﺎرد ﻛﻪ اﻫﻮراﻣﺰدا آن را ﺑﻪ آدﻣﻴﺎن ﻛﺮاﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮده وﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ زردﺷﺖ ﺧﻮد آﺗﺶ را ﻧﻤﻲﭘﺮﺳﺘﻴﺪه.
ﻣﻌﺎد زردﺷﺘﻴﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻮن 4روز از ﻣﺮگ ﻛﺴﻲ ﺑﮕﺬرد ،زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ او آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد و در ﺳﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روان او ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻴﻜﺮ ﺧﺎﻛﻲ او ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ و در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻛﺮدارﻫﺎ و ﭘﻨﺪارﻫﺎ و ﮔﻔﺘﺎرﻫﺎي ﺧﻮب و ﺑﺪ ﺧﻮد ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﺪ ،ﻫﺮﮔﺎه او ﻧﻔﺴﻲ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎر و راﺳﺘﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻫﺮ آﻳﻴﻨﻪ در اﻳﻦ زﻣﺎن ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﭘﺎك ﮔﻮﻫﺮ او را ﻧﻮازش ﻣﻲدﻫﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺪﻛﺮدار و دروغزن ﺑﺎﺷﺪ، دﻳﻮان ﭘﻠﻴﺪ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺗﺎرك او ﺑﭙﺮواز در آﻣﺪه و او را آزار ﻣﻲرﺳﺎﻧﻨﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم او را ﻛﺸﺎن ﻛﺸﺎن ﺑﻪ ﻛﻴﻔﺮﮔﺎه ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﻨﺪ .ﭼﻮن روز ﭼﻬﺎرم ﺑﺮﺳﺪ روان ﻣﺮده ﺑﻪ ﺳﻮي »ﭘﻞ ﭼﻴﻨﻮات «1ﻛﻪ ﮔﺬرﮔﺎه ﻫﻤﺔ ﻣﺮدﮔﺎن اﺳﺖ روان ﻣﻲﺷﻮد و در ﺑﺮاﺑﺮ آن ﭘﻞ ﺧﺪاي ﻣﻴﺘﺮا و ﻫﻤﻜﺎراﻧﺶ ﻳﻌﻨﻲ ﺳﺮوش 2و راﺷﻨﻮ 3او را ﺑﻪ داوري ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ و در دﺳﺖ راﺷﻨﻮ ﺗﺮازوﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در دو ﻛﻔﻪ آن
1
- Chinvat 2 - Sraosha 3 - Rashnu
10
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻛﺮدارﻫﺎي ﻧﻴﻚ و ﺑﺪ او را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻬﺎده ،ﻣﻲﺳﻨﺠﻨﺪ .ﭘﺲ دوﺑﺎره او را ﻓﺮﻣﺎن ﻓﺮﺟﺎﻣﻲ ﺻﺎدر ﻣﻲﮔﺮدد و روان ﻣﺮده ﺑﻪ ﺳﻮي ﭘﻞ ﭼﻴﻨﻮات روان ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ از آن درﮔﺬرد .در ﻛﺘﺎب ﺑﻮﻧﺪﻫﺸﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ: »اﻳﻦ ﭘﻞ ﺗﻴﻐﺔ ﺗﻴﺰﺗﺮ از دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺟﺎي دارد و در زﻳﺮ آن ﺟﺎﻳﮕﺎ دوزخ اﺳﺖ و ﭼﻮن روان ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﻲرﺳﻨﺪ ،اﮔﺮ راﺳﺖﻛﺎر و راﺳﺖ ﻛﺮدار ﺑﺎﺷﻨﺪ ،آن ﺗﻴﻎ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﭘﻬﻦ ﺷﺪه و ﮔﺬرﮔﺎﻫﻲ ﻧﺮم ﻣﻲﺷﻮد ،ﻟﻴﻜﻦ اﮔﺮ ﺑﺪﻛﺮدار و دروغ ﭘﻴﺸﻪ ﺑﻮدهاﻧﺪ ،آن ﺗﻴﻎ ﺑﺮ آنﻫﺎ راه را ﻣﻲﺑﻨﺪد .ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﻣﺮده ﺳﻪ ﮔﺎم دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﻣﻲدارد ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺑﺪ و دﻳﮕﺮي ﺳﺨﻨﺎن ﻧﺎﺳﺰا و دﻳﮕﺮي ﻛﺎرﻫﺎي زﺷﺖ اوﺳﺖ ﻛﻪ در روزﮔﺎر زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ از او ﺳﺮ زده ،آن ﺗﻴﻎ او را ﺑﻪ دو ﻧﻴﻢ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ و از ﻓﺮاز ﭘﻞ در ﻧﺸﻴﺐ دوزخ ﻣﻲاﻓﺘﺪ«. ﻫﻢ در آن ﻛﺘﺎب در وﺻﻒ ﻋﺒﻮر روان ﻣﺮده از آن ﭘﻞ ﺗﺼﻮﻳﺮي ﺟﺎﻟﺐ ﻣﺬﻛﻮر اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻔﻀﻴﻞ ﺑﺼﻮرت زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ: »ﺑﺮ ﻓﺮاز ﭘﻞ »دﻳﻦ «1ﻳﻌﻨﻲ ﺿﻤﻴﺮ آن ﻣﺮده ﺑﺮ او ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻲﮔﺮدد ،اﮔﺮ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺼﻮرت دوﺷﻴﺰهاي ﺧﻮبرو و اﮔﺮ ﺑﺪﻛﺮدار ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﭽﻬﺮة ﻋﺠﻮزي زﺷﺖ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﻫﻤﺎن ﺗﺠﺸﻢ اﻋﻤﺎل اوﺳﺖ و او را ﺑﻨﻮﺑﺖ ﻧﻮازش و ﻳﺎ آزار ﻣﻲدﻫﻨﺪ«. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در رواﻳﺎن آﺧﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ آن ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﻧﻴﻜﻲ و ﺑﺪي در دو ﻛﻔﻪ ﺗﺮازوي اﻋﻤﺎل اﻳﺸﺎن ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺸﺘﻜﺎن) 2اﻋﺮاف( ﻓﺮﺳﺘﺎده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ در آن ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮزخ ﻛﻪ در ﻣﻴﺎن زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن ﻗﺮار دارد ،ﺟﺎي ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ دوزخ از ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﭼﻨﺪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﺪه ﻛﻪ ﻃﺒﻘﺔ ﺳﻔﻼي آن در اﻋﻤﺎق زﻣﻴﻦ ﻗﺮار دارد ،ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻇﻠﻤﺖ و ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺿﺨﻴﻤﻲ آن را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻮي ﮔﻨﺪ از آن ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﻣﻲﺷﻮد .آﺳﻤﺎن را ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻄﺮف اﻋﻠﻲ ﺻﻌﻮد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ اﻋﻤﺎل ﺻﺎﻟﺢ و اﻓﻜﺎر ﻣﺴﺘﺤﺴﻦ و ﻛﻠﻤﺎت ﻃﻴﺒﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺮده ﺑﻪ ﺟﺎي آورده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد در ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﻃﺒﻘﺎت ﺟﺎي ﻣﻲﮔﻴﺮد و روح آدﻣﻲ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺻﻌﻮد ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﺔ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﮔﺎروﺗﻤﺎن 3ﻳﻌﻨﻲ ﺧﺎﻧﺔ ﻧﻐﻤﺎت ﻧﺎم دارد و در آﻧﺠﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ روز ﺷﻤﺎر در رﺳﺪ و ﻫﻨﮕﺎم رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻓﺮا آﻳﺪ. ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ دوزخ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﺔ دروغ ﻣﻜﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻨﺎم »ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻧﺎﺧﻮﺷﻲ« ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد و در آﻧﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻨﺪار ﻧﺎﺑﻜﺎر و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﻧﺎدرﺳﺖ ﺟﺎي دارﻧﺪ ،ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻮي ﮔﻨﺪ از آن ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد و ﭘﺮ اﺳﺖ از ﭼﺮك و ﭘﻠﻴﺪي و از اﻋﻤﺎق ﻇﻠﻤﺎﻧﻲ آن ﻓﺮﻳﺎد ﺷﻴﻮن و ﻧﺎﻟﺔ ﻏﻢ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻴﺮﺳﺪ و ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ ،ﻳﻜﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻨﺠﺔ ﺟﺎوﻳﺪي ﻣﻌﺬب اﺳﺖ، ﺑﺮ ﺧﻼف راﺳﺖﻛﺎران در آن ﺳﻮي ﭘﻞ در ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻐﻤﺎت ﻛﻪ ﺑﮕﻔﺘﺔ ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ ،ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ اﺳﺖ ،ﺟﺎي ﻣﻲﮔﺰﻳﻨﻨﺪ و آن ﻣﻜﺎن
1
- Dean 2 - Hameshtakan 3 - Garo-Demana
11
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺧﻮﺷﻲ اﺳﺖ و ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﺧﻮب و ﭘﻨﺪارﻫﺎي ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﻛﻪ آﻓﺘﺎب در آﻧﺠﺎ ﻫﻴﭽﮕﺎه ﻏﺮوب ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و ﻧﻴﻜﻮﻛﺎران در آﻧﺠﺎ از ﺑﺮﻛﺎت و ﻃﻴﺒﺎت روﺣﺎﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ و ﺑﺎ ﻳﺎران و ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﺎن ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨﺪ روزﮔﺎر ﻣﻲﮔﺬراﻧﻨﺪ.
ﻣﻨﺠﻲ ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ آن ﻣﻮﻗﻊ روز واﭘﺴﻴﻦ ،ﻣﺘﺄﺧﺮﻳﻦ آن ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ »دور زﻣﺎن« ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺑﺮاي ﻫﺮ دور ﻣﺪت ﺳﻪ ﻫﺰار ﺳﺎل ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ »ﻳﺸﺖ زردﺷﺖ« در آﻏﺎز دوره آﺧﺮﻳﻦ ﻇﻬﻮر ﻓﺮﻣﻮد ﺑﻌﺪ از او ﺳﻪ ﺗﻦ ﻧﺠﺎتدﻫﻨﺪة دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺎﭘﻲ ﺑﻔﻮاﺻﻞ ﻳﻚ ﻫﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از او ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪﻧﺪ و ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪه .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻳﺸﺎن ﻛﺴﻲ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻧﺎم اوﺷﺘﺎر 1ﻛﻪ درﺳﺖ ﻳﻚ ﻫﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﻮر زردﺷﺖ ﭘﺪﻳﺪار ﮔﺸﺖ و دوﻣﻴﻦ آنﻫﺎ اوﺷﺘﺎرﻣﺎه 2ﻧﺎم داﺷﺖ ﻛﻪ دو ﻫﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از زردﺷﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن آﻣﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﺧﺮﻳﻦ اﻳﺸﺎن ﻛﻪ ﺳﻮﺷﻴﺎن 3ﻧﺎم دارد ﻛﻪ در راس اﻟﻒ ﺳﻮم ﻛﻪ آﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن اﺳﺖ در ﻣﻲرﺳﺪ و روزﮔﺎر ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲ- رﺳﺪ و اﻳﻦ ﻫﺮ ﺳﻪ از ﻧﺴﻞ و ﻧﮋاد زردﺷﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻛﻪ ﺗﺨﻤﻪ و ﺑﺬر ﺧﻮد او ﺑﺎ اﻋﺠﺎز ﻳﺰداﻧﻲ در درﻳﺎﭼﻪاي در ﻛﺸﻮر اﻳﺮان ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ و ذﺧﻴﺮه ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ و در ﺳﺮ ﻫﺮ ﻫﺰار ﺳﺎل ﺳﻪ دوﺷﻴﺰة ﭘﺎك ﮔﻮﻫﺮ ﻋﻠﻮي در آن درﻳﺎﭼﻪ ﻏﻮﻃﻪ ﻣﻲزﻧﻨﺪ و آن ﺗﺨﻤﻪ اﻟﻬﻲ را ﺑﺮ روي ﺟﻬﺎن ﻣﻲآورﻧﺪ .ﭼﻮن ﺳﻮﺷﻴﺎن ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻮﻋﻮد ﻳﺎ ﻣﻬﺪي ﻣﻨﺠﻲ )ﻋﺞ( ﻇﻬﻮر ﻛﻨﻨﺪ ،آﺧﺮ زﻣﺎن آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد و آن روز ﻧﺸﻮر اﺳﺖ و ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮ ﻣﻲﺧﻴﺰﻧﺪ و زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن از ﺑﺎﺷﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﺗﻬﻲ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ .ﭘﺲ اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﺑﺮاي داوري و ﺣﺴﺎب ﻛﺮدار ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲآﻳﻨﺪ و درﺑﺎرة ﻫﺮ ﻳﻚ از ارواح ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻓﺮﻣﺎن ﻳﺰداﻧﻲ ﺻﺎدر ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .در آن روز ﻓﺮﻗﺔ ﻧﻴﻜﺎن از زﻣﺮة ﺑﺪان ﺟﺪا ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﺳﻴﻠﻲ از ﻓﻠﺰ ﻣﺬاب ﺑﺮ ﻓﺮاز زﻣﻴﻦ را ﻛﻪ در ﺑﺴﺘﺮ او ﻗﺮار دارد ،ﻃﻌﻤﺔ آﺗﺶ ﺳﻮزان ﺧﻮد ﻣﻲﺳﺎزد و ﺑﺪيﻫﺎ و ﭘﻠﻴﺪيﻫﺎ را ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺗﻤﺎم آدﻣﻴﺰادﮔﺎن در اﻳﻦ ﺳﻴﻼب آﺗﺸﻴﻦ ﻏﻮﻃﻪور ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ ،ﻟﻴﻜﻦ ﺑﺮاي ﻧﻴﻜﻮﻛﺎران ﮔﻮاراﺗﺮ از ﺷﻴﺮ ﮔﺮم ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا در ﻧﻬﺎد اﻳﺸﺎن اﺛﺮي از ﭘﻠﻴﺪي و زﺷﺘﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻴﺴﺖ ،ﻟﻴﻜﻦ ﺑﺪﻛﺮداران ﻃﻌﻤﺔ آن ﺳﻴﻞ آﺗﺸﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و آﻧﭽﻪ ﻛﻪ از ﻋﻨﺼﺮ ﺑﺪي و دروغ در ﻧﻬﺎد اﻳﺸﺎن ﻣﺨﻤﺮ اﺳﺖ ﻣﻲﺳﻮزاﻧﺪ و اﮔﺮ در آن ﻋﻨﺼﺮ ﺧﻴﺮي ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و در آن روز آﺧﺮ در زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن ﻧﻮﻳﻦ ،ﻣﺮدان ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻦ 40ﺳﺎل و ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻪ ﺳﻦ 15ﺳﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.
اﻳﻤﻦ ﻣﺎﻧﺪن از ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ -1ﺧﻮاﻧﺪن ﺑﻌﻀﻲ از آﻳﺎت و ﻗﺮاﺋﺖ ﺑﻌﻀﻲ ﻋﺒﺎرات ﻛﻪ از ﻛﺘﺎب ﮔﺎﺗﺎﻫﺎي زردﺷﺖ اﺧﺬ ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﺮاي اﻓﺴﻮن دﻳﻮﻫﺎ و ﺧﻨﺜﻲ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻋﻤﻞ اﻳﺸﺎن ﻻزم و ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺷﻤﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ ﺳﺮاﺳﺮ اﻓﺴﻮﻧﻲ
1
- Aushetar 2 - Aushtar mah 3 - Soashyan
12
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻜﺮار آن ﺑﺪون اﻧﻘﻄﺎع )ﺧﻮاه ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﻌﺎﻧﻲ آن را درك ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﻜﻨﺪ( ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ اﻳﻤﻦ اﺳﺖ . -2ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﻼوت ﻣﻨﺘﺮﻫﺎ ،وﺳﻴﻠﺔ ﻣﻮﺛﺮ دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي ﺑﺎﻃﻞ ﻛﺮدن ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺮ و اﻳﻤﻦ ﻣﺎﻧﺪن از آزار دﻳﻮﻫﺎ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ آن ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺷﺮﺑﺖ ﻫﻮﻣﺎ 1ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه .ﻫﻢ اﻣﺮوز ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﻫﻨﺪ ﺳﺎﻗﻪ و ﺷﺎﺧﺔ ﻳﻜﻨﻮع ﻧﺒﺎت ﻣﻘﺪس را ﮔﺮﻓﺘﻪ و آﻧﺮا در ﻫﺎوﻧﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪه و ﻋﺼﺎرة آﻧﺮا ﺑﺎ ﺷﻴﺮ و آب ﻣﻘﺪس آﻣﻴﺨﺘﻪ و ﻣﻮﺑﺪان و روﺣﺎﻧﻴﻮن زردﺷﺘﻲ در ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ً ﻫﻤﺎن ﻛﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺰاران ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از ﻋﺒﺎدت آﻧﺮا ﻣﻲﻧﻮﺷﻨﺪ و ﻣﻲﻧﻮﺷﺎﻧﻨﺪ و اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت آن اﻳﻦ ،ﻃﻮاﺋﻒ ﻫﻨﺪ و آرﻳﺎﺋﻲ در ﺳﻮاﺣﻞ رود ﺳﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻲآورﻧﺪ . -3از ﻫﻤﺔ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ اﻧﺴﺎن از ﺷﺮ و اﻳﻤﻦ ﻣﺎﻧﺪن آن از ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺪي ﻫﻤﺎﻧﺎ آداﺑﻲ ﭼﻨﺪ ﺑﺮاي ﺗﻄﻬﻴﺮ ﻛﺮدن اﺳﺖ .
ﻧﻈﺮ زردﺷﺘﻴﺎن ﻗﺪﻳﻢ درﺑﺎرة اﻣﻮات ﺑﻤﻮﺟﺐ ﻛﺘﺎب وﻧﺪﻳﺪاد ،ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺟﺴﺪ ﻣﺮدﮔﺎن ﺳﺮﭼﺸﻤﺔ آﻟﻮدﮔﻲ و آﻻﻳﺶ و ﭘﻠﻴﺪي اﺳﺖ و ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻛﺎﻟﺒﺪ ﻣﻴﺘﻲ را ﻟﻤﺲ ﻛﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻲدرﻧﮓ ﻏﺴﻞ ﻛﻨﺪ و ﺧﻮد را ﻣﻄﻬﺮ ﺳﺎزد و اﻳﻦ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ آب و ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺑﻮل ﮔﺎو ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺰد ﭘﺎرﺳﺎن ﻗﺪﻳﻢ اﺟﺴﺎد اﻣﻮات ﺑﻘﺪري ﻧﺠﺲ و ﻧﺎﭘﺎك ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ دﻓﻦ ﻛﺮدن آنﻫﺎ در ﺧﺎك ﻳﺎ ﻏﺮق ﻛﺮدن در آب و ﻳﺎ ﺳﻮزاﻧﺪن در آﺗﺶ ﮔﻨﺎه ﺑﺰرگ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻲآﻣﺪ .ﭼﻮن آن ﺟﺴﻢ ﭘﻠﻴﺪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻘﺪس ،ﺧﺎك و آب و آﺗﺶ را ﻣﻠﻮث و ﭘﻠﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ .در اواﻳﻞ ﻋﻬﺪ زردﺷﺘﻴﺎن ﻗﺪﻳﻢ ﻛﺎﻟﺒﺪ اﻣﻮات را ﺑﺮ روي ﺑﺴﺘﺮي از ﺳﻨﮓ ﻳﺎ ﻓﺮاز ﺗﻮدﻫﺎي از آﻫﻚ ﻣﻲﻧﻬﺎدﻧﺪ ﻳﺎ در ﺗﺎﺑﻮﺗﻲ از ﺳﻨﮓ درﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ،ﺗﺎ آن ﺷﻲء ﻧﺠﺲ از ﻋﻨﺼﺮ آب و ﺧﺎك دور ﻣﺎﻧﺪ .در اﻳﻦ زﻣﺎن ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻋﻈﻴﻢ و ﻣﺮﺗﻔﻌﻲ ﺑﻨﺎ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ آﻧﺮا »ﺑﺮج ﺧﺎﻣﻮﺷﺎن« ﻣﻲﻧﺎﻣﻨﺪ .در آن ﺑﻨﺎي ﺑﺪون ﺳﻘﻒ اﺟﺴﺎد اﻣﻮات را ﻣﻲﮔﺴﺘﺮادهاﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﻏﺎن ﻫﻮا و ﺣﺸﺮات زﻣﻴﻦ آنﻫﺎ را ﻃﻌﻤﺔ ﺧﻮد ﺳﺎزﻧﺪ و ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزﻧﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻫﺮ ﻋﻨﺼﺮي از اﻋﻀﺎ ﺟﺴﻢ ﻣﺮده ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺖ از ﺑﺪن زﻧﺪه ﻗﻄﻊ اﻳﻀﺎ ﺷﺪه ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﻳﺪن ﻧﺎﺧﻦ ﻳﺎ ﭼﻴﺪن ﻣﻮ
ً ﻧﺎﭘﺎك و ﭘﻠﻴﺪ ﺷﻤﺮده ﻣﻲﺷﺪ و ﺗُﻒ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺧﺎﺻﻪ در ﺣﻀﻮر دﻳﮕﺮان ﻋﻤﻞ ﻣﻨﻜﺮ
ﺑﻮد .ﺣﺘﻲ ﻫﻮاﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﻔﺲ از رﻳﻪ ﺧﺎرج ﻣﻲﺷﻮد ،ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺠﺎﺳﺖ اﺳﺖ؛ از اﻳﻦ رو ﺣﺘﻲ در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻮﺑﺪان و روﺣﺎﻧﻴﻮن در ﻫﻨﮕﺎم اﻓﺮوﺧﺘﻦ آﺗﺶ ﻣﻘﺪس در آﺗﺸﻜﺪه ﺑﺎ دﺳﺘﺎرﭼﻪ دﻫﺎن را ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﻧﻔﺲ ﭘﻠﻴﺪ اﻳﺸﺎن ،ﺑﻪ آن ﻋﻨﺼﺮ ﭘﺎك اﺻﺎﺑﺖ ﻛﻨﺪ.
- Haoma
13
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
1
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻓﺎﺟﻌﺔ دﻳﻦ زردﺷﺖ ﻓﺎﺟﻌﻪاي ﻛﻪ زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر آوردﻧﺪ ،آوردن ﺟﺒﺮ ﺑﻮد ﺑﻪ اﺳﻼم .ﮔﺮ ﭼﻪ زردﺷﺖ اﻧﺴﺎن را ﻣﻴﺎن ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ ،ﻣﺨﻴﺮ ﻣﻲ- داﻧﺴﺖ ،اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮدن ﺟﻬﺎن ﺑﻪ دو ﻧﻴﺮوي ﻣﺘﻀﺎد اﻧﮕﺮ و ﺳﭙﻨﺘﺎ ،ﺷﺮ را ﭘﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺷﺮ در اﺳﻼم ،ﻧﻪ ﺟﻨﺒﺔ ﺟﻮﻫﺮي ،ﻛﻪ ﺟﻨﺒﺔ ﻋﺮﺿﻲ دارد ،ﺧﺪا و ﻃﺒﻴﻌﺖ اﻳﺠﺎدش ﻧﻜﺮده اﺳﺖ ،آدم ﺷﺮور اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺮ را ﭘﺪﻳﺪآورده اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺮدﻧﺶ زد ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد .وﻟﻲ در ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲ دوﮔﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳﺘﻲ ،ﺷﺮ درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺧﻴﺮ ،زﻳﺮﺑﻨﺎي ﺟﻬﺎﻧﻲ دارد و ﻳﻚ ﺑﻌﺪ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ .زردﺷﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: »ﺟﻬﺎن اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ از ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ اﺳﺖ و اﻳﻦ دو ﻫﻤﭽﻮن ﻧﻮر و ﻇﻠﻤﺖ در ﺟﻨﮕﻨﺪ .آنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ذات اﻫﻮراﺋﻲ ﺳﭙﻨﺘﺎﺋﻲ دارﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﻣﻴﻞ و ﮔﺮاﻳﺶ دارﻧﺪ و ﺟﺰ ﻧﻴﻜﻲ ﺑﺮ ﻧﻤﻲﮔﺰﻳﻨﻨﺪ و آنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ذات اﻧﮕﺮهاي )اﻫﺮﻳﻤﻨﻲ( دارﻧﺪ ،از ﻧﻴﻜﻲ ﺑﻴﺰارﻧﺪ و ﺟﺰ ﺑﻪ ﺑﺪي ﻧﻤﻲﮔﺰﻳﻨﻨﺪ«. اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎدﮔﻲ و ﺳﺮﻋﺖ ،اﺧﺘﻴﺎر زردﺷﺘﻲ ﺑﻪ ﺟﺒﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد.
زردﺷﺖ و ﺗﺮﺑﻴﺖ در اوﺳﺘﺎ زردﺷﺖ ﺑﺮاي داﻧﺶ و ﺧﺮد اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪه و ﻣﺰداﭘﺮﺳﺘﺎن را ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ .ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ در وﻧﺪﻳﺪاد آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺷﺨﺺ ﺑﻲﮔﻨﺎه ﻳﺎ ﻫﻢﻛﻴﺶ ﻳﺎ ﺑﺮادر ﻳﺎ دوﺳﺖ ﺑﺮاي ﺗﺤﺼﻴﻞ داﻧﺶ و ﻫﻨﺮ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ آﻳﺪ ،او را ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ و آﻧﭽﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺪو ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ. ﻃﺒﻖ ﮔﻔﺘﺔ ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﺟﻜﺴﻮن آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ در اوﺳﺘﺎ ،ﻓﺼﻠﻲ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﻧﺎم »ﻫﻮرم ﺳﭙﺮم ﻧﺴﻚ« وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﻛﻪ درﺑﺎرة ﺗﺮﺑﻴﺖ ﭘﺪر ،ﻠﻪ و ﻃﺮز ﺗﻌﻠﻴﻢ آنﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اوﺻﺎف ﻣﻌﻠﻢ ﺑﻮده ،وﻟﻲ در اﺛﺮ اﻧﻘﻼﺑﺎت و ﺣﻮادث اﻳﺎم از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﻃﻔﺎل ﺗﻮﺳﻂ ﻟَ و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻼﺻﻪاي از آن در ﻛﺘﺎب دﻳﻨﻜﺮت ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﻛﺘﺎب آﻣﺪه اﺳﺖ: »ﺗﺮﺑﻴﺖ را ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﻬﻢ ﺷﻤﺮد و ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﭘﺮورش و ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺧﻮد را ﭘﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ارﺟﻤﻨﺪ ﺳﺎزد و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ دﺳﺘﻮرﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻨﺪﻧﺎﻣﻪ ،ﻗﺎﻧﻮن و ﻧﻈﻢ را ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﺪارد«. در ﭘﻨﺪﻧﺎﻣﺔ زردﺷﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ: »ﺑﻔﺮﻫﻨﮓ ﺧﻮاﺳﺘﺎري ﻛﻮﺷﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،ﭼﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺗﺨﻢ داﻧﺶ و ﺑﺮش ﺧﺮد و ﺧﺮد رﻫﺒﺮ دو ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ...ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻧﺪر ﻓﺮاﺧﻲ ﭘﻴﺮاﻳﻪ و اﻧﺪر ﺳﺨﺘﻲ ﭘﻨﺎه و اﻧﺪر ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ دﺳﺘﮕﻴﺮ و اﻧﺪر ﺗﻨﮕﻲ ﭘﻴﺸﻪ اﺳﺖ «.
14
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻣﻨﻈﻮر از ﺗﺮﺑﻴﺖ در اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻣﻨﻈﻮر ﻋﻤﺪه از ﺗﺮﺑﻴﺖ اﻳﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻮدك را ﻋﻀﻮ ﻣﻔﻴﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎر آورﻧﺪ .اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ از ﻧﻴﺎﻳﺸﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ- ﻛﺮدهاﻧﺪ اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻣﻲﺷﻮد .در ﻳﺴﻨﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ: »اي اﻫﻮراﻣﺰدا ،ﺑﻤﻦ ﻓﺮزﻧﺪي ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﻛﻪ از ﻋﻬﺪة اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﻣﻦ و ﺷﻬﺮ ﻣﻦ و ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻣﻦ ﺑﺮآﻣﺪه و ﭘﺎدﺷﺎه دادﮔﺮ ﻣﺮا ﻳﺎري ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ«. در ﺧﺮده اوﺳﺘﺎ ،در آﺗﺶ ﻧﻴﺎﻳﺶ اﺳﺖ ﻛﻪ: »اي اﻫﻮراﻣﺰدا ،ﺑﻤﻦ ﻓﺮزﻧﺪي ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ،ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺮﺑﻴﺖ و داﻧﺎ ﺑﻮده و در ﻫﻴﺌﺖ اﺟﺘﻤﺎع داﺧﻞ ﺷﺪه و ﺑﻮﻇﻴﻔﺔ ﺧﻮد رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎﻳﺪ )ﻓﺮزﻧﺪ رﺷﻴﺪ و ﻣﺤﺘﺮﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﺎﺟﺖ دﻳﮕﺮان را ﺑﺮآورد( ﻓﺮزﻧﺪي ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﺗﺮﻗﻲ و ﺳﻌﺎدت ﺧﺎﻧﻮاده و ﺷﻬﺮ و ﻛﺸﻮر ﺧﻮد ﺑﻜﻮﺷﺪ«. و در ﺟﺎي دﻳﮕﺮ اوﺳﺘﺎ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد: »اي زردﺷﺘﻲ ،ﻫﻮش و ﺧﺮد را ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم وﻇﺎﻳﻒ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان آﻣﺎدهدار و از ﻫﺮ ﻛﺎر ﺑﻲﺟﺎ و ﻧﺎﺑﻬﻨﮕﺎم ﺧﻮدداري ﻧﻤﺎ و ﻫﻤﻮاره در اﻗﺪام ﺑﻪ ﻛﺎر ﻧﻴﻚ و دﺳﺘﮕﻴﺮي ﺑﻴﭽﺎرﮔﺎن و ﺑﻴﻨﻮاﻳﺎن ﺑﺎش«. ﻃﺒﻖ ﻛﺘﺎب ﻣﻴﻨﻮﺧﺮد ﻛﻪ ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻛﺘﺐ ﻣﻌﺘﺒﺮ زردﺷﺘﻲ اﺳﺖ ﺑﻪ زﺑﺎن ﭘﻬﻠﻮي ،ﻫﺮ ﻛﺲ اﻧﺘﻄﺎر داﺷﺖ ﻛﻪ ﻓﺮزﻧﺪش ﺑﺮ اﻓﺘﺨﺎر و ﺷﺮاﻓﺖ ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﻴﻬﻦ ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﺪ و اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﻲﻛﺮد او را ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﻴﻜﻮ ﻧﻤﻲﺷﻤﺮدﻧﺪ .ﻫﺮودوت داﺳﺘﺎﻧﻲ از ﻛﻤﺒﻮﺟﻴﻪ و ﻛﺮزوس )ﭘﺎدﺷﺎه ﻟﻴﺪي ﻛﻪ ﻛﺸﻮرش در 548ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از ﻣﻴﻼد ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛﻮروش اﻓﺘﺎد و ﻛﻮروش او را از ﻧﺪﻳﻤﺎن ﺧﻮد ﻛﺮد(. ﻧﻘﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ و ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن از ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ از ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺮ اﻓﺘﺨﺎرات ﺧﺎﻧﺪان ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ. »روزي ﻛﻤﺒﻮﺟﻴﻪ از درﺑﺎرﻳﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﺮا ﺑﺎ ﭘﺪرم ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﮔﻔﺖ؟ درﺑﺎرﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎم ﺗﻮ از ﭘﺪر واﻻﺗﺮ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻛﻪ ﻣﺼﺮ را ﺑﺮ ﻓﺘﻮﺣﺎت او اﻓﺰوده و ﺗﺴﻠﻂ اﻳﺮان را ﺑﺮ درﻳﺎﻫﺎ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻛﺮدهاي .ﻛﺮزوس ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اي ﭘﺪر، ﻛﻮروش ﺗﺮا ﺑﺎ ﭘﺪر ﺳﻨﺠﻴﺪن زﻳﺮا ﻫﻨﻮز ﻣﺎﻧﻨﺪ او ﻓﺮزﻧﺪي از ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﻧﮕﺬاردهاي«. ﭘﻨﺪﻧﺎﻣﺔ زردﺷﺖ ،ﭘﺪر و ﻣﺎدر را ﻣﺴﺌﻮل ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و از ﻛﺎرﻫﺎي ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻪ ﻃﻔﻞ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﺪ ،اوﻟﻴﺎي او را ﺑﻬﺮﻣﻨﺪ داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر در ﭘﺮورش ﻛﻮدك ﻏﻔﻠﺖ ﻛﻨﻨﺪ ،از ﻋﻮاﻗﺐ اﻋﻤﺎل زﺷﺖ او ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ .ﺑﺮ آﻧﭽﻪ ﻣﺰﻛﻮر اﻓﺘﺎد ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ در اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺳﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻋﻤﺪه از ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻃﻔﻞ داﺷﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: 15
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
-1ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ اﺟﺘﻤﺎع و ﻛﺸﻮر . -2ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده و رﻓﻊ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ از ﭘﺪر و ﻣﺎدر . -3ﺑﻬﺒﻮدي ﺣﺎل و ﺑﺮﺗﺮي ﺑﺮ دﻳﮕﺮان .
آﻏﺎز و ﻣﺪت ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻫﺮودوت و اﺳﺘﺮاﺑﻮن ،آﻏﺎز ﺗﺤﺼﻴﻞ را از 5ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻧﻘﻞ ﻛﺮدهاﻧﺪ وﻟﻲ اﻓﻼﻃﻮن و دﻳﻨﻜﺮت و ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ،ﺳﻦ 7ﺳﺎﻟﮕﻲ را ذﻛﺮ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﻛﺮدهاﻧﺪ .ﻓﺮدوﺳﻲ ﻣﻜﺮر در ﻣﻮﻗﻌﻲ از آﻣﺎدﮔﻲ ﺷﺎهزادﮔﺎن ﺑﺮاي ﺗﺮﺑﻴﺖ و ﺗﻌﻴﻴﻦ آﻣﻮزﮔﺎر ﺟﻬﺖ آﻧﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ
ً7
ﺳﺎﻟﮕﻲ را ﻗﻴﺪ ﻛﺮده ﻛﻪ ﺑﻄﻮر ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮان از داﺳﺘﺎن ﺷﺎﭘﻮر اول در اﻳﻨﺠﺎ ﺷﺎﻫﺪ آورد: ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن وﻗﺘﻲ زن اردﺷﻴﺮ ﺑﺎﺑﻜﺎن )دﺧﺘﺮ اردوان ﭘﻨﺠﻢ اﺷﻜﺎﻧﻲ( ﺑﻪ ﺧﻮنﺧﻮاﻫﻲ ﭘﺪر اﻗﺪام ﺑﻪ زﻫﺮ دادن ﺷﻮﻫﺮ ﻛﺮد، اردﺷﻴﺮ او را ﺑﻪ وزﻳﺮ ﺧﻮد ﺳﭙﺮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻼﻛﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ .ﭼﻮن زن ﺑﺎردار ﺑﻮد و اردﺷﻴﺮ ﻓﺮزﻧﺪي ﻧﺪاﺷﺖ ،وزﻳﺮ ﺗﺪﺑﻴﺮي ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻢ ﻣﻮرد ﺳﻮءﻇﻦ واﻗﻊ ﻧﺸﻮد و ﻫﻢ زن را ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﺪارد .زن ﭘﺴﺮي آورد ﻛﻪ وزﻳﺮ ﺗﺎ 7ﺳﺎﻟﮕﻲ ﭘﻨﻬﺎن داﺷﺖ: ﻳﻜﻲ ﺷﺎه ﻓﺶ ﮔﺸﺖ ﺑﺎ ﺷﺎخ و ﻳﺎل
ﻧﻤﺎﻧﺶ ﻫﻤﻲ داﺷﺖ ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎل در آن ﻣﻮﻗﻊ وزﻳﺮ ﻣﺮاﺗﺐ را ﺑﻪ ﺷﺎه ﻋﺮﺿﻪ ﻛﺮد و اردﺷﻴﺮ ﺑﺎﺑﻜﺎن: ﺑﻴﺎورد ﻓﺮﻫﻨﮕﻴﺎن را ز ﺷﻬﺮ ﺑﻨﺸﻦ ﺑﻴﺎﻣﻮﺧﺘﺶ ﭘﻬﻠﻮي
ﻛﺴﻲ ﻛﻪ او ز ﻓﺮزاﻧﮕﻲ ﺑﻮد ﺑﻬﺮ ﻧﺸﺴﺖ و ﺳﺮاﻓﺮازي و ﺧﺴﺮوي
ﻃﻔﻞ ﺗﺎ 7ﺳﺎﻟﮕﻲ در اﻣﺎن ﻣﺎدر ﭘﺮورش ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ و از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻠﻢ ﺳﭙﺮده ﻣﻲﺷﺪ. ﺳﻦ 15ﺳﺎﻟﮕﻲ ،ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ اﺳﺖ و ﻫﺮ زردﺷﺘﻲ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻜﺮر در اوﺳﺘﺎ آﻣﺪه ﻛﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﺜﺎل از وﻧﺪﻳﺪاد ﺷﺎﻫﺪي ذﻛﺮ ﻛﺮد: » در ﻓﺮﮔﺮد 18آن ﻛﺘﺎب )ﺑﻨﺪ (58 -54 -32ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﭘﺲ از ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺳﺪره ﻧﭙﻮﺷﺪ و ﻛﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﻤﺮ ﻧﺒﻨﺪد ،ﮔﻨﺎهﻛﺎر و در ردﻳﻒ زﻧﺎﻛﺎران ﻣﺤﺴﻮب ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ) «.وﻧﺪﻳﺪاد – ﺗﺮﺟﻤﺔ دارﻣﺴﺘﺘﺮ( ﺑﺮاي ﺷﺎهزادﮔﺎن و ﭘﺴﺮان اﺷﺮاف ﺳﻦ ﭘﺎﻳﺎن ﺗﺤﺼﻴﻞ را ﻫﺮودوت 20ﺳﺎﻟﮕﻲ و اﺳﺘﺮاﺑﻮن 24ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪاﻧﺪ )ﻓﺮﻫﻨﮕﻨﺎﻣﺔ ﺗﺮﺑﻴﺖ(.
16
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
وﻗﺖ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻫﺮ روز از ﺳﺤﺮ آﻏﺎز ﺑﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮد .زﻳﺮا ﺳﺤﺮﺧﻴﺰي در اوﺳﺘﺎ ﺳﺘﻮده ﺷﺪه اﺳﺖ .در ﻓﺮﮔﺮد 18وﻧﺪﻳﺪاد ﺑﻨﺪ 15 ،14و 16آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ زردﺷﺖ از اﻫﻮراﻣﺰدا ﻣﻲﭘﺮﺳﺪ ﻛﻪ ﺳﺮوش ﻣﻘﺪس ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮ ﻳﺰدان ﻛﻴﺴﺖ و در ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ: »آن ﺧﺮوﺳﻲ ﻛﻪ از ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮ ﺧﺒﺮ ﻣﻲدﻫﺪ و ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ :اي ﻣﺮدم ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ و راﺳﺘﻲ و درﺳﺘﻲ را ﺑﺴﺘﺎﺋﻴﺪ و دﻳﻮ ﻛﺎﻫﻠﻲ را از ﺧﻮد دور ﺳﺎزﻳﺪ و آن دﻳﻮي ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺑﺒﺮد را از ﺧﻮد دور ﺳﺎزﻳﺪ«. اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺎ رواﻳﺖ اﺳﺘﺮاﺑﻮن )ﺟﻐﺮاﻓﻲدان و ﻣﻮرخ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺎل 21ﻣﻴﻼدي در ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ( ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ: »اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻗﺪﻳﻢ ﻛﻮدﻛﺎن ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ از ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ آﻓﺘﺎب ﺑﻴﺪار ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ«. در ﭘﻨﺪﻧﺎﻣﺔ ﺑﺰرﮔﻤﻬﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺳﺎﻋﺎت ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺑﺎﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ: ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ً ﻫﺮ ﺑﺮزﮔﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﺳﻮم ﺷﺒﺎﻧﻪروز را ﺻﺮف ﻣﺬﻫﺐ و اﻣﻮر دﻳﻨﻲ و ﻧﻴﻜﻮﻛﺎري ﻛﻨﺪ ،ﻳﻚ ﺳﻮم »ﻫﺮ زردﺷﺘﻲ دﻳﮕﺮي را ﺑﺮاي ﻛﺸﺖ و زرع ﻗﺮار دﻫﺪ و ﻳﻚ ﺳﻮم دﻳﮕﺮ را ﺑﺮاي ﺧﻮراك و اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺗﻔﺮﻳﺢ ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ«.
ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﻋﻤﻮﻣﺎ ً ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن و اﺳﺘﺎنداران ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﻮدﻛﺎن و ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻲﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و ﺑﻪ واﺳﻄﺔ در آﻣﻮزﺷﮕﺎهﻫﺎي درﺑﺎري اﻧﺘﺼﺎب ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺳﻠﻄﻨﺖ و دوﻟﺖ ،ﺣﻴﺜﻴﺖ و ﺷﺄن ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺘﻨﺪ .آﻣﻮزﮔﺎران دﻳﮕﺮ در آﻏﺎز از »ﻣﻎﻫﺎ« ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ آﻧﺎن را »ﻫﻴﺮﺑﺪ« ﻳﺎ »آﺗﺮوان) «1ﻣﻌﻠﻢ روﺣﺎﻧﻲ( ﻣﻲﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ از ﻃﺒﻘﺔ روﺣﺎﻧﻲ و ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻧﻴﻚ ﺳﻴﺮﺗﻲ و اﺧﻼق و ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ ﺗﻤﺠﻴﺪ و اﺣﺘﺮام ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﻘﺎم ﻣﻌﻠﻢ ﺑﻪ اﻧﺪازهاي ﺷﺎﻣﺦ ﺑﻮد ﻛﻪ در اوﺳﺘﺎ زردﺷﺖ »ﻣﻌﻠﻢ« ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪه ،ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ در ﻳﺴﻨﺎ )ﻓﻘﺮه ،29 ﺑﻨﺪ (8آﻣﺪه اﺳﺖ: »زردﺷﺖ آﻣﻮزﮔﺎر راﺳﺘﻲ ﺑﻮد و اﻧﺪﻳﺸﺔ راﺳﺘﻲ را در ﺟﻬﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ و از اﻳﻦ رو ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﺎر دﻟﭙﺬﻳﺮ داده ﺷﺪ«. ﻣﻌﻠﻢ روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺐ را ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻦ درس ﺑﭙﺮدازد ،ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ در ﻓﺮﮔﺮد ،8ﺑﻨﺪ 6وﻧﺪﻳﺪاد آﻣﺬه اﺳﺖ ﻛﻪ:
- Athravan
17
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
1
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
» اي زردﺷﺖ ﻣﻘﺪس ،ﻛﺴﻲ را ﻣﻌﻠﻢ روﺣﺎﻧﻲ ﺑﺨﻮان ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺐ را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻨﺪ و از ﺧﺮدﻣﻨﺪان درس ﺑﻴĤﻣﻮزد ﺗﺎ از ﺗﺸﻮﻳﺶ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﺎرغ ﮔﺮدد و در ﺳﺮ ﭘﻞ ﺻﺮاط ﺑﺎ ﻗﻮت ﻗﻠﺐ و ﻧﺸﺎط ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻌﺎﻟﻢ ﻣﻘﺪس ﺟﺎوداﻧﻲ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺮدد«. وﻗﺘﻲ ﻣﻌﻠﻢ داراي ﭼﻨﻴﻦ ﺻﻔﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺣﻖ ﺷﻨﺎس ﺑﻮد و ﺑﺮاي او دﻋﺎ ﻛﺮد .در ﻳﺴﻨﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ: »ﺑﺸﻮد آن ﻧﻴﻚ ﻣﺮدي ﻛﻪ راه راﺳﺘﻲ و درﺳﺘﻲ را ﺑﻤﺎ ﻧﺸﺎن داد ،در ﻫﺮ دو ﺟﻬﺎن ﭘﺎداش ﻧﻴﻚ ﻳﺎﺑﺪ«. راﺑﻄﺔ ﺑﻴﻦ ﻣﻌﻠﻢ و ﺷﺎﮔﺮد ،ﺑﺮ ﭘﺎﻳﺔ ﻣﻬﺮ و اﺧﻼص ﺑﻮد .در اوﺳﺘﺎ ﺻﻮرﺗﻲ از درﺟﺎت ﻣﻬﺮ و وﻓﺎ ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺴﻤﺘﻲ از آن در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻌﻨﻮي ﻣﻌﻠﻢ و ﺷﺎﮔﺮ روﺷﻦ ﮔﺮدد: ﻣﻴﺎن ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﻓﺮزﻧﺪ ،100ﻣﻴﺎن دو ﺑﺮادر ،90ﻣﻴﺎن داﻣﺎد و ﭘﺪر زن ،80ﻣﻴﺎن ﺷﺎﮔﺮد و ﻣﻌﻠﻢ .70 ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻋﻼﻗﺔ ﺷﺎﮔﺮد و ﻣﻌﻠﻢ در ﻣﺮﺗﺒﺔ ﭼﻬﺎرم ﻗﺮار دارد.
ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ در دﻳﻦ زردﺷﺖ ﻧﺎﺧﻮﺷﻲ ﻣﻨﺴﻮب ﺑﻪ اﻫﺮﻳﻤﻦ اﺳﺖ و ﺑﻮاﺳﻄﺔ او وارد ﺗﻦ و ﻣﺎﻳﺔ اﺧﺘﻼل ﻣﻲﺷﻮد .از اﻳﻦ رو وﻇﻴﻔﺔ ﻫﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺿﺪ اﻫﺮﻳﻤﻦ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ و ﺗﻨﺪرﺳﺘﻲ و ﺳﻼﻣﺘﻲ را ﭘﺎﻳﺪار ﺳﺎزد .در اوﺳﺘﺎ ﻣﻜﺮر از اﻫﻮراﻣﺰدا ،ﺳﻼﻣﺘﻲ و زورﻣﻨﺪي ﻣﺜﻼ ً در ﻳﺸﺖﻫﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ: ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ » ﺑﺸﻮد ﻛﻪ ﺗﻮ اي ﺳﺮوش )ﺳﺮوش از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ اﻳﺰدان آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ اﺳﺖ( ﻣﻘﺪس ،زﻳﺒﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺒﻬﺎي ﻣﺎ ﻗﻮت و ﺑﻪ ﺑﺪان ﻣﺎ ﺻﺤﺖ ﺑﺨﺸﻲ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد را از دور ﻛﺸﻒ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ و ﻫﻤﺎوردان را راﻧﺪه و دﺷﻤﻨﺎن ﺑﺪاﻧﺪﻳﺶ ﻛﻴﻨﻮر را ﺑﻴﻚ ﺿﺮﺑﺖ ﺷﻜﺴﺖ دﻫﻴﻢ«. و در ﻛﺘﺎب دﻳﻨﻜﺮت واﺑﺴﺘﮕﻲ ﺗﻦ و روان ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ: »ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻣﺎ داراي ﺟﺴﻢ و روح ﻫﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮاي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ و روﺣﺎﻧﻲ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ .اﮔﺮ ﻗﻮاي روﺣﺎﻧﻲ ﺿﻌﻴﻒ ﮔﺮدد ،ﻗﻮاي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻧﻘﺼﺎن ﭘﺬﻳﺮد و اﮔﺮ ﻗﻮاي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﻣﺨﺘﻞ ﺷﻮد ،روح ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؛ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﺳﺎﻟﻢ و ﻗﻮي ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ«.
18
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻧﻴﺎﻳﺶ در آﺗﺸﻜﺪه ﻏﺎﻟﺒﺎ ً ﻋﺒﺎرت از اﺗﺎق ﻛﻮﭼﻜﻲ اﺳﺖ در ﮔﻮﺷﻪاي از ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﺨﺼﻮص ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻋﺒﺎدات و اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﻲ- در اﻳﺮان آﺗﺸﻜﺪه ﺑﺎﺷﺪ .در ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن ﻣﺮاﺗﺐ و درﺟﺎت آﺗﺸﻜﺪهﻫﺎ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ،ﺑﻌﻀﻲ از آنﻫﺎ ﻛﻪ ﻋﻬﺪ ﻓﺮوزﻧﺪﮔﻲ آﺗﺶ در آﻧﺠﺎ ﻗﺪﻳﻤﻲﺗﺮ اﺳﺖ ،آداب ﻃﻬﺎرت و ﭘﺎﻛﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﻘﺪسﺗﺮ ﺷﻤﺮده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﭘﺎﻛﻲ آﺗﺶ و ﺣﻔﻆ آن از ﻟﻮث ﭘﻠﻴﺪيﻫﺎ ﻳﻜﻲ از رﺳﻮم ﻣﻬﻢ زردﺷﺘﻴﺎن اﺳﺖ. ﻣﻘﺪسﺗﺮﻳﻦ آﺗﺶ ،آﻧﺴﺖ ﻛﻪ از ﺷﺎﻧﺰده آﺗﺶ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام از آنﻫﺎ ﺑﻨﻮﺑﺖ در ﺿﻤﻦ ﻳﻚ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻋﺒﺎدات ﻣﻔﺼﻞ و ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﻃﻮﻻﻧﻲ ،ﻣﺮﺗﺒﺔ ﺗﻘﺪس ﺣﺎﺻﻞ ﻛﺮدهاﻧﺪ .از ﺟﻤﻠﻪ آداب ﻃﻬﺎرت آﺗﺶ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻴﺰم از ﭼﻮب ﻣﻌﻄﺮ ﺻﻨﺪل ﺗﺮاﺷﻴﺪه و ﺗﻮده ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺷﺮاره ﺑﺪون آﻧﻜﻪ آن را ﻟﻤﺲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻗﺎﺷﻘﻲ ﻓﻠﺰي ﻧﮕﺎه ﻣﻲ- دارﻧﺪ ﻛﻪ روزﻧﻲ ﻛﻮﭼﻚ در ﻣﻴﺎن آن اﺳﺖ و در آن ﻧﻴﺰ ﺧﺮده رﻳﺰه ﭼﻮب ﺻﻨﺪل رﻳﺨﺘﻪاﻧﺪ .ﭘﺲ آﻧﮕﺎه آن ﺗﻮدهﻫﺎي ﭼﻮب- ﻫﺎي ﻣﻘﺪس را ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻣﻲﺳﺎزﻧﻨﺪ و ﺑﻘﺮاﺋﺖ و ﺗﻼوت دﻋﺎﻫﺎ و ﺳﺮودﻫﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و اﻳﻦ ﻋﻤﻞ را ﻧﻮد و ﻳﻚ ﺑﺎر ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. آﺗﺶﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﺻﻞ ﻫﺮ ﻳﻚ از آنﻫﺎ از درﺧﺶ ﺑﺮق ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺶ ﺳﻨﮓ ﭼﺨﻤﺎق و ﻳﺎ از آﺗﺶ ﻣﺨﺼﻮص ﻣﻌﺎﺑﺪ و ﺑﺘﺨﺎﻧﻪﻫﺎ و ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﻣﻘﺪﺳﺎن و اﺑﺮار روﺷﻦ ﺷﺪه و ﻫﺮ ﻳﻚ از درﺟﺎت ﻗﺪس و ﻃﻬﺎرت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺷﺎﻧﺰده آﺗﺶ ﻣﻄﻬﺮ ﻛﻪ ﻣﻮﺑﺪان در ﺣﺎﻟﺘﻲﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﻪ ﻟﻄﻴﻔﻲ دﻫﺎن ﺧﻮد را ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ و از دور ﺗﻨﻔﺲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،آﻧﺮا ﻣﺸﺘﻌﻞ ﻣﻲدارﻧﺪ. آﺗﺶدان در ﻣﺮﻛﺰ ﻳﻚ اﺗﺎق اﻧﺪروﻧﻲ اﺳﺖ و ﭘﺮ از ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ و در آﻧﺠﺎ ﻳﻚ ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﻪ ﺳﻨﮕﻲ ﻗﺮار دادهاﻧﺪ و ﺑﺘﻨﺎوب ﻣﻮﺑﺪان آن را ﺑﺎ ﻗﻄﻌﺎت ﭼﻮب ﺻﻨﺪل ﺗﺎزه و ﻓﺮوزان ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﻮاره دﺳﺘﻤﺎل ﺑﺮ دﻫﺎن ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا دم اﻳﺸﺎن ﺑﻪ آﺗﺶ ﭘﺎك دﻣﻴﺪه و آﻧﺮا ﭘﻠﻴﺪ ﺳﺎزد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺑﺮاﺑﺮ آن آﺧﺸﻴﺞ اﻳﺰدي از ﺳﺮﻓﻪ و ﻋﻄﺴﻪ اﺟﺘﻨﺎب دارﻧﺪ. ﻣﻨﻔﺮدا اﻓﺮاد زردﺷﺘﻲ در ﻫﺮ وﻗﺖ از روز ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ
ً ﺑﺪرون آﺗﺸﻜﺪه ﺑﺮوﻧﺪ ،وﻟﻲ ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ،دﺳﺖ و
روي ﺧﻮد را ﺑﺎ آب ﺷﺴﺘﻪ و ﻗﺴﻤﺖ از اوﺳﺘﺎ را )از ﻛﺸﺘﻲ( ﺗﻼوت ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ﻛﻔﺶﻫﺎ را از ﭘﺎي درآورده ،ﺑﺎﻃﺎق ﻣﻌﺒﺪ داﺧﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ آﺗﺶدان ﻣﻘﺪس ﻧﻤﺎز ﺑﺮده و ﻫﺪﻳﻪ و ﻧﻴﺎزي ﺑﺎ ﻣﻘﺪاري ﭼﻮب ﺻﻨﺪل ﺑﻪ ﻣﻮﺑﺪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻲدارﻧﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﻳﻚ ﭼﻤﭽﻪ از ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﻣﻘﺪس از دﺳﺖ او ﻣﻲﺳﺘﺎﻧﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ زﻳﺎرت آﺗﺸﻜﺪه در روز »ﻧﻮروز« اﺳﺖ ﻛﻪ در آن روز زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﺎﻣﺪادان از ﺑﺴﺘﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و ﺑﺪن را ﺷﺴﺘﻪ و ﺟﺎﻣﻪ ﻧﻮ ﺑﺮ ﺗﻦ راﺳﺖ ﻛﺮده و ﺑﻪ آﺗﺸﻜﺪه ﻣﻲروﻧﺪ و ﻣﺮاﺳﻢ ﻧﻴﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻲآورﻧﺪ ،آﻧﮕﺎه ﺻﺪﻗﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا و ﺑﻴﻨﻮاﻳﺎن اﻋﻄﺎ ﻛﺮده و ﺗﻤﺎم آن روز ﻣﻘﺪس را ﺑﺪﻳﺪ و ﺑﺎزدﻳﺪ دوﺳﺘﺎن و ﺗﺒﺎدل ﺷﺎدﺑﺎش و ﺗﻘﺪﻳﻢ و ﺗﻬﻨﻴﺖ و ﺟﺸﻦ و ﺳﺮور ﻣﻲﮔﺬراﻧﻨﺪ. 19
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﻫﻨﺪ اﻣﺎ زردﺷﺘﻴﺎن در ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن ﻛﻪ روزﮔﺎري ﺳﻌﻴﺪ و ﻣﺮﻓﻪ ﻣﻲزﻳﺴﺘﻪ و آﺳﺎﻳﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮي داﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﻋﺪد ﻧﻔﻮس اﻳﺸﺎن اﻛﻨﻮن اﻓﺰون ﺑﺮ ﻳﻜﺼﺪ ﻫﺰار ﺗﻦ )در ﺳﺎل (1354اﺳﺖ و اﻛﺜﺮﻳﺖ اﻳﺸﺎن ﻫﻨﻮز در اﻳﺎﻟﺖ ﮔﺠﺮات در اﻃﺮاف ﺑﻤﺒﺎﺋﻲ اﻗﺎﻣﺖ دارﻧﺪ و در آن وﻻﻳﺖ و ﺑﻨﺪرﮔﺎه ﺑﺰرگ ،ﺷﺨﺺ ﺗﺎزه وارد ﺑﻪ زودي ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ آنﻫﺎ را ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﻧﮓ ﺑﺸﺮه ﺳﻔﻴﺪ و روﺷﻦ و ﻗﻴﺎﻓﻪ آرﻳﺎﺋﻲ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻨﺶ و ﺟﺎﻣﺔ ﻣﻮﻗﺮ اﻳﺸﺎن ﻛﻪ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از اﻟﺒﺴﻪ ﻗﺪﻳﻤﻲ و ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ ،ﻫﻮﻳﺖ آن ﻃﺎﻳﻔﻪ را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﺳﺎزد ،ﺟﺰ آﻧﻜﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﺷﻠﻮاري ﺳﻔﻴﺪ ﺧﻮش ﺗﺮﻛﻴﺐ در ﭘﺎ دارﻧﺪ و ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ )ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﻏﺎﻟﺒﺎ ً ﻛﻼﻫﻲ ﻧﺎزك از ﭘﺎرﭼﺔ ﭘﺸﻤﻴﻦ ﺿﺨﻴﻢ )ﻧﻤﺪ( ﺑﺮﻧﮓ ﺗﻴﺮه و ﺑﺪون ﻟﺒﻪ ﻛﻪ ﺟﻠﻮي آن از ﻣﺮدم آن ﺑﻼد( ﺳﺮﺑﺮﻫﻨﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﻃﺮف ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﻗﺪري ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ دارﻧﺪ .اﻣﺎ زﻧﺎن ﺑﻪ ﺟﺎﻣﺔ ﺳﺒﻚ اروﭘﺎﻳﻲ ﻣﻠﺒﺲاﻧﺪ و ﺑﺮ روي آن ﭼﻮن زﻧﺎن ﻫﻨﺪو »ﺳﺎري« ﺑﺮ ﮔﺮد اﻧﺪام ﺧﻮد ﻣﻲﭘﻴﭽﻨﺪ و ﺑﺎ ﭼﻬﺮة ﺑﺎز و ﺑﺪون ﺣﺠﺎب ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﻲآﻳﻨﺪ .ﻣﻮﺑﺪان و ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن دﻳﻨﻲﺎﻟﺒﺎﻏ ً دﻳﺪه ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ،
ً ﺷﺎﻣﮕﺎﻫﺎن ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ آﻓﺘﺎب رو ﺑﻪ ﻏﺮوب ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺻﻔﺤﺔ ﻧﻴﻠﮕﻮن آب ﻣﺘﻼﻻء اﺳﺖ ،ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ اﻳﺴﺘﺎده و
ﻣﻌﺒﻮد را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. اداره زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﺑﺮ ﻋﻬﺪة ﻣﻮﺑﺪان ﻳﻌﻨﻲ ﻃﺒﻘﺔ روﺣﺎﻧﻲ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻮراﺛﺖ از دﻳﺮﺑﺎز و از ﭘﺪران و ﻧﻴﻜﺎن ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺠﻮس ﺧﻮد آن ﺣﺮﻓﻪ را ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺘﻪاﻧﺪ .ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن ﺑﺰرگ را »دﺳﺘﻮر« ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و
ً اﻳﺸﺎن ﻣﺮدﻣﻲ ﺗﺤﺼﻴﻞﻛﺮده و
ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﺪهاﻧﺪ .اﻣﺎ وﻇﻴﻔﻪ اﻓﺮوﺧﺘﻦ آﺗﺶ ﻣﻘﺪس در آﺗﺸﻜﺪه ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﺟﻤﺎﻋﺘﻲ ﺧﺎص اﺳﺖ ﻛﻪ آنﻫﺎ را »ﻣﻮﺑﺪ« ﮔﻮﻳﻨﺪ و آنﻫﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺪﻗﺖ رﺳﻮم دﻳﻨﻲ و آداب ﺗﻄﻬﻴﺮ و ﺗﻐﺴﻴﻞ را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ .اﻳﻦ ﻣﻮﺑﺪان ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪة اوﺳﺘﺎ را از ﺑﺮ دارﻧﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻ ً ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻣﺘﻦ آن ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﺑﺪرﺳﺘﻲ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ )زﻳﺮا زﺑﺎن اوﺳﺘﺎ اﻛﻨﻮن ﺟﺰو اﻟﺴﻨﻪ ﻣﺮده ﻗﺮار دارد( اﻟﻔﺎظ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ آن را ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و دﻳﮕﺮ ﻋﻮام زردﺷﺘﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ آنﻫﺎ ﺑﻌﻀﻲ آﻳﺎت و ﺟﺰوات اوﺳﺘﺎ را از ﺣﻔﻆ داﺷﺘﻪ و در ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم ﻣﻨﺎﺳﻚ دﻳﻨﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ.
ﭘﺎرهاي از ﻣﻜﺎنﻫﺎي ﻣﻘﺪس زردﺷﺘﻴﺎن آدرﻳﺎن :ﻣﻜﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﺮاي ﺧﻮاﻧﺪن اوﺳﺘﺎ و ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺑﻪ درﮔﺎه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﻲروﻧﺪ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎدت ﭘﺮوردﮔﺎر ﺧﻮد ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﭘﻴﺮﺳﺒﺰ :زﻳﺎرتﮔﺎﻫﻲ اﺳﺖ در ﻫﺸﺖ ﻓﺮﺳﻨﮕﻲ ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﻲ ﻳﺰد ﻛﻪ ﺑﻪ »ﭘﻴﺮ ﭼﻚﭼﻜﻮ« ﻧﻴﺰ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪات ،اﻳﻦ ﺟﺎ ﻣﺰار ﺣﻴﺎت ﺑﺎﻧﻮﺳﺖ و از اﻧﻈﺎر ﻣﺨﻔﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ .ﺷﺒﺎﻧﻲ در ﺣﻮاﻟﻲ اﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﺳﺮﮔﺮم ﭼﺮاﻧﺪن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان رم ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻓﺮاري ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ .ﺷﺒﺎن دﺳﺖ ﺑﻪ درﮔﺎه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮده و راه ﭼﺎره را ﻣﻲﻃﻠﺒﺪ .در ﺣﺎل ﺟﺴﺘﺠﻮ، 20
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﺗﺸﻨﻪ و ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﻮﻫﻲ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ از ﺻﺨﺮهﻫﺎي آن آب ﭼﻚ ﭼﻚ ﻓﺮوﻣﻲرﻳﺨﺖ .آﺑﻲ ﻧﻮﺷﻴﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺘﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .در ﺧﻮاب ،آﮔﺎﻫﻲ از ﻣﺰار ﭘﻴﺮﺳﺒﺰ ﺑﻪ او ﺧﻮاب ﻧﻤﺎ ﻣﻲﺷﻮد .از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻲﺑﺮد و ﺑﺮ اﺛﺮ آﮔﺎﻫﻲ ﻣﺮدم ،ﻣﺰار ﻓﻌﻠﻲ ﺑﻨﺎ ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﻋﺪة زﻳﺎدي از زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﻪ زﻳﺎرت آن ﻣﻲروﻧﺪ. ﻻزم ﺑﺬﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ زﻳﺎرتﮔﺎهﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﻛﻪ ذﻛﺮ آنﻫﺎ ﺑﻪ درازا ﻣﻲﻛﺸﺪ.
زردﺷﺘﻴﺎن در زﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﻛﻪ در ﻣﺬﻫﺐ زردﺷﺖ روي داد ،از ﻋﺼﺮ ﺷﺎﻫﺎن ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ آﻏﺎز ﺷﺪ و ﺑﻤﺮور زﻣﺎن ﺗﺤﻮل ﻳﺎﻓﺖ .از آن ﭘﺲ ﻫﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ داﺷﺖ و در دورة ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻛﺸﻮر زردﺷﺖ ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺣﻤﻠﺔ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎن اﺳﻜﻨﺪر ﺷﺪ ،ﺑﺮ آن آﺳﻴﺐ ﺑﺴﻴﺎر وارد آﻣﺪ ،ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻌﺪ از آن در زﻣﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎن ﻫﻤﭽﻨﺎن در آن ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﺗﺎزه روي داد .در اﻳﻦ دوره ﻗﺪرت دﻳﻦ زردﺷﺖ ﺑﺪرﺟﻪاي رﺳﻴﺪ ﻛﻪ در ﻗﻮم ﻳﻬﻮد و اﻋﺮاب ﻋﺼﺮ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﻧﻔﻮذ ﻓﺮاوان ﻛﺮد ،و ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﺪﻳﻦ اﺳﻼم رﺳﻴﺪ .ﻣﻌﺘﻘﺪات زردﺷﺘﻴﺎن در ﺑﺎب آﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن و ﻣﺴﺎﺋﻞ رﺟﻌﺖ و روز ﺣﺴﺎب در ﻣﺒﺎدي ﻳﻬﻮدﻳﺖ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم داﺧﻞ ﮔﺮدﻳﺪ .ﻣﺬﻫﺐ اﺳﻼم از ﺷﻬﺮ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻃﻠﻮع ﻛﺮد و در ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮﺗﻮ اﻓﻜﻨﺪ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺬاﻫﺐ آﺋﻴﻦ ﻣﻮﺳﻲ و ﻛﻴﺶ ﻋﻴﺴﻲ را ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺳﺎﺧﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ً ﻣﻀﺤﻞ و ﻣﺘﻼﺷﻲ ﻧﻤﻮد. اﺳﺎس دﻳﻦ زردﺷﺖ را ﻧﻴﺰ
ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﺴﺎن از ﻧﻈﺮ زردﺷﺖ ،ﻛﻴﻮﻣﺮث اوﻟﻴﻦ اﻧﺴﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﻓﺮﻳﺪون ﻧﻴﺎي ﺑﺰرگ ﺳﻠﺴﻠﻪﻫﺎ و اﻗﻮام ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎل ﺑﻪ ﮔﺮوﻫﻲ از آداب و رﺳﻮم زردﺷﺘﻴﺎن ﻣﻲﭘﺮدازﻳﻢ:
ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﺑﻌﺪ از ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدر دﺧﺘﺮ ،ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻗﺪام ﻣﻲﮔﺮدد: در ﻳﻚ روز ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻣﺎدر و ﺧﻮاﻫﺮ و ﻳﻜﻲ دو ﻧﻔﺮ از ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﭘﺴﺮ ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ رﺿﺎﻳﺖ دﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ آنﻫﺎ ﻣﻲروﻧﺪ .ﭘﻴﺸﺘﺮ ﻫﻨﮕﺎم رﻓﺘﻦ ﻧﺎﻣﻪاي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﭘﺪر دﺧﺘﺮ روي ﻛﺎﻏﺬ ﺳﺒﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ،ﺑﻪ اﻣﻀﺎي داﻣﺎد رﺳﻴﺪه ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ و در ﭘﺎﻛﺘﻲ ﺳﺒﺰ رﻧﮓ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ و ﺑﺎ ﻳﻚ دﺳﺘﻤﺎل ﺳﺒﺰ و ﻳﻚ ﻛﻠﻪ ﻗﻨﺪ و ﺳﻨﺠﺪ و آوﻳﺸﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ دﺧﺘﺮ ﻣﻲروﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺧﻮش و ﺑﺶ ﻛﺮدن ﻧﺎﻣﻪ را ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﭘﺲ از ﺻﺮف ﭼﺎي و ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. 21
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ﺟﻮاب ﻧﺎﻣﺔ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ،ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮاﻫﺮ و ﻣﺎدر و ﺧﻮﻳﺸﺎن ﻋﺮوس آﻳﻨﺪه ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﭘﺴﺮ ﺑﺮده و ﭘﺲ از ﺧﻮش و ﺑﺶ و ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ.
ﻧﺎﻣﺰدي از ﻃﺮف ﺧﺎﻧﻮاده ﭘﺴﺮ ﻳﻚ ﺣﻠﻘﻪ و ﻳﻚ ﺳﻴﻨﻲ ﭘﺮ از ﻧﻘﻞ و ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻪ ﻗﻨﺪ و ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺮ ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﺮاي ﻟﺒﺎس دﺧﺘﺮ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد و در روز ﻣﻌﻴﻦ آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﺮوس ﺑﺮده ،ﺣﻠﻘﻪ را از ﻃﺮف ﭘﺴﺮ ﺑﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﻧﻮ ﻋﺮوس ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ روز از ﻃﺮف ﺧﺎﻧﻮاده دﺧﺘﺮ ﻳﻚ ﺳﻴﻨﻲ ﻧﻘﻞ و ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻪ ﻗﻨﺪ و دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﭘﺴﺮ ﺑﺮده و ﺑﻌﺪ از ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﺧﺎص ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ.
ﭘﻴﻮﻧﺪ زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ در روزي ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ ﻣﻌﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد ،ﻋﻤﻠﻴﺎت زﻳﺮ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻮرد اﺟﺮا در ﻣﻲآﻳﺪ: ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ِ داﻣﺎد ﻛﻪ ﺗﻌﺪادﺷﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻤﻨﻈﻮر ﮔﺮﻓﺘﻦ -1وﻛﻴﻞﭘﺮﺳﺎن :دﻫﻤﻮﺑﺪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻋﺪهاي از رﺿﺎﻳﺖ دﺧﺘﺮ و ﻧﺎم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻳﺎ وﻛﻴﻞ او در ﻣﺠﻠﺲ ﻋﻘﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻋﺮوس ﻣﻲروﻧﺪ .ﻋﺮوس ﺑﻪ ﺣﻤﺎم رﻓﺘﻪ و آراﻳﺶ ﻛﺮده و در ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻳﻚ ﭘﺎرﭼﺔ ﺳﺒﺰ روي ﺳﺮ او اﻧﺪاﺧﺘﻪ ،ﺑﻄﻮرﻳﻜﻪ ﺻﻮرﺗﺶ ﭘﻴﺪا ﻧﻴﺴﺖ و زن- ﻫﺎي دﻳﮕﺮ در دو ﻃﺮف او ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ .دﻫﻤﻮﺑﺪ و ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻻﻟﻪﻫﺎي روﺷﻦ در دﺳﺘﺸﺎن اﺳﺖ ،ﺑﺎ آﻫﻨﮓ ﻫﺒﻴﺮو ﺷﺎﺑﺎش وارد ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺟﻠﻮي ﻋﺮوس ﻣﻲروﻧﺪ و دﻫﻤﻮﺑﺪ ﭼﻨﻴﻦ آﻏﺎز ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم اﻫﻮراﻣﺰدا از ﺷﻤﺎ ...دﺧﺖ ...ﻣﻲﭘﺮﺳﻢ ،آﻳﺎ ﺑﺎ زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ ﺑﺎ ...ﭘﺴﺮ ...راﺿﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ دﻫﻤﻮﺑﺪ اﻳﻦ ﺳﻮال را ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻏﺎﻟﺒﺎ ً در ﺑﺎر ﺳﻮم و ﻳﺎ ﻫﻔﺘﻢ ﻋﺮوس »ﺑﻠﻲ« ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ و ﺳﭙﺲ دﻫﻤﻮﺑﺪ ﻣﻲ- در ﻣﻴﺎن ﻫﻠﻬﻠﻪ و ﺷﺎدي و ﻫﺒﻴﺮو ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ و ﭘﺮﺳﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ را ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﻳﺎ وﻛﻴﻞ ﺧﻮد ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻴﺪ؟ و ﻋﺮوس ﭘﺪر و ﻳﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻲ- ﻛﻨﺪ و ﭘﺲ از ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ اﻗﺮار دﻫﻤﻮﺑﺪ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﻪ ﻣﻨﺰل داﻣﺎد ﻣﻲروﻧﺪ . -2ﮔﻮاهﮔﻴﺮان :ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻋﺮوس ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻋﺪهاي از ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ داﻣﺎد ﻣﻲآﻳﺪ و اﺷﻴﺎ زﻳﺮ را ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲآورﻧﺪ : »ﻳﻚ ﺧﻮاﻧﭽﻪ ﻟﺮك ،ﻳﻚ ﺳﻴﻨﻲ ﻧﻘﻞ ،ﻳﻚ داﻧﻪ اﻧﺎر ﺷﻴﺮﻳﻦ ،ﻳﻚ ﻗﻴﭽﻲ ،ﻳﻚ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ،ﻳﻚ ﺗﻜﻪ ﭘﺎرﭼﺔ ﺳﺒﺰ ،ﻟﺒﺎس داﻣﺎد و ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻪ ﻗﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻘﺪاري ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و آوﻳﺸﻦ و ﺳﻨﺠﺪ«. آﺋﻴﻦ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﮔﻮاهﮔﻴﺮان اﻛﻨﻮن آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد .داﻣﺎد در ﺻﺪر ﻣﺠﻠﺲ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻋﺮوس روﺑﺮوي او ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺧﻮاﻧﭽﻪ ﻟﺮك در وﺳﻂ آنﻫﺎ ﻗﺮار دارد و ﻳﻚ ﻛﻠﻪ ﻗﻨﺪ روي آن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﻮﺑﺪ در ﻛﻨﺎر داﻣﺎد ﻗﺮار 22
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﭘﺲ از ﺗﺤﻘﻴﻖ در ﻣﻮﺿﻮع زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ،و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻳﺎﻓﺘﻦ از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮاي ﻧﻮ ﻋﺮوس و داﻣﺎد در ﺟﺎي دﻳﮕﺮ و ﺑﺎ ﻛﺴﺎن دﻳﮕﺮي ﻗﺮار ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻳﺎ ﻗﺮار ازدواج ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ،اوﺳﺘﺎي ﻛﺸﺘﻲ را ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲ- ﺳﺮاﻳﺪ و در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم داﻣﺎد و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻋﺮوس ﻫﻢ اﻳﺴﺘﺎده ،ﻛﺸﺘﻲ ﻧﻮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ﻣﻮﺑﺪ اﻧﺪرز ﮔﻮاهﮔﻴﺮان را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺔ ﻋﻘﺪ زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ اﺳﺖ ،ﻣﻲﺳﺮاﻳﺪ و ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺘﻦ آن اﻳﺴﺘﺎده و دﻋﺎي ﺗﻨﺪرﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﺮوس و داﻣﺎد ﻣﻲ- ﺧﻮاﻧﺪ و در ﺣﺎل ﺳﺮودن ﺗﻨﺪرﺳﺘﻲ ،ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و ﻣﻘﺪاري ﺑﺮﻧﺞ و آوﻳﺸﻦ ﺑﺴﺮ داﻣﺎد ﻣﻲرﻳﺰد. در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﻣﺪت ﮔﻮاهﮔﻴﺮان ،دﺳﺖﻫﺎي راﺳﺖ داﻣﺎد و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪة ﻋﺮوس در دﺳﺖ ﻫﻢ و ﺑﺮ روي ﻗﻨﺪ ﻗﺮار دارد و ﻣﻌﻤﻮﻻ ً ﺑﺎ داﻣﺎد ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺰدﻳﻚ دارد ،در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ و اﻧﺎر ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﭘﺎرﭼﺔ ﺳﺒﺰ و ﺗﺨﻢ ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪاي ﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﺮغ و ﻗﻴﭽﻲ و ﻗﺪري ﻟﺮك و ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ را در دو دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و روي ﺳﺮ داﻣﺎد ﻧﮕﻪ ﻣﻲدارد. ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﮔﻮاهﮔﻴﺮان ،دﻫﻤﻮﺑﺪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ را ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ ﻧﻴﺮوي ﺑﺎزو از ﺑﺸﺖ ﺑﺎم ﺑﻴﺮون ﻣﻲاﻧﺪازد ،اﻧﺎر ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻪ داﻣﺎد داده ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﺮوس ﻣﻴﻞ ﻛﻨﺪ و ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و ﻟﺮك را ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻴﺪارد و ﺳﭙﺲ ﻟﺮك ﺑﻴﻦ ﺣﻀﺎر ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪه و ﺑﺎ ﺧﻮش و ﺑﺶ و ﭘﻴﺸﻜﺶ ﻗﻨﺪ ﺑﻄﺮﻓﻴﻦ ﻣﺠﻠﺶ ﮔﻮاﻫﮕﻴﺮان ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻴﺮﺳﺪ. -3ﻋﺮوس ﻛﺸﺎن :آﺧﺮ ﺷﺐ ﭘﺲ از ﺻﺮف ﺷﺎم و ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﺪه ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن دﻫﻤﻮﺑﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاي ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻧﺰدﻳﻜﺎن داﻣﺎد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ ﻋﺮوس ﻣﻴĤﻳﻨﺪ ﺗﺎ او را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺔ داﻣﺎد ﺑﺒﺮﻧﺪ .در ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺮوﺳﻜﺸﻲ در ﻳﻚ ﺳﻮي ﻋﺮوس ﺧﻮاﻫﺮ او و در ﺳﻮي دﻳﮕﺮش ﺧﻮاﻫﺮ ﺷﻮﻫﺮش ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و دﺳﺘﻬﺎي او را در دﺳﺖ دارﻧﺪ و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ آﻧﻬﺎ ﺧﺎﻧﻤﻬﺎي دﻳﮕﺮ در ﺣﺎل ﺣﺮﻛﺘﻨﺪ )ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻋﺮوس ﻳﺎ داﻣﺎد ﺧﻮاﻫﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﻜﻲ از ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺠﺎي او ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ (. ﺻﻮرت ﻋﺮوس ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﭘﺎرﭼﺔ ﺳﺒﺰي ﻛﻪ روي ﺳﺮش اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺷﺪه از اﻧﻈﺎر ﭘﻮﺷﻴﺪه اﺳﺖ .ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻋﺮوس دو ﻧﻔﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺧﻮد او و دﻳﮕﺮي ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه داﻣﺎد اﺳﺖ و ﻫﺮ ﻳﻚ دﺳﺘﻤﺎﻟﻲ ﺑﺮ ﻛﻤﺮ دارد ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻤﻮﻻ ً 33ﻋﺪد اﺳﺖ. ﻛﻪ دﺳﺘﻤﺎل اوﻟﻲ ﺧﺎﻟﻲ وﻟﻲ دﺳﺘﻤﺎل دوﻣﻲ ﭘﺮ اﺳﺖ از ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و ﺗﻌﺪادي ﺳﻜﻪ ﻧﻘﺮه و ﻃﻼ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻓﻠﺔ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺳﺎن در ﻣﻴﺎن ﻫﻠﻬﻠﻪ و ﺷﺎدي ﻫﻤﺮاﻫﺎن رﻫﺴﭙﺎر ﺧﺎﻧﻪ داﻣﺎد اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻋﺮوس ﻛﻪ در ﺟﻠﻮي ﻋﺮوس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﻲاﻳﺴﺘﺪ و ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: »ﺗﺎ ﻧﺪﻫﻲ ﻧﻤﻲآﻳﻢ«. ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه داﻣﺎد ﻛﻪ دﺳﺘﻤﺎل ﭘﺮ ﺑﺮ ﻛﻤﺮ دارد ،ﻣﻘﺪاري ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و ﺳﻜﻪ از آن ﺑﻴﺮون ﻣﻲآورد و ﺑﻪ او ﻣﻲدﻫﺪ ،ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و ﺳﻜﻪ ﺑﻪ آﺧﺮ ﻣﻲرﺳﺪ و در اﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﺎ ﻛﻤﻚ رﻓﻘﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻋﺮوس را ﺑﻪ زور ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﻨﺪ و ﻋﺮوس و دﻳﮕﺮان ﻫﻢ از او ﭘﻴﺮوي ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. در ﻣﻴﺎن راه ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ در ﺧﺎﻧﺔ آﺷﻨﺎﻳﺎن و ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﻋﺮوس و داﻣﺎد ﻣﻲرﺳﻨﺪ ،از ﺳﻮي ﺻﺎﺣﺐﺧﺎﻧﻪ در ﭘﻴﺶ ﭘﺎي ﻋﺮوس آﺗﺶ روﺷﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻣﻘﺪاري ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و آوﻳﺸﻦ ﺑﺴﺮ ﻋﺮوس ﻣﻲﭘﺎﺷﻨﺪ .داﻣﺎد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﻲﺗﺎﺑﻲ ﺗﻤﺎم دم در ﻣﻨﺰل ﺧﻮد اﻧﺘﻈﺎر ورود ﻋﺮوس را ﻣﻲﻛﺸﺪ ،ﺑﻤﺤﺾ اﻳﻨﻜﻪ ﻋﺮوس ﺑﺪاﻧﺠﺎ رﺳﻴﺪ ﭘﻴﺶ آﻣﺪه ﺳﻜﻪاي در دﺳﺖ او ﻣﻲﮔﺬارد 23
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
و او را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ درون ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲﺑﺮد و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دﻫﻤﻮﺑﺪ و دﻳﮕﺮان ﮔﺮد آﺗﺸﻲ ﻛﻪ در ﺣﺎل اﻓﺮوﺧﺘﻦ اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﻫﻠﻬﻠﻪ و ﺷﺎدي و آﻫﻨﮓ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺣﺠﻠﻪ ﻣﻲروﻧﺪ و در ﺣﺠﻠﻪ داﻣﺎد ﺑﻪ ﻋﺮوس رو ﻧﻤﺎ ﻣﻲدﻫﺪ و روﭘﻮش از ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﺮﻣﻲﮔﻴﺮد ،ﺑﻌﺪ آﺋﻴﻨﻪ و ﮔﻼبﭘﺎش و ﺳﭙﺲ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ و ﺷﺮﺑﺖ ﻣﻲﮔﺮداﻧﻨﺪ .داﻣﺎد ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺑﻪ دﻫﺎن ﻋﺮوس ﻣﻲﮔﺬارد و ﺷﺮﺑﺖ را ﻧﺼﻒ ﻧﺼﻒ ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﻫﻤﻪ از ﺣﺠﻠﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﻲروﻧﺪ و ﻋﺮوس و داﻣﺎد را ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ- ﮔﺬارﻧﺪ. -4ﭘﺎﻳﺘﺨﺘﻲ :روز ﺑﻌﺪ از ﻋﺮوﺳﻲ در ﺳﺎﻋﺎت ﭘﺲ از ﻧﻴﻢروز داﻣﺎد ﭘﺎﻫﺎي ﺧﻮدش را و ﻋﺮوس را ﺑﺎ ﺷﻴﺮ و ﻣﺮغ )ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﭼﻤﻦ و ﺳﺒﺰه ﻟﺐ ﺟﻮي آب اﺳﺖ .زردﺷﺘﻴﺎن آﻧﺮا »ﻣﺮو« ﻳﺎ »ﻣﻮر« ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ (.ﻣﻲﺷﻮﻳﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻬﻤﺮاﻫﻲ دﻫﻤﻮﺑﺪ و ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﺠﻮي آب ﻣﻲروﻧﺪ و آﻧﺠﺎ دﻫﻤﻮﺑﺪ »آﺑﺰور« ﻣﻲﺳﺮاﻳﺪ و در ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاﻧﺪن آﺑﺰور ،ﺷﻴﺮ و ﻣﺮو را در آب ﻣﻲرﻳﺰد و ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم آﺑﺰور و ﭘﺨﺶ ﻟﺮك ﺑﻴﻦ ﺣﻀﺎر دﻫﻤﻮﺑﺪ ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲﺷﻮد ،وﻟﻲ داﻣﺎد ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دﻳﮕﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺔ دﺳﺖ ﺑﻮﺳﻲ رﻫﺴﭙﺎر ﻣﻨﺰل ﭘﺪر زن ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﭘﺲ از ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﻣﺨﺘﺼﺮ و دادن ﻫﺪﻳﻪ از ﺳﻮي ﭘﺪر زن ﺑﻪ داﻣﺎد ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل داﻣﺎد .اﻳﻨﺠﺎ از ﺳﻮي ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻋﺮوس و داﻣﺎد ﻫﺪﻳﻪﻫﺎﺋﻲ ﻧﺜﺎر ﻣﻲﺷﻮد و ﭘﺲ از ﺻﺮف ﻋﺼﺮاﻧﻪ ﻳﺎ ﺷﺎم ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻣﺠﻠﺲ ﭘﺎﻳﺘﺨﺘﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد .
ﻣﻬﺮﻳﻪ و رﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺎده 20آﺋﻴﻦ زردﺷﺘﻴﺎن: »در آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ رﻫﺎﺋﻲ اﺧﺘﻴﺎري ﻧﻴﺴﺖ و در اﺟﺮاي ﻣﺮاﺳﻢ زﻧﺎﺷﻮﺋﻲ ﻗﻴﺪ ﻣﻬﺮﻳﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮد«. ﭼﻮن در آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ ﻃﻼق اﺧﺘﻴﺎري ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﻨﻬﺎ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﭼﺎرهاﻳﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ آن ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻬﺮﻳﻪ ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪارد و از ﺳﻮي داﻣﺎد ﻣﺒﻠﻐﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺻﺪاق ﻣﻌﻴﻦ ﻧﻤﻲﺷﻮد. در ﻋﻬﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎن رﻫﺎﺋﻲ در ﺑﻴﻦ زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﻨﺪرت اﺗﻔﺎق ﻣﻲاﻓﺘﺎد وﻟﻲ اﻣﺮوزه در آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ 9ﻣﻮرد ﺑﺮاي رﻫﺎﺋﻲ ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻣﺰدﻳﺴﻨﺎن ﺗﻨﻬﺎ در اﻳﻦ ﻣﻮارد ﭘﺲ از ﺻﺪرو راي دادﮔﺎه ﺣﻖ ﻃﻼق را دارﻧﺪ.
آﺋﻴﻦ ﻛﻔﻦ و دﻓﻦ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ ﻓﺮد زردﺷﺘﻲ ﺟﺎن ﺑﻪ ﺟﺎن آﻓﺮﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﻮد ،ﭘﻠﻚﻫﺎي ﭼﺸﻢﻫﺎي او را ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ ،دﺳﺖﻫﺎي اورا روي ﺳﻴﻨﻪ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ و ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ را از زاﻧﻮ ﺗﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻌﺪ او را در ﮔﻮﺷﻪاي از ﻣﻨﺰل ﻛﻪ ﺷﺴﺘﻪ و آب و ﺟﺎرو ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،روي ﺗﺨﺘﺨﻮاب آﻫﻨﻲ ﻳﺎ روي زﻣﻴﻦ ﺳﻨﮕﻔﺮش ﺷﺪه ﻣﻲﺧﻮاﺑﺎﻧﻨﺪ و ﺑﺎ روﭘﻮش ﻧﻈﻴﻒ و ﺷﺴﺘﻪ ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎي او را ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ. 24
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﻣﺮده ﻛﺶﻫﺎ در اﺻﻄﻼح زردﺷﺘﻴﺎن »ﭘﻴﺶﮔﺎﻫﻨﺎن« ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و ﭘﻴﺶﮔﺎﻫﻨﺎن ﺗﻌﺪادﺷﺎن زوج اﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ 2ﻳﺎ 4ﻳﺎ 6ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﭘﺲ از ﻏﺴﻞ ﻧﻤﻮدن و ﭘﻮﺷﻴﺪن ﻟﺒﺎس ﺳﻔﻴﺪ در ﻣﻨﺰل ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻴﺖ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﭘﻴﺶﮔﺎﻫﻨﺎن در آﻧﺠﺎ ﻛﺸﺘﻲ ﻧﻮ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻌﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺷﺪهاﻧﺪ ،ﻣﻴﺖ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ در ﺗﺎﺑﻮﺗﻲ ﻛﻪ زردﺷﺘﻴﺎن آن را »ﮔﻬﻦ« ﻳﺎ »ﮔﺎﻫﺎن« ﻣﻲﻧﺎﻣﻨﺪ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ و ﺑﻪ آراﻣﮕﺎه ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ .ﺑﺴﺘﮕﺎن و ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان و دوﺳﺘﺎن ﻣﻴﺖ ﻛﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪهاﻧﺪ ،ﺑﻪ اﺣﺘﺮام ﺷﺨﺺ درﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﭘﻴﺎده او را ﻣﺸﺎﻳﻌﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﺔ ﺧﻮد ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻴﺖ ﺑﻪ آراﻣﮕﺎه ﻣﻲروﻧﺪ. ﺑﺮدن ﻣﻴﺖ ﺑﻪ آراﻣﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ در ﺳﺎﻋﺎت روز ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﻜﻪ ﻣﺮاﺳﻢ دﻓﻦ ﻣﻴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .در آﺋﻴﻦ زردﺷﺖ ﺳﭙﺮدن ﻣﺮده ﺑﻪ ﺧﺎك در ﺳﺎﻋﺎت ﺷﺐ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل دﻓﻦ ﻣﻴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ از زﻣﺎن در ﮔﺬﺷﺖ ،اﻧﺠﺎم ﺷﻮد. ﺑﺮاي ﺷﺴﺘﻦ ﻣﺮده اﮔﺮ ﻣﺮد ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺮده ﺷﻮﻳﺎن ﻣﺮداﻧﻪ و اﮔﺮ زن ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺮده ﺷﻮﻳﺎن زﻧﺎﻧﻪ دﺳﺖ ﺑﻜﺎر ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ آب ﮔﺮم و ﺻﺎﺑﻮن ﺑﺪن ﻣﺮده را ﻣﻲﺷﻮﻳﻨﺪ) .زردﺷﺘﻴﺎن ﻣﺮدهﺷﻮ را »ﭘﺎﻛﺸﻮ« ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ (.و ﺗﻌﺪاد ﭘﺎﻛﺸﻮﻳﺎن ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻔﺖ ﺑﺎﺷﺪ .آﻧﺮا ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﺔ ﺳﻔﻴﺪ و ﻧﻈﻴﻔﻲ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪه و ﺑﻪ ﻧﻤﺎزﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ. ﻗﺎﻧﻮﻧﺎ ً ﺑﺎﻳﺪ دو ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ (.در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ روﺑﺮوي ﻣﻴﺖ اﻳﺴﺘﺎدهاﻧﺪ ،ﺑﺴﺮودن ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ در ﻧﻤﺎزﺧﺎﻧﻪ ﻫﻔﺖ ﺷﻤﻊ روﺷﻦ اﺳﺖ و ﻣﻮﺑﺪﻫﺎ ) ﻣﻲﭘﺮدازﻧﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﺔ ﻣﻌﻴﻨﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﺎ اﺷﺎره دﺳﺖ آنﻫﺎ ﭘﺎﻛﺸﻮﻳﺎن ﻣﻴﺖ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ و ﺑﺴﻮي ﻣﺤﻞ ﮔﻮر ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ و آﻧﺮا ﺑﺎ ﺗﺨﺖ آﻫﻨﻲ در ﮔﻮر ﻛﻪ ﻛﻨﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ .روي ﻗﺒﺮ را ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺳﻴﻤﺎﻧﻲ ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ و درزﻫﺎي آﻧﺮا ﺑﺎ ﺳﻴﻤﺎن ﻣﻲ- ﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ و ﺑﻌﺪ آن را ﺑﺎ ﺧﺎك ﭘﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه روي ﮔﻮر ﺳﻨﮓ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و ﻧﺎم ﺷﺨﺺ درﮔﺬﺷﺘﻪ روي ﻟﻮﺣﻪ ﺣﻚ ﻣﻲﮔﺮدد.
ﻣﺮاﺳﻢ آﺋﻴﻦ درﮔﺬﺷﺘﮕﺎن در روز ﺳﻮم درﮔﺬﺷﺖ ﻣﺮاﺳﻢ آﺋﻴﻨﻲ ﺑﻨﺎم »ﺳﻮم« و ﻧﻴﺰ ﻣﺠﻠﺲ ﺗﺮﺣﻴﻢ ﻛﻪ زردﺷﺘﻴﺎن آﻧﺮا »ﭘﺮﺳﻪ« ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺷﺨﺺ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮ ﭘﺎ اﺳﺖ و در ﻣﺠﻠﺲ اﺧﻴﺮ آﺷﻨﺎﻳﺎن و دوﺳﺘﺎن ﺧﺎﻧﻮاده از زردﺷﺘﻲ و ﻏﻴﺮ زردﺷﺘﻲ ﺣﻀﻮر ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ .در ﺑﺎﻣﺪاد روز ﭼﻬﺎرم درﮔﺬﺷﺖ ﻣﺮاﺳﻤﻲ ﺑﻨﺎم »ﭼﻬﺎرم« و ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ روز دﻫﻢ ﻣﺮاﺳﻢ دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﻧﺎم »دﻫﻪ« و در روز ﺳﻲام درﮔﺬﺷﺖ، ﻣﺮاﺳﻤﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺳﻲروزه« ﺑﻨﺎم درﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺠﺎ آورده ﻣﻲﺷﻮد. در روز ﺳﻲ و ﻳﻜﻢ ﻳﻌﻨﻲ درﺳﺖ ﻳﻚﻣﺎه ﭘﺲ از درﮔﺬﺷﺖ ،ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم »روزه« ﺑﻴﺎد ﺷﺨﺺ ﻣﺮﺣﻮم ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد و اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﻫﺮ ﻣﺎه ﺗﺎ ﻳﺎزده ﻣﺎه ﻣﺘﻮاﻟﻲ اداﻣﻪ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و در ﻣﺎه دوازدﻫﻢ ﻛﻪ درﺳﺖ ﻳﻚﺳﺎل از ﻓﻮت ﺷﺨﺺ ﻣﺮﺣﻮم ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ً ﻣﺮاﺳﻢ آﺋﻴﻨﻲ ﺳﺎﻟﮕﺮد درﮔﺬﺷﺖ را ﺗﺎ 30ﺳﺎل ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻲآورﻧﺪ. ﻣﺮاﺳﻤﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺳﺎل« اﻧﺠﺎم ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و زردﺷﺘﻴﺎن 25
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
در ﮔﺬﺷﺘﻪ آﺗﺶ از اﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻛﻪ ﻫﻴﭽﮕﺎه ﺑﺮ آﺗﺶ ،آب ﻧﻤﻲرﻳﺨﺘﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺰرگ ﺧﺎﻧﻮادهاي ﺑﻤﻴﺮد ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﺔ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ و ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪن ﭼﺮاغ ﻋﻤﺮ ﺑﺰرگ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ.
ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﺗﻘﻮﻳﻢ ﻧﻴﺎﻛﺎن ﻣﺎ در اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن ﮔﺎﻫﻨﻤﺎي ﺧﻮرﺷﻴﺪي ﺑﻮد ،ﻳﻌﻨﻲ از ﻳﻚ دوره ﮔﺮدش زﻣﻴﻦ ﺑﻪ دور ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻛﻪ 365روز و 5 ﺳﺎﻋﺖ و 48دﻗﻴﻘﻪ و 49ﺛﺎﻧﻴﻪ اﺳﺖ ،ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﺷﺪ و ﺳﺎل آنﻫﺎ 12ﻣﺎه داﺷﺖ ،ﺑﻨﺎمﻫﺎي ﻓﺮوردﻳﻦ و اردﻳﺒﻬﺸﺖ و ...و اﺳﻔﻨﺪ و ﻫﺮ ﻣﺎه 30روز داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﺮﺗﻴﺐ ﺑﻨﺎمﻫﺎي زﻳﺮ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ: »اورﻣﺰد ،وﻫﻤﻦ ،اردﻳﺒﻬﺸﺖ ،ﺷﻬﺮﻳﻮر ،ﺳﻔﻨﺪارﻣﺰد ،ﺧﻮرداد ،اﻣﺮداد ،دﻳﺒĤدر ،آذر ،ﺧﻴﺮ ،ﻣﺎه ،ﺗﻴﺮ ،ﮔﻮش ،دﻳﺒﻤﻬﺮ ،ﻣﻬﺮ، ﺳﺮوش ،رﺷﻦ ،ﻓﺮوردﻳﻦ ،ورﻫﺮام ،رام ،ﺑﺎد ،دﻳﺒﺪﻳﻦ ،دﻳﻦ ،راد ،اﺷﺘﺎد ،آﺳﻤﺎن ،زاﻣﻴﺎد ،ﻣﺎﻧﺘﺮﺳﻔﻨﺪ و اﻧﺎرم«. در ﭘﺎﻳﺎن اﺳﻔﻨﺪ ﭘﻨﺞ روز ﺑﻪ ﻧﺎم »ﭘﻨﺞوه« ﻳﺎ »ﭘﻨﺠﺔ ﺑﺰرگ« ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻨﺪ ﻛﻪ 365روز ﻛﺎﻣﻞ ﺷﻮد و ﺑﺮاي ﺑﺸﻤﺎر آوردن ﺳﺎﻋﺎت اﺿﺎﻓﻲ زﻣﺎﻧﻲ ﻫﺮ 4ﺳﺎل ﻳﻜﺒﺎر ،ﻳﻚ روز ﺑﻪ اﻳﺎم ﭘﻨﺠﻪ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻨﺪ و ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ دورة ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ ﻫﺮ 120ﺳﺎل ،ﻳﻜﻤﺎه ﺑﺴﺎل اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﻧﻤﻮدﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﻲ در ﻋﻮض 12ﻣﺎه 13 ،ﻣﺎه ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲآوردﻧﺪ. آﻧﺎن در ﻫﺮ ﻣﺎه ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻧﺎم روز و ﻣﺎه ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻲﺷﺪ ،آﻧﺮا ﺟﺸﻦ ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻨﺪ؛ ﻣﺜﻼ ً در روز ﻓﺮوردﻳﻦ و ﻣﺎه ﻓﺮوردﻳﻦ ﺟﺸﻦ ﻓﺮوردﻳﻨﮕﺎن ﺑﻮد و در روز اردﻳﺒﻬﺸﺖ و ﻣﺎه اردﻳﺒﻬﺸﺖ ﺟﺸﻦ اردﻳﺒﻬﺸﺘﮕﺎن ﺑﻮد ،و ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺎل 12 ،ﺟﺸﻦ ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ داﺷﺘﻨﺪ.
ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻓﺼﻠﻲ ﻛﺎﻣﻼ ً ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎن زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﻨﺎم »ﮔﺎﻫﻨﺒﺎرﻫﺎ« ﻣﺘﺪاوﻟﻨﺪ .اﻳﻦ ﺟﺸﻦﻫﺎ در آﻏﺎز ﻧﻴﻤﺔ ﭘﺎﻳﺎن ﻫﺮ ﺟﺸﻦﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺜﻼ ً »ﮔﺎﻫﻨﺒﺎر اول« ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم اوﺳﺘﺎﺋﻲ »ﻣﻴﺪﻳﻮزرم« ﺑﻤﻌﻨﻲ ﻧﻴﻤﻪ ﺑﻬﺎر ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و در روز ﻓﺼﻞ ﺳﺎل ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ دﻳﺒﻤﻬﺮ و اردﻳﺒﻬﺸﺖ ﻣﺎه ) 15اردﻳﺒﻬﺸﺖ( ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﺑﻬﺎر ﻓﺮحﺑﺨﺶ اﺳﺖ.
ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ و ﻓﺼﻠﻲ ﻛﻪ ﺷﺮح آنﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ ،در اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺟﺸﻦﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ وﺟﻮد داﺷﺖ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺸﻦ ﻧﻮروز و ...ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ آنﻫﺎ ﻣﻠﻲ ﺑﻮده و از ﺳﻮي ﻋﻤﻮم ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ اﻳﺮان ،ﺑﺰرگ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﺪ.
26
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﺟﺸﻦﻫﺎي ﻛﺸﺘﻲﺑﻨﺪي ﻛﺸﺘﻲ ،ﺑﻨﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺳﻪ ﺗﺎر ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﺪه و آن ﺳﻪ رﻣﺰ ﻛﺮدار ﻧﻴﻚ و ﮔﻔﺘﺎر ﻧﻴﻚ و ﭘﻨﺪار ﻧﻴﻚ اﺳﺖ. ﺑﻴﻦ ﺳﻦ 7و 15ﺳﺎﻟﮕﻲ ،روزي را ﺑﺮاي ﺑﺴﺘﻦ ﻛﺸﺘﻲ و ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﻃﻔﻞ در زﻣﺮة ﻣﺰدﻳﺴﻨﺎن ﺟﺸﻦ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ و دوﺳﺘﺎن و ﺧﻮﻳﺸﺎن را دﻋﻮت ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و آداب ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ ﺑﻮﺳﻴﻠﺔ ﻣﻮﺑﺪان اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد و در روز ﺟﺸﻦ ،ﻃﻔﻞ را ﺷﺴﺖ و ﺷﻮ ﻣﻲدادﻧﺪ .ﺳﭙﺲ ﻣﻮﺑﺪ دﺳﺘﻮر ﻣﻲداد ﻛﻪ ﻛﻮدك ﻛﻠﻤﺔ ﺷﻬﺎدت ﺑﺮ زﺑﺎن ﺑﺮاﻧﺪ و ﺳﺪره ﻳﺎ ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﻣﻘﺪس را ﺑﺎ ﺳﺮودن »ﻳﺘﺎاﻫﻮ« )دﻋﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﺘﺎاﻫﻮ ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﻲ اﻣﺮوز در ﺣﺪود 30ﻛﻠﻤﻪ اﺳﺖ و در ﻛﺘﺎب ﺧﺮده اوﺳﺘﺎ ﻗﺮار دارد (.ﺑﻪ او ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ و در اﻳﻦ ﺣﺎل ﻣﻮﺑﺪان دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﻳﺘﺎاﻫﻮ ﻫﻢ آواز ﻣﻲﮔﺸﺘﻨﺪ .ﭘﺲ از ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪن ﺳﺪره ﻛﻮدك در ﭘﻴﺶ و ﻣﻮﺑﺪ در ﻋﻘﺐ رو ﺑﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ اﻳﺴﺘﺎده و ادﻋﻴﻪاي در اوﺳﺘﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ و در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﻛﺸﺘﻲ را ﺑﺮ روي ﺳﺪره ،ﺳﻪ دور ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﻪ اﺻﻞ اﺳﺎﺳﻲ )ﭘﻨﺪار و ﮔﻔﺘﺎر و ﻛﺮدار ﻧﻴﻚ( ﺑﻪ ﻛﻤﺮ او ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ .وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ،ﻃﻔﻞ دﻋﺎي ذﻳﻞ را از ﻳﺴﻨﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ: »ﻣﻦ اﻗﺮار دارم ﻛﻪ ﻣﺰداﭘﺮﺳﺖ زردﺷﺘﻲ ﺑﺎ اﻳﻤﺎﻧﻢ ،ﻣﻦ اﻳﻤﺎن دارم ﺑﻪ ﭘﻨﺪار ﻧﻴﻚ ،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﻧﻴﻚ و ﺑﻪ ﻛﺮدار ﻧﻴﻚ«. ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻮﺑﺪ درودي ﺧﻮاﻧﺪه و ﻣﺮاﺳﻢ را ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ .در اﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺪاﻳﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻛﻮدك داده ﻣﻲﺷﻮد و وي ﻋﻀﻮ ﺟﺎﻣﻌﺔ ﺑﻬﺪﻳﻨﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﮔﺮدد و زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻮ آﻏﺎز ﻣﻲﻛﻨﺪ .از ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﺮ زردﺷﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺳﺪره و ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺮﻧﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﮔﻨﺎه ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻃﻔﻞ ﻫﺮ روز ﭘﻨﺞ ﺑﺎر در ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﻌﻴﻦ ﭼﻮن ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﻤﺎز و ﭘﻴﺶ از ﺧﻮراك و ﮔﺮﻣﺎﺑﻪ رﻓﺘﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺸﺘﻲ را ﺑﺎز ﻛﻨﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻧﻮ ﺑﺒﻨﺪد و ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم دادن اﻳﻦ ﻛﺎر ﺧﺪا را ﻳﺎد و اﻫﺮﻳﻤﻦ را ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﺪ و دﻋﺎي ﻳﺴﻨﺎ را ﺗﻜﺮار ﻧﻤﺎﻳﺪ .از ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﺮﺑﻴﺖ دﻳﻨﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ در آﺗﺸﻜﺪه ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد.
ﺟﺸﻦ ﺳﺪه ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﺟﺸﻦﻫﺎي اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ از زﻣﺎنﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر دور ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﺎر ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ،ﻛﻪ در واﻗﻊ ﺟﺸﻦ ﭘﻴﺪاﻳﺶ آﺗﺶ اﺳﺖ و رواﻳﺎت اﻳﺮاﻧﻲ آن را ﺑﻪ »ﻫﻮﺷﻨﮓ ﭘﺎدﺷﺎه ﭘﻴﺸﺪادي« ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻲدﻫﻨﺪ. ﻗﺒﻼ ً ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد و در روز دﻫﻢ ﺑﻬﻤﻦ ﻃﺮز ﺑﺮﮔﺬاري ﺟﺸﻦ ﺳﺪه ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻮﻫﻲ از ﻫﻴﺰم و ﺧﺎر و ﺧﺎﺷﺎك ﻛﻪ ﻣﺎه ﭘﺲ از اﻳﺮاد ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ و ﺳﺎزﻫﺎ و آوازﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻮﺑﺪ ﻻﻟﻪ روﺷﻨﻲ ﺑﺪﺳﺖ وزﻣﺰﻣﻪ اوﺳﺘﺎ را ﺑﺰﺑﺎن دارد ،دور ﻛﻮﻫﻪ ﻫﻴﺰم ﻣﻲﮔﺮدد و در ﺣﻴﻦ ﺳﺮودن آﺗﺶ ﻧﻴﺎﻳﺶ ،ﻫﻴﺰمﻫﺎ را آﺗﺶ ﻣﻲزﻧﻨﺪ و آﺗﺶ ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﺷﻌﻠﻪور ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ آﺳﻤﺎن زﺑﺎﻧﻪ ﻣﻲﻛﺸﺪ و ﺑﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻦ آﺗﺶ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ در دور آن ﺣﻠﻘﻪ زدهاﻧﺪ ،ﻫﻮرا و ﻫﻠﻬﻠﻪ ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ و ﺻﺪاي ﺧﻨﺪه و ﺷﺎدي آنﻫﺎ ﻓﻀﺎ را ﭘﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ. 27
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﺳﻮري در ﺷﺐ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ آﺧﺮ ﺳﺎل ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺳﻮر و ﺳﺮور ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و در ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪاي ﻣﺮاﺳﻢ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،از آن ﺟﻤﻠﻪ: »آﺗﺶ ﺑﺮ اﻓﺮوزﻧﺪ و از روي آن ﻣﻲﭘﺮﻧﺪ و ﺟﻤﻼﺗﻲ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﺎﻛﻲ از رﻳﺨﺘﻦ درد و ﺑﻼ ﺑﻪ آﺗﺶ اﺳﺖ«. ﻇﺎﻫﺮا اﻳﻦ آﺗﺶ را
ً در روزﮔﺎران ﺑﺲ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺑﺎمﻫﺎ و ﺑﻠﻨﺪيﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﻲاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺧﺒﺮ از ﻳﻚ ﻗﻴﺎم ﻣﻠﻲ دﻫﻨﺪ و ﻫﻤﮕﺎن
را دﻋﻮت ﺑﻪ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ؛ اﻣﺎ اﻛﻨﻮن در ﺣﻴﺎط ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﻮﺗﻪ آﺗﺶ ﻣﻲزﻧﻨﺪ و از روي آن ﻣﻲﭘﺮﻧﺪ.
ﻧﻮروز ﺟﻤﺸﻴﺪي در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي ﭘﻴﺸﻴﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻮروز ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز ﺳﺎل را ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر »ﺟﻤﺸﻴﺪ ﭘﺎدﺷﺎه ﭘﻴﺸﺪادي« ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺖ .ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ: »در اﻳﻦ روز ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ دﻳﻮان رﻓﺖ و آﻧﺎن را ﻓﺮﻣﺎنﺑﺮدار ﺧﻮﻳﺶ ﻛﺮد .ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﺨﺘﻲ ﻧﺸﺴﺖ ﻛﻪ دﻳﻮان آن را ﻣﻲ- ﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ آن ﺑﻪ ﻳﻚ روزه از دﻣﺎوﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﻞ رﺳﻴﺪ و ﻣﺮدم در ﺷﮕﻔﺘﻲ ﺷﺪﻧﺪ و آن را ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺑﻪ ﮔﺮدش در ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﭘﺮداﺧﺖ و در اﻳﻦ روز ﺑﺮ ﺗﺨﺘﻲ زرﻳﻦ ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﻪ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن در آﻣﺪ. ﭼﻮن ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻧﺸﺴﺖ ،دﻳﻦ را ﻧﻮ ﻛﺮد و دﻳﻦ ﺻﺎﺋﺒﺎن را ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺖ و ﺟﻤﺸﻴﺪ در اﻳﻦ روز ﺑﻪ دادﺧﻮاﻫﻲ ﻣﺮدم ﻧﺸﺴﺖ و دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ ﻫﻤﺔ داﻧﺸﻤﻨﺪان روزﮔﺎر ﺑﻪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻧﺰد او ﮔﺮد آﻳﻨﺪ«. ﺧﻴﺎم در »ﻧﻮروز ﻧﺎﻣﻪ« ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ: »ﺳﺒﺐ ﻧﻬﺎدن ﻧﻮروز آن ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮن داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ آﻓﺘﺎب را دو دور ﺑﻮد ،ﻳﻜﻲ آﻧﻜﻪ ﻫﺮ ﺳﻴﺼﺪ و ﺷﺼﺪ و ﭘﻨﺞ روز و رﺑﻌﻲ از ﺷﺒﺎﻧﻪروز ﺑﻪ اول دﻗﻴﻘﻪ »ﺣﻤﻞ« ﺑﺎز آﻳﺪ .ﺑﻬﻤﺎن روز وﻗﺖ ﻛﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺪﻳﻦ دﻗﻴﻘﻪ ﻧﺘﻮان آﻣﺪن ،ﭼﻪ ﻫﺮ ﺳﺎل از ﻣﺪت ﻫﻤﻲ ﻛﻢ ﺷﻮد«. ﭼﻮن ﺟﻤﺸﻴﺪ اﻳﻦ دور را درﻳﺎﻓﺖ »ﻧﻮروز« ﻧﺎم ﻧﻬﺎد و ﺟﺸﻦ آﺋﻴﻦ آورد .ﭘﺲ از آن ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن و دﻳﮕﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ اواﻗﺘﺪا ﻛﺮدﻧﺪ. اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺷﺶ روز ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه را ﺟﺸﻦ ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و روز ﺷﺸﻢ را »ﻧﻮروز ﺑﺰرگ« ﻣﻲﮔﻔﺘﻨﺪ .در ﭘﻨﺞ روز ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﺎه ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻣﺮدم و ﻟﺸﻜﺮﻳﺎن را ﺑﺮﻣﻲآورد و ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ آﻧﭽﻪ را از ﭘﺎﻳﮕﺎه و ﻧﻴﻜﻲ ﺳﺰاوار ﺑﻮد ،ﻣﻲداد و در روز ﺷﺸﻢ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺮآوردن ﻧﻴﺎز و ﺣﻖ ﻣﺮدم ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ وﻳﮋﮔﺎن و ﺧﻠﻮﺗﻴﺎن ﺟﺸﻦ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ. 28
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮﺧﻲ از داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻋﻴﺪ را دﻧﺒﺎﻟﺔ »ﺟﺸﻦ ﻓﺮوردﮔﺎن« ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺎ از دوران ﺧﻴﻠﻲ ﻗﺪﻳﻢ در ﭘﻨﺞ روز آﺧﺮ ﺳﺎل ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲ- ﺷﺪه ،ﻣﻲداﻧﻨﺪ. ﭼﻨﺪ روز ﭘﻴﺶ از آﻏﺎز »ﮔﻬﻨﺒﺎر ﺷﺸﻢ« ﻛﻪ در ﭘﻨﺞ روز ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺎل ﺧﻮرﺷﻴﺪي واﻗﻊ ﻣﻲﺷﻮد ،زردﺷﺘﻴﺎن اﻳﺮان ﻣﻘﺪاري داﻧﻪﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻨﺪم و ﺟﻮ و ﻋﺪس و ﻣﺎش و ...را در ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻇﺮفﻫﺎي ﻛﻢ ﻋﻤﻘﻲ ﻣﻲﻛﺎرﻧﺪ. ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز »ﮔﻬﻨﺒﺎر ﺷﺸﻢ« ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻜﺎﻧﻲ ﻛﺎﻣﻞ و آب و ﺟﺎرو ﻛﺮدن و زدودن آﻟﻮدﮔﻲﻫﺎ و ﻛﺜﺎﻓﺎت از ﺳﺮ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺧﺎﻧﻪ از داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد. در ﭘﻨﺞ روز آﺧﺮ ﺳﺎل زردﺷﺘﻴﺎن ﻣﺮاﺳﻢ »ﮔﻬﻨﺒﺎر ﭘﻨﺠﻪ« را ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺷﺐ آﺧﺮ ﺳﺎل در ﭘﺸﺖ ﺑﺎمﻫﺎي ﺧﻮد آﺗﺶ ﻣﻲ- اﻓﺮوزﻧﺪ و ﭼﺮاﻏﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻟﺒﺔ ﺑﺎم ﺧﻮد ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺪاد روﺷﻦ اﺳﺖ .ﺳﺤﺮﮔﺎه روز اول ﻋﻴﺪ در ﭘﺸﺖ ﺑﺎمﻫﺎ دوﺑﺎره آﺗﺶ- اﻓﺮوزي آﻏﺎز ﻣﻲ-ﺷﻮد و ﺑﺎ زﻣﺰﻣﺔ اوﺳﺘﺎ ﺑﻬﻢ ﻣﻲآﻣﻴﺰد ،ﺑﺤﺪي ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎن از ﺷﻨﻴﺪن آﻫﻨﮓ ﻣﻮزون اوﺳﺘﺎ و دﻳﺪن ﺷﻌﻠﻪ- ﻫﺎي ﻟﺮزان آن ﻫﻤﻪ آﺗﺶ در ﻫﻮاي رﻗﻴﻖ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ وﺟﺪ ﻣﻲآﻳﻨﺪ .ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺮودن اوﺳﺘﺎ ﻣﻘﺪاري ﻟﺮك ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ،ﻣﻴﻮه ﺗﺎزه را ﭘﺎره ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻮي ﺧﻮش ﻋﻮد و ﺻﻨﺪل ﻫﻮا را ﺧﻮﺷﺒﻮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي ﺳﺮو و ﻣﻮرد و ﮔﻞ در ﭘﺸﺖ ﺑﺎم ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ،ﻣﻘﺪاري ﺑﺮگ آوﻳﺸﻦ در ﻇﺮف آﺑﻲ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪه ،ﭼﻨﺪ ﻋﺪد ﺷﻴﺸﻪ و ﻛﻮزه ﻫﻢ در ﻟﺐ ﺑﺎمﻫﺎ ﭼﻴﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻤﺤﺾ دﻳﺪن اوﻟﻴﻦ اﺷﻌﺔ ﺧﻮرﺷﻴﺪ اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد ،ﭼﻨﺪ ﺷﺎﺧﻪ ﺳﺮو و ﻣﻮرد و ﮔﻞ را روي ﻟﺐ ﺑﺎم ﻣﻲﮔﺬارﻧﺪ ،آب و آوﻳﺸﻦ را ﻫﻢ از ﭘﺸﻦ ﺑﺎم ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﻲرﻳﺰﻧﺪ و ﺳﭙﺲ از ﭘﺸﺖﺑﺎم ﭘﺎﺋﻴﻦ آﻣﺪه و ﻣﺮاﺳﻢ اﺻﻠﻲ ﻋﻴﺪ ﻧﻮروز را ﺷﺮوع ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺗﻤﺎم اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﺎﺑﻪ رﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ و ﻧﻮﺗﺮﻳﻦ ﭘﻮﺷﺎك ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﻴﺪهاﻧﺪ ،ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺎل ﮔﺮدش ﺟﻠﻮ ﺳﻔﺮه ﻋﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ .روي ﺳﻔﺮه اﺷﻴﺎ ﻧﺎﻣﺒﺮده زﻳﺮ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ: »آﺋﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﮔﻼبﭘﺎش و ﻇﺮﻓﻲ ﭘﺮ از ﻧﻘﻞ ﺳﻔﻴﺪ در وﺳﻂ ﺳﻔﺮه ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﺟﻠﻮ آنﻫﺎ ﻳﻚ ﻇﺮف آب اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺪاري ﺑﺮگ آوﻳﺸﻦ و ﻳﻚ داﻧﻪ ﺳﻴﺐ ﻳﺎ اﻧﺎر ﻳﺎ ﻧﺎرﻧﺞ و ﭼﻨﺪ ﺳﻜﻪ ﻧﻘﺮه در آن اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﻳﻚ ﻣﺠﻤﺮ آﺗﺶ و ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس اوﺳﺘﺎ و ﮔﻠﺪاﻧﻲ ﭘﺮ از ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي ﺳﺮو و ﻣﻮرد و ﮔﻞ و ﭼﺮاغﻫﺎي روﺷﻦ و ﺷﻤﻊﻫﺎﻳﻲ در اﻃﺮاف ﺳﻔﺮه ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﻇﺮوف آﺟﻴﻞ ﺣﻠﻮﻳﺎت ،ﺧﻮراﻛﻲﻫﺎي ﭘﺨﺘﻪ ،ﻛﺎﻫﻮ و اﺳﻔﻨﺎج و ﺳﺒﺰﻳﺠﺎت و ﻣﻴﻮهﺟﺎت ،ﻣﺎﺳﺖ و ﭘﻨﻴﺮ و ﻛﻤﺎچ و ﻧﺎن ﺷﻴﺮ ﻣﺎل «... اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده در ﺟﻠﻮي ﺳﻔﺮه ﻧﻮروزي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﺑﺎ ﺳﺮودن اوﺳﺘﺎ ،اﻫﻮراﻣﺰدا را ﺑﺮاي ﻫﻤﺔ دادهﻫﺎﻳﺶ ﺳﭙﺎس ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم اوﺳﺘﺎ ﻣﺮاﺳﻢ ﺷﺎد ﺑﺎش ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻴﻦ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد و آﻣﺪن ﺳﺎل ﻧﻮ را ﺑﺎ دادن ﺷﺎﺧﻪ ﻣﻮرد ﻳﺎ ﺳﺮو ﻳﺎ ﮔﻠﻲ ﺑﺪﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﻴﮕﺪﻳﮕﺮ ﺗﺒﺮﻳﻚ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ .ﺑﻌﺪ ﮔﻼبﭘﺎش و آﺋﻴﻨﻪ ﺑﺪور ﮔﺮداﻧﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﻤﺔ اﻓﺮاد ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ آﻳﻨﻪ ﻣﻲ-
29
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
اﻧﺪازﻧﺪ و ﻗﺪري ﮔﻼب ﺑﺮ روي ﺧﻮد ﻣﻲﻣﺎﻟﻨﺪ و ﻳﻚداﻧﻪ ﻧﻘﻞ ﺳﻔﻴﺪ را ﻫﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ و دﻫﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ آن ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺳﭙﺲ از ﻃﺮف رﺋﻴﺲ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻬﺮ ﻳﻚ از اﻓﺮاد ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻣﺒﻠﻐﻲ وﺟﻪ ﻧﻘﺪ ﻳﺎ ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻴﺪي داده ﻣﻲﺷﻮد. ﻧﺨﺴﺖ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻳﻜﻲ از ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻧﺰدﻳﻚ در ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﻮت ﻧﻤﻮده و ﺧﺎﻧﻮادهاش »ﭘﺮﺳﻪدار« ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ آن ﻣﺮﺣﻮم رﻓﺘﻪ و ﺗﺴﻠﻴﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﻫﻤﺔ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ آدرﻳﺎن ﻣﻲروﻧﺪ و آﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﺳﺘﺎﻳﺶ و ﺳﭙﺎس ﭘﺮوردﮔﺎر ﻳﻜﺘﺎي را ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻲآورﻧﺪ و ﻫﻢ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان ﻫﻢ ﻛﻴﺶ ﺧﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﺷﺎد ﺑﺎش ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ. ﭘﺲ از ﺑﻴﺮون آﻣﺪن از آدرﻳﺎن دﻳﺪ و ﺑﺎزدﻳﺪ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﺮض ﺷﺎد ﺑﺎشﻫﺎ و ﻋﻴﺶ و ﻋﺸﺮتﻫﺎ و ﺗﺠﺪد دوﺳﺘﻲﻫﺎ و رﻓﻊ ﻛﺪورتﻫﺎ ﺗﻮام اﺳﺖ ،آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد و اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ در ﺑﺴﻴﺎري از ﺷﻬﺮﺳﺘﺎنﻫﺎ ﺗﺎ 21روز اداﻣﻪ دارد وﻟﻲ در ﺗﻬﺮان ﺑﻴﺶ از 12 روز ﻃﻮل ﻧﻤﻲﻛﺸﺪ و روز ﺳﻴﺰدﻫﻢ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﺰارﻫﺎ و ﺑﺎﻏﺎت ﺑﻴﺮون ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻪ و در اﺻﻄﻼح »ﺳﻴﺰدهﺑﺪر« ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺟﺸﻦ ﻣﻬﺮﮔﺎن ﻣﻬﺮﮔﺎن و ﻧﻮروز از روزﮔﺎران ﻛﻬﻦ دو ﺟﺸﻦ ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻓﺼﻠﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﻮدهاﻧﺪ .زﻣﺎﻧﻲ آﻏﺎز ﺳﺎل از ﭘﺎﻳﻴﺰ و ﻣﻬﺮ ﻣﺎه ﺑﻮد و در آن زﻣﺎن ﻣﻬﺮﮔﺎن ﺟﺸﻦ ﺳﺎل ﻧﻮ ﺑﻮد .زﻣﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻧﻮروز در اﻛﺜﺮ اﻳﺎم و ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺟﺸﻦ ﺳﺎل ﻧﻮ ﺑﻪ وﻳﮋه از آﻏﺎز دوران ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎن ﺗﺎ ﺣﺎل ﺑﻮده ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺮاﺳﻢ اﻳﻦ دو ﻋﻴﺪ ﺑﺰرگ ﻣﻠﻲ – ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪي و ﻳﻜﺴﺎﻧﻲ دارﻧﺪ. در ﻣﺜﻞ: »ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻫﺮ دو ﻣﺎه ﺑﻪ ﺷﺶ ﭘﻨﺠﺔ ﻣﺮاﺳﻢ وﻳﮋه ،دادﺧﻮاﻫﻲ ﻣﺮدم ،اﻫﺪاي ﻫﺪاﻳﺎي ﻣﺮدم و ﺛﺒﺖ در دﻳﻮان ﺧﺎص ،رﺳﻴﺪن ﭘﻴﻚ ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺷﺎه و ﺧﻮاﻧﺪن ﺗﺮاﻧﻪﻫﺎي ﺳﻤﺒﻮﻟﻴﻚ و ﺧﻄﺒﺔ ﻣﻮﺑﺪان ﻣﻮﺑﺪ و ﮔﺴﺘﺮدن ﺧﻮان ﻳﺎ ﺳﻔﺮة وﻳﮋة ﻣﻬﺮﮔﺎن ﭼﻮن ﻫﻔﺖ ﺳﻴﻦ ﻧﻮروزي و ﻣﻬﺮﮔﺎن ﺑﺰرگ و ﻣﻬﺮﮔﺎن ﻋﺎﻣﻪ و ﻧﺴﺒﺖ دادن وﻗﺎﻳﻊ ﺑﺴﻴﺎري در اﻳﻦ روز و در اﻳﻦ ﺟﺸﻦﻫﺎ«.
روز زاﻳﺶ زردﺷﺖ روز ﺧﻮرداد و ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه )ﺷﺸﻢ ﻓﺮوردﻳﻦ( ﻳﻜﻲ از روزﻫﺎي ﺧﺠﺴﺘﺔ اﻳﺮاﻧﻴﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﻴﻦ زردﺷﺘﻴﺎن اﻳﻦ روز از اﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ،ﭼﻮن ﻫﺰاران ﺳﺎل ﭘﻴﺶ در ﭼﻨﻴﻦ روزي اﺷﻮر زردﺷﺖ اﺳﭙﻨﺘﻤﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺰرگ اﻳﺮان ،از ﻣﺎدر ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ و ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در ﻫﻤﻴﻦ روز ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ آﻳﺎﻳﻲ از ﻃﺮف اﻫﻮراﻣﺰدا ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮي ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪ و ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻣﺰدﻳﺴﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺗﺶ واﮔﺬار ﮔﺮدﻳﺪ. » زردﺷﺖ در ﮔﺎﺗﺎﻫﺎ ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﺪ :ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ و ﻣﺄﻣﻮر ﺳﺎﺧﺘﻪ و دﻳﻦ او ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ و ﻛﺎﻣﻠﺘﺮﻳﻦ دﻳﻦ اﺳﺖ«. 30
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﺗﻘﻮﻳﻢ زردﺷﺘﻴﺎن ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه روز اول ﺗﺎ ﭘﻨﺠﻢ
اورﻣﺰد ﺗﺎ ﺳﭙﻨﺪارﻣﺬ و ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ ﻧﻮروز
روز ﺷﺸﻢ
ﺧﻮرداد و ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه
روز زاﻳﺶ زردﺷﺖ
روز ﻫﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﻳﺎزدﻫﻢ
اﻣﺮداد ﺗﺎ ﺧﻮر و ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه
زﻳﺎرت ﭘﻴﺮﻫﺮﻳﺸﺖ
روز ﻧﻮزدﻫﻢ
ﻓﺮوردﻳﻦ و ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ ﻓﺮوردﻳﻨﮕﺎن )ﻓﺮودك(
اردﻳﺒﻬﺸﺖ ﻣﺎه روز دوم
اردﻳﺒﻬﺸﺖ و اردﻳﺒﻬﺸﺖ ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ اردﻳﺒﻬﺸﺘﮕﺎن
روز دﻫﻢ ﺗﺎ ﭼﻬﺎردﻫﻢ
ﺧﻮر ﺗﺎ دﻳﺒﻤﻬﺮ و اردﻳﺒﻬﺸﺖ ﻣﺎه
ﮔﺎﻫﺎن ﺑﺎر ﭼﻬﺮه ﻣﻴﺪﻳﺰرم ﮔﺎه
ﺧﻮرداد ﻣﺎه روز ﭼﻬﺎرم
ﺧﻮرداد و ﺧﻮرداد ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ ﺧﻮر دادﮔﺎن
روز ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﻫﺸﺘﻢ
اﺷﺘﺎد ﺗﺎ اﻧﺎرم و ﺧﻮرداد ﻣﺎه
زﻳﺎرت ﺳﺘﻪ ﭘﻴﺮ و ﭘﻴﺮ ﺳﺒﺰ
روز ﺑﻴﺴﺖ و ﻧﻬﻢ
اورﻣﺰد و ﺧﻮرداد ﻣﺎه
ﭘﺮﺳﻪ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﺗﻴﺮﻣﺎه
ﺗﻴﺮﻣﺎه روز دوم ﺗﺎ ﺷﺸﻢ
ﺳﭙﻨﺪارﻣﺬ ﺗﺎ آذر و ﺗﻴﺮ ﻣﺎه
زﻳﺎرت ﭘﻴﺮ ﻧﺎرﺳﺘﺎﻧﻪ
روز ﻫﺸﺘﻢ ﺗﺎ دوازدﻫﻢ
ﺧﻮر ﺗﺎ دﻳﺒﻤﻬﺮ و ﺗﻴﺮﻣﺎه
ﮔﺎﻫﺎن ﺑﺎر ﭼﻬﺮ ﻣﻴﺪﻳﻮ ﺷﻬﻴﻤﮕﺎه
روز دﻫﻢ
ﺗﻴﺮ و ﺗﻴﺮ ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ ﺗﻴﺮﮔﺎن
روز ﺳﻴﺰدﻫﻢ ﺗﺎ ﻫﻔﺪﻫﻢ
ﻣﻬﺮ ﺗﺎ ورﻫﺮام و ﺗﻴﺮﻣﺎه
زﻳﺎرت ﭘﻴﺮ ﭘﺎرس ﺑﺎﻧﻮ
اﻣﺮداد ﻣﺎه روز ﺳﻮم
اﻣﺮداد و اﻣﺮداد ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ اﻣﺮدﮔﺎن
روز دوازدﻫﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ
ﻣﻬﺮ ﺗﺎ ورﻫﺮام و اﻣﺮداد ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ و زﻳﺎرت ﭘﻴﺮ ﻧﺎرﻛﻲ
روز ﺳﻴﺎم
ﺷﻬﺮﻳﻮر و ﺷﻬﺮﻳﻮر ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ ﺷﻬﺮﻳﻮرﮔﺎن
ﺷﻬﺮﻳﻮر ﻣﺎه روز ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻜﻢ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ
اﺷﺘﺎد ﺗﺎ اﻧﺎرم و ﺷﻬﺮﻳﻮر ﻣﺎه
ﮔﺎﻫﺎن ﺑﺎر ﭼﻬﺮه ﭘﻴﺘﻪ ﺷﻬﻴﻤﮕﺎه
ﻣﻬﺮ ﻣﺎه روز دﻫﻢ
ﻣﻬﺮ و ﻣﻬﺮ ﻣﺎه
31
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺟﺸﻦ ﻣﻬﺮﮔﺎن
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
آﺑﺎن ﻣﺎه آﺑﺎن و آﺑﺎن ﻣﺎه
روز ﭼﻬﺎرم
ﺟﺸﻦ آﺑﺎﻧﮕﺎن
آذر ﻣﺎه روز ﺳﻮم
آذر و آذر ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ آذرﮔﺎن
روز ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ
اورﻣﺰد و دي ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ دﻳﮕﺎن
دي ﻣﺎه روز دوم
دﻳﺒﺎذر و دي ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ دﻳﮕﺎن
روز ﭘﻨﺠﻢ
ﺧﻮر و دي ﻣﺎه
در ﮔﺬﺷﺖ اﺷﻮر زردﺷﺖ
روز ﻧﻬﻢ
دﻳﺒﻤﻬﺮ و دي ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ دﻳﮕﺎن
روز دﻫﻢ ﺗﺎ ﭼﻬﺎردﻫﻢ
ﻣﻬﺮ ﺗﺎ ورﻫﺮام و دي ﻣﺎه
ﮔﺎﻫﺎن ﺑﺎر ﭼﻬﺮه ﻣﻴﺪﻳﺎ رﻳﻢ ﮔﺎه
روز ﻫﻔﺪﻫﻢ
دﻳﺒﺪﻳﻦ و دي ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ دﻳﮕﺎن
روز ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ
وﻫﻤﻦ و ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ ﺑﻬﻤﻨﮕﺎن
ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه روز دﻫﻢ
ﻣﻬﺮ و ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ ﺳﺪه
روز ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ
اورﻣﺰد و اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه
ﭘﺮﺳﻪ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه
روز ﺑﻴﺴﺖ و ﻧﻬﻢ
اﺳﭙﻨﺪاﻣﺬ و اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه
ﺟﺸﻦ اﺳﻔﻨﺪﮔﺎن
اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه روز ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﻧﻬﻢ
اﻫﻨﻮد ﺗﺎ وﻫﺸﺘﻮاش ﮔﺎﻫﺎن ﺑﺎر
ﭼﻬﺮه ﻫﻤﺲ ﭘﺖ ﻣﻴﺪﻳﻢ ﮔﺎه
در دوازده ﻣﺎه ﺳﺎل روزﻫﺎي اورﻣﺰد ،دﻳﺒĤذر ،دﻳﺒﻤﻬﺮ و دﻳﺒﺪﻳﻦ روزﻫﺎي آراﻣﺶ و ﻧﻴﺎﻳﺶ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺗﻌﻄﻴﻼت رﺳﻤﻲ وﻳﮋة زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﻤﻮﺟﺐ ﻧﺎﻣﺔ 78821/8ادارة ﻛﻞ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺗﻬﺮان و راي ﺻﺎدره دوﻳﺴﺖ و ﺷﺎﻧﺰدﻫﻤﻴﻦ ﺟﻠﺴﺔ ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﻣﻮرخ ،1359/8/25ﭘﻨﺞ روز ﺗﻌﻄﻴﻼت زردﺷﺘﻴﺎن ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ: -1ﺷﺸﻢ ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه )روز ﺧﻮرداد( :زاد روز اﺷﻮر زردﺷﺖ . -2ﻧﻮزدﻫﻢ ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎه )روز ﻓﺮوردﻳﻦ( :ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ درﮔﺬﺷﺘﮕﺎن و ﺷﻬﺪا . 32
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
-3دﻫﻢ ﻣﻬﺮ ﻣﺎه )روز ﻣﻬﺮ( :ﺟﺸﻦ ﻣﻬﺮﮔﺎن . -4ﭘﻨﺠﻢ دي ﻣﺎه )روز ﺧﻮر( :درﮔﺬﺷﺖ اﺷﻮر زردﺷﺖ . -5دﻫﻢ ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه )روز ﻣﻬﺮ( :ﺟﺸﻦ ﺳﺪه .
روزﻫﺎي ﻳﺎدﺑﻮد ﻫﻤﺎوران -1روز اورﻣﺰد و ﺗﻴﺮ ﻣﺎه :ﺑﻴﺎد ﻛﺸﺘﻪﺷﺪﮔﺎن ﭘﺮﺳﻪ ﺗﻴﺮﻣﺎه . -2روز ﺧﻮر و دي ﻣﺎه :روز درﮔﺬﺷﺖ اﺷﻮر زردﺷﺖ . -3روز اورﻣﺰد و اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎه :ﺑﻴﺎد ﻛﺸﺘﻪﺷﺪﮔﺎن ﺟﻨﮓ ﭘﺮﺳﻪ اﺳﻔﻨﺪﻣﺎه .
روزﻫﺎي ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﺧﻮردن ﮔﻮﺷﺖ در ﻫﺮ ﻣﺎه -1وﻫﻤﻦ -2ﻣﺎه -3ﮔﻮش -4رام
ﻧﻤﻮﻧﻪاي از ﻣﻨﺎﺟﺎتﻫﺎي زردﺷﺘﻴﺎن ﻗﺪﻳﻢ ﻣﻦ دﻳﻮ را دﺷﻤﻦ ﻣﻲدارم و ﻣﺰدا را ﻣﻲﭘﺮﺳﺘﻢ .ﻣﻦ ﭘﻴﺮو زردﺷﺖ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ دﺷﻤﻦ دﻳﻮان و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻳﺰدان ﺑﻮد .روانﻫﺎي ﻣﻘﺪس ﺟﺎوﻳﺪي اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪان را ﻣﻲﺳﺘﺎﻳﻢ و ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ داﻧﺎ ﭘﻴﻤﺎن ﻣﻲﺑﻨﺪم ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﻴﻜﻲ و ﻧﻴﻜﻮﻛﺎري ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﻢ و راﺳﺘﻲ را ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻢ و ﺑﺎ ﻗﻮة اﻳﺰدي ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎر را در ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮم .درﺑﺎرة ﮔﺎو ﻛﻪ از ﻋﻄﺎﻳﺎي ﺧﻴﺮ ﻓﺮد اﺳﺖ ،ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﻢ .ﻗﺎﻧﻮن و ﻋﺪاﻟﺖ و اﻧﻮار ﻓﻠﻜﻲ و ﭘﺮﺗﻮﻫﺎي آﺳﻤﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﻓﻴﺾ ﻳﺰداﻧﻲاﻧﺪ ﻣﺤﺘﺮم ﺷﻤﺎرم .ﻣﻦ ﻓﺮﺷﺘﻪ ارﻣﻲﺗﻲ )ﺳﭙﻨﺪارﻣﺬ( را ﻛﻪ ﭘﺎك و ﻧﻴﻜﻮﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﻲﮔﺰﻳﻨﻢ ،اﻣﻴﺪ ﻛﻪ او از آن ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ و از دزدي و ﻧﺎﺑﻜﺎري و آزار ﺑﺠﺎﻧﻮران و وﻳﺮاﻧﻲ و ﻧﺎﺑﻮدي دﻳﺪﻫﺎ و ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻛﻪ ﻣﺰداﭘﺮﺳﺘﺎن در آن ﻣﻨﺰل دارﻧﺪ ﻣﻲﭘﺮﻫﻴﺰم.
راه در ﺟﻬﺎن ﻳﻜﻲ اﺳﺖ و آن راه راﺳﺘﻲ اﺳﺖ
33
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org
ﺭﺍﻩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﺳﺖ
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﺎﻣﻊ ادﻳﺎن از آﻏﺎز ﺗﺎ اﻣﺮوز )ﻓﺮوردﻳﻦ ،(1354ﺗﺄﻟﻴﻒ :ﺟﺎن ﻧﺎس ،ﺗﺮﺟﻤﺔ ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ ﺣﻜﻤﺖ . ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮان از آﻏﺎز ﺗﺎ زﻣﺎن ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ )ﺳﺎل ،(1342ﺗﺄﻟﻴﻒ :دﻛﺘﺮ ﻋﻴﺴﻲ ﺻﺪﻳﻖ . ﺗﺎرﻳﺦ و ﺷﻨﺎﺧﺖ ادﻳﺎن ،ﺗﺄﻟﻴﻒ دﻛﺘﺮ ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ . داﻳﺮه اﻟﻤﻌﺎرف ﺳﺮزﻣﻴﻦ و ﻣﺮدم اﻳﺮان ،ﺗﺄﻟﻴﻒ :دﻛﺘﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺤﺴﻴﻦ ﺳﻌﻴﺪﻳﺎن . ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان ﺑﻌﺪ از اﺳﻼم ،ﺗﺄﻟﻴﻒ :دﻛﺘﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺤﺴﻴﻦ زرﻳﻦ ﻛﻮب . ﮔﺎهﺷﻤﺎري و ﺟﺸﻦﻫﺎي اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن ،ﺗﺄﻟﻴﻒ :ﻫﺎﺷﻢ رﺿﻲ . زرﺗﺸﺖﻧﺎﻣﻪ ،ﺗﺄﻟﻴﻒ :ﺑﻬﺮام ﭘﮋدو . ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺗﺄﻟﻴﻒ :ﺳﻴﺪ رﺿﺎ ﺑﺮﻗﻌﻲ ،ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮاد ﺑﺎﻫﻨﺮ ،ﻋﻠﻲ ﻏﻔﻮري . -ﮔﺎﻫﻨﺎﻣﺔ زردﺷﺘﻴﺎن .
ELVISF۳۵@yahoo.com www.ParsBook.org